.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ο τελευταίος πινακας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Mark Rothko, Untitled (Red on Red)1969
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο τελευταίος πινακας
Ένα φως χλωμό,μεταλλικό,στο δωμάτιο.
Ηταν νωρίς το πρωί.
Ενα φλιτζάνι μαύρο καφέ.Δεν είχε κοιμηθεί σχεδόν καθόλου.Το τελευταίο
καιρό τα χρώματα στους πίνακες του σκοτείνιασαν.Πιο βαθιά κόκκινα,μαύρα.
Μια βαρυτική δύναμη.
Ο μισοτελειωμένος πίνακας.Ενα καστανό μαύρο πάνω,ένα κόκκινο κάτω.
Μια οριζόντια λεπτή γραμμή κίτρινου.Ζωγραφικη μιας αναπνοής που πνίγεται.
Ένα τέλος χρωμάτων.
Στο τραπέζι ανακατεμένα σωληνάρια χρώματα,πινέλα,χαρτιά.
Το δωμάτιο μύριζε τερεβινθινη.Εξω ακούγεται το βουητό τής τεράστιας πόλης.
Το χρώμα δεν είναι μορφή.Ειναι συναίσθημα,σκέφτηκε,που έχει χάσει το
νόημα.
Κοίταξε ένα άλμπουμ.φωτογραφιων.
Ποτε ήταν η τελευταία φορά που την είδε;
Μεσημέρι.Βγηκε έξω.
Η πόλη ψυχρή.Οι βιτρίνες τα φανάρια οι περαστικοί όλα αδιάφορα.
Περπατούσε αργά.Περασε μπροστα από ένα μεγάλο εστιατόριο.Σιχαινεται
τα εστιατόρια.Την καταναλωση διακοσμητικών φαγητών.
Την είδε,έτσι τού φάνηκε,μέσα στο πλήθος.Την έχασε.
Φθινοπωρινή ομίχλη.Δεν ζητούσε τίποτα.
Επέστρεψε.Στο ασανσέρ ένιωσε ότι είχε δει ό,τι χρειάζονταν να δει.
Μπαίνοντας στο διαμέρισμα στάθηκε μπροστά στον πίνακα.Σε πολύ μικρή
απόσταση.
Πήρε ένα πινέλο και πέρασε άλλη μια στρώση κόκκινο.Το χρώμα απορροφηθηκε
αμέσως.
Εδώ τελειώνει,ψιθύρισε.
Πήγε στο μπάνιο και έπλυνε τα χέρια του στον νεροχύτη.Κοιταξε το νερό που
έγινε κόκκινο.
Γύρισε στο δωμάτιο.Στο σημειωματάριο έγραψε:Ο πίνακας είναι...
Δεν τελείωσε τη φράση.
Ο ήχος τής πόλης δεν τον αφορούσε πια.
Άκουσε τη φωνή της απ' τη κρεβατοκάμαρα.
Πηγε.Τη βρήκε μπροστά στον καθρέφτη.
Αυτό ήταν πριν ένα μήνα.
Το επόμενο πρωι κανείς δεν υπήρχε στο δωμάτιο.
Μόνο ο πίνακας στο σκοτάδι.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου