.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Γιουλα Κοτρωτσου-Η Μεγαλη Δημοτικη Τραγουδιστρια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΓΙΟΥΛΑ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ-Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ
-ΗΡΘΕ Η ΓΙΟΥΛΑ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ-ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
''ηρθε η Γιουλα στο πανηγυρι'',ποση χαρα που θα τραγουδισει
και θα την ακουσουμε,
Μαχαιρα,δεκαετια του 196ο
η Γιουλα Κοτρωτσου,απο το Αγρινιο,ερχονταν στο πανηγυρι
στις 9 Μαιου του Αγιου Χριστοφορου,πολες φορες ηρθε,με ζυγια,οργανα,τον Γιωργο Καλαμπαλικη κλαρινο και τον Παναγιωτη Κολοκουρα βιολι,
η Γιουλα ηταν ομορφη κοπελα,σεμνη,μεγαλη φωνη,γαργαρη,
με ημιτονια,κοριτσιστικη φωνη,φρεσκια δροσερη,ισαξια φωνη
με τις μεγαλες γυναικειες φωνες τοτε,τη Τασια Βερρα και την Σοφια Κολλητηρη,
με τη φωνη της γλεντουσαν στις χαρες τους,στους γαμους,
με τις πλακες του γραμμοφωνου κι αργοτερα του πικ απ και
τις κασσετες,και στα καφενεια με τα ηλεκτροφωνα,και στον Ραδιοφωνικο Σταθμο Μεσολογγιου στην εκπομπη
''η Ωρα των Ακροατων'' βαζανε παραγελιες με τραγουδια της,κανανε αφιερωσεις
στη Μαχαιρα τραγουδησε στα μαγαζια, του Σταυρου Μακρυπιδη,του Χρηστου Στρατου Κιτα,του Αντωνακη Παπα-
τρεχα Κανατσουλα,του Χρηστου Μπαρμπαρουση
θυμαμαι μια φορα που την ειχε φερει ο Χρηστος Μπαρμπα-
ρουσης και η Γιουλα καθονταν εξω στο καφενειο πρωι με
τους αλλους μουσικους,μαζευτηκαμε κι εμεις,μικρα παιδια,
κοντα και τους κοιτουσαμε,
εμενα μου αρεσε η Γιουλα,ηταν ομορφη κοπελα,γλυκια,με ειδε,χαμογελασε κι απλωσε το χερι της και μου χαιδεψε
τρυφερα το κεφαλι,εγω ενιωσα μεγαλη υπερηφανεια ,
απ'ολα τα παιδια διαλεξε εμενα,
πολλα χρονια αργοτερα,το 2004,που ηρθε στο πανηγυρι,την χαιρετησα και της το'πα,χαμογελασε,βεβαια δεν το θυμονταν,
εγω ομως το θυμομουν,
καποτε την ειχε φερει στο πανηγυρι ο Αντωνακης Παπατρε-
χας Κανατσουλας,το μαγαζι του ηταν απεναντι απο την καφετερια,σημερα, του Βασιλη Παπασταμου,τοτε ειχε χασα-
πικο ο Νικος ο πατερας του,ηταν στο πανηγυρι και μια δευ-
τερη κομπανια ζυγια στη κατω αγορα,αρχισαν να παιζουν τα οργανα,κοσμο ομως,πελατες δεν ειχε,τα τραπεζια αδεια,ειχα-
νε μαζευτει στ'αλλα τα οργανα,αιτια ποια;σερσε λα φαμ,
εκει ειχανε μια ομορφη νεαρη τσιγγανα τραγουδιστρια,
τσαχπινα και ναζιαρα,που κουνιωνταν χτυπωντας το ντεφι
και τα ζιλια με ναζι και χαρι,
ο πατερας του Αντωνακη ο μπαρμπα Λευτερακης,εξυπνος
και καπατσος ανθρωπος,ανησυχουσε,αδεια τα τραπεζια,η
ωρα περνουσε,πηγε στη Γιουλα και της ειπε:
''ανοιξτα Γιουλα κι χαθκαμε,ανοιξτα'',και φυσικα εννοουσε ν'ανοιξει τα ποδια,πραγμα αδιανοητο για τη σεμνη και σοβα-
ρη Γιουλα,
οταν ομως τραγουδησε ,η φωνη της μελι,καρδερινα,αηδονι,γεμισαν τα τραπεζια,φισκα το
μαγαζι,μπυρες φιξ σερβιρονταν,απο το ραφταδικο του Ζαρκαδουλα μεχρι κατω στα Καραγιαννεικα τα τραπεζια
γεματα,η φωνη κερδισε,...βεβαια ειχανε κι αυτοι μια γυ-
φτσοπουλα τραγουδιστρια να κουνιεται και να χορευει,
ηταν πληρης τα οργανα για τον ανταγωνισμο,την ειχανε
τη μοστρα τους,
μια φορα που ειχε ερθει η Γιουλα στο πανηγυρι πηγε να
γλεντησει στα οργανα κι ο Γακιας Πλιατσικας,ανθρωπος αστειος,ευχαριστος,καλος μαστορας,οικοδομος,κυνηγος,
ειχε τα ολα τα λεφτα πανω του για ν'αγορασει απο τον
Συνεταιρισμο στο χωριο ενα τενεκε λαδι,σπορελαιο,εκα-
τσε στο πανηγυρι και πανε ολα τα λεφτα τα'φαγε στα οργα-
να,
την αλλη μερα η γυναικα του η Παρθενια,τον ρωτησε που
εχει το λαδι,εκεινος της ειπε:
''τ'αφσα στη Γιουλα'',εκεινη,αγαθη γυναικα,πηγε πανω στο
σπιτι της Γιουλας του Τσαπαρελλη και της ζητουσε να της
δωσει τον τενεκετο λαδι που ειχε αφησει ο Γακιας,
συντομα καταλαβε πως η Γιουλα ηταν αλλη και το λαδι φα-
γωθηκε
η Γιουλα τραγουδουσε πολυ καλα και τα λαικα τραγουδια,
ειχε μεταλλο η φωνη της,ειχε γυρισματα,πανω κατω μεσαια,
με ευρος,πληρης φωνη,''ειχε λαρυγγι η Γιουλα,τραγουδου-
σε γλυκα τρυφερα,λεβεντικα,
τραγουδησε και με τον Μεγαλο Ξηρομεριτη Τραγουδιστη
Τακη Καρναβα,
το 2004 ξαναρθε στο πανηγυρι της Μαχαιρας,την εφερε ο Μπαμπης Παπαχαραλαμπου,παρ'οτι τα χρονια περασαν,η
φωνή της δεν χαλασε,παντα νεανικη,εβγαλε ολο το πανη-
γυρι,ολο το ρεπερτοριο,παραδοσιακα δημοτικα,νεωτερα,
παλια λαικα,νεα,ολα τα'λεγε καλα,
Εγω με τη φωνη της Γιουλας μεγαλωσα κι ειδα τους αν-
θρωπους μας στα πανηγυρια του χωριου να γλεντανε και
να χαιρονται με τους δικους τους ανθρωπους,
Δοξα σοι
.
.
.