LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -The Story of William Wilson -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-The Story of William Wilson

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

The Story of William Wilson

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το τελευταίο καιρό πήγαινε στη δουλειά και γύριζε με τα πόδια,για άσκηση,

ένα μέρος της διαδρομής ήταν μέσα στο πάρκο,

εκείνη την μέρα που επέστρεφε,πριν φθάσει στο πάρκο ένιωσε η θερμοκρασία 

της ατμόσφαιρας να είναι μεγάλη,

αυτο ήταν περίεργο για την εποχή,αρχές άνοιξης,τέτοια θερμοκρασια,

και να γίνεται μεγαλύτερη,ανυπόφορη,σαν να βρίσκονταν μέσα σε αναμενο

καμινι,

η άσφαλτος έκαιγε,

ζαλισθηκε,

ευτυχώς έφθασε στο πάρκο,εκεί κάτω από τη σκιά των δέντρων θα ήταν

μικρότερη,

δεν ένιωσε διαφορα,μάλιστα η θερμοκρασία αυξήθηκε και άλλο,

κατάφερε να περπατήσει μέχρι το κέντρο του πάρκου,εκεί κάθησε σε

ένα παγκάκι

η θερμοκρασία πιο έντονη

πέρασε ώρα,

ξαφνικά η θερμοκρασία έπεσε σε φυσιολογικό επίπεδο,

σε λίγο συνηλθε,

για αρκετή ώρα δεν είδε άνθρωπο να περνάει,

στο μεγάλο άνοιγμα μπροστά του το χορτάρι είχε πρασινίσει και γυαλιζε

ήταν έτοιμος να σηκωθεί να φύγει όταν στο βάθος του είδε τις φιγούρες

ενός ζευγαριού να μπαίνουν από ένα παραπλευρο δρόμο,

τις παρακολουθούσε ασυναίσθητα,έπειτα η απόσταση ήταν μεγάλη για

να έχει καλή ορατότητα,

το ζευγάρι σταμάτησε,ο άντρας έσπρωξε τη γυναίκα,εκείνη έπεσε κατω,

εκείνος έτρεξε και εξαφανίσθηκε από το οπτικό του πεδίο,

σηκώθηκε να επεμβει για βοήθεια στη γυναίκα,δεν πρόλαβε γιατί την είδε

να σηκώνεται και να εξαφανίζεται προς το μέρος που πήγε ο άντρας,

επειτα μπορεί να εμπλεκε,άλλωστε ήταν ιδιωτική τους υπόθεση,

ίσως και να έκανε λάθος εκτίμηση,η απόσταση δεν βοηθούσε σε αυτό,

ο άντρας να μην έσπρωξε τη γυναίκα,και η γυναίκα να ζαλισθηκε και 

να έπεσε,κι εκείνος να έτρεξε για βοήθεια,η γυναίκα ξεζαλισθηκε 

σηκώθηκε και πηγε προς το μέρος του άντρα,

μια ορθολογική και λογική εξήγηση,και όχι αστυνομική,γελασε

βγήκε από το πάρκο,

στην αρχή δεν το κατάλαβε,ο δρόμος είχε αλλάξει,έδειχνε να είναι άλλος,

γύρισε πίσω,δεν βρήκε το πάρκο,

που βρίσκομαι;αναρωτήθηκε,

προσπάθησε να κρατήσει τη ψυχραιμία του,

δεν μπορούσε τίποτα άλλο να κάνει πάρα να περιφέρεται,ούτε και 

κάποιον ανθρωπο συνάντησε να ρωτήσει που βρίσκεται,

ξαφνικά όλα επανήλθαν όπως πριν,στο δρόμο του πάρκου ήταν,

γύρισε σπίτι,

βρήκε την Β. εκεί,τον ρώτησε γιατί άργησε;,τι συνέβει;

δεν της είπε τίποτα για να μην την ανησυχήσει,είπε πως είχε έκτακτη δουλειά,

ένας δύσκολος πελάτης,

η Β.ειχε μαγειρέψει,φάγανε,

με συγχωρείς,της είπε,νιώθω κουρασμενος θα πάω να ξαπλώσω,

την άλλη μέρα επισκέφθηκε έναν φίλο του ψυχίατρο,

του είπε το περιστατικό,εκείνος του έκανε εγκεφαλογραφημα,

δεν βλέπω απολύτως τίποτα ανησυχητικό,αν όμως αυτό ξανάσυμβει τότε

το συζηταμε,του είπε ο ψυχίατρος

πέρασαν δέκα μέρες,ήταν στο γραφείο,η Β. του τηλεφώνησε:

'ειμαι στο κέντρο,σε περιμένω για καφέ'

'δεν έχω δουλεια'της ειπε'ερχομαι'

ετοιμασθηκε και βγήκε από το γραφειο,πήγε στο ασανσέρ,δεν το βρήκε,

τι έγινε;σκέφθηκε έκανα λάθος;που είναι;

έψαξε στον διάδρομο,δεν το βρήκε,

κατέβηκε με τις σκάλες στον δεύτερο όροφο,ούτε εκεί βρήκε ασανσέρ,

ούτε στον πρώτο,ούτε στο ισόγειο,

βγήκε έξω από την πολυκατοικία,

απομακρύνθηκε,

ξαναγύρισε,το ασανσέρ ήταν στη θέση του,

κατέβηκε με το τρόλευ στο κέντρο,

η Β. ήταν ήδη στο καφέ,παράγγειλε καφέ,πάλι δεν της είπε τίποτα,

κάτι περαστικό είναι,θα περάσει,όπως ηρθε

η Β.του είπε για τη δουλειά της,είναι χαρούμενη,θα αρχίσει τη μετάφραση 

των Απάντων του Edgard Alan Poe,για λογαριασμό των εκδόσεων που

συνεργάζεται,

'ήταν το μεγάλο όνειρο μου'του είπε και τον φιλησε

πέρασε η ώρα,

η Β.κοιταξε το ρολόι,πάμε;του είπε,

ήταν έτοιμος να σηκωθεί,όταν έξω είδε όλα να έχουν αλλάξει,αγνώριστα,

σαν είχε μεταφερθεί,παρουσιασθεί ένα άλλο τμήμα της πόλης,

Θα καθησω λίγο,της είπε

η' αν θέλεις εσύ φύγε

εκείνη  βιάζονταν και έφυγε,

πέρασε ώρα,η αλλαγή συνεχίζονταν,

και ξαφνικά επανήλθε η κανονική πόλη,

γύρισε σπιτι

σκέφθηκε να τηλεφωνήσει στον φίλο του ψυχίατρο,αν και ήταν ακατάλληλη

η ώρα,σχημάτισε τον αριθμό,,μετάνιωσε και έκλεισε το τηλέφωνο,

αμέσως σχεδόν χτύπησε το τηλέφωνο,ήταν ο ψυχίατρος,

τι έγινε;τον ρωτησε

συγνωμη,έκανα λάθος στον αριθμό,του απάντησε

δεν μου κρύβεις τίποτα;άκουσε σοβαρή τη φωνή του ψυχιατρου

όχι,μην ανησυχείς,όλα καλά,απάντησε,αν συμβεί θα έρθω σε επαφή μαζί

σου,

οκ.ειπε ο γιατρός

αμέσως του τηλεφώνησε και η Β.,

που μιλαγες;

με πήρε,εκείνος ο δύσκολος πελάτης που σου είπα,έχει σοβαρές νομικές

επιπλοκές η υποθεση του,θα σου πως λεπτομέρειες από κοντά,της απάντησε,το βράδυ να βγούμε για φαγητό,του πρότεινε

εντάξει,

στις 8 τρώγανε,

η Β.ηταν ενθουσιασμένη με τη μετάφραση του Πόε,

άρχισα από The Story of William Wilson,

Let me call myself,for the present William Wilson.That is not my real name.

ο William Wilson είναι ένας αριστοκράτης που το πραγματικό του

όνομα δεν είναι William Wilson,κάτω από αυτό κρύβεται,μέχρι που

εμφανίζεται κάποιος άλλος με το όνομα William Wilson,

και τότε όλα αλλάζουν η συνάντηση αυτή με το double myself τον 

αναστατώνει και τον φέρνει στη παραφροσύνη,

ο E.A.Poe με λιτό τρόπο,χωρίς επίθετα χτίζει μια ιστορία με ορθολογισμό

και λογικη,a tale based on rationality and logic,

όπως γράφει στο έργο του The Philosophy of Composition

αυτή η ιστορία επιδέχεται πλήθος ψυχαναλυτικες αναλύσεις,

γιατί καταφεύγουμε στην απόκρυψη του myself,και τι συμβαίνει όταν 

ο άλλος double myself εμφανίζεται;

λες να έχω κι εγω κάποιον άλλον;της είπε και γέλασε,double myself,

και να τον συναντήσω ξαφνικά και να παραφρόνησω;

έπειτα το πρόσωπο του σοβαρεψε

εσύ δεν κινδυνεύεις από κάτι τέτοιο,εισαι τοσο συγκρατημένος,τόσο 

ορθολογιστης και λογικός,του απάντησε η Β.και τον αγκάλιασε,αλλά

και τόσο τρυφερός

τη νύχτα κοιμήθηκαν μαζί σπίτι της,

την άλλη μέρα στο γραφείο είχε δύσκολη μέρα με τον δύσκολο πελάτη,

ήταν σοβαρή η υπόθεση,αν δεν προσεχθει καλά,θα είναι καταστροφή,

σχεδίασε το πρώτο πλάνο ενεργειών,οι χειρισμοί πρέπει να είναι

απολυπτα λεπτοί,άκρως ορθολογισμενοι και λογικοποιημενη,(όπως

θα έλεγε και ο Πόε,σκέφθηκε),αλλιώς η παραμικρή αστοχία θα τα

τίναξε όλα στον αέρα,

γύρισε σπίτι απόγευμα,με τα πόδια,

παρατήρησε,διασκεδάζοντας,πως και το πάρκο ήταν εκεί και η θερμοκρασία

δεν είχε ανέβει και η πόλη ήταν η ίδια και το ασανσέρ ήταν στη θέση του

έφαγε κάτι πρόχειρο και κοιμήθηκε,

είχε σκοτεινιάσει στο δωμάτιο,όταν ξύπνησε,

πήρε τηλέφωνο την Β.να βγουν για φαγητό και ποτό,αύριο ήταν αργία,

'ο αριθμός που καλέσατε δεν υπαρχει' άκουσε τον τηλεφωνητή,

'the called number does not exist'

ξαναπήρε μήπως έκανε λάθος

'ο αριθμός που καλέσατε δεν υπαρχει

the called number does not exist'

η μονότονη φωνή του τηλεφωνητή

ξαναπήρε

'ο αριθμός που καλέσατε δεν υπαρχει,

the called number does not exist'

τι συμβαίνει;does not exist,δεν υπάρχει,και τι υπάρχει;αναρωτήθηκε

σαρκαστικά,ηλίθιοι

πήρε τις πληροφορίες της τηλεφωνικής υπηρεσίας

μετά τα 'παρακαλω,αναμεινατε στο ακουστικό σας'

άκουσε επιτέλους την φωνή του υπαλλήλου

'σας ακουμε'

είπε τι συνεβαινε και έδωσε τον αριθμο

περιμένετε κυριε

μετά από λίγο άκουσε,κύριε αυτός ο αριθμός δεν υπάρχει σε συνδρομητή 

της υπηρεσίας μας,

τι δεν υπάρχει;πως χθες υπήρχε;αντεδρασε

σας ειπαμε κύριε πως δεν υπάρχει,είναι ανύπαρκτος,

τον έκοψε αυστηρα ο υπάλληλος

εκλεισε το τηλέφωνο εκνευρισμένος,

στο διάολο ηλίθιοι,βλάκες,ξέσπασε

βγήκε και πήγε σπίτι της Β.

χτύπησε τη πόρτα,περίμενε,

ξαναχτύπησε,η πόρτα δεν άνοιξε

έχει γούστο να μην υπάρχει και η Β.;σκέφθηκε αυτοσαρκαζοντας,τότε εγω 

ποιος είμαι;μάλλον ο double myself;

άνοιξε τη πορτα με τα κλειδιά που είχε,

ησυχία,

πήγε στη κρεβατοκαμαρα,η Β. κοιμόνταν,

να μια μορφή ανυπαρξίας,είπε,

την ξύπνησε,

σε έπαιρνα τηλέφωνο,δεν μπορούσα να σε βγάλω,νόμιζα πως έπαθες

κάτι,

κοιμόμουνα βαριά,του είπε εκείνη,

σε είδα σε όνειρο,πως γύριζες με τα πόδια στο σπίτι,μπήκες στο πάρκο 

και κάθησες αρκετή ώρα σε ένα παγκάκι ξαφνικά στο βάθος εμφανίσθηκε

ένα ζευγάρι ο άντρας έσπρωξε τη γυναίκα,η γυναικα έπεσε κάτω ,ο άντρας έτρεξε και εξαφανίσθηκε,

είχα την αίσθηση πως εκείνος ο άντρας ήσουνα εσύ κι εκείνη η γυναίκα

εγω,

δεν θυμάμαι τίποτα άλλο,

.

.