I Am a Greek European Worldwidel Man-Now!- www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

I Am a Greek European Worldwide Man-Now!-

www.artpoeticacouvelis.blogspot.com

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -Orthonym Fernando Pessoa Heteronyms- ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Orthonym Fernando Pessoa Heteronyms-
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.




Fernando Pessoa-ποιητης-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Orthonym Fernando Pessoa Heteronyms-χ.ν.κουβελης

ο Fernando Pessoa στο γραφειο του εγραφε.τιτλος του βιβλιου ο  Αναρχικος
Τραπεζιτης-Banqueiro Anarquista-.η αναγκη του ηληθιου χρηματος και η
καταδυναστευση του.τον διεκοψε απο το γραψιμο το κουδουνι της εξωπορ-
τας.σηκωθηκε,με δυσκολια,και ανοιξε.ηταν το παιδι του βιβλιοπωλειου.
Senhor Fernando ,ειπε ευγενικα,σας εφερα τα τρια βιβλια που παραγγειλατε.
και του παρεδωσε το πακετο τυλιγμενο μ'ενα γαλαζιο χαρτι με την ετικετα του
Βιβλιοπωλειου.εψαξε στη τσεπη του κι εδωσε ενα χαρτονομισμα uma nota de
banco πουρμπουαρ στο παιδι.εκεινο τον ευχαριστησε κι εφυγε τρεχοντας.εκλεισε
τη πορτα και γυρισε στο γραφειο.ανοιξε το πακετο.
''ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ 20ο ΑΙΩΝΑ'' του φιλο-
σοφου και κοινωνιολογου António Mora
-Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ J.L.BORGES ΣΤΗ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ALVARO DE CAMPOS
του κριτικου λογοτεχνιας Baron of Teive
-και VAN GOGH AND BLACK HOLES του αστροφυσικου Bernardo Soares.
τα ξεφυλλισε ενα-ενα για λιγο.επειτα συνεχισε να γραφει.
uma nota de banco não são nada.a idéia necessária de dinheiro é uma farsa.
cada homem com essa idéia pode ser comprado e vendido.
na noite em que viu uma mulher na calçada pouliontan em homens.Eu sei que.
Eu não falei
eu virou a cabeça não me conhece e desapareceu no escuro.
voltar para casa.não acender a luz.Eu dormi com roupas.
vozes despertaram da rua.Alguns tinham estalou nas mãos
Levantei.
Eu fui para a janela de abertura.Eu olhei para baixo.
Um homem que encontra-.uma mulher gritar.
Polícia.
Fechei a janela.
Senti indiferença e vazio.Eu não tinha sono.
Sentei-me à sua mesa e escreveu.Várias considerações.
como eles vieram à mente:
-Tenho em mim todos os sonhos do mundo.-
-Tudo vale a pena quando a alma não é pequena.-
-Haja ou não deuses, deles somos servos-
-Viver não é necessário; o que é necessário é criar.-
-A arte é a auto-expressão lutando para ser absoluta.-
-Sentir é criar. Sentir é pensar sem ideias, e por isso sentir é compreender,
visto que o Universo não tem ideias.-
-Eu não escrevo em português. Escrevo eu mesmo.-
-Nenhum livro para crianças deve ser escrito para crianças.-
-Toda a poesia - e a canção é uma poesia ajudada - reflete o que a alma
não tem. Por isso a canção dos povos tristes é alegre e a canção dos povos
alegres é triste.-
Eu olho para o relógio na parede.
mostra los 2 e 20 durante a noite.
Eu continuei seus pensamentos.
-Se o coração poderia pensar, pararia-
-A beleza é grego.Mas o conhecimento de que é grego moderno.-
-É fácil para erradicá-los.Só não chegar perto deles.-
-Sem regras.Todas as pessoas são exceções a uma regra que não existe.
-A literatura é a prova de que a vida não é o suficiente.-
o último pensamento não escrever.
Levantei-me do escritório e eu fui dormir
σταματησε το γραψιμο.σηκωθηκε.πηγε στη κουζινα κι ετοιμασε δυο αυγα
ομελετα και μια σαλατα ντοματα.εφαγε.
επειτα καθισε στο σαλονι.ανοιξε τη τηλεοραση.εκανε ζαπινγκ.την εκλεισε.
γυρισε στο γραφειο.κι εκανε μια μεταφραση στην ελληνικη γλωσσα αυτων
που εγραψε:
ενα χαρτονομισμα δεν ειναι τιποτα.η αναγκαια ιδεα του χρηματος ειναι
μια απατη.καθε ανθρωπος με αυτη την ιδεα μπορει να αγορασθει και
να πουληθει.
τη νυχτα ειδα μια γυναικα στο πεζοδρομιο πουλιωνταν σε αντρες.
εγω την γνωριζα.εγω δεν της μιλησα.
εγω εστρεψα το κεφαλι αλλου να μην με γνωρισει και χαθηκα στο
σκοταδι.
γυρισα στο σπιτι.
δεν αναψα το φως.κοιμηθηκα με τα ρουχα.
με ξυπνησαν φωνες απο το δρομο.καποιοι ειχαν αρπαχτει στα χερια.
σηκωθηκα.
ανοιξα το ανοιχτο παραθυρο
κοιταξα κατω
ενας αντρας ξαπλωμενος.μια γυναικα φωναζε
Αστυνομια
εκλεισα το παραθυρο.
ενιωθα αδιαφορια και κενο.
δεν ειχα υπνο.
καθισα στο γραφειο κι εγραψα διαφορες σκεψεις οπως μου ερχονταν
στο μυαλο:
-εχω μεσα μου ολα τα ονειρα του κοσμου-
-ολα αξιζουν τον κοπο οταν η ψυχη δεν ειναι μικρη-
-υπαρχουν η' δεν υπαρχουν θεοι,αυτων ειμαστε υπηρετες-
-να ζεις δεν ειναι απαραιτητο,αυτο που ειναι απαραιτητο ειναι να δημιουργεις-
- η τεχνη ειναι η αυτο-εκφραση που αγωνιζεται για να ειναι απολυτη-
-να αισθανεσαι ειναι να δημιουργεις.να αισθανεσαι ειναι να σκεφτεσαι χωρις
ιδεες,και γι'αυτο να αισθανεσαι ειναι να καταλαβεις,θεωρωντας οτι το Συμπαν
ειναι χωρις ιδεες-
-εγω δεν γραφω στα πορτογαλικα.Εγω γραφω σε μενα τον ιδιο-
-κανενα βιβλιο για παιδια δεν πρεπει να γραφτει για παιδια-
-ολη η ποιηση,και ενα τραγουδι ειναι μια βοηθητικη ποιηση,αντανακλα αυτο που
η ψυχη δεν εχει.Γι'αυτο το τραγουδι των θλιμενων ανθρωπων ειναι χαρωπο και
το τραγουδι των χαρωπων ανθρωπων ειναι θλιμενο-
κοιταξα το ρολοι στον τοιχο.
εδειχνε 2 και 20 τη νυχτα.
συνεχισα τις σκεψεις.
-Αν η καρδιά μπορούσε να σκεφτεί, θα σταματούσε-
-Η ομορφιά είναι Ελληνική. Αλλά η γνώση ότι είναι Ελληνική είναι σύγχρονη.-
-Είναι εύκολο να απομακρύνεις τους ανθρώπους. Αρκεί να μην τους πλησιάζεις.-
-Δεν υπάρχουν κανόνες. Όλοι οι άνθρωποι είναι εξαιρέσεις σε ένα κανόνα που
δεν υπάρχει.-
-Η λογοτεχνία είναι η απόδειξη πως η ζωή δεν είναι αρκετή.-
την τελευταια σκεψη δεν την εγραψα.
σηκωθηκα απο το γραφειο και πηγα να κοιμηθω
κοιταξε το ρολοι του τοιχου.
εδειχνε 2 και 20 το μεσημερι.
ειχε 2 και ωρες να ετοιμασθει,ηταν στις 5 το απογευμα,για το πρωτο συνεδρειο της
νεοιδρυθησας Εταιρειας  AS PESSOAS-ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ-της οποιας ηταν ενα απο τα
72 ιδρυτικα μελη.
Διαβασε στο Καταστατικο της Εταιρειας τα μελη:
Fernando António Nogueira Pêssoa-poeta-autor
Alberto Caeiro, a rural, uneducated poet of great ideas who wrote in free verse
Ricardo Reis, a physician who composed formal odes influenced by Horace
Era um defensor da monarquia
Álvaro de Campos-Era um engenheiro português de educação inglesa. Influen-
ciado pelo simbolismo e futurismo, apresentava certo niilismo em suas obras.
Bernardo Soares-fictional journalist
António Mora- philosopher and sociologist
Baron of Teive essayist, critic and Caeiro scholar
Thomas Crosse-critic and Caeiro scholarand his brother/collaborator
I.I. Crosse,his brother and collaborater
Coelho Pacheco poet
Raphael Baldaya,astrologer
c.n.couvelis poeta autor pintor matemático
...
72 ονοματα.μελων.
τα ονοματα των μελων της Εταιρειας δεν ηταν τα κανονικα τους ονοματα -orthonyms-
αλλα ψευδωνυμα- heteronyms.
Αυτος ηταν κι ο απαραιτητος ορος για να γινει καποιος μελος της Εταιρειας.
Καθε ενας,οποιοσδηποτε ηθελε,μπορουσε να γινει μελος της Εταιρειας αρκει να εχει
ενα η' περισσοτερα ψευδωνυμα-heteronyms.
Το ιδρυτικο μελος  Fernando António Nogueira Pêssoa ειχε ακριβως 72 heteronyms.
πηρε το τρολει των 4 και 30 για τη συνοικια Ulysses.Εφτασε 5 παρα 5.
Η Εταιρεια στεγαζονταν σε ενα art deco  κτιριο της δεκαετιας του 1930 μια αρχιτεκτο-
νικη συνθεση με εκλεκτικα και μοντεριστικα στοιχεια fauvismo cubismo e futurismo.
5 inserido exatamente o salão.
[5 η ωρα ακριβως μπηκε στην αιθουσα]
.
.
στο τελος της εκδηλωσης διαβαστηκαν τεσσερα ποιηματα απο τους ιδιους τους ποιητες
Alberto Caeiro-Ricardo Reis- Álvaro de Campos-Fernando Pessoa

-Alberto Caeiro

A Criança

A criança que pensa em fadas e acredita nas fadas
Age como um deus doente, mas como um deus.
Porque embora afirme que existe o que não existe
Sabe como é que as cousas existem, que é existindo,
Sabe que existir existe e não se explica,
Sabe que não há razão nenhuma para nada existir,
Sabe que ser é estar em um ponto
Só não sabe que o pensamento não é um ponto qualquer.

-Ricardo Reis

Anjos ou Deuses

Anjos ou deuses, sempre nós tivemos,
A visão perturbada de que acima
De nos e compelindo-nos
Agem outras presenças.
Como acima dos gados que há nos campos
O nosso esforço, que eles não compreendem,
Os coage e obriga
E eles não nos percebem,
Nossa vontade e o nosso pensamento
São as mãos pelas quais outros nos guiam
Para onde eles querem E nós não desejamos.

-Álvaro de Campos

Tabacaria

Não sou nada.
Nunca serei nada.
Não posso querer ser nada.
À parte isso, tenho em mim todos os sonhos do mundo.
Janelas do meu quarto,
Do meu quarto de um dos milhões do mundo que ninguém sabe quem é
(E se soubessem quem é, o que saberiam?),
Dais para o mistério de uma rua cruzada constantemente por gente,
Para uma rua inacessível a todos os pensamentos,
Real, impossivelmente real, certa, desconhecidamente certa,
Com o mistério das coisas por baixo das pedras e dos seres,
Com a morte a por umidade nas paredes e cabelos brancos nos homens,
Com o Destino a conduzir a carroça de tudo pela estrada de nada.

-Fernando Pessoa

Não Digas Nada!

Não digas nada!
Nem mesmo a verdade
Há tanta suavidade em nada se dizer
E tudo se entender —
Tudo metade
De sentir e de ver...
Não digas nada
Deixa esquecer

Talvez que amanhã
Em outra paisagem
Digas que foi vã
Toda essa viagem
Até onde quis
Ser quem me agrada...
Mas ali fui feliz
Não digas nada.
.
.
επιστρεφοντας με το τρολλει της γραμμης  κατεβηκε στο κεντρο της πολης.περπατη-
σε χωρις σχεδιο στους γυρω δρομους.χαζευοντας ανθρωπους και βιτρινες.
[voltando ao carrinho a linha desceu no centro da cidade.
andar sem projecto nas ruas circundantes.observa
os seres humanos e vitrines.]
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου