LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ- ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ -GREEK FAIRY TALES-MARCHEN-AND STORIES- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.

Kurt Godel-The Great Logician-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Θεωρημα Universe-της μη πληροτητας
Ο κοσμος the Universe ειναι ενα πληρες και συνεκτικο συστημα.
Σ'αυτο υπαρχουν προτασεις που ειναι αληθεις αλλα δεν αποδεικνυονται
π.χ 'ο θεος δεν υπαρχει '
'η Αληθεια ειναι δυνατη'
'αυτο το πορτραιτο του Kurt Godel
δεν απεικονιζει τον Kurt Godel'
.
Ο καλος κι αγαθος Αλμπερτ Αινσταιν ελεγε για τους καθημερινους περιπατους στο
Princeton University στην Αμερικη με τον πολυ αγαπητο ιδιοφυη φιλο του Kurt Godel
'δεν ειχα καμια καινουργια ιδεα ειχα αδειασει επιστημονικα κι ο μονος λογος που πηγαινα
στο πανεπιστημιο ηταν να απολαυσω τις συνομιλιες μου με τον φιλο μου Κουρτ στους
πολυωρους περιπατους μας'
Κανενας δεν εμαθε τι συζητουσανε αυτες οι δυο μεγαλοφυειες απο τις μεγαλυτερες που
εχει βγαλει ποτε ο κοσμος
.
Kurt Godel Myths-Κουρτ Γκεντελ Μυθοι
(μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Mathematics is applied to the real world and has proved fruitful. This suggests that
the mathematical parts and the empirical parts are in harmony and the real world
is also beautiful. [4.4.18]
Τα μαθηματικα ειναι εφαρμοσμενα στον πραγματικο κοσμο κι αυτο εχει αποδειχθει καρποφορο.Αυτο υπδηλωνει οτι τα μευαηματικα μερη και τα πρακτικα μερη ειναι
σε αρμονια και ο πραγματικος κοσμος ειναι επισης ομορφος.

The brain is a computing machine connected with a spirit. [6.1.19]
Ο εγκεφαλος ειναι μια υπολογιστικη μηχανη συνδεδεμενη με το πνευμα

Intuition is not proof; it is the opposite of proof. We do not analyze intuition to see
a proof but by intuition we see something without a proof. [9.2.46]
Η διαισθηση δεν ειναι αποδειξη ειναι το αντιθετο της αποδειξης.Εμεις δεν αναλυου-
με την διαισθηση να δουμε μια αποδειξη αλλα με την διαισθηση βλεπουμε κατι κατι
χωρις αποδειξη.

To explain everything is impossible: not realizing this fact produces inhibition. [9.3.7]
Να εξηγηθει καθετι ειναι αδυνατον.να μην κατανοητε αυτο παραγει αναστολη

Practical reason is concerned with propositions about what one should do. For exam-
ple, stealing does not pay. Will is the opposite of reason. This world is just for us to
learn. [9.3.15]
Η πρακτικη λογικη ειναι απασχολημενη με προτασεις για το τι θα επρεπε καποιος
να κανει.Για παραδειγμα .κκεβοντας δεν πληρωνεις.Η θεληση ειναι το αντιθετο
της λογικης.Αυτος ο κοσμος ειναι ακριβως για μας να μαθουμε.

The world is rational
Ο κοσμος ειναι ορθολογικος

Human reason can, in principle, be developed more highly (through certain te-
chniques).
Η ανθρωπινη λογικη μπορει,κατ'αρχην,να ειναι αναπτυγμενη πιο πολυ (διαμεσου
ορισμενων τεχνικων)

There are systematic methods for the solution of all problems
Υπαρχουν συστηματικοι μεθοδοι για την επιλυση ολων των προβληματων

The development of human thought since the Renaissance is thoroughly one-dimen-
sional
Η εξελιξη της ανθρωπινης σκεψης απο την Αναγεννηση ειναι ολοσχερως μονοδια-
στατη

Reason in mankind will be developed in every direction
Η λογικη στην ανθρωποτητα θα ειναι αναπτυγμενη σε καθε κατευθυνση

Concepts have an objective existence
Οι εννοιες εχουν μια αντικειμενικη υπαρξη

Time is no specific character of being. … I do not believe in the objectivity of time.
The concept of Now never occurs in science itself
Ο χρονοςς δεν ειναι ειδικο χαρακτηριστικο της υπαρξης.Δεν πιστευω στην
αντικειμενικοτητα του χρονου.Η εννοια του Τωρα δεν συμβαινει σ'αυτη την
επιστημη την ιδια

The illusion of the passage of time arises from the confusing of the given with
the real. Passage of time arises because we think of occupying different realities.
In fact, we occupy only different givens. There is only one reality. [170–1]
Η ψευδαισθηση του περασματος του χρονου προερχεται απο τη συγχιση του
δεδομενου με το πραγματικο.Το περασμα του χρονου προερχεται γιατι εμεις
σκεφτομαστε πως κατεχουμε διαφορες πραγματικοτητες.Στην πραγματικοτητα
εμεις κατεχουμε μονο διαφορα δεδομενα..Υπαρχει μονο μια πραγματικοτητα

The more I think about language, the more it amazes me that people ever under-
stand each other at all.
Οσο περισσοτερο σκεπτομαι πανω για τη γλωσσα τοσο περισσοτερο αυτο με
εκπλητει οιτι οι ανθρωποι ποτε δεν καταλαβε καθολου ο ενας τον αλλον
.
.
Το Τελευταιο Θεωρημα της Μη Πληροτητας του Kurt Godel

Ο Kurt Godel επασχε απο ελκος του δωδεκαδαχτυλου και απο φοβους πως
θα δηλητηριασθει
Ετσι:
1)να αποφυγει τη ληψη οποιασδηποτε τροφης να μην δηλητηριασθει
Οποτε θα πεθανει απο ασιτια
2)να δεχθει τη ληψη τροφης.
Οποτε ειτε θα δηλητηριασθει
ειτε δεν θα δηλητηριασθει
Ο Μεγαλος Λογικος επελεξε την 1)περιπτωση
.
.
.

δια/τυπωσεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Ο Μηχανισμος-χ.ν.κουβελης

το ραντεβου με τον δικηγορο ειχε ορισθει στις10 η ωρα ακριβωςτο πρωι.μια περιπλοκη
νομικη υποθεση.στις 10 ακριβως χτυπησε το κουδουνι του γραφειου.του ανοιξαν.
κατευθυνθηκε στη γραμματεα μια νεαρη κοπελα.πριν προλαβει να μιλησει εκεινη του
ειπε πως ο δικηγορος λειπει για καποιες εκκρεμοτητες της υποθεσης του και να περιμενει.
του εδειξε εναν δερματινο καναπε στα αριστερα και καθησε.για να περασει ο χρονος
παρατηρησε το χωρο.σχεδον κυβος.απεναντι του διπλα απ'τη πορτα εισοδου -εξοδου
υπηρχε μια βιβλιοθηκη γεματη βιβλια,προφανως ολα νομικα.στους πλαινους τοιχους
ειχε δυο τετραγωνα παραθυρα.το μεγαλο υψος της θεσης του οροφου δεν επετρεπε
καποια θεα στη πολη η' σε διπλανα ψηλα κτιρια.μια απλανης ατμοσφαιρα κυριαρχουσε.
στον τοιχο πισω απο το γραφειο της γραμματεως ηταν κρεμασμενο ενα καδρο μεγαλων
διαστασεων με το πορτραιτο ενος υψηλου δικαστη καθισμενου σε πολυθρονα-θρονο.
το βλεμμα του αυστηρο διαπεραστικο εφερε γυαλια με λεπτο μεταλικο σκελετο.το στυλ
της αναπαραστασης ηταν ακρως ρεαλιστικο.η μορφη του δικαστη προβαλε εντονα φω-
τισμενη μπροστα απο το σκοτεινο βαθος.για καποια ωρα αφαιρεθηκε.τον εβγαλε απ'την
αφαιρεση του η φωνη της γραμματεως.μιλουσε στο τηλεφωνο.η φωνη της ηταν
απροσωπη,σχεδον μονοφωνικη.απο τις απαντησεις της,κυριως μονολεκτικες,δεν καταλα-
βαινε ποιο ηταν το περιεχομενο της συζητησης.η κοπελα εκλεισε το τηλεφωνο ,μαζεψε
καποια χαρτια πανω απο το γρσφειο της,τα εβαλε σε εναν φακελο και σηκωθηκε.του ειπε
πως πηγαινει σε μια συνεδριαση σε μια διπλανη αιθουσα και πως αυτος να καθισει και να
περιμενει τον κυριο δικηγορο.η γραμματεας εφυγε.εμεινε μονος του.κι ενιωσε να τον
πνιγει ο σιωπηλος κι ακινητος χωρος γυρω του.να περιστρεφεται ελλικοειδα και να τον
τυλιγει.δεν αντεξε,σηκωθηκε και περιεργαστηκε τα βιβλια της βιβλιοθηκης.πολυ παλαια
νομικα βιβλια,σπανιες εκδοσεις,αναμεσα τους ηταν και μια εκδοση του 17ου αιωνα των
Νομων του Πλατωνα.υπηρχαν και πολλα λογοτεχνικα βιβλια.φιλοσοφιας,μαθηματικων,
κυριως τοπολογιας και μαθηματικης λογικης,επισης βιβλια αρχιτεκτονικης και μηχανικων
κατασκευων.απο τη βιβλιοθηκη προχωρησε στο δεξιο τετραγωνο παραθυρο.απο εκει ειδε
κατω να απλωνεται η τεραστια πολη και να χανεται στη προοπτικη του αχανους βαθους
της.ενα τεραστιο επιπεδο χωρισμενο τελεια σε τετραγωνα και ορθογωνια,με ευθεις δρο-
μους παραλληλους και καθετους.απο το υψος που κοιτουσε εβλεπε μια απεραντη
ακινησια.τιποτα δεν αντιλαμβανονταν να κινηται να μεταβαλεται ουτε και καποιο ηχο
ακουγε.σαν να ηταν παρα πολυ απομακρυσμενος.απο τον πραγματικο κοσμο,σχολιασε
και γελασε.το ιδιο σχεδιο αντικρυσε κι απ'το αλλο παραθυρο,καμια διαφορα,πανομοι-
οτυπη αποψη.ξαναγυρισε στον καναπε και καθησε.κοιταξε το μεγαλο οβαλ ρολοι του
τοιχου πισω του.11 και 20.καθησε μεχρι τις 12 ακινητος,χωρις να σκεφτεται,μισοκοιμι-
σμενος.βαρεθηκε.αρκετα περιμενε.σηκωθηκε να φυγει.προχωρησε προς την πορτα.
δεν την βρηκε.δεν ηταν δυνατον,ηταν ακριβως,αυτο το ειχε υπολογισει στην ανια της
αναμονης,διπλα αριστερα απο την βιβλιοθηκη οπως καθονταν απεναντι.εσπρωξε την
επιφανεια σ'εκεινο το σημειο.δεν υποχωρησε.κοιταξε για τις δυο παραλληλες σχισμες
που θα οριοθετουσαν τη θεση του ορθογωνιου της.δεν υπηρχε καμια σχισμη.ουτε
κανεναν μηχανισμο βρηκε.του φανηκε παραξενο.ηξερε πολυ καλα πως εκει ηταν η
πορτα,σ'αυτη τη θεση ακριβως.απ'αυτη αυτος ο ιδιος ειχει εθσερθει στο εσωτερικο του
 γραφειου κι απ'αυτη την ιδια ειχε εξερθει και η γραμματεας.δεν μπορει να κανει λαθος.
κοιταξε πιο προσεκτικα.τιποτα διαφορετικο δεν ανακαλυψε.επεστρεψε στον καναπε και
καθησε να συνελθει και να σκεφτει.οταν συνηλθε απο την συγχιση αρχισε να σκεφτεται
διαφορες υποθεσεις.τι μπορει να συμβαινει.η πορτα ειναι ενα πραγματικο αντικειμενο
και σ'αυτον τον πραγματικο κοσμο ενα πραγματικο αντικειμενο δεν μπορει να εξαφανι-
στει.να μην ειναι απο τη στιγμη που ειναι.μπορει ομως να κρυφτει.αν κρυφτηκε,τοτε
πως κρυφτηκε;με ποιο τροπο;με ποιο μηχανισμο;αν ανακαλυψει τον τροπο και τον
μηχανισμο της αποκρυψης τοτε,σιγουρα, θα μπορεσει να επαναφερει το κρυμενο
αντικειμενο,στην.προκειμενη περιπτωση την πορτα.αν ομως εχει κρυφτει με πολλους
τροπους-μηχανισμους η' με εναν συνθετο συνδιασμο τροπων-μηχανισμων τοτε θα
πρεπει να τους αποκαλυψει εναν-εναν ολους ξεχωριστα.επειδη το ανθρωπινο μυαλο,
σκεφτηκε, δεν ειναι απειρο αλλα πεπερασμενο τοτε ο αριθμος των τροπων.που μπορει
να σκεφτει ειναι μετρησιμος,περατος,οσο μεγαλος κι αν ειναι.κι ο χρονος για να αποκα-
λυφτουν αυτοι οι τροποι ειναι κι αυτος πεπερασμενος και δεν ειναι απειρος.υπαρχει
ομως ενα βασικο προβλημα που προκυπτει απο τον βαθμο ευφυιας του ανθρωπου που
 σκεφτηκε και κατασκευασε τον μηχανισμο,η' τους μηχανισμους, αποκρυψης.αν ηταν
συνηθης η'υψηλος.κι επιπλεον απο την συναισθηματικη του συγκροτηση.αν ηταν αηθης
η' αγαθος.η χειροτερη εκδοχη θα ηταν ενας αηθης ευφυης μηχανικος.η ευκολοτερη για
τη λυση περιπτωση θα ηταν τον μηχανισμο να τον εμπνευστηκε ενας αγαθος με συνηθη
ευφυια ανθρωπος.πρεπει λοιπον να επεξεργαστει ολους τους δυνατους συνδιασμους.
απο τους ακραιους αηθης συνηθης-αηθης υψηλης-αγαθος συνηθης-αγαθος υψηλης
και τους ενδιαμεσους αηθης-αγαθος και συνηθης-υψηλη.εκεινη τη στιγμη του ηρθε
μια ιδεα πως ισως μεσα στα βιβλια της βιβλιοθηκης να ευρισκε τη λυση, η' εστω καποιες
ενδειξεις,για τη λυση του προβληματος.μεσα σε καποιο η' σε καποια απο τα βιβλια.ειτε
και της λογοτεχιας ειτε και της φιλοσοφιας ειτε και των μαθηματικων ,τοπολογιας και
λογικης, ειτε και της αρχιτεκτονικης και των κατασκευων.μπορει,σκεφτηκε,π.χ
να εχει κατασκευαστει ενας μηχανισμος τετοιος ωστε εσωτερικα του τοιχου να ολισθαι-
νει περιστροφικα η ελαστικη επιφανεια τετραγωνης κατοψης των τοιχων.να ρεει.και μαζι
της να περιστρεφεται και η πορτα.για τον ακριβη χρονο της επαναεμφανισης της πορτας
στην προηγουμενη θεση της,αν αυτος πραγματι ειναι ο μηχανισμος,χρειαζεται να υπολογι-
στει επακριβως ο χρονος περιστροφης.βεβαια αποκλειεται η περιπτωση να ειναι
απειρος.επειδη το απειρο εχει οντοτητα μονο στη σκεψη του ανθρωπου.επομενως θα
ειναι πεπερασμενος.βεβαια το περασμενο ειναι ενα δεκατο του δευτερολεπτου εως ενα
δισεκατομυρια χρονια.στην πρωτη περιπτωση,λιγο μεγαλης ταχυτητας περιστροφης, δεν
προλαβαινει να εντοπισει την πορτα στη θεση της και στην δευτερη περιπτωση ,λογω
τεραστιου χρονου,ειναι αδυνατον αυτο να συμβει στην περιπτωση πεπερασμενων χρονικα
οντων οπως ο ανθρωπος.επομενως σ'αυτες τις περιπτωσεις χρονικης περιοδου.πολυ μικρης -
πολυ μεγαλης,κι αυτες ειναι απειρες ,δεν θα εντοπισει την πορτα και θα μεινει κλεισμενος
στην αιθουσα.στον χωρο της.απ'αυτες τις δυνατοτητες προσπαθησε να μην πανικοβληθει
κι ευχηθηκε ο χρονος της περιοδου να ειναι στα πραγματικα μετρα της αντιληψης και της
ζωης του ανθρωπου.αποφασισε να σηκωθει και να ψαξει στη βιβλιοθηκη.εκεινη ακριβως
την ωρα ανοιξε η πορτα ακριβως απεναντι του και μπηκε η νεαρη γραμματεας που με την
ιδια απροσωπη και μονοτονη φωνη τον πληροφορησε πως αδικα περιμενει,ο κυριος δικη-
γορος ειναι πολυ αποσχολημενος στη συνεδριαση οπου το θεμα της συζητησης ειναι η
δικη του υποθεση και πως αυτο εκ των πραγματων θα διαρκεσει πολυ χρονο και πως μπο-
ρει,αν θελει,να φυγει και να περιμενει να του τηλεφωνισουν για να οριστει η ακριβης
ημερομηνια της επομενης επισκεψης του.βγηκε απο το γραφειο κι η γραμματεας πισω
του εκλεισε την πορτα .κατεβηκε απο το κτιριο και βγηκε στη μεγαλη λεωφορο μπροστα.
η κυκλοφορια σ'αυτη εκεινη την ωρα ηταν μεγαλη.κοιταξε το ρολοι του.εδειχνε ακριβως
10 και 7 λεπτα.δεν παραξενευτηκε.το ιδιο συνεβηκε και τις αλλες φορες,σκεφτηκε.ειδε
ενα ταξι σηκωσε το χερι του και το σταματησε.ανοιξε την πισω πορτα μπηκε μεσα και
καθησε.ειπε στον οδηγο την διευθυνση προορισμου, ενος γνωστου κοσμικου ρεστοραν.
εκει θα γευματιζε πρωτα και μετα θα επεστρεφε,το απογευμα σπιτι του.μεσα απ'το
τζαμι του αυτοκινητου εβλεπε τα αυτοκινητα τα κτιρια και τους ανθρωπους να ρεουν
μεσα στο εσωτερικο της πολης.
.
.
.

G.H.Hardy-Mathematician-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
G.H.HARDY'S APOLOGIES-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Godfrey Harold Hardy [ 1877 – 1947] a Pure Mathematician
-Καθαρα Μαθηματικα [Pure Mathematics] για την Ομοφια[Eshtetic]και οχι 'Χρησιμα Μαθηματικα'[Useful Mathematics]για την ασχημια[Unglyness]
-σκεφτομαι καθαρα μαθηματικα σημαινει σκεφτομαι την καθαρη πραγματικοτητα-
-αυτο δεν ειναι εφαρμοσιμο επειδη ειναι ομορφο-
-ποσα μαθηματικα μπορει να αντλησει το ανθρωπινο μυαλο;
Απειρα.Ναι Απειρα.
-τα νεα [τα πρωτογεννη] μαθηματικα θελουν νεους ανθρωπους
- εικασια:υπαρχει πρωτος αριθμος που αρχιζει απο 123456789 και τελειωνει σε
987654321,ασχετου πληθους αριθμου ενδιαμεσων ψηφιων;
ειναι ενας μοναδικος η' απειροι;
.
γιατι οι Ελληνες παρηγαγαν τοσα[και διαφορετικα] μαθηματικα;
και γιατι τα αποσυνδεσαν απο την φυσικη πραγματικοτητα και τα συσχετισαν με την
λογικη;
αν δεν σκεφτοταν τοτε[στην αρχη] οι Ελληνες ετσι,θα βρισκαμε ποτε τον τροπο να
σκεφτουμε ετσι;
ακολουθωντας το παραδειγμα τους ποσο 'αχρηστο' κοσμο θεωρηματων μπορουμε
να βρουμε για να αποφυγουμε τον ανοητο 'χρησιμο' κοσμο πρακτικων;
.
.ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ [PERMANENT] ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟ[IN-DAY]
.τα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ:
τα 2 θεωρηματα του Ευκλειδη
-οι πρωτοι αριθμοι ειναι απειροι-
-η τετραγωνικη ριζα του 2 ειναι αρρητος αριθμος-
.
παραγωγικα μαθηματικα
THE SECOND HARDY-LITTLEWOOD CONJECTURE:
If π(x) is the number of primes up to and including x then the conjecture states
that:
π(x + y) ≤ π(x) + π(y), for x, y ≥ 2.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΚΑΣΙΑ HARDY-LITTLEWOOD
αν π[χ] ειναι ο αριθμος των πρωτων αριθμων εως και το χ τοτε εικαζεται οτι:
π[χ+ψ]<η'=π[χ]+π[ψ]
για χ,ψ>η'=2
π.χ για χ=7 και ψ=20 εχω :
π[7+20]=π[27]=π[1,2,3,5,7,11,13,17,19,23]=10
π[7]=π[1,2,3,5,7]=5
π[20]=π[1,2,3,5,7,11,13,17,19]=9
τοτε:π[7+20]<η'=π[7]+π[20]
.
 .
ο μεγαλος οικονομολογος J.M.Keynes ειπε:
αν ο G.H.Hardy ασχολουνταν με το χρηματιστηριο οσο με το κρικετ θα ηταν
ο πλουσιωτερος ανθρωπος του κοσμου.
.
.
[οταν ενας μαθηματικος γερασει και και δεν ειναι δυνατον να παραγει  νεα
μαθηματικα,την πρωτιστη υψηλη δημιουργια,τοτε μοιραια γινεται εξηγητης
των μαθηματικων,απολογειται,που δεν ειναι αλλο απο μια πολυ υποδεεστερη
και ταπεινη ασχολια]
G.H.HARDY'S  APOLOGIES
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
Nothing I have ever done is of the slightest practical use.
No discovery of mine has made, or is likely to make, directly or indirectly, for good
or ill, the least difference to the amenity of the world.
καμια ανακαλυψη δικη μου δεν εχει κανει,η' ειναι πιθανο να κανει,αμεσα η εμμεσα,
για  το καλο η' το κακο,την ελαχιστη διαφορα στην φιλανθρωπια του κοσμου
.
Nothing I have ever done is of the slightest practical use.
τιποτα δεν εχω ποτε κανει το οποιο να εχει την πιο  παραμικρη πρακτικη χρηση
.
Reductio ad absurdum, which Euclid loved so much, is one of a mathematician's finest
weapons. It is a far finer gambit than any chess play: a chess player may offer the
sacrifice of a pawn or even a piece, but a mathematician offers the game.
A Mathematician's Apology (London 1941).
η εις ατοπον επαγωγη,την οποια ο Ευκλειδης αγαπουσε τοσο πολυ ειναι ενα απο τα
πιο εκλεκτα οπλα του μαθηματικου.Ειναι μακραν  εκλεκτοτερο  τεχνασμα παρα οποιο-
δηποτε παχνιδι σακιου.ενα παικτης σκακιου μπορει να προσφερει τη θυσια ενος
πιονιου η' ακομα ενος κομματιου,αλλα ο μαθηματικος προσφερει το παιχνιδι.
.
I am interested in mathematics only as a creative art.
A Mathematician's Apology (London 1941).
Εγω ενδιαφερομαι για τα μαθηματικα μονο ως μια δημιουργικη τεχνη.
.
Pure mathematics is on the whole distinctly more useful than applied For what
is useful above all is technique, and mathematical technique is taught mainly
through pure mathematics.
τα καθαρα μαθηματικα ειναι στο συνολο χωρις αμφιβολια περισσοτερο χρησιμα
απο τα εφαρμοσμενα.Γιατι αυτο που ειναι χρησιμο πανω απ'ολα ειναι η τεχνικη,
και η μαθηματικη τεχνικη ειναι διδαγμενη κυριως διαμεσου των καθαρων μαθημα-
τικων
.
In great mathematics there is a very high degree of unexpectedness, combined with
inevitability and economy.
A Mathematician's Apology (London 1941).
στα μεγαλα μαθηματικα υπαρχει ενας που υψηλος βαθμος του απροσμενου,συνδια-
σμενου με το αναποφευκτο και την οικονομια.
.
There is no scorn more profound, or on the whole more justifiable, than that of the
men who make for the men who explain. Exposition, criticism, appreciation, is work
for second-rate minds.
A Mathematician's Apology (London 1941).
δεν υπαρχει απωθηση πιο βαθεια,η' συνολικα πιο δικαιολογημενη,απο εκεινη των
ανθρωπων που κανουν για τους ανθρωπους που εξηγουν.Εκθεση,κριτικη,εκτιμηση,ειναι
εργο για δευτερης επιλογης μυαλα.
.
Young Men should prove theorems, old men should write books.
Quoted by Freeman Dyson in Freeman Dyson: Mathematician, Physicist, and Writer.
Interview with D J Albers, The College Mathematics Journal, vol. 25, No. 1, January 1994.
οι νεοι ανθρωποι  θα πρεπει να αποδειξουν θεωρηματα,οι γεροι ανθρωποι θα πρεπει
να γραψουν βιβλια.
.
A science is said to be useful if its development tends to accentuate the existing inequa-
lities in the distribution of wealth, or more directly promotes the destruction of human
life.
A Mathematician's Apology (London 1941).
μια επιστημη ειναι ειπωμενο να ειναι χρησιμη εαν η αναπτυξη της τεινει να ενδυναμωσει
τις ανισοτητες στη διαμοιραση του πλουτου,η' πιο αμεσα να προωθησει την καταστροφη
της ανθρωπινης ζωης.
.
The mathematician's patterns, like the painter's or the poet's must be beautiful; the ideas,
like the colours or the words must fit together in a harmonious way. Beauty is the first test:
there is no permanent place in this world for ugly mathematics.
A Mathematician's Apology (London 1941).
τα μοτιβα του μαθηματικου,οπως του ζωγραφου η' του ποιητη πρεπει να ειναι ομορφα,
οι ιδεες,οπως τα χρωματα η' οι λεξεις πρεπει να ταιριαζουν μαζι μ'εναν αρμονικο τροπο.
Η ομορφια ειναι η πρωμη δοκιμασια.δεν υπαρχει μονιμη θεση σ'αυτο τον κοσμο για ασχημα
μαθηματικα
.
A mathematician, like a painter or poet, is a maker of patterns. If his patterns are more
permanent than theirs, it is because they are made with ideas.
A Mathematician's Apology (London 1941).
ενας μαθηματικος ,οπως ενας ζωγραφος η' ενας ποιητης ,ειναι ενας κατασκευαστης μοτι-
βων.Εαν τα δικα του μοτιβα ειναι περισσοτερο διατηρητεα απο τα δικα τους,ειναι γιατι
αυτα ειναι κατασκευασμενα με ιδεες.
.
I believe that mathematical reality lies outside us, that our function is to discover or
observe it, and that the theorems which we prove, and which we describe grandilo-
quently as our "creations," are simply the notes of our observations.
A Mathematician's Apology (London 1941).
εγω πιστευω πως η μαθηματικη πραγματικοτητα βρισκεται εξω απο εμας,πως η δικη
επεμβαση ειναι να ανακαλυψουμε η' να παρατηρησουμε αυτο,και πως τα θεωρηματα
τα οποια εμεις αποδεικνυουμε,και τα οποια εμεις περιγραφουμε με πομπωδη τροπο
σαν δικες μας 'δημιουργιες',ειναι απλα οι σημειωσεις των παρατηρησεων μας.
.
Archimedes will be remembered when Aeschylus is forgotten, because languages die
and mathematical ideas do not. "Immortality" may be a silly word, but probably a
mathematician has the best chance of whatever it may mean.
A Mathematician's Apology (London 1941).
ο Αρχιμηδης θα μνημονευεται οταν ο Αισχυλος θα ειναι ξεχασμενος,γιατι η γλωσσα
πεθαινει και οι μαθηματικες ιδεες δεν πεθαινουν.Η 'Αθανασια' μπορει να ειναι μια ανοητη
λεξη,αλλα πιθανως ο μαθηματικος εχει την πιο καλυτερη τυχη του οτιδηποτε αυτη μπορει
να σημαινει.
.
The fact is that there are few more "popular" subjects than mathematics. Most people
have some appreciation of mathematics, just as most people can enjoy a pleasant tune;
and there are probably more people really interested in mathematics than in music.
Appearances may suggest the contrary, but there are easy explanations. Music can be
used to stimulate mass emotion, while mathematics cannot; and musical incapacity is
recognized (no doubt rightly) as mildly discreditable, whereas most people are so frighte-
ned of the name of mathematics that they are ready, quite unaffectedly, to exaggerate
their own mathematical stupidity.
A Mathematician's Apology (London 1941).
το γεγονος ειναι πως υπαρχουν μερικα πιο 'δημοφιλη'θεματα απο τα μαθηματικα.Οι περι-
σσοτεροι  ανθρωποι εχουν καποια εκτιμηση των μαθηματικων,ακριβως οπως οι περισσοτε-
ροι ανθρωποι μπορουν να απολαυσουν μια ευχαριστη μελωδια,και υπαρχουν πιθανως περισ-
σοτεροι ανθρωποι που πραγματικα ενδιαφερονται για τα μαθηματικα παρα για τη μουσικη.
Τα φαινομενα μπορει να  δηλωσουν το αντιθετο,αλλα υπαρχουν ευκολες εξηγησεις.
Η μουσικη μπορει να ειναι χρησιμοποιημενη να ανακινησει το μαζικο αισθημα,ενω τα
μαθηματικα δεν μπορουν.και η μουσικη ανικανοτητα ειναι αναγνωρισμενη[χωρις αμφιβολια
ορθα]σαν ηπια αναπηρια,οπου αντιθετα οι περισσοτεροι ανθρωποι ειναι τοσο τρομοκρατη-
μενοι απο το ονομα των μαθηματικων ωστε αυτοι ειναι ετοιμοι,εντελως αναποτελεσματικα,
να υπερβαλλουν την δικη τους μαθηματικη ανοησια
.
[on The Indian mathematician Ramanujan].
I remember once going to see him when he was lying ill at Putney. I had ridden
in taxi cab number 1729 and remarked that the number seemed to me rather
a dull one, and that I hoped it was not an unfavorable omen. "No," he replied,
 "it is a very interesting number; it is the smallest number expressible as the sum
of two cubes in two different ways."
on Pamanujan[1940]
θυμαμαι μια φορα πηγαινοντας να τον δω οταν ηταν αρρωστος στο Putney,ειχα
παρει ενα ταξι με αριθμο 1729 και παρατηρησα πως ο αριθμος μου φανηκε
μαλλον ασημαντος και οτι ηλπιζα να μην ηταν ενα ανεπιθυμητος οιωνος.'Οχι'αυτος
απαντησε 'ειναι ενας πολυ ενδιαφερων αριθμος,ειναι ο πιο μικρος αριθμος που
μπορει να εκφρασθει ως το αθροισμα δυο κυβων με δυο διαφορετικους τροπους
.
If a man has any genuine talent, he should be ready to make almost any sacrifice in
order to cultivate it to the full.
Εαν ενας ανθρωπος εχει οποιοδηποτε γνησιο ταλεντο ,αυτος θα πρεπει να ειναι ετοιμος
να κανει σχεδον οποιαδηποτε θυσια με στοχο να το καλιεργησει πληρως.
.
Chess problems are the hymn-tunes of mathematics.
τα σκακιστικα προβληματα ειναι οι μελωδικοι υμνοι των μαθηματικων
.
 the mathematician is in much more direct contact with reality [than the physicist]. This
may seem a paradox, since it is the physicist who deals with the subject-matter usually
described as ‘real’, but [...] [a physicist] is trying to correlate the incoherent body of crude
fact confronting him with some definite and orderly scheme of abstract relations, the kind
of scheme he can borrow only from mathematics.
ο μαθηματικος ειναι σε πολυ περισσοτερη ανεμη επαφη με την πραγματικοτητα [απο
εναν φυσικο].Αυτο μπορει να φανει παραδοξο,αφου ειναι ο φυσικος ο οποιος διαπραγ-
ματευεται με το υποκειμενο-υλη συνηθως περιγραφομενο σαν 'πραγματικο' αλλα ο
φυσικος προσπαθει να συσχετισει το ασυνδετο σωμα του ακατεργαστου φαινομενου
αντιμετωπιζοντας το με καποια καθορισμενο και κανονικα  προγραμματα αφηρημενων
σχεσεων,το ειδος του προγραμματος που αυτος μπορει να δανειστει μονο απο τα μαθη-
ματικα.
.
317 is a prime, not because we think so, or because our minds are shaped in one way
rather than another, but because it is, because mathematical reality is built that way.
το 317 ειναι ενας πρωτος αριθμος,οχι γιατι εμεις σκεφτομαστε ετσι,η' γιατι οι εγκεφαλοι
μας ειναι διαμορφωμενοι σ'ενα τροπο μαλλον παρα εναν αλλον,αλλα γιατι ειναι,γιατι η
μαθηματικη  πραγματικοτητα ειναι οικοδομημενη μ' εκεινο τον τροπο.
.
No one has yet discovered any warlike purpose to be served by the theory of numbers
or relativity, and it seems unlikely that anyone will do so for many years.
κανενας δεν εχει ακομα ανακαλυψει οποιονδηποτε πολεμικο σκοπο να ειναι υπηρετου-
μενος απο την θεωρια των αριθμων η' την σχετικοτητα,και φαινεται αμβιβολο οτι καποιος
θα το κατορθωσει για πολλα χρονια
.
The Greeks were the first mathematicians who are still ‘real’ to us to-day. Oriental
mathematics may be an interesting curiosity, but Greek mathematics is the real thing.
The Greeks first spoke a language which modern mathematicians can understand:
οι Ελληνες ηταν οι πρωτοι μαθηματικοι οι οποιοι ειναι ακομα 'πραγματικοι' σε μας
μεχρι σημερα.Τα Ανατολικα μαθηματικα μπορει να ειναι μιας ενδιαφερουσας περιερ-
γειας,αλλα τα Ελληνικα μαθηματικα ειναι το πραγματικο πραγμα.Οι Ελληνες πρωτοι
μιλησαν μια γλωσσα την οποια οι συγχρονοι μαθηματικοι μπορει να καταλαβουν
.
No mathematician should ever allow him to forget that mathematics, more than any other
art or science, is a young man's game. … Galois died at twenty-one, Abel at twenty-seven,
Ramanujan at thirty-three, Riemann at forty.
κανενας μαθηματικος δεν θα επρεπε ποτε να επιτρεψει να ξεχασει οτι τα μαθηματικα,περισ-
σοτερο απο οποιαδηποτε αλλη τεχνη η' επ[ιστημη,ειναι το παιχνιδι ενος νεδου ανθρωπου.
ο Galois πεθανε 21, ο Abel 27, ο Ramanujan 33, ο Riemann 40
.
If I had a statue on a column in London, would I prefer the columns to be so high that
the statue was invisible, or low enough for the features to be recognizable? I would
choose the first alternative, Dr Snow, presumably, the second
εαν ειχα ενα αγαλμα πανω σε μια κολωνα στο Λονδινο,θα προτιμουσα οι κολωνες να ειναι
τοσο ψηλες ωστε το αγαλμα να ηταν αορατο,η' χαμηλο αρκετα για να ειναι τα χαρακτηριστι-
κα αναγνωρισιμα;Εγω θα διαλεγα την πρωτη  ενναλακτικη εκδοχη,ο Dr Snow,πιθανοτα,
την δευτερη
.
It seems that mathematical ideas are arranged somehow in strata, the ideas in each
stratum being linked by a complex of relations both among themselves and with those
above and below. The lower the stratum, the deeper (and in general more difficult) the
idea. Thus the idea of an ‘irrational’ is deeper than that of an integer; and Pythagoras’s
theorem is, for that reason, deeper than Euclid’s.
φαινεται οτι οι μαθηματικες ιδεες ειναι διευθετημενες καπως σε στρωματα,οι ιδεες
σε καθε στρωμα οντας συνδεδεμενες με α πολυπλοκο σχεσεων και μεταξυ τους και
με εκεινες απο πανω κι απο κατω.Οσο χαμηλωτερο το στρωμα,τοσο βαθυτερη[και γενικα
περισσοτερο δυσκολη] η ιδεα.Ετσι η ιδεα ενος 'αρρητου' ειναι βαθυτερη ενος ακεραιου,
και το Πυθαγορειο θεωρημα,για εκεινο το λογο,βαθυτερο απο του Ευκλειδη
.
A mathematical proof should resemble a simple and clear-cut constellation, not a
scattered cluster in the Milky Way
μια μαθηματικη αποδειξη θα πρεπει να ομοιαζει ενα απλο και ξεκαθαρο αστερισμο,
οχι ενα διασπαρτο σμηνος στον Γαλαξια
.
The public does not need to be convinced that there is something in
mathematics
το κοινο πληθος δεν ειναι αναγκη να ειναι πεπεισμενο οτι υπαρχει κατι
στα μαθηματικα
.
A mathematician]has no material to work with but ideas, and so his
patterns are likely to last longer, since ideas weal less with time than words.
ενας μαθηματικος δεν εχει υλικο με το οποιο να εργασθει παρα ιδεες,και ετσι
τα σχεδια του ειναι πιθανο να διαρκεσουν περισσοτερο,αφου οι ιδεες ευδοκιμουν
με διαφορετικο τροπο με το χρονο απο τις λεξεις
.
The 'seriousness' of a mathematical theorem lies, not in its practical
consequences, which are usually negligible, but in the significance of the
mathematical ideas which it connects.
η 'σοβαροτητα'ενος μαθηματικου θεωρηματος βρισκεται,οχι στις πρακτικες του
συνεπειες,οι οποιες ειναι συνηθως αμελητεες,αλλα στην σημαντικοτητα των
μαθηματικων ιδεων τις οποιες αυτο συνδεει
.
The mathematician is in much more direct contact with reality
ο μαθηματικος ειναι σε πολυ περισσοτερη αμεση επαφη με την πραγματικοτητα
.
The primes are the raw material out of which we have to build arithmetic,
and Euclid's theorem assures us that we have plenty of material for the task
οι πρωτοι αριθμοι ειναι ενα ακατεργαστο υλικο εξω απ'το οποιο εμεις μπορου-
με να οικοδομησουμε την αριθμητικη,και το θεωρημα του Ευκλειδη μας βεβαι-
ωνει οτι εμεις εχουμε αφνονο υλικο για το στοχο
.
I count Maxwell and Einstein, Eddington and Dirac, among 'real'
mathematicians. The great modern achievements of applied mathematics
have been in relativity and quantum mechanics, and these subjects are at
present at any rate, almost as 'useless' as the theory of numbers.
εγω υπολογιζω τον Maxwell και τον  Einstein, τον Eddington και τον  Dirac,
μεταξυ των'πραγματικων' μαθηματικων.Τα πιο μεγαλα συγχρονα επιτευγμα-
τα των εφαρμοσμενων μαθητικων εχουν υπαρξει στην σχετικοτητα και στην
κβαντικη μηχανικη,κι αυτα τα θεματα ειναι σημερα εν πασει περιπτωσει ,
σχεδον τοσο 'αχρηστα' οσο η θεωρια των αριθμων
.
The Babylonian and Assyrian civilizations have perished; Hammurabi,
Sargon and Nebuchadnezzar are empty names; yet Babylonian mathematics
is still interesting, and the Babylonian scale of 60 is still used in Astronomy.
οι πολιτισμοι των Βαβυλωνιων και των Ασσυριων εχουν εξαφανισθει.ο Χαμου-
ραμπι,ο Σαργων και ο Ναβουχοδονοσαρ ειναι κενα ονοματα.ομως τα μαθημα-
τικα των Βαβυλωνιων ειναι ακομα ενδιαφεροντα,και η βαβυλωνιακη βαση
του 60 ειναι ακομα χρησιμοποιημενη στην Αστρονομια
.
But science works for evil as well as good (and particularly, of course, in
time of war); and both Gauss and lesser mathematicians may be justified in
rejoicing that there is one science at any rate, and that their own, whose very
remoteness from ordinary human activities should keep it gentle and clean."
αλλα η επιστημη εργαζεται για το κακο καθως επισης για το καλο[και ιδιαιτερα,
φυσικα,εν καιρω πολεμου],και ο Gauss και οι ελασσονες μαθηματικοι μπορει
να ειναι δικαιολογημενοι πανηγυριζοντας οτι υπαρχει μια επιστημη εν πασει περι-
πτωσει,και οτι η δικη τους,της οποιας η μεγαλη απομακρυνση απο τις συνειθισμε-
νες ανθρωπινες δραστηριοτητες θα μπορουσε να την κρατησει ευγενη και καθαρη
.
Mathematics is not a contemplative but a creative subject.
τα μαθηματικα δεν ειναι ενα διαλογιστικο αλλα ενα δημιουργικο ζητημα
.
The creative life is the only one for a serious man.
η δημιουργικη ζωη ειναι η μονη ζωη για εναν σοβαρο ανθρωπο
.
A man's first duty, a young man's at any rate, is to be ambitious ... the
noblest ambition is that of leaving behind one something of permanent
value
ενος ανθρωπου το πρωτο καθηκον,ενος νεου ανθρωπου οποιοδηποτε ,ειναι
να ειναι φιλοδοξος
η  πιο ευγενικη φιλοδοξια ειναι εκεινη τους εχοντας αφησει πισω κατι αιωνιας
αξιας
.
The mathematics which can be used 'for ordinary purposes by ordinary
men' is negligible, and that which can be used by economists or sociologists
hardly rise to 'scholarship standards'.
τα μαθηματικα τα οποια μπορει να ειναι χρησιμοποιημενα 'δια συνειθισμενους
σκοπους απο συνειθισμενους ανθρωπους' ειναι αμελητεα,κι εκεινα τα οποια
μπορει να ειναι χρησιμοποιημενα απο οικονομολογους η' κοινωνιολογους
δυσκολα φθανουν ως  ' τα βασικα σχολικα '
.
A science or an art may be said to be 'useful' if its development increases,
even indirectly, the material well-being and comfort of men, it promotes
happiness, using that word in a crude and commonplace way.
μια επιστημη η' μια τεχνη πρεπει να ειναι ειπωμενο να ειναι 'χρησιμη' εαν η
αναπτυξη της αυξανει,ακομη εμμεσα,την υλικη ευδαιμονια και ανεση των αν-
θρωπων,προαγει την ευτυχια,χρησιμοποιωντας τη λεξη μ'ενα ακατεργαστο και
κοινοτυπο τροπο.
.
A man who sets out to justify his existence and his activities has to
distinguish two different questions. The first is whether the work which he
does is worth doing; and the second is why he does it (whatever its value
may be)
ενας ανθρωπος που καθεται να δικαιολογισει την υπαρξη του και τις πραξεις
του εχει να διακρινει  δυο διαφορετικες ερωτησεις.Η πρωτη ειναι αν  το εργο
το οποιο κανει αξιξει να το κανει,και η δευτερη ειναι γιατι το κανει[οποιαδηποτε
η αξια  μπορει να'ναι.
.
There are many roads to fame which most of us would reject as actively
pernicious.
υπαρχουν πολλοι δρομοι προς τη φημη,οι περισσοτεροι απο'μας θα τους
απεριπταν σαν πραγματικα εξευτελιστικους
.
Good work is not done by 'humble' men
το ορθο εργο δεν ειναι καμωμενο απο 'χαμηλους' ανθρωπους
.
Sometimes one has got to say difficult things, but one ought to say them as
simply as one knows how.
μερικες φορες καποιος εχει επιβαρυνθει να πει δυσκολα πραγματα,αλλα θα
οφειλε να τα πει τοσο απλα οσο γνωριζει πως
.
It is never worth a first class man's time to express a majority opinion. By
definition, there are plenty of others to do that
δεν αξιξει ποτε ενος πρωτης ταξης ανθρωπος να χασει το χρονο του να εκφρα-
σει μια πλειοψηφικη γνωμη.Εξ ορισμου,υπαρχουν παρα πολυ αλλοι να το κανουν
εκεινο.
.
For any serious purpose, intelligence is a very minor gift.
για οποιονδηποτε σοβαρο σκοπο , η ευφυια ειναι ενα πολυ μικρο δωρο
.
Young men ought to be conceited; but they oughtn't to be imbecile.
οι νεοι ανθρωποι θα επρεπε να ειναι φαντασιοπληκτοι,αλλα  δεν πρεπει να ειναι
ηληθιοι
.
Everything is what it is, and not another thing
καθετι ειναι οτι ειναι,και οχι αλλο πραγμα
.
No one should ever be bored. One can be horrified, or disgusted, but one
can't be bored.
κανενας δεν θα μπορεσει ποτε να βαριεται.Καποιος μπορει να'ναι τρομοκρατημενος
η' αηδιαμενος,αλλα δεν μπορει να βαριεται
.
When the world is mad, a mathematician may find in mathematics an
incomparable anodyne. For mathematics is, of all the arts and sciences, the
most austere and the most remote, and a mathematician should be of all men
the one who can most easily take refuge where, as Bertrand Russell says,
'one at least of our nobler impulses can best escape from the dreary exile of
the actual world.'
οταν ο κοσμος ειναι τρελλος,ενας μαθηματικος μπορει να βρει στα μαθηματικα
ενα ασυγκριτο αντιδοτο.Γιατι τα μαθηματικα ειναι,απ' ολες τις τεχνες και τις επι-
στημες, τα πιο αυστηρα και τα πιο απομακρυσμενα,κι ενας μαθηματικος θα πρεπει
να ειναι ολων των ανθρωπων,αυτος που μπορει που ευκολα να βρει καταφυγιο
οπου,καθως ο Bertrand Russell λεει,'μια τουλαχιστον απ' τις ευγενικοτερες
ενορμησεις μας μπορει καλυτερα  ν' αποδρασει απ' την φρικτη εξορια του πραγμα-
τικου κοσμου'
 .
The scale of the Universe is large and, if we are wasting our time, the waste
of the lives of a few university dons is no such overwhelming catastrophe.
η κλιμακα του Συμπαντος ειναι μεγαλη και,εαν εμεις σπαταλαμε τον χρονο μας,
η εξολοθρευση των ζωων λιγων πανεπιστημιακων ονοματων  δε ειναι τοσο
ολοκληρωτικη καταστροφη
.
What we do may be small, but it has a certain character of permanence; and
to have produced anything of the slightest permanent interest, whether it be a
copy of verses or a geometrical theorem, is to have done something utterly
beyond the powers of the vast majority of men
οτι εμεις κανουμε μπορει να ειναι μικρο,αλλα αυτο εχει ενα ορισμενο χαρακτηρα
αιωνιοτητας,και να εχουμε παραγει οτιδηποτε ελαχιστου αιωνιου ενδιαφεροντος ,
ειτε  αυτο να ειναι ενα αντιγραφο στιχων ειτε ενα γεωμετρικο θεωρημα,ειναι να
εχουμε κανει κατι εντελως περαν των δυναμεων της απεραντης πλειοψηφιας των
ανθρωπων
.
A mathematician may still be competent enough at sixty, but it is useless to
expect him to have original ideas.
ενας μαθηματικος μπορει ακομη να ειναι δραστηριος αρκετα στα εξηντα,αλλα ειναι
αχρηστο να προσμενεις απ'αυτον να εχει πρωτογενεις ιδεες
.
Now I know that I must be pretty near the end. When people hurry up to
give you honorific things
τωρα εγω γνωριζω πως πρεπει να ειμαι πολυ κοντα στο τελος.Οταν οι ανθρωποι
βιαζονται να σου δωσουν τιμητικα πραγματα.
.
.
.

Σημειωσεις-notes
[και 'Η Δικη του Fermat'-μυθιστορημα-257 σελιδων.εκδοση Νοεμβριος 2015]
-χ.ν.κουβελης

-τι ειναι το αδυνατο;αδυνατο.ταυτολογια.
-τα γεωμετρικα σχηματα ειναι πρωτοτυπα πραγματικων αντικειμενων
-ενα αντικειμενο αντανακλα η' απορροφα το φως.αυτο ειναι θεμα προοπτικης.
-τι θελω.τι γνωριζω.δυο ακρως διαφορετικες καταστασεις δρασεων.
-'θελω να γνωρισω'.'γνωριζω οτι θελω'
Αυτο δεν εχει καμια απολυτως σχεση με το γνωριζω.
-ειδα εναν ανθρωπο στη Σταδιου.τον ιδιο ανθρωπο ειδα στην Αθηνας.
Αρχη της Συμπληρωματικοτητας.Ενα κβαντικο φαινομενο.
-απομωνοντας λεξεις απο ομιλιες ανθρωπων μπορει μετα απο χρονια να συναγεις
ποιο ηταν το περιεχομενο και το υφος της ομιλιας.
π.χ η λεξη 'κανω' απο τον Α και απο τον Β ,τι διαφορετικες ιστοριες θα ανασυνθεσουν
για τον Α και τον Β;
-ποια ειναι η πιθανοτητα ενα προγραμμα παραγωγης κειμενων με τυχαιο και αυτοματο
τροπο στον ηλεκτρονικο υπολογιστη να εμφανισει την Ιλιαδα του Ομηρου η' οποιοδηποτε
εργο ,ακομα κι αυτο το κειμενο-ερωτηση που γρατηκε τωρα εδω;
-αν ο Ευθυβουλιδης ψευδεται τοτε αυτο που λεει ειναι ψεμα.αν αυτο που λεει ειναι ψεμα
τοτε ειναι αληθεια και δεν ψευδεται.
Το Παραδοξο.
-'ξερω τι σκεφτεσαι'.δεν υπαρχει μεγαλυτερη παρανοηση.
-ο καλογιαννος ειναι ομοτεχνος του Μοτσαρτ.
-οι ανθρωποι,και οι πιο απλοι,χρησιμοπιουν την Μαθηματικη Λογικη εν αγνοια τους ολη
την ωρα.
π.χ
Πως δενει καποιος τα κορδονια του παπουτσιου του;
Πως περπαταει σε μια πολυσυχναστη λεωφορο;
Πως πινει νερο;
Πως αναγνωριζει καποιον;
Πως σκεφτεται να απατησει καποιον;
-το νερο αντανακλα τον ουρανο.ο ουρανος,για χαριν της αμοιβαιοτητας,τι ανανακλα
απο το νερο;
Ενα Ζητημα.
-απειρα αξιωματα.απαριθμησιμα θεωρηματα.Τι συστημα ειναι αυτο;
Ο κοσμος;η αληθεια;ο θεος;οι ιδεες;η ποιηση;
-ενα τριανταφυλλο;μια λεξη που μου ειπες και ακουσα σημερα στις 10 :05 το πρωι;
-σε τι μοιαζει το Ειδωλο του ναρκισσου και το Εγω του εγωιστη; ειναι και τα δυο
ισοδυναμες οφθαλμαπατες.
-γιατι ενα παιδι εχει μεγαλυτερο ενδιαφερον απο εναν ενηλικα; γιατι συνεχως εχει
ερωτησεις για τα παντα ενω ο αλλος εχει συνεχως απαντησεις για τα παντα.
-το χερι σου διπλα σ'ενα τριανταφυλλο του χαριζει το χρωμα και το αρωμα του
(Προταση ευτυχιας)
-το Α δρα στο Β.και το Β αντιδρα στο Β.Τοτε η σχεση Α-Β ειναι αλληλοαντιδραση.
(Το Α και το Β ειναι συνολα.ανθρωπων-φυτων-ιδεων-πολιτισμων-...)
π.χ
Α-,ο .. Β-η...
Α-ποιηση.Β-μαθηματικα.
Α-χρημα.Β-ανθρωποτητα.
Α-Καντ.Β-Πλατων.
Α-Ιστορια.Β-Αληθεια.
Α-καπιταλισμος.Β-Ελλαδα
...
-το Πυθαγορειο Θεωρημα ποσο επηρεασε την φιλοσοφια του Πλατωνα;
Πως σχετιζονται το μερικο με το ολον;
Απο ενα ορθογωνιο τριγωνο σχεδιασμενο στην αμμο τον 6ο αιωνα π.Χ στον μυθο
του Ηρος στο δεκατο κεφαλαιο της Πολιτειας του Πλατωνα.τον 4ο αιωνα π.Χ;
-ο δικηγορος και ευφυης ερασιτεχνης μαθηματικος Pierre deFermat διαβαζε τα
Αριθμητικα Διοφαντου.η νυχτα ηταν περασμενη.εσβησε το φως να κοιμηθει.και
σε ονειρο ξυπνησε και συνεχισε την αναγνωση του Διοφαντου και τοτε του ηρθε
η επαγωγικη απλη ιδεα:αν ισχυει το Πυθαγορειο Θεωρημα με n=2 γιατι να μην
ισχυει η αρνητικη επεκταση του για n>2;
οταν την αλλη μερα ξυπνησε εγραψε στο περιθωριο μιας σελιδας του βιβλιου:
'δεν υπαρχει τριαδα ακεραιων (x,y,z)ωστε να ισχυει:
x εις την n +y εις την n=z εις την n,για n>=3.
Εχω βρει μια πραγματικα θαυμασια αποδειξη αλλα ειναι μικρος ο χωρος για να την
γραψω εδω.'
Αυτο ειναι το περιφημο θεωρημα του Fermat διατυπωμενο το 1637.απο τοτε μεχρι
το 1995 περασαν 358 χρονια σε ονειρα αμετρητων μαθηματικων να λυσουν αυτο το
Αλυτο Προβλημα μεχρι τοτε.τελικα η απόδειξη του εγινε απο τον αγγλο μαθηματικο
Andrew Wiles το 1995,μετα απο εφτα χρονια πολυπονης εργασιας(και φυσικα συνεχων
αποτυχιων-αποδειξεων).η αποδειξη δημοσιευτηκε τον Μαιο και ξεπερνουσε τις
150 σελιδες χρησιμοποιωντας τεχνικες απο την algebraic geometry και την number theory,
την category of schemes και την Iwasawa theory και αλλες τεχνικες του 20ου
αιωνα.ερωτημα προς ερευνα ειναι ποια να ηταν η 'πραγματικα θαυμασια αποδειξ'η' του
Fermat που δεν χωρουσε στο περιθωριο; ισως σαν να νομικος να στρεψοδικησε.
'επινοησα ενα θεωρημα,αλλα μην.νομιζεται πως δεν ξερω να το λυσω.απλα δεν φτανει ο
χωρος της σελιδας.το αφηνω για σας.τοσο χρονο θα εχεται να ασχοληστε μ'αυτο.αλλωστε
ο δικος μου ειναι μικρος.και φυσικα εχετε χωρο.ολο το συμπαν.μπορει να το λυστε,η' να
μην το λυστε ποτε;ομως να ξερετε πως αυτο το κομσο σαν κοσμημα Τελευταιο Θεωρημα
μου  ακομα κι αν καταστραφει ολοκληρος  ο κοσμος κι εκλειψει η ανθρωποτητα αυτο θα
ισχυει.για παντα.'
μια κινηση ματ υστεροφημιας προς εμας στο σκακι των ιδεων και της λογικης του
μαθηματικου Pierre de Fermat.
Ας υποθεσουμε ενα αστυνομικο μυθιστορημα με κυριο θεμα την εξιχνιαση της πραγματικα
θαυμασιας αποδειξης του Fermat με τιτλο:
Η Δικη του Fermat.
οπου ο ντετεκτιβ Κ. εμπλεκεται σταδιακα σε εναν περιπλοκο λαβυρινθο [φιλοσοφικων,
πολιτικων,...),θεωριων μαθηματικων,λογικης,κβαντομηχανικης,σχετικοτητας,...),ανθρωπων
(αναμεσα σ'αυτους υπαρχουν κοινοι ανθρωποι,επισης κυρια προσωπα ειναι ο μαθημα-
τικος Gauss,ο ποιητης Ezra Pound,ο φυσικος Richard Feynman,ο μαθηματικος Kurt Godel,
ο αργεντινος συγγραφεας J.L.Borges,..) ,κτιριων(πυργοι,σταθμοι μετρο,δικαστικα μεγαρα,
πολυκαταστηματα,...],υπολογιστων(internet,facebook,...) και το μυθιστορημα τελειωνει
στη σελιδα με αριθμο 257[που ειναι πρωτος αριθμος για n=3 συμφωνα με το Μικρο
Θεωρημα του Fermat:'ο αριθμος της μορφης  [2 εις την 2 εις την n] + 1 ειναι πρωτος
αριθμος] με ενα γραμμα απο τον ντετεκτιβ προς τον ιδιο τον Fermat:
'κυριε,στη σελιδα 127[αριθμος ο οποιος παρεπιπτωντως ειναι ενας Mersenne πρωτος
αριθμος]υπαρχει το πρωτο λαθος,ως εκ τουτου η αποδειξη σας ειναι λανθασμενη.
[την αποδειξη του λαθους η οποια ειναι εκτενης την εσωκλειω μεσα στο φακελλο.]
Με απειρη εκτιμηση προς το προσωπο σας
Κ.'
.
.
[σημειωση:οι πρωτοι αριθμοι Mersenne ειναι της μορφης [2 εις την p]-1,οπου p πρωτος
αριθμος-[2 εις την 7]+1=127]
.
.
.

The Last Theorem of Fermat-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Δικη του Fermat-μυθιστορημα-257 σελιδων.εκδοση Νοεμβριος 2015]-χ.ν.κουβελης
.
ο δικηγορος και ευφυης ερασιτεχνης μαθηματικος Pierre deFermat διαβαζε τα
Αριθμητικα Διοφαντου.η νυχτα ηταν περασμενη.εσβησε το φως να κοιμηθει.και
σε ονειρο ξυπνησε και συνεχισε την αναγνωση του Διοφαντου και τοτε του ηρθε
η επαγωγικη απλη ιδεα:αν ισχυει το Πυθαγορειο Θεωρημα με n=2 γιατι να μην
ισχυει η αρνητικη επεκταση του για n>2;
οταν την αλλη μερα ξυπνησε εγραψε στο περιθωριο μιας σελιδας του βιβλιου:
'δεν υπαρχει τριαδα ακεραιων (x,y,z)ωστε να ισχυει:
x εις την n +y εις την n=z εις την n,για n>=3.
Εχω βρει μια πραγματικα θαυμασια αποδειξη αλλα ειναι μικρος ο χωρος για να την
γραψω εδω.'
Αυτο ειναι το περιφημο θεωρημα του Fermat διατυπωμενο το 1637.απο τοτε μεχρι
το 1995 περασαν 358 χρονια σε ονειρα αμετρητων μαθηματικων να λυσουν αυτο το
Αλυτο Προβλημα μεχρι τοτε.τελικα η απόδειξη του εγινε απο τον αγγλο μαθηματικο
Andrew Wiles το 1995,μετα απο εφτα χρονια πολυπονης εργασιας(και φυσικα συνεχων
αποτυχιων-αποδειξεων).η αποδειξη δημοσιευτηκε τον Μαιο και ξεπερνουσε τις
150 σελιδες χρησιμοποιωντας τεχνικες απο την algebraic geometry και την number theory,
την category of schemes και την Iwasawa theory και αλλες τεχνικες του 20ου
αιωνα.ερωτημα προς ερευνα ειναι ποια να ηταν η 'πραγματικα θαυμασια αποδειξ'η' του
Fermat που δεν χωρουσε στο περιθωριο; ισως σαν να νομικος να στρεψοδικησε.
'επινοησα ενα θεωρημα,αλλα μην.νομιζεται πως δεν ξερω να το λυσω.απλα δεν φτανει ο
χωρος της σελιδας.το αφηνω για σας.τοσο χρονο θα εχεται να ασχοληστε μ'αυτο.αλλωστε
ο δικος μου ειναι μικρος.και φυσικα εχετε χωρο.ολο το συμπαν.μπορει να το λυστε,η' να
μην το λυστε ποτε;ομως να ξερετε πως αυτο το κομσο σαν κοσμημα Τελευταιο Θεωρημα
μου  ακομα κι αν καταστραφει ολοκληρος  ο κοσμος κι εκλειψει η ανθρωποτητα αυτο θα
ισχυει.για παντα.'
μια κινηση ματ υστεροφημιας προς εμας στο σκακι των ιδεων και της λογικης του
μαθηματικου Pierre de Fermat.
Ας υποθεσουμε ενα αστυνομικο μυθιστορημα με κυριο θεμα την εξιχνιαση της πραγματικα
θαυμασιας αποδειξης του Fermat με τιτλο:
Η Δικη του Fermat.
οπου ο ντετεκτιβ Κ. εμπλεκεται σταδιακα σε εναν περιπλοκο λαβυρινθο [φιλοσοφικων,
πολιτικων,...),θεωριων μαθηματικων,λογικης,κβαντομηχανικης,σχετικοτητας,...),ανθρωπων
(αναμεσα σ'αυτους υπαρχουν κοινοι ανθρωποι,επισης κυρια προσωπα ειναι ο μαθημα-
τικος Gauss,ο ποιητης Ezra Pound,ο φυσικος Richard Feynman,ο μαθηματικος Kurt Godel,
ο αργεντινος συγγραφεας J.L.Borges,..) ,κτιριων(πυργοι,σταθμοι μετρο,δικαστικα μεγαρα,
πολυκαταστηματα,...],υπολογιστων(internet,facebook,...) και το μυθιστορημα τελειωνει
στη σελιδα με αριθμο 257[που ειναι πρωτος αριθμος για n=3 συμφωνα με το Μικρο
Θεωρημα του Fermat:'ο αριθμος της μορφης  [2 εις την 2 εις την n] + 1 ειναι πρωτος
αριθμος] με ενα γραμμα απο τον ντετεκτιβ προς τον ιδιο τον Fermat:
'κυριε,στη σελιδα 127[αριθμος ο οποιος παρεπιπτωντως ειναι ενας Mersenne πρωτος
αριθμος]υπαρχει το πρωτο λαθος,ως εκ τουτου η αποδειξη σας ειναι λανθασμενη.
[την αποδειξη του λαθους η οποια ειναι εκτενης την εσωκλειω μεσα στο φακελλο.]
Με απειρη εκτιμηση προς το προσωπο σας
Κ.'
.
.
[σημειωση:οι πρωτοι αριθμοι Mersenne ειναι της μορφης [2 εις την p]-1,οπου p πρωτος
αριθμος-[2 εις την 7]+1=127]
.
.
.

Αστακος -θεα στη Βελουτσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
artpoeticacouvelis.blogspot.gr/…/videos-11-2009-cncouvelis.…
ΧΡΟΝΙΚΟ ΒΕΛΟΥΤΣΑΣ-χ.ν.κουβελης
.
Ημερα Τεταρτη 11 Μαρτιου 2009 κατα τις 3μμ ξεκινησα ν'ανεβω
τη Βελουτσα,απο το μερος που ειναι το Λυκειο,ηταν η τριτη φορα
που θα ανεβαινα το βουνο,[μετα απο 10 μερες θα ξανανεβαινα για
τεταρτη φορα,θα κστεβαινα απο την αλλη πλευρα και θα εφτανα
στο δρομο προς τη Βελα],η μερα ηταν ζεστη,με ηλιο,θελησα να
καταγραψω στο βιντεο ολη τη διαδρομη της αναβασης οσο
γινεται πιο λεπτομερειακα,τα φυτα,τους θαμνους,τα δεντρα,
τα λουλουδια,τις πετρες,τα βραχια,οσα εβλεπα κοντα και μακρυα,
οσα εβλεπα γυρω μου,τη πορεια τη κινηση προς τα πανω και οσα
αφηνα κατω,χαμηλα κατω τον Αστακο,τη θαλασσα,τον κολπο,
τα νησια των Εχιναδων,ενα ντοκυμαντερ του βουνου[οπως κατα-
γραφηκε χωρις περικοπες],μια βιο-παρουσια του βουνου σε συγκε-
κριμενο χρονο,Τεταρτη 11 Μαρτιου 2009 μετα τις 3μμ μεχρι
τη νυχτα που ειχε πανσεληνο,το βουνο ειναι ενας ζωντανος οργανι-
σμος,ετσι το ειδα,ετσι το ενιωσα,περπατησα,πατησα πανω στην επιφα-
νεια και χωθηκα μεσα στο σωμα του και στο φως του,μου εκανε
μεγαλη εντυπωση η αυτοομοιομορφια του[ενα φρακταλ φυσικο
σωμα]επαναληψη του ιδιου,σε οποιαδηποτε κλιμακα,μικρη,μεγαλη,
εβλεπες,συναντουσες το ιδιο,το βουνο μεσα στο μικροτερο αποσπασμα
του,στο ελαχιστο κλασμα του,αντιγραφη[εμφανιση]του ολου στο μερος,
[αυτη η φρακταλ διασταση του βουνου φαινεται καθαρα στο βιντεο,
ο αυτοομοιομορφισμος].
Σ'ενα ξερο δεντρο ειναι φανερη η φρακταλ διασταση,α'αυτο εστιαζω
τη καμερα,και μου αποκαλυπτεται η φρακταλ διασταση του βουνου.
Στις πετρες και στους βραχους μου παρουσιαζονται,σχηματιζονται,
πετρινες μορφες .
Σιγα- σιγα βραδυαζε,το φως αποσυρονταν απο τη μπροστινη πλευ-
ρα του βουνου,και χαμηλωνε,ακολουθωντας την πορεια του ηλιου
απο την πισω πλευρα του βουνου.
Εφτασα στην κορυφη του βουνου,γυρω και περα και πανω ο κοσμος,
οι ανθρωποι κατω,μακρια.
Προς τα κατω,δυτικα,λιγο χαμηλωτερα απο τη κορυφη ητανε μια
συσταδα με δεντρα και λιγα μετρα πιο κατω απλωνονταν ενα οροπεδιο,
μια λακκα,περα δυτικα ηταν χαμηλωτερες κορυφες και στο συνορο
της γραμμης των με τον ουρανο μια εκρηξη χρωματων,
και πιο περα πισω η θαλασσα βουτηγμενη θολωμενη στα χρωματα
της δυσης,η μεταφυσικη η' ο ρεαλισμος του κοσμου,σε εμφανιση
[σε αναληψη] της πρωτης ουσιας.
Κστεβηκα στο οροπεδιο,το χωμα υγρασμενο,γεματο βρυα και λειχηνες,
μου αρεσε ο τοπος.Νυχτωσε.Και τοτε βγηκε το φεγγαρι,πανσεληνο.
Ανεβηκε πισω απ'τη κορυφη του βουνου ανατολικα και ψηλωσε
πανω του,χυνοντας το φως του κατω στον κοσμο,φωτιζοντας τον
και φερνωντας τα πραγματα πιο κοντα,στα μετρα μας.
Εκει στη λακκα,συνορο με μια επιφανεια διασπαρτη με πολλες
πετρες,ομοια με σεληνιακο τοπιο,βρηκα μια καλυβα,φτιαγμενη
με διαφορα υλικα μαζεμενα απο εκει γυρω,ξυλα,πετρες,την πηρα
για καταφυγιο και μαντρι καποιου βοσκου,αργοτερα εμαθα πως δεν
ηταν μαντρι αλλα την ειχε φτιαξει καποιος απο τον Αστακο,ανθρω-
πος φιλοπεριεργος,που ανεβαινε στο βουνο και εκει ψηλα τη
νυχτα καθονταν να παρατηρησει και να μελετησει τα αστρα στο
απροσμετρητο βαθος και στο απεραντο πλατος του εναστρου ου-
ρανου,και στο καταφυγιο κοιμονταν μετα το τελος των αστρονο-
μικων του παρατηρησεων μεχρι να ξημερωσει,ενας προσωκρατικος
αστρονομος φιλοσοφος των αρχων του κοσμου,τωρα απο εκει ψηλα
που ειναι σε καποιο αστερι θα παρατηρει ενα μοναχικο πλανητη στο
διαστημα,τη γη του.Ποτε δεν χανεται υφος του ανθρωπου.
Στη μνημη του εκεινη η πανσεληνος του Μαρτη.
Υστερα αρχισα να κατεβαινω το βουνο.Πανω το φεγγαρι πανσεληνο
φωτιζε και εβλεπα καθαρα γυρω μου.Αν δεν ειχε πανσεληνο δεν
θα ρισκαρα να νυχτωσω στο βουνο και να το κατεβω νυχτα σκοταδι,
θα ηταν πολυ επικινδυνο.
Κατεβαινα και περα απο τους λοφους στο βαθος ,ανατολικα,εβλεπα
τα φωτα στη περιοχη του Αγρινιου και απο κατω ακριβως εβλεπα
τα φωτα του Αστακου,το μωλο,το λιμανακι δεξια,και τον δρομο
αριστερα,σαν λαμπεροι αστερισμοι ηταν μεσα στο διαχυτο σκοταδι
αυτα τα φωτα στο βαθος ενος αναποδογυρισμενου ουρανου.
Τελειωσε και η δευτερη μπαταρια στο βιντεο,σταματησα να γραφω,
με μια ψηφιακη φωτογραφικη μηχανη 12 μεγα-πιξελς τραβουσα φω-
τογραφιες.
Προσπαθησα να κατεβω απο τον ιδιο μερος περιπου που ανεβηκα,
μεσα στη νυχτα το κοντινο φαινεται μακρυνο και το αντιστροφο,
το μακρυνο κοντινο,λιγο αριστερωτερα λιγο δεξιωτερα πηγα δεν
ηταν δυσκολο να χαθω,απο εκει και περα επρεπε να προσεξω,κινδυ-
νευα ανα πασα στιγμη να γλιστρισω να τσακιστω,κατεβηκα αποτο-
μους αιχμηρους βραχους,βρεθηκα εγκλωβισμενος σε γκρεμους,προ-
σπαθησα να μην παρασυρθω σε μεγαλες λιθοσωριες,ευτυχως η νυχτα
απαλυνει το περιβαλλον,σου αποκρυβει σου διαφευγει το μεγεθος,
προχωρας στο μικρο στο ελαχιστο,στις λεπτομερειες,σ'αυτη τη πο-
ρεια της καθοδου πολυ βοηθουσε και το φεγγαρι με το φως του,
πανοπτικον,πανσεληνο,
Σε καποια απροσεξια εχασα τη φωτογραφικη μηχανη,καπου την αφη-
σα η' μου επεσε,οταν το καταλαβα ηταν αργα,αδυνατο να ξαναπαρω
αντιστροφα τον λαβυρινθο της πορειας μου.Ετσι την αφησα εκει
πανω στο βουνο,σημαδι οτι περασα καποτε απο εκει.
Και τελικα λιγο μετα τις 12 τα μεσανυχτα κατεβηκα με μια πα-
ρεκλιση εκατονταδων μετρων,δεξιωτερα βορεια,απο το αρχικο ση-
μειο που ανεβηκα.Κατηφορισα το δρομο,περασα μεσα απο το δασυ-
λιο και εφτασα ατην ασφαλτο στο δρομο εκει που ειχα παρκαρει το
Ατος κοντα στο Λυκειο.Το πηρα και πηγα στην παραλια του Αη-
Γιωργη,μπηκα στη θαλασσα και κολυμπησα.Το φεγγαρι πανω ψηλα
πανσεληνο και το φως του κυλουσε στα νερα της θαλασσας,με αγγιζε,
το επιανα στα χερια στα δαχτυλα μου και το πετουσα ψηλα λαμπε-
ρες σταγονες.Και φαινονταν το βουνο πανω ψηλο ορθο ολοκληρο
μεσα στο διαχυτο φως.Το κοιτουσα κι ολη μου η ζωη που περασα
πριν λιγο σ'αυτο ηταν ζωντανη και την εβλεπα καθαρα και στις πιο
μικρες λεπτομερειες της.
Και ειναι αληθεια πως απο τοτε οταν κοιταζω το βουνο νιωθω παντα
το ιδιο σαν να μην περασε ο χρονος και τιποτα να μην χαθηκε να μην
ξεχασθηκε.
Αυτο το ιδιο το νιωθω κι οταν βλεπω το βιντεο.Βλεπω,αισθανομαι να
ανεβαινω το βουνο,να κυλαει γυρω μου,μεσα μου,και πως τιποτα δεν
ξεχασα,ολα τα θυμαμαι και τα ζω.
Σαν Τοτε Ανεβαινω Τωρα.Παντα.
Μια Πορεια Αυτοσυνειδησης και Ενωσης με τον Κοσμο.
Ενας Αυτοομοιομορφισμος.
.
.
[Σημειωση]
-ο λογος που παρελειψα απο το βιντεο τον φυσικο ηχο ειναι γιατι το
ρευμα του αερα στα μικροφωνα προξενησε θορυβο,με συνεπεια να
χαθει ο περιβαλον φυσικος ηχος.Ενα ντοκουμεντο ηχου.
Οι φωνες των ανθρωπων και οι ηχοι της πολης ,ανεβαινοντας,χανον-
ταν και εμεναν οι ηχοι του βουνου και του αερα,επειτα οι ηχοι,η ανα-
σα της νυχτας και το απαλο τρυφερο συρσιμο του φεγγαριου σε παν-
σεληνο στην πλατη του κοσμου,σαν νανουρισμα.
.
.
.

.

Borges Labyrinth-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

προχωρησε στο ταμειο και πληρωσε το εισιτηριο του λαβυρινθου,100 ευρω,
η ταμιας μια νεαρη κοπελα με ενα αινιγματικο χαμογελο στα χειλη,αυτο του
φανηκε σαν ενα μονιμο τικ στα χαραχτηριστικα του προσωπο της,του εδωσε το
εισιτηριο,στο πισω μερος του εισιτηριου διαβασε:
-Borges Labyrinth -16 m μετρα ακτινα-7 min λεπτα διαρκεια-
κοιταξε το ρολοι του: 09:40:00 πμ,ακολουθησε ενα πετρινο διαδρομο,περιπου 1μ
πλατους,που κυκλωνε,οι δυο τοιχοι αριστερα και δεξια που τον περιεβαλαν ειχαν
υψος περιπου 2,5μ,στο ανοιγμα τους ψηλα πανω εβλεπε τη φωτεινη γαλαζια
λωριδα του ουρανου,εφτασε στο κεντρου του λαβυρινθου,ενας κενος κυκλικος
χωρος,ακτινας 2μ περιπου,κοιταξε το ρολοι του: 09:43:30,συνεχισε τον διαδρομο
προς την εξοδο του λαβυρινθου,εφτασε σε αδιεξοδο,γυρισε πισω,δεν βρηκε το
κυκλικο δωματιο,εφτασε παλι σε αδιεξοδο,σκεφτηκε πως μαλλον κλειστηκε σε
εναν κλειστο κι απο τα δυο ακρα του διαδρομο,ενα κλειστο καμπυλο τμημα,
γυρισε πισω,παρατηρησε πως το υψος των τοιχων ειχε μεταβληθει,ειχε παρα πολυ
μεγαλωσει και το ανοιγμα τους προοπτικα ηταν μια γραμμη,μια σκοτεινη σχισμη,
σαν να συνεκλιναν στο απειρο οι δυο τοιχοι,επισης το δαπεδο τωρα ηταν χωματινο
και ο διαδρομος φωτιζονταν απο ενα αμυδρο φως,χωρις να μπορει να προσδιορισει
την πηγη του,εφτασε σε ενα κυκλικο δωματιο,υποθεσε σε ενα δευτερο κεντρο,
κοιταξε το ρολοι του:09:47:00,σε μια μεταλλικη πλακα εγραφε:
Κυκλος-μηκος ακτινας 3μ,
πανω σε ενα τραπεζι ηταν ενα ανοιχτο βιβλιο,οι δυο σελιδες του ηταν κενες,πηρε το
βιβλιο στα χερια του και γυρισε σελιδα,εκει υπηρχε γραμμενη μονο μια προταση:
Un laberinto de símbolos –corrigió–. Un invisible laberinto de tiempo.
στην επομενη σελιδα κενο,στις επομενες σελιδες 10 σελιδες ηταν τυπωμενη η Ιλιαδα
του Ομηρου,αρχιζοντας απο τη ραψωδια Ι':
απο:Ὣς οἳ μὲν Τρῶες φυλακὰς ἔχον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς  1
εως:κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·   400
γυριζοντας σελιδα εκει βρηκε τυπωμενο το διηγημα:Tlön, Uqbar, Orbis Tertius
του J.L.Borges
η πρωτη σελιδα μεχρι τη γραμμη:
El examen estéril de uno de los atlas de Justus Perthes fortaleció mi duda.
στο κειμενο παρατηρησε μια τυπογραφικη αβλεψια,ελειπε στον 11ο στιχο η λεξη:
espejo
εβγαλε απο την τσεπη του ενα στυλο και συμπληρωσε τη προταση:
Desde el fondo remoto del corredor, el espejo nos acechaba.
μετα θελησε να διαβασει την επομενη σελιδα,κενο,τιποτα τυπωμενο,επεστρεψε
στην προηγουμενη,η ιδια σελιδα,μονο που η λεξη 'espejo' που συμπληρωσε ελει-
πε,κοιταξε τον αριθμο της σελιδας:537,γυρισε στην επομενη,ο αριθμος σελιδας
ηταν:341,και υπηρχε μια σελιδα απο το εργο:Tractatus. Logico-Philosophicus.
του Ludwig Wittgenstein,πρωτη εκδοση του Kegan Paul (London), 1922 :
3.318 GER [→OGD | →P/M]
Den Satz fasse ich—wie Frege und Russell—als Funktion der in ihm enthaltenen
Ausdrücke auf.
3.32 GER [→OGD | →P/M]
Das Zeichen ist das sinnlich Wahrnehmbare am Symbol.
...
γυρισε στην προηγουμενη, αριθμος σελιδας:141,εδω ηταν τυπωμενοι αριθμοι μονο,
στην επικεφαλιδα της σελιδας εγραφε:
ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΔΕΚΑΔΙΚΑ ΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ π,
εκλεισε το βιβλιο και το ξανανοιξε,αδυνατο να βρει γραμμενη σελιδα,το βαρος του ειχε
αυξηθει παρα πολυ κι ηταν αδυνατο να το κρατησει στα χερια,σαν το υλικο του να ειχε
αποκτησει μεγαλη,απειρη, πυκνοτητα,και το παρατησε πανω στο τραπεζι ανοιχτο σε
κενες σελιδες,
βγηκε απο το κυκλικο δωματιο,τωρα ο διαδρομοι ειχαν μεγαλυτερη καμπυλοτητα,
εκτεινονταν,και στο χασμα ψηλα εβλεπε τις επιφανειες αγνωστων πλανητων σε δια-
φορες κλιμακες,εφτασε στο κεντρο:Κυκλος-μηκος ακτινας 5μ,κοιταξε το ρολοι του,
δεν ξαφνιαστηκε,09:50:30,εκει σε μια στηλη στο κεντρο του κυκλου υπηρχε ενα
ηλιακο ρολοι,ειδε την ωρα:09:50:30,αμεσως μετα αλλαξε,13:01:27,08:57:03,21:17:19,
00:00:01,..,σκεφτηκε,αστειευομενος,ποια ημερομηνια;ποιον μηνα;ποιο ετος,ποιον αι-
ωνα;
προχωρησε στο διαδρομο,μεγαλυτερης καμπυλοτητας,απο το χασμα ψηλα ακουγονταν
η 9η Συμγωνια του Μπετοβεν σε διαφορετικες εκτελεσεις,στο κυκλικο κεντρο ακτινας 8μ,
κενο,στις επομενες διαδρομες μεσα στον λαβυρινθο απολυτη σιωπη,και στα κεντρα
ακτινας:13μ,21μ,34μ,55μ,89μ-144μ-,...,σκεφτηκε πως αυτοι ειναι αριθμοι της σειρας
Fibonacci,η επομενη ακτινα θα ηταν:89+144=233μ
οι βαθμοι καμπυλοτητας στους διαδρομους ειχαν αυξηθει τεραστια,τεινοντας στο
απειρο,οι διαδρομοι ευθειοποιουνταν,
μετα τη μεγαλη,απειρη σχεδον,σειρα των κενων κεντρων,τα οποια αποκτουσαν
πολυγωνικο περιγραμμα,αρχιζοντας απο απειρων πλευρων  κανονικο πολυγωνο,...,
κανονικο 19000-γωνο,..,3333-γωνο,...,τωρα στη μεταλλικη πλακα εκτος απο τον αριθμο
του μηκους της ακτινας του εγγεγραμμενου κυκλου αναγραφονταν και ο αριθμος του
πληθους των εφαπτομενων πλευρων του κανονικου πολυγωνου,
εφτασε στο κεντρο με μηκος ακτινας εναν απειρο αριθμο Fibonacci,που ειναι αδυνατον
να γραφει εδω,και 200001001 ηταν ο αριθμος των πλευρων του κανονικου πολυγωνου,το
ρολοι του εδειχνε:09:40:00,εκει ηταν ενα ξυλινο τραπεζι και σ'ενα  σκαμνι καθονταν ενας
 ανθρωπος,με τον οποιο εμοιαζε καταπληκτικα,που εγραφε,οπως ειδε πλησιαζοντας,ενα
μακρυ ποιημα,αυτο το υπεθεσε απο τη στοιβα των χαρτιων διπλα,εκεινος συνεχιζοντας να
γραφει και χωρις να σηκωσει το κεφαλι του ειπε πως γραφει προς καποιον J.L.Borges,και
του ειπε,πως μπορει αν θελει να δει τι γραφει.
η σελιδα που εγραφε,διαβασε,αρχιζε ετσι:
Bruscamente la tarde se ha aclarado
porque ya cae la lluvia minuciosa.
Cae o cayó. La lluvia es una cosa
que sin duda sucede en el pasado.
τον χαιρετισε κι εφυγε,παρατηρησε πως συναντουσε μονο σε κεντρα που ο αριθμος
Fibonacci ηταν πρωτος αριθμος, εναν αλλον ανθρωπο,που παντα,ομως,του εμοιαζε
καταπληκτικα,που παντα εγραφε το ιδιο μακρυ ποιημα προς καποιον J.L.Borges,
ακομα,πολλες φορες συναντησε αυτον τον ιδιο τον ανθρωπο J.L.Borges να γραφει το
ιδιο μακρυ ποιημα προς  αυτους ολους,
σε καποιο κεντρο,δεν γραφω πια τους αριθμους ακτινας Fibonacci,ειναι αρκετα μεγαλοι
να γραφτουν,9876543210-γωνο,εκει ολοι οι 9876543210 τοιχοι ηταν καλυμμενοι με
καθρεφτες,σταθηκε στη μεση του απειρου δωματιου και το ειδωλο του εμφανισθηκε
απειρα,το ειδωλο του ειδωλου το ειδωλο του ειδωλου το ειδωλο,...,αυτο το παρομοια-
σε με το συμπαν,με την υπαρξη,με το θεο,με τη μνημη,η μνημη λειτουργει σαν ενας
πολυπλοκος μηχανισμος ειδωλων-παρελθοντων,κοιταξε το ρολοι του,09:43:30,
οι διαδρομοι τωρα ειχαν γινει σχεδον ευθεια,
βρεθηκε σε πολλα κεντρα,συνεχως,αλλα και ασυνεχως,οπου τον περιμενε υπομονετικα
ενας ανθρωπος να τελειωσει μαζι του μια παρτιδα σκακι,και με μια η'με δυο η' με τρεις
κινησεις να κανει ματ,πολλες φορες αυτο να γινει ηταν ευκολο και το παιχνιδι διαρκουσε
πολυ λιγο,πολλες φορες ομως ηταν αρκετα δυσκολο,επρεπε για να κανει κινηση να
σκεφτει πολυ και ετσι χρειαζονταν πολυς χρονος να το τελειωσει,
σε καποιο κεντρο,ενας υπολογιστης περιειχε ολη τη γνωση της ανθρωποτητας,π.χ αν
εκανες αναζητηση λογοτεχνια θα σου παρουσιαζε οτι εχει γραφει,κατα λογοτεχνη,
τα εργα του,ολες τις εκδοσεις τους,-ολα τα προβληματα των μαθηματικων λυμενα αν
λυνονται κι αν δεν λυνονται γιατι δεν λυνονται-ακομα για καθε ανθρωπο,που εζησε,
ολες τις πληροφοριες,με την παραμικρη λεπτομερεια,γι'ἀυτον-τις ιδιαιτερες φωνες
τους,ολες τις συνομιλιες τους-
βρηκε,για τον εαυτο του,τον J.L.Borges ολη τη πορεια του μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο,
-επισης ο υπολογιστης δινει αποτελεσματα για ολα οσα δεν εχουν γινει ακομα,για οσα
μπορουσαν να γινουν και δεν εγιναν,για οσα δεν μπορουν να γινουν,σε ολους τους το-
μεις του κοσμου, ...λογοτεχνια,φιλοσοφια,μαθηματικα,κοινωνια,,ιστορια,φυσικη,φυση,
συμπαν,..,
σε καποιο κεντρο που δεν εχει την αναμνηση του στο κρεβατι που ηταν εκει ξαπλωσε
και κοιμηθηκε και το ονειρο που ειδε δεν το θυμαται,
ξυπνησε και συνεχισε τη πορεια του μεσα στο λαβυρινθο,...,τα κεντρα 8-7-6-5-γωνο ηταν
κενα,ειχαν ομως αποκτησει τεραστιες διαστασεις χωρου,και μετα απο εναν  μακρυ,σχεδον,
υπολογισε,απειρο σε μηκος ευθυ διαδρομο εφτασε στο κεντρο, ενα απειρο τετραγωνο,
μια ερημος,περπατουσε χωρις προσανατολισμο στο εσωτερικο της,γυρω απο καθε σημειο
της,καθε θεση,που βρισκονταν ο χωρος ηταν απειρος,κι αυτο παντου,κι ολες οι διευθυν-
σεις ηταν ιδιες,
προς ολες τις κατευθυνσεις απλωνονταν αχανεις εκτασεις ακινητης αμμου,αισθανθηκε
πως ηταν ενα συγκεκριμενο ατομο αλλα και μια σειρα ατομων,διακριτα η'ταυτοχρονα,
ηταν ο J.L.Borges αλλα ηταν κι ο αλλος Borges,
ηταν ο ανθρωπος που σχεδιασε τον λαβυρινθο της Πυλου σε πηλο και αλλα ηταν κι ο
ανθρωπος,ο αρχαιολογος,που τον αποκαλυψε,
ηταν ο Δαιδαλος αλλα ηταν και ο Μινωταυρος,ο Αστεριων,
ηταν ο εμπορος που το 400 π.Χ εκανε τις συναλλαγες με το ασημενιο νομισμα της
Κνωσσου με το σχεδιο  του λαβυρινθου εκτυπο στη μια οψη του,
ηταν κι ο τεχνιτης που τον Μεσαιωνα σχεδιαζε λαβυρινθους σε αυλες μοναστηριων
και σε κηπους αρχοντικων,
ηταν ο επισημος γραφεας που χαραξε με συμβολα της Γραμμικης Β την επιγραφη στην
πηλινη πινακιδα ΚΝ Gg 702 ερμηνευμενη ως:
da-pu-ri-to-jo,po-ti-ni-ja λαβυρινθοιο ποτνια-κυρια του λαβυρινθου-,
ηταν κι ο Σωκρατης που στον διαλογο του Πλατωνα ''Ευθυδημος'' λεει για τον λαβυριν-
θο στη λογικη:
ἐνταῦθα ὥσπερ εἰς λαβύρινθον ἐμπεσόντες, οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαν-
τες πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆς [291c] ζητήσεως ἀνεφάνημεν ὄντες καὶ τοῦ ἴσου δεόμενοι
ὅσουπερ ὅτε τὸ πρῶτον ἐζητοῦμεν.
ηταν ο Ηροδοτος που στο δευτερο βιβλιο των Ιστοριων του περιγραφει ενα μεγαλειωδες
κτιριο-λαβυρινθο στην αρχαια Αιγυπτο κοντα στη πολη των Κορκοδειλων,
ηταν κι ο φαραω Αμενοφις ο Τριτος που εζησε σ'ἀυτον τον λαβυρινθο-παλατι ,
'ισως η αμμος που παταει να ειναι απο τα ερειπια αυτου του λαβυρινθου,ισως να ειναι
 κι απο τα ερειπια του λαβυρινθου της Λημνου,
κι αυτος ειναι ο Πλινιος ο Πρεσβυτερος που εγραψε στη Φυσικη Ιστορια του γι'ἀυτον
τον λαβυρινθο κι ο μυθικος αρχιτεκτονας Σμιλις και ο Ροικος και ο Θεοδωρος ο Σαμιος,
αρχιτεκτονες και γλυπτες που τον 6ο αιωνα π.Χ εκτισαν τον λαβυρινθο της Λημνου,
ηταν και ενας επισκεπτης που περπατησε τον λαβυρινθο στον καθεδρικο ναο του Σαρτρ,
ηταν αυτος που επινοησε και σχεδιασε τα δημοφιλη ηλεκτρονικα games Labyrinth I-II-III,
ισως η αμμος ειναι ο αριθμος των ατομων του Συμπαντος,
κι αυτος ηταν ο θεος του Λαιμπνιτζ ,η λογικη αναγκαιοτητα της υπαρξης του κοσμου,
ειναι και ο Νευτων που νοιωθει πως για να κατανοηθει ο απειροστικος λογισμος του ,
η θεωρια που επινοησε,και βρισκεται στο εργο του:Mathematica Principia  ειναι απα-
ραιτητος ο απειροστικος λογισμος που επινοησε ο Λαιμπνιτζ,
ισως ειναι,αυτο αισθανεται,ολοι οι ανθρωποι,που υπηρξαν,ειναι και θα υπαρξουν,κι
αυτοι που δεν θα υπαρξουν ποτε,απο τον πιο απλο κι ασημαντο ανθρωπο εως τον πιο
συνθετο και σημαντικο ανθρωπο,ειναι ο πραγματικος αλλα κι ο μη-πραγματικος,ο μυ-
θικος,ο επινοημενος,οπως οι ηρωες μυθιστορηματων,
...ο Κ. της Δικης και του Πυργου του Καφκα,ο επισκεπτης στη Βιβλιοθηκη της Βαβελ του
Μπορχες,ο Μαρκο Πολο στις Αορατες Πολεις του Ιταλο Καλβινο,...
προχωραει συνεχεια στην απεραντη επικρατεια της αμμου και νιωθει να ειναι και να ζει
αυτη την απειρη πολλαπλοτητα προσωπων,
να ειναι ενας πωλητης εφημεριδων στην Αθηνα,ενας γκανγκστερ στο Σικαγο στο κραχ του
1929,ενας πολωνος διπλος κατασκοπος στον β' παγκοσμιο πολεμο,
ο ποιητης Εζρα Παουντ στην Ιταλια κρατουμενος,ο Εζρα Παουντ που γραφει The Pisan
Cantos  LXXIV - LXXXIV κι αυτος που διαβαζει την πρωτη εκδοση τους στη Νεα Υορκη απο
τις New Directions το 1948 κι ο Orson Wells που απαγγελει:
The enormous tragedy of the dream in the peasant's bent
shoulders
Manes!Manes was tanned and stuffed,
Thus Ben and la Clara a Milano
That maggots shd/eat the dead bullock
DIGONOS,Διγονος,but the twice crucified
................................where in history will you find it?
απο το LXXIV Cantos
πανω απο την ερημο στον απεραντο ουρανο σ'ολο το μηκος και το πλατος του
λαμπυριζουν οι αστερισμοι,του Ωριωνα,της Μεγαλης και της Μικρης Αρκτου,του
Σειριου,της Ανδρομεδας,των Πλειαδων,της Κασσιοπης,του Κενταυρου,της Υδρας,...,
και στροβιλιζονται οπως στον πινακα ''ἐναστρη νυχτα'' του βαν Γκογκ,περιστρεφο-
μενες ελικοειδεις δινες
κι αυτος ειναι ο Κεπλερ που τους παρατηρει και υπολογιζει τις κινησεις τους αλλα
ειναι κι ο σκληρος φανατικος δογματικος δικαστης που δικαζει τον Γαλιλαιο το 1633
στη Ρωμη,αλλα ειναι κι ο Γαλιλαιος που ψιθυριζει απο δειλια  να μην τον ακουσουν:
''και ομως κινειται'',
σαν να πυκνωσε ο χωρος,μεγαλωσε η δυναμη της βαρυτητας,προχωρουσε δυσκολα,
φοβηθηκε μηπως ο χωρος μεταβληθει σε μια μαυρη τρυπα,σταθηκε τυχερος γιατι
η πυκνωση αυτη της υλης τον εφερε μπροστα απο την εισοδο ενος διαδρομου,μπηκε
στον διαδρομο,εδω οι βαρυτικες συνθηκες ηταν κανονικες,ο διαδρομος ηταν μια τελεια
ευθεια,αριστερα και δεξια οι τοιχοι ειχαν περιπου 2,5μ υψος,στο ανοιγμα πανω εβλεπε
τον ουρανο,καθαρο γαλαζιο,δεν ειχε την παραμικρη αισθηση του περασματος του χρο-
νου ουτε του χωρου,εφτασε χωρις να το καταλαβει σε ενα ανοιχτο μερος,κοιταξε το ρο-
λοι του 09:47:00,
προχωρησε στο ταμειο και πληρωσε το εισιτηριο του λαβυρινθου,100 ευρω,
η ταμιας μια νεαρη κοπελα με ενα αινιγματικο χαμογελο στα χειλη,αυτο του
φανηκε σαν ενα μονιμο τικ στα χαραχτηριστικα του προσωπο της,του εδωσε το
εισιτηριο,στο πισω μερος του εισιτηριου διαβασε:
-Borges Labyrinth -16 m μετρα ακτινα-7 min λεπτα διαρκεια-
κοιταξε το ρολοι του: 09:40:00 πμ,ακολουθησε ενα πετρινο διαδρομο,περιπου 1μ
πλατους,που κυκλωνε,οι δυο τοιχοι αριστερα και δεξια που τον περιεβαλαν ειχαν
υψος περιπου 2,5μ,στο ανοιγμα τους ψηλα πανω εβλεπε τη φωτεινη γαλαζια
λωριδα του ουρανου,...
.
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ
-χ.ν.κουβελης

ειμαστε σ'αυτη τη πατριδα κι ουλοι,εκτος των τρανων,ζουμε μια σκυλοζωη,
και κανενα απ'αυτους της εξουσιας δεν θ'ακουσεις,κι ουτε κι εγω ακουσα ποτες,
να παραδεχεται πως ειναι παλιανθρωπος,κι αυτηνοι αδιαντροπα απαιτουνε
μερτικο απο τη δουλεψη μας ,να τα παρουνε θελουνε ουλα,και τα παιδια μας τα
σκωτωνουνε στους διαφορους πολεμους τους για τα καταδικα τους νιτερεσια και
στα εργοστασια τους δουλευουμε μεροδουλι μεροφαι και ζωη δεν ειναι αφτη που
ζουμε,και αυτα λενε 'αφτο δικο μου ειναι' και κυβερνανε με το ψεμα και την απατη
και τ'αδικο,και μας λογαριαζουνε για αψυχα και σκουληκια και πως τιποτα δεν
αισθανομαστε και καθε εναν μας πουλουνε,τοσο ο ταδε τοσο ο δεινα,κι ουλα δια ελογου
τους τα καπαρωνουν,πλεονεχτες κι εμεις το ψωμι ψωμακι λεμε,βαθια πικραμενος τα
σκεφτεται αφτα εδω ,φουκαρας φτωχαδακι,οχτροι μας αυτηνοι ειναι,χειροτεροι ολων
των ξενων οχτρων,φιδια κολοβα,το πριν ηταν ουλος λεβεντια και νιατα και τετοιον τον
δεχτηκε η γυναικα του η σαρανταφτερουγουσα περδικα του,μοσκοβολαε το σπιτακι τους
απ' το μαγειρεμα κι αστραφτε απ' την καθαριοτητα,μαγνητη ειχε αυτηνη η ζωη και τον
τραβαγε,τωρα ειναι ανταγιαντιστος ο καημος του για κεινα,ε για μολα ε για λεσα αιντε
ολοι ολοι μαζι ,ετσι να'τα'ναι η ζωη,κι οχι το δικο μου δικο σου και το δικο σου δικο
σου,τωρα η παλιοζωη μας ελιωσε το δολιο κορμακι και τη ψυχη μας την φαρμακωσε
εντρεπονταν πως εκαταντησε,στο μουσκετο μας εχουνε υπουργοι και βουλευταδες και
τ'αφεντικα τους οι πλουσιοι,τα ιδια παθαινει ο κοσμακης,τ'ειχες Γιαννη τ'ειχα παντα,κι
οι εκλογες τους ειναι ρεμουλες,και δημοκρατια δεν εχουμε οπως απελευθερωση δεν
ειχαμε το 21,συλλογιονταν τα βασανα του κοσμου πως ετσι αρακτος οκνος οπως
αυτηνοι θελουν δεν πρεπει να μεινει κι ας τον εκοβαν κι ας τον παεναν στο μουσκετο,
αν δεν αντιδρουσε δεν κλωτσουσε σαν το σκυλι θα παενε χαμενος,μεσα του ενας
ορμητικος λογοχειμαρρος ολοενα φουσκωνε και να ξεσπασει ζητουσε δρομο,μην καθεσε
 βουβος αποσκληρωμενος χοντρομυαλος σκιφτος  βαριος μαραμενος,μονο γινε,ελεγε
τ'εαυτου του,πασιχαρος,και,σαν θαυμα να' γινε,ενιωθε αγαπη βαθια πλατια απεραντη
στα στηθια του για ουλα τα πραματα,ανθρωπους,δεντρα,πετρες...για τον κοσμο ουλο
πλην αυτηνων,
''τετοιος ωραιος ηδονικος ελευτερος ουλος κοσμος'' εφωναξε δυνατα
.
.
.

M.C.Escher-Ascending and Descending-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

M. C. Escher-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ESCHER'S BUILDING
ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ESCHER-χ.ν.κουβελης

βρισκομουνα σε ενα πολυοροφο πολυκαταστημα στην αρχη δεν το καταλαβα,αφηρημε-
νος οπως  ημουν, ενω βρισκομουν σε διαφορετικα επιπεδα απο τα παραθυρα εβλεπα την
ιδια εικονα της πολης,σε μια θεση σταματησα να την περιεργαστω,σε αυτη την εικονα εβλε-
πα αναμεσα στα κτιρια της πολης και το κτιριο του πολυκαταστηματος στο οποιο βρισκο-
ομουν και μαλιστα διεκρινα καθαρα το παραθυρο ακριβως στη θεση που ημουνα,αυτο
παρατηρηθηκε σε πολλα παραθυρα,κατα καποιο τροπο μου φανηκαν να ειναι απειρα,μετα
σταδιακα αυτο αλλαξε,διαπιστωσα μια ανεπαισθητη σταδιακη μεταμορφωση,πληθυναν οι
ιδιες ταυτοσημες αποψεις της πολης σε διαφορετικες κλιμακες που ειτε απο το ορθογωνιο
συνοθουνταν κυκλικοειδως,θα ελεγα,συνεκλιναν προς το κεντρο του,μια tessalation ,
συνεχομενα μοτιβα χωρις επικαλυψεις και κενα, μεχρι που γινονταν δισδιακριτα,ειτε
απο το κεντρο πολλαλασιασμενα απεκλιναν προς την περιφερεια του ορθογωνιου
απειρως,θελησα να μαθω τι ακριβως συνεβαινε και σταματησα εναν ανθρωπο
που κατεβαινε τη σκαλα που εγω ανεβαινα,μου απαντησε  με ενα αινιγματικο χαμογελο,
''δεν γνωριζω κυριε'', κοιταξα το ρολοι μου,12:05,τον ιδιο ανθρωπο τον ξανασυναντησα
να ανεβαινει την ιδια σκαλα που εγω κατεβαινα,δεν φανηκε να με γνωρισε,και σε κα-
ποιο παραθυρο που σταθηκα,ειχα πια χασει τον αριθμο των οροφων που ανεβηκα και
κατεβηκα,και το κτιριο μου εδωνε την εντυπωση πως ειχε απειρο αριθμο οροφων,απο
εκει ειδα παλι την απειρα επαναλβανομενη και συρικνωμενη ειτε προς το κεντρο ειτε
προς τα ορια tessalation των αποψεων της πολης και στα κτιρια του πολυκαταστηματος
κι ειδα εμενα και τον ανθρωπο που συναντησα τρεις σκαλες πιο κατω να κατεβαινει ενω
εγω ανεβαινα,σε αλλο τον ειδα μια σκαλα πανω να ανεβαινει ενω εγω κατεβαινα,σε ενα
τριτο εικοσιενα σκαλες,μετρησα ακριβως,πιο κατω να ανεβαινει ενω εγω ανεβαινα,σε
αλλο στην ιδια σκαλα αυτος κατεβαινε ενω εγω ανεβαινα, και σε παρα πολλα κτιρια του
πολυκαταστηματος ειδα τις σχετικες μας θεσεις στο κτιριο,και μαλιστα κατεγραψα
στη μνημη μου τις διευθυνσεις κινησης μας,μου περασε μια ιδεα και θελησα
να την επαληθευσω,ο χρονος που εδειχνε το ρολοι μου ηταν παντοτε 12:05,συνεχισα
την περιλανηση  μου,την εβλεπα σαν παιχνιδι,σαν διασκεδαση,σε ενα κτιριο προς το
κεντρο του ορθιογωνιου ειδα τον ανθρωπο δυο σκαλες πανω απο μενα να κατεβαινει
εγω κατεβαινα ,γυρισα να ανεβω,και επιβεβαιωθηκε ο συλλογισμος μου,τον συναντησα
ακριβως στην επομενη σκαλα,αυτος την κατεβαινε κι εγω την ανεβαινα,με γνωρισε και
με χαιρετησε με ενα κουνημα του κεφαλιου,με εκεινο το αινιγματικο χαμογελο που το
θυμομουν,κοιταξα το ρολοι μου:12:05,δεν νομιζω να μην με γνωρισε και να με χαιρετησε
απο φιλοφροσηνη σαν καποιον αγνωστο,κι αλλες φορες τον συναντησα,η' και επιδιωξα
να τον συναντησω,υπολογιζοντας εακριβως τις σχετικες θεσεις στα εαναλαμβανομενα
κυκλοειδη μοτιβα,ανεβαινε η 'κατεβαινε κι εγω επισης ανεβαινα η'κατεβαινα,
με ολους τους συνδιασμους των,αλλοτε με γνωριζε και με χαιρετουσε,παντα με το ιδιο
αινιγματικο χαμογελο,κι αλλοτε φαινονταν να μην με αναγνωριζει,κι εγω η΄τον εβλεπα
για πρωτη φορα η' τον θυμομουνα η' μου ηταν εντελως αγνωστος,η ωρα στο ρολοι μου
ηταν παντα 12:05,αυτο συνεβηκε πολλες φορες,ισως απειρες,σκεφτηκα πως αυτες οι
συναντησεις μας ειτε εχουν συμβει στο παρελθον ειτε συμβαινουν στο παρον ειτε θα
συμβουν στο μελλον μας,γι'αυτο,μαλλον,ο χρονος ηταν παντα ο ιδιος,σε ενα μοτιβο
της πολης συμπιεσμενο στο αριστερο οριο του ορθογωνιου διεκρινα το σχεδον ελαχι-
στων διαστασεων κτιριο του πολυκαταστηματος και σε μια αιθουσα τρεις σκαλες πανω
απο τη σκαλα που κατεβαινα να βρισκεται ο ανθρωπος μου,γυρισα κι ανεβηκα γρηγορα
τις σκαλες,βρεθηκα στην εισοδο της αιθουσας ,πανω της διαβασα την επιγραφη της:
M.C.Escher's Gallery,μπηκα στην αιθουσα ,γεματη με πινακες και χαρακτικα του Escher,
ακουγονταν  η Tocata y fuga en re menor BWV 565 του Johann Sebastian Bach,την ηξερα
πολυ καλα σαν φανατικος λατρης του Bach,σε ενα τραπεζι καθονταν εκεινος ο ανθρωπος
και σχεδιαζε,δεν φαινεται να με προσεξε,πλησιασα στο τραπεζι και ειδα να σχεδιαζει ενα
χερι που σχεδιαζε ενα αλλο χερι,ταυτοσημο,αυτο γινονταν,αυτη την εντυπωση σου
εδινε,ταυτοχρονα,δεν μπορουσες να πεις ποιο πρωτο σχεδιαζει ποιο,απο την θεση
που τον κοιτουσα μου θυμησε,καταληκτικη ομοιοτητα ειχε με ενα πορτραιτο απο μια
φωτογραφια του Escher που εκανα μια μερα πριν,ιδιος αυτος ο ανθρωπος με την εικονα,
ο ιδιος ο Escher,επισης στο τραπεζι διπλα του,δεξια,υπηρχε ενα βιβλιο του Karl Friedrich
Gauss- Μη Ευκλειδια Γεωμετρια-εκδοση του 1813,καποια στιγμη με αντιληφθηκε και
σηκωσε το κεφαλι προς το μερος μου,με χαιρετισε,παντα το ιδιο αινιγματικο χαμογελο,
και μου ειπε,''στην ηλεκτρονικη οθονη με αριθμο 231 μπορει να δειται αν θελετε,κυριε,
ενα βιντεο σχετικο με το κτιριο του πολυκαταστηματος μεσα στο οποιο βρισκομαστε'',
μου εδειξε προς τα που να κατευθυνθω,''19η σειρα,αριστερα'',τον ευχαριστησα και πηγα
στη σειρα 231 και βρηκα την οθονη 231,πατησα το play κι αρχισε να παιζει το βιντεο,στην
αρχη υπηρχαν πολλα πληροφοριακα στοιχεια σχετικα με την κατασκευη του κτιριου,
επειτα ακολουθουσε περιηγηση ανα οροφο,μετα απο καποια ωρα παρακολουθησης
βαρεθηκα,ημουν ετοιμος να πατησω το stop,οταν ειδα τον εαυτο μου να στεκεται
μπροστα στο ορθογωνιο ενος παραθυρου,η καμερα εκανε ζουμ και ειδα την tessalation
τα μοτιβα της ιδιας αποψης της πολης χωρις επικαλυψεις και κενα,κυκλικοειδως συγκλι-
νοντα προς το κεντρο του ορθογωνιου,αναμεσα στα κτιρια της πολης υπηρχε και το κτι-
ριο του πολυκαταστηματος,σε ολα τα μοτιβα,και φυσικα ο ανθρωπος μου να κατεβαινει
η' να ανεβαινει κι αυτος ο ιδιος να ανεβαινει η' να κατεβαινει και ειτε να τον εχω
συναντησει ειτε να τον συναντω ειτε να προκειται να τον συναντησω,κοιταξα την ωρα:
12:05,ημουν σιγουρος γι'αυτο,συνεχισα να παρακολουθω το βιντεο με τις απειρα
επαναλαμβανομενες σειρες του ανεβασματος η' του κατεβασματος και των σχετικων
συναντησεων,ειδα,στην αρχη δεν το συνειδητοποιησα απορροφημενος οπως ημουν
απο το βιντεο,να ακολουθω μια διαδρομη και στο τελος της να εξερχομαι απο το
πολκυκαταστημα,εκανα stop στο βιντεο και backward να ξαναβρω την αρχη της δια-
δρομης,δεν την βρηκα,προσπαθησα παρα πολλες φορες ,αποτυχια,τυχαια την ξανα-
ειδα απο καποιο σημειο μεχρι την εξοδο,εκανα προσεχτικα γυρισμα προς τα πισω,
βρεθηκα στην αιθουσα της γκαλερι,εκανα play το βιντεο,αν αυτη ηταν η διαδρομη,
πραγματικα αυτη ηταν,κατεληξε στη εξοδο του πολυκαταστηματος,ξαναγυρισα το
βιντεο στην αιθουσα της γκαλερι,ξαναειδα τη διαδρομη πολλες φορες μεχρι που μου
εντυπωθηκε με ακριβεια στη μνημη μου,εκλεισα την οθονη και αποφασισα πως ημουν
ετοιμος να την ακολουθησω,στο τραπεζι δεν βρηκα τον ανθρωπο,το σχεδιο με τα χερια
που το ενα σχεδιαζει το αλλο και το βιβλιο της Μη Ευκλειδιας Γεωμετριας ηταν εκει,
κοιταξα το ρολοι μου,12:05,βγηκα απο την πορτα της αιθουσας της γκαλερι και ακολου
θησα με προσοχη τη διαδρομη,τελικα οπως ηταν αναμενομενο εφτασα στην εξοδο του
πολυκαταστηματος,βγηκα εξω,η ωρα ηταν,κοιταζοντας το ρολοι μου,12:05.
.
.
.

eclipse-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΕΚΛΕΙΨΗ-χ.ν.κουβελης

απο το μεγαλο επιμηκες ορθογωνιο παραθυρο,πισω της,εβλεπε το οργανικο συνολο
τριων μοντερνων πολυοροφων κτιριων,στις κορυφες,φανταστηκε,ενος ισοπλευρου
τριγωνου,τρια στερεα ορθογωνια  ισουψη παραλληλεπιπεδα μιας απολυτης καθαρης
γεωμετριας χωρις εμφανη παραθυρα, η γυναικα κοιταξε τη φωτογραφια που της εδωσε,
'εδω ημασταν στη Νεα Υορκη,να πισω το Εμπαιρ Στειτ',του εδειξε,'ενας διερχομενος
που του το ζητησαμε μας τραβηξε τη φωτογραφια',του την εδωσε πισω,εκεινος την
κοιταξε,δεν γνωριζε ποιοι ηταν αυτοι οι δυο στη φωτογραφια,ο αντρας δεξια και η γυναι
κα αριστερα,δυο εντελως αγνωστοι,κι ουτε ηξερε ποια ηταν η πολη,δεν της εδειξε τι του
συνεβαινε,'ναι,εμεις ειμαστε'της ειπε,'μειναμε ενα ολοκληρο σχεδον μηνα',ειπε η γυναικα,
'εσυ περιφεροσουν το πρωι μεχρι το μεσημερι και κατεγραφες τα κτιρια,τους ουρανοξυ-
στες του Μανχαταν,τα τραβουσες φωτογραφιες κι εγω',γελασε,'γυρνουσα τα μαγαζια και
τις γκαλλερι,στο Γκουγκενχαιμ πηγαινα καθε μερα και θαυμαζα τους πινακες  του Πολλακ,
που ξερεις ποσο πολυ τον θαυμαζω','ναι ξερω'της ειπε,ετσι για να πει κατι,να κρυψει πως
τιποτα απ'οσα ελεγε η γυναικα δεν γνωριζε,'θυμασαι;'συνεχισε εκεινη'συναντιομασταν
παντα  στις 1 η ωρα το μεσημερι στην Ταιμς Σκουερ και πηγαιναμε για φαγητο παντα στο
Καζαμπλανκα ρεστοραν,τρωγαμε αστακο','αστακο α λα αμερικεν'την διεκοψε ετσι για να
πει κατι,'οχι παντα' συνεχισε εκεινη συνεπαρμενη απο την αναμνηση'δοκιμαζαμε ολες τις
σεσιαλιτε,αστακος με χυλοπιτες και κροκο,αστακος θερμιδορ,αστακος κοκτειλ,αστακος
με δαγκανες ,πατζαρια,καραμελωμενα κρεμμυδακια και σαλτσα απο κοκκινο κρασι,
αστακος με κοκκινο καρι ρυζι και λαχανικα,αστακος βρασμενος με αχλαδι σε χυμο
πορτοκαλιου πανω σε στρωση νεροκαρδαμου,αστακος με τζιντζερ κι ανοιξιατικα
λαχανικα,και φυσικα αστακος α λα Κουβα,που σου αρεσε  περισσοτερο,τρελαινοσουν,
θυμασαι;',κουνησε το κεφαλι,'ναι',ομως τιποτα πραγματικα δεν θυμονταν,'ρωτησα τον
σεφ ,για να στον κανω κι εγω στο σπιτι και μου ειπε τη συνταγη,1 αστακο,2 μεγαλα ξερα
κρεμμυδια,4 σκελιδες σκορδο λιωμενο στην πρεσα ή ψιλοκομμενο 1 ματσακι μαϊντανο
1 κονσερβα τοματακια 1/2 συμπυκνωμενο χυμο ντοματας,1 ποτηρι  ρουμι,ελαιολαδο,
αλατι,πιπερι φρεσκοκομμενο,1 πακετο μακαρονια,ελα να μη ζαλιζω με τοσες λεπτομε-
ρειες',γελασε,'εσυ πειραξες τον σεφ,αν τη συνταγη αυτη του την εμαθε ο ιδιος ο Φιντελ
Καστρο κι αν ειναι αφροδιασιακη,θυμασαι τι σου απαντησε;'τον κοιταξε,δεν  θυμονταν,
'very much hard'εκεινη γελασε,πως μπορουσε και τα θυμονταν ολ'αυτα με την παρα-
μικρη λεπτομερεια;,η γυναικα συνεχισε να του λεει κι αλλα περιστατικα,εκεινος βυθιστη-
κε στις σκεψεις του,'η' στον κοσμο μου'οπως ελεγε τελευταια για την κατασταση του,
τα πρωτα συμπτωματα τα παρατηρησε,αρχισαν να εκδηλωνονται πριν απο οχτω μηνες,
σε σχεση με τις φωτογραφιες,ξεφυλλιζε ενα παλιο αλμππουμ φωτογραφιων με την πρωτη
γυναικα του,εβλεπε τη γυναικα του αλλα δεν γνωριζε τον αντρα που ηταν διπλα της,
λογικα εικαζε πως θα ηταν αυτος,μετα δεν γνωριζε το ζευγαρι που ποζαρε,λογικα
συμπερανε θα ηταν αυτος και η γυναικα του,και τα παιδια που εβλεπε στις φωτογραφιες
και δεν τα γνωριζε φυσικα,λογικα,θα ηταν τα δικα τους παιδια,αυτη η διαταραχη μερα με
τη μερα επιδεινοθηκε,'τα βραδια στο διαμερισμα μας στο Hotel Element στη Time Square
West,εσυ εγραφες την μελετη σου για την Αρχιτεκτονικη','Αρχιτεκτονικες Τοπολογικες
Δομες In Future MegaCity' της απαντησε βγαινοντας απο τις βαθειες σκεψεις του,
'εγω'συνεχισε εκεινη,'ξεφυλλιζα  τα περιοδικα και τα βιβλια τεχνης',βυθιστηκε παλι στο
προβλημα του,παραξενο,γιατι με τη φωτογραφια ενος προσωπου η' αντικειμενου η' το-
πιου η' ενος αξιοθεατου η' ενος συμβαντος οταν τη βλεπουμε μετα απο καιρο θυμομαστε
ζωντανα,καταλεπτως,το καθετι σ'αυτη την εικονα,πολυ καθαρα,γι'αυτο το λογο οι
Γιαπωνεζοι,οι Γερμανοι και οι Αμερικανοι τουριστες ειναι συνεχεια με μια φωτογραφικη
μηχανη στο χερι και τραβανε,δεν βλεπουν απευθειας αυτο που ειναι μπροστα στα ματια
τους εκει πραγματικο να το θυμηθουν χωρις την παρεμβαση ενος μεσου,αλλα το βλεπουν
εμμεσα ,το θυμουνται απο τη φωτογραφια του,ακινητοποιημενο,οι photo Memories,
'αγοραζα'ακουσα τη γυναικα του απεναντι'πολλα βιβλια,για τη ζωγραφικη του Rauschen-
berg,του Picasso,του Lichtenstein',αντιθετα αυτος εχασε την ικανοτητα,πως να το πει
αλλιως,να αναγνωριζει την εικονα στην φωτογραφια,το περιεχομενο της,αυτο φοβαται
μηπως επιρρεασει τη γενικοτερη μνημη του,να μην θυμαται και τα πραγματικα γεγονοτα,
οπως πριν που δεν θυμονταν γεγονοτα της διαμονης τους στη Νεα Υορκη','του Rothko,
του Warhol,και φυσικα του Pollock',συνεχισε τις αναμνησεις η γυναικα του'θυμασαι τις
ατελειωτες συζητησεις μας ,και ζωηρες διαφωνιες μας για τον πινακα του Pollock,Mural
του 1943 στο Guggenheim; 'θυμαμαι' απαντησε εκεινος 'η ενεργεια της δημιουργιας,της
κατασκευης,ορατη,που μαλιστα δημιουργησε σεισμο στην μεχρι τοτε αμερικανικη τεχνη,
'η' για το εργο του Alchemy του 1947'εκεινη συνεχισε την αναμνηση των συζητησεων τους
'μια σωματικη,στην κυριολεξια ζωγραφικη,χυνοντας τις μπογιες απο τα βαζα πανω στον
αδειο μουσαμα,ραντιζοντας την εποιφανεια του,με το πινελο και επεμβαινοντας,δρωντας,
σχεδιαζοντας,χαραζοντας,απλωνοντας,ξυνοντας,ειμηκυνοντας,κτιζοντας το διχτυ του,μια
εκφραστικη ζωτικη εκφραση,απειροτητα συνδιασμων,χρωματων και μορφων',εκεινος
απευθυνθηκε σε διαφορους ειδικους,δεν βρεθηκε καποιο οργανικο παθολογικο προβλημα
στον εγκεφαλο του,μετα ακολουθησαν πολλες συνεντευξεις σε καποιον γνωστο ψυχανα-
λυτη,μηπως η αρνηση της μνημης,η απωλεια της,η εκλειψη της στις φωτογραφιες οφειλε-
ται σε καποιο ξεχασμενο,ασυνειδητο συμβαν,βαθυ τραυμα,στη παιδικη του ηλικια,
κατι για τη παιδικη του ψυχη που να ηταν τραυματικο και οδυνηρο και γι'αυτο να μη
μπορουσε να βλεπει τα προσωπα που ηταν υπευθυνα γι'αυτο σε φωτογραφια,να τα
ξεχασει,να τα διαγραψει αο τη μνημη του,να τα απωθησει,αυτο το θεωρησε πολυ αφελες
και σταματησε την ψυχαναλυση,'αυτο το δαχτυλιδι'ακουσε τη γυναικα του απεναντι
'που φοραω',του το εδειξε τεντωνοντας τ'αριστερο της χερι,στον παραμεσο,'ειναι δικο
σου δωρο,το θυμασαι;''και βεβαια το θυμαμαι καλα'απαντησε'το αγορασα στο κοσμα-
ματοπωλειο Brooklyn Charm' επιασε το απλωμενο χερι της και κοιταξε το δαχτυλιδι,
επειτα σηκωσε το κεφαλι του και την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε,'δυο τετραγωνα
βορεια της Bedford Avenue 145 στο Brooklyn με εισοδο του καταστηματος στη βορεια
πλευρα της N. 9th Street'.
.
.
.

Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Οδυσσεας Αλς Αλός Θαλασσα Θαλαττα Θαλαθθα-χ.ν.κουβελης

Κατεβήκαμε στη παραλία ο δίσκος του ήλιου καταδυονταν στα νερά κόκκινος πορφυρος
ένα έξοχο θαυμάσιο φως αργοπορουσε στον ουρανό κι επεκτεινοταν στην άμμο
χαραζοντας την απειροτητα του χρόνου σιγά σιγά βραδυαζε άναψαν τα φώτα στα
τουριστικά μαγαζιά ακούγονταν φωνές γέλια ανθρώπων τραγούδια αργότερα ο Οδυσσεας
μας μάζεψε γύρω του 'εδω στο συνορο της θάλασσας δεν είμαστε κανένας' εκεί ανάψαμε
φωτιά και ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε από πάνω μας το λευκό λαμπερό σεντόνι του
γαλαξία μας σκεπάζε η νύχτα ζεστη κι ακούγαμε στον ύπνο μας κι άλλοι μέσα στα όνειρα
τους βαθεια το άνοιγμα των οστρακων και το γλυστριμα της πετραλιθρας στις πετρες
η αναπνοή το νερό και το γλυστριμα του χταποδιού στα χαλίκια κάποιος απ'τους
συντρόφους ακούστηκε μέσα στον ύπνο του να μονολογεί αλς αλός θάλασσα θαλαττα
θαλαθθα έπειτα έγινε ησυχία και τότε σηκώθηκε η θάλασσα διάφανη απέραντη και μας
κάλυψε κι ήταν σαν την μάνα μας μικρά παιδιά που μας νανούριζε στη κουνια αλς αλός
αλς και ξανά αλς αλός αλς και ξανά ξανά το ίδιο μια απειροτητα ταξιδιου
.
.
.

money-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Moneylogies-c.n.couvelis
Money-ismus-χ.ν.κουβελης

μονειτεριστικο ερωτηματολογιο

-χαραχτηριζεστε ''συνεργασιμος' δανειοληπτης;
-εχεται συναψει  χρηματιστηριακές συναλλαγές;
-επικαλεστηκατε κέρδη από μετοχές και άλλες επενδύσεις;
-καλύψατε τα τεκμήρια εκ των υστέρων με εκπρόθεσμες δηλώσεις για προηγούμενα έτη;
-ανηκετε σε ευάλωτη ομάδα;
-φορολογιστε για κληρονομιες, γονικες δωρεες, γονικες παροχες και μεταβιβασεις ακινήτων;
-ειστε σε καθεστώς διαθεσιμότητας  ή σε επίσχεση εργασίας;
-υπολογίσατε εγκαιρως την επιβάρυνση του ακίνητου σας, ανάλογα με τα ειδικά του
χαρακτηριστικά,  έκταση, θέση, απόσταση από τη θάλασσα ,κλπ με τα ειδικα ηλεκτρο-
νικα εργαλεία του money-money;
-γνωριζεται τι ισχυει αν διακοψεται το συμβόλαιο κινητής τηλεφωνίας ;
-ελέγξατε τη δυνατότητα αποπληρωμής των οφειλών σας;Μήπως είστε υπερχρεωμένος;
-διαθέτετε περισσότερες πιστωτικές κάρτες από όσες πραγματικά χρειάζεστε;
-χάσατε πρόσφατα τη δουλειά σας ή φοβάστε πως αυτό θα συμβεί;
-
Moneylogies-c.n.couvelis

Money payment repayment debts economic exchange unit of account
a store of value  market check note of debt use value public and private debts
goods services trade banknotes  coins bank money checking accounts
savings accounts banking broad money paper money gold standard
US dollar currencies taxes Microeconomics Heterodox economics
Econometrics Economic growth Economic system Experimental economics
Mathematical economics Game theory Market National accounting
Business  Welfare financial capital inflation deflation debasement devaluation
saved  stored retrieved stable Money supply Money Base monetary aggregate.
Market liquidity costs prices buy sell monetary systems fiat money commodity money
breakup Representative money created the money recovered risks loan
advantages  disadvantages inflationary bubble capital instability currency
private banks governments financial institutions purchase deposit account
online banking electronic money cryptocurrency monetary policy
borrows sales increasing  lowering spending imports  exports controlling the money
global finances economic theory monetarism counterfeit money British pounds
euro money laundering terrorism financing tax evasion international sanctions
.
.
.

Βιαντας και Πηρω-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΜΕΛΑΜΠΟΔΑΣ ΒΙΑΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΗΡΩ ΤΟΥ ΝΗΛΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΗΣ-χ.ν.κουβελης

μια φορα κι ενα καιρο ητανε ο βασιλιας Νηλεας στη Πυλο κι ειχε γυναικα την
πανεμορφη Χλωρη και μια ακριβη θυγατερα την Πηρω που τη φυλλαγε κανεις
να μην πειραξει και κανενα ματι να μην τη δει κι ουτε χερι να την αγγιξει κι ηρθαν
απ'τους γυρω τοπους πολλα παλληκαρια να την ζητησουν για γυναικα,κι εκεινος
δεν την εδωνε σε κανεναν,παρα μοναχα σ'εκεινον που θα του'φερνε τα φημισμενα
βοδια του δυνατου Ιφικλου απ'τη Φυλακη της Θεσσαλιας αρπαζοντας τα,αυτο να γινει
ηταν πολυ δυσκολο,και του μαντη Μελαμποδα ο μικρος αδερφος Βιαντας πολυ
μελαγχολισε για τον ερωτα της Πηρως και βαθεια πολυστεναζε,και τοτε τον λυπη-
θηκε ο αδερφος του κι ειπε στον βασιλια αυτος να παει να φερει τα βοδια,κι εκεινος
δεχτηκε κι ετσι εγινε και πηγε μοναχος χωρις συνοδεια στη Θεσσαλια στους Φυλακους
κι εκει τον περικυκλωσαν ανθρωποι βουκολοι αγροικοι και τον αρπαξαν και τον
εσυραν στη φυλακη του Ιφικλου και τον εδεσαν χειροποδαρα μ'αλυσιδες,κι εμεινε
εκει στα σκοτεινα μεσα δεσμιος μηνες και μερες και σαν γυρισε παλι ο χρονος κι
ηρθε η ανοιξη μια νυχτα που ξαγρυνουσε απ'τους δυνατους πονους στα ποδια και
στα χερια,σαν μαντης που'ταν απο μικρο παιδι οταν τυλιχτηκαν στ'αυτια του δυο
φιδια και πηρε το χαρισμα,ακουσε στη γλωσσα τους τα σκουληκια να λενε ,πως η
σκεπη της φυλακης γρηγορα θα'πεφτε,και φωναξε τους φυλακες κι ειπε να 'ρθει ο
βασιλιας κι ηρθε και το'πε,και τοτε ο βασιλιας διεταξε να λυθουν οι αλυσοι απ'τα
ποδια κι απ'τα χερια του,και σαν εμαθε πως ηταν μαντης τον ρωτησε να του πει
γιατ'ειναι ατεκνος να μαθει,κι εκεινος τοτ'ειπε να σφαξουν δυο κριαρια και να τα
κομματιασουν και να τα παρατησουν ετσι σφαγμενα στην υπαιθρο και δεν περασε
πολυ ωρα κι ακουστηκαν πολλα κρωξιματα κι ηρθαν τα κορακια κι επεσαν λιμασμενα
πανω στα τεμαχισμενα κριαρια να φανε τις σαρκες τους και τοτε αυτος τ'ακουσε να
μιλουνε και καταλαβε τη γλωσσα τους κι ελεγαν πως παλια ο Φυλακος ο πατερας του
Ιφικλου μια μερα που μουνουχιζε τα μοσχαρια παρατησε το ματωμενο μαχαιρι εκει
στο χωμα και το'δε ο Ιφικλος που τοτε ηταν μικρο παιδι και το παιδι φοβηθηκε μην
τον σφαξει ο πατερας και τ'αρπαξε το μαχαιρι και πηγε το'κρυψε στο κορμο μιας
βελανιδιας κι η φλουδα της μεγαλωσε και χονδρηνε και το σκεπασε κι απο τοτε χαθηκε
το μαχαιρι κι αυτος,ειπαν ειν'ο λογος που'ναι ατεκνος ο βασιλιας Ιφικλος,ακληρος,και
πως γινεται να γιατρευτει αν καποιος το βρει και με τη σκουρια του μαχαιριου κανει
φαρμακι ποτο και του το δωσει να το πιει,τοτε θα γιανει,κι ακομα ακουσε ο μαντης σε
ποια ριζα βελανιδιας ειναι τωρα χωμενο το μαχαιρι κι οταν τελειωσε η ομιλια των πουλιων
πηγε στην βελανιδια που ειπαν και το ξεχωσε,και με τη σκουρια του μαχαιριου εκανε
φαρμακι και το'δωσε στον Ιφικλο να το πιει,ετσι εγινε κι ο βασιλιας γιατρευτηκε κι εσμιξε
με τη βασιλισα κι εκεινη εμεινε εγκυος εννια μηνες και τεκνοποιησε παιδι,τον Ποδαρκη,
και σ'εκεινον για να τον ευχαριστησει του'δωσε τα φημισμενα βοδια που'θελε με τα
στριφτοκερατα και τα πλατια μετωπα ,τα πηρε και μαζι μ'αυτα επεστρεψε απ'τη Φυλακη
της Θεσσαλιας στη Πελοποννησο στη Πυλο και τα'δωσε τ'αδερφου του να τα παει στον
βασιλια κι ετσι εγινε κι ο Βιαντας τα πηγε τα στριφτοκερατα βοδια στον Νηλεα κι εκεινος
του δωσε για επαθλο ακριβο γυναικα την κορη του Πυρω που πολυ αγαπουσε ο Βιαντας
κι εγιναν συντομα οι γαμοι τους και παντρευτηκαν κι εζησαν αυτοι καλα κι εμεις καλυτερα
.
.
.

Άνθρωποι του Κόσμου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Άνθρωπος, Αυτός που αναλογιζεται αυτό το οποίο βλέπει-ένας ανθρωπος από
που σε κοιταζει;-τι μαθαίνει;-γιατί σε κοιτάζει;-φόβος η ' συμπάθειά;-μια ιστορία
η' ένα μυθιστόρημα;-ένα γεγονός η' μια επινόηση;-αν ένας άνθρωπος πεινάει
πειναει όλη η ανθρωπότητα-τι ζητάω;τι θέλω να μου δώσουν;τι προσφέρω;
τι οφελω;τι οφελουμαι;υπαρχω;ρωταω.αληθεια η' ψέμα. όνομα. φωνή. αναπνοή.
βλέμμα.
.
.
.

50 Δαναιδες
-paintings c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou Udite amanti B Strozzi
.
.
.
.
ΟΙ 50 ΔΑΝΑΙΔΕΣ -χ.ν.κουβελης
 Ὑπερμνήστραν Γοργοφόνην Αὐτομάτην Ἀμυμώνην Ἀγαυὴν  Σκαιήν Ἱπποδάμειαν  Ῥοδίαν
Κλεοπάτραν  Ἀστερίαν  Ἱπποδαμείαν  Γλαύκην  Ἱππομέδουσαν  Γόργην  Ἰφιμέδουσαν
Ῥόδην  Πειρήνην Δώριον Φάρτιν  Μνήστραν  Εὐίππην  Ἀναξιβίην Νηλώ  Κλειτήν  Σθενέλην
Χρυσίππην Αὐτονόην  Θεανὼ  Ἠλέκτραν  Κλεοπάτραν  Εὐρυδίκην Γλαυκίππην  Ἀνθήλειαν
Κλεοδώρην  Εὐίππην  Ἐρατὼ  Στύγνην Βρύκην  Ἀκταίην  Ποδάρκην Διωξίππην  Ἀδίτην
 Ὠκυπέτην  Πυλάργην  Ἱπποδίκην  Ἀδιάντην Καλλιδίκην   Οἴμην   Κελαινώ   Ὑπερίππην
.
ΑΠΟΛΛΟΔΩΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-Β 1,5
[50 Δαναιδες-οι γαμοι τους-με τους 50 Αιγυπτιαδες]
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
[εισαγωγη]
ο Δαναος και ο Αιγυπτος ητα διδυμα αδερφια  του Βηλου της Ιους βασιλια της χωρας
των Μελαμποδων,το ονομα της Αιγυπτου τοτε,και της Αγχινοης ή Αγχιρροης του Νείλου,
βασιλιας της Λιβυης  οριστηκε ο Δαναος και της Αραβιας,Αιγυπτου,ο Αιγυπτος,
ο Δαναος και ο Αιγυπτος απο διαφορες γυναικες ο μεν πρωτος απεκτησε 50 κορες
ο δε δευτερος 50 γιους,οταν μεγαλωσαν οι 50 γιοι ζητησαν για γυναικες τους τις 50
κορες,πρωτες εξαδερφες τους,ο Δαναος αρνηθηκε τον αιμομικτικη γαμο και φοβου-
μενος μπηκε σε καραβι μαζι με τις κορες του κι εφτασε στο Αργος ,εκει απαιτησε τον
θρονο απο τον βασιλια Γελανωρα,σαν εγγονος της Ιους,στη μαχη λυκου με ταυρου
νικησε ο λυκος,σημαδι να παρει το θρονο του Αργους ο Δαναος,ο οποιος ανοιξε τα
νερα της λιμνης Λερνης για την αρδευση των χωραφιων,πριν απ'αυτο μια Δαναιδα η
Αμυμωνη[η Αμεμπτος η Αθωνα]σταλθηκε να βρει νερο γιατι οργισμενος ο Ποσειδωνας
με την Ηρα που πηρε στη κατοχη τον τοπο στερεψε τις πηγες,εκει την παραφυλαξε ενας
Σατυρος και της επιτεθηκε να την βιασει,τοτε εμφανισθηκε ο Ποσειδωνας και την εσωσε,
τις εδειξε της πηγες της Λερνης και την εκανε δικη του,απ'αυτο το σμιξιμο γεννηθηκε ο
Ναυπλιος,
κατεφτασαν τοτε στην Αργολιδα οι 50 Αιγυπτιαδες γιοι και απαιτησαν απ'τον Δαναο τις 50
Δαναιδες κορες για γυναικες τους

Β 1,5 οἱ δὲ Αἰγύπτου παῖδες ἐλθόντες εἰς Ἄργος τῆς τε ἔχθρας παύσασθαι παρεκάλουν καὶ
τὰς θυγατέρας αὐτοῦ γαμεῖν ἠξίουν. Δαναὸς δὲ ἅμα μὲν ἀπιστῶν αὐτῶν τοῖς ἐπαγγέλμασιν,
ἅμα δὲ καὶ μνησικακῶν περὶ τῆς φυγῆς, ὡμολόγει τοὺς γάμους καὶ διεκλήρου τὰς κόρας.
Ὑπερμνήστραν μὲν οὖν τὴν πρεσβυτέραν ἐξεῖλον Λυγκεῖ καὶ Γοργοφόνην Πρωτεῖ· οὗτοι γὰρ
ἐκ βασιλίδος γυναικὸς Ἀργυφίης ἐγεγόνεισαν Αἰγύπτῳ. τῶν δὲ λοιπῶν ἔλαχον Βούσιρις μὲν
καὶ Ἐγκέλαδος καὶ Λύκος καὶ Δαΐφρων τὰς Δαναῷ γεννηθείσας ἐξ Εὐρώπης Αὐτομάτην
Ἀμυμώνην Ἀγαυὴν Σκαιήν. αὗται δὲ ἐκ βασιλίδος ἐγένοντο Δαναῷ, ἐκ δὲ Ἐλεφαντίδος
Γοργοφόνη καὶ Ὑπερμνήστρα. Ἴστρος δὲ Ἱπποδάμειαν, Χαλκώδων Ῥοδίαν, Ἀγήνωρ
Κλεοπάτραν, Χαῖτος Ἀστερίαν, Διοκορυστὴς Ἱπποδαμείαν, Ἄλκης Γλαύκην, Ἀλκμήνωρ
Ἱππομέδουσαν, Ἱππόθοος Γόργην, Εὐχήνωρ Ἰφιμέδουσαν, Ἱππόλυτος Ῥόδην. οὗτοι μὲν
οἱ δέκα ἐξ Ἀραβίας γυναικός, αἱ δὲ παρθένοι ἐξ Ἁμαδρυάδων νυμφῶν, αἱ μὲν Ἀτλαντείης,
αἱ δὲ ἐκ Φοίβης. Ἀγαπτόλεμος δὲ ἔλαχε Πειρήνην, Κερκέτης δὲ Δώριον, Εὐρυδάμας Φάρτιν,
Αἴγιος Μνήστραν, Ἄργιος Εὐίππην, Ἀρχέλαος Ἀναξιβίην, Μενέμαχος Νηλώ, οἱ <μὲν> ἑπτὰ
ἐκ Φοινίσσης γυναικός, αἱ δὲ παρθένοι Αἰθιοπίδος. ἀκληρωτὶ δὲ ἔλαχον δι᾽ ὁμωνυμίαν τὰς
Μέμφιδος οἱ ἐκ Τυρίας, Κλειτὸς Κλειτήν, Σθένελος Σθενέλην, Χρύσιππος Χρυσίππην. οἱ δὲ
ἐκ Καλιάδνης νηίδος νύμφης παῖδες δώδεκα ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πολυξοῦς νηίδος
νύμφης· ἦσαν δὲ οἱ μὲν παῖδες Εὐρύλοχος Φάντης Περισθένης Ἕρμος Δρύας Ποταμὼν
Κισσεὺς Λίξος Ἴμβρος Βρομίος Πολύκτωρ Χθονίος, αἱ δὲ κόραι Αὐτονόη Θεανὼ Ἠλέκτρα
Κλεοπάτρα Εὐρυδίκη Γλαυκίππη Ἀνθήλεια Κλεοδώρη Εὐίππη Ἐρατὼ Στύγνη Βρύκη. οἱ δὲ
<ἐκ> Γοργόνος Αἰγύπτῳ γενόμενοι ἐκληρώσαντο περὶ τῶν ἐκ Πιερίας, καὶ λαγχάνει Περίφας
μὲν Ἀκταίην, Οἰνεὺς δὲ Ποδάρκην, Αἴγυπτος Διωξίππην, Μενάλκης Ἀδίτην, Λάμπος Ὠκυπέτην,
Ἴδμων Πυλάργην. οὗτοι δέ εἰσι νεώτατοι· Ἴδας Ἱπποδίκην, Δαΐφρων Ἀδιάντην (αὗται δὲ ἐκ
μητρὸς ἐγένοντο Ἕρσης), Πανδίων Καλλιδίκην, Ἄρβηλος Οἴμην, Ὑπέρβιος Κελαινώ,
Ἱπποκορυστὴς Ὑπερίππην· οὗτοι ἐξ Ἡφαιστίνης, αἱ δὲ ἐκ Κρινοῦς.
ὡς δὲ ἐκληρώσαντο τοὺς γάμους, ἑστιάσας ἐγχειρίδια δίδωσι ταῖς θυγατράσιν. αἱ δὲ
κοιμωμένους τοὺς νυμφίους ἀπέκτειναν πλὴν Ὑπερμνήστρας· αὕτη γὰρ Λυγκέα διέσωσε
παρθένον αὐτὴν φυλάξαντα· διὸ καθείρξας αὐτὴν Δαναὸς ἐφρούρει. αἱ δὲ ἄλλαι τῶν Δαναοῦ
θυγατέρων τὰς μὲν κεφαλὰς τῶν νυμφίων ἐν τῇ Λέρνῃ κατώρυξαν, τὰ δὲ σώματα πρὸ τῆς
πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ αὐτὰς ἐκάθηραν Ἀθηνᾶ τε καὶ Ἑρμῆς Διὸς κελεύσαντος. Δαναὸς δὲ
ὕστερον Ὑπερμνήστραν Λυγκεῖ συνῴκισε, τὰς δὲ λοιπὰς θυγατέρας εἰς γυμνικὸν ἀγῶνα τοῖς
νικῶσιν ἔδωκεν.
.
Β 1,5  τα παιδια του Αιγυπτου ερχομενα στο Αργος παρακαλεσαν και η εχθρα να σταματησει
και τις θυγατερες αυτου να παρουν για γυναικες αξιωναν.Ο Δαναος και μην πιστευοντας
αυτων τις υποσχεσεις και εχοντας στο νου να παρει εκδικηση για τη φυγη,δεχτηκε τους
γαμους και κληρωσε τις κορες.την Υπερμνηστρα λοιπον την μεγαλυτερη την κληρωσε στον
Λυγκεα και την Γοργοφονη στον Πρωτεα.αυτοι απο την βασιλικη γυναικα Αργυφια εγιναν
στον Αιγυπτο.στις δε λοιπες ελαχαν ο Βουσιρις και ο Εγκελαδος  και ο Λυκος και ο
Δαιφρονας αυτες που στον Δαναον γεννηθηκαν απο την Ευρωπη η Αυτοματη η Αμυμωνη
η Αγαυη η Σκαιη.αυτες απο τη βασιλικη γυναικα εγιναν στον Δαναο,απο την Ελεφαντιδα
η Γοργοφονη και η Υπερμνηστρα.ο Ιστρος την Ιπποδαμεια ο Χαλκωδωνας την Ροδια
ο Αγηνωρας την Κλεοπατρα ο Χαιτος την Αστερια ο Διοκορυστης την Ιπποδαμεια
ο Αλκης την Γλαυκη ο Αλκμηνωρας την Ιππομεδουσα ο Ιπποθοος τη Γοργω
ο Ευχηνωρας την Ιφιμεδουσα ο Ιππολυτος τη Ροδω.αυτοι μεν οι δεκα απο γυναικα
ανωνυμη της Αραβιας,οι δε παρθενες απο τις Αμαδρυαδες νυμφες,οι μεν απο την
Ατλαντεια ,οι δε απο την Φοιβη.ο Αγαπτολεμος ελαχε τη Πειρηνη ο Κερκετης τη Δωριο
ο Ευρυδαμας την Φαρτη ο Αιγιος την Μνηστρα ο Αργιος την Ευιππη ο Αρχελαος την
Αναξιβια ο Μενεμαχος την Νηλω,αυτοι μεν απο Φοινισσας γυναικας,οι δε παρθενες
απο Αιθιοπικης.χωρις κληρο ελαχαν δια την ομωνυμια σ'αυτες απο τη Μεμφιδα αυτοι
απο τη Τυρια,ο Κλειτος την Κλειτη,ο Σθενελος την Σθενελη,ο Χρυσιππος την Χρυσιππη.
τα δε απο την Καλιαδνη νηρηιδα νυμφη παιδια δωδεκα κληρωθηκαν μ'αυτες απο την
Πολυξω νηρηιδα νυμφη.ηταν δε τα μεν παιδια ο Ευρυλοχος ο Φαντης ο Περισθενης
ο Ερμος ο Δρυας ο Ποταμων ο Κισσεας ο Λιξος ο Ιμβρος ο Βρομιος ο Πολυκτωρας
ο Χθονιος,οι δε κορες η Αυτονοη η Θεανω η Ηλεκτρα η Κλεοπατρα η Ευριδικη
η Γλαυκιππη η Ανθηλεια η Κλεοδωρα η Ευιππη η Ερατω η Στυγνη η Βρυκη.αυτοι δε απο
την Γοργονα στον Αιγυπτο γεννημενοι κληρωθηκαν μ'αυτες  απο την Πιερια,κι ελαχε
ο Περιφας μεν την Ακταια ,ο Οινεας δε την Ποδαρκη,ο Αιγυπτος την Δωξιππη,ο Μεναλκης
την Αδιτη,ο Λαμπος την Ωκυπετην,ο Ιδμων τηην Πυλαργη.αυτοι δεν ηταν νεωτατοι.
ο Ιδας την Ιπποδικη,ο Δαιφρωνας την Αδιαντη,[αυτες εγιναν απο την μητερα Ερση],
ο Πανδιωνας την Καλλιδικη,ο Αρβηλος την Οιμη,ο Υπερβιος την Κελαινω ο Ιπποκορυστης
την Υπεριππη,.αυτοι απο την Ηφαιστινη,αυτες δε απο την Κρινω.
αφου δε κληρωθηκαν οι γαμοι,κοφτερα ισα στη καρδια μαχαιρια εδωσε στις θυγατερες.
αυτες δε κοιμισμενους τους γαμπρους εσφαξαν εκτος της Υπερμνηστρας,αυτη τον Λυγκεα
διεσωσε που παρθενα αυτη φυλαξε.γι'αυτο κλεινοντας αυτη σε φυλακη ο Δαναος την
φρουρουσε.οι δε αλλες του Δαναου θυγατερες τα μεν κεφαλια των γαμπρων μεσα στη
[λιμνη] Λερνη ερριξαν,τα δε σωματα μπροστα απο την πολη εκηδεψαν.κι αυτες καθαρησαν
και η Αθηνα και ο Ερμης μ'εντολη του Δια.ο Δαναος δε υστερα την Υπερμνηστρα στον
Λυγκεα αφησε να ζουν μαζι,τις δε λοιπες θυγατερες στους νικητες σε γυμνικο αγωνα εδωσε.
.
[επιλογος]
γι'αυτους τους φονους οι Δαναιδες τιμωρηθηκαν στον Αδη να κουβαλουν νερο και να
το ριχνουν σ'ενα τρυπιο πιθαρι,οσο το γεμιζαν τοσο αυτο αδειαζε,ο πιθος των Δαναιδων
.
για τις Δαναιδες ο Αισχυλος εγραψε τις τραγωδιες ''Ικετιδες''[1073] και ''Δαναιδαι'' και το
σατυρικο δραμα ''Αμυμωνη'',επισης τραγωδια εγραψε ο Φρυνιχος ''Δαναιδαι'',
ο Αριστοφανης  τις σατυρισε στη κωμωδια ''Δαναισιν'
.
οι Γαμοι 50 Αιγυπτιαδων- 50 Δαναιδων
Λυγκευς Ὑπερμνήστραν Πρωτευς Γοργοφόνην Βούσιρις Αὐτομάτην Ἐγκέλαδος Ἀμυμώνην
Λύκος Ἀγαυὴν Δαΐφρων Σκαιήν  Ἴστρος  Ἱπποδάμειαν Χαλκώδων Ῥοδίαν Ἀγήνωρ Κλεοπάτραν
Χαῖτος Ἀστερίαν Διοκορυστὴς Ἱπποδαμείαν Ἄλκης Γλαύκην Ἀλκμήνωρ Ἱππομέδουσαν
 Ἱππόθοος Γόργην Εὐχήνωρ Ἰφιμέδουσαν Ἱππόλυτος Ῥόδην Ἀγαπτόλεμος Πειρήνην
Κερκέτης Δώριον Εὐρυδάμας Φάρτιν Αἴγιος Μνήστραν  Ἄργιος Εὐίππην Ἀρχέλαος Ἀναξιβίην
Μενέμαχος Νηλώ Κλειτὸς Κλειτήν Σθένελος Σθενέλην Χρύσιππος Χρυσίππην
Εὐρύλοχος Αὐτονόην Φάντης Θεανὼ Περισθένης Ἠλέκτραν  Ἕρμος Κλεοπάτραν
Δρύας Εὐρυδίκην Ποταμὼν Γλαυκίππην Κισσεὺς Ἀνθήλειαν Λίξος Κλεοδώρην
 Ἴμβρος Εὐίππην Βρομίος Ἐρατὼ Πολύκτωρ Στύγνην Χθονίος Βρύκην
Περίφας  Ἀκταίην Οἰνεὺς  Ποδάρκην Αἴγυπτος Διωξίππην Μενάλκης Ἀδίτην
Λάμπος Ὠκυπέτην Ἴδμων Πυλάργην Ἴδας Ἱπποδίκην Δαΐφρων Ἀδιάντην
Πανδίων Καλλιδίκην  Ἄρβηλος Οἴμην  Ὑπέρβιος Κελαινώ  Ἱπποκορυστὴς Ὑπερίππην
.
Η Απολλοδωρου Βιβλιοθηκη ,[4 βιβλια,απο το 3ο εχει χαθει μερος και το 4ο]γνωριζουμε
σημερα πως δεν γραφτηκε απο τον Απολλοδωρο τον Αθηναιο[180 π.Χ-π.111 η' 109 π.Χ]
ιστορικο γραμματικο και μυθογραφου,μαθητη του Αρισταρχου,που εζησε στην Αλεξαν-
δρεια και το 146 π.Χ εκδιωχθηκε απο τον Πτολεμαιο τον Φουσκωνα[πηγε στην Περγαμο
και μετα το 133 μ.Χ στην Αθηνα],αλλα απο καποιον Απολλοδωρο τον Ψευδο-Απολλοδωρο,
μαλλον τον 1αι. μ.Χ
.
.

.

Λυγκεας και Υπερμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑ ΔΑΝΑΙΔΑ ΚΑΙ ΛΥΓΚΕΑΣ ΑΙΙΓΥΠΤΙΑΔΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
η Υπερμνηστρα ξαγρυπνουσε,στο καθρεφτη εβλεπε το ξαπλωμενο δυνατο σωμα
του αντρα της Λυγκεα,πρωτη νυχτα του γαμου,εκεινος κοιμονταν κι εκεινη ειχε στο
δεξι της χερι το κοφτερο μαχαιρι που της εδωσε διαταζοντας την ο πατερας να τον
σφαξει,μια απλη κινηση,απο πανω προς τα κατω,κι ο κυκνος βαφει τα ασπρα φτερα
του κατακοκκινα,γυρισε κι ειδε τον αντρα,η αναπνοη του ησυχη,''μια απλη κινηση
ειναι,να ετσι ,και κοβεται η αναπνοη του,η κινηση της ζωης''σκεφτηκε,πλησιασε
στο ανοιχτο παραθυρο,ειδε,νυχτα περασμενη,ησυχια στα δεντρα και στον αερα,
ακινησια,το φεγγαρι ασημενιο λαμπερο κυλαει στον ουρανο ολοκληρο,
 ''το ιδιο φεγγαρι''ψιθυρισε''οπως τοτε εκεινη τη βραδυα στη μακρινη πατριδα''
ζεστη βραδυα,κι ενα αθωο κοριτσι δεκαπεντε χρονων λουζονταν ξεγνοιαστο στα χλιαρα
νερα του ποταμου,λαμπερες σταλαγματιες στην απαλη επιδερμιδα της ,
''εγω ημουν εκεινο το κοριτσι'' συνεχισε ''κι οπως αμεριμνη κολυμπουσα ξαφνικα ακουσα
ανεπαισθητο ηχο,σαλεμα φυλλων,κοιταξα,δεν ειδα τιποτα,θα'ναι ο αερας που σιγοτρεμει
τους λογχοσχημους παπυρους,ξεχαστηκα μεσ'στην δροσερη απολαυση των νερων''
και παλι ακουστηκε ο χαμηλος θορυβος,και τοτε κοιταζοντας προς το μερος εκεινο τον
ειδε,ηταν ο ξαδερφος της Λυγκεας,και την εβλεπε,ποιος ξερει ποση ωρα εκει κρυμενος,
να πλενεται,
''ντραπηκα και φοβηθηκα,σαν μικρη ελαφινα που την παραμονευει δυνατο λιονταρι
στην πηγη που ξεδιψαει'',βγηκε αμεσως απ'τα νερα εντρομη αρπαξε τα ρουχα της
κι εφυγε τρεχοντας προς το σπιτι,''δεν ειπα τιποτα στον πατερα,δεν τον μαρτυρησα''
γυρισε προς τον κοιμισμενο αντρα,''τωρα μπορω να τον σκοτωσω,τον εχω στο χερι
μου'',πλησιασε στο κρεβατι,''παντα οταν ειχε φεγγαρι κατεβαινα νυχτα στον ποταμο
κι εβλεπα να φωτιζονται τα νερα απ'το φως του,εμενα εκει ωρα,σαν κατι να προσμενα,
κατι να συμβει καποιος να ερθει,δεν ηξερα γιατι,ποτε δεν ηρθε καποιος,σαν σε ονειρο
αυτο το ζουσα'',η λεπιδα του μαχαιριου γυαλισε,εριξε αστραπη στον γυμνο τοιχο και
πηδησε στο λαιμο του αντρα,''αποψε το ιδιο φεγγαρι,οπως στο ονειρο,κι αποψε δεν
ειναι ονειρο'',ο ψιθυρος της αναπνοης του αντρα δεν την φοβιζει,''αυτος ο αντρας
ειναι'' ψιθυριζει,ανοιγει τα δαχτυλα κι αφηνει να πεσει το μαχαιρι στο πατωμα,
στο θορυβο του ο αντρας εκανε μια κινηση να ξυπνησει αλλα δεν ξυπνησε βυθιστηκε
μεσα στον υπνο,πηρε το σεντονι και τον σκεπασε τρυφερα,ξαπλωσε διπλα του,
ενιωσε το δυνατο κορμι του στο απαλο κορμι της,απ'τ'ανοιχτο παραθυρο εμπαινε
το φως του φεγγαριου,
''το φως του φεγγαριου πανω στα νερα'' ψιθυρισε''τ'ονειρο μου αποψε'',κι εκλεισε
τα ματια να κοιμηθει.
.
.
.

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-Βιβλιο Α'-προταση β'- c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

.

.

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Βιβλιο Α'

προταση β'.

Προς τω δοθεντι σημειω τη δοθειση ευθεια ισην ευθειαν θεσθαι

Στο δοσμενο σημειο στη δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει 

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

.

β΄. Πρὸς τῷ δοθέντι σημείῳ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.

Ἔστω τὸ μὲν δοθὲν σημεῖον τὸ Α, ἡ δὲ δοθεῖσα εὐθεῖα ἡ ΒΓ· δεῖ δὴ πρὸς τῷ Α σημείῳ τῇ
δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴσην εὐθεῖαν θέσθαι.
Ἐπεζεύχθω γὰρ ἀπὸ τοῦ Α σημείου ἐπὶ τὸ Β σημεῖον εὐθεῖα ἡ ΑΒ, καὶ συνεστάτω ἐπ' αὐτῆς τρίγωνον ἰσόπλευρον τὸ ΔΑΒ, καὶ ἐκβεβλήσθωσαν ἐπ' εὐθείας ταῖς ΔΑ, ΔΒ εὐθεῖαι αἱ ΑΕ, ΒΖ,
καὶ κέντρῳ μὲν τῷ Β διαστήματι δὲ τῷ ΒΓ κύκλος γεγράφθω ὁ ΓΗΘ, καὶ πάλιν κέντρῳ τῷ Δ καὶ διαστήματι τῷ ΔΗ κύκλος γεγράφθω ὁ ΗΚΛ.
Ἐπεὶ οὖν τὸ Β σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΓΗΘ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ. πάλιν, ἐπεὶ τὸ Δ σημεῖον κέντρον ἐστὶ τοῦ ΚΛΗ κύκλου, ἴση ἐστὶν ἡ ΔΛ τῇ ΔΗ, ὧν ἡ ΔΑ τῇ ΔΒ ἴση ἐστίν. λοιπὴ
ἄρα ἡ ΑΛ λοιπῇ τῇ ΒΗ ἐστὶν ἴση. ἐδείχθη δὲ καὶ ἡ ΒΓ τῇ ΒΗ ἴση· ἑκατέρα ἄρα τῶν ΑΛ, ΒΓ τῇ
ΒΗ ἐστὶν ἴση. τὰ δὲ τῷ αὐτῷ ἴσα καὶ ἀλλήλοις ἐστὶν ἴσα· καὶ ἡ ΑΛ ἄρα τῇ ΒΓ ἐστὶν ἴση.
Πρὸς ἄρα τῷ δοθέντι σημείῳ τῷ Α τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ τῇ ΒΓ ἴση εὐθεῖα κεῖται ἡ ΑΛ·
ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.

.

.

β'.Στο δοσμενο σημειο στη δοσμενη ευθεια ιση ευθεια να τοποθετηθει. 

Εστω το μεν δοσμενο σημειο το Α,η δε δοσμενη  ευθεια η ΒΓ.πρεπει στο Α σημειο στη
δοσμενη ευθεια ΒΓ ιση ευθεια να τοποθετηθει.
Συνδεεται απο το Α σημειο επι το Β σημειο ευθεια ΑΒ,και κατασκευαζεται πανω αυτης
τριγωνο ισοπλευρο το ΔΑΒ,και προεκτεινονται σε ευθεια στις ΔΑ,ΔΒ  ευθειες οι  ΑΕ,ΒΖ,
και με κεντρο μεν στο Β  με διαστημα ισο στο ΒΓ κυκλος θα εχει γραφει ο ΓΗΘ,και παλι με
κεντρο στο Δ και με διαστημα ισο στο ΔΗ κυκλος θα εχει γραφει ο ΗΚΛ.
Επειδη λοιπον το Β σημειο κεντρο ειναι του ΓΗΘ κυκλου,ιση ειναι η ΒΓ στη ΒΗ.παλι,επειδη
το Δ σημειο κεντρο ειναι του ΚΛΗ κυκλου,ιση ειναι η ΔΛ στη ΔΗ,οντας η ΔΑ στη ΔΒ ιση
ειναι.η υπολοιπη επομενως η ΑΛ στην υπολοιπη την ΒΗ ειναι ιση.αποδειχτηκε δε και η ΒΓ
στη ΒΗ ιση.καθε μια επομενως των ΑΛ,ΒΓ στη ΒΗ ειναι ιση.τα δε στο ιδιο ισα και μεταξυ
τους ειναι ισα.και η ΑΛ επομενως στη ΒΓ ειναι ιση.
Επομενως στο δοσμενο σημειο στο Α  στη δοσμενη ευθεια ΒΓ ιση ευθεια βρισκεται η ΑΛ.
αυτο το οποιο επρεπε να γινει.
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-Βιβλιο Α'-προταση β'
-animations αποδειξης c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music  Iannis Xenakis Rebonds A
.
.
.
.
.

ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-Στοιχεια Α'-προτασεις ε' και στ'.-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ-Στοιχεια Α'-προτασεις ε' και στ'.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
.
ε'. Τῶν ἰσοσκελῶν τριγώνων αἱ πρὸς τῇ βάσει γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν, καὶ
προσεκβληθεισῶν τῶν ἴσων εὐθειῶν αἱ ὑπὸ τὴν βάσιν γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις ἔσονται.

Ἔστω τρίγωνον ἰσοσκελὲς τὸ ΑΒΓ ἴσην ἔχον τὴν ΑΒ πλευρὰν τῇ ΑΓ πλευρᾷ, καὶ προσεκβεβλήσθωσαν ἐπ' εὐθείας ταῖς ΑΒ, ΑΓ εὐθεῖαι αἱ ΒΔ, ΓΕ· λέγω, ὅτι ἡ μὲν ὑπὸ ΑΒΓ 

γωνία τῇ ὑπὸ ΑΓΒ ἴση ἐστίν, ἡ δὲ ὑπὸ ΓΒΔ τῇ ὑπὸ ΒΓΕ. Εἰλήφθω γὰρ ἐπὶ τῆς ΒΔ τυχὸν 

σημεῖον τὸ Ζ, καὶ ἀφῃρήσθω ἀπὸ τῆς μείζονος τῆς ΑΕ τῇ ἐλάσσονι τῇ ΑΖ ἴση ἡ ΑΗ, καὶ 

ἐπεζεύχθωσαν αἱ ΖΓ, ΗΒ εὐθεῖαι. Ἐπεὶ οὖν ἴση ἐστὶν ἡ μὲν ΑΖ τῇ ΑΗ ἡ δὲ ΑΒ τῇ ΑΓ, δύο δὴ 

αἱ ΖΑ, ΑΓ δυσὶ ταῖς ΗΑ, ΑΒ ἴσαι εἰσὶν ἑκατέρα ἑκατέρᾳ· καὶ γωνίαν κοινὴν περιέχουσι τὴν 

ὑπὸ ΖΑΗ· βάσις ἄρα ἡ ΖΓ βάσει τῇ ΗΒ ἴση ἐστίν, καὶ τὸ ΑΖΓ τρίγωνον τῷ ΑΗΒ τριγώνῳ ἴσον 

ἔσται, καὶ αἱ λοιπαὶ γωνίαι ταῖς λοιπαῖς γωνίαις ἴσαι ἔσονται ἑκατέρα ἑκατέρᾳ, ὑφ' ἃς αἱ 

ἴσαι πλευραὶ ὑποτείνουσιν, ἡ μὲν ὑπὸ ΑΓΖ τῇ ὑπὸ ΑΒΗ, ἡ δὲ ὑπὸ ΑΖΓ τῇ ὑπὸ ΑΗΒ. καὶ ἐπεὶ 

ὅλη ἡ ΑΖ ὅλῃ τῇ ΑΗ ἐστιν ἴση, ὧν ἡ ΑΒ τῇ ΑΓ ἐστιν ἴση, λοιπὴ ἄρα ἡ ΒΖ λοιπῇ τῇ ΓΗ ἐστιν 

ἴση. ἐδείχθη δὲ καὶ ἡ ΖΓ τῇ ΗΒ ἴση· δύο δὴ αἱ ΒΖ, ΖΓ δυσὶ ταῖς ΓΗ, ΗΒ ἴσαι εἰσὶν ἑκατέρα 

ἑκατέρᾳ· καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΒΖΓ γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΓΗΒ ἴση, καὶ βάσις αὐτῶν κοινὴ ἡ ΒΓ· καὶ τὸ 

ΒΖΓ ἄρα τρίγωνον τῷ ΓΗΒ τριγώνῳ ἴσον ἔσται, καὶ αἱ λοιπαὶ γωνίαι ταῖς λοιπαῖς γωνίαις 

ἴσαι ἔσονται ἑκατέρα ἑκατέρᾳ, ὑφ' ἃς αἱ ἴσαι πλευραὶ ὑποτείνουσιν· ἴση ἄρα ἐστὶν ἡ μὲν 

ὑπὸ ΖΒΓ τῇ ὑπὸ ΗΓΒ ἡ δὲ ὑπὸ ΒΓΖ τῇ ὑπὸ ΓΒΗ. ἐπεὶ οὖν ὅλη ἡ ὑπὸ ΑΒΗ γωνία ὅλῃ τῇ ὑπὸ 

ΑΓΖ γωνίᾳ ἐδείχθη ἴση, ὧν ἡ ὑπὸ ΓΒΗ τῇ ὑπὸ ΒΓΖ ἴση, λοιπὴ ἄρα ἡ ὑπὸ ΑΒΓ λοιπῇ τῇ ὑπὸ 

ΑΓΒ ἐστιν ἴση· καί εἰσι πρὸς τῇ βάσει τοῦ ΑΒΓ τριγώνου. ἐδείχθη δὲ καὶ ἡ ὑπὸ ΖΒΓ τῇ ὑπὸ 

ΗΓΒ ἴση· καί εἰσιν ὑπὸ τὴν βάσιν. Τῶν ἄρα ἰσοσκελῶν τριγώνων αἱ πρὸς τῇ βάσει γωνίαι 

ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν, καὶ προσεκβληθεισῶν τῶν ἴσων εὐθειῶν αἱ ὑπὸ τὴν βάσιν γωνίαι ἴσαι 

ἀλλήλαις ἔσονται· ὅπερ ἔδει δεῖξαι.

.

.

ε'.Των ισοσκελων τριγωνων οι προς στη βαση γωνιες ισες η μια με την αλλη ειναι,

και προεκτεινομενων των ισων ευθειων οι υπο τη βαση γωνιες ισες η μια με την

αλλη γινονται. 

Εστω τριγωνο ισοσκελες το ΑΒΓ ιση εχον την ΑΒ πλευρα στην ΑΓ πλευρα,και ας εχουν
προεκταθει σ'ευθεια στις ΑΒ,ΑΓ ευθειες οι ΒΔ,ΓΕ.λεγω,οτι η μεν υπο ΑΒΓ  γωνια στην
υπο ΑΓΒ ιση ειναι,η δε υπο ΓΒΔ στην υπο ΒΓΕ.
Ας ληφθει επι της ΒΔ τυχον σημειον το Ζ,και ας  αφαιρεθει απο της μεγαλυτερης της
ΑΕ στη μικροτερη στη ΑΖ ιση η ΑΗ,κι ας συνδεθουν οι ΖΓ,ΗΒ ευθειες.Επειδη λοιπον
ιση ειναι η μεν ΑΖ στην ΑΗ η δε ΑΒ στην ΑΓ ,δυο ακομα οι ΖΑ,ΑΓ στις δυο ΗΑ,ΑΒ ισες
ειναι καθε μια με καθε μια.και γωνια κοινη περιεχουν την υπο ΖΑΗ.επομενως η βαση
ΖΓ στη βαση ΗΒ ιση ειναι,και το ΑΖΓ τριγωνο στο ΑΗΒ τριγωνο ισο ειναι,και οι λοιπες
γωνιες στις λοιπες γωνιες ισες γινονται η καθε μια με καθε μια,αυτες που οι ισες
πλευρες υποτεινουν, η μεν υπο ΑΓΖ στην υπο ΑΒΗ,η δε υπο ΑΖΓ στην υπο ΑΗΒ.και
επειδη ολη η ΑΖ σε ολη την ΑΗ ειναι ιση,ακομα η ΑΒ στην ΑΓ ειναι ιση,επομενως η
λοιπη ΒΖ στη λοιπη ΓΗ ειναι ιση.δειχθηκε δε και η ΖΓ στην ΗΒ ιση.δυο ακομα οι
ΒΖ,ΖΓ στις δυο ΓΗ,ΗΒ ισες ειναι καθε μια με καθε μια.και η γωνια υπο  ΒΖΓ στη
γωνια υπο ΓΗΒ ιση,και βαση αυτων κοινη η ΒΓ.και το ΒΖΓ επομενως τριγωνο στο ΓΗΒ
τριγωνο ισο ειναι,και οι λοιπες γωνιες στις λοιπες γωνιες ισες γινονται καθε μια
με καθε μια,αυτες που οι ισες πλευρες υποτεινουν.ιση επομενως ειναι η μεν υπο
ΖΒΓ στην υπο  ΗΓΒ η δε υπο ΒΓΖ στην υπο ΓΒΗ.επειδη λοιπον ολη η υπο ΑΒΗ γωνια με
ολη την υπο ΑΓΖ γωνια δειχθηκε ιση,αφου η υπο ΓΒΗ στην υπο  ΒΓΖ ιση,η λοιπη
επομενως υπο ΑΒΓ στην λοιπη υπο ΑΓΒ ειναι ιση.και ειναι προς  στην βαση του ΑΒΓ
τριγωνου.δειχθηκε δε και η υπο ΖΒΓ στην υπο ΗΓΒ ιση. και ειναι υπο τη βαση.
Επομενως των ισοσκελων τριγωνων οι προς στη βαση γωνιες ισες η μια με την αλλη
ειναι,και προεκτεινομενων των ισων ευθειων οι υπο τη βαση γωνιες ισες η μια με
την αλλη γινονται. αυτο το οποιο επρεπε να δειχθει.
.
.

στ'. Ἐὰν τριγώνου αἱ δύο γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις ὦσιν, καὶ αἱ ὑπὸ τὰς ἴσας γωνίαις 

ὑποτείνουσαι πλευραὶ ἴσαι ἀλλήλαις ἔσονται.

Ἔστω τρίγωνον τὸ ΑΒΓ ἴσην ἔχον τὴν ὑπὸ ΑΒΓ γωνίαν τῇ ὑπὸ ΑΓΒ γωνίᾳ· λέγω, ὅτι καὶ
πλευρὰ ἡ ΑΒ πλευρᾷ τῇ ΑΓ ἐστιν ἴση. Εἰ γὰρ ἄνισός ἐστιν ἡ ΑΒ τῇ ΑΓ, ἡ ἑτέρα αὐτῶν μείζων
ἐστίν. ἔστω μείζων ἡ ΑΒ, καὶ ἀφῃρήσθω ἀπὸ τῆς μείζονος τῆς ΑΒ τῇ ἐλάττονι τῇ ΑΓ ἴση ἡ
ΔΒ, καὶ ἐπεζεύχθω ἡ ΔΓ. Ἐπεὶ οὖν ἴση ἐστὶν ἡ ΔΒ τῇ ΑΓ κοινὴ δὲ ἡ ΒΓ, δύο δὴ αἱ ΔΒ, ΒΓ δύο
ταῖς ΑΓ, ΓΒ ἴσαι εἰσὶν ἑκατέρα ἑκατέρᾳ, καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΔΒΓ γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΑΓΒ ἐστιν ἴση·
βάσις ἄρα ἡ ΔΓ βάσει τῇ ΑΒ ἴση ἐστίν, καὶ τὸ ΔΒΓ τρίγωνον τῷ ΑΓΒ τριγώνῳ ἴσον ἔσται, τὸ
ἔλασσον τῷ μείζονι· ὅπερ ἄτοπον· οὐκ ἄρα ἄνισός ἐστιν ἡ ΑΒ τῇ ΑΓ· ἴση ἄρα. Ἐὰν ἄρα
τριγώνου αἱ δύο γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις ὦσιν, καὶ αἱ ὑπὸ τὰς ἴσας γωνίας ὑποτείνουσαι
πλευραὶ ἴσαι ἀλλήλαις ἔσονται· ὅπερ ἔδει δεῖξαι.

.

.

στ'.Εαν τριγωνου οι δυο γωνιες ισες η μια με την αλλη ειναι,και οι υπο τις ισες γωνιες 

υποτεινουσες πλευρες ισες η μια με την αλλη γινονται.

Εστω τριγωνο το ΑΒΓ ισην εχον την υπο ΑΒΓ γωνια στη υπο ΑΓΒ γωνια.λεγω,οτι και η
πλευρα ΑΒ στη πλευρα ΑΓ ειναι ιση.Εαν επομενως ανιση ειναι η ΑΒ στη ΑΓ,η αλλη απο
αυτες μεγαλυτερη ειναι. εστω μεγαλυτερη η ΑΒ,κι ας αφαιρεθει απο της μεγαλυτερης
της ΑΒ στη μικροτερη στη ΑΓ ιση η ΔΒ.κι ας συνδεθει η ΔΓ.Επειδη λοιπον ιση ειναι η ΔΒ
στην ΑΓ κοινη δε η ΒΓ,δυο τοτε οι ΔΒ,ΒΓ στις δυο ΑΓ,ΓΒ ισες ειναι καθε μια με καθε μια,
και η γωνια υπο ΔΒΓ στη γωνια υπο ΑΓΒ ειναι ιση.επομενως η βαση ΔΓ στη βαση ΑΒ ιση
ειναι,και το ΔΒΓ τριγωνο στο ΑΓΒ τριγωνο ισο ειναι,το μικροτερο στο μεγαλυτερο.αυτο
το οποιο ειναι ατοπο.επομενως δεν ειναι ανιση η ΑΒ στην ΑΓ.ιση επομενως.
Εαν επομενως τριγωνου οι δυο γωνιες ισες η μια με την αλλη ειναι,και οι υπο τις ισες
γωνιες υποτεινουσες πλευρες ισες η μια με την αλλη γινονται.
αυτο το οποιο επρεπε να δειχθει.
.
.
.

Μορφές-αναγλυφες σε πέτρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η Ανακάλυψη της Αρχαιας Πόλης-χ.ν.κουβελης

εκείνο το χωράφι ήταν διασπαρτο από σχεδόν επίπεδες πέτρες.καποιες ήταν μισοχωμενες
σκεπασμενες με χώματα κι αγριοχορτα,τις τραβουσαμε με προσοχή και τις καθαριζαμε,
επειτα τις κοιτούσαμε μια μια και εικαζαμε τι να εικονιζανε,πιθανως ήρωες,τους θεούς των
άντρες και γυναίκες,επικες σκηνές,μάχες,παλεμα και ειρηνικές,γάμους,γιορτές,χορούς,αλλά
και ζώα και φυτά και κτίρια,σε μια διακριναμε μια καθισμένη νεαρή κοπέλα να διαλέγει τα
κοσμήματα της κι ένας νεαρός άντρας να στέκεται όρθιος διπλα της, σε μια άλλη δυο άντρες
παλεύουν, μας έκανε εντύπωση η λιτότητα και η αυστηρότητα της τέχνης,ενα δέντρο, πιθανώς
μηλιά, ήταν γεματο φρούτα, σ'αυτές τις πέτρες ένιωθες τη ζωή αυτών των ανθρώπων να
παλλεται,να ζωντανεύει,οσο και να ψάξαμε δεν βρήκαμε πέτρες με επιγραφές,αδυνατο ένας
τόσο προηγμενος πολιτισμος να μην είχε γραφή, παρατηρώντας τις εικόνες στις πέτρες τις
ταξινομισαμε σε κατηγορίες,επικές,ειρηνικές, ήρωες,θεοί,αυτές ανήκουν στον α καλλιτεχνη
σύμφωνα με το ύφος, εκείνες με το β καλλιτεχνη,αυτες αρχαιοτερες,εκείνες μεταγενεστερες,
σε κάποιες αναγνωριζαμε πως ανήκουν στον κύκλο ενός θεού,αναπαριστουσαν σκηνές του
μύθου του η'ενός ήρωα,με σκηνες των αθλών του η' ενός επιφανους προσωπου με σκηνές
του βίου του,ενα χρόνο τώρα,από την πρώτη μέρα της ανακάλυψης, επισκεπτομαστε τον
αρχαιολογικό χώρο και καθε μέρα βρίσκουμε καινούργια ευρηματα και τα εντασουμε στα
προηγούμενα και επιστημονικα τα εξεταζουμε δημιουργώντας βαθμιαία το πρόσωπο αυτού
του αρχαίου του πολιτισμού.
.
.

.
Μορφές-αναγλυφες σε πέτρα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-music Iannis Xenakis Orient Occident
.
.
.
.

.

Ευκλειδης-Παππος-και η 5 προταση των Στοιχειων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Παππος ο Αλεξανδρευς[3ος-4ος αι. μ.Χ]Μεγαλος Ελληνας μαθηματικος της Αλεξανδρειας.
Εγραψε,εκτος των αλλων,την Μαθηματικη Συναγωγη,8 βιβλια.
.
.
Η ΕΥΦΥΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΤΗΣ Ε' ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ Α'
ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ-χ.ν.κουβελης

ε΄. Τῶν ἰσοσκελῶν τριγώνων αἱ πρὸς τῇ βάσει γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν, καὶ προσεκβληθεισῶν
τῶν ἴσων εὐθειῶν αἱ ὑπὸ τὴν βάσιν γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις ἔσονται.
[τα ισοσκελη τριγωνα εχουν τις παρα την βασιν γωνιες ισες]
.
Αν το τριγωνο ΑΒΓ ειναι ισοσκελες,ΑΒ=ΑΓ τοτε:γωνια Β=Γ γωνια,παρα την βασιν
Αποδειξη του Παππου:Αν μεταφερουμε[μεταθεσουμε] ενα σχημα τοτε αυτο
παραμενει[ειναι]το ιδιο και αλλο.

στα τριγωνα ΒΑΓ και ΓΑΒ ειναι ΑΒ=ΑΓ,ΑΓ=ΑΒ και γωνια ΒΑΓ=ΓΑΒ γωνια
τοτε απο την δ' προταση:
 Ἐὰν δύο τρίγωνα τὰς δύο πλευρὰς [ταῖς] δυσὶ πλευραῖς ἴσας ἔχῃ ἑκατέραν ἑκατέρᾳ
καὶ τὴν γωνίαν τῇ γωνίᾳ ἴσην ἔχῃ τὴν ὑπὸ τῶν ἴσων εὐθειῶν περιεχομένην, καὶ τὴν
βάσιν τῇ βάσει ἴσην ἕξει, καὶ τὸ τρίγωνον τῷ τριγώνῳ ἴσον ἔσται, καὶ αἱ λοιπαὶ γωνίαι
ταῖς λοιπαῖς γωνίαις ἴσαι ἔσονται ἑκατέρα ἑκατέρᾳ, ὑφ' ἃς αἱ ἴσαι πλευραὶ ὑποτείνουσιν.
[εαν δυο τριγωνα εχουν δυο πλευρες τους μια προς μια ισες και τις περιεχομενες σ'αυτες
τις πλευρες γωνιες ισες ,τοτε ειναι ισα,και εχουν και τ'αλλα τους στοιχεια,γωνιες και
πλευρες,ισα ενα προς ενα.]
εχω:τριγωνο ΒΑΓ=ΓΑΒ τριγωνο.Επομενως:γωνια Β=Γ γωνια,παρα την βασιν γωνιες.
Οπερ εδει δειξαι.
.
.
.

αναγλυφα-σε πετρες απο αρχαια πολη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΕΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τεταρτη,πρωι.Ανακαλυψαμε μια πετρινη επιγραφη ,διαστασεων 50 εκ.χ 70εκ. και
παχους 7.50 εκ.,η χαραγμενη γραφη ηταν στο μεγιστο τμημα της διαβρωμενη,
αφου επιμελως την καθαρισαμε,αποτελουνταν απο 10 στιχους,καταφεραμε να
ξεχωρισουμε:

...ΑΓΟΡΗΘΕΝ...ΑΓΡ[Η].........ΦΟ.....[1ος στιχος]
ΕΤΙ...ΑΤΕ ΠΟΣΣΙ[Ν]...ΕΠΑΕΘΛΩ.......[2ος ]
...ΓΑ[Ι]ΑΝ...ΕΛΚΩΝ...........Δ............[3ος]
........Α.......ΓΕ............ΕΚΝΗΟΣ........[4ος]
...ΒΟΩΝΕΙΛΙ[ΠΟΔΩΝ]...ΔΕΝΔ[ΡΕ]Α..[5ος]
...ΟΛ[Ι]ΒΡΟΣ................ΤΥ.......ΑΝ...[6ος]
ΧΑΛΚΩΙ.....ΥΨΙ......ΚΙ...Ω......ΗΣΙ......[7ος]
..ΑΛΩ.......ΕΛΙΟΣ............ΤΕΥΧΕΣΣΙΝ[8ος]
...ΤΙΕΝΧΕΡΣΙΝ.....ΤΑ...ΑΓΛΑΟΣ.....Ε..[9ος]
ΚΑΙΚΥΜΑ[ΤΙ]...ΑΛΑΣΤΟΝΜΥΘΟΝ...[10ος]
.
ΑΓΟΡΗΘΕΝ           ΑΓΡ           ΦΟ
   ΕΤΙ   ΑΤΕ ΠΟΣΣΙ              ΕΠΑΕΘΛΩ
 ΓΑ ΑΝ   ΕΛΚΩΝ                Δ
        Α       ΓΕ              ΕΚΝΗΟΣ
ΒΟΩΝΕΙΛΙ                 ΔΕΝΔ  Α
   ΟΛ ΒΡΟΣ   ΤΥ                    ΑΝ
ΧΑΛΚΩΙ    ΥΨΙ     ΚΙ    Ω                ΗΣΙ
   ΑΛΩ    ΕΛΙΟΣ               ΤΕΥΧΕΣΣΙΝ
     ΤΙΕΝΧΕΡΣΙΝ      ΤΑ    ΑΓΛΑΟΣ       Ε
ΚΑΙΚΥΜΑ          ΑΛΑΣΤΟΝΜΥΘΟΝ
.
.
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΕΙΚΑΣΙΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ

απο πρωτη εξεταση το συμπερασμα μας ηταν πως ισως ειναι αποσπασμα ενος
επικου ποιηματος,που ψαλλει τον αθλο ενος ηρωα, εξαγομενο απο τις λεξεις:
αγλαος[λαμπρος,εξοχος]-τευχεσσιν[αρματα,οπλα]-χαλκωι[χαλκος,σιδερος]-
επαεθλω[βραβειο,αθλος].
απο τη λεξη:αγορηθεν[αγορη,αγορα,συνελευσις]εξαγεται πως η ληψη αποφασεων
λαμβανονταν συλλογικα.
οι λεξεις:αγρη[κυνηγι,ψαρεμα],-εκ νηος[καραβι,πλοιο]-και κυματι[στα κυματα,
θαλασοταραχη,τρικυμια],σημαινουν πως η περιπετεια του ηρωα ηταν στη
θαλασσα,ναυτικη.
οι λεξεις:γαιαν[γη,στερια],-ελκων[τραβω],-βοων ειλιποδων[βοδια με τα ποδια
συστρεφομενα καθως βαδιζουν],-δενδρεα[δεντρα,δασος,φυτεια]-δειχνουν πως
αποβιβαστηκε σε καποιο δασωμενο νησι με βοδια.
η λεξη:ολιβρος[γλιστερος,υγρασμενος]-ελιος[ηλιος]περιγραφουν κλιματολογικες
συνθηκες,υγρασια,ζεστη[τροπικο κλιμα]
-το-αλαστον μυθον τε[λογος,αφηγηση] -δηλωνει την με λογο[απαγγελια]εξυμνηση
αυτης της αλαστης [αξεχαστης,αλησμονητης] θαλασσινης περιπετειας,του αθλου,
του αγλαου[λαμπρου]ὴρωα.
.
μια ελευθερη[υποθετικη]αποδοση του κειμενου της επιγραφης:
[ο ηρωας σταλθηκε σε καποιο μακρυνο νησι νἀρπαξει τα βοδια
και τα φερει]
.
μαζευτηκαν στην αγορα κι ολοι μαζι αποφαση πηραν ο ηρωας
στη θαλασσα κυνηγι να παει και σαν γυρισει να τον βραβευσουν
κι οταν σε μακρυνο νησι εφτασε εκει εσυρε με τους συντροφους
στη στερια το κοιλο καραβι κι ηταν εκει βοσκουσαν βοδια πολλα
στριφτοποδαρα  και ηταν πυκνα δαση και γυρω γυρω γλιστερα βραχια   5
τοτε ορμησαν καταπανω στα ζωα με φωνες και με τα χαλκινα σπαθια
κι ο ηλιος καυτος ελαμπε στ'αρματα και σαν τ'αρπαξε στα χερια του
τα βοδια ο λαμπρος ηρωας στα αμπαρια μεσα τα'κλεισε του καραβιου
παλευοντας με τα κυματα μερες και νυχτες γυρισε μ'αυτα κι εμεις
σε γιορτη ας τον τιμησουμε και τον αξεχαστο αθλο του να ψαλλουμε  10
.
.
.

λαβυρινθος βιβλιοθηκη σκακι-labyrinthus Bibliothiki Chess-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ-χ.ν.κουβελης

Αυτο που συνεβαινε στη Μεγαλη Βιβλιοθηκη δεν μπορουσε να το εξηγησει.Εξαφανι-
ζονταν τα βιβλια.Στη οθονη του κεντρικου υπολογιστη με τον καταλογο των βιβλιων
εμφανιζονταν με γρηγορο ρυθμο ο τιτλος του βιβλιου,ο αριθμος της καταταταξης του,
ο χαρτης της θεσης του στη βιβλιοθηκη,με ολα τα στοιχεια θεσης του,στους διαδρομους
και στα ραφια της,η  περιληψη του θεματος του,και αναβοσβηνε η λεξη DELETE με κοκκινα
γραμματα.Σαν καποιος η' καποιοι να τα εκλεβαν.Ηταν ο  γενικος διευθυντης της
βιβλιοθηκης,μια δεκαετια,αυτο δεν ξανα ειχε συμβει.Οι καμερες παρακουλουθησης
σαρωναν το χωρο ακαταπαυστα 24 ωρες το 24ωρο,ηταν αδυνατο καποιος να αφαιρεσει
ενα βιβλιο και να το βγαλει εξω απο τη βιβλιοθηκη.
Αυτη η βιβλιοθηκη ηταν δικη του επινοηση,γι'αυτο και υπερηφανευονταν.Δημιουργησε
ενα χωρο οπου ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει,που γραφονται και θα γραφτουν να
περιεχονται σ'αυτη.Η Μεγαλη Βιβλιοθηκη.Τεραστια στις διαστασεις,σχεδον απεραντη.
Μονο οι υπαλληλοι-βιβλιοθηκαριοι της εισερχονταν στον κυριο χωρο της βιβλιοθηκης
με τα βιβλια.
Τους ενημερωσε τι συνεβαινε και συζητησαν πως μπορουσε να λυθει το προβλημα.Οι δια
γραφες των βιβλιων συνεχιζονταν,ενα μηνα,με συνεχως αυξανομενο ρυθμο.Ειχαν
διαγραφει πανω απο 500.000 βιβλια.
Ενα πρωι,ακριβως 10 η ωρα,χτυπησε η πορτα του γραφειου του και μπηκε ενας
υπαλληλος,του εδειξε ενα ειστημονικο περιοδικο,το TRACTATUS και του ειπε:ειναι
το τελευταιο τευχος και περιεχει ενα αρθρο που διαισθανονταν πως ισως εχει ενδια-
φερον για την περιπτωση  της διαγραφης των βιβλιων.Το ανοιξε στη σελιδα του αρθρου
και του το εδωσε.Το διαβασε.
Εγραφε για εναν υπολογιστη τεραστιας τεχνητης εφυιας που σε αυτον ενα γλωσσικο
προγραμμα μπορει να παραγει με τρομακτικα γρηγορο  ρυθμο κειμενα και τα συγκρινει
με τα βιβλια που εχουν γραφτει και βρισκονται αποθηκευμενα στον τεραστιο χωρο
μνημης του.Αρχιζοντας απο τα απλα γραμματα δημιουργει ολα τα κειμενα,λογοτεχνικα,
ποιησης,φιλοσοφιας,μαθηματικων,επιστημης,ολα τα βιβλια,κι αυτα που γραφονται
τωρα,αλλα κι αυτα που θα γραφτουν στο μελλον,ακομα κι αυτα που δεν γραφτηκαν η'
δεν θα γραφτουν ποτε.Αναφερε ενδεικτικα καποιους τιτλους βιβλιων.
Σταματησε το διαβασμα.Μαλλον  καποιος απατεωνας ειναι,ειπε στον υπαλληλο,κι εκλεισε το περιοδικο.Ο υπαλληλος εφυγε.
Η οθονη μπροστα του εδειχνε συνεχως τα βιβλια που διαγραφονταν.Τον επιασε  μεγαλη
απελπισια.Ζαλιστηκε απο τον τεραστιο αριθμο κοκκινων DELETE.Οταν συνηρθε φοβηθηκε
μηπως διαγραφει και το συγκεκριμενο περιοδικο,η' το αρθρο.Ανοιξε με αγωνια το περιο-
δικο,ευτυχως βρηκε το αρθρο και σημειωσε το ονομα του συγγραφεα και την διευθυνση
του.
Την αλλη μερα πηγε στην περιοχη της διευθυνσης,στο κεντρο της πολης,ανεβηκε στον
τριτο οροφο μιας 7οροφης πολυκατοικιας.Βρηκε το ονομα και χτυπησε τη πορτα.Του ανοι-
ξαν,μπηκε.
Στο γραφειο ηταν η γραμματεας ,μια νεαρη κοπελα.Της ειπε πως θελει να δει τον
διευθυντη της.Εκεινη πηρε τηλεφωνο και του ειπε να περασει στο επομενο γραφειο,
τον περιμενει.
Εκει τον υποδεχτηκε ενας αντρας μετριου αναστηματος περιπου πενηντα χρονων
καθισμενος σ'ενα γραφειο.Του ειπε πως ειναι ο διευθυντης της Μεγαλης Βιβλιο-
θηκης,ειδε ενα αδιορατο μειδιαμα στα χειλη του αλλου,και διαβασε το αρθρο του στο
περιοδικο και τον επισκεφτηκε γιατι τον ενδιαφερει πολυ το θεμα,πως μπορει ενας ο
υπολογιστης σαν αυτον να ενταχθει στη βιβλιοθηκη.
Εκεινος ευγενικα  του ειπε πως ειναι στη διαθεση του.Σηκωθηκε και πηγαν στο διπλανο
δωματιο,ενας χωρος σχεδον κυβικος οπως και ο προηγουμενος.Εκει μεσα ηταν ο
υπολογιστης και του εδειξε την οθονη του.
Εκει καθε φορα που παραγονταν ενα βιβλιο,γραφονταν ο τιτλος του,o συγγραφεας του,
η ημερομηνια εκδοσης του κι ο εκδοτικος οικος,το θεμα του,SAVE και EDIT.Ο επιστημονας
του ειπε πως καθε φορα παραγεται,πιστοποιημενα,ενα βιβλιο,εκεινο αποθηκευεται στην
τεραστια μνημη του υπολογιστη και εκτυπωνεται πανομοιοτυπα με την πρωτη εκδοση του
και το τυπωμενο βιβλιο αυτοματα παιρνει τη θεση του στη βιβλιοθηκη που ειναι στο
αλλο δωματιο.
Τοτε του περασε η ιδεα,κι ισως ετσι εξηγειται η εξαφανιση των βιβλιων της Μεγαλης
Βιβλιοθηκης.Καθε φορα που ο υπολογιστης αυτος παραγει ενα βιβλιο και το κανει SAVE
και EDIT τοτε ταυτοχρονα στην Μεγαλη Βιβλιοθηκη γινεται DELETE του βιβλιου.
Δεν του φανερωσε τη σκεψη του.Περασαν στον χωρο της βιβλιοθηκης,αυτος ηταν
τεραστιων διαστασεων,και τον περιηγησε μεσα σ'αυτον.Του εδειχνε με υπερηφανεια το
κατορθωμα του.
Περπατουσαν στους  διαδρομους της αναμεσα στα ραφια πολυ ωρα,του φανηκε ο χρονος
απειρος,το ιδιο και ο χωρος.Εβρισκε καταληκτικη ομοιοτητα με την δικη  του Βιβλιοθηκη,
σαν να ηταν η ιδια Μεγαλη Βιβλιοθηκη,μονο που στη δικη του εξαφανιζονταν συνεχως τα
βιβλια της ενω σ'αυτη εμφανιζονταν τα βιβλια της.Η δικη του αδειαζε κι αυτη γεμιζε.
Του φανηκε,τον κοιταξε καλυτερα να βεβαιωθει,πως αυτος ο ανθρωπος του εμοιαζε,αν
τους εβλεπε μαζι ενας τριτος ανθρωπος,η'και χωριστα εναν-εναν,δεν θα ξεχωριζε ποιος
ειναι ο ενας και ποιος ο αλλος.
Επεστρεψαν στον υπολογιστη,του ειπε πως αν θελει μπορει να καθησει να παρατηρησει με
την ησυχια του τη λειτουργια του προγραμματος του υπολογιστη κι αν θελει,αυτο το
τονισε,να εκτυπωσει για οποιδηποτε  χρηση οποιοδηοτε βιβλιο ηθελε,αυτος εχει
μια πολυ επιγουσα υποθεση και πρεπει να φυγει.Τον χαιρετησε κι εφυγε.
Εμεινε μονος του στο δωματιο με τον υπολογιστη.
Μετα απο ωρα θελησε να φυγει και πηγε προς το πρωτο γραφειο που βρισκονταν η
γραμματεας.
Βρεθηκε σ'ενα χωρο κυβικο αδειο με οχτω ανοιχτες  πορτες,οι τεσσερες μια στη μεση
καθε τοιχου κι οι αλλες τεσσερες στις τεσσερες γωνιες του.Περασε απο μια,ο επομενος
χωρος πανομοιοτυπος με τον προηγουμενο,κυβικος,αδειος,με οχτω ανοιχτες πορτες.
Περασε στον επομενο,παλι το ιδιο δωματιο.Συνεχισε,ολα τα δωματια ιδια.
Του φανηκε πως ηταν απειρος ο αριθμος των δωματιων και απειρος ο χρονος της
διαδρομης του εκει .Εγκλωβισμενος σ'εναν λαβυρινθο αδειων κυβικων δωματιων,
κατασκευασμενον ισως απο αυτον τον επιστημονα.Στο κεντρο του λαβυρινθου ειναι,
σιγουρα,η Μεγαλη Βιβλιοθηκη.
Σε καποιο απ'αυτα τα δωματια παρατηρησε,για πρωτη φορα το δαπεδο,ηταν μαυρο,ενω
ολων των προηγουμενων μεχρι εκεινη τη στιγμη ηταν ασπρο.Περασε απο μια απο τις
πορτες των τοιχων στο αλλο,το δαπεδο ηταν ασπρο,περασε στο αλλο,μαυρο το δαπεδο,
μια συνεχης εναλλαγη μαυρων-ασπρων δαπεδων.Οταν ομως περνουσε απο μια απο τις
πορτες των γωνιων στο αλλο τοτε,αναλογα,αν βρισκονταν σε δωματιο με ασπρο δαπεδο
εβρισκε δωματιο με ασπρο δαπεδο,αν ηταν σε μαυρο εβρισκε μαυρο.Ενας λαβυρινθος-
Σκακι,σκεφτηκε και χαμογελασε.
Οταν βρεθηκε σε μαυρο-ασπρα δωματια με τρεις πορτες απο μια σε τρεις τοιχους του
και αναμεσα στις δυο με την τριτη στη μεση δυο πορτες απο μια στις δυο συνεχομενες
γωνιες,και δωματια με δυο πορτες απο μια σε δυο τοιχους του και μια στην γωνια που
ενωνονται αυτοι οι δυο τοιχοι,επιβεβαιωθηκε.Ηταν μεσα στα 8χ8,64 τετραγωνα ενος
σκακιου.Αυτα τα δωματια ηταν στη περιφερεια του,28 συνολικα,24 στις 4 πλευρες,ανα
6,και 4 στις 4 γωνιες του.Ενα σκακι εγκυβωτισμενο μεσα στον Λαβυρινθο.
Τοτε καταλαβε πως ο αλλος ηθελε να παιξει μαζι του μια παρτιδα σκακι κι οποιος εκανε
ματ θα ηταν ο νικητης,αν εχανε θα εμενε κλεισμενος μεσα στον λαβυρινθο των αδειων
κυβικων δωματιων με τη Μεγαλη Βιβλιοθηκη στο κεντρο του,αν κερδισε θα εβγαινε εξω
απ'αυτον.Επρεπε,τοτε,ν'αρχισει το παιχνιδι.
Αγνοουσε ποιο πιονι ηταν,ενα απλο πιονι απο τα 8,η' ενας πυργος  απο τους 2 η' ενα αλογο
απο τα 2 η' ενας αξιωματικος απο τους 2,η' η βασιλισσα η' ο βασιλιας,αν ηταν ασρο η'
μαυρο πιονι,και πως να κινηθει,αναλογα,ενα τετραγωνο μπροστα και πλαγια,καθετα και
οριζοντια,σε γαμμα γυρω του,διαγωνια στο χρωμα του,παντου προς ολες τις διευθυνσεις,
γυρω απο τον εαυτο του ενα τετραγωνο,η' ηταν περισσοτερα απο ενα πιονι,δυο,τρια,η
και ολα μαζι,ποιο απ'αυτα συνεβαινε και για ποσο χρονικο διαστημα,πως θα το
καταλαβαινε,αφου δεν ειχε ορατοτητα των κινησεων του αντιπαλου,ισως απο τα
συναισθηματα του,ικανοποιηση η' απογοητευση απο τις κινησεις του,να καταλαβαινε
τη ροη του αιχνιδιου,να συμπερανε τις κινησεις του αλλου και να κατεστρωνε τη
στρατηγικη κινησεων του,επισης δεν γνωριζε αν το παιχνιδι τους ηταν οριτζιναλ η'
συνεχιζαν μια παρτιδα,απο  ενα σημειο και μετα,δυο παγκοσμιων μαιτρ του σκακιου
η' την παρτιδα δυο αρχαριων παιχτων,ακομα αν επαιζαν μια και μοναδικη παρτιδα
η' ενα ορισμενο σερι,αριθμησιμο, η' και απειρο,μη απαριθμησιμο,αριθμο παρτιδων η'
και αν επαναλαμβαναν τις ιδιες παρτιδες με την ιδια η' τυχαια σειρα με συγκεκριμενο
η' απειρο αριθμο επαναληψεων .η' αν επαιζαν ταυτόχρονα σε πολλαπλές σκακιέρες
πολλαπλά παιχνίδια.
Επρεπε,να συγκεντρωθει,να υποθεσει,να υπολογισει,να σκεφτει,να επινοησει,να
σχεδιασει με ακριβεια  το παιχνιδι,η καθε κινηση του σε λογικα αυστηρη σχεση συναρτηση
ανταπαντηση στη καθε κινηση του αλλου.Το παθος που ειχε για το σκακι ισως τον
βοηθουσε.
Σκεφτηκε μηπως ο αντιπαλος παιχτης ειναι ο υπολογιστης,με την τεραστια αλγοριθμικη
νοημοσυνη και τον τεραστιο  αριθμο αποθηκευμενων σκακιστικων παρτιδων.
Αρχισε πρωτος-η' επαιξε δευτερος.Εκανε μια κινηση,βρεθηκε σε ασπρο τετραγωνο -
δωματιο,περιμενε,μετα συνεχισε,...
.
.
.

[Στον Πλατωνα]
Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ-ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ-ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΤΗ ΛΥΣΗ ΕΝΟΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
-χ.ν.κουβελης
.
Δασκαλος:αν σ'ενα τριγωνο γνωριζουμε μια γωνια του,το υψος του προς την απεναντι
αυτης της γωνιας πλευρας του και την περιμετρο του,μπορουμε να το κατασκευασουμε;
Μαθητης:δυσκολο,μου φαινεται
Δ:ας το δουμε.Τι εννοω λεγοντας να το δουμε;
Μ:να σχεδιασουμε,φυσικα

Δ:πολυ ορθα.Σχεδιαζω το σχημα 1.ΑΒΓ το τριγωνο,με τη γωνια ΒΑΓ γνωστη,και το υψος υ απο
την κορυφη Α στην πλευρα ΒΓ γνωστο,με την περιμετρο του τ,ΑΒ συν ΒΓ συν ΓΑ γνωστη.
Μ:το βλεπω
Δ:απο αυτο μπορουμε να δουμε κατι που μπορει να μας βοηθησει;
Μ:οχι,δεν βλεπω,ευκολα κατι.
Δ:σχεδιαζω το σχημα 2,τωρα βλεπεις κατι;
Μ:οχι,δεν βλεπω
Δ:σχεδιαζω και το σχημα 3,τωρα;
Μ:ουτε τωρα.
Δ:γιατι;
Μ:να,δεν με ικανοποιουν,νομιζω πως αυτο ειναι
Δ:μηπως δεν σε ικανοποιουν επειδη δεν σ'αρεσουν,δεν ειναι ομορφα;
Μ:αυτο ειναι,δεν ειναι ομορφα
Δ:ποτε ειναι κατι ομορφο;
Μ:φυσικα οταν εχει αναλογιες
Δ:ορθα λες,δηλαδη οταν κατι εχει συμμετρια.
Μ:ναι,ορθα,συμμετρια.
Δ:ας σχεδιασω το σχημα 4,τοτε βλεπεις αυτο να εχει καποια συμμετρια;
Μ:ναι,τωρα βλεπω να εχει συμμετρια
Δ:με βαση το σχημα 4 σχεδιαζω το σχημα 5

οπου παιρνω στη βαση,το ΒΔ προς το μερος του ΑΒ και ισο του,και το ΓΕ προς το
μερος του ΑΓ και ισο του,τωρα σου φαινεται περισσοτερο συμμετρικο;
Μ:φυσικα,περισσοτερο συμμετρικο
Δ:τα τριγωνα ΑΒΔ,ΑΓΕ τοτε δεν ειναι ισοσκελη;
Μ:ορθα και ειναι,αφου εχουν δυο πλευρες ισες,την ΒΑ ιση με την ΒΔ τοτε το τριγωνο ΑΒΔ
ειναι ισοσκελες,και την ΓΑ ιση με την ΓΕ τοτε το τριγωνο ΑΓΕ τριγωνο ειναι ισοσκελες
Δ:τα ισοσκελη τριγωνα δεν γνωριζουμε πως εχουν τις παρα την βασιν γωνιες ισες;
αυτο απο τα Στοιχεια του Ευκλειδη
Μ:βεβαια ετσι ειναι απο τον Ευκλειδη,η γωνια ΔΑΒ ιση με την ΒΔΑ γωνια στο τριγωνο ΑΒΔ,
και η γωνια ΕΑΓ ιση με την ΓΕΑ γωνια στο τριγωνο ΑΓΕ
Δ:ορθα λες,τοτε η γωνια ΑΒΓ ειναι εξωτερικη γωνια στο τριγωνο ΑΒΔ και ειναι ιση με το
αθροισμα των απεναντι εσωτερικων γωνιων του,την ΔΑΒ συν την ΒΔΑ
Μ:ετσι ειναι,και η  γωνια ΑΓΒ ειναι εξωτερικη γωνια στο τριγωνο ΑΓΕ και ειναι ιση με το
αθροισμα των απεναντι εσωτερικων γωνιων του,την ΕΑΓ συν την ΓΕΑ
Δ:ορθα,τοτε εχουμε την ΑΒΓ ιση με την ΔΑΒ συν την ΒΔΑ,κι επειδη  η ΔΑΒ ιση με την ΒΔΑ
τοτε η ΑΒΓ ειναι διπλασια απο καθεμια απο τις ΒΔΑ,ΔΑΒ
Μ:φυσικα ετσι ειναι, ακομα εχουμε την ΑΓΒ ιση με την ΕΑΓ συν την ΓΕΑ,κι επειδη  η ΕΑΓ
ιση με την ΓΕΑ τοτε η ΑΓΒ ειναι διπλασια απο καθεμια απο τις ΓΕΑ, ΕΑΓ
Δ:ετσι ειναι,και η γωνια ΔΑΕ ειναι ιση με το αθροισμα των τριων γωνιων,ΔΑΒ,ΒΑΓ,ΕΑΓ,
επειδη η γωνια ΔΑΒ ειναι ιση με το ημισυ της γωνιας ΑΒΓ και η γωνια ΕΑΓ ειναι ιση με το ημισυ
της γωνιας ΑΓΒ τοτε η γωνια ΔΑΕ ειναι ιση με το αθροισμα της γωνιας  ΒΑΓ συν το ημισυ του
αθροισματος των γωνιων ΑΒΓ και ΑΓΒ
Μ:και βεβαια ειναι
Δ:και σε καθε  τριγωνο  το αθροισμα των γωνιων του δεν ειναι ισο με δυο ορθες;
Μ:απο τον Ευκλειδη αυτο ειναι
Δ:τοτε και στο τριγωνο ΑΒΓ το αθροισμα των τριων γωνιων του,ΒΑΓ,ΑΓΒ,ΑΒΓ ειναι ισο με
δυο ορθες
Μ:ειναι
Δ: τοτε το αθροισμα των γωνιων ΑΒΓ και ΑΓΒ ειναι ισο με δυο ορθες μειον την γωνια ΒΑΓ;
Μ:φυσικα αυτο εξαγεται
Δ:και το ημισυ του αθροισματος των γωνιων ΑΒΓ και ΑΓΒ δεν ειναι ισο με μια ορθη γωνια
μειον το ημισυ της γωνιας ΒΑΓ;
Μ:ορθα
Δ:τοτε η γωνια ΔΑΕ ειναι ιση με μια ορθη γωνια συν το ημισυ της γωνιας ΒΑΓ και ειναι γνωστη
γωνια
Μ:φαινεται να ειναι ετσι
Δ:στο τριγωνο ΔΑΕ τοτε εχουμε μια γωνια γνωστη,την ΔΑΕ,επισης το υψος υ απ'αυτη την
κορυφη Α στην απεναντι πλευρα ΔΕ γνωστο ,κι αυτη την απεναντι πλευρα ιση με τ,την
δοσμενη περιμετρο του αρχικα ζητουμενου να κατασκευασθει τριγωνου ΑΒΓ
Μ:αληθεια,αυτο εχουμε
Δ:αυτο το τριγωνο ΔΑΕ μπορει να κατασκευασθει;
Μ:φυσικα,ευκολα μπορει
Δ:κι αν αυτο κατασκευασθει τοτε κατασκευαζεται και το τριγωνο ΑΒΓ το οποιο ειναι το
ζητουμενο;
Μ:ναι,το ζητουμενο τριγωνο ΑΒΓ θα κατασκευασθει.
Δ:πως λοιπον μπορει να γινει αυτο;πες

Μ:πρωτον,ας αρχισουμε να σχεδιαζουμε το σχημα 6 θα κατασκευασθει μια  γωνια ιση με την
γωνια ΔΑΕ,σε μια πλευρα αυτης της γωνιας  θα παρουμε τμημα,με αρχη την κορυφη της,ισο
με τ την περιμετρο του ΑΒΓ,κι ας το ονομασουμε ΔΕ
Δ:πως προχωραμε;συνεχισε
Μ:εχοντας υπ'οψιν το θεωρημα:
η γωνια η υπο χορδης και εφαπτομενης ενος κυκλου στο ακρο της χορδης ειναι ιση με την
εγγεγραμμενη γωνια του κυκλου αντιστοιχη στο τοξο της χορδης,
απ'αυτο το θεωρημα συνεπαγεται πως η κορυφη Α ανηκει στον γεωμετρικο τοπο του κυκλου
κι επιπλεον επειδη αυτη απεχει αποσταση ιση με υ απο την χορδη τοτε ανηκει στον γεωμετρικο
τοπο της παραλληλης ευθειας στην χορδη σε αποσταση υ κι επομενως η ζητουμενη κορυφη Α
ειναι η τομη αυτων των δυο γεωμετρικων τοπων
Δ:πρεπει να κατασκευασθουν αυτοι οι δυο γεωμετρικοι τοποι
Μ:ναι,για να κατασκευασουμε τον πρωτο γεωμετρικο τοπο του κυκλου πρεπει να βρουμε το
κεντρο του,αυτο βρισκεται στην τομη της μεσοκαθετου της χορδης με την καθετο στην αλλη
πλευρα της γωνιας στην κορυφη της γωνιας αυτης
Δ:πολυ ορθα
Μ:τοτε με κεντρο αυτο το σημειο τομης και ακτινα την αποσταση του απο το ενα ακρο
της  χορδης γραφουμε τον ζητουμενο κυκλο
Δ:πολυ ορθα,συνεχισε
Μ:δες το σχημα 7,φερνουμε παραλληλη ευθεια προς την χορδη σε αποσταση ιση με υ απο
αυτην,η τομη του κυκλου και αυτης της παραλληλης ευθειας ειναι το ζητουμενο σημειο,το Α,
η κορυφη του τριγωνου ΑΒΓ το οποιο θελουμε να κατασκευασουμε
Δ:βεβαιως αυτο ειναι,αφου κατασκευασες το τριγωνο ΔΑΕ συνεχισε
Μ:συνεχιζω σχεδιαζοντας το σχημα 8,

στο τριγωνο ΔΑΕ στη μια  πλευρα του την ΑΔ φερνω την μεσοκαθετο σ'αυτη η οποια
τεμνει την πλευρα του ΔΕ στο σημειο Β,συνδεω το Β με το Α,τοτε το τριγωνο ΑΒΔ ειναι
ισοσκελες με την ΑΒ ιση με την ΔΒ
Δ:ορθα,ομοια συνεχιζεις
Μ:ναι,ομοια,στην αλλη πλευρα την ΑΕ του τριγωνου ΑΔΕ φερνω την μεσοκαθετο σ'αυτη
η οποια τεμνει την ΔΕ στο σημειο Γ,συνδεω το Γ με το Α,τοτε το τριγωνο ΑΓΕ ειναι ισοσκελες
με την ΑΓ ιση με την ΕΓ
Δ:ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.
Μ:ακριβως αυτο το οποιο επρεπε να κατασκευασθει,το ενδιαμεσο τριγωνο ΑΒΓ ειναι το
ζητουμενο το οποιο θελαμε να κατασκευασουμε,με δοσμενη μια γωνια του,δοσμενο το
υψος απ'τη κορυφη αυτης της γωνιας στην απεναντι πλευρα του και δοσμενη την περιμετρο
του
Δ:ευ γε, ὅπερ ἔδει ποιῆσαι.

.

.
.

Ωριων-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Αστερισμος του Ωριωνα-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΠΑΛΛΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ ΚΑΙ
Η ΠΑΛΛΟΜΕΝΗ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ-χ.ν.κουβελης
.
καὶ πολὺ καλλίστους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα: 310
[και πολυ λαμπροτατοι μετα τον ονομαστο Ωριωνα]
Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ'-στιχος 310
.
πρωτος ο Πτολεμαιος εντοπισε αυτον τον υπερπληθη αστερων και υπερμεγεθη,πελωριον,
αστερισμο και τον ονομασε Ωριωνα,ενας συνεχως παλλομενος σε λαμπροτητα υπεργιγαντας,
το αστρο του α,το Betelgeuse,εχει 800 φορες μεγαλυτερη διαμετρο απο τον Ηλιο και βρισκε-
ται 650 ετη φωτος μακρια απ'τη Γη,ειναι πανω απ'τον Ισημερινο στο Βορειο Ημισφαιριο,
ορατος απ'τον Νοεμβριο μεχρι τον Απριλιο,και πανω στο Νοτιο Ημισφαιριο,εκει ενας ισχυρος
αστρικος ανεμος φυσα και,πιθανως,του μεταβαλει την λαμπροτητα,ειναι εκδηλα
ανθρωομορφικος,τ'αστρα του σχηματιζουν την μορφη ενος κυνηγου με το ροπαλο και την
ασπιδα του και το σκυλι του να τον ακολουθει,ο Σειριος,το λαμπροτερο αστερι του
αστερισμου του Μεγαλου Κυνος,αποφευγει τον αστερισμο Σκορπιο,τον οποιο εχει απεναντι
σε αντιθετη θεση τ'ουρανου.σαν εχθρο του,και παθιασμενα ερωτικα κυνηγα απο πισω τις
Πλειαδες,τις 7 κορες, την Μαία την Ταϋγέτη την Ηλέκτρα την Στερόπη την Κελαινώ
την Αλκυόνη την Μερόπη,κι αυτες πρωτες ξεφευγοντας βυθιζονται στη θαλασσα
κι επειτα βυθιζεται κι αυτος,αυτες τελη Μαη ανατελουν κι ερχεται καλοκαιρι κι οταν δυουν
χειμωνας,κι αυτος οταν ειναι στον ουρανο οι ναυτικοι τον τρεμουν ειναι επικινδυνος δεινος
καταστροφεας και φοβερα τρικυμιζει τη θαλασσα,κατα τον ιστορικο Πολυβιο αυτος ειναι
υπαιτιος με την ανατολη του για την καταστροφη του ρωμαικου στολου το 260 π.Χ στον Α'
Καρχηδονιακο πολεμο,οι απλοι  ανθρωποι αυτον τον αστερισμο του Ωριωνα τον ονομαζουν
και Αλεκτροπόδιον παρομοιαζοντας τον με αλλαζονα αλεκτορα,τον κοκορα,κι αλλοι τον λενε
Αλητροπόδιον,ο περιλανωμενος ,απο το αλεω,σαν περιπλανωμενο κυνηγο τον βλεπουν τις
νυχτες οταν ο Ησιοδος  στο διδακτικο ποιημα του Εργα και Ημεραι,μεσω του αδερφου του
Περση, τους  συμβουλευει σε σχεση μ'αυτον για την ωρα,τον καταλληλο χρονο  για να γινουν
οι διαφορες γεωργικες αγροτικες και ναυτικες εργασιες:
ἐργάζευ, Πέρση,
εργασου,Περση
.
        δμωσὶ δ᾽ ἐποτρύνειν Δημήτερος ἱερὸν ἀκτὴν 597
    δινέμεν, εὖτ᾽ ἂν πρῶτα φανῇ σθένος Ὠρίωνος,
    χώρῳ ἐν εὐαέι καὶ ἐυτροχάλῳ ἐν ἀλωῇ·
    [τους δουλους ξεσηκωσε στης Δημητρας την ιερη ακτη
ν'αλωνισουν,μολις οταν πρωτα φανει ο δυνατος Ωριωνας,
σε χωρο ευαερο κι ολοστρογκυλο αλωνι']  
τι καλοκαιρι ερχεται
.
 εὖτ᾽ ἂν δ᾽ Ὠρίων καὶ Σείριος ἐς μέσον ἔλθῃ
    οὐρανόν, Ἀρκτοῦρον δ᾽ ἐσίδῃ ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,        610
    ὦ Πέρση, τότε πάντας ἀποδρέπεν οἴκαδε βότρυς·
[μολις οταν ο Ωριωνας και ο Σειριος  μεσουρανισει
κι η ροδοδαχτυλη Αυγη αντικρυ βλεπει τον Αρκτουρο,
Περση,τοτε ολα τρυγα στο σπιτι τα σταφυλια]
τι μεσα Σετεμβρη θα'ναι
.
 αὐτὰρ ἐπὴν δὴ
    Πλῃάδες θ᾽ Ὑάδες τε τό τε σθένος Ὠρίωνος        615
    δύνωσιν, τότ᾽ ἔπειτ᾽ ἀρότου μεμνημένος εἶναι
    ὡραίου· πλειὼν δὲ κατὰ χθονὸς ἄρμενος εἶσιν.
   [οταν πια
οι Πλειαδες κι οι Υαδες τα βροχαστερια κι ο δυνατος Ωριωνας
δυσουν,τοτε μετα τ'αλετρι να θυμηθεις ειναι
η ωρα.πληρωθηκε ο καιρος στη γη σπορα ετοιμασμενη να'ναι ]
.
    εἰ δέ σε ναυτιλίης δυσπεμφέλου ἵμερος αἱρεῖ·
    εὖτ᾽ ἂν Πλῃάδες σθένος ὄβριμον Ὠρίωνος
    φεύγουσαι πίπτωσιν ἐς ἠεροειδέα πόντον,        620
    δὴ τότε παντοίων ἀνέμων θυίουσιν ἀῆται·
    καὶ τότε μηκέτι νῆας ἔχειν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ,
[αν για ναυτικα ταξιδια τρικυμιωδη ποθος σε σηκωσει
μολις οταν οι Πλειαδες τη δυναμη του τρομερου Ωριωνα
φευγοντας πεφτουν μεσα στο ανεμοδαρμενο ποντο
τοτες παντος λογης ανεμοι φυσομανουνε
και τοτε μητε καραβια να'χεις σε καποιο μαυρο ποντο]
χειμωνας,Δεκεμβρης,ειναι με κρυα και βροχες
.
ἐργάζευ, νήπιε Πέρση,
.
Η ΠΑΛΛΟΜΕΝΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΩΡΙΩΝΑ

οπως ειναι συνεχως παλλομενος,μεταβαλλομενος, σε λαμπροτητα ο αστερισμος του
Ωριωνα ετσι παλλομενη ειναι και η Μυθολογια του Ωριωνα,με πολλες παραλλαγες:

Καποτε ο Διας και ο Ποσειδωνας βρεθηκαν στην Βοιωτια στην πολη Υριη,κοντα στην
Αυλιδα,αυτη η πολη εστειλε καραβια στον πολεμο της Τροιας:

[Ομηρου Ιλιαδα ραψωδια Β']
Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεως καὶ Λήϊτος ἦρχον
Ἀρκεσίλαός τε Προθοήνωρ τε Κλονίος τε, 495
οἵ θ' Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν
Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ' Ἐτεωνόν

εκει τους φιλοξενησε ο ηρωας της πολεως ο Υριεας,αυτος ηταν γερος,χηρος και ακληρος,
εφυγαν οι θεοι ευχαριστημενοι απο την φιλοξενια και την αλλη μερα το πρωι ο γεροντας
βρηκε μπροστα στην πορτα του ενα γερο κι υγιες παιδι,τον Ωριωνα.
Λενε ακομα πως ηταν παιδι του Ποσειδωνα απο το σμιξιμο του θεου με την θνητη Ευρυαλη
την κορη του Μινωα,κι απ'αυτον δωριστηκε το χαρισμα να περπαταει πανω στα κυματα της
θαλασσας.
λενε,πως ηταν πελωριος,δυνατος κι ομορφος κι ο Ποσειδωνας τον ζηλεψε και τον τυφλωσε.
αυτος τυφλος πηγε προς την ανατολη κι η Αυγη η Ηω  μολις τον ειδε τον ερωτευτηκε,και
χτυπωντας τον με τις ακτινες του ηλιου ξαναειδε το φως.
στη Χιο που βρεθηκε ερωτευτηκε σφοδρα την Μεροπη την κορη του βασιλια Οινοπιωνα,
τη ζητησε,ομως για του τη δωσει γυναικα του εβαλε ενα αθλο:να σκοτωσει ολα τ'αγρια θηρια
του νησιου,
οταν αποτελειωσε τον αθλο ηθελε δεν ηθελε ορισε τον γαμο και στο γαμηλιο τραπεζι με
γλυκο κρασι μεθυσε τον Ωριωνα κι οταν αποκοιμηθηκε απ'τη μεθη ζαλισμενος ο Ωριωνας
πηγε κρυφα στη καμαρα και του'βγαλε τα ματια.Τοτε ο Ωριωνας πηρε ενα παιδι και το'βα-
λε πανω στους ωμους να τον καθοδηγει κι ανεβηκε σε ψηλη κορφη κι απο'κει τον ειδε η Αυγη
η Ηω που φερνει το φως και τον ερωτευτηκε και του'δωσε το φως ξανα στα ματια.
Εκεινος γυρισε στον βασιλια και τον τιμωρησε σκοτωνοντας τον.
σε αλλο μυθο,που τον αναφερει ο ποιητης Πινδαρος,σαν ειδε τις 7 Πλειαδες,
την Μαία την Ταϋγέτη την Ηλέκτρα την Στερόπη την Κελαινώ την Αλκυόνη την Μερόπη,
ερωτευτηκε σφοδρα την Μεροπη,εκεινη ομως δεν τον ηθελε κι εκεινος την κυνηγουσε
μαζι με τις αλλες αδερφες της,πεντε χρονια συνεχεια τις κυνηγουσε,κι ο Διας τις λυπηθη-
κε και τοτε ο Ωριωνας πατησε εναν σκορπιο κι απ'το δηλητηριο του σκορπιου πεθανε,
και τους αστερισε,τις Πλειαδες και τον Ωριωνα μαζυ και τον σκυλο του,κι ο αστερισμος
του αποφευγει τον αστερισμο του Σκορπιου και παντα στεκει απεναντι μακρια του και
παντα τρεχει πισω απ'τις Πλειαδες που παντα φευγουν μπροστα και δεν τις φτανει
ποτε,ν'αρπαξει την Μεροπη.
σ'αλλη παραλλαγη του μυθου λενε στα βουνα και δαση της Χιου που κυνηγουσε με την
Αρτεμη,δεινος κυνηγος κι αυτος,γιγαντας,αγγιξε το πεπλο της θεας,εκεινη προσβληθηκε
κι εβαλε σκορπιο να τον δαγκωσει για τιμωρια,το δηλητηριο τον σκοτωσε,μετα εκεινη
μετανιωσε και τον εβαλε αστερισμο στον ουρανο.
αλλοι λενε,πως αυτο το εκανε επειδη την παρατησε για τον ερωτα της Ηους.
κι αλλοι πως το εκανε αυτο γιατι υπερηφανευτηκε πως δεν φοβαται κανενα ζωο και κανεναν.
σ'ενα αλλο μυθο του Ωριωνα,ο Ωριωνας ηταν ερωτικος συντροφος της Αρτεμης κι ο
αδερφος της ο Απολλωνας δεν τον ηθελε,και μια μερα που ο Ωριωνας κολυμπουσε περα
μακρια,ο Απολλωνας την προκαλεσε να δειξει ποσο δεινη τοξευτρια ηταν,αν μπορουσε
να πετυχει εκεινο το μικρο σημαδι περα εκει μακρια,εκεινη σημαδεψε και το πετυχε
ακριβως,οταν εμαθε πως ηταν ο Ωριωνας πολυ λυπηθηκε και τον εκανε αστερισμο.
στον Ομηρο μαθαινουμε πως σκοτωθηκε στην Ορτυγια την Δηλο απο την Αρτεμι
τυφλωμενη απο την ζηλεια της για την Ηω.
Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'- στιχοι 121-124

ὣς μὲν ὅτ᾿ Ὠρίων᾿ ἕλετο ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
τόφρα οἱ ἠγάασθε θεοὶ ῥεῖα ζώοντες,
ἧος ἐν Ὀρτυγίῃ χρυσόθρονος Ἄρτεμις ἁγνὴ
οἷς ἀγανοῖς βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν.
[ετσι οταν τον Ωριωνα διαλεξε η ροδοδαχτυλη Αυγη
τοτε νιωσατε ζηλια οι θεοι οι καλοζωισμενοι
μεχρι στην Ορτυγια η χρυσοθρονη Αρτεμη η αγνη
με τα ελαφρα της βελη πηγε στο μερος και τον σκοτωσε]
.
στη Βιβλιοθηκη του Απολλοδωρου [Α',4,3],εκει εκτος απο τη ιστορια με τον Οινοπιωνα
αναφερεται πως η Αρτεμη τον σκοτωσε σε αγωνα δισκοβολιας που την προκαλεσε,
κι ακομη οταν βιασε την Ωπιν μια απο τις κοπελες της ακολουθιας της τον σκοτωσε το-
ξευοντας τον .

Βιβλιοθηκη Απολλοδωρου-Α
Α 4,3 Ὠρίωνα δὲ Ἄρτεμις ἀπέκτεινεν ἐν Δήλῳ. τοῦτον γηγενῆ λέγουσιν ὑπερμεγέθη τὸ σῶμα·
Φερεκύδης δὲ αὐτὸν Ποσειδῶνος καὶ Εὐρυάλης λέγει. ἐδωρήσατο δὲ αὐτῷ Ποσειδῶν
διαβαίνειν τὴν θάλασσαν. οὗτος <πρώτην> μὲν ἔγημε Σίδην, ἣν ἔρριψεν εἰς Ἅιδου περὶ
μορφῆς ἐρίσασαν Ἥρα· αὖθις δὲ ἐλθὼν εἰς Χίον Μερόπην τὴν Οἰνοπίωνος ἐμνηστεύσατο.
μεθύσας δὲ Οἰνοπίων αὐτὸν κοιμώμενον ἐτύφλωσε καὶ παρὰ τοῖς αἰγιαλοῖς ἔρριψεν. ὁ δὲ
ἐπὶ τὸ <Ἡφαίστου_γτ; χαλκεῖον ἐλθὼν καὶ ἁρπάσας παῖδα ἕνα, ἐπὶ τῶν ὤμων ἐπιθέμενος
ἐκέλευσε ποδηγεῖν πρὸς τὰς ἀνατολάς. ἐκεῖ δὲ παραγενόμενος ἀνέβλεψεν ἐξακεσθεὶς ὑπὸ
τῆς ἡλιακῆς ἀκτῖνος, καὶ διὰ ταχέων ἐπὶ τὸν Οἰνοπίωνα ἔσπευδεν.
       Α 4,4 ἀλλὰ τῷ μὲν Ποσειδῶν ἡφαιστότευκτον ὑπὸ γῆν κατεσκεύασεν οἶκον, Ὠρίωνος δ᾽
Ἠὼς ἐρασθεῖσα ἥρπασε καὶ ἐκόμισεν εἰς Δῆλον· ἐποίει γὰρ αὐτὴν Ἀφροδίτη συνεχῶς ἐρᾶν,
ὅτι Ἄρει συνευνάσθη.
       Α 4,5 ὁ δ᾽ Ὠρίων, ὡς μὲν ἔνιοι λέγουσιν, ἀνῃρέθη δισκεύειν Ἄρτεμιν προκαλούμενος, ὡς
δέ τινες, βιαζόμενος Ὦπιν μίαν τῶν ἐξ Ὑπερβορέων παραγενομένων παρθένων ὑπ᾽ Ἀρτέμιδος
ἐτοξεύθη.
.
[Α 4,3 τον Ωριωνα η Αρτεμη σκοτωσε στη Δηλο.αυτος απο γεννησιμιου λενε με υπερμεγεθες
σωμα. ο Φερεκυδης λεει πως του Ποσειδωνα και της Ευρυαλης ηταν.εκανε δωρο σ'αυτον ο
Ποσειδωνας [το χαρισμα]να διαβαινει τη θαλασσα.αυτος πρωτη γυναικα εκαμε την Σιδη,
την οποια εριξε στον Αδη για την ομορφια εχθρευοντας την Ηρα.μετα αφου ηρθε στη Χιο την
Μεροπη του Οινοπιωνα μνηστευτηκε.αφου μεθυσε ο Οινοπιωνας αυτον κοιμισμενον τον
τυφλωσε και στα ακρογιαλια τον πεταξε.αυτος στου Ηφαιστου το χαλκουργειο ηρθε κι
αρπαζοντας ενα παιδι,στους ωμους βαζοντας διεταξε να τον καθοδηγησει προς την
ανατολη,εκει οταν βρεθηκε ξαναειδε οταν χτυπηθηκε απο την ηλιακη ακτινα,και γρηγορα
προς τον Οινοπιωνα εσπευσε
       Α 4,4  αλλα σ'αυτον ο Ποσειδωνας εναν απο τον Ηφαιστο κατασκευασμενο κατω
απ'τη γη κατασκευασε οικο,ο Ωριωνας την Ηω αρπαξε και την εφερε μαζι του στη Δηλο.
την εκανε αυτην η Αφροδιτη συνεχως να ερωτευεται,γιατι με τον Αρη επεσε στο κρεβατι
      Α 4,5 ο δε Ωριωνας,οπως μερικοι λενε,του παρθηκε η ζωη σ'αγωνα δισκοβολιας την
Αρτεμη οταν προκαλεσε,οπως δε καποιοι[λενε],οταν βιαζοντας την Ωπιν μια απ'τους
Υπερβορειους της ακολουθιας της παρθενες απο την Αρτεμη τοξευτηκε.]
.
ο Οδυσσεας στην Ομηρου Οδυσσεια στη ραψωδια λ' της Νεκυιας[στιχοι 572-575]οταν
κατεβηκε στον κατω κοσμο να ρωτησει τον μαντη Τειρασια για τον νοστο,την επιστροφη
του,στη Ιθακη,αναμεσα στους αλλους ειδε και τον Ωριωνα:

Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια λ'-στιχοι 572-575

τὸν δὲ μέτ' Ὠρίωνα πελώριον εἰσενόησα
θῆρας ὁμοῦ εἰλεῦντα κατ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα,
τοὺς αὐτὸς κατέπεφνεν ἐν οἰοπόλοισιν ὄρεσσι,
χερσὶν ἔχων ῥόπαλον παγχάλκεον, αἰὲν ἀαγές.
[μετα τον Ωριωνα τον πελωριο αντικρισα
αγριμια μαζι να ριχνει σε λιβαδι μ'ασφοδιλια
αυτα π'αυτος σκοτωνε σ'απατητα βουνα,
στα χερια εχοντας ροπαλο ολοχαλκο,παντ'ασπαστο ]
.
.
.

Καλλιστω-και η Μεγαλη Αρκτος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΚΑΛΛΙΣΤΩ ΚΑΙ Ο ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΡΚΤΟΥ-χ.ν.κουβελης
[αρχαια κειμενα-μεταφραση χ.ν.κουβελης]
.
η Καλλιστω ηταν κορη του Λυκαονα απο την Αρκαδια με τους πενηντα γιους,ηταν
πολυ ομορφη,καλλιστω,κι απο μικρη αφιερωθηκε στη θεα Αρτεμη και μαζι μ'αλλες
κοπελες ακολουθουσε τη θεα στο κυνηγι,ορκισμενη ποτε να μην χασει την
παρθενια της,την ειδε ο Διας και θαμπωθηκε απ'την ομορφια της και ομοιαζοντας
στην εικονα της θεας Αρτεμης την ξεγελασε και την παρεσυρε κι εσμιξε μαζυ της,
δεν μπορεσε η κοπελα να κρυψει την εγκυμοσυνη της και μια μερα που λουζονταν
στα δροσερα νερα ενος ποταμου οι κοπελες, η Αρτεμη ειδε την φουσκωμενη κοιλια
της Καλλιστω και τοσο οργιστηκε μαζι της με την αθετηση του ορκου που οταν
γεννησε την μεταμορφωσε σε αρκουδα και γυριζε μεσα στα πυκνα δαση,οταν
καποτε μεγαλωσε κι εγινε αντρας το παιδι της την βρηκε στο κυνηγι,εκεινη ειδε
το παιδι της κι ετρεξε προς το μερος του με λαχταρα,εκεινο ομως δεν καταλαβε
τη μητερα του και σηκωσε το δορυ του να την τρυπησει,τοτε ο Διας επειδη φοβηθηκε τη
μητροκτονια,το αμαρτημα παιδι να σκοτωσει τη μανα του,το μεταμορφωσε κι εκεινο σε
μικρο αρκουδακι,κι ετσι το παιδι γνωρισε τη μανα του,και κλαιγανε τις δυστυχιες τους,
και τοτε τους λυπηθηκε ο Διας και τους εκανε δυο αστερισμους στον ουρανο,η μανα  η
Καλυψω εγινε η Μεγαλη Αρκτος και το παιδι η Μικρη Αρκτος,
η θεα Ηρα,γυναικα του Δια,ζηλευοντας τους ερωτες του Δια με την Καλυψω ζητησε απο
τον Ωκεανο να μην δεχτει ποτε να βυθιστουν,να λουσθουν,στα νερα του.
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο
(Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια  ε'-στιχος 275)
Τον αστερισμο της Μεγαλης Αρκτου τον εντοπισε ο Πτολεμαιος,ειναι ο κυριωτερος
αστερισμος του Βορειου ημισφαιριου,αειφανης,αποτελειται απο 128 αστερια,απο τα 7
λαμπροτερα αστερια τα 4 σχηματιζουν ενα τετραπλευρο και τα 3 την ουρα του,τον
ονομαζουν και Αμαξα  απο την εποχη του Ομηρου.
ἄρκτον θ', ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν.
(Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια  ε'-στιχος 273)
απο το 'αμα'<μαζι και το 'αξα'<αξονας,τ'αστερια που γυριζουν γυρω απο τον ουρανιο
αξονα,
στη λαογραφια απο το σχημα του τον  ονομαζουν:κατσαρολα,αλετροποδι,αλετρι,
αροτρο,αμαξα,αναποδο καραβι,
απο τα 7 αυτα αστρα,τους 7 βοες,ονομασθηκε ο γειτονικος αστερισμος Βοωτης,βοσκος
βοδιων,
καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην
ἄρκτον θ',
(Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια  ε'-στιχοι 272-273,
στην προεκταση της εξω πλευρας του τετραπλευρου της Μεγαλης Αρκτου βρισκεται
ο Πολικος Αστερας στην ουρα της Μικρης Αρκτου
.
Απολλοδωρου Βιβλιοθηκη-Βιβλιο Γ' 8.2
Εὔμηλος δὲ καί τινες ἕτεροι λέγουσι Λυκάονι καὶ θυγατέρα Καλλιστὼ γενέσθαι· Ἡσίοδος
μὲν γὰρ αὐτὴν μίαν εἶναι τῶν νυμφῶν λέγει, Ἄσιος δὲ Νυκτέως, Φερεκύδης δὲ Κητέως.
αὕτη σύνθηρος Ἀρτέμιδος οὖσα, τὴν αὐτὴν ἐκείνῃ στολὴν φοροῦσα, ὤμοσεν αὐτῇ μεῖναι
παρθένος. Ζεὺς δὲ ἐρασθεὶς ἀκούσῃ συνευνάζεται, εἰκασθείς, ὡς μὲν ἔνιοι λέγουσιν,
Ἀρτέμιδι, ὡς δὲ ἔνιοι, Ἀπόλλωνι. βουλόμενος δὲ Ἥραν λαθεῖν εἰς ἄρκτον μετεμόρφωσεν
αὐτήν. Ἥρα δὲ ἔπεισεν Ἄρτεμιν ὡς ἄγριον θηρίον κατατοξεῦσαι. εἰσὶ δὲ οἱ λέγοντες ὡς
 Ἄρτεμις αὐτὴν κατετόξευσεν ὅτι τὴν παρθενίαν οὐκ ἐφύλαξεν. ἀπολομένης δὲ Καλλιστοῦς
Ζεὺς τὸ βρέφος ἁρπάσας ἐν Ἀρκαδίᾳ δίδωσιν ἀνατρέφειν Μαίᾳ, προσαγορεύσας Ἀρκάδα·
τὴν δὲ Καλλιστὼ καταστερίσας ἐκάλεσεν ἄρκτον.
.
Απολλοδωρου Βιβλιοθηκη-Βιβλιο Γ' 8.2
Ο Ευμηλος και καποιοι αλλοι λενε στον Λυκαονα και θυγατερα η Καλλιστω εγινε.
Ο Ησιοδος λοιπον αυτη μια απ'τις νυμφες ειναι λεει,ο Ασιος του Νυκτεα,ο Φερεκυδης
του Κητεα.αυτη ακολουθος στο κυνηγι της Αρτεμις οντας,την ιδια μ'εκεινη στολη
φορωντας,ορκιστηκε σ'αυτη να μεινει παρθενα.Ο Ζευς αυτην ερωτευθηκε κι ακουσια
μαζι του συνεβρεθηκε,ομοιαζοντας στην εικονα,οπως μερικοι λενε,στην Αρτεμη,
οπως δε μερικοι,στον Απολλωνα.θελοντας απο την Ηρα να την κρυψει σε αρκουδα
μεταμορφωσε αυτην.η Ηρα επεισε την Αρτεμη σαν αγριο θηριο να την τοξευσει.ειναι
δε οι λεγοντας πως η Αρτεμη αυτη ετοξευσε γιατι τη παρθενια δεν φυλαξε.χαμενης
της Καλλιστως ο Ζευς το βρεφος αρπαζοντας στην Αρκαδια το'δωσε να το αναθρεψει
η Μαια,φωναζοντας τον Αρκαδα.την δε Καλλιστω καταστεριζοντας ονομασε αρκτο.
.
Παυσανιας Αρκαδικα[6.3]
ἐπὶ δὲ τῷ γένει παντὶ τῷ ἄρσενι θυγάτηρ Λυκάονι ἐγένετο Καλλιστώ. ταύτῃ τῇ
Καλλιστοῖ -λέγω δὲ τὰ λεγόμενα ὑπὸ Ἑλλήνων-συνεγένετο ἐρασθεὶς Ζεύς: Ἥρα
δὲ ὡς ἐφώρασεν, ἐποίησεν ἄρκτον τὴν Καλλιστώ, Ἄρτεμις δὲ ἐς χάριν τῆς Ἥρας
κατετόξευσεν αὐτήν. καὶ ὁ Ζεὺς Ἑρμῆν πέμπει σῶσαι τὸν παῖδά οἱ προστάξας,
ὃν ἐν τῇ γαστρὶ εἶχεν ἡ Καλλιστώ:[3.7]Καλλιστὼ δὲ αὐτὴν ἐποίησεν ἀστέρας
καλουμένην ἄρκτον μεγάλην, ἧς καὶ Ὅμηρος ἐν Ὀδυσσέως ἀνάπλῳ παρὰ Καλυψοῦς
μνήμην ἔσχε:
Πληιάδας τ' ἐσορῶντα καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην
ἄρκτον θ', ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν.
.
[3.6]επι πλεον στη γεννια ολη των αρσενικων θυγατερα στον Λυκαονα εγινε η Καλλιστω-
με αυτη την Καλλιστω-λεω τα λεγομενα απ'τους Ελληνες-συνεβρεθει ερωτευθεις ο Ζευς.
η Ηρα οταν τ'ανακαλυψε,εκανε αρκουδα την Καλλιστω,η Αρτεμη για χαρι της Ηρας την
ετοξευσε.και ο Ζευς τον Ερμη εστειλε να σωσει το παιδι αυτον προσταζοντας,που στη
κοιλια ειχε η Καλλιστω.[3.7]την Καλιστω την ιδια την εκανε αστερισμο καλουμενη αρκτο
μεγαλη,της οποιας και ο Ομηρος στου Οδυσσεα τον αναπλου απο την Καλυψω την
μνημονευση εκανε:
και τις Πλειαδες αντικρυζοντας και τον Βοωτη π'αργει να δυσει
και την Αρκτο,αυτη κι αμαξα προσφωνοντας καλουν,
.
 (Ομηρου Οδυσσεια-ραψωδια ε'-στιχοι 269-277)
.
γηθόσυνος δ' οὔρῳ πέτασ' ἱστία δῖος Ὀδυσσεύς.
αὐτὰρ ὁ πηδαλίῳ ἰθύνετο τεχνηέντως        270
ἥμενος· οὐδέ οἱ ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἔπιπτε
Πληϊάδας τ' ἐσορῶντι καὶ ὀψὲ δύοντα Βοώτην
Ἄρκτον θ', ἣν καὶ ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει,
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο·
τὴν γὰρ δή μιν ἄνωγε Καλυψώ, δῖα θεάων,
ποντοπορευέμεναι ἐπ' ἀριστερὰ χειρὸς ἔχοντα.
.
χαρουμενος με τον ουριο ανεμο ανοιξε πανια ο θεικος Οδυσσεας
τοτ'αυτος στο πηδαλιο διηυθυνε επιδεξια 270
καθησμενος.ουτ'ο υπνος στα βλεφαρα επεφτε
και τις Πλειαδες αντικρυζοντας και τον Βοωτη π'αργει να δυσει
και την Αρκτο,αυτη κι αμαξα προσφωνοντας καλουν,
που και στο ιδιο μερος στρεφεται και τον Ωριωνα ατενιζει.
μονο σ'αυτη η μοιρα της δεν ειναι να λουστει στον Ωκεανο
αυτην τοτ'αυτον συμβουλεψε η Καλυψω,η διαλεχτη στις θεες,
ποντοπορευομενος στ'αριστερο χερι να'χει
.
.
.

Ηρακλης-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Ηρακλης Μαινομενος-χ.ν.κουβελης

Ημερολογιο,ημερομηνια και ωρα δεν υπαρχει στις καταγραφες,τα φυλλα,15χ20εκ.
ειναι ανακατα,τα περισσοτερα σε καποια σημεια σχισμενα,καποια καμενα,και
μουτζουρωμενα,ακανονιστος γραφικος χαραχτηρας,
.
[αποσπασματα]
...
-δεν εχω καθρεφτη στο δωματιο,δεν το επιτρεπουν,δεν ξυριζομαι,αρνουμαι να
πλυθω,μια δυο φορες που προσπαθησαν με τη βια αντεδρασα και τους κλωτσισα,
πεντε μερες τωρα μ'εχουν αφησει ησυχο,
-εμαθα γρηγορα το ρολο μου,ο σκηνοθετης ειναι ευχαριστημενος,καναμε πολλες
προβες,μεθαυριο Κυριακη στο θεατρο του Ιδρυματος θα παιχτει η πρεμιερα του
εργου
-το απογευμα ειχα επισκεψη,ηρθε ο δικηγορος μου,μου ειπε να μην ανησυχω,πως
ολα θα πανε καλα και θα βγω συντομα
-ιδρωνω συχνα,ζεστενομαι σαν να καιγεται ολο το κορμι μου,το μυαλο μου σταματαει,
η μνημη μου με βασανιζει,βλεπω τα παντα καθαρα,τα ζω τα γεγονοτα,μια,δυο,τρεις
φορες,απειρες,τις νυχτες δεν εχω υπνο,οταν εξαντλημενος κοιμαμαι φωναζω,ουρλιαζω
λενε,εχω τρεις μερες να κλεισω ματι,μια εξαψη δεν μ'αφηνει να ησυχασω,ακουω φωνες,
πολλες φωνες,αλλοτε ακουω καθαρα,κι αλλοτε δεν ξεχωριζω τι λενε
-δυο ωρες μενουν για τη θεατρικη παρασταση,νιωθω μεγαλη ενταση,η καρδια μου χτυπαει
δυνατα,το κεφαλι μου ποναει,παει να σπασει,
...

.

.
.

Κασσάνδρα Πριαμου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Κασσάνδρα Πριαμου-χ.ν.κουβελης

Ο Απολλων την τιμώρησε τα λόγια της να μην γινοντάι πιστευτά..της άλλαζαν ένα γράμμα
σε μια λέξη η'σε πολλές λέξεις. Επίσης.Τον τονισμό. την πτώση. τους χρονους.εκαναν
αλλαγή στη σειρά των λέξεων. στα σημεία. άλλαζαν τα κόμματα με τέλειες η'έβαζαν
ερωτηματικο εκει που δεν υπήρχε. αφαιρούσαν λεξεις.προσθεταν λέξεις.με συνέπεια τα
λόγια της να χάνουν το πραγματικό τους νόημα. να τα παρανοουν.και να την προσβαλλουν
σαν αδιαντροπή ψευτρα.συνεπεια αυτων.δεν την άκουσαν να μη βάλουν μέσα στη πόλη
τον δουρειο ίππο. και εάλω η πόλις. Η Τροια έπεσε. Και κάηκε. Αυτή την βίασε ο Αιαντας
ο Λοκρος.Και την πήρε σκλάβα του αμοροζα ο κρειών Αγαμεμνωνας.Στις χρυσές Μυκηνες
ουτ'εκει έδωσαν σημασία στα τρομέρα της λόγια. Για τον πνιγμό του πατέρα στο λουτρο
πριν. για το παιδί που σφάζει τη μάνα μετά. Για κεινη την ίδια δεν νοιάστηκε.για το τέλος
της. Μάλλον,ουτ'αυτό θα το πιστέψουν. "ένα ψέμα ειναι "θα πουν"οπως όλα της τα
λόγια".
.
.

.

Τα σύννεφα, η εικονογραφιση της Τιτανομαχιας του Ησιοδου-Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης

Ο Κρονος εκθρόνισε τον πατέρα του Ουρανό ευνουχιζοντας τον κι ήρθε σε σύγκρουση
με τον γιο του Δια.Κι άρχισε ανελέητος δεινός πελωριος. πόλεμος.
Με τον Κρονο ήταν οι Τιτανες Κόιος,Κριός, Υπερίων, Ιαπετός, Άτλας.
Με τον Δια συνταχτηκαν η Εστία,η Δήμητρα,ο Ήλιος, η Ήρα, ο Άδης/Πλούτων,ο
Ποσειδώνας, οι Εκατόγχειρες, οι Γίγαντες  και οι Κύκλωπες.
Μετά από δέκα χρόνια πόλεμο όπου τη γη σεισμος φοβερά ταρακουνουσε κι ο ουρανός
αστράφτε και βρονταγε κι οι δυνατες καταιγιδες κι η αδυσωπητη βροχή καταπιναν τον
πόντο οπου ο κόσμος αναταραχτηκε. και θεορατα βράχια ξεκκολησαν και πετάχτηκαν και
δάση ξεριζώθηκαν και βαθεια χάσματα ανοίχτηκαν,οπου ολέθριες φωτιές κατετρωγαν το
πρόσωπο της γης τελικά επικράτησαν οι σύμμαχοι του Δια και πήραν τον αέρα τη θάλασσα
κι όλη τη γη. Τους Τιτάνες του πέταξαν στα Ταρταρα. Εκεί τους φύλαγαν οι Εκατογχειρες,κι
αργότερα τους απελευθερωσε ο Διας εκτός από τον Άτλαντα..
.
.
.

Πυθαγόρειο Θεώρημα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Κρίσιμη Σκέψη-χ.ν.κουβελης

Συνάντησα εκείνον τον άνθρωπο. Μεσημέρι. Καθησα στο τραπέζι του. Απέναντι.Φανηκε
να μην με αντιλήφθηκε. Τα χέρια του πάνω στο τραπέζι.Περασμένα χιαστί τα δάχτυλα.
Δίπλα ένα μήλο απείραχτο. Ένα κόκκινο στερεο μήλο.Ουτε αισιοδοξία ούτε απαισιοδοξία
έδειχνε η εκφραση του προσώπου του. Θέλησα να του κάνω μια ερώτηση. Έτσι κάτι να
πω. Όχι κάτι συγκεκριμενο.Μια πρόταση για τον καιρο.Η' μια κρίση για την πολιτική. Η'
πως αναπαράγονται οι γλάροι κι αν αλλάζει ο τρόπος πτήσης των. Δεν πρόλαβα. Μίλησε
αυτός. "Τι θα ωφελησει τους ανθρώπους και τώρα και πάντα να μάθουν πως σε κάθε
ορθογωνιο τρίγωνο το άθροισμα των τετραγώνων των καθετων πλευρών του είναι ισο
με το τετράγωνο της υποτεινουσας του; ".Με κοιταξε.Και συνέχισε ο Πυθαγορας. "Και
τι επίσης θα τους ωφελήσει το αντίστροφο του;".Δεν του απάντησα. Πίσω του έβλεπα
τους τουριστες με τα κινητά τους να τραβούν αναμνηστικά βιντεα και φωτογραφίες τον
 αρχαίο ναό με τις δωρικες κολόνες. Ένα έξοχο έργο αρχιτεκτονικής. "Πρόσεξες" είπε
"δεν παραλειπουν πότε να φωτογραφιζουν μαζί μ'αυτά και τους εαυτούς των"."Να
τους αποθανατιζουν"σχολιασα.Γελασε."Όπως αυτή τη στιγμή που είμαστε εδώ τωρα"
ειπε.
Ολο το γκρουπ των τουριστών ήρθε κι έπιασε τα τραπέζια γύρω μας.Γιαπωνεζοι.Αυτοι
οι αναλαφροι ευχάριστοι ευγενικοι άνθρωποι.
.
.

.

ιπποδρομια-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ
[απο τη φυλλαδα του Μεγαλεξαντρου-χ.ν.κουβελης]

ο Αλεξαντρος και το φουσατο του εισεβησαν εις μιαν τεραστια ερημον οπου δεν
ειχεν ουδε μακρος ουδε πλατος ανθρωπος να μετρησει και η μερα ητο δεκα ανθρωπι-
νες μερες και η νυχτα ομοιως δεκα νυχτες των ανθρωπων,η δε ζεστη την ημερα ητον
ανυποφορος και η κρυωτη την νυχτα παρομοιως  δυσβαταχτος και τοτε απο ετουτα
τα δεινα αιτια εχαθησαν πολλοι στρατιωτες και πολλα αλογα και ζωα και τα εφοδια
εις τροφιμα και εις ποσιμο νερο λιγοστευαν εις την ποσοτητα και λιαν ταχια θα ειχον
παντελως τελειωθει και θα ειχε το στρατευμα μεγαλην χρειαν,και ο Αλεξαντρος διετα-
ξεν να μην ησυχασουν αλλα ολημερις κι ολονυχτις να εζοπορουν και μητε να ιππευουν
τα αλογα ινα να μη εξασθενισουν απο την κουραση,και μητε να  στεναζουν και τους
ακουν οι  αλλοι και δειλιαζουν  κι οσοι αρρωστοι τους παρατουσαν στη μοιρα τους το
ιδιο και τα αρρωστα αλογα τα αφηναν απνοα κι αδυνατισμενα να ξεραθουν στη μεγαλη
θερμη της μερας και οι κουβεντες τους ηταν λιγοστες και τα λογια τους βαρια,ξερανε πως
αυτο θα ειναι το αναποφευκτο τελος τους και η ερημος ολογυρω τους δεν ειχεν ακρα
και τελειωμο,και βλεπανε στον ουρανο οχι εναν ηλιο,αλλα δυο η' και τρεις,αλλος ηλιος
ν'ανατελει κι αλλος ηλιος να δυει κι αλλος ηλιος ακινητος να μεσουρανει,η' και να
πηγαινουν ανταμα η' ο ενας εναντι στον αλλον η' και σταυρωτα,τετοια παραξενα ηταν
και τη νυχτα,δυο η' τρια φεγγαρια ,το ενα φεγγαρι στη χαση,τ'αλλο φεγγαρι
πανσεληνο,τ'αλλο φεγγαρι στη γεμιση του,κι ητανε ο ουρανος γεματος αστρα,αλλοι
αστερισμοι ειχαν το σχημα αρκουδας,αλλοι παρδου,αλλοι σκυλου,αλλοι κυνηγου,
κι ελαμπε εκτυφλωτικα η απεραντη αμμος κι ητανε και νυχτες που κανενα αστερι
στον ουρανο δεν ηταν να γυριζει η' να στεκει και τοτε το σκοταδι ηταν βαθυ κι αδια-
περαστο,αλλα ουτε και τοτε επαυαν να πεζοπορουν ,κι ελεγε ο Αλεξαντρος πως στην
ερημο κανενας δεν ημπορει να χασει τον προσανατολισμο του,αφου παντου το ιδιο
κι ομοιο ειναι ,και περασαν εικοσι μερες μεγαλου κοπου και στενους και δεν αντεχαν
αλλο,και πεινασμενοι ητανε και διψασμενοι  κι αγρυνοι ητανε τοσες μερες και
νυχτες,ειχαν αγριεψει στην οψη και στη ψυχη και πολλοι απ'αυτους παραλογισαν,
γελουσαν δυνατα κι υστερα κλαιγαν κι ακατανοητα λογια εξεμβαιναν απ'τα στοματα
τους χειμαρρος και καποιοι σωριαζονταν καταγης και τρανταζονταν τα σωματα και
τα μελη τους κι εβγαζαν απ'τα στοματα αφρους να φοβασαι,και τους παρατουσαν,
τι δεν ητο δυνατον να τους περιμαζεψουν και να τους κουραρουν,τοση μεγαλη η
δυστυχια τους,επειτα  ειχαν  λιαν μεγαλο το φοβο μην τους φορτωσουν την μαλαρια
τους,και τοτε εγινε την εικοστη μερα και εσυναπαντησαν εναν ερημιτη,αυτος κατοι-
κουσε τρωγδολυτης σ'ενα ορυγμα σκαμενο μεσα στη γη δεκα οργυιες υποκατω της,
τον εχαιρετησαν ως τον αντικρυσαν και τον ερωτησε ο Αλεξαντρος πως απο ετουτη
την δαιμονικη την ερημο θα απελευτερωθουν οπου ησανε τοσο καιρο φυλακισμενοι,
αυτος του ειπε με αργοσυρτη χαμηλη φωνη πως καμια ερημος δεν ειναι,ουτ'εδω ουτε
αλλου πουθενα,κι Αλεξαντρος τον ερωτητησε τι λεγει,κι ο ερημος εκεινος ανθρωπος
του αποκριθηκε,πως αυτο που λεγεται ερημος δεν ειναι παρα ο χρονος ο οποιος χωρις
περατα να μετρηθουν ειναι ουδ'αρχη ουτε τελος εχει κι αυτο  τον παραδεχτουμε και το
εννοησουμε θα εξαφανισθει τοτε αυτο που λεμε ερημος,κι Αλεξαντρος ακουσε πολυ
προσεχτικα και ερωτησε πως θα γινει αυτο,κι εκεινος ο ερημιτης του ειπε,πως στη
ζωη του μια φορα στα χιλια χρονια ενας ανθρωπος απ' τους πολλους που γεναει και
θρεφει η γη θα τυχει να περασει απ'το μερος ετουτο εδω που ζει και θα τον συναπαντη-
σει ,γιατι αυτος ο ιδιος ειναι ο χρονος,που περνα και δεν περνα,κι αυτος ο ανθρωπος
 θα'ναι πολυτυχερος γιατι μετα θα εχει στο δικο του γκοβερνο ολη τη γη,και τους
ειπε ο ερημιτης πως σε τρεις μερες  και τρεις νυχτες πεζοπορια η ερημος θα χαθει απ'τα
ματια τους,ως να μην ητανε παρα οπτασια,κι ο Αλεξαντρος κι αυτοι τοτε τον ευχαριστη-
σαν και τον χαιρετισαν  και προχωρησε ολο το στρατευμα προς τη διευθυνση που τους
εδειξε...

.

.
.

Εκ/ζητησεις-3 πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)

3 Σύν/τομες Εκ/ζητησεις-χ.ν.κουβελης

1-σταματησε να μιλάει. για μερικά δεπτερολεπτα αφαιρέθηκε. όταν συνήλθε μου 

ζήτησε συγνώμη και συνέχισε.

2-το Α γεγονός συνδέετε με τον Α άνθρωπο. το Β γεγονός συνδέετε με τον Β άνθρωπο 

αλλά και με τον Α άνθρωπο. το Γ γεγονός συνδέετε με τον Γ άνθρωπο αλλά και με τον Β 

και τον Α άνθρωπο. και ούτω καθεξής. κατά συνέπεια τα γεγονότα της ζωής μας έιναι 

συνδεδεμένα με όλους τους ανθρώπους. αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από την εξιστό-

ρηση της ζωής της. χωρίς να ενδιαφέρει αν είναι αυτά καθαυτα πραγματικα η' επινοη-

μενα.

3-κοιταξε την ώρα στο κινητό της. "περναει η ώρα"ειπε."η' πέρασε η ώρα;"ρώτησε. δεν απάντησα.γελασε. "όταν ήμουνα μικρή"συνεχισε."νόμιζα πως θα είχα όλο το χρόνο. θα 

έκανα εκείνο θα έκανα το άλλο. έπαιζα με τις κούκλες και δημιουργούσα ένα κόσμο που 

τον θεωρούσα αληθινό. ζωντανό. με τα συναισθήματα του. "με κοίταξε. "τώρα ζω σ'ένα

κόσμο που είναι ξένος σε μένα. άλλοι τον έχουν δημιουργησει."με κοίταξε. "τι λες;" 

ρώτησε. δεν έκρινα τη σκέψη της. ούτε αν συμφωνούσα ούτε αν διαφωνούσα

.

.

.

Εκζητησεις- πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis4

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Απεραντα αδιαφορο-χ.ν.κουβελης

''να,σ'αυτη τη φωτογραφια ειμαι,η τριτη απο αριστερα,με το ασπρο φουστανι'',μου
εδωσε τη φωτογραφια,την κοιταξα,''ειμαι 17 χρονων'',γελασε,''παραξενη που ειναι η
φωτογραφια,δεν ειναι;σε τι μοιαζω μ'αυτη τη κοπελα;'',ηπιε απο το χυμο της,αναψε
τσιγαρο και συνεχισε''αληθεια σε τι μοιαζουμε;στις ιδεες;στα ονειρα;'',σταματησε,
''πρεπει να θυμηθω'',''γιατι δεν θυμαμαι;'',''μηπως ειμαστε,γινομαστε ξενοι μ'αυτα που
ζησαμε,το 'εγω τωρα' δεν ειναι το ιδιο με το 'εγω πριν',ομως,τωρα το σκεφτομαι,πρεπει
να ειμαστε ολα αυτα τα διαφορετικα εγω'',''ενας μονολογος πολυφωνικων εγω,ειναι
πολυ παραξενο που οι αλλοι παρ'ολ'αυτα μας αναγνωριζουν σαν ιδιους,λενε 'αυτος τωρα'
ειναι ο ιδιος μ'εκεινον πριν' και θα ειναι και μ'αυτον μετα',στη φωτογραφια που σου'δει-
ξα,μια σχολικη εκδρομη,με το αγορι διπλα μου,δεξια, ειχαμε σχεση κι αργοτερα
παντρευτηκαμε,τωρα ειμαστε χωρισμενοι'',παραγγειλε μια δευτερη μπυρα,''παγωμενη,
παρακαλω'',ειπε στο γκαρσονι,εσβησε το τσιγαρο της,''τι σημαινει 'σχεση τοτε' και
'χωρισμενοι τωρα';απομακρα μου φαινονται,σαν να μην σχετιζονται αυτα τα δυο,σαν να
ανηκουν σε δυο διαφορετικα εγω,ανθρωπους'',σερβερισθηκε η μπυρα,γεμισε το ποτηρι
της,το εφερε στα χειλη της,''εκεινου του αρεσε να πινει μπυρα,εμενα οχι,μεθουσε και
μυριζε,μια φορα,αυτο το θυμαμαι καλα,ειχε πιει τοσο πολυ,που δεν αντεξε,σταματησε
το αυτοκινητο στην ερημια,βγηκε εξω στο σκοταδι και τον ακουγα που ξερνουσε στα
χωραφια,ακομα ακουω στ'αυτια μου εκεινον τον απαισιο ηχο,τοτε,θυμαμαι,εκλεισα
τ'αυτια μου με τα χερια μου δυνατα να μην ακουω,οταν γυρισε μεχρι το σπιτι δεν
αλλαξαμε κουβεντα,για πρωτη φορα δεν κοιμηθηκαμε μαζι,πηγα και ξαπλωσα στο σαλονι
 στον καναπε,μετα την δουλεια δεν γυρισα σπιτι,εκλεισα το τηλεφωνο,εφαγα σε καποιο
εστιατοριο,δεν θυμαμαι τι,μετα πηγα σ'ενα ξενοδοχειο και κοιμηθηκα,την αλλη μερα δεν
πηγα στη δουλεια,τηλεφωνησα πως ειχα αρρωστησει,ανοιξα το τηλεφωνο,με πηρε,μου
ειπε που ημουνα ,μ'εψαχνε,του ειπα πως νοικιασα καποιο διαμερισμα,φωναξε,με
παρακαλεσε,επειτα μ'εβρισε,ζητουσε επιμονα  να μαθει που βρισκομουν,του'πα να μην
τολμησει να'ρθει στη δουλεια να με βρει και του'κλεισα το τηλεφωνο'',σταματησε,''τι
σχεση εχει εκεινη η κοπελα της φωτογραφιας μ'αυτη τη γυναικα που βλεπεις μπροστα
σου;'',ρωτησε,ηπιε απο  το ποτηρι της,πηρε τσιγαρο,''εχουν περασει απο τοτε 11
χρονια'',της προσφερα φωτια,''ευχαριστω'',χαμογελασε,''γιατι θυμαμαι πραγματα που
ανηκουν σε μια αλλη κι οχι σε μενα;'',κοιταξε τα νυχια του δεξιου χεριου της,τα αναση-
κωσε ενα-ενα,σαν να τα μετρουσε,''πεντε δαχτυλα'',ειπε,''γι'αυτα ειμαι σιγουρη,για τ'αλλα
δεν ξερω,αν θυμαμαι πραγματικα γεγονοτα η' επινοημενα'',πηρε τη φωτογραφια,
''απο το ξενοδοχειο που μεναμε εβλεπα τη θαλασσα,ενα απεραντο γαλαζιο ακινητο,
αδιαφορο'',με κοιταξε,''τωρα ξερω πως δεν ηταν ετσι,συμφωνεις;'',δεν της απαντησα,
''πως μπορεις να ξερεις πως αυτα που σου ειπα δεν ειναι παραποιημενα,και δεν εγιναν
ετσι,αν βεβαια εγιναν και δεν τα επινοησα,η' ισως συνεβησαν σε αλλη,διαφορετικη,
περιπτωση,με αλλον ανθρωπο,η' και,ισως,πολυ πιθανο,να μην συνεβησαν καθολου
και να συμβουν στο μελλον,μολις εμφανισθει ο καταλληλος ανθρωπος,αληθεια,τωρα
που το σκεφτομαι,δεν ξερω τι ακριβως συμβαινει,το μονο σιγουρο ειναι πως η
φωτογραφια ειναι αληθινη,η τριτη κοπελα απ'τ'αριστερα ειμαι εγω'',με κοιταξε,χαμο-
γελασε,''δεν με κολακευει πολυ αυτο τ'ασπρο φουστανι;δεν σε γοητευει;ελα,δεν
μπορεις ν'αντισταθεις στη γοητεια του,το ειδα στα ματια σου καθαρα χθες οταν μου
τραβουσες τη φωτογραφια στο ξενοδοχειο,εγω ποζαρα στο μπαλκονι,και πισω μου,
ετσι ειπες,το υπεροχο απεραντο ακινητο γαλαζιο'',την κοιταξα στα ματια,''ναι'',ειπα,
''απεραντα αδιαφορο'',

.

.
.

IL MAESTRO MICHELANGELO-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Michelangelo's Myths- χ.ν.κουβελης

-ειδα τον αγγελο στο μαρμαρο κι εγω μονο σκαλισα μεχρι να τον απελευθερωσω
-η ομορφια ειναι η αποκαθαρση απο τα περιττα
-καθε κομματι πετρας εχει ενα αγαλμα στο εσωτερικο της και ειναι καθηκον
του γλυπτη να το ανακαλυψει
-οσο περισσοτερο το μαρμαρο ελλατωνεται,τοσο περισσοτερο το αγαλμα
μεγαλωνει
-ελπιζω οτι  μπορω παντοτε να επιθυμω περισσοτερα απ'οσα μπορω να
ολοκληρωσω
-ενας ανθρωπος ζωγραφιζει με το μυαλο του κι οχι με τα χερια του
-εγω ακομα μαθαινω
-νιωθω καλα μονο οταν εχω μια σμιλη στα χερια μου
-η ιδιοφυια ειναι αιωνια υπομονη
-τα ασημαντα  κανουν την τελειοτητα,και η τελειοτητα δεν ειναι ασημαντη
-αν  γνωρισεις ποσο πολυ δουλεια χρειαστηκε αυτο,δεν θα το αποκαλουσες
ιδιοφυες
-αν οι ανθρωποι γνωριζαν ποσο σκληρα επρεπε να εργαστω για να αποκτησω
τη δεξιοτεχνια μου ,αυτη δεν θα φαινονταν καθολου τοσο θαυμαστη
-ο πιο μεγαλος κινδυνος για τους πιο πολλους απο'μας δεν ειναι οτι ο στοχος μας
ειναι παρα πολυ υψηλος και θα τον χασουμε,αλλα οτι ειναι παρα πολυ χαμηλος
και θα τον φτασουμε
-η καλη ζωγραφικη ειναι εκεινο το ειδος που φαινεται σαν γλυπτικη
.
.
.

ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ του Giorgio de Chirico-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ GIORGIO DE CHIRICO-χ.ν.κουβελης-

απο το μεγαλο ανατολικο παραθυρο του πρωτου οροφου εβλεπε τη πλακο-
στρωτη πλατεια,αριστερα και δεξια πλαισιωμενη απο δυο επιμηκη ορθογωνια
παραλληλεπιπεδα κτιρια με στοα απο κολονες,δυο ανθρωποι σε σταση συζητη-
σης προς το αριστερο κτιριο,φαινονταν ακινητοποιημενοι,οι σκιες τους αριστερα,
στο βαθος,σ'ενα χαμηλωτερο επιπεδο η θαλασσα,εβλεπε τις ακρες των καταρτιων
καραβιων με τ'ασπρα πανια τους,ακουστηκε απο καπου ο χτυπος ενος ρολογιου,
μετρησε,11 η ωρα,παντα,οταν τ'ακουγε,αυτος ηταν ο αριθμος,11,τοτε εμφανιζον-
ταν ενα κοριτσι μ'ενα τσερκι παιζοντας  και με μια χορευτικη κινηση ακινητοποιουν-
ταν,κατι θυμηθηκε,γυρισε κι ειδε πανω στο τραπεζι δυο αγκιναρες,το στρογκυλο ρολοι
στον τοιχο εδειχνε 1 και 27 ακριβως,σταθερα,ησυχασε,η ωρα που περναει το τρενο,
σκεφτηκε,ειδε τον καπνο του στον γαλαζιο ουρανο,ενα τεραστιο πορτοκαλι πλαστικο
γαντι ηταν κρεμασμενο στον απεναντι τοιχο,απο κατω ενα τοπι απο πρασινο υφασμα,
φοβηθηκε μηπως δεν ηταν εκει,ανοιξε τη πορτα και μπηκε στο δωματιο της μητερας,
τη βρηκε να κοιμαται μεσα στα κατασπρα σεντονια της,ελαφρα γυρισμενη προς
το μερος του μ'ελαχιστα λυγισμενα τα ποδια της,τ'αριστερο χερι της κατω απ'το
κεφαλι της το στηριζε,και το δεξιο σε τριγωνο πανω αγγιζε τα σγουρα μαλλια της
πισω,του αρεσε αυτη η σταση,ακουσε τον ηχο νερου που χυνεται,''αυτο καθε μερα
την ιδια παντα ωρα '',σκεφτηκε,ανεβηκε στον πανω οροφο,ειδε στην μεγαλη ορθογω-
νια παραλληλεπιπεδη αιθουσα τη λιμνουλα στο κεντρο της,μεσα στα γαλαζω-
πα νερα της επεπλεαν δυο χαρτινα καραβακια,σαν αυτα που του αρεσαν να κανει
οταν ηταν μικρο παιδι,εσκυψε κι εβαλε μεσα στο νερο τον δειχτη του δεξιου χεριου του
και τον κουνησε ελαφρα,τα κυματα που προκαλεσε διαδωθηκαν κυκλικα αλλα δεν
εφθασαν στα καραβακια,σαν να βρισκονταν σε απειρη αποσταση,επανελαβε,περιμενε,
το ιδιο αποτελεσμα,ακουσε γελιο πισω του,σηκωθηκε και γυρισε να δει,ηταν ενα ζευγαρι,
ο αντρας φορουσε ενα λευκο κουστουμι με κιτρινη γραβατα,στα χερια του κρατουσε ενα
διαβητη κι ενα ορθογωνιο τριγωνο και κατι ελεγε σε μια γυναικα μ'ενα κατακοκκινο ολο-
σωμο φορεμα,πλησιασε ν'ακουσει,δεν ακουγε καμια λεξη,ξαφνικα ακουσε παλι το γελιο
της γυναικας,τοτε προσεξε τα προσωπα τους,ηταν προσωπα κουκλας σε βιτρινα,ο αντρας
του εδωσε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,εκει ειδε το σχεδιο μιας πολης,αναγνωρισε τη
πολη του,ειδε τη πλατεια και σε μια πλευρα της να υψωνεται ο κυλινδρικος πυργος
στον οποιο μενει,σ'ενα απο τα δωματια του το πατωμα ηταν κατασκευασμενο απο
ξυλινες σανιδες,απο τον τροπο που συνεκλιναν οι παραλληλες ευθειες των συμπερανε
πως ο χωρος ηταν απειρος,απο τα μεγαλα πλευρικα ανοιγματα εβλεπε τα ορθογωνια
κτιρια,και στο ανοιγμα του βαθους στη κιτρινη επιφανεια μιας ερημου υπηρχε ενα
τεραστιο εργοστασιο με τις καμιναδες του,παλι ακουστηκε ο χτυπος του ρολογιου,
11,ενα κοριτσι μ'ενα ποδηλατο περασε μπροστα του και κουδουνισε,το ειδε να προ-
χωραει στο βαθος της προοπτικης του δωματιου κι εκει ν'ακινητοποιειται σε μια
χορευτικη κινηση απλωνοντας τα χερια σε τοξο κυκλου και λυγιζοντας σε αμβλεια
γωνια τ'αριστερο της ποδι ισορροπωντας στο ποδηλατο,απο το μεγεθος και τη
κατευθυνση της σκιας της υπολογισε πως ο ηλιος ηταν πισω της κι εριχνε τις ακτινες
του σε γωνια 30 μοιρων,διπλωσε το σχεδιο και το ξαναδωσε στον ασπροντυμενο
αρχιτεκτονα,η γυναικα τον ειχε πιασμενο αγκαζε μ'ενα ανεπαισθητο χαμογελο στα
χειλη της,η γυναικα τον κοιταξε,''ειμαι η Αριαδνη'',ειπε,΄'δεν με θυμασαι;πηγαιναμε
μαζι στο δημοτικο σχολειο'',την κοιταξε,ναι,εκεινη ηταν,''απο 'δω ο αντρας μου ο
Εκτορας'' τον συστησε,εκεινος εκανε μια υποκλιση,σαν να παιζανε σε θεατρο,''θυμα-
σαι τις μπανανες που μας μοιραζανε στο σχολειο;''.γελασε,''μου αρεσαν τοσο πολυ,
ειχαν τοσο ωραιο κιτρινο χρωμα,κι εσυ μου χαριζες και τη δικη σου'',τη θυμηθηκε
να παιζει συνεχεια μ'ενα τσερκι στη πλατεια μπροστα απο τον σιδηροδρομικο σταθμο,
''απο τοτε μικρη μου αρεσε ο χορος κι οταν μεγαλωσα σπουδασα κλασσικο χορο'',
αυτο το ειπε κανοντας μια χορευτικη κινηση γυρω απ'τον αντρα της που ολη αυτη
την ωρα καθονταν αμιλητος και ακινητος,''ελα,Ανδρομαχη,σοβαρεψου,παμε να
φυγουμε''της ειπε,στη φωνη του διεκρινε αυστηροτητα,διπλωσε το σχεδιο και του
το εδωσε,κατεβηκε στον οροφο της μητερας του,τη βρηκε να καθεται στον καναπε
μπροστα στον καθρεφτη με το ασπρο νυχτικο της και να χτενιζει τα μαλλια της,σταθη-
κε πισω της,''ποσο ομορφη εισαι μαμα'' της ειπε,εκεινη γελασε με φιλαρεσκεια,''οταν
ησουνα μικρος ερχοσουνα στο κρεβατι  τις νυχτες,χωνοσουνα διπλα μου κατω απο τις
ζεστες κουβερτες κι εγω για να σε κοιμησω σου ελεγα αλλη μια φορα τις ιστοριες που
σ'αρεσανε,για μυθικα πλασματα,μισους ανθρωπους και μισους αλογα,για σφιγγες,με
σωμα λιονταριου και με κορμο και κεφαλι γυναικας,σαν εκεινη της Θηβας τοτε'',ειπε,
''οταν σ'επαιρνε ο υπνος σε σηκωνα  αγκαλια στα χερια μου και σε πηγαινα στο κρεβατι
σου'',φανηκε σαν να βυθιστηκε βαθεια στις αναμνησεις της,ανοιξε το συρταρι του κομο-
δινου διπλα κι εβγαλε ενα κοκκινο χασκολ και το τυλιξε σφιχτα γυρω απο τον λαιμο της,
''μεθαυριο  ειναι η πρεμιερα στο θεατρο'',του ειπε κοιταζοντας τον καθαρα μεσα
στον καθρεφτη,''ναι,μητερα,το ξερω,δεν το ξεχασα'',απαντησε εκεινος βλεποντας το
θολο ειδωλο της,''γιατι βλεπουμε την πραγματικοτητα σε αντανακλαση;''την ακουσε
να λεει,''στο θεατρο συμβαινει αυτο'',εκεινη την ωρα ακουστηκαν οι 11 χτυποι του
ρολογιου,''παλι χυνουν νερα πανω,ολοι τη νυχτα αφηνουν τις βρυσες ανοιχτες να τρε-
χουν,θα πλημυρισουμε'',γυρισε εντρομη προς το μερος του,''πηγαινε αμεσως να τους
πεις να σταματησουν'',ανεβηκε γρηγορα την ορθογωνια σκαλα και χτυπησε τη πορτα,
''σταματηστε με τα νερα'' φωναξε''ενοχλητε τη μητερα'',δεν ακουστηκε απαντηση,επιασε
το πομολο της πορτας ν'ανοιξει,ανοιξε και μπηκε μεσα στο δωματιο,ηταν αδειο και τερα-
στιο,πηγε στο μεγαλο ανατολικο παραθυρο,απο εκει εβλεπε τη πλακοστρωτη πλατεια
κατω,αριστερα και δεξια πλαισιωμενη απο δυο επιμηκη ορθογωνια παραλληλεπιπεδα
κτιρια με στοα απο κολονες,δυο ανθρωποι σε σταση συζητησης προς το αριστερο
κτιριο,ενας αντρας με ασπρο κουστουμι και μια γυναικα με κοκκινο φορεμα,φαινονταν
ακινητοποιημενοι,οι σκιες τους αριστερα,το βαθος της πλατειας κλεινονταν απο
το ορθογωνιο του σιδηροδρομικου σταθμου,μεσα απο τα αψιδωτα ανοιγματα της προ-
ψης του φαινονταν σταματημενο το τρενο,το στρογγυλο ρολοι στον κεντρικο πυργο
του σταθμου εδειχνε 1 και 27 ακριβως,ξεδιπλωνοντας το σχεδιο που του αφησε ο
αρχιτεκτονας επιβεβαιωθηκε,αριστερα κατω μπροστα ειδε τη φιγουρα ενος κοριτσιου
μ'ενα τσερκι να παιζει και σε μια χορευτικη κινηση ν'ακινητοποιειται απλωνοντας τα
χερια σε τοξο κυκλου και λυγιζοντας σε αμβλεια γωνια τ'αριστερο της ποδι ισορροπων-
τας,απο το μεγεθος και τη κατευθυνση της σκιας της υπολογισε πως ο ηλιος  ηταν πισω της
κι εριχνε τις ακτινες του σε γωνια 30 μοιρων
.
.
.

J.L.Borges-χ.ν.κουβεληςc.n.couvelis

.

.

ΣΤΟΝ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΗ ΤΟΥ J.L.BORGES-χ.ν.κουβελης

Ειδε εναν ακριβως ανθρωπο και τον πολλαπλασιασε,ενα δεντρο μοναχα χρειαστηκε 

και δημιουργησε ολη την ποικιλια των φυτων και το δασος,τα τριανταφυλλα,τα κρινα,

και τις μελισσες που τα τριγυριζουν,και τα ζωα στα λιβαδια,τη τιγρη με ολες λεπτομερως

σχεδιασμενες τις κιτρινες γραμμες της,και τη σεληνη να νανουριζει την απειροτητα 

της γατας στο κατωφλι,τη φωνη τ'αηδονιου στ'αυτι ενος μικρου κοριτσιου,τη βροχη

πανω στον τσιγκο κι ακομη το στοιβαγμα του χρονου στους κοκκους της αμμου,και

το βιβλιο που περιεχει ολα τα βιβλια,και τις ερωτησεις και τις αβεβαιες απαντησεις,

και τον υπνο του ψαριου στον λευκο ισκιο του γλαρου,τον Αστεριωνα να στεριωνει

το κεφαλι του ταυρου στο αδυνατο σωμα του κι ακομα τα βηματα που ολο τον

πλησιαζουν κι ολο απομακρυνονται μεσ'απο πανομοιοτυπες τετραγωνες αιθουσες,

εγραψε και τα μαθηματικα του Cantor,κι εναν ανθρωπο να τον ονειρευεται που τον ονει-

ρευεται να τον ονειρευεται,και τον ιδιο δημιουργησε που αυτα δημιουργει πανω

στην τυφλη επιφανεια του αμφιβληστροειδη του  J.L.Borges 

.

.

.

Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αδωνης και Αφροδιτη-χ.ν.κουβελης

το φως εκτυφλωτικο αντανακλουσε πανω στους κιτρινους χρωματισμενους τοιχους,
ενα τζιτζικι μπηκε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο και σταθηκε πανω στο κοκκινο σεντονι
του κρεβατιου κι επειτα πεταξε και βγηκε,κοιταξε,στο τραπεζι το γυαλινο ανθοδοχειο
με τις ανεμωνες και τα τριανταφυλλα,η μερα αρχισε να ζεστενει.σηκωθηκε απ'το κρεβατι.
πηγε και καθισε στον ορθογωνιο καθρεφτη,ειδε ενα χωραφι με πολλα σμυρνα και μια
κοπελα ουρλιαζοντας να τρεχει μεσα,σκονταψε κι επεσε,ακουγε την αναπνοη της δυνατη,
σε λιγο η σκια του την σκεπασε βαρια,εσκυψε πανω της,θελησε να φωναξει,δεν
μπορεσε,εκλεισε τα ματια,της ελεγε,εκεινη τη μερα το πρωι που ξυπνησε, για ενα
αγριογουρουνο που τον κυνηγουσε,σ'ενα λιβαδι με πολλες ανεμωνες του ειπε,δεν
της απαντησε,οι τριανταφυλιες μας ανθισαν στο κηπο,ελα να τις δεις,εκοψε ενα τριαν-
ταφυλλο ,δεν προσεξε και τ'αγκαθια του τον τρυπησαν στο δειχτη του δεξιου χεριου,
ετρεξε κοκκινο αιμα,ποιος ξερει της ειπε,γελωντας,ετσι εγινε ομορφοτερο,και της το
προσφερε,στην ακρη του κηπου τους αρχιζε η θαλασσα,μια απεραντη αμμουδερη
παραλια εκτεινονταν απ'τ'ανατολικα στα δυτικα,ξαφνικα ακουσαν κοριτσιστικες φωνες
πισω τους,κι αμεσως περασαν νεαρες κοπελες μπροστα τους τραγουδωντας και
βαδιζοντας ρυθμικα, στα χερια της,καθε μια,κρατουσε ενα καλαθι στολισμενο με
λουλουδια κι οταν εφτασαν στη θαλασσα αδειασαν τα λουλουδια πανω στα νερα
και τοτε γελωντας χαρουμενα μπηκαν στα γαλαζια νερα και κολυμπουσαν
παιζοντας,καποτε ημουνα κι εγω,του ειπε,αναμεσα σ'αυτες τις κοπελες,το τζιτζικι,το
ιδιο η' αλλο,ξαναμπηκε παλι μεσα στο δωματιο,το ακουσε,γυρισε και το ειδε να
στεκεται γατζωμενο πανω στο κοκκινο κρεβατι,δεν εφυγε,εμεινε εκει,σαν να ξεφυγε
απο κατι που το κυνηγουσε εκει εξω στο φως της μερας και να κρυφτηκε τρομαγμενο,
φοβηθηκε μηπως κανει καποιο θορυβο και το διωξει κι εμεινε ακινητη να το κοιταζει
.
.

Αδωνης και Αφροδιτη-painting animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Jody Pou Elegy upon the death of Thomas Farmer H Purcell
.
.
.
.
.

Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει
-animations c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
-music Steve Reich Section VI
.
.
.
.
Ο Χρονος Ειναι Ενα Παιδι που Παιζει-χ.ν.κουβελης

πηρε ενα μηλο στο χερι του και μου το εδειξε,''ειναι ενας αριθμος η' ενα πραγμα;'' με
ρωτησε,απαντησα χωρις δισταγμο ''ενα πραγμα'',''οχι ενας αριθμος ειναι''ειπε,''και τι
μετραει αυτος ο αριθμος;''ρωτησα,''τον χρονο'' απαντησε,''ποιον χρονο;''ρωτησα,
''ολον τον χρονο''απαντησε,''κι αυτον που τωρα μιλαμε;'' ρωτησα,''κι αυτον''
απαντησε,''και τι σχεχη εχει το μηλο με τον χρονο;''ρωτησα,''ο χρονος ειναι η αιτια
που μιλαμε για το μηλο'' απαντησε,''αν μιλουσαμε για τη θαλασσα το ιδιο θα ηταν''
συνεχισε,''το ιδιο για ολα τα πραγματα'',''αρα το να μιλαμε ειναι χρονος;''ρωτησα,
''ναι,οταν μιλαμε ειναι χρονος κι οταν δεν μιλαμε δεν ειναι χρονος'',δαγκωσε το
μηλο,ακουσα τη δροσερη σαρκα του να σχιζεται απ'τα δοντια του,''τωρα τρωω ενα
μηλο''ειπε ''σε λιγο θα το εχω φαει'',χαμογελασε,''χρειαζεται χρονος για να φας ενα
μηλο,ετσι δεν ειναι;''
.
.
.

Η Μακρά Αναμονή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η Μακρά Αναμονή-χ.ν.κουβελης
(Ανθρώπινα Εσωτερικά)

την έκλεισα τη βρυση.πρεπει να την έκλεισα. παλιά δεν ξεχνουσα.τώρα θυμάμαι
ασήμαντα πράγματα. εκείνη την κόκκινη δερμάτινη τσάντα. τα πρώτα μου σκουλαρίκια.
πρέπει να έκλεισα τη βρύση. θα πλημμυρίσει η αυλή. όπως την άλλη φορά. εκείνα τα
σκουλαρικια ήταν χρυσές μελισουλες. η μαμά μου τ'αγορασε.ηταν καλοκαίρι. πρέπει
να'μουνα δεκαπέντε χρόνων. το τρύπημα των αυτιών δεν με πόνεσε. δυο ώρες μάζευα
το νερό. με πόνεσε η μέση. από τοτε προσέχω. σίγουρα την έκλεισα.στη κόκκινη τσάντα
είχα το ροζ κραγιόν. ένα καθρεφτάκι. μια φιλντισενια χτένα. ένα τσιμπιδάκι φρυδιών. ένα
σετ μεικτά απ.τα μολύβια για τα μάτια. πιο πολύ χρησιμοποιούσα το γαλάζιο. με πονάει
λίγο ο ωμός και τ'αριστερό χέρι.ειδικά με την αλλαγή του καιρού.περασε η ώρα. θα
γυρίσουν τα παιδιά στο σπίτι. θα ανησυχισουν.και θα πεινάνε. θα δουν και θα κλείσουν
τη βρύση.αυτή τη γυναίκα απέναντι μου κάπου την έχω ξαναδεί.δεν θυμάμαι που.ίσως
εδώ μια άλλη προηγούμενη επίσκεψη.ουτε μια φορά δεν διασταυρωθηκαν τα μάτια
μας.καθεμια κλεισμένη. στον εαυτό της. φοβάται ν'ανοιχτει. άλλωστε τι να πεις.
μεγαλώσαμε.κι όλο προβλήματα.νομίζω πως την έχω συναντήσει πολλές φορές στη
λαϊκή.αραγε να έχει οικογένεια;σιγουρα θα έχει. είναι νεώτερη από μένα. η'
ετσι τουλαχιστον δείχνει.για να μην με πάρουν τηλέφωνο δεν θα υπάρχει κανένα
πρόβλημα στο σπίτι. αλλιώς θα με περνάνε. πέρασαν σαράντα λεπτά από τότε που
ήρθα. δεν περνάει η ώρα.και δεν μπορώ να κοιτάξω τηλεόραση.δεν έχει τίποτα.και
στο σπίτι τη βαριέμαι. πέφτω νωρίς και κοιμαμαι.τη νύχτα ξυπνάω πολλές φορές κι
αργεί να με πάρει ο ύπνος.τοτε ξεχνιέμαι με τις σκέψεις. η γυναίκα απέναντι μου
μιλάει στο κινητό της με πολύ σιγανη φωνή.δεν ακούω τη λέει.να τώρα γέλασε.πιο
πολύ μιλάει παρά ακούει.με το δεξί χέρι κάνει χειρονομίες τονίζοντας τα λόγια της.
με τ'αριστερό χέρι κρατάει το κινητό. φοράει δαχτυλιδι.κανει ζέστη εδώ μέσα. τα
παπούτσια με στενεύουν. έπρεπε να φορέσω τα στρωτα κι όχι αυτά με το τακούνι.
χτυπάει το κινητό μου.που είναι;μεσα στη τσάντα.
.
.
.

Άνθρωποι-πορτραίτα-''Τις ει;"-"Ουδείς"-χ.ν.κουβελης
.
.
''Τις ει;"-"Ουδείς"-χ.ν.κουβελης
(Ανθρώπινα Εσωτερικά)

Τις ει;τον ρωτούσαν στο στρατό.απαντουσε μηχανικά. ένα κατεβατό όνομα επώνυμο
όνομα πατέρα όνομα μητέρας τοπος γεννήσεως ημερομηνία γςννησεως επάγγελμα
οικογενειακή κατάσταση. Αυτος ει. Είναι. Δούλεψε σηνολικα 40 χρόνια. Ένα διάστημα
15 χρόνια μετανάστης στη Γερμανια. Τη πρώτη γυναίκα του τη γνώρισε εκεί. Έχουν δύο
παιδιά.Δυο κορίτσια. Το ένα παντρεμένο.Με τη δεύτερη γυναίκα έχει ένα γιο. Σχολείο
μόνο το δημοτικό τελείωσε. Ήθελε παραπάνω αλλά ήταν δύσκολα τα χρόνια. Τον βρήκε
ο πόλεμος.μετα ο εμφύλιος. όλη η Ελλαδα είχε ξεσηκωθεί, ακούσια η'εκούσια,να φύγει.
να εγκαταλείψει. από εργοστάσιο σε εργοστάσιο πέρασε η ζωή του.τωρα όπου να βρεθεί
νιώθει ξένος. δεν αναγνωρίζει τίποτα.ολα άλλαξαν. αποκτήσανε αλλά χαρακτηριστικά.
αλλιώς μιλάνε οι άνθρωποι. αλλιώς εκφράζονται. αλλιώς συμπεριφέρονται.ο
εκσυχρονισμος είναι χειρότερος από την καθυστέρηση.βαρβαροτητα.ειναι πια
ασήμαντος.περιττός.Τις ει;Ουδεις
.
.
.

Vincent Van Gogh-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΝΣΕΝΤ ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ-χ.ν.κουβελης
NOTES OF VINCENT VAN GOGH-c.n.couvelis

στο κιτρινο δωματιο εδω στην Αρλ,στη ψαθινη καρεκλα διπλα τα παπουτσια που μου
χαρισε ενας ανθρακωρυχος,του εκανα το πορτραιτο,ηθελε χρωματα γης,το φως στο
μετωπο,στη γραμμη της μυτης,λιποσαρκος ανθρωπος,πρεπει,αν θελω να μαθω ανατομια,
να τον βρω και να τον ξαναζωγραφισω,σημερα δεν εφαγα τιποτα,καθισα ακινητος στο
κρεβατι να σκεφτω,δεν φοβαμαι την ανεχεια,την ανεχεια του μυαλου φοβαμαι,πρεπει
οπωσδηποτε να προμηθευτω γκραβουρες του Ρεμπραντ,θα γραψω στον Τεο να μου
στειλει,οι χωρικοι πυροβολανε τα πουλια να τα διωξουν απ'τα σπαρμενα χωραφια,
τους ακουω, γεμιζει ο ουρανος απ'αυτα,και στροβιλιζουν πανω απ'τα κιτρινα σταχυα,
η Σιεν δεν γυρισε,ανησυχω,η καημενη ειναι αρρωστη και με το παιδι στη κοιλια,αν ενας
ανθρωπος δεν θελει να σωθει,κανεις δεν μπορει να τον σωσει,φοβαμαι μην επαθε κατι
κακο,καθε μερα παιρνω τα δρομακια μεσα στα χωραφια και παρατηρω το τοπιο,στις
εικονες που κανω βαζω,πιο πολυ,δικα μου χρωματα,μου φαινονται πιο αληθινα,πιο
πραγματικα,ενα κιτρινο διπλα σ'ενα γαλαζιο διπλα σ'ενα πρασινο,βλεπω το φως
τους,απο'κει ειναι αυτα τα ηλιοτροπια στο βαζο πανω στο γαλαζιο τραπεζι,θα τα στειλω
στον Τεο,μηπως μπορεσει και τα πουλησει,μου ερχεται μια μυρωδια απο τηγανισμενες
πατατες,χθες τελειωσα το μυθιστορημα του Ζολα La Joie de vivre,τριτη φορα που το
διαβαζω,θυμωνω παρα πολυ οταν σκεφτομαι πως τον Πωλ τον ενοιαζε μονο να αναδει-
χθει και να ξεφυγει απ'τη πεινα και τις αρρωστειες του,προλαβε κι εφυγε,εκεινη τη βραδυα
κοιμηθηκε σε ξενοδοχειο,το αυτι το παρεδωσα σ'εκεινη τη γυναικα,γιατι,επιτελους,δεν
γυριζει η Σιεν;δεν θελω να μεινω μονος μου
.
.
.

ΤΑ ΛΕΞΙΚΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης
[αποσπασμα]

η μεγαλη ιδιωματικη μας γλωσσα -οπως τη χειριζομαστε-θησαυρος λεξεων απο την αρχαια
ελληνικη γλωσσα τη βυζαντινη τη λατινικη-καταγραφω τις λεξεις χωρις την συνειθισμενη
αλφαβητικη σειρα των λεξικων-νομιζω πως ετσι εχει μεγαλυτερο ενδιαφερον στον
αναγνωστη-παρουσιαζονται οπως εμφανιζονται στο λογο διασπαρτες-και προκαλουν
γοητευτικη εκπληξη-και φυσικα δειχνουν τη μεγαλη εκφραστικη τους δυναμη-και ακριβεια
π.χ
-νογας ,δεν εισαι κανα νιανιαρο
[νογαω[κατανοω-καταλαβαινω]-νιανιαρο[μωρο,που ειναι στη κουνια και κανει νιαου νιαου νιαουριζει κλαψουριζει]
.
-σ'κρενω και δεν σ'ματακρενω
[το ομηρικο εκρινα-οριστικη αμετακλητη αποφαση]
.
-κοιτα να δεις
[κοιτω παρατηρω -δεις-οιδεις-οιδα-το αρχαιο γνωριζω]
[παρατηρησε να γνωρισεις-το αριστοτελικο επιστημονικο συστημα]
.
-δεν βλεπς,ανοιξ' τα γκαβα σ'
[γκαβα γκειβ gave σπηλια σκοταδι τυφλα]
.
-σκουτουριασα θα μου'ρθ' ταμπλας
[ζαλιστηκα]σαν να με χτυπησαν με ταμπλα στο κεφαλι
[σκουτουριασα-το αρχαιο σκοτος-σκοταδι-ζαλαδα]
[ταμπλας table επιπεδο κοματι ξυλο]
.
που αναυταοθκες και σε χαλεβα
[που εξαφανιστηκες και σ' εψαχνα;]
[αναυταοθκα-α[στερητικο]+εαυτος-χαλεβα εψαχνα ζητουσα]
-
φαε μη το μερμηριζεις
[φαε μην το ανακατευεις μη δισταζεις]
[το ομηρικο μερμηριζω-δισταζω-εχω ενδοιασμους-
[ἀλλ ὅγε μερμήριζεν, ὅπως ἀπολοίατο πᾱσαι νῆες, Ομηρου. Οδυσσεια
ραψωδια β']
.
μη μαλαζεις τις ντοματες θα τις μαλαφαριζεις;
[μαλαζω-το αρχαιο μαλασσω-μαλακπω[αττικη διαλεκτος]-πιανω[ζυμωνω]
μαλακα]
[μαλαφαριζω-ζμπαλιαζω-ζουλαω-male[κακο-απο ηθικη αποψη]+fare[κανω-
ενεργω]-ανοσιουργω-βρωμιζω[ηθικα]]
[την μαλαφαρισε-την χαιδεψε ερωτικα χωρις να θελει -ερωτικη παρενοχληση]
.
αποστασα να'χα ενα ξεραθμκο
[αποστασα-αποσταζω-[αισθημα]απο την αποσταση που εκανα-κουραστηκα]
[ξεραθμκο-ξεραθυμικο-εξω+ραθυμια-ραθυμια[κουραση,νωθροτητα,χαλαρο-
τητα]-βγαινω[εξω]απο τη ραθυμια τη χαλαροτητα-ξεκουραζομαι-το ξεραθυ-
μικο ειναι ενα γλυκο και την ενεργεια του την εχει αναγκη αυτος που ειναι
σωματικα κουρασμενος,χαλαρος,νωθρος]]
.
.
.

Bluesman-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

BLUES CALLS BOOM BOOM-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Rock Me Poor Girl In Smokestack Lightnin' You Put a Spell on Me
My Heart is Howling Like a Back Door Dog bOOM bOOM
Today I Sing the Blues Sweet Little Woman I'm Tore Down
Sweet Little Angel Your Love on Me so Strong
In My Worried Life Blues
Woman I'm a Man Call You
Sweet Little Angel Trust Me
.
. .
.

ενα κουνελακι για ενα μικρο κοριτσακι-χ.ν.κουβελης

Η ΑΛΙΚΗ ΤΟ ΚΟΥΝΈΛΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΧΑΡΤΙΩΝ-χ.ν.κουβελης
[-HOMAGE TO LEWIS CARROLL-]

το κουνελι καθισε στο τραπεζι απεναντι απο την Αλικη ηταν πολυ αστειο με το κιτρινο ημιψηλο καπελο και το πρασινο παπιγιον.''Θελεις να παιξουμε μια παρτίδα χαρτια;''ειπε στην Αλικη.''Δεν ξερω καποιο παιχνιδι''απαντησε η Αλικη ''και θα με κερδισεις''.''Δεν πειραζει ''ειπε το κουνελι και χαμογελασε''ετσι κι αλλιως σε καθε παιχνιδι καποιος χανει και κάποιος κερδίζει","μα δεν γνωρίζω τους κανόνες του παιχνιδιου"απαντησε η Αλικη,"δεν υπάρχει πρόβλημα"γελασε το κουνελι και ίσιωσε το πράσινο παπιγιόν "σ'αυτό το παιχνιδι δεν υπάρχουν κανονες, κάθε παίχτης μπορεί να παίξει όπως θέλει, με τους δικούς του κανόνες","πως;"ρώτησε η Αλικη, "να"απαντησε το κουνέλι"παραδειγμα,καθε μικρότερο χαρτί κερδίζει το αμέσως μεγαλύτερο του, το 5 το 6 η' τους διαιρετες του, το 8 το 1 το 2 το 4 το 8 η' τα πολλαπλάσια του, το 3 το 3 το 6 το 9 η' τον αφαιρετεο και τον μειωτεο του, το 2 το 7 και το 5 ,του ίδιου χρώματος η' διαφορετικου,καρο με καρό, καρό με κούπα","και ποιος κερδίζει;" ρώτησε η Αλικη που άρχισε να διακεδαζει την όλη υποθεση,"όποιος πάρει τα λιγότερα χαρτιά"απαντησε σοβαρό το κουνέλι, "παράξενο,μα εγώ ξέρω πως κερδίζει αυτός που παίρνει τα περισσοτερα"ειπε και γέλασε η Αλικη, "εδώ γίνεται το αντίθετο"χαμογελασε το κουνέλι"κερδιζει αυτός που παίρνει τα λιγοτερα,αυτη είναι και η ουσία του παιχνιδιού, ενάντια στους νόμους του εμπορίου","και τι κερδίζω;"ρώτησε η Αλικη που τώρα πραγματικά το διασκεδαζε ,"κερδίζεις χάνοντας τον χώρο-χρόνο σου"απαντησε πολυ αινιγματικα το κουνέλι που φάνηκε πολύ αστείο, "άλλο παράξενο κι αυτό"ειπε η Αλικη"να κερδίζεις χάνοντας"και γέλασε"ας αρχίσουμε το παιχνίδι ανυπομονώ",το κουνελι σήκωσε το κιτρινο ημιψηλο καπέλο του κι έβγαλε από μέσα του μια τράπουλα κάνοντας μια κίνηση ταχυδαχτυλουργου ,την ανακάτεψε, "κόψε"ειπε στην Αλικη, η Αλικη έκοψε και το κουνέλι ρώτησε"θελεις ν'αρχισουμε με πρώτο αριθμό η ' με άρτιο αριθμό χαρτιων η' εσύ να πάρεις  πρωτο κι εγώ τετράγωνο αριθμό ,τι προτιμάς;","προτιμώ κυβικό αριθμό"απαντησε χαριτολογοντας η Αλικη, το κουνέλι της μοίρασε 8 φύλλα, "κι εγώ διαλέγω 2,άρτιο" και πήρε δύο χαρτιά, η Αλικη τα είδε στον καθρέφτη που ήταν πίσω του, το 2 και το 7,"α! ξέχασα να σου πω"της είπε το κουνελι"θελεις να παίξεις με μένα εδώ η' με το είδωλο μου στον καθρεφτη;","και το ρωτάς;μα φυσικα με το είδωλο σου στον καθρεφτη" απάντησε γελωντας η Αλικη"χαρα μου είναι",σοβαρο σηκώθηκε το κουνέλι πήρε τη θέση του μέσα στον καθρέφτη κι από εκεί της φώναξε "εσύ αρχίζεις πρώτη, ρίξε χαρτί",η Αλικη έκλεισε τα χαρτιά, διάλεξε ένα στη τύχη και το έριξε στο τραπέζι,8,"οχτω"ειπε το κουνέλι κάι το πήρε με το 7 απλώνοντας το χέρι του κι έριξε το 2 καρο ,η Αλικη το πήρε με το 6 σπαθί,το κουνέλι ίσιωσε το πράσινο παπιγιόν του κι ανασηκωνοντας το ημιψηλο κίτρινο καπέλο του πήρε πέντε φύλλα κι έριξε δύο απ'αυτά στο τραπέζι, το 3 μπαστούνι και το 7 κούπα, η Αλικη ερριξε το 10 κούπα, "γιατί δεν τα παίρνεις;"αντέδρασε το κουνέλι"εφτα και τρία κάνουν δέκα","σωστα "απάντησε η Αλικη"αλλα και 7 μειον 3 κάνουν  4 ,και 4 δεν έχω"και γελώντας συνέχισε"οπως και 3 μείον 7 κάνουν μείον 4 και δεν έχω ουτε -4 κι εξάλλου δεν θέλω να χάσω τον χωροχρόνο μου"
.
.
.

Τώρα είναι Μαης κι Άνοιξη τωρα είναι το καλοκαίρι-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Τώρα κι ο ξένος βούλεται στον τόπο του να παει
Κι ήτανε στον τοπο του λιβάδι παπαρούνες κι όπου νεράκι αηδόνι στα κλαδακια και
πέρασε μια λιγερη μια νιουτσικη και πηγε στη μανούλα του μάνα κεινη η λιγερη κείνη
η ασπροντυμενη το νου μου πήρε κάι στήλε της μήλο κόκκινο άλλος να μην την προξενευει
κι αυτος τ'αλογο του καλιβωνει τα πέταλα ασημένια και χρυσή τη σελα το σελλωνει ταχια
το καβαλικευγει και δίνει του βίτσια και ματαδευτερωνει στη τρίτη στην αυλιτσα της τη
κορη βρίσκει να φέρνει άνθη στα μαλλιά γεια σου χαρά σου λιγερη καλως τον παλλικαρά
τον άντρα τον δικό μου γοργά την άρπαξε γοργά στη σελλα τήνε βανει και δινει βιτσια
τ'αλόγου του και ματαδευτερωνει και στη τρίτη πέταξαν τα δύο τα νιουτσικα τα
πολλυαγαπημενα σε κάμπο πράσινο χλωρό που'χεν και κρυσταλλενιο πυργο κι ητανε της
ανοιξης καιρος και του καλοκαιριου η ωρα
.
.
.

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ALICE IN THE WONDERLAND,THE HARE,AND THE CARD GAME 'EVEN UNEVEN'
-c.n.couvelis
Η ΑΛΙΚΗ Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΧΑΡΤΙΩΝ 'ΑΡΤΙΟΣ  ΠΕΡΙΤΤΟΣ'
-χ.ν.κουβελης
Lewis Caroll and Alice in Wonderland
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Lewis Caroll and Alice in Wonderland-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ALICE IN THE WONDERLAND,THE HARE, AND THE CARD GAME 'EVEN UNEVEN'-c.n.couvelis
Η ΑΛΙΚΗ Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΧΑΡΤΙΩΝ 'ΑΡΤΙΟΣ  ΠΕΡΙΤΤΟΣ'-χ.ν.κουβελης

ηλιολουστη μερα,πρωινη ωρα στο κηπο,η Αλικη μ'ενα ασπρο φουστανι καθονταν σε μια
ψαθινη καρεκλα μπροστα απο εναν μεγαλο οβαλ καθρεφτη στημενο στο εδαφος,
''μια παγιδα για τον πονηρο λαγο'' σκεφτηκε ''δεν μπορει θα περασει θα τον δω'',
πανω στο τραπεζι διπλα εβαλε τη τραπουλα,
της αρεσε πολυ στο κηπο ,τα λουλουδια ολα ανθισμενα,κιτρινα,μπλε,κοκκινα,ασπρα,
ροζ,πορτοκαλι χρωματα, οι μελισσες ζουζουνιζαν,τα πουλια πετουσαν χαριτωμενα απο
κλαδι σε κλαδι κι απο δεντρο σε δεντρο,το χορταρακι χλωρο πρασινο με δροσια που
πανω του ελαμπε,
το φως του ηλιου τη ζαλισε γλυκα,εκλειναν τα ματια της,
πρεπει να κοιμηθηκε για λιγο γιατι την ξυπνησε ενας θορυβος,''να'μαι κι εγω''ακουσε μια
χαρουμενη φωνη,κι ειδε τον λαγο να πηδαει μεσα απο τον καθρεφτη και να προσγειωνεται
μπροστα της,κανωντας μια υποκλιση,φορουσε ενα κιτρινο κουστουμι με γαλαζιες οριζοντιες
ριγες,ειχε ασπρο κολαρο,στο κεφαλι ενα γαλαζιο ημιψηλο καπελο,και στο χερι ενα γυαλι-
στερο μαυρο μπαστουνι,ηταν πολυ αστειος,
''χα! χα! εισαι πολυ αστειος!''γελασε η Αλικη,υστερα σοβαρευτηκε ''ελα,που σε γυρευα απ'
το πρωι να παιξουμε'',''τι να παιξουμε;''ρωτησε ο λαγος ''δεν ειμαστε και παιδια''συνεχισε
περιπαιχτικα ''αλλωστε δεν εχω απειρο χρονο,σε ειδα εξω απ'το καθρεφτη κι ηρθα μονο και
μονο να σου πω μια καλημερα''ειπε κι ετοιμαστηκε να πηδησει μεσα στον καθρεφτη,
''ε,που πας;''του φωναξε η Αλικη ''μου υποσχεθηκες πως  θα παιξουμε μια παρτιδα
χαρτια,δεν θυμασαι;'',''για να σου υποσχεθηκα σιγουρα θα σου υποσχεθηκα αν και δεν το
θυμαμαι''της απαντησε ο λαγος ''αλλ'ομως πως σου υποσχεθηκα αφου δεν ξερω να παιζω
χαρτια,ουτε,βεβαια,ξερω και τι ειναι τα χαρτια,αληθεια πως μπορει να παιξει καποιος κατι
που δεν το ξερει πως να το παιξει; '',''ασε τις φλυαριες και τις παραδοξολογιες,η φιλοσοφια
ειναι γι'αλλη ωρα,αν δεν ξερεις ,φιλε μου,δεν υπαρχει προβλημα,κι οπως ξερεις 'καθε
προβλημα εχει τη λυση του''αποκριθηκε η Αλικη,
'' τωρα,αγαπητη μου,εσυ μου φαινεται φιλοσοφεις''απαντησε γελωντας ο λαγος ,
''οχι,κανεις μεγαλο λαθος''τον διεκοψε η Αλικη ''η φιλοσοφια ειναι αλλο πραγμα,
και η πρακτικη αλλο'',''δηλαδη;''αντεδρασε ο λαγος,''πολυ απλο ειναι,το  παιχνιδι με τα
χαρτια ειναι πρακτικο,μαθαινεται,εχει κανονες,ενα δυο τρια,κανουμε αυτο κανουμε
εκεινο''ανταπαντησε η Αλικη,''κι αν δεν ξερεις να παιζεις,μην σε νοιαζει εγω θα σε μαθω'',
''γιατι θελεις σωνει και καλα θελεις να χαρτοπαιξεις με καποιον που δεν εχει ιδεα τι ακριβως
ειναι η χαρτοπαιξια,ουτε και τι ακριβως ειναι τα χαρτια;''ειπε ο λαγος
-''θελω να παιξουμε γιατι βρηκα ενα καινουργιο παιχνιδι με τα χαρτια και θελω να το δοκιμα-
σω μαζι σου στη πραξη''
-''και βρηκες εμενα τον καταλληλο,που δεν ξερω,να το δοκιμασεις,ωραια εκλογη,και σε
διαβεβαιω πως πολυ γρηγορα θα απογοητευτεις''
-''ελα,ασε τις υπεκφυγες,δεν ειναι καθολου δυσκολο,καθησε απεναντι μου στο τραπεζι κι εχε
υπομονη να μαθεις κι αμα μαθεις''
-''θα παιξω''
-''πολυ σωστα ,φιλε μου,το καταλαβες''
ο λαγος καθησε στο τραπεζι απεναντι της
-''ειμαι ετοιμος,ολο αυτια''
-''ας αρχισουμε απο τα βασικα''ειπε η Αλικη παιρνωντας τη τραπουλα ''εγω θα στα δειξω
ολα,με τη σειρα,σαφη και κατανοητα,μην ανησυχεις''
κι αρχισε να του δειχνει ενα ενα τα χαρτια ανοιγωντας τα πανω στο τραπεζι
''πρωτα πρωτα χωριζονται σε τεσσερις ομαδες,τεσσερα χρωματα,τα μπαστουνια,να αυτα,τα
σπαθια,αυτα,τα καρο,αυτα,και τελος οι κουπες,αυτα
καθε ομαδα οπως βλεπεις,αποτελειται απο δεκατρια χαρτια,οριστε,μετρησε,
ενα ο Ασσος,δυο τρια τεσσερα πεντε εξι εφτα οχτω εννια δεκα εντεκα βαλες δωδεκα η νταμα
δεκατρια ο ρηγας,τα τρια αυτα με τις  ζωγραφισμενες φιγουρες,
το συνολο πενηντα δυο χαρτια
τωρα αν συνδιασουμε ομαδα,χρωμα και αριθμο ενα χαρτι ονοματιζεται απο αυτα τα δυο,
ας παρω ενα,αυτο ειναι το εφτα κουπα,αυτο ειναι το δεκα σπαθι,αυτο η νταμα κουπα,
απλο δεν ειναι;το καταλαβες;για πες μου κι εσυ,να αυτο το φυλλο ποιο ειναι;
-''ο Ασσος καρο''
-''μπραβο!αυτο;''
-''ο Ρηγας κουπα''
-''περιφημα τα πας!κι αυτο;
-''το εννια σπαθι''
-''μπραβο!τελεια!πιο τελεια δεν γινεται!''αναφωνησε ενθουσιασμενη η Αλικη
-''μην ξεχνας μονο οτι ξεχναω και μπορει να ξεχασω''την προσγειωσε ο λαγος
-''δεν θελω ν'ακουω ανοησιες,να δεις που ολα θα ξετυλιχτουν εξαιρετικα,ομαλα''αντα-
παντησε η Αλικη
''και τωρα ηρθε η ωρα των κανονων,α ξεχασα να σου πω πως το νεο μας παιχνιδι που
βρηκα ονομαζεται 'ΑΡΤΙΟΣ ΠΕΡΙΤΤΟΣ'
-''τι αρτιος και περιττος;σαν κινεζικα μου ακουγωνται,αν δεν ειναι κι ολας''αντεδρασε
ρωτωντας ο λαγος
-''αρτιοι αριθμοι,φιλε μου,ειναι οι φυσικοι αριθμοι που διαιρουνται ακριβως με το δυο
και περιττοι οι υπολοιποι,δηλαδη αυτοι που δεν διαιρουνται ακριβως με το δυο,
παραδειγμα,το 2,το 4,το 6, το 8,το 10,το 12 ειναι αρτιοι,το 1,το 3,το 5,το 7,το 9,11,το 13
ειναι αρτιοι''του εξηγησε η Αλικη
-''σιγα σιγα''την διεκοψε ο λαγος''ενα ενα,να τα χωνεψω,πρωτον ,τι ειναι αριθμος;δευτε-
ρον,τι ειναι φυσικος αριθμος; και τριτον,τι ειναι 'διαιρω ακριβως''; κι αλλα πολλα πιθανως
σιγουρα που θα βρω να απορισω''
-''θα σου εξηγησω οσο απλα γινεται''κι αρχισε η Αλικη να του εξηγει
''πρωτα οι αριθμοι,ας δουμε τις καρτες''ξεχωρισε μια καρτα ''αυτη λεμε ειναι μια καρτα,
ο αριθμος ενα,αν τωρα βαλουμε και αλλη καρτα,δηλαδη αλλη μια καρτα,εχουμε δυο
καρτες,ο αριθμος δυο,επομενως ενα και ενα ισον δυο,αν τωρα σ'αυτες τις καρτες προσθεσω
και αλλη μια καρτα,τοτε εχω τρεις καρτες,το αριθμο τρια,δυο και ενα ισον τρια,αν ετσι
συνεχισω ως το απειρο σχηματιζω,χτιζω,ολους τους απειρους αριθμους,το 4,το 5,το 6,
το 7,το 8,το,9,το 10 και λοιπα,
τωρα γιατι λεγονται αυτοι οι αριθμοι 1,2,3,4,5,6,7,...και λοιπα φυσικοι αριθμοι;η απαντηση
ειναι πως ετσι οριζονται γιατι αντιστοιχουν σε φυσικα,πραγματικα,ολοκληρα πραγματα,
αντικειμενα,οχι σε κλασματα,τμηματα τους,π.χ το μισο,το ενα τριτο,κλπ,
ουτε σε σχεσεις τους,οπως αυτο απεχει τοσο προς τα δεξια η' προς τα αριστερα ενος σταθε-
ρου σημειου αναφορας ,να οπως εμεις τωρα ειμαστε μπροστα απο τον καθρεφτη,συν,ενω εσυ
πριν λιγο ησουνα μεσα στον καθρεφτη,πλην''
-''δεν σου ειπα γω,παλι ακαταλαβιστικα'' την διεκοψε διασκεδαζοντας ο λαγος ''εμπρος,
συνεχισε και με τα αλλα κινεζικα σου''
-''απορω,αγαπητε μου,τι δεν καταλαβαινεις;''απορησε η Αλικη και συνεχισε σοβαρα ''η πραξη
'διαιρει ακριβως' σημαινει πως 'ενας αριθμος  διαιρει,χωριζει,εναν αλλο αριθμο σε ακεραια
ακριβως μερη,χωρις να αφηνει υπολοιπα  τμηματα,
παραδειγμα,το 2 διαιρει το 6 σε δυο ακριβως ακεραια μερη ,3 και 3,
ενω το 2  το 9 σε δυο μερη 4 και 4 και αφηνει υπολοιπο 1,το 2 δεν διαιρει ακριβως το 9,
αλλο παραδειγμα,το 3 διαιρει ακριβως το 9 σε  τρια 3 ,
ενω στη διαιρεση του 11 με το 3 εχουμε υπολοιπο 2,το 3 δεν διαιρει ακριβως το 11
-''στοπ με τις διαιρεσεις,γιατι παει διαιρεθηκε το μυαλο μου,με υπολοιπο ακαταλαβιστικο,
εκει που καταλαβαινω δεν καταλαβαινω,ας τελειωνουμε με τις διαιρεσεις που δεν ξερω να
κανω κι ας αρχισει το παιχνιδι,κι αν εμαθα εμαθα,κι αν δεν εμαθα δεν εμαθα,αλλωστε ενα παιχνιδι ειναι,οπως λες,κι ας παιξω οπως παιξω,τι υπολοιπο θα χασω;ας διακεδασω γιατι τα
παιχνιδια εναι για να διασκεδαζεις,νομος''της απαντησε χαρουμενος ο λαγος
-''ωραια τοτε,ας αρχισουμε με τους κανονες,για τι οπως ξερεις,κι αν δε το ξερεις μαθε το
'καθε παιχνιδι εχει κανονες' που πρεπει να τηρουνται αυστηρως και αμετακλητως και φυσικα
και το δικο μου παιχνιδι 'ΑΡΤΙΟΣ ΠΕΡΙΤΤΟΣ' δεν ειναι εξαιρεση του κανονα.
Ας τους απαριθμισω εναν εναν:
1.τραβουμε απο το πακετο της τραπουλας ενα φυλλο ο καθενας,αυτος που θα τραβηξει τον μεγα-
λυτερο αριθμο μοιραζει τα φυλλα και παιζει δευτερος
2.τραβουμε ενα φυλλο ο καθενας,οποιος τραβηξει φυλλο με  αρτιο αριθμο θα παιξει τους
αρτιους αριθμους,οποιος φυλλο περιττο τους περιττους,αν και οι δυο τραβηξουν αρτιους θα
παιξουν αρτιους,αν περιττους τοτε περιττους
3.ανακατευεται η τραπουλα κι αυτος που παιζει πρωτος κοβει την  τραπουλα,ο αλλος μοιραζει
τα φυλλα κρυμμενα ανα δυο με τη σειρα ,συνολικα εξι στον καθενα αντιπαλο,και σκαει,βγαζει,
ειτε απο πανω ειτε απο κατω της τραπουλας τεσσερα χαρτια ανοιγωντας τα,φανερωνοντας τα
4.στοχος του παιχνιδιου ειναι να μαζεψεις οσα περισσοτερα φυλλα και ποντους μπορεις στο
τελος καθε παρτιδας,
οι ποντοι και η αξια των φυλλων ειναι αυτη:
τα πιο πολλα φυλλα εχουν 5 βαθμους,το δυο σπαθι 2,το δεκα καρο 3 βαθμους,στο χρωμα
κουπες τα περισσοτερα χαρτια εχουν 4 βαθμους,δηλαδη 2 και 3 και 4 και 5 συνολο 14
βαθμους,και κερδιζει ο παιχτης που θα φτασει πρωτος  στους 61 βαθμους
5.τωρα πως παιζουμε;θα σου πω,
καθε χαρτοπαιχτης οταν ειναι η σειρα του προσπαθει σε καποιο ανοιχτο χαρτι που ειναι
κατω να πεταξει ενα χαρτι πανω του και να δημιουργησει αριθμο αρτιο αν ειναι αρτιος η'
περιττο αν ειναι περιττος ,ασχετου χρωματος,
δηλαδη αν κατω ειναι το 3 σπαθι τοτε με τον Ασσο,το 3,το 5,το 7,το 9,το βαλε,το ρηγα,ασχε-
του,επαναλαμβανω,χρωματος φτιαχνουμε τους αρτιους αριθμους,4,6,8,10,12,14,16,
το ιδιο κανουμε αν ειμαστε περιττοι,σ'αυτη τη περιπτωση κατασκευαζουμε περιττους,
επισης αρτιους η' περιττους μπορουμε να κανουμε κι απο περισσοτερα απο ενα πεταμενα
κατω  φυλλα,
δηλαδη αν ειναι 3 και 7  τοτε με το 1 κανουμε τον περιττο αριθμο 11 αν ειμαστε περιττοι
κι αν ειμαστε αρτιοι τον αρτιο 20 με το 10,ασχετου χρωματος,επαναλαμβανω,φυλλα
κι οπως θα καταλαβες οι δυο αντιπαλοι προσεχουν τι χαρτι θα πεταξουν κατω αν δεν πιανουν,
τι θα σηκωσουν απο κατω αν πιανουν ,για να δυσκολεψουν τον αντιπαλο,να μαντεψουν τις
τις μελλοντικες κινησεις και τα φυλλα του κι ετσι να τον κερδισουν,βασει παντα σχεδιου και
φυσικα,οπως σ'ολα τα τυχερα παιχνιδια,με συμμαχο τη τυχη
και 6.στο τελος της παρτιδας τα φυλλα που μενουν κατω τα παιρνει αυτος που πηρε χαρτια,
χαρτωσια,τελευταιος''
-''εμενα σε ολα αυτα τα κινεζικα επι κινεζικα φυλλα τα μονα φυλλα που με ενδιαφερουν
ειναι τα τρυφερα δροσερα πρασινα φυλλα του μαρουλιου''μονολογησε ο λαγος
-''Ας αρχισει,λοιπον, το παιχνιδι''αναφωνησε ζωηρα και πανηγυρικα η Αλικη
Τραβηξαν χαρτι,η Αλικη νταμα κουπα,ο λαγος 2 καρο,η νταμα 12 μεγαλυτερη απο το 2,
''μοιραζω εγω''ειπε η Αλικη,''εχω ατου,πλεονεκτημα,παιζεις εσυ πρωτος''
τραβουν ξανα,10 καρο ο λαγος,3 μπαστουνι η Αλικη,αρτιος η Αλικη περιττος ο λαγος,
κοβει τα χαρτια ο λαγος,μοιραζει ανα δυο εξι χαρτια η Αλικη στον καθεναν,και βγαζει
απο κατω και τα σκαζει φανερα τεσσερα φυλλα,Ασσος κουπα,νταμα κουπα,3 σπαθι και
5 καρο,''παιξε,εισαι περιττος''του λεει η Αλικη,ο λαγος φαινεται προβληματισμενος τι να
παιξει,εντελει ετοιμαζεται να ριξει ενα φυλλο,
εκεινη τη στιγμη ακουγεται ενα δυνατος θορυβος,η Αλικη ξυπναει τρομαγμενη κι ανοιγωντας
τα ματια βλεπει τα τραπουλοχαρτα να τα εχει σηκωσει απο το τραπεζι και να τα εχει σκορπισει
στον αερα ενα ξαφνικο ρευμα  και στο βαθος του καθρεφτη βλεπει το λαγο να περνα τρεχον-
τας και να την χαιρετα σηκωνοντας το χερι,ισα που προλαβαινει να του φωναξει
.
.