GREEK POETRY-ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY-ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ-GREEK POETRY-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΙΗΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

Στον Τακη Σινοπουλο.
Εκ Χρεους
.
τον βρηκαν στο κρεβατι, τον σηκωσαν
τον πηραν,πολλες ανακρισεις,τη νυχτα κυριως,
δεν μιλησε,τον χτυπησαν με ροπαλο
στα ποδια ,δεν μιλησε
''γιατι δεν μιλας παλιοτομαρο;''
τους κοιταξε στα ματια,τρομαξαν,
τοτε τον κλωτσησαν στο προσωπο
''να. να μαθεις να βλεπεις'' τρεις μερες
τρεις νυχτες δεν εσπασε,
τον πηραν ,τον φορτωσαν σε καραβι,
τον πεταξαν σαν τσουβαλι
αδειο στο νησι,μαζυ μ'αλλους
τον Κωστα,τον Γιωργο,τον Νικο,
τον Γιαννη,τον Μανωλη,τον Νωντα
το πηρε κατακαρδα,''ποιον αδικησα;''
''ποιον αδικησα;''φωναζε,γυριζε
στα βραχια που σκαει το κυμα,εκεινοι
φοβηθηκαν μην τους παρει για κοπαδι προβατα
και τους σφαξει,βρηκαν την ευκαιρια
''πηγε να το σκασει'',τον εσυραν
στις πετρες,εμεις βλεπαμε,μας
ειχαν κι απο τις δυο μεριες του δρομου
παρατεταγμενους να βλεπουμε ,
''σαν τον Εχτορα ''σκεφτηκα
''σαν τον Εχτορα''
''κοιταχτε τον'' φωναζαν ''κοιταχτε τον,ρε''
αναισθητο τον περασαν πανω στις πετρες,αιμοφυρτο
κρατησαν οι τυραννοι τα προσχηματα
τον περασαν απο δικη, φυσικα,τον καταδικασαν,
κι ακουσαμε το ξημερωμα τον τουφεκισμο του
Εγω ο Κωστας,Εγω ο Γιωργος,Εγω ο Νικος
Εγω ο Γιαννης,Εγω ο Μανωλης,Εγω ο Νωντας
.
.

Οδυσσεας Ελυτης [ ποιητης ] 1911 - 1996
γεννηθηκε στο Ηρακλειο της Κρητης

Στον Οδυσσεα Ελυτη.
Εκ Χρεους
.
μην πλανασθαι
ου λοιδοροι,ουχ αρπαγες
των κρινων,φαυλο το εργο
των δημαγωγων,
υπερ το ζην, η ωραιοτητα
η καθαροτητα της βρεφικης ηληκιας/του
μη οντος / το εγκρατες
των δεντρων, η πετρα σιγη φυσεως
Χαιρε,
...........το φως
ευγενη βλαστηση αντινομιων/ η συμβιωση
των ανθεων,μεχρι θανατου η υπερασπιση
του δικαιου,
και ειδα εθνη συντριφθεντα,
και ειδα ανθρωπους
εν κλαυθμω και οδυρμω, και ακουσα
φωνη δικαιοσυνης φωνη Κρισεως
οξυτατη,και ακουσα :''σου δε υψηλοτερον
η πολιτεια'', και
μετρησα τον ανθρωπο,το υστερουν και το
πλεοναζον των Ιδεων,το αρτιον και το ελλειπες,
και τοτε ειπα:τις λεξεις της Γλωσσας μου
δωριζω,μην απαιδευτως λαλης,
και ειπα παλι:ουδεν πλεον παρα
το καλλος,την ωραιοτητα μη σε
στερησης
.

.

Νικος Εγγονοπουλος [ ποιητης , ζωγραφος ] 1907 - 1985
γεννηθηκε στην Αθηνα
.
Στον Νικο Εγγονοπουλο
Εκ Χρεους
.
τι αρμοζει να σου δωρισω,Ποιητη;
για σενα ,Οδυσσεα Αντρουτσο,
θα πω σαν ερθει η ωρα,
ο νους μου το καλλος ,ως
δογμα ετηρησα
ας περασουμε ομως γρηγορα στις φωνες
των πουλιων,σε ορη υψη και ερημιες
με τα αιματα βαφω τον ζητιανο ηρωα
αγιο,ο αξιοτερος
αναμεσα στους αξιοτερους απο εμας,πως
ζουν στην Υδρα τα δελφινια; οι
Υψηλοι Ευγενεις της Νοτιας Αμερικης
σ'αυτους
χαραζω λιθινες λεξεις,το Ονομα σου
οροσειρα σεισμων
Ποιητη,εισαι ωραιος
σαν Εγγονοπουλος
στις ψυχες Πυρ
υπαρχουν και τωρα ανθρωποι
να παιδευσεις,βαλε ολη την τεχνη σου
Χαιρε ,ανθρωπινων πραγματων Δοξαστικε
Χαιρε,πνευμα συνθετον και πολυμορφον
Χαιρε,του Ρηγα Φερραιου παιδι
.
.
.
για καθε πραξη η' γνωμη μοναδικη μας
εγνοια η αληθεια
.

.

Ομηρος [ Homer ]
.
Στον Ομηρο.
Εκ Χρεους
.
[τὸ τρίτον αὖτ᾽ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέειν᾽ ὁ γεραιός·
τίς τὰρ ὅδ᾽ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;]
.
.
.
ουτος δ 'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
και τι καταντησε ο Αιαντας,να
γυρνα στα βραχια ,χαμενος
στο τελος εστησε στην αμμο το ξιφος και
καρφωθηκε πανω του ,και παει το πελωριο
σωμα,το ερκος των Αχαιων,
αρνυμενος την ψυχην και νοστον
η μηνις ενος ταπεινου ανθρωπου,που
παιρνει βαρια την αδικια,ειχε
αυτη τη ρητορικη μεταχειριση,πολυ
καλα εκανε ο Πλατων να εξορισει
την ποιηση απο την Πολιτεια του,με
ψευτιες θ'ασχολουμαστε τωρα;
.
την ωρα αυτη στη Τροια
επι Σκαιηισι πυληισι η Ελενη παρουσιαζει
στον βασιλια Πριαμο τους Ελληνες
ως αρ'εφαν,Πριαμος δ'Ελενην εκαλεσσατο φωνηι
τον δ'Ελενη μυθοισιν αμειβετο
.
''Ουτος δ'Αιας εστι πελωριος ερκος Αχαιων
.
''Ουτος δ'αυ Λαερτιαδης πολυμητις Οδυσσευς
.
''Ουτος γ'Ατρειδης ευρυ κρειων Αγαμεμνων
.
.

Ανδρεας Εμπειρικος [ 1901-1975 ] Ελληνας ποιητης,πεζογρα-
φος,φωτογραφος,ψυχαναλυτης,γεννηθηκε στην Μπραιλα της
Ρουμανιας,εγκατασταθηκε στην Ελλαδα το 1902
.
.
Στον Ανδρεαν Εμπειρικον.
Εκ Χρεους
.
εντος ατμομηχανης ροδανθων
αιδοιαζουσα κορη ακοιτις
εντος υπερωκεανιου ανθεστηρων
Υπερουσιων ακραιφνες δοχειον
ατελεσφορων υπογαστριων
εν γενει εμπειρικων θαυμασμων
εγκαρσιων ορυχειωσεων υψιπετων
μολων λαβε και αλλων υπερκαινοφανων
αστεισμων περι αρετης
περι ευγονιας
περι ευοδοσεως
αντιθετων κυκλαμινων σκεψεως
εντος των οριων των λοφων ελαφος ποταμος
βουστρυφηδων ανατεμνει κηπαρια μοσχοβολιστα
φωνηεντων
πληρεξουσια νοθευμενων εκ φυσεως
συμφωνων
αντιβοωντος τα ελαχιστα ο Μεγας Αιγαγρος,
ο Μεγας Ψολος των Αθωων,
εκδορευς φαυλων λογιδριων
εμπληστος δικαιοσυνης ισορροπης
αντιφωνιων
και πληθυνουσα η αμετροεπεια το τρυφηλον
της δολοπλοκιας εκχωρει χερσα επιφανεια
σβολων και τρυγματων σε κυνικους των Δογματων
και της Υβρεως εν καιρω η Νεμεσις και
παραταυτα η Τισις,
ο αποποιων το Φως εν τη Σκοτια πορευθησεται,
και ο μη μετανοων επι αδικια συντριφθησεται
εν πληνθοις
εν δακρυοις εν οδυρμοις
και εγκαρσιως διαφευγουσα η περκα η ιχθυος
τα διαφανα πεπλα των υπερποντιων χρησμων
ως ταπεινη χλοη υπερυψουται εν δοξει
υπερ παντων των χαμερπων εκφανσεων της μωριας
αγορητων πελεκανων των εντομων των πεπτοκοτων
.
αλλοφρονες βδεγλυροι κολακες ,ηγγικεν η
φθινουσα των ανιδεων η
εκλειψη των αγνωμων ,
ηγγικεν η
Υπερκοσμιος Πανηγυρις των Ελληνων
.
.

Ανδρεας Εμπειρικος

ΩΣΑΝΝΑ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΟΜΟΟΥΣΙΑ
.
.
υπερκαινοφανες αεροστατον
εις βαθυν ποντον παρθενος
λοξοδρομων εναλιως εφορμα
δεξιοστροφως εις τα στιλβοντα
λευκοτητα στηθη της
και να! μεγας καυσων
ωσαν το ηφαιστειο της Σαντορινης
να εκρηγνυεται συνθεμελα
με εκσπερματωσεις λαβας ποικιλων ανθεων
ως επι το πλειστον υακινθων
και πληθωρα πεοειδων κρινων
και η φωνη ητο θεσπεσια
και εναρμονια σε τρεις οκταβες
ηδονης και το ελληνικο ρο
ακουσθηκε καθαρο και λαμπρο
και αιθεριο,
ωσαννα τα ελαχιστα και ενδοξα επιγεια
ειναι το πεπρωμενο των ανθρωπων η συμμετρια
κι ο διχασμος σε ομοουσια
Χαιρε των Ατμητων η Υπερβολη
Χαιρε των Ατελων η Εντελεια
Χαιρε των Ελαχιστοβιων το Απεραντο
Χαιρε η κορη η αυνανιζουσα το Ασελγες
Χαιρε η παρθενος η διακορευουσα το Ηδυπαθες
Χαιρε η Ποπη
Χαιρε η Ελενη
Χαιρε η Κωνσταντινα
Χαιρε η Μαρια

και εις το σκοτος
ΦΩΣ
.
.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ
.
Τετραφωνη ενταση αιθριας λεξης
δυο ωρες και το πελαγο ακινητει στο φως
συνηχηση δρομεων δελφινιων
ποια λεξη φερνει τη μορφη της ως εδω
παλλομενη
η Ελλαδα συμπτωση με τη θαλασσα

να λογοκρινεις Ανδρεαν Εμπειρικον
ειναι να χανεις την ελευθερια σου
να γινεσαι σκλαβος

τι διαφανη μερα διαλεξες ν'άποκαλυψεις

αιωρουμενη ουτοπια ψαχνεις

στο ρο στο ει
στο παντα ρει

ως αυριον ως χθες η Ιστορια αει παρουσα

εις μιαν επι Γης Ηδονην

κυνηγηθηκαν απ'ολα τα καθεστωτα
η Ελευθερια η Δκαιοσυνη η Αληθεια

Υπερ Φυσεως

Υπερ Κοσμου

Υπερ Ανθρωπου

Υπερ Ελευθεριας

Υπερ Δρασεων


Υπερ Ελληνων

.

.

''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''

ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ

ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!

[Ιερη Αναφορα εις τον Ανδρεαν Εμπειρικον]-χ.ν.κουβελης

εκλεισεν τους οφθαλμους οταν τους ηνοιξεν την ειδον να ανοιγη διαπλα-

τα το σωμα και την ψυχην της,να γινεται νοητη,απτη,σωμα περικαλλες και 

σφυζον,Οκτανα μου,ειπον ψιθυριζων,εισαι το μεσον της ελευθερας

εκφρασεως μου,διηνεκης ερως,το ιμερικον θαυμα του εντος και του

εκτος των τηλαυγων ενορασεων,ενοτητα,περαν καθε εννοιας καλου

η' κακου,εσυ δοχειον ιμερικης ηδονης δι'εμε,εγω αμειωτος εκτοξευ-

τηρας σπερματος δι'εσε,πολυυμνητος χρυσαυγης μη-Ουτοπια ΟΚΤΑΝΑ,

ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗΝ ΕΝ ΔΟΞΕΙ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗΝ ΣΟΥ,ΕΜΦΥΛΟΣ

ΕΝΤΕΛΕΧΕΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ,εκεινη ημιγυμνος εις την αρωματι-

σμενην  κλινην εξαπλωμενη εις αισθητικον ημιφως με εκοιτουσεν αισθη-

σιαζομενη  εμφανιζον γλυκειον ερεθυμα εις ολοκληρον το σωμα της

και ηκουα πνιχτην φωνιτσαν διαφευγουσαν εκ λιαν υγραμενων ροδο-

πεταλων  και κατεχομενη υπο εντονων παλμων καρδιας,εβλεπον εκ

της θεσεως μου τα πλουσιως προεξεχοντα στηθη της και τα ροδαλα δαχτυ-

λα της να προστριβουν και να συνθλιβουν την σαρκαν των μηρων της,  

συνειδητον ασυνειδητον ενεργον ενεργουμενον ον πληθωριστικου ερε-

θισμου,ης εξηρχετο,μαλλον εκφραζομενος,δια βογγητων και απαλων

αναπνοων, ρυθμος μουσικης εξαισιας,''αγαπη μου'',''ψυχη μου''και

μετα εξ  εντονοτερου εκχυσεως ηδονης  εκραυγαζεν ''λατρεια μου''

''χαρα ευτυχια μου'',εβλεπον την ενσαρκωσην της Γυναικας ,την επλη-

σιασα και με τα χειλη μου εις τα φλογιζοντα χειλη της της ειπον:''μεθυ-

στικη μου υπαρξις'',την εφιλισα παθιασμενα,και παλιν της ειπον:''εσυ η 

πεμπουσια της θηλυκοτητος'',τοτε ηρχισεν τα τρεμει το σωμα της και

να με εκλιπαρει,να με παρακαλει,κατεχομενη υπο σφοδροτατου ερωτικου

οιστρου δια αμεσον ανευ ορων σαρκικην επαφην,την αλλως λεγομενην 

συνουσιαν,ειδον την θυσανωδην θαλλουσαν ηβην της υγρη βαθεια σχισμη

ροζ γλυκυτατον και το πεος μου στιλπνον σκληρον ορθουμενον εισερχε-

ται του φουσκωμενου υγρου κολπου της και εξερχεται ,πολλακις ηδονικως

παλινδρομων,εκ δε της συνεργειας ταυτης  υπερυψουται εν πληρει δοξει 

λευκοτατον σπερμα και εκτινασεται,''αγαπη μου'' ηκουσθει εις τα ωτα μου 

λιποθυμικως η φωνη της,γλυκυτατη θερμη ιμερικη,το σπερμα μου κοχλαζον

 εκχυθη εντος  του  καιομενου αιδοιου της,εγω εκσπερματιζων καυλοπυρεσ-

σων δονουμενος,εκεινης ηδονιζομενης διαπεραστικη φωνη της εκφευγη:

''ηδονη μου'',''καυλα μου''.εν τελει ο οργασμος,με διαπυρον ζεσιν η ζευξις,

η ολοκληρωσις του ερωτος και το απογαιον της ηδονης,εν τελει το τρυφερον 

αιδοιον της και η λιαν ευαισθητος εγκαυλος  κλητορις  χυνουν εν πληρει εκστασει 

ταρασομενα πυρεσσοντα υπερδονουμενα περισφιγγοντα  τον  εν στυσει φαλ-

λον μου,εντος μας εν συμφωνια κραυγες λαγνειας αντηχουσαν εναρμονιες,''εσυ 

ερωτικη ιερη λαγνεια μου'',της ειπον,εκεινη ανοιγουσα τα υπο ζεσιν φλογιζοντα 

χειλη της  μου απηντησεν,''εσυ ο θαυμαστος ερως,εσυ ο γλυκυτατος αισθησιασμος 

μου,η υπερτατη αγαπη''

ΟΚΤΑΝΑ Ο ΦΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΔΟΙΟΝ ΕΝΑΡΜΟΝΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΤΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΥ ΕΝ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ Η ΙΔΕΩΔΗ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ

''ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΗΔΟΝΗ

ΟΚΤΑΝΑ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ''

ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΑΙΑΝ  Ν'ΑΚΟΥΣΘΕΙ

ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!

.

.

Κωστης Παλαμας
.
Εκ Χρεους
στον Κωστη Παλαμα
.
Ηχειστε οι σαλπιγγες
και δονηστε τη χωρα περα ως περα
Ο Παλαμας δεν ειναι Παρελθον.Ειναι Παρον.Και Μελλον
Ζει και Βασιλευει
Τον γνωριζω απ'τον Λογο το Ρυθμο
απελατης αρματωλος κι Ακριτας Διγενης
στα μαρμαρενια αλωνια ματωνει και σηκωνεται
και παλι ματωνει και σηκωνεται
χιλια χρονια χιλια χρονια
Γυρισε εκει που παντα εγεννηθεις
στη πρασινη πλαση στα δαση στα νερα
ολακερη ζωη ολακερη σοφια
και στ'ακρογιαλια της πατριδας γυριστε,
που παιζατε παιδια με τον αφρο του κυματος
το ξαφνο πεταγμα του γλαρου
του δελφινιου το τιναζμα
το κινησμα τ'αερα
εκει μαζεψτε στις χουφτες τ'ασπρο αλατι
να νοστιμιστε ψωμι φαι και σκεψη
κι ακουστε καρδερινας φωνη τραγουδι
και στα ορθα καλαμια γριλου ροκανισμα
και στη γλινα του βουρκου αναμεσα στα βουρλα
ξυπνειστε γυρινους
ολακερης ζωης αναπνοη
τυλιγαδι Ασαλευτης Οικουμενης
απο κυπαρισσι σ'ελια σκεψη λιτη κι αμολυντη
απο φεγγαρι πανσεληνο σ'ηλιο υπερμαχο στρατηγο
μερα ηλιοκαλη ανοιγεται απλωνεται στα πλατη
νυχτα ονειρο σπαρμενη μαγια κι αρωματα μυρωδικα
Χαιρε,Στ'απαλο λικνισμα των νερων Στο τρανταγμα των φυλλων
Στο περαστικο γυρισμα πουλιου στον ουρανο
Στ'ανθη Ανατολης και Δυσης το πορφυρισμα
Ρωμεικο να.Τρανο Πανηγυρι Ιδεων
και Παναρχαιο Παλεμα Ειρηνης
να σηκωθει να συντριψει το Κακο
να καταλυσει τ'Αδικο
τ'Αποκοσμο το Βαρβαρο τ'Απανθρωπο
εις τον Αιωνα τον Απαντα.

Σκορπιστειτε κουφιοι κι οκνοι φαυλοι και περιττοι
ψευτες μανταρινοι καταληταδες βαρηκουοι
Τσακιστητε νιτερισολογοι
ορνια του Μαμωνα και κορακια
Ρωμεικο,εδω'ναι.Ολακερη ζωη
Ολακερη Σοφια.
.

.

Τακης Σινοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ  ΣΤΟ  ΠΟΙΗΜΑ ''Ο ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ''
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
[Μαρια,μπορει να ηταν εκεινος ο Μπιλιας,
εκεινος που τωρα θα βρεχονται τα κοκκαλα του γυμνα
αδεια απο μεδουλι σε καποια σκοτεινη πλευρα της Ιστοριας
εκεινος με υψωμενο το δακτυλο εδειχνε προς τη μερια μας
ενα Τοπιο Θανατου]
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
[μας βουλιαζαν οι λεξεις μας,ενας-ενας οι ανθρωποι
χανονταν στις λασπες
κι απο πανω μας πυροβολουσαν οι δολοφονοι
ειδα τον Φιλιππο,με κοιταξε και δεν με κοιταξε,
ειχε φτασει στην αλλη πλευρα,τοτε τον ρωτησα με φωνη,
που δεν ακουσε:
Φιλιππε,γιατι χαθηκες;δεν εισαι αναμεσα μας,τελευταια
φορα σ'ειδαμε στο σταθμο στη Λαρισσα,επειτα κενο,
με τι κενο αδειασες τις μερες σου;]
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.
[και τι ωφελει,να καθομαι απραγος,η φωτια καιει τα δεντρα,
πριν καηκαν τα σπιτια,το σκυλι ουρλιαζε ολη τη νυχτα,
επειτα το πρωι δεν το ειδαμε,χυμηξε στη ληθη,δεν ξερουμε,
και σενα ρωταω Ελπηνορα,να μου πεις,γεγονοτα,που
σκοτωθηκες,σε ποιο μεταιχμιο;γιατι απο τα λεγομενα σου
θα συμπερανω και θ'αποφασισω για τον κοσμο.
Εμπρος ,λοιπον,Φιλε.Πες.Ακουω.]
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
[εχεις μετρησει ποση αποσταση ειναι απο τα ποδια σου,
απο τις πατουσες σου,που αγγιζουν τη γη,μεχρι την ακρη
του κεφαλιου σου,που συνορευει τον ουρανο;Οχι.Να σου πω εγω.
Απειρη.Και δεν ειναι κουφιος κομπασμος.
Δεν εχουμε καιρο για τετοια.]
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
[ειναι λιγο πριν ξημερωσει σ'ερημο ακρογυαλι της πατριδας
εδω,που καποτε ηταν γεματο βαρκες,τωρα δεν υπαρχουν,
που ταξιδεψαν τοσοι ανθρωποι χωρις εμας;γιατι δεν γυριζουν;
γιατι μας αποστρεφονται;τοσα χρονια]
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
[γυρισε ο Μπιλιας,τον ρωτησαμε ποιο τ'ονομα του.
Δεν απαντησε.Σαν να μην υπηρχαμε.Σκιες.Κι αυτος
πραγματικος]
Γινόταν ήλιος.
[μας χωριζε ενα ποταμι,μπροστα μας πλατυ ισιο
πιο κατω εστριβε.Κανεις δεν γυρισε απο κει να μας πει
τι ηταν,τι υπηρχε,πιο περα απο μας]
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
[η Μαρια.Η κραυγη της.Ποιους θρηνει η'ποιους φωναζει
να μαζευτουν;Δεν ξερει,πως ειναι δυσκολο να γυρισουν
αυτοι,που πηγαν.Ο Φιλιππος δεν γυρισε.Ο Ιακωβος δεν
γυρισε.Ο Μπιλιας δεν γυρισε.ο Πόρπορας, ο Kονταξής,
ο Mάρκος, ο Γεράσιμος,δεν γυρισαν ο Γουρνάς ο Φάκαλος
ο Tζαννής,ο Παπαρίζος, ο Eλεμίνογλου, ο Λαζαρίδης,ο Φλασκής
ο Kωνσταντόπουλος η Λίτσα η Φανή η Eλένη η Nτόνα η Nανά
ο Γιάννης ο Mακρής, ο Πέτρος ο Kαλλίνικος, ο Γιάννης
ο κουτσαίνοντας,ο Pούσκας,ο Προσόρας,ο Mπακρυσιώρης,
ο Aλαφούζος, ο Zερβός,ο Tζεπέτης, ο Zαφόγλου, ο Mαρκουτσάς,
ο Λουκάς δεν γυρισαν,σε ποια γεγονοτα θεριστηκαν κι αχυρα
σκορπισαν τα κοκκαλα τους;
Kι' από την Πελοπόνησο ως την Λάρισα
βαθύτερα ως την Kαστοριά
που κοπηκε θρυματιστηκε η μνημη τους,και δεν ανασαινει;
τοσο αιμα κι η Ελλαδα ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
σκοτεινο ποταμι η Ιστορια μου
ελαχιστος ανωνυμος εγω τους καλεσα σε Νεκροδειπνο
Kι' εκεί μαζι τους ήρθανε πουλιά,
περλεκαμοί κι' άλλα παράξενα,σειράδες, τσιλαμήθρες,σκόρτσοι
κοτσυφια,κιτρινολαιμηδες και νυφούλες
χρόνια και χρόνια ζωντανεύοντας χαμένα πρόσωπα
επειδη τελειωμο δεν εχουν οι ανθρωποι]
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.
[κι ηρθε ο Μπιλιας,στο θολο φως τον ειδα,δεν ηταν αλλος
και μου'πε με σοβαρη φωνη:Φιλε καιρο με ξεχασες.
Και τοτε θυμηθηκα την υποσχεση στον νεκρο φιλο Ελπηνορα.
Πως τον Λησμονησα
Ειπα να πω κατι,μια δικαιολογια,
και παει χαθηκε]
.
.

Κωστας Βαρναλης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ-ΦΑΛΛΙΚΟ
.
κι αν ειναι να γιομισει απ'ακρου σ'ακρη
η χωρα η ελληνικη γονιμους θεους
το κοτσονατο κριαρι τον φαλλο-ισοκρατη  Πριαπο
το γαιδουρι το βαρβατο.
Αξιον Εστι η Γεννα!Παναξια!
η Ορθοβυζα  Πλαση μου Ελλαδα
.

.

Νικος Εγγονοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ενα Ελληνικο Ποιημα
[Αναφορα στον Ποιητη Νικο Εγγονοπουλο]-χ.ν.κουβελης
.
το φως ειναι αποσπασματα λεξεων
[ μια μετρικη ελληνικης μεταφυσικης ] αυτο
που μαθαινουμε απ ' το τοπιο
- ο δειχτης , το δακτυλο τ ' αριστερου χεριου του
γραφει ενα κυκλο με ακριβεια ,
επαναλαμβανει τη κινηση ,
και στο τελος τον ριχνει σαν δισκοβολος αθλητης στο τοπιο
που φωτιζεται απο μια λαμπα πετρελαιου ακουμπισμενη
πανω στο τραπεζι
- [ πως να μην αποσκοπεις στο κερδος παρα να ωφελεις ]
- μπορει να κατασκευαζεται σαν μηχανισμος με γραναζια η Αληθεια ,
αν οχι . τοτε πρεπει να εξαλειψουμε το Ψεμα απ ' τις πραξεις μας
- [και ο κοσμος σαν συνθεση προτασεων υπαρχει ] ομως ,
προπαντος , να αποφυγουμε την κουφια φλυαρια ,
μεσα σε τοσο φως θα ηταν μια υβρις
.
.

Ντινος Χριστιανοπουλος,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΤΙΝΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟ
.
Αν και υπηρξα
στα μεσα του 1970 στη Θεσσαλονικη
και γυριζα στα πορνοσινεμα
και στα πορνεια του Βαρδαρη
και στα Λαδαδικα βολταριζα
ποτε δεν συναντησα
τον Ποιητη
ποτε δεν επεσα πανω του
οχι πως δεν υπηρξε
αλλα επειδη ηταν σ'αλλους
χωρους

Εγω,αντρας γυναικων
Αυτος,αντρας αντρων
.
.

Νικος Γαβριηλ Πεντζικης-χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΝ
.
Εγω
Λογικος
Ορθολογος
Δεν αντιλεγω
Τον Ποιητην
Νικο Γαβριηλ Πεντζικην
Στη Πιστη του

[πηρε τους μαθητες του και τους εδειξε τα ματια
της Παναγιας,
το ενα ματι της μεγαλυτερο απο τ'αλλο,
και τους ειπε,πως αν δεν ηταν ετσι τα ματια της
ποτε δεν θα εμπενε στην εκκλησια]
η μεταφυσικη
.
.

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Μανωλης Αναγνωστακης
Εκ Χρεους

και να σκεφτεις
πως υπηρξανε ανθρωποι που θελαν να πεταξουν τα κλειδια
που κλεινανε τις πορτες
που θελανε τα σπιτια τους να γινουν σπιτια ολων
κι αν δεν το καταφεραν
καθολου δεν σημαινει πως ειναι αδυνατο να γινει
.
.

Οδυσσεας Ελυτης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Οδυσσεας Ελυτης
Εκ Χρεους

εμεις εχουμε τη γλωσσα μας
οποτε θελουμε την οργωνουμε
τη σπερνουμε με τα φωνηεντα και τα συμφωνα μας
κι εχουμε σοδεια τις ελληνικες λεξεις μας
να μην μας λειψει σε κανεναν καιρο
ουτε ο Ομηρος ουτε ο Σολωμος
ουτε ο Μακρυγιαννης ουτε ο Αισχυλος
ουτε κι εγω ακομα ο ταπεινος
.

.

Τραγια-χ.ν.κουβελης
.
Ανδρεας Εμπειρικος
Εκ Χρεους
Εις Παρθενον ο Μεγας Στιλβων Τραγος Αλαλαζων Ιμεροεντας Παιανας

Α ο θειος Τραγος του Εμπειρικου ο Μεγας Ψωλος μου εις εκτυφλωτικον ροδον
αιδοιου παρθενος πλεων περιπαθως λαμνοντας αλαλαζων ιμεροντας παιανας
εμπροσθωχωρησας λιαν ευμεγεθους ελευθεριας
μετα θερμοτατων εκπυρσοκροτησεων λευκοτατων πυροτεχνηματων
Ω Μεγα Ψωλε Τραγε Φαλε Πανυπερτε ος μυστικους κορφους κορασιδος
υγρους διαρρυγνυεις και διαστελεις
Εν Ελευθερια Νικηφορος
Εν Λαγνεια Υπεροπτης
Ο Μη Αιδους Αιχμαλωτισθεις
Ο Ασυστολος Ο Απροσμενως Επιπεσων
Ως καυτος Λιβας Καβλος Επερχομενος εις τους ευανθηρους και ευοσμους
λειμωνας παγκαλλου κορης μελαχροης η' ξανθιης χλοης εν τω μεσω
απαλοτατων μηρων ροδαλουντων εκπορθων Μεγας Πριαμος Απαστραπτων
.

.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης ελλην του κοσμου-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης

κατι να πουμε για τον Νικολαον Εγγονοπουλον που να μην ειναι ατιμωτικον
δια το εθνος μας αλλα να ειναι ηρωικον -ως ταιριαζει-και υμνολογικον
Ελληνα ω| Ελληνα Σιμον Μπολιβαρ
ναι-βεβαιοτατα-υπαρχουν καποιοι αθανατοι αναμεσα μας
να παραδειγματος χαριν ο Θεοφιλος τοσοι Βολιωτες-αλλωστε-εχουν να λεγουν
καποτε αγαπουσα με μεγα παθος τη ζωη-τη ζωη μας οχι μονον την ιδικη μου-
ολες τις εκφανσεις της-κυριως τις πιο ασημαντες-αλλα και τωρα-δεν λεγω-
την αγαπαω
-να με μελλει-κι ας καταντησαμε σακατηδες ανεργιοι της Ιστοριας μας
τωρα-και να το πιστεψεις-αγαπαω περισσοτερο τη ζωη και τη συμμετρια
που εχουν οι ιδεες μας
Ε| Οδυσσεα Αντρουτσο βουνισιες περδικες τα λογια σου
Ε| Γεωργιε Καραισκακη βραχια αετων τα λογια σου
ατιμοι οσοι δυσκολεψανε τη ζωη μας στους εμφυλιους
ψευδορκοι ατιμασαντες -και τι δεν ηταν-και τι δεν ειναι-κακοεργοι οφικκιοφοροι
και υποκριτες νομιμοφανεις-σε διαβεβαιω-ποιητη-θα κριθει ο ανομησας
γιατι να πουμε ψεματα οταν-το ξερουμε καλα-η αληθεια θα νικησει ολοσχερως
το σκοταδι
αχ| ποσοι γελοιοι φανατισμοι το σαρακι του εθνους μας
το ξερεις-δεν γινεται να μην το ξερεις-μια απεραντη ηθικολογια κανει χειροτερο
τον κοσμο
θα συγχωρεθουν αραγε ποτες η απειρη -αμετρη-πλεονεξια μας οι μωροφιλοδοξιες
μας
η απληστια σε επιδειξη και επικρατηση;-αλλιμονον δεν το ελπιζω-εις τον αιωνα
τον απαντα
ωσαν λυκοι θα ειμαστε τρουπωμενοι στο θαλαμι μας ενω ολογυρω μας-το λεγω
μετα βεβαιοτητας-θα υπαρχει πραγματικον-ζωντανον-το ασπαιρον φως
τριανταφυλλενιου ροδωνος αττικου
Ω| Νικο Εγγονοπουλε πολυ σπανια μιλω για σενα εγγονι-η' πατερα-αυτα τα δυο
τα μπερδευω-του Μεγ'Αλεξανδρου
-ποια μαγεια εξασκεις-ποια λεξικα της φυλης ανασκαλευεις-πως εφευρισκεις
τις ωραιες τις λσμπρες τις γενναιες τις εξοχες λεξεις σου;
στο πρωινο κελαδημα του κορυδαλλου μεσα στο βαθυ ισκιο των δεντρων
η δικαιη σνταμοιβη για τη γλυκεια πατριδα μου που-αιωνιως-βασανισθηκε
μ'ολες τις αποχρωσεις της αληθειας ας ορκισθουμε -εμεις οι γενναιοι-
πως δεν θα πεθανουμε ποτε
.
.

Τακης Σινοπουλος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ -χ.ν.κουβελης

χειμωνας
μεσα στην αδεια Ιστορια
ανθρωποι με
κομμενα χερια συντριμενα ποδια
ουτε αγαλματα ουτε ηρωες
''πως εφτασες ως εδω;πες μας ποιος εισαι; πες μας τι εγινε;''
ουτε αγαλμα ουτε ηρωας
σακατης
ρουφιανοι δολοφονοι με
πλαστογραφημενες Ιστοριες ενθεν και ενθεν πορνεια
η Ελλαδα

κενοδοξια ποιητων η ποιηση
η'
εκρηξη της γλωσσας
.

.

Ανδρεας Εμπειρικος-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ΕΝ ΙΜΕΡΩ ΕΚΣΤΑΣΕΙ ΓΛΩΤΤΑ-χ.ν.κουβελης

ω!το ορμητικοτατον μεγα υπερωκεανιον  εν σφοδρα στυσει φαλλος προσω
ολοταχως εισερχομενον εις κρυφοτατον μυχον αιμασωντος αιδοιου δεκα-
επταετους παρθενου υγραεντος και ζεον περικαλλης ανθωνας ροδων και
ιοφαιων ινιδιων πληρως γεμουσων ιμερου εξαρσεως ω!το ατιθασον στητον
στηθος απαλου σαρκος ευμυριστον θαλλον ευλιγυστον εις τας θωπειας
ποθον αντιδρων ω!τα αλαβαστρινα μπρατσα και η λευκοτητα της κοιλιας
αρχαιοτατη εγκατοικησις  περιστερων ω!ο λαιμος του κυκνου ω!τα κρινο-
δαχτυλα εις ικεσιαν δια αμεσον συνουσιαν ανεμποδιστον ω!οι ελικες των
μηρων ως γαλακτος λευκων λαμπρος διαδρομος σπερματος εκτινασομενου
βαθεως του κολπου αναταραζων τας αισθησεις τας απο αρχης κοσμου
εως συντελειας κοσμου σφαδαζων ηδονουμενον ω! ροδαλον αιδοιον η
νεουργια φωτος βλαστησεως.θαρσαλεον αγνον.απορρητον ελευθερον.
ευκαρπον αμαραντον.απειρογαμον ευοσμον θυμιαμα.θεια εισοδος απροσ-
μαχητος.κραταιον αφθαρτον  ασβηστον φωτιζον.φλογος ερεθυμα αειζεον.
μελιχυουσα κρηνη.το γλυκαινον τα αισθητηρια.ες αει ηδοιον ειναι.
.

.

Μανωλης Αναγνωστακης-ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
Εκ Χρεους
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια-χ.ν.κουβελης

αν ειναι να εκλαβουν αλλιως την Ιστορια
να την πλαστογραφησουν να την εκχυδαισουν
καλυτερα να σιωπησουμε
να μιλησουν για μυθογραφιες
ν'αλλαξουν τα γεγονοτα μ'αλλα γεγονοτα
να μιλησουν για προσωπα κατα πως τους συμφερει
ν'αλλαξουν ημερομηνιες να σβησουν
να παραχαραξουν την πραγματικοτητα
να μας προσαψουν κενοδοξια ιδιοτελεια
καλυτερα ειναι να σιωπησουμε
αν ετσι πρεπει να κυλησει ο ρους της Ιστοριας
πες πως ποτε δεν υπηρξαμε
αλλωστε ποτε δεν μας αρεσαν οι κουφιοι ηρωισμοι
και μαλιστα,και δεν ειναι σπανιο αυτο,να εξαργυρωνονται
ησυχοι ημαστε που ξεμπερδεψαμε μια και καλη με την Ιστορια
.
.

 Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Τασος Λειβαδιτης,Ποιητης
Αθηνα,20 Απριλιου 1922- Αθηνα ,30 Οκτωβριου 1988
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
.
σε χρονο φθινοπωρου
επιστροφη απο την αιωνιοτητα
στην αιωνιοτητα
ηταν που εζησα με το δικο σας ονομα
και δεν προδωσα δεν σε κατεδωσα
''Μην τολμησεις ν'ανοιξεις το παραθυρο στο φως''
Αρνηθηκα,ανοιξα
με σιδεροδεσαν στο σκοταδι,''Εχει φως''
φωναξα
''στη νεοτητα μου''
απο'να μακρινο ταξιδι ερχομαι νυχτερινος επισκεπτης
του ακατορθωτου
κατεβαινω στον παλιο ξεχασμενο σταθμο
συνομωτης ,κρυβομαι στα ονειρα,που πραγματοποιουνται
''είμαι εδώ, ανάμεσά σας,
κι ολομόναχος''
εζησα στη χωρα μου σ'ενοικιαζομενα δωματια Ιστοριας
και σου λεω:''Γιατι ηρθαμε εδω;
Μην σωπαινεις''Μην σωπαινεις
Εσυ,Εγω,Εμεις κληρονομοι του αγνωστου
θυμαμαι,το εκμυστερευομαι,το'χω ζωντανο,μεσα στον εμφυλιο
ειδα ενα σωμα κρεμασμενο σ'ενα δεντρο σαν τομαρι ζωου
ξεραινονταν σε τοσο πολυ ηλιο ,
απο τοτε εμεινα για παντα στη Ποιηση

δεν χρειαζεται καμια εξηγηση
ντοκουμεντο ανθρωπου
.
.

