LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -[Ανθρωπινα Εσωτερικα] Κενο Μνημης- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Κενο Μνημης-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.

Woman's portrait-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Κενο Μνημης-χ.ν.κουβελης

4:15 σε καφε.
μιλουσαν.εκεινος διηγουνταν μια εκδρομη τους,πριν δεκα χρονια.
την θυμονταν με πολλες λεπτομερειες.την ρωτουσε αν μπορουσε
να θυμηθει τι φορεμα φορουσε.εκεινη του ειπε.τι ρωτησε και αλλα.
ολα τα θυμονταν.μεσα της ενιωθε κενο και ποσο ανιαρες ειναι
αυτες οι μνημες.ηταν πολλα αλλα τοτε που εκεινος δεν ηξερε.ουτε
καν ειχε υποπτευθει.τι παρα πολυ την αποσχολουσε.με τι τροπους
κρυβονταν.''θυμασαι εκεινη τη μερα στη θαλασσα;''της ειπε τι εγινε.
''και βεβαια,θυμαμαι.θυμαμαι εκεινη τη μερα''.εκεινη τη μερα επρεπε
να παρει την αποφαση,να τον παρατησει και να φυγει με τον αλλο αντρα.
γιατι δεν το'κανε;γιατι δειλιασε;εκεινος συνεχισε και μ'αλλα συμβαντα
της εκδρομης.''μου ειπες χαμογελαστη πως εισαι πολυ ευτυχισμενη''.
κρατηθηκε να μην του φωναξει.''ψεματα.ειπα ψεματα.σου ειπα ψεματα.
γι'αλλο λογο ημουν ευτυχισμενη''.εκεινος θυμηθηκε μια μερα που ειχε
νευρα.γελασε.''το παραμικρο σ'ενοχλουσε.ο αερας που σου χαλουσε τα
μαλλια.ησουν πολυ αστεια.πολυ χαριτωμενη''.''σωπα''του φωναξε χωρις
να ενδιαφερθει αν την ακουσουν.''ημουν απελπισμενη''.σταματησε.
χαμηλωσε τη φωνη.''οχι δεν ημουν απελπισμενη.συγνωμη''.γιατι δεν του
ειπα πως πραγματικα ημουν πολυ απελπισμενη.τις τελευταιες μερες συνε-
χως συγκρουομασταν για ασημαντες αφορμες.ουτε εγω υποχωρουσα ουτε
εκεινος.εκεινος εφυγε ξαφνικα.δεν ηξερα που πηγε.δυο ολοκληρες μερες
ελειπε.κοντεψα να τρελλαθω.οταν γυρισε ειχε αλλαξει.μου'πε να χωρισουμε.
δεν ειπα τιποτα.δεν τον παρακαλεσα.χωρισαμε.να γιατι δεν ημουν ευτυχισμενη
εκεινη τη μερα.ηθελε να του πει τι εγινε,να τον διακοψει,τι σημασια εχει;γιατι
να το κανει;δεν ειχε διαθεση.εκεινος της διηγουνταν πως ενα ζεστο μεσημερι
που παιζανε χαρτια στο κηπο του ξενοδοχειου που μενανε μ'ενα γνωστο τους
ζευγαρι.ειπε τα ονοματα τους.εκεινη ξαφνικα σηκωθηκε,διακοπτοντας το
παιχνιδι,χωρις να πει τιποτα,μπηκε στο αυτοκινητο και γυρισε το πρωι.τι αγωνια
περασε.ολη τη νυχτα δεν κοιμηθηκε να την περιμενει να γυρισει.''αληθεια,που
πηγες εκεινη τη νυχτα;''.δεν απαντησε.αληθεια,ουτε εκεινη ηξερε,δεν θυμονταν,
που πηγε.ουτε τι εκανε.ενα κενο μνημης.τι εγινε εκεινη τη νυχτα;κοιταξε το ρολοι
της ''περασε η ωρα,πρεπει να φυγω,να γυρισω σπιτι''.ειπε η γυναικα.
σηκωθηκαν κι εφυγαν.6:30
της βρηκε ταξι και μετα εφυγε κι εκεινος.
 .
.