.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-Γεωργιος Καραισκακης-Οδυσσεας Αντρουτσος-Θεοδωρος Κολοκοτρωνης
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Γεωργιος Καραισκακης-Οδυσσεας Αντρουτσος-Θεοδωρος Κολοκοτρωνης-χ.ν.κουβελης.
c.n.couvelis
-ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο[23 Απριλιου 1827].
-Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο[23 Απριλιου 1827]:
Ο Καραϊσκάκης ήταν άρρωστος. Με φωνάζει και μου λέγει να
ειπώ του Αρχιστράτηγου και του Ναύαρχου το σκέδιον και να
λάβω από τον Ναύαρχον τα τζαπιά και φκυάρια, οπούταν μέσα
εις το καράβι του, κι’ αυτά να τα μεράσω εις τους αρχηγούς οπού
θα πάμεν από τους Τρεις Πύργους. Και το σκέδιον ήταν να δώσω
του κάθε ενού οδηγό κι’ απόναν Αθηναίον να ξέρη της θέσες.
Από τους Τρεις Πύργους ως τον Ανάλατον να γίνουν–από την θά-
λασσα κι’ ως εκεί–έντεκα ταμπούρια· ’στο μπροστινό να είναι χίλι’
άνθρωποι μέσα. Πήγα αντάμωσα τον Κοκράν και Τζούρτζη και
είπα τα σκέδια και να ετοιμάσουν και τα καράβια διάόσους θα
πάμεν από τους Τρεις Πύργους – σουρουπώνοντας να βαρκα-
ριστούμεν.Πήρα τα τζαπιά και φκυάρια και τάδινα τού κάθε
οδηγού της θέσης κι’ αρχηγού.Τελειώνοντας από αυτά, ακώ
έναν πόλεμον. Πηγαίνομε, τηράμε· πλησίον εις το Γλυκό νερό
ήταν ένα ταμπούρι Τούρκικον· κ’εκεί πήγαν κάτι μεθυσμένοι
νησιώτες και Κρητικοί, πιάσαν τον πόλεμον. Συνάχτη το πε-
ρισσότερον στράτεμα.Εκεί οπού πήγαμεν να σβέσωμεν τον πό-
λεμον, ότι θα κάναμεν το κίνημα το βράδυ,πλάκωσαν και Τούρ-
κοι περισσότεροι πεζούρα και καβαλλαρία. Άναψε ο πόλεμος
πολύ· ήρθε κι’ ο Καραϊσκάκης. Τότε του λέγω: «Σύρε οπίσου
να πάψη ο πόλεμος,ότι το βράδυ θα κινηθούμεν. – Μου λέγει,
στάσου αυτού με τους ανθρώπους κ’εγώ φέγω». Τότε σε ολίγον
μαθαίνω ότι βαρέθη ο Καραϊσκάκης. Πάγω εκεί·μαζευόμαστε,
τηράμεν· ήτανε βαρεμένος εις τ’ ασκέλι παραπάνου, εις τα φτε-
νά.Μαζωχτήκαμεν όλοι εκεί. Μας είπε με χωρατά· «Εγώ πεθαί-
νω· όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την πα-
τρίδα». Τον πήγαν εις το καράβι.Την νύχτα τελείωσε και τον
πήγαν εις την Κούλουρη και τον τάφιασαν.
.
.
Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
[σαν εμαθε ο Κολοκοτρωνης το χαμο του Καραισκακη πολυ
επικραθηκε και λυπηθηκε και δεν βασταγε τον πονο ,εκατεβηκε
στη θαλασσα στ'ακροθαλασσι κι εκατσε σταυροποδι και μοιρο-
λογησε τον ηρωα της γλυκειας πατριδας,σαν γυναικα τον εκλα-
ψε κι εστεναχθει συγκορμα]
[εφεραν τον Καραισκακη και τον τηραξαμε,ητονα λαβωμενος,
τον ειχαν βαρεσει ασχημα στα σκελια,στ'αχαμνα του
και στοχασθηκα τη πατριδα,που'τανε να την αναστησουμε,να
την βαστηξουμε καθενας εις το ποστο του,να την συντραμουμε
δια την ελευτερια της,και των οικογενειων μας,οπ'ειχαμε,και
δεν ητανε πρεπον οι εχθρητες αναμεσα μας,κι ολοι να παλεψουμε,
καθεις ως δυναται κι εχει τα μεσα και να μην αδικησουμε,τι
αδικουμε την πατριδα,να ομονοιασουμε και εμφυλιο να μην αρχι-
σουμε παλι,κι απο δω και μπρος να ξεχασουμε τι αδικα πραξαμε,
και ποιος φταιει κι ειναι υπαιτιος,οτι κι εγω εχω αμαρτηματα
κι εχω αδικεψει πολλα,μονο να'χουμε εγνοια της πικρης πατριδας,
ειτε να πεθανουμε,ειτε να λευτερωσουμε,και γι'αυτο εμαθα
στα γεραματα ολιγα κολλυβογραμματα,οτι στραβος ημουνα και
ξυλο απελεκητο,να γραψω τα παθηματα,οπου παθαμε,αρχη και
τελος,μ'αληθεια στο νου και τολμη στη καρδια και διχως παθος ,
και να γραψω για τους πολεμιστες και τις θεσεις,οπου εγινε πολε-
μος,και να μιλησω για κεινον τον ανιδιοτελη καπετανιο μου
τον Γωγο τον Μπακολα,να πω για τον γενναιο Δυσσεα,οπου κρα-
τησε το Χανι της Γραβιας με λιγους τους πολλους,και για
τον Διακο,οπου βαστηξε στην Αλαμανα και χαθηκε,τον παλου-
κωσαν,και για τον αμωμο κι αδολο Νικητα,οπου για την λευτερια
της δολιας πατριδας κινηθηκαμε και ματωσαμε τα κορμια και τα
τζακισαμε,κι εχουμε ακομα πληγες,που πονανε και δεν κλεισανε,
κακοφορμανε και μας παιδευουν,στα χερια και στα ποδια αναπη-
ριες,για κεινη τη πατριδα να δουμε ορθη πεινασαμε και διψασαμε,
και οτι πραξαμε,καλο η' κακο,δικιο γι'αδικο,οσα ειναι πραγμενα
να το κρινουνε οι τωρινοι κι οι ερχομενοι,και να'χουν στο
νου τους οτ'ειναι μικρο κηπαριο η πατριδα με δεντρα απ'ολα
μηλιες κι απιδιες,κι ελιες και κυπαρισσια και βιολες λουλου-
δια ροδα και μενεξεδες,μοσχομυριστα,και πουλια αηδονια εχει
και ζωα παντοειδη αλογα λαγους κι αγελαδια προβατα και κατσι-
κια κι ολογυρα ειναι θαλασσα και μεσα στα νερα βαρκουλες
μ'ασπρα πανια και καραβια μεγαλυτερα ταξιδευουν και πολλα
ψαρια πλεγουν στα νερα της κι ειναι νησια αριθμος μεγαλος,
και τη μερα ηλιος λαμπρος φωτιζει σε καθαρον αερα και τη
νυχτα αριφνητα τ'αστρα και το φεγγαρι φεγγει,αυτηνη την πα-
τριδα λαχταρισαμε να'χουμε δικη μας,τη μανα να λευτερω-
σουμε εμεις τα παιδια της,κι οταν την λευτερωσουμε τοτε να
πλουτισουμε να κανουμε οσπιτια υποστατικα να'χουμε κι οργω-
μενα χωραφια αμπελια και να βοσκουμε πολλα κοπαδια,να προ-
οδευσουμε κι εμεις και τα παιδια μας,να πιασουμε μαγια ν'αυγα-
τισουμε στον κοσμο,να βαστηξουμε καλα τη πατριδα,να μην
ειναι λυπη κανενος και στεναγμος ]
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-Γεωργιος Καραισκακης-Οδυσσεας Αντρουτσος-Θεοδωρος Κολοκοτρωνης
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Γεωργιος Καραισκακης-Οδυσσεας Αντρουτσος-Θεοδωρος Κολοκοτρωνης-χ.ν.κουβελης.
c.n.couvelis
-ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο[23 Απριλιου 1827].
-Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο[23 Απριλιου 1827]:
Ο Καραϊσκάκης ήταν άρρωστος. Με φωνάζει και μου λέγει να
ειπώ του Αρχιστράτηγου και του Ναύαρχου το σκέδιον και να
λάβω από τον Ναύαρχον τα τζαπιά και φκυάρια, οπούταν μέσα
εις το καράβι του, κι’ αυτά να τα μεράσω εις τους αρχηγούς οπού
θα πάμεν από τους Τρεις Πύργους. Και το σκέδιον ήταν να δώσω
του κάθε ενού οδηγό κι’ απόναν Αθηναίον να ξέρη της θέσες.
Από τους Τρεις Πύργους ως τον Ανάλατον να γίνουν–από την θά-
λασσα κι’ ως εκεί–έντεκα ταμπούρια· ’στο μπροστινό να είναι χίλι’
άνθρωποι μέσα. Πήγα αντάμωσα τον Κοκράν και Τζούρτζη και
είπα τα σκέδια και να ετοιμάσουν και τα καράβια διάόσους θα
πάμεν από τους Τρεις Πύργους – σουρουπώνοντας να βαρκα-
ριστούμεν.Πήρα τα τζαπιά και φκυάρια και τάδινα τού κάθε
οδηγού της θέσης κι’ αρχηγού.Τελειώνοντας από αυτά, ακώ
έναν πόλεμον. Πηγαίνομε, τηράμε· πλησίον εις το Γλυκό νερό
ήταν ένα ταμπούρι Τούρκικον· κ’εκεί πήγαν κάτι μεθυσμένοι
νησιώτες και Κρητικοί, πιάσαν τον πόλεμον. Συνάχτη το πε-
ρισσότερον στράτεμα.Εκεί οπού πήγαμεν να σβέσωμεν τον πό-
λεμον, ότι θα κάναμεν το κίνημα το βράδυ,πλάκωσαν και Τούρ-
κοι περισσότεροι πεζούρα και καβαλλαρία. Άναψε ο πόλεμος
πολύ· ήρθε κι’ ο Καραϊσκάκης. Τότε του λέγω: «Σύρε οπίσου
να πάψη ο πόλεμος,ότι το βράδυ θα κινηθούμεν. – Μου λέγει,
στάσου αυτού με τους ανθρώπους κ’εγώ φέγω». Τότε σε ολίγον
μαθαίνω ότι βαρέθη ο Καραϊσκάκης. Πάγω εκεί·μαζευόμαστε,
τηράμεν· ήτανε βαρεμένος εις τ’ ασκέλι παραπάνου, εις τα φτε-
νά.Μαζωχτήκαμεν όλοι εκεί. Μας είπε με χωρατά· «Εγώ πεθαί-
νω· όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την πα-
τρίδα». Τον πήγαν εις το καράβι.Την νύχτα τελείωσε και τον
πήγαν εις την Κούλουρη και τον τάφιασαν.
.
.
Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
[σαν εμαθε ο Κολοκοτρωνης το χαμο του Καραισκακη πολυ
επικραθηκε και λυπηθηκε και δεν βασταγε τον πονο ,εκατεβηκε
στη θαλασσα στ'ακροθαλασσι κι εκατσε σταυροποδι και μοιρο-
λογησε τον ηρωα της γλυκειας πατριδας,σαν γυναικα τον εκλα-
ψε κι εστεναχθει συγκορμα]
[εφεραν τον Καραισκακη και τον τηραξαμε,ητονα λαβωμενος,
τον ειχαν βαρεσει ασχημα στα σκελια,στ'αχαμνα του
και στοχασθηκα τη πατριδα,που'τανε να την αναστησουμε,να
την βαστηξουμε καθενας εις το ποστο του,να την συντραμουμε
δια την ελευτερια της,και των οικογενειων μας,οπ'ειχαμε,και
δεν ητανε πρεπον οι εχθρητες αναμεσα μας,κι ολοι να παλεψουμε,
καθεις ως δυναται κι εχει τα μεσα και να μην αδικησουμε,τι
αδικουμε την πατριδα,να ομονοιασουμε και εμφυλιο να μην αρχι-
σουμε παλι,κι απο δω και μπρος να ξεχασουμε τι αδικα πραξαμε,
και ποιος φταιει κι ειναι υπαιτιος,οτι κι εγω εχω αμαρτηματα
κι εχω αδικεψει πολλα,μονο να'χουμε εγνοια της πικρης πατριδας,
ειτε να πεθανουμε,ειτε να λευτερωσουμε,και γι'αυτο εμαθα
στα γεραματα ολιγα κολλυβογραμματα,οτι στραβος ημουνα και
ξυλο απελεκητο,να γραψω τα παθηματα,οπου παθαμε,αρχη και
τελος,μ'αληθεια στο νου και τολμη στη καρδια και διχως παθος ,
και να γραψω για τους πολεμιστες και τις θεσεις,οπου εγινε πολε-
μος,και να μιλησω για κεινον τον ανιδιοτελη καπετανιο μου
τον Γωγο τον Μπακολα,να πω για τον γενναιο Δυσσεα,οπου κρα-
τησε το Χανι της Γραβιας με λιγους τους πολλους,και για
τον Διακο,οπου βαστηξε στην Αλαμανα και χαθηκε,τον παλου-
κωσαν,και για τον αμωμο κι αδολο Νικητα,οπου για την λευτερια
της δολιας πατριδας κινηθηκαμε και ματωσαμε τα κορμια και τα
τζακισαμε,κι εχουμε ακομα πληγες,που πονανε και δεν κλεισανε,
κακοφορμανε και μας παιδευουν,στα χερια και στα ποδια αναπη-
ριες,για κεινη τη πατριδα να δουμε ορθη πεινασαμε και διψασαμε,
και οτι πραξαμε,καλο η' κακο,δικιο γι'αδικο,οσα ειναι πραγμενα
να το κρινουνε οι τωρινοι κι οι ερχομενοι,και να'χουν στο
νου τους οτ'ειναι μικρο κηπαριο η πατριδα με δεντρα απ'ολα
μηλιες κι απιδιες,κι ελιες και κυπαρισσια και βιολες λουλου-
δια ροδα και μενεξεδες,μοσχομυριστα,και πουλια αηδονια εχει
και ζωα παντοειδη αλογα λαγους κι αγελαδια προβατα και κατσι-
κια κι ολογυρα ειναι θαλασσα και μεσα στα νερα βαρκουλες
μ'ασπρα πανια και καραβια μεγαλυτερα ταξιδευουν και πολλα
ψαρια πλεγουν στα νερα της κι ειναι νησια αριθμος μεγαλος,
και τη μερα ηλιος λαμπρος φωτιζει σε καθαρον αερα και τη
νυχτα αριφνητα τ'αστρα και το φεγγαρι φεγγει,αυτηνη την πα-
τριδα λαχταρισαμε να'χουμε δικη μας,τη μανα να λευτερω-
σουμε εμεις τα παιδια της,κι οταν την λευτερωσουμε τοτε να
πλουτισουμε να κανουμε οσπιτια υποστατικα να'χουμε κι οργω-
μενα χωραφια αμπελια και να βοσκουμε πολλα κοπαδια,να προ-
οδευσουμε κι εμεις και τα παιδια μας,να πιασουμε μαγια ν'αυγα-
τισουμε στον κοσμο,να βαστηξουμε καλα τη πατριδα,να μην
ειναι λυπη κανενος και στεναγμος ]
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου