Λ-Poetry Λογοτεχνία -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Λ

Poetry Λογοτεχνία 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πράξεις λογομαχίας ο ανθρωπος

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στην καμπύλη διέγερση τής γλωσσας 

στα φύλλα τών νερών 

αρμονικά συνδεδεμενα

δελφίνια

μια κίτρινη φωνή βιολιού

δίπλα σ' ένα εργοστασιο

αυτοκινήτων

εκεί ένα βυθισμένο τρόλεϊ 

αυτες είναι οι ασύμπτωτες

επαληθευσεις τού Δαντη,

άνοιξε τα χαρτιά του

καρέ τού Ασσου

ολο αυτο

μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο

τα μαλλιά σου

εἶχον ἡδονήν

Σαπφω

ἔνθα στη γυμνή κοιλιά σου

κύκνος μελῳδὸς

συστροφη λεξεων

η Ελενη  σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται

οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια

η λοετροχοός Βερενικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια

ενας Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως

η  Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )

'τ'αλογο,Ορεστη' η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου

σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο

και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,

δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,

πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα  χρονου

ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375

Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922

α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη

β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη

γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη

δ]π. 323 - 30 π.Χ  Ελληνιστικη εποχη

ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον τής Λυσιστρατης,card postal 1947

ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος

στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro  βου-κό-λος

πῠρρός  Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript τού Cicero

'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'

εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα τής Μικρας Ασιας  ὕσ(σ)ωπος

νοτια τού Ικονιου,χωριο Hatunsaray

Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),

βοτανώδες φυτό,θαμνος, τού γένους Hyssopus,

συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα

εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης

ζηλευαμε τα τυμπανα τών τζιτζικιων

τη νυχτα,σελανα  ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν

Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες

στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης

στο ξερο Αργος χειμωνας τού 43,φθινοπωρο τού 49,Μοναχο τού 63

καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην

αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο

μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν

δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει

'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις

πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος  απο το Κιβερι τού Νομου Αργολιδας

τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε

ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,

στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου

σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και

Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |

τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄

α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο

ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη

το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17

το χερι του στα  δεξιά πλήκτρα τού πιάνου      συνομιλία τού Μότσαρτ με πουλί  

η κοιλιά του κίτρινη  η Ιστορία τού Χρόνου και η' τού ανθρώπου  

κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα      στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ  

το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο      τα δέντρα

θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες  ν'αναπτυχθούν            

μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες       δεν μίλησε με άνθρωπο

ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;'             μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,

έκανα λάθος, δεν είστε εσείς'        το πουλί πέταξε από το χερι  ενός παιδιου, εκείνο

ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι          γελούσε

όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις'        το παιδί άπλωσε το δεξί

του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί      μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί

φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει       πολύ του άρεσε

αυτό που έκανε το παιδί       ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο'            κι έπειτα

απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας'           και  φεύγοντας  τού είπε

 'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ'    'αριθμός;'   'αριθμός 17'

τα χρωματα 

η φωτια τού νερου και τής βλαστησης

η ορθη κινηση τών βραχων

και το στηθος τής θαλασσας διαφανο

και τοτε καταλαβα

'ο ανθρωπος λατομειο φωνης' ειπα

'διχτυα λαμψεων ο κοσμος' ειπα

στο προσωπο μου τα δαχτυλα δειχνουν τα ματια

σε σειρες οι λεξεις οπως οι ελιες στα χωραφια ιστορουν τα γεγονοτα

αυτο πρωτο αυτο δευτερο αυτο τριτο ως την αιωνιοτητα

ωορρηξια ηχων 

φυλλων ηλιων

φθογγοι χρονου ασπιλοι

οι αριθμοι τού χωρου στη σιωπη τού τριανταφυλλου

κοκκινη ησυχη σιωπη

απαλο χορταρι νερου 

η δημιουργια τού Ηρακλειτου στη γυρη τών μελισσων

το παρελθον τού μελλοντος παρον

'με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μου;' ειπα

'κατ'ευθειαν τής γλωσσας μου η ποιηση μου' ειπα

'μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας' ειπα

ανεπαφος ο αλγοριθμος

τών χρωματων

in a side of airy waters

και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη

σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο

the enigma is an endless labyrinthus a citron

and two oranges ,

and at back a glass in the shape ενος δεντρου

ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα

ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,

κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων

να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους

the light is an great explosion of multicolor cubes

εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,

και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,

δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι

two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate

on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,

εκανε την χειρονομια τού αποχαιρετισμου ,

και δεν κουνησε απο τη θεση του ,

επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,

κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε

με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

and now he is saying

'Tetragonon is the Utopia of the Polygonon '

εισαι

εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη

αναμεσα σε σχηματα δεντρων βαδιζοντας ο ηλιος

με ποια ποίηση εσενα να σε φτάσω;

η ατελειωτη συμμετρια τών συλλαβων

καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια

η πρασινη χλοη τών Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων

υπερανω τών ύπερων τών λοφων

ελαχιστα συννεφα

τονισμενα στο μετρο τού ηλιου

ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο

τών ορμων

ειμαστε συνολο Ελληνων Ευγενων

Δημοκρατες Νομοθετες τού Καλλους

στην οχταηχην παλιρροια τού χταποδιου

αναδευουν οι βαρκες

το φως

ετερομορφος Χρονος γαληνης

στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος

την ατελειωτη συμμετρια τών φωνων μας

στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου

ισχυρη φωνη

'Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη'

Ουρλιαχτο

αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου

Ερημη ηρωων

Περα τών κιονων συμμετριων

Περα τού Αισχυλου Ορεστη

Ουρλιαχτο

'Μανα Φονισσα' τού Πατερα

Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα

'Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες

να τη σκοτωσεις;' Ουρλιαχτο

τής Ηλεκτρας η κραυγη 'Τον Αιγισθο,

Αυτον,Ορεστη' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και

την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος

Αγαμεμνωνας 'Παει ο Τρανος τών Αχαιων'

Ουρλιαχτο

'Εγκλημα στη Μητροπολη'

μια μερα Ash-Wednesday

ισχυρη φωνη

στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου

η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα

στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε

σε κομματια

μεσα στον διαφανο αερα το σωμα τής Πολιτειας

ανυπαρχτο,

να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια

Καποτε μια φορα ενα κενο

Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;

να συλλογιζομαι γιατι σβηνονται οι ανθρωποι

πως σκεφτονται τα πουλια στο βλεμμα μας 

εχουμε το φως κρυμμενο στις σκιες μας

στιγμη μιας ερημιας ξεχυλιζει απ'τις γυμνες

πατουσες σου

Νυν τών Λαων η Απατη

εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]

να μαθουμαι για τον Πλωτινο 

Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;

τινα γραφην σε γεγραπται; φυτα

δεντρα ,πληρης κυκλων

αριστα πολιτευματα πουλιων

γεωργων,ειπε:'ου φαυλον εστιν'

και φαινεται μοι:με αλλοτριον αγρον

πληρωθηκε να

συμπληρωνει τα κενα με λογους

νομισματα αχρηστα

μουσικη και προχειροτητες

υπο γαρ λιμου πολλων ανθρωπων ο

φονος τής Δημοκρατιας

αληθη να λες τα ωφελιμα ,αυριο

η αναγκη

τα δε εναντια

και τα εγκωμια στους κολακες

και υπερ τών ραδιουργων

αναγκη στο μαθημα τής παπαρουνας

να μαθουμε να αντιστεκομαστε

στα κομψα ψεματα

στα ορια τού κειμενου

ερωτηματα / λαθων

-και συμφωνα με τον ανθρωπο ,

το 'περι φυσεως ζητειν εληξεν'

πως πανηγυρικοι λογοι διαφορων σοφιστων

σαν μαχαιρι κοβουν το κρεας τής σκεψης,

παροντες τών χρησμων

αμαθεις τών πραξεων και

τών Ονοματων

και περι ιππων και τών αλλων απαντων ζωων

Τι ξερεις;

ο Νομος δεν βλαπτει τους πονηρους

κι εσενα εκοντα η ' ακοντα

σε βλαπτουν

τον δε φονο τού Πατροκλου πληρωσε ο

Εχτορας εχθρος ,μην νομιζεις αλλιως,

να διαβασεις πανω στις πετρες

πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες

οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,

με προγκες σκοταδια 

μαθε:Τιμοκρατια Αρχη Ενος

Ολιγαρχια Αρχη Ολιγων

Δημοκρατια Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα

Τυραννιαν Χειριστη Αρχη

η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;

κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;

μια σκεψη να αντεχει

και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε

τη φωνη σου 

ιτω δια νυκτος αοιδη,

η Προκνη ακουστηκε

ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;

Εσυ ,τι ζητουσες ενας Ουνος στη Θεσσαλονικη;

Εφυγα,να μην παραδοθω

Εγω αιχμαλωτος βαρβαρων

το τρενο φορτωθηκε απροσωπα σωματα

αοματα στιφη λιθοβολιστων

Εσυ ,τι ζητουσες ενας Βιτσιγοτθος στην Αθηνα;

Δεν κατηγορω

Αναφερω την Ιστορια

Κοιταξα

και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες

Εναντια στο Κιτς

φωναξε

απο που ερχονται τα πουλια τα δεντρα

η διαυγεια τών νερων 

Ειδε ,ανθρωπους

αν και δεν υπαρχουν κινουνται σε ευθειες

λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων 

φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε

το φως δεν σε κυριεψε ένα κενο κορυδαλλου

σού εκρυψε τη θεα κοιταξα τη διαφανη μερα,

που σε αρνειται εντοιχισμενος σε ρητορειες

δημαγωγων πριν σού αιχμαλωτισουν τη μνημη

Να,αυτο ,που διπλα μας περνα 

δεν οριζεται

σαν πληθος

ουτε η συμμετρια καταργει το ψευδος 

και υπαρξης,Αγαθο,το Εν

Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και

περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;

η Ηλεκτρα περιμενει τον Ορεστη

να εξοριστει ο Αιγισθος

να πληρωσει.

Ολη η Ιστορια Ισολογισμοι

Πληρωμων

επαναληψη λεξεων και φρασεων και εργων,

εγινε οιωνοσκοπος ,ειρωνευτικε,ειχε δουλους

επιρρεπης στη κολακεια καποιος

τον κατηγορισε για φιλαυτια

και δεν ειχε αδικο

να δουμε,εναν-εναν προσωπο το προσωπο

μη με προδωσεις,

θα σε περιμενω στους σταθμους τών γεγονοτων

στα λατομειατής Ιστοριας

εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο

στα ενεχυροδανειστηρια τών κερδοσκοπων

και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης

πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων

τού ρ η ροη το σταθερο το δυνατο τού δ τού τ

το λειον τού λ

η αρμονια τού ο

μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,

στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο

και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν

και να περνας αορατος εσυ δεν ησουν παντα

ενα κομματι χρηματος

στο δερμα τής πολης γραφεις

τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα

να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε

δεν εχει σημασια ασημαντος υποκριτης

στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,

μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,

το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα

θα μιλησει,δεν ειναι απατη ο ανθρωπος

πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα

και χαθηκε

λεγει που Ηρακλειτος οτι παντα χωρει και ουδεν μενει.

και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως

δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.

A Roman on-χρημα

ανθρωπων- times

απο το Αλφα στο Βητα

και στο Γαμμα -Infinity

Anfang und Ende

-στον καθρεφτη ο ανθρωπος

αντιστροφο ερωτημα-vita

φωνη,ως pin-ups,-a roman

να,εκει.Το Θεατρο

Ανδρεικελων-a deux scenes

notre art moderne -Est- la Poesie

τών Πραξεων Διωγμοι

parmi vous

il y a- a face

πισω απ'το δεντρο το βλεμμα

σταματησε στη θαλασσα

He said-to emporio an

architecture of the Word

-ο ηθοποιος δειπνισε λεξεις

το προσωπειο ταιριαζε

στον θεατη-except

το υφος τής σεληνης-δεν

προφερεται ετσι το σιγμα-

He is none of our party-αυτος

μπορει να'ναι -businessman

φερε το χρημα,ξερεις εσυ-

I Never Made So-και οραν

και ακουειν

στον πλειστηριασμο τών Ιδεεων 

πλήθος  αγοραστων

ποιο μερος τού ανθρωπου ειναι ισοσκελες

στο γνωστο και στο αγνωστο

οι λεξεις ελληνικες

η σκηνη τής θαλασσας και αμφιθεατρικα

οι λοφοι

σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα

στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα

κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα

το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη

ισκιος αχινου στο λουτρο τής πεστροφας

στρειδι η κοιλια τής αγαπης μου

στις ραχες δελφινιων φωτεινοι

ασυμμετροι αστεριες

η γλωσσα τής θαλασσας ειναι τα κυματα της 

τα δοντια της λευκα

στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι

η αμμος μετραει αριθμους τού χρονου

το στιλετο τής σαρδελας,ο μυθος τού Οδυσσεα

η Ιστορια τού Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα

κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω

αντιστροφα

στον εμφυλιο τών Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του

σαν χταποδι στο βραχο

ζωη σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων

τα αρχαια αποσπασματα κουρων

τών ναυαγων ναυτιλων,

πυροφανι σεληνης η σκεψη

σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιρροια

το αντιστροφο τής αντανακλασης τών νερων

ειναι η βαρκα,η αλμυρη ονομασια τής πατριδας μου

λιθινη κεφαλη αλογου

στη χλοη τής μνημης μας,τρεφεται

με κρινα,αγρια μεντα,και τοτε ηταν

η κυρια Μονα Λιζα,αιχμαλωτισε ασπρα πουλια

τής στειλαμε τα παιδια,να τα μοιρασει

εκεινη αφησε τα πουλιά ελευθερα,τα παιδια

γυρισαν με φτερα στους ωμους,αλλο ηθελε

ν'ανεβει στα δεντρα,αλλο ν'ανεβει στις στεγες

αλλο,το πιο φιλοδοξο,να φτασει στον ουρανο

'στον ουρανο;' το φωναξαν,'τι αναγκη

εχουμε εμεις,για ουρανο;',δεν τους ακουσε

ανεβηκε

ανεβηκε στον ουρανο,εβγαλε το μαχαιρι του

εκοβε τον ουρανο κομματια και τα πετουσε

κατω σ'εμας,τα βρισκαμε,ενα ενα τα μαζευαμε

αλλοι τα φυτευαν στις γλαστρες

αλλοι τα ετρωγαν σαν ψωμι,

και τοτε ηταν

η κυρια Μεριλιν Μονροε ,καλλιεργουσε λωτους

τής στειλαμε τα παιδια,εφαγαν κι εχασαν

την μνημη τους,'ποιοι ειμαστε;'

ρωτησαν,ποιοι ειμαστε; και

ποση μνημη χανεται στη λιθινη

κεφαλη αλογου

και των ρηγματωσεων

το στερεωμα η γη , ενας

ανθρωπος πουλησε την πραματεια του

κερδος

ενας κηπος με μηλιες στην

ακρη τής θαλασσας διχτυ

πουλιων

ο αερας με σημειωτον

οριζει τα συνορα τών σωματων μας

πληθυνθηκαν τα χρεωγραφα

τών ιδεων μας

σοφιστειες ασυμπτωτων πραξεων

προβολες κυματων σε L major

νανος καιρος χρηματιζεται

παρα θιν αλος , ο υπεροπτης

αιφνιδιως φωνες εντομων

και γυμνα σπουργιτια ναυαγοι

σε γεωμετριες κατοπτρων

προεξεχοντας ο χρονος

χρηματοδοτει επενδυσεις αντιφασεων

'αυτα βρηκα απο τον Αιαντα'

ειπε και εβγαλε απο την τσεπη τα ματια του

μάς τα εδειξε,δυο βολβοι,σχεδον σφαιρικοι

τα'φησε πανω στο τραπεζι κι εφυγε

το απογευμα ηρθαν τα παιδια

τα πηραν για βολους και βγηκαν στο δρομο

να παιξουν

τοτε καποιος αναμεσα μας,οχι ο πιο μικρος,

φωναξε

'Δεν ειναι ο Τευκτρος,

Ειναι ο Οιδιποδας'

ετσι ολα εγιναν καθαρα

εκεινος ο ηθοποιος,εκανε πλακα

μετα το θεατρο γυρισε να μάς προσβαλει

την αγνοια,που δεν συχναζουμε στα θεατρα

να χειροκροτουμε

τετοιους ματαιοδοξους

Τοτε μπηκαν τα παιδια μεσα,ενα ειπε

'Εγω κερδισα'

και μας εδειξε τους βολους στο χερι του

εμεις το κοιταξαμε στα ματια,εκει

ελειπαν,

δυο μαυρες τρυπες στις θεσεις τους

απο ριπες οπλοπολυβολου

ειναι

η αφαιρεση τής φυσης ο ανθρωπος

ο πολλαπλασιασμος τών φυτων το δασος

η διαιρεση τών φυλλων το φθινοπωρο

η προσθεση τών χελιδονιων το ταξιδι

ολος ο Προμηθεας

μια αδεια μαγνητοταινια εικονων

ολη η Δημοκρατια

ενα υπερφυαλο σινεμασκοπ ειδησεων

γκροσο κολπο χρηματιστων το τοπιο

τετραγωνα αποφαγια πολιτικης

προσθεσε στα κομσα λογια το ψεμα

'και δεν υπαρχει το ψεμα τής αληθειας

ενω υπαρχει η αληθεια τού ψεματος '

απουσια φωνων η σιωπη

πληθωρισμος σιωπων η κραυγη

με τροχαλιες

σηκωναμε τα νερα απ'το φως

και καποτε πετρινους κουρους

ευρυστερνους

να τσιμπολογουν τις μυτες

τα πουλια

η' αινιγματικες κορες, στα δαχτυλα τους σκαραβαιοι

και μελισσες χρυσες,τα δαχτυλιδια

'και ο Αρδιαιος ο αθλιος τυρρανος

συρθηκε επι ασπαλαθων και

τού κατεσχισαν τις σαρκες,πριν

τον εγδαραν'

α. στους Ελληνες δεν περνουν αυτα 

ο κυρ Πλατωνας συνεχισε την Ιστορια του

εδω κανονικα το ποιημα πρεπει να σταματησει

να διαγραφει, να διαλυθει ,οπως

το νερο λιωνει υδατογραφια

ετσι πολλούς τούς μαχαιρωσαν

βρηκαν τα ονοματα τους,ξεσχισαν τα

γραμματα τους, και τα πεταξαν

κυλωντας ενα κυκλο περιστερια στον ουρανο

το φεγγαρι λιθοβολησε τις κραυγες

εκεινου τού Αρδιαιου, με τα εντομα

τελειωσε ο παναθλιος

και 

η ποιηση ειναι αναπτυξη ανισοτητων

Κυριε

δεν δηλωσα την ανυπακοη μου

Κυριε

δεν πληρωσα την απειθαρχια μου

Κυριε

Μολων Λαβε

εν πασει περιπτωσει:

και δεν το λεγω

αυτο απο παραπονο,το θαμβος τού ηλιου

στα κλαδια τών λεξεων μου,ο ανθρωπος

εχει το σχημα κοχυλιου,αντηχει την Ιστορια του

στους βοστρυχους τών ηχων του,

και σκαει ως κυμα η γεωγραφικη ακριβεια

τού Παπαδιαμαντη

και απο-λυεται το φως της

τοτε

τα φυλλα στο σωμα τού Οδυσσεα

παραμερισε η Ναυσικα,το χερι τυφλωθηκε

απο την ηβη της,οριο θαλασσας 

η μπαλα τού κοριτσιου,το σωμα τού ηρωα

κρεμαστηκε στον καθρεφτη της

ενδοξο υπεροχο ειδωλο

τού ανθεστεριωνα της χαρταετος

νοτισθηκαν οι ηχοι τής φωνης

στην αρμυρη πλευρα τού ερωδιου

καποτε λογαριαζω το φως

με τμηματα κηπων

ρομβων ορθογωνιων

σεληνης απαλο διαλυμα

οξειας μνημης

σε νοτες πενταγραμμου ο Τζοις

συναντησε τον Οδυσσεα,ο Ολυσσες

ποσοστο ιδιοφυιας,

σκοτωθηκαν

στον εμφυλιο τών Ιδεων

ο Τακης Σινοπουλος

ο Τασος Λειβαδιτης

ο Μιχαλης Κατσαρος

ο Μανωλης Αναγνωστακης

ο Μιλτος Σαχτουρης

ο Νικηφορος Βρεττακος

ο Νικος Καρουζος

ο Νικολαος Καλλας

ο Ανδρεας Καλβος

ο Ρηγας Βελεστινλης Θετταλος

ο Γεωργιος Καραισκακης

εμείς κάποιο καιρο

απο το ακρωτηρι 

περασαμε

με τις βαρκες μας φορτωμενες

στοιβαζοντας γαλαζιο μερες

ανοιχτηκαμε στον βαθυ ποντο

further adventures

φτασαμε σ'αγνωστα μερη

εκει ιδρυσαμε τις αποικιες μας

βασιλεια Δημοκρατιες και

τυραννιες

'Ελληνες,μεταξυ βαρβαρων'

What do people think of ?

κι αυτος,που το μυαλο του τρεχει σαν τ'αγρια αλογα

σε καμπο ανοριστο παντου ελευθερο

βρεθηκε σ'αιθουσα λαμπρη πολυποικιλτη

εκει συναθροισμενοι οι αρχοντες οι πριντζες

οι τ' αριστοι Αχαιων

ταυ' αρ αοιδος αειδε περικλυτος

ο πολυμητις σταματησε στη μεση τη ραψωδια

τετοιες ριμαδες τού φαινονταν κουφια παραμυθια,

εργα αργοσχολων

κολακειες στις αυλες ισχυρων

κατασκευες λαοπλανων

και ειπε: ειμ' Οδυσσευς Λαερτιαδης

ναιεταω δ' Ιθακην ευδειελον .εν δ'ορος αυτη

Νηριτον εινοσιφυλλον ,αριπρεπες .αμφι δε νησοι

πολλαι ναιεταουσι μαλα σχεδον αλληλησιν,

Δουλιχιον τε Σαμη τε και υληεσσα Ζακυνθος

αυτη δε χθαμαλη πανυπερτατη ειν αλι κειται

προς ζοφον, αι δε τ'ανευθε προς ηω τ' ηελιον τε,

τρηχει', αλλ' αγαθη κουροτροφος .ου τοι εγω γε

ης γαιης δυναμαι γλυκερωτερον αλλο ιδεσθαι

απο εκει ηρθα εδω

απο ηω τ ' ηελιον τε προς ζοφον εδω

απο τον ηλιο η πατριδα μου γελασμα λαμπρο

κι ειναι η γλωσσα μου σαν αυτη,που ακουσες

ιδια απο τοτε

και δεν χρειαζεται να μεταφρασεις τις λεξεις

να καταλαβεις

ευδειελον καθαρα να διακρινεις

εινοσιφυλλον ανεμος δυνατος απ'το πελαγος

σειει τα φυλλα στα δεντρα

αριπρεπες υπερηφανο ορος,το βλεπεις απο μακρια

υληεσσα εχει δαση βελανιδιων,εχει κουμαριες

και αγριαπιδιες δεντρα

χθαμαλη χαμηλα στη γη προς τα κατω ειναι

πανυπερτατη υψηλοτερα στη γη βρισκεται

αλι κι η αρμυρη θαλασσα τη βρεχει ολογυρα

και την νοστιμιζει

προς ηω τ' ηελιον τε προς την χρυση αυγη και τον ηλιο

ηρθαμε

προς ζοφον στο σκοταδι τής Δυσης φθασαμε

ενα παραπετασμα καπνου,

μια απατη η Αναγεννηση

αποδειχτηκε, ενα ερεισμα ηταν να κατσουν στο σβερκο

του κοσμου Γαληνοτατοι,Καταλανοι,

Γενουατες

ρες και κουντες και ταμε και σιρς πριντζες

εκεί στην οδο Αθηνας ξεντυθηκε το σωμα του,το'στρωσε διαπλατο

στο παγκο προς πωληση,διπλα του τοποθετησε το κεφαλι,οπως

επιδεξιος ζωγραφος σκηνοθετει νεκρη φυση,διαλαλησε στεντορειως:

'προς πωληση τα Υπαρχοντα τού Ανθρωπου',

συνερρευσαν πληθος

αγοραστες,μεγας συνωστισμος,μετα απο σκληρη δημοπρασια

το εξαιρετικο εμπορευμα δωθηκε σ'ενα δωδεκαχρονο παιδι,εκεινο

εκει ενωπιον τους φορεσε τα υπαρχοντα 

τού ανθρωπου,

εκεινοι

διαλυθηκαν σιωπηλα προς ολες τις παροδους

ενώ στους κρινους τ'ουρανου οι γλαροι

και στις ελικες τών νερων στα δεντρα

το φως

αναδυθηκε

και φως

στη διαφανη χλοη τών φωνηεντων

κι στις γεωμετρικες ελιες τών συμφωνων

το φως

λουσθηκε

φως

η λευκοτητα τού Χρονου το Απειρο

κι η αμμος οι στημονες τών βηματων

το φως

μοιρασθηκε

ρωτάω

πόση ποίηση ασυμπτωτικα μάς συνδέει;

How realistic is our story ?

πώς να σε περιγράψω;

ενα χερι αγγιζει το κεντρο τού λευκου

in perceptive seeing 

το κυμα σε υφος Hokusai

ακροβατει στο φως τού νερου

in pictures of the events

ενα κρεμασμενο αναποδα αλογο συνδεει

τον Πικασο με τον Γκογια

και το πεθαμενο παιδι στα χερια τής γυναικας

what to explain a picture

στον ισκιο πρασινου φυλλου

μεσα σ'εκεινη την Πλατωνικη ωρα

τού βραδυνου 

τι ειδε στην Μονα Λιζα ντι Τζιοκοντα

ο Λεοναρντο ντα Βιντσι

αρχαικη σφιγγα η' ναπολιτανα πορνη ;

αιωνιο αινιγμα

κρατησε το γυμνο κορμι τής γυναικας

και σαν κριαρι ξεφυτρωσε το φως

σαν τα ψαρια σε διχτυ τυλιχτηκε

κατασκευη ενος κυβου απο λεξεις

and he translated it υπεροπτικη

η μουσικη ,ενα προβλημα ασυμμετριας

στο χορταρι ο ανεμος σημαδευει τη σιωπη

υψωθηκαν τα πετρινα αγαλματα

αποσπασματα μιας ενδοξης ιστοριας

κοματι κοματι τα μαζεψε τα καθαρισε,

τοσες ψυχες μαρμαρα δεν μας αφηνουν

να κοιμηθουμε,

τι κενο μας συνδεει

παραμυθι το παραμυθι

τοση πραγματικοτητα

πληθος μελισσων

ρυθμικα φερνει ο ανεμος

απο τα ορυχεια τών ψυχων

a lot of people

warers νερα...even today

the word...υδωρ υδατων

recall Michelangelo for the fresco

harmony αρμονια

nature φυση

ειδαμε Las Meninas

την ινφαντα Μαργαριτα ,

τον Velazquez

πισω απ τον καθρεφτη,

the reality/the illusion

so as Rays of Light

in Boogie-Boogie evolution

fantasie on themes from Ezra Pound

translating the Greek ΕΙΝΑΙ

boxing Hamlet

Where is the kid ?

in sea-board playing with woods-birds

Why it's important

Designing for Different Greek-Objects

What comes next time

Online Documentary Poem

Ode to a Voice,Yours

once,Orfeo και Ευρυδικη,fables

Ορφεας ed Euridice,Texts

The Text Theater Adventure of Orson Welles

over rain out Sea-ING

αοιδαις

αοιδαις

Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2

all computer-generated images are

composed of man-mind-pixels

Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος

αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words

Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και

σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν

κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus

This soundS

like a NON-Conclusion of I (MAN)

συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση

τών λεξεων μας

αυτο η αρχη

αυτο το μεσο

αυτο το ακρο

με τη γραμματικη τών κρινων και

το συντακτικο τών αηδονιων

κι  ετσι  αρχων υψιπετης

με πυροβολισμους λεξεων

το ανυπαρκτο

υπαρκτο γινεται

και διαστελει προς τη σαφηνεια

και συμπιεζει προς την λιτοτητα

ο ποιητης τών ορατων τε και αορατων

εμεις

αμνημονες κι αγνωμονες

να μην ειμαστε 

τα περιττωματα τών ιδεων

ανερματιστα πλοιαρια,

ανοητα μειρακια τού αιωνα

τωρα

ενα αιχμαλωτο κενο

κοβει τον ομφαλιο λωρο

με τον ουρανο

αυτο το απροσπελαστο 

και ατερμονο προσωπειο   

η ερημια

αυτη η κυνικη

αντανακλαση τού μηδενος

έτσι μη μοναζων εν τη σκοτια

με απέριττο τροπο σχολιασε το αριστοτελειο

εργο κι απεδειξε μ'αυστηρο και συνεκτικο

λογισμο την υπεραγωγιμοτητα τής ποιησης

σε ποιο μαγνητικο πεδιο

ανθουν οι βελονες τής ελιας

και πως τετρακις περιστρεφονται

οι παπαρουνες

ενω

μεσα του τα εντοσθια χαλκινα

μπρουτζινα τα νευρα

Ιτε παιδες Ελληνων

εμείς οι αυτόχθονες τών λέξεων

συμμετροι με το φως

με πλαγια και ορθα

χορικα Δωριεων και Ιωνων

μια αμωμη ένδοξη

χειρονομια

εμεις οι δημοκρατικοι 

τής αρμονιας

αρνουμαστε να ζησουμε δυστυχισμενα

ας τ'ακουσουν καλα οι αχρειοι

τού παροντος και τού μελλοντος χρονου

συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση

τών λεξεων μας

Πράξεις Λογομαχιας

ο ανθρωπος

οι συνδέσεις τών λέξεων

αναντιρρητες

και σε μια υπέρθεση εμφυλίων

αινιγματων

η ιστορία τού Θηβαίου Οιδιποδα

προσθέτωντας κενά

ανθρώπινης υπαρξης

στο αρχαίο θέατρο τής πατρίδος μου

εκεί η ακινησία τής πετρας

βυθισμένη στη μνήμη μας

εγώ ένας χρεωφειλετης ιδεολογιων

για τον πλουτισμό αλλων

στα λατομεια τής Ιστορίας

δουλεψα

δεν υπάκουσα

με τι θα μας ανταλλάξουν;

και πόση ελληνική καθαροτητα στερηθηκαμε

ακολουθώντας δολοφόνους;

η βάρβαρη Μήδεια 

πληρώνεται με νόθα νομίσματα

σ'ενα μπορντελο

μέσα στην ένδοξη πόλη τών Αθηνων

Χαίρε το Οξυμορον τής Επανάστασης

ένα πήλινο τοπίο εκτείνεται

βόρεια τής Λάρισας

με τόσους πολλούς σφαγιασμενους

Ελπηνορες

να τρέφεται το χώμα

με ψυχές ανθρώπων

λευκους κρίνους

είδα, δυό χρόνια πριν την αιωνιότητα,

ένα φτερούγισμα βαν Γκογκ κιτρινου

εμείς οι ωμοφαγοι τής μνημης τι ζητάμε στην Ομόνοια

στα Χαυτεια στη Σταδίου

στην Αθηνάς στην Ερμού

στο Σύνταγμα;

τούς άκουσα να μιλούν για σένα

σαν να'σουν ανυπαρκτος

να σ'έχουν ξεχασει

μην λυπάσαι

υπάρχει τόσο πολύς θάνατος 

στις ζωές μας

να μην αμελεις να'χεις μαζί σου

στοιχεία και μέταλλα

Ευκλείδη Αριστοτέλη

Διονυσίου Σολωμού

Ανδρέα Κάλβου

Κωστή Παλαμά

Νικόλαου Εγγονοπουλου

και τόσων άλλων Ευγενών

στα σφαγεία τής Ιστορίας

συνέχισε τον καυγά

πρόσω ολοταχώς Οδυσσεα

πυκνωνει γαλάζιο το ταξίδι σου

σε υπερωα κυκλαμινων σφαιρικοι κηποι 

σε κυρτα κατοπτρα υπερδιπλασιαζομενοι

σε εκθετικο φως υπερουσιον 

και η μερα κιτρινη και πρασινη σε ωρα καλοκαιριου

χλιμιντρισε σαν νεαρο αλογο κι ακουστηκε 

σε ορθογωνια παραλληλογραμμα δωματια

σαν βροντη χιλιαδων νερων που επεφταν

σε οριζοντια κλαδια δεντρων και σε αλλα καμπυλα δονουσαν

τοτε ο αερας στροβιλιστηκε και υψωθηκε

και αισθανθηκε το μικρο μικροτατο χορταρακι 

χελιδονι να πεταξει περα απ'τη θαλασσα

πανω απο νησια κι ακρωτηρια να φτασει

σε κηπο περικλειστο τεσσερα τριανταφυλλα

στις ακρες να γυριζουν τις μελισσες λεξεις

σαν χρωματιστες βαρκουλες γυαλο γυαλο  

σε πεντε δακτυλα καταληγει η ωραιοτητα

σε συμμετρια να δειχνει ορθοφωνοντας

σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον

δωρικο λεξιλογιο

ισορροπει μετωπη κορης

ανθιζουσας 

Χαιρε η τριανταφυλλενια

ενα ελαχιστο πραγματικο

φως

κοιταξτε

αγορασα απειρο με το νομισμα ανθρωπος

ενδυματα κοχυλιων το φως ligh light lit lucere φωτεινή φωνή 

πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου

φευγουσα ισορροπουσα

φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου

αναστραμενη χρωμογραφια χρονου παραλια

ασυλληπτα συλαμβανομενα

ακροδαχτυλα κοχυλια

εναλιος ομφαλοφορος αχινος

περισπωμενες ψαριων

η ομορφια ενα βημα πριν το αορατο

καθρεφτιζεται στην εξοχη ρυμοτομια τών λεξεων του

η σπονδυλικη στηλη τών φωνηεντων και συμφωνων

ο ανθρωπος

το φθινοπωρο παιζει στο βιολοντσελο

τις αντιφασεις που'χει το φως σε λαμπροτητα

το απειρο λυγισμενο σε οξεια γωνια

λεω

πως απο στερεο σιδερο Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι

θα κατασκευασθουν τα εργαλεια τής ανθρωποτητας

η ωραιοτητα

nomismata κεφαλαια

Air Αερας ΑνNEMOS

σωροι onton mAN

ISΤΟρεια

ΝΟΜΟΣ CAPITALISMUS

Levelι 1:SUPER MARIO IN JORGE LUIS BORGES METROPOLIS

Οδυσσεο

cell mind battery

ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Ελενη:'ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις'

Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*. That is, there is no L-formula

True(n) such that for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.

T.S.Eliot:In the room the women come and go

Talking of Michelangelo

Φως IS TIME

ΠΟΣΟΣΤΑ Ricco / Povero MANKIND

CONTINUOUS writing

ατρανταχτο ερωτημα που ειναι ο ηλιος

ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου

παλιρροια σωματων νερου

το Φως σαλευει ως οχταπους

συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι

εναρμονιοι σντιχτυποι ηχων κυματα

ακροπρωρος μνημης εφαπτομενης παφλαζουσας

η αρχαια εικονα ο κυκλος τού ηλιου

βρηκαμε το αγαλμα τής γυναικας διπλα στο αγαλμα τού αντρα

στα προτυπο τής αρχαικης κουρης και τού κουρου

αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες

το κυματισμα τών πουλιων το ασπρο βελος τού χρονου

ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει

ο ανεμος επιμενει να βυζαινει  θαλασσινο νερο

φωνη με φωνη ακουστηκαν

πολυ αιωνιοτητα το μελλον

διαφανη λεξη η γαληνη

πληρης συμμετριων ο ανθρωπος

στο σχημα κοχυλιου

ετσι εξηγειτε ο κοσμος

ελιγμοί λέξεων εξεων ακροαιφνων

υπερδινωση τοπωνυμιων αντωνυμιων

ιστοριας εξελκωση συρραφη βιας

εκτροφή υπερθετικων κερδοσκοπισμου ανθέων

άμωμος αμολυντη αδηφαγια

εκκοφαντικη λογορροια ιδιοκαταληκτη ιδεολογια

πλεισμονη ελλειπους

ιδιωματισμος ερμηνειας

ηληθιοτης χειμωνα

εκρυθμος πολιτισμός βαρβαροτητας

αποσιωπητικά δεντρων

ήχος απειρης ταλαντωσης ελάχιστου η ποιηση

συνωθουντων απωθημενων αρμονίας αντισυμμετριας

αειμαχος χρόνος διαπρακτος

διατεμνων φωνηεντα

έγχρωμα διάφανα αντιλογιων εννομα

εκ των αδιαιρετων το εν παν

εκ τών διαιρετων η ονείρωξη τού πραγματικού αισθητου εντός μας

ζεονζωοναλιον

ορατον αει

συμμετρία αντιφρονούντων

αειρροος ιστορια

κύβοι νερων σε βουβό ύπνο λεξεων

αλαζονικοι κορμοι κρινων σε επιζωγραφισμενα φυλλα

φωνή δέντρων σε πράσινα φυλλωματα πουλιων

λευκοφορος ανεμος σε κήπους μελισσων

ο αυτοφυης χρόνος σε βηματα αμμου

υπερκυβικη ενοραση νερου

σε υπεροπτικη επιφάνεια κρινων

χρωματικη εφελκυουσα γραμματική ανθους

στη νοητική διαύγεια μελισσας

η έκρυθμη πολλαπλοτητα σωματικής ρωγμης

ανιοντος χρονου

ένοπλης υπερτονισμενης επαναστασης αορατου λςξεων

προοπτική ενδυναμης ηχηρης συμμετριας

μια ακροτητα φωτισμενου τοπιου θαλασσας

υπερδιπλασιασμενης ορμής αγχιβαθους δαχτυλου

αφή υπερουσια υπερενδοξη

λιτότητα ρυθμικη

Χαιρε 

η ταχυτης Αισθησεων

Χαιρε 

η ευαισθησια πράσινων δεντρων

με φθογγισμους πορτοκαλιού εξισώνεται η διαφάνεια κοχυλιου

υπερτολμη απειροτητα

Χαιρε 

η αφή τής ορτανσιας 

στο λαιμό τού κυκνου

λευκοφορα αρμονική εκτιναξη πρωινου

σε ασβέστη 

η ώρα τής πεταλούδας κίτρινος

ευέλικτος ακροβατης

κύκλος ευθυτενής ορθοπλωρων πουλιων

και ημισφαιρικοι λόφοι κυματιστοι

φωτεινά ημιτονια καθαρού αερα

Χαιρε 

χλωρό χόρτο βουνών

ασπαρτο αεικινητο θρόισμα ψαριού

σε ροδιού κόκκινο φούσκωμα

η εντελης φυλλοροη πρώτων αριθμων ο κοσμος

η' ατελης ψίθυρος ιδεων

Χαιρε 

τα Πρώτα Ελάχιστα τών Ανθρωπων

ο ερεθισμος τής επιδερμίδας τής άγριας μεντας

η μυρωδικη φωνή απλετος

ισομετρος κελαηδισμος ερωτηματων

Χαιρε 

η Δίεση τού Αβεβαιου

το πράσινο φύλλο τού Είναι η' τού Μη Ειναι

η ατέρμονη πίεση τού χρονου

στο χρυσό στάχυ τού ηλιου

η ελάχιστη χειρονομια

και το ρίγος κοχυλιου σε διαφάνεια ψαριου

η ποιηση μου

μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας 

με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μας

αιωνιοτητα

ωορρηξια ηχων

διχτυα λαμψεων 

ο κοσμος

.

.

.