LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η Πέμπτη Απόδειξη τής Σιωπης - χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η Πέμπτη Απόδειξη τής Σιωπης

- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Πέμπτη Απόδειξη τής Σιωπης

Η βροχή έπεφτε στη νύχτα τής πόλης.Στην αίθουσα τής γκαλερι μια τεράστια λιθογραφία του Andy Warhol: με τέσσερα πρόσωπα τής Μέριλιν.

Όμως, πίσω από τον τοίχο με τα έργα, σε μια σκοτεινή αποθήκη, βρέθηκε το 

νεκρό σωμα τού καθηγητή Μαθηματικών,διάσημου για τις μελέτες του στη Θεωρία Αριθμών. Δίπλα στο δεξί του χερι ένα χαρτί,με την ακολουθια Fibonacci:

 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13… Η σειρά Fibonacci.

Ο ντετέκτιβ Κ..ήρθε με το παλτό του βρεγμένο. Ένας παράξενος άνθρωπος.Τα βράδια έπαιζε σαξόφωνο σε τζαζ κλαμπ, γνώριζε τις συγχορδίες τού Coltrane και τον αυτοσχεδιασμό τού Parker

Στον τοίχο ο δολοφονος είχε ζωγραφίσει με κιμωλία ένα τρίγωνο. Μέσα του, μικρότερα τρίγωνα, και μέσα σε αυτά άλλα. Ήταν το  fractal τών τριγωνων 

τού Sierpinski.

Το fractal,σκέφτηκε,είναι το αποτύπωμα τού νου τού δολοφόνου: απείρως διαιρετός, ατέρμονος. Όπως και η εμμονή του.

Στον φάκελο τού θύματος, ανακάλυψε μια ανέκδοτη μελέτη: 

Η σύνδεση τού Τελευταίου Θεωρήματος τού Fermat με τη Θεωρία Συνόλων 

τού Cantor.

Οι σελίδες ήταν γεμάτες σύμβολα, υποσημειώσεις, και στο περιθώριο, με κόκκινο μαρκαδόρο, ένα αινιγματικό σχόλιο:

Ο Θεός αποδεικνύεται τέσσερις φορές, αλλά η σιωπή του είναι η πέμπτη απόδειξη.

Ο Κ. ξενύχτησε στο γραφείο του.Το σαξόφωνο δίπλα στο φλιτζάνι καφέ.

Η σκέψη του στην δολοφονία.Στο σχέδιο.Στη λογική της.

Ο δολοφόνος έπαιζε με τα θεμέλια τών Μαθηματικών.

Τα αξιώματα του Peano, γραμμένα πάνω σε έναν πίνακα της αποθήκης, δεν άφηναν αμφιβολία. Δεν ήταν ένας κοινός εγκληματίας. Ήταν κάποιος που 

έβλεπε στον φόνο μια μορφή τέχνης, μια εξίσωση.

Η γκαλερί ανήκε σε έναν συλλέκτη που είχε φέρει σπάνια έργα του Warhol. 

Ο Κ. έκανε συλλογισμούς.

Ο Warhol έπαιρνε το ίδιο πρόσωπο και το επαναλάμβανε. Ο δολοφόνος 

εφαρμοζει την ίδια λογική:η  Pop-Art τού εγκλήματος

Ο Κ. πήγε στο κλαμπ. Έπαιξε στο σαξόφωνο ένα αυτοσχεδιασμό πάνω σε κλίμακες μειζόνων και ελάσσονων. Ξαφνικά, κατάλαβε:

Το εγκλημα ήταν σαν τζαζ θέμα,παραλλαγή επιστροφή. 

Ο δολοφόνος ήταν ένας φοιτητης τού θύματος. Εμμονικός,ότι τα Μαθηματικά 

δεν είναι μόνο επιστήμη,αλλά,κυρίως,αποκαλυψη.

Είχε πειστεί ότι με τον φόνο θα μπορούσε να αποδείξει τον Θεό.με τη σιωπή 

τού νεκρού καθηγητή.

Εσύ σκότωσες τον καθηγητή,είπε στον δολοφόνο.

Ο δολοφόνος χαμογέλασε.και είπε:

Ο Warhol είπε: όλοι θα έχουν 15 λεπτά φήμης. Ο θάνατος τού καθηγητή ήταν 

τα δικά μου 15 λεπτά στην αιωνιότητα.

.

.

.