LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -QUANTUM ΥΠΟΘΕΣΗ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-QUANTUM ΥΠΟΘΕΣΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

in parallel universes-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

QUANTUM ΥΠΟΘΕΣΗ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τελευταία άρχισε να γράφει μια διδακτορική εργασία πάνω στη κβαντική 

φυσική,

αυτό τον έκανε να σκεφτεί πως η quantum entanglement(κβαντική διεμπλοκη, διασυσχετιση),δύο σωματιδίων,συνδημιουργημενων,αν αποχωριστούν,όσο και 

μακριά να ειναι,οτιδήποτε συμβεί στο ένα αντανακλατε στο άλλο,με άπειρη ταχύτητα,

και το quantum tunnel effect(κβαντικο φαινόμενο της σήραγγας):

ένα σωματίδιο έχει την πιθανότητα να υπερδησει ένα φράγμα και να βρεθεί σε περιοχή που απαιτείται μεγαλύτερη ενέργεια από αυτή που έχει το σωματιδιο.

ένα σωματίδιο έχει τη πιθανότητα να είναι εδώ και εκεί,

-παρακαλω κύριε, τι θα πάρετε; 

το γκαρσονι του καφε

-ενα espresso διπλό, ευχαριστώ

έβλεπε στο δρόμο,ένα ετερόκλητο,και συνάμα,διεμπλεκομενο,πλήθος,

ο ένας αγνοεί τον άλλο,σσυναντιωνται οι τροχιές τους και διακλαδίζονται,

ξαναχωριζομενοι,

όμως στον τεράστιο ιστό της πόλης διασυσχετιζονται,

την είδε να διασχίζει το δρόμο,την ξεχώρισε,

κοίταξε το ρολόι,άργησε,

την είδε να μπαίνει στο καφε,

-άργησα,του είπε,

κάθησε,

-είχε φοβερή κυκλοφορία,που πηγαίνουν;

παράγγειλε fredo capuccino

την κοίταξε,όμορφη κοπέλα,πριν ένα μήνα αγνοούσε την ύπαρξη της,

25 χρονια,η ηλικία της,είναι άγνωστα γι'αυτόν,

-σε πήρα τηλέφωνο,του είπε

-το είδα,

γέλασε,το τηλέφωνο ο συνδετικός κρίκος ανθρώπων,

-κοιτα,αυτη τη γυναίκα,με το μαύρο φόρεμα,

της έδειξε,

-τι σκέφτεσε;

-πως είναι καλοντυμένη,με στιλ

-τι ξέρεις γι'αυτό

γέλασε,τίποτα,τι να ξέρω γι'αυτην;άγνωστη

-ομως,υπάρχει πιθανότητα,κάπου να συναντηθεις,πχ να είναι μανικιουριστα 

και να σου περιποιηθεί τα νυχια

-ποιος ξέρει,μπορεί

-μεχρι τότε παραμένει αγνωστη,

- ο τύπος έχει γούστο,Keith Jarrett  in Tokyo Concert,

η μουσική του καφέ,

-ο άνθρωπος  Keith Jarrett θα μπορούσε να είναι όποιοσδηποτε,το piano 

απλά ένα όργανο,η μουσική όμως τους διεμπλεξε,κι έχουμε αυτό το

θαυμάσιο αποτέλεσμα

-τι σε απασχολεί;τον ρώτησε

-η κβαντική εκδήλωση των ανθρώπων,της πόλης και γενικά όλου του σύμπαντος,

της απάντησε

-δεν θα καταλάβω τίποτα,γέλασε η κοπέλα

-εισαι τόσο νέα, όμορφη και χαριτωμένη για να σε απασχολούν τέτοια 

ζητήματα

-ενω εσύ εισαι γέρος

-ειναι η εργασία μου που με απασχολεί

-αστην στο σπίτι,τώρα είμαστε μαζι

-δικιο έχεις,ας απολαύσουμε τον Glenn Gould  στις Goldberg variations

του Bach

έκανε,με τον νου του,προέκταση της μουσικής στο διερχόμενο πλήθος,

μια γυναίκα πίσω τους γέλασε δυνατά,

darling is very very funny!!! είπε στον σύνοδο της,ένα χονδρό κύριο με κουστούμι,

τους είχε δει πριν έρθει η κοπελα

-ο Glenn Gould ,σχολίασε,ήταν ένας ιδιόμορφος έυφυης πιανίστας,βρίσκεται 

σε  counterpoint entanglement με τον Bach,έχει σωματική και διανοητική

επαφή με το πιάνο,ενσωματώνεται,αλληλοσυνδεση Bach και Gould,

κι ας μην έχουν συναντηθεί ποτέ,κι ας τους χωρίζουν τρεις αιώνες

περίπου,

η' μήπως έχουν συναντηθεί;η' θα συναντηθουν

τον φίλησε στο μάγουλο,

-φιλοσοφε μου,να γιατί σ' αγαπώ

-πριν όμως κάποιον άλλον αγαπουσες και μετά κάποιον άλλον θ'αγαπησεις,

γέλασε,κι ίσως κάπου τώρα αυτή τη στιγμή ν'αγαπας κάποιον άλλον,

να κάθεστε σε καφέ και ν'ακους Jazz,Cecil Taylor Piano solo 1984,

όπως ακριβώς τώρα,

-μα το 1984 δεν είχα γεννηθεί,γέλασε η κοπέλα

την αγκάλιασε,σ'αγαπω,της ψιθύρισε στο αυτί,

ένιωσε να ανατριχιαζει

-παμε;

-θα μαγειρέψω,θα φάμε μέσα,είπε η κοπέλα

πήγαν σπίτι του,

το μενού ήταν:

πανε κουνέλι με λεμονοφυλλα σβησμένο με κόκκινο κρασί,

ορεκτικό πράσινη σαλάτα και κόκκινο κρασι,

κοιμήθηκαν μαζί,

λίγο πριν νυχτώσει η κοπέλα έφυγε,

ένας άνθρωπος ήταν εδώ και έφυγε,ποια η πιθανότητα να ξαναβρεθεί 

εδώ,ας ελπίσουμε πως στο φαινόμενο της σήραγγας θα υπερβεί το φράγμα,

σκέφτηκε διασκεδάζοντας,

ο έρωτας είναι τεράστια ενέργεια.

κάθισε στο γραφείο του για να συνεχίσει την εργασία του στη κβαντομηχανική,

δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί,

έβρασε γάλα να χαλαρώσει,ήπιε ένα ποτήρι,

στάθηκε αδύνατο

αποφάσισε να βγει στη νυχτερινή πόλη,να περιπλανηθεί στους δρόμους της,

ντύθηκε και βγηκε,

η πόλη τη νύχτα έχει άλλο πρόσωπο,διαφορετικό από τη μέρα,

κυκλοφορούν νέοι για  διασκεδαση σε night clubs,bars,

άνθρωποι της νύχτας,διακινητες και χρήστες ναρκωτικών,γυναίκες 

του αγοραίου έρωτα,μοναχικοί άνθρωποι,

στις βιτρίνες βλέπει τις κούκλες,ανδρικές γυναικείες,ακίνητες,παγωμένες

στον δικό τους κόσμο,

το βλέμμα ενός παρατηρητή τις ενεργοποιεί,και τότε αποκτούν ενέργεια,

αρέσουν η' δεν αρέσουν,

μπήκε στη παλιά πόλη,

εδώ στενοί δρόμοι, ετοιμόρροπα σπίτια,ερημιά, 

ένα αδέσποτο σκυλί σηκώθηκε και τον ακολούθησε μερικα μετρα,σταμάτησε

και κάθησε πάλι,

φαίνεται,σκέφθηκε,με γνώρισε και με ακολούθησε,

ύστερα του ήμουν άγνωστος και με παράτησε,

ο κβαντικός κόσμος μας περιεχει όλους,

του φάνηκε πως χάθηκε,εκεί που περίμενε στρίβοντας να βρει τον γνωστό

δρόμο εβρισκε άλλον με άλλα σπίτια και άλλες ονομασιες οδων,

η παλιά πόλη,τώρα,του έδινε την εντύπωση πως ηταν τεράστια,

ενώ,πριν,ήξερε καλά τα όρια της,

σκέφτετε,πως δεν υπάρχει μια πόλη άλλα πολλές,άπειρες,πόλεις,

κάθε μία με τους κατοίκους της,τους δρόμους της,τα κτίρια της,

και καμιά δεν επικοινωνεί με τις άλλες,

είναι αδύνατο να υπερβουμε το Φαινόμενο του φράγματος,

ο άνθρωπος δεν έχει την ενέργεια που απαιτείται για να περάσει στην 

άλλη περιοχή που βρίσκεται η άλλη πόλη,

αυτές οι πόλεις,μέσα στις άπειρες πιθανότητες,μπορεί να είναι ταυτόσημες,

η ίδια πόλη, 

και να συμβαίνουν σε αυτες ταυτόχρονα τα ίδια συμβάντα,

η' να είναι η μία στο παρελθόν της άλλης η' να είναι στο μέλλον της,

άρα σε πολλές από αυτες,ένας άνθρωπος ίδιος σαν εμενα,,δηλαδή εγώ,να

βρίσκεται σε αυτό το σημείο,στη παλιά πόλη,και να σκέφτεται αυτά που

εγώ τώρα σκέφτομαι,

αυτό εδώ τώρα να συμβαίνει,ταυτόχρονα,άπειρες φορές,

η' αυτό να έχει συμβεί ,η' να συμβεί στο μελλον,

επίσης και απειρες πόλεις είναι τελείως διαφορετικές,και ανοίκουν στο δικό τους ιδιαίτερο σύμπαν,

κάποιες θα έχουν καταστραφεί ολοσχερως από πυρηνικό παγκόσμιο πόλεμο,

τρόμαξε,σε αυτή τη περίπτωση, αυτή να είναι η πόλη του,

στρίβοντας στον επόμενο δρόμο βρέθηκε ξανά στη παλιά πόλη που αντιστοιχεί

σε αυτή τη πόλη που τώρα ανήκει,

βγήκε στη λεωφόρο,

εκεί στο ζευγάρι που τον προσπέρασε από μπροστά αναγνωρισε τη γυναίκα 

με το μαύρο φορεμα που είδαν το πρωί από το καφέ,

σταμάτησε ένα ταξί και γύρισε σπιτι,

ξάπλωσε στο κρεβάτι,

ας ελπίζω,γέλασε,πως δεν θα ξυπνήσω σε άλλη ίδια  πόλη,στην οποία θα έχω 

τελειώσει την εργασία μου

.

.