I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis
.
.

Το Αίνιγμα του Οδυσσέα και της Σειρηνας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΟΔΥΣΣΕΑ-ΣΕΙΡΗΝΕΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


1.πλεαμε στο στενό της Μεσσηνης,ανάμεσα στις Σικελικής ακτές και της

Καλαβρίας,στο Τυρρηνικο πέλαγος,το θαλάσσιο ρεύμα ήταν δυνατό,και 

φυσούσε άγρια,έδωσα αυστηρή εντολή στους ναύτες να έχουν το νου τους,

αν αμελησουν η' κοιμηθούν,θα παρασυρθούμε στα βράχια θα σπάσει σε ξύλα  

το καράβι και μεις τροφή των ψαριών και των γλάρων


2.υπολογισα πως αυριο δύο ώρες μετά το μεσημέρι θα προσεγγίζαμε τη

νήσο Ανθεμοεσσα,

η Κίρκη με πληροφόρησε,τι συμβαίνει κι αν δεν πάρω τα μέτρα μου,αυτά που 

με συμβούλεψε,κινδυνεύω,από οκτώ γυναίκες,

βέβαια ξέρω πως οι γυναίκες ζηλεύουν τον άντρα, στεναχωρέθηκε που την παρατησα 

κι εφυγα,

δεν πιστεύω όσα μου είπε,


εδώ έχω γραμμένα,όπως τα είπε,τα ονόματά των οκτώ γυναικών:


Αγλαόπη,Θελξιέπεια,

Παρθενόπη,Λευκωσία,

Λιγεία,Αγλαόφωνος,

Μόλπη,Θελξινόη


πως είναι,ειπε,επικίνδυνες για τους ναυτικούς,

τι επικίνδυνες;ευχαρίστηση είναι οκτώ γυναίκες για τους αντρες

πως τραγουδούν τόσο μαγευτικά που δένουν με μαγια τους ναυτικούς 

και τους κρατάνε κοντα τους μακριά απ'τα σπίτια τους,

κι αυτή τι έκανε,δεν με κράτησε;

δεν μεταχειρίστηκε τα βοτάνια και τα φάρμακα της;κι αν δεν έτρωγα 

το μώλυ θα'χα κακό τελος,

εγώ νομίζω πως είναι ένα καταπληκτικό οκτετο γυναικείων φωνών:

τέσσερις σοπράνο,δύο μέτζο,δύο κοντράλτο,

υποθέτω,

κι είπε ακόμα πως έχουν κεφαλι γυναίκας και σώμα αρπακτικού πουλιού,

αντίθετα είναι φυσιολογικά πλάσματα,άνθρωποι,κι αυτό  είναι το θεατρικο 

τους κουστούμι,όπως συνειθιζουν να φοράνε στα θέατρα και στα ωδεία οι

ηθοποιοί και οι χορευτες,

κανένα βιβλίο ζωολογίας,από αυτά που διδάσκονται σε όλο τον πολιτισμένο

κοσμο,κι εγώ διδάχθηκα στην Ιθάκη,δεν αναφερει τέτοιες αφυσικες

συμμιξεις,θεωρούνται αδύνατες,άρα όχι υπαρκτές,

βέβαια,είναι σαν το άσπρο κοράκι,όσο δεν το συναντάς,υπαρχει,

ματαιοπονιες


3.ο αέρας σταμάτησε,η θάλασσα ηρέμησε,λάδι,καθρεφτιζε τον ήλιο,σύννεφο

πουθενά στον ορίζοντα,οι ναύτες αποκαμωμενοι έπεσαν να κοιμηθούν,γρήγορα

τους πήρε ο ύπνος,βέβαια βοήθησα κι εγώ ρίχνοντας τους στο νερό το

υπνωτικό που μου έδωσε η Κίρκη


4.μπροστα μου το νησί,η καρδιά μου χτυπούσε να σπάσει,ένας επιμήκης

ψηλός βράχος στη θάλασσα,σαν τεράστιο απολιθωμένο κήτος φαλαινας,

ησυχία,

ακινησία αέρα,

και τοτε άκουσα:


Σειρήνων μὲν πρῶτον ἀνώγει θεσπεσιάων

φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν' ἀνθεμόεντα.

οἶον ἔμ' ἠνώγει ὄπ' ἀκουέμεν· ἀλλά με δεσμῷ

δήσατ' ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ' ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω,

ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφθω.

εἰ δέ κε λίσσωμαι ὑμέας λῦσαί τε κελεύω,

ὑμεῖς δὲ πλεόνεσσι τότ' ἐν δεσμοῖσι πιέζειν


ένα μαγευτικό οκτετο γυναικείων φωνών


ήμουνα έτοιμος να ξυπνήσω τους ναύτες,να κατεβάσουν με τα σχοινια

τη βάρκα στη θαλασσα,και με τα κουπιά να φτάσω στο νησί,

δεν πρόλαβα γιατί είδα το νησί να βυθίζεται στα νερά της θάλασσας, 

το τραγούδι διαλύθηκε στον αέρα,χάθηκε,


5.με ξύπνησαν οι φωνές από τους ναύτες,ο ήλιος βυθίζονταν πορφυρός

στα νερά,σε λίγο θα νύχτωνε,

δεν τους είπα για το νησί και το τραγουδι,


6.ειχε ξαστεριά,φάγαμε ήπιαμε και κουβεντιάσαμε,

έπειτα τραγούδησαν και χόρεψαν,τι καιρό είχανε να ξεδώσουν από τους

πόνους τους ταξιδιού,

εμένα η καρδιά μου αλαφρυνε,

κάποιος ναύτης είπε:εκεί δεν ήταν ένα νησί;

και κάποιος άλλος απάντησε:μια κοιμισμένη φάλαινα ήταν που την

ξυπνήσαμε με τις φωνές μας κι εφυγε

κι ένας άλλος είπε:έχω ακούσει πως οι φάλαινες τραγουδούν

ένας άλλος του απάντησε:αφού πρώτα σε χαψουν

και έσκασαν στα γέλια,

πέρασε η νύχτα,μεσάνυχτα, 

ανέτειλε το φεγγάρι,ένα μεγάλο λαμπερό ολόγιομο φεγγάρι

οι σύντροφοι κοιμήθηκαν σκορπισμένοι στο κατάστρωμα,

εγώ ξαγρυπνουσα


7.γραφω:

τι μυστήριος κόσμος μας αποκαλύπτεται στον ύπνο μας

κι όταν ξυπνάμε χάνεται 

.

.


Σημείωση:

(Ομήρου, Οδύσσεια, ραψωδία μ' στίχοι 158-164)


Σειρήνων μὲν πρῶτον ἀνώγει θεσπεσιάων

φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν' ἀνθεμόεντα.

οἶον ἔμ' ἠνώγει ὄπ' ἀκουέμεν· ἀλλά με δεσμῷ 160

δήσατ' ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ' ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω,

ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ' αὐτοῦ πείρατ' ἀνήφθω.

εἰ δέ κε λίσσωμαι ὑμέας λῦσαί τε κελεύω,

ὑμεῖς δὲ πλεόνεσσι τότ' ἐν δεσμοῖσι πιέζειν


(ελεύθερη μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)


ναύτες,πρώτα απ' το μαγευτικό τραγούδι των Σειρήνων 

να ξεφύγουμε και το γεμάτο άνθη λειβαδι 

μόνο εγω θ'ακουσω το τραγούδι τους,όμως σφιχτά

στο κατάρτι όρθιο να με δεσετε με σχοινια γύρω μου 

να πονάω κι ούτε να μπορώ να κουνηθω

κι αν νοήματα να με λύσετε σας κάνω με πιο πολλα

τότε εσείς να με σφιξετε δεσμα

.

.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου