.
.
GREEK POETRY
-Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
γεννηθηκε στη Χαλκιδα και εζησε στην Αλεξανδρεια ως πτωχοδιδασκαλος γραμματικης
στο μεταιχμιο της πτωσης και του μαρασμου του Ελληνικου Πολιτισμου και της ανοδου και
κυριαρχιας της Χριστιανικης Θρησκειας,διωξεις Εθνικων απο τον Θεοδοσιο[αυτοκρατορας απο
379-395 μ.Χ]και απαγορευση της θρησκειας των απο τον Αρκαδιο[αυτοκρατορας απο 395-
408 μ.Χ],το 391 μ.Χ η πυρποληση του Σεραπειου και της Βιβλιοθηκης,το 415 μ.Χ η στυγερη
δολοφονια της Μαθηματικου και Νεοπλατωνικης Φιλοσοφου Υπατιας απο τον φανατισμενο
οχλο στην Αλεξανδρεια,το λιωσιμο των αγαλματων σε νομισματα,
ο Παλλαδάς ζουσε σε μονιμη πενια,φτωχεια,ετρωγε σε συσιτια,υποφερε απο τη δυστροπη
γυναικα του,την ανδρομαχην,πουλουσε για να βιοπορισθει ποιηματα του Καλλιμαχου και
του Πινδαρου.[μια ομοιοτητα με τον μεταγενεστερο βυζαντινο ποιητη Φτωχοπροδρομο ,
12ος αι. μ.Χ],εγραψε επιγραμματα,σατιριζε την αμαθεια,την μωρια,τους χριστιανους μονα-
χους,την απληστια της σαρκας,την υποκρισια,ενας πικρος μαρτυρας της πτωσης του Ελλη-
νισμου,ενας Μετεωρος[στα ακρα Ελληνισμου-Χριστιανισμου]
150 επιγραμματα του περιεχονται στην Παλατινη Ανθολογια
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
εἰµὶ πένης ἄνθρωπος, ἐλευθερίῃ δὲ συνοικῶ·
ὑβριστὴν πενίης πλοῦτον ἀποστρέφοµαι.
ειμαι πενης ανθρωπος,με την ελευθερια συγκατοικω.
τον υβριστη της πενιας πλουτο αποστρεφομαι.
φεύγετε τοὺς πλουτοῦντας, ἀναιδέας, οἰκοτυράννους,
µισοῦντας πενίην, µητέρα σωφροσύνας.
αποφευγετε τους πλουτουντας,τους αναιδεις,τους οικοτυραννους,
τους μισουντας την πενια,την μητερα της σωφροσυνης.
Ὢ τῆς μεγίστης τοῦ φθόνου πονηρίας∙
τὸν εὐτυχῆ μισεῖ τις, ὃν θεὸς φιλεῖ.
οὕτως ἀνόητοι τῷ φθόνῳ πλανώμεθα,
οὕτως ἑτοίμως μωρίᾳ δουλεύομεν.
Ἕλληνές ἐσμεν ἄνδρες ἐσποδωμένοι
νεκρῶν ἔχοντες ἐλπίδας τεθαμμένας∙
ἀνεστράφη γὰρ πάντα νῦν τὰ πράγματα.
Ω! μεγιστη πονηρια του φθονου.
τον ευτυχη καποιος μισει,π'ο θεος αγαπα.
ετσ'ανοητοι στον φθονο πλανιωμαστε,
ετσ'ετοιμοι στη μωρια δουλευουμε.
Ελληνες ειμαστε καμμενοι σε τεφρα
των νεκρων εχοντας τις πεθαμενες ελπιδες.
γιατι αναστραφηκαν ολα τωρα τα πραγματα.
Τέκνον Ἀναιδείης, ἀμαθέστατε, θρέμμα Μορίης,
εἰπέ, τί βρενθύῃ μηδὲν ἐπιστάμενος;
ἐν μὲν γραμματικοῖς ὁ Πλατωνικός· ἂν δὲ Πλάτωνος
δόγματά τις ζητῇ, γραμματικὸς σὺ πάλιν.
ἐξ ἑτέρου φεύγεις ἐπὶ θάτερον· οὔτε δὲ τέχνην
οἶσθα γραμματικὴν οὔτε Πλατωνικὸς εἶ.
Τεκνο της Αναιδειας,αμαθεσταστε,θρεμμα της Μωριας,
πεσ'μου,γιατι αλλαζονευεσαι τιποτα γνωριζοντας;
στους γραμματικος ο Πλατωνικος,αν δε του Πλατωνα
τα δογματα καποιος ζητησει,γραμματικος εσυ παλι.
απ'το'να ξεφευγεις στ'αλλο.ουτε την τεχνη
ξερεις τη γραμματικη ουτε Πλατωνικος εισαι.
Ἦ μεγάλη παίδευσις ἐv ἀvθρώπoισι σιωπή:
μάρτυρα Πυθαγόραv τὸv σoφὸv αὐτὸv ἔχω,
ὃς λαλέειv εἰδὼς ἑτέρoυς ἐδίδασκε σιωπᾶv
φάρμακov ἡσυχίης ἐγκρατὲς εὑρόμεvoς.
η μεγαλη παιδεια στους ανθρωπους ειν'η σιωπη.
μαρτυρα τον Πυθαγορα τον σοφο τον ιδιο εχω,
που να μιλα ξερωντας τους αλλους διδασκε να σιωπουν
φαρμακο στην ησυχια να συγκρατιεσε βρισκοντας
Ο φθόνος οἰκτιρμοῦ κατὰ Πίνδαρον ἐστιν ἀμείνων·
οἱ βασκαινόμενοι λαμπρόν ἔχουσι βίον·
τοὺς δὲ λίαν ἀτυχεῖς οἰκτείρομεν. ἀλλά τις εἴην
μήτ᾽ἄγαν εὐδαίμων μήτ᾽ἐλεεινὸς ἐγώ.
ἡ μεσότης γὰρ ἄριστον, ἐπεὶ τὰ μὲν ἄκρα πέφυκεν
κινδύνους ἐπάγειν, ἔσχατα δ᾽ὕβριν ἔχει.
ο φθονος της λυπησης κατα τον ΠΙνδαρον ειναι καλλιτερος.
οι αβασκαμενοι λαμπρο εχουν βιο.
τους δε πολυ δυστυχεις λυπομαστε.αλλ'οσο για με να'μουν
μηδ'υπερβολικα ευδαιμων μηδ'ελεεινος εγω.
γιατι η μεση το αριστο,επειδη τ'ακρα απ'τη φυση τους
κινδυνους φερνουν,τα εσχατα δε πολυ βαρια'ναι
"Μῆνιν οὐλομένην" γαμετὴν ὁ τάλας γεγάμηκα
καὶ παρὰ τῆς τέχνης μήνιδος ἀρξάμενος.
ὤμοι ἐγὼ πολύμηνις, ἔχων διχόλωτον ἀνάγκην,
τέχνης γραμματικῆς καὶ γαμετῆς μαχίμης.
'Μηνιν ουλομενην' γυναικα ο ταλαιπωρος εχω παντρευτει
κι απ'τη τεχνη εκ της μηνιδος ειμ'αρχισμενος.
ωιμενα εγω πολυμηνις,εχω διχολη αναγκη,
τεχνης γραμματικης και γυναικος γκρινιαρας
[μηνιν ουλομενη.οργη καταραμενη,ολεθρια,απο τους πρωτους στιχους της Ιλιαδας
του Ομηρου:
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ]
Μῆνις Ἀχιλλῆος καὶ ἐμοὶ πρόφασις γεγένηται
οὐλομένης πενίης γραμματικευσαμένῳ.
εἴθε δὲ σὺν Δαναοῖς με κατέκτανε μῆνις ἐκείνη,
πρὶν χαλεπὸς λιμὸς γραμματικῆς ὀλέσει.
ἀλλ᾿ ἵν᾿ ἀφαρπάξῃ Βρισηίδα πρὶν Ἀγαμέμνων,
τὴν Ἑλένην δ᾿ ὁ Πάρις, πτωχὸς ἐγὼ γενόμην
η Μηνις Αχιλληος και σε μενα η αιτια εχει γινει
της ουλουμενης πενιης τον γραμματικο καμνοντα,
ας ,ηταν συν Δαναοις να με σκοτωνε η μηνις εκεινη,
πριν ο χαλεπος λιμος της γραμματικης μ'αφανισει,
αλλα για ν'αρπαξει την Βρισηιδα πριν ο Αγαμεμνωνας,
την Ελενη δε ο Παρις,φτωχος εγω γενηκα
Ἀρχὴ γραμματικῆς πεντάστιχός ἐστι κατάρα·
πρῶτος μῆνιν ἔχει· δεύτερος οὐλομένην,
καὶ μετὰδ῾ οὐλομένην, Δαναῶν πάλιν ἄλγεα πολλά·
ὁ τρίτατος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
τοῦ δὲ τεταρταίου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
πέμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πῶς οὖν γραμματικὸς δύναται μετὰ πέντε κατάρας
καὶ πέντε πτώσεις, μὴ μέγα πένθος ἔχειν;
Αρχη της γραμματικης ειν' η πενταστιχος καταρα.
ο πρωτος μῆνιν εχει,ο δευτερος οὐλομένην,
και μετα την οὐλομένην,των Δαναων παλι ἄλγεα πολλά·
ο τριτος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
του δε τεταρτου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
του πεμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πως λοιπον γραμματικος μπορει μετα απο πεντε καταρες
και πεντε πτωσεις,μεγαλη δυστυχια να μην εχει;
[Αρχη Ομηρου Ιλιαδας με 1.Μῆνιν[Οργη],2.ουλομενην[καταραμενην,ολεθρια],3.μυρι'αλγεα
[μυρια βασανα],4.ψυχας Αιδι προιαψεν[ψυχες στον Αδη εστειλε]5.ελωρια τευχε κυνεσσιν
οιωνοισι τε πασι[τα κορμια τους τροφη στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια] αιτια δυστυχιας
στους Ελληνες[Αχαιους Δαναους]
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή
και οι πεντε πτωσεις της Γραμματικης:1.Ονομαστικη,2.Γενικη,3.Δοτικη,4.Αιτιατικη,
5.Κλητικη αιτια πτωσης ,καταπτωσης,δυστυχιας,πενιας για τον γραμματικο Παλλαδά]
Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον,
ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.
Χαλκοματας τον Ερωτα μεταλλαξε κι εφκιαξε τηγανι,
καθολου παραλογα καθοττι κι αυτο κατακαιει
Πᾶσαν Ὅμηρος ἔδειξε κακὴν σφαλερὴν τε γυναῖκα,
σώφρονα καὶ πόρνην, ἀμφοτέρας ὄλεθρον.
Ἐκ γὰρ τῆς Ἑλένης μοιχευσαμένης φόνος ἀνδρῶν
καὶ διὰ σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι.
Ἰλιὰς οὖν τὸ πόνημα μιᾶς χάριν ἐστὶ γυναικός,
αὐτὰρ Ὀδυσσείῃ Πηνελόπη πρόφασις.
Πασα γυναικα ο Ομηρος την εδειξε κακη κι επικινδυνη,
φρονιμη και πορνη,κι οι δυο καταστροφη.
γιατι απ'την μοιχευμενη Ελενη σκοτωμος αντρων
και για την φρονιμαδα της Πηνελοπης θανατοι.
Η Ιλιαδα λοιπον το εργο για χαριν μιας γυναικας ειναι,
επισης στην Οδυσσεια η Πηνελοπη αιτια
oὐ ποιεῖ θάνατον µόνον ἡ φθίσις, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
καὶ πολλὴ παχύτης πολλάκις εἰργάσατο.
τοῦδ' ὁ τυραννήσας Διονύσιος Ἡρακλείας
τῆς ἐν τῷ Πόντῳ µάρτυς, ὁ τοῦτο παθών
δεν φερνει θανατο μονο η φυσικη φθορα,αλλα το ιδιο
κι η πολυ παχυσαρκια πολλες φορες εργαζεται.
τουτου ο τυραννος Διονυσιος της Ηρακλειας
στον Ποντο μαρτυρας,που τουτο επαθε
Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον· ἢ µάθε παίζειν
τὴν σπουδὴν µεταθεὶς ἢ φέρε τὰς ὀδύνας
σανιδι θεατρου ολ'η ζωη και παιχνιδι.η' μαθε να παιζεις
τις εγνοιες παραμεριζοντας η'υποφερε τα βασανα
Εἰ τὸ φέρον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου· εἰ δ' ἀγανακτεῖς,
καὶ σαυτὸν λυπεῖς καὶ τὸ φέρον σε φέρει
αν αυτο που φερει σε φερει,υποφερε και φερου,αν δ'αγανακτεις,
και τον εαυτο σου λυπεις κι αυτο που φερει σε φερει
[το φερον,η μοιρα]
Εἰπέ, πόθεν σὺ µετρεῖς κόσµον καὶ πείρατα γαίης
ἐξ ὀλίγης γαίης σῶµα φέρων ὀλίγον.
σαυτὸν ἀρίθµησον πρότερον καὶ γνῶθι σεαυτόν,
καὶ τότ' ἀριθµήσεις γαῖαν ἀπειρεσίην.
εἰ δ' ὀλίγον πηλὸν τοῦ σώµατος οὐ καταριθµεῖς,
πῶς δύνασαι γνῶναι τῶν ἀµέτρων τὰ µέτρα;
πες,απο που συ μετρας τον κοσμο και τα περατα της γης
συ π'απ'ολιγη γη σωμα φερεις ολιγο.
τον εαυτο σου αριθμησε κατ'αρχην και γνωθι σεαυτον,
και τοτε ν'αριθμησεις την απειρη γη.
αν δ'ολιγο πηλο του σωματος δεν καταριθμεις,
πως μπορεις να γνωρισεις των αμετρων τα μετρα;
γῆς ἐπέβην γυµνὸς γυµνός θ' ὑπὸ γαῖαν ἄπειµι·
καὶ τί µάτην µοχθῶ γυµνὸν ὁρῶν τὸ τέλος;
στη γη ανεβηκα γυμνος γυμνος κατω στη γη θα παω.
και γιατι ματαια μοχθω γυμνο βλεπωντας το τελος;
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;
αραγε μηπως πεθαμενοι στη φαντασια ζουμε μονο,
Ελληνες αντρες,σε συμφορα εχουμε πεσει
ονειρο νομιζοντας να'ναι η ζωη;
η' ζουμε εμεις,της ζωης να'ναι πεθαμενης;
Οὐ δύναμαι γαμετῆς καὶ γραμματικῆς ἀνέχεσθαι,
γραμματικῆς ἀπόρου καὶ γαμετῆς ἀδίκου.
ἀμφοτέρων τὰ πάθη θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται.
τὴν οὖν γραμματικὴν νῦν μόλις ἐξέφυγον,
οὐ δύναμαι δ ἀλόχου τῆς ἀνδρομάχης ἀναχωρεῖν·
εἴργει γὰρ χάρτης καὶ νόμος Αὐσόνιος
δεν μπορω ουτε γυναικα και γραμματικη ν'αντεξω,
γραμματικης χωρις εσοδα,και γυναικας κακης,
τα δυο βασανα ο θανατος κι η μοιρα εχ'ενωσει
την γραμματικη λοιπον τωρα μολις ξεφυγα,
δεν μπορω δ'απ'της ανδρομαχης συζυγου ν'αναχωρισω
γιατι τ'αποκλειει γαμοχαρτο και νομος Αυσονιος
Ρω και λάμβδα μόνον κόρακας κολάκων διορίζει·
λοιπον ταυτο κόραξ βωμολόχος τε κόλαξ.
τουνεκά μοι, βέλτιστε, τόδε ζωον πεφύλαξο
ειδως και ζώντων τους κόλακας κόρακας.
Ρω και λαμδα μονο τους κορακες απ'τους κολακες ξεχωριζει,
λοιπον το ιδιο κορακας βωμολοχος και κολακας.
γι'αυτο το λογο,αγαπητε μου,απ'αυτο δω το ζωο φυλαξου
γνωριζοντας και των ζωντων οι κολακες κορακες ειναι
Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι;
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα
αν μοναχοι,γιατι τοσοι πολλοι;τοσοι πολλοι δε,πως παλι μονοι;
ω πληθος μοναχων ψευδομενη μοναδα
Καλλίμαχον πουλῶ καὶ Πίνδαρον, ἠδὲ καὶ αὐτὰς
πτώσεις γραμματικῆς, πτῶσιν ἔχων πενίης.
Δωρόθεος γὰρ ἐμὴν τροφίμην σύνταξιν ἔλυσε,
πρεσβείην κατ῾ ἐμοῦ τὴν ἀσεβῆ τελέσας.
Ἀλλὰ σὺ μου πρόστηθι, Θεῷ φίλε, μηδὲ μ῾ ἐάσῃς
συνδέσμῳ πενίης τὸν βίον ἐξανύσαι.
Καλλιμαχο πουλω και Πινδαρο,αλλα κι αυτες
τις πτωσεις γραμματικης,πτωση εχοντας πενιας.
γιατι ο Δωροθεος την συνταξη τροφης μου'κοψε,
στα γηρατεια μου κατα με ασεβεια εκτελεσας.
Αλλ'εσυ προστατεψε με,Θεῷ φίλε,μη μ'αφησεις
με συνδεσμο πενιας το βιο να αποτελειωσω
[ο Παλλαδάς για να βιοπορισθει ειχε αναγκασθει να πουλα στο δρομο ποιηματα του
Καλλιμαχου και του Πινδαρου,
λογοπαιγνια:
πτωσεις γραμματικης/πτωσις πενιας[ξεπεσμος βιου]
τροφιμην συνταξιν/η τροφη απο την γραμματικης συνταξη[διδασκαλια]
Δωροθεος/Δωρο του Θεου[Ειρωνικα]
Θεῷ φίλε/Θεοφιλος,αρχιεπισκοπος Αλεξανδρειας
συνδεσμω πενιης/γραμματικος συνδεσμος]
Εις ποιητην κυβεύοντα
Πάντων μουσοπόλων η Καλλιόπη θεός εστιν·
η ση Καλλιόπη Ταβλιόπη λέγεται
Σε ποιητη που παιζει κυβους[ζαρια,ταβλι]
Παντων των Μουσων υπηρετων η Καλλιοπη θεος ειναι,
η δικη σου Καλλιοπη Ταβλιοπη λεγεται
Αν μετ’ Αλεξάνδρειαν ες Αντιόχειαν απέλθης
και μετα την Συρίην Ιταλίας επιβης,
των δυνατων ουδεις σε γαμήσει · τουτο γαρ αιει
οιομένη πηδας εις πόλιν εκ πόλεως.
αν μετα την Αλεξανδρεια στην Αντιοχεια πας
και μετα την Συρια στην Ιταλια πατησεις,
απ'τους ισχυρους κανενας δεν θα σε παντρευτει.γι'αυτο παντοτε
προσδοκωντας πηδας απο πολη σε πολη
Πάντες απαξ τρώγουσιν· οταν δε τρέφη Σαλαμινος,
οικαδ’ αριστωμεν δεύτερον ερχόμενοι
Παντες μια φορα μοναχα τρωνε.οταν δεν τρεφει ο Σαλαμινος,
στο σπιτι μας για δευτερη φορα γευματιζουμε οταν ερχομαστε
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης[Αιγυπτος,τελος 5ος αι. μ.Χ] ποιητης
[α Κοπτίτης νομός, και μητρόπολις μεσόγειος Κοπτος ή Κοπτις πόλις . . . . . . ξβ 2 κς είτα
Απόλλωνος πόλις μικρά ...ξβ & κε 4γ' 15 Θηβών νομός, και μητρόπολις Διός ...]
Κλαυδιου Πτολεμαιου[100 μ.Χ-170 μ.Χ],Γεωγραφια
εργα του Χριστοδωρου Κοπτιτη:
-Πάτρια[ποιημα για την αρχαια ιστορια των πολεων:Θεσσαλονικη,Μιλητο,Τραλλεις,Αφροδισιας,
Κωνσταντινουπολις]
-Λυδιακα
-Ισαυρικα:ο 6ετης πολεμος [490 μ.Χ-496 μ.Χ].του αυτοκρατορα Αναστασιου Α' Δικορου κατα
των Ισαυρων[Ισαυρια,χωρα στο εσωτερικο της νοτιας Μικρας Ασιας]
-Εκφρασις των αγαλματων των εις το δημοσιον γυμνασιον το επικαλουμενο του Ζευξιππου:
εκφρασις-ποιημα,416 εξαμετροι στιχοι,για τα λουτρα του Ζευξιππου στην Κωνσταντινουπολη,
κτισμενα απο το 100 εως το 200 μ.Χ,πανω στη θεση που ηταν ο ναος του Δια[Ζευς],και κατα-
στραφηκαν το 532 μ.Χ στη Σταση του Νικα,για να ξανακτισθουν αργοτερα
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
οὗτος Ἰωάννην κρύπτει τάφος, ὃς ῥ᾽ Ἐπιδάμνου
ἄστρον ἔην, ἣν πρὶν παῖδες ἀριπρεπέες
ἔκτισαν Ἡρακλῆος: ὅθεν καὶ μέρμερος ἥρως
αἰεὶ τῶν ἀδίκων σκληρὸν ἔκοπτε μένος.
εἶχε δ᾽ ἀπ᾽ εὐσεβέων προγόνων ἐρικυδέα πάτρην
Λυχνιδόν, ἣν Φοῖνιξ Κάδμος ἔδειμε πόλιν.
ἔνθεν λύχνος ἔην Ἑλικώνιος, οὕνεκα Κάδμος
στοιχείων Δαναοῖς πρῶτος ἔδειξε τύπον.
εἰς ὑπάτους δ᾽ ἀνέλαμψε, καὶ Ἰλλυριοῖσι δικάζων
Μούσας καὶ καθαρὴν ἐστεφάνωσε Δίκην.
Αυτος τον Ιωαννη σκεπαζει ταφος,που της Επιδαμνου
ηταν αστρο,που παλια τα ξεχωριστα παιδια
εκτισαν τ'Ηρακλη,απ'οπου και προστατης ηρωας
παντοτε των αδικων τη σκληρη εκοβ'ορμη.
ειχε δε απ'ευσεβεις προγονους δοξαστη πατριδα
την Λυχνιδο,π'ο Φοινικας Καδμος θεμελειωσε πολη.
γι'αυτο λυχνος ηταν τ'Ελικωνα,επειδη ο Καδμος
των γραμματων στους Δαναους πρωτος εδειξε το σχημα.
μεσ'στους υπατους ελαμψε και στους Ιλλυριους δικαζοντας
τις Μουσες και την καθαρη στεφανωσε Δικαιοσυνη
.
.
.
GREEK POETRY
-Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
και
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς[365 μ.Χ-420 μ.χ]επιγραμματοποιος
γεννηθηκε στη Χαλκιδα και εζησε στην Αλεξανδρεια ως πτωχοδιδασκαλος γραμματικης
στο μεταιχμιο της πτωσης και του μαρασμου του Ελληνικου Πολιτισμου και της ανοδου και
κυριαρχιας της Χριστιανικης Θρησκειας,διωξεις Εθνικων απο τον Θεοδοσιο[αυτοκρατορας απο
379-395 μ.Χ]και απαγορευση της θρησκειας των απο τον Αρκαδιο[αυτοκρατορας απο 395-
408 μ.Χ],το 391 μ.Χ η πυρποληση του Σεραπειου και της Βιβλιοθηκης,το 415 μ.Χ η στυγερη
δολοφονια της Μαθηματικου και Νεοπλατωνικης Φιλοσοφου Υπατιας απο τον φανατισμενο
οχλο στην Αλεξανδρεια,το λιωσιμο των αγαλματων σε νομισματα,
ο Παλλαδάς ζουσε σε μονιμη πενια,φτωχεια,ετρωγε σε συσιτια,υποφερε απο τη δυστροπη
γυναικα του,την ανδρομαχην,πουλουσε για να βιοπορισθει ποιηματα του Καλλιμαχου και
του Πινδαρου.[μια ομοιοτητα με τον μεταγενεστερο βυζαντινο ποιητη Φτωχοπροδρομο ,
12ος αι. μ.Χ],εγραψε επιγραμματα,σατιριζε την αμαθεια,την μωρια,τους χριστιανους μονα-
χους,την απληστια της σαρκας,την υποκρισια,ενας πικρος μαρτυρας της πτωσης του Ελλη-
νισμου,ενας Μετεωρος[στα ακρα Ελληνισμου-Χριστιανισμου]
150 επιγραμματα του περιεχονται στην Παλατινη Ανθολογια
.
Παλλαδάς ο Αλεξανδρευς Επιγραμματα-οι Πτωσεις του-
[μεταφραση,σχολια translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
εἰµὶ πένης ἄνθρωπος, ἐλευθερίῃ δὲ συνοικῶ·
ὑβριστὴν πενίης πλοῦτον ἀποστρέφοµαι.
ειμαι πενης ανθρωπος,με την ελευθερια συγκατοικω.
τον υβριστη της πενιας πλουτο αποστρεφομαι.
φεύγετε τοὺς πλουτοῦντας, ἀναιδέας, οἰκοτυράννους,
µισοῦντας πενίην, µητέρα σωφροσύνας.
αποφευγετε τους πλουτουντας,τους αναιδεις,τους οικοτυραννους,
τους μισουντας την πενια,την μητερα της σωφροσυνης.
Ὢ τῆς μεγίστης τοῦ φθόνου πονηρίας∙
τὸν εὐτυχῆ μισεῖ τις, ὃν θεὸς φιλεῖ.
οὕτως ἀνόητοι τῷ φθόνῳ πλανώμεθα,
οὕτως ἑτοίμως μωρίᾳ δουλεύομεν.
Ἕλληνές ἐσμεν ἄνδρες ἐσποδωμένοι
νεκρῶν ἔχοντες ἐλπίδας τεθαμμένας∙
ἀνεστράφη γὰρ πάντα νῦν τὰ πράγματα.
Ω! μεγιστη πονηρια του φθονου.
τον ευτυχη καποιος μισει,π'ο θεος αγαπα.
ετσ'ανοητοι στον φθονο πλανιωμαστε,
ετσ'ετοιμοι στη μωρια δουλευουμε.
Ελληνες ειμαστε καμμενοι σε τεφρα
των νεκρων εχοντας τις πεθαμενες ελπιδες.
γιατι αναστραφηκαν ολα τωρα τα πραγματα.
Τέκνον Ἀναιδείης, ἀμαθέστατε, θρέμμα Μορίης,
εἰπέ, τί βρενθύῃ μηδὲν ἐπιστάμενος;
ἐν μὲν γραμματικοῖς ὁ Πλατωνικός· ἂν δὲ Πλάτωνος
δόγματά τις ζητῇ, γραμματικὸς σὺ πάλιν.
ἐξ ἑτέρου φεύγεις ἐπὶ θάτερον· οὔτε δὲ τέχνην
οἶσθα γραμματικὴν οὔτε Πλατωνικὸς εἶ.
Τεκνο της Αναιδειας,αμαθεσταστε,θρεμμα της Μωριας,
πεσ'μου,γιατι αλλαζονευεσαι τιποτα γνωριζοντας;
στους γραμματικος ο Πλατωνικος,αν δε του Πλατωνα
τα δογματα καποιος ζητησει,γραμματικος εσυ παλι.
απ'το'να ξεφευγεις στ'αλλο.ουτε την τεχνη
ξερεις τη γραμματικη ουτε Πλατωνικος εισαι.
Ἦ μεγάλη παίδευσις ἐv ἀvθρώπoισι σιωπή:
μάρτυρα Πυθαγόραv τὸv σoφὸv αὐτὸv ἔχω,
ὃς λαλέειv εἰδὼς ἑτέρoυς ἐδίδασκε σιωπᾶv
φάρμακov ἡσυχίης ἐγκρατὲς εὑρόμεvoς.
η μεγαλη παιδεια στους ανθρωπους ειν'η σιωπη.
μαρτυρα τον Πυθαγορα τον σοφο τον ιδιο εχω,
που να μιλα ξερωντας τους αλλους διδασκε να σιωπουν
φαρμακο στην ησυχια να συγκρατιεσε βρισκοντας
Ο φθόνος οἰκτιρμοῦ κατὰ Πίνδαρον ἐστιν ἀμείνων·
οἱ βασκαινόμενοι λαμπρόν ἔχουσι βίον·
τοὺς δὲ λίαν ἀτυχεῖς οἰκτείρομεν. ἀλλά τις εἴην
μήτ᾽ἄγαν εὐδαίμων μήτ᾽ἐλεεινὸς ἐγώ.
ἡ μεσότης γὰρ ἄριστον, ἐπεὶ τὰ μὲν ἄκρα πέφυκεν
κινδύνους ἐπάγειν, ἔσχατα δ᾽ὕβριν ἔχει.
ο φθονος της λυπησης κατα τον ΠΙνδαρον ειναι καλλιτερος.
οι αβασκαμενοι λαμπρο εχουν βιο.
τους δε πολυ δυστυχεις λυπομαστε.αλλ'οσο για με να'μουν
μηδ'υπερβολικα ευδαιμων μηδ'ελεεινος εγω.
γιατι η μεση το αριστο,επειδη τ'ακρα απ'τη φυση τους
κινδυνους φερνουν,τα εσχατα δε πολυ βαρια'ναι
"Μῆνιν οὐλομένην" γαμετὴν ὁ τάλας γεγάμηκα
καὶ παρὰ τῆς τέχνης μήνιδος ἀρξάμενος.
ὤμοι ἐγὼ πολύμηνις, ἔχων διχόλωτον ἀνάγκην,
τέχνης γραμματικῆς καὶ γαμετῆς μαχίμης.
'Μηνιν ουλομενην' γυναικα ο ταλαιπωρος εχω παντρευτει
κι απ'τη τεχνη εκ της μηνιδος ειμ'αρχισμενος.
ωιμενα εγω πολυμηνις,εχω διχολη αναγκη,
τεχνης γραμματικης και γυναικος γκρινιαρας
[μηνιν ουλομενη.οργη καταραμενη,ολεθρια,απο τους πρωτους στιχους της Ιλιαδας
του Ομηρου:
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ]
Μῆνις Ἀχιλλῆος καὶ ἐμοὶ πρόφασις γεγένηται
οὐλομένης πενίης γραμματικευσαμένῳ.
εἴθε δὲ σὺν Δαναοῖς με κατέκτανε μῆνις ἐκείνη,
πρὶν χαλεπὸς λιμὸς γραμματικῆς ὀλέσει.
ἀλλ᾿ ἵν᾿ ἀφαρπάξῃ Βρισηίδα πρὶν Ἀγαμέμνων,
τὴν Ἑλένην δ᾿ ὁ Πάρις, πτωχὸς ἐγὼ γενόμην
η Μηνις Αχιλληος και σε μενα η αιτια εχει γινει
της ουλουμενης πενιης τον γραμματικο καμνοντα,
ας ,ηταν συν Δαναοις να με σκοτωνε η μηνις εκεινη,
πριν ο χαλεπος λιμος της γραμματικης μ'αφανισει,
αλλα για ν'αρπαξει την Βρισηιδα πριν ο Αγαμεμνωνας,
την Ελενη δε ο Παρις,φτωχος εγω γενηκα
Ἀρχὴ γραμματικῆς πεντάστιχός ἐστι κατάρα·
πρῶτος μῆνιν ἔχει· δεύτερος οὐλομένην,
καὶ μετὰδ῾ οὐλομένην, Δαναῶν πάλιν ἄλγεα πολλά·
ὁ τρίτατος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
τοῦ δὲ τεταρταίου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
πέμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πῶς οὖν γραμματικὸς δύναται μετὰ πέντε κατάρας
καὶ πέντε πτώσεις, μὴ μέγα πένθος ἔχειν;
Αρχη της γραμματικης ειν' η πενταστιχος καταρα.
ο πρωτος μῆνιν εχει,ο δευτερος οὐλομένην,
και μετα την οὐλομένην,των Δαναων παλι ἄλγεα πολλά·
ο τριτος ψυχὰς εἰς Ἀΐδην κατάγει·
του δε τεταρτου τὰ ἐλώρια καὶ κύνες ἀργοί·
του πεμπτου δ῾ οἰωνοί, καὶ χόλος ἐστὶ Διός.
Πως λοιπον γραμματικος μπορει μετα απο πεντε καταρες
και πεντε πτωσεις,μεγαλη δυστυχια να μην εχει;
[Αρχη Ομηρου Ιλιαδας με 1.Μῆνιν[Οργη],2.ουλομενην[καταραμενην,ολεθρια],3.μυρι'αλγεα
[μυρια βασανα],4.ψυχας Αιδι προιαψεν[ψυχες στον Αδη εστειλε]5.ελωρια τευχε κυνεσσιν
οιωνοισι τε πασι[τα κορμια τους τροφη στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια] αιτια δυστυχιας
στους Ελληνες[Αχαιους Δαναους]
Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή
και οι πεντε πτωσεις της Γραμματικης:1.Ονομαστικη,2.Γενικη,3.Δοτικη,4.Αιτιατικη,
5.Κλητικη αιτια πτωσης ,καταπτωσης,δυστυχιας,πενιας για τον γραμματικο Παλλαδά]
Χαλκοτύπος τον Έρωτα μεταλλάξας επόησε τήγανον,
ουκ αλόγως όττι και αυτό φλέγει.
Χαλκοματας τον Ερωτα μεταλλαξε κι εφκιαξε τηγανι,
καθολου παραλογα καθοττι κι αυτο κατακαιει
Πᾶσαν Ὅμηρος ἔδειξε κακὴν σφαλερὴν τε γυναῖκα,
σώφρονα καὶ πόρνην, ἀμφοτέρας ὄλεθρον.
Ἐκ γὰρ τῆς Ἑλένης μοιχευσαμένης φόνος ἀνδρῶν
καὶ διὰ σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι.
Ἰλιὰς οὖν τὸ πόνημα μιᾶς χάριν ἐστὶ γυναικός,
αὐτὰρ Ὀδυσσείῃ Πηνελόπη πρόφασις.
Πασα γυναικα ο Ομηρος την εδειξε κακη κι επικινδυνη,
φρονιμη και πορνη,κι οι δυο καταστροφη.
γιατι απ'την μοιχευμενη Ελενη σκοτωμος αντρων
και για την φρονιμαδα της Πηνελοπης θανατοι.
Η Ιλιαδα λοιπον το εργο για χαριν μιας γυναικας ειναι,
επισης στην Οδυσσεια η Πηνελοπη αιτια
oὐ ποιεῖ θάνατον µόνον ἡ φθίσις, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν
καὶ πολλὴ παχύτης πολλάκις εἰργάσατο.
τοῦδ' ὁ τυραννήσας Διονύσιος Ἡρακλείας
τῆς ἐν τῷ Πόντῳ µάρτυς, ὁ τοῦτο παθών
δεν φερνει θανατο μονο η φυσικη φθορα,αλλα το ιδιο
κι η πολυ παχυσαρκια πολλες φορες εργαζεται.
τουτου ο τυραννος Διονυσιος της Ηρακλειας
στον Ποντο μαρτυρας,που τουτο επαθε
Σκηνὴ πᾶς ὁ βίος καὶ παίγνιον· ἢ µάθε παίζειν
τὴν σπουδὴν µεταθεὶς ἢ φέρε τὰς ὀδύνας
σανιδι θεατρου ολ'η ζωη και παιχνιδι.η' μαθε να παιζεις
τις εγνοιες παραμεριζοντας η'υποφερε τα βασανα
Εἰ τὸ φέρον σε φέρει, φέρε καὶ φέρου· εἰ δ' ἀγανακτεῖς,
καὶ σαυτὸν λυπεῖς καὶ τὸ φέρον σε φέρει
αν αυτο που φερει σε φερει,υποφερε και φερου,αν δ'αγανακτεις,
και τον εαυτο σου λυπεις κι αυτο που φερει σε φερει
[το φερον,η μοιρα]
Εἰπέ, πόθεν σὺ µετρεῖς κόσµον καὶ πείρατα γαίης
ἐξ ὀλίγης γαίης σῶµα φέρων ὀλίγον.
σαυτὸν ἀρίθµησον πρότερον καὶ γνῶθι σεαυτόν,
καὶ τότ' ἀριθµήσεις γαῖαν ἀπειρεσίην.
εἰ δ' ὀλίγον πηλὸν τοῦ σώµατος οὐ καταριθµεῖς,
πῶς δύνασαι γνῶναι τῶν ἀµέτρων τὰ µέτρα;
πες,απο που συ μετρας τον κοσμο και τα περατα της γης
συ π'απ'ολιγη γη σωμα φερεις ολιγο.
τον εαυτο σου αριθμησε κατ'αρχην και γνωθι σεαυτον,
και τοτε ν'αριθμησεις την απειρη γη.
αν δ'ολιγο πηλο του σωματος δεν καταριθμεις,
πως μπορεις να γνωρισεις των αμετρων τα μετρα;
γῆς ἐπέβην γυµνὸς γυµνός θ' ὑπὸ γαῖαν ἄπειµι·
καὶ τί µάτην µοχθῶ γυµνὸν ὁρῶν τὸ τέλος;
στη γη ανεβηκα γυμνος γυμνος κατω στη γη θα παω.
και γιατι ματαια μοχθω γυμνο βλεπωντας το τελος;
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, τού βίου τεθνηκότος;
αραγε μηπως πεθαμενοι στη φαντασια ζουμε μονο,
Ελληνες αντρες,σε συμφορα εχουμε πεσει
ονειρο νομιζοντας να'ναι η ζωη;
η' ζουμε εμεις,της ζωης να'ναι πεθαμενης;
Οὐ δύναμαι γαμετῆς καὶ γραμματικῆς ἀνέχεσθαι,
γραμματικῆς ἀπόρου καὶ γαμετῆς ἀδίκου.
ἀμφοτέρων τὰ πάθη θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται.
τὴν οὖν γραμματικὴν νῦν μόλις ἐξέφυγον,
οὐ δύναμαι δ ἀλόχου τῆς ἀνδρομάχης ἀναχωρεῖν·
εἴργει γὰρ χάρτης καὶ νόμος Αὐσόνιος
δεν μπορω ουτε γυναικα και γραμματικη ν'αντεξω,
γραμματικης χωρις εσοδα,και γυναικας κακης,
τα δυο βασανα ο θανατος κι η μοιρα εχ'ενωσει
την γραμματικη λοιπον τωρα μολις ξεφυγα,
δεν μπορω δ'απ'της ανδρομαχης συζυγου ν'αναχωρισω
γιατι τ'αποκλειει γαμοχαρτο και νομος Αυσονιος
Ρω και λάμβδα μόνον κόρακας κολάκων διορίζει·
λοιπον ταυτο κόραξ βωμολόχος τε κόλαξ.
τουνεκά μοι, βέλτιστε, τόδε ζωον πεφύλαξο
ειδως και ζώντων τους κόλακας κόρακας.
Ρω και λαμδα μονο τους κορακες απ'τους κολακες ξεχωριζει,
λοιπον το ιδιο κορακας βωμολοχος και κολακας.
γι'αυτο το λογο,αγαπητε μου,απ'αυτο δω το ζωο φυλαξου
γνωριζοντας και των ζωντων οι κολακες κορακες ειναι
Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι;
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα
αν μοναχοι,γιατι τοσοι πολλοι;τοσοι πολλοι δε,πως παλι μονοι;
ω πληθος μοναχων ψευδομενη μοναδα
Καλλίμαχον πουλῶ καὶ Πίνδαρον, ἠδὲ καὶ αὐτὰς
πτώσεις γραμματικῆς, πτῶσιν ἔχων πενίης.
Δωρόθεος γὰρ ἐμὴν τροφίμην σύνταξιν ἔλυσε,
πρεσβείην κατ῾ ἐμοῦ τὴν ἀσεβῆ τελέσας.
Ἀλλὰ σὺ μου πρόστηθι, Θεῷ φίλε, μηδὲ μ῾ ἐάσῃς
συνδέσμῳ πενίης τὸν βίον ἐξανύσαι.
Καλλιμαχο πουλω και Πινδαρο,αλλα κι αυτες
τις πτωσεις γραμματικης,πτωση εχοντας πενιας.
γιατι ο Δωροθεος την συνταξη τροφης μου'κοψε,
στα γηρατεια μου κατα με ασεβεια εκτελεσας.
Αλλ'εσυ προστατεψε με,Θεῷ φίλε,μη μ'αφησεις
με συνδεσμο πενιας το βιο να αποτελειωσω
[ο Παλλαδάς για να βιοπορισθει ειχε αναγκασθει να πουλα στο δρομο ποιηματα του
Καλλιμαχου και του Πινδαρου,
λογοπαιγνια:
πτωσεις γραμματικης/πτωσις πενιας[ξεπεσμος βιου]
τροφιμην συνταξιν/η τροφη απο την γραμματικης συνταξη[διδασκαλια]
Δωροθεος/Δωρο του Θεου[Ειρωνικα]
Θεῷ φίλε/Θεοφιλος,αρχιεπισκοπος Αλεξανδρειας
συνδεσμω πενιης/γραμματικος συνδεσμος]
Εις ποιητην κυβεύοντα
Πάντων μουσοπόλων η Καλλιόπη θεός εστιν·
η ση Καλλιόπη Ταβλιόπη λέγεται
Σε ποιητη που παιζει κυβους[ζαρια,ταβλι]
Παντων των Μουσων υπηρετων η Καλλιοπη θεος ειναι,
η δικη σου Καλλιοπη Ταβλιοπη λεγεται
Αν μετ’ Αλεξάνδρειαν ες Αντιόχειαν απέλθης
και μετα την Συρίην Ιταλίας επιβης,
των δυνατων ουδεις σε γαμήσει · τουτο γαρ αιει
οιομένη πηδας εις πόλιν εκ πόλεως.
αν μετα την Αλεξανδρεια στην Αντιοχεια πας
και μετα την Συρια στην Ιταλια πατησεις,
απ'τους ισχυρους κανενας δεν θα σε παντρευτει.γι'αυτο παντοτε
προσδοκωντας πηδας απο πολη σε πολη
Πάντες απαξ τρώγουσιν· οταν δε τρέφη Σαλαμινος,
οικαδ’ αριστωμεν δεύτερον ερχόμενοι
Παντες μια φορα μοναχα τρωνε.οταν δεν τρεφει ο Σαλαμινος,
στο σπιτι μας για δευτερη φορα γευματιζουμε οταν ερχομαστε
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης[Αιγυπτος,τελος 5ος αι. μ.Χ] ποιητης
[α Κοπτίτης νομός, και μητρόπολις μεσόγειος Κοπτος ή Κοπτις πόλις . . . . . . ξβ 2 κς είτα
Απόλλωνος πόλις μικρά ...ξβ & κε 4γ' 15 Θηβών νομός, και μητρόπολις Διός ...]
Κλαυδιου Πτολεμαιου[100 μ.Χ-170 μ.Χ],Γεωγραφια
εργα του Χριστοδωρου Κοπτιτη:
-Πάτρια[ποιημα για την αρχαια ιστορια των πολεων:Θεσσαλονικη,Μιλητο,Τραλλεις,Αφροδισιας,
Κωνσταντινουπολις]
-Λυδιακα
-Ισαυρικα:ο 6ετης πολεμος [490 μ.Χ-496 μ.Χ].του αυτοκρατορα Αναστασιου Α' Δικορου κατα
των Ισαυρων[Ισαυρια,χωρα στο εσωτερικο της νοτιας Μικρας Ασιας]
-Εκφρασις των αγαλματων των εις το δημοσιον γυμνασιον το επικαλουμενο του Ζευξιππου:
εκφρασις-ποιημα,416 εξαμετροι στιχοι,για τα λουτρα του Ζευξιππου στην Κωνσταντινουπολη,
κτισμενα απο το 100 εως το 200 μ.Χ,πανω στη θεση που ηταν ο ναος του Δια[Ζευς],και κατα-
στραφηκαν το 532 μ.Χ στη Σταση του Νικα,για να ξανακτισθουν αργοτερα
.
.
Χριστοδωρος Θηβαιος Κοπτιτης Επιγραμμα
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
οὗτος Ἰωάννην κρύπτει τάφος, ὃς ῥ᾽ Ἐπιδάμνου
ἄστρον ἔην, ἣν πρὶν παῖδες ἀριπρεπέες
ἔκτισαν Ἡρακλῆος: ὅθεν καὶ μέρμερος ἥρως
αἰεὶ τῶν ἀδίκων σκληρὸν ἔκοπτε μένος.
εἶχε δ᾽ ἀπ᾽ εὐσεβέων προγόνων ἐρικυδέα πάτρην
Λυχνιδόν, ἣν Φοῖνιξ Κάδμος ἔδειμε πόλιν.
ἔνθεν λύχνος ἔην Ἑλικώνιος, οὕνεκα Κάδμος
στοιχείων Δαναοῖς πρῶτος ἔδειξε τύπον.
εἰς ὑπάτους δ᾽ ἀνέλαμψε, καὶ Ἰλλυριοῖσι δικάζων
Μούσας καὶ καθαρὴν ἐστεφάνωσε Δίκην.
Αυτος τον Ιωαννη σκεπαζει ταφος,που της Επιδαμνου
ηταν αστρο,που παλια τα ξεχωριστα παιδια
εκτισαν τ'Ηρακλη,απ'οπου και προστατης ηρωας
παντοτε των αδικων τη σκληρη εκοβ'ορμη.
ειχε δε απ'ευσεβεις προγονους δοξαστη πατριδα
την Λυχνιδο,π'ο Φοινικας Καδμος θεμελειωσε πολη.
γι'αυτο λυχνος ηταν τ'Ελικωνα,επειδη ο Καδμος
των γραμματων στους Δαναους πρωτος εδειξε το σχημα.
μεσ'στους υπατους ελαμψε και στους Ιλλυριους δικαζοντας
τις Μουσες και την καθαρη στεφανωσε Δικαιοσυνη
.
.