.
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
ΔΙΠΛΟ ΟΝΕΙΡΟ
.
Το μεσημερι η ζεστη μεγαλωνε.Ξαπλωνε κατω απο την
μεγαλη βελανιδια,να ξεκουρασθει στον ισκιο της.Ανοιγε
τα ποδια και απλωνε τα χερια στο σχημα του γραμματος
Χ.Κοιτουσε ψηλα πανω τα κλαδια του δεντρου και ανα-
μεσα απο αυτα και τα φυλλα εβλεπε γαλαζια φωτεινα
κομματια του ουρανου.Μ'αυτες τις εικονες βυθιζονταν
στον υπνο.
Εκει μεσα στο ονειρο ηταν ενα πετρινο διοροφο σπιτι.Κα-
νενας δεν υπηρχε εκει.Ανοιξε το παραθυρο προς την ανατο-
λη.Καθησε στην καρεκλα απεναντι απο το ανοιγμενο παρα-
θυρο,ακινητος,σαν κατι να περιμενε,αοριστο.Απο το παρα-
θυρο εξω εβλεπε τον λοφο με τις ελιες και τα κυπαρισσια,
περα στο βαθος τα βουνα αχνα γαλαζια γκριζα.Ακουστηκε
ενας θορυβος,ξυπνησε και βγηκε εξω.Βρεθηκε σ'εναν πλα-
κοστρωτο δρομο,τον ακολουθησε κατηφοριζοντας.Αριστε-
ρα και δεξια του πευκα και ευκαλυπτοι.Πιο κατω τα πευκα
και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν,στη θεση τους εμφανι-
σθηκαν νεραντζιες και λεμονιες.Εκεινα τα δεντρα μαζι με
αλλα σχηματισαν εναν κηπο.Εκει μεσα τα λουλουδια η-
ταν ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε στον αερα ,επειτα ακο
λουθησαν και αλλα.Ακουσε ενα γλυκο τραγουδι.Και ξαφ-
νικα το τραγουδι σταματησε.Σηκωσε τα ματια και την
ειδε.Ειχε φωτεινα ματια.Εκει μεσα στο ονειρο ξυπνη-
σε.
Εκανε πολλες προσπαθειες να κοιμηθει παλι αλλα δεν
τα καταφερε.
Γυρισε σπιτι την ωρα ,που εδυε ο ηλιος.Την νυχτα το
φεγγαρι απο το ανοιχτο παραθυρο ελουζε το δωματιο
μεσα με ασημενιο φως.Ειδε την αδεια καρεκλα και
σκεφτηκε τον ανθρωπο,που ταιριαζει καθισμενος στο
σχημα της.Στο τραπεζι φανταστηκε ολα τα ειδωλα,που
συνεπαγεται η ιδεα του.
Την ωρα ,που ξημερωνε κοιμηθηκε.
Οταν ξυπνησε αργα το απογευμα,στο πετρινο διοροφο
σπιτι δεν υπηρχε κανενας.Ανοιξε το παραθυρο προς την α-
νατολη.Καθησε στην καρεκλα απεναντι απο το ανοιγμενο
παραθυρο,ακινητος,σαν κατι να περιμενε,αοριστο.Απο το
παραθυρο εξω εβλεπε τον λοφο με τις ελιες και τα κυπαρι-
σσια,περα στο βαθος τα βουνα αχνα γαλαζια γκριζα.Ακου-
στηκε ενας θορυβος,ξυπνησε και βγηκε εξω.Βρεθηκε σ'εναν
πλακοστρωτο δρομο,τον ακολουθησε κατηφοριζοντας.Αρι-
στερα και δεξια του πευκα και ευκαλυπτοι.Πιο κατω τα
πευκα και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν ,στη θεση τους
εμφανισθηκαν νεραντζιες και λεμονιες.Εκεινα τα δεντρα
μαζι με αλλα σχηματισαν εναν κηπο.Εκει μεσα τα λου-
λουδια ηταν ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε στον αερα ,επειτα
ακολουθησαν και αλλα.Ακουσε ενα γλυκο τραγουδι.Και ξαφ-
νικα το τραγουδι σταματησε.Σηκωσε τα ματια και την
ειδε.Ειχε φωτεινα ματια.Εκει μεσα στο ονειρο ξυπνη-
σε.
Ακολουθησε τον πλακοστρωτο δρομο.Ο δρομος καμπυλω-
νε ελαφρα κατω απο τα βηματα του,σαν τοξο ενος μεγαλου
κυκλου.Τα πευκα και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν,στη θε-
ση τους εμφανισθηκαν αριστερα και δεξια του δρομου νε-
ραντζιες και λεμονιες.Εκεινα μαζι με αλλα δεντρα σχηματι-
σαν εναν κηπο με νερα ,λουλουδια και πουλια και ζωα.Στον
αερα πεταξε ενα πουλι ,το ακολουθησαν και αλλα πολλα.
Τοτε ακουσε το γλυκο τραγουδι.Και ξαφνικα σταματησε το
τραγουδι.Σηκωσε τα ματια και την ειδε.Ηταν ομορφη κι
ειχε φωτεινα ματια.
Εκεινη τη μερα ειχε αδεια και δεν πηγε στην δουλεια.
Περπατουσε σ'ενα πολυσυχναστο εμπορικο δρομο στο
κεντρο της πολης και μπηκε σ'ενα μεγαλο καταστημα ρου-
χων.Αγορασε μια μπλουζα και μια φουστα.Στον καθρεφτη
του καταστηματος ειδε το ειδωλο της .
Σημερα ειχε εναν ελαφρυ πονοκεφαλο.Πιο κατω στον
εμπορικο δρομο σ'ενα κατασημα οπτικων αγορασε γυα-
λια ηλιου.
Οταν πηρε τον ηλεκτρικο να γυρισει σπιτι της στο βαγονι
του τρενου δεν υπηρχαν πολλοι επιβατες.Απεναντι της κα-
θονταν μια ηλικιωμενη γυναικα,το τρανταγμα του τρενου
και η κουραση την αποκοιμιζε.Στο βαθος ενα μικρο αγο-
ρακι ,διπλα του μια γυναικα.Ο πονοκεφαλος δεν της ειχε
περασει και της προκαλουσε υπνηλια.Παρατηρησε την
κοιμισμενη γυναικα απεναντι της.Τι γνωριζουμε για τους
αλλους ανθρωπους,απο που ερχονται και προς τα που πα-
νε;.Γυρισε το κεφαλι κι ειδε εξω απο το παραθυρο την πο-
λη.Εκτεινονταν σ'ενα λαβυρινθο απο δρομους και κτιρια,
Πως συμβαινει και μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο να συ-
ναντιουνται οι ανθρωποι;
Τα ματια της εκλεισαν και βυθιστηκε στο ονειρο.Βρισκον-
ταν μεσα σ'εναν κηπο με δεντρα και λουλουδια ανθισμε-
να,μηλιες,λεμονιες,με νερα ,και ζωα και πουλια.κι αρχι-
σε να τραγουδαει.Πεταξε ενα πουλι ,ακολουθησαν κι αλλα
πουλια.Τραγουδουσε.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Σηκω-
θηκε και πηγε στο παραθυρο,εξω στο φως ο λοφος με τις
ελιες και τα κυπαρισσια και περα στο βαθος τα βουνα
αχνα γαλαζια γκριζα.Κατεβηκε τη ξυλινη εσωτερικη σκαλα,
και βγηκε στον κηπο.Σαν κατι αοριστο να την τραβουσε
σαν μαγνητης.Αυτη την εποχη τα λουλουδια ηταν ανθισμε-
να,οι πεταλουδες ετρεχαν τα χρωματιστα ειδωλα τους πανω
στα νερα,τα λεμονια φουσκωναν κιτρινα στο φως ,εκει
μεσα στην ευτυχια του κηπου αρχισε να τραγουδαει.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Απε-
ναντι της καθονταν η ηλικιωμενη γυναικα,το παιδι στο
βαθος του τρενου δεν ηταν εκει, ειχε κατεβει σε καποιον
σταθμο.Η ηλικιωμενη γυναικα ετοιμασθηκε να κατεβει στον
επομενο σταθμο.Συλλογισθηκε πως γινεται να συναντιουνται
οι ανθρωποι και να μην ανταλλασουν εναν λογο,κι οπως εμ-
φανισθηκαν ξαφνικα να εξαφανιζονται απο τα ματια μας;
Υπαρχουμε η'δεν υπαρχουμε στα υπαρχω των αλλων;Ποτε
θα συναντησουμε ανθρωπους,που τωρα μας αγνοουν και τους
αγνοουμε;Ποιοι ανθρωποι και ποια πραγματα μας ταιριαζουν;
Μηπως ειμαστε κλεισμενοι μεσα σε ονειρα,το ενα ενα μεσα
στο αλλο;Ποιον ονειρευομαστε να μας ονειρευεται,που τον
ονειρευομαστε να μας ονειρευεται...;Εξω απο το παραθυρο
του τρενου σιγα-σιγα η πολη αραιωνε.Λιγοτερα τωρα τα σπι-
τια και πιο απομακρυσμενα μεταξυ τους.Αποφασισε,η' ηθελε
να πιστευει πως αποφασισε,να μην γυρισει σπιτι.Ο πονοκεφα-
λος της ειχε περασει.
Οταν εφτασε το τρενο στο τερμα κατεβηκε και περιπλανη-
θηκε στην εξοχη πολυ ωρα.Περπατουσε σε δρομακια με
πευκα και ευκαλυπτους αριστερα και δεξια,κι επειτα σε δρο-
μακια με νεραντζιες και λεμονιες και βρεθηκε σε κηπο με
λουλουδια ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε και το ακολουθη-
σαν κι αλλα πουλια.Αρχισε να τραγουδαει.Και ξαφνικα
σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Ειδε το παραθυρο
με τις κουρτινες τραβηγμενες,εξω στο φως ο λοφος με
τις ελιες και τα κυπαρισσια,περα στο βαθος τα βουνα
αχνα γαλαζια γκριζα.Κατεβηκε τη ξυλινη εσωτερικη
σκαλα,και βγηκε στον κηπο.Σαν κατι αοριστο να τον τρα-
βουσε σαν μαγνητης.Αυτη την εποχη τα λουλουδια ηταν
ανθισμενα,οι πεταλουδες ετρεχαν τα χρωματιστα ειδωλα
τους πανω στα νερα,τα λεμονια φουσκωναν κιτρινα στο
φως,εκει μεσα στην ευτυχια του κηπου αρχισε να τραγου-
δαει.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι της.Τοτε τον ειδε
εκει μπροστα της.''Εχεις φωτεινα ματια''τον ακουσε να
της λεει.
Κι οταν ξυπνησε ηταν παντα εκει,στον κηπο μαζι.
.
.
.
.
απο τα ''20 ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ ''
.
ΔΙΠΛΟ ΟΝΕΙΡΟ
.
Το μεσημερι η ζεστη μεγαλωνε.Ξαπλωνε κατω απο την
μεγαλη βελανιδια,να ξεκουρασθει στον ισκιο της.Ανοιγε
τα ποδια και απλωνε τα χερια στο σχημα του γραμματος
Χ.Κοιτουσε ψηλα πανω τα κλαδια του δεντρου και ανα-
μεσα απο αυτα και τα φυλλα εβλεπε γαλαζια φωτεινα
κομματια του ουρανου.Μ'αυτες τις εικονες βυθιζονταν
στον υπνο.
Εκει μεσα στο ονειρο ηταν ενα πετρινο διοροφο σπιτι.Κα-
νενας δεν υπηρχε εκει.Ανοιξε το παραθυρο προς την ανατο-
λη.Καθησε στην καρεκλα απεναντι απο το ανοιγμενο παρα-
θυρο,ακινητος,σαν κατι να περιμενε,αοριστο.Απο το παρα-
θυρο εξω εβλεπε τον λοφο με τις ελιες και τα κυπαρισσια,
περα στο βαθος τα βουνα αχνα γαλαζια γκριζα.Ακουστηκε
ενας θορυβος,ξυπνησε και βγηκε εξω.Βρεθηκε σ'εναν πλα-
κοστρωτο δρομο,τον ακολουθησε κατηφοριζοντας.Αριστε-
ρα και δεξια του πευκα και ευκαλυπτοι.Πιο κατω τα πευκα
και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν,στη θεση τους εμφανι-
σθηκαν νεραντζιες και λεμονιες.Εκεινα τα δεντρα μαζι με
αλλα σχηματισαν εναν κηπο.Εκει μεσα τα λουλουδια η-
ταν ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε στον αερα ,επειτα ακο
λουθησαν και αλλα.Ακουσε ενα γλυκο τραγουδι.Και ξαφ-
νικα το τραγουδι σταματησε.Σηκωσε τα ματια και την
ειδε.Ειχε φωτεινα ματια.Εκει μεσα στο ονειρο ξυπνη-
σε.
Εκανε πολλες προσπαθειες να κοιμηθει παλι αλλα δεν
τα καταφερε.
Γυρισε σπιτι την ωρα ,που εδυε ο ηλιος.Την νυχτα το
φεγγαρι απο το ανοιχτο παραθυρο ελουζε το δωματιο
μεσα με ασημενιο φως.Ειδε την αδεια καρεκλα και
σκεφτηκε τον ανθρωπο,που ταιριαζει καθισμενος στο
σχημα της.Στο τραπεζι φανταστηκε ολα τα ειδωλα,που
συνεπαγεται η ιδεα του.
Την ωρα ,που ξημερωνε κοιμηθηκε.
Οταν ξυπνησε αργα το απογευμα,στο πετρινο διοροφο
σπιτι δεν υπηρχε κανενας.Ανοιξε το παραθυρο προς την α-
νατολη.Καθησε στην καρεκλα απεναντι απο το ανοιγμενο
παραθυρο,ακινητος,σαν κατι να περιμενε,αοριστο.Απο το
παραθυρο εξω εβλεπε τον λοφο με τις ελιες και τα κυπαρι-
σσια,περα στο βαθος τα βουνα αχνα γαλαζια γκριζα.Ακου-
στηκε ενας θορυβος,ξυπνησε και βγηκε εξω.Βρεθηκε σ'εναν
πλακοστρωτο δρομο,τον ακολουθησε κατηφοριζοντας.Αρι-
στερα και δεξια του πευκα και ευκαλυπτοι.Πιο κατω τα
πευκα και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν ,στη θεση τους
εμφανισθηκαν νεραντζιες και λεμονιες.Εκεινα τα δεντρα
μαζι με αλλα σχηματισαν εναν κηπο.Εκει μεσα τα λου-
λουδια ηταν ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε στον αερα ,επειτα
ακολουθησαν και αλλα.Ακουσε ενα γλυκο τραγουδι.Και ξαφ-
νικα το τραγουδι σταματησε.Σηκωσε τα ματια και την
ειδε.Ειχε φωτεινα ματια.Εκει μεσα στο ονειρο ξυπνη-
σε.
Ακολουθησε τον πλακοστρωτο δρομο.Ο δρομος καμπυλω-
νε ελαφρα κατω απο τα βηματα του,σαν τοξο ενος μεγαλου
κυκλου.Τα πευκα και οι ευκαλυπτοι εξαφανισθηκαν,στη θε-
ση τους εμφανισθηκαν αριστερα και δεξια του δρομου νε-
ραντζιες και λεμονιες.Εκεινα μαζι με αλλα δεντρα σχηματι-
σαν εναν κηπο με νερα ,λουλουδια και πουλια και ζωα.Στον
αερα πεταξε ενα πουλι ,το ακολουθησαν και αλλα πολλα.
Τοτε ακουσε το γλυκο τραγουδι.Και ξαφνικα σταματησε το
τραγουδι.Σηκωσε τα ματια και την ειδε.Ηταν ομορφη κι
ειχε φωτεινα ματια.
Εκεινη τη μερα ειχε αδεια και δεν πηγε στην δουλεια.
Περπατουσε σ'ενα πολυσυχναστο εμπορικο δρομο στο
κεντρο της πολης και μπηκε σ'ενα μεγαλο καταστημα ρου-
χων.Αγορασε μια μπλουζα και μια φουστα.Στον καθρεφτη
του καταστηματος ειδε το ειδωλο της .
Σημερα ειχε εναν ελαφρυ πονοκεφαλο.Πιο κατω στον
εμπορικο δρομο σ'ενα κατασημα οπτικων αγορασε γυα-
λια ηλιου.
Οταν πηρε τον ηλεκτρικο να γυρισει σπιτι της στο βαγονι
του τρενου δεν υπηρχαν πολλοι επιβατες.Απεναντι της κα-
θονταν μια ηλικιωμενη γυναικα,το τρανταγμα του τρενου
και η κουραση την αποκοιμιζε.Στο βαθος ενα μικρο αγο-
ρακι ,διπλα του μια γυναικα.Ο πονοκεφαλος δεν της ειχε
περασει και της προκαλουσε υπνηλια.Παρατηρησε την
κοιμισμενη γυναικα απεναντι της.Τι γνωριζουμε για τους
αλλους ανθρωπους,απο που ερχονται και προς τα που πα-
νε;.Γυρισε το κεφαλι κι ειδε εξω απο το παραθυρο την πο-
λη.Εκτεινονταν σ'ενα λαβυρινθο απο δρομους και κτιρια,
Πως συμβαινει και μεσα σ'αυτον τον λαβυρινθο να συ-
ναντιουνται οι ανθρωποι;
Τα ματια της εκλεισαν και βυθιστηκε στο ονειρο.Βρισκον-
ταν μεσα σ'εναν κηπο με δεντρα και λουλουδια ανθισμε-
να,μηλιες,λεμονιες,με νερα ,και ζωα και πουλια.κι αρχι-
σε να τραγουδαει.Πεταξε ενα πουλι ,ακολουθησαν κι αλλα
πουλια.Τραγουδουσε.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Σηκω-
θηκε και πηγε στο παραθυρο,εξω στο φως ο λοφος με τις
ελιες και τα κυπαρισσια και περα στο βαθος τα βουνα
αχνα γαλαζια γκριζα.Κατεβηκε τη ξυλινη εσωτερικη σκαλα,
και βγηκε στον κηπο.Σαν κατι αοριστο να την τραβουσε
σαν μαγνητης.Αυτη την εποχη τα λουλουδια ηταν ανθισμε-
να,οι πεταλουδες ετρεχαν τα χρωματιστα ειδωλα τους πανω
στα νερα,τα λεμονια φουσκωναν κιτρινα στο φως ,εκει
μεσα στην ευτυχια του κηπου αρχισε να τραγουδαει.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Απε-
ναντι της καθονταν η ηλικιωμενη γυναικα,το παιδι στο
βαθος του τρενου δεν ηταν εκει, ειχε κατεβει σε καποιον
σταθμο.Η ηλικιωμενη γυναικα ετοιμασθηκε να κατεβει στον
επομενο σταθμο.Συλλογισθηκε πως γινεται να συναντιουνται
οι ανθρωποι και να μην ανταλλασουν εναν λογο,κι οπως εμ-
φανισθηκαν ξαφνικα να εξαφανιζονται απο τα ματια μας;
Υπαρχουμε η'δεν υπαρχουμε στα υπαρχω των αλλων;Ποτε
θα συναντησουμε ανθρωπους,που τωρα μας αγνοουν και τους
αγνοουμε;Ποιοι ανθρωποι και ποια πραγματα μας ταιριαζουν;
Μηπως ειμαστε κλεισμενοι μεσα σε ονειρα,το ενα ενα μεσα
στο αλλο;Ποιον ονειρευομαστε να μας ονειρευεται,που τον
ονειρευομαστε να μας ονειρευεται...;Εξω απο το παραθυρο
του τρενου σιγα-σιγα η πολη αραιωνε.Λιγοτερα τωρα τα σπι-
τια και πιο απομακρυσμενα μεταξυ τους.Αποφασισε,η' ηθελε
να πιστευει πως αποφασισε,να μην γυρισει σπιτι.Ο πονοκεφα-
λος της ειχε περασει.
Οταν εφτασε το τρενο στο τερμα κατεβηκε και περιπλανη-
θηκε στην εξοχη πολυ ωρα.Περπατουσε σε δρομακια με
πευκα και ευκαλυπτους αριστερα και δεξια,κι επειτα σε δρο-
μακια με νεραντζιες και λεμονιες και βρεθηκε σε κηπο με
λουλουδια ανθισμενα.Ενα πουλι πεταξε και το ακολουθη-
σαν κι αλλα πουλια.Αρχισε να τραγουδαει.Και ξαφνικα
σταματησε το τραγουδι και ξυπνησε.Ειδε το παραθυρο
με τις κουρτινες τραβηγμενες,εξω στο φως ο λοφος με
τις ελιες και τα κυπαρισσια,περα στο βαθος τα βουνα
αχνα γαλαζια γκριζα.Κατεβηκε τη ξυλινη εσωτερικη
σκαλα,και βγηκε στον κηπο.Σαν κατι αοριστο να τον τρα-
βουσε σαν μαγνητης.Αυτη την εποχη τα λουλουδια ηταν
ανθισμενα,οι πεταλουδες ετρεχαν τα χρωματιστα ειδωλα
τους πανω στα νερα,τα λεμονια φουσκωναν κιτρινα στο
φως,εκει μεσα στην ευτυχια του κηπου αρχισε να τραγου-
δαει.
Και ξαφνικα σταματησε το τραγουδι της.Τοτε τον ειδε
εκει μπροστα της.''Εχεις φωτεινα ματια''τον ακουσε να
της λεει.
Κι οταν ξυπνησε ηταν παντα εκει,στον κηπο μαζι.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου