LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Ανθρωπινα Εσωτερικα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ-χ.ν.κουβελης
.
ΣΥΜΜΕΤΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
.
Κατεβαινε τη Σταδιου προς το Συνταγμα,3 η ωρα το απογευμα,πολλα
αυτοκινητα στο δρομο,στην Χρηστου Λαδα εστριψε ν'αποφυγει το θο-
ρυβο ,εκατο μετρα πιο κατω την ειδε,απο τοτε δεν ειχε αλλαξει,ειχαν
περασει δεκα χρονια,τη γνωρισε αμεσως,χτενιζε τα μαλλια της με τον
ιδιο τροπο,κρατουσε απο το χερι ενα μικρο αγορακι,5-6 χρονων,
τους πηρε απο πισω,περασαν την Περικλεους,και βρεθηκαν στην
Μητροπολεως,ο μικρος κατι της ειπε και η γυναικα γυρισε το κεφαλι
προς τα πισω,προλαβε να κρυφθει πισω απο μια κολονα,συνεχισε το
δρομο της,κανα δυο φορες γυρισε και κοιταξε πισω,δεν φοβηθηκε
μηπως τον γνωρισει,αυτα τα χρονια που περασαν ειχε αλλαξει πολυ,
ειχε γινει ενας αλλος ανθρωπος,εφτασαν στον ηλεκτρικο σταθμο στο
Μοναστηρακι,κατεβηκαν τη σκαλα προς την αποβαθρα,δεξια οπως
πανε τα τρενα προς τον Πειραια,κατεβηκε κι αυτος, σταθηκε σε καποια
αποσταση,κρυμμενος πισω απο τους αλλους ανθρωπους που περιμεναν,
ηρθε το τρενο,τολμησε και μπηκε στο ιδιο βαγονι μαζι τους,η γυναικα
βρηκε μια αδεια θεση στα δεξια και καθισε προς το παραθυρο ,τον μικρο
τον πηρε αγκαλια στα ποδια της,αυτος πηγε και σταθηκε στην πορτα προς
το εσωτερικο του βαγονιου ,απο εκει την παρατηρουσε,δεν του ξεφευγε
καμια εκφραση της,του φανηκε καποια στιγμη,εκει στη γεφυρα του Που-
λοπουλου πως χαμογελασε,το παιδι κατι της ειπε,εσκυψε προς το μερος
του και το φιλησε,στα Πετραλωνα αδειασε η θεση απεναντι της ,πηγε
και καθησε εκει,τωρα δεν την κοιτουσε,εκεινη τον ρωτησε τι ωρα ειναι,
κοιταξε το ρολοι του ,4 παρα 20,περνουσαν πανω απο τη γεφυρα
της Χαμοστερνας,φοβηθηκε μην κατεβει στον Ταυρο,την κοιταξε,του
φανηκε αγνωστη,μια αγνωστη γυναικα που ποτε δεν ειχε συναντησει,
το τρενο σταματησε στον σταθμο η γυναικα δεν κατεβηκε,το παιδι τον
κλωτσισε κατα λαθος,οταν περνουσαν την Σιβατανειδιο,του ζητησε
συγνωμη,και μαλωσε το παιδι να'ναι προσεκτικο και να μην ενοχλει,
της ειπε πως δεν πειραζει,τον κοιταξε,τα ματια της σοβαρεψαν,του ειπε
με σιγανη φωνη,σχεδον ψιθυριστη,''εσυ εισαι;''της απαντησε πως τον
περναει για καποιον αλλον,''κι ομως μοιαζεται,τετοια ομοιοτητα;'',αρνη-
θηκε πως ηταν αυτος,στο Φαληρο κατεβηκε,η γυναικα με το παιδι συνε-
χισαν,ηταν τεταρτη κι ειχε γηπεδο ,αγωνα κυπελλου,Ολυμπιακος- ΠΑΟΚ
Θεσσαλονικης,ακουγε τις φωνες των φιλαθλων,περασε απο κατω απο τις
γραμμες,και ανεβηκε τη σκαλα,προς την αποβαθρα προς το μερος
της Αθηνας,στο τρενο μεσα εκλεισε τα ματια,και τοτε ολα τα χρονια
που περασε μαζι της κυλησαν σαν κινηματογραφικη ταινια,με την παρα-
μικρη λεπτομερεια,πως γνωρισθηκαν ,πως χωρισαν,στην Ομονοια κατε-
βηκε,ανεβηκε γρηγορα στην επιφανεια της πλατειας,προς τη πλευρα
των Χαυτειων,πηρε τη Σταδιου προς το Συνταγμα,κοιταξε το ρολοι
του,3 η ωρα το απογευμα,πολλα αυτοκινητα,στην Χρηστου Λαδα εστρι-
ψε ν'αποφυγει τον ενοχλητικο θορυβο,εκατο μετρα πιο κατω την συναν-
τησε μπροστα του,κρατουσε απο το χερι ενα μικρο παιδι 5-6 χρονων,
την παρακολουθησε απο καποια αποσταση,η γυναικα κατι ειπε στο παιδι
κι εκεινο γυρισε το κεφαλι προς τα πισω,αιφνιδιασθηκε και δεν προλαβε
να κρυφθει,φοβηθηκε μηπως τον γνωρισουν ,εκεινη χτενιζε με τον ιδιο
τροπο τα μαλλια της,σε μια βιτρινα σταματησε,το παιδι την τραβουσε ,
για μια στιγμη σκεφθηκε να τρεξει να την σταματησει,κι αν ηταν καποια
αλλη κι εμοιαζε; ομως κατι τον εκανε να πιστευει πως ειναι αυτη,καποια
στιγμη στη πολυκοσμια τους εχασε,τρομαξε,ηταν τυχερος και την ξανα-
βρηκε,σταθηκε και αγορασε απο εναν πλανοδιο πωλητη κατι στο παιδι,
στην Πανδροσου λιγο πριν φτασει στη πλατεια στο Μοναστηρακι συναν-
τησε εναν αντρα και τον χαιρετησε,ο αντρας ηταν ψηλος,αδυνατος 40 με
45 χρονων,φαινεται να ηταν γνωστοι, μιλησαν για 2-3 λεπτα,επειτα μπαι-
νοντας στη πλατεια τραβηξε προς τον σταθμο,βιαστηκε πισω της,σχεδον
ετρεξε,μην την χασει μεσα στην πολυκοσμια του σταθμου εκεινη την ωρα
.
.
FROM A WOMAN'S FACEBOOK
[Homage to Andrei Tarkovsky 's cinema ]
σεναριο[αποσπασμα]
.
σπιτι στην εξοχη,ενα απεραντο πρασινο λιβαδι,στο δυτικο συνορο του ποταμι,
εχει νυχτωσει,η νεαρη γυναικα καθεται μπροστα στον καθρεφτη[μεσαιο πλανο,απο πισω],η καμερα πλησιαζει και κανει γκρο-πλανο[30'']στο προσωπο της,εκτος καδρου ακουγεται η φωνη ενος αντρα[απο τα αριστερα του καδρου]''θα παω μεχρι το ποταμι'',η γυναικα γυριζει το προσωπο προς το μερος της φωνης,ακουγεται μια πορτα που κλινει,και το γαυγισμα ενος σκυλου,[πολυ κοντινο πλανο στα ματια της γυναικας στο ειδωλο της στον καθρεφτη,20'']αργη κινηση της καμερας προς τα πισω[σε μεσο αμερικανικο πλανο]η γυναικα σηκωνεται και πλησιαζει το ανοικτο παραθυρο,πλησιαζει η καμερα,πλανο γενικο,στο λιβαδι,συννεφιασμενη βροχερη μερα,ακουγεται η βροχη,στο βαθος του τοπιου ακουγεται το γαυγισμα ενος σκυλου,και απο τα αριστερα εισερχεται στο πλανο η φιγουρα ενος αντρα συνοδευομενη απο τη φιγουρα ενος παιδιου, διασχιζουν το πλανο και χανονται στο δεξιο του μερος ,η γυναικα επιστρεφει στον καθρεφτη,εκτος καδρου ακουγεται νερο που τρεχει σε βρυση,και παιδικη φωνη που τραγουδαει ενα παιδικο τραγουδι[40''],10'' πριν το τελος του τραγουδιου ακουγεται ο ηχος φωτιας σε ξερα χορτα και ξυλα,η καμερα σε σταθερο γκρο- πλανο του κεφαλιου της γυναικας[προφιλ απο αριστερα],πλανο στον καθρεφτη,φλου,και πλανο κοντινο σε φλογες φωτιας,ακουγεται ο ηχος βροχης,και η φωνη μιας γυναικας απο μακρια που επαναλαμβανεται[30''],η καμερα κινειται προς τα δεξια και ζουμαρει σε λιμνασμενα νερα και σε μια παιδικη κουκλα [10'']ακουγονται κεραυνοι,ενα κοριτσακι [10 χρονων]μπαινει απο αριστερα στο εσωτερικο του πλανου ,σκυβει παιρνει τη κουκλα [η καμερα την ακολουθει,περναει μπροστα απο τη φωτια και βγαινει απο τα δεξια του καδρου,ακολουθει σκοτεινο πλανο[40'']ακουγεται ενας αντρας να φωναζει ενα σκυλι,μετα απο λιγο μια πορτα ν'ανοιγει,επειτα να κλεινει,και πολυ κοντα η φωνη του αντρα:''το ποταμι αυτη την εποχη εχει γεμισει αγριοπαπιες'',γκρο- πλανο στο προσωπο της γυναικας,η καμερα χαμηλωνει και καταληγει στα δακτυλα του δεξιου χεριου της[10''],ακουγεται ο ηχος πεταγματος πουλιων,φλου,πανοραμικο στο πρασινο λιβαδι,τραβελινγ προς τα αριστερα κι επειτα προς τα δεξια,ακουγεται μουσικη απο ραδιοφωνο,αποσπασμα απο τη Fuga του Μπαχ,η ενταση της μουσικης δυναμωνει,φλου ανοιχτο[30'']
.
.
Πεμπτη.10:45 πρωι
Στο Μπαγκειον ειπνε εσπρεσσο.Καποια φωνη γνωστη τον εκανε
να κοιταξει γυρω του.Δυο τραπεζια αριστερα του στη ιδια ευθεια
καθονταν η Ε. με εναν αντρα περιπου 40 χρονων ευσωμο.Κοιτου-
σε προς το μερος του.Ο αντρας ειχε την πλατη του γυρισμενη προς
αυτον.Σηκωσε το δεξι του χερι και την χαιρετησε.Καμια αντιδραση
απο μερος της.Την ξαναχαιρετησε.Παλι καμια αντιδραση.Σηκωθηκε
πλησιασε προς το τραπεζι της.Ζητησε συγνωμη απο τον συνοδο της.
''Τι κανεις Ε.;''τη χαιρετησε.Τον κοιταξε σαν αγνωστο.''Καλα ειμαι ,
ευχαριστω.Αλλα δεν σας γνωριζω κυριε''.Αμηχανια.Ξεκινησε να
πει:'Ειμαι ο...''Διστασε να συνεχισει.Ζητησε συγνωμη και πηγε στο
τραπεζι του.Αληθεια τι τον εκανε να πιστευει πως γνωριζε αυτη τη
γυναικα;Κι αν ζησανε τρια χρονια μαζι,τι σημασια εχει για την υπο-
λοιπη ζωη της;Πρεπει να το παραδεχτει,η μνημη ατονει και το πα-
ρελθον εξαφανιζεται.Σαν το εσπρεσσο που ηπιε.Ηταν στην αρχη
πληρες,και τωρα τελειωσε.Σωθηκε.
.
Παρασκευη.12:10 το μεσημερι
Στο Θησειο την περιμενε.Ειχαν ραντεβου στις 12.Ποτε δεν κατα-
λαβε γιατι οι ανθρωποι δινουνε τα ραντεβου ακριβως η' και μιση.
Ποτε δεν δινουνε ,ας πουμε,και 11,παρα 17,....Εκεινη ηρθε 12:19.
Ειπε μια δικαιολογια.Την απλοικη.Ειχε μεγαλη κινηση στους δρο-
μους.Ηρθε το γκαρσονι.Παραγγειλε να πιει μια μπυρα .Αμστελ
πρασινη.Την ιδια μπυρα παντα.''Παντα''σκεφτηκε ,''τι σημαινει ζω
για παντα με εναν ανθρωπο;''.Ηρθε η μπυρα.Γεμισε το ποτηρι της.
Σηκωσε το ποτηρι της,ειπε ''Στη υγεια σου ''και ηπιε.Καταβασε
το ποτηρι στο τραπεζι.Τον κοιταξε.''Θελω να τελειωσουμε''.Την κοι-
ταξε στα ματια χωρις να πει κατι.Ηταν ακομα ομορφη.Φωναξε
το γκαρσονι.Το πληρωσε.Σηκωθηκε κι εφυγε.Δεν της ειπε''γεια''.
Βγηκε στο δρομο.Ενα ζευγαρακι τον εσπρωξε μπαινοντας μεσα.
Η νεαρη κοπελα του ζητησε συγνωμη.
.
Σαββατο:11:42
Στην Αιολου στην καφετερια που συχναζε.Εξω.Πολυς κοσμος
πηγαινοερχονταν στα μαγαζια,κυριως γυναικες.Ολα τα τραπεζια
γυρω του πιασμενα.Ειχε ανοιξει την εφημεριδα και διαβαζε.Τα
πολιτικα ηταν ασχημα,τα οικονομικα το ιδιο.Απο την απορροφηση
του τον εβγαλε μια γυναικεια φωνη.Κατεβασε την εφημεριδα.
''Μπορω κυριε να καθησω στο τραπεζι σας;''.''Ναι,πως''της απαντησε.
Η κοπελα καθησε.Ηταν περιπου 30 χρονων.Τα μαλλια βαμενα κοκ-
κινα,ηταν απλα ντυμενη μ'ενα τζιν παντελονι.Τα χειλη τα ειχε ελα=
φρα βαμενα ροζ.Αρκετα ομορφη.Παραγγειλε ουισκι με παγο.Εβγα-
λε απο τη τσαντα τα τσιγαρα της.Εψαχνε στη τσαντα.''Δεν μπορω
να βρω τον αναπτηρα.Μπορειτε να μου δανεισετε τον δικο σας;'',
''Ευχαριστως'' και της τον εδωσε.Εκεινη αναψε.Του τον επεστρεψε.
''Ευχαριστω πολυ'',''Παρακαλω,τιποτα''''Απο εδω ειστε;Δηλαδη θελω
να πω απο την Αθηνα;Εδω μενετε;''''Ναι στην Αθηνα μενω'',''Θα
εχετε τοτε παρεα,Δεν εχετε παρεα;''τον ρωτησε ''Παρεα;τι εννοειτε;
''της απαντησε.''Να,ηθελα να πω γυναικα,συντροφο'' ''Φυσικα και
εχω.Αλλα γιατι ρωτατε ;'',''Κριμα''του αποκριθηκε εκεινη,ενιωσε
τη λυπη στη φωνη της.''Κριμα;Γιατι κριμα;''.Εκεινη δεν απαντησε
αμεσως.Ηπιε μια γουλια ουισκι απ'το ποτηρι της.Εκεινος την κοι-
τουσε.''Γιατι κριμα;''.επεμενε.Του απαντησε χωρις να τον κοιταζει
στα ματια,κοιτουσε το ποτηρι της.''Να θα καναμε παρεα οι δυο μας''.
''Τι εννοεις θα καναμε παρεα οι δυο μας;''την κοιτουσε επιμονα.
Εκεινη σηκωσε τα ματια της και τον κοιταξε.Ειχε ομορφα ματια.
Μαυρα ματια,με ελαφρο μακιγιαζ.''Θελετε να παμε σε καποιο
ξενοδοχειο εδω κοντα η' εχετε καποιο σπιτι ;Οτι θελετε εσεις''
του ειπε γρηγορα χαμηλωνοντας τη φωνη της να μην την ακου-
σουν.''Ποσο παιρνετε;'' ''200 ευρω,πληρωμενο το ξενοδοχειο,και
τα ποτα''.Φωναξε το γκαρσονι.Πληρωσε και το ποτο της κοπελας.
Σηκωθηκε πανω.''Παμε''της ειπε.Εκεινη του ειπε:''Αν θελετε ,αν
δεν σας πειραζει.Εγω θα παω μπροστα κι ακουλουθηστε με .
Να μην σας δουνε'',''Οχι,μαζι θα παμε.Σηκωθητε''Σηκωθηκε
η κοπελα και φυγανε μαζι.Στριψανε προς το Συντραγμα.Η κοπε-
λα διπλα του μυριζε γλυκα και τον ακουμπουσε.
.
.
Η ΛΥΣΗ
.
Στην Αθηνα.Σε καποια συνοικια.Κοντα στο κεντρο.Νοτια.
Σε καποιο διαμερισμα.Πρωτος οροφος.Εκεινη τριαντα
χρονων.Παντρεμενη.Γνωριζονταν απο παιδια.Ενα χρονο
ηταν εραστες.Το τελευταιο καιρο ειχαν προβληματα.Η
σχεση βαδιζε στο τελος.Το ηξεραν και δεν μπορουσαν
να αντιδρασουν.Η γυναικα ενιωθε ασχημα.Ειχε τοσα
επενδυσει σ'αυτη τη σχεση.Κι αυτη κατερρεε σαν χαρτι-
νος πυργος.Εκεινος το ειχε παρει αποφαση.Να τελειωσει
η ιστορια μια ωρα νωριτερα.Του ειπε,λιγο πριν φυγει,''να
σου τηλεφωνω;''.''Οχι,γιατι να βασανιζεσε''Οταν της ειπε
αυτο δεν την κοιτουσε.''Οπως θελεις''του αποκριθηκε.Ανοιξε
τη πορτα.''Γεια,'' του ειπε,''να προσεχεις''.Βγηκε μαζι της.
Κατεβηκαν τη σκαλα.Στην εισοδο της ειπε''Μην στεναχωριεσε''
Εκεινη δεν του απαντησε.Της ανοιξε τη πορτα κι εκεινη βγηκε
εξω.Εκεινος δεν την ακολουθησε.Εκλεισε τη πορτα.Την ειδε
να φευγει.Ανεβηκε στο διαμερισμα.Ειχε αφησει τα τσιγαρα της.
Πηρε ενα και το αναψε.Φαντασθηκε πως θα πηρε ταξι,η' μπο-
ρει να πηρε τον ηλεκτρικο.Μονη στο βαγονι.Μεσα σε αγνωστους
ανθρωπους.Δεν βγηκε απ'το σπιτι.Περιμενε να του τηλεφωνησει.
Δεν τηλεφωνησε,ουτε την αλλη μερα.Ουτε την επομενη.Δεν
του τηλεφωνησε .Ουτε κι αυτος της τηλεφωνησε.Μια μερα,
θα'χε περασει ενας μηνας,την ειδε να περναει στο δρομο
κατω απ'το σπιτι του.Κατεβηκε κατω,δεν την προφθασε.Σαν
να ανοιξε η γη και να την καταπιε.Ενιωσε λυπη.Αργοτερα κα-
ποιος κοινος γνωστος του ειπε,σε μια συζητηση γι'αυτη,πως
τα ειχε φτιαξει με καποιον,νεωτερο της.Και πως στο σπιτι
γινονταν φασαριες.Τοτε την πηρε τηλεφωνο.Το σηκωσε η
κορη της.Την ζητησε,ειπε πως ειναι απο το γραφειο που εργα-
ζεται.Του ειπαν πως ελειπε .Ξαναπηρε.Δεν την βρηκε.Πηρε μετα
απο 20 μερες.Παλι δεν την βρηκε.Καταλαβε,πως ηταν εκει,και
δεν ηθελε να μιλησει.Περασε ο καιρος.Εν τω μεταξυ ειχε κανει
μια καινουργια σχεση.Η γυναικα ηταν πεντε χρονια μικροτερη
του.Τα πηγαιναν καλα.Μια μερα εκεινη τον ρωτησε για εκεινη
κι αν εχει νεα της.Απορησε που την ηξερε.Και την ρωτησε.Εκει-
νη του απαντησε,πως αυτος της ειχε μιλησει γι'αυτην και
μαλιστα πολλες φορες και με λεπτομερειες.Αυτος δεν θυμονταν
να ειχε γινει αυτο.Δεν της το'πε.Εκεινη με διαφορες αφορμες του
μιλουσε για κεινη.Ετσι εμαθε πως χωρισε.Την επιασε ο αντρας της
με αλλον αντρα και το διαζυγιο βγηκε εις βαρος της.Το παιδι το πη-
ρε υπο την κηδεμονια της.Πως ο νεαρος την παρατησε.Εκεινη
τα'φτιαξε με αλλον.Σε μια βδομαδα χωρισε.Εμεινε για καποιο χρο-
νικο διαστημα μονη της και συνδεθηκε μ'εναν συναδελφο του γρα-
φειου της.Την κακομεταχειριζονταν,την ζηλευε παραφορα.Εκεινη
ταυτοχρονα ειχε σχεση και με αλλον.Μετα απο αυτες τις πληροφοριες
την επισκεφθηκε στη δουλεια της.Την πρωτη φορα ελειπε με αδεια
για δυο εβδομαδες.Τη δευτερη φορα ειχε ρεπο.Μετα απο δυο
μηνες την επισκεφθηκε και παλι.Την εστησε απ'εξω απο το
κτιριο που εργαζονταν.Πηγαν να φανε σ'ενα εστιατοριο εκει γυρω
και μετα σ'ενα ξενοδοχειο.Κοιμηθηκαν μαζι.Του ειπε ολα οσα
του ειπε η κοπελα.Ηταν αληθεια.Κανονισαν να συναντηθουν
μετα απο τρεις μερες.Παλι πηγαν στο ιδιο ξενοδοχειο.Αυτο συνε-
χισθηκε .Την αλλη κοπελα δεν την ξαναειδε.Εμαθε πως πηρε μετα-
θεση για αλλη πολη.Την επισκεφθηκε γιατι ενιωθε τυψεις.Της ζητησε
συγνωμη.Του ειπε πως δεν του κρατουσε τιποτα.Αλλωστε του εκμυ-
στηρεφθηκε πως κι αυτη δεν του ηταν πιστη.Οσο καιρο ειχαν σχεση
εβγαινε και με αλλον αντρα.Με τον οποιο ειχε σχεση ακομα.Αυτα που
του ειπε τον εκαναν να υποψιασθει.Γυρισε στην Αθηνα.Εκανε πως δεν
συνεβαινε τιποτα.Την παρακολουθησε.Και διαπιστωσε πως εβγαινε
και με αλλον αντρα,και πως ειχε σμιξει με τον αντρα της,και του το'χε
κρυψει.Καταλαβε το σχεδιο της.Ολα αυτα τα εκανε για να τον εκδικη-
θει.Δεν της φανερωθηκε πως τα ξερει ολα.Συνεχισε μαζι της.Γνωριζε
πως του λεει ψεματα.Αυτος επιτηδες την παρακινουσε,με διαφορους
τροπους την παρασερνε να του λεει ψεματα.Τα ψεματα δεν ξεχωριζαν
πια απο την αληθεια.Αλλα και το αντιστροφο.Η αληθεια δεν ξεχωριζε
απο το ψεμα.Και η αλλη κοπελα του ειχε πει ψεματα.Πως χωρισε με τον
αντρα της,πως πηρε το παιδι,και πως εκανε σχεση μ'εναν νεωτερο
της.Εκεινη του τα βεβαιωσε αυτα.Ομως αυτος δεν την πιστεψε.
Επαψε να την ρωταει.Κι αυτη δεν του ελεγε αληθεια.Η ιστορια τους
πηρε αλλη τροπη.Μη βασιζομενη στη πραγματικοτητα δεν υπηρχε
καμια ,μα καμια,περιπτωση να χωρισουν.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΥΜΒΑΝΤΟΣ
.
Περασμενα μεσανυχτα.Μια γυναικα,περιπου 30 χρονων,καθεται
στο σαλονι σ'ενα καναπε και ξεφυλλιζει ενα περιοδικο.Τα φωτα
ειναι χαμηλωμενα.Ο χωρος επιπλωμενος μοντερνα.Η τηλεοραση
ειναι ανοιχτη με χαμηλωμενη τη φωνη.Το κινητο τηλεφωνο στο
τραπεζακι μπροστα απ'τον καναπε που καθεται η γυναικα χτυπα-
ει.Ισα που ακουγεται ο ηχος του.Η γυναικα πεταει το περιοδικο
διπλα της και σηκωνει γρηγορα το κινητο.Μιλα σιγανα :''Εμπρος''.
Ακουει.''Εσυ;''λεει σιγανα.Κοιταζει ανησυχα προς την εσωτερικη
πορτα.''Περιμενε''λεει,ισα που ακουγεται η φωνη της.Ησυχια.''Δεν
ειναι τιποτα.Ενταξει''.Ακουει.Ο αλλος μιλαει αρκετη ωρα.''Δεν μπο-
ρω.Ειναι πολυ δυσκολο για μενα''λεει η γυναικα.Ακουει.Μετα απο
λιγο.''Γιατι;''Ακουει.''Πως μπορεις;''.Ακουει.''Περιμενε'',Περιμενε'',
φωναζει δυνατοτερα.''Δεν μ'ενδιαφερει ας μ'ακουσουν.Περιμενε''
''Περιμενε.Μια στιγμη.Για λιγο.Περιμενε''φωναζει δυνατα.Ουρλια-
ζει.''Περιμενε.Σε παρακαλω.Περιμενε'',ο αλλος κλεινει,εκλεισε το
τηλεφωνο,βουβο,ακουγεται θορυβος περα απ'την εσωτερικη πορ-
τα ,ακουγεται κλαμα μικρου παιδιου,αναβει το φως στο χωλ,
ακουγεται μια αντρικη φωνη,ισα που προλαβε να κρυψει το κινη-
το πισω της,εμφανιζεται ο αντρας στο ανοιγμα της πορτας,τρεχει
κοντα της,''Τι επαθες,γιατι φωναζεις;'',καθεται διπλα της,την
αγκαλιαζει τρυφερα απ'τους ωμους.,την τραβαει κοντα του.
''Δεν ειναι τιποτα.Απλα νυσταξα και κοιμηθηκα,ειδα εναν εφιαλ-
τη και τρομαξα.Μην ανησυχεις''του ειπε χωρις να τον κοιταξει.
Ο αντρας της χαιδεψε τα μαλλια και τη φιλησε στο μαγουλο.''Ελα.
Ηρεμησε.Παμε στο κρεβατι να ξαπλωσεις'' ''Πηγαινε.Θα ερθω σε
λιγο.Μην ανησυχεις.Θα μου περασει.Πηγαινε να δεις το παιδι μη-
πως ξυπνησε.'',ο αντρας σηκωθηκε,βγηκε απο την πορτα,το φως
στο χωλ δεν εσβησε,ακουστηκε μια πορτα ν'ανοιγει,επειτα απο
λιγο να κλεινει,ησυχια,το φως στο χωλ αναμενο,η γυναικα στον
καναπε ακινητη,κοιταζει αδιαφορα και αφηρημενα,βουβα νιωθει
πως τιποτα δεν την ενδιαφερει,ολα χαθηκαν διαλυθηκαν,τιποτα
δεν υπαρχει για να πιαστει,αδειασε ο κοσμος γυρο της ,ενα απε-
ραντο κενο.
.
.
.Η  ΛΟΥΟΜΕΝΗ
.
πολυς κοσμος εκεινη την ωρα,1 η ωρα μετα το μεσημερι,
στη πλαζ,καυτος αερας,την περιμενε να ερθει,παντα ερχον-
ταν την ιδια ακριβως ωρα,και καθονταν στην ιδια θεση,πε-
ριπου στο μεσο,τρια περιπου μετρα απο την ακτη εκει που
σκαει το κυμα,δεν πηγαινε να καθησει στον ισκιο της μεγα-
λης ομπρελας διπλα,αλλωστε αυτη ηταν παντα κατειλημενη
απο νεαρους και νεαρες κοπελες,συνεχη γελια,αδιακοπες
συνομιλιες στα κινητα,ακουμπουσε τη τσαντα πανω στην
αμμο,εβγαζε τη πετσετα με γαλαζιο χρωμα με τον ηλιο
μεγαλο κιτρινο ζωγραφισμενο και με δυο καραβακια με ασ-
πρα πανια στο κεντρο της,,στις τεσσερις ακρες για να μην
την σηκωσει ο αερας εβαζε πανω χαλικια,επειτα καθονταν
πανω στη πετσετα,η φουστα της τραβιονταν πανω απο
τα γονατα,τα ποδια της ηταν ασπρα,δεν τα ειχε μαυρισει ο
ηλιος ακομα,την ειδε ν'ανοιγει τη τσαντα της,απο κει μεσα
εβγαλε ενα καθρεφτακι και κοιταξε για λιγο το προσωπο της,
επειτα μαζεψε τα μαλλια της και τα εδεσε ψηλα με μια κιτρι-
νη κορδελα,τραβηξε τη φουστα της μπροστα προς τα κατω
να βγει απο τα ποδια της,ανασηκωνοντας ελαφρα το σωμα
της ,με εναρμονισμενες κινησεις ποδιων χεριων και σωματος
η φουστα βγηκε,τη διπλωσε και την εβαλε αριστερα της,
υστερα σηκωσε τα χερια της πανω απ'το κεφαλι και εβγαλε
τη μπλουζα της τραβοντας την,τη διπλωσε και την εβαλε
πανω στη φουστα της,φορουσε ενα ανοικτο κιτρινο
ολοσωμο μαγιο,ηταν σχετικα ευσωμη,αλλα το σωμα της
ηταν καλοσχηματισμενο,απο τη τσαντα στα δεξια της πηρε
το αντηλιακο ,το ανοιξε και αδειασε πιεζοντας το κρεμα
στη παλαμη του δεξιου χεριου,την απλωσε αρχιζοντας απο
το δεξι ποδι απο το πελμα χαμηλα,με κυκλικες κινησεις
των δαχτυλων,μεχρι τη κνημη πανω,συνεχισε με το αλλο
ποδι.επειτα εβαλε λαδι στους μηρους με τη σειρα,ακολου-
θησαν οι δυο ωμοι,τα μπρατσα,το στηθος μπροστα,ο λαιμος
μπροστα και πισω στη πλατη,οσο μπορουσαν να φτασουν τα
χερια της,επειτα απλωσε τη κρεμα στο προσωπο,στο σαγονι
κατω,στα μαγουλα διπλα,στο μετωπο πανω,οταν τελειωσε
εκλεισε το αντηλιακο και το εβαλε μεσα στη τσαντα,την ειδε,
απο το μερος που καθονταν λιγα μετρα πιο περα και πισω
της,να στηριζει τα χερια της ευθεια κατω συριζα στο κορμι
της,να τεντωνει μπροστα τα ποδια της ισια ελαχιστα ανοιχτα
και να γερνει τον κορμο της ελαφρα προς τα πισω,σε αμβλεια
γωνια περιπου 120 μοιρων,κλινοντας και το κεφαλι της
προς τα πισω ευθεια στην ιδια κατευθυνση,να κλεινει τα μα-
τια της και να αφηνεται στη ζεστη και στη λαμψη του ηλιου,
αγνοωντας πως κανενας αλλος ,εκτος απο εκεινον τον ανθρωπο,
στη ζωη της μεχρι τωρα δεν την εχει παρατηρησει με τοση
σχολαστικοτητα και τετοια μεγαλη ακριβεια ολες τις προη-
γουμενες μερες,και αυτη τη σημερινη μερα 1 και μιση μετα
το μεσημερι,αλλα και τις επομενες μερες μεχρι να τελειωσει
τα μπανια της
.
.
Η ΕΡΕΥΝΑ
.
Ακριβως 12 η ωρα το μεσημερι χτυπησε
η πορτα στο γραφειο του.Πιεσε το κουμπι
και ανοιξε την πορτα.Ο επισκεπτης ηταν
ενας αντρας 35 χρονων περιπου ψηλος αδυ-
νατος.Συστηθηκε,ειπε το ονομα του.Ειχαν
ορισει ραντεβου γι'αυτη την ωρα απο την
προηγουμενη μερα.Σηκωθηκε και τον χαιρε-
τησε.Του εδειξε μια καρεκλα να καθησει.Ο
αλλος καθησε και χωρις να καθυστερησει
του ειπε την υποθεση του.
Υποψιαζονταν πως η γυναικα του ειχε εραστη.
Του ανεθετε την ερευνα.Να την παρακολουθη-
σει και να του προσκομισει ατρανταχτες αποδει-
ξεις της ενοχης της.Θα πληρωνε πολυ καλα γι'αυ-
το,οτι ποσο του ζητουσε.
Εδωσε τις απαραιτητες πληροφοριες,διευθυν-
ση σπιτιου,το μερος και τον χωρο που εργαζε-
ται η γυναικα,το αντικειμενο της εργασιας της,
το καθημερινο δρομολογιο της,τα χομπι της,
τις αγαπημενες ασχολιες και τα ενδιαφεροντα
της πολιτικα,κοινωνικα,θρησκευτικα,επισης
του εδωσε τα ονοματα φιλων ,συγγενων,συνερ-
γατων και τις διευθυνσεις των.Εκεινος σημειω-
σε ολες τις πληροφοριες.Τελειωνοντας ο αλλος
σηκωθηκε να φυγει,αφηνοντας καποια χρηματα
προκαταβολη πανω στο γραφειο και μια φωτο-
γραφια.
Ο αντρας εφυγε.Πηρε τα χρηματα,δεν τα μετρη-
σε,ανοιξε το συρταρι του γραφειο του και τα πε-
ταξε μεσα.Υστερα ειδε τη φωτογραφια της γυναι-
κας και την πηρε στα χερια του.Την κοιταξε.Στην
φωτογραφια ηταν μια νεα γυναικα,φαινονταν απο
τη μεση και πανω,κατα τα τρια τεταρτα γυρισμενη
προς τον φακο.Ποζαρε με καποια γυναικεια κοκκε-
ταρια.Ομορφη γυναικα,ηλικια κατω απο 30 χρονων.
Την αφησε κατω.Την ξαναπηρε και την ξανακοιτα-
ξε.
Σκεφτηκε πως ισως ηταν συμπτωση,να'ρθει σ'αυτον
ο αντρας της και να του ζητησει πληροφοριες γι'αυ-
την.Του φανηκε πολυ παραξενο να ειναι συμπτωση.
Πιο πιθανοτερο του φανηκε να τα ξερει ολα,η'τουλα-
χιστον ενα σημαντικο μερος να γνωριζε.Η' μονος του
να τα ανακαλυψε,η' να του τα μαρτυρησε,με τον αλ-
φα η' βητα τροπο,η γυναικα.Αλλα γιατι αυτη δεν του
αποκαλυψε τιποτα;Χθες ειχαν συναντηθει στο δια-
μερισματακι που πηγαιναν κρυφα.Δεν του φανηκε
να ειναι ανησυχη,ουτε εδειχνε να την απασχολουσε
κατι.Επειτα,σκεφτηκε,αν ειχε μαρτυρησει,ο αντρας
της δεν θα το ρισκαρε να ερθει σ'αυτον,απο τη στιγ-
μη που θα υποπτευονταν πως θα ηξερε αυτο που
εκεινος ηξερε.Στην περιπτωση που ειναι απλη συμ-
πτωση θα βρει τροπο να τον πεισει πως τιποτα δεν
συμβαινει και πως λαθος υποψιασθηκε οτι εχει ε-
ραστη η γυναικα.Αν ομως οντως ξερει τοτε τα
πραγματα μπερδευονται πολυ.Θα πρεπει να τον συ-
νανταει τακτικα,να κανει παρεα μαζι του,να βρει
τροπο να ενεργησει.Και απο τη μειονεκτικη θεση
του παρατηρουμενου να καταφερει να παρει τη
θεση του παρατηρητη,του πανοπτη,να ελεγχει ολες
τις κινησεις του αλλου αντρα και να τις καθοριζει,
να τις προσανατολιζει προς τα εκει που αυτος θε-
λει.
Ο αλλος την επομενη μερα στις 11:30 το πρωι τον
πηρε στο τηλεφωνο να μαθει αν κατι βρηκε στην
ερευνα του για την υποθεση του.Του απαντησε πως
εχει νεα και να συναντηθουν σε μιση ωρα,σε ενα
καφε στο κεντρο της πολης,του ειπε το ονομα του
καφε και τη θεση του.
Εκεινος παραγγειλε εσπρεσο καφε και ο αλλος κρυα
μπυρα.Πινοντας τον καφε του ειπε καποιες αοριστιες.
Ο αλλος τον ακουγε,η' τουλαχιστον προσποιουνταν
πως τον ακουγε,προσεκτικα.Παρατηρησε το προσω-
πο του.Ανεκφραστο.Εκεινος τον ρωτησε για την γυ-
ναικα,αν κατι ειχε καταλαβει.Οχι του ειπε,τιποτα δεν
ειχε καταλαβει,κρυβονταν καλα.
Την αλλη μερα παλι την ιδια ωρα ακριβως,ισως ηθε-
λε να δειξει πως ενεργει με σχεδιο,το ξαναπηρε τηλε-
φωνο.Συναντηθηκαν στο ιδιο καφε.Του ειπε χωρις
προλογο.για να τον αιφνιδιασει,πως η γυναικα του
εχει εραστη και του εδωσε τη φωτογραφια του.Ο αλ-
λος την κοιταξε πολυ ωρα.Με ανεκφραστο προσωπο.
Χωρις να πει τιποτα,να κανει καποιο σχολιο του την
εδωσε πισω.Του ειπε πως μπορουσε να την κρατησει
αν ηθελε.Ο αλλος του απαντησε πως δεν χρειαζεται
να την κρατησει.Μετα απο αυτο χωρισαν.
Την γυναικα την συναντησε το απογευμα.Απο ερω-
τησεις που τις εκανε διαπιστωσε πως αγνοουσε αυ-
τα που ειχαν συμβει.
Την επομενη μερα ακριβως την ιδια ωρα συναντηθη-
καν παλι στο ιδιο μερος.Ο αντρας του ειπε πως εκανε
λαθος.Ο αντρας που του εδειξε στην φωτογραφια η-
ταν ο αντρας της και οχι ο εραστης της.Κατι στο υφος
των λογων του του εδωσε την εντυπωση πως τον κοροι-
δευε.Ο αντρας της δεν ηταν αυτος;Η φωτογραφια
του εραστη της γυναικας του που του εδωσε να δει
χθες ηταν η δικια του φωτογραφια.Δεν του ειπε τιποτα.
Χωρισαν.
Την αλλη μερα το πρωι του εφεραν απο τη τραπεζα
μια επιταγη με αποδεκτη το ονομα του σε διαταγη
του αλλου αντρα με σημειωμενο το υπολοιπο ποσο
της πληρωμης της συμφωνηθησης ερευνας,πληρω-
τεα αμεσα.
Τις επομενες τρεις μερες ο αλλος αντρας δεν τον
ξαναπηρε στο τηλεφωνο.
Θελησε να επικοινωνισει με τη γυναικα και να συνα-
ντηθει μαζι της.Αδυνατο,δεν την βρηκε πουθενα.Το
τηλεφωνο ειτεχτυπουσε και δεν το σηκωνε σαν μην
το ειχε κοντα της η' να το ειχε παρατησει καπου,ειτε
ηταν βουβο σαν να ηταν απενεργοποιημενο ,κλειστο,
η' να μην επιανε σημα.
Την τεταρτη μερα λιγο πριν τις 10 το πρωι ελαβε
μ'ενα κουριερ ενα γραμμα.Αποστολεας εκεινος
ο αντρας.Το ανοιξε αμεσως.Εγραφε πως αποφασι-
σαν με τη γυναικα να φυγουν απο αυτη τη πολη
και να πανε σε αλλη να μεινουν,-την οποια δεν ονο-
ματισε-,πως τη συγχωρει για ολα,εκεινον δε τον ευχα-
ριστει πολυ και του ειναι βαθεια ευγνωμων για την
πληρη ερευνα του.
Πεταξε το γραμμα πανω στο τραπεζι.Ειδε τη φωτο-
γραφια της γυναικας.Την πηρε στα χερια του και
την κοιταξε.Δεν την γνωρισε.Σαν να σβηστηκε η
μνημη,δεν του θυμιζε τιποτα.
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
.
Γνωρισθηκαν στο facebook .Ειδε τη φωτογραφια της
στους φιλους μιας φιλης του στο facebook,ειδε το προ-
φιλ της,τις φωτογραφιες της,τον τοιχο της και της εκα-
νε αιτημα ''Προσθηκη στους φιλους''.Μετα απο λιγο δε-
χτηκε το αιτημα του και τον ''επιβεβαιωσε ως φιλο''.
Απο τοτε την παρακολουθουσε συνεχεια,εκανε like στις
αναρτησεις στο τοιχο της,ποτε δεν εκανε σχολια.Το ιδιο
και εκεινη του εκανε like.Πολλα,τα περισσοτερα,στον
τοιχο του,βιντεα,κειμενα,φωτογραφιες τα ανεβαζε για
εκεινη.
Μια μερα την ειδε στις Συνομιλιες,πατησε στο ονομα της
και εγραψε:''ti kanis?'',πατησε enter,περιμενε,ειδε is typing,
εμφανισθηκε:''kala,efxaristo'',της απαντησε:''θελω να σε
δω''',του εγραψε:''ke gw thelw ,που;'',χαρηκε,της εγραψε
αμεσως:''θα'ρθω να σε βρω'',ειδε:''pou tha rtheis,ποτε;'',
της εγραψε γρηγορα:''αυριο θα ερθω,να συναντηθουμε'',
εκεινη is typing,εμφανισθηκε:''πως θα συνενοηθουμε;'',
της απαντησε:''ΟΤΑΝ Φτασω θα σου στειλω μηνυμα.
ΟΚ?''.περιμενε λιγο,απαντησε;'ok!'',εγραψε;''avrio loipon
na perimeneis,prin to μεσημερι'',και εκλεισε την Συνομι-
λια,εκλεισε και το facebook και ηταν offline για ολη την
υπολοιπη μερα.
Την αλλη μερα εφτασε στην πολη που εμενε εκεινη και
δουλευε πριν το μεσημερι.Η μερα ηταν ζεστη.Το αυτοκι-
νητο το αφησε σε καποιο parking στο κεντρο της πολης.
Διαλεξε μια καφετερια στην κεντρικη πλατεια,προς την
πλευρα της ανατολικα,καθησε σε ενα τραπεζι εξω,περι-
που στο κεντρο.Ηρθε η γκαρσονα,μια νεαρη κοπελα,της
ειπε να ερθει σε λιγο,περιμενει παρεα.Της ζητησε τον κω-
δικο του internet του καφε,του τον ειπε και τον εγραψε
σ'ενα χαρτακι.Την ευχαριστησε και η γκαρσονα εφυγε.
Εβγαλε απο τη τσαντα το laptop,το εβαλε στο τραπεζι και
το ανοιξε.Πατησε για συνδεση,εντοποπισε το δικτυο,πλη-
κτρολογησε τον κωδικο,και η συνδεση ενεργοποιηθηκε.
Ανοιξε το Google και στα αγαπημενα πατησε τη σελιδα
του facebook,ανοιξε στο προφιλ του,πατησε στην Συνο-
μιλια,την βρηκε ηταν online,εγραψε:''Καλημερα,ηρθα,
ειμαι στην κεντρικη πλατεια,στην καφετερια[εγραψε το
ονομα της καφετεριας],ανατολικα.Οποτε μπορεις ελα.
Θα περιμενω.'',ειδε is typing.και εμφανισθηκε:''Ερχομαι
αμεσως.Ειμαι στο σπιτι,εχω αδεια.Σε εικοσι λεπτα περι-
που θα ειμαι εκει.Καλημερα.''
Εκλεισε το computer και την περιμενε.Κοιτουσε προς
τη πλατεια.Πολυς κοσμος εκεινη την ωρα την διεσχιζε.
Ηταν συμπαθητικη και προσεγμενη.Με πρασινο,δεντρα
και παρτερια με λουλουδια.Ενιωθε ηρεμος.
Λιγοστοι ανθρωποι γυρω του στα τραπεζια της καφετερι-
ας.
Κοιταξε το ρολοι στο κινητο του,ειχαν περασει τα εικο-
σι λεπτα.Εκλεισε το κινητο.Ταυτοχρονα ακουσε απο
πισω του μια γυναικεια φωνη:''Γεια'',γυρισε το κεφαλι,
την ειδε,την γνωρισε αμεσως,εκεινη περασε μπροστα του
και καθησε απεναντι του.Την κοιταξε,ηταν πολυ πιο ομορ-
φη απ'οτι φαινονταν στη φωτογραφια του facebook.
''Καλως ηρθες'' του ειπε και χαμογελασε.Το χαμογελο της
ηταν γλυκο και το προσωπο της φωτεινο.Της χαμογελασε κι
εκεινος.''Ευχαριστω πολυ''της ειπε.''Εγω ευχαριστω,που ηρθες
απο τοσο μακρια να με δεις'' του απαντησε και τον κοιταξε στα
ματια.Τα ματια της ηταν ομορφα και γελαστα.
Ηρθε η γκαρσονα.Εκεινος της ειπε τι θελει.Εκεινη παραγγει-
λε χυμο φρουτων κοκτειλ.Εκεινος ενα εσπρεσσο.Η γκαρσο-
να εφυγε.Τον ρωτησε αν εκανε καλο ταξιδι.''Πολυ ωραια
διαδρομη.Μου αρεσε'',απαντησε,και προσθεσε:''like''.Εκει-
νη ξεσπασε σ'ενα αυθορμητο γελιο,πολυ γλυκο.Της ειπε
πως του αρεσει πολυ το χαμογελο της.Εκεινη τον κοιταξε
στα ματια.Την κοιταξε κι εκεινος.''Like?''του ειπε.Τοτε ηταν
εκεινος που ξεσπασε αυθορμητα σε γελιο.
Τον διεκοψε η γκαρσονα.Πρωτα σερβιρε σ'εκεινη τον χυμο
φρουτων κι επειτα σ'εκεινον τον εσπρεσσο.Τους ευχηθηκε
''στην υγεια σας '' και εφυγε.
Εκεινη σηκωσε το ποτηρι και του ευχηθηκε:''Υγεια''.Εκεινος
της ανταπεδωσε:''Στην Υγεια σου''.
Την ειδε που εφερε το καλαμακι στα χειλη της..Ειχε ομορφα
χειλη.Τον ειδε που την κοιτουσε.Χαμογελασε.''Θελεις να δο-
κιμασεις;Ειναι πολυ ομορφος!''.Χαμογελασε και την ευχαρι-
στησε.
Επειτα μιλησαν.Πρωτα μιλησε εκεινη,του ειπε γενικα για τη
ζωη της ,αλλα και λεπτομερειες.Μιλουσε ομορφα,του αρεσε
η φωνη της.Ενιωθε ευτυχια.Του ειπε για τη δουλεια της,για
τα ονειρα της,για τους γονεις της,για τη ζωη της στην πολη,
για τα ενδιαφεροντα της.,για τις προσδοκιες και τις αποητευ-
σεις της,για τις ανησυχιες της.Του ειπε πολλα.Κι εκεινος την
ακουγε με μεγαλη προσοχη και δεν την διεκοπτε.Παρατη-
ρουσε τις γλυκες εκφρασεις του προσωπου της καθως του μι-
λουσε,τα ματια της,τις κινησεις των χεριων της με τις οποιες
συνοδευε τα λογια της,και τα χειλη της σε καθε λεξη που προ-
φερε.
Επειτα μιλησε εκεινος.Ειπε για ολη τη ζωη του.
Οταν τελειωσε εκεινη τον κοιταξε πολλη ωρα στα ματια.Επει-
τα απλωσε το δεξι χερι της προς το μερος του, ζητησε το
δικο του χερι και του ειπε:''Χαιρομαι πολυ που σε γνωρισα'',
εκεινος της επιασε το χερι,το κρατησε σφιχτα στο δικο του
χερι,την κοιταξε στα ματια και της ειπε:''Κι εγω χαρηκα πολυ
που σε γνωρισα''.
Η ωρα ειχε περασει.Φωναξε τη γκορσονα.Πληρωσε.Σηκω-
θηκαν να φυγουν.Προχωρησαν στην πλατεια.Σταθηκαν
απεναντι ο ενας απ'τον αλλον.Τα χερια τους πιαστηκαν
σφιχτα.Κοιταχτηκαν στα ματια.Τα χερια ανοιξαν κι εκεινη
εφυγε.Εκεινος ακινητος την εβλεπε να απομακρυνεται.Μια
δυο φορες γυρισε προς τα πισω και σηκωνοντας το χερι της
τον χαιρετησε.Κι επειτα χαθηκε στο βαθος της πλατειας
δυτικα μεσα στους αλλους ανθρωπους και στον θορυβο της
πολης .Οταν πια δεν την εβλεπε τοτε κινηθηκε.Κοιταξε το
χερι του που επιασε το χερι της.
Πηγε στο παρκινγκ.Πληρωσε και πηρε το αυτοκινητο.Οταν
γυρισε σπιτι του ηταν νυχτα λιγο πριν τα μεσανυχτα.Κοιμη-
θηκε.
Την αλλη μερα ανοιξε τον υπολογιστη,μπηκε στο facebook
στο προφιλ του,πατησε στους φιλους του,βρηκε το ονομα
της ,το πατησε ,ανοιξε το προφιλ της,και στην αριστερη
στηλη επελεξε ''Διαγραφη φιλου''.Και πατησε.Ανοιξε παρα-
θυρο.Remove as a friend ?εγραφε πανω στο ορθογωνιο,και
κατω εγραφε:''Διαγραφη απο του Φιλους'' ασπρα γραμματα
σε γαλαζιο φοντο και κολλητα διπλα εγραφε:''Ακυρω-
ση''.Πατησε:''Διαγραφη απο τους Φιλους''
.
.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΡΗΜΟΥ
.
Μεσα σε δεκα χρονια εκανε τα δυο παιδια
της.Πρωτα μια κορη,τωρα 8 χρονων,και με-
τα απο 3 χρονια ενα γιο,τωρα 5 χρονων.Παν-
τρευτηκε απο ερωτα.Γρηγορα της περασε.
Ξυπναγε τη νυχτα κι εβλεπε διπλα της να
κοιμαται πολυ κοντα της ενας αγνωστος.Ση-
κωνονταν πηγαινε στο δωματιο των παιδιων
και κοιμονταν εκει.Εκεινος πριν παει στη δου-
λεια την ξυπναγε,εκεινη του ελεγε παντα
την ιδια δικαιολογια.Ο μικρος,η' η μικρη,
ενιωσε ανησυχια,ξυπνησε μεσα στη νυχτα,
εκλαψε,την φωναξε κι ετρεξε στο δωματιο
τους να τα καθησυχασει και να κοιμηθει μαζι
τους.
Δεν ηθελε να κανει καποια ερωτικη σχεση.Αν
και ευκαιριες υπηρχαν πολλες.Ηταν ομορφη
γυναικα.Για εκεινον αδιαφορουσε.Σε μια δεξι-
ωση,που διοργανωσαν απο τη δουλεια του,
μια ξανθη,εντυπωσιακη γυναικα,συναδελφος
του,μισομεθυσμενη,τον ειχε ξεμοναχιασει σε
μια γωνια,ορθιοι με ποτα στα χερια,συνεχη
πνιχτα γελακια η γυναικα και αγγιγματα στο
σωμα.Απο τη θεση που ηταν τους κοιτουσε,
σαν αμετοχος θεατης καποιας θεατρικης παρα-
στασης.Δεν ενιωθε τιποτα.
Στο δρομο της ειπε κατι δικαιολογιες για το
συμβαν.Χωρις να τον ρωτησει.Επρεπε να'ναι
ευγενικος μαζι της,γιατι ηταν η ερωμενη του
διευθυντη,κι ειχε μεγαλη δυναμη και τεραστια
επιρροη πανω του.Εκεινη ηταν διαζευγμενη κι
εκεινος παντρεμενος με τρια παιδια.Η γυναικα
του ηταν αξιολογος ανθρωπος.Δεν απαντησε.Ειπε
πως ειχε πονοκεφαλο,ισως να εφταιγε το ποτο.
.
.
ΑΠΟΧΡΩΣΗ
.
Ηταν σ'ενα κεντρικο καφε.Ελαχιστοι πελατες.
Ειχε μιση ωρα εκει.Επινε εσπρεσσο.Μετα απο
λιγο ηρθε.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλε
κρυα μπυρα.Εβγαλε τα τσιγαρα της να καπνι-
σει.Του ειπε πως δεν ειχε χρονο.Ποτε δεν ειχε
χρονο,σκεφθηκε.Σαν να καταλαβε,του επιασε το
χερι,το χαιδεψε για λιγο και του χαμογελασε.Τρα-
βηξε το χερι του.Ξαναγεμισε το ποτηρι της με
το υπολοιπο της μπυρας.Την ειδε να πινει.Η μπυ-
ρα σωνονταν.Η ωρα περνουσε.Σε λιγο θα εφευγε.
Του ειπε,αυριο παλι,την ιδια ωρα.Της απαντησε
αμεσως.Αυριο θα λειπει.Τον κοιταξε με απορια.
Που θα παει;Ταξιδι.Ρωτησε.Της ειπε που.Ρωτησε,
γιατι;.Της ειπε.Ποσες μερες;ρωτησε.Μια εβδομα-
δα,απαντησε.Φανηκε να στεναχωρηθηκε.Επειτα
τον κοιταξε και χαμογελουσε.Του ευχηθηκε καλα
να περασει.Μεσα της ηξερε πως της ελεγε ψεματα.
.
.
ΣΕ ΕΛΙΚΑ
.
Μετα απο πολυ καιρο την ειδε.Πηγε στο μερος
που δουλευε.Οταν τον ειδε ετρεξε κοντα του.Ηταν
ομορφη οπως τοτε.Τον αγκαλιασε.Του ειπε τι κα-
νει;Της ειπε,καλα ειναι.Δεν προλαβαν να πουν περισ-
σοτερα,ενας πελατης τη φωναξε.Πηγε προς το με-
ρος του να τον εξυπηρετησει.Του ειπε να την περι-
μενει οταν σχολασει απ'τη δουλεια,στις 3 η ωρα.
Εφυγε.Πηγε στη πολη και περιπλανηθηκε.
Λιγο πριν της 3 ηταν εξω απο τη δουλεια της και
την περιμενε.Βγηκε εξω,λιγο μετα τις 3.Ειχε αλλα-
ξει ρουχα,δεν φορουσε τη στολη της δουλειας.
Ακολουθησε το αυτοκινητο της.Εστριψε παρα-
λιακα.Σταματησε σ'ενα καφε.Παρκαρε πρωτος
και πηγε και καθησε,εξω.Μετα απο λιγο ηρθε
κι εκεινη.Καθισε απεναντι του.Παραγγειλαν να
πιουν.Καφε εσπρεσσο εκεινος,ενα χυμο πορτο-
καλι εκεινη.Ηταν χαμογελαστη και πολυ ευτυ-
χισμενη.Τον ειχε ξαναδει.Ετσι του ειπε.
Του ειπε τι ειχε κανει.Τιποτα σημαντικο.Για
αρκετη ωρα δεν μιλουσε.Ενιωθε τη παρουσια
της.Οπως τοτε.Του ζητησε να της τηλεφωναει,
της το υποσχεθηκε.
.
.
ΑΣΥΜΠΤΩΤΑ [1]
.
Τον κοιταξε,απο το πλαι,αριστερο προφιλ,καπνιζε,ενας
αγνωστος,
εκεινος με την ακρη του ματιου του,αριστερα,την ειδε
που τον κοιταξε,εφερε το τσιγαρο ατα χειλη του,ηξερε
τι σκεφτονταν,πως του ηταν ολοκληρωτικα μια αγνωστη,
εδω και δυο χρονια.
Του ειπε αν θελει κατι αλλο να φαει,κουνησε το κεφαλι του
αρνητικα,της ζητησε μπυρα,του ειπε πως δεν εχει αλλη στο
ψυγειο,αυτη ηταν η τελευταια,τις αλλες τις ειχαν πιει χθες
το βραδυ,της ειπε πως σε λιγο θα φυγει,δεν τον ρωτησε που
θα παει,δεν την εννοιαζε,εκεινος δεν της ειπε,ηξερε πως
δεν την εννοιαζε,τα πραγματα του θα τα επαιρνε αργοτερα,
θα εστελνε καποιο γραφειο μεταφορων αυτες τις μερες να
τα φορτωσουν,δεν της το ειπε,ουτε κι εκεινη τον ρωτησε να μα-
θει,τελειωσε το τσιγαρο του,σηκωθηκε,εκεινη δεν σηκωθηκε
απ'το τραπεζι,δεν τον κοιτουσε,τον ακουσε που ειπε:''φευγω'',
δεν του απαντησε,ακουσε την εξωπορτα να ανοιγει και να
κλεινει,κι επειτα τα βηματα του σιγα-σιγα να σβηνουν.
.
.
ΑΣΥΜΠΤΩΤΑ [2]
.
εσωτερικο[1]:εσωτερικο γραφειου,αδειο,
αριστερα κλειστο παραθυρο ανατολικα.
εσωτερικο[2]:εσωτερικο γραφειου,αδειο,
αριστερα κλειστο παραθυρο δυτικα,
το τηλεφωνο χτυπαει,επειτα σταματαει.
εσωτερικο[3]:εσωτερικο γραφειου,αριστερα κλειστο παραθυρο
ανατολικα,ο αντρας στο γραφειο κατεβαζει το ακουστικο του
τηλεφωνου.,σηκωνεται και πηγαινει στο παραθυρο,το ανοιγει,
κοιταζει εξω,το κλεινει και πηγαινει παλι στο γραφειο,καθεται,
σηκωνει το ακουστικο του τηλεφωνου και σχηματιζει εναν αριθ-
μο,απο την αλλη μερια κανεις δεν απανταει,το αφηνει να χτυ-
παει,περιμενει,τιποτα,το κλεινει.
εσωτερικο[4]:εσωτερικο γραφειου,αριστερα κλειστο παραθυρο
δυτικα,το τηλεφωνο χτυπαει,η εξωτερικη πορτα του γραφειου
ανοιγει και μπαινει μεσα τρεχοντας μια νεαρη γυναικα και χωρις
να κλεισει την πορτα πισω της κατευθυνεται γρηγορα στο γραφειο,
σηκωνει το τηλεφωνο,λεει:''εμπρος,εμπρος'',δεν απανταει κανεις,το
τηλεφωνο εκλεισε,κατεβαζει το ακουστικο,περιμενει,δεν χτυπαει,
πηγαινει στο παραθυρο,το ανοιγει,κοιταζει εξω,ακουγεται ο θορυβος
της πολης,κλεινει το παραθυρο,το αδειο δωματιο την κλεινει στη
σιωπη του.
.
.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
.
.
Περπατουσε σε κεντρικο δρομο της πολης.Ενα
μεγαλο πληθος ανθρωπων κυκλοφορουσε σαν
πλαστα νομισματα.Κι ας ειχε η συναλλαγη μια
επιφαση νομιμοτητας.Στο βαθος των πραγματων
επικρατουσε το νοθο.Σκεφτηκε πως και ο ιδιος
δεν ξεφευγε απο τον κανονα.Τεραστια η ισχυς του.
Μετα απο καποιους δρομους εφτασε στην Αιολου.
Κοσμος ψωνιζε στα εμπορικα καταστηματα.Κοιτα-
ξε το ρολοι του.11:22.Ειχε ξεχασθει στις σκεψεις του
και δεν πηρε εφημεριδα.Προχωρησε.Ειχε χρονο μεχρι
της 12.Σ' ενα περιπτερο πηρε μια πολιτικη εφημεριδα
κι ενα περιοδικο ποικιλης υλης.Περιπλανηθηκε ασκοπα,
μπηκε στη Βαρβακειο Αγορα,στις στοες της,φωνες,θο-
ρυβος αγοροπωλησεων.Επεστρεψε στην Αιολου,μπηκε
στο καφε λιγο πριν τις 12.Την ειδε εκει,συνηθως ερχον-
ταν ακριβως στις 12 ,καθσνταν στην ιδια παντα θεση,
τρια τραπεζια αριστερα απο την εισοδο,στο παραθυρο,
γυρισμενη στο ανοιγμα του.Εμενε περιπου μια ωρα,ποτε
παραπανω η' λιγοτερο.Παραγγελνε εσπρεσσο,καπνιζε
τρια τσιγαρα,το κινητο χτυπουσε 4 φορες,δεν το αηκωνε
αμεσως,ηταν συντομη στην συνομιλια.Απο τη θεση που
καθονταν εκεινος,δυο τραπεζια δεξιοτερα στην ιδια ευθεια
γυρισμενος αντιθετα απ'αυτην προς το εσωτερικο του κα-
φε,την εβλεπε προφιλ,δεν ακουγε τι ελεγε,ηταν και η μου-
σικη δυνατα.Απο το υφος της προσπαθουσε να καταλαβει.
Μια ψορα την ειδε στην αρχη ενος τηλεφωνου να απαν-
ταει θυμωμενα,επειτα ειρωνικα και στο τελος ξεσπασε
σ'ενα συντομο γελιο.Ποτε δεν επερνε αυτη τηλεφωνο,
παντα την επερναν,συνηθως την ιδια ωρα μ'ενα λεπτο
διαφορα πανω κατω.Ολη την αλλη ωρα καθονταν σχεδον
ακινητη.Ηταν νεα γυναικα ,ομορφη,περιπου τριαντα χρο-
νων.Καλοντυμενη ,ποτε δεν φορουσε τα ιδια ρουχα,παντα
ομως ειχε την ιδια κομμωση.Απλη καθολου εξεζετημενη.
Απο την προηγουμενη μερα του ειχε κολλησει μια εμμονη
ιδεα,μια υποθεση:πως ισως η γυναικα ηταν ηθοποιος ,και
πως ολα αυτα ηταν μια παρασταση,μια πρεφορμανς,με σκη-
νη το καφε,επιλεγμενο τυχαια,και πιθανους θεατες τους θα-
μωνες του καφε,και τους διερχομενους μπροστα απο το πα-
ραθυρο.Ενας απ'αυτους τους θεατες σιγουρα ηταν αυτος,
ισως και ο μοναδικος.Η συνολικη διαρκεια της παραστασης
ηταν μια ωρα,απο τις 12 ακριβως το μεσημερι εως τη μια.
Παντα τα ιδια συμβαντα,σαν να ακολουθουνταν πιστα κα-
ποιο συγκεκριμενο σεναριο.
Εκεινη τη μερα γυναικα ειχε ερθει πριν τις 12 και εφυγε πριν
την μια,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 5 ακριβως.Γυρισε το κε-
λι προς τα πισω και κοιταξε εξω απο το παραθυρο.Δεν την ει-
δε να περναει μπροστα απο το ανοιγμα του.Απο εκει περνουσε
καθως εφευγε ολες τις προηγουμενες μερες,ενα μηνα,ειχε υπο-
λογισει.Πηγε απο την αλλη πλευρα που δεν εβλεπε.
Την αλλη μερα πηγε στο καφε ,λιγο πριν τις 12,καθισε και
περιμενε.Περασε 12,12 και 5 και δεν ηρθε,περιμενε,κατι ισως
της ετυχε,ενα απροοπτο και καθυστερησε.
Μεχρι την μια δεν ειχε ερθει.Ανησυχησε.Ουτε μεχρι τις 2.
Στις 2:30 εφυγε.
Την αλλη μερα παλι δεν την ειδε.Περιμενε.Καθισε μεχρι
τις 3.Πριν φυγει καλεσε στο τραπεζι του το γκαρσονι και
το ρωτησε αν η κυρια που καθονταν σ'εκεινη τη θεση,εδει-
ξε,ειχε ερθει και ειχε φυγει .Το γκαρσονι τον κοιταξε πα-
ραξενα και του απαντησε,καπως απροθυμα,πως δεν ειχε
ερθει,και ουτε χθες ειχε ερθει στο καφε,τον προλαβε πριν
τον ρωτησει σχετικα.
Εφυγε και αποφασισε να μην ξαναπαει σ'εκεινο το καφε.
.
.ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ
.
1:Εβαλε το κλειδι στη πορτα,το γυρισε δεξια,
ανοιξε η πορτα,μπηκε στο σπιτι,την βρηκε στο
κρεβατι να κοιμαται
.
2:Ειδε μια φωτογραφια της στον τοιχο της,εκει-
νη που ηταν συμμετρα στο δεντρο,δεν σχολια-
σε
.
3:Στη σταση του τρολει πολυς κοσμος,ηρθε το
τρολει,σταματησε,ανοιξε η πορτα,κοσμος ανεβη-
κε και στοιβαχτηκε στο εσωτερικο του
.
4:Μεσημερι στον κηπο,το τραπεζι στρωμενο για
φαγητο,καθοσουν απεναντι,σκεφτηκε
.
5:Νυχτωσε,σιγα-σιγα ο θορυβος αποσυρθηκε,εμει-
νε μονος
.
6:''Την Παρασκευη θα ερθω,να με περιμενεις'',εκλει-
σε το τηλεφωνο,πηρε τα λογια στη τσεπη του παντε-
λονιου του,αυτο ειχε γινει περυσι
.
7:Απο το παραθυρο εβλεπε στο βαθος την οριζοντια
γραμμη της θαλασσας και ενδιαμεσα τις καθετες γραμ-
μες δυο δεντρων,σε πολυ μικρη αποσταση μεταξυ τους,
μετα απο λιγο εκεινη ηρθε με το ποδηλατο
.
8:Μετα απο δυο ωρες εφυγε,στη καρεκλα που καθον-
ταν εμεινε ενα κενα,με τον χρονο μεγαλωσε και βου-
λιαξε στη μνημη
.
9:Την ειδε να χορευει,πανω στο τραπεζι,τσιφτετελι,θυ-
μηθηκε πριν δυο χρονια
.
10:''Απο ανθρωπο σε ανθρωπο αλλαζει η εκφραση των
ματιων ενος ανθρωπου που κοιταζει'',ειπε κι εκεινη το
ακουσε
.
11:Ηταν διπλα του,κοιμονταν,μια αγνωστη γυναικα,
οταν θα ξυπνησει θα ρωτησει το ονομα της
.
12:Συναντηθηκαν,στο απεναντι τραπεζι,μια αγνωστη
γυναικα,ειδε τη βερα στο δαχτυλο του αριστερου χε
ριου της,κουβεντιασαν πολυ ωρα
.
13:Την ειδε τυχαια,20-30 μετρα μπροστα του,καθως
εστριψε σε μια παροδο,επιταχυνε το βημα του να την
σταματησει,την εφτασε,την ιδια στιγμη εκεινη σταμα-
τησε,περασε απεναντι στο πεζοδρομιο,εκει στο ζαχα-
ροπλαστειο καθισε στο τραπεζι μ'εναν αγνωστο ανθρω-
που
.
14:Της τηλεφωνησε ,πρωτη φορα ακουγε τη φωνη της,
το προσωπο της το γνωριζε καλα απο τις φωτογραφιες,
στην αρχη αμηχανα λογια:''τι κανεις;καλα εισαι;'',''καλα,
εσυ;'',''καλα,που εισαι;''
.
.
το ονομα της ηταν Ελενη.
.
ηταν 20 χρονων,δεν καταφερε να μπει σε καποια σχολη,
δουλευε σ'ενα καταστημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,
πονουσαν τα ποδια της απο την πολυωρη ορθοστασια,δεν
ηταν ευκολο να πεισεις τις πελετατισες να ψωνισουν,οση
ευγενεια και διπλωματια να διεθετες,με τις αλλες κοπελες
πωλητριες ειχε καλες σχεσεις,ηταν φιλες,εκαναν παρεα εκτος
δουλειας,πριν μια εβδομαδα περιπου ειχε χωρισει με τον φι-
λο της,επειτα απο μια διχρονη σχεση,το τελευταιο διαστημα
δεν τα πηγαιναν καλα,ολο τσακωνοντουσαν,πολλες φορες για
ασημαντη αφορμη,μεχρι που αποφασισαν να χωρισουν,τις πρω-
τες μερες μετα το χωρισμο δεν αισθανονταν καλα,στη δουλεια
ηταν αφηρημενη,και φοβονταν μηπως την καταλαβουν οι προι-
σταμενοι της και την διωξουν,ευτυχως τα κοριτσια την καλυπταν,
και την βοηθησαν ν'αλλαξει η διαθεση της,εκεινοε ειχε μετανιω-
σει και την επερνε τηλεφωνο,εκεινη εβλεπε τον αριθμο και δεν
του απαντουσε,μεχρι που το πηρε αποφαση και δεν την ξανα-
πηρε,ενιωθε ν'αρχιζει μια καινουργια ζωη γι'αυτη,δεν ηξερε
πως θα ηταν,ουτε και την ενδιεφερε,ας ηταν οπως ηταν,
σημερα ειχε πολυ δουλεια,κουραστηκε,τα ποδια και η μεση
της πονουσαν,παρ'ολ'αυτα ενιωθε χαρουμενη,μετα απο πολυ
καιρο,η μερα εξω ειχε ηλιο,το πρωι ειχε βρεξει,εμενε στα Κατω
Πετραλωνα,στο Μοναστηρακι πηρε το τρενο,καθονταν απο
την αριστερη πλευρα του τρενου,το ονομα της ηταν Ελενη
.
.
Δευτερα,12:18μμ,
στο Μοναστηρακι,στην καφετερια ,εξω,διπλα απ'τις γραμμες του
τρενου,λιγο πιο κατω απ'τη Στοα του Ατταλου,τριτο τραπεζι απ'
τα αριστερα,παραγγειλε καπουτσινο πριν 20 λεπτα,μια πολιτικη
εφημεριδα διπλωμενη πανω στο τραπεζι δεξια του,πισω του πλαι
δεξια ενα νεαρο ζευγαρι τουριστων,αριστερα στο διπλανο τραπεζι
μια κοπελα περιπου 20 χρονων,το τραπεζι μπροστα του αδειο,πριν
2 λεπτα ακριβως εφυγε ο ανθρωπος,που καθονταν σ'αυτο,μια γυ-
ναικα περιπου 40 χρονων,το κινητο χτυπησε 2 φορες,την πρωτη
φορα μιλησε 3 λεπτα και την δευτερη 1 λεπτο,μονολεκτικα ,''ναι'',
''οχι'',΄΄καταλαβα'',σιγουρα'',πηρε μια φορα ,δεν εγινε η συνδεση,
δεν εβγαλε τσιγαρα,δεν καπνιζει,την εφημεριδα μεχρι αυτη τη στιγ-
μη,12:32 δεν την ανοιξε,

[Ολο αυτο ακουγεται σαν αναφορα καποιου χαφιε
η' σαν παρατηρησεις ενος τριτοετους σπουδαστη της Κοινωνιολογιας]
.
Τεταρτη,11:35,πρωι
στην Αιολου,στη καφετερια που συχναζει,εξω,η μερα ζεστη,η γκαρσο-
να μια νεαρη κοπελα ηρθε στο τραπεζι,τον χαιρετησε,τον γνωριζε σαν
τακτικο πελατη,της χαμογελασε,παραγγειλε εσπρεσο,περιμενε να τον
φερει,ηρθε η κοπελα και σερβεριστηκε,την πληρωσε,της ειπε ''τα
ρεστα δικα σου'',''σαν να παιζω ποκερ ''σκεφτηκε,εκεινη ειπε ''ευχα-
ριστω'',την προλαβε πριν φυγει ''θελω να γνωριστουμε'' ,η κοπελα
αιφνιδιαστηκε,κοκκινησε το προσωπο της,''τι ειπατε κυριε;'' ,η φω-
νη της ετρεμε,''θελω να σε γνωρισω'' της ειπε,αλλαζοντας το ρημα
''γνωριζω'' απο την παθητικη στην ενεργετικη φωνη,η κοπελα δεν απαν-
τησε ,εφυγε να συνεχισει τη δουλεια της,εκεινος ξεχασε το συμβαν,
παρακολουθουσε μηχανικα τους ανθρωπους που περνουσαν πανω-κατω
στον εμπορικο δρομο,απο την αφηρημαδα του τον εβγαλε μια φωνη,ηταν
η κοπελα,''που θελετε να συναντηθουμε;'',την ρωτησε τι ωρα σχολαει,
του ειπε:''στις 4'',κοιταξε το ρολοι του,13.10,''καλα,θα περασω εκεινη την
ωρα να σε παρω'',η κοπελα ειπε:''ενταξει'',εφυγε,εμεινε μεχρι τις
13:30,σηκωθηκε κι εφυγε,νοτια προς την Ερμου
.
[Ολα αυτα μεταξυ δυο ανθρωπων εγιναν στον χρονο απο τις 11:35
το πρωι εως τις 13:30
Τι θα γινει στον χρονο μετα τις 4μμ; και ποσο θα διαρκεσει;ποια
θα ειναι τα γεγονοτα του;
Και πως θα μεταβαλλονταν η ιστορια αν το τριτο προσωπο αλλαζε
σε πρωτο προσωπο;]
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
.
.
Στην Ιπποκρατους κατεβαινοντας λιγα μετρα πριν
την Πανεπιστημιου τον συναντησε,εκεινος ανεβαινε.
Τον γνωρισε.Τον σταματησε.Ειχαν περιπου δεκα χρο-
νια να ιδωθουν.Συμφωνησαν να πανε σ'ενα καφε να
τα πουν.Περασαν την Πανεπιστημιου απεναντι,μπηκαν
στη στοα και καθησαν στο καφε,εξω,ο καιρος ηταν ζεσ-
τος.Η ωρα ηταν 12 και 20.Παραγγειλαν καφε,εσπρεσ-
σο και γαλλικο.Τον ρωτησε για την Μ.,τι κανει,κι αν
παντρευτηκαν.Σκεφτηκε να του πει την αληθεια,πως
πριν πεντε χρονια χωρισαν.Του ειπε:''Καλα ειναι,παν-
τρευτηκαμε,πανε οχτω χρονια''.Ο αλλος τον ρωτησε
αν ειχαν παιδια.Συνεχισε το ψεμα.''Ενα αγορι εφτα
χρονων,κι ενα κοριτσι πεντε χρονων''.Ηρθαν οι καφε-
δες.Πληρωσε και τους δυο.Ο αλλος τον ρωτησε για
τη δουλεια του,αν ακομη ειναι στην ιδια δουλεια.Του
απαντησε πως αλλαξε δουλεια απο τοτε,δουλευει
σ'ενα γραφειο επιχειρησεων,του ειπε ενα ψευτικο
ονομα.Τον ρωτησε που.Του εδωσε μια ψευτικη διευ-
θυνση.Το ιδιο ψευτικη διευθυνση του εδωσε οταν
τον ρωτησε που μενει.Εκεινος εβγαλε ενα μπλοκ και
σημειωσε τις διευθυνσεις.Του ειπε ,και ηταν αληθεια ,
πως με την Ε. χωρισαν,παντρευτηκε πριν τρια χρονια,
την Μ.,κι εχει ενα κοριτσακι δυο χρονων.Η δουλεια του
ειναι στο Συνταγμα,Καραγεωργη Σερβιας ,αριθμος 3,
οροφος τεταρτος,,συμβουλος επιχειρησεων.Οποτε θε-
λει να τον επισκεφθει,να μην χαθουν.Κοιταξε το ρο-
λοι,''η ωρα περασε,δυστυχως πρεπει να φυγω,στις 1 και
μιση εχω ραντεβου στο γραφειο με καποιο πελατη''.Πη-
ρε τηλεφωνο τη γραμματεα του,της ειπε πως σε λιγο θα
επιστρεψει.Πηρε σπιτι,μιλησε με τη γυναικα του,αν το
παιδι εφαγε κι αν κοιμηθηκε,τι φαγητο εκανε.Εκλεισε.
Του ζητησε τον αριθμο του κινητου.Του εδωσε εναν
ψευτικο.Ο αλλος τον αποθηκευσε στο τηλεφωνο του,
του εγραψε τον δικο του και σηκωθηκε να φυγει.Αυτος
θα καθονταν για λιγο ακομα εκει.Αποχαιρετισθηκαν.
Οταν εμεινε μονος συλλογισθηκε τα ψεματα που του
ειπε.Δεν ειχε την παραμικρη τυψη.Αν πηγαινε να τον
βρει στην ψευτικη διευθυνση που του εδωσε δεν θα'βρη-
σκε κανενα γραφειο μ'εκεινο το ονομα.Κι αν τον συναν-
τουσε ποτε τυχαια,οπως σημερα ,θα του ελεγε μια ευκο-
λη δικαιολογια,πως αλλαξε δουλεια κι εφυγε απο εκει,
το γραφειο εκλεισε.Αν τον επερνε τηλεφωνο,στον ψευ-
τικο αριθμο που εδωσε,και δεν θα τον εβγαζε, θα κατα-
λαβαινε πως ισως αλλαξε τηλεφωνο και αριθμο,τι πιο
συνηθισμενο σημερα.Κοιταξε την ωρα στο ρολοι του
καφε,2 παρα 25.Πηρε τηλεφωνο τη γυναικα του,της
ειπε πως θα γυρισει σπιτι κατα τις 4,εχει δουλεια στο
γραφειο,καθησε για ενα καφε,να φαει να μην τον περι-
μενει,ρωτησε και για το παιδι αν εφαγε κι αν κοιμηθη-
κε.Εκλεισε.Σηκωθηκε να φυγει.Περασε απο τη στοα
στην Σταδιου,εστριψε αριστερα,περασε την Κοραη,λι-
γο πιο κατω στο βιβλιοπωλειο του Καουφμαν ανεβηκε
κι αγορασε ενα βιβλιο,περασε τη Παλια Βουλη,κι εφτα-
σε στο Συνταγμα,2 η ωρα ακριβως ηταν στο γραφειο του,
η γραμματεας τον πληροφορεσε πως ο πελατης του ειχε
ερθει και τον περιμενε.
.
.
Μια Συντομη Μοντερνα Ιστορια
.
Στην Αθηνα,χρονος Νοεμβρης 2011,27,απογευμα,5 και 20,
τοπος,σε παροδο περι την Ομονοια,ενας περιπολικο κυνηγαει
με μεγαλη ταχυτητα ενα μηχανακι,ισα που προλαβe να δει,ο
κυνηγημενος φορουσε ενα γαλαζιο μπουφαν,φθανοντας στη
γωνια ανατολικα εστριψε αποτομα αριστερα,ακολουθησε το
περιπολικο με αποτομη στροφη,σταθηκε,για αρκετη ωρα ακου-
γε τον θορυβο,μετα σιγα -σιγα ολα εσβησαν,σαν να μην εγι-
ναν,στην Ομονοια πηρε τον ηλεκτρικο προς τα Κατω Πετρα-
λωνα,στο Θησειο κατεβηκε και περπατησε στη Διονυσιου
Αρεοπαγιτη,καθησε σε μια καφετερια,ειχε αρχισει να νυχτω-
νει,τον πηρε τηλεφωνο,φαινονταν ανησυχη,και που ειναι,
της ειπε,θα επερνε ταξι ,να την περιμενει ,να μην φυγει,
σε 40 λεπτα ηρθε,καθησε,με σιγανη φωνη τον ρωτησε,γιατι
δεν πηγε σπιτι της,τρεις μερες ελειπε,που γυριζε,τι ετρωγε,
δεν της απαντησε,εκεινη επεμενε,της ειπε:''σκασε'',μετανοι-
ωσε,σιωπη,του ειπε:''θα φυγω'',δεν της ειπε να μεινει,τον ρω-
τησε αν εχει χρηματα,της ειπε ψεματα,''εχω'',δεν τον πιστε-
ψε ,ανοιξε τη τσαντα τηε και του αφησε 50 ευρω,εφυγε,πε-
ρασε μια ωρα,σηκωθηκε να φυγει,περπατησε διπλα στις
γραμμες του ηλεκτρικου,ειχε πυκνωσει η νυχτσ,εβγαλε το πε-
νηνταευρω,στο φως του δρομου το κοιταξε κι απ'τις δυο πλευ-
ρες,αδιαφορα,σταθηκε,ακουσε το θορυβο του τρενου που κα-
τεβαινε προς τον Πειραια να πλησιαζει,απλωσε το χερι του
και πεταξε το χαρτονομισμα στις γραμμες,περιμενε,σε λιγο
το τρενο περασε με εκκοφαντικο θορυβο,εμεινε μεχρι που ε-
σβησε ο θορυβος,κι επειτα συνεχισε τον δρομο του
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ
.
Η ιστορια αρχισε ως εξης:μια φιλη του τηλεφωνησε
πως μια γνωστη της ηθελε να ποζαρει για εναν πινα-
κα και πληρωνε καλα.Δεχτηκε και κανονισαν να συναν-
τηθουν.Ηταν μια ομορφη νεαρη κοπελα.Συζητησαν για
το θεμα του πινακα.Ο εραστης της,ενας πλουσιος παντρε-
μενος,ηθελε να ποζαρει η κοπελα και ο πινακας να δειχνει
την ''αθωα λαγνεια''.Μια αλληγορια.Σκεφτηκε να μην δεχ-
θει.Τετοια θεματα δεν τον ενδιεφεραν.Ηταν ματαιοδοξα,
ξεπερασμενα ,μιας σεμνοτυφης εποχης.Επειτα σκεφτηκε,
το ποσον που του εδιναν για τον πινακα ηταν αρκετα με-
γαλο.Ενα ισχυρο δεαλερ.Της ειπε πως θα το σκεφθει και θα
της τηλεφωνησει.Δεν της ηλεφωνησε.Σε πεντε μερες του
τηλεφωνησε εκεινη.Τον παρακαλεσε,σχεδον τον ικετευσε.
Υπεκυψε.Κι αρχισε αμεσως την εργασια.Τελειωσε τον πινα-
κα.Πληρωθηκε τα χρηματα,που συμφωνησαν.Περασε καιρος
και ξεχασε το περιστατικο.Σε καποια εκθεση του τον επισκε-
φθηκε ενας κυριος και του ειπε για την κοπελα,δεν τον ρω-
τησε,καταλαβε πως ηταν ο εραστης της,κι ηρθε να ζητησει,
να αγορασει τα προσχεδια,που ειχε κανει.Του ειπε να περασει
την επομενη μερα να του τα δωσει.Την επομενη μερα περασε
η κοπελα,ηταν ανησυχη,τρομαγμενη του φανηκε,και τον παρα-
καλεσε θερμα,να μην δωσει τα προσχεδια,να προφασισθει οτι
τα εχασε,και θα τον πληρωνε,ειπε ενα μεγαλο ποσο,αν της υπο-
σχονταν πως θα τα καταστρεψει,της απαντησε πως αυτη αφορουν
μιας κι αυτη απεικονιζουν. πως της ανηκουν,και θα της τα δωσει,
δεν ηθελε χρηματα,ηθελε να ξεμπερδευει μ'αυτη την υποθεση.
Τα πηρε τα προσχεδια η κοπελα κι εφυγε.Ο κυριος δεν παρου-
σιασθηκε ουτε εκεινη τη μερα,ουτε και την επομενη.Την τριτη
μερα εμφανισθηκε,ηταν πολυ εγκαρδιος,τον ευχαριστησε για
τα προσχεδια,που εδωσε στη κοπελα,ειπε το ονομα της,την ερχο-
μενη Κυριακη θα παντρευονταν,ειχε βγει το διαζυγιο κι ηταν
ελευθερος,τον καλεσε μαλιστα και στον γαμο,του εδωσε το προ-
σκλητηριο,σκεφτηκε να μην παει,μετα αλλαξε γνωμη,πηγε,τους
ευχηθηκε και οι νεονυμφοι τον ευχαριστησαν,μετα απο αρκετο
καιρο χρειασθηκε τον πινακα για μια αναδρομικη εκθεση και
ζητησε να του τον δανεισουν να τον εκθεσει,του τον εστειλαν,
οταν ανοιξε το πακετο ειδε πως ο πινακας δεν ηταν αυτος ,που
ειχε κανει,τους πηρε αμεσως τηλεφωνο και τους ειπε πως εκαναν
λαθος και του εστειλαν αλλον πινακα,του απαντησαν πως αυτος
ηταν ο πινακας και δεν εκαναν λαθος,κοιταξε τον πινακα,ο πι-
νακας αυτος ηταν του Τισιανου,μαλλον αυθεντικος,και η αξια του
ηταν πολυ μεγαλη,η μονη ομοιοτητα με τον πινακα που ειχε κανει
ηταν οτι και οι δυο ειχαν το ιδιο αλληγορικο θεμα,την αθωα
λαγνεια.Φυσικα και δεν εκθεσε τον ξενο πινακα.Οταν τελειωσε
η εκθεση,τους τηλεφωνησε πως μπορουν να ερθουν προσωπικα
οι ιδιοι να παρουν τον πινακα και θα τους ηταν ευγνωμων,τους
παρακαλεσε,να του φερουν να δει τα προσχεδια. Ηρθαν την επο-
μενη μερα και οι δυο,του εφεραν και τα προσχεδια,τα κοιταξε,
η μορφη της γυναικας στα προσχεδια και η μορφη της γυναικας
στον πινακα του Τισιανου ηταν πανομοιοτυπα η ιδια,κοιταξε τη
γυναικα,κοιταξε και τον πινακα,η ιδια γυναικα,δεν τους ειπε τις
παρατηρησεις του,δεν εδειξε το παραμικρο,τους ευχαριστησε
για την ευγενεια τους να του παραχωρησουν τον πινακα,και φω-
ναξε δυο εργατες να τον συσκευασουν καλα και να τον μεταφε-
ρουν με μεγαλη προσοχη στο σπιτι του ζευγους
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
;
δεν αναφερω το χρονο,ουτε και τον τοπο,που την γνωρισε,δεν
εχει σημασια,ουτε το ονομα της,ηταν 23 χρονων,του ειπε πως
ηταν χωρισμενη,στα 17 ερωτευθηκε ενα νεαρο ενα χρονο μεγα-
λυτερο,στα 19 της παντρευτηκαν εκανε ενα παιδι,ενα κοριτσακι
μαζι του,δεν τα πηγαιναν καλα, στα 21 χωρισαν,το διαζυγιο βγη-
κε εις βαρος της,για λογους μοιχειας,το παιδι το πηρε εκεινος,
αυτο την στεναχωρουσε πολυ,το βλεπει συχνα δυο-τρεις φορες
την εβδομαδα,εχει παει σε δικηγορο να προσβαλει την αποφαση
του διαζυγιου και να παρει το παιδι,σ'αυτο το διαστημα των δυο
χρονων του χωρισμου εκανε δυο σχεσεις χωρις να προχωρησουν,
μια 10 μηνες περιπου και η αλλη 8 μηνες,δυσκολα εβρισκε δου-
λεια,τελευταια δουλευε σ'ενα καταστημα με γυναικεια ρουχα,
μεχρι πριν 2 μηνες, την απολυσαν,τωρα ειναι ανεργη,τον ρωτη-
σε να της πει τη δικη του ιστορια,εκεινος το απεφυγε,σ'ενα μελ=
λοντικο χρονο θα της ελεγε,εγιναν ζευγαρι,την πηρε στο σπιτι
του,απο τη δουλεια του ειχε αρκετα χρηματα να τη ζησει,εκεινη
του ειπε οτι ηθελε να δουλεψει,να μη τη νιωθει βαρος και αχρη-
στη,εκεινος της ειπε πως τα χρηματα δεν ειναι τιποτα και δεν
τα υπολογιζει,την ρωτησε αν καταλαβε κι εκεινη τον κοιταξε
στα ματια ,χαμογελασε και του ειπε πως καταλαβε
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
.
γυρισε σπιτι,μετα τη δουλεια,δεν την βρηκε,ελειπε,δυο μερες
τωρα δεν μιλουσαν,μετα απο εναν καυγα,που ξεκινησε απο
μια ασημαντη αφορμη και πηρε διαστασεις.Ετοιμασε κατι προ-
χειρο να φαει.Ξαπλωσε να κοιμηθει ,δεν τα καταφερε.Σηκω-
θηκε,πηγε στο σαλονι.Ανοιξε την τηλεοραση.Εκανε ζαπινγ.
Την αφησε σ'ενα αθλητικο προγραμμα.Σε λιγο διεκοψε,κι εβα-
λε διαφημησεις.Την εκλεισε.Βγηκε εξω.Ειχε αρχισει να βρα-
δυαζει.Πηρε ενα ταξι και κατεβηκε στο κεντρο της πολης.Περι-
πλανηθηκε ασκοπα.Μπηκε σ'ενα σινεμα κι ειδε μια ταινια του
Αντονιονι.Μετα πηγε σ'ενα μπαρ,παραγγειλε τζιν.Τον πλησια-
σε μια ξανθια γυναικα.Την κερασε ενα ποτο,μια βοτκα.Η κοπε-
λα μιλουσε,αυτος ακουγε,του εδωσε και τη καρτα της.Εφυγε
στις 12.Με ταξι εφτασε στο σπιτι.Αδειο,δεν ειχε γυρισει.Εσβη-
σε τα φωτα και ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα.Προσπαθη-
σε να κοιμηθει,δεν τα καταφερε.Εμεινε αγρυπνος.Περασε ωρα.
Ακουσε την πορτα,που ανοιξε.Επειτα φως στο σαλονι.Κοιταξε
το ρολοι διπλα στο κομοδινο.3 και 20.Σε λιγο το φως εσβησε.
Ησυχια.
.
Το πρωι σηκωθηκε να παει στη δουλεια.Περνωντας απ'το σαλο-
νι την ειδε ,που κοιμονταν στον καναπε,ηταν σκεπασμενη με
μια κουβερτα,δεν την ξυπνησε.Εφυγε.
.
Οταν σχολασε απ'τη δουλεια δεν γυρισε σπιτι.Ηταν κοντα στο
κεντρο.Πηγε σ'ενα ξενοδοχειο και νοικιασε δωματιο.Ξαπλωσε
και κοιμηθηκε.Ηταν περασμενη η ωρα οταν ξυπνησε.Κατεβηκε
στο εστιατοριο του ξενοδοχειου και δειπνισε.Ανεβηκε στο δω-
ματιο.Εψαξε και βρηκε τη καρτα της ξανθιας κοπελλας στο
μπαρ της προηγουμενης βραδυας.Της τηλεφωνισε.Απ'την αλλη
μερια απαντησε μια αντρικη φωνη.Την ζητησε με το ονομα,που
ηταν γραμμενο στη καρτα.Την φωναξαν.Σε λιγο μιλουσε μαζι
της.Της ειπε ποιος ηταν,τον θυμηθηκε.Της ειπε να περασει απο
το ξενοδοχειο,της ειπε τη διευθυνση,το ονομα του ξενοδοχειου,
τον οροφο και τον αριθμο του δωματιου.Η κοπελα τα σημειω-
σε.Εκλεισε το τηλεφωνο.Πηγε στο μπανιο,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Τελειωσε και περιμενε τη κοπελα.Στις 12 και 20,
ειδε το ρολοι,χτυπησε η πορτα του δωματιου σιγανα.Σηκωθηκε
ν'ανοιξει.Ηταν η ξανθια κοπελα.Πηρε τηλεφωνο στη ρεσεψιον
να τους σερβιρουν ενα τζιν και μια βοτκα.Σερβεριστηκε γρηγο-
ρα.Κουβεντιασαν.Επειτ​α κοιμηθηκαν μαζι.Το πρωι,που ξυπνη-
σε,η κοπελα κοιμονταν ακομα.Δεν την ξυπνησε,αφησε τα χρη-
ματα πανω στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι κι εφυγε για τη
δουλεια.
.
Το ιδιο ακριβως εγινε κι εκεινη τη μερα.Εμεινε στο ξενοδοχειο
κι ηρθε παλι η ξανθια κοπελα να του κανει παρεα.
.
Την επομενη μερα παλι μετα τη δουλεια πηγε στο ξενοδοχειο.
Ξαπλωσε.Κοιμηθηκε μεχρι αργα.Ξυπνησε,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Επειτα κατεβηκε στο εστιατοριο και δειπνισε.Μετα
το φαγητο δεν ανεβηκε στο δωματιο.Στη ρεσεψιον εξοφλησε τον
λογαριασμο των τριων ημερων της διαμονης του στο ξενοδοχειο
κι εφυγε.Πηγε στο μπαρ της ξανθιας κοπελας.Την βρηκε.Ηταν
 ελευθερη.Ηρθε στο τραπεζι του.Τη κερασε βοτκα.Της ειπε πως
εφυγε απ'το ξενοδοχειο.Εκεινη ηταν διακριτικη,δεν τον ρωτησε,
που σκοπευε να περασει τη νυχτα.Την κερασε κι αλλη βοτκα,της
αφησε μπουρμουαρ κι εφυγε απ'το μπαρ.Περιπλανηθηκε στο κεν-
τρο.Στη 1 και τεταρτο σταματησε ενα ταξι και γυρισε σπιτι του.
Ανοιξε τη πορτα.Το φως στη κρεββατοκαμαρα ηταν ανοικτο.
Πηγε κατευθειαν εκει.Την ειδε ξαπλωμενη στο κρεβατι,το επια-
νε ολο.Κοιμονταν.Εβγαλε τα ρουχα του.Ετοιμασθηκε να ξαπλω-
σει.Εκεινη σαν να ξυπνησε για λιγο,του εκανε χωρο.Ξαπλωσε
διπλα της,την αγγιζε.Κοιμηθηκε
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ  ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Εκεινο τον καιρο,20 χρονων,ζουσε στη Θεσσαλονικη,
ενιωθε ξενος σ'αυτη τη πολη,στη υγρασια της στο ψιλο-
βροχο στις ομιχλες της,τριγυρνουσε στους δρομους της,παν-
τα στο κεντρο,κυριως οταν νυχτωνε,ενας ξενος μονο στο
κεντρο μιας πολης χανεται,εξαλειφεται,υπαρχει και δεν
υπαρχει,ανωνυμος,στην Εγναντια,στην Αριστοτελους,
την Τσιμισκη,εφτανε μεχρι τον Λευκο Πυργο,πηγαινε
και στον Βαρδαρη,σ'ενα σπιτι,σε μια κοπελα,η κοπελα
τον ειχε συμπαθησει,δεν του επερνε χρηματα,αυτο του
αρεσε αλλα και τον μπερδευε,μια μερα του ζητησε να'ρθει,
σε καποιο ρεπο της,σπιτι του,της ειπε που μενει,οταν ηρθε
στο σπιτι του ηταν αλλιωτικη,μια συνειθισμενη κοπελα,
που καποιος δεν υποψιαζεται τιποτα γι'αυτην,μια ομορφη
απλη κοπελα,με φωτεινο προσωπο,ηταν 30 χρονων,αλλα
φαινονταν πολυ νεοτερη,του εφερε να του μαγειρεψει,θυ-
μαται,εκανε μακαρονια με κιμα,του ειπε ν'ανοιξει το ρα-
διοφωνο,να βρει λαικα,η Ντινα,αυτο ηταν το ονομα της
τραγουδουσε τα τραγουδια ,που παιζονταν απ'τον σταθμο,
ολα τα ηξερε,ειχε ωραια,γλυκεια φωνη,φαγανε,μιλουσε
συνεχεια,ελεγε ιστοριες απο τη παιδικη της ηληκια,μεγα-
λωσε σε καποια πολη της Ανατολικης Μακεδονιας,δυσκο-
λη ζωη,εμπλεξε,αναγκαστηκε να φυγει,να κρυφτει στη μεγα-
λη πολη,να ξεχασθει,''να εξαληφθει'',αυτο του ειπε ακριβως,
την αφησε να μιλαει,δεν την διεκοψε,να ξεσπασει,να ελα-
φρυνει,σταματησε να μιλαει,σιωπη,επειτα γλυκανε το προ-
σωπο της,τα ματια της ξεφορτωθηκαν την πικρα,ελαμψαν,
και του ειπε αν θελει να βγουν εξω στη πολη,ηθελε,βγηκαν,
περπατησαν στην Εγναντια,στην Αριστοτελους μπηκαν σ'ενα
ζαχαροπλαστειο και παραγγειλαν γλυκο μπακλαβα,επειτα
απο την παραλιακη εφτασαν στον Λευκο Πυργο,του ειπε
πως τοσα χρονια στη Θεσσαλονικη,ποτε δεν πηγε βολτα
στον Λευκο Πυργο,παντα τον εβλεπε,αν τον εβλεπε,καθως
περνουσε  με ταξι,η' μεσα στο αυτοκινητο καποιου πελατη,
αυτος,γελασε,και της ειπε,πως απεναντιας αυτος καθε με-
ρα καθε βραδυ εφτανε ως εκει,τον πλησιαζαν οι κοπελες,
που συχναζαν εκει κρυμενες στα σκοτεινα του παρκου,αλ-
λα ποτε δεν πηγε με καμια,φοβονταν τις αρρωστειες,εκεινη
γελασε και του ειπε,αν μαζι της φοβονταν τις αρρωστειες,
της απαντησε πως δεν το σκεφτηκε,οχι δεν φοβονταν,δεν
ηξερε γιατι δεν φοβονταν,τον ρωτησε αν ηθελε να κοιμηθει
σπιτι του,της απαντησε ναι,γυρισαν  σπιτι απ'τους ιδιους δρο-
μους,στο σπιτι η κοπελα του ειπε να κοιμηθουν μαζι,αλλα
να μην την πειραξει,ετσι εγινε,οταν ξυπνησε η κοπελα ειχε
φυγει,στο τραπεζι της κουζινας βρηκε ενα χαρτακι,πανω εγραφε:
Καλημερα,χαμογελασε,περασε απο το  σπιτι μετα
απο μια βδομαδα,δεν την βρηκε,η γυναικα,που καθαριζε
του ειπε πως πεντε μερες πριν ενας μεθυσμενος πελατης
εκανε μεγαλη φασαρια στο σπιτι,και μαχαιρωσε τη κοπελα
στη κοιλια,ευτυχως ελαφρα,αυτον τον επιασε η αστυνομια,
και η κοπελα νοσηλευεται στο νοσοκομειο,ρωτησε ποιο
το νοσοκομειο,του ειπε,δεν το ηξερε,πηρε ενα ταξι και πηγε,
η κοπελα μολις τον ειδε χαρηκε,καθησε διπλα της και της
επιασε το χερι,την ρωτησε πως ειναι,του ειπε πως ειναι κα-
λα,δεν υπαρχει κανενας κινδυνος,το τραυμα ηταν επιφανεια-
κο,δεν της εκανε ζημια,θα μπορουσε να'χει φυγει απ'το νοσο-
κομειο,αλλα την κρατησαν για προληπτικους λογους,τον ειδε
σκεπτικο και στεναχωρημενο,του ειπε πως ο τυπος ηταν αγνω-
στος,δεν το ειχε ξαναδει,πρωτη φορα πελατης,να μην ανησυ-
χει,επειτα αυτα ειναι συνειθισμενα στο επαγγελμα,συμβαι-
νουν πολλα,την κοιταξε,του χαμογελασε,το χαμογελο της
ηταν ομορφο,τον γλυκανε,της ειπε οταν βγει απ'το νοσοκο-
μειο,αυριο,να περασει απ'το σπιτι να μεινει εκει,να μην παει
ακομα στη δουλεια,ετσι εγινε,περασε απ'το σπιτι ,εμεινε μια
βδομαδα,μαγειρευε κι ετρωγαν,εβγαιναν εξω στη πολη,περ-
πατουσαν στους δρομους της ,δεν ενιωθε πια ξενος,καθονταν
σε ζαχαροπλαστειο κι ετρωγαν γλυκο,εφταναν παντα  ως τον
Λευκο Πυργο,και γυρνουσαν απ'τους ιδιους δρομους σπιτι,
κοιμοντουσαν στο ιδιο κρεβατι,και ποτε δεν την πειραξε,επει-
τα η κοπελα γυρισε στο σπιτι,αυτος την επισκεφτονταν,της ε-
δινε λεφτα ,η κοπελα τα επερνε μ'ενα αινιγματικο χαμογελο,
που αυτος μονο ηξερε τι σημαινε,κι οταν ειχε ρεπο παντα πη-
γαινε σπιτι του,κι εκαναν τα ιδια πραγματα,κι αυτο κρατησε
δυο χρονια ,που εμεινε στη πολη,υστερα εφυγε και παντα το
μυαλο του τριγυρναει σ'εκεινες τις μερες της Θεσσαλονικης
.
.
Θεοδωρα,27 ετων,χωρισμενη με 2 παιδια,δουλευει απο τις 3 Ιανου-
αριου 2012 στην οδο Αιολου σε Καταστημα Γυναικειων Ενδυματων,
Τριτη,Πεμπτη,Σαββατο,μισθος 350 ευρω το μηνα
.
..

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

ειχε δυο χρονια περιπου να την δει,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 10,το
ραντεβου ηταν για τη 1,ακριβως 1 ηρθε,σηκωθηκε τη χαιρετησε,καθησε
απεναντι του,παραγγειλε μπυρα,αυτος επινε καφε εσπρεσο,τη ρωτησε
πως ειναι , του ειπε,για τα δυο χρονια που περασαν,την ακουγε με προ-
σοχη δεν την διεκοψε,οταν τελειωσε εκεινη τον ρωτησε τι σκεφτονταν
για ολ'αυτα,δεν της απαντησε σ'αυτο,αρχισε να της λεει πως εκεινος
περασε εκεινα τα δυο χρονια,εκεινη τον ακουγε χωρις να τον διακοψει,
οταν τελειωσε του ειπε πως θελει να ζησει μαζι του,αν θελει,ηθελε,
δεν της το'πε,κρατηθηκε,της ειπε,πως πολλα αλλαξαν,τιποτα δεν ειναι
οπως πριν,εκεινη δεν μιλησε,δεν τον ρωτησε για λεπτομερειες,κοιτα-
ξε το ρολοι της,ειχαν περασει τρεις ωρες,επρεπε να γυρισει σπιτι,
αργησε,και θα την περιμεναν,σηκωθηκε να φυγει,τον χαιρετησε κι
εφυγε,εκεινος εμεινε μονος μερικα λεπτα,φωναξε το γκαρσονι πλη-
ρωσε κι εφυγε
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
[Αθηνα 11 Ιανουαριου 2012]
Φωτεινη,21 ετων,μενει σε γκαρσονιερα στη περιοχη του Ταυρου,
φοιτητρια Φιλολογιας,εργαζεται σε καφετερια -μπαρ στο Θησειο
απο σημερα το πρωι
.
.
σαν ματζουρανα φαινεσαι
σαν ηλιος σαν φεγγαρι

και θα σου στειλω προξενειο
αλλος να μην σε παρει

[Δημοτικο Τραγουδι]
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Παρακολουθησε κι ειδε,δεν ειπε τιποτα,καθε ανθρωπος ειναι
ελευθερος να επιλεξει,ειτε καποιος το θελει ειτε δεν το θελει,τον
τροπο ,που θελει να ζησει,και με ποιους ανθρωπους θα συνδεθει,
και για οσο καιρο θελει,αυτο ηταν ξεκαθαρισμενο,δεν ηθελε να
επεμβει,αφου εγινε ας συνεχισει να γινεται,δεν ωφελει να το αλ-
λαξεις,ακομα και να το αποκαλυψεις,να πεις στον αλλον πως ολα
τα ξερεις,ουτε συγχωρεση ουτε εκδικηση,ετσι δεν ειπε τιποτα,τα
γεγονοτα εξελιχθηκαν,σιωπες,αμηχανια,ψεματα,εκνευρισμοι με
την παραμικρη αιτια,αδικαιολογητες απουσιες,κρυφα τηλεφω-
νηματα και μηνυματα,αδιαφορια,ψυχροτητα,ειχε φτασει το τε-
λος,νοικιασε ενα διαμερισμα,τα πραγματα ,που ειχε στο σπιτι
θα τ'αφηνε,δεν ειχε διαθεσει να τα παρει,αλλωστε ηταν ελαχι-
στα,ασημαντα,θα ηταν ηληθιο να τα μαζευει,εκεινη τη μερα,
Σαββατο μεσημερι,εφαγαν μαζι,οταν τελειωσαν το φαγητο ακουσε:''Τελειωσαμε'',''Ναι.Τελειωσαμε''απαντησε,σηκωθηκε,
προχωρησε στη πορτα,την ανοιξε,βγηκε εξω,εκλεισε την πορ-
τα κι εφυγε
.
.
ΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΑ.
.
1.[η παλαμη του δεξιου χεριου ακουμπησε στο κενο διαστημα απο
την ακρη της φουστας μεχρι το γονατο,εσφιξε τη μαλακη σαρκα,
επειτα τραβηξε απαλα και το ποδι σιγα-σιγα ανοιξε]
2.[στο λιγοστο φως ειδε τα κοκκινα χειλη ν'ανοιγουν,πλησιασε
στη φωτια τους,δεν φοβηθηκε,να καει]
3.[η φωνη ερχονταν κατα κυματα,ποτε ψηλα δυνατα και ποτε
χαμηλα ψιθυριστα]
4.[εβλεπε γιουλια ροδινα,περασε το χερι του πανω,ισα που
τ'αγγιξε,να ριγισουν ηθελε]
5.[τυλιχτηκε γυρω,περιελιχθηκε,τιποτα να μην μεινει αγγιχτο
και απροσιτο]
6.[ενα λιγο πριν,ενιωσε το ρυθμο]
7.[απο το λευκο σιγα -σιγα εφτασε στο σκοτεινο στο ροδινο]
8.[η αποσταση συνεχως μικραινε,επειτα ολα εγιναν ενα,ενωθηκαν]
9.[εκει,που ακουμπησε βυθιστηκε]
10.[στο λιγοστο φως,ανεμος φυσηξε ισχυρος ρωμαλεος,ξεθεμελιωσε]
.
.
Ειρηνη,19 ετων,φοιτητρια Παντειου Πανεπιστημιου,τμημα Κοινωνιολογιας,
κατοικος Κουκακιου,οδος Σαριπολου,καταγωγη απο Αγρινιο,ο πατερας
οικοδομος,η μητερα μοδιστρα στο σπιτι,2 μικροτερα αδερφια
.
.
ΑΛΜΠΟΥΜ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
[ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ][Μονοπρακτο]-Αποσπασμα
.
[Στο σαλονι ενος αστικα επιπλωμενου διαμερισματος]
Αλικη:η ωρα περασε[κοιταζει το ρολοι]4 και εικοσι,στις 3
και τεταρτο γυριζει.Ποτε δεν συνειθιζει ν'αργει.Παντα στην
ωρα του.
[σωπαινει για λιγο]
Αν συνεβαινε κατι σοβαρο θα'περνε τηλεφωνο.Τι συνεβει;
Γιατι δεν πηρε τηλεφωνο;
[ακουγονται κλειδια στη πορτα και μπενει ο Γιωργος,η Αλικη
τρεχει κοντα του]
Αλικη:Τι εγινε;Γιατι αργησες;Ανησυχησα
Γιωργος:Ξερεις πως ειναι η κινηση αυτη την ωρα.Επειτα με το
παραμικρο διαδηλωνουν και κλεινουν τους δρομους.Τι μοδα
κι αυτη.Γεμισαμε επαναστατες
Αλικη:Εχω στρωμενο το τραπεζι να φας.Εκανα κοτοπουλο
ψητο με πατατες.
Γιωργος:Δεν θα φαω.Τσιμησα κατι στο γραφειο.Επειτα ολη
αυτη η αναστατωση μου εκοψε την ορεξη.Θα κανω ενα μπα-
νιο και θα ξαπλωσω .Ειμαι κουρασμενος.
[Μπενει στο μπανιο.Η Αλικη μαζευει το τραπεζι.Ακουγεται το
νερο στο μπανιο.Ανοιγει την τηλεοραση.Διαλεγει ενα καναλι.
Σ'ενα απογευματινο ρεαλιτι.Πηγαινει στη κουζινα.Ακουγεται
ο ηχος απο πιατα,που πλενονται]
[ο Γιωργος βγαινει απ'το μπανιο,ακουγεται η φωνη του]
Γιωργος:Χαμηλωσε την τηλεοραση.
[ακουγεται ηχος πορτας,που κλεινει.
Εμφανιζεται η Αλικη στο σαλονι.Περνει το τηλεκοντρολ και
κλεινει τη φωνη.Επιστρεφει στη κουζινα.Ελαχιστα ακουγεται
τι κανει.Ερχεται στο σαλονι και καθεται στον καναπε.Παρακο-
λουθει την βωβη τηλεοραση.Οταν γινεται διακοπη για διαφη-
μησεις την κλεινει.Σηκωνεται,βρισκει ενα περιοδικο,ξαπλωνει
στον καναπε και το ξεφυλλιζει.Χτυπαει χαμηλα το κινητο.Το
σηκωνει.Μιλαει σιγανα,σχεδον ψιθυριστα]
Αλικη:Εσυ;Αργησε.Τωρα κοιμαται.
[ακουει]Δεν μπορω.Αν ξυπνησει και δεν με βρει;Τι θα πω;
[ακουει]Μην το λες αυτο.Ξερεις ποσο θελω να σε δω.
[ακουει]Θα φυγεις;Δεν ειπες πως θα φυγεις αυριο;
[ακουει]Σε μιαμιση ωρα;Γιατι,δεν μενεις κι αποψε;
Δεν γινεται να μεινεις;Θελω να σε δω,τωρα.Ελα.
[ακουει]Δεν με νοιαζει.Ας ξυπνησει.Θα πω πως φευγεις
εκτακτως και περασες να μας αποχαιρετησεις
[ακουει]Τι ειπες;Δεν ακουσα καλα.Ξαναπεστο.
[ακουει]Εισαι εδω κοντα;Σ'ενα τεταρτο θα εισαι εδω;Θα
σε περιμενω.Μην αργησεις.Την εκτυπωσες τη φωτογραφια,
που βγαλαμε χθες στο δωματιο του ξενοδοχειου;Την εχεις
μαζι σου;Ενταξει.Σ'ενα τεταρτο.Θα σε περιμενω.Γεια
[κλεινει το τηλεφωνο]
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
[Κυριακη]11:20 π.μ-η μερα συνεφιασμενη απο το νοτο.Προσθετονταν
συνεχεια γκριζα συννεφα και ολη αυτη η συνεφια χαμηλωνε βαρια και
προχωρουσε βορεια.
2:10-Βρεχει.Στη καφετερια,στη παραλια.Ενας αντρας περασε τρεχοντας ,
θολο ειδωλο,ακολουθησε μια γυναικα με ανοιγμενη μια κιτρινη ομπρελα
προς την ιδια κατευθυνση με τον αντρα ,δε...ξια.Μετα απο λιγο απο εκει
ξαναπερασε ο αντρας παλι τρεχοντας,αριστερα.
5:05-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κληση.Δεν απανταει.
Το αφηνει στη θεση του.Εκεινο συνεχιζει να χτυπαει.Επειτα σταματαει.
.
[Δευτερα]3:20 απογευμα-πηρε το αυτοκινητο,μηδενισε τα χιλιομετρα,εκα-
νε μια βολτα,ασκοπα,ενα κυκλο,παρατηρησε το τοπιο,ειχε ενα ιδιαιτερο
φωτισμο,οταν γυρισε κοιταξε τα χιλιομετρα,15χλμ και 700μ
7:15-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κλιση.Απανταει.Ακουει.
Καποια γυναικεια φωνη ακουγεται δυνατα.Και κλεινει.Αφηνει το τηλεφωνο.
Χτυπαει παλι το τηλεφωνο.Αυτη τη φορα δεν το σηκωνει.Εκεινο επιμενει.
Το παιρνει.Χτυπαει ακομη.Ανοιγει τη πορτα και βγαινει εξω.
8 ακριβως[αργοτερα]-Μπαινει στο καφε.Εκεινη ηταν εκει,ειχε φτασει πρωτη.
Καθισε απεναντι.Παραγγειλε εσπρεσο.Εκεινη ειχε παραγγειλει πριν,μπυρα.
Για αρκετη ωρα του μιλουσε.Την ακουγε χωρις να την διακοπτει.Δυο -τρεις
φορες υψωσε τη φωνη της.Ακουστηκε δυνατα.Ενα ζευγαρι,που καθονταν
πιο διπλα γυρισαν να δουν,πρωτα η γυναικα,μετα ο αντρας.Χτυπησε το
κινητο της,σταματησε να μιλαει.Το σηκωσε.Προλαβε να δει τη κληση.
Εκεινη ακουγε.Απαντουσε με ''ναι,ναι''.Το τηλεφωνημα δεν κρατησε πα-
ραπανω απο ενα λεπτο.Οταν τελειωσε σηκωθηκε να φυγει,χωρις να συ-
νεχισει την ομιλια της απο εκει,που ειχε σταματησει. Του ειπε πως η
μπυρα ηταν πληρωμενη.Εφυγε.Εκεινος εμεινε.Η γυναικα ,που ειχε γυ-
ρισει πριν να δει ειχε αλλαξει θεση.Εβλεπε το προσωπο της.Μια νεα-
ρη κοπελα,κατω απο 30 χρονων,ομορφη.Την ειδε να τον κοιταζει κι
επειτα να σκυβει στον συνοδο της και κατι να του λεει ψιθυριστα.
Εκεινος γυρισε και κοιταξε προς το μερος του.Του χαμογελασε.
Δεν τον γνωριζε,αγνωστος.Η κοπελα,ομως,οταν την κοιταξε κα-
λυτερα του φανηκε γνωστη,αλλα δεν μπορουσε να θυμηθει που
την ειχε γνωρισει.Εφυγε δυο-τρια λεπτα αφ'οτου εκεινοι εφυγαν.
.
.
OH,JEFF,I LOVE YOU,TOO...BUT...
.
Helen is phoning[saying and hearing]
I didn't have time.I tried my best ...I don't know.Let's see what
that means...It was very exciting and very,very interesting.But...
I haven't the slightest idea what it is...Yes...Yes...So you see...
Look at...I noticed something about this.The differance is
...So I tried to explain.Now look at those things.What's the diffe-
rance?...I asked him.He said me:''That's right''...Well...Well...
OK.But...Oh!Yes.I didn't feel good.As we walked from his
working -office,we talked about you...He,said me,have a lovegirl
named Maria...Well,of course...What's the matter?I 've been
listening to all these stories,and now I don't know,of all the things
he told me,which were true,and which were not true....All right!
...When I went at my home it was dark...No!...No!...What do you
mean?....Not,at all!...It's reasonable!Your reaction....Please.Hear
me.Forget who said it you.And look at what I am saying you,now.
...Yes.He just said me it straightly.I said him No....Don't doubt...
Is there two sides in that?How can you deduce it?...Yes,he gave
me a gift.Golden earings.That was the only thing i...You must
be sure.I'm sorry to hear it....Because we have made a speak
...No.No.That's is childish.Don't reverse all...No.No...Hear.How
can you say and do such thing?...Please.One moment.Wait.Don't
close the phone...Don't close the phone....Please,don't close...
[the pnone is closing]...Don't close it
.
.
.
[Silence]
.
.
Αλικη,27 ετων,καθηγητρια Φιλολογιας,αναπληρωτρια σε λυκειο του Πειραια,
το τελευταιο εξαμηνο ο μισθος της ελλατωθηκε κατα 250 ευρω,σε σχεση
.
.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ
.
Καθε μερα για ενα μηνα την εβλεπε να περιμενει τον
ηλεκτρικο στο σταθμο στα Κατω Πετραλωνα,στην αποβα-
θρα προς την Ομονοια,απο τις 7 και τεταρτο μεχρι τις
7 και μιση,εκεινος ηταν απεναντι,στην αποβαθρα προς
τον Πειραια,περιμενε να ρθει το δικο της τρενο να
φυγει πρωτη εκεινη,κι υστερα εκεινος εφευγε,μια μερα,
σ'ενα ρεπο ,που ειχε,πηγε στη δικη της αποβαθρα,οταν
ηρθε το τρενο ειδε σε ποιο βαγονι μπηκε εκεινη κι
εκεινος μπηκε στο αμεσως προηγουμενο βαγονι,σταθηκε
ορθιος μπροστα απο τη πορτα εξοδου,την ειδε ,που κα-
τεβηκε στο Μοναστηρακι ,βγηκε και την ακολουθησε,
εφτασε στη Καπνικαρεα,λιγο πιο πανω στην Ερμου η κο-
πελα μπηκε σ'ενα καταστημα,πλησιασε και διαβασε τη
φιρμα του,ηταν ενα καταστημα γυναικειων ρουχων,κοι-
ταξε το ρολοι του,8 παρα 10,την αλλη μερα η κοπελα
δεν ηταν στο σταθμο απεναντι,ουτε και τις επομενες
μερες την ειδε,ανησυχησε,πηρε μια φιλη και πηγε στο
καταστημα,με το προσχημα πως ηθελε ν'αγορασει κατι,
κοιταξε,δεν την ειδε στις πωλητριες,καθυστερησε επι-
τηδες την αγορα,τιποτα,πουθενα,στο τελος τολμησε να
ρωτησει,ζηταει μια κοπελα πωλητρια,που εργαζεται εκει,
ετσι κι ετσι,που ειναι,του ειπαν πως ειναι καποιες
μερες,που απολυθηκε,το καταστημα εκανε ελλατωση υπαλ-
ληλων,ζητησε να του πουν που θα την βρει,τον ρωτησαν
αν ειναι συγγενης η' γνωστος της κοπελας,ειπε πως
δεν ηταν,του απαντησαν ευγενικα πως δεν μπορουσαν
σ'εναν αγνωστο να δωσουν στοιχεια της,περασε καιρος
και δεν ξαναειδε τη κοπελα στο σταθμο απεναντι,και
μια μερα την ειδε,την ιδια ωρα,ετρεξε να την προλαβει,
ανεβηκε δυο-δυο τα σκαλια στη σκαλα στην ανισοπεδο γε-
φυρα πανω απ'τις γραμμες του τρενου,ακουγε το θορυβο
του τρενου ,που ανεβαινε απο τον Ταυρο και πλησιαζε
στο σταθμο,βιαστηκε στη γεφυρα,το τρενο ειχε φτασει,
ανοιξαν οι πορτες του,κατεβηκε γρηγορα τη σκαλα και
μολις προλαβε να μπει στο τρενο στο ιδιο βαγονι,που
μπηκε κι εκεινη,εκεινη ειχε καθισει,το απεναντι καθι-
σμα ηταν αδειο,πηγε και καθισε,διπλα στο αριστερο πα-
ραθυρο,η αναπνοη του ειχε κοπει,την κοιταξε,εκεινη ει-
χε γυρισμενο το κεφαλι της,κοιτουσε εξω,του φανηκε κα-
ποια στιγμη πως χαμογελασε,στο Θησειο η κοπελα σηκωθη-
κε να κατεβει,σηκωθηκε κι εκεινος,κατεβηκαν,την ακο-
λουθησε,περασαν τον πεζοδρομο διπλα στις γραμμες και
την Αρχαια Αγορα,η κοπελα εστριψε και διεσχισε την
Ηφαιστου,εφτασε στη πλατεια στο Μοναστηρακι,συνεχισε
στην Πανδροσου μεχρι τη πλατεια της Μητροπολης,εκει
εστριψε αριστερα,περασε απεναντι στη Μητροπολεως,προλα-
βε και περασε κι εκεινος,η κοπελα εφτασε στην Ερμου και
μπηκε στο ιδιο καταστημα,που την ειχε δει να μπαινει την
πρωτη φορα,που την ακολουθησε,8 παρα 10,κοιταξε το ρολοι
του,τηλεφωνησε στη φιλη του,την βρηκε,της ειπε πως την
θελει για τον ιδιο λογο στην Ερμου,της ειπε να παρει ταξι
να μη αργησει,σε μιση ωρα ηταν εκει,μπηκαν στο καταστημα,
μια πωλητρια τον γνωρισε,τον ρωτησε διακριτικα αν βρηκε
τη κοπελα,που ειχε ζητησει,της ειπε πως την ειδε να μπαι-
νει στο καταστημα,αυτη την ωρα δουλευει,η κοπελα τον κοι-
ταξε παραξενα,υστερα γελασε,του ειπε,αν θυμονταν καλα,πως
η κοπελα ειχε απολυθει,βεβαια δεν ηταν σιγουρη για ποια
κοπελα,γιατι εχουν απολυθει απο τοτε κι αλλες κοπελες,την
ευχαριστησε για τις πληροφοριες της,με τη φιλη του ανεβη-
κε σ'ολους τους οροφους του καταστηματος,σε κανενα χωρο
του δεν την βρηκε,αγορασαν κατι και βγηκαν,πηγαν στην
Αιολου σ'ενα καφε,που συχναζε,καθισαν,παραγγειλαν,ενα
εσπρεσσο εκεινος κι η φιλη του ενα χυμο φρουτων,συζητου-
σαν διαφορα,στο μυαλο του ομως ηταν κολλημενη η σκεψη της
κοπελας,τι συνεβαινε,δεν μπορουσε να καταλαβει,καιξαφνι-
κα,την ειδε να μπαινει στο καφε,καθισε σ'ενα τραπεζι,λι-
γο μακρυα απ'το δικο τους,ενδιαμεσα δεν παρεμβαλονταν
πελατες,εβλεπε καθαρα το προσωπο της,εκεινη ηταν,δεν εκα-
νε λαθος,δεν ειπε τιποτα στη φιλη του,την παρακολουθουσε,
προσεχε να μην τον καταλαβει η φιλη του,το γκαρσονι πηγε
στο τραπεζι της,η κοπελα παραγγειλε,σε λιγο την σερβιραν
μπυρα,χτυπησε το κινητο της,το σηκωσε γρηγορα,απαντησε,
ειχε μουσικη στο χωρο και δεν μπορουσε απο τη θεση,που
βρισκονταν ν'ακουσει τι ελεγε,απο τα χειλη της καταλα-
βαινε πως μιλουσε συνεχεια,η εκφραση στο προσωπο της
του φανηκε σοβαρη,για μια στιγμη,φευγαλεα,την ειδε,που
τον κοιταξε,μετα απο λιγο εκλεισε το τηλεφωνο,πηρε
τη μπυρα κι αδειασε στο ποτηρι,το γεμισε,ηπιε,αναψε ενα
τσιγαρο,η εκφραση της σοβαρη,δεν ξανακοιταξε προς το
μερος του,η φιλη του κοιταξε το ρολοι της,του ειπε πως
περασε η ωρα,αργησε,ειχε ενα ραντεβου κι επρεπε να φυγει,
την ευχαριστησε,εκεινος θα εμεινε ακομη,η φιλη του εφυγε,
κοιταξε προς το μερος της κοπελας,την ειδε ,που εγραφε,
τελειωσε το γραψιμο και φωναξε το γκαρσονι,του εδωσε
το σημειωμα,το γκαρσονι εσκυψε και κατι του ειπε,σε λιγο,
μετα απο αυτο,μπηκε ενας αντρας στο καφε και πηγε και
καθισε διπλα της,το γκαρσονι πηγε στο τραπεζι να παρει
παραγγελια,κατι του ειπε ο αντρας,δεν ακουσε,το γκαρσονι
εφυγε,και σχεδον αμεσως σηκωθηκαν να φυγουν,πρωτα ση-
κωθηκε η κοπελα,ο αντρας εβγαλε ενα χαρτονομισμα το αφησε
στο τραπεζι και σηκωθηκε κι εκεινος να φυγουν,μπροστα η
κοπελα και πισω εκεινος,εμεινε μονος του,απο τις σκεψεις
του τον διεκοψε το γκαρσονι,του ειπε πως ειχαν αφησει
ενα σημειωμα γι'αυτον,του το εδωσε κι εφυγε το γκαρσονι,
το ανοιξε και το διαβασε,εγραφε να σταματησει να την
παρακολουθει και να ρωταει γι'αυτην,τον παρακαλουσε,ξανα-
διαβασε το σημειωμα,επειτα το εβαλε στη τσεπη του,φωναξε
το γκαρσονι να πληρωσει,το γκαρσονι ηρθε,το πληρωσε,αφησε
και φιλοδωρημα,σηκωθηκε κι εφυγε,ανεβηκε την Αιολου,εφτα-
σε στην Ομονοια,εκανε τον γυρο της πλατειας,Σταδιου,Πανεπιστημιου,
καφενειο Νεον, τριτη Σεπτεμβριου,παροδος Μαρικας Κοτοπουλη,Αγιου
Κωνσταντινου,Πειραιως,ξενοδοχειον Μεγας Αλεξανδρος,οδος Αθηνας,
ξενοδοχειον Μπαγκειον,Χαυτεια και κατεβηκε την Σταδιου προς το
Συνταγμα,στη πλατεια Κλαυθμωνος στο βιβλιοπωλειο του Καουφμαν
αγορασε καποιο βιβλιο,εφτασε στο Συνταγμα,χαζεψε λιγο στη πλατεια
τους τουριστες,επειτα περασε απεναντι,πηρε τη Μητροπολεως και στο
Μοναστηρακι,12 και 17,πηρε το τρενο,την αλλη μερα,7 και τεταρτο μεχρι
τις 7 και μιση,την ειδε τη κοπελα,απεναντι,και για πολυ καιρο ακομη την
εβλεπε,μετα αλλαξε εργασια και ωραριο κι επαψε να την βλεπει
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
[SEDUCTION]
.
.
Seduction/Seductive[ελκυστικο,σαγηνευτικο,αποπλανηση,γοητευτικο
[ελκυω,σαγηνευω,γοητευω,τραβαω,αιχμαλωτιζω,αποπλανω,υπνωτιζω,
ηδονιζω,αναστατωνω,προκαλω τις αισθησεις,ξεμυαλιζω,ζαλιζω,μεθαω,
διεγειρω,ερεθιζω]
Ελκυστικα[Seductive] στοιχεια σε μια γυναικα ειναι το σωμα της,
τα καμπυλα μερη του,τα εσωτερικα του τμηματα[σημεια...],το χρωμα
του στους διαφορους φωτισμους[σε κλειστο δωματιο με φως απαλο
κοκκινο ,η' στο σεληνοφωτο καθως μπαινει απο ανοιχτο παραθυρο,
σε ζεστη μερα του καλοκαιριου,σε κρυα νυχτα του χειμωνα],
το σχημα των χειλιων,πανω κατω,κοκκινο φυσικο χρωμα,μισοανοι-
γμενα οταν κοιμαται,με ελαχιστες λαμψεις υγρασιας απο την ησυχη
αναπνοη,η φωνη κοντα στο προσωπο ζεστη πνοη,η' στο αυτι ηχος ψι-
θυρου,η αναπνοη στον ωμο σου,κυλαει γλιστραει κυμα παλμος ,υπνω-
σης,ο λαιμος ευλυγιστος, σε κλιση,τα ματια ανοιχτα να βαθαινουν
ν'ανοιγουν να κλεινουν,μισανοιγμενα να περιμενουν,να αδημονουν,
να παραδινονται,να αιχμαλωτιζονται στην εικονα,το μετωπο να
συρεις αργα-αργα σε κυκλικη κινηση τα δακτυλα του χεριου σου,τις
ακρες τους,τα μαλλια να τα σηκωσεις να τ'αφησεις να πεσουν να ανα-
δευονται,στο μαξιλαρι,στον αερα,και στο φως ,το χερι,καθως η παλαμη
σου το αγγιζει ανεβαινοντας ως τον ωμο κι επειτα κατεβαινοντας,
το περικλεινει,το στηθος,που αντεχει στη πιεση σου,αντιδρα σαν σφαιρα
στην αφη σου,ευκινητο,η κοιλια μαλακη κι απαλη,φωτεινη,σκοτεινη,
βελουδινη,το ριγος της πλατης το μουδιασμα η συστολη της σπονδυλι-
κης στηλης το τρεμουλιασμα της μεσης, τα ποδια ανοιγουν κλεινουν υπο-
χωρουν,αισθανονται την ορμη,την τρυφεροτητα ,η αισθηση του απεραντου
λειου,η ηβη ροδο τριανταφυλλο,κοχυλι,
και το ψεμα[η προσποιηση] ειναι seductive ,συγγενευει το ονειρο την ευ-
δαιμονια
τη σαγηνη
.
.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
ζουσαν περιπου δυο χρονια μαζι ,αυτο συνεβηκε ξαφνικα ενα
μεσημερι,Κυριακη ηταν,ετρωγαν σ'ενα παραλιακο εστιατοριο,
εκεινη κατι του ελεγε για τη δουλεια της,και στα λογια της
ακουσε μια λεξη να την προφερει χωρις καποιο γραμμα,ενα
ενδιαμεσο συμφωνο,δεν εδωσε σημασια,το θεωρησε φυσικο να
συμβει,συνεχισε η Μ.,μετα απο λιγο κι αλλη λεξη χωρις
ενα συμφωνο,συγκεκριμενα το τριτο γραμμα απ'την αρχη της
λεξης,επειτα αυτο συνεβηκε και με αλλες λεξεις,δεν της
ειπε τιποτα,αλλωστε δεν υπηρχε προβλημα στην επικοινωνια,
καταλαβαινε τι του ελεγε,επειτα εκεινη η διαταραχη στο
λογο σταματησε,τα λογια της ηταν κανονικα,στο αυτοκινη-
το,που γυριζαν και στο σπιτι δεν ξανασυνεβηκε εκεινη
τη μερα,
μετα απο τρεις μερες επανηρθε η ελλατωματικη αρθρωση,παρα-
τηρησε πως οι λεξεις με λαθος προφορα καποιο γραμμα ηταν
περισσοτερες,και σ'ορισμενες περιπτωσεις δεν προφερονταν
περισσοτερα απο ενα γραμμα,δυο ,τρια γραμματα δεν ακουγον-
ταν,ακομη παρατηρησε πως ελλειπαν απο τα λογια της,που κανο-
νικα για την ορθοτητα του λογου,της εκφρασης,επρεπε να υπαρ-
χουν,τα ''και''.καποιες προθεσεις,''πριν'',''μετα'',τα ορι-
στικα αρθρα,ο,η,το,οι κλισεις τους,του,της,των,της ειπε για
τα λαθη στο λογο της,τον ακουσε,δεν του απαντησε,σαν να
μην καταλαβαινε,η κατασταση αυτη τις αλλες μερες επιδεινο-
θηκε πιο πολυ,στα γραμματα,που ελειπαν,τωρα προστεθηκαν,
εκτος απο ολοκληρες λεξεις και μαλιστα στη σειρα,και γραμμα-
τικα λαθη,οπως λαθη κλισεων,πληθυντικος αριθμος αντι για ενι-
κο αριθμο,α' προσωπο αντι για γ' προσωπο,λαθη χρονων,αορι-
στος αντι του μελλοντα,επισης υπηρχαν και συντακτικα λαθη,
τυ υποκειμενο ηταν απροσδιοριστο,ασαφες,το αντικειμενο ειτε
ηταν ανυπαρκτο ειτε ηταν ασχετο με την ενεργεια, τον χρονο,
τη πτωση και τη διαθεση του ρηματος,υποθετικος χρονος για
ενεργετικο χρονο,συνεπεια ηταν τα λογια της να γινονται μερα
με τη μερα ακατανοητα,την ρωτουσε τι συνεβαινε,εκεινη συνε-
χιζε,σαν να μην καταλαβαινε τι της ελεγε,
επισκεφτηκε εναν ειδικο γιατρο για προβληματα λογου και
γλωσσας,του ειπε με λεπτομερειες την περιπτωση της γυναικας,
ο γιατρος του ειπε να μην ανησυχει,ειναι παροδικο φαινομενο,
καποια ασυνειδητη εκδηλωση,αντιδραση σε κατι,ενα δυνατο σοκ,
ειπε στο γιατρο πως δεν συνεβηκε κατι τετοιο,η ζωη τους ηταν
ησυχη,συνειθισμενη,χωρις βιαιες επιπτωσεις στη ψυχολογια τους,
ο γιατρος του ειπε πως αυτο δεν ειναι απαραιτητο να ειναι
ορατο,αισθητο,η ψυχη του ανθρωπου ειναι αβυσσος και απροβλε-
πτη,παντως,οπως και να'ναι να μην ανησυχει και να τον κραταει
ενημερο,και να ερθει με τη γυναικα αν καταφερει να την πει-
σει να τον επισκεφθουν,να εχει υπομονη,και να μην ειναι
καταπιεστικος,να την αφηνει να εκφραζεται ελευθερα χωρις
να την παρεμποδιζει με ερωτησεις και κρισεις,
η γυναικα συνεχισε,ορθοτερη εκφραση ειναι επιταχυνε,την απο-
σαρθρωση του λογου της,περισσοτερο ελλειματικος,πιο πτωτικος,
σχεδον αφασικος,παρελειπτε ολοκληρα τμηματα,χρησιμοποιουσε
τα επιθετα στη θεση ρηματων,ουσιαστικων,αφυσικα,ασχετα επι-
θετα σε ουσιαστικα,π.χ πλαστικο νερο,υπηρχαν πολλες
αντιφασεις,σιωπες,με διαφορες χρονικες διαρκειες,απο κα-
ποια δευτερολεπτα μεχρι καποια λεπτα της ωρας,ηταν φορες
που χρησιμοποιουσε μονο ερωτηματικες προτασεις,η' μονο
αρνητικες προτασεις,η' προτασεις ,που δεν συνεχιζονταν
και δεν γνωριζες,μεσα στην ακατανοησια,αν ηταν η' θα κατε-
ληγαν καταφατικες,ερωτηματικες η'αρνητικες,αλλες φορες μι-
λουσε ακατασχετα μονο με επιθετα η'μονο με ρηματα και κα-
μια φορα με το ιδιο επιθετο και με το ιδιο ρημα η' μονο με
επιρρηματα και σε ακραιες περιπτωσεις μονο με αρθρα,τον τε-
λευταιο καιρο,πριν την εξαφανιση της,ο λογος της ειχε ολα
αυτα κι επιπλεον ολες τις ψυχολογικες εκφρασεις,τρυφερο-
τητα,κλαμα,παραπονο,αδιαφορια,μισος,κραυγη,ψιθυρο,τραυλι-
σμα,σιωπη,οργη,λυπη,σαρκασμο,γλυκυτητα,διαμαρτρια,φοβο,
γελιο,ουρλιασμα,βουβαμαρα
Μια μερα πριν το μεσημερι τον πηρε τηλεφωνο στη δουλεια του
η κοπελα,που ειχε παρει για να την προσεχει τις ωρες,που εκει-
νος ελειπε απο το σπιτι,η κοπελα του ειπε εντρομη πως η κυρια
εφυγε απο το σπιτι πριν λιγο,δεν μπορεσε να την κρατησει,στα-
θηκε αδυνατο,φοβηθηκε.εφυγε απ'τη δουλεια πηγε αμεσως σπιτι,
βρηκε τη κοπελα αναστατωμενη,εκλαιγε ετρεμε,εκεινος της ειπε
να του πει τι εγινε,εκεινη εκλαιγε,ελεγε πως δεν εφταιγε εκει-
νη,της ειπε να ηρεμησει και να του πει τι εγινε,δεν ευθυνον-
ταν εκεινη,η κοπελα καπως συνηλθε κι αρχισε να του διηγηται
τι εγινε,
''η κυρια ξυπνησε γυρω στις 10 το πρωι,φαινονταν ηρεμη,δεν πα-
ραληρουσε οπως τις προηγουμενες μερες,μιλουσε κανονικα,μου
ζητησε να της κανω ενα καφε,καθονταν στον καναπε,εδω στο σα-
λονι,να σ'εκεινον'',του εδειξε σε ποιον,''σερβιρα τον καφε στη
κυρια,με ευχαριστησε και μου χαμογελασε,πρωτη φορα την ειδα
να χαμογελαει απο τοτε,που ηρθα στο σπιι,μου φανηκε να ειναι
καλα,ευτυχισμενη,επειτα η κυρια σηκωθηκε και μου ειπε να παω
μαζι της στη κρεβατοκαμαρα να την βοηθησω,πηγα μαζι της,εκει
ετοιμασε μια βαλιτζα με προσωπικα της ρουχα,μια φουστα,ενα
παντελονι,ενα πουκαμισο,ενα ζευγαρι παπουτσια ,ενα πουλοβερ,
επειτα την εκλεισε,πηγε στον καθρεφτη και χτενισθηκε,εβαλε
λιγο ρουζ στα μαγουλα,και λιγο κοκκινο κραγιον στα χειλη,ση-
κωθηκε,ηταν πολυ ομορφη,το προσωπο της ελαμπε,ηρεμο ,μου ει-
πε πως μ' ευχαριστει πολυ για οτι εκανα,αλλα τωρα θα φυγει
απο το σπιτι,για παντα ,δεν θα ξαναγυρισει,να μην ανησυχω,
ο κυριος,ειπε,ειναι δυνατος,θα καταλαβει,και τοτε η κυρια
εβγαλε απο την τσεπη της ενα γραμμα και μου το εδωσε,να αυ-
το'',η κοπελα εβγαλε ενα φακελο απο τη τσεπη της και του
το εδωσε,εκεινος το πηρε,''εγω εκλαιγα''συνεχισε η κοπελα,
''η κυρια πηρε τη βαλιτζα,βγηκε απο την κρεβατοκαμαρα,και
στο σαλονι σταθηκε,εμεινε για λιγο ακινητη,εγω κοντα της,
πισω,επειτα γυρισε προς το μερος μου,με πλησιασε,με αγκα-
λιασε και με φιλησε στο μαγουλο τρυφερα,και μου ειπε:
''οταν περασουν 10 λεπτα να παρεις στο τηλεφωνο τον κυριο
να τον ειδοποιησεις'',επειτα προχωρησε προς την πορτα την
ανοιξε την εκλεισε πισω της κι εφυγε,
εμεινα μονη μου στο σαλονι,καθισα στον καναπε κι εκλαιγα,
επειτα οταν περασαν τα 10 λεπτα,οπως μου ειπε η κυρια,σας
πηρα τηλεφωνο'',
εκεινος την ακουσε σιωπηλος,οταν τελειωσε η κοπελα της ειπε,
πως αν θελει μπορει να φυγει,της δινει αδεια οσες μερες θελει,
και να γυρισει οποια μερα αυτη θελει,της εδωσε χρηματα,η κο-
πελα τον ευχαριστησε,κι ετοιμασθηκε κι εφυγε,
εκεινος καθισε στον καναπε ,που ειχε καθισει η Μ.για τε-
λευταια φορα,ανοιξε το φακελο,εβγαλε το χαρτι,το ανοιξε
και διαβασε:
''Φευγω απ'το σπιτι για παντα,δεν θα ξαναγυρισω,αγαπω εναν
αλλον αντρα,δεν μου φτες σε τιποτα,δεν μπορω να κανω αλλιως,
θελω να εισαι καλα,να μην στεναχωριεσαι,και να μην λυπασαι,
με συγχωρεις
η Μ.''
δεν ξαναδιαβασε το γραμμα,το αφησε ανοικτο πανω στο τραπε-
ζακι μπροστα του
σηκωθηκε ανοιξε τη πορτα την εκλεισε πισω του και βγηκε
εξω
.
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ [1]
.
Κοιταξε τη γυναικα απεναντι του.Την γνωρισε.Πεντε χρονια
περιπου περασαν απο τοτε.Σηκωθηκε απο το τραπεζι του
πηγε στο δικο της.Καθησε στην αδειανη καρεκλα απεναντι
της χωρις να ζητησει την αδεια της.Εκεινη φανηκε να μην
τον αντιληφθηκε.Ανοιξε τη τσαντα της κι εβγαλε απο μεσα
ενα μικρο καθρεφτακι κι ενα κοκκινο κραγιον,κοιταχθηκε
στον καθρεφτη και περασε το κοκκινο κραγιον στα χειλη της,
οταν τελειωσε τα εβαλε παλι μεσα στη τσαντα της και την
εκλεισε.Τοτε σηκωσε το κεφαλι της και τον κοιταξε.Εκεινος
εβλεπε μπροστα του μια ξενη γυναικα.Δεν την ηξερε,ουτε
ποτε αλλοτε την ειχε ξαναδει.Ντραπηκε για την αδιακρισια
του να παει και να καθισει απροσκλητος στο τραπεζι της.
Ζητησε συγνωμη απο τη γυναικα και ξαναγυρισε στο τραπεζι
του.Οσο εμεινε εκει δεν την ξανακοιταξε.
.
.
.

ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[2]
.
Πηγαινε καθε Σαββατο βραδυ σ'εκεινο το συγκεκριμενο μπαρ
στη περιοχη του Θησειου ,ακριβως την ιδια ωρα 11 η ωρα και
21 λεπτα ,καθονταν παντα στην ιδια θεση στο μπαρ,40 εκατο-
στα αριστερα απο το κεντρο του,τον σερβιρε παντα η ιδια
γκαρσονα,ενα τζιν σκετο,δεν την ρωτησε ποτε το ονομα της,
ποιο ειναι,στην αιθουσα στις ιδιες θεσεις καθονταν τα ιδια
ατομα,φορουσαν τα ιδια ρουχα,τα ειχε δει τοσες φορες,μπορου-
σε να τα περιγραψει με την παραμικρη λεπτομερεια χωρις να
τα βλεπει,το ιδιο και τις κινησεις του σωματος των και τις
εκφρασεις των προσωπων τους,ποτε δεν ειχε ακουσει τι ακρι-
βως λεγανε,υπηρχε θορυβος και μουσικη στο χωρο,γνωριζε ομως
τη σειρα με την οποια μιλουσαν και τη διαρκεια της ομιλιας
καθενος,επισης γνωριζε και τι επιναν και σε ποσο χρονο το
καταναλωναν,κι ακριβως την ωρα,που ερχονταν,ποση ωρα εμεναν
και φυσικα ποια ωρα εφευγαν,εκεινος εφευγε την ιδια παντα
ωρα 3 η ωρα παρα 11 λεπτα.
Εκεινη τη μερα,απο την αρχη κατι του φανηκε διαφορετικο
αλλα δεν μπορουσε να το εντοπισει,ολα φαινονταν ιδια οπως
συνηθως,κατι ομως ηταν διαφορετικο,το καταλαβαινε,δεν εκα-
νε λαθος,εντονα διαισθανονταν την αλλαγη,κοιταξε το ρολοι
του,οπως εκανε παντα,αν κι ηξερε την ωρα,που θα εδειχνε
3 η ωρα παρα 20 λεπτα,σε 9 λεπτα ακριβως θα εφευγε,αυτο
σκεφτηκε,και τοτε ακουσε μια γυναικεια φωνη ακριβως διπλα
του:
''κυριε,σχολαω την ιδια ωρα,που φευγεται κι εσεις,μπορω
αν θελετε να σας συνοδευσω,θα σας περιμενω απ'εξω''
γυρισε πισω και κοιταξε προς το μερος της φωνης,ειδε την
νεαρη γκαρσονα,τον κοιτουσε και χαμογελουσε,πριν προλαβει
να της πει κατι καποιος πελατης τη φωναξε και πηγε προς το
μερος του,
ακριβως 3 η ωρα παρα 11 λεπτα βγηκε εξω απ'το μπαρ,η κοπελ-
λα τον περιμενε,του ειπε αν ηθελε,δεν την πειραζε,να πανε
σ'ενα ξενοδοχειο γυρω απο την Ομονοια,ειπε το ονομα του ξε-
νοδοχειου,το ηξερε ειχε κι αλλη φορα παει με καποια κοπελ-
λα,περπατησαν με τα ποδια,
εφτασαν στον ηλεκτρικο σταθμο,δεξια ανεβηκαν την Ερμου,στο
Μοναστηρακι εστριψαν αριστερα στην Αθηνας και μετα απο κα-
ποια λεπτα εφτασαν στο ξενοδοχειο,
ο ρεσεψιονιστ τους χαιρετησε,φανηκε να ξερει καλα τη κοπελ-
λα,σαν να ηταν τακτικη πελατισσα,της εδωσε το κλειδι του
δωματιου,του εκανε εντυπωση,δεν της ειπε οροφο και αριθμο,
ανεβηκε μαζι της με το ανσανσερ στον οροφο,
εκει προχωρησαν στο διαδρομο,στα 10 μετρα περιπου η κοπελλα
σταματησε κι ανοιξε τη πορτα πορτα δεξια και μπηκαν στο
δωματιο,
τα φωτα στο χωρο ηταν ανοικτα,εκλεισε τη πορτα,του ειπε αν
ηθελε να παει πρωτος στο μπανιο,της ειπε πως δεν τον νοιαζει
να παει πρωτη εκεινη,
βγηκε η κοπελλα και μπηκε εκεινος στο μπανιο και εκανε ενα
ζεστο ντους,μετα πηγε στο δωματιο ,τη βρηκε να κοιμαται,σκε-
φτηκε να μην την ξυπνησει,μετανοιωσε και την ξυπνησε,η κο-
πελλα δεν παραπονεθηκε,που την ξυπνησε,του χαμογελασε,της
ειπε πως θελει να μιλησουν,κι εκεινη ηθελε να μιλησουν,την
ρωτησε πως την λενε,του ειπε ενα τρισυλλαβο γυναικειο ονομα,
κουβεντιασαν αρκετα,επειτα εσβησαν το φως και κοιμηθηκαν,
το πρωι την ωρα,που ξυπνησε η κοπελλα κοιμονταν,δεν την ξυ-
πνησε,αλλωστε δεν θα'χε κανενα νοημα πια,οτι ειχαν να πουν
το ειπαν,στα δυο χρονια ηξερε ο ενας τον αλλον καλα,δεν μπο-
ρει ν'αλλαξουν τα γεγονοτα,εχουν φτασει στο τερμα,ετοιμασθη-
κε και βγηκε απ'το δωματιο,
στη ρεσεψιον πληρωσε το δωματιο,αυτος δεν θα ξαναρθει,ειπε,
τελευταια βραδυα εμεινε εκει,τους ειπε πως η κοπελλα θα κρατη-
σει ακομη το δωματιο,για οσο καιρο χρειασθει,μεχρι να βρει
καπου αλλου να μεινει,κι αυτος θα πληρωνει το δωματιο,οπως ε-
κανε και τα δυο χρονια,να μην ανησυχουν θα το κανονισει να
πληρωνει μεσω καποιας τραπεζας καθε εβδομαδα,που περναει,
τον ευχαριστησαν κι εφυγε
μετα απ'αυτο ποτε πια δεν ξαναπηγε σ'εκεινο το μπαρ
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
.
τελος Φλεβαρη,στην αυλη ανθισε η αμυγδαλια,στ'ανθη της ακουσα
τις μελισσες να βομβιζουν και τις ειδα να πετουν γυρω-γυρω,
η ζωη αρχιζει να γυριζει,να ανασηκωνεται,να φωτιζει,
.
δεν ειναι ευκολο να γελασεις τους ανθρωπους,μεχρι ενα σημειο
τους κρυβεις,τους απατας,τους απροσανατολιζεις,επειτα τα κατα-
λαβαινουν ολα,τοτε θα ερθει η μερα της κρισης για τους απατεω-
νες και η οργη
.
σου γραφω,και προσπαθω να ειμαι ακριβης στις περιγραφες των γε-
γονοτων,δεν εχει νοημα να τα φορτωσω με συναισθηματισμους και
διαφορους υποκειμενισμους.
Κατι συνεβηκε,ετσι,εκει,αυτη ηταν η χρονικη του διαρκεια,αυτοι
οι πρωταγωνιστες,αυτη η δραση/η αντιδραση
οπως:
την Μ. στις 10πμ στο σπιτι της την επιασαν οι πονοι της γεννας,
η αδερφη της,που εκεινη την ωρα ηταν εκει τηλεφωνησε στη γυναι-
κολογικη κλινικη ,σε 10 λεπτα περιπου ηρθαν,δυο νοσοκομοι πηραν
τη γυναικα στο φορειο την μετεφεραν στο αυτοκινητο μαζι της
πηγε και η αδελφη της κι εφυγαν για το μαιευτηρειο
οταν εφτασαν εκει με πηρε τηλεφωνο η κουνιαδα μου και μου
ειπε:''την Μ.την επιασαν οι πονοι κι ειμαστε στο μαιευτηρειο''
.
προχθες,την Πεμπτη ,ειδα την Ε.,τη συναντησα στην Σταδιου,στη
πλατεια της Παλιας Βουλης,κατεβαινα προς το Συνταγμα,εκεινη
ηταν μπροστα μου,επιταχυνα το βαδισμα και την εφτασα,χαρηκε,
που με ειδε,με ρωτησε για σενα,πως τα παμε,τη ρωτησα για τα
δικα της,δεν ηταν ευχαριστημενη,δυσκολα περνουσε,ο Κ. μετα
το διαζυγιο δεν ειναι συνεπης στις υποχρεωσεις του,της καθυ-
στερει τη διατροφη,τα παιδια τον ζητανε να τον δουν ,να τα
παρει κοντα του ενα σαββατοκυριακο,κι εκεινος αδιαφορει,δεν
την συγχωρεσε που τον χωρισε και συζει μ'εκεινον τον αντρα,
αυτα ειπαμε,στεναχωρεθηκα,κατα τα αλλα ηταν καλα,παντα πολυ
ομορφη και γοητευτικη,μου'πε να σου γραψω πολλα χαιρετισμα-
τα και σου στελνει πολλα φιλια
.
ολα εδω μερα με τη μερα χειροτερευουν,ακριβεια,ανεχεια,ανερ-
για μεγαλη,που θα παει αυτο;ο κοσμος δεν αντεχει θα ξεσηκω-
θει,καθε μερα βγαινει ο κοσμος στους δρομους και φωναζει,δια-
μαρτυρεται,κυριως νεα παιδια,κατι πρεπει να γινει,αν και
φοβαμαι πως τιποτα δεν θα γινει,κι επειτα εχουν σκληρηνει,
βαζουν τους αστυνομικους και χτυπανε,
το απογευμα επεσα σ'ενα τετοιο περιστατικο ,στην Πανεπιστη-
μιου στο ΡΕΞ μπροστα ειχαν πιασει ενα νεαρο τον ειχαν ριξει
κατω ,τον εσερναν και τον χτυπουσαν και μια κοπελλα στην ηλι-
κια του ορμησε πανω τους και την χτυπησαν κι αυτη
ενιωσα αηδια κι αγανακτηση
.
αν βρεις δισκους,βινυλιο,με blues να τους αγορασεις,Muddy
Waters,Willi Dixon,Sonny Boy Williamson,Alexis Korner,ολους
οσους βρεις
.
θα σου πω για τις φωτογραφιες,
ειναι πολυ δυσκολο να τραβηξεις,οι ανθρωποι δεν σ'εμπιστευονται,
σε υποψιαζονται,και με το δικιο τους ,δεν σε ξερουν, σε κοιτουν
εχθρικα ,δεν θελουν να φωτογραφηθουν,ουτε απο σενα,ουτε απο κα-
νεναν,αποφευγουν,γυριζουν το προσωπο η' σκυβουν,κρυβονται,η' σε
κοιτουν αμηχανα απροσωπα,σαν να λενε:τωρα τι κανει αυτος;γιατι
το κανει; και για ποιον το κανει;και τι μας ενδιαφερει εμας αυτο;
σαν να λενε:''δεν ειστε,κυριε,ο ανθρωπος,που θα θελαμε να μας
φωτογραφισει.STOP'',
βιντεο ειναι πολυ πιο δυσκολο,
δυσκολοι κι απανθρωποι καιροι,απροσωποι,
να τραβηξεις τη ζωη,οπως κυλαει ειναι πολυ δυσκολο,αδυνατο
Παρ'ολ'αυτα τραβηξα αρκετες φωτογραφιες και σου τις στελνω

[αυτες οι φωτογραφιες ειναι στην Ομονοια,πανω στη πλατεια γυρω-
γυρω,στις σκαλες και κατω στον υπογειο,στις παροδους,στη Βαρβακειο
Αγορα,στην Αιολου,στο Μοναστηρακι,στην Ερμου,στο Συνταγμα,στους
σταθμους του ηλεκτρικου,στην Ομονοια,στο Μοναστηρακι,στο Θησειο,
και μεσα στα βαγονια,...]
παντα υπαρχει τροπος να τραβηξεις φωτογραφιες,αρκει να εισαι
διακριτικος,σοβαρος και προπαντων ειλικρινης]
.
.
[Billy,I have purchased a mastepiece-the Mona Liza-You]
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ Ν.Υ
.
στη Times Square στο Midtown Μanhattan στα McDonalds μεσημερι,
μπιφτεκι με σος και coca -cola παγωμενη,το girl απεναντι τον κοι-
ταξε,χαμογελο,χαμογελασε κι εκεινος,black woman beautiful,ειχε
παρει fryied chicken with patatoes and cold seven up ,επιασαν
κουβεντα,τον ρωτησε αν μενει στη Ν.Υ,οχι ηταν επισκεπτης,visitor,
απο που;,απο την Ελλαδα,What is Greece? ρωτησε η κοπελα,χωρα,
land,where?στην Ευρωπη,Is Greece nearly Germany or nearly France?
οχι,μακρυα,ειναι ΝεοΥορκεζα?ναι,born in USA in N.Y.C,in Chelsea,
Do you know Chelsea?τη γνωριζε,την ειχε yesterday επισκεφθει,ηταν
απο πολυτεκνη family,η mama παντρευτηκε 4 φορες,εχει συνολικα
3 brothers and five sisters,αυτη ειναι product απο το τριτο marriage της
mama,και οι 4 αντρες την παρατησαν,now μενει μαζι με τη mama
και μια μικροτερη sister,a very little girl,το μοναδικο baby απο τον
τεταρτο αντρα,τ'αλλα τ'αδερφια are living αλλου,εχει πολλα years
να τα δει,απο τοτε,που ηταν 12 years old,now ειναι 23 just,
τον father της δεν τον θυμαται,ηταν baby,οταν τους εγκατελειψε,
η mama tells πως ηταν λευκος,απο την Ευρωπη,ουτε κι αυτη know
 καλα απο where,στην America δεν ζητουν να μαθουν καταγωγη,here
 ειναι the crossroad of the World,χαμογελασε,like the TimeS Square,
ειχε ομορφο smile,very sweet,ειπε thanks you very much,απο τα 17
years old κανει αυτο το job,στην αρχη in starting σε bar,την εκμετα-
λευονταν οι boss,ανεξαρτοποιηθηκε befreed ,την police την ενδια-
φερει μονο να'σαι pure,κι αυτη ηταν very pure,προσεχε πολυ,1 man
or 2 men per day,the price 300$ for all night,200 $ for some time to 5
hours,in Hotels in Manhattan,της ειπε αν ηθελε πρωτα να περπατησουν,
she don't denied it,περπατησαν την fifth avenue,εφτασαν στο Empire
State Building,in fifth anenue and West 34th Street,102 floors,
ειπε,υψος 1250feet,381 meters,με την antenna φτανει το height
1454 ποδια,443,2 μετρα,γελασε, many times she went up-down wards
the skyscraper,επειτα στο Chrysler Building,in 42nd Street and
Lexington Avenue,at 1050 feet heght,320 meters,με την antenna,
ειπε,77 floors,32 elevators,Art Deco Architectural Style,παλι
γελασε η κοπελα,αν και γεννημενη στο Manhattan δεν ηξερε nothing,
της ειπε πως στην Ελλαδα οταν ηταν school ηθελε να σπουδασει
αρχιτεκτονικη και μαλιστα να χτισει ενα πολυ ψηλο ουρανοξυστη
in Athens με το σχημα the coca-cola's bottle,πηγαν και στη Pennsy-
lvania Plaza,ηθελε να δει τη Madison Square Garden,The MSG ηταν
στη 8th Anenue,between 31st and 33rd Streets,ειναι the famous
sporting arena στη Νεα Υορκη,next κατεβηκαν subterra στο υπογειο
του Pennsylvania Station,χαζεψαν τους επιβατες του metro,οταν
ανεβαιναν τις σκαλες να βγουν στην επιφανεια,της ειπε το story
με τον Ορφεα και την Ευριδικη,τον ακουγε με attention,της ανε-
φερε και το story με τον Δαντη και την Βεατρικη,συνεχισαν τη
βολτα τους κι εφτασαν στη Grand Army Plaza,στη West Side ειναι
το luxury Plaza Hotel,built το 1907,της ειπε,απο τους αρχιτε-
κτονες Henry J.Hardenbergh και Thomas Hastings,εχει 20 floors,
height 250 feet,76 m,και length 400 feet,120 m ,της ειπε πως τη
Φοντανα ,που ειναι μπροστα απο το hotel,την λενε και the Pulitzer
Fountain of Abundance ,επειδη χτισθηκε by Karl Bitter κατα παραγ-
γελια του μεγαλοεκδοτη του τυπου των newspapers Joseph Pulitzer,
και το αγαλμα στη Φοντανα ειναι η Pomona,Ρωμαικη θεοτητα των
των fruits,apples,pommes,κατασκευη by Doris Doscher,το αρχιτε-
κτονικο στυλ του hotel ειναι The French Renaissance château-style
building,η Billy,αυτο ηταν το name της κοπελας,οσο εκεινος μι-
λουσε τον ειχε πιασει αγκαζε,εκεινος,συνεχισε, οταν το 1988 ο
Donald Trump αγορασε the Plaza for $407.5 million in 1988 comme-
nted για την αγορα του Plaza σ'ενα letter ,που δημοσιευσε in
The New York Times: "I haven't purchased a building, I have
purchased a masterpiece — the Mona Lisa.'',το I have purchased
a mastepiece-the Mona Liza, το προφερε μ'ενα sweet manner και την
κοιταξε στα ματια το ιδιο sweetly,back απο το hotel ειναι το
Central Park,δεν πηγανε εκει,ειχανε περπατησει much more,γυ-
ρισαν στη Times Square,ειχε αρχισει να βραδυαζει,η Square
ηταν ενα θεαμα a Vision,με τις αμετρητες φωτεινες επιγραφες
τα Neon Lights Writings και τις ηλεκτρονικες οθονες τα Screens,
πηγαν στο Rick Cafe,καθησαν,η κοπελα τον φιλησε,A kiss is just
a Kiss,της ειπε,μιλησαν,εκεινη του ζητησε,να της πει για την
Greece,ηθελε να μαθει γι'αυτην,οταν της ειπε πως εχει θαλασσα
sea,blue sea,many islands,και lighting Sun,καταενθουσιασθηκε,
τον παρακαλεσε να της μιλησει Greek,He spoked ελληνικα,various
speeches,ενα απ'αυτα ηταν και ο προλογος απο την Οδυσσεια
του Ομηρου:
Ανδρα μοι εννεπε, Μουσα, πολύτροπον, ος μάλα πολλα
πλάγχθη, επει Τροίης ιερον πτολίεθρον επερσεν·
πολλων δ' ανθρώπων ιδεν αστεα και νόον εγνω,
πολλα δ'ο γ' εν πόντω πάθεν αλγεα ον κατα θυμόν,
αρνύμενος ην τε ψυχην και νόστον εταίρων.
αλλ'ουδ'ως ετάρους ερρύσατο, ιέμενός περ·
αυτων γαρ σφετέρεσιν ατασθαλίησιν ολοντο,
νήπιοι, οι κατα βους Υπερίονος Ηελίοιο
εσθιον· αυταρ ο τοισιν αφείλετο νόστιμον ημαρ.
των αμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, ειπε και ημιν.
εκεινη ολη την ωρα,που μιλουσε Greek τον κοιτουσε στα χειλη,
σαν να'θελε να καταλαβει και να sense τη ξενη γλωσσα με
τη motion των χειλιων .στο end τον κοιταξε στα ματια και
του ειπε,this language,your own language,likes me very very
much,και του ζητησε να της κανει translation,εκεινος Used
τη μεταφραση του Προοιμιου της Οδυσσειας,που ειχε κανει
το 1900 ο Samuel Butler:
Tell me, O Muse, of that ingenious hero who travelled far
and wide after he had sacked the famous town of Troy.
Many cities did he visit, and many were the nations
with whose manners and customs he was acquainted;
moreover he suffered much by sea while trying to save
his own life and bring his men safely home; but do what
he might he could not save his men, for they perished
through their own sheer folly in eating the cattle of
the Sun-god Hyperion; so the god prevented them from
ever reaching home. Tell me, too, about all these things,
oh daughter of Jove, from whatsoever source you may know them.
η κοπελα του ζητησε να της πει Greek Words,στα Ελληνικα και
στα Αμερικανικα,αρχισε να της λεει:
εννεπε-tell,λεξεις-words,πολη-city,νους-mind,θαλασσα-sea,
ζωη-life,ανθρωπος-man,human,
αντρας,Εγω-man,I,
γυναικα,Εσυ-woman,You,
πατριδα-home,ηλιος-sun,γνωριζω-know,πουλι-bird,
Αριστοτελης-Aristotles,Πλατων-Platon,Πολιτεια-Rebublica,
Δικαιοσυνη-Right,Δημοκρατια-Democracy,αηρ-air,ψυχη-soul,
γαλαζιο-blue,
Ειμαι -I am,
η κοπελα ζητησε απο τη servant-girl paper and stylo,
και στο white paper εγραψε,του'δωσε το writing,εκει εγραφε
clearly με λατινικα grammata:
Ego imai gynaika,enas andropos
εγκο ιμε γκυνεκα,ενας αντροπος,την ακουσε να λεει,i'm a
woman,a human being
της επιασε το χερι tenderly,το εσφιξε στο δικο του ,τη
κοιταξε στα ματια,ειχε ενα πολυ beautiful look,You are
very Beautiful girl-Εισαι πολυ ομορφο κοριτσι,της ειπε,
εκεινη τρεμοπαιξε με pleasure τα βλεφαρα και του απαντησε:
Thanks You very much,Ευχαριστω παρα πολυ,ειπε εκεινος.
Πηγαν στο hotel,που εμενε εκεινος,παραγγειλαν να τους στει-
λουν φαγητο στο room,περασαν ολη τη night μαζι,
το morning εκεινος ξυπνησε firstly,εκεινη κοιμονταν ακομη,
a woman is just a woman,nothing more,nothing less,a human
being,ενας ανθρωπος,σκεφθηκε,I have purchased a mastepiece-
the Mona Liza.Αυτη ειναι η Αληθεια.Το Γεγονος.
σηκωθηκε και πηγε στο window,looking down στη Times Square,
motionful,the crossroad of World,it's here.
.
.
About Pop Culture
.
[εργαζεται σε μια διαφημιστικη εταιρεια,αγορασε ενα περιοδικο
ποικιλης υλης,σ'ενα multishop αγορασε μια τσαντα απο πολυεστερα,και
σ'ενα καταστημα κοσμηματων ενα ζευγαρι φο-μπιζου σκουλαρικια,σ'ενα
καταστημα κοσμητικων ενα σετ make up,με taxi γυρισε σπιτι, εμενε σε ρε-
τιρε με art deco διακοσμιση ,εστειλε sms στον ...Α.,ζεστανε στον φουρνο
μικροκυματων το φαγητο διαιτης της,ανοιξε το notebook,σερφαρισε στο
internet ,ειδε τους φιλους της στο facebook και διαβασε τα μηνυματα τους,
εκανε likes,ηρθε o A.,φαγανε μαζι,το απογευμα ετοιμασθηκαν για το
weekend, με το cabriolet του Α.εφυγαν για ενα παραθαλασσιο τουριστικο
θερετρο,ειχαν κλεισει σουιτα,σε δυο ωρες θα ηταν εκει,θα ηταν μερα
ακομα,ισως να προλαβαιναν να κανουν σερφιν' πριν νυχτωσει,θα δει-
πνουσαν στο restaurant του Hotel,και τη ζεστη νυχτα θα τη περνουσαν
σε καποιο night club,για drinkin 'n' dancin',το πρωι θα πηγαιναν για
υπνο]
.
.
Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
.
κοιταξε στον καθρεφτη,ηξερε πως δεν θα βλεπε την
πραγματικοτητα,στη γνωστη συμμετρια,το αριστερα-
δεξια και το δεξια -αριστερα,οχι ομως και το πανω-
κατω,ουτε και το πισω- μπροστα,γιατι τοτε κοιτουσε,
τι περιμενε να δει,γιατι επεμενε,ειδε παλι το δωμα-
τιο εκεινο,ελαχιστα επιπλωμενο,ενα τραπεζι στο κεν-
τρο του,και γυρω τεσσερις καρεκλες,ενας ορθογωνιος
καθρεφτης στο βαθος το αντανακλουσε,ενας καναπες ηταν
δεξια,τοτε ειδε ν'ανοιγει η πορτα αριστερα και να μπαι-
νει η Μ.,προχωρησε στο δωματιο και πηγε και καθισε
στον καθρεφτη,εβλεπε την πλατη της,πρεπει να πηρε ενα
κραγιον να βαψει τα χειλη της,δεν το ειδε,αυτο το συμ-
περανε απο τις κινησεις της,επειτα σταθηκε ακινητη
σ'εκεινη τη θεση,περιπου πεντε λεπτα μετρησε στο ρολοι
του,ακουστησε ενα τηλεφωνο να χτυπαει,σηκωθηκε πηγε
στο τραπεζι καθησε στην αριστερη πλευρα του,απαντησε
στο τηλεφωνο,την ακουσε να λεει:''πριν απο λιγο γυρισα'',
''ειμαι πολυ κουρασμενη''.''θα ετοιμασω κατι προχειρο
να φαω'',''θα ξαπλωσω ,να ξεκουραστω'',''οταν ξυπνησω
θα σε παρω τηλεφωνο'',εκλεισε το τηλεφωνο,και βγηκε
απ'το δωματιο,ακουσε τη πορτα του μπανιου ν'ανοιγει,
μετα απο λιγο νερο να τρεχει,οταν βγηκε ανοιξε τη τηλε-
οραση,μετα απο καποια ωρα η τηλεοραση εκλεισε,δεν ακου-
γονταν τιποτα πια ,ησυχια,εφυγε απ'τον καθρεφτη,πηγε
στη κρεβατοκαμαρα και κοιμηθηκε,τον ξυπνησε το τηλε-
φωνο,διπλα στο κομοδινο,το σηκωσε,ακουσε τη φωνη της
Μ.,''Μολις ξυπνησα και σε πηρα,θα περασω απ'το σπιτι,
να με περιμενεις'',εκλεισε το τηλεφωνο,σηκωθηκε απ'το
κρεβατι,ντυθηκε και πηγε στη κουζινα να ετοιμασει καφε,
πηρε τον καφε να τον πιει στο σαλονι,ανοιξε την τηλε-
οραση ,μετα απο λιγο την εκλεισε,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν ηρεμος,ηξερε πως δεν θα'ρχονταν,τωρα ολα ειχαν
τελειωσει,δυο χρονια πριν,σχεδον ειχαν ξεχαστει,κι ας
επανερχονταν καποιες στιγμες καποια περιστατικα απο την
ιστορια του με τη Μ.,πολυ ζωντανα σαν να συνεβαιναν εδω
και τωρα,κι εβρισκαν,ηταν φυσικο,αφου πολυ δυνατα βιω-
θηκαν,τροπους να επανεμφανιζονται εστω και στη συμμετρια
ενος καθρεφτη,ειχαν χωρισει με τη Μ.,απο τοτε δεν την ξανα-
ειδε,μονο λιγες φορες στην αρχη,υστερα τιποτα,ουτε ξερει,που
βρισκεται,αν ζει σ'αυτη τη πολη η' σ'αλλη πολη,
βγηκε εξω,ειχε αρχισει να νυχτωνει,πηρε το αυτοκινητο,
οδηγησε στη παραλιακη,το βραδυ δειπνισε σ'ενα ρεστωραν.
.
.
Ευρυδικη,ετων 23
.
.
Ευρυδικη,ετων 23 ,σπουδαστρια σε Σχολη Δημοσιογραφιας και
Μεσων Μαζικης Επικοινωνιας,εργαζεται ερασιτεχνικα ως μοντελο,
θελει να συνεχισει με θεατρικες σπουδες,εχει ανεξαρτοποιηθει απο
τους γονεις,ενοικιαζει διαμερισμα στην περιοχη της Νεαπολης Αθηνα,
την γνωρισε πριν μια βδομαδα,συγκεκριμενα την περασμενη Κυ-
ριακη,μεσημερι,σ'ενα καφε στο Θησειο,χθες τη σχεδιασε απο μια
φωτογραφια της,σημερα Παρασκευη συναντηθηκαν το απογευμα
στο ιδιο καφε,της εδωσε την εικονα,της αρεσε,επειτα πηγαν για φα-
γητο,χωρησαν λιγο μετα της 10,κανονισαν να συναντηθουν αυριο
στο ιδιο μερος,στις 11 το πρωι,θ'ανεβουν στην Ακροπολη,κι επειτα
θα επισκεφθουν το μουσειο,πριν λιγη ωρα τον πηρε στο κινητο,του
ευχηθηκε με γλυκεια φωνη ''καληνυχτα''
.
.
Η ιστορια με την Ελενη.
Αρχες της δεκαετιας του '80,19 χρονων,στη Θεσσαλονικη,
στη περιοχη του Λευκου Πυργου γνωρισε την Ελενη,22
χρονων,ιεροδουλη,πηγαινε μαζι της,εκεινη του ζητησε να
της κανει πορτρετα αντι πληρωμης,ειχε ομορφο προσωπο
και σωμα,δεχτηκε,αλλωστε τα χρηματα ,που ειχε ηταν
λιγοστα,ισα να φαει,και να πληρωσει το ενοικιο,εκεινη πο-
ζαρε ωρες,εκανε πολλα προσχεδια,εκεινη τα κρατουσε ολα
μαζι με τα τελειωμενα εργα,τα φυλαγε,κανενας δεν εδωσε
τοση σημασια και δεν εδειξε τετοια εκτιμηση για τα εργα
του,τα κοιτουσε,ενιωθε συγκινηση,ποτεδεν θα τα που-
λουσε,του ειπε,οσο κι αν ειχε αναγκη,δεν νοιαζονταν για
πελατες εκεινες τις ωρες,που ποζαρε,πολλες φορες μεχρι
αργα τη νυχτα,συζητουσε μαζι του,αλλες φορες ηταν σιω'
πηλη,ποτε δεν του φανηκε θλιμενη,την ζωγραφισε τοσες
φορες,που την εμαθε,ολα τα γνωριζε,τη καμπυλη του με-
τωπου,τη γραμμη της μυτης και το σχημα των χειλιων,τα
ματια,το σαγονι,το λαιμο,τα χερια,τη κοιλα,τα ποδια,και
απο καποια στιγμη και περα μπορουσε να τη ζωγραφιζει
χωρις να τη κοιταζει,τα περισσοτερα εργα ηταν πετυχη-
μενα,καποτε του ζητησε να παει να μεινει σπιτι της,κι
εμεινε μια ολοκληρη εβδομαδα,αυτο επαναληφθηκε κι
αλλες φορες,για διαφορα χρονικα διαστηματα,το πιο πο-
λυ ηταν ενας μηνας,καμια απο εκεινες τις μερες δεν
εφερνε πελατη στο σπιτι,παντα εβγαινε εξω μολις νυχτω-
νε καλα και γυριζε λιγο μετα τα μεσανυχτα,τον εβρισκε
να κοιμαται και τον ξυπνουσε,δεν του διηγονταν τις συ-
ναντησεις της,ουτε κι εκεινος την ρωτουσε να του πει,
του εφερνε φαγητο,διαφορα,μπιφτεκι η' ψητο κοτοπουλο
και τηγανιτες πατατες,που του αρεσε,κουβεντιαζαν μεχρι,
που ξημερωνε,ακουγαν τους θορυβους στη πολυκατοικια,
οι ανθρωποι ξυπναγαν να πανε για δουλεια, τοτε κοιμον-
ταν,σηκωνονταν μετα το μεσημερι,περιπου στις δυο,τον
επερνε κι εβγαιναν εξω στη πολη,πηγαιναν για φαγητο,
επειτα για καφε,στην Αριστοτελους,παντα πληρωνε εκει-
νη,επειτα γυριζαν σπιτι,εκεινη κοιμονταν μια ωρα περιπου,
ξυπναγε και καθονταν να την ζωγραφισει,αβαφη ,αμακι-
γιαριστη,επειτα εκανε μπανιο,ντυνονταν,βαφονταν κι ηταν
ετοιμη να βγει,εκεινος εμενε μονος του στο σπιτι,σε κα'
ποιο συρταρι βρηκε παιδικες της φωτογραφιες,μωρο,με
τη μαμα κι εναν αντρα,ο μπαμπας,συμπερανε,σε μια αλ-
λη φωτογραφια η μαμα κι ενας αλλος αντρας,εκεινη
ηταν 10 χρονων,το εγραφε πισω,ο αντρας ηταν ο Νικος,
φιλος της μαμας,σε μια αλλη ηταν μαθητρια σε σχολικη
εκδρομη με τις συμμαθητριες της στην Εδεσσα στους
καταραχτες,γ' γυμνασιου θηλεων Καλαμαριας,15 χρο-
νων,ετος 1975,οπως εγραφε με γαλαζιο στιλο πισω,το
φυσικο χρωμα των μαλλιων της ηταν μαυρο,και τα ματια
της ηταν μαυρα,μεγαλα,το αναστημα μετριο προς το ψη-
λο,λεπτη,για τη δουλεια εβαφε τα μαλλια ,ποτε ξανθα,
διαφορες αποχρωσεις,ποτε κοκκινα,ποτε τα αφηνε στο
φυσικο χρωμα τους,σε μια φωτογραφια,ενα πορτρετο
της,στα 17,εγραφε πισω :/η ζωη ειναι δρομος,που
μονο παει μπροστα και πισω δεν γυριζει,βαδιζε μπρο-
στα/ και μην κοιτας πισω,τα πολιτικα δεν την ενδιεφε-
ραν,οι πελατες της ηταν ,ελεγε ,απ'ολους τους χωρους,
και λαικοι και πλουσιοι,δεν τους ξεχωριζε,αρκει να
πληρωναν και να μην την κακομεταχειριζονταν,κα-
ποτε για ενα διαστημα,περιπου δυο μηνες την εχασε,
την εψαξε εκει,που συχναζε,δεν την βρηκε,οταν ξανα-
γυρισε,την ρωτησε που χαθηκε,ανησυχησε,της ειπε,
ενας ερωτευμενος πελατης,ταχτικος,του απαντησε,
την επεισε και την πηρε σπιτι του,δεν αντεξε κι εφυγε,
του ειπε πως ηταν εγκυος,θα κρατησει το παιδι,του
ζητησε να τη βοηθησει μεχρι να γεννησει το παιδι,
επειτα ειναι ελευθερος να φυγει,συμφωνησε,εμεινε
μαζι της,τη δουλεια την ειχε σταματησει,δεν ξαναπη-
γε,ειχε μαζεψει χρηματα,την εφταναν,γεννησε ενα αγο-
ρακι,ηταν χαρουμενη,ευτυχισμενη,εμεινε μαζι της με
το παιδι αλλους πεντε μηνες,τη ζωγραφιζε,αυτη και
το παιδι,μετα εφυγε απο τη πολη,της αφησε ολους
τους πινακες,δεν κρατησε κανεναν,ουτε ποτε την ζω-
γραφησε απο μνημης και μετα απο χρονια γραφει
την ιστορια με την Ελενη,την ιστορια της ζωγραφικης
ενος ανθρωπου
.
.
Η Αφηγηση ενος Χρονικου
.
την ειδε μπροστα του,την ακολουθησε,στις διαχωριστικες γραμ'
μες της οδου Αθηνας σταματησε,την εφτασε,περασε απεναντι
στα Εβερεστ,μπηκε μεσα,την περιμενε εξω,βγηκε,στα Χαυτεια
εστριψε στον Λαμπροπουλο στην Αιολου,ενιωσε μεγαλη επιθυ'
μια να την γνωρισει,επιταχυνε το βημα του,στη πλατεια Δημαρ'
χειου στη μεση περιπου της Εθνικης Τραπεζας την εφτασε,δι'
στασε,βαδισε διπλα της μερικα μετρα,στο τελος της πλατειας
τη ρωτησε,το ονομα της,δεν του απαντησε,επεμενε,η νεαρη γυ'
ναικα σταματησε,τον κοιταξε,Μαρια,ειπε,χαμογελασε,τη ρω'
τησε αν θελει να καθησουν να πιουν κατι,καφε,δεν του απαν'
τησε,επιταχυνε το βημα της,περασε μπροστα του,πιο κατω
μπηκε σ'ενα καφε,την ακολουθησε,καθισε σ’ενα τραπεζι δε'
ξια,καθισε στην απεναντι καρεκλα,δεν αντεδρασε,ηρθε μια
κοπελα γκαρσονα ,τη ρωτησε τι θελει,ειπε μια μαρκα μπυρα,
εκεινος ζητησε καφε εσπρεσσο,μεχρι να σερβερισθουν δεν
μιλησαν,εκεινη εβγαλε τα τσιγαρα της,αναψε τσιγαρο,εκει'
νος δεν καπνιζε,ζητησε τσιγαρο,του προσφερε,ηρθε ο καφες
και η μπυρα,πληρωσε,ειπε στη κοπελα να κρατησει τα ρεστα,
τον ευχαριστησε κι εφυγε,χτυπησε το κινητο της,το σηκωσε
και βγηκε εξω να μιλησει,αργησε,φοβηκε μην φυγει,κρατη-
θηκε,δεν βγηκε εξω,περασαν δεκα λεπτα,επεστρεψε,καθισε,
του ζητησε συγνωμη,της εβαλε μπυρα στο ποτηρι,ηπιε,αρ-
χισε να του μιλαει,στην αρχη με χαμηλη φωνη,δυσκολευον-
ταν να την ακουσει,συντομες φρασεις,με κενα σιωπης,σαν
να υπολογιζε τι θα πει,η' να μην ηταν ευκολο να εκφρα-
σθει,σιγα-σιγα η φωνη της εγινε κανονικη,τωρα οι φρα-
σεις της ηταν μεγαλυτερες,με την συνοχη μιας αφηγησης
η’ ενος συλλογισμου,τα κενα ομιλιας ειχαν ελλατωθει,με-
τα ακολουθουνταν απο λογο μεγαλης διαρκειας,παρατη-
ρησε τη δομη του,συνεκτικη,αυστηρη,με ελαχιστα επιθε-
τα,χωρις εξεζετημενη,τεχνητη διαρθρωση,του εδωσε την
εντυπωση μιας ρεαλιστικης ορθολογιστικης καταγραφης
συμβαντων,ενος χρονικου,αφορουσε τη ζωη της μ’εναν
αντρα τα δυο τελευταια χρονια,μιλουσε γενικα στην αρχη,
και μετα με λεπτομερειες,πως γνωρισθηκαν,πως εξελι-
χθηκε η σχεση τους,πως χωρισαν,τι αισθανονταν,την α-
κουγε με προσοχη χωρις να την διακοψει,μονο για να ζη-
τησει αλλη μια μπυρα για κεινη,οταν ηρθε η μπυρα τη
σερβιρε στο ποτηρι της,τον ευχαριστησε,και συνεχισε,
παρατηρησε πως ουτε μια φορα δεν αναφερε το ονομα
του αντρα,την ακουγε,η ιστορια εγινε πιο λεπτομερεια-
κη,ταραχθηκε,κατι του θυμιζε,ειχε την αισθηση πως α-
κουγε κατι γνωστο,που τον αφορουσε,ο αντρας εκεινος,
για τον οποιο μιλουσε η γυναικα,ηταν αυτος ο ιδιος,τα
ιδια συμβαντα,με την ιδια σειρα,μονο καποιες απο τις
σκεψεις της γυναικας του ηταν αγνωστες,η’ μερικα
αγνωστες,εκεινες,που δεν εκφρασθηκαν ποτε φανερα,
και εμειναν κρυφες,εκφρασμενες εδωναν διαφορετικο
νοημα στα γεγονοτα,τα διαλευκαναν,αποκτουσαν συ-
νοχη,φανερωνονταν,δεν εδειξε οτι καταλαβε,η γυναικα
μετα απο λιγο σταματησε,κοιταξε την ωρα στο κινητο
της,ειπε πως περασε η ωρα,ζητησε συγνωμη,επρεπε
να φυγει,δεν σηκωθηκε να τη συνοδευσει,η γυναικα
εφυγε,εμεινε μονος του,εφυγε μετα απο εικοσι λεπτα,
κατεβηκε στην Ερμου,την ανεβηκε μεχρι το Συνταγ-
μα,εστριψε αριστερα στη Σταδιου,εφτασε στην Ομο-
νοια,απο τις σκαλες της οδου Αθηνας κατεβηκε στον
υπογειο ηλεκτρικο σταθμο
.
.
Η Επιστροφη
.
στο Μοναστηρακι πηρε τον ηλεκτρικο,3 και 10 μμ,γυρισε σπιτι,
στα Κατω Πετραλωνα,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,τηγανισε
πατατες,στο ψυγειο ειχε ζαμπον και κασερι,πηρε και μια μπυρα,
ανοιξε τη τηλεοραση,ηταν πολυ κουρασμενη,απο τις 7 το πρωι,
μετα στη δουλεια 7 ωρες,ορθιοστα-σια,τη ταλαιπωρουσε η μεση
της,δουλευε απο οκτω μηνες σ'ενα καταστημα γυναικειων ρου-
χων στην Ερμου,η επιχειριση τον τελευταιο καιρο δεν πηγαινε
καλα,φοβονταν πως θα γινουν απολυσεις,ελλατωθηκς και ο
μισθος της,απο την ερχομενη Δευτερα θα εχει ρεπο χωρις απο-
λαβες για τρεις μερες,χτυπησε το κινητο,το σηκωσε,ηταν η μα-
να της,τη ρωτησε πως ειναι,απαντησε,καλα ειναι μην ανησυχει,
την ρωτησε τι εφαγε,της ειπε,της ειπε να προσεχει τον εαυτο
της κι εκλεισε το τηλεφωνο,χτυπησε παλι,κοιταξε την κληση,
ηταν ο Ν.,το αφησε να χτυπαει,εκλεισε ,ξαναχτυπησε παλι,ακρι-
βως 11 χτυπους,τους με τρησε,το απενεργοποιησε,αλλαξε κα-
ναλι στη τηλεοραση,το αφησε σε μια μεσημεριανη εκπομπη,
η παρουσιαστρια τσιριζε,εκλεισε τη φωνη,εβγαλε τα παπου-
τσια της,ξαπλωσε στον καναπε και την πηρε ο υπνος].
.
.
FOTO WOMAN
.
What's about this woman?A little things..
She has married and has divorched,with
two children,a boy five years old and a girl
three years old.Her name is Heleni,30 years old.
[I Have been knowledged this woman for two
years when she was a girl 18 yers old.From
that time is this my foto-painting]
.
.
Η Εκθεση ενος Σωματος]
.
ντρεπονταν να δειξει το σωμα της γυμνο,εσφιγγε τα γονατα,
με τα χερια εκρυβε το στηθος,το κεφαλι χαμηλωμενο,απεφευγε
να με κοιταξει,σιγα-σιγα συνειθισε,της αρεσε το σωμα της,
σ'αυτη τη κοιλια θα μεγαλωσει ενα μωρο,εδειχνε,σ'αυτο το στη-
θος,εδειχνε,θα θηλασει το παιδι,αυτος ο ωμος θ'αγκαλιαστει
απο αντρα,αυτα τα χειλη θα φιληθουν,ενιωθε ευτυχισμενη,
ξεφυλλισε ενα βιβλιο με φωτογραφιες απο αρχαια γλυπτα
της θεας Αφροδιτης,γελασε,της φανηκαν σεμνα,σεμνοτυφα,
ειδικα εκεινο,που δειχνει τη θεα με το σανδαλο να προσπαθει
να χτυπησει εναν παιχνιδιαρη ερωτα,εκεινη εγινε πιο τολμηρη,
οι εικονες της ενα ντοκουμεντο του γυναικειου σωματος:ετσι
ειναι αυτο εδω το σωμα,αυτες ειναι οι αναλογιες του,αυτη
τη γοητεια εκπεμπει,αυτη η ελκυστικοτητα του,αυτο το αινιγμα
του,σε διαφορες ποζες,γυμνο δεκαετιας του 1920,α λα  Ρεμ-
πραντ,Χελμουτ Νιουτον,Ενγκρ,α λα Μεριλιν Μονροε,Σοφια
Λορεν,και σαν την Ελλη απο ενα σπιτι της οδου Ζηνωνος στην
Ομονοια,που την επισκεφθηκαμε,μας αφησε,στην αρχη οχι
χωρις δυσκολια,να την φωτογραφισουμε για να κανουμε τις
εικονες,ολο αυτο ξεκινησε σαν απλη σπουδη του γυναικειου
σωματος και κατεληξε σε εμμονη,να παρουσιασθει,να αποκα-
λυφθει,να εκτεθει στην απολυτη πραγματικοτητα του,αληθι-
νο ζωντανο παλλομενο
.
.
[Ψυχολογια Χαρτοπαιχτη]
.
Μοιρασε τα πρωτα χαρτια,πονταραν οι δυο,ο τριτος πασο,
εβαλε τις μαρκες,ξαναμοιρασε απο ενα χαρτι,οι δυο πηγαν
πασο,εκεινος κοιταξε το χαρτι του,υπολογισε,μοιρασε απο
δυο χαρτια,τα κοιταξε,ο ενας αριστερα του,πονταρε ενα
μεγαλο ποσον,ο αλλος παιχτης πηγε πασο,ειπε:''τα ρεστα
μου'',ο αλλος σκεφτηκε για λιγο,κοιταξε τα χαρτια του,
απαντησε:''ντακορδο,τα ρεστα μου,να τα δω'',ανοιξαν τα
χαρτια,κερδισε ο αλλος,πληρωσε ,σηκωθηκε απ'το τραπε-
ζι,γυρισε σπιτι του,νυχτα,ανοιξε μια κονσερβα και την
εδωσε στη γατα,ξαπλωσε στο κρεβατι,κοιμηθηκε με τα
ρουχα.
.
.
ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ
.
του εδειχνε φωτογραφιες ,του εξηγουσε,τις περιεγραφε και γραμματα
του εδειχνε,και τα διαβαζε,''να ,η πρωτη φωτογραφια,που εβγαλα στη
Γερμανια'',αρχες Νοεμβρη του 1961,στις 2 Νοεμβρη,κρυο πολυ,στη
Φρανκφουρτη, εξω απο τη φαμπρικα,''μολις σχολασα'',25 χρονων,την
τραβηξε ο Τακης,ειχε παει ενα χρονο πριν,ειχε παρει μια φωτογραφι-
κη μηχανη,''ο Τακης μ'εμαθε και γερμανικα μαζι με τη γυναικα του τη
Μπριγκιτ'',απο την Μπριγκιτ τη γυναικα του γνωρισε την Ουρσουλα,
μια πρωτη ξαδερφη της, ''μια ψηλη λεπτη κοπελα με πολυ ξανθα μαλ-
λια και μεγαλα γαλαζια ματια,17 χρονων,πολυ ομορφη'',μεινανε μαζι
ζευγαρι 5 χρονια,''επειτα χωρισαμε,δεν εφτεξε εκεινη,εγω εφτεγα'',
εδειξε φωτογραφιες με την Ουρσουλα,πραγματικα πολυ ομορφη κοπε-
λα,ψηλοτερη απο κεινον,χαμογελαστη,''το 1966 γυρισα στην Ελλαδα,
το καλοκαιρι,για 20 μερες περιπου,γνωρισα τη Μαρια'', την πηρε στη
Γερμανια,τοτε δουλευε στο Δυτικο Βερολινο,σε μια φιρμα με ηλεκ-
τροτεχνικα,''δουλευε και η Μαρια στην ιδια φιρμα, μετα απο τρεις
μηνες παντρευτηκαμε,ηρθαν και οι γονεις μας στο γαμο,και της
Μαριας και οι δικοι μου,και τ'αδερφια μας,στο Δημαρχειο εγινε,πο-
λιτικος γαμος'',οταν θα ερχονταν στη πατριδα θα εκαναν θρησκευτικο,
εδειξε φωτογραφιες απ'το γαμο, η Μαρια χαμογελαστη,εκεινος διπλα
της,εδειξε κι αλλες πολλες φωτογραφιες μαζι της,εγινε η δικτατορια
στην Ελλαδα,το 1967, δυσκολεψαν τα πολιτικα πραγματα να γυρισει,
πολλα εμποδια, επειτα η Μαρια εμεινε εγκυος,δυσκολη εγκυμοσυνη,
επρεπε να προσεξουν,γεννηθηκε το παιδι,21 Φεβρουαριου το 1968,ενα
κοριτσακι,'' η Κωνσταντινα μου ,μ¨εκανε πολυ ευτυχισμενο'',φωτογρα-
φιες με το παιδι μωρο στην αγκαλια της Μαριας,επειτα μεγαλυτερο,
μονο του, ορθιο,στα πρωτα βηματα,το 1970 η Μαρια με το παιδι γυρι-
σε στην Ελλαδα,καθισαν τρεις μηνες,''απο τις αρχες του Απριλη μεχρι
το τελος του Ιουνη'',αλληλογραφουσαν ταχτικα,του εδειξε γραμματα,
' ' η Κωνσταντινα χαιρεται με τα ζωα,παιζει,η γιαγια της εδωσε ενα
αρνακι δικο της να το ταιζει'',φωτογραφια με τη Κνσταντινα τη γιαγια
και το αρνακι,''σ¨αυτη τη φωτογραφια ειναι και ο πατερας μου και η
μικροτερη αδελφη μου αριστερα,η Ελενη'',τελος του Ιουνη γυρισαν
στο Βερολινο,η Μαρια επιασε δουλεια σε αλλη φαμπρικα με πλα-
στικα, ''οταν εγω δουλευα το πρωι η Μαρια δουλευε το απογευμα,
και εναλλαξ, αυτο γινοτανε,να προσεχουμε το παιδι να μην μενει
μοναχο του στο σπιτι,τον Μαρτιο του 1971,στις 27,ειχαμε και οι
δυο ρεπο,ηταν πρωι, η Μαρια μου ζητησε να παμε οι δυο μας σε
μια μπυραρια να συζητησουμε'',κατι σοβαρο ,ετσι ειπε,το παιδι
θα το προσεχε μια γειτονισα Γερμανιδα,η Χανα,εκει στη μπυραρια
η Μαρια του ανακοινωσε πως θελει να χωρισουν,εiχε γνωρισει
αλλον αντρα,τα'χε καιρο μαζι του, και θελει να μεινει μ'αυτον,
εκεινος στεναχωρεθηκε,διαλυθηκε μεσα του,δεν αντεδρασε
ουτε την ρωτησε λεπτομερειες,εκεινη κατι αρχισε να πει,την
εκοψε,''ας γινει οπως θελεις'',εμεινε μαζι του με το παιδι μεχρι,
που βγηκε το διαζυγιο,ετσι συμφωνησαν,επειτα χωρισαν,εκεινη
πηρε το παιδι,εφυγε απο το Βερολινο κι εμειναν με εκεινον τον
αντρα στο Μοναχο,πηγαινε ταχτικα κι εβλεπε το παιδι, το'παιρνε
κατα διαστηματα μαζι του και στο Βερολινο,του εδειξε φωτογρα-
φιες με το παιδι,σε διαφορες ηληκιες,εκεινον τον αντρα ποτε
δεν θελησε να τον γνωρισει,ουτε τον ειχε δει σε καποια φωτο-
γραφια του,δεν ηθελε,ειχε γνωρισει μια Πολονεζα,τη Λουσι,και
μενανε στο ιδιο σπιτι,15 χρονια
.
.
Με την Μανταμ Μονα Λιζα
.
η μανταμ Μονα Λιζα ζουσε σε μια μονοκατοικια στα περιχωρα
της πολης,με κηπο γεματο δεντρα και λουλουδια,πολλα ειδη,
οταν την γνωρισα κρατουσε ακομα η ομορφια της,μειναμε μαζι
δυο χρονια,θυμαμαι ακομα τον κυματιστο ηχο του γελιου της
.
.
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
.
Η Ιστορια αυτη εχει βιογραφικα στοιχεια,ενας φιλος του.
μεγαλυτερος στην ηληκια,του μιλησε για κεινο,πως να
τον πλησιασουν μεγαλυτερες γυναικες,πλουσιες,του ει-
πε πως ο τυπος του,μετριο αναστημα,γυμνασμενο κορμι,
αρρενωπο προσωπο,κινησεις ελαχιστες,λιγα λογια,βλεμ-
μα γοητευτικο,σταθερο,καταλληλη ηληκια,19 χρονων,
απλο ντυσιμο,τζιν παντελονι,μακο μπλουζακι,θα αρεσει
στις κυριες της υψηλης κοινωνιας,του ειπε τα στεκια,στο
Συνταγμα,εκει γυρω,στη Πανεπιστημιου,στη πλατεια στο
Κολωνακι,παντα μονος χωρις συνοδεια,δεν καπνιζεις,
ποτε δεν παραγγελνεις αλκοολ,δεν κοιτας γυρω σου,δεν
αντιδρας στα συμβαντα στο χωρο,δεν προκαλεις,παγιδευ-
εις με τη σιωπη σου και περιμενεις,
δεν χρειασθηκε δοκιμη,βρεθηκε στο χωρο,αστικος,πολυ-
τελειας,βαρια επιπλωση,δεν διστασε,προχωρησε,οτι ειδε
το ειδε με την ακρη του ματιου του.απαθης,καθισε περι-
που στο κεντρο,στο γκαρσονι παραγγειλε εσπρεσσο με-
τριο,αμερικανικη τζαζ μουσικη,περασε λιγη ωρα,το γκαρ-
σονι ηρθε στο τραπεζι και του αφησε ενα σημειωμα,δεν
το ανοιξε αμεσως,ηπιε μια γουλια καφε,το ανοιξε,διαβα-
σε:''ειμαι η ξανθια κυρια με το κοκκινο φορεμα,σε πεντε
λεπτα φευγω,βγες μετα απο λιγο κι ακολουθησε με'',
βγηκε εξω,την ειδε λιγα μετρα πιο πανω να κοιταζει μια
βιτρινα,την ακολουθησε απο καποια αποσταση,μετα απο
μερικους δρομους ,σταματησε σ'ενα τριοροφο σπιτι,μον-
τερνας οψης,η κυρια ανοιξε την εξωπορτα μπηκε μεσα
και την αφησε ανοιχτη,πλησιασε,κοιταξε γυρω του,ερη-
μια,μπηκε μεσα στο σπιτι,λιγοστο φως,ειδε την κυρια,
εκλεισε την πορτα,η κυρια ανεβηκε την εσωτερικη σκα-
λα,αυτος την ακολουθησε,καθισαν στο σαλονι,του ειπε
το ονομα της,ηταν ομορφη,δεν την εκανε πανω απο τριαν-
τα ετων,σηκωθηκε εβαλε ενα δισκο στο πικ-απ ,ενα με-
λωδικο τραγουδι,του εφερε ποτο,ηπιε κι εκεινη,του ζη-
τησε να χορεψουν το μπλουζ,
μετα απο τρεις ωρες εφυγε απ'το σπιτι,ειχε νυχτωσει,κα-
τεβηκε την Σολωνος,εστριψε στην Ακαδημιας,μετα εστρι-
ψε στην Ιπποκρατους,πηρε την Πανεπιστημιου κι εφτασε
στην Ομονοια,κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,πηρε τον
ηλεκτρικο για τα Κατω Πετραλωνα
Ξανασυναντηθηκαν ,οπως κανονισαν,μετα απο μια εβδο-
μαδα,νυχτα,μπορουσε να μεινει μεχρι το πρωι,του μιλη-
σε για τον αντρα της,για τη σχεση τους,το σπιτι ηταν δικο
της,του εδειξε φωτογραφιες τους,σε κοσμικες συγκεντρω-
σεις,καποιες απο ταξιδια στο εξωτερικο,στη Νεα Υορκη,
στο Παρισι,στο Λονδινο,το πρωι,9 η ωρα,εφυγε
Καθε φορα του ελεγε λιγοτερα για τη σχεση με τον αντρα
της,του μιλουσε για τα παιδικα της χρονια,στο γυμνασιο,
στο λυκειο,και για την μεγαλυτερη αδερφη της παντρεμενη
στην Αμερικη στο Λος Αντζελες,με καποιον ομογενη πλου-
σιο ,πως τον αλλον μηνα θα την επισκεφτονταν,ολο το κα-
λοκαιρι,την ακουγε,δεν την διεκοπτε,
περασαν μερες,κι αλλες συναντησεις,
περιμενε τη συνεχεια,ο πατερας της,του ειπε,ειχε επιχειρη-
σεις σ¨ολο τον κοσμο,και στην Βραζιλια,ολα θα ειναι κανο-
νισμενα,το διαβατηριο,το αεροπλανο,η πολη,
αρχισε να του δινει λεπτομερειακα στοιχεια,συνηθειες,ακρι-
βη ωραρια , ανθρωπους του περιβαλοντος , ολες τις κινη-
σεις,
και ξαφνικα ολα αλλαξαν,δεν χρειαζονταν να προχωρησει
σε καμια ενεργεια,ολα διορθωθηκαν
την συναντησε στο ιδιο σπιτι,για τελευταια φορα,δεν της
ειπε πως δεν θα εφαρμοζε το σχεδιο της,δεν ηθελε μπλε-
ξιματα,την αφησε να πιστευει πως ειχε συναινεσει,
της ειπε πως εχει γνωρισει μια κανονικη κοπελα,σκεφτον-
ταν σοβαρα,και θα σταματουσε αυτη τη ζωη που εκανε,
της ειπε ψεματα,εκεινη ζηλεψε,τον παρακαλεσε,της ει-
πε,τελειωσαν,
συνεχισε για δυο χρονια περιπου να πηγαινει σ'εκεινα τα
στεκια,γνωρισε πολλες κυριες,ομως προσεχε πολυ να μην
ξαναμπλεξει
.
.
 ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
.
Απο την αρχη ηξερε,τι συνεβαινε,τα ειχε μαζυ του,αλλα
την αποσχολουσε ο αλλος ανθρωπος,χρονια,απο μικρη,χωρισε

μαζυ του,τα ξαναφτιαξε,παλι χωρισε,μια συνεχη
σειρα,εκεινον δεν τον ενοιαζε,σωστοτερα πολυ λιγο τον
ενοιαζε αυτο,τον αλλον τον ηξερε,οχι προσωπικα,δεν ειχαν
τιποτα κοινο,αυτος ειχε ζησει πολλα στη ζωη του,και ειδικα
με τις γυναικες,του ειχαν συμβει διαφορα,ειχε πειρα,ποτε
δεν της αναφερε για κεινον,κι εκεινη απεφευγε να του ανα-
φερει,η΄του μιλουσε αποσπασματικα,σαν να ηταν στο πα-
ρελθον της,να ανοικε εκει, πολλες φορες τον αναφερνε
μ¨αρνητικα σχολια,αυτος δεν την πιστευε,ηξερε πως οι
ανθρωποι μπορει να κρυβουν,μαζι του εδειχνε να εχει παθος
και να τον εχει ξεχασει,της αρεσε σαν αντρας και δεθηκε
μαζι του,ομως παρ'ολ'αυτα επεστρεφε σ'εκεινον,την κατα-
λαβαινε, τον αντρα εκεινον τον κρατουσε σ'ενταση,του προ-
καλουσε τη ζηλεια,τον εκανε να νοιωθει στερημενα,απελπι-
σμενα,ειχε μια χαρα γι'αυτη την επιρροη της,εκεινον αυτο
τον κουρασε,τον λυπονταν τον αλλον,ενοιωθε υπευθυνος
για τη δυστυχια του,σαν να εφταιγε εκεινος,ομως του αρεσε
πολυ σαν γυναικα και διατηρουσε τη σχεση μαζι της,αποφα-
σισε πως επρεπε να βρει τροπο να την χωρισει,να την απομα-
κρυνει απο κοντα του,δεν ηθελε ομως να καταφυγει στην
αδιαφορια η ' σε κακη συμπεριφορα,καυγαδες και λοιπα,
ουτε να την απατησει με αλλη, της μιλησει κατευθειαν για
πρωτη φορα για κεινον,της ειπε πολλα,εκεινη ταραχτηκε,
στην αρχη αμυνθηκε,πως δεν ειναι ετσι κι εχει αδικο,εκεινος
επεμεινε με περισσοτερες λεπτομερειες,εγινε πολυ αδια-
κριτος,εκεινη δεν αντεδρασε,την αλλη μερα του ειπε πως
την προσβαλε,εκεινος εσκεμενα δεν δικαιολογηθηκε,του
εβαλε τις φωνες,γιατι επεμβαινει στη ζωη της,με ποιο δικαι-
ωμα,σχεση ειχαν τιποτα αλλο,ποιος και τι του εδωσε αυτο
το δικαιωμα να την κρινει,να επεμβαινει,οτι θελει κανει τη
ζωη της ,δικη της ειναι,δεν δινει σε κανεναν λογαριασμο,
μετα απ'αυτο δεν τον ξαναπηρε τηλεφωνο,ουτε κι αυτος την
πηρε,εκανε μια αλλη σχεση,και εκεινος ο ανθρωπος πολυ γρη-
γορα ξεχασθηκε,τιποτα δεν τον θυμιζε πια.
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
.
-ειναι νυχτα,10 λεπτα μετα τα μεσανυχτα,στο σπιτι ολοι
κοιμηθηκαν,κι εγω δεν κοιμαμαι,πηρα ενα βιβλιο να διαβασω,
μετα απο μερικες σελιδες το παρατησα,πηγα στη κουζινα
πηρα απ¨το ψυγειο γαλα και το ζεστανα,το πηρα κοντα μου
στο κρεβατι μου και το πινω ενω σου γραφω,αυριο δεν
θα παω στη δουλεια ,εχω ρεπο,θα κοιμηθω ως το μεσημερι,
μετα θα παρω τα παιδια της αδερφης μου της Ελενης,δυο αγο-
ρακια κι ενα μικρο κοριτσακι,η γλυκεια κι ομορφη Μαρια μου και
θα τα παω στη θαλασσα για μπανιο,χαιρονται πολυ το κολυμπι,
το απογευμα θα κανονισω με την Ελενη,να βγουμε για καφε,
δεν περναει ευκολα ο καιρος εδω

-σου γραφω απο το γραφειο,μολις εφυγε ενας πελατης,πολυ
φλυαρος και απαιτητικος,με κουρασε πολυ,σε μιση ωρα
περιμενω να ερθει αλλος πελατης,ολη η μερα θα περασει
απο πελατη σε πελατη,ιδια,ανουσια,ζηλευω
,που πηγαινεις
στη θαλασσα,ηθελα να 'μουνα κι εγω εκει να κολυμπουσαμε
μαζι,αν μπορεσω θα ερθω το Σαββατοκυριακο,που ερχεται,
σ'αφηνω,χτυπαει το κουδουνι,ηρθε πιο νωρις,φαινεται ειναι
ανυπομονος

-η Ελενη ολο για σενα μου μιλαει ,σε συμπαθησε,αυτο μ'ευ-
χαριστει πολυ,σημερα το πρωι πηγαμε στα γραφεια της
εταιρειας και κατεθεσα το βιογραφικο μου και τιτλο σπου-
δων,μου ειπαν πως θα μου τηλεφωνησουν μεσα σε δεκα
μερες για μια προφορικη συνεντευξη,ητανε κι αλλες κοπελες,
που καταθετανε τα χαρτια για τη δουλεια,ξεχασα να σου πω
πως μου ζητησαν αν γνωριζω και μια δευτερη γλωσσα,αυτα
ειναι τα δικα μου,εσυ να προσεχεις τον ευατο σου,σε σκεφτο-
μαι πολυ,θα κανονισουμαι με την Ελενη ,οταν τα παιδια τα
παρει ο αντρας της να σ'επισκεφτουμε για κανα διημερο,φυ-
σικα πριν με καλεσουν για δουλεια,το μεσημερι θα παω για
φαγητο στη μαμα,μου μαγειρεψε το φαγητο,που μ'αρεσει,
παστιτσιο,εγω δεν το καταφερνω τοσο καλα οσο αυτη,σου
στελνω τους χαιρετισμους της προκαταβολικα,γιατι το ξερω
πως θα μου παραπονεθει αν ξεχασω να σου στειλω απο
μερος της,σε λιγο θα μπω στο μπανιο να ετοιμαστω,σε σκε-
φτομαι πολυ,φιλια

-μολις γυρισα σπιτι,ειχα βγει μ'εναν συναδελφο τον Γιωργο
και την αρραβωνιαστικια του,την Φωτεινη,ειχε φερει και μια
ξαδερφη της την Αλικη,πρωτη φορα την εβλεπα,μια νεαρη και
μοντερνα κοπελα,απελευθερωμενη,μιλουσε πολυ,και παρα πο-
λυ συχνα γελουσε,δεν σου κρυβω πως με ενοχλησε η ελαφρο-
τητα της,κατα τα αλλα η βραδια κυλλησε καλα,ο Γιωργος παντα
με την μεγαλη εμμονη του στα πολιτικα,η Φωτεινη τον θαυμαζε,
τον κοιτουσε συνεχεια στα ματια,τον προσεχε πολυ,καλη κοπελα,
με ρωτησε για σενα,θελει να σε γνωρισει,οταν ερθεις με την Ελενη
θα σε γνωρισω,η ωρα ειναι 2 και εικοσι το πρωι,εσυ σιγουρα
αυτη την ωρα κοιμασαι,ισως να μ'ονειρευεσαι,κι ετσι να'μαι κοντα
σου,σ'αγαπω πολυ

-δεν μπορεσαμε με την Ελενη να ερθουμαι,αρρωστησε η μικρη ,
η Μαρια ,κρυωσε κι εκανε πυρετο,αυριο δινω την συνεντευξη,
πιστευω να τα παω καλα,θελω παρα πολυ αυτη τη δουλεια,αυριο
θα σου γραψω πως πηγα,θα κοιμηθω νωρις για να'μαι ξεκουρα-
στη,το ραντεβου ειναι για της 10 η ωρα το πρωι,να με σκεφτεσαι ,
σ'αγαπω πολυ

-σου γραφω για τη συνεντευξη,δεν τα πηγα καθολου καλα,με
ρωτησαν διαφορα δυσκολα,σαν να το εκαναν επιτηδες να με κο-
ψουν,φοβαμαι πως δεν εχω ελπιδες να με παρουν,περιμενω γραμμα
σου,σε σκεφτομαι

-περιμενα γραμμα σου, δεκα μερες περασαν και δεν ηρθε γραμμα,
μπορει να χαθηκαν,πηγα και στο ταχυδρομειο,ρωτησα,δεν ειχαν τι-
ποτα για μενα,ουτε ηξεραν να μου πουν κατι ,στεναχωριεμαι ,δεν εχω
νεα σου και φοβαμαι,πως κατι σου συνεβει,πως κατι επαθες,σε πα-
ρακαλω βγαλε με απο την αγωνια,δεν αντεχω,γιατι αυτη η σιωπη;
κανενα γραμμα πια,δεν με χωραει το σπιτι,ποτε πηγαινω και
μενω στην Ελενη,δεν θελω να την φορτωνω κι αυτη εχει τα
προβληματα της,και ποτε παω στη μανα μου,με βλεπει σκεπτι-
κη,με ρωταει τι εχω,με ρωταει για σενα,την αποφευγω,της λεω
διαφορα ψεματα,σε παρακαλω γραψε μου,βγαλε με απ'αυτη
την αγωνια,ειναι μαρτυριο να μην ξερω,πολλα περνουν απ'το
μυαλο μου,και με πνιγουν,πες μου, οποια κι αν ειναι αληθεια,
θα την αντεξω,σε παρακαλω πες μου

-μου ειναι πολυ δυσκολο να σου γραψω,ειναι αδικο για σενα,
αλλα ειναι κατι,που δεν μπορω να το ελεγξω,δεν ξερω πως συνε-
βηκε,πως πρωτοαρχισε,πως να στο γραψω,ξερω πως αν στο γρα-
ψω θα λυπηθεις πολυ και θα πονεσεις,ισως να με μισησεις ,να
με σιχαθεις,να με θεωρησεις εναν παλιανθρωπο,εναν τιποτενιο,
ενα αχαριστο κι αναξιο ανθρωπακι,φταιω,αλλα ηταν πανω απ'τις
δυναμεις μου,επεσε πανω μου σαν κεραυνος μ'εκαψε και με τυ-
φλωσε,μ'επνιξε το παθος του,με ξετιναξε η επιθυμια του,στο γραφω
οσο πιο συντομα μπορω,εκανα σχεση με την Αλικη και δεν μπο-
ρω να ξεφυγω,σαν να τρελλαθηκα,με συγχωρεις,σου εκανα κακο,
δεν αξιζω για σενα,σου ευχομαι να βρεις καλυτερη τυχη

-τα λογια σου με ξεσχισαν σαν μαχαιρια με ανοιξαν,το
στηθος μου τρανταχτηκε και πονεσε,για τρεις μερες δεν ετρωγα
δεν μιλουσα,απομονωθηκα,κλειστηκα στον εαυτο μου,δεν ηθελα
να δω κανεναν,και δεν κοιμομουν,υστερα κοιμηθηκα για πολλες
ωρες ,οταν ξυπνησα ημουν πιο ηρεμη,μπορει να λειτουργησε η αυ-
τοσυντηρηση,σκεφτηκα πως οτι συνεβηκε ηταν ενα απολυτα φυσικο
γεγονος για τους ανθρωπους, ερχεται καποια στιγμη κατι γινεται και
γνωριζονται κι ερχεται καποια στιγμη και κατι γινεται και χωριζουν,
σ'εκεινο το μεσοδιαστημα εζησαν ενωμενοι,υπηρξαν ευτυχι-
σμενοι,σ'ευχαριστω πολυ για κεινο το ευτυχισμενο διαστημα,
που ζησαμε,και σου ευχομαι ειλικρινα μ'ολη τη καρδια μου να 'σαι
παντα ευτυχισμενος
.
.
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
.
Συνεβει
Πηγε στη παραλια για μπανιο μετα το μεσημερι,η μερα ηταν
πολυ ζεστη,η παραλια εκεινη την ωρα ηταν γεματη κοσμο,
διαλεξε μια θεση λιγο αριστεροτερα απο τη μεση της παραλιας,
εβγαλε τα ρουχα και μπηκε στη θαλασσα,το νερο ηταν χλιαρο,
βουτηξε και κολυμπησε,απομακρυνθηκε στο βαθος,κολυμπησε
οπως συνηθως για μια ωρα περιπου και βγηκε στην παραλια,
καθισε ορθιος να στεγνωσει στον ηλιο,και τοτε την ειδε,ηταν
μια ψηλη νεα γυναικα,με λεπτη μεση,αρμονικα και συμμετρικο
σωμα, με μαυρα μαλλια,στεκονταν ορθια ενα δυο μετρα δεξια
του λιγο πιο μπροστα,φορουσε μαυρο μπικινι,εκεινη τον κοιταξε,
επειτα ξαπλωσε στη πετσετα της μπρουμητα,κοιτουσε προς το
μερος του,του χαμογελασε και κουνησε το χερι της σε χαιρετισμο,
σαν να τον γνωριζε,δεν ηταν καποια γνωστη του,μετα απο λιγο
η γυναικα σηκωθηκε και ντυθηκε,φορεσε ενα ασπρο κοντο φου-
στανι,περασε απο διπλα του τον κοιταξε,ειχε μαυρα μεγαλα ματια,
του χαμογελασε και του ψιθυρισε:σε περιμενω στη πρωτη καφετε-
ρια,οταν πηγε στη καφετερια την ειδε,καθησε ενα τραπεζι μπροστα
της,ειχε παραγγειλει μπυρα,ηρθε το γκαρσονι παραγγειλε ενα φρεντο
καφε,εκεινη πηρε ενα τσιγαρο το εβαλε στα χειλη της,εψαξε για φωτια
στη τσαντα της,δεν βρηκε,τον κοιταξε,του ζητησε φωτια,σηκωθηκε να
της προσφερει,αναψε ,του  κρατησε το χερι οσο αναβε και του ειπε:
παρε το ποτο σου κι ελα καθισε εδω,πηρε τον καφε του και το νερο
και  καθησε στο τραπεζι της,την ρωτησε το ονομα της,του ειπε ενα
γυναικειο τρισυλλαβο ονομα,γεμισε το ποτηρι της με μπυρα και του
ειπε:αν θελει να πανε διπλα στο ξενοδοχειο,της απαντησε,ηθελε,
τωρα του ειπε,τωρα της απαντησε,φωναξε το γκαρσονι να πληρω-
σουν,πληρωσε εκεινος,σηκωθηκαν,εφτασαν στο ξενοδοχειο,στη
ρεσεψιον εκεινη εδωσε τα στοιχεια της για το δωματιο,ανεβηκαν
απο τις σκαλες ,πρωτη εκεινη μετα ακολουθουσε εκεινος,στον δευ-
τερο οροφο,περπατησαν στο διαδρομο,σταματησαν στο 2-11 δωματιο,
η γυναικα εβαλε την καρτα κι ανοιξε η πορτα,μπηκαν στο δωματιο,
εκλεισαν την πορτα,το δωματιο εβλεπε στη θαλασσα,ειχε τηλεοραση,
ιντερνετ και κλιματισμο,τραβηξαν τις κουρτινες,χαμηλωσε ο φωτισμος
του δωματιου,εγινε απαλος
η γυναικα δεν του ζητησε χρηματα κι εκεινη πληρωσε το δωματιο
.
.
Περι την Μονα
.
Η ιστορια συνεβηκε στην Αθηνα το 1987,τον μηνα Απριλιο απο
τις 10 μεχρι τις 21,πριν τις 10 για πρωτη φορα την ειδε ,αυτο το
θυμαται πολυ καλα,στις 5 του μηνος,στον ηλεκτρικο ,αυτος ειχε
μπει στο τρενο στην Ομονοια προς Πειραια,εκεινη ηταν μεσα
στο βαγονι
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
.
ολα εγιναν πολυ ξαφνικα,ξεσπασαν σαν σφοδρη καταιγιδα,
δεν μπορεσε να αντιδρασει,συντριφθηκε
.
.
TO ROMANTZO ΓΥΝΑΙΚΩΝ
.
-αποσπασμα απο Μυθιστορημα -Ρομαντζο ,που δεν θα γραφτει-
[αφορμη  γι 'αυτο το αποσπασμα  ειναι μια γνωστη μου γυναικα,
που μαλλον την μαγνητιζει το ποπ ρομαντζο με τον ψευτικο πλα-
στο κοσμο του]
...
ο Πωλ για την Ελιζα και την ταξη της ηταν ο ιδανικος
αντρας,εξυπνος,ομορφος,γοητευτικοςευγενικος ,η μη-
τερα του ειναι γαλλιδα της αριστοκρατικης ταξης,μορφω-
μενος,με διπλωματικες και νομικες σπουδες στο Παρισι
και στο Λονδινο,και εργαζεται ως ανωτερος υπαλληλος,
παρα το σχετικα νεαρον της ηληκιας του στη Γαλλικη Πρε-
σβειας με μελλοντικη λαμπρη εξελιξη εως τη θεση πρεσβευ-
του.ειναι ψηλος,με λεπτο γυμνασμενο κορμι,τριγωνικες
πλατες,αρρενωπο προσωπο,και θεληματικο πηγουνι,βλεμ-
μα γοητευτικο και διαπεραστικο,οταν την κοιταζει νιωθει
να παραλυει και να τρεμουλιαζει  το κορμι της,τα μαλλια
του ειναι στιλπνα μαυρα ,με ελαφρα γκριζους κροταφους,
τα ματια του ειναι γαλαζια,ενα ωραια σκουρο γαλαζιο χρω-
μα,ντυνεται παντα κομσα και μοντερνα,μιλαει γλυκα,μενει
σε ενα οροφοδιαμερισμα πολλων τετραγωνικων ,μοντερνα
επιπλωμενο,στη Εκαλη,και οδηγει μια πολυτελη Πορσε
τελευταιο μοντελο,
''Αχ,Νορα μου,ειμαι πολυ ερωτευμενη με τον Πωλ,τρελ-
λη,ειμαι πολυ ,μα παρα πολυ ευτυχισμενη,δεν ξερεις ποσο
σπουδαιος και γοητευτικος ειναι;σε λιγο θα ερθει,τον περιμε-
νω,στις 8 και μιση θα ερθει, και θα τον γνωρισεις''
η Νορα κοιταξε την ωρα στο ρολοι της,ηταν 7 και μιση,
''σε μια ωρα ακριβως απο τωρα''.σκεφτηκε,κι εσκυψε το
κεφαλι να μην δει η φιλη της την εκφραση που πηρε το προ-
σωπο της,
το προσωπο της Ελιζα ελαμπε απο ευτυχια,ηταν απογευ-
μα μιας ζεστης μερας στις αρχες του Αυγουστου στη Σαν-
τορινι,ο ηλιος ηταν στη δυση του μεσα σε δοξα πορφυρη,οι
δυο φιλες καθονταν στον χωρο της  πισινας,μιση ωρα πριν
κι ειχαν σερβιρισθει παγωμενους χυμους,δροσερα κοκτειλς
φρουτων,
η Νορα,εβλεπε την μεγαλη ευτυχια της φιλης της στο προσωπο
της και σ'ολο το σωμα της,ολο για τον Πωλ μιλουσε,την ακουγε
σιωπηλη,δεν της απαντουσε,σκεφτονταν πως επρεπε να βρει μια
προφαση να φυγει πριν ερθει ο Πωλ και συναντηθουν,τοτε θα ηταν
πολυ δυσκολα να κρυφθουν,να υποκριθουν,δυο χρονια ηταν ερα-
στες,αυτη και ο Πωλ, και χωρισαν εξ αιτιας μιας αλλης γυναικας
κι αυτη αποδεικνυεται πως ειναι η πιο αγαπημενη φιλη της η
Ελιζα,εν αγνοια της βεβαια εγιναν ολα αυτα,ποτε δεν της ειχε γνω-
ρισει τον Πωλ ,ουτε της τον ειχε αναφερει,γιατι ο Πωλ δεν ηθελε
να δημοσιοποιηθει η σχεση τους μεχρι,ελεγε,να εκδοθει πρωτα το
διαζυγιο του με την πρωην γυναικα του,μια αμερικανιδα γονο πλου-
σιας οικογενειας,με την οποια ειχε σοβαρα προβληματα,ετσι ελε-
γε,
δεν ηθελε με κανενα τροπο να  καταλαβει κατι η φιλη της και να
σταθει η αιτια να καταστραφει η ζωη της κι ας καταστραφηκε
η δικη της,
ετσι κι αλλιως ,τον Πωλ δεν ηθελε να τον ξαναδει,ειχαν χωρισει
πολυ σκληρα,της ειχε φερθει ασχημα,τον μισουσε,
ποσο εκεινη την ωρα ηθελε να χτυπησει το κινητο τηλεφωνο της,
να την ζητουν για κατι επειγον και να βρει αφορμη να φυγει,να βγει
απο το αδιεξοδο,
ως εκ θαυματος  εκεινη την καταλληλη  στιγμη χτυπησε το τηλεφωνο
της,ηταν η μητερα της,την επαιρνε απο το ξενοδοχειο που διαμενανε,
της ειπε πως ενιωθε μεγαλη μοναξια και την ηθελε κοντα της,
η Ελιζα της ειπε,''αφου πρεπει να πας στη μητερα σου,πηγαινε,ο Πωλ
ετσι κια αλλιως θα μεινει στο νησι στο νησι,θα κανονισουμε να συναν-
τηθουμε αυριο,εν τω μεταξυ θα εχει ξεκουρασθει'',
η Νορα ετοιμασθηκε να φυγει,διορθωσε τα μαλλια της,εβαλε ρουζ στα
χειλη της,φιλησε στο μαγουλο τη φιλη της,της ευχηθηκε καλα να περασει
τη βραδυα της με τον Πωλ,κι εφυγε
.
.
Κυκλοφορωντας μια Γυναικα
Circling A Woman

Γενικα
-κυκλοφορω  μια γυναικα
[υπαρχει Αρχη και Τελος  με την Α και ξανα
Αρχη και Τελος με την Β,...]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[-εμφανιζομαι δημοσια με μια γυναικα
-εχω χρηματα να την κυκλοφορησω
-την αλλαζω με αλλη]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την πολιορκω,της κανω φλερτ]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την εχω διπλα μου στο αμαξι]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την πλασαρω στη πιατσα
επαισχυντη πραξη!
την πωλω/την αγοραζω]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[κανω εφφε]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[χωριζω/επανασυνδεομαι]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[κυκλοφορει στο μυαλο μου]
.
.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ
.
γυρισε απο τη δουλεια,3 η ωρα,κουρασμενη,λιγοστοι πελατες,
''δεν βγαινουν τα εξοδα'',της ειπε το αφεντικο,υπονοουομενο
πως ενδεχεται να την απολυσει,
δεν την νοιαζει γι'αυτη,για το παιδι τη νοιαζει,τωρα που κατα-
φερε  να βαλει μια σειρα,παλι απ'την αρχη,
αυτα σκεφτονταν,το παιδι το κρατουσε η μανα της,θα πηγαινε
απο κει οταν θα ξυπνουσε το πρωι,
επεσε να κοιμηθει με τα ρουχα,μονο τα παπουτσιαεβγαλε,το
φως  δεν το εκλεισε,απο μικρη δεν ηθελε να κοιμαται στο σκο-
ταδι,φοβονταν,
γρηγορα εκλεισαν τα ματια της,
την ξυπνησε τπ κουδουνι της εξωπορτας,επιμονο,ετρεξε ν'ανοι-
ξει ,ηταν η μητερα της με το παιδι,
''ανησυχησα''της ειπε και μπηκε μεσα,''περασε η ωρα και δεν
ηρθες,το παιδι εκλαιγε σε ζητουσε'',
πηρε το παιδι στην αγκαλια,το εσφιξε,το φιλησε,''σ'αγαπω πολυ
μωρο μου'',του ψιθυρισε,κι εκεινο χαμογελασε,
''με πηρε ο υπνος,αν δεν ερχοσασταν θα κοιμομουν ακομα'',ειπε
στη μανα της,
''αργησες να γυρισεις απο τη δουλεια ,ειχατε πολυ δουλεια;''
την ρωτησε η μανα της,
''τα ιδια οπως καθε μερα'',απεφυγε να της πει πως η δουλεια
ελλατωθηκε και κινδυνευει να τη διωξουν,
''σου εφερα να φας,μακαρονια με κιμα,εβαλα και βασιλικο,μυ-
ριζουν ωραια,εμεις φαγαμε,ειναι δικα σου'', της ειπε η μανα
της,
πηγε στο μπανιο,μετα απο λιγη ωρα βγηκε,εβαλε αλλα ρουχα,
το παιδι στο σαλονι εβλεπε τηλεοραση,καθησε στη κουζινα
να φαει,
η μανα της μιλουσε στο κινητο με τη μεγαλυτερη αδερφη της,
ορθια,πηγαινε περα-δωθε,κουζινα-χωλ-σαλονι,την ακουσε να
της φωναζει,
''σιγα,μιλα πιο σιγα'' της ειπε ''σ'ακουει το παιδι''
εκεινη εκλεισε αποτομα το τηλεφωνο ,καθισε διπλα τηςαμιλητη,
 ακουγε βαρια την αναπνοη της,
το τηλεφωνο χτυπησε,''μην το σηκωνεις,αυτη ειναι,δεν θελω να
της μιλησω αλλο'',
το αφησε να χτυπαει,σταματησε,μετα απο λιγο αρχισε να χτυ-
παε παλιι,ουτε τωρα το σηκωσε,μολις σταματησε,το πηρε και
το απενεργοποιησε,
τελειωσε το φαγητο της,πηγε στο ψυγειο πηρε μια μπυρα,εβαλε
και στη μανα της,πηγε κοιταξε το παιδι στο σαλονικοιμονταν,εκλει-
σε την τηλεοραση,γυρισε στη κουζινα
''κοιμαται'',ειπε
η μανα της αρχισε να της λεει παραπονα για την αδερφη της,
δεν τα ακουγε,χιλιαδες φορες της τα'χε πει,τα ιδια,
οταν ξυπνησε το παιδι το πηρε και πηγαν για μια βολτα,η μανα
της,δεν ειχε διαθεση,εμεινε στο σπιτι,
μετα απο δυο ωρες γυρισαν,εκανε μπανιο στο παιδι,το εντυσε
και του εδωσε να πιει γαλα με μελι ,
οταν το πηρε η γιαγια να πανε στο σπιτι της για το βραδυ,το
αγκαλιασε ,το φιλησε,και του ψιθυρησε:''η μαμα σ'αγαπαει
παρα πολυ αγορι μου''
επειτα ετοιμασθηκε για τη δουλεια,εκανε μπανιο,εβαλε ενα
κοκκινο φορεμα,χτενισθηκε,εβαψε τα χειλια της
βγηκε στο δρομο,σταματησε ενα ταξι και πηγε στη δουλεια,
το αφεντικο την περιμενε,ηταν σοβαρο,
''δυστυχως,δεν γινεται να σε κρατησω,εγω θελω,αλλα η δου
-λεια δεν παει καλα,παμε για κλεισιμο,αν ανοιξει η δουλεια,εδω
ειμαστε ,θα σε φωναξω''
παγωσε,''δηλαδη,αποψε δεν δουλευω;''
''αποψε θα δουλεψεις,αλλα απο αυριο σταματας''
πως δεν εκλαψε,''τι αυριο,τι τωρα'',του ειπε,''φευγω τωρα'',
πηρε ενα ταξι και γυρισε στη μανα της,
εκεινη ηταν ετοιμη να την ρωτησει,την εκοψε,''θελω να κοι-
μηθω,τιποτα αλλο,αυριο με ρωτας'',
πηγε στο κρεβατι ,που κοιμονταν το παιδι,ξαπλωσε διπλα
του,
αργησε να την παρει ο υπνος,ηταν δυσκολο,τοσο καιρο ειχε
συνειθισει να μην κοιμαται τη νυχτα,
.
.
ΔΩΡΑ ΣΩΜΑΤΑ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ
.
στα 18 πηγε σ'ενα σπιτι με το κοκκινο φωτακι στην εξωπορτα
στην οδος Ζηνωνος στην περιοχη της Ομονοιας ηταν μια κοπελ-
λα γυρω στα 20 με πολυ ασπρη επιδερμιδα και αγγελικο προσω-
πο,μαζεψε χρηματα και ξαναπηγε σε λιγες μερες στο σπιτι ,δεν
την βρηκε,ηταν αλλες κοπελλες,ντραπηκε δεν ρωτησε που ηταν,
σκεφθηκε ,ισως,ειχε ρεπο ,ξαναπηγε δεν την βρηκε,γυρισε και
σ'αλλα σπιτια,πουθενα δεν την βρηκε,
για 20 χρονια και πανω βρεθηκε με 50-60 γυναικες μεσο ορο το
χρονο,συνολικα πανω απο 1200
στη Νεαπολη ψηλα προς τον Λυκαβηττο σε μια απο τις σκαλες
του ητανε ενα σπιτι,εκει πηγε με μια ομορφη κοπελλα,του
αρεσε και ξαναπηγε,εκεινη τη φορα δεν του πηρε λεφτα,την
επομενη φορα που πηγε του ειπε πως απο την πρωτη φορα της
αρεσε και τον σκεφτονταν,κι αν ηθελε να την παρει κοντα του,
να διακοψει απ'αυτη τη δουλεια,να ζησουνε μαζι,να τα ξεχασει
ολα,τον αγαπουσε,ετσι ειπε,την ειδε που δακρυσε,
δεν ξαναπηγε στο σπιτι,δεν τολμησε να την παρει,παρ'οτι την
ηθελε πολυ,δεν την ξαναειδε,ουτε τι εγινε και τι περασε,
απο την αρχη δεν το εκανε,μετα ρωτουσε τα ονοματα τους ,πολ-
λες φορες ηταν τα ιδια,και τα μνημονευει

...Ελενη,Ντινα,Μαρια,Ρουλα,Λιτσα,Αφροδιτη,Κατερινα,Σουλα,
Γωγω,Δωρα,Αλικη,Στεφανια,Αντριανα,Αννα,Νορα,Χρυσα,Βικυ,
Αθηνα,Νανα,Ευη,Μαρινα,Ξενια,Βασω,Ελλη,Γιωτα,,Αγγελικη,
Αλεξανδρα,Γιουλα,Κικη,Αγνη,Ανθη,Χαρα,Λολα,Θεοδωρα,Κουλα,
Παρθενια,Νικη,Αρετη,Λουλα,Ειρηνη,Ζωη,Γεωργια,Ευαγγελια,
Μαργαριτα,Φανη,Χριστινα,Κλεοπατρα,Αναστασια,Ντινα,Αρτεμις,
Εφη,Δημητρα,Αντζι,Λελα,Φωτεινη,Γιαννα,Βιβη,Αλεξανδρα,Ηρω,
Ελευθερια,Ιουλια,Πολυ,Βουλα,Πηνελοπη,Κωνσταντινα,Ουρανια,
Ευδοκια,Φρυνη,Ροζα,Μινα,Τουλα,Αργυρη,Ερασμια,Σμαρω,Ασπασια,
Ρεα,Φουλα,Ροδουλα,Μαρθα,Αλκηστις,Ρωξανη,Κασσιανη,Ροδανθη,
Αρσινοη,Ελπιδα,Μαριτσα,Σοφια,Μαγδαληνη,Ευανθια,Λιλη,...
.
.
ΕΝΑ ΡΟΜΑΝΤΣΟ
.
ΑΡΧΗ ΡΟΜΑΝΤΣΟΥ
Κυριος πολλα λαθρεως ηρασθην την ευμορφην υπηρετραν,
ροδαλομαγουλατην,μαυρομαλουσαν,καμαροφρυδατην,γλυκο-
ματουσαν,βεργολυγερατην,χιονολευκουσαν μαργιολαν,
και το περιπαθες ειδυλιον εκρατειτο μυστικον και ουδεν αντελη-
φθην η κυρια συμβια και τις ωρες επερνουσεν το ζευγαρι πολλα
ευτυχισμενες και τις στιγμες τρυφερες,μελι και ροσολι,
κι επειδη,παλαιοθεν,ουδεν καλον η' κακον,και κυριως αυτο,
κρυπτον επι πολυ υπο τον ηλιον,εφανερωθει η μυστικη τους
ενωσις,πως ο Κυριος εχει αμοροζαν την υπηρετραν,σκανδαλον
μεγαν,και ο Αδαμ εχωρισθηκεν της Ευας,
και ο μεν Κυριος επανηλθεν εκ της παρανομιας βαθεως μετα-
μεληθεις εις τον εντιμον εγγαμον βιον,οστις ητον ο πρεπον
και πολλα προσοδοφορος,και γενικως επεστρεψεν εις την
προτεραν ταξην,και ουτε γατα ουτε ζημια,
η δε δυστυχος,πλην ωραιοτατη ,υπηρετρα απολυθει εκ της
υπηρεσιας και εκδιωχθει εκ του οικου,ως αμαυλιστρια αντρων,
ως αποπλανουσα κυριων,μεγας θηλυς πειρασμος,
κι εζησαν αυτοι καλως ως τα συμφεροντα των οριζαν,
λιαν υποκριτικως,αν  μου επιτρεπετε τις  ελαχιστη κρισις και
εν επιμυθιον συμπεραινομενον εκ της ιστοριας
ΤΕΛΟΣ ΡΟΜΑΝΤΣΟΥ
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣΗ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ
ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΙΟΛΟΥ
.
εκανε πιατσα στη πλατεια Κοτζια,την καταλαβε,συνεσταλμενη,
φαινονταν απειρη,πηγαινε κατα μηκος της Αθηνας δεκα μετρα
περα δωθε στις ακρες της διαδρομης στεκονταν ακινητη για
ενα λεπτο περιπου,επειτα συνεχιζε το ιδιο δρομολογιο,ψηλο
αναστημα,λεπτο σωμα,ξανθα μαλλια εντονα βαμμενα,κοκκινα
χειλη εντονα τονισμενα,ενα στενο μαυρο ολοσωμο φορεμα με
πολυ χαμηλο ντεκολτε,κοκκινη τσαντα,μαυρα ψηλοτακουνα
παπουτσια,την πλησιασε οταν σταθηκε στην ακρη προς την
Ομονοια,τον κοιταξε,μαυρα ματια,ομορφο προσωπο,''παμε
για καφε '',της ειπε,εκεινη χαμογελασε,τον επιασε αγκαζε,σφι-
χτηκε πανω του,ανεβηκαν προς την Αιολου,εστριψαν δεξια στην
Αιολου,η ωρα ηταν 11 το πρωι,παρα πολλες γυναικες στον εμπο-
ρικο δρομο,σ'ολη τη διαδρομη δεν μιλησαν καθολου,σταθηκαν
σ'ενα καφε πιο κατω,καθισαν εξω,η κοπελα απεναντι του,ηρθε
η γκαρσονα,παραγγειλαν,εκεινος εσπρεσσο,εκεινη μπυρα,η κοπε-
λα ανοιξε τη τσαντα της εβγαλε απο μεσα ενα καθρεφτακι και το
κραγιον,''δεν χρειαζεται''της ειπε ''εισαι αρκετα ομορφη'',εκεινη του
χαμογελασε πολυ γλυκα χωρις να τον κοιταξει ,''ευχαριστω'' ειπε κι
εβαλε κραγιον στα χειλη,οση ωρα το εκανε την παρατηρουσε,εβλε-
πε και τις παραμικροτερες κινησεις της,με ποση προσοχη εβαζε το
χρωμα ,ιδιατερα στο περιγραμμα των χειλιων να μην ξεφυγει,''οπως
ολες οι γυναικες''σκεφτηκε,σερβιριστηκαν τα ποτα,σερβιρισε αυτος
τη γυναικα,εβαλε μπυρα στο ποτηρι της,εκεινη σηκωσε το ποτηρι ,
''στη υγεια σου''του ειπε με χαμηλη φωνη,σχεδον ψιθυριστη,ηπιε
μια γουλια,,γυαλισαν τα χειλη της απο τις σταγονες της μπυρας,σκε-
φτηκε πως δεν χρειαζονταν,δεν ηταν απαραιτητο, να μιλησουν,να
πουν ποιος ειναι και ποια ειναι,ποια τα ονοματα τους,καθισαν μια
ωρα ακριβως σ'εκεινο το σημειο,επειτα εκεινος πληρωσε τον καφε
και τη μπυρα ,σηκωθηκαν να φυγουν,ανεβηκαν την Αιολου,αρκετος
κοσμος κι αυτη την ωρα στο δρομο,η κοπελα τον κρατουσε αγκαζε,
στην πλατεια Κοτζια εστριψαν αριστερα,εφτασαν στην οδος Αθηνας,
στο σημειο που κυκλοφορουσε πριν,σταματησε,εβγαλε απο τη τσεπη
του χρηματα και τα εβαλε στο χερι της κοπελας,της κρατησε για λιγο
το χερι,ηταν απαλο και ζεστο,του φανηκε πως ετρεμε,το εσφιξε,εκεινη
σφιχτηκε πανω του ,τον αγκαλιασε και τον φιλησε,επειτα την αφησε,
''γεια'' της ειπε και χωρις να γυρισει πισω προχωρησε στην οδο Αθη-
νας προς το Μοναστηρακι ,εκει θα επερνε τον ηλεκτρικο γτα το σπιτι
του
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]Η Αντιγονη,21 ετων
.
ζει στην Αθηνα,σπουδαζει φιλολογια,5ο εξαμηνο,ακουει
κλασικη μουσικη,διαβαζει Καφκα,Μπορχες,Κωστη Παλαμα,
Διονυσιο Σολωμο και Ανδρεα Λασκαρατο,εχει μια μικροτερη
αδερφη την Ελενη,10 χρονια μικροτερη,αυτη ειναι 21,δεν βρι-
σκεται σε σχεση αυτο τον καιρο,πηγαινει γυμναστηριο,κολυμ-
παει στη πισινα,παιζει τεννις,,δεν εχει ακομα facebook,κατανα-
λωνει τα απαραιτητα,εχει υψος 1,70,ειναι 57 κιλα,εχει μαυρα
ματια,μαυρα μαλλια,εργαζονταν γκαρσονα σε καφετερια,πριν
ενα μηνα,στη περιοχη της Καλλιθεας,ομαδα ειναι Ολυμπιακος,
γνωριζει Αγγλικα και Γαλλικα,μαζευει γραμματοσημα απ'ολο
τον κοσμο,εχει χομπυ τη φωτογραφια,της αρεσουν,γενικα,τα
ψητα μπιφτεκια,τρωει πολλα φρουτα,δεν καπνιζει,δεν της αρε-
σει το αλκοολ,μακιγιαρεται ελαφρα,της αρεσουν οι παρεες,
προσπαθει οσο μπορει να ειναι ευχαριστη και διακριτικη,εχει
αδυναμια στον πατερα της,δεν ξενυχταει χωρις λογο,της αρεσει
η Δημοκρατια,δεν ανηκει σε καποιο πολιτικο κομμα,εχει ελευ-
θερες ιδεες,θα'θελε για καποιο καιρο να ζησει στη Νεα Υορκη,
οχι για παντα γιατι αγαπαει την Ελλαδα,της αρεσουν οι ταινιες
του Αλεξη Δαμιανου,ιδιαιτερα η ταινια ''Μεχρι το πλοιο'',ακουει
Τριτο Προγραμμα,την γοητευει το Ιντερνετ και ποσα μπορεις να
βρεις σ'αυτο,και να κανεις,δεν της αρεσει να τσακωνεται,δεν ειναι
απολυτη στις αποψεις της,θελει να μαθαινει,θεωρει τη γνωση το
παν,λυπαται που δεν ξερει μαθηματικα,της λειπει η αδερφουλα
της,και η μαμα της λειπει,καθημερινα μιλουν στο τηλεφωνο,τiς
βλεπει,και τον μπαμπα φυσικα,στο Skype,εχει ακριβο ενοικιο,τα
λεφτα που της στελνουν καθε μηνα οι γονεις ισα που την φτα-
νουν,οχι,δεν εχει παραπονο,αυτα που εχουν τα στερουνται και της
τα στελνουν,κανει οικονομιες,προσπαθει να πιασει δουλεια,αλλα
ειναι πολυ δυσκολα,διαβαζει για να τελειωσει τη σχολη χωρις κα-
θυστερηση,ουτε ξερει αν θα πιασει με το πτυχιο δουλεια αμεσως,
''θα δουμε τοτε οταν θα'ρθει η ωρα'',ειπε,και χαμογελασε γλυκα,
υστερα σοβαρεψε,''μαθαινω λογοτεχνια,κι αυτο δεν ειναι λιγο,
ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παλι γελασε,φωτισθηκε το προσωπο
της,ηταν πολυ ομορφη,της το'πα ,''εισαι πολυ ευγενικος,σ'ευχαρι-
στω'',
την Αντιγονη τη γνωρισα πριν τρεις ωρες περιπου,ηπιαμε καφε
στο Συνταγμα,την κερασα,
κανονισαμε να ξανασυναντηθουμε το απογευμα
.
.
ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
υρισε στο σπιτι μετα της 5 η ωρα  το απογευμα,κατακοπη,
απο το πρωι που πηγε στο σουπερ μαρκετ για δουλεια ορθο-
στασια,την πονουσαν πολυ τα ποδια,το παιδι το κρατουσε η
μανα της στο σπιτι της απο χθες,θα πηγαινε αργοτερα να το
δει,το Σαββατοκυριακο θα το εφερνε να μεινει στο  σπιτι το
 διημερο,σημερα ηταν Δευτερα,5 μερες ακομα ως το Σαββατο,
εβγαλε τα παπουτσια,μπηκε στο μπανιο,εκανε εναζε στο ντους
 να χαλαρωσει,βγηκε απ'το μπανιο,ανοιξε το ψυγειο ειχε γαλα,
γεμισε ενα ποτηρι να το πιει,δεν ειχε ορεξει για περισσοτερο
φαγητο,θα ετρωγε αργοτερα το βραδυ στη μανα της,πηγε στο
σαλονι και ξαπλωσε στον καναπε,ανοιξε την τηλεοραση,μετα
απο λιγο την εκλεισε,χτυπησε το κινητο τηλεφωνο,ηταν πανω
το τραπεζακι μπροστα,το πηρε,ειδε τον αριθμο δεν ηταν της
μανας της,δεν απαντησε,το αφησε,σταματησε να χτυπαει,ξαπλω-
σε στον καναπε,εκεινο ξαναχτυπησε,δεν το σηκωσε,ουτε το απε-
νεργοποιησε,καποια στιγμη θα'παιρνε η μανα της,σκεφτηκε τη
δουλεια στο σουπερ μαρκετ και ποσο την κουραζει,ουτε τα
χρηματα που της δινουν ειναι πολλα,κι εχει και συνεχη ελεγχο,
πολλες φορες ειναι ενοχλητικος,σημερα για τριτη συνεχη φο-
ρα της ζητησε ο διευθυντης να παει στο γραφειο του,περασε
απο διπλα της και της το ειπε με πολυ χαμηλη ψωνη να μην
ακουσθει.,μετα απο λιγο πηγε, παλι τα ιδια οπως χθες και προ-
χθες,σημερα της τα'ριξε πολυ ανοιχτα,πως οτι θελει απ'αυτον θα
το εχει,κανεις δεν θα την ενοχλει πια,θα κανονισει να'χει ελευθερο
ωραριο,και θα της γινει και καλη αυξηση στις αποδοχες της,εκεινη
ειχε αναγκη τη δουλεια,οχι τοσο γι'αυτη την ιδια,αλλα κυριως για
το παιδι,μεσα της ηθελε να αντιδρασει,να φωναξει,να ουρλιαξει,
αλλα δεν μιλησε,ακινητοποιηθηκε,εκεινος την πλησιασε στη καρε-
κλα που καθονταν,την επιασε και τη σηκωσε ορθια και την αγκαλια-
σε σφιχτα,την φιλησε στο στομα,της αρπαξε τα βυζια και της τα χαι-
δεψε,της δαγκωσε το λαιμο,εγινε πιο τολμηρος ,εβαλε το χερι του
κατω απ'τη φουστα της,εκεινη ουτε τωρα αντεδρασε,χτυπησε η
πορτα στο γραφειο του,επεμενε το χτυπημα,''σε ειδε κανενας να
ερχεσαι εδω;'',τη ρωτησε με παρα πολυ χαμηλη φωνη,''οχι,δεν ξε-
ρω'',απαντησε εκεινη,''πηγαινε στο πισω γραφειο  να κρυφτεις της
ειπε,κι εκεινος απομακρυνθηκε απο κοντα της και πηγε αι καθισε
στο γραφειο του,εκεινη κρυφτηκε, ''Εμπρος'',φωναξε,δεν μπηκε
κανενας,ειχε φυγει ο ανθρωπος,τη φωναξε,εμφανισθηκε,''προσεξε
μη σε δει κανενας,τωρα που θα φυγεις'',της ειπε,''κι οτι σου ειπα
ολα ισχυουν'',βγηκε απ'το γραφειο του διευθυντη,η καρδια της
χτυπουσε,ενιωθε ζαλισμενη,ευτυχως δεν την ειδε κανεις,ολη την υπο-
λοιπη ωρα στη δουλεια αισθανονταν αρρωστη,την πονουσε φοβερα
το κεφαλι,πηγε στη τουαλετα και ξεσπασε σε κλαματα,με πολυ κοπο
συνεχισε στη δουλεια μεχρι της 5 η ωρα,που σχολασε,
''δεν θα πω τιποτα στη μαμα,θα στεναχωρεθει πολυ,θα μου πει να
μην ξαναπαω στη δουλεια,μπορει να με κατηγορησει,γιατι δεν του
το'κοψα απ'την αρχη και του'δωσα θαρρος,πως τα'θελα'', αυτα
σκεφτονταν,η κουραση που ενιωθε ηταν πολυ μεγαλη,το σωμα της
το αισθανονταν βαρυ,σαν ξενο,της ηρθε υπνηλια,τα ματια της εκλεισαν
και κοιμηθηκε στον καναπε,
την ξυπνησε το τηλεφωνο,χτυπουσε επιμονα,απλωσε το χερι και το
πηρε,ηταν η μανα της,''που εισαι;'',της ειπε,''γιατι δεν σηκωνεις το
τηλεφωνο;,ανησυχησα'',''εδω σπιτι ειμαι,γυρισα πολυ κουρασμενη
και κοιμηθηκα βαρια,γι'αυτο δεν τ'ακουσα το τηλεφωνο,θα ετοιμα-
σθω και θα περασω απ'το σπιτι'',της απαντησε,''Να'ρθεις γρηγορα,
να προλαβεις να δεις το παιδι πριν κοιμηθει,νυχτωσε'',
εκλεισε το τηλεφωνο,σκοταδι στο δωματιο,σηκωθηκε κι αναψε
το φως,
στη μανα της επαιξε με το παιδι πολυ ωρα,εφαγαν και οι τρεις μα-
ζι,και πηγε και κοιμηθηκε με το παιδι,ολη τη νυχτα το ειχε κοντα
της αγκαλιασμενο,κι εκεινο κοιμονταν πολυ ησυχο,εκεινη αργησε
να την παρει ο υπνος
.
-το ειναι [τι ειναι,πως συμπεριφερεται,πως λειτουργει,πως
αντιδρα]-

[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
WOMAN ON PHONING
.
Eleni on phone,11 in the evening
[hearing]
No,I want...
[hearing]
What is this meaning?I haven't the slightest idea what is it?
Truely.Yes,I know it.
[hearing]
How did you learn it?.Please,
Tell me.
[hearing]
I believe,that's unright.
[hearing]
Yes,I have  met him yesterday in the evening in a party with
friends
[hearing]
Yes,he is here for business.
[hearing]
No.No.I don't know.
[hearing]
Please,listen a moment
[hearing]
Please,listen
[hearing,silence]
Not,at all
[hearing]
What do you mean?It is not reasonable.I don't know,how can
you deduce it?
[hearing]
What?How can that be.A moment,please,don't close
[hearing]
Please,don't close.
No...No.No...
[pnoning is ended]
No....No.No
.
.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ
[Καποια ιεροδουλη θυμαται απο τη ζωη της]
.
[με δεχτηκε στο σπιτι της]αρχισε να μιλαει
''δεν ειναι ευκολο καποιος να σου πει τη ζωη του,πως ν'αρχισει,
απο που,καοι τι,απο τα παιδικα χρονια η' αργοτερα,τοσα εγιναν,
που να τα θυμασαι,κι ουτε τα περιμενες,επειτα αν τα θυμασαι δεν
ξερεις αν ειναι αληθεια αυτα που θυμασαι,αν εγιναν ετσι η' αλλιω-
τικα,και παρα πολλα ξεχασθηκαν,η' γιατι ηταν ασημαντα,η' γιατι
διαλεγεις να τα διαγραψεις,σαν ποτε να μην εγιναν,καταλαβαινεις,
κι υστερα δεν εχεις σχεδιασει καποτε να τα θυμηθεις για καποιο
σκοπο,και να τα γραφεις τακτικα,καπου να τα σημειωνεις,να κρα-
τας,και πως να τα γραψεις  αν δεν ξερεις να γραφεις,δεν εχεις σπου-
δασει,ειναι πολυ δυσκολο,δεν συμφωνεις;μου φαινεται πως αυτο
που γραφεις δεν ειναι ακριβως  αυτο που εγινε,που εζησες,η γλωσ-
σα το παραμορφωνει,το κανει αλλο,γιατι μπαινουν μεσα κι αλλα
πραγματα,να φανερωσεις οσα σε συμφερειξερεις,τ'αλλα να τα κρυ-
ψεις,να γινεις αρεστος σ'αυτοους που θα τα διαβασουν η' θα τ'α-
κουσουν, εκεινα που περασαν τα βλεπεις τωρα διαφορετικα,αυτα
που σε πονεσαν,γιατρευτηκαν δεν σ'αγγιζουν πια με τον ιδιο τρο-
πο που σ'αγγιξαν παλια,ανθρωποι που γνωρισες  και καταστασεις
που περασες σου φαινονται ξενα απο σενα,σαν να μην ηταν ποτε,
η' μπορει και να μεγαλωσαν και να τα περνας για σπουδαια,δεν ει-
ναι ευκολο καθολου να θυμηθεις,ειναι πολυ δυσκολο,αυτα που θυ-
μηθηκες,να τα πεις σε καποιον,δεν ξερεις τι συμβαινει,αν σωστα
θυμασαι και με σειρα,γιατι αλλα μπορει να τα βαλεις αλλου,να τα
μπερδευεις,κι υστερα δεν θυμασαι ουτε ημερομηνιες,ουτε τοπο-
θεσιες,ουτε και τα ονοματα,εδω χθεσινα και δεν τα θυμασαι,πως
να θυμηθεις και να πεις τα περασμενα,[αναβει τσιγαρο],ας ειναι,
[σιωπη]
μικρη,πολυ μικρη,στα δεκαξι ημουνα δεν ημουνα,ηρθα στην
Αθηνα να μεινω και να δουλεψω,ημουνα η μεγαλυτερη απ'τ'α-
δερφια μου,τρια αλλα κοριτσια,ειχα κατι θειους απο τη μανα μου,
στην αρχη,κανα χρονο,εμενα σπιτι τους,με φιλοξενουσαν,επιασα
δουλεια σε εργοστασιο,ηλεκτρικα ειδη εκανε,στο Μοσχατο,εκει
γνωρισα ενα παιδι,τα φκιαξαμε,δυο χρονια με περναγε,απο δω Αθη-
ναιος ητανε,στα Κατω Πετραλωνα εμενε με τους δικους του,εμα-
θα για το δεσμο μας,δεν με ηθελαν,ημουνα φτωχη και μικρη,το ιδιο
δεν θελανε και οι θειοι μου,κακο ,φασαρια,αποφασισαμε να νοικια-
σουμε ενα σπιτι να μεινουμε οι δυο μας,βρηκαμε ενα στον Ταυρο,
τοτε η περιοχη ηταν γεματη με παλια σπιτια,τα περνουσαμε
καλα,συνενοουμασταν,κανενα προβλημα,κομμενες ομως οι σχεσεις
με τους συγγενεις,τους δικους του και τους δικους μου,αλλα δεν
μας ενοιαζε,περασε ο καιρος,ενας χρος περιπου,ηρθε να παει φαντα-
ρος,μου εστελνε καθε μερα γραμματα,σε καποια αδεια,που ηρθε,
του ειπα,σε γραμμα δεν του το'γραψα, πως μαλλον ημουνα εγκυος,
δεν μου'πε κουβεντα,τιποτα,καμια λεξη,μου φανηκε πως στεναχωρε-
θηκε,ξαναπηγε στο στρατο,τωρα αργουσε να μου γραφει,και στα
γραμματα λιγα εγραφε,για το στρατο,τα συνειθισμενα,και σ'ενα γραμ-
μα μου γραψε να παω να το ριξω το παιδι,εγω του'γραψα πως δεν
ποτε θα το κανω αυτο,αρνιομουνα,μου εστειλε αλλο γραμμα και
μ'εβριζε,με βαριες κουβεντες,πως θελω να τον μπλεξω,και πως γι'αυ-
το δεν θελει να με ξαναδει ποτε πια,πως χωρισαμε,τελος,και να το
παρω αποφαση,και τα πραγματα του θα στειλει να τα παρουν απ'το
σπιτι,να μην τον λογαριαζω πια στη ζωη μου,,ετσι εγινε,αδειασε το
σπιτι απο τα πραγματα του,κι απο κεινον,εγω στεναχωρηθηκα  πολυ,
εκλαιγα συνεχεια,δεν ετρωγα,δεν κοιμομουνα τα βραδυα,ειχα  αδυ-
νατισει,και μια μερα στο εργοστασιο ενιωσα  μεγαλη ζαλη ,επεσα
κατω και λιποθυμησα,οταν συνηλθα ημουν στο νοσοκομειο,κοντα
μου ηταν μια φιλη μου απο το εργοστασιο,ρωτησα για το παιδι,στην
αρχη δεν ηθελε να μου'πει,αποφευγε,εγω επεμενα,τοτε μου'πε πως
αποβαλα,ενιωσα το δωματιο να γυριζει ,σαν τα τα'χασα ολα,εκλαψα,
ουρλιαξα,μετα απο μερικες μερες βγηκα απ'το νοσοκομειο,δεν πηγαινα
στο εργοστασιο για δουλεια,ερχονταν στο σπιτι η φιλη μου,μετα που
σχολουσε,και με φροντιζε,μου'φερνε φαγητο,φρουτα,να δυναμωσω,
συνηλθα,το πηρα πανω μου,ομως στο εργοστασιο δεν ηθελα να ξανα-
παω πια,ειχα αλλαξει μεσα μου,ενας αλλος ανθρωπος,η φιλη μου εν
τω μεταξυ παντρευτηκε και χαθηκαμε,σχεση δεν ηθελα να κανω,ειχα
κανει οικονομιες και περνουσα μ'αυτες,μια μερα ξυπνησα και μετα
απο πολυ καιρο ενιωθα πολυ ηρεμη,δεν ξερω πως τ'αποφασισα,πηρα
τον ηλεκτρικο κι ανεβηκα  στην Ομονοια εκει κοντα στην  Ζηνωνος
σ'ενα σπιτι,δεν ντραπηκα καθολου,βρηκα τη γυναικα που το ειχε,της
ειπα,χωρις καθυστερηση,πως θελω να δουλεψω στο σπιτι,με κοιταξε,
της αρεσα,ημουνα πολυ ομορφη,μου ειπε αν το σκεφτηκα καλα,κι
αν ξανα'χω δουλεψει σε σπιτι,ειπε πως δεν ηθελε μπλεξιματα,της ειπα
πως δεν υπαρχει κανενα προβλημα,επειτα δεν ημουν πια ανηλικη,κανο-
νιζα εγω τον ευατο μου και πως θα ζω,μου ειπε πως εγω αποφασιζω,
η δουλεια ειναι αυτη,ωραριο,πελατες,τοσο η πληρωμη τοσο το ποσο-
στο,συμφωνησαμε,την αλλη μερα με πηρε και πηγαμε να  περασω
απο γιατρους,ημουνα καθαρη,υγιης,και με δηλωσε στην αστυνομια,
πηρα το χαρτι,μου πηρε και ρουχα και καθισα σ'αυτο το σπιτι  ενα εξα-
μηνο,ηταν κι αλλες κοπελες εκειε,πειτα εφυγα,ν'αλλαξω, και πηγα σ'αλλο
σπιτι,γυρισα πολλα σπιτια,τωρα ειμαι,εφτασα,στα εικοσιενια,[σιωπη],
εικοσιενια χρονων[σιωπη],τωρα πρεπει να διακοψουμε τη κουβεντα,
[χαμογελαει]να ετοιμαστω,πρεπει να φυγω να παω στη δουλεια,αυριο
τα ξαναλεμε,θα συνεχισουμε,
[την χαιρετησα κι εφυγα,εξω ειχε αρχισει να νυχτωνει]
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
-τι να γραψω που να περιεχει εναν ανθρωπο,να τον
περιγραφει οπως περιγραφεις ενα πρωινο κοντα
στη θαλασσα,η' οπως ενα κηπο μ'ολα τα δεντρα του
κι ολα τα λουλουδια του.Να περιεχει οτι ειναι ,οσα
επιθυμει,κι οτι σκεφτεται.
-αυτες τις μερες εβρεχε συνεχεια.Η βροχη ξεκινησε
απο πολυ μακρια κι ηρθε.Μονο εγω ηξερα το νοημα
της
-Εικονα μεσα στο σπιτι.Νυχτα.Πανσεληνος.Η γυναικα
ξαπλωμενη στο κρεβατι κοιμονταν.Παντα κοιμονταν
νωρις.Ζεστη νυχτα.Καλοκαιρι.Τα δυο παραθυρα νοτια
ανοιχτα.Η ωμοπλατη στο φως.Λευκη.Η αναπνοη του υπνου
της ακουγονταν απαλη και ησυχη.
-Πριν ξημερωσει πηρα το δρομο πλαι στη θαλασσα.Ηχοι
απο τα κυματα.Και χρωματα που αλλαζαν.Λιγο μετα την
ανατολη του ηλιου επεστρεψα σπιτι.
-Να μιλας απλα,οχι με συμβολα και ιδεες.Να μην εξαπατας.
-''Σου μιλω για τα κοχυλια''.
Πως οι ανθρωποι μπορουν να ζουν χωρις να μιλουν αυτη
τη γλωσσα;
-Ακους το λαλημα ενος πουλιου.Και ποτε δεν το ξεχνας.Γιατι;
-Τα λογια,οι λεξεις,να βρισκουν τα σωματα.
-Δεν ξερω ολες τις ιστοριες του κοσμου.Ειναι παραξενος
ο κοσμος .
-τη νυχτα περπατησα στο κηπο,παντου πυγολαμπιδες.Συνεχως
κινουμενα φωτακια.Ψυχουλες.
-Εναν ανθρωπο τον θυμασαι απο το χαμογελο του,η' απο τη
λυπη του η' απο το πως κουνουσε τα χερια του καθως μιλουσε,
κι απο τη σιωπη του, η' πως προφερε τη λεξη ''ανθρωπος'',η'
''ευτυχια'',η'  την εκφραση ''τι κανεις;''
-Σημερα φυσαει.Σιγα σιγα τα συννεφα εκρυψαν τον ηλιο.
-ποση αρμυρα ,ποσο αλατι,ετριψε τις πετρες κι εδωσε αυτα τα
σχηματα στα βοτσαλα,ολοστρογγυλα,λεια;Ποσοι αιωνες εργαστη-
καν γι' αυτο;Και μεις σπαταλαμε το χρονο σε ανοησιες.
-Χτυπησε το τηλεφωνο.Τιποτα σημαντικο.
-Τα ονειρα που βλεπουμε,τα σκεφτομαστε;
-η ριζα του φυτου εχει το νου της στα φυλλα ,και το αντιστροφο,
τα φυλλα εχουν το νου τους στη ριζα
-περιμενεις μια λεξη και δεν την ακους.
-απεναντι οι λοφοι ειναι γεματοι απο σχιναρια κι αγριελιες.Να και
κατι που ξεφυγε απο την επεμβαση του ανθρωπου.
Μια εικονα:Η Μονα Λιζα ντι Τζοκοντα κραταει στα χερια της ενα
μωρο.Ετσι εξηγειται το χαμογελο της.
-Ακουγα τα τριζονια .τρι τρι τρι.Τριπουσαν υπομονετικα τη νυχτα.
.
.
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο
.
35 χρονων,εχει γονεις,μανα και πατερα,εχει παιδι,εχει συγγενεις,
αδερφια και ξαδερφια,εχει φιλους,γελαει,θυμωνει,σκεπτεται,
απελπιζεται,ελπιζει,ξεχναει,συγχωρει,αδικει,υποφερει,κοι-
μαται,ξυπναει,αγαπαει,μισει,επιμενει,εχει
υπομονη,χαιρεται,συμποναει,διαμαρτυρεται,κλαιει,ουρλιαζει,
συζηταει,μεγαλωνει,γερναει,φοβαται,κρυωνει,ζεσταινεται,βηχει,
πειναει,διψαει,ερωτευεται,συμπασχει,ονειρευεται,νοσταλγει,
ποναει,ηρεμει,ανησυχει,συμμετεχει,αδιαφορει,ειναι,υπαρχει,
διαλεγει,επιθυμει,αγκαλιαζει,αγκαλιαζεται,ποθει,ποθιεται,ψωνιζει,
τηλεφωνει,δουλευει,ειναι ανεργη,
οδηγει,ταξιδευει,διαβαζει,βλεπει,ακουει,αισθανεται,ντρεπε-
ται,δηλιαζει,προσπαθει,απογοητευεται,αναπνεει,χασμουριεται,
στενοχωριεται,λυπαται,ενθουσιαζεται,βαφει τα μαλλια της,τα
νυχια της,τα χειλη της,μακιγιαρεται,
κουραζεται,χαμογελαει,περιμενει,ζηλευει,θαυμαζει,απορει,
ξενυχταει,αρρωσταινει,αντιλεγει,συμφωνει,ανηκει,απελευθερωνεται,
ζηταει,δινει,δεχεται,προσφερει,...
μ'ενα λογο ενας κανονικος ανθρωπος οπως ολοι μας
τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο
.
.
ΔΙΔΩ,27 ΕΤΩΝ,ΤΟ 1971 μ.Χ
.
την ρωτησε το ονομα της ,Διδω,του ειπε,και γελασε,υτη που
δινει και δεν παιρνει,την ρωτησε αν ξερει την ιστορια της Διδως,
δεν την ηξερε,ειχανε χρονο,την ρωτησε αν ηθελε να της πει την
ιστορια,ηθελε,καθισε απεναντι του,αρχισε,η Διδω ηταν πριγκι-
πισα  στη Τυρο,μετα τον πατερα της κυβερνησε μαζι με τον πλου-
σιο αντρα της,καλα κυβερνουσε την αγαπουσε ο λαος,ομως
ο αδερφος της,καποιος Πυγμαλιων ζηλεψε τα πλουτη τους  και
θελησε να σφετεριστη την εξουσια,συνομωτησε και την ανε-
τρεψε,σκοτωσε και τον αντρα της τον Σιχαιο,αναγκαστηκε να
φυγει,,φορτωσε τους θησαυρους της σ'ενα καραβι και τη νυχτα
εφυγε μαζι με τους φιλους της,πηρε και τους δουλους της,το καρα-
βι εφτασε στη Κυπρο,εκει αγορασε λατομεια χαλκου,δυο χρονια
τα εκμεταλευτηκε,πλουτισε,τον τριτο χρονο τα πουλησε κι εφυγε,
εφτασαν στη Βορειο Αφρικη,στη Νουμιδια,στη Λιβυη,εκει ζητησε
απ' τον βασιλια Ιαρβα να χτισει μια πολη,εκεινος της ειπε πως της δι-
νει την αδεια να χτισει πολη σε τοσο τοπο οσο  πιανει ενα τομαρι
βοδιου,εκεινη ηταν πολυ ευστροφη,εκοψε το τομαει σε πολυ στε-
νες λωριδες ,τις ενωσε μεταξυ τους και περικυκλωσε ενα πολυ με-
γαλο χωρο,εκει εχτισε τη πολη της ,τη Καρχηδονα και την ακροπολη
της τη Βυρσο,που σημαινει τομαρι,κυβερνησε σ'αυτη τη πολη,δεν
θελησε να ξαναπαντρευτει αλλον αντρα,ουτε και τον βασιλια θελησε
που την ζητησε,καποτε εφτασε στη Καρχηδονα  με τους συντροφους
του ο Αινειας,απο την Τροια,εφυγε μετα την αλωση της απ'τους Ελ-
ληνες,να παει στην Ιταλια,αυτος ηταν ο προορισμος του,ο Αινειας
ηταν γιος του Αγχιση και της Αφροδιτης,εκει στη Καρχηδονα συναν-
τησε την Διδω,που ηταν πολυ ομορφη,''οπως εσυ'',της ειπε,ερωτευ-
τηκαν κι εγιναν ζευγαρι,ομως οι συμβουλοι του Αινεια του θυμησαν
τον σκοπο του ταξιδιου του και μια σκοτεινη νυχτα ο Αινειας εφυγε
απο τη Καρχηδονα με τα καραβια του,οταν το εμαθε η Διδω τρελαθη-
κε,αναψε μεγαλη φωτια κι εκαψε οτι της θυμιζαν τον Αινεια,ρουχα,
γραμματα,εικονες του,οτιδηποτε και μετα ανεβηκε κι αυτη στη φωτια,
φωναξε στο λαο της να μην σβησει ποτε το μισος της για τη πολη που
 θα χτισει ο Αινειας, να την πολεμησουν και να την καταστρεψουν,αυτη
η πολη ηταν η Ρωμη,επειτα εβγαλε το ξιφος το σηκωσε και καρφωσε
το κορμι της,αυτοκτονησε,την ιστορια της με τον Αινεια την εγραψε
ενας μεγαλος λατινος ποιητης ο Βιργιλιος στην Αινειαδα του στο τε-
ταρτο βιβλιο της,λενε πως στην Ναυκρατι την Ελληνικη πολη της Αιγυ
πτου φημισμενης για τις πολλες και ομορφες εταιρες της,μια εταιρα ,
στα χρονια του βασιλια Ψαμμιτιχου,ειχε το ονομα της Διδως κι ελεγε
αυτην την ιστορια,πως αυτη ειναι,την πιστευαν γιατι οι Αιγυπτιοι ει-
χαν μια εμμονη με τις μετεμψυχωσεις,οι Ελληνες ομως δεν πιστευ-
αν τετοιες δοξασιες,''αυτη ειναι η ιστορια της Διδως'',ειπε,την κοι-
ταξε,εκεινη τον κοιταξε,χαμογελασε,''καθε ανθρωπος εχει μια ιστο-
ρια,τη δικη του,κι εγω κι εσυ εχουμε μια ιστορια,αν θελεις θα σου
πω τη δικη μου ,συντομα,χωρις πολλες λεπτομερειες'',γεννηθηκε
το 1944 και μεγαλωσε  καπου στα περιχωρα του Αγρινιου,σχολειο
πηγε τρεις ταξεις,δεν χρειαζονταν,ελεγαν,τα γραμματα στα κορι-
τσια,ηταν ομορφη,στα δεκαπεντε της εμεινε εγκυος απο εναν με-
γαλυτερο αντρα,εναν πλουσιο,γνωστο της περιοχης,παντρεμενο,
μαθευτηκε,εγινε σκανδαλο,την πιεσαν να ριξει το παιδι,αρνηθηκε,
οταν γεννηθηκε το παιδι,της το πηραν μωρο και το εξαφανισαν,
εκλαψε,ουρλιαξε,δεν την σηκωνε ο τοπος,μια νυχτα το'σκαψε
μ'ενα ταξι,ηρθε,εδω,στην Αθηνα,δεν την εψαξαν να την βρουν,
κανεις δεν νοιαστκε απο τους δικους της,στην αρχη πολυ δυσκο-
λα περνουσε,ζητησε δουλεια σ'ενα σπιτι,την πηραν,κι απο τοτε
κανει αυτο το επαγγελμα,προσπαθει να διατηρειται ομορφη,
αλλιως δεν εχεις περασει σ'αυτο  το επαγγελμα,γρηγορα ξεπε-
φτεις,οχι ξενυχτια,οχι ποτα,οχι μπερδεματα με νταβαντζηδες,
λεφτα εκανε,πηρε ενα διαμερισμα ,αυτο που μενει,δεν ξερει απο
πολτικα,καταλαβαινει πως περναει δυσκολα ο κοσμος αυτη την
εποχη,δεν εχει καποιο αντρα απο τοτε,ζει μονη της,πολλοι αν-
τρες,αμετρητοι,ηρθαν σ'επαφη μαζι της ολ'αυτα τα χρονια,
ειναι 27 χρονων,''απο 1944 φθασαμε στο 1971,πολλες ιστοριες
εγιναν και θα γινουν.Αυτη ειναι η δικια μου ισορια'',ειπε και
συνεχισε,''το κανονικο ονομα μου δεν ειναι Διδω,ποια απο μας
εχει το κανονικο της ονομα; ,με βαφτισε μ'αυτο η μανταμ στο
πρωτο σπιτι που πηγα,Διδω,αυτη που δινει  και δεν παιρνει,μου
ειπε,μου αρεσε και το κρατησα'',τον κοιταξε στα ματια ,''το δικο
μου ονομα ειναι Ελενη'',
στο ηλεκτρικο τρενο προς τα Κατω Πετραλωνα σκεφτονταν την ιστο-
ρια της Ελενης ,δεν ειχε λογους να τη θεωρησει ψευτικη,την θεωρου-
σε αληθινη,πραγματικη,οποιαδηποτε ιστορια και ν'ακουγε θα την
θεωρουσε αληθινη,μια ιστορια ειναι μια πραγματοποιηση διαφο-
ρων συμβατων ,απο τον  μεγαλο λαβυρινθο των συμβαντων,των
αφηγησεων,σε σειρα,διαδεχομενων και  στο χρονο και στο χωρο,
το 1 με το 2 με το 3,και λοιπα,οτι μπορει να συμβει εχει συμβει,οχι
απαραιτητα στον Α ανθρωπο,αλλα,ισως, στον Β ανθρωπο,εμεις ακου-
με ,δεν κρινουμε,
το τρενο μπηκε στο σταθμο,σταματησε,σηκωθηκε,ανοιξαν οι πορτες ,
κατεβηκε,
.
.
μια εικονα απο εναν υπεροχο κοσμο:
απ' τ'ανοιχτο παραθυρο μπηκε το γαλαζιο φως
μεσα στο δωματιο κι αντανακλωντας στον μεγαλο
καθρεφτη εβαψε τους τοιχους γαλαζιους,επειτα
ακουστηκε μια φωνη στο πισω δωματιο να τραγου-
δαει σα να νανουριζε μικρα πουλια.
.
.
Απο εναν ανθρωπο ποσο ποσοστο σου ανηκει για
να'χεις δικαιωματα πανω του;
.
.
το τηλεφωνο χτυπησε.Το κοιταξε.Δεν απαντησε.Εκλεισε.
Ξαναχτυπησε.Ουτε και τωρα απαντησε.Το πηρε ,πηγε στο
παραθυρο ,το ανοιξε,νυχτα,το πεταξε κατω στο δρομο,
το ακουσε που εσπασε,καποιος σκυλος γαυγισε.Εκλεισε
το παραθυρο.
.
. 
στο δωματιο.Ησυχια
.
.
γυρισε απ'τη δουλεια,λιγο πριν τις 7 το βραδυ,απ'το πρωι
στις 8,μεχρι τις 6,2 ωρες υπερωρεια,πολυς κοσμος στον ηλεκτρι-
κο ,στοιβαγμενοι,ορθια,την πονουσαν τα ποδια,νυχτωσε,νυχτω-
νει πολυ νωρις αυτη την εποχη,δεν ειχε ορεξη για φαγητο,θα
κοιμονταν λιγο,να ξεκουραστει,οταν θα ξυπνουσε θα ετοιμαζε
κατι να φαει,μπηκε στη κρεβατοκαμαρα,εβγαλε τα παπουτσια,
χτυπησε το τηλεφωνο,ειδε τον αριθμο,δεν το σηκωσε,αργοτερα
θα'παιρνε εκεινη,.
.
.
fACE -BOOKιες
.
-bookie-bookie-booking
.
-απο φιλο σε φιλο ανοιγεται πληθωρα φιλων.Ενας συγχρονος
ηλεκτρονικος Λαβυρινθος ,και καπου στον web τον ιστο του
εσυ ο Μινωταυρος

-ανω-κατω θα τα κανω δεν θ'αφησω τιποτα,που λεει
και η Ριτα

-και τι δεν κανω στο face και παλι μενεις ξενη.
Αποξενωση.Μ'αποφευγεις,για πληρωμη.θα ελεγε
ο Στρατος

 -αφου σ'αρεσει και σενα μ'αρεσει κι εμενα τι το
παιδευουμε λοιπον ελα μια νυχτα για ιστοριες ελα
μια νυχτα για αμαρτιες,ελα και δεν θελω δυσκολιες,
που λεει παλι η Ριτα

-because it likes you and it likes me why we are pazzling
it then, come a night for love stories come a night for love
sins,come and I don't wanna difficulties


 -γι'αυτο δεν σου ξανακανω likes,για σενα το λεω,μην
περιμενεις κανενα πια ουτε και unlike.
Εις το Επανιδειν,Κουκλα.Αοριστως

-τοσους φιλους,κοπελα μου,εχεις στο facebook σου,ενας
απ'αυτους ειμαι κι εγω,που περισσοτερο μοιαζω με οπαδο,
και δεν μ'αρεσει καθολου

σημαδεμενη τραπουλα μας δωσανε,προσεξε τα φυλλα που σου
μοιρασανε

DIES IRAE

ολα εδω πληρωνονται εδω σ'αυτη τη σφαιρα
και το καλο και τ'αδικο θα πληρωθει μια μερα

απο του κοσμου την οργη ειμαι κατατρεγμενος
κι απ'τ'αδικα τα στοματα ειμαι αδικημενος

οσοι μου κανανε ζημιες δεν πειραξα κανενα
ολοι εδω πληρωθηκαν τους ειδα εναν-ενα

λεει ο Στελιος
　
το ονομα σου,μικρη μου,αρχιζει απο'να γραμμα του αλφαβητου.
Μην το ψαχνεις ,εχω προχωρησει τρια γραμματα πιο περα
　
για να σου κανω like πρεπει να γραψεις κατι πολυ προσωπικο σου
και μεχρι τωρα δεν το'χεις κανει.
Θα περιμενω.Εμπρος,λοιπον.
　
Αφου δεν παιζει ο Καζαντζιδης στο μυαλο σου δεν παιζω
κι εγω.
Εξακριβωμενο.
Απολυτη Ετυμογορια
　
π.χ ενα πολυ προσωπικο σου ειναι να θυμηθεις ποσα
τραβηξες που δεν μπορουσες να μαθεις πως οριζεται
το ημιτονο κι ολα τα σχετικα.
Και να τα συζητησεις μ'εναν φανατικο μαθηματικο
π.χ εμενα
　
Πολυ αστειο ειναι το μουτρακι σου,που δεν με καταλαβαινει.
Το λατρευω.

　
ποσο χρεος κοστισε η ματαιοδοξια σου;
　
παρε το κουμπιουτερακι σου και υπολογισε το χρεος μας:
Εσυ BMW-Εγω ATOS HUNDAI
Εσυ περιοδικα life style-Εγω ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ
Εσυ TV Gossip-Εγω ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ του Αλεξη Δαμιανου
Εσυ Mondern Τιποτα-Εγω ΟΥΤΙΣ
........................................................
SUM:
ΕΣΥ-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΣ/ΣΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ
ΕΓΩ-ΧΡΩΣΤΑΩ/ΔΕΝ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ

　
οταν καποτε με το καλο ξεμπερδεψουμε με τις μετριοτητες
ελα να μετρησουμε τις εκατερωθεν απωλειες,τις δικες μου -τις δικες σου

καποιοι εκμεταλευονται τις σχεσεις,τα κονεξια τους ,τις γνωριμιες,
τις συντεχνιες και βγαζουν απο τη μυγα ξυγκι.
Σε τι τους χρησιμευει αυτο το ξυγκι;Ημιμαθεις,οπως ειναι,
ματαιοδοξοι,αταλαντοι,επιδειξιομανεις,εγωιστες,ζηλοφθονες,
ομφαλοσκοποι
.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ
BYE BYE!
.ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ Η' ΜΙΚΡΟΣ
.
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΜΕ
.
EVERYTHING TO BE CHANGED JUSTLY NOW!.
.
.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ:

ΑΝΑΠΗΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΑΞΑΝΕ ΟΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ
ΚΙ ΑΥΤΗ ΣΟΥ ΔΩΣΑΝΕ.
ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ.
ΤΩΡΑ ΜΕ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ.
ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙΣ.
ΠΟΙΟΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΠΟΙΟΝ ΠΙΑ;
ΙΣΩΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ
ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΑΣ
ΑΠΟΚΗΡΥΞΟΥΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΧΡΕΙΟΥΣ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ
ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
.
.
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ.

Ν'ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Ν'ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ.
ΤΩΡΑ.
.
.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ,
ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΜΑΘΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ.

I DO NOT KNOW IF SOMEONE LEARN FROM ME
BUT I LEARN FROM MANY.

JE NE SAIS PAS SI QUELQU'UN EN SAVOIR DE MOI
Mais j'apprends de nombreuses personnes.

ch weiß nicht, ob jemand von mir lernen
Aber ich lerne von vielen.

NON SO SE QUALCUNO IMPARA DA ME
MA IO IMPARARE DA MOLTI.

NO SÉ SI ALGUIEN aprended de mí
PERO APRENDER DE MUCHOS.

Eu não sei se alguém saber de mim
MAS EU SAIBA DE MUITOS.

Discite a me quia nescio quis
EGO autem INCOGNOSCO EX MULTIS.

Я НЕ ЗНАЮ, ЕСЛИ КТО-ТО научитесь от Меня
НО я узнал из многих.




?l・ｩ・ｪ・・・ｩ・・・w・ﾔ・ｩ・ﾇ・､・ｩ・ﾍ・・・ｩ・・・ﾈ・
｢・ｪ・A・・・ﾍ・ｽ・ｭ・ﾌ・ｩ・・・w・ﾔ・B

Birileri benden
ÖĞRENİN IF Ben BİLMİYORAMA ÇOK GELEN BİLGİ.

JAG VET INTE OM NÅGON lär av mig
MEN jag lära mig av många.

Níl a fhios agam má tá duine éigin a fhoghlaim ó ME
ACH fhoghlaim mé ó go leor.

NIE WIEM Je
śli ktoś uczyć się ode mnieAle ja uczę się od wielu.

Ik weet niet of IEMAND leren van mij
MAAR IK LEER VAN VEEL.
.
.
ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΙΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
ΚΑΙ ΜΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΜΕ ΣΕΜΝΟΤΥΦΙΑ.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ.
.
.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΙΣ,ΤΟΤΕ
ΓΙΑΤΙ ΝΑ Μ'ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΥ ΛΕΣ;
ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑ ΣΟΥ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΚΑΤΑΞΕΝΑ.
ΑΠΟΞΕΝΑ
.
.
ΕΠΤΑ  ΜΕΡΕΣ ΔΙΑΡΚΕΣΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ
ΑΠΟ ΤΙΣ 3 ΕΩΣ ΤΙΣ 9  ΜΑΡΤΙΟΥ
.
επτα μερες  διαρκεσε αυτη η ιστορια.πρωτη φορα την ειδε
στο τρενο στην ομονοια.στις 3 Μαρτιου.Αυτη ηταν μεσα.
ειχε καθισει απεναντι της.σ'ολη τη διαδρομη η γυναικα κοι-
τουσε αριστερα εξω.ακομα κι οταν ηταν μεσα στο τουνελ.στα
κατω πετραλωνα σηκωθηκε να κατεβει.σηκωθηκε κι αυτος,
αλλωστε εκει κατεβαινε,εκει εμενε.την αφησε να περασει
μπροστα.εφτασαν στη πλατεια ηους.φοβηθηκε μην τη χασει.
τη πλησιασε.την εφτασε.τη ρωτησε,δηθεν,για καποιο δρομο.
δεν ηξερε.η γυναικα προχωρησε.εβγαλε ενα χαρτακι,ευτυχως
ειχε πανω του στυλο,εγραψε γρηγορα το ονομα του και τη
διευθυνση του.η γυναικα δεν ειχε απομακρυνθει.τη πλησιασε.
τη σταματησε.της εδωσε το χαρτακι.το πηρε.της ειπε πως την
περιμενει να ρθει στο σπιτι του.
την  επομενη μερα ειχε ρεπο.δεν βγηκε απ'το σπιτι,μαγειρεψε
κι εφαγε,χαζεψε στη τηλεοραση,ακουσε μουσικη.κοιμηθηκε
λιγο μετα τις 12 τα μεσανυχτα.
την αλλη μερα πηγε στη δουλεια.κουραστικη μερα.δυσκολοι
πελατες,απαιτητικοι.τελειωσε τη δουλεια και βγηκε εξω.εβρεχε.
το τρενο ειχε καθυστερηση,περιπου 20 λεπτα.Πολυ κοσμος
στο βαγονι.ορθιοι.οταν κατεβηκε στο σταθμο η μπορα δυνα-
μωσε.δεν ειχε μαζι του ομπρελα ,θα γινονταν μουσκεμα.σταθηκε
κατω απο'να υποστεγο να προστατευτει.του φανηκε πως την
ειδε,να περνα στο βαθος του δρομου.ετρεξε να τη προφτασει.
δεν ηταν εκεινη.
και την επομενη μερα ειχε πολυ δουλεια.γυρισε στο σπιτι μετα
τις 4 το απογευμα.κοιμηθηκε να ξεκουραστει.τον ξυπνησε το κου-
δουνι στην εξωπορτα.Σηκωθηκε κι ανοιξε.ηταν εκεινη.εκανε χωρο
να περασει.εκεινη μπηκε μεσα.εκλεισε τη πορτα.της ειπε να καθι-
σει στο σαλονι.να περιμενει μεχρι να ετοιμασθει.μπηκε στο μπανιο.
εκανε ζεστο ντους ,ξυριστηκε.σε 10 λεπτα ηταν ετοιμος. πηγε στο
σαλονι.της ζητησε συγνωμη για τη καθυστερηση.εκεινη ειπε δεν
πειραζει.τη ρωτησε αν ηθελε ποτο.ηθελε.τη σερβιρε.καθισε απε-
ναντι της.σιωπη.την κοιταζε.εκεινη ειχε στραμενο το προσωπο της,
αριστερα.γυρισε και τον κοιταξε.του ειπε το ονομα της,πως τον
εβλεπε αρκετο καιρο στο σταθμο της ομονοιας.καποιες φορες ειχε
μπει στο βαγονι της.εκεινος δεν την ειχε προσεξει.εκεινη θυμον-
ταν να του πει,και με λεπτομερειες,τι χρωμα πουκαμισο φορουσε,
τι χρωμα ειχε το σακακι του,αν κρατουσε εφημεριδα,και ποια,
μερικες φορες ειχε καθισει ακριβως απεναντι της και μια φορα
διπλα της,την αγγιζε ο ωμος του,ηταν μια πολυ ζεστη μερα θυμαται,
δεν περιμενε ποτε πως θα γνωρισθουν,κι εκεινη τη μερα που τη
σταματησε και της εδωσε το χαρτακι χαρηκε πολυ,γυρισε σπιτι,
ηθελε πολυ να παει να τον βρει αμεσως,εκεινη την ωρα,αλλα δεν
ηταν ευκολο,η ζωη της ηταν συνειθισμενη,παντρεμενη,απο τον
αντρα της δεν εχει παραπονο,την προσεχει.εχουν και δυο μικρα
παιδια,ενα αγορακι κι ενα κοριτσακι.τα λατρευει.τωρα τ'αφησε
με τη κοπελα που τα φροντιζει οταν λειπουν για δουλεια.ηταν 29
χρονων.ειναι χαρουμενη που βρισκεται στο σπιτι του.
πηγε καθισε διπλα της.την αγκαλιασε.τη φιλησε.
μετα απο τρεις ωρες ,περιπου,η γυναικα εφευγε απ'το σπιτι του.
θα ξαναρχονταν τη κυριακη το απογευμα στις 4 η ωρα.θα κανονιζε
να εμεινε μαζι του ολη τη νυχτα.
περασαν τρεις μερες μεχρι τη κυριακη.τη παρασκευη και το
σαββατο δεν ετυχε να ξαναδει τη γυναικα στο τρενο.ηξερε ομως
πως ηταν εκει,σε καποιο  βαγονι.
ηρθε η κυριακη.ξυπνησε αργα.εφαγε ελαφρα.γαλα,ενα μηλο,λιγο
ψωμι με βουτυρο και μελι.δεν ανοιξε τη τηλεοραση.ενα τεταρτο
πριν τις 4 ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε κι εφυγε απ'το σπιτι.
γυρισε πολυ αργα μετα τα μεσανυχτα.
τη γυναικα δεν τη ξαναδε..
.
.
η Μονα Λιζα και η παρτιτα για βιολι σε σι ελασσονα
BWV 1002 του Μπαχ
..
για πεπτη φορα ηρθε να ποζαρει,συχνα καθε εικοσι λεπτα
με διεκοπτε,κουραζονταν στην  ιδια θεση ακινητη,συζητου-
σαμε,κυριως ρωτουσε για τη ζωγραφικη,για τα χρωματα,πως
γινεται το σχεδιο,τα σταδια του,εκεινη τη μερα ειχε φερει
το βιολι της,επαιζε μουσικη,ερασιτεχνικα,μου ειχε πει,ανοιξε
τη θηκη κι εβγαλε το βιολι,το κουρντισε,τοποθετησε μπροστα της
τις παρτιτουρες,''θα παιξω τη  παρτιτα για βιολι σε σι ελασ-
σονα BWV 1002 του Μπαχ '',μου ειπε,''ο εκτελεστης ειναι ο
μεσαζων  αναμεσα στον μουσικο και στον ακροατη,πρεπει να
προσπαθησει να μεταφερει τα νοηματα του συνθετη στον
ακροατη,να τα αφηγηθει,οπως και ο ζωγραφος,ειναι ο μεσαζων
αναμεσα στο μοντελο του και στον θεατη,να αποδωσει το εσω-
τερικο και το εξωτερικο του μοντελου,να το αναπαραστησει'',
χαμογελασε,συμφωνησα για την αναλογια της μουσικης με τη
ζωγραφικη,επαιξε τη παρτιτα καταπληκτικα,οταν τελειωσε την
ευχαριστησα για το ακουσμα,επειτα καθισε να ποζαρει
.
.
Αστικα Εξωτερικα Εσωτερικα Ανθρωπων
[Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
.
επειδη η πολη κατοικειται απο ανθρωπους φωτογραφιζεται ,
ενα πολυπλοκο δικτυο κτιριων δρομων ανθρωπων σχεσεων,
Ενας Λαβυρινθος,Οι Ανθρωποι-Η Πολη -Η Κοινωνια τους
...-ο Ανθρωπος Α1 που μενει στο Σπιτι Σ1 στο δρομο δ1 βρισκεται
στο δρομο Δ1 και συναντα,ειτε τον γνωριζει ειτε δεν τον γνωριζει,
τον Ανθρωπο Α2 που μενει στο Σπιτι Σ2 στο δρομο δ2 -...
-μια Αντιστοιχεια απο το Συνολο των Ανθρωπων:
{ χ/οπου χ ανθρωπος },με χ ανθρωπος οποιασδηποτε ηληκιας,και
οποιασδηποτε εποχης,στο παρελθον ,στο παρον
στο Συνολο των Ανθρωπινων Σχεσεων:
{ ψ/οπυυ ψ ανθρωπινη σχεση },με ψ οποιαδηποτε ανθρωπινη
σχεση αναπτυσεται μεταξυ ανθρωπων-αγαπη,μισος,αδιαφορια,
ερωτας,χαρα.λυπη,εχθρα,φιλια,γνωστος,αγνωστος,πλουσιος,
φτωχος,διευθυντης,υπαλληλος,αντρας,γυναικα,παιδι,πατερας,
μανα,αδερφος,νεος,γερος,μορφωμενος,αμορφωτος,δημοκρατης,
οποιασδηποτε πολιτικης χροιας,δυνατος,αδυνατος,οποιασδηποτε
κοινωνικης και οικονομικης ταξης,τιμιος,ατιμος,τολμηρος,
δειλος,ανιδιοτελης,ιδιοτελης,φρονιμος,φαντασμενος,
καλος,κακος,...
.
.
- και μια συγχρονη Διδω-

Διδω,27 χρονων,would you like to get to know her?
Αυτο το μηνυμα περιεχει ενα τμημα κειμενου εμπλου-
τισμενου με 11 φωτογραφιες της Διδως
You have received a notification about new events
To unsubscribe or change the settings ,follow the link
Αυτο το μηνυμα ηλεκτρονικου ταχυδρομειου7 σταλθηκε σημερα
ωρα 10:32:18
.
.
γυναικα σε σεζ λονγκ
.
ηταν η μερα ηλιολουστη,φωτεινη,ο κηπος ειχε
ανθισει,το παιδι,απο εκει,που καθονταν το εβλεπε,
επαιζε,κλωτσουσε τη μπαλα,ετρεχε την εβρισκε και
παλι την κλωτσουσε,το ιδιο εκανε,χαμογελασε,''φαι-
νεται το ιδιο σ'εναν μεγαλο'',σκεφτηκε,''αλλα για
ενα παιδι καθε φορα ειναι διαφορετικο''
.
.
Casanova's Says:I don't Love You,Bella.
...................but I Love The Woman In You.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
.
χτυπησε το τηλεφωνο, ηταν εκεινη,του ειπε πως θελει
να ερθει στο σπιτι του,δεν της αρνηθηκε,σε μια ωρα
ηρθε,εκεινος καθονταν στο σαλονι,εβλεπε τηλεοραση,
του ειπε πως θα μπει στο μπανιο για ενα ζεστο ντους,
η ωρα πλησιαζε στις 11 τη νυχτα,βγηκε απ'το μπανιο
μετα απο ενα τεταρτο,ξαπλωσαν στο κρεβατι,μετα
απο δυο ωρες οταν εκεινη κοιμηθηκε εκεινος σηκωθη-
κε απ'το κρεβατι,ντυθηκε και βγηκε εξω,
πηρε τ'αυτοκινητο κι οδηγησε μεχρι καποιο ξενοδοχειο,
εκλεισε δωματιο και περασε εκει τη νυχτα του,οταν ξυπνη-
σε λιγο πριν το μεσημερι γυρισε σπιτι,εκεινη ειχε φυγει.
Αυτο το ιδιο εχει επαναληφθει τεσσερες φορες αυτο
τον τελευταιο καιρο..
.
.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ
.
συναντηθηκαν,σ'ενα καφε στη πλατεια,Σαββατο μεσημερι,
μετα απο πεντε χρονια,εκεινος επινε καφε,εκεινη περνουσε,
τη γνωρισε,σηκωθηκε ,τη προλαβε,τη σταματησε,δεχτηκε
να καθισει,παραγγειλε μπυρα,δεν ειχε αλλαξει αυτα τα δυο
χρονια,με τον ιδιο τροπο χτενιζε τα μαλλια της,ουτε ειχε αλλα-
ξει το χρωμα,της ειπε,εκεινη χαμογελασε,παντρευτηκε,εχει
ενα μικρο παιδι,τον ρωτησε τι κανει,της ειπε,δεν ειχε περισσο-
τερο χρονο ,επρεπε να γυρισει σπιτι,την περιμενουν,σηκωθηκε,
τον χαιρετησε,εφυγε,μετα απο λιγο εφυγε κι εκεινος
.
.
ενας ανθρωπος ειναι αυτα που εζησες μαζι του
.
-στις 12,θα κατεβω να ψωνισω,θα εχω χρονο
-ενταξει,στις 12,θα περιμενω
εκλεισε το τηλεφωνο
.
καθονταν σ'ενα καφε στην Αιολου,12 παρα τεταρτο,Δευτερα,
Δεκεμβριος,η μερα πηγαινε για βροχη,
ηρθε,δεν την ειδε,ηρθε απο πισω,καθισε απεναντι του,δυο
τσαντες με ψωνια,διορθωσε τα μαλλια της,''εξω ψιχαλιζει'',
του ειπε,κοιταξε εξω,αριστερα,απο το παραθυρο,ειχαν ανοι-
ξει ομπρελες,ηρθε η γκαρσονα μια νεαρη κοπελα,παραγγειλε
ζεστη σοκολατα,εκεινος επινε εσπρεσο,ηρθε η σοκολατα,
πληρωσε εκεινος,τα ρεστα τα αφησε στη κοπελα,''παντα ο
ιδιος ,δεν αλλαξες'' ,του ειπε εκεινη,χαμογελασε,''στις λεπτομε-
ρειες '',της απαντησε,χαμογελασε παλι,''και συ με τον ιδιο
τροπο χαμογελας'',της ειπε,εκεινη σοβαρεψε,επειτα χαμογε-
λασε,της επιασε το χερι,εκεινη το αφησε,ζεστο,ετρεμε,το αφησε,
την κοιταξε στο προσωπο,στα ματια,εκεινη γυρισε προς το παρα-
θυρο,''σταματησε να βρεχει,πρεπει να φυγω,πριν πιασει μεγα-
λυτερη βροχη'',δεν της ειπε τιποτα,σηκωθηκε,πηρε τις τσαντες,
''γεια'',του ειπε,
εφυγε,
εμεινε στο καφε μιση ωρα περιπου,επεφτε δυνατη βροχη,
οι ανθρωποι εξω ετρεχαν να προφυλαχτουν,παρατηρουσε
τις ομπρελες,διαφορα σχηματα,χρωματα και μεγεθη,
οταν βγηκε εξω η βροχη ειχε καπως ελλατωσει  ενταση,ανοι-
ξε την ομπρελα,ανεβηκε την Αιολου,στη Σταδιου στα Χαυ-
τεια εστριψε προς την Ομονοια,
κατεβηκε στον ηλεκτρικο σταθμο
.
το βραδυ στο σπιτι  στο ημερολογιο εγραψε:
Δευτερα 10,Δεκεμβρης
Ενας ανθρωπος ειναι αυτα που εζησες μαζι του
Τιποτα λιγοτερο.Τιποτα περισσοτερο
.
.
.Η ΕΛΕΝΗ  ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΣΤΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ  ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
XRONIKO
.
η Ελενη,ζωγραφος στη Νεα Υορκη,καταγωγη απο την Ελλαδα,
''η Νεα Υορκη ειναι καρδια του Κοσμου'',ειπε,''και η δυναμη
του κοσμου'',απαντησα,χαμογελασε,ομορφη γυναικα,32 χρονων
μου ειπε,''μενω εδω στο  Μεσο Μανχατταν περιπου 10 χρονια,απο
τα 22 μου'',την ρωτησα για την Ελλαδα,''παλια οταν ημουν μικρη
ερχομουν με τον φαδερ και τη μαμα,το καλοκαιρι,στη θαλασσα'',
με κοιταξε,συνεχισε,''ποτε δεν εφυγα απο την Ελλαδα'',μου επιασε
το χερι,το εσφιξε,''ποτε δεν εφυγα απο εκει'',επανελαβε,συνεχισε,
''εμεινα εκει,σε ενα κοχυλι'',περπατησαμε,φτασαμε στη Ταιμ Σκουερ,
το απογευμα ημουνα στο εργαστηριο της,στον τεσσαρακοστο οροφο,
''απο εδω καποιες μερες αν αφησεις το παραθυρο ανοιχτο μπορει
να  μπουν τα συννεφα  μεσα στο σπιτι'',ζωγραφιζε,''μπορει να κατσουν
στον καναπε'',γελασε,''γυρισε και εδειξε,''εκεινον εκει περα'',επεστρεψε
στον πινακα,''η' να  περασουν ολη τη νυχτα εδω,να ξαπλωσουν και
να κοιμηθουν στο κρεβατι'',μετα απο λιγο συνεχισε,''το πρωι που
ξυπνανε τα χρωματιζω,τα μακιγιαρω,τα δινω διαφορα σχηματα με
τα χερια μου,και βγαινουν ετσι απο το παραθυρο και ταξιδευουν σε
ολο-το κοσμο,παντου,ο αερας και η φαντασια τους δινουν και
αλλες μορφες'',ακουσα,''ενα εργο'',απαντησα,''ειναι μερος του σκη-
νικου'',συνεχισα,χαμογελασε,''ακριβως'',την ειδα να εργαζεται,μια
σειρα απο αρχαικους ελληνικους κουρους και κορες ,πανω σε μια
μεγαλη επιφανεια,''5μ χ 12μ,ετοιμαζω και μια σειρα απο βιντεα,που
θα συμπληρωσουν το εργο,μαζι με κατασκευες,εχει δουλεια πολυ
ακομα,σε δυο χρονια πιστευω να ειμαι ετοιμη για  την εκθεση'',
πλησιασα,την κοιταξα,το καταλαβε,γυρισε το κεφαλι,μεγαλα μαυρα
ματια,λαμπερα μαλλια,κυματιστα,φωτεινο προσωπο,ομορφο,
''ξερεις'',της ειπα,''μοιαζεις με τη κορη του Ευρυδικου'',''σ'ευχαρι-
στω'',απαντησε,''για αποψε τελειωσα,θα σε παω καπου για φαγη-
το,τη νυχτα το Μανχατταν ειναι υπεροχο,θα σ'αρεσει πολυ'',στις
9 ημασταν στο ρεστωραν,πραγματικα υπεροχα,απεναντι μου
η Ελενη πολυ ομορφη ,μου μιλουσε,για τη ζωη της,για τη ζωγρα-
φικη,για τη Νεα Υορκη,ηθελε να μαθει για την Ελλαδα,με ρωτησε,
τη σημερινη,με δυσκολια της μιλησα,μ'ακουγε με πολυ προσοχη,
σκεπτικη,δεν με διεκοψε,οταν τελειωσα με κοιταξε στα ματια,μου
επιασε το χερι,το εσφιξε,χαμογελασε,ενα πολυ γλυκο χαμογελο,
μου δωρισε
.
.
Η Φλορανς
.
γνωρισα τη Φλορανς,σε 1 ωρα μεσα μου διηγηθηκε ολη
την ιστορια της
.
.
Στον Σαμουελ Μπεκετ:
Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ Mr KRAPP
To Samuel Beckett:
THE ENDLESS TAPE OF Mr KRAPP
.
Η σκηνη σ'ενα γραφειο,δυο αντρες,,σε μια μεγαλουπολη,
μινιμαλιστικη επιπλωση.Ο Mr Krapp καθεται στο γραφειο,
μπροστα του ενα  μαγνητοφωνο,απο τα παλια,με τις μπο-
μπινες.Ο αλλος αντρας ειναι ορθιος και πηγαινοερχεται στο
χωρο,ορισμενες φορες στεκεκεται ακινητος.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
ο Α στεκεται ακινητος,συνεχιζει να κινειται
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη,στεκεται ακινητος,κινειται,στεκεται ακινητος
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,στεκεται ακινητος,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας,ακινητος,κινειται
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας  πινακας του Πικασο
Ο Α στεκεται ακινητος,σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
συνεχιζει να κινειται
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας,ο Α συνεχιζει να κινειται και να σταματα.
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας.
.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας  πινακας του Πικασο
σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας
.
Κ-τι ωρα εχεις;
σιωπη
Α-δεν θα'ρθει
σιωπη
Α-ειναι βεβαιο
Κ-ολη τη μερα εβρεχε
Α-την συναντησα στο δρομο πριν δυο μηνες
σιωπη
Α-δεν με γνωρισε
Κ-στο ψυγειο εχει μπυρα
Α-ενα σκυλι με κυνηγησε το πρωι
σιωπη
Α-καμια εκατοστη μετρα περιπου απο'δω
σιωπη
Κ-η προταση ''το μηλο ειναι ενα φρουτο'',ειναι αληθης
και δεν χρειαζεται γι'αυτο απαραιτητα να υπαρχει το μηλο
για να διατυπωθει
Α-Τα καταγραφεις στο μαγνητοφωνο;
σιωπη,ακουγεται κλικ,και το γυρισμα
της μαγνητοταινιας
Κ-στον τοιχο ,μαλλον,ταιριαζε ενας  πινακας του Πικασο
σιωπη,ακουγεται η ταινια
Α-στον ηλεκτρικο επιασαν μια γρια χωρις εισητηριο
Κ-τρεις η ωρα
ακουγεται ενα κλικ,η μαγνητοταινια δεν ακουγεται,σιωπη,
μετα απο λιγο ακουγεται παλι ενα κλικ και το γυρισμα της
μαγνητοταινιας
Ακουγεται ο ηχος της ταινιας
.
.
To Samuel Beckett:
THE ENDLESS TAPE OF Mr KRAPP
.
The scene in a office-room, two men, in a megacity
minimalist furniture. Mr Krapp is sitting in the office,
in front of a tape recorder, from the old models, with
the bobines.the other man is upright and is moving in
space, sometimes is standing motionless.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A is standing motionless, is moving
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence, standing motionless, moving, standing still
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need  necessarily to be present the apple
in existence In order to be formulated
A-Are you recording them in the tape recorder?
silence, standing motionless, a click sounds, and
tape-turning sounds,motionless,moving
K-on the wall will suit a table of Picasso
A stands still, silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
continues to move
K-three o'clock
an sound of  a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,,A is keeping moving and stoping.
The sound of the tape-recorder
.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need  necessarily to be present the apple
in existence In order to formulate
A-Are you recording them in the tape recorder?
silence,a click sounds, and tape-turning sounds
K-on the wall will suit a table of Picasso
silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
K-three o'clock
an sound of  a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,
The sound of the tape-recorder
.
K-what time is it?
Silence
A- she will not come
Silence
A-this is certain
K-it rained all day
A-I met her on the road two months ago
Silence
A-she did not know me
K-in refrigerator has beer
A-an dog chased me in the morning
silence
A a hundred-meter about from here
Silence
K-the proposition '' The apple is a fruit,'' is true
this does not need  necessarily to be present the apple
in existence In order to formulate
A-Are you recording them  in the tape recorder?
silence,a click sounds, and tape-turning sounds
K-on the wall will suit a table of Picasso
silence, sounds of the tape
A-in metro they have grabbed an old woman without
ticket of train
K-three o'clock
an sound of  a click, the tape does not sound, silence,
after some time the clicking sounds again and the turn-
ing of tape is sounding,
The sound of the tape-recorder
.
.
απο ενα προσχεδιο για ενα ρομαντικο μυθιστορημα στο στυλ
της Τζειν Ωστεν,που ομως δεν θα γραφτει ποτε-χ.ν.κουβελης
.
η δεσποινις Εμμα πριν λιγες μερες γυρισε απο το Λονδινο,εκει
σπουδαζει Αισθητικη και Ιστορια της Τεχνης,22 χρονων,μια δρο-
σερη και πολυ ομορφη κοπελα,η μεγαλυτερη αδερφη της η Ελιζα
εχει παντρευτει,εκεινη πριν δυο χρονια ειχε αρραβωνιστει με
τον  Πωλ,συμαθητης της απο το κολεγιο,ενα πλουσιοπαιδο,
ο αρραβωνας κρατησε τρεις μηνες,δεν αντεξε τον επιπολαιο
και παιδιαστικο χαραχτηρα του και χωρισε,δεν σκοπευει να δε-
σμευτει συντομα,θα ζησει τη ζωη της ελευθερη,θα ταξιδευει,θα
χορευει,θα διασκεδαζει,εχει καιρο,
τι ωραια που ειναι στον κηπο τετοια εποχη,ολα τα λου-
λουδια ανθισαν,τα τριανταφυλλα ,κοκκινα ,λευκα ,μοσχο-
μυριζουν,ο δροσερος και καθαρος αερας κανει καλο στην
επιδερμιδα της ,την ροδιζει,
η Εμμα ξαπλωσε στη σαιζ λονγκ.εκλεισε τα ματια,ο ηλιος
ζεστανε το κορμι της,ακουγε τα πουλια να κελαηδουν,τον
συνεχη βομβο των μελισσων,ενιωθε ευτυχισμενη,αναλαφρη,
ελευθερη,να πεταξει,με τη φαντασια της πετουσε,πανω απο
γαλαζιες θαλασσες και πανω απο πρασινα λιβαδια,α ειναι
πολυ ομορφο να εισαι νεα,ομορφη,πλουσια,να τα εχεις ολα,
να ζεις ξεγνοιαστα,
το απογευμα τους επισκεφτηκε η Ελιζα ,η αδερφη της,με τα
δυο παιδια της,ενα αγορακι 5 χρονων κι ενα κοριτσακι 3 χρο-
νων,και τα δυο πολυ χαριτωμενα,την αγαπουσαν πολυ κι εκεινη
τ'αγαπουσε πολυ,κυριολεκτικα τα λατρευε,
επιναν τσαι στην αυλη  με τη μαμα,τα παιδια επαιζαν στον μεγαλο
κηπο,η Ελιζα ηταν πολυ διαφορετικος τυπος απο εκεινη,συντηριτι-
κη στις ιδεες της,την ακουγε,παντα συμβουλες,οι ιδιες καθε φορα,
να προσεχει,να μην ανοιγεται ευκολα στους ανθρωπους,αν δεν τους
ξερει πρωτα,
η Εμμα την ακουγε,δεν της εφερνε αντιρρηση,την σεβονταν,δεν
ηθελε να την κακοκαρδισει,μονο γελουσε,ειχε πολυ γλυκο ,κελαρυ-
στο χαμογελο,σαν να τρεχανε κρυσταλινα νερα,
την ρωτησε αν στο Λονδινο εχει καποια σχεση με καποιον αντρα,
απαντησε οχι,ειναι αρκετα μεγαλη,πρεπει να βρει εναν νεο της τα-
ξης τους,
η Εμμα γελασε,σηκωθηκε,ειχε βραδυασει,μπηκε στο σαλονι,
καθισε μπροστα στο πιανο κι αρχισε να παιζει Σοπεν,την ακο-
λουθησαν η μαμα και η Ελιζα,καθισαν στον μεγαλο καναπε να
την ακουσουν,σε λιγο ηρθαν και τα παιδια,καθισαν ησυχα κι
ακουγαν τη μουσικη,
επαιζε με δεξιοτεχνια τις νοτες,με συγκρατημενο παθος και ξαφ-
νικα ξεσπουσε,παθος ,συγκινηση,δυναμη,ορμη,κι επειτα σιγα -
σιγα ηρεμουσε ,απαλη ,σιγανη μουσικη,που διαλυονταν μεσα
στη νυχτα κι εσβηνε
.
.
ΙΣΤΟΡΙΕΣ
.
εμενε με τη μικρη κορη της στο μεταξουργειο,
σ'ενα παλιο σπιτι,με εσωτερικη αυλη και γυρω
γυρω τα δωματια,που τα νοικιαζαν διαφοροι αν-
θρωποι,φοιτητες απο την επαρχια,εργατες,και
αλλοι,ηταν χωρισμενη, η κορη της ηταν δεκατεσ-
σαρων χρονων,ο αντρας της τους ειχε παρατησει
πανω απο δεκα χρονια,δεν εδωσε σημεια ζωης,δεν
εμαθε,αν ζουσε η' πεθανε,,καποιος της ειπε πως ξε-
νιτευτηκε ,αλλος πως σε καυγα πανω καποιον μα-
χαιρωσε και σαπιζει στη φυλακη,εκεινη απροστα-
τευτη,νεα ακομα,επεσε στα χερια ενος παληαν-
θρωπου,αυτος την πουλουσε σε πλουσιους πελα-
τες,η μικρη εμενε μονη τα βραδυα,η μανα της
γυρνουσε το ξημερωμα μεθυσμενη και ξερνου-
σε στη τουαλετα,συχνα κουβαλουσε τους πελα-
τες στο σπιτι,και δεν μπορουσε να κοιμηθει απο
τα βλαστημια,τα δυνατα γελια και τις φωνες των
μεθυσμενων πελατων,ηταν και φορες που την
εδερναν και ουρλιαζε, η μικρη τρομαζε,ετρεμε
απο τον φοβο της,δεν διστασαν να της ζητησουν
τη μικρη στα βρωμικα παιχνιδια τους,εκεινη δεν
ηθελε φωναξε,την χτυπησαν ,εγινε αυτο,που θε-
λησαν,καποτε ξεσηκωθηκαν οι ενοικοι,πηγαν στην
αστυνομια ,ηρθαν και τις μαζεψαν μανα και κορη,
απο τοτε κανεις δεν εμαθε για κεινες τις ψυχες
.
τοτε δεκαπεντε χρονων,θυμαται καλα,εκανε δια-
φορες δουλειες ,απο το πρωι μεχρι ,που νυχτωνε,
γυριζε σπιτι,ετρωγε κατι,εκλεινε τα φωτα κι εμενε
κρυμμενος μεσα στο σκοταδι κοντα στο παραθυρο
και απο κει παρακολουθουσε τις σκιες στα φωτισμε-
να παραθυρα ,με τις σκιες και τις φωνες εκεινες απο-
κοιμιονταν,δεν τολμησε να εκμυστηρευτει σε κανε-
ναν τα μυστικα της καρδια του,αργοτερα η γυναικα
του αφεντικου του ,μια χοντρη γυναικα,του ριχτηκε,
αντεδρασε,τον απειλισε πως θα πει στον αντρα της
πως εκεινος της ριχτηκε,θα τον εδιωχνε,παραδωθηκε
για δυο ολοκληρα χρονια στις ορεξεις της,τελικα
καταφερε να ξεφυγει,γνωρισε μια κοπελλα ,την αγα-
πησε κι εκεινη το ιδιο,δεν παντρευτηκαν,εμαθε πως
εκεινη ατυχησε,χωρισε με τρια παιδια,ολα ειχαν τε-
λειωσει, δεν προσπαθησε να την συναντησει ξανα.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ  ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
η Ειρηνη,του χαμογελασε,τον κοιταξε,επειτα σοβαρεψε
το προσωπο της,κοιταξε το ρολοι της,''πρεπει να γυρισω
σπιτι ,θα με περιμενουν'',δεν της ζητησε να μεινει,εφυγε.
.
χτυπησε το τηλεφωνο,το πηρε,ηταν η Ειρηνη,το αφησε,
μετα απο λιγο σταματησε,κοιταξε το ρολοι,12 και εικοσι,
τη νυχτα,δεν ξαναχτυπησε,κοιμηθηκε
.
κατεβηκε ,λιγο πριν το μεσημερι,τη Πανεπιστημιου,εφτασε
στην Ομονοια,κατεβηκε στο υπογειο ,ανεβηκε στην Αθηνας,
την κατεβηκε προς το Μοναστηρακι,στη πλατεια Δημαρχειου
μια νεαρη κοπελα τον σταματησε και του ζητησε χρηματα,
ειπε καποιο λογο γατι τα θελει,χωρις να την κοιταξει της εδω-
σε,ακουσε ''ευχαριστω,κυριε'',πιο κατω πηκε μεσα στην Αγορα,
περασε και βρεθηκε στην Αιολου,στο καφε βρηκε την Ειρηνη
.
την κοιτουσε,η Ειρηνη προφιλ,απο αριστερα,γυρισε τον κοιταξε
στα ματια,''τι θελεις να γινει;''τη ρωτησε,δεν του απαντησε αμε-
σως,γυρισε το προσωπο της,η Ειρηνη προφιλ,δεν την κοιτουσε,
την ακουσε ''δεν ξερω''
.
ειχε δυο μηνες και πανω να μιλησει μαζι της,πηγε στη δουλεια
της,δεν μπηκε μεσα,την περιμενε εξω,την ειδε που βγηκε,ανεβηκε
την Ερμου προς το Συνταγμα,απο πισω της,σταματησε σε μια βι-
τρινα,κρυφτηκε πισω απο μια κολονα να μην τον δει,στο Συνταγ-
μα εστριψε προς τη Σταδιου,μεχρι τη Παλια Βουλη,εκει σταματησε,
την αφησε,γυρισε πισω,κοιταξε το ρολοι του,9 και 25 το βραδυ
.
το τηλεφωνο,ηταν η Ειρηνη,''γιατι με πηρες απο πισω;σε ειδα'',δεν
της απαντησε,το εκλεισε
.
στο σπιτι,κοιτουσε τις φωτογραφιες τους απο μια εκδρομη στην
Υδρα,χαμογελαστη,ομορφη,κοιτουσε κατευθειαν τη καμερα,αν-
φας ,ο αερας της ειχε ανακατεψει,σε μια απ'αυτες τις φωτογρα-
φιες τα μαλλια,προς τα αριστερα,φαινονταν πως κατι του ελεγε,
σ'ενα τουριστικο μερος ηταν,πολλοι τουριστες,σε μια αλλη φωτο-
γραφια,αυτη ηταν στη Σκιαθο,ακουμπουσε στο κορμο ενος τερα-
στιου δεντρου,η Ειρηνη προφιλ,παλι κατι του ελεγε,τα χειλια
της ειχαν τη κινηση της ομιλιας,εκεινο που του ειπε εκεινο το
θυμονταν,
.
.
ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
.
Η Βασιλικη εφερε στο στομα της το κοκκινο μηλο,
ακουστηκε η δαγκωματια,κρατς,μια στιγμη,τοτε κοι-
ταξα εξω απο το παραθυρο,η θαλασσα,οριζοντιο γα-
λαζιο τραπεζομαντηλο,γυρισα ειδα τη Βασιλικη να χα-
μογελαει,''η θαλασσα'',ειπε,''μ'αρεσει που ζω εδω κοντα
στη θαλασσα'',αφησε το δαγκωμενο μηλο στο τραπεζι,
ασπρο τραπεζομαντηλο,το μηλο κοκκινο κι εκει που το
δαγκωσε κρυσταλλινο λευκο
.
.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ' 70
.
αρχες του '70 ,το 73 ισως,πηγα στο Μεταξουργειο για πρωτη
φορα,απο την Ομονοια και την Αγιου Κωσταντινου,σ'ενα
σπιτι διαβασα στην ταμπελα το δρομο,οδος Λενορμαν,κανενα
αλλο ονομα δρομου δεν θυμαμαι,μου εκανε εντυπωση,Λε-
νορμαν,δεν ηξερα τι σημαινε,ειδα πολλα σπιτια με το κοκ-
κινο φωτακι στη πορτα,μπουρδελα δηλαδη,ηταν πολλα παλια
σπιτια,ολα παλια ηταν,εγκαταλειψη,οπως ανθρωπος που ξεπε-
φτει,και οικονομικα και ηθικα,σπιτια σαν σιδερα που σκουρια-
ζουν,πορτες παραθυρα που σαπιζουν και διαλυονται,χρωματα
φθορας,ολα,ετοιμα να πεσουν,να γκρεμισθουν,να συντριφτουν,
σαν σκελετοι να διαλυσουν,να εξαφανισθουν απο προσωπου γης,
απο τον εξωτερικο χωρο αυτη ηταν η εντυπωση,στο εσωτερικο
ομως χτυπουσε η καρδια της ζωης,της υπαρξης,ταπεινη,ξεχασμε-
νη,οχι αναπηρη,αλλα δυναμικη,σ'ενα σπιτι,δεν θυμαμαι τον
αριθμο και την οδο,σε μια αυλη ,εσωτερικη,εμειναν καποιοι
φιλοι,παιδια συνομιλικα,σ'αυτους πηγα,εργατακια,γυρω-γυρω
στην αυλη ηταν τα ενοικιαζομενα δωματια,ολοι τα εβλεπαν και
τ'ακουγαν ολα,εμεναν διαφοροι ενοικοι,ανθρωποι,μου ειπαν,
αλλα το καταλαβα,το ακουσα, απο τις φωνες,απο τις μυρωδιες
φαγητων,το ειδα,απο τ'απλωμενα ρουχα,πολλα απλωμενα
ρουχα,,μου ειπαν τα παιδια πως οι γυναικες δεν απλωνουν
τα πλυμενα εσωρουχα τους,,τα κρυβουν,να μην τα βλεπουν
αντρικα ματια,ντρεπονταν,ακουγονταν και καποιο ραδιοφωνο,
λαικα τραγουδια,αλλα και καποιο ταγκο και καποιο βαλσακι,και
μια φωνη γυναικεια,κοριτσιστικη,τα τραγουδουσε,
ξαφνικα εγινε φασαρια,φωνες κακο,στην αρχη  δεν ξεχωριζαμε
τι λεγανε,μετα ξεχωρισαμε,εγω δηλαδη που ημουν ξενος ,επισκε-
πτης,δυο γυναικες πιαστηκαν,αγριεψαν,ακουγονταν δυνατα οι
φωνες τους,κραυγες,και ηχοι,κροτοι,πορτες ανοιγαν και χτυπου-
σαν δυνατα,παραθυρα,η κλειστη αυλη πολλαπλασιαζε τους ηχους,
ειδα τις δυο γυναικες ,κουνουσαν τα χερια η μια στην αλλη,απειλου-
σαν,χειρονομουσαν,στα 40 χρονια και οι δυο περιπου,ακουσα:
μωρη,ξεχασε το,τη κορη μου δεν την εχω για τον γιο σου για τα
μουτρα του,
και η αλλη γυναικα απαντησε αμεσως,ουρλιαξε,με λυσσα,ακου-
σα:
ορε τι μας λες,δεν τη θελω τη τσουλα τη κορη σου,το μουνι της
δεν αξιζει δεκαρα για τον μπουτζο του δικου μου παιδιου,που'ναι
λεβεντης,
ετσι φωναξε,εβαλε φωτια,αναψε,ακουστηκαν κι αλλα πολλα,βαρια,
βαρυτερα,εκατερωθεν,και κλαματα,κι οπως ξαφνικα
αρχισε η φασαρια ετσι ξαφνικα εκτονωθηκε,κι εμεινε ο αποηχος
της,ενα ανθρωπινο συμβαν,ασημαντο,καθημερινο,θα επαναληφθει
αυριο,οπως χθες και σημερα,τα παιδια με πληροφορησαν,να
γινει κατανοητο το συμβαν,η μια γυναικα ηταν χηρα με κορη
15-16 χρονων, η αλλη γυναικα ηταν ζωντοχηρα με γιο 18-19 χρο-
νων,τα παιδια φαινεται τα'χαν φκιαξει,οι χηρες τσακωνονταν
γι'αυτα,γκρινιαζαν,με τον τροπο τους ηθελαν, μια καλυτερη
ζωη,μια θεση στον ηλιο,διαφορετικη μοιρα,
ησυχια,σαν να μην ειχε συμβει τιποτα,να μην ειχε αναστατω-
θει ο αερας,τα νευρα να μην ειχαν τεντωσει,να σπασουν,αυτο
το ιδιο γινεται συχνα,μου ειπα,.με ελαχιστες παραλλαγες,σα
θεατρο στην αυλη παιζεται,σκεφτηκα,δεν τ'αφηνουν τα καη-
μενα τα παιδια ησυχα,τα κυνηγουν σαν ν'αμαρτησαν ,
μου εδειξαν το δωματιο που μενει η Θεοδωρα,γυναικα απ'αυτες
τις κοινες,τετοια,πουτανα,δουλευει σε σπιτι εξω,μου ειπαν,
στη περιοχη εδω κοντα, αλλα κι εδω στο σπιτι δουλευει,ερχονται
πελατες,πολλοι κανουν συχνα βιζιτα,δυο τρεις φορες τον μηνα,
και μαλιστα καποιοι την ιδια μερα και την ιδια μερα,ενας ερχεται
καθε Τεταρτη  στις 7 η ωρα τ'απογευμα,χειμωνα ,καλοκαιρι,μεσο-
κοπος,αυτη απλωνει τα εσωρουχα της εξω σε κοινη θεα,τα δει-
χνει,ειναι διαφορετικα απο τ'αλλα,των αλλων γυναικων,αυτα ειναι
που φορανε οι τετοιες γυναικες, εχουνε γινει καυγαδες γι'αυτο,
αλλα αυτη δεν ακουει,δεν συμμορφωνεται,ουτε τους απανταει,
κανει καλη τιμη,πηγαμε μαζι της,ειπαν τα παιδια,Θεοδωρα,κι εχει
πραγματικα ολα τα δωρο του Θεου,πλουσια και θαυμαστα,
τα εγκωμιαστικα λογια τους μου αναστατωσαν τη φαντασια
και μου διηγειραν την επιθυμια,πηγα την αλλη μερα στο δωματιο
της Θεοδωρας,πραγματικα ολα τα δωρα του Θεου ειχε και μου
τα προσφερε,αν θυμαμαι,4-5 φορες ξαναπηγα ,μετα εκανα και-
ρο,οι φιλοι ειχαν φυγει απ'το σπιτι,οταν ξαναπηγα δεν την βρηκα,
μου ειπαν πως εφυγε απ'το σπιτι,ντραπηκα να τους ρωτησω ,αν
ηξεραν, που  πηγε,
εχω πολλα χρονια που δεν ξαναπηγα στο Μεταξουργειο,στη
Λενορμαν σ'εκεινο το μερος , ξερω,ακουσα,πως ολα αλλαξαν
εκει,τα γκρεμισαν τα σπιτια,η' τα ανακαινισαν,τα εκανα αλλα,
αλλιωτικα,διαφορετικα,με αλλες χρησεις,η' τα εγκατελειψαν,
δεν ξερω πως ειναι,πως διαφοροποιηθηκαν,και τι εγιναν οι
ανθρωποι που εμειναν εκει,η Θεοδωρα ,αν ζει,θα'χει γερασει,
και κανεναν απ'οσους πηγαν μαζι της,και μενα,δεν θα θυμαται,
σωματα απωλεσθεντα,εγω τη θυμαμαι,η μνημη ειναι παραξε-
νη,καθαρση,και νοσταλγια ,δικαιοσυνη,
και η κορη της μιας χηρας γυναικας και το παιδι της αλλης χηρας
που να βρισκονται,στον κοσμο;ειναι μαζι ζευγαρι;η¨χωρισαν
οι δρομοι της ζωης τους;ξεχασμενος χρονος και υπαρξη,στιγμη,
ανεπιστρεπτη μεταβολη,οπως ολοι μας συναντιομαστε και
χωριζουμε,συναντιομαστε,λιγο η' πολυ,ζουμε,και χωριζουμε,
για πολυ χρονο,η' μαλλον για παντα,δεν επιστρεφει η ζωη,
δεν συνεχιζεται,η μνημη επιστρεφει,κι αυτη συνεχιζεται,σε
αποσπασματα ,σε κομματια
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.

-Τεταρτη:10 .40'
την ειδα χθες,μετα απο δυο χρονια.Θα τη δω σε λιγο.
Στις 12 ακριβως.Στο καφε στην Αιολου.Καθομαι εδω
απ'τις 10 περιπου.Προσπαθω να θυμηθω.Πως θα χωρε-
σουν δυο χρονια να τα πεις σε λιγο χρονο.Οσο θα
διαρκεσει η συναντηση.Η' καλυτερα να μην τ'αναφε-
ρεις καθολου.Πρεπει ν'αποφασισω.Ισως πολλα να
εξαρτηθουν απ'αυτο.
.
.
-Δευτερα:2.10'
μια γυναικα απεναντι μου,περιπου τριαντα χρονων,
πανω απο μιση ωρα μιλαει στο κινητο της.Η μουσικη
στο καφε δεν μ'αφηνει ν'ακουσω καθαρα.Αποσπασματα
ομιλιας μονο.''Ξερεις,αυτο...ναι...δεν ειναι ετσι...αυριο
...οχι...γιατι το λες....Πως απ'αυτα τ'αποσπασματα να
μαθεις για τη ζωη ενος ανθρωπου η'τι του συμβαινει,
τι ζει;Παρατηρησα πως δυο τρεις φορες χαμογελασε,
μου φανηκε πικρο μελαγχολικο το χαμογελο της.Ισως
ηταν η εντυπωση μου αυτη και να μην ηταν ετσι η εκφρα-
ση της
.
.
-Παρασκευη:11.25'
απο το παραθυρο βλεπω το λοφο απεναντι,περιπου ημι-
σφαιριο,μπροστα μια επιπεδη εκταση,πρασινη,μια σειρα
απο κυπαρισσια τη φραζει αριστερα και εκτεινεται προο-
πτικα προς το λοφο,καθαρος ουρανος,ζεστη μερα,δεν
φυσαει,δεξια τα σπιτια με κοκκινες στεγες χωμενα μεσα
στα δεντρα,αυτη η εικονα ειναι στο βασικο σχεδιο της
η ιδια,ο λοφος στο βαθος-η επιπεδη επιφανεια μπροστα-
η σειρα των κυπαρισσιων σε προοπτικη αριστερα -τα σπιτια
μεσα στα δεντρα δεξια.Καθε μερα,καθε στιγμη αλλαζει
το φως,αλλαζει ο καιρος και μαζι αλλαζει η εικονα.Γινεται
καθε φορα μοναδικη.
.
.
-Τριτη:7.10'μμ
μια διηγηση:
ακριβως 12 η ωρα,μεσημερι,βγηκε απ'το σπιτι του,
πηρε ενα ταξι και βρεθηκε στο κεντρο της πολης,12,20'
ηταν στο καφε,δεν την ειδε μεσα,παραγειλε εσπρεσσο,
με τον καφε το γκαρσονι του εδωσε κι ενα σημειωμα,το
αφησε μια κυρια,του ειπε,για σας,ευχαριστησε το γκαρσονι
και του εδωσε φιλοδωρημα,πριν αγγιξει τον καφε ανοιξε
το σημειωμα,εγραφε:με συγχωρεις,τιποτα αλλο
.
.
-Πεμπτη:1.5ο'μμ
πριν λιγη ωρα εφυγε,καθησε περιπου μιαμιση ωρα,απο τις
12 και τεταρτο,τη βρηκα στο καφε να περιμενει,καθησα,μου
χαμογελασε,ειμαι ευτυχισμενη ειπε,ξανα χαμογελασε,ευτυχι-
σμενη ειπε
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ  ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
.
-καθησε σ'ενα καφε στην Αιολου,ξεφυλλισε ενα περιοδικο,
το παρατησε,φοβοταν για τη δουλεια της,την Ελενη την απε-
λυσαν σημερα,την σκεφτονταν,δεν μπορουσε να καθησει
αλλο,σηκωθηκε κι εφυγε
.
.
-στη Σταδιου,μετα τη δουλεια,Πεμπτη,3μμ,ολα τα μεσα
συγκοινωνιας απεργια,δυσκολα,πολυ δυσκολα,αδυνατο,
να βρεις ταξι,την πονουσαν τα ποδια,εφτασε στα Κατω
Πετραλωνα με τα ποδια,κλειστηκε στο σπιτι της
.
.
-στην Ομονοια,εστριψε στην Αθηνας,στη πλατεια Δημαρχειου
χτυπησε το τηλεφωνο της,σκεφτηκε να μην το σηκωσει,το ση-
κωσε,ακουγε,δεν μιλουσε,δεν ειχε να πει τιποτα,μετα απ'οσα
εγιναν,εκλεισε το τηλεφωνο,στην υπολοιπη διαδρομη προσπα-
θησε να ξεχασει
.
.
-στη Καλλιθεα εμεινε δυο χρονια μ'εκεινον τον αντρα,τωρα
μενει στα Κατω Πετραλωνα μονη της,δυο χρονια να σβηστουν,
σταχτη,ειναι νεα,η ζωη δεν τελειωνει,παντα ξαναρχιζει
.
.
-''σ'αυτο το επαγγελμα δεν πρεπει να αισθανεσαι τιποτα,
απολυτως τιποτα αν γινεται,αλλιως χαθηκες,η λυπη και η
στενοχωρια,και οι τυψεις δεν θα σε γλυτωσουν,θα σε μα-
ρανουν,οτι χειροτερο γι'αυτη τη δουλεια,πρεπει να εισαι
ομορφη,δροσερη,ευχαριστη,αλλιως γιατι να σε προτιμισει
καποιος να ξαναρθει μαζι σου και μαλιστα να σου δωσει τα
λεφτα του;''
.
.
-στον Πειραια,στη Ζεα σ'ενα καφε,του λεει την ιστορια της,
ψευτικη,σκεφτεται,τιποτα αληθινο,ξερει πως δεν την πιστευ-
ει,συνεχιζει να του λεει,τι συνεβηκε,τι συμβαινει
.
.
-παντρευτηκε στα 21 ,χωρησε στα 23,εκανε σχεση,χωρησε στα
27,τωρα ενα μηνα ειναι ελευθερη,ελευθερη;μετα απο τοσες
μαχες,σκεφτονταν, το τρενο σταματησε στο Μοναστηρακι,κατε-
βηκε,8 παρα τεταρτο εμπενε στο καταστημα ρουχων στην Ερμου
που δουλευει απο τα 19
.
.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ
.
την γνωρισε σε μια φιλικη συντροφια,αλλαξαν τηλεφωνα,
την επομενη μερα συναντηθηκαν,στο Θησειο μεσημερι,
ειχαν θεα στην Ακροπολη,δυο ωρες καθησαν,μετα απο
δυο μερες ηρθε στο σπιτι του,μαγειρεψαν κι εφαγαν ,
περασε τη νυχτα εκει,ξυπνησαν αργα,ηπιαν γαλα κι εφα-
γαν φρουτα,του ειπε πως θελει να μεινει αλλη μια νυ-
χτα εκει,εμεινε,την αλλη μερα εφυγε,απο τοτε δεν την
ξαναειδε,
αυτο ειχαν αποφασισει
.
.
Δυο τρια πραγματα που ξερω για κεινη
.
.
γελασε,γυρισε και με κοιταξε,''τι ειναι ευτυχια;'',με ρωτησε,
τα ματια της ,κοιταξα,ειπα,''δεν ξερω'',
την περιμενε να σχολασει απ'τη δουλεια,3μμ,στην Ερμου,
χαμηλα στη Καπνικαρεα,ηρθε καθυστερημενη,20 λεπτα,
''μας κρατουν παραπανω'',δικαιολογηθηκε,''και το ωραιο
ειναι πως δεν μας το λενε απο πριν,και δεν ειναι σιγουρο
αν θα μας πληρωσουν'',εστριψαν στην Αιολου,καθισαν
στο καφε,που καθονταν,εσπρεσσο,μπυρα εκεινη,''εχω
μιση ωρα ακομη'',ειπε,την κοιταξε,εκεινη χαμογελασε,
''αυριο θα καθισω περισσοτερο'',η πολη τους εκλεισε,
ο χρονος,
ο ηλεκτρικος σταματησε,Ομονοια,κατεβηκα,7μμ,στη πλα-
τεια,στην οδο Αθηνας,στο Εβερεστ,την ειδα,μπροστα,μεσα
στον κοσμο,την ακολουθησα,7-8   μετρα πιο πισω,στα Χαυτεια,
σταθηκε στη βιτρινα του Λαμπροπουλου,φοβηθηκα μηπως γυ-
ρισει και με δει,περασα απεναντι,και χαθηκα στη Σταδιου,7 και
25 ημουν στο Συνταγμα,κατεβηκα τη Μητροπολεως ,στο Μονα-
στηρακι ,ανεβηκα απο τα δεξια την Αθηνας,μπηκα στην Αγορα,
διαλυθηκα μεσα στους ανθρωπους που βρισκονταν και κινουν-
ταν εκει μεσα,σ'ολες τις διακλαδωσεις του χωρου
.
.
Συντομο Χρονικο δυο ανθρωπων
.
πριν δυο μερες τη γνωρισα,συναντηθηκαμε,της
ζητησα να την φωτογραφισω,δεχτηκε,την ιδια
μερα το απογευμα πηγα σπιτι της,μετα απο μια
εβδομαδα τελειωσαμε,τις εδειξα τις φωτογραφι-
ες,της αρεσαν,ηθελα να δειχνουν το πραγματικο,
εναν ανθρωπο,οχι κατι φτιαχτο,επιπλαστο,να κα-
νονισουμε τη πληρωμη,ειπα,απαντησε,δεν θελω,
δεν μ'ενδιαφερει,εκεινο το βραδυ κοιμηθηκα σπιτι
της,
δυο χρονια ειμασταν  μαζι και χωρισαμε,
ο χρονος χωρισθηκε,Πριν,που δεν υπηρχαμε,
Ενδιαμεσα,που ζησαμε,Μετα,που υπαρχουμε
.
.
ΕΙΚΟΝΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
ακουγα το νερο στο μπανιο,μετα σταματησε,βγηκε απ'το
μπανιο,καθησε στο καθρεφτη,χτενιζε τα μαλλια της,την κοιταζα,
γυρισε,με ειδε,''ξερεις ποσο ειμαι; 32'',χαμογελασε,την εκανα
για 25,
οταν τελειωσε καθησε μπροστα στη τηλεοραση,''θα παιξω Σουπερ
Μαριο'',της εβαλα το παιχνιδι,επαιζε,με δεξιοτεχνια,
κοιμηθηκα,οταν ξυπνησα ειχε φυγει
.
.
ωρα,12:23 μμ,ημερα Σαββατο,2 Μαρτιου 2013,
Συνταγμα,Αθηνα,Ελλαδα
.
στην Αθηνα,στο Συνταγμα,σ'ενα καφε,απεναντι μου
μια γυναικα,κοκκινα χειλη,μαλλια μαυρα,27 χρονων,
μια μπυρα,καπνιζει,μιλαει,για τη ζωη της,για τη δου-
λεια,δυσκολα,την ακουω,δεν την διακοπτω,κοιταζει
το ρολοι της,πρεπει να φυγει,χαμογελαει,παντα ο
χρονος ειναι λιγος,να σταματουσε,να γυριζε διαφορετι-
κα,ολα να αλλαζαν,κι αυτη κι εγω κι ολος ο κοσμος,
εφυγε,η καρεκλα απεναντι αδεια,ακομα κραταει το
σχημα του ανθρωπου  που πριν λιγο καθονταν πανω
της,
ωρα,12:23 μμ,ημερα Σαββατο,2 Μαρτιου 2013,
Συνταγμα,Αθηνα,Ελλαδα
.
.
ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΚΥΚΛΙΚΗ ΔΙΗΓΗΣΗ
.
ανοιξε την πορτα,στο δωματιο μια γυναικα κοιμονταν,εκλεισε
την πορτα,βγηκε εξω,η θαλασσα δεν ηταν μακρια,εφτασε εκει,
ερημια,χειμωνας,τα τουριστικα μαγαζια κλειστα,σχεδον ερειπια
απο τον ισχυρο αερα,στο βαθος ειδε εναν ανθρωπο,μια γυναικα,
ερχονταν προς το μερος του,πλησιασε,την ρωτησε πως ελεγαν
το μερος,δεν ηξερε,την ρωτησε αν υπαρχει ανοιχτο καποιο εστιατο-
ριο εκει κοντα στη περιοχη,του εδειξε,στο εστιατοριο ενας δυο
ανθρωποι,ενας αντρας και μια γυναικα,ηληκιωμενοι,καθησε να
φαει,ακουσε το δυνατο γελιο του αντρα,γυρισε,η γυναικα τον κοι-
ταξε,εσκυψε και κατι ειπε στον αντρα,εκεινος σταματησε το γελιο
και τον κοιταξε,σηκωσε το χερι και τον χαιρετησε,ανταπεδωσε τον
χαιρετισμο,οταν εφυγε εκεινοι ηταν ακομα εκει,εξω ειχε βγει ηλιος,
ο αερας ειχε σταματησει,γυρισε σπιτι,η γυναικα ακομα κοιμονταν
.
.
 ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ  ΑΠΟ ΕΝΑΝ  ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ
ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ 1963
.
Ντυσελντορφ,19 Μαρτιου 1963
Αγγελικη,φιλια στα παιδια και φιλια σε σενα,η ωρα που
σου γραφω ειναι περασμενες 9,νυχτα,σημερα κουραστηκα
πολυ στο εργοστασιο,ειναι κι αυτοι οι επιστατες ολο
απο πανω σου,σε κοιταζουν,δεν μπορεις ν'ανασανεις,
γυρισα στο σπιτι στις 5,απο τις 7 το πρωι,σας σκεφτομαι
και δεν με νοιαζει ,ξεχνιεμαι,
μου'γραφεις πως η μικρη μεγαλωσε,λεει τις πρωτες λεξεις,
το Πασχα θα ερθω για δυο εβδομαδες,θα φερω δωρα στα
παιδια και σε σενα,να μου γραψεις τι θελετε ,
εδω η ζωη,τα ξερεις,ειναι δυσκολη,λιγοι ελληνες,στο εργοστα-
σιο που πηγα ειμαστε δυο,εγω κι ο Τασος  απ'το Βολο,παντρεμενος,
η οικογενεια του μενει στο Βολο,εχει τρια παιδια,καλο παιδι,σπανια βγε-
νει εξω,σε καφε ,σε μπαρ,θελει να κανει οικονομια,ενα-δυο χρονια,
να αντεξει ,να γυρισει στη πατριδα,να κανει δικια του δουλεια,τον
εχει πειραξει και το κλιμα,
πριν δεκα μερες ειδα τον Γιωργο,ηρθε απο το Βερολινο εδω για δου-
λεια,τον πηγα στο εργοστασιο,τον δοκιμασαν,δεν τον πηραν,δεν τους
εκανε,ετσι ειπαν,ο Γιωργος κατι μου ειπε,μερικα μισολογα,για τα χαρτια
του,να,δεν ειναι καθαρα,καπου ειχε μπλεξει,δεν μου'πε,δεν τον ρωτησα,
απο τοτε δεν τον ξαναδα,τι να κανει,που να πηγε,
εδω ακομα κανει κρυο,και βρεχει,στη πατριδα φανταζομαι θα'χει ζεστα-
νει ο καιρος,ανοιξη,
ησυχια στο σπιτι,
δεν σου ειπα,αλλαξα δωματιο,εκεινο που εμενα δεν μου αρεσε,
νοικιασα αλλο,στο σπιτι του χερ Γιοχαν και της φραου Αννας;ς,πιο
καλα ειναι εδω,εχει ησυχια,
ο χερ Γιοχαν και η φραου Αννα κοιμουνται νωρις, εχουν και μια
κορη, τη Μαγκνταλενα , πεντε χρονων ειναι,ξανθια,πολυ ξανθια με
μεγαλα γαλαζια ματια,μοιαζει στη φραου Αννα,το πρωι παει σχολειο,
κι εκεινοι δουλευουν,ο χερ Γιοχαν σε Τραπεζα ,η φραου Αννα σε νοσο-
κομειο,νοσοκομα,
η φραου Αννα ειναι στην ηλικια σου,νεα,
ο πατερας του χερ Γιοχαν χαθηκε τοτε στον πολεμο στο μετωπο της Ρω-
σιας,ο πατερας της φραου Αννα γυρισε,αλλα επαθαν τα νευρα του,αρ-
ρωστησε και πεθανε λιγο μετα,λυπηθηκε πολυ η φραου Αννα,τον αγα-
πουσε,ηταν μοναχοκορη,η μανα της ξαναπαντρευτηκε,
αυτα μου τα ειπαν μια μερα,μια Κυριακη που με καλεσαν για καφε,
ο πατερας της φραου ειχε υπηρετησει και στην Ελλαδα,στρατιωτης,
μου'δειξε μια φωτογραφια,ηταν μαζι μ'αλλους στρατιωτες,σε καποια
εξοχη,ητανε και αρχαια εκει ,χαμογελουσαν,πισω η φωτογραφια εγραφε,
Κορινθος,22 Απριλιου 1942,τ'ονομα του ηταν Πετερ,
καλα αλλους απο αυτους τους γερμανους δεν ξερω,δυσκολα να κανουν
σχεση με μας τους ξενους,τους καταλαβαινω,εχουν κι αυτοι προβλη-
ματα,ο πολεμος δεν τελειωσε ακομα για πολλους απ'αυτους,ειναι
ζωντανος,στα κτιρια,στους ανθρωπους,πως να ξεχασουν,πως
να ξεχασουμε,
η ωρα περασε,θα σταματησω το γραψιμο,πρεπει να ξεκουραστω,
η αυριανη μερα ειναι εργασιμη,παλι δουλεια στο εργοστασιο,τωρα
θα πεσω να κοιμηθω,
μην ανησυχεις,τρωω,δεν μενω νηστικος,εχω ορεξη,εμαθα και να μαγει-
ρευω,τι δυσκολο ειναι,σιγα το πραμα,σημερα εφτιαξα μακαρονια με
κιμα,για αυριο δεν σκεφτηκα το μενου,θα δω τι θα κανω,
δωσε φιλια,πολλα φιλια στα παιδια,και στη μικρη ιδιαιτερα ,απο τον
μπαμπα να της πεις,και σε σενα πολλα φιλια,
σας σκεφτομαι,σε σκεφτομαι πολυ
καληνυχτα
ο Νικος
.
.
καμια φωτογραφιση που περιεχει ανθρωπους δεν ειναι αθωα-
.
.   
 ΜΑΓΝΗΤΟΤΑΙΝΙΑ
[ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ]-ΘΕΑΤΡΟ
.
η σκηνη στο σαλονι ενος διαμερισματος,τυ-
πικα μοντερνο,στον 10 ο οροφο μιας πολυ-
κατοικιας στη περιοχη του κεντρου μεγαλου-
πολης,ενας ανδρας γυρω στα 30 και μια γυναικα
γυρω στα 25,ο αντρας καθεται σ'ενα καναπε,δια-
βαζει εφημεριδα και η γυναικα καθαριζει τα ε-
πιπλα,το μεγαλο παραθυρο στον δυτικο τοιχο
ειναι ανοιχτο,κατω απο την τηλεοραση υπαρχει
ενα μαγνητοφωνο αντικα με τις παλιες μαγνη-
τοταινιες - μπομπινες.
ΑΝΤΡΑΣ:[αφηνει την εφημεριδα στο τραπεζι
μπροστα του]
Ακους;
[παιρνει το τηλεκοντρολ και ανοιγει την τηλεο-
ραση,την αφηνει για λιγο ανοιχτη κι επειτα
την κλεινει]
ΑΝΤΡΑΣ:Ακους;
ΓΥΝΑΙΚΑ: Ακουσα
ΑΝΤΡΑΣ:Τι θορυβος
ΓΥΝΑΙΚΑ:Δεν βλεπω τηλεοραση
ΑΝΤΡΑΣ:Ο θορυβος της πολης
[πηγαινει στο ανοιχτο παραθυρο,στεκεται,
κοιταζει] ενα μεγαφωνο θορυβου
ΓΥΝΑΙΚΑ:Τι να ετοιμασω για φαγητο;
ΑΝΤΡΑΣ:Εκει κατω δεν ειναι θορυβος,ειναι
συγγεκριμενοι ηχοι
[γυριζει προς τη γυναικα]Δεν τηλεφωνησε
ακομα;
ΓΥΝΑΙΚΑ:Λες να μην ερθει;
ΑΝΤΡΑΣ:[φευγει απο το παραθυρο ,πη-
γαινει και καθεται στον καναπε,στον ιδιο που
ηταν πριν καθισμενος]
Και την αλλη φορα δεν ηρθε
ΓΥΝΑΙΚΑ:Μας τηλεφωνησε πως κατι
του'τυχε
ΑΝΤΡΑΣ:Του'τυχε;τιποτα δεν του'τυχε,το'πε
ετσι,για ν'αποφυγει
ΓΥΝΑΙΚΑ:[παει στο παραθυρο]Εχεις δικιο
ΑΝΤΡΑΣ:[χωρις να γυρισει προς το μερος
της]Να δεις που ουτε σημερα θα'ρθει
ΓΥΝΑΙΚΑ:[φευγει απ'το παραθυρο και συ-
νεχιζει να καθαριζει το χωρο]
Τι θορυβος,και να σκεφτει κανεις πως καποιος
εκει μεσα ζει
ΑΝΤΡΑΣ:Κανε μπιφτεκια,και καμια σαλα-
τα,μπυρα εχει;
ΓΥΝΑΙΚΑ:Εχω αποφασισει τι θα κανω
ΑΝΤΡΑΣ:Ποια ηληκια εχει,που δουλευει,
δεν ξερουμε
ΓΥΝΑΙΚΑ:Εχει τρεις μπυρες,θ'ανοιξουμε
και κρασι
ΑΝΤΡΑΣ:[σηκωνεται,πηγαινει στο παραθυ-
ρο,κοιταζει κατω]Να,λες να ειναι αυτος,εκει,
σαν κουκιδα απο δω φαινεται
ΓΥΝΑΙΚΑ:[ανοιγει την τηλεοραση,κατι λεει
που δεν ακουγεται]
ΑΝΤΡΑΣ:[χωρις να γυρισει,φωναζει]Τι κα-
νεις; εισαι ανοητη;
ΓΥΝΑΙΚΑ:[πηγαινει κοντα του στο παρα-
θυρο,κοιταζει]
Δεν ωφελει να περιμενεις,το ξερεις,δεν
σου κανει καλο
ΑΝΤΡΑΣ:[μετα απο μεγαλη σιωπη]
Ετσι ειναι,τοσα χρονια
ΓΥΝΑΙΚΑ:[αμεσως]Τι θ'αλλαξει αν ερθει;
ΑΝΤΡΑΣ:Θα ξερουμε
ΓΥΝΑΙΚΑ:Και τωρα ξερουμε
ΑΝΤΡΑΣ:Δεν ειμαστε βεβαιοι
ΓΥΝΑΙΚΑ;Κι αν αυτος ειναι ανικανος να
μας δωσει βεβαιοτητα;
ΑΝΤΡΑΣ:Δεν μπορει να γινει αυτο,επιλε-
χθηκε γι'αυτο
ΓΥΝΑΙΚΑ:Να βεβαιωθουμε η' να μην βε-
βαιωθουμε;
ΑΝΤΡΑΣ:Οτι και να ειναι θα 'ναι μια βε-
βαιωση
ΓΥΝΑΙΚΑ:Τι ωρα ειναι;
ΑΝΤΡΑΣ:[κοιταζει το ρολοι του]Περασε η
ωρα
ΓΥΝΑΙΚΑ:[φευγοντας απο κοντα του]Παω
στην κουζινα να ετοιμασω κατι
ΑΝΤΡΑΣ:[επιστρεφει στον καναπε,στον ιδιο]
Θα περιμενουμε ,ο θορυβος της πολης αυ-
ξηθηκε
[φωναζει]Μπορεις να μου φερεις λιγο νερο;
ΓΥΝΑΙΚΑ:[του φερνει ενα ποτηρι νερο]
Σε λιγο θα νυχτωσει
ΑΝΤΡΑΣ:[την κοιταζει]Αυριο,μπορει να
ερθει αυριο,η' μεθαυριο,εδω θα'μαστε,θα πε-
ριμενουμε
[παιρνει το νερο και το πινει]
ΓΥΝΑΙΚΑ: Εκανα λαθος,στο ψυγειο εχει μο-
νο μια μπυρα,και κρασι καθολου
ΑΝΤΡΑΣ:Μπορει να μην του αρεσει η μπυρα,
δεν πειραζει,μην ανησυχεις
ΓΥΝΑΙΚΑ:[στεκει ορθια κοντα στην πορτα
της κουζινας]Εχει σημασια,απο το γουστο
του στο ποτο,μπορει να εξαρταται η διαθεση
του
ΑΝΤΡΑΣ:Αν δεν του αρεσει ,να θυμωσει,να
συγχιστει,και να μην πει τιποτα
ΓΥΝΑΙΚΑ:Ετσι κι αλλιως δεν θα εχει τιπο-
τα να πει
ΑΝΤΡΑΣ:Πως το ξερεις;
ΓΥΝΑΙΚΑ:Ειμαι βεβαιη,πως δεν εχει κρασι
ΑΝΤΡΑΣ:Αυτο ειναι τοτε αχρηστο,καταστρο-
φη
ΓΥΝΑΙΚΑ:Θα περιμενουμε,το κρσσι ειναι
βεβαιο πως δεν υπαρχει,για το αλλο δεν ξε-
ρουμε τιποτα
ΑΝΤΡΑΣ:Πρεπει να μαθουμε,δεν γινεται,κατι
θα ειναι,να ξερουμε
ΓΥΝΑΙΚΑ:[τον πλησιαζει]Μα ξερουμε,αν
ερθει θα ξερουμε,κι αν δεν ερθει θα ξερουμε,
ειτε ετσι ειτε αλλιως θα ξερουμε[πηγαινει
στο παραθυρο και το κλεινει]
Μπιφτεκια θα κανω
ΑΝΤΡΑΣ:Ο θορυβος τωρα ελλατωθηκε,πε-
ρασε η ωρα,δεν θα'ρθει,δεν το συνειθιζει τε-
τοια ωρα
[περναει αρκετη ωρα χωρις να πει η' να κα-
νει κατι,επειτα ανοιγει την τηλεοραση,αλλα-
ζει συνεχως καναλια,την κλεινει]
ΓΥΝΑΙΚΑ:Θα φτιαξω σαλτσα με ντοματα
και κρεμυδια [ακουγεται η φωνη της απο την
κουζινα ]
ΑΝΤΡΑΣ:[σηκωνεται πηγαινει στο μερος
που ειναι η τηλεοραση και παει το στοπ στο
μαγνητοφωνο,η μαγνητοταινια σταματα να
γυριζει]
Τα φωτα χαμηλωνουν και ο χωρος τυλιγεται
στο σκοταδι
ΑΥΛΑΙΑ
.
.                                         
-WOMAN-A SHORT AVANT GARDE MOVIE-χ.ν.κουβελης
.
γκρο πλαν-κοκκινο κραγιον που βαφει τα χειλια γυναικας,
διαρκεια 80'',ηχος εκτος καδρου-γυναικεια φωνη στο τηλε-
φωνο,I don't know,no,Why do you say it?,no,το κλεισιμο του
τηλεφωνου,σιωπη
το επομενο πλανο ενα κοκκινο καδρο,με ασπρα γραμματα
γραφεται οριζοντια:levres rouges,τρεις φορες,ακουγεται ο
κτυπος γραφομηχανης,διαρκεια πλανου 40''
κινηση της καμερας προς τα πισω,απο κοντινο στα μαλλια μιας
γυναικας μεχρι μεσαιο πλανο,η γυναικα απο πισω μεχρι τη μεση,
ο φωτισμος εναλλασεται σπο το απολυτο μαυρο μεχρι το απολυτο
ασπρο-στον ηχο η fugue in B-flat minor του Bach,διαρκεια πλανου
με μουσικη 1' 30'',η μουσικη σταματαει αποτομα,εντος καδρου
ακουγεται η φωνη ενος αντρα:the term woman is also sometimes
used to identify a female human, regardless of age, as in phrases
such as "Women's rights". -στο τελος της φωνης του αντρα
η καμερα κινειται μπροστα ζουμ προς το κεφαλι της γυναικας,
κανενας ηχος,διαρκεια ζουμ 50''-
κυκλικο τραβελινγκ-απο κατω προς τα πανω,πλονζε-πολυκατοικιες-
διαρκεια πλανου 2',φυσικος ταυτοχρονος ηχος του αστικου περιβα-
λοντος-
τρια αμερικανικα μεγαλα πλανα-σε διαφορετικα σημεια ενος κεντρι-
κου δρομου της πολης--
1ο πλανο:η γυναικα εισερχεται στο πλανο απο αριστερα και εξερχεται
απο δεξια,διαρκεια:πριν την ειδοδο της γυναικας 10'',απο την
εισοδο μεχρι την εξοδο της 30'',μετα την εξοδο 10''
ηχος πλανου-ο φυσικος ταυτοχρονος ηχος του δρομου
2ο πλανο:η γυναικα εισερχεται στο πλανο απο δεξια και εξερχεται
απο αριστερα,διαρκεια:πριν την ειδοδο της γυναικας 15'',απο
την εισοδο μεχρι την εξοδο της 40'',μετα την εξοδο 15''
ηχος πλανου-η φωνη της γυναικας εκτος καδρου:In terms of biology,
the female sex organs are involved in the reproductive system,
whereas the secondary sex characteristics are involved in
nurturing children or, in some cultures, attracting a mate.
3ο πλανο: η γυναικα εισερχεται στο πλανο απο αριστερα και εξερχεται
απο δεξια,διαρκεια:πριν την ειδοδο της γυναικας 10'',απο την
εισοδο μεχρι την εξοδο της 30'',μετα την εξοδο 10''
ηχος πλανου-ο φυσικος ταυτοχρονος ηχος του δρομου-
πανοραμικο της πολης-συνολικη διαρκεια του πλανου 2'
το πλανο ηχητικα χωριζεται σε πεντε μερη:
α' μερος:15'' κανενας ηχος
β' μερος:η συνεχεια της Fugue in B-flat minor του Bach απο το σημειο
που διακοπηκε ,30''
γ' μερος:η φωνη της γυναικας στο τηλεφωνο,I don't know,
no,Why do you say it?,no,το κλεισιμο του τηλεφωνου,σιωπη-30''
δ' μερος:η συνεχεια της Fugue in B-flat minor του Bach απο το σημειο
που διακοπηκε ,30''
ε' μερος:15'' κανενας ηχος

το επομενο πλανο ενα κοκκινο καδρο,με ασπρα γραμματα
γραφεται οριζοντια,In Old English, wīfmann meant "female
human", whereas wēr meant "male human". Mann or monn
had a gender-neutral meaning of "human", corresponding to
Modern English "person" or "someone", however subsequent
to the Norman Conquest, man began to be used more in
reference to "male human", and by the late 1200s had begun
to eclipse usage of the older term wēr.[1] The medial labial
consonants f and m in wīfmann coalesced into the modern
form "woman", while the initial element, which meant
"female," underwent semantic narrowing to the sense of a
married woman ("wife"). It is a popular misconception
that the term "woman" is etymologically connected with
"womb", which is from a separate Old English word,
wambe meaning "stomach" (of male or female). Never-
theless, such a false derivation of "woman" has appeared
in print.[2]A very common Indo-European root for woman,
*gwen-, is the source of modern English "queen" (Old English
cwēn had primarily meant woman, highborn or not; this is
still the case in Danish, with the modern spelling kvinde,
as well as in Swedish kvinna). The word gynaecology is
also derived from the Ancient Greek cognate γυνή gynē,
woman. Other English words traceable to the same Indo-
European root include banshee "fairy woman" (from Irish
bean "woman" and sí "fairy") and zenana (from Persian
زن zan).[3]The Latin fēmina, whence female, is likely from
the root in fellāre (to suck), in reference to breastfeeding.[4]
ακουγεται ο κτυπος γραφομηχανης,διαρκεια πλανου οσο διαρκει
η γραφη του κειμενου
γκρο πλαν-κοκκινο κραγιον βαφει τα χειλια γυναικας,διαρκεια
οσο ακουγεται η φωνη της γυναικας εντος καδρου να διαβαζει
το κειμενο:
Throughout history, women have been regarded as the weaker
of the sexes and afforded fewer rights, which include but are
not limited to education, legal and career opportunities. For
women, being a wife and a mother has long been regarded
their most significant and only important profession. It was
only in the 20th century that widespread countries finally
saw women as a sex with a persuasive voice. In the 20th
century, most women were afforded the right to go to school
beyond elementary education and the opportunity to go to
college,opening the door to more career opportunities than
becoming a teacher or nurse. In that century, feminismalso
opened the door to women gaining a voice in politics with
the right to vote, which in turn gave women the right to run
for office. The cultural shifts and changes in attitude toward
women began in the 20th century in almost every nation and
continued into the 21st century, as the traditional roles of
women in society continued to be rewritten.
Τελος
.
.
[ πηγη κειμενων απο wikipedia ]
.
.
αποσπασματα μιας ιστοριας ενος αντρα και μιας γυναικας,2008
.
.
Μαρτης 2,λιγο πριν το μεσημερι,στον ηλεκτρικο προς Πειραια:σταθμος
Ταυρου,εκεινη μπηκε στο βαγονι,σχεδον αδειο,καθησε διπλα του,μεχρι
το τερμα στον Πειραια δεν ανταλλαξαν λεξη
Μαρτης 7,μετα τις 5 το απογευμα,σ'ενα καφε στη πλατεια Ηρωων
στου Ψυρρη,χτυπησε το κινητο του,ηταν εκεινη,δεν σηκωσε το τηλε-
φωνο,το αφησε να χτυπαει,ξαναχτυπησε μετα απο λιγο,παλι ηταν
εκεινη,δεν το σηκωσε,εκλεισε,δεν ξαναπηρε
Μαρτης 22,γυρισε σπιτι,νυχτα περασμενη,τη βρηκε να κοιμαται,η
τηλεοραση ανοιχτη,την εκλεισε,ξεντυθηκε κι επεσε στο κρεβατι,δι-
πλα της,δεν την ξυπνησε,κοιμηθηκε
Μαρτης 24,η μερα περασε σε πληρη σιωπη,κενο,νυχτωσε
Μαρτης 25,περασε απ'το σπιτι,πρωι,τον ξυπνησε,χαρηκε που την ειδε,
εκεινη ετοιμασε πρωινο,απο ενα βραστο αυγο,γιαουρτι και μελι,φρυγα-
νιες,αργοτερα ανεβηκαν στο βραχο της Ακροπολης,της εβγαλε φωτο-
γραφιες στα Προπυλαια,στις Καρυατιδες και στον Παρθενωνα,και
μια με την οδο Αθηνας στο βαθος,ολο γελουσε,ηταν χαρουμενη,φυσου-
ενα σροσερο αερακι,της εφερνε τα μαλλια στο προσωπο,γυρισε τον κοι-
ταξε,του φανηκαν τα ματια της πολυ μεγαλα,χαμογελασε,''ποσους κατοι-
κους εχει η Αθηνα;'',τον ρωτησε,''νομιζω πεντε εκατομυρια περιπου'',απαν-
υτησε,''και με μας τους δυο ποσοι ειναι;'',τον ρωτησε,στην αρχη χαμο-
γελουσε,γρηγορα σοβαρευτηκε,''δεν ξερω,ξερω μοναχα ποσοι ειναι
χωρις εμας'',εκεινο το βραδυ εκεινη κοιμηθηκε σπιτι του
Μαρτης 27,μεσημερι,σ'ενα καφε στην Αιολου,την περιμενε δυο ωρες,
δεν ηρθε,ουτε και το τηλεφωνο χτυπησε,δεν θα'ρχονταν,ενα μηνυμα
στο κινητο,το ανοιξε,ηταν μηνυμα απο εκεινη,το διαβασε:''καταλαβε,
μου ειναι δυσκολο πολυ'',δεν απαντησε στο μηνυμα της,σηκωθηκε και
περιπλανηθηκε,αδειο κεφαλι,σε κυκλο,στην Ερμου,στο Συνταγμα,στη
Σταδιου,στην Ομονοια,στην Αθηνας,στο Μοναστηρακι,κατεβηκε στο
σταθμο του ηλεκτρικου,γυρισε στο σπιτι του
.
.
 Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ,ΜΑΙΟΣ 2012,
ΚΑΤΩ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ,ΟΔΟΣ ΗΟΥΣ
.
στα Κατω Πετραλωνα στην οδο Ηους κοντα στη πλατεια της Αγιας
Αικατερινης εμενε η Μονα Λιζα,17 Μαιου 2012 απογευμα 6 και μι-
ση την επισκεφτηκα,χτυπησα το κουδουνι της στην εξωπορτα της πολυ-
κατοικιας,μου ανοιξε,καλεσα το ασανσερ,στον τριτο οροφο δευτερη
πορτα αριστερα χτυπησα το κουδουνι της πορτας του διαμερισματος
της,μου ανοιξε,ομορφη γυναικα,γοητευτικη,καθισαμε στο σαλονι,μον-
τερνα επιπλωμενο,μου προσφερε ενα ποτηρι χυμο πορτοκαλαδα,καθον-
ταν στον καναπε απεναντι μου,η τηλεοραση δεξια ηταν ανοικτη με κλει-
στο τον ηχο,''ειμαι 29 χρονων'',μου ειπε και χαμογελασε,'μου αρεσει,
λατρευω τη φωνη της Μαριας Καλλας'',με το τηλεκοντρολ εκλεισε την τη-
λεοραση,πηρε ενα αλλο τηλεκοντρολ και απο το στερεοφωνικο cd player
ακουστηκε η Casta Diva απο τη  Norma  του Bellini με τη φωνη της Μαριας Καλλας,συγκλονιστικη,θεια ερμηνεια,ακουγαμε σιωπηλοι,οταν τελειωσε
η αρια,''μια γυναικα στα ακρα,απελπισμενη,προδομενη,ερωτευμενη'',
σχολιασε,μου εδειξε πισω μου,''το πορτραιτο μου'',γυρισα το κεφαλι ,
ειδα την εικονα της,''σου μοιαζει πολυ'',της ειπα,''τοτε ημουν 20 χρονων'',
μου ειπε,''ζουσαμε στη Φλωρεντια οταν εγινε,αργοτερα οταν χωρισα ενα
διαστημα εζησα στη Ναπολι'',χαμογελασε,το ιδιο χαμογελο του πινακα,
''τωρα ολα εχουν αλλαξει εντελως,η ζωη μου ειναι διαφορετικη'',δεν την
ρωτησα γιατι δεν ξαναπαντρευτηκε,καταλαβε και μου απαντησε χωρις να
τη ρωτησω,''ο ανθρωπος ειναι να ζει ελευθερος,να μην εξαρτιεται απο
τιποτα και κανεναν,δεν συμφωνεις;'',συμφωνησα,σηκωθηκε ,''ελα να σου
δειξω το διπλανο δωματιο'',την ακολουθησα,ανοιξε τη πορτα,μπηκαμε
στο δωματιο,χαμηλο φως,ενα διπλο κρεβατι και στη κορυφη του το περι-
στοιχιζαν 5 ορθογωνιοι καθρεφτες,περιπου 2 μετρα υψοε,συνδεμενοι,
η γυναικα ξαπλωσε στο κρεβατι,απο τη θεση που σταθηκα εβλεπα τα
ειδωλα της στους καθρεφτες,απειρα πολλαπλασιασμενα,ζαλιστικα,ακου-
σα τη φωνη της σιγανη να με φωναζει να πλησιασω,πλησιασα,ειδα και το
δικο μου ειδωλο να πολλαπλασιαζεται απειρα συνδεδεμενο με το δικο
της,
μετα απο μια βδομαδα,στις 24 Μαιου ξαναπηγα,παλι την ιδια ωρα,απο-
γευμα 6 και μιση,δεν βρηκα το ονομα της στο κουδουνι της εξωπορτας
της πολυκατοικιας,χτυπησα ενα κουδουνι στη τυχη,μου ανοιξαν,ανεβηκα
στον τριτο οροφο,χτυπησα τη δευτερη πορτα αριστερα,μου ανοιξαν,ηταν
μια ηλικιωμενη γυναικα,νομισα πως ηταν η υπηρετρια η' καποια συγγενης,
τη ρωτησα για τη Μονα Λιζα,δεν γνωριζε το ονομα,μου ειπε πως πριν 4
μερες νοικιασε το δωματιο,''τον προηγουμενο ενοικιαστη,τη γυναικα που
λετε,δεν την γνωρισα,δεν βρηκα κανεναν,ειχε αδειασει το δωματιο και ειχε
φυγει'', ευχαριστησα τη γυναικα,της ζητησα συγνωμη για την ενοχληση και
εφυγα,
μεχρι τωρα δεν εχω καμια πληροφορια για εκεινη τη γυναικα που τοτε
συναντησα και γνωρισα
.
.
.ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ
NOTES IN REALITY
.
-η μερα αχρωμη,μιζερη,δεν αφησε ιχνη στη μνημη του

-στο απεναντι τραπεζι μια παρεα πολιτολογουσε,για ολα
μια απαντηση,ρηχη συζητηση,απ'αυτες που παραμορφωσαν
τον κοσμο,ρημαξαν τον τοπο

-στη Πανεπιστημιου ,στο υψος του Ρεξ,καποιος ανθρωπος
χειρονομουσε προς τοι μερος μας ,φωναζε,κλεισαμε τα ματια
να μην τον βλεπουμε και τ'αυτια να μην τον ακουμε

-παλια ειχαν σχεση,19 εκεινος 18 εκεινη,τωρα εκεινη μιλαει
για τη ζωη της,που περασε,ενας γαμος,δυο παιδια,πρωτα ενα
κοριτσι μετα ενα αγορι,ενας χωρισμος,μια σχεση που τελειωσε,
εργασια κουραστικη,πληκτικη,απροσωπη,την ακουγε,σταθηκε
τυχερος,σκεφτηκε,που δεν προχωρησε η σχεση τους,να ειχε
παιξει καποιο τετοιο ρολο στη ζωη της,πληρωσε τον καφε του και
τη μπυρα της και εφυγαν,την συνοδευσε,στην Ομονοια καλεσε
ταξι για κεινη,εκεινος πηρε τον ηλεκτρικο

-την ειδε μπροστα του στη Σταδιου,λιγα μετρα απο το Συνταγμα,
μεχρι τη πλατεια της Παλιας Βουλης την ακολουθουσε,εκει επιτα-
χυνε το βημα του ,την εφτασε,διπλα της,απο αριστερα,τον κοιταξε,
χαμογελασε,την επιασε απο τη μεση ,εκεινη δεν αντεδρασε,κατι
του ειπε,μαλλον πολωνεζα η' ουκρανεζα,
αργοτερα,
την ελεγαν Λουσι,πολωνεζα,ηξερε λιγοστα ελληνικα

-μια πορεια μπροστα του,στο κεντρο,στη Πατησιων,κατεβαινε,μια δια-
δηλωση,πανο,φωνες ,συνθηματα με ομοιοκαταληξιες,κοιταξε το ρολοι
του,δεν ειχε χρονο,εστριψε στη γωνια,αλλαξε δρομο

-η Ελλαδα εχει χαθει,πως μπορουμε και ζουμε σε μια ερημη χωρα;πως
μαθαμε στον ερημο τοπο; πως συμβιβαστηκαμε;

-στα Χαυτεια,παραδιπλα απ'τον Λαμπροπουλο καποιος ξενος μουσικος ,
περιπου 50 χρονων,ορθιος, σ'ενα βιολι επαιζε Μπαχ,εξι σολο για βιολι
χωρις συνοδεια μπασου,το εργο αυτο απαιτει ικανο δεξιοτεχνη σολιστα
και πολυ ευαισθητο ακροατη,μια νεαρη κοπελα,συνοδος του,απλωνε
το χερι μ'ενα πιατακι προς τους περαστικους,για χρηματα,11η ωρα το
πρωι,πολυ νωρις για κοντσερτα,τι χρηματα να μαζεψει;δεν θα'χε τυχη,
ηλπιζε να μαζεψει εστω καποιες πενταροδεκαρες,
αλλωστε,ουκ αν λαβοις παρα του μη εχοντος

-του εχει κανει εντυπωση ποσο σιωπηλοι ειναι οι ανθρωποι μεσα
στον ηλεκτρικο,η' αν εχουν καποια παρεα μιλανε πολυ λιγο,σχεδον
ψιθυριστα,ενα-δυο λεξςις  κι υστερα σωπαινουν,κλεινονται,τους απα-
σχολει,φαινεται,πολυ αυτο που λιγο πριν εχουν αφησει κι αυτο που
θα συναντησουν μετα απο λιγο
.
.

ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
..
στις 9 το πρωι ηταν το ραντεβου,σ'ενα διαμερισμα στην
οδο Αλωπεκης,στις 9 ακριβως χτυπησε το κουδουνι,του
ανοιξε η κυρια,ομορφη γυναικα,πρωτη εντυπωση,μοντερνα
επιπλωση,αργοτερα ,''το σωμα ειναι το σπιτι του ανθρωπου'',
του ειπε,''πρεπει να εχει ομορφη εμφανιση,να αρεσει'',''να απο-
θανατισθει πριν γκρεμιστει'',ειδε το σωμα της,συμφωνησε,το
σωμα ρηγματωνεται,φουσκωνει,σωριαζεται,γινεται αγνωριστο,
ερειπιο,
.
.
Εσωτερικα στιγμιοτυπα σε καθρεφτη
.
η γυναικα σηκωθηκε απ'το κρεβατι,πηγε στο μπανιο,
επεστρεψε στο δωματιο,εκεινος ξυπνησε,η γυναικα
καθησε μπροστα στο καθρεφτη,εβλεπε τη πλατη της,
''ξυπνησες;'',την ακουσε να ρωταει,
.
.
Στον λαβυρινθο συναντησε τη Ρ.
.
[οι ανθρωποι ζουν και κινουνται σε ενα λαβυρινθο,καποτε
ερχεται η στιγμη και συναντιουνται  και για καποιο χρονικο
διαστημα βαδιζουν μαζι μεσα σ'αυτον,μεχρι τη στιγμη πολυ
γρηγορα χανει ο ενας τον αλλον η' σταδιακα χωριζονται,τελει-
ωνει η σχεση τους,μετα συναντουν αλλους στον λαβυρινθο τους
και το ιδιο συμβαινει]
την Ρ.[το ονομα ενα συνωνυμο του τριανταφυλλου,υποκοριστικο]
την συναντησε το 1978 στη Θεσσαλονικη,τυχαια,δεν εχει σημασια πως,
''δουλευω και σαν μοντελο'',του ειπε την πρωτη φορα που καθισαν
σ'ενα καφε στην πλατεια Αριστοτελους να γνωρισθουν,''κανω φωτογρα-
φισεις  επωνυμων ρουχων,θα δεις φωτογραφιες μου στις βιτρινες'',
πραγματι την ειδε σε βιτρινες στην Τσιμιτσκη,ηταν τελος του Μαη που
με το λεωφορειο πηγαιναν για μπανιο στην  πλαζ της Νεας Κρηνης,απο
το μεσημερι μεχρι που εδυε ο ηλιος,τοτε εφευγαν,
δεκα μηνες διαρκεσε η σχεση τους
.
.
το ονειρο που ειδε η γυναικα-[1]
.
βρισκονταν πρωι μεσα σ'ανθισμενο κηπο,γεματο δεντρα και
πουλια,τοτε ειδε ενα μικρο κοριτσακι να τρεχει προς το μερος
της,οταν την εφτασε εσκυψε ...και το σηκωσε στα χερια της ψηλα,
εκεινο γελουσε,το κρατησε μερικα δευτερολεπτα,επειτα το κατε-
βασε και το ξαπλωσε πανω σε τριανταφυλλα να κοιμηθει,ακουσε
τη φωνη της ,''το παιδι μου''
.
.
το ονειρο που ειδε η γυναικα -[2]
.
ηταν στο δωματιο της,αυτη την αισθηση ειχε,μπηκαν
μεσα ο αδερφος και η αδερφη της,οπως ηταν 19 και 17
χρονων,η αδερφη της καθισε στη καρεκλα μπροστα της,
ο αδερφος σταθηκε ορθιος στο πλαι της,της μιλουσαν,
ποτε ο σδερφος ποτε η αδερφη της,δεν τους ακουγε
τι της ελεγαν,εβλεπε τις κινησεις των χειλιων και τις εκφρα-
σεις στα προσωπα τους ,επειτα εφυγαν,τους ειδε να περνουν
τη πορτα,μετα ακουσε τη φωνη της μανας της,τη γνωρισε,να
φωναζει το ονομα της,''Ελενη''
.
.
.ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
.
η Βασιλικη,21 χρονων,απο το Αγρινιο,σπουδαζει Φιλολογια
στην Αθηνα,μενει σ'ενα διαμερισμα στο Περιστερι,στην οδο
Πανεπιστημιου,στο Ρεξ, την σταματησε μια νεαρη κοπελα -
και την ρωτησε για ενα γκαλοπ: ''Τι θα ψηφιζες αν γινονταν
εκλογες;'',''Δεν απαντω'',η απαντηση της
Αρνηση Αποδοκιμασια Ελευθερια
Σημερα Κυριακη 28 Απριλιου 2013 ωρα 1:01μμ
.
.
ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΑΝΤΑΜ  ΒΙΚΤΩΡΙΑ
[Περιπληπτικη καταγραφη]
.
απο καλη οικογενεια,Αθηνα,σπουδασε στο Γαλλικο Κολεγιο,
Γαλλικα,πιανο,την παντρεψαν μικρη,18 χρονων,λογοι συμφερον-
των,με καποιον της ταξης της,ηταν μεγαλυτερος 10 χρονια,ο γαμος
αποτυχια,κρατησε 2 χρονια,παιδια δεν ειχαν,τελειωσε ασχημα,
μοιχεια απο μερος της,ντεντεκτιβς,παρακολουθησεις,βιντεογρα-
φησεις,καταγραφη τηλενωνικων συνομιλιων,αυτοφορος συλληψη,
ξυλοδαρμος,δικαστηρια,εξεφτελισμος,διαζυγιο εις βαρος της,σκλη-
ροτητα,αποξενωση απο τους δικους της,περιφρονηση,
πρωτος εραστης,δευτερος εραστης,ενα διαστημα,6 μηνες περιπου,
εμενε στη Πατρα με τον τριτο εραστη,τεταρτος εραστης,την ζηλευε
παθολογικα,την κακομεταχειριζονταν,ξεμπερδεψε ασχημα,
δυσκολη ζωη,μεγαλες οικονομικες δυσκολιες,εκανε  για καποιο
χρονικο διαστημα τη δασκαλα γαλλικων και πιανου,τα εσοδα δεν
την εφταναν να συντηρηθει,
στα 25 της  μπηκε στο πρωτο σπιτι,ηταν ομορφη γυναικα,μετα
σε αλλο ,και σε αλλο,
σημερα στα 35 της χρονια ειναι στο σπιτι της οδου Ζηνωνος στη
πλατεια της Ομονοιας,
''Κριθηκα,κατακριθηκα,εκανα λαθη,τωρα πια δεν με νοιαζει''
μου ειπε οταν τελειωσε,
εσκυψε το κεφαλι,τα μαλλια της μαυρα πυκνα ,ζωντανα,
σηκωσε το κεφαλι,τα ματια της μεγαλα,μαυρα,ομορφα,
μου χαμογελασε
.
.
Ρωξανη Ελενη Δημητρα Ιεροδουλος,Αθηνα
.
πισω απο το Δημαρχειο,σε μια παροδο,μεσα στο χωλ της
εισοδου τρεις γυναικες,διαλεξε τη μια,ανεβηκαν στο δωμα-
τιο,του ειπε το ονομα της,Ρωξανη,απο τη Κρητη,δεν θυμον-
ταν πως την αλλη φορα του ειχε πει,Ελενη,απο τη Καλαματα,
αλλωστε,δεν ειχε σημασια,του αρεσαν και τα δυο ονοματα,
Ρωξανη,Ελενη,
την πληρωσε,''Εγω θα σε λεω Δημητρα'',της ειπε,
εκεινη τον κοιταξε,γελασε και τον φιλησε στο μαγουλο
.
.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
.
χτυπησε το τηλεφωνο,το σηκωσε,ακουσε,οχι,δεν
θα μπορουσε σημερα,ειχε δουλεια,μεθαυριο,μπο-
ρουσε,εκλεισε το τηλεφωνο
την περιμενε,ηρθε με ταξι,ανεβηκε με το ασανσερ,
το ακουσε,σταματησε,τα βηματα της,της ανοιξε,
μετα απο τρεις ωρες εφυγε,τοσο χρονο μπορουσε
να δικαιολογησει,να μην δωσει υποψιες
οδηγησε με το αυτοκινητο περιπου τρεισημισυ ωρες,
στο ιδιο μερος την συναντησε,παραλιακη πολη,σε
λιγο θα νυχτωνε,μπηκε στο δικο του αυτοκινητο,εκα-
ναν μια βολτα σ'εναν ερημικο δρομο,κατεβηκαν για
λιγο,περπατησαν,δεν ειχε χρονο,επρεπε να γυρισει
σπιτι,την περιμεναν τα παιδια,το κανονισε,αυριο εχει
ρεπο απ'τη δουλεια,δεν θα πει πως εχει,θα φυγει απο
το σπιτι δηθεν για τη δουλεια κι απο το πρωι μεχρι το
μεσημερι θα'ναι μαζι
χτυπησε το τηλεφωνο,ηταν εκεινη,το σηκωσε,απαντησε,
γυρισε αργα τη νυχτα,θα τα πουν απο κοντα
.
.
ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΕΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
.
η Νικη ,23 χρονων,Αθηνα,μια απο τις φωτογραφιες της που της
τραβηξα,θεμα,seduction,σαγηνη,γοητεια,αποπλανηση,επιθυμια,ψεμα,
αληθεια,νοητο,αισθητο,αθωοτητα,ενοχη,πολιτισμος,ασυνειδητο,
ναρσικισμος,
διπλα το τραπεζι,ασπρο τραπεζομαντηλο,στο ποτηρι ενα μπουκετο
φρεσκα λουλουδια,τριανταφυλλα,κοκκινα,ροζ,''μ'αρεσει το τριαντα-
φυλλο'' μου ειπε η Νικη,''αν και ειναι απλο φαινεται πολυπλοκο'',
''η γυναικα'' της απαντησα,χαμογελασε
μου ειπε για τη δουλεια της,πωλητρια στην Ερμου,
σπουδαζει στο Πανεπιστημιο,φιλολογια,θα ασχοληθει με το θεατρο
ακουγεται η Καλλας στη Νορμα του Μπελινι,Casta Diva
''νοσταλγω το φεγγαρι,πανσεληνο,οταν ακουω αυτη την αρια'',λεει
η Νικη,''το φεγγαρι πανω απ'τη θαλασσα'',''να βαδιζει στο νερο της''
συμπληρωσα,''ακριβως'',συμφωνησε η Νικη
ειχε ομορφα ματια και προσωπο,μονο το σκεφτηκα,δεν της το'πα,
το καταλαβε,με κοιταξε,
ειχε νυχτωσει,της προτεινα να παμε για φαγητο εξω,
συμφωνησε
.
.
Μικρες Ιστοριες της Αθηνας

[1]
.
μεσημερι,τελος Ιουλη,πολυ ζεστη,καυσωνας,στη Σταδιου,
στη παλια Βουλη,μια γυναικα μπροστα μου παραπατα,πεφτει,
στις πλακες,το περιεχομενο της τσαντα της σκορπαει,μεταλικα
νομισματα κυλουν στην ασφαλτο,τρεχουν ανθρωποι να τη
βοηθησουν,μαζευονται γυρω της,''λιποθυμησε,λιγο νερο'',
η γυναικα συνερχεται,''παρακαλω,ανοιξτε να παρει αερα'',
τη σηκωνουν,θελουν να φωναξουν ασθενοφορο,η γυναικα
αρνηται,''ειμαι καλα,δεν εχω τιποτα'',''ενα ταξι'',δυσκολα να
βρεθει ταξι αδειανο τετοια ωρα,''δεν πειραζει μπορω να
περπατησω,θα παρω το τρολει'',τους ευχαριστει,η γυναικα
φευγει προς το Συνταγμα,οι ανθρωποι συνεχιζουν τη
πορεια τους,ακουω μια ηληκιωμενη κυρια να σχολιαζει
σε ενα κυριο που την συνοδευε''ευτυχως που φορουσε
παντελονι,αλλιως ετσι που επεσε με τα ποδια ψηλα αν
φορουσε φουστα θα γινονταν θεαμα''
.
.
Μικρες Ιστοριες της Αθηνας

[2]
.
ωρα πριν το μεσημερι,στα Χαυτεια,Ομονοια,Αιολου και
Σταδιου,στου Λαμπροπουλου,ενας ζητιανος ,απλωμενο
χερι,παρακαλει,πιο περα ενας μουσικος ορθιος παιζει στο
βιολι κλασικη μουσικη,στεκομαι και παρατηρω,δινουν χρηματα
μονο στον ξαπλωμενο ζητιανο,στον μουσικο δεν δινει κανενας,
ισως θεωρουν πως ο ζητιανος εχει πολυ μεγαλυτερη αναγκη,
φαινεται εξαθλιωμενος,πειναει,αυτος χρειαζεται βοηθεια,δεν
σκεφτονται πως μπορει να'ναι απατεωνας,και καποιος επιτη-
δειος να τον εχει εκπαιδευσει και να τον εχει στησει εκει,τον
μουσικο τον θεωρουν μαλλον τεμπελη,παιζει μουσικη,και μαλι-
στα αυτη τη μουσικη,μορφωμενη,καποιος ξεπεσμενος αριστο-
κρατης αστος θα ειναι,δεν τους αγγιζει,
σκεφτομαι να πλησιασω τον μουσικο και να του ριξω επιδεικτικα
μεσα στη θηκη του βιολιου ενα ολοκληρο εικοσαρικο ευρω,να
το δουν,δεν το κανω,οχι απο τσιγκουνια,αλλα για να μην προσβα-
λω τη μουσικη του,δεν αξιζει ενα παλιο-εικοσαρικο αυτο που
ακουω,
τελικα,αποφασιζω και το ριχνω διακριτικα,σαν να ντρεπομαι,
φευγω προς το Συνταγμα,χανομαι μεσα στους ανθρωπους,που
ειναι στο δρομο στη Σταδιου,η μουσικη σιγα -σιγα δεν ακουγεται,
σβηνει,
μεχρι τη πλατεια Κλαυθμωνος μετρησα αλλους εφτα ζητιανους,
και κανεναν μουσικο,
υπερτερει της τεχνης η κοινωνικη εξαθλιωση η' η απατη
.
.
Μικρες Ιστοριες της Αθηνας

[3]
.
στην Ερμου,λιγα μετρα πιο πανω απο την Καπνικαρεα,απο-
γευμα,την περιμενα,σε πεντε λεπτα θα σχολουσε,8 η ωρα,
δουλευε σ'ενα καταστημα γυναικειων ρουχων,καθυστερησε,
βγηκε μετα απο ενα τεταρτο,πηγαμε στην Αιολου σ'ενα καφε,
πιο πανω απο την Αγια Ειρηνη,καθησαμε εξω,ηταν κουρασμε-
νη,τα ποδια της πονουσαν απο την ορθοστασια,παραγγειλα-
με,εγω εσπρεσο κι εκεινη ενα χυμο φρουτων,κοκτειλ μηλο
ροδακινο ροδι,ειχε αρχισει να βραδυαζει,''ειχε δουλεια;''τη
ρωτησα,''το πρωι ειχε λιγη,μετα τις 3 εγινε λιγο περισσοτερη,
μετα τις 6 ελλατωθηκε,μπαινουν,κοιταζουν,ζητουν το ενα το
αλλο,βρισκουν κατι να μην τους αρεσει,το χρωμα,το σχεδιο,
το μεγεθος,το υφασμα,η τιμη,δυσκολα αποφασιζουν ν'αγορα-
σουν,δεν πειθονται,και φευγουν'',σταματησε,''πολλες φορες,
σκεφτομαι,πως χαιρονται που δεν πηραν τιποτα,νιωθουν ικα-
νοποιηση που ξεφυγαν και δεν αγορασαν'',''ενα σοπιν θεραπι
απο την αναποδη'',σχολιασα,γελασε,''ακριβως'',ειπε,''ξεκου-
ραστηκα λιγο'',
σε λιγο θα φευγαμε,ειχε νυχτωσει
.
.
Μικρες Ιστοριες της Αθηνας

[4]
.
στου Ψυρρη,ωρα πριν το μεσημερι,σ'ενα καφε,στη
πλατεια Ηρωων,απεναντι του μια γυναικα,ξεφυλλιζε
ενα περιοδικο,μια μπυρα,τσιγαρα,κινητο,τον κοιταξε,
χαμογελασε,σηκωθηκε και καθησε στο τραπεζι της,
παραγγειλε μπυρα,η γυναικα εβγαλε απο τη τσαντα
της ενα καθρεφτακι κι ενα κραγιον,περασε τα χειλη
της,''ποσο χρονων εισαι;'',''23'',απαντησε η κοπελα,

πολλες φορες δεν ειναι δυσκολο να πλησιασεις εναν
ανθρωπο,ανοιγουν εσωτερικες πορτες
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
την κοιταζα,το μετωπο,η μυτη,τα ματια,το σαγονι,
ο λαιμος,τα μαλλια,οι ωμοι,''τι ειναι το χρωμα;'',με
ρωτησε,της εδειξα την εικονα,
ο καθρεφτης,το ορθογωνιο παραθυρο,τριανταφυλλα,
το χερι,τα δακτυλα,η κινηση της αναπνοης,
''με το ποδηλατο εκανα βολτα στον παραλιακο δρομο'',
''πανω μου ο γαλαζιος ουρανος'',''κοιμηθηκα μεχρι το
απογευμα'',με ξυπνησε η φωνη ενος δεντρου η' ενος
πουλιου,δεν ξεχωρισα'',''μπορει να'ταν κι ενος ανθρωπου ,
ενος παιδιου η'ενος αντρα'' ,
την κοιταζα,''γιατι με κοιταζεις;'',ρωτησε,δεν απαντησα,
ξαναρωτησε,''γιατι με κοιταζεις;'',παλι δεν απαντησα,
δεν ξαναρωτησε,αργοτερα το βραδυ μου ειπε,''καταλα-
βα γιατι με κοιταζες'',
.
.
γραμμα,Αθηνα,6 Ιουνιου 2013-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Αθηνα,6 Ιουνιου 2913
.
σημερα ανεβηκα στην Ομονοια
ερημια
στη Σταδιου ,ερημια
αν να μην υπηρχε κανεις
κι εγω μαζι
ενας με ρωτησε τι ωρα ειναι;σαν
φαντασμα
του απαντησα,10 και 24 πμ
με ρωτησε τι ημερομηνια;
απαντησα 6 Ιουνιου 2013,φανηκε
να μην με πιστευει,σαν να τον κοροιδευα
αυτα εχω να σου πω
.
.
περιεργο πως απομονωνοντας λεξεις απο εναν ανθρωπο
δημιουργουνται οι επιθυμιες μας
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
-Ιουνιος-9-2013
.
ειχε λιγο κοσμο στο σταθμο,Ομονοια,ηρθε το τρενο,σταμα-
τησε,ανοιξαν οι πορτες,μπηκε,σχεδον  αδειο το βαγονι,καθι-
σε δεξια,το τρενο ξεκινησε,μπηκαν στο τουνελ,απο το Μοναστηρακι που βγηκαν στο φως ανοιξε τη Πολιτεια του Πλατωνα και διαβαζε,αρχαιο κειμενο και μεταφραση,απο τη σελιδα 27,στη σελιδα 29 εφτασε στο σταθμο στα Κατω Πετραλωνα,εκλεισε το βιβλιο,το εβαλε στη τσαντα της,σηκωθηκε,το τρενο σταματησε,ανοιξαν οι πορτες,βγηκε,ασυναισθητα κοιταξε το ρολοι του σταθμου,
7 και 29 το απογευμα,
.
.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ-ΕΙΡΗΝΗ
.
Ειρηνη,27 χρονων,στο σπιτι της,Κουκακι,στο μπαλκονι της
μια τριανταφυλλια ανθισμενη,''μ'αρεσουν τα τριανταφυλλα'',
εκανε ζεστη,εφερε παγωτα,καθησε,''ποιο χρωμα σ'αρεσει;'',
δεν απαντησα,
.
.

ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ
.
Γεωργια,21 χρονων,στο Θησειο,καφε,''μια φορα με το σχολειο
πηγαμε στην Αρχαια Αγορα'',ηπιε απο τον καφε της,γαλλικος,
''ηταν στο Δημοτικο,εκτη ταξη,εχω και φωτογραφια'',γελασε,
''ποιος ο λογος να κανει τεχνη ο ανθρωπος;'',ρωτησε,δεν ηξερα
ν'απαντησω με βεβαιοτητα,,''ξερεις,αυριο εχω ρεπο'',ηταν
ομορφη κοπελα,''δουλευω 8-10 ωρες για 570 ευρω'',με κοιταξε,
''αν με διωχνανε δεν θα με εννοιαζε καθολου'',ειπε,χτυπησε
το κινητο της,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,
αργοτερα στο σπιτι της,,Κατω Πατησια,μου εδειξε τη φωτογρα-
φια του δημοτικου,''ποια ειμαι;'',''αυτη '',την εδειξα,με την κοκ-
κινη μπλουζα,ορθια,στη πισω σειρα ,τριτη απο αριστερα
.
.
Η ΦΡΥΝΗ ΜΟΥ ΕΚΜΥΣΤΕΡΕΥΤΗΚΕ
.
σκηνικο,ενα διαρακι στον Κολωνο,10 χρονια στην Αθηνα,ποτε
δεν εκανε επαγγελμα στη Πατρα,πολλοι την μπερδευουν
''με καποια γυναικα εκει με ονομα Πανωρεα'',στη πατριδα της
την ελεγαν Μνησαρετη,στη Βοιωτια,γελασε,''καποιος εραστης
με βαφτισε Φρυνη'',απο το χρωμα τους δερματος της,''απο
το αμφιβιο φρυνο'',η κυρια Φρυνη,απεναντι μου στον καναπε,
πισω η τηλεοραση ανοιχτη,σηκωθηκε,ψηλη λεπτη γυναικα,
30 χρονων,γυρισε,καθισε,εφερε ενα αλμπουμ φωτογραφιων,το
ανοιξε,επαιρνε μια-μια τις φωτογραφιες,τις κοιτουσε και μου τις
εδινε,''στη Θεσσαλονικη το 1963 ,αναμνηστικη στο Λευκο
Πυργο, με τον Τακη'',γελασε,''γνωστος βιομηχανος της εποχης,
ο αδερφος του πολιτευονταν,βγηκε και βουλευτης με την ΕΡΕ'',
''σ'αυτη ειμαι στη Κορινθο,στη παραλια'',''κοκκινο μπικινι,
σ'αρεσει;''
''στο σπιτι μου στη Νεαπολη,Λεωφορο Αλεξανδρας,,τοτε'',''τη
φωτο γραφια την τραβηξε ο Διογενης'',''καθε γυναικα σαν εμε=
να,εταιρα, επρεπε να'ναι μορφωμενη,αλλες διαλεξαν η' τη Σχο-
λη του Πλατωνα η' τη Σχολη του Αριστοτελη'',''εγω διαλεξα τον
Διογενη απο τη Σινωπη'' ''τα διδακτρα ;πηγαινε μαζι μου
δωρεαν,δεν πληρωνε μνα'',γελασε, ''ανθρωπος εφυεστατος,
αστειευομενος,εφαρμοζε τα 3α,αυταρκεια, αυτογνωσια,ασκη-
ση'',''η ευτυχια του ανθρωπου'',''ωραιος αντρας γυμνασμενος,
καθολου οπως τον παριστανουν,κουρελιαρη,σαν ζητιανο,σαν
σκυλι'',''να σου πω,παρενθεση,γι'αυτον;'',''σαν επαγγελμα του
δηλωνε Ανθρωπων Αρχων'',την ρωτησα για τον Μεγα Αλε-
ξανδρο, ''που τον θυμηθηκες ;οταν πηγε στον Διογενη του
ειπε με επαρση πως ειναι ο Αλεξανδρος ο Μακεδων,ο Διο-
γενης δεν λογαριαζε εξουσιες,του ειπε.αποσκοτισον με,δη-
λαδη στα λαικα,μη με σκοτιζεις,'' ''για καθε νυχτα ζητουσα
απ'τον πελατη μια μνα,απο τον Διογενη δεν επαιρνα χρημα-
τα,αλλωστε,ουκ αν λαβοις παρα του μη εχοντος, και μαλι-
στα μνα περιπου μισο κιλο βαρος'',γελασε,μου εδειξε και
μια εινονα''εναν πινακα έργο του Jean-Léon Gérôme, το
1861'',την κοιταξα,''Η Φρύνη μπροστά στον Άρειο Πάγο",
Hamburg Kunsthalle,διαβασα,''την ξερεις την ιστορια;'',
ειπα οχι,''με κατηγορη σαν στην Αθηνα πως με καποιον
θρακικο θεο διεφθειρα τις Αθηναιες κυριες,με πηγαν στο
δικαστηριο,στον Αρειο Παγο,συνηγορο υπερα σπισης
ειχα τον γνωστο δικηγορο και ρητορα τον Υπερειδη'',,
''παρεπιπτωντως εραστης μου'',''παρα τους περιτεχους λο-
γους του θα την εχανε τη δικη,και τοτε εκανε μια απροσμενη
κινηση,μου τρα βηξε το φουστανι'',γελασε,''ενα πανακριβο
μοντελακι που μου ειχε χαρισει,και εμεινα ολογυμνη'',ακου-
στηκε απο παντου στην αιθουσα του δικαστηριου ενα αχ!
θαυμασμου,σιωπη'',''οριστε τι θελετε να δικασετε'',''ειπε
θριαμβευτικα ο ρητορας'',''τετοιο θεικο σωμα ειναι ευνοια
των θεων'',''δεν το βλεπετε,κυριοι!'',''και απαλλαχτηκα μ'αυ-
το το θεαμα'',''θελεις ενα χυμο;πορτοκαλι η' μηλο;'',''πορτο-
καλι'',γυρισε, μου προσφερε το χυμο,''αυτη η φωτογραφια
ειναι η Αφροδιτη της Κνιδου'',''ετοιμη να μπει στο λουτρο
γυμνη'',πραγματικα εντυπωσιακο αγαλμα,''αντιγραφο,απο
τη συλλογη Ludovisi'',''στη Κνιδο της Μικρας Ασιας'',''εγω
μοντελο για το σωμα και η Κρατινη για το κεφαλη'',γελασε,
''και οι δυο ερωμενες του μαεστρου Πραξιτελη'',''τον 3ο αι-
ωνα μ.Χ πηρε το αγαλμα ο Θεοδοσιος ο Α- στη Κωνσταν-
τινουπολη'',''ξερεις αυτος που απαγορεψε τους Ολυμπιακους
αγωνες,εμενα ομως με θαυ μαζε και με προστατεψε'',''τον 11ο
αιωνα μια φωτια στο παλατι καταστρεψε το αγαλμα'',''λενε'',
γελασε,''μην σοκαριστεις,πως ηταν τοσο ζωντανο το αγαλμα
που καποιος ερωτυλος στη Κνιδο,κλειστηκε στο δωματιο
που ηταν το αγαλμα και ασελγησε μ'αυτο'',την κοιταξα,
μαυρα μαλλια,''καποτε δουλευα με μια Νανα απο τη Λα-
ρισσα,πλου τισε,τωρα εχει ενα σουπερ μαρκετ στη Θηβα,
στα αρχαια τειχη,παν τρευτηκε εκει,εκανε οικογενεια'',εψαξε
στις φωτογραφιες,''να τη βρηκα'',μου εδωσε τη φωτογραφια,
''σου μοιαζει'',της ειπα,''με τα χρονια μοιαζουμε'',γυρισε,κοι-
ταξε την τηλεοραση,''δεν δειχνουν τιποτα,ολο μαγειρικες'',
''μ'αρεσουν τα ντοκυμαντερ,ευτυχως που υπαρχει το ιντερ-
νετ'',''χθες ειδα μια ταινια ,ντοκουμεντο,για τον Νικηφορο
Μανδηλαρα και τη δολοφονια του'',την κοιταξα,''ειδα
και τον Γρηγορη Λαμπρακη'',σιωπη,''ξερεις εχω και face-
book ,πρεπει να ακολουθαμε τη τεχνολογια'',
''να μας βρισκουν οι πελατες'',την κοιταξα,γελασε,''μην σου
φαινεται παραξενο,ειμαι πολυ συντηρητικη,δεν εχω ανεβασει
porno videos'',
σιωπη,
''θελεις να βγαλουμε μια φωτογραφια μαζι; εις ωραιαν αναμνη-
σιν, που λενε'',ηθελα,
κανονισα τη μηχανη,εβαλα τον χρονοδιακοπτη,σταθηκαμε
μπροστα ακι ητοι και περιμεναμε,
κλικ!
εγω και η κυρια Φρυνη,
την ευχαριστησα,
εφυγα,
πηγα καμποσες φορες στο διαμερισμα της,
μεχρι που εφυγε,
με αινιγματικο χαμογελο,δεν μου ξεκαθαρισε,
''Νεα Υορκη η' Παρισι η ' Λονδινο'',
δυο μηνες τωρα,απο το facebook ανταλλασουμε likes
.
.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
.
κοιταξε το ρολοι του,''σε δυο λεπτα'',ακριβως,ηρθε,καθισε,
ειπε μια δικαιολογια ,''ψεματα'',παραγγειλε γαλλικο καφε,
''εχεις ωρα που περιμενεις;'',''οχι,πριν δεκα λεπτα ηρθα'',
οι λεξεις δεν εβγαιναν,σιωπη,κοιταξε τα σκουλαρικια της,
''ανθος λωτου'',ειπε,χαμογελασε,αφησε τον καφε,παραγγειλε
μια μπυρα,οι λεξεις τον πιεζαν,κρατηθηκε,εκεινη καταλαβε,
''τι εχεις;'',''τιποτα'',σιωπη,''πριν δυο χρονια,στο ιδιο μερος'',
το ειπε απο μεσα του,''σε λιγο θα φυγει'',τον κοιταξε,''αληθεια
δεν εχεις να πεις κατι;'',δεν ειχε,της το ειπε,''αλληθεια δεν
εχω'', σιωπη,μια ξενη γυναικα,''μια ξενη'',''πρεπει να φυγω'',
ειπε η γυναικα,''δεν εχω χρονο,με περιμενουν'',δεν απαντησε,
''την Πεμπτη την ιδια ωρα'',δεν απαντησε,η γυναικα σηκω-
θηκε κι εφυγε,φωναξε το γκαρσονι,πληρωσε,βγηκε εξω στο
δρομο, στη πλατεια Δημαρχειου κοιταξε το ρολοι,9 και 10,
στην Ομονοια κατεβηκε στον σταθμο
.
.
.WOMAN ON PHONE .

...
WHAT?I KNOW
PLEASE.A MOMENT.
.... 
NO.I DON'T SAY IT.
 ...
 REMEMBER.MAYBE.
 ...
 I PHONED YOU MANY
TIMES.CONTINUOUS.
FROM YESTERDAY.
 ...
 MY THOUGHTS?
 ...
NO.IT IS NOT SO.
TRUE.IT'S TRUE.
 ...
HEAR ME.HEAR.
 ...
HEAR.DON'T CLOSE.
PLEASE
[THE PHONE IS CLOSED] .
.
.
συντομες καταγραφες ημερολογιου,αρχες Ιουλη
.
[στη θαλασσα].

1.δεν την γνωρισε αμεσως,τα χρονια,η μεταμορφωση των γυναικων,
2.η φωνη,η φωνη της,για να βεβαιωθει ,το ονομα της,Ελενη
3.ενας αντρας,ο συζυγος,τα παιδια,δυο κοριτσια κι ενα μικροτε-
ρο αγορι,το ενα απο τα κοριτσια της εμοιαζε
4.κοιταξε προς το μερος του,δεν φανηκε να τον προσεξε,μεσα
σε τοσο κοσμο,δεν τον γνωρισε
5.το μαγιο μαυρο χρωμα,μπικινι,ελαχιστα ειχε μαυρισει,η μεγα-
λυτερη κορη τη βοηθησε στο αντιηλιακο
6.ο αντρας με τα παιδια μπηκε στη θαλασσα,κολυμπουσαν
7.ο αντρας βγηκε ,τα παιδια εμειναν,επαιζαν,σκουπιστηκε,κατι
της ειπε,δεν απαντησε,μετα απο λιγη ωρα ο αντρας εφυγε
8.εβγαλε το κινητο της,πηρε εναν αριθμο,περιμενε,χτυπησε
το τηλεφωνο της,την ακουσε,''δεν ειμαι μονη'',...,''σε λιγο θα
γυρισει'',...,''θα σε παρω εγω'',...,''ελα,κλεινω,ερχεται''
9.ηρθε ο αντρας,εκεινη σηκωθηκε ,επεσε στη θαλασσα,κολυμπησε,
λιγο βαθια,το αγορι την ακολουθησε,την εφτασε
10.πριν δεκα χρονια,21 χρονων,δυο χρονια μαζι,απο τοτε,πρω-
τη φορα την ειδε,παραξενο ,δεν ενοιωθε τιποτα ,το παραμικρο,
σαν ψυχρος παρατηρητης,τοσα συνεβησαν ενδιαμεσα,εσβησαν
την ιστορια
11.εφυγε απο την πλαζ,πριν βγει,δεν ηθελε να τον δει,να τον
γνωρισει,απο την επομενη μερα αλλαξε παραλια
12.βεβαια μπορουσε να την συναντουσε καπου,μεσα στη πολη,
η πολη ηταν μικρη,δεν τον ενδιεφερε,αν συνεβαινε αυτο
.
.
Η ιστορια τους εχει προδιαγεγραμμενο τελος
.
.
την γνωρισε πριν δυο μερες,δεν εχει σημασια που,πως,
αλλαξαν τηλεφωνα,εκεινη τον πηρε πρωτη,συναντηθη-
καν,ομορφη γυναικα,''32 χρονων ''του ειπε,σε μια καφε-
τερια,Αιολου,λιγο μετα το μεσημερι,η μερα ζεστη,
καθισαν εξω,εσπρεσσο εκεινος,χυμο μηλου εκεινη,
η γυναικα αναψε τσιγαρο,''πιο πολυ βλεπουν ,δεν
ψωνιζουν'' σχολιασε,εκεινη χαμογελασε,ειπε την
ιστορια της,γενικες γραμμες,παντρευτηκε,''πριν δεκα
χρονια'',αποκτησαν δυο παιδια,ενα αγορι κι ενα κοριτσι,
''στην αρχη τα πηγαιναμε καλα'',υστερα προβληματα,
''μετα απο πεντε χρονια χωρισαμε'',γνωρισε καποιον
αλλον,''πριν ενα μηνα χωρισα και μ'αυτον'',την ακουγε
χωρις να την διακοπτει,τον ρωτησε για τη ζωη του,
''δεν ετυχε'' απαντησε,τον κοιταξε,της επιασε το χερι,
''δεν ξερω'' της ειπε,εφυγαν,θα γυρνουσε σπιτι της,''ει-
ναι τα παιδια'',κανονισαν για την αλλη μερα,ηρθε στο
σπιτι του,απογευμα,κοιμηθηκε εκει,δεν ειχε σκοπο
να δεθει μαζι της,δεν της το'πε,δεν υπηρχε λογος,ετσι
κι αλλιως δεν ηταν σιγουρος,ας αφησει τα πραγματα να
εξελιχθουν,τι ειναι αληθεια και τι ψεμα,''αυτο που κρυ-
βουν οι ανθρωποι ειναι η αληθεια'',σκεφτηκε,οσο διαρ-
κεσει,''σε καποιον αλλον θα πει την ιστορια της'',θα την
συνεχισει,
ξυπνησαν,''ειμαι ευτυχισμενη ''ειπε η γυναικα,την καταλαβε,
η ευτυχια ειναι οταν νιωθουμε καλα,
ηταν Κυριακη,ανεβηκαν στην Ακροπολη,
κοιταξαν κατω τη πολη,γυρω-γυρω η Αθηνα,τα σπιτια,,''ποσο
μεγαλη ειναι η πολη!''ειπε η γυναικα,τον αγκαλιασε,''ποσοι
ανθρωποι,εμεις ειμαστε δυο απ'αυτους'',ηξερε πως οι αν-
θρωποι δεν μοιαζουν μεταξι τους,''ποσους λιγους ξερουμε''
της ειπε,ποιος απ'αυτους περιμενει να γνωριστουμε,μετα,
καποια στιγμη,πηγε να της το πει,δεν της το'πε,την αφησε
να προχωρησει μπροστα,την ειδε σαν μια γυναικα που απο-
μακρυνεται και σε λιγο θα χαθει,η γυναικα σταματησε στις
Καρυατιδες,''ποια απο αυτες ειναι η ψευτικη;',ρωτησε,γελα-
σε ,την πλησιασε,δεν ειναι αληθινη,''Εσυ'',της απαντησε,
και την αγκαλιασε,γελασε η γυναικα
κατεβηκαν,ειχε αρχισει να κανει ζεστη,ο ηλιος εκαιγε
.
.
ATHENS CoMIX  STREET MOVIE
.
Αρχη ταινιας
στη Σταδιου,απο τα Χαυτεια,προς το Συνταγμα,κοντι-
νο πλανο,σε ανθρωπους,σε στροφη η καμερα 45 μοιρων,
ηχος του δρομου,στη πλατεια Κλαυθμωνος στοπ,κυκλικο
παλι κοντιονο πλανο,περιστροφη σε αυξοντα αριθμο διαρ-
κειας,1min,2min,3min,φυσικος ηχος in,συνεχεια της πορει-
ας,τα απεναντι κτιρια μεχρι τη Παλια Βουλη,φυσικος ηχος
out,στον ηχο η φωνη του ποιητη  Μιχαλη Κατσαρου που δια-
βαζει τα Κατα Σαδδουκαιων  και μαγνητοταινια με ηχους
αρχειακου ιστορικου υλικου,στη Παλια Βουλη γκρο πλανο σε
μια γυναικα,2 min,ηχος out σιωπη,απο τη Παλια Βουλη μεχρι
το Συνταγμα κοντινο πλανο στο μεσο του υψους των ανθρω-
πων,φυσικος ηχος,απο την Μητροπολεως σταθερο ευρυγω-
νιο μονοπλανο προς τη Πλατεια Συνταγματος και τη Βουλη,
διαρκεια πλανου 3min,εναλλαγη φυσικου ηχου και ελλειψης
ηχου  ανα 20 sec,
Τελος ταινιας
.
.
ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ-[α']
.
-η Ελενη
σηκωσε τη φουστα της,μου εδειξε ενα σημαδι ψηλα στο
μπουτι της,στο αριστερο ποδι,''εσβησε ενα τσιγαρο πανω
στο ποδι μου,το πιεσε με μανια,να μ'ασχημηνει,φωναξε'',
το κοιταξα,''δες το'',μου ειπε
-η Αλεξανδρα
''χωρισα πριν δυο μερες'',με κοιταξε,''μην με νομισεις ευκολη,
επιπολαια'',
-η Κατερινα
στον Πειραια,στη Ζεα,Απριλιος 2001,σε μια καφετερια,''ποια
γυναικα αγαπησες περισσοτερο;'',ρωτησε,δεν της απαντησα,
δεν ηθελα να της πω ψεματα
-η Αλικη
στον καθρεφτη απεναντι μου,δωματιο σ'ενα ξενοδοχειο στο
κεντρο,Θεσσαλονικη,εβαφε τα χειλη της,γυρισε προς το
μερος μου,''σ'αρεσουν;'',σ-αυτη τη πολη δολοφονησαν τον
Γρηγορη Λαμπρακη,σκεφτηκα,''μ-αρεσουν'',απαντησα,γελασε,
γυρισε στον καθρεφτη της
-η Νικη
στο ηλεκτρικο τρενο ,απο Ομονοια προς Μοναστηρακι,στο υπο-
γειο τουνελ,''φαντασου κατι να γινει,ενας σεισμος η' ενας κατα-
κλυσμος και να μην βγουμε πανω'',την ακουσα να μου λεει,ψιθυ-
ριστα,σφιχτηκε πανω μου,μαλακο το κορμι της,ευθραυστο,ηταν
παντως μια πιθανοτητα
-η Φωτεινη
μου εδειχνε παλιες φωτογραφιες,νεαρη κοπελα,''αυτες ειναι απο
το Λυκειο,εκδρομη στο Ναυπλιο'',''αυτες οταν αρραβωνιαστηκα'',
''αυτες οταν παντρευτηκα,ο γαμος'',μου εδειξε και μια φωτογρα-
φια ,πισω θαλασσα,φορουσε ενα ασπρο κοντο φουστανακι, κοι-
τουσε κατευθειαν το φακο,χαμογελουσε,''εσυ την τραβηξες'',''θυ-
μασαι;'',γυρισα πισω τη φωτογραφια,εγραφε:17 Ιουνιου 1998,
''τοτε ημουν 19 χρονων'',ειπε
-η Ελενη
''η μανα εφυγε με καποιον αντρα,δεν ξαναγυρισε,ο μπαμπας
στεναχωρεθηκε,ημουνα 10 χρονων,ακετα μεγαλη να το καταλα-
βω,κρυβονταν,ενιωθε ντροπη,ο αδερφος μου ηταν πολυ μικρος
δεν καταλαβαινε,ζητουσε τη μαμα,του ελεγα ψεματα,να ηρεμη-
σει,να μην κλαιει,αργοτερα οταν μεγαλωσε του ειπα την αληθεια,
ακουσε βουβος,δεν ειπε τιποτα,ουτε ειπε για κεινη κατι,να τη
βρισει,να ξεσπασει,ο μπαμπας δεν υπηρχε,δυο χρονια πριν,ρω-
τησε πως το πηρε,του ειπα,εφυγε απ'το σπιτι,γυρισε μετα απο
μια βδομαδα,δεν τον ρωτησα που χαθηκε,''τη βρηκα'' μου ειπε,
''παντρευτηκε,εκανε αλλη οικογενεια,μου ειπε να την συγχωρε-
σω'',σταματησε,σαν να δισταζε να συνεχισει,''πειραζει που δεν
την συγχωρεσα;'',με ρωτησε,οχι δεν με πειραζε,αλλωστε κι εγω
δεν την ειχα συγχωρεσει''
της αφησα λιγα χρηματα παραπανω απ'οτι μου ζητησε,πληρωσα
για το κορμι της,για την αληθεια η' το ψεμα δεν μ'ενδιεφερε
-η Βασιλικη
χτυπησε το τηλεφωνο της,διαμερισμα στα Κατω Πετραλωνα,με
κοιταξε,''σηκωσε το'',της ειπα,με κοιταξε,''σηκωσε το'',το σηκω-
σε,ανοιξα τη πορτα και βγηκα εξω,δεν πηρα το ασανσερ,κατε-
βηκα απο τις σκαλες,μετα απο δυο ωρες γυρισα ,δεν τη βρηκα,
ενιωσα αναλαφρος,σαν ν'αφησα ελευθερο εναν ανθρωπο,να
ανοιξα τη πορτα της φυλακης του και να τον απελευθερωσα
-η Ειρηνη
''θα κανω μπανιο'',μου ειπε,πηγε στο μπανιο,σε λιγο ακουσα το
νερο που ετρεχε,κατι μου φωναξε απο'κει,ανοιξα τη πορτα,''δω--
σε μου μια πετσετα'',πηρα τη πετσετα της την εδωσα,γελασε,
βγηκα απ'το μπανιο,καθησα στο σαλονι,ανοιξα την τηλεοραση,
σε λιγο ηρθε και καθησε διπλα μου,ο αερας γυρω μου αλλαξε,
εγινε πιο δροσερος
-η Μαρια
ειχε πανσεληνο,βραδυ,απο την ανατολη εβγαινε το φεγγαρι,''εχει
πανσεληνο'',ακουσα τη φωνη της,παρακολουθουσα τα κυματα που
εφερναν το φως της στα ποδια της κι εκει τα σωριαζαν,''πιασε
το φως'',επιασα τα ποδια της,''τοσο φως'',ειπε,''στα χερια σου'',
την ακουσα,τωρα ολ'αυτα τα θυμαμαι
.
.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
.
μια φωτογραφια της,νεωτερη,5 χρονια πριν,αλλα
γεγονοτα,αλλη πραγματικοτητα,ενας ανθρωπος
τοτε,ενας αλλος ανθρωπος τωρα,καπου,αγνωστος,
μια λεξη ενα τιναγμα ζωη,μια ανασα,κι υστερα τα
φυλλα πεφτουν,τα σαρωνει ο αερας,το χαμογελο
στη φωτογραφια,η αποσταση απ'τον λαιμο στον
ασπρο ωμο,η θερμοκρασια ενος σωματος,''αλλα
ονειρα δεν εχω,παρα οσα κανω με σενα'',τα χρονια
ενδιαμεσα,τοιχος ,δεν θυμασαι αν αυτο εγινε η' εκει-
νο,και με ποια σειρα,δεν εχει σημασια,παντως εγιναν,
τα ματια της κοιταζουν,αυτο που βρισκεται μπροστα,
εσυ ησουν μπροστα,στη φωτογραφια,η ζωη εφερε αλλα,
οτι εζησε μ'αυτο τον τροπο δεν ξαναζει,η φωνη,τι εγινε
με τη φωνη στ'αυτι σου;ακουστηκε,διαρκεσε,εσβησε,
και η μνημη τι χρειαζεται;αν σε τιποτα τωρα πια δεν
χρησιμευει,το σωμα γυμνο,το σωμα ντυμενο,το σωμα
που κοιμαται,το σωμα που κινειται,μια αποσταση
το σωμα,απο σωμα σε αλλο σωμα αλλα σωματα -παρεμ-
βαλονται,αμπωτις και παλιρροια,ημερομηνια 30 Ιου-
λιου 2008,ενα κενο,η μεταφυσικη της φωτογραφιας της,
να ησουν εκει,να μην εισαι εδω,ενα πριν ενα μετα,κενο
.
.
L'incontro con la Donna Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci a Firenze
..
Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι Simonetta Cattaneo de Can-
dia Vespucci ,το ονομα,υψος 1.70 εκ,χρωμα κομης μαυρο,
χρωμα οφθαλμων μαυρο,βαρος 57 κιλα,ηληκια 41 χρο-
νων,καταγωγη Φλωρεντια Ιταλια,κατοικος Φλωρεντιας
Ιταλια,επαγγελμα ηθοποιος θεατρου,
αυτα τα στοιχεια της γυναικας ειχα,εφτασα απο τη Ρωμη
στη Φλωρεντια με ενοικιαζομενο αυτοκινητο,μια Ferrari
f430 μοντελο του 2004,πριν το μεσημερι,ζεστη μερα,31
Ιουλιου 2013,espresso σε ενα κεντρικο cafe I MEDICI,εδω-
σα μπαρμπουαρ 1ευρω στη πολωνεζα γκαρσονα,12:30 στο
museo degli Uffizi,η Αφροδιτη του Sandro Botticelli,περασα
πανω απο τη ponte vecchio ,εφτασα στο σπιτι της,μια 7οροφη
πολυκατοικια art deco stil,13:20 χτυπησα το κουδουνι της,
μου ανοιξε σχεδον αμεσως,Entra, ti aspetta,γλυκεια βαθεια
φωνη,περασα μεσα,una Bella Donna,γελασε,caffe?cappuc-
cino,si,σερβιρε τους καφεδες,με κοιταξε,bene,cominciamo
a parlare,Ero un modello di Sandro, La nascita di Venere e la
Primavera,e altri dipinti,την εποχη που ποζαρα για την Αφρο-
διτη τη Venere ειχε αρχισει η σχεση μου με τον Τζουλιανο
ντι Πιερο των Medici,τοτε ημουνα 17 anni,στην Primavera
στην Ανοιξη ,21 anni,o Sandro mi ha rivelato che era segre-
tamente innamorata di me,του ειπα για τη σχεση μου με
τον Τζουλιανο,τον ειδα triste,λυπηθηκα,δεν μπορουσα να
κανω diverso,η σχεση με τον Medici εφτασε σε αδιεξοδο
situazione di stallo,infine la relazione è finita,στη Firenze
ειχαμε rivoluzione,το 1494 πηρε την εξουσια απο τους
Μεδικους ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα,και τους εδιωξε απο τη
Firenze,ενας φανατικος μοναχος ,Δομηνικανος,αυστηρος,
καταπελτης κατα της πολυτελους ζωης,del peccato,nel 1497
lui ei suoi seguaci bruciato specchi, cosmetici, strumenti musi-
cali, cappelli delle donne, libri di scrittori antichi, dipinti e scultu-
re che si sentivano inadeguati nella piazza principale di Firenze,
chia-mato "Fuoco di vanità.",στη φωτια της ματαιοδοξιας,
una folla inferocita lo ha catturato l'8 aprile. Eseguito il 23
maggio 1498,I dipinti που εκανε ο Σαντρο con me per fortuna
γλυτωσαν salvato dalla distruzione,nel 1512 i Medici resti-
tuito alla città,ma la mia vita era cambiata,δυο αποτυχημενοι
γαμοι due matrimoni falliti e tre figli,σηκωθηκε,fa troppo
caldo oggi,acqua fredda?,si,εφερε τα νερα,καθησε,bella don-
na affascinante,της ειπα,γελασε,grazie,απαντησε,με κοιταξε,
sai,nel 2001 sono venuto a Atene,uno spettacolo teatrale
a Herodium,un progetto del Shakespeare progetto,The Tra-
gœdie of Othello, the Moore of Venicnel ruolo di Desde-
mona,Grande Successo,σηκωθηκε,πηγε στο διπλανο δωμα-
τιο,μετα απο λιγο γυρισε,κρατουσε στα χερια της αποκομμα-
τα απο εφημεριδες,καθησε,μου τα εδωσε,guardare quello
che hanno scritto giornale greco,αποκομματα απο ελληνικες
εφημεριδες που εγραφαν για την παρασταση,
Η Μεγαλη Ιταλιδα Ηθοποιος Σιμονετα Κατανεο Βεσπουτσι
στο ρολο της Δυσδαιμονας στον Οθελο του Σαιξπηρ,διαβα-
σα,της εδωσα τα αποκομματα,την κοιταξα,dimmi per Sandro,
της ειπα,γελασε,εσκυψε το κεφαλι,σαν να ηθελε να κρυψει
κατι,σηκωσε το κεφαλι,Sandro,è il mio amante ora,απαντησε,
χτυπησε το κινητο της,questo è,σηκωσε το τηλεφωνο,την
ακουσα να μιλαει μαζι του,οταν εκλεισε μου ειπε,Sandro
vuole incontrarti,
εφυγα απο το σπιτι της Donna Simoneta,θα με επαιρνε τη-
λεφωνο για τη συναντηση,περασα τη ponte vecchio ,στο
Uffizi πηρα τη Ferrari και πηγα στο hotel PRIMAVERA,στα
περιχωρα της Φλωρεντιας ,δυτικα,
.
.
Αποσπασματα ιστοριας
.
-σπιτι στη θαλασσα-ο αντρας ψαρας-απογευμα,ο ηλιος στη δυση-
κοκκινα χρωματα-το νησι στο βαθος νοτια διαλυμενο στο φως-
το ραδιοφωνο ,ενα λαικο-τα παιδια παιζουν ακομα στο κηπο-
ακουει τη φωνη τους -πιο δυνατη του αγοριου πιο χαμηλη του κο-
ριτσιου-κλεινει τ'αυτια της να μην ακουει-τα ματια κλεινει-ισως
ειναι ακομα χρονος να αλλαξει-οχι,ξερει δεν εχει θεληση-δεν
εχει δυναμη-ο αλλος τη περιμενει -οταν νυχτωσει θα φυγει
μαζι του-δεν ξερει για που-καπου μακρια-ισως ποτε να μην
ξαναδει τα παιδια-νυχτωνει-το δωματιο σκοτεινιαζει-βλεπει
στον καθρεφτη το σωμα της-το προσωπο της-το προσωπο μιας
αλλης γυναικας-παει να κλεισει το παραθυρο-δεν το κλεινει-
φοβαται το σκοταδι-βγαινει απ'το δωματιο-κατεβαινει γρηγορα
την εσωτερικη σκαλα-φτανει στη πορτα-βγαινει εξω απ'το
σπιτι-φευγει-κρυβεται στις σκιες-ο αλλος αντρας λιγο πιο
πανω τη περιμενει
.
.
Μικρσ Πορτρετα-η Γεωργια
.
πρωι σπιτι της-η μερα ζεστη-''θα φερω κρυο καρπουζι''-
ανοιξε το καρπουζι-κοκκινο γλυκο-ειπα-γελασε-κυλησε
δροσερος ο χυμος-απεναντι η γυναικα-στον ισκιο-
το φως πισω διελυε τις μορφες-αρχησε να λεει
μια ιστορια-γεγονοτα που της συνεβησαν-την ακουγα,
μιλουσε απλσ-χωρις τεχνασματα-με ειλικρινεια-
τι συμβαινει σ'εναν ανθρωπο πραγματικα
.
.
.portrait of Εlen
.
γελασε,κοιταξε τα δαχτυλα της,,''η συμμετρια χανεται
στα δαχτυλα'',κοιταξα τα δαχτυλα,ειχε δικιο,σηκωθηκε
και πηγε και σταθηκε μπροστα στον μεγαλο καθρεφτη,
την εδειχνε ολοκληρη,''τωρα επανεφερα τη συμμετρια'',
ειπε
[Η Ελενη τοτε]
.
σ'ενα μηνυμα της εγραφε.
ποτισα τα λουλουδια μου,τα περισσοτερα ανθισαν
σ'ενα αλλο εγραφε.
το μυαλο μου σταματησε,δυσκολα μπορω να σκεφτω
κατι
[η Ελενη οταν την σχεδιασα ηταν ευτυχισμενη κι ενιωθε
ελευθερη]
.
.
Αφροδιτη Μονα Λιζα Θεσσαλονικη 1981 μ.Χ
.
η γυναικα γυρω στα τριαντα,η γνωριμια εγινε σ'ενα καφε στην
πλατεια Αριστοτελους,επειτα στο διαμερισμα Πετροπουλακιδων 5,
η σχεση κρστησε περιπου δυο μηνες,εκεινος εφυγε απο τη Θεσσα-
λονικη,ενα ονομα εμεινε,τις εικονες που της εκανε τις κρατησε εκει-
νη,η ζωη παντα αλλαζει και παιρνει αλλους δρομους
.
.
πορτρετα αφανων γυναικων/Σωματα αφανων γυναικων
.
Η Αλεξανδρα
.
οση ωρα της εκανα το πορτρετο μιλουσε συνεχεια,ελεγε για τους
αντρες που γνωρισε,αναφερε και καποιον Τακη,''δυο χρονια τα
ειχαμε'',''αποδειχτηκε τομαρι'',''τρομαξα να ξεμπλεξω απ'αυτον'',
''δεν σε πειραζει που μιλαω πολυ;ι οχι,δεν με πειραζε,απαντησα,
''στη Θεσσαλονικη ημουνα 5 χρονια'',απο 18 χρονων,με κοιταξε,
''εχεις παει στη Θεσσαλονικη;'',εζησα κι εγω καποιο καιρο εκει,
της ειπα,''ποτε ησουνα;'',της ειπα την εποχη,με κοιταξε,''τοτε
δουλευα εκει'',γελασε,''πηγαινες με τετοιες γυναικες;'',ρωτησε,
απαντησα καταφατικα,''μπορει να'χουμε συναντηθει καπου'',
Βαρδαρη Λαδαδικα,''ισως,μπορει,ποιος ξερει;''μου αναφερε
ονοματα απο μπαρ και καφετεριες,καποια τα θυμομουνα,
οταν τελειωσα το πορτρετο της το'δειξα,το κοιταξε,γελασε,
''μου μοιαζει και δεν μου μοιαζει'',ειπε,ξαναγελασε
.
.
Η Ελενη
.
''το πρωτο μου ονομα το βαφτιστικο ηταν Ελενη,μετα στη δουλεια
το αλλαξα πολλες φορες,εγινα Ελιζα Αφροδιτη Βουλσ Μαργαριτα
Ντινα Μαρια,κι αλλα που δεν τα θυμαμαι,τωρα ειμαι η Δωρα,απο
το Θεοδωρα,ενα ονομα μπορει να ξεγελασει,σε παιρνουν γι'αλλη,
το ιδιο νομιζεις κι εσυ,πως δεν εισαι εσυ,πως εισαι αλλη,κι ετσι
περναει ο καιρος,χωρις να το καταλαβαινεις,21 ολοκληρα χρονια
απ'τα 18,πηρα αυτο το δρομο,μπορει να ειχα παρει αλλον,να μετα-
νοιωσω;τωρα πια δεν το σκεφτομαι,τοσα πολλα αναμεσα συνεβη-
καν,τι να μετρησεις;στην αρχη ισως,
να δω πως με εκανες;α. μοιαζω,τοσα χρονια περασαν ,δεν αλλαξα
.
.
Η Κωνσταντινα
.
''εχω μεγαλη περιεργεια να δω πως θα με κανεις;'',ειπε,πως ζωγρα-
φιζεται ενα σωμα,ποια ειναι η εικονα του;,''το σωμα μου παντα μου
φαινονταν διαφορετικο'',ο παρατηρητης αλλαζει την εικονα του πα-
ρατηρουμενου αντικειμενου,''πολλες φορες το κοιταζω στο καθρε-
φτη και μου φαινεται καθε φορα αλλο,διαφορετικο'',''ειναι δυσκο-
λο να ζωγραφισεις το σωμα,το σχεδιο το χρωμα εχουν περιορι-
σμους,μεχρι καπου φτανουν,ειναι και οι ισχυροι καταναγκασμοι
της τεχνης,''βλεπω τα ποδια μου,αυτα ειναι τα οργανα με τσ οποια
βαδιζω'',''τα χερια τα στηθη η κοιλια. μου εχουν τη δικη τους χρη-
ση'',τα λογια η σκεψη της αλλαζουν την εικονα του σωματος της,
η ηληκια της,ο χρονος,η γνωση,τι ξερω γι'αυτη,''καπου ακουσα
πως δεν πρεπει να δειχνει καποιος το σωμα του γυμνο δημοσια'',
''και ιδιαιτερα γυναικα'',γελασε,''κι εγω το εδειξα παρα πολυ'',''ιδι-
ωτικα'',πριν απο το σωμα,μπροστα,εινσι τα ρουχα,το καλυμα,ο πο-
λιτισμος,πισω από το σωμα τι ειναι;τι κρυβει;τι αποκαλυπτει;το
εινσι του;,''τελειωνεις;κουραστηκα σ'αυτη τη σταση ακινητη το-
ση ωρα;'',μηπως εντελει κανενα σωμα δεν ειναι δυνατον να απει-
κονισθει,ουτε κι αυτης εδω της γυναικας,ειναι μια Ουτοπια,''σε
λιγο θα τελειωσω'',ειπα,το σωμα δεν εχει ορια,συνορα,εκτεινε-
ται,εντος και εκτος,''ελπιζω να μ'εκανες ομορφη'',ειπε η γυναικα,
γελασε
.
.
η Ρεα-πορτρετα
.
στο τραπεζι στο βαζο ενα μπουκετο τριανταφυλλα,''μ'αρεσουν'',
''το κοκκινο χρωμα τους'',''μην παραξενευεσαι'',δεν παραξενευο-
μουν,το κοκκινο αντανακλα πορφυρο 'απαλο στο κορμι της,
''καθε μερα τ'αλλαζω'',σαν ν'αλλαζει τη ζωη της,τελειωσα
την εικονα της πριν αλλαξει ο φωτισμος στο σωμσ της
.
.
 Η Ελσα
.
καταγωγη απο το Αγρινιο,στην Αθηνα 17 χρονων,ακουσα την
ιστορια της,''10 χρονια περασαν'',με κοιταξε,σαν να δισταζε,
''μ'αρεσει το διαβασμα,τωρα διαβασα σε μια νυχτα,ξενυχτησα,
την ιστορια της Ιωαννας ντ'αρκ της Λωραινης,13 χρονων ειδε
σε οραμα τον αρχαγγελο Μιχαηλ,πολεμησε τους Αγγλους να
φυγουν απ'τη Γαλλια'να τη σωσει,την επιασαν την κατηγορησαν
πως ηταν αιρετικη την βασανισαν σκληρα και την καταδικασαν
σε θανατο,την εκαψαν,17 χρονων,βεβαια αργοτερα την εκαναν
αγια'',οταν τελειωσε της ειπα για τη καταπληκτικη ταινια του Δα-
νου σκηνοθετη Καρλ Ντραγιερ ''τα Παθη της Ιωαννας Ντ'Αρκ''
(Passion dε Jeanne d'ark),μια βωβη ταινια του 1928,''θελω πολυ
να την δω'',μου ειπε ,''την εχεις;'''της υποσχεθηκα την αλλη μερα
που θα την συναντουσα για το πορτρετο θα της την εφερνα,κατε-
βασα απο το Youtube ολοκληρη την ταινια στον υπολογιστη
και την αλλη μερα που την επισκεφτηκα στο σπιτι της,με περι-
μενε με αγωνια,''την εφερες την ταινια;'',οταν της ειπα ''ναι''
ησυχασε,ειδαμε μαζι την ταινια,σε ολη τη διαρκεια. της ταινιας
δεν μιλησε,ακουγα την αναπνοη της,ενιωθα να τρεμει,
η συγκινηση της ηταν πολυ μεγαλη,μετα καθησε να ποζαρει,
στην αρχη αμιλητη,μετα την ακουα να λεει,''ξερεις τι θα ελε-
γα. στους δικαστες,αν ημουνα στη θεση της,οταν τη ρωτη-
σαν αν ηταν γυμνος η' ντυμενος ο αρχαγγελος ΜΙχαηλ
οταν τον ειδε στο οραμα της;'',''θα κοκκινιζαν απ'αυτα που
θ'ακουγαν'',''με λεπτομερειες'',''θα τους εκανα εγω'',γελασα
.
.
 Η Αγγελικη
.
γυρισε σπιτι της,αργα τη νυχτα,το στομαχι της πονουσε,απ'το ψυγειο πηρε
ενα μπουκαλι γαλα,εβαλε σ'ενα ποτηρι,ηπιε το μισο,εκανε μπανιο,επεσε
στο κρεβατι της,κουρασμενη,κοιμηθηκε αμεσως,σε λιγο θα ξημερωνε
(αυτης της γυναικας μια μερα πριν της εκανα την εικονα)
.
.
 Η Αρετη
.
ενα ποτο;ουισκι η' βοτκα;-(ουισκι με παγο,ειπα)-δεν λεω εκανα λεφτα-
περασα ομως πολλα-που να τα λεω-ενας ηθελε να μου χαρακωσει
το προσωπο-ξεμπερδεψα-δυσκολα-εχω και μια κορη-τωρα 10 χρο-
νων-τη βλεπω καθε Κυριακη-απο το πρωι μεχρι τ'απογευμα-
δεν εχω αλλον ανθρωπο-αυτη ειναι στη φωτογραφια-χαμογε-
λαει-(σου μοιαζει ,της ειπα)γελασε-ευχαριστω
.
.
 Η Γεωργια
.
θελεις καφε;-εσπρεσσο,αν εχεις-εχω-ευχαριστω
-το φως στα μαλλια της-πιο κατω στο σωμα-η εκφραση στα ματια-
ποσο χρονων εισαι;-31-δεν σου φαινεται-χαμογελασε
-μην κουνιεσαι,καθησε αν μπορεις,ακινητη-μπορω να μιλαω;-αν θελεις,
μιλα-τι να πω;-οτι θελεις,οτι σκεφτεσαι-να,πες μου,τι σκεφτεσαι για
μενα-ξερω τοσα λιγα για σενα-οχι,δεν λεω γι'αυτο,κατι θα σκεφτεσαι,
οπως με βλεπεις-χαμογελασα-θελεις να σου πω;-ναι,θελω -δεν θα σου
πω,να το καταλαβεις μονη σου-με κοιταξε,χαμογελασε-το καταλαβα,
να'σαι σιγουρος-τι καταλαβες;-δεν σου λεω,η σειρα μου να μην σου πω-
-εισαι ομορφη-ευχαριστω-το φως στα μαλλια της-ο ωμος,αριστερα,λευ-
κος- το σωμα της δυο μετρα μπροστα μου-
κουραστηκα να καθομαι ακινητη,να σταματησουμε για λιγο,και
μετα συνεχιζουμε-
σταυρωσε τα ποδια της-το φως στο προσωπο της αριστερα
.
.
 Η Δημητρα
.
η μανα ηταν αδυνατος ανθρωπος,γκρινιαζε τον πατερα,τον ζηλευε
πολυ,μια μερα η μανα εφυγε απ'το σπιτι με. καποιον αλλον αντρα,
η μικροτερη αδελφη μου εκλαιγε,τη ζητουσε,μετα απο λιγο ο πατε-
ρας εφερε στο σπιτι μια γυναικα,δεν εμεινε πολυ καιρο,ο πατερας
αρχισε να πινει,γρηγορα εγινε αλκοολικος,τον μαζευαν στο δρομο,
τον εφερναν αναισθητο στο σπιτι,εγω κι αδελφη μου τρομαζαμε,τον
αγαπουσαμε, κλαιγαμε για τον πατερα μας,δεν αντεξε για πολυ,πε-
θανε,ηρθανε και μας πηραν σε ιδρυμα,εγω το'σκασα,εζησα δυο χρο-
νια με καποιον αντρα μεγαλυτερο μου,χωρησαμε,τον παρατησα,δεν
αντεχα,μονη μου δεν ηξερα τι να κανω,μπηκα στο σπιτι της μανταμ
Ροζας,η μανταμ Ροζα δουλευε με την υψηλη κοινωνια,ημουνα ομορ-
φη,ειχα μεγαλη περαση,ενας μ'ερωτευτηκε τρελλα,ηθελε να σταμα-
τησω τη δουλεια,να με πληρωνει και να μ'εχει δικη του,να με συντη-
ρει εκεινος,νοικιασε σπιτι και μ'εκλεισε μεσα,το'μαθε η γυναικα του,
εγινε φασαρια,εφυγα απ'το σπιτι,πεντε μηνες εμεινα εκει μεσα,δεν
τον ξαναδα,η ιστορια μου δεν εχει τελειωμο,πολλα παρα πολλα συ-
νεβησαν,τι να πω και τι ν'αφησω,θελω να με ζωγραφισεις οπως ειμαι,
αληθινη,οχι ψευτικη,να μοιαζω πολυ,η ιδια,οχι αλλη
.
.
 Η Ρωξανη
.
(στο διαμερισμα της,στα Κατω Πατησια,απογευμα,3 Ιουνιου 2013)
14 αποσπασματα της Ρωξανης
-το Ρωξανη καπου το ακουσα,μου αρεσε και το πηρα,το δικο μου
ονομα ειναι Ελενη
-δουλευα 3 χρονια σ'ενα καταστημα ρουχων στην Ερμου,απο το
1991 μεχρι το 1994,με εδιωξαν
-το 1995 παντρευτηκα,το 1997 χωρησα,απ'αυτο το γαμο εχω
ενα παιδι,κοριτσι,σημερα ειναι 17 χρονων,δεν ξαναπαντρευτηκα
-σχολειο πηγα μεχρι τη πρωτη λυκειου,το παρατησα,ηρθα στην
Αθηνα,το 1990
-πολλα εμαθα,αλλα και πολλα δεν εμαθα,τοσα πραγματα αχρηστα
τα περισσοτερα
-ν'αλλαξω τη ζωη μου;και τι να κανω;σε τι ειμαι χρησιμη; και
ποιον τον ενδιαφερει αυτο;
-ημουνα πολυ ομορφη,και τωρα ειμαι ακομα ομορφη,αυτο το
βλεπεις,φαινεται
-χωριζω τους ανθρωπους σε διαφορες κατηγοριες,εκτος απο
τους φτωχους και πλουσιους υπαρχουν κι αλλοι,οι ευαισθητοι
και οι αναισθητοι,οι εξυπνοι και οι ανοητοι,οι σκληροι και οι
ευγενικοι,πολλους γνωρισα
-τι σημαινει προκαλω;σωματικα,τιποτα και πολλα,ενα παιχνιδι
ειναι,ποιος ζημιωνεται;κανεις
-αν μετανοιωνω;τωρα δεν ξερω,και τι αλλαζει μ'αυτο;
-ηθικη και ανηθικοτητα,καποιοι τα κατασκευασαν αυτα,να τους
εξυπερετουν στα συμφεροντα τους,η φυση ειναι δυνατη,δεν
καταργειται
-μ'αρεσουν τα κοκκινα τριανταφυλλα
-απο ζωγραφικη δεν ξερω πως γινεται,πρωτη φορα βλεπω
καποιον να ζωγραφιζει,και να ζωγραφιζει εμενα,πολλοι
μ'εχουν φωτογραφισει,ουτε ξερω ποιοι,και τι εκαναν
τις φωτογραφιες
-εχω ενα ονειρο,απο μικρο παιδι το ειχα,καποτε να κατα-
φερω να ταξιδεψω,να γυρισω τον κοσμο,να δω πως ζουν,
πως ειναι οι αλλοι ανθρωποι
.
.
Τζειμς Τζοις
.
Interaction
απο την Ομονοια με το μετρο στο Συνταγμα μετρησε 2"47""
απο 11:31":42"" -σε 11:34":29"",στο Συνταγμα τουριστες,φωτο-
γραφιζαν τη Βουλη ,τα περιστερια μετα απο 'να τουρ στον αερα
προσγειονονταν λιγα μετρα πιο περα,αεναως πανω-κατω,η κυκλο-
φορια των αυτοκινητων μεγαλη,κυλουσαν στη λεωφορο,κατεβηκε
τη Μητροπολεως,στη Μητροπολη εστριψε δεξια προς την Ερμου,
ανεβηκε την Ερμου,διπλα του ανθρωποι εκαναν σοπινγκ,στο Συνταγ-
μα εστριψε στη Σταδιου,στη παλια Βουλη ενα ζευγαρι τουριστες,
σγγλοσαξωνες,τον παρακαλεσαν να τους φωτογραφισει μπροστα
στο αγαλμα του Κολοκοτρωνη,τον ευχαριστησαν θενκ γιου,κοιταξε
το ρολοι,12:51":17"",περασε απο τη μερια που ηταν το βιβλιοπω-
λειο του Καουφμαν,μετα τη πλατεια Κοραη περασε απεναντι,
1:02":35""ηταν στα Χαυτεια,εκανε το γυρω της Ομονοιας δεξιοστ-
ροφα,Αθηνας,Πειραιως,Αγιου Κωμσταντινου,Κοτοπουλη,
3ης Σεπτεβριου,Πανεπιστημιου,Σταδιου,Αθηνας,στο περιπτερο
χαζεψε τα περιοδικα,1:35":23"" κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,
1:36":21 ηταν στο μετρο,μετρησε 2" 51"" μεχρι το Συνταγμα,κατε-
βηκε,1:40":02"" στη πλατεια
.
.
 Σιγκμουντ Φροιντ
.
Interaction
ειδε ενα ξενο προσωπο,το κοιτουσε,προσπαθουσε να θυμηθει,
τωρα δεν του φαινονταν εντελως αγνωστο,η φωνη,καπου την
ειχε ξανακουσει,ιδιαιτερα μια λεξη,''νερο'',μια εικονα επανερχονταν
θολη,εκανε προσπαθεια να τη ξεκαθαρισει,ενας κηπος,ενα τραπεζι με
λευκο τραπεζομαντηλο,ενα ανθοδοχειο με φρεσκα τριανταφυλλα,
κοκκινα,ενα γυαλινο δοχειο ,απεναντι μια νεαρη γυναικα,βλεπει
καθαρα το προσωπο της,εχει το προσωπο αυτης της ξενης γυναικας,
την παρατηρει που περνει το γυαλινο δοχειο και γεμιζει με νερο
ενα ποτηρι,ακουει τον ηχο του νερου,επειτα η εικονα θολωνει,
το προσωπο μπροστα του,παραμενει αγνωστο
.
.
 Λουις Μπουνιουελ
.
Interaction
στη τσιγκινη λεκανη σταζει το ρολοι τα δεπτερολεπτα του,
στο δωματιο ενας μεγαλος καθρεφτης,λιγοστο φως,μια
νεα γυναικα φορωντας ενα ασπρο μακρυ νυψτικο μπαινει,
πηγαινει στον καθρεφτη,βαφει τα χειλη της,ακουγονται
καθαρα οι σταγονες που πεφτουν στη λεκανη,ενα δεκαχρονο
παιδι ανοιγει τη πορτα και μπαινει στο δωματιο,καθεται ορ-
θιο διπλα στη γυναικα,τη κοιταζει που βαφεται,αμιλητο,
Κλοζ’απ στα χειλη της γυναικας,μουσικη,φουγκα του Μπαχ,
φλου,σκοτεινιαζει το πλανο
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real
-1
.
Παρατηρηση αρ 1
παρατηρησεις επι του πραγματικου
στη Σταδιου σηραγγα ορυχειου ανθρωπων
μια φωνη
Κοιταξτε,ενας ανθρωπος,ποιος ειναι;
στο ασανσερ η' στον ελικα της ιστοριας αδιαφορουσαμε
αχρειοι ρητορες δημαγωγοι στην αγορα
η κραυγη η' σαν κραυγη ακουστηκε
Λενε ψεματα
στο ασανσερ η' στον ελικα των γεγονοτων κουφοι αδιαφοροι
ενας οχλος σουπερ-μαρκετιστων
στην Αθηνας ενα σκλαβοπαζαρο ανθρωπων
και στην Αιολου και στην Ερμου
μεχρι το Συνταγμα
.
Παρατηρηση αρ 27
ενας ανθρωπος μπροστα μου
στην Ομονοια χανεται,ωρα 11:21 πμ

το ιδιο στην Αθηνας εστριψε στην
αγορα και χαθηκε,ωρα 11:25 πμ

ςκεινον δεν τον ειδα,τον φαντασθηκα

κι ετσι πραγματικα εγινε
.
Παρατηρηση αρ 11
στο γηπεδο ειδα σε μια γραμμη 5 εκατοστα πλατος και 30-40 μετρα
μηκος σχεδον ευθεια,με ελαφρες καμπυλες αναλογα το εδαφος και
τα χορταμε κατευθυνσγη δυτικα-ανατολικα,να πηγαινοερχονται χιλια-
δες μερμηγγια μεταφεροντας εφοδια και υλικα σε μια τρυπα στη μια
ακρη στα δυτικα της γραμμης
(παλι το ιδιο,η συνεση,η προνοητικοτικα,η εργατικοτητα των μερμηγ-
γιων,και η ανεμελια και η τεμπελια του τραγουδιστη τζιτζικα)
αυτα το φθινοπωρο,γιατι παντα το καλοκαιρι παρ'ολ'αυτα επανερχε-
ται ο τζιτζικας
.
Παρατηρηση αρ 2
τρολει με βιτρινες ανθρωπων ανεβαινουν την Πατησιων
σιωπη,γιατι δεν μιλας;
πιο κατω στα Χαυτεια η ιδια κατασταση
οι εφημεριδες πυροβολουν τα γεγονοτα
επειτα τα κρεμουν νεκρα αψυχα δερματα στα περιπτερα
να μαθω
στις 4 τι εγινε στις 5 τι εγινε στις 6;
ολα
τα τρολει ανεβαινουν και κατεβαινουν με σκιες ανθρωπων
τα λεωφορεια με σκιες ανθρωπων
οι δρομοι με σκιες ανθρωπων
τα σπιτια
τοσο φως και να υπαρχουν σκιες;
η φωνη οι φωνες
ο πληθυντικος αριθμος ο ενικος
κοιτα
τοσο φως
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real
-2
.
Παρατηρηση-αρ 21
τα βραχια,η θαλασσα
οι ελιες,τα τιμπανα των τζιτζικιων
και η βαρκα
στα διχτια το φως
τα νερα,τα ψαρια
.
Observation-number 21
the rocks,the sea
the olives,the timpana of the cicada
and the boat
within the net is caught the light
the waters,the fishes
.
Observation-nombre 21
les roches,la mer
les olives,le timpana de la cigale
et le bateau
dans le net accrochait la lumiere
les eaux,les poissons
.
Observacion-numero 21
las rocas,el mar
los arboles de l'olivo,la timpana de la ciggara
y el barco
dentro de la netto capturado la luz
las aguas,les peces
.
Osservazione-numero-21
le rocce,Il mare
le olive,il timpana della cicala
el la barca
all'interno della rete catturato la luce
le acque,le pesce
.
Beobachtung-Zahl 21
die Felsen,das Meer
die Olivenbaum,die Timpana der Zikade
und das Boot
gefangen im Netz ist das Licht
die Gewasser,die Fische
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real
-3
.
Παρατηρηση αρ. 14
-χθες ηρθε ο καλογιαννος στα δεντρα του κηπου μου,τον ακουσα,
πολυ ομορφο τραγουδι,θεικο.Ανοιγει η καρδια.
.
Παρατηρηση αρ. 17
-στο διπλανο τραπεζι μαζευτηκαν 4 υποψηφιοι πολιτικοι παραγοντισκοι
του τοπου,ξιφασκουν[αυτα πανω-κατω οειζοντιως και καθετως στο τρα-
πεζι-''ειναι ατοπο'',''υπεγραψαν ψευδως'',''εχουμε ευθηνες'',''εστειλε
κλιμακια να ελεγγσει-'',''που ειναι αυτες οι νομοδοτησεις'',''αρα εχει ευ-
θυνη ο δημος'',''κι αυτο σημανει πως δεν αλλαζουν καποια πραγματα'',
''η συμφωνη γνωμη'',''σ'απαντω οτι καναμε διαμαρτυρια'',''και δεν στο-
χοποιεις αυτους που ειχαν μια συμφωνη γνωμη'',''εγω σαν κρατος τι κα-
νω;'',''το συμβουλιο επικρατειας'',''απο καποιον υπογραφεται ετσι δεν
ειναι;'',''αν η κοινωνια εχει αντιδραση,οπως με τα πετροχημικα τη δεκα-
ετια του '80'',''επιτροπη αγωνα,πηγαν πολιτες,θεσμικοι'',''καποιος περι-
τεχνα σηκωθηκε κι εφυγε'',''συντεταγμενα',''θελει ορισμενη διπλωματια'',
''ο τουρισμος ειναι ιδεατη κατασταση στο ξηρομερο'',''για ποιο τουρισμο
να μιλησουμε'',τριαντα μαγαζατορες στα παραθαλασσια μαγαζια εναν-
τιωνονται'',''τα διχτυα εξουσιας,εγω κραταω αυτον ,εσυ καποιον αλλο''....]
Στο φουλ η μηχανη του επαρχιακου τεχνοκρατισμου!
Ουδεν περαιτερω σχολιον.Stop!
.
.
Παρατηρησεις επι του Πραγματικου-Comments on the Real
-4
.
Παρατηρηση αρ. 23
ανοιξε τη τηλεοραση.αυτοι του liife -style.την εκλεισε.
.
Παρατηρηση αρ. 35
υπολογισε :6 χ 7 = 42.αυτοματα.χωρις σκεψη. απο μνημης.
χωρις αποδειξη.συλλογιστικη.αμφεβαλε.γιατι 42; κι οχι κατι
αλλο;.σκεφτηκε.ορθο ηταν.42.σωστο.δεν πηγαινε κατι αλλο.
του φανηκε αστειο.θυμηθηκε.στο σχολειο.μικρα παιδια.''σαν
ποιημα να μαθεται τη προπαιδεια,και αναποδα.σαν νερο να τη
λετε .χωρις να μπερδευεστε.ειναι γραμμενη στο πισω φυλλο
του τετραδιου,καθε μερα να μαθαινεται μια σειρα και να τη λετε
πολλες φορες απ'εξω μεχρι να μην κανετε κανενα λαθος''.διδα-
κτικη τακτικη.ευκολια.τεχνασμα.μνημοτεχνικα.τα παιδια που το
καταφερναν θεωρουνταν[ηταν] εξυπνα.που ειναι τα μαθηματικα;
αυτα θυσιασθηκαν.χαθηκαν.στον παπαγαλισμο.στην μηχανικη
αποστηθιση.στην παβλοφεια ερεθισμα-αντιδραση.σαν τον σκυλο
του παβλοφ 6χ7[ερεθισμα]-[εξαρτημενη αντιδραση]=42.αυτοματα.
ατροφησαν.ο συλλογισμος.η σκεψη.η γνωση.η επιστημη.η ευρη-
ματικοτητα.η απορια.η ερευνα.η εφυια.αντ'αυτων η επικτητη συμπε-
ριφορα.αντιδραση.θυμαμαι,αρα γνωριζω.
αποστηθιζω,αρα ειμαι αποτελεσματικος.επιτυγχανω.
σκεφτηκε.να γιατι στο δημοτικο ποτε δεν μπορεσε να
μαθει την προπαιδεια σα νερακι [1χ1=1,1χ2=2,1χ3=3,...,κ.ο.κ]
σαν ποιημα.την μαθαινε για λιγο και την ξεχνουσε.προσποιουνταν
πως την ειχε μαθει.επρεπε να καταλαβει γιατι ''αυτο ειναι ετσι''.
απο τη φυση του ηθελε να ρωταει.''γιατι το λες ετσι;'',''πως γινε0
ται αυτο;'',την αποδειξη του.γιατι οπως αργοτερα φανηκε αγαπου-
σε πολυ τα μαθηματικα για να τα υποτιμησει[να τα καταναγκασει]
σε μνημοτεχνικη,τη δυναμη τους.στον ανθρωπο.στη γνωση.στη κοι-
νωνια.
και γιατι πηρε πολυ στα σοβαρα τη ποιηση.
αν και τωρα,που το σκεφτεται,ενα πολυ μοντερνο ποιημα
θα ηταν αυτη η προπαιδεια.και μαλιστα με απαγγελια απο
στηθους.χωρις αλλαγες στην εκφραση.σαν το νερακι που
κυλαει στο ποταμακι.απροσκοπτη.αθορυβη.υπνωτικη.

1χ1=1......2χ1=2......................................10χ1=10
1χ2=2......2χ2=4......................................10χ2=20
1χ3=3......2χ3=6......................................10χ3=30
1χ4=4......2χ4=8......................................10χ4=40
1χ5=5......2χ5=10.....................................10χ5=50
1χ6=6.......2χ6=12....................................10χ6=60
1χ7=7.......2χ7=14.....................................10χ7=70
1χ8=8.......2χ8=16.....................................10χ8=80
1χ9=9-......2χ9=18.....................................10χ9=90
1χ10=10-...2χ10=20...................................10χ10=100
.

Παρατηρηση αρ.41
 http://www.classicalradio.gr/gr/live


τωρα ακουω το Bolero του Ravel! και σκεφτομαι πως η ανθρωποτητα
αξιζει καλυτερη τυχη.Καλυτερη πραξη και δραση για να θυμηθουμε
τονΣωκρατη τον Πλατωνα τον Αριστοτελη και πολλους αλλους και
μαζιμ'αυτους τον πατερα μας και τη μανα μας.
Η μουσικη του Bolero ανεβαινει στο forte.Σαν συλλογικος βηματισμος
ολων μας.Ενωση και Διαφοροποιηση.Ολοτητα
.
.
 Εσωτερικα γυναικων
.
-Ευη
κομωτρια,πληρωνεται με ποσοστα αναλογα τα κουρεματα και τα χτενισματα
που κανει,30%(Αθηνα)
.
 -Μαρια
παντρεμενη,εχει ενα κοριτσακι 5 χρονων,σπουδασε δικηγορος,
δυσκολα ν'ανοιξει δικο της γραφειο,δουλευει σε καποιον γνωστο
της δικηγορο,απολαβες αναλογα τις υποθεσεις,λατρευει τα λουλου-
δια,ιδιαιτερα τα τριανταφυλλα
(Αθηνα)
.
-Νινα
τραγουδιστρια,τεραστιος συναγωνισμος,τρεμει για τη φωνη της,
μην τη χασει(Αθηνα)
.
-Ελενη
ανεργη,17 χρονια δουλευε σε σουπερ μαρκετ,2 μηνες στο ταμειο ανερ-
γιας(Αθηνα)
.
-Βασω
υπαλληλος σε καταστημα ρουχων,32 χρονων,πρωην μοντελο,
χωρισμενη,2 παιδια,,αγορια,7 και 9 χρονων,ποζαρει επαγγελμα-
τικα(Αθηνα)
.
-Βερονικα
σπουδαζει φιλολογια,23 χρονων,εργαζεται για τη πτυχιακη
εργασια της με θεμα την αρχαια ποιητρια Κοριννα-
ΕΠΙ ΜΕ ΤΕΡΨΙΧΟΡΑ(
ΚΑΛΑ FΕΡΟΙ ΑΙΣΟΜΕΝΑΝ
ΤΑΝΑΓΡΙΔΕΣΣΙ ΛΕΥΚΟΠΕΠΛΥΣ
ΜΕΓΑ Δ'ΕΜΗΣ ΓΕΓΑΘΕ ΠΟΛΙΣ
ΛΙΓΟΥΡΟΚΩΤΙΛΗΣ ΕΝΩΠΗΣ
(μαζι μου η Τερψιχορη(οταν)
πολυ ομορφα τραγουδαγα
στις ταναγρεες γυναικες με τ'ασπρα πεπλα
και παρα πολυ χαρηκε η πολη
με τα δικα μου γλυκοφωνα τραγουδια)
η Βερονικα μου μετεφρασε ενα απο τα λιγοστα αποσπασματα
που σωθηκαν απο τα ποιηματα της Κοριννας
(Αθηνα)
.
-Θεοδωρα
δουλευει σε μπαρ,τη ρωτησα για τη δουλεια,μου
ειπε ,αλλα με μια υποσχεση να μην τα γραψω,25 χρονων
(Αθηνα)
.
-Εμμυ
δεχτηκε να τη φωτογραφισω,πολυ ευγενικη,στην Ελλαδα ηρθε το
2008,απο τη Βαρσοβια,εκει σπουδασε κλασικο μπαλετο και κλασικο
τραγουδι,σοπρανο,εδω δουλευει σε καφετερια,28 χρονων
(Αθηνα)
.-
Ειρηνη
''ακουσα την 9η συμφωνια του Μπετοβεν,την Ωδη στη Χαρα,
σε ποιηση του Σιλερ,το τετσρτο και τελευταιο μερος της
9ης,ειναι χορωδιακη συμφωνια για τεσσερες σολο φωνες,
χορωδια και ορχηστρα σε ρε μειζονα,η τελευταια συμφωνια
του Μπετοβεν και η αποθεωση του'',Ειρηνη,32 χρονων,
αρχιτεχτονας
(Αθηνα)
.
-Μαρια
η ζωη της ηταν δυσκολη,15 χρονια στη Γερμανια μεταναστρια,
''γκασταρμπαιτ,μας λεγανε εκει'',η Μαρια με κοιταξε,χαμογελασε,
''τωρα εδω δεν ξερω τι ειμαι'',39 χρονων
(Αθηνα)
.
-Ελλη
25 χρονων,''ξερεις τι δουλεια κανω;'',δεν απαντησα,
μου ειπε
(Αθηνα)
.
-Μαρια
''το σωμα ειναι υλη η' πνευμα;'',η Μαρια,27 χρονων,δεν δουλευει,
ηθοποιος(Αθηνα)
''αν παντρευτω θα κανω πολλα παιδια,μ'αρεσουν τα παιδια'''
''μ'αρεσει και να μαγειρευω''
''τι να πω για το θεατρο;''
''σπανια βλεπω τηλεοραση''
''κραταω ημερολογιο,να σου διαβασω κατι;''
''απεναντι μου μια γυναικα,μονη,σκεφτομαι να σηκωθω και να
παω να τη ρωτησω τι σημαινει μοναξια,ευτυχως που δεν το εκανα,
ενας αντρας ηρθε και καθησε διπλα της,φαινεται πως γνωριζονταν
καλα''
''δεν ειναι αστειο;''
''φαντασου να'χουν πριν δυο μερες γνωριστει η' και νσ γνωριζονται
χρονια,να'ναι παντρεμενοι η' να'ναι εραστες;''
''σιγουρα εραστες ειναι''
''και να ειναι στο τελος η σχεση τους,να'ναι η τελευταια τους συναν-
τηση''
''αληθεια,ποσα μπορει να υποθεσει ενας ανθρωπος για τους αλλους
ανθρωπους,και πολυ λιγο νσ ανταποκρινεται στη πραγματικοτητα''
''οχι δεν εκανα λαθος,ειναι εραστες και η σχεση τους ειναι στο τελος''
''ο αντρας κοιταζει το ρολοι του,η γυναικα κατι του λεει ,εκεινος δεν
απανταει,κατι του λεει παλι η γυναικα,ισως το ιδιο,τον ρωταει επιμο-
να η' τον κατηγορει για κατι,παλι εκεινος δεν της απανταει''
''σηκωνεται και φευγει,εκεινη μενει μονη,οπως ηταν πριν''
''δεν εχω διαθεση να τη ρωτησω,οπως ηθελα πριν''
''τι σημασια εχει αν ειναι μονη η' με αλλον';''
''ενας αγνωστος ανθρωπος για μενα,οσο κι εγω ειμαι αγνωστη
για εκεινη''
''μπορουμε να κανουμε υποθεσεις,να φανταζομαστε ιστοριες,και
να τις νομιζουμε αληθινες,οτι ετσι ειναι οπως νομιζουμε''
''ειναι ομως ετσι;ποιος ξερει και ποιον ενδιαφερει στη πραγματικο-
τητα;'',''στο θεατρο οι ιστοριες εκει εναι πραγματικα ενδιαφερουσες''
''τις ζουμε πιο πολυ,ταυτιζομαστε με τους ρολους,παθιαζομαστε''
''αυτο ειναι αληθεια,συμβαινει''
''μου λειπει το θεατρο,η πραγματικη ζωη''
.
-Κωνσταντινα
Κωνσταντινα,35 χρονων,ιδιωτικος υπαλληλος(Αθηνα)
με την ακρη του ματιου της τον εβλεπε,ο αντρας της, δεξια,
''ποιος ειναι αυτος ο ανθρωπος;'',αγνωστος,ποσα χρονια;
γιατι δεν μιλανε;ποση ζωη χαμενη;εκεινος κατι της ελςγε,
δεν ακουγε,εκεινος συνεχισε κατι να της λεει,δεν καταλαβαινε,
''τι ειπες;'',εκεινος δεν απαντησε,σιωπη,η αποσταση μεγαλωσε,
κενο
.
-Αγγελικη
Αγγελικη,29 χρονων,φιλολογος(Αθηνα)
την γνωρισα πριν 5 χρονια περιπου,μετα απο σχεση 2 χρονων
χωρισαμε,χαθηκαμε,τη ξανασυναντησα τυχαια πριν ενα μηνα
στη Σταδιου,περιμενε στη σταση του τρολει,στη πλατεια Κλαυθ-
μωνος,χαρηκε που με ξαναειδε ετσι ειπε,δεν ειχε αλλαξει,''ει-
σαι ομορφη'' της ειπα,ειχε χρονο,''να παμε στην Αιολου,σ'εκει-
νο το καφε''ειπε,εκει πηγαιναμε,καθησαμε,εγω εσπρεσσο,εκεινη
μπυρα,την ιδια μαρκα,''τι θυμασαι;'',της ειπα,''τιποτα δεν ξεχασα'',
μου ειπε για τη ζωη της,παντρευτηκε,''εχω κι ενα μωρο,κοριτσα-
κι,ειναι πεντε μηνων'',χαμογελασε,με κοιταξε,''στεναχωρηθηκες;'',
''οχι,αντιθετα χαρηκα'' απαντησα,το ηξερε πως ημουν αλλος
ανθρωπος,η ζωη κυλαει διαφορετικα σε μενα,''ξερω τι σκεφτεσαι'',
μου ειπε,επισαε το χερι μου,το εσφιξε,ζεστο το χερι της,''θελω
να'σαι ευτυχισμενη''της ειπα,''το ξερω ''απαντησε,της ειπα για
τη σειρα ''Εσωτερικα γυναικων'' κι αν ηθελε να τη ζωγραφισω,
''θελω'',απαντησε,η ωρα περασε,φυγαμε,στην Αθηνας σταματησα
ταξι,ειδα το ταξι να χανεται προς τη κατευθυνση της Ομονοιας,
(μετα απο δυο μερες η Αγγελικη ηρθε και την ζωγραφισα)
.
-Αναστασια
(Αναστασια,27 χρονων,σπουδασε χορο και μουσικη)Αθηνα-
γυρισε στο σπιτι κουρασμενη,γεματο το τρενο,εκανε μπανιο,
ενιωθε καλυτερα,κοιταχτηκε στον καθρεφτη ,η ομορφια
ειναι υποθεση συμμετριας,χαμογελασε,χτυπησε το τηλεφωνο,
το σηκωσε,ηταν η μανα της,μιλησε λιγο μαζι της,ανοιξε τη
τηλεοραση,εκανε ζαπινγκ,την εκλεισε,χτυπησε το τηλεφωνο
παλι,κοιταξε τη κληση,δεν απαντησε,εκεινο επεμεινε,εκλεισε,
ξαναχτυπησε,δεν απαντησε,ανοιξε το ψυγειο,γεμισε ενα ποτηρι
χυμο πορτοκαλι,το ηπιε,κοιταξε το ρολοι 10 και 32,νυσταζε,
ξαπλωσε στο κρεβατι,τι ειναι η ομορφια;τα ματια της εκλεισαν,
κοιμηθηκε
.
-Φωτεινη
η φωτογραφια ειναι η' δεν ειναι η πραγματικοτητα,μια ερμηνεια
η' μια εντυπωση,μια επεμβαση η' μια αντικειμενικοτητα,μαλλον
ενα μειγμα απο αυτα,αυτο που ειναι μπροστα στο φακο δεν ειναι
παντα(η' τις περισσοτερες φορες)αυτο που απεικονιζεται στη
φωτογραφια,η Φωτεινη,35 χρονων,(Αθηνα),δουλευει σε σουπερ
μαρκετ,το καταλαβε,''η φωτογραφια δεν μπορει να δειξει τι ειμαι'',
''τι σκεφτομαι,τι θελω,,,''ουτε πως εζησα,ποια ειναι η προσωπικη
μου ζωη'',''ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παρ'ολ'αυτα δεχτηκε νσ
τη φωτογραφισω παρα να τη ζωγραφισω,τουλαχιστον το κατα-
σκευασμενο ( η μιμηση)να ειναι ελλατωμενο,(σκεφτηκα τον Πλα-
τωνα και τους βαθμους απομακρυνσης της αναπαραστασης,της ει-
κονας, του ειδωλου,απο την ιδεα,το προτυπο),τη φωτογραφισα,ειδα
το αποτελεσμα,ηταν η Φωτεινη σαν να τη θυμηθηκα,απο καπου
να την επανεφερα(παλι ο Πλατωνας,στην πραγματικοτητα θυμομα-
στε),η Φωτεινη κοιταξε τη φωτογραφια ,της αρεσε,''πιο πραγματικη
ειμαι στο καθρεφτη'',ειπε και γελασε,στο καθρεφτη βλεπουμε
περισσοτερα,βλεπουμε,αντιμετωπιζουμε,τον εαυτο μας σαν
αλλον,που ειμαστε εμεις και ταυτοχρονα αλλοι,σκεφτηκα,στη
Φωτεινη δεν ειπα τιποτα,,''εγω ειμαι αυτη στο καθρεφτη που
κοιταζει την αλλη που ειναι μπροστα'',ειπε και με κοιταξε,
χαμογελασε με την αμηχανια μου,εγω σκεφτηκα:''το -βλεπω-
διαφορετικο απο το -ειναι-'',''θελεις ενα ποτο;'',ακουσα τη Φωτει-
νη,''ναι'''ειπα,ειδα να ετοιμαζει τα ποτα,ειδα να τα σερβιρει,
η γοητεια του βλεματος,''αυτη ειναι η φωτογραφια''της ειπα,
''η γοητεια του βλεμματος'',χαμογελασε
.
-Μαρια
(Μαρια,31 χρονων,ιδιωτικος υπαλληλος,παντρεμενη,δυο
παιδια ,κοριτσια,3 και 5 χρονων) Αθηνα-
η Μαρια ειχε μια δυσκολια να μιλησει,τι της συνεβαινε,
απεφευγε τα επιθετα,ο λογος της γυριζε σε καποια ρηματα,
στα ιδια,στη παθητικη φωνη,λιγα στην ενεργητικη,ενας
μονολογος,μονολογος σιωπης,η' κραυγης μαλλον,
ενιωθες πισω απο τις λεξεις μια πιεση του συναισθηματος
να ορμησει και να αποκαλυφθει καθαρο ακεραιο,''αυτο εγινε
ετσι κι ετσι,τελεια και παυλα'',απο εκεινα τα τεραστια ματια
της θα ξεπηδουσε
.
.
ενα αποσπασμα του κοσμου
.
η θαλασσα κατω απο την ολοενα αυξανομενη πιεση των συνεφων,
μια γυναικα χωρις ομπρελα στη βροχη,οι γλαροι αγγιζουν την υγρα-
σια και τη αναποδογυριζουν καθως πετουν ποτε ψηλα και ποτε συρι-
ζα στην επιφανεια της θαλασσας,τα κυματα ρυτιδες φθινοπωρου,
ενα μικρο κοριτσακι με τη μανα της σ'ενα τραπεζι εξω,η τηλεοραση
μεσα ανοιχτη κανεις δεν την βλεπει,το ιδιο και τη μουσικη κανεις
δεν την ακουει,ενας αδιαφορος χυλος ηχων,ηρθε η Ελενη,καθησε,
μετα απο λιγο εφυγε,πρεπει να προλαβει τα μαγαζια πριν κλεισουν
να ψωνισει,βρεχει,δεν εχω και ομπρελα,ειπε,η θαλασσα ακινητη
μεχρι περα στους απεναντι λοφους,τωρα σταματησε η βροχη,η
γυναικα με το κοριτσακι σηκωθηκαν να φυγουν,στο μερος που
καθονταν ενα κενο,μια απουσια,η Ελενη αργει,μια αδυνατη γυναι-
κα με βαμενο κοκκινο μαλλι περασε με δυο καφεδες σε πλαστικο
προς τα δεξια,μετα απο λιγο ξαναπερασε επιστρεφοντας
χωρις τους καφεδες πισω της ετρεχε ενα μικρο παιδι,ξαναπερασε
το παιδι και πισω η γυναικα,απο πια πραγματικοτητα ολα αυτα
εμφανισθηκαν,απο πιο απειρο , α αερας πανω στις μουριες,τα
φυλλα τους μαχονται,νομοτελειακα θα πεσουν στην ωρα τους,
μετα απο τοσο εκτυφλωτικο φως του καλοκαιριου το φως
υποχωρησε ελλατωθηκε,εγινε μουντο,η μια φυση διαδεχεται την
αλλη φυση,με αντιπαλοτητα,ελξη κι απωθηση,η Ελενη τηλεφω-
νησε.ειπε σε λιγο τελειωνει,ενας ανθρωπος χρειαζεται διπλα
σ'εναν αλλον ανθρωπο,αυτος ειναι και ο ρολος των λεξεων,να λε-
γονται και ν'ακουονται,γι'αυτο και δεν σταματανε οι ανθρωποι να
μιλανε γυρω μου,δεν καταλαβαινω τι λενε απο τον θορυβο
της μουσικης,ξερω ομως πως ειναι αθρωπινη ομιλια,κοιταζω
τη θαλασσα,απο'δω ενα κομματι της,πως μπορει η θαλασσα
να ειναι ιδια,σ'ολες τις ακτες σ'ολα τ'ακρωτηρια σ'ολα τα
νησια σ'ολα τα νερα της ιδια,οι γλαροι την αποκρυπτογρα-
φουν και παντα διαφορετικα την υπολογιζουν,ανοιξε λιγο
το φως,οπως λιγο ανοιγεις το παραθυρο να μπει στο κλει-
στο δωματιο φως,ηρθε Ελενη με τεσσερες σακκουλες ψω-
νια,η ωρα 2:25 ακριβως
.
.
-Ενα απο τα συμβαντα σε μια παραλιακη κωμοπολη-

σ'αυτη τη κωμοπολη συνειθιζανε απο παλια τα καλοκαιρια να κανουνε
βολτα στη παραλια,στο λιμανι,μεχρι το φαρο ,ωρες,εκει γνωρισθηκαν,
ποτε δεν μιλησαν,δυσκολα χρονια για σχεσεις,μονο τα βλεματα ηταν
ελευθερα,καποια κοπελα της παρεας φωναξε το ονομα της,του φανηκε
πως αυτο εγινε επιτηδες για να μαθει το ονομα της,τρισυλλαβο,οι συναν-
τησεις στη βολτα γινονταν,ειτε ο ενας απεναντι στον αλλον,εκεινη με
τη παρεα της κι εκεινος απενατι της,περνουσανε διπλα-διπλα,,ακουγε
τα λογια της σαν να μιλουσε σ'αυτον,ειτε τη ακολουθουσε,εβλεπε τη
καθε κινηση της,εκεινη γυρνουσε το κεφαλι πισω,σαν να'θελε να του
δειξει πως νιωθει τη παρουσια του,πως ειναι εκει ,και τη βλεπει,εκει-
νος παντα εκανε βολτα μονος του,δεν επρεπε να τον καταλαβουν και
να εκθεσει τη κοπελα,ουτε επρεπε να ρωτησει καποιον γι'αυτη,να μην
δωσει υποψιες,μονο οτι εβλεπε ηξερε γι'αυτη κι οτι ακουε,ηξερε τ'ονο-
μα της,ακουγε τη φωνη της,καποιες λεξεις,''μ'αρεσει η θαλασσα'',τι ω-
ραια που προφερε τα δυο σιγμα,και την εβλεπε,την εκανε για 17-18
χρονων,ειχε μαυρα μαλλια,μαυρα ματια,ηταν λεπτη,μετριο αναστημα
προς το ψηλη,ηταν ομορφη,γελουσε ομορφα,
εκεινο το καλοκαιρι περασε,
το επομενο καλοκαιρι ηταν ολα διαφορετικα,του φανηκε σκεπτικη,
σαν κατι σοβαρο να την απασχολουσε,σαν να ηταν στενοχωρεμενη,ηθε-
λε να την πλησιασει να ρωτησει,τι ειχε,δεν ηταν ευκολο,προσπαθουσε
απ'αυτα που εβλεπε κι ακουγε να καταλαβει τι συνεβαινε,τον κοιτουσε,
το τολμουσε ,στα ματια,σαν να'θελε κατι να του μεταδωσει,τι ηταν αυτο;
μερικες μερες δεν την εβλεπε στη βολτα ,μετα ξαναεμφανιζονταν,τοτε
του φαινονταν λυπημενη,τον κοιτουσε με μεγαλυτερη ενταση,του περασε
απ'το μυαλο να την σταματησει μεσα στον κοσμο,να μην υπολογισει
τιποτα,και να την ρωτησει τι εχει,κι ας τον ακουσουν,ομως δεν το τολ-
μησε,
περασε κι εκεινο το καλοκαιρι
το επομενο καλοκαιρι δεν την ειδε,ουτε και το επομενο,ουτε και το αλλο,
την εχασε,ποιον να ρωτησει;τι θ'αλλαζε;και το φετινο καλοκαιρι,αφου
πολλα χρονια περασαν,την ξαναειδε,τη γνωρισε αμεσως,αν και εξωτερικα
ειχε αλλαξει,ο χρονος αλλαζει τους ανθρωπους,τους κανει αγνωριστους,
την γνωρισε,ξαφνικα μπροστα του,κι εκεινη τον γνωρισε,το βλεμμα της,
σαν να μην περασε ωρα,ολα περασαν απο μπροστα του,με καθε λεπτομε-
ρεια,ολα περασαν απο μπροστα της,με τη παραμικρη λεπτομερεια,δεν ει-
παν τιποτα,βουβοι,σιωπη,τι υπηρξε,τι υπηρξανε,ο ενας για τον αλλον,σε
ποιο κοσμο συναντηθηκαν η' θα συναντηθουν;που εκει δεν χωριζουν,χω-
ρισθηκαν,γιατι δεν τη σταματησε;παντρευτηκε;εχει παιδια;,που ζει;ποια
ειναι η ζωη της;
την ειδε κι αλλες φορες,ηταν ομως σαν να απομακρυνονταν ,να εμπε-
ναν πολλα αναμεσα τους,να γινονταν ξενοι,αγνωστοι,να εχαναν τη
μνημη τους,ποια ειναι εκεινη ποιος ειναι εκεινος,η βολτα,τα καλοκαι-
ρια,τα βλεμματα,οι φωνες,οι επιθυμιες,τα ονειρα,η ζωη τα καλοκαιρια
εσβησαν ,κι οτι συνεβηκε σ'αυτη τη μικρη παραλιανη πολη,εσβησε,ποτε
δεν συνεβηκε,δεν υπηρξε
.
.
η Ελενη κοιμαται-καλοκαιρι
.
-η θερμοκρασια λιωνει τον παγο-στο ποτηρι-νερο-φως γαλαζιο
απ' το παραθυρο-νοτια-το απλωμενο σεντονι στο συρμα-ο κηπος-
και πιο περα η θαλασσα-αρχιζει-τελειωνει-κυκλος-η γατα κοιταζει-
επειτα-κλεινει τα ματια-κοιμαται-τη ξυπναει η πνοη μιας πεταλουδας-
κι επειτα ξανακοιμαται-το σπιτι ανοιγει ασπρα πανια-και ταξιδευει-
κατω οι στεριες-ησυχα προσγειωνεται-στην ιδια ακρογυαλια-
σαν τιποτα να μην συνεβηκε-εκτυφλωτικο αντανακλα το φως-
μια σαυρα-πρασινη-κανει να κρυφτει στο ξερο χορταρι-εκεινο τριζει-
παλι ξυπναει η γατα-η Ελενη αναδευεται-απαλα-συνεχιζει να κοιμαται-
το νερο εξατμισθηκε-στο ποτηρι-το κρυσταλλο διασταλθηκε-η θερμο-
κρασια-ο καθρεφτης απεναντι-εσωτερικευει-την εικονα ενος
χεριου-το συμμετρικο του ποδιου-ειδωλο η' πραγματικο-η ερωτηση-
μετεωρη-η μορφη ενος ανθρωπου-επειτα-τα βηματα του καλοκαιριου-
η επισκεψη-η γατα ανοιγει τα ματια για λιγο-και τα ξανακλεινει-
η μορφη ενος ανθρωπου-το μεταβλητο-και το αμεταβλητο-ειναι-
λεξη ο υπνος-ησυχια-δεν ειναι η ωρα-μην ξυπνησει
.
.
ΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
[αφορμη η εξπρεσσιονιστκη σχεδιαση του γυμνου σωματος
της Ελενης]
.
η Ελενη:ετσι με τον εξπρεσσιονισμο δεν θα μοιαζω,εννοω
δεν θα ειμαι αμεσως αντιληπτη,καποιος που με ξερει δεν
με γτννωρισει,θα εχει αμφιβολιες,π.χ αν με δει στο φεισμπουκ
δεν θα πει:να,η Ελενη γυμνη,ουτε θα πει:η Ελενη μοιαζει μ'αυτη
τη γυμνη γυναικα,ουτε θα πει:η γυμνη αυτη Ελενη ειναι η Ελενη
που γνωριζω,κι εγω,τωρα,που βλεπω την εικονα αυτη και το ειδωλο
μου ταυτοχρονα στον καθρεφτη δεν αναγνωριζω,δεν νομιζω, πως ειναι
το ιδιο σωμα,διαφορετικα σωματα ειναι,και μου φαινεται,κι αυτο ειναι
παραξενο,πως το σωμα που ειναι αναπαριστωμενο,ειναι πιο δικο μου,
πιο πραγματικο,δεν ξερω ειναι τα χρωματα; ειναι αυτα που πλα-
θουν την πραγματικη εικονα, ετσι που βλεπω το σωμα μου γυμνο,
ντρεπομαστε  να μας δουν γυμνους οι αλλοι,ο αλλος,,να βγαλουμε
τα ρουχα και να μας δουν ,εδω,ισως,παρεμβαλεται κατι αλλο,η τεχνη;
κατι αλλο;δεν ξερω τι,το νιωθω ομως πως κατι ειναι,τι ομως;,
στη συζητηση που καναμε πριν μου ειπες πως μ'αυτο το τροπο,το στυλ,
θα προυσιασθει το εδωτερικο του,τα ιχνη του,
Εγω:καπως σαν ψυχαναλυση θα ειναι το αποτελεσμα,και πως δεν υπαρχει
η κυριαρχικη θεση του υποκειμενου,του ζωγραφου,εμενα,πανω στο αντι-
κειμενο,το μοντελο,εσενα,αλλα το ενα επενεργει,δρα,πανω στο αλλο,μια
διαρκης εναλλαγη,το υποκειμενο γινεται το αντικειμενο και το αντιστροφο,
ο ενας μαθαινει ολοενα περισσοτερα για τον αλλον,αναδυεται το βαθος,μια
βαθια επικοινωνιακη σχεση,ουσιατικη και,βεβαια,αυτο το αναπαριστωμενο
σωμα ειναι η σχεση αυτων των δυο ανθρωπων,εμενα και εσενα,εδω,σ'αυτη
την εικονα αξεχωριστη,που τελειωνει ο ενας και που αρχιζει ο αλλος; επομε-
νως,γι'αυτο το λογο,ο ενας αναγνωριζει τον αλλον,στην εικονα,και μονον
αυτοιαναγνωριζουν ο ενας τον αλλο,κανενας αλλος,για τους αλλους,τους
ξενους,τους αλλοτροπους η εικονα ειναι αφασικη,δεν λεει απολυτως τιποτα,
απλα ειναι το''γυμνο σωμα μια γυναικας'',μονοτροπα ,μονοσημαντα,επιφα-
νειακα,χωριςκαρτεσιανες συντεταγμενες χωρου και καθορισμενο χρονο,
ενα χωρο-χρονο ασυμπτωτικο,ομως,ομως εμεις το νιωθουμε υπαρκτο και
εκδηλωσιμο,τοπληρες σωμα δυο ανθρωπων,το σωμα μας,διπολικο,μια
υπαρκτη,πραγματικη,διαδικη σχεση,αντιστοιχισημη ενα προς ενα και επι
.
.
 μια πολη -ενας πληθωρισμος συναντησεων
.
μια πολη -ενας πληθωρισμος συναντησεων-ενα εργοστασιο ηχων-
ενα τεραστιο ταμπλο βιβαν-''σε ειδα ,ανεβαινες τη Παπαστρατου,
δεν επιταχυνα το βημα μου να σε φτασω,χαθηκες ψηλα προς
το παρκο,εστριψα προς το γηπεδο του Παναιτωλικου'',
''αργοτερα στο cafe square στη Ηλια Ηλιου καθοσουν απεναντι μου,
ακουγα,ενα κοματι ζωης τυλιγμενο σε λεξεις,τωρα μονη'',
''ενας ανθρωπος ,μια διασταση χωρου και χρονου,ποτε ζησαμε μαζι;
τι θυμασαι;'',
''το τηλεφωνο χτυπαει,εκεινη''
''ειχα την αναγκη,πως να το εξηγησω,πιο πανω απ'τη θεληση μου''
στο δωματιο του ξενοδοχειου σκαρφαλωνε η πολη,ανοιγε το παραθυρο
και πηδουσε μεσα,εκεινη κοιμονταν ,οταν ξυπνουσε θα της ελεγα για
την επισκεψη-
η πολη-οι συναντησεις μας-η ελλειψη-η ελαχιστη λεξη στα χειλη-
ενας ηχος-βολος που κυλαει και συναντα εναν αλλο βολο-
''ποτε θα σε ξαναδω;'',''θα σε ξαναδω;'',-''γιατι αλλαζω; γιατι αλλαζουμε;'',
η πολη-μια διασταση απροσδιοριστιας-
εμεις-ειμαστε -εδω
.
.
Samuel Beckett.
ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ
[Μονοπρακτο]-χ.ν.κουβελης
.
[η Μ. καθεται μπροστα στον καθρεφτη,ενα μινιμαλιστικα επι-
πλωμενο δωματιο,η τηλεοραση ανοιχτη,ο ηχος της κλειστος,
τεχνητος φωτισμος,η Ε. καθεται στον καναπε ξαπλωμενη και
διαβαζει ενα βιβλιο.]
Μ:τι ωρα ειναι;
Ε.δεν εχει σημασια.
Μ.περασαν τρια δευτερολεπτα.
Ε.το νοημα;γιατι ,οπωσδηποτε,καποιο νοημα;
Μ.κυκλος-αρχη και τελος καθε σημειο του.τι λεει
αυτος στη τηλεοραση;
[παυση].το σχημα των κραγιονς.
Ε.ομοια.[παυση].
Μ.σ'αρεσει η μουσικη;
Ε.εξαρταται;
Μ.απο τι εξαρταταις
Μ.απο την ισοδυναμια ευρω δολαριου
Ε.ο χρονος ποσες συλλαβες εχει;
[παυση]
Ε.χθες συναντησα τον Ν.
[παυση]
Ε.πατησε το ρεκορντ στο μαγνητοφωνο
Μ.ποιος αριθμος ειναι μεγαλυτερος το 1 η' το 2;
[παυση]
Μ.η Αλικη ειχε δικιο.αυριο η μερα θα'ναι ζεστη
Ε.χθες η μερα ηταν λιγοτερο ζεστη.
Μ.η ερωτηση τι ανοησια!γελασα
[παυση]
Μ.στη σελιδα 321 θα χωρισειπ
[η Ε. κλεινει το βιβλιο και σηκωνεται απο τον καναπε
πλησιαζει τη Μ. και στεκεται ορθια πισω της]
Μ.ξερεις τι μου ειπε ο προισταμενος;[γελαει δυνατα]
[η Ε. γυριζει ,βρισκει το τηλεκοντρολ και κλεινει τη
τηλεοραση,ξαναπηγαινει στον καναπε,ξαπλωνει κι
ανοιγει το βιβλιο]
[παυση[
Μ.προτιμας τη δικαιοσυνη η' μια παστα σοκολατα;
[παυση]
Ε.στα σουπερ μαρκετ πουλανε οδοντοκρεμες
Μ.με γευση μεντας
Μ.ποση ωρα εισαι στο καθρεφτη;
Ε.οσο χρονο κρατα η διαφημιση.7 δευτερολεπτα.
[παυση]
Ε.ακριβως;
Μ.ακριβως.
Ε.τι σπαταλη
Μ.σε ποση ωρα διαβαζεις μια σελιδα;
Ε.σε πολυ περισοτερο χρονο απ'οσο ολοκληρο το
βιβλιο
Μ.[κοιταζει στο καθρεφτη]ο χρονος δεν ειναι παντου ο ιδιος
[παυση]
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.]τι διαβαζεις αληθεια;
[παυση]
Ε.ηθελε να με κερασει καφε.
Μ.σωθηκε το κραγιον
Μ.[γυριζει προς το μερος της Ε.][παυση]
Ε.φαντασου ενα δωματιο με πεντε τοιχους
[παυση]
Ε.μια σκαλα που μονο να την κατεβεις η' να την ανεβειςι
μπορεις,η' το ενα η' το αλλο
Ε.[κλεινει το βιβλιο]ζευγαρια χορευον βαλς η' ταγκο,
η το ενα η ' το αλλο,αυτοι που χορευουν βαλς γνωριζουν
μονο αυτους που χορευον ταγκο,αυτοι που χορευουν βαλς
η' ταγκο δεν γνωριζονται
[παυση]
[ανοιγει το βιβλιο]
Μ.δεν θυμαμαι ποτε τον γνωρισα
[παυση]
Ε.οτι γνωριζουμε,πραγματικα το γνωριζουμε;
Μ.εγω γνωριζω πως εγω ειμαι εγω.
Ε.εσυ δεν ειμαι εγω
Μ.ολες οι προτασεις δεν ειναι αληθινες
Ε.αν αυτη η προταση ειναι αληθινη,τοτε ειναι ψευτικη.
κι αν ειναι ψευτικη,τοτε ειναι αληθινη
Μ.στα εικοσι μου χωρισα
[παυση]
Μ.τρια δευτερολεπτα θα περασουν
[παυση]
[χαμηλωνει ο φωτισμος]
[τελος]
.
.
Samuel Beckett.
Interaction
(Monopracto)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

K.the Beauty?
(pause)
C.about the summer sea
K.an answer is a language
(pause)
(K. is moving in the office room)
(K.is stopping moving)
C.my opinion is that
K.my idea is not this
C.what is money?
(pause)
K.a crime?remember.what is true false or
false true?
C.a letter disyllabic
K.''cat'',''chair'' are monosyllabic objects
(pause)
(C. is sitting)
C.nonsense
K.a bird is fligting
(C. is standing up)
(pause)
K.a car is roaring
C.stop.with the reality
K.E. is phoning me,tommorow.at 12:10
C.justly
(C. is watching his clock)now is now
K.at memory
(pause)
C.yes.I am in office.95 percent.sure.very sure.
K.sure.sincerly sure.no uncertain.certain
(pause)
(the lights is downing)
(end)
.
.
η Αθηνα-27 χρονων
.
[Εσωτερικα γυναικων]
2 : 30 [στο τρενο][κανεναν ανθρωπο δεν ξερω στο βαγονι,
σκεφτεται][η Ακροπολη,ο Παρθενωνας,το Θησειο]
[η ευθεια στα Κατω Πετραλωνα][σπιτι]2:45
-5 γεγονοτα μιας μικρης ιστοριας-
.
.
η Αντιγονη-Εσωτερικα Γυναικων
.
-Αντιγονη του Σοφοκλη-

Έρως ανίκατε μάχαν,781
Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις,
ός εν μαλακαίς παρειαίς
νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτάς δ” υπερπόντιος
εν τ” αγρονόμοις αυλαίς·
καί σ” ούτ” αθανάτων φύξιμος ουδείς
ούθ” αμερίων σέ γ” ανθρώπων.
Ο δ” έχων μέμηνεν.
Σύ καί δικαίων αδίκους
φρένας παρασπάς επί λώβα,791
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Ερωτα π'οποιος  σε μαχεται δεν σε νικα
Ερωτα καθετι που θελεις γινεται δικο σου
εσυ που στα μαλακα τα μαγουλα των κοριτσιων
ξενυχτας
συχναζεις σε μακρυνους τοπους περα απ'τη θαλασσα
και σ'αυλες αγροτοσπιτων 
και  δεν σου ξεφευγει ουτ' απ' τους αθανατους
ουτε κι απ'τους ολιγοημερους ανθρωπους κανεις
οποιον κατεχεις τον τρελενεις
εσυ και των δικαιων τα μυαλα τα κανεις
ν'αρρωστενουν
.
-''θελεις να σου πω αληθεια η' ψεματα;''-δεν απαντησα-με
κοιταξε-''τι ωρα ειναι;'' ρωτησε-1:23 απαντησα-''μ'αρεσει
εδω στου Ψυρρη,τωρα η περιοχη εχει αναβαθμιστει,παλια
ηταν επικινδυνη,ειδικα αν ησουν γυναικα και ομορφη''-
αναψε τσιγαρο-ηπιε απο τη μπυρα της-''δουλευα εδω,λιγο
πιο κατω,εχουν αλλαξει ολα''-περιμενα να συνεχισει-''ειχαμε
ερθει με τον πατερα στην Αθηνα ,εγω και η μικροτερη
αδερφη μου,μεναμε στον Κολωνο,σε καποιο παλιο σπιτι,
μονοκατοικια ''-χτυπησε το κινητο της,μιλησε,οταν τελειωσε
συνεχισε-''με συγχωρεις,η μανα μου ηταν,εχει ξαναπαντρευτει,
εμεις διαλεξαμε να παμε με τον μπαμπα,εγω παντρευτηκα
δυο φορες και χωρισα''-την κοιταξα-''δεν με πιστευεις;''-
γελασε-''οχι μοιχεια,ασυνενοησια χαραχτηρων''-διεκοψε-
''αυτον τον κυριο με τη κοπελα με τα ξανθα μαλλια τον
γνωριζω,μην κοιτας πισω''-''ειχα μια σχεση,πριν δεκαπεντε
μερες χωρισα''-αναψε εσβησε το τσιγαρο,χαιρετησε τον κυριο-
''απο τον πρωτο γαμο εχω ενα γιο δεκατεσσαρων χρονων''-
φωναξε το γκαρσονι,παραγγειλε μια αλλη μπυρα-''θελεις να
πιεις λιγο;''-''πινω καφε''-''δεν λεω πως δεν με στεναχωρησε''-
χαμογελασε-''αυτος ειναι''μου ειπε ψιθυριστα-δεν μιλησα-
''δεν εχεις την περιεργεια να τον δεις;''-κουνησα το κεφαλι
μου ''εχω και δεν εχω''-''ξεχασα να σου πω πως ο πατερας
μου δουλευει σ'εργοστασιο κι η αδερφη μου σπουδαζει''-
''εχουμε περιπου  δεκα χρονια εδω στην Αθηνα''-σταματησε-
''φευγουν''-κι αμεσως ειπε ''δεν με νοιαζει,τι με νοιαζει;''-
χαμηλωσε το κεφαλι,''αν δεν τον εβλεπα,ουτε που θα τον
θυμομουν,ουτε που θα μιλουσα γι'αυτον''-σηκωσε το κεφαλι,
με κοιταξε ''ετσι δεν ειναι;''-''ετσι ειναι ''της απαντησα-
''σ'ευχαριστω''ειπε-
συνεχισε την ιστορια της-την ακουγα
.
.
Κιρκη-Εσωτερικα γυναικων
.
απογευμα αργα-και δεν γυρισε-απο το πρωι-κατω στη θαλασσα-
κοιταζει τους γλαρους-''να πετουσε''-να γινονταν να πετουσε-
ακουστηκε το κλαμα του μωρου-ετρεξε στη καμαρη-ησυχασε
το παιδι-γυρισε-απ'το παραθυρο ειδε τον ηλιο να δυει-κατακοκ-
κινος-σε λιγο θα νυχτωνε-ποτε δεν ειχε αργησει τοσο-απο το
πρωι-να τον αφηνε να φυγει;-πως να το πει;-επρεπε να του το
πει-
''αν θελεις μπορεις να φυγεις''του ειπε οταν γυρισε-ετρωγαν-
την κοιταξε-''και το παιδι;''-''μικρο ειναι ,δεν θα καταλαβει,θα
τα καταφερω μονη μου''-ειδε τα ματια του,τα χαμηλωσε-''μην
στεναχωριεσε''του ειπε-δεν μιλησε,σιωπηλος-''στη θαλασσα
εβλεπα ολημερα τους γλαρους,ν'ανεβαινουν κι επειτα να
κατεβαινουν,κυκλους εκαναν''-σταματησε-''ποτε δεν ξανοι-
χτηκαν,να ξεφυγουν,εκει τριγυριζαν''-του επιασε το χερι-''ειναι
ζεστο το χερι σου''της ειπε,''και τρεμει''-
μετα το φαγητο βγηκαν στον κηπο-ο ηχος ενος γριλλου-''εχει
πανσεληνο αποψε'' ειπε εκεινη-εκεινος σηκωσε το κεφαλι-
ειδε το φεγγαρι-''πανσεληνος''-ειπε-σαν ν'αποχαιρετουσε πολυ-
αγαπημενο προσωπο-''το προσωπο σου πως φεγγει στο φως του
φεγγαριου ''της ειπε-εκεινη γελασε-
μπηκαν στο σπιτι-πηγαν στο παιδι-''κοιμαται''ειπε η γυναικα-
''ησυχα,μην το ξυπνησουμε''-προσεχτικα του διορθωσε τα σκε-
πασματα-
στην κρεββατοκαμαρα-''ν'αφησουμε το παραθυρο ανοιχτο''-
συμφωνησε-ξαπλωσαν-
εκεινη κοιμηθηκε-εκεινος αγρυπνουσε -''το φως πως καθυστερει
στο δωματιο''σκεφτηκε να την ξυπνησει-ηθελε να την ξυπνησει-
δεν την ξυπνησε-η αναπνοη της απαλη-
σε λιγο τον πηρε ο υπνος
.
.
ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
.
Ομονοια,νυχτα μετα της μια,στη στοα προς Πατησιων,
χρονικο μιας γυναικας,πως σε λενε;your name?Αννα,
Πολσκα;ναι με ξενικη προφορα,στο ξενοδοχειο,are you
happy?δεν ξερω,απαντηση,ξανθα μαλλια,γαλαζια ματια,
100 ευρω,πολλα ειναι,δεν πειραζει,κρατησε τα,for you baby
.
.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΣ ΛΙΖΑΣ
.
''η νυχτα σε πλακωνει,σε κρυβει,ποιος να ενδιαφερθει
για σενα,αν υπαρχεις,αν εισαι,τι νοιωθεις,μηπως κι εσυ
ενδιαφερεσαι για τους αλλους'',σταματησε,ηπιε μπυρα
απ'το ποτηρι της,''ποσους απ'αυτους που ειναι γυρω μας
αυριο θα τους ξαναδεις;ποτε,κι αν τους ξαναδεις δεν θα
τους αναγνωρισεις πως ειναι αυτοι,ειμαστε αγνωστοι
εν μεσω αγνωστων'',με κοιταξε,ειδα το ανεπαισθητο
χαμογελο στα χειλη της,''να απο μενα τι ξερεις;οτι σου
λεω ξερεις,κι αν σου λεω ψεματα;ξερεις να ξεχωρισεις
την αληθεια απο το ψεμα;'',''την αληθεια;πως ξερουμε
τι ειναι αληθινο,πραγματικο;'',ειπα,''εγω ειμαι πραγματικη,
το σωμα μου,η φωνη μου,οτι ειμαι εδω,πραγματικο ειναι
πως εσυ,τωρα αυτη τη στιγμη,καθεσαι απεναντι μου και
συζηταμε,η αληθεια ομως τι ειναι;αυτο το ξερουμε;'',
''η' δεν εχει ενδιαφερον;και μονο το πραγματικο φτανει
να ειμαστε;'',με ρωτησε,''ποσο χρονων εισαι'',τη ρωτησα,
''τριαντα δυο,αληθεια'',''φαινεσαι μικροτερη'',''ειδα μια
εικονα σου'',συνεχισα,''ξερεις ποια;'',''ξερω'',το ιδιο ανε-
παισθητο χαμογελο,''πισω απο το παραθυρο φαινονταν
στο βαθος του οριζοντα αχνα τα βουνα,υποψιαζοσουν τα
βραχια'',''εισαι ομορφη''της ειπα,''ναι στην εικονα ειμαι
ομορφη'',''και στη πραγματικοτητα,εδω τωρα μπροστα μου,
εισαι ομορφη''της ειπα,''και η εικονα ειναι πραγματικοτητα
η' απατη;'',''δεν ξερω η' μαλλον ξερω'',απαντησε,''γι'αυτο
χαμογελας;'',δεν απαντησε,δεν επανελαβα την ερωτηση μου,
δεν επεμενα να παρω απαντηση,
.
.
THE PHONE CALL OF WOMAN
.
[the woman is phoning]
[...]
oh yes.sure?hear [...]
it's truth [...]Don't you believe me? [...]
What? [...]I don't know.Some times [...] I don't remember[...]
My job day was difficult one.very busy.I'm tired [...]
[...]What do you say? I didn't hear it clearly [...]
[... ]No.It is not so [...]Hear [...]I love you[...]Hear.
A moment[...]Don't close the phone.Hear me.Please.
No.No.Stay a moment.Please.No.
[the phone call is closed]
.
.
Η ΠΡΟΒΟΛΗ
.
σ'ενα μπαρ στην Αθηνα,στο κεντρο,μια γυναικα,περιπου στα 30,
απεναντι του,εικοσι και λεπτα του λεει μια ιστορια,''θελεις αλλη
μπυρα;''τη διεκοψε ,ηθελε,συνεχισε την ιστορια της,επρεπε να
προσποιηθει πως την πιστευει,σταματησε σ'ενα συμβαν,ελεγε
πολλες λεπτομερειες,καποιες ασημαντες,θα μπορουσε να τις ει-
χε παραληψει,αφαιρεθηκε,''τελειωσα ''την ακουσε να λεει,ηθελε
να πει πως τελειωσε την ιστορια που του διηγηθηκε,''πως σε
λενε;'',τον ρωτησε,της ειπε,''εχεις το ιδιο ονομα'',την κοιταξε,
''εγω ειμαι αυτος της ιστοριας'',εκεινη χαμογελασε,''με κοροι-
δευεις;αυτο ειναι αδυνατο'',ειπε,''ακουσε'',της ειπε,κι αρχισε να
διηγηται την ιστορια οπως πραγματικα εγινε,οταν την τελειωσε
εκεινη του ειπε,''εγω γιατι δεν την θυμαμαι;'',εκεινος την κοιταξε
στα ματια,σοβαρος,επειτα χαμογελασε,''φυσικο ειναι,αφου δεν
εχει  συμβει ακομα'',
αργοτερα,τις επομενες ωρες και μερες,η ιστορια εξελιχθηκε ακρι-
βως οπως τη διηγηθηκε
.
.
ΕΤΕΡΟΤΡΟΠΙΑ
.
στο  κεντρο,σε μια καφετερια την περιμενε,ηρθε καθυστερημενη,
ειπε μια δικαιολογια,ειχε κινηση η Πατησιων και το ταξι δεν προχω-
ρουσε,καποια διαδηλωση η' φιλαθλοι,η' και τα δυο μαζι εμποδιζαν,δεν
ξερει,ελεγε ψεματα,αυτο δεν τον ενδιεφερε,τρεις μερες εχει που τη γνω-
ρισε,γιατι να του πει αληθεια,σκεφτονταν,εν τω μεταξυ η ... ειχε παραγ-
γειλει,γαλλικο καφε,ο καιρος ηταν καλος,ηλιος,αν και ηταν χειμωνας,
11 Δεκεμβριου,μπορουσες να καθησεις εξω ανετα,η...ηταν ομορφη γυ-
ναικα,32 χρονων του ειπε,φαινοταν μικροτερη ''τον σκεφτεσε;'' πηγε
να τη ρωτησει,συγκρατηθηκε,δικια της υποθεση ηταν,δεν ζηλευε,δεν
ηθελε να δεθει μαζι της,του αρεσε βεβαια αλλα μεχρι εκει,τιποτα πε-
ρισσοτερο,''ξερεις μου τηλεφωνει'',την ακουσε ξαφνικα να λεει,''επι-
μενει να συναντηθουμε'',για δυο-τρια λεπτα δεν μιλησε,σαν να μετα-
νοιωσε,''θελω να τελειωσουμε'',συνεχισε,ειπε μια ιστορια,ειχε αρχισει
πριν απο δεκα πεντε χρονια,τοτε ηταν δεκαεφτα,μετα απο πεντε χρο-
νια χωρισαν,εκεινη παντρευτηκε,μετα απο τρεις μηνες εμαθε παν-
τρευτηκε κι εκεινος,εκεινη μετα απο τρια χρονια χωρισε,τον συναν-
τησε τυχαια στο δρομο,ειχε δυο παιδια,ξανασυναντηθηκαν,πηγαι-
ναν σε καποιο ξενοδοχειο,της ειπε πως θα χωρισει,του ειπε πως δεν
θελει να χωρισει,δεν θα γινει τιποτα,αλλωστε ειχε γνωρισει καποιον
αλλο αντρα,του το ειπε,θυμωσε,την εβρισε,υστερα μετανοιωσε και τη
παρακαλουσε,''εκλαιγε'',του ειπε πως θελει να χωρισουν οριστικα,
ποτε πια να μην ξανασυναντηθουν,''εκανε σαν τρελος,με χτυπησε'',
σηκωσε τη μπλουζα της,του εδειξε σημαδια στη κοιλια απο τα χτυ-
πηματα,''φοβηθηκα,φωναξα δυνατα,μ'αφησε,αλλιως δεν ξερω τι θα
γινοταν,στο ξενοδοχειο ημασταν'',καταλαβε,απο εκει ειχε ερθει,''θε-
λω να χωρισουμε'',το επανελαβε,''θελω να χωρισουμε'',κοιταξε το ρο-
λοι του,ειχαν περασει πανω απο δυο ωρες,θα γυριζε σπιτι,εμενε σε
μια παροδο καθετη στην Αλεξανδρας,χτυπησε το τηλεφωνο,
δεν το σηκωσε,την κοιταξε,ενας ξενος ανθρωπος,''ενας ξενος αν-
θρωπος'' σκεφτηκε,καλυτερα ετσι,''θελεις να ρθεις στο σπιτι μου;''
τον ρωτησε,''εχω δουλεια'' της απαντησε,''αυριο;''επεμενε η γυναι-
κα,σκεφτηκε τον αλλο αντρα,''αυριο'' της ειπε,,χωρισαν,την αλλη
μερα δεν πηγε σπιτι της,ουτε την πηρε τηλεφωνο,ουτε κι εκεινη τον
πηρε
.
.
LIKE-DISLIKE THE FACEBOOK'S LABYRINTH
.
 apo ta facebookika
.
μην ξηλευεις το facebook του διπλανου σου
ηξεις αφιξεις στην Αρχικη σελιδα
μην επαναπαυεσαι στα πολλα Like-μην εmφρυαρειν
ειναι λαβυρινθος το facabook δεν ειναι παιξε γελασε
ena periptero me ta dika mas pin ups exofila
εγκλειστοι του λαβυρινθου-facebook ελευθεροι
κανε λαικ επ'αγαθου και μη
μια τρυπα στο νερο-πεταξες την πετρα -''τι σκεφτεστε''-μπλουμ
στο νερο στην αρχικη σελιδα ομοκεντροι κυκλοι κυματα σε φαισμπου-
κοφιλους-οβερ εληφθη
παρε ιδεες και μην κλεβεις-το ενα ειναι νομιμο  το αλλο ειναι απλα...κλεψια
το facebook δεν ειναι για τεμπεληδες αλλα για εργατικους
[alla ke h tempelia den pinikopihte]
μην υπολογιζεις τα like αλλα τα dislike που δεν σου γινονται
[η αβασταχτη]ελαφροτητα του like[και η βαρυτητα του dislike]
τα εν οικω εν οικω και τα εν δημω εν δημω
στο λαβυρινθο-facebook το κεντρο του ειναι το dislike-Μινωταυρος
και οι απειροι διαδρομοι του ειναι οι friends kai τα rooms ta likes
κανενα facebook δεν ειναι ακριβως η εικονα σου οπως και καμια
εικονα σου δεν ειναι  ακριβως η εικονα σου
πως θα ηταν ενα facebook του Σουρη,του Λασκαρατου,του Αισωπου,
του Αριστοφανη,του Πτωχοπροδρομου,του Ναστραδιν Χοτζα;
τι Χαραχτηρες θα ειχε;
Εγω ηθοποιος στο Παγκοσμιο Θεατρο Facebook
I actor in World Theatre Facebook
Je acteur dans le monde du théâtre Facebook
Ich Akteur in Welttheater Facebook
I attore in World Theatre Facebook
Me actor en Theatre World Facebook
Я актер в Всемирной театральной Facebook
Eu ator em Mundial do Teatro Facebook
나는 세계 극장 페이스 북의 배우
Ik acteur in World Theatre Facebook
Jag aktör i World Theatre Facebook
私の世界演劇のFacebookの俳優
I aktor w Teatrze Facebook Światowej
.
.
like LIKE LIKE LIKE LIKE Like LIKE
LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE LIKE disLIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE LIKE
LIKE LIKE Like like LIKE LIKE LIKE
.
.
fractal Text[to James Joyce's Ulysses]
.
Molly Bloom.Leopold what about word-Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This.
Molly.I YES.
η Molly στον καναπε κοκκινο κραγιον στα χειλη ο Stephen
Dedalus γραφει η Molly απο το Gibraltar singerin στην ακρο-
γυαλια η Gerty white legs λαιμος κυκνου αφρος απο κυμα
στα δακτυλα των ποδιων η φωνη amore mio cries
Stephen Dedalus.The Hamlet's mother!Look at newspaper.
This photo at Lisbon port
Buck Mulligan.Molly and Blaize -Leopold and Martha.
Stephen.What is mother's job?
ηξερε για τη σχεση της Μολι με τον Μπλειζ ο Λεοπολντ
μια διμελης σχεση στη μαθηματικη λογικη {Α,Β}Α is MOLLY
b is Blaize,να μην ξυπνησουμε απο τον εφιαλτη της ιστοριας
nightmare of history cauchemar de l'histoire pesadilla de la
historia Alptraum der Geschichte nightmare de stair
visio rerum εβαλε το ποτηρι μπροστα απ'το χερι ειδε τη
διαθλαση του η Μολι ειπε η ενατη συμφωνια του Μπετοβεν
το presto what?okey ακουσε τον ηχο του αυτοκινητου
id est tacite format μια ιδεα ο χρονος ρωτησε κοιταξε
ο φανατισμος  τι απαισιο πραγμα sicut sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá an ghrian te lá atá inniu ann
Buck Mulligan.the rose is neuter nouns η Μolly κοκκινο
φορεμα τα χερια ασπρα λεπτα στο καθεφτη ειδε τον ασπρο
γλαρο φυσουσε κρυωνε λιγο αργει να ξημερωσει 12 το
μεσημερι γιατι ο α μισει τον β και αγαπα τον γ δεν ρωτησε
η αναπνοη του ανθρωπου απ νταουν οι μετοχες στο χρη-
ματιστηριο εχασαν απο την αξια τους -2%  saw his girlfriend
smiled cello heard the word music εκλεισε την τηλεοραση
Molly Bloom.Leopold what about word-Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This.
Molly.I YES.
Molly the sofa in red lipstick on the lips Stephen
Dedalus writes the Molly from Gibraltar singerin in macro-
Glasses or Gerty white legs swan neck foam wave
toes the voice amore mio cries
Stephen Dedalus.The Hamlet's mother! Look at newspaper.
This photo at Lisbon port
Buck Mulligan.Molly and Blaize-Leopold and Martha.
Stephen.What is mother's job?
knew about her relationship with Just Blaze Leopold
a binary relations in mathematical logic { A , B } is MOLLY A
b is Blaize, can not wake up from the nightmare of history
nightmare of history cauchemar de l'histoire pesadilla de la
historia Alptraum der Geschichte nightmare de stair
visio rerum put the front glass of the AP'TO hand saw
Refraction of the just said Beethoven's Ninth Symphony
the presto what? okey hear the sound of a car
id est tacite format a year old asked me the idea LOOK
Fanaticism what awful thing sicut sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá an ghrian te lá atá inniu ann
Buck Mulligan.the rose is neuter nouns Molly the red
dress HANDS WHITE minutes in kathefti saw the white
Gulls blowing cools a bit slow to daylight 12
noon because the a hates the b and c loves without asking
the breath of the man from Down the shares on the stock -
stock exchange lost their value -2% saw his girlfriend
smiled cello heard the word music εκλεισε την τηλεοραση
Molly Bloom.Leopold cad faoi fhocal - Blaize
Leopold Bloom.blaize spelling.This .
Molly.I TÁ .
Molly ar an tolg i lipstick dearg ar na liopaí Stephen
Dedalus scríobhann an Molly ó Giobráltar singerin i macra -
Gloiní nó cosa bán Gerty eala tonn cúr muineál
toes an cries Mio amore guth
Máthair Stephen Dedalus.The Hamlet ar! Féach ar nuachtán .
Seo grianghraf ag calafort Liospóin
Buck Mulligan.Molly agus Blaize - Leopold agus Martha .
Is Stephen.What máthar post ?
Bhí a fhios mar gheall ar a gcaidreamh le Just Blaze Leopold
ar chaidreamh dénártha i loighic matamaiticiúla { A , B } Is MOLLY A
Is b Blaize Ní féidir , dúisigh ó an nightmare de stair
nightmare de stair cauchemar de l' histoire pesadilla de la
Historia Alptraum Geschichte der nightmare de staighre
rerum visio a chur ar an ghloine os comhair an lámh chonaic AP'TO
Athraonadh na díreach dúirt Beethoven Naoú Siansa
an presto cad é ? okey éisteacht leis an fuaim de ghluaisteán
id est bhformáid tacite bliana d'aois d'iarr mé ar an smaoineamh FÉACH
fanaticism rud cad uafásach sicut Sol est calidus Molly
Stephen Dedalus.Tá ar ghrian te Lá ATA inniu Ann
Tá Buck Mulligan.the ardaigh -ainmfhocal neodrach Molly an dearg
Lámha gúna nóiméad BÁN i kathefti chonaic an bán
Faoileáin séideadh cools le beagán mall a solas an lae 12
meán lae mar gheall ar fuath leis an ar an b agus c breá gan iarraidh
an anáil an fear as Dún na scaireanna ar an stoc -
stocmhalartán chaill a luach -2 chonaic % a chailín
dordveidhil aoibh chuala an ceol focal εκλεισε τη τηλεοραση
.
.
HELEN'S POP MODE LOVE CASE[Fragment]
.
Helen in hers salon is reading Woman's Face magazine,the mobile phone
is calling,''heloo,yes,my darling,in ten minutes'',a ferrari lubricant car F430
colour red,Jeff is kissing  hers soft- pinkish-colour lips,''o my great darling''
Helen is saying  passionately,the next hours together are beautifully going,
in Casablanca restaurant at Square Times they ate lobster with green fresh
vegetables and drank red wine with wonderful flavor,later they had fun time
in a jazz club at Broadway steet,he,whiskey and ice water and she,jin with
lemon ''O I love you Jeff'',Helen was very happy,after midnight in hers bed-
room is dreaming a very pleasant and happy future days
.
.
Η ΜΑΡΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ -ΑΘΗΝΑ-
ΟΜΟΝΟΙΑ-χ.ν.κουβελης

''Μαρια'',γελασε,λευκα δοντια,''ετσι με βαφτισαν'',κοκκινα χειλη
''δεν το αλλαξα στη δουλεια'',μαυρα ματια,''μου αρεσει και το
κρατησα'',μετριο αναστημα,ομορφη γυναικα,''αλλωστε αυτο
εχει μεινει απο μενα'',μαυρα κοντα μαλλια,η ιστορια ρομαντικη,
σκληρη,αληθινη,ψευτικη,πραγματικα γεγονοτα,''στη Θεσσαλονικη'',
αναψε τσιγαρο,νυχια βαμενα ροζ,''δουλεψα στο σπιτι της Βασιλικης'',
ανοιξε το συρταρι,εβγαλε ενα αλμπουμ φωτογραφιες,''να αυτη ειμαι,
στη μεση,στο Λευκο Πυργο,'',γυρισε τη φωτογραφια,διαβασε''δεκα-
εφτα Μαρτιου χιλιαεννιακοσια εννηντα πεντε'',με δυο φιλες,''η Ελενη
και η Ντινα'',της δουλειας,18 χρονων,''δυο χρονια στο σπιτι'',μαυρο
χρωμα εσωρουχα,''δεν κρυωνεις;''τη ρωτησα,με κοιταξε ''οχι'',χαμο-
γελασε,''οταν ηταν γιορτες,Κυριακες,25 Μαρτιου,28 Οκτωβριου η Βα-
σιλικημας εστελνε να βολταρουμε στη Θεσσαλονικη σε γνωστα μερη,
στη Καμαρα,στο Λευκο Πυργο,στην Εγναντια'',γελασε,''να μοστραρουμε,
για διαφημηση γινοτανε,να μας δουν'',εμπορευμα προς επιδειξη,πληρω-
νε καλα,40% ποσοστα,ουτε νταβαντζηδες,ουτε μπλεξιματα με το Ηθων,
ειχε τις γνωριμιες,''καθαρο σπιτι,σαν ιατρειο ητανε''γελασε,''κορμιων'',
ειπε γεγονοτα,περιστατικα,περιεγραψε τυπους,γουστα,''στη δουλεια
εχεις να κανεις με ανθρωπους'',ντυθηκε,''εδω στην Αθηνα,τα πρωτα
χρονια ηταν καλα,μεταηρθαν οι ξενες,φτηνες,πιο φρεσκες τα χρονια
περασαν,αλλο 20 και αλλο ,ξερεις ποσο ειμαι,στις 11 Μαη γινομαι 37
χρονων'',''δεν σου φαινεται'',της ειπα,''φαινεσαι πολυ νεωτερη,για 25'',
χαμογελασε,ομορφο χαμογελο,η κοκεταρια της γυναικας,''σ'ευχαριστω'',
καθισε διπλα μου,με αγκαλιασε,''θα με παντρευοσουνς;θελεις να με παν-
τρευτεις;'',''μιλαω σοβαρα,εχωπροικα'',σηκωθηκε,καθισε στον καναπε
απεναντι,''παντρευτηκα δυο φορες''συνεχισε''μια στη Θεσσαλονικη,τοτε
σταματησα τη δουλεια,εχω και μιακορη,τωρα ειναι16 χρονων'',μου εδει-
ξε τη φωτογραφια της,της εμοιαζε,''η Ελενη μου'',''χωρισα ,η Ελενη ηταν
2 χρονων'',το δικαστηριο εδωσετο παιδι στον αντρα,''εφυγα απο τη Θεσ-
σαλονικη,με καποιον που γνωρισα,παντρευτηκαμε,σ'ενα χρονο μεσα χω-
ρισαμε τον παρατησα'',σε διαφορα σπιτια στην Ομονοια,στο Μεταξουρ-
γειο,''τωρα εδω στηΜενανδρου,δυο χρονια;παραπανω;δεν κραταω λογα-
ριασμο'',αναψετσιγαρο,''οσο περναει η μπογια  μου θα δουλευω,υστερα
θα σταματησω'',εβγαλε απο τη τσαντα της ενα κοκκινο κραγιον κι ενα
καθρεφτακι κι εβαψε τα χειλη της,''η Μαρια θα  ξεχασει'',με το παιδι εχει
καλησχεση,τα ξερει ολα,ανοιξε τη τηλεοραση,''μ'αρεσει ν'ακουω τις ειδη-
σεις,σου φαινεται παραξενο;θελω να ξερω τι γινεται'',''μ'αρεσει και να
διαβαζω βιβλια,διαβασα τον Ροβινσωνα Κρουσο,τη Μανταμ Μποβαρυ,
τωρα διαβαζω την Αννα Καρενινα,ειμαι στη μεση''.ειχε περασει η ωρα,
''οποτε θελεις μπορεις να ερχεσε'',''καληνυχτα'',εφυγα,
εξω ειχε νυχτωσει,εστριψα στην Πειραιως,στην Ομονοια,Αθηνας,Χαυτεια,
Σταδιου,χαθηκα μεσα στη πολη,
.
.
η ευτυχια,ποσο ομορφο ειναι το προσωπο σου
.
ηθελε να του πει πως δεν κοιμαται,πως ξαγρυπναει και πως
ονειρευεται,ενα χερι που ψαχνει,στο λαιμο στον αριστερο
ωμο,η φωνη ψιθυρος,τα ματια κλειστα,ανοιχτα σ'ενα κοσμο
που την μαγευει,κι ολο εισχωρει σ'αυτο το κοσμο και πισω
δεν θελει να γυρισει,ακουει τη φωνη,διπλα,το χερι γυρευει
το δικο της,το πιανει,τα δαχτυλα στα δαχτυλα,σφιγγουν,ενα-ενα
μαζι,ενωμενα,η φωνη της,η φωνη στο αριστερο αυτι της,ακουει,
''η ευτυχια''ψιθυριζει,επειτα σιωπη,βαθεια σιωπη,να χωρεσει τα
παντα,θελει να του πει τα παντα,τωρα,εδω,το φεγγαρι μπαινει
στο δωματιο που κοιμαται,της φωτιζει το προσωπο απαλα,''ποσο
ομορφο ειναι το προσωπο σου'' τον ακουει,''ειδες το φεγγαρι;''τον
ρωταει,''το ειδα,ειναι το προσωπο σου'',της απαντησε,μια ζεστη,
σαν δυνατη φωτια απλωθηκε στο κορμι της να την καψει,''εισαι
φωτια''του ειπε,''και θα με καψεις'',''κι εσυ εισαι φωτια κι εσυ θα
με καψεις'',επιθυμει να καει,μαζι να καουν,''η ευτυχια τι ειναι;''
τον ρωταει,''εσυ εισαι η ευτυχια'',της απανταει,τον κοιταζει,τα
ματια του,καταλαβαινει,''γιατι δεν μπορω να μιλησω;'',''γιατι μου
κοπηκε η μιλια;'',''τι εγιναν οι λεξεις και τιποτα δεν μπορουν πια να
εκφρασουν;'',''οι λεξεις ειμαστε εμεις''',''εμεις'',''εγω εσυ'',''ενα'',
''κοιταξε το φως απ'το φεγγαρι στο αριστερο μου ποδι'',''θα το πια-
σω'',''τωρα ειναι στο στηθος μου,πιαστο'',''στη κοιλια μου ειναι,
πιαστο'',απλωσε το χερι,το επιασε,το εκλεισε στη φουχτα του,
''παιζω με το φως σου''της ειπε,''κλεισε τα ματια'',''ολο το φως
στα χερια μου ειναι'',''το ξερω'',''να κοιμηθεις τωρα'',''καληνυχτα'',
''το ονειρο δεν τελειωνει'' ,''το ονειρο δεν θα τελειωσει'',''εχει εσενα
κι εμενα''
.
.
η επιμονη επιστροφη της μνημης
.
''αν ντρεπομαι για το σωμα μου;'',εκεινη χαμογελασε,
''οχι'',αναψε τσιγαρο,''οταν ημουν μικρη,16 -17 ,ντρεπομουν,
φοβομουν πως το σωμα μου δεν ηταν ωραιο'',σηκωθηκε,
''κοιταξε,τωρα ξερω πως ειναι ωραιο'',καθισε,''το βλεμα
ενος αλλου'',''καθοριζει τι ειναι ωραιο και τι δεν ειναι ωραιο''
συνεχισα εγω,''ακριβως''συμφωνησε,''θυμασε πως με γνωρισες''
''εχει περασει καιρος'',''εντεκα χρονια,τοτε εμενα στα Κατω Πετρα-
λωνα'',''στον ηλεκτρικο εκεινη τη μερα ειχε μεγαλη καθυστερηση
το τρενο,πολυς κοσμος περιμενε κι απ'τη μια κι απ'την αλλη
πλευρα'',''εσυ ησουν απεναντι προς τον Πειραια,εγω προς την
Αθηνα'',''ετσι ηταν'',''παντα προς τον Πειραια,εκεινη τη μερα
ηρθες εκει που ημουνα εγω,σταθηκες πισω μου,οταν ηρθς
το τρενο δεν χωρεσαμε,ουτε στο δευτερο που ηρθε,σαν να
μην θελαμε να μπουμε μεσα,στο επομενο μπηκαμε στο ιδιο
βαγονι,καθισαμε διπλα-διπλα'',''τοτε μιλησαμε για πρωτη φορα'',
''οχι ηταν την αλλη μερα που μιλησαμε'',''εχεις δικιο,το θυμαμαι'',
''δεν θυμαμαι τι ειπαμε'',''θυμαμαι μια μερα,απογευμα ηταν,μου
ειπες πως ημουν ομορφη'',''τωρα το θυμαμαι καθαρα'',''ποσο καιρο
ημασταν μαζι;'',δεν απαντησα,''ποσο καιρο δεν ειμαστε μαζι;'',''ειμα-
στε σ'ενα δωματιο,στο σπιτι σου και μιλαμε'',''αυτο εχει γινει παρα
πολλες φορες,το ιδιο,παντα με ρωτας αν ντρεπομουν για το σωμα
μου,εννοεις να το δει καποιος γυμνο'',''το θυμαμαι,μια εβδομαδα
απο τοτε που γνωριστηκαμε'',''θελεις να ετοιμασω κατι να φαμε;'',
''ναι .ερχομαι να σε βοηθησω''
.
.
Ανθρωποι που δεν υπηρξαν
.
μια εικονα ανθρωπου.σκληρη δουλεια.σκληρη κοινωνια.τα παιδια
το σπιτι.η εκδρομη που θυμαται στη θαλασσα.ποσο γελασε εκεινη
τη μερα.αλλη φορα δεν θυμαται να χαρηκε τοσο οσο εκεινη τη μερα.
ο ηλιος ζεστος το αερακι δροσιζε η γαληνη του νερου.δυο τρια πραγ-
ματα κι απλη πολυ απλη η ζωη.η ευτυχια.να τη παιξεις.να την κουνη-
σεις στον καθαρο αερα οπως κουνας μικρο παιδι κι εκεινο γελαει.η
ζωη κυλησε..σε τοσες εγνοιες.τι χαρηκαμε.λιγοστα πραγματα.παλε-
ψαμε .νικηθηκαμε και δεν νικηθηκαμε.αν ξαναζουσαμε αν ξεκινου-
σαμε τη ζωη μας απ'την αρχη παλι ετσι το ιδιο θα θελαμε να ηταν.
θυμαται το πρωτο παιχνιδι που του χαρισαν.ενα μουσικο κουτι που
το κουρδιζες κι επαιζε μουσικη.μαγευτικη μουσικη.τελειωνε και το
ξανακουρδιζε.ακουγε τη μουσικη.δεν τον κουραζε.ετσι απο εκει εμα-
θε η ζωη δεν τον κουραζε.δεν υπηρξε κατι.κανεις αυτο του ταιριαζε.
καλυτερα.δεν αδικησε δεν εβλαψε.θυμαται μια μερα το ειδε να κυ=
νηγουν εναν ανθρωπο να τον πιανουν να τον ριχνουν κατω να τον
κλωτσουν.νιωθει ντροπη που δεν τολμησε δειλιασε να ορμησει πα-
νω τους να τον σωσει.ποσους ανθρωπους μπορουσε να σωσει και
δεν εσωσε.δεν φωναξε.γιατι δεν φωναξε.δολοφονοι.τι φοβηθηκε.
γιατι αφηνουμε τους χειροτερους να ' χουν λογο στη ζωη μας.εξου=
σια.σιγουρα οι αλλοι θα πουν τι εκανε και τι δεν εκανε.θα κριθει.οι
ανθρωποι σκεφτεται δεν γεραζουν μαζι.χανονται πιο πριν.υπηρξαν
και δεν υπαρχουν.ειναι τα ονειρα.το πρωι διαλυονται.ξεχνας δεν
θυμασαι.το φως απ' το φεγγαρι κυλουσε στο περιγραμμα των δεν-
τρων επειτα πηδησε στην αμμο της παραλιας εδειξε λευκο το γυμνο
ωμο κι απο ' κει με εξοχη βουτια βουτηξε στη θαλασσα σπαζοντας
το νερο σε χιλιαδες λαμψεις.η νυχτα που ειμασταν μαζι.και δεν ξε-
χασαμε ποτε.
.
.
Harold Pinter.
ΟΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΝΑΙ
Μονοπρακτο-χ.ν.κουβελης
.
(σε ενα δωματιο ενας αντρας και μια γυναικα.ο χωρος φωτιζεται απο τεχνητο
φωτισμο)
τι ωρα ειναι;-εχει ξημερωσει-εβαλες τη κασετα ;πατησε το πλει.-το μαγνητο-
φωνο δουλευει-τι θυμασαι.εκεινη τη μερα εβρεχε-εβρεχε.ειχα γινει μουσκεμα.
-τι εφαγες;-παπι ψητο με ρυζι σπυρωτο.-τι ανοησια.μην λες ψεματα.-αληθεια
-διαβασες εφημεριδες;τι εγραφαν στα πρωτοσελιδα-προπαγανδα.ποια δικαιο-
συνη.αθλιοτητες.δεν μιλας.-τι θελεις.για ολα εσυ φταις.-τωρα θελεις και ρεστα.
αχαριστια.-να σου καθαρισω ενα μηλο;-οχι.πορτοκαλι αν εχει-δεν εχει.μονο μηλα
-θα στο πω.φλυαρεις.-δεν ρωτησα τη γνωμη σου-ενα κι ενα ποσο κανει;-τρια-δυο
-ενα-προσεξε μη βουλωσει το μικροφωνο-ολα ενταξει ειναι-τι ιδεα εχεις για τον
ανθρωπο;-ον διπουν απτερον-η κοτα εχει δυο ποδια και φτερα-τι θες να πεις;-το
ειπα-ποιο;-ρωτας;-οχι απανταω-ποση ωρα διαρκει; μια ωρα;-μια ωρα ακριβως-
σιωπη.θορυβος.-παιζεις.τα πραγματα ειναι πολυ σοβαρα.δεν το καταλαβες;-τα
ιδια λενε ολοι.εχουν συμφερον.-πιστευεις σε κατι;-παλια ναι.-ποσο παλια;-πριν
μια ωρα περιπου-τι αλλαξε απο τοτε;-η ανθρωποτητα-κοροιδευεις-φυσικα και
δεν κοροιδευω.μιλαω πολυ σοβαρα.-εγω δεν καταλαβαινω-δεν με νοιαζει τι κα-
ταλαβαινεις και τι δεν καταλαβαινεις.ζεις στον κοσμο σου.-ενω εσυ ζεις στο δικο
σου.-φυσικα στο δικο μου-μια ερωτηση.βρεχει;-κρατα ομπρελα να μην βραχεις
-θα βγεις εξω;-που;-πουθενα-ολα αυτα γραφονται κι ειναι εναντιον σου-αντιθετα.
εναντιον.σου ειναι.θα'ρθουν οπου να'ναι να σε συλλαβουν-εσυ με καταδοσες αντι-
σταθω-ματαια.εχουν στοιχεια ενσντιον σου-εσυ τα'δωσες-οχι.εμενα δεν μου πηραν
λεξη.εσυ τα ξερεσες ολα.-λες ψεματα-ψεματα αληθεια θα σε πιασουν.δεν γλυτω-
νεις.-τι θα κερδισεις.-τιποτα.απλα θα σε ξεφορτωθω.-τοσο πολυ με μισεις;-ακους
σε μισω;θα σε βολευε.απλως αδιαφορω.-αυτο λεγεται παλιανθρωπια-ετσι προο-
δευει η ανθρωποτητα.κι εμενα με ενδιαφερει η προοδος.-το κανεις για λεφτα.σι-
γουρα σε πληρωσανε-αρκετα.πατησε το στοπ.
(Τελος του μονοπρακτου.
ακουγεται το κλικ)
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
.
ξυπνησε,το φως του ηλιου εμπαινε στο δωματιο απ'τ'ανοιχτο
παραθυρο,ακουγε τη θαλασσα,σε λιγο ακουσε τη φωνη της Ε.
''ξυπνησες;'',σηκωθηκε,τη βρηκε στη κουζινα,καθαριζε ψαρια,
''ειναι φρεσκα,απο τη βαρκα,διαφορα'',ηταν μπαρμπουνια σπαροι
ζαργανες γοπες και περκες,μπηκε στο μπανιο πλυθηκε και ξυρι-
στηκε,η Ε.αλευρωνε και τηγανιζε τα ψαρια,κατι της ειπε,εκεινη
γυρισε,''δεν ακουω'',το τηγανι τσιριζε,το ξαναπε πιο δυνατα
ν'ακουσει,''σιγοτερα''ειπε εκεινη''σε ακουσα ,θα μας ακουσει η
γειτονια'',και γελασε,
αργοτερα την πηρε και κατεβηκανε στη παραλια,ζεστη μερα,
εκεινος μπηκε πρωτος στη θαλασσα,ανοιχτηκε καμια εκατοστη
μετρα,εκεινη μπηκε μετα,εμεινε στα ρηχα,εκει κολυμπουσε,
οι δυο τους ηταν στη παραλια,''με τσιμπανε τα ψαρια''την ακουσε
να φωναζει,καθε μερα το ιδιο γινεται,κατι μικρουλικα ψαρακια πολυ
θαραλεα πηγαινουν και τη τσιμπανε στα ποδια,εκεινη φοβαται,
''δεν σε τρωνε''της φωναξε γελωντας
τη νυχτα ανεβηκε απο την ανατολη μεγαλο το φεγγαρι,''πανσεληνο
εχει'',της ειπε,καθονταν πλαι του,ακουγε ησυχη την αναπνοη της,γυρι-
σε ειδε το φως της σεληνης στο προσωπο της,''ποσο ομορφη εισαι''
της ειπε,καθισανε εκει στο φως
ενωμενοι μια στιγμη και μια αιωνιοτητα
κοιμονταν διπλα του,την κοιτουσε,απο τα μαλλια,το μετωπο ,τα φρυδια,
τα ματια,τη μυτη,τα χειλη ,το σαγονι,το λαιμο,τους ωμους,τα στηθη,
τα χερια,τη κοιλια,τα ποδια,μεχρι τα δαχτυλα,επειτα εκανε αντιστροφα
το ταξιδι,απο τα δαχτυλα των ποδιων κατω μεχρι τα μαλλια πανω,
''η γεωγραφια της Ε. μου'',ειπε,σκεφτηκε να τη ξυπνησει,να της το πει,
δεν την ξυπνησε,τοσες φορες τη ξυπνησε και της το ειπε,
το μεσημερι φαγανε μαζι,της μιλουσε,της ελεγε διαφορες ιστοριες,
εκεινη γελουσε,σταματησε,την κοιταξε ''ξερεις ποσα χρονια σε ξερω;''
τη ρωτησε,η Ε. ''παντα με ηξερες ''απαντησε
.
.
γυναικα που ονειρευεται
.
ενα κοκκινο τριανταφυλλο πανω σε ενα ασπρο τραπεζομαντηλο,
τοτε μπροστα απο το τραπεζι περασε καλπαζοντας ενα αλογο με
μπρουτζινο χρωμα και απο πισω ακολουθουσε ενα μικρο κοριτσι,
ακουστηκε μια γυναικεια φωνη:
''θα ειμαι στη θαλασσα ,ελα''
βρεθηκε σε ενα μεγαλο δωματιο,ειδε ενα ανοιχτο παραθυρο και
πηγε προς τα κει,κοιταξε εξω,ενα απεραντο τοπιο,στη κορυφη του
ουρανου ηταν ενας τεραστιος ηλιος,
ακουσε πισω της απο το εσωτερικο του δωματιου μουσικη απο βιολι,
γυρισε το κεφαλι της,ειδε εκεινο το μικρο κοριτσι να στεκεται ορθιο
και να παιζει μουσικη,
''γιατι δεν ηρθες στη θαλασσα;σε περιμενα'',
της ειπε,
το κοριτσακι σταματησε να παιζει,''πηγα,αλλα δεν σε βρηκα,κοιταξα
παντου αλλα δεν ησουνα πουθενα'',
πλησιασε το μικρο κοριτσι το πηρε απο το χερι και βγηκαν εξω απο
το σπιτι,ειδανε το κοκκινο τριανταφυλλο πανω στο ασπρο τραπεζομαν-
τηλο
''τωρα θα περασει καλπαζοντας ενα μπρουτζινο αλογο''ειπε το κοριτσι,
και πραγματικα περασε το μπρουτζινο αλογο,
''πιο κατω ειναι η θαλασσα,θες να παμε;''
''πολυ θελω''απαντησε
.
.
το ασημενιο φως ολοκληρου του φεγγαριου,ριγησαν τα νερα
του υπνου της,ξυπνησε απ'τ'ονειρο,''τι ηταν αυτο;''ρωτησε,
''ησυχασε,η οβιδα του κυπρινου'',κοιταξε τ'αναστατωμενα νερα
της λιμνης,μετα απο λιγο ηρεμησαν,''ο κυπρινος;τι ειναι ο κυπρινος;''
ξαναρωτησε,''ενα μεγαλο ψαρι 10 με 20 κιλα,πολυ νοστιμο,κυπρινο
πρωτη φορα το ειπε ο Αριστοτελης,απο το Κυπρις που λεγανε
την Αφροδιτη,ονομα της γονιμοτητας'',''του ζευγαρωματος'
.
.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ Ε.
-την εβλεπε στο καθρεφτη,''με βλεπεις στο καθρεφτη;''του φωναξε,
σηκωθηκε,βγηκε απο το δωματιο,ακουσε που ανοιξε τη τηλεοραση,
''θα κανω μπανιο''του φωναξε,σε λιγο,''φερε μου μια πετσετα'',ανοιξε
τη πορτα και του φωναξε,
-''τι σου αρεσει;''του ειπε,την κοιταξε,''ξερεις'',''πες μου,θελω να τ'ακουσω
παλι'',της ειπε,εκεινη ακουε
-η φωνη της στο τηλεφωνο,κατι του ειπε,''πεστο παλι'',το επανελαβε
-''θελω να δεις τα δαχτυλα των χεριων μου,πιαστα'',τα επιασε,''ποσα
ειναι;''τον ρωτησε ,μετρησε τα δαχτυλα της''πεντε,πεντε σε καθε χερι'',
της απαντησε
-αποψε εχει φεγγαρι,''αποψε εχει φεγγαρι'',''ειναι ζεστη νυχτα,να κοιμη-
θουμε μ'ανοιχτο το παραθυρο'',''θα σε βλεπω στο φως του φεγγαριου'',
την εβλεπε στο φως του φεγγαριου,τον κοιτουσε
-''τα ματια σου,τι βλεπεις;'',της ειπε,εκεινη χαμογελασε,''τα ματια σου,τι
βλεπεις;'' του απαντησε
-''θελω να καθισεις εδω κοντα μου''
-ακουγε τη φωνη της,πως προφερε το σιγμα,το ομικρον,''ακου μια λεξη:
θαλασσα'',την ακουσε,''θαλασσα'' της απαντησε,
-το προσωπο της,τα μαλλια το μετωπο η μυτη τα ματια τα χειλη το σαγονι
ο λαιμος,''ποσα χρονια ξερεις αυτο το προσωπο;'' τα χειλη της στο αυτι
του,της χαιδεψε το προσωπο,''παντα το ηξερα'',της ψιθυρισε πανω στα
χειλη
-''με νιωθεις;''του ειπε,''εισαι μαζι μου'' της απαντησε,''μην μ'αφησεις''
του ειπε,''ποτε δεν θα σ'αφησω'' της απαντησε
-''αν κοιμηθω θα σ'ονειρευτω να μ'αγκαλιαζεις''του ειπε
''αν κοιμηθω θα σ'ονειρευτω να μ'αγκαλιαζεις''της ειπε
''και να μην τελειωσει''του ειπε
''και να μην τελειωσει'' της ειπε
-ξαπλωσε διπλα του,''ποση ομορφη εισαι;'',''αγκαλιασε με'' του ειπε,
''ποσο ομορφη εισαι''
.
.
το ονειρο της Κορης στη θαλασσα-1
.
πολυ ζεστη η αμμος,αποκοιμηθηκε,οι γλαροι εσυραν απ'τα νερα μια γαλαζια
βαρκα με μια ασπρη γραμμη,την τοποθετησαν διπλα της,ακουγε τους
ηχους των ψαριων,ξεχωριζε καθαρα τη μαριδα τη γοπα το μπαρμπουνι
τη ζαργανα τη περκα το λαυρακι το κεφαλο τη σαρδελα,το κυμα ακουμπουσε
στα ποδια της,στις πατουσες,πηγαινε κι ερχονταν η θαλασσα στο κορμι
της,στο εσωτερικο της,καποιες σταγονες ξαφνικα της εβρεξαν τα ποδια
και τη κοιλια,''μην ξυπνας ειμαστε και οι δυο στο ιδιο ονειρο'' ακουσε
τη φωνη ψιθυριστη στο αριστερο της αυτι,και κυλλησε στην ευτυχια
.
.
το ονειρο της Κορης στη θαλασσα-2

ακουσε μια φωνη,''εδω απο τη βαρκα'',ειδε που βουτηξε,
κολυμπουσε προς το μερος της,ενιωθε τη δροσια του νερου,
και τον ηλιο που τη ζεστανε,''μην ξυπνας'' ακουσε τη φωνη
διπλα της,''στο ιδιο ονειρο ειμαστε''
.
.
σου χαριζω τη θαλασσα
εικονες της θαλασσας

και μην νομιζεις πως ειναι λιγο αυτο
.
.
Το ονειρο της γυναικας με τα ψαρια

δεν την ξυπνησε.ονειρευονταν.οταν ξυπνησε τον ρωτησε:γιατι δεν με
ξυπνησες;της απαντησε:εβλεπες ονειρο.και τωρα δεν εχω ξυπνησει.
ειμαστε σε ονειρο.τι βλεπεις;εσενα να ονειρευεσαι.εσυ;εσενα να με
βλεπεις να ονειρευομαι.τι ονειρευεσαι;ειμαι στη θαλασσα κολυμπαω
και σκεφτομαι και ενεργω σαν ψαρι.οχι ενα συγκεκριμενο αλλα ολα
τα ψαρια.ολα τα ειδη.μια φορα ενιωσα δελφινι.δυο,ακριβως δυο φορες,
το θυμαμαι,συναγριδα.τωρα τι εισαι;τη ρωτησε.δεν σ'ακουσα φωναξε
δυνατοτερα.της φωναξε δυνατοτερα:τι εισαι τωρα;μια μικρη,τοση δα,
μαριδα στο Ιονιο πελαγο.μαζι με εκατομμυρια αλλες γυρω μου.προσεξε
κακομοιρα μου μην πιαστητε στα διχτυα και πατε για τηγανισμα.τη πειραξε.
εκεινη γελασε.ξερω πως τοτε θα με ξυπνησεις.ετσι δεν ειναι;ετσι ειναι.μεχρι
τοτε απολαμβανω την ανωνυμια μου.προσεξε διχτυα.της φωναξε.εκει αρι-
στερα,δεν φαινονται.ξυπνα με.την ξυπνησε.ειδε το κορμι της να γυαλιζει.
σαν να κοιμηθηκα σε στρωμα με ψαρια.ολα τα ειδη.ειπε.δεν πιστευω
να'βγαλα λεπια;εψαξε το κορμι της.μαλλον με γοργονα μοιαζεις.της ειπε.
.
.
Woman in phone -CALL ME

Oh!yes
Are you busy?ok!
A moment!ok?
Yesrerday night I saw a dream.I was in a lubricant modern car like ferarri,
I thing.I was driving with high velocity.The city was a mix cities New York
Los Angeles Paris and an unknown futurist big city.I was searching you
and you was'not nowhere.I was very very anxious.And in this mix city others
men were not.Nobody human being!It was strange.I wake up very excited!
Are you laughing?I adore you!
What?a moment.
Are you busy?well!
Okey!
I phone you later.
Buy.I kiss you my darling.
I love you!
(The woman phoning is ended)
.
.
.

woman in seduction style-pose-Pop Art-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΔΙΑΓΡΑΦΗ

δεν θυμαται.αγνωστο προσωπο.εκεινη του λεει.γεγονοτα με ημερομηνιες.
τιποτα.δεν θυμαται.''δεν ημουν εγω''.εκεινη επεμενε.εδειξε φωτογραφιες
και βιντεα στο κινητο της.''δεν ημουν εγω'' επεμενε.''καποιος αλλος ηταν''.
''τρια χρονια ιστορια'' ειπε εκεινη.δεν της απαντησε.τρια χρονια;σκεφτηκε.
θα θυμοταν.ομως τιποτε δεν θυμαται.αν οντως ηταν ετσι γιατι δεν θυμαται;
θυμαμαι σημαινει ξαναφερνω στη μνημη κατι που συνεβηκε.πριν.αν δεν
θυμαμαι σημαινει πως τιποτα δεν συνεβηκε πριν.και αυτος δεν θυμαται.και
ολα οσα του ειπε ειναι επινοηση.οι φωτογραφιες ομως και τα βιντεα;επινοη-
ση;τεχνητα;οχι.τον δειχνουν καθαρα.και εκεινη μαζι του.ακουει τη φωνη της.
τη φωνη του.ενας τριτος αν τα εβλεπε,χωρις καμια αμφιβολια,θα ελεγε πως
ειναι εκεινος και εκεινη.γιατι τοτε επιμενει;''το καταλαβαινω θελεις να
ξεχασεις''του ειπε.''θελεις να ξεχασεις κατι που εχεις ζησει''απαντησε''κι εγω
δεν εχω ζησει τιποτα απο ολα αυτα που μου λες''.''οι φωτογραφιες,τα βιντεα,
δεν ειμαι εγω;δεν εισαι εσυ;''εκεινη επεμενε.''φυσικα και εισαι εσυ.με καποιον
αλλον''της απαντησε.σιωπη.''τι θελεις;'' της ειπε.''τωρα δεν ξερω.νιωθω πολυ
μπερδεμενη''απαντησε εκεινη.''πριν δεκα χρονια.περασε καιρος.πολλα εν τω
μεταξυ συνεβησαν.θελεις να ξανασυναντηθουμε;''.''οχι.δεν θελω'' της απαν-
τησε.
την συνοδεψε μεχρι τη Σταδιου.εκει πηρε ταξι.εκεινος περπατησε τη Σταδιου,
στο Συνταγμα εστριψε στην Ερμου.στο Μοναστηρακι.11:23.νυχτα.κατεβηκε
στο σταθμο.πηρε το τρενο για το σπιτι του.
.
.
.

(Ανθρωπινα Εσωτερικα)
Η διαμονη στο δωματιο των συμμετριων-χ.ν.κουβελης
-Ενας Λαβυρινθος μιας Διμελους Σχεσης-
.
.
.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη.χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε
τα μαλλια.με το κραγιον εβαψε τα χειλη απαλο ρουζ..κοιταχτηκε.φορουσε
ασπρο φουστανι.φως στον αριστερο ωμο.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.εβαλε απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα
μαλλια.χαμογελασε.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.χαμογελασε.φορουσε ενα μαυρο φουστανι.περασε απαλο ρουζ στα χειλη.
χτενισε τα μαλλια.
Στο αλλο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.η γυναικα καθισε μπροστα στον καθρε-
φτη.απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.ο γυμνος
ωμος ειχε φως.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.καθισε μπροστα στον καθρεφτη.εβαλε
απαλο ρουζ στα χειλη.φορουσε ενα ασπρο φουστανι.χτενισε τα μαλλια.
χαμογελασε.γυρισε προς το μερος του αντρα.''σου αρεσει;''.ρωτησε.
στο δωματιο.χαμηλος φωτισμος.φορεσε ενα μαυρο φουστανι.κοιταχτηκε
στον καθρεφτη.καθισε.χτενισε τα μαλλια.χαμογελασε.περασε τα χειλη
μ'ενα απαλο ρουζ.γυρισε προς το μερος που καθονταν ο αντρας.''σου
αρεσει;''τον ρωτησε.''εισαι ομορφη''.της ειπε.
καθισε μπροστα στον καθρεφτη. απαλο ρουζ στα χειλη με το κραγιον.
χαμηλος φωτισμος στο δωματιο.χτενισε τα μαλλια.γυρισε και κοιταξε τον
αντρα.''εισαι ομορφη''.της ειπε.κοιταχτηκε.φορουσε ασπρο φουστανι.
φως στον  αριστερο ωμο.χαμογελασε.''σου αρεσει;''.τον ρωτησε.
.
.
.

-

'

Δηιανειρα-(μολυβι σε χαρτοπετσετα)-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΙΑΝΕΙΡΑΣ-χ.ν.κουβελης

Τραχινα.απογευμα.3 Οκτωβριου 2014.απο το παραθυρο ο καμπος με
τις ελιες.τρικυμισμενες απ'τον δυνατο αερα.περα η θαλασσα.ενα βαθυ
γαλαζιο κομματι της.δυο κυπαρισσια σαν ορθια σπαθια σχιζουν τον αερα.
ενα πουλι περασε.ακουσε τη κραυγη του.ο ηλιος δινει σκληρες σκιες στα
πραγματα.εδω στο δωματιο.η Δηιανειρα μπροστα στον καθρεφτη.βαφει
με κραγιον κοκκινο τα χειλη.κατακοκκινα.σαν να σταζουν αιμα η' δηλητηριο.
''καποτε τα ματια μου ηταν ομορφα'' σκεφτεται.κοιταζει τα ματια της.''τωρα
θελω να τα κλεισω''.με ενα μαυρο μολυβι τα περιγραφει εντονα.''μασκα
εκδικισης η'  ταπεινωσης''.ησυχια στο σπιτι.ο Υλος ελειπε.''τα παιδια μεγα-
λωνουν γρηγορα και θελουν να φυγουν.δεν τα χωραει το σπιτι.ο τοπος
τους φαινεται μικρος.μιζερος.ουτε ενδιαφερονται για τους μεγαλυτερους.
για τη μανα.η ζωη εχει τους δικους της κανονες.ειναι αδυνατο να τους
αλλαξεις''.πλησιαζει το προσωπο της στον καθρεφτη.''δυο καινουργιες
ρυτιδες.''τις αγγιζει.''χθες σχεδον δεν υπηρχαν.πως μαζευεται  το δερμα 
και  διπλωνει''.πηρε την ενυδατικη κρεμα .με τα δακτυλα την απλωσε στον
λαιμο.''λαιμος κυκνου''.λαιμος κυκνου'' επανελαβε.τραγουδιστα.και γελασε
πολυ δυνατα.σαν να ραγισε ο καθρεφτης απο τη δονηση.θολωσε.''οταν ει-
μαστε νεοι ακουμε ομορφα λογια.που τα πιστευουμε.σαν διχτυ.παγιδα.μας
πιανουν.ελαφρες ανεμελες πεταλουδες.στις προσδοκιες τους.για ευτυχια''.
χαμογελασε.''γιατι τοση ερημια.γυρω μου.τοση μοναξια.σαν ολα,ανθρωποι
και πραγματα ,να αναχωρησαν.για παντα.κι ουτε που το καταλαβαινεις πως
μενεις μονος.ανεπαισθητα.σκιες μνημης.περιεργο ειναι πως εμειναν εδω
ετουτα τα λιγοστα.κι ο καθρεφτης;τι δειχνει ο καθρεφτης;μια γερασμενη γυναικα.ανισχυρη.ανημπορη.αδυνατη''.σταματησε .της φανηκε πως ακουσε
το γελιο της υπηρετριας στο διπλανο δωματιο.''εσυ εισαι Ιολη;''.φωναξε.δεν
πηρε απαντηση.συνηλθε.δεν μπορει να ηταν η Ιολη.λειπει σε αδεια.της εδωσε
τρεις μερες.κι αυτη ειναι η δευτερη μερα.αφουγκραστηκε.ακουσε θορυβο.σαν
καποιος να ηταν στο διπλανο δωματιο της κρεβατοκαμαρας.''να γυρισε ο αντρας
μου;και να ετοιμαζεται να κοιμηθει''.επαγγελματιας περιπετειων.φωναξε το ονομα
του.δεν πηρε απαντηση.ακουσε το ραδιοφωνο ν'ανοιγει για λιγο.λευτερολεπτα.της
φανηκε αιωνιοτητα.''ποια αιωνιοτητα μας περιεχει και μας αποβαλλει''.κι επειτα 

εκλεισε.κοιταξε  προς το παραθυρο.''το φως ειναι  πολυ δυνατο αυτη την εποχη.

εκτυφλωτικο.σε διαπερναει.σε διαλυει.σε αφηνει διαφανο.εκτεθειμενο.
ευαλωτο.παιγνιο''.ξαναγυρισε στον καθρεφτη.πηρε το πινελο κι εβαψε ολα τα
δαχτυλα.μαυρο χρωμα.εκτος απο τον δειχτη του δεξιου χεριου.κοκκινο.''μια στα-
γονα αιμα στο αιωνιο σκοταδι''.θυμηθηκε.αυτο το δαχτυλο σαν σφηνα  το εχωσε
με δυναμη στο ματι εκεινου του αντρα που με βια την αρπαξε καποτε.τον τρομο.
και το εστριψε.να τον τυφλωσει.''καλυτερα να ειχα τυφλωθει εγω.τιποτα να μην
εβλεπα .τιποτα να μην καταλαβαινα''.τωρα.τωρα ο πονος.βουβος.σαν φιδι σερνεται.υπουλος.ανεβαινει.στραγγαλιζει το λαιμο.πνιγεσαι.''σαν ποτε να μην
ημουνα κατι.ουτε για μενα ουτε για κανεναν αλλο.να μην υπηρξα''.βλεπει ολο-
κληρη τη μορφη της στον καθρεφτη.σκοτεινη.καθαρα.''να μην υπηρξα.να μην
υπηρξα ποτε καπου''.σηκωθηκε απ'τον καθρεφτη.σταθηκε ορθια.κοιταξε το
μεγαλο στρογγυλο ρολοι του τοιχου.5 και 25.σε λιγο θα ερθει η κοπελλα να
παρει το ρουχο.το εχει σιδερωμενο και διπλωμενο.στη ραχη της καρεκλας.''σαν
να ειναι φορεμενο στον ωμο αντρα''.το εχει ποτισει με αρωμα.ολα ειναι ετοιμα-
σμενα.κοιταζει προς το ανοιχτο παραθυρο.ακουει εξω τα βηματα της κοπελλας.
σε λιγο ολα θα τελειωσουν.οπως σχεδιαστηκαν.σαν να μην εγιναν ποτε.''σαν
τιποτα να μην εγινε ποτε.μια απατη.καπνος που διαλυθηκε''
.
.
. 

Luigi Pirandello-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

το βλεμμα-Ερμου-Συνταγμα-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ετσι Ειναι Αν Ετσι Νομιζετε-χ.ν.κουβελης

την ειχε δει στην Ερμου,φορουσε ενα τζιν παντελονι και μια ασπρη μπλουζα,
λιγο πιο πανω απο την Καπνικαρεα μπηκε σ'ενα καταστημα,διαβασε την
ταμπελα του,μοντερνα γυναικεια ρουχα,καθησε στο παγκακι απεναντι στο
παρκακι και περιμενε να βγει,οταν βγηκε την συνοδευε ενας αντρας,στην
ηληκια της,σηκωθηκε και τους ακολουθησε απο το δεξια απεναντι πεζοδρο-
μιο,ανεβαιναν προς το Συνταγμα,εκεινος δεν τον ηξερε,εκεινη τον ηξερε,βεβαια
ειχαν περασει αρκετα χρονια απο τοτε κι ισως να μην τον γνωριζε τωρα,νομισε
πως τον ειδε,του φανηκε απο το υφος της,αν και πολυ συγκρατημενο,πως τον
γνωρισε,στη διασταυρωση με την Βουλης σταματησαν,μιλουσαν πολυ εντονα,
του φανηκε σαν να λογομαχουσαν,η γυνακα πηγε να φυγει,ο αντρας προσπαθησε
να την συγκρατησει απ'το χερι,εκεινη τον εσπρωξε κι ετρεξε προς τη πλατεια,
βιαστηκε κι εκεινος να την προφθασει,η γυναικα προσπαθησε να βρει ταξι,ολα
περνουσαν γεματα εκεινη την ωρα,την πλησιασε,δεν τον κοιταξε,τον αισθανθηκε
διπλα της κι ετρεξε προς τη σταση των τρολει,εκει αναμεσα στους αλλους ανθρω-
πους που περιμεναν ενιωθε πιο ασφαλης,δεν θα τολμουσε να την πλησιασει,εκει-
νος καθονταν ακριβως απο πισω της,η γυναικα  χωρις να τον βλεπει ενιωθε το
βλεμμα του επιμονο πανω της, χτυπησε το τηλεφωνο της,ηταν εκεινος,δεν το  ανοιξε,επεμενε,ξαναπηρε,δεν το ανοιξε και το απενεργοποιησε,προλαβε να δει
την ωρα 20:43,μια γυναικα την εσπρωξε απο πισω και περασε μπροστα της,
τρομαξε νομισε πως ηταν εκεινος,η κυκλοφορια των αυτοκινητων  ηταν πολυ
μεγαλη,μποτιλιαρισμα στη Σταδιου,μια διαδηλωση,ακουσε καποιον να λεει,
τα ιδια καθε μερα,την  επιασε αγωνια,ηταν νυχτα,δεν ηξερε τι θα συμβει,τι
ηταν ικανος να κανει,φοβοταν,το τρολει αργουσε,ειδε καποιον γνωστο της,πηρε
θαρρος,τον χαιρετησε,ο αλλος χαμογελασε,δεν μπορει θα το ειδε και δεν θα
τολμησει να κανει κατι,πως δεν το σκεφτηκε πριν ,ενεργοποιησε το τηλεφωνο και
εκανε πως μιλουσε με καποιον,θα το εβλεπε,θα ηταν περιεργος να μαθει με ποιον
μιλουσε και τι ελεγε,εκανε πως κατι εψαχνε στη τσαντα της και με την ακρη του ματιου
της δεν τον ειδε πισω της,εκλεισε το τηλεφωνο,η ωρα ηταν 21:17,κορναρισματα εκκο-
φαντικα,καποιοι αγαναχτισαν,μας εχουν σαν τα βοδια και τα γαιδουρια  και περιμε-
ουμε και κανενας δεν μας υπολογιζει οσο δεν φωναζουμε,καποιος ειπε,δεν παει
αλλο,κι εβρισε,μια ηληκιωμενη γυναικα πηγε να λυποθημησει,την κρατησαν μην
σωριαστει κατω και την εβαλαν να καθισει στο παγκακι και της εκαναν αερα,καποιος
της εδωσε νερο απο ενα εμφιαλωμενο μπουκαλακι να συνελθει,ενα παιδι γκρινιαξε,
κοιταξε καλυτερα γυρω της,εκεινος ειχε εξαφανισθει,η γυναικα φανηκε να'χει συνελ-
ει και να'ναι καλυτερα,περασε ενα τρολει,δεν ηταν του προορισμου της,γεματο,δεν
σταματησε,περασε κι αλλο γεματο δεν σταματησε,ουτε αυτο ηταν της περιοχης
της,περασαν δυο της περιοχης της ,γεματα,ενιωθε τα ποδια της να την πονανε,
πολυ κουρασμενα,τα παπουτσια την εσφιγαν,το κεφαλι της βουιζε,ζαλιζονταν,
αδειασε μια θεση στο παγκακι και καθησε,φοβηθηκε,ποση ωρα περασε δεν ηξερε,
της φανηκε αιωνες,σαν υπνωτισμενη ειδε το τρολει να σταματαει στη σταση,με
πολυ δυσκολια σηκωθηκε και μπηκε τελευταια μεσα,ισα που προλαβε πριν κλει-
σουν οι πορτες ,μεσα στο τρολει μεγαλος συνωστισμος,εψαξε για το εισιτηριο
στη τσαντα της,στη συγχιση της δεν το εβρισκε,τελικα το βρηκε και καταφερε
να το ακυρωσει,το τρολει προχωρουσε σημειωτον στην Φιλελληνων,βγηκαν τε-
λικα στην Βασιλισσης Αμαλιας,η ιδια μεγαλη κυκλοφορια,ακινησια,στην πυλη
του Ανδριανου τον ειδε μπροστα της,σε καποια αποσταση,στο διαδρομο,ορθιο,
ηταν εκεινος,δεν εκανε λαθος,δεν κοιτουσε προς το μερος της,ισα στα παραθυρα
προς τα αριστερα,ναι ηταν εκεινος,δεν ηταν αλλος,σιγουρα,ξεχωρισε το προσωπο
του στην φωτεινη αντανακλαση των τζαμιων

.

.

.

Pop Girl-[homage to Roy Lichtenstein]- 2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚΛΕΙΨΗ
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-χ.ν.κουβελης

της μιλουσε.για τις δουλειες.για το ταξιδι στο Λονδινο.τις οικονομικες
επιτυχιες.ζαλιστηκε.οι λεξεις χοροπηδουσαν ,την ενοχλουσαν.ηθελε
να του πει να σταματησει.ηθελε να φωναξει.δεν τολμησε.εκεινος συνεχισε.
ειχε βγαλει εισιτηρια για την Τοσκα του Πουτσινι στην Οπερα.ειπε πως
ηθελε να την ευχαριστησει γιατι της αρεσε.πριν,τωρα δεν της αρεσε.δεν του
το ειπε.εκεινος γελασε.της χαιδεψε τα μαλλια.της ειπε τρυφερα πως ειναι
πολυ ομορφη.αισθανθηκε παγωμενη.μετα αγωνια,απελπισια,μα,γιατι
δεν φευγει;της ηρθε να του τα πει ολα.συγκρατηθηκε.γιατι δεν φευγει;
εκεινος αρχισε παλι να φλυαρει.αδιαφορουσε.ενιωθε ξενη.το στομαχι
της σφιχτηκε.την πονουσε.γιατι,επιτελους,δεν φευγει;εσκαγε.πνιγονταν.
μηπως τα γνωριζει ολα και δοκιμαζει τα νευρα της;πως δεν το ειχε σκεφτει
πριν; σιγουρα τα ξερει ολα.και επιτηδες την βασανιζει.οχι.οχι.δεν μπορει
να ξερει.προσεχε και αυτη και εκεινος να μην φανερωθουν.επαιρναν
σχολαστικες προφυλαξεις.οι συναντησεις τους γινονταν σ'ενα διαμερισμα
απο τα εκατομυρια διαμερισματα που υπαρχουν στην απεραντη πολη.
παντα οταν,βεβαιωμενα,ελειπε για δουλεια.η μονη,που ηξερε,ηταν η
μητερα της,που την καλυπτε.κομμωτηριο.θεατρο.η' βολτα στα μαγαζια.
οταν επαιρνε τηλεφωνο.επειτα με την συμπεριφορα της απεναντι του δεν
υπηρχε περιπτωση να υποψιασθει κατι.τρυφερη ζεστη.υποκριτικα.
τωρα ομως δεν μπορει.δεν εχει δυναμη.κατι την ρωτησε.δεν ακουσε..
την ξαναρωτησε.απαντησε,να την συγχωρει,πως ηταν κουρασμενη.
εκεινος γελασε.του ειπε πως δεν αισθανεται καλα και θα ξαπλωνε να
κοιμηθει λιγη ωρα.εκεινος της ειπε πως θα πηγαινε να συναντησει
καποιους για τη δουλεια.τον ακουσε να τηλεφωνει.ετοιμασθηκε κι
αφου της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο εφυγε.εκεινη σηκωθηκε αμεσως.
πηρε το τηλεφωνο και σχηματισε τον αριθμο.δεν απαντουσε.το αφησε
να χτυπαει.το εκλεισε.και ξαναπηρε.παλι δεν απαντησε.γιατι δεν απαν-
ταει;της ερχονταν να ουρλιαξει.ακουγε τον ηχο κλησης,να την σφυροκο-
πα.απαντησε σε παρακαλω.ουρλιαξε.γιατι δεν απαντας;παρακαλεσε.
γιατι δεν απαντας;

.

.

.

Αδωνις και Αφροδιτη-τη μερα που αρραβωνιαστηκαν-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Αφροδιτη ποζαρει στον Αδωνι στη θαλασσα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αδωνις και Αφροδιτη-στη Σταδιου-Αθηνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το κολαζ που εκανε ο Αδωνις  στην Αφροδιτη με ζωγραφια του Πικασο
και τον Ερμη του Πραξιτελη -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΠΟΖΑΡΑΝ-χ.ν.κουβελης

κοιταζει τις φωτογραφιες.εκεινη στο σπιτι τους.τη μερα που αρραβωνιστηκαν.
οχι,δεν ειναι αδυνατο οι ανθρωποι να ευτυχισουν.της αρεσε το ρουχο που φο-
ρουσε.πολυ την κολακευε.ποσο αστεια ειναι τα πρασινα σπορ παπουτσια του.
και η αλλη που ποζαρε στη θαλασσα.γαλαζιο φορεμα.τα χερια στα μεση.πισω
η βαρκα.και περα ως περα η απεραντη θαλασσα.της βρηκε στην αμμοενα κοχυλι
και της το'δωσε.πολυ χαρηκε.η μερα ηταν ζεστη κι ο ουρανος καθαρος αστρα-
φτε.καθησαν σ'ενα παραθαλασιο κεντρο  παραγγειλαν αστακο και κοκκινο κρασι.
εμειναν μεχρι αργα συζητωντας.η νυχτα ειχε γεματο φεγγαρι κι η  θαλασσα ασημωνε
απ'τη λαμψη του.γυρισαν στο σπιτι κι αφησαν ανοιχτο το παραθυρο να τους δροσι-
ζει.αυτη η φωτογραφια,ειναι στη Σταδιου,εκεινη φοραει ενα πορτροκαλι φορεμα,
πανω απ'το γονατο.σου παει πολυ ,της ειπε και γελασε.εισαι πολυ ομορφη,συ-
νεχισε.περπατησαν μεχρι το Συνταγμα.εκεινη τον παρακαλεσε να χαζεψει στις
βιτρινες της  Ερμου.στη Καπνικαρεα της προτεινε να παρουν τον ηλεκτρικο στο
Μοναστηρακι να πανε στον Πειραια,στο Πασαλιμανι.του αρεσε να πηγαινει.εκει-
νη συμφωνησε.τοτε εκεινος εσκυψε και την φιλησε τρυφερα.ενιωσε ευτυχισμενη.
ποσα λιγα πραγματα χρειαζονται οι ανθρωποι να'ναι ευτυχισμενοι.
εδω αυτη η φωτογραφια ειναι απο ενα κολαζ που εκανε.σε μια κυβιστικη γυναικα
του Πικασσο κολλησε το κεφαλι της ,μπροστα απο το αγαλμα του Ερμη του Πραξι-
τελη.αλλαζοντας τις σταθερες θεσεις των πραγματων αλλαζουμε τον κοσμο και τη
ζωη μας.της ειπε.εκεινη χαμογελασε και καταλαβε τι εννοουσε και τι ηθελε.
αφησε το αλμπουμ στο τραπεζι.σηκωθηκε και πηγε στο παραθυρο.το ανοιξε κι ειδε
το λιβαδι μπροστα της γεματο  κοκκινες παπαρουνες συτην την εποχη.κοκκινα στιγ-
ματα κατω απ'την πιεση του ηλιου.εκλεισε τα ματια  της κι ευχηθηκε ποτε  να μην
ξεχασει.
.
.
.

Woman's portrait in Yves Klein's Blue-c.n.couvelis x. v. κουβελης

(Ανθρώπινα Εσωτερικά)
Αντίστιξη-χ.ν.κουβελης

άκουσε τη φωνή της.μια απλή πρόταση. ''σ'αρέσει η σονάτα του σεληνόφωτος
του Μπετοβεν;'',είδε το χέρι της. τα σχέδια στα νύχια της. τα περιεργαστηκε.
''σ'αρεσουν;''.ειπε ναι μ'αρεσουν. κάθισε μπροστά στον καθρέφτη και χτενιστηκε.
την έβλεπε. έπειτα έβαψε τα χείλη της απαλό ροζ. ''στον καθρέφτη είμαστε εμείς;'',
ρώτησε γυρίζοντας προς το μέρος του. είχε σηκωθεί. πήγε στο παράθυρο και το
άνοιξε. το ζεστό φως πήδηξε μέσα στο δωμάτιο. ''έλα να δεις τη θάλασσα πόσο
γαλάζια είναι''.την φώναξε. δεν άκουσε τη φωνή της. γύρισε. δεν ήταν στο δωμάτιο.
την άκουσε να τον φωνάζει. από το παράθυρο την είδε έξω στο δρόμο να τον χαι-
ρετάει σηκωνοντας το δεξί χέρι. της ανταπέδωσε τον χαιρετισμό. άκουσε το γέλιο
της καθώς κρυβονταν μέσα στις ελιές. την ακολούθησε με το βλέμμα του μέχρι
που δεν την εβλεπε πια. σιγά σιγά στοιβαχτηκαν άφθονα τα τζιτζίκια στους ήχους
της μέρας κυριαρχοντας.
.
.
.

woman's interior εσωτερικο γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]

''Ναι,μικρο μου,ευτυχισμενες''-χ.ν.κουβελης

Η Ελενη γυρισε σπιτι,μετα τις 4,απο τη δουλεια,εμενε σ'ενα διαμερισμα στα 

Κατω Πετραλωνα,διαρι.''Η μαμα δεν ηρθε,θα'ρθει αργοτερα''.Ενιωθε κουρα-

σμενη,η δουλεια δυσκολευει,σ'ενα καταστημα γυναικειων ρουχων στην Ερμου,

δυο χρονια ,φοβαται μην την απολυσουν.

Ανοιξε το ψυγειο,το γαλα ειχε ληξει,πριν τρεις μερες,πηρε το μπολ με το φαγητο

που εμεινε απο χθες,κοτοπουλο με πατατες και το ζεστανε στην ηλεκτρικη  κουζι-

να,το αδειασε σ'ενα πιατο,καθισε στο τραπεζι να φαει ,εφαγε λιγο,δεν ειχε ορεξη,

το παρατησε μεσα στο νεροχυτι.

Ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα,δεν σκεπαστηκε,εκανε ζεστη.

Την ξυπνησε θορυβος απ'τη κουζινα,πιατα και ηχος νερου στον νεροχυτι.''Μαμα 

ηρθες;''φωναξε.

Εμφανισθηκε η μανα της.Την φιλησε.''Μην σηκωνεσαι.Κοιμοσουν βαθεια οταν ηρθα'' 

της ειπε ''δεν θελησα να σε ξυπνησω''.''Το παιδι;'' τη  ρωτησε.''Καλα ειναι,σου στελνει φωτογραφιες,κατσε θα στις φερω ''.Πηγε στη κουζινα και γυρισε με τη τσαντα της,την 

ανοιξε κι εβγαλε δυο φωτογραφιες και της τις εδωσε.

Στη μια η μικρη,ποσο ειχε μεγαλωσει απο τη τελευταια φορα που την ειδε,φο-

ρουσε ενα κιτρινο φουστανι,ποζαρε σε μια παραλια,χρυση η αμμος στα ποδια 

της και πισω στα ηρεμα νερα καθρεφτιζονταν μια ασπρη βαρκα με μια γαλαζια 

γραμμη οριζοντια, η μικρη χαμογελουσε.''Σου γραφει αφιερωση πισω''της ειπε 

η μανα.Γυρισε τη φωτογραφια.Εγραφε:''μαμα,σ'αγαπω πολυ''.Φιλησε τα γραμ-

ματα.''Κι εγω σ'αγαπω μικρο μου''ψιθυρισε.

Στην αλλη φωτογραφια ηταν ανεβασμενη σε μια πετρα,με το ιδιο κιτρινο φουστανι 

και την ηρεμη  θαλασσα πισω,και ισορροπουσε σαν πουλι,σαν γλαρος που'ναι ετοι-

μος να πεταξει.''Στο χορο ειναι  πολυ καλη''σχολιασε η μανα της''η δασκαλα μου ει-

πε πως εχει ταλεντο''.

Εβαλε τις φωτογραφιες διπλα στο μαξιλαρι της κοντα στο κεφαλι της.''Μαμα,θα ση-

κωθω σε λιγο''.''Καλα ξεκουρασου οσο θελεις''Η μανα της ηταν διακριτικη,δεν την 

ρωτησε πως ειναι,πως νιωθει.Αργοτερα θα κουβεντιαζαν.

Τη μικρη δεν τη βλεπει συχνα,εχει τρεις μηνες να την δει,κι οταν πηγαινει να την δει

παντα της επιτρεπουν συγκεγκριμενη ωρα,μια ωρα ακριβως,ουτε ενα δευτερολεπτο

παραπανω να ειναι μαζι,σε δημοσιο χωρο,σε καποια καφετερια η' πλατεια την φερνει

συνοδεια  ο πρωην αντρας της και απο καποια αποσταση επιτηρει.Αποφαση δικαστη-

ριου.Δεν αντεχει να τον βλεπει.

Η μικρη της μιλαει για το σχολειο ,για τα μαθηματα,για τα παιχνιδια της.Δεν χορταινει 

να την βλεπει και να την ακουει.Καποιες στγμες η μικρη σοβαρευεται,μενει σιωπηλη,

για λιγο μονο κι υστερα ,κανοντας μια αστεια γκριματσα,χαμογελαει και παντα της δι-

νει φιλι.

Σημερα ολη την ωρα στη δουλεια δεν την αφηναν να ησυχασει οι σκεψεις,τα ξενοιαστα 

παιδικα χρονια ,τα ονειρα που'κανε,η εφηβεια με τις φιλες στη πολη της,πολλα της ηρ-

θαν στο μυαλο με μεγαλη ακριβεια.Επρεπε να μην ελαττωσει τα χαπια.Στεναχωριονταν.

Πνιγονταν.Ηθελε να περασει η ωρα να γυρισει σπιτι.Να'ρθει η μανα της.

Και στο ηλεκτρικο τρενο δεν την αφηναν οι σκεψεις να ησυχασει.Στο σταθμο στο Μονα-

στηρακι καθισε στο παγκακι κι αφησε τρια τρενα να περασουν.Δεν ακουγε ουτε εβλεπε 

τους ανθρωπους γυρω της.Της αρεσε η ανωνυμια και η απομονωση της.

Μηχανικα σηκωθηκε και μπηκε στο τρενο.Καθησε σε μια θεση.Σαν αστραπη περασαν

ολα απο μπροστα της.Η γνωριμια της με τον αντρα εκεινο,ο ερωτας,ο γαμος τους,

η γεννηση του παιδιου,κι υστερα η αλλη γυναικα,η απελπισια,η αποπειρα.

Το τρενο σταματησε στα Κατω Πετραλωνα,βγηκε ζαλισμενη και καθισε σ'ενα παγκακι

να ηρεμισει.

''Μαμα,μην κουραζεσαι,θα σηκωθω να τα κανουμε μαζι,ξεκουρασου λιγο''φωναξε.

''Δεν πειραζει,δεν ειναι τιποτα,τελειωνω''ακουσε την απαντηση της μανα της.

Κοιταξε τις δυο φωτογραφιες διπλα της  κι εκλεισε τα ματια της και σκεφτηκε ενα 

μεγαλο χωραφι με πολλα  ανθισμενα λουλουδια,ολα τα χρωματα της ανοιξης και στην 

ακρη του θαλασσα κι απο πανω χρυσος ζεστος ηλιος και στην ατελειωτη παραλια να 

τρεχει χαρουμενη η μικρη παιζοντας με μια κιτρινη μπαλα και ν'ακουει στον αερα το 

καθαρο γελιο της . 

Χτυπησε το τηλεφωνο.Το σηκωσε η μανα της.''Ελα,ειναι η μικρη''.Πεταχτηκε,πηρε

το τηλεφωνο.Ακουσε τη φωνη της μικρης.''Μαμα,ειδα ενα ομορφο ονειρο.Να στο

πω;''ρωτησε και συνεχισε''ηταν ενα μεγαλο χωραφι διπλα στη θαλασσα γεματο ανθι-

σμενα λουλουδια πολλα πολλα ολα τα χρωματα κι εγω επαιζα μαζι σου στη παραλια

με μια κιτρινη μπαλα,στην εριχνα και μου την εριχνες,γελουσαμε πολυ οι δυο μας,

μαμα,ημασταν πολυ καλα ,ευτυχισμενες''.

''Ναι,μικρο μου,ευτυχισμενες''

.

.

.

Ε.πορτραιτο γυναικας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ενα δυο πραγματα για την Ε.-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηρθε.καθισε.πονανε τα ποδια μου ειπε.την κερασε μπυρα.ηπιε.ειδε
τα δαχτυλα της.του δεξιου χεριου.εσυ πως εισαι;ρωτησε.τον κοιταξε.
τα ματια της.χαμογελασε.ενα παιδι ζητιανευε.το ειδαν.ηρθε και στο
τραπεζι τους.τα ανοιχτα δαχτυλα.του εδωσαν.τα ματια του.εχουν
περασει μεχρι τωρα τρεις.ειπε.εκεινη ακουσε.
..
.
.

Ε.πορτραιτο γυναικας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ξεφυλλιζε ενα περιοδικο."ολο λαιφ σταιλ".σχολιασε."ανυποφορο.
τοση ελαφροτητα".το πεταξε στη διπλανη καρεκλα.το αδειασε.σχολιασα.
δεν της το'πα."εχεις δικιο"μου ειπε.εφκιαξε τα μαλλια τηε."σ'αρεσει το χρωμα τους;"."ναι"απαντησα."ευχαριστω"ειπε.μου χαμογελασε.''οαραποιημενη η
εικονα της γυναικας απο τη μοδα.τα διαφορα στυλ."."κοιταξε αυτη απεναντι".
ειχε δικιο."κι εγω το κανω.καμια δεν.μπορει να ξεφυγει."σταματησε.με κοιταξε.
εντονο το μακιγιαζ στα ματια της."αληθεια,γιατι σας αρεσει;".δεν απαντησα.μια
κοινοτυπια θα ελεγα του τυπου."μ'αρεσει να αρεσω". το απεφυγα.φαυλος
κυκλος."μ'αρεσει που θελεις να μ'αρεσεις".κοιταξα τα δαχτυλα της.τον ωμο της.
το προσωπο της.τα ματια της.δεν απεφυγε το βλεμμα μου.''το περιμενα.αυτο
αληθινα θελω''.ειπε.σχεδον ψιθυριστα.
.
.
.

Ε.πορτραιτο γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

"τι σημαινει να κοιτας εναν ανθρωπο;συγκεκριμενα εσενα;".την κοιταξε.της
απαντησε."σ'αυτη την ερωτηση ξερεις την απαντηση".χαμογελασε.
"ναι.την ξερω".του επιασε το χερι."το περιγραμμα της μυτης".συνεχισε."η γραμ-
μη του λαιμου.ο αριθμος των λεξεων σου"."ο ηχος της λεξης.ευτυχια.ο ρυθμος
της".σηκωθηκε.σταθηκε ορθια απεναντι του.την κοιτουσε.την εβλεπε απο εκει
να τον κοιταζει."αυτο σημαινει να κοιτας εναν ανθρωπο.συγκεκριμενα εσενα".
ειπε.
.
.
.

Abstract in Reflexions-2μ χ 3μ-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ειχαν κανονισει ακριβως το παιχνιδι.μ'ολες τις λεπτομερειες του.συμφωνησανε
να το παιξουν.το δωματιο ειχε αρωματισθει.ο φωτισμος χαμηλος πυκνωνε τις αισθη-
σεις.δυο καθρεφτες.στον εναν θα κοιτουσε μονο αυτος και στον αλλον μονο εκεινη.
αυτος θα εβλεπε εκεινη κι εκεινη θα εβλεπε αυτον.θ'ακουγονταν η σονατα για πιανο
του Μπετοβεν fur Elise .εκεινη ξαπλωμενη στο κρεβατι πισω του κι εκεινος καθισμε-
νος μπροστα στον εναν καθρεφτη.τα ειδωλα τους στους καθρεφτες θα καθοδηγουσαν
τις αισθησεις τους.την εβλεπε στον καθρεφτη του.κι εκεινη εβλεπε στον καθρεφτη
την αντιδραση του.τα βλεματα τους εκαιγαν.οι αναπνοες τους ξεχυθηκαν.οι ψιθυροι
της τον περικυκλωσαν.ζαλισμενοι δεν σταματησαν προχωρησαν.στο κανονισμενο ση-
μειο σηκωθηκαν και συναντηθηκαν μεσα στους δυο καθρεφτες.εκει χαθηκαν οι ξεχω-
ριστες ταυτοτητες των.ποιος ειναι ποιος.διαλυθηκαν.
.
.
.

Α.πορτραιτο γυναικας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΓΚΙΒΩΤΙΣΜΟΣ-χ.ν.κουβελης
(Ανθρωπινα Εσωτερικα)

μιλουσε.την ακουγα χωρις να την διακοπτω.χρησιμοποιουσε πολλες μορφες λογου
στην εμφραση της.υφος.περιγραφικο.απολογητικο.συμπερασματικο.επιφωνηματι-
κο.εκρηκτικο.συναισθηματικο.ειρωνικο.σαρκαστικο.αθυροστομο.κοινοτυπο.εξεζη-
τημενο.συνειρμικο.πλατειασμο....''ενα μυθιστορημα"σκεφτηκα.δεν ηξερα και δεν
ειχε σημασια,ποσο σχεση ειχαν με πραγματικα.γεγονοτα.μια αφηγηση ανθρωπινης
καταστασης δεν μπορει να κρινεται για την αληθεια της.υποκειμενισμος.
επιλεκτισμος.ψυχολογικη εμπλοκη.λογικη ιδιαιτεροτητα.οταν τελειωσε την ιστο-
ρια της μου ειπε:"τριτη φορα σου διηγουμε την ιδια ιστορια με διαφορετικο τρο-
πο".με κοιταξε.χαμογελασε."θα σταματησω να σου διηγουμε οταν δεν θα μπορω
πια να τη διηγουμαι διαφορετικα".συνεχισε."εστω αλλαζοντας τη πτωση μιας λε-
ξης η 'τον χρονο ενος ρηματος".γελασε."αλλωστε εσυ γι'αυτο πληρωνεσαι".δεν
σχολιασα.ειχαμε συμφωνησει τα σχολια να τα γραφω και να της τα δωσω στο
τελος.τις συνομιλιες μας,τους μονολογους της,τις κατεγραφα στο κινητο μου.
μεχρι την επομενη συναντηση μας τις ακουγα πολλες φορες και σημειωνα σε
φακελο του υπολογιστη τις παρατηρησεις μου.μια μερα μου ειπε πως δεν την
ενδιαφερει πια αυτη η ιστορια και θα την διακοψει."τελειωσε για μενα.ενα
παρελθον."και μου ζητησε να διαγραψω τις ηχογραφησεις και τα σχολια."δεν
θελω να μεινει ουτε η ιστορια.υποκειμενικη η' αντικειμενικη.ουτε και οι
επενεργειες.σχολια.και συμπερασματα.συμφωνεις;".με κοιταξε.δυσκολευτηκα
να απαντησω."η ιστορια αυτη αφορουσε εμενα".ειπα."δεν θα ειναι ευκολο
αυτο που ζητας."συνεχισα."ομως θα ενεργησω οπως εσυ θελεις".δεν απαντησε
αμεσως."ναι ετσι ειναι καλυτερα".στο τελος ειπε.εφυγε.
εμεινα μονος μου κι εσβησα ολα τα αρχεια.
.
.
.

woman in-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΤΟΠΙΑ-[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-χ.ν.κουβελης

Η γυναικα τον περιμενε στο σπιτι. Στο τραπεζι εφερε το φαγητο να φανε .
Φαγανε χωρις καμια κουβεντα . Οταν τελειωσαν τον ρωτησε μονο αν θα
επλενε τωρα το κορμι του , να του ετοιμασει ζεστο νερο . Εκεινη σηκωθηκε
χωρις να παρει καταφατικη η ' αρνητικη απαντηση .Την βρηκε στο μπανιο ,
με τον οβαλ καθρεφτη , στο θαμπο φως εκεινης της ωρας να σαπουνιζει τα
ποδια της ως ψηλα πανω . .Φανηκε να ντραπηκε , που την κοιτουσε ο αντρας ,
ομως σαν να πηρε θαρρος του ζητησε να την βοηθησει .Στα χερια του η σαρκα
της σκιρτησε ελαφρα . Συνεχιζε να την σαπουνιζει . Καθως μετακινηθηκε για
να βολευτει καλυτερα η ματια του επεσε μεσα στον οβαλ καθρεφτη . Ειδε εκει
μεσα μια γυναικα εξω ν ' απλωνει τα πλυμενα ρουχα στο τεντωμενο συρμα .
Οταν τελειωσε την ακουσε να φωναζει το ονομα ενος παιδιου , μετα απο λιγο
η φωνη της επανελαβε το ονομα . Περα , απο ενα οργωμενο χωραφι εφτασε
η απαντηση , καθυστερημενη .Εσκυψε και της εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο , και
βγηκε απ ' το μπανιο . Την ακουσε ,που αντεδρασε μ 'ενα τρανταχτο γελιο .
Μπηκε στη κρεβατοκαμαρα, στο συρταρι , στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι ,
αριστερα, βρηκε τη φωτογραφια.Τραβηγμενη παλια , κιτρινισε το χαρτι της .
Ηταν σε νεαρη ηληκια , σχεδον παιδι , ακινητη , τα χερια κοκκαλωμενα στους
μηρους , , το κεφαλι ανασηκωμενο λιγο ψηλα , κοιτουσε ευθεια , καθισμενη σε
μια καπως ψηλη καρεκλα , ετσι που φαινονταν αστεια σ ' αυτη τη σταση , κι απο
πισω ενα ασπρο σεντονι στο φοντο . Η μανα της δεν ειχε χρονο ν ' ασχοληθει μαζι
της . Παρατημενη απ ' τον νομιμο συζυγο , μονη της καιρο, στο τελος τα ' φκιαξε
μ ' εναν αλλο αντρα .Απο καποια σκορπια λογια , που της ξεφευγαν , μαντευε κα-
νενας πως δεν την υπολογιζε καθολου , και πως πολυ συχνα την εξευτελιζε , Μια
μερα δεν αντεξε ,ξεσπασε , τα μαρτυρησε ολα , στις βρισιες του πουτανα την ανε-
βαζε , πουτανα την κατεβαζε . Καποτε την ειχε για ενα εξαμηνο παρατημενη .
Εκεινη κλειστηκε στο δωματιο της , και δεν ηθελε να βλεπει κανεναν .Σαν ξαναφα-
νηκε , τον συγχωρεσε , λενε , και πως ουτε παραπονα του ' κανε , ουτε και ρωτησε
γιατι χαθηκε τοσο καιρο .
Εκεινος απο μονος του της πεταξε , πως την ειχε βαρεθει και πως πηγε μ ' αλλη γυ-
ναικα . Της ηρθε να τον βρισει , ομως συγκρατησε τον εαυτο της , τον ρωτησε τι φα-
γητο ηθελε να του μαγειρεψει .
Μεσα στο συρταρι δεν βρηκε τιποτα αλλο . Το εκλεισε και την περιμενε.
Εκεινη βγηκε απ ' το μπανιο και μπηκε στο δωματιο . Ξαπλωσε στο κρεβατι. Την εβρι-
σκε ομορφη και της το ' πε .Της αρεσε , χαμογελασε γλυκα.
Εκεινος σηκωθηκε , βγηκε εξω στον κηπο , ειχε ηδη νυχτωσει . Περιπλανηθηκε ασκο-
πα για αρκετη ωρα . Οταν αποφασισε να μπει μεσα στο σπιτι το φεγγαρι ηταν ψηλα
στον οριζοντα , πανω απο τις κορυφες των δεντρων .
Ξαπλωσε διπλα της , την αγγιξε , το σωμα της ηταν ζεστο , σαν κατι να καταλαβε και
πηγε να ξυπνησει . Της χαι'δεψε την πλατη οπως ηταν γυρισμενη . Πολυ ωρα . Ξυπνη-
σε . Γυρισε το κεφαλι της προς το μερος του , δεν ξαφνιαστηκε , τον αναγνωρισε στο
θαμπο φως , του φεγγαριου , που εμπενε στο δωματιο απο ενα μικρο παραθυρο .Τον
ρωτησε , στη φωνη της προσπαθησε να δειξει ενδιαφερον , ποτε γυρισε , αν ειχε φε-
ρει το δωρο , που της ειχε ταξει.
Απο το μεσημερι ειχε εδω , της ειπε . Εκεινη φανηκε να μην καταλαβαινει , εκεινος
δεν μπηκε στον κοπο να της εξηγησει .
Αποτομα την ρωτησε . Εκεινη , αληθεια , στη φωτογραφια τι την ειχε ; Ποια ; Εγυρε
στο πλαι' , ανοιξε το συρταρι , εσυρε εξω τη φωτογραφια , της την εδειξε .'' Αυτη '' .
Την πηρε στα χερια της , την κοιταξε , την εφερε προς το φως να τη δει καλυτερα .
'' Πρωτη φορα τη βλεπω '' του ειπε και του την εδωσε πισω . Εκεινος την εβαλε παλι
στο συρταρι και το εκλεισε . Γυρισε και την κοιταξε . Δεν αντεδρασε. Απορουσε , που
αγνοουσε την υπαρξη της . Της το 'πε . Επεμενε . Εκεινη δεχτηκε να κουβεντιασουν .
Δεν ηταν απο περιεργεια , που ηθελε να ξερει. Αλλαζοντας ξαφνικα θεμα τον πληρο-
φορησε πως ειχε πανω απο μηνα να κοιμηθει με αντρα .Εκανε πως δεν τον εμοιαζε .
Περασε το χερι του στη μεση της , την αγκαλιασε , της ειπε πως ειχε παχυνει απο τοτε .
Την ακουσε να γελαει . Σταματησε . Μετα απο λιγο ξαναγελασε .Μεσα της πιστευε πως
θα επεφτε στη παγιδα , που του ειχε στησει . Εκεινος πηγε να τραβηχτει απο κοντα της .
 Κρατησε το χερι του να μην το απομακρυνει.Καποια στιγμη απο το μυαλο της περασε
σαν αστραπη η ιδεα να του πει ολοκληρη την ιστορια ,χωρις να κρυψει το παραμικρο .
Αρχισε να διηγηται , στην αρχη διστακτικα αρθρωνε τις λεξεις, σταδιακα ομως διορθω-
θηκε και αφηγηθηκε με πληροτητα. Υπολογιζε πως την ακουγε με ενδιαφερον , εκεινος
αφου την παρατησε αποτομα , ανοιξε το συρταρι και τραβηξε απο μεσα την φωτογραφια ,
της την πεταξε , και κοιτωντας την επιμονα στα ματια ρωτησε με σταθερη φωνη να του
πει ποια ειναι .
.
.
.

ΣΥΝΙΖΗΣΕΙΣ-χ.ν.κουβελης
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]

μιλουσε.την έβλεπε στον απέναντι καθρέφτη. καθισμένη σε μια κίτρινη καρέκλα
πίσω του. "μπορεί και να φλυαρω. ίσως τόσες λεπτομέρειες να μην.χρειαζονται.
το ένα παρασύρει το άλλο".δεν περίμενε απάντηση συνέχισε να μιλάει. το γεγονός
που διηγουνταν ήταν ψεύτικο. επειδή μια άλλη φορά το διηγήθηκε διαφορετικά.
δεν πρόσθεσε καινούργια στοιχεία.ουτε κάποια διόρθωσε. βέβαια,ηταν αδύνατο
να συμπεράνει ποιο απ'τα δύο ήταν αλήθεια. η' αν και τα δύο ήταν ψεύτικα. πάν-
τως η δεύτερη εκδοχή είχε πιο ενδιαφέρων. ήταν καλύτερα δομημενη σαν αφηγηση.
"αυτό που ζούμε έχει πολλούς τρόπους να εκφράσθει. εγώ δυσκολεύομαι να απο-
φασίσω ποιος με εκφράζει καλύτερα.εχεις αντίρρηση;το ψέμα δεν είναι ψέμα ούτε
η αλήθεια είναι αλήθεια.".και πάλι δεν απάντησε. έβλεπε ακίνητο το είδωλο της
στον καθρέφτη. σαν να μην υπήρχε. γύρισε το κεφάλι πίσω για βεβαιωθει. την είδε.
χαμογέλασε. "μην ανησυχείς.προκειται για απλές προτάσεις.αν και η πραγματικότη-
τα είναι οι προτάσεις που κάνουμε" .σταμάτησε σαν να σκέφτονταν αυτό που είπε.
"είναι κι άλλες παραλλαγές το ίδιο υπαρκτες".συνέχισε. "ισοδυναμες.το ψέμα είναι
ψέμα. η αλήθεια είναι αλήθεια. η αλήθεια είναι ψέμα.το ψέμα είναι αλήθεια".τρίτη
φορά επανέλαβε την ιστορία.με στοιχεία της πρώτης και της δεύτερης έκδοχης.πρε-
πει να κοιμήθηκε. όταν ξύπνησε η γυναίκα είχε φύγει. η κίτρινη καρέκλα ήταν άδεια.
.
.
 .

Πορτραίτο γυναίκας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]-χ.ν.κουβελης
Πορτραίτο γυναίκας

"τι ώρα είναι;"ρώτησε. της είπα.με ρώτησε για τη ζωγραφική."ποιο ρόλο έχει
το χρώμα;".δεν είναι εύκολο ν'απαντησει κάνεις. της είπα. πως το χρώμα δια-
μορφώνει την εικόνα."όπως τα χείλη σου καθορίζουν την εικόνα του προσώ-
που σου".το ένα προσελκύει αλλά χρώματα."τα δάχτυλα σου έχουν αλλά χρώ-
ματα σ'αυτή τη θέση. σ'αυτή την κίνηση. "και άλλα σε άλλη θέση".της έπιασα
το χέρι και της έδειξα. καταλαβε."τι είναι ένα πορτραίτο  μου;"ρώτησε."εξαρτά-
ται".απάντησα. "από τι;"ρώτησε."από την ικανότητα του ζωγράφου να ανακαλύ-
ψει και από την εσωτερικοτητα του μοντέλου".απαντησα.ζητησε να της πω περι-
σσότερα. προσπάθησα.στο τέλος της έδειξα το πορτραίτο. το κοίταξε ώρα πολύ.
"έχεις δίκιο "μου είπε. "κάτι γίνεται έτσι γιατί έτσι είναι".χαμογέλασα. δεν σχολία-
σα την κρίση της.
.
.

.

πορτραιτο γυναίκας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρώπινα Εσωτερικά)-χ.ν.κουβελης
πορτραιτο γυναίκας

στην Αιολου σε καφέ. ήρθε καθυστερημένη. παράγγειλε κρύα μπύρα."θα έχει
καύσωνα σήμερα"είπε.μιλησε για τα προβλήματα στη δουλειά. φοβονταν μή-
πως την απολύσουν.εχει περίπου πέντε μήνες που δουλεύει.σήμερα έχει ρεπό.
αύριο δουλεύει πρωί. παρατήρησα τα νύχια της. γαλάζια με μια κίτρινη γραμμή
διαγώνια. γέλασε.έπειτα σοβάρεψε.ακουστηκε το δυνατό γέλιο μιας γυναίκας
στο βάθος πισω. γύρισα και κοίταξα.η γυναίκα μιλούσε στο κινητό.
"σου μοιάζει"της είπα. "θα'λέγε κανένας πως είσαι εσύ. κοίταξε"
δεν γύρισε να κοιτάξει. "το ξέρω"απαντησε"οχι δεν μοιάζουμε,ειμαστε οι ίδιες''.
την κοίταξα."μην σε παραξενεύει"με καθυσηχασε"αυτο σήμερα είναι συνηθισμέ-
νο"."δηλαδή"της είπα "αν αυτή η γυναίκα σηκωθεί να φύγει εσυ..."."μην ανησυχείς"
με διέκοψε"εγω θα συνεχίσω να είμαι εδώ μαζί σου να πίνω τη μπύρα μου και μά-
λιστα σκοπεύω να παραγγειλω και μια άλλη".έβαλε την υπόλοιπη μπύρα στο ποτήρι
της.ήπιε.γυρισα με τρόπο και κοίταξα πίσω μου. η κυρία τωρα κάθονταν μ'εναν κυ-
ριο. "ευτυχώς δεν μου μοιάζει. δεν είμαι ο ίδιος"αστειευτηκα."ούτε κι αυτή είναι
ίδια".κοίταξα καλύτερα. "έχεις δίκιο "είπα.μετά απο λίγο πέρασαν από μπροστά μας
κάι βγήκαν από το καφέ.η γυναίκα ήταν μεγαλύτερη στην.ηλικια, ειχε μικρότερο
ύψος και μαύρα μαλλια.ο άντρας μέτριο ανάστημά.παραγγειλε μια δεύτερη μπύρα.
 "πόσα λίγα πράγματα μπορεί να ξέρουμε άκομα και για έναν άνθρωπο με τον οποίο
συναναστρεφομαστε χρονια"ειπε.συμφωνησα.η μπύρα σερβιρισθηκε.
.
.
.

Woman's portrait-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Η Βασιλική-24 χρονων
"Σπούδασα πολιτικές επιστημες.
Δεν θέλω να φύγω και να δουλεψω στο εξωτερικό. Θέλω να μείνω στην Ελλαδα
και να δουλεψω εδώ στη χωρα μου"
.
.
.

Woman's portrait-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Έλσα 51 χρονων-χ.ν.κουβελης

Καταγομενη απο καλη οικογενεια της Αθηνας ο πατερας εργοστασιαρχης
η μητερα επιτυχιμενη συγγραφεας ανεμελα παιδικα χρονια ταξιδια στην
Ευρωπη και στην Αμερικη σπουδασε με αριστα Αρχιτεχτονικη και Ιστορια
της Τεχνης στη Φλωρεντια μετα απο εναν ατυχο μεγαλο ερωτα παντρευτηκε
για τα συμφεροντα των επιχειρησεων της οικογενειας εναν γονο της υψηλης
κοινωνιας δυο παιδια μια κορη κι ενας γιος ανιαρη αχαρη ζωη κενη αφορητη
μοναξια κουραστηκε παραιτηθηκε απο τον εαυτο της και τα ενδιαφεροντα
της στα 40 της σοβαρα ψυχολογικα προβληματα νοσηλευτηκε για τεσσερα
χρονια σε μια ψυχιατρικη κλινικη στην Ελβετια εκει στο ασυλο αναπτυχθηκε
ενα ειδυλλιο αναμεσα σ'εκεινη και σ'εναν γλύπτη τροφιμο εκεινος επασχε απο
σχιζοφρενεια οι κρισεις του ηταν συχνες και τρομαχτικες ενιωθαν ο ενας για τον
αλλο μια βαθεια ελξη "σαν να γνωριζομαστε απο παντα πριν ακομα γεννηθουμε"
της ελεγε εκεινον τον καιρο ηταν ευτυχισμενη και ηρεμη γελουσε εκεινος της
εγραφε καθημερινα παθιασμενα ερωτικα γραμματα ενα πρωι τον βρηκαν κρε-
μασμενον απο το σεντονι στο δωματιο του δεν της το'παν της το'κρυψαν
εκεινη τον αναζητουσε απεγνωσμενα ρωτουσε της ειπαν πως τη νυχτα ξαφνικα
αρρωστησε η καρδια του και τον μετέφεραν εσπευσμενα στο νοσοκομειο
ζητησε επιμονα να παει να τον δει δεν την αφηναν φωναζε ουρλιαζε "ειναι ο
αντρας μου θελω να δω τον αντρα μου" αλλοτε εκλαιγε κι επεφτε στα ποδια
τους και τους παρακαλουσε "σας παρακαλώ αφηστε με να δω τον αντρα μου"
τους εδειχνε τα γραμματα του τα διαβαζε μεγαλοφωνα καποια ηταν πολυ προ-
κλητικα δεν ησυχαζε τις νυχτες φωναζε δυνατα εσπαγε πραγματα αναστατωνε
και τους αλλους ασθενεις ήταν επικίνδυνη αναγκαστηκαν να της κανουν απα-
νωτα ηλεκτροσοκ να ηρεμησει την ειχαν σε αυστηρή καταστολη στο κρεβατι
για εναν μηνα οταν συνηλθε δεν θυμονταν τιποτα από το παρελθόν και την
ερωτικη της ιστορια μετα απο λιγους μηνες θεραπειας βγηκε απο το ιδρυμα
στο ιατρικο εξιτηριο γραφτηκε. "πασχουσα από καταθλιψη με περιοδικες εμ-
φανισεις χρησουζα τακτικης παρακολουθησεως" στα 7 χρονια που μεσολαβη-
σαν απο τότε μέχρι σημερα μόνο πριν δυο χρονια επαθε μια κριση στην αρχη
 καθονταν σχεδον ακινητη σε μια καρεκλα μπροστα σ'εναν καθρεφτη δεν μι-
λουσε βουβη δεν κοιμονταν αρνιονταν να παρει υπνωτικα χαπια σχεδον δεν
ετρωγε αδυνατησε μαυροι κυκλοι στα ματια της εξαντληθηκε μετα απο μια
εβδομαδα περασε στη αντιθετη κατασταση είχε μεγαλη υπερδιεγερση κινουν-
ταν συνεχως μιλουσε ακαταπαυστα τα λογια της ηταν ασυναρτητα ακατανοητα
εγραφε συνεχεια ενα συνοθυλευμα λεξεων "η μνημη μου ειναι τεραστια δεν
υπαρχει τιποτα που να μην το θυμαμαι και να μην μπορω να το περιγραψω με
την πιο μικρη του λεπτομερεια" μετα απο δεκα μερες επανηλθε στην κανονικη
υπο ελεγχο κατασταση της μαλιστα αρχισε να συγγραφει με επιμελεια μια μελετη
για το εργο του Βαν Γκογκ συγκεκριμενα "για το ελικοειδες στον Βαν Γκογκ"
επισης μια δυο φορες τον τελευταιο καιρο μετα απο πολλα χρονια παρευρεθηκε
σε κοσμικες συγκεντρωσεις συνοδευομενη απο τον συζυγο της
.
.
.

woman's portrait-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Κωνσταντινα 27 χρονων
παντρευτηκε πριν ενα χρονο.αποκτησε μωρο προσφατα.εχει προβληματα
επιβιωσης.την πιεζουν οικογενειακα.δεν θα συμβιβαστει
.
.

Κιρκη 29 χρονων
φαρμακευτρια.αθλητρια της κολυμβησης στα 100 - 200 μετρα. αρραβωνιασμενη
με τον Οδυσσεα.μοντελο στο γυναικειο περιοδικο MAKE UP.
.
.
.

Woman's portrait-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Κενο Μνημης-χ.ν.κουβελης

4:15 σε καφε.
μιλουσαν.εκεινος διηγουνταν μια εκδρομη τους,πριν δεκα χρονια.
την θυμονταν με πολλες λεπτομερειες.την ρωτουσε αν μπορουσε
να θυμηθει τι φορεμα φορουσε.εκεινη του ειπε.τι ρωτησε και αλλα.
ολα τα θυμονταν.μεσα της ενιωθε κενο και ποσο ανιαρες ειναι
αυτες οι μνημες.ηταν πολλα αλλα τοτε που εκεινος δεν ηξερε.ουτε
καν ειχε υποπτευθει.τι παρα πολυ την αποσχολουσε.με τι τροπους
κρυβονταν.''θυμασαι εκεινη τη μερα στη θαλασσα;''της ειπε τι εγινε.
''και βεβαια,θυμαμαι.θυμαμαι εκεινη τη μερα''.εκεινη τη μερα επρεπε
να παρει την αποφαση,να τον παρατησει και να φυγει με τον αλλο αντρα.
γιατι δεν το'κανε;γιατι δειλιασε;εκεινος συνεχισε και μ'αλλα συμβαντα
της εκδρομης.''μου ειπες χαμογελαστη πως εισαι πολυ ευτυχισμενη''.
κρατηθηκε να μην του φωναξει.''ψεματα.ειπα ψεματα.σου ειπα ψεματα.
γι'αλλο λογο ημουν ευτυχισμενη''.εκεινος θυμηθηκε μια μερα που ειχε
νευρα.γελασε.''το παραμικρο σ'ενοχλουσε.ο αερας που σου χαλουσε τα
μαλλια.ησουν πολυ αστεια.πολυ χαριτωμενη''.''σωπα''του φωναξε χωρις
να ενδιαφερθει αν την ακουσουν.''ημουν απελπισμενη''.σταματησε.
χαμηλωσε τη φωνη.''οχι δεν ημουν απελπισμενη.συγνωμη''.γιατι δεν του
ειπα πως πραγματικα ημουν πολυ απελπισμενη.τις τελευταιες μερες συνε-
χως συγκρουομασταν για ασημαντες αφορμες.ουτε εγω υποχωρουσα ουτε
εκεινος.εκεινος εφυγε ξαφνικα.δεν ηξερα που πηγε.δυο ολοκληρες μερες
ελειπε.κοντεψα να τρελλαθω.οταν γυρισε ειχε αλλαξει.μου'πε να χωρισουμε.
δεν ειπα τιποτα.δεν τον παρακαλεσα.χωρισαμε.να γιατι δεν ημουν ευτυχισμενη
εκεινη τη μερα.ηθελε να του πει τι εγινε,να τον διακοψει,τι σημασια εχει;γιατι
να το κανει;δεν ειχε διαθεση.εκεινος της διηγουνταν πως ενα ζεστο μεσημερι
που παιζανε χαρτια στο κηπο του ξενοδοχειου που μενανε μ'ενα γνωστο τους
ζευγαρι.ειπε τα ονοματα τους.εκεινη ξαφνικα σηκωθηκε,διακοπτοντας το
παιχνιδι,χωρις να πει τιποτα,μπηκε στο αυτοκινητο και γυρισε το πρωι.τι αγωνια
περασε.ολη τη νυχτα δεν κοιμηθηκε να την περιμενει να γυρισει.''αληθεια,που
πηγες εκεινη τη νυχτα;''.δεν απαντησε.αληθεια,ουτε εκεινη ηξερε,δεν θυμονταν,
που πηγε.ουτε τι εκανε.ενα κενο μνημης.τι εγινε εκεινη τη νυχτα;κοιταξε το ρολοι
της ''περασε η ωρα,πρεπει να φυγω,να γυρισω σπιτι''.ειπε η γυναικα.
σηκωθηκαν κι εφυγαν.6:30
της βρηκε ταξι και μετα εφυγε κι εκεινος.
 .
.
.

Marilyn Monroe manyfold-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
Μονολογος
(Ανθρωπινα Εσωτερικα)-χ.ν.κουβελης

το τηλεφωνο.δεν εφταιγε αυτο.τι;δεν ηξερε.ποτε δεν ειναι σιγουρο.αν ειχαν συμβει
τα πραγματα διαφορετικα.οχι.δεν μπορουσαν να συμβουν διαφορετικα.δυο μηνες
ολα εκει οδηγουσαν.δεν εχει σημασια που αντιφασκει.εγινε.η'δεν εγινε;.
τι νιωθει;θυμο; απελπισια; αδιαφορια;τι ακριβως;ερωτηση.απαντηση;
.
.
.

Δημοσθενης Βουτυρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μια απροσδιοριστη ιστορια-χ.ν.κουβελης

η μερα σαν γρια ρυτιδιασμενη προχωρουσε καμπουρα και κουτση.ενα παιδι
κατουρουσε στο δρομο.μια ηληκιωμενη γυναικα απο'να μπαλκονι το φωναξε.
ντροπη σου.αλητη.εκεινο της εβγαλε τη γλωσσα και τιναξε το πουλι του προς
το μερος της πανω.να.α.να χαθεις τσογλανι.απο το μερος που καθονταν αυτο
το ειδε καθαρα και γελασε.επειτα το παιδι χαθηκε πισω απο τη γωνια.χαθηκε
στο βουρκο και τα λασπονερα της πολιτειας.αφαντο.εκεινος αναλογισθηκε τον
δικο του βουρκο.ενας σκοτεινος βουρκος η κοινωνια.μπερδεμενοι ανακατοι καλοι
κακοι φτωχοι πλουσιοι φιλευσπλαχνοι σκληροκαρδοι κτλ κτλ αντιθετα ειδη.ενιωθε
αηδια.απελπισια οχι.μια σιχαμαρα.στο διπλανο τραπεζι δυο γυναικες συζητουσαν
για μεικ απ για κραγιονς για λοσιονς για μανικιουρ πεντικιουρ για κοιφουρ.μια ζων-
τανη κομεντια ντε λ'αρτε.η νεαρωτερη γυναικα εριχνε προς το μερος του λοξες ματι-
ες κι επειτα γυρνουσε προς την μεγαλυτερη κατι της ψιθυριζε και γελουσαν δυνατα.
και συνεχιζαν την μοντερνιτε συζητηση τους διανθισμενη με γαλλικουρες.μον σερι
κτλ μπον βουαλα.ο ηλιος ψηλα στον γκριζο ουρανο κατουρουσε τον κοσμο με ψυχρο
φως καθως κατηφοριζε κατακοπος στο ναδιρ του.καποιοι απο πισω του λογομαχου-
σαν για την πολιτικη κατασταση.τα ιδια σκατα.εδω παντου παντα τωρα πριν μετα.οι
δυο γυναικες σηκωθηκαν να φυγουν.η νεαρη τον χαιρετησε κουνωντας ελαφρα το
χερι χαμογελωντας.τις ακολουθησε με το ματι του μεχρι που εστριψαν στη γωνια του
δρομου.και χαθηκαν.στο καδο σκουπιδιων σκουπιδια.δεν ενιωθε πικρα.αγαναχτηση
ναι.σαν ξυλοφορτομενο σκυλι π'αγριεψε ηταν.δεν ειχε προσδοκιες.πως εφτασε ως εδω
σ'αυτη τη κατασταση.μια απροσδιοριστη ιστορια.
οταν εφυγε απ'το καφε ειχε νυχτωσει για καλα,ερημος ο δρομος,ενα αδεσποτο σκυλι
τον ακολουθησε για καποιο χρονο,επειτα κυνηγησε μια γατα κι εξαφανισθηκε,ξεκου-
μπωσε το ρολοι το'βγαλε απ'το χερι του και το πεταξε μεσ'απ'τη σχαρα στον υπονο-
μο,και συνεχισε να περπατα ασκοπα μεσα στη νυχτα στους  δρομους
.
.
.

eclipse-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΕΚΛΕΙΨΗ-χ.ν.κουβελης

απο το μεγαλο επιμηκες ορθογωνιο παραθυρο,πισω της,εβλεπε το οργανικο συνολο
τριων μοντερνων πολυοροφων κτιριων,στις κορυφες,φανταστηκε,ενος ισοπλευρου
τριγωνου,τρια στερεα ορθογωνια  ισουψη παραλληλεπιπεδα μιας απολυτης καθαρης
γεωμετριας χωρις εμφανη παραθυρα, η γυναικα κοιταξε τη φωτογραφια που της εδωσε,
'εδω ημασταν στη Νεα Υορκη,να πισω το Εμπαιρ Στειτ',του εδειξε,'ενας διερχομενος
που του το ζητησαμε μας τραβηξε τη φωτογραφια',του την εδωσε πισω,εκεινος την
κοιταξε,δεν γνωριζε ποιοι ηταν αυτοι οι δυο στη φωτογραφια,ο αντρας δεξια και η γυναι
κα αριστερα,δυο εντελως αγνωστοι,κι ουτε ηξερε ποια ηταν η πολη,δεν της εδειξε τι του
συνεβαινε,'ναι,εμεις ειμαστε'της ειπε,'μειναμε ενα ολοκληρο σχεδον μηνα',ειπε η γυναικα,
'εσυ περιφεροσουν το πρωι μεχρι το μεσημερι και κατεγραφες τα κτιρια,τους ουρανοξυ-
στες του Μανχαταν,τα τραβουσες φωτογραφιες κι εγω',γελασε,'γυρνουσα τα μαγαζια και
τις γκαλλερι,στο Γκουγκενχαιμ πηγαινα καθε μερα και θαυμαζα τους πινακες  του Πολλακ,
που ξερεις ποσο πολυ τον θαυμαζω','ναι ξερω'της ειπε,ετσι για να πει κατι,να κρυψει πως
τιποτα απ'οσα ελεγε η γυναικα δεν γνωριζε,'θυμασαι;'συνεχισε εκεινη'συναντιομασταν
παντα  στις 1 η ωρα το μεσημερι στην Ταιμς Σκουερ και πηγαιναμε για φαγητο παντα στο
Καζαμπλανκα ρεστοραν,τρωγαμε αστακο','αστακο α λα αμερικεν'την διεκοψε ετσι για να
πει κατι,'οχι παντα' συνεχισε εκεινη συνεπαρμενη απο την αναμνηση'δοκιμαζαμε ολες τις
σεσιαλιτε,αστακος με χυλοπιτες και κροκο,αστακος θερμιδορ,αστακος κοκτειλ,αστακος
με δαγκανες ,πατζαρια,καραμελωμενα κρεμμυδακια και σαλτσα απο κοκκινο κρασι,
αστακος με κοκκινο καρι ρυζι και λαχανικα,αστακος βρασμενος με αχλαδι σε χυμο
πορτοκαλιου πανω σε στρωση νεροκαρδαμου,αστακος με τζιντζερ κι ανοιξιατικα
λαχανικα,και φυσικα αστακος α λα Κουβα,που σου αρεσε  περισσοτερο,τρελαινοσουν,
θυμασαι;',κουνησε το κεφαλι,'ναι',ομως τιποτα πραγματικα δεν θυμονταν,'ρωτησα τον
σεφ ,για να στον κανω κι εγω στο σπιτι και μου ειπε τη συνταγη,1 αστακο,2 μεγαλα ξερα
κρεμμυδια,4 σκελιδες σκορδο λιωμενο στην πρεσα ή ψιλοκομμενο 1 ματσακι μαϊντανο
1 κονσερβα τοματακια 1/2 συμπυκνωμενο χυμο ντοματας,1 ποτηρι  ρουμι,ελαιολαδο,
αλατι,πιπερι φρεσκοκομμενο,1 πακετο μακαρονια,ελα να μη ζαλιζω με τοσες λεπτομε-
ρειες',γελασε,'εσυ πειραξες τον σεφ,αν τη συνταγη αυτη του την εμαθε ο ιδιος ο Φιντελ
Καστρο κι αν ειναι αφροδιασιακη,θυμασαι τι σου απαντησε;'τον κοιταξε,δεν  θυμονταν,
'very much hard'εκεινη γελασε,πως μπορουσε και τα θυμονταν ολ'αυτα με την παρα-
μικρη λεπτομερεια;,η γυναικα συνεχισε να του λεει κι αλλα περιστατικα,εκεινος βυθιστη-
κε στις σκεψεις του,'η' στον κοσμο μου'οπως ελεγε τελευταια για την κατασταση του,
τα πρωτα συμπτωματα τα παρατηρησε,αρχισαν να εκδηλωνονται πριν απο οχτω μηνες,
σε σχεση με τις φωτογραφιες,ξεφυλλιζε ενα παλιο αλμππουμ φωτογραφιων με την πρωτη
γυναικα του,εβλεπε τη γυναικα του αλλα δεν γνωριζε τον αντρα που ηταν διπλα της,
λογικα εικαζε πως θα ηταν αυτος,μετα δεν γνωριζε το ζευγαρι που ποζαρε,λογικα
συμπερανε θα ηταν αυτος και η γυναικα του,και τα παιδια που εβλεπε στις φωτογραφιες
και δεν τα γνωριζε φυσικα,λογικα,θα ηταν τα δικα τους παιδια,αυτη η διαταραχη μερα με
τη μερα επιδεινοθηκε,'τα βραδια στο διαμερισμα μας στο Hotel Element στη Time Square
West,εσυ εγραφες την μελετη σου για την Αρχιτεκτονικη','Αρχιτεκτονικες Τοπολογικες
Δομες In Future MegaCity' της απαντησε βγαινοντας απο τις βαθειες σκεψεις του,
'εγω'συνεχισε εκεινη,'ξεφυλλιζα  τα περιοδικα και τα βιβλια τεχνης',βυθιστηκε παλι στο
προβλημα του,παραξενο,γιατι με τη φωτογραφια ενος προσωπου η' αντικειμενου η' το-
πιου η' ενος αξιοθεατου η' ενος συμβαντος οταν τη βλεπουμε μετα απο καιρο θυμομαστε
ζωντανα,καταλεπτως,το καθετι σ'αυτη την εικονα,πολυ καθαρα,γι'αυτο το λογο οι
Γιαπωνεζοι,οι Γερμανοι και οι Αμερικανοι τουριστες ειναι συνεχεια με μια φωτογραφικη
μηχανη στο χερι και τραβανε,δεν βλεπουν απευθειας αυτο που ειναι μπροστα στα ματια
τους εκει πραγματικο να το θυμηθουν χωρις την παρεμβαση ενος μεσου,αλλα το βλεπουν
εμμεσα ,το θυμουνται απο τη φωτογραφια του,ακινητοποιημενο,οι photo Memories,
'αγοραζα'ακουσα τη γυναικα του απεναντι'πολλα βιβλια,για τη ζωγραφικη του Rauschen-
berg,του Picasso,του Lichtenstein',αντιθετα αυτος εχασε την ικανοτητα,πως να το πει
αλλιως,να αναγνωριζει την εικονα στην φωτογραφια,το περιεχομενο της,αυτο φοβαται
μηπως επιρρεασει τη γενικοτερη μνημη του,να μην θυμαται και τα πραγματικα γεγονοτα,
οπως πριν που δεν θυμονταν γεγονοτα της διαμονης τους στη Νεα Υορκη','του Rothko,
του Warhol,και φυσικα του Pollock',συνεχισε τις αναμνησεις η γυναικα του'θυμασαι τις
ατελειωτες συζητησεις μας ,και ζωηρες διαφωνιες μας για τον πινακα του Pollock,Mural
του 1943 στο Guggenheim; 'θυμαμαι' απαντησε εκεινος 'η ενεργεια της δημιουργιας,της
κατασκευης,ορατη,που μαλιστα δημιουργησε σεισμο στην μεχρι τοτε αμερικανικη τεχνη,
'η' για το εργο του Alchemy του 1947'εκεινη συνεχισε την αναμνηση των συζητησεων τους
'μια σωματικη,στην κυριολεξια ζωγραφικη,χυνοντας τις μπογιες απο τα βαζα πανω στον
αδειο μουσαμα,ραντιζοντας την εποιφανεια του,με το πινελο και επεμβαινοντας,δρωντας,
σχεδιαζοντας,χαραζοντας,απλωνοντας,ξυνοντας,επιμηκυνοντας,κτιζοντας το διχτυ του,μια
εκφραστικη ζωτικη εκφραση,απειροτητα συνδιασμων,χρωματων και μορφων',εκεινος
απευθυνθηκε σε διαφορους ειδικους,δεν βρεθηκε καποιο οργανικο παθολογικο προβλημα
στον εγκεφαλο του,μετα ακολουθησαν πολλες συνεντευξεις σε καποιον γνωστο ψυχανα-
λυτη,μηπως η αρνηση της μνημης,η απωλεια της,η εκλειψη της στις φωτογραφιες οφειλε-
ται σε καποιο ξεχασμενο,ασυνειδητο συμβαν,βαθυ τραυμα,στη παιδικη του ηλικια,
κατι για τη παιδικη του ψυχη που να ηταν τραυματικο και οδυνηρο και γι'αυτο να μη
μπορουσε να βλεπει τα προσωπα που ηταν υπευθυνα γι'αυτο σε φωτογραφια,να τα
ξεχασει,να τα διαγραψει αο τη μνημη του,να τα απωθησει,αυτο το θεωρησε πολυ αφελες
και σταματησε την ψυχαναλυση,'αυτο το δαχτυλιδι'ακουσε τη γυναικα του απεναντι
'που φοραω',του το εδειξε τεντωνοντας τ'αριστερο της χερι,στον παραμεσο,'ειναι δικο
σου δωρο,το θυμασαι;''και βεβαια το θυμαμαι καλα'απαντησε'το αγορασα στο κοσμα-
ματοπωλειο Brooklyn Charm' επιασε το απλωμενο χερι της και κοιταξε το δαχτυλιδι,
επειτα σηκωσε το κεφαλι του και την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε,'δυο τετραγωνα
βορεια της Bedford Avenue 145 στο Brooklyn με εισοδο του καταστηματος στη βορεια
πλευρα της N. 9th Street'.
.
.
.  .

Εκ/ζητησεις-3 πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)

3 Σύν/τομες Εκ/ζητησεις-χ.ν.κουβελης

1-σταματησε να μιλάει. για μερικά δεπτερολεπτα αφαιρέθηκε. όταν συνήλθε μου 

ζήτησε συγνώμη και συνέχισε.

2-το Α γεγονός συνδέετε με τον Α άνθρωπο. το Β γεγονός συνδέετε με τον Β άνθρωπο 

αλλά και με τον Α άνθρωπο. το Γ γεγονός συνδέετε με τον Γ άνθρωπο αλλά και με τον Β 

και τον Α άνθρωπο. και ούτω καθεξής. κατά συνέπεια τα γεγονότα της ζωής μας έιναι 

συνδεδεμένα με όλους τους ανθρώπους. αυτό το συμπέρασμα έβγαλα από την εξιστό-

ρηση της ζωής της. χωρίς να ενδιαφέρει αν είναι αυτά καθαυτα πραγματικα η' επινοη-

μενα.

3-κοιταξε την ώρα στο κινητό της. "περναει η ώρα"ειπε."η' πέρασε η ώρα;"ρώτησε. δεν απάντησα.γελασε. "όταν ήμουνα μικρή"συνεχισε."νόμιζα πως θα είχα όλο το χρόνο. θα 

έκανα εκείνο θα έκανα το άλλο. έπαιζα με τις κούκλες και δημιουργούσα ένα κόσμο που 

τον θεωρούσα αληθινό. ζωντανό. με τα συναισθήματα του. "με κοίταξε. "τώρα ζω σ'ένα

κόσμο που είναι ξένος σε μένα. άλλοι τον έχουν δημιουργησει."με κοίταξε. "τι λες;" 

ρώτησε. δεν έκρινα τη σκέψη της. ούτε αν συμφωνούσα ούτε αν διαφωνούσα

.

.

.

Εκζητησεις- πορτραιτα-μονοχρωμιες-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis4

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Απεραντα αδιαφορο-χ.ν.κουβελης

''να,σ'αυτη τη φωτογραφια ειμαι,η τριτη απο αριστερα,με το ασπρο φουστανι'',μου
εδωσε τη φωτογραφια,την κοιταξα,''ειμαι 17 χρονων'',γελασε,''παραξενη που ειναι η
φωτογραφια,δεν ειναι;σε τι μοιαζω μ'αυτη τη κοπελα;'',ηπιε απο το χυμο της,αναψε
τσιγαρο και συνεχισε''αληθεια σε τι μοιαζουμε;στις ιδεες;στα ονειρα;'',σταματησε,
''πρεπει να θυμηθω'',''γιατι δεν θυμαμαι;'',''μηπως ειμαστε,γινομαστε ξενοι μ'αυτα που
ζησαμε,το 'εγω τωρα' δεν ειναι το ιδιο με το 'εγω πριν',ομως,τωρα το σκεφτομαι,πρεπει
να ειμαστε ολα αυτα τα διαφορετικα εγω'',''ενας μονολογος πολυφωνικων εγω,ειναι
πολυ παραξενο που οι αλλοι παρ'ολ'αυτα μας αναγνωριζουν σαν ιδιους,λενε 'αυτος τωρα'
ειναι ο ιδιος μ'εκεινον πριν' και θα ειναι και μ'αυτον μετα',στη φωτογραφια που σου'δει-
ξα,μια σχολικη εκδρομη,με το αγορι διπλα μου,δεξια, ειχαμε σχεση κι αργοτερα
παντρευτηκαμε,τωρα ειμαστε χωρισμενοι'',παραγγειλε μια δευτερη μπυρα,''παγωμενη,
παρακαλω'',ειπε στο γκαρσονι,εσβησε το τσιγαρο της,''τι σημαινει 'σχεση τοτε' και
'χωρισμενοι τωρα';απομακρα μου φαινονται,σαν να μην σχετιζονται αυτα τα δυο,σαν να
ανηκουν σε δυο διαφορετικα εγω,ανθρωπους'',σερβερισθηκε η μπυρα,γεμισε το ποτηρι
της,το εφερε στα χειλη της,''εκεινου του αρεσε να πινει μπυρα,εμενα οχι,μεθουσε και
μυριζε,μια φορα,αυτο το θυμαμαι καλα,ειχε πιει τοσο πολυ,που δεν αντεξε,σταματησε
το αυτοκινητο στην ερημια,βγηκε εξω στο σκοταδι και τον ακουγα που ξερνουσε στα
χωραφια,ακομα ακουω στ'αυτια μου εκεινον τον απαισιο ηχο,τοτε,θυμαμαι,εκλεισα
τ'αυτια μου με τα χερια μου δυνατα να μην ακουω,οταν γυρισε μεχρι το σπιτι δεν
αλλαξαμε κουβεντα,για πρωτη φορα δεν κοιμηθηκαμε μαζι,πηγα και ξαπλωσα στο σαλονι
 στον καναπε,μετα την δουλεια δεν γυρισα σπιτι,εκλεισα το τηλεφωνο,εφαγα σε καποιο
εστιατοριο,δεν θυμαμαι τι,μετα πηγα σ'ενα ξενοδοχειο και κοιμηθηκα,την αλλη μερα δεν
πηγα στη δουλεια,τηλεφωνησα πως ειχα αρρωστησει,ανοιξα το τηλεφωνο,με πηρε,μου
ειπε που ημουνα ,μ'εψαχνε,του ειπα πως νοικιασα καποιο διαμερισμα,φωναξε,με
παρακαλεσε,επειτα μ'εβρισε,ζητουσε επιμονα  να μαθει που βρισκομουν,του'πα να μην
τολμησει να'ρθει στη δουλεια να με βρει και του'κλεισα το τηλεφωνο'',σταματησε,''τι
σχεση εχει εκεινη η κοπελα της φωτογραφιας μ'αυτη τη γυναικα που βλεπεις μπροστα
σου;'',ρωτησε,ηπιε απο  το ποτηρι της,πηρε τσιγαρο,''εχουν περασει απο τοτε 11
χρονια'',της προσφερα φωτια,''ευχαριστω'',χαμογελασε,''γιατι θυμαμαι πραγματα που
ανηκουν σε μια αλλη κι οχι σε μενα;'',κοιταξε τα νυχια του δεξιου χεριου της,τα αναση-
κωσε ενα-ενα,σαν να τα μετρουσε,''πεντε δαχτυλα'',ειπε,''γι'αυτα ειμαι σιγουρη,για τ'αλλα
δεν ξερω,αν θυμαμαι πραγματικα γεγονοτα η' επινοημενα'',πηρε τη φωτογραφια,
''απο το ξενοδοχειο που μεναμε εβλεπα τη θαλασσα,ενα απεραντο γαλαζιο ακινητο,
αδιαφορο'',με κοιταξε,''τωρα ξερω πως δεν ηταν ετσι,συμφωνεις;'',δεν της απαντησα,
''πως μπορεις να ξερεις πως αυτα που σου ειπα δεν ειναι παραποιημενα,και δεν εγιναν
ετσι,αν βεβαια εγιναν και δεν τα επινοησα,η' ισως συνεβησαν σε αλλη,διαφορετικη,
περιπτωση,με αλλον ανθρωπο,η' και,ισως,πολυ πιθανο,να μην συνεβησαν καθολου
και να συμβουν στο μελλον,μολις εμφανισθει ο καταλληλος ανθρωπος,αληθεια,τωρα
που το σκεφτομαι,δεν ξερω τι ακριβως συμβαινει,το μονο σιγουρο ειναι πως η
φωτογραφια ειναι αληθινη,η τριτη κοπελα απ'τ'αριστερα ειμαι εγω'',με κοιταξε,χαμο-
γελασε,''δεν με κολακευει πολυ αυτο τ'ασπρο φουστανι;δεν σε γοητευει;ελα,δεν
μπορεις ν'αντισταθεις στη γοητεια του,το ειδα στα ματια σου καθαρα χθες οταν μου
τραβουσες τη φωτογραφια στο ξενοδοχειο,εγω ποζαρα στο μπαλκονι,και πισω μου,
ετσι ειπες,το υπεροχο απεραντο ακινητο γαλαζιο'',την κοιταξα στα ματια,''ναι'',ειπα,
''απεραντα αδιαφορο'',

.

.
.

Η Μακρά Αναμονή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η Μακρά Αναμονή-χ.ν.κουβελης
(Ανθρώπινα Εσωτερικά)

την έκλεισα τη βρυση.πρεπει να την έκλεισα. παλιά δεν ξεχνουσα.τώρα θυμάμαι
ασήμαντα πράγματα. εκείνη την κόκκινη δερμάτινη τσάντα. τα πρώτα μου σκουλαρίκια.
πρέπει να έκλεισα τη βρύση. θα πλημμυρίσει η αυλή. όπως την άλλη φορά. εκείνα τα
σκουλαρικια ήταν χρυσές μελισουλες. η μαμά μου τ'αγορασε.ηταν καλοκαίρι. πρέπει
να'μουνα δεκαπέντε χρόνων. το τρύπημα των αυτιών δεν με πόνεσε. δυο ώρες μάζευα
το νερό. με πόνεσε η μέση. από τοτε προσέχω. σίγουρα την έκλεισα.στη κόκκινη τσάντα
είχα το ροζ κραγιόν. ένα καθρεφτάκι. μια φιλντισενια χτένα. ένα τσιμπιδάκι φρυδιών. ένα
σετ μεικτά απ.τα μολύβια για τα μάτια. πιο πολύ χρησιμοποιούσα το γαλάζιο. με πονάει
λίγο ο ωμός και τ'αριστερό χέρι.ειδικά με την αλλαγή του καιρού.περασε η ώρα. θα
γυρίσουν τα παιδιά στο σπίτι. θα ανησυχισουν.και θα πεινάνε. θα δουν και θα κλείσουν
τη βρύση.αυτή τη γυναίκα απέναντι μου κάπου την έχω ξαναδεί.δεν θυμάμαι που.ίσως
εδώ μια άλλη προηγούμενη επίσκεψη.ουτε μια φορά δεν διασταυρωθηκαν τα μάτια
μας.καθεμια κλεισμένη. στον εαυτό της. φοβάται ν'ανοιχτει. άλλωστε τι να πεις.
μεγαλώσαμε.κι όλο προβλήματα.νομίζω πως την έχω συναντήσει πολλές φορές στη
λαϊκή.αραγε να έχει οικογένεια;σιγουρα θα έχει. είναι νεώτερη από μένα. η'
ετσι τουλαχιστον δείχνει.για να μην με πάρουν τηλέφωνο δεν θα υπάρχει κανένα
πρόβλημα στο σπίτι. αλλιώς θα με περνάνε. πέρασαν σαράντα λεπτά από τότε που
ήρθα. δεν περνάει η ώρα.και δεν μπορώ να κοιτάξω τηλεόραση.δεν έχει τίποτα.και
στο σπίτι τη βαριέμαι. πέφτω νωρίς και κοιμαμαι.τη νύχτα ξυπνάω πολλές φορές κι
αργεί να με πάρει ο ύπνος.τοτε ξεχνιέμαι με τις σκέψεις. η γυναίκα απέναντι μου
μιλάει στο κινητό της με πολύ σιγανη φωνή.δεν ακούω τη λέει.να τώρα γέλασε.πιο
πολύ μιλάει παρά ακούει.με το δεξί χέρι κάνει χειρονομίες τονίζοντας τα λόγια της.
με τ'αριστερό χέρι κρατάει το κινητό. φοράει δαχτυλιδι.κανει ζέστη εδώ μέσα. τα
παπούτσια με στενεύουν. έπρεπε να φορέσω τα στρωτα κι όχι αυτά με το τακούνι.
χτυπάει το κινητό μου.που είναι;μεσα στη τσάντα.
.
.
.

Άνθρωποι-πορτραίτα-''Τις ει;"-"Ουδείς"-χ.ν.κουβελης
.
.
''Τις ει;"-"Ουδείς"-χ.ν.κουβελης
(Ανθρώπινα Εσωτερικά)

Τις ει;τον ρωτούσαν στο στρατό.απαντουσε μηχανικά. ένα κατεβατό όνομα επώνυμο
όνομα πατέρα όνομα μητέρας τοπος γεννήσεως ημερομηνία γςννησεως επάγγελμα
οικογενειακή κατάσταση. Αυτος ει. Είναι. Δούλεψε σηνολικα 40 χρόνια. Ένα διάστημα
15 χρόνια μετανάστης στη Γερμανια. Τη πρώτη γυναίκα του τη γνώρισε εκεί. Έχουν δύο
παιδιά.Δυο κορίτσια. Το ένα παντρεμένο.Με τη δεύτερη γυναίκα έχει ένα γιο. Σχολείο
μόνο το δημοτικό τελείωσε. Ήθελε παραπάνω αλλά ήταν δύσκολα τα χρόνια. Τον βρήκε
ο πόλεμος.μετα ο εμφύλιος. όλη η Ελλαδα είχε ξεσηκωθεί, ακούσια η'εκούσια,να φύγει.
να εγκαταλείψει. από εργοστάσιο σε εργοστάσιο πέρασε η ζωή του.τωρα όπου να βρεθεί
νιώθει ξένος. δεν αναγνωρίζει τίποτα.ολα άλλαξαν. αποκτήσανε αλλά χαρακτηριστικά.
αλλιώς μιλάνε οι άνθρωποι. αλλιώς εκφράζονται. αλλιώς συμπεριφέρονται.ο
εκσυχρονισμος είναι χειρότερος από την καθυστέρηση.βαρβαροτητα.ειναι πια
ασήμαντος.περιττός.Τις ει;Ουδεις
.
.
.

ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς [π. 120 μ.Χ-π. 190 μ.Χ]ηταν ρητορας και σατυρικος συγγραφεας
απο τα Σαμοσατα της Κομμαγηνης της Συριας
[Λουκιανος,πορτραιτο 17ου αιωνα]

Μυρτάλη καὶ Δωρίων -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Λουκιανου Εταιρικοὶ Διάλογοι-Δωρίων καὶ Μυρτάλη
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]
Εταιρα Μυρταλη περιοχη Κεραμεικου μ.Χ-χ.ν.κουβελης
.
ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς [π. 120 μ.Χ-π. 190 μ.Χ]ηταν ρητορας και σατυρικος συγγραφεας
απο τα Σαμοσατα της Κομμαγηνης της Συριας
.
Luciani Samosatensis Opera. Lucian. Karl Jacobitz. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig, 1896.
βικιθηκη
Λουκιανου Εταιρικοὶ Διάλογοι
Δωρίων καὶ Μυρτάλη

Δωρίων
[1] νῦν με ἀποκλείεις, ὦ Μυρτάλη, νῶν, ὅτε πένης ἐγενόμην διὰ σέ, ὅτε δέ σοι τὰ τοσαῦτα ἐκόμιζον, ἐρώμενος, ἀνήρ, δεσπότης, πάντ᾽ ἦν ἐγώ. ἐπεὶ δ᾽ ἐγὼ μὲν αὖος ἤδη ἀκριβῶς, σὺ δὲ τὸν Βιθυνὸν ἔμπορον εὕρηκας ἐραστήν, ἀποκλείομαι μὲν ἐγὼ καὶ πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκα δακρύων, ὁ δὲ τῶν νυκτῶν φιλεῖται καὶ μόνος ἔνδον ἐστὶ καὶ παννυχίζεται, καὶ κυεῖν φὴς ἀπ᾽ αὐτοῦ.

Μυρτάλη
ταῦτά με ἀποπνίγει, Δωρίων, καὶ μάλιστα ὁπόταν λέγῃς ὡς πολλὰ ἔδωκας καὶ πένης γεγένησαι δἰ ἐμέ. λόγισαι γοῦν ἅπαντα ἐξ ἀρχῆς ὁπόσα μοι ἐκόμισας.

Δωρίων
[2] εὖ γε, ὦ Μυρτάλη, λογισώμεθα. ὑποδήματα ἐκ Σικυῶνος τὸ πρῶτον δύο δραχμῶν· τίθει δύο δραχμάς. [p. 268]

Μυρτάλη
ἀλλ᾽ ἐκοιμήθης νύκτας δύο. [p. 320]

Δωρίων
καὶ ὁπότε ἧκον ἐκ Συρίας, ἀλάβαστρον μύρου ἐκ Φοινίκης, δύο καὶ τοῦτο δραχμῶν νὴ τὸν Ποσειδῶ.

Μυρτάλη
ἐγὼ δέ σοι ἐκπλέοντι τὸ μικρὸν ἐκεῖνο χιτώνιον τὸ μέχρι τῶν μηρῶν, ὡς ἔχοις ἐρέττων, Ἐπιούρου τοῦ πρωρέως ἐκλαθομένου αὐτὸ παρ᾽ ἡμῖν, ὁπότε ἐκάθευδε παρ᾽ ἐμοί.

Δωρίων
ἀπέλαβεν αὐτὸ γνωρίσας ὁ Ἐπίουρος πρῴην ἐν Σάμῳ μετὰ πολλῆς γε, ὦ θεοί, τῆς μάχης. κρόμμυα δὲ ἐκ Κύπρου καὶ σαπέρδας πέντε καὶ πέρκας τέτταρας, ὁπότε κατεπλεύσαμεν ἐκ Βοσπόρου, ἐκόμισά σοι. τί οὖν; καὶ ἄρτους ὀκτὼ ναυτικοὺς ἐν γυργάθῳ ξηροὺς καὶ ἰσχάδων βῖκον ἐκ Καρίας καὶ ὕστερον ἐκ Πατάρων σανδάλια ἐπίχρυσα, ὦ ἀχάριστε· καὶ τυρόν ποτε μέμνημαι τὸν μέγαν ἐκ Γυθίου.

Μυρτάλη
πέντε ἴσως δραχμῶν, ὦ Δωρίων, πάντα ταῦτα

Δωρίων
[3] ὦ Μυρτάλη, ὅσα ναύτης ἄνθρωπος ἐδυνάμην μισθοῦ ἐπιπλέων. νῦν γὰρ ἤδη τοίχου ἄρχω τοῦ δεξιοῦ καὶ σὺ ἡμῶν ὑπερορᾷς, πρῴην δὲ ὁπότε τὰ Ἀφροδίσια ἦν, οὐχὶ δραχμὴν ἔθηκα πρὸς τοῖν ποδοῖν τῆ Ἀφροδίτης σοῦ ἕνεκεν ἀργυρᾶν; καὶ πάλιν τῇ μητρὶ εἰς ὑποδήματα δύο δραχμὰς καὶ Λυδῇ ταύτῃ πολλάκις εἰς τὴν χεῖρα νῦν μὲν δύο, νῦν δὲ τέτταρας ὀβολούς. ταῦτα πάντα συντεθέντα οὐσία ναύτου ἀνδρὸς ἦν. [p. 321]

Μυρτάλη
τὰ κρόμμυα καὶ οἱ σαπέρδαι, ὦ Δωρίων;

Δωρίων
ναί· οὐ γὰρ εἶχον πλείω κομίζειν· οὐ γὰρ ἂν ἤρεττον, εἴ γε πλουτῶν ἐτύγχανον. τῇ μητρὶ δὲ οὐδὲ κεφαλίδα μίαν σκορόδου ἐκόμισα πώποτε. ἡδέως δ᾽ ἂν ἔμαθον ἅτινά σοι παρὰ τοῦ Βιθυνοῦ τὰ δῶρα

Μυρτάλη
τουτὶ πρῶτον ὁρᾷς τὸ χιτώνιον; ἐκεῖνος ἐπρίατο, καὶ τὸν ὅρμον τὸν παχύτερον. [p. 269]

Δωρίων
ἐκεῖνος; ᾔδειν γάρ σε πάλαι ἔχουσαν.

Μυρτάλη
ἀλλ᾽ ὃν ᾔδεις, πολὺ λεπτότερος ἦν καὶ σμαράγδους οὐκ εἶχε. καὶ ἐλλόβια ταυτὶ καὶ δάπιδα, καὶ πρῴην δύο μνᾶς, καὶ τὸ ἐνοίκιον κατέβαλεν ὑπὲρ ἡμῶν, οὐ σάνδαλα Παταρικὰ καὶ τυρὸν Γυθιακὸν καὶ φληνάφους.

Δωρίων
[4] ἀλλὰ ἐκεῖνο οὐ λέγεις, οἵῳ ὄντι συγκαθεύδεις αὐτῷ; ἔτη μὲν ὑπὲρ τὰ πεντήκοντα πάντως, ἀναφαλαντίας καὶ τὴν χρόαν οἷος κάραβος. οὐδὲ τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ ὁρᾷς; αἱ μὲν γὰρ χάριτες, ὦ Διοσκόρω, πολλαί, καὶ μάλιστα ὁπόταν ᾄδῃ καὶ ἁβρὸς εἶναι θέλῃ, ὄνος αὐτολυρίζων, φασίν. ἀλλὰ ὄναιο αὐτοῦ ἀξία γε οὖσα καὶ γένοιτο ὑμῖν παιδίον ὅμοιον τῷ πατρί, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς εὑρήσω Δελφίδα ἢ Κυμβάλιόν τινα τῶν κατ᾽ ἐμὲ ἢ τὴν γείτονα ὑμῶν τὴν αὐλητρίδα ἢ πάντως τινά. δάπιδας δὲ καὶ ὅρμους καὶ διμναῖα μισθώματα οὐ πάντες ἔχομεν. [p. 322]

Μυρτάλη
ὦ μακαρία ἐκείνη, ἥτις ἐραστὴν σέ, ὦ Δωρίων, ἕξει· κρόμμυα γὰρ αὐτῇ οἴσεις ἐκ Κύπρου καὶ τυρόν, ὅταν ἐκ Γυθίου καταπλέῃς.
.
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

Luciani Samosatensis Opera. Lucian. Karl Jacobitz. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig, 1896.

Δωριος
[1] τωρα μενα απ'εξω με κλεινεις,Μυρταλη,τωρα,που φτωχος εγινα για σενα,οταν σε σενα
τοσα εφερνα,αγαπητικος,αντρας,κυριος,τα παντα ημουνα.Κι επειδη εγω'μαι πια τελειως
στεγνος,εσυ τον Βιθυνο εμπορο βρηκες για εραστη,εγω απ'εξω κλεινομαι και μπροστα
στις πορτες σταθηκα με δακρυα,αυτος τις νυχτες ν'αγαπιεται και μονος μεσα να'ναι
και να ξημεροβραδυαζεται,και πως γκαστρωθηκες λες απ'αυτον.

Μυρτάλη
αυτα μ'ενοχλουν πολυ,Δωριε,και μαλιστα οποτε λες πως πολλα εδωκες και φτωχος
εχεις γινει για μενα.Υπολογισε λοιπον ολα απ'την αρχη οσα σε μενα εφερες.

Δωριος
[2] ωραια,Μυρταλη,ας υπολογισουμε.Παπουτσια απ'τη Σικυωνα πρωτα πρωτα δυο
δραχμες.Προσθεσε δυο δραχμες.

Μυρτάλη
αλλ'ομως κοιμηθηκες δυο  νυχτες

Δωριος
κι οταν καποτε ηρθα απ'τη Συρια,αλαβαστρο με μυρο απ'τη Φοινικη,δυο και τουτο
δραχμες μα τον Ποσειδωνα.

Μυρτάλη
κι εγω σε σενα οταν απεπλευσες τον κοντο εκεινο χιτωνα που μεχρι τους μηρους φτανει,
να τον εχεις οταν κωπηλατουσες,απ'τον Επιουρο αυτον της πρωρης υπευθυνο ξεχασμενον
σε μας,οταν καποτε κοιμονταν σε μενα.

Δωριος
τον ξαναπηρε αφου τον γνωρισε ο Επιουρος πριν λιγο καιρο στη Σαμο μετα απο πολυ
βεβαια,ω θεοι,μαχη.
Κρεμμυδια απ'την Κυπρο και σαπερδες ψαρια πεντε και περκες τεσσερες,οταν καποτε
καταπλευσαμε απ'τον Βοσπορο,εφερα σε σενα.Τι ετσι λοιπον σ'αφησα;κι αρτους
ναυτικους σε καλαθι ξηρα παξιμαδια και βαζο με συκα απ'τη Καρια κι υστερα απ'τα Πα-
ταρα σανδαλια επιχρυσα,αχαριστη,και το τυρι καποτε θυμαμαι το υπεροχο απ'το Γυθιο

Μυρτάλη
πεντε ισως δραχμες ,Δωριε,ολ'αυτα

Δωριος
[3]Μυρταλη,οσα ναυτικος ανθρωπος μπορουσα με μισθο πλεοντας,τωρα ομως της  πλευ-
ρας του πλοιου επιβλεπω της δεξια και συ με υπεροψια μας κοιτας,πριν λιγο καιρο ομως
οταν καποτε τ'Αφροδισια ηταν,δεν εβαλα μπρος στα δυο ποδια της Αφροδιτης  για χαρη
σου ασημενια δραχμη;κι ακομα στη μητερα σου στα παπουτσια δυο δραχμες και σ'αυτη τη
Λυδη πολλες φορες στο χερι,τωρα δυο,τωρα τεσσερες οβολους.Αυτα ολα αν μαζωχτουν η
περιουσια ναυτικου ειναι.

Μυρτάλη
τα κρεμμυδια κι οι σαπερδες τα ψαρια,Δωριε;

Δωριος
ναι.γιατι δεν ειχα περισσοτερα να φερω.γιατι δεν θα κωπηλατουσα,αν βεβαια πλουσιος
τυχαινα να'μουνα.στη μητερα μου ουτε μια σκελιδα σκορδου δεν εφερα ποτε.
Ευχαριστως θα'θελα να μαθω ποια ακριβως σε σενα απ'τον Βιθυνο τα δωρα ειναι.

Μυρτάλη
αυτο εδω πρωτα πρωτα το βλεπεις το φουστανι;εκεινος τ'αγορασε ,και το περιδεραιο
το βαρυτερο.

Δωριος
εκεινος;ξερω ομως πως και παλια το'χες.

Μυρτάλη
αλλ'αυτο οπως ξερεις,πολυ λεπτοτερο ηταν και σμαραγδια δεν ειχε.Κι αυτα εδω τα σκου-
λαρικια και ταπητες,και πριν λιγο καιρο δυο μνας,και το ενοικιο κατεβαλε για μας,οχι σαν-
δαλια Παταρικα και τυρι Γυθιου κι ανοητες φλυαριες.

Δωριος
[4] αλλ'εκεινο δεν το λες,τετοιος που'ναι κοιμασαι μ'αυτον;χρονια πανω απ'τα πενηντα
παντως,φαλακρος και το δερμα ιδιος καραβιδα.Ουτε τα δοντια του βλεπεις;και τα
χαρισματα του,Διοσκορε,πολλα,και μαλιστα οταν καποτε τραγουδαει κι αβρος θελει
να'ναι,γαιδαρος που γκαριζει,λενε.Αλλα να ωφεληθεις αφου αξια του εισαι και να
γεννηθει σε σας παιδι ομοιο στον πατερα,εγω ο ιδιος θα βρω Δελφιδα η' Κυμβαλιον
καποια απ'αυτες σε μενα η' τη γειτονισα σας την αυλητριδα  η' τελοσπαντων καποια,
ταπητες και περιδεραια και δυομνων μισθωματα δεν εχουμε ολοι.

Μυρτάλη
ω ευτυχισμενη εκεινη,π'αγαπητικο εσενα,ω Δωριε,θα'χει.Γιατι κρεμμυδια σ'αυτη θα
φερεις απ'τη Κυπρο και τυρι,οταν απ'το Γυθιο θα καταπλεεις.
.
.
Εταιρα Μυρταλη περιοχη Κεραμεικου-χ.ν.κουβελης

την πρωτη φορα που την συναντησα μου'χε πει τ'ονομα της,''Μυρταλη'',γελασε,''η Μανταμ
μου το'βγαλε,ταιριαζει μου'πε,ουτε  ξερω απο που βγαινει,το δικο μου ειναι Κουλα,Βασιλι-
κη'',
μετα απο λιγες μερες την επισκεφθηκα,εφερα μαζι μου και τους Εταιρικους Διαλογους
του Λουκιανου στο αρχαιο κειμενο,την ρωτησα αν θελει να της διαβασω,απαντησε ναι,
''σημερα εχω ρεπο κι εχω οσο χρονο θελω'',
της διαβασα τον διαλογο της Μυρταλης και του Δωριωνος οσο πιο καλη προφορα του
αρχαιου κειμενου μπορουσα,με ακουσε με προσοχη,τελειωσα,
με κοιταξε,ειχε ωραια ματια,''τωρα εσυ θα νομιζεις πως εχω παει σχολειο,πηγα δεν πηγα
μεχρι τη δευτερα δημοτικου,καταλαβα βεβαια πως ηταν ελληνικα,επιασα αρκετες
λεξεις,αυτο το αποκλειεις το λεμε κι εμεις,με παραμεριζεις σημαινει,με ξαποστελνεις
αλλιως,φυσικα και καταλαβα τα με σε,και τα ιμων,τα κρομμυα και το τυρι,τις δραχμες,
κι απο εκεινο που ακουσα,που πρεπει να λεει,''αλλα μαζι μου κοιμηθηκες  δυο νυχτες'',
συμπερανα κι απο τ'άλλα,πως προκειται για καποια ιεροδουλη με ονομα Μυρταλη,αρχαια
συναδελφο μου,και τον προστατη της Δωριων,νταβατζη τον λεμε τωρα,που τον ξαποστειλε
για καποιον πλουσιο εμπορο,πενηνταρη,που τις κανει ακριβα δωρα, φανταζουμαι χρυσα
κοσηματα με σμαραγδια,κι ωραια φορεματα,και της πληρωνει και το ενοικιο,την εχει
σπιτωμενη'',''στεγιτης'' σχολιασα,''ενω εκεινος'',συνεχισε,''της εφερνε κρεμμυδια και
ψαρια και τυρια απ'τα ταξιδια του στη θαλασσα,τριχες,και της πουλουσε αγαπες κι ερωτες,
φυκια δηλαδη για μεταξωτες κορδελες,και της λεει να τον παρατησει τον αλλονε,τον εμπο-
ρο,γιατ'ειναι γερος,πεννηνταρης ακουσα,κι ακουσα και μια λεξη,δεν θυμαμαι ποια,μαλλον
θα'θελε  να πει φαλακρος,και σαν καραβιδα ακουσα και χρωμα,και δεν εχει φωνη να
τραγουδησει,πως γκαριζει σαν γαιδαρος,κι εκεινη του λεει πως δεν τον θελει αλλο
κι εκεινος της λεει,αυτο το καταλαβα,θα βρει μια αλλη,μια απο Δελτα ειπε,μια γειτονισα,κι
εκεινη του'πε ,μακαρια,το λεμε και σημερα για καποιον πολυ ευτυχισμενο,μακαριος
λεμε ειναι ,πολυ ευτυχισμενη λοιπον θα'ναι αυτη  η γυναικα που θα της φερνεις
κρεμμυδια και τυρια'',
''πολυ καλα καταλαβες'',της ειπα,''δεν χρειαζεται να σου μεταφρασω τον διαλογο απο τα
αρχαια ελληνικα στη γλωσσα που μιλαμε σημερα,αυτη ειναι η ιστορια'',και συνεχισα,''εδω
στον Κεραμεικο που ειναι το σπιτι της μανταμ με τις κοπελες τα αρχαια χρονια ηταν οι
οικοι της Πανδημης Αφροδιτης,τα σπιτια των ιεροδουλων,εταιρες τις λεγανε,κι η Μυρταλη
ηταν μια απ'αυτες'',
''κι η Μυρταλη ειμαι κι εγω μια απ'αυτες σημερα'',με διεκοψε,γελασε,επειτα σοβαρεψε,
την αφησα να μιλησει,
''μ'ειχε κι εμενα,πανε τωρα δεκαπεντε χρονια,διπλαρωσει ενας τετοιος τυπος,αθωα κι
αβγαλτη οπως ημουνα δεν τον καταλαβα με τουμπαρισε με τα γλυκα λογια και δηθεν
αιωνιες αγαπες,ημουνα τελειως απειρη και τον πιστεψα,ναυτικος ητανε,οταν ξεμπαρκαρε
μου'φερνε κατι φτηνιαρικα πραγματα και μου τα πασσαρε σαν σπουδαια δωρα,θυμαμαι
μια βενταλια κι ενα κιμονο απ'τη Κινα,κατι αρωματα που βρωμουσαν  βαρια απ'την
Ινδια,καπου τελως παντων απο'κει περα,εσωρουχα απ'τη Μαρσιλια,εν τω μεταξυ εγω ειχα
πονηρεψει και καταλαβα τη μηχανη του,οτι βγαζω απο την πουτανια να του τα δινω δηθεν
να τα κανει κουμαντο αυτος που ξερει καλα,κι εγω του τα'δινα η ηληθια,καποια παθουσα
με ψιλιασε,το και το ,του ζητησα τα λεφτα,εγινε αγριο θηριο,μ'ειπε αχαριστη,που δεν τον
εμπιστευομαι,αυτος που νοιαζεται για το καλο μου,εγω επεμεινα,τα θελω να μου τα
δωσει,τοτε αυτος παρατησε τους καλους τροπους,με χτυπησε αγρια,με κλωτσησε
αλυπητα,στη κοιλια στη μητρα,μου φωναζε πως θα μου χαραξει το προσωπο,εγω δεν
τον φοβηκα,ηξερα πως ηταν δειλος,ανανδρος,αντισταθηκα,χυμηξα πανω του,του'μπη
ξα νυχια μου στο κορμι να το ξεσχισω,ουρλιαζα,του'πα να ξεκουμπιστει απο μπροστα
μου,να μην τον ξαναδω στα ματια μου,δεν θελω τα λεφτα αρκει ποτε πια να μην ξανα-
συναντησω,ετσι τον ξαποστειλα,πως το διαβασες;τον αποκλεισα'',
σταματησε,η αναπνοη της ηταν βαρια,αυτο που ειχε θυμηθει ειχε ζωντανεψει μεσα της
κι ηταν οδυνηρο,δεν σχολιασα την αφησα να συνελθει,
οταν ηρεμησε με κοιταξε και χαμογελασε,''δεν ειναι τιποτα,μην ανησυχεις,παει,περα-
σε,βλεπεις ποσο μοιαζει η ιστορια μου μ'αυτη την ιστορια που μου διαβασες;η ιδια
ιστορια ειναι,και τοτε και τωρα''.
ετοιμασθηκα να φυγω,η ωρα ειχε περασει,εξω ειχε νυχτωσει,με παρακαλεσε να της αφη-
σω το βιβλιο μ'αυτην την ιστορια,''να μου το δωρισεις'',ειπε,''αλλωστε εγω σου εκανα και
τη μεταφραση του'',συμφωνησα,''ευχαριστως'',της ειπα,''δικο σου ειναι το βιβλιο,παρτο'',
την χαιρετησα κι εφυγα,
εστριψα απο το δρομακι της στην Πειραιως,ανεβηκα στην Ομομοια και πηρα το μετρο
.
.
.

πορτραίτο Ε.-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Διαστολες-χ.ν. κουβελης

επιστρέφοντας από τη δουλεια κοιμήθηκε,την ξύπνησε το κουδούνι της εξώπορτας,κοιταξε
το κινητό της τηλέφωνο απενεργοποιημενο,δεν το ενεργοποιησε,το κουδούνι στη πόρτα
 ξαναχτυπησε,δεν σηκώθηκε ν'ανοιξει,προσπαθησε να ξανάκοιμηθεί αλλά δεν τα
καταφερε,ενιωθε ζεστή,σηκωθηκε,μπηκε στο μπάνιο κι έκανε ένα δροσερό ντουζ,στη
κουζίνα ανοιξε το ψυγείο,δεν είχε γάλα,εκανε ένα τοστ με καπνιστη γαλοπούλα και
τυρι,σερβιριστηκε κι ένα ποτήρι χυμό πορτοκάλι, κοίταξε εξω,η απεναντι πολυκατοικία
της έκλεινε τη θέα,σ'ενα μπαλκόνι ήταν απλωμένα ρούχα,τα έβλεπε πάνω από μία
εβδομάδα,ποτε δεν είχε δει άνθρωπο εκεί,υποθεσε μαλλον κάποια γυναικα,ανα-
ρωτηθηκε,και χαμογελασε,πως να την βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι από εκεί απέναντι,
τι να γνωρίζουν η' τι να υποθετουν γι'αυτη,η' αν αδιαφορούν,φυσικα ελάχιστες φορές
βγαίνει στο μπαλκόνι,καποιες φορές για να το καθαρίσει η' ν'απλωσει πλυμένα ρουχα,
κυρίως νύχτα,οι κουρτίνες στις τρεις μπαλκονόπορτες,του σαλονιού ,της κουζίνας και της
κρεβατοκάμαρας πάντα είναι τραβηγμένες,αδυνατο κάποιος να δει κάτι,γενικα επικρατεί
ησυχία,ακινησια,σαν τίποτα να μην συμβαίνει,μονο μια φορα,στην αρχή,δυο χρόνια
πριν,οταν είχε πρωτονενοικιασει αυτό το διαμέρισμα,την ξύπνησαν δυνατες φωνές,ενος
αντρα και μιας γυναίκας,κυριως ή γυναίκα ακούγονταν,δεν μπορούσε να ξεχωρισει τι
λέγανε,η μία φωνή,κραυγη,κάλυπτε την άλλη,καποια στιγμη ακουστηκε ή γυναίκα να
ουρλιάζει,επειτα ησυχία,τιποτα άλλο δεν ακουστηκε,δεν ήταν σίγουρη αν οι φωνές ήταν
απ'τους ορόφους πάνω απ'το δικό της διαμέρισμα η' έρχονταν από τους κάτω,
δεν ξέρει πως της ήρθε στο μυαλό τώρα,ισως αυτη ή γυναίκα να ήταν ή γυναίκα με τα
 απλωμένα ρούχα,είχε βραδιάσει,ετοιμασθηκε και βγήκε έξω,το κινητό το παράτησε
σπίτι,πηγε σε μία καφετέρια εκεί γύρω,σ'αυτη πρώτη φορά πήγαινε,παράγγειλε κρύα
μπύρα, την ήπιε,αργοτερα παράγγειλε και μία άλλη,ειχε την τηλεόραση στη πλάτη της,
σχεδον δεν σκέφτονταν,στην αρχή παρατηρούσε κι άκουγε τους γύρω της,,μετα αυτο
το σταμάτησε,οταν έφυγε ήταν νύχτα,σ'ενα μίνι μάρκετ ανοιχτό αγόρασε γάλα,γυρισε
σπίτι,ενεργοποιησε το κινητό,δεκα και αναπάντητες κλισεις,το απενεργοποιησε πάλι,
έβαλε σ'ενα ποτήρι γάλα και κάθησε στον καναπέ στο σαλόνι με σβησμένα φώτα και
το ήπιε,σκεφτηκε να δει τηλεόραση,μετα όμως μετάνιωσε,κοιταξε την ώρα στο ρολόι
του τοίχου,ειχε περάσει από δώδεκα,πηγε στη κρεβατοκάμαρα και ξάπλωσε,μετα από
λίγο αποκοιμήθηκε,ειδε ένα όνειρο,ηταν ξαπλωμενη στο κρεβάτι σε κάποιο εκτυφλωτικά
φωτισμενο δωμάτιο,η τηλεόραση απέναντι της ηταν ανοιχτη ,ή έντονη αντανάκλαση της
κι ο θόρυβος της την ενοχλούσε πολυ,εψαξε δίπλα της στο τραπεζάκι να βρει το τηλε-
κοντρολ να την κλείσει δεν το'βρισκε,ουτε κι ειχε δύναμη να σηκωθεί,ενιωθε σαν παρα-
λυτη,τοτε είδε αμυδρά τη μορφή κάποιου που μπήκε μέσα στο δωμάτιο και την έκλεισε,
"μητερα εσύ είσαι;'' φώναξε και ξυπνησε
.
.
.

Portrait and open abstract-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης

(Ανθρώπινα Εσωτερικά)
Θεωρημα-χ.ν.κουβελης

έγραφε:
η' Α η' Β.Τοτε αν Α όχι Β
Και Α και Β.Τοτε αν Α τότε και Β.
Τον διέκοψε το δυνατό γελιο μιας γυναικας στο απέναντι τραπέζι,ο άντρας δίπλα της είχε
σκύψει στο αυτί της,απο αριστερά,και της μιλούσε με χαμηλή φωνη,εκεινη κάθε τοσο
ξεσπούσε σε γέλιο,
εκεινος σήκωσε το κεφάλι κοίταξε γύρω και κάτι της ειπε,ειδε το πρόσωπο της να σοβαρευει,
ο άντρας φώναξε το γκαρσονι,μετα από λίγο τους έφερε μια μπύρα,ο άντρας πρώτα έβαλε στο
ποτήρι της γυναίκας επειτα γέμισε το δικό του,η γυναίκα ήπιε αμέσως,αδειασε το ποτήρι,ο
άντρας της το ξαναγεμίσε,
χτυπησε το τηλέφωνο της γυναίκας,δεν μιλούσε μόνο άκουγε,μετρησε,πεντε λεπτά και εφτά
δευτερόλεπτα κράτησε ή συνομιλία,
ο άντρας τη ρώτησε ποιος ήταν,εκεινη χωρίς να τον κοιτάζει του είπε,εκεινος την ρώτησε τι
ήθελε,εκεινη στην αρχή δίστασε μετά του είπε,δεν άκουσε τι της είπε,
φαινονταν θυμωμένος,μιλουσε γρήγορα,με το δεξιό του χέρι έκανε έντονες χειρονονομιες,
εκεινη χαμογελασε,της έπιασε βίαια το χέρι,εκεινη το τράβηξε,
ο άντρας φώναξε το γκαρσονι,πληρωσε και σηκώθηκαν να φύγουν,πρωτα βγήκε ή γυναίκα
και μετά αυτός,
Συνέχισε να γράφει:
Ή Λογική καταρρέει αν απο αυτή μπορεί να εξαχθεί μία αντιφαση.
Ή Γλώσσα αλληλεπιδρά με τη σκέψη μας.
Ή πρόταση 'p και q' ειναι αληθής αν καθεμια από τις προτάσεις p και q είναι αληθης,αλλιως
είναι ψευδής.
Ή πρόταση 'p ειτε q' ειναι ψευδής αν και οι δύο προτάσεις p και q είναι ψευδεις,σε
οποιαδηποτε άλλη περίπτωση είναι αληθής.
Ή πρόταση 'η' μόνο p η'μονο q' ειναι ψευδής αν και οι δύο προτάσεις p και q είναι αληθείς
η' ψευδείς,και αληθής αν ή μία προταση είναι ψευδής και ή αλλη προταση αληθης

.

.
.

Ελενη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Ανθρώπινα Εσωτερικά)

μάζεψε τα μαλλιά της πίσω και τα έδεσε,φανηκε το μέτωπο της στρογγυλό φωτεινό,
ο λαιμος της ψηλός κυκνου,θα'ρχονταν σε λίγο,θα έλεγε διάφορα,φλυαρια,τιποτα δεν θα
πίστευε,ολα επινοήσεις,θα προσποιούνταν πως τον άκουγε,μην υποψιαστεί τίποτα,δεν
ένιωθε τύψεις,ηρθε,του έβαλε να φάει,αρχισε νά μιλάει,γελουσε,καθε τόσο γελούσε,δεν
μπορούσε άλλο,σηκωθηκε και μπήκε στο μπάνιο,έκλεισε τη πόρτα,ανοιξε τη βρύση στον
νεροχύτη κι εβαλε το κεφάλι κάτω απ'το νερό,κρατησε την αναπνοή της,οταν ένιωσε πως
πνίγονταν σήκωσε το κεφάλι,κοιταξε τον καθρέφτη,απ'την υγρασία ειχε θολωσει,με την
παλάμη τον καθάρισε,πρωτα είδε τα μάτια της,επειτα ολόκληρο το πρόσωπο,της ήρθε να
φωνάξει,ανοιξε το στόμα,δεν βγήκε η φωνη
.
.
.

Κιρκη-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]

" μου επιτίθεται κάποιος αντρας,ειναι κι άλλοι κρυμενοι,εκεινον όμως τον βλέπω πολύ
καθαρά,με πλησιάζει,ουρλιαζω,κανω πίσω να ξεφυγω,μ'αρπαζει,τοτε μ'ενα ξύλινο
ραβδί,ουτε ξέρω πως βρίσκεται καθε φορά στο χέρι μου τον χτυπαω δυνατά στο
κεφάλι,αυτος σωριαζεται κάτω και τρανταζεται,τα χέρια τα πόδια του σπαρταρανε ,το
κορμί του σηκώνεται και διπλωνει ,απ'το στόμα του βγαίνουν αφροι,σαν καποια
κρίση επιληψιας να παθαινει,πεντε έξι δευτερόλεπτα αυτό διαρκεί,επειτα ησυχάζει και
συνερχεται,προσπαθει με δυσκολία να σηκωθεί και τότε βλέπω να σηκώνεται απ'τη θέση
που ήταν ένα γκρίζο γουρούνι και τρέχοντας να φεύγει και να εξαφανίζεται,πάντα σ'αυτη
τη στιγμή ξυπναω,ο άντρας μου δίπλα κοιμάται,εγω όμως ξέρω πως προσποιηται,ξερω
 πως ολα τα παρατήρησε,και την τρομερή ανησυχία μου κι άκουσε σίγουρα που ούρλιαξα,
και την κομμένη αναπνοή μου,μου προξενεί μεγάλη περιέργεια γιατί δεν με ρωτάει τι
συμβαίνει",σταμάτησε να μιλάει,τοτε ο ψυχαναλυτής απέναντι απ'τον καναπέ στον οποίο
ήταν ξαπλωμένη της απανταει,"είναι ή κλασική περίπτωση φόβου βιασμού που βιώνει
κάθε γυναίκα,το ξύλινο ραβδί είναι ο φαλλός,το penis,και ή κατοχή του σημαίνει τον
ευνουχισμό του άλλου και την λύτρωση,το γουρούνι είναι το ζωωδες ασυνείδητο,η
επιληπτική κρίση του άντρα είναι ή αντανακλωμενη εικονα της κατάστασης της γυναίκας
στον βιασμό,το σύνδρομο της Κιρκης",
βγήκε έξω και περιπλανηθηκε στο εμπορικό κέντρο της πολης,αγόρασε ένα δύο ψιλοπραγ-
ματα,μια δερμάτινη τσαντα,ενα σετ μακιγιαζ,γυαλια ηλιου,ενα γυναικειο περιοδικο μοδας,
όταν επεστρεψε σπίτι ο άντρας της δεν είχε γυρίσει απ'τη δουλειά ακόμα,καθυστερησε,
ετοιμασε να φάνε,ζεστανε το χθεσινο φαγητό,θα σέρβιρε και φρούτα,τον περίμενε χαζεύοντας στην τηλεοραση,μισοκοιμηθηκε,ακουσε τη πορτα που άνοιξε και ξυπνησε,
"δεν εφαγες;"τη ρώτησε,"όχι,σε περίμενα να φάμε μαζί",ο αντρας μπήκε στη τουαλέτα,
βγηκε και καθισαν να φάνε στο τραπέζι της κουζίνας,"σημερα"της είπε"μ'επισκεφτηκε
μια κυρία που βλέπει το ίδιον εφιάλτη με σένα,εδω και δύο χρόνια"
.
.

.

POP WOMAN-cncouvelis χνκουβελης

(Ανθρώπινα Εσωτερικα)
Ατελης ιστορία-χνκουβελης

στον καθρέφτη, '' είσαι έτοιμη; ", τον άκουσε, δεν απάντησε, με μια χαρτοπετσετα εβγαλε
το ροζ κραγιόν απ'τα χείλη της, μ'αυτη μουτζουρωσε το είδωλο της στο καθρέφτη, της ηρθε
να γελάσει δυνατά, κρατήθηκε, ο άντρας μπήκε στο δωμάτιο, στάθηκε πίσω της, τον εβλεπε
καθαρά στο καθρέφτη," έτοιμη; "," όχι, δεν θα βγω αποψε,"είπε " εσύ πήγαινε σε περιμενουν",
ο άλλος κάτι πήγε να πει, είπε μονο"καλα"και βγήκε απ'το δωματιο, άκουσε την εξωπορτα
ν'ανοιγει και να κλείνει, σε λίγο κλείστηκε στη σιωπή της

.

.
.

Mona Lisa Joconda-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
I and Mona Lisa chessing-χ.ν.κουβελης

καθισε.πισω το σκακι.''σε 4 κινησεις ματ''.χαμογελασε.''χθες πηγα στη θαλασσα''
ειπε.''κολυμπησα αρκετη ωρα.ηταν ζεστη.τα παιδια πηγαν στον πατερα τους το
Σαββατοκυριακο''.''εσυ τι εκανες;''με ρωτησε.''τιποτα ιδιαιτερο'' απαντησα,
μετα απο 3 κινησεις της εκανα ματ,''λαθος εκτιμηση''ειπε,'σημερα δεν θα παω στη
θαλασσα,θα΄χω τα παιδια να τα διαβασω,εσυ τι θα κανεις;'',''θα συνεχισω το πορτραιτο
της κυριας'' απαντησα,''θα πας στο σπιτι της;''ενιωσα τη ζηλεια στα λογια της,''ναι'',την
ειδα που στεναχωρεθηκε,''τοτε πριν φυγεις δεν θα μου αρνηθεις μια παρτιδα σκακι
ακομα'',με κοιταξε στα ματια,εκανε να χαμογελασει αλλα σταματησε,σηκωθηκα ''δεν
εχω χρονο''της ειπα κοφτα,''παιξε μονη σου,αυτο παντα εκανες,παιξε με τον τεραστιο
εγωισμο σου,κι ειμαι σιγουρος πως δεν θα τον νικησεις,θα σε νικησει'',πηγα στη
κρεββατοκαμαρα και ξαπλωσα με τα ρουχα στο κρεβατι,σε λιγο μπηκε μεσα και
καθησε μπροστα στον καθρεφτη,εβαψε τα χειλια της,γυρισε το προσωτο της προς
εμενα,κατακοκκινα τα χειλια της,''σαν αιμα δεν ειναι;''μου φωναξε σχεδον ουρλιαξε,
γυρισε παλι στον καθρεφτη,''πως ειναι αυτη η γυναικα;'',δεν απαντησα,''σε ρωταω,
γιατι δεν απαντας;'',δεν απαντησα παλι,σηκωθηκε,εβγαλε τα ρουχα της και τα πεταξε
κατω,εμεινε γυμνη,''ετσι ειναι;πες μου;θελω να μαθω''φωναξε,η φωνη της σκληρη,
εβαλε το χερι της στα χειλια κι απλωσε το κοκκινο κραγιον στο προσωπο της,''σ'αρεσει
η μασκα μου;''γελασε δυνατα''σ'αρεσει;''επανελαβε μη σταματωντας να γελαει,''ειναι
τρελλη'' σκεφτηκα,βγηκε απ'το δωματιο περνωντας τα ρουχα της,μετα απο λιγο ακουσα
το νερο στο μπανιο,επειτα ησυχια,περιμενα,αυτο καθε μερα γινονταν,ακουσα τη φωνη
της''ελα,ειμαι ετοιμη σε περιμενω'',σηκωθηκα και πηγα στο σαλονι,καθονταν στη
συνειθισμενη θεση που ποζαρε,στη πολυθρονα ,διπλα στο δυτικο παραθυρο,το φως
της φωτιζε τα 2/3 του προσωπου της,καθησα στα καβαλετο,''εισαι ομορφη'' της ειπα,
χαμογελασε γλυκα,''αληθεια,πολυ ομορφη''
.
.
.

Περί Εαυτόν Μοναξιά - χ.ν.κουβελης c. n. couvelis

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ο Φοβος-χ.ν.κουβελης

χτυπησε το κινητο,ηταν εκεινη,το σηκωσε,της ειπε που ειναι,εκλεισε,την περιμενε,
ο φοβος την κυριεψε,αυτη η γυναικα ηταν αδιστακτη,ηξερε τα παντα για κεινη,ειχε
φωτογραφιες και βιντεο της ειπε,ετρεμε,δεν μπορουσε να καταλαβει πως,με ποιο
τροπο,ειχε αυτα τα στοιχεια,''ακρως ιδιωτικες στιγμες''της ειχε πει με απροσωπη
φωνη,''αν δεν θελετε να κοινωποιηθουν στον αντρα σας,να συμφωνησουμε'',στην
αρχη δεν εδωσε σημασια,μπλοφαρει,καπου τους ειδε συμπτωματικα,μια κοινη
αθλια εκβιαστρια,δεν απαντουσε στις κλισεις της,οταν ομως της εστειλε ενα φακελλο
με αντιγραφα φωτογραφιων τοτε πεισθηκε πως  δεν ηταν καποια κακοηθεια,κατερρευσε,
την κυριαρχισε ο φοβος ολοκληρωτικα,την διελυσε,της φανηκε πως ο αντρας της ηξερε,
εβλεπε στα ματια του την περιφρονηση,την κοιτουσε επιμονα,''γιατι εισαι νευρικη;''τη
ρωτησε μια μερα ''τι σου συμβαινει;'',η φωνη του απαλη,εδειχνε ενδιαφερον ,μαλλον
προσποιητο,προφασισθηκε πονοκεφαλους και δεν κοιμονταν μαζι στη κρεββατοκα-
μαρα,τα βραδυα,μεχρι αργα τη νυχτα,καθονταν  μονη στο σαλονι με κλειστα τα  φωτα,
επειτα ξαπλωνε στο δωματιο με τα παιδια,κρυωνε,την ελουζε κρυος ιδρωτας,τα παιδια
της ειπαν πως στον υπνο της φωναζε,δεν θυμονταν κανεναν εφιαλτη,σαν να ηταν νεκρη,
επερνε το αυτοκινητο και οδηγουσε συνεχεια,εξαφανιζονταν μεσα στη πολη,σταματουσε
σε ερημικα μερη και καθονταν μεσα στο αυτοκινητο με κλειστα τα παραθυρα να πνιγει,
εκλεινε τα ματια κι εμενε ετσι ωρες,ενιωθε ψυχρα κι αδιαφορια,μια φορα την τρομαξε το
δυνατο χτυπημα στο τζαμι,ανοιξε τα ματια,ηταν μια ηλικιωμενη γυναικα και την ρωτησε
αν ειναι καλα,μηπως χρειαζεται βοηθεια,της απαντησε,''ευχαριστω,οχι,καλα ειμαι'',μια
νυχτα ηρθε ενα αυτοκινητο με πολυ δυνατα φωτα,την τυφλωσε,σταματησε με τη μουρη
μπροστα της,βγηκε ενας ψηλος αντρας,της φανηκε τεραστιος,και τραβουσε απο μεσα εξω
μια γυναικα,εκεινη ουρλιαζε ''βοηθεια,βοηθεια'',ο αντρας της πεταξε με δυναμη κατω
στο δρομο και την κλωτσουσε  με μανια,υστερα την παρατησε αναισθητη μπηκε στ'αυτο-
κινητο και καννοτας αποτομη επι τοπου στροφη εξαφανισθηκε με μεγαλη ταχυτητα,
ακουγε τη γυναικα που εκλαιγε με αναφιλητα,μετα απο ωρα σηκωθηκε με δυσκολια,
παραπατουσε,εκανε δυο βηματα,σταματησε κι εσκυψε και ξερασε,ειδε το κιτρινο υγρο
να λαμπυριζει στην ασφαλτο,επειτα ακουσε το σπασμωδικο γελιο της γυναικας,
τρομακτικος ηχος,φοβηθηκε,η γυναικα εκανε καποια βηματα κι επεσε,εμεινε εκει,
ησυχασε,ακινητη,σαν πεθαμενη,επειτα απο πολυ ωρα σηκωθηκε κι εξαφανιστηκε στο
βαθος του δρομου,''σαν σκυλι''σκεφτηκε ''σαν σκυλι'',
''κυρια''ακουσε τη φωνη,ειδε μια νεαρη κοπελα μπροστα της,''καθισε'' της ειπε,ενιωσε
αηδια και μισος,η κοπελα καθισε,απεναντι της,''ελα,εμπρος τελειωνε'',ηταν ομορφη,
πολυ ομορφη,της ηρθε να την αρπαξει απο το κεφαλι,να την πνιξει,κρατηθηκε,η κοπελα
 εβγαλε απο τη τσαντα της ενα γκρι φακελλο και της τον εδωσε,''εδω μεσα ειναι ολα'',
εκεινη τον πηρε και τον εχωσε γρηγορα να μην την δουν μεσα στη τσαντα της,''αν θελετε
 ελεγξε τον''της ειπε η κοπελα,''δεν θελω''της απαντησε κοφτα ,''δεν μ'ενδιαφερει'',της
εδωσε το φακελλο με τα χρηματα,''μετρησε τα'' της ειπε ειρωνικα,''οχι,δεν χρειαζεται, σας
εμπιστευομαι'' της απαντησε η κοπελα,''τωρα φυγε''σχεδον της φωναξε,δεν φοβηθηκε
μηπως την ακουσουν,''θα φυγω,κυρια''ειπε η κοπελα ''αλλα πριν θελω να σας πω κατι'',
σταματησε σαν να δισταζε,
''ημουνα το κοριτσι του,για σας με παρατησε,ηθελε στην αρχη,οπως μου ειπε, να κανει το
κεφι του με μια πλουσια γυναικα, να νοιωσει πως ειναι καποιος κι οχι ενα μηδενικο,μετα
σας ερωτευθηκε'',''τελειωνε''τη διεκοψε''αρκετα'',''ενα λεπτο''συνεχισε η κοπελα''το εμαθε
ο αντρα σας ,δεν ξερω πως,τον βρηκε του εκανε φασαρια τον απειλησε με τη ζωη του,
εκεινος φοβηθηκε,αν θελει,για να μην παθει κακο,να συνεργαστει μαζι του,τοτε εκεινος
με καλεσε και μου ειπε να με κρυψει στο διαμερισμα του και να σας τραβαω φωτογρα-
φιες,εγω δεχτηκα,γιατι τον αγαπουσα ακομα'',,σταματησε,''αυτα'',σηκωθηκε να φυγει,
''συνεχισε,μη σταματας''την παρακαλεσε,''μετα ο αντρας σας μας ειπε να σας εκβιασου-
με'',συνεχισε η κοπελα,''και μας ειπε ακομα και το ποσο που θα ζητουσαμε'',''τελειωσες,
φυγε τωρα''την εκοψε,
η κοπελα εφυγε,
τωρα τα καταλαβε ολα,την ησυχη συμπεριφορα του αντρα της,προσποιουνταν πως τιποτα
δεν ηξερε,ομως ολα τα ειχε σχεδιασμενα,αυτη εγινε το πειραματοζωο του,στην επιστημη
της ψυχολογιας  του,ενα συγκλονιστικο πειραμα,μελετη του ακραιου ανθρωπινου φοβου

.

.
.

On a Pop Girl of Roy Lichtenstein-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-χ.ν.κουβελης

''ειναι για την αγγελια''του ειπε στο τηλεφωνο,κανονισαν την συναντηση,ηρθε η γυναικα,
συστηθηκε,''Ελενη'',χαμογελασε,''μπορει να μην ειναι το αληθινο μου ονομα αυτο'',καθησε
απεναντι του,''θα σας πω την ιστορια μου'',πατησε play στο μαγνητοφωνο,''σημερα ειμαι
37 χρονων,τοτε ημουνα 29'',μιλησε,δεν την διεκοψε,οταν τελειωσε του ειπε ''απ'τα
γεγονοτα  που σας διηγηθηκα ποια νομιζεται πως ειναι πραγματικα και ποια επινοημενα;'',
''για τη λογοτεχνια νομιζω αυτο δεν εχει μεγαλη σημασια''της απαντησε,την επομενη μερα
την ιδια ωρα ηρθε,η ιστορια που του διηγηθηκε συνεβηκε στο χρονο μιας μερας,''πριν
εφτα χρονια'',σηκωθηκε να φυγει,στη πορτα σταθηκε,γυρισε,''το επισοδιο στο μετρο δεν
ειμαι σιγουρη αν το θυμαμαι καλα'',την επομενη μερα δεν ηρθε στο ραντεβου,την περι-
μενε,της τηλεφωνησε,αργησε να  σηκωσει  το τηλεφωνο,ηταν συγχισμενη τον πηρε για
καποιον αλλον,πηγε να πει κατι,''θα σας πω αυριο''του ειπε ''θα βγω εξω,με περιμενουν,
αργησα'',
ουτε την αλλη μερα ηρθε,δεν της τηλεφωνησε,την πεμπτη μερα,ακριβως την ωρα του ραν-
βου,του τηλεφωνησε αυτη,''συγνωμη,αυριο θα ερθω σιγουρα,ο κοσμος να χαλασει'',δεν
προλαβε να της πει κατι,εκλεισε,ειχε χασει τη μερα του,κοιμηθηκε,ξυπνησε εφαγε κατι
προχειρο κι ανοιξε την τηλεοραση,χτυπησε το τηλεφωνο,ηταν εκεινη,''που μιλουσες;''
του ειπε,''σε παιρνω τοση ωρα'',''δεν μιλουσα με κανεναν''της ειπε,''λες ψεματα'' του
ειπε κι εκλεισε το τηλεφωνο,μετα απο αυτο το επισοδιο εξαφανισθηκε,ηταν αδυνατο
να την βρει,ένα ονομα μαλλον ψευτικο,τα εξωτερικα χαρακτηριστα της δεν επαρκουν για
τον εντοπισμο της,ακουσε με προσοχη τη μαγνητοταινια,δεν υπηρχαν πληροφοριες
συγκεκριμενες για τον τοπο κατοικιας κι εργασιας της,ουτε στοιχεια γνωστων της ανθρω-
πων,αναλυοντας τον λογο της,τις λεξεις και τις εκφρασεις που χρησιμοποιουσε,προσπα-
θησε να συνθεσει το προφιλ της,απετυχε,αλληλοσυγκρουμενα συμπερασματα,πηγε και
σε καποια πιθανα μερη,συμφωνα με τις υποθεσεις του,μηπως και την συναντησει,γυρ-
νουσε σπιτι απραγος,
εχασε το ενδιαφερον γι'αυτη την υποθεση,την συλλογη ιστοριων μεσω αγγελιας,απεσυρε
την αγγελια απο την εφημεριδα,περασαν μετα απο 4 μηνες,
ανοιξε η πορτα,γυρισε,ηταν εκεινη,''φοβηθηκα πως θ'αργησω με τετοια κυκλοφορια στους
δρομους'' του ειπε κι εκλεισε την πορτα,καθισε στον καναπε,''πολυ δουλεια σημερα στο
γραφειο'',''εφαγες;''τη ρωτησε,''παρηγγειλα κατι απ'εξω κι εφαγα'' του απαντησε,''ξαναρθε
εκεινη η γυναικα;''τον ρωτησε,''ναι,ηρθε το πρωι'',''τι ιστορια σου ειπε;'' ρωτησε,''μια
ακομα παραλλαγη,τη δεκατη νομιζω,του επισοδιου στο μετρο'',''ειχε ενδιαφερον;'',''δεν
 εδωσα προσοχη,την ακουγα μηχανικα,δεν την εγραψα στο μαγνητοφωνο'',τον κοιταξε,
''αληθεια,εσυ εισαι ο αντρας του μετρο;'',''αληθεια,εγω ειμαι'' της απαντησε χωρις διστα-
γμο,εκεινη εβγαλε τα παπουτσια της,''με στενευουν''ειπε,σηκωθηκε,''παω στο μπανιο'',
πριν μπει στο μπανιο του ειπε ''θυμηθηκα ακριβως τι μου ειπες στο μετρο εκεινη τη
μερα'',
ακουσε το νερο,οταν τελειωσε τη ρωτησε ''θα βγουμε αποψε;εστιατοριο η' μπαρ;'',''ειμαι
κουρασμενη,θα κοιμηθω''του απαντησε,''εσυ;''τον ρωτησε,''δεν θα κοιμηθω,θα καθησω
να γραψω'',''μην ξενυχτισεις παλι'' του φωναξε απο την κρεββατοκαμαρα
.
.
.

Pop Girl on Roy Lichtenstein -2μ χ 3μ-  c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

On Roy Lichtenstein POP woman in the bath-2μ χ 3μ- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Ανθρωπινα Εσωτερικα)
Into Reflections-χ.ν.κουβελης

το πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου The Impossible is Possible διαπραγματευονταν τη σχέση των φιλοσοφιων του Καρτεσιου Σπινοζα Λαιμπνιτς Κάντ και Χεγγελ με το γνωστικο αδυνατο, την διεκοψε το τηλέφωνο, ήταν ο George, της είπε πως θα καθυστερήσει, περιμένει έναν σημαντικό πελάτη, αν θέλει να βγει, έκλεισε το βιβλίο, η τελευταία φράση που διάβασε ηταν:the true is the asyptomatical ειναι of reality, κοιταχτηκε στον καθρέφτη, σκέφτηκε να πάρει τον Jeff, θα ευρισκε μια δικαιολογία, σχηματισε τον αριθμό, δεν πάτησε κλήση, όλη αυτή την θεατρική πράξη την είδε στον καθρέφτη, ο George με ένα άσπρο κουστούμι με κίτρινη γραβάτα κι εκείνη με ένα κόκκινο μακρύ φόρεμα πάνω στον λόφο Pão de Açúcar με το αρτ ντεκό άγαλμα του Jesus, είχαν επισκεφθεί το Rio de Janeiro για τη promotion του φιλμ Eclipse,στο οποιο πρωταγωνιστουσε,οι κριτικές στις εφημερίδες και τα περιοδικά ήταν διθυραμβικες και οι τηλεοπτικές εμφανίσεις επίσης θριαμβευτικες, μετά από μια romance εβδομάδα επέστρεψαν στη Νέα Υόρκη, ένιωθε μεγάλη δυσκολία να διατυπωσει το λόγο της, από το να υποκρινεται προτίμησε τη σιωπή, εκείνος της πρότεινε να επισκεφθούν ψυχολόγο, εκείνη αρνήθηκε, εβαψε τα χείλη της κόκκινα, έβαλε τις ψεύτικες βλεφαρίδες, τόνισε τα μάτια της με μπλε μολύβι, έβαλε το κόκκινο μακρύ φουστανι του Rio de Janeiro, φόρεσε τα μαύρα ψηλοτάκουνα παπούτσια, τα χρυσά σκουλαρίκια και το περιδεραιο, κοιταχτηκε στον καθρέφτη, τον περίμενε, "τώρα γυρισες Elisa;", τη ρώτησε, φορούσε το άσπρο κουστούμι με τη κίτρινη γραβάτα, "ναι, τωρα" του απάντησε, την κοίταξε, χαμογελασε," meu senhora é muito bonita", της είπε,"με τον Jeff ανεβηκαμε στον λόφο Pão de Açúcar "του είπε και του έδειξε τη φωτογραφία," George θέλω να χωρίσουμε " συνέχισε, αυτο του το είπε κοιτάζοντας τον μέσα από τον καθρεφτη
.
.
.

Ανθρωπινα Εσωτερικα-2μ χ 3μ - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]                                                    
Μετά τη συνάντηση-χ. ν. κουβελης
                   
μετά τη συναντηση γύρισε σπίτι,στο τέλος της είπε "θέλω να χωρισουμε", δεν είπε τίποτα,
σηκώθηκε αμέσως κι έφυγε, ξαπλωσε στο κρεβάτι με τα ρούχα, έκλεισε τα μάτια, έπιασε το
κινητό και το πέταξε στον τοίχο, τ'ακουσε να σπάει, να διαλύεται και τα κομμάτια του να
σκορπουν στο πάτωμα, σηκώθηκε έβγαλε τα παπούτσια της, άνοιξε σ'ολα τα δωμάτια το φως,
πήρε το άλμπουμ με τις φωτογραφίες τις τράβηξε κι όλες μαζί τις έσχισε, έβαλε δυνατά μου-
σική, την έκλεισε, στη κουζίνα ανοιξε τη πόρτα του ψυγείου και πέταξε έξω  όλα τα τρόφιμα
από μέσα, πήρε το σημειωματάριο κι έγραφε το όνομα της και το'σβηνε, χτύπησε το κουδουνι
της εξωπορτας δεν άνοιξε, ξαναχτυπησε παρατεταμενα, έκλεισε με τα δυο χέρια τ'αυτια της,
σιωπή, απόλυτη σιωπή, ακίνητος χρόνος,ο τεράστιος χώρος την βαραινει, "αυτό νομίζεις"
του είπε κοιτώντας τον στα μάτια "πως θα συμβεί μετά τη συναντηση", εκείνος εσκυψε το
κεφάλι, "είσαι σίγουρος πως έτσι ακριβώς θα συμβει" συνέχισε με σταθερή φωνή, "εμπρός
είμαι έτοιμη, πες, μην δισταζεις," θέλω να χωρισουμε" ''
.
.
,

Portrait-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]

είχαν ορίσει τα ραντεβού για το πορτραίτο. συγκεκριμένη ώρα και διάρκεια κάθε μέρα.
την έφερνε ένα κόκκινο αυτοκίνητο. της ζητούσε να του μιλάει για τη ζωή της. χωρίς αυτη
να το ξέρει κατέγραφε τα λόγια της. στην αρχή δυσκολευονταν να μιλησει. μετά αυτό
διορθώθηκε. μια μέρα καθυστέρησε στο ραντεβού. είπε μια δικαιολογία, είχε κίνηση στους
δρόμους. ήταν αφηρημένη, μιλούσε με μεγάλα κενά σιωπής. πολλές προτάσεις της ήταν
ασαφείς, σαν κάτι να ήθελε να κρύψει η' να μην μπορούσε να το εκφράσει. όταν έφυγε
άκουσε την μαγνητοφωνημενη ομιλία της. την άκουσε και δεύτερη και τρίτη φορά. την
επόμενη μέρα της είπε πως τα ραντεβού ολοκληρωθηκαν για το πορτραίτο. τηλεφώνησε
για ταξί κι έφυγε.
Μετά από δύο μήνες της τηλεφώνησε να έρθει να παραλάβει το πορτραίτο, ηρθε, ήταν
αδυνατισμενη, της έδειξε το πορτραίτο, φάνηκε να απογοητευθηκε , 'μα δεν μοιάζω " του
είπε," με καμία εικόνα δεν μοιάζει ο ανθρωπος"της απάντησε,τον κοίταξε με απορία, "αυτό
το πορτραίτο" εκείνος συνέχισε "συνοδεύεται από αυτές τις μαγνητοφωνημενες ομιλιες"
και της έδωσε τους ήχους, "το πορτραίτο είναι μια εγκατάσταση", της εξήγησε τη λειτουρ-
γία της,
η γυναίκα μόνη στο σπίτι της καθησε μπροστά στον καθρέφτη, σχεδόν ακίνητη, κι άκουγε
τα μαγνητοφωνημενα λόγια της, σιγά σιγά εμφανίσθηκε το προσωπο της, "αυτό είναι το
αληθινό μου πορτραίτο" σκεφθηκε
.
.
.

red-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Κοκκινο θεατρο-χ.ν.κουβελης

ξεχνουσε τα λογια,λιγο πριν βγει στη σκηνη,μετα το ΄΄εσυ΄'δεν θυμονταν,επρεπε να κανει
τρια βηματα προς το μερος του,να σταθει πισω του και να πει,γιατι δεν θυμονταν;ο ρολος ,
αυτο το ηξερε,ειχε στοιχεια απο τη ζωη της,μια συγκεκριμενη ωρα,οταν μετα απο χρονια
τον συναντησε,ηθελε πολλα να του πει,να φανει τολμηρη,απο τα λογια της θα τον εκανε να
καταλαβει τι αισθανεται,πηρε το ρολο και τον διαβασε,δεν προλαβε ,ηταν η ωρα να βγει,
ετρεμαν τα ποδια της,η καρδια της πηγαινε να σπασει,τελικα βγηκε στη σκηνη,εκεινος ηταν
εκει,πρωτη φορα βρεθηκαν μονοι,τον πλησιασε,τρια βηματα προς το μερος του,αρχισε να
του μιλα,εκεινος την ακουγε,ηταν σιγουρη πως την ακουγε,ακουγε τη σιωπη της,η σιωπη
της μετεφερε σ'εκεινον τον ανθρωπο τα συναισθηματα της,οσο μπορουσε πιο πολυ
ευγλωττη,αλλη ευκαιρια δε θα ειχε να του μιλησει ,τοσο κοντα οι δυο τους,σχεδον αγγι-
ζονταν,αυτο το ανεπαισθητο αγγιγμα ηταν τα λογια τους,μια ορμη να ορμηξει ο ενας πανω
στον αλλο,μεσα στον αλλον,να τους κατασπαραξει ο ποθος,η ελξη τους,κι εκεινος δεν ειπε
λεξη,σιωπη,οι σιωπες τους τους χωριζαν,φοβηθηκε,δειλιασε,ειπε μοναχα ''εσυ'',επανελαβε
''εσυ'',τρομαξε,εκεινος την κοιταξε,το βλεμμα του,αυτο ηταν που ηθελε να δει,βαθυ,διαπε-
ραστικο,επιμονο,ψιθυρισε ''εσυ'',της ηρθε να κλαψει,αυτο ηταν τα καταφερε,εκεινος τωρα
ηξερε,την ηθελε,θυμηθηκε το ρολο της,μετα το ''εσυ'',ολο το ρολο της,ποσο ασημαντος
ηταν,τα λογια ποσο ασημαντα ηταν,δεν χρειαζονταν,θα ηταν καταστροφη,απομακρυνθηκε
απο κοντα του,δεν ηταν μονη,ειχε το αγγιγμα του,ζωντανο,τη πιεζε,την εξουθενωνε,δεν
αντεχε μακρυα του,αρχισε να του μιλα,ηθελε να καταστρεψει την ελξη,την ελξη τους,φλυ-
αρουσε,γελουσε,χειρονομουσε,αλλαζε τους τροπους της εκφρασης της,το κενο μεγαλωσε
μεταξυ τους,μεχρι το τελος της πραξης,στο καμαρινι μονη μπροστα στον καθρεφτη,ηταν
μια ξενη,ποια ηταν η αληθινη και ποια η ψευτικη,''εσυ'' ψιθυρισε,ενιωσε το χερι του στο
χερι της,σιωπη,τα δαχτυλα του περασαν δυνατα στα δικα της,τα αρπαξαν,τυλιχτηκαν,
σφιχτηκαν μαζι,ενα τεραστιο κοκκινο συναισθημα την κυριεψε,αυτο καθε μερα,καθε φορα,
ενα κοκκινο θεατρο σιωπης,το θεατρο της,''εσυ''
.
.
.

Michelangelo Antonioni-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Eclipse-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Eclipse-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

(απόσπασμα σεναρίου)(ασπρόμαυρη ταινία)
μια γυναίκα βάζει ψεύτικες βλεφαριδες(κλοζ απ) μουσική Bach Fuga, ακούγεται η φωνη(εκτός πλανου)ενός άντρα, η μουσική σταματάει απότομα, η γυναίκα γελάει δυνατά, φλου, κυκλικό τραβελινγκ σε μια παραλία, απέραντη αμμουδιά,σύγχρονα συγκροτήματα πολυκατοικιων, στον
ήχο ο άντρας και η γυναίκα συζητούν,η γυναίκα δεν μιλάει, φλου σκουρο, η γυναίκα βγάζει τις ψεύτικες βλεφαριδες (μέσο πλάνο), σηκώνεται,το πλάνο στον καθρέφτη,το δωμάτιο άδειο,μουσική Bach Fuga από το σημείο που διακόπηκε,φλου λευκό
.
.
.

Geometricous-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
3 μικρές αφηγήσεις που μπορούσαν να γινουν Μυθιστορηματα - χ.ν.κουβελης

- αρχη/μεση/τελος-
ετοιμασθηκε να βγει, η γυναίκα του από τη κουζίνα του φώναξε, "πάρε ομπρέλα, θα βρέξει" ,
βγήκε, γύρισε μετά από είκοσι χρόνια, άνοιξε τη πόρτα, η γυναίκα του στο σαλόνι εβλεπε
τηλεόραση, σηκώθηκε, τον βοήθησε να βγάλει το παλτό," βραχηκες "του είπε

- αρχή-
ήταν χρόνια παντρεμένη,βράδυ μόνη στο σπίτι,σχηματισε τον αριθμό του,άκουσε τη φωνή του,
" εμπρός ", το έκλεισε, έτρεμε, χτύπησε το τηλέφωνο, είδε τον αριθμό του,το σήκωσε, ο άλλος
έκλεισε, περίμενε, η καρδιά της χτυπούσε δυνατά, ήπιε ένα ποτό," γιατί δεν παίρνει; ", χτύπησε
πάλι, το σήκωσε," εμπρός "άκουσε" εσύ είσαι; "η φωνη της κοπηκε, όταν συνήλθε απαντησε" εγώ,
τι κάνεις; "

- σελίδα 93-
την προσκάλεσε σπίτι του, ήθελε να την παγιδεψει,να δει που ζει, που κινείται, να την γοητεύσει,
να νιώσει το χώρο του,να αισθανθεί την ανάγκη του, πήγε, όταν γύρισε σπίτι της ένιωθε να είναι
εγκλωβισμένη εκεί μέσα, έκλεινε τα μάτια και εβλεπε ζωντανά επίμονα, η καρέκλα εκεί, το τραπέζι,
το πρόσωπό του, τα μάτια του που την κοιτούσαν, οι λέξεις που ανταλλάξανε, ήξερε πως η ζωή της άλλαξε
.
.
.

inwards to-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Για κάποιον ελπίζω να είμαι ‘’έμπνευση’’


!!!.... κατάλαβα ότι μου έκανες block αν και δεν ξέρω γιατί... τέλος πάντων εγώ βρήκα άλλον
τρόπο να σου γράψω, όχι γιατί θέλω να στα ''πρήξω'' αλλά γιατί δεν μου αρέσει να αφήνω
πράγματα στη μέση...
('Ασε με να σου πω αυτά που έχω και μετά σβήσε με.) Έλεγα λοιπόν ότι έτσι εξηγείται η λατρεία
μου για τις τέχνες...την ποίηση, την λογοτεχνία την ζωγραφική, το χορό κ.λ.π. Αργότερα (πολύ αργότερα) λοιπόν όταν πλέον και εγώ η ίδια αντίκριζα  στον καθρέφτη μου τον ''κύκνο''(που οι περισσότεροι πια έβλεπαν) άρχισα να εναρμονίζω την εξωτερική με την εσωτερική ομορφιά μου...
Να θυμάσαι βέβαια ότι είμαι ''Μαύρος Κύκνος'' (Νομίζω έχω το δικαίωμα επιλογής) Αυτό μου
έδωσε την ''κατάρα'' Να κάνω πολλές ''λάθος'' επιλογές με ''λάθος'' ανθρώπους πληρώνοντας
βέβαια πάντοτε το ''τίμημα'' (της αγάπης, του έρωτα κ.α.) Είμαι 34 χρόνων και απ' τον 2ο γάμο
μου έχω μία (και μοναδική) κόρη η οποία είναι τώρα 11 χρονών. Βλέπεις έχω και εγώ στοιχεία
απ' την ιστορία σου, εκείνη που με έκανε να ''παγώσω'' διαβάζοντάς την στην σελίδα στην οποία ''έμπαινα'' πλέον αφού με διέγραψες...
EKEI ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ Η ΟΥΣΙΑ!
Βέβαια  είχα την τύχη να ΜΗΝ ‘’χαραμιστώ’’ σε ‘’κολασμένα’’ κρεβάτια, σε ‘’άδεια’’ βλέμματα
και ‘’κενούς’’ άντρες.  Όλοι τους ήταν αξιόλογοι και ξεχωριστοί ο κάθε ένας για τους δικούς του
λόγους (και τους δικούς μου φυσικά). Και έτσι ΔΕΝ έχω ‘’τραυματικές’’ εμπειρίες.
Όσο για την κατάστασή που ανέβασα (αυτή με το μεσαίο δάχτυλο…) ΔΕΝ την ανέβασα εννοείται για εσένα!
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν την ανάβασα για κανέναν συγκεκριμένα! Έτσι μου άρεσε, έτσι έγραψα,έτσι είμαι εγώ!!
Σίγουρα ΔΕΝ είμαι ‘’γιάπισσα’’!
Γι αυτό και εγώ αφήνω το  δάχτυλο στον…ουρανό, έτσι ώστε η ‘’φαντασία’’-του καθενός από όλους εσάς που θα διαβάζατε την κατάσταση αυτή- να χρησιμοποιήσει το δάχτυλο κατά όπως ‘’επιθυμεί’’. Άλλοι  μπορεί να το προτιμούν στραμένο προς τον ουρανό, άλλοι στο μάτι τους, άλλοι στραμένο προς άλλους, άλλοι στους ίδιους και άλλοι… στον κώλο τους!!!  (ΤΕΛΟΣ δεν αρμόζει σε μια μπαλαρίνα να μιλάει έτσι!!) Έτσι με έμαθε και εμένα ο δικός μου (μεγάλος χοροδιδάσκαλος, χορογραφος και χορευτής) –κλασσικού μπαλέτου-(Σε εκείνον οφείλω πολλά στοιχεία του
χαρακτήρα μου) Μου έμαθε όμως, ότι ο Μαύρος Κύκνος ‘’επιβάλλεται’’ να είναι  ΕΝΑΡΕΤΟΣ  ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ  ΟΜΟΡΦΟΣ  και… ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ!!Το αγαπημένο μου γράμμα είναι το [Μ]  [Μοναχική] όχι μόνη! Μην μπερδευτείς! Γι αυτό και στις πληροφορίες μου στο facebook στο βιογραφικό μου έγραφα:
<<Επικοινωνιακή και φιλική μεν απρόσιτη και μοναχική δε!>>.
Αλλά μάλλον ΔΕΝ μπήκες στον κόπο να του ρίξεις μια ματιά ή αν του έριξες δεν με πήρες
καθόλου στα σοβαρά! Κυριολεκτούσα!!
Στην πραγματική ζωή (εκτός facebook) έχω μόνο 2 κολλητους-φίλους. 1 γυναίκα με την οποία είμαστε μαζι από τα νήπια και 1 άντρα-συνάδελφο και συνεργάτη μου που μας ενώνουν εδώ και χρόνια επαγγελματικές ‘’δυσκολίες’’ εδώ και 9 χρόνια. Θεωρώ αυτούς τους 2 ανθρώπους ‘’Θείο δώρο’’ και τέτοιου είδους σχέσεις (ουσιαστικές και πραγματικές) τις φυλάω σαν ‘’Άγιο φυλαχτό’’…οπότε.. ελπίζω να σου έδωσα σωστά τα…ρέστα στην ‘’πληρωμένη σου απάντηση’’-η οποία Δεν
ήταν απάντηση- αφού όπως σου προανέφερα η κατάστασή μου δεν ήταν για ‘σένα!
Στα μάτια μου θα δει κανείς μόνο αλήθειες!
Επίσης ο έρωτας και η αγάπη δεν έχουν ηλικία. Δεν μετρούνται με αριθμούς αλλά με συναισθή-
ματα.
Αν με γνώριζες πριν το πολύ πολύ να είχαμε ανταλλάξει μαζί μια χειραψία και ένα ζεστό χαμόγελο!
!! …[Αστείο???] Καθόλου αστείο! Μιάς και είμαι γυναίκα και εγώ επιλέγω… (Θαυμάζω το έργο
σου αλλά με τρομάζει το μυαλό σου.)
Και τέλος.. είμαι καλά και ευτυχισμένη και το ίδιο εύχομαι να είσαι και εσύ.
Καλλίτερα που με έσβησες  γιατί θα αναγκαζόμουν να το κάνω εγώ! Βέβαια δεν ήταν ανάγκη να μου κάνεις block αυτό εδώ το μήνυμα θα σου έστελνα και δεν θα σε ξαναενοχλούσα.
Εγώ θα συνεχίσω να κολλάω τα αρχαία…’’μπρίκια’’ (εξάλλου είναι κάτι που ξέρω να κάνω πολύ καλά) όπως και να χορεύω επίσης.
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ!!
Δεν χάνει ο Δόν Ζουάν που είσαι.
Ούτε ο ποιητής χάνει τίποτε. Γιατί ΕΓΩ θα ήμουν αυτή που θα άνοιγε την πόρτα να μπούν τα άγρια σκυλιά να κατασπαράξουν τον Δόν Ζουάν που θα βρισκόταν στον δρόμο μου!
Για κάποιον ποιητή ελπίζω να είμαι ‘’έμπνευση’’ Όχι σαν <> αλλά σαν Μαύρος Κύκνος!! 
Με εκτίμηση:   ‘’Μαύρος Kύκνος’’ [Βlack Swan].-
.
.
.

Greek Landscape-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Συντομιες πραγματικου-χ.ν.κουβελης

στη φωτογραφία καθονταν σε καρέκλα στο κήπο,η μέλισσα βουιζει
στο αυτί της χρυσό σκουλαρίκι,η' η άλλη φωτογραφία στη θάλασσα,
στη γυάλα αεικίνητο το ψάρι, πέρασε ή ώρα,κοιμισμένη,σε όνειρο,
ακουγε πίσω της που κολυμπούσε,αισθάνονταν τη δύναμη των χεριών του
που ανασηκωναν τα νερά,οι κινήσεις των ποδιών του την τρανταζαν
οπως δυνατός άνεμος ορμώντας από τα βουνά αρπάζει δέντρο από
τα κλαριά να το ξεριζώσει,ξυπνάει,σε όνειρο,ο κήπος,πιο κάτω στην
ακρη του η θαλασσα,βυθίζονται τα πόδια της γυμνά στην άμμο,η ίδια
ολοκληρη βυθίζεται στο φως,η' επιπλέει στους πρωινου ήχους,
μια φωνή στο αυτί της ψιθυρίζει, απλώνοντας το χέρι τα δάχτυλα
της αγγίζουν διάφανα τριαντάφυλλα,κοιμάται,σε όνειρο,στη καρέκλα
καθεται, άσπρο φουστάνι,χαμογελάει,στην προηγούμενη ήταν σοβαρή,
αλλαξε στάση,κατά 30 μοίρες έστρεψε το κορμο του σώματος της,
το χρυσό σκουλαρικι έλαμψε,'ε με τυφλωσες',της φώναξε από εκεί
που κολυμπούσε,ξυπνησε,σε όνειρο, έβαλε το χέρι της στη γυάλα,
προσπαθησε να πιάσει το ψάρι,γλυστρουσε,τα κατάφερε και το πέταξε
στη θάλασσα, αισθάνθηκε την έκπληξη του,έπειτα ελεύθερο κινήθηκε,
κοιμάται,σε όνειρο βλέπει,η αναπνοή του αερα,μια κίτρινη πεταλούδα
πλησιαζει,την κυριεύει το φως της,πόσο διάφανα τα χέρια και τα πόδια
της,η παρουσία του,σε ομοκεντρους κύκλους σε ονειρο
.
.
.

Άνδρας Γυναίκα ζευγάρι 2μ χ 3μ - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Άνδρας Γυναίκα ζευγάρι

κοιμόταν, κοίταξε το πρόσωπο του, το φως ξαπλωνε στη μύτη του, το δεξι χερι του
αναπαυουνταν στο στήθος του, η παιδική στάση της είχε πει και γέλασε, κουνήθηκαν τα
δαχτυλα του κι έκλεισαν, θυμήθηκε ένα καλοκαίρι που φόβονταν να μπει στη θάλασσα
και την έπιασε από το χερι και μπήκε, φόβονταν είπε, φόβονταν μη δεν ξυπνήσει, τρόμαξε,
σκέφτηκε να τον ξυπνήσει,δεν το έκανε, θα ξυπνούσε και θα γελούσε όπως τις αλλες φορες,
το φως τωρα στο αριστερό του μάγουλο, αυτή η οικειότητα του με το φως την γοητευε,
πήγε και κάθισε στο καθρέφτη, από εκεί κοιτούσε σχεδόν ακίνητη το ειδωλο του, όταν
ξυπνουσε θα την εβλεπε εκεί μέσα πλαισιωμένη, όπως καδραρισμενη φωτογραφία, ήθελε
να την βλέπει έτσι όταν ξυπνάει, αυτή έτσι τον βλέπει, της χαμογελάει, στα χείλη του μια
πρόταση σταματημενη, η κίνηση του σώματος του προς το μέρος της, ένα ελάχιστο τους
χωρίζει, αυτό νιώθει, γυρίζει, η φωνη της στο δωματιο, η δική του φωνη απαντα
.
.
.

Roy Lichtenstein's pop girl in mirror-Pop Art -c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

(Ανθρώπινα Εσωτερικά)
Όλα εξελίχθηκαν σύντομα-χ.ν.κουβελης

μετα το τηλέφωνο άνοιξε το γκάζι να ζεστάνει το γάλα,μπήκε στο μπάνιο,αφησε το νερό
να τρέξει στο σώμα της,μετά από δέκα λεπτα βγήκε,φόρεσε το κόκκινο φουστάνι,που
παντα της άρεσε,κάθησε στον καθρέφτη,έβαψε με κόκκινο κραγιόν τα χείλη,με ένα μπλε
μολυβι τονισε τα μάτια,χτύπησε το τηλέφωνο,δεν σηκώθηκε,είδε μέσα στον καθρέφτη
μια γυναίκα με κόκκινο φουστάνι στο βάθος του δωματίου να μιλάει στο τηλέφωνο,δεν
ακουγε τι έλεγε,η γυναίκα γύρισε προς το μέρος της κι είδε καθαρά το πρόσωπο της,
εμεινε ανέκφραστη,κοίταξε το ρολόι στο χέρι της,ήταν ακριβώς η ωρα
.
.
.
(Εκ των υστέρων,για όσους δεν έχουν καταλάβει το διήγημα αυτό στη πρώτη του ανάρτηση
η γυναίκα αυτή αυτοκτονησε αφηνωντας το γκάζι ανοιχτό,κρίσιμη πρόταση "άνοιξε το γκάζι
να ζεστάνει το γαλα" και όχι "άναψε",το γέλιο της στην εικόνα της στον καθρέφτη δεν είναι
εκδήλωση ναρκισσιστικής αυταρεσκειας της ομορφιάς της αλλά έντονη τρομακτικη ψυχο-
γραφική ανάδυση εκρηξη του πάθους της)
.
.
.

man's close up portrait -χ.ν.κουβελης  c.n.couvelis

[Ανθρωπνα Εσωτερικα]Η ΑΠΟΦΑΣΗ-χ.ν.κουβελης

τον απελυσαν απο τη δουλεια,53 χρονων,η αποζημειωση και το ταμειο ανεργιας,πηρε
τηλεφωνο σε αγγελιες,ειναι μεγαλος,πρεπει ν'αλλαξει σπιτι,ενα δωματιο φτανει,ενα
κρεβατι,ενα τραπεζι,μια καρεκλα,ενα πιατο,θα περπαταει,στα καφενεια χαζευεις κοσμο,
και δεν εισαι και μονος,θα κανονισει να βλεπει περισσοτερο το παιδι,θα πηγαινουν για
ποδοσφαιρο,στη θαλασσα τα καλοκαιρια,θα εχει καιρο να διορθωσει πολλα,πως σκε-
φτεται,πως ενεργει,πως αντιδρα,πως μιλα,τι διαβαζει,τι βλεπει,τι ακουει,τι τον ενδια-
φερει,πρεπει να παλεψει με χρονια συνηθειες,τι να κρατησει,τι να απορριψει,πριν
ξυριζοταν καθε μερα,ετσι ηθελε το προφιλ της δουλειας,τωρα θα ξυριζεται καθε πεντε
μερες,τα γενια του εχουν ασπρες τριχες,αυτη ειναι η ηληκια του,θα διαβαζει και κανε-
να βιβλιο,μουσικη εχει καιρο ν'ακουσει,ο ουρανος τι χρωμα εχει την ανοιξη,πως πετανε
τα πουλια,ποτε ανθιζουν τα τριανταφυλλα,σιγουρα εχει χρονο,με τα λεφτα τρως υπερ
το δεον,δεν ζεις,δεν εισαι ησυχος,ηρεμος,το λιγοτερο ειναι το περισσοτερο,τα χερια
του εχουν πεντε δαχτυλα,μ'αυτα τι μπορει να κατασκευασει,τι μπορει να πιασει,
τι μπορει να γραψει,
ενας σταθμος μενει να κατεβει,
τον τελευταιο καιρο στον ηλεκτρικο πηγαινοντας για τη δουλεια αυτα,τα ιδια,σκεφτεται,
σαν ηθοποιος και προβαρει το ρολο του,cut.3-2-1-παμε
.
.
.

The σχιζειν double portrait of a woman-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης
             
(Ανθρωπινα Εσωτερικα) The Double Case of - χ.ν.κουβελης

ειχε απορροφηθεί ξεφυλλιζοντας το περιοδικό, τότε τους είδε, απέναντι της, ο άντρας
φορούσε σκούρο κουστούμι, η γυναίκα ένα κόκκινο φόρεμα, του είπε 'αυτή η σελίδα της παρτιτούρας με δυσκολεύει στο πιανο', ο άλλος δεν την άκουσε, 'όλη τη νυχτα' συνεχισε
 'έκανα δοκιμές δακτυλοθεσιας', είχε πανσέληνο, η γάτα έπαιζε με τη σκιά της, ένα πουλί
γύρισε στον ύπνο του, ανάλαφρο αεράκι της δρόσιζε το πρόσωπο, εκείνος κοιμόνταν, δεν ανταλλάξανε καμία λέξη,γύρισε το κεφαλι και τον κοιταξε, πόσο ευάλωτος ήταν, του έδειξε
στο περιοδικό ένα φόρεμα, 'σου αρέσει;' ρώτησε, κούνησε το  κεφαλι, 'τα ρουχα είναι οι μεταμφιέσεις μας' της είπε, 'οι φυλακες μας, η' η πανοπλία μας να αντιμετωπίσουμε τους
αλλους', 'μάλλον υπερβαλεις' αντέδρασε εκεινη, της απάντησε, αλλά δεν άκουσε τι της
είπε,για περίπου δέκα λεπτά, μετρησε, δεν μιλούσαν, εκείνη ξεφυλλιζε το περιοδικό, 'να
εδώ γράφει για το κοντσερτο, θέλεις να σου διαβάσω τη κριτική;', δεν απάντησε, εκείνη
άρχισε να διαβάζει, εκείνος σηκώθηκε να φύγει, εκείνη δεν σταμάτησε να διαβάζει,όταν
τελείωσε το ξαναδιάβασε από μέσα της, το φεγγάρι είχε μετακινηθεί στον ουρανό,
δεν ένιωθε ύπνο, δοκίμασε τρεις διαφορετικές δακτυλοθεσιες, ο άντρας κοιμόνταν,το
κουστουμι του ριγμένο στη πολυθρόνα, σαν το αποξηραμενο δέρμα ενος υπερφυσικου
όντος και δίπλα του το κοκκινο φουστάνι της, έδειχνε ανοιχτή τη πληγή του,''η σελίδα
αυτή'σκέφτηκε 'εχει σχέση με το κόκκινο χρώμα, ένα τεράστιο απεραντο κόκκινο χρωμα',
δοκίμασε τη δακτυλοθεσια 'αυτη ταιριαζει', το φεγγάρι γλυστρισε στο λαιμό της, την πίεσε
το φως του, ένιωσε να τυφλώνεται και να πνίγεται, σκέφτηκε να τον φωναξει να τον
ξυπνήσει, μετάνιωσε 'οχι, είναι πολύ ευκολότερο να' ναι κοιμισμενος', 'έχεις δίκιο δεν
είναι εύκολη σελιδα' ακουσε τον άντρα να λέει στη γυναίκα, εκείνη χαμογέλασε, 'τώρα
πια δεν έχει καμια σημασία' του απάντησε και συνέχισε να ξεφυλλιζει το περιοδικο
.
.
.

Οι σελφις(Ανθρωπινα Εσωτερικα) - χ.ν.κουβελης

έπιασε το ποτήρι του καφέ, αγγιξε τα χειλη της στο περίγυρο του γυαλιού, ειδε την
καθετη κίνηση του λαιμού, 'τι παρατηρεις;' του είπε, 'τις διαδοχικές εικόνες να πίνεις
καφέ;' της απάντησε, 'τι συμπεραινεις απ' αυτο; ', γέλασε, την κοίταξε,' οι αισθησεις
μου παράγουν την πραγματικοτητα' απαντησε, 'δηλαδή, εγώ χωρίς τις αισθήσεις σου
δεν υπαρχω;' ρώτησε εκείνη, 'ακριβώς, δεν υπάρχεις για μένα, παρά σαν ανάμνηση
της περασμενης ύπαρξης σου', 'πως γίνεται να υπαρχω; ',' αυτο είναι ένα συνεχές ύπαρξης, ανυπαρξιας', του επιασε το χερι, τα νύχια της βαμμένα πορτοκαλί, έβγαλαν μια σελφις,
εκείνη την διέγραψε, 'μια φωτογραφία πιστοποιεί την ύπαρξη μας' είπε, 'οχι, ακριβως'
της απάντησε, 'τι εννοείς;', 'εξαρτάται απο τον παρατηρητή, και τη σχέση που έχει με μας,
για έναν άγνωστο είναι αδιαφορη', 'αυτο σημαινει ότι κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει
τη φωτογραφία μας', 'γι'αυτο τη διεγραψες', 'όχι, κανείς λάθος δεν την διέγραψα γι'αυτο',
'τότε γιατί;', 'σκέφτηκα ότι η φωτογραφια είναι αναμνηση', κατέβασε το ποτήρι από τα
χείλη της, ενα υπόλειμμα υγρού λαμπύριζε, 'λατρεύω αυτό' της είπε, 'κάθε φορά το
περιμένω, δεν ξέρω αν το κάνεις γιατί το περιμενω', 'αυτο κανω', έβγαλε μια σελφις και
του την έδειξε, 'βγάλε εσύ μια δικιά σου', του έδωσε το κινητό, της έδειξε τη σελφις, 'γιατί
αυτό;' τη ρώτησε, 'γιατί αυτός που τράβηξε τη σελφις, υπηρξε', γέλασε, 'δεν το σκεφτηκα',
εκείνη έκλεισε το τηλέφωνο, 'τώρα υπάρχεις εδώ μπροστά μου πραγματικα, όπως ακριβώς
αυτός ο καφές που πίνω' , ειδε την καθετη κίνηση του λαιμού της, τα χειλη της στον περίγυρο
του γυαλιού,
.
.
.

Εξαφανιση
(Μια Περίπτωση Αλτσχαιμερ- Alzheimer's Case)
(Ανθρωπινα Εσωτερικα)- χ.ν.κουβελης

καθησε στον καναπέ, ο μεγάλος καθρεφτης απέναντι, 'πάω στο μπανιο' ακουσε, ξαφνιαστηκε,
ποιος μιλαει και γιατί;προς ποιον απευθυνεται;μπορουσε ν'απαντησει, 'ενταξει', ποιος θα τον
ακουγε; απάντησε 'εντάξει', άκουσε το νερό που έτρεχε, δεν αντιλήφθηκε όταν άνοιξε η πόρτα,
ειδε θολα το ειδωλο στον καθρέφτη του ανθρώπου πίσω του, 'το νερό σε αναζωογονει'ακουσς
να λέει, πήγε στη κουζίνα, από το ψυγείο πήρε ένα μήλο και το καθαρισε, το τελευταίο,κάθε εβδομάδα ψώνιζε φρούτα,σε λίγο θα νυχτωσει, όμως, γιατί είχε την αίσθηση ότι ξημερωνει;,
ίσως το φως κάποια στιγμή είναι το ίδιο, αδιαφορετο, ένας ξένος άνθρωπος στο σαλόνι, δεν ανησύχησε, το θεωρούσε λογικό, κάτι είπε, έδειξε μια φωτογραφία σε μια κορνίζα, 'ειμ' εγω',
ναι, ήταν η ίδια μορφή, μιλούσε, δεν ήταν σίγουρος σε ποιον, και γι'αυτο το λόγο δεν ήταν
δυνατόν ν'απαντησει, 'νυχτωσε' ακουσε, ήθελε ν'απαντησει 'ναι, νύχτωσε', αλλά δεν το'κάνε
γιατί μάλλον δεν τον αφορούσε, ειδε τα νύχια, βαμμένα απαλό ροζ,κουνουσε τα χερια με τα
λόγια, η γυναίκα μιλούσε με κάποιον, το θέμα της συζήτησης δεν τον ενδιέφερε, αδιαφορο, η' πληκτικο, για να περάσει την ώρα του ακουγε, από ένα σημείο και μετά κουραστηκε δεν
μπορούσε να παρακολουθήσει, έκλεισε τα μάτια και κοιμηθηκε στον καναπε
.
.
.

Harmonious duo-2μ χ 3μ-ακρυλικο-χ.ν.κουβελης c. n. couvelis

(Ανθρωπινα Εσωτερικα)
Εντελης Συζυγια-χ. ν. κουβελης

λιμαριζε τα νύχια. το φως στο μετωπο. απαλό ήσυχο. εκεινος κοίταζε.εκεινη τα έβαφε
ένα ενα.πορτοκαλί. η τεχνικη. θαύμασε τον αταβισμο της γυναικας. η εντελεχεια της ομορφιάς.'σ'αρεσουν; ' τον ρώτησε. έπιασε το χερι της.' πολύ'της απάντησε. εκείνη
χαμογελασε.' κάποια φορά'της είπε' θα στα σχεδιάσω εγω',' αν θέλεις, τωρα', στη μύτη
μιας οδοντογλυφιδας πήρε λίγο γαλαζιο χρώμα,δεν ήξερε τι να κάνει, σκέφτηκε ένα
θαυμαστικό,!, ένα αγγλικό ερωτηματικό,?, προσπαθησε να σχεδιάσει,' είναι δυσκολο'
της είπε'δεν τα καταφερνω', το παράτησε, εκείνη σε βαμβάκι έβαλε ασετον και καθαρισε
το νύχι και το ξαναβάψε πορτοκαλί, τότε εκείνος της είπε,' βάψε αυτό με γαλαζιο'και της
έδειξε τον παραμεσο του αριστερού χεριού,' ναι, γιατι, συνειθιζεται να βάζουν διαφορετικά
χρώματα' απάντησε και ξεβαφωντας το από το πορτοκαλί το έβαψε γαλαζιο,το κοιταξε με
εκείνο τον ιδιαίτερο τρόπο που κοιτάνε οι γυναίκες τα αποτελέσματα του καλλωπισμού,
'μου αρέσει', τότε εκείνος ενθουσιασμενος της προτεινε' βάψε και τ'αλλο χερι' και της
έδειξε τον μέσο και το μικρό δαχτυλάκι, εκείνη τα ξεβαψε και τα εκανε γαλαζια, το
αποτέλεσμα τέλεια αρμονικό και στα δύο χέρια, του άρεσε να' ναι ευτυχισμένη, το φως
κατέβηκε στα χείλη της και στάθηκε εκει, απαλό ήσυχο σ'αρμονικη εντελη συζυγια με
το ολον
.
.
.