GREEK POETRY -Ιφιγένεια εν Αυλίδι,Ευριπίδη -στίχοι 49-65,1433-1450,1461-1468 (μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis) POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

 .

.

GREEK POETRY

-Ιφιγένεια εν Αυλίδι,Ευριπίδη

-στίχοι 49-65,1433-1450,1461-1468

(μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.

.

Ιφιγένεια εν Αυλίδι,Ευριπίδη

στίχοι 49-65,1433-1450,1461-1468

(μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Αγαμεμνων

η Λήδα του Θεστιου τρεις γέννησε κόρες

τη Φοίβη και τη Κλυταιμνήστρα τη γυναίκα μου

και την Ε,λενη,που γι'αυτοι μνηστήρες ήρθαν

τα πρώτα ξακουστά της Ελλάδας παιδιά,

φοβεριζαν κι απειλούσαν αναμεταξυ τους

να σκοτωθούν αν κάποιος τη κορη δεν παρει,

και πως να πράξει σ'αδιεξοδο ο Τυνδαρος

ο πατέρας ήταν,να την δώσει να μην την δώσει,

όπως πιο καλλιτερα αυτό να συμβει και σ'αυτό δω

κατέληξε,να ορκιστούν και τα χέρια  οι μνηστήρες

να δώσουν μεταξύ τους και κάνοντας σπονδές 

αυτά εδώ να συμφωνήσουν.οποιανού γυναίκα 

του Τυνδαρου η κόρη γινει σ' αυτόν σύμμαχοι 

να συντρέξουν,αν κάποιοςαπ'το σπίτι την αρπάξει 

κι απ'το κρεβατι τον αποκλείσει,να εκστρατεύσουν 

εναντίον του και την πολη να του κατεδαφίσουν

είτε Ελληνική όμοια είτε βάρβαρη με τα οπλα

.

.

Ιφιγένεια

μάνα,γιατί σιωπηλα με δάκρυα βρέχεις 

τα μάτια;

Κλυταιμνήστρα

έχω το  λόγο μου η δυστυχη να πονω

Ιφιγένεια

σταματα,να δειλιασω μην με κάνεις,κι αυτά δω

από μένα ακουσε

Κλυταιμνήστρα

λεγε,δεν θα σε κατηγορισω σε τιποτα,παιδί μου

Ιφιγένεια

μήτε τα μαλλιά σου να κόψεις μήτε να μαυροφορεσεις

Κλυταιμνήστρα 

τι'ναι αυτό που λες παιδί μου;να σε χάσω;

Ιφιγένεια

όχι δεν με χάνεις,απολυτρωνομαι,από μένα δοξασμένη

θα'σαι

Κλυταιμνήστρα

πως είπες;τον θάνατο σου να μη πρέπει να πενθω;

Ιφιγένεια

καθόλου,αφού σε τάφο εμένα δεν θα χωσουν

Κλυταιμνήστρα

και τι;τον θάνατο,όχι τον τάφο,πρεπει να πενθουν 

Ιφιγένεια

ο βωμος της κόρης του Δία σε μένα μνήμα θα'ναι

Κλυταιμνήστρα

θα σ' ακούσω παιδι μου,γιατί σωστά μιλας

 

Ιφιγένεια

αφού η καλή μου'τυχε τύχη και της Ελλάδας να κάνω καλο

Κλυταιμνήστρα

και τι από σένα  να μηνύσω στις αδελφές σου ;

Ιφιγένεια

καμιά τους να μην μαυροφορεσει

Κλυταιμνήστρα

και τι καλο στις κοπέλες να πω από σενα λόγο;

Ιφιγένεια

χαιρέτησε τες,και τον Ορέστη άντρα να μεγαλωσετε

 

.

.

Ιφιγένεια

ένας απ' του πατερα τους σωματοφύλακες στης Αρτεμης

το λιβάδι ας μ'οδηγησει,όπου εκεί θα σφαγιασθω

Κλυταιμνήστρα

παιδί μου που πας;

Ιφιγένεια

και πίσω δεν γυριζω παλι

Κλυταιμνήστρα

που αφήνεις τη μάνα;

Ιφιγένεια

οπως βλέπεις,χωρίς τιμες

Κλυταιμνήστρα

στάσου,μην μ'αφηνεις

Ιφιγένεια

μη,δεν θέλω δακρυα

.

.

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ

49Ἐγένοντο Λήδᾳ Θεστιάδι τρεῖς παρθένοι,

50Φοίβη Κλυταιμήστρα τ᾽, ἐμὴ ξυνάορος,

Ἑλένη τε· ταύτης οἱ τὰ πρῶτ᾽ ὠλβισμένοι

μνηστῆρες ἦλθον Ἑλλάδος νεανίαι.

δειναὶ δ᾽ ἀπειλαὶ καὶ κατ᾽ ἀλλήλων φόνος

ξυνίσταθ᾽, ὅστις μὴ λάβοι τὴν παρθένον.

55τὸ πρᾶγμα δ᾽ ἀπόρως εἶχε Τυνδάρεῳ πατρί,

δοῦναί τε μὴ δοῦναί τε, τῆς τύχης ὅπως

ἅψαιτ᾽ ἄριστα. καί νιν εἰσῆλθεν τάδε·

ὅρκους συνάψαι δεξιάς τε συμβαλεῖν

μνηστῆρας ἀλλήλοισι καὶ δι᾽ ἐμπύρων

60σπονδὰς καθεῖναι κἀπαράσασθαι τάδε·

ὅτου γυνὴ γένοιτο Τυνδαρὶς κόρη,

τούτῳ ξυναμυνεῖν, εἴ τις ἐκ δόμων λαβὼν

οἴχοιτο τόν τ᾽ ἔχοντ᾽ ἀπωθοίη λέχους,

κἀπιστρατεύσειν καὶ κατασκάψειν πόλιν

65Ἕλλην᾽ ὁμοίως βάρβαρόν θ᾽ ὅπλων μέτα.

.

.

Ἰφιγένεια

μῆτερ, τί σιγῇ δακρύοις τέγγεις κόρας;

Κλυταιμήστρα

ἔχω τάλαινα πρόφασιν ὥστ᾽ ἀλγεῖν φρένα.

Ἰφιγένεια

1435παῦσαι: 'μὲ μὴ κάκιζε: τάδε δέ μοι πιθοῦ.

Κλυταιμήστρα

λέγ᾽: ὡς παρ᾽ ἡμῶν οὐδὲν ἀδικήσῃ, τέκνον.

Ἰφιγένεια

μήτ᾽ οὖν γε τὸν σὸν πλόκαμον ἐκτέμῃς τριχός,

μήτ᾽ ἀμφὶ σῶμα μέλανας ἀμπίσχῃ πέπλους.

Κλυταιμήστρα

τί δὴ τόδ᾽ εἶπας, τέκνον; ἀπολέσασά σε;

Ἰφιγένεια

1440οὐ σύ γε: σέσῳσμαι, κατ᾽ ἐμὲ δ᾽ εὐκλεὴς ἔσῃ.

Κλυταιμήστρα

πῶς εἶπας; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών;

Ἰφιγένεια

ἥκιστ᾽, ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται.

Κλυταιμήστρα

τί δαί; τὸ θνῄσκειν, οὐ τάφος, νομίζεται.

Ἰφιγένεια

βωμὸς θεᾶς μοι μνῆμα τῆς Διὸς κόρης.

Κλυταιμήστρα

1445ἀλλ᾽, ὦ τέκνον, σοὶ πείσομαι: λέγεις γὰρ εὖ.

Ἰφιγένεια

ὡς εὐτυχοῦσά γ᾽ Ἑλλάδος τ᾽ εὐεργέτις.

Κλυταιμήστρα

τί δὴ κασιγνήταισιν ἀγγελῶ σέθεν;

Ἰφιγένεια

μηδ᾽ ἀμφὶ κείναις μέλανας ἐξάψῃ πέπλους.

Κλυταιμήστρα

εἴπω δὲ παρὰ σοῦ φίλον ἔπος τι παρθένοις;

Ἰφιγένεια

1450χαίρειν γε. Ὀρέστην τ᾽ ἔκτρεφ᾽ ἄνδρα τόνδε μοι.

.

.

Ἰφιγένεια

πατρὸς δ᾽ ὀπαδῶν τῶν δέ τίς με πεμπέτω

Ἀρτέμιδος ἐς λειμῶν᾽, ὅπου σφαγήσομαι.

Κλυταιμήστρα

ὦ τέκνον, οἴχῃ;

Ἰφιγένεια

καὶ πάλιν γ᾽ οὐ μὴ μόλω.

Κλυταιμήστρα

1465λιποῦσα μητέρα;

Ἰφιγένεια

ὡς ὁρᾷς γ᾽, οὐκ ἀξίως.

Κλυταιμήστρα

σχές, μή με προλίπῃς.

Ἰφιγένεια

οὐκ ἐῶ στάζειν δάκρυ.

.

.

.