Μιλτος Σαχτουρης,Ποιητης-χ.ν.κουβελης
.
Εκ Χρεους
Ασκητεψε σε Διονυσιο Σολωμο
.
απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
του'δειξαμε μια πρασινη καρεκλα να καθισει,
καθισε,γεμισε φυλλα το δωματιο,
σιγα -σιγα ανεβαιναν στρωματα -στρωματα,
τοτε ανοιξε η πορτα δυτικα,μπηκε ενα παιδι
με μια μπαλα,την πετουσε στον απεναντι τοιχο
τον γεμισε λεξεις,τις ξεκολλησε μια-μια και τις πεταξε
απ'τ'ανοιχτο παραθυρο ανατολικα
εκεινες μεταιωρισθηκαν κι επειτα επεσαν δυνατα,
αυτο το ειδαμε,
πανω στα δεντρα σ'ολα τα δεντρα στα κυπαρισσια
πανω σ'ολες τις ελιες,τις τιναξαν και πιο πανω
αγγιξαν τους θαμνους,τους τιναξαν στον ουρανο
''Ειναι ο Χρονος που σας δινει αυτο το δωρο''γυρισε
και μας ειπε το παιδι,πλησιασε ,
μας αφησε στα χερια στον καθενα απο ενα αρχαιο πηλινο κεφαλι,
βαρυναν τα χερια,
''μ'αυτο θα πορευεσθε'',
εμεις θελαμε να το ευχαριστησουμε για το δωρο,
ανοιγαμε το στομα ,δεν ακουγονταν φωνη,
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
''γιατι δεν μπορουμε να μιλησουμε;''
και τοτε ακουσαμε τη φωνη μας απο τον ουρανο
σηκωσαμε τα κεφαλια μας,κι ειδαμε
στα δεντρα τ'ουρανου να ξημερωνει και πουλια
ανεβασμενα στα κλαδια τους και να πετουν,
και να πετουν τις λεξεις μας,οσες ειπαμε και δεν ακουστηκαν,
τις πιασαμε ,καθενας οπου μπορουσε τις εβαζε,
αλλος στη μεσα τσεπη του σακακιου του τις εχωνε,
αλλος στις τσεπες του παντελονιου
κι αλλος τις εριχνε στο στομα του,τις μασουσε,
τις καταπινε ,σαν να τρωγε ,
''Χορτασα'',ειπε,
και τοτε ειδαμε διαφανο το σωμα του,
το στομαχι του αφομειωνε τις λεξεις
τις διελυε στα γραμματα,
τα γραμματα τα ειδαμε να κυκλοφορουν στις αρτηριες
του,
τον πλησιασαμε ,τα δειχναμε με τα δακτυλα μας,
''να το α ,τωρα ειναι στην αριστερη παλαμη
το μ ειναι στη καρδια''
τα δειχναμε

απ'το πρωι απ'το ξημερωμα ενα γαλαζιο
τριγωνικο πουλι απαγγελει συμμετρικα
''τα παντα ρει και ρι και τρι''
.
.　

Νικηφορος Βρεττακος,Ποιητης-c.n .couvelis  χ.ν.κουβελης
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΒΡΕΤΤΑΚΟ-χ.ν.κουβελης
.
η θαλασσα στρεφεται ολο στρεφεται
σε σχημα κοχυλιου,μη με ρωτησετε πως το ξερω,
και πως ξυνεται στη μυτη ενος ψαριου ο ανεμος
γραφω τη λεξη ροδο,το αντικειμενο ροδο,
σαν μουσικη παρτιτουρα σε μια πλαγια με δεντρα
μιλω απταιστα ελληνικα
και μαζευω σκεψη οπως νερο απο βρυση σε σταμνα
γεμιζω,το φανταζεσαι
αν δεν μου δινανε το απειρο πως θα μετρουσα
τα πεντε δακτυλα τ'αριστερου χεριου μου
και τις πετρες στην ακρη του χωραφιου μου
δεν ξοδευω το φως
το μοιραζω
σου στελνω λιγο ψωμι,εμαθα,η' το υποψιαζομαι,πως πεινασες
και το σπιτι μου βλεπω,στους αιωνες των αιωνων
η δυση γερνει με δυο γαρουφαλλα χρωματα
σπερνει τα χωραφια ,στους αιωνες των αιωνων
καθε μεσημερι πλαθω με πηλο τα πουλια
συμμετρικα σχεδιαζω ,τα πετω
ανοιξ'το παραθυρο, σε φυλλο ελιας
σου στελνω πρασινο κηπο
και το ξερω,το νιωθεις,χρειαζεται πολυ θαρρος
να δεις βρεγμενο το φεγγαρι,αποψε
εκατσα και λογαριασα ,περισσευει το καλο στο κοσμο
α να μην το ξεχασω ,οτι εχω διδαχτει το'χω διδαχτει
απο το ελαχιστο
απο το λιγο
οι λεξεις μου ανεβαινουν
κατεβαινουν
ανεβαινουν
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
στον Γιαννη Σκαριμπα
-Εκ Χρεους -χ.ν.κουβελης

καλλιο χορευταρας να'μουνα περι
καλλαμαρας με μολυβακια
και στα νερα τα ουλαλουμ
να'ριχνα βοτσαλακια

[απο τη παρασταση Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΟΥΛΑΛΟΥΜ]
Εφοριακος:Καραγκιοζη,ωραιο το σπιτι σου,θα κοστισε ακριβα;
Καραγκιοζης:με ενοικιο μενω,τι με περασες Σεφερη;
Εφοριακος:ομως οικονομας απο τις παραστασεις σου
Καραγκιοζης:βεβαια κονομαω πολλα.Τωρα σημερα και χτες υπεστην
μια αγρια πανστρατια επιθεση δοξης
Εφοριακος:θα επεσες,οπωσδηποτε,εις τον πειρασμον να πλουτισεις
και να δοξασθεις,ολοι ειμαστε αδυνατοι εις την δοξα και τα πλουτη
Καραγκιοζης:εγω πρωτος αδυνατοτατος,ειχα προγκα με τη δοξα.Ο πει-
ρασμος δεν μου ελειψε και δεν τον κατανικησα,ηθελα κι εγω να βαλω
πιλον υψηλον μετα παρασημου ετσι θα φουσκωνα στο ψεμα τους πλη-
σιον μου και τους παραπερα,εις Ελλαδα εις Εχθρωπη εις Αφρικα και
εις Αμερικα και διατι οχι εις Ασιαν και να μη συγγωνευομαστε και εις
Αστραλια
ουλαλουμοντ
.
.

Γιαννης Σκαριμπας-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΑΙΡΕ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΟΥΛΑΛΟΥΜ ΕΛΛΑΣ-χ.ν.κουβελης

Τι  σας στεναχωρει αυτηνη η ΕΛΛΑΣ.οπως δουλεψατε το καθενα απο σας
καθικι την καμνατε.Τι φωνασκουτε οι μπουρτζοβλαχοι.Βιασμενη την θελατεν
και εκπορνευομενην καταναλωτριαν και τρυφυλην ρουφιαναν.Οξο οι κοπροι
των Ιδεαλισμων.οι αγραμματοι. της Ιστοριας.οι αχρηστοι.του Μοδερνου.Εγω
στραβος κι εσεις ανοιχτοματηδες.Ας οψετε το 21.Ουλαλουμ Βουτατουμ Ελληνες
καθορνια.Τωρα κλαιτε κι οδυρεσθε.Το πρωτον τι καμνατε;Δεν ενθυμασθε;Επιλησμονες
του κριματος τουτου.Κοιμηθητε τοτες ως εστρωσατε.
Σας εκρουσα τη θυρα και δεν ακουσατε.Ωι εσεις σφαχτα τραγια του Χρηματος.
«Γροίκισα σὰν κάποιο τίναγμα…»,.
– Μὰ βέβαια, βυθιζόμεθα Κυρίες μου και Κυριοι!
.
.
.

Αρης Αλεξανδρου-ποιητης-συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
 [ ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ]
Κενοτητα Γεγονοτων -χ.ν.κουβελης
.
Ποιος,ρωταω,γνωριζει τον Αρη Αλεξανδρου;
Αρης Αλεξανδρου;
Τι Αρης Αλεξανδρου;
Κανεις;
Αδειο Κιβωτιο
Λεξεων
Ιστοριας
Γεγονοτων
Ιδεολογιων

Ποιος,ρωταω,τον γνωριζει;

Απο εμας τους Κληρονομους Αδειων Κιβωτιων;

.

.

.

Γιαννης Σκαριμπας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΚΑΡΙΜΠΑ ΤΟΝ ΕΓΡΙΠΗΤΗΝ
-χ.ν.κουβελης

ειμαστε σ'αυτη τη πατριδα κι ουλοι,εκτος των τρανων,ζουμε μια σκυλοζωη,
και κανενα απ'αυτους της εξουσιας δεν θ'ακουσεις,κι ουτε κι εγω ακουσα ποτες,
να παραδεχεται πως ειναι παλιανθρωπος,κι αυτηνοι αδιαντροπα απαιτουνε
μερτικο απο τη δουλεψη μας ,να τα παρουνε θελουνε ουλα,και τα παιδια μας τα
σκωτωνουνε στους διαφορους πολεμους τους για τα καταδικα τους νιτερεσια και
στα εργοστασια τους δουλευουμε μεροδουλι μεροφαι και ζωη δεν ειναι αφτη που
ζουμε,και αυτα λενε 'αφτο δικο μου ειναι' και κυβερνανε με το ψεμα και την απατη
και τ'αδικο,και μας λογαριαζουνε για αψυχα και σκουληκια και πως τιποτα δεν
αισθανομαστε και καθε εναν μας πουλουνε,τοσο ο ταδε τοσο ο δεινα,κι ουλα δια ελογου
τους τα καπαρωνουν,πλεονεχτες κι εμεις το ψωμι ψωμακι λεμε,βαθια πικραμενος τα
σκεφτεται αφτα εδω ,φουκαρας φτωχαδακι,οχτροι μας αυτηνοι ειναι,χειροτεροι ολων
των ξενων οχτρων,φιδια κολοβα,το πριν ηταν ουλος λεβεντια και νιατα και τετοιον τον
δεχτηκε η γυναικα του η σαρανταφτερουγουσα περδικα του,μοσκοβολαε το σπιτακι τους
απ' το μαγειρεμα κι αστραφτε απ' την καθαριοτητα,μαγνητη ειχε αυτηνη η ζωη και τον
τραβαγε,τωρα ειναι ανταγιαντιστος ο καημος του για κεινα,ε για μολα ε για λεσα αιντε
ολοι ολοι μαζι ,ετσι να'τα'ναι η ζωη,κι οχι το δικο μου δικο σου και το δικο σου δικο
σου,τωρα η παλιοζωη μας ελιωσε το δολιο κορμακι και τη ψυχη μας την φαρμακωσε
εντρεπονταν πως εκαταντησε,στο μουσκετο μας εχουνε υπουργοι και βουλευταδες και
τ'αφεντικα τους οι πλουσιοι,τα ιδια παθαινει ο κοσμακης,τ'ειχες Γιαννη τ'ειχα παντα,κι
οι εκλογες τους ειναι ρεμουλες,και δημοκρατια δεν εχουμε οπως απελευθερωση δεν
ειχαμε το 21,συλλογιονταν τα βασανα του κοσμου πως ετσι αρακτος οκνος οπως
αυτηνοι θελουν δεν πρεπει να μεινει κι ας τον εκοβαν κι ας τον παεναν στο μουσκετο,
αν δεν αντιδρουσε δεν κλωτσουσε σαν το σκυλι θα παενε χαμενος,μεσα του ενας
ορμητικος λογοχειμαρρος ολοενα φουσκωνε και να ξεσπασει ζητουσε δρομο,μην καθεσε
 βουβος αποσκληρωμενος χοντρομυαλος σκιφτος  βαριος μαραμενος,μονο γινε,ελεγε
τ'εαυτου του,πασιχαρος,και,σαν θαυμα να' γινε,ενιωθε αγαπη βαθια πλατια απεραντη
στα στηθια του για ουλα τα πραματα,ανθρωπους,δεντρα,πετρες...για τον κοσμο ουλο
πλην αυτηνων,
''τετοιος ωραιος ηδονικος ελευτερος ουλος κοσμος'' εφωναξε δυνατα
.
.
.

Ανδρεας Λασκαρατος,Συγγραφεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑΝ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΝ -χ.ν.κουβελης

τι να πουμε για τους λωποδυτες;λωποδυτες ρουφιανοβουλοι
τι να πουμε για τους φραγκολεβαντινους;πονηρα κι ακαθαρτα υποκειμενα
για τους οφιτσιαλους;δουλοι των αφενταδων γλυφοκωλαρεοι
οι δε γραματισμενοι;πουλημενοι φανφαρονοι σκυβαλα λογοανοητοι
οι δε βουλευταδες;βολεψιες παντος καιρου κι αερας κοπνιστος δημαγωγοι
τι να ματαπουμε για τους μυστηριους;απατεωνες ουαι φαρισαιοι υποκριται
και το ποπολο;ποβερο ποπουλο γομαρι για βουρδουλα
και πως γινεται με τετοια αποδαυτα λασκαρεμενα μυστηρια αποπατα
να προοδευσει ο Ελληνας κι η Ελλαδα;
ΕΣ ΑΕΙΝ ΚΛΕΨΙΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑ !
.
.
.

Κωστης Παλαμας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΕΛΛΗΝΑ-χ.ν.κουβελης

Λιτα χτιστε την Ελλαδα,απλοχωρη ,μεγαλη,
γερα θεμελιωμενη
[παραφραση στο ποιημα ''τα σχολεια χτιστε''
του Μεγαλου Ποιητη Κωστη Παλαμα]

''Δεν θα μου το κανετε εδω μεσα Αμερικαν Μπαρ''

τα δαχτυλα του δεξιου χεριου σου ειναι πεντε.Ανοιξτα και δειξτα στους πολιτικους
.
.
.

ο Μεγαλος Ελληνας Ποιητης Ανδρεας Καλβος-2μ χ 3μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης

Ω Φιλτατη Πατρις
Εις την Ελευθεριαν ονειρευομαι
Φως Υπερουσιον
Υπερκοσμιον Καλλος
.
.
.

Γιαννης Ριτσος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΚ ΧΡΕΟΥΣ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ-χ.ν.κουβελης

εδω στις πέτρες το α' τάγμα Αχαιων το β' τάγμα το γ' τάγμα
ενας γυμνωνεται και τρέχει στη θάλασσα,τον πυροβολούν
"ο Κωστας είναι" μετρούν και λείπει ο χαρταετός του
ενας φωναζει τις νύχτες,"γιατί δεν σωπαίνει;τη μάνα του"
σημειωνει"περνούν πολλά άλογα χλιμιντριζοντας"
σωπα,ειναι ο αέρας,τρελαθηκες,συνεχιζει"στο σπίτι μας
η αδελφή μου στρώνει το τραπεζι μ'ενα άσπρο τραπεζομάντηλο"
εμενα δεν με περιμένει κανένας,η γυναίκα μου αρπάχτηκε,
παιδί δεν ειχαμε,το σπίτι μας κάηκε,""πες μου,σε ποια πατρίδα
να γυρίσω;"τον κατάλαβε,σε ποια πατρίδα να γυρίσει;
"στεναχωριεσε;"τον ρώτησε,δεν άνοιξε στόμα,αγριο το μάτι του
"είναι από την αγρυπνια",τη νυχτα τον ξύπνησαν,του πέταξαν
το φακό στά μάτια ,τυφλώθηκε,"τις ει;"κάποιος απ'αυτους ούρλιαξε,
"Αχαιος του β' τάγματος Ετεοκλης Θηβαιος"όχι δεν φοβήθηκε,
τον πήραν και τον εδειραν ,ξημερώματα τον έστησαν για εκτέλεση,
τους έβλεπε,ανοιχτα τα μάτια,τον σημάδεψαν,"πυρ",δεν πυροβόλησαν,
"την άλλη φορά "είπαν,τον γύρισαν πίσω,εκλαιγε,"σκασε μπασταρδε"
φωναξαν,τον κλωτσησαν στη κοιλιά,"σα σκυλί" σημείωσε,το φεγγάρι
αποψε ψυχρό ξεχερσωνει τις πέτρες,η θάλασσα σκοτεινή αδιαπεραστη,
.
.
.

Νικος Εγγονοπουλος-ποιητης Εν Ανθηρω Ελληνι Λογω-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ ΕΝ ΑΝΘΗΡΩ ΕΛΛΗΝΙ ΛΟΓΩ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΝ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Νικος Εγγονοπουλος του Παναγιωτου και της Ερριεττης  εκλαμπροτατος Φαναριωτης
εξεχον μελος των επαναστασεων της Λατινικης Αμερικης ενας Υδραιος ανδρειος
βεβαια και υπερτροφικος plesiosaurus Tristan Tzara και υπερμαχος θιασωτης
της Ωραιοτητας χωρις κανονες κι ελεγχο ο Εν Ανθηρώ Έλληνι Λόγω υπερασπιστης
των Κλειδοκυμβαλων του Κωνσταντινου Παρθενη ο εποπτευων απ'το δυτικο παραθυρο
της οδου Αναγνωστοπουλου αριθμος 69 να επιστρεφουν θριαμβευτικα τα πουλια
εχοντας στα αιχμηρα ραμφη τους φαλλους του υπερφυους Ανδρεα Εμπειρικου
και φυσικα,δεν θα ειναι σκανδαλον,να απαιτησει θαρσαλεως και στεντορειως
καμιαν πλεον ομιλιαν εις τον οδηγον Αβρααμ Λικολν η' Δυσσεαν Ανδρουτσον

.

.
.

Νικόλας Κάλας ή Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas Έλληνας ποιητής
-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

τι επαναστασεις γυρευω εγω ενας μανχατανας καλαμαρας
Νικόλας Κάλας η' Νικήτας Ράντος η' Μ. Σπιέρος  N.Calas
και τα καραβια τι χρησιμευουν αν δεν μπορουν  να ταξιδεψουν την Ελλαδα
στο Lloyd island ως Leon σας διαβεβαιω
δεν ειναι ο κηπος των επιγειων απολαυσεων
σιγουρο ειναι πως εκεινος ο Ανδρεας στο τελος θα διωξει ολη την Ελλαδα
ως ανιαρη και πασχουσα απο ανοια
και τον αλλον Andre,παλι ως Leon τον διαβεβαιω,
με ασυναρτησιες δεν ξεσπουν επαναστασεις
.
.
.

Γεωργιος Σουρης,1853-1919,σατιρικος ποιητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%B3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CE%B1%CF%82:%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AE%CF%82#%CE%91%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1_%C2%AB%CE%A1%CF%89%CE%BC%CE%B7%CF%8C%CF%82%C2%BB

Ο Έλλην δύο δίκαια ασκεί φιλελευθέρως:
Ουρείν τε και συνέρχεσθαι,εις όποιο θέλει μέρος
[Γεωργιιος Σουρης]

ΕΓΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εγω ο Γεωργιος Σουρης εκ Συρου ευπορων ντιστεγκεδων σπορος
οπ'ηθελε ο μπαμπας παπα κι ευρεθην εις Ρουσιαν δυο μηνους
ψωμοπωλης εν Αθηναις δε Πανεπιστιμιω απερριφθην εις την μετρικην
μετα πολλων επαινων υπο  αρχοντος καθηγητου Σιμτελου
μου κακοφανει και τοτες κακοφορμισα εις  καυστικην δημοσιογραφιαν
ως γνησιος Ρωμηος εγραφον αμπελοφιλοσοφιας
μ'υπερετας πιστους τον Φασουλην και Περικλετον
ολους,αρχοντους,βασιλεις,εσφαζον κι εμαχαιρωνα εις τα γραπτα,
τι Τρικουπηδες τι Δελιγιαννηδες τι πολιτικους τι πατριδοφορους
στον καφενε με τον βαρυν γλυκυν αχνιζον ερριχνα κυβερνησεις
κι ανεβαζα Πρωθυπουργους καθως μου κανει κεφι  κι αλλα
πολλα διαφορα σουρτα φερτα τα φερνα και φλυαρουσα
κι ισως το Νομπελ το 8 να τσεπωνα αν ως ρηχον στιχοπλοκον
οι μαλλιαροι Ψυχαρηδες δεν με κατηγορουσαν,αναθεμα τους,
ποιητην ατεχνεστατον αναξιον και παντελως προχειρολογον
.
.
.

Εκ Χρέους στη Σαπφώ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μνασιδικη,μακριά.στα ξένα είσαι,

και να σε ξεχάσω

δεν μπορω,

εδώ τριαντάφυλλα και λωτοι ανθίζουν

που τοσο αγαπούσες,

η νοσταλγία με πλημμυρίζει λύπη,

πλέκοντας άνθη στεφάνωνα τα μαλλακια σου,

αλήθεια,μ'εχεις ξεχάσει;

ο έρωτας με τρανταζει,

φουστάνι με κρόκο βαμμένο φορούσες

πορφυρό,

τωρα τριγυρνω θλιμμένη

ως μέσα στον σκοτεινό να'μαι Άδη,

πανέμορφα κεντητά παπούτσια

στόλιζαν τα πόδια σου,

δεν ξέρω τι θέλω,χάνω το μυαλό μου,

δεν θα ξαναγυρίσεις,φοβάμαι,

κι εγώ θέλω να πεθάνω,

θυμάσαι με περιδερεια λαμπερα

ήταν στολισμένος ο λαιμός σου,

και μεθυστικά αρώματα μύριζε το κορμί σου,

καποτε Μνασιδικη εσένα είχα,

τη κοπέλα που λαχταρούσα,

τίποτα τώρα πια δεν έχω,

περασμένα μεσάνυχτα 

εδυσε η σελήνη κι η Πουλια,

κι εγώ μόνη κοιμάμαι,

και το κύμα

σε αμμο Ιωνίας 

έπειτα σιωπή

και ξανά αναταραχή του αέρα

η μνήμη βουλιάζει

πληθαίνει το σκοταδι

ανυπαρξία

.

.

.