.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
- (Λαϊκές Ιστορίες)
Το λαχείο
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Λαϊκές Ιστορίες)
Το λαχείο
Ο Μήτσος από μικρός στη τύχη το'ριχνε το μπαλακι.Μια ιδέα,μια κομπίνα,
ένα κάτι τυχερον,αδερφέ και κονομαεί.Κοντολογις ελεγε:θα κάνω την τύχη μου.
Κι εκείνη η ρουφιάνα έκανε την αδιάφορη.Την ακαταδεκτη.
Ο Μήτσος εμενε,τρόπος τού λέγειν,σε ένα σπίτι.Σπιτι το λες αν είσαι
φαντασιόπληκτος η' εφοριακός να φορολογησεις το παρόν ακίνητον.
Εκείνη τη μέρα είχε τις μαύρες του.Τις παραειχε εις το ορθότερον.
Αφού πάντα είχε τα μαύρα.
Το τελευταίο ψιλο του ρουφηχτηκε στον κουλοχέρη.
Τώρα πίνει καφέ τής παρηγοριάς στο καφέ τού Μπάμπη.Τον.λεγανε και
'ο Μισός' τον Μπάμπη.Μισος κλέφτης,μισος κουφός.Ακουγε ότι τον
βόλευε.Πχ δεν άκουγε το 'βερεσε'.
Εκείνη λοιπόν την αποφραδα μέρα για τον Μήτσο,είχε τα κέφια του ο
Μπάμπης.
-ρε Μητσαρα, τού σερβίρει,πιες το καφεδάκι σου με την ησυχία σου,
κι άμα δεν έχεις να πληρώσεις,σε γράφω στο δεφτερι και σε σβήνω
με την ησυχία μου,έτσι κι αλλιώς σβηστός είσαι,είπε και γέλασε.
Αυτό το 'σβηστός είσαι' πολύ τού κακοφανηκε τού Μήτσου.
Όμως τον βόλεψε λόγω ανωτέρας βίας.Και δεν εκφράστηκε δεοντως.
Τότε λοιπόν μπουκαρει μέσα ή Φροσω.Μετα ξεχειλισμενων καμπυλών και
φθηνων αρωμάτων.Χηραμενη από τριετίας.Αποσυρμενη από δεκαετίας.
Αρχαιον πλέον είδος.Παλαια δόξα και διηγουμενη να κλαίς.
Αυτά τα ελαχιστα αναγνωριστικα.Και τώρα εις το προκειμενον.
Η Φρόσω κρατουσε τα λαχεία μοστρα.Τον πλησίασε.
-Μαγκα, τού ξηγιεται,παίρνεις λαχείο,και κανείς τη τύχη σου.Εισαι;
Αστραψε μέσα στο Μήτσο,στα εσωψυχα του,εκείνο το 'θα κάνω τη τύχη μου',
μαράζι από παιδιοθεν.
-Είναι, τής πασάρει.
Εκείνη τού λέει:-τοσο κανει.
Εκείνος τής λέει:εντάξει,γραψτο.
Εκείνη τού λέει:Εντάξει,το κρατάω,γράψε το νούμερο:38142
Στο σπίτι όλη τη νύχτα,τα μάτι γαρίδα,άυπνος έως πρωίας, κάνει όνειρα μεγαλομετόχου:
Βιλαρα εξοχικο,αυτοκίνητο φινο,κοτερο δελφινι,γυναίκες ιλουστρασιον,
κλπ παρεμφερή πλουσιοπάροχα.
Και βλέπει την επαύριον στην εφημερίδα τον κερδίζοντα αριθμό.
38142.
Τρελάθηκε.Η τρέλα του κτυπησε πόρτα Δρομοκαειτιου.
Στο πρώτο βρισκει τη Φρόσω.
-Κερδισα το λαχείο,να σε φιλήσω μανιτσα.
Και χυμαει να την φιλήσει.
-Ωπα,τού κάνει εκείνη ανεβάζοντας την όπισθεν.Στοπ.Δεν καταλαβες.Εγω κέρδισα.
-πως τι; τι κέρδισες;λέει ο Μήτσος.
-Ξοφλεισες;,δεν ξοφλεισες; λέει η Φρόσω.
Επομένως ακυρον τον κέρδος.
-Και ποιος κέρδισε; ρωτάει ο Μήτσος.
-Φυσικα,εγώ που κράτησα το ανεξόφλητο,απαντάει η Φρόσω.
Και τότε κατάλαβε ο Μήτσος.
Την τύχη του την έπιασε τύχη η Φρόσω.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου