.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
- Ο λαβύρινθος τών φονων
- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Ο λαβύρινθος τών φονων
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(και μια μελέτη ανάλυση )
1
Ο λαβύρινθος τών 2 ιστοριων
Η Ε. έλαβε το γράμμα το πρωί της Δευτέρας.
Ο πατέρας της ήταν νεκρός.Αυτοκτονία,
Καμία εξήγηση.Μόνο ένα όνομα: τού ηθικού αυτουργού.
Εκείνη δεν έκλαψε.
Έβαλε το γράμμα σε φάκελο, τον έκρυψε στο συρτάρι.
Το βράδυ βγήκε από το σπίτι. Περπάτησε ως το λιμάνι.
Είδε το νερό μαύρο, ήσυχο.
Σχεδιασε το σχέδιο.Οχι δικαιοσύνη.Σιχαινονταν τη λέξη.
Εκδίκηση.
Αυτόχθονα,καπου πολύ μακρια ένας συγγραφέας έγραφε.
Ένας κατάσκοπος είχε λάβει εντολή να στείλει ένα μήνυμα.
Το κρυπτογράφησης και το έβαλε μέσα στο διήγημα.
Σε ένα λαβύρινθο οπου κάθε πιθανότητα δημιουργούσε μιαν άλλη.
Δεν τον ένοιαζε καθόλου η φιλοσοφία.Τον ένοιαζε μονο να προλάβει.
Η Έ.πηγε στο εργοστάσιο που δούλευε.
Ο διευθυντής την καλεσε στο γραφείο του.Την συλληπηθηκε για τον
θάνατο τού πατέρα της.Της μίλησε ήρεμα, όπως πάντα.Προσοαθησε
να την παρηγορήσει.
Εκείνη χαμογέλασε, ευγενικά.Η ψυχραιμία της τρόμαξε και την ίδια.
Και η υποκρια αυτού τού ανθρώπου.
Το απόγευμα πήρε τηλεφωνο μια φίλη.Πρόσκληση για δείπνο, πρόσχημα
για το άλλοθι.
Το ραντεβού,ώρα μέρος,κανονίστηκε.
Το σχέδιο ήταν έτοιμο.
Την ίδια ώρα, ο συγγραφεας έμπαινε στο σπίτι του ενός καθηγητή μεσαιωνικής
λογοτεχνίας.
Ο καθηγητής τού μίλησε για έναν πρόγονό του συγγραφεα που είχε γραψει έναν λαβύρινθο σε ένα διήγημα.
Ο συγγραφεας προσπάθησε να φανεί ήρεμος.
Ο καθηγητης πηγε στη βιβλιοθήκη.Πηρε το βιβλιο.Οταν τού το έδειξε ο
συγγραφέας έβγαλε το περίστροφο και τον πυροβολησε.
Μια σφαίρα.Το μήνυμα στάλθηκε.
Η Έ.πήγε στο ξενοδοχείο στις εννέα,με έναν άγνωστο ναύτη εραστη.
Δεν χρειάζονταν τα λόγια,ξάπλωσαν στο κρεβάτι.
Εκείνος άφησε τα χρηματα στο κομοδίνο και έφυγε.
Εκείνη τα παράτησε,ανοιξε τη πόρτα,την και βγήκε από το δωμάτιο.
Ένιωθε βρώμικη, αλλά έτοιμη.
Στο εργοστάσιο, ο δουλευε δούλευε ως αργά.
Η Ε. χτύπησε την πόρτα και μπήκε στο γραφείο του
Εκείνος μόλις την είδε χαμογελασε.Παντα τού άρεσε ερωτικα.
Της ειπε να καθίσει.Εκεινη στάθηκε ορθια.
Της έφερε ένα ποτήρι ουίσκι.
Τότε εκείνη εβγαλε το περίστροφο.Η σφαίρα τον χτύπησε στη καρδιά.
Η δεύτερη, στην καρδιά.
Η Έ. κάλεσε την αστυνομία.
Η αστυνομία ήρθε σε δέκα λεπτά.Είπε πως αποπειράθηκε να την βιασει.
Η ιστορία της ήταν πειστική.
Αργότερα,ένας συγγραφέας,έγραψε ένα διήγημα.Ενα λαβυρινθο,όπου μέσα
του εξελίσσονταν,παρόμοια,άπειρες φορές οι δύο ιστορίες:
τής Ε.,και τής δολοφονίας τού καθηγητή.Εκδίκηση και κατασκοπια.
.
.
2
Ο χάρτης τών φονων
Την ξύπνησε ο ήχος τού τηλεφώνου.
Μια φωνή της είπε πως ο πατέρας της αυτοκτόνησε στη φυλακή.
Ήξερε πως τον αναγκασαν.Και ήξερε ποιος.
Πήγε στο σπίτι τού πατέρα της.Στο συρτάρι τού κομοδίνου βρήκε ενα διπλωμένο χαρτί.Το άνοιξε.Το σημειωμα,όχι με τον γραφικό χαρακτήρα τού πατέρα της, εγραφε:
Θα με σκοτώσουν, ψάξε στον χάρτη τού βιβλίου.
Είχε γραμμένο το όνομα τού συγγραφέας τού βιβλίου.
Η Έ. πήγε σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο.
Ο παλαιοβιβλιοπωλης ήξερε το όνομα.Εψαξε σε ένα ράφι και βρήκε το βιβλίο.
Ο συγγραφέας, τής είπε, ήταν κατάσκοπος.
Τον σκότωσαν για ένα μυστικό που κρυβόταν στο ίδιο το βιβλίο.
Η Ε.αγόρασε το βιβλίο.. Το διάβασε τη νύχτα.
Η ιστορία μιλούσε για έναν άνθρωπο που έγραψε ένα άπειρο μυθιστόρημα·
όπου κάθε επιλογή άνοιγε έναν άλλο κόσμο.
Στον κόσμο Α, ο ήρωας τού βιβλίου ζούσε.
Στον κόσμο Β, ήταν νεκρός.
Στον κόσμο Γ, κρατούσε όπλο.
Την άλλη μέρα η Ε,απόγευμα,πήγε στο εργοστάσιο που δούλευε ο πατέρας της.
Έβρεχε δυνατά.Η ομίχλη έκρυβε τα πάντα,τα διέλυε.
Στο γραφείο ήταν ο διευθυντής τού εργοστασιου.Συνεταιρος τού πατέρα της.
Σου έφερα το βιβλίο,τού ειπε.Και το άφησε μπροστά του πάνω στο γραφείο.
Εκείνος χαμογέλασε,προσπαθησε να κρυφτεί,ότι δεν καταλαβαίνει.
Η Έ. τον κοίταξε.
-Ποιος σου το έδωσε;τη ρώτησε.
Το αγόρασα σε ένα βιβλιοπωλειο.Καποιος το πούλησε χθες.Για να κρύψει
τον χαρτη.
Άνοιξε το βιβλίο,πήρε τον χάρτη και τον ανοιξε
Και τι δείχνει; ρώτησε ο διευθυντής.
Εσένα, τού είπε η Ε.Και έβγαλε το όπλο.Πυροβόλησε.Μία φορά.
Ύστερα άλλη μία.
Βγήκε έξω στο δρόμο.Ειχε νυχτώσει.Η βροχή είχε σταματήσει.Η ομίχλη
σκέπαζε τα πάντα.
Περιπλανηθηκε στη πολυκοσμία τής πόλης.
Στο μυαλό της η τελευταία φράση τού βιβλίου:
Κάθε φόνος είναι μια εκδοχή τού ίδιου φόνου.
.
.
3
Τελικά,μια εκδοχή είναι κι αυτή
Το τηλεγράφημα ήρθε λίγο πριν το μεσημέρι.
Η Έ. το διάβασε δυο φορές. Έλεγε πως ο πατέρας της αυτοκτόνησε.
Ηξερε τον άνθρωπο που τον ώθησε.
Εκείνο το ίδιο μεσημέρι,
Το ίδιο βράδυ,ένας κατάσκοπος διάβαζε ένα μήνυμα σε κώδικα.
Ήταν ενας λαβυρινθος από αναφορές και ψευδώνυμα.
Ήξερε ότι σύντομα θα πεθάνει.Έπρεπε, όμως, να γράψει πριν τον σκοτώσουν.
Το χειρόγραφο του δεν ήταν απλώς διήγημα. Ήταν ένα λαβυρινθος εκδοχων.
Η Έ., την ίδια ώρα, ειχε καταλάβει τη σκευωρια.
Ο διευθυντής στο εργοστάσιο που δουλεύε ο πατέρας της ως λογιστής,
και κατηγορηισε για τις κλεψιες του τον πατέρα της.
Η μόνη εκδοχη τής αντίδρασης ήταν η εκδικηση.
Τη νυχτα, πήγε σε ένα μπαρ.Μεσα στο ημίφως,και στη Jazz μουσική,ήπιε
τρία ουίσκι,και διάλεξε στη τύχη έναν νεαρό άντρα.
Τον πήγε σε ξενοδοχείο.Οτι έγινε έγινε σιωπηλά.
Την άλλη μέρα το πρωί πήρε το μέτρο και πήγε στο εργοστασιο.
Χτύπησε την πόρτα του γραφείου τού διευθυντή στις οκτώ και δέκα.
Εκείνος τής άνοιξε.
Η Ε. έβγαλε το περίστροφο από την τσάντα της και πυροβόλησε.
Μια φορά.
Ο άντρας τρανταχτηκε και έπεσε πάνω στο πάτωμα..
Εκείνη τηλεφώνησε στην αστυνομία.Είπε εκείνος πως προσπάθησε να την βιάσει.
Την ίδια ακριβώς ώρα ο συγγραφεας κατάσκοπος έγραφε τη τελευταία φράση τού διηγήματος του.Τού λαβυρινθου του.
Η εκδοχή μου συμβαίνει τωρα
Άκουσε βήματα να πλησιάζουν.Σήκωσε το κεφάλι.Τον είχαν βρει.
Σκέφτηκε πως σε μια άλλη εκδοχή τού λαβυρίνθου του, να μη σκοτωνόταν,
Αλλά τωρα δεν υπήρχε χρόνος για άλλη επιλογή.
Στην υπόθεση τής Ε. οι αστυνομικοί δεν καταλάβαιναν τα ξένα τής ιστορίας.
Ούτε το γιατί δεν υπήρχαν σημάδια πάλης.
Αλλά την πίστεψαν.Ήθελαν να την πιστέψουν.
Στο αρχείο γράφτηκε:
Δολοφονία εν αμυνει.
Τελικά,μια εκδοχή είναι κι αυτή.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου