Θ-Poetry Ποιηση -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 .

.

Θ

Poetry Ποιηση

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 

στην καμπύλη διέγερση τής γλωσσας 

-χνκουβελης cncouvelis 

στα φύλλα τών νερών 

αρμονικά συνδεδεμενα

δελφίνια

μια κίτρινη φωνή βιολιού

δίπλα σ' ένα εργοστασιο

αυτοκινήτων

εκεί ένα βυθισμένο τρόλεϊ 

-αυτες είναι οι ασύμπτωτες

επαληθευσεις τού Δαντη,

άνοιξε τα χαρτιά του

καρέ τού Ασσου

ολο αυτο

μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο

τα μαλλιά σου

εἶχον ἡδονήν

Σαπφω

ἔνθα στη γυμνή κοιλιά σου

κύκνος μελῳδὸς

Συστροφη λεξεων

η Ελενη  σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται

οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια

η λοετροχοός Βερ(ε)νικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια

ενας Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως

η  Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )

'τ'αλογο,Ορεστη' η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου

σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο

και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,

δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,

πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα  χρονου

ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375

Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922

α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη

β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη

γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη

δ]π. 323 - 30 π.Χ  Ελληνιστικη εποχη

ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον τής Λυσιστρατης,card postal 1947

ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος

στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro  βου-κό-λος

πῠρρός  Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript τού Cicero

'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'

εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα τής Μικρας Ασιας  ὕσ(σ)ωπος

νοτια τού Ικονιου,χωριο Hatunsaray

Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),

βοτανώδες φυτό,θαμνος, τού γένους Hyssopus,

συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα

εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης

ζηλευαμε τα τυμπανα τών τζιτζικιων

τη νυχτα,σελανα  ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν

Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες

στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης

στο ξερο Αργος χειμωνας τού 43,φθινοπωρο τού 49,Μοναχο τού 63

καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην

αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο

μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν

δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει

'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις

πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος  απο το Κιβερι τού Νομου Αργολιδας

τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε

ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,

στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου

σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και

Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |

τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄

α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

επειδή σ'ερωτευομαι,

σε καταλαβαίνω

.

οι λέξεις ρυθμίζουν το σώμα μου

Τίποτα χωρίς λόγια

για τη λουλούδινη σάρκα σου

.

η σιωπή  μας θα είναι αιωνια

.

πρεπει να τη ψάξει από πλανητικό σύστημα σε πλανητικό σύστημα,από άστρο σε άστρο,από γαλαξία σε γαλαξία,ακόμα και στις μαύρες τρύπες και στη σκοτεινή υλη,οπουδήποτε,από σύμπαν σε σύμπαν,σε όλους τούς χρόνους,

όπως ο Ορφέας την Ευρυδίκη όπως ο Δάντης την Βεατρίκη,να τη βρει

στον πλατωνικό κόσμο

.

τώρα

που η νύχτα σε αγγίζει 

και

την απαλή ήρεμη 

έχεις τού κρίνου  αναπνοη

σού αιχμαλωτιζω

την ομορφια

We are

capable of immense passions

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

Helen

-χνκουβελης cncouvelis 

και τότε την είδε

-χνκουβελης cncouvelis 

και τότε είδε την Ελένη

κρατούσε στα χέρια της

ένα κόκκινο τριαντάφυλλο

-στο χαρίζω,τού είπε χαμογελώντας,

το έφερα από την Τροία,

ήταν από τον κήπο μου

τώρα το τριαντάφυλλο,

η ανάμνηση του,

τονίζει τη λύπη του

η Ελένη την άλλη μέρα

χάθηκε,

κάποιοι είπαν στη Τροία πήγε,

άλλοι στην Αίγυπτο

αυτός μόνο ήξερε,

η Ελένη του ήταν στο

μαραμένο τριανταφυλλο

.

.

.

Υπερδιεσεις 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη

το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17

το χερι του στα  δεξιά πλήκτρα τού πιάνου      συνομιλία τού Μότσαρτ με πουλί  

η κοιλιά του κίτρινη   η Ιστορία τού Χρόνου και η' τού ανθρώπου  

κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα      στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ  

το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο      τα δέντρα

θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες  ν'αναπτυχθούν            

μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες       δεν μίλησε με άνθρωπο

ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;'             μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,

 έκανα λάθος, δεν είστε εσείς'        το πουλί πέταξε από το χερι  ενός παιδιου, εκείνο

ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι          γελούσε

όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις'        το παιδί άπλωσε το δεξί

του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί      μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί

φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει       πολύ του άρεσε

αυτό που έκανε το παιδί       ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο'            κι έπειτα

απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας'           και  φεύγοντας  τού είπε

 'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ'    'αριθμός;'   'αριθμός 17'

.

.

.

T.S.Eliot The Waste Land (1922)

     IV. Death by Water

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

IV.Death by Water

Phlebas the Phoenician, a fortnight dead,

Forgot the cry of gulls, and the deep sea swell

And the profit and loss.

                                   A current under sea

Picked his bones in whispers. As he rose and fell

He passed the stages of his age and youth

Entering the whirlpool.

                                   Gentile or Jew

O you who turn the wheel and look to windward,

Consider Phlebas, who was once handsome and tall as you.

IV.Θανατος στο νερο

ο Φληβας ο Φοίνικας,δύο βδομαδες νεκρός,

ξέχασε τη κραυγή τών γλάρων και τής βαθειας θάλασσας το φούσκωμα

και το κέρδος και τη ζημια

.........................................ένα ρεύμα κάτω απ'τη θάλασσα

σωριασε τα κόκκαλα του με ψιθύρους.Καθως ανέβαινε κι έπεφτε

πέρασε τα στάδια τής ωριμότητας και  νεότητας του

μπαινοντας στη ρουφηχτρα

....................................Εθνικέ η' Εβραίε

ω εσύ που στρίβεις το πηδαλιο και προσέχεις τη ροπή τ'ανεμου,

συλλογισου τον Φληβα,που ήταν παλιά όμορφος και ψηλός σαν εσενα

.

.

Mona Lisa Giogonda  Sphinx

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το αίνιγμα τής Σφίγγας:

-Τί  εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;

-Άνθρωπον λέγεις

η απαντηση τού Οιδιποδα 

η λυση τού αινιγματος

και το τέλος τού αινιγματικού της χαμόγελου 

.

.

.

φωτογράφιση 

-χνκουβελης cncouvelis 

-αυτή είναι μια κυριολεκτικά αδύνατη φωτογράφιση,

το φράγμα τής ηθικής,τής ηθικολογίας,

το αποσπασματικό στο σώμα είναι προκλητικό,

υπονοεί ένα ηδονικο σύνολο,

η γυναίκα γέλασε,

-εμενα μού αρέσει,είπε,

η πρόκληση μου,

πήρε μια στάση,

-να,αυτή,

και μια άλλη

-κι αυτή,

σιχαίνομαι την ηθική,

δεν είμαι πόρνη,είμαι γυναικα

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

βουβη μερα.αδειαζει το φορτιο της στη σιωπη

ακινησια

κενη αφη

οι λεξεις σ'ερημο τοπο

.

το ερωτημα 

αινιγματικό

τα μάτια είναι τα δίχτυα σου

η λάμψη τών βημάτων τους

αργά ή γρήγορα 

(η αρχή)

.

για μια ελαχιστη στιγμη στο απειρο επιμενουμε

διαστολη χρονου

αμειωτο φως

η ευρυθμη θαλασσα η ηχοεσσα μερα

μια φωνη αναβει τις κοκκινες παπαρουνες

χωρις

κενα ακέραιος συνεχιζεται ο κοσμος

τα ισοσκελη πουλια βλέπεις

και χλοης χλωροτερα εισαι 

ολα οσα αγαπω συνεχεια τής απεραντης φυσης

εσύ εισαι

το παθος πλεον

με γαλαζια λογια κωπηλατουν 

τα δυο πουλια

τών ματιών σου

.

με τη βαρύτητα 

τού Αμαντεο Μοντιλιάνι

ο τρυφερός μίσχος 

τού λαιμού τής Ζαν επιμηκυνθηκε

από τον πέμπτο όροφο

τής πτώσης της

.

Πύρρος,Αρχαιολογικό Μουσείο,Νάπολι,Ιταλια

(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)

οι νίκες τού Πύρρου στην Ιταλία

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

quisque faber suae fortunae

εκφώνησε ο τυφλός Αππιος Κλαύδιος

εξέχων πολιτικός 

γέρος πλέον

ενώπιον τής Ρωμαϊκής  Συγκλήτου

κατά τού ρήτορα Κινεα

απεσταλμένου τού Πύρρου 

να μην παραδοθεί η Ρώμη

καθενας κατασκευάζει τη δική του τυχη

λόγος λιαν προφητικος,αφού

στου Asculum τη μάχη

το 279 πΧ

ο Ηπειρώτης βασιλιάς

είχε Πυρρεια νικη 

και κατ'αναγκην παραδέχθηκε 

πως ἂν ἔτι μίαν μάχην Ῥωμαίους νικήσωμεν,

ἀπολούμεθα παντελῶς

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η γοητευτική ακινησία

τής σιωπης σου 

ένα άμεμπτο μηνυμα

.

η φευγουσα γλωσσα 

τών κρινων

σε κλαδι αμυγδαλιας γλιστραει στο σωμα σου

και σκεπαζει τον υπνο σου

υγρος ανεμος φεγγαριου  περασε πανω 

απ'τον ωμο σου

λαμπερη λευκοτητα

εδω γυρω η ζωη παραγει

ζωή

πως εφτασες εως εδω;

ακεραιη ομορφια

ο ανεμος απ'τα μερη σου εδω διακλαδωνει 

τη γραμματικη σου στα δεντρα τού κηπου μου

και ανθισαν οι λεξεις,

τωρα συλλαβιζω το πρωτο γραμμα

η πρωτη λεξη ειναι τρισυλλαβη

κοκκινες παπαρουνες και κιτρινες μαργαριτες

και τρεμει η μικρη ελαχιστη χλόη

μεσα στον χρωματιστο βομβο τών μελισσων

η ηλιοκαμενη  αιωρηση 

τού χρόνου 

κοίταξε το ηχηρο σιωπηλό

σώμα μου λες

η έννοια τής αγάπης 

είναι η χαρά

.

με υπερβολικό μακιγιάζ

μια απωθητική μάσκα

αινιγματική κούκλα

.

c’était

personne n’avait entendu.

sans objet sans résultat. pas plus que

une série de regards immobiles 

contre cet espaces et muet,aussitôt apparu restait étranger 

plus arraché à son absence à son passion

corps 

il regardait les yeux

il souvent raconté 

.

My Own Empire of Hyperrealistic Paintings Enigma 

προσπαθώντας 

να σε εμφανισω

στα όρια τής ομορφιάς σου

.

.

.

ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

-c.n.couvelis-χ.ν.κουβελης

Ομηρου Οδυσσεια-Ραψωδια ω'- στιχοι 205-360

αποσπασμα μεταφρασης

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΛΑΕΡΤΗ

μετα εκεινοι απ'την πολη κατεβηκαν,γρηγορα εφτασαν 

στον καλοργωμενο αγρο τού Λαερτη,που καποτε ο ιδιος

ο Λαερτης αποχτησε,αφου παρα πολυ μοχθησε

εκει ηταν το σπιτι του,και γυρω παντου το εκλειναν καλυβες

οπου ετρωγαν και καθονταν και κοιμονταν οι δουλοι

απο τον πολεμο που'ταν αναγκαιοι και σ'αυτον καλα εργαζονταν

ηταν και μια Σικελη γυναικα γρια,που τον γεροντα 

προσεχτικα τον φροντιζε στον αγρο,μακρυα απ'τη πολη

τοτε ο Οδυσσεας στους δουλους και στο γιο του ειπε τα λογια

''εσεις τωρα ελατε μεσα στο καλοχτισμενο σπιτι μπειτε

και για το δειπνο απ'τους χοιρους σφαξτε τον πιο καλο

εγω ομως τον πατερα μου θα δοκιμασω

αν με γνωρισει και δεν τον'μποδιζουν τα ματια

η' και δεν με καταλαβει ,πολυ καιρο οι δυο μας χωριστα ειμαστε'' 

κι ετσι λεγοντας τα οπλα τού πολεμου εδωσε στους δουλους

κι εκεινοι επειτα προς το σπιτι αμεσως κινησαν ,τοτε ο Οδυσσεας 

στο πολυκαρπο πλησιασε περιβολι να δοκιμασει αν τον γνωρισουν 

ουτε βρηκε τον Δολιον κατεβαινοντας στον μεγαλο κηπο με τα δεντρα

ουτε καποιον απ'τους δουλους ουτε απ'τους γιους του γιατι νωρις

για να μαζεψουν λιθαρια να κανουν φραχτη στο περιβολι

πηγαν κι αυτους ο γερος τους καθοδηγουσε

τον πατερα του βρηκε στο καλοκαμωμενο περιβολι 

να σκαλιζει γυρω-γυρω ενα φυτο.βρωμικο ρουχο να φορα

κακοραμμενο,γυρω απ'τις κνημες με δερμα βοδιου 

ραμμενες κνημιδες να'ναι δεμενος, κουρελι αναξιο

και στα χερια  καλυματα χεριων για τα βατα κι ακομη πανω

απ'το κεφαλι ειχε γιδινη κατσουλα να μεγαλωνει ο πονος

οἱ δ᾽ ἐπεὶ ἐκ πόλιος κατέβαν, τάχα δ᾽ ἀγρὸν ἵκοντο

καλὸν Λαέρταο τετυγμένον, ὅν ῥά ποτ᾽ αὐτὸς

Λαέρτης κτεάτισσεν, ἐπεὶ μάλα πόλλ᾽ ἐμόγησεν.

ἔνθα οἱ οἶκος ἔην, περὶ δὲ κλίσιον θέε πάντη,

ἐν τῷ σιτέσκοντο καὶ ἵζανον ἠδὲ ἴαυον

δμῶες ἀναγκαῖοι, τοί οἱ φίλα ἐργάζοντο.

ἐν δὲ γυνὴ Σικελὴ γρηῢς πέλεν, ἥ ῥα γέροντα

ἐνδυκέως κομέεσκεν ἐπ᾽ ἀγροῦ, νόσφι πόληος.

ἔνθ᾽ Ὀδυσεὺς δμώεσσι καὶ υἱέϊ μῦθον ἔειπεν·

"ὑμεῖς μὲν νῦν ἔλθετ᾽ ἐϋκτίμενον δόμον εἴσω,

δεῖπνον δ᾽ αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅς τις ἄριστος·

αὐτὰρ ἐγὼ πατρὸς πειρήσομαι ἡμετέροιο,

αἴ κέ μ᾽ ἐπιγνώῃ καὶ φράσσεται ὀφθαλμοῖσιν,

ἦέ κεν ἀγνοιῇσι, πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἐόντα."

ὣς εἰπὼν δμώεσσιν ἀρήϊα τεύχε᾽ ἔδωκεν.

οἱ μὲν ἔπειτα δόμονδε θοῶς κίον, αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς

ἆσσον ἴεν πολυκάρπου ἀλωῆς πειρητίζων.

οὐδ᾽ εὗρεν Δολίον, μέγαν ὄρχατον ἐσκαταβαίνων,

οὐδέ τινα δμώων οὐδ᾽ υἱῶν· ἀλλ᾽ ἄρα τοί γε

αἱμασιὰς λέξοντες ἀλωῆς ἔμμεναι ἕρκος

ᾤχοντ᾽, αὐτὰρ ὁ τοῖσι γέρων ὁδὸν ἡγεμόνευε.

τὸν δ᾽ οἶον πατέρ᾽ εὗρεν ἐϋκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ,

λιστρεύοντα φυτόν· ῥυπόωντα δὲ ἕστο χιτῶνα

ῥαπτὸν ἀεικέλιον, περὶ δὲ κνήμῃσι βοείας

κνημῖδας ῥαπτὰς δέδετο, γραπτῦς ἀλεείνων,

χειρῖδάς τ᾽ ἐπὶ χερσὶ βάτων ἕνεκ᾽· αὐτὰρ ὕπερθεν

αἰγείην κυνέην κεφαλῇ ἔχε, πένθος ἀέξων.

.

.

.

Geometricous Abstract XXII

-painting c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τα χρωματα τών χρωματων

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

τα χρωματα 

η φωτια τού νερου και τής βλαστησης

η ορθη κινηση τών βραχων

και το στηθος τηςυ θαλασσας διαφανο

και τοτε καταλαβα

''ο ανθρωπος λατομειο φωνης'' ειπα

''διχτυα λαμψεων ο κοσμος'' ειπα

στο προσωπο μου τα δαχτυλα δειχνουν τα ματια

σε σειρες οι λεξεις οπως οι ελιες στα χωραφια ιστορουν τα γεγονοτα

αυτο πρωτο αυτο δευτερο αυτο τριτο ως την αιωνιοτητα

ωορρηξια ηχων 

φυλλων ηλιων

φθογγοι χρονου ασπιλοι

οι αριθμοι τού χωρου στη σιωπη τού τριανταφυλλου

κοκκινη ησυχη σιωπη

απαλο χορταρι νερου 

η δημιουργια τού Ηρακλειτου στη γυρη τών μελισσων

το παρελθον τού μελλοντος παρον

''με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μου;'' ειπα

''κατ'ευθειαν τής γλωσσας μου η ποιηση μου'' ειπα

''μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας'' ειπα

ανεπαφος ο αλγοριθμος

τών χρωματων

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

et rien n'est 

je le vois 

ce que je veux c'est ça,

est dans la lumière

dans le corps de temps en temps

de voix

.

κάποιο μήνυμα σου

γίνεται κλειδι

και ανοίγει η πορτα

γρήγορα 

να προλάβεις 

πριν μείνει κενό και άδειο

σ'αγαπω

.

μάρτυρας

Τής χαμένης σου

Ωραιότητας

για μένα

.

μετάφραση 

χνκουβελης cncouvelis

Duérmete niño,

duerme, mi alma;

duérmete lucerito

de la mañana.

κοιμήσου μωρό μου

κοιμησου ψυχή μου

κοιμήσου αστερακι

τής αυγής 

Νανιτα νάνα

νανιτα νάνα

κοιμήσου αστερακι 

τής αυγης

Nanita, nana,

nanita, nana,

duérmete lucerito

de la mañana.

.

.

.

A Puzzle of the Reality

Αυτος ειναι ακριβως ενας Ανθρωπος

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

a Logos about

I am a man from blue gardens

a full moon is rising from yellow - green hill

a hand writes circles an apple is no -sphere ,

an open window is not a picture - like landscapes,

like a fish ,

like a person in capitalistic working ,

like a child out home give a truth like a theorem,

don ' t block yours works into ανοησιες

- let 's start numbering [ ... minus one , zero , plus one ... ]

and find in the end of proccessing work yours political rights

and the metaphysical ideas [ about me you ours ]

don' t follow fake situations στη ακρη τής θαλασσας το φως

εριχνε τα ψαρια στα διχτυα του then Ullysses neared

και μιλησε στους ανιδεους ψαραδες [ everything is you ]

και μαθε πως η θαλασσα ειναι οι γαλαζιοι κηποι

Αυτος ειναι ακριβως ενας Ανθρωπος

Γλαροι πετουν ακολουθωντας τον Οδυσσεα

A Puzzle of the Reality

a side of airy waters

και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη

σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο

the enigma is an endless labyrinthus a citron

and two oranges ,

and at back a glass in the shape ενος δεντρου

ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα

ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,

κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων

να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους

the light is an great explosion of multicolor cubes

εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,

και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,

δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι

two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate

on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,

εκανε την χειρονομια τού αποχαιρετισμου ,

και δεν κουνησε απο τη θεση του ,

επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,

κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε

με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ

and now he is saying

'' Tetragonon is the Utopia of the Polygonon ''

Εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη

Work-Art-Logic-Imagination

Αναμεσα σε σχηματα δεντρων βαδιζοντας ο ηλιος

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta-

-χνκουβελης cncouvelis

η φωτογράφιση τής Ελένης

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκτυπώθηκε το άλμπουμ με τις φωτογραφισεις,είπα στην Ελένη

τής το έδωσα,

το ξεφυλλισε,

διάβασε:

Ου νεμεσις Τρωας και ευκνημιδας Αχαιους

τοιηδ'αμφι γυναικι πολυν χρονον αλγεα πασχειν

Αινως αθανατησι θεης εις ωπα εοικεν

[Ομηρου Ιλιαδα,ραψωδια γ',156-158]

ουκ ηλθον ες γην Τρωαδ',αλλ'ειδωλον ην

[Ευριπιδου Ελενη]

[μια σκηνοθεσια εικονων]

η Ελενη σ'εναν κηπο ποτιζει μενεξεδες

σε μια αλλη εικονα,κατεβαινει απο'να ταξι

σε μια τριτη,κοιμαται μ'εναν νεαρο αντρα

''Εγω την γνωρισα την Ελενη''καυχηθηκε

''Που;'',διηγηθηκε μια ψευτικη ιστορια,

εκανα πως την πιστεψα,

ενα μυθιστορημα

Εγω γνωρισα την Ελενη τού Κωστα

την Ελενη τού Γιωργου

την Ελενη τού Νικητα

αυτες που υπηρξανε,που τις αγγιζες

ειχανε ζεστη σαρκα και οστα

που την συγκρατουσαν στερεα

''Υπηρξα''την ακουσα να λεει

σαν διαμαρτυρια ακουστηκε η φωνη της

''μπηκα μια φορα,θυμαμαι,σε κηπο

με πανσεληνο,ακινητα τα δεντρα,

μακρυα πολυ μακρυα το γαυγισμα

ενος σκυλου,και κοντα πολυ κοντα

το θροισμα τής θαλασσας''

τα λογια ενος ανθρωπου,αποδειξη

πως υπηρξε,πως βρεθηκε σ'εκεινα

τα μερη

κοιταξε τον νεαρο αντρα που κοιμονταν

διπλα της,εκεινος την εφερε εδω,τον

ακολουθησε,ολα ηταν αληθινα,

''αληθινα πραγματικοτητα''

ξημερωνε,ανοιξε το παραθυρο

ειδε τα σπιτια,τον πλατυ καμπο περα

τη θαλασσα και τα βουνα ν'αχνιζουν στο βαθος

υπηρξε,υπαρχει,αποδειξη τ'αερακι

που τής δροσιζει το προσωπο

αυτη τη ζεστη μερα

η Ελενη στη βεραντα διαβαζει ενα βιβλιο

σε μια αλλη εικονα,μπροστα στη θαλασσα

μ'ασπρο φουστανι κραταει ενα μικρο παιδι

στην αγκαλια της χαμογελαστη

σε μια τριτη,προφιλ,νεαρη κοπελα

κοιταζει κατ'ευθειαν στα ματια τον θεατη

η Ελένη μού λέει:

πήγαν στην μεγάλη εκστρατεία,πολλοί χάθηκαν κι απ'τις δυο μεριές,Έλληνες και Τρώες,

ο Παλαμήδης,ο Πάτροκλος,ο Έκτορας,ο Αίαντας,ήρωες,οι γυναίκες Ελληνίδες Τρωαδιτισες

με καταριονταν,μια παλιό γυναίκα,μια πόρνη,μια μοιχαλίδα έφταιγε,ας οψεται η ομορφιά της,

πόσο λαθος ειχαν,δεν ήξεραν την αλήθεια,ποτέ δεν πήγα στη Τροία,στην Αίγυπτο βρέθηκα,

στη χώρα τού Νείλου,

ασήμαντη γυναικούλα,

ξενοδουλεψα για να ζήσω,πολλοί άντρες 

μού ρίχτηκαν,δεν πήγα με κανένα τους,δεν είμαι πιστή ούτε απιστη σε κανέναν άντρα,είμαι γυναίκα,η Ελένη,

δεν θέλω να γυρίσω βασίλισσα στη Σπάρτη,

μια απλή γυναίκα να'μαι θελω,να λούζομαι στο ρέμα τού Ευρώτα,να με ξυπνούν και να με

κοιμίζουν τ'αηδονια,

στις Αμύκλες να ζω ταπεινά,η ομορφιά μου θα περάσει,προσκαιρη,

φθαρτή,είμαι άνθρωπος,

να ζήσω ήρεμα,δεν είμαι αιτία κανενός πολέμου,

κανενός γάμου μοιχαλιδα,

κανενός θεσμού

διαφθορεας,

δεν κοιτάζω στους καθρεφτες,

ανυπόφορη η ομορφιά μου,

ακραία,απανθρωπη,

υπεράνθρωπη,τιμωρία,

δεν είμαι η Ωραία Ελένη

κανενός,

είμαι η Ελένη που φοβάται,

που τις νύχτες μένει ξάγρυπνη,βγαίνω στον κήπο και με πνίγει το φως τής πανσεληνος,ακούω μακρυά τα σκυλιά να γαυγίζουν αόρατους

εχθρούς,ένας κόσμος σκληρός με περικλείει,

είμαι η βασίλισσα Ελένη που έφυγε με τον Πάρι Αλέξανδρο,είμαι η Ελένη στη Τροία που

έκλαψα τον αγαπημένο μου αντραδελφο Έκτορα,είμαι η Ελένη που έκανα κακο στη μάνα μου τη Λήδα και κρεμαστηκε,στα αδέρφια μου τους Διόσκουρους που σφάχτηκαν για χάρη μου,

είμαι η μάνα που παράτησε το παιδί της την Ερμιόνη για τους πλανερους

έρωτες τής Κυπριας,είμαι η απιστη γυναίκα 

τού βασιλιά Μενελάου,είμαι η Ελένη 

τού Ευριπίδη στην Αίγυπτο,

είμαι η Ελένη που σου μιλάει και είναι ερωτευμένη μαζί σου

την φωτογράφισα,

με οξύ κοντραστ,το πρόσωπο της,

η Ελενη

έκλεισε το άλμπουμ

τώρα,χαμογέλασε και μ'αγκαλιασε,είμαστε μαζι

.

.

.

Βertolt Btecht

(Anna,weine nicht)

(Άννα,μην κλαίς)1937

-μεταφραση χνκουβελης cncouvelis

Sie sprechen wieder von großen Zeiten

(Anna, weine nicht)

Der Krämer wird uns ankreiden.

αυτοί μιλούν παλι

για μεγάλες στιγμές 

(Άννα,μην κλαις)

ο μπακάλης θα μας

κανει πιστωση

 

Sie sprechen wieder von Ehre

(Anna, weine nicht)

Da ist nichts im Schrank,

was zu holen wäre.

αυτοί  μιλουν παλι

για τιμή

(Άννα,μην κλαις)

εκεί στο ραφι τιποτα,

για να παρεις

Sie sprechen wieder vom Siegen

(Anna, weine nicht)

Sie werden mich schon nicht kriegen.

αυτοί μιλούν παλι

για νικες

(Άννα, μην κλαις)

αυτοί εμένα δεν 

θα μ'εχουν στο χερι

Es ziehen die Heere

(Anna, weine nicht)

Wenn ich wiederkehre

Kehr ich unter andern Fahnen wieder.

εξορμουν οι στρατοι

(Άννα, μην κλαις)

όταν εγώ επιστρεψω

θα επιστρέψω κάτω

από άλλες σημαιες

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στον έρωτα

δίνουμε το σώμα μας

και τα πάντα αυτό ειναι

.

Play it again,Sam

τα βλέμματα τού Rick(Humphrey Bogart)και τής Lisa(Ingrid Bergman,)

όταν ξανασυναντηθηκαν

στο Rick's bar στη Casablanca

.

αυτός 

μόνο απ' όλους τούς Έλληνες 

ήξερε

πώς η Ελένη δεν πήγε

στη Τροία 

Γιατί μαζί του ειναι

.

επείγον μήνυμα

στείλε μια λέξη

μια ερώτηση

για να σου απαντησω

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-χνκουβελης cncouvelis 

την είδα να απομακρύνεται,

-στασου,τής φώναξα,

είναι λαβυρινθος,μην μπαινεις,θα χαθούμε,

εκεί ξύπνησα,

όνειρο,

και κατάλαβα ότι σε λαβύρινθο είμαστε,

αιώνια αναζήτηση,

σε ποια έξοδο του

θα συναντηθούμε;

.

αν φτάσει 

η καληνυχτα

στείλε μηνυμα

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας

Jean de la Fontaine 

Les Fables

Le Corbeau et le Renard 

Ο Κορακας κι η Αλεπου

ο κύρ Κόρακας,πάνω

σε δέντρο σκαρφαλωμενος,

τυρί στο στόμα ειχε,

και τη κυρα Αλεπού

η μυρωδιά την τραβηξε

και πλησιάζοντας

τού μιλησε,

Ε,καλημέρα μεσιέ Κορακα,

τι χαριτωμένος που είστε!

και πόσο μού φαινεστε όμορφος!

δεν είναι ψέμα,

πως το κελαδημα σας

με το φτέρωμα σας

συμφωνεί,

είστε τών πουλιών αυτων 

τών δασων ο φοίνιξ,

ο Κόρακας σ'αυτα τα λόγια

πώς χαρά να μην νοιώσει;

και για να δείξει τη φωνή του

το στόμα τεράστιο ανοίγει,

και πεφτει η λεία του,

τότε η Αλεπου την αρπαζει

και τού λέει,

καλέ μου μεσιέ,  

μάθε πώς τού κάθε κολακα η ζωή 

απ' αυτον που τον ακουει

εξαρτάται,

κι αυτό το μάθημα,

ένα τυρί κομμάτι 

αξίζει,

χωρίς αμφιβολία,

κι ο Κορακας,όλος ντροπη

και στεναχωρια,

ορκιζεται,αλλά κάπως αργά,

πώς κάποιος 

δεν θα τού τη ξαναφερει

πια

 Maître Corbeau, sur un arbre perché, 

 Tenait en son bec un fromage. 

 Maître Renard, par l’odeur alléché, 

 Lui tint à peu près ce langage : 

 « Hé ! bonjour, monsieur du Corbeau. 

 Que vous êtes joli ! que vous me semblez beau ! 

 Sans mentir, si votre ramage 

 Se rapporte à votre plumage, 

 Vous êtes le phénix des hôtes de ces bois. » 

 À ces mots le Corbeau ne se sent pas de joie ; 

 Et pour montrer sa belle voix 

 Il ouvre un large bec, laisse tomber sa proie. 

 Le Renard s’en saisit, et dit : « Mon bon monsieur, 

 Apprenez que tout flatteur 

 Vit aux dépens de celui qui l’écoute : 

 Cette leçon vaut bien un fromage, sans doute. » 

 Le Corbeau, honteux et confus, 

 Jura, mais un peu tard, qu’on ne l’y prendrait plus

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

γράφοντας μύθους διδακτικούς

μαργαριτάρια και βιβλια

ένας κοκκορας σκαλίζοντας στο χώμα

τόσο να ! μαργαριτάρι βρήκε

κι ευτυς στον ενεχυροδανειστή

το πάει

-μα αυτό,φίλε μου, θαυμάσιο είναι,

εκείνος λέει

-και για μένα πιο θαυμασιος είναι

απ'το μυλο

ένας κόκκος στάρι

απο'να μαργαριτάρι,

ο κοκκορας τού λέει

κι ένας φτωχος μεγάλη

κληρονόμησε βιβλιοθήκη

κι ευτυς σε βιβλιοπωλη

την πάει

-μα αυτή,φίλε μου, είναι αξιόλογη,

εκείνος λέει,

-για το σκώρο,ναι,

ομως ένα εύρω αξολογοτερο για μένα

σ'αυτα το συμπέρασμα είναι:

κοσμήματα μαργαριτάρια

μορφώματα βιβλία 

άχρηστα ειναι 

αν να φας δεν έχεις

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χνκουβελης cncouvelis

τρεις μού'πες θάλασσες 

να παω

κόκκινο τριανταφυλλακι

να σου φέρω

τις δυό θαλασσες επέρασα

στην τρίτη μέσα  πνιγηκα

και πίσω το κακόμοιρο 

σε σέ δεν γυρισα

.

το κίτρινο ψαράκι στη γυάλα

πώς έχει την αίσθηση

τής ύπαρξη σου;

αυτή ακριβώς που εγώ

εχω

.

το ξέρεις

είσαι πλάσμα τελειο

ευγένεια και ομορφια

.

ηθελα να'μουνα στη κρυσταλλόβρυση

όπου πηγαίνουν τα κορίτσια για νερό

εκεί πάει και μια ξανθιά

γαλανοματα

και να τής γλυκοτραγουδήσω

σαν ματζουράνα φαίνεσαι

σαν ήλιος σαν φεγγάρι

κι εγώ θα στείλω προξενιά 

να γίνουμε ζευγάρι

.

Η ποίηση σου

δεν είναι άλλο 

από 

Μια Διαδικασια Παραγωγης Ασυμπτωτικου Συνεχους

.

I want know something

about your 20 seconds 

today 

at 23:30' in the night

I want nothing more

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta

χνκουβελης cncouvelis 

η φωτογράφιση τής Ελένης 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

όλη τη μέρα τη φωτογραφιζα,

ήταν χαρούμενη,

είχε νυχτώσει οταν

πήγαμε στο αρχαίο θέατρο,

καθησαμε στη μέση τού αμφιθεάτρου,

το φεγγάρι πανσέληνο 

μάς φώτιζε 

παντα βαραίνει,άκουσα

τη φωνή της,

η ψυχή μου,

όταν θυμάμαι,

τρένα γεμάτα στρατιώτες ανεβαιναν

στα μέτωπα,

σπίτια βουβά κλειστά παράθυρα και πόρτες

τις νύχτες

σκοτάδι,

μού έδειξε το δαχτυλίδι

τού αρραβώνα μας,

φοβόμουν πως δεν θα ξαναγυριζες,

σακάτης η' τρελαμενος

θα με μισουσες,

μ'αυτο το τρόμο έζησα

το βουητό του

ένας διαλυμένος άνθρωπος,

αλήθεια,τι γίνεται

κι η ζωή μας ανατρεπεται;

τη νύχτα,στο ξενοδοχείο,

κοιμηθήκαμε,

όλη τη νύχτα μού κρατούσε το χέρι,

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με ποια ποίηση εσενα να σε φτάσω;

η ατελειωτη συμμετρια τών συλλαβων

καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια

η πρασινη χλοη τών Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων

υπερανω τών ύπερων τών λοφων

ελαχιστα συννεφα

τονισμενα στο μετρο τού ηλιου

ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο

τών ορμων

ειμαστε συνολο Ελληνων Ευγενων

Δημοκρατες Νομοθετες τού Καλλους

στην οχταηχην παλιρροια τού χταποδιου

αναδευουν οι βαρκες

το φως

ετερομορφος Χρονος γαληνης

στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος

την ατελειωτη συμμετρια τών φωνων μας

Στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου

ισχυρη φωνη

''Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη''

Ουρλιαχτο

αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου

Ερημη ηρωων

Περα τών κιονων συμμετριων

Περα τού Αισχυλου Ορεστη

Ουρλιαχτο

''Μανα Φονισσα'' τού Πατερα

Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα

''Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες

να τη σκοτωσεις;'' Ουρλιαχτο

τής Ηλεκτρας η κραυγη ''Τον Αιγισθο,

Αυτον,Ορεστη'' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και

την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος

Αγαμεμνωνας ''Παει ο Τρανος τών Αχαιων''

Ουρλιαχτο

''Εγκλημα στη Μητροπολη''

μια μερα Ash-Wednesday

ισχυρη φωνη

στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου

η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα

στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε

σε κομματια

μεσα στον διαφανο αερα το σωμα τής Πολιτειας

ανυπαρχτο,

να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια

Καποτε μια φορα ενα κενο

[στα χρονια τού αυτοκρατορα Τιβεριου ο λογιος

Θρασυλλος χωρισε τα εργα τού Πλατωνα σε

εννεα τετραλογιες]

Ευθυφρων η περι τού οσιου

Απολογια Σωκρατους,ηθικος

Κριτων η' περι τού πρακτεου,ηθικος

Φαιδων η' περι ψυχης,ηθικος

[Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;]

να συλλογιζομαι γιατι [σβηνονται οι ανθρωποι]

πως σκεφτονται τα πουλια [στο βλεμμα μας ]

εχουμε το φως κρυμμενο στις σκιες μας

στιγμη μιας ερημιας [ξεχυλιζει απ'τις γυμνες

πατουσες σου ]

Νυν τών Λαων η Απατη

[εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]

να μαθουμαι για τον Πλωτινο [204-269 μ.Χ]

[Κρατυλος η' περι ορθοτητος ονοματων,λογικος

Θεαιτητος η' περι επιστημης,πειραστικος

Σοφιστης η' περι οντος,λογικος

Πολιτικος η' περι τής βασιλειας,λογικος]

[Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;]

τινα γραφην σε γεγραπται; φυτα

δεντρα ,πληρης κυκλων

αριστα πολιτευματα πουλιων

γεωργων,ειπε:''ου φαυλον εστιν''

και φαινεται μοι:με αλλοτριον αγρον

πληρωθηκε να

συμπληρωνει τα κενα με λογους

νομισματα αχρηστα

μουσικη και προχειροτητες

υπο γαρ λιμου πολλων ανθρωπων ο

φονος τής Δημοκρατιας

αληθη να λες τα ωφελιμα ,αυριο

η αναγκη

τα δε εναντια

και τα εγκωμια στους κολακες

και υπερ τών ραδιουργων

αναγκη στο μαθημα τής παπαρουνας

να μαθουμε να αντιστεκομαστε

στα κομψα ψεματα

στα ορια τού κειμενου

ερωτηματα / λαθων

-και συμφωνα με τον ανθρωπο ,

το ''περι φυσεως ζητειν εληξεν''

- πως πανηγυρικοι λογοι διαφορων σοφιστων

σαν μαχαιρι κοβουν το κρεας τής σκεψης,

παροντες τών χρησμων

αμαθεις τών πραξεων και

τών Ονοματων

και περι ιππων και τών αλλων απαντων ζωων

Τι ξερεις;

ο Νομος δεν βλαπτει τους πονηρους

κι εσενα εκοντα η ' ακοντα

σε βλαπτουν

τον δε φονο τού Πατροκλου πληρωσε ο

Εχτορας εχθρος ,μην νομιζεις αλλιως,

να διαβασεις πανω στις πετρες

πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες

[οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,

με προγκες σκοταδια ]

μαθε:Τιμοκρατια[Αρχη Ενος]

Ολιγαρχια[Αρχη Ολιγων]

Δημοκρατια [Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα]

Τυραννια[ Χειριστη Αρχη]

[Παρμενιδης η' περι ιδεων,λογικος

Φιληβος η' περι ηδονης,ηθικος

Συμποσιον η' περι αγαθου,ηθικος

Φαιδρος,η' περι ερωτος,ηθικοςε]

[η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;]

κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;

μια σκεψη να αντεχει

[και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε

τη φωνη σου ]

ιτω δια νυκτος αοιδη,

η Προκνη ακουστηκε

[το πρωτο ταξιδι τού Πλατωνα στην Ιταλια

εγινε το 389 π.Χ,τον συνοδευαν ο Σπευσιππος

και ο Ξενοκρατης,στον Ταραντα γνωρισε τον

μαθηματικο Αρχυτα,εκεινος τού ειπε για τα Ορφικα

και τα Πυθαγορεια]

Αλκιβιαδης η' περι ανθρωπου φυσεως,μαιευτικος

Αλκιβιαδης δευτερος η' περι προσευχης,μαιευτικος

Ιππαρχος η' φιλοκερδης,ηθικος

Ερασται η' περι φιλοσοφιας,ηθικος

[ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;]

Εσυ ,τι ζητουσες ενας Ουνος στη Θεσσαλονικη;

Εφυγα,να μην παραδοθω

Εγω αιχμαλωτος βαρβαρων

Το τρενο φορτωθηκε απροσωπα σωματα

Αοματα στιφη λιθοβολιστων

Εσυ ,τι ζητουσες ενας Βιτσιγοτθος στην Αθηνα;

Δεν κατηγορω

Αναφερω την Ιστορια

Κοιταξα

και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες

Εναντια στο Κιτς......................φωναξε

απο που ερχονται [τα πουλια τα δεντρα

η διαυγεια τών νερων ]

Ειδε ,ανθρωπους

αν και δεν υπαρχουν κινουνται [ σε ευθειες

λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων ]

μαθε πως επιστρεφοντας απο την Ιταλια,στην εχθρικη

Αιγινα αιχμαλωτισθηκε και σαν δουλο τον εξαγορασε

ο Κυρηναιος Αννικερις αντι τριαντα μνων,

στην Αθηνα οι φιλοι του μαζεψαν το ποσο να τον

απελευθερωσουν,εκεινος τους τα χαρισε και μ'αυτα

τα χρηματα αγορασθηκε ενα κτημα στον Κολωνο,

εκει το 387 π.χ ιδρυθηκε η Ακαδημια

[Θεαγης η' περι φιλοσοφιας,μαιευτικος

Χαρμιδης η' περι σωφροσυνης,πειραστικος

Λαχης η' περι ανδρειας,ηθικος

Λυσις η' περι φιλιας,μαιευτικος]

[φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε]

το Φως δεν σε κυριεψε [ κενο κορυδαλλου

σού εκρυψε τη θεα] κοιταξα τη διαφανη μερα,

που σε αρνειται [εντοιχισμενος σε ρητορειες

δημαγωγων] πριν σού αιχμαλωτισουν τη μνημη

Να,αυτο ,που διπλα μας περνα [δεν οριζεται

σαν πληθος]

[ Ουτε η Συμμετρια καταργει το Ψευδος ]

ο Πλατων το τελευταιο ετος της ζωης του[348-47 π.Χ]

μιλησε στους μαθητες περι του αγαθου,αρχη γνωσης

και υπαρξης,Αγαθο,το Εν

[Ευθυδημος,εριστικος,ανατρεπτικος

Πρωταγορας η' Σοφισται,επιδεικτικος

Γοργιας η' περι ρητορικης,ανατρεπτικος

Μενων η' περι αρετης,πειραστικος

[Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και

περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;]

η Ηλεκτρα περιμενει τον Ορεστη

να εξοριστει ο Αιγισθος

να πληρωσει.Ολη η Ιστορια Ισολογισμοι

Πληρωμων

-επαναληψη λεξεων και φρασεων και εργων,

εγινε οιωνοσκοπος ,ειρωνευτικε,ειχε δουλους

επιρρεπης στη κολακεια καποιος

τον κατηγορισε για φιλαυτια

και δεν ειχε αδικο

να δουμε,εναν-εναν [ προσωπο το προσωπο ]

μη με προδωσεις,

θα σε περιμενω στους σταθμους τών γεγονοτων

στα [λατομεια] τής Ιστοριας

εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο

στα ενεχυροδανειστηρια τών κερδοσκοπων

και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης

[πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων]

[τού ρ η ροη το σταθερο το δυνατο τού δ τού τ

το λειον τού λ

η αρμονια τού ο]

μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,

στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο

[Ιππιας μειζων η' περι του καλου,ανατρεπτικος

Ιππιας ελασσων η' περι του ψευδους,ανατρεπτικος

Ιων η' περι Ιλιαδος ,πειραστικος

Μενεξενος η' επιταφιος ,ηθικος]

[και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν]

και να περνας αορατος [εσυ δεν ησουν παντα

ενα κομματι χρηματος]

στο δερμα τής πολης γραφεις

τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα

να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε

[δεν εχει σημασια]ασημαντος υποκριτης

στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,

μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,

το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα

θα μιλησει,δεν ειναι Απατη ο ανθρωπος

Πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα

και χαθηκε

[τοτε διεκρινε τρια μερη:

το Λογιστικον [Εδρα τής Γνωσης]

το Θυμοειδες[Εδρα τής Βουλησης]

το Επιθυμητικον[Εδρα τών Επιθυμιων]]

Κλειτοφων η' προτρεπτικος,ηθικος

Πολιτεια η' περι δικαιου,πολιτικος

Τιμαιος η' περι φυσεως,φυσικος

Κριτιας η' Ατλαντικος,ηθικος

[Λεγει που Ηρακλειτος οτι. παντα χωρει και ουδεν

μενει.και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως.

δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.]

A Roman on-χρημα

ανθρωπων- times

απο το Αλφα στο Βητα

και στο Γαμμα -Infinity

Anfang und Ende

-στον καθρεφτη ο ανθρωπος

αντιστροφο ερωτημα-vita

φωνη,ως pin-ups,-a roman

να,εκει.Το Θεατρο

Ανδρεικελων-a deux scenes

notre art moderne -Est- la Poesie

τών Πραξεων Διωγμοι

parmi vous

il y a- a face

πισω απ'το δεντρο το βλεμμα

σταματησε στη θαλασσα

He said-to emporio an

architecture of the Word

-ο ηθοποιος δειπνισε λεξεις

το προσωπειο ταιριαζε

στον θεατη-except

το υφος τής σεληνης-δεν

προφερεται ετσι το σιγμα-

He is none of our party-αυτος

μπορει να'ναι -businessman

φερε το χρημα,ξερεις εσυ-

I Never Made So-και οραν

και ακουειν

[τον συνελαβαν οι ανθρωποι του Αντωνιου

τού τρυπησαν τη γλωσσα με βελονα την

εκοψαν συριζα την πεταξαν στα σκυλια ]

στον πλειστηριασμο τών Ιδεεων του

δεν ειχε αγοραστες

εν τω μεταξυ κι αλλη τριανδρια

ποιο μερος τού ανθρωπου ειναι ισοσκελες

στο γνωστο και στο αγνωστο

αλογο τρεχει και πισω σκυλια, ο

κυνηγος μετραει τα κερδη και τη ζημια

τι κερδισες, αν ο ανθρωπος υπηρετης

πλεονεκτων εμπορων, αν

αποκρυψεις τα δωρα Ποιητων

νερα ,και μοι ωρα απιεναι

οι λεξεις ελληνικες

η σκηνη τής θαλασσας και αμφιθεατρικα

οι λοφοι

σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα

στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα

κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα

το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη

ισκιος αχινου στο λουτρο τής πεστροφας

στρειδι η κοιλια τής αγαπης μου

στις ραχες δελφινιων φωτεινοι

ασυμμετροι αστεριες

η γλωσσα τής θαλασσας ειναι τα κυματα τής 

τα δοντια της λευκα

στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι

η αμμος μετραει αριθμους τού Χρονου

το στιλετο τής σαρδελας,ο μυθος τού Οδυσσεα

η Ιστορια τού Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα

κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω

αντιστροφα

στον εμφυλιο τών Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του

σαν χταποδι στο βραχο

ζωη,σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων

τα αρχαια αποσπασματα κουρων

τών ναυαγων ναυτιλων,

πυροφανι σεληνης η σκεψη

σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιρροια

το αντιστροφο τής αντανακλασης τών νερων

ειναι η βαρκα,η αρμυρη ονομασια τής πατριδας μου

λιθινη κεφαλη αλογου

στη χλοη της μνημης μας,τρεφεται

με κρινα,αγρια μεντα,και τοτε ηταν

η κυρια Μονα Λιζα,αιχμαλωτισε ασπρα πουλια

τής στειλαμε τα παιδια,να τα μοιρασει

εκεινη αφησε τα παιδια ελευθερα,τα παιδια

γυρισαν με φτερα στους ωμους,αλλο ηθελε

ν'ανεβει στα δεντρα,αλλο ν'ανεβει στις στεγες

αλλο,το πιο φιλοδοξο,να φτασει στον ουρανο

''στον ουρανο;'' το φωναξαν,''τι αναγκη

εχουμε εμεις,για ουρανο;'',δεν τους ακουσε

ανεβηκε

ανεβηκε στον ουρανο,εβγαλε το μαχαιρι του

εκοβε τον ουρανο κομματια και τα πετουσε

κατω σ'εμας,τα βρισκαμε,ενα ενα τα μαζευαμε

αλλοι τα φυτευαν στις γλαστρες

αλλοι τα ετρωγαν σαν ψωμι,και τοτε ηταν

η κυρια Μεριλιν Μονροε ,καλλιεργουσε λωτους

της στειλαμε τα παιδια,εφαγαν κι εχασαν

την μνημη τους,''ποιοι ειμαστε;''

ρωτησαν,ποιοι ειμαστε; και

ποση μνημη χανεται στη λιθινη

κεφαλη αλογου

Και των ρηγματωσεων

το στερεωμα η γη , ενας

ανθρωπος πουλησε την πραματεια του

κερδος

ενας κηπος με μηλιες στην

ακρη τής θαλασσας διχτυ

πουλιων

ο αερας με σημειωτον

οριζει τα συνορα τών σωματων μας

πληθυνθηκαν τα χρεωγραφα

τών ιδεων μας

σοφιστειες ασυμπτωτων πραξεων

προβολες κυματων σε L major

νανος καιρος χρηματιζεται

παρα θιν αλος , ο υπεροπτης

αιφνιδιως φωνες εντομων

και γυμνα σπουργιτια ναυαγοι

σε γεωμετριες κατοπτρων

προεξεχοντας ο χρονος

χρηματοδοτει επενδυσεις αντιφασεων

Αυτα βρηκα απο τον Αιαντα''

ειπε και εβγαλε απο την τσεπη τα ματια του

μάς τα εδειξε,δυο βολβοι,σχεδον σφαιρικοι

τα'φησε πανω στο τραπεζι κι εφυγε

το απογευμα ηρθαν τα παιδια

τα πηραν για βολους και βγηκαν στο δρομο

να παιξουν

Τοτε καποιος αναμεσα μας,οχι ο πιο μικρος,

φωναξε:

''Δεν ειναι ο Τευκτρος,

Ειναι ο Οιδιποδας''

Ετσι ολα εγιναν καθαρα,σαν μερα

ηταν εκεινος ο ηθοποιος,εκανε πλακα

μετα το θεατρο γυρισε να μάς προσβαλει

την αγνοια,που δεν συχναζουμε στα θεατρα

να χειροκροτουμε

τετοιους ματαιοδοξους

Τοτε μπηκαν τα παιδια μεσα,ενα ειπε

''Εγω κερδισα''

και μας εδειξε τους βολους στο χερι του

εμεις το κοιταξαμε στα ματια,εκει

ελειπαν,

δυο μαυρες τρυπες στις θεσεις τους

απο ριπες οπλοπολυβολου

η αφαιρεση τής φυσης ο ανθρωπος

ο πολλαπλασιασμος τών φυτων το δασος

η διαιρεση τών φυλλων το φθινοπωρο

η προσθεση τών χελιδονιων το ταξιδι

ολος ο Προμηθεας

μια αδεια μαγνητοταινια εικονων

ολη η Δημοκρατια

ενα υπερφυαλο σινεμασκοπ ειδησεων

γκροσο κολπο χρηματιστων το τοπιο

τετραγωνα αποφαγια πολιτικης

προσθεσε στα κομσα λογια το ψεμα

''και δεν υπαρχει το ψεμα τής αληθειας

ενω υπαρχει η αληθεια τού ψεματος ''

απουσια φωνων η σιωπη

πληθωρισμος σιωπων η κραυγη

με τροχαλιες

σηκωναμε τα νερα απ'το φως

και καποτε πετρινους κουρους

ευρυστερνους

να τσιμπολογουν τις μυτες

τα πουλια

η' κορες, στα δαχτυλα σκαραβαιοι

και μελισσες χρυσες,τα δαχτυλιδια

''και ο Αρδιαιος ο αθλιος τυρρανος

συρθηκε επι ασπαλαθων και

τού κατεσχισαν τις σαρκες,πριν

τον εγδαραν''

[ α. στους Ελληνες δεν περνουν αυτα ]

ο κυρ Πλατωνας συνεχισε την Ιστορια του

εδω κανονικα το ποιημα πρεπει να σταματησει

να διαγραφει, να διαλυθει ,οπως

το νερο λιωνει υδατογραφια

ετσι και ο Κωστας,ο Κωστας στη λαχαναγορα

μαχαιρωθηκε,

βρηκαν τα ονοματα τους,ξεσχισαν τα

γραμματα τους, και τα πεταξαν

κυλωντας ενα κυκλο περιστερια στον ουρανο

το φεγγαρι,λιθοβολησε τις κραυγες

εκεινου τού Αρδιαιου, με τα εντομα

τελειωσε ο παναθλιος

η ποιηση ειναι αναπτυξη ανισοτητων

Κυριε

δεν δηλωσα την ανυπακοη μου

Κυριε

δεν πληρωσα την απειθαρχια μου

Κυριε

Μολων Λαβε

εν πασει περιπτωσει:[ και δεν το λεγω

αυτο απο παραπονο ]το θαμβος τού ηλιου

στα κλαδια τών λεξεων μου,ο ανθρωπος

εχει το σχημα κοχυλιου,αντηχει την Ιστορια του

στους βοστρυχους τών ηχων του,

και σκαει ως κυμα η γεωγραφικη ακριβεια

τού Παπαδιαμαντη

και απο-λυεται το φως της

Τα φυλλα στο σωμα τού Οδυσσεα

παραμερισε η Ναυσικα,το χερι τυφλωθηκε

απο την ηβη της,οριο θαλασσας η

μπαλα τού κοριτσιου,το σωμα τού ηρωα

κρεμαστηκε στον καθρεφτη της

ενδοξο υπεροχο ειδωλο

τού ανθεστεριωνα της χαρταετος

νοτισθηκαν οι ηχοι τής φωνης

στην αρμυρη πλευρα τού ερωδιου

καποτε λογαριαζω το φως

με τμηματα κηπων

ρομβων ορθογωνιων

σεληνης απαλο διαλυμα

οξειας μνημης

σε νοτες πενταγραμμου ο Τζοις

συναντησε τον Οδυσσεα,ο Ολυσσες

ποσοστο ιδιοφυιας,σκοτωθηκαν

στον εμφυλιο τών Ιδεων

ο Τακης Σινοπουλος

ο Τασος Λειβαδιτης

ο Μιχαλης Κατσαρος

ο Μανωλης Αναγνωστακης

ο Μιλτος Σαχτουρης

ο Νικηφορος Βρεττακος

ο Νικος Καρουζος

ο Νικολαος Καλλας

ο Ανδρεας Καλβος

ο Ρηγας Βελεστινλης Θετταλος

ο Γεωργιος Καραισκακης

απο

το'ακρωτηρι περασαμε

με τις βαρκες μας φορτωμενες

στοιβαζοντας γαλαζιο μερες

ανοιχτηκαμε στον βαθυ ποντο

further adventures

φτασαμε σ'αγνωστα μερη

εκει ιδρυσαμε τις αποικιες μας

βασιλεια Δημοκρατιες και

τυραννιες

''Ελληνες,μεταξυ βαρβαρων''

What do people think of ?

κι αυτος,που το μυαλο του τρεχει σαν τ'αγρια αλογα

σε καμπο ανοριστο παντου ελευθερο

βρεθηκε σ'αιθουσα λαμπρη πολυποικιλτη

εκει συναθροισμενοι οι αρχοντες οι πριντζες

οι τ' αριστοι Αχαιων

ταυ' αρ αοιδος αειδε περικλυτος

ο πολυμητις σταματησε στη μεση τη ραψωδια

τετοιες ριμαδες τού φαινονταν κουφια παραμυθια,

εργα αργοσχολων

κολακειες στις αυλες ισχυρων

κατασκευες λαοπλανων

και ειπε: ειμ' Οδυσσευς Λαερτιαδης

ναιεταω δ' Ιθακην ευδειελον .εν δ'ορος αυτη

Νηριτον εινοσιφυλλον ,αριπρεπες .αμφι δε νησοι

πολλαι ναιεταουσι μαλα σχεδον αλληλησιν,

Δουλιχιον τε Σαμη τε και υληεσσα Ζακυνθος

αυτη δε χθαμαλη πανυπερτατη ειν αλι κειται

προς ζοφον, αι δε τ'ανευθε προς ηω τ' ηελιον τε,

τρηχει', αλλ' αγαθη κουροτροφος .ου τοι εγω γε

ης γαιης δυναμαι γλυκερωτερον αλλο ιδεσθαι

απο εκει ηρθα εδω

απο ηω τ ' ηελιον τε προς ζοφον εδω

[απο τον ηλιο η πατριδα μου γελασμα λαμπρο]

κι ειναι η γλωσσα μου σαν αυτη,που ακουσες

ιδια απο τοτε

και δεν χρειαζεται να μεταφρασεις τις λεξεις

να καταλαβεις

ευδειελον καθαρα να διακρινεις

εινοσιφυλλον ανεμος δυνατος απ'το πελαγος

σειει τα φυλλα στα δεντρα

αριπρεπες υπερηφανο ορος,το βλεπεις απο μακρια

υληεσσα εχει δαση βελανιδιων,εχει κουμαριες

και αγριαπιδιες δεντρα

χθαμαλη χαμηλα στη γη προς τα κατω ειναι

πανυπερτατη υψηλοτερα στη γη βρισκεται

αλι κι η αρμυρη θαλασσα τη βρεχει ολογυρα

και την νοστιμιζει

προς ηω τ' ηελιον τε προς την χρυση αυγη και τον ηλιο

ηρθαμε

προς ζοφον στο σκοταδι τής Δυσης φθασαμε

ενα παραπετασμα καπνου,μια απατη η Αναγεννηση

αποδειχτηκε, ενα ερεισμα ηταν να κατσουν στο σβερκο

του κοσμου Γαληνοτατοι,Καταλανοι,Γενουατες

ρες και κουντες και ταμε και σιρς πριντζες

στην οδο Αθηνας ξεντυθηκε το σωμα του,το'στρωσε διαπλατο

στο παγκο προς πωληση,διπλα του τοποθετησε το κεφαλι,οπως

επιδεξιος ζωγραφος σκηνοθετει νεκρη φυση,διαλαλησε στεντορειως:

"προς πωληση τα Υπαρχοντα τού Ανθρωπου",συνερρευσαν πληθος

αγοραστες,μεγας συνωστισμος,μετα απο σκληρη δημοπρασια

το εξαιρετικο εμπορευμα δωθηκε σ'ενα δωδεκαχρονο παιδι,εκεινο

εκει ενωπιον τους φορεσε τα υπαρχοντα τού ανθρωπου,εκεινοι

διαλυθηκαν σιωπηλα προς ολες τις παροδους

οι κρινοι τ'ουρανου οι γλαροι

κι ελικες τών νερων στα δεντρα

το φως

αναδυθηκε

φως

η διαφανη χλοη τών φωνηεντων

κι οι γεωμετρικες ελιες τών συμφωνων

το φως

λουσθηκε

φως

η λευκοτητα τού Χρονου το Απειρο

κι η αμμος οι στημονες τών βηματων

το φως

μοιρασθηκε

φως

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta-

-χνκουβελης cncouvelis 

η φωτογράφιση τής Ελένης

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είμαστε στο δωμάτιο,

σε βλέπω να πηγαίνεις στη πόρτα,

σού φωνάζω,-Ελενη,που πάς;

δεν μ'ακους,

ανοίγεις τη πόρτα,

κλείνεις τη πόρτα,

τρεχω στη πόρτα,

η πόρτα είναι κλειδωμένη,

τρελενομαι,

πάω στο παραθυρο,

σε βλέπω κάτω στο δρόμο 

μέσα στην ομίχλη να εξαφανιζεσαι,

αυτό το όνειρο είδα χθες,

σήμερα,τής είπα,θα φωτογραφίσω την αναχώρηση σου

τη φωτογραφισα,

μια φιγουρα στο βάθος,

στο δωμάτιο,νύχτα,

η Ελένη κάθεται μπροστά στον καθρέφτη,

-Ελενη, πότε γύρισες;

αυτο δεν είναι όνειρο

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

πόση ποίηση ασυμπτωτικα μάς συνδέει;

How realistic is our story ?

πώς να σε περιγράψω;

ενα χερι αγγιζει το κεντρο τού λευκου

(in perceptive seeing )

το κυμα σε υφος Hokusai

ακροβατει στο φως τού νερου

(in pictures of the events )

ενα κρεμασμενο αναποδα αλογο συνδεει

τον Πικασο με τον Γκογια

και το πεθαμενο παιδι στα χερια τής γυναικας

 (what to explain a picture)

στον ισκιο πρασινου φυλλου

(μεσα σ'εκεινη την Πλατωνικη ωρα

τού βραδυνου )

τι ειδε στην Μονα Λιζα ντι Τζιοκοντα

ο Λεοναρντο ντα Βιντσι

κι ετσι την γελιοποιησε,

(αρχαικη σφιγγα η' ναπολιτανα πορνη ;

αιωνιο αινιγμα

κρατησε το γυμνο κορμι τής γυναικας

σαν κριαρι ξεφυτρωσε το φως

σαν τα ψαρια σε διχτυ τυλιχτηκε

κατασκευη ενος κυβου απο λεξεις

(and he translated it) υπεροπτικο

η μουσικη ,ενα προβλημα ασυμμετριας

στο χορταρι ο ανεμος σημαδευει τη σιωπη

σαν το χορταρι υψωθηκαν τα πετρινα αγαλματα

αποσπασματα μιας ενδοξης ιστοριας

κοματι κοματι τα μαζεψε τα καθαρισε,

τοσες ψυχες μαρμαρα δεν μας αφηνουν

να κοιμηθουμε,

τι κενο μας συνδεει

παραμυθι το παραμυθι

τοση πραγματικοτητα

πληθος μελισσων

ρυθμικα φερνει ο ανεμος

απο τα ορυχεια τών ψυχων

a lot of people

warers νερα...even today

the word...υδωρ υδατων

recall Michelangelo for the fresco

harmony αρμονια

nature φυση

ειδαμε Las Meninas

την ινφαντα Μαργαριτα ,

τον Velazquez

πισω απ τον καθρεφτη,

the reality/the illusion

so as Rays of Light

in Boogie-Boogie evolution

fantasie on themes from Ezra Pound

translating the Greek ΕΙΝΑΙ

boxing Hamlet

Where is the kid ?

in sea-board playing with woods-birds

Why it's important

Designing for Different Greek-Objects

What comes next time

Online Documentary Poem

Ode to a Voice,Yours

once,Orfeo και Ευρυδικη,fables

.......,Ορφεας ed Euridice,Texts

The Text Theater Adventure of Orson Welles

over rain out Sea-ING

αοιδαις

Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2

all computer-generated images are

composed of man-mind-pixels

Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος

αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words

Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και

σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν

κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus

This soundS

like a NON-Conclusion of I (MAN)

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

(Ψαχνοντας στους ανθρώπους της)

Θεσσαλονικη

(ψάχνοντας στους ανθρώπους της),οι ανθρωποι μπαινουν και βγαινουν

απο το ορθογωνιο τού καδρου,υπαρχουν εκτος,υπαρχουν

εντος,υπαρχουν εκτος.Ανθρωποι φορτια Ιστοριας,φορτια

μνημης,φορτια αφηγησεων.Φορτια Μικρων Καθημερινων

Ιστοριων.Ενας Ειναι και [Μετα απο λιγο] Δεν Ειναι.

[στην Αγιου Δημητριου στην Ιουλιανου στο Σχολειο,

στην Αγιου Δημητριου στην Πετροπουλακιδων στο καφενειο απεναντι το οπωροπωλειο,

στην Κασσανδρου στην Αριστομενους τα δυο παραθυρα

στο ημιυπογειο απεναντι η ταβερνα,

Ιχνη Απολεσθεντα ,καποτε η Τασουλα,η Κατερινα,η Αννα,

η Ροδουλα,η Μαρια,η Ελενη [το Λενακι ],η Μαρια,η Νικη,

η Αγγελικη,η Ειρηνη,η Γωγω,

ο κινηματογραφος στην Αγιου Δημητριου κοντα στο

Τουρκικο Προξενειο,

το ουζερι στον Βαρδαρη με το ουζο ''ΥΠΑΡΧΩ'' τού 

Στελιου Καζαντζιδη,

ο κινηματογραφος στην Εγναντια,

το πορνο-σινεμα κατεβαινοντας την Πετροπουλακιδων,

η γατα στο βιβλιοπωλειο τού Μπαρμπουνακη στην

Αριστοτελους,

το ΠΡΟ-ΠΟ τού Γιωργου Κουδα στην Εγναντια,

το ξενογλωσσο βιβλιοπωλειο στην Τσιμισκη κοντα

στην Αριστοτελους,

το εστιατοριο τών αδελφων Νταναση,

ο κινηματογραφος με τα τουρκικα εργα στην Κασσανδρου,

τα Λαδαδικα,η Αγορα,

η Σωτηρια αρραβωνιασμενη,σε μια πολυκατοικια κατω

απο τον Σιδηροδρομικο Σταθμο,

οι φωνες τών ανθρωπων γυρω απο το ανακτορο τού 

Γαλεριου,εκο φωνων,βροχη εξ ουρανου ποτιζει

τα ερειπια τού αυτοκρατορα,

Ανθρωποι,

αδιαφορια τής Ιστοριας /επιφαση τού Μοντερνου,

εκει οι κραυγες τής γυναικας,σκια τού Δαντη,στην

σκοτεινη πλατεια πισω με το παιδι-γλυπτο στο συντριβανι,κι αλλοι ανθρωποι εκει σκιες,

στις διαβασεις ,στους φωτεινους σηματοδοτες της Εγναντιας ,στην Καμαρα περνουν διασταυρωνονται οι

ανθρωποι ,εναλλασομενοι με τα αυτοκινητα,εκει γυρω

το Αινιγμα τής Γλαυκας,

στα Λαδαδικα,2 η ωρα τη νυχτα,ψιλη βροχη,επεσα πανω σε

μια τραβεστι,ψηλη ξανθια με μινι,μια αλλη διπλα ακουμπουσε

στην κολωνα,μεσα στα σκοτεινα περιμεναν,η ψηλη γυρισε και

ειπε:''ποιος ειναι πισω μου;'',την χαιρετησα με χαιρετησε,

ανθρωπος χαιρετησε ανθρωπο,(Ψαχνοντας για τον Γρηγορη

Λαμπρακη).ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

11:30 τη νυχτα,στην Τσιμισκη και Αριστοτελους ενα fast food

συγχρονης νεο-καπιταλιστικης οικονομιας/συναλλαγης:[Εγραφε Cheekitos 2.90 e ,4 πανεταρισμενα

κομματια κοτοπουλου],πλησιασα,

-θελω cheekitos

Υπαλληλος[γυναικα με στολη πρασινη] :θελετε και

πατατες;

-ναι

Υπαλληλος:[τα ετοιμαζει,χτυπαει στην μηχανη]

4.50 e κυριε

ποσους ανθρωπους πρεπει να συναντησεις [Ψαχνοντας τον Γρηγορη Λαμπρακη στην Θεσσαλονικη];

και να καταλαβεις πως ο ανθρωπος δεν ειναι ενας-

κανενας,ανωνυμος απροσωπος στο πληθος,ενας

αριθμος ,μιας στατιστικης ,ενος γκαλοπ,ενα σημειο

στα ιστογραμματα τών εκλογικων αποτελεσματων,

χειροκροτητης λαοπλανων δημαγωγων,

ειναι κληρονομος πουλιων,

τον Μαη τού 1936 στα γεγονοτα τής απεργιας τών 

καπνεργατων τής ''κομερσιας'' η μανα πανω στο σκοτωμενο

παιδι της.Ουρλιαζει.

το βραδυ της 22 Μαιου το 1963 δολοφονησαν τον

Γρηγορη Λαμπρακη,

Ανθρωποι τής πολης,η πολη μεσα στο ορθογωνιο τού 

καδρου,τα σωματα τους,οι φωνες τους,τα μαγαζια

τους,τα αυτοκινητα ,τα κτιρια,η Ιστορια τους,τους

ψαχνουμε

στον Μανωλη Αναγνωστακη

στον Νικο-Γαβριηλ Πεντζικη

στον Ντινο Χριστιανοπουλο

στον Γ.Θ.Βαφοπουλο

στον Νικο-Αλεξη Ασλανογλου

στην Ζωη Καρελλη

στον Τακη Βαρβιτσιωτη

στον Γιωργο Ιωαννου

στον Γιωργο Κουδα

στην Ελενη

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ .

(Κι εσύ εκεί μέσα είσαι)

Κι εγω που γραφω αυτα,εκανα ενοικιαστης

στην Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων

στην Αριστομενους.

Σ'εκεινον τον Γ' Ιερο Πολεμο ενικησεν ο Φιλιππος Β'

με το Κοινον τών Θεσσαλων εκεινους τους αντιπαλους

τών Φερων και τους Φωκεους συμμαχους των

και την κορη του απο την θεσσαλη Νικησιπολη

την ειπε Θεσσαλονικη κι εγινε επειτα η Πανελληνια

εκστρατεια τού Αλεξανδρου μεχρι τον Ινδο ποταμο

και τελειωσε και στην πατριδα θελει τον θρονο

ο Κασσανδρος γαμπρος τού πεθαμενου ενδοξου

βασιλια και για να φανει σπουδαιος ιδρυσε στ'ονομα

τής γυναικας του την Θεσσαλονικη απο 26 πολιχνες

και απο την αρχαια Θερμη το ετος 316/15 π.Χ

Τοσο μεγαλωσε η νεα πολη που ωχρηνε την Πελλα

και πολλους επιφανεις φιλοξενησε

το 273 π.Χ τον Αντιγονο Β' Γονατα σαν ηττηθηκε

απο τον Πυρρο και πηγε στην πολη να γλυτωσει

και να ανασυνταχθει κομματι λιγο

ηρθαν και Συροι και Αιγυπτιοι και Ιουδαιοι εμποροι

και κατωκησαν στη πολη να πλουτισουν

και το Βασιλειο τών Αντιγονιδων το τελειωσε

ο ρωμαιος υπατος Λευκιος Αιμιλιος Παυλος το 168 π.Χ

και η πολη επαρχια και θεμα τής Αυτοκρατοριας

την via Egnatia [αυτη που περπατας]την αρχισαν το 146

και την τελειωσαν το 120 π.Χ ,την Εγναντια Οδο,

οταν σε εμφυλια εχθρητα ηταν οι Δημοκρατικοι με

τούς Αυτοκρατορικους στην πολη διαλεξαν

τούς Αυτοκρατορικους και πηγαν με το μερος τους

και στην Ιστορια τής Ρωμης νικησαν οι Δημοκρατικοι ,

Alea jacta est και δολοφονησαν τον Ιουλιο Καισαρα το 44 π.Χ,

και συ τεκνον,Βρουτε,και πανε τα veni,vidi,vici του

και το 42 π.Χ ο Αντωνιος και ο Οκταβιανος νικησαν

στους Φιλιππους,εδω κοντα μας,τον Βρουτο και

τον Κασσιο και η πολη τιτλοφορηθηκε Civitas Libera

ηρθαν και Ιουδαιοι και το 50 μ.Χ ο Παυλος

επιστολογραφει με Θεσσαλονικεις Αδελφους

στην τετραρχια ο Γαλεριος το 305 μ.Χ με αψιδα

θριαμβου στην Εγναντια,αυτην την Καμαρα,προπαγανδα

διαφημιση τής νικης κατα Βαρβαρων και Περσων

και Δημητριων,εκτισε ανακτορο και Μαυσωλειο,αυτην

την Ροτοντα,στα χερια εκεινου τού Θεοδoσιου Αγιος Γεωργιος,

σιγα μην το αφηνε μνημειο τής Pax Romana,αλλωστε

στο imperium μαρτυρησε ο Δημητριος,

στα χρονια τού Θεοδοσιου γλυτωσαμε απο τις ορδες τών 

απολιτιστων Γοτθων το 378 μ.Χ και σαν σταθεροποιηθηκε

εστειλε διαταγμα απ'την πολη μας,τελος οι εθνικες θρησκειες

και οι διαφοροι παγανισμοι,μωριες ανοησιες,νεα Θρησκεια

μια,α και τι φταιει αυτος αν εξεγερθηκαν κατα

τής φρουρας του τών Γοτθων τού Βουτεριχου,ας

καθονταν καλα,να μην σφαγουν 7000 Θεσσαλονικεις

μεσα στον Ιπποδρομο,το 390,

το 324 ο Κωνσταντινος στην ρηξη του με τον Λικινιο

στον σκαπτο λιμενα ειχε πολλα καραβια και στρατο

οταν τον νικησε στην Χρυσουπολη τον εκλεισε στο

καστρο τής Ακροπολης[της δικης μας,οχι της Αθηνας]

και τον δολόφονησε να γλυτωσει απο τις φιλοδοξιες του

και η πολιτικη και το συμφερον

θελησε το ασημαντο Βυζαντιο Βασιλευουσα

και την πολη την λαμπρη Συμβασιλευουσα,

δυο αιωνες σλαβοι με Αβαρους την πολεμουσαν

τούς εκοψε τη φορα ο Αυτοκρατορας μας Ιουστινιανος ο Β'

ο Ρινοτμητος,θριαμβευτης κατα τών Σλαβων μπηκε στην πολη,

το 688 εγιναν αυτα,

επειτα ηρθε το 904 και Σαρακηνοι του Λεοντα

Τριπολιτη,την πολιορκησαν την αλωσαν την λεηλατησαν

επειτα ηρθε το 1185 και ο διοικητης καποιος Δαυιδ

Κομνηνος το'βαλε στα ποδια και μπηκαν φυλα

Νορμανδων,τι να κανει αδυνατος ανθρωπος ηταν,

εικοσι χρονια το Βασιλειο τής Θεσσαλονικης το ειχε

καποιος Βονιφατιος Μομφερατος την εποχη

τής Αλωσης τής Βασιλευουσας απο τους Φραγκους το 1204,

ηρθε το 1224 σειρα τού Δεσποτη τής Ηπειρου

Θεοδωρου Δουκα ,Βασιλευς Ρωμαιων στη Θεσσαλονικη,

πως να πανε τα πραγματα,να'χεις απεναντι την

Αυτοκρατορια τής Νικαιας,απ'το κακο στο χειροτερο,

ηττα στη Κλοκοτνιτσα 1230 απο τον Βουλγαρο Ιωαννη

Ασσαν Β',παρηκμασαν ως το 1246 που ηρθε νικητης

τροπαιουχος ο Ιωαννης Γ' Δουκας Βατατζης,

πληθη αθλιων ρακενδυτων και πενητων προσφυγων

απο τις εχθρητες τών Επιφανων Ευγενων εκεινου

τού Μεγα Δουκα Αλεξιου Αποκαυκου με τον κυρ-

Ιωαννη Κατακουζηνο,τι διοικηση να κανουν

τετοιοι ματαιοδοξοι,και το 1342 στασιασαν οι Ζηλωτες,

με την Αννα τής Σαβοιας υπερ τού Αποκαυκου,μιλουσαν

για ελευθεριες και δικαιωματα,πατησαν σπιτια ευπορων

πλουσιων τα δηωσαν ,πηραν την εξουσια και στο

γυρισμα τού 1349 τους ανετρεψαν,στα πραγματα τωρα

ηρθαν οι Ησυχαστες τού Γρηγοριου Παλαμα,

Αρχιεπισκοπος τής πολης ηταν,απαγορευσε κλασσικα

γραμματα και φιλοσοφιες αρχαιες,με μωριες και

ανοησιες θ'ασχολουμαστε τωρα,επειτα ανοιξαν

οι Σχολες στο Ορος Αθω,τεσσερα χρονια τούς 

πολιορκουσαν οι Οθωμανοι τού Σουλτανου Βαγιαζητ Α',

και τι μπορουσαν να κανουν ανημποροι ως ηταν

τι να ωφελησει ο Αγιος,τι να ωφελησουν τα Υπερμαχω,

μοιραιο ηταν ,επεσαν το 1387

ως το 1402 ,τον Βαγιαζητ νικησε ο τρομερος Ταμερλανος

και στη πολη ηρθε μετα βαιων και κλαδων ο

εκλαμπροτατος Αυτοκρατορας Μανουηλ,δωρο για την

βοηθεια του στον Σουλειμαν Τσελεμπη γιο τού Βαγιαζητ

στις εριδες τών διαδοχων τού θρονου,ενας αδυναμος

ανθρωπος ασχετος στα πολιτικα και τις διπλωματιες

τι φταει αν απο το 1420 οι Βενετοι για εφτα χρονια

παρηκμαζαν στην Εγναντια Οδο μεσα σε λαμψεις

σαπφειρων σε γαλερες και βεγγερες,επεσε η πολη

μεσα σε τρεις μερες,τοσο βασταξαν στην πολιορκια,

αρκετα για αδιαφορους ανθρωπους,δικα μας ειναι;

ξενα ειναι,παμε αλλου.

την 29 Μαρτιου το 1430 επεσε η αγαπημενη πολη

στους Οθωμανους για πεντε αιωνες εφορου ζωης υποτελεις

επαειν η Πολη επαρθηκεν η Σαλονικη

εσβηστην η Συμβασιλευουσα Πολη

και τον 15ο αιωνα εφτασαν κυνηγημενοι απο

την Ιβηρικη την Ισπανια και την Βορεια Ευρωπη

Εβραιοι ανθρωποι Ασκεναζιμ και Σεφαραδιτες

και πηρεν η πολη το προσωπο τους και εζησαν

και προοδευσαν με τους Ελληνες και τους αλλους,

και στην Πυρκαγια τού 1917 τους εκαψαν,παει

η πολη,πανε χαθηκαν τα σπιτια τα καταστηματα

οι συναγωγες οι εκκλησιες,αφανισαν 72000 ψυχες,

το 1922-24 αλλαζαν τους ανθρωπους,τους πληθυσμους,

ηρθαν Μικρασιατες και Ποντιοι,Καλαμαρια,Μενεμενη,

Κορδελιο,Ευοσμος,γεμισε η Θεσσαλονικη προσφυγες

με τη Συνθηκη τής Λωζανης

και φτανουμε στα χρονια τού '30 και σ'εκεινον

τον δικτατορα οι εθνικιστες τού καινε την φτωχογειτονια

τού Καμπελ να εξοντωσουν Εβραιους και Ελληνες

τής Φεντερασιον τού Μπεναρογια,να δουνε,απο το 1908

να ζητουνε δικαια και στον ηλιο μοιρα,

τα χρονια ηρθαν δυστυχα στην κατοχη στο γκετο

τού Χιρς,πηραν τις περιουσιες τών Εβραιων Γερμανοι

και Ελληνες συνεργατες,τελικα τούς σαρωσαν σαν σκουπιδια

και τους εξοντωσαν στο Αουσβιτς και στο Μπεργκεν-

Μπελσεν,46000 ψυχες εξοντωσαν απ'την πολη

κι επειτα στις 22 Μαιου τού 1963 τον Γρηγορη Λαμπρακη

το 14ο απο τα 18 παιδια τού πατερα και τής μανας του

και να σκεφτει κανεις πως αν ο σφετεριστης Κασσανδρος,

ανδρας μιας β' αδερφης τού ενδοξου στρατηλατη Αλεξανδρου,

μιας ασημαντης πριγκιπισσας,για να φανει σπουδαιος

στους Μακεδονες και στη γυναικα του

δεν ιδρυε την πολη και δεν εδωνε το ονομα της

[ισως και σφοδρα ερωτοχτυπημενος να μην την χασει

υπεκυψε στην ματαιοδοξια της]

ισως για την Θεσσαλονικη να μην νοιαζονταν η Ιστορια

να μην την καταδεχονταν στον λαβυρινθο της

(Μια γνωμη εκφερω,μια απλη αποψη ,ποια θα ηταν

η Ιστορια της Πολης αν την ονομαζαν

π.χ

Νικου -Γαβριηλ Πεντζικη Πολη; )

Κι εγω που γραφω αυτα εκανα ενοικιαστης

στη Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων

στην Αριστομενους

και σε ψάχνω

και ίσως κάποια μέρα σέ συναντήσω

στην Τσιμισκή

η στην πλατεία Αριστοτέλους

η' στο Λευκό Πυργο

η' και στην Εγνατία

στη Καμάρα

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκεινος ο ανθρωπος

αδειαζοντας γαλαζιο νερο

στα ματια σου

ειναι κολυμβητης στην ιστορια σου

.

For You!

Take Five

Ιστορίες τού κ.Κ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Σε μια έρημη αμερικανική βορειοανατολική ακτή το Dave Brubeck Quartet παίζει το Take Five και η γεωμετρία τών ήχων ανυψώνει τη γεωμετρία τών κτιρίων ,τη Νέα Υόρκη.

Κάθε πόλη'ειπε ο κ.Κ 'εχει την οντογενηση της'

περπατώντας στο Μανχάταν ο κ.Κ ακούει το Take Five

.

κύκνος· ἁ δ᾿ ἐπιμέρωι ξανθᾶι κομίσκαι

(Αλκμάν)

κύκνος

αυτή με τα ξανθά

ανεμιστα μαλλιά

.

όταν

το τέλος

μάς αγγιζει

.

 

Συγκλιση

ένα υποδιαστημα φύλλων

ο αέρας

λίθινα τοπία εγγεγραμμένα 

σε λέξεις

φωνές

κόκκοι κρίνων σε μεταφυσική 

διαυγεια

η συνεχής αναθεωρηση

τού ρεαλισμού

.

ένα αίνιγμα

το δικό σου

ζητά από μένα 

την αδύνατη αποκρυπτογράφηση του

.

.

.

Enigma Story

-χνκουβελης cncouvelis 

Ταινία μικρού μήκους 

άκουσε τη βελόνα

στο γραμμοφωνο

να γρατσουνιζει το δίσκο,

και ύστερα 

τη σονάτα no.5 in C Minor opus 10

adagio molto

τού Σοπεν 

η Γεωργία Σανδη στο ρόλο

τής Θηβαιας Σφίγγας,

προφέρει σε άπταιστα γαλλικά

το αίνιγμα,

περιμένει απάντηση,

ακούγεται ένας πυροβολισμός,

επειτα

μια κραυγή γυναίκας,

-τι ηλιθιότητα τού ανθρώπου το κυνήγι,

αυτή η λύση τού αινίγματος,

τής έδειξε το δαχτυλίδι 

τού αρραβώνα 

-εμεις είμαστε εραστές,

είπε,

ξημέρωνε,

-αυτη η βαρετή αιωνιότητα,είπε,

η βεβαιότητα τού αβέβαιου,

η γυναίκα γελάει,

δείχνει τα πόδια της γυμνά

ότι ενώνει άντρα

και γυναίκα

το τέλος τής σονατας

τού Σοπεν

.

.

.

Σαπφω,τι παρακαλεις;

-χ.ν.κουβελης

c.n.couvelis

σεληνη απ'ολα τ'αστρα ωραιοτερη

λαμπερη

σαν δυει ο ηλιος 

γυρω σου ολα τ'αστερια χλωμιαζουν

και το φως σου χυνεις πανω στη  θαλασσα

και στην ανθισμενη γη δροσια πεφτει

κι οι μελιλωτοι γεμιζουν ανθοι

ω ομορφη ω χαριτωμενη κορη καλλιφωνη

πως λαμπει το προσωπο σου

νυφη παρθενα χαιρε 

 ο ερωτας εμενα τρανταζει

και μου διαλυει τα μελη

γλυκος πικρος ανικητος

Σαπφω,τι παρακαλεις;

να μιλησω δεν μπορω λεξη να πω

ιδρωτας με λουζει ολοκληρη ο τρομος μ'αρπαζει

πιο χλωμη κι απ'το χορταρι εγινα

ο ερωτας μου τρανταζει το μυαλο

οπως ο δυνατος ανεμος απ'τα βουνα ορμωντας

τσακιζει τα δεντρα

χαθηκε το φεγγαρι

κι η Πουλια εδυσε,μεσανυχτα,

περναει η ωρα,

κι εγω μονη κοιμαμαι

εσυ μ'εχεις ξεχασει

.

σελ]άννα ἀστέρων πάντων η κάλλιστος 

αργυρια

 ὤς ποτ’ ἀελίω

δύντος    

 πάντα παρρέχοισ’ ἄστρα φάος δ’ ἐπί- 

σχεις θάλασσαν ἐπ’ ἀλμύραν

ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραις·

 ἀ δ’ ἐέρσα κάλα κέχυται, τεθά- 

λαισι δὲ βρόδα κἄπαλ’ ἄν-

θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθεμώδης·

ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα  πάρθενον ἀδύφωνον

κἀμάρυχμα λάμπρον ἴδην προσώπω

 νύμ]φη παρθενία χαῖρε ἄπαλο̣ν χρόα

 Ἔρος δηὖτέ μ' ὀ λυσιμέλης δόνει,

γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον

Ψάπφοι, τί κά[λεις; 

θέλω τί τ' εἴπην ἀλλά [γλωσ]σ'με κωλύει

ἀ δέ μ᾽ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δέ

παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποία

Ερος δ'ετιναξε μοι φρενας,

ως ανεμος κατ'ορος δρυσιν εμπετων

Δεδυκε μεν α σελαννα

και Πληιαδες ,μεσαι δε νυχτες,

παρα δ'ερχετ'ωρα,

εγω δε μονα κατευδω.

Εμμεθεν δ'εχεισθα λαθα

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση

τών λεξεων μας

αυτο η αρχη

αυτο το μεσο

αυτο το ακρο

με τη γραμματικη τών κρινων και

το συντακτικο τών αηδονιων

κι  ετσι  αρχων υψιπετης

με πυροβολισμους λεξεων

το ανυπαρκτο

υπαρκτο γινεται

και διαστελει προς τη σαφηνεια

και συμπιεζει προς την λιτοτητα

ο ποιητης τών ορατων τε και αορατων

εμεις

αμνημονες κι αγνωμονες

να μην ειμαστε 

τα περιττωματα τών ιδεων

ανερματιστα πλοιαρια,

ανοητα μειρακια τού αιωνα

τωρα

ενα αιχμαλωτο κενο

κοβει τον ομφαλιο λωρο

με τον ουρανο

αυτο το απροσπελαστο 

και ατερμονο προσωπειο   

η ερημια

αυτη η κυνικη

αντανακλαση τού μηδενος

έτσι μη μοναζων εν τη σκοτια

με απέριττο τροπο σχολιασε το αριστοτελειο

εργο κι απεδειξε μ'αυστηρο και συνεκτικο

λογισμο την υπεραγωγιμοτητα τής ποιησης

σε ποιο μαγνητικο πεδιο

ανθουν οι βελονες τής ελιας

και πως τετρακις περιστρεφονται

οι παπαρουνες

ενω

μεσα του τα εντοσθια χαλκινα

μπρουτζινα τα νευρα

Ιτε παιδες Ελληνων

εμείς οι αυτόχθονες τών λέξεων

συμμετροι με το φως

με πλαγια και ορθα

χορικα Δωριεων και Ιωνων

μια αμωμη ένδοξη

χειρονομια

εμεις οι δημοκρατικοι 

τής αρμονιας

αρνουμαστε να ζησουμε δυστυχισμενα

ας τ'ακουσουν καλα οι αχρειοι

τού παροντος και τού μελλοντος χρονου

συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση

τών λεξεων μας

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta-

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

η τελευταία εικόνα τής Ελένης

πριν όλα τελειώσουν και εξαφανισθουν

η άσπρη μπλούζα και η μαύρη φούστα πόσο τής πηγαιναν

στο σημείωμα έγραφε:

ένα κενό μάς ενώνει

η' ένας λαβύρινθος,σκεφτηκα

.

.

.

Bertolt Brecht

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφραζοντας Bertolt Brecht 

τόσους πολλούς

ειχαμε αφεντάδες,

γουρούνια η' αετούς,

παχεις η' απαχους,

καποιοι ήταν θηρία,

καποιοι ύαινες,

κι όμως τούς έχουμε

κι αυτούς και κείνους ταισει

Αν το ένα καλλίτερο 

απ'τ'αλλο ειναι;

μια μπότα πάντα όπως 

μια άλλη είναι

όταν σε ποδοπαταει

Εγώ πάνω σ'αυτα τι λέω;

Δεν χρειαζόμαστε

άλλους αφενταδες

Μπορούμε 

να τους παρατησουμε

Ah, wir hatten so viele Herren,

Schweine oder Adler, magere oder dicke:

Einige waren Tiere, einige Hyänen,

und dennoch haben wir diesen und jenen gefüttert.

Ob einer besser ist als der andere:

Ach, ein Stiefel ist immer wie der andere,

wenn er auf dich tritt. Was ich über sie sage

: Wir brauchen keine anderen Herren: Wir können auf sie verzichten!

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

μεταφράζοντας 

Viens viens

Marie Laforet 

https://youtu.be/6HUW2Zcpdlk?si=1M0XfyZUq7kASipG

Viens, viens, c′est une prière

γυρνα,αυτό μια παράκληση ειναι 

Viens, viens, pas pour moi mon père

γυρνα,όχι για μένα μπαμπα 

Viens, viens, reviens pour ma mère

γυρνα,ξαγυρνα για τη μαμα

Viens, viens, elle meurt de toi

γυρνα,πεθάνει για σενα

Viens, viens, que tout recommence

γυρνα,όλα να ξαναρχισουν

Viens, viens, sans toi, l'existence

γυρνα,χωρίς εσενα,η ζωη

Viens, viens, n′est qu'un long silence

γυρνα,δεν είναι παρά μια 

μεγαλη σιωπη

Viens, viens, qui n'en finit pas

γυρνα,που δεν τελειωνει

Je sais bien qu′elle est jolie cette fille

το ξέρω ότι είναι όμορφη

αυτή η κοπελα

Que pour elle, tu en oublies ta famille

πώς γι'αυτη,ξέχασες την οικογένεια σου

Je ne suis pas venue te juger

δεν πρόκειται να σε κρινω

Mais pour te ramener

αλλά για να σε φέρω πισω

Il parait que son amour tient ton âme

φαίνεται πως ο έρωτας σου κράτα την ψυχή σου 

Crois-tu que ça vaut l′amour de ta femme

πιστευεις ότι αυτό αξίζει η αγάπη τής γυναίκας σου

Qui a su partager ton destin

Sans te lâcher la main?

που ξέρει να μοιραζεται τη μοίρα σου

χωρίς να σ'αφησει το χέρι;

Viens, viens, maman en septembre

γυρνα,η μαμά το Σεπτέμβρη 

Viens, viens, a repeint la chambre

γυρνα,ξαναβαψε το δωματιο

Viens, viens, comme avant ensemble

γυρνα,όπως πριν μαζι

Viens, viens, vous y dormirez

γυρνα,εκεί να κοιμηθειτε

Viens, viens, c'est une prière

γυρνα,αυτό μια παράκληση ειναι

Viens, viens, pas pour moi mon père

γυρνα,όχι για μένα μπαμπα

Viens, viens, reviens pour ma mère

γυρνα,ξαναγυρνα για τη μαμα

Viens, viens, elle meurt de toi

γυρνα,πεθαίνει για σενα

Sais-tu que Jean est rentré à l′école?

ξέρεις ότι ο Ζαν πηγε στο σχολείο;

Il sait déjà l'alphabet, il est drôle

ξέρει ήδη την αλφαβήτα,είναι αστειος

Quand il fait semblant de fumer

όταν προσποιείται πως καπνιζει

C′est vraiment ton portrait

ειναι ακριβως εσυ η εικόνα σου

Viens, viens, c'est une prière

γυρνα,αυτό μια παράκληση ειναι

Viens, viens, tu souris mon père

γυρνα,χαμογελας μπαμπα

Viens, viens, tu verras ma mère

γυρνα,θα δεις τη μαμα

Viens, viens, est plus belle qu′avant

γυρνα,είναι πιο ομορφη από πριν

Qu'avant, qu'avant, qu′avant, qu′avant

από πριν

Viens, viens, ne dis rien mon père

γυρνα,μην πεις τίποτα μπαμπα

Viens, viens, embrasse-moi mon père

γυρνα,αγκάλιασε με μπαμπα

Viens, viens, tu es beau mon père

γυρνα,είσαι όμορφος μπαμπα

Viens, viens,

γυρνα,γυρνα

Viens, viens, 

.

.

.

Πράξεις Λογομαχιας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι συνδέσεις τών λέξεων

αναντιρρητες

και σε μια υπέρθεση εμφυλίων

αινιγματων

η ιστορία τού Θηβαίου Οιδιποδα

προσθέτωντας κενά

ανθρώπινης υπαρξης

στο αρχαίο θέατρο τής πατρίδος μου

εκεί η ακινησία τής πετρας

βυθισμένη στη μνήμη μας

εγώ ένας χρεωφειλετης ιδεολογιων

για τον πλουτισμό αλλων

στα λατομεια τής Ιστορίας

δουλεψα

δεν υπάκουσα

με τι θα μας ανταλλάξουν;

και πόση ελληνική καθαροτητα στερηθηκαμε

ακολουθώντας δολοφόνους;

η βάρβαρη Μήδεια 

πληρώνεται με νόθα νομίσματα

σ'ενα μπορντελο

μέσα στην ένδοξη πόλη τών Αθηνων

Χαίρε το Οξυμορον τής Επανάστασης

ένα πήλινο τοπίο εκτείνεται

βόρεια τής Λάρισας

με τόσους πολλούς σφαγιασμενους

Ελπηνορες

να τρέφεται το χώμα

με ψυχές ανθρώπων

λευκους κρίνους

είδα, δυό χρόνια πριν την αιωνιότητα,

ένα φτερούγισμα βαν Γκογκ κιτρινου

εμείς οι ωμοφαγοι τής μνημης τι ζητάμε στην Ομόνοια

στα Χαυτεια στη Σταδίου

στην Αθηνάς στην Ερμού

στο Σύνταγμα;

τούς άκουσα να μιλούν για σένα

σαν να'σουν ανυπαρκτος

να σ'έχουν ξεχασει

μην λυπάσαι

υπάρχει τόσο πολύς θάνατος 

στις ζωές μας

να μην αμελεις να'χεις μαζί σου

στοιχεία και μέταλλα

Ευκλείδη Αριστοτέλη

Διονυσίου Σολωμού

Ανδρέα Κάλβου

Κωστή Παλαμά

Νικόλαου Εγγονοπουλου

και τόσων άλλων Ευγενών

στα σφαγεία τής Ιστορίας

συνέχισε τον καυγά

πρόσω ολοταχώς Οδυσσεα

πυκνωνει γαλάζιο το ταξίδι σου

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couveliz

 

ετεροχρονισμος

συναντήθηκαν στο Art café, théâtral Τσιμισκή 97,

fredo cappuccino εκείνη,σκέτο espresso εκεινος,

μουσική Jazz,

τού μιλουσε για την ποίηση της,-ποιηση, τού είπε,η εκλεκτική δυσκολία τών λέξεων,

τότε είδε απέναντι τη ξανθιά γυναίκα,

-θαυμασιος ετεροχρονισμος,τής είπε,

η Μαρία Σκληραινα,

εκείνη είδε την όμορφη γυναίκα,

-συμφωνω, τού είπε,τη γνωρίζω,είναι παντρεμένη με έναν μεγαλοεπιχειρηματία τής πόλης,Ιωάννη Τσιμισκή,

πολύ αρχοντική γυναίκα,πανέμορφη,τη θαυμαζω,

συνέχισαν να μιλάνε για την ποίηση,

-μια ασυμπτωτικη εμφάνιση αδύνατων αινιγματων,

ακούγονταν η φωνή τής Billie Holiday,I’ll Be Seeing You

.

σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον σ'αγαπω

σε υπερωα κυκλαμινων σφαιρικοι κηποι 

σε κυρτα κατοπτρα υπερδιπλασιαζομενοι

σε εκθετικο φως υπερουσιον 

και η μερα κιτρινη και πρασινη σε ωρα καλοκαιριου

χλιμιντρισε σαν νεαρο αλογο κι ακουστηκε 

σε ορθογωνια παραλληλογραμμα δωματια

σαν βροντη χιλιαδων νερων που επεφταν

σε οριζοντια κλαδια δεντρων και σε αλλα καμπυλα δονουσαν

τοτε ο αερας στροβιλιστηκε και υψωθηκε

και αισθανθηκε το μικρο μικροτατο χορταρακι 

χελιδονι να πεταξει περα απ'τη θαλασσα

πανω απο νησια κι ακρωτηρια να φτασει

σε κηπο περικλειστο τεσσερα τριανταφυλλα

στις ακρες να γυριζουν τις μελισσες λεξεις

σαν χρωματιστες βαρκουλες γυαλο γυαλο  

σε πεντε δακτυλα καταληγει η ωραιοτητα

σε συμμετρια να δειχνει ορθοφωνοντας

σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον

.

ας είμαστε

η μεταφυσική μας

εγώ εσυ

.

όταν η ομορφιά σου

διάχυτη

με αγγίζει αορατη

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-χνκουβελης cncouvelis 

ουδέποτε 

η όραση μας ήταν

τοσο οξυμενη

με τη μεταφυσικη

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-χνκουβελης cncouvelis 

Συναξαρι

στην Αιγυπτο δουλεψα ένα καιρό σ'ενα πορνειο,εκεί γνωρισα τη Μαρία,τη μετέπειτα Οσία Μαρία η Αιγυπτια,τι μεταμορφώνει τον άνθρωπο; εγώ δεν άλλαξα,έμεινα η ίδια,μια τυχαία ωραία Ελένη,

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

Η Ελενη τού Τυνδαρεως

-χ.ν.κουβελης c.m.couvelis

''θυμαμαι μικρη στη Πλευρωνα που μας φιλοξενουσε ο Θεστιος

ειχαμε στο δωματιο που κοιμομασταν με την αδερφη μου την Κλυταιμνηστρα

εναν μεγαλο ορθογωνιο καθρεφτη,με τις ωρες καθομουν μπροστα του

η αδερφη μου ,ηταν σκληρη απο τοτε,με κοροιδευε,αλλα ουτε που μ'ενοιαζε''

κοιταξε απο το παραθυρο τη θαλασσα ,περα μακρυα,απεραντη

απνοια,τα τζιτζικια στα κλαρια τών δεντρων και στους κορμους

''η μανα ηταν πανεμορφη,λευκα χερια,μαυρα μακρυα  μαλλια καταμαυρα

γυαλιζαν,οταν τα'λυνε εφταναν χαμηλα ως τη μεση''

η μερα ηταν πολυ ζεστη,μεσημερι,τελος Ιουλιου

παραθεριστες περνουσαν παρεες παρεες  για τη θαλασσα

''ο πατερας στεναχωριονταν πολυ,αναστεναζε πως να γυρισει στη πατριδα,

εκει κυβερνουσε ο Ιπποκοωντας,αφου τον ειχε εκδιωξει  εικοσι χρονια εμεινε

εξοριστος''

λιμαρε τα νυχια επειτα τα εβαψε γαλαζια με μια κιτρινη βουλα στο καθ'ενα

''απιστες και επιπολαιες να ειμαστε εγω και η Κλυταιμνηστρα,ετσι το θελησε η θεα''

φορεσε το κοκκινο φουστανι ,κοιταχτηκε στον καθρεφτη,

απο τον κηπο ακουγε καθαρα τις φωνες τών μαστορων,καποιος ,μαλιστα,τραγουδησε,

ειχε ωραια φωνη

''δεν με νοιαζει που με θεωρουν τετοια'' κοιταξε τα ποδια της ''μ'αρεσουν τα ποδια μου''

απ'τ'αλλο δωματιο ακουστηκε το κλαμα τού μωρου,μετα απο λιγο ησυχασε

''Η Ερμιονη μου'',χαμογελασε

''απιστη και επιπολαια

ο Μενελαος μ'αγαπουσε μενος τού λαου η δυναμη τού λαου και με κερδισε''

ειδε απ'τ'ανοιχτο παραθυρο να κυλαει ο ηλιος στον ουρανο λαμπρος κι ενδοξος

''συχνα βλεπω ενα ονειρο παντα το ιδιο με την ιδια σειρα συμβαινει

σε μια λιμνη κολυμπανε κυκνοι κι εξαφνα μεσα στην ησυχια σηκωνονται με θορυβο

μεγαλο και χυμανε πανω μου εγω τρομαγμενη φωναζω τη μανα μου ''μανα μανα''

κι εκει  ξυπναω''

τη νυχτα που εχει ολοκληρη σεληνη πως το φως της ακουμπαει στις ακρες

τών φοινικιων;

και πως μπαινει στο δωματιο και τριγυρναει

.

.

.

το δωρικό μας λεξιλόγιο

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

δωρικο λεξιλογιο

ισορροπει μετωπη κορης

ανθιζουσας 

Χαιρε η τριανταφυλλενια

ενα ελαχιστο πραγματικο

φως

κοιταξτε

αγορασα απειρο με το νομισμα ανθρωπος

ενδυματα κοχυλιων το φως ligh light lit lucere φωτεινή φωνή 

πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου

φευγουσα ισορροπουσα

φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου

αναστραμενη χρωμογραφια χρονου παραλια

ασυλληπτα συλαμβανομενα

ακροδαχτυλα κοχυλια

εναλιος ομφαλοφορος αχινος

περισπωμενες ψαριων

η ομορφια ενα βημα πριν το αορατο

καθρεφτιζεται στην εξοχη ρυμοτομια τών λεξεων του

η σπονδυλικη στηλη τών φωνηεντων και συμφωνων

ο ανθρωπος

το φθινοπωρο παιζει στο βιολοντσελο

τις αντιφασεις που'χει το φως σε λαμπροτητα

το απειρο λυγισμενο σε οξεια γωνια

λεω.

πως απο στερεο σιδερο Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι

θα κατασκευασθουν τα εργαλεια τής ανθρωποτητας

η ωραιοτητα

nomismata κεφαλαιου PLANES

Air Αερας ΑνNEMOS

σωροι onton mAN

ISΤΟρεια

ΝΟΜΟΣ CAPITALISMUS

Levelι 1:SUPER MARIO IN JORGE LUIS BORGES METROPOLIS

Οδυσσεο

cell mind battery

ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Ελενη:'' ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις''

Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*. That is, there is no L-formula

True(n) such that for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.

Eliot:In the room the women come and go

Talking of Michelangelo

Φως IS TIME

ΠΟΣΟΣΤΑ Ricco / Povero MANKIND

CONTINUOUS writing

ατρανταχτο ερωτημα που ειναι ο ηλιος

ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου

παλιρροια σωματων νερου

το Φως σαλευει ως οχταπους

συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι

εναρμονιοι σντιχτυποι ηχων κυματα

σκροπρωρος μνημης εφαπτομενης παφλαζουσας

η αρχαια εικονα ο κυκλος τού ηλιου

βρηκαμε το αγαλμα τής γυναικας διπλα στο αγαλμα τού αντρα

στα προτυπο τής αρχαικης κουρης και τού κουρου

αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες

το κυματισμα τών πουλιων το ασπρο βελος τού χρονου

ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει

ο ανεμος επιμενει να βυζαινει  θαλασσινο νερο

φωνη με φωνη ακουστηκαν

πολυ αιωνιοτητα το μελλον

διαφανη λεξη η γαληνη

πληρης συμμετριων ο ανθρωπος

στο σχημα κοχυλιου

ετσι εξηγειτε ο κοσμος

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συνεχώς 

περιορίζεσαι

και χάνεσαι

εναλλασομενα πεισματικα

.

Να δώσεις ένα σημάδι

απόψε.

Κάπου που να μην το υποψιάζεται κανείς.

Εγώ μόνο θα καταλάβω.

Εσύ να αντιδρας.

.

η πρώτη μεγάλη παγίδα τού έρωτα είναι τα μάτια

Έτσι εξηγούνται ολα

.

You

Petite fleur

Petite flirt

You

.

ένα αόρατο 

δίχτυ λέξεων

πώς να τού ξεφύγεις;

.

σηκωσαμε στα ξαρτια μας καταρτια και πανια τα ΣΤΟΙΧΕΙΑ τού Ευκλειδη-

τα βραχια υφαλα  ισαλα και υπερθαλασσια ειναι απολιθωμενα τεραστια 

προιστορικα θαλασσια ψαρια κητη κατα τη μαρτυρια τών παναρχαιων 

γλαρων-πως χρωματιζεται η θαλασσα κι ο ουρανος την ωρα τής δυσης 

τού ηλιου συζητησαμε με τον Οδυσσεα Ελυτη παρουσια τού Πλατωνα 

και τού Βαν Γκογκ

.

.

.

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

οι ελιγμοί τών λέξεων μας

ελιγμοί λέξεων εξεων ακροαιφνων

υπερδινωση τοπωνυμιων αντωνυμιων

ιστοριας εξελκωση συρραφη βιας

εκτροφή υπερθετικων κερδοσκοπισμου ανθέων

άμωμος αμολυντη αδηφαγια

εκκοφαντικη λογορροια ιδιοκαταληκτη ιδεολογια

πλεισμονη ελλειπους

Ιδιωματισμος ερμηνειας

ηληθιοτης χειμωνα

εκρυθμος πολιτισμός βαρβαροτητας

αποσιωπητικά δεντρων

ήχος απειρης ταλαντωσης ελάχιστου η ποιηση

συνωθουντων απωθημενων αρμονίας αντισυμμετριας

αειμαχος χρόνος διαπρακτος

διατεμνων φωνηεντα

έγχρωμα διάφανα αντιλογιων εννομα

εκ των αδιαιρετων το εν παν

εκ τών διαιρετων η ονείρωξη τού πραγματικού αισθητου εντός μας

ζεονζωοναλιον

ορατον αει

συμμετρία αντιφρονούντων

αειρροος ιστορια

κύβοι νερων σε βουβό ύπνο λεξεων

αλαζονικοι κορμοι κρινων σε επιζωγραφισμενα φυλλα

φωνή δέντρων σε πράσινα φυλλωματα πουλιων

λευκοφορος ανεμος σε κήπους μελισσων

ο αυτοφυης χρόνος σε βηματα αμμου

υπερκυβικη ενοραση νερου

σε υπεροπτικη επιφάνεια κρινων

χρωματικη εφελκυουσα γραμματική ανθους

στη νοητική διαύγεια μελισσας

η έκρυθμη πολλαπλοτητα σωματικής ρωγμης

ανιοντος χρονου

ένοπλης υπερτονισμενης επαναστασης αορατου λςξεων

προοπτική ενδυναμης ηχηρης συμμετριας

μια ακροτητα φωτισμενου τοπιου θαλασσας

υπερδιπλασιασμενης ορμής αγχιβαθους δαχτυλου

αφή υπερουσια υπερενδοξη

λιτότητα ρυθμικη

Χαιρε 

η ταχυτης Αισθησεων

Χαιρε 

η ευαισθησια πράσινων δεντρων

με φθογγισμους πορτοκαλιού εξισώνεται η διαφάνεια κοχυλιου

υπερτολμη απειροτητα

Χαιρε 

η αφή τής ορτανσιας 

στο λαιμό τού κυκνου

λευκοφορα αρμονική εκτιναξη πρωινου

σε ασβέστη 

η ώρα τής πεταλούδας κίτρινος

ευέλικτος ακροβατης

κύκλος ευθυτενής ορθοπλωρων πουλιων

και ημισφαιρικοι λόφοι κυματιστοι

φωτεινά ημιτονια καθαρού αερα

Χαιρε 

χλωρό χόρτο βουνών

ασπαρτο αεικινητο θρόισμα ψαριού

σε ροδιού κόκκινο φούσκωμα

η εντελης φυλλοροη πρώτων αριθμων ο κοσμος

η' ατελης ψίθυρος ιδεων

Χαιρε 

τα Πρώτα Ελάχιστα τών Ανθρωπων

ο ερεθισμος τής επιδερμίδας τής άγριας μεντας

η μυρωδικη φωνή απλετος

ισομετρος κελαηδισμος ερωτηματων

Χαιρε 

η Δίεση τού Αβεβαιου

το πράσινο φύλλο τού Είναι η' τού Μη Ειναι

η ατέρμονη πίεση τού χρονου

στο χρυσό στάχυ τού ηλιου

η ελάχιστη χειρονομια

και το ρίγος κοχυλιου σε διαφάνεια ψαριου

η ποιηση μου

μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας 

με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μας

αιωνιοτητα

ωορρηξια ηχων

διχτυα λαμψεων 

ο κοσμος

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-χνκουβελης cncouvelis 

(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)

Θεσσαλονίκη

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πριν ακολουθησουν οι αλλαγες τής τυχης 

και δολοφονηθεί 

απ'τον γιο της Αντίπατρο Β'

ζηλεύοντας την εύνοια της

για τον μικρότερο αδελφό

Αλεξανδρο Ε'

από την Κατά Θετταλων Νικη

στο Κροκιο Πεδίο ονομάσθηκε

Θεσσαλονίκη

ετεροθαλή αδελφή τού Αλεξανδρου 

κόρη τού Φιλίππου Β' ηταν

και τής Νικησιπολεως

και το αξιολογοτερο στη Θέρμη

ο σύζυγος της Μακεδονας στρατηγος

Κάσσανδρος το 315 πΧ

ίδρυσε την Θεσσαλονίκη 

προς τιμήν της

το πέρασμα της λοιπόν

καθόλου ευκαταφρόνητον

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta-

-χνκουβελης cncouvelis 

I want to be alone

είπε η Ελένη like Greta Garbo 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στη συνεντευξη

φορούσε μαύρα μεγάλα γυαλιά,-θελω να ειμαι μόνη,είπε,I want to be alone,

γέλασε,-θελω να μ'αφησουν να ζήσω μόνη,

-αναρωτιεμαι...,τής είπε ο δημοσιογραφος,

-γιατι αναρωτιέσαι; τού είπε και σηκώθηκε κι εφυγε,

το βράδυ στο ξενοδοχείο,

-κλεισε καλά τα παράθυρα, μού είπε,

οι παπαράτσι είναι παντού,μπορεί να σκαρφαλώσουν τον τοίχο,να μπουν μέσα από την πιο μικρή σχισμαδα,και να τρυπώσουν μέσα στον τοιχο,

κάθισε μπροστα στον καθρέφτη,

-θελω να ειμαι μονη,

την άκουσα να μού λέει,

I want to be alone,

το εχει πει η Γκρέτα Γκάρμπο που έπαιζε τη Ρωσίδα μπαλαρινα Grusinskaya,

στην ταινία  Grand Hotel,

σε σκηνοθεσία τού 

Edmund Goulding,το 1932,

Grusinskaya : Can you imagine a hundred girls in the ballet school, each thinking she would become the most famous dancer in all the world? I was ambitious then. We were drilled like little soldiers. No rest, no stopping. I was little, slim, but hard as a diamond. Then I became famous and - But why am I telling you all this? Last night, I didn't know you at all. Who are you, you?

Φαντάσου εκατό κοπέλες 

στη σχολή μπαλέτου, καθεμιά σκέφτονταν πως θα γίνει η πιο διασημη χορεύτρια στον κοσμο;

Τότε ήμουνα φιλόδοξη.

Ήμασταν κουρδισμενες σαν μικρα στρατιωτακια. Καμιά ανάπαυση, καμιά διακοπή,

Ήμουνα μικρή,αδύνατη,αλλά σκληρή σαν το διαμάντι.

Μετά έγινα διάσημη και-

αλλά γιατί στα λέω όλα αυτά;Μεχριτη περασμένη  νύχτα ,δεν σε ήξερα καθόλου.

Ποιος είσαι,εσύ;

σηκώθηκε,με αγκάλιασε,

συνέχισε,

Grusinskaya : You could love me?

Baron Felix von Geigern : I've never seen anything in my life as beautiful as you are

-θα μπορούσες να μ'αγαπησεις;

με ρωτησε

-ποτε δεν εχω δει στη ζωή μου, τής απάντησα,πιο όμορφη από σένα

.

.

.

χνκουβελης cncouvelis 

μεταφράζοντας Joe Dassin

Et si tu n'existais pas

https://youtu.be/0fYr5vh3wXI?si=ZgH4BPh_RUDdECcN

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Dis-moi pourquoi j'existerais

Πες μου γιατί θα υπηρχα εγω

Pour traîner dans un monde sans toi

Για να τριγυρνω μέσα σ'ενα κόσμο χωρίς εσενα

Sans espoir et sans regret

Χωρίς ελπίδα και χωρίς λυπη

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

J'essaierais d'inventer l'amour

Θα προσπαθούσα να εφευρω την αγαπη

Comme un peintre qui voit sous ses doigts

Οπως ένα ζωγράφος που βλέπει κάτω από τα δάκτυλα του

Naître les couleurs du jour

Να γεννιούνται τα χρώμα τής μερας

Et qui n'en revient pas

Κι η οποία δεν ξαναρχεται

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Dis-moi pour qui j'existerais

Πες μου για ποια εγώ θα υπηρχα

Des passantes endormies dans mes bras

Τις περαστικες που κοιμούνται μέσα στα χέρια μου

Que je n'aimerais jamais

Που ποτε δεν θ'αγαπουσα

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Je ne serais qu'un point de plus

Εγώ δεν θα ήμουν παρά ενα σημάδι ακομα

Dans ce monde qui vient et qui va

Μέσα σ'αυτο τον κόσμο που έρχεται κι παει

Je me sentirais perdu

Θα αισθανομουν χαμενος

J'aurais besoin de toi

Θα είχα την ανάγκη σου

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Dis-moi comment j'existerais

Πες μου πως θα υπηρχα εγω

Je pourrais faire semblant d'être moi

Θα μπορούσα να προσποιούμαι ότι είμαι εγω

Mais je ne serais pas vrai

Αλλά δεν θα ήμουν αληθινος

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Je crois que je l'aurais trouvé

Πιστεύω ότι θα είχα βρει

Le secret de la vie, le pourquoi

Το μυστικό τής ζωής,το γιατι

Simplement pour te créer

Απλά για να σε δημιουργησω

Et pour te regarder

Και για να σε κοιταξω

Et si tu n'existais pas

Κι αν εσύ δεν υπηρχες

Dis-moi pourquoi j'existerais

Πες μου γιατί θα υπηρχα

εγω

.

.

.

Οδυσσεας-Odysseas

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ

-μεταφραση και σχολια χ.ν.κουβελης

 [Αναφερεται η περιοχη κυριαρχιας τού Οδυσσεα και με ποσα καραβια πηγε στη Τροια]

ραψωδια Β',στιχοι 631-637

Αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους,

οἵ ῥ᾽ Ἰθάκην εἶχον καὶ Νήριτον εἰνοσίφυλλον

καὶ Κροκύλει᾽ ἐνέμοντο καὶ Αἰγίλιπα τρηχεῖαν,

οἵ τε Ζάκυνθον ἔχον ἠδ᾽ οἳ Σάμον ἀμφενέμοντο,

οἵ τ᾽ ἤπειρον ἔχον ἠδ᾽ ἀντιπέραι᾽ ἐνέμοντο·               635

τῶν μὲν Ὀδυσσεὺς ἦρχε Διὶ μῆτιν ἀτάλαντος·

τῷ δ᾽ ἅμα νῆες ἕποντο δυώδεκα μιλτοπάρῃοι

κι ο Οδυσσεας οδηγουσε τουςτ μεγαλοψυχους Κεφαλληνες

που την Ιθακη ειχαν και το Νηριτο με τα δεντρα που τα φυλλα τρεμουν

και την Κροκυλεια μοιραζονταν και την  τραχεια Αιγιλιπα

που και την Ζακυνθο ειχαν και την Σαμον γυρω μοιραζονταν

που και την στερια ειχαν και τ'αντιπερα μοιραζονταν. 635

αυτων ο Οδυσσεας ηταν αρχηγος στου Δια τη σοφια ισοζυγιαζονταν.

μ'αυτον μαζι καραβια ακολουθουσαν δωδεκα κοκκινοπλευρα

.

[Ο Οδυσσεας συνοδευει την Χρυσηιδα  επιστρεφοντας στον πατερα της]

ραψωδια Α',στιχοι 308-311

Ἀτρεΐδης δ᾿ ἄρα νῆα θοὴν ἅλαδὲ προέρυσσεν,

ἐν δ᾿ ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν, ἐς δ᾿ ἑκατόμϐην

βῆσε θεῷ, ἀνὰ δὲ Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον                   310

εἷσεν ἄγων· ἐν δ᾿ ἀρχὸς ἔϐη πολύμητις Ὀδυσσεύς.

τοτ'ο Ατρειδης καραβι γρηγορο στη θαλασσα ερριξε,

στα δε κουπια διαλεξε εικοσι,μεσα δε εκατο βοδια

φορτωσε στο θεο,πανω δε στο σκαφος την ομορφομαγουλη Χρυσηιδα 310

να καθισει εφερε.αρχηγος δε ανεβηκε ο πολυμηχανος Οδυσσεας

.

[Ο Αντιφοος τού Πριαμου αστοχωντας να χτυπησει με το δορι τον Τελαμωνιο

Αιαντα βρισκει και σκοτωνει τον Λευκο τον συντροφο τού Οδυσσεα,

ο Οδυσσεας

τοτε θυμωσε,θελησε να εκδικηθει και σκοτωνει τον Δημοκοωντα νοθο γιο τού 

Πριαμου]

ραψωδια Δ',στιχοι 496-504

στῆ δὲ μάλ᾽ ἐγγὺς ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ

ἀμφὶ ἓ παπτήνας· ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο

ἀνδρὸς ἀκοντίσσαντος· ὃ δ᾽ οὐχ ἅλιον βέλος ἧκεν,

ἀλλ᾽ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα

ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ᾽ ἵππων ὠκειάων. 500

Τόν ῥ᾽ Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ

κόρσην· ἣ δ᾽ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν

αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,

δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε᾽ ἐπ᾽ αὐτῷ.

ηρθε και σταθηκε πολυ κοντα κι ακοντισε με δορι γυαλισμενο

γυρω καλα κοιτωντας.οι δε Τρωες υποχωρησαν

απ'τον αντρα π'ακοντισε.το δε βελος δεν πηγε χαμενο,

αλλα τον γιο τού Πριαμου τον νοθο χτυπησε Δημοκοωντα

π'απ' την Αβυδο ηρθε με τ'αλογα τα γρηγορα.500

Αυτον λοιπον για τον συντροφο χολιασμενος χτυπησε με το δορι

στο πλαι τού κεφαλιου,π'απ'την αλλη μερια μεσ'απ'τον κροταφο περασε

η χαλκινη αιχμη,αυτον δε το σκοτος στα ματια καλυψε.

γκντουπησε πεφτωντας,βροντηξαν δε τ'αρματα πανω σ'αυτον

.

[Η λεξη γκντουπησε ειναι ηχοποιητικη,απο τον ηχο γκντουπ που κανει οταν 

πεφτει κατι,απο εκει και η λεξη γδουπος,χτυπος,βροντος,

κροτος]

.

ραψωδια Ε',στιχοι 677-679

Ἔνθ᾽ ὅ γε Κοίρανον εἷλεν Ἀλάστορά τε Χρομίον τε

Ἄλκανδρόν θ᾽ Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε.

Καί νύ κ᾽ ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς 679

εκει αυτος λοιπον τον Κοιρανο πηρε και τον Αλαστορα και τον Χρομιο

και τον Αλκανδρο και τον Αλιο και τον Νοημονα και τον Πρυτανι

και τωρα ακομα πολλους απ΄τους Λυκιους θα σκοτωνε ο θεικος Οδυσσεας 679

.

[ο ερωδιος ηταν το αγαπημενο πουλι τής Αθηνας και η εμφανιση του στον  Οδυσσεα 

και τον Διομηδη,που με τον Διομηδη αντικατασκοπευουν τους Τρωες,δειχνει την ευνοια 

τής θεας]

ραψωδια Κ',στιχοι 274-277

τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιὸν ἐγγὺς ὁδοῖο

Παλλὰς Ἀθηναίη· τοὶ δ᾽ οὐκ ἴδον ὀφθαλμοῖσι        275

νύκτα δι᾽ ὀρφναίην, ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν.

χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθ᾽ Ὀδυσεύς,  

σ'αυτους δε στα δεξια εστειλε ερωδιο κοντα στο δρομο

η Παλλαδα Αθηνα.αυτοι δεν τον ειδαν στους οφθαλμους 275

στη νυχτα μεσα τη σκοτεινη,αλλα να σφυριζει ακουσαν.

χαρηκε δε με το πουλι ο Οδυσσεας,

.

[ο Οδυσσεας και ο Διομηδης συλλαμβανουν τον κατασκοπο τών Τρωων τον Δολωνα,

τον ανακρινουν και μαθαινουν πως για βοηθεια των Τρωων ηρθε ο Θρακας βασιλιας 

Ρησος με τ'αλογα του,τα πιο ομορφα τα πιο μεγαλα και τα πιο γρηγορα,

και απειλει πως τού φτανει μια μερα μονο για να κατανικησει τον ελληνικο στρατο,

τοτε για τους Αχαιους υπαρχει μεγαλος κινδυνος αν περασει μια νυχτα και δεν τον 

σκοτωσουν δεν θα μπορεσει κανεις να τον νικησει μετα ουτε ο Αιαντας ουτε κι αυτος 

ο Αχιλλεας]

ραψωδια Ε',στιχοι 433-441

εἰ γὰρ δὴ μέματον Τρώων καταδῦναι ὅμιλον

Θρήϊκες οἷδ᾽ ἀπάνευθε νεήλυδες ἔσχατοι ἄλλων·

ἐν δέ σφιν ῾Ρῆσος βασιλεὺς πάϊς Ἠϊονῆος.    

τοῦ δὴ καλλίστους ἵππους ἴδον ἠδὲ μεγίστους·

λευκότεροι χιόνος, θείειν δ᾽ ἀνέμοισιν ὁμοῖοι·

ἅρμα δέ οἱ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται·

τεύχεα δὲ χρύσεια πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι

ἤλυθ᾽ ἔχων· τὰ μὲν οὔ τι καταθνητοῖσιν ἔοικεν  440    

ἄνδρεσσιν φορέειν, ἀλλ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖσιν

αν λοιπον σκεφτεστε στων Τρωων να καταπεστε τον ομιλο

να οι Θρακες νεοφερμενοι πολυ μακρυα πισω απ'τους αλλους.

αναμεσα σ'αυτους ο Ρησος βασιλιας παιδι τού Ηιονα.

αυτου τωρα τα πιο ομορφ'αλογα ειδα και τα πιο μεγαλα.

λευκοτερα απ'το χιονι,τρεχουν δε στους ανεμους ομοια.

τ'αρμα δε και με χρυσο και μ'ασημι καλα ειργασμενο .

μ'αρματα δε χρυσα πελωρια θαυμα να τα βλεπεις

ηρθ'εχοντας,τετοια σε κανεναν απ'τους θνητους δεν ταιριαζει 440

αντρες να φορουν,αλλα στους αθανατους θεους.

.

.

.

My own Empire of Hyperrealistic Paintings 

-Helen of Sparta-

-χνκουβελης cncouvelis 

η συνάντησή τους

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

συναντήθηκαν μετά από πολλά χρόνια,

-περασαν τοσα χρόνια, 

τού είπε

εκείνος χαμογέλασε,

-χθες ήταν, τής είπε

είδε τη βέρα στο χέρι της,

-παντρευτηκες; τη ρώτησε,

εκείνη εσκυψε το κεφάλι,

έπιασε το χέρι της,

-καταλαβαινω, τής είπε,

.

.

.

Fragmenta 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η φλυαρία τών λέξεων

κούφια ματαιοδοξία

ασημαντη επινόηση

γοητείας

ελάχιστη έλξη

.

δύο μέλισσες 

σκουλαρίκια στ'αυτια σου

ένα τριαντάφυλλο στο στήθος σου 

μαργαριτάρια στο λαιμό σου

κρινακια στα μαλλιά σου

κι η θάλασσα απέραντη γαλάζια στα μάτια σου

.

Επιτέλους

σού αφιερώνω

την

Rhapsody in Blue 

τού 

George Gershwin

https://youtu.be/cH2PH0auTUU?si=YmNaYwB0WILViIMC

.

Φωτογράφιση

-χνκουβελης cncouvelis

τὼ δ᾽ ἀέκοντε βάτην παρὰ θῖν᾽ ἁλὸς ἀτρυγέτοιο,  Μυρμιδόνων δ᾽ ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθην

(Ὅμηρου Ιλιάδα,ραψωδία Σ',στίχοι 327-327 )

όλη η πατρίδα μας

παρὰ θῖν᾽ ἁλὸς

.

Φωτογράφιση 

-χνκουβελης cncouvelis

δες απόψε

το φωτεινό ρεύμα

τής σελήνης

στα νερά τής θάλασσας μας

το notturno ακούγεται

τού Σοπέν

https://youtu.be/tV5U8kVYS88?si=TKensHF_jJJ374g1

.

.

.