.
.
GREEK POETRY
-Ο θρήνος της Αντιγόνης
(Αντιγόνη Σοφοκλή,στίχοι 877-882,891-928)
(μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο θρήνος της Αντιγόνης
(Αντιγόνη Σοφοκλή,στίχοι 877-882,891-928)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Αντιγονη
ακλαυτη,μισητή,χωρίς τραγούδια γάμου
με πανε τη δυστυχη στον αγύριστο δρόμο,
ποτέ πια του ήλιου το φως να μην ξαναδώ
με καταδικάζουν την κακότυχη,
κανεις για τη μοίρα μου απ' τους φιλους
δεν δακρύζει και στεναζει
.
.
Αντιγονη
ταφε μου,νυφικό κρεβάτι μου,βαθειά σκαμμένη
αιωνια κατοικία μου,όπου στους δικούς μου
πάω,που αριθμό μεγάλο νεκρών αφανισμενων
η Περσεφόνη έχει δεχτεί και σ'αυτους τελευταία εγω
μ'ανοσιο κι άδικο πολύ τρόπο θα κατέβω,πριν λήξει
η ζωή που μου'λαχε να ζήσω,όμως πηγαινω πολύ
μεγαλη ελπιδα να με τρέφει πώς θα με καλοδεχτει
ο πατέρας,και σε σενα,μάνα,αγαπητη,και σε σένα,αδελφε,
αγαπημενη,κι αφού πεθάνατε με τα ίδια μου τα χέρια
σας έλουσα σας στόλισα και στους τάφους σας
σπονδές έχυσα,τώρα όμως Πολυνείκη,επειδή
το σώμα σου κήδεψα τέτοια τιμωρία έλαβα,αν και
σε τίμησα όπως οι σοφοί νομιζουν,
ούτε ποτέ αν μητέρα παιδιών ήμουνα που γέννησα
ουτε αν ο άντρας μου αφού πέθανε έλιωνε
ενάντια στους πολίτες τετοιο θα σήκωνα βάρος
για χάρη ποιανού νόμου αυτά τα λέω;
ο άντρας κι αν μου πέθαινε άλλον θα'βρησκα
και παιδι απ'αλλον θα γεννουσα,αν τουτο δω έχανα,
όμως όταν η μητέρα στον Άδη κι ο πατέρας είναι
στα βάθη της γης δεν μπορεί αδελφός ποτέ
να γεννηθεί,με τέτοιο νόμο λοιπόν πάνω απ' όλα
σε τίμησα κι ο Κρεοντας αυτό έκρινε αμαρτημα
και φοβερό θράσος,αδελφέ μου,και τώρα με τραβά
πιάνοντας με έτσι με τά χέρια,χωρις νυφικο κρεβάτι,
χωρίς γαμήλιο τραγούδι,χωρίς γάμου χαρά ν'απολαυσω
ούτε την ανατροφή παιδιού,αλλά έρημος η δυσμοιρη
απο φίλους ζωντανή στων πεθαμένων πηγαίνω
στους σκαμμένους βαθειους ταφους,ποιο δικαιο
των θεών παραβιασα;τι χρειάζεται η δυστυχη στους θεούς
ακόμα να προσβλέπω;σε ποιους συμμάχους να φωνάξω;
όταν την κατηγορία της ασέβειας με την ευσέβεια μου,
απεκτησα,αλλά αν όμως αυτά εδώ στους θεούς σωστά
είναι,αφού καταδικαστω θα αναγνωρίσω σε τι αμάρτησα,
αν όμως αυτοί εδώ αμάρτησαν, εύχομαι να μην πάθουν
μεγαλύτερα κακά απ' αυτά που σε μένα άδικα εκαναν
.
.
Αντιγονη
ἄκλαυτος, ἄφιλος, ἀνυμέναιος ταλαίφρων ἄγομαι
τὰν πυμάταν ὁδόν. οὐκέτι μοι τόδε
λαμπάδος ἱερὸν ὄμμα
θέμις ὁρᾶν ταλαίνᾳ.880
τὸν δ᾽ ἐμὸν πότμον ἀδάκρυτον
οὐδεὶς φίλων στενάζει
Αντιγονη
ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς
οἴκησις ἀείφρουρος, οἷ πορεύομαι
πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς
πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ᾽ ὀλωλότων·
ὧν λοισθία ᾽γὼ καὶ κάκιστα δὴ μακρῷ895
κάτειμι, πρίν μοι μοῖραν ἐξήκειν βίου.
ἐλθοῦσα μέντοι κάρτ᾽ ἐν ἐλπίσιν τρέφω
φίλη μὲν ἥξειν πατρί, προσφιλὴς δὲ σοί,
μῆτερ, φίλη δὲ σοί, κασίγνητον κάρα·
ἐπεὶ θανόντας αὐτόχειρ ὑμᾶς ἐγὼ900
ἔλουσα κἀκόσμησα κἀπιτυμβίους
χοὰς ἔδωκα. νῦν δέ Πολύνεικες, τὸ σὸν
δέμας περιστέλλουσα τοιάδ᾽ ἄρνυμαι.
καίτοι σ᾽ ἐγὼ ᾽τίμησα τοῖς φρονοῦσιν εὖ.
οὐ γάρ ποτ᾽ οὔτ᾽ ἄν, εἰ τέκνων μήτηρ ἔφυν,905
οὔτ᾽ εἰ πόσις μοι κατθανὼν ἐτήκετο,
βίᾳ πολιτῶν τόνδ᾽ ἂν ᾐρόμην πόνον.
τίνος νόμου δὴ ταῦτα πρὸς χάριν λέγω;
πόσις μὲν ἄν μοι κατθανόντος ἄλλος ἦν,
καὶ παῖς ἀπ᾽ ἄλλου φωτός, εἰ τοῦδ᾽ ἤμπλακον,910
μητρὸς δ᾽ ἐν Ἅιδου καὶ πατρὸς κεκευθότοιν
οὐκ ἔστ᾽ ἀδελφὸς ὅστις ἂν βλάστοι ποτέ.
τοιῷδε μέντοι σ᾽ ἐκπροτιμήσασ᾽ ἐγὼ
νόμῳ Κρέοντι ταῦτ᾽ ἔδοξ᾽ ἁμαρτάνειν
καὶ δεινὰ τολμᾶν, ὦ κασίγνητον κάρα.915
καὶ νῦν ἄγει με διὰ χερῶν οὕτω λαβὼν
ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον, οὔτε του γάμου
μέρος λαχοῦσαν οὔτε παιδείου τροφῆς,
ἀλλ᾽ ὧδ᾽ ἔρημος πρὸς φίλων ἡ δύσμορος
ζῶσ᾽ εἰς θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάς.920
ποίαν παρεξελθοῦσα δαιμόνων δίκην;
τί χρή με τὴν δύστηνον ἐς θεοὺς ἔτι
βλέπειν; τίν᾽ αὐδᾶν ξυμμάχων; ἐπεί γε δὴ
τὴν δυσσέβειαν εὐσεβοῦσ᾽, ἐκτησάμην.
ἀλλ᾽ εἰ μὲν οὖν τάδ᾽ ἐστὶν ἐν θεοῖς καλά,925
παθόντες ἂν ξυγγνοῖμεν ἡμαρτηκότες·
εἰ δ᾽ οἵδ᾽ ἁμαρτάνουσι, μὴ πλείω κακὰ
πάθοιεν ἢ καὶ δρῶσιν ἐκδίκως ἐμέ.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου