I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (Θέατρο Σκιών ο Καραγκιόζης) Ο ΚΑΡΑΓΚΙΌΖΗΣ ΜΑΙΤΡ ΤΟΥ ΜΠΡΙΤΖ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

(Θέατρο Σκιών ο Καραγκιόζης)

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΌΖΗΣ ΜΑΙΤΡ ΤΟΥ ΜΠΡΙΤΖ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

(Θέατρο Σκιών ο Καραγκιόζης)

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΌΖΗΣ ΜΑΙΤΡ ΤΟΥ ΜΠΡΙΤΖ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


(ανοίγει η αυλαία)

Χατζηαβάτης:(ντελαλει με δυνατή φωνή)

Ακούσατε,Έλληνες Άγγλοι Γάλλοι Πορτογάλοι Ιταλοί Ισπανοί Ρωσσοι

Γερμανοί Εβραίοι Άραβες Μωαμεθανοί Αμερικανοί Αφρικανοί

Ασιατες Αυστραλοί

Καραγκιοζης:(βγαίνει απ'τη παράγκα)

ε στοπ,άμα πλακώσουν όλοι αυτοί τι θα τους ταισουμε,εδώ δεν έχουμε

να ταισουμε κοτζαμ Καραγκιόζη;

έπειτα γιατί ξυπνάς με την αγριοφωναρα σου τους έργαζομενους

ανθρώπους;

Χατζηαβάτης:(γελάει)εσύ εργαζόμενος;από ποτέ;μια ζωή άνεργος

Καραγκιόζης:ναι άνεργος,καμάρι μου, ταξική αλληλεγγύη,για να βρουν

δουλειά οι άλλοι συνάδελφοί

Χατζηαβάτης:πρόσεξε γιατί αυτά είναι ακραία και θα σε κλείσουν

μέσα

Καραγκιόζης:άμα τρώω ας με κλείσουν κι έξω,

τώρα,Χατζηχαβιαρη μου,να λέω χαβιάρι και μου τρέχουν τα σάλια,

άσε που έβλεπα όνειρο πως έτρωγα χαβιάρι,

λοιπόν,να'χουμε καλό ρώτημα,και να πληροφορήσουμε τον αξιότιμον

κοινόν που μας τιμά με την παρουσία του στη πλατεία,

περί τίνος τσαμπουνας,να'ρθουν,μαύροι,άσπροι,κίτρινοι;

Χατζηαβάτης:(παίρνει σοβαρό ύφος)

Η Εταιρεία Μπριτζ...

Καραγκιόζης:(τον διακόπτει)

ποια συνεταιρεία πριτς;

Χατζηαβάτης:έλα σοβαρεψου,

Η Εταιρεία Μπριτζ διοργανώνει διεθνές  αγώνα μπριτζ και ζητάει τέσσερις 

μετρ να παίξουν,το έπαθλο είναι πολύ μεγάλο

Καραγκιόζης:και με πολύ φαι(συμπληρωνει)

εγω μαιτρ

Χατζηαβάτης:(γελάει)εσύ μαιτρ;τι μαιτρ;

Καραγκιόζης:μαιτρ αμαιτρ

Χατζηαβάτης:και ξέρεις μπριτζ;

Καραγκιόζης:τι μπρίκια κολλάω;

Χατζηαβάτης:ξέρεις από λεβε;

Καραγκιόζης:κι από λαβέ,κι από λεβιέ,κι από μολών λαβέ,

Χατζηαβάτης:κι από ατού,κι από χωρίς ατού,τραμπ,νον τραμπ

Καραγκιόζης:τώρα τα πιτζα παίζουμε;τραμπ και τραμπαριφες ένα

σωρό,

έλα συνέχισε

Χατζηαβάτης:και πως κάθονται τα ζευγάρια;

Καραγκιόζης:πως κάθονται;σα ζευγάρια,όπως εγω με την Αγλαια,τώρα

τα συζυγικά μου καθήκοντα θα σου πω;ντροπή

Χατζηαβάτης:δεν εννοώ αυτά,τα ζευγάρια οι συμπαίκτες;

Καραγκιόζης:σε καρέκλες

Χατζηαβάτης:πως;

Καραγκιόζης:σταυροπόδι

Χατζηαβάτης:(πάει να φύγει)άσε χάνω την ώρα μου,είσαι άσχετος

Καραγκιοζης:στάσου,Χατζατζαρη μου,πλάκα κάνω,κάνω πως δεν ξέρω,

για να δω αν ξέρεις εσύ;

Χατζηαβάτης:ξέρω

Καραγκιόζης:πες;

Χατζηαβάτης:όχι εσύ θα πεις

Καραγκιόζης,όχι εσύ θα πεις(σηκώνει το χέρι για σφαλιάρα)και θα

πεις κι ένα τραγούδι

Χατζηαβάτης:Ανατολή Δύση Βορράς Νότος

Καραγκιόζης:τι δεν κάθονται;σ'ανατολη και δύση βορά και νότο 

σκορπισμένα;

Χατζηαβάτης:ναι,προς αυτά τα σημεία.αριστεροστροφως

Καραγκιόζης:αμ'τι δεξιοστροφως;

Χατζηαβάτης:κανόνισε να σε ακούσουν,

(παίρνει κοροϊδευτικο ύφος)και τώρα ποσά χαρτιά έχει η τράπουλα;

πως μοιράζουμε,ποια είναι δύναμη των χαρτιών,πως κάνουν αγορές;

Καραγκιόζης:πολλά μαζεμενα,άντε πέσ'τα,ένας θα λέει

Χατζηαβάτης:η τράπουλα έχει 52 φύλλα

Καραγκιόζης:όχι 51

Χατζηαβάτης:κατά σειρά δυναμικότητας 

Α Ασσο,Κ Ρήγα,Q Ντάμα,J Βαλε,10,9,8,7,6,5,4,3,2,

Καραγκιόζης:ωραία,0 μηδέν δεν έχει

Χατζηαβάτης:τα κάτω από 9 λέγονται λιμά,και τ'αλλα ονερ

Καραγκιόζης:ντονερ και λίμα

Χατζηαβάτης:σε τέσσερα χρώματα σουιτς:σπαθί,καρο,πικα,κουπα

Καραγκιόζης:καροτσινια,μπηκα,τρουπα,αυτί,

για συνεχισε

Χατζηαβατης:μοιράζονται τα χέρια,αριστεροτροφως,

Καραγκιόζης:τι δεν έχουνε χέρια;κι άλλα τους μοιράζουν;πολυχερηδες

Χατζηαβάτης:13 χαρτιά σε κάθε παίχτη

Καραγκιόζης:γρουζουζης,γρουζουζη μου,

Χατζηαβάτης:και μετά αρχίζει η αγορά,για τη τραμπα με ατού,η χωρίς ατου,

το κοντρακτο

Καραγκιόζης:σε ποια μονέδα το κοντραυτο;

Χατζηαβάτης:σε καμία

Καραγκιόζης:α τζάμπα η τραμπα

Χατζηαβάτης:ο παίκτης που αγόρασε ονομάζεται εκτελεστής

και ο συμπαίκτης του απέναντι μορ

Καραγκιόζης:ξάδερφος του Μορφονιου

Χατζηαβάτης:(συνεχίζει)τακτοποιουν το χέρι τους κατά δύναμη,τα δυνατά

φύλλα λέγονται μαζερ,και τα αδύνατα μινερ,πρώτος βάζει κάτω χαρτί 

ο αριστερα παικτης του εκτελεστη,ο μορ απεναντι με το φύλλο που 

βάζει δείχνει την δύναμη και την αδυναμία του στον συμπαίκτη εκτελεστή,

αυτός που βάζει μεγαλύτερο κόβει κάνει ραφ και παίρνει τη λεβε

Καραγκιόζης:μπραφ και λαβε

Χατζηαβάτης: στο τραμπ τα ατού κόβουν ραφ όλα τα χαρτιά,

Καραγκιόζης:σα μαχαίρια σα σπαθιά που' ναι,θα σπάσω κούπες για

τα λόγια που'πες,και καρότα πικλα

Χατζηαβάτης:στο νον τραμπ τα μεγαλύτερα σουιτ,

αυτός που παίρνει τη μπάζα κάνει λεβε

Καραγκιόζης:αφού έκανε μπάζα,λαβέ θα έκανε

Χατζηαβατης:όταν ρίξουν όλα τα χαρτιά τελειώνει η παρτίδα

Καραγκιόζης:καημένη πατρίδα

Χατζηαβάτης:και μετρούν τα λεβιέ αν εκπληρώθηκε το κοντρακτο,και 

γράφουν τους πόντους,

ξέρεις πως μετρούνται ο πόντοι;

Καραγκιόζης:1 2 3 4 5 6 7 8 9 κλπ,τώρα την αλβφαβητα δεν ξέρουμε;

Χατζηαβάτης:αυτό είναι το μπριτζ,τέλος

Καραγκιόζης:τέλος τέλος;

Χατζηαβάτης:τέλος

Καραγκιόζης:ωραία ώρα να πάω

Χατζηαβάτης:στη παράγκα;

Καραγκιόζης:στο πριτς μπριτζ,

θα τους φάω ολους

(φωνάζει)

Αγλαια,μην μαγειρεύεις για το μεσημέρι,θα φέρω εγω φαι,

Χατζηαβάτης:κακομοίρη μου,θα φας αλλά τι θα φας;

Καραγκιόζης:Χατζηχαβιαρι μου,ότι και να φάω θα φάω,

λοιπόν ας μην κουράζουμε με φλυαριες κι αμφιβολίες το αξιότιμον κοινόν

γιατί πεινάει και θέλει να γυρίσει σπίτι του να φάει,αλλιώς θα μας φάει,

αύριο ολες οι εφημερίδες θα γράφουν για τον άθλο μου με κεφαλαία

γράμματα:

Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΜΑΙΤΡ ΤΟΥ ΜΠΡΙΤΖ

(κλείνει η αυλαία)

.

.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -EULER'S FORMULA -η πιο κομψή εξίσωση στον κοσμο- Η Απόδειξη της σε Εικονες -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

..................................................iπ

EULER'S FORMULA ...............e  +1=0

-η πιο κομψή εξίσωση στον κοσμο-

Η Απόδειξη της σε Εικονες

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

..................................................iπ

EULER'S FORMULA ...............e  +1=0

-η πιο κομψή εξίσωση στον κοσμο-

Η Απόδειξη της σε Εικονες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


,..................................................iπ

EULER'S FORMULA ...............e  +1=0

κόσμημα κομψότητας,

περιέχει βασικά στοιχεία της Άλγεβρας,

το +,το 1,το 0,

τον υπερβατικό αριθμό e,βάση των φυσικών λογαριθμων,

e=2,71828....

τον υπερβατικό αριθμό π,το πηλίκο της περιφέρειας  του κύκλου προς

τη διάμετρο του,

π=3,14159265...

το i,των μιγαδικών αριθμών,το τετράγωνο του ίσο με -1,


Χρονικό:

το 1715 ο Άγγλος μαθηματικός Brook Taylor(1685-1731), έγραψε τη συναρτηση f(x),με τη μορφή απειροσειρας,εικόνα 1



και με την παραγωγισηςτης άπειρες φορες σε ένα σημειο χ=α,

f'(α),f''(α),f''''(α),....

στην μορφή της εικόνας 3




ο Ελβετός μαθηματικος Leonhard Euler (1706-1783) ασχολήθηκε με αυτή

και έφτασε σε αυτή την υπέρτατη κομψότητα του τύπου:


...............................................iπ

..............................................e +1=0


EULER'S FORMULA


ακολουθούμε την απόδειξη του:


εικόνα 1





εικόνα 2




εικόνα 3




εικόνα 4







εικόνα 5




εικόνα 6



εικόνα 7




εικόνα 8



εικόνα 9




εικόνα 10



............

.



.

.

.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΟΥΛΑ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΟΥΛΑ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.



Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΤΙΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΟΥΛΑ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


η Αλίκη ένιωθε αφόρητη ανία,όχι δεν ήταν θυμωμένη,η νευριασμένη,

με τη στασιμότητα των πάντων,δια παντός,

ήταν μόνη στο σπίτι,οι γονείς έλειπαν στη δουλειά,

μέτρησε με βήματα τις διαστασεις του δωματίου,7 βηματα χ 8 βήματα,

όσο φορές και να ξαναμετρησω πάλι θα είναι 7 βηματα χ βηματα,καμία,

η παραμικρή αλλαγή,π.χ να ψηλώσει το ταβάνι τόσο πολύ που να μην

διακρίνω,να μικρύνει τόσο πολυ το πλατος των τοίχων που να με 

συμπιεσουν και να επιμηκυνθει το σώμα μου, πάρα πολύ,η' να μεγαλώσει 

το πλάτος παρα πολυ και να βρεθώ σε μια τεράστια κενή αιθουσα

η' να κοιτάξω από το παράθυρο έξω και να δω ένα παγωμένο τοπίο και 

παγόβουνα τεράστια σαν βουνά,η' το δωμάτιο μου να βρίσκεται 

βυθισμενο στο βυθό της θάλασσας και να μπαίνουν μέσα τα τεράστια

πεπλατυσμένα από την τρομακτική πίεση του νερού ψάρια,

η' να ανοίξω τη πόρτα και να βρεθώ πάνω από τον κρατήρα ενός 

φλογερού ηφαιστειου,

τώρα με η' η' και η' δεν περνάει η ανία,

για στάσου,βλέπω τον καθρέφτη απέναντι μου,γιατί να μην είναι πόρτα,

επειδή δεν έχει χερούλι,κλειδαριά;πόρτα κανονική είναι,κι οι πόρτες 

όπως ξέρουν οι πάντες,σοφοί και ανοητοι είναι για να ανοίγουν

σε άλλο χώρο,

λοιπόν βουρ,

προχώρησε στον καθρέφτη και πέρασε μέσα,

είδες πόσο ευκολο,παιχνιδάκι,

κοίταξε στον καθρέφτη από την άλλη πλευρά,το δωμάτιο της,ο πρώην

χώρος της εξαφανίσθηκε,

ευτυχώς δεν τον άντεχα,

τώρα αντανακλούσε ένα φωτεινό τούνελ που χάνονταν στο βάθος,

ο διάδρομος ήταν γλιστερος και κατηφορικός,

έχασε την ισορροπία της και πήγε να πέσει,

ε όχι και να σπάσω κανένα πλευρό,

γιουπι!το βρήκα τσουλήθρα είναι,

και τσουλησε,

η ταχύτητα της μεγάλωσε πολύ,

πολύ ωραία,φώναξε δυνατά γελώντας,θα εκτιναχθω σε κανένα μακρυνό

πλανήτη με παράξενα όντα,αν και δεν υπάρχουν παραξενα όντα,

και να θέλω χιλιάδες χρόνια να επιστρέψω,

αυτό δεν με νοιάζει,να μην επιστρέψω θέλω,

η τσουλιθρα ήταν ατελείωτη,

λες να πέφτω σε μαύρη τρύπα;

υπέροχα,

Η Αλίκη στη Μαύρη Τρύπα,δεν είναι very wonderful?

τσουλουσε τσουλουσε μέχρι που έφτασε σε ενα φωτεινο άνοιγμα,

έχει γούστο να τυφλωθω,και να πάει τζάμπα τόσο ταξίδι,

έκλεισε τα μάτια ,περασε με μεγάλη ταχύτητα το άνοιγμα,και κατέβαινε 

πολύ αργά σαν να είχε το σώμα της ελαφρύνει πολύ και ο αέρας να είχε πυκνώσειπολύ,

προσγειώθηκε σε ένα λιβάδι,απέραντο,μόνο πράσινο χόρτο,δέντρα 

πουθενά δεν έβλεπε,

κοίταξε ψηλά,ο ουρανός καθαρός γαλανός αλλά δεν είδε ήλιο,

σιγά μην προβληματιστω,έτσι είναι ας είναι,έτσι είναι γιατί δεν γίνεται 

να είναι αλλιώς,αν ήταν αλλιώς θα ήταν αλλιώς,αλλά κι όπως αλλιώς 

να ήταν δεν με πειραζει,

από την άνια να ξεφύγω κι ας έχει και λαγούς στον ουρανό,

ε! Αλίκη άργησες,σε περιμένουν

άκουσε πίσω της μια φωνη

γύρισε και βλέπει έναν άσπρο λαγό με μαύρη ρεπούμπλικα, και κίτρινο

παπιγιόν,

δεν ρώτησε ποιοι,σημασία έχει ότι την περιμένουν,φαντασου σε αυτό

το απέραντο λιβάδι χωρίς ήλιο να μην την περίμενε κανείς,τι ανία!

μπροστά ο λαγός τρέχοντας πίσω αυτή τρέχοντας έφθασαν στην άκρη 

τουλιβαδιου,

εκεί ήταν ένα πλατύ ποτάμι,και κάτω από ένα φουντωτό δέντρο

είδε τη παρέα,

μια πράσινη χελώνα,και έναν αγκαθωτό σκατζόχοιρο,

ο σκατζόχοιρος της φάνηκε αστείος,όμως μπορεί να είναι και σοβαρός,

όπως μπορεί να μην είναι χαρούμενος και να είναι λυπημένος,να είναι πολυλογας,φαγας,καυγατζης,η' όχι υπαναρας,τεμπέλης και όχι τεμπέλης,

όχι σοφός αλλά όχι χαζός,και λοιπους συνδιασμούς,πχ ψηλός ανοιχτοχερης

κολυμβητής,κλπ κλπ κλπ

κάθισε κι αυτή στη παρέα τους κάτω από δέντρο,

τώρα είμαστε τέσσερις,είπε με σοβαρή φωνή ο σκατζόχοιρος,

α!αρχηγός το παίζει,εξουσία,σκέφθηκε από μέσα της,αρχηγός ειναι

τώρα,συνέχισε ο αρχηγός,μπορούμε να παίξουμε μια κανονική παρτίδα 

χαρτιά,

και παρουσίασε από το πουθενά σαν ταχυδακτυλουργός μια τράπουλα,

ορίστε τώρα μοιράζω,πρώτα στο κορίτσι,πως σας λένε είπαμε,και τώρα

ξέχασα το ονοματακι σου;

(να και το κορτε,κορτακιας είναι,είπε από μέσα της η Αλίκη)

Αλίκη,απάντησε η Αλίκη

Αλίκη,ωραίο όνομα,τώρα μου θυμίζει μια Αλίκη που την είχα κάποτε 

ερωτευθεί,

πήγε να μελαγχολισει,αλλά συγκρατήθηκε,

τώρα 1,2,3,4,5,6 χαρτιά

τώρα,σειρά του λαγού,1,2,3,4,5 χαρτια

τώρα σειρά της χελώνας 1,2,3  χαρτιά

και τώρα δικά μου,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10

μα είπε η Αλίκη,εσύ πήρες πολύ πιο πολλά,και δεν πήραμε όλοι ίσα,

κοπέλα μου,εγώ τώρα θέλω να κερδίσω

και άνοιξε κάτω 5, χαρτιά

τώρα παίζω πρώτος,είπε

και τα μάζεψε όλα,

έριξα 3 σπαθι

ο λαγός 4 κούπα

η χελώνα 2 πόκα

τώρα,λέει ο αρχηγός,σύνολο 9 τα μαζεύω με Ρήγα καρό,

αυτό έγινε μέχρι που 'ο τωρα' μάζεψε όλα τα χαρτιά

εγώ δεν πήρα μπάζα ούτε οι δυο συμπαίκτες άσπρος λαγός και κίτρινη

χελώνα,

μέτρησε τα χαρτιά του,259 πόντους!,τώρα,

λεει θριαμβευτικ

τώρα εσύ ρώτησε εμένα;

0 απάντησα την αλήθεια

τώρα,λέει ο τώρα,αυτό είναι ψέμα

και τι είναι τώρα η αλήθεια,είπα διασκεδάζοντας φουλ 

τώρα η αλήθεια είναι 10 η ώρα και τέταρτο,ακριβώς

εσύ,τώρα;ρώτησε το λαγό

πάω,πίσω,απάντησε συγχισμενος ο λευκός λαγός με το κίτρινο παπιγιόν

και τη μαύρη ρεπούμπλικα,

πόσο,τώρα;ρωτάει ρωτάς

3 μέτρα απόσταση,απαντά ο λαγός με το κίτρινο παπιγιόν

τώρα αυτό σε κύκλο η' σε σημείο;ρωτάει ο τώρα αρχηγός

μάλλον σε σημείο,απαντάει λαγός με την μαύρη ρεπούμπλικα

καλά,τώρα εγώ γράφω,7 σε ρόμβο,τώρα γράφει 

εσύ,τώρα,κυρία μου,πόσους πόντους: ρωτάει τη χελώνα

α,εγώ τίποτα,δεν έπαιξα στο παιγνίδι,μόλις τώρα ήρθα,απάντησε εκείνη

δεν πειράζει τώρα,τώρα θα σου γράψω 50 αυγά μελάτα,τώρα λέει 

ο τώρα σκατζόχοιρος,

ας κάνουμε σούμα τώρα:

(ευτυχώς τώρα μηδέν ανία με τα τώρα τώρα,είπα πάλι από μέσα μου)

εγώ 771 τωρα

η Αλίκη 3 κιλά τωρα

ο λαγός 7 βράδυα τωρα

η χελώνα 2 καθρέφτες τώρα

Τελικό αποτέλεσμα,τώρα εγώ έχασα, πάντως τώρα εγω δεν κερδισα,

κέρδισε τωρα η Αλίκη με διαφορα 1200 πόντων

τώρα συνεχιζουμε αργότερα,πρεπει τώρα να κοιμηθούμε να ξεκουραστουμε,

αυτά τα διανοητικά παιγνίδια τώρα είναι πολύ...

τώρα,ακριβως,η Αλίκη ακούει τις φωνές του πατέρα και της μητερας της,

Αλίκη,ήρθαμε,

χτύπησε η πόρτα του δωματίου της και άνοιξε,

ήταν η μητέρα,

την είδε μπροστά στον καθρέφτη να χτενιζεται,να έχει βαμμένα τα χείλη

κόκκινα,

Αλίκη,τι είναι αυτά;μίλησε αυστηρά η μητέρα,δεν είναι της ηλικίας σου,

βγάλε αυτά τα μασκαραλικια,

έλα να δεις την κόρη σου;φώναξε τον πατέρα,

εκείνος ήρθε,

έλα,την αποπηρε,άσε τη κοπέλα,μεγάλωσε,και θα βαφτεί και θα χτενιστει 

και στο καθρέφτη θα κάθετε,

τώρα άλλαξαν οι εποχές

τώρα δεν πάμε πίσω

τώρα πάμε μπροστά,

κι έκλεισαν τώρα τη πόρτα και με άφησαν τώρα μπροστά στον καθρέφτη

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -O LEONHARD EULER Ο IMMANUEL KANT ΚΑΙ ΟΙ 7 ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ KONIGSBERG -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-O LEONHARD EULER Ο IMMANUEL KANT ΚΑΙ ΟΙ 7 ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ KONIGSBERG

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.



O LEONHARD EULER Ο IMMANUEL KANT ΚΑΙ ΟΙ 7 ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ KONIGSBERG

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


καλοκαιρινη μέρα στην Αγία Πετρούπολη,1783,ο Leonhard Euler κάθεται 

σε μια αναπαυτική ξύλινη καρεκλα στο τραπεζάκι του κήπου,

ακουει την Όλγα,την νεαρή οικονομο του που ποτίζει τα λουλούδια

στα παρτέρια,μυρίζει το αρωμα τους,το καθαρό αεράκι του δροσίζει,

το πρόσωπο,τα πουλιά κελαηδούν,

Όλγα,φωνάζει

Ορίστε,κύριε,απαντάει η κοπέλα

Έλα κάθισε μαζί μου,

Αμέσως,κύριε

Την ακούει να κάθεται

νιώθει την πίεση του νεανικού σώματος της,

Όλγα,της λέει,πες μου τι βλέπεις;

Ο ουρανός,κυριε,είναι καθαρός γαλάζιος,οι λόφοι στο βάθος καταπράσινοι,

η μηλιά άνθισε,το γρασίδι ζωηρό πράσινο,με διάσπαρτα ανθισμένα 

λουλουδακια,άσπρα,ροζ,κίτρινα,κόκκινα,μωβ,σε μεριές είναι μαζί πολλά

σαν ανθοδέσμη,

Ο Leonhard Euler πήρε μια βαθιά ανάσα,σαν να ήθελε να ροφηψει μέσα του,

όλη αυτήτην ομορφιά της φυσης

Όλγα,πες μου πως είσαι;,πως μοιάζεις,το ξέρω σε ξαναδώ ρωτήσει,αλλά μ'αρεσει 

να το ξανακουσω,

τους ανθρώπους τώρα πια τους φαντάζομαι δεν τους βλέπω,

Είμαι ψηλή,όχι πολύ,απαντά η κοπέλα,λεπτή,τα μαλλια μου κόκκινοξανθα,

τα μάτια μου σκούρα γαλαζια,το πρόσωπο μου στρογγυλό,μια βέρα ρωσιδα,

ο Ελβετός μαθηματικός γέλασε,ακριβώς μια όμορφη Ρωσίδα

Σήμερα,Όλγα,θελω να σου μιλήσω,ξέρω ότι δεν θα καταλάβεις,τώρα που 

πια έχασα και τα δύο μάτια μου,τυφλός επικεντρώνομαι στο νου,και

στα μαθηματικά,αυτός είναι ο κόσμος μου,

γι'αυτό θα σου μιλήσω,

στον δρόμο μου προς την Αγία Πετρούπολη, σταμάτησα στο Konigsberg της Πρωσίας,

όμορφη πόλη,ο ποταμός Πρεγκελ τη διέσχιζε και σχημάτιζε μια λιμνουλα με δύο 

νησάκια μέσα,

στη πόλη αυτή,ζούσε και ακόμα ζει ο φιλόσοφος Immanuel Kant,

έμαθα πως ποτέ δεν την εγκατέλειψε,όπως εγώ την Ελβετία,

ο φιλόσοφος έχει κάθε μέρα σταθερό ωράριο στους περιπάτους του,

οι κάτοικοι διασκέδαζαν με αυτήν τη απαραβατη ακρίβεια,,

εκείνο το καιρό μου είπανε πως κάθε μέρα κάνει μια και μοναδική διαδρομή,

πηγαίνει στον ποταμό,στο σημείο που είναι η λιμνούλα με τα νησάκια,και 

περνάει από τις εφτά γέφυρες,που συνδέουν τη πόλη με τα δύο νησάκια,

και επιστρέφει στο σημείο που άρχισε,

επιμένει,κάθε μέρα,σε αυτή τη ιδια διαδρομή,

ξέρω,ότι οι φιλόσοφοι,όπως και μαθηματικοί,βρίσκουν ερωτήσεις και

απορίες παντού,

ο Καντ,σκέφθηκα,κάτι βρήκε σε αυτή τη διαδρομή,τι όμως;

λίγο πριν αναχωρήσω από το Konigsberg το βρήκα ,δεν μπορούσε να είναι

άλλο,

επιχειρούσε από ένα σημείο που άρχιζε τη διαδρομή του περνώντας μια

και μόνο μια φορά και τις εφτά γέφυρες να επιστρέψει στο σημείο

από το οποίο είχε ξεκινήσει,

και δεν το είχε καταφερει,για αυτό και επέμενε ο φιλόσοφος,

ασχολήθηκα με το προβλημα,και το ονομασα:Οι 7 γέφυρες του Konigsberg,

μετά από επίπονη και επιμονη σκεψη μου φάνηκε αδύνατη αυτή η διαδρομή,

στα μαθηματικά όμως  δεν βασιζόμαστε σε εικασίες και υποθέσεις,πρέπει 

αυτό που θέτουμε να το αποδεικνύουμε,αλλιώς δεν έχει ισχύ,

έκανα ένα σχεδιο,ένα γράφημα,όπου δεν μας ενδιαφέρουν ποοσοτικα

μεγαθη,αποστάσεις σημείων και γωνίες γραμμών,αλλά ποιοτικά μεγεθη,

το δίκτυο των γραμμών που συνδέουν τα σημεία

να αυτό σχεδίασα,

έβγαλε ένα σχέδιο σε χαρτί,

μην απορείς,καλή μου Όλγα,το είχα σχεδιάσει πριν ,για στο δείξω,

δες,




η κοπέλα έσκυψε και κοίταξε,

τις 4 ξηρές,συνέχισε,σημείωσα με σημεία,1,2,3,4 και τις 7 γέφυρες με 

γραμμές,στο σημείο 1,5 γραμμες,στο 2 ,3 γραμμες,στο 3,3 γραμμες,

στο 4,3 γραμμες,

απέδειξα πως για να εκτελεσθεί η συνεχής διαδρομή ξεκινώντας από ένα 

σημείοκαι επιστρεφοντας σε αυτό,πρέπει σε κάθε σημείο να καταλήγουν

2 γραμμές,

πράγμα που στις 7 γέφυρες του Konigsberg δεν συνέβαινε

Άρα είναι αδύνατη η διαδρομή

και ποτέ ο φιλόσοφος Immanuel Kant δεν θα κατάφερνε να περάσει μόνο 

και μια μόνο φορά από τις 7 γέφυρες και να επιστρέψει στο σημείο που 

ξεκίνησε,

σκέφτηκα,να του τηλεγραφησω,τη λύση,

τελικά δεν το έκανα,θα στερούσα έναν φιλόσοφο από ένα ερωτημα,

ίσως πληροφορήθηκε τη λύση μου,

και μάλλον δεν θα σταματησε να κάνει τη διαδρομή,

το πρόβλημα λύθηκε,αλλά η καθημερινή συνήθεια παραμένει,

γέλασε,

Όλγα,σε αυτή την θαυμάσια ρωσική πόλη,την Αγία Πετρούπολη,σε κάποιο

διαμέρισμα,μένει κάποιος Gregori Perelman,έγκλειστος εκεί,απομονωμένος

από τον εξωτερικό κόσμο,ερημίτης,

ξέρω,είμαι βέβαιος,πως δουλεύει πάνω στις προεκτάσεις αυτής της. γεωμετρίας των γραμμών,

ο θεός να τον έχει καλά,

Τώρα,καλή μου Όλγα,δεν σε κρατάω άλλο,βοηθάμε να μπούμε στο σπίτι,

είναι ώρα να φαγητό και για ύπνο

.

.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -I and Merilyn in Metro-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-I and Merilyn in Metro-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

I and Merilyn in Metro-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


η φίλη μου Norma Jeane Mortenson μου είπε,χαμογελώντας υπεροχα,

οταν στο υπογειο το διερχόμενο φίδι του μετρό ωθουσε στροβιλιζοντας 

τον αέρα και τον έστελνε μέσα από τους αεραγωγούς ανασηκωνοντας 

το λευκο της φορεμα 


I don't want to make money. I just want to be wonderful.


The Wonderful Marilyn Monroe!

συμπληρώνω εγώ


Αληθεια ποιος θυμάται την μικρή μου Norma Jeane Mortenson?

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -CIRCLE- Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΟΥ Humphrey Bogart -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-CIRCLE-

Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΟΥ Humphrey Bogart 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.


CIRCLE

Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΤΟΥ Humphrey Bogart

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


έπινε τον καφέ του,η Λωριν είχε φύγει πριν ξυπνήσει,

ειχε γύρισμα στο στούντιο,

έβλεπε στο βάθος το Empire State Building

σκέφτηκε,πόσοι υποψήφιοι να δολοφονήσουν και να δολοφονηθούν,

χτύπησε το τηλέφωνο,

-Humphrey,κάνε γρήγορα,μια υπόθεση για σένα,

έγραψε τη διεύθυνση,

ντύθηκε κατέβηκε,

οδήγησε στο μέρος που του είπαν,

ανέβηκε στον τρίτο όροφο,τον περίμεναν,

ένας άντρας περίπου 40 χρονών ανάσκελα πυροβολημένος στη καρδιά,

-βρήκαμε αυτό πάνω στο τραπέζι,του είπε ο επικεφαλής

ένα βιβλίο με κίτρινο εξώφυλλο χωρίς τίτλο και συγγραφέα κλεισμένο

σε ζελετινα,και ένα σημείωμα με δακτυλογραφημενα γράμματα:

ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΝΗΚΕΙ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ ΣΤΟΝ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ 

HUMPHREY BOGART,

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ 

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ


η Λωριν είχε γυρίσει και κοιμόνταν,

κάθισε στον καναπέ,το Empire State Building απέναντι στο βάθος,

έβγαλε το βιβλίο από τη ζελετινα,το άνοιξε,

διάβασε στη πρώτη σελίδα:

σε αυτό βιβλίο είναι γραμμένη όλη η υπόθεση του φόνου και η διελευκανση

του φόνου

γύρισε σελίδα,κενή,

όλες οι υπόλοιπες κενες


-διάβολε,η υπόθεση έχει ενδιαφέρον,ειπε δυνατα


-ειπες κάτι;ακουσε τη φωνή της Λωριν,

-οχι,κοιμήσου


το απόγευμα πήγε στο τμήμα,από έρευνα το θύμα είχε εγκατασταθει εδώ και τρία χρόνια στη Νέα Υόρκη,πριν δέκα χρόνια ζούσε στη Βραζιλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο,

κανένα στοιχείο,δεν προεκειψε,για τα προηγούμενα χρόνια μέχρι τώρα,

το όνομα του,μάλλον πλαστό,John Parker,ετών 43,

ζούσε με τα χρήματα που είχε φέρει από τη Βραζιλία,τεράστιες καταθέσεις

στη τράπεζα,

συνδέονταν,από την εποχή της Βραζιλίας,ερωτικά με μια βραζιλιάνα χορεύτρια του καμπαρε,όνομα Arukia da Silva,ετών 34,

δουλεύει στο Samba Cabaret,44th Str.,


περίμενε τη βραζιλιανα να τελειώσει το σόου της,

πήγε στο καμαρίνι της,η αρτιστα ήταν στη τουαλέτα και ξεβαφονταν,

μόλις τον είδε,ξαφνικά,τρόμαξε,

έβαλε τα χέρια της μπροστά να κρύψει τα μισογυμνα στήθη της,

της είπε πως είναι για την υπόθεση του John,John Parker,εκείνη ξέσπασε 

σε κλάματα,

όταν ηρέμησε,του είπε πως τον γνώρισε πριν 7 χρόνια στο καμπαρέ που

δούλευε στο Ρίο ντε Τζανέιρο,ήταν τακτικός πελάτης,της έκανε κορτε,

βγήκαν να φάνε,έπειτα κατέληξαν σπίτι του,

δεν ξέρει πολλά πράγματα γι'αυτόν,δεν της έλεγε για το παρελθόν του,

-όταν τον γνώρισα είχε ήδη 6 χρόνια στη Βραζιλία,δεν έκανε κάποιο επάγγελμα,

είχε χρήματα στη τράπεζα κι αυτά ξόδευε,ζούσε πλούσια,είχε νοικιάσει

ένα πολυτελες οροφοδιαμερισμα 150 τμ στη πλουσια συνοικια Ipanema,

5ος όροφος,με καταπληκτική θέα στον ωκεανό,οδηγούσε σπορ αυτοκίνητα,

ντύνονταν με ρούχα της τελευταίας μόδας,φανατικος χειμερινος κολυμβητής στη Κοπακαμπανα,έκανε σέρφιν,στο διαμέρισμα είχε γυμναστήριο και γυμνάζονταν καθημερινά,και ένα Home Cinema ,όπου έβλεπε μόνο αμερικανικά film noir,

η χορεύτρια ,έκανε παύση,έβαλε σε ένα ποτήρι ουίσκι κι ηπιε,δεν πρέπει να 

ήταν το πρώτο,

θέλεις; του είπε,

-οχι,ευχαριστώ,δεν συνειθιζω τέτοια ώρα,της είπε,

-δεν συζουσαμε,εμενα όταν είχα ρεπό στο σπίτι του,συνέχισε η χορεύτρια,

ανέβαινε συχνά,στο λόφο Corcovado,εκεί κάτω από το άγαλμα του Cristo

Redetor κοιτούσε τη πόλη,

εδώ,κάποια φορά μου είπε,νιώθω την επιθυμία να πετάξω και να χαθώ 

στο βάθος του ωκεανού,

την τελευταία φορά που γύρισε από το Corcovado,εγώ έτυχε να ειμαι σπίτι 

του,ηταν αλλαγμενος,εγώ το κατάλαβα,αλλά δεν τόλμησα να τον ρωτήσω,

είμαι κουρασμένος,μου είπε,και πήγε στη κρεβατοκαμαρα κλείνοντας τη 

πορτα,

έφυγα πήγα σπιτι μου,

από εκείνη τη μέρα άλλαξαν όλα,ήταν σκεπτικός,σιωπηλός,σταμάτησε να 

βγαίνει έξω,σαν να'θελε από κάτι να κρυφτεί,να ξεφύγει,

πέρασε ένας μήνας,

μου τηλεφώνησε ένα πρωί,μόλις είχα γυρίσει από το καμπαρέ,

-παρε ταξί κι έλα,μου είπε,

πήγα

-φευγουμε για τη Νέα Υόρκη,παρατατα όλα,θα δουλέψεις εκεί,

Μηδέν είχα χρόνο να αντιδράσω,

έβγαλε τα διαβατήρια,σε μια βδομάδα φύγαμε,

νοίκιασε αυτό το διαμέρισμα που βρέθηκε δολοφονημένος,εγώ έπιασα 

δουλειά στο καμπαρέ,

δεν συζουσαμε,πάλι είχε κλειστεί μέσα,τρία χρόνια,όλα γίνονταν με 

παραγγελιες,

ήξερα ότι κάτι φοβόνταν,αλλά δεν μου έλεγε τίποτα,νόμιζα πως είχε

αρρωστήσει,

κάποιες φορα,τον άκουσα να μιλάει,και ήταν σαν να μιλούσε στον εαυτό του:

'ολα θα πληρωθούν,τίποτα δεν θα μείνει αξεχρεωτο,ο κλοιος στενεύει,

ακούω τα βήματα στη σκάλα,ανεβαίνει,είναι στη πόρτα,η πόρτα είναι ανοικτή,

τον περιμένω,οι τροχιές μας σμιξανε,ο κύκλος εκλεισε λέει, βλέπω τη λάμψη,

νιώθω ένα δυνατό κάψιμο στη καρδια,η λύτρωση'

τον τελευταίο χρόνο άλλαξε,έβγαινε κάθε νύχτα έξω στη πόλη,επέστρεφε 

μετά από ώρες,

σαν κάποιον να ήθελε να συναντήσει,

τη βραδιά που έγινε ο φόνος,ήμουνα σπίτι του

'ηρθε η ωρα,αποψε' μου είπε,

και μου ζήτησε να πάω σπίτι μου 

'ισως για παντα',και μου χάιδεψε τα μαλλιά,

η χορεύτρια ξέσπασε σε κλάματα,

χτύπησε το καμπανάκι,'με συγχωρείτε σε λίγο πρέπει να βγω για το σοου'

έφυγε

περιπλανήθηκε στο νυχτερινό Μαναχαταν,,έφτασε στη περιοχή του Empire

State Building,

η χορεύτρια,σκέφτηκε,θα μπορούσε να τον είχε δολοφονήσει,ζήλεια πως υπαρχει άλλη γυναίκα,

όμως το βιβλίο απορρίπτει αυτό το σενάριο,κάτι άλλο συμβαίνει,

σίγουρα ο δολοφόνος ειναι ο συγγραφέας του βιβλίου,

μπήκε σε ένα bar στο Μπρόντγουεϊ, παράγγειλε Macalan Whiskey 1950,

Charlie Parker Jazz,

μια ξανθιά τρία σκαμπό πιο πέρα τον κάρφωνε,την αγνόησε,

σίγουρα ο δολοφόνος ειναι ο συγγραφέας του βιβλίου,συνεχισε τη σκέψη

του,και τον συνδέει μυστική στενή σχέση με το θύμα,

τα χρήματα που ο δολοφονημένος ο John Parker είχε στη Βραζιλία τα 10 

χρόνια αλλά και τα 3 τελευταία στη Νέα Υόρκη,έχουν σχέση με την αιτία 

του φόνου,

,κατά πάσα πιθανότητα,δύο συνεργάτες που ο ένας έριξε τον άλλον,

τα χρήματα ηταν προϊόν παράνομης πράξης,

το θύμα πήρε τα χρήματα και εξαφανιστηκε στην Βραζιλία,άλλαξε το 

όνομα σεJohn Parker,έκανε πλαστική εγχείριση και ζούσε σαν 

εκατομμυριούχος,

σε αυτές τις χώρες δεν τους ενδιαφέρει τι είναι ποιος,

η επιλογή σαν ερωμένης της χορεύτριας του καμπαρε Arukia da Silva,

είναι ενδειξη της προηγούμενης ζωής του,συναναστροφες με πόρνες,

χορεύτριες,

στο Ρίο ντε Τζανέιρο μεταμορφώθηκε μεγιστανα,

το ανέβασμα του στο λόφο Corcovado κάτω από τον Cristo Redetor τον 

έκανε να συνειδητοποιήσει πως ο άλλος δεν ξέχασε,κι έψαχνε να τον

βρει παντου,γι'αυτό ήθελε να πετάξει να ξεφύγει,

όμως,την τελευταία φορά που ανέβηκε,κατάλαβε πως δεν θα ξέφευγε 

από τον αλλο ποτε,

και αποφάσισε να τον βρει  αυτός,να φανερωθεί μπροστά του,

γι'αυτό γύρισε στη Νέα Υόρκη,

εκεί ήταν μεγάλη πιθανότητα να τον συναντήσει,

έβγαινε καθε νύχτα στη πόλη,καπου θα τον έβλεπε,θα γίνονταν ορατος,

μια νύχτα,τη νύχτα του φόνου,τον είδε στη γωνία,ακίνητο,η σκιά του σκληρή 

στην άσφαλτο

τον πλησίασε,στάθηκε μπροστά του,

εγώ είμαι,του είπε,

ο άλλος τον ακολούθησε,

άκουγε τα βήματα του πίσω του,

ανέβηκε στο διαμέρισμα του,

άφησε τη πόρτα ανοιχτή για να μπει,περιμενε,

ο άλλος μπήκε και τον πυροβόλησε στη καρδια,

δεν είχε αμφιβολία πως έτσι έγινε ο φόνος,όμως λείπει ο δολοφόνος 

με σάρκα και οστά να κλείσει η υπόθεση


πρωί την άλλη μέρα,η Λωριν δεν είχε ξυπνήσει,πήγε στο κτίριο της 

εγκληματολογικης υπηρεσίας,

ζήτησε το φάκελο με τις ληστείες στη Νέα Υορκη τον τελευταίο μηνα 

πριν από δεκατρία χρόνια,

από τις 17 δύο ειχαν μείνει ανεξιχνίαστες,

η μία με την άλλη απείχαν μεταξύ τους 20 μέρες,

επέλεξε αυτή στο τέλος του μήνα,

διάβασε το ένα σύντομο περιλιπτικο της:

ληστεία σε διεθνή τράπεζα,οι δραστες,τουλάχιστον δύο,εισχωρησαν με 

ριφιφιαπό την διπλανο εγκαταλελειμμενο κτίριο,και αφού πρώτα στόχευσαν 

με διόπτρα και σιγαστήρα τις κάμερες ασφαλείας,αιφνιδίασαν τον φρουρό,

τον έδεσαν και με οξυγονοκόλληση διέρρηξαν το χρηματοκιβώτιο και 

αφαίρεσαν όλα τα χαρτονομίσματα,συνολικά δέκα εκατομμύρια δολάρια,

ύστερα παίρνοντας τα κλειδιά του φύλακα,άνοιξαν την κεντρική εισοδο 

της τράπεζας και εφυγαν μέσα στη νύχτα,παρά τις εξονυχιστικές έρευνες

δεν εντοπίσθηκαν,και παραμένουν ασύλληπτοι


γύρισε σπίτι το μεσημέρι,

στο χρηματοκιβώτιο βρήκε ένα φάκελο,χωρίς αποστολέα,

στον Humphrey Bogart,έγραφε,

κατάλαβε,

ανέβηκε στο διαμέρισμα του,η Λωριν δεν είχε γυρίσει,

άνοιξε το φάκελο,

μέσα ήταν ένα βιβλίο,με εξώφυλλο κίτρινο,χειροποίητο,είχε όνομα 

συγγραφέα Aldo Torreli, και τίτλο CIRCLE

το άνοιξε,διάβασε:


έπινε τον καφέ του,η Λωριν είχε φύγει πριν ξυπνήσει,

ειχε γύρισμα στο στούντιο,

έβλεπε στο βάθος το Empire State Building

σκέφτηκε,πόσοι υποψήφιοι να δολοφονήσουν και να δολοφονηθούν,

χτύπησε το τηλέφωνο,

-Humphrey,κάνε γρήγορα,μια υπόθεση για σένα,

έγραψε τη διεύθυνση,

ντύθηκε κατέβηκε,

οδήγησε στο μέρος που του είπαν,

ανέβηκε στον τρίτο όροφο,τον περίμεναν,

ένας άντρας περίπου 40 χρονών ανάσκελα πυροβολημένος στη καρδιά,

-βρήκαμε αυτό πάνω στο τραπέζι,του είπε ο επικεφαλής

ένα βιβλίο με κίτρινο εξώφυλλο χωρίς τίτλο και συγγραφέα κλεισμένο

σε ζελετινα,και ένα σημείωμα με δακτυλογραφημενα γράμματα:

ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΝΗΚΕΙ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ ΣΤΟΝ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ 

HUMPHREY BOGART,

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ 

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ


η Λωριν είχε γυρίσει και κοιμόνταν,

κάθισε στον καναπέ,το Empire State Building απέναντι στο βάθος,

έβγαλε το βιβλίο από τη ζελετινα,το άνοιξε,

διάβασε στη πρώτη σελίδα:

σε αυτό βιβλίο είναι γραμμένη όλη η υπόθεση του φόνου και η διελευκανση

του φόνου

γύρισε σελίδα,κενή,

όλες οι υπόλοιπες κενες


-διάβολε,η υπόθεση έχει ενδιαφέρον,ειπε δυνατα


-ειπες κάτι;ακουσε τη φωνή της Λωριν,

-οχι,κοιμήσου


το απόγευμα πήγε στο τμήμα,από έρευνα το θύμα είχε εγκατασταθει εδώ και τρία χρόνια στη Νέα Υόρκη,πριν δέκα χρόνια ζούσε στη Βραζιλία στο Ρίο ντε Τζανέιρο,

κανένα στοιχείο,δεν προεκειψε,για τα προηγούμενα χρόνια μέχρι τώρα,

το όνομα του,μάλλον πλαστό,John Parker,ετών 43,

ζούσε με τα χρήματα που είχε φέρει από τη Βραζιλία,τεράστιες καταθέσεις

στη τράπεζα,

συνδέονταν,από την εποχή της Βραζιλίας,ερωτικά με μια βραζιλιάνα χορεύτρια του καμπαρε,όνομα Arukia da Silva,ετών 34,

δουλεύει στο Samba Cabaret,44th Str.,


περίμενε τη βραζιλιανα να τελειώσει το σόου της,

πήγε στο καμαρίνι της,η αρτιστα ήταν στη τουαλέτα και ξεβαφονταν,

μόλις τον είδε,ξαφνικά,τρόμαξε,

έβαλε τα χέρια της μπροστά να κρύψει τα μισογυμνα στήθη της,

της είπε πως είναι για την υπόθεση του John,John Parker,εκείνη ξέσπασε 

σε κλάματα,

όταν ηρέμησε,του είπε πως τον γνώρισε πριν 7 χρόνια στο καμπαρέ που

δούλευε στο Ρίο ντε Τζανέιρο,ήταν τακτικός πελάτης,της έκανε κορτε,

βγήκαν να φάνε,έπειτα κατέληξαν σπίτι του,

δεν ξέρει πολλά πράγματα γι'αυτόν,δεν της έλεγε για το παρελθόν του,

-όταν τον γνώρισα είχε ήδη 6 χρόνια στη Βραζιλία,δεν έκανε κάποιο επάγγελμα,

είχε χρήματα στη τράπεζα κι αυτά ξόδευε,ζούσε πλούσια,είχε νοικιάσει

ένα πολυτελες οροφοδιαμερισμα 150 τμ στη πλουσια συνοικια Ipanema,

5ος όροφος,με καταπληκτική θέα στον ωκεανό,οδηγούσε σπορ αυτοκίνητα,

ντύνονταν με ρούχα της τελευταίας μόδας,φανατικος χειμερινος κολυμβητής στη Κοπακαμπανα,έκανε σέρφιν,στο διαμέρισμα είχε γυμναστήριο και γυμνάζονταν καθημερινά,και ένα Home Cinema ,όπου έβλεπε μόνο αμερικανικά film noir,

η χορεύτρια ,έκανε παύση,έβαλε σε ένα ποτήρι ουίσκι κι ηπιε,δεν πρέπει να 

ήταν το πρώτο,

θέλεις; του είπε,

-οχι,ευχαριστώ,δεν συνειθιζω τέτοια ώρα,της είπε,

-δεν συζουσαμε,εμενα όταν είχα ρεπό στο σπίτι του,συνέχισε η χορεύτρια,

ανέβαινε συχνά,στο λόφο Corcovado,εκεί κάτω από το άγαλμα του Cristo

Redetor κοιτούσε τη πόλη,

εδώ,κάποια φορά μου είπε,νιώθω την επιθυμία να πετάξω και να χαθώ 

στο βάθος του ωκεανού,

την τελευταία φορά που γύρισε από το Corcovado,εγώ έτυχε να ειμαι σπίτι 

του,ηταν αλλαγμενος,εγώ το κατάλαβα,αλλά δεν τόλμησα να τον ρωτήσω,

είμαι κουρασμένος,μου είπε,και πήγε στη κρεβατοκαμαρα κλείνοντας τη 

πορτα,

έφυγα πήγα σπιτι μου,

από εκείνη τη μέρα άλλαξαν όλα,ήταν σκεπτικός,σιωπηλός,σταμάτησε να 

βγαίνει έξω,σαν να'θελε από κάτι να κρυφτεί,να ξεφύγει,

πέρασε ένας μήνας,

μου τηλεφώνησε ένα πρωί,μόλις είχα γυρίσει από το καμπαρέ,

-παρε ταξί κι έλα,μου είπε,

πήγα

-φευγουμε για τη Νέα Υόρκη,παρατατα όλα,θα δουλέψεις εκεί,

Μηδέν είχα χρόνο να αντιδράσω,

έβγαλε τα διαβατήρια,σε μια βδομάδα φύγαμε,

νοίκιασε αυτό το διαμέρισμα που βρέθηκε δολοφονημένος,εγώ έπιασα 

δουλειά στο καμπαρέ,

δεν συζουσαμε,πάλι είχε κλειστεί μέσα,τρία χρόνια,όλα γίνονταν με 

παραγγελιες,

ήξερα ότι κάτι φοβόνταν,αλλά δεν μου έλεγε τίποτα,νόμιζα πως είχε

αρρωστήσει,

κάποιες φορα,τον άκουσα να μιλάει,και ήταν σαν να μιλούσε στον εαυτό του:

'ολα θα πληρωθούν,τίποτα δεν θα μείνει αξεχρεωτο,ο κλοιος στενεύει,

ακούω τα βήματα στη σκάλα,ανεβαίνει,είναι στη πόρτα,η πόρτα είναι ανοικτή,

τον περιμένω,οι τροχιές μας σμιξανε,ο κύκλος εκλεισε λέει, βλέπω τη λάμψη,

νιώθω ένα δυνατό κάψιμο στη καρδια,η λύτρωση'

τον τελευταίο χρόνο άλλαξε,έβγαινε κάθε νύχτα έξω στη πόλη,επέστρεφε 

μετά από ώρες,

σαν κάποιον να ήθελε να συναντήσει,

τη βραδιά που έγινε ο φόνος,ήμουνα σπίτι του

'ηρθε η ωρα,αποψε' μου είπε,

και μου ζήτησε να πάω σπίτι μου 

'ισως για παντα',και μου χάιδεψε τα μαλλιά,

η χορεύτρια ξέσπασε σε κλάματα,

χτύπησε το καμπανάκι,'με συγχωρείτε σε λίγο πρέπει να βγω για το σοου'

έφυγε

περιπλανήθηκε στο νυχτερινό Μαναχαταν,,έφτασε στη περιοχή του Empire

State Building,

η χορεύτρια,σκέφτηκε,θα μπορούσε να τον είχε δολοφονήσει,ζήλεια πως υπαρχει άλλη γυναίκα,

όμως το βιβλίο απορρίπτει αυτό το σενάριο,κάτι άλλο συμβαίνει,

σίγουρα ο δολοφόνος ειναι ο συγγραφέας του βιβλίου,

μπήκε σε ένα bar στο Μπρόντγουεϊ, παράγγειλε Macalan Whiskey 1950,

Charlie Parker Jazz,

μια ξανθιά τρία σκαμπό πιο πέρα τον κάρφωνε,την αγνόησε,

σίγουρα ο δολοφόνος ειναι ο συγγραφέας του βιβλίου,συνεχισε τη σκέψη

του,και τον συνδέει μυστική στενή σχέση με το θύμα,

τα χρήματα που ο δολοφονημένος ο John Parker είχε στη Βραζιλία τα 10 

χρόνια αλλά και τα 3 τελευταία στη Νέα Υόρκη,έχουν σχέση με την αιτία 

του φόνου,

,κατά πάσα πιθανότητα,δύο συνεργάτες που ο ένας έριξε τον άλλον,

τα χρήματα ηταν προϊόν παράνομης πράξης,

το θύμα πήρε τα χρήματα και εξαφανιστηκε στην Βραζιλία,άλλαξε το 

όνομα σεJohn Parker,έκανε πλαστική εγχείριση και ζούσε σαν 

εκατομμυριούχος,

σε αυτές τις χώρες δεν τους ενδιαφέρει τι είναι ποιος,

η επιλογή σαν ερωμένης της χορεύτριας του καμπαρε Arukia da Silva,

είναι ενδειξη της προηγούμενης ζωής του,συναναστροφες με πόρνες,

χορεύτριες,

στο Ρίο ντε Τζανέιρο μεταμορφώθηκε μεγιστανα,

το ανέβασμα του στο λόφο Corcovado κάτω από τον Cristo Redetor τον 

έκανε να συνειδητοποιήσει πως ο άλλος δεν ξέχασε,κι έψαχνε να τον

βρει παντου,γι'αυτό ήθελε να πετάξει να ξεφύγει,

όμως,την τελευταία φορά που ανέβηκε,κατάλαβε πως δεν θα ξέφευγε 

από τον αλλο ποτε,

και αποφάσισε να τον βρει  αυτός,να φανερωθεί μπροστά του,

γι'αυτό γύρισε στη Νέα Υόρκη,

εκεί ήταν μεγάλη πιθανότητα να τον συναντήσει,

έβγαινε καθε νύχτα στη πόλη,καπου θα τον έβλεπε,θα γίνονταν ορατος,

μια νύχτα,τη νύχτα του φόνου,τον είδε στη γωνία,ακίνητο,η σκιά του σκληρή 

στην άσφαλτο

τον πλησίασε,στάθηκε μπροστά του,

εγώ είμαι,του είπε,

ο άλλος τον ακολούθησε,

άκουγε τα βήματα του πίσω του,

ανέβηκε στο διαμέρισμα του,

άφησε τη πόρτα ανοιχτή για να μπει,περιμενε,

ο άλλος μπήκε και τον πυροβόλησε στη καρδια,

δεν είχε αμφιβολία πως έτσι έγινε ο φόνος,όμως λείπει ο δολοφόνος 

με σάρκα και οστά να κλείσει η υπόθεση


πρωί την άλλη μέρα,η Λωριν δεν είχε ξυπνήσει,πήγε στο κτίριο της 

εγκληματολογικης υπηρεσίας,

ζήτησε το φάκελο με τις ληστείες στη Νέα Υορκη τον τελευταίο μηνα 

πριν από δεκατρία χρόνια,

από τις 17 δύο ειχαν μείνει ανεξιχνίαστες,

η μία με την άλλη απείχαν μεταξύ τους 20 μέρες,

επέλεξε αυτή στο τέλος του μήνα,

διάβασε το ένα σύντομο περιλιπτικο της:

ληστεία σε διεθνή τράπεζα,οι δραστες,τουλάχιστον δύο,εισχωρησαν με 

ριφιφιαπό την διπλανο εγκαταλελειμμενο κτίριο,και αφού πρώτα στόχευσαν 

με διόπτρα και σιγαστήρα τις κάμερες ασφαλείας,αιφνιδίασαν τον φρουρό,

τον έδεσαν και με οξυγονοκόλληση διέρρηξαν το χρηματοκιβώτιο και 

αφαίρεσαν όλα τα χαρτονομίσματα,συνολικά δέκα εκατομμύρια δολάρια,

ύστερα παίρνοντας τα κλειδιά του φύλακα,άνοιξαν την κεντρική εισοδο 

της τράπεζας και εφυγαν μέσα στη νύχτα,παρά τις εξονυχιστικές έρευνες

δεν εντοπίσθηκαν,και παραμένουν ασύλληπτοι


γύρισε σπίτι το μεσημέρι,

στο χρηματοκιβώτιο βρήκε ένα φάκελο,χωρίς αποστολέα,

στον Humphrey Bogart,έγραφε,

κατάλαβε,

ανέβηκε στο διαμέρισμα του,η Λωριν δεν είχε γυρίσει,

άνοιξε το φάκελο,

μέσα ήταν ένα βιβλίο,με εξώφυλλο κίτρινο,χειροποίητο,είχε όνομα 

συγγραφέα Aldo Torreli, και τίτλο CIRCLE

το άνοιξε,διάβασε:

έπινε τον καφέ του,η Λωριν είχε φύγει πριν ξυπνήσει,

ειχε γύρισμα στο στούντιο,

έβλεπε στο βάθος το Empire State Building


-διάβολε,ξανά απ'την αρχή,το βιβλίο είναι λαβύρινθος,πρέπει να βγω

από αυτον,να φτάσω στην έξοδο του,

  

έψαξε να βρει το τέλος,

ξεφύλλιζε,ξεφύλλιζε,και δεν τελείωνε,

σαν οι σελίδες του να ήταν άπειρες,

το βάρος και το μέγεθος του όμως δεν άλλαζε


απελπίστηκε,


μια τελευταία προσπάθεια είπε,

έκλεισε τα ματια,ξεφύλλιζε,

τα άνοιξε,


είδε τη σελίδα,τη γύρισε δεν υπήρχε άλλη,

επιτέλους,η τελευταία σελίδα!φώναξε ανακουφισμένος


διαβάζει:

εγώ ο Aldo Torreli,Σικελός μετανάστης,με τον φίλο μου Antonito Navara

Σικελό μετανάστη,με ριφιφι από διπλανό εγκαταλελειμμένο κτίριο

εισχωρησαμε στη τράπεζα,στοχευσαμε τις κάμερες,αιφνιδιασαμε και δέσαμε

τον φύλακα,και με οξυγονοκοληση διαρρηξαμε το χρηματοκιβώτιο,αφαιρώντας

όλο τα χαρτονομίσματα,σύνολο δέκα εκατομμύρια δολάρια,και με τα κλειδιά 

του φύλακα,ανοίξαμε τη κεντρική είσοδο της τράπεζας και φύγαμε,

φαίνεται πως είχαμε γίνει αντιληπτοί,όταν βγηκαμε,από από κάποιο παράνομο 

ζευγαράκι σε σταθμευμένο αυτοκίνητο,που ειδοποίησε την αστυνομία,

ακούγαμε τις σειρήνες των πυροβολισμών να πλησιάζουν επικίνδυνα,

θα μας περικύκλωναν,

έπρεπε γρήγορα να ξεφύγουμε,

εκεί χαθήκαμε,δεν είναι εύκολο να ξαναβρεθείς στον λαβύρινθο της Νέας 

Υόρκης,

έφτασα σπίτι,κλείδωσα,περίμενα τον Antonito,περνούσε βασανιστικα

η ώρα αργά αργά,μου φάνηκε αιωνιότητα,

μέχρι που ξημερωσε δεν εμφανίσθηκε,

η' κάπου κρύβεται,σκέφθηκα,η' τον έπιασαν,

θα τον βασανίσουν,θα με μαρτυρήσει,

τώρα θα'ρθουν να πιάσουν και μένα,

τότε ήταν που συνειδητοποίησα πως αυτός είχε τα χρήματα,

αν δεν τον έπιασαν,...,όχι δεν θα το κάνει αυτό,κάπου κρύβεται

εκείνη τη μέρα έμεινα κλεισμένος στο σπίτι,ξάγρυπνος,

ούτε ο Antonito γύρισε,ούτε ήρθε η αστυνομία να με συλλάβει,

ησύχασα,κάπου κρύβεται,


την άλλη μέρα πρωί πρωί,βγήκα με προφυλάξεις,και αγόρασα εφημερίδα,

πρωτοσέλιδο είχε τη ληστεία,

οι δραστες της ληστείας στη τράπεζα για δεύτερη μέρα,έγραφε,

παραμένουν ασύλληπτοι,


και τις επόμενες τρεις μέρες:

εξακολουθούν  οι δραστές να είναι άγνωστοι,


τότε,κατάλαβα πως ο Antonito Navara,ο φίλος το'χε σκάσει με τα δεκα 

εκατομμύρια,

ούρλιαξα,έσπασα ότι υπήρχε στο δωμάτιο,έκαψα τις φωτογραφίες του,

κατούρησα τα ρούχα του,

κι όταν μετά από πολύ ώρα συνήλθα,

ορκιστηκα εκδίκηση,

σε όλη μου τη ζωή θα τον ψάχνω,


περιπλανιομουν στη πόλη κάθε νύχτα να τον πετύχω,

πέρασαν δεκατρία χρόνια,χωρίς αποτέλεσμα,

μας χώριζε αυτός ο αδιαπέραστος λαβυρινθος της Νέας Υόρκης,

επέμενα,

κάποτε θα φτάσω στην άκρη του,


κι εκείνη τη νυχτα με πλησίασε ένας άντρας και μου είπε:

-Εγώ είμαι,

ήταν ο Antonito Navara,τον γνώρισα από τη φωνή,το πρόσωπο ήταν άλλο,

τον ακολούθησα,

ο λαβύρινθος των δρόμων ξετυλίγονται και τερμάτιζε,


ανέβηκα στο κτίριο που μπήκε,

άκουσα τη πόρτα που άνοιξε,

προχώρησα στον ημιφωτισμενο διαδρομο

είχε τη πόρτα ανοιχτή,μπήκα

-Aldo,μου είπε,ο κύκλος εκλεισε,

άρχισε από τη Νέα Υόρκη και κλείνειστη Νέα Υόρκη,


τον πυροβόλησα στη καρδιά,

σωριάστηκε στο πάτωμα

και πάνω στο τραπέζι,έβαλα τη ζελετινα με το κίτρινο βιβλίο,

το οποίο είχα προετοιμάσει από πριν,και το κουβαλούσα πάνω μου,

γιατί ήξερα πως έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα


ΑΥΤΗ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΝΗΚΕΙ  ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ ΣΤΟΝ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ 

HUMPHREY BOGART,

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ 

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ


τώρα κάθομαι στο Rabbit Cafe,34th Str,έχω θέα στο Empire State Building,

φοράω λευκό κουστούμι,λευκο σκληρό καπέλο με μαύρη κορδέλα,

γραβατα κίτρινη,πίνω φρέντο εσπρέσσο,

και περιμένω από ώρα σε ώρα τον ντετεκτιβ Humphrey Bogart


εκεί τελείωνε το βιβλίο,


πήγε στο Rabbit Cafe,34th Str.,μπήκε μεσα,

τον είδε,φορουσε λευκό κουστούμι,λευκό σκληρό καπέλομε μαύρη 

κορδέλα,γραβατα κίτρινη,

πήγε στο τραπέζι του

-ντετεκτιβ Humphrey Bogart είμαι ο Aldo Torreli,

στη διάθεσή σας,

ο Κύκλος έκλεισε και η υπόθεση σας,


-κύριε,είπε ο ντετέκτιβ,έκανα λάθος,σας πέρασα για κάποιον άλλον,

και έκανε μεταβολή


βγήκε έξω,

το Empire State Building μεγαλόπρεπο,


γύρισε σπίτι,η Λωριν κοιμόνταν,

έκρυψε το βιβλίο στο ντουλάπι του κομοδίνου κλειδωνοντας το και 

ξάπλωσε δίπλα της προσέχοντας να μην κάνει θόρυβο και την ξυπνήσει

.

.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Ο Γρίφος του Καθεστωτος- -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Ο Γρίφος του Καθεστωτος-

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

The Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Ο Γριφος του Καθεστώτος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


τον ξύπνησαν άγρια χτυπήματα στη πόρτα,

άνοιξε είσαι μέσα,φώναξαν,

κατάλαβε πως προδόθηκε,δεν πρόλαβε να ανοίξει,έσπασαν τη πόρτα,

κι όρμησαν μέσα τρεις σωματωδεις  οπλισμένοι άνθρωποι του καθεστώτος 

με τις χαρακτηριστικές στολές,

ένας τον άρπαξε,τον πέταξε στον καναπέ,

Ακίνητος,

και τον σημάδευε με το περίστροφο  όρθιος μπροστά του με τα πόδια

ανοικτά,

μια κίνηση και σε πυροβολω,ουρλιαξε

οι άλλοι αναποδογύρισαν το διαμερισμα,τους άκουγε να βρίζουν,

δεν φοβόνταν,ήταν έτοιμος,

μια μερα θα συνεβαινε αυτό,

το δίκτυο των σπιουνων τους λειτούργησε,

είχαν γεμίσει μια σακούλα σκουπιδιών με συνομωτικο υλικό,

επίτηδες δεν τα είχε εξαφανίσει για να τους δείξει,όταν θα έρχονταν,

ότι δεν τους υπολογίζει,

σηκω,λέει αυτός με το περιστροφο,

τον πήραν,ο ένας πήγαινε πίσω κι άλλοι δύο μπροστά τον κρατούσαν

σφιχτα στη μέση,

τον έβαλαν στο πίσω κάθισμα ενός στρατιωτικού τζιπ,πάλι τον είχαν 

στη μέση με τα περίστροφα στα πλευρά του,

τον ανεβασαν στην ασφάλεια,

εκεί τον ανακριναν,δεν έκρυψε πως είναι ορκισμενος  εχθρός 

του καθεστωτος και έδρασε για την ανατροπή του,

όσο και να με βασανίζετε,τους είπε, δεν θα καταδοσω κανέναν συνεργάτη 

μου,

έπειτα,να ξέρετε,οι εναντίον σας ειναι πιο πολλοί απο σας,και μέρα θα

σας κρεμάσουν,

τον χαστουκησαν,

σκάσε προδότη,ουρλιαξαν

τους έφτυσε,

τον πήραν σε μια εκτυφλωτικά φωτεινή αιθουσα και τον βασάνισαν,

όταν έχανε τις αισθήσεις του έριχναν κρυο νερό να συνερθει και 

ξανάρχισαν πιο άγρια,

θυμάται,μια σταγόνα νερού να πέφτει κατά τακτά διαστήματα στο 

μέτωπο του,σιγά σιγά η σταγόνα βάρυνε τόσο που του φαίνονταν πως 

έπεφταν βαριές σιδερένιες σφαίρες,τόνων,που θα συντριβαν το κεφάλι,

ο πόνος ηταν αφορητος,ένιωθε τρέλα,

δεν λύγισε,

σκυλιασαν,

πιο εφευρετικοι στα βασανιστήρια τους,

δεν λύγισε,

τον προφυλάκισαν μέχρι να γίνει η δίκη,

πέρασαν τρεις μήνες και στο έκτακτο στρατοδικείο σε μια παρωδία νομικής 

διαδικασίας τον καταδίκασαν,

κατηγορούμενε,καταδικαζεσε,σύμφωνως τα άρθρα του Συντάγματος...

αλλά δεν ανακοίνωσαν την καταδίκη,θάνατος η' ισόβια,δις η' τρεις,

ούτε και τον ενδιέφερε,

δύο δεσμοφύλακες τον πήραν,

και με τζιπ τον μετέφεραν στις φυλακές,

τον κατέβασαν με το ασανσέρ στο υπόγειο,,μετρησε τρία επίπεδα,

βγήκαν σε έναν ηλεκτροφωτισμενο λευκό διάδρομο,τόσο δυνατά 

φωτισμένο που δεν σχηματίζονταν σκιές,

προχώρησαν αριστερά στο διάδρομο,πουθενά δεν είδε πορτα,

τελικά σταμάτησαν μπροστά σε δύο σιδερενιες πόρτες,η μία με αριθμό 1,

η άλλη με αριθμό 2,

αυτος ο διάδρομος κι αυτά τα κελιά σχεδιάστηκαν ειδικά για σένα

να εκτίσεις τη ποινή σου,είπε ο πιο ψηλός δεσμοφύλακας,

και στη πόρτα με αριθμό 1 κόλλησε ένα αυτοκόλλητο,που έγραφε:

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΛΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΕΚΛΥΕΤΑΙ 

ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΑΕΡΙΟ

και στη πόρτα με αριθμό 2 στο αυτοκόλλητο έγραφε:

ΤΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ,

ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΕΚΛΥΕΤΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΑΕΡΙΟ

περιμένουμε για να σε κλείσουμε σε αυτό που θα διαλέξεις,

είπε ο ψηλος δεσμοφύλακας,

ήξεραν οι άνθρωποι του καθεστώτος πως εύκολα θα το έλυνε,αφού 

ήταν καθηγητής της Λογικής στο Πανεπιστήμιο,αλλά ο στόχος ήταν 

να τον εξεφτυλισουν,

να δειξει δειλός,

έκανε πως σκέφτονταν,πως είχε διλλημα,το διασκεδαζε


αν η επιγραφή στο κελί 2 είναι ψέμα :

τότε:

ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΕΛΙΑ ΕΙΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ

η'

ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΚΕΛΙΑ ΕΚΛΥΕΤΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΏΔΕΣ ΑΕΡΙΟ

τότε η επιγραφή στο κελί 1 

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΛΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΕΚΛΥΕΤΑΙ 

ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΑΕΡΙΟ

είναι ψέμα

επομενως

η επιγραφή στο κελί 2 είναι αληθής

και η επιγραφή στο κελί 1 είναι ψευδης

τότε:

ΣΤΟ ΚΕΛΙ 1 ΕΚΛΥΕΤΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΏΔΕΣ ΑΕΡΙΟ

ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΛΙ 2 ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΟ


διαλέγω το κελί 1,

είπε βαζοντας στη φωνή του,επίτηδες,τόνο αμετάκλητης αποφασης


είδε την μεγάλη οδυνηρή απογοήτευση στα μάτια τους,


ξεκλείδωσαν την πόρτα 1 τον έβαλαν μέσα στο κελί και την ξανακλειδωσαν,


ήξερε πως και τα δύο κελια είναι άδεια,

απέτυχαν να τον εξεφτυλισουν,

αυτή ήταν η ισόβια νίκη του απέναντι σε αυτό το μισητό καθεστώς.

.

.


LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Η ΕΓΚΥΜΟΣΎΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Ο Δίας ξυπνάει άγρια μεσάνυχτα την Ήρα,

' Ήρα ξυπνα'

,'τι τρέχει;'λέει εκείνη νευριασμένη,'ορεξη έχεις τώρα,για τετοια'

'οχι δεν είναι αυτο,δεν έχω ύπνο,έχω φοβερό πονοκεφαλο',της λεει

και τι θέλεις να κοιμηθώ για σένα;άσε με και με πονοκεφαλιασες'

'πονάει τόσο που θα σπασει'

'μη φοβάσαι δεν έχει μέσα τίποτα να χασεις'

'κοροιδεψε εσύ κοταζμ Θεό και μαλιστα πατέρα των θεων'

'τοτε σαν κοτζαμ θεός ξεπονοκεφαλιασε μόνος σου,τόσους κεραυνούς

ρίχνεις,ρίξε λοιπον έναν να το κάψεις,έτσι κι αλλιώς καμενο εγκέφαλο 

έχεις,από τότε που έριξες κεραυνό στο Σούνιο στον εαυτό σου'

'γελας εσυ,πονάει πιο πολύ,δεν αντεχω'

'πατερας των θεων,πατέρας και ανθρωπων,μουλικο με την Αλκμήνη τον

Ηρακλή,μουλικο σαν βροχή,τρομάρα σου,με την Δανάη τον Περσέα,

μουλικα σαν κύκνος με την χαζοβιολα Λήδα τους Διόσκουρους''

'ο Ηρακλής ήταν ημιθεος'ειπε με περιφανεια ο Διας

'μπασταρδος ητανε' τον κόβει εκείνη,

'αντε μέτρα τώρα προβατακια να σε πάρει ύπνος,εγώ πρέπει να κοιμηθώ

έχω δύσκολη μέρα αύριο,ένα σωρό διαζύγια,Θησέα Φαίδρας,Ιάσωνα Μήδειας,Κλυταιμνήστρας Αγαμέμνονα'

'Ελθε!Ελθε!' έκανε επικλήσεις ο Διας,'Ελθε!'

'ποιον φωνάζεις να 'ρθει;'του λέει η Ηρα'σταματα άνθρωπε μου θα τρομάξεις 

τον κόσμο μέσα στη νύχτα με τις αγριοφωναρες σου'

'Ελθε!Ελθε!' αυτός συνεχιζει,'φωναζω να'ρθει η Ειλείθυια,αυτή η ηλίθια κόρη 

μας,να με βοηθήσει στον τοκετο'

'τι να κάνει η κοπέλα τρέχει και δεν προλαβαίνει να ξεγεννήσει τα μουλικα

σου,και τι τη φωνάζεις,τι να σου κάνει,δεν είναι η ειδικοτητα της'

'με πονάει σαν να είναι έγκυο,να ξεγεννησει'ειπε εκεινος

'τι περιμένεις με τον Γανυμήδη που συμμαζεψες,θα στην έκανε τη δουλεια'

'εγω του την εκανα'

ναι,αλλά εσύ αγαπητέ μου έμεινες εγκυος'

'ελα,αηδιες'

'εσύ τις αρχισες'

'κοροιδευε εσύ,δεν αντέχω,τηλέφωνα σε κάποιο Ασκληπιειο,κάποιο θα 

διανυχτερευει'

'καλα δεν σπάσαμε και τα νερα'

η Ηρα τηλεφωνεί 

'γρηγορα ο Δίας,κοιλοπονει να γεννησει'

' μα αυτό κυρία είναι όνομα άντρα,κι όπως ξέρουμε η γυναικα...'

'τι άντρας και γυναίκα'τον έκοψε 'ο Δίας έχει ωδίνες τοκετου'

'ποιος Δίας,είπατε;'

'ο θεος'

'ποιος από όλους,ο Κεραυνιος,ο Κρόνιος,ο Καραος,ο Σεισιχθων,

ο Νεφεληγερετης;

'χρονοτριβουμε,κύριε,δεν είναι ώρα για αστεία,είναι πολύ επείγον σας 

ειπα'

'σας παρακαλώ κυρία μου,αυτη είναι διαδικασία και δεν παρακάμπτεται,

να σας πω και κάτι άλλο,αν είναι ο Δίας ο Γαμοκλοπος δεν νοσηλευουμε 

τέτοιους Αλιτηριους να'χουμε προβλήματα με κερατωμενους συζυγους'

'ορεξη έχεις άνθρωπε μου,σου είπα ο Δίας ο θεός'(αυτό το τόνισε)

'ο Πατέρας των Πάντων'

'εγω ξέρω πως είμαι του πατέρα μου,με Ντι Εν Ει (dna) πιστοποιημενο,

έπειτα να σε πληροφορήσω και κάτι,θεοί δεν υπάρχουν,τέρμα οι θεοί,

ο άνθρωπος κάνει κουμάντο πια'

'τοτε ελάτε να πάρτε έναν άνθρωπο έγκυο,έτοιμο να γεννησει'

'τωρα,κυρία,μιλάτε σωστά,τα νερά δεν σπάσανε είπατε;'

'οχι,αλλά όπου να'ναι θα ξεμπουκαρουν'

'διευθυνση;'

'Ολυμπος...'

'αφηστε τους Όλυμπους και πέστε την κανονική,περιοχή,οδός,αριθμός,οροφος'

έδωσε τη διεύθυνση

'οκει,ερχομαστε'

άκουσαν την σειρήνα του ασθενοφόρου βου βι βου

τον ξάπλωσαν σε φορείο και τον κατέβασαν με το ασανσέρ και τον έβαλαν

στο ασθενοφορο,αυτό με τη σειρήνα. διαπασών βου βι βου διέσχισε με ηλιγγιωδη ταχύτητα τους δρόμους της πόλης,βου βι βουρ πολλοί ξύπνησαν 

και το βλαστημαγαν,αει στο διάολο με το βουβουρς σου, που τους έκοψε 

τον βαθύ ύπνο,

'να ξεγεννησω θέλω,όχι να σκοτωθω' διαμαρτύρεται ο Δίας

'σιγα ρε μπάρμπα εδώ κουνησες την αχλαδιά,και τώρα ζαλιζεσαι'

του απάντησε ο νοσοκόμος

έφτασαν στο Ασκληπιείο,

τον έβγαλαν με το φορείο και τον μετέφεραν στην γυναικολογική μαιευτικη

κλινική,

'τι είναι αυτός ηλιθιοι;στραβουλιακες είστε;τι γράφει έξω;γυναικολογική,

όχι ανδρολογικη' επιτιμα τους δύο μεταφορείς ο εφημερεύων μαιευτήρας

'μα ο θεός είναι εγκυος'

'τι θεος και πράσινα αλογα'

'καλα ανθρωπος'

'αφου είναι άνθρωπος,ανεξάρτητου φύλλου,άρρενος θηλεως,θα γεννήσει φυσιολογικα 

η' με καισαρικη' λέει ο μαιευτήρας,

''να τον εξετασω'

τον εξετάζει στη κοιλιά

'οχι εκει γιατρέ;'

'που;'

'στο κεφάλι'

'τι στο κεφαλι είναι εγκυος;'

'τι να πούμε;ναι,αφού στη κοιλιά δεν ειναι;'

'εγω λέω πως έχει κάλο στον εγκεφαλο' λέει ο μαιευτήρας

'ας του κάνω εγκεφαλογραφημα'

του κάνει

'εχετε δικιο'παραξενο' λεει 'πραγματι το εμβρυο είναι στο κεφαλι'

'και τι γίνεται σ'αυτη τη περιπτωση,γιατρέ;' τον ρωτούν

'εδω,αγαπητοί μου, η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χερια' απαντάει 

'τετοια ειδικότητα δεν υπάρχει στην ιατρικη,στο κεφάλι δεν υπάρχουν 

ούτε ωοθήκες ούτε σάλπιγκεςμούτε μήτρα ούτε κόλπος,τίποτα,

εγώ αδυνατω να τον ξεγεννησω'

'και θα τον αφήσουμε τον άντρα,συγνώμη τον άνθρωπο,με το εμβρυο

στο κεφαλι;' του λένε με αγωνία

'ο θεος και η ψυχή του'λεει ο μαιευτήρας 'εγω πάντως νιπτω τας χείρας

μου,φεύγω,αν εσείς θέλετε καθηστε να γίνεται και νονοι'

κι άνοιξε τη πόρτα κι έφυγε

οι άλλοι έμειναν

'φουσκωνει το κεφάλι μου' φώναζε ο Δίας 'θ'ανοιξει,Ελθε!Ελθε!'

'τι μαγικά τσαμπουναει' σχολιαζουν οι αλλοι

εν τω μεταξύ η Ήρα ήταν στη γραμματεία,της ζητούσαν αστυνομική 

ταυτότητα,ασφαλεια,φορολογική ενημερότητα,ΑΦΜ του ασθενους

'τι είναι αυτα;δεν εχει' είπε η Ήρα

'τοτε ΑΜΚΑ ανασφαλιστου'

'ουτε αυτό έχει,τι είναι αυτό;' ξαναείπε η Ήρα

'ολοι το εχουν' της είπαν

'μα αυτός είναι θεός' είπε η Ήρα

'θεος ξεθεος χωρίς αυτά δεν μπορεί να ξεγεννησει στο Ασκληπιειο μας'

της ειπαν

'μα ο Ασκληπιός είναι υφιστάμενος του,κατώτερος θεός'

αντέδρασε εκείνη

'κυρια μου σας είπαμε δεν γίνεται,καταλαβατε'της το'κοψαν

'και τι θα γίνει;' ρώτησε η Ήρα

'τιποτα,απλά θα είναι έγκυος' της απάντησαν'ωχ! τι μας ενδιαφέρει τι θα 

γινει'

εκείνη τη στιγμή όρμησαν μέσα χαμογελαστοι οι δυο τραυματιοφορείς 

που τον μετέφεραν

'τα συχαρηκια μας κυρία Ήρα ο σύζυγός σας γέννησε μια κοπελαρα μέχρι

κει πάνω,υγιεστατη και αρτιμελης'

πήγαν στο μαιευτήριο,

πράγματι ξεγεννησε(ξεπετάχθηκε καλλίτερη έκφραση)μια κοπελαρα μέχρι

κει πάνω ψηλή και όμορφη  με το κράνος της και το κοντάρι της,έτοιμη 

της παντρειας,

'τι να περιμένεις απο'να σόι σαν το δικό σου'τον ειρωνεύτηκε η Ηρα

'ο πατέρας σου ο Κρόνος καταβρόχθιζε τα παιδιά του,εσύ γλίτωσες γιατί 

του δώσανε φασκιωμενη πέτρα και την καταπιε και τώρα εσύ γέννας 

απ'τό κεφαλι'

ο Δίας ήταν χαμογελαστός και εφθεξε:

'και το όνομα αυτής Αθηνα'

'από πού κι ως που Αθηνα;' αντεδρασε η Ήρα

'απλο είναι αγαπητή μου'ειπε χαμογελωντας ο Δίας 'απο του Θεού τη νοα,

από κει δεν βγηκε;'

'ας ελπίσουμε να μην βγει α νοητη(αυτό τονισε) σαν εσενα' ξαναειρωνευτηκε

η Ηρα

κι έτσι η κοπέλα είχε το όνομα Αθηνα,

κι από κει η Αθήνα ονομάσθηκε Αθήνα

σε τρεις μέρες ο Δίας γύρισε σπίτι και έμεινε λεχώνα σαράντα μέρες

μέσα

η Αθηνα,εν τω μεταξύ,ήταν στον Τρωικό Πόλεμο,ποτε έπαιρνε το μέρος 

του ενός ποτε του άλλου,να μην τελειώσει ποτέ,για να δοξασθεί

.

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

The Enigma of woman in the building-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


τον ξυπνησε το τηλέφωνο

πήγε στη διεύθυνση που του είπαν,

η πόρτα ήταν ανοικτή και μπήκε

είδε ενα τεράστιο κυκλικό χωρο,το δάπεδο ειχε άσπρους και μαύρους

ρομβους,

προχώρησε,

πάνω του,κοίταξε,υψώνονταν ένας κυλινδρικος τοίχος,μια ζώνη 

ορθογώνιων παραθυρων με βιτρώ,που επαναλαμβάνονταν στο τεράστιο 

ύψος του κτιρίου, 

συγχέονταν,,

είχε την εντυπωση πως δεν υπαρχει όριο,και το κτίριο εκτείνονταν 

στο απειρο

στο βάθος σε μια σειρά από καρεκλες είδε να κάθεται ένας άνθρωπος,

πλησίασε,

ο άλλος δεν κατάλαβε τη παρουσία του,

'με συγχωρείτε' του είπε

ο καθισμένος άντρας τρόμαξε,σαν να ξυπνησε από βαθύ υπνο

'ποιος είσαι;τον ρώτησε'δικαστης η' κατηγορούμενος;'

γελασε 'οχι δεν είμαι δικαστής;'

'τοτε είσαι κατηγορούμενος,όπως κι εγω'ειπε ο άντρας

-εσυ τι κάνεις εδώ;

-περιμενω την εκδίκαση της υπόθεσης μου

-δεν βλέπω δικαστές,που είναι;

-εδω είναι το δικαστήριο,πρέπει να περιμένω,από στιγμή σε στιγμή θα

με φωνάξουν,

-ποση ώρα περιμένεις;

-εχω χάσει το χρόνο,δεν ξέρω,

-και γιατί δεν φεύγεις;

-αν φύγω επιβαρύνω τη θέση μου,και η υπόθεση μου είναι από τις πιο 

δυσκολες

πήγε να καθίσει σε μια διπλανή καρέκλα,

'τι κανεις' άκουσε τον άλλον,'σηκω,δεν επιτρέπεται,αυτή δεν είναι η θέση σου,

ανήκει σε αλλον'

σηκωθηκε

'και ποια είναι η δική μου;' ρώτησε

-'αυτη θα σου την υποδείξουν οι άνθρωποι του δικαστηρίου,μέχρι τότε

δεν έχεις θεση'

-'και πότε θα γίνει αυτο;'

-'ισως αυτή τη στιγμή,ίσως να περάσουν χρονια,ίσως ποτε'

-'τοτε γιατί να περιμένω,αν δεν με καλέσουν και δεν με δικάσουν 

ποτέ;'

-'δεν μπορείς,από τη στιγμή που σε κάλεσαν σαν κατηγορούμενο'

-'εσυ τόσο καιρό εδώ πως τρεφεσαι,και πως κανείς τις άλλες ανάγκες σου;'

-'αν κοιτάξεις προσεκτικά γύρω σου στο τοίχο θα διακρίνεις ανοίγματα,

εκεί υπάρχουν χώροι εστιασης και τουαλέτας,

εμένα πια έχουν αδυνατισει τα πόδια και τα μάτια θόλωσαν,κι έρχεται μια κοπέλα 

και με βοηθάει,είναι η ώρα,σε λίγο θα'ρθει'

άκουσε βήματα πίσω του,

γύρισε και είδε μια κοπέλα,

εκείνη τον πλησίασε πολύ κοντά και τον κοίταξε προκλητικά,

κάτι τον τραβαγε σε αυτήν,

'οταν τελειώσω με το γέρο,σε περιμενω'του είπε 'σπρωξε τη πορτα'

η κοπέλα σήκωσε το γέρο,

είδε τη πόρτα,

η κοπέλα ξανάφερε το γέρο στη θέση του,

εκείνος αμέσως κοιμήθηκε,άκουγε το ροχαλητο του,

πήγε στο άνοιγμα,

έσπρωξε την πόρτα,μπήκε,

η κοπέλα ήταν πίσω,τον άρπαξε και τον φίλησε στο στόμα δαγκώνοντας,

'θα σε βοηθησω στην υποθεση σου'του ψιθύρισε στο αυτι,'ενας από τους ανώτερους 

δικαστές είναι εραστής μου'

όταν βγήκε από το δωμάτιο είδε το γέρο στη θέση του

σήκωσε το κεφάλι ψηλά στο χρωματιστό φως από τα βιτρώ των επαναλαμβανόμενων παραθύρων στον κυλινδρικό τοίχο,

ζαλισθηκε

βγήκε έξω,

είχε νυχτωσει

δειπνισε σε ένα εστιατόριο και γύρισε σπίτι

κοιμήθηκε

τον ξύπνησε το τηλέφωνο

-'η συμπεριφορά σου σήμερα στο δικαστήριο δεν ήταν σωστη' 

άκουσε μια αυστηρή φωνή 

τίποτα αλλο

το τηλέφωνο εκλεισε

δύσκολα μετά κοιμηθηκε

.

.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

GREEK POETRY -(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία) Η Στάση του Νικα 532 -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)

Η Στάση του Νικα 532

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.



(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)


Η Στάση του Νικα 532

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


πάγια τακτική Ρωμαίων και βυζαντινών ο λαός 

σε θεάματα να ξεδινει έτσι εκτονωνονται τα πληθη

κι αυτοί κυβερνούν ησύχως βέβαια πάντα υπάρχει 

ο ασταθμητος,που λένε, παράγοντας και δεν ξέρεις 

τι γίνεται μ'αυτους τους λαϊκούς Βενετους Πράσινους 

Ρούσσους Λευκούς φανατισμενους στις αρματοδρομίες 

του Ιπποδρόμου στοιχηματιζοντας και διαπληκτιζομενους

αλλά όλα έως εδω ελεγχομενα,αν όμως καποιοι αντιπαλοι 

Συγκλητικοί τους πλησιάσουν δολιως και δωροκωντας,

εύκολο αυτό να γίνει σε τέτοια κατώτερα στρώματα,

για τα συμφέροντα τους και τους ωθήσουν σε στάση;

ήδη ζητούν την απομάκρυνση του Ιωάννη Καππαδοκη 

και του Τριβωνιανου,αυτά  κι αν γίνουν αποδεκτά 

τα πλέον κακά,δεν θα αποφευχθούν,η στάση εν τέλει 

θα ξεσπάσει κι η πόλη θα βιαίως θα ξεθεμελειωθει

και το υποχείριο τους τον Υπατιο θα ανακηρύξουν 

νέο αυτοκρατορα,αναγκαστική λοιπον λύση η παγίδευση 

στον αγαπημένο τους Ιππόδρομο και ο ανηλεης σφαγιασμός 

Βενετων και Πρασινων,πρέπει οπωσδήποτε με κάποιο τρόπο 

το Νίκα τους να σωπασει και να επανέλθουν τα πράγματα

.

.

.

σημείωση:

Στάση του Νίκα,το 532 μ.Χ στη Κωνσταντινούπολη,την εποχή του αυτοκράτορα

Ιουστινιανού.

.

.


LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Το Αίνιγμα του Οδυσσέα και της Σειρηνας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


1.πλεαμε στο στενό της Μεσσηνης,ανάμεσα στις Σικελικής ακτές και της

Καλαβρίας,στο Τυρρηνικο πέλαγος,το θαλάσσιο ρεύμα ήταν δυνατό,και 

φυσούσε άγρια,έδωσα αυστηρή εντολή στους ναύτες να έχουν το νου τους,

αν αμελησουν η' κοιμηθούν,θα παρασυρθούμε στα βράχια θα σπάσει σε ξύλα  

το καράβι και μεις τροφή των ψαριών και των γλάρων


2.υπολογισα πως αυριο δύο ώρες μετά το μεσημέρι θα προσεγγίζαμε τη

νήσο Ανθεμοεσσα,

η Κίρκη με πληροφόρησε,τι συμβαίνει κι αν δεν πάρω τα μέτρα μου,αυτά που 

με συμβούλεψε,κινδυνεύω,από οκτώ γυναίκες,

βέβαια ξέρω πως οι γυναίκες ζηλεύουν τον άντρα, στεναχωρέθηκε που την παρατησα 

κι εφυγα,

δεν πιστεύω όσα μου είπε,


εδώ έχω γραμμένα,όπως τα είπε,τα ονόματά των οκτώ γυναικών:


Αγλαόπη,Θελξιέπεια,

Παρθενόπη,Λευκωσία,

Λιγεία,Αγλαόφωνος,

Μόλπη,Θελξινόη


πως είναι,ειπε,επικίνδυνες για τους ναυτικούς,

τι επικίνδυνες;ευχαρίστηση είναι οκτώ γυναίκες για τους αντρες

πως τραγουδούν τόσο μαγευτικά που δένουν με μαγια τους ναυτικούς 

και τους κρατάνε κοντα τους μακριά απ'τα σπίτια τους,

κι αυτή τι έκανε,δεν με κράτησε;

δεν μεταχειρίστηκε τα βοτάνια και τα φάρμακα της;κι αν δεν έτρωγα 

το μώλυ θα'χα κακό τελος,

εγώ νομίζω πως είναι ένα καταπληκτικό οκτετο γυναικείων φωνών:

τέσσερις σοπράνο,δύο μέτζο,δύο κοντράλτο,

υποθέτω,

κι είπε ακόμα πως έχουν κεφαλι γυναίκας και σώμα αρπακτικού πουλιού,

αντίθετα είναι φυσιολογικά πλάσματα,άνθρωποι,κι αυτό  είναι το θεατρικο 

τους κουστούμι,όπως συνειθιζουν να φοράνε στα θέατρα και στα ωδεία οι

ηθοποιοί και οι χορευτες,

κανένα βιβλίο ζωολογίας,από αυτά που διδάσκονται σε όλο τον πολιτισμένο

κοσμο,κι εγώ διδάχθηκα στην Ιθάκη,δεν αναφερει τέτοιες αφυσικες

συμμιξεις,θεωρούνται αδύνατες,άρα όχι υπαρκτές,

βέβαια,είναι σαν το άσπρο κοράκι,όσο δεν το συναντάς,υπαρχει,

ματαιοπονιες


3.ο αέρας σταμάτησε,η θάλασσα ηρέμησε,λάδι,καθρεφτιζε τον ήλιο,σύννεφο

πουθενά στον ορίζοντα,οι ναύτες αποκαμωμενοι έπεσαν να κοιμηθούν,γρήγορα

τους πήρε ο ύπνος,βέβαια βοήθησα κι εγώ ρίχνοντας τους στο νερό το

υπνωτικό που μου έδωσε η Κίρκη


4.μπροστα μου το νησί,η καρδιά μου χτυπούσε να σπάσει,ένας επιμήκης

ψηλός βράχος στη θάλασσα,σαν τεράστιο απολιθωμένο κήτος φαλαινας,

ησυχία,

ακινησία αέρα,

και τοτε άκουσα:


Σειρήνων μὲν πρῶτον ἀνώγει θεσπεσιάων

φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν' ἀνθεμόεντα.

οἶον ἔμ' ἠνώγει ὄπ' ἀκουέμεν· ἀλλά με δεσμῷ

δήσατ' ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ' ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω,

ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφθω.

εἰ δέ κε λίσσωμαι ὑμέας λῦσαί τε κελεύω,

ὑμεῖς δὲ πλεόνεσσι τότ' ἐν δεσμοῖσι πιέζειν


ένα μαγευτικό οκτετο γυναικείων φωνών


ήμουνα έτοιμος να ξυπνήσω τους ναύτες,να κατεβάσουν με τα σχοινια

τη βάρκα στη θαλασσα,και με τα κουπιά να φτάσω στο νησί,

δεν πρόλαβα γιατί είδα το νησί να βυθίζεται στα νερά της θάλασσας, 

το τραγούδι διαλύθηκε στον αέρα,χάθηκε,


5.με ξύπνησαν οι φωνές από τους ναύτες,ο ήλιος βυθίζονταν πορφυρός

στα νερά,σε λίγο θα νύχτωνε,

δεν τους είπα για το νησί και το τραγουδι,


6.ειχε ξαστεριά,φάγαμε ήπιαμε και κουβεντιάσαμε,

έπειτα τραγούδησαν και χόρεψαν,τι καιρό είχανε να ξεδώσουν από τους

πόνους τους ταξιδιού,

εμένα η καρδιά μου αλαφρυνε,

κάποιος ναύτης είπε:εκεί δεν ήταν ένα νησί;

και κάποιος άλλος απάντησε:μια κοιμισμένη φάλαινα ήταν που την

ξυπνήσαμε με τις φωνές μας κι εφυγε

κι ένας άλλος είπε:έχω ακούσει πως οι φάλαινες τραγουδούν

ένας άλλος του απάντησε:αφού πρώτα σε χαψουν

και έσκασαν στα γέλια,

πέρασε η νύχτα,μεσάνυχτα, 

ανέτειλε το φεγγάρι,ένα μεγάλο λαμπερό ολόγιομο φεγγάρι

οι σύντροφοι κοιμήθηκαν σκορπισμένοι στο κατάστρωμα,

εγώ ξαγρυπνουσα


7.γραφω:

τι μυστήριος κόσμος μας αποκαλύπτεται στον ύπνο μας

κι όταν ξυπνάμε χάνεται 

.

.


Σημείωση:

(Ομήρου, Οδύσσεια, ραψωδία μ' στίχοι 158-164)


Σειρήνων μὲν πρῶτον ἀνώγει θεσπεσιάων

φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν' ἀνθεμόεντα.

οἶον ἔμ' ἠνώγει ὄπ' ἀκουέμεν· ἀλλά με δεσμῷ 160

δήσατ' ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ' ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω,

ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφθω.

εἰ δέ κε λίσσωμαι ὑμέας λῦσαί τε κελεύω,

ὑμεῖς δὲ πλεόνεσσι τότ' ἐν δεσμοῖσι πιέζειν


(ελεύθερη μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)


ναύτες,πρώτα απ' το μαγευτικό τραγούδι των Σειρήνων 

να ξεφύγουμε και το γεμάτο άνθη λειβαδι 

μόνο εγω θ'ακουσω το τραγούδι τους,όμως σφιχτά

στο κατάρτι όρθιο να με δεσετε με σχοινια γύρω μου 

να πονάω κι ούτε να μπορώ να κουνηθω

κι αν νοήματα να με λύσετε σας κάνω με πιο πολλα

τότε εσείς να με σφιξετε δεσμα

.

.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΙΔΙΟΛΕΚΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ (1) -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΙΔΙΟΛΕΚΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

(1)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

ΙΔΙΟΛΕΚΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ

(1)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Κάθε τόπος είχε τη γλώσσα του,τη δική του γλώσσα,διαμορφωμένη 

από τους ανθρώπους του και την κοινωνίας τους,

Έτσι και η Μαχαιρά Ξηρομέρου είχε τη δική της γλώσσα,τη δική της

ιδιόλεκτο,

σε αυτή τη γλώσσα εκφράζονταν με λέξεις από όλη την ελληνική γλώσσα,

από την αρχαία έως την νεώτερη,

χωρίς να λείπουν κι αυτές(αφομοιωμενες)από άλλες ξένες γλώσσες,

η γλώσσα αυτή δεν έρχονταν σε επαφή με τις αστικές γλώσσες,των πόλεων,

ούτε τη σχολαστικη γλώσσα,των μορφωμένων,

και έμενε αμόλυντη,

δεν υποφερε,ας μεταχειρισθουμε νεολογισμο, από 'μερσικισμους'

(γνωστό το ανεκδοτο όπου ένας γαλλομαθης νεος της πόλης αρραβωνιάστηκε 

μια κοπέλα του χωριου,εκείνη,χάριν ρομαντισμού,έκοψε ένα τριαντάφυλλο και

του το πρόσφερε,'μερσι' είπε εκείνος σε άπταιστα γαλλικά κι εκείνη του

απάντησε 'μιρσα ιγώ μιρσι κι συ' σε άπταιστα ελληνικά,

εδώ έχουμε την λόγω ομοηχειας συνταυτιση :μερσι-μιρσι'

ευχαριστω-μυρισε,βαβυλωνια)

πολλοί σημερα,κυρίως αυτοί που ζουν στις μεγαλες πολεις, στις εκφρασεις

τους ένθετουν και αυτές της ιδιόλεκτου,τονίζοντας τες ιδιαιτερα για

να προσεχθουν,και να προκληθεί θυμηδία,

όλο αυτό είναι μια καρικατούρα,μια ανόητη και χαζοχαρούμενη διαστρέβλωση,

η ιδιολεκτος γλώσσα δεν είναι προς 'παιδια',παιχνιδι,

αλλά ήταν πλήρης γλώσσα,εκφραστικη σε όλα τα επίπεδα,νοητικά και

συναισθηματικα,ψυχολογικά,

ούτε ήταν ακατανοητη για τους ανθρώπους της(γιατί κάθε γλώσσα έχει

τους ανθρώπους της)

ούτε γραφική,ούτε φολκλόρ,

ήταν το ύφος τους(Η γλώσσα του ανθρώπου είναι το ύφος του)


ήξεραν 'αυτό έπρεπε να ειπωθεί εδώ ακριβώς ετσι'


ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΟΛΕΚΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ

ΟΜΙΛΗΜΑΤΑ


-αυτός έχει σταφνο,κάνει τις δουλειές του με σταφνο(τακτοποιεί τις 

δουλειές του,με τη σειρά)


-αυτός είναι τροξός(υπερβολικά γρήγορος στη δουλειά του,στην κίνηση του,

δεν προσέχει)

έπεσε απ'την τροξαμάρα τ'

τρέχω,τρέξω<τροξω,τροξο

του είπα κάτι και πήρε τρόξο(έφυγε απότομα,έκανε περα)


-αυτη είναι πορτογυρω,Κακια πορτογυρω είναι!(γυρίζει από πόρτα σε πόρτα,

δεν κάθεται σπίτι της)


-αυτός είναι τζορας (δεν αλλάζει γνώμη,ισχυρογνωμονας,άμα το πει του'πε,

ξεροκεφαλος)

(κατά μαρτυρία)ένας χωριανός παλιά,διασημος τζορας,αυτός έλεγε:

'το ξέρω πως είναι αλλιως αλλά ν'αλλαζω κι να ματαλλαζω',

Οι άνθρωποι τότε δύσκολα υιοθετούσαν αλλαγές,γνώμης,συμπεριφοράς,

εργασίας,..,ήταν συντηρητικοί,

αυτό μάθαμε αυτό ξέρουμε αυτό απαρέγκλιτα πράττουμε,

αυτός ο συντηρητισμος(τζοριασμα)λειτουργούσε σαν ένστικτο αυτοσυντήρησης,

ο άνθρωπος που κάνει υποχωρήσεις είναι αδύνατος, ευάλωτος στον

χειρισμό τον άλλων,

κατά κάποιο τρόπο κλείνομαι στο καβούκι μου(όπως το σαλιγκάρι,το κοχύλι)

έχω την ησυχια μου)

έπειτα τότε οι κοινωνίες ήταν κλειστές,δεν ήταν ανοικτές στην επικοινωνία,

κάθε ένας στον κλειστό  κύκλο της οικογένειας

.τζοριασε,(δεν κάνει πίσω,δεν αλλάζει με τιποτα γνώμη)


-μην είσαι κοντραδορος(κόντρα,μην φέρνεις αναιτιως αντιρρήσεις)


-το πήρε επιπονου (βαριά,στεναχωρέθηκε)


-μολις τον είδε φλιτρισ' η καρδιά του(χτύπησε δυνατά,πέταξε από χαρά)

φλιτραω,(από φλιτ φλιτ του πεταγματος των πουλιών);


-εχω τα φοραβια(φορ α βια,λατινικά a via,έχω τα απαραίτητα εφόδια για

το δρόμο,το ταξίδι μου,κυρίως χρηματα,το εισιτήριο μου)

ένα από τα λατινικά κατάλοιπα στη γλώσσα μας,από τη Ρωμαϊκή κατοχή

και την επίδραση των κοντινών Ιονίων Νήσων, Κεφαλονιά και Ιθάκη


-δεν παίρνει από ρωμεηκα(ρωμαιος<ρωμιος-ελληνας,δεν καταλαβαίνει,δεν

συμμορφώνεται,ότι και να πεις)

κι εδώ πάλι έχουμε του Ρωμαίους και τα ρωμαϊκά τους,τον ρωμεηκο

(ελληνικό)πολιτισμό,την ανώτερη κοινωνία της συζήτησης

ρωμεηκα σημαίνει τα λογικά,τα πρέποντα


-κοιμαμαι ταπιστομα

γλυστρισα κι έπεσα ταπιστομα(με τα μούτρα)

Αρχαία ελληνική:επί στόμα(με το στόμα κάτω,λαϊκά: μπρούμυτα)

Μεσαιωνική ελληνική:επιστομα


-του βανει φτιλιες (συκοφαντίες)

φτιλιες,φυτιλιες,απο το φυτίλι της λάμπας,του ανάβει φωτιες


-με βαρδαλωνισε(με κατάβρισε ανηλεώς)

βαρδαλωνιζω,μια παρακινδυνευμένη ετυμολόγηση:βάρδα+αλωνιζω,αλώνι,

εδώ βενετική λέξη(πάλι τα Ιόνια):varda<vardar μακριά,φυλαξου,εκδικητικός,

χτυπαει

και το αλώνι φυσικά είναι το αλωνι,εκεί που χτυπούσαν με καμουτσίκι

τα άλογα να φέρουν γύρα να αλωνισουν τα στάρια,


-πηρα την αποκολομενη(την τελειωτική,δεν μου δίνει τη δυνατότητα να

ελπίζω κάτι άλλο,τέλος)

εδώ η αρχαία γλώσσα:κόλον<άκρον<τέλος,και βεβαιως και ο κωλος από 

το κόλον


-ειναι πέρα τ'λακα,σαπερα(ανθρωπος απροσαρμοστος,κάνει πέρα)

ελληνιστική κοινή:λακεω<λακω,τρέπομαι σε φυγή,λακίζω

τον λακισα(τον έδιωξα,τον έκανα πέρα)


-αυτο ειναι ξεμοτοχ'( είναι μόνο γι'αυτό)ξιμοτοχ'

εδώ η ετυμολογια είναι δυσκολη


-μου βγήκε το φαι αναλαιμα(πάνω ψηλά στο λαιμό)

Εδώ ουδέν περαιτέρω σχολιον


-αυτος περπατάει λανταβα(απρόσεκτα)είναι λανταβος

Άγνωστον αί βουλαι της γλωσσας


-είναι αξος (εργατικός)ίσως το άξιος;ίσως το αρχαίο αγω,οδηγω,φερνω,

αγωγι,αυτός που κάνει αγωγι,μεταφέρει φορτιο


-πήρε ρούσμα(πειραχτηκε κι έκανε περα)

στο ίντερνετ πουθενά περί ρουσματος


-θα σε θερισ' (θερίσει,θα σε κόψει,για κατι ακατάλληλο που τρώμε η' πίνουμε 

και θα μας αναστατωσει το στομάχι,το έντερο)

κακό θερσμα(κατάρα,με την ίδια έννοια)


-μολις τ'ακουσα μου' ρθε αναφανταλια (ζαλιστηκα)

τώρα αν το αναφανταλια σημαίνει κατακεφαλια,γιατί και αυτή έχει

τα ίδια συμπτώματα,μυστήριον,

πάντως ομοιοκαταληκτουν και ισοσυλαβουν


-κακο αγκλεουρα(άλλη κατάρα,να φαρμακωθεις,να πάθεις κακό)

τρώει τον αγκλεουρα,εβαγε τον αγκλεουρα(μεγάλη ποσότητα φαγητού)

βγάλε τον αγκλεουρα(το λένε για ανθρωπους που μιλάνε πολύ,σταματα τη 

πολυλογια)

(αρχαία)ελλεβοροςαγλεορας,αγλεουρας,αγκλεορας,αγκλεουρας

δηλητηριώδες ποώδες φυτο

το λένε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και γαλατσίδα, σκαρφι

η πόση του προκαλεί εμετο και σε μεγάλη ποσότητα θάνατο

έβγαλε τον αγκλεουρα(γι'αυτόν που από το πολύ φαγητό έκανε εμετό,

το φαρμάκι)


-το' χει αβερταρια(ανοικτά)

πάλι η Γαληνοτάτη Βενετια(και τα Ιόνια):averto(ανοιχτό)


-ειμαι αξαγκλειστη(με μπερδεμένα τα μαλλιά,δεν έχω χτενιστει)

με ξαγκλεισε το αγαθωτο συρμα(με γρατσουνισε)

ανεβηκε στην αμυγδαλιά και το κλωνάρ' ξαγκλεισκε κι επεσε(σκίστηκε,τσακίστηκε,

ρηγματωθηκε,εσπασε)

τώρα για την ετυμολογία ας μην μπούμε σε μη επιστημονικά ατεκμηρίωτες

γλωσσολογικά περιπέτειες

(τώρα αν έχει σχέση με το angle,γωνία,και το κάνει γωνία,σπάει

ερωτηματικό ;)

.

.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2021

GREEK POETRY -ΕΛΑΧΙΣΤΟΛΕΞΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-ΕΛΑΧΙΣΤΟΛΕΞΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.



XVII-3μ Χ 4.5 μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelid


ΕΛΑΧΙΣΤΟΛΕΞΑ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


οι άνθρωποι τι αγνοούν ξέρουμε

στις σκοτεινές πόλεις τους

μια σκουριά σωμάτων 


ένα απόγευμα μακρυνό

η φωνή

τι ακούς;


κανει χειρονομίες

εμείς δεν τον προσέχουμε

αυτός πάντως 

έκανε το χρέος του


πάντα

την ίδια παγωμένη 

άδεια πόλη 

διασχίζει

.

.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Woman's triple Enigma-,χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Woman's triple Enigma-,χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.




Woman's triple Enigma-,χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


(1)

την ξύπνησε το παράθυρο που άνοιξε,η κουρτίνα τραβήχτηκε,έξω νύχτα 

και άνεμος δυνατός,

σηκώθηκε,άναψε το φως,κάθησε στη τουαλέτα,στον καθρέφτη σχεδίασε 

με γαλάζιο μολύβι τα μάτια της,έβαψε τα χείλη απαλό ροζ,

είδε τη γυναίκα πίσω της να ανοίγει τη πόρτα να βγαίνει από το δωμάτιο 

και να την κλείνει,

άλλη μια φορά,συνήθισα πια,

δεν ένιωθε φόβο,

ούτε και ένιωθε περιεργεια να την ακολουθήσει,να μάθει ποια είναι,

την άκουσε να παίζει στο πιάνο,

σε λίγο θα ξημέρωνε

.

.

(2)

περίμενε το επόμενο ραντεβού,κοίταξε την ώρα,

χτύπησε η πόρτα,άνοιξε,

μπήκε μια γυναίκα

της ζήτησε τα στοιχεία της,πήρε ένα φάκελο,έγραψε πάνω το όνομα 

της νέας ψυχαναλυομενης της,

άρχισε η συνεδρία,

πάτησε το record στο μαγνητόφωνο,

σιωπή,

η μνήμη μου δεν με βοηθάει,άκουσε τη γυναίκα,δεν γνωρίζω από κάτι τι προέκυψε,ούτε κάτι από τι ξεκίνησε,

σταμάτησε,άκουγε την αναπνοή της βαριά,

είμαι επαγγελματίας πιανίστρια,η μητέρα μου μικρό παιδί με εξανάγκαζε 

να παίζω συνεχως,τα μαθήματα της ήταν εξαντλητικά,τα δάκτυλα μου 

με πονούσαν,σαν καποιος να τα είχε τραβήξει και εξαρθρωσει,με τιμωρούσε 

αν δεν είχα πρόοδο,

δεν ξέρω,αν είναι έτσι η' εγώ τα επινόησα,

το μαγνητόφωνο κατέγραφε τον μονόλογο της

σιωπή,

στο σπίτι είχαμε ένα μεγάλο καθρέφτη,ξυπναγα τη νύχτα και προσέχοντας

μην κάνω θορυβο πήγαινα και καθόμουν μπροστά του και κοιτούσα το είδωλο 

μου,μέχρι που το συγχιζα με κάποιας άλλης,

τότε ξαφνικά η μητέρα εμπενε μέσα στο δωμάτιο μου,την έβλεπα πίσω μου

να έρχεται απειλητικα,πάνω μου,

έτρεμα,φοβόμουν πως θα μου εξαρθρώσει τα δάκτυλα,τα έκλεινα σφιχτα,

τόσο δυνατά που τα νύχια τρυπουσαν τη σάρκα,

ποτέ δεν το έκανε,γύριζε και έβγαινε από το δωμάτιο,

την άκουγα να παίζει στο πιάνο

πάτησε στοπ στο μαγνητόφωνο

η γυναίκα σηκώθηκε,

πλήρωσε την αμοιβή και έφυγε κλείνοντας τη πόρτα

.

.

(3)

στο καφέ,μεσημέρι,ξεφύλλιζε ένα βιβλίο τέχνης,που αγόρασε,με τίτλο: Rembrandt, The Slaughtered ox,

το όνομα  της γυναίκας συγγραφέως της ήταν άγνωστο,

The Slaughtered ox,έργο του 1655,σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο 

του Λουβρου,

εκείνη την εποχή ο Ρέμπραντ ήταν σε άσχημη κατάσταση,είχε χάσει

τα πάντα,

μια γυναίκα φαίνεται στην μισάνοιχτη πόρτα, μέσα στην impasto απεικόνιση 

του σφαγείου,

το σφαγιασμενο ζώο,οπως είναι κρεμασμένο στο ξύλο με τα πόδια ανοιχτά,

μοιάζει σταυρωμένο,όπως στις σκηνες της σταύρωσης,στην Αναγεννενηση,

η γυναίκα  αυτή,παρατηρεί,είναι όμοια με τη γυναίκα που μπαίνει στο δωμάτιο της,

την βλέπει πίσω στον καθρέφτη,στην μισάνοιχτη πόρτα του δωμάτιο της,

δεν μπαίνει μέσα,έπειτα φεύγει,

και την ακούει να παίζει πιάνο,

είναι σίγουρη πως αυτή είναι

.

.



.

.


.