.
.
Λ
Poetry Λογοτεχνία
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
πράξεις λογομαχίας ο ανθρωπος
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
στην καμπύλη διέγερση τής γλωσσας
στα φύλλα τών νερών
αρμονικά συνδεδεμενα
δελφίνια
μια κίτρινη φωνή βιολιού
δίπλα σ' ένα εργοστασιο
αυτοκινήτων
εκεί ένα βυθισμένο τρόλεϊ
αυτες είναι οι ασύμπτωτες
επαληθευσεις τού Δαντη,
άνοιξε τα χαρτιά του
καρέ τού Ασσου
ολο αυτο
μεσα σ'ενα σταθερο εκκοφαντικο θορυβο
τα μαλλιά σου
εἶχον ἡδονήν
Σαπφω
ἔνθα στη γυμνή κοιλιά σου
κύκνος μελῳδὸς
συστροφη λεξεων
η Ελενη σ'ἀργυρέᾱν ἀσάμινθον λουζεται
οι Μυκηνες σε τουριστικη περιοδο,ο ανεμος στη συκια
η λοετροχοός Βερενικα δινει το χέρνιβον,η τοιχογραφια
ενας Φρυγας φωτογραφιζει,το ἄργιλλον χερι,η γη τρεμει στο φως
η Ἑλλάδα και το μέσον Ἄργος,ενα αλογο (h₁éḱ-wo-s > ἵππος, Lat. equus )
'τ'αλογο,Ορεστη' η Κλυταιμνηστρα,10:18 πμ,στη κογχη τοξου
σχημα καραβιου μετεωρο το φεγγαρι ακορντεον νοητο
και αορατο στη μνημη αρχαια εικονα ,γραφει,
δεν υπαρχουν ιδεες ανοιξης,θαλασσα και ουρανος περιττη ωραιοτητα ,
πουλια καμπυλα στο φως λεξεων η ορμη σωμα χρονου
ὠκέες ἵπποι ανεμοι Κυκλαδες Ροδος Ζακυνθος Κεφαλονια οι Αχαιοι π. 1375
Σμυρνη Νεα Σμυρνη οι Ιωνες 1922
α]π.1600-1100 Μυκηναικη εποχη
β]π. 750-479 Αρχαικη εποχη
γ]π. 479-323 Κλασσικη εποχη
δ]π. 323 - 30 π.Χ Ελληνιστικη εποχη
ενα δωρικο πέρυτι και το πορφυρίον αιδοιον τής Λυσιστρατης,card postal 1947
ΕΛΛΑΣ - GREECE. Επιστολικόν Δελτάριον. Παγκόσμιος Ταχυδρομικός Σύνδεσμος
στον ηλιο πηλινος συλλαβιζει στην Γραμμικη Β': qou-ko-ro βου-κό-λος
πῠρρός Ιφιγενεια,ευλυγιστη ελαφινα σ'ενα manuscript τού Cicero
'Karthāgō Karthāgō qart-ḥadašt New York New York City Sweet!'
εμεις,οι Ελληνες,προφεραμε στα Λυστρα τής Μικρας Ασιας ὕσ(σ)ωπος
νοτια τού Ικονιου,χωριο Hatunsaray
Ύσσωπος ο φαρμακευτικός (Hyssopus officinalis)ή κοινώς ο ύσσωπος (hyssop),
βοτανώδες φυτό,θαμνος, τού γένους Hyssopus,
συνειθιζαμε τις Κυριακες να κατεβαινουμε στη θαλασσα
εκει μετρουσαμε,ως αργα τ'απογευμα,τ'αμφικοιλα νερα γλωττης
ζηλευαμε τα τυμπανα τών τζιτζικιων
τη νυχτα,σελανα ματηρ. (πῖνε καὶ) χαῖρε Σαπφω θέᾱι σ᾽ ἰκέλᾱν
Ἄργος ἄειδε, θεα , πολυδίψιον, ἔνθεν ἄνακτες
στο επος Θηβαΐς ο Ετεοκλης κι ο Πολυνεικης
στο ξερο Αργος χειμωνας τού 43,φθινοπωρο τού 49,Μοναχο τού 63
καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην
αγνωριστος τα μαλλια και τα γενια ακοφτα το βλεμμα αγριο
μπηκε στην αδεια Λαρισσα νυχτα,'πως ηρθες ως εδω;'ρωτησαν
δεν απαντησε,ζητησε νερο να πιει κι ενα μερος να κοιμηθει
'εχω αιωνες Ιστοριας να κοιμηθω'ειπε,τ'ονομα Κανεις
πολύπλαγκτος εσυ ενας Δαναος απο το Κιβερι τού Νομου Αργολιδας
τη νυχτα ενας λυκος επιτεθηκε σ'εναν ταυρο και τον κατασπαραξε
ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΜΝΗΣΤΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΥΓΚΕΑ,ΕΞΩΦΥΛΛΟ,ΦΩΤΟ,ΡΕΠΟΡΤΑΖ,
στην κοσμικη στηλη life style περιοδικου
σ'ενα Βοιωτικο χωριο ζουσαμε και
Μογέᾱ δίδο̄τι τᾶι γυναι|κὶ δο̃ρον Εὐχάρῑ |
τΕ̄ὐτρε̄τιφάντο̄ κό|τυλον ὄ̄ς χ᾽ ἅδᾱν πίε̄
α!Η Ευχαρις! σωμα πουλιου μετεωρο ορατο κι αορατο
ένας άνθρωπος μπροστά στον καθρέφτη
το ειδωλο του σε περιοχή θάλασσας η' στην είσοδο πολυκατοικίας αρ.17
το χερι του στα δεξιά πλήκτρα τού πιάνου συνομιλία τού Μότσαρτ με πουλί
η κοιλιά του κίτρινη η Ιστορία τού Χρόνου και η' τού ανθρώπου
κατασκεύασε μια μηχανή από ξύλο σύρμα στο ρολόι όρισε την ώρα 4πμ
το νερό στη βρύση έτρεχε χωρίς αμφιβολία θα πλημμυριζε το δωμάτιο τα δέντρα
θα έβρισκαν ευνοϊκές συνθήκες ν'αναπτυχθούν
μια ώρα παρατηρούσε το πλήθος στη πλατεία δύο μέρες δεν μίλησε με άνθρωπο
ας πούμε 'χαίρετε, τι κάνετε;' μια γυναίκα τον πέρασε για κάποιον άλλον 'συγνώμη,
έκανα λάθος, δεν είστε εσείς' το πουλί πέταξε από το χερι ενός παιδιου, εκείνο
ανέβηκε σ'ενα κίτρινο ποδήλατο και το κυνηγουσε γύρω απ'το συντριβάνι γελούσε
όλο γελούσε το πουλί 'πιάσε με, είναι αδύνατο να με πιάσεις' το παιδί άπλωσε το δεξί
του χέρι και το πιάσε σκέφτηκε να το κλείσει σε κλουβί μετανοιωσε 'τέτοιο ωραίο πουλί
φυλακισμένο;' άνοιξε τα δάχτυλα του κι άφησε το πουλί να πετάξει πολύ του άρεσε
αυτό που έκανε το παιδί ένας στάθηκε και φώναξε 'μπράβο μπραβο' κι έπειτα
απευθύνθηκε σ'αυτον 'ξέρετε, κύριε, είμαι πιανιστας' και φεύγοντας τού είπε
'αν θέλετε ελάτε στο σπίτι μου να σας παίξω Μότσαρτ' 'αριθμός;' 'αριθμός 17'
τα χρωματα
η φωτια τού νερου και τής βλαστησης
η ορθη κινηση τών βραχων
και το στηθος τής θαλασσας διαφανο
και τοτε καταλαβα
'ο ανθρωπος λατομειο φωνης' ειπα
'διχτυα λαμψεων ο κοσμος' ειπα
στο προσωπο μου τα δαχτυλα δειχνουν τα ματια
σε σειρες οι λεξεις οπως οι ελιες στα χωραφια ιστορουν τα γεγονοτα
αυτο πρωτο αυτο δευτερο αυτο τριτο ως την αιωνιοτητα
ωορρηξια ηχων
φυλλων ηλιων
φθογγοι χρονου ασπιλοι
οι αριθμοι τού χωρου στη σιωπη τού τριανταφυλλου
κοκκινη ησυχη σιωπη
απαλο χορταρι νερου
η δημιουργια τού Ηρακλειτου στη γυρη τών μελισσων
το παρελθον τού μελλοντος παρον
'με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μου;' ειπα
'κατ'ευθειαν τής γλωσσας μου η ποιηση μου' ειπα
'μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας' ειπα
ανεπαφος ο αλγοριθμος
τών χρωματων
in a side of airy waters
και τα γεωμετρικα μοτιβα σχηματιζουν το προσωπο ενος θεατη
σε καταμεστο αρχαιο ελληνικο θεατρο
the enigma is an endless labyrinthus a citron
and two oranges ,
and at back a glass in the shape ενος δεντρου
ακουσε το παιδι πως προχωραει κυλωντας τα ερωτηματα
ειδε τη λευκοτητα να ανατελει ,
κι υστερα ακολουθησε ενα πληθος γλαρων
να μετρησουμε δεν μπορεσαμε τις σκιες τους
the light is an great explosion of multicolor cubes
εσπασε το βιολι σε παραγραφους παραμυθιων ,
και με καρφια στους τοιχους κρεμασε ενα κοκκινο τριανταφυλλο,
δυο εισιτηρια θεατρου και τον Ρηγα Σπαθι
two blue - grey fishes are swimming in the yellow plate
on the red - brown table ανοιξε τα χερια ,
εκανε την χειρονομια τού αποχαιρετισμου ,
και δεν κουνησε απο τη θεση του ,
επειτα σκυβοντας σχεδιασε ενα ρομβο ,
κι αργοτερα τον εσβησε και στη θεση του εγραψε
με ελληνικα γραμματα ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
and now he is saying
'Tetragonon is the Utopia of the Polygonon '
εισαι
εξ Ισορροπου Φωτος Πλασμενη
αναμεσα σε σχηματα δεντρων βαδιζοντας ο ηλιος
με ποια ποίηση εσενα να σε φτάσω;
η ατελειωτη συμμετρια τών συλλαβων
καθως το κυμα σε λα ματζορε περιβρεχει τα κοχυλια
η πρασινη χλοη τών Ιδεων λευκη ατμομηχανη γλαρων
υπερανω τών ύπερων τών λοφων
ελαχιστα συννεφα
τονισμενα στο μετρο τού ηλιου
ενω τ'ανθισμενα νησια στο βαζο
τών ορμων
ειμαστε συνολο Ελληνων Ευγενων
Δημοκρατες Νομοθετες τού Καλλους
στην οχταηχην παλιρροια τού χταποδιου
αναδευουν οι βαρκες
το φως
ετερομορφος Χρονος γαληνης
στα γαλαζια σεντονια στεγνωνει ο ηλιος
την ατελειωτη συμμετρια τών φωνων μας
στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
ισχυρη φωνη
'Σκοτωσαν τον Γρηγορη Λαμπρακη'
Ουρλιαχτο
αρπα γυμνων οστεων η Χωρα μου
Ερημη ηρωων
Περα τών κιονων συμμετριων
Περα τού Αισχυλου Ορεστη
Ουρλιαχτο
'Μανα Φονισσα' τού Πατερα
Βασιλισσα Κλυταιμνηστρα
'Την Κορη μου θελω,πως μπορεσες
να τη σκοτωσεις;' Ουρλιαχτο
τής Ηλεκτρας η κραυγη 'Τον Αιγισθο,
Αυτον,Ορεστη' τον σκοτωσαν τον Αιγισθο και
την Κλυταιμνηστρα,στο λουτρο ο πνιγμενος
Αγαμεμνωνας 'Παει ο Τρανος τών Αχαιων'
Ουρλιαχτο
'Εγκλημα στη Μητροπολη'
μια μερα Ash-Wednesday
ισχυρη φωνη
στον αερα ηχος οξυς εξ αγγελου
η μερα κυλουσε ανεβαζοντας το γαλα
στις συκιες,γαλαζια σμικρυνση τοπιου εσπασε
σε κομματια
μεσα στον διαφανο αερα το σωμα τής Πολιτειας
ανυπαρχτο,
να δουμε την Ιστορια σαν Ιδεολογια
Καποτε μια φορα ενα κενο
Εστιν αρα τουτο,λογω λεγειν τα οντα τε και μη;
να συλλογιζομαι γιατι σβηνονται οι ανθρωποι
πως σκεφτονται τα πουλια στο βλεμμα μας
εχουμε το φως κρυμμενο στις σκιες μας
στιγμη μιας ερημιας ξεχυλιζει απ'τις γυμνες
πατουσες σου
Νυν τών Λαων η Απατη
εκ του [Γιγνεσθαι ]/ δια [Ερωτος]/προς το [Ειναι ]]
να μαθουμαι για τον Πλωτινο
Το δε του ψευδους μοριον ου ψευδος;
τινα γραφην σε γεγραπται; φυτα
δεντρα ,πληρης κυκλων
αριστα πολιτευματα πουλιων
γεωργων,ειπε:'ου φαυλον εστιν'
και φαινεται μοι:με αλλοτριον αγρον
πληρωθηκε να
συμπληρωνει τα κενα με λογους
νομισματα αχρηστα
μουσικη και προχειροτητες
υπο γαρ λιμου πολλων ανθρωπων ο
φονος τής Δημοκρατιας
αληθη να λες τα ωφελιμα ,αυριο
η αναγκη
τα δε εναντια
και τα εγκωμια στους κολακες
και υπερ τών ραδιουργων
αναγκη στο μαθημα τής παπαρουνας
να μαθουμε να αντιστεκομαστε
στα κομψα ψεματα
στα ορια τού κειμενου
ερωτηματα / λαθων
-και συμφωνα με τον ανθρωπο ,
το 'περι φυσεως ζητειν εληξεν'
πως πανηγυρικοι λογοι διαφορων σοφιστων
σαν μαχαιρι κοβουν το κρεας τής σκεψης,
παροντες τών χρησμων
αμαθεις τών πραξεων και
τών Ονοματων
και περι ιππων και τών αλλων απαντων ζωων
Τι ξερεις;
ο Νομος δεν βλαπτει τους πονηρους
κι εσενα εκοντα η ' ακοντα
σε βλαπτουν
τον δε φονο τού Πατροκλου πληρωσε ο
Εχτορας εχθρος ,μην νομιζεις αλλιως,
να διαβασεις πανω στις πετρες
πως περασαν με τη σειρα σαν σκιες
οι αλλοι καρφωσαν τον Προμηθεα,
με προγκες σκοταδια
μαθε:Τιμοκρατια Αρχη Ενος
Ολιγαρχια Αρχη Ολιγων
Δημοκρατια Αρχη Πολλων,με Ελευθερια και Ισοτητα
Τυραννιαν Χειριστη Αρχη
η' ου και αυται εν τι ειδος των οντων εισιν,αι πραξεις;
κι αν σε δωροδοκησουν το σκεφτηκες;
μια σκεψη να αντεχει
και τι σημαινει ν'ακουσες καποτε
τη φωνη σου
ιτω δια νυκτος αοιδη,
η Προκνη ακουστηκε
ειπερ και το λεγειν πραξις τις ην περι τα πραγματα;
Εσυ ,τι ζητουσες ενας Ουνος στη Θεσσαλονικη;
Εφυγα,να μην παραδοθω
Εγω αιχμαλωτος βαρβαρων
το τρενο φορτωθηκε απροσωπα σωματα
αοματα στιφη λιθοβολιστων
Εσυ ,τι ζητουσες ενας Βιτσιγοτθος στην Αθηνα;
Δεν κατηγορω
Αναφερω την Ιστορια
Κοιταξα
και μεσα στο πληθος ξεχωρισες ,κι εγραψες
Εναντια στο Κιτς
φωναξε
απο που ερχονται τα πουλια τα δεντρα
η διαυγεια τών νερων
Ειδε ,ανθρωπους
αν και δεν υπαρχουν κινουνται σε ευθειες
λαβυρινθου τραινα πηλινων αγαλματων
φυλαττε γαρ με μη πη παρακρουσωμαι σε
το φως δεν σε κυριεψε ένα κενο κορυδαλλου
σού εκρυψε τη θεα κοιταξα τη διαφανη μερα,
που σε αρνειται εντοιχισμενος σε ρητορειες
δημαγωγων πριν σού αιχμαλωτισουν τη μνημη
Να,αυτο ,που διπλα μας περνα
δεν οριζεται
σαν πληθος
ουτε η συμμετρια καταργει το ψευδος
και υπαρξης,Αγαθο,το Εν
Την φυσιν παντος του σωματος,ωστε και ζην και
περιιειναι,τι σε δοκει εχειν τε και οχειν αλλο η' ψυχη;
η Ηλεκτρα περιμενει τον Ορεστη
να εξοριστει ο Αιγισθος
να πληρωσει.
Ολη η Ιστορια Ισολογισμοι
Πληρωμων
επαναληψη λεξεων και φρασεων και εργων,
εγινε οιωνοσκοπος ,ειρωνευτικε,ειχε δουλους
επιρρεπης στη κολακεια καποιος
τον κατηγορισε για φιλαυτια
και δεν ειχε αδικο
να δουμε,εναν-εναν προσωπο το προσωπο
μη με προδωσεις,
θα σε περιμενω στους σταθμους τών γεγονοτων
στα λατομειατής Ιστοριας
εξαγοραζω με κενα μνημης εναν ανθρωπο
στα ενεχυροδανειστηρια τών κερδοσκοπων
και σε κοιταξα σαν δυνατοτητα υπαρξης
πριν λιποτακτησεις ,εσυ , ο συλλεκτης λεξεων
τού ρ η ροη το σταθερο το δυνατο τού δ τού τ
το λειον τού λ
η αρμονια τού ο
μεσα στο Χρονο ,στο Παρελθον ,στο Παρον,
στο Μελλον το Συμπαν ειναι Φθαρτο
και οτι γε αυ ημεις το της ουσιας μετεχον εστιν φαμεν
και να περνας αορατος εσυ δεν ησουν παντα
ενα κομματι χρηματος
στο δερμα τής πολης γραφεις
τοσοι ανθρωποι διαλυονται σε ονοματα
να υπαρχουμε και να μην υπαρχουμε
δεν εχει σημασια ασημαντος υποκριτης
στο αρχαιο θεατρο ,να εφευρουμε τις Ιδεες,
μια-μια να τις καθαρισουμε απο τα περιττα,
το πληθος στις πετρινες κερκιδες,αυριο στην Αγορα
θα μιλησει,δεν ειναι απατη ο ανθρωπος
πλανη,πουλι,που πεταξε στον αερα
και χαθηκε
λεγει που Ηρακλειτος οτι παντα χωρει και ουδεν μενει.
και ποταμου ροη απεικαζων τα οντα λεγει ως
δις ες τον αυτον ποταμον ουκ αν εμβαης.
A Roman on-χρημα
ανθρωπων- times
απο το Αλφα στο Βητα
και στο Γαμμα -Infinity
Anfang und Ende
-στον καθρεφτη ο ανθρωπος
αντιστροφο ερωτημα-vita
φωνη,ως pin-ups,-a roman
να,εκει.Το Θεατρο
Ανδρεικελων-a deux scenes
notre art moderne -Est- la Poesie
τών Πραξεων Διωγμοι
parmi vous
il y a- a face
πισω απ'το δεντρο το βλεμμα
σταματησε στη θαλασσα
He said-to emporio an
architecture of the Word
-ο ηθοποιος δειπνισε λεξεις
το προσωπειο ταιριαζε
στον θεατη-except
το υφος τής σεληνης-δεν
προφερεται ετσι το σιγμα-
He is none of our party-αυτος
μπορει να'ναι -businessman
φερε το χρημα,ξερεις εσυ-
I Never Made So-και οραν
και ακουειν
στον πλειστηριασμο τών Ιδεεων
πλήθος αγοραστων
ποιο μερος τού ανθρωπου ειναι ισοσκελες
στο γνωστο και στο αγνωστο
οι λεξεις ελληνικες
η σκηνη τής θαλασσας και αμφιθεατρικα
οι λοφοι
σαν πελωρια φωκια το βουνο,βαρκα
στη σκηνογραφια γαλαζια τα παραθυρα
κομματια κοκκινο στις γλαστρες,τα τριανταφυλλα
το κιτρινο φωτιζει τον καθρεφτη
ισκιος αχινου στο λουτρο τής πεστροφας
στρειδι η κοιλια τής αγαπης μου
στις ραχες δελφινιων φωτεινοι
ασυμμετροι αστεριες
η γλωσσα τής θαλασσας ειναι τα κυματα της
τα δοντια της λευκα
στο ιωδιο παιζει τα πλοκαμια το χταποδι
η αμμος μετραει αριθμους τού χρονου
το στιλετο τής σαρδελας,ο μυθος τού Οδυσσεα
η Ιστορια τού Ελπηνορα,αμμουδια με πευκα
κυπαρισσια,λιοφυτα,κηποι με αμυγδαλιες πιο πανω
αντιστροφα
στον εμφυλιο τών Ιδεων χτυπηθηκε η ψυχη του
σαν χταποδι στο βραχο
ζωη σε μεγαλες ποσοτητες ψαριων
τα αρχαια αποσπασματα κουρων
τών ναυαγων ναυτιλων,
πυροφανι σεληνης η σκεψη
σχημα πετραλιθρας καταπινει την παλιρροια
το αντιστροφο τής αντανακλασης τών νερων
ειναι η βαρκα,η αλμυρη ονομασια τής πατριδας μου
λιθινη κεφαλη αλογου
στη χλοη τής μνημης μας,τρεφεται
με κρινα,αγρια μεντα,και τοτε ηταν
η κυρια Μονα Λιζα,αιχμαλωτισε ασπρα πουλια
τής στειλαμε τα παιδια,να τα μοιρασει
εκεινη αφησε τα πουλιά ελευθερα,τα παιδια
γυρισαν με φτερα στους ωμους,αλλο ηθελε
ν'ανεβει στα δεντρα,αλλο ν'ανεβει στις στεγες
αλλο,το πιο φιλοδοξο,να φτασει στον ουρανο
'στον ουρανο;' το φωναξαν,'τι αναγκη
εχουμε εμεις,για ουρανο;',δεν τους ακουσε
ανεβηκε
ανεβηκε στον ουρανο,εβγαλε το μαχαιρι του
εκοβε τον ουρανο κομματια και τα πετουσε
κατω σ'εμας,τα βρισκαμε,ενα ενα τα μαζευαμε
αλλοι τα φυτευαν στις γλαστρες
αλλοι τα ετρωγαν σαν ψωμι,
και τοτε ηταν
η κυρια Μεριλιν Μονροε ,καλλιεργουσε λωτους
τής στειλαμε τα παιδια,εφαγαν κι εχασαν
την μνημη τους,'ποιοι ειμαστε;'
ρωτησαν,ποιοι ειμαστε; και
ποση μνημη χανεται στη λιθινη
κεφαλη αλογου
και των ρηγματωσεων
το στερεωμα η γη , ενας
ανθρωπος πουλησε την πραματεια του
κερδος
ενας κηπος με μηλιες στην
ακρη τής θαλασσας διχτυ
πουλιων
ο αερας με σημειωτον
οριζει τα συνορα τών σωματων μας
πληθυνθηκαν τα χρεωγραφα
τών ιδεων μας
σοφιστειες ασυμπτωτων πραξεων
προβολες κυματων σε L major
νανος καιρος χρηματιζεται
παρα θιν αλος , ο υπεροπτης
αιφνιδιως φωνες εντομων
και γυμνα σπουργιτια ναυαγοι
σε γεωμετριες κατοπτρων
προεξεχοντας ο χρονος
χρηματοδοτει επενδυσεις αντιφασεων
'αυτα βρηκα απο τον Αιαντα'
ειπε και εβγαλε απο την τσεπη τα ματια του
μάς τα εδειξε,δυο βολβοι,σχεδον σφαιρικοι
τα'φησε πανω στο τραπεζι κι εφυγε
το απογευμα ηρθαν τα παιδια
τα πηραν για βολους και βγηκαν στο δρομο
να παιξουν
τοτε καποιος αναμεσα μας,οχι ο πιο μικρος,
φωναξε
'Δεν ειναι ο Τευκτρος,
Ειναι ο Οιδιποδας'
ετσι ολα εγιναν καθαρα
εκεινος ο ηθοποιος,εκανε πλακα
μετα το θεατρο γυρισε να μάς προσβαλει
την αγνοια,που δεν συχναζουμε στα θεατρα
να χειροκροτουμε
τετοιους ματαιοδοξους
Τοτε μπηκαν τα παιδια μεσα,ενα ειπε
'Εγω κερδισα'
και μας εδειξε τους βολους στο χερι του
εμεις το κοιταξαμε στα ματια,εκει
ελειπαν,
δυο μαυρες τρυπες στις θεσεις τους
απο ριπες οπλοπολυβολου
ειναι
η αφαιρεση τής φυσης ο ανθρωπος
ο πολλαπλασιασμος τών φυτων το δασος
η διαιρεση τών φυλλων το φθινοπωρο
η προσθεση τών χελιδονιων το ταξιδι
ολος ο Προμηθεας
μια αδεια μαγνητοταινια εικονων
ολη η Δημοκρατια
ενα υπερφυαλο σινεμασκοπ ειδησεων
γκροσο κολπο χρηματιστων το τοπιο
τετραγωνα αποφαγια πολιτικης
προσθεσε στα κομσα λογια το ψεμα
'και δεν υπαρχει το ψεμα τής αληθειας
ενω υπαρχει η αληθεια τού ψεματος '
απουσια φωνων η σιωπη
πληθωρισμος σιωπων η κραυγη
με τροχαλιες
σηκωναμε τα νερα απ'το φως
και καποτε πετρινους κουρους
ευρυστερνους
να τσιμπολογουν τις μυτες
τα πουλια
η' αινιγματικες κορες, στα δαχτυλα τους σκαραβαιοι
και μελισσες χρυσες,τα δαχτυλιδια
'και ο Αρδιαιος ο αθλιος τυρρανος
συρθηκε επι ασπαλαθων και
τού κατεσχισαν τις σαρκες,πριν
τον εγδαραν'
α. στους Ελληνες δεν περνουν αυτα
ο κυρ Πλατωνας συνεχισε την Ιστορια του
εδω κανονικα το ποιημα πρεπει να σταματησει
να διαγραφει, να διαλυθει ,οπως
το νερο λιωνει υδατογραφια
ετσι πολλούς τούς μαχαιρωσαν
βρηκαν τα ονοματα τους,ξεσχισαν τα
γραμματα τους, και τα πεταξαν
κυλωντας ενα κυκλο περιστερια στον ουρανο
το φεγγαρι λιθοβολησε τις κραυγες
εκεινου τού Αρδιαιου, με τα εντομα
τελειωσε ο παναθλιος
και
η ποιηση ειναι αναπτυξη ανισοτητων
Κυριε
δεν δηλωσα την ανυπακοη μου
Κυριε
δεν πληρωσα την απειθαρχια μου
Κυριε
Μολων Λαβε
εν πασει περιπτωσει:
και δεν το λεγω
αυτο απο παραπονο,το θαμβος τού ηλιου
στα κλαδια τών λεξεων μου,ο ανθρωπος
εχει το σχημα κοχυλιου,αντηχει την Ιστορια του
στους βοστρυχους τών ηχων του,
και σκαει ως κυμα η γεωγραφικη ακριβεια
τού Παπαδιαμαντη
και απο-λυεται το φως της
τοτε
τα φυλλα στο σωμα τού Οδυσσεα
παραμερισε η Ναυσικα,το χερι τυφλωθηκε
απο την ηβη της,οριο θαλασσας
η μπαλα τού κοριτσιου,το σωμα τού ηρωα
κρεμαστηκε στον καθρεφτη της
ενδοξο υπεροχο ειδωλο
τού ανθεστεριωνα της χαρταετος
νοτισθηκαν οι ηχοι τής φωνης
στην αρμυρη πλευρα τού ερωδιου
καποτε λογαριαζω το φως
με τμηματα κηπων
ρομβων ορθογωνιων
σεληνης απαλο διαλυμα
οξειας μνημης
σε νοτες πενταγραμμου ο Τζοις
συναντησε τον Οδυσσεα,ο Ολυσσες
ποσοστο ιδιοφυιας,
σκοτωθηκαν
στον εμφυλιο τών Ιδεων
ο Τακης Σινοπουλος
ο Τασος Λειβαδιτης
ο Μιχαλης Κατσαρος
ο Μανωλης Αναγνωστακης
ο Μιλτος Σαχτουρης
ο Νικηφορος Βρεττακος
ο Νικος Καρουζος
ο Νικολαος Καλλας
ο Ανδρεας Καλβος
ο Ρηγας Βελεστινλης Θετταλος
ο Γεωργιος Καραισκακης
εμείς κάποιο καιρο
απο το ακρωτηρι
περασαμε
με τις βαρκες μας φορτωμενες
στοιβαζοντας γαλαζιο μερες
ανοιχτηκαμε στον βαθυ ποντο
further adventures
φτασαμε σ'αγνωστα μερη
εκει ιδρυσαμε τις αποικιες μας
βασιλεια Δημοκρατιες και
τυραννιες
'Ελληνες,μεταξυ βαρβαρων'
What do people think of ?
κι αυτος,που το μυαλο του τρεχει σαν τ'αγρια αλογα
σε καμπο ανοριστο παντου ελευθερο
βρεθηκε σ'αιθουσα λαμπρη πολυποικιλτη
εκει συναθροισμενοι οι αρχοντες οι πριντζες
οι τ' αριστοι Αχαιων
ταυ' αρ αοιδος αειδε περικλυτος
ο πολυμητις σταματησε στη μεση τη ραψωδια
τετοιες ριμαδες τού φαινονταν κουφια παραμυθια,
εργα αργοσχολων
κολακειες στις αυλες ισχυρων
κατασκευες λαοπλανων
και ειπε: ειμ' Οδυσσευς Λαερτιαδης
ναιεταω δ' Ιθακην ευδειελον .εν δ'ορος αυτη
Νηριτον εινοσιφυλλον ,αριπρεπες .αμφι δε νησοι
πολλαι ναιεταουσι μαλα σχεδον αλληλησιν,
Δουλιχιον τε Σαμη τε και υληεσσα Ζακυνθος
αυτη δε χθαμαλη πανυπερτατη ειν αλι κειται
προς ζοφον, αι δε τ'ανευθε προς ηω τ' ηελιον τε,
τρηχει', αλλ' αγαθη κουροτροφος .ου τοι εγω γε
ης γαιης δυναμαι γλυκερωτερον αλλο ιδεσθαι
απο εκει ηρθα εδω
απο ηω τ ' ηελιον τε προς ζοφον εδω
απο τον ηλιο η πατριδα μου γελασμα λαμπρο
κι ειναι η γλωσσα μου σαν αυτη,που ακουσες
ιδια απο τοτε
και δεν χρειαζεται να μεταφρασεις τις λεξεις
να καταλαβεις
ευδειελον καθαρα να διακρινεις
εινοσιφυλλον ανεμος δυνατος απ'το πελαγος
σειει τα φυλλα στα δεντρα
αριπρεπες υπερηφανο ορος,το βλεπεις απο μακρια
υληεσσα εχει δαση βελανιδιων,εχει κουμαριες
και αγριαπιδιες δεντρα
χθαμαλη χαμηλα στη γη προς τα κατω ειναι
πανυπερτατη υψηλοτερα στη γη βρισκεται
αλι κι η αρμυρη θαλασσα τη βρεχει ολογυρα
και την νοστιμιζει
προς ηω τ' ηελιον τε προς την χρυση αυγη και τον ηλιο
ηρθαμε
προς ζοφον στο σκοταδι τής Δυσης φθασαμε
ενα παραπετασμα καπνου,
μια απατη η Αναγεννηση
αποδειχτηκε, ενα ερεισμα ηταν να κατσουν στο σβερκο
του κοσμου Γαληνοτατοι,Καταλανοι,
Γενουατες
ρες και κουντες και ταμε και σιρς πριντζες
εκεί στην οδο Αθηνας ξεντυθηκε το σωμα του,το'στρωσε διαπλατο
στο παγκο προς πωληση,διπλα του τοποθετησε το κεφαλι,οπως
επιδεξιος ζωγραφος σκηνοθετει νεκρη φυση,διαλαλησε στεντορειως:
'προς πωληση τα Υπαρχοντα τού Ανθρωπου',
συνερρευσαν πληθος
αγοραστες,μεγας συνωστισμος,μετα απο σκληρη δημοπρασια
το εξαιρετικο εμπορευμα δωθηκε σ'ενα δωδεκαχρονο παιδι,εκεινο
εκει ενωπιον τους φορεσε τα υπαρχοντα
τού ανθρωπου,
εκεινοι
διαλυθηκαν σιωπηλα προς ολες τις παροδους
ενώ στους κρινους τ'ουρανου οι γλαροι
και στις ελικες τών νερων στα δεντρα
το φως
αναδυθηκε
και φως
στη διαφανη χλοη τών φωνηεντων
κι στις γεωμετρικες ελιες τών συμφωνων
το φως
λουσθηκε
φως
η λευκοτητα τού Χρονου το Απειρο
κι η αμμος οι στημονες τών βηματων
το φως
μοιρασθηκε
ρωτάω
πόση ποίηση ασυμπτωτικα μάς συνδέει;
How realistic is our story ?
πώς να σε περιγράψω;
ενα χερι αγγιζει το κεντρο τού λευκου
in perceptive seeing
το κυμα σε υφος Hokusai
ακροβατει στο φως τού νερου
in pictures of the events
ενα κρεμασμενο αναποδα αλογο συνδεει
τον Πικασο με τον Γκογια
και το πεθαμενο παιδι στα χερια τής γυναικας
what to explain a picture
στον ισκιο πρασινου φυλλου
μεσα σ'εκεινη την Πλατωνικη ωρα
τού βραδυνου
τι ειδε στην Μονα Λιζα ντι Τζιοκοντα
ο Λεοναρντο ντα Βιντσι
αρχαικη σφιγγα η' ναπολιτανα πορνη ;
αιωνιο αινιγμα
κρατησε το γυμνο κορμι τής γυναικας
και σαν κριαρι ξεφυτρωσε το φως
σαν τα ψαρια σε διχτυ τυλιχτηκε
κατασκευη ενος κυβου απο λεξεις
and he translated it υπεροπτικη
η μουσικη ,ενα προβλημα ασυμμετριας
στο χορταρι ο ανεμος σημαδευει τη σιωπη
υψωθηκαν τα πετρινα αγαλματα
αποσπασματα μιας ενδοξης ιστοριας
κοματι κοματι τα μαζεψε τα καθαρισε,
τοσες ψυχες μαρμαρα δεν μας αφηνουν
να κοιμηθουμε,
τι κενο μας συνδεει
παραμυθι το παραμυθι
τοση πραγματικοτητα
πληθος μελισσων
ρυθμικα φερνει ο ανεμος
απο τα ορυχεια τών ψυχων
a lot of people
warers νερα...even today
the word...υδωρ υδατων
recall Michelangelo for the fresco
harmony αρμονια
nature φυση
ειδαμε Las Meninas
την ινφαντα Μαργαριτα ,
τον Velazquez
πισω απ τον καθρεφτη,
the reality/the illusion
so as Rays of Light
in Boogie-Boogie evolution
fantasie on themes from Ezra Pound
translating the Greek ΕΙΝΑΙ
boxing Hamlet
Where is the kid ?
in sea-board playing with woods-birds
Why it's important
Designing for Different Greek-Objects
What comes next time
Online Documentary Poem
Ode to a Voice,Yours
once,Orfeo και Ευρυδικη,fables
Ορφεας ed Euridice,Texts
The Text Theater Adventure of Orson Welles
over rain out Sea-ING
αοιδαις
αοιδαις
Man Sonata No.5 in D major,Op 102-2
all computer-generated images are
composed of man-mind-pixels
Why αν και του δ'Ομηρου λογου αιωνιος
αιει αξυνετοι γινονται ανθρωποι Words
Ezra Pound the σωφρονειν αρετη μεγιστη,και
σοφιη αληθεα λεγειν και ποιειν
κατα φυσιν επαιοντας The Greek Word Heraclitus
This soundS
like a NON-Conclusion of I (MAN)
συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση
τών λεξεων μας
αυτο η αρχη
αυτο το μεσο
αυτο το ακρο
με τη γραμματικη τών κρινων και
το συντακτικο τών αηδονιων
κι ετσι αρχων υψιπετης
με πυροβολισμους λεξεων
το ανυπαρκτο
υπαρκτο γινεται
και διαστελει προς τη σαφηνεια
και συμπιεζει προς την λιτοτητα
ο ποιητης τών ορατων τε και αορατων
εμεις
αμνημονες κι αγνωμονες
να μην ειμαστε
τα περιττωματα τών ιδεων
ανερματιστα πλοιαρια,
ανοητα μειρακια τού αιωνα
τωρα
ενα αιχμαλωτο κενο
κοβει τον ομφαλιο λωρο
με τον ουρανο
αυτο το απροσπελαστο
και ατερμονο προσωπειο
η ερημια
αυτη η κυνικη
αντανακλαση τού μηδενος
έτσι μη μοναζων εν τη σκοτια
με απέριττο τροπο σχολιασε το αριστοτελειο
εργο κι απεδειξε μ'αυστηρο και συνεκτικο
λογισμο την υπεραγωγιμοτητα τής ποιησης
σε ποιο μαγνητικο πεδιο
ανθουν οι βελονες τής ελιας
και πως τετρακις περιστρεφονται
οι παπαρουνες
ενω
μεσα του τα εντοσθια χαλκινα
μπρουτζινα τα νευρα
Ιτε παιδες Ελληνων
εμείς οι αυτόχθονες τών λέξεων
συμμετροι με το φως
με πλαγια και ορθα
χορικα Δωριεων και Ιωνων
μια αμωμη ένδοξη
χειρονομια
εμεις οι δημοκρατικοι
τής αρμονιας
αρνουμαστε να ζησουμε δυστυχισμενα
ας τ'ακουσουν καλα οι αχρειοι
τού παροντος και τού μελλοντος χρονου
συμφωνα με το συντακτικο τών πουλιων η πτηση
τών λεξεων μας
Πράξεις Λογομαχιας
ο ανθρωπος
οι συνδέσεις τών λέξεων
αναντιρρητες
και σε μια υπέρθεση εμφυλίων
αινιγματων
η ιστορία τού Θηβαίου Οιδιποδα
προσθέτωντας κενά
ανθρώπινης υπαρξης
στο αρχαίο θέατρο τής πατρίδος μου
εκεί η ακινησία τής πετρας
βυθισμένη στη μνήμη μας
εγώ ένας χρεωφειλετης ιδεολογιων
για τον πλουτισμό αλλων
στα λατομεια τής Ιστορίας
δουλεψα
δεν υπάκουσα
με τι θα μας ανταλλάξουν;
και πόση ελληνική καθαροτητα στερηθηκαμε
ακολουθώντας δολοφόνους;
η βάρβαρη Μήδεια
πληρώνεται με νόθα νομίσματα
σ'ενα μπορντελο
μέσα στην ένδοξη πόλη τών Αθηνων
Χαίρε το Οξυμορον τής Επανάστασης
ένα πήλινο τοπίο εκτείνεται
βόρεια τής Λάρισας
με τόσους πολλούς σφαγιασμενους
Ελπηνορες
να τρέφεται το χώμα
με ψυχές ανθρώπων
λευκους κρίνους
είδα, δυό χρόνια πριν την αιωνιότητα,
ένα φτερούγισμα βαν Γκογκ κιτρινου
εμείς οι ωμοφαγοι τής μνημης τι ζητάμε στην Ομόνοια
στα Χαυτεια στη Σταδίου
στην Αθηνάς στην Ερμού
στο Σύνταγμα;
τούς άκουσα να μιλούν για σένα
σαν να'σουν ανυπαρκτος
να σ'έχουν ξεχασει
μην λυπάσαι
υπάρχει τόσο πολύς θάνατος
στις ζωές μας
να μην αμελεις να'χεις μαζί σου
στοιχεία και μέταλλα
Ευκλείδη Αριστοτέλη
Διονυσίου Σολωμού
Ανδρέα Κάλβου
Κωστή Παλαμά
Νικόλαου Εγγονοπουλου
και τόσων άλλων Ευγενών
στα σφαγεία τής Ιστορίας
συνέχισε τον καυγά
πρόσω ολοταχώς Οδυσσεα
πυκνωνει γαλάζιο το ταξίδι σου
σε υπερωα κυκλαμινων σφαιρικοι κηποι
σε κυρτα κατοπτρα υπερδιπλασιαζομενοι
σε εκθετικο φως υπερουσιον
και η μερα κιτρινη και πρασινη σε ωρα καλοκαιριου
χλιμιντρισε σαν νεαρο αλογο κι ακουστηκε
σε ορθογωνια παραλληλογραμμα δωματια
σαν βροντη χιλιαδων νερων που επεφταν
σε οριζοντια κλαδια δεντρων και σε αλλα καμπυλα δονουσαν
τοτε ο αερας στροβιλιστηκε και υψωθηκε
και αισθανθηκε το μικρο μικροτατο χορταρακι
χελιδονι να πεταξει περα απ'τη θαλασσα
πανω απο νησια κι ακρωτηρια να φτασει
σε κηπο περικλειστο τεσσερα τριανταφυλλα
στις ακρες να γυριζουν τις μελισσες λεξεις
σαν χρωματιστες βαρκουλες γυαλο γυαλο
σε πεντε δακτυλα καταληγει η ωραιοτητα
σε συμμετρια να δειχνει ορθοφωνοντας
σε απταιστον ελληνικον φθογγισμον
δωρικο λεξιλογιο
ισορροπει μετωπη κορης
ανθιζουσας
Χαιρε η τριανταφυλλενια
ενα ελαχιστο πραγματικο
φως
κοιταξτε
αγορασα απειρο με το νομισμα ανθρωπος
ενδυματα κοχυλιων το φως ligh light lit lucere φωτεινή φωνή
πατωντας στη πλατη αναδυομενου δελφινιου
φευγουσα ισορροπουσα
φωτεινο γαλαζιο εφαλτηριο γλαρων η θαλασσα μου
αναστραμενη χρωμογραφια χρονου παραλια
ασυλληπτα συλαμβανομενα
ακροδαχτυλα κοχυλια
εναλιος ομφαλοφορος αχινος
περισπωμενες ψαριων
η ομορφια ενα βημα πριν το αορατο
καθρεφτιζεται στην εξοχη ρυμοτομια τών λεξεων του
η σπονδυλικη στηλη τών φωνηεντων και συμφωνων
ο ανθρωπος
το φθινοπωρο παιζει στο βιολοντσελο
τις αντιφασεις που'χει το φως σε λαμπροτητα
το απειρο λυγισμενο σε οξεια γωνια
λεω
πως απο στερεο σιδερο Βλαδιμηρου Μαγιακοφσκι
θα κατασκευασθουν τα εργαλεια τής ανθρωποτητας
η ωραιοτητα
nomismata κεφαλαια
Air Αερας ΑνNEMOS
σωροι onton mAN
ISΤΟρεια
ΝΟΜΟΣ CAPITALISMUS
Levelι 1:SUPER MARIO IN JORGE LUIS BORGES METROPOLIS
Οδυσσεο
cell mind battery
ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Ελενη:'ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις'
Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*. That is, there is no L-formula
True(n) such that for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.
T.S.Eliot:In the room the women come and go
Talking of Michelangelo
Φως IS TIME
ΠΟΣΟΣΤΑ Ricco / Povero MANKIND
CONTINUOUS writing
ατρανταχτο ερωτημα που ειναι ο ηλιος
ενδοξο στηθος λευκοτατου αλατιου
παλιρροια σωματων νερου
το Φως σαλευει ως οχταπους
συνορο ουρανου και θαλασσας το φεγγαρι
εναρμονιοι σντιχτυποι ηχων κυματα
ακροπρωρος μνημης εφαπτομενης παφλαζουσας
η αρχαια εικονα ο κυκλος τού ηλιου
βρηκαμε το αγαλμα τής γυναικας διπλα στο αγαλμα τού αντρα
στα προτυπο τής αρχαικης κουρης και τού κουρου
αναμεσα στις συκιες στα πευκα και στις ελιες
το κυματισμα τών πουλιων το ασπρο βελος τού χρονου
ο ηλιος ψηλα γυρναει και μας θερμαινει
ο ανεμος επιμενει να βυζαινει θαλασσινο νερο
φωνη με φωνη ακουστηκαν
πολυ αιωνιοτητα το μελλον
διαφανη λεξη η γαληνη
πληρης συμμετριων ο ανθρωπος
στο σχημα κοχυλιου
ετσι εξηγειτε ο κοσμος
ελιγμοί λέξεων εξεων ακροαιφνων
υπερδινωση τοπωνυμιων αντωνυμιων
ιστοριας εξελκωση συρραφη βιας
εκτροφή υπερθετικων κερδοσκοπισμου ανθέων
άμωμος αμολυντη αδηφαγια
εκκοφαντικη λογορροια ιδιοκαταληκτη ιδεολογια
πλεισμονη ελλειπους
ιδιωματισμος ερμηνειας
ηληθιοτης χειμωνα
εκρυθμος πολιτισμός βαρβαροτητας
αποσιωπητικά δεντρων
ήχος απειρης ταλαντωσης ελάχιστου η ποιηση
συνωθουντων απωθημενων αρμονίας αντισυμμετριας
αειμαχος χρόνος διαπρακτος
διατεμνων φωνηεντα
έγχρωμα διάφανα αντιλογιων εννομα
εκ των αδιαιρετων το εν παν
εκ τών διαιρετων η ονείρωξη τού πραγματικού αισθητου εντός μας
ζεονζωοναλιον
ορατον αει
συμμετρία αντιφρονούντων
αειρροος ιστορια
κύβοι νερων σε βουβό ύπνο λεξεων
αλαζονικοι κορμοι κρινων σε επιζωγραφισμενα φυλλα
φωνή δέντρων σε πράσινα φυλλωματα πουλιων
λευκοφορος ανεμος σε κήπους μελισσων
ο αυτοφυης χρόνος σε βηματα αμμου
υπερκυβικη ενοραση νερου
σε υπεροπτικη επιφάνεια κρινων
χρωματικη εφελκυουσα γραμματική ανθους
στη νοητική διαύγεια μελισσας
η έκρυθμη πολλαπλοτητα σωματικής ρωγμης
ανιοντος χρονου
ένοπλης υπερτονισμενης επαναστασης αορατου λςξεων
προοπτική ενδυναμης ηχηρης συμμετριας
μια ακροτητα φωτισμενου τοπιου θαλασσας
υπερδιπλασιασμενης ορμής αγχιβαθους δαχτυλου
αφή υπερουσια υπερενδοξη
λιτότητα ρυθμικη
Χαιρε
η ταχυτης Αισθησεων
Χαιρε
η ευαισθησια πράσινων δεντρων
με φθογγισμους πορτοκαλιού εξισώνεται η διαφάνεια κοχυλιου
υπερτολμη απειροτητα
Χαιρε
η αφή τής ορτανσιας
στο λαιμό τού κυκνου
λευκοφορα αρμονική εκτιναξη πρωινου
σε ασβέστη
η ώρα τής πεταλούδας κίτρινος
ευέλικτος ακροβατης
κύκλος ευθυτενής ορθοπλωρων πουλιων
και ημισφαιρικοι λόφοι κυματιστοι
φωτεινά ημιτονια καθαρού αερα
Χαιρε
χλωρό χόρτο βουνών
ασπαρτο αεικινητο θρόισμα ψαριού
σε ροδιού κόκκινο φούσκωμα
η εντελης φυλλοροη πρώτων αριθμων ο κοσμος
η' ατελης ψίθυρος ιδεων
Χαιρε
τα Πρώτα Ελάχιστα τών Ανθρωπων
ο ερεθισμος τής επιδερμίδας τής άγριας μεντας
η μυρωδικη φωνή απλετος
ισομετρος κελαηδισμος ερωτηματων
Χαιρε
η Δίεση τού Αβεβαιου
το πράσινο φύλλο τού Είναι η' τού Μη Ειναι
η ατέρμονη πίεση τού χρονου
στο χρυσό στάχυ τού ηλιου
η ελάχιστη χειρονομια
και το ρίγος κοχυλιου σε διαφάνεια ψαριου
η ποιηση μου
μια στενη επαφη με τα γεγονοτα τής Ιστοριας
με ποσο φως ιδρωνουν οι συλλαβες στις λεξεις μας
αιωνιοτητα
ωορρηξια ηχων
διχτυα λαμψεων
ο κοσμος
.
.
.
εκ/φρασεις
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Greek, English Francais, German, Italian, Spanish, Portuguese)
στ'αλλο δωμάτιο
είναι μια γυάλα με χρυσόψαρο
πως το ξέρεις;
το δωμάτιο δεν υπάρχει,
το είδα,
λες ψέματα,σ'αρεσει να λες ψέματα,
ποτέ δεν κατάλαβα γιατί
επιμένεις πως υπάρχει
αυτό το βρωμοψαρο και όχι εσύ;
in the other room
there is a bowl of goldfish
how do you know?
the room doesn't exist,
I saw it,
you're lying, you like lying,
I never understood why
you insist that
this stinking fish exists and not you?
dans l'autre chambre
il y a un bol de poissons rouges
comment le sais-tu ?
la chambre n'existe pas,
je l'ai vue,
tu mens, tu aimes mentir,
je n'ai jamais compris pourquoi
tu insistes sur le fait que
ce poisson puant existe et pas toi ?
im anderen Zimmer
steht ein Glas mit Goldfischen
Woher weißt du das?
Das Zimmer existiert nicht,
Ich habe es gesehen,
Du lügst, du lügst gern,
Ich habe nie verstanden, warum
Du darauf bestehst, dass
dieser stinkende Fisch existiert und nicht du?
nell'altra stanza
c'è una boccia di pesci rossi
come lo sai?
la stanza non esiste,
l'ho vista,
stai mentendo, ti piace mentire,
non ho mai capito perché
insisti che
questo pesce puzzolente esiste e tu no?
en la otra habitación
hay una pecera con peces de colores
¿cómo lo sabes?
la habitación no existe,
lo vi,
estás mintiendo, te gusta mentir,
nunca entendí por qué
insistes en que
ese pez apestoso existe y tú no?
na outra sala
está um aquário com peixinhos dourados,
como sabe?
o sala não existe,
eu vi,
estás a mentir, gostas de mentir,
nunca percebi porque
insistes que
este peixe fedorento existe e tu não?
.
.
.
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
μεταφράζοντας
Ευριπιδης,Βακχαι,
στίχοι 26-36
επειδή τής μάνας μου οι αδελφές,
όπως τουλάχιστον θα'πρεπε,
δεν λέγαν ο Διόνυσος απ'τον Δια
γεννήθηκε,
πως η Σεμέλη αφού με κάποιο θνητό
σε γαμο έσμιξε
στο Δια τής αμαρτίας το κρεβατωμα
φόρτωσε,
τού Κάδμου σχεδιάσματα,
και λόγω αυτών διακαώς υποστηριζαν
τη σκότωσε ο Δίας,
ότι είπε ψέματα για σμίξιμο μαζί του,
γι'αυτό λοιπόν αυτές τις ίδιες
απ'τα σπίτια τους να φύγουν
με τη μανία κεντρησα,
τρελαμενες στα βουνά να κατοικούν,
και των οργίων μου να φορούν
τη στολή ανάγκασα ,
και των Καδμειων όλο το θηλυκό σπέρμα ,
όσες γυναίκες ήσαν,
μανιασμένες απ'τα σπιτια τις ξεσήκωσα
ἐπεί μ᾽ ἀδελφαὶ μητρός, ἃς ἥκιστ᾽ ἐχρῆν,
Διόνυσον οὐκ ἔφασκον ἐκφῦναι Διός,
Σεμέλην δὲ νυμφευθεῖσαν ἐκ θνητοῦ τινος
ἐς Ζῆν᾽ ἀναφέρειν τὴν ἁμαρτίαν λέχους,
30Κάδμου σοφίσμαθ᾽, ὧν νιν οὕνεκα κτανεῖν
Ζῆν᾽ ἐξεκαυχῶνθ᾽, ὅτι γάμους ἐψεύσατο.
τοιγάρ νιν αὐτὰς ἐκ δόμων ὤιστρησ᾽ ἐγὼ
μανίαις, ὄρος δ᾽ οἰκοῦσι παράκοποι φρενῶν,
σκευήν τ᾽ ἔχειν ἠνάγκασ᾽ ὀργίων ἐμῶν.
35καὶ πᾶν τὸ θῆλυ σπέρμα Καδμείων, ὅσαι
γυναῖκες ἦσαν, ἐξέμηνα δωμάτων·
.
.
.
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
οι εμφύλιοι μας Ες αεί
βραδυαζε όταν γύρισε
τρομαξαμε να τον γνωρισουμε
γενια και μαλλιά
άγριο βλέμμα
σκοτεινό πρόσωπο
τις ει;
μάς έδειξε το ποδι του
το έλυσε απ'τα πανιά
σάπιες πληγές
αυτό σας έφερα απ'τον ελληνικό εμφύλιο
είπε
η φωνή του,όχι,δεν ήταν αγριεμενη,
λυπημένη ήταν,
άλλοι,συνέχισε,έμειναν άταφοι
στη παγωμένη μέσα Μακεδονία
άδειο τοπίο σάς φερνω
γιατί επιμενω σ'αυτη την ιστορία
γιατι δεν ξεχνώ
τι συνδέει τον Οιδιποδα
τι συνδέει τον Ελπηνορα
με τον Κώστα τον Γιώργο τον Νικο
την Μαρία την Ελένη
γιατί επανέρχονται οι εμφύλιοι μας
πάντα σύγχρονοι
πάντα ανελέητοι
Ες αεί
.
.
.
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ρυθμικες διαρθρωσεις
υπερδιπλασιασμοι
voices νερων και δεντρων and the cyclical dance of seashells
look,the Bachianas Tango χορο τής σαυρας στον ηλιο
une voix en lux aeterna ,ακουστε the tri tri leaning τού γρυλλου
speaking low cantus in aweaking η θαλασσα gesti oval cadenza
in Mozartian Soundscape Concerto in flat majorKV 449
αυτές οι ιδεοτυπιες συνεργιας
στο λευκό τετραγωνο η αποτυπωση πουλιου σε λεξη
.
.
.
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
φωνητικα ασυμμετρα
η ελατωματικη φραση
και ελαχιστη επιφανεια στην αιωνιοτητα ο ανθρωπος
το ιχνος τού ποδιου στην αμμο,
το απογευμα διαβαζει στιχους τού Ορατιου στα λατινικα
πλαγια μετατοπιζεται το τοπιο προς τη θαλασσα
κοιταζει με τη μασκα μέσα στο νερό
στο βυθο διακρινει τον Οιδιποδα τυφλο
η' καποιον Ελπηνορα αναπηρο
'εχει σχημα εμφυλιου η μνημη μου' ειπε 'Επτα επι Θηβες'
το βράδυ στη φωτισμένη
με πολυελαίους αίθουσα
τα ζευγαρια συροβιλιζονταν σε ηδονικα βαλς
μια γυναικα μού ψιθυρισε:'με τι ποθο τρεφεται η ψυχη;'
'με θανατο' απαντησα,εκεινη γελασε δυνατα
'και με ομορφια,φιλε μου' ειπε'
η ίδια την άλλη μέρα στο κοιλο τού θεατρου,
σε ευθυτενη σκληρη σταση Ηλεκτρα
'βλεπω ακουω δεν μιλαω πραττω,πραττω κατα το χρεος
παμφαγο μισος'
κι επειτα:
'Παραλογο.Σ'αγαπω Μητερα'
αδιαπέραστη σιωπη
εξαρταται απ'το φως
εγω
μεταλλωρυχος τού Ηρακλειτου
ψαρι και κολυμπω σε ενυδρειο Σολωμου
μεσανυχτα
η αναπνοη τού φεγγαριου λιωνει το σκοταδι
.
.
.
χ ν.κουβελης c.n.couvelis
Ελενη:'ἀνδρὸς ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις'
Tarski:There is no L-formula True(n) that defines T*.
That is, there is no L-formula True(n) such that
for every L-formula A, True(g(A)) ↔ A holds.
Eliot:In the room the women come and go
talking of Michelangelo
what is that sound?
ο θορυβος τής βροχης,
and also water on cicada
ενα πρασινο πευκο beside you
ενας ανθρωπος στο σχημα του Οιδιποδα
η' του shape Προμηθεα Δεσμωτη
μοιραζει φειγ βολαν με τσιτατα τού Ηρακλειτου
μου'λαχε:Αγαθόν και κακόν ταυτόν.
μια γυναικα μ'ενα παιδι στην αγκαλια τραγουδουσε:'This is my man'
a woman drew her black hair out το φως αποκτα φτερα
'χυσε νερο να πλυνω το προσωπο μου' φωναξα
'απο τι;','ρωτας απο τι;'
in London Bridge the Hieronymus Bosch is falling down falling down
falling down
ο Τειρεσιας η' ο Εμπεδοκλης,στατιστικα μαλλον ο Ξενοφανης,εδειξε,
πιθανως,σε μενα
ενα χλωροπρασινο βατραχι,΄πως μεγαλωνει η χλοη γυρω του
κι ανεβαινει το νερο!'
σιωπη
silence
σιωπη
ενα ελαχιστο δευτερολεπτο
ολοκληρη αιωνιοτητα
nothing
θορυβος
ηχος:βροχη η' αερας η' χιονι που πεφτει
λαθος:σαυρα χρονου
ενας ευγενης Donatien Alphonse François Marquis de Sade
υπουργος τής Δημοκρατιας τού Σαλο υπογραφει την:
The Persecution and Assassination of Jean-Paul Marat
Διαταγη:Ταιστε τους αυτες τις τροφες,τα προιοντα θα ειναι πιο shit
Εγγραφη:Οταν εγω θα την διαφθειρω χρειαζομαι πανω στο χειρουργικο
τραπεζι να'ναι αυτη η ραπτομηχανη,εδειξε,κι αυτη η ομπρελα,ακριβως!
c'est seulement de cette façon qu'on arrive au plaisir,
je suis d'accord, une passion pour laquelle ils tous sont subordonnés
mais dans laquelle ils se réunissent tous
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν,
επανερχομαι στον Οιδιποδα
η' στον Προμηθεα Δεσμωτη
η' στον Μαινομενο Ηρακλη τής οδου Αιολου.Athens!
μια γυναικα in Murmur of maternal.
What is that sound?
η γλωσσα
η' ο θόρυβος τής γλώσσας
.
.
.
My Own Empire of Heteronyma Paintings
Electra(Laodiki) and Iphianassa(Iphigenia(
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
μεταφράζοντας
Όμηρος,Ιλιάδα,ραψωδία Ι',
στίχοι 141-153
(ο Αγαμέμνωνας προξενευει τις τρεις κόρες του,
Χρυσοθεμη,Λαοδίκη και Ιφιανασσα,
στον Αχιλλέα στη Τροία,
αφού τού άρπαξε τη Βρισηιδα)
κι αν στο Άργος φθάσουμε
τ'Αχαικο στην ευφορη σαν το μαστό γυναικας γη
γαμπρός μου ας γίνει,
με τον Ορέστη ισο θα τον
τιμησω,
το στερνοπαιδι μου που μέσα στα πολλά τα πλούτη ανατρεφω,
τρεις μέσα στο καλοχτιστο σπίτι κορες
έχω
τη Χρυσοθεμη και τη Λαοδίκη
και την Ιφιανασσα
κι απ' αυτές οποια για γυναίκα θέλει
προικισμένη στο σπίτι
τού Πηλέα θα στειλω
εγώ παρά πολλά γάμου θα δώσω δώρα,
οσα ποτέ κανένας δεν εδωκε σε κορη
και επτά σ'αυτον ευπορες θα δώσω πόλεις
τη Καρδαμύλη και την Ενοπη
και την Ιρη με την πλούσια τη χλόη
την έξοχη Φηρά και την Άνθεια με τα παχιά λιβαδεια
και την ωραία Αιπεια
και την Πηδασο με τ'αμπελια
όλες στη θάλασσα κοντά,
σύνορο με την Πυλο την αμμουδερη .
εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθ’ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
γαμβρός κέν μοι ἔοι· τίσω δέ μιν ἶσον Ὀρέστῃ,
ὅς μοι τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
τρεῖς δέ μοί εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,145
τάων ἥν κ’ ἐθέλῃσι φίλην ἀνάεδνον ἀγέσθω
πρὸς οἶκον Πηλῆος
· ἐγὼ δ’ ἐπὶ μείλια δώσω
πολλὰ μάλ’, ὅσσ’ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
ἑπτὰ δέ οἱ δώσω εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν150
Φηράς τε ζαθέας ἠδ’ Ἄνθειαν βαθύλειμον
καλήν τ’ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
πᾶσαι δ’ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
στους στίχους 141-153 τής ραψωδίας Ι' στην Ιλιάδα τού Ομήρου μάς προξενευει ο πατέρας μας Αγαμεμνωνας στον Αχιλλέα,αφού τού πήρε τη Βρισηίδα, μάς ανταλλασει σαν να'μαστε πράγματα,για μια βαρβαρη,αμοροζα του,εμένα την Ηλέκτρα Λαοδίκη,εσένα τη Χρυσοθεμη,και το παράξενο είναι,και την Ιφιανασσα την Ιφιγένεια,σαν ποτέ να μην την θυσίασαν οι Αχαιοι,κι αυτός με τη συναινεση του, στην Αυλίδα,να φυσηξουν οι αέρηδες,να εκπλευσουν για τη Τροια τα ελληνικά στρατευματα,
εγώ,σας το λέω,γάμο δεν θελω,άλλη μοίρα έχω κι είναι γραμμένη,η Ιφιγενεια δεν ζει για να τον πάρει,εσύ καλή μου Χρυσοθεμη ,που θέλεις ήσυχη ζωή,κανονική,και οικογένεια,μ'αντρα και παιδια, παρτον,όμως
ούτε αυτό,καλή μου, θα γίνει,αφού απ'αυτον το πόλεμο κανενας άντρας δεν θα γυρίσει ζωντανος,κι αν γυρίσει τον περιμένουν συμφορές μέσα στο σπίτι,
μάντισσα δεν είμαι να μαντεύω,μόνο διαισθανομαι,και βλέπω καθαρά τα μελλούμενα
.
.
.
My Own Empire of Heteronyma Paintings
-Odysseus and Penelope
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Η οριστική αναχώρηση τού Οδυσσέα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
μετά την επιστροφή του και την μνηστηροφονια.
βάρυναν πολύ τα χρόνια πάνω του,γέρασε,έπαψε να εμφανίζεται δημόσια,
έβλεπε την Πηνελόπη όμορφη,αγεραστη,δεν ζήλευε,είχε παραιτηθεί,
ας κάνει ότι θέλει,ας έχει εραστή,μόνο να μην το ξέρει,ο άντρας δεν παύει ποτέ να'ναι άντρας,οξυθυμος,το αίμα του ανάβει ξαφνικά,
εύκολα κάνει το κακό,
σκέπτεται,να φύγει,να εξαφανισθεί,έτσι κι αλλιώς είναι πλέον αχρηστος,κι ούτε τον ενδιαφέρουν δόξες,και εξουσίες,μάταια,ματαιοδοξίες,κούφια πράγματα,
ένα κενό καταντάει ο ανθρωπος,τίποτα δεν το γεμίζει,η μνήμη ίσως,όμως
κι αυτή θολώνει,σβήνεται,
βλέπει την Πηνελόπη που μπαίνει στο δωμάτιο,μέσα στο ημίφως στο διάφανο λευκό μεσοφορι διαγράφεται το κορμί της,
έλειπε όλη τη νύχτα,
δεν αντάλλαξαν λέξη,
ξάπλωσε δίπλα του στο κρεβάτι,μύριζε αλκοόλ,
αμέσως κοιμήθηκε,
έξω είδε από το παράθυρο ξημερωνε,
σηκώθηκε,
από εκείνη τη μέρα κανένας δεν τον ξαναείδε
.
.
.
My Own Empire of Heteronyma Paintings
-Agamemnon and Elektra-
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η τελευταία συνάντηση
τής Ηλέκτρας με τον πατέρα της Αγαμεμνωνα
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
η Ηλέκτρα
βουβή δίπλα του κάθονταν,
λέξη δεν εβγαλε,
ένιωθε να σφίγγεται η καρδιά της,πόσο θα είναι ακόμα μαζί;,φοβάται,
τι σχεδιάζει η μάνα με τον εραστή;,πόσο θα αντέξει να κοιμάται,από τότε που γύρισε,με αυτόν;,θέλει να τού φωναξει,πρόσεξε,πατέρα,
θα σε τυλίξουν σε μεταλλικό δίχτυ,στο λουτρό θα σε σφαξουν,
ο Ορέστης είναι μικρό παιδί,ποιον θα'χω αν σε χάσω; η Χρυσοθεμη είναι αδύνατη,η Ιφιανασσα χάθηκε στην Αυλίδα,
καταλαβαίνω,βαρια η κρίση τών Αχαιων,ούτε θεός ούτε άνθρωπος την αντέχει,
εγώ θα μείνω,μέσα στο φαύλο κύκλο των Ατρειδών,
η κληρονόμος των στυγερων δείπνων,
πατέρα,η ψυχή μου έως θανάτου ειναι λυπημένη,
Η Ηλέκτρα
βουβή δίπλα του κάθονταν,
λέξη δεν εβγαλε,
.
.
.
