.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Μια απροσδιοριστη ιστορια-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Δημοσθενης Βουτυρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μια απροσδιοριστη ιστορια-χ.ν.κουβελης
η μερα σαν γρια ρυτιδιασμενη προχωρουσε καμπουρα και κουτση.ενα παιδι
κατουρουσε στο δρομο.μια ηληκιωμενη γυναικα απο'να μπαλκονι το φωναξε.
ντροπη σου.αλητη.εκεινο της εβγαλε τη γλωσσα και τιναξε το πουλι του προς
το μερος της πανω.να.α.να χαθεις τσογλανι.απο το μερος που καθονταν αυτο
το ειδε καθαρα και γελασε.επειτα το παιδι χαθηκε πισω απο τη γωνια.χαθηκε
στο βουρκο και τα λασπονερα της πολιτειας.αφαντο.εκεινος αναλογισθηκε τον
δικο του βουρκο.ενας σκοτεινος βουρκος η κοινωνια.μπερδεμενοι ανακατοι καλοι
κακοι φτωχοι πλουσιοι φιλευσπλαχνοι σκληροκαρδοι κτλ κτλ αντιθετα ειδη.ενιωθε
αηδια.απελπισια οχι.μια σιχαμαρα.στο διπλανο τραπεζι δυο γυναικες συζητουσαν
για μεικ απ για κραγιονς για λοσιονς για μανικιουρ πεντικιουρ για κοιφουρ.μια ζων-
τανη κομεντια ντε λ'αρτε.η νεαρωτερη γυναικα εριχνε προς το μερος του λοξες ματι-
ες κι επειτα γυρνουσε προς την μεγαλυτερη κατι της ψιθυριζε και γελουσαν δυνατα.
και συνεχιζαν την μοντερνιτε συζητηση τους διανθισμενη με γαλλικουρες.μον σερι
κτλ μπον βουαλα.ο ηλιος ψηλα στον γκριζο ουρανο κατουρουσε τον κοσμο με ψυχρο
φως καθως κατηφοριζε κατακοπος στο ναδιρ του.καποιοι απο πισω του λογομαχου-
σαν για την πολιτικη κατασταση.τα ιδια σκατα.εδω παντου παντα τωρα πριν μετα.οι
δυο γυναικες σηκωθηκαν να φυγουν.η νεαρη τον χαιρετησε κουνωντας ελαφρα το
χερι χαμογελωντας.τις ακολουθησε με το ματι του μεχρι που εστριψαν στη γωνια του
δρομου.και χαθηκαν.στο καδο σκουπιδιων σκουπιδια.δεν ενιωθε πικρα.αγαναχτηση
ναι.σαν ξυλοφορτομενο σκυλι π'αγριεψε ηταν.δεν ειχε προσδοκιες.πως εφτασε ως εδω
σ'αυτη τη κατασταση.μια απροσδιοριστη ιστορια.
οταν εφυγε απ'το καφε ειχε νυχτωσει για καλα,ερημος ο δρομος,ενα αδεσποτο σκυλι
τον ακολουθησε για καποιο χρονο,επειτα κυνηγησε μια γατα κι εξαφανισθηκε,ξεκου-
μπωσε το ρολοι το'βγαλε απ'το χερι του και το πεταξε μεσ'απ'τη σχαρα στον υπονο-
μο,και συνεχισε να περπατα ασκοπα μεσα στη νυχτα στους δρομους
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Μια απροσδιοριστη ιστορια-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Δημοσθενης Βουτυρας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μια απροσδιοριστη ιστορια-χ.ν.κουβελης
η μερα σαν γρια ρυτιδιασμενη προχωρουσε καμπουρα και κουτση.ενα παιδι
κατουρουσε στο δρομο.μια ηληκιωμενη γυναικα απο'να μπαλκονι το φωναξε.
ντροπη σου.αλητη.εκεινο της εβγαλε τη γλωσσα και τιναξε το πουλι του προς
το μερος της πανω.να.α.να χαθεις τσογλανι.απο το μερος που καθονταν αυτο
το ειδε καθαρα και γελασε.επειτα το παιδι χαθηκε πισω απο τη γωνια.χαθηκε
στο βουρκο και τα λασπονερα της πολιτειας.αφαντο.εκεινος αναλογισθηκε τον
δικο του βουρκο.ενας σκοτεινος βουρκος η κοινωνια.μπερδεμενοι ανακατοι καλοι
κακοι φτωχοι πλουσιοι φιλευσπλαχνοι σκληροκαρδοι κτλ κτλ αντιθετα ειδη.ενιωθε
αηδια.απελπισια οχι.μια σιχαμαρα.στο διπλανο τραπεζι δυο γυναικες συζητουσαν
για μεικ απ για κραγιονς για λοσιονς για μανικιουρ πεντικιουρ για κοιφουρ.μια ζων-
τανη κομεντια ντε λ'αρτε.η νεαρωτερη γυναικα εριχνε προς το μερος του λοξες ματι-
ες κι επειτα γυρνουσε προς την μεγαλυτερη κατι της ψιθυριζε και γελουσαν δυνατα.
και συνεχιζαν την μοντερνιτε συζητηση τους διανθισμενη με γαλλικουρες.μον σερι
κτλ μπον βουαλα.ο ηλιος ψηλα στον γκριζο ουρανο κατουρουσε τον κοσμο με ψυχρο
φως καθως κατηφοριζε κατακοπος στο ναδιρ του.καποιοι απο πισω του λογομαχου-
σαν για την πολιτικη κατασταση.τα ιδια σκατα.εδω παντου παντα τωρα πριν μετα.οι
δυο γυναικες σηκωθηκαν να φυγουν.η νεαρη τον χαιρετησε κουνωντας ελαφρα το
χερι χαμογελωντας.τις ακολουθησε με το ματι του μεχρι που εστριψαν στη γωνια του
δρομου.και χαθηκαν.στο καδο σκουπιδιων σκουπιδια.δεν ενιωθε πικρα.αγαναχτηση
ναι.σαν ξυλοφορτομενο σκυλι π'αγριεψε ηταν.δεν ειχε προσδοκιες.πως εφτασε ως εδω
σ'αυτη τη κατασταση.μια απροσδιοριστη ιστορια.
οταν εφυγε απ'το καφε ειχε νυχτωσει για καλα,ερημος ο δρομος,ενα αδεσποτο σκυλι
τον ακολουθησε για καποιο χρονο,επειτα κυνηγησε μια γατα κι εξαφανισθηκε,ξεκου-
μπωσε το ρολοι το'βγαλε απ'το χερι του και το πεταξε μεσ'απ'τη σχαρα στον υπονο-
μο,και συνεχισε να περπατα ασκοπα μεσα στη νυχτα στους δρομους
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου