GREEK POETRY
-Η αγρυπνια της Κλυταιμνήστρας
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
-
Κλυταιμνήστρα ,λόγος προς τον Αγαμέμνονα
(Ιφιγένεια εν Αυλιδι Ευριπίδη στίχοι 1165...1195)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
Κλυταιμνήστρα-Ιφιγενεια-
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η αγρυπνια της Κλυταιμνήστρας
-χ.ν.κουβελης
Κλυταιμνήστρα ,λόγος προς τον Αγαμέμνονα
(Ιφιγένεια εν Αυλιδι Ευριπίδη στίχοι 1165...1195)
-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Μυκήναι,στο ημιφωτισμενο δωμάτιο,
θυμάται τα λόγια που του'πε στην Αυλίδα,πόνος που δεν περνα,αγιατρευτος
για το χαμένο,σφαγμένο παιδί της
και από μια απ'τις κόρες μου σκληρά θα με στερήσεις,
και αν κάποιος σε ρωτήσει
για ποιο λόγο τι σκοτωνεις;
τι θα πεις;λεγε
η' νά το' πω αντι για σένα εγώ;
για να πάρει ο Μενέλαος την Ελενη,πολύ καλά,
μια παλιογυναίκα να ανταλλαχτει
με το παιδί μου,
τα αισχρά ν'αγορασουμε μ'οτι πιο πολύ αγαπάμε,
και στην εκστραεια σαν πας αφήνοντας με στο σπίτι,
και κει χρόνους μείνεις,
με τι καρδιά νομιζεις εγώ θα'μαι στο σπιτι;
όταν δω όλο το σπίτι
και το δωμάτιο της αδειο
απ' αυτή;
μόνη τότε θα κάθομαι νά την κλαιω
και να την θρηνω για πάντα,
σ' έχασα,παιδί μου,ο πατέρας
που σε γέννησε,αυτός ο ίδιος σε σκότωσε,
κανένας άλλος ουτ'αλλο χέρι,
εγώ θα σε τιμωρήσω με τα ίδια μου τα χέρια,
η κραυγή της,
δέκα χρόνια και δεν έχω το παιδί μου,
ούτε γελια,ουτε γαμους
κι όταν στ'Αργος γυρίσεις θα τ'αγκαλιασεις τα παιδιά σου;
αλλα δίκιο δεν έχεις,
ποιο απ'τα παιδιά θα σε κοιτάξει,
για να παραδώσεις ένα απ' αυτά να σφαγει;
καταλαβαίνεις τι κάνεις;
η' μόνο το σκήπτρο σ'ενδιαφερει
και στρατηλάτης να'σαι σε μέλλει;
ναι ο Αίγισθος είναι εραστής μου,σου πήρε το κρεβάτι,το ίδιο σε μισεί
όπως κι εγώ σε μισω,
αυτό μας ενώνει,
τα Θυεστεια Κρίματα είναι ανοησία,
δεν θα δεχτώ ποτέ,για μιαν Ελένη η Ιφιγένεια μου
1165... ὧν μιᾶς σὺ τλημόνως μ᾽ ἀποστερεῖς.
κἄν τίς σ᾽ ἔρηται τίνος ἕκατί νιν κτενεῖς,
λέξον, τί φήσεις; ἢ ᾽μὲ χρὴ λέγειν τὰ σά;
Ἑλένην Μενέλεως ἵνα λάβῃ. καλόν †γένος†,
κακῆς γυναικὸς μισθὸν ἀποτεῖσαι τέκνα.
1170τἄχθιστα τοῖσι φιλτάτοις ὠνούμεθα.
ἄγ᾽, εἰ στρατεύσῃ καταλιπών μ᾽ ἐν δώμασιν,
κἀκεῖ γενήσῃ διὰ μακρᾶς ἀπουσίας,
τίν᾽ ἐν δόμοις με καρδίαν ἕξειν δοκεῖς;
ὅταν θρόνους τῆσδ᾽ εἰσίδω πάντας κενούς,
1175κενοὺς δὲ παρθενῶνας, ἐπὶ δὲ δακρύοις
μόνη κάθωμαι, τήνδε θρηνῳδοῦσ᾽ ἀεί·
Ἀπώλεσέν σ᾽, ὦ τέκνον, ὁ φυτεύσας πατήρ,
αὐτὸς κτανών, οὐκ ἄλλος οὐδ᾽ ἄλλῃ χερί,
η Ηλέκτρα θα με σκοτώσει μαζί με τον Ορέστη,
καθένας το χρέος του,
εγώ πρέπει να σκοτώσω τον φονια του παιδιού μου
κι η Ηλέκτρα κι ο Ορέστης τα παιδιά μου εμένα τη μάνα θα σφαξουν
για το φόνο του πατερα τους,
ἥκων δ᾽ ἐς Ἄργος προσπεσεῖ τέκνοισι σοῖς;
ἀλλ᾽ οὐ θέμις σοι. τίς δὲ καὶ προσβλέψεται
παίδων σ᾽, ἵν᾽ αὐτῶν προσέμενος κτάνῃς τινά;
ταῦτ᾽ ἦλθες ἤδη διὰ λόγων, ἢ σκῆπτρά σοι
1195μόνον διαφέρειν καὶ στρατηλατεῖν μέλει;
είναι βαθειά νύχτα,
μεσανυχτα,
ο Αίγισθος διπλα μου κοιμαται βαθεια,κι εγώ αγρυπνω,
πόσο πονώ, Ιφιγένεια,
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου