.
.
GREEK POETRY
-Του Νεκρου Αδελφού
(Παραλογή)
-χ.ν.κουβέλης c.n.couvelis
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Του Νεκρου Αδελφού
(Παραλογή)
Εννιά ’χε γιους η μάνα εννιά καλούς γερούς λεβέντες,
και δέκατη η μοναχοθυγατέρα κρινος λευκος.ανθός
στα ξένα την προξενεψαν, σε τόπο μακρινό να δωσουν
κι η μάνα τους δεν ήθελε την κόρη ν'αποχωριστει
σαν θα'ρχει η ώρα της στο τέλος της να λείπει
κι ο.Κωνσταντακης τής ορκίστηκε όρκο βαρύ μεγάλο
εγώ μάνα μ' να πάγω να στη φέρω για ζωντανός
για πεθαμενος θα'μαι κι ο λόγος του ησύχασε τη μανα
την αδελφή παντρεψανε στα μακρινά τα ξένα επηραν
κι ήρθανε δισεκτοι καιροί πολέμοι και αρρωστιες
ένας-ένας οι εννια αδερφοι στο μαύρο χώμα πεσαν
κι έμεινε η μάνα.ερμη μοναχη σαν καλαμια στο καμπο
όταν τα τέλη της κατάλαβε φωνή μεγάλη βγαζει
απ'τής γης το βάθος σήκω Κωνσταντακη μου τη αδερφή
τη μοναχοθυγατερα μου τραβά πίσω εδώ να φέρεις
σείστηκε το στερέωμα βουηξαν οι άνεμοι τα μάρμαρα
ανοίξανε κι εξω ο Κωνσταντής μεσάνυχτα πετάχτηκε
καβαλικευει τ'αλογο το βίτσισε διάβηκε πέρα μίλια χιλια
βρήκε τη κόρη μοναχή στο σπίτι σ'αργαλειο να υφαίνει
σήκω αδερφή η μάνα μας σε κράζει στο σπίτι μας να φερω
στο δρόμο τής επιστροφής πουλιου φωνή δεν κελαηδουσε
μηδέ κλαράκι άνθιζε μοναχα σκοτεινια και τα νερά παγωναν
Κωνσταντακη μου μου'φαινεσαι χλωμός κι αδύναμος να'σαι
απ'τον μακρύ το δρόμο αδερφή που'καμα σε σέ να φτασω
σαν ήρθαν στο κατώφλι τους τρεις φώναξε φορές
τη κόρη μάνα σου'φερατον όρκο μου τωρα ξετελεψα
κι εγώ ξαναγυρνω στη λησμονια στου τόπου μου τη σιγαλια
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου