.
.
20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ''
.
.
..
Ο ΙΣΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ
.
Ο πρωτος φονος συνεβηκε σ'ενα παλιο διο-
ροφο σπιτι με γαλαζιους τοιχους, διπλα στις
γραμμες του ηλεκτρικου,αριστερα.Στην αρχη
της μεγαλης ευθειας,προς τα βορεια-δυτικα.
Το θυμα ηταν μια γυναικα ,περιπου σαραντα
χρονων.Το πτωμα της βρεθηκε μισογυμνο,
ξαπλωμενο σ'ενα καναπε ,στο σαλονι του
διαμερισματος που εμενε ,στον δευτερο ορο-
φο.Στο πατωμα υπηρχαν σκορπισμενα αδεια
μπουκαλια αλκοολ, μπυρες και ουισκι. Ο
δολοφονος πρωτα τη χτυπησε δυνατα στο
κεφαλι με γροθια,κι επειτα , μισολιποθυμη
οπως ηταν ,της εκοψε την καρωτιδα.Το μα-
χαιρι του εγκληματος δεν βρεθηκε.Γενικα
η ατμοσφαιρα του χωρου του εδινε την
εντυπωση ενος θεατρικου σκηνικου.Οι κι-
τρινες κουρτινες στο μοναδικο παραθυρο
και το εξωτερικο φως μεσ'απ'αυτες χυνο-
νταν στο εσωτερικο του δωματιου κιτρινω-
πο.Η σταση του σωματος της δολοφονημενης
γυναικας ηταν κι αυτη θεατρικη.Τα γυμνα της
ποδια ηταν παχια,σαρκωμενα, το κεφαλι της
,με ξανθα μαλλια στο οξυζενε,ηταν γερμενο
προς τα πισω, λιγο προς πλαγια δεξια, το αρι-
στερο της χερι κρεμονταν σε γωνια εξην-
τα μοιρων απο τον κορμο της,στον καρπο
φορουσε μια χρυση αλυσσιδα και στα δα-
κτυλα διαφορα δακτυλιδια.Απο τις ανακρι-
σεις που εκανε στον περιγυρω της ατυχης
γυναικας δεν ειχε εχθρους,τουλαχιστον φανε-
ρους, το επαγγελμα της,εδω και μια εικοσαε-
τια ,ηταν αυτο της πορνης .Συχναζε σε υπο-
πτα στεκια,ψαρευε πελατες σε σκοτεινους
αποκεντρους δρομους ,και πολλες φορες ε-
κανε πιατσα , τις νυχτερινες ωρες,στους
υπογειους σταθμους του ηλεκτρικου.Ερευ-
νησε και κατεγραψε με λεπτομερεια τον χω-
ρο του διαμερισματος,Τα αντικειμενα και
τη σχετικη τους θεση.Του εκανε εντυπωση
το μοντερνο γουστο στη διακοσμιση του
θυματος.Συγκεκριμενα,στον τοιχο απεναν-
τι απ'τον καναπε,που βρεθηκε δολοφονημε-
νη,ηταν κρεμασμενος ενας ζωγραφικος πι-
νακας μεγαλων διαστασεων .Το θεμα του ε-
παναλαμβανομενοι ρομβοι σε διαφορα
αυξομειουμενα μεγεθη βαθμιαια συστρεφο-
μενοι ,γυρω απο αξονες διαφορων διευ-
θυνσεων, επανερχομενοι συνεχως στην
αρχικη θεση,με περιοδικο τροπο,μονο-
χρωμοι ,σε πολλες χρωματικες διαβαθ-
μισεις του πρασινου.Καθως πανω στον
πινακα επεφτε το κιτρινωπο φως απ'το
απεναντι παραθυρο ,αναμειγνυονταν
με το πρασινο και οι ρομβοι αποκτου-
σαν γαλαζια αποχρωση.
Τις επομενες μερες οι ανακρισεις στα
κακοφημα στεκια και στους ανθρωπους
του υποκοσμου δεν προσθεσαν στην
ερευνα τιποτα καινουργιο.Η υποθεση
του φονου βρισκονταν στο σκοταδι ,α-
νεξιχνιαστη.
Το δευτερο θυμα ηταν παλι γυναικα,τρι-
αντα με σαραντα χρονων,ανεργη, με ψυ-
χολογικα προβληματα,ειχε νοσηλευτει
στο ψυχιατρειο.Εμενε μονη της στο σπι-
τι που κληρονομησε απ'τους γονεις της.
Στην δεξια πλευρα της μεγαλης ευθειας
του ηλεκτρικου,οπως ανεβαινει βορειο-
δυτικα,περιπου στη μεση της.Τα παραθυ-
ρα του σπιτιου ηταν χρωματισμενα πρα-
σινα .Η γυναικα βρεθηκε στο πατωμα ,
μεσα σε μια λιμνη απο αιμα, το δωματιο
ηταν ακαταστατο κι ειχε μια βαρια μυ-
ρουδια , απο το μακροχρονιο κλεισιμο.
Απο την κουρτινα στην πορτα του μπαλ-
κονιου εμπενε μεσα το φως, σε φωτεινες
και σκοτεινες λωριδες,γκριζογαλανο.Ο
θανατος του θυματος ειχε προελθει ,κατ'
αρχην, απο βιαιο στραγγαλισμο του λαι-
μου απο τα χερια του δραστη,κι υστερα
ακολουθησαν πολλες μαχαιριες σε δια-
φορα σημεια στη κοιλια της γυναικας.
Αφου παρατηρησε με προσοχη το σκη-
νικο , ειδε μπροστα στα ματια του την
παρανοικη σκηνογραφια ενος μανιακου.
Προχωρησε στο δωματιο,προσεχωντας να
μην πατησει κατι,κι ανοιξε το παραθυρο
να αερισθει ο χωρος.Περιεργαστηκε με
προσοχη στον τοιχο ενα πινακα ζωγραφι-
κης,ανυπογραφο,σε κιτρινο χρωμα μονοχρω-
μο.Στις ανακρισεις δεν βγηκε τιποτα,η γυ-
ναικα οχι μονο δεν ειχε εχθρους,αλλα ουτε
καποιους γνωστους και συγγενεις,ζουσε
σχεδον σαν να μην υπηρχε.Ετσι κι αυτη η
υποθεση κινδυνευε να μεινει στο σκοτα-
δι , ανεξερευνητη.
Βρισκονταν σε αδεια, οταν του τηλεφω-
νησαν,λιγο πριν το ξημερωμα, στο σπιτι του,
για τη δολοφονια μιας γυναικας ,στην περι-
οχη της τριτης μεγαλης ευθειας του ηλεκτρι
κου,εκατο μετρα περιπου πριν το τελοςτης,
αριστερα.Ετρεξε αμεσως εκει.Το σπιτι ειχε
κηπο γυρω του κι εκεινη την εποχη ειχαν
ανθισει κιτρινα τριανταφυλλα.Η γυναικα
ειχε πυροβοληθει απο κοντινη αποσταση
στη καρδια,και πολλες φορες στο στηθος .
Εμαθε πως ηταν χωρισμενη ,θρησκοληπτη,
ηλικια σαραντα με πενηντα.Τα τελευταια χρο-
νια ζουσε ολομοναχη,κανενας δεν την επι-
σκεπτονταν κι η μοναδικη συντροφια της
ηταν μια γατα.Απο το γαμο της δεν ειχε απο-
κτησει παιδια.Το θυμα εμενε στα πανω δωνα-
τια, το κατω σπιτι χρησιμευε παλια για απο-
θηκη.Αφου περιεργαστηκε την ατυχη γυναικα
,τη σταση της ,τα ρουχα της , τα τραυματα
που ειχε,το χωρο γυρω,απομακρυνθηκε απο
κοντα της να εξετασει και τ'αλλα δωματια.
Στο δωματιο προς τα βορειο -δυτικα,στον
αριστερο τοιχο καθως εμπενε,ανακαλυψε
εναν ζωγραφικο πινακα ,μονοχρωμο στις
αποχρωσεις του γαλαζιου χρωματος.Ανα-
παριστουσε μια οπτικα κινουμενη ακο-
λουθια τελεια σχεδιασμενων κυκλων με
ποικιλες διαμετρους ,που κατα πασα πι-
θανοτητα οριζονταν απο καποιο αναδρο-
μικο τυπο μιας αγνωστης μαθηματικης α-
κολουθιας.Η συνεχης,μινιμαλιστικη, οπτι-
κη κινηση των γαλαζιων κυκλων στον πι-
νακα τον ζαλισε για λιγο καθως τον παρα-
τηρουσε.Προχωρησε επειτα στο απεναντι
παραθυρο απ'το πινακα,τραβηξε τις κουρ-
τινες ,κι ο χρωματισμος του πινακα μετα-
βληθηκε σε πρασινωπος.Επεστρεψε στο
χωρο του εγκληματος,ολα εδειχναν ενα
φονο μετα ληστειας:τα αναποδογυρισμενα
πραγματα,τα ανακατωμενα συρταρια,η πα-
λη μεταξυ του θυματος και του δραστη.Το
πτωμα το ειχαν τυλιξει σ'ενα λευκο σεν-
τονι, που 'χε λεκιαστει απ'το αιμα,κοκκινο.
Εκεινη τη στιγμη του'ρθε στον νου ενας
νομος της Λογικης του Αριστοτελη:ο Νομος
του Αποκλεισμου του Τριτου: η' θα ειναι
το Α η' δεν θα ειναι το Α.
Αργα το απογευμα γυρισε στο σπιτι,κλει-
στηκε στο γραφειο του,κι εμεινε ξαγρυπνος
στον καναπε ξαπλωμενος, με ανοιχτο το
παραθυρο στη νυχτα, μεχρι το ξημερωμα
συλλογιζονταν,επειτα πληρως ικανοποι-
ημενος κοιμηθηκε μεχρι αργα τ'απογευμα.
Συγκρινε τις ημερομηνιες που διαπραχτηκαν
οι φονοι,τα χρονικα διαστηματα ηταν περιοδικα,
απο φονο σε φονο μεσολαβουσε χρονικο δια-
στημα εφτα ημερων, ολα τα θυματα ηταν γυ-
ναικες,με φυσικη ,κοινωνικη αδυναμια,η θε-
ατρικη σκηνογραφια των φονων ,η ρητορικη
χρωματικη επαναληπτικοτικα των συμπληρω-
ματικων χρωματων :γαλαζιο -κιτρινο-πρασινο
και ο τοπος ,ο ιδιος, :η μεγαλη ευθεια του ηλε-
κτρικου.Ενιωθε παραξενη βεβαιοτητα ,για
το σχεδιο της αποκαλυψης, ηταν απλα θεμα
υπομονης:σ'εφτα ακριβως μερες απο σημερα.
Ανατριχιασε στην ιδεα,πως η εφυια του ανθρω-
που απο θεικο δωρο μπορει να καταπεσει σε
καταρα καταστροφης.Το ασβηστο μισος ,μαζυ
με φθονο που ενιωθε εκεινος ο ανθρωπος ,τον
εκανε να'ναι πιο προσεκτικος, να μεθοδευσει
σιγουρα τα βηματα του και να αποκλεισει
τα λαθη στο σχεδιο του.Καποτε εκεινος τον
ειχε παρομοιασει με την αραχνη ,που υφαινει
τον ιστο της υπομονετικα και περιμενει
το θυμα της στο κεντρο του.
Οταν ξημερωσε η εβδομη μερα ενιωθε παρ'
ολη την σχολαστικη προετοιμασια καποια
μικρη νευρικοτητα.Πηρε τον ηλεκτρικο ,
ακριβως το μεσημερι,κατεβηκε στο σταθμο
πιο κατω απο το προκαθορισμενο σημειο.
Περπατησε μεχρι το μονοοροφο σπιτι με τα
κοκκινα κεραμιδια της στεγης,αφυλακτο.
Δεν μπηκε στο σπιτι απο την πορτα της
εισοδου,εφερε το γυρω του ,εσπρωξε με
προσοχη να μην ακουστει θορυβος μια στενη
παραπλευρη πορτα και μπηκε γρηγορα μεσα
στο σπιτι ,κλεινοντας την πισω του.Προχω-
ρησε στον μισοσκοτεινο διαδρομο που
βρεθηκε μπροστα του κι εφτασε σε μια
ξυλινη σκαλα,την ανεβηκε με αυτοπεποιθηση
,κλεισμενος στους δυο τοιχους της που
την περιεβαλαν.Περιπου στο μεσον της του'
δωσε ξαφνικα την εντυπωση πως βαθμιαια
καμπυλωνε σαν τοξο,που ετοιμαζεται να
τον εκτιναξει.Συνεχισε ,χωρις ανησυχια, και
βρεθηκε στο τελος της σκαλας σ'εναν επι-
μηκη κλειστο χωρο,με μια μεγαλη σειρα
παραθυρων στην αριστερη πλευρα του,με
πανοραμικη θεα στη πολη .Στο τελος του
χωρου απο ενα τοξοτο ανοιγμα , εισχωρησε
,οπως διαπιστωσε,σ'ενα παρομοιο επιμηκη
χωρο.Παλι σειρα παραθυρων , και πανορα-
μικη θεα της πολης απ'αυτα.Το ιδιο επανα-
ληφθηκε πολλες φορες,αρχισε να νιωθει
φοβο,και συγχιση,διστασε να προχωρησει
κι αλλο και γυρισε προς τα πισω.Το ιδια\επιμηκη
δωματια,με τις σειρες των παραθυρων ,και την\
πανοραμικη θεα της πολης απ'αυτα.Τοτε καταλα-
βε τι συνεβαινε .κρυος ιδρωτας τον ελουσε ,επιτα-
χυνε το βημα του,να δει περισσοτερο.Γρηγορα
επιβεβαιωσε τους φοβους και την υποθεση του:
στους ταυτοσημους ,επιμηκεις χωρους η σειρα
των παραθυρων,σε ποια πλευρα του χωρου
βρισκονταν,και ποια θεα της πολης εδειχναν,
επαναλαμβανονταν με περιοδικοτητα 7.
Πειραματισθηκε , πηγαινοντας μπροστα και
πισω,σε καποιους χωρους που τους επελεξε
σαν σημεια αναφορας,σημεια εκκινησης.Κατα
παραδοξο τροπο παρεμειναν σταθεροι οταν
επεστρεφε σ'αυτους.Μετα απο πολλες περιπλα-
νησεις ανακαλυψε την συνεχη αλλαγη των
περιοδων:π.χ αλλοτε ακολουθουσαν τους
ορους,διακριτα,εναν προς εναν της αριθμητι-
κης προοδου των φυσικων αριθμων:1,2,3,....
η' της σειρας του Fibonacci:1,1,2,3,5,8,13,21,...,
η' τους ορους της γεωμετρικης προοδου:2,4,
8,16,32,...,αλλοτε την περιοδο δεκαδικων
ψηφιων της ατελους διαιρεσης :1:7=0,142857,
η' την πολυπλοκη συνθεση τους,βασει πολυ-
πλοκων αναδρομικων τυπων,παραδειγμα:
1, 1, 2.142857,2,1,4.142857,3,2,8.142857,...
Διαισθανθηκε ενορατικα την πολυπλοκη
απειροτητα των εναλλαγων γνωριζοντας
πως οι φυσικοι αριθμοι ειναι δημιουργημα
του θεου ,κι ολα τ'αλλα ειναι κατασκευασμα-
τα του ανθρωπου.Δεν χρειαστηκε αλλα στοι-
χεια για την αποδειξη του.Χαμενος χωρις
επιστροφη μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο των
αριθμων της ευθειας γραμμης ,συλλογισθηκε
απελπισμενος πως ο αντιπαλος τους ειναι
τρομακτικα ιδιοφυης και πως το μεγαλο
παθος του για εκδικηση και για εκμηδενιση του
ειναι ανελεητο.Η ψυχρη υπολογιστικη θελη-
ση του αλλου να τον εξοντωσει ,να τον
διαλυσει, δημιουργησε αυτη την τρομακτικη
αναπαρασταση της πραγματικοτητας.
Δεχτηκε χωρις αντισταση πια τη μοιρα της
μυγας στον ιστο της αραχνης , νικημενος.
Αλλοτε ακουγε καθαρα πισω του τα βηματα
του να τον πλησιαζουν ,επιμονα και σταθερα,
να τον φτανουν απο στιγμη σε στιγμη.Κι αλ-
λοτε να τον πλησιαζουν απειλιτικα απο
μπροστα να τον συναντησουν.
Αλλες φορες για μεγαλα χρονικα διαστηματα,
που του φαινονταν αιωνια ,αφουγκραζονταν
και δεν ακουγε τιποτα,τον παραμικρο ηχο.
Κι αλλες φορες εφτανε αμυδρα ακαθο-
ριστος απο μακρυα ο αποηχος των βηματων
του απο καποια κατευθυνση του χωρου,που
δεν γνωριζε αν ηταν πραγματικος η' η πολ-
λαπλη αντανακλαση του στον τεραστιο
χωρο,που δεν ηξερε αν πραγματικα εκτει-
νονταν απειρα η' ηταν ελαχιστος ,ενα σημειο,
αλλα με μια τεραστια αναγεννητικη δυναμη
συνεχων αναδιπλασιασμων ,σαν ζωντανος
ιδιοφυης οργανισμος.
Καποτε δεν αντεξε αλλο εκεινο το ανελεη-
το κι απελπιδο κυνηγητο,καμφτηκε,που ισως
να διαρκουσε μια αιωνιοτηταΑποφασισε να
συναντησει το τελος του.Χωρις δισταγμο,με
αποφασιστικοτητα ,σε καποιον απ'τους απει-
ρους επιμηκεις χωρους , αφησε στο δαπεδο,
στο κεντρο του ,το μαχαιρι , να λαμπυριζει
το μεταλλο του στο φως απ'τη σειρα των
απροσωπων παραθυρων , να το βρει ο αλλος.
.
.
.