LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ - Οι 4 Λαβύρινθοι (Ελληνικά, English, Spain, Francais, German, Italiano, Portuguese) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

- Οι 4 Λαβύρινθοι

(Ελληνικά, English, Spain, Francais, German, Italiano, Portuguese)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι 4 λαβυρινθοι

(Ελληνικά, English, Spain, Francais, German, Italiano, Portuguese)

ένας  βασιλιας,4  υπηκόους του,,έναν χριστιανό  δικηγόρο,έναν 

μωαμεθανο γιατρό,έναν ινδουιστη μαθηματικο και έναν βουδιστη ποιητή,

που για 4 διαφορετικούς λόγους που κατηγορήθηκαν τους κάλεσε και 

τούς είπε:

η τιμωρία σας είναι να κλειστητε σε έναν λαβύρινθο,ο λαβύρινθος είναι

μια ευθεία γραμμή,όμως δεν είναι τόσο απλός όσο φαίνεται,

ο βασιλιάς σταμάτησε και τους κοίταξε.

-ανάλογα τον έγκλειστο αλλάζει,άλλος γίνεται για τον χριστιανό,

όλος για τον μωαμεθανο,άλλος για τον Ινδουιστη,άλλος για τον βουδιστή,

Κάθε ένας σας θα είναι κλεισμένος στον.λαβυρινθο τού,παρότι στην

αρχή κλείνεσται και οι 4 μέσα στον ίδιο λαβύρινθο,τής ευθείας γραμμής.

Όποιος καταφέρει να βρει την έξοδο στον λαβύρινθο του θα ελευθερωθεί.

Αυτά τούς είπε.

Οι δεσμοφύλακες τούς πήραν και τους πήγαν στον λαβύρινθο τής ευθείας

γραμμης..Εκει τους έκλεισαν μέσα.

Στην αρχή ήταν και οι 4 μαζί.

Μετά όλα άλλαξαν.Χαθηκαν.Καθε ένας κατάλαβε πως ήταν στον δικό του 

λαβύρινθο.Και θα έπρεπε να βρει πως θα κινηθεί.

Στο λαβύρινθο τής ευθείας γραμμής ήταν 4 έγκλειστοι,ο χριστιανος,

ο μωαμεθανός,ο ινδουιστής,και ο βουδιστής,σε 4 λαβύρινθους που είχαν

σχέση με τη θρησκεία τους.

Στην αρχή ήταν σε πλήρη άγνοια,εκαναν διάφορες υποθέσεις για το τι είναι 

ο λαβύρινθος αυτός,όμως πολύ γρήγορα διαψεύδονταν.

Ορισμένες φορές λειτουργούσε η ιδέα τους,για το ποιος είναι ο λαβύρινθος,

όμως μετά όλα κατέρρεαν.Ηταν.λανθασμενη.

Ο χριστιανός εφάρμοσε διαφορα χριστιανικά δόγματα,ακόμα και αιρέσεις,

μαζί με τα νομικά.

Ο μωμεθανος εφάρμοσε κατά γράμμα το κοράνι σε συνδιασμό με την

ιατρική.

Ο ινδουιστής εφάρμοσε τις Βέδες και τα μαθηματικά.

Και ο βουδιστής εφαρμοσε τα οράματα τού Σιντάρτα και τη ποίηση τών χαϊκού.

Όμως αν και πέρασαν πολλά χρόνια,πολλοί μετρούν αιώνες,κανένας τους δεν

κατάφερε να βρει την έξοδο τού λαβυρίνθου.

Πουθενά δεν βρέθηκε,σε όλο το απέραντο βασίλειο,δεν βρέθηκε ο λαβύρινθος

της ευθειας.

Ετσι κατέληξε όλη αυτή ιστορία  να γίνει μύθος.

.Κάποιοι όμως έχουν διαφορετικοί άποψη,τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβηκε

στους εκλεκτούς,κλείστηκαν σε μια κοινή φυλακή,σε 4 διαφορετικά κελλιά,

και βγήκαν αφού εξέτισαν την ποινή τους.

Και για να εντυπωσιάσουν εφεύραν από κοινού όλη αυτή την ιστορία.

:

.

The Four Labyrinths

A king summoned four of his subjects:a Christian lawyer, a Muslim doctor,

a Hindu mathematician, and a Buddhist poet.

For four different reasons, they were accused,and the king said to them:

 “Your punishment will be to be locked in a labyrinth.

The labyrinth is a straight line,but it is not as simple as it seems.”

The king paused and looked at them.

“Depending on who is inside, the labyrinth changes:

one for the Christian,

another for the Muslim,

another for the Hindu,

another for the Buddhist.

Each of you will be locked in your labyrinth,although at first all four of you will 

be inside the same labyrinth ,the straight line.

Whoever manages to find the exit from their labyrinth will be freed.”

Thus he spoke to them.

The guards took them and brought them.to the labyrinth of the straight line.

There they were locked inside.

At first, all four were together.Then everything changed.They got lost.

Each realized that he was in his own labyrinth and would have to figure out how 

to move.

In the labyrinth of the straight line there were four prisoners:

the Christian, the Muslim, the Hindu, and the Buddhist,in four labyrinths related 

to their religion.

At first, they were in complete ignorance.

They made various guesses about what this labyrinth was,but these were quickly disproved.

Sometimes their ideas seemed to work,but then everything collapsed, they were wrong.

The Christian applied various Christian doctrines,even heresies, along with the 

law.

The Muslim applied the Qur’an literally,combined with medicine.

The Hindu applied the Vedas and mathematics.

And the Buddhist practiced the visions of Siddhartha and the poetry of haikus.

But, although many years passed,some say centuries,none of them managed to find the exit from the labyrinth.

Nowhere, throughout the vast kingdom,was the labyrinth of the straight line found.

Thus this whole story ended up becoming a myth.

However, some have a different view:none of this actually happened.

The chosen ones were simply locked in the same prison, in four different cells,

and were released after serving their sentence.

And, to impress others,they allegedly invented this whole story together.

.

.

Los cuatro laberintos

Un rey convocó a cuatro de sus súbditos:a un abogado cristiano, un médico musulmán,un matemático hindú y un poeta budista.

Por cuatro razones diferentes fueron acusados,y el rey les dijo:

“El castigo será quedar encerrados en un laberinto.

El laberinto es una línea recta,pero no es tan simple como parece.”

El rey se detuvo y los miró.

“Según quien esté dentro, el laberinto cambia:

uno para el cristiano,

otro para el musulmán,

otro para el hindú,

otro para el budista.

Cada uno estará encerrado en su laberinto,aunque al principio los cuatro 

quedarán dentro del mismo,el de la línea recta.

Quien logre encontrar la salida de su laberinto será libre.”

Así les habló.

Los guardianes los tomaron y los llevaron al laberinto de la línea recta.

Allí los encerraron.

Al principio estaban los cuatro juntos.Luego todo cambió.Se perdieron.

Cada uno comprendió que se hallaba en su propio laberinto y debía descubrir 

cómo moverse en él.

En el laberinto de la línea recta,había cuatro prisioneros:el cristiano, el musulmán, 

el hindú y el budista,en cuatro laberintos relacionados con su religión.

Al principio estaban en completa ignorancia.

Hicieron varias suposiciones sobre lo que era aquel laberinto,pero pronto se desmintieron.

A veces sus ideas parecían funcionar,pero luego todo se derrumbaba: 

eran falsas.

El cristiano aplicó diversos dogmas cristianos,incluso herejías, mezcladas con 

el derecho.

El musulmán aplicó al pie de la letra el Corán,en combinación con la medicina.

El hindú siguió los Vedas y las matemáticas.

Y el budista practicó las visiones de Siddhartha y la poesía de los haikus.

Pero aunque pasaron muchos años ,algunos dicen siglos ,ninguno logró 

encontrar la salida del laberinto.

En ningún lugar, en todo el inmenso reino,se halló el laberinto de la línea 

recta.

Así toda esta historia terminó convirtiéndose en un mito.

Sin embargo, algunos tienen otra opinión:nada de esto habría sucedido 

realmente.

Los elegidos fueron encerradosen una misma prisión, en cuatro celdas 

distintas,y salieron cuando cumplieron su condena.

Y, para impresionar,inventaron juntos toda esta historia.

.

.

Les quatre labyrinthes

Un roi convoqua quatre de ses sujets :un avocat chrétien, un médecin musulman,

un mathématicien hindou et un poète bouddhiste.

Pour quatre raisons différentes, ils furent accusés,et le roi leur dit :

« Votre punition sera d’être enfermés dans un labyrinthe.

Le labyrinthe est une ligne droite ,mais il n’est pas aussi simple qu’il y paraît. »

Le roi s’arrêta et les regarda.

 « Selon celui qui y est enfermé, le labyrinthe change :

il est différent pour le chrétien,

autre pour le musulman,

autre pour l’hindou,

autre pour le bouddhiste.

Chacun de vous sera enfermé dans son labyrinthe,bien qu’au début vous soyez 

tous quatre enfermés dans le même labyrinthe — celui de la ligne droite.

Celui qui parviendra à en trouver la sortie sera libre. »

Ainsi parla le roi.

Les gardiens les emmenèrent et les enfermèrent dans le labyrinthe de la ligne 

droite.

Au début, ils étaient tous les quatre ensemble.Puis tout changea. Ils se perdirent.

Chacun comprit qu’il se trouvait dans son propre labyrinthe et qu’il devait découvrir comment s’y mouvoir.

Dans le labyrinthe de la ligne droite étaient donc quatre prisonniers :

le chrétien, le musulman, l’hindou et le bouddhiste,dans quatre labyrinthes liés 

à leur foi.

Au début, ils étaient dans une totale ignorance.

Ils firent diverses suppositions sur ce qu’était ce labyrinthe,mais elles furent vite démenties.

Parfois, leur idée semblait fonctionner,mais ensuite tout s’effondrait ,elle était fausse.

Le chrétien appliqua divers dogmes chrétiens,même des hérésies, mêlées au 

droit.

Le musulman appliqua à la lettre le Coran,en le combinant avec la médecine.

L’hindou suivit les Védas et les mathématiques.

Et le bouddhiste pratiqua les visions de Siddhartha et la poésie des haïkus.

Mais, bien que des années passèrent ,certains disent des siècles,aucun d’eux 

ne parvint à trouver la sortie du labyrinthe.

Nulle part, dans tout le vaste royaume,on ne retrouva le labyrinthe de la ligne 

droite.

Ainsi cette histoire finit-elle par devenir une légende.

Mais certains ont une autre opinion :rien de tout cela ne se serait réellement 

produit.

Les quatre élus furent simplement enfermés dans une même prison, dans quatre cellules différentes,et furent libérés après avoir purgé leur peine.

Et, pour impressionner, ils auraient inventé ensemble toute cette histoire.

.

.

Die vier Labyrinthe

Ein König rief vier seiner Untertanen zu sich:einen christlichen Anwalt, 

einen muslimischen Arzt,einen hinduistischen Mathematiker und einen buddhistischen Dichter.

Aus vier verschiedenen Gründen wurden sie beschuldigt,und der König sprach 

zu ihnen:

„Eure Strafe wird sein, in ein Labyrinth eingesperrt zu werden.

Das Labyrinth ist eine gerade Linie,aber es ist nicht so einfach, wie es scheint.“

Der König hielt inne und sah sie an.

„Je nachdem, wer eingeschlossen ist, verändert sich das Labyrinth:

für den Christen ist es eines,

für den Muslim ein anderes,

für den Hindu wieder ein anderes,

und für den Buddhisten ein weiteres.

Jeder von euch wird in sein Labyrinth gesperrt,obwohl ihr anfangs alle vier im 

selben Labyrinth seid ,in der geraden Linie.

Wer es schafft, den Ausgang seines Labyrinths zu finden, wird frei sein.“

So sprach er zu ihnen.

Die Wächter führten sie zum Labyrinth der geraden Linie und sperrten sie dort 

ein.

Am Anfang waren alle vier zusammen.

Dann änderte sich alles.Sie gingen verloren.

Jeder erkannte, dass er in seinem eigenen Labyrinth war und herausfinden 

musste, wie er sich darin bewegen sollte.

Im Labyrinth der geraden Linie waren also vier Gefangene:der Christ, der Muslim, 

der Hindu und der Buddhist,in vier Labyrinthen, die mit ihrer Religion verbunden waren.

Anfangs waren sie völlig unwissend.

Sie stellten verschiedene Vermutungen darüber an, was dieses Labyrinth sei,

aber diese wurden schnell widerlegt.

Manchmal schien ihre Idee zu funktionieren,aber dann brach alles zusammen,

sie war falsch.

Der Christ wandte verschiedene christliche Dogmen an,sogar Ketzereien, 

kombiniert mit dem Recht.

Der Muslim wandte den Koran wortwörtlich an,in Verbindung mit der Medizin.

Der Hindu folgte den Veden und der Mathematik.

Und der Buddhist praktizierte die Visionen Siddharthas und die Haiku-Dichtung.

Doch obwohl viele Jahre vergingen ,manche sagen Jahrhunderte ,schaffte es 

keiner, den Ausgang seines Labyrinths zu finden.

Nirgendwo, im ganzen weiten Königreich,fand man das Labyrinth der geraden 

Linie.

So wurde die ganze Geschichte schließlich zu einem Mythos.

Doch manche haben eine andere Meinung:

Nichts von alledem sei wirklich geschehen.

Die Auserwählten wurden einfach in einem gemeinsamen Gefängnis, in vier verschiedenen Zellen,eingesperrt und entließen erst, nachdem sie ihre Strafe abgesessen hatten.

Und um Eindruck zu machen, hätten sie gemeinsamdie ganze Geschichte 

erfunden.

.

.

I quattro labirinti

Un re convocò quattro dei suoi sudditi:un avvocato cristiano, un medico musulmano,un matematico induista e un poeta buddista.

Per quattro motivi diversi furono accusati,e il re disse loro:

“La vostra punizione sarà di essere rinchiusi in un labirinto.

Il labirinto è una linea retta,ma non è così semplice come sembra.”

Il re si fermò e li guardò.

“A seconda di chi vi è rinchiuso, il labirinto cambia:

uno per il cristiano,

un altro per il musulmano,

un altro ancora per l’induista,

e un altro per il buddista.

Ognuno di voi sarà rinchiuso nel suo labirinto,anche se all’inizio sarete tutti 

e quattro nello stesso labirinto,quello della linea retta.

Chi riuscirà a trovare l’uscita del proprio labirinto sarà libero.”

Così parlò loro.

Le guardie li presero e li portarono nel labirinto della linea retta.

Lì li rinchiusero.

All’inizio erano tutti e quattro insieme.

Poi tutto cambiò.Si persero.

Ognuno capì che si trovava nel proprio labirinto e doveva scoprire come muoversi 

al suo interno.

Nel labirinto della linea retta c’erano quindi quattro prigionieri:

il cristiano, il musulmano, l’induista e il buddista, in quattro labirinti legati alla 

loro religione.

All’inizio erano completamente ignari.

Fecero varie ipotesi su cosa fosse quel labirinto,ma furono rapidamente smentite.

A volte la loro idea sembrava funzionare,ma poi tutto crollava: era sbagliata.

Il cristiano applicò vari dogmi cristiani,anche eresie, insieme al diritto.

Il musulmano applicò alla lettera il Corano,in combinazione con la medicina.

L’induista seguì i Veda e la matematica.

E il buddista praticò le visioni di Siddhartha e la poesia degli haiku.

Ma, anche se passarono molti anni,alcuni dicono secoli,nessuno riuscì a trovare l’uscita del labirinto.

Da nessuna parte, in tutto il vasto regno,si trovò il labirinto della linea retta.

Così tutta questa storia finì per diventare un mito.

Tuttavia, alcuni hanno un’altra opinione:nulla di tutto ciò sarebbe realmente accaduto.

Gli eletti furono semplicemente rinchiusi in una stessa prigione, in quattro celle diverse,e furono liberati dopo aver scontato la loro pena.

E, per impressionare,avrebbero inventato insieme tutta questa storia.

.

.

Os quatro labirintos

Um rei chamou quatro dos seus súditos ,um advogado cristão, um médico muçulmano, um matemático hindu e um poeta budista, que, por quatro 

motivos diferentes, haviam sido acusados, e lhes disse:

“A punição de vocês será ficarem presos em um labirinto.

O labirinto é uma linha reta, mas não é tão simples quanto parece.”

O rei fez uma pausa e os observou.

 “De acordo com quem estiver preso, o labirinto muda:

um é para o cristão, 

outro para o muçulmano, 

outro para o hindu 

e outro para o budista.

Cada um de vocês ficará encerrado em seu próprio labirinto,embora, no início, 

todos sejam colocados dentro do mesmo , o labirinto da linha reta.

Quem conseguir encontrar a saída de seu labirinto será libertado.”

Foi isso que o rei lhes disse.

Os guardas então os levaram até o labirinto da linha reta e lá os trancaram.

No começo, estavam todos juntos.

Depois, tudo mudou. Perderam-se.

Cada um percebeu que estava em seu próprio labirinto e que precisava descobrir como se mover nele.

No labirinto da linha reta havia quatro prisioneiros ,o cristão, o muçulmano, 

o hindu e o budista, cada um em um labirinto relacionado à sua própria religião.

A princípio, estavam totalmente ignorantes.

Faziam várias suposições sobre o que seria aquele labirinto,mas logo suas ideias se mostravam falsas.

Às vezes, suas interpretações pareciam funcionar,mas depois tudo desmoronava, eram equivocadas.

O cristão aplicou diferentes doutrinas cristãs, até mesmo heresias, combinadas com princípios jurídicos.

O muçulmano aplicou literalmente o Alcorão, em conjunto com a medicina.

O hindu baseou-se nos Vedas e na matemática.

E o budista seguiu as visões de Sidarta e a poesia dos haicais.

Mas, embora tenham passado muitos anos , alguns dizem séculos ,nenhum 

deles conseguiu encontrar a saída do labirinto.

Em todo o vasto reino, jamais foi encontrado o labirinto da linha reta.

Assim, toda essa história acabou se tornando um mito.

Mas há quem pense diferente:que nada disso realmente aconteceu com os escolhidos,que foram apenas presos numa mesma prisão, em quatro celas diferentes,e libertados depois de cumprirem suas penas.

E, para impressionar, inventaram juntos toda essa história.

.

.

.