I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ετσι λοιπον -The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη για μπιζνες- [κειμενα και μεταφρασεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ετσι λοιπον
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-
[κειμενα και μεταφρασεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Churchill and Stalin Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах


Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах


Dmitri Kessel  4 Δεκεμβριου 1944


Ετσι λοιπον
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-
[κειμενα και μεταφρασεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


καθ'ολο τον Δεκεμβριο του 1944 οπου στην Αθηνα μαινονταν oι ολεθριες μαχες,
τα Δεκεμβριανα,και χυνονταν αιμα ο Ουινστον Τσωρτσιλ και ο Ιωσηφ Σταλιν σχεδον
καθημερινα αλληλογραφουσαν χωρις την παραμικρη νυξη στο εθνικοανθρωποφθορο
ζητημα της Ελλαδας,
σαν να μην συνεβαινε τιποτα απολυτως,σαν να ηταν λυμενο,διακανονισμενο,ανταλλαζαν
φιλοφρονησεις,συγχαρητηρια και ευχες γεννεθλιων,

αποδειγματα/ντοκουμεντα
http://www.marx2mao.com/Stalin/WWIICv1wm.pdf
http://www.marx2mao.com/Stalin/WWIICv2wm.pdf

Stalin / Churchill WWII Correspondence - vol. 1
No. 374
PERSONAL MESSAGE FROM Mr CHURCHILL TO MARSHAL STALIN
I send you my most sincere congratulations on your birthday.
I believe that your life is very precious to the future of the world and to the constant
strengthening of the ties which unite our two countries. It is therefore no figure of speech
when I wish you “Many happy returns of the day.”
20th December, 1944

No. 377
PERSONAL MESSAGE FROM PREMIER J. V. STALIN TO THE PRIME MINISTER,
Mr W.CHURCHILL
Thank you for your congratulations and good wishes for my birthday.
I have always greatly appreciated your friendly sentiments.
December 25, 1944

Σταλιν/Τσωρτσιλ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ-τομος 1

No. 374
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Μιστερ ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗ ΣΤΑΛΙΝ
Σας αποστελω τα πιο ελικρινη συγχαρητηρια μου δια τα γενεθλια σας.
Πιστευω οτι η ζωη σας ειναι πολυ πολυτιμος δια το μελλον του κοσμου και δια την
σταθερην ενδυναμωσιν των δεσμων οι οποιοι ενωνουν τας δυο χωρες μας.Συνεπως
δεν  ειναι σχημα λογου οταν σας ευχομαι:'Πολλαι ευτυχισμεναι ημεραι να ελθουν'
20 Δεκεμβριου 1944

No. 377
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ
ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Μιστερ Ο.ΤΣΩΡΤΣΙΛ
Ευχαριστω δια τα συγχαρητηρια σας και τις καλες ευχες δια τα γενεθλια μου.
Εχω παντοτε εις μεγαλην εκτιμησιν  τα φιλικα σας αισθηματα
25 Δεκεμβριου 1944

αυτη η απαντηση του Σταλιν,25 Δεκενβριου 1944,στο ευχετηριο του Τσωρτσιλ,γραφτηκε
τη μερα των Χριστουγεννων οταν ο Σταλιν αιφνιδιαστικα επισκεφθηκε την Αθηνα,και
παραλιγο να σκοτωθει αν τελικα γινονταν η ανατιναξη του ξενοδοχειου της Μεγαλης
Βρετανιας στο Συνταγμα,με πυριτιδα στους υπονομους,απο τους ανταρτες του ΕΑΜ,
και τοτε,φυσικα,οι αμοιβαιες ευχες των Δυο Μεγαλων Διαμοιραστων του Κοσμου θα
εμεναν μετεωρα διακεκομενες,

Βεβαια το ελληνικο ζητημα το ειχαν διακανονισει πριν ενα μηνα ,σε μια στιγμη
καταλληλα για μπιζνες,
στην Συμφωνια των ποσοστων-Percentages agreement-Соглашение о процентах
ΣΤΗ 4η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΣΟΡΤΣΙΛ ΚΑΙ ΣΤΑΛΙΝ 9-11  Οκτ 1944

The moment was apt for business,
ΤΟ ΚΥΝΙΚΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ.

αποδειγματα/ντοκουμεντα
[Churchill' s History of the Second War, volume 6]
«The moment was apt for business, so I said [to Stalin], "Let us settle about our affairs
in the Balkans. Your armies are in Roumania and Bulgaria. We have interests, missions,
and agents there. Don't let us get at cross-purposes in small ways. So far as Britain and
Russia are concerned, how would it do for you to have ninety percent predominance in
Roumania, for us to have ninety per cent of the say in Greece, and go fifty-fifty about
Yugoslavia?" While this was being translated I wrote out on a half-sheet of paper:


Roumania Russia 90% ,the others 10%
Greece G.Britain 90% ,the others 10%
Yugoslavia 50/50
Hungary 50/50
Bulgaria Russia 75%,the othes 25%

I pushed this across to Stalin, who had by then heard the translation. There was a slight pause.
Then he took his blue pencil and made a large tick upon it, and passed it back to us. It was all
settled in no more time than it takes to set down…After this there was a long silence. The
pencilled paper lay in the centre of the table. At length I said, "Might it no be thought rather
cynical if it seemed we had disposed of these issues so fateful to millions of people, in such
an offhand manner? Let us burn the paper". "No, you keep it", said Stalin.»

ο Τσωρτσιλ γραφει στηνΙστορια του Δευτερου Παγκοσμιου Πολεμου,τομος 6ος:
'η στιγμη ηταν καταλληλη για μπιζνες,ετσι ειπα[στον Σταλιν],'ας διακανονισουμε τις
υποθεσεις μας στα Βαλκανια.Τα στρατευματα σας ειναι στη Ρουμανια και Βουλγαρια.
Εμεις εχουμε συμφεροντα,αποστολες και πρακτορες εκει.Ας μην χαθουμε σε μικροζητη-
ματα.Οσο αφορα την Βρετανια και τη Ρωσια,πως θα φαινονταν για σας να εχετε εννηντα
τοις εκατο κυριαρχια στη Ρουμανια,για μας να εχουμε εννηντα τοις εκατο  λογο στην
Ελλαδα,και πενηντα-πενηντα περιπου στην Γιουγκοσλαβια;'Ενω αυτο ηταν σε μεταφραση
εγραψα σ'ενα μικρο φυλλο χαρτιου:


Ρουμανια Ρωσια 90% ,αλλοι 10%
Ελλαδα Μ.Βρετανια 90% ,αλλοι 10%
Γιουγκοσλαβια 50/50
Ουγγαρια   50/50
ΒουλγαριαΡωσια 75%,αλλοι 25%

αυτο το εσπρωξα προς τον Σταλιν,ο οποιος ειχε εν τω μεταξυ ακουσει τη μεταφραση.
Υπηρξε μια μικρη σιωπη.Τοτε αυτος πηρε το μπλε μολυβι του κι εκανε μια μεγαλη μολυβια
επικυρωσης πανω σ'αυτο,και το επεστρεψε σε μας.Αυτο ολο ηταν διακανονισμενο σε πολυ
λιγοτερο χρονο απ'οτι χρειασθηκε να τεθει.Μετα απ'αυτο υπηρξε μια μεγαλη σιωπη.
Το γραμμενο χαρτι βρισκονταν στο κεντρο του τραπεζιου.Εν τελει ειπα:'Δεν θα θεωρηθει
αυτο μαλλον κυνικο αν φανει οτι κανονισαμε αυτα τα ζητηματα τοσο κρισιμα για τη μοιρα
εκατομυριων ανθρωπων,με τετοιο προχειρο τροπο;Ας καψουμε το χαρτι'.'Οχι,κρατηστε
το΄,ειπε ο Σταλιν'

Ετσι λοιπον:
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-

στη διαδηλωση,Κυριακη 3 Δεκεμβριου 1944,ερχοντουσαν κοσμος με σημαιες,απο τον
Βυρωνα,απο το Αιγαλεω απ'ολες τις συνοικιες της Αθηνας,μεγαλο πληθος διαδηλωτων,
φωναζαν:Λαοκρατια
υστερα ανοιξαν πυρ,πεσανε νεκροι,ειμασταν αοπλοι,απο τα ανθοπωλεια του Συνταγματος
εντρομοι τρεξαμε στη Ρηγιλλης.
την αλλη μερα 4 Δεκεμβρη εγινε η απεργια,φερανε τα φερετρα των σκοτωμενων,τα ερρα-
ναν  με λουλουδια,γονατισαν μπροστα τους δακρυσμενοι κι εψαλλαν :
Επέσατε θύματα, αδέρφια, εσείς
Σε άνιση Πάλη κι Αγώνα
Ζωή, λευτεριά και τιμή του Λαού
Γυρεύοντας, βρήκατε μνήμα

σ'ενα πανο που κρατανε γονατισμενες γυναικες γραφει:
ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΣΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΔΙΑΛΕΓΕΙ
Η' ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η' ΤΑ ΟΠΛΑ     ΕΑΜ


φωτογραφια του Ουκρανου Dmitri Kessel φωτογραφου του LIFE,
σ'αυτη αναγνωριζουμε τη συντροφισα αγωνιστρια Τασουλα Τζωνη,κοριτσι 15 χρονων,
ειναι αριστερα η πρωτη που κραταει το πανο

και την αλλη μερα
στις 5 Δεκεμβριου 1944,δυο μερες μετα το ματωμενο συναλλητηριο του ΕΑΜ,Κυριακη
3 Δεκεμβριου1944, ο Τσωρτσιλ εστειλε τηλεγραφημα στον στρατηγο Σκομπι των Βρετα-
νικων δυναμεων στην Αθηνα να φερθει με αποικιοκρατικο τροπο σε κατεχομενη πολη.

αποδειγματα/ντοκουμεντα
τηλεγραφημα 5 Δεκεμβριου 1944 του Τσωρτσιλ στον στρατηγο Σκομπι στην Αθηνα
You are responsible for maintaining order in Athens and for neutralizing or destroying all EAM-ELAS [National Liberation Front – Greek People’s Liberation Army] bands approaching the city. You may make any regulations you like for the strict control of the streets or for the rounding up
 of any number of truculent persons….
 It would be well of course if your command were reinforced by the authority of some Greek Government…. Do not, however, hesitate to act as if you were in a conquered city where a
local rebellion is in progress….
We have to hold and dominate Athens. It would be a great thing for you to succeed in this
without bloodshed if possible, but also with bloodshed if necessary.

Εισθε υπευθυνος δια την τηρησιν της ταξης εις Αθηνας και δια την εξουδτερωσιν η'
καταστροφην ολων των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ [Εθνικο Απελευθερωτικο Μετωπο-Εθνικος Λαικος
Απελευθερωτικος Στρατος] ομαδων πλησιαζοντων την πολιν.Δυνασθε οπως προβειται
εις οποιεσδηποτε ρυθμισεις νομιζετε δια τον αυστηρον ελεγχον των οδων η' δια την
περικυκλωσιν οιωνδηποτε ταραχοποιων ατομων.
Θα ητον κατα συνεπειαν καλον εαν η επιχειρησις σας ηταν ενδυναμωμενη απο την
εξουσιοδοτησιν τινος Ελληνικης Κυβερνησεως.
Εντουτοις,μη διστασετε να δρασετε ως αν ησασταν εις μιαν κατακτημενην πολιν οπου
μια τοπικη στασις ειναι εις εξελιξιν.
Πρεπει να καταλαβωμεν και να ελεγξωμεν τας Αθηνας.Αυτο θα ητον μεγας αθλος δια
εσας να επιτυχετε εις τουτον εαν δυνατον ανευ αιματοχυσιας,αλλα και δια αιματοχυσιας
εαν απαραιτητον ειναι.

Ετσι λοιπον
.-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-

τα βραδυα εριχναν φωτοβολιδες για να βλεπουν τις κινησεις των  ανταρτων,μια κολαση
η Αθηνα,πυροβολισμοι,εκρηξεις ολμων,ανατιναξεις σπιτιων,
στη Καισαριανη το τετραγωνο καστρα παραγκες ισοπεδωθηκε,αντρες και γυναικες μαχον-
ταν σ'ανισο αγωνα,η Πολυξενη,η Ευαγγελια,η Ευτυχια ολες μορφες αρχαιας τραγωδιας,
αθωα παιδια,γυριζαν στους δρομους,και μαζευαν τους καλυκες απ΄τις σφαιρες και παιζα-
νε αμαδες,
το χυμενο αιμα αρχισε να χωριζει τους ανθρωπους,ζητουσε εκδικηση,γινανε ακροτητες,
το βλημα ενος ολμου εκοψε το χερι μιας κοπελας,Ελενη τη λεγανε,
και αεροπλανα Σπιτφαιαρ και Μποφαιερ βομβαρδιζαν την Αθηνα,παντου ητανε ελευθεροι
σκοπευτες και μας πυροβολουσαν,στην Ακροπολη ειχανε οι Αγγλοι οπλοπολυβολα,
θανατος παντου
στις 21 Δεκεμβρη 1944 στα Πατησια στην οδο Ιακωβιδου αντρες της Λαικης Πολιτο-
φυλακης μ'αρχηγο καποιον ονοματι Ορεστη,εναν παλιανθρωπο,συλλαβανε την ηθοποιο
Ελενη Παπαδακη,ως συνεργατρια των Ναζι,την περασανε απο συνοπτικη δικη και την
συρανε στα διυλιστηρια της ΟΥΛΕΝ στο Γαλατσι,εκει μπροστα απο εναν ανοικτο ταφο
αφουν την εβρισαν χυδαια και την εγδυσαν βιαια,ο Ορεστης ουρλιαζοντας 'θανατος στη
πουτανα' αρπαξε πλιατσικο τη γουνα της και διεταξε τον Μακαρωνα να την χτυπησει με
τσεκουρι αποκεφαλιζοντας την,τελικα την πυροβολησε στον αυχενα και κλωτσωντας την
την ερριξε μεσα στον ταφο,τετοιος στα ολεθρια Δεκεμβριανα ηταν ο αδικος θανατος
της μεγαλης ηθοποιου Ελενης Παπαδακη,θυμα της ζηλοφθονιας και των αλογων παθων
των ανθρωπων.

Ετσι λοιπον
-The moment was apt for business,Ολος ο Δεκεμβρης του 1944,η στιγμη ηταν καταλληλη
για μπιζνες-
.
.

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα. [ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ] ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ Β' 47-54 [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
[ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ]
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ Β' 47-54
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
[ο λοιμός της Αθήνας το 430 π.Χ]
ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ Β' 47-54
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

[47] [47.1] ετσι εγινε η ταφη στον χειμωνα τουτο,και με το περασμα του το πρωτο ετος
του πολεμου αυτου εδω τελειωσε.[47.2] απο δε την αρχη του καλοκαιριου οι Πελοποννη-
σιοι και οι συμμαχοι με τα δυο μερη οπως ακριβως και πριν εισεβαλαν στην Αττικη[υπο την
ηγεσια του Αρχιδαμου του Ζευξιππου των Λακεδαιμονιων βασιλια]κι αφου στρατοπεδευ-
σαν λεηλατουσαν τη χωρα.[47.3]και οταν συνεβαιναν αυτα δεν ηταν πολλες μερες που
στην Αττικη  η νοσος πρωτοαρχισε να μεταδινεται στους Αθηναιους,η οποια λεγονταν
και πρωτυτερα σε πολλα αλλα μερη ενεσκηψε και στη Λημνο και σ'αλλες χωρες,ομως
τετοιας εκτασης νοσος  ουτε τοση μεγαλη απωλεια ανθρωπων  πουθενα δεν μνημο-
νευεται να εγινε.[47.4]γιατι ουτε οι γιατροι κατορθωναν αρχικα να την θεραπευσουν
λογω αγνοιας,αλλα κι αυτοι οι ιδιοι πεθαιναν οσο πιο πολυ την πλησιαζαν,ουτε αλλα
ανθρωπινη τεχνη καμια.και οσα στα ιερα ικετευαν η΄ στα μαντεια και στα τετοια
επιχειρουσαν,τα παντα ανωφελα ηταν,και στο τελος απ'αυτα παρατηθηκαν απο το
 κακο νικημενοι.
  [48] [48.1] το πρωτο αρχισε,καθως λεγεται,απο την Αιθιοπια νοτια της Αιγυπτου,επειτα
δε και στην Αιγυπτο και τη Λιβυη μεταφερθηκε και στου βασιλια το μεγαλυτερο μερος
της χωρας.[48.2] στη δε πολη των Αθηναιων ξαφνικα επεσε,και πρωτο στον Πειραια
κολλησε τους ανθρωπους,ετσι ωστε και ειπωθηκε απ'αυτους πως οι Πελοποννησιου
δηλητηρια πεταξαν μεσα στα πηγαδια,γιατι βρυσες ακομη δεν ηταν εκει.υστερα δε
και στην πανω πολη εφτασε,και πεθαιναν παρα πολυ τωρα πια.48.3]να λεει μπορει
λοιπον γι'αυτη ο καθενας οπως γνωριζει και γιατρος και ιδιωτης,απο που πιθανως αυτη
προεκυψε,και τις αιτιες οποιες νομιζει τετοια μεγαλη μεταβολη ηταν ικανες σε δυναμη
διαταρασοντας να φερουν.εγω δε και αυτο που εγινε θα πω,κι απ'αυτα τα συμπτωματα
αν καποιος να εξετασει,εαν καποτε και παλι πεσει,πολυ καλυτερα αν εχει κατι απο πριν
γνωρισμενο να μην αγνοει,αυτα αναφερω κι ο ιδιος αφου νοσησα κι ο ιδιος αφου ειδα
αλλους να πασχουν.
[49] [49.1] το μεν ετος λοιπον,καθως ωμολογειται,καθ'ολα πραγματικα ανοσο απο αλλες
ασθενειες τυχαινε να ηταν.κι αν δε καποιος προηγουμενως επασχε κατι,σ'αυτη ολα αντα-
ποκρινονταν.[49.2]τους αλλους δε χωριας καμια προειδοποιηση,αλλα ξαφνικα ενω ηταν
υγιεις,πρωτα με ισχυρη θερμη του κεφαλιου και με κοκκινισμα ματιων και φλεγμονη τους
προσβαλε,και τα εντος,οπως και ο φαρυγκας και η γλωσσα,αμεσως αιματωδη ηταν και η
αναπνοη ασυνηθιστη και με δυσωδια εβγαινε.[49.3]επειτα απ'αυτα πταρνισμα και
βραγχνιασμα επακολουθουσε,κι οχι σε πολυ χρονο κατεβαινε στο στηθος ο πονος με
βηχα ισχυρο.κι οταν στο στομαχι εφτασε,το ανακατεψε και απεκκρισεις της χολης ολες
οσες απο τους γιατρους  περιγραφομενες ειναι επακολουθησαν,κι αυτες με μεγαλη
ταλαιπωρια.[49.4] και λοξυγκας στους περισσοτερους ακολουθουσε υποκουφος,
σπασμο προκαλωντας ισχυρο,στους μεν μετα απ'αυτα σταματουσε,στους δε και πολυ
υστερα.[49.5]και εξωτερικα αγγιζομενο το σωμα  ουτε υπερβολικα θερμο ηταν ουτε
ωχρο,αλλα κοκκινωπο,πελιδνο,με μικρες φουσκαλες κι εξανθηματα.τα δε εσωτερικα
τοσο καιγονταν ωστε μητε των πολυ λεπτων ενδυματων και σεντονιων το σκεπασμα
μητε αλλο κατι παρα γυμνοι ανεχονταν,και πολυ μεγαλη ελαφρωση αν σε νερο ψυχρο
τους εαυτους τους ριξουν.και πολλοι αυτο απο τους παραμελημενους ανθρωπους επραξαν
κι επεσαν στα πηγαδια,απο την απαυστη διψα κατεχομενοι.και στη ιδια κατασταση ηταν
και με το περισσοτερο  και με το λιγοτερο πιομα.[49.6]και η δυσφορια να μην ησυχαζουν
και η αγρυπνια τους βασανιζε διαρκως.και το σωμα,για οσο χρονο και η νοσος ειναι
σ'ακμη,δεν εξασθενουσε,αλλα παραδοξα αντεχε στη ταλαιπωρια,ωστε η' πεθαιναν οι
περισσοτεροι στην ενατη και εβδομη ημερα απο το εσωτερικη καουρα,ακομα εχοντας
καποια δυναμη,η' αν διεφευγαν,κατεβαινοντας η νοσος στη κοιλια και ελκος σ'αυτη ισχυρο
δημιουργουνταν και διαρροια ταυτοχρονα ακρατη αφου επακολουθουσε οι πολλοι
μετα απ'αυτη την εξασθενιση πεθαιναν.[49.7]γιατι διερχονταν δια μεσου ολου του
σωματος αφου απο πανω αρχιζε στο κεφαλι να πρωτοπιανει το κακο,κι αν καποιος
απ'τα πιο μεγαλα επιζουσε,στα ακρα τα σημαδια της αφηνε.[49.8]γιατι διαδιδωνταν
στα γεννητικα οργανα  και στα ακρα των χεριων και των ποδιων,και πολλοι αφου τα
στερουνταν ξεφευγαν,ειναι καποιοι δε και τα ματια.κι αλλοι παλι τη μνημη εχαναν
αμεσως μολις επανερχονταν  παντελως,και δεν αναναγνωριζαν κι αυτους τους ιδιους
και τους οικειους.
[50][50.1]το ειδος λοιπον της νοσου ηταν πολυ πανω απ΄τα λογια και τ'αλλα πιο δυσχερη
για την ανθρωπινη φυση σε καθεναν που προσβαλε,και σ'αυτο εδω εδειξε καθαρα μαλιστα
οτι αλλο ηταν παρα απ'τα συνειθισμενα κατι.γιατι τα ορνια και τα τετραποδα οσα τους
ανθρωπους αγγιζουν,αν και πολλοι αταφοι βρισκονταν η' δεν τους πλησιαζαν η' αν τους
ετρωγαν πεθαιναν.[50.2]αποδειξη δε οτι τετοιων πουλιων εξαφανιση παντελης εγινε,και
δεν φαινονταν ουτε αλλου ουτε γυρω τετοιο κανενα.τα δε σκυλια αισθηση μαλλον εκαναν
αφου καταφευγουν για να συμφαγουν.
[51][51.1]το μεν λοιπον νοσημα,πολλα και αλλα παραλιποντας παραξενα,στον καθενα
τυχαινε κατα τι να ειναι διαφορετικο απο τον εναν στον αλλο,τετοιο ηταν κατα πασα
εικονα.και αλλο δεν ενοχλουσε κατα εκεινο το καιρο κανενα απο τα συνειθισμενα.κι οποιο
συνεβαινε,σ'αυτο τελειωνε.[51.2]αλλοι δε πεθαιναν απο παραμελειση,και αλλοι καλα
φροντισμενοι.και ουτε ενα παρουσιαστηκε γιατρικο για να πω οτι μπορεσε να προσφερει
ωφελεια.γιατι στον εναν το συμφερον  αλλον αυτο εβλαπτε.[51.3]και σωμα ανθεκτικο να
ειναι κανενα δεν ξεχωρισε προς αυτο ισχυρο η' ασθενικο,αλλα ολα αρπαξε κι αυτα που με
καθε διαιτα ηταν φροντισμενα.[51.4] το δε πιο χειροτερο απ'ολα του κακου ηταν και η
βαρυθυμια οποτε καποιος ασθανονταν ν'αρρωσταινει[γιατι προς την απελπισια  ευθυς
στρεφομενοι στη διαθεση ολοκληρωτικα οι ιδιοι παραδινονταν και δεν αντιστεκονταν],
και οτι ο ενας απ'του αλλου τη φροντιδα μολυσμενοι οπως ακριβως τα προβατα πεθαιναν.
και την πιο πολυ φθορα αυτο εκανε. [51.5] ειτε γιατι μη θελωντας απο φοβο ο ενας με τον
αλλον να πλησιασουν,χανονταν παρατημενοι,και σπιτια πολλα εγκαταλειφτηκαν απο ελλειψη
θεραπευτη.ειτε αν πλησιαζαν,πεθαιναν,και μαλιστα αυτοι που απο καλοσυνη ηταν συμπαρα-
στατες.γιατι η φιλοτιμια τους εκανε τους ιδιους να λυπουνται κι εμπεναν μεσα στους φιλους,
επειδη και τους  θρηνους γι'αυτους που κατεληγαν να τελειωσουν και οι οικειοι παρατουσαν
απ'το πολυ κακο νικημενοι.[51.6] επι πλεον ομως αυτοι που ειχαν διαφυγει κι αυτον που
πεθαινε κι αυτον που πονουσε ευσπλαχνιζονταν κι επειδη πια το γνωριζαν κι οι ιδιοι τωρα
ξεθαρρεψαν.γιατι δυο φορες τον ιδιο,ωστε και να σκοτωσει,δεν επιανε.και καλοτυχουνταν
απ΄τους αλλους, κι αυτοι στη στιγμη ενιωσαν χαρα και στον μετεπειτα χρονο καποια κρυφη
ελπιδα ειχαν μητε απο αλλο νοσημα επισης ποτε θα πεθανουν.
[52][52.1]πιεσε δε αυτους πολυ στην υπαρχουσα συμφορα και η εισροη απο την υπαιθρο
στη πολη,κι οχι λιγοτερο τους εισελθοντες [52.2]επειδη σπιτια δεν υπηρχαν,αλλα σε
πνιγερες καλυβες λογω της εποχης αφου διεμεναν η φθορα γινονταν ανεξελεγκτα.αλλα
και νεκροι πανω ο ενας στον αλλον πεθαινοντας βρισκοταν και στους δρομους κυλουσαν
και σ'ολες τις βρυσες μισοπεθαμενοι απ'την επιθυμια του νερου.[52.3] και τα ιερα στα
οποια κατασκηνοναν γεματα απο νεκρους ηταν,εκει μεσα πεθαιναν.γιατι πολυ βασανισμενοι
απ'το κακο οι ανθρωποι,μη γνωριζοντας τι θα παθουν,παραμελουσαν ομοια και ιερα και οσια.
[52.4] κι ολοι οι νομοι καταπατηθηκαν  τους οποιους χρησιμοποιουσαν πριν για τις ταφες,
τους εθαβαν οπως ο καθενας μπορουσε.και πολλοι σε μη αρμοζουσες θηκες κατεφευγαν
απο την σπανιοτητα των συγγενων λογω του οτι πολλοι ειχαν πεθανει πριν απ'αυτους.γιατι
σε πυρα ξενη  προφτανοντας οι μεν πανω θετωντας τον δικο τους νεκρο την αναβαν,οι δε ενω
καιγονταν αλλος αφου πεταγαν απο πανω αυτον που εφεραν εφευγαν.
[53][53.1].και πρωτα πρωτα εφερε και στ'αλλα στη πολη επιπλεον ανομιες το νοσημα.
γιατι ευκολα τολμουσε καποιος αυτα που πρωτυτερα απεκρυπτε απο ηδονη να μην κανει.
την γρηγορη μεταστροφη βλεπωντας και των πλουσιων και αιφνιδια πεθαμενων κι αυτων
που τιποτα πρωτυτερα δεν κατειχαν,τωρα τα εκεινων να εχουν. [53.2] ωστε γρηγορες τις
απολαυσεις και τα προς τερψη απαιτουσουν να κανουν,γιατι εφημερα και τα σωματα και
τα πραγματα εξ ισου  θεωρουσαν. [53.3] και το να απο πριν ταλαιπωρηθει γι'αυτο που
νομιζει καλο κανενας δεν ηταν προθυμος,αφου αβεβαιο το νομιζε αν θα το κατορθωσει
πριν πεθανει. τωρα πια οτι και ευχαριστο κι απο παντου φερει κερδος,τουτο και καλο
και χρησιμο καταντησε. [53.4]θεων δε φοβος η΄ανθρωπων νομος  κανενας δεν συγ-
κρατουσε,αφου εκριναν αυτο εξ ισου με την ευσεβεια και αφου εβλεπαν ολους ισα
να χανονται.για δε τα αμαρτηματα κανεις δεν περιμενε μεχρι να δικαστει θα επιζει
για να τιμωρηθει,πολυ δε πιο μεγαλη την ηδη καταδικαστικη αποφαση που πανω
τους επικρεμονταν θεωρουσαν,και πριν πανω τους πεσει φυσικο ειναι του βιου κατι
να απολαυσουν.
[54][54.1].σε τετοια συμφορα οι Αθηναιοι εχοντας πεσει δυσφορουσαν,κι απ'τους
ανθρωπους που μεσα πεθαιναν και απ΄τη γη που εξω καταστρεφονταν.  [54.2] μεσ'στο
κακο αναμεσα σε καποια που αναθυμηθηκαν φυσικο ηταν και τουτος εδω ο στιχος,που
οπως ελεγαν οι παλαιοτεροι παλια τραγουδουνταν:θα'ρθει δωρικος πολεμος και μαζι
μ'αυτον λοιμος.[54.3] εγινε τοτε  διαφωνια στους ανθρωπως οτι δεν κατανομαζεται λοιμος
νοσος στο στιχο των παλιων, αλλα λιμος πεινα,επικρατησε δε στα παροντα συμβαντα
φυσικα λοιμο να λεει.γιατι ανθρωποι συμφωνα προς αυτα που πασχουν την μνημη
κανουν.βεβαια νομιζω αν ποτε αλλος πολεμος παρει μερος δωρικος απ'αυτον υστερα και
συμβει να πεσει λιμος πεινα,φυσικο ειναι ετσι να τραγουδουν.[54.4] επενθυμησαν δε και
τον χρησμο των Λακεδαιμονιων σ'αυτους που τον γνωριζουν,οταν ρωτησαν τον θεο αν
πρεπει να πολεμησουν σ'αυτους χρησμοδοτησε  πως αν κατα κρατος πολεμησουν θα
νικησουν,κι ο ιδιος ειπε θα συμμετασχει.[54.5]περι μεν λοιπον του χρησμου τα συμβαι-
νοντα συμπεραναν οτι συμφωνα ειναι.αφου εχοντας εισβαλει οι Πελοποννησιοι η νοσος
αρχισε αμεσως.και στην Πελοποννησο δεν εισεβαλε,οπως να΄ναι αξιο να πεις,εξαπλωθηκε
στην Αθηνα κατα το πλειστο,επειτα δε και στα πιο πολυανθρωπα των αλλων οικισμων.
αυτα λοιπον τα συμβαινομενα κατα τη νοσο.


[47] [47.1] Τοιόσδε μὲν ὁ τάφος ἐγένετο ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ· καὶ διελθόντος αὐτοῦ πρῶτον ἔτος τοῦ πολέμου τοῦδε ἐτελεύτα. [47.2] τοῦ δὲ θέρους εὐθὺς ἀρχομένου Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τὰ δύο μέρη ὥσπερ καὶ τὸ πρῶτον ἐσέβαλον ἐς τὴν Ἀττικήν (ἡγεῖτο δὲ Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς), καὶ καθεζόμενοι ἐδῄουν τὴν γῆν. [47.3] καὶ ὄντων αὐτῶν οὐ πολλάς πω ἡμέρας ἐν τῇ Ἀττικῇ ἡ νόσος πρῶτον ἤρξατο γενέσθαι τοῖς Ἀθηναίοις, λεγόμενον μὲν καὶ πρότερον πολλαχόσε ἐγκατασκῆψαι καὶ περὶ Λῆμνον καὶ ἐν ἄλλοις χωρίοις, οὐ μέντοι τοσοῦτός γε λοιμὸς οὐδὲ φθορὰ οὕτως ἀνθρώπων οὐδαμοῦ ἐμνημονεύετο γενέσθαι. [47.4] οὔτε γὰρ ἰατροὶ ἤρκουν τὸ πρῶτον θεραπεύοντες ἀγνοίᾳ, ἀλλ’ αὐτοὶ μάλιστα ἔθνῃσκον ὅσῳ καὶ μάλιστα προσῇσαν, οὔτε ἄλλη ἀνθρωπεία τέχνη οὐδεμία· ὅσα τε πρὸς ἱεροῖς ἱκέτευσαν ἢ μαντείοις καὶ τοῖς τοιούτοις ἐχρήσαντο, πάντα ἀνωφελῆ ἦν, τελευτῶντές τε αὐτῶν ἀπέστησαν ὑπὸ τοῦ κακοῦ νικώμενοι.
[48] [48.1] ἤρξατο δὲ τὸ μὲν πρῶτον, ὡς λέγεται, ἐξ Αἰθιοπίας τῆς ὑπὲρ Αἰγύπτου, ἔπειτα δὲ καὶ ἐς Αἴγυπτον καὶ Λιβύην κατέβη καὶ ἐς τὴν βασιλέως γῆν τὴν πολλήν. [48.2] ἐς δὲ τὴν Ἀθηναίων πόλιν ἐξαπιναίως ἐσέπεσε, καὶ τὸ πρῶτον ἐν τῷ Πειραιεῖ ἥψατο τῶν ἀνθρώπων, ὥστε καὶ ἐλέχθη ὑπ’ αὐτῶν ὡς οἱ Πελοποννήσιοι φάρμακα ἐσβεβλήκοιεν ἐς τὰ φρέατα· κρῆναι γὰρ οὔπω ἦσαν αὐτόθι. ὕστερον δὲ καὶ ἐς τὴν ἄνω πόλιν ἀφίκετο, καὶ ἔθνῃσκον πολλῷ μᾶλλον ἤδη. [48.3] λεγέτω μὲν οὖν περὶ αὐτοῦ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει καὶ ἰατρὸς καὶ ἰδιώτης, ἀφ’ ὅτου εἰκὸς ἦν γενέσθαι αὐτό, καὶ τὰς αἰτίας ἅστινας νομίζει τοσαύτης μεταβολῆς ἱκανὰς εἶναι δύναμιν ἐς τὸ μεταστῆσαι σχεῖν· ἐγὼ δὲ οἷόν τε ἐγίγνετο λέξω, καὶ ἀφ’ ὧν ἄν τις σκοπῶν, εἴ ποτε καὶ αὖθις ἐπιπέσοι, μάλιστ’ ἂν ἔχοι τι προειδὼς μὴ ἀγνοεῖν, ταῦτα δηλώσω αὐτός τε νοσήσας καὶ αὐτὸς ἰδὼν ἄλλους πάσχοντας.
[49] [49.1] Τὸ μὲν γὰρ ἔτος, ὡς ὡμολογεῖτο, ἐκ πάντων μάλιστα δὴ ἐκεῖνο ἄνοσον ἐς τὰς ἄλλας ἀσθενείας ἐτύγχανεν ὄν· εἰ δέ τις καὶ προύκαμνέ τι, ἐς τοῦτο πάντα ἀπεκρίθη. [49.2] τοὺς δὲ ἄλλους ἀπ’ οὐδεμιᾶς προφάσεως, ἀλλ’ ἐξαίφνης ὑγιεῖς ὄντας πρῶτον μὲν τῆς κεφαλῆς θέρμαι ἰσχυραὶ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ἐρυθήματα καὶ φλόγωσις ἐλάμβανε, καὶ τὰ ἐντός, ἥ τε φάρυγξ καὶ ἡ γλῶσσα, εὐθὺς αἱματώδη ἦν καὶ πνεῦμα ἄτοπον καὶ δυσῶδες ἠφίει· [49.3] ἔπειτα ἐξ αὐτῶν πταρμὸς καὶ βράγχος ἐπεγίγνετο, καὶ ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη ὁ πόνος μετὰ βηχὸς ἰσχυροῦ· καὶ ὁπότε ἐς τὴν καρδίαν στηρίξειεν, ἀνέστρεφέ τε αὐτὴν καὶ ἀποκαθάρσεις χολῆς πᾶσαι ὅσαι ὑπὸ ἰατρῶν ὠνομασμέναι εἰσὶν ἐπῇσαν, καὶ αὗται μετὰ ταλαιπωρίας μεγάλης. [49.4] λύγξ τε τοῖς πλέοσιν ἐνέπιπτε κενή, σπασμὸν ἐνδιδοῦσα ἰσχυρόν, τοῖς μὲν μετὰ ταῦτα λωφήσαντα, τοῖς δὲ καὶ πολλῷ ὕστερον. [49.5] καὶ τὸ μὲν ἔξωθεν ἁπτομένῳ σῶμα οὔτ’ ἄγαν θερμὸν ἦν οὔτε χλωρόν, ἀλλ’ ὑπέρυθρον, πελιτνόν, φλυκταίναις μικραῖς καὶ ἕλκεσιν ἐξηνθηκός· τὰ δὲ ἐντὸς οὕτως ἐκάετο ὥστε μήτε τῶν πάνυ λεπτῶν ἱματίων καὶ σινδόνων τὰς ἐπιβολὰς μηδ’ ἄλλο τι ἢ γυμνοὶ ἀνέχεσθαι, ἥδιστά τε ἂν ἐς ὕδωρ ψυχρὸν σφᾶς αὐτοὺς ῥίπτειν. καὶ πολλοὶ τοῦτο τῶν ἠμελημένων ἀνθρώπων καὶ ἔδρασαν ἐς φρέατα, τῇ δίψῃ ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι· καὶ ἐν τῷ ὁμοίῳ καθειστήκει τό τε πλέον καὶ ἔλασσον ποτόν. [49.6] καὶ ἡ ἀπορία τοῦ μὴ ἡσυχάζειν καὶ ἡ ἀγρυπνία ἐπέκειτο διὰ παντός. καὶ τὸ σῶμα, ὅσονπερ χρόνον καὶ ἡ νόσος ἀκμάζοι, οὐκ ἐμαραίνετο, ἀλλ’ ἀντεῖχε παρὰ δόξαν τῇ ταλαιπωρίᾳ, ὥστε ἢ διεφθείροντο οἱ πλεῖστοι ἐναταῖοι καὶ ἑβδομαῖοι ὑπὸ τοῦ ἐντὸς καύματος, ἔτι ἔχοντές τι δυνάμεως, ἢ εἰ διαφύγοιεν, ἐπικατιόντος τοῦ νοσήματος ἐς τὴν κοιλίαν καὶ ἑλκώσεώς τε αὐτῇ ἰσχυρᾶς ἐγγιγνομένης καὶ διαῤῥοίας ἅμα ἀκράτου ἐπιπιπτούσης οἱ πολλοὶ ὕστερον δι’ αὐτὴν ἀσθενείᾳ διεφθείροντο. [49.7] διεξῄει γὰρ διὰ παντὸς τοῦ σώματος ἄνωθεν ἀρξάμενον τὸ ἐν τῇ κεφαλῇ πρῶτον ἱδρυθὲν κακόν, καὶ εἴ τις ἐκ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, τῶν γε ἀκρωτηρίων ἀντίληψις αὐτοῦ ἐπεσήμαινεν. [49.8] κατέσκηπτε γὰρ ἐς αἰδοῖα καὶ ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας, καὶ πολλοὶ στερισκόμενοι τούτων διέφευγον, εἰσὶ δ’ οἳ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν. τοὺς δὲ καὶ λήθη ἐλάμβανε παραυτίκα ἀναστάντας τῶν πάντων ὁμοίως, καὶ ἠγνόησαν σφᾶς τε αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐπιτηδείους.
[50] [50.1] γενόμενον γὰρ κρεῖσσον λόγου τὸ εἶδος τῆς νόσου τά τε ἄλλα χαλεπωτέρως ἢ κατὰ τὴν ἀνθρωπείαν φύσιν προσέπιπτεν ἑκάστῳ καὶ ἐν τῷδε ἐδήλωσε μάλιστα ἄλλο τι ὂν ἢ τῶν ξυντρόφων τι· τὰ γὰρ ὄρνεα καὶ τετράποδα ὅσα ἀνθρώπων ἅπτεται, πολλῶν ἀτάφων γιγνομένων ἢ οὐ προσῄει ἢ γευσάμενα διεφθείρετο. [50.2] τεκμήριον δέ· τῶν μὲν τοιούτων ὀρνίθων ἐπίλειψις σαφὴς ἐγένετο, καὶ οὐχ ἑωρῶντο οὔτε ἄλλως οὔτε περὶ τοιοῦτον οὐδέν· οἱ δὲ κύνες μᾶλλον αἴσθησιν παρεῖχον τοῦ ἀποβαίνοντος διὰ τὸ ξυνδιαιτᾶσθαι.
[51] [51.1] Τὸ μὲν οὖν νόσημα, πολλὰ καὶ ἄλλα παραλιπόντι ἀτοπίας, ὡς ἑκάστῳ ἐτύγχανέ τι διαφερόντως ἑτέρῳ πρὸς ἕτερον γιγνόμενον, τοιοῦτον ἦν ἐπὶ πᾶν τὴν ἰδέαν. καὶ ἄλλο παρελύπει κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον οὐδὲν τῶν εἰωθότων· ὃ δὲ καὶ γένοιτο, ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. [51.2] ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμελείᾳ, οἱ δὲ καὶ πάνυ θεραπευόμενοι. ἕν τε οὐδὲ ἓν κατέστη ἴαμα ὡς εἰπεῖν ὅτι χρῆν προσφέροντας ὠφελεῖν· τὸ γάρ τῳ ξυνενεγκὸν ἄλλον τοῦτο ἔβλαπτεν. [51.3] σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη πρὸς αὐτὸ ἰσχύος πέρι ἢ ἀσθενείας, ἀλλὰ πάντα ξυνῄρει καὶ τὰ πάσῃ διαίτῃ θεραπευόμενα. [51.4] δεινότατον δὲ παντὸς ἦν τοῦ κακοῦ ἥ τε ἀθυμία ὁπότε τις αἴσθοιτο κάμνων (πρὸς γὰρ τὸ ἀνέλπιστον εὐθὺς τραπόμενοι τῇ γνώμῃ πολλῷ μᾶλλον προΐεντο σφᾶς αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀντεῖχον), καὶ ὅτι ἕτερος ἀφ’ ἑτέρου θεραπείας ἀναπιμπλάμενοι ὥσπερ τὰ πρόβατα ἔθνῃσκον· καὶ τὸν πλεῖστον φθόρον τοῦτο ἐνεποίει. [51.5] εἴτε γὰρ μὴ ’θέλοιεν δεδιότες ἀλλήλοις προσιέναι, ἀπώλλυντο ἐρῆμοι, καὶ οἰκίαι πολλαὶ ἐκενώθησαν ἀπορίᾳ τοῦ θεραπεύσοντος· εἴτε προσίοιεν, διεφθείροντο, καὶ μάλιστα οἱ ἀρετῆς τι μεταποιούμενοι· αἰσχύνῃ γὰρ ἠφείδουν σφῶν αὐτῶν ἐσιόντες παρὰ τοὺς φίλους, ἐπεὶ καὶ τὰς ὀλοφύρσεις τῶν ἀπογιγνομένων τελευτῶντες καὶ οἱ οἰκεῖοι ἐξέκαμνον ὑπὸ τοῦ πολλοῦ κακοῦ νικώμενοι. [51.6] ἐπὶ πλέον δ’ ὅμως οἱ διαπεφευγότες τόν τε θνῄσκοντα καὶ τὸν πονούμενον ᾠκτίζοντο διὰ τὸ προειδέναι τε καὶ αὐτοὶ ἤδη ἐν τῷ θαρσαλέῳ εἶναι· δὶς γὰρ τὸν αὐτόν, ὥστε καὶ κτείνειν, οὐκ ἐπελάμβανεν. καὶ ἐμακαρίζοντό τε ὑπὸ τῶν ἄλλων, καὶ αὐτοὶ τῷ παραχρῆμα περιχαρεῖ καὶ ἐς τὸν ἔπειτα χρόνον ἐλπίδος τι εἶχον κούφης μηδ’ ἂν ὑπ’ ἄλλου νοσήματός ποτε ἔτι διαφθαρῆναι.
[52] [52.1] Ἐπίεσε δ’ αὐτοὺς μᾶλλον πρὸς τῷ ὑπάρχοντι πόνῳ καὶ ἡ ξυγκομιδὴ ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐς τὸ ἄστυ, καὶ οὐχ ἧσσον τοὺς ἐπελθόντας. [52.2] οἰκιῶν γὰρ οὐχ ὑπαρχουσῶν, ἀλλ’ ἐν καλύβαις πνιγηραῖς ὥρᾳ ἔτους διαιτωμένων ὁ φθόρος ἐγίγνετο οὐδενὶ κόσμῳ, ἀλλὰ καὶ νεκροὶ ἐπ’ ἀλλήλοις ἀποθνῄσκοντες ἔκειντο καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς ἐκαλινδοῦντο καὶ περὶ τὰς κρήνας ἁπάσας ἡμιθνῆτες τοῦ ὕδατος ἐπιθυμίᾳ. [52.3] τά τε ἱερὰ ἐν οἷς ἐσκήνηντο νεκρῶν πλέα ἦν, αὐτοῦ ἐναποθνῃσκόντων· ὑπερβιαζομένου γὰρ τοῦ κακοῦ οἱ ἄνθρωποι, οὐκ ἔχοντες ὅτι γένωνται, ἐς ὀλιγωρίαν ἐτράποντο καὶ ἱερῶν καὶ ὁσίων ὁμοίως. [52.4] νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν οἷς ἐχρῶντο πρότερον περὶ τὰς ταφάς, ἔθαπτον δὲ ὡς ἕκαστος ἐδύνατο. καὶ πολλοὶ ἐς ἀναισχύντους θήκας ἐτράποντο σπάνει τῶν ἐπιτηδείων διὰ τὸ συχνοὺς ἤδη προτεθνάναι σφίσιν· ἐπὶ πυρὰς γὰρ ἀλλοτρίας φθάσαντες τοὺς νήσαντας οἱ μὲν ἐπιθέντες τὸν ἑαυτῶν νεκρὸν ὑφῆπτον, οἱ δὲ καιομένου ἄλλου ἐπιβαλόντες ἄνωθεν ὃν φέροιεν ἀπῇσαν.
[53] [53.1] Πρῶτόν τε ἦρξε καὶ ἐς τἆλλα τῇ πόλει ἐπὶ πλέον ἀνομίας τὸ νόσημα. ῥᾷον γὰρ ἐτόλμα τις ἃ πρότερον ἀπεκρύπτετο μὴ καθ’ ἡδονὴν ποιεῖν, ἀγχίστροφον τὴν μεταβολὴν ὁρῶντες τῶν τε εὐδαιμόνων καὶ αἰφνιδίως θνῃσκόντων καὶ τῶν οὐδὲν πρότερον κεκτημένων, εὐθὺς δὲ τἀκείνων ἐχόντων. [53.2] ὥστε ταχείας τὰς ἐπαυρέσεις καὶ πρὸς τὸ τερπνὸν ἠξίουν ποιεῖσθαι, ἐφήμερα τά τε σώματα καὶ τὰ χρήματα ὁμοίως ἡγούμενοι. [53.3] καὶ τὸ μὲν προσταλαιπωρεῖν τῷ δόξαντι καλῷ οὐδεὶς πρόθυμος ἦν, ἄδηλον νομίζων εἰ πρὶν ἐπ’ αὐτὸ ἐλθεῖν διαφθαρήσεται· ὅτι δὲ ἤδη τε ἡδὺ πανταχόθεν τε ἐς αὐτὸ κερδαλέον, τοῦτο καὶ καλὸν καὶ χρήσιμον κατέστη. [53.4] θεῶν δὲ φόβος ἢ ἀνθρώπων νόμος οὐδεὶς ἀπεῖργε, τὸ μὲν κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μὴ ἐκ τοῦ πάντας ὁρᾶν ἐν ἴσῳ ἀπολλυμένους, τῶν δὲ ἁμαρτημάτων οὐδεὶς ἐλπίζων μέχρι τοῦ δίκην γενέσθαι βιοὺς ἂν τὴν τιμωρίαν ἀντιδοῦναι, πολὺ δὲ μείζω τὴν ἤδη κατεψηφισμένην σφῶν ἐπικρεμασθῆναι, ἣν πρὶν ἐμπεσεῖν εἰκὸς εἶναι τοῦ βίου τι ἀπολαῦσαι.
[54] [54.1] Τοιούτῳ μὲν πάθει οἱ Ἀθηναῖοι περιπεσόντες ἐπιέζοντο, ἀνθρώπων τ’ ἔνδον θνῃσκόντων καὶ γῆς ἔξω δῃουμένης. [54.2] ἐν δὲ τῷ κακῷ οἷα εἰκὸς ἀνεμνήσθησαν καὶ τοῦδε τοῦ ἔπους, φάσκοντες οἱ πρεσβύτεροι πάλαι ᾄδεσθαι ’ἥξει Δωριακὸς πόλεμος καὶ λοιμὸς ἅμ’ αὐτῷ.’ [54.3] ἐγένετο μὲν οὖν ἔρις τοῖς ἀνθρώποις μὴ λοιμὸν ὠνομάσθαι ἐν τῷ ἔπει ὑπὸ τῶν παλαιῶν, ἀλλὰ λιμόν, ἐνίκησε δὲ ἐπὶ τοῦ παρόντος εἰκότως λοιμὸν εἰρῆσθαι· οἱ γὰρ ἄνθρωποι πρὸς ἃ ἔπασχον τὴν μνήμην ἐποιοῦντο. ἢν δέ γε οἶμαί ποτε ἄλλος πόλεμος καταλάβῃ Δωρικὸς τοῦδε ὕστερος καὶ ξυμβῇ γενέσθαι λιμόν, κατὰ τὸ εἰκὸς οὕτως ᾄσονται. [54.4] μνήμη δὲ ἐγένετο καὶ τοῦ Λακεδαιμονίων χρηστηρίου τοῖς εἰδόσιν, ὅτε ἐπερωτῶσιν αὐτοῖς τὸν θεὸν εἰ χρὴ πολεμεῖν ἀνεῖλε κατὰ κράτος πολεμοῦσι νίκην ἔσεσθαι, καὶ αὐτὸς ἔφη ξυλλήψεσθαι. [54.5] περὶ μὲν οὖν τοῦ χρηστηρίου τὰ γιγνόμενα ᾔκαζον ὁμοῖα εἶναι· ἐσβεβληκότων δὲ τῶν Πελοποννησίων ἡ νόσος ἤρξατο εὐθύς, καὶ ἐς μὲν Πελοπόννησον οὐκ ἐσῆλθεν, ὅτι καὶ ἄξιον εἰπεῖν, ἐπενείματο δὲ Ἀθήνας μὲν μάλιστα, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων χωρίων τὰ πολυανθρωπότατα. ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
.
.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

GREEK POETRY -ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ:1-σε κάθετο άπλετο φως-2-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα- 3-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-4-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα των ανθρώπων -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ:1-σε κάθετο άπλετο φως-2-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα-
3-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-4-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα
των ανθρώπων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.



ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ:1-σε κάθετο άπλετο φως-2-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα-
3-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-4-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα
των ανθρώπων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΤΕΤΡΑΠΤΥΧΑ

1
-σε κάθετο άπλετο φως-

Κυκλωπεια τείχη αγριοσυκιες
αργοσυρτοι λόφοι
επιπλέον το πουλί χρησμός
σε κάθετο άπλετο φως
στρώθηκε το τραπέζι με τα Θυεστια
εμείς ωμοφαγοι εκλεπτυσμένοι
ένας αποθανάτισε ιαμβικα το γεγονός
τραβήχτηκαν και αναμνηστικές φωτογραφίες
ας περιμένει η ύβρις μας
τη νέμεση την ατη την τισις
τώρα αλλά επείγοντα προεχουν
.
.
2
-ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα-

Ισοβαρές μεσημέρι
στην υπερβολικα ελληνική Συρακουσα
τα τζιτζίκια έγκυα στον ήλιο
τότε είδε το σκοτεινό χαντάκι
που έσκαβε η σκιά του Ρωμαιου στην.αμμο
Μη μου τους κύκλους ταραττε
ακούστηκε σε άπταιστα ελληνικα
.
.
3
-και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα,527 μ.Χ-

Μην ελπίζει ο ποντίφικας της Ρωμης
κι οι ηγεμόνες των ιταλικών πόλεων
Φλωρεντίας Μιλάνου Νάπολης Φερραρας
στη φιλανθρωπία του ισχυρού
και να μην κηρύξουν ουδετεροτητα
δεν ωφελει
και να συμμετάσχουν ενεργά
με ένα από τα αντιπαλλομενα μερη
έτσι συμβουλεύει ο Νικολο Μακιαβέλι
άλλωστε δεν έχουν καιρό
ήδη ο Γερμανός αυτοκράτορας Κάρολος Ε
συμμάχησε με τους Ισπανούς κι οι πόλεις των
κι η Ρώμη κινδυνευουν
στη πολιτικη σε κρίσιμες ώρες
ζητούνται αποφάσεις τολμηρες
η ουδετερότητα πάντα βλαπτει
.
.
4.
-τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα των ανθρώπων-

τι χρώμα έχουν τα δάχτυλα
των ανθρώπων
και πως επιμηκύνονται
μέσα στις χωμάτινες φλεβες
σκαλίζοντας συστρεφομενες
ρίζες αιωνόβιων δεντρων
κόκκινο το αίμα τους κρυσταλλώνει
στάζει ο ιδρώτας
ποτίζοντας τα κορμιά τους
τόσο η ανάγκη για φως
τους βασανιζει
κάποιος τρελαμενος μιλούσε
για τα βυζιά της γυναίκας του
έκανε τα σχήματα τους
σ'ένα κίτρινο χαρτί
ωχρά φύλλα που στροβιλίζουν
πεταλούδες
.
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ιστορίες του κ.Κ-Η Κρίση του Νιτσε -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Ιστορίες του κ.Κ-Η Κρίση του Νιτσε
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Ιστορίες του κ.Κ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η Κρίση του Νιτσε

ο κ.Κ ρωτήθηκε τι συμβουλεύει για τα πολύ κρίσιμα τελευταία γεγονότα
'θα απαντησω'ειπε' μεταφράζοντας Nietzsche:

Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.
ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατοτερο

Denn viele Menschen ... sind selber Intervalle und Pausen in der Symphonie des wirklichen
Lebens.
επειδή πολλοί άνθρωποι είναι οι ίδιοι τα διαστήματα και οι παύσεις στη Συμφωνία
της πραγματικής ζωής
γι'αυτό δεν πρέπει να χαθουν' συμπλήρωσε και συνέχισε:

Kein Sieger glaubt an den Zufall.
κανένας νικητής δεν πιστεύει στη τύχη

Wer einen eigenen Willen in die Dinge zu legen hat, über den werden die Dinge nicht Herr.
όποιος έχει τη δική του θέληση πάνω στα πράγματα να βάλει,πάνω σ'αυτον τα πράγματα
δεν γίνονται Κυριος

Die großen Epochen unsres Lebens liegen dort, wo wir den Mut gewinnen, unser Böses
als unser Bestes umzutaufen.
οι μεγάλες εποχές τις ζωής μας βρίσκονται εκεί που αποκτήσαμε το θάρρος τα κακά μας
σαν τα πιο καλά μας να βαφτιζουμε

Sieg Übermensch
Ζητω ο Υπερανθρωπος

Überzeugungen sind gefährlichere Feinde der Wahrheit, als Lügen.
οι πεποιθήσεις είναι περισσότερο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας,παρά το ψέμα

Die größten Ereignisse — das sind nicht unsre lautesten, sondern unsre stillsten Stunden.
τα πιο μεγάλα γεγονότα-δεν είναι τα πιο θορυβώδη,αλλά οι ήσυχες στιγμές μας

Leben überhaupt heißt in Gefahr sein.
το να ζεις γενικά σημαίνει να'σαι σε κίνδυνο

Gott ist tot
ο θεός πεθανε

ο άνθρωπος πρέπει να επιβάλει τη δύναμη της θέλησης του στα πραγματα

Unsere Pflichten, das sind die Rechte anderer auf uns.
τα καθήκοντά μας,είναι τα δικαιώματα των άλλων πάνω μας

Mitfreude, nicht Mitleiden, macht den Freund.
η συμπόνια,όχι ο οίκτος,κάνει τον φιλο,

τον συνάνθρωπο,τον σύντροφό,τον συνοδοιπορο

Im Gebirge der Wahrheit kletterst du nie umsonst: entweder du kommst schon heute
weiter hinauf oder du übst deine Kräfte, um morgen höher steigen zu können.
στα βουνά της αλήθειας,ποτέ δεν σκαρφαλώνεις μάταια,είτε ανεβαίνεις σήμερα
περισσότερο είτε ασκεις τη δύναμή σου για να μπορέσεις αύριο ψηλότερα να ανέβεις
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Friedrich Nietzsche,Was mich nicht umbringt, macht mich stärker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Friedrich Nietzsche,Was mich nicht umbringt, macht mich stärker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


Friedrich Nietzsche,Was mich nicht umbringt, macht mich stärker-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πάθηση του αμφιβληστροειδούς,αυτό τυφλώνει,όμως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, Βαϊμάρη 1900,η Ελίζαμπετ αλλάζει λέξεις στα γραφτά μου,σβήνει λέξεις,λέει είμαι τρελός,
επιβάλει τη δύναμη της θέλησης της,εγώ στο κρεβάτι,σχεδόν παράλυτος στο σώμα,και στο μυαλό,ένας γελοίος κλόουν με σημαδεύει με το πιστόλι,Είμαι ο Übermensch,ουρλιάζει,
ένας γελοίος πίθηκος είσαι,του απαντάω,ούτε πίθηκος,ένας παλιάνθρωπος,mein Feind,τον
σερβίρουν μπύρα,ein klein Mensch της μπυραρίας,μην ειρωνευεσε Φριντριχ,Nietzsche ist tot,
φωνάζει η Ελίζαμπετ,δεν αντέχω,θέλω να παίξω στο πιάνο,χωρίς τη μουσική η ζωή θα ήταν
ένα τραγικό λάθος,Schweine-Deutsch Man!,πάντα τους ελκύουν τα σκοτάδια και όχι το άπλετο φως,πάντα ο ψεύτης ψευδετε μπροστά σε άλλους,η φραου Ελίζαμπετ παραμορφώνει τον Νίτσε,
ένα άλογο,το βλέπω,εδώ μέσα στο δωμάτιο μου το μαστιγώνουν,ε τι του κάνεις;φωνάζω,
παράτησε το,δεν μ'ακουει συνεχίζει να χτυπάει,είναι ο Affe ο πίθηκος της μπυραρίας,μεθυσμένος,
τραγουδάει από το Parsifal,είσαι τρελός του φωνάζω,γελάει,κι ο Βάγκνερ,απανταει, είναι δικός
μας όπως κι εσύ Φριντριχ Νίτσε,νιώθω να αντιπαθώ τον φίλο μου Βάγκνερ,είναι έγκλημα,αυτό
που γίνεται,το άλογο καταρρέει,επίδειξη θέλησης δύναμης,σας το λέω,είσαι τρελός φωνάζει η αδελφή μου και κλείνει το φως,σκοτάδι,η ' τυφλωθηκα,η' η τρομερή ημικρανία,βλέπω ζωντανο φωτεινό το άλογο να καλπαζει ανεβαίνοντας τα βουνά της αλήθειας,τελικά Was mich nicht
umbringt, macht mich stärker ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατο

Nietzsche'Logoi-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Was mich nicht umbringt, macht mich stärker.
ότι δεν με σκοτώνει με κάνει δυνατοτερο

Macht wollen sie und zuerst das Brecheisen der Macht, viel Geld, — diese Unvermögenden!
Εξουσία θέλουν και πρώτα πρώτα το μοχλό της Εξουσίας,τα πολλά λεφτα-αυτοι οι ανικανοι

Gesetze verraten nicht das, was ein Volk ist, sondern das,
was ihm fremd, seltsam, ungeheuerlich, ausländisch erscheint.
οι νόμοι δεν προδίδουν αυτό,που ένας λαός είναι,αλλά ότι σ'αυτον παραξένο,παραλογο,τερατώδες,ξενόφερτο φαινεται

Denn viele Menschen ... sind selber Intervalle und Pausen in der Symphonie des wirklichen
Lebens.
επειδή πολλοί άνθρωποι...είναι οι ίδιοι τα διαστήματα και οι παύσεις στη Συμφωνία
της πραγματικής ζωής

Kein Sieger glaubt an den Zufall.
κανένας νικητής δεν πιστεύει στη τύχη

Der Phantast verleugnet die Wahrheit vor sich, der Lügner nur vor anderen.
ο φαντασιόπληκτος ψευδετε την Αλήθεια μπροστά στον εαυτό του,ο ψεύτης μονάχα
μπροστά στους άλλους

Ohne Musik wäre das Leben ein Irrtum.
χωρίς τη μουσική θα ήταν η ζωή ένα λαθος

Wer einen eigenen Willen in die Dinge zu legen hat, über den werden die Dinge nicht Herr.
όποιος έχει τη δική του θέληση πάνω στα πράγματα να βάλει,πάνω σ'αυτον τα πράγματα
δεν γίνονται Κυριος

Wo ich Lebendiges fand, da fand ich Willen zur Macht; und noch im Willen des Dienenden
fand ich den Willen, Herr zu sein.
όπου βρήκα ζωντανά όντα εκεί βρήκα τη θέληση για δύναμη,κι επίσης στη θέληση των δούλων βρήκα την θέληση του Κυριου

Die großen Epochen unsres Lebens liegen dort, wo wir den Mut gewinnen, unser Böses als unser Bestes umzutaufen.
οι μεγάλες εποχές τις ζωής μας βρίσκονται εκεί που αποκτήσαμε το θάρρος τα κακά μας σαν τα
πιο καλά μας να βαφτιζουμε

Das logische Denken ist das Muster einer vollständigen Fiktion.
η λογική σκέψη είναι το πρότυπο της πλήρους μυθοπλασιας

Übermensch
Υπερανθρωπος

Der Mensch findet zuletzt in den Dingen nichts wieder als was er selbst in sie hineingesteckt
hat: das Wiederfinden heißt sich Wissenschaft, das Hineinstecken — Kunst, Religion, Liebe,
Stolz.
ο άνθρωπος δεν βρίσκει τελικά στα πράγματα παρά μονάχα αυτό που ο ίδιος σ'αυτα τοποθετεί:
το επαναβρισκω ονομάζει επιστήμη,το εντός προβαλλω-τεχνη,θρησκεία,αγάπη,υπερηφανεια

Überzeugungen sind gefährlichere Feinde der Wahrheit, als Lügen.
οι πεποιθήσεις είναι περισσότερο επικίνδυνοι εχθροί της αλήθειας,παρά το ψέμα

Nicht daß du mich belogst, sondern daß ich dir nicht mehr glaube, hat mich erschüttert.
δεν είναι ότι σε μένα είπες ψέματα,αλλά ότι εγώ πια δεν σε πιστεύω,αυτό μ'εχει συγκλονισει

Es ist schwer, mit Menschen zu leben, weil Schweigen so schwer ist.
είναι δύσκολο με ανθρώπους να ζεις,γιατί η σιωπή είναι τόσο δυσκολη

Die größten Ereignisse — das sind nicht unsre lautesten, sondern unsre stillsten Stunden.
τα πιο μεγάλα γεγονότα-δεν είναι τα πιο θορυβώδη,αλλά οι ήσυχες στιγμές μας

Leben überhaupt heißt in Gefahr sein.
το να ζεις γενικά σημαίνει να'σαι σε κίνδυνο

Gott ist tot
ο θεός πεθανε

Wir sind so gern in der freien Natur, weil diese keine Meinung über uns hat.
είμαστε τόσο χαρούμενοι μέσα στη φύση,γιατί αυτή δεν έχει καμία ιδέα για μας

Machen wir es nicht im Wachen wie im Traume? Immer erfinden und erdichten wir erst
den Menschen, mit dem wir verkehren — und einen Augenblick nachher schon haben wir
das vergessen.
δεν ενεργούμε στο ξύπνιο όπως στο όνειρο;
πάντοτε βρίσκουμε και επινοούμε πρώτα τον άνθρωπο με τον οποίο επικοινωνουμε-και
σε μια στιγμή κατόπιν τον έχουμε ξεχάσει κιόλας

Unsere Pflichten, das sind die Rechte anderer auf uns.
τα καθήκοντά μας,είναι τα δικαιώματα των άλλων πάνω μας

Reife des Mannes: das heißt den Ernst wiedergefunden haben, den man als Kind hatte,
beim Spiel.
ωριμότητα του ανθρώπου: σημαίνει τη σοβαρότητα να ξαναβρούμε,την οποία κάποιος
σαν παιδί είχε στο παιχνίδι

Einst wart ihr Affen, und auch jetzt noch ist der Mensch mehr Affe, als irgend ein Affe.
μια φορά ήμασταν πίθηκοι,και επίσης τώρα ακόμα είναι ο άνθρωπος περισσότερο πίθηκος,
παρά οποιοσδήποτε πίθηκος

Mitfreude, nicht Mitleiden, macht den Freund.
η συμπόνια,όχι ο οίκτος,κάνει τον φιλο

Im Gebirge der Wahrheit kletterst du nie umsonst: entweder du kommst schon heute
weiter hinauf oder du übst deine Kräfte, um morgen höher steigen zu können.
στα βουνά της αλήθειας,ποτέ δεν σκαρφαλώνεις μάταια,είτε ανεβαίνεις σήμερα περισσότερο
είτε ασκεις τη δύναμή σου για να μπορέσεις αύριο ψηλότερα να ανεβεις

Viel von sich reden kann auch ein Mittel sein, sich zu verbergen.
το να μιλάς πολύ για σένα μπορεί επίσης ένα μέσο να'ναι να κρύβεσαι

Was aus Liebe getan wird, geschieht immer jenseits von Gut und Böse.
ότι από αγάπη είναι καμωμένο,συμβαίνει πάντοτε πέρα από το καλό και το κακο

Leben wir zu nahe mit einem Menschen zusammen, so geht es uns so, wie wenn wir
einen guten Kupferstich immer wieder mit bloßen Fingern anfassen: Eines Tages haben
wir schlechtes beschmutztes Papier und nichts weiter mehr in den Händen.
το να ζούμε πολύ κοντά μ'εναν άνθρωπο μαζί,έτσι καταληγει,όπως όταν μια καλή χαλκογραφία
συνέχεια με γυμνά δάχτυλα αγγίζουμε.Μια μέρα έχουμε ένα αθλιο βρώμικο χαρτι και τίποτα περισσότερο στα χερια

Was ist der Affe für den Menschen?
Ein Gelächter oder eine schmerzliche Scham.
τι είναι ο πίθηκος για τον άνθρωπο;
ένα αστείο η' μια οδυνηρή ντροπή
.
.

Fur Nietzsche-music composition χ.ν.κουβελης c.n.couvelis https://youtu.be/_b-KF-MYZWU

.
.
Fur Nietzsche-music composition χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
https://youtu.be/_b-KF-MYZWU


.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Το Πληθος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Το Πληθος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Το Πληθος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι εγινε,;γιατί αραίωσαν από δίπλα του ,από γύρω του;,κάτι συνέβηκε,δεν υπάρχει κανείς να ρωτήσεις,τι υποθέσεις να κάνεις;θα ξαναεμφανισθουν κάποτε;πόσος καιρός θα περάσει;
θα είναι  οι ίδιοι η ' άλλοι;θα συναρμοσθει μαζί τους;με αυτούς είχε συνειθισει,δεν ένιωθε
ξένος,κι εκείνοι ήταν φιλικοί μαζί του,γιατί όμως δεν τον ειδοποίησε κάποιος;αυτος γιατί δεν κατάλαβε να ειδοποιήσει;τι τον εμπόδισε; εγωισμός;ματαιοδοξία;αδιαφορία;θα αντιδρούσε,
σε τι όμως να αντιδράσει;μήπως κι αυτοί,ένας ένας,έμειναν μόνοι;κάθε ένας μόνος,και το ίδιο,
που αντιλαμβάνεται αυτός,αντιλαμβάνεται κι ο άλλος,και τις ίδιες σκέψεις κάνει,τότε είναι
δίπλα του,γύρω του,απλώς δεν τους βλέπει,δεν τον βλέπουν,πόσο θα διαρκέσει αυτό;προσωρινά,
η' μήπως ποτέ δεν θα τελειώσει;πρέπει να μάθει,θέλει να φωνάξει, ανώφελο κανένας δεν θα
τον ακούσει,και τότε,σαν να μην συνέβηκε τίποτα,όλα επανήλθαν,γύρω του το πλήθος,πολύβουο,
γοητευτικό,ρώτησε κάποιον τι έγινε,τι έγινε;απάντησε ο άλλος και τον κοίταξε παραξενα,τίποτα
δεν έγινε,εντάξει είπε,και χάθηκε χαρούμενος μέσα στο αμέτρητο πλήθος
.
.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

GREEK POETRY -ΤΟ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ΤΟΝ 7ο αι. π.Χ [ελευθεριως μεταφραζων και σκηνοθετων αρχιλοχου αποσπασματα χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-ΤΟ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ΤΟΝ 7ο αι. π.Χ
[ελευθεριως μεταφραζων και σκηνοθετων αρχιλοχου αποσπασματα  χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Αρχιλοχος,παπυρος Κολωνια, Γερμανια. (P. Köln II 58]

ΤΟ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ ΤΟΝ 7ο αι. π.Χ
[ελευθεριως μεταφραζων και σκηνοθετων αρχιλοχου αποσπασματα  χ.ν.κουβελης
c.n.couvelis]

ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ ΠΑΡΙΟΣ ΚΑΤΑ ΠΑΤΡΟΣ ΛΥΚΑΜΒΕΩΣ ΚΟΡΗΣ ΤΕ ΝΕΟΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΗΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑ  ΤΗΝ ΑΘΕΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΓΑΜΕΩΝ ΠΑΤΡΩΩΝ ΝΟΜΩΝ

 ο Παριανος μισθοφορος Αρχιλοχος,ευφυης ποιητης,ευαισθητος ως ανθρωπος αλλα και
ακρως εκδικητικος,δεν συγχωρει την αθετηση της συμφωνιας για γαμο με την Νεοβουλη,
αυτη,ο πατερας της ο Λυκαμβης και η αδελφη της διαπομπευονται οικογενειακως χωρις
ελεος απο τους αιχμηρους φαρμακερους,στιχους του μεχρι τελος.
Ἓν δ' ἐπίσταμαι μέγα,
τὸν κακῶς με δρῶντα δέννοις ἀνταμείβεσθαι κακοῖς
[ενα να ξερεις καλα,
αν σε μενα κακο κανουν πολυ πιο ακριβα θα το πληρωσουν ]


Ἤμβλακον, καὶ ποὺ τιν' ἄλλον ἥδ' ἄτη κιχήσατο.
αποβλακωθηκα,κι ισως απ'αυτο κι αλλος θα καταστραφει
Δωτάδης
σκορποχερης ειμαι
Οἴην Λυκάμβεω παῖδα τὴν ὑπερτέρην.
αχ του Λυκαμβη η κορη ποσο μεγαλη πουτανα
Ἔχουσα θαλλὸν μυρσίνης ἐτέρπετο
ῥοδῆς τε καλὸν ἄνθος, ἡ δὲ οἱ κόμη
ὤμους κατεσκίαζε καὶ μετάφρενα.
κρατωντας ντουρο κλαρι μυρσινης χαιδευεται
οπως και μ'ωραιο τριανταφυλλο,τα μαλλια της
πισω στις πλατες ριγμενα  μεχρι τη μεση
Ἐσμυρισμέναι κόμας
καὶ στῆθος, ὡς ἄν καὶ γέρων ἠράσσατο
τα μοσχομυριστα μαλλακια
και βυζακια και γερο αναστατωνουν
ω να γινοταν χερι να βαλω στη Νεοβουλη
Πολλὰς δὲ τυφλὰς ἐγχέλυας ἐδέξω.
που τοσα τυφλα χελια πνιγει μεσα της
Φὰβ' οὖλος εἵλκυσας φίλους.
ω διπροσωπη ποσους εραστες ξεμεδουλιασες
Ναὶ ναὶ μὰ μήκωνος χλόην
μα τη χλοερη παπαρουνα σου
Γυναῖκα σ' εἷλον γαμέτιν, ἧς λεωφόρου
τύχησα
γυναικα σε διαλεξα για γαμο ,και σε πεζοδρομιου
ετυχα
Πῆ βήσεαι νέορτον ἐπιγαμέειν πόσιν;
Τίθει δ' ὀχῇα βατράχῳ Σεριφίῳ·
κᾆτ' εὐπορήσεις διψέουσ', ἐὰν δ' ἄρα
βινητιήσῃς, στριφνὰ βινηθήσεαι·
αληθεια,ποιος σοβαρος αντρας θα σε παντρευτει;
μαλλον θα παρεις κανενα βατραχι σεριφιωτικο
κι οταν καλοπερασεις διψασμενη,τραβα να γαμηθεις,
ξεσκισου
γυναῖκα βινέων
γυναικα γαμιαδων
Φῦμα μηρίων μεταξύ
Φθειρσὶ μοχθήσοντα.
που τα μουνοχειλα αναμεσα στα μπουτια σου
μουνοψειρες γλειφουν και ρουφουνε
Ἀηδονιδεὺς
αιδειομουνα
Λέγαι δὲ γυναῖκες.
διεφθαρμενη γυναικα
Μυσάχνη, ἐργάτις, δῆμος,
περὶ σφυρὸν παχεῖα μισήτη γυνή.
βρωμιαρα,σκουπιδιαρα,δημοσια,
χοντροκωλαρου παλιογυνηδιο
Οὐκ ἄν μύρισι γρηῦς ἐοῦσ' ἠλείφεο.
κι η μανα σου γρια γυναικα δεν ντρεπεται
μ'αρωματα ν'αλειφεται η πουτανα
Καὶ πεσεῖν δρήστην ἐπ' ἀσκὸν κἀπὶ γαστρὶ γαστέρα
προσβαλεῖν μηροὺς τε μηροῖς.
αχ πανω σου να πεσω κοιλια με κοιλια
τα μπουτια μου στα μπουτια σου να μπλεξω
Πυρὸς δ' ἐν αὐτῷ φεψάλυξ.
και φωτια να μας καψαλισει
Ἀλλ' ἄλλος ἄλλῳ καρδίην ἰαίνεται.
αλλ'αλλουνου τωρα τη καβλα αναβεις και σβηνεις
Συκῆ πετραίη πολλὰς βόσκουσα κορώνας
εὐήθης ξείνων δέκτρια Πασιφίλη.
σαν τη συκια στα βραχια που πολλα τρεφει κορακια
το ιδιο και συ πονοψυχη ολους τους δεχεσαι Ερωτιαρα
Ἀμισθὶ γὰρ σε πάμπαν οὐ διάξομεν
φυσικα οχι και αμισθι
Ἀλκιβίη πλοκάμων ἱερὴν ἀνέθηκε καλύπτρην
Ἥρῃ κουριδίων εὖτ' ἐκύρησε γάμων.
κι αυτη η  Αλκιβιη η αδερφη σου πεταξε στη θεα
το μαντηλι της σεμνοτητας απ' τα μαλλια της
κι ολο καβλα τρεχει να σπασει τη παρθενια της
Ἀλλ' ἀπερρώγασί μοι
μύκεω τένοντες.
αλλα μενανε απ'το φουσκωμα
πανε να σπασουν του πουτσου μου τα νευρα
Ἓν δ' ἐπίσταμαι μέγα,
τὸν κακῶς με δρῶντα δέννοις ἀνταμείβεσθαι κακοῖς
να ξερεις πως οποιος κακο σε μενα κανει
με πιο μεγαλο να πληρωσειθα τον κανω
Ὑφ' ἡδονῆς σαλευομένη κορώνη.
θυμασαι,οταν σ'ειχα, σπαρταρουσες σαν εχυνες οπως η καρακαξα
Οὔτε τι γὰρ κλαίων ἰήσομαι οὔτε κάκιον
θήσω τερπωλὰς καὶ θαλίας ἐφέπων
δεν θα με γιατρεψουν τα κλαματα το ξερω
ας το ριξω,λοιπον,εξω με γλεντια κι απολαυσεις
] Ὦ τρισμακάριστε ὅστις [
] τοιαῦτα τέκνα.[
ω τρισευτυχισμενος που΄ναι ο Λυκαμβης
να΄χει τετοιες πουτανες κορες
.
.

ο Χορος στη Μαχαιρα Ξηρομερου 9 Αυγ 2019 Σύλλογος Μαχαιριωτών -ο Χορος των Μερακληδων του Δημητριου Πλιατσικα στη Μαχαιρα Ξηρομερου 9 Αυγ 2019 Σύλλογος Μαχαιριωτών- video χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.
.
ο Χορος στη Μαχαιρα Ξηρομερου
9 Αυγ 2019 Σύλλογος Μαχαιριωτών
video χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://youtu.be/iBFooL7AstE


.
.
ο Χορος των Μερακληδων του Δημητριου Πλιατσικα
στη Μαχαιρα Ξηρομερου
9 Αυγ 2019 Σύλλογος Μαχαιριωτών
video χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://youtu.be/XTt47L9h_n0


.
.

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -César Vallejo Piedra negra sobre una piedra blanca [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis] César Vallejo he nevado tanto, para que duermas -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Cesar Vallejo,περουβιανος ποιητης,1892-1938-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

he nevado tanto, para que duermas
σου ριχνω χιονι για να κοιμηθεις

César Vallejo
Piedra negra sobre una piedra blanca
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Me moriré en París con aguacero,
un día del cual tengo ya el recuerdo.
Me moriré en París y no me corro
tal vez un jueves, como es hoy, de otoño.

Jueves será, porque hoy, jueves, que proso
estos versos, los húmeros me he puesto
a la mala y, jamás como hoy, me he vuelto,
con todo mi camino, a verme solo.

César Vallejo ha muerto, le pegaban
todos sin que él les haga nada;
le daban duro con un palo y duro

también con una soga; son testigos
los días jueves y los huesos húmeros,
la soledad, la lluvia, los caminos…


μαύρη πέτρα πάνω σε λευκή πέτρα

θα πεθάνω στο Παρίσι με καταιγίδα
μιά μέρα που ήδη έχω τη μνήμη της
θα πεθάνω στο Παρίσι και δεν μετακινηθώ
ίσως μια Πέμπτη,όπως σήμερα,φθινοπωρινή

Πέμπτη θα'ναι,γιατί σήμερα,Πέμπτη,που γράφω
αυτούς τους στίχους,οι ώμοι με πονάνε και,
ποτέ όπως σήμερα,δεν έχω επιστρέψει,
απ'όλο το δρόμο μου,να βρεθώ μόνος

ο Σέζαρ Βαγιέχο έχει πεθανει,τον χτύπησαν
όλοι αν κι αυτός δεν τους έκανε τίποτα,
τον χτύπησαν αλύπητα μ'ενα ξύλο κι αλύπητα

άκομα μ'ένα μαστίγιο,μάρτυρες  είναι
οι μέρες της Πέμπτης και τα κόκκαλα των ώμων
η μοναξιά,η βροχή,οι δρόμοι
.
.
César Vallejo
he nevado tanto, para que duermas
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν Πεμπτη,ειναι Πεμπτη,παντα ειναι Πεμπτη,απο 16 Μαρτιου 1892 εως 15 Απριλιου
1938,βρεχει,και στο Σαντιαγο δε Τσουκο βρεχει,και στο Τρουχιγιο βρεχει,και στη Λιμα,
σ' ολο το Περου βρεχει,και στη Μαδριτη βρεχει,κι εδω στο Παρισι βρεχει,καταιγιδα,
η Παναγια των Παρισιων διαλυθηκε στην ομιχλη,ο πυργος του Αιφελ στροβιλιζεται
στη καταιγιδα,και ειναι Πεμπτη,φθινοπωρο,βλεπει εναν ανθρωπο να τον χτυπουν,
αλυπητα,οι πλατες του πονανε,δεν σταματουν,αλυπητα,θα τον σκοτωσουν,τον σκοτωσαν,
μαρτυρας εγω ο Σεζαρ Βαγιεχο ινδιανος περουβιανος εξοριστος στη Γαλλια,εξοριστος
στον κοσμο,μαρτυρας η μοναξια,ο ωμος μου που ποναει,μαρτυρας η Trilce,μαρτυρας
η αδεια του τσεπη,η ελλειψη των χρηματων,σκεφτεται ειρωνικα,ανοιγει δρομους
μεσα στο ερημο Παρισι,ξερει τον αποφευγουν,μια μαυρη πετρα στις λευκες πετρες,
το ετος 38 ειναι επικινδυνο,η καταστροφη θα ξεσπασει,ο Σηκουανας κυλαει αδιαφορος,
ο ανθρωπος δεν μπορει να βρει λυσεις,κουραστηκε,ποτε δεν θα επιστρεψει,σιχενεται
τις επιστροφες,τη γλωσσα,τη γραμματικη,το συντακτικο,τη λογικη της,υποκειμενο
ρημα αντικειμενο,οχι,ειναι σιγουρος,δεν ειναι τοσο ματαιοδοξος να ισχυρισθει οτι
ειναι ο εφευρετης μιας αλλης γλωσσας,τα πραγματα τελματωσαν στη γλωσσα,πρεπει
να αποκαλυφθουν διαφορετικα,η ωρα ειναι tiempo tiempo tiempo tiempo.κι αυτος
era era era era εξοριστος hombre hombre hombre hombre, Πεμπτη και βρεχει ya está muy
oscuro y Madre dijo que no demoraría,esta lloviendo μικρη μου Ζωρζετ en eternidad,
A ver A ver,παραμιλαει λενε οι γιατροι,αφηστε τον ησυχο,φωναζουν τους φρουρους,αμεσως
αδειαστε το δωματιο,μα ειναι η Ζωρζετ η γυναικα μου,Los novios sean novios en eternidad,
τους  φωναζει,τραβουν βιαια την Ζωρζετ,κλειδωνουν την πορτα,μονος εγκλεισμενος,
η ηλεκτρικη λαμπα τον τυφλωνει,τον χτυπουν στις πλατες,αλυπητα,Ινδιανε Μαρξιστη
τον βριζουν,γιατι εκαψες την αποθηκη στο Σαντιαγο δε Τσουκο;,εχω πολλες μερες να
πλυθω,να ξυριστω,θελουν να απελπιστω,να ειμαι φτωχος,να ταφω στα ορυχεια του
Περου,να μαζευω στις φυτειες ζαχαρι  χωρις να σηκωνω κεφαλι,χτυπουν ενω εγω δεν
τους εχω κανει τιποτα,todas las cosas,γραφει,de injusticia,γιατι μου αφησαν αυτον τον
καθρεφτη,τιποτα δεν ειναι αληθινο,todo avía verdad,ποσο καιρο εχω ν'ακουσω:
César Pero he venido de Trujillo a Lima,η πορτα κλειστη,ανοιξτε,θελω να φυγω,φωναζει,
Nadie me hubo oído,κανενας δεν τον ακουει,ειναι Πεμπτη βρεχει,φθινοπωρο,ανοιξτε θελω
να φυγω,César Vallejo ha muerto,ο Σεζαρ πεθανε,ουρλιαξε η Ζωρζετ,κι αρχισε να ριχνει
χιονι για να κοιμηθει ο Σεζαρ,he nevado tanto, para que duermas την ειδε Trilce,triste
y dulce, λυπημενη και γλυκια,να του λεει.
son testigos los días jueves y los huesos húmeros,la soledad, la lluvia, los caminos…

César Vallejo murió en París y llovía,pero no era otoño  ni era jueves,era primavera
y era viernes 15 de abril de 1938.
.
..

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

GREEK POETRY -στα μεταλλουργια της Ιστοριας -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-στα μεταλλουργια της Ιστοριας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Minimal ΔιαΧωροι-3μ χ 4.5μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στα μεταλλουργια της Ιστοριας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

και συναίρεση δέντρων και πουλιών ο αέρας
σιωπή λέξεων
έπειτα έγραψε στην άμμο:rawaketa ,εμείς βρήκαμε την Μυκηναική γραφή
λᾱFᾱγέτᾱς,λαού ηγέτης
έντονη λάμψη χαλύβδινου σώματος
σελένεται Ελλαδα
πασῶν ὀλιγοχρονιώτεραι τῶν πολιτειῶν εἰσιν ὀλιγαρχία και τυραννίς
ακούστηκε ως προειδοποίηση
ο Αριστοτέλης δεν μας απατά
γύρω μας εκετείνονταν η μεταλλουργία των πεδιάδων και των λόφων
κατά αναντίρρητο τρόπο ο στωικος Ζηνωνας ειρωνευονταν την εξουσια
του αισυμνήτη
αττικά σφῶν ιωνικά σφέων
λακωνικά φιν αιολικά ἄσφι
συρακούσες ψιν αρκαδικά σφεῑς
πρέπει ελληνικά να εκφρασθεί ο εμφύλιος:Κερκυραῑοι σφῶν αὐτῶν τοὺς εχθρούς
δοκοῡντας εἶναι ἐφόνευον
επιθετική δήλωση αυτοπάθειας,μάρτυς Θουκυδίδης Αλιμούσιος
και ομηρικός δυϊκός αριθμός σφωε/σφωϊν
τα εφιαλτικά ψιν και ψε των Συρακουσίων στα ολέθρια λατομεία
κάτω από πύρινο ήλιο
το ξέρω θα πεις κι έχεις δίκιο
η ποίηση ψευδής λόγος
πλαστή δικαιολογία
πρόφαση
προς το θεαθήναι
αρνούμαι,φώναξε,την εξόφληση του χρέους,η συμφωνία δεν τήρηθηκε
η Ελένη στη Σκήψη της Τρωάδας,καλοκαιρινές διακοπές,
στο τέλος της σεζόν ο Αντίγονος την έστειλε στην Αλεξάνδρεια
λαμπάδα ἔμπυρον την περιγράφουν,η' ὑπὸ τού ἐμπύρου έρωτος
ἐρᾱν ἐμπύρως θα το έλεγε ο Νικήτας Χωνιάτης
άλλωστε η σάρκα,ο υλικός κόσμος,αντιδιαστέλλεται από τη ψυχή,τον πνευματικό κόσμο
ας δούμε τώρα,είπε,τις δασείες γλάρων πάνω απ'τη θάλασσα
και στα χωράφια τον ψιλό φθογγισμό  των κυπαρισσιών
την ανεπαίσθητη αναπνοή της χλόης
την άχραντο και ζωοποιό άρουρα γυναίκα
ίσως κατά μαρξιστικό τρόπο αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα
η΄ και χεγκελιανό η΄καντιανό η΄πλατωνικό
η΄με τη μεταφυσική του Χαιντέγκερ
απόδειξη ο Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος
τοτὲ μὲν γὰρ ἓν ηὐξήθη μόνον εἶναι
ἐκ πλεόνων τοτὲ δ᾽ αὖ διέφυ πλέον᾽ ἐξ ἑνὸς εἶναι
καὶ πρὸς τοῖς οὔτ᾽ ἄρ τι ἐπιγίνεται οὐδ᾽ ἀπολήγει
στην πίεση του αεικίνητου νερού εντούτοις το ψάρι διατηρεί
την ευσταθειά του
και σε βυζαντινή σημειογραφία συλλαβίζει Αναξίμανδρο
ὅλον τὸν κόσμον πνεῡμα καὶ ἀὴρ περιέχει
ρώτησε,και δεν πήρε απάντηση,αν στην ακίνητη σαν παγωμένο πτώμα Λάρισα
έμεινε στο ξενοδοχείο 'ΕΛΛΑΣ΄δωμάτιο αρ 49 κάποιος στρατιώτης Σινόπουλος εξ  Ήλιδος
η΄κάποιος Ελπήνορας η΄ έστω καποιος Φίλιππος
έδωσε σημάδια:κακός χειμώνας,λαμπερό στιλέτο φεγγάρι,
χτικιάρικα δέντρα,μιά πόρνη με τ'όνομα Έλενη,
ένα απόκομα εφημερίδας με αναφορά μιάς μάχης,
τον κοίταξαν δύσπιστα,σχεδόν εχθρικά,
μετά από τόσα χρόνια τίποτα καμιά Ελλάδα
όπως,σκέφτηκε,μετά τη νικηφόρα ναυμαχία στις Αργινούσες το 406,
οι Αθηναίοι στρατηγοί δεν περισυνέλεξαν τους ναυαγούς
και οι παραλίες  γέμισαν με πτώματα μέχρι τη Φώκαια νότια βορειότερα απ΄τη Σμύρνη
Ξενοφώντος Ελληνικά[1.7.5] μετὰ ταῦτα δὲ οἱ στρατηγοὶ βραχέως ἕκαστος ἀπελογήσατο
(οὐ γὰρ προυτέθη σφίσι λόγος κατὰ τὸν νόμον )
και με τους θεατρινισμούς του Θηραμένη
[1.7.8] μετὰ δὲ ταῦτα ἐγίγνετο Ἀπατούρια, ἐν οἷς οἵ τε πατέρες καὶ οἱ συγγενεῖς σύνεισι σφίσιν αὐτοῖς. οἱ οὖν περὶ τὸν Θηραμένην παρεσκεύασαν ἀνθρώπους μέλανα ἱμάτια ἔχοντας καὶ ἐν χρῷ κεκαρμένους πολλοὺς ἐν ταύτῃ τῇ ἑορτῇ, ἵνα πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ἥκοιεν, ὡς δὴ συγγενεῖς ὄντες
τῶν ἀπολωλότων
τους καταδίκασαν συνολικά παραβιάζοντας την αρχη της νομιμότητας
(principle of legality):
 αδίκημα δεν υπάρχει, ουδέ ποινή επιβάλλεται, άνευ νόμου ισχύοντος προ της
τελέσεως της πράξεως
Βαρυτέρα ποινή ουδέποτε επιβάλλεται μετά την τέλεσιν της πράξεως.
άρθρο 19 του Συντάγματος της Τροιζήνος (1827)
στις 15 Νοεμβρίου  1922,7.15 πμ διαβάστηκε η απόφαση του δικαστηρίου
ποινῇ δωρικά ποινάομαι εκδικούμαι
σιωπή
σιωπή
στα μεταλλουργια της Ιστοριας
.
.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

GREEK POETRY -Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ Προοίμιον 1-10 [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.


Προμηθεας Δεσμωτης,κυλικας,διαμετρο 15εκ

Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

τo  Κράτος και η Βια μαζι με τον Ηφαιστο οδηγουν τον Προμηθεα στα περατα του κοσμου
να τον αλυσσοδεσουν σε πανηψυλο βραχο μεσα σ'απατητη ερημια να τιμωρηθει για την
φιλανθρωπια του

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν.τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.


Κράτος

της γης στο πιό απόμακρο φθάσαμε τοπο
της Σκυθίας το δρόμο,την αδιάβατη ερημιά
Ήφαιστε,σε σένα το χρέος είναι να εκτελέσεις
όσα σε σένα ο πατέρας πρόσταξε,τον λαοπλάνο
αυτόν εδώ στα ψηλόγκρεμνα βράχια  να δέσεις 5
με χαλύβδινα δεσμά σ'άσπαστες χειροπέδες
αφού το άνθο σου,της πάντων των τεχνών φωτιάς
τη λάμψη στους θνητούς κλέβοντας πρόσφερε.
για τέτοια στους θεούς αμαρτία  πρέπει να δικασθεί
όπως να διδαχθεί του Δία την εξουσία να σέβεται 10
του φιλανθρώπου δε τον τρόπο να παρατήσει
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ Προοίμιον 1-10 [μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


Προμηθεας Δεσμωτης,κυλικας,διαμετρο 15εκ

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


Ο ΑΤΕΓΚΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΥ,ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Προοίμιον 1-10
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

τo  Κράτος και η Βια μαζι με τον Ηφαιστο οδηγουν τον Προμηθεα στα περατα του κοσμου
να τον αλυσσοδεσουν σε πανηψυλο βραχο μεσα σ'απατητη ερημια να τιμωρηθει για την
φιλανθρωπια του

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν.τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.


Κράτος

της γης στο πιό απόμακρο φθάσαμε τοπο
της Σκυθίας το δρόμο,την αδιάβατη ερημιά
Ήφαιστε,σε σένα το χρέος είναι να εκτελέσεις
όσα σε σένα ο πατέρας πρόσταξε,τον λαοπλάνο
αυτόν εδώ στα ψηλόγκρεμνα βράχια  να δέσεις 5
με χαλύβδινα δεσμά σ'άσπαστες χειροπέδες
αφού το άνθο σου,της πάντων των τεχνών φωτιάς
τη λάμψη στους θνητούς κλέβοντας πρόσφερε.
για τέτοια στους θεούς αμαρτία  πρέπει να δικασθεί
όπως να διδαχθεί του Δία την εξουσία να σέβεται 10
του φιλανθρώπου δε τον τρόπο να παρατήσει
.
.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηξερε,ηταν σιγουρος,πως θα ερθουν,υπακουουν σε ανωτερες διαταγες,αναντιρρητες
γι'αυτους,τυφλη υπακουη,σκληροι ατεγκτοι,ο νομος τους υπερανω ολων,
κοιταξε,για τελευταια φορα,μεσα στο ημιφως τα σχεδια των προκατοχων στους τοιχους
του κελιου του,καποια ηταν απλα,μια λεξη,το ονομα τους,δημοκρατια,ρουφιανοι,
ελευθερια,ενα σκιτσο,η γυναικα τους η΄η μανα τους,ενα παραθυρο,αλλα ηταν αινιγματικα,
γριφοι ,μηνυματα να αποκωδικοποιηθουν,επρεπε να προλαβει κι αυτος να αφησει
στιγμα,ισως ο επομενος εγκλειστος να ειναι ομοιδεατης,ισως καποιος του κοινου ποινικου,
δολοφονος του εραστη της γυναικας του,η΄ καποιο κλεφτρονι,η' τοξικομανης,δεν
εχει σημασια,η ελευθερια ειναι καθαρη ιδεα,η στερηση της σε τρελενει,δεν εχει χρονο,
πρεπει να βιαστει,
βρισκει το μολυβι,απο μια διαστροφικη εντολη τους προμηθευουν μολυβι και χαρτι
να γραφουν,ισως, χαμογελασε,να εχουν κατι να ασχολουνται,βιογραφικα,απομνηνευ-
ματα,μυθιστορηματα,ποιηματα,για να μην κρεμαστουν,ειναι τοσο αηδιαστικο να
ξεκρεμουν πτωματα,πρησμενα σωματα,εξογκωμενα ματια,τι τρομερα σε κοιτουν,
η γλωσσα βγαλμενη,δαγκωμενη,κι αυτος ο απαισιος τριγμος της αιωρησης,επειτα
τι θα μεινει να εκτελεσουν;,να στερηθουν ολη τη τελετουργια,το δεσιμο ματιων,
το στησιμο στον τοιχο,τον πυροβολισμο,και προπαντος την αφατη ηδονη της υστατης
χαριστικης βολης,μια θεικη εκσπερματωση,
το μολυβι γραφει:

Κράτος

Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον,
Σκύθην ἐς οἷμον, ἄβατον εἰς ἐρημίαν.
Ἥφαιστε, σοὶ δὲ χρὴ μέλειν ἐπιστολὰς
ἅς σοι πατὴρ ἐφεῖτο, τόνδε πρὸς πέτραις
ὑψηλοκρήμνοις τὸν λεωργὸν ὀχμάσαι 5
ἀδαμαντίνων δεσμῶν ἐν ἀρρήκτοις πέδαις.
τὸ σὸν γὰρ ἄνθος, παντέχνου πυρὸς σέλας,
θνητοῖσι κλέψας ὤπασεν. τοιᾶσδέ τοι
ἁμαρτίας σφε δεῖ θεοῖς δοῦναι δίκην,
ὡς ἂν διδαχθῇ τὴν Διὸς τυραννίδα 10
στέργειν, φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.

αυτο θελει,τιποτα αλλο,
καθεται στο κρεβατι,τους περιμενει,
γιατι αργουν;μηπως το ξεχασαν;δεν ειναι δυνατον,
περασε ωρα,του φανηκε αιωνας,ενας απειρος χρονος,φοβηθηκε,κοιταξε τη γραφη του,
ευτυχως ηταν εκει,δεν ειχε σβηστει,
ξαπλωσε στο κρεβατι,με τα ρουχα,παντα ηταν ντυμενος αυτα τα τρια χρονια,δεν ηξερε
ποτε θα ερχονταν να τον παρουν,δεν ηθελε να τον βρουν ανετοιμο,αδυναμο μεσα στα
σκεπασματα,κουλουριασμενο,ημιγυμνο,να τον εξεφτιλισουν,
διαβασε το τελευταιο στιχο:φιλανθρώπου δὲ παύεσθαι τρόπου.τα ματια του εκλεισαν,
τον ξυνησαν τα κλειδια που ανοιγαν τη πορτα,
ειδε τις σκοτεινες σκιες τους,δυο ηταν,ελα σηκω,γρηγορα,φωναξε ο ενας,ο αλλος
βλαστημησε,
σκεφτηκε να ορμησει πανω τους,θα αρπαζε τον εναν απο το λαιμο,θα εσφιγγε δυνατα,
θα τον επνιγε,
αυτος που βλαστημησε πηγε στο τοιχο,τι γραφει εδω;ποτε γραφτηκε; ουρλιαξε,τι στο
διαολο γραφουν;τι θελουν να παραστησουν;
του περασαν χειροπεδες,τις εδεσαν στα χερια τους,βγηκαν στο διαδρομο κι ο ενας απο
δεξια κι ο αλλος απο αριστερα  τον συνοδευαν,εως οτου,σκεφτηκε,Χθονὸς μὲν ἐς τηλουρὸν
ἥκομεν πέδον,
αυτη ηταν η Παρασταση τους ,του Προμηθεα Δεσμωτη του Αισχυλου 
το Κρατος η Βια κι αυτος ενας λεωργὸς ενα κακουργος λαοπλανος λαοεγερτης
.
.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΜΙΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ 406 π.Χ πελοποννησιακος πολεμος ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β [2.1.1]-[2.1.3] (μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε
Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΜΙΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ 406 π.Χ
πελοποννησιακος πολεμος
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β [2.1.1]-[2.1.3]
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε
Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΜΙΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ 406 π.Χ
πελοποννησιακος πολεμος
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β [2.1.1]-[2.1.3]
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.1.1] Οἱ δ᾽ ἐν τῇ Χίῳ μετὰ τοῦ Ἐτεονίκου στρατιῶται ὄντες, ἕως μὲν θέρος ἦν, ἀπό τε τῆς ὥρας ἐτρέφοντο καὶ ἐργαζόμενοι μισθοῦ κατὰ τὴν χώραν· ἐπεὶ δὲ χειμὼν ἐγένετο καὶ τροφὴν οὐκ εἶχον γυμνοί τε ἦσαν καὶ ἀνυπόδητοι, συνίσταντο ἀλλήλοις καὶ συνετίθεντο ὡς τῇ Χίῳ ἐπιθησόμενοι· οἷς δὲ ταῦτα ἀρέσκοι κάλαμον φέρειν ἐδόκει, ἵνα ἀλλήλους μάθοιεν ὁπόσοι εἴησαν.[2.1.2] πυθόμενος δὲ τὸ σύνθημα ὁ Ἐτεόνικος, ἀπόρως μὲν εἶχε τί χρῷτο τῷ πράγματι διὰ τὸ πλῆθος τῶν καλαμηφόρων· τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρῆσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰς τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντες καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἂν κρατήσωσι, τό τ᾽ αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πολλοὺς δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸς τὰ πράγματα ὦσιν·τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦς ἐπιχειρῆσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰς τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντες καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἂν κρατήσωσι,τό τ᾽ αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπους συμμάχους πολλοὺς δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸς τὰ πράγματα ὦσιν·
[2.1.3] ἀναλαβὼν δὲ μεθ᾽ ἑαυτοῦ ἄνδρας πεντεκαίδεκα ἐγχειρίδια ἔχοντας ἐπορεύετο κατὰ τὴν πόλιν, καὶ ἐντυχών τινι ὀφθαλμιῶντι ἀνθρώπῳ ἀπιόντι ἐξ ἰατρείου, κάλαμον ἔχοντι, ἀπέκτεινε.[2.1.4] θορύβου δὲ γενομένου καὶ ἐρωτώντων τινῶν διὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωπος, παραγγέλλειν ἐκέλευεν ὁ Ἐτεόνικος, ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε. κατὰ δὲ τὴν παραγγελίαν ἐρρίπτουν πάντες ὅσοι εἶχον τοὺς καλάμους, ἀεὶ ὁ ἀκούων δεδιὼς μὴ
ὀφθείη ἔχων.   

[2.1.1.] οι δε στρατιωτες στη Χιο με τον Ετεονικο οντες,οσο καλοκαιρι ηταν,και απο
τα εποχικα τρεφονταν και εργαζομενοι με μισθο στα χωραφια.οταν δε χειμωνιασε και
τροφη δεν ειχαν και γυμνοι ησαν και ξυπολητοι,μαζευτηκαν και συνομωτησαν στη Χιο
να επιτεθουν.σε οσους δε αυτο αρεσει καλαμι να κρατουν αποφασιστηκε,για να μεταξυ
τους μαθουν ποσοι ησαν.[2.1.2]οταν δε πληροφορηθηκε τη συνομωσια ο Ετεονικος,
 σε αδιεξοδο ηταν τι επρεπε να κανει για το ζητημα λογω του πληθους  των καλαμοφορων.
φανερα ομως να επεμβει επικινδυνο του φαινονταν να ειναι,μηπως στα οπλα ορμησουν
και την πολη αφου καταλαβουν κι εχθροι γινουν καταστρεψουν τα παντα,αν επικρατη-
σουν,επισης το να σκοτωθουν ανθρωποι συμμαχοι τοσοι πολλοι ολεθριο φαινεται να ειναι,
μηπως καποια και στους αλλους Ελληνες κατηγορια μπορει να εχουν και οι στρατιωτες
δυσαρεστημενοι με τα πραγματα μπορει να γινουν.[2.1.3]τοτε παιρνωντας  μαζι του
αντρες δεκαπεντε εχοντας μαχαιρια βαδισε κατα τη πολη,και τυχαινοντας με καποιον
πασχοντα απο οφθαλμια ανθρωπο καθως εβγαινε  απο ιατρειο,καλαμι εχοντα ,τον
σκοτωσε.[2.1.4]επειδη θορυβος εγινε και ρωτουσαν καποιοι για ποιο λογο πεθανε
ο ανθρωπος,να αναγγελθει διεταξε ο Ετεονικος,οτι το καλαμι ειχε.κατα συνεπεια απο
την αγγελια πετουν ολοι οσοι ειχαν τα καλαμια,καθενας που την ακουγε γιατι φοβονταν
μηπως τον δουν να το εχει
.
.

Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

GREEK POETRY -Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis - POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
-Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis -
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

GREEK POETRY - Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY
- Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε  πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.
.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ ΤΟ 404 π.Χ Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56 (μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 404 π.Χ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56 (μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)- Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ ΤΟ 404 π.Χ
Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 404 π.Χ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)-
Η ΠΛΗΡΩΜΗ  ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ ΤΟ 404 π.Χ
Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.3.49] εἰ δ' ἔχεις εἰπεῖν, ὦ Κριτία, ὅπου ἐγὼ σὺν τοῖς δημοτικοῖς ἢ τυραννικοῖς τοὺς καλούς τε κἀγαθοὺς ἀποστερεῖν πολιτείας ἐπεχείρησα, λέγε: ἐὰν γὰρ ἐλεγχθῶ ἢ νῦν ταῦτα πράττων ἢ πρότερον πώποτε πεποιηκώς, ὁμολογῶ τὰ πάντων ἔσχατα παθὼν ἂν δικαίως ἀποθνῄσκειν.[2.3.50]ὡς δ' εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο, καὶ ἡ βουλὴ δήλη ἐγένετο εὐμενῶς ἐπιθορυβήσασα, γνοὺς ὁ Κριτίας ὅτι εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ, ἀναφεύξοιτο, καὶ τοῦτο οὐ βιωτὸν ἡγησάμενος, προσελθὼν καὶ διαλεχθείς τι τοῖς τριάκοντα ἐξῆλθε, καὶ ἐπιστῆναι ἐκέλευσε τοὺς τὰ ἐγχειρίδια ἔχοντας φανερῶς τῇ βουλῇ ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις.[2.3.51]πάλιν δὲ εἰσελθὼν εἶπεν: Ἐγώ, ὦ βουλή, νομίζω προστάτου ἔργον εἶναι οἵου δεῖ, ὃς ἂν ὁρῶν τοὺς φίλους ἐξαπατωμένους μὴ ἐπιτρέπῃ. καὶ ἐγὼ οὖν τοῦτο ποιήσω.καὶ γὰρ οἵδε οἱ ἐφεστηκότες οὔ φασιν ἡμῖν ἐπιτρέψειν, εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα τὸν φανερῶς τὴν ὀλιγαρχίαν λυμαινόμενον. ἔστι δὲ ἐν τοῖς καινοῖς νόμοις τῶν μὲν ἐν τοῖς τρισχιλίοις ὄντων μηδένα ἀποθνῄσκειν ἄνευ τῆς ὑμετέρας ψήφου, τῶν δ' ἔξω τοῦ καταλόγου κυρίους εἶναι τοὺς τριάκοντα θανατοῦν. ἐγὼ οὖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ ἐξαλείφω ἐκ τοῦ καταλόγου, συνδοκοῦν ἅπασιν ἡμῖν. καὶ τοῦτον, ἔφη, ἡμεῖς θανατοῦμεν.
[2.3.52]ἀκούσας ταῦτα ὁ Θηραμένης ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καὶ εἶπεν: Ἐγὼ δ', ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα, μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ὃν ἂν βούληται, ἀλλ' ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ, κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι.[2.3.53]καὶ τοῦτο μέν, ἔφη, μὰ τοὺς θεοὺς οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμός, ἀλλὰ βούλομαι καὶ τοῦτο ἐπιδεῖξαι, ὅτι οὗτοι οὐ μόνον εἰσὶ περὶ ἀνθρώπους ἀδικώτατοι, ἀλλὰ καὶ περὶ θεοὺς ἀσεβέστατοι. ὑμῶν μέντοι, ἔφη, ὦ ἄνδρες καλοὶ κἀγαθοί, θαυμάζω, εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖς, καὶ ταῦτα γιγνώσκοντες ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου.
[2.3.54] ἐκ δὲ τούτου ἐκέλευσε μὲν ὁ τῶν τριάκοντα κῆρυξ τοὺς ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην: ἐκεῖνοι δὲ εἰσελθόντες σὺν τοῖς ὑπηρέταις, ἡγουμένου αὐτῶν Σατύρου τοῦ θρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου, εἶπε μὲν ὁ Κριτίας: Παραδίδομεν ὑμῖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ κατακεκριμένον κατὰ τὸν νόμον:[2.3.54] ὑμεῖς δὲ λαβόντες καὶ ἀπαγαγόντες οἱ ἕνδεκα οὗ δεῖ τὰ ἐκ τούτων πράττετε. ὡς δὲ ταῦτα εἶπεν, εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ Σάτυρος, εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται. ὁ δὲ Θηραμένης ὥσπερ εἰκὸς καὶ θεοὺς ἐπεκαλεῖτο καὶ ἀνθρώπους καθορᾶν τὰ γιγνόμενα. ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, ὁρῶσα καὶ τοὺς ἐπὶ τοῖς δρυφάκτοις ὁμοίους Σατύρῳ καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ βουλευτηρίου πλῆρες τῶν φρουρῶν, καὶ οὐκ ἀγνοοῦντες ὅτι ἐγχειρίδια ἔχοντες παρῆσαν. [2.3.56] οἱ δ᾽ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆς ἀγορᾶς μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα οἷα ἔπασχε. λέγεται δ᾽ ἓν ῥῆμα καὶ τοῦτο αὐτοῦ. ὡς εἶπεν ὁ Σάτυρος ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μὴ σιωπήσειεν, ἐπήρετο· Ἂν δὲ σιωπῶ, οὐκ ἄρ᾽, ἔφη, οἰμώξομαι; καὶ ἐπεί γε ἀποθνῄσκειν ἀναγκαζόμενος τὸ κώνειον ἔπιε, τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν αὐτόν· Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ.καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι ταῦτα ἀποφθέγματα οὐκ ἀξιόλογα, ἐκεῖνο δὲ κρίνω τοῦ ἀνδρὸς ἀγαστόν, τὸ τοῦ θανάτου παρεστηκότος μήτε τὸ φρόνιμον μήτε τὸ παιγνιῶδες ἀπολιπεῖν ἐκ τῆς ψυχῆς.

[2.3.49]αν δε εχεις να πεις,Κριτια,οπου εγω μαζι με τους δημοκρατικους η' με τους
τυραννικους τους καλους και εναρετους να αποστερησω απο την πολιτεια επιχειρησα,
λεγε.Γιατι αν αποδειχθω η' τωρα αυτα πραττω η' προτυτερα καποτε εχω κανει,
παραδεχομαι τα χειροτερα απο ολα να παθω και δικαια  να πεθανω.[2.3.50]οταν ειπε
αυτα επαυσε να μιλα,και η βουλη φανερα διατιθεμενη ευμενως επικροτησε,
καταλαβαινωντας ο Κριτιας οτι αν επιτρεψει στη βουλη να αποφασισει με ψηφο γι'αυτον,
θα ξεφυγει,κι αυτο μη ανεκτο αφου θεωρουσε, πλησιαζοντας και συζητοντας για λιγο με
τους τριακοντα βγηκε εξω, και να σταθουν διεταξε αυτους που ειχαν τα μαχαιρια
απροκαλυπτα στη βουλη μπροστα στον ξυλινο διαχωριστικο φρακτη.[2.3.51]παλι δε
μπαινοντας μεσα ειπε:εγω,βουλη,νομιζω προστατη οπως πρεπει το εργο ειναι,αν
βλεπει τους φιλους εξαπατωμενους να μη το επιτρεπει.κι εγω λοιπον αυτο θα κανω.και
γιατι αυτοι εδω που στεκονται δεν συναινουν σε μας να το επιτρεψουν,αν απαλλαξουμε
αντρα ο οποιος φανερα την ολιγαρχια βλαπτει.συμβαινει με τους νεους νομους απο
αυτους που ειναι στους τρεις χιλιαδες κανενας δεν θανατωνεται χωρις τη δικη σας
ψηφο,απο αυτους δε εξω του καταλογου κυριοι ειναι οι τριακοντα να θανατωνουν.
εγω λοιπον,ειπε,τον Θηραμενη  αυτον εδω διαγραφω απο τον καταλογο,με ομοφωνια
ολων μας.κι αυτον,ειπε,εμεις θανατωνουμε.[2.3.52] ακουγωντας αυτα ο Θηραμενης
πεταχτηκε στο βωμο και ειπε:εγω,αντρες,ικετευω στα πιο εννομα των παντων,να μην
δοθει στο Κριτια να διαγραφει μητε εμενα μητε απο εσας οποιον αν θελει,αλλα με οποιον
βεβαια  νομο  εγραψαν γι'αυτους στον καταλογο,κατα αυτον και σε σας και σε μενα η
κριση να γινει..[2.3.53]κι αυτο,ειπε,μα τους θεους δεν αγνοω,οτι τιποτα σε μενα δεν θα
βοηθησει αυτος εδω ο βωμος,αλλα θελω κι αυτο να δειξω,οτι αυτοι οχι μονο ειναι με
τους ανθρωπους παρα πολυ αδικοι,αλλα και με τους θεους παρα πολυ ασεβεις.με σας
ομως,ειπε,αντρες καλοι κι εναρετοι,απορω,εαν δεν προστατευσετε τους εαυτους σας
απ'αυτους,κι αυτα αφου γνωριζεται οτι καθολου το δικο μου ονομα δεν ειναι περισσοτερο
ευκολο για σβησιμο παρα του καθενα απο εσας.[2.3.54]μετα δε αυτο προσταξε ο κηρυκας
των Τριακοντα τους εντεκα εναντιον του Θηραμενη,εκεινοι δε αφου μπηκαν μεσα μαζι με
τους βοηθους,με αρχηγο αυτων τον Σατυρο τον πιο θρασυ και τον πιο αναιδη,ειπε ο
Κριτιας.Σας παραδιδουμε,ειπε,τον Θηραμενη αυτον εδω που εχει καταδικαστει κατα τον
νομον.[2.3.55]εσεις δε αφου τον αρπαξτε  και τον παρτε οι εντεκα οπου πρεπει αυτα που επονται να κανεται,μολις δε αυτα ειπε,τον τραβουσε απ'τον βωμο ο Σατυρος,τραβουσαν κι οι βοηθοι,ο δε Θηραμενης οπως φυσικο ηταν επικαλουνταν και θεους και ανθρωπους να δουν αυτα που γινονταν,η δε βουλη αδρανουσε,βλεπωντας κι αυτους στο ξυλινο φρακτη
ομοιους με τον Σατυρο και το μπροστινο μερος του βουλευτηριου γεματο απο φρουρους,
και μη αγνοωντας οτι εχοντας εγχειριδια παρευβρισκονταν.[2.3.56] αυτοι δε πηραν τον
αντρα δια μεσου της αγορας ο οποιος με παρα πολυ δυνατη φωνη εδειχνε αυτα τα οποια
επασχε.λεγεται μια φραση και τουτη αυτου ειναι.οταν ειπε ο Σατυρος θα κλαψει αν δεν
σωπασει,ρωτησε:αν σωπασω,τοτε ,ειπε,δεν θα κλαψω;και αφου για να πεθανει ηταν
αναγκασμενος το κωνειο ηπιε,το υπολειπομενο ειπαν αφου το τιναξε οπως παιζοντας
κοτταβο αυτος ειπε:στον Κριτια αυτο ας ειναι τον ωραιο.κι αυτο δεν αγνοω,οτι τετοια
αποφθεγματα δεν ειναι αξιολογα,εκεινο δε κρινω του αντρα αξιοθαυμαστο,παροντος του
θανατου μητε η φρονιμαδα μητε η παιγνιωδη διαθεση δεν ελειψε απο την ψυχη

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

Η ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ 404 π.Χ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Βιβλιο Β 49-56
(μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

[2.2.3]Ἐν δὲ ταῖς Ἀθήναις τῆς Παράλου ἀφικομένης νυκτὸς ἐλέγετο ἡ συμφορά, καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶς διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰς ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτερος τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·
ὥστ’ ἐκείνης τῆς νυκτὸς οὐδεὶς ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺς ἀπολωλότας πενθοῦντες, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούς, πείσεσθαι νομίζοντες οἷα ἐποίησαν Μηλίους τε Λακεδαιμονίων ἀποίκους ὄντας, κρατήσαντες πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέας καὶ Σκιωναίους καὶ Τορωναίους καὶ Αἰγινήτας καὶ ἄλλους πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων.
[2.2.4]Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ ἔδοξε τούς τε λιμένας ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸς καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰς ἐφιστάναι καὶ τἆλλα πάντα ὡς εἰς πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.

[2.2.3]στην Αθηνα με τον ερχομο της Παραλου νυχτα ανακοινωθηκε η συμφορα,κι ο
θρηνος απ'τον Πειραια διαμεσω των μακρων τειχων στη πολη διαδωθηκε,ο ενας στον
αλλον αναγγελωντας.ωστε εκεινη τη νυχτα κανεις δεν κοιμηθηκε,οχι μονο τους χαμενους
πενθωντας,αλλα ακομα πολυ περισσοτερο αυτους τους ιδιους,νομιζοντας οτι θα παθουν
αυτα τα οποια εκαναν και στους Μηλιους των Λακεδαιμονιων αποικους οντας,αφου
επικρατησαν με πολιορκια,και στους Ιστιαιους και στους Σκιωναιους και στους
Τορωναιους και αλλους πολλους των Ελληνων.
[2.2.4]Την επομενη εκαναν εκκλησια,στην οποια αποφασιστηκε και τα λιμανια να
επιχωσουν εκτος απο ενα και τα τειχοι να επιδιορθωσουν και φυλακες να εγκαταστησουν
και ολα τ'αλλα καθως σε πολιορκια να προετοιμαζουν την πολη
.
.
Η ΠΛΗΡΩΜΗ  ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε  πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.