LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑ ΔΑΝΑΙΔΑ ΚΑΙ ΛΥΓΚΕΑΣ ΑΙΙΓΥΠΤΙΑΔΗΣ- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑ ΔΑΝΑΙΔΑ ΚΑΙ ΛΥΓΚΕΑΣ ΑΙΙΓΥΠΤΙΑΔΗΣ-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Λυγκεας και Υπερμνηστρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑ ΔΑΝΑΙΔΑ ΚΑΙ ΛΥΓΚΕΑΣ ΑΙΙΓΥΠΤΙΑΔΗΣ-χ.ν.κουβελης
.
η Υπερμνηστρα ξαγρυπνουσε,στο καθρεφτη εβλεπε το ξαπλωμενο δυνατο σωμα
του αντρα της Λυγκεα,πρωτη νυχτα του γαμου,εκεινος κοιμονταν κι εκεινη ειχε στο
δεξι της χερι το κοφτερο μαχαιρι που της εδωσε διαταζοντας την ο πατερας να τον
σφαξει,μια απλη κινηση,απο πανω προς τα κατω,κι ο κυκνος βαφει τα ασπρα φτερα
του κατακοκκινα,γυρισε κι ειδε τον αντρα,η αναπνοη του ησυχη,''μια απλη κινηση
ειναι,να ετσι ,και κοβεται η αναπνοη του,η κινηση της ζωης''σκεφτηκε,πλησιασε
στο ανοιχτο παραθυρο,ειδε,νυχτα περασμενη,ησυχια στα δεντρα και στον αερα,
ακινησια,το φεγγαρι ασημενιο λαμπερο κυλαει στον ουρανο ολοκληρο,
 ''το ιδιο φεγγαρι''ψιθυρισε''οπως τοτε εκεινη τη βραδυα στη μακρινη πατριδα''
ζεστη βραδυα,κι ενα αθωο κοριτσι δεκαπεντε χρονων λουζονταν ξεγνοιαστο στα χλιαρα
νερα του ποταμου,λαμπερες σταλαγματιες στην απαλη επιδερμιδα της ,
''εγω ημουν εκεινο το κοριτσι'' συνεχισε ''κι οπως αμεριμνη κολυμπουσα ξαφνικα ακουσα
ανεπαισθητο ηχο,σαλεμα φυλλων,κοιταξα,δεν ειδα τιποτα,θα'ναι ο αερας που σιγοτρεμει
τους λογχοσχημους παπυρους,ξεχαστηκα μεσ'στην δροσερη απολαυση των νερων''
και παλι ακουστηκε ο χαμηλος θορυβος,και τοτε κοιταζοντας προς το μερος εκεινο τον
ειδε,ηταν ο ξαδερφος της Λυγκεας,και την εβλεπε,ποιος ξερει ποση ωρα εκει κρυμενος,
να πλενεται,
''ντραπηκα και φοβηθηκα,σαν μικρη ελαφινα που την παραμονευει δυνατο λιονταρι
στην πηγη που ξεδιψαει'',βγηκε αμεσως απ'τα νερα εντρομη αρπαξε τα ρουχα της
κι εφυγε τρεχοντας προς το σπιτι,''δεν ειπα τιποτα στον πατερα,δεν τον μαρτυρησα''
γυρισε προς τον κοιμισμενο αντρα,''τωρα μπορω να τον σκοτωσω,τον εχω στο χερι
μου'',πλησιασε στο κρεβατι,''παντα οταν ειχε φεγγαρι κατεβαινα νυχτα στον ποταμο
κι εβλεπα να φωτιζονται τα νερα απ'το φως του,εμενα εκει ωρα,σαν κατι να προσμενα,
κατι να συμβει καποιος να ερθει,δεν ηξερα γιατι,ποτε δεν ηρθε καποιος,σαν σε ονειρο
αυτο το ζουσα'',η λεπιδα του μαχαιριου γυαλισε,εριξε αστραπη στον γυμνο τοιχο και
πηδησε στο λαιμο του αντρα,''αποψε το ιδιο φεγγαρι,οπως στο ονειρο,κι αποψε δεν
ειναι ονειρο'',ο ψιθυρος της αναπνοης του αντρα δεν την φοβιζει,''αυτος ο αντρας
ειναι'' ψιθυριζει,ανοιγει τα δαχτυλα κι αφηνει να πεσει το μαχαιρι στο πατωμα,
στο θορυβο του ο αντρας εκανε μια κινηση να ξυπνησει αλλα δεν ξυπνησε βυθιστηκε
μεσα στον υπνο,πηρε το σεντονι και τον σκεπασε τρυφερα,ξαπλωσε διπλα του,
ενιωσε το δυνατο κορμι του στο απαλο κορμι της,απ'τ'ανοιχτο παραθυρο εμπαινε
το φως του φεγγαριου,
''το φως του φεγγαριου πανω στα νερα'' ψιθυρισε''τ'ονειρο μου αποψε'',κι εκλεισε
τα ματια να κοιμηθει.
.
.