.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Η Υπόθεση του Άνδρα με το Κεχριμπαρένιο Μονόκλ
(My Homage το Sherlock Holmes)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η Υπόθεση του Άνδρα με το Κεχριμπαρένιο Μονόκλ
(My Homage το Sherlock Holmes)
Ήταν ένα από εκείνα τα νεφελώδη λονδρέζικα πρωινά, όπου τα καμπαναριά τού Γουέστμινστερ χάνονται μέσα στην ομίχλη και οι άμαξες προχωρούν με το χνώτο των αλόγων να αιωρείται σαν καπνός.
Ήμουν έτοιμος να βγω για μια ιατρική επίσκεψη,όταν ο Σέρλοκ Χολμς που στεκόνταν στο παράθυρο χωρίς να στρέψει το κεφάλι μού είπε:.
-Αγαπητέ Γουότσον,σήμερα θα χρειαστώ τη συνδρομή σας. Έχουμε ήδη έναν επισκέπτη, και ο χρόνος πιέζει.
Πριν προλάβω να ρωτήσω οτιδήποτε, η πόρτα άνοιξε και η μις Χάντσον μάς ανακοίνωσε την άφιξη ενός κυρίου με ένα κεχριμπαρένιο μονόκλ που λαμπύριζε με μια απόκοσμη χρυσαφένια ανταύγεια.
Ο επισκέπτης λεγόταν Σερ Λάιονελ Μπλούμσμπερι, ένας ευγενής αριστοκράτης.
Ηταν ταραγμένος,τα δάχτυλά του έτρεμαν.
-Κύριε Χολμς, φοβάμαι πως βρίσκομαι σε μεγάλο κινδυνο.
Ο Χολμς τού εδειξε τον καναπέ να καθίσει.
-Εξηγήστε, παρακαλώ.
Ο Σερ Λάιονελ διηγήθηκε ότι τρεις μέρες πριν, είχε λάβει μία ανώνυμη επιστολή. Στο εσωτερικό της υπήρχε,αυτό το μονοκλ κι ένα χαρτί με μια μόνο φράση:
-Το κεχριμπάρι θα δει κατι-
Εκείνη την νύχτα, ένα αντικείμενο μεγάλης αξίας,ένα μικρό κιβώτιο που φύλαγε στο γραφείο του,είχε εξαφανιστεί.Μόνο ο ίδιος γνώριζε την ύπαρξή του.
Το παράθυρο είχε παραβιαστεί.
-Τι περιείχε το κιβώτιο; ρώτησε ο Χολμς.
Ο Σερ Λάιονελ δίστασε.
-Έγγραφα. Πολύ επικίνδυνα, αν πέσουν σε λάθος χέρια.
Ο Χολμς δεν επέμεινε. Ζήτησε το μονοκλ,το πήρε στα χέρια του και το περιεργάστηκε.
Ξαφνικά χαμογέλασε ανεπαίσθητα.
Επισκέφθηκαμε την έπαυλη Μπλούμσμπερι.Ο Σετ Λάιονελ μας σύστησε την γραμματέα του,μια νεαρή γυναικα.
-Η κυρία Έβελιν Γκρεν.
Ο Χολμς εξερεύνησε το γραφείο από όπου είχε κλαπεί το κιβώτιο.
-Βλέπετε κάτι, Χολμς; ρώτησα.
-Βλέπω τα πάντα, Γουότσον. Το μόνο ερώτημα είναι τι σημαίνουν.
Και τώρα κοιτάξτε αυτό:η σκόνη το δειχνει καθαρα:Το παραθυρο είναι παραβιασμενο από μέσα
Ο Σερ Λάιονελ έδειχνε όλο και πιο ταραγμένος.
-Υποπτευεστε κάποιον που να έκανε τη κλοπη;ρώτησε ο Χολμς.
Ο ευγενής δίστασε, έπειτα είπε:
-Ένας συνεργάτης. Ο Έντουαρντ Φέρσον. Συγκρούσθηκαμε πριν δύο μηνες
και χωρίσαμε. Μα δε φαντάστηκα ποτέ…
Ο Χολμς τον έκοψε:
-Δεν είναι ώρα για φαντασίες, Σερ Λάιονελ. Είναι ώρα για σκέψη.
Το σπίτι τού Φέρσον βρισκόταν σε μία σκοτεινή γειτονιά τού Σάουθγουορκ.
Ο Χολμς πλησίασε την πόρτα.
Πριν χτυπήσει η πόρτα άνοιξε. Ένας άνδρας βρέθηκε μπροστά μας.
-Κύριε Φέρσον, είπε ο Χολμς, θα μπορούσαμε να ρίξουμε μια ματιά στο εργαστήριό σας;
Πριν ο Φέρσον αντιδράσει, ο Χολμς περασε μέσα. Εγώ ακολούθησα και είδα πάγκους γεμάτους μπουκαλάκια, μηχανικά εξαρτήματα, σκόρπια χαρτιά.
Και πάνω σε έναν πάγκο, βρισκόταν ένα πανομοιότυπο αντίγραφο τού κεχριμπαρένιου μονόκλ.Ο Χολμς πήγε προς τα κει και το πήρε στα χέρια του
Το πρόσωπο τού Φέρσον σκοτείνιασε.
-Εσεις στείλατε την επιστολή; ρώτησε ο Χολμς αφήνοντας στο πάγκο το
μονοκλ.
-Εκείνος… εκείνος έχει κάτι που μου ανήκει,απάντησε ο Φέρσον.
Ο Χολμς τον κοίταξε αυστηρά.
-Τα έγγραφα;
.-Μία εφεύρεση,είπε ο Φέρσον, που τού είχα εμπιστευτεί. Εκείνος την κατακρατησε για δική του.
Ο Χολμς τον κοίταξε.
-Και το κιβώτιο; Το κλέψατε εσείς;
-Το κιβώτιο; Όχι,είπε ο Φέρσον. Ορκίζομαι: δεν μπήκα ποτέ στο σπίτι του.
Η φωνή του έτρεμε. Φαινόταν ειλικρινής.
Ο Χολμς έκανε νεύμα να φύγουμε.
-Αυτό περιπλέκει τα πράγματα, είπε καθώς διασχίζαμε ξανά την ομίχλη.
Το βράδυ, πίσω στη Μπέικερ Στριτ, ο Χολμς κάπνιζε την πίπα του, βυθισμένος
σε βαθιά σκέψη. Ξαφνικά, σηκώθηκε απότομα.
-Γουότσον, σε μισή ώρα θα έχουμε λύση.
Ο Σερ Λάιονελ έφτασε μετά από ειδοποιηση. Ο Χολμς τον υποδέχτηκε ευγενικά αλλά με εκείνη τη γνωστή του διεσδυτικη ηρεμια .
-Σερ Λάιονελ, είπε, το μονόκλ σας είναι η λύση στο μυστήριο.
Ο ευγενής τον κοίταξε.
-Τι εννοείτε;
-Το βρήκατε μέσα στην επιστολή που δεχτηκατε.
Ο Χολμς χαμογέλασε.
-Αυτό το μονόκλ είναι μήνυμα. Κάποιος ήθελε να σας προειδοποιήσει.
-Για ποιο πράγμα; ρώτησα.
-Για το ότι κάποιος θα προσπαθούσε να κλέψει τα έγγραφα. Και αυτός
ο κάποιος ήταν μέσα στο ίδιο του το σπίτι.
Ο Σερ Λάιονελ πετάχτηκε όρθιος.
-Αυτό είναι παράλογο.
Ο Χολμς τον κοίταξε.
-Η κλοπή τού κιβωτίου...
Σταμάτησε για μια στιγμή,αναβοντας τη πιπα του.
-εγινε από τη γραμματέα σας,την κυρία Έβελιν Γκρεν.
Ο Σερ Λάιονελ έμεινε άφωνος.
-Η κυρία Γκρεν, συνέχισε ο Χολμς,είχε πρόσβαση στο γραφείο. Ήξερε για τη διαμάχη με τον Φέρσον. Και το σημαντικότερο: είχε συμφωνήσει να πουλήσει
τα έγγραφα. Το μονόκλ το είχε στηλει ο Φέρσον, για να σας ειδοποιήσει να
δείτε και πάρετε τα μέτρα σας.
Ο Σερ Λάιονελ ειπε:
-Η Έβελιν; Μα την εμπιστευόμουν σαν κόρη.
Ο Χολμς είπε:
-Ακριβώς γι’ αυτό ήταν άριστη για την αποστολή της.
Η κυρία Γκρεν συνελήφθη την ίδια νύχτα, προσπαθώντας να διαφύγει μέσω
τού σταθμού στις όχθες τού Τάμεση. Τα έγγραφα βρέθηκαν κρυμμένα μέσα
στη βαλίτσα της.Παραβιασε το παράθυρο για να ενοχοποιήσει τον Φέρσον.
Επιστρέφοντας μέσα από την ομίχλη στη Μπέικερ Στριτ τού είπα:
-Για ακόμη μία φορά με εντυπωσιάσατε, φίλε μου.
Ο Χολμς άναψε την πίπα του και είπε:
-Η λογική, αγαπητέ Γουότσον, δεν είναι τίποτε άλλο από το φως που διαλύει
την ομίχλη. Αρκεί να κοιτάξεις με την κατάλληλη γωνία.
Και έτσι άλλη μία υπόθεση έκλεισε, αφήνοντάς με για ακόμη μία φορά να αναρωτιέμαι πόσα μυστήρια μπορεί ακόμη να κρύβει το Λονδίνο και πόσες φορές θα χρειαστεί η ιδιοφυΐα τού φίλου μου για να τα φωτίσει.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου