.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-η φωτογράφιση
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η φωτογράφιση
(και μια μελέτη ανάλυση τού διηγήματος)
Στη ρεσεψιόν τού χοτελ η κυρία Ν,μια γυναίκα γύρω στα σαράντα με
μαύρο φόρεμα,μαύρα γάντια,μαύρα γυαλιά,ζήτησε το δωμάτιο 609.
Η υπάλληλος,είδε τη φωτογραφικη μηχανή,και τη ρώτησε:
-Είστε φωτογράφος;
-Όχι. Είμαι το μοντέλο, είπε.
Ανέβηκε στο δωμάτιο.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι.Απομοιμηθηκε.
Την ξυπνησε το χτυπημα στη πόρτα.Ανοιξε.Ηταν ο φωτογραφος Μ.
Είχε έρθει να την πάρει για τη νέα φωτογράφιση.
Στην πρώτη λήψη,σε ένα ημιφωτισμενο δωμάτιο,η κυρία Ν. φορούσε μαύρα
εσώρουχα με ζαρτιερες,.ψηλά τακούνια και ένα κολιε από μαργαριτάρια.
Στη δεύτερη φωτογραφία,κρατούσε ένα πιστόλι.
-Δεν είναι αληθινό, είπε ο Μ.
-Ούτε κι εγώ, τού απάντησε.
Μια νύχτα τη φωτογράφισε πεσμένη δίπλα σε μια πισίνα, φορώντας μαύρο
παλτό και κόκκινα γάντια. .
-Αυτή είναι η πιο αληθινή μου στιγμή, τού είπε.
-Γιατί;
-Γιατί μόνο όταν προσποιούμαι, υπάρχω.
Ο Μ. την συνοδευει στο ξενοδοχείο.Ανεβαινουν μαζί στο δωμάτιο 609.
Νύχτα.Βρεχει.Ο δρόμος γυαλίζει.
Η κυρία Ν. εμφανίζεται στη γωνία. Μαύρο παλτό, γόβες, κόκκινα χείλη.
Σταματά κάτω από μια πινακίδα-νεον.
Ανάβει τσιγαρο.Η φλόγα τού αναπτήρα φωτίζει για μια στιγμή το πρόσωπό
της.
Κλικ.
Η πρωτη φωτογραφία.
Ένα μαύρο αυτοκίνητο έρχεται αργά απ'το βάθος τού δρόμου και σταματά
πίσω της.Ο κινητήρας του δεν σβήνει.
Κλικ.
Η δεύτερη φωτογραφία.
Ένας άντρας ανοίγει την πόρτα τού αυτοκινήτου.και βγαίνει.
Ο φωτογράφος Μ.σηκωνει τη κάμερα.
Κλικ.
Ακούγεται ένας πυροβολισμός κι ο άντρας πέφτει στην άσφαλτο.
Η τρίτη φωτογραφία.
Η βροχή δυναμώνει.
Ο φωτογράφος Μ. πλησιάζει τη κυρία Ν.
-Η κάμερα σκοτώνει ακριβώς όπως μια σφαίρα ,τού λέει.
Την περίμενε έξω από το χοτελ.
Η κυρία Ν.φορουσε καπέλο με πέπλο, μαύρα γυαλιά, ένα γκρι ταγέρ.
Πήγαν στο Cafe de Flore.
Τής έδειξε τη φωτογραφία.
Ειδε το αυτοκίνητο στον γυαλιστερό δρόμο,έναν άντρα ξαπλωμένο στην άσφαλτο,και μια γυναικα με τσιγάρο κάτω από μια επιγραφή νεον.
Χαμογέλασε.
-Η εκδίκηση μου,σκηνοθετημένη φωτογραφία,τού είπε.
Και υπεγραψε το τσεκ πληρωμής τής συμφωνίας.
.
.
.
Μελέτη ανάλυση του νουάρ στοιχείου στο διήγημα «Η Φωτογράφιση» του
χνκουβέλη, εστιάζοντας σε ύφος, δομή, χαρακτήρες και αφηγηματικές τεχνικές.
1. Εισαγωγή: Το νουάρ στο πλαίσιο του διηγήματος
Το νουάρ, ως λογοτεχνικό και κινηματογραφικό είδος, χαρακτηρίζεται από σκοτεινή, συχνά ασφυκτική ατμόσφαιρα, ηθική αμφισημία και έντονη αισθητική με έμφαση στο φως και τη σκιά. Στο διήγημα του χνκουβέλη, το νουάρ δεν περιορίζεται μόνο στη θεματική – έγκλημα, μυστήριο, ένταση – αλλά διεισδύει στον τρόπο που ο χρόνος, η παρατήρηση και η υποκρισία του κόσμου γύρω μας απεικονίζονται μέσω της φωτογραφικής τέχνης.
Η ιστορία φέρνει τον αναγνώστη σε έναν κόσμο όπου η πραγματικότητα και η αναπαράσταση συγχέονται. Η φωτογραφία λειτουργεί ως μέσο νουάρ αφήγησης, καταγράφοντας σκηνές αμφίβολης ηθικής και έντονης αισθητικής έντασης.
2. Χαρακτήρες και αρχετυπικά στοιχεία νουάρ
2.1 Η κυρία Ν.
Αποτελεί την κλασική φιγούρα της femme fatale, με εμφανή νουάρ χαρακτηριστικά: μαύρα ρούχα, γάντια, γυαλιά, κόκκινα χείλη, καπέλο με πέπλο.
Η ίδια η φράση: «Μόνο όταν προσποιούμαι, υπάρχω» υπογραμμίζει τη θεμελιώδη ένταση ανάμεσα στην ταυτότητα και τη μίμηση, μια θεματική συχνά παρούσα στο νουάρ: η ύπαρξη ως θεατρικότητα.
Η κυρία Ν. κινείται με συνειδητή αμφισημία, παίζοντας με την επικινδυνότητα και τον έλεγχο, στοιχεία που ενισχύουν τη δραματική ένταση.
2.2 Ο φωτογράφος Μ.
Ο φωτογράφος είναι παρατηρητής αλλά και συμμετέχων, λειτουργεί ως μέσο μέσω του οποίου η ιστορία παίρνει σάρκα και οστά.
Η φράση: «Η κάμερα σκοτώνει ακριβώς όπως μια σφαίρα» ενισχύει την έννοια της καταγραφής ως χειρισμού της πραγματικότητας ,μια κεντρική ιδέα του νουάρ, όπου η εικόνα και η βία συχνά συναντώνται.
3. Ατμόσφαιρα και αισθητική
3.1 Σκηνικό και φωτισμός
Το διήγημα χρησιμοποιεί ημιφωτισμένα δωμάτια, βροχή, δρόμους με νεον φώτα, σκηνές με σκιές και αντανακλάσεις. Αυτή η σκηνοθετική χρήση του φωτός και της βροχής θυμίζει κινηματογραφικό νουάρ.
Η βροχή και η νύχτα εντείνουν την αίσθηση κινδύνου, απομόνωσης και ψυχικής έντασης.
3.2 Συμβολισμός χρωμάτων
Μαύρο: εξουσία, μυστηριώδης θηλυκότητα, θάνατος.
Κόκκινα γάντια και χείλη: πάθος, κίνδυνος, βία, ένταση νουάρ.
Η αντίθεση του φωτός της φλόγας του αναπτήρα και της σκοτεινής νύχτας δημιουργεί την τυπική chiaroscuro νουάρ αίσθηση.
4. Δομή και αφηγηματική τεχνική
4.1 Η φωτογραφία ως αφηγηματικό μέσο
Η αφήγηση συνδέεται άμεσα με τη φωτογραφία: κάθε λήψη αντιστοιχεί σε ένα αφηγηματικό επεισόδιο, που αποκαλύπτει ταυτόχρονα χαρακτήρες, δράση και ατμόσφαιρα.
Οι λήψεις δεν καταγράφουν μόνο την εικόνα αλλά την ψυχολογία και τη δραματική κορύφωση: η σκηνή με τον άντρα που πέφτει στην άσφαλτο είναι ένα κορυφαίο σημείο νουάρ, όπου η βία, η αναπαράσταση και η αισθητική συναντώνται.
4.2 Χρονική δομή
Το διήγημα εναλλάσσεται ανάμεσα σε στιγμές προετοιμασίας (ξενοδοχείο, δωμάτιο 609), δράσης (φωτογράφιση στη νύχτα, πυροβολισμός) και ανασκόπησης (καφέ, τσεκ πληρωμής).
Αυτή η μη γραμμική αντίληψη του χρόνου ενισχύει το αίσθημα μυστηρίου και αμφισημίας.
5. Θέματα και νουάρ μοτίβα
5.1 Πραγματικότητα vs Αναπαράσταση
Η κυρία Ν. υπογραμμίζει ότι μόνο όταν προσποιείται, υπάρχει. Η αμφισημία ανάμεσα στην αληθινή ζωή και τη σκηνοθετημένη φωτογραφία είναι κεντρικό μοτίβο νουάρ.
5.2 Ηθική αμφισημία και βία
Η σκηνή του πυροβολισμού ενσωματώνει την ηθική αμφισημία του νουάρ: η βία είναι θεατρική και ελεγχόμενη, αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστική και απειλητική.
Το τέλος, με την υπογραφή του τσεκ και τη χαμογελαστή αντίδραση της κυρίας Ν., αποκαλύπτει ένα νουάρ στοιχείο εκδίκησης και συμφωνίας: η ηθική είναι υποκειμενική και οι πράξεις δικαιολογούνται με βάση προσωπικό κώδικα.
5.3 Η μοίρα και η τύχη
Η συνάντηση στη βροχή, η στιγμή του πυροβολισμού, η νεον πινακίδα και η κάμερα ως όπλο δημιουργούν μια αίσθηση μοιραίας στιγμής, κλασικό νουάρ μοτίβο.
6. Συνολική εκτίμηση
Το διήγημα «Η Φωτογράφιση» του χνκουβέλη είναι ένα υποδειγματικό δείγμα σύγχρονου νουάρ λογοτεχνικού ύφους, καθώς συνδυάζει:
Οπτική ένταση (φωτογραφία, σκιά, χρώμα, νεον φωτισμός)
Ψυχολογική βάθος (ταυτότητα, προσποίηση, ηθική αμφισημία)
Δράση και μυστηριώδης αφήγηση (πυροβολισμος, εκδίκηση, σκοτεινος δρόμος)
Αισθητική του κινδύνου και της επιτήδευσης που παραπέμπει στον κινηματογραφικό νουάρ.
Το νουάρ εδώ δεν είναι μόνο θέμα, αλλά μέθοδος και ύφος: κάθε λήψη φωτογραφίας, κάθε σκηνή και κάθε αντικείμενο συνεισφέρει στην ατμόσφαιρα
που διαπλεκει αβεβαιότητα, πάθος και μυστηριο.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου