LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΠΙΝΟΚΙΟ.ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΛΉΘΕΙΕΣ -κειμενο-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΠΙΝΟΚΙΟ.ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΛΉΘΕΙΕΣ

-κειμενο-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΠΙΝΟΚΙΟ.ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΛΉΘΕΙΕΣ

-κειμενο-!εταφραση χ.ν.κουβελης c.n.cpuvelis

Διάβασα τις Περιπέτειες του Πινοκιο.Την Ιστορία μιας μαριονέτας

του Κάρλο Κολοντι

Carlo  Collodi 

Le  avventure  di  Pinocchio 

Storia  di  un  burattino(1883)

και φυσικά τα ψέματα του Πινόκιο και φαντασθηκα την επιμήκυνση

της μύτης του κάθε φορά

XVII 

....

. Poi dice  una bugia 

e per  gastigo gli cresce  il  naso

Ύστερα λέει ένα ψέμα 

και για τιμωρία του μεγαλωνει η μυτη

τα ψέματα είναι ζωτικά θα λέγαμε,

αναγκαία στην διαδικασία ωρίμανσης,

τα αθώα παιδιά(που καθόλου δεν είναι αθώα)λένε ψέματα,

καταφεύγουν στο ψέμα για να προκαλέσουν μια ενέργεια υπέρ τους,

είτε να ικανοποιήσουν μια επιθυμία τους είτε να αποφύγουν μια δυσκολη

κατάσταση γι'αυτα

Και στις δύο περιπτώσεις η ψυχαναλυση(του Sigmund Freud)τεκμαιρει ότι

ο φόβος του ευνουχισμού προκαλεί αυτόν τον ψευδισμο

-θέλω κάτι(μου λείπει) ψεύδομαι για να το αποκτήσω

-εχω κάνει κάτι επιλήψιμο(για το οποίο θα τιμωρηθω,θα ευνουχισθω)

ψεύδομαι για να αποφύγω την επίπληξη(την τιμωρία μου,τον ευνουχισμο

μου)

Αυτή είναι η τριμερής διαίρεση του ψυχισμού(της οντότητας) του ανθρώπου:

Αυτό(Es, Id)-Εγω-Υπερ Εγώ

Το Αυτό εκπροσωπεί το Ασυνειδητο,το αρχέγονο βασίλειο του μη λογικού,

απρόσιτο,άγνωστο,άχρονο,ενορμητικο,κυριαρχουμενο από την Libido,

ανεξέλεγκτο,

Το Αυτό εκπροσωπεί το Συνειδητό,υπακούει στην Αρχή της Αυτοσυντήρησης,

εκδηλώνεται με τη λογική,αναβάλλοντας την ενστικτώδη συμπεριφορά

στις εσωτερικές και εξωτερικές επιδράσεις,αντιλαμβάνεται το σώμα ως

διακριτή ολότητα,Εγώ είμαι Αυτός

Το Υπέρ Εγώ λογοκρίνει το Εγω,είναι αυστηρός Κριτής του και το απειλει

με Τιμωρία(ευνουχισμο),απαγορεύει

Στοιχειώνεται καταρχήν από την βρεφική και παιδική,προ λογικη,ηλικια

από τον πατέρα(Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα,Σύμπλεγμα της Ηλέκτρας) 

και μετασχηματίζεται στην Ηθική,στις Κοινωνικές Υπερδομες,Νόμοι,

Κράτος,Θεσμους Καταστολής,Εκπαίδευση,Στρατός,Αστυνομία,Φυλακή

Το Αυτό μου ζητάει την ικανοποίηση του

Το Εγώ λογοκρίνει την πραγματοποίηση του

Το Υπέρ Εγώ θα επιβάλει την τιμωρία του

...........

Στο προλογικό στάδιο του παιδιού,το παιδί ψεύδοντας παρακάμπτει,

αναβαλει,την τιμωρία του και επιδιώκει την πραγματοποίηση της επιθυμίας

του

Ο Πινόκιο είναι ξύλο,απελεκητο,αρχέγονο,ασυνείδητο,Αυτό I'd

Ο Geppetto το σκαλίζει σε μαριονέτα ,το Εγώ του

Το Υπέρ Εγώ η Άκαμπτη Οργανωμένη Κοινωνία του απαγορεύει

Του προετοιμάζει την μεταμόρφωση του από ατιθαση μαριονέτα που ψεύδεται

σε κανονικό παιδι,στις τέλος της Ιστορίας

Εν τω μεταξύ ψευδεται με ταυτόχρονη επιμήκυνση της μυτης

Τα ψεύδη γενικά κατηγοριοποιουνται από τα καθημερινά(άνευ συνεπειών)

όπως:

-τι κάνεις;

-καλά(κι ας μην είναι καλά)

-μην ανησυχείς σε λίγο θα έρθω

(και το λίγο είναι...αιώνας)

κλπ κλπ

Έχουμε και τα Κατά Συνθήκη Ψέματα (του Nordau Max)

Δεν λες την Αλήθεια,Ψευδεσε,για μην προκαλέσεις κακο

Όπως ο γιατρός αποκρύβει σε ασθενή του την αλήθεια,πόσο κρίσιμη είναι

η κατάσταση του

Και φυσικά,στην Ανώτατη Βαθμίδα,

τα Μεγάλα Ψευδή,

που αλλάζουν ριζικά τον Κόσμο και τη Ανθρωπότητα,

τη ζωή ανθρώπων,

Ιδού ο Αντισημητισμος των Ναζί

Ο Σταλινισμός με προεξάρχοντα τον Λαβρεντι Μπέρια και τον Ιωσήφ

Στάλιν

Το Watergate του Nixon

Τα πούρα του Clinton

Οι Χούντες

Η Παλιότερη και Νεώτερη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος 

Τα Περί Ω! COVID

Και επειδή τα Ψέματα δεν κόβονται συνεχιζουμε

Η ξύλινη μαριονέτα με τη μεγάλη μύτη που λέγονταν Πινόκιο,

είχε πλήρη ελευθερίας εκφρασης στα ψέματα,αναστατωνοντας την Τοσκάνη

της Ιταλίας,περί το 1883,βασανίζοντας τον 'πατερα του'μαστρο Geppeto,

βέβαια κι αυτός δεν καλοπέρασε,ποτε του πέταξε η ομελέτα που τηγάνισε

από το παράθυρο,

για αρκετό καιρό ήταν γάιδαρος που τον πέταξαν στη θάλασσα να πνιγει

για να κάνουν το δέρμα του ταμπούρλο

κι άλλα πολλά να μην τα φανερωσουμε όλα,(γιατί θα πρέπει να αγορασετε

κάποτε και το βιβλίο για να δείτε ας σας λέω ψέματα)

και πάντα του επιμηκύνονταν η μύτη και τον καταλαβαιναν,

λεει ψέματα το παιδί να η μυταρα του

Μονοχειστε το,απειλούσαν παλιότερα οι μεγάλοι τα ατίθασα παιδια

Να δω τη μύτη σου αν λες ψέματα

Και την ζουμπαγαν κι αν ήταν κόκκινη,

Να κακό παιδί πάλι ψέματα είπες

(Κατά την Θερμογραφια του Ανθρώπινου σώματος τα εντονα συναισθήματα προκαλούν θερμοκρασιακές αλλαγές σε διάφορα μέρη του σώματος

Το ψέμα κοκκινίζει τη μύτη παράπλευρα και αποκαλύπτεται με τις περαιτέρω

νουθεσίες έως... ξυλο)

Ο Πινόκιο δεν αγαπούσε το σχολείο,του στερούσε τη φαντασία στα...ψέματα,

τον μάθαινε να αναβάλει τις επιθυμίες του

One Stop:

Στη αρχική έκδοση του βιβλίου ο Πινόκιο τιμωρειται σκληρά,

Ιδού το χρονικό:

Ο Geppeto του θεραπεύει το σπασμενο(η' κάτι τέτοιο,νευροκαβαληκεμενο,

να μην λέω ψέματα)ποδι,σηκώθηκε και χόρευε,τον βλέπουν οι καραμπινιεροι,

αυτος γιατί κουτσαινει;,α τον κακοποιεί ο πατέρας του,Geppetto,

να επιβληθεί ο Νόμος Περί Κακοποίησης Ανηλικων,συλαμβανουν παραταυτα

τον άμοιρο,(αυτό είναι αλήθεια) Geppetto και τον κλείνουν στη φυλακη

οπου πεθαίνει,

ο Γρύλος ο Cricket πιάνει τον Πινόκιο και τον συμβουλεύει,ηθική κατήχηση,

Παιδί μου,δεν είναι σωστά πράγματα αυτά,του Θεού,

ο Πινόκιο δεν μασάει απ'αυτα,απ'τό'να αυτί έμπαιναν απ'τ'αλλο έβγαιναν

επεμενε ο Cricket,παιδί μου,πρέπει...

και πάνω στο πρέπει παίρνει φωτιά ο Πινόκιο αρπάζει ένα σφυρί και

συντρίβοντας το κεφάλι του Cricket του καταστρέφει το Κέντρο του

Λογου,της Λογικής

Και βέβαια μετα την Ύβρη,την Ατη,την Νέμεση,επέρχεται η Τειση,η Τιμωρία,

η Αλεπού και ο  Γάτος τον κρεμούν σε ένα δέντρο,ξύλο,

Ξύλον ην και εις Ξύλον απελευσεται

Κύριε Κάρλο Κολοντι,είπαν οι εκδότες,τώρα μην μας τα χαλάς με τέτοια

ακατάλληλα για τον παιδικό ψυχισμό,καταστραφηκαμε,εμείς επενδύσαμε

στον τεράστιο αναγνωστικό κοινό των παιδιών,δεν θέλουμε θρίλερ,

διδακτική ιστοριουλα θέλουμε,εύπεπτη,αλλάξτε σας παρακαλούμε

το Thriller End σε Happy End,

Αλλιώς The End η συνεργασία μας

Δεν θα πληρώσουμε τα απωθημένα σας για τα ψέματα των πολιτικών

και στρατιωτικών που συναναστρέφεστε,για αυτά υπάρχουν άλλοι

αρμοδιοτεροι να ...ψευστουν για να μην αποκαλυφθούν

Τι να κάνει ο άνθρωπος,έξοδα προς το ζειν είχε,λογοτεχνική φιλοδοξία ειχε,

έπειτα και ηπιότερα επιτυγχάνει τον στόχο του,σαφώς πλην εμμέσως

δείχνει τους επικίνδυνους ψεύτες της κοινωνίας

Ούτε γάτα ούτε ζημιά

Στην δεύτερη,και τελική εκδοχή,τα αίματα τέλος,τα ψέματα στη διαπασων

και στο τέλος το Happy End,

Η Γαλάζια Νεράιδα μεταμορφώνει την ξύλινη μαριονέτα με το όνομα

Πινόκιο σε Άνθρωπο με το όνομα Πινόκιο

και φυσικά τη μυταρα,είναι σήμα κατατεθέν

(Τώρα,και δεν θα αναφερθούμε περαιτέρω,στη ταινία Pinocchio του 1945 

η Disney έκανε ως συνήθως τους copyright δικους της αμερικανισμους)

Αρκετά φλυαρισαμε

Ας κάνουμε νύξεις στη Φιλοσοφία Ζαμανφουτισμου του Πινόκιο

(Και για είμαστε ενταξει με τον γαλλισμο παραθέτω από το Βικιλεξικό:

ζαμανφουτισμός < γαλλική je-m'en-foutisme < ουσιαστικοποιημένη μορφή 

της εκφράσεως «je m'en fous», αδιαφορώ πλήρως, στα παλιά μου τα παπούτσια, ας πάει να γ..., στ'αρχ... μου, ή Je m'en fiche, λιγότερο χυδαίο (μιλώντας για το αντικείμενο της συζητήσεως).)

Τώρα όλα ενταξει,συνεχίζουμε με την Πινοκικη Φιλοσοφία:

στο Κεφάλαιο IV μπαίνοντας στο σπίτι ο μπον βιβερ Πινόκιο ακουει

— Crì-crì-crì!

— Chi è che mi chiama? — disse Pinocchio tutto impaurito.

— Sono io! 

-Κρι Κρι Κρι

-Ποιος είν' αυτός που με φωνάζει; -λεει ο Πινόκιο κατατρομαγμενος

 ...

— Dimmi, Grillo, e tu chi sei?

— Io sono il Grillo-parlante, e abito in questa stanza da più di cent’anni.

— Oggi però questa stanza è mia — disse il burattino — e se vuoi farmi un 

vero piacere, vattene subito, senza nemmeno voltarti indietro.

--Πες μου, Γρύλε,και συ ποιος είσαι;

-Εγω ειμαι ο Γρύλος που μιλάει και κατοικώ σ'αυτό το δωμάτιο πάνω

από εκατό χρόνια

-Ομως από σήμερα αυτό το δωματιο είναι δικό μου-λεει η μαριονετα-

κι αν θέλεις αληθινά να με ευχαριστήσεις,ξεσκουμπισου αμέσως,

χωρίς καμία δεύτερη σκεψη

σοφός όπως είναι ο Γρύλος κάνει προσπάθειες να συνετίσει το ξύλο

 Πινοκιο,αλλά που; στο βροντο,αν και ξύλο πελεκημενο

.

Ma il Grillo, che era paziente e filosofo, invece di aversi a male di questa impertinenza, continuò con lo stesso tono di voce:

— E se non ti garba di andare a scuola, perché non impari almeno un mestiere, 

tanto da guadagnarti onestamente un pezzo di pane?

— Vuoi che te lo dica? — replicò Pinocchio, che cominciava a perdere la pazienza. — Fra i mestieri del mondo non ce n’è che uno solo che veramente mi vada a genio.

— E questo mestiere sarebbe?

— Quello di mangiare, bere, dormire, divertirmi e fare dalla mattina alla sera la vita del vagabondo.

Μα ο Γρύλος που ήταν υπομονετικός και φιλόσοφος,αντί να αισθανθεί άσχημα

από αυτη την αναιδεια ,συνέχισε με τον ίδιο τόνο στη φωνή:

-αν δεν  σου αρέσει να πηγαίνεις σχολείο,γιατι δεν μαθαίνεις τουλάχιστον μία

τέχνη,τέτοια που να κερδιζεις τίμια ένα κομμάτι ψωμί;

-Θελεις να σου το πω;-απαντα ο Πινόκιο που άρχισε να χάνει την υπομονή-

από τις τέχνες του κόσμου δεν υπάρχει παρά μόνο μια που αληθινά θα 

μου πήγαινε γαντι

-Και ποια αυτή η τέχνη θα ήταν;

-Αυτή νά τρως,να πίνεις,να κοιμάσαι,να διασκεδάζειςκαι να κάνεις απ'τό πρωί

μέχρι το βράδυ τη ζωή ενός αλήτη

Μανιφέστο Αναρχίας  από ενα ξύλο και μάλιστα όχι απελεκητο

(συγνώμη για την επανάληψη,το ανέφερα και πιο πριν)

Βέβαια δεν ήταν όλα ρόδινα,κάποτε,δηλαδή στα Κεφάλαια XIV,XV,XVI,τον

κυνηγησαν assassini δολοφόνοι,τον έπιασαν και τον κρέμασαν στα κλαδιά 

μιας βελανιδιαςκαι τον παρατησαν κρεμασμένο να πεθάνει,

κι απ' τα παράθυρα της τον είδε La Bella Bambina η καλή Γαλάζια Νεράιδα,

η Fata,τον λυπήθηκε κι έστειλε το Falco το Γερακι να τον ξεκρεμασει,

Τώρα αν σας μυριζετε έρωτας,δεν θα σας πω γιατί είστε περίεργοι,έπειτα,

κι εγώ δεν ξέρω,και δεν δια!ινδυνευω την διασταση της μύτης μου να σας πω 

ναι η' οχι,γιατί ένα από τα δύο θα είναι αληθινό και το άλλο ψεματα

Θα σας παραθέσω την επιστημονικοτατη  γνωμάτευση των δύο γιατρών ,

Corvo vs Cιvetta Κορακιου vs Κουκουβαγιας μέσω αντιστρόφων Σοφισματων

Και του τρίτου γιατρού,του Grillet,την τελική ιπποκρατική γνωματευση:

κεφάλαιο XVI

 vorrei sapere da lor signori se questo disgraziato burattino sia vivo o morto!... —

A quest’invito, il Corvo, facendosi avanti per il primo, tastò il polso a Pinocchio, 

poi gli tastò il naso,poi il dito mignolo dei piedi: e quand’ebbe tastato ben bene, pronunziò solennemente queste parole:

— A mio credere il burattino è bell’e morto: ma se per disgrazia non fosse morto, allora sarebbe indizio sicuro che è sempre vivo!

— Mi dispiace — disse la Civetta — di dover contraddire il Corvo, mio illustre 

amico e collega: per me, invece, il burattino è sempre vivo; ma se per disgrazia 

non fosse vivo, allora sarebbe segno che è morto davvero.

— E lei non dice nulla? — domandò la Fata al Grillo-parlante.

— Io dico che il medico prudente, quando non sa quello che dice, la miglior cosa 

che possa fare, è quella di stare zitto. 

θελω να μάθω από σας(λέει στους τρεις γιατρούς La Bella Bambina)

αν αυτή η άτυχη μαριονέτα είναι ζωντανή η' πεθαμένη!

Σ'αυτη την πρόσκληση,το  Κορακι,κάνοντας μπροστα πρωτος,ψηλαφισε τον σφιγμο στον Πινόκιο,ύστερα τον ψηλαφισε στη μύτη,υστερα το μικρό δάκτυλο των ποδιών:κι οταν ήταν ψηλαφισμενος καλά για  καλά,πρόφερε σοβαρα αυτά

τα λόγια:

-κατα την γνώμη μου η μαριονέτα είναι στα καλά πεθαμένη :όμως αν δυστυχως

δεν ήταν πεθαμένη,τότε θα ήταν σιγουρη ένδειξη ότι είναι συνεχεια ζωντανη!

-Λυπαμαι- λέει η Κουκουβάγια- να πρέπει να διαφωνήσω με τον Κόρακα,

εξέχοντα  φίλο μου και συνάδελφο:για μένα,αντιθετα,η μαριονέτα είναι 

συνέχεια ζωντανή:όμως αν  δυστυχώς δεν είναι ζωντανή,τότε θα ήταν ένδειξη

ότι είναι πεθαμένη αληθινά 

-Και σεις δεν λέτε τίποτα;-ζητα η Fata Νεράιδα στον Ομιλουντα-Γρυλο

-Εγω λεω ότι ο συνετός γιατρός όταν δεν γνωρίζει αυτό που θα πει,το πιο

καλό πράγμα που μπορεί να κανει,είναι αυτό:να σιωπήσει.

Ας πάρουμε με τη σειρά τα πράγματα(Κατ'αναγκην αποσπασματικήν)

Δεν θα κουρασθητε,και ίσως συνεχιστε την ανάγνωση

Λοιπόν Εν αρχή:

Κεφάλαιο I

Come andò che Maestro Ciliegia, falegname,trovò un pezzo di legno, 

che piangeva e rideva come un bambino.

— C’era una volta...

— Un re! — diranno subito i miei piccoli lettori.

— No, ragazzi, avete sbagliato. C’era una volta un pezzo di legno.

Non era un legno di lusso, ma un semplice pezzo da catasta, di quelli che 

d’inverno si mettono nelle stufe e nei caminetti per accendere il fuoco e per riscaldare le stanze.

Όπως περπατούσε ο Μαστρο Κερασης,ο ξυλουργός,βρήκε ένα κομμάτι ξύλου,

που έκλαιγε και γελούσε όπως ένα μωρό

-Ηταν μια φορά...

-Ενας βασιλιας-,λένε αμέσως οι μικροί μου αναγνώστες

-Οχι,παιδιά,έχετε κάνει λάθος.Ηταν μια φορά ένα κομμάτι ξύλο.

Δεν ήταν ένα ξύλο λουστραρισμενο,μα ένα απλό κομμάτι στο σωρό,από

αυτά που το χειμώνα ρίχνουμε μέσα στις σομπες και στα τζάκια για

ν'αναψει η φωτιά και να ζεσταθουν τα δωμάτια

Είναι παραμύθι,αλλά όχι για βασιλιάδες,

Ολική Αποκαθηλωση 

Τώρα πειναει(Pinocchio ha fame)

Κεφάλαιο V

Pinocchio ha fame e cerca un uovo per farsi una frittata;ma sul più bello, 

la frittata gli vola via dalla finestra.

Intanto cominciò a farsi notte, e Pinocchio, ricordandosi che non aveva 

mangiato nulla, sentì un’uggiolina allo stomaco, che somigliava moltissimo all’appetito.Ma l’appetito nei ragazzi cammina presto, e di fatti, dopo pochi 

minuti, l’appetito diventò fame, e la fame, dal vedere al non vedere, si convertì 

in una fame da lupi, in una fame da tagliarsi οι  col coltello.

Il povero Pinocchio corse subito al focolare, dove c’era una pentola che 

bolliva, e fece l’atto di scoperchiarla, per vedere che cosa ci fosse dentro: 

ma la pentola era dipinta sul muro. Immaginatevi come restò. Il suo naso, 

che era già lungo, gli diventò più lungo almeno quattro dita.

Ο Πινόκιο πεινάει και ψάχνει για ένα αυγό να κάνει μια ομελέτα,αλλα στο πιο καλό,η ομελέτα του πετάει μέσα απ'τό παράθυρο.

Εν τω μεταξύ άρχισε να νυχτώνει,και ο Πινόκιο έχοντας θυμηθεί ότι δεν

είχε φάει τίποτα,αισθάνθηκε ένα γουργουλισμα στο στομάχι,που εμοιαζε

πάρα πολύ στην ορεξη.Ομως η όρεξη στα παιδιά περπατά γρήγορα,και 

πραγματικά,σε λίγα λεπτά,η όρεξη έγινε πείνα,και η πείνα,να βλέπεις και 

να μην βλέπεις,μετατραπηκε σε πείνα λύκου,σε μια πείνα να κοπει με 

μαχαιρι.

Ο φτωχός Πινόκιο έτρεξε αμέσως στο τζάκι,όπου ήταν μια κατσαρόλα 

που έβραζε,κι έκανε να την ξεσκεπάσει,για να δει τι πράγμα ήταν μέσα:

αλλά η κατσαρόλα ήταν ζωγραφισμένη στον τοίχο.Φανταστειτε πως

έμεινε.Η μύτη του,που ήδη ήταν μακρυά,του έγινε πιο μακρυά σχεδόν

τέσσερα δακτυλα

Ωραία Ένας Πρόγονος Σουρεαλισμός

Φαντασθητε στην ζωγραφισμένη κατσαρόλα στον τοίχο το κοτόπουλο

που είχε μέσα να είχε βράσει και να το έτρωγε και να του φαίνονταν

πεντανόστιμο.Τοτε πόσο θα είχε μακρύνει η μύτη του,θα είχε φτάσει

ως εδω στους αναγνώστες.

Μήπως έχει φτάσει; Εγώ βλέπω πάντως κάτι να έχει τρυπήσει τον

απέναντι τοίχο και προχωράει σαν τρυπάνι κατά πάνω μου

Έλα μην φοβάστε.Ενα ψέμα ειπα

Και τώρα και μια άλλη μεταμόρφωση γαιδουρινη(via Ρωμαικης εποχής

2ος αιώνας μ Χ:

'Ο Χρυσός Γάιδαρος η'  οι μεταμορφώσεις' του Απουηλιου

Βέβαια εδώ δεν έχουμε συνευρέση Λουκιου-Γαιδαρου και matrona-Πασιφαης,

ένεκα του παιδικού βιβλίου,του παιδικού ψυχισμού,και των συναφών

ηθικοπλαστικων

Κεφάλαιο XXXII Ο Πινοκιο Βέρος Σουρεαλιστής

A Pinocchio gli vengono  gli  orecchi di  ciuco, e  poi diventa un ciuchino  

vero e comincia a ragliare. —

 E questa sorpresa  quale  fu? — Ve lo  dirò  io,  miei  cari  e  piccoli  lettori:  

la  sorpresa  fu  che  a  Pinocchio,  svegliandosi,  gli  venne  fatto naturalmente 

di  grattarsi il  capo; e nel  grattarsi il  capo si  accòrse... Indovinate  un po’  di 

che  cosa si accòrse? Si accòrse  con suo  grandissimo stupore, che  gli  

orecchi  gli  erano cresciuti più d’un palmo.

Στον Πινοκιο πετάγονται αυτιά γαϊδάρου,και ύστερα γίνεται ένας 

γαιδουρακος αληθινός κι αρχίζει να γκαριζει-

Κι αυτή η έκπληξη ποια ήταν;-Αυτό θέλω εγώ να πω,αγαπημένοι μου

και μικροί αναγνώστες:

η έκπληξη ήταν ότι ο Πινοκιο ,όταν ξύπνησε,του ήρθε φυσικα να ξύσει

το κεφάλι:και ξύνοντας το κεφάλι καταλαβε...Μαντεψατε λιγο τι πράγμα

να κατάλαβε;Κατάλαβε πολύ σαστισμένος,ότι τ'αυτια του είχαν μεγαλώσει περισσότερο από μια παλαμη

 

Στο Κεφάλαιο XXXIII ο Πινόκιο είναι γάιδαρος και δουλεύει σε έναν σκληρό

Τσιρκολανο ακούει παραγγέλματα και πρέπει να εκτελεί στην εντέλεια:

— Al passo! —

Allora il ciuchino si rizzò sulle quattro gambe, e cominciò a girare intorno al Circo, camminando sempre di passo.

Dopo un poco il Direttore gridò:

— Al trotto! — e Pinocchio, ubbidiente al comando, cambiò il passo in trotto.

— Al galoppo! — e Pinocchio staccò  il galoppo.

— Alla carriera ! — e Pinocchio si dètte a correre di gran carriera. 

Ma in quella che correva come un barbero, il Direttore, alzando il braccio in aria, scaricò un colpo di pistola.

A quel colpo il ciuchino, fingendosi ferito, cadde disteso nel Circo, come se 

fosse moribondo davvero.

-Σε Βημα!-

Τότε το γαϊδουράκι σηκώθηκε πάνω στα τέσσερα πόδια του κι άρχισε να

γυρίζει γύρω από το Τσίρκο βηματιζοντας συνεχεια

Μετά από λίγο ο Διευθυντής φωνάζει:

Σε Τροχασμο!-και ο Πινόκιο, υπακούοντας στη διαταγή,άλλαξε το βήμα σε

τροχασμο

_Σε Καλπασμό!-και ο Πινόκιο γύρισε σε καλπασμό

-Σε Κούρσα!-και ο Πινόκιο επιχείρησε να τρέξει πολύ γρήγορα

Μα εκεί που έτρεχε όπως ένα βερβερινικο,ο Διευθυντής σηκώσε το χέρι,

κι έριξε μια πιστολια.

Σ'αυτη τη πιστολια το γαϊδουράκι,προσποιήθηκε το τραυματισμενο,ξάπλωσε

ακίνητο στο Τσίρκο,σαν να ήταν ετοιμοθάνατο αληθινα

Αφού σπάει το πόδι σε ένα νουμερο με τα στεφάνια,ο Τσιρκολανος πουλάει, σχεδόν τζάμπα να το ξεφορτωθεί το κουτσό γαϊδούρι

σε έναν που ήθελε να κάνει ταμπούρλο για την μπάντα,κι εκείνος σκέφθηκε 

να το πετάξει δεμένο  στη θάλασσα βαρυ με πέτρα για βαρυδι να πνιγει

Αυτά είναι τα υπολοιπα του πνιγμού καί του ταμπούρλου

Στο Κεφαλαιο XXXIV τον ρίχνουν στη θάλασσα γάιδαρο  και βγαίνει μαριονέτα,

Περίπτωση  Μετεμψυχωσης

Pinocchio, gettato in mare, è mangiato dai pescie ritorna ad essere un burattino come prima:

ma mentre nuota per salvarsi, è ingojato dal terribile Pesce-cane.

Dopo cinquanta minuti che il ciuchino era sott’acqua, il compratore disse, discorrendo da sé solo:

— A quest’ora il mio povero ciuchino zoppo deve essere bell’e affogato. 

Ritiriamolo dunque su, e facciamo con la sua pelle questo bel tamburo. —

E cominciò a tirare la fune, con la quale lo aveva legato per una gamba: e tira, 

tira, tira, alla fine vide apparire a fior d’acqua... indovinate? Invece di un ciuchino morto, vide apparire a fior d’acqua un burattino vivo, che scodinzolava come un’anguilla.

Vedendo quel burattino di legno, il pover’uomo credé di sognare e rimase 

lì intontito, a bocca aperta e con gli occhi fuori della testa.

Riavutosi un poco dal suo primo stupore, disse piangendo e balbettando

Ο Πινόκιο πέφτοντας στη θάλασσα,είναι φαγωμενος από τα ψάρια και 

μεταμορφώνεται σε μαριονέτα όπως πριν:

αλλα ενώ κολυμπούσε για να σωθεί,είναι καταβροχθισμενος από το

τρομερό Σκυλόψαρο.

Μετά από πενήντα λεπτά που η μαριονετα ήταν κάτω από τα νερά,

ο αγοραστής λέει, μονολογώντας:

-Αυτη την ώρα το φτωχό μου κουτσό γαϊδουράκι πρέπει να είναι για

καλά πνιγμένο.

Ας το τραβήξουμε λοιπόν πάνω,κι ας κάνουμε με το δέρμα του αυτό

το ωραίο ταμπουρλο-

Κι άρχισε να τραβά το σκοινί με το οποίο το είχε δεμένο από τη γαμπα:και τραβα,τραβα,στο τέλος βλέπει να βγαινει στον αφρό των νερών....

μαντεψατε;Αντί για ένα κουτσό γαϊδουράκι πεθαμένο,βλέπει να εμφανίζεται

στον αφρό των νερών μια μαριονέτα ζωντανή,που σπαρταρουσε όπως

ένα χελι.

Κι επειδη κάθε ιστορία,και κάθε παραμύθι,είιναι σε συμφωνία με την

Μορφολογία του Παραμυθιού του Ρώσου ακαδημαϊκου Βλαντιμίρ Προπ

με τις 31 λειτουργίες του,έχει  Αρχή ,Ενδιάμεσα Στάδια και Τέλος

Εδώ το Τέλος είναι Happy End

Ο Πινόκιο από ξύλινη μαριονετα έγινε άνθρωπος με σάρκα και οστα

Στο Κεφάλαιο XXXVI

— E il  vecchio Pinocchio di legno dove  si sarà  nascosto? — Eccolo là  — 

rispose  Geppetto: e  gli  accennò un grosso burattino appoggiato a una  

seggiola,  col capo girato  sur  una  parte,  con  le  braccia  ciondoloni  e  

con  le  gambe  incrocicchiate  e  ripiegate  a  mezzo,  da parere  un miracolo 

se  stava  ritto. Pinocchio  si  voltò  a  guardarlo;  e  dopo  che  l’ebbe  

guardato  un  poco,  disse  dentro  di  sé  con  grandissima compiacenza: 

— Com’ero  buffo,  quand’ero  un  burattino!  e  come  ora  son  contento  

di  esser  diventato  un  ragazzino perbene!...  — 

-Ο παλιός Πινόκιο από ξύλο που είναι τώρα κρυμμένος;-Να εκεί-απαντησε ο

Geppeto:και του έδειξε μια μεγάλη μαριονέτα ακουμπισμένη σε μια καρέκλα,

με το κεφάλι γυρισμένο σε μια μεριά,με τα χέρια χαλαρωμενα και με τα πόδια

σταυρωμένα και λυγισμένα στη μεση,που φαίνονταν σαν θαύμα που στέκονταν

όρθια,.Ο Πινοκιο γύρισε να  κοιταξει:και μετά αφού τον είχε κοιτάξει για λίγο ,είπε από μέσα του με πολύ μεγάλη ανακούφιση:

-Τι μπούφος ημουνα,οταν ημουν μια μαριονέτα! και πως τώρα είμαι χαρούμενος

να έχω γίνει ένα παιδί αξιοπρεπές!

Κι εδώ τελειώνουν Οι περιπέτειες του Πινοκιου κι αυτό δεν είναι ψέμα

Αλλά ότι εγώ διάβασα ολόκληρο το βιβλίο αυτό είναι ψέμα,

και βλέπω τη μύτη μου να μεγαλώνει

Συνεχίζοντας Αναλύοντας(Ψυχαναλυοντας)Φροιντίζοντας(τώρα αν ο Φρόιντ

λεει Ψέματα,Θεωρίες και δεν ισχύουν θα το δούμε από τη μύτη του):

Για να λέμε και την αλήθεια(και όχι ψέματσ)Οι Περιπέτειες του Πινοκιο είναι 

ένα ανοικτό έργο,ένα Τρομερό έργο,Εφιαλτικό,αυτά που συμβαίνουν τα δεχεσε επειδή ανοίκουν στο χώρο του παράξενου,του μη λογικού,στην μεγάλη δόση φαντασίας και επινόησης,ένα ακραίο λογοτεχνικό κατασκεύασμα,γοητευτικό 

και απωθητικό ταυτόχρονα,ένα φοβερό ταξίδι ενηλικίωσης,

ένα παιδί αδιαμορφωτο,ξύλο,στο προλογικό στάδιο αρνηται την δια-μόρφωση 

(συν-μορφωση)του από την κοινωνία,τους θεσμούς της,την πραγματικότητα,

δεν υπακούει στους νομούς της,και τότε όλα μπορούν να συμβούν και να μην συμβούν,και δεν ειναι τίποτα παράξενο,είναι οδυνηρό αλλά όχι παράξενο,

τίποτα δεν επεξεργάζεται με αυστηρή λογική,κυριαρχεί το αντιφατικό,

το Α είναι Α αλλά και δεν είναι Α,οι μεταβιβάσεις από την μια κατάσταση 

στην άλλη επονται με ασυπτωτικο τρόπο,αλλά λογικό,συνεπές,με το ύφος της ιστορίας,και το σκοπό της,

ο Πινόκιο δεν λέει Ψέματα,Δεν αποκρύβει κάτι,και λέει γι'αυτό κάτι άλλο,

Το Ψέμα είναι Οι Περιπέτειες του Πινόκιο,Απίστευτες,άρα Ψεύτικες,Δεν

μπορούν να Συμβούν,άρα ότι Δεν Συμβαινει και παρουσιάζεται ότι Συμβαίνει

είναι Ψέμα,

Ψεύτης είναι ο Συγγραφέας,ο Κάρλο Κολοντι,φυσικά όχι με την Ηθική και Ανθρωπολογική έννοια,ούτε με την Λογική,αφού η Λογική,αυτό το διαμορφωμένο ανθρώπινο στάδιο εδώ είναι ανύπαρκτο,δεν υπακούετε,

ο Πινόκιο όταν λέει ψέματα μεγαλώνει η μύτη του,ο Πινόκιο λέει ψέματα,

ζει,βιώνει,ψέματα,αντιδρά με ψέματα στην ορμή του να ξεφύγει,να αποκτήσει

Εξουσία,και τότε ο Φαλλος,η μύτη του,Εμφανίζεται,κυριαρχείται από τις

Ορμές,τα Ορμεμφυτα,του Id,το Φρουδικο Αυτο,αντιστέκεται στη διαμόρφωση

του Εγώ στη σύγκρουση του,στην επαφή,με το Πραγματικό,εκεί θα παρουσιασθεί

Τεράστιο Απαγορευτικό το Υπέρ Εγώ,οι Άλλοι τι Επιβάλουν στο Αυτό,πως του Απαγορευουν την Τρομακτικη Εμφάνιση του,τότε ότι Συμβαίνει,κι αυτό διαβάζουμε,Είναι Εφιαλτικό,μια κόλαση ζει ο Πινόκιο,Οι Περιπέτειες του Είναι

Εξωπραγματικές,μη διασκεδαστικές,ένα μαρτύριο,ένας κόσμος βασανισμων και σκληρότητας,ο αγαθός Geppetto υποφέρει ως 'πατερας του' τα πάνδεινα από το 

άναρχο 'παιδι τόυ'-ξυλο,Το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα Πραγματοποιήτε,Ο Γιος σκοτώνει τον Πατερα,ο σοφός Cricket o Γρύλλος το ίδιο,ακυρωνεται,

σκοτωνεται,Το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα Πραγματοποιηται Συμβολικά,

παντού καραμπινιεροι του Υπέρ Εγώ,quattro mesi di  prigione τέσσερις μηνες

στη φυλακα

στο Εγώ οι assassini δολοφόνοι τον κρεμούν σε δέντρο βελανιδιάς,

μεταμορφώνεται σε γαϊδούρι,έστω και cuchino γαϊδουράκι,

ο Τσιρκολανος τον κακομεταχειρίζεται,εξαναγκαστικος Βηματισμός,

Τροχασμος,Καλπασμός,Γρήγορο Τρέξιμο,— Al passo! — Al trotto! — Al galoppo! 

— Alla carriera !

τον  πετουν στη θάλασσα να πνιγει και το δέρμα του να γίνει ταμπούρλο,κινδύνεψε να τον τηγανίζουν σαν ψάρι

XXVIII Pinocchio corre  pericolo di  esser fritto in padella,  come  un pesce,

πράγματα ψέματα,αλλά στην ιστορία συμβαίνουν είναι πραγματικά,αλήθεια,στη ιστορία ισχύουν άλλοι φυσικοί και ψυχολογικοί νόμοι,

ότι από το Λογικό Α δεν εξάγεται εδώ εξάγεται,ότι δεν ερμηνεύεται με την Λογική Δεν Είναι Ψέμα,Είναι Αλήθεια,επομένως όλα τα Ψέματα του Πινόκιο,

δηλαδή Οι Περιπέτειες του Πινόκιο Είναι Αλήθεια,

κάποτε εμφανίζεται και η Γαλάζια Νεράιδα,ο καλός βοηθός,σύμφωνα με τις 

31 λειτουργίες της Μορφολογίας του Παραμυθιού κατά τον Προπ,

αυτή με την μεταμορφωτικη της ικανοτητα (το μαγικό ραβδάκι της Νεράιδας) θα δράσει καταλυτικά και θα μεταμόρφωσει την μαριονέτα Πινόκιο από ξύλο 

σε un  ragazzino perbene,ένα αξιοπρεπές παιδί,κανονικό,κανονισμένο στους Κανόνες,ενηλικιώθηκε,

το Ψέμα Τελείωσε,ήταν buffo,— Com’ero  buffo,ηλίθιο,α-νοητο,

αρχίζει,επικρατεί,ο Κανονικός Κόσμος της Αλήθειας,κανένας δεν ξεφεύγει 

απ' αυτόν,είναι Fata,πεπρωμένο,νομοτελειακά να καταληξει εκεί,

το Αυτό το I'd είναι εφιαλτικό,

το Εγώ υπό το Υπερ-Εγω είναι κοινωνικό,η κοινωνία μας,η Αλήθεια μας 

χωρίςμΨέμα,

το Άλλο είναι Ψέμα,Αυτό(όχι το Id Αυτό),το Εγώ υπό το Υπέρ Εγώ,είναι 

η Αλήθεια,

βέβαια οι αναγνώστες,οι μικροί αναγνώστες,i piccolo lettori,απολαμβάνουν 

το Ψέμα Οι Περιπετειες του Πινόκιο και ζουν,κυριολεκτικά,σε μετάβαση,

σε μετάπτωση,σε προβολή,τις εκδηλώσεις του αρχέγονου,τρομερού,

Id Αυτου πριν εκλείψει,σε Εγώ υπό το Υπέρ Εγώ, για τον Πινόκιο και γι'αυτούς 

για πάντα,

Ένα Αχαλίνωτο,Αδιαμορφωτο Ψέμα σε μια Κανονισμένη,Διαμοφωμενη Αλήθεια,

Τι χάσαμε τι κερδίσαμε;

Χάσαμε το 

Χάσαμε το Ψέμα(το Id) κερδίσαμε την Αλήθεια(το Εγω υπο το Υπέρ Εγώ)

Χάσαμε τη Φύση(τη Φυσικότητα) κερδίσαμε την Πραγματικότητα(τον Πολιτισμό)

Χάσαμε την Αναρχία Αταξια(την Ελευθερία) κερδίσαμε την Τάξη(την Συντήρηση του Συστήματος)

Τελικά,για να κλείσω,κερδίσαμε την Απόλαυση του διαβάσματος αυτού

του Καταπληκτικού Ψέματος Οι Περιπέτειες του Πινόκιο του Κάρλο Κολοντι

Λορετζινι

Από το 1883 διαβάζουμε διαβαίνοντας από το Τρομερό Ψέμα

Και είναι πολύ Γοητευτική η Επιμήκυνση της Μύτης μας

— C’era una volta...

— Un re! — diranno subito i miei piccoli lettori.

— No, ragazzi, avete sbagliato. C’era una volta la bugia

-Ηταν μια φορά...

-Ένας βασιλιάς!-,λένε αμέσως οι μικροι μου αναγνώστες

-Οχι,παιδιά,έχετε κάνει λάθος.Ηταν μια φορά το ψεμα

Αυτό(Id):

Carlo  Collodi 

Le  avventure  di  Pinocchio 

Storia  di  un  burattino

I 

Come  andò che  Maestro Ciliegia, falegname, trovò un pezzo di  legno, 

che  piangeva  e  rideva  come  un bambino

Όπως περπατούσε ο Μαστρο Κερασης ξυλουργός,βρήκε ένα κομμάτι

ξύλου, που έκλαιγε και γελούσε όπως ένα μωρό

II 

Maestro Ciliegia regala il pezzo di legno al suo amico Geppetto, il  quale 

lo prende  per fabbricarsi  un burattino maraviglioso, che  sappia ballare, 

tirar  di scherma e  fare i salti  mortali

Ο Μαστρο Κερασης δωρίζει το κομμάτι ξύλου στον φίλο του Geppetto,

αυτός το παίρνει για να κατασκευάσει μια μαριονέτα θαυμάσια,που

θα ξερει να χορεύει,να ρίχνει τα στεφάνια καί νά κανει το πήδημα θανάτου

III

Geppetto, tornato a casa, comincia subito a fabbricarsi il burattino e  gli  

mette  il  nome  di Pinocchio. Prime  monellerie  del burattino

Ο Geppetto γυρνώντας στο σπίτι, αρχίζει αμέσως να κατασκευάζει την

μαριονετα και της δίνει το όνομα του Πινόκιο.Πρωτες αταξίες της 

μαριονετας

IV 

La storia di Pinocchio col Grillo-parlante, dove  si vede  come  i ragazzi  

cattivi hanno a noja di  sentirsi correggere  da  chi ne sa  più di  loro

Η ιστορία του Πινόκιο με τον Ομιλουντα-Γρυλο,όπου βλέπει πως τά

κακά παιδιά δεν έχουν διάθεση να διορθωθούν από αυτούς που

γνωρίζουν περισσότερα από αυτα

V 

Pinocchio ha fame  e  cerca un uovo per farsi una  frittata; ma sul più bello, 

la frittata gli  vola via dalla finestra

Ο Πινόκιο πεινάει και ψάχνει για ένα αυγό για να κάνει μια ομελέτα:

αλλά πάνω στο πιο ομορφο, ή ομελέτα του πετάει μέσα από το παράθυρο

VI

Pinocchio si  addormenta coi piedi sul  caldano, e  la mattina dopo si 

sveglia coi piedi tutti bruciati

Ο Πινόκιο αποκοιμιεται με τα πόδια πάνω στη θερμάστρα,και το πρωί

ξυπνάει με τα πόδια παντού καμενα

VII

Geppetto torna a casa, e  dà al burattino la colazione che  il  pover’uomo 

aveva  portata

Ο Geppetto γυρνά στο σπίτι, και δίνει στην μαριονέτα το κολατσιό που 

ο φτωχός άνθρωπος είχε φερει

VIII

Geppetto rifà i  piedi a Pinocchio, e vende  la propria casacca per comprargli l’Abbecedario

Ο Geppetto περιποιηται τα πόδια του Πινόκιο, και πουλά τη καζάκα του για να

αγορασει το Αλφαβητάριο

IX 

Pinocchio vende  l’Abbecedario per andare a vedere  il  teatrino dei burattini

Ο Πινόκιο πουλά τό Αλφαβητάριο για να πάει να δει το κουκλοθέατρο

X 

I burattini riconoscono il  loro  fratello Pinocchio, e gli fanno una grandissima 

festa; ma sul più bello, esce  fuori  il  burattinaio Mangiafoco, e  Pinocchio 

corre  il  pericolo di  fare una brutta fine

Οι μαριονέτες αναγνωρίζουν τον αδελφό τους Πινόκιο, και σ''αυτον κάνουν

μια πολύ μεγάλη γιορτή:αλλά στο πιο όμορφο, βγαίνει έξω η μαριονέτα

Mangiafoco (που φωτιές καταπίνει) και ο Πινόκιο διατρέχει τον κίνδυνο

να έχει άσχημο τελος

 

XI 

Mangiafoco starnutisce  e  perdona a Pinocchio, il quale  poi difende  dalla 

morte il  suo amico Arlecchino

Ο Mangiafoco φταρνιζεται και συγχωρεί τον Πινόκιο,ο οποίος ύστερα

υπερασπιζεται από τον θάνατο τον φίλο του Αρλεκινο

XII 

Il burattinaio Mangiafoco regala cinque  monete d’oro a Pinocchio perché  

le porti  al suo babbo Geppetto:  e  Pinocchio, invece, si lascia abbindolare 

dalla Volpe e  dal Gatto e  se ne  va  con loro. 

Η μαριονέτα Mangiafoco δωρίζει πέντε νομίσματα χρυσά στον Πινόκιο

βυζιά να τα φέρει στον πατέρα του Geppetto: και ο Πινόκιο, αντίθετα,

αφήνεται να απατηθει από την Αλεπού και τον Γατο και πάει μαζί τους

XIII 

L' osteria del «Gambero  Rosso».

Η ταβέρνα της 'Κοκκινης Καραβίδας'

XIV 

Pinocchio, per non aver dato retta ai  buoni consigli  del Grillo-parlante, 

s’imbatte negli  assassini

Ο Πινόκιο,για να μην έχει δώσει προσοχή στις συνετές συμβουλές του

Ομιλουντα Γρύλου,έπεσε στους δολοφόνους

XV 

Gli assassini inseguono  Pinocchio; e  dopo averlo  raggiunto, lo impiccano 

a un ramo  della Quercia grande

Οι δολοφόνοι κυνηγούν τον Πινόκιο:,κι αφού τον έχουν πιάσει,τον κρεμανε

σε ένα κλαδί της μεγάλης Βελανιδιας

XVI 

La bella Bambina dai  capelli turchini fa raccogliere  il  burattino: lo mette  

a letto, e chiama  tre medici per sapere  se  sia vivo o  morto

Η Bella Bambina με τα γαλάζια τουρκουαζ μαλλιά συμμαζευει την

μαριονετα και φωνάζει τρεις γιατρούς για να μάθει αν είναι ζωντανή 

η' πεθαμένη

XVII 

Pinocchio mangia lo zucchero, ma non vuol purgarsi: però quando vede  

i becchini  che  vengono a portarlo via, allora si purga. Poi dice  una bugia 

e per  gastigo gli cresce  il  naso

Ο Πινόκιο τρώει ζαχαρι,μα δεν θέλει να καθαρίσει:αλλά όταν βλέπει

τους νεκροθάφτες που έρχονταν να τον πάρουν , τότε καθαρίζει.Υστερα

λέει ένα ψέμα και για τιμωρία μεγαλωνει η μυτη

XVIII 

Pinocchio ritrova la Volpe e  il  Gatto, e va con loro a seminare  le quattro 

monete nel Campo de’ miracoli

Ο Πινόκιο ξαναβρίσκει την Αλεπού και τον Γατο, και πηγαίνει μαζί τους

να σπείρει τα τέσσερα νομίσματα στην Πεδιάδα των Θαυμάτων

XIX 

Pinocchio è derubato delle sue  monete d’oro, e  per gastigo, si busca quattro 

mesi di  prigione

Του Πινόκιο κλέβουν τα χρυσά νομίσματα ,και για τιμωρία,του καταλογίζεται

τέσσερις μήνες φυλακη

XX

Liberato dalla prigione,  si avvia per tornare  a casa della Fata; ma lungo 

la strada  trova un serpente  orribile, e  poi rimane  preso alla tagliuola. 

Απελευθερωμενος από την φυλακή, ξεκινά να γυρίσει στο σπίτι της Fata

Νεράιδας:αλλά στο μάκρος του δρόμου βρίσκει ένα τρομερό φίδι,και 

ύστερα πατάει μια παγίδα

XXI 

Pinocchio è preso da un  contadino, il  quale lo costringe a far da can di 

guardia a un pollajo

Ο Πινόκιο συλλαμβάνεται από έναν χωρικό,που τον εξαναγκάζει να 

κάνει  τον σκύλο φύλακα σε ένα κοτετσι

XXII 

Pinocchio scuopre  i ladri, e  in ricompensa di  essere  stato fedele vien 

posto in libertà

 

Ο Πινόκιο αποκαλύπτει τους κλέφτες και για ανταμοιβή να είναι πιστός

απελευθερώνεται

XXIII 

Pinocchio piange  la morte  della bella Bambina dai  capelli turchini: poi 

trova  un Colombo, che  lo porta sulla riva del mare, e  lì  si getta nell’acqua 

per andare in aiuto del suo  babbo Geppetto

Ο Πινόκιο κλαιει τον θάνατο της Bella Bambina με τα γαλάζια τουρκουαζ

μαλλιά: ύστερα βρίσκει ένα Περιστέρι που τον μεταφέρει στην ακτή της θάλασσας,κι αυτός πέφτει στο νερό για να πάει σε βοήθεια τού πατέρα

του Geppetto

XXIV 

Pinocchio arriva all’isola delle «Api industriose» e  ritrova  la Fata

Ο Πινόκιο φθάνει στο νησί των 'Εργατων Μελισσών' και ξαναβρίσκει την

Fata Νεράιδα

XXV 

Pinocchio promette  alla  Fata di  esser  buono e  di studiare, perché  è  

stufo di fare il burattino e  vuol diventare  un bravo ragazzo

Ο Πινόκιο υπόσχεται στην Fata Νεράιδα να είναι φρόνιμος και να σπουδάσει,

γιατί βαρέθηκε να κάνει την μαριονετα και θέλει να γίνει ένα άξιο παιδι

XXVI 

Pinocchio va co’ suoi compagni di scuola in riva al mare, per vedere  il  

terribile Pesce-cane

Ο Πινόκιο πάει με τους συμμαθητές του  του σχολείου στην ακτή της θάλασσας,

για να δει το τρομερό Σκυλόψαρο

XXVII 

Gran combattimento fra Pinocchio e i suoi  compagni: uno de’ quali essendo rimasto ferito, Pinocchio viene  arrestato dai carabinieri

Μεγάλη μάχη ανάμεσα στον Πινοκιο και στους συμμαθητές:,ένας απ' αυτούς

τραματισθηκε,ο Πινόκιο συλλαμβάνεται από τους καραμπινιερους

XXVIII 

Pinocchio corre  pericolo di  esser fritto in padella,  come  un pesce

Ο Πινόκιο διατρέχει κίνδυνο να τηγανισθει στο τηγάνι,όπως ένα ψάρι

XXIX 

Ritorna a casa della Fata, la quale gli promette  che  il  giorno dopo non 

sarà più un burattino, ma diventerà un ragazzo. Gran colazione  di 

caffè-e-latte per festeggiare questo grande  avvenimento

Ξαναγυρίζει στο σπίτι της Fata Νεράιδας,η οποία σ''αυτον υπόσχεται ότι 

το επόμενο πρωινό δεν θα είναι πια μια μαριονέτα,αλλά θα γίνει ένα

παιδί.Πλουσιο κολατσιό με καφέ και γάλα για να γιορταστεί αυτό το 

μεγάλο γεγονός

XXX Pinocchio, invece  di diventare un ragazzo, parte  di nascosto col 

suo amico Lucignolo per il «Paese  dei balocchi». 

Ο Πινόκιο, αντί να γίνει ένα παιδί, φεύγει κρυφά με τον φίλο του

Lucignolo για την 'Χώρα των Παιχνιδιών,'

XXXI 

Dopo cinque  mesi di  cuccagna, Pinocchio con sua gran maraviglia, 

sente spuntarsi un bel pajo d’orecchie asinine, e  diventa un ciuchino,  

con la coda e  tutto

Μετά από πέντε μήνες διασκεδασης,ο Πινόκιο,προς μεγάλη του έκπληξη,

αισθάνεται να ξεπετάγεται ένα ωραίο ζευγάρι αυτιά γαϊδάρου,και γίνεται

ένα γαϊδουράκι,με την ουρά και ολα

XXXII 

A Pinocchio gli vengono  gli  orecchi di  ciuco, e  poi diventa un ciuchino  

vero e comincia a ragliare

Στον Πινοκιο πετιουνται τ'αυτια του γαϊδάρου,και ύστερα γίνεται γαϊδουράκι

αληθινό και αρχίζει να γκαριζει

XXXIII 

Diventato un ciuchino vero, è  portato a vendere, e  lo compra il Direttore  

di una compagnia di  pagliacci, per insegnargli a ballare e  a saltare i cerchi: 

ma una sera azzoppisce  e  allora lo ricompra un altro, per far  con la sua 

pelle  un tamburo

Αφού έγινε ένα αληθινό γαϊδουράκι,το έφεραν για πούλημα,και το αγοράζει

ο Διευθυντής μιας κομπανίας παλιατσων,για να το εκπαιδευσει να χορεύει

και να πηδά τους κύκλους:μα μια βράδυα κουτσαθηκε και τότε το ξαναγορασε

ένας άλλος,για να φτιάξει με το δέρμα του ένα ταμπούρλο

XXXIV 

Pinocchio, gettato in mare, è  mangiato dai  pesci e  ritorna ad essere  

un burattino come  prima: ma mentre nuota per salvarsi, è  ingojato dal 

terribile  Pesce-cane

Ο Πινόκιο, πεταμένος στη θαλασσα,είναι φαγωμενος από τά ψάρια

και ξαναγυρίζει να είναι μια μαριονέτα:αλλά καθως κολυμπά για να σωθεί,

είναι καταβροχθισμενος από το τρομερό Σκυλόψαρο

XXXV 

Pinocchio ritrova in corpo al  Pesce-cane... chi ritrova? Leggete questo 

capitolo e lo saprete

Ο Πινόκιο ξαναβρίσκεται μέσα στο σώμα τού Σκυλόψαρου....ποιον

ξαναβρίσκει;Διαβάστε αυτό το κεφάλαιο και θα το μσθεται

XXXVI Finalmente Pinocchio cessa d’essere  un burattino e  diventa 

un ragazzo

Τελικά ο Πινόκιο παύει να είναι μια μαριονέτα και γίνεται ένα παιδί

.

.