.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-
ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
την Virginia την γνώρισα στην τελευταία μου έκθεση ζωγραφικής,μέσα από το.πληθος των επισκεπτών ξεχωρισε και με πλησίασε μια γοητευτική κυρία περίπου 40 χρόνων, κάτι αδιόρατο στο βλέμμα της με μαγνήτισε,
μου είπε πως θέλει να της κάνω το πορτρέτο,
η αμοιβή θα είναι μεγάλη,θα αρχίσουμε μετά το τέλος της έκθεσης στο σπίτι της,5 με
8 το απόγευμα,
δεν σκέφτηκα πολύ,η έλξη ήταν καταλυτική,ok είπα,
η γυναίκα μου έδωσε την διεύθυνση,
την είδα να απομακρύνεται,
συγχιστηκα,μου φάνηκε σαν να εξαφανίσθηκε,
όταν συνήλθα μου έκανε εντύπωση πως δεν κοίταξε κανέναν πίνακα της εκθεσης,
όταν τελείωσε η έκθεση,τη νύχτα πριν την μέρα της επίσκεψης για το πορτραίτο ξύπνησα τη νύχτα,
ένιωθα υψηλό πυρετό,πήρα ένα αντιπυρετικό,σε λίγο έπεσε ο πυρετός,κοιμήθηκα,
την άλλη μέρα ένιωθα έναν ανεξήγητο εκνευρισμό,σκέφθηκα να ακυρώσω το
ραντεβού,να μην παω,
τελικά ετοιμάστηκα,φόρτωσα στο πορτ-μπαγκαζ το τελάρο,το καβαλέτο,
τα χρώματα,
οδήγησα προς το μέρος που μου ειπε,
είχα βγει αρκετά έξω από τη πόλη,
το σπίτι,διοροφο σε μπαρόκ στιλ, ήταν κρυμμένο μέσα σε πανύψηλα δέντρα,
πάρκαρα,
όταν έφθασα στη πόρτα,μου άνοιξαν αυτόματα,
μπήκα μέσα,ημίφως,μια ελικοειδής σκάλα με άσπρο μάρμαρο και ξύλινη ανάγλυφη κουπαστή, ανέβαινε στον πάνω όροφο,
ανεβητε,άκουσα τη φωνή της,
εκεί ήταν ήταν ένας μεγάλος χώρος,καλυμμένος με κόκκινο χαλί,
τα έπιπλα ήταν ακριβές αντίκες,στους τοίχους πίνακες ζωγραφικής,με τοπία,
ένα παράθυρο με βαριές κίτρινες κουρτίνες,
έστησα το καβαλέτο,τοποθέτησα το τελάρο,
ετοιμασα τα χρώματα,
η Virginia κάθησε απέναντι μου,το φως από το παράθυρο φωτίζε παράξενα το πρόσωπο της,το εξαυλωνε,
της είπα να αλλάξει θέση,να διορθωθεί ο φωτισμος,μικρη βελτίωση,
άρχισα να σχεδιάζω με μολυβι,η μύτη,τα
φρύδια,τα μάτια,τα χείλη,το περίγραμμα του προσώπου,τα μαλλιά,
κοίταξα το σκίτσο,και το μοντέλο,αρκετά πετυχημένο,
ας κάνουμε ένα διάλειμμα,είπε η Virginia,
θέλετε ένα ποτό;τζιν η' ουίσκι;
τζιν,απάντησα
με ρώτησε για την τεχνική των πορτραίτων,
της είπα,πως πετυχαίνουν,αν ο ζωγράφος
μάθει για το πρόσωπο που ποζάρει,αλλιώς
μένει στην εξωτερική επιφάνεια,αυτό που φαίνεται,και το βάθος παραμένει αδιερευνιστο,και ανέκφραστο,
χτύπησε το τηλέφωνο,μια αντίκα πορσελάνινη,
Edgar εσύ είσαι;δεν ακούω καλά τη φωνή σου,όχι δεν είσαι ο Edgar;
έκλεισε το τηλέφωνο,
η έκφραση της είχε αλλάξει,σαν αυτό που έγινε να ήταν οδυνηρό,χαμογέλασε,
με συγχωρείς,δεν είναι τίποτα,για σήμερα τελειώσαμε θα συνεχίσουμε αυριο πάλι,
την άλλη μέρα,κοιτώντας το σκίτσο που είχα κάνει είδα πως είχε ατέλειες,το
έσβησα,
ξανασχεδιασα,δεν με ικανοποίησε,το έσβησα,
ένιωσα ξαφνική ζαλάδα,
μου πέρασε,
ήμουν έτοιμος να ξανασχεδιασω όταν η Virgunia με έκοψε,
ας κάνουμε ένα διάλειμμα,έχω ένα τηλεφωνο να κάνω,τι να σας σερβίρω;
τζιν
η Virginia σήκωσε το ακουστικό και σχημάτισε έναν αριθμό,
Edgar,μ'ακους;εγώ η Virginia είμαι,δεν μ'ακους;
Edgar,Edgar,
μου φάνηκε σαν ουρλιαχτό η φωνή της,
Edgar,
άκουσα τον ήχο κλεισίματος του τηλεφώνου,
αυτές οι γραμμές είναι απαίσιες,δεν μπορείς να μιλήσεις,η φωνή της νευριασμένη,
με συγχωρείς,ας συνεχίσουμε,
όλα τα υπόλοιπα σχέδια που έκανα αποτυχημένα,
η Virginia την άλλη μέρα μου είπε πως θέλει να μιλήσουμε,
πριν ημουνα,την άκουσα, στην Ευρώπη,σπούδασα γοτθική λογοτεχνία στο Παρίσι,εκεί γνώρισα τον άντρα μου,έναν πλούσιο επιχειρηματία πολυ μεγαλύτερο από μένα στην ηλικία,ήταν γοητευτικός και ευγενικκς άντρας και τον ερωτεύτηκα,
παντευτηκαμε γρήγορα,στην αρχή ήμουνα ευτυχισμένη,παιδιά δεν μπορέσαμε να κάνουμε,ο άντρας μου έλειπε μεγάλα διαστήματα για δουλειές κι εγώ έμενα στο
τεράστιο σπίτι μόνη μου με τους υπηρέτες,από τότε δεν θέλω υπηρέτες,εδώ κραταω
μόνο μια που έρχεται κάποιες ώρες τη μέρα,να καθαρίσει και να μαγειρέψει,
συχνα πηγαίναμε σε κοσμικές συγκεντρώσεις,εκεί ένας κόσμος αλαζονικός
και φλυαρος,κουραστικός,σε περιτριγύριζει,κάποιοι με πλησίαζαν και μου έκαναν κορτε μπροστά στον άντρα μου,ενεινος σαν να μην τον ενδιέφερε γελούσε,
εγώ για να σπάσω την ανία μου,διασκεδάζοντας,προσποιουμουν πως ενεδιδα,
με κάποιους προχώρησα σε ερωτική σχέση,
κάθε φορά ένιωθα ποιο άδεια,ένα τεράστιο κενό μέσα μου αγεφυρωτο,
μια μεγάλη οδυνηρή μελαγχολία,
σαν να μου έλλειπε κατι,σαν να μην το ειχα ποτέ,η' το είχα κάποτε δικό μου κα
το έχασα για πάντα,
έπαθα μια δυνατή κρίση,έπεσα σε κώμα,νοσηλεύθηκα τρεις μήνες σε ψυχιατρική κλινική,
βγήκα και έκανα ένα χρόνο ψυχανάλυση,
συνήλθα αλλά όχι πλήρως,
ήταν μέρες που ξάπλωνα στο κρεβάτι και δεν μπορούσα να σηκωθώ,σαν να ήμουν σε λήθαργο,ύστερα όταν ξυπνούσα δεν θυμόμουν τίποτα,
τότε αποφασίσαμε να αλλάξουμε κλίμα και γυρίσαμε στην Αμερική,
εδώ στην αρχή βελτιώθηκε η υγεία μου,
ο άντρας μου έκανε συχνά ταξίδια στην Ευρώπη,ένα διάστημα ήμουνα καλά,έτρωγα,
περιποιομουν τον εαυτό μου,έκανα συχνές εξόδους,σύχναζα σε Jazz Club,ξενυχτουσα,
είχα μια βαθειά προαισθηση ότι κάτι θα συμβεί και θα αλλάξει εντελώς η ζωή μου,
εκείνη τη νύχτα στο κλαμπ δεν θα τη ξεχάσω πότε,θυμάμαι το τραγουδι The ,very thought
of you της Billie Holiday,
The very thought of you
And I forget to do
Those little ordinary things
That everyone ought to do
και τότε μέσα στο ημίφως τον ξεχωρησα,
η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,
I'm livin' in a kind of a daydream
I'm happy as a queen
And foolish though it may seem
To me, that's everything
εκείνος με κοιτουσε,το βλέμμα του με έκαιγε,
The mere idea of you
The longing here for you
You'll never know
How slow the moments go
θόλωσε το μυαλό μου,έτρεμαν τα χέρια μου,
είχα ιδρώσει θα λιποθυμούσα
Till I'm near to you
I see your face in every flower
Your eyes in stars above
It's just the very thought of you
το ποτηρι με το ποτό γλυστρισε από τα χέρια μου κι εσπασε
τι πάθατε,κυρία;άκουσα,και κάποιος με συγκράτησε να μην σωριαστω από το σκαμπό,
η ομίχλη διαλύθηκε,συνήλθα,ήταν εκεινος,
Edgar,μου είπε
Virginia,του είπα,
αυτά ανταλλαξαμε
και μετά τον είδα να απομακρύνεται και να χανεται
It's just the very thought of you
το τραγούδι τελείωσε,
η Virginia σηκώθηκε και στο pick up έβαλε ένα δίσκο:
Billie Holiday The very thought of you
απο εκείνη τη νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ,ξαγρυπνη τον σκεφτόμουν πολύ εντονα
πήγαινα κάθε βράδυ στο κλαμπ μήπως τον ξαναδώ,καθόμουν μέχρι την ωρα που έκλεινε,
γύριζα ξημερώματα σπίτι μεθυσμενη,
στάθηκε αδυνατο,
ποτέ δεν τον ξανασυνάντησα από τότε,
μου περνούσαν τρελές ιδέες,μισούσα τον αντρα μου,τον θεωρούσα υπεύθυνο πως αυτος φταίει,ξυπνούσα τη νύχτα και έβαζα τα χέρια μου στο λαιμό του,τα εσφιγγα να τον
πνιξω
και ο Edgar με τον οποίο μιλάτε στο τηλέφωνο ποιος είναι;της είπα,
χαμογέλασε,μια προσποίηση είναι,ένα θέατρο,κάνω πως μιλάω με τον Edgar,δεν υπάρχει Edgar στο τηλεφωνο,νιώθω τη φαντασίωση πώς επικοινωνώ μαζί του,πως είμαστε κανονικό,πραγματικό, ζευγάρι,φοβάμαι,τρέμω,μην έπαθε τίποτα,μήπως δεν ζει πια,
αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή,σε προσγειωνει,
The very thought o you
σταμάτησε ο δίσκος,
έλα,αρκετά σε βαρενα,ας συνεχίζουμε το πορτρέτο,
το επόμενο σκίτσο που έκανα ήταν αρκετά επιτυχημένοσε αυτό θα εφαρμόσω τα χρώματα,
την αλλά μέρα η Virginia φορούσε ένα μακρύ
μαύρο φόρεμα,ήταν πολυ όμορφη,το πρόσωπο της λίγο χλωμό,αλλά υπέροχο,
με τρόμαξε η ιδέα πως την είχα ερωτευθει,
συγκροτήθηκαν να μην της το δείξω,
και εκείνη τη μέρα ήταν επιτυχημένη η ζωγραφική,σιγά σιγά εμφανίζονταν το πρόσωπο της
μια μέρα καθώς ζωγράφιζα την άκουσα να λέει:
μοιάζεις του Edgar,και γέλασε
εγώ από τότε είχα χάσει τον ύπνο μου,ο υψηλος πυρετός με εκαιγε όλη τη νυχτα,
στις παραισθήσεις άκουγα
τη φωνή της,καυτή πολύ κοντά στο πρόσωπο μου,
είσαι ο Edgar,ο Edgar μου,The very
thought of you,
εκείνη τη μέρα τελείωσε το πορτραίτο,
η Virginia το κοίταξε,
αυτό ακριβώς είναι το πρόσωπο που είχα εκείνη τη νύχτα στο κλαμπ όταν σε
πρωτοείδα Edgar,
και με αγκάλιασε σφιχτά,έτρεμα,
Edgar,μου ψιθύρισε,σε ξαναβρίσκω Edgar μου,
The very thought of you,
ένιωθα η ευτυχία να μου πλημμυρίζει τη ψυχη
ναι Virginia ο Edgar σου είμαι
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου