GREEK POETRY -Fragmenta -χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Fragmenta

-χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ζωή μας είναι ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες 

που δεν αντανακλούν τιποτα

.

.

Our life is a room full of mirrors 

that reflect nothing.

.

.

Notre vie est une champre pleine de miroirs 

qui ne reflètent rien.

Unser Leben ist ein Raum voller Spiegel, 

die nichts widerspiegeln.

La nostra vita è una stanza piena di specchi 

che non riflettono nulla.

Nuestra vida es una habitación llena de espejos 

que no reflejan nada.

A nossa vida é uma sala cheia de espelhos 

que não refletem nada.

.

.

.

ίσως να τη θυμάμαι μόνο από τις λέξεις της

ελλειψεις ψυχών

ημίφως σώματος

στερεά οξείδωση πόθου

.

.

perhaps I remember her only by her words

gaps of souls

half-light of the body

solid oxidation of desire

.

.

peut-être que je me souviens d'elle seulement par ses mots

les creux des âmes

la demi-lumière du corps

l'oxydation solide du désir

.

.

Vielleicht erinnere ich mich nur an sie durch ihre Worte

Lücken der Seelen

Halblicht des Körpers

Feste Oxidation des Verlangens

.

.

Forse la ricordo solo per le sue parole

Spazi delle anime

Mezza luce del corpo

Ossidazione solida del desiderio

.

.

Quizás la recuerde solo por sus palabras

 Huecos de las almas

 Medialuz del cuerpo

 Oxidación sólida del deseo

.

.

Talvez eu a lembre apenas por suas palavras

Lacunas das almas

Meia-luz do corpo

Oxidação sólida do desejo

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

νυχτερινό σώμα

που λείπεις

το φως σαπίζει 

πάνω στη γυμνή πλατη 

με γεύση δέρματος

σε ψάχνω

χωρίς αφή στο σκοταδι

απουσία που δεν απέκτησε

μορφή 

αιώνιας τρυφεροτητας

η λευκή λέξη

που δεν έγραψες

κύμα το μέλλον μας

που δεν αγγίζει

την ακτη

.

.

Night body

that is absent

the light rots

upon the bare back

with the taste of skin

I search for you

without touch in the dark

an absence that never took

shape

of eternal tenderness

the white word

you never wrote

wave, our future

that does not touch

the shore

.

.

Corps de nuit

qui est absent

la lumière pourrit

sur le dos nu

avec le goût de la peau

je te cherche

sans toucher dans l’obscurité

une absence qui n’a jamais

pris forme

d’une tendresse éternelle

le mot blanc

que tu n’as jamais écrit

vague, notre futur

qui ne touche pas

le rivage

.

.

Nachtkörper

der fehlt

das Licht verrottet

auf dem bloßen Rücken

mit dem Geschmack von Haut

ich suche dich

ohne Berührung im Dunkeln

eine Abwesenheit, die nie

Form annahm

ewiger Zärtlichkeit

das weiße Wort

das du nie geschrieben hast

Welle, unsere Zukunft

die das Ufer

nicht berührt

.

.

Corpo notturno

che è assente

la luce marcisce

sulla schiena nuda

con il sapore della pelle

ti cerco

senza tocco nel buio

un’assenza che non ha mai preso forma

di eterna tenerezza

la parola bianca

che non hai mai scritto

onda, il nostro futuro

che non tocca

la riva

.

.

Cuerpo nocturno

que está ausente

la luz se pudre

sobre la espalda desnuda

con el sabor de la piel

te busco

sin tocar en la oscuridad

una ausencia que nunca tomó forma

de ternura eterna

la palabra blanca

que nunca escribiste

ola, nuestro futuro

que no toca

la orilla

.

.

Corpo noturno

que está ausente

a luz apodrece

sobre as costas nuas

com o gosto da pele

procuro-te

sem toque na escuridão

uma ausência que nunca tomou forma

de ternura eterna

a palavra branca

que nunca escreveste

onda, nosso futuro

que não toca

a praia

.

.

.

σε ένα βλέμμα

μακρύτερα από σένα

γραφω

in a glance

farther than you

I write

en un regard

plus loin que toi

j’écris

in einem Blick

weiter als du

ich schreibe

in uno sguardo

più lontano di te

scrivo

en un vistazo

más lejos que tú

escribo

num olhar

mais longe do que tu

eu escrevo

.

η συμπυκνωμένη λογοτεχνία 

τών ήχων

τής ωραιότητας σου

εντατικοί μονόλογοι αιωνιοτητας

.

τελικά οι λέξεις 

μάς σώζουν 

από την απωλεια

.

η γλώσσα μας

είναι ακόμα επικίνδυνη

και είναι το μόνο μέσο αντιστασης

Ich weiß keine bessere Welt als die Sprache

und keine gefährlichere

.

το πρόσωπο σου φαίνεται 

οχι στις λεξεις

αλλά στα ματια

η αναβληθεισα ομορφια

.

εθνικισμός είναι να πιστεύεις ότι ο κόσμος έξω από τα σύνορα

είναι ένα χάος μολυσμένων φυλών και παρηκμασμένων ηθών.

.

ίσως πάλι μια λέξη

μια πρόταση

σε κλείσει απαλά 

με μια αόριστη γλυκυτητα

.

(αντι-παραδοξοτητες)

το νερό τής βροχής πέφτει

επειδή βαριέται στον ουρανό

και βρίσκει πιο ενδιαφέρον στη γη

στη Water music suite τού Handel 

https://youtu.be/mAyiidg25uE?si=ebOhegiZ0CpatL5G

.

(αντι-παραδοξοτητες)

το Α ενωμένο με το Χ 

κατά κάποιο τρόπο 

γίνεται ένα ψαρι

.

(αντι-παραδοξοτητες)

το τίποτα γαβγιζε εκκοφαντικα

και τού πέταξα ένα κομμάτι σιωπης

.

(αντι-παραδοξοτητες)

ο θεός

ένα βήμα πού δεν πάτησε ποτέ στη γη

.

στην παύση

αναμεσα στις λέξεις σου

αναδύεται 

η ομορφια σου

in the pause

between your words

emerges

your beauty

dans la pause

entre tes mots

émerge

ta beauté

in der Pause

zwischen deinen Worten

taucht

deine Schönheit auf

nella pausa

tra le tue parole

emerge

la tua bellezza

en la pausa

entre tus palabras

surge

tu belleza

na pausa

entre as tuas palavras

surge

a tua beleza

.

.

η λέξη σου

στάζει

και γίνεται αναμνηση

.

στην άκρη τής θαλασσας 

κοχύλια θορυβώδη

ανοίγουν σε πορφυρό φως

και τα ψάρια κρυσταλλινα

αθόρυβα

ο χρόνος από νερό βυθιζεται

κι όλα ξυπνάνε από όνειρο

σε άλλο όνειρο 

η ζωή είναι

πόθος διευρυνσεως

.

(αντι-παραδοξοτητες)

το ε και το χ 

ενώθηκαν στο σχήμα 

πουλιου

και πεταξαν

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Του Κωνσταντακη ο γαμος

πέρα στην άκρη τών ακρών  ο Κωνσταντάκης

φίλους στο γάμο του και συγγενείς καλει

είναι η νύφη σαν αυγή σαν κρίνος τού μαγιού 

και κει πάνω στα στεφανώματα τρεις καβαλαρεοι 

φτάνουν με τα σπαθιά τη νύφη αρπαζουνε και πανε

αδέρφια, τοιμαστε τ’ άλογο, σέλα χρυσή σελωστε

για να προφτάσω τούς ληστές τη κόρη να τη σωσω

κι όρμησε σαν ανεμοστρόβιλος στα πέρατα πηγαινει

η γης όπου περνα βογγά κι ο ουρανός ανατριχιαζει.

τρεις μέρες τούς ζητα τούς κυνηγά τρεις νύχτες

και συντυχαινει τη νύφη του στα δακρυα δεμένη 

οι κλέφτες γύρω τρώγανε και γλεντοκοπουσαν

χυμαει ο άκριτης καταπάνω τους με τ'αστραφτερο

σπαθί τούς κόβει κεφάλια χέρια τσακίζει ποδια

ο ιεπήρεν τη καλιτσα του στ'αλογο την ανεβάζει

μην φοβηθεις γυναίκα άλλος δεν θα σε παρει

δίνει βιτσιά τού μαύρου του και πάει σαράντα μίλια

.

.

το σώματά τους με μια αρχαία σκουριά

πηχτης ιστοριας

αδύναμα τα  μετατόπιζαν στούς επόμενους

θανατους

.

.

.