LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΤΥΡΑΝΝΟΥ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΤΥΡΑΝΝΟΥ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΤΥΡΑΝΝΟΥ

-χ.ν.κουβελης c.n.cpuvelis

απορησαν με την ριζική μεταμόρφωση του τυράννου, από σκληρός

άδικος,ανήθικος,άσπλαχνος,αλλαζονικος,υπερόπτης,κυνικός δυνάστης

διεφθαρμένος,

έγινε φιλάνθρωπος,αγαθός,δίκαιος,ηθικός,δημοκράτης,ευσεβης

ψηφισθηκε και Νεο Σύνταγμα Δημοκρατικο

ελαφρωσε τους αδύνατους από τα δυσβασταχτα βάρη,μείωσε,τους φόρους,

χάρισε τα χρέη

ίδρυσε Σχολεία και Πανεπιστημια,Ανώτατα Ιδρύματα Επιστημονικών και 

Κοινωνικών Ερευνών,Θέατρα,Ωδεία,Κεντρική Βιβλιοθηκη και άλλα

Κοινωφελή Έργα

έδωσε ελευθερία λόγου,εκφράσης και επικοινωνίας ,κατάργησε και διέλυσε τους μηχανισμους καταστολής,

βεβαια υπήρχαν και οι συμβουλοι που τον προειδοποιούσαν ότι τώρα 

ο κίνδυνος είναι ορατός να συσπειρωθούν εναντίον του  όλοι εκείνοι

που οφελουνταν από την πρότερη κατασταση και να προβούν σε συνομωσία,

τους απάντησε πως αυτό πλέον δεν τον ενδιαφέρει,και βέβαια αυτό στην 

άσκηση της εξουσίας είναι κοινός τοπος,και πως και πριν δεν κινδυνευε λιγότερο από τους ίδιους η' άλλους,

Αυτός ήξερε τι θα συμβεί,και περίμενε ήρεμος,

το Δαμόκλειο Ξίφος αιωρούνταν,όπως πάντα,απειλητικα από πάνω του,

αυτό τωρα δεν τον φόβιζε πια,

βλέπει τα αναμενα πρόσωπα τους να πλησιάζουν και αδιαφορεί,

από εκείνη τη νύχτα που απελευθερώθηκε,

οταν του αποκαλύφθηκε η Μεγάλη Αλήθεια και κέρδισε την Σωτηρία

Ευγνωμονει εκείνο το Βιβλίο,χωρίς αυτό  θα ήταν ένας αχρειος,ένας 

τιποτένιος,ένας ανοσιος

Εκείνη τη νύχτα τον ξύπνησαν οι δυνατές βροντές και οι κεραυνοί της

καταιγιδας,όλος ο κόσμος συνταραζονταν ,ήρθε το τέλος,σκέφθηκε

μέσα στις στιγμιαίες λάμψεις της αστραπής είδε πάνω στο τραπέζι 

ένα αντικείμενο,

απόρησε γιατί δεν ήταν πριν,

του κίνησε τη περιέργεια και σηκώθηκε,

ήταν ένα βιβλίο ανοιγμένο,

άναψε το φως,

κάθησε στη καρέκλα το πήρε στα χέρια του

διάβασε στην ανοιγμένη σελίδα

η ασέβεια στους θεούς και η ευσέβεια  και στους γονείς και ο φόνος με

τα ίδια τα χέρια πολύ μεγαλύτερες πληρωμές έχουν, ελεγε

είπε πως ένας που βρίσκονταν κοντά του ρωτήθηκε από έναν άλλον που

είναι ο Αρδιαιος ο μέγας,αυτός ο Αρδιαιος σε κάποια πολη της Παμφυλίας

τυραννος είχε γίνει,ήδη χίλια χρόνια πριν,και τον γέρο πατέρα σκότωσε 

και τον μεγαλύτερο αδελφό,και άλλα πολλά και ανοσία εκτέλεσε,όπως 

λέγονταν,

κι αυτός που ρωτήθηκε να πει,'δεν ηρθε' απαντησε 'ουτε θα έρθει εδώ,

γιατί είδαμε και τούτο το πιο φοβερό θέαμα, όταν  είμασταν κοντα

στο στόμιο αναμένοντας να βγούμε πανω και απο τα άλλα που έχουμε πάθει 

να απαλαχθουμε,και εκείνον είδαμε ξαφνικά και τους άλλους σχεδόν οι

περισσότεροι τυραννοι ήταν και κάποιοι ιδιώτες με μεγάλα αμαρτήματα,

οι οποίοι νόμιζα πως θα βγουν πανω δεν δέχονταν το στόμιο,αλλά μουγκριζε,

οποτε κάποιος από αυτούς τους αθεράπευτα κατηλειμενους από τη 

πονηρια η' δεν είχαν επαρκώς δικασθεί να επιχειρεί να βγει πανω τότε εκεί άνδρες,είπε,άγριοι,διαπυροι,βρίσκονται κοντά κι ακούγοντας το μούγκρισμα,

άλλους πιάνοντας τραβούσαν,τον Αρδιαιο και τους άλλους αφού τους 

έδεσαν μαζί τα χέρια και τα πόδια και το κεφάλι,τους ερριξαν κάτω και 

τους έγδαραν,τους τράβηξαν έξω από το δρόμο πάνω στα αγκάθια ξεσχιζοντας,

και σ'αυτους εκεί που παρευρίσκονται τους έδειξαν για ποια αυτά εγιναν

και ότι στον Τάρταρο τους πανε να τους ρίξουν'

συγκλονισθηκε,σαν ένα πολύ δυνατό  φως να άναψε μέσα του και του 

φώτισε την αλήθεια,

το στόμιο δεν τον άφηνε να βγει πανω,μουγκριζε,

είδε τους πύρινους ανδρες να τον δένουν και να τον γδερνουν,έπειτα

να τον σέρνουν πάνω στα αγκάθια

αυτός ήταν ο Αρδιαιος τύραννος της Παμφυλίας ο μέγας πριν χίλια

χρόνια με τα ασυγχώρητα αμαρτήματα τιμωρουμενος σκληρά,

άδοξος εξευτελισμενος ένας αχρειος,

έτρεμε,

κοίταξε το εξωφυλλο,διάβασε:

Πλάτων Πολιτεία

πήγε στη σελίδα που διάβασε,ξεφύλλισε μπροστά,

ήταν ο Μύθος τους Ηρος στο κεφάλαιο Ι'

Η καταιγίδα είχε περάσει,

Σηκώθηκε κι άνοιξε το παράθυρο,είχε ξημερώσει,στην ανατολή το πορφυρό

χρώμα,σε λίγο η λαμπρότητα του ήλιου,ο οποίος τα πανθ'ορα,

είδε τα πάντα στην διάφανη καθαρότητα,

με πόση ωραιότητα και αρμονία κινείται ο κόσμος,

γύρισε στο δωμάτιο,το βιβλίο δεν υπήρχε στο τραπέζι,

δεν διερωτηθηκε πως και τι,

του έφθανε που έγινε η Μεγαλη Αποκάλυψη,

ένιωθε ευτυχισμένος,

έπρεπε να ετοιμασθεί,τον περίμενε μια πολυσχολη μέρα,

όλα πρέπει να αλλάξουν ριζικα,

.

,

.

.

Σημείωση:

Πλάτων Πολιτεία,κεφάλαιο Ι',

Ο μύθος του Ηρος,

Αρδιαιος τύραννος

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος 

φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο.

ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου ὅπου εἴη 

Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς Παμφυλίας ἔν τινι πόλει 

τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν ἔτος εἰς ἐκεῖνον τὸν χρόνον, 

γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας [615d] καὶ πρεσβύτερον ἀδελφόν, 

καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια εἰργασμένος, ὡς ἐλέγετο. ἔφη οὖν 

τὸν ἐρωτώμενον εἰπεῖν, "οὐχ ἥκει," φάναι, "οὐδ᾽ ἂν ἥξει δεῦρο. 

ἐθεασάμεθα γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν δεινῶν θεαμάτων: ἐπειδὴ 

ἐγγὺς τοῦ στομίου ἦμεν μέλλοντες ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, 

ἐκεῖνόν τε κατείδομεν ἐξαίφνης καὶ ἄλλους-σχεδόν τι αὐτῶν τοὺς 

πλείστους τυράννους: ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν [615e] μεγάλα 

ἡμαρτηκότων-οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ ἐδέχετο τὸ στόμιον, 

ἀλλ᾽ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν 

ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην ἐπιχειροῖ ἀνιέναι. ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, 

ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι ἰδεῖν, παρεστῶτες καὶ καταμανθάνοντες τὸ 

φθέγμα, τοὺς μὲν διαλαβόντες ἦγον, τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους 

συμποδίσαντες [616a] χεῖράς τε καὶ πόδας καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες 

καὶ ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ᾽ ἀσπαλάθων κνάμπτοντες, 

καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σημαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον 

ἐμπεσούμενοι ἄγοιντο."

η ασέβεια στους θεούς και η ευσέβεια  και στους γονείς και ο φόνος με

τα ίδια τα χέρια πολύ μεγαλύτερες πληρωμές έχουν, ελεγε

είπε πως ένας που βρίσκονταν κοντά του ρωτήθηκε από έναν άλλον που

είναι ο Αρδιαιος ο μέγας,αυτός ο Αρδιαιος σε κάποια πολη της Παμφυλίας

τυραννος είχε γίνει,ήδη χίλια χρόνια πριν,και τον γέρο πατέρα σκότωσε 

και τον μεγαλύτερο αδελφό,και άλλα πολλά και ανοσία εκτέλεσε,όπως 

λέγονταν,

κι αυτός που ρωτήθηκε να πει,'δεν ηρθε' απαντησε 'ουτε θα έρθει εδώ,

γιατί είδαμε και τούτο το πιο φοβερό θέαμα, όταν  είμασταν κοντα

στο στόμιο αναμένοντας να βγούμε πανω και απο τα άλλα που έχουμε πάθει 

να απαλαχθουμε,και εκείνον είδαμε ξαφνικά και τους άλλους σχεδόν οι

περισσότεροι τυραννοι ήταν και κάποιοι ιδιώτες με μεγάλα αμαρτήματα,

οι οποίοι νόμιζα πως θα βγουν πανω δεν δέχονταν το στόμιο,αλλά μουγκριζε,

οποτε κάποιος από αυτούς τους αθεράπευτα κατηλειμενους από τη 

πονηρια η' δεν είχαν επαρκώς δικασθεί να επιχειρεί να βγει πανω τότε εκεί άνδρες,είπε,άγριοι,διαπυροι,βρίσκονται κοντά κι ακούγοντας το μούγκρισμα,

άλλους πιάνοντας τραβούσαν,τον Αρδιαιο και τους άλλους αφού τους 

έδεσαν μαζί τα χέρια και τα πόδια και το κεφάλι,τους ερριξαν κάτω και 

τους έγδαραν,τους τράβηξαν έξω από το δρόμο πανω στα αγκάθια ξεσχιζοντας,

και σ'αυτους εκεί που παρευρίσκονται τους έδειξαν για ποια αυτά εγιναν

και ότι στον Τάρταρο τους πανε να τους ρίξουν

.

.

.