.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
.
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
.
.
Περπατουσε σε κεντρικο δρομο της πολης.Ενα
μεγαλο πληθος ανθρωπων κυκλοφορουσε σαν
πλαστα νομισματα.Κι ας ειχε η συναλλαγη μια
επιφαση νομιμοτητας.Στο βαθος των πραγματων
επικρατουσε το νοθο.Σκεφτηκε πως και ο ιδιος
δεν ξεφευγε απο τον κανονα.Τεραστια η ισχυς του.
Μετα απο καποιους δρομους εφτασε στην Αιολου.
Κοσμος ψωνιζε στα εμπορικα καταστηματα.Κοιτα-
ξε το ρολοι του.11:22.Ειχε ξεχασθει στις σκεψεις του
και δεν πηρε εφημεριδα.Προχωρησε.Ειχε χρονο μεχρι
της 12.Σ' ενα περιπτερο πηρε μια πολιτικη εφημεριδα
κι ενα περιοδικο ποικιλης υλης.Περιπλανηθηκε ασκοπα,
μπηκε στη Βαρβακειο Αγορα,στις στοες της,φωνες,θο-
ρυβος αγοροπωλησεων.Επεστρεψε στην Αιολου,μπηκε
στο καφε λιγο πριν τις 12.Την ειδε εκει,συνηθως ερχον-
ταν ακριβως στις 12 ,καθσνταν στην ιδια παντα θεση,
τρια τραπεζια αριστερα απο την εισοδο,στο παραθυρο,
γυρισμενη στο ανοιγμα του.Εμενε περιπου μια ωρα,ποτε
παραπανω η' λιγοτερο.Παραγγελνε εσπρεσσο,καπνιζε
τρια τσιγαρα,το κινητο χτυπουσε 4 φορες,δεν το αηκωνε
αμεσως,ηταν συντομη στην συνομιλια.Απο τη θεση που
καθονταν εκεινος,δυο τραπεζια δεξιοτερα στην ιδια ευθεια
γυρισμενος αντιθετα απ'αυτην προς το εσωτερικο του κα-
φε,την εβλεπε προφιλ,δεν ακουγε τι ελεγε,ηταν και η μου-
σικη δυνατα.Απο το υφος της προσπαθουσε να καταλαβει.
Μια ψορα την ειδε στην αρχη ενος τηλεφωνου να απαν-
ταει θυμωμενα,επειτα ειρωνικα και στο τελος ξεσπασε
σ'ενα συντομο γελιο.Ποτε δεν επερνε αυτη τηλεφωνο,
παντα την επερναν,συνηθως την ιδια ωρα μ'ενα λεπτο
διαφορα πανω κατω.Ολη την αλλη ωρα καθονταν σχεδον
ακινητη.Ηταν νεα γυναικα ,ομορφη,περιπου τριαντα χρο-
νων.Καλοντυμενη ,ποτε δεν φορουσε τα ιδια ρουχα,παντα
ομως ειχε την ιδια κομμωση.Απλη καθολου εξεζετημενη.
Απο την προηγουμενη μερα του ειχε κολλησει μια εμμονη
ιδεα,μια υποθεση:πως ισως η γυναικα ηταν ηθοποιος ,και
πως ολα αυτα ηταν μια παρασταση,μια πρεφορμανς,με σκη-
νη το καφε,επιλεγμενο τυχαια,και πιθανους θεατες τους θα-
μωνες του καφε,και τους διερχομενους μπροστα απο το πα-
ραθυρο.Ενας απ'αυτους τους θεατες σιγουρα ηταν αυτος,
ισως και ο μοναδικος.Η συνολικη διαρκεια της παραστασης
ηταν μια ωρα,απο τις 12 ακριβως το μεσημερι εως τη μια.
Παντα τα ιδια συμβαντα,σαν να ακολουθουνταν πιστα κα-
ποιο συγκεκριμενο σεναριο.
Εκεινη τη μερα γυναικα ειχε ερθει πριν τις 12 και εφυγε πριν
την μια,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 5 ακριβως.Γυρισε το κε-
λι προς τα πισω και κοιταξε εξω απο το παραθυρο.Δεν την ει-
δε να περναει μπροστα απο το ανοιγμα του.Απο εκει περνουσε
καθως εφευγε ολες τις προηγουμενες μερες,ενα μηνα,ειχε υπο-
λογισει.Πηγε απο την αλλη πλευρα που δεν εβλεπε.
Την αλλη μερα πηγε στο καφε ,λιγο πριν τις 12,καθισε και
περιμενε.Περασε 12,12 και 5 και δεν ηρθε,περιμενε,κατι ισως
της ετυχε,ενα απροοπτο και καθυστερησε.
Μεχρι την μια δεν ειχε ερθει.Ανησυχησε.Ουτε μεχρι τις 2.
Στις 2:30 εφυγε.
Την αλλη μερα παλι δεν την ειδε.Περιμενε.Καθισε μεχρι
τις 3.Πριν φυγει καλεσε στο τραπεζι του το γκαρσονι και
το ρωτησε αν η κυρια που καθονταν σ'εκεινη τη θεση,εδει-
ξε,ειχε ερθει και ειχε φυγει .Το γκαρσονι τον κοιταξε πα-
ραξενα και του απαντησε,καπως απροθυμα,πως δεν ειχε
ερθει,και ουτε χθες ειχε ερθει στο καφε,τον προλαβε πριν
τον ρωτησει σχετικα.
Εφυγε και αποφασισε να μην ξαναπαει σ'εκεινο το καφε.
.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ[C.N.COUVELIS]
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
.
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
.
.
Περπατουσε σε κεντρικο δρομο της πολης.Ενα
μεγαλο πληθος ανθρωπων κυκλοφορουσε σαν
πλαστα νομισματα.Κι ας ειχε η συναλλαγη μια
επιφαση νομιμοτητας.Στο βαθος των πραγματων
επικρατουσε το νοθο.Σκεφτηκε πως και ο ιδιος
δεν ξεφευγε απο τον κανονα.Τεραστια η ισχυς του.
Μετα απο καποιους δρομους εφτασε στην Αιολου.
Κοσμος ψωνιζε στα εμπορικα καταστηματα.Κοιτα-
ξε το ρολοι του.11:22.Ειχε ξεχασθει στις σκεψεις του
και δεν πηρε εφημεριδα.Προχωρησε.Ειχε χρονο μεχρι
της 12.Σ' ενα περιπτερο πηρε μια πολιτικη εφημεριδα
κι ενα περιοδικο ποικιλης υλης.Περιπλανηθηκε ασκοπα,
μπηκε στη Βαρβακειο Αγορα,στις στοες της,φωνες,θο-
ρυβος αγοροπωλησεων.Επεστρεψε στην Αιολου,μπηκε
στο καφε λιγο πριν τις 12.Την ειδε εκει,συνηθως ερχον-
ταν ακριβως στις 12 ,καθσνταν στην ιδια παντα θεση,
τρια τραπεζια αριστερα απο την εισοδο,στο παραθυρο,
γυρισμενη στο ανοιγμα του.Εμενε περιπου μια ωρα,ποτε
παραπανω η' λιγοτερο.Παραγγελνε εσπρεσσο,καπνιζε
τρια τσιγαρα,το κινητο χτυπουσε 4 φορες,δεν το αηκωνε
αμεσως,ηταν συντομη στην συνομιλια.Απο τη θεση που
καθονταν εκεινος,δυο τραπεζια δεξιοτερα στην ιδια ευθεια
γυρισμενος αντιθετα απ'αυτην προς το εσωτερικο του κα-
φε,την εβλεπε προφιλ,δεν ακουγε τι ελεγε,ηταν και η μου-
σικη δυνατα.Απο το υφος της προσπαθουσε να καταλαβει.
Μια ψορα την ειδε στην αρχη ενος τηλεφωνου να απαν-
ταει θυμωμενα,επειτα ειρωνικα και στο τελος ξεσπασε
σ'ενα συντομο γελιο.Ποτε δεν επερνε αυτη τηλεφωνο,
παντα την επερναν,συνηθως την ιδια ωρα μ'ενα λεπτο
διαφορα πανω κατω.Ολη την αλλη ωρα καθονταν σχεδον
ακινητη.Ηταν νεα γυναικα ,ομορφη,περιπου τριαντα χρο-
νων.Καλοντυμενη ,ποτε δεν φορουσε τα ιδια ρουχα,παντα
ομως ειχε την ιδια κομμωση.Απλη καθολου εξεζετημενη.
Απο την προηγουμενη μερα του ειχε κολλησει μια εμμονη
ιδεα,μια υποθεση:πως ισως η γυναικα ηταν ηθοποιος ,και
πως ολα αυτα ηταν μια παρασταση,μια πρεφορμανς,με σκη-
νη το καφε,επιλεγμενο τυχαια,και πιθανους θεατες τους θα-
μωνες του καφε,και τους διερχομενους μπροστα απο το πα-
ραθυρο.Ενας απ'αυτους τους θεατες σιγουρα ηταν αυτος,
ισως και ο μοναδικος.Η συνολικη διαρκεια της παραστασης
ηταν μια ωρα,απο τις 12 ακριβως το μεσημερι εως τη μια.
Παντα τα ιδια συμβαντα,σαν να ακολουθουνταν πιστα κα-
ποιο συγκεκριμενο σεναριο.
Εκεινη τη μερα γυναικα ειχε ερθει πριν τις 12 και εφυγε πριν
την μια,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 5 ακριβως.Γυρισε το κε-
λι προς τα πισω και κοιταξε εξω απο το παραθυρο.Δεν την ει-
δε να περναει μπροστα απο το ανοιγμα του.Απο εκει περνουσε
καθως εφευγε ολες τις προηγουμενες μερες,ενα μηνα,ειχε υπο-
λογισει.Πηγε απο την αλλη πλευρα που δεν εβλεπε.
Την αλλη μερα πηγε στο καφε ,λιγο πριν τις 12,καθισε και
περιμενε.Περασε 12,12 και 5 και δεν ηρθε,περιμενε,κατι ισως
της ετυχε,ενα απροοπτο και καθυστερησε.
Μεχρι την μια δεν ειχε ερθει.Ανησυχησε.Ουτε μεχρι τις 2.
Στις 2:30 εφυγε.
Την αλλη μερα παλι δεν την ειδε.Περιμενε.Καθισε μεχρι
τις 3.Πριν φυγει καλεσε στο τραπεζι του το γκαρσονι και
το ρωτησε αν η κυρια που καθονταν σ'εκεινη τη θεση,εδει-
ξε,ειχε ερθει και ειχε φυγει .Το γκαρσονι τον κοιταξε πα-
ραξενα και του απαντησε,καπως απροθυμα,πως δεν ειχε
ερθει,και ουτε χθες ειχε ερθει στο καφε,τον προλαβε πριν
τον ρωτησει σχετικα.
Εφυγε και αποφασισε να μην ξαναπαει σ'εκεινο το καφε.
.
.
.