GREEK POETRY-ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ- POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης

.
.
GREEK POETRY-ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-
POETRY-c.n.couvelis-ΠΟΙΗΜΑΤΑ-χ.ν.κουβελης
.
.

ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ-χ.ν.κουβελης


Διων του Κλειτια Τυραννος Εν ετει 218 - 210 π.Χ
.
Εκεινος ο Διων του Κλειτια,ενας αχρειος,
μας ξεγελασε,ανεβηκε τα αξιωματα,
μαζεψε κολακες,ιδιοτελεις ανθρωπους και
τωρα κυβερνα [τροπος του λεγειν] τη Πολη
οχτω συναπτα ετη.Και τους μαζευει στη Συγκλητο
βγαζει κουφιους λογους,τους γελειοποιει,
κι αυτοι χειροκροτουν τον τυραννο,
συμφωνουν μαζι του [ ας τους κοτουσε να μην
συμφωνισουν].Και τι να κανει το ποπολο,
τι ξερει απο δημοκρατιες και τετοια,να φαει
να μεθυσει το νοιαζει,κι επειτα ας
τα βγαλουν περα αυτοι που'χουν συμφεροντα.
Ομως τον Διωνα τον οργιζει,πολυ τον πειραζει
που ενας Γραφιας,ενας τιποτενιος δηλαδη,
ο Δημητριος,τολμα να μην τον αναφερει
πουθενα στην Ιστορια που γραφει,[σιγα
τον νεο Θουκυδιδη,και την Ιστορια, αλλα ,να,
δεν παυει να'ναι τελοσπαντων καποια
Ιστορια,και να λειπει] αυτος ο γελειωδεστατος
δεν λεει τιποτα γι'Αυτον,ενα Κενο στην Ιστορια.
Α, θα τον κανονισει[κι αν δεν καταλαβαινει
απο απειλες ,δωροδοκιες] θα τον ξεκανει,λιαν
συντομως μαλιστα.Τοσους εχει να το κανουν,
μετα χαρας μαλιστα,ενα νευμα του,μια
ανεπαισθητη κινηση ,και τελειωσε ο Δημητριος
ο Ιστορικος με την Ιστορια του .[ Και το'χει
βεβαιο πως αφου θα γραψουν για τη δολοφονια
του,ειναι φυσει αδυνατον να μην γραψουν
και για τον φονια του],Ετσι σχεδιαζε ο Τυραννος
να τον γραψει η Ιστορια,τι Τυραννος τι Φονιας.
Ομως αλλα του εμελλαν οι Θεοι,καπου κρυφα
στα περιχωρα ,ετοιμαζουν την εξοντωση του,
ο Αρμοδιος και ο Αριστογειτων[τα ψευδωνυμα
των συνομωτων ]
Η ειρωνεια της Ιστοριας ειναι πως ο Δημητριος
για να τιμησει τους Τυραννοκτονους αναγκαστηκε
να γραψει στην Ιστορια του πως τους απαλλαξαν
''απο τον επαισχυντον Τυραννον Διωνα του Κλειτια''
.
..
Μηδεια
.
Παρατημενη ,ατιμασμενη και διωγμενη η
Μηδεια μετα απο εκεινα τα αποτροπαια
γεγονοτα βρεθηκε στην Αθηνα .Για να ζησει
ειχε στησει ενα παγκο στην Αγορα και που-
λουσε φρουτα και λαχανικα.Σκεφτοταν:
''Ο ανθρωπος ενας λογος βαρυς η' ελαφρυς
στο στομα του αλλου ανθρωπου''
Παρα τα βασανα ηταν ομορφη,πυκνα σγουρα
μακρυα μαλλια, ματια μεγαλα μαυρα, λεπτο
και ψηλο κορμι, γυρω στα τριαντα τοτε.
Ζουσε μονη σ'ενα σπιτι κοντα στη θαλασσα.
Ανθρωπος δεν μπηκε στο σπιτι της.
Με τον καιρο μαθευτηκε πως γνωριζε τη τεχνη
της μαιας , κι ετρεχαν να την καλεσουν να
ξεγεννησει καποια εγγυο γυναικα. Δεν επαιρνε
αμοιβη . Ελεγαν :''Κριμα τετοια αγια γυναικα
να μην εχει αντρα και παιδια''
Οταν εφυγε απο' κεινα τα μερη για τη πατριδα
της ,ολοι στεναχωρηθηκαν πολυ.Κι οταν αργο-
τερα κυκλοφορησαν εκεινες οι φυλλαδες εκεινου
του αγυρτη αναστατωθηκαν ,ουτε ενας τον
πιστεψε και κανενας δεν πατησε στο θεατρο
να δει το εργο του.
.
.
στη τριτη σκηνη βγηκε ο Τειρεσιας
με μαγιο του 19ου αιωνα
στα χερια βατραχοπεδηλα
κιτρινα γαντια
ανοιξε την ομπρελα και
την εκλεισε επειτα
σοβαρος
την αφησε στο τραπεζι
ν'ανεβει τη σκαλα με χορευτικες κινησεις
φτανοντας στον εξωστη υποκλιθηκε
στους θεατας δηλαδη σ'εμας
επειτα σαν να'θελε να μας διασκεδασει
με τριπλη περιστροφη βουτηξε στο κενο χωρο

Σιγα μη μας κοροιδεψε
ενας τυφλος κλοουν ηταν ο γελοιος
.
.
ΗΝ ΤΙΣ ΓΥΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ , ΥΠΑΤΙΑ
.
'Ην τις γυνη εν τη Αλεξανδρεια,τουνομα
Υπατια'' κατα τον Σωκρατη τον Σχολαστικο
αυτην την τινα γυνη την σταματησαν
στο δρομο την εγδυσαν [ μια γρια ηταν
σαραντα πεντε χρονων ,τι να δουν ; ]
με οστρακα την εγδαραν , την σκοτωσαν,
να μαθει , τρακοσια χρονια και βαλε να
κοροιδευει και να τολμα να διαδιδει τα εθνικα
να'χει φιλο τον Ρωμαιο Ορεστη ενα εχθρο
του λαου, ευτυχως ο κυριος μας ο Κυριλλος
την εδωσε στα δοντια του οχλου, ας λενε
οι αντιθετοι οτι θελουν, τοσα μας εκαναν
αυτοι οι εθνικοι ,μην ξεχασουμε τα θηρια,
τωρα περασαν αυτα , πισω δεν γυριζουμε,
μια γοησα ηταν μια ψευτρα ,ταχα πως
δασκαλους ειχε καποιον Πλωτινο,και
καποιον αλλον Ιαμβλιχο,να περασουν
τον Πλατωνα ,οι σχολιαστες,οι νανοι,
κι η προπαγανδα, ταχα πως εγραψε σχολια
στα Αριθμητικα του Διοφαντου,ακουσον
ακουσον μια Ευα Μαθηματικος,και το
αλλο; σχολια στον Αστρονομικο Κανονα
του Πτολεμαιου,ποτε ειδε τ'αστρα οταν
εβγαζε τα ματια της στα χωραφια;η πορνη,
καλα ολ'αυτα ας τα πιστεψουμε , αλλα
για τα Κωνικα του Απολλωνιου; τι να
συμπληρωσει η ανοητη;αληθεια συμβιβαζονται
Πλατωνικα ,και μαλιστα νεα,με Μαθηματικα;
Επειτα αν αυτα πραγματικα αξιζαν κι ηταν
σπουδαια δεν θα'πρεπε να σωθουν; σωθηκε
τιποτα;εστω μισος παπυρος,πολυγραφοτατη,
καλα το περηφανευτηκε ο Θεοδοσιος ο Μικρος
πως το 416 δεν εμεινε εθνικος για εθνικος
στην αυτοκρατορια κι ας τους να παινευονται
για εναν αστεροειδη με διαμετρο 149 χμ
και καθε 8 ωρες και 52 λεπτα περιστρεφει
στο κενο το ανθρακουχο λιθαρι της η
Υπατια,πολυ διαφημιση γι'αυτη την κενη
Αλεξανδρινη , ας μην εγραφε ο ιστορικος μας,
τι θα'μενε απ'αυτη ; ''και ταυτα πεπρακται
τω τεταρτω ετει της Κυριλλου επισκοπης,
εν υπατεια Ονωριου το δεκατον,και Θεοδοσιου
το εκτον,εν μηνι Μαρτιω ,νηστειων ουσων''
.
καλα ολ'αυτα τα κουφια λογια κι οι
παλληκαριες ,τι θελαν κι αναφερουν
τον Θεοδοσιον,και να σκεψτεις οτι
τον ειπαν Μικρον,το κεφαλαιο Μ
σε τιποτα δεν τον σωζει,ολοι ξερουμε
ποσο μικρος ηταν ,ενα μ μικρο .μωρο
.
.
ο αεχαικος κουρος του Αριστοδικου

ο Κουρος του Αριστοδικου
ο τελευταιος αττικος κουρος
μια υπογραφη σ'ενα εγγραφο
αγοροπωλησιας ενος αγρου
εμεις καθαρισαμε το μαρμαρο απ' το χωμα
τα βλεφαρα ανοιγοκλεισαν στ'αγγιγμα
του ανεμου,το ποσο το πληρωσαμε
σε σημερινα νομισματα,καποιοι
μας λοιδορησαν να σπαταλαμε
για αχρηστες ξεπερασμενες γεωμετριες,
για κατακορυφες μυτες,για τοξα
φρυδιων και κομβους μαλλιων,
εμεις αντιδρασαμε,τους δειξαμε
την ελληνικη αναλογια,με
κατακορυφο επιπεδο τεμνοντας στη μεση
το σωμα χωριζεται σε δυο ομοια μερη
κι ειναι αυτο αχρηστο;
αν το σκεφτεις καλα, ο ανθρωπος
συμμετρος των Ιδεων
.
.
των Κωων εστω καποια νικη

ο γλυπτης Πραξιτελης για ν'αστειευτει,να διασκεδασει
την αυστηροτητα της τεχνης αναπαραστησε τον θεο
Απολλωνα σαν ενα κακομαθημενο αγορι ,που δεν εχει
τι να κανει πως να περασει την ωρα του και σκοτωνει
διασκεδαζοντας σαυρες στον κορμο ενος δεντρου
[Απολλων ο Σαυροκτονος ,ο διθυραμβικος τιτλος ]
και συνεχισε περιπαιχτικα με το θαυμασιο τελειο κορμι
της Φρυνης,ηταν και ερωμενη του το μοντελο,εκανε
δυο Αφροδιτες την εταιρα,η μια ντυμενη ,σεμνη, κι η
αλλη γυμνη,το πρωτο αγαλμα το διαλεξαν και τ'αγορασαν
οι σεμνοτυφοι Κωοι ,το αλλο το πηραν ,οπως αναφερει
ο Πλινιος στη Φυσικη Ιστορια του,οι ελαφρεις Κνιδιοι
[κατοικοι της παλαιας αποικιας των Σπαρτιατων στην
Καρια της Μικρας Ασιας]για κεινο το γυμνο αγαλμα
συνερρεε μεγα πληθος προσκυνητων στην Κνιδο,στην
Ευπλοια Αφροδιτη,και πολυ στεναχωρηθηκαν,εκ των
υστερων,οι φρονιμοι Κωοι,κι οσο χρυσαφι και να εταζε
στους Κνιδιους ο βασιλιας της Κω Νικοδημος, δεν το
αποκτησαν ποτε,κι οι Κνιδιοι περηφανοι το'χαν στησει σε
περιοπτη θεση στο ναο,ακομα και νομισματα εκοψαν γι'αυτη
την εταιρα,και λενε πως πολλοι ηταν οι ερωτυλοι που προ-
σπαθησαν να ζευγαρωσουν με το γυμνο ειδωλο ,
ανεπιτυχως βεβαια.
Δυστυχως το πρωτοτυπο εργο δεν σωθηκε,γι'αυτο
φροντισαν,ως συνηθως σε τετοιες περιστασεις,επιμελως
με ζηλο οι χριστιανοι.
Αντι της Αφροδιτης το θεικο γυμνο κορμι της εταιρας
Φρυνης εχουμε το χοντροκομενο ρωμαικο αντιγραφο
[συμπληρωμενο με το χερι του Τμηματος Ηθων]

Ετσι, ειναι κι αυτο μια καποια εστω νικη
των ατυχων Κωων
.
.
αποσπασμα.1

'' ...πασχισε
να'χει τες ευνοιες των βασιλεων,
και οταν τες εχασε στραφηκε
στους εχθρους των ο αχρειος...''
.
.
αποσπασμα.2

''...ο Ιουλιανος
να δεις ο γελοιωδεστατος
θα μας σερνει στα θεατρα
και στα ωδεια να γεμιζουμε
τ'αυτια μας με ολα τα ανοητα,
που πρεσβευει,μας νομιζει
για δικους του,ομως εμεις
τον εχουμε γραμμενο....''
.
.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ,ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
Κι εγω που γραφω αυτα,εκανα ενοικιαστης
στην Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους.
.
Σ'εκεινον τον Γ' Ιερο Πολεμο ενικησεν ο Φιλιππος Β'
με το Κοινον των Θεσσαλων εκεινους τους αντιπαλους
των Φερων και τους Φωκεους συμμαχους των
και την κορη του απο την θεσσαλη Νικησιπολη
την ειπε Θεσσαλονικη κι εγινε επειτα η Πανελληνια
εκστρατεια του Αλεξανδρου μεχρι τον Ινδο ποταμο
και τελειωσε και στην πατριδα θελει τον θρονο
ο Κασσανδρος γαμπρος του πεθαμενου ενδοξου
βασιλια και για να φανει σπουδαιος ιδρυσε στ'ονομα
της γυναικας του την Θεσσαλονικη απο 26 πολιχνες
και απο την αρχαια Θερμη το ετος 316/15 π.Χ
Τοσο μεγαλωσε η νεα πολη που ωχρηνε την Πελλα
και πολλους επιφανεις φιλοξενησε
το 273 π.Χ τον Αντιγονο Β' Γονατα σαν ηττηθηκε
απο τον Πυρρο και πηγε στην πολη να γλυτωσει
και να ανασυνταχθει κομματι λιγο
ηρθαν και Συροι και Αιγυπτιοι και Ιουδαιοι εμποροι
και κατωκησαν στη πολη να πλουτισουν
και το Βασιλειο των Αντιγονιδων το τελειωσε
ο ρωμαιος υπατος Λευκιος Αιμιλιος Παυλος το 168 π.Χ
και η πολη επαρχια και θεμα της Αυτοκρατοριας
την via Egnatia [αυτη που περπατας]την αρχισαν το 146
και την τελειωσαν το 120 π.Χ ,την Εγναντια Οδο,
οταν σε εμφυλια εχθρητα ηταν οι Δημοκρατικοι με
τους Αυτοκρατορικους στην πολη διαλεξαν
τους Αυτοκρατορικους και πηγαν με το μερος τους
και στην Ιστορια της Ρωμης νικησαν οι Δημοκρατικοι ,
Alea jacta est και δολοφονησαν τον Ιουλιο Καισαρα το 44 π.Χ,
και συ τεκνον,Βρουτε,και πανε τα veni,vidi,vici του
και το 42 π.Χ ο Αντωνιος και ο Οκταβιανος νικησαν
στους Φιλιππους,εδω κοντα μας,τον Βρουτο και
τον Κασσιο και η πολη τιτλοφορηθηκε Civitas Libera
ηρθαν και Ιουδαιοι και το 50 μ.Χ ο Παυλος
επιστολογραφει με Θεσσαλονικεις Αδελφους
στην τετραρχια ο Γαλεριος το 305 μ.Χ με αψιδα
θριαμβου στην Εγναντια,αυτην την Καμαρα,προπαγανδα
διαφημιση της νικης κατα Βαρβαρων και Περσων
και Δημητριων,εκτισε ανακτορο και Μαυσωλειο,αυτην
την Ροτοντα,στα χερια εκεινου του Θεοδoσιου Αγιος Γεωργιος,
σιγα μην το αφηνε μνημειο της Pax Romana,αλλωστε
στο imperium μαρτυρησε ο Δημητριος,
στα χρονια του Θεοδοσιου γλυτωσαμε απο τις ορδες των
απολιτιστων Γοτθων το 378 μ.Χ και σαν σταθεροποιηθηκε
εστειλε διαταγμα απ'την πολη μας,τελος οι εθνικες θρησκειες
και οι διαφοροι παγανισμοι,μωριες ανοησιες,νεα Θρησκεια
μια,α και τι φταιει αυτος αν εξεγερθηκαν κατα
της φρουρας του των Γοτθων του Βουτεριχου,ας
καθονταν καλα,να μην σφαγουν 7000 Θεσσαλονικεις
μεσα στον Ιπποδρομο,το 390,
το 324 ο Κωνσταντινος στην ρηξη του με τον Λικινιο
στον σκαπτο λιμενα ειχε πολλα καραβια και στρατο
οταν τον νικησε στην Χρυσουπολη τον εκλεισε στο
καστρο της Ακροπολης[της δικης μας,οχι της Αθηνας]
και τον δολόφονησε να γλυτωσει απο τις φιλοδοξιες του
και η πολιτικη και το συμφερον
θελησε το ασημαντο Βυζαντιο Βασιλευουσα
και την πολη την λαμπρη Συμβασιλευουσα,
δυο αιωνες σλαβοι με Αβαρους την πολεμουσαν
τους εκοψε τη φορα ο Αυτοκρατορας μας Ιουστινιανος ο Β'
ο Ρινοτμητος,θριαμβευτης κατα των Σλαβων μπηκε στην πολη,
το 688 εγιναν αυτα,
επειτα ηρθε το 904 και Σαρακηνοι του Λεοντα
Τριπολιτη,την πολιορκησαν την αλωσαν την λεηλατησαν
επειτα ηρθε το 1185 και ο διοικητης καποιος Δαυιδ
Κομνηνος το'βαλε στα ποδια και μπηκαν φυλα
Νορμανδων,τι να κανει αδυνατος ανθρωπος ηταν,
εικοσι χρονια το Βασιλειο της Θεσσαλονικης το ειχε
καποιος Βονιφατιος Μομφερατος την εποχη
της Αλωσης της Βασιλευουσας απο τους Φραγκους το 1204,
ηρθε το 1224 σειρα του Δεσποτη της Ηπειρου
Θεοδωρου Δουκα ,Βασιλευς Ρωμαιων στη Θεσσαλονικη,
πως να πανε τα πραγματα,να'χεις απεναντι την
Αυτοκρατορια της Νικαιας,απ'το κακο στο χειροτερο,
ηττα στη Κλοκοτνιτσα 1230 απο τον Βουλγαρο Ιωαννη
Ασσαν Β',παρηκμασαν ως το 1246 που ηρθε νικητης
τροπαιουχος ο Ιωαννης Γ' Δουκας Βατατζης,
πληθη αθλιων ρακενδυτων και πενητων προσφυγων
απο τις εχθρητες των Επιφανων Ευγενων εκεινου
του Μεγα Δουκα Αλεξιου Αποκαυκου με τον κυρ-
Ιωαννη Κατακουζηνο,τι διοικηση να κανουν
τετοιοι ματαιοδοξοι,και το 1342 στασιασαν οι Ζηλωτες,
με την Αννα της Σαβοιας υπερ του Αποκαυκου,μιλουσαν
για ελευθεριες και δικαιωματα,πατησαν σπιτια ευπορων
πλουσιων τα δηωσαν ,πηραν την εξουσια και στο
γυρισμα του 1349 τους ανετρεψαν,στα πραγματα τωρα
ηρθαν οι Ησυχαστες του Γρηγοριου Παλαμα,
Αρχιεπισκοπος της πολης ηταν,απαγορευσε κλασσικα
γραμματα και φιλοσοφιες αρχαιες,με μωριες και
ανοησιες θ'ασχολουμαστε τωρα,επειτα ανοιξαν
οι Σχολες στο Ορος Αθω,τεσσερα χρονια τους
πολιορκουσαν οι Οθωμανοι του Σουλτανου Βαγιαζητ Α',
και τι μπορουσαν να κανουν ανημποροι ως ηταν
τι να ωφελησει ο Αγιος,τι να ωφελησουν τα Υπερμαχω,
μοιραιο ηταν ,επεσαν το 1387
ως το 1402 ,τον Βαγιαζητ νικησε ο τρομερος Ταμερλανος
και στη πολη ηρθε μετα βαιων και κλαδων ο
εκλαμπροτατος Αυτοκρατορας Μανουηλ,δωρο για την
βοηθεια του στον Σουλειμαν Τσελεμπη γιο του Βαγιαζητ
στις εριδες των διαδοχων του θρονου,ενας αδυναμος
ανθρωπος ασχετος στα πολιτικα και τις διπλωματιες
τι φταει αν απο το 1420 οι Βενετοι για εφτα χρονια
παρηκμαζαν στην Εγναντια Οδο μεσα σε λαμψεις
σαπφειρων σε γαλερες και βεγγερες,επεσε η πολη
μεσα σε τρεις μερες,τοσο βασταξαν στην πολιορκια,
αρκετα για αδιαφορους ανθρωπους,δικα μας ειναι;
ξενα ειναι,παμε αλλου.
την 29 Μαρτιου το 1430 επεσε η αγαπημενη πολη
στους Οθωμανους για πεντε αιωνες εφορου ζωης υποτελεις
επαειν η Πολη επαρθηκεν η Σαλονικη
εσβηστην η Συμβασιλευουσα Πολη
και τον 15ο αιωνα εφτασαν κυνηγημενοι απο
την Ιβηρικη την Ισπανια και την Βορεια Ευρωπη
Εβραιοι ανθρωποι Ασκεναζιμ και Σεφαραδιτες
και πηρεν η πολη το προσωπο τους και εζησαν
και προοδευσαν με τους Ελληνες και τους αλλους,
και στην Πυρκαγια του 1917 τους εκαψαν,παει
η πολη,πανε χαθηκαν τα σπιτια τα καταστηματα
οι συναγωγες οι εκκλησιες,αφανισαν 72000 ψυχες,
το 1922-24 αλλαζαν τους ανθρωπους,τους πληθυσμους,
ηρθαν Μικρασιατες και Ποντιοι,Καλαμαρια,Μενεμενη,
Κορδελιο,Ευοσμος,γεμισε η Θεσσαλονικη προσφυγες
με τη Συνθηκη της Λωζανης
και φτανουμε στα χρονια του '30 και σ'εκεινον
τον δικτατορα οι εθνικιστες του καινε την φτωχογειτονια
του Καμπελ να εξοντωσουν Εβραιους και Ελληνες
της Φεντερασιον του Μπεναρογια,να δουνε,απο το 1908
να ζητουνε δικαια και στον ηλιο μοιρα,
τα χρονια ηρθαν διστυχα στην κατοχη στο γκετο
του Χιρς,πηραν τις περιουσιες των Εβραιων Γερμανοι
και Ελληνες συνεργατες,τελικα τους σαρωσαν σαν σκουπιδια
και τους εξοντωσαν στο Αουσβιτς και στο Μπεργκεν-
Μπελσεν,46000 ψυχες εξοντωσαν απ'την πολη
.
κι επειτα στις 22 Μαιου του 1963 τον Γρηγορη Λαμπρακη
το 14ο απο τα 18 παιδια του πατερα και της μανας του
.
και να σκεφτει κανεις πως αν ο σφετεριστης Κασσανδρος,
ανδρας μιας β' αδερφης του ενδοξου στρατηλατη Αλεξανδρου,
μιας ασημαντης πριγκιπισσας,για να φανει σπουδαιος
στους Μακεδονες και στη γυναικα του
δεν ιδρυε την πολη και δεν εδωνε το ονομα της
[ισως και σφοδρα ερωτοχτυπημενος να μην την χασει
υπεκυψε στην ματαιοδοξια της]
ισως για την Θεσσαλονικη να μην νοιαζονταν η Ιστορια
να μην την καταδεχονταν στον λαβυρινθο της
.
[ Μια γνωμη εκφερω,μια απλη αποψη ,ποια θα ηταν
η Ιστορια της Πολης αν την ονομαζαν
π.χ
Νικου -Γαβριηλ Πεντζικη Πολη; ]
.
Κι εγω που γραφω αυτα εκανα ενοικιαστης
στη Ιουλιανου στην Πετροπουλακιδων
στην Αριστομενους
.
.
.
[G.SEFERIS]Γ.Σ.ΣΕΦΕΡΗΣ
''Ο Δαιμων της Πορνειας''
-ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ[στο Ποιημα ''Ο Δαιμων της
Πορνειας'' του Γ.Σ.Σεφερη
[Χ.Ν.Κουβελης]
.
.
...Κυπρον,ου μ'εθεσπισεν....
.
Λεοντιου Μαχαιρα[Εξηγησις της γλυκειας
χωρας Κυπρου,
η οποια λεγεται Κρονακα,τουτεστιν Χρονικον]
Το Χρονικον γραφτηκε το α' μισο του XV αιωνα
στη κυπριακη διαλεκτο της εποχης]
.
[Στην Αρχη] της εξηγησης§234.-Τὸ λοιπὸν ἀφίννομεν τὴν ἐξήγησιν τοῦ σκύλλου
τοῦ σουλτάνου, καὶ ἂς ἔλθωμεν εἰς ἄλλην τῆς ρήγαινας,
ὀνόματι Λινόρας, γυναῖκα τοῦ ἄνωθεν ρὲ Πιέρ. Ὁ καλὸς
ρήγας, ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον
τὸν κόσμον πλημελᾶ, τὸν ἐκόμπωσεν τὸν ρήγαν, καὶ
ἔππεσεν εἰς ἁμαρτίαν μὲ μίαν ζιτὶλ ἀρχόντισσα ὀνόματι
Τζουάνα Λ᾿ Αλεμά, γυναῖκαν τοῦ σὶρ Τζουὰν τε Μουντολὶφ
τοῦ κυροῦ τῆς Χούλου, καὶ ἀφῆκεν την ἀγκαστρωμένην
μηνῶν ηʹ. Καὶ πηγαίνωντα ὁ ρήγας τὴν δεύτερην φορὰν
εἰς τὴν Φρανγγίαν, ἔπεψεν καὶ ἔφερέν την εἰς τὴν αὐλὴν
ἡ ρήγαινα· καὶ τὸ νὰ ἔλθῃ ὀμπρός της, ἐτίμασέν την
ἀντροπιασμένα λογία, λαλῶντα της: «Κακὴ πολιτική,
χωρίζεις με ἀπὸ τὸν ἄντρα μου!» Καὶ ἡ ἀρχόντισσα
ἐμούλλωσεν· καὶ ἡ ρήγαινα ὥρισεν τὲς βάγες της καὶ
ἔριψάν την χαμαί, [καὶ ἕναν γδὶν] καὶ ἐβάλαν το ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της καὶ ἐκουπανίσαν [πολλὰ πράματα,]
διὰ νὰ ρίψῃ τὸ βρέβος· καὶ ὁ θεὸς ἐγλύτωσέν το καὶ δὲν
ἔππεσεν. Θωρῶντα πῶς τὴν ἐτυράνιζεν ὅλην τὴν ἡμέραν
καὶ δὲν ἔππεσεν, ὥρισεν καὶ ἐσφαλίσαν την εἰς ἕναν
σπίτιν ὡς πισαυρίου· καὶ ὅνταν ἐξημέρωσεν, ὥρισεν
καὶ ἐφέραν την ὀμπρός της, καὶ ἐφέραν καὶ ἕναν
χερομύλιν, καὶ ἁπλῶσαν την χαμαὶ καὶ ᾿βάλαν το είς
την κοιλίαν της καὶ ἀλέσασιν [αʹ πινάκιν] σιτάριν ἀπάνω
εἰς τὴν κοιλιάν της, καὶ ἐκρατοῦσαν την, καὶ δὲν ἔππεσεν
τὸ παιδίν. Καὶ ᾿ποῖκεν της πολλὰ κακά, καὶ μυρίσματα,
τζίκνες, βρώμους, καὶ ἄλλα κακά, καὶ ὅσα ὠρδινιάζαν
οἱ γιλλοῦδες, γοἱ μαμμοῦδες· καὶ τὸ παιδὶν περίτου ἐδυ-
νάμωννεν εἰς τὴν κοιλιάν της. Ὥρισέν τη νὰ πάγῃ ἔσσω
της, καὶ [ἐπαράγκειλεν τῆς ὑποταγῆς της, ὅσον γεννήσῃ
τὸ παιδὶν νὰ τὸ φέρουν τῆς ρήγαινας· καὶ ἤτζου ἐγίνην,
καὶ δὲν ἠξεύρομεν τίντα ἐγίνην τὸ βρέφος τὸ καθαρὸν
καὶ ἄπταιστον.]
.
[ Ουτε το ποιημα ''ο Δαιμων της Πορνειας''του Γ.Σ.Σεφερη
ουτε η Μεταγραφη του θα ηταν δυνατα αν δεν υπηρχε
ο Καβαφης]
[Η Μεταγραφη του Ποιηματος εγινε για να δοκιμασθει
η αντοχη της γλωσσα μου στην μεταπλαση του]
.
.
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
[του Γ.Σ.Σεφερη]
.
....................................................Nicosia e Famagosta
..............................per la lor bestia si lam enti e garra
....................................................................PARADISO
.
...ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον τὸν
κόσμον πλημμελᾶ τὸν ἐκόμπωσε τὸν ρήγαν καὶ ἔππεσεν
εἰς ἁμαρτίαν...
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ
.
Ὁ Τζουὰν Βισκούντης εἶχε γράψει τὴν ἀλήθεια.
Πῶς πλέρωσε μαυλίστρες ὁ κούντη Τερουχᾶς
πῶς βρέθηκαν ἀντάμα αὐτὸς κι ἡ ρήγαινα
πῶς ἄρχισε τὸ πράμα, πῶς ξετέλειωσε,
ὅλα τῆς Λευκωσίας τὰ κοπέλια
τὸ διαλαλοῦσαν στὰ στενὰ καὶ στὶς πλατεῖες.
Πῶς ἦταν ἡ γραφὴ σωστὴ ποὺ ἔστειλε στὴ φραγκιὰ στὸ ρήγα
τὸ ξέραν οἱ συβουλατόροι.
..........................................Ὅμως τώρα
συνάχτηκαν καὶ συντυχαῖναν γιὰ νὰ συβουλέψουν
τὴν Κορόνα τῆς Κύπρου καὶ τῶνἹεροσολύμων·
τώρα ἦταν διαταμένοι γιὰ νὰ κρίνουν
τὴ ρήγαινα Λινόρα ποὺ κρατοῦσε
ἀπ᾿ τὴ μεγάλη τὴ γενιὰ τῶν Καταλάνων·
κι εἶναι ἀνελέημονες οἱ Καταλάνοι
κι ἂν τύχαινε κι ὁ ρήγας ἐκδικιοῦνταν
τίποτε δὲ θὰ τό ῾χαν ν᾿ἁρματώσουν καὶ νὰ῾ρθοῦνε
καὶ νὰ τοὺς ξολοθρέψουν αὐτοὺς καὶ τὸ βιό τους.
Εἶχαν εὐθύνες, τρομερὲς εὐθύνες·
ἀπὸ τὴ γνώμη τους κρέμουνταν τὸ ρηγάτο.
.
Πὼς ὁ Βισκούντης ἦταν τίμιος καὶ πιστὸς
βέβαια τὸ ξέραν·ὅμως βιάστηκε,
φέρθηκε ἀστόχαστα ἄμοιαστα ἄτσαλα.
Ἦταν ἁψὺς ὁ ρήγας, πῶς δὲν τὸ λογάριασε;
καὶ μπρούμυτα στὸν πόθο τῆς Λινόρας.
Πάντα μαζί του στὰ ταξίδια τὸ πουκάμισό της
καὶ τό ῾παιρνε στὴν ἀγκαλιά του σὰν κοιμοῦνταν·
καὶ πῆγε νὰ τοῦ γράψει ὁ ἀθεόφοβος
πῶς βρῆκαν μὲ τὴν ἄρνα του τὸ κριάρι·
γράφουνται τέτοια λόγια σ᾿ ἕναν ἄρχοντα;
Ἦταν μωρός. Τουλάχιστο ἂς θυμοῦνταν
πὼς ἔσφαλε κι ὁ ρήγας·ἔκανε τὸ λιγωμένο
μὰ εἶχε στὸ πισωπόρτι καὶ δυὸ καῦχες.
Ἀναστατώθη τὸ νησὶ σὰν ἡ Λινόρα
πρόσταξε καὶ τῆς ἔφεραν τὴ μιά, τὴ γκαστρωμένη
κι ἄλεθαν μὲ τὸ χερομύλι πάνω στὴν κοιλιά της
πινάκι τὸ πινάκι τὸ σιτάρι.
Καὶ τὸ χειρότερο- δὲν τὸ χωράει ὁ νοῦς-
ἀφοῦ τὸ ξέρει ὁ κόσμος ὅλος πὼς ὁ ρήγας
γεννηθηκε στο ζωδιο του Αιγοκαιρω,
πῆρε στὰ χέρια του ὁ ταλαίπωρος καλάμι
τὴ νύχτα ποὺ ἦταν στὸν Αἰγόκερω ἡ σελήνη
νὰ γράψει τί; γιὰ κέρατα καὶ κριάρια!
Ὁ φρόνιμός τη μοίρα δὲν τηνε ξαγριεύει.
Ὄχι· δὲν εἴμαστε ταγμένοι γιὰ νὰ ποῦμε
ποῦ εἶναι τὸ δίκιο. Τὸ δικό μας χρέος
εἶναι νὰ βροῦμε τὸ μικρότερο κακό.
Κάλλιο ἕνας νὰ πεθάνει ἀπὸ τὸ ριζικό του
παρὰ σὲ κίντυνο νὰ μποῦμε ἐμεῖς καὶ τὸ ρηγάτο.
.
Ἔτσι συβουλευόντουσαν ὅλη τὴ μέρα
καὶ κατὰ τὸ βασίλεμα πῆγαν στὸ ρήγα
προσκύνησαν καὶ τοῦ εἶπαν πὼς ὁ Τζουὰν Βισκούντης
εἶναι ἕνας διαστρεμμένος ψεματάρης.
.
Κι ὁ Τζουᾶν Βισκούντης πέθανε ἀπ᾿ τὴν πείνα σὲ μιὰ γούφα.
Μὰ στὴν ψυχὴ τοῦ ρήγα ὁ σπόρος τῆς ντροπῆς του
ἅπλωνε τὰ πλοκάμια του καὶ τὸν ἐκίνα
τό ῾παθε νὰ τὸ πράξει καὶ στοὺς ἄλλους.
Κερὰ δὲν ἔμεινε ποὺ νὰ μὴ βουληθεῖ νὰ τὴν πορνέψει·
τὶς ντρόπιασε ὅλες. Φόβος κι ἔχτρα ζευγαρῶναν
καὶ γέμιζαν τὴ χώρα φόβο κι ἔχτρα.
.
Ἔτσι, μὲ τὸ«μικρότερο κακό», βάδιζε ἡ μοίρα
ὡς τὴν αὐγὴ τ᾿ Ἁγι᾿ Ἀντωνιοῦ, μέρα Τετάρτη
ποὺ ἦρθαν οἱ καβαλάρηδες καὶ τὸν ἐσύραν
ἀπὸ τῆς καύχας του τὴν ἀγκαλιὰ καὶ τὸν ἐσφάξαν.
«Καὶ τάπισα παρὰ οὕλους ὁ τουρκοπουλιέρης
ἧβρεν τὸν τυλιμένον τὸ αἵμαν» λέει ὁ χρονογράφος
«κι ἔβγαλεν τὴν μαχαίραν του καὶ κόβγει
τὰ λυμπά του μὲ τὸν αὐλὸν καὶ τοῦ εἶπε:
Γιὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!».
...............................................Αὐτὸ τὸ τέλος
ὅρισε γιὰ τὸ ρήγα Πιὲρ ὁ δαίμων τῆς πορνείας.
.
.
.
Μεταγραφη [Χ.Ν.Κουβελη] στο ποιημα
Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ
του Γ.Σ.Σεφερη .
.
.
Την ωμη αληθεια τον εγραψε ο σιρ Τζουαν Βισκουντης.
Ο κουντης τε Ρουχας πληρωσε μαγισσες γοησες
κι επεσε στο κρεβατι με τη ρηγισα
τον εγραψε την αρχη της ιστοριας,το τελος της,ολα
και πως στην Λευκωσια ολοι το'ξεραν
και το κουβεντιαζαν στις ρουγες και στην αγορα
[Ἐγράπτη ἐν τῆ πόλει Λευκωσία ιγʹ δικεβρίου ͵
ατξηʹ Χριστοῦ]
Το'ξεραν οι συμβουλοι ,οσα γραφτηκαν στον ρε
στην Φρανγγιαν ησαν περα για περα σωστα
Τωρα μαζευτηκαν ν'αποφασισουν τι να συμβουλευσουν
τι να πουν τι γνωμη να δωσουν στον Κυριο
της Κυπρου και των Ιεροσολυμων
[(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου, καὶ σταυλον
τῶν Ἱεροσολύμων]
Διαταχθηκαν να δωσουν κριση για τη ρηγισα
την Ελεονωρα κορη απο μεγαλο γενος Καταλανων
[Καὶ ὁ ρὲ Πιὲρ ἁρμάστην μίαν ὄμορφην κόρην
ἀπὸ τὴν Καταλονίαν, τὴν Λιονόραν τε Ραού.
Καὶ ἐστέφθην μὲ τὸν ἄνωθεν ρὲ Πιὲρ ἀντάμα.]
κι ειναι εκεινοι οι Καταλανοι αδιστακτοι
δεν αστειεβονται,θα πεσουν πανω στον ρηγα
ανελεητοι αν ηθελε εκδικηθει,σε τιποτα δεν το'χαν
να καταπλευσουν ταχιστα στο νησι με πλοια
και στρατο και να τους αφανισουν ολους
κι αυτους μαζι με τα υπαρχοντα τους
Εφεραν ευθυνη τρανη ευθυνη,απ'την κριση τους
χανονταν η' σωζονταν το ρηγατο
.
Το'ξεραν ο Τζαν Βισκουντες ηταν πιστος και τιμιος
ομως τι τα'θελε και μπερδευτηκε και να μαρτυρησει
τα μοιχα επραξε απερισκεπτα βεβιασμενα κι ανοητα
Ο ρηγας ηταν οξυθυμος,αυτο διολου δεν το σκεφτηκε;
πιασμενος σαν αρκουδι στα διχτια της Λιονορας
Και στις απουσιες του παντα γυρω απ'το κορμι του
τη νυχτα πριν κοιμηθει τυλιγε σφιχτα το μεσοφορι της
να το αναπνεει,σ'αυτον εγραψε ο ανοητος να του πει
πως η ομορφη αιγα του βαρβατισε με τον τραγον
Γινεται να γραψεις τετοια γεγονοτα σ'εναν Αφεντη;
Α διχως αλλο ηταν ανοητος.Τι δεν ηξερε ταχα τον ρηγα;
τι καθαρος δεν ηταν στα συζυγικα,πως υποκρινονταν τον πιστο
και στα κρυφα μοιχευε με δυο γυναικες
Το νησι ταραχτηκε σφοδρα σαν μαθευτηκε η διαταγη
της Λινορας να της συρουν μπροστα της τη μια απ'αυτες,
εκεινη που ηταν γκαστρωμενη μηνων η' ,ονοματι
Τζουανα Λ'Αλεμα,[η αλλην καυχαν του ητον η ταμε Τζιβα
τε Στααντιλιου] κι εβαλε και κοπανισαν
στην κοιλια της πολλα πραγματα να πεσει το βρεφος
και την αλλη ημερα ξημερωνοντας εβαλαν
πανω στην κοιλια της χερομυλο ν'αλεσει πινακι σιταρι
και παλε το παιδι δεν επεσε και τοτε μεταχειριστηκε
πολλα κακα,τσικνες και βρωμους κι αυτα εγιναν
χωρις να'χει παθει το βρεφος το καθαρον και απταιστον
Το χειροτερο ειναι και δε το βαζει ο νους,ολοι γνωριζαν
πως τη νυχτα που γεννηθηκε ο ρηγας στον Αιγωκερο
ηταν ο ηλιος,και να πιασει ο μωρος την πενα να γραψει;
και τι να γραψει; για κερατα και για κριαρια
Ο σωφρων ανθρωπος τη μοιρα του δεν την προκαλει
Οχι,ποτε.Εμεις δεν ειμαστε εδω να ζυγιαζουμε που'ναι
το δικιο.Δικια μας δουλεια ειναι να κανονιζουμε
τα πραγματα ετσι για να'χουμε την μικροτερη ζημια
Συμφερον ειναι ενας να χαθει απ'το γραφτο του
παρα σε μεγαλο κινδυνο και φασαριες να μας βαλει
εμας που δεν φταιμε σε τιποτα και μαζι το κρατος
.
Μ'αυτα κα μ'αυτα ολη τη μερα συνεδριαζαν
και σαν εδυσε ο ηλιος ειδαν τον ρηγα
γονατισαν και του ειπαν για κεινον τον Τζουαν Βισκουντης
πως ενας αδιαντροπος εκβιαστης ειναι,ενας μεγαλος ψευτης
.
Και ο Τζουαν Βισκουντης ριχτηκε ζωντανος σε γουβα βαθεια
[στη γουφα του Σκουτελα εις την Κερυνιαν,επειτα εις τον
Λιονταν]στη γη και πεθανε απο την πεινα και την διψαν
τετοια τυχην ηβρε
[καὶ ἔμεινεν χωρὶς φᾶν ὥς που καὶ ἀπόθανεν. Ὁ αὐτὸς
καβαλλάρης ἂν ἦτο νὰ σᾶς εἴπουν ποτάπος ἀντρειωμένος ἦτον,
καὶ εἰ(ς) τζοῦστες καὶ πᾶσα ἄρματον ἦτον πολλὰ βαλέντε
ἀντρ(ει)ωμένος· τάμε ὁ θεὸς νὰ τοῦ συγχωρήσῃ.]
Μα στο μυαλο και στη ψυχη του ρηγα φυτρωσε και θεριεψε
ο σπορος ο δαιμων της ντροπης του κι απλωσε πλοκαμια
σαν χταποδι και τον γραπωσαν να τον πνιξουν
αν δεν εκανε στους αλλους αυτο που εκεινον τον ντροπιαε
και τον ταπεινωσε
Δεν αφησε κυρα για κυρα στη χωρα να μην την πορνεψει,
ολες τις ατιμασε.Ο φοβος και το μισος,τα δυο μαζι
πλημμυρισαν και μολεψαν τη χωρα με φοβο και μισος
.
Κι ετσι με ''τη μικροτερη ζημια'' κυλουσε ο καιρος
ως το ξημερωμα,ημερα Τεταρτη,τ'Αγιου Αντωνιου
[τῇ τρίτῃ τῇ ιςʹ ἰαννουαρίου ατξηʹ Χριστοῦ]
τοτε μπηκαν αρματωμενοι στ'αλογα τον βρηκαν
στο κρεβατι της αμοροζας του,τον επιασαν τον εσυραν
και του εκοψαν συριζα στον λαιμον του τον λαρυγγα
''και ταπισα παρα ουλους,ο τουρκοπουλιερης
[και τελευταιος απ'ολους ηρθε ο τουρκος αξιωματικος]
λεει ο χρονογραφος Λεοντιος Μαχαιρας στην Κρονακα του
της γλυκειας χωρας Κυπρου
εκει στο μερος που τον βρηκε βουτιγμενον στο αιμα
βγαζει το μαχαιρι του και του κοβει συριζα τ'οργανα
και τα πετα στους σκυλους να τα φανε
''καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!»
[Για ολ'αυτα πληρωθηκες με θανατο]
...............................................................Μ'αυτο το τελος
πληρωσε ο αρχεκακος δαιμων της πορνειας τον ρε Πιερ
του Λουζουνια[Αρχων εις(τὸ) κοντοσταυλίκιν τῆς Κύπρου,
καὶ σταυλον τῶν Ἱεροσολύμων]
.
Η Κυπρος ταξιδευει χρονια αναμεσα στους δολοφονους
και η Ελλαδα
.
παραφραζοντας τον Τακη Σινοπουλο
.
.
[Στο Τελος] της εξηγησης§281.-Καὶ οὕτως ἐνέβησαν οἱ καβαλλάριδες ν-εἷς ὀπίσω
τοῦ ἄλλου, καὶ ὅλοι ἐβάλαν τὰ μαχαίργια τους διὰ τὸν ὅρκον,
καὶ ἐκρατοῦσαν τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ ρηγός κοντὰ καὶ σφικτά,
διὰ νὰ μηδὲν γενῇ τίποτες ταραχή· ἐκεῖνοι ἐφοβοῦνταν μηδὲν
τοὺ(ς) σκοτώσουν. Καὶ τἄπισα παρὰ οὕλους ἦρτεν ὁ
τουρκοπουλιέρης ὅπου δὲν ἦτον εἰς τὴν βουλήν τους·
διὰ νὰ μηδὲν ᾖνε ἔξω τῆς βουλῆς, ηὗρεν τον τυλιμένον
(᾿ς) τὸ αἷμαν του, ἀναβράκωτον καὶ κομμοκέφαλον, καὶ
ἔβγαλεν τὴν μάχαιράν του καὶ κόβγει τὰ λυμπά του μὲ τὸν
αὐλόν, καὶ εἶπεν του: Διὰ τοῦτα ἔδωκες θάνατον!» Καὶ πολλά
τὸν ἐλυπήθην, ἀμμὲ διὰ νἆνε εἰς τὴν συντροφιάν τους
τὸ ᾿ποῖκεν
.
.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
[ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΤΟΥ ΚΥΡ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ΔΟΥΚΑ]
.
ητο βεβαιο πως μια παλακκιδα το ονομα Θεοδωρα
φιληδονη και ακρα φιλοχρηματη τον ειχε γερα δε-
μενον με μαυλισματα στα δεσμα της αιχμαλωτον
ερμαιον του παθους του τον κυρ Ανδρονικον
Δουκα,τεσσερα και πλεον ετη,και μεσα στα αρχο-
ντικα και μεσα στις ριμες και στα καπηλεια και
στα χαμαιτυπεια της πολης ολοι εκεινα τα ηξεραν
καλα και τα κουβεντιαζαν φανερα,πως μια αμοροζα
τον σερνει στα ποδια της μια πορνικη αβουλο
παιγνιο στα χερια της σαν να ηταν αγουρος κι ανοη-
τος,και πως για τη δικη του φαμελια δεν εχει πλεον
νου και εγνοια καμια,και τουτα δεν ειναι καλα
πραγματα και θα καταληξουν σε κακα,και δεν επε-
σαν εξω στις κρισεις τους,οπως τον προσταξεν τον
κυρ Ανδρονικον Δουκαν εκεινη η μοιχαλιδα η Θεο-
δωρα ετσι εκεινος επραξε,εξωρισεν στα ξενα
μακρια την νυμφευτη του ,ταχα πως ηταν μαγισσα
ειδωλολατρισα,και τα παιδια του ηταν καρποι ερα-
στων ,λενε πως εβαλε δικους του μυστικους να
την φονευσουν να εξαφανισθει απο το προσωπο
της γης,τα δε ανηλικα και αμοιρα παιδια του τα πε-
ταξε σε φτωχοκομεια και σε ορφανοτροφεια,την δε
παλλακιδα του την σπιτωσε και σπαταλουσε τα χρη-
ματα του στις ορεξεις της σε ακριβα κοσμηματα σε
λουσα και πολυτελειες,κι ηταν πολλοι να τον φθο-
νησουν να κοιμαται με τετοια γυναικα ωραιοτατη
στο κρεβατι του,και τα πλουτη του γρηγορα σκορ-
πιστηκαν και τα χρηματα σπαταληθηκαν,αλλα δεν
εμειναν,και θα την εχανε την Θεοδωρα,τοτε μηχα-
νευτηκε σχεδιο να κλεψει απο το δημοσιο ταμειο,
και αυτο επραξε,γρηγορα τον υποψιαστηκαν και
γρηγορα φανερωθηκε,πηγαν κουστουδια στρατιω-
των και τον συνελαβαν νυχτα στο σπιτι της αμοροζας
του,τον εκλεισαν στο κατεργο και μαρτυρησε,πως εκει-
νος ηταν ο κλεφτης,πως εξωρισε τη γυναικα του,
μονο για την Θεοδωρα δεν εβγαλε μιλια,δεν ειπε τι-
ποτα ουτε την κατηγορησε,τον δικασαν στη φυλακη
δεκα χρονους να κλειστει κι υστερα να εξορισθει στα
μακρινα τα ξενα,την δε γυναικα εκεινη της απωλειας
του δεν την πειραξαν,κι εκεινη στερουμενη τον προ-
στατη της και την αφθονιαν του επεστρεψε στα μερη
του προηγουμενου βιου της ,και ζουσε ως παλλακιδα
αμοροζα,εκεινος δε ο κυρ Ανδρονικος Δουκας μετα το
τελος των χρονων της φυλακης εξορισθηκε και περι-
πλανηθηκε στις ερημιες του κοσμου και δυστυχησε
σε ξενους τοπους ανεστιος και αστεγος πολυ χρονο,
οταν ηρθε το πληρωμα του καιρου και βρηκε σπηλαιο
σε βραχο ,μετανοων εκει εκατοικησε,και ηταν το
σπηλαιο στη κορυφη υψηλοτατου βραχου ορθου
πανω απο τη θαλασσα,εζησε εκει σιτιζομενος ελαχι-
στα με αγρια χορτα και με λιγοστα ψαρια που επιανε
στα περιοδικα απονερισματα της θαλασσας.
.
.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΠ'ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΣΙΚΕΛΙΑ
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΜΑΣ
.
Μαρτυς μας αδιαψευστος ο Θουκυδιδης πως
κατεβηκαμε με αμαξες και πεζοι στον Πειραια
στο λιμανι εκεινη τη μερα της Ανοιξης να δουμε
τα καραβια μας να πλεουν για την φημισμενη
εκστρατεια στη Σικελια,πολυς κοσμος μαζευτηκε
απ'ολα τα σημεια της Αττικης,και τα παιδια μαζι
μικρα μεγαλα κουνουσαν στα χερια σημαιουλες.
Επ'ευκαιρια ποζαραμε σε υπαιθριους φωτογραφους
για μια αναμνηστικη φωτογραφια του κλεους μας,
στο βαθος η δαντελα της Αιγινας αχνη
''Ωραιος καιρος,ηλιος''ειπε η Ελενη ευτυχισμενη
στον συζυγο διπλα της,εναν Ροδιο πλουσιο εποικο
''Να παρουν μαζι τους ηλιο,θα τους χρειασθει φως
στα σκοταδια που θα βρεθουν που θα πεσουν ''
και το συγκεντρωμενο πληθος χειροκροτουσε δυνατα
να εγκαρδιωσει τους στρατιωτες και απο τα πολυαριθμα
πλοια απαντουσαν οι στρατιωτες με ενθουσιωδεις
ζητοκραυγες κι εφευγαν οι στρατιωτες μακραιναν
και το 'ξεραν πως πισω δεν θα γυρισουν οι περισοτεροι
Η Ιστορια ευγενικη θα γραψει,βεβαια,γι'αυτους
και για την ηλιολουστη μερα εκεινης της Ανοιξης
θα γραψει,και για τις ζητωκραυγες ,ολα θ'αποθανατισθουν
με ακριβεια και με αυστηρη αντικειμενικοτητα,
ισως μπορει να γραψει και για μας που απομειναμε
πισω θεατες,μεχρι να'ρθει,κι ειναι βεβαιο πως θα'ρθει
η μερα που η φωτογραφια θα κιτρινισει στη κορνιζα
στο τοιχο του σπιτιου μας,ποιοι ειναι αυτοι
που καποτε υπηρξαν και τωρα τους ξεχασαμε,
κι αυτους και τις ενδοξες εκστρατειες τους,
μοιραια ξεχνιουνται,πεταξε πετρα ο Χρονος,
ανοιξε η πετρα στο νερο τρυπα και ναυαγησαν
.
Ομως εκεινη την εξαισια ηλιουλουστη μερα
της Ανοιξης ολα ηταν διαφορετικα και λαμπρα
.
.
ΟΥ ΝΕΜΕΣΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ-ΕΛΕΝΗ/ΜΑΡΙΑ ΣΚΛΗΡΑΙΝΑ
.
.
Στις Σκαιες Πυλες στην Τροια ειδαν την Ελενη και ειπαν:
ου νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς
τοιήδ' αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν.
αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν
Ομηρου Ιλιαδα-ραψωδια γ'-156-158
καμια τιμωρια  δεν ειναι οι Τρωες και οι Ελληνες
για μια τετοια γυναικα τοσο πολυ καιρο να δεινοπαθουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην μορφη
[χαλαλι για μια τετοια γυναικα οι Τρωες και οι Ελληνες
τοσο πολυ καιρο  πονους να υποφερουν,
τρομερα στις αθανατες θεες μοιαζει στην οψη ]
το  ιδιο αναφωνησε ενας ασικης στην Αγορα της Πολης οταν ειδε
να περναει η πανεμορφη Μαρια Σκληραινα ερωμενη του αυτοκρα-
ρα Κωνσταντινου Θ' του Μονομαχου,συζυζου της Πορφυρογεν-
νητης Ζωης,μια οπτασια ητανε,ενα χαρμα ιδεσθαι,η αποκαλουμενη
Σεβαστη με τις ευλογιες της ιδιας της Ζωης,μεγαλος πειρασμος,πηγη
σκανδαλων και στασεων,μια χαιδιαρα γυναικα:
ου νεμεσις Βυζαντινοι αμαρτιας πασχειν
χαλαλι Βυζαντινοι για μια τετοια γυναικα ν'αμαρτανεις
.
.
Στη Μαρια Μηδεια Τοσκα Νορμα
.
μετα τα αποτροπαια γεγονοτα η πριγκιπισσα Μηδεια
παρουσιασθηκε στην Αγορα μπροστα στο λαο και
ζητησε τους δικαστες να την καταδικασουν,εκεινοι
τα ηξεραν ολα με την παραμικρη λεπτομερεια ,
αν και με καποια υπερβαση ,απο τον ποιητη Ευριπιδη,
την πηραν οι στρατιωτες στην αυλη του δικαστηριου,
οι δικαστες συσκεφθηκαν,και με τρομο ανακαλυψαν
πως δεν υπηρχαν νομοι για μια τετοια πραξη,για ενα
τοσο ειδεχθες εγκλημα,ανησυχησαν για το κενο νομου,
επειτα τα χρονια περασαν και βαραιναν στους ωμους
και στη κριση τους,κι επειτα τι συμφερει τον αρχοντα ,
το πιο συμφερον γι'αυτον ειναι που γλυτωσε
απο τη βαρβαρη γυναικα και τα παιδια της,ηταν
μια λυση αυτο,θα βρουν τροπο να την τιμωρησουν,
δεν θα κωλισιεργησουν,ειναι ζητημα ωρων,εστω ημερων,
οσο για κεινον τον αγυρτη τον ψευδοκαινοτομο ποιητη
θα τον κανονισουν,του ετοιμαζουν,τι του ετοιμαζουν ;ηδη
την εχουν ετοιμασει,την εξορια στη Μακεδονια,
ας παει εκει να παιξει τα μοντερνα θεατρα του,εκει
μπορει να τους ξεγελασει ετσι απολιτιστοι που ειναι,
ενας λαος σε παρακμη ,χωρις προσωπο και μελλον
στην ιστορια,ακους ο σαλτιμπαγκος ο αταλαντος να θελει
να τους γελοιοποιησει,να βρουν τον μπελα τους,με κενα νομων,
με οικογενειακα δικαια,με δικαιωματα γυναικων,καλα εχουν
την ησυχια τους,ας παει αλλου να δοξασθει,κι αυτη
τη φονισσα διεταξαν και την πηραν στρατιωτες
και την πηγαν μακρυα στην ακρη του κοσμου σε πυκνο δασος
που συνορευει με αποκρεμνους τοπους και πελωρια βραχια
ως τη θαλασσα,να κλειστει εκει μεσα να μην ξεφυγει,
κι ετσι εγινε κι οταν γινονταν νυχτα κι ειχε πανσεληνο
τραγουδουσε η ερημη γυναικα και διαλυονταν η φωνη της
στο φως του φεγγαριου σε χιλια κομματια πονου,
κι οσα καραβια τ'ακουσαν πετρωσαν στο μεσο του ποντου
κι οσοι παιδια ναυτικοι τ'ακουσαν χαθηκαν στα μαυρα νερα
.
.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ ΔΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΚΑΛΟΝ
.
Ητο τοσο μωροφιλοδοξος και ανοητος
που αν και μας ηξερε τι κολακες ειμασταν
μας κουβαλουσε στις συγκλητους
να χειροκροτουμε τις κουφιες ρητορειες του
και πληρωνε με προνομια
αδιαφοροντας αν την κρισιμη στιγμη της Ιστοριας
εκει που κριθηκε η μοιρα του
εμεις του γυρισαμε την πλατη
και φυσικα πηγαμε με τους αντιπαλους του,
τι να καναμε αδυνατοι ανθρωποι ειμαστε
κι εχουμε πολλες χρειες και συμφεροντα,
εχουμε οικογενειες εχουμε εμπορειες,
κι αυτους θα τους αφησουμε για αλλους
πλεον ισχυροτερους, σαν ερθει η ωρα,
ας φροντιζαν να πολιτευονται για το κοινο καλο
αλλ'αυτοι δια το ιδιον οφελος πασχιζουν
και αρεσκονται να συναναστρεφονται
τετοιους ιδιοτελεις και πονηρους που ειμαστε,
εμεις οσο ηταν ισχυρος τον βοηθησαμε
και με το παραπανω,
τι φταιμε για τα περαιτερω;
αυτος τον δρομο του
κι εμεις τον δικο μας δρομο
.
.
''ΑΡΔΙΑΙΟΣ Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ''
επ'ασπαλαθων μακρια στην Παμφυλια
.
ηταν η φυση υπεροχη και η θεα καταπληκτικη
στη θαλασσα περα στα νησια στους γυρω λοφους
ποικιλα χρωματα και καθαρη γαλαζια ατμοσφαιρα
δεντρα κυριως πευκα και ελιες
και παπαρουνες,κοκκινες παπαρουνες παντου
τιποτα δεν προμηνουσε τι θα συνεβαινε
οι εκδρομεις πληθος,απολαμβαναν την εξοχον εξοχην
οι νεαροι ερωτοτροπουσαν
οι αντρες επιναν καφε,μπυρα,επαιζαν ταβλι
οι γυναικες σχολιαζαν τη μοδα,τα σηριαλς της τηλεορασης
και ξαφνικα ολα παγωσαν,ολα ακινητοποιηθηκαν,
ενα ταμπλω-βιβαν,
και δεν ειδαν τι εγινε:
εκεινος ο αχρειος τυραννος Αρδιαιος
προσπαθησε να ξεφυγει απ'το μερος ,που πληθαιναν
οι παπαρουνες ,τον καταλαβαν κι αντρες δυνατοι
τον επιασαν,του εδεσαν τα χερια και τα ποδια,
τον πεταξαν κατω και τον εγδαραν
επειτα τον εσυραν πανω στ'αγκαθια
του καταξεσχισθηκε η σαρκα επ'ασπαλαθων κι ετσι πληρωσε
τα εγκληματα του
και ξαφνικα ολα αρχισαν ,οι αντρες στο ταβλι
και στις συζητησεις τους,οι γυναικες στη φλυαρια τους
κι οι νεαροι στις ερωτοτροπιες
κι ισως να γυρνουσαν πισω στα σπιτια τους ησυχοι
κι ευχαριστημενοι αν ενας δεν φωναζε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
και με δυνατωτερη φωνη επανελαβε:
''Ο Αρδιαιος Τετελεσται''
κανεις δεν καταλαβε,ενα ονομα αγνωστο,ενα
φανταστικο προσωπο,
ομως,θες η τοση ωραιοτης του τοπιου,
θες η διαθεσις των δια ευθυμιαν,τους παρεσυρε,
καποιους ,οχι ολους,για να ειμαστε ακριβεις,
και χειροκροτησαν,και μαλιστα το παρακαναν
και ξεσπασαν σε ενθουσιωδεις ζητοκραυγες,
καποιος,αν δεν τους ηξερε,θα νομιζε πως ειναι
δυσαρεστημενοι,πως απαλλαχθηκαν απο εναν κινδυνο,
γλυτωσαν,κι απο τωρα και στο εξης
θα κανονισουν αλλιως τα πραγματα και τη ζωη τους,
πως ολ'αυτα ηταν ενα θεατρο,μια υποκρισια,το ξεραμε,
μια επιδειξη,
επειτα εμεις δεν κινδυνευουμαι,εχουμε Δημοκρατια,
δεν λεμε,γινονται λαθη,αλλα και σε τι ανθρωπινο
δεν γινεται λαθος,δεν υπαρχει ιδανικη κατασταση,
με Ιδεες θ'ασχολουμαστε τωρα;
κι υστερα αυτα αφορουν την Παμφυλια,
εκει εγιναν και γινονται αυτα,
να η αποδειξη:`
Πλάτωνος Πολιτεία 615 C – 616 A Αρδιαίος ο τύραννος
Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου
ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. Ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς Παμφυλίας
ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν ἔτος εἰς ἐκεῖνον
τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας καὶ πρεσβύτερον
ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια εἰργασμένος, ὡς
ἐλέγετο. Ἔφη οὖν τὸνἐρωτώμενον εἰπεῖν, «Οὐχ ἥκει,» φάναι,
«οὐδ’ ἂν ἥξει δεῦρο. Ἐθεασάμεθα γὰρ οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν
δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ στομίου ἦμεν μέλλοντες
ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες, ἐκεῖνόν τε κατείδομεν
ἐξαίφνης καὶ ἄλλους − σχεδόν τι αὐτῶν τοὺς πλείστους
τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν μεγάλα ἡμαρτη-
κότων οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ ἐδέχετο τὸ στόμιον,
ἀλλ’ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν
ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην ἐπιχειροῖ ἀνιέναι.
Ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι ἰδεῖν, παρεστῶτες
 καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν διαλαβόντες ἦγον,
τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδίσαντες χεῖράς τε καὶ πόδας
καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν
ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ’ ἀσπαλάθων κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι
σημαίνοντες ὧν ἕνεκά τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσού-
μενοι ἄγοιντο.»

πολυ μακρια,
τι να λεμε τωρα;
επ'ουδενι δεν μας επειρεαζουν
.
.
Ο των Λακεδαιμονιων ενδοξος στρατηγος Παυσανιας.
.
Ολα ηταν μια πλεκτανη ,μια συνομωσια,
δεν το αμφισβητουμε,
εναντια στον ενδοξο στρατηγο Παυσανια
τον εν Πλαταιαις το 479 π.Χ συντριψας τους Περσες
για τον χαμο και την εξοντωση του,
βερος σπαρτιατης απ'τη μεγαλη γεννια του Λεωνιδα
κληρονομησε την εξουσια κι εμεις θα καθομασταν απραγοι;
ηλιθιοι χειροκροτητες;δειλοι κολακες;
τον στειλαμε στο Βυζαντιο να ξεσηκωσει τους λαους
κατα των Μηδων,κι εκεινος μηδισε,
τα μαθαμε,εχουμε τους μυστικους μας,
συμπεριφερονταν με ανατολικους τροπους,
πανε χαμενα τα ''μολων λαβε'',που του μαθαμε,
του'δινε και πεντακοσια χρυσα ταλαντα ο Ξερξης
να του παραδωσει την Ελλαδα,
ενας προδοτης καταντησε,
κι εμεις εχουμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες,
δεν θα τον αφηναμε να μας τιναξει στον αερα,
διαμαρτυρηθηκαμε στη Συγκλητο,φεραμε ατραντα στοιχεια,
πληρωσαμε ακριβα γι'αυτα αλλωστε,
κι αναγκασαμε τους Εφορους να τον ανακαλεσουν ,
να επιστρεψει στη πατριδα ν'άπολογηθει,
τι να κρυψει με στρεψοδικιες ,δεν επεισε
και καταδικαστηκε,κατεφυγε ικετης στον ναο της Χαλκειας
Αθηνας,ηταν υβρις μεγαλο αμαρτημα να τον πειραξουμε,
και τοτε ο ιδιος ο πατερας του ο Αγησιλαος ειπε
να παρουμε πετρες και να φραξουμε τις πορτες
και τα παραθυρα του ιερου να πεθανει της πεινας
και λιμοκτονωντας τελειωσε τις μερες του
κι η ιδια η μανα του θελησε να μεινει αταφο το κορμι του,
ετσι εγινε και γλυτωσαμε
τι ειχαμε πολλα συμφεροντα και μεγαλες φιλοδοξιες
το ξεραμε πως οι ιστορικοι στο μελλον θα ξεθαψουν
την Υποθεση του Παυσανια,θ'αποκαλυψουν εωλες τις κατηγοριες
και θα συμπερανουν πως επεσε θυμα συνομωσιας ο ενδοξος
σπαρτιατης στρατηγος,
αχρηστα πραγματα,κουφια,
εν τω μεταξυ ,κι αυτο ειναι το οφελιμο και το σπουδαιο,εμεις
θα'χουμε κανει τις δουλειες μας και θα'χουμε κερδισει,
για κουφιες κι ανοητες υστεροφημιες θα νοιαζομαστε τωρα;
.
.
Ο ΑΚΑΡΝΑΝ ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΕΥΑΡΧΟΣ
ΕΝΘΑΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
.
ενα ονομα στον Θουκυδιδη Βιβλιο Β' παραγραφος 30
Ευαρχος Τυραννος Αστακου
Οἱ δ' ἐν ταῖς ἑκατὸν ναυσὶν ᾿Αθηναῖοι ἔτι ὄντες περὶ Πελοπόννησον
Σόλλιόν τε Κορινθίων πόλισμα αἱροῦσι καὶ παραδιδόασι Παλαιρεῦσιν
καρνάνων μόνοις τὴν γῆν καὶ πόλιν νέμεσθαι· καὶ ᾿Αστακόν,
ἧς Εὔαρχος ἐτυράννει, λαβόντες κατὰ κράτος καὶ ἐξελάσαντες
αὐτὸν τὸ χωρίον ἐς τὴν ξυμμαχίαν προσεποιήσαντο
ευαναγνωστο το αποσπασμα της Ιστοριας ,τα Ελληνικα ιδιοφωνα
απο τοτε
αυτον τον Ευαρχον τον εχουν υποστηριξει συντεχνιες
εμποροι ,καραβοκυρηδες ,λενε οι αντιπαλοι του να τον κατηγορησουν
πως και μια πορνη ευνοουμενη του τον βοηθησε με τον τροπο της,
ονομα Λιζετ,
βεβαια ειχε αναμφιβολα ικανοτητες,και στα οικονομικα
και στα πολιτικα και στα στρατιωτικα και στη διπλωματια,
ηθικα προσβλητος,δολοπλοκος αλλα και υψηλοφρων
κατα την περιστασιν,πλην ματαιοδοξος,διαβιουσε πλουσια
με χλιδη στη κατοικια του 2χλμ Β-ΒΔ απο την παραλια
και 8χλμ αποσταση ΝΔ απο τα Κοροντα που κυβερνουσε
ο γυναικαδελφος του Κυνητας του Θεολυτου,
Κορινθιος φιλος μετα τους Σολλιους και τους Αλυζιους
στην αρχη του Πολεμου το 431 με το 430 ηρθαν οι Αθηναιοι
με εκατο πλοια οι φοβεροι και ισχυροι θαλασσοκρατορες
βρηκαν τους εχθρους του προθυμους να τον παραδωσουν,
συνομοτησαν,ενας στυγνος αλλαζων Τυραννος ηταν,
εχθρος της Δημοκρατιας,να πιαστει μια ωρα αρχητερα,μισητος
στο λαο,
τον επιασαν νυχτα σκοτεινη στο κρεβατι με μια κοινη γυναικα,
οχι εκεινη τη Λιζετ,μια νεαρη κοπελα,τρεις αντρες δυνατοι
τον ακινητοποιησαν,γυμνο ανισχυρο τον βρηκαν,τον εσυραν
σαν σκυλι και το πεταξαν στο σκοτεινο αμπαρι ενος πλοιου,
κι εκει τον κλειδωσαν,τρεις μερες και τρεις νυχτες
τον αφησαν νηστικο και διψασμενο,μεσα στο κελι εκανε
τις ακαθαρσιες του,βρωμησε ο χωρος,ασφυκτιουσε να σκασει,
πλησιαζε το τελος του,
οταν ηρθαν να τον βγαλουν απο κει τον βρηκαν λιποθυμο,
του πεταξαν κρυο νερο να ξυπνησει,τον εσυραν πανω στο
καταστρωμα,τον εδειραν,του εχυσαν αρμυρο νερο πανω
στις πληγες του,τσιριξε,δεν τον λυπηθηκαν,τον σηκωσαν
και τον εδεσαν σφιχτα στο ψηλο καταρτι,τα χερια ψηλα δεμενα
στριφτα,και τα ποδια,να μη αγκιζουν κατω,κρεμασμενο
τον ειχαν,η μερα ηταν πολυ ζεστη,τον αφησαν στον ηλιο
να ξεραθει σαν χταποδι μεχρι το απογευμα
στο λιωσιμο του ηλιου στα κοκκινα νερα
τον απελευθερωσαν,εν τω μεταξυ ειχαν αλλαξει τα πραγματα,
νεα δεδομενα προεκυψαν-λενε πως πλουσιοι Φιλοκορινθιοι
Αστακιωτες τους δωροδοκησαν με τα χρυσα αναθηματα του Ναου
του Καραου Διος και της Αγροτερας Αρτεμιδας και
με πολλα νομισματα των ΑΣΤΑΚΩΝ-
τον ελυσαν απ¨τα σχοινια,του καθαρισαν τις πληγες,τον ελουσαν
και τον αλοιψαν με αρωματα και λαδι,τον εντυσαν με κοκκινη
πορφυρα ,στο κεφαλι του φορεσαν χρυσο στεμμα και τον
ανεβασαν σε αμαξα που την εσερναν τρια νεαρα αλογα τετραεατη
και μπροστα εφιππη πανοπλη συνοδεια στρατιωτων σε αψογη
παραταξη
και πισω παρομοια συνοδεια στρατιωτων ακολουθουσε,το θεαμα
ηταν λιαν συμμετρικον και εξοχον και διερχονταν τις ριμες της πολης,
παντου απ¨τις δυο πλευρες του δρομου παρατεταγμενος
ο λαος συσωμμος ,και στα καταμεστα μπαλκονια, κουνουσε σημαιακια
και δαφνες ζητοκραυγαζοντας ¨Ζητω ο Αρχοντας¨ και ολοι κατεληξαν
στη προκυμαια,εκει ακουστηκαν πανηγυρικοι λογοι απο πολλους ρητορες,
κι ολα τελειωσαν με εξαισια πυροτεχνηματα και ξεφρενο γλεντι
ως αργα τη νυχτα
κι ολα ξεχαστηκαν με το ξημερωμα της νεας μερας
.
Αυτο ηταν το Χρονικο πως πιαστηκε πως μαρτυρησε
πως γλυτωσε και πως επανηλθε ισχυρος και κραταιος
ο Ακαρναν Τυραννος Ευαρχος του Αστακου
.
Εγω,που εγραψα,ξυνεγραψα,τουτο το Χρονικο
δεν ειμαι συγκαιρινος του,και φυσικα ουτε Κορινθιος
ουτε Αθηναιος.
Δημοκρατης δηλωνω
.
.
ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ  ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΩΝ
Ο ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ ΕΔΡΑΣΑΝ ΚΑΤΑ
ΤΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ
.
Στο Λεωκορειον,ιερο στη βορεια πλαγια της Ακροπολης
θα παρευρισκετο στη Γιορτη ο Ιππαρχος στενα περιβεβλημενος
με πλειστους ραβδουχους κορυνοφορους με ροπαλα να
τον φυλανε,οπως απ'τ'αρχαια χρονια ως τα σημερινα
συνειθιζεται να φυλαγονται οι λογης τυραννοι,πλην ομως,
και να το εχουν υπ'οψιν τους,οι τετοιοι φυλακες εξαγοραζονται
λιαν ευκολως με χρυσα και με αργυρα νομισματα,παντα και
παντου το χρημα μεγας μοχλος εκπορθητης,ο ετερος Πεισιστρατιδης
τυραννος ο Ιππιας παρευρισκετο στην αλλη ακρη της Παναθηναικης
οδου στο τερμα της,εκει τον ειδαν να συνομιλει και να συναγελαζεται
 μ'εναν εκ των συνομωτων,φοβηθηκαν πως προδοθηκαν κι εκινηθηκαν
γρηγορα να προλαβουν τον αλλο τυραννο Ιππαρχο στο Λεωκορειον
στην αφετηρια των Μεγαλων Παναθηναιων,ο σαλπιγκτης σαλπισε δυνατα
ν'αρχισει η Γιορτη,και τοτε επεσαν με τα ξιφη πανω του ως λεοντες
ορεσιβιοι με ορμη,ειχαν καποιους των φυλακων χρηματισμενους
να μην κινηθουν και να διευκολυνουν,τον χτυπησαν στο κεφαλι και
στο κορμι και τον αφησαν αψυχον,
ομως τον Αρμοδιον επι τοπου τον επιασαν και τον μαχαιρωσαν,
σκοτωθηκε,τον Αριστογειτωνα τον κυνηγησαν,μεσα στη μεγαλη και
ξαφνικη συγχιση τους ξεφυγε και τον εχασαν,δεν προφθασαν
να τον πιασουν,καπου κρυφτηκε,ομως γρηγορα τον ανακαλυψαν,
καταδοτες τον εδειξαν ,το εσυραν απ'τη κρυπτη του,τον βασανισαν
σκληρα μερες και στο τελος  ο τυραννος εδωσε εντολη να τον εκτελεσουν,
τον σκοτωσαν,ετσι τελειωσε η Σταση εκεινη τη μερα που γιορταζαν
τα Μεγαλα Παναθηναια στην Αθηνα το 514/13 π.Χ,με μικρα αποτελεσματα,
τιποτα ουσιαστικα δεν εγινε,η τυραννια παρεμεινε,δεν κατελυθει,και
μαλιστα σκληρυνε τα μετρα της,ισχυρα και κραταιη,γνωστα κι αναμενομενα
επακολουθα στις τυραννιες απ'αρχαιοθεν,εμειναν ομως τα ονοματα τους
συμβολα αιωνια,Αρμοδιος και Αριστογειτων οι Τυραννοκτονοι,Τιμη και Δοξα,
εστησαν και τα αγαλματα τους λαμπρα στην Αγορα με Ναξιο μαρμαρο,και
επιγραφη στη βαση,οι Ελευθερωτες των Αθηνων της Δημοκρατιας του Θησεα,
τους εθαψαν στον Κεραμεικο αιωνια να μνημονευονται στην Ελλαδα μεσα
και στον κοσμο ολο ,ως οι Αριστοι των Πολιτων,και σε πολλα αγγεια
απεικονιζονται οι τιμημενοι αθλοφοροι,
να τι κερδισαν,κλεος ες αιει.
.
.

Sandro_Botticelli Σαντρο Μοτιτσελι.Η Συκοφαντια του Απελλη,

περιπου 1495.Πινακοθηκη Οθφιτσι.Η Εικονα Κατα την περιγραφη του Λουκιανου

.

Απελλης Προς τον Πτολεμαιον Α' ο Λαγου

Περι του μη ραδιως πιστευειν διαβολη-χ.ν.κουβελης.

.

Τωρα τι να λεμε,ειναι φανερο το πραγμα,

τι συμφερο ειχεν ο Απελλης να συνομοτησει

εναντιον του Πτολεμαιου;κουραφεξαλα,

εκεινος ο ηληθιος Αντιφιλος,το λεει και τ'ονομα του,

ολη τη διαβολη μηχανευτηκε,Συκοφαντια,Φθονος,

Ζηλια,Επιβουλη,Απατη,να σπιλωσει την Υποληψη

του ζωγραφου στον ο Λαγου βασιλια,επειδη

τοσο πολυ τον ευνοουσε και τον τιμουσε,

να συνομοτησει με τον επαρχο της Τυρου τον Θεοδοτα

εναντιον του;να κερδισει τι;αυτος που ζωγραφιζε

κατ'αποκλειστικοτητα τον Αλεξανδρο,κανεναν αλλον

δεν δεχονταν ο Μακεδονας,μαλιστα του χαρισε και την Καμπασπη

να την εχει,μια ομορφη ερωμενη του Λαρισινη η¨Θηβαια,

που την ηθελε πολυ

και στα Ζωγραφεια της Σικυωνας ηταν  φημισμενος

κοντα στον δασκαλο του Παμφιλο και στον Μελανθιο

μ'αυτον εκανε και την εικονα του τυραννου Αριστρατου

-μαρτυρες ο Πλουταρχος στον Βιο του Αρατου παραγραφος 13

και ο Πλινιος στη Φυσικη Ιστορια του στο βιβλιο 35-

και την Αναδυομενη Αφροδιτη εκανε με το ωραιο σωμα

της Καμπασπης η',αλλοι λενε,της πανωραιας της Φρυνης

του Πραξιτελους  την εταιρα,που τη ειδε να λουζεται

μια ζεστη μερα στη θαλασσα της Ελευσινας,

τοσα χρηματα χρυσα ταλαντα επαιρνε τι λογο ειχε

να μπει σε μπελαδες ;να μπλεχτει σε δολοπλοκιες

και μαλιστα Κατα του  Ευεργετη του;α βεβαια αν το εκανε

θα ηταν πολυ ανοητος και μωρος και πολυ αχαριστος

Στην αρχη πετυχε τους στοπους του ο αχρειος Αντιφιλος

και πικραθηκε και θυμωσε πολυ ο Πτολεμαιος Α' ο Λαγου

και με το δικιο του και τοτε ζωγραφισε την Συκοφαντια του

κι ελαμψε η Αληθεια σ'ολο το Μεγαλειο της κι ηρθε η Μετανοια

-την εικονα τη περιγραφει ζωντανα ο Λουκιανος στο εργο του

Περι του μη ραδιως πιστευειν διαβολη-

κι οπως και παντου  και παντα ολα αποκαλυπτονται στο φως

και τα καλα και τα κακα ο βασιλιας καταλαβε τη πλεχτανη

κι εδωσε εκατο χρυσα ταλαντα στον Απελλη και τον αισχυστο

Αντιφιλο να τον εχει δουλο του,

κι ετσι τον ειχε να του  σπαζει τις πετρες και να τις τριβει καλα

για τις τετραχρωμιες του το λευκο το μαυρο το κιτρινο το κοκκινο

και ν'ανακατευει τα χρωματα με το ελαφαντοδοτο,εργο ευτελες

για εναν ζωγραφο να καταντησει ετσι τριβολογος ανακατευτης

.

.

Παραλληλα Κειμενα[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον]

Πλουταρχου/Κ.Π.Καβαφη-χ.ν.κουβελης

.

Πλουταρχου Βιος Αντωνιου

[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον]

[75.4] ἐν ταύτῃ τῇ νυκτὶ λέγεται μεσούσῃ σχεδόν, ἐν ἡσυχίᾳ καὶ

κατηφείᾳ τῆς πόλεως διὰ φόβον καὶ προσδοκίαν τοῦ μέλλοντος

οὔσης, αἰφνίδιον ὀργάνων τε παντοδαπῶν ἐμμελεῖς φωνὰς ἀκου-

σθῆναι καὶ βοὴν ὄχλου μετ᾽ εὐασμῶν καὶ πηδήσεων σατυρικῶν,

ὥσπερ θιάσου τινὸς οὐκ ἀθορύβως ἐξελαύνοντος· [75.5] εἶναι

δὲ τὴν ὁρμὴν ὁμοῦ τι διὰ τῆς πόλεως μέσης ἐπὶ τὴν πύλην ἔξω

τὴν τετραμμένην πρὸς τοὺς πολεμίους, καὶ ταύτῃ τὸν θόρυβον

ἐκπεσεῖν πλεῖστον γενόμενον. [75.6] ἐδόκει δὲ τοῖς ἀναλογιζο-

μένοις τὸ σημεῖον ἀπολείπειν ὁ θεὸς Ἀντώνιον, ᾧ μάλιστα συν-

εξομοιῶν καὶ συνοικειῶν ἑαυτὸν διετέλεσεν.

[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[75,4]εκεινη τη νυχτα  περιπου τα μεσανυχτα ,λεγεται,ενω βρισκον-

ταν η πολη σε ησυχια και στεναχωρια απο το φοβο και την απειλη αυ-

των που προκειται να συμβουν ξαφνικα ακουστηκαν απο οργανα καθε

ειδους μελωδικοι ηχοι και βοη οχλου με βακχισμους ευοι ευαν

και πηδηματα σατυρων σαν να εξορμα καποιος θιασος με θορυβο

[75,5]κι ηταν σαν η ευθυμη παρεα να διασχιζει τη πολη με κατευθυν-

ση προς την εξω πυλη που'ναι στραμενη προς τους αντιπαλους εχθρους

κι εκει αφου εγινε ο θορυβος πολυ μεγαλυτερος μειωθηκε[75,6]εκεινοι

που ασχοληθηκαν να εξηγησουν το σημαδι αυτο ειχαν τη γνωμη

πως ο θεος εγκαταλειπει τον Αντωνιο με τον οποιο κατεξοχην ηθελε

να συνταυτισθει και να συνυπαρχει

[Απολειπειν ο θεος Αντωνιον-Κ.Π.Καβαφης]1911

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—

την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,

κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,

τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,

κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

.

[χ.ν.κουβελης]2013

ραγδαια τα συμβαντα,το 44 δολοφονηθηκε ο Ιουλιος Καισαρας

το 43 η τριανδρια το 42 στους Φιλιππους η τιμωρια

των δολοφονων το 41 στη Ταρσο της Κιλικιας

γνωρισε την Ελλαδιτισα βασιλισα Κλεοπατρα

απο το 41 μεχρι το 31 ηδονικα ζουσε στην Αλεξανδρεια

με μουσικες εξαισιες κι αρωματα μεθυστικα

τους φλοισβους του Νειλου τους λωτους

τα λογια τους ψιθυρισμους τα ζεστα κορμια

με τετοια γεμισε ο βιος του κι ηθελε αυτοκρατορια για κεινη

και για κεινον να χωρεσουν  μαζι και τα παιδια τους

ο Καισαριων και τα μικρα ο Αλεξανδρος κι ο Πτολεμαιος

αλλωστε τους ειχαν μοιρασει και τα βασιλεια

ο Καισαριων βασιλευς των βασιλεων

ο Αλεξανδρος βασιλευς των Αρμενιων της Μηδιας και των Παρθων

ο Πτολεμαιος της Κιλικιας της Συριας της Φοινικης

μια μερα με ζεστο ηλιο κι ολοι οι Αλεξανδρινοι βγηκαν

εξω να γιορτασουν το γεγονος κι ηταν πραγματι

λαμπρη μεγαλειωδης γιορτη αυτη η χειροτονηση

το 31 ηρθε η  καταποντιση το μεγαλο ναυαγιο

στο Ακτιο,

το 30 ο θεος Διονυσος τον εγκαταλειπει

μαζευει το θιασο του και τα μεσανυχτα με θορυβο

με μουσικες και κραυγες φευγει απ'την Αλεξανδρεια,

ας παει στα κομματια,τι θα τον ωφελουσε να εμενε,

ο Οκταβιος δεν χωρατευει,εξω ετοιμαζει τα σχεδια του

να μην λαθεψουν,ουτε ιδρωνουν τ'αυτια του

απο τετοια γουστα,φαιδροτητες,

ο κοσμος,η αυτοκρατορια δηλαδη

ειναι πολυ σοβαρη υποθεση να την χειριζονται αδυναμοι

επιρρεπεις τυποι σε γυναικες και απολαυσεις,

αλλα τι ξερει εκεινος απο χαρες κι απολαυσεις της ζωης,

αχρωμος,σκληρος,ας κυβερνησει,αυτον δεν τον ενδιαφερει,

αφου δεν μπορει να κυβερνησει οπως θελει

ας τελειωσει το εργο,η ιστορια του,

κι ο θεος,σιγουρο ειναι,αλλον θα'βρει να παιδεψει,

υστερα,στο κατω κατω της γραφης τι τον παιδεψε,

αντιθετα,

χαρηκε,απολαυσε,εζησε

καθολου δεν ηταν για veni vidi vicis,

κουφιες ματαιοτητες

τωρα,το ξερει,θαρραλεος οπως ειναι,ο κυβος ερριφθη,

alea jacta est

.

.

ΕΤΣΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΟ 53 π.Χ Ο ΚΡΑΣΣΟΣ ΤΟ ΠΑΛΑΙ
ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

.

εκεινος ο ισχυρος Κρασσος τι ζητουσε τα περισσοτερα

σε τοσους και τοσους πλειστηριασμους πηρε σπιτια

οσο-οσο κι εκανε μεγαλη περιουσια σπο πυρκαγιες

κι αλλα προσχεδιασμενα κολπα γκροσα

επαιξε σ'ολα τα τραπεζια και τα χρηματιστηρια

των κερδοσκοπων ρισκαρε και κερδιζε και

με τον Σπαρτακο και με τον Κατιλινα και με τον Καισαρα

και με τον Πομπηιο τριανδρια και το 53 π.Χ

στη Συρια ανθυπατος τα'βαλε με τους Παρθους

προσβλεπε και στη συμμαχια του Αρταβαζη του Αρμενιου,

μωρος δεν ηταν,αυτα τα πραγματα στη πολιτικη ειναι

αβεβαια αιολα και ποτε κλεινουν απο'δω και

ποτε απο'κει αναλογα τα τρεχοντα συμφεροντα

δεν ειναι να βασιζεσε σε τετοιους λογους

και τελειωσε η τραμπα με τον Αρταβαζη

εκεινος συμπεθεριασε με τον Ορωδη,την αδερφη του

την πηρε ο γιος του Πακορος,γυρισε το φυλλο

τον απομονωσαν τον κυνηγησαν και στις Καρρες

της Μεσοποταμιας τον κατανικησαν και του αποτελειωσε

τις λεγεωνες ο Σουρηνας,τον επιασαν και του εκοψαν

το κεφαλι και το δεξι χερι και εστειλαν το κεφαλι

με καποιον Σιλακη στον βασιλια Ορωδη ανθρωπο

φιλοτεχνο και φιλομαθη και τουτο ετυχε απογευματινη

ωρα στην εξαισια πορφυρη δυση του ηλιου οταν συνετρωγε

και συνδιασκεδαζε με τον φιλο του Αρταβαζη ανθρωπο

των γραμματων που ηξερε τα ελληνικα φαρσι κι εγραφε

και τραγωδιες και ιστορικα οταν εβλεπαν κι ακουγαν με μεγαλη

αισθητικη απολαυση τον Τραλλιανο υποκριτη Ιασονα

ν'απαγγελει,λεει ο Πλουταρχος,απο τις Βακχες του Ευριπιδη

τη σκηνη της Αγαυης και θεατρικη μασκα του Πενθεα φορουσε

κι οταν πεταχτηκε πανω στη σκηνη θριαμβευτικα το κομμενο

κεφαλι του Κρασσου το σηκωσε ο ηθοποιος στα χερια του

κι αφου εβγαλε τη μασκα του και την εδωσε σ'αλλον ηθοποιο

με το κεφαλι στα χερια του επαιξε με τον χορο τον ρολο

της μαινομενης Αγαυης κι ακουστηκαν στο θεατρο οι στιχοι

φερομεν εξ ορεος ελικα νεοτομον επι μελαθρα

μακαριον θηραμα

και,τις εφονευσεν;

Εμον το γερας,

πεταχτηκε τοτε καπ+οιος Εξαθρης,Εγω τον σκοτωσα,

σε μενα ανηκει η πληρωμη

και πληρωθηκε πλουσιοπαροχα κι αυτος και ο υποκριτης

για την τεχνη του

ετσι αποτελειωσε τις μερες του το 53 π.Χ ο Κρασσος

ανδρας δυνατος και ισχυρος στη Ρωμη και γελοιοποιηθηκε

σε μια τραγωδια στην αυλη του Ορωδη

Τοσα ονοματα ηθοποιοι στις μυλοπετρες της Ιστοριας

.

.

Στις Μυκηνες το φως τρυπησε τις λεξεις

.

στις Μυκηνες το φως τρυπησε το ξυλο

μιας  προσωπιδας,ενας κοτσυφας αρχισε το τραγουδι,

τα βηματα του Αιγισθου στις πετρες εσβησαν

δυσκολο ειναι στον ανθρωπο να σηκωσει τις λεξεις

ν'ακουσει την ανασα τους

Αυγουστος,καυτη μερα,κι οι τουριστες φωτογραφιζουν

μια αναγλυφη πετρα γεγονοτων και την ελια

και το κυπαρισσι ,τη θαλασσα περα

η Κλυταιμνηστρα εχει το ουζερι ''ΠΟΛΥΧΡΥΣΑΙ ΜΥΚΗΝΑΙ''

φρεσκο ψαρι και ψητο χταποδι στα καρβουνα σερβιρει

και στη διαπασον  το συρτακι,ο Ορεστης τοτε

πιαστηκε απο τους χωροφυλακες,τον εδεσαν

τον εσυραν στο θεατρο,''δεστε τον,ποιος τον ξερει;

ποιος ειναι αυτος ο αλητης;''σιωπη,κανενας

δεν τολμησε να μιλησει πως τον ηξερε,κι ας τον ηξεραν

καλα ολοι τους ,και μαζι του ειχαν συνομωτησει,σιωπη,

ολοι φοβισμενοι,ετρεμαν,και χειροκροτησαν το θεαμα,

να μην μπλεξουν,χειροκροτησαν με προσποιητο

ενθουσιασμο,

και τοτε ξαφνικα ενα παιδι απο τα πανω καθισματα

κατεβηκε τρεχοντας και φτανοντας στη σκηνη γυρισε

προς το μερος των θεατων και κατεβασε το παντελονι του

και τους εδειξε τ'αποκρυφα του,''να!'',τους φωναξε,

''Η Ιστορια ειναι αλλα γεγονοτα.Μην ξεγελιεστε''

τους φανηκε αστειο,θεαμα,μια μοντερνα παραξενια

του σκηνοθετη,γελασαν,Ιστορια,γεγονοτα,κουραφεξαλα,

τοτε οι χωροφυλακες κι ο Ορεστης μπηκαν μπροστα του

και υποκληθηκαν στο κοινο

χειροκροτηματα

η παρασταση τελειωσε,μια  τεραστια  ανεπαναληπτη επιτυχια

και μετα απο εκεινα τα γεγονοτα οι θεατες σκορπιστηκαν

στα διαφορα κεντρα αναψυχης της περιοχης ,ταβερνες

και ζαχαροπλαστεια και αλλα

να τελειωσουν ευχαριστα την υπολοιπη μερα τους

.

.

Αναφορα στον Πλωτινο

[ Εν-Νους-Ψυχη ]

.

στον Αμμωνιο Σακκα εμαθε τα πρωτα

στην Αλεξανδρεια ,τα πολλα ενα ειναι;

ρωτησε,και μετεπειτα στη Ρωμη ρωτουσε

και απαντουσε και ξανα ρωτουσε κι απαντουσε,

τα αναφερει αυτα ο Πορφυριος ο μαθητης,και

δεν εγραφε,πως να γραψει αυτο που αλλαζει

και δεν μενει σταθερο,τι μια ισχυει,

την αλλη αντικρουεται,η αληθεια πολεμος,

το ενα πολλα και τα πολλα ενα

κι ο Νους να τα οργανωσει να τα ταξινομισει

με την Ψυχη να τρεμει τι ειναι Αληθεια

τι Ψεμμα,

και τις Εννεαδες εγραψε ο δασκαλος,αφου υποχωρησε

κι ενας απο μας χρονια αργοτερα ρωταει

Τι ειναι ο Πλατωνας σημερα;

πτηση αεροστατου στις Ιδεες

.

.

Ο λουομενος Κουρος στην Αγριλια του Αστακου

.

ο ηχος της θαλασσας εσκαγε πανω στα βραχια

μ'αφρους τα εσκαβε

τα κοχυλια ανασαιναν τα νερα

ανιδεα

οταν περνουσαν τα πολλα καραβια των Αθηναιων

για τη μεγαλη σικελικη εκστρατεια

ουτε ο τιμιος αλλα δεισιδαιμων Νικιας

ουτε ο ανδρειος Λαμαχος

ουτε ο εφυης αλλα εφιαλτικα διπροσωπος Αλκιβιαδης

γνωριζαν την εκβαση  της επιχειρισης

τα ελη τα λατομεια τον χαμο χιλιαδων ψυχων

τον μεγαλο ολεθρο

ουτε οι δυστυχεις γνωριζανε το μειδιαμα του Κουρου

που παραπλεανε σε παραλια του Αστακου

.

.

. 

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ

[Ο ΑΙΑΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ]-χ.ν.κουβελης 

.

ακουστε εσεις ναυτες συντροφοι του Αιαντα

τωρα τον δυνατο Αιαντα βαρια τρελλα του  πηρε τα μυαλα

κι εχει σφαγμενο κοπαδι  και τα χερια στο αιμα

κι αλλα ζωα τα' σφαζε κι αλλα στα δυο τα κοματιαζε

και σ'ενα κριαρι κοβει κεφαλι και γλωσσα

κι αλλο το δενει και με λουριδα το χτυπαει ουρλιαζοντας

βρισιες ακουγες μαζι και  γελια αγρια

κι υστερα απ' αυτα τα ακατανοητα ησυχασε

οπως δυνατος νοτιας ησυχαζει αφου ολα τα γκρεμισε

και τα σκορπισε στο αγριο περασμα του

ησυχασε και στα μυαλα του ηρθε κι ειδε τι φρικιαστικα εκανε

κι οσο η Τεκμησσα η γυναικα του τα θυμαται ανατριχιαζει 

και φοβαται γι'αυτα και για τα μελλουμενα 

θυμαται πως ο Αιαντας στη τρελα του μεσα αρπαξε μαχαιρι

κι εκεινη η δυστυχη του φωναξε,τι πας να κανεις Αιαντα;

κι εκεινος της απαντησε,

παψε,η σιωπη ειναι στολιδι της γυναικας,

και στα σκοταδια ορμησε και χαθηκε στη νυχτα

και μητε ηξερε που πηγε και τι εκανε

κι οταν γυρισε ειχε ταυρους κριαρια και σκυλια δεμενα μαζι

και τα' σερνε

και τα'σφαζε σ'αλλο εκοψε το σβερκο σ'αλλο εκοβε το λαιμο

και μεσα στο κοπαδι γυρνουσε αγριεμενος και τα χτυπουσε τα ζωα

με βρισιες σαν να'ταν ανθρωποι αντρες εχθροι κι ακουγες

βρισιες με καποιον να λογομαχει ονοματα καθαρα δεν ξεχωριζες

κι ακουγες και γελια καθως κανει τρελλος

θυμαται η γυναικα πως σαν ξαναρθε στα μυαλα του ειδε γυρω του

οσα φρικαλεα επραξε τη μεγαλη σφαγη και τοτε εβγαλε φωνη μεγαλη

ουρλιαξε κι αρπαξε τα μαλλια του να τα ξεριζωσει

κι εκεινη την εβριζε πως τουτα τα φριχτα εγιναν και δεν τον εμποδισε

και τη ρωτουσε να του πει κι εκεινη του ειπε 

και σαν τ'ακουσε φωναξε δυνατα ουρλιαξε

κι ηταν σαν η καρδια να του ξεριζωθηκε

κι ηταν σαν αγριος ταυρος που μουγκριζει

και τον βλεπει να καθεται ακινητος κι αμιλητος

και μητε να φαει θελει και μητε να πιει νερο

και της φαινονταν πως κατι κακο του τριγυρνουσε το κεφαλι

κατι κακο να κανει στον εαυτο του τον ιδιο

και τον ακουσε να φωναζει τ'ονομα του παιδιου τους

παιδι μου παιδι μου 

και τ' ονομα του Τευκρου τ'αδερφου του φωναζε και τον γυρευε

ο Τευκρος,που ειναι ο Τευκρος;που σπαταλαει  τις ωρες του

τωρα που εγω  θα χαθω;

η τρελλα μ'αρπαξε και μου ξετιναξε μυαλο και τιμη

κι εγινα ντροπιασμα και γελασμα σ'ανθρωπους και στο τοπο

κι αντι να σκοτωσω τους αθλιους εσφαξα τ'αθωα ζωα

ας τους σκοτωνα κι ας σκοτωνομουν κι εγω υστερα

κι εκεινη η δυστυχη ακουσε και  του'πε

και τι τι θελω τη ζωη μου χωρις εσενα

χωρις τον αντρα μου και χωρις τον πατερα το παιδιου μου;

κι εκεινος φωναξε μ'απελπισια

που να παω;που να κρυφτω και μην φαινομαι;

ετσι ατιμασμενος που καταντησα;

αιαζω τ'ονομα μου

να ξερω πως φταινε οι αθλιοι που δεν πηρα τα οπλα του Αχιλλεα

ποιος ηταν αξιωτερος απο'μενα να τα παρει;

κανεις

ολοι δελοι και πλανοι, σκουληκια

και τωρα ζητουν την τιμωρια μου ζητουν το κεφαλι μου

κι η γυναικα του'πε με παραπονο και φοβο

αν εσυ χαθεις θ'αρπαξουν εμενα και το παιδι 

σκλαβα στα ξενα και το παιδι ορφανο και περιφρονημενο

και τετοια ατιμωτικα λογια θ'ακουω

να η γυναικα και το παιδι του Αιαντα,σκλαβοι,τι καταντια,

να τι επαθαν και δυστυχουν

αλλον,να το ξερεις,απο σενα δεν εχουμε

κι εκεινος αρπαξε το παιδι στα δυο του χερια κι ειπε

αληθεια,τιποτα απ'αυτα δεν νιωθεις κι ουτε καταλαβαινεις

και γυρνωντας στη γυναικα ειπε

παρε γυναικα το παιδι και φυλαξε το απ'τους εχθρους

σταματα τα κλαματα,

τα κλαματα στις γυναικες αρεσουν

ετσι που' ρθαν τα πραγματα δεν εχει γυρισμο

το μαχαιρι εχει το λογο τωρα

ο απειρος χρονος ολα στο φως τα φανερωνει κι ολα τα κρυβει

ολα τ'αλλαζει

τον χειμωνα διαδεχεται το καλοκαιρι

η νυχτα ανταλλασεται με τη μερα

κι ο εχθρος φιλος γινεται 

και το μαχαιρι του Εχτορα πρεπει να πεταξω να εξαφανισω 

σε κουφιο και κρυφο τοπο να θαψω

τα δωρα των εχθρων δωρα δεν ειναι

και σ'ερημικη παραλια βρεθηκε ο Αιαντας 

και στην μαλακη αμμο καρφωμενο ορθο το μαχαιρι ειχε

ακονισμενο γυαλιστερο να περιμενει 

το πελωριο το μεγιστο σωμα το πελωριον  ερκος Αχαιων

δεν δειλιαζε,ετοιμος ηταν,

ολα κανονισμενα

εστειλε τη Τεκμησσα να φωναξει τον αδερφο του τον Τευκρο

να προφτασει να παρει τ'αψυχο κορμι του

πριν  το βρουν οι εχθροι και το το ριξουν στα σκυλια 

και στα ορνια να το φανε

ενα πεσιμο πανω στο ορθο μαχαιρι ,και το τελος,

η πνοη κοπηκε η ζωη κυλησε κι εσπασε σε κοματια

ψιλη αμμος

και θελω οπως εγω σφαχτηκα ετσι κι αυτοι οι αθλιοι

να πανε σφαγμενοι απο τα ιδια τα παιδια τους

μεσα στα σπιτια τους

ο ενας κυκλος φερνει τον αλλο κυκλο

.

.

ΟΛΙΓΟΝ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΝ ΤΟΥ 31 π.Χ

.

οι Αλεξανδρινοι βεβαιως εχουν μεγαλη εφεσιν εις την τεχνην

εις την ζωγραφικην και την γλυπτικην και την αρχιτεκτονικην

και τα θεατρα κατακλυζουν εις δραματικες και κωμικες παραστασεις

και χειροκροτουν και σχολιαζουν εμβριθως

την ιστοριαν ομως την παραμελουν εις τα γεγονοτα κωφευουν

και ελαχιστα,και αφελως,τους απασχολουν εις τας συζητησεις των

εις την Ρωμην ομως αλλα σχεδιαζει γι'αυτους ο Αυγουστος

και για τον Μαρκον Αντωνιον και για την Κλεοπατρα Ζ'

του Πτολεμαιου ΙΒ' του Αυλητη ''ετσι κι αλλιως''λεγουν''καιρο ειναι

που εχουμε καταντησει ανεπισημως ρωμαικη επαρχια'',

μ'αυτους τους γαμους της βασιλισσας ποτε με τον Ιουλιον Καισαρα

και ποτε με τον Μαρκον Αντωνιον''

το νιωθαν αυτοι ,κι ηταν ανοησια να το εμποδισουν

παρα να κοιταξουν επρεπε πως θα ωφεληθουν περισσοτερο

με την μελοντικη κατασταση των πραγματων,

την τυχη των Σελευκιδων στη Συρια θα ειχαν,

κι αυτη η τωρινη δοξα ειναι προσκαιρη χωρις θεμελια και οι κατακτησεις,

ολες οι κατακτησεις γενικα,θα σαρωθουν,ονειρο καπνος και διαλυθηκαν,

''ειχαμεν επιτυχιες ςις Φοινικην εις Κιλικιαν εις Κρητην

εις Αρμενιαν εις Συριαν εις Μικραν Ασιαν εις Κυρηναικην

και εις την Ινδιαν θα εχομεν'',ας ειναι,

ολα στηριγμενα στη γοητεια και την εφυια της Κλεοπατρας Βασιλισσης,

αλλα και στην ικανοτητα και τη θεληση μιας απογονου

των Πτολεμαιων,

η Venus Genetrix με τους Ερωτιδεις τις Νηρηιδες και τις Χαριτες

και τη δολοφονια της αδερφης της Αρσινοης Δ' και καποιου

αδελφου της Πτολεμαιου ΙΓ'

ετσι ετελειωσε λιαν αδοξως η μεγαλη ελληνικη δυναστεια

του Μακεδονα στρατηγου Πτολεμαιου Α' του Λαγου

το λαμπρον επιγονον εν Αιγυπτω εκ της μεγαλης εν τη Ασια

εκστρατειας του Αλεξανδρου

και ο Αλεξανδρος Ηλιος και η Κλεοπατρα Σεληνη και ο Καισαριων

ο Βασιλευς των Βασιλεων κενα ονοματα

το 31 π.Χ ηταν το τελος ολων αυτων των ψευδαισθησεων της ιστοριας

.

.

Η ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝ ΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

μετα το 323 εμεις οι Πτολεμαιοι της Αλεξανδρειας και οι επιλοιποι

Επιγονοι 

Σευλεκιδες της Συριας Ατταλιδες τηε Μικρασιας Αντιγονιδες της Πελλας

πολυ υπερεχομεν εις τον κοσμον εις πολιτισμον εζοχον 

και εις πλουτον αμυθητον εις εμπορεια και εις πολυανθρωπους πολεις

Ελληνες Αιγυπτιοι Ιουδαιοι Εβραιοι Λιβυοι Αφρικανοι Ρωμαιοι ουδενος 

εξαιρουμενου ελληνιζοντες 

εγω ο Δημητριος εδω εις την συνοικιαν Βρουχειον διαχειριζομαι τα οικονομικα 

της μεγαλης εν Αλεξανδρεια Βιβλιοθηκης και με εσταλει σημερον επισημον

εγγραφον 

και να προσεξω πρεπει πως απαγορευεται αυστηρως η εξαγωγη παπυρων

μετρον λιαν απαραιτητον για να κατασταλει ο αθεμιτος ανταγωνισμος

της βιβλιοθηκης της Περγαμου

πολιτικη προπαγανδα των Σελευκιδων 

αυτο εχω να επιμεληθω

εργον πολυ βαρυτατον και με μεγαλας επιπτωσεις

για την Μεγαλην Βιβλιοθηκην που ο Δημητριος ο Φαληρευς εισηγηθει

εις τον Πτολεμαιον τον Α' την ιδρυση της 

ο Φαληρευς ηταν μαθητης του Αριστοτελη και του Θεοφραστου 

κι ειχε βαθεια εις τον νου του την Πολιτεια του Πλατωνα

υπαρχει εις το αρχειον και η επιστολη του Πτολεμαιου του Γ' προς ολους 

τους ηγεμονας του κοσμου 

οι Αθηναιοι εστειλαν Ασχυλο Σοφοκλη και Ευριπιδη 

στα ερμαρια της ειναι τα Στοιχεια του Ευκλειδη οι Αριθμοι του Ευδοξου του Κνιδιου 

το κοσκινο του Ερατοσθενη τα ημικυκλια του Παππου τα Σχολια της Υπατιας 

οι χαρτες των αστερισμων του Ιππαρχου η τριγωνομετρια και το ηλιοκεντρικο

συστημα του Αρισταρχου του Σαμιου οι χαρτες και τα επικυκλια συστηματα 

του Πτολεμαιου τα κωνικα του Απολλωνιου τα μηχανικα του Αρχιμηδη

τα Πνευματικα του Ηρωνα η ερευνα εις τον Ιπποκρατην του Ηροφιλου

τα περι νοησεως πορισματα του Ερασιστρατου και τα δεκαπεντε βιβλια του Γαληνου

περι ανατομιας και ιατρικης

αυτος ο μεγας εγκεφαλος της παγκοσμιας γνωσης καταστραφηκε

ο Σενέκας εις το De tranquillitate animi ΙΧ πιστοποιει την πρωτη καταστροφη

επι Ιουλιου Καισαρα που καηκε το Βρουχειον

επειτα καποιος Καρακαλλας ρωμαιος αυτοκρατορας δεν χωνευε τους Αλεξανδρινους 

γιατι τον ειρωνευονταν και του ειχαν μπει στη μυτη

Και δη τους φιλοσόφους, τους Αριστοτελικούς ονομαζόμενους, τα τε άλλα δεινώς 

εμίσει, ώστε και τα βιβλία αυτού (του Αριστοτέλη) κατακαύσαι εθελήσαι 

α εν τη Αλεξανδρεία είχον,

τα του Καρακαλλα τα αναφερει ο Διων Κσσσιος

το 391 παει και το Σεραπειον επι Θεοδοσιου

επειτα ηρθε εις το προσκηνιον καποιος ο Ιωάννης Φιλόπονος βιβλιόφιλος

αυτος δεν καταφερε να σωσει τα βιβλια

''η' ειναι περιττα η' ειναι επιζημια'' του ειπαν 

κι εγιναν καυσιμη υλη να ζεσταθουν τα πολυαριθμα λουτρα της πολης

λιαν χρησιμοτατα εχρησιμευσαν 

τοσα μεθυστικα αρωματα κι αλοιφες να παγουν χαμενα για τις ερασμιες 

κυριες της Αλεξανδρειας να μην επαλοιφθουν τα ηδυπαθη σωματα 

για τες αισθητικες των απολαυσεις;

και τωρα η ερημος εις την συνοικιαν αυτη

.

.

2014.Περι της Συνομωσιας του Κατιλινα Νεωτερα

απετυχε στις επιδιωξεις του

το 65 το 64 το 63 Υπατος δεν εκλεχθηκε

δεν του εμεινε αλλο παρα η συνομωσια

o tempora o mores

κι αν απετυχε στα σχεδια του και τελικα συνετριβει

καποια Φουλβια φταιει

και παντα καποιος Κικερων καιροφυλαχτει

.

.

Η TOUR-SHOW RETOURN ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΩΝ 2014 μ.Χ

(Η ενσταντε φωτογραφια μιας ευτυχισμενης μερας ενος νεαρου δυτη

στην Ποσειδωνια το 480 π.Χ)

τον 7ο αι. ηρθαν οι Συβαριτες απογονοι αποικων Αχαιων απο την Ελικη

και Ιωνων της Τροιζηνας και αποικησαν στο Σαλερνο

εκει στον κολπο εχτισαν την Ποσειδωνια πολη λαμπρη και πλουσιωτατη

Μετεπειτα ιστορει ο Αριστοξενος ο Ταραντινος πως οι Λευκανοι

αφου εκμεταλλευτηκαν τους εμφυλιους των Ελληνων και με δολο 

δολοφονησαν τον Αλεξανδρο Α' τον Μολοσσο κυριαρχησαν στην παλαι

ποτε ισχυρη πολιτεια και τους Ελληνες εξευτελιζαν να μην ομιλουν πλεον

την ελληνικην γλωσσα τους κι ουτε τα ελληνικα εθιμα να ακολουθουν 

μοναχα τους επετρεψαν καθε χρονο μια φορα να συναθροιζονται 

εντος των τειχων και να ενθυμουνται τα ελληνικα τα ονοματα 

και τα ενδοξα προγονικα και να τους βλεπουν με τι πικρα και νοσταλγια 

να οδυρονται -ενα εξοχον θεαμα γι'αυτους να διασκεδασουν την ανια τους 

οπως στα θεατρα με ηθοποιους-ωσπου καταντησανε εν τελει τα ελληνικα 

κενα γραμματα μη πλεον ενθυμουμενοι οι Ποσειδωνιαται τι εκφραζανε

και ποια ητανε η ουσια τους δι'αυτους

Και του Πυρρου καθολου δεν βοηθησαν οι νικες-αλλωστε πυρρειες νικες ηταν-

Το 273 επικρατουντες οι Ρωμαιοι την ονομασαν λατινικα το Paestum

και στην Αργεια Ηρα τωρα οι τουριστες βλεπουν τον Αιαντα τον Σαλαμινιο 

να σκοτωνει τον εαυτο του ριχνοντας το βαρυ του σωμα στο ορθιο ξιφος

και περιφερονται με τις φωτογραφικες μηχανες στους τρεις  περιλαμπρους 

περιπτερους αρχαιους ναους της Αθηνας της Ηρας και του Ποσειδωνα

μεσα στην τεραστια ερημια της πολης και της δοξας της -εσαει tour show πλεον-

στο ανοιχτο θεατρο Ιταλοι ηθοποιοι υποκρινονται τους Ελληνες. Ποσειδωνιατες

με ακριβειαν θεατρικην και δεξιοτεχνιαν χειροκροτουμενοι απο τους θεατας

Και στο βαθος της μνημης ο χρονος επιστρεφοντας σε καποιο μεσημερι 

του 480 οταν νεαρος δυτης απο ψηλη εξεδρα καταδυεται με εξαισιον αλμα 

στα νερα ποταμου μια λαμπρη μερα του ενδοξου ελληνισμου μας που-αλιμονο-

ανεπιστρεπτι χαθηκε

.

.

Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ

πολυ τον ενοχλουσε τον Διονυσιο τον Πρεσβυτερο η κολακεια,ανθρωπο εμπειρο,

και ειδικα η κολακεια του Δαμοκλη,φυσικα κι ηξερε πως ηταν  αριστος ποιητης

τελειωνει και τη  τραγωδια  του ''Εκτορος Λυτρα'',αριστουργημα διχως αλλο,

κι εκεινος συνεχιζει να παινευει την Αριστομαχη και τη Δωριχα ποσο ομορφες

και καλες και αξιες ειναι οι γυναικες του και πως τον στολιζουν τον δικαιο κυβερνητη

των Συρακουσων και πως ειχε πολυ δικιο να εκδιωξει τον Πλατωνα,ποιος ηταν εκεινος

να επικρινει αυτον και τι νομιζε πως με τις φιλοσοφιες του,τις μπουρδολογιες του δηλαδη,

το Αγαθον η  Αρετη κτλ,θ'αλλαζε την κοινωνια,ποσον μαλλον απαταται,

αυτον τον Δαμοκλη τον βαρεθηκε τις κολακειες του κι ηθελε ενα μαθημα να του δωσει

και τον καλεσε και του'πε πως για μια μερα θα γινει αυτος τυρρανος στη θεση του,

πως ελαμψε η φιλαυτια του,το ειδε στα ματια του,οταν τ'ακουσε ο ελαφρος,

το μεγα παθος της εξουσιας,η ανευ οριων απολαυση η ματαιοδοξια

και αληθεια τον εκανε τυρρανο στη θεση του και στη μεγαλη τραπεζαρια θρονιαστηκε

εν μεσω αφθονων λαχταριστων φαγητων παντοειδων  ποτων και μεθυστικων αρωματων

και απολαυμβανε υπνωτικα χαυνωτικα το χορο λαγνων ορχηστριδων και ετερπετο λιαν

οταν ξαφνικα πανω απο το στεφανωμενο κεφαλι  του ειδε το σπαθι να κρεμεται

ποσο τρομαξε τοτε ποσο φοβηθηκε μην σπασουν οι δυο-τρεις τριχες τ'αλογου

που'ταν δεμενο και πεσει με τρομερη δυναμη και του καρφωσει το στηθος

ισια στη καρδια τον τρυπησει και ρωτησε με σπασμενη φωνη λιγοθυμισμενη

τι σημαινε αυτο τ'αστειο κι ο Διονυσιος τ'απαντησε πως αν ο αρχοντας δεν προσεξει

παντα θα κινδυνευει κι ολα ειναι αιολα και τι απατηλη ειναι ολη αυτη η λαμψη

ποσο εφημερη η ευτυχια και πλανη η δυναμη και πως ατρανταχτη δεν ειναι η εξουσια

σαν κυβερνας ανθρωπους,ευκολα,αν δεν προσεξεις,ερχονται τα πανω κατω

κι η καταστροφη αναποφευκτη σε προσμενει

Αυτο το μαθημα πηρε ο κολακας Δαμοκλης απο τον τυρρανο Διονυσιο

τον Πρεσβυτερο

μια τοση δα λεπτη κλωστη χωριζει τη λαμψη της εξουσιας απο την οδυνηρη πτωση

την καταστροφη

ολ'αυτα τα αναφερει ο ρητορας Κικέρωνας στις "Ερωτήσεις Τυσκυλανές" του

.

.

Δημητριος ο Φαληρευς

ο διορισμενος στεητμαν του Κασσανδρου στην Αθηνα Δημητριος

πληρουσε ολα τα προσοντα του Πλατωνα

Φιλοσοφος Κυβερνητης

και σε πολλα εξωραισε την πολη

τοσον δε δημοφιλης ηταν που οι Αθηναιοι-που ευκολα διολου

δεν κολακευουν-του αφιερωσαν 360 ανδριαντες οσες οι μερες

του χρονου να τον τιμησουν

στα χρονια που τη Μεγαλη Αυτοκρατορια του Αλεξανδρου μοιραζαν

-τι μοιραζαν τεμαχιζαν-με Εμφυλιους και Δολοπλοκιες οι Επιφανεις Επιγονοι

απο αυτη τη δοξα και την υστεροφημια ηρθε να τον αποκαθηλωσει

ενας αλλος Δημητριος ο  Α' ο Πολιορκητης γιος του Αντιγονου του Μονοφθαλμου

τοτε αυτος κατεφυγε σ'αλλον συμμαχο τον Πτολεμαιο Α' στην Αλεξανδρεια

εκει δικο του εργο η φημισμενη Βιβλιοθηκη και με μεγιστη σχολαστικοτητα

ασκησε την Γραμματικη και την Φιλολογικη Επιστημη

και επιπλεον την Αποκωδικοποιηση των Ιερογλυφικων επιμεληθηκε

αλλ'ουτε απ'εδω γλυτωσε ο φιλοσοφος Δημητριος ο Φαληρευς

απο τους Εμφυλιους και τις Δολοπλοκιες των Σφετεριστων της Εξουσιας

ενας αλλος Πτολεμαιος  ο Β'-μη οντας πια αρεστος στο Νεο Καθεστως-

τον εξορισε στην Ανω Αιγυπτο

εκει το 283 π.Χ ενα φιδι-απ'αυτα τα δηλητηριωδη π'αφθονουν στην περιοχη-

τον τσιμπησε κι ετσι αφησε αυτον τον μικροψυχο και ματαιοδοξο κοσμο

που δεν χρειαζεται  κι αναγκη δεν εχει  καθολου τους φιλοσοφους

.

.

ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

''Ποσειδωνιαται''

γυρισαμε,

εμας φωναζαν;ποιοι ηταν αυτοι;

τι σχεση εχουμε με τετοιους;

βαρβαρους η' οτι τελοσπαντων ηταν

Και τι αχρειοι ηταν να

μας ειρωνευτουν η'

και να μας προσβαλουν οι αχρειεστατοι

Α,να πανε,ποιος νοιαζεται

τα Παρελθοντα παρελθοντα

Τελος,

να ξεμπερδευουμε με δαυτα

.

..

ΠΑΝΩ Σ'ΕΝΑΝ ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΙΧΟ

[Ομηρου Οδυσσεια,Ραψωδια Α',42-43]

αλλ' ου φρενας Αιγισθοιο πειθ'αγαθα φρονεων

.

ενα μηνα εχει,που γυρισε 

και φοβεριζει,σ'ολο το Αργος και μεσα στις χρυσες 

Μυκηνες,εχουμε ανθρωπους δικους μας μυστικους παντου

και τα μαθαινουμε,τι παει να ενεργησει εναντιον μας,

δεν θα προλαβει,θα τον τσακωσουμε στο διχτυ,σφιχτα

θα τον τυλιξουμε,

και ξερει πως το διχτυ αυτο ειναι πολυ παλια ιστορια,

κι αυτος ο μωρος κι εγω εχουμε μπλεχτει στα διχτυα του,

απ'τον μακρυνο καιρο του Τανταλου,Τανταλιδες και οι δυο,

εκεινον τον προγονος μας ,που μαγειρεψε τα κρεατα 

του γιου του Πελοπα και τα προσφερε φριχτο γευμα

να φανε οι θεοι,ετσι να τους εξεφτυλισει την ανωτεροτητα 

και τον εγωισμο,κι απο τοτε σκληρη η καταρα πανω 

στο γενος του μας αρπαξε ολους,

επειτα ο Ατρεας ο πατερας αυτουνου του αγυρτη Αγαμεμνωνα 

πηρε την εξουσια,διεδοσε κι ενα γελοιο παραμυθι,πως ενα κριαρι 

με χρυσο μαλλι του δινει την εξουσια,ολ'αυτα τα ψεματα 

τα μαρτυρησε στον πατερα μου τον Θυεστη,τον αδελφο του,

η Αεροπη,η μανα αυτουνου του αχρειου,για το κριαρι 

το χρυσομαλλο,ολες τις σκευωριες εμαθε,τι ηταν 

με την Αεροπη εραστες κρυφα,κι ο Ατρεας για να εκδικηθει 

τον πατερα μου σκοτωσε τα παιδια,που'καμε μ'εκεινη 

τη γυναικα,τα μαγειρεψε τα κρεατα τους και τον καλεσε 

σε φριχτο γευμα να φαει,και τον εξορισε τον δυστυχο,

κι εκεινος πηγε στο κρεβατι με την κορη του Πελοπεια,

να βγει συμφωνα με το χρησμο,που δωσανε οι θεοι 

ο εκδικητης του,

και βγηκα εγω απο'κεινη την αιμομιξεια,ο Αιγισθος,

η μανα μου ντραπηκε για τη γεννα της και με παρατησε

σε μαντρα βοσκου και μια γιδα αιγα με χορτασε με το γαλα της

κι αναστηθηκα,απ'αυτο το γεγονος πηρα τ'ονομα μου,Αιγισθος,

μεγαλωσα και τον σκοτωσα τον Ατρεα,

περασαν οι καιροι

κι αυτος ο πλανος βασιλευε στις χρυσες Μυκηνες και 

μεσα στο Αργος,και σκοτωσε την ιδια του την κορη 

την Ιφιανασσα να παει στον ηληθιο πολεμο,να δοξαστει 

η ματαιοδοξια του,να φερει πλουτη,να κορωσει τη φιλαργυρια του

χρυσαφια,

κι εκει περα στη Τρωαδα τι αισχιστο επραξε το μαθαμε,

τα νεα τα πληροφορηθηκαμε απ'τον Ομηρο τον ραψωδο,

αν και σε ποιηματα στιχους μετρα και ριμες ,δηλαδη κατασκευες,

τι αναντρο παιχνιδι επαιξε αυτος ο δειλος στον αντρειο

κι ευγενικο Αχιλλεα,και σηκωσε την μηνιν του ηρωα,

και τωρα νατος πισω εδω στο βασιλειο σωος και αβλαβης 

να φοβεριζει ο δειλος εμενα και την γυναικα του

την Κλυταιμνηστρα την βασιλισα,

πως τον ντροπιασαμε τον αδιαντροπο,πως ειμαστε παρανομοι 

εραστες,ολα τα χρονια που'λειπε στην ''λαμπρη υπερποντια 

εκστρατεια βγαζανε τα ματια τους οι μοιχοι ''.

ετσι ελεγε,κι ειμαστε χωρις ντροπη κι αιδω εραστες 

απο τοτε,

πως τον αδικησαμε,αυτον τον σκαιο αυτον τον καταχραστη, 

πως κυβερναμε παρανομα τον τοπο,

πως η κυβερνηση ειναι νομιμο δικο του δικαιωμα,

τετοια αστεια κι αστηρικτα λεει και διαδιδει στους φιλους του 

στους κολακες και στο πληρωμενο συναφι του,και βαζει 

λογια να ξεσηκωσει το λαο στην Αγορα στις Συνελευσεις 

πυρ και μανια εναντιον μας,

και δεν βλεπει ο αισχρος τα δικα του,τα αισχιστα,

δεν ντραπηκε να φερει πισω στη πατριδα την αμοροζα του 

και να την εχει μαλιστα σπιτωμενη,την Κασσανδρα,

την κορη του φημισμενου και σεβαστου Πριαμου,

ακους;μια πριγκιπισα να τη σερνει σκλαβα ενας λεχριτης,

κι ακομα εφερε και τα δυο παιδια,π'απεκτησε μαζι της,

τι ντροπη,κι εχει ο αχρειος το θρασος και θελει να μιλαει

περι Ηθικης και να διδασκει τα πρεποντα,

α θα'χει ασχημα μπλεξιματα,θα τερματισει η ξετσιπωσια του,

δεν θα του περασουν οι ψευτοπαλληκαριες,τι νομιζει ο ανοητος 

πως θα φοβηθουμε εκεινο το νιανιαρο τον Ορεστη,η' 

εκεινη την θεουσα την βλαμενη την κορη του Ηλεκτρα,

μια υστερικη ειναι,να το ξερει,ολος ο κοσμος το λεει,και 

μαζι της κουβαλαει κι εκεινη την ανοητη κι αβουλη αδερφη της 

την Χρυσοθεμι,

τετοια να μηχανευεται να κανει και θα το φαει εξαπαντος 

το κεφαλι του,η Κλυταιμνηστρα τον μισει,οσο δεν γινεται,

ουτε στα ματια της δεν θελει να τον δει,

τον σιχαινεται τον παιδοκτονο,κι εγω με τη σειρα μου τον μισω

για οσα κακα εκαναν και συμφορες εφεραν οι Ατρειδες

στην οικογενεια μου και σ'εμενα,

ακους;να ειμαστε σφετεριστες της εξουσιας εμεις οι ακρα 

νομιμοι κληρονομοι;

τι θελει;την ιδια του γυναικα και βασιλισα την πηρα 

στο κρεβατι μου,ειμαι αντρας εγω κι οχι ενας αναντρος πολυλογας 

και ψευτης,

που να'ξερε;πως του ετοιμαζουμε αυτες τις μερες που ερχονται

τον χαμο του,μυστικη παγιδα του στηνουμε,στο λουτρο αμεριμνο 

θα τον πνιξουμε,εγω με την Κλυταιμνηστρα,οι δυο μας,κι ας

μας συμβουλευουν να πραξουμε φρονιμα,ν'αποφυγουμε τη βια,

''το ενα φονικο φερνει στ'αλλο φονικο'',τι μας νοιαζουν πια

οι συνεπειες των πραξεων μας;μαθαμε στη σκληροτητα,

ο Τανταλος εσφαξε κι εβρασε τον γιο του,ο Ατρεας σκοτωσε

κι εβρασε τα παιδια του Θυεστη,τ'αδερφια μου,και του'δωσε

να φαει τα βρασμενα κρεατα τους ,εγω με τα χερια μου 

σκοτωσα τον Ατρεα,τωρα ηρθε η σειρα να σκοτωσω 

τον γιο του,τον Αγαμεμνωνα,γιατι να'χω τυψεις για εναν

παιδοκτονο,που πολυ μισω;

ειναι νυχτα βαθεια περασμενη ωρα,η γυναικα η Κλυταιμνηστρα 

κοιμαται στο κρεβατι στο πλαι μου,εγω αγρυπνω στο σκοταδι 

και λογαριαζω,δεν φοβαμαι,θα εκτελεσθει με καθε ακριβεια και 

τελειοτητα το σχεδιο η μηχανη ,

ο Αγαμεμνωνας θα εκτελεσθει,τελειωσε,

κι επειτα ας γινει οτι ειναι να γινει,ας εξελιχθουν τα γεγονοτα 

ανεμποδιστα,θα τα περιμενουμε ησυχοι και γαληνιοι,

ετοιμοι απο καιρο,

θα'ρθει ο Ορεστης να μας δολοφονησει, εμενα τον πατριο

και φονια του πατερα του Αιγισθο και τη μοιχαλιδα συνεργο 

μητερα του Κλυταιμνηστρα,που το βυζι της εβαζε στο στομα του

να τον θρεψει μικρο με το γαλα της,και τωρα ξεστομιζε βρισιες,

με την Ηλεκτρα βοηθο θα'ναι στο φονικο και τον καρδιακο φιλο 

και ξαδερφο του Πυλαδη,

τι εχουμε να φοβηθουμε,τοσο αδυνατοι ,που ειμαστε; 

ζησαμε τη ζωη μας μεσα στο φοβο και την αναγκη,

οι χαρες μας λιγες και συντομες,

το ξερουμε πως οι επερχομενοι ανθρωποι

θα γραψουν για τις πραξεις μας,θα τις κρινουν ,αδικα η'

δικαια,αναλογα με τα συμφεροντα,που θα εξυπηρετουν,

κι οπως ο κοσμος θα'χει αλλαξει στο δρομο του 

και θα τον κανονιζουν αλλοι νομοι κι αλλες ιδεες 

.

..

ΕΙΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΝ

Αρτεμ[ι]τι Αγροτ[ερα]

Θεογενης Πεισιθεου

Καλλιφων Θεογενεος

Σωτων Φαιδρια

Φοξος Σωτιωνος

Φιλων Σωτιωνος

Πραυχος Πεισιθεου

Λαμιος Σωτυλου

Σωτιων Ταυρωνος

Σωτων Σωτωνος

Σωτιων Σωτιωνος

Ηρακλειτος Λεοντισχου

Νικων Ιππαρχου

Σωτιων Κλεωνος

Συγκυναγοι

Σωτων Αγησαρχου

Δημωναξ Αισχυλου

Σωτιων Λευκιου

Νικομαχος Ανδρωνος

Ν]εοπτολεμος Παυσανια

Λυσι]στρατος Φαλακριωνος

ματαια,στο Search στο Facebook

κανενας κυναγος και κανενας συγκυναγος

μ'αυτα τα ονοματα

ματαια,ν'αναζητας οτι ξεχασες

στη πλακα γραμμενα τα ονοματα τους

στο ιερο των Αγιων Αποστολων στο Δραγαμεστο

εκει στην Ακαρνανια απο τον 2ο αιωνα π.Χ

Ματαια

Και το αινιγμα τους,τι να προσφεραν

στην Αρταμιτα την Αγροτεραν

κι αξιζε να μνημονευτουν;

αχρειστοι σε μας τωρα να προσφερουν κατι,

εστω κατι μικρο να μας σωσουν

[και βεβαια ξερουμε η' υποπτευομαστε

το δωρο τους στην Αγροτεραν,

καποιο ελαφι η' καποιο αγριογουρουνο

η' καποια γιδα αιγα στην αναγκη]

.

.

ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ

Και αυτος ο ποθος πολλων εκ των

συμπολιτων μας για εξουσια,να κυβερνησουν

να μας κυβερνησουν,

τοσο μεγαλος κι ακατανικητος οπως λιγουρα για

φαβα

Διονυσος:μη σκωπτε μ'ωδελφ'. Ου γαρ αλλ'εχω κακως,

τοιουτος ιμερος με διαλυμενεται

Ηρακλης:ποιος τις ωδελφιδιον;

Δι:ουκ εχω φρασαι.ομως γε μεντοι σοι δι'αινιγμων

ερω.ηδη ποτ'επεθυμησας εξαιφνης ετνους;

Ηρ:ετνους;βαβαιαξ,μυριακις γ'εν τω βιω

Δι:αρ'εκδιδασκω τι σαφες η' τερα φρασω;

Ηρ:μη δητα περι ετνους γε,πανυ γαρ

μανθανων

Δι:τοτουτοσι τοινυν με δαρδαπτει

ποθος

οπως για φαβα[ετνους] ποθος[ιμερος] διαλυμαινεται

με μανια τους διαλυει τους κοβει

λιμασμενους

τους συναρπαζει[δαρδαπτει]

τους αρπαζει και τους σηκωνει

φαβαιαξ η εξουσια,

.

Μαλλον απο χεσιμο φαβαεξουσιας

θα εκπεσει η Δημοκρατια μας,Ω Ελληνες

.

.

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ

.

''Look how beautiful is a flower''

hold up a flower

There is beauty

I believe it

But,in those days I didn't have time

I've learned to draw icones

Now,a bird is passing

I don't know where

[η λεξη υδωρ αντικατασταθηκε απο τη λεξη νερο-

στο τελος του 6ου αιωνα και στις αρχες του 7ου

ηρθαν οι Σλαβοι στην Πελοποννησο-αυτο γραφτηκε

στο Χρονικο της Μονεμβασιας]

εκεινοι οι συγγραφεις απεφευγαν τους χυδαισμους

δεν απεφευγαν ομως τους αττικους τυπους,τον δυικο αριθμο

και τη χρηση της ευκτικης

γραφηκαν συντομα ποιηματα σε ελεγειακο μετρο η'σε εξαμετρους

σημερα σωζωνται μονο αποσπασματα

και τω καλλει της λεξεως ακουων ηδομαι

[ο Θεοδωρος Πτωχοπροδρομος γραφει στον αυτοκρατορα

Ιωαννη Β' Κομνηνο

ως τινας πολιτικους αμετρους παλιν στιχους,

συνεσταλμενους,παιζοντας,αλλ'ουκ αναισχυντωντας

-η λεξη τριψιδογαροπιπερον-]

A discovery of greatest importance to mathematics is

the discovery by Tartaglia that you can solve a cubic equation

[Did you know that there are twice as many numbers as numbers?

No ,there are not

Yes,there are

Show it

I will prive it.Name a number

One

Two

Five

Ten

Twenty-seven

Fifty-four

So,there are three times as many numbers as numbers

So,there are four times as many numbers as numbers

So,there are million times as many numbers as numbers

This is called Infinity

[το παιδι γεννηθηκε χωλο οιδιποδας

σακατη βασιλια δεν θα κανανε

εφευραν τον χρησμο:''σαν μεγαλωσει θα σκοτωσει τον πατερα

και θα παντρευτει τη μανα'',πεταξαν το παιδι

εκεινο μεγαλωσε στη Κορινθο,και νομιζε πως ηταν παιδι του βασιλια

Πολυβου και της Μεροπης,και μια μερα σ'ενα καυγα καποιος

για να τον προσβαλει τον φωναξε νοθο,ζητησε να μαθει

κι εμαθε την αληθεια,γυρισε στη Θηβα,σκοτωσε σ'ενεδρα τον Λαιο

και καταφερε να παντρευτει την Ιοκαστη,και ν'αποκτησει

απο τη μανα δυο κορες και δυο γιους,κανεις απ'το λαο δεν υποψιαζονταν

την εκδικηση,ηταν αξιος και δικαιος,ηταν και το παραμυθι με την Σφιγγα,

μονο ο Κρεοντας και ο Τειρεσιας και οι συν αυτους συνομωτες

γνωριζαν,ηθελαν την εξουσια,και βρηκαν αφορμη τη πανουκλα

να τον καταστρεψουν,εφεραν τους βοσκους του Κιθαιρωνα

να μιλησουν στην αγορα κι ολα αποκαλυφθηκαν,

τοτε η μανα κρεμαστηκε κι ο γιος εξορυξε τα ματια του]

ο ηλιος στην ασπιδα τ'ουρανου κυκλος

μεσημερι κι ο εργατης εσκαψε το χωμα και σε βαθος 34 εκ

βρηκε τη πινακιδα,εγραφε:e-ke εχει/ko-no-so Κνωσο

Εκεινη τη μερα γευματιζε ενας εμπορας απο τη Κνωσο

σ'ενα κεντρικο εστιατοριο της Τιρυνθας,

το 1952 μαθαμε πως εκεινη την ηλιολουστη μερα εφαγε στρειδια,

ηπιε κοκκινο κρασι Νεμεας κι εμπορευτηκε σιταρι,συκα και σταφιδα

[A little later I hear

''I 've got to pee''

''The wc is there''

''Thanks sir''

I came back to Athens five weeks later]

μη τις αμαθια προση τοις θεωμενοισιν,ως τα λεπτα μη γνωναι

λεγοντοιν

και κανεις να μην περναει τους ανθρωπους για ανοητους

και πως δεν καταλαβαινουν τις υψηλες ρητορειες σας

πολυ καλα τις καταλαβαινουν και τις νιωθουν και θα σας πληρωσουν

γι'αυτο οπως σας αξιζει

[Χρονος,που ερχεται και Χρονος,που φευγει ειναι ο Ιδιος]

βουλεσθε δητα κοινη σκωψωμεν Αρχεδημον;

ος επτετης ων ουκ εφυσε φρατερας

νυνι δε δημαγωγει

θελετε να τα χωσουμε στον Αρχιδαμον;

επτα χρονια στην εξουσια και δεν αφησε ορθο τιποτα

και τωρα εχει το θρασος να δημαγωγει

[I said.''Okay'',and got in the yellow taxi

The taxi-driver is saying me:''I'll show you all the fancy

places of the city''

I saw a Man

I saw a Woman

I saw a Child]

I felt very sorry

[Κοιταξτε γυρω σας.Κοιταξτε.Ο Κοσμος]

.

.

ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ.ΧΑΙΡΕ

.

ποια απ'αυτες παρακαλεσε θερμα την Κυπριδα για τον ονοματι Δεξιλεω:

γιατι στο κοιταγμα του βαθυ κι επιμονο πολλα περιστερια

φτεροκοπουν στο στηθος της;

την κτεινα της Παφιας,αντιχειρας με δειχτη,σημαδι να σ'ακολουθησω,

δειξε!Εσυ,Βακχις

τρυφερη επιδερμιδα,κι η νυχτα απαλο διαφανο σεντονι

Φιλω την ωραια με τα μεγαλα ματια και τους λευκους στρογγυλους ωμους

την Αιγινω

Ακολουθοι μοι.Ανθις

Γλυκέρα της Θαλασσίδος.Χαιρε Καλλος.Τι ζητας;Θα στα δωσω!

Δροσίς,Ευνοουμενη της Πανδημης,Φιλοκαλλον Αιδοιον.Χαιρε Αμαραντο Ροδο

Την Eύκλεια Τιμω.Στην οδος Ζηνωνος σ'ενα σπιτακι περιμενει

Hδεία Πορνη, Χαιρε .Ολογυμνη.Καλλιστη!

Θαΐς η Πτολεμαίου,Φιλτατη της Θάλλουσας.Σαν κορυδαλλοι.

Ανοιξης διδυμοι Κρινοι

Να σ'αγγιξω Iόεσσα.Μια λεξη σιωπηλη ν'ακουει.

Το'ξερες Kαλλιξένα.Τρια Ποιηματα.Σταχτη.

Σου εστειλα.Εγω αυτοπροσωπως ο Αιγαγρος ο Μεγας Ψωλος

η' ειδαλλως Ανδρεας Εμπειρικος Οδησσηνος και συ η Λαγις

Λαμπιτω,Λαμπρουλα,μια εκδορα απο σενα στη κοιλια με παρηγορει

τωρα,που η νυχτα προχωραει

με βηματισμους σκεψεις,Mυλτώ

Mυρτάλη,Αυριο Ηχηρο Υψος

Mυρτίς η Παμφιλου Ηδονης Χαιρε Κεχαριτωμενη Πειραιωτισα

Αρνηθηκα.Αληθεια η' Τιποτα.Σου γραφω,Nαννώ

Nικαρέτη.Τι ζητας;Ουρανο.Το χερι εγραψε την ηλικια.Σωμα

Και η Oπώρα ειναι διαφανη πυγολαμπιδα χρονου

η Πραξυλλα ομως σ'ενα κλειστο δωματιο μετραει καθρεφτες κενου

Ευγενικη Ροδοκλεια Αναμεσα στο πληθος ,Εγναντια Θεσσαλονικη.

Ηλικια 18.Μερες του '80.Βροχη.Να σε ρωτησω

Να σε βρω Φανώ.

Δεν θυμαμαι τ'ονομα σου.Ειναι τρισυλλαβο;

η' πεντασυλλαβο;

Λεξη,που απο στομα σε στομα εχασε το νοημα της.

Ετος 31ο Απο τη Μερα της Δολοφονιας του Γρηγορη Λαμπρακη

η' 16 εμφυλια χρονια απο το χαμο του Δεξιλεω στα περιχωρα

της Υδρας το 94

Μαλλον Σωσσάνδρα.Τρισυλλαβο.Οπως Θαλασσα.

Μνημη ρυτιδιασμενη

στα ματια.Ισοβια Ιστορια Φωτογραφιας.Φίλα η Κορη.

Φωτογενεια διλημματος η Φιλάνδρα.Αριθμος 10 η' 11 Οδος Φυλης.

Που να θυμασαι.Ολα τα πορτελα ειχαν κοκκινο φως στην εξωπορτα.

Εκτος αν τα ειχαν κλεισει δια της βιας.

Οπως εγινε με τη Φιλουμένη

και τη Φιλύρα και τη Φρύνη.Εφτασε η εποχη της Ατιμιας.Xρυσογονη

Λαις.

Κι αυτη η μερα περασε.Σαν τις αλλες.

Στη σειρα ιδιες.

Λιγο δεν ειναι,που γλυτωσαμε.

Αν σκεφτεις

Δολοφονησαν τον Οδυσσεα Αντρουτσο

τον Αττικ,τον Κλεωνα Τριανταφυλλου,να μη ξεχασω,

κατα λαθος σκουντηξε καποιον στο δρομο κι εκεινος

τον γρονθοκοπησε αλυπητα

στην ημερομηνια της 29ης Αυγουστου το 1944

Δεν ειναι λιγο ,που δεν μας πειραξαν ακομα

Να κυκλοφορειτε με ψευδωνυμα και λαθος διευθυνσεις

και αοριστα ανακριβη βιογραφικα

.

.

.

Αχιλλεας-Αχιλεας-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
ΑΧΙΛ[Λ]ΕΑΣ-χ.ν.κουβελης

Αχος+ιλλω->Αχιλλεας με δυο λαμδα
απ'τα βασανα περιπλανομενος
Αχος+λεως->Αχιλεας μ'ενα λαμδα
αυτος που στους λαους στους εχθρους προκαλει βασανα->ο ανικητος
διδασκε στη Βρισηιδα τα ελληνικα ο Αχιλ[λ]εας  και της εξηγουσε την ετυμολογια
του ονοματος του
αγνοουσε πως ο Χρυσης  ηταν στο δρομο προς τον Μυκηναιο
Αγαμεμνονα και τι θα επακολουθουσε απ'αυτη τη συναντηση
πως απ'το ελληνικο λεξικο θ'ανασυρονταν στη πληρη εννοια της
η λεξη ''μήνις''
μήνις θηλυκό (της μήνιος και μήνιδος)οργη θυμος
και φυσικα πληρως αγνοουσε  τους 15.693 στίχους
 .
.
.

ο Φιλοκτητης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Λήμνου..
βροτος..
Νεοπτόλεμε..
νόσοῳ καταστάζοντα ..πόδα
νευροσπαδὴς ἄτρακτος
εἰλυόμην, δύστηνον ἐξέλκων πόδα,
ἐμηχανώμην
πέτροισι πέτρον ἐκτρίβων ὦ φέγγος ὕπνου διάδοχον τό τ᾽ ἐλπίδων
ἄπιστον οἰκούρημα παρόντα καὶ ξυνωφελο στρατηλάται.
ἀλλ᾽ εὐγενὴς[1]
χαραζε με σκληρο μεταλλο τις ελληνικες λεξεις στις πετρες
ολο το νησι το γεμισε μ'αυτες τις επιγραφες
ενιωθε λιγοτερη τη μοναξια και τη πικρα παρατημενος απο τους συντροφους
δεκα χρονια εκανε αυτο
η σκια του παραμορφομενη στο γυμνο τοπιο του βαραινε τις μερες
ηξερε πως καποια στιγμη θα του ζητησουν το τοξο και τα δηληριασμενα βελη
θα τον παρακαλεσουν θα τον προσφωνησουν Ελληνα θα του τονισουν το χρεος του
θα τον δελεασουν με το μεγα κλεος του ηρωα
κι αν ενδωσει δεν θα'ναι γι' αυτες τις ματαιοδοξιες
αλλα επειδη κουραστηκε να θελει την εκδικηση τοσα χρονια
τα γραμματα στις πετρες πολυ περισσοτερο τον ενδιαφερουν
εκει σταζει το πυον απ'τις πληγες του και στο νησι συνεχεια φυσαει
και δεν μυριζουν
συνειθισε πλεον
ας κερδισουν αυτοι δεν τον νοιαζει
σε καθε εναν αρμοζει η δυσωδια του
Υβρις Ατις Νεμεσις Τισις
.
.
.
σημειωσεις:
-1-Φιλοκτητης του Σοφοκλη
.
.
.

πορτραιτο της εταιρας Φρυνης-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ποσο ηληθιοι μπορει να ειναι;ποσο κολακες;
γελοιοι υποτελεις
μια επιγραφη ηταν
''κατεστραφησαν επ'Αλεξανδρου
ανοικοδομηθησαν υπο Φρυνης"
για τα τειχη της Θηβας το 336 πΧ
αλλωστε αυτη πληρωνε
με τα δικα της χρηματα
και τι την εμελλε;
τη δοξα την ειχε κατακτησει
της φθανει και η Αναδυομενη Αφροδιτη του Απελλη
και η Αφροδιτη της Κνιδου του Πραξιτελη
κι η απληρωτη παρεα με τον Διογενη
αυτη που αρνηθηκε τις μνες των ανεραστων
και που η φυσικη της ομορφια τυφλωσε του δικαστας
οπως ξαφνικα μπροστα στα ματια τους την γυμνωσε ο εφυης ρητορας Υπερειδης
σε κεινη την εμπαθη συκοφαντια
για εισαγωγη θρακικου θεου που διαφθειρει τις Αθηναιες
του μικροπρεπη Ευθια που τον εδιωξε
τοση δοξα και θαυμασμος
ειναι δυνατον μια Φρυνη πρωην Μνησαρετη
με το απαλο χλωρο προσωπο
να την λυπουν ματαιοδοξες επιγραφες και κωμικα ανθρωπακια ;
.
.
.

Τελεσιλλα αρχαια ποιητρια απο το Αργος(γεν.520-515π.Χ)-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης

Ματρί Θεών -ποιημα της Τελεσιλλας(μεταφραση χ.ν.κουβελης)

Τελεσιλλα -χ.ν.κουβελης

σε διλλημα περιηλθε ο Σπαρτιατης στρατηγος Κλεομενης
η' να επιτεθει μ'οπλα σε γυναικοπαιδα
κατα του νομου της Σπαρτης επιορκος
γι'αδοξη νικη
η' να αποχωρισει σαν δειλος
κατα του νομου της Σπαρτης
γι'ονειδιστη ηττα
αυτα μπροστα στους αυστηρους Εφορους
εξεθεσε ντροπιασμενος
απο μια μικροσκοπικη κι ασθενικη.γυναικα
την Αργεια Τελεσιλλα ποιητρια
εκεινοι βασει του νομου ετσι η'αλλιως τον τιμωρησαν
να απεχει για δυο χρονια απο εκστρατειες
κι οι αντρες του σ'αυτη την υποθεση ν'ασχολουνται με τα χωραφια
ειναι πολυ αυτο για το γοητρο της Σπαρτης
δεν αντεχεται στο Αργος να τους περιγελουν με τα Υβριστικα τους
γυναικες ντυμενες αντρες
κι.αντρες ντυμενοι γυναικες
αυτα ειναι επικινδυνα και.με παντοιο τροπο πρεπει να σταματησουν
και να μην επιδοκιμαζονται ουδολως
και μαλιστα αιτιας μιας γυναικας Τελεσιλλας στιχουργου
κι ας κανονιστηκε να μην το γραψει πουθενα στην Ιστορια του ο Ηροδοτος
αναφερομενος μονο στον αποδεκατισμο των Αργειων (VI 76-85)
μεσα στο αλσος της Σηπειας το 494 π.Χ
αυτα ειπαμε,ειναι λιαν επικινδυνα
και πρεπει να προσεχουμε πολυ
να μην αφηνουμε την τυχη μας
στα χερια δειλων κι επιορκων
ετσι αποφασισαν ανενδοτοι στο νομο οι Εφοροι
.
.
.

Αρδιαιος ο Παμφυλιος τυραννος
στη Πολιτεια του Πλατωνα πως τιμωρηθηκε-χ.ν.κουβελης

πληρες θεατων το θεατρο
τα ορθα κυπαρισσια εδειχναν την ωρα μεσημερι
ο αγγελος εμφανισθηκε στη σκηνη στο κεντρο της
κι απευθυνθηκε προς το κοινο
"ηθελε ο Αρδιαιος και οι αλλοι να περασουν απ'τη τρυπα
να σωθουν αλλα αυτη στενευε και μουγκριζε και τοτε οι φυλακες
τους καταλαβαν τους επιασαν και τους εδεσαν τα ποδια και τα χερια
και το κεφαλι τους εριξαν κατω και τους εγδαραν
κι επειτα εκεινον τον τυραννο τον Αρδιαιο Παμφυλιο.τον εσυραν
πανω στ'αγκαθια να ξεσκισθει το κορμι του
κι ετσι πληρωσε τ'ανομηματα του αυτος και οι αλλοι"
τελειωσε το ραπορτο του ο αγγελος και ολοι μας μηδενος
εξαιρουμενου χειροκροτησαμε θερμως
υποκρινομενοι τους ακραιφθνεις φιλους δημοκρατες
φοβουμενοι τις συχνες και επανειλημμενες ατασθαλιες μας
τα σκανδαλα μας τις αχρειοτητες μας
μην πληρωσουμε ἐπ’ ἀσπαλάθων

Ἔφη γὰρ δὴ παραγενέσθαι ἐρωτωμένῳ ἑτέρῳ ὑπὸ ἑτέρου
ὅπου εἴη Ἀρδιαῖος ὁ μέγας. ὁ δὲ Ἀρδιαῖος οὗτος τῆς
Παμφυλίας ἔν τινι πόλει τύραννος ἐγεγόνει, ἤδη χιλιοστὸν
ἔτος εἰς ἐκεῖνον τὸν χρόνον, γέροντά τε πατέρα ἀποκτείνας
[615d] καὶ πρεσβύτερον ἀδελφόν, καὶ ἄλλα δὴ πολλά τε καὶ ἀνόσια
εἰργασμένος, ὡς ἐλέγετο. ἔφη οὖν τὸν ἐρωτώμενον εἰπεῖν,
«Οὐχ ἥκει», φάναι, «οὐδ’ ἂν ἥξει δεῦρο. ἐθεασάμεθα γὰρ
οὖν δὴ καὶ τοῦτο τῶν δεινῶν θεαμάτων· ἐπειδὴ ἐγγὺς τοῦ
στομίου ἦμεν μέλλοντες ἀνιέναι καὶ τἆλλα πάντα πεπονθότες,
ἐκεῖνόν τε κατείδομεν ἐξαίφνης καὶ ἄλλους ―σχεδόν τι αὐτῶν
τοὺς πλείστους τυράννους· ἦσαν δὲ καὶ ἰδιῶταί τινες τῶν
[615e] μεγάλα ἡμαρτηκότων― οὓς οἰομένους ἤδη ἀναβήσεσθαι οὐκ
ἐδέχετο τὸ στόμιον, ἀλλ’ ἐμυκᾶτο ὁπότε τις τῶν οὕτως
ἀνιάτως ἐχόντων εἰς πονηρίαν ἢ μὴ ἱκανῶς δεδωκὼς δίκην
ἐπιχειροῖ ἀνιέναι. ἐνταῦθα δὴ ἄνδρες, ἔφη, ἄγριοι, διάπυροι
ἰδεῖν, παρεστῶτες καὶ καταμανθάνοντες τὸ φθέγμα, τοὺς μὲν
διαλαβόντες ἦγον, τὸν δὲ Ἀρδιαῖον καὶ ἄλλους συμποδί-
[616a] σαντες χεῖράς τε καὶ πόδας καὶ κεφαλήν, καταβαλόντες καὶ
ἐκδείραντες, εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτὸς ἐπ’ ἀσπαλάθων
κνάμπτοντες, καὶ τοῖς ἀεὶ παριοῦσι σημαίνοντες ὧν ἕνεκά
τε καὶ ὅτι εἰς τὸν Τάρταρον ἐμπεσούμενοι ἄγοιντο».
.
.
.

Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτην την εποχη εις τους δροσερους
και ευαερους παραθερισμους περι την Αλεξανδρειαν
εμεις οι Αλεξανδρινοι συναναστρεφομαστε αλληλους ευδαιμονες
αγνοουντες η' μηδαμινην δινοντας σημασιαν
δια κινησεις εις την Ρωμην εναντιον της βασιλισσης Κλεοπατρας Ζ' Φιλοπατωρ
ειναι δυνατον τετοιες φημες
να εμποδισουν τις λιαν δημοφιλεις κοσμικες μας συναντησεις;
να τις δυσχερανουν;
αδυνατον.λεγομεν

.

.

.

Συν-Τομες Επανα-Ληψεις-Αχιλλεας και Βρισηιδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βρισηιδα- χ.ν.κουβελης

γι'αυτην την ψηλη μελαχροινη κι ομορφη
γυναικα την Βρισιηδα,απο την Λυρνησσο
αρχιζει η φοβερη μηνις τ'Αχιλεα
και αιτια για τους 15.693 δακτυλικους εξαμετρους
στιχους της Ιλιαδας

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἥ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκε,
πολλάς δ’ ἰφθίμους ψυχάς Ἄϊδι προΐαψεν
ἡρώων, αὐτούς δέ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν
οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διός δ’ ἐτελείετο βουλή,
ἐξ οὗ δή τά πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε
Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καί δῖος Ἀχιλλεύς.

αυτην την Ιπποδαμεια που την αρπαξε απ'το σπιτι της ο Αχιλλεας
οταν εκει εκστρατευσε σκοτωνοντας
τον αντρα της και τα τρια αδερφια της
και σερνοντας την παρα τα κοιλα καραβια των Αχαιων
δουλα και γυναικα του

και πολυ οργισθηκε με τον Ατρειδη Αγαμεμνωνα
με το θρασος του
να ζητησει γι'ανταλλαγη τη δικια του Βρισηιδα
ας τα βγαλουν τοτε περα μονοι
τους παραταει αποσυρρει τους γενναιους Μυρμιδονες

αυτοι για την Ελενη τους
κι αυτος για την Βρισηιδα του

την οργη πες μας θεα,την καταραμενη του Πηληιαδη Αχιλεα
που μυρια βασανα στους Αχαιους εφερε
πολλες δε γενναιες ψυχες στον Αδη εστειλε ηρωων
αυτων τα κορμια ερριξε στα σκυλια και σ'ολα τα ορνια
του Δια εκπληρωθηκε η θεληση
οταν πρωτη φορα εχθρευτηκαν κι ηρθαν σε διασταση οι δυο
ο Ατρειδης αρχηγος αντρων κι ο θεικος Αχιλλεας
.
.

.

Πτολεμαιος Α' o Λαγου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Βεβαίως κάνεις δεν ήτον αλλος καταλληλότερος δια την Αιγυπτον
από τον Πτολεμαιον Λαγιδην
στρατηγός και σωματοφύλακας του Αλεξανδρου
ικανός διοικητης συνετος και θαρραλεος
Αυτός δεν είναι που συνέλαβε τον δολοφόνο του Δαρειου Γ'
και εφτασε Νικηφόρος εις τις Ινδιες και τη Σογδιανη;
στη Βαβυλωνα το 323 παναξια δεν
έγινε σατράπης της Αιγυπτου στη διαμοιραση των επαρχιων
Αυτος ένας Μακεδονας;
μετεπειτα δε ανακηρύχθηκε βασιλεας Φαραώ
και παρά τις αντιδράσεις του Περδικα εκατάφερεν
την επωφελην αυτονόμησην μας
ενας ευφυής άνθρωπος ήταν
και το 321 έφερεν με τεχνασμα το σώμα του Αλεξανδρου
εδώ να ταφει προς δοξαν μας
την δε Αλεξανδρειαν την ελαμπρυνεν με τη θαυμάσιαν της Βιβλιοθηκη
και τον περίφημον σ'όλον τον κόσμον Φαρον
και πολλά αλλα που την καμνουν περικαλλην και σπουδαιαν πολιν
οι δε Ροδιοι για Σωτήραν τους τον τιμουν δεοντως
ως δε ειναι συν τα αλλα και φιλομαθης εσυνεγραψεν βιβλιον
'Περί των Πραξεων του Αλεξανδρου'
Τώρα ευρεθησαν μερικοί μικρονοοι και μοχθηροι,
πάντα παντου τέτοιοι άνθρωποι θα ευρισκονται,
και ασυστόλως τον κατηγορουν πως για διαδοχον του όρισεν
τον Πτολεμαιον της Βερενικης
τον ευνοησεν αντί του Πτολεμαιου της Ευρυδικης του Αντιπατρου
Αυτος βεβαίως ξερει καλύτερα απο τον καθεναν μας
γιατι από έναν Κεραυνον επροτίμησεν έναν Φιλαδελφον
Αυτον πολύ τον ενδιαφέρει η τύχη της Δυναστείας των Πτολεμαιων Λαγιδων
Άπο τον Επιφανην Επιγονον Πτολεμαιον Α' του Λαγου
Εως την Ευγενην Απογονον Κλεοπατραν Ζ' την Φιλοπατωραν
.
.
.

Η θεα Αθηνα βλεπεται να λουζεται απο τον Τειρεσια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
.
.
Η ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΜΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΙΡΕΣΙΑ-χ.ν.κουβελης

αυτος εκμεταλευτηκε προς ιδιον συμφερον τη φημη του μαντη
ενα Οιωνοσκοπιο στη Θηβα κι ενα Μαντειο στον Ορχομενο εστησε
και προσεχως Χρηστηριο στη Τιλφουσα να οικονομαει
τωρα που'ναι ευκαιρια γιατι τα πραγματα ειν'αμφιρροπα λιαν
μ'αυτους τους Λαμβακιδες και τους διαφορους Σπαρτους κυβερνητες
οτ'ειδε λεει κρυφα την Αθηνα να λουζεται γυμνη στην Ιπποκρηνη
κι η θεα οργιστηκε και τον τυφλωσε υστερα μετανιωνοντας εστειλε
τον Εριχθονιο οφι απ'την αιγιδα της να καθαρισει τ'αυτια του
γι'αυτο καταλαβαινε την μυστικη γλωσσα των πουλιων να προφητευει
κουραφεξαλα αυτα ειναι γι'αφελεις που πιστευουν τετοιες μυθολογιες
κι ακομα πως στ'ορος Κυλληνη  σκοτωνοντας το θηλυκο απο δυο φιδια
ζευγαρωμενα γυναικα με μαστους εγινε και στη ελευθερια Κορινθο
επτα συναπτα ετη ως εταιρα πορευτηκε μαλιστα λιαν επικερδως
κι επειτα παλι στ'ορος Κυλληνη σκοτωνοντας τ'αρσενικο απ'τα ιδια φιδια
ζευγαρωμενα αντρας με φαλλο επεστρεψε εδω στη Καδμεια Θηβα
αν δεν ειναι απατες αυτες οι συμμετριες, δηθεν τυχαιες,τι αλλο ειναι;
τι αντρας γυναικα αντρας;διχως αλλο μασκαρευτηκε με γυναικεια ρουχα
αλλαξε και την ομιλια του καταλληλα και τα φερσιματα του,αυτο εκανε
και τωρα εδω στη Καδμεια Θηβα τον ευγενικο Οιδιποδα τον βασιλιας μας
θελει ν'αποκαλυψει ως φονια του πατερα κι αιμομιχτη και να τον εκδιωξει
ενα φερεφωνο του Κρεοντα,πληρωμενος ειναι απ'αυτον και δεν μας ξεγελαει
πως ακομα πληρωσε καποιον Ψευτοησιοδο να γραψει γι'αυτον ποσο σπουδαιος
ειναι στην Μελαμποδεια το ξερουμε καλα για δηθεν κριση που'κανε στη διαμαχη
Ηρας και Δια Περι της Ηδονης κι αποφανθει μ'υφος περισπουδαστο ως ειδημων
των δυο φυλλων:εκ των δεκα μερων εν μερος το αρρεν εννεα δε μερη το θηλυ,
τα στραβαδια του βεβαια του ηξερε και γι'αυτο τον τυφλωσε η Ηρα κι ο ευνοηθεις
Διας τον επιβραβευσε με τη μαντεια κι επιπλεον να ζησει επτα η' εννια γενιες ανθρωπων
κι ολ'αυτα τελειωσαν τον καιρο των Επιγονων στην Τιλφουσα πηγη
τωρα πως ο Ομηρος τον εχει στη Λ' ραψωδια της Νεκυιας ισως αυτο
να δικαιολογειται γιατι τυφλος ηταν κι αυτος ο ιδιος τι ειν'αδυνατον
ο πολυμητις Οδυσσεας να αυμβουλευτηκε απο'ναν τετοιο στραβο ανθρωπο
.
.
.

Δαρειος ο Α, η μεγαλη επιγραφη στο  Behistun,Iran

522 πΧ τα εν Περσια -χ.ν.κουβελης

πολύ μικρος ο χρονος της βασιλειας του Σμερδι γιου του Κυρου του Β'
κι αδελφού του βασιλιά Καμβυση του Β' ηταν
και τι ευμεταβλητες αυτές οι βασιλειες κι εξουσίες που ειναι
και τι επισφαλή τα ονόματα του Α' του Β' και τ'αλλα,
τα γεγονότα στην ιστορία έτσι εγιναν
στην Αιγυπτο σε εκστρατεία βρίσκονταν ο βασιλιάς Καμβυσης ο Β'.
κι σφαζοντας ιερείς κάι λαό επικρατησε της χωρας
τοτε φερομενος μανιας φοβηθηκε τον Σμερδι σε ονειρο
κι έστειλε στα Σουσα τον Πρηξασπεα και τον δολοφόνησε,
και τούτο έγινε μυστικά φροντιζοντας κάνεις να μην μαθει τι συνεβη,
διαδοθηκε μάλιστα πως κάπου είναι μέσα στην απέραντη αυτοκρατορια
και σατραπευει τον βίο του έτσι φιληδονος άλλωστε που ηταν,
μετά την ολέθρια ήττα από τους Αιθιοπες εμφανίσθηκε κάποιος ψευτο Σμερδις,
ο αχρειος ένας μάγος. ο Γαυματα ηταν,κι εκμεταλευομενος  την κατά του βασιλεα
δυσαρέσκεια συνομοτησε να σφετερισθει τη βασιλεια,
επιστρέφοντας το 522 να καταστηλει τη στάση καθ'οδόν απεβιωσε ο βασιλεας
Καμβυσης ο Β' κι ο Σμερδις ήταν πλεον στην εξουσια βασιλιάς
μεταφέροντας τη πρωτεύουσα στη Μηδια.
δεν πρόλαβε να κυβερνήσει παρά κάπου εφτά μήνες μονο
ένας Δαρειος των Αχαιμενιδων ισχυριζομενος αρχαία γενια
μαζί με έξι άλλους ευγενείς  επαναστάτησε κατηγοροντας τον σφετεριστη απατεώνα.
ένας ψευδό Σμερδις πως ηταν,
βεβαια και τα κομμενα αυτια του τον προδωσαν  στην Φαιδυμη κορη του Οτανη
κι εγγονη εκεινου του δικαστη Σισαμνη
κι έτσι αυτος τερμάτισε την εφημερη βασίλεια του δολοφονημενος
κι εκείνος ο Δαρειος βασιλέψε σαν Δαρειος ο Α' της Περσιας
κι αυτός είναι που άρχισε τους πολέμους με τους Αθηναιους
που τοσο πολυ δοξασαν εμάς τους Ελληνες
.
.
.

Peter Paul Rubens: Η Πτώση του Φαέθωντος, 1604/1605 (National Gallery of Art, Washington D. C.)

Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]


Φαεθωντος
(απόσπασμα,παπυρου,β' μισα στίχων, αποδιδομενο στον Αλκαιο τον Μεσσηνιο,200 π.χ)

......................).περί αφ'άρματος εντεα δ'ιππων
.....................)...θαρηθαυστα κλιθεντα κονει
.....................)θωνου εδαισατο σάρκα κεραυνος
.....................)ίσα χρυσεον οίκον ιδ(ε)ιν
.....................).ν κλαυσονται αδελφον
.....................στ)ηθεα πλησσομεναι
.....................)ν αιθαλοεν πυρ
.....................)ον ηλθεν εδος
....................)ζωοισι γαρ εικελα τευξεν
....................)τεχναισι φιλαις
.
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

απ'τ'αρμα που'σερναν τ'αλογα
τσακιστηκε πεφτοντας στα βραχια
την σαρκα του'καψε ο κεραυνος
να'θελει στο χρυσο ανακτορο να φτασει
οι αδερφες κλαινε  τον αδερφο
θρηνουν τα στηθια δερνωντας
τ'αρμα φλογερη φωτια
στο παλατι τ'ηλιου ξαναγυρισε
τοσο ζωηρα να'ναι τα'φκιαξ'αυτα
με την επιδεξια τεχνη του
.
.
Φαεθων-χ.ν.κουβελης

νομισε ο Φαεθων πως θα'φτανε στην πιο υπερλαμπρη δοξα
κι ολο ψηλοτερα ο μωρος ανεβαινε μεχρι π'αντικρυσε τον φοβερο
αστερισμο του Σκορπιου και τοσο τρομαξε και τα'χασε
κι ολο πεφτοντας πλησιαζε τη γη και την κατακαιγε
και τα ποταμια και τη θαλασσα θα ξηρανε αν κεραυνος
δεν τον χτυπαγε και δεν γκρεμιζονταν να τσακιστει στα βραχια πανω
κι οι αδερφες του ειδαν κι ακουσαν τον ολεθριο χαμο του
και κλαιγωντας τα μαλλια τραβουσαν και δερνοντας τα στηθη θρηνουσαν
αν δεν τις λυπονταν σε λευκες να μεταμορφωσουν να ησυχασουν
ηθελε να δωσει ενα καιριο παραδειγμα πως κανεις
δεν πρεπει τα μετρα ποτε να θελει να να υπερβει
γιατι παντα εκει μι'ανωτερη δυναμη θα τον κατακεραυνωνει
κι ο μυθος του Φαεθωνα του'φανηκε ο πιο  αρμοδιος να'ναι για τουτο
.
.
.

Φερετιμη,Ηροδοτου Ιστοριαι βιβλιο δ' 162-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΒΙΒΛΙΟ Δ' ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ,162,2-162,5
[μεταφραση χ.ν.κουβελης]

[4.162.2] Ἀρκεσίλεως γὰρ ὁ Βάττου τε τοῦ χωλοῦ καὶ Φερετίμης οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ
τὰ ὁ Μαντινεὺς Δημῶναξ ἔταξε, ἀλλὰ ἀπαίτεε τὰ τῶν προγόνων γέρεα. ἐνθεῦτεν στασιάζων
ἑσσώθη καὶ ἔφυγε ἐς Σάμον, ἡ δὲ μήτηρ οἱ ἐς Σαλαμῖνα τῆς Κύπρου ἔφυγε.[4.162.3]  τῆς δὲ
Σαλαμῖνος τοῦτον τὸν χρόνον ἐπεκράτεε Εὐέλθων, ὃς τὸ ἐν Δελφοῖσι θυμιητήριον, ἐὸν
ἀξιοθέητον ἀνέθηκε, τὸ ἐν τῷ Κορινθίων θησαυρῷ κέεται. ἀπικομένη δὲ παρὰ τοῦτον ἡ
Φερετίμη ἐδέετο στρατιῆς ἣ κατάξει σφέας ἐς τὴν Κυρήνην. [4.162.4] ὁ δὲ Εὐέλθων πᾶν
μᾶλλον ἢ στρατιήν οἱ ἐδίδου· ἣ δὲ λαμβάνουσα τὸ διδόμενον καλὸν μὲν ἔφη καὶ τοῦτο εἶναι,
κάλλιον δὲ ἐκεῖνο, τὸ δοῦναί οἱ δεομένῃ στρατιήν.[4.162.5]  τοῦτο ἐπὶ παντὶ γὰρ τῷ διδομένῳ
ἔλεγε,τελευταῖόν οἱ ἐξέπεμψε δῶρον ὁ Εὐέλθων ἄτρακτον χρύσεον καὶ ἠλακάτην, προσῆν δε
καὶ εἴριον. ἐπειπάσης δὲ αὖτις τῆς Φερετίμης τὠυτὸ ἔπος, ὁ Εὐέλθων ἔφη τοιούτοισι γυναῖκας
δωρέεσθαι ἀλλ᾽ οὐ στρατιῇ.


[4.162.2]επειδη ο Αρκεσιλαος ο γιος και του Βαττου του κουτσου και της Φερετιμης δεν
ανεχονταν κατα πως ο Δημωνακτας απο τη Μαντινεια τα ρυθμισε,αλλ'απαιτουσε τα προ-
νομια των προγονων,απο'κει στασιαζοντας διασωθηκε και κατεφυγε στη Σαμο,η δε μητερα
του στη Σαλαμινα της Κυπρου κατεφυγε,[4.162.3] της Σαλαμινας τουτο το καιρο επικρατουσε
ο Ευελθων,ο οποιος το θυματηρι στους Δελφους,που'ναι αξιοθεατο αφιερωσε,αυτο που
στον θησαυρο των Κορινθιων βρισκεται,ερχομενη δε σ'αυτον η Φερετιμη ζητουσε ικε-
τευτικα για στρατο να συντριψει αυτους στη Κυρηνη,[4.162.4]ο δε Ευελθων τα παντα μαλλον
παρα στρατο  της εδινε,αυτη δε παιρνωντας αυτο που δινονταν καλο μεν ελεγε και τουτο
ειναι,το πιο καλο δε εκεινο,να δωθει σ'αυτη ο ζητουμενος ικετευτικα στρατος,[4.162.5]επειδη
αυτο στο καθετι που δινονταν ελεγε,τελευταιο σ'αυτη εστειλε δωρο ο Ευελθων αδραχτι
χρυσο και ροκα,επι πλεον δε προσφερε και  μαλλι,αφου ειπε παλι η Φερετιμη τα ιδια
λογια, ο Ευελθων ειπε τετοιου ειδους στις γυναικες να δωριζονται αλλ'οχι στρατος
.
.
Η ΦΥΓΗ ΚΑΙ Η ΔΕΗΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΤΤΟΥ ΦΕΡΕΤΙΜΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΕΛΘΩΝ
ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ-χ.ν.κουβελης

λια επιμονη αυτη η κυρια της Κυρηνης μητερα του Βαττου Αρκεσιλαου
σεβασμια δεν αντιλεγω η Φερετιμη,αλλ'οι καιροι πλεον αλλαζουν
πρεπει να ημεθα μαλλον διπλωματικωτεροι με τους εναντιον ισχυρους
εγω παραδειγμα εδω στη Σαλαμινα της Κυπρου ολιγον πως εμηδισα
κι εχω τωρα ιδικο μου νομισμα ,καποιαν τελοσπαντων ανεξαρτησια,
αλλως θα εκαταστραφομην,ολα μην τα θελουμε ιδικα μας,
περασαν ανεπιστρεπτι τα προνομια των προτερων και τα μεγαλεια
κι εγω,δεν λεγω,ημπορουσα να ζητουσα στρατο απο τους Ελληνες,
καποιοι  θα μου εδιδαν αλληλεγγυην,και τι;τι περισοτερον θα εκερδιζα,
τωρα εχω την ησυχιαν μου φρονιμα πραττοντας κι εκεινο συμβουλευω τη βασιλισα
σοφα ο Δειμωνακτας απο τη Μαντινεια τους θεσπισε τους νομους
και τους ρυθμισε τα οικονομικα και τους μοιρασε τις περιουσιες στη Κυρηνη
μην αλλα θελουν,στρατους κι επαναστασεις κι αναστατωσεις
και βεβαια σεβομαι την Κυρηναια Φερετιμη και ερωνικα δεν φερομαι
να της προσφερω χρυσο αδραχτι και ροκα και για γνεσιμο μαλλι
καθως τετοια στις γυναικες ταιριαζουν απο τη φυση τους δωρα
παρα στρατοι και πολεμοι,καλλιον δεν ειναι να δινονται,
εως τεσσερους Βαττους και εως τεσσερους Αρκεσιλαους στη Κυρηνη
ανεχεται ο Απολλωνας δια πλεον μην μελλεται εκεινη
αν ομως αλλον καλλιτερο χρησμον ηθελεν ας αφιερωνε σ'εκεινον
στους Δελφους ενα τουλαχιστον αξιοθεατον θυμιατηρι
.
.
.

Ολυμπιοδωρος ο Νεωτερος Νεοπλατωνικος Φιλοσοφος 500μΧ-570μΧ
-Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ολυμπιοδωρος-565μΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

να τελειώσει απόψε το υπόμνημα στον Γοργια
απαιτητικοί αυτοί της νέας θρησκείας
κυριως ο Δαυίδ και ο Ηλίας βέβαια τους καταλαβαινει
έχουν ενάντια τους τοσους αιρετικούς
επιτακτικά και κρίσιμα ερώτηματα
περί αιωνιοτητας περί μοναδισμου περί διφυους
απαραιτήτως χρειάζονται τα προλεγόμενα της Λογικής
και τα σχόλια των Κατηγοριών του Αριστοτέλη
ο δάσκαλος Αμμωνιος ο Ερμειας ήταν ανένδοτος
μόνον την αλήθεια στον Πλατωνα καμία υποχώρηση
ούτε στον Αριστοτέλη
αυτό είχε σοβαρά υπ'οψιν του στα σχόλια του Αλκιβιάδη
και του Φαιδωνα του Πλατωνα θεωρια και λεξις
ο κόσμος τους είναι στο τέλος του από το 529
οταν ο αυτοκρατωρ Ιουστινιανος έκλεισε την Σχολή των Αθηνών
κι εδώ στην Αλεξάνδρεια κρίσιμοι οι καιροί
ο κυρ Ιουστινιανος ετελειωσε το 565
οι βυζαντινοί βεβαίως θα επικρατήσουν
στα σχόλια των Μετεωρολογικων του Αριστοτέλη
πρέπει να γράψει το πέρασμα του κομήτη
και δια το Εν Αγαθόν τον Νου και την Ψυχήν
ως ο τελευταίος νεοπλατωνικος φιλόσοφος στην Αλεξάνδρεια
μετά τον Ιαμβλιχο τον Πρόκλο τον Δαμασκιο και τον Αμμωνιο Ερμειου
στην Ελλάδα
οὐσίαν ἢ ποσὸν ἢ ποιὸν ἢ πρός τι ἢ ποὺ
ἢ ποτὲ ἢ κεῖσθαι ἢ ἔχειν ἢ ποιεῖν ἢ πάσχειν.
.
.
.

Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπατωρ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis


Κλεοπάτρα Ζ' Φιλοπατωρ 12 Αυγουστου 30 πΧ εν Αλεξανδρεια-χ.ν.κουβελης

κοίταξε στον χρυσό καθρέφτη, θολό το ειδωλο, ξεκαθαρισε, Κλεοπάτρα Ζ ' Φιλοπατωρ,
αύριο η Αίγυπτος ρωμαϊκή αυτοκρατορία, ένα καλάθι με κόκκινα μήλα αναδεύουν τη λύση
της,ο Καισαριωνας της ως ΙΕ' Πτολεμαίος θα εκτελεσθεί, ένα φιάσκο,κλείνει τ'αυτια της,
στις Ειδους του Μαρτίου ήταν, το 44,την βρήκαν στη Venus Genetrix, κινδύνευε, μια
τυχοδιωκτρια, μια αδιστακτη αμοραζα Καισαρων η Πτολεμαια, έκλεισε τα μάτια, το τέλος
της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, τον νικητή της Μάχης των Φιλίππων το 42 τον Μάρκο Αντώνιο
Διόνυσο συνάντησε ερωτικά στη Ταρσο, η Νέα Ισις στο κατάμεστο Γυμνάσιο στην
Αλεξάνδρεια, μια θαυμάσια ηλιόλουστη μέρα, θρίαμβος, ο βασιλιάς της Αρμενιας
αιχμάλωτος, κι ας κακοφαινεται στους Ρωμαίους, τα σχέδια της ευοδωθηκαν, και τα παιδιά
λαμπρά παρόντα,ο Καισαριων ΙΕ'Πτολεμαίος του Ιουλίου.και του Αντωνιου ο Αλέξανδρος
Ήλιος μ'ενδυματα μηδικα, ο Πτολεμαίος Φιλαδελφος με μακεδονική χλαμύδα και κασσια
κι η Κλεοπάτρα Σελήνη μια οπτασια, κοίταξε σταθερά το πρόσωπο της στον καθρέφτη,
"καθόλου δεν μ'ενοιαζε αν ολ'αυτα τα θεωρούσαν ματαιοδοξιες κι άκρως θεατρικά",
άκουσε έξω θόρυβο,"κάθε βράδυ τα ίδια,μεθυσμενοι διασκεδάστες", απομάκρυνθηκαν οι
φωνες, ησυχία, ακινησία αέρα, πνίγονταν,η Ειρας και η Χαρμιον είναι πιστες, θέλει να'ναι
μόνη της,απολειπειν αυτήν η θέα,η Αρσινόη Δ' η αδελφή της, είδε, στάθηκε πίσω της
όρθια, αλυγιστη, '' γιατι κρατάει στο χέρι της κόκκινο μήλο; τι θέλει; γιατί δεν μιλάει; τι
αναδευεται στ'αριστερο της χερι; "είδε μέσα στο βάθος του καθρέφτη τα δύο είδωλα της
Ειρας και της Χαρμιον να την πλησιάζουν θολά, άνοιξε το στόμα της, δεν βγήκε φωνη
.
.
.

Αριστοτελης Ηθικα Νικομαχεια

Η ακολουθια του λογου μετά το 323 π.Χ-χ.ν.κουβελης

Οι Αθηναιοι βεβαίως το 323 και απαλλαχτηκαν από τους Μακεδονας
από την αμετρη οιηση και τα παρεπόμενα κοσμοπολιτικα τους
πλεον ημπορουν να χαράζουν απρόσκοπτα την πολιτική τους
και πλέον τάχιστα να λογαριασθουν με τους φιλομακεδονας
πρωτιστως ο Αριστοτέλης να σταλεί στην Εύβοια
εκει ας ασχοληθεί με τις παλίρροιες και τα φυσικά του
ο Θεόφραστος δεν είναι τόσον επικίνδυνος δι'αυτους
αν ομως όμως τοιούτος καταλήξει υπάρχει λύσις
ο Νηλεας,το ξέρουν, είναι λίαν φιλόδοξος για το Λύκειο
ο Στρατων από την Λάμψακο αντ'αυτου θα προτιμηθει
κι ας πάρει στη Σκηψη της Μικρασίας όλα τα βιβλία,κανένας
δεν θα τον εμποδίσει,και του Αριστοτέλη και του Θεόφραστου,
τι τους νοιαζει αυτους;ας τα πάρουν οι Ατταλιδες στη Πέργαμο
να επαίρονται οι μωροί ως νεοπλουτοι δια την Βιβλιοθήκη τους,
αν θέλουν,ας τα κρυψουν σε υπόγεια αν δεν τα δώσουν οι συγγενείς
του Νηλέα να μουχλιασουν τροφή σε σκωρους και ζωυφια,
ας τα πουλήσουν σε κάποιο βιβλιοσυλλεκτη Απελλικωνα
τι θα χρησιμευσουν στους Αθηναίους τώρα που ο Σύλλας ερημώνει
και λεηλατει την πόλη τους και κινδυνεύουν οι ζωές τους;
ας τα πάει στη Ρώμη να γλυτώσουνε με αυτές τις φιλοσοφίες
οιησις,λέει,διπλή άγνοια,αντιφάσεις,ομολογία,λογοδοσία,
καθαρσις,απορία,λόγον διδοναι,διαλεκτική,εντελέχεια,
ας ασχοληθούν οι Δυτικοί μ'αυτα επισταμένως
οι Αθηναίοι έχουνε παραγματικα ζητήματα ν'ασχολουνται
προέχει η ασφάλεια τους και ο εν χέρι τρεχων βίος
πραξεις και όχι θεωρίες διά αργοσχολους και αφελεις
.
.
.

 ΤΑ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΑ  ΜΕΤΑ ΤΟ 529 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πολυ σαφης ο Ιουστιανειος κωδικας κατα 'την ανοσίαν Ελλήνων μανίαν διδάσκεσθαι'
λιαν φανερη η απειλη κατα του Συριου Δαμασκιου κατα του Κιλικα Σιμπλικιου
κατα του Φρυγα Ευλαλιου κατα του εκ της Γαζης Ισιδωρου
κατα του Λυδου Πρισκιανου και κατα των εκ Φοινικης Ερμειου και Διογενους
νεοπλατωνικων φιλοσοφων εν τη Φιλοσοφικη Σχολη Αθηνων
ο Χοσροης Α' της Περσιας τωρα η καταφυγη και προστατης τους
λενε πως ειναι φιλοσοφος κατα το πλατωνικο προτυπο η' κατι τετοιο τελοσπαντων
και βεβαια,κι αυτο ειναι το κυριοτερο,αμειλικτος εχθρος  της αυτοκρατοριας
εκει,σκεφτονταν ο Σιμπλικιος,θα συνεχισει απροσκοπτα και θα τελειωσει αισιως
το φιλοδοξο υπομνημα του στο αποσπασμα του Αναξαγορα απο τις Κλαζομενες
οὔτε γάρ τοῦ σμικροῦ ἐστι τὸ γε ἐλάχιστον, ἀλλ’ ἔλασσον ἀεί
( τὸ γάρ ἐόν οὐκ ἐστι τὸ μὴ οὐκ εἶναι ) ἀλλὰ καὶ τοῦ μεγάλου ἀεί ἐστι μεῖζον
ουτε εχει καμια σημασια για τη σπουδη του αν εκει απογοητευτηκαν
στη πολη Καρες  εχει νεοπλατωνικη σχολη και πλεον ανενοχλητοι θα'ναι εις ολα
και στα φιλοσοφικα και στα νομικα και στα θρησκευτικα τους ζητηματα
μετα τη προσωπικη παρεμβαση στο Βυζαντιο του Χοσροη προς χαριν τους
και βεβαια εκει θα  αποτελειωσει το φιλοσοφικο του υπομνημα
.
.
.

Καλλισθενης Ολυνθιος.ιστορικος Αλεξανδρου 336-327 π.Χ-σε ξυλο χρωμα και κιμωλια
-2μ χ 3μ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Καλλισθενης,Βακτρα.327 π.Χ -χ.ν.κουβελης

ειχε,βεβαια,την ευθυνη του,ως ιστορικος του,με ρητορειες
να δημιουργησει τον μυθο του,χωρις μια τετοια ιστορια ο Αλεξανδρος
στο μελλον δεν θα ειναι τιποτα,ενας φιλοπολεμος μωροφιλοδοξος
ενας ματαιοδοξος εγωιστης,ουτε αυτοκρατωρ ουτε μεγας .
τωρα ομως εχει πολυ ξεφυγει,περσικες συνηθειες,προσκηνυματα ως θεου,
βακτριανοι γαμοι,οι Μακεδονες δεν τα δεχονται αυτα,
επειτα ειναι και οι δολοφονιες του Φιλωτα ,του Παρμενιωνα,του Κλειτου,
ο  Αριστοτελης τον μηνυσε  πως η φιλοσοφια ειναι πολυ σοβαρον πραγμα
για να την αφησει να καταπεσει και να γελοιωποιηθει με βαρβαρισμους
να διαλεξει πρεπει,η' Καλλισθενης η' Ψευδο-Καλλισθενης,δεν εχει αλλον δρομο,
το 327 π.Χ ηταν μια ευκαιρια αν δεν προδιδονταν η συνομωσια των παιδων
αυτος ως δασκαλος του κυριου υπαιτιου Ερμολαου συνεληφθει
φυλακιστηκε κι εκτελεστηκε,παντως ο Αλεξανδρος ξεμπερδεψε και μ'αυτον
τιποτα,οπωσδηποτε,ευκολοτερον αλλος κολακας να ευρεθει ιστορικος
.
.
.

Ιπποκλειδης Τεισανδρου Αθηναιος-c. n. couvelis χ.ν.κουβελης

Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ-χ.ν.κουβελης
[Ηροδοτου Ιστοριαι,126.1-129.4]

η νικη των τεθριππων στην Ηλεια υψωσε σιγουρα το νου του Σικυωνιου ΚΛεισθενη
αλλιως δεν εξηγειται η πραξη του με κηρυκα να διαλαλησει στους Ελληνας θεατες
να παντρεψει την κορη του Αγαριστη,μια ασημαντη κοπελα,με τον Ελληνων απαντων
αριστον,κι ηρθαν στην Σικυωνα,σ'εξηντα μερες μεσα,γ'αυτο το σκοπο απο Ιταλιης
ο Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης και ο Σιρίτης Δάμασος Ἀμύριος
εκ του Ιονιου ο Ἀμφίμνηστος Ἐπιστρόφου Ἐπιδάμνιος και απο τῆς Αἰτωλίδος χώρης
Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης,απο δε Πελοποννησου  Φείδωνος τοῦ Ἀργείων τυράννου
παῖς Λεωκήδης καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου Ἀρκὰς ἐκ Τραπεζοῦντος,
καὶ Ἀζὴν ἐκ Παίου πόλιος Λαφάνης Εὐφορίωνος και ο Ἠλεῖος Ὀνόμαστος Ἀγαίου.
ἀπὸ δὲ Ἐρετρίης Λυσανίης· ἐκ δὲ Θεσσαλίης ἦλθε τῶν Σκοπαδέων Διακτορίδης Κραννώνιος,
ἐκ δὲ Μολοσσῶν Ἄλκων. κι απο την Αθηνα Μεγακλέης τε ὁ Ἀλκμέωνος και Ἱπποκλείδης
Τεισάνδρου,και επι εναν χρονον ολους τους εσυναναστρεφονταν και τους κατασκοπευε
ποιος στη συμπεριφορα στο σωμα και στο νου ηταν ο καταλληλοτερος κι εκλινε για
γαβρον του προς τον Ιπποκλειδη,επιπλεον και των Κορινθιων  Κυψελιδων συγγενη,
εκατο βοδια εσφαξε στο τραπεζι της εκλογης κι αφθονο κρασι ειχε κι αυλητες εφερε
και τοτε ο Ιπποκλειδης π'ολ'αυτα καταλαβε ποσο γελοια κουφια και θεατρικα ηταν
ζητησε λαικο χορο και τοσο ξεδιαντροπα χορεψε πανω στο τραπεζι στηριζοντας
το κεφαλι και τα ποδια κλωτσωντας σαν βατραχος στον αερα που ο ΚΛεισθενης
ἀποστυγέων αηδιαζοντας του φωναξε' Ὦ παῖ Τεισάνδρου, ἀπορχήσαό γε μὲν τὸν γάμον.
παιδι του Τεισανδρου,απ'το χορο του γαμου εξω βγηκες' κι εκεινος ο γλεντζες νεος
καθολου δεν νοιαστηκε κι απαντησε 'στ'αποτετοια του Ιπποκλειδη'
.
.
.

Η Ποιηση,Σχεσεις του Συνεχους-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης-

Η ΚΡΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΙΣ ΝΕΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ηταν λαθος να απευθυνθει στον Πλατωνα δια κρισην της ποιησεως του
αυτο το μετρο ειναι ελλειπες ο ρυθμος του στιχου παραπαιει στη λεξη αυτη
αλλη συνωνυμη ταιριαζει η σειρα εδω των λεξεων πρεπει ν'αλλαξει επιβραδυνεται
ο ρυθμος και το θεμα πολυ κοινοτυπο και αφελες εδω βεβαια ομηριζεις
εκει εχεις εμφανεστατο δανειο εκ του Πινδαρου μη καλως χωνευμενο
να,η συνταξις βαρβαριζει το νοημα ασαφες αυτο το ρημα  σε παθητικη φωνη
πρεπει να'ναι και δεν συναδει ουδολως το αιολικο  άλλυ με το δωρικο πραξῆται
και σ'αυτους τους στιχους η αναπαρασταση της πραγματικοτητας εσφαλμενη,
προσεξε,ο ποιητης δεν δυναται ορθα να ομιλει,η χαρις η μελωδια η μεταφορα
δεν ειναι επιστημονικα εργαλεια,εσεις οι ποιητες εχετε απολυτη αγνοια των επιστημων
και να μην ξεγελιεστε  με την γοητεια την οποιαν ασκειται εις τους ακροατες,
οι ποιητες ειναι κατασκευαστες μυθων,και απο αυτον τον κανονα,δεν ξεφευγουν
ουτε  ο Ομηρος και ο Ησιοδος,και επειτα αυτη η εμμονη συνηθεια σας να εξυμνειται
τραγικους ψυχικα ταραγμενους ηρωες κι ατομικα εφημερα συναισθηματα
και δια του λογου το αληθες του εδιαβαζεν αποσπασματα απο τον διαλογον του Ιων
και απο την Πολιτεια του τα κεφαλαια  II, III και Χ,του ειπεν πως ειναι αναγκαιο μετρον
ο εξορισμος του ποιητη απο αυτη και αλλα πολλα ειπεν κρινοντας την ποιησην του
ο φιλοσοφος,αυτο το προσεξε,με θερμην ποιητικην ρητορικην ,μεταχειριζομενος
την παραμομοιωση τον μυθον την ειρωνια την τεχνικη σκηνοθεσια των λογων του,
δεν επρεπε τοσο να τον επιρρεασει αυτη η κριτικη του φιλοσοφου και να σταματησει
να συνθετει ποιησιν,αφου,μαλιστα,αυτες οι κρισεις προερχονταν απο εναν στα νιατα του
αταλαντο κι αποτυχημενο ποιητη,ηταν μεγα σφαλμα του και αιτια της αφανειας του
.
.
.

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού

Francesco Furini(c. 1600 (or 1603) –August 19, 1646,Artemisia Prepares to Drink
the Ashes of her Husband, Mausolus

Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος α')
                                                     
τι γελοίος αυτός ο Μέγας Μαγιστρος των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
το 1522μ.Χ  ήθελε οικοδομικά υλικά να χτίσει κάστρο στη περιοχη της Αλικαρνασσού
να αντιμετωπίσει την επίθεση των Τούρκων και σκέφθηκε ο ανόητος να κονιορτοποιησει
το περίφημο Μαυσωλείο, άλλωστε ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον
για εναν φανατικό χριστιανο, ως ασβέστης θα του ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζονταν,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουουν μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουν μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν  έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν  έγινε, ως προσδοκούσαν, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαν με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του γελοίου Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.                                                                                                                    
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού - χ.ν.κουβελης
(ύφος β')

ούτε γελοίος βεβαια ητο ο Μέγας Μαγιστρος μας των ιππότων Ιωαννιτών της Ρόδου,
κι ούτε ανόητος που σκέφθηκε το 1522μ.Χ να κονιορτοποιησει το περίφημο Μαυσωλείο,
ωστε τα οικοδομικά υλικά να του χρησιμεύσουν για τη κατασκευή κάστρου στη περιοχη
της Αλικαρνασσού για την αντιμετωπιση  επίθεσης των Τούρκων,
άλλωστε το μνημειον ήταν άκρως ειδωλολατρικον,μεγα σκάνδαλον για εναν  χριστιανο,
ως ασβέστης θα μας ητο πλέον χρήσιμο,
τώρα για έρωτες του Μαυσωλου με την αδελφή του Αρτεμισίου Β' της Καριας θα νοιαζομαστε,
και δήθεν αριστουργηματα του Σκόπια του Βρυαξη του Τιμόθεου του Λεωχαρη οι μέτωπες
και του Πυθεου το τεθριππον,
μακριά πολύ μακριά το 350 π. Χ, από τότε έγιναν πολλά κοσμοιστορικα γεγονότα,
ο κόσμος ανήκει σε άλλον πλέον αληθινον Κύριον, κι αυτόν πρέπει να υπακουομε
μ'αναντιρρητην πιστην,η μνήμη Μαυσωλου και Αρτεμισιας Καριας ένα ασήμαντο συμβάν,
μια ανόητη κενοδοξια εθνικών εραστών, ας τελειώνουμε μ'αυτα, και, βέβαια,
δεν έχει καμία σημασία αν η μάχη δεν έγινε, ως προσδοκούσαμε, στην Αλικαρνασσο,
αλλά στη Ροδο,αφού ξεμπέρδεψαμε με τις τετοιες ειδωλολατρείες,
άσβεστος και κονις εις τον αιώνα, αυτό ήταν το τελικόν γερας του δικού μας Μεγα Μαγιστρου
των Ιωαννιτών
.
.
.

Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄

ΚΡΙΤΙΚΗ  ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΩΔΟΥ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΛΟΓΙΟΝ του 8ου  αι.
-χ.ν.κουβελης

Ελλην δεν ητο,τι Ελλην;αλιμονο,την εποχη Αναστασιου του Α' η' Β'
η' Ιουστινιανου του Α' ποιος τολμουσε να ητο Ελλην;αλλα καποιος
αδεξιος Αναγνωστης και ψαλτης εις την Πολην ητο απο την Δαμασκον της Συριας
η' την Βηρυτον εις την Παναγιαν των Βλαχερνων,εκει  εκ των ομοουσιων του
λοιδορειθεις εις ενυπνιον περιπεσων ως το ορισεν ο ονειροκριτης Αρτεμιδωρος
ειδεν την Παναγιαν να του προσφερει περγαμηνην προς βρωσιν,μετα ταυτα
αναστας εγενετο ο Ρωμανος ο Μελωδος του θαυμαστου κοντακιου
'Η Παρθενος Σημερον τον Υπερουσιον Τικτει'
εις λαμπραν αττικιζουσαν λογια κοινη γλωσσαν εργασθεις τα ποιηματα του
με περιτεχνες μεταφορες τολμηρες συγκρισεις και αντιθεσεις,επισης εξοχες
νοητικες εξεικονισεις βαθειας θεολογιας αλλα και ζωηραν δραματοποιησην
ως το 'Ψυχη μου,ψυχη μου,αναστα,τι καθευδεις;'
.
.
.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α' ΣΩΤΗΡ -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι μεταβολες της τυχης τον εφεραν στη Ρωμη
ως ανταλλαγμα της ομηριας του Αντιοχου
ετσι αυτο κανονιστηκε απο τον πατερα του Σελευκο Δ'
Φιλοπατωρ της Συριας κι εμαθε τον θανατο του πατερα
και τον ενθρονισμο του Αντιοχου ως Δ' Επιφανης το 175 π.Χ
και το 165 του εννιαχρονου Αντιοχου ως Ε' Ευπατωρ
με αντιβασιλεα τον Λυσια διοικητη της Συριας
κι επισης εμαθε τις απειλες της Ρωμης
πως αυτον θ'απελευθερωσει ως νομιμο διαδοχο
αν η κατασταση εκει στη Συρια δεν εκλινε υπερ της
και με δολοπλοκια δραπετευσε
κι ελαβε τη βασιλεια το 162 ως Δημητριος Α'
αφου δολοφονηθηκαν Αντιοχος Ε' και Λυσιας,
ομως η αποδραση και τα τετελεσμενα γεγονοτα
επεσυραν  τη δυσαρεσκεια της Συγκλητου στη Ρωμη
και τα μετρα εναντιον του επισπεφθηκαν
εξεγειροντας τους αλλους γυρω βασιλεις,
τον εξαδελφο Πτολεμαιο Στ' Φιλομητωρ για την υποθεση της Κυπρου
και τον Ατταλο Β' Φιλαδελφο της Περγαμου που εμφανησε
ως νομιμο διεκδικητη της εξουσιας στη Συρια τον Αλεξανδρο Α' Βαλα 
που διεδιδε πως ητο δηθεν γιος του Αντιοχου Δ' του Επιφανους
και τοτε καποιος ονοματι Ηρακλειδης,πρωην υπουργος του Αντιοχου Δ' Επιφανη
προπαγανδιζε ευμενως στη Ρωμη ως φιλους τον Βαλα
και την δηθεν αδελφη του Λαοδικη Στ' κινουμενος απο ιδιοτελεια
και τοιουτοτροπτως εκδικουμενος τον Δημητριο
για την εκθρονιση του αδελφου του Τιμαρχου της Μηδειας
και στην ενσκηψασα επανασταση κατα Δημητριου Α' μετ'ευχων της Ρωμαικης Συγκλητου
οι συμμαχοι Αλεξανδρος Α'Βαλας Πτολεμαιος Στ' Φιλομητωρ Αιγυπτου Λαοδικη Στ'
Ατταλος Β' Φιλαδελφος Περγαμου Αριαραθης Ε' Ευσεβης Φιλοπατωρ Καππαδοκιας
ο Δημητριος Α' Σωτηρ νικηθηκε στην Αντιοχεια το 150 π.Χ
και σκοτωθηκε εν μεσω ολων αυτων των μεταβολων της τυχης
με τα τακτικα γραμματα Α' Β' Γ' Δ'  Ε' Στ' και τ'αλλεπαλληλα επιθετα
Φιλομητωρ Φιλοπατωρ Φιλαδελφος Επιφανης Ευσεβης
Συριας Περγαμου Αιγυπτου
.
.
.

Χάρτης Μεσογείου το 218 π.Χ- Β' Καρχηδονιακος Πολεμος (218 – 201 π.Χ)

Ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  ο Αναβαλων
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγαλη στη Ρωμη αναστατωση και ανησυχια επικρατουσε
μετα τη μαχη της λιμνης Τραμεσινης στις 27 Ιουλιου το 217 π.Χ
ο Αννιβας ante portas προ των πυλων της πολης βεβαιος ο κινδυνος
διορισαν τον Κουιντο Φαβιο Μαξιμο δικτατορα για εξι μηνες
να αναχαιτισθει,ειπαν,οπωσδηποτε ο Καρχηδονιος
τα μισα σου χρονια εχει,30 χρονων,να του κοπει η ορμη
και στην πολη Αικαι της Απουλιας τον συναντα και τον αποφευγει
πρεπει,αυτο το σχεδιο του ηταν,να τον αποδυναμωσει,με τροφιμα
να μην εφοδιαζεται κι οι αυτομολοι Γαλατες να εμποδισθουν
ο πολεμος πλεον δεν κρινεται με κατευθειαν επιθεση αλλα μ'ελιγμο
ο Αννιβας,το καταλαβε,ειχε τη μανια της μαχης,σαν καλλιτεχνης
σαν ηθοποιος αυτη η σκηνη της μαχη,κυριως,τον ενδιεφερε,
οι ιδιοφυεις  περιτεχνες κινησεις,κι αυτη την πολεμικη χορογραφια
δεν μπορει,ειναι αδυνατο,ν'ακολουθησει ο στρατος της Ρωμης,
τ'ασβηστο μισος της Διδως για τον Αινεια  και του Αμιλκα Βαρκας
του πατερα του για την Ρωμη πρεπει να εκπληρωθει κατα γραμμα
εξευτελιζοντας την,αν θα'χουν καποια τυχη πρεπει να παρενοχλουν,
εμμεσα κι οχι αμεσα,ταυτοχρονα κι αυτον και την Καρχηδονα,
δεν τον πειραζε που τον αποκαλουσαν Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Αναβαλων
το προτιμουσε,καλλιτερα,αυτο απ'το Κουιντος Φαβιος Μαξιμος ο Επιθετικος
στο περασμα απ'το Falernus Ager της Καμπανιας οπου λεηλατουσε ο Αννιβας
τ'αμπελια  τον περιμεναν οι Ρωμαιοι κι ειδαν τη νυχτα στη κορυφογραμμη φωτα
να κινουνται,οι Καρχηδονιοι,ειπαν,ειναι που παν'να διαφυγουν κι επιτεθηκαν
και δεν ηταν Καρχηδονιοι παρα τα βοδια του Falernus Ager με δεμενα στα κερατα
δαδια αναμενα,τοτε  τα βοδια τρομαξαν και χαθηκαν εκει απ'το τεχνασμε του Αννιβα
χιλιοι Ρωμαιοι κι οι Καρχιδονιοι εν τελει περασαν το περασμα,
η Συγκλητος μετα τα γεγονοτα στο Falernus Ager τον υποπτευθηκε πως κρυφα
συμφωνησε με τον Αννιβα τα κτηματα του στη Καμπανια να μην του καταστρεψει
και τον υποδιοικητη του Μινουκιο προβιβασαν ισοτιμο διπλα του κι ο οποιος
καθολου δεν ηταν Αναβαλων και το ημισυ του στρατου εβαλε σε βεβαιο κινδυνο
που αυτος επεμβαινοντας δυναμικα τον απεσωβησε και τελειωντας η εξαμηνη θητεια
ο Κουιντος Φαβιος Μαξιμος  επιστρεφοντας στη Ρωμη ανακηρυχθηκε ηρωας
κι ας ηταν Αναβαλων
.
.
.

Δημοσθενης[384 π.Χ-322 π.Χ]Αθηναιος ρητορας ,μουσειο Λουβρου

324 π.Χ.Τα Χρηματα του Αρπαλου-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

του Μακεδονος Αρπαλου γνωστη η φυσις,γοης και μιαρος ανθρωπος,
κλεφτης 5.000 ταλαντων του Θησαυροφυλακιου τ'Αλεξανδρου,
ομως να συγκρουσθουν τωρα που'ναι στο Κοινο των Ελληνων
με τον Αντιπατρον και να εμπλακουν σε πολεμο ανευ αναγκης;
μια μεση λυσις ητο καλλιτερα,οχι απελασις αλλα φυλακισις,
ειχεν και χρηματα 700 ταλαντα ο Αρπαλος να δωσει στους Αθηναιους
τον βοηθησαν κι απεδρασε κι εκ των χρηματων εμειναν 350 ταλαντα,
καποιοι χρηματισθηκαν χωρις αλλο,ο Δημοσθενης να ευρεθουν οι ενοχοι
κατεθεσε ψηφισμα στον Αρειο Παγο να εξετασθει το ζητημα ,πρωτο-
πρωτο στον Καταλογο των Δωροδοκηθεντων τ'ονομα του,ειπε,ναι,πηρε
20 ταλαντα κι αυτα κατεθεσε στο ταμειο του Θεωρικου που'χε ελλειμα,
μακεδονιζοντες και αντιμακεδονιζοντες στο δικαστηριο Ηλιαια τον εσυραν ,
δεν μιλησε,βρηκε κωλυμα δηθεν κρυολογημα,'αργυραγχη εχεις'του ειπαν
ειρωνικα'κι οχι στηθαγχη' κι ενωπιον των δικαστων τον Κατα Δημοσθενους
λογον εξεφωνησε ο πρωην φιλος του και ρητορας Δειναρχος
...
 ὦ Δημόσθενες, σοῦ καὶ ἑτέρων πολλῶν, ζητεῖν τὴν βουλὴν περὶ αὐτῶν,
ὡς αὐτῇ πάτριόν ἐστιν, εἴ τινες εἰλήφασι παρ᾽ Ἁρπάλου χρυσίον, [5] ζητεῖ ἡ
βουλή...
τὸν δὲ κατάπτυστον τοῦτον καὶ Σκύθην - ἐξάγομαι γάρ -, ὃν οὐχ εἷς ἀνὴρ ἀλλὰ
πᾶς᾽ ἡ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴ ζητήσας᾽ ἀποπέφαγκε χρήματ᾽ ἔχειν καθ᾽ ὑμῶν,
καὶ ὃς ἀποπέφανται μισθαρνῶν καὶ δωροδοκῶν κατὰ τῆς πόλεως καὶ ταῦτ᾽ ἐξελή-
λεγκται, τοῦτον οὐ τιμωρησάμενοι παράδειγμα ποιήσετε τοῖς ἄλλοις ...
 [41]
οὐκ αἰσχύνεσθε, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὴν κατὰ Δημοσθένους τιμωρίαν ἐκ τῶν ἡμετέρων
λόγων μόνων ἡγούμενοι δεῖν κρίνειν; οὐκ ἴστε τοῦτον αὐτοὶ δωροδόκον ὄντα καὶ
κλέπτην καὶ προδότην τῶν φίλων, καὶ τῆς πόλεως ἀνάξιον καὶ αὐτὸν καὶ τὴν περὶ τοῦτον
τύχην γεγενημένην; ἀπὸ ποίων ψηφισμάτων οὗτος ἢ ποίων νόμων οὐκ εἴληφεν ἀργύριον;
[42]...
τὴν δὲ πόλιν οὐκ ἀξίως ἑαυτῆς οὐδὲ τῆς τῶν προγόνων δόξης διακειμένην. ἀφέντες οὖν
τοὺς ἐλέους καὶ τοὺς φενακισμοὺς τοὺς τούτου τὴν ὁσίαν καὶ δικαίαν φέρετε ψῆφον, καὶ
σκοπεῖτε τὸ τῇ πατρίδι συμφέρον, μὴ τὸ Δημοσθένει: τοῦτο γάρ ἐστι καλῶν κἀγαθῶν
δικαστῶν ἔργον...
εκεινος  ενθυμειται το περιστατικον του Αρπαλου και του θαυμασιου κυλικα
'ποσον αγει;' ρωτησε και  μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' ειπε 'εἴκοσι τάλαντα',
και τη νυχτα αμεσως σταλθηκαν κι ο κυλικας και τα εικοσι ταλαντα
ἡμέραις δ' ὀλίγαις ὕστερον ἐξεταζομένων τῶν χρημάτων, ἰδὼν αὐτὸν ὁ Ἅρπαλος
ἡσθέντα βαρβαρικῇ κύλικι καὶ καταμανθάνοντα τὴν τορείαν καὶ τὸ εἶδος, ἐκέλευσε
διαβαστάσαντα τὴν ὁλκὴν τοῦ χρυσίου σκέψασθαι. θαυμάσαντος δὲ τοῦ Δημοσθένους
τὸ βάρος καὶ πυθομένου πόσον ἄγει, μειδιάσας ὁ Ἅρπαλος 'ἄξει σοι' φησίν 'εἴκοσι
τάλαντα', καὶ γενομένης τάχιστα τῆς νυκτὸς ἔπεμψεν αὐτῷ τὴν κύλικα μετὰ τῶν εἴκοσι
ταλάντων
Πλουταρχου Παραλληλοι Βιοι-Δημοσθενης ,25
κι επακολουθησε η καταδικη 50 ταλαντων,η φυλακη,η αποδραση,η εξορια στην Αιγινα
Βεβαια ,τελικα κι αυτο εχει σημασια,το Επιγραμμα στην Αγορα γραφτηκε:
Είπερ ίσην ρώμην γνώμη, Δημόσθενες, είχες
ούποτ' αν Ελλήνων ήρξεν Αρης Μακεδών

'ὦ Δημόσθενες,ἄξει σοι'
.
.
.

.

Raphael-The School of Athens,1510-1511

ΧΡΕΙΑ  ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ  ΕΧΩΜΕΝ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οτι πιστευει καποιος αυτο ειναι κι αληθεια
ο Πυθοδωρος πιστευει πως ο Πρωταγορας ειναι αθεος
αρα αυτο που πιστευει ο Πυθοδωρος ειναι αληθεια
κατα συνεπεια πρεπει να παρθουν εγκαιρως μετρα εναντιον του
ολα τα συγραμματα του να καουν δημοσιως στην Αγορα
και ν'απαγορευτουν οι διαλεξεις του,αναλυσεις ποιηματων
αναζητησεις ορθων λεξεων,και ρητορικες και σοφιστειες
και βεβαια εξονυχιστικη ερευνα των χρηματων του ανθρωπου
αλλωστε,γνωστον τοις πασι,αμοιβονταν με υψηλοτα διδακτρα
και τι αλλον,ηλιου φαεινοτερον,απο την φιλιαν του μ'αυτον τον Σωκρατη
και τον μαθητη του Πλατωνα,συγγραφεα του διαλογου Πρωταγορας
πολυ διαφημιση γινεται αυτου του Αβδηριτη στη Δημοκρατια μας
και να μην ξεγελιεται ο Ολυμπιος Περικλης με την αποικια τους Θουριους
και τους νομους του στην Κατω Ιταλια,αυτος διδασκει πως καθε τι,
ειναι δυνατον,να το υπερασπιζεις και να το απορριπτεις με την καταλληλο
λεκτικη μεθοδο,αγνωστικισμο και σχετικισμο να τι διδασκει,
λιαν επικινδυνος,εδω δεν εχει θεση,ας παει στην Σικελια,εκει,γνωστον,
νεωτεριζουν και δεν τους νοιαζει ν'αβδηρισουν  μ'αυτον τον Πρωταγορα,
βεβαια,τωρα,αν για καποιον η γνωμη του Πυθοδωρου ειναι αληθης
για καποιον αλλον ειναι ψευδης,και τοτε ισχυει η ρηση του φιλοσοφου:
Αλήθεια ή Καταβάλλοντες κι επιπλεον τουτο:Πάντων χρημάτων μέτρον
εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως έατιν, των δε μη όντων ως ουκ έατιν
και στη Δημοκρατια,απαραιτητα,εχωμεν χρεια αγωνιστων του λογου
Πρωταγορες ακομα κι αν τον ήττω λόγον κρείτω ποιείν κι οχι Πυθοδωρους
φανατικους κι αυτη η διαλεκτικη πλεον ωφελει τις πραξεις της πολιτειας:
οὐ πάνυ μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες, οὕτως ἁπλοῦν
[331c] εἶναι,ὥστε συγχωρῆσαι τήν τε δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον,
ἀλλά  τί μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ τί τοῦτο διαφέρει; ἔφη: εἰ γὰρ βούλει,
ἔστω ἡμῖν καὶ δικαιοσύνη ὅσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον.
μή μοι, ἦν δ᾽ ἐγώ: οὐδὲν γὰρ δέομαι τὸ εἰ βούλει τοῦτο καὶ εἴ σοι δοκεῖ ἐλέγχεσθαι,
ἀλλ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ: τὸ δ᾽ ἐμέ τε καὶ σέ τοῦτο λέγω, οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ᾽
[331d] ἂν ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ εἴ ἀφέλοι αὐτοῦ.
.
.
.

Γιάννης Κεφαλληνός, Μέγας Αλέξανδρος, ξυλογραφία, 18 x 15 εκ

Μεγας Αλεξανδρος,3ος αι. π.Χ,Ταραντας,Εθνικο Αρχαιολογικο Μουσειο

Charles Le Brun, Le Passage du Granique,1665

'ευτυχως,που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΗΝ ΑΣΙΑΝ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝΤΩΝ

'να καταστραφει η Θηβα πλην Πινδαρου'
οι αντιμακεδονες του Δημοσθενη εξαθρωθηκαν
των Πανελληνων Κοινη Ειρηνη
υστερα ακολουθησε η διαβαση του Ελλησποντου και η πορεια
μεχρι τον Γρανικο ποταμο το 334
οι Περσες στη Ζελεια της Τρωδας απερριψαν την κριση του Ροδιου Μεμνωνα
να παρασυρουν τον Αλεξανδρο Γ' στο βαθος της  ενδοχωρας καταστρεφωντας την
στελνοντας επισης στρατο στην Μακεδονια και προκαλωντας επανασταση
στη κατω των Θερμοπυλων Νοτια Ελλαδα
αλλωστε του Μεμνωνα καθολου δεν του'χαν εμπιστοσυνη
μετα τη συμμετοχη του το 365 στην αποστασια κατα του Αρταξερξη Ωχου
του γαμπρου του Αρταβαζου σατραπη της Φρυγιας και μαλιστα αποτυχωντες
προσετρεξαν κι οι δυο για πριοστασια κι εκδουλευση στην αυλη του Φιλιππου Β'
αλλ'αυτα εχουν οι μισθοφοροι,Ελληνες,Μηδοι,Υρκανοι,Παφλαγονες,αναγκαιον κακο,
οχι η μαχη εδω θα δινονταν στον Γρανικο αναχαιτωντας την ορμη των Μακεδωνων,
Αλεξανδρου Γ' Παρμενιωνα Φιλωτα του Παρμενιωνα Αμυντα του Αρραβαιου
Σωκρατη Νικανορα του Παρμενιωνα Περδικα του Οροντη Κοινου του Πολεμοκρατη
Κρατερου του Αλεξανδρου Αμυντα του Ανδρομενη Φιλιππου του Αμυντα
Καλα του Αρπαλου Φιλιππου του Μενελαου Αγαθωνα Θεσσαλων Παιονων
Θρακων Οδρυσων Τριβαλλων Ιλλυριων Αγριανων
ετσι αποφασισθηκε απ'τον Φρυγο στρατηγο Αρσιτη,και τον Λυδιας και Ιωνιας
σατραπη Σπιθριδατη και τον Φαρνακη και τον  Μιθροβουζανη και τον Ατιζυη
και τον Αρβουπαλη και τον Αρσαμη και τον Μιθριδατη και τους  αλλους
αλλ'ομως διαφορετικα συνεβησαν μετα τις 22 Μαιου κι οι Μακεδονες νικηφοροι
πλεον ως την Πενταποταμια και τους Μαλλους το 326 εφθασαν κι ως την Ινδια
'ευτυχως, που η κριση του Παρμενιωνος δεν εισακουσθη'
.
.
.

Marcus Porcius Cato Major

Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Marcus Porcius Cato Major  αυστηρος πολυ περι το ηθος
λιτος της πολυτελειας εχθρος αλλα και των Ελληνων φιλοσοφων
και ελληνικων γραμματων πολεμιος,οι Ρωμαιοι να'ναι κυριως Ρωμαιοι,
και να μην δουλοπρεπως και παλιμπαιδιζοντες ελληνιζουν,
πληβειος το γενος και με την Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate
censor τιμητης ενας των magistratus maiores με censoria potestas
το 153 π.X. καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τους υπεδειξε στη Συγκλητο μεγαλα και φρεσκα συκα Αφρικανικα
εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος λεει ο Πλουταρχος
προειδοποιοντας πως η χωρα που τα'θρεφει τρεις μερες θαλασσα απεχει
ἡ ταῦτα φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης
Ρωμαιοι ο κινδυνος εγγυτατος  δια τουτο 'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'
και καθε φορα,απαραλλακτως,ενωπιον τους  ετσι τελειωνε τους λογους
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
και περ'απ'αυτα,ειτε περι αρτοπωλων ειτε περι ιχθυωπωλων και των παρεμφερων
ομαδων φορολογιων ομιλουντες,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει
ισα,ο τιμητης Κατων,επιμενοντας,α τιμηθουν με καταστροφη οι δυσιν Καρχηδονες
η Καρχηδονα αυτη της Αφρικης κι η αλλη Καρχηδονα Ελλαδα
.
.
σχολια:
-Marcus Porcius Cato Major[Μαρκος Πορκιος Κατων ο Πρεσβυτερος]234 π.Χ-149 π.Χ,
ρωμαιος πολιτικος,quaestor ταμιας των δημοσιων χρηματων της Ρωμης το 204 π.Χ
στη Σαρδηνια,κατα της τοκογλυφιας,aedilis αγορονομος το 199 π.Χ επιβλεπων τους ναους ,
τους δρομους,τα υδραγωγεια και τα δημοσια θεαματα,praetor πραιτορ το 198 π.Χ,
consul υπατος το 195 π.Χ,censor κηνσορ τιμητης το 184 π.Χ,λιτος,αυστηρος τιμητης της
πολυτελειας και ενθερμος υποστηρικτης των Ρωμαικων ηθων κι εναντιος των Ελληνικων,
ζητωντας ν'απαγορευθει οι Ελληνες φιλοσοφοι να διαμενουν στη Ρωμη
το 153 π.Χ επισκεφθηκε την Καρχηδονα και τοσο εντυπωσιασθηκε και θορυβηθηκε
απο την μεγαλη αναπτυξη της που επιστρεφοντας στη Ρωμη ειπε μεσα στη Συγκλητο:
'δοκεῖ δέ μοι καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι'".[Carthago delenda est,η Καρχηδονα πρεπει να
καταστραφει]
κι απο τοτε καθε λογο του,για οποιοδηποτε θεμα,τον τελειωνε ετσι:
Cēterum cēnseō Carthāginem esse dēlendam.
[και περ'απ'αυτα ,εγω προτεινω η Καρχηδονα να καταστραφει]
και θεωρειται ο κυριος υποκινητης του Γ' Καρχηδονιακου Πολεμου[Tertium Bellum Punicum
149 π.Χ-146 π.Χ)
Επισης ο Κατων ηταν ενας απο τους πρωτους Ρωμαιους ιστορικους και συγγραφεις που
εγραψε τα εργα του[Origines,Απαρχες της Ρωμης μεχρι το 149π.Χ και De Agri Cultura,περι
γεωργιας,]στην λατινικη γλωσσα και οχι στην ελληνικη
-[κζ']] Πρὸς τούτοις φασὶ τὸν Κάτωνα καὶ σῦκα τῶν Λιβυκῶν ἐπίτηδες ἐκβαλεῖν ἐν τῇ βουλῇ,
τὴν τήβεννον ἀναβαλόμενον, εἶτα θαυμασάντων τὸ μέγεθος καὶ τὸ κάλλος, εἰπεῖν ὡς ἡ ταῦτα
φέρουσα χώρα τριῶν ἡμερῶν πλοῦν ἀπέχει τῆς Ῥώμης. ἐκεῖνο δ' ἤδη καὶ βιαιότερον, τὸ περὶ
παντὸς οὗ δήποτε πράγματος γνώμην ἀποφαινόμενον προσεπιφωνεῖν οὕτως· "δοκεῖ δέ μοι
καὶ Καρχηδόνα μὴ εἶναι".
Πλουταρχου.Βιοι Παραλληλοι.Μαρκος Κατων
-Lex Publilia Philonis de patrum auctoritate,ο νομος του Q. Publius Philo το 339 π.Χ με τον
οποιο το αξιωμα του censor,κηνσορ τιμητη, εκτος των πατρικιων[ευγενεις επιφανων οικο-
γενειων patres] μπορουσαν να παρουν και οι πληβειοι[οι κοινοι,οι κατωτερες κοινωνικες
ταξεις]
.
.
.

Ivanov Andrey,Pelopidas's death,1805-1806

Θηβαιου Πελοπιδα το αναγκαιον πραγμα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αναγκαιον πραγμα,συμβουλευαν,ατελεσφορα,
τον Πελοπιδα οι φιλοι το χρημα να μη παραμελει
τοτε δειχνοντας τους  εναν τυφλο και κουτσο
 'ἀναγκαίου νὴ Δί'εἶπε "Νικοδήμῳ τούτῳ'
και στις Κυνος Κεφαλες ομοιως δεν παραμελησε
κακος οιωνος η εκκλειψη του ηλιου,του ειπαν,
'βέλτιον' ἔφη, 'πλείονας γὰρ νικήσομεν'
κι επιμονως ζητουσε τον Αλεξανδρο των Φερρων
τουλαχιστο,ειπαν οι φιλοι, να μην  παραμεληθει τουτο
και των εχθρων γυρ'απ'το σωμα του σωριασαν τα λαφυρα
εκειραν δε τους ἵππους, εκειραν δὲ καὶ αὐτούς οι φιλοι
αυτο απαν το αναγκαιον χρημα ειναι του Θηβαιου Πελοπιδα
.
.
.

Ζακ-Λουί Νταβίντ (1787) Ο Θάνατος του Σωκράτη David,The Death of Socrates

Συντομο σχολιο στον Μενωνα του Πλατωνα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο Θεμιστοκλης.ειπ'ο Σωκρατης, κι ο Περικλης αν και σοφοι
παιδια αμορφωτα ειχαν αλογομουρηδες και συ Ανυτε παιδι τομαρα
ἀλλὰ γάρ, ὦ ἑταῖρε Ἄνυτε, μὴ οὐκ ᾖ διδακτὸν ἀρετή.
τοτ'οργισμενος ο Ανυτος στον Μενωνα του Πλατωνα ειπε
ὦ Σώκρατες, ῥᾳδίως μοι δοκεῖς κακῶς λέγειν ἀνθρώπους.
ἐγὼ μὲν οὖν ἄν σοι συμβουλεύσαιμι, εἰ ἐθέλεις ἐμοὶ πείθεσθαι, εὐλαβεῖσθαι
κι αληθεια,ποσον αυτο πληρως εκτελεσθηκε το 399
τα δε περι δημοκρατιας και Τριακοντα προφασεις
ὡς ἴσως μὲν καὶ ἐν ἄλλῃ πόλει ῥᾷόν ἐστιν κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπους
ἢ εὖ, ἐν τῇδε δὲ καὶ [95a]πάνυ· οἶμαι δὲ σὲ καὶ αὐτὸν εἰδέναι
.
.
.

Priscus Attalus Ατταλος Πρισκος,νομισμα


Ατταλος Πρισκος Αυτοκρατωρ 409 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

καθολου τον Ιωνα Ελληνα Ατταλο Πρισκο δεν εννοιαζε
η μομφη σφετεριστης αυτοκρατορας στη Ρωμη
και πως ανδρεικελο ηταν του Βησιγοτθου Αλαριχου
ανοησιες του Ονωριου κουφια λογια στη Ραβεννα
αυτον,κυριως,τον ενδιεφερε να ενωθει το δυτικο
κι ανατολικο κρατος σε μια ισχυρη αυτοκρατορια
με τους αρχαιους θεους και την αρχαια φιλοσοφια
τωρα αν γινει ο Αλαριχος στρατηγος αυτο λιαν
τους ωφελει και δεν ειναι σπουδαιον πραγμα
τι κι αν δεν προλαβε τα σχεδια του να  εκπληρωσει
κι εχασε την ευνοια του Αλαριχου κι εξορισθει
εκει στην Ισπανια παλιν εκ νεου αυτοκρατωρ
αναγορευεται σε πεισμα Ονωριου και Κωνσταντιου
.
.
.

Ιουλιανός 361-363 μ.Χ. Σόλιδος (4.28 gm).

Ιουλιανος-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εἴπατε τῷ βασιλεῖ, χαμαὶ πέσε δαίδαλος αὐλά,
οὐκέτι Φοῖβος ἔχει καλύβην, οὐ μάντιδα δάφνην,
οὐ παγὰν λαλέουσαν, ἀπέσβετο καὶ λάλον ὕδωρ.
εν ειδει επιγραμματος σταλθηκε απ'τους ιερεις
η εκκληση στον εθνικο αυτοκρατορα Ιουλιανο
για κατεπιγουσα οινονομικη ενισχυση και φροντιδα
τ'αλλα περι καταρρευσης του αρχαιου κοσμου
ενα κατασκευασμα,μαλλον,καποιου,μονοθειστη,
αλλωστε οι τετοιες αλλαγες επηρεαζουν τα πληθη
τα φοβιζουν και τα συγκρατουν δυσκολα εκδηλωνονται
μεχρι ενας απ'τους δυο ολοκληρωτικα να κερδισει
και τωρα,βεβαια,δεν ειναι για εκδρομες στους Δελφους
αφιερωματα πλουσιες προσφορες ακριβα αναθηματα
ας ο Παραβατης κανονισει την πορευση των Πυθικων
αποστελνωντας τους σολιδους καθαρα χρυσα νομισματα
.
.
.

Σικελικη εκστρατεια 415 π.Χ- 413 π.Χ

Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]


Σικελια καλοκαιρι 413 π.Χ-Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μεγα πληθος κατεβαινει στον Πειραια λαμπρη εξαισια μερα
 πανετοιμη η περιλαλητος Σικελικη εκστρατεια ν'αποπλευσει
ρητορες επιτηδειως ρητορευουν υπερ το δεον της και μαντεις
μηνυουν τα μελλοντα να γινουν γεγονοτα αισια και θεοπεμπτα
κι υποκριτες και μιμοι τους διασκεδαζουν οπως στη περισταση ταιριαζει
ο Νικιας τους οδηγει ο Λαμαχος κι ο Αλκιβιαδης αξιοι στρατηγοι
ας συγχωρεθουν η φιλοχρηματια η δημαγωγια κι η ανηθικοτητα
τωρα θησαυροι αμετρητα ταλαντα στη Σικελια πλουτισμος
κι απο'κει κοσμοκρατειρα η Αθηνα ενα βημα η Αφρικη κι η Καρχηδωνα
μεγα πληθος φωνων παραληρει στο τοσο πλεον κλεος της πολης
κι εκει βεβαια περα στη Σικελια υπερποντια πληρωθηκε η υβρις
ο πολεμοκαπηλος Λαμαχος κατα τον κωμικο Αριστοφανη σκοτωθηκε
ο Αλκιβιαδης καθολου δεν ωφεληθηκε απ'τα μαθηματα περι αρετης
του Σωκρατη κατεφυγε ποταπος προδοτης της πατριδας στη Σπαρτη
κι ο Νικιας ανθρωπος αφελης δεισιδαιμων αποδειχθηκε μια εκλειψη
σεληνης στις Επιπολες τον θαμπωσε και τον τρομαξε να κηρυξει εγκαιρη
αποσυρση απ'την ματαιωμενη εκστρατεια κι ετσι,μοιραια,ολοι στα παντα
και παντου χαθηκαν αλλοι στον ποταμο Ασσιναρο πνιγηκαν στα αιματα
αλλοι στοιβαχθηκαν νεκροι στα λατομεια ο ενας πανω στον αλλον
αλλοι πουληθηκαν σκλαβοι κι οχι λιγοτεροι απο εφτα χιλιαδες αφανισθηκαν
κι οσοι λιγοι σωθηκαν ηταν απ'τ'ασματα του Ευριπιδη που τραγωδουσαν
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
τι τους Ελληνες της Κατω Ιταλιας πολυ τους ευχαριστουσε εκεινος ο ποιητης
.
.
σημειωση:
[110] Τί με χρὴ σιγᾶν; Τί δὲ μὴ σιγᾶν;Τί δὲ θρηνῆσαι;
Ευριπιδη Τρωαδες
.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis]

Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς λιθοτομίαις οἱ Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους μετεχείρισαν.
ἐν γὰρ κοίλῳ χωρίῳ ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει διὰ
τὸ ἀστέγαστον καὶ αἱ νύκτες ἐπιγιγνόμεναι τοὐναντίον μετοπωριναὶ καὶ ψυχραὶ τῇ μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν ἐνεωτέριζον, [7.87.2] πάντα τε ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν τῷ αὐτῷ καὶ
προσέτι τῶν νεκρῶν ὁμοῦ ἐπ᾽ ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ τε τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν μεταβολὴν καὶ τὸ τοιοῦτον ἀπέθνῃσκον, καὶ ὀσμαὶ ἦσαν οὐκ ἀνεκτοί, καὶ λιμῷ ἅμα καὶ δίψῃ ἐπιέζοντο (ἐδίδοσαν γὰρ αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας κοτύλην ὕδατος καὶ δύο κοτύλας σίτου), ἄλλα τε ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ χωρίῳ ἐμπεπτωκότας κακοπαθῆσαι, οὐδὲν ὅτι οὐκ ἐπεγένετο αὐτοῖς· [7.87.3] καὶ ἡμέρας μὲν ἑβδομήκοντά τινας οὕτω διῃτήθησαν ἁθρόοι· ἔπειτα πλὴν
Ἀθηναίων καὶ εἴ τινες Σικελιωτῶν ἢ Ἰταλιωτῶν ξυνεστράτευσαν, τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο.
[7.87.4] ἐλήφθησαν δὲ οἱ ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν χαλεπὸν ἐξειπεῖν, ὅμως δὲ οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. [7.87.5] ξυνέβη τε ἔργον τοῦτο [Ἑλληνικὸν] τῶν κατὰ τὸν πόλεμον τόνδε
μέγιστον γενέσθαι, δοκεῖν δ᾽ ἔμοιγε καὶ ὧν ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς τε κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι δυστυχέστατον· [7.87.6] κατὰ πάντα γὰρ πάντως νικηθέντες
καὶ οὐδὲν ὀλίγον ἐς οὐδὲν κακοπαθήσαντες πανωλεθρίᾳ δὴ τὸ λεγόμενον καὶ πεζὸς καὶ νῆες
καὶ οὐδὲν ὅτι οὐκ ἀπώλετο, καὶ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐπ᾽ οἴκου ἀπενόστησαν. ταῦτα μὲν τὰ
περὶ Σικελίαν γενόμενα.

Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.
[29.1] τῶν δ' Ἀθηναίων οἱ μὲν πλεῖστοι διεφθάρησαν ἐν ταῖς λατομίαις ὑπὸ νόσου καὶ διαίτης πονηρᾶς, εἰς ἡμέραν ἑκάστην κοτύλας δύο κριθῶν λαμβάνοντες καὶ μίαν ὕδατος, οὐκ ὀλίγοι δ' ἐπράθησαν διακλαπέντες ἢ καὶ διαλαθόντες ὡς οἰκέται. καὶ τούτους ὡς οἰκέτας ἐπώλουν,
στίζοντες ἵππον εἰς τὸ μέτωπον· ἀλλ' ἦσαν οἱ καὶ τοῦτο πρὸς τῷ δουλεύειν ὑπομένοντες.
[29.2] ἐβοήθει δὲ καὶ τούτοις ἥ τ' αἰδὼς καὶ τὸ κόσμιον· ἢ γὰρ ἠλευθεροῦντο ταχέως ἢ
τιμώμενοι παρέμενον τοῖς κεκτημένοις. ἔνιοι δὲ καὶ δι' Εὐριπίδην ἐσώθησαν. μάλιστα γάρ,
ὡς ἔοικε, τῶν ἐκτὸς Ἑλλήνων ἐπόθησαν αὐτοῦ τὴν μοῦσαν οἱ περὶ Σικελίαν· καὶ μικρὰ τῶν ἀφικνουμένων ἑκάστοτε δείγματα καὶ γεύματα κομιζόντων ἐκμανθάνοντες ἀγαπητῶς
μετεδίδοσαν ἀλλήλοις. [29.3] τότε γοῦν φασι τῶν σωθέντων οἴκαδε συχνοὺς ἀσπάσασθαι
τὸν Εὐριπίδην φιλοφρόνως, καὶ διηγεῖσθαι τοὺς μέν, ὅτι δουλεύοντες ἀφείθησαν ἐκδιδάξαντες
ὅσα τῶν ἐκείνου ποιημάτων ἐμέμνηντο, τοὺς δ', ὅτι πλανώμενοι μετὰ τὴν μάχην τροφῆς καὶ
ὕδατος μετέλαβον τῶν μελῶν ᾄσαντες. οὐ δεῖ δὴ θαυμάζειν ὅτι τοὺς Καυνίους φασὶ πλοίου προσφερομένου τοῖς λιμέσιν ὑπὸ λῃστρίδων διωκομένου μὴ δέχεσθαι τὸ πρῶτον, ἀλλ'ἀπείργειν,
εἶτα μέντοι διαπυνθανομένους εἰ γινώσκουσιν ᾄσματα τῶν Εὐριπίδου, φησάντων ἐκείνων,
οὕτω παρεῖναι καὶ καταγαγεῖν τὸ πλοῖον.
.
Θουκυδίδη Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου
Βιβλιο Ζ',7.87.1-7.87.6. Τα Σικελικα.Η Πανωλεθρια

[7.87.1] Αυτους στα λατομεια οι Συρακουσιοι σκληρα τον πρωτο καιρο μεταχειριστηκαν,γιατι
σε βαθουλο μερος οντας και στενο πολλοι τους οποιους και ο ηλιος στην αρχη και ο πνιγηρος
καυσωνας επισης- στεναχωρουσε απο την ελλειψη σκεπης κι απ'την αλλη  οι νυχτες  που
ηρθαν ηταν φθινοπωρινες και ψυχρες και η αποτομη μεταβολη σ'αρρωσεια τους ερριξε,
 [7.87.2]κι ολα τα εκαναν αυτοι επειδη στενος ο χωτος στο ιδιο μερος κι ακομα τα πτωματα
των νεκρων μαζι το ενα πανω με τ'αλλα σωριαζαν ,κι αυτων που απ'τα τραυματα και απ'την
αποτομη μεταβολη και απο τετοια αιτια πεθαιναν,και οι οσμες ηταν ανυποφορες κι
απο πεινα συναμα κι απο διψα υποφεραν[γιατι  εδωναν  σε καθενα απ'αυτους επι οκτω
μηνες ενα κυπελλο νερο και δυο κυπελλα σιταρι],κι απ'τα αλλα οσα ειναι φυσικο σε τετοιο
μερος αυτοι που'χουν πεταχτει να κακοπαθησουν,κανενα δεν ηταν να μην συμβει σ'αυτους
  [7.87.3] και καπου εβδομηντα μερες περασαν ετσι ολοι μαζι,επειτα εκτος των Αθηναιων
και καποιους Σικελιωτες η' Ιταλιωτες που μ'αυτους συνεκστρατευσαν τους αλλους εδωσαν
δουλους. [7.87.4] το συνολο αυτων που αιχμαλωτισθηκαν,μ'ακριβεια πολυ δυσκολο να
πω,ομως οχι λιγοτεροι των εφτα χιλιαδων, [7.87.5]και συνεβει το γεγονος αυτο απ'αυτα
κατα τον πολεμο αυτον εδω το πιο μεγαλο να υπηρξε,οπως φαινεται σε μενα και απ'τα
Ελληνικα που εξ'ακοης γνωριζουμε,και σ'αυτους που επικρατησαν το πιο λαμπρο και
σ'αυτους που εχασαν το πιο δυστυχο,[7.87.6] γιατι κατα τα παντα και παντου νικηθηκαν
και καθολου λιγο σε τιποτα δεν κακοπαθησαν πανωλεθρια κατα το κοινως λεγομενο και
πεζικο και καραβια και τιποτα που να μην αφανισθηκε,και λιγοι απ'τους πολλους στο σπιτι
ξαναγυρισαν,αυτα ειναι στη  Σικελια τα γινομενα
.
Πλουταρχου Βιοι Παραλληλοι .Νικιας. ΚΘ'.Τα Σικελικα.Ευριπιδης.

[29.1] απ'τους Αθηναιους οι πιο πολλοι χαθηκαν μεσα στα λατομεια απο αρρωστεια κι απο
διατροφη αθλια,καθε μερα δυο κυπελλα κριθαρι παιρνοντας κι ενα νερο,κι οχι λιγοι πουληθη-
καν αφου αρπαχθηκαν η' και διαφευγοντες κρυφα ως οικειακοι δουλοι.κι αυτους ως οικεια-
κους δουλους πουλουσαν,στιγματιζοντας αλογο στο μετωπο.αλλα ηταν κι αυτοι που κι αυτο
απ'τη δουλεια υπομεναν. [29.2]βοηθουσε δε και σ'αυτους ειτε η σεμνοτητα και η συνεση.γιατι
η' ελευθερονονταν γρηγορα η' εκτιμωμενοι παρεμεναν σ'αυτους που τους ειχαν κτημα.μερικοι
δε και λογω  του Ευριπιδη σωθηκαν.μαλιστα γιατι,ως φαινεται,απ'τους εκτος Ελληνων λατρε-
ψαν αυτου τη μουσα αυτοι στη Σικελια.κι οταν καθε φορα οι ερχομενοι εκει μικρα δειγματα
και γευσεις εφερναν μαθαινοντας ευχαριστα τα μετεδιδαν ο ενας στους αλλους. [29.3] τοτε
λοιπον λενε πως αυτοι απ'τους σωθεντες στη πατριδα συχνα επικαλουνταν τον Ευριπιδη με
σεβασμο,και διηγουνται οι μεν,οτι ενω ηταν δουλοι αφεθηκαν αφου διδαξαν οσα απ'τα
ποιηματα εκεινου θυμοντουσαν,οι δε,οτι περιπλανωμενοι μετα τη μαχη τροφη και νερο
ελαβαν τα μελη τραγουδωντας.δεν πρεπει αληθεια ν'απορουμε οτι για τους Καυνιους λενε
πως πλοιο που προσεφυγε στα λιμανια απο ληστες καταδιωκομενο δεν το δεχθηκαν το
πρωτον,αλλα το απομακρυναν,επειτα ομως τους ρωτησαν να μαθουν αν γνωριζουν ασματα
των εργων του Ευριπιδη,οταν ναι απαντησαν εκεινοι,τοτε αφησαν να μπει μεσα και ν'αρραξει
το πλοιο
.
.
.

 Αθηναικη Συμμαχια 431 π.Χ

Αθηναιοι Μηλιοι 416 π.Χ και κτημα εσαει-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ρητα ειπωθηκε στους Μηλιους:οι μεν ισχυροι επιβαλλουν
οι δε αδυνατοι αποδεχονται,[τ'αλλα ειναι κουφιες φλυαριες]
κατα γραμμα στο βιβλιο Ε' του Θουκυδιδη:δυνατὰ δὲ οἱ
προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν.
τωρα αν στη Σικελια για τους Αθηναιους  κατα γραμμα
τελεσθηκε η νομοτελεια:ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις
ετερον εκατερον,επ'ουδενι ανα τους αιωνες,παρελθοντες
τωρινους και μελλοντες, ανατρεπεται η ανισορροπια:
νυν αρχομεν,ες αυριον ου μελλομεν [κυνικως μεν χρησιμως δε]
η σταχτη των Ενδοξων μας Αυτοκρατοριων ουδολως μας πτοει
Το αυτο πρακτεον 416 π.Χ και εσαει.Viva The Real Politic!
.
.
.

Χάρτης στην αρχή του Πελοποννησιακού Πολέμου 431 π.Χ

Έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η Ελλάδα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο έφορος Σθενελαδας καλεσε τους Λακεδαιμονίους
δια βοής να λυθεί το ζήτημα
πόλεμος με τους Αθηναίους και συμμάχους των
η βοη όμως τόσο απροσδιόριστος ήτο και συγχισμενη
τότε δείχνοντας ένα μέρος 'οσοι'ειπε
είστε υπέρ του πολεμου στάθηκε εκεί,
όσοι δε είστε κατά εις εκείνο το άλλο',

έτσι σαν παιδικο παιχνίδι η αποφασις του πολεμου
πάρθηκε που ολη κατέστρεψε την Ελλαδα

Και δια του λόγο το αληθές ταύτα εγενεντο
κατά τον Ιστορικό Θουκιδιδην
Βιβλίο Α,(87.6)ἡ δὲ διαγνώμη αὕτη τῆς ἐκκλησίας, τοῦ τὰς σπονδὰς
λελύσθαι, ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ καὶ δεκάτῳ ἔτει τῶν τριακοντουτίδων
σπονδῶν προκεχωρηκυιῶν, αἳ ἐγένοντο μετὰ τὰ Εὐβοϊκά.

στη δημογορια δε του μετριοπαθους βασιλέα Αρχίδαμου
πρωτύτερα αυτό ειπώθηκε :
(82.1)κἀν τούτῳ καὶ τὰ ἡμέτερ’ αὐτῶν ἐξαρτύεσθαι ξυμμάχων τε προσαγωγῇ
καὶ Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, εἴ ποθέν τινα ἢ ναυτικοῦ ἢ χρημάτων δύναμιν
προσληψόμεθα (ἀνεπίφθονον δέ, ὅσοι ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ὑπ’ Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα, μὴ Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ καὶ βαρβάρους προσλαβόντας
διασωθῆναι),

ας μην,λοιπόν, αρκουμαστε μόνον εις τους Έλληνες
αλλά,αναγκαίον ειναι και βεβαιως πολυ δικαιολογημενον,
και εις τους ξένους ν'αποτανθουμε ν'αναμειχθούν

κάτι διαχρονικον που έκτοτε ουδολως αλλαξεν
.
.
.

Αντίοχος Δ' Επιφανης-Σελευκιδης βασιλεύς 175 πΧ -164 πΧ

Hic et Nunc-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αυτά πρέπει οπωσδήποτε να τελειώσουν
είναι επιτακτική Res Romans αναμφίβολα
να τονισθεί σε αυτόν τον Σελευκιδη Αντίοχο Δ' Επιφανή
η' Μιθριδάτη η' όπως αλλιώς ας θέλει να λέγεται
πως τώρα εδώ οι Ρόδιοι και οι της Περγάμου είναι οι ευνοούμενοι μας
στη Συνθήκη άλλωστε της Απαμείας το 188 ρητά κυρώθηκε
δώδεκα πλοία όχι πλεον αυτων να έχει
και ούτε σε επεκτάσεις να λογίζεται, είναι επικίνδυνες ματαιοδοξίες,
όταν,λοιπόν, αυτά στα περίχωρα της Αλεξανδρειας άκουσε
δια στόματος του Ρωμαιου Γάιου Ποπλιου Λαϊνά
ο Αντιοχευς Σελευκίδης σφοδρα ταραχτηκε
και αντεδρασε με υπεκφυγές,ενώ ένιωθε καλά
το αμετάκλητο του πραγματος,πώς τάχα το συμβούλιο του να ρωτήσει
και τότε ο Ρωμαίος έσυρε γύρω του κύκλο και τον εκλεισε
άλλην δεν έχεις διαφυγή,Hic et Nunc Εδώ και Τώρα απάντησε,του είπε
Έτσι γορδια τερματίστηκε του ατυχους Αντίοχου Δ Επιφανους η φιλοδοξια
με έναν τοπικό HIc και έναν χρονικό Nunc προσδιορισμο

.

.
.

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456

Iulius Valerius Maiorianus 457-461

Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465

Anthemius Procopius 467-472

Anicius Olybrius, 472-472


Αβιτος,Μαιοριανος,Λιβιος Σεβήρος,Ανθέμιος,Ολυβριος 5 Ρικιμεριοι Αυτοκρατορες
της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας 455-472  μ.Χ

Μαριονέτα 455-472 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Marcus Maecilius Flavius Eparchius Avitus 455-456
Iulius Valerius Maiorianus 457-461
Flavius Libius Severus Serpentius Augustus 461-465
Anthemius Procopius 467-472
Anicius Olybrius, 472-472
Κατά σειρά εμφάνισης πέντε ονόματα καρικατουρες πέντε πράξεις
από το θέατρο μαριονέτας αυτοκρατόρων
της Δυτικης Ρωμαϊκής Αυτοκρατοριας
του ισχυρου magister militum Ricimerus Σουηβου Αλεμανου
που τους κινούσε στη σκηνή και τους εξαφανιζε
ανάλογως τα συμφέροντα του ίδιου και του Βυζαντινού Λέοντα Α'
εν μέσω των βαρβαρικών Συμπληγαδων Βανδάλων και Αρειανιστων Βησιγότθων
Όλοι τους γνήσιοι εκπροσωποι της παρακμής και κατάρρευσης
της άλλοτε ισχυρής Ρώμης

O Tempora O Mores
ως πότε Ρικιμεριοι θα μας εμπαιζουν;
.
.
.

Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος 602-608 μ.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

όμως στη Ρώμη στο Forum Romanorum σε επιγραφη
τον τιμούσαν ως εξέχουσα προσωπικότητα
έχει γι'αυτό να λέει ο παπας Βονιφάτιος Δ'
τι μέγιστο είναι να αναγνωρισθει το Πρωτείο του
και τώρα να τολμούν οι Πράσινοι στον Ιππόδρομο
να τον ειρωνευονται;
Πάλι τον καύκον έπιες,
πάλι τον νουν απώλεσας
Πάλι ήπιες το ποτηράκι σου
Πάλι το μυαλό σου θολωσες
Φλάβιος Φωκάς Αύγουστος ένας μπεκρης
Βυζαντινός αυτοκράτορας Άβαροι Σλάβοι Δυτικα
Πέρσες Ανατολικά καλά το ξέρανε
και θα κολωνε μετα από τόσους αποκεφαλισμους
και τυφλώσεις 3 χιλιάδες απ'αυτους τους αλητες
στο πέταλο να σφάξει;
.
.
.

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος και Αρσινόη Β' με την επιγραφή ΑΔΕΛΦΩΝ(η μια όψη),
από την άλλη όψη ο Πτολεμαίος Α' Σωτήρ και η Βερενίκη Α' με την επιγραφή ΘΕΩΝ
-χρυσο οκταδραχμο-260 π.Χ-Βερολινο

Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος ικανοτατος ήτο διπλωμάτης
Αλλα τον εμελλαν λίαν επειγοντα και σημαντικά
η Αλεξάνδρεια Φάρος να γίνει Ελληνικού Πολιτισμού
με Βιβλιοθήκη Μουσείο πόλος πασών των επιστημων
ο Πτολεμαίος Κεραυνός του έγραψε πως πλεον
αποποιειται των δικαιωματων του Φαραώ
στην Αθήνα προετοιμάζει τον στωικό Χρεμωνιδη
κατά της Μακεδονιας του Αντιγόνου Β' Γονατα
έπειτα πιέζεται με κανάλι να ενώσει τον Νείλο με το Σουέζ
και την αδελφή του Αρσινόη χήρα του επιγονου Λυσιμάχου
να νυμφευτει ως Β' Φιλαδελφη
τώρα αλήθεια θα τον απασχολήσει η κούφια ματαιοδοξία του αρχιτέκτονα
αν κάτω από το όνομα του έγραψε για να μείνει αιώνια το δικό του;
Σώστρατος Δεξιφάνους Κνίδιος θεοῖς σωτῆρσιν ὑπὲρ τῶν πλωϊζομένων.
Αυτός εν τέλει ειναι ένας Θεός Meryamun Setepenre,
Ο Προσφιλής του Άμμωνα.Ο Εκλεκτός του Ρα
.
.
.

Sandro Botticelli Η Συκοφαντία του Απελλή-1494-1495 μ.Χ Φλωρεντία

Η Συκοφαντία του Απελλή-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ούτε Τύρον Συρίας ούτε συνομώτην Θεοδόταν είδε και γνώριζε
Πόσο μάλλον επιβολή εναντίον του ευεργετου Πτολεμαίου Α' Σωτήρος
να κάνει
Ο Αντίφιλος ένας ατάλαντος ζωγράφος από Φθόνον τα εξύφανε αυτά
μήπως εκδιωχθείς αλλά κυρίως θανατωθείς ο Απελλής αυτός εσαει
δοξασθεί
Εν τέλει ο μωρός ούτε στέφανος δόξας ούτε τιμές ελαβεν
παρά μόνο με την Απατην την ατιμία του συκοφάντου δούλου
κέρδισεν
Αλήθεια,τι άλλην θέση ήλπιζε ο επίβουλος Αντίφιλος ως αντίζηλος
του Απελλή
μήπως Παγκάστην Αλεξάνδρου η΄ Φρύνην Πραξιτέλους;
Ας έχουν λοιπόν οι τέτοιοι υπόψιν τους
την Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῆ του Σύρου Λουκιανού
.
.
.

Διογένης ο Κυνικός -χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Εν τάξει,ο Διογένης ο Σινωπευς
ουδέναν ενδοιασμον θα είχεν
να ανατρέψει το πολιτικόν συστημα
ευτυχώς,για μας, που αντί αυτού
νοθευσε το πολιτικό νόμισμα
και με μιαν εξορίαν απαλλαχτηκαμε
απ'αυτον
ας γαυγιζει λοιπόν και δαγκώνει
πλέον εις Αθήνας ο σκυλος κυνικος
.
.
.΄

Σικελικη Εκστρατεία 415-413 π.Χ

Το Θέατρο των Συρακουσών 413 π.Χ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είχε λαμπρά σελήνη στους γκρεμούς των Επιπολών της Σικελίας
και τόση ολέθρια συγχυση στους στρατιώτες επακολούθησε
επειτα ήταν η Έκλειψη της Σελήνης με την δεισιδαίμονα
διάθεση του Νικία να μην αποσυρθούν
αφού πρώτα περασουν τρεις φορές εννιά μέρες
Κι έμειναν μοιραια στο κοίλον του Μεγάλου Αμφιθεατρου
των Συρακουσών ως θεατές τραγωδίας στην ορχήστρα του λιμανιού
να παρακολουθούν δι'ελέου και φόβου την παράσταση της ναυμαχίας
κι ανάλογως τα δρώμενα να αναφωνούν
άλλοτε Νικάμε κι άλλοτε Αλίμονο Χανόμαστε
Τέτοιες ολέθριες τροπές είχε η υπερπόντια εκστρατεία μας
που τότε το 415 στο πάνδημο πανηγύρι μας στο λιμάνι του Πειραιά
καθόλου δεν υποψιάζομασταν στον λαμπρόν απόπλουν της δι'ευχών
και παιάνων
ούτε τον αποδεκατισμό στον Ασίναρον ποταμό
ούτε τον ολοσχερή αφανισμό μέσα στα λατομεία
.
.
.

Ο ἀποκοτταβισμός του Θηραμένη 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οριστικά οι Λακεδαιμόνιοι τους πρόσταξαν τα Μακρά Τείχη να γκρεμίσουν
κι οι Τριάκοντα,βια ειναι,τους πατρώους νόμους να θεσπίσουν
ο Λύσανδρος εξορίζοντας τους Σαμιώτες δημοκρατικούς
μ'ένα μόνο ιμάτιο άφησε επιστρέφοντας στη Σπάρτη φορτωμένος
τα 470 τάλαντα ασήμι δώρο του Πέρση Σατράπη Κύρου
είναι κρίσιμοι οι καιροί το άστυ κινδυνεύει η Συμμαχία διαλύθει
δεν είναι ώρα γιά συναισθηματισμούς ο σώζων εαυτώ σωθήτω
κάτι κοθόρνοι σαν τον Θηραμένη,είπε ο Κριτίας,πρέπει να εξαλειφθούν,
και να το ξέρει πολύ μας διασκέδασε ο αποκοτταβισμός του:
Κριτίᾳ τοῦτ᾽ ἔστω τῷ καλῷ,πολύ γελάσαμε με τον χρησμό του
.
.

Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΩΝ ΜΗΛΙΩΝ το 404 π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μέσα στη νύχτα έφτασε το ιερό πλοίο Πάραλος με τα κακά νέα
κι απ'τον Πειραιά ως την Αθήνα μάθαμε τη μεγάλη συμφορά
πολύ τώρα φοβούμαστε  πως οι Μήλιοι θα βγούν προφήτες
όταν κάποτε απ'τη δύναμη εμείς τυφλωμένοι τους λέγαμε
οι ισχυροί επιβαλουν κι οι αδύνατοι πρέπει πάντα να υπακούν
προσέξτε τότε μας είπαν μήπως στο μέλλον γυρίσουν οι καιροί
και σεις ερθήτε στη θέση μας πληρώνοντας την Ύβρι στο Δίκαιο
.
.
.

ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν

και την δημοκρατιαν την Αθηνησιν καταλυσηι,322π.Χ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αγαθηι τυχηι δεν ειχε η Αθηναικη δημοκρατια
ουτε τα [ἔδοξεν τῆ]ι βολῆι καὶ τῶι [δήμωι
ο Αντιπατρος μετα τα Λαμιακα το 322 διεταξε
την διαλυση της και οι δυο λιθινες στηλες
στη Βουλη και στην Εκκλησια του Δημου παραυτα
να ξεστηλωθουν να εξαφανισθουν, τωρα αλλα
εις τον νεον ελληνικον κοσμον πλεον ισχυουν
και οχι αυτα τα ιδιοτελη Αθηναικα του 336
την τυραννιδα συνκαταστηι και την δημοκρατιαν
την Αθηνησιν αυτος καταλυσηι,τετοια ψηφισματα
να ξερουν ειναι de facto ξεπερασμενοι,επειτα δε
ο Υπερειδης και ο Δημοσθενης τα ρητορικα της
στοματα  εν κατακλειδι εκλεισαν κι εν τελει ουτε
Επιταφιοι Λαμιακων και γαυροι Φιλιππικοι ωφελουν
.
.
ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ,336 π.Χ
λιθινος στηλη εις την Αρχαιαν Αγοραν
-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΕΠΙ ΦΡΥΝΙΧΟΥ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΛΕΩΝΤΙΔΟΣ ΕΝΑΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ
ΗΙ ΧΑΙΡΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΜΕΙΝΙΟΥ ΑΧΑΡΝΕΥΣ ΕΓΡΑΜΜΑΤΕΥΕΝ
ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΠΕΨΗΦΙΖΕΝ ΜΕΝΕΣΤΡΑΤΟΣ ΑΙΞΩΝΕΥΣ
ΕΥΚΡΑΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΙΜΟΥ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ ΕΙΠΕΝ.ΑΓΑΘΗΙ ΤΥΧΗΙ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ.ΔΕΔΟΧΘΑΙ ΤΟΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΑΙΣ.
ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΗΙ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ ΕΠΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΙ Η' ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΔΑ
ΣΥΝΚΑΤΑΣΤΗΣΗΙ Η' ΤΟΝ ΔΗΜΟΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Η' ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΝ
ΤΗΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΚΑΤΑΛΥΣΗΙ, ΟΣ ΑΝ ΤΟΝ ΤΟΥΤΩΝ ΤΙ ΠΟΙΗΣΑΝΤΑ
ΑΠΟΚΤΕΙΝΗΙ ΟΣΙΟΣ ΕΣΤΩ.ΜΗ ΕΞΕΙΝΑΙ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝ
ΤΟΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΗΣ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΕΝΑΙ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ
ΜΗΔΕ ΣΥΝΚΑΘΙΖΕΙΝ ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ ΜΗΔΕ ΒΟΥΛΕΥΕΙΝ ΜΗΔΕ
ΠΕΡΙ ΕΝΟΣ.ΕΑΝ ΔΕ ΤΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ Η' ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΤΑΛΕΛΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΑΝΙΗΙ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
ΤΩΝ ΕΞ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΕΙΣ ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ Η' ΣΥΝΚΑΘΗΖΙΗ
ΕΝ ΤΩΙ ΣΥΝΕΔΡΙΩΙ Η' ΒΟΛΕΥΗΙ ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΑΤΙΜΟΣ ΕΣΤΩ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ
ΕΣΤΩ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΟΥ ΤΟ ΕΠΙΔΕΚΑΤΟΝ .ΑΝΑΓΡΑΨΑΙ ΔΕ
ΤΟΝΔΕ ΝΟΜΟΝ ΕΝ ΣΤΗΛΑΙΣ ΛΙΘΙΝΑΙΣ ΔΥΟΙΝ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ
ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΣΑΙ ΤΟΝ ΜΕΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΙΣ
ΑΡΕΙΟΝ ΠΑΓΟΝ ΤΗΣ ΕΙΣ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟΝ ΕΙΣΙΟΝΤΙ.ΤΟΝ ΔΕ
ΕΝ ΤΗΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ.ΕΙΣ ΔΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΡΑΦΗΝ ΤΩΝ ΣΤΗΛΩΝ
ΤΟΝ ΤΑΜΙΑΝ ΔΟΥΝΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ  ΔΡΑΧΜΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΑ
ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΤΩΙ ΔΗΜΩΙ


επι Φρυνιχου αρχοντος.επι της Λεωντιδος φυλης εις την ενατην πρυτανειαν.
υπο του Χαιρεστρατου του Αμεινιου εξ Αχαρνων την γραμματειαν.
εκ των προεδρων ο Μενεστρατος Αιξωνευς εθεσεν προς ψηφισιν .
ο Ευκρατης του Αριστοδημου εκ Πειραιως επροτεινε.δια την καλην
[εις το μελλον]τυχην του δημου των Αθηναιων.εχει αποφασισθει υπο
των νομοθετων,εαν τις κατα του δημου επαναστατησει δια τυραννιαν
η' τυραννιαν εγκαθιδρυσει η΄τον δημον των Αθηναιων η' την Αθηναικην
δημοκρατιαν,καταλυσει,ος των τουτων εις τι υπαιτιον δολοφονησει ας
ειναι δικαιος.να μην εξερχεται δε βουλευτης δια βουλην εις τον Αρειον
Παγον καταλυμενου του δημου η' της Αθηναικης δημοκρατιας να μην
ανερχεται εις τον Αρειον Παγον μηδε να συγκαθεται εις τον συνεδριον
μηδε ουδενος να βουλευεται ,εαν δε  τις του δημου η' της δημοκρατιας
οντας καταλυμενων των Αθηνων των βουλευτων του Αρειου Παγου
ανερθει εις Αρειον Παγον η' συγκαθεται εις συνεδριον η' δια κατι
βουλευεται ας ειναι ατιμος και αυτος και το γενος εξ εκεινου και η
περιουσια αυτου ας δημευθει και εις την θεαν το δεκατον να δωθει.
ας αναγραψει δε αυτον εδω τον νομον εις στηλας λιθινας δυο ο γραμματευς
της βουλης και ας στησει την μεν επι της εισοδου εις τον Αρειον Παγον
 της εις το βουλευτηριον εισερχομενων,την δε εις την εκκλησιαν
του δημου.δια την αναγραφην δε των στηλων εις τον ταμιαν να δωθουν
του δημου [εικοσιν] δραχμαι  εκ των περι δημοσιων δαπανων ψηφισθεντων
.
.
.

ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ,ασπιδα, Αρχαια Αγορα Αθηνα


ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis-

οχι που θα εχανε τετοια ευκαιρια μετα τη Πυλο και τη Σφακτηρια
τεραστια η προπαγανδα τετοια δεν τ'αφηνει ο Κλεων,τι παιζουμε;
στη Ποικιλη Στοα εν μεσω ποικιλων εργων του Πολυγνωτου
του Μικωνος και του Παναινου και τ'αλλα ενδοξοτα  Ἀθηναῖοι καὶ
Θησεὺς Ἀμαζόσι μάχονται και τα ἐς Τροίαν και τών μαχεσαμένων
Μαραθῶνι ν'αναρτηθουν τροπαια οι ασπιδες των και εις μιαν εξ αυτων,
ισως του Βρασιδα,ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ ΕΚ ΠΥΛΟ
ας γραφει λακωνικως,προσοχη αυτο το λακωνιστι ας τονισθει δεοντως,
εδω συχναζουν πληθος περιπατητες επισης στωικοι εχομεν δε θεαματα
ακροασεις,και θαυματοποιους ταχυδακτυλουργους πλανοδιους μαγους
δεον ειναι,η τωρινη μας ισχυς να δειχθει το 425 απο το 403 απεχει
.
.
.

Αίαντας/Έκτορας:Η επική λογομαχια

Ομήρου Ιλιάδα ραψωδία Ν' 809-832

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Αἴας δὲ πρῶτος προκαλέσσατο μάκρα βιβάσθων·

«δαιμόνιε σχεδὸν ἐλθέ· τίη δειδίσσεαι αὔτως810

Ἀργείους; οὔ τοί τι μάχης ἀδαήμονές εἰμεν,

ἀλλὰ Διὸς μάστιγι κακῇ ἐδάμημεν Ἀχαιοί.

ἦ θήν πού τοι θυμὸς ἐέλπεται ἐξαλαπάξειν

νῆας· ἄφαρ δέ τε χεῖρες ἀμύνειν εἰσὶ καὶ ἡμῖν.

ἦ κε πολὺ φθαίη εὖ ναιομένη πόλις ὑμὴ815

χερσὶν ὑφ’ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.

σοὶ δ’ αὐτῷ φημὶ σχεδὸν ἔμμεναι ὁππότε φεύγων

ἀρήσῃ Διὶ πατρὶ καὶ ἄλλις ἀθανάτοισι

θάσσονας ἰρήκων ἔμεναι καλλίτριχας ἵππους,

οἵ σε πόλιν δ’ οἴσουσι κονίοντες πεδίοιο.»820

Ὣς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις,

αἰετὸς ὑψιπέτης· ἐπὶ δ’ ἴαχε λαὸς Ἀχαιῶν

θάρσυνος οἰωνῷ· ὃ δ’ ἀμείβετο φαίδιμος Ἕκτωρ·

«Αἶαν ἁμαρτοεπές, βουγάϊε ποῖον ἔειπες·

εἰ γὰρ ἐγὼν οὕτω γε Διὸς πάϊς αἰγιόχοιο825

εἴην ἤματα πάντα, τέκοι δέ με πότνια Ἥρη,

τιοίμην δ’ ὡς τίετ’ Ἀθηναίη καὶ Ἀπόλλων,

ὡς νῦν ἡμέρη ἧδε κακὸν φέρει Ἀργείοισι

πᾶσι μάλ’, ἐν δὲ σὺ τοῖσι πεφήσεαι, αἴ κε ταλάσσῃς

μεῖναι ἐμὸν δόρυ μακρόν, ὅ τοι χρόα λειριόεντα830

δάψει· ἀτὰρ Τρώων κορέεις κύνας ἠδ’ οἰωνοὺς

δημῷ καὶ σάρκεσσι πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.»

Ο Αίαντας πρώτος προς αυτόν φώναξε με μακριά πατώντας

βήματα,,καημένε,κοντά έλα,γιατί φοβεριζεις έτσι 810

τους Αργείους;μάθε πώς ούτε μάχης αμαθοι ημαστε,

αλλα η κακη του Δία μάστιγα δάμασε τους Αχαιους

κι αν τώρα κάπου στο μυαλό σου ελπίζεις ν'αφανισεις

τα καραβια,αμέσως και σε μας τα χέρια ν,'αμυνθουν υπάρχουν

αν και πιο πολυ θα φτάσει η μέρα η καλοχτιστη πολη σου 815

απ' τα χέρια τα δικά μας και αλωμένη και ερημωμενη

και σε σένα τον ίδιο λέω κοντά είναι που φευγωντας

θα προσευχεσε στον Δία πατέρα και στους άλλους αθανατους

γρηγοτερα απ'τα γεράκια να'ναι οι καλλοτριχοι ιπποι

εσένα στη πόλη να φέρουν σηκωνοντας σκόνη στη πεδιαδα 820

ως έτσι αυτός είπε πέταξε αίσιο πουλι,αετός που ψηλά

πετά,σ'αυτο φώναξε δυνατα ο λαός των Αχαιών θαρρευοντας

με τον οιωνο και σ'αυτον απάντησε ο λάμπρος Έκτορας,

Αίαντα μωρολογε,βοδοκεφαλε,τι είπες;,γιατί αν κι εγώ

βέβαια παιδί του Δία που'χει την αιγιδα ημουνα αθάνατο 825

η σεβαστή να με γεννούσε Ήρα και να τιμιωμουν ως τιμιεται

η Αθήνα κι ο Απόλλωνας,καθώς τώρα αυτή εδώ η μερα

κακό θα φέρει στους Αργειους σ'ολους πολύ,και συ

σ'αυτους θα σκοτωθείς αν μείνεις το μακρύ μου δορυ

να δεχτεις που το σαν κρίνο δέρμα σου θα σχίσει,αλλ'ομως 830

των Τρώων θα χορτάσεις τα σκυλιά και τα ορνια με το πάχος

και τις σάρκες πέφτοντας κοντά στων Αχαιών τα καραβια

.

,

Τα Δώρα Αίαντα Εκτορα,Ομηρου Ιλιάδα ραψωδία Η' 303-307

-μεταφραση translation χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(Έκτωρ)

Ὣς ἄρα φωνήσας δῶκε ξίφος ἀργυρόηλον

σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι·

Αἴας δὲ ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν 305

τὼ δὲ διακρινθέντε ὃ μὲν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν

ἤϊ’, ὁ δ’ ἐς Τρώων ὅμαδον κίε·

(ο Εκτορας)

έτσι σαν είπε του'δωκε ξίφος αργυροκαρφωτο

μαζί με το θηκάρι και με λουρί καλοκομενο

ο Αίαντας ζωστηρα έδωσε σε κόκκινο φωτεινό 305

και χωρίζοντας ο ένας στον λαό των Αχαιών

πήγε κι ο άλλος στων Τρώων την ομαδα γυρισε

.

.

Τα δυω Δωρα-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αληθεια,εξαίσια τα λόγια που τους έβαλε στα στόματα

ο ποιητής να πουν λίαν επικά και ταιριαστά σε τέτοιους

ξακουστούς ήρωες,κι αυτά σίγουρα θέλουν ν'ακουσουν

οι πάσι φύσεως ακροατές στα λαμπρά συμπόσια τους,

την ρητορική ευφράδεια και το αλύγιστο σθένος,αλλ'ομως

εδώ το τελος προδικαζεται;στη ραψωδία Χ' ατιμασμενος

σέρνεται νεκρός ο Έκτορας πίσω απ'τό άρμα του Αχιλλέα

δεμένοςμε τον ζωστῆρα φοίνικι φαεινόν δώρο του Αιαντα

μέσα στον πνιγερο κονιορτο της πεδιάδας και στον Σοφοκλή

ο Αιαντας τρελος και μανιασμένος σφάζει τα πρόβατα

γι' Αχαιούς κι ύστερα ντροπιασμένος σφάζεται κι ο ίδιος

πέφτοντας σε ξίφος ἀργυρόηλον δώρο του Εκτορα αυτό

και τα σκυλιά και τα ορνια θα του καταβροχθίσουν ύστερα

ανηλεατο πάχος και τις σάρκες του στη ξενη μέσα χώρα

Ο ποιητής πως έκανε το χρέος του,κανείς δεν αμφιβάλλει,

δίκαια τους μοίρασε και τη δόξα και τη πτώση τους,όπως

αυτοί οι δύο άλλοτε ευγενικά αντάλλαξανε τα δώρα τους

.

.

.

Dante Alighieri-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Dante Alighieri e Publius Vergilius Maro dentro Inferno Circle-

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι περιμένει κανείς από έναν φανατικό Ιταλό

ας είναι κι ο Δάντης Αλιγκιερι;,το δείχνει

απ'την αρχή του 26ου Άσματος της Κόλασης του

υμνολογωντας την πόλη του Φλωρεντία

Godi, Fiorenza, poi che se' si` grande,

che per mare e per terra batti l'ali,

e per lo 'nferno tuo nome si spande!

(Inferno: Canto XXVI)

αγαλιασου Φλωρεντία,τοσο μεγάλη είσαι

που σε θάλασσα και γη χτυπάνε τα φτερά σου

και σ'ολο τον Άδη τ'ονομα σου ξακουστό

και τους ελληνες  ήρωες τον Οδυσσέα και Διομήδη 

τους συγκαταλεγει με τους δόλιους του 8ου κύκλου,

e dentro da la lor fiamma si geme

l'agguato del caval che fe' la porta

 onde usci` de' Romani il gentil seme.

Piangevisi entro l'arte per che, morta,

Deidamia ancor si duol d'Achille,

e del Palladio pena vi si porta

και μέσ'στη φλόγες ο Οδυσσεας τυραννιεται

για το τέχνασμα τ'αλογου π'ανοιξε τη πόρτα

απ'οπου η ευγενική γενιά βγηκε των Ρωμαίων 

κι εκεί μεσα κλαίει για το δόλο που κάνει

ακόμα και νεκρή τη Δηιδάμεια τον Αχιλλέα

να θρηνει και για το Παλλάδιο τιμωριεται

όλα,αναμφιβολα,ενορχηστρωμένα απ'τον μισελληνα 

δάσκαλο του τον κλέφτη του Ομήρου Βιργίλιο

Ιδεοτελη διαφημιστή του Αινεία του και φυσικά

των Ρωμαίων

Εμεις,βέβαια,όσο υψηλά και να'ναι τα νοήματα κι οι στίχοι

περίτεχνοι είμαστε ικανοί να διακρίνουμε τις προθεσεις

και σε κάποιο Inferno κυκλο σίγουρα θα τους καταταξουμε

.

.

.

PVBLIVS SEPTIMIVS GETA AVGVSTVS.damnatio memoriae-

χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αστείο πράγμα η συναυτοκρατορια των δύο Σεβηρων

Marcus Aurelius Severus Antoninus Pius Augustus 197

Publius Septimius Geta Augustus 209

ποσο δεν πάσχισε για την ειρηνική συνύπαρξη τους

η Ιουλία Δόμνα η Συρία μητέρα από ιερείς του Βάαλ

η προπαγάνδα τους έδειχνε ομοουσιους στις εικόνες

η δυναστεία δεν έπρεπε ουδόλως να διαταραχθει

όταν πλέον κι οι δυο συνονομαζοντο Αυγουστοι 

παρουσιαζονταν ως ώριμοι ν'αναλαβουν αυτοκράτορες

όμως αιωλα  σαθρα και για τα μάτια του κόσμου ολα

αυτά ήταν και τα γεγονότα νομοτελειακά εκτελέσθηκαν

Ο Καρακαλλας δολοφόνησε τον Γέτα κι εξέδωσε damnatio 

memoriae να μην μείνει πουθενά το όνομα κι εικόνα του

Βεβαια εν μέρει το κατάφερε αφού πλήθος τα νομίσματα

τον απεικονίζουν όπως ο Σεπτιμος  Σεβήρος κι ο ίδιος

ήθελε PVBLIVS SEPTIMIVS GETA CAESAR PONTIFEX

.

.

.

Σχόλιο πάνω στον παραλίγον φόνο του Αγαμέμνονα από τον Αχιλλέα

(Ομήρους Ιλιάς,ραψωδία Α',στίχοι 193-195)

- χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτή η Αθήνη με τα ουρανοθεν της εκτός 

που τον Ατρειδη Αγαμεμνωνα γλυτωσε

απ'το σφάξιμο του Αχιλλέα Πειλιδη

πρωτευόντως γλύτωσε την Ιλιάδα,

γιατί στη ραψωδία Α'  στίχος 194

ἕλκετο δ’ ἐκ κολεοῖο μέγα ξίφος   

απ'τη θηκη το μεγάλο ξίφος τραβιωνταν

το Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος  

τετελεσμένο οριστικα στους 194 στιχους

ευτυχως από μηχανής θεάς σώθηκε 

το επος κι επεκτάθηκε στους 15.693

.

.

.

Περίλαος Ἀττικὸς ἐν ταύρῳ τῷ χαλκέῳ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πίνδαρος Πυθιόνικοι1.95-Διόδωρου Σικελιώτη Ιστορική ΒιβλιοθήκηmΘ.19.1

(μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

.

Περίλαος Ἀττικὸς ἐν ταύρῳ τῷ χαλκέῳ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εκείνος ο Ακραγαντινος τύραννος Φαλαρις πως ήτο ανηλεής

ιστορικά τεκμηριωμένο ειναι,άλλωστε ο Κικέρων προειδοποίησε

τον Ιούλιο Καίσαρα πως σε Φαλαρισμο τελικά θα καταλήξει

τώρα τα Περί Περιλαου Αττικού και χαλκού ταύρου επινοήσεις   

ο Πίνδαρος οὐ φθίνει Κροίσου φιλόφρων ἀρετά με υψηλη ρητορική 

υμνεί στους Πυθιονικους ενω ἐχθρὰ Φάλαριν κατέχει παντᾷ φάτις

μύθευμα και στου Διοδώρου Σικελιώτη την Ιστορική Βιβλιοθήκη  

το  διδακτικό ποίημα τι οι δολεροι άνθρωποι παθαίνουν

οι ίδιοι στο τέλος θύματα της μηχανής τους πεφτουν 

γιατί τέτοιοι ούτε και στους πιο τυρρανους δεν είναι αρεστοί

έτσι λοιπον του Φαλαρι ο μουσικός ταύρος έγινε ο καυστήρας του

εδώ στη Σικελία έχουν τους δικούς τους ταύρους- ποταμούς

και ουδεμίαν χρειαν έχουν τους εισαγομενους Αττικούς

έπειτα ο Ακραγαντινος τους δικούς τρόπους συμμορφωνειν

και ἡδονὴν ἕξει και όχι τοῖς στεναγμοῖς αὐλοῖς μυκτήρων.

.

.

Πίνδαρος, Πυθιόνικοι 1.95 

οὐ φθίνει Κροίσου φιλόφρων ἀρετά: 95

τὸν δὲ ταύρῳ χαλκέῳ καυτῆρα νηλέα νόον

ἐχθρὰ Φάλαριν κατέχει παντᾷ φάτις,

του Κροίσου της φιλοφροσυνης η αρετή δεν σβηνει 95

αυτόν που σε ταύρο χάλκινο έκαιγε ανηλεής

τον Φαλαριν κακή φήμη πάντα θα βαραίνει

.

.

Διόδωρου του Σικελιώτη, Ιστορική Βιβλιοθήκη, Θ.19.1

“ὃς Φάλαρις Περίλαον τὸν χαλκουργὸν ἐκεῖνον

τὸν Ἀττικὸν κατέκαυσεν ἐν ταύρῳ τῷ χαλκέῳ.

οὗτος γὰρ τὸ μηχάνημα τοῦ ταύρου χαλκουργήσας

τοῖς μυξωτῆρσι τοῦ βοὸς ἐτέκτηνεν αὐλίσκους,

ἀνέπτυξε καὶ θύραν δὲ πρὸς τῷ πλευρῷ τοῦ ταύρου·

καὶ δῶρον τῷ Φαλάριδι τοῦτον τὸν ταῦρον ἄγει.

Φάλαρις δὲ τὸν ἄνθρωπον ἐν δώροις δεξιοῦται,

τὸ δὲ μηχάνημα θεοῖς καθιεροῦν κελεύει.

ὡς δ᾽ ἀναπτύξας τὸ πλευρὸν ὁ χαλκουργὸς ἐκεῖνος

δόλον τὸν κακομήχανον ἐξεῖπεν ἀπανθρώπως,

εἴ τινα βούλει, Φάλαρι, κολάζειν τῶν ἀνθρώπων,

ἔνδον τοῦ ταύρου κατειργνὺς πῦρ ὑποστρώννυ κάτω·

δόξει δ᾽ ὁ ταῦρος στεναγμοῖς μυκᾶσθαι τοῖς ἐκείνου,

σὺ δ᾽ ἡδονὴν τοῖς στεναγμοῖς ἕξεις αὐλοῖς μυκτήρων.

τοῦτο μαθὼν ὁ Φάλαρις καὶ μυσαχθεὶς ἐκεῖνον,

ἄγε, φησί, Περίλαε, σὺ πρῶτος δεῖξον τοῦτο,

καὶ τοὺς αὐλοῦντας μίμησαι, τράνωσόν σου τὴν τέχνην.

ὡς δὲ παρέδυ μιμητὴς δῆθεν τῶν αὐλημάτων,

κλείει τὸν ταῦρον Φάλαρις καὶ πῦρ ὑποσωρεύει.

ὅπως δὲ τὸ χαλκούργημα θανὼν μὴ ἐμμιάνῃ,

κατὰ πετρῶν ἐκρήμνισεν ἐξάξας ἡμιθνῆτα.

γράφει περὶ τοῦ ταύρου δὲ Λουκιανὸς ὁ Σύρος,

Διόδωρος καὶ Πίνδαρος, σὺν τούτοις τε μυρίοι.” 

ο Φαλαρις εκείνον τον Περιλαο τον χαλκουργο

τον Αττικό μέσα στον χαλκινο κατευκασε ταυρο

αφού τούτος το μηχάνημα χαλκουργησε του ταυρου

λεπτούς αυλούς μεσ'στα ρουθούνια εχωσε του βοδιου 

και πόρτα άνοιξε στου ταύρου το πλευρο

δώρο στον Φαλαρι τον ταύρο αυτόν παει

αυτόν τον άνθρωπο ο Φαλαρις με δώρα δεχετε

και το μηχανημα στους θεούς αφιερωνει

τότ' ανοίγοντας το πλευρό ο χαλκουργος εκείνος

το δολερο κακο μηχανημα απάνθρωπα λεει

αν κάποιον απ'τους ανθρώπους θελήσεις Φαλαρι 

να τιμωρησεις

μέσ' στον ταύρο κλειστ' τον και φωτιά βάλε κατω

και μ' εκείνου τους στεναγμούς ο ταύρος θα μυκαζει  

ηδονή εσύ στους στεναγμούς θα πάρεις απ'τους αυλούς 

των ρουθουνιων

αυτό ο Φαλαρις ακουγωντας εκείνον τον σιχαθηκε

ελα,Περιλαε,είπε,πρώτος εσύ αυτό να μας το δειξεις

και μιμούμενος τους αυλητες,διατρανωσε τη τεχνη σου

τον ταύρο τότε κλείνει ο Φαλαρις και φωτιά κάτω βαζει

και για να μην εκεί πεθαίνοντας το χαλκουργημα μιανει

βγάζοντας μισοθανατο στα βράχια γκρεμισε

για τα περί του ταύρου γράφει ο Λουκιανός ο Σύρος

ο Διόδωρος κι ο Πίνδαρος μαζί μ'αυτους και μυριοι

.

.

Σχόλιο:

Φαλαρις,τύραννος από 570 πΧ-554 πΧ  του Ακράγαντα, Δωρική 

αποικια στη Κάτω Ιταλία,Σικελία

.

.

.

Marcus Tullius Cicero in Rostra 43 π.Χ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

με τι εξοχή ρητορική και ακονισμένη ειρωνία εκφώνησε

στον α' Φιλιππικο του στην Σύγκλητο κατά Μάρκου Αντωνίου

Hannibal,credo,erat ad portas,ut de Pyrrhi pace agebatur

μήπως ο Αννίβας ήταν προ των πυλών;μήπως συμφωνία

ειρήνης με τον Πύρρο,για να παραβρεθώ στη Σύγκλητο;

ο Marcus Tullius Cicero δεν καταλαβαίνει πως γύρισε

φύλλο η ιστορία οχι πλέον Roman Republica,ζήτω το Imperium,

τέλος οι επιδέξιοι orations όπως Κατά Κατιλίνα ενός αφρονα

γελειωτητες και ερασιτεχνισμοι,τώρα μετά τις Είδες Μαρτιου

δεν περνάνε πια senatus consultum ultimum ούτε libertas

de facto ad portas η Δεύτερη Triumviri,:Gaius Octavius

Marcus Antonius Marcus Aemilius Lepidus διέσχισαν

τον Ρουβίκωνα ποταμό alea Jacta est ο κύβος ερρίφθη

και πάνω στη Rostra στο Forum Romanum το κομμένο

κεφάλι τού άλλοτε ισχυρού pater patriae novus homo Cicero

μαζί με τα κομμένα χέρια του αδύνατο να χειρονομουν

όπως στο τέλος του α' Φιλιππικού κατά Μάρκου Αντωνίου

mihi fere satis est quod vixi  vel  ad aetatem ved ad gloriam :

huc sic quid accesserit,non tam mihi  quam vobis reique publicae 

accesserit

λίαν επιτυχείς ρητορικά αυτές οι συνηχησεις vixi vel ad aetatem

ved ad huc hic tam quam και οι επαναλήψεις accesserit accesserit

ας ονομαζε τουλάχιστον τους 14ους orations του όχι Φιλιππικους 

αλλά Αντωνίνους,βεβαίως τοτε,και θα τύχαινε άλλης μεταχειρισης

.

.

σημειώσεις:

-Marcus Tullius Cicero[a] 106π.Χ – 7 Δεκεμβρίου 43 π.Χ), 

Ρωμαίος πολιτικός,ρήτορας,φιλόσοφος,

μετά τον Δημοσθένη ο μεγαλύτερος ρητορας,

αγωνίσθηκε για την διατήρηση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας,

 

-senatus consultum ultimum(την απόλυτη συναίνεση της συγκλήτου)

-Triumviri(Τριανδρία)

-mihi fere satis est quod vixi  vel  ad aetatem ved ad gloriam :

huc sic quid accesserit,non tam mihi  quam vobis reique publicae 

accesserit

(έζησα αρκετά για τη ζωή,η'τη δοξα μου,τώρα όσο ζωή 

μου μένει θα την αφιερώσω σε σας και τη δημοκρατία)

Κικέρων Α' Φιλιππικος,38

.

.

.

(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)

Η Στάση του Νικα 532

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

πάγια τακτική Ρωμαίων και βυζαντινών ο λαός 

σε θεάματα να ξεδινει έτσι εκτονωνονται τα πληθη

κι αυτοί κυβερνούν ησύχως βέβαια πάντα υπάρχει 

ο ασταθμητος,που λένε, παράγοντας και δεν ξέρεις 

τι γίνεται μ'αυτους τους λαϊκούς Βενετους Πράσινους 

Ρούσσους Λευκούς φανατισμενους στις αρματοδρομίες 

του Ιπποδρόμου στοιχηματιζοντας και διαπληκτιζομενους

αλλά όλα έως εδω ελεγχομενα,αν όμως καποιοι αντιπαλοι 

Συγκλητικοί τους πλησιάσουν δολιως και δωροκωντας,

εύκολο αυτό να γίνει σε τέτοια κατώτερα στρώματα,

για τα συμφέροντα τους και τους ωθήσουν σε στάση;

ήδη ζητούν την απομάκρυνση του Ιωάννη Καππαδοκη 

και του Τριβωνιανου,αυτά  κι αν γίνουν αποδεκτά 

τα πλέον κακά,δεν θα αποφευχθούν,η στάση εν τέλει 

θα ξεσπάσει κι η πόλη θα βιαίως θα ξεθεμελειωθει

και το υποχείριο τους τον Υπατιο θα ανακηρύξουν 

νέο αυτοκρατορα,αναγκαστική λοιπον λύση η παγίδευση 

στον αγαπημένο τους Ιππόδρομο και ο ανηλεης σφαγιασμός 

Βενετων και Πρασινων,πρέπει οπωσδήποτε με κάποιο τρόπο 

το Νίκα τους να σωπασει και να επανέλθουν τα πράγματα

.

.

.

σημείωση:

Στάση του Νίκα,το 532 μ.Χ στη Κωνσταντινούπολη,την εποχή του αυτοκράτορα

Ιουστινιανού.

.

.

.

(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)

Ο Κύκλος του Χοσρόη Β'

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

οι αυτοκρατορίες δεν είναι εύκολον πράγμα,κι αυτοί

που κυβερνάνε το ξέρουνε,ο λαός βέβαια τυρβαζει

και επαναστατεί για ασήμαντα ενώ άλλα τα σπουδαία

για τον Χοσρόη Β' είναι ο λόγος τον Πέρση βασιλιά

της Δυναστείας των Σασσανιδών,κι άρχισε ο κυκλος

τον Ορμισδα Δ'τον πατέρα του σκότωσε ο σφετεριστής 

Βαχραμ Στ',κι εκείνος κατέφυγε στον Βυζαντινό Μαυρίκιο 

Τιβέριο ζητώντας βοήθεια με αντάλλαγμα την. Αρμενια

τα φρούρια της Δαρας και της Μαρτυρουπολης

και με τον στρατηγό Ναρσή το 590 τον ανέτρεψε 

όμως τον Μαυρίκιο Τιβέριο σκότωσε ο Φωκας 

κι αφορμωντας δήθεν για εκδίκηση του φόνου 

φίλου κήρυξε πόλεμο στο Βυζάντιο και πηρε

Μεσοποταμία Αρμενία Καππαδοκία κι έφτασε μέχρι 

τη Χαλκηδόνα το 610 προ των πυλών της πολης

φυσικά η φιλοδοξία του δεν θα σταματούσε αν ο Ηράκλειος

δεν σκότωνε με τη σειρά του τον Φωκά και δεν άρχιζε

μαζί του πόλεμο μέχρι εσχατων κι αν του στήσε στη πολη 

με την πολιορκία των Αβάρων αντιπερισπασμο

στην Νινευι το 627 του έδωσε το τελειωτικό χτύπημα

και στη πρωτεύουσα των Περσών Κτησιφών μπήκε νικητής

τέλος πια η Αρχαία Ενδοξη Περσική Αυτοκρατορία 

αυτόν τον Χορσοη Β' ένας γιος του ο Σιροης τον έσφαξε 

και σαν Καβαδης Β' ένα χρόνο κράτησε η βασιλια του

πεθανε κι η Περσία πλέον επαρχια των μουσουλμάνων Αράβων

βίαιο αλαζόνα τον είπαν με 3000 γυναίκες λίαν τυραννικόν

αυτό πραγμα πάντως ωσαυτως τον κύκλο του εκπληρωσε

σημείωση:

Χοσρόης Β' της Περσίας(570 μ.Χ-628 μ.Χ)

.

.

.

(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)

Αριστιων η' Αθηνιων τυραννος 86 πΧ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

αυτός ο Αριστιων η' Αθηνιων ένα τσιράκι του Μιθριδάτη Στ'

ήταν μισθαρνο όργανο του,μην κοροιδευομαστε, μαριονέτα

μια ορντινατσα,ένας τιποτένιος κι ας τον περνάνε τάχα

για σοφό περιπατητικό και επικούρειο,ανακριβειες 

του Ποσειδωνίου τού Ροδιου και του Αππιανου λίαν βασικές 

για το προφίλ και το ποιον του,επενδύοντας ο Πόντιος βασιλιας

σ''αυτον τον όρισε πρέσβη του και ιδιοτελή προπαγανδιστή του,

Αθηναίοι ο Μιθριδάτης Ευπατωρ είναι και ο Σωτήρ σας 

κατά Ρωμαίων,μέχρι που το 88  τύραννο τον τοποθέτησε 

στην  Αθήνα και διακυβερνητη της,αλλά τέτοιοι αχρειοι 

στην Ιστορία  τιμωρούνται σκληρά και φυσικά ήρθε η ώρα του,

η Αθήνα το 86 πολιορκείται απο τον Σύλλα κι ο Πειραιάς 

λιμοκτονεί,κι όσο να καταφεύγει σε βρισιές κατά του Ρωμαίου 

ο Σύλλας δεν χαυβει από τέτοια,συντόμως θα τον πιάσουν 

διψασμενο στην Ακρόπολη και μέσα στην επακόλουθη νεροποντή 

θα τον σφαγιασουν η' θα τον δηλητηριάσουν,σημασία δεν έχει 

πως,πάντως οικτρά αποτελείωσε τις μέρες του αυτός ο ανεκδιηγητος 

περιπατητικός η' επικούρειος τύραννος Αριστιων η' Αθηνιων

.

.

.

(Κατά κάποιο τρόπο η Ιστορία)

Αβιντιος Κάσσιος Κατά Μάρκου Αυρήλιου 175 μ.Χ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

το μήνυμα πως ο Μάρκος Αυρήλιος πέθανε έφθασε 

στον Αβιντιο Κασσιο κι ο Σύρος αξιωματούχος 

του ρωμαϊκού στρατού δεν εξέτασε την αλήθεια του

ευκαιρία για στάση το θεώρησε και Αυτοκράτορας

να ανακηρυχθεί,άλλωστε όπως έλεγε στα Τα Εις εαυτόν

ο Αυτοκράτορας φιλόσοφος όλα για να πεθάνουν υπάρχουν

ποιαν άλλην απόδειξη ήθελε,σίγουρα εξουθενωθηκε

με τους Παρθους και τους Γερμανούς του Δούναβη

Μαρκομανους Λογγοβαρδους Κουαδους και Σαρματες

έπειτα είπανε πως ο θανατος του εργο της αυτοκρατειρας

Φαυστινας  ειναι,γρήγορα το ψέμα αποκαλύφθηκε και

πλέον να κάνει πίσω ο Συρος δεν ημπορουσε,παραδόθηκε 

στη μοίρα του,ο θάνατος θα βαλει ένα τέλος σε όλες του

τις επιθυμίες,αυτή η τελευταία σ'αυτον κρίση θα ήταν

από τον civem se egit et philosophium Μαρκο Αυρηλιο

ότι τώρα θα δολοφονηθεί από τους στρατιώτες του

βέβαιον,οι δε Αλεξανδρινοι συνενοχοι άλλην μεταχείριση

θα τύχουν από τον ζώντα Αυτοκράτορα οmnibus ignovit

.

,

.

ΕΙΣ MAXIMINUS THRAX

-, χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ένας Θραξ ήτο ο Gaius Julius Verus Maximinus τι περίμενες;

άλλοτε δεν θα είχαν πέραση αυτοί οι βάρβαροι ξένοι στο Λάτιο

ούτε μπορεί καποιος να τους έχει εμπιστοσύνη μωροφιλοδοξοι

τραγελαφικά πράγματα  κατάφεραν στην Ρώμη το 238 μ.Χ

έτος των Εξι Αυτοκρατόρων!Gordian I, Gordian II, Pupienus,

Balbinus,Gordian III κι αυτός ο Thrax,βεβαίως υπαίτιος της Κρίσης

άνθρωπος εμπαθής κι εκδικητικός πολλούς χωρίς έλεος προεγραψε

και κατέστρεψε,που να αναφέρει τέτοιον αυτοκράτορα ιστορικός;

κάτι ψιλά ο Ηρωδιανος στες Ιστορίαι της μετά Μάρκον βασιλείας 

ιστορικός ελάσσων βερμπαλιστης δραματιστης τίποτα σπουδαιότερο

θέλησε να δείξει την δύναμη του ο μωρός Thrax τραβώντας στη Ρώμη

να καταπνίξει την συνομωσία κι εκεί στην Aquileia έλαβε θανατον

ως έπρεπε και αρμόζει είς τοιούτους τυχάρπαστους ξενοσπορους

κι ότι σώζεται μια χοντροκομμένη προτομή του μάλλον τον γελοιοποιεί.

.

.

.

ΑΥΤΗ Η REAL POLITIC ΤΕΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΕΙΝΑΙ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

Μετά των Συναμαρτουμενων:

Θουκυδίδης, Ιστορία Πελοποννησιακού Πολέμου,βιβλίο Α',23

Ξενοφών Ελληνικά,βιβλίο Β',κεφαλαιο 2,20.21.22.23

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Θουκυδίδης, Ιστορία Πελοποννησιακού Πολέμου,βιβλίο Α'

[23] [23.1] Τῶν δὲ πρότερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη τὸ Μηδικόν, καὶ τοῦτο ὅμως δυοῖν ναυμαχίαιν καὶ πεζομαχίαιν ταχεῖαν τὴν κρίσιν ἔσχεν. τούτου δὲ τοῦ πολέμου μῆκός τε μέγα προύβη, παθήματά τε ξυνηνέχθη γενέσθαι ἐν αὐτῷ τῇ Ἑλλάδι οἷα οὐχ ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ. [23.2] οὔτε γὰρ πόλεις τοσαίδε ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν, αἱ μὲν ὑπὸ βαρβάρων, αἱ 

δ’ ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων (εἰσὶ δ’ αἳ καὶ οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι), οὔτε φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνος, ὁ μὲν κατ’ αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὁ δὲ διὰ τὸ στασιάζειν.

[23] [23.1]από τα προτυτερα έργα το πιο μεγάλο που επραχθει ήταν το Μηδικόν,και τούτο όμως σε δύο ναυμαχίες και πεζομαχιες κρίθηκε,τούτου του πολέμου και παρά πολύ το διάστημα παρατάθηκε,και συμφορές έγιναν που υποφεραν σ''αυτον στην Ελλάδα,όπου τετοιες όχι άλλες σε ίσο χρονο [23.2] ούτε πόλεις τόσες αφού καταλήφθηκαν ερημώθηκαν,

άλλες από τους βάρβαρους,άλλες από αυτους των ίδιους τους  αντιπολεμουντες(είναι και μερικές που κατοίκους άλλαξαν κυριευομενες),ούτε τόσες εξορίες ανθρώπων και φόνοι,άλλοι στον πόλεμο,άλλοι λόγω στασιασμου

ΑΥΤΗ Η REAL POLITIC ΤΕΙΣΙΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΕΙΝΑΙ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis 

ζητημα χρόνου ήτο ο Μηδικος χρυσός να γυρει τον ζυγόν των αντιπάλων

Ελληνων,στους Αιγός Ποταμούς οι Λακεδαιμόνιοι το 405 κατανικουν

τους Αθηναίους,και το 405 η Παραλος το ιερό πλοίο στον Πειραιά 

καταπλέει ανακοινώνοντας την καταστροφή,ολοι τωρα κατάλαβαν 

πως είναι πραγματικά το τέλος,και πως αντιστάθηκαν κανένα δεν είχε κέρδος,

απ'τον ενσκηψαντα λοιμό αφανίστηκαν πολιορκουμενοι,

τελικά δέχθηκαν τους όρους που έφερεν με τους πρεσβεις ο Θηραμένης,

κατεδάφιση των Μακρών τειχών και του Πειραιά,παραχώρηση όλων τα πλοίων

πλην δώδεκα,επιστροφή των εξόριστων,φίλος των Λακεδαιμονιων και εχθρός

φίλος των Αθηναίων και εχθρός,κι όπου αυτοί εκστρατεύουν να ακολουθούν,

μ'αυτα  υπογράφηκε η ειρήνη,όταν δε ο Σπαρτιάτης Λύσανδρος στον Πειραια

κατέπλευσε με ηχους αυλητριδων γκρεμίζονταν τα τείχη πιστευοντας 

πως πλέον η ελευθερία στην Ελλάδα θα αρχει

άραγε μέσα σ' αυτά τα μεγάλα γεγονότα κάποιος να θυμήθηκε τι είχε 

de facto ειπωθεί το 416 στους Μηλιους;

Δίκαια μεν εν τω ανθρωπείω λόγω από της ίσης ανάγκης κρίνεται, 

δυνατά δε οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς συγχωρούσιν

τώρα όμως τα δυνατά οι προύχοντες Λακεδαιμόνιοι πρασσουσι 

και οι ασθενείς Αθηναίοι συγχωρούσιν

αυτή η real politic τείσις των Αθηναίων είναι

.

.

Ξενοφών Ελληνικά,βιβλίο Β',κεφαλαιο 2.20.21.22.23

.2.2.20 Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν πόλιν Ἑλληνίδα ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθὸν εἰργασμένην ἐν τοῖς μεγίστοις κινδύνοις γενομένοις τῇ Ἑλλάδι, ἀλλ' ἐποιοῦντο εἰρήνην ἐφ' ᾧ τά τε μακρὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ καθελόντας καὶ τὰς ναῦς πλὴν δώδεκα παραδόντας καὶ τοὺς φυγάδας καθέντας τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον νομίζοντας Λακεδαιμονίοις ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὅποι ἂν ἡγῶνται. 21 Θηραμένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεις ἐπανέφερον ταῦτα εἰς τὰς Ἀθήνας. εἰσιόντας δ' αὐτοὺς ὄχλος περιεχεῖτο πολύς, φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν: οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ. 22 τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἀπήγγελλον οἱ πρέσβεις ἐφ' οἷς οἱ Λακεδαιμόνιοι ποιοῖντο τὴν εἰρήνην: προηγόρει δὲ αὐτῶν Θηραμένης, λέγων ὡς χρὴ πείθεσθαι Λακεδαιμονίοις καὶ τὰ τείχη περιαιρεῖν. ἀντειπόντων δέ τινων αὐτῷ, πολὺ δὲ πλειόνων συνεπαινεσάντων, ἔδοξε δέχεσθαι τὴν εἰρήνην. 23 μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρός τε κατέπλει εἰς τὸν Πειραιᾶ καὶ οἱ φυγάδες κατῇσαν καὶ τὰ τείχη κατέσκαπτον ὑπ' αὐλητρίδων πολλῇ προθυμίᾳ, νομίζοντες ἐκείνην τὴν ἡμέραν 

τῇ Ἑλλάδι ἄρχειν τῆς ἐλευθερίας.

2.2.20 Οι Λακεδαιμόνιοι λοιπόν είπαν ότι δεν θα σκλαβωσουν Ελληνική πόλη που 

πολύ μεγάλο αγαθό έχει προσφέρει στους πολύ μεγάλους κινδύνους που έχουν

γίνει στην Ελλάδα,αλλά θα έκαναν ειρηνη εφοσον  και τα μακρά τειχη και του Πειραιά γκρεμίσουν και τα πλοία εκτός από δώδεκα παραδώσουν  και τους εξόριστους επαναφέρουν ,τον ίδιο εχθρό και φίλο με τους Λακεδαιμονίους να νομίζουν και να 

τους ακολουθούν και κατά γη και κατά θάλασσα όπου κιαν οδηγουν.21ο Θηραμένης και 

οι πρέσβεις που ήταν μαζί του έφεραν αυτά στην Αθήνα,και μπαίνοντας αυτούς πολύς

όχλος τους περικύκλωσε,φοβούμενοιμήπως άπρακτοι έφθασαν,γιατί δεν ήταν καιρός για καθυστέρηση λόγω του πλήθους των αφανισμενων στον λοιμό.22 την επόμενη ανηγγειλαν οι πρέσβεις με ποιους όρους  οι Λακεδαιμόνιοι θα έκαναν την ειρήνη.μιλησε γι'αυτούς 

ο Θηραμένης,λεγωντας  πως πρέπει να υπακούσουν στους Λακεδαιμονιους και τα τείχη να αφαιρέσουν.ενω κάποιοι έφεραν αντίρρηση σ'αυτον,η πλειοψηφία συναινωντας,ψήφισε 

να δεχθεί την ειρηνη.23 μετά από αυτά και ο Λύσανδρος καταπλέει στον Πειραιά και οι εξόριστοι επέστρεψαν και τα τείχη κατεσκαπταν υπό τους ήχους αυλητριδων  με πολύ προθυμία,νομίζοντας ότι από εκείνη την ημέρα στην Ελλάδα θα κυριαρχεί η ελευθερια

.

.

.

Το Διάταγμα της Αλάμπρα 1492

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Η Υπηρέτης του Θεού Ισαβέλλα Σ' της Καστίλης και ο σύζυγος Αυτής

Φερδινάνδος Β' της Αραγωνιας ετοιμάζουν την Ανακάλυψη Νέου Κόσμου 

ο Παλαιός Κόσμος πρέπει να εκλείψει,κι εν ονοματι της Καθαρής Καθολικής 

Εκκλησιας εκδίδεται το Διαταγμα της Αλάμπρα για τον εξοστρακισμό

των Εβραίων υπηκόων από την Ισπανία,ας πάνε όπου αλλού θέλουν 

οι τέτοιοι αλλόθρησκοι δεν είναι πλέον ανεκτοι,η' καθολικοί η' εκτός

Ισπανίας,κι εκείνοι οι Sepharad κατέφυγαν άλλοι στην Ολλανδία,

άλλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία άλλοι στη Σαλόνικα,παίρνωντας

να θυμούνται τα κλειδιά των σπιτιών τους,εκείνη τη χρονιά του 1492

απ'τό λιμάνι του Παλος αναχωρεί ο Κολόμβος για την χρυση Αμερική

κι η Ιστορία θα καταλήξει για τους Εβραίους στους θαλάμους αεριων.

.

.

.

 

Δαρεικοι

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στην Ελλάδα Αθήνα Κόρινθος Θηβα δεν είδαν με καλό 

μάτι την εκστρατεία της Σπάρτης κατά των Περσων 

πρώτα στην Ιωνία το 398 ύστερα στη Λυδία και κατοπιν 

στις Σάρδεις, εχθρευονταν κι ένιωθαν απειλή αυτές 

τις ηγεμονιες παρ'ολ'αυτα ο Αγησίλαος Β' νικούσε

ο Τισσαφέρνης εκτελέσθηκε ο διάδοχος Τιθραυστης

τους δωροδόκησε να επιτεθούν στον σατράπη Φαρναβαζο

κι εκείνος έστειλε τον Τιμοκρατη Ρόδιο στην Ελλάδα

με δαρεικους και δεν ήταν καθόλου δύσκολο να πείσει 

Αθήνα Κόρινθο Θήβα Άργος για πολεμο κατά της Σπάρτης

έτσι 10.000 τοξότες τερματησαν την εν τη Ασία εκστρατεια

για τον νεο ελληνικό εμφύλιο κύκλο του Κορινθιακού πολεμου

.

.

.

 

Περσέας βασιλιάς Μακεδονίας 179-168 π Χ

Στην Αλβα Φουκεντια,162 π.Χ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Μετά από την διαπόμπευση στις βιες της Ρωμης

στην απομόνωση της Άλβα Φουκέντια εξοριστος

αυτός κάποτε βασιλιάς της Μακεδονίας των Αντιγονιδων

τώρα η ένδοξη χώρα φόρος υποτελης των  Ρωμαίων

τότε το 168 στη Πυδνα ο Περσεας κατανικηθηκε,

πολύ αναμενομενο,αφού Αιτωλεις Θεσσαλοί  Ηπειρωτες

κι οι άλλοι της Αχαίας της Περγαμου στο  μέρος του Λουκιου 

Αιμίλιου Παυλου και βέβαια το σαμποτάζ του ιππικού

εδώ στην Αλβα Φουκεντια αυτός ο τελευταίος Μακεδόνας 

βασιλιάς αναρωτιέται,αλήθεια,ποια η τύχη της Ελλάδος 

στη νέα αυτοκρατορια στο Statum novum global.

.

.

.

   

Marcus Junius Brutus 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Στις Ειδούς τού Μαρτίου το 44 ο Μάρκος Ιούνιος 

Βρουτος σίγουρα εδιαβει τον Ρουβίκωνα

στη δε Μάχη των Φιλίππων το 42 ερριφθει ο κύβος

και ως ηθοποιός τραγωδίας αναφωνεί στίχους 

του Ευριπίδη Ζεῦ, μὴ λάθοι σε τῶνδ' ὃς αἴτιος κακῶν

(Δια,να μην ξεχνάμε τον αίτιο αυτων των κακών)

(Ευριπίδη Μήδεια 334)

κάτω απ'τον έναστρο απέραντο κι αδιάφορο ουρανό,

η τελική απόφαση ελήφθει ως του ταιριαζει

πάνυ μὲν οὖν" ἔφη "φευκτέον, ἀλλὰ διὰ τῶν χειρῶν, 

οὐ διὰ τῶν ποδῶν". 

Οπωσδήποτε θα φυγω,όχι με τα πόδια,

αλλά με τα χερια

(Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι Βρουτος)

με μια θαρραλέα πτώση στο αιχμηρό σπαθί 

τέκνον Βρουτε.

.

.

.

(Κατά Κάποιον Τρόπον η Ιστορία)

Ρέκβιεμ στον Αυτοκράτορα Νικηφόρον Β' Φωκά ,963-969 μ.Χ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τον άξιον αυτοκράτωρα Νικηφόρον Β ' Φωκά τον εθελγε η ασκητική

ησυχία  κι είχε την παλαιά συνηθεια των στρατιωτικών να κοιμάται

στο πάτωμα,τέτοια λιτότητα αδύνατον να αντέξει η' ν'ανεχθει

η Θεοφανώ,κατά κόσμον Αναστασω κόρη του ταβερνιαρη Καρτερού 

Λακαινα εκπαγλου καλλονής και δι'αυτο λίαν επικίνδυνος και διβουλος,

εθισμένη τοσο που ήτο από τον πρώην σύζυγό Ρωμανό Β' στην ασωτεια 

και στην τρυφηλη ζωή,ετούτον τον Νικηφόρο αλλα τον ενδιέφεραν,

η αφοσίωση στο στράτευμα, η μοναστική ζωή, η μεγάλη ευσέβεια,

φίλους είχε τον Αθανάσιο Αθωνίτη και τον Νίκωνα Μετανοείτε,

αυτή όμως έπρεπε να κοιτάξει το μέλλον τον παιδιών της και κυρίως

του Βασιλείου,οι βαριές φορολογίες στα μοναστήρια για τα πολεμικά

η αυξανόμενη δυσαρέσκεια των ευγενών συντόμως θα τα τίναζαν όλα 

στον αέρα,ο Αρμένιος Ιωάννης Τσιμισκης ήταν εραστης της και φιλόδοξος

νέος και σ'ενα νεύμα της θα υπακουσε παραυτα κι έτσι έγινε,ξημερώνοντας

η 11τη Δεκεμβρίου του 969 εισήλθαν κρυφά οι συνομωτες στον κοιτώνα

προσευχής τ'αυτοκρατορα και καθώς από στρατιωτική συνήθεια τον βρήκαν

ξαπλωμένο στο πάτωμα να κοιμάται τον χτύπησαν απανωτά με το ακουφιον ξίφος κατά τον ιστορικό  Λέοντα τον Διάκονο και το κομμένο κεφάλι του το πέταξαν απ'τό παράθυρο στα χιονια στα αζητητα,μετά από ώρα δικοί του

μετά φόβου το μάζεψαν και χωρίς αυτοκρατορικές τιμές το έθαψαν

στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων γραφοντας επιγραμματικά πανω

στη σαρκοφάγο του: 'τους νίκησε όλους εκτός από μια γυναικα',αυτος

που κατανίκησε στη Κρήτη τους Σαρακηνούς όχι όμως την Αναστασω Θεοφανω

'

.

.

 

Η Άλωση της Πόλης το 1204

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

τι περίμενες από τέτοιους ιερούς πολέμους,του παπα

σταυροφορίες κατά απίστων,πως δεν θα μπλεχναμε;

ορίστε ο βενετικος στόλος άδειασε στην Προποντίδα

Φλαμανδους Φράγκους Γερμανούς άπληστα άτομα

τα ποσοστά της μοιρασιάς καθορισμένα τοσα ο δόγης

τόσα ο παπας,και τα οφίτσια ομοίως,τίποτα στην τυχη,

λατίνος αυτοκράτορας λατίνος πατριαρχης,τώρα είναι

τελεσμενα τα πράγματα,ο αυτοκρατωρ Αλεξιος Δ' Άγγελος

εκτελέσθηκε,κάποιος Νικόλαος Καναβός δολοφονήθηκε,

ο Αλέξιος Ε' Δούκας η' τέλος πάντων  Μουρτζουφλος 

τι να κάνει αυτος;αντί-λατινικο μέτωπο κουραφεξουλα

στις 13  Απριλιου 1204 ζημερωνοντας θα πέσει η Πολη

.

.

.

 

Η πυρκαγιά στη Ρώμη το 64 μ Χ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εντάξει ο Νερων είναι βεβαίως παράφρων

όμως στη πυρκαγιά της Ρώμης ήτο απών

στην Αντζιο τη γενέτειρα η' στην Ολυμπία

σ'ολυμπιακους αγώνες,τα δε περί λύρας

κι ως  Όμηρος ψαλμωδος της πυρπολημενης 

Τροίας fake news,μήπως πρέπει να στραφούμε

στον Σαούλ η' Παύλο και στην ομάδα του;

.

.

.

 

Υπατια-μαθηματικος και νεοπλατωνικος φιλοσοφος

-Αλεξανδρεια 370 μΧ-415 μΧ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η νέα θρησκεία μας πρέπει στερεα να στηριχθεί,οι αμφιβολίες

λιαν επικίνδυνες,κι οι εθνικοί εχθροί,δεν είναι να τους εμπιστεύεσαι,

συνέχεια φιλοσοφίες εφευρίσκουν,Λερναία Ύδρα καταντησανε,

να τώρα αυτή η Υπατία μέγα πρόβλημα,μαθηματικός κι επιπλέον

νεοπλατωνική,να εκλείψει,το σχέδιο έτοιμο,η φιλία της 

με τον έπαρχο Ορέστη,αυτή βεβαίως η αιτία για την έχθρα του 

με τον επισκοπο μας της Αλεξάνδρειας,κι επιστρατεύτηκε κάποιος 

Πέτρος άνθρωποςτης εκκλησίας κι ο όχλος άλλο που δεν ήθελε 

να πάρει φωτιά,την άρπαξαν νύχτα την έσυραν στο Caesarium

και με όστρακα κοφτερά την εγδαραν,έπειτα διαμέλισαν το κορμί της,

και σ' έναν τόπον ονομαζόμενον Κιναρον το εκαψαν,η τετοια

ενεργεια προς γνώσιν και συμμόρφωσιν των εναντίων μας έγινε

ούτε μίσος ούτε μένος απλά μέτρο της επιβίωσης μας ηταν

το τέταρτον έτος της Επισκοπής του Κυρίλλου το έκτον έτος

του Θεοδοσιου τον μήνα των Νηστειων του έτους 415

.

.

.

Η ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΚΡΙΣΗ 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

γνωστά σε όλους τα παρελθόντα της αυτοκράτειρας μας

Θεοδώρας,κόρη αρκουδιάρη,του ιπποδρόμου,σκηνική,

πόρνη αχαλίνωτη,αδιαντροπη χορεύτρια ασελγών χορών,

πάγκοινη,παντού,Κωνσταντινούπολη, Κυρηναϊκή,Αλεξάνδρεια,

τράπεζα σπόρων κριθαριού τα αιδοια της χηνες να τσιμπουν

κι άλλα πολλά ποικιλα αφροδίσια ανήθικα στους βυζαντινούς

όμως τώρα τι έχουν να της προσάψουν;ουδένα,αμωμη είναι

τι θα συνέβαινε στη Στάση του Νίκα αν δεν έλεγε εκείνο 

το Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία στον φοβισμένο αυτοκρατορα

Ιουστινιανό κι είχαμε φορτωθεί στη πλάτη μας τον ανόητο 

σφετεριστή Φλάβιο Υπάτιο;για φαντασθειτε το,έπειτα

ο Βελισάριος κι αυτός ο Ιωάννης Καππαδοκης υπεστησαν

δικαίως τις συνέπειες των πράξεών τους,ας έπρατταν αλλιώς

εμάς τους ταπεινούς τους αποβλητους βεβαιως μας προστάτεψε

αυτά του Προκοπίου στην Απόκρυφη Ιστορία του γελοία ειναι

και συκοφαντικά,εντελώς ασυστατα,ας μείνουν εσαεί Ανέκδοτα

πάντα θα υπάρχουν στην Ιστορία τέτοιοι,ας μην ασχολουμαστε,

τα μωσαϊκά στον Άγιο Βιταλιο της Ραβέννας η αποθέωση της

.

.

.

ΕΙΣ ΔΟΜΙΤΙΑΝΟΝ DAMNATIO MEMORIAE ΤΙΣΙΣ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

εδώ το Damnatio Memoriae στην περίπτωση του Δομιτιανού

πρέπει αυστηρά να εφαρμοστεί,τι γελειοποίηση της Συγκλήτου

έκανε,ένας τρελός κι ανισσοροπος της Φλαβιας γενιας,

αυτοκράτορας,δεν είναι τίποτα να του συγχωρεθεί,τους Εβραίους

κατεδίωκε και τους Στωικούς Φιλοσόφους και τους χριστιανούς

ένας παλιάνθρωπος κι ήθελε να τον αποκαλούν Κύριο και Θεό

αυτόν τον άθλιο μυγοφονο,κι ούτε σεβάστηκε τον πατέρα του

Βεσπασιανο ουτε τον αδερφό του Τίτο Καίσαρες της Ρώμης

ούτε ανάγκη ήτανε οι Καπιτωλινοι Αγώνες ματαιοδοξίας έργα

κούφια,μετά τη στάση στην Άνω Γερμανία όλο στρατηγούς

Σατορνινους φαντάζονταν πως εναντιον του συνομωτουν,

τι ψύχωση,η  Σύγκλητος κι  οι αριστοκράτες τον μισούσαν 

και φυσικά δεν τον έσωσαν οι μόνιμα 24 ραβδουχοι γύρω του 

με τη συνεργια της γυναίκας του Δομιτιας Λονγκινας δικαστικοι

τον δολοφονησαν το 96 μ.Χ κι αποφασίστηκε Εις Δομιτιανον 

Damnatio Memoriae Τισις οριστικά να σβηστεί η εικόνα η μνήμη του 

τι άλλο τέλος πραγματικά θα είχε ένας τέτοιος αισχιστος Υβριστης ;

.

.

.

Ο ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ

-χ ν.κουβελης c.n.couvelis

το έργο Πέρσαι του Αισχύλου στα Εν Άστει Διονυσία

472 π.Χ η μέρα ήταν ζεστή ο ήλιος φωτιζε τα κτιρια

οι θεατές άκουσαν τα πομπώδη όνοματα των Περσών 

στρατηγών της εκστρατείας του Ξέρξη κι ουδένα 

ελληνικό,ούτε αυτού του Θεμιστοκλή,άλλωστε ήταν 

προδιεγραμμενος ο εξοστρακισμός του το 471 π.Χ,

καταρχήν εξορία στο Άργος κι από εκεί στους Μολοσσούς 

στη Μακεδονία και τέλος στον Αρταξέρξη ως αντίστροφος 

Ξέρξης παρουσιάστηκε,[Θουκ1.138.4] νοσήσας δὲ τελευτᾷ τὸν βίον· 

λέγουσι δέ τινες καὶ ἑκούσιον φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν, 

ἀδύνατον νομίσαντα εἶναι ἐπιτελέσαι βασιλεῖ ἃ ὑπέσχετο

έτσι καταλήγοντας η ναυμαχία της Σαλαμινας.

.

(1.138.4) Θουκυδίδης, Ιστορία Πελοποννησιακού Πολέμου

.

.

.

 

ο Κικέρων στη Ρόδο

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

(στον βίο του Κικέρωνα του Πλουταρχου γράφεται)

ἐν δὲ Ῥόδῳ ῥήτορι μὲν Ἀπολλωνίῳ τῷ Μόλωνος, λέγεται δὲ τὸν Ἀπολλώνιον οὐ συνιέντα τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον δεηθῆναι τοῦ Κικέρωνος Ἑλληνιστὶ μελετῆσαι

αφού ο διδάσκαλος της ρητορικής Απολλώνιος του Μόλου

καθόλου δεν γνώριζε τα Ρωμαικα,τι περιμενε;

από έναν Ρωμαίο ευφυή και λίαν προικισμένον;

αυτό,βεβαίως,θα ήτο το αποτελεσμα,

και αναπόφευκτος ο σχολιασμός του Ελληνα

(με τα αντιθετικά ρητορικά σχήματα επαινώ θαυμαζω και οικτιρω)

‘σὲ μὲν, ὦ Κικέρων, ἐπαινῶ καὶ θαυμάζω, τῆς δὲ Ἑλλάδος οἰκτείρω τὴν τύχην, ὁρῶν, ἃ μόνα τῶν καλῶν ἡμῖν ὑπελείπετο, καὶ ταῦτα Ῥωμαίοις διὰ σοῦ προσγενόμενα, παιδείαν καὶ λόγον.’

φυσικά και οι Ρωμαιοι τώρα θα είναι σε όλα τα πραγματα,

ακόμα και στη παιδεία και στον λογον

.

.

.

Το νόμισμα του Αλεξίου Δ' Αγγέλου

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ο ματαιοδοξος αυτος αυτοκράτορας,αλήθεια,τι αυτοκράτορες 

θα ήταν στην Δ' Σταυροφορία παρά εθελοδουλοι; 

φυσικά και εκοψε νόμισμα,χρυσόν υπερπυρον,

με χλαμύδα σκήπτρον και επιγραφήν ΑΛΕΞΙΟC ΔΕΣΠΟΤΗC,

κατά τον ιστορικόν Νικήτα Χωνιάτη στην Χρονική του Διήγηση  

ένας άμυαλος,που ήθελε όπως οι σταυροφοροι πολυτελώς να διαγει

τον βίον,αυτό μονάχα τον ένοιαζε,ούτε η επερχομενη άλωση της Πόλης 

τον Απρίλιο του 1204 ούτε το ένδοξο Βυζαντιο

και πριν με τον  μαρκήσιο Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό και μετά 

με τον δόγη Ενρίκο Ντάντολο συμφώνησε την υποταγή της Ορθόδοξης 

εκκλησίας στην Καθολική, την ακύρωση του Σχίσματος και πίστη στον Παπα,

κι από βαρυτατους φόρους θα έδινε χρήματα και πλούσια δωρα 

αρκεί να εκθρονισουν τον θείο του Αλέξιο Γ' Αγγελο

κι έτσι κατέληξε  συναυτοκρατορας με τον πατέρα του Ισαάκιο Β' Άγγελο,

όμως δεν γλύτωσε την εξέγερση κάποιος ευγενής Αλέξιος Δούκας 

τους καθαίρεσε και  κάποιον λαικο τον Νικόλαο Κανναβό ενθρονισε

αυτό.πολυ δεν κράτησε, ύστερα σκότωσε τον Καναβό 

κι ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας ως Αλέξιος Ε ' Δούκας Μουρτζουφλος

στραγγαλιζοντας τον Αλέξιο Δ' Άγγελο στις 5 Φεβρουαριου 1204

αυτό το τέλος των Βυζαντινών Αγγέλων

.

.

.

Κατά το ύφος του Φαγιουμ-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Πτολεμαίος ΙΑ' Αλέξανδρος Β'

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ευνοούμενος ήτο του Συλλα,κι ο ρωμαιος δικτατωρας,

ήθελε επειγόντως δικό του άνθρωπο στην Αιγυπτο,

τον ενθρονισε βασιλιά,Πτολεμαίο ΙΑ' Αλεξανδρο Β' τον είπαν,

το 81πΧ,

όμως η εξαδέλφη του Βερενίκη Γ' τον αρνούνταν για άντρα της,

φυσικά και δολοφονήθηκε  

αυτό καθόλου δεν άρεσε στους Αλεξανδρινους,

η χήρα του Πτολεμαίου Θ' ητο λίαν δημοφιλης στο λαό,

τότε αντέδρασαν βίαια κι αφού τον έσυραν στο Γυμνάσιο τον λιντσαραν,

μόλις 18 η' 19 μέρες βασίλεψε ο προστατευόμενος του Συλλα,

αυτός ο λαχνός του στην Ιστορια

.

.

.

για την Σεβαστή Μαρία Σκληραινα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

σιγά βυζαντινοί μην ασχοληθεί μαζί της η Ζωή 

μια Πορφυρογεννητη με τη Μαρία Σκληραινα 

κι ας την είπαν και βασιλίδα η' και Σεβαστη 

και ακούστηκε στην αγορά της Πολης το ομηρικό 

Ου Νέμεσις για την ωραιότητα της,άλλωστε λαϊκοί

ήταν οι θαυμαστές,φαιδροτητες,

αυτά ας απασχολούν τον Κωνσταντίνο Θ' Μονομάχο

εκείνην μόνο η εκλεκτη αρωματοποιία  της την ενδιαφέρει

κατά την  μαρτυρίαν του Μιχαήλ Ψελλου

.

.

.

 

529 μΧ το τέλος (της σχολής των Αθηνών)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

έπρεπε οπωσδήποτε ο Ιουστινιανός να κάνει 

επίδειξη της ολοκληρωτικής δύναμης της νέας 

θρησκείας,το διάταγμα το 529  ήταν έτοιμο:

να κλείσει η φιλοσοφική σχολή των Αθηνών,

άλλωστε ένας Σύρος ηταν σχολάρχης ο Δαμασκιος,

ολα κι όλα,ο χριστιανισμός είναι λαϊκός

αυτά τα δικά τους νεοπλατωνικα περί Ενός Υπερουσιου

Νοος Ψυχής μονής προόδου και επαναφοράς

είναι παραξενιές των ευνοημένων της ελίτ

των παγανιστών να τελειώσουν πλέον

κι αν κατέληξαν στην αυλή του Πέρση Χοσροη Α'

δείχνει τον ποιον των Ελληνων έναν εχθρό μας

να διαλεξουν,εμείς βεβαίως ξέμπλεξαμε,την ύλη 

αντιπαθεί το πόπολο,δεν θέλουμε φασαρίες,

εξάλλου νυν  εν τούτω Νίκα πορευόμαστε 

παρηλθαν ανεπιστρεπτί τα ελληνορωμαϊκά,τελος

.

.

.

το σχέδιο της Φαυστας

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

MARCVS AVRELIVS VALERIVS MAXENTIVS AVGVSTVS 

κρεμαται επί ξύλου και περιφερεται 

στην κεντρική via της  Ρώμης

νέος Αύγουστος και Καισαρ ο Κωνσταντίνος

οι χριστιανοί τον βοήθησαν και πλέον

να χαιρουν και να είναι ήσυχοι,τέλος των διωγμών,

η δε Αυγούστα  Fausta Maxima Flavia

συνέβαλε αυτά να γίνουν

τι αν,στο μέλλον,η felix της άλλαξε με damnatio memoriai

λόγω των ερωτων της με τον Κρισπο,

τον σκοπό της όμως τελικά τον πέτυχε

ο γιος της Flavius Iulius Constantius ως Κωνστάντιος Β' 

στο Βυζαντιο υπογράφει μεγαλοπρεπής

με τη φράση  mea aeternitas η εμού αιωνιότης  

.

.

.

Η ιστορική δολοφονία του Καλιγούλα

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ούτε τα λεγόμενα του Φίλωνα ούτε του Σενέκα για τον αυτοκράτορα 

Gaius Julius Caesar Augustus Germanicus τον επιλεγομενο Καλιγούλα 

είναι άξια ιστορικής προσοχής,ο μεν πρωτος για Εβραίους της Ιουδαίας 

γράφει ο δε άλλος συνομωτης το 39 μΧ όσο για τον Fabius Rusticus 

φίλος του Σενέκα τι να περιμένεις; κι ο συγκλητικός Cluvius Rufus συνεργός 

της δολοφονίας του το 41 μΧ αν κι έχουν χαθεί ότι έγραψαν,ούτε βεβαια

θα περναμε σοβαρά υπ'οψιν την αυτοβιογραφία της αδελφής του Αγριππινας 

της Νεώτερης αν είχε σωθεί,εξόριστη άλλωστε την είχε και επιπλέον 

τη περιουσία του γιου της Νέρωνα κατεσχεσε,τι καλό να έγραφε γι'αυτον;

κολακευτικα λένε έγραψε ο ποιητής Gaetulicus αλλά δεν έφτασε κάτι 

σε μας,ότι λοιπόν πληροφορίες έχουμε είναι απο τον Σουητωνιο και 

τον Δίωνα Κασσιο,αν και πολύ μεταγενέστερα έγραψαν ,80 και 180 χρόνια

αντίστοιχα,κάποια στοιχεία βρίσκουμε στον Ιώσηπο Φλαβιο,όπως 

τη δολοφονία του,το ίδιο και στον Τάκιτο για τη ζωή του την εποχή 

του Τιβέριου,σύντομα γράφει κι ο Πλίνιος στη Φυσική του Ιστορια,εμείς,

τελικά,εχουμε την εικόνα ενός τρελού αυτοκράτορα,φαντασία η' προπαγάνδα 

τις είδεν;πάντως έπασχε από εγκεφαλιτιδα η' επιληψια η' μηνιγγιτιδα,και 

τι ρόλο να έπαιξε ο θάνατος,η' η δολοφονία της αγαπημένης αδελφής του

Δρουσιλλας;και τα ψυχολογικά τραύματα από την σκληρη μεταχείριση 

της οικογένειας του από τον Τιβεριο;πάντως η τρέλα του η ματαιοδοξια 

η ανηθικότητα του υπερτερησαν στην γνώμη μας γι'αυτον κι όχι 

η προσάρτηση της Μαυριτανίας οι στρατιωτικές επιτυχίες στη Βρετανια,

τώρα πως η διαταγή να σηκώσουν  musculi,τις βρετανικές καλύβες

να καταστρεψουν, μεταφράστηκε σε παραγγελία κοχυλιων είναι όπως

η αναγόρευση του αλογου του σε Υπατο της Ρώμης,κι η ζεύξη με πλοία

από τη Μπάια μέχρι το Ποτσουολι α λα Ξέρξη στον Ελλήσποντο μάλλον

μύθευμα,βέβαια κάποια,ίσως πολλά,δεν γίνεται να τρελάθηκαν όλοι,

θα είχαν πραγματική υπόσταση κι έτσι νομοτελειακά ο τέτοιου είδους

αυτοκρατορας θα κατέληγε στη δολοφονία του ως σαδιστής αιμομικτης

 αδίστακτος,δράστης ηταν ο Πραιτωριανος Κάσσιος Χαιρεας με τη Σύγκλητο 

22 η' 24 Ιανουαρίου το 41 μΧ τον έσφαξαν  στο διάδρομο του Παλατινου 

προς το θέατρο και επιβλήθηκε η damnatio memoriae ενός σχιζοφρενους θεου 

.

.

.

Το τέλος του Έλληνα Φλαβιου Κλαυδιου Ιουλιανού 

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

είναι ο Flavius Claudius Julianus ο Ρωμαίος αυτοκράτορας

ούτε Παραβάτης ούτε Αποστάτης,αυτά ηλίθια και φαιδρα είναι 

ούτε τα χριστιανικά πιστεύω τους είχε για να τα παραβει,ούτε 

ηταν στο κόμμα τους για να αποστατησει,ένας Έλληνας ασκητής

νεοπλατωνιστης είναι,ειρωνικά τον αποκαλούν ο Ειδωλιανος,

και το επισοδειο στην Αντιόχεια ήταν προμελετημένο απ'αυτους

να σαμποτάρουν την θεουργεια της εμφάνισης του Θεού Απόλλωνα

δήθεν τα λείψανα του Βαβύλα μάρτυρα τους λένε το απαγορευσε,

άψυχα οστά και να κάνουν αυτό;και δεν δίστασαν να κάψουν τον ναό 

και να μην τιμωρηθούν απαιτησαν ,αλήθεια σε πιο κράτος γίνονται 

αυτά τα αισχιστα;να ξέρουν πως Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία 

και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, 

υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. 

Αύτη εστίν η σοφία υμών,βεβαια είναι η μωρία τους,κι έπειτα 

εκείνος ο δήθεν χρησμός της Πυθίας,'Είπατε τω βασιλεἰ, χαμαί 

πἐσε δαίδαλος αυλά·ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα 

δάφνην .ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ.

ενα γελοίο εφευρημαουδέποτε τοιούτος υπήρξε,τώρα στον πόλεμο 

με την Περσία οι εχθροί άνοιξαν τα φράγματα και πλημμυρισε ο τοπος,

αναγκαία η οπισθοχώρηση του στρατού,όμως ο καύσωνας πνιγηρος 

κι οι πολέμιοι αιφνίδια επιτίθενται,έτσι σε μια παγίδα θανάτου έπεσαν 

οι Ρωμαίοι ,αυτά λοιπόν όλα πέρασαν απ'το μυαλό του τελευταίου

 Έλληνα Αυτοκράτορα Ιουλιανού πριν διαπεράσει το σώμα του το δορυ 

στις 26 Ιουνίου του 363 και τελευτησει ο θαυμάσιος ελληνικος κόσμος του

.

.

.

(Κατά κάποιον τρόπο η Ιστορία)

Η διαθήκη του Τιβέριου

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετά τη δηλητηρίαση του Γερμανικού και την άσχημη κατάληξη

του Δρουσου Καίσαρα η παράνοια και η κατάθλιψη κυριεψε

τον αυτοκράτορα Τιβέριο,η Σύγκλητος με τους γραφειοκράτες

ας διοικησει το κράτος,αυτός αποσύρθηκε στο κτήμα του στο Κάπρι,

δύσκολα το ξέρει επανέρχονται τα παλαιότερα,τώρα η τάξη 

των ιππέων πρυτανεύει στη Ρώμη,κι εκεί ο Πραιτωριανος Λεύκιος 

Αίλιος Σηιανος πλέον καταφεύγει σε προγραφές και διώξεις 

Συγκλητικών  και ιππέων,λίαν επικίνδυνος καταντησε και δίκαιως 

εκτελέστηκε,η τρομοκρατία αδύνατον ν'αποφευχθεί και εντέλει 

με σκληρότερες ενέργειες δικες και κατασχέσεις επιβλήθηκε ,

τα πράγματα ξέφυγαν,έχασε οποια διάθεση,τελειωσε τις μέρες του 

το 37μΧ,στη διαθήκη του οριζε τον εγγονό του Τιβέριο Γεμελλο 

και τον Γάιο Καλιγούλα γιο του Γερμανικού διαδοχους,φυσικά 

και εκτελέσθηκε ο Γεμελλο κι εμεινε μονοκρατορας ο Καλιγουλας

.

.

.

Ο θάνατος του Κάτωνος τού Νεότερου. 

Λουί-Αντρέ-Γκαμπριέλ Λουσέ (1797)

Ο θάνατος του Σωκράτη. Jacques Louis David. (1877)

Το σκηνικό του τέλους του Κατωνος του Νεώτερου

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

.

στον εμφύλιο των Ρωμαίων στη μάχη της Θάψου της Τυνησίας μοιραια

το 46 πΧ επήλθε η ήττα των ελεφάντων και επικράτησε ο Ιούλιος Καίσαρας

των δημοκρατικών αντιπάλων,τότε νικημένος  Μάρκος Πορκιος Κάτων

ο Νεώτερος έστησε το σκηνικό του,όπως ο δάσκαλος του Σωκρατης 

τη μέρα που ήπιε το κώνειο ενώπιον φίλων και μαθητών,

η φιλοσοφία δεν είναι τίποτα αν δεν γίνεται πράξη,αποσύρθηκε

γαλήνιος ως στωικός στο δωμάτιο του κι εκεί αφού διάβασε

από τον Φαίδωνα του Πλάτωνα τον διάλογο περί της αθανασίας 

της ψυχής,λέγεται δὲ οὕτως, ὡς ἄρα τελευτήσαντα ἕκαστον 

ὁ ἑκάστου δαίμων, ὅσπερ ζῶντα εἰλήχει, οὗτος ἄγειν ἐπιχειρεῖ 

εἰς δή τινα τόπον, οἷ δεῖ τοὺς ξυλλεγέντας διαδικασαμένους εἰς Ἅιδου 

πορεύεσθαι, μετὰ ἡγεμόνος ἐκείνου ᾧ δὴ προστέτακται τοὺς ἐνθένδε 

ἐκεῖσε πορεῦσαι· [107e] τυχόντας δὲ ἐκεῖ ὧν δὴ τυχεῖν καὶ μείναντας 

ὃν χρὴ χρόνον, ἄλλος δεῦρο πάλιν ἡγεμὼν κομίζει, ἐν πολλαῖς χρόνου 

καὶ μακραῖς περιόδοις,αυτή  γνώριζε καλά ήταν η ώρα του ο δαίμονας 

είχε έρθει να παραλάβει την ψυχή του εις τους μακαριους,

έσυρε το ξίφος του και το βύθισε βαθειά στα σπλάχνα του,πολύ λίγο 

βέβαια τον εννοιαζε αν οι εχθροί της φιλοσοφίας θα τον χλεύαζαν  

στους θριάμβους της  Ρώμης ως ένα αυτοξεσχιζομενο  άγριο θηρίο 

.

.

.

Η δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα(Vincenzo Camuccini)

Οι Ειδοι του Μαρτίου ήλθον αλλ'ομως δεν απηλθον

(15 Μαρτίου 44 π Χ)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

 

μετά τα πολλά θριαμβευτικα veni vidi vici του 

οι Ειδοι του Μαρτίου ήλθον,

τι να φοβάται;όπως ειρωνικά παρατήρησε,

τον Ρουβικωνα πλέον διάβηκε,

και το Alea jacta est αναφωνησε,

έξω γιορτή είναι ο λαός υμνεί 

κι από την Ιερα Οδό ο ιερέας του Δια οδηγεί

τους αμνούς των Ειδών τα ovis idulis για θυσια 

τα σχέδια του θα ευοδωθουν,ας αλλα να  διαδίδουν,

όμως να τώρα βλέπει περίεργα να τον περικυκλωνουν 

κι ανάμεσα τους ο πραιτωρας Μάρκος Ιούνιος Βρούτος

όταν πια τον χτύπησαν με τα σπαθια-Και εσύ τέκνον Βρούτε; 

πρόλαβε να φωναξει

όλοι βέβαια γνώριζαν με τη μάνα του Σερβιλια τα ερωτικά 

κι εκει εστίασαν την αιτία 

όμως στον στωικό δολοφονο μάλλον επικράτησε η γενια του

από τον αρχαίο ρωμαιο ηρωα Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο

για την τυραννοκτονια

έτσι την τελευταια στιγμη ο Γαιος Ιούλιος  Καίσαρας 

κατάλαβε οτι οι Ειδοι του Μαρτίου ναι μεν ήλθον αλλ'όμως  

δεν παρηλθον

.

.

.

η ηθοποιός που υποδύεται την Κορινθια Νίκαια

Ο γάμος της γηραιάς Κορινθιας κυρίας Νίκαιας

(περίπου 245 με 244 πΧ)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η γηραιά κυρια Νίκαια έβλεπε καθαρα που καταλήγουν τα πράγματα

στη Κόρινθο κι αυτός ο γάμος με τον Δημήτριο άντρα πολύ νεώτερο 

εκτός ότι την κολάκευε σαν γυναικα που να'χει τέτοια άλλη τύχη, 

έπειτα ο Αλέξανδρος του Κρατερου ο άντρας της,ως αντιμακεδονιστης,

μάλλον δολοφονήθηκε,κι ο Αντίγονος Β' Γονατάς δεν αστειεύεται 

θέλει την πόλη εξάπαντος,έπειτα κι αυτή ,ψέματα να μην λέμε,

την κουρασε η κυβερνηση και τ'αλλα συναφή της εξουσίας,μάταιος 

κόπος θα είναι οποία αντίσταση,οι Μακεδόνες επιθυμούν διακαώς 

την προσαρτηση,κατά κάποιο τρόπο,λοιπόν,με αυτόν τον γάμο,

θα γλυτώσει απ'τις έγνοιες,το μοιραιον φυγην αδύνατον,ετσι

κατά την διάρκεια της θεατρικής παράστασης για τις γαμήλιες

γιορτές ο Αντίγονος θα ανοιξει την πύλη της Ακροκορίνθου

και η πόλις εάλω,ούτε βέβαια και την νοιάζει πόσο η χαρά του γάμου

θα διαρκέσει,ηλικιωμένη γυναίκα είναι,τι να περιμένει άλλο καλυτερο

ας το ευχαριστηθεί όσο θα'ναι σε ισχυ,άλλωστε κι άλλοι νέοι γαμοι

πολιτικού συμφέροντος περιμένουν τον Αντιγονιδη Δημήτριο Β' 

Αιτωλικο,ένας με την Σελευκίδα Στρατονίκη,κι ένας άλλος με την

Ολυμπιαδα Φθία της Ηπείρου,τ'Ακαρνανικα και τα Αιτωλικα θα είναι 

λίαν επικίνδυνα,η Κόρινθος πάει έπεσε στους Μακεδόνες,επισης

καιροφυλακτει κι ο Αρατος ο Σικυωνιος της Αχαϊκής Συμπολιτείας,

κι επειτα,κι αυτό είναι το κύριο γι'αυτη,το γαμήλιο γλεντι συνεχιζεται

.

.

.

Ελένη του Ευριπίδη

(μετάφραση αποσπασμάτων χ.ν.κουβελης c.n.couvelis)

Η παράσταση της Ευριπιδου Ελένης 

στην Αλεξάνδρεια

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

η Αλεξανδρεια μας μια έκτακτος πόλις είναι

λίαν κοσμικη και φιλότεχνος με θεάματα 

μουσικαι και απολαύσεις,ιδιαιτέρως δε το θέατρο

τιμούμε εμείς εδώ οι επίγονοι Έλληνες,τώρα

τι ο Ρωμαίος Καίσαρ θα καταλάβει από την Ευριπιδου

Ελένη αβέβαιον είναι,όμως μια καταλληλος ευκαιρια

να εμφανισθει ενωπιος εις τόσους πολλούς θεατας 

μετά της Κλεοπάτρας Ζ'  Φιλοπατωρος συν τον Αλέξανδρο 

τον Πτολεμαίο και τον Καισαριωνα τους παίδας βασιλισκους 

ότι δηλαδή απεμεινε από το λαμπρόν ελληνιστικό μας 

παρελθον,μια άλλη υπόθεση veni vidi vici είναι δι'αυτον

.

.

εμένα η γη κι η πατρίδα μου η Σπάρτη 

που άγνωστη δεν είναι,πατέρας μου ο Τυνδάρεω,

λένε πως ο Δίας προς την μάνα μου τη Λήδα 

πέταξε παίρνοντας τη μορφή πουλιού κυκνου

κι έτσι με πλάνη έσμιξε μαζί της δήθεν 20

το κυνήγι αετού αποφεύγοντας,αν αληθεια

είν' αυτό,εμένα Ελένη μ'ονομασαν

ἡμῖν δὲ γῆ μὲν πατρὶς οὐκ ἀνώνυμος

Σπάρτη, πατὴρ δὲ Τυνδάρεως· ἔστιν δὲ δὴ

λόγος τις ὡς Ζεὺς μητέρ᾽ ἔπτατ᾽ εἰς ἐμὴν

Λήδαν κύκνου μορφώματ᾽ ὄρνιθος λαβών,

ὃς δόλιον εὐνὴν ἐξέπραξ᾽ ὑπ᾽ αἰετοῦ 20

δίωγμα φεύγων, εἰ σαφὴς οὗτος λόγος·

Ἑλένη δ᾽ ἐκλήθην.

.

και ποια'ναι ομορφότερη πήγαν οι τρεις θεές

στην Ιδη σε μια σπηλιά ο Αλέξανδρος να διαλεξει

η Ήρα η Κύπριδα και του Δία η παρθένα θυγατέρα 25

όμως την ομορφιά μου,αν ομορφιά είναι η δυστυχία,

η Κύπριδα προσφέροντας στον Αλέξανδρο δική του,

νικαει,τότε αφήνοντας τις στάνες του ο Ιδαιος Παρις

στη Σπάρτη έρχεται γυναίκα να μ'εχει στο κρεβάτι 30

ἦλθον τρεῖς θεαὶ κάλλους πέρι

Ἰδαῖον ἐς κευθμῶν᾽ Ἀλέξανδρον πάρα,

Ἥρα Κύπρις τε διογενής τε παρθένος,25

μορφῆς θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν.

τοὐμὸν δὲ κάλλος, εἰ καλὸν τὸ δυστυχές,

Κύπρις προτείνασ᾽ ὡς Ἀλέξανδρος γαμεῖ,

νικᾶι. λιπὼν δὲ βούσταθμ᾽ Ἰδαῖος Πάρις

Σπάρτην ἀφίκεθ᾽ ὡς ἐμὸν σχήσων λέχος.30

η Ήρα όμως πικραμένη που τις θεες δεν νίκησε

ματαίωσε το ερωτικό με τον Αλέξανδρο κρεβάτι μου

δίνοντας όχι εμένα αλλά κάνωντας ομοιωμα μου

ειδωλο εμψυχο μ'αερα τ'ουρανου στου βασιλιά

Πριάμου το παιδί,κι αυτός νομίζει πως μ'εχει,35

μια κούφια φαντασία,χωρίς να μ'εχει

Ἥρα δὲ μεμφθεῖσ᾽ οὕνεκ᾽ οὐ νικᾶι θεὰς

ἐξηνέμωσε τἄμ᾽ Ἀλεξάνδρωι λέχη,

δίδωσι δ᾽ οὐκ ἔμ᾽ ἀλλ᾽ ὁμοιώσασ᾽ ἐμοὶ

εἴδωλον ἔμπνουν οὐρανοῦ ξυνθεῖσ᾽ ἄπο

Πριάμου τυράννου παιδί· καὶ δοκεῖ μ᾽ ἔχειν, 35

κενὴν δόκησιν, οὐκ ἔχων.

...εγώ όχι, 42

τ'όνομα μου μόνο έπαθλο στων Ελλήνων τα δορατα

... ἐγὼ μὲν οὔ,42

τὸ δ᾽ ὄνομα τοὐμόν, ἆθλον Ἕλλησιν δορός

κι εγώ εδω είμαι τωρα,ενώ ο δύστυχος άντρας μου

μαζεύοντας στρατευματα να επιδιώξει 50

στου Ιλιου να με ξαναπάρει τους πυργους πηγε

και ψυχές για μένα πολλές στου Σκαμανδρου

πέθαναν τα ρέματα 

κἀγὼ μὲν ἐνθάδ᾽ εἴμ᾽, ὁ δ᾽ ἄθλιος πόσις

στράτευμ᾽ ἀθροίσας τὰς ἐμὰς ἀναρπαγὰς 50

θηρᾶι πορευθεὶς Ἰλίου πυργώματα.

ψυχαὶ δὲ πολλαὶ δι᾽ ἔμ᾽ ἐπὶ Σκαμανδρίοις

ῥοαῖσιν ἔθανον

να κρατήσω για τον άντρα μου το κρεβάτι μου,65

γιατι αν κακό σ' όλη την Ελλάδα όνομα έχω,

εδώ το σώμα μου να μην εξευτελιστει πρεπει

ἵν᾽ ἀνδρὶ τἀμὰ διασώσηι λέχη,65

ὡς, εἰ καθ᾽ Ἑλλάδ᾽ ὄνομα δυσκλεὲς φέρω, 

μή μοι τὸ σῶμά γ᾽ ἐνθάδ᾽ αἰσχύνην ὄφληι

, 

.

.

Ο Όβιδιος στη Σκυθία(1862,32,1 cm χ 50,2 cm,πίνακας του Ντελακρουά)

ο εξόριστος ποιητής Publius Ovidius Naso

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

στη παγωμένη Σκυθία στους Τόμους του Πόντου

ο Publius Ovidius Naso εξόριστος narrat 

de barbaris incolis et de gelida terra

σε βαρβάρους κατοίκους και παγωμένη γη

ο Αύγουστος ήταν κατήγορος και δικαστής του

κανένας αλλος

για  duo crimina, carmen et error

το carmen ξέρουμε ήταν το ars amatoria 

όμως ποιο το error του;ποτέ δεν μαθευτηκε,

αλλά η ποινή relogatio εκτόπιση είναι γεγονός

αμετάκλητο,και σε τίποτα δεν τον ωφελούν οι Epistulae ex Ponto

η Tristia μένει η μόνη παρηγοριά για τη θλίψη του 

contra iniuriam στην αδικια

ίσως 

η moralia του Αυγούστου κόντρα 

στην 

amoralia του Οβίδιου

ήταν καθοριστική

βλέπει τα νερά του Δουναβη να κυλάνε

αλλάζοντας συνεχώς και θυμαται

πως πριν εξοριστει το 8 μΧ

πρόλαβε κι έκαψε τα 

Metamorphoseon libri

και τωρα

barbarus hic ego sum,quia non intellecor ulli

είναι ξένος εδώ και δεν καταλαβαίνει κανεναν

όμως η Κωνστάντζα της Ρουμανίας πρώην Τόμοι

του Εύξεινου Ποντου

έχει σήμερα να περηφανεύεται πως υπήρξε ο τοπος εξορίας

του Ρωμαίου ποιητή Οβιδιου,

κάτι είναι κι αυτό για την ανθρωπότητα

.

.

.

το Ιεροστασιον του Αντιοχου Α' Θεου 

της Κομμαγηνης

(70-38 πΧ)

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

διέβλεπε τις επερχομενες ιστορικές μεταβολές 

στα ελληνιστικά βασίλεια

η Κομμαγηνή μοιραια θα  ακολουθήσει τη φθορά

και τη διάλυση

αυτός ένας απόγονος ειναι ενδόξων προγόνων

Αχαιμενιδης Πέρσης από τον Μιθριδάτη Α' Καλιννικο

και Σελευκίδης Έλληνας από τη Λαοδίκη Ζ' Θεα

και στο Νεμρουτ Νταγ ιδρυσε το ιεροστασιον 

της περσοελληνικης του θρησκειας

με τα γιγαντιαία αγάλματα

του Απόλλωνα/Μίθρα/Ηλίου/Ερμή,

της Τύχης της Κομμαγηνης θεάς

του Δία/Ωρομασδη

του Αρταγνη/Ηρακλή/Άρη

και το λιοντάρι με τη Σελήνη

στο λαιμό 

και τα τρία δεκαεξακτινα αστερια 

και στα ελληνικά να γραψουν

ΠΥΡΟΕΙΣ ΗΕΡΑΧΛΕΟΣ ΣΤΙΛΒΟΟΝ ΑΠΟΛΛΟΝΟΣ ΠΗΑΕΤΟΝ ΔΙΟΣ

κι ανάμεσα σε τόσα λαμπρά περσικά και ελληνικα

και το δικό του αγαλμα

στο ψηλό βουνό Νεμρουτ Νταγ

της Κομμαγηνης

Αντίοχος Α' Θεός

Οροντιδης Σελευκιδης

Περσης Έλληνας

ενταύθα κείται

.

.

.

Μορφες-σιδερομπετον-υψος 50μ πλάτος 20μ βαθος15μ-μακεττα

-χ.ν.κουβελης 

c.n.couvelis  

   

επί λογων-χ.ν.κουβελης 

       

αεικινητος έλικας του Αρχιμήδη το ψαρι                                                     

υποθέτω στις Συρακούσες το 413 π. Χ ο Γυλιππος 

δεν απέτρεψε την εκτέλεση των στρατηγών 

Δημοσθένη και Νικια                       

«οὐδὲν [έστι] ὅ,τι οὐκ ἀπώλετο                            

στους λακκους των λατομείων 

ο ένας πάνω στον άλλον, 

ποιος ζει από πάνω μου; 

η Αττική είναι μακρυά, 

σκοτείνιαζε, η Ιστορία  θαμπωνει, 

ο ζητιάνος στην ερημη πλατεία στο Συνταγμα 

απλωνει το κομμένο χερι, 

'αν κι αλλάξαμε πορεία 

ποτέ δεν φτάσαμε στη Καμαρίνα 

η' στη Γελά 

ούτε σ'αλλη ελληνική πόλη', 

πόσο ματωμένα θολα κόκκινα 

ήταν τα νερά του ποταμού Αναπου,

'στις Επιπολες  σύγχυση 

ο ένας επεφτε πάνω στον άλλον 

και τον έσφαζε, 

αιτια κι ο κοινός παιανας', 

μνήμη εμφυλίου,

'θ'αναχωρουσαμε και θα σωνομασταν 

αν δεν γίνονταν η έκλειψη της σελήνης,

σίγουρα έφταιγε η δεισιδαιμονια του Νικια',

στην ερημη πλατεία 

τρίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων,

Ο ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ,

'επειτα'με κοίταξε με μάτια που δεν έβλεπαν'

το τέλος με τη σφαγή στον ποταμό Ασσιναρο'                

ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν 

ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, 

περί τε τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν 

οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, 

οἱ δὲ ἐμπαλασσόμενοι κατέῤῥεον.(Θουκυδίδης Ζ'84.3). 

μεταφραζω:αναγκασμένοι να προχωρούν συντεταγμένοι 

επεφταν ο ένας πάνω στον άλλον και καταπατουνταν , 

άλλοι χτυπουσαν στα δόρατα και στις εξαρτήσεις 

κι αμέσως χάνονταν, άλλοι παρασερνονταν στα νερά              

είναι παράδοξο πως σημερα 

μετά από αυτήν την μεγάλη ελληνική πανωλεθρια 

διατύπωσαμε την εκφραση

-αεικινητος ελικας του Αρχιμήδη το ψαρι

.

.

.

Μιθριδάτης Στ' Ευπατωρ

-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

μετά την στάση,προδοσία,του γιου του 

Φαρνάκη Β' στον Κιμμεριο Βόσπορο 

τα πάντα αιολα πια στους Ρωμαίους

του Πομπηιου κλινουν,

εδώ τώρα στο Παντικαπαιον

αν κανένα δηλητήριο,λόγω Μιθριδατισμου,

δεν δωσει το άξιο τέλος 

για τον Μιθριδάτη Στ' Μέγα Ευπατωρα

τότε το ξίφος ενός δούλου θα είναι 

η οριστικη λύση

ότι ήταν να κάνει και επιπλέον έκανε,

με τρεις πολεμους,

ως Σελευκίδης απογονος

για μια λαμπρή Ελληνιστική Αυτοκρατορία 

του Πόντου 

.

.

.