.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 4
PART 4
.
.
.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ-painting animations by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
.
Λεων και Μεγαλη Αρκτος
.
.
.
VIDEO ART-The Hero and the Lion-the Fighting in Oak-Tree-
ο Ηρωας και το Λιονταρι,μαχη στη βελανιδια-
Σκηνοθεσια Χ.Ν.Κουβελης[c.n.couvelis]-ARTPOETICACOUVELIS
διαρκεια 56 '' [ 56 sec ]
.
.
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
.
Θεσσαλονικη,Πλατεια Αριστοτελους]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
Εκεινο τον καιρο,20 χρονων,ζουσε στη Θεσσαλονικη,
ενιωθε ξενος σ'αυτη τη πολη,στη υγρασια της στο ψιλο-
βροχο στις ομιχλες της,τριγυρνουσε στους δρομους της,παν-
τα στο κεντρο,κυριως οταν νυχτωνε,ενας ξενος μονο στο
κεντρο μιας πολης χανεται,εξαλειφεται,υπαρχει και δεν
υπαρχει,ανωνυμος,στην Εγναντια,στην Αριστοτελους,
την Τσιμισκη,εφτανε μεχρι τον Λευκο Πυργο,πηγαινε
και στον Βαρδαρη,σ'ενα σπιτι,σε μια κοπελα,η κοπελα
τον ειχε συμπαθησει,δεν του επερνε χρηματα,αυτο του
αρεσε αλλα και τον μπερδευε,μια μερα του ζητησε να'ρθει,
σε καποιο ρεπο της,σπιτι του,της ειπε που μενει,οταν ηρθε
στο σπιτι του ηταν αλλιωτικη,μια συνειθισμενη κοπελα,
που καποιος δεν υποψιαζεται τιποτα γι'αυτην,μια ομορφη
απλη κοπελα,με φωτεινο προσωπο,ηταν 30 χρονων,αλλα
φαινονταν πολυ νεοτερη,του εφερε να του μαγειρεψει,θυ-
μαται,εκανε μακαρονια με κιμα,του ειπε ν'ανοιξει το ρα-
διοφωνο,να βρει λαικα,η Ντινα,αυτο ηταν το ονομα της
τραγουδουσε τα τραγουδια ,που παιζονταν απ'τον σταθμο,
ολα τα ηξερε,ειχε ωραια,γλυκεια φωνη,φαγανε,μιλουσε
συνεχεια,ελεγε ιστοριες απο τη παιδικη της ηληκια,μεγα-
λωσε σε καποια πολη της Ανατολικης Μακεδονιας,δυσκο-
λη ζωη,εμπλεξε,αναγκαστηκε να φυγει,να κρυφτει στη μεγα-
λη πολη,να ξεχασθει,''να εξαληφθει'',αυτο του ειπε ακριβως,
την αφησε να μιλαει,δεν την διεκοψε,να ξεσπασει,να ελα-
φρυνει,σταματησε να μιλαει,σιωπη,επειτα γλυκανε το προ-
σωπο της,τα ματια της ξεφορτωθηκαν την πικρα,ελαμψαν,
και του ειπε αν θελει να βγουν εξω στη πολη,ηθελε,βγηκαν,
περπατησαν στην Εγναντια,στην Αριστοτελους μπηκαν σ'ενα
ζαχαροπλαστειο και παραγγειλαν γλυκο μπακλαβα,επειτα
απο την παραλιακη εφτασαν στον Λευκο Πυργο,του ειπε
πως τοσα χρονια στη Θεσσαλονικη,ποτε δεν πηγε βολτα
στον Λευκο Πυργο,παντα τον εβλεπε,αν τον εβλεπε,καθως
περνουσε με ταξι,η' μεσα στο αυτοκινητο καποιου πελατη,
αυτος,γελασε,και της ειπε,πως απεναντιας αυτος καθε με-
ρα καθε βραδυ εφτανε ως εκει,τον πλησιαζαν οι κοπελες,
που συχναζαν εκει κρυμενες στα σκοτεινα του παρκου,αλ-
λα ποτε δεν πηγε με καμια,φοβονταν τις αρρωστειες,εκεινη
γελασε και του ειπε,αν μαζι της φοβονταν τις αρρωστειες,
της απαντησε πως δεν το σκεφτηκε,οχι δεν φοβονταν,δεν
ηξερε γιατι δεν φοβονταν,τον ρωτησε αν ηθελε να κοιμηθει
σπιτι του,της απαντησε ναι,γυρισαν σπιτι απ'τους ιδιους δρο-
μους,στο σπιτι η κοπελα του ειπε να κοιμηθουν μαζι,αλλα
να μην την πειραξει,ετσι εγινε,οταν ξυπνησε η κοπελα ειχε
φυγει,στο τραπεζι της κουζινας βρηκε ενα χαρτακι,πανω εγραφε:
Καλημερα,χαμογελασε,περασε απο το σπιτι μετα
απο μια βδομαδα,δεν την βρηκε,η γυναικα,που καθαριζε
του ειπε πως πεντε μερες πριν ενας μεθυσμενος πελατης
εκανε μεγαλη φασαρια στο σπιτι,και μαχαιρωσε τη κοπελα
στη κοιλια,ευτυχως ελαφρα,αυτον τον επιασε η αστυνομια,
και η κοπελα νοσηλευεται στο νοσοκομειο,ρωτησε ποιο
το νοσοκομειο,του ειπε,δεν το ηξερε,πηρε ενα ταξι και πηγε,
η κοπελα μολις τον ειδε χαρηκε,καθησε διπλα της και της
επιασε το χερι,την ρωτησε πως ειναι,του ειπε πως ειναι κα-
λα,δεν υπαρχει κανενας κινδυνος,το τραυμα ηταν επιφανεια-
κο,δεν της εκανε ζημια,θα μπορουσε να'χει φυγει απ'το νοσο-
κομειο,αλλα την κρατησαν για προληπτικους λογους,τον ειδε
σκεπτικο και στεναχωρημενο,του ειπε πως ο τυπος ηταν αγνω-
στος,δεν το ειχε ξαναδει,πρωτη φορα πελατης,να μην ανησυ-
χει,επειτα αυτα ειναι συνειθισμενα στο επαγγελμα,συμβαι-
νουν πολλα,την κοιταξε,του χαμογελασε,το χαμογελο της
ηταν ομορφο,τον γλυκανε,της ειπε οταν βγει απ'το νοσοκο-
μειο,αυριο,να περασει απ'το σπιτι να μεινει εκει,να μην παει
ακομα στη δουλεια,ετσι εγινε,περασε απ'το σπιτι ,εμεινε μια
βδομαδα,μαγειρευε κι ετρωγαν,εβγαιναν εξω στη πολη,περ-
πατουσαν στους δρομους της ,δεν ενιωθε πια ξενος,καθονταν
σε ζαχαροπλαστειο κι ετρωγαν γλυκο,εφταναν παντα ως τον
Λευκο Πυργο,και γυρνουσαν απ'τους ιδιους δρομους σπιτι,
κοιμοντουσαν στο ιδιο κρεβατι,και ποτε δεν την πειραξε,επει-
τα η κοπελα γυρισε στο σπιτι,αυτος την επισκεφτονταν,της ε-
δινε λεφτα ,η κοπελα τα επερνε μ'ενα αινιγματικο χαμογελο,
που αυτος μονο ηξερε τι σημαινε,κι οταν ειχε ρεπο παντα πη-
γαινε σπιτι του,κι εκαναν τα ιδια πραγματα,κι αυτο κρατησε
δυο χρονια ,που εμεινε στη πολη,υστερα εφυγε και παντα το
μυαλο του τριγυρναει σ'εκεινες τις μερες της Θεσσαλονικης
.
.
.
πορτραιτο-portrait-χ.ν.κουβελης.
.
.
.
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα''].
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 4
PART 4
.
.
.
Μια Συντομη Μοντερνα Ιστορια
.
.
.
αστικο τοπιο-χ.ν.κουβελης
.
.
Μια Συντομη Μοντερνα Ιστορια
.
.
Στην Αθηνα,χρονος Νοεμβρης 2011,27,απογευμα,5 και 20,
τοπος,σε παροδο περι την Ομονοια,ενας περιπολικο κυνηγαει
με μεγαλη ταχυτητα ενα μηχανακι,ισα που προλαβe να δει,ο
κυνηγημενος φορουσε ενα γαλαζιο μπουφαν,φθανοντας στη
γωνια ανατολικα εστριψε αποτομα αριστερα,ακολουθησε το
περιπολικο με αποτομη στροφη,σταθηκε,για αρκετη ωρα ακου-
γε τον θορυβο,μετα σιγα -σιγα ολα εσβησαν,σαν να μην εγι-
ναν,στην Ομονοια πηρε τον ηλεκτρικο προς τα Κατω Πετρα-
λωνα,στο Θησειο κατεβηκε και περπατησε στη Διονυσιου
Αρεοπαγιτη,καθησε σε μια καφετερια,ειχε αρχισει να νυχτω-
νει,τον πηρε τηλεφωνο,φαινονταν ανησυχη,και που ειναι,
της ειπε,θα επερνε ταξι ,να την περιμενει ,να μην φυγει,
σε 40 λεπτα ηρθε,καθησε,με σιγανη φωνη τον ρωτησε,γιατι
δεν πηγε σπιτι της,τρεις μερες ελειπε,που γυριζε,τι ετρωγε,
δεν της απαντησε,εκεινη επεμενε,της ειπε:''σκασε'',μετανοι-
ωσε,σιωπη,του ειπε:''θα φυγω'',δεν της ειπε να μεινει,τον ρω-
τησε αν εχει χρηματα,της ειπε ψεματα,''εχω'',δεν τον πιστε-
ψε ,ανοιξε τη τσαντα τηε και του αφησε 50 ευρω,εφυγε,πε-
ρασε μια ωρα,σηκωθηκε να φυγει,περπατησε διπλα στις
γραμμες του ηλεκτρικου,ειχε πυκνωσει η νυχτσ,εβγαλε το πε-
νηνταευρω,στο φως του δρομου το κοιταξε κι απ'τις δυο πλευ-
ρες,αδιαφορα,σταθηκε,ακουσε το θορυβο του τρενου που κα-
τεβαινε προς τον Πειραια να πλησιαζει,απλωσε το χερι του
και πεταξε το χαρτονομισμα στις γραμμες,περιμενε,σε λιγο
το τρενο περασε με εκκοφαντικο θορυβο,εμεινε μεχρι που ε-
σβησε ο θορυβος,κι επειτα συνεχισε τον δρομο του
.
.
.
.
.
.
αστικο τοπιο-χ.ν.κουβελης
.
Μια Συντομη Μοντερνα Ιστορια
.
.
Στην Αθηνα,χρονος Νοεμβρης 2011,27,απογευμα,5 και 20,
τοπος,σε παροδο περι την Ομονοια,ενας περιπολικο κυνηγαει
με μεγαλη ταχυτητα ενα μηχανακι,ισα που προλαβe να δει,ο
κυνηγημενος φορουσε ενα γαλαζιο μπουφαν,φθανοντας στη
γωνια ανατολικα εστριψε αποτομα αριστερα,ακολουθησε το
περιπολικο με αποτομη στροφη,σταθηκε,για αρκετη ωρα ακου-
γε τον θορυβο,μετα σιγα -σιγα ολα εσβησαν,σαν να μην εγι-
ναν,στην Ομονοια πηρε τον ηλεκτρικο προς τα Κατω Πετρα-
λωνα,στο Θησειο κατεβηκε και περπατησε στη Διονυσιου
Αρεοπαγιτη,καθησε σε μια καφετερια,ειχε αρχισει να νυχτω-
νει,τον πηρε τηλεφωνο,φαινονταν ανησυχη,και που ειναι,
της ειπε,θα επερνε ταξι ,να την περιμενει ,να μην φυγει,
σε 40 λεπτα ηρθε,καθησε,με σιγανη φωνη τον ρωτησε,γιατι
δεν πηγε σπιτι της,τρεις μερες ελειπε,που γυριζε,τι ετρωγε,
δεν της απαντησε,εκεινη επεμενε,της ειπε:''σκασε'',μετανοι-
ωσε,σιωπη,του ειπε:''θα φυγω'',δεν της ειπε να μεινει,τον ρω-
τησε αν εχει χρηματα,της ειπε ψεματα,''εχω'',δεν τον πιστε-
ψε ,ανοιξε τη τσαντα τηε και του αφησε 50 ευρω,εφυγε,πε-
ρασε μια ωρα,σηκωθηκε να φυγει,περπατησε διπλα στις
γραμμες του ηλεκτρικου,ειχε πυκνωσει η νυχτσ,εβγαλε το πε-
νηνταευρω,στο φως του δρομου το κοιταξε κι απ'τις δυο πλευ-
ρες,αδιαφορα,σταθηκε,ακουσε το θορυβο του τρενου που κα-
τεβαινε προς τον Πειραια να πλησιαζει,απλωσε το χερι του
και πεταξε το χαρτονομισμα στις γραμμες,περιμενε,σε λιγο
το τρενο περασε με εκκοφαντικο θορυβο,εμεινε μεχρι που ε-
σβησε ο θορυβος,κι επειτα συνεχισε τον δρομο του
.
.
.
[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]ODYSSEAS
ΤΑ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΣΤΟ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕΡΟΣ ΞΗΡΑΣ ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ
.
.
.
γιδα[αιγα]σε κορμο βελανιδιας[Μαχαιρα Ξηρομερου]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]ODYSSEAS
ΤΑ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΣΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕΡΟΣ ΞΗΡΑΣ ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ
.
.
Πριν αναχωρησει για την μεγαλη ελληνικη εκστρατεια
ο Οδυσσεας επρεπε να τα κανονισει ολα στο νησι,και
τη διοικηση και τα οικονομικα,να δωσει κατευθυνσεις,
συμβουλες και οδηγιες,και για τα ποιμενικα νοιαστηκε,
πηγη πλουτου και αφθονιας για τη χωρα του,φωναξε
και μαζευτηκαν οι βοσκοι του,ολοι,μαζι τους και ο χοι-
ροβοσκος ο Ευμαιος,και τους ειπε σαν καλοσυνεψει ο
καιρος και γαληνεψει η θαλασσα να παρουν τα κοπαδια,
τα χιλιαδες αρνοπροβατα και τα χιλιαδες γιδια αιγο-
εριφια και τ'αμετρητα γουρουνια τους ασπρους και
λευκους τους σιβους χοιρους να τα κατεβασουν στους
αιγυαλους να τα φορτωσουν τα κοπαδια στα κοιλα στα
ισοζυγα καραβια με τη σειρα και σωα και ασφαλη να τα
περασουν απο νησι και σε νησι των Εχιναδων στον κλει-
στο και καλαρμενο κολπο του Αστακου,στην απεναντι η-
πειρηο γαιη στη ξηρα γη στο Ξηρομερο,οπως τοσα χρονια
απο τους προπαλαιους των προγονους εκαναν,επειτα να
προχωρησουν στα μεσογαια,''εκει τον τοπο κατοικουν οι
κομμωοντες Ακαρνανες ανθρωποι φιλοξενοι,υπερηφανοι
και συναμα τραχεις,ολιγομιλητοι,τα πρεποντα εκφραζουν,
δικοι μας φιλοι ειναι,εκει μεσα στα μερη τους ειναι καλοι
βοσκοτοποι,πληθος θαμνοι,φουντωτα πρασινα,πουρνα-
ρια κι ολο το χρονο ανθισμενες κουμαριες,ειναι δαση
απο πολλα δεντρα κι αρχαιες βελανιδιες,δικυπελλες,μ'α-
φθονο καρπο,ψαχνα βελανιδια,να φανε τα ζωα να χορτα-
σουν,και κατω στους ισκιους της βαλανιδιας φυωνται οι
δρακοντιες,πλατυφυλλα φυτα και βαθεια μεσα στη γη
εχουν στερεωμενη τη ριζα τους ,πατατα στο μεγεθος και
το σχημα,σκαβουν το κουφο το μαλακο χωμα με τα
μουσουδια τους τα γουρουνια και τις βρισκουν να τις φανε,
εκει σ'αυτο το μερος της ξηρας να μεινετε και να θρεψετε
τα κοπαδια να μεγαλωσουν να πληθυνουν και να αυγατη-
σουν στο κρεας και στο γαλα ,εκει να πηξετε τ'ασπρα τυρια
να τυροκομισετε να γαλαρισετε τα ζωα και να καμετε την
κουρα τους,ολα με τη σειρα στην ωρα τους,και με τα κοιλα
τα ευρυχωρα καραβια να εφοδιαζετε την πατριδα και τον
λαο της με κρεας και γαλα με τυροκομικα με δερματα και
μαλλια των ζωων για ρουχα κι ενδυματα στον αργαλειο,
να μη λειψει τιποτα απο τροφιμα κι αγαθα στα σπιτια μας
στο νησι''
.
.
.
βελανιδιες [στη Μαχαιρα Ξηρομερου] -χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΤΑ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΣΤΟ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕΡΟΣ ΞΗΡΑΣ ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ
.
.
.
γιδα[αιγα]σε κορμο βελανιδιας[Μαχαιρα Ξηρομερου]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]ODYSSEAS
ΤΑ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΣΤΗΝ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ
ΣΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕΡΟΣ ΞΗΡΑΣ ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ
.
.
Πριν αναχωρησει για την μεγαλη ελληνικη εκστρατεια
ο Οδυσσεας επρεπε να τα κανονισει ολα στο νησι,και
τη διοικηση και τα οικονομικα,να δωσει κατευθυνσεις,
συμβουλες και οδηγιες,και για τα ποιμενικα νοιαστηκε,
πηγη πλουτου και αφθονιας για τη χωρα του,φωναξε
και μαζευτηκαν οι βοσκοι του,ολοι,μαζι τους και ο χοι-
ροβοσκος ο Ευμαιος,και τους ειπε σαν καλοσυνεψει ο
καιρος και γαληνεψει η θαλασσα να παρουν τα κοπαδια,
τα χιλιαδες αρνοπροβατα και τα χιλιαδες γιδια αιγο-
εριφια και τ'αμετρητα γουρουνια τους ασπρους και
λευκους τους σιβους χοιρους να τα κατεβασουν στους
αιγυαλους να τα φορτωσουν τα κοπαδια στα κοιλα στα
ισοζυγα καραβια με τη σειρα και σωα και ασφαλη να τα
περασουν απο νησι και σε νησι των Εχιναδων στον κλει-
στο και καλαρμενο κολπο του Αστακου,στην απεναντι η-
πειρηο γαιη στη ξηρα γη στο Ξηρομερο,οπως τοσα χρονια
απο τους προπαλαιους των προγονους εκαναν,επειτα να
προχωρησουν στα μεσογαια,''εκει τον τοπο κατοικουν οι
κομμωοντες Ακαρνανες ανθρωποι φιλοξενοι,υπερηφανοι
και συναμα τραχεις,ολιγομιλητοι,τα πρεποντα εκφραζουν,
δικοι μας φιλοι ειναι,εκει μεσα στα μερη τους ειναι καλοι
βοσκοτοποι,πληθος θαμνοι,φουντωτα πρασινα,πουρνα-
ρια κι ολο το χρονο ανθισμενες κουμαριες,ειναι δαση
απο πολλα δεντρα κι αρχαιες βελανιδιες,δικυπελλες,μ'α-
φθονο καρπο,ψαχνα βελανιδια,να φανε τα ζωα να χορτα-
σουν,και κατω στους ισκιους της βαλανιδιας φυωνται οι
δρακοντιες,πλατυφυλλα φυτα και βαθεια μεσα στη γη
εχουν στερεωμενη τη ριζα τους ,πατατα στο μεγεθος και
το σχημα,σκαβουν το κουφο το μαλακο χωμα με τα
μουσουδια τους τα γουρουνια και τις βρισκουν να τις φανε,
εκει σ'αυτο το μερος της ξηρας να μεινετε και να θρεψετε
τα κοπαδια να μεγαλωσουν να πληθυνουν και να αυγατη-
σουν στο κρεας και στο γαλα ,εκει να πηξετε τ'ασπρα τυρια
να τυροκομισετε να γαλαρισετε τα ζωα και να καμετε την
κουρα τους,ολα με τη σειρα στην ωρα τους,και με τα κοιλα
τα ευρυχωρα καραβια να εφοδιαζετε την πατριδα και τον
λαο της με κρεας και γαλα με τυροκομικα με δερματα και
μαλλια των ζωων για ρουχα κι ενδυματα στον αργαλειο,
να μη λειψει τιποτα απο τροφιμα κι αγαθα στα σπιτια μας
στο νησι''
.
.
.
βελανιδιες [στη Μαχαιρα Ξηρομερου] -χ.ν.κουβελης
.
.
[απο τα Λαικα Κειμενα]
ητανε η Γωγω στον Πειραια 19 χρονων
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ-Το Ρομαντσο μας-
μουσικη ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ
painting animations χ.ν.κουβελης[c.n.couvelis]
.
.
.
πορτραιτο-portrait-χ.ν.κουβελης
.
.
[απο τα Λαικα Κειμενα]
ητανε η Γωγω στον Πειραια 19 χρονων
.
.
ητανε η Γωγω απο τα Καμινια,ομορφη κοκκινομαλλα,
λεπτο κοριτσι ντροπαλο19 χρονων,μοδιστρακι στης
κυριας Λιζετ το ατελιε,ο πατερας και τ'αδερφια της
στο λιμανι του Πειραια εργατες,φορτωνοντας -ξεφορ-
τωνοντας μαουνες,η μανα ξενοδουλευε στα πλουσια σπι-
τια,ειχε και μια μικροτερη αδερφη 10 χρονων,στης Λι-
ζετ εμεινε αργα μεχρι,που νυχτωνε,ητανε κι αλλα κο-
ριτσια που δουλευανε εκει,καθε Σαββατο πληρωνε τις
κοπελες,η Γωγω τα εδωνε στη μανα της να τα φυλαει,
ειχε αδυναμια στη μικρη και της εδινε κι αυτης,και
το μικρο κοριτσι χαιρονταν και την αγα πουσε πολυ,
κι εκεινη αγαπουσε ενα παιδι,καλο παιδι της ηλικιας
της,δουλευε με τ'αδερφια της στο λιμανι,στη παρεα
τους το γνωρισε,ομορφοπαιδο,δυο-τρεις φορες βγηκανε
ραντεβου στου Τσελεπη,ρομαντικα,σκεφτονταν να το πει
το μυστικο στη μανα της ,αλλα δισταζε ,το'πε μονο
στη μικρη,και την ορκισε στη ζωη της να μην το μαρτυ-
ρησει,και καθε βραδυ την επερνε στο κρεβατι της να
κοιμηθουνε μαζι,και μεχρι να κλεισουν τα ματια της
ελεγε τα ονειρα της,κι η μικρη την ακουγε και δεν την
ρωτουσε,μην την ξυπνησει και μεσα της ευχονταν να
βγουν τα ονειρα της αδερφης της,κι εκανε κι εκεινη
ονειρα οταν με τη σειρα της μεγαλωσει
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ-Το Ρομαντσο μας-μουσικη ητανε η Γωγω στον Πειραια 19 χρονων
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ-Το Ρομαντσο μας-
μουσικη ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ
painting animations χ.ν.κουβελης[c.n.couvelis]
.
.
.
πορτραιτο-portrait-χ.ν.κουβελης
.
.
[απο τα Λαικα Κειμενα]
ητανε η Γωγω στον Πειραια 19 χρονων
.
.
ητανε η Γωγω απο τα Καμινια,ομορφη κοκκινομαλλα,
λεπτο κοριτσι ντροπαλο19 χρονων,μοδιστρακι στης
κυριας Λιζετ το ατελιε,ο πατερας και τ'αδερφια της
στο λιμανι του Πειραια εργατες,φορτωνοντας -ξεφορ-
τωνοντας μαουνες,η μανα ξενοδουλευε στα πλουσια σπι-
τια,ειχε και μια μικροτερη αδερφη 10 χρονων,στης Λι-
ζετ εμεινε αργα μεχρι,που νυχτωνε,ητανε κι αλλα κο-
ριτσια που δουλευανε εκει,καθε Σαββατο πληρωνε τις
κοπελες,η Γωγω τα εδωνε στη μανα της να τα φυλαει,
ειχε αδυναμια στη μικρη και της εδινε κι αυτης,και
το μικρο κοριτσι χαιρονταν και την αγα πουσε πολυ,
κι εκεινη αγαπουσε ενα παιδι,καλο παιδι της ηλικιας
της,δουλευε με τ'αδερφια της στο λιμανι,στη παρεα
τους το γνωρισε,ομορφοπαιδο,δυο-τρεις φορες βγηκανε
ραντεβου στου Τσελεπη,ρομαντικα,σκεφτονταν να το πει
το μυστικο στη μανα της ,αλλα δισταζε ,το'πε μονο
στη μικρη,και την ορκισε στη ζωη της να μην το μαρτυ-
ρησει,και καθε βραδυ την επερνε στο κρεβατι της να
κοιμηθουνε μαζι,και μεχρι να κλεισουν τα ματια της
ελεγε τα ονειρα της,κι η μικρη την ακουγε και δεν την
ρωτουσε,μην την ξυπνησει και μεσα της ευχονταν να
βγουν τα ονειρα της αδερφης της,κι εκανε κι εκεινη
ονειρα οταν με τη σειρα της μεγαλωσει
.
.
.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ-painting animations by c.n.couvelis[χ.ν.κουβελης]
.
.
.
.
Ο ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ,ΣΤΗ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ
ΠΑΡΑΣΤΗΜΕΝΗ Η ΜΑΧΑΙΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ
.
.
.
ο Ηρωας και το λιονταρι-χ.ν.κουβελης
[η φωτογραφια ειναι απο τη περιοχη Λουτσα της Μαχαιρας Ξηρομερου]
.
.
.
Ο ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ,ΣΤΗ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ
ΠΑΡΑΣΤΗΜΕΝΗ Η ΜΑΧΑΙΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ
.
.
ηταν τα πολυ παλια τα αρχαια χρονια σ'αυτον εδω
τον τοπο πολλα δεντρα βελανιδιες κι ετρεφαν με τα
ψαχνα βελανιδια τους πολλες χιλιαδες αμνοεριφια και
αιγοπροβατα,τα πολλα κοπαδια γουρουνια χοιρους
κι αμετρητα αργοκινητα μοσχαρια,κι ηρθε στη περιοχη
ενα λιονταρι,πολυ αγριο και δυνατο,κι εκανε καταστρο-
φες,ετρωγε ζωα,τα κυνηγουσε στις βοσκιες και τα'πιανε,
ριχνονταν τις νυχτες και στα μαντρια τα εξοντωνε,εξορ-
μουσε και σε συνοικισμους ανθρωπων,στα σπιτια τους
μεσα,πολλοι κινδυνεψαν,αντρες γυναικες γεροι και παι-
δια,ηταν τρομος και φοβος μεγαλος,πολλοι τοτε χαθη-
καν,και στην μεγαλη απελπισια τους μαζευτηκαν οι αν-
θρωποι στην Αγορα να παρουν αποφαση,ενας βγηκε
στη μεση κι ειπε με φωνη δυνατη ν'ακουστει και πολλοι
ηταν αυτοι,που τον υποστηριξαν,πως το λιονταρι αυτο
κατεβαινει καθε μερα απ'τον ουρανο,ερχεται απο το με-
ρος που'ναι ο μεγαλος αστερισμος του Λεοντα,ισια νοτια
απ'τη Μεγαλη Αρκτο,κι ηρθε για τιμωρια τους για καποια
υβρι,που διαπραξανε,αυτοι κι οι προγονοι τους,οι πιο
φρονιμοι αγνοησαν τετοια λογια,κι απεστειλαν πολυμελη
ομαδα επιτηδειων κυνηγων τοξαριστων να το πετυχουν
το λιονταρι και να το θανατωσουν,,και δεν τα καταφεραν,
το'βραν και δεν το πετυχαν,το κυνηγησαν και δεν το'πια-
σαν,το παγιδευσαν και τους ξεφυγε,και γυρισαν πισω
απραγοι κι ειπαν πως ειναι αδυνατον να ξεπατωθει το θεριο,
και μεσα στη μεγαλη τους απελπισια παρουσιασθηκε
μπροστα τους ηρωας αγνωστος αρματωμενος πολεμιστης
εικοσιπενταετης την νεοτητα πολλα αντρειωμενος
κι ειπε πως θα τους ελευθερωσει απ'το κακο και θα
καθαρισει τον τοπο απ'το θεριο,κι ευθυς πηγε να το βρει,
το βρηκε στο κυνηγι και το τοξαρισε γρηγορα κι ευστοχα,
και τα βελη απανωτα δεν του τρυπησαν το δερμα,τι ηταν
αδιαπεραστα στο σιδερο,κι εκεινο τοσο μανιαζε κι εβγαζε
φωτιες απ'το στομα του και φοβεριζε τον ηρωα,κι εκεινος
ατρομητος τολμησε και γρηγορα το σιμωσε,καθως του
χυμουσε γρηγορα τ'αρπαξε απ'το δυνατο κεφαλι στα χερια
του το'σφιξε,γρηγορα δυνατα το'στριψε μια φορα δυο φο-
ρες τρεις φορες το κεφαλι και του τσακισε χιλια κομματια
το λαιμο,κι εκεινο παραδωθηκε ,τρανταχτηκε δυνατα κι
εμεινε ξεπνοο,και χαλαρωνοντας τα χερια του ο ηρωας
τ'αφησε να σωριαστει στο χωμα αψυχο νεκρο κουφαρι,κι
ακουστηκε φοβερος και δυνατος ο κροτος της πτωσης
του κι εσεισθηκε ο αερας κι η γη περα ως περα πολυ
μακρια, υστερα με σχοινια το'δεσε σφιχτα απ'τα μπρο-
στινα ποδια ,το σηκωσε και το κρεμασε σ'ενα γερο κλαδι
μιας βελανιδιας,εκει εβγαλε το μαχαιρακι του και το εγδα-
ρε,να'χει το δερμα του λιονταριου τη λεοντη τροπαιο της
νικης του και ενδυμα,κι απ'τη βελανιδια εκοψε χοντρο ξυ-
λο ισιο και το πελεκησε να κανει βαρυ ροπαλο,να το'χει
οπλο στον πολεμο και στη μαχη,κι ετσι ελευθερωθηκε και
γλυτωσε ο τοπος απ'το φοβερο κι ολεθριο λιονταρι,κι αυ-
τος ο τοπος,απ'αυτη τη μαχη τη μαχαιρα που εγινε πηρε
τ'ονομα του κι ως τα σημερινα χρονια το'χει,Μαχαιρα,τον
λενε οι κατοικοι του και οι γυρω γειτονες,απ'αυτο το
θαυμαστο γεγονος,κι εμεινε η μαχαιρα του ηρωα με το
λιονταρι παραστημενη στο δεντρο της βελανιδιας,να τη
δειχνουμε πως εγινε κι ελευθερωθηκε αυτος εδω ο τοπος
.
.
.
ΠΑΡΑΣΤΗΜΕΝΗ Η ΜΑΧΑΙΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ
.
.
.
ο Ηρωας και το λιονταρι-χ.ν.κουβελης
[η φωτογραφια ειναι απο τη περιοχη Λουτσα της Μαχαιρας Ξηρομερου]
.
.
.
Ο ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ,ΣΤΗ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ
ΠΑΡΑΣΤΗΜΕΝΗ Η ΜΑΧΑΙΡΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ
.
.
ηταν τα πολυ παλια τα αρχαια χρονια σ'αυτον εδω
τον τοπο πολλα δεντρα βελανιδιες κι ετρεφαν με τα
ψαχνα βελανιδια τους πολλες χιλιαδες αμνοεριφια και
αιγοπροβατα,τα πολλα κοπαδια γουρουνια χοιρους
κι αμετρητα αργοκινητα μοσχαρια,κι ηρθε στη περιοχη
ενα λιονταρι,πολυ αγριο και δυνατο,κι εκανε καταστρο-
φες,ετρωγε ζωα,τα κυνηγουσε στις βοσκιες και τα'πιανε,
ριχνονταν τις νυχτες και στα μαντρια τα εξοντωνε,εξορ-
μουσε και σε συνοικισμους ανθρωπων,στα σπιτια τους
μεσα,πολλοι κινδυνεψαν,αντρες γυναικες γεροι και παι-
δια,ηταν τρομος και φοβος μεγαλος,πολλοι τοτε χαθη-
καν,και στην μεγαλη απελπισια τους μαζευτηκαν οι αν-
θρωποι στην Αγορα να παρουν αποφαση,ενας βγηκε
στη μεση κι ειπε με φωνη δυνατη ν'ακουστει και πολλοι
ηταν αυτοι,που τον υποστηριξαν,πως το λιονταρι αυτο
κατεβαινει καθε μερα απ'τον ουρανο,ερχεται απο το με-
ρος που'ναι ο μεγαλος αστερισμος του Λεοντα,ισια νοτια
απ'τη Μεγαλη Αρκτο,κι ηρθε για τιμωρια τους για καποια
υβρι,που διαπραξανε,αυτοι κι οι προγονοι τους,οι πιο
φρονιμοι αγνοησαν τετοια λογια,κι απεστειλαν πολυμελη
ομαδα επιτηδειων κυνηγων τοξαριστων να το πετυχουν
το λιονταρι και να το θανατωσουν,,και δεν τα καταφεραν,
το'βραν και δεν το πετυχαν,το κυνηγησαν και δεν το'πια-
σαν,το παγιδευσαν και τους ξεφυγε,και γυρισαν πισω
απραγοι κι ειπαν πως ειναι αδυνατον να ξεπατωθει το θεριο,
και μεσα στη μεγαλη τους απελπισια παρουσιασθηκε
μπροστα τους ηρωας αγνωστος αρματωμενος πολεμιστης
εικοσιπενταετης την νεοτητα πολλα αντρειωμενος
κι ειπε πως θα τους ελευθερωσει απ'το κακο και θα
καθαρισει τον τοπο απ'το θεριο,κι ευθυς πηγε να το βρει,
το βρηκε στο κυνηγι και το τοξαρισε γρηγορα κι ευστοχα,
και τα βελη απανωτα δεν του τρυπησαν το δερμα,τι ηταν
αδιαπεραστα στο σιδερο,κι εκεινο τοσο μανιαζε κι εβγαζε
φωτιες απ'το στομα του και φοβεριζε τον ηρωα,κι εκεινος
ατρομητος τολμησε και γρηγορα το σιμωσε,καθως του
χυμουσε γρηγορα τ'αρπαξε απ'το δυνατο κεφαλι στα χερια
του το'σφιξε,γρηγορα δυνατα το'στριψε μια φορα δυο φο-
ρες τρεις φορες το κεφαλι και του τσακισε χιλια κομματια
το λαιμο,κι εκεινο παραδωθηκε ,τρανταχτηκε δυνατα κι
εμεινε ξεπνοο,και χαλαρωνοντας τα χερια του ο ηρωας
τ'αφησε να σωριαστει στο χωμα αψυχο νεκρο κουφαρι,κι
ακουστηκε φοβερος και δυνατος ο κροτος της πτωσης
του κι εσεισθηκε ο αερας κι η γη περα ως περα πολυ
μακρια, υστερα με σχοινια το'δεσε σφιχτα απ'τα μπρο-
στινα ποδια ,το σηκωσε και το κρεμασε σ'ενα γερο κλαδι
μιας βελανιδιας,εκει εβγαλε το μαχαιρακι του και το εγδα-
ρε,να'χει το δερμα του λιονταριου τη λεοντη τροπαιο της
νικης του και ενδυμα,κι απ'τη βελανιδια εκοψε χοντρο ξυ-
λο ισιο και το πελεκησε να κανει βαρυ ροπαλο,να το'χει
οπλο στον πολεμο και στη μαχη,κι ετσι ελευθερωθηκε και
γλυτωσε ο τοπος απ'το φοβερο κι ολεθριο λιονταρι,κι αυ-
τος ο τοπος,απ'αυτη τη μαχη τη μαχαιρα που εγινε πηρε
τ'ονομα του κι ως τα σημερινα χρονια το'χει,Μαχαιρα,τον
λενε οι κατοικοι του και οι γυρω γειτονες,απ'αυτο το
θαυμαστο γεγονος,κι εμεινε η μαχαιρα του ηρωα με το
λιονταρι παραστημενη στο δεντρο της βελανιδιας,να τη
δειχνουμε πως εγινε κι ελευθερωθηκε αυτος εδω ο τοπος
.
.
.
Λεων και Μεγαλη Αρκτος
.
.
.
ο Ηρωας και το Λιονταρι,μαχη στη βελανιδια-
Σκηνοθεσια Χ.Ν.Κουβελης[c.n.couvelis]-ARTPOETICACOUVELIS
διαρκεια 56 '' [ 56 sec ]
.
.
.
.
.
ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ-12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1965
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ[ΣΤΙΣ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
.
Rainer Werner Fassbinder-Katzelmacher-Scene from Cult
Movie- Effets of Recurrence-By ARTPOETICACOUVELIS
.
.
.
χθες πηγα σινεμσ ειδα μια ταινια ο τιτλος ηταν KATZELMACHER
ηταν για εναν Ελληνα γκασταρμπαιτερ-σου στελνω και μια φωτο της
ταινιας με την Χανα Σιγκουλα
.
.
.
[ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ-12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1965]
Μαρια μου εισαι καλα;τα παιδια ;η Ελενη μας εγινε καλα;την αλλη
φορα μου΄γραψες πως κρυωσε στο σχολειο,το μικρο τρωει;ανοιξε η
ορεξη του; σας σκεφτομαι πολυ,ο πατερας τι κανει;πες του να μην
κουραζεται,εσενα σ'ακουει,του στελνω και 10 μαρκα να΄χει να πι-
νει καφε στο καφενειο και να κερναει απο μενα τους χωριανους,η
μανα τι κανει;πες της πως δεν την ξεχασα,να μην παραπονιεται,αν
ερθει η Τασια να της δωσεις πολλους χαιρετισμους και στον αντρα
της και να φιλησεις τα παιδια της,εδω εχει μια βδομαδα που βρεχει
συνεχεια,χιονονερο,στη φαμπρικα δουλευω και 4 ωρες υπερωρεια,
την Τεταρτη συναντηθηκα με το Γιωργο,πηγαμε σε μια μπυραρια,
μου'πε για τα πολιτικα στη πατριδα,φοβαται,πως δεν θα'χουν κατα-
ληξη ομαλη,φοβαμαι πως αν ερθουν ετσι τα πραγματα δεν θα μπο-
ρω να ερχομαι στην Ελλαδα,το σκεφτομαι και πεταγομαι απ'τον
υπνο, μην ανησυχεις,σου στελνω ενα τσεκ 120 μαρκα να περασετε,
να παρεις και παιχνιδια στα παιδια και συ φορεματα,να μην στενα-
χωρεθητε για τιποτα, μην στεναχωριεσαι για τον Νικο μας που δεν
τα παιρνει τα γραμματα,εχει ο Θεος, μη ζοριζεις το παιδι,ειναι νυ-
χτα,θα πεσω να κοιμηθω,πολυ κουραστηκα σημερα, ειναι κι αυτος
ο παλιοκαιρος με το κρυο και την υγρασια,σου περονιαζει τα κοκ-
καλα, νοσταλγησα τη πατριδα με τον ηλιο και το φως της,και σας
Μαρια μου να προσεχεις
να'σαι καλα,και να μην στεναχωριεσαι
να μου φιλησεις τα παιδια
και πολλους χαιρετισμους στη μανα και στον πατερα
Σας φιλω
Τακης
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
ΣΤΙΣ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
.
.
.
.
Rainer Werner Fassbinder-Katzelmacher-Scene from Cult
Movie- Effets of Recurrence-By ARTPOETICACOUVELIS
.
.
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ[ΣΤΙΣ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
.
Rainer Werner Fassbinder-Katzelmacher-Scene from Cult
Movie- Effets of Recurrence-By ARTPOETICACOUVELIS
.
.
.
χθες πηγα σινεμσ ειδα μια ταινια ο τιτλος ηταν KATZELMACHER
ηταν για εναν Ελληνα γκασταρμπαιτερ-σου στελνω και μια φωτο της
ταινιας με την Χανα Σιγκουλα
.
.
.
[ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ-12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1965]
Μαρια μου εισαι καλα;τα παιδια ;η Ελενη μας εγινε καλα;την αλλη
φορα μου΄γραψες πως κρυωσε στο σχολειο,το μικρο τρωει;ανοιξε η
ορεξη του; σας σκεφτομαι πολυ,ο πατερας τι κανει;πες του να μην
κουραζεται,εσενα σ'ακουει,του στελνω και 10 μαρκα να΄χει να πι-
νει καφε στο καφενειο και να κερναει απο μενα τους χωριανους,η
μανα τι κανει;πες της πως δεν την ξεχασα,να μην παραπονιεται,αν
ερθει η Τασια να της δωσεις πολλους χαιρετισμους και στον αντρα
της και να φιλησεις τα παιδια της,εδω εχει μια βδομαδα που βρεχει
συνεχεια,χιονονερο,στη φαμπρικα δουλευω και 4 ωρες υπερωρεια,
την Τεταρτη συναντηθηκα με το Γιωργο,πηγαμε σε μια μπυραρια,
μου'πε για τα πολιτικα στη πατριδα,φοβαται,πως δεν θα'χουν κατα-
ληξη ομαλη,φοβαμαι πως αν ερθουν ετσι τα πραγματα δεν θα μπο-
ρω να ερχομαι στην Ελλαδα,το σκεφτομαι και πεταγομαι απ'τον
υπνο, μην ανησυχεις,σου στελνω ενα τσεκ 120 μαρκα να περασετε,
να παρεις και παιχνιδια στα παιδια και συ φορεματα,να μην στενα-
χωρεθητε για τιποτα, μην στεναχωριεσαι για τον Νικο μας που δεν
τα παιρνει τα γραμματα,εχει ο Θεος, μη ζοριζεις το παιδι,ειναι νυ-
χτα,θα πεσω να κοιμηθω,πολυ κουραστηκα σημερα, ειναι κι αυτος
ο παλιοκαιρος με το κρυο και την υγρασια,σου περονιαζει τα κοκ-
καλα, νοσταλγησα τη πατριδα με τον ηλιο και το φως της,και σας
Μαρια μου να προσεχεις
να'σαι καλα,και να μην στεναχωριεσαι
να μου φιλησεις τα παιδια
και πολλους χαιρετισμους στη μανα και στον πατερα
Σας φιλω
Τακης
.
.
.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ
ΣΤΙΣ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
.
.
.
.
Rainer Werner Fassbinder-Katzelmacher-Scene from Cult
Movie- Effets of Recurrence-By ARTPOETICACOUVELIS
.
.
.
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ
.
.
.
διασκευη κλασικου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ
.
.
Η ιστορια αρχισε ως εξης:μια φιλη του τηλεφωνησε
πως μια γνωστη της ηθελε να ποζαρει για εναν πινα-
κα και πληρωνε καλα.Δεχτηκε και κανονισαν να συναν-
τηθουν.Ηταν μια ομορφη νεαρη κοπελα.Συζητησαν για
το θεμα του πινακα.Ο εραστης της,ενας πλουσιος παντρε-
μενος,ηθελε να ποζαρει η κοπελα και ο πινακας να δειχνει
την ''αθωα λαγνεια''.Μια αλληγορια.Σκεφτηκε να μην δεχ-
θει.Τετοια θεματα δεν τον ενδιεφεραν.Ηταν ματαιοδοξα,
ξεπερασμενα ,μιας σεμνοτυφης εποχης.Επειτα σκεφτηκε,
το ποσον που του εδιναν για τον πινακα ηταν αρκετα με-
γαλο.Ενα ισχυρο δεαλερ.Της ειπε πως θα το σκεφθει και θα
της τηλεφωνησει.Δεν της ηλεφωνησε.Σε πεντε μερες του
τηλεφωνησε εκεινη.Τον παρακαλεσε,σχεδον τον ικετευσε.
Υπεκυψε.Κι αρχισε αμεσως την εργασια.Τελειωσε τον πινα-
κα.Πληρωθηκε τα χρηματα,που συμφωνησαν.Περασε καιρος
και ξεχασε το περιστατικο.Σε καποια εκθεση του τον επισκε-
φθηκε ενας κυριος και του ειπε για την κοπελα,δεν τον ρω-
τησε,καταλαβε πως ηταν ο εραστης της,κι ηρθε να ζητησει,
να αγορασει τα προσχεδια,που ειχε κανει.Του ειπε να περασει
την επομενη μερα να του τα δωσει.Την επομενη μερα περασε
η κοπελα,ηταν ανησυχη,τρομαγμενη του φανηκε,και τον παρα-
καλεσε θερμα,να μην δωσει τα προσχεδια,να προφασισθει οτι
τα εχασε,και θα τον πληρωνε,ειπε ενα μεγαλο ποσο,αν της υπο-
σχονταν πως θα τα καταστρεψει,της απαντησε πως αυτη αφορουν
μιας κι αυτη απεικονιζουν. πως της ανηκουν,και θα της τα δωσει,
δεν ηθελε χρηματα,ηθελε να ξεμπερδευει μ'αυτη την υποθεση.
Τα πηρε τα προσχεδια η κοπελα κι εφυγε.Ο κυριος δεν παρου-
σιασθηκε ουτε εκεινη τη μερα,ουτε και την επομενη.Την τριτη
μερα εμφανισθηκε,ηταν πολυ εγκαρδιος,τον ευχαριστησε για
τα προσχεδια,που εδωσε στη κοπελα,ειπε το ονομα της,την ερχο-
μενη Κυριακη θα παντρευονταν,ειχε βγει το διαζυγιο κι ηταν
ελευθερος,τον καλεσε μαλιστα και στον γαμο,του εδωσε το προ-
σκλητηριο,σκεφτηκε να μην παει,μετα αλλαξε γνωμη,πηγε,τους
ευχηθηκε και οι νεονυμφοι τον ευχαριστησαν,μετα απο αρκετο
καιρο χρειασθηκε τον πινακα για μια αναδρομικη εκθεση και
ζητησε να του τον δανεισουν να τον εκθεσει,του τον εστειλαν,
οταν ανοιξε το πακετο ειδε πως ο πινακας δεν ηταν αυτος ,που
ειχε κανει,τους πηρε αμεσως τηλεφωνο και τους ειπε πως εκαναν
λαθος και του εστειλαν αλλον πινακα,του απαντησαν πως αυτος
ηταν ο πινακας και δεν εκαναν λαθος,κοιταξε τον πινακα,ο πι-
νακας αυτος ηταν του Τισιανου,μαλλον αυθεντικος,και η αξια του
ηταν πολυ μεγαλη,η μονη ομοιοτητα με τον πινακα που ειχε κανει
ηταν οτι και οι δυο ειχαν το ιδιο αλληγορικο θεμα,την αθωα
λαγνεια.Φυσικα και δεν εκθεσε τον ξενο πινακα.Οταν τελειωσε
η εκθεση,τους τηλεφωνησε πως μπορουν να ερθουν προσωπικα
οι ιδιοι να παρουν τον πινακα και θα τους ηταν ευγνωμων,τους
παρακαλεσε,να του φερουν να δει τα προσχεδια. Ηρθαν την επο-
μενη μερα και οι δυο,του εφεραν και τα προσχεδια,τα κοιταξε,
η μορφη της γυναικας στα προσχεδια και η μορφη της γυναικας
στον πινακα του Τισιανου ηταν πανομοιοτυπα η ιδια,κοιταξε τη
γυναικα,κοιταξε και τον πινακα,η ιδια γυναικα,δεν τους ειπε τις
παρατηρησεις του,δεν εδειξε το παραμικρο,τους ευχαριστησε
για την ευγενεια τους να του παραχωρησουν τον πινακα,και φω-
ναξε δυο εργατες να τον συσκευασουν καλα και να τον μεταφε-
ρουν με μεγαλη προσοχη στο σπιτι του ζευγους
.
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ
.
.
.
διασκευη κλασικου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ
.
.
Η ιστορια αρχισε ως εξης:μια φιλη του τηλεφωνησε
πως μια γνωστη της ηθελε να ποζαρει για εναν πινα-
κα και πληρωνε καλα.Δεχτηκε και κανονισαν να συναν-
τηθουν.Ηταν μια ομορφη νεαρη κοπελα.Συζητησαν για
το θεμα του πινακα.Ο εραστης της,ενας πλουσιος παντρε-
μενος,ηθελε να ποζαρει η κοπελα και ο πινακας να δειχνει
την ''αθωα λαγνεια''.Μια αλληγορια.Σκεφτηκε να μην δεχ-
θει.Τετοια θεματα δεν τον ενδιεφεραν.Ηταν ματαιοδοξα,
ξεπερασμενα ,μιας σεμνοτυφης εποχης.Επειτα σκεφτηκε,
το ποσον που του εδιναν για τον πινακα ηταν αρκετα με-
γαλο.Ενα ισχυρο δεαλερ.Της ειπε πως θα το σκεφθει και θα
της τηλεφωνησει.Δεν της ηλεφωνησε.Σε πεντε μερες του
τηλεφωνησε εκεινη.Τον παρακαλεσε,σχεδον τον ικετευσε.
Υπεκυψε.Κι αρχισε αμεσως την εργασια.Τελειωσε τον πινα-
κα.Πληρωθηκε τα χρηματα,που συμφωνησαν.Περασε καιρος
και ξεχασε το περιστατικο.Σε καποια εκθεση του τον επισκε-
φθηκε ενας κυριος και του ειπε για την κοπελα,δεν τον ρω-
τησε,καταλαβε πως ηταν ο εραστης της,κι ηρθε να ζητησει,
να αγορασει τα προσχεδια,που ειχε κανει.Του ειπε να περασει
την επομενη μερα να του τα δωσει.Την επομενη μερα περασε
η κοπελα,ηταν ανησυχη,τρομαγμενη του φανηκε,και τον παρα-
καλεσε θερμα,να μην δωσει τα προσχεδια,να προφασισθει οτι
τα εχασε,και θα τον πληρωνε,ειπε ενα μεγαλο ποσο,αν της υπο-
σχονταν πως θα τα καταστρεψει,της απαντησε πως αυτη αφορουν
μιας κι αυτη απεικονιζουν. πως της ανηκουν,και θα της τα δωσει,
δεν ηθελε χρηματα,ηθελε να ξεμπερδευει μ'αυτη την υποθεση.
Τα πηρε τα προσχεδια η κοπελα κι εφυγε.Ο κυριος δεν παρου-
σιασθηκε ουτε εκεινη τη μερα,ουτε και την επομενη.Την τριτη
μερα εμφανισθηκε,ηταν πολυ εγκαρδιος,τον ευχαριστησε για
τα προσχεδια,που εδωσε στη κοπελα,ειπε το ονομα της,την ερχο-
μενη Κυριακη θα παντρευονταν,ειχε βγει το διαζυγιο κι ηταν
ελευθερος,τον καλεσε μαλιστα και στον γαμο,του εδωσε το προ-
σκλητηριο,σκεφτηκε να μην παει,μετα αλλαξε γνωμη,πηγε,τους
ευχηθηκε και οι νεονυμφοι τον ευχαριστησαν,μετα απο αρκετο
καιρο χρειασθηκε τον πινακα για μια αναδρομικη εκθεση και
ζητησε να του τον δανεισουν να τον εκθεσει,του τον εστειλαν,
οταν ανοιξε το πακετο ειδε πως ο πινακας δεν ηταν αυτος ,που
ειχε κανει,τους πηρε αμεσως τηλεφωνο και τους ειπε πως εκαναν
λαθος και του εστειλαν αλλον πινακα,του απαντησαν πως αυτος
ηταν ο πινακας και δεν εκαναν λαθος,κοιταξε τον πινακα,ο πι-
νακας αυτος ηταν του Τισιανου,μαλλον αυθεντικος,και η αξια του
ηταν πολυ μεγαλη,η μονη ομοιοτητα με τον πινακα που ειχε κανει
ηταν οτι και οι δυο ειχαν το ιδιο αλληγορικο θεμα,την αθωα
λαγνεια.Φυσικα και δεν εκθεσε τον ξενο πινακα.Οταν τελειωσε
η εκθεση,τους τηλεφωνησε πως μπορουν να ερθουν προσωπικα
οι ιδιοι να παρουν τον πινακα και θα τους ηταν ευγνωμων,τους
παρακαλεσε,να του φερουν να δει τα προσχεδια. Ηρθαν την επο-
μενη μερα και οι δυο,του εφεραν και τα προσχεδια,τα κοιταξε,
η μορφη της γυναικας στα προσχεδια και η μορφη της γυναικας
στον πινακα του Τισιανου ηταν πανομοιοτυπα η ιδια,κοιταξε τη
γυναικα,κοιταξε και τον πινακα,η ιδια γυναικα,δεν τους ειπε τις
παρατηρησεις του,δεν εδειξε το παραμικρο,τους ευχαριστησε
για την ευγενεια τους να του παραχωρησουν τον πινακα,και φω-
ναξε δυο εργατες να τον συσκευασουν καλα και να τον μεταφε-
ρουν με μεγαλη προσοχη στο σπιτι του ζευγους
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
;
;
δεν αναφερω το χρονο,ουτε και τον τοπο,που την γνωρισε,δεν
εχει σημασια,ουτε το ονομα της,ηταν 23 χρονων,του ειπε πως
ηταν χωρισμενη,στα 17 ερωτευθηκε ενα νεαρο ενα χρονο μεγα-
λυτερο,στα 19 της παντρευτηκαν εκανε ενα παιδι,ενα κοριτσακι
μαζι του,δεν τα πηγαιναν καλα, στα 21 χωρισαν,το διαζυγιο βγη-
κε εις βαρος της,για λογους μοιχειας,το παιδι το πηρε εκεινος,
αυτο την στεναχωρουσε πολυ,το βλεπει συχνα δυο-τρεις φορες
την εβδομαδα,εχει παει σε δικηγορο να προσβαλει την αποφαση
του διαζυγιου και να παρει το παιδι,σ'αυτο το διαστημα των δυο
χρονων του χωρισμου εκανε δυο σχεσεις χωρις να προχωρησουν,
μια 10 μηνες περιπου και η αλλη 8 μηνες,δυσκολα εβρισκε δου-
λεια,τελευταια δουλευε σ'ενα καταστημα με γυναικεια ρουχα,
μεχρι πριν 2 μηνες, την απολυσαν,τωρα ειναι ανεργη,τον ρωτη-
σε να της πει τη δικη του ιστορια,εκεινος το απεφυγε,σ'ενα μελ=
λοντικο χρονο θα της ελεγε,εγιναν ζευγαρι,την πηρε στο σπιτι
του,απο τη δουλεια του ειχε αρκετα χρηματα να τη ζησει,εκεινη
του ειπε οτι ηθελε να δουλεψει,να μη τη νιωθει βαρος και αχρη-
στη,εκεινος της ειπε πως τα χρηματα δεν ειναι τιποτα και δεν
τα υπολογιζει,την ρωτησε αν καταλαβε κι εκεινη τον κοιταξε
στα ματια ,χαμογελασε και του ειπε πως καταλαβε
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
.
.
γυρισε σπιτι,μετα τη δουλεια,δεν την βρηκε,ελειπε,δυο μερες
τωρα δεν μιλουσαν,μετα απο εναν καυγα,που ξεκινησε απο
μια ασημαντη αφορμη και πηρε διαστασεις.Ετοιμασε κατι προ-
χειρο να φαει.Ξαπλωσε να κοιμηθει ,δεν τα καταφερε.Σηκω-
θηκε,πηγε στο σαλονι.Ανοιξε την τηλεοραση.Εκανε ζαπινγ.
Την αφησε σ'ενα αθλητικο προγραμμα.Σε λιγο διεκοψε,κι εβα-
λε διαφημησεις.Την εκλεισε.Βγηκε εξω.Ειχε αρχισει να βρα-
δυαζει.Πηρε ενα ταξι και κατεβηκε στο κεντρο της πολης.Περι-
πλανηθηκε ασκοπα.Μπηκε σ'ενα σινεμα κι ειδε μια ταινια του
Αντονιονι.Μετα πηγε σ'ενα μπαρ,παραγγειλε τζιν.Τον πλησια-
σε μια ξανθια γυναικα.Την κερασε ενα ποτο,μια βοτκα.Η κοπε-
λα μιλουσε,αυτος ακουγε,του εδωσε και τη καρτα της.Εφυγε
στις 12.Με ταξι εφτασε στο σπιτι.Αδειο,δεν ειχε γυρισει.Εσβη-
σε τα φωτα και ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα.Προσπαθη-
σε να κοιμηθει,δεν τα καταφερε.Εμεινε αγρυπνος.Περασε ωρα.
Ακουσε την πορτα,που ανοιξε.Επειτα φως στο σαλονι.Κοιταξε
το ρολοι διπλα στο κομοδινο.3 και 20.Σε λιγο το φως εσβησε.
Ησυχια.
.
Το πρωι σηκωθηκε να παει στη δουλεια.Περνωντας απ'το σαλο-
νι την ειδε ,που κοιμονταν στον καναπε,ηταν σκεπασμενη με
μια κουβερτα,δεν την ξυπνησε.Εφυγε.
.
Οταν σχολασε απ'τη δουλεια δεν γυρισε σπιτι.Ηταν κοντα στο
κεντρο.Πηγε σ'ενα ξενοδοχειο και νοικιασε δωματιο.Ξαπλωσε
και κοιμηθηκε.Ηταν περασμενη η ωρα οταν ξυπνησε.Κατεβηκε
στο εστιατοριο του ξενοδοχειου και δειπνισε.Ανεβηκε στο δω-
ματιο.Εψαξε και βρηκε τη καρτα της ξανθιας κοπελλας στο
μπαρ της προηγουμενης βραδυας.Της τηλεφωνισε.Απ'την αλλη
μερια απαντησε μια αντρικη φωνη.Την ζητησε με το ονομα,που
ηταν γραμμενο στη καρτα.Την φωναξαν.Σε λιγο μιλουσε μαζι
της.Της ειπε ποιος ηταν,τον θυμηθηκε.Της ειπε να περασει απο
το ξενοδοχειο,της ειπε τη διευθυνση,το ονομα του ξενοδοχειου,
τον οροφο και τον αριθμο του δωματιου.Η κοπελα τα σημειω-
σε.Εκλεισε το τηλεφωνο.Πηγε στο μπανιο,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Τελειωσε και περιμενε τη κοπελα.Στις 12 και 20,
ειδε το ρολοι,χτυπησε η πορτα του δωματιου σιγανα.Σηκωθηκε
ν'ανοιξει.Ηταν η ξανθια κοπελα.Πηρε τηλεφωνο στη ρεσεψιον
να τους σερβιρουν ενα τζιν και μια βοτκα.Σερβεριστηκε γρηγο-
ρα.Κουβεντιασαν.Επειτα κοιμηθηκαν μαζι.Το πρωι,που ξυπνη-
σε,η κοπελα κοιμονταν ακομα.Δεν την ξυπνησε,αφησε τα χρη-
ματα πανω στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι κι εφυγε για τη
δουλεια.
.
Το ιδιο ακριβως εγινε κι εκεινη τη μερα.Εμεινε στο ξενοδοχειο
κι ηρθε παλι η ξανθια κοπελα να του κανει παρεα.
.
Την επομενη μερα παλι μετα τη δουλεια πηγε στο ξενοδοχειο.
Ξαπλωσε.Κοιμηθηκε μεχρι αργα.Ξυπνησε,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Επειτα κατεβηκε στο εστιατοριο και δειπνισε.Μετα
το φαγητο δεν ανεβηκε στο δωματιο.Στη ρεσεψιον εξοφλησε τον
λογαριασμο των τριων ημερων της διαμονης του στο ξενοδοχειο
κι εφυγε.Πηγε στο μπαρ της ξανθιας κοπελας.Την βρηκε.Ηταν
ελευθερη.Ηρθε στο τραπεζι του.Τη κερασε βοτκα.Της ειπε πως
εφυγε απ'το ξενοδοχειο.Εκεινη ηταν διακριτικη,δεν τον ρωτησε,
που σκοπευε να περασει τη νυχτα.Την κερασε κι αλλη βοτκα,της
αφησε μπουρμουαρ κι εφυγε απ'το μπαρ.Περιπλανηθηκε στο κεν-
τρο.Στη 1 και τεταρτο σταματησε ενα ταξι και γυρισε σπιτι του.
Ανοιξε τη πορτα.Το φως στη κρεββατοκαμαρα ηταν ανοικτο.
Πηγε κατευθειαν εκει.Την ειδε ξαπλωμενη στο κρεβατι,το επια-
νε ολο.Κοιμονταν.Εβγαλε τα ρουχα του.Ετοιμασθηκε να ξαπλω-
σει.Εκεινη σαν να ξυπνησε για λιγο,του εκανε χωρο.Ξαπλωσε
διπλα της,την αγγιζε.Κοιμηθηκε
.
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
.
.
.
Interior[Εσωτερικο]-χ.ν.κουβελης
..
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΕΡΩΤΑ
;
;
δεν αναφερω το χρονο,ουτε και τον τοπο,που την γνωρισε,δεν
εχει σημασια,ουτε το ονομα της,ηταν 23 χρονων,του ειπε πως
ηταν χωρισμενη,στα 17 ερωτευθηκε ενα νεαρο ενα χρονο μεγα-
λυτερο,στα 19 της παντρευτηκαν εκανε ενα παιδι,ενα κοριτσακι
μαζι του,δεν τα πηγαιναν καλα, στα 21 χωρισαν,το διαζυγιο βγη-
κε εις βαρος της,για λογους μοιχειας,το παιδι το πηρε εκεινος,
αυτο την στεναχωρουσε πολυ,το βλεπει συχνα δυο-τρεις φορες
την εβδομαδα,εχει παει σε δικηγορο να προσβαλει την αποφαση
του διαζυγιου και να παρει το παιδι,σ'αυτο το διαστημα των δυο
χρονων του χωρισμου εκανε δυο σχεσεις χωρις να προχωρησουν,
μια 10 μηνες περιπου και η αλλη 8 μηνες,δυσκολα εβρισκε δου-
λεια,τελευταια δουλευε σ'ενα καταστημα με γυναικεια ρουχα,
μεχρι πριν 2 μηνες, την απολυσαν,τωρα ειναι ανεργη,τον ρωτη-
σε να της πει τη δικη του ιστορια,εκεινος το απεφυγε,σ'ενα μελ=
λοντικο χρονο θα της ελεγε,εγιναν ζευγαρι,την πηρε στο σπιτι
του,απο τη δουλεια του ειχε αρκετα χρηματα να τη ζησει,εκεινη
του ειπε οτι ηθελε να δουλεψει,να μη τη νιωθει βαρος και αχρη-
στη,εκεινος της ειπε πως τα χρηματα δεν ειναι τιποτα και δεν
τα υπολογιζει,την ρωτησε αν καταλαβε κι εκεινη τον κοιταξε
στα ματια ,χαμογελασε και του ειπε πως καταλαβε
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
.
.
γυρισε σπιτι,μετα τη δουλεια,δεν την βρηκε,ελειπε,δυο μερες
τωρα δεν μιλουσαν,μετα απο εναν καυγα,που ξεκινησε απο
μια ασημαντη αφορμη και πηρε διαστασεις.Ετοιμασε κατι προ-
χειρο να φαει.Ξαπλωσε να κοιμηθει ,δεν τα καταφερε.Σηκω-
θηκε,πηγε στο σαλονι.Ανοιξε την τηλεοραση.Εκανε ζαπινγ.
Την αφησε σ'ενα αθλητικο προγραμμα.Σε λιγο διεκοψε,κι εβα-
λε διαφημησεις.Την εκλεισε.Βγηκε εξω.Ειχε αρχισει να βρα-
δυαζει.Πηρε ενα ταξι και κατεβηκε στο κεντρο της πολης.Περι-
πλανηθηκε ασκοπα.Μπηκε σ'ενα σινεμα κι ειδε μια ταινια του
Αντονιονι.Μετα πηγε σ'ενα μπαρ,παραγγειλε τζιν.Τον πλησια-
σε μια ξανθια γυναικα.Την κερασε ενα ποτο,μια βοτκα.Η κοπε-
λα μιλουσε,αυτος ακουγε,του εδωσε και τη καρτα της.Εφυγε
στις 12.Με ταξι εφτασε στο σπιτι.Αδειο,δεν ειχε γυρισει.Εσβη-
σε τα φωτα και ξαπλωσε στο κρεβατι με τα ρουχα.Προσπαθη-
σε να κοιμηθει,δεν τα καταφερε.Εμεινε αγρυπνος.Περασε ωρα.
Ακουσε την πορτα,που ανοιξε.Επειτα φως στο σαλονι.Κοιταξε
το ρολοι διπλα στο κομοδινο.3 και 20.Σε λιγο το φως εσβησε.
Ησυχια.
.
Το πρωι σηκωθηκε να παει στη δουλεια.Περνωντας απ'το σαλο-
νι την ειδε ,που κοιμονταν στον καναπε,ηταν σκεπασμενη με
μια κουβερτα,δεν την ξυπνησε.Εφυγε.
.
Οταν σχολασε απ'τη δουλεια δεν γυρισε σπιτι.Ηταν κοντα στο
κεντρο.Πηγε σ'ενα ξενοδοχειο και νοικιασε δωματιο.Ξαπλωσε
και κοιμηθηκε.Ηταν περασμενη η ωρα οταν ξυπνησε.Κατεβηκε
στο εστιατοριο του ξενοδοχειου και δειπνισε.Ανεβηκε στο δω-
ματιο.Εψαξε και βρηκε τη καρτα της ξανθιας κοπελλας στο
μπαρ της προηγουμενης βραδυας.Της τηλεφωνισε.Απ'την αλλη
μερια απαντησε μια αντρικη φωνη.Την ζητησε με το ονομα,που
ηταν γραμμενο στη καρτα.Την φωναξαν.Σε λιγο μιλουσε μαζι
της.Της ειπε ποιος ηταν,τον θυμηθηκε.Της ειπε να περασει απο
το ξενοδοχειο,της ειπε τη διευθυνση,το ονομα του ξενοδοχειου,
τον οροφο και τον αριθμο του δωματιου.Η κοπελα τα σημειω-
σε.Εκλεισε το τηλεφωνο.Πηγε στο μπανιο,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Τελειωσε και περιμενε τη κοπελα.Στις 12 και 20,
ειδε το ρολοι,χτυπησε η πορτα του δωματιου σιγανα.Σηκωθηκε
ν'ανοιξει.Ηταν η ξανθια κοπελα.Πηρε τηλεφωνο στη ρεσεψιον
να τους σερβιρουν ενα τζιν και μια βοτκα.Σερβεριστηκε γρηγο-
ρα.Κουβεντιασαν.Επειτα κοιμηθηκαν μαζι.Το πρωι,που ξυπνη-
σε,η κοπελα κοιμονταν ακομα.Δεν την ξυπνησε,αφησε τα χρη-
ματα πανω στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι κι εφυγε για τη
δουλεια.
.
Το ιδιο ακριβως εγινε κι εκεινη τη μερα.Εμεινε στο ξενοδοχειο
κι ηρθε παλι η ξανθια κοπελα να του κανει παρεα.
.
Την επομενη μερα παλι μετα τη δουλεια πηγε στο ξενοδοχειο.
Ξαπλωσε.Κοιμηθηκε μεχρι αργα.Ξυπνησε,εκανε ενα ζεστο ντους
και ξυριστηκε.Επειτα κατεβηκε στο εστιατοριο και δειπνισε.Μετα
το φαγητο δεν ανεβηκε στο δωματιο.Στη ρεσεψιον εξοφλησε τον
λογαριασμο των τριων ημερων της διαμονης του στο ξενοδοχειο
κι εφυγε.Πηγε στο μπαρ της ξανθιας κοπελας.Την βρηκε.Ηταν
ελευθερη.Ηρθε στο τραπεζι του.Τη κερασε βοτκα.Της ειπε πως
εφυγε απ'το ξενοδοχειο.Εκεινη ηταν διακριτικη,δεν τον ρωτησε,
που σκοπευε να περασει τη νυχτα.Την κερασε κι αλλη βοτκα,της
αφησε μπουρμουαρ κι εφυγε απ'το μπαρ.Περιπλανηθηκε στο κεν-
τρο.Στη 1 και τεταρτο σταματησε ενα ταξι και γυρισε σπιτι του.
Ανοιξε τη πορτα.Το φως στη κρεββατοκαμαρα ηταν ανοικτο.
Πηγε κατευθειαν εκει.Την ειδε ξαπλωμενη στο κρεβατι,το επια-
νε ολο.Κοιμονταν.Εβγαλε τα ρουχα του.Ετοιμασθηκε να ξαπλω-
σει.Εκεινη σαν να ξυπνησε για λιγο,του εκανε χωρο.Ξαπλωσε
διπλα της,την αγγιζε.Κοιμηθηκε
.
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ[ODYSSEA]
.
.
.
στο λιμανι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ
[ODYSSEA]
.
.
φανηκε στον οριζοντα ο Αινος το ψηλο βουνο της Κεφαλληνιας,
πλησιαζαμε στη πατριδα,χαρηκε ο Οδυσσεας το ειδαμε στα ματια
του και στις κινησεις του και στα λογια του,επεσε να κοιμηθει
και κοιμηθηκε γλυκα,εμεις αγρυπνουσαμε και μεσα στη βαθεια
νυχτα ηρθε ξαφνικη σφοδρη καταιγιδα,επεφτε νερο πολυ,γδαρτο
κι ο ανεμοστροβιλος ηταν μεγαλος,αναταραχη συνθεμελη,τα κυ-
ματα πελωρια,βουνα,ξυπνησε ο Οδυσσεας και πεταχτηκε απ'το σ-
τρωμα του,φωναζε δυνατα κι εδινε οδηγιες,στον καθενα ξεχωρι-
στα,παλεψαμε αγρια στο βουητο και στον χαμο,και μερικοι απο
μας χαθηκαν στα μαυρα νερα,κι αλλοι τρελλαθηκαν,εχασαν τα
μυαλα τους και κλαυθμηριζαν αναρθρα,σαν μικρα παιδια τρε-
μανε,περασε η κακοκαιρια και μειναμε αδυνατοι κι απνοοι,αλλα-
λιασμενοι,και καθαριζοντας η ατμοσφαιρα καταλαβαμε πως απο-
μακρυνθηκαμε πολυ απο τη πατριδα,ποιος ξερει που ειμασταν,
και χαθηκαμε,εκεινος τοτε μας μαζεψε κοντα του,και με σταθερη
φωνη μας εδωσε κουραγιο και δυναμη,να κουμανταρουμε το κα-
ραβι,και να διορθωσουμε τις καταστροφες,που εγιναν,στα καταρ-
τια,στα πανια και στα ξυλα του,και οταν βραδυασε μπηκαμε σε
βαθυ ησυχο κολπο κι αραξαμε να περασουμε τη νυχτα,μην πα-
θουμε τα ιδια,και ξημερωνοντας η αλλη μερα ανοιχτηκαμε στη
θαλασσα,ο Οδυσσεας ηταν σκεπτικος, κοιτουσε τους χαρτες του
και υπολογιζε τις θεσεις των αστεριων στον ουρανο και κανονιζε
τη ροτα μας,και ετσι ταξιδευαμε στον ασπρο κι απεραντο ποντο
τρεις μερες και καποτε ειδαμε ξηρα και πλησιασαμε,μπηκαμε σε
κλειστο κολπο,στο βαθος,στην ακρη του ηταν λιμανι,εκει δεσα-
με το καραβι,εμεις οι ναυτες βγηκαμε στη κωμοπολη να προμη-
θευτουμε τροφιμα και ποσιμο νερο,τι ειχαμε ξεμεινει απο τροφιμα
και ποσιμο νερο,πηγαμε και σε γυναικες ,τι πολυ καιρο ειχαμε,που
δεν αγγιξαμε γυναικα και λαχταρουσαμε,στο λιμανι ηταν αραγ-
μενο κι ενα αλλο καραβι, που κατεβαινε απ'τον Ευξεινο ποντο φορ-
τωμενο σιταρι,με τους ναυτες του πιασαμε φιλια και γλεντησαμε
παρεα στα ταβερνεια της παραθαλασσιας πολιχνης,γυρισαμε μεθυ-
σμενοι στο πλοιο το πρωι οταν καθαριζε η μερα το φως,ζητησαμε
τον Οδυσσεα,και δεν πηραμε αποκριση,τον ψαξαμε παντου,δεν τον
βρηκαμε,φωναξαμε δυνατα τ'ονομα του,τιποτα δεν ακουσαμε,αφαν-
τος,και τοτε πολυ λυπημενοι βγηκαμε στη πολη και ρωτησαμε,αν
καποιος τον ειχε δει,κανενας δεν τον συναντησε,πηραμε τοτε και
πολλους κατοικους,που γνωριζαν τα μερη και τον γυρεψαμε σ'ολες
τις ακρογυαλιες της περιοχης,σπιθαμη προς σπιθαμη,και στα βρα-
χια ,και δεν τον βρηκαμε,τον γυρεψαμε και στα ξηρα χωματα,στα
χωραφια,και στα μαντρια των βοσκων,και στα γυρω υψωματα ,και
δεν τον βρηκαμε,και την αλλη μερα τον γυρεψαμε,και την παραλλη
και δεν τον βρηκαμε,γυρνουσαμε στο καραβι κι ησυχια δεν ειχαμε,
ουτε υπνο,φαγητο μπουκια δεν κατεβαινε,πολυ ειμασταν λυπημενοι
κι απελπισμενοι,και την τριτη μερα της αναζητησης γυρνωντας περα-
σμενη νυχτα στο καραβι ειδαμε αμυδρο φως στη καμαρα του,τρεξα-
με με τη ψυχη στο στομα,χτυπησαμε τη πορτα,ανοιξε η πορτα,ηταν
εκεινος,πεσαμε σαν τρελλοι πανω του,τον αγκαλιαζαμε,τον φιλου-
σαμε,κι εκεινος με σταθερη φωνη μας καθησυχασε,να παμε στα
κρεβατια μας να κοιμηθουμε,να ξαποστασουμε,τι εχουμε ταξιδι,
ξημερωνοντας η αλλη μερα πολυ πρωι ξεκιναμε,ετσι ειπε κι εμεις
τον ακουσαμε
.
.
.
.
.
.
στο λιμανι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΔΥΣΣΕΙΑ
[ODYSSEA]
.
.
φανηκε στον οριζοντα ο Αινος το ψηλο βουνο της Κεφαλληνιας,
πλησιαζαμε στη πατριδα,χαρηκε ο Οδυσσεας το ειδαμε στα ματια
του και στις κινησεις του και στα λογια του,επεσε να κοιμηθει
και κοιμηθηκε γλυκα,εμεις αγρυπνουσαμε και μεσα στη βαθεια
νυχτα ηρθε ξαφνικη σφοδρη καταιγιδα,επεφτε νερο πολυ,γδαρτο
κι ο ανεμοστροβιλος ηταν μεγαλος,αναταραχη συνθεμελη,τα κυ-
ματα πελωρια,βουνα,ξυπνησε ο Οδυσσεας και πεταχτηκε απ'το σ-
τρωμα του,φωναζε δυνατα κι εδινε οδηγιες,στον καθενα ξεχωρι-
στα,παλεψαμε αγρια στο βουητο και στον χαμο,και μερικοι απο
μας χαθηκαν στα μαυρα νερα,κι αλλοι τρελλαθηκαν,εχασαν τα
μυαλα τους και κλαυθμηριζαν αναρθρα,σαν μικρα παιδια τρε-
μανε,περασε η κακοκαιρια και μειναμε αδυνατοι κι απνοοι,αλλα-
λιασμενοι,και καθαριζοντας η ατμοσφαιρα καταλαβαμε πως απο-
μακρυνθηκαμε πολυ απο τη πατριδα,ποιος ξερει που ειμασταν,
και χαθηκαμε,εκεινος τοτε μας μαζεψε κοντα του,και με σταθερη
φωνη μας εδωσε κουραγιο και δυναμη,να κουμανταρουμε το κα-
ραβι,και να διορθωσουμε τις καταστροφες,που εγιναν,στα καταρ-
τια,στα πανια και στα ξυλα του,και οταν βραδυασε μπηκαμε σε
βαθυ ησυχο κολπο κι αραξαμε να περασουμε τη νυχτα,μην πα-
θουμε τα ιδια,και ξημερωνοντας η αλλη μερα ανοιχτηκαμε στη
θαλασσα,ο Οδυσσεας ηταν σκεπτικος, κοιτουσε τους χαρτες του
και υπολογιζε τις θεσεις των αστεριων στον ουρανο και κανονιζε
τη ροτα μας,και ετσι ταξιδευαμε στον ασπρο κι απεραντο ποντο
τρεις μερες και καποτε ειδαμε ξηρα και πλησιασαμε,μπηκαμε σε
κλειστο κολπο,στο βαθος,στην ακρη του ηταν λιμανι,εκει δεσα-
με το καραβι,εμεις οι ναυτες βγηκαμε στη κωμοπολη να προμη-
θευτουμε τροφιμα και ποσιμο νερο,τι ειχαμε ξεμεινει απο τροφιμα
και ποσιμο νερο,πηγαμε και σε γυναικες ,τι πολυ καιρο ειχαμε,που
δεν αγγιξαμε γυναικα και λαχταρουσαμε,στο λιμανι ηταν αραγ-
μενο κι ενα αλλο καραβι, που κατεβαινε απ'τον Ευξεινο ποντο φορ-
τωμενο σιταρι,με τους ναυτες του πιασαμε φιλια και γλεντησαμε
παρεα στα ταβερνεια της παραθαλασσιας πολιχνης,γυρισαμε μεθυ-
σμενοι στο πλοιο το πρωι οταν καθαριζε η μερα το φως,ζητησαμε
τον Οδυσσεα,και δεν πηραμε αποκριση,τον ψαξαμε παντου,δεν τον
βρηκαμε,φωναξαμε δυνατα τ'ονομα του,τιποτα δεν ακουσαμε,αφαν-
τος,και τοτε πολυ λυπημενοι βγηκαμε στη πολη και ρωτησαμε,αν
καποιος τον ειχε δει,κανενας δεν τον συναντησε,πηραμε τοτε και
πολλους κατοικους,που γνωριζαν τα μερη και τον γυρεψαμε σ'ολες
τις ακρογυαλιες της περιοχης,σπιθαμη προς σπιθαμη,και στα βρα-
χια ,και δεν τον βρηκαμε,τον γυρεψαμε και στα ξηρα χωματα,στα
χωραφια,και στα μαντρια των βοσκων,και στα γυρω υψωματα ,και
δεν τον βρηκαμε,και την αλλη μερα τον γυρεψαμε,και την παραλλη
και δεν τον βρηκαμε,γυρνουσαμε στο καραβι κι ησυχια δεν ειχαμε,
ουτε υπνο,φαγητο μπουκια δεν κατεβαινε,πολυ ειμασταν λυπημενοι
κι απελπισμενοι,και την τριτη μερα της αναζητησης γυρνωντας περα-
σμενη νυχτα στο καραβι ειδαμε αμυδρο φως στη καμαρα του,τρεξα-
με με τη ψυχη στο στομα,χτυπησαμε τη πορτα,ανοιξε η πορτα,ηταν
εκεινος,πεσαμε σαν τρελλοι πανω του,τον αγκαλιαζαμε,τον φιλου-
σαμε,κι εκεινος με σταθερη φωνη μας καθησυχασε,να παμε στα
κρεβατια μας να κοιμηθουμε,να ξαποστασουμε,τι εχουμε ταξιδι,
ξημερωνοντας η αλλη μερα πολυ πρωι ξεκιναμε,ετσι ειπε κι εμεις
τον ακουσαμε
.
.
.
.
.
.
Θεσσαλονικη,Πλατεια Αριστοτελους]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
.
.
Εκεινο τον καιρο,20 χρονων,ζουσε στη Θεσσαλονικη,
ενιωθε ξενος σ'αυτη τη πολη,στη υγρασια της στο ψιλο-
βροχο στις ομιχλες της,τριγυρνουσε στους δρομους της,παν-
τα στο κεντρο,κυριως οταν νυχτωνε,ενας ξενος μονο στο
κεντρο μιας πολης χανεται,εξαλειφεται,υπαρχει και δεν
υπαρχει,ανωνυμος,στην Εγναντια,στην Αριστοτελους,
την Τσιμισκη,εφτανε μεχρι τον Λευκο Πυργο,πηγαινε
και στον Βαρδαρη,σ'ενα σπιτι,σε μια κοπελα,η κοπελα
τον ειχε συμπαθησει,δεν του επερνε χρηματα,αυτο του
αρεσε αλλα και τον μπερδευε,μια μερα του ζητησε να'ρθει,
σε καποιο ρεπο της,σπιτι του,της ειπε που μενει,οταν ηρθε
στο σπιτι του ηταν αλλιωτικη,μια συνειθισμενη κοπελα,
που καποιος δεν υποψιαζεται τιποτα γι'αυτην,μια ομορφη
απλη κοπελα,με φωτεινο προσωπο,ηταν 30 χρονων,αλλα
φαινονταν πολυ νεοτερη,του εφερε να του μαγειρεψει,θυ-
μαται,εκανε μακαρονια με κιμα,του ειπε ν'ανοιξει το ρα-
διοφωνο,να βρει λαικα,η Ντινα,αυτο ηταν το ονομα της
τραγουδουσε τα τραγουδια ,που παιζονταν απ'τον σταθμο,
ολα τα ηξερε,ειχε ωραια,γλυκεια φωνη,φαγανε,μιλουσε
συνεχεια,ελεγε ιστοριες απο τη παιδικη της ηληκια,μεγα-
λωσε σε καποια πολη της Ανατολικης Μακεδονιας,δυσκο-
λη ζωη,εμπλεξε,αναγκαστηκε να φυγει,να κρυφτει στη μεγα-
λη πολη,να ξεχασθει,''να εξαληφθει'',αυτο του ειπε ακριβως,
την αφησε να μιλαει,δεν την διεκοψε,να ξεσπασει,να ελα-
φρυνει,σταματησε να μιλαει,σιωπη,επειτα γλυκανε το προ-
σωπο της,τα ματια της ξεφορτωθηκαν την πικρα,ελαμψαν,
και του ειπε αν θελει να βγουν εξω στη πολη,ηθελε,βγηκαν,
περπατησαν στην Εγναντια,στην Αριστοτελους μπηκαν σ'ενα
ζαχαροπλαστειο και παραγγειλαν γλυκο μπακλαβα,επειτα
απο την παραλιακη εφτασαν στον Λευκο Πυργο,του ειπε
πως τοσα χρονια στη Θεσσαλονικη,ποτε δεν πηγε βολτα
στον Λευκο Πυργο,παντα τον εβλεπε,αν τον εβλεπε,καθως
περνουσε με ταξι,η' μεσα στο αυτοκινητο καποιου πελατη,
αυτος,γελασε,και της ειπε,πως απεναντιας αυτος καθε με-
ρα καθε βραδυ εφτανε ως εκει,τον πλησιαζαν οι κοπελες,
που συχναζαν εκει κρυμενες στα σκοτεινα του παρκου,αλ-
λα ποτε δεν πηγε με καμια,φοβονταν τις αρρωστειες,εκεινη
γελασε και του ειπε,αν μαζι της φοβονταν τις αρρωστειες,
της απαντησε πως δεν το σκεφτηκε,οχι δεν φοβονταν,δεν
ηξερε γιατι δεν φοβονταν,τον ρωτησε αν ηθελε να κοιμηθει
σπιτι του,της απαντησε ναι,γυρισαν σπιτι απ'τους ιδιους δρο-
μους,στο σπιτι η κοπελα του ειπε να κοιμηθουν μαζι,αλλα
να μην την πειραξει,ετσι εγινε,οταν ξυπνησε η κοπελα ειχε
φυγει,στο τραπεζι της κουζινας βρηκε ενα χαρτακι,πανω εγραφε:
Καλημερα,χαμογελασε,περασε απο το σπιτι μετα
απο μια βδομαδα,δεν την βρηκε,η γυναικα,που καθαριζε
του ειπε πως πεντε μερες πριν ενας μεθυσμενος πελατης
εκανε μεγαλη φασαρια στο σπιτι,και μαχαιρωσε τη κοπελα
στη κοιλια,ευτυχως ελαφρα,αυτον τον επιασε η αστυνομια,
και η κοπελα νοσηλευεται στο νοσοκομειο,ρωτησε ποιο
το νοσοκομειο,του ειπε,δεν το ηξερε,πηρε ενα ταξι και πηγε,
η κοπελα μολις τον ειδε χαρηκε,καθησε διπλα της και της
επιασε το χερι,την ρωτησε πως ειναι,του ειπε πως ειναι κα-
λα,δεν υπαρχει κανενας κινδυνος,το τραυμα ηταν επιφανεια-
κο,δεν της εκανε ζημια,θα μπορουσε να'χει φυγει απ'το νοσο-
κομειο,αλλα την κρατησαν για προληπτικους λογους,τον ειδε
σκεπτικο και στεναχωρημενο,του ειπε πως ο τυπος ηταν αγνω-
στος,δεν το ειχε ξαναδει,πρωτη φορα πελατης,να μην ανησυ-
χει,επειτα αυτα ειναι συνειθισμενα στο επαγγελμα,συμβαι-
νουν πολλα,την κοιταξε,του χαμογελασε,το χαμογελο της
ηταν ομορφο,τον γλυκανε,της ειπε οταν βγει απ'το νοσοκο-
μειο,αυριο,να περασει απ'το σπιτι να μεινει εκει,να μην παει
ακομα στη δουλεια,ετσι εγινε,περασε απ'το σπιτι ,εμεινε μια
βδομαδα,μαγειρευε κι ετρωγαν,εβγαιναν εξω στη πολη,περ-
πατουσαν στους δρομους της ,δεν ενιωθε πια ξενος,καθονταν
σε ζαχαροπλαστειο κι ετρωγαν γλυκο,εφταναν παντα ως τον
Λευκο Πυργο,και γυρνουσαν απ'τους ιδιους δρομους σπιτι,
κοιμοντουσαν στο ιδιο κρεβατι,και ποτε δεν την πειραξε,επει-
τα η κοπελα γυρισε στο σπιτι,αυτος την επισκεφτονταν,της ε-
δινε λεφτα ,η κοπελα τα επερνε μ'ενα αινιγματικο χαμογελο,
που αυτος μονο ηξερε τι σημαινε,κι οταν ειχε ρεπο παντα πη-
γαινε σπιτι του,κι εκαναν τα ιδια πραγματα,κι αυτο κρατησε
δυο χρονια ,που εμεινε στη πολη,υστερα εφυγε και παντα το
μυαλο του τριγυρναει σ'εκεινες τις μερες της Θεσσαλονικης
.
.
.
πορτραιτο-portrait-χ.ν.κουβελης.
.
.
.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟΥ ΚΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ
.
.
.
Αρχαικο[Κυνηγι αγριοχοιρου]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟΥ ΚΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ
.
.
κι ηρθε σέκεινα τα μερη αγριοχοιρος λιαν αγροιωτις,και ξεπατωνε
τις καλλιεργειες,και τα κοπαδια εκοβε,προβατα και γιδια,και στα
μαντρια και στα σπιτια εφτανε,κι ητανε φοβος και τρομος,τοτε συνα-
χτηκαν οι αντρες στην αγορα,και διαλεξαν τους αντρειωτερους ανα-
μεσα τους να κυνηγησουν τον αγριο καπρο,κι ηταν δυσκολο πολυ
να τον λαβωσουν,τα τοξα δεν τον πειραζαν,τα σκυλια δεν τον εφτα-
ναν,οπου τον περικυκλωσαν τους ξεφυγε,και δυο αντρειωμενοι χα-
θηκαν,επεσε πανω τους φοβερος και τους εσπασε τα κοκκαλα και
τους ξεσκισε τις σαρκες,και τ'αλογα αποκαμαν στο πολυημερο κυ-
νηγι,κι ειπε ο αρχηγος να παρατησουν το κυνηγι και να γυρισουν,
και τοτε ο πιο μικρος ,ο Κωνσταντακης,μιας χηρας γιος μοναχογιος ,
τους ειπε μια μερα και μια νυχτα να καθισει,μοναχος του να κυνη-
γησει το θηριο,οι μεγαλοι τον αποπειραν την αποφαση,εκεινο δεν
υποχωρησε τη θεληση,μια μερα και μια νυχτα κυνηγησε τον αγριο-
χοιρο,οπου κι αν τον ηβρε τον κυνηγησε,στο νερο ,που ξεδιψου-
σε τον λακισε,στη βοσκη τον εκδιωξε,στα βουναλακια και στα ορη
τον λαχανιασε,στα χωραφια σαν αητος του χυμησε να τον αρπα-
ξει,ξημερωνοντας τον ξεμοναχιασε,κατεβηκε απ'τ'αλογο και τον
αρπαξε σφιχτα απ'το κεφαλι,στα γρηγορα το'στριψε,στα γρηγορα
του'σπασε τα κοκκαλα,και του πηρε την ανασα,τον αφησε να
πεσει,και βαρια τρανταχτηκε η γη απ'τη πτωση του,τον ακουσαν
τον μεγαλο κροτο οι συντροφοι και πλησιασαν,ηβραν τον καπρο
ξεπνοο,και τον Κωνσταντακη παραδιπλα λαβωμενο,στη μαλακη
κοιλια τον επιασαν και χωθηκαν βαθια στα σπλαχνα τα κοφτερα
δοντια του αγριοχοιρου,κι ανοιξε βαρεια πληγη,και του Κωνσταν-
τακη ολο του'ρχονταν να λιγοθυμισει,κι ολο κρατιονταν,κι ολογυ-
ρα του οι συντροφοι ,του συνετρεχαν,με βοτανα ,με γιατρικα,
αυτα αποτελεσμα δεν ειχαν,και πριν ο Κωνσταντακης κλεισει
τα ματια και φυγει η πνοη του,τον ακουσαν με αδυνατη φωνη
να τους λεει:''φιλοι αγαπημενοι,στη μανουλα μου να πειτε χαιρε-
τισματα,πως ξεμεινα στα ξενα μερη,αγαπησα ομορφη καλη γυ-
ναικα κι εκει παντρευτηκα,σε ξυλινα τραπεζια καθομαι και τρω-
γω και πινω,και σ'αργυρολεκανες λουζομαι,και σ'ασπροσεντο-
να πεφτω τη νυχτα και κοιμουμαι,και να πειτε της μανουλας μου
να μην λυπειται και μην βαρδιοκαρδιζεται,ταχια της στελνω τ'αλο-
γο το γρηγορο κοντα μου να τη φερει,εδω εχεις κηπους,με τα
δεντρα τις μηλιες,τις αχλαδιες ,και με τις νεραντζουλες,ολ'ανθους-
και λουλουδα ,και πολυ θα της αρεσει'',ετσι ειπε ο Κωνσταντακης,
κι εκλεισε τα ματακια του και πεταξε η πνοη του σαν πουλι ,κι εκει
τον εθαψαν,μην τονε φανε τ'αγρια θηρια και τα ορνια τ'ουρανου,
εκοψαν και κλαρι κλαρακι νιουτσικο κι απανω στο αλαφρο χωμα
το εχωσαν ταχια να φυτρωσει ,να ορθωσει ,να διπλοκλαρωσει ενας
δεντρος,να'ρχονται οι περδικες να στεκουν,κι επειτα πηραν τον
καπρο,κουβαλησαν το φορτιο του με τ'αλογα και γυρισαν
πισω απ'το κυνηγι
.
.
.
.
.
.
.
.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟΥ ΚΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗΣ
.
.
κι ηρθε σέκεινα τα μερη αγριοχοιρος λιαν αγροιωτις,και ξεπατωνε
τις καλλιεργειες,και τα κοπαδια εκοβε,προβατα και γιδια,και στα
μαντρια και στα σπιτια εφτανε,κι ητανε φοβος και τρομος,τοτε συνα-
χτηκαν οι αντρες στην αγορα,και διαλεξαν τους αντρειωτερους ανα-
μεσα τους να κυνηγησουν τον αγριο καπρο,κι ηταν δυσκολο πολυ
να τον λαβωσουν,τα τοξα δεν τον πειραζαν,τα σκυλια δεν τον εφτα-
ναν,οπου τον περικυκλωσαν τους ξεφυγε,και δυο αντρειωμενοι χα-
θηκαν,επεσε πανω τους φοβερος και τους εσπασε τα κοκκαλα και
τους ξεσκισε τις σαρκες,και τ'αλογα αποκαμαν στο πολυημερο κυ-
νηγι,κι ειπε ο αρχηγος να παρατησουν το κυνηγι και να γυρισουν,
και τοτε ο πιο μικρος ,ο Κωνσταντακης,μιας χηρας γιος μοναχογιος ,
τους ειπε μια μερα και μια νυχτα να καθισει,μοναχος του να κυνη-
γησει το θηριο,οι μεγαλοι τον αποπειραν την αποφαση,εκεινο δεν
υποχωρησε τη θεληση,μια μερα και μια νυχτα κυνηγησε τον αγριο-
χοιρο,οπου κι αν τον ηβρε τον κυνηγησε,στο νερο ,που ξεδιψου-
σε τον λακισε,στη βοσκη τον εκδιωξε,στα βουναλακια και στα ορη
τον λαχανιασε,στα χωραφια σαν αητος του χυμησε να τον αρπα-
ξει,ξημερωνοντας τον ξεμοναχιασε,κατεβηκε απ'τ'αλογο και τον
αρπαξε σφιχτα απ'το κεφαλι,στα γρηγορα το'στριψε,στα γρηγορα
του'σπασε τα κοκκαλα,και του πηρε την ανασα,τον αφησε να
πεσει,και βαρια τρανταχτηκε η γη απ'τη πτωση του,τον ακουσαν
τον μεγαλο κροτο οι συντροφοι και πλησιασαν,ηβραν τον καπρο
ξεπνοο,και τον Κωνσταντακη παραδιπλα λαβωμενο,στη μαλακη
κοιλια τον επιασαν και χωθηκαν βαθια στα σπλαχνα τα κοφτερα
δοντια του αγριοχοιρου,κι ανοιξε βαρεια πληγη,και του Κωνσταν-
τακη ολο του'ρχονταν να λιγοθυμισει,κι ολο κρατιονταν,κι ολογυ-
ρα του οι συντροφοι ,του συνετρεχαν,με βοτανα ,με γιατρικα,
αυτα αποτελεσμα δεν ειχαν,και πριν ο Κωνσταντακης κλεισει
τα ματια και φυγει η πνοη του,τον ακουσαν με αδυνατη φωνη
να τους λεει:''φιλοι αγαπημενοι,στη μανουλα μου να πειτε χαιρε-
τισματα,πως ξεμεινα στα ξενα μερη,αγαπησα ομορφη καλη γυ-
ναικα κι εκει παντρευτηκα,σε ξυλινα τραπεζια καθομαι και τρω-
γω και πινω,και σ'αργυρολεκανες λουζομαι,και σ'ασπροσεντο-
να πεφτω τη νυχτα και κοιμουμαι,και να πειτε της μανουλας μου
να μην λυπειται και μην βαρδιοκαρδιζεται,ταχια της στελνω τ'αλο-
γο το γρηγορο κοντα μου να τη φερει,εδω εχεις κηπους,με τα
δεντρα τις μηλιες,τις αχλαδιες ,και με τις νεραντζουλες,ολ'ανθους-
και λουλουδα ,και πολυ θα της αρεσει'',ετσι ειπε ο Κωνσταντακης,
κι εκλεισε τα ματακια του και πεταξε η πνοη του σαν πουλι ,κι εκει
τον εθαψαν,μην τονε φανε τ'αγρια θηρια και τα ορνια τ'ουρανου,
εκοψαν και κλαρι κλαρακι νιουτσικο κι απανω στο αλαφρο χωμα
το εχωσαν ταχια να φυτρωσει ,να ορθωσει ,να διπλοκλαρωσει ενας
δεντρος,να'ρχονται οι περδικες να στεκουν,κι επειτα πηραν τον
καπρο,κουβαλησαν το φορτιο του με τ'αλογα και γυρισαν
πισω απ'το κυνηγι
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
Θεοδωρα-χ.ν.κουβελης
.
.
Θεοδωρα,27 ετων,χωρισμενη με 2 παιδια,δουλευει απο τις 3 Ιανου-
αριου 2012 στην οδο Αιολου σε Καταστημα Γυναικειων Ενδυματων,
Τριτη,Πεμπτη,Σαββατο,μισθος 350 ευρω το μηνα
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
ειχε δυο χρονια περιπου να την δει,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 10,το
ραντεβου ηταν για τη 1,ακριβως 1 ηρθε,σηκωθηκε τη χαιρετησε,καθησε
απεναντι του,παραγγειλε μπυρα,αυτος επινε καφε εσπρεσο,τη ρωτησε
πως ειναι , του ειπε,για τα δυο χρονια που περασαν,την ακουγε με προ-
σοχη δεν την διεκοψε,οταν τελειωσε εκεινη τον ρωτησε τι σκεφτονταν
για ολ'αυτα,δεν της απαντησε σ'αυτο,αρχισε να της λεει πως εκεινος
περασε εκεινα τα δυο χρονια,εκεινη τον ακουγε χωρις να τον διακοψει,
οταν τελειωσε του ειπε πως θελει να ζησει μαζι του,αν θελει,ηθελε,
δεν της το'πε,κρατηθηκε,της ειπε,πως πολλα αλλαξαν,τιποτα δεν ειναι
οπως πριν,εκεινη δεν μιλησε,δεν τον ρωτησε για λεπτομερειες,κοιτα-
ξε το ρολοι της,ειχαν περασει τρεις ωρες,επρεπε να γυρισει σπιτι,
αργησε,και θα την περιμεναν,σηκωθηκε να φυγει,τον χαιρετησε κι
εφυγε,εκεινος εμεινε μονος μερικα λεπτα,φωναξε το γκαρσονι πλη-
ρωσε κι εφυγε
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
Θεοδωρα-χ.ν.κουβελης
.
.
Θεοδωρα,27 ετων,χωρισμενη με 2 παιδια,δουλευει απο τις 3 Ιανου-
αριου 2012 στην οδο Αιολου σε Καταστημα Γυναικειων Ενδυματων,
Τριτη,Πεμπτη,Σαββατο,μισθος 350 ευρω το μηνα
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
ειχε δυο χρονια περιπου να την δει,κοιταξε το ρολοι του,1 παρα 10,το
ραντεβου ηταν για τη 1,ακριβως 1 ηρθε,σηκωθηκε τη χαιρετησε,καθησε
απεναντι του,παραγγειλε μπυρα,αυτος επινε καφε εσπρεσο,τη ρωτησε
πως ειναι , του ειπε,για τα δυο χρονια που περασαν,την ακουγε με προ-
σοχη δεν την διεκοψε,οταν τελειωσε εκεινη τον ρωτησε τι σκεφτονταν
για ολ'αυτα,δεν της απαντησε σ'αυτο,αρχισε να της λεει πως εκεινος
περασε εκεινα τα δυο χρονια,εκεινη τον ακουγε χωρις να τον διακοψει,
οταν τελειωσε του ειπε πως θελει να ζησει μαζι του,αν θελει,ηθελε,
δεν της το'πε,κρατηθηκε,της ειπε,πως πολλα αλλαξαν,τιποτα δεν ειναι
οπως πριν,εκεινη δεν μιλησε,δεν τον ρωτησε για λεπτομερειες,κοιτα-
ξε το ρολοι της,ειχαν περασει τρεις ωρες,επρεπε να γυρισει σπιτι,
αργησε,και θα την περιμεναν,σηκωθηκε να φυγει,τον χαιρετησε κι
εφυγε,εκεινος εμεινε μονος μερικα λεπτα,φωναξε το γκαρσονι πλη-
ρωσε κι εφυγε
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
η Φωτεινη-χ.ν.κουβελης
.
[Αθηνα 11 Ιανουαριου 2012]
Φωτεινη,21 ετων,μενει σε γκαρσονιερα στη περιοχη του Ταυρου,
φοιτητρια Φιλολογιας,εργαζεται σε καφετερια -μπαρ στο Θησειο
απο σημερα το πρωι
.
.
σαν ματζουρανα φαινεσαι
σαν ηλιος σαν φεγγαρι
και θα σου στειλω προξενειο
αλλος να μην σε παρει
[Δημοτικο Τραγουδι]
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Παρακολουθησε κι ειδε,δεν ειπε τιποτα,καθε ανθρωπος ειναι
ελευθερος να επιλεξει,ειτε καποιος το θελει ειτε δεν το θελει,τον
τροπο ,που θελει να ζησει,και με ποιους ανθρωπους θα συνδεθει,
και για οσο καιρο θελει,αυτο ηταν ξεκαθαρισμενο,δεν ηθελε να
επεμβει,αφου εγινε ας συνεχισει να γινεται,δεν ωφελει να το αλ-
λαξεις,ακομα και να το αποκαλυψεις,να πεις στον αλλον πως ολα
τα ξερεις,ουτε συγχωρεση ουτε εκδικηση,ετσι δεν ειπε τιποτα,τα
γεγονοτα εξελιχθηκαν,σιωπες,αμηχανια,ψεματα,εκνευρισμοι με
την παραμικρη αιτια,αδικαιολογητες απουσιες,κρυφα τηλεφω-
νηματα και μηνυματα,αδιαφορια,ψυχροτητα,ειχε φτασει το τε-
λος,νοικιασε ενα διαμερισμα,τα πραγματα ,που ειχε στο σπιτι
θα τ'αφηνε,δεν ειχε διαθεσει να τα παρει,αλλωστε ηταν ελαχι-
στα,ασημαντα,θα ηταν ηληθιο να τα μαζευει,εκεινη τη μερα,
Σαββατο μεσημερι,εφαγαν μαζι,οταν τελειωσαν το φαγητο ακουσε:''Τελειωσαμε'',''Ναι.Τελειωσαμε''απαντησε,σηκωθηκε,
προχωρησε στη πορτα,την ανοιξε,βγηκε εξω,εκλεισε την πορ-
τα κι εφυγε
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
η Φωτεινη-χ.ν.κουβελης
.
[Αθηνα 11 Ιανουαριου 2012]
Φωτεινη,21 ετων,μενει σε γκαρσονιερα στη περιοχη του Ταυρου,
φοιτητρια Φιλολογιας,εργαζεται σε καφετερια -μπαρ στο Θησειο
απο σημερα το πρωι
.
.
σαν ματζουρανα φαινεσαι
σαν ηλιος σαν φεγγαρι
και θα σου στειλω προξενειο
αλλος να μην σε παρει
[Δημοτικο Τραγουδι]
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Παρακολουθησε κι ειδε,δεν ειπε τιποτα,καθε ανθρωπος ειναι
ελευθερος να επιλεξει,ειτε καποιος το θελει ειτε δεν το θελει,τον
τροπο ,που θελει να ζησει,και με ποιους ανθρωπους θα συνδεθει,
και για οσο καιρο θελει,αυτο ηταν ξεκαθαρισμενο,δεν ηθελε να
επεμβει,αφου εγινε ας συνεχισει να γινεται,δεν ωφελει να το αλ-
λαξεις,ακομα και να το αποκαλυψεις,να πεις στον αλλον πως ολα
τα ξερεις,ουτε συγχωρεση ουτε εκδικηση,ετσι δεν ειπε τιποτα,τα
γεγονοτα εξελιχθηκαν,σιωπες,αμηχανια,ψεματα,εκνευρισμοι με
την παραμικρη αιτια,αδικαιολογητες απουσιες,κρυφα τηλεφω-
νηματα και μηνυματα,αδιαφορια,ψυχροτητα,ειχε φτασει το τε-
λος,νοικιασε ενα διαμερισμα,τα πραγματα ,που ειχε στο σπιτι
θα τ'αφηνε,δεν ειχε διαθεσει να τα παρει,αλλωστε ηταν ελαχι-
στα,ασημαντα,θα ηταν ηληθιο να τα μαζευει,εκεινη τη μερα,
Σαββατο μεσημερι,εφαγαν μαζι,οταν τελειωσαν το φαγητο ακουσε:''Τελειωσαμε'',''Ναι.Τελειωσαμε''απαντησε,σηκωθηκε,
προχωρησε στη πορτα,την ανοιξε,βγηκε εξω,εκλεισε την πορ-
τα κι εφυγε
.
.
.
ΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΑ
.
.
.
ερωτικο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΑ
.
.
1.[η παλαμη του δεξιου χεριου ακουμπησε στο κενο διαστημα απο
την ακρη της φουστας μεχρι το γονατο,εσφιξε τη μαλακη σαρκα,
επειτα τραβηξε απαλα και το ποδι σιγα-σιγα ανοιξε]
2.[στο λιγοστο φως ειδε τα κοκκινα χειλη ν'ανοιγουν,πλησιασε
στη φωτια τους,δεν φοβηθηκε,να καει]
3.[η φωνη ερχονταν κατα κυματα,ποτε ψηλα δυνατα και ποτε
χαμηλα ψιθυριστα]
4.[εβλεπε γιουλια ροδινα,περασε το χερι του πανω,ισα που
τ'αγγιξε,να ριγισουν ηθελε]
5.[τυλιχτηκε γυρω,περιελιχθηκε,τιποτα να μην μεινει αγγιχτο
και απροσιτο]
6.[ενα λιγο πριν,ενιωσε το ρυθμο]
7.[απο το λευκο σιγα -σιγα εφτασε στο σκοτεινο στο ροδινο]
8.[η αποσταση συνεχως μικραινε,επειτα ολα εγιναν ενα,ενωθηκαν]
9.[εκει,που ακουμπησε βυθιστηκε]
10.[στο λιγοστο φως,ανεμος φυσηξε ισχυρος ρωμαλεος,ξεθεμελιωσε]
.
.
.
.
.
.
ερωτικο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΑ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΑ
.
.
1.[η παλαμη του δεξιου χεριου ακουμπησε στο κενο διαστημα απο
την ακρη της φουστας μεχρι το γονατο,εσφιξε τη μαλακη σαρκα,
επειτα τραβηξε απαλα και το ποδι σιγα-σιγα ανοιξε]
2.[στο λιγοστο φως ειδε τα κοκκινα χειλη ν'ανοιγουν,πλησιασε
στη φωτια τους,δεν φοβηθηκε,να καει]
3.[η φωνη ερχονταν κατα κυματα,ποτε ψηλα δυνατα και ποτε
χαμηλα ψιθυριστα]
4.[εβλεπε γιουλια ροδινα,περασε το χερι του πανω,ισα που
τ'αγγιξε,να ριγισουν ηθελε]
5.[τυλιχτηκε γυρω,περιελιχθηκε,τιποτα να μην μεινει αγγιχτο
και απροσιτο]
6.[ενα λιγο πριν,ενιωσε το ρυθμο]
7.[απο το λευκο σιγα -σιγα εφτασε στο σκοτεινο στο ροδινο]
8.[η αποσταση συνεχως μικραινε,επειτα ολα εγιναν ενα,ενωθηκαν]
9.[εκει,που ακουμπησε βυθιστηκε]
10.[στο λιγοστο φως,ανεμος φυσηξε ισχυρος ρωμαλεος,ξεθεμελιωσε]
.
.
.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ[ODYSSEA]
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
.
woman-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
γονατισε στην αμμο και με το δαχτυλο του δεξιου χεριου σκαλισε
το σωμα ενος γλαρου,επειτα κλεινοντας τα ματια περιμενε,μεχρι,
που ακουσε το ανοιγμα των φτερων και το πεταγμα του πουλιου,
επειτα σηκωθηκε και μας πλησιασε.''Ειδατε''ειπε,''Μην πειτε πως
ηταν οφθαλμαπατη''.Κουνησαμε το κεφαλι ,συνενεσαμε.''Ειδαμε''
Τοτε,για πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο,τον ειδαμε να χαμογε-
λαει,επειτα παλι σοβαρεψε.''Αυτο το φως.Μας ταξιδευει'',τον ακου-
σαμε,''Αυτη η ελαχιστη κινηση'',σιγανα,ψιθυριστα μιλησε,σαν να
μιλουσε στον εαυτο του.
Απομακρυνθηκε.Μια κουκιδα.Χαθηκε.
Εμεις συνεχισαμε τη δουλεια στο καραβι,εκανε ζεστη,αργοτερα στο
περασμα της μερας φυσηξε μεσα απ'τη θαλασσα αερακι και δροσε-
ρεψε η ατμοσφαιρα.
Ετοιμασθηκε το φαγητο να φαμε,διαφορα ψαρια,που πιασαμε στα
διχτυα.Ηταν την ωρα,που η μερα εσμιγε με τη νυχτα.
Φαγαμε.
Εκεινος επεστρεψε.Στα χερια του κρατουσε εναν αψυχο ασπρο
γλαρο.Δεν τον ρωτησαμε,που τον βρηκε και γιατι τον εφερε.
Περασε απο μπροστα μας,συριζα στη γραμμη ,που χτυπαει απαλο
το νυχτερινο κυμα.Δεκα μετρα πιο περα σταθηκε.Εκει σ'εκεινο το
σημειο γονατισε.Με τα χερια του εσκαψε στην αμμο κι εθαψε το
νεκρο πουλι.
Εμεινε ακινητος.Ακουγαμε.Μας φανηκε πως εκλαιγε.
Οταν σηκωθηκε,ηρθε κοντα μας,καθησε να φαει.
Αμιλητος.
Τελειωσε το φαγητο,μας καληνυχτησε κι εκεινη τη νυχτα δεν ανε-
βηκε στο καραβι να κοιμηθει,οπως συνειθιζε.Ζητησε να του φερου-
με σκεπασματα να κοιμηθει εξω στην αμμο.Εκει του στρωσαμε.
Εμας μας ειπε,οταν θελησουμε να κοιμηθουμε,να παμε στο
καραβι.
Η νυχτα φωτισθηκε με μεγαλο φεγγαρι.
Απο το καραβι τον βλεπαμε ξαπλωμενο στην ακτη μεσα στο αση-
μενιο φως.Σαν μεγαλο ψαρι μας φανηκε,που λαμπυριζαν τα λεπια
του και φωσφωριζε
''Η' σαν γλαρος,που ολημερα ταξιδευε και τωρα κουρασμενος επε-
σε να κοιμηθει'' καποιος απο μας ειπε.
''Βλεπετε,πως ασπριζει στο μερος,που κοιμαται''
Κοιταξαμε.
Επειτα πηγαμε να ξαπλωσουμε.
Μεσα σ'εκεινο το φως κοιμηθηκαμε.
Ησυχια.
Γαληνη.
.
.
.
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
.
woman-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
γονατισε στην αμμο και με το δαχτυλο του δεξιου χεριου σκαλισε
το σωμα ενος γλαρου,επειτα κλεινοντας τα ματια περιμενε,μεχρι,
που ακουσε το ανοιγμα των φτερων και το πεταγμα του πουλιου,
επειτα σηκωθηκε και μας πλησιασε.''Ειδατε''ειπε,''Μην πειτε πως
ηταν οφθαλμαπατη''.Κουνησαμε το κεφαλι ,συνενεσαμε.''Ειδαμε''
Τοτε,για πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο,τον ειδαμε να χαμογε-
λαει,επειτα παλι σοβαρεψε.''Αυτο το φως.Μας ταξιδευει'',τον ακου-
σαμε,''Αυτη η ελαχιστη κινηση'',σιγανα,ψιθυριστα μιλησε,σαν να
μιλουσε στον εαυτο του.
Απομακρυνθηκε.Μια κουκιδα.Χαθηκε.
Εμεις συνεχισαμε τη δουλεια στο καραβι,εκανε ζεστη,αργοτερα στο
περασμα της μερας φυσηξε μεσα απ'τη θαλασσα αερακι και δροσε-
ρεψε η ατμοσφαιρα.
Ετοιμασθηκε το φαγητο να φαμε,διαφορα ψαρια,που πιασαμε στα
διχτυα.Ηταν την ωρα,που η μερα εσμιγε με τη νυχτα.
Φαγαμε.
Εκεινος επεστρεψε.Στα χερια του κρατουσε εναν αψυχο ασπρο
γλαρο.Δεν τον ρωτησαμε,που τον βρηκε και γιατι τον εφερε.
Περασε απο μπροστα μας,συριζα στη γραμμη ,που χτυπαει απαλο
το νυχτερινο κυμα.Δεκα μετρα πιο περα σταθηκε.Εκει σ'εκεινο το
σημειο γονατισε.Με τα χερια του εσκαψε στην αμμο κι εθαψε το
νεκρο πουλι.
Εμεινε ακινητος.Ακουγαμε.Μας φανηκε πως εκλαιγε.
Οταν σηκωθηκε,ηρθε κοντα μας,καθησε να φαει.
Αμιλητος.
Τελειωσε το φαγητο,μας καληνυχτησε κι εκεινη τη νυχτα δεν ανε-
βηκε στο καραβι να κοιμηθει,οπως συνειθιζε.Ζητησε να του φερου-
με σκεπασματα να κοιμηθει εξω στην αμμο.Εκει του στρωσαμε.
Εμας μας ειπε,οταν θελησουμε να κοιμηθουμε,να παμε στο
καραβι.
Η νυχτα φωτισθηκε με μεγαλο φεγγαρι.
Απο το καραβι τον βλεπαμε ξαπλωμενο στην ακτη μεσα στο αση-
μενιο φως.Σαν μεγαλο ψαρι μας φανηκε,που λαμπυριζαν τα λεπια
του και φωσφωριζε
''Η' σαν γλαρος,που ολημερα ταξιδευε και τωρα κουρασμενος επε-
σε να κοιμηθει'' καποιος απο μας ειπε.
''Βλεπετε,πως ασπριζει στο μερος,που κοιμαται''
Κοιταξαμε.
Επειτα πηγαμε να ξαπλωσουμε.
Μεσα σ'εκεινο το φως κοιμηθηκαμε.
Ησυχια.
Γαληνη.
.
.
.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ
.
Για τους Ελληνες,που καταγονται απο την πεινα
της Κατοχης και ποτε δεν νεοπλουτισαν
.
.
.
.
Για τους Ελληνες,που καταγονται απο την πεινα
της Κατοχης και ποτε δεν νεοπλουτισαν
.
.
.
ΑΛΜΠΟΥΜ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
[ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ][Μονοπρακτο]-Αποσπασμα
.
.
.
η Ειρηνη-χ.ν.κουβελης
.
Ειρηνη,19 ετων,φοιτητρια Παντειου Πανεπιστημιου,τμημα Κοινωνιολογιας,
κατοικος Κουκακιου,οδος Σαριπολου,καταγωγη απο Αγρινιο,ο πατερας
οικοδομος,η μητερα μοδιστρα στο σπιτι,2 μικροτερα αδερφια
.
.
ΑΛΜΠΟΥΜ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
[ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ][Μονοπρακτο]-Αποσπασμα
.
.
[Στο σαλονι ενος αστικα επιπλωμενου διαμερισματος]
Αλικη:η ωρα περασε[κοιταζει το ρολοι]4 και εικοσι,στις 3
και τεταρτο γυριζει.Ποτε δεν συνειθιζει ν'αργει.Παντα στην
ωρα του.
[σωπαινει για λιγο]
Αν συνεβαινε κατι σοβαρο θα'περνε τηλεφωνο.Τι συνεβει;
Γιατι δεν πηρε τηλεφωνο;
[ακουγονται κλειδια στη πορτα και μπενει ο Γιωργος,η Αλικη
τρεχει κοντα του]
Αλικη:Τι εγινε;Γιατι αργησες;Ανησυχησα
Γιωργος:Ξερεις πως ειναι η κινηση αυτη την ωρα.Επειτα με το
παραμικρο διαδηλωνουν και κλεινουν τους δρομους.Τι μοδα
κι αυτη.Γεμισαμε επαναστατες
Αλικη:Εχω στρωμενο το τραπεζι να φας.Εκανα κοτοπουλο
ψητο με πατατες.
Γιωργος:Δεν θα φαω.Τσιμησα κατι στο γραφειο.Επειτα ολη
αυτη η αναστατωση μου εκοψε την ορεξη.Θα κανω ενα μπα-
νιο και θα ξαπλωσω .Ειμαι κουρασμενος.
[Μπενει στο μπανιο.Η Αλικη μαζευει το τραπεζι.Ακουγεται το
νερο στο μπανιο.Ανοιγει την τηλεοραση.Διαλεγει ενα καναλι.
Σ'ενα απογευματινο ρεαλιτι.Πηγαινει στη κουζινα.Ακουγεται
ο ηχος απο πιατα,που πλενονται]
[ο Γιωργος βγαινει απ'το μπανιο,ακουγεται η φωνη του]
Γιωργος:Χαμηλωσε την τηλεοραση.
[ακουγεται ηχος πορτας,που κλεινει.
Εμφανιζεται η Αλικη στο σαλονι.Περνει το τηλεκοντρολ και
κλεινει τη φωνη.Επιστρεφει στη κουζινα.Ελαχιστα ακουγεται
τι κανει.Ερχεται στο σαλονι και καθεται στον καναπε.Παρακο-
λουθει την βωβη τηλεοραση.Οταν γινεται διακοπη για διαφη-
μησεις την κλεινει.Σηκωνεται,βρισκει ενα περιοδικο,ξαπλωνει
στον καναπε και το ξεφυλλιζει.Χτυπαει χαμηλα το κινητο.Το
σηκωνει.Μιλαει σιγανα,σχεδον ψιθυριστα]
Αλικη:Εσυ;Αργησε.Τωρα κοιμαται.
[ακουει]Δεν μπορω.Αν ξυπνησει και δεν με βρει;Τι θα πω;
[ακουει]Μην το λες αυτο.Ξερεις ποσο θελω να σε δω.
[ακουει]Θα φυγεις;Δεν ειπες πως θα φυγεις αυριο;
[ακουει]Σε μιαμιση ωρα;Γιατι,δεν μενεις κι αποψε;
Δεν γινεται να μεινεις;Θελω να σε δω,τωρα.Ελα.
[ακουει]Δεν με νοιαζει.Ας ξυπνησει.Θα πω πως φευγεις
εκτακτως και περασες να μας αποχαιρετησεις
[ακουει]Τι ειπες;Δεν ακουσα καλα.Ξαναπεστο.
[ακουει]Εισαι εδω κοντα;Σ'ενα τεταρτο θα εισαι εδω;Θα
σε περιμενω.Μην αργησεις.Την εκτυπωσες τη φωτογραφια,
που βγαλαμε χθες στο δωματιο του ξενοδοχειου;Την εχεις
μαζι σου;Ενταξει.Σ'ενα τεταρτο.Θα σε περιμενω.Γεια
[κλεινει το τηλεφωνο]
.
.
.
[ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ][Μονοπρακτο]-Αποσπασμα
.
.
.
η Ειρηνη-χ.ν.κουβελης
.
Ειρηνη,19 ετων,φοιτητρια Παντειου Πανεπιστημιου,τμημα Κοινωνιολογιας,
κατοικος Κουκακιου,οδος Σαριπολου,καταγωγη απο Αγρινιο,ο πατερας
οικοδομος,η μητερα μοδιστρα στο σπιτι,2 μικροτερα αδερφια
.
.
ΑΛΜΠΟΥΜ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
[ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ][Μονοπρακτο]-Αποσπασμα
.
.
[Στο σαλονι ενος αστικα επιπλωμενου διαμερισματος]
Αλικη:η ωρα περασε[κοιταζει το ρολοι]4 και εικοσι,στις 3
και τεταρτο γυριζει.Ποτε δεν συνειθιζει ν'αργει.Παντα στην
ωρα του.
[σωπαινει για λιγο]
Αν συνεβαινε κατι σοβαρο θα'περνε τηλεφωνο.Τι συνεβει;
Γιατι δεν πηρε τηλεφωνο;
[ακουγονται κλειδια στη πορτα και μπενει ο Γιωργος,η Αλικη
τρεχει κοντα του]
Αλικη:Τι εγινε;Γιατι αργησες;Ανησυχησα
Γιωργος:Ξερεις πως ειναι η κινηση αυτη την ωρα.Επειτα με το
παραμικρο διαδηλωνουν και κλεινουν τους δρομους.Τι μοδα
κι αυτη.Γεμισαμε επαναστατες
Αλικη:Εχω στρωμενο το τραπεζι να φας.Εκανα κοτοπουλο
ψητο με πατατες.
Γιωργος:Δεν θα φαω.Τσιμησα κατι στο γραφειο.Επειτα ολη
αυτη η αναστατωση μου εκοψε την ορεξη.Θα κανω ενα μπα-
νιο και θα ξαπλωσω .Ειμαι κουρασμενος.
[Μπενει στο μπανιο.Η Αλικη μαζευει το τραπεζι.Ακουγεται το
νερο στο μπανιο.Ανοιγει την τηλεοραση.Διαλεγει ενα καναλι.
Σ'ενα απογευματινο ρεαλιτι.Πηγαινει στη κουζινα.Ακουγεται
ο ηχος απο πιατα,που πλενονται]
[ο Γιωργος βγαινει απ'το μπανιο,ακουγεται η φωνη του]
Γιωργος:Χαμηλωσε την τηλεοραση.
[ακουγεται ηχος πορτας,που κλεινει.
Εμφανιζεται η Αλικη στο σαλονι.Περνει το τηλεκοντρολ και
κλεινει τη φωνη.Επιστρεφει στη κουζινα.Ελαχιστα ακουγεται
τι κανει.Ερχεται στο σαλονι και καθεται στον καναπε.Παρακο-
λουθει την βωβη τηλεοραση.Οταν γινεται διακοπη για διαφη-
μησεις την κλεινει.Σηκωνεται,βρισκει ενα περιοδικο,ξαπλωνει
στον καναπε και το ξεφυλλιζει.Χτυπαει χαμηλα το κινητο.Το
σηκωνει.Μιλαει σιγανα,σχεδον ψιθυριστα]
Αλικη:Εσυ;Αργησε.Τωρα κοιμαται.
[ακουει]Δεν μπορω.Αν ξυπνησει και δεν με βρει;Τι θα πω;
[ακουει]Μην το λες αυτο.Ξερεις ποσο θελω να σε δω.
[ακουει]Θα φυγεις;Δεν ειπες πως θα φυγεις αυριο;
[ακουει]Σε μιαμιση ωρα;Γιατι,δεν μενεις κι αποψε;
Δεν γινεται να μεινεις;Θελω να σε δω,τωρα.Ελα.
[ακουει]Δεν με νοιαζει.Ας ξυπνησει.Θα πω πως φευγεις
εκτακτως και περασες να μας αποχαιρετησεις
[ακουει]Τι ειπες;Δεν ακουσα καλα.Ξαναπεστο.
[ακουει]Εισαι εδω κοντα;Σ'ενα τεταρτο θα εισαι εδω;Θα
σε περιμενω.Μην αργησεις.Την εκτυπωσες τη φωτογραφια,
που βγαλαμε χθες στο δωματιο του ξενοδοχειου;Την εχεις
μαζι σου;Ενταξει.Σ'ενα τεταρτο.Θα σε περιμενω.Γεια
[κλεινει το τηλεφωνο]
.
.
.
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
.
.
.
πορτρετο-portrait-χ.νκουβελης
.
.
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
.
.
Στον Πειραια η ιστορια,αρχες του 1960,στα Ταμπουρια,τελει-
ωσε ως εξης:Γενναρης,χειμωνας,κρυο,βραδυαζε,γυριζε απο το
εργοστασιο η Ελενη,με τα ποδια,την ειχε στημενη ο Αλεκος
στο καφενειο,μολιςτην ειδε μεσα απο τα τζαμια πεταχτηκε να
την προλαβει,πριν στριψει στη γωνια τ6ην εφτασε,την επιασε
απ΄το μπρατσο δυνατα,τη γυρισε προς το μερος του,τον ει-
δε:''Αφησε με με πονας''ειπε η κοπελα,''θα μας δουν'',''Να μας
δουν,δεν με νοιαζει .Και να με σκοτωσουν δεν με νοιαζει ,
τ'ακους;Γιατι αλλαξες;''.της ειπε.''Δεν αλλαξα.Δεν μπορω.Δεν
γινεται αλλιως'' αντεδρασε η Τασια.''Οσα μου'πες ολα ψεματα.
Πως μ'αγαπουσες.Πως θα ζουσαμε μαζι.Κι αφησες να σ'αρρα-
βωνιασουν.Βλεπεις δεν ειμαι πλουσιος.Ειμαι φτωχος''φωναξε,
''Φτωχος'',σχεδον ουρλιαξε ο Αλεκος.''Σιγα,θα σ'ακουσουν.
Δεν ειναι ετσι'',''Αν δεν ειναι ετσι να τα χαλασεις.Να'ρθεις
μαζι μου.Να φυγουμε'',''Δεν μπορω.Τι να πω'',''Να πεις πως δεν
τον θελεις.Πως δεν τον αγαπας.Πως αγαπιομαστε'',η κοπελα ξε-
σπασε σε κλαματα,ο Αλεκος την αγκαλιασε,''Παμε να φυγουμε.
Εχω βρει ενα μερος,θα κρυφτουμε εκει .Δεν θα μας βρουνε.Κι
αν μας βρουνε θα'χουμε προλαβει να παντρευτουμε.Δεν θα
μας κανουν τιποτα.Ελα μαζι μου,μην πας σπιτι'',το κοριτσι υπα-
κουσε,τον ακολουθησε,ενα ταξι τους πηγε στην Ευαγγελιστρια,
στο σπιτι της Τασιας ανησυχησαν καθως περασε η ωρα και δεν
γυρισε,βγηκαν να την ψαξουν,καποιος ,που ειδε το ζευγαρι τους
ειπε,''κουβεντιαζε πριν δυο ωρες μ'ενα νεαρο,εκει στη γωνια'',κα-
ταλαβαν τι εγινε, πηγαν στην Αστυνομια κι εκαναν μηνυση στον
Αλεκο Κ. για απαγωγη ανηληκης,την επομενη μερα,το μεσημερι,
εντωπισαν το παρανομο ζευγαρι στη κρυψωνα του,ο Αλεκος συ-
νεληφθη και τον πηραν στο αστυνομικο τμημα,η κοπελα γυρισε
σπιτι της,και σε τρεις μερες την παντρεψαν αρον-αρον,κανονισαν
να μην γινει σκανδαλο,παραιτηθηκαν απο τη διωξη κι ο Αλεκος
δεν καταδικαστηκε,τον αφησαν ελευθερο με ειδικους ορους μετα
απο μερικες μερες κρατηση,του ειπαν να μην ξαναενοχλησει τη
κοπελα απο δω και περα,ειδαλλως θα τον φυλακιζαν,τωρα που
ηταν παντρεμενη ο νομος ηταν αυστηροτερος,μετα απ' αυτα
τα γεγονοτα ο Πειραιας τον βαραινε πολυ τον Αλεκο,η στεναχω-
ρια του ηταν μεγαλη κι αβασταχτη,ενιωθε ταπεινωμενος,αδικημε-
νος,ενα βαρυ παραπονο τον επνιγε,ο καημος του ραγιζε τη καρ-
δια, με ποιον να τα βαλει,θεο η' ανθρωπο,τι θα΄βγενε,η κοπελα
δεν του'φτεγε να την καταστρεψει,να χαλασει τη ζωη της,αυτη
ηταν θυμα το ιδιο οπως αυτος,ισως και μεγαλυτερο,αυτος τουλα-
χιστον ηταν μονος του και μπορουσε να φωναξει τον πονο του,
να ουρλιαξει,οπως εκανε στη καμαρα του,κι η μανα του σωπαινε,
δεν του'λεγε τιποτα,τον αφηνε η ερμη να ξεσπασει,η Τασια ομως
δεν ηταν μονη της,ειχε αντρα,ειχε την οικογενειια του μπροστα
της,που να κλαψει,που να κρυφτει ,που να πει τον πονο της,να
ξεσπασει,εκεινος θα ξεκοβε με τον καιρο,θα γιατρευονταν,θα ξε-
χνουσε σιγα-σιγα, το ηξερε,θα γνωριζε και θ'αγαπουσε μια αλλη
γυναικα,θα εκανε μαζι της οικογενεια, παιδια,αλλα την αδικια ,που
του'γινε ποτε δεν θα ξεχνουσε,παντα παρουσα στο βλεμμα και στη
σκεψη του,εκεινη η στιγμη που τους χωρισαν στη καμαρα,που ει-
χαν παει να κρυφτουν,που την εβλεπε να του την αρπαζουν,και
πως γυρισε και τον κοιταξε εκεινη την υστατη στιγμη,απελπισμενη,
φοβισμενη,το βλεμμα της και τη μορφη της
.
.
.
Αληθεια/Ψεμα[True/False]-χ.ν.κουβελης
[from Mathematical Paintings]
'
ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ
.
.
.
Αληθεια/Ψεμα[True/False]-χ.ν.κουβελης[from Mathematical Paintings]
.
.
ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ
.
.
1.Αν τα Λογια σου Δεν Αγγιζουν Στη Πραγματικοτητα
Τοτε Ψευδεσαι
.
2.Αρσενικο/Θηλυκο:Συστημα Αμειωτων Ταλαντωσεων Ναρκισσισμου
.
3.Στα Κενα της Πραγματικοτητας Εμφανιζονται οι Ιδεες
.
4.Ποια Προταση Ειναι Περισσοτερο Αληθης;
''Κουραστηκα'' η' ''Μου βγηκε η ψυχη'';
.
5.Αν Καταργηθει η Γλωσσα Κομματια της Πραγματικοτητας
Καταργουνται[Εξαφανιζονται]
.
6.Για να Αναζητηθει η Αληθεια Πρεπει να ΠροΥπαρξει το Ψεμα
.
7.Η Απολυτη Αληθεια Δεν Επιτυχνανεται Ποτε Επειδη το Ψεμα,που
την Κρυβει Ειναι Παντα Πληθωριστικο
.
8.Το Πραγματικο:Υποσυνολο Λαβυρινθου Χρονου
.
.
.[from Mathematical Paintings]
'
ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ
.
.
.
Αληθεια/Ψεμα[True/False]-χ.ν.κουβελης[from Mathematical Paintings]
.
.
ΘΕΩΡΗΜΑΤΑ
.
.
1.Αν τα Λογια σου Δεν Αγγιζουν Στη Πραγματικοτητα
Τοτε Ψευδεσαι
.
2.Αρσενικο/Θηλυκο:Συστημα Αμειωτων Ταλαντωσεων Ναρκισσισμου
.
3.Στα Κενα της Πραγματικοτητας Εμφανιζονται οι Ιδεες
.
4.Ποια Προταση Ειναι Περισσοτερο Αληθης;
''Κουραστηκα'' η' ''Μου βγηκε η ψυχη'';
.
5.Αν Καταργηθει η Γλωσσα Κομματια της Πραγματικοτητας
Καταργουνται[Εξαφανιζονται]
.
6.Για να Αναζητηθει η Αληθεια Πρεπει να ΠροΥπαρξει το Ψεμα
.
7.Η Απολυτη Αληθεια Δεν Επιτυχνανεται Ποτε Επειδη το Ψεμα,που
την Κρυβει Ειναι Παντα Πληθωριστικο
.
8.Το Πραγματικο:Υποσυνολο Λαβυρινθου Χρονου
.
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
.
Μανωλης Αγγελοπουλος[ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΛΑΙΚΟΙ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια
στη μπορα και στη παγωνια
δυο χρονια ζησαμε μαζι
τωρα πετας χωρις ψυχη
στο σπιτι μας να'ταν να ξαναγυρισεις
κι εμενα ερημο και μονο μην αφησεις
ακουγε το δισκο του Μανωλη Αγγελοπουλου ο Ανεστος στο γραμμοφωνο,''
Θελεις να με παρατησεις μ'αλλον αντρα για να πας,Το μεγαλο μου το σφαλ-
μα ηταν που σ'αγαπησα,γρηγορα θα μετανοιωσεις μα θα ειναι πια αργα''και
ραγιζε η καρδια του,εκει στο ταβερνακι ,που καθονταν στη γωνια μονος κι
επινε απ'τ'απογευμα και τωρα ηταν νυχτα,εβγαλε ενα μολυβακι κι εγραψε
τους παραπανω στιχους, στο πακετο των τσιγαρων,''γιατι μ'αφηνεις απονη
σκληρη καρδια'',το ''σκληρη''το'σβησε γιατι δεν ταιριαζε στο μετρο,στον
αριθμο των συλλαβων,ασημαντος στιχουργος,ποιος θα καταδεχονταν το
τραγουδι του,μπορει και να τον επερναν και για απατεωνα,ολο το σκηνικο
να το σχεδιασε,γυναικα,που τον παρατησε,ομως δεν ηταν ετσι,ψευτικα, η
Κυριακη,τον αφησε,στ'αληθεια,δεν αντεχε αλλο τη φτωχεια,και την ανεχεια,
με το δικιο της,''για μια καλυτερη ζωη,ανθρωπινη'',τοτε σκεφτηκε ,και
τ'αποφασισε,να φυγει απ'την Ελλαδα,μεταναστης στη Γερμανια,να ξεχασει,
κι ισως εκει να κανει οικονομια και να πλουτησει,και τοτε να γυρισει πισω
κι αν ειναι ελευθερη να την παρει,''ναι, αυτο θα κανω,αυριο μαζευω ,ετοι-
μαζω,τα χαρτια,μεθαυριο,αντε σε μια βδομαδα τα καταθετω,εγκρινονται,
το ποινικο μου καθαρο,τα πολιτικα φρονηματα κατι ψιλοπραγματα,δεν
θα'χω προβλημα και σε κανα μηνα,σαραντα μερες το πολυ,με το ''Αγα-
μεμνων'' απο Πειραια φτανω Μπριντεζι-Βενετια- κι απο και με το τρενο
ειμαι στο Μοναχο,και πιανω αμεσως σε φαμπρικα δουλεια και οικονο-
μαω τα μαρκα,κατεβαινω στην Ελλαδα το ταχυτερο και παιρνω τη Κυ-
ριακη κοντα μου,γυναικα μου'',
ετσι σκεφτηκε ο Αριστος κι ετσι εκανε,απο τη Γερμανια γυρισε στους 14
μηνες να παρει τη Κυριακη,εκεινη τον αγαπουσε,εκανε υπομονη και τον πε-
ριμενε, την αρραβωνιασε κι αμεσως την παντρευτηκε και την πηρε μαζι του
στη Γερμανια,επιασε κι αυτη δουλεια σε φαμπρικα,οχι στη ιδια,που δουλευε
αυτος,σε αλλη,και μια μερα της εδειξε το πακετο,το κρατουσε,δεν το'χε πε-
ταξει,εκεινη το πηρε στα χερια της και διαβασε τους στιχους,που'χε γραψει
τοτε στο ταβερνακι απελπισμενοε,''γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια στη μπο-
ρα και στη παγωνια'',τον κοιταξε δακρυσμενη,επειτα χαμογελασε και τον
αγκαλιασε,''συγνωμη'' του ειπε,''ημουν αδικη,ανοητη,και σε πονεσα'',εκει-
νος της ειπε,''περασμενα,ξεχασμενα,τωρα ειμαστε μαζι'',''για παντα'',του
ειπε,και συνεχισε,αλλαζοντας τη φωνη της,πειραχτικα,''κριμα ομως ,χα-
θηκε ενα ταλεντο στιχουργος,το τραγουδι σιγουρα θα γινονταν τρανο σου-
ξε,μεγαλη επιτυχια'',γελασε,γελασε κι εκεινος,και την αγκαλιασε σφιχτα,
τη φιλησε γλυκα και της ειπε,''το πιο μεγαλο σουξε,να ξερεις,που πετυχα
εισαι εσυ,και τιποτα αλλο''
.
.
.
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
.
Μανωλης Αγγελοπουλος[ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΛΑΙΚΟΙ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια
στη μπορα και στη παγωνια
δυο χρονια ζησαμε μαζι
τωρα πετας χωρις ψυχη
στο σπιτι μας να'ταν να ξαναγυρισεις
κι εμενα ερημο και μονο μην αφησεις
ακουγε το δισκο του Μανωλη Αγγελοπουλου ο Ανεστος στο γραμμοφωνο,''
Θελεις να με παρατησεις μ'αλλον αντρα για να πας,Το μεγαλο μου το σφαλ-
μα ηταν που σ'αγαπησα,γρηγορα θα μετανοιωσεις μα θα ειναι πια αργα''και
ραγιζε η καρδια του,εκει στο ταβερνακι ,που καθονταν στη γωνια μονος κι
επινε απ'τ'απογευμα και τωρα ηταν νυχτα,εβγαλε ενα μολυβακι κι εγραψε
τους παραπανω στιχους, στο πακετο των τσιγαρων,''γιατι μ'αφηνεις απονη
σκληρη καρδια'',το ''σκληρη''το'σβησε γιατι δεν ταιριαζε στο μετρο,στον
αριθμο των συλλαβων,ασημαντος στιχουργος,ποιος θα καταδεχονταν το
τραγουδι του,μπορει και να τον επερναν και για απατεωνα,ολο το σκηνικο
να το σχεδιασε,γυναικα,που τον παρατησε,ομως δεν ηταν ετσι,ψευτικα, η
Κυριακη,τον αφησε,στ'αληθεια,δεν αντεχε αλλο τη φτωχεια,και την ανεχεια,
με το δικιο της,''για μια καλυτερη ζωη,ανθρωπινη'',τοτε σκεφτηκε ,και
τ'αποφασισε,να φυγει απ'την Ελλαδα,μεταναστης στη Γερμανια,να ξεχασει,
κι ισως εκει να κανει οικονομια και να πλουτησει,και τοτε να γυρισει πισω
κι αν ειναι ελευθερη να την παρει,''ναι, αυτο θα κανω,αυριο μαζευω ,ετοι-
μαζω,τα χαρτια,μεθαυριο,αντε σε μια βδομαδα τα καταθετω,εγκρινονται,
το ποινικο μου καθαρο,τα πολιτικα φρονηματα κατι ψιλοπραγματα,δεν
θα'χω προβλημα και σε κανα μηνα,σαραντα μερες το πολυ,με το ''Αγα-
μεμνων'' απο Πειραια φτανω Μπριντεζι-Βενετια- κι απο και με το τρενο
ειμαι στο Μοναχο,και πιανω αμεσως σε φαμπρικα δουλεια και οικονο-
μαω τα μαρκα,κατεβαινω στην Ελλαδα το ταχυτερο και παιρνω τη Κυ-
ριακη κοντα μου,γυναικα μου'',
ετσι σκεφτηκε ο Αριστος κι ετσι εκανε,απο τη Γερμανια γυρισε στους 14
μηνες να παρει τη Κυριακη,εκεινη τον αγαπουσε,εκανε υπομονη και τον πε-
ριμενε, την αρραβωνιασε κι αμεσως την παντρευτηκε και την πηρε μαζι του
στη Γερμανια,επιασε κι αυτη δουλεια σε φαμπρικα,οχι στη ιδια,που δουλευε
αυτος,σε αλλη,και μια μερα της εδειξε το πακετο,το κρατουσε,δεν το'χε πε-
ταξει,εκεινη το πηρε στα χερια της και διαβασε τους στιχους,που'χε γραψει
τοτε στο ταβερνακι απελπισμενοε,''γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια στη μπο-
ρα και στη παγωνια'',τον κοιταξε δακρυσμενη,επειτα χαμογελασε και τον
αγκαλιασε,''συγνωμη'' του ειπε,''ημουν αδικη,ανοητη,και σε πονεσα'',εκει-
νος της ειπε,''περασμενα,ξεχασμενα,τωρα ειμαστε μαζι'',''για παντα'',του
ειπε,και συνεχισε,αλλαζοντας τη φωνη της,πειραχτικα,''κριμα ομως ,χα-
θηκε ενα ταλεντο στιχουργος,το τραγουδι σιγουρα θα γινονταν τρανο σου-
ξε,μεγαλη επιτυχια'',γελασε,γελασε κι εκεινος,και την αγκαλιασε σφιχτα,
τη φιλησε γλυκα και της ειπε,''το πιο μεγαλο σουξε,να ξερεις,που πετυχα
εισαι εσυ,και τιποτα αλλο''
.
.
.
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα]
.
.
.
πορτρετο-portrait-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΦΑΛΜΑ ΜΟΥ
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα]
.
.
[στο γλεντι εκεινο δεν σηκωθηκε να χορεψει,παρα τις
πρωινες ωρες ζητησε να βαλουν ενα τραγουδι της Ριτας
Σακελαριου ''Ενα Μεγαλο Σφαλμα μου'',τοτε σηκωθηκε και το
χορεψε,γυρισε,ξαναγυρισε,τσακιστηκε,εσκυψε,γονατισε,βουβα
πονεσε,βουβα ευχηθηκε,βουβα δακρυσε,κομματιαστηκε
να λυτρωθει]
η Μαρια,ηταν 17 χρονων,οταν γνωρισε εκεινον τον αντρα,
απο την επαρχια,στο Αγρινιο μεγαλωσε σε φτωχη οικογε-
νεια,στον Αγιο Κωνσταντινο,μια προσφυγικη συνοικια,ο πατερας
και η μανα καπνεργατεςς,απ'τις αποθηκες γυριζαν, 6 μερες τη
βδομαδα, με τη πισσα και τη σκονη να ποτιζει τα σωθηκα τους και
να φραζει τα πνευμονια τους,βηχας και πνιξιμο στο στηθος τη νυ-
χτα,ειχε κι εναν μικροτερο αδερφο,10 χρονων,μια αδερφη της μα-
νας της,που ζουσε στην Αθηνα,στο Περιστερι,εστειλε στη μανα της
να ερθει η Μαρια να τη βοηθησει στο σπιτι,ειχε τρια παιδια και μολις
ειχε γεννησει ενα τεταρτο ,ετσι η Μαρια βρεθηκε στην Αθηνα και
γνωρισε εκεινον τον ανθρωπο,στην αρχη δεν ηθελε,ντρεπονταν,
ηταν αβγαλτη,εκεινος επεμενε,την γοητευσε,την εκανε να ονει-
ρευτει,να νιωσει οτι κατι ειναι,και μια νυχτα σ'ενα ξενοδοχειο,γυρω
στην Ομονοια,του παραδωθηκε,τον πιστεψε,μεσα σε μια βδομαδα
τον εχασε,εξαφανιστηκε,δεν ηξερε καποιον να ρωτησει γι'αυτον,
στη θεια δεν ειπε τιποτα,στεναχωρηθηκε πολυ,ο κοσμος γκρεμιστη-
κε,γυρισε στο Αγρινιο,ηταν σκεπτικη,μελαγχολικη,η μανα την ενοι-
ωσε,τη ρωτησε τι εχει,στην αρχη δεν ειπε τιποτα,λεξη,επειτα ξεσπα-
σε σε κλαματα κι ειπε τη περιπετεια της,η μανα δεν την μαλωσε,την
αγκαλιασε,την φιλησε και της ειπε να μην ανησυχει,θα τα κανονιζε
ολα,στον πατερα δεν θα'λεγε τιποτα,φοβονταν την αντιδραση του,
οταν θα'ρχιζε να φουσκωνει η κοιλια της θα την εστελνε στην Αθηνα
στη θεια να ξεγεννησει,και θα'βλεπαν τι θα κανανε με το παιδι,η κοπελα φοβηθηκε,ετρεμε,''μανα,συγχωρεσε με,φοβαμαι,σας ντροπιασα στον
κοσμο,και τον πατερα'',σκεφτονταν την κατακραυγη του κοσμου,
την ταπεινωση,τη περιφρονηση,η μανα της συμπαρασταθηκε βουβα,
την εκρυψε,και πριν φανουν τα πρωτα σημαδια της εγκυμοσυνης με
καποια προφαση την πηρε και πηγαν στην Αθηνα,στην αδερφη της,
της τα'πανε ολα,εκεινη ενοιωσε ασχημα,ειπε δικο της ηταν το σφαλμα,
που δεν προσεξε τη κοπελα,εψαξε για τον προδοτη,τον απαρνητη,ρω-
τησε παντου,θετικα δεν εμαθε,καποιος της ειπε πως ηταν στη φυλακη,
για καποια κλοπη,αλλος ειπε πως τον σκοτωσαν στη Θεσσαλονικη σε
καποιο καυγα ,αλλος της ειπε πως μπαρκαρε σε καποιο υπερποντιο κα-
ραβι φορτηγο και θαλασσοδερνεται,κι αλλος πως τον ειδε πριν λιγες
μερες σ'ενα παραδρομο της Ομονοιας,περασμενα μεσανυχτα,τυφλα στο
μεθυσι,σ'αθλια κατασταση,φωναζε,ουρλιαζε,πεσμενος στη μεση του δρο-
μου,ηρθαν αστυνομικοι και τον μαζεψαν,στη κοπελα δεν ειπε τιποτα για
τα αποτελεσματα της ερευνας της,δεν ηθελε να την αναστατωσει στη
κατασταση,που ηταν,προσεξε την ατυχη κοπελα σαν δικο της παιδι,
ειχε τυψεις,να μην της λειψει τιποτα,να μην νοιωσει εγκαταλελειμενη,
περιφρονημενη,κι οταν ηρθε η ωρα την πηγε σε μια κλινικη να ξεγεν-
νησει,ο γιατρος ηταν δικος της ανθρωπος,θα κρατουσε το μυστικο,
ενα αρσενικο αγορακι γεννηθηκε,υγειεστατο,ο γιατρος κα-
νονισε και το εδωσε σε μια ευπορη οικογενεια ατεκνη,που ενδιαφερθηκε
να υιοθετησει το παιδι,ενας ορος ηταν να μην γινει γνωστο το ονομα
τους και που εμεναν οι θετοι γονεις,θα πληρωναν για το παιδι,ενα μεγα-
λο ποσο,η θεια δεν δεχτηκε τα χρηματα,ετσι ηθελε η μανα της Μαριας,
δεν πουλανε το παιδι ,το δινουν γιατι θελουν να μεγαλωσει καλα,να μην
περιφρονηθει,πηρε τη κοπελα στο σπιτι,κι οταν ηταν καλα,ηρθε η μανα
της και την εφερε στο Αγρινιο,την στηριξε,την αγαπουσε πολυ,περισ-
σοτερο απο πριν,δεν την φωναξε ποτε,τα χρονια περασαν,απαλυνε ο
πονος,και η λυπη,βρεθηκε ενα καλο παιδι,εργατικο,αρραβωνιαστηκε η
Μαρια και παντρευτηκε,στον αντρα της η Μαρια ειπε τι ειχε συμβει,εκει-
νος την αγαπουσε,ενας ευγενικος ανθρωπος,δεν τον ενοιαζε,ανθρωπος
ηταν,αυτα συμβαινουν στους ανθρωπους,αυτη να'ναι καλα κι ευτυχι-
σμενη,να μην ντρεπεται,μαζι του εκανε πολλα παιδια,πεντε,τρια κορι-
τσια και δυο αγορια,τα μεγαλωσε,ποτε δεν τα ξεχωρισε,κι εκεινο το
αγορι,το δικο της μικρο αγορι,ποτε δεν το ξεχασε,αν και δεν το μεγα-
λωσε,δεν το νανουρισε,δεν ξενυχτησε στη κουνια του,δεν το'παιξε
στα χερια της,το'χε βαθεια μεσα στο μυαλο της,κι αυτος ηταν ο λογος,
που αγαπουσε τοσο πολυ τα μικρα παιδια,ολα τα παιδια του κοσμου,
που εβλεπε και υπηρχαν κι ευχονταν μεσα απ'τα φυλλα της καρδιας
της να'ναι παντα καλα κι ευτυχισμενα
.
.
.
η ονομασια :''ανθρωπος''[αναθρων α οπωπε]
ΠΛΑΤΩΝ:Κρατυλος[η'Περι ορθοτητος ονοματων]
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
.
[Ελληνικο Γαλαζιο]καραβι-χ.ν.κουβελης
.
.
η ονομασια :''ανθρωπος''[αναθρων α οπωπε]
ΠΛΑΤΩΝ:Κρατυλος[η'Περι ορθοτητος ονοματων]
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Τουτων τοινυν εν και το των ανθρωπων ονομα
πεπονθεν,ως εμοι δοκει.εκ γαρ ρηματος ονομα γεγονεν,ενος
γραμματος του αλφα εξαιρεθεντος και βαρυτερας της τελευτης
γενομενης
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ:Πως λεγεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Ωδε ,σημαινει τουτο το ονομα ο ''ανθρωπος'' οτι τα
μεν αλλα θηρια ων ορα ουδεν επισκοπει ουδε αναλογιζεται ουδε
αναθρει,ο δε ανθρωπος αμα εωρακεν,τουτο δ'εστι ''οπωπε'' και
αναθρει και λογιζεται τουτο ο οπωπεν.εντευθεν δη μονον των
θηριων ορθως ο ανθρωπος ''ανθρωπος'' ωνομασθη,
αναθρων α οπωπε
.
[ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Μου φαινεται,πως το ιδιο μ'εκεινα επαθε και το
ονομα των ανθρωπων.Απο ρηματικη εκφραση εγινε ονομα,αφαι-
ρεθηκε ενα γραμμα ,το αλφα, και η καταληξη προφερεται βαρυ-
τερα
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ:Πως το εξηγεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Ετσι.Αυτο σημαινει το ονομα ''ανθρωπος'',οτι τα μεν
αλλα θηρια αυτα που βλεπουν δεν τα επιθεωρουν ουτε τα επεξερ-
γαζονται ουτε τα επαναεξεταζουν,ο ανθρωπος συναμα εχει δει,
αυτο ειναι το οπωπε,και επαναεζεταζει[αναθρει] και επεξεργαζεται
αυτο το οποιο εχει δει.Ορθα απο εκεινο μονον ο ανθρωπος απο
τα θηρια ονομασθηκε ''ανθρωπος''.
αναθρων α οπωπε,
αυτος,που επαναεξεταζει αυτα,που εχει δει]
.
.
.
ΠΛΑΤΩΝ:Κρατυλος[η'Περι ορθοτητος ονοματων]
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
.
[Ελληνικο Γαλαζιο]καραβι-χ.ν.κουβελης
.
.
η ονομασια :''ανθρωπος''[αναθρων α οπωπε]
ΠΛΑΤΩΝ:Κρατυλος[η'Περι ορθοτητος ονοματων]
ΜΕΤΑ-ΦΡΑΣΤΙΚΑ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Τουτων τοινυν εν και το των ανθρωπων ονομα
πεπονθεν,ως εμοι δοκει.εκ γαρ ρηματος ονομα γεγονεν,ενος
γραμματος του αλφα εξαιρεθεντος και βαρυτερας της τελευτης
γενομενης
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ:Πως λεγεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Ωδε ,σημαινει τουτο το ονομα ο ''ανθρωπος'' οτι τα
μεν αλλα θηρια ων ορα ουδεν επισκοπει ουδε αναλογιζεται ουδε
αναθρει,ο δε ανθρωπος αμα εωρακεν,τουτο δ'εστι ''οπωπε'' και
αναθρει και λογιζεται τουτο ο οπωπεν.εντευθεν δη μονον των
θηριων ορθως ο ανθρωπος ''ανθρωπος'' ωνομασθη,
αναθρων α οπωπε
.
[ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Μου φαινεται,πως το ιδιο μ'εκεινα επαθε και το
ονομα των ανθρωπων.Απο ρηματικη εκφραση εγινε ονομα,αφαι-
ρεθηκε ενα γραμμα ,το αλφα, και η καταληξη προφερεται βαρυ-
τερα
ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ:Πως το εξηγεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Ετσι.Αυτο σημαινει το ονομα ''ανθρωπος'',οτι τα μεν
αλλα θηρια αυτα που βλεπουν δεν τα επιθεωρουν ουτε τα επεξερ-
γαζονται ουτε τα επαναεξεταζουν,ο ανθρωπος συναμα εχει δει,
αυτο ειναι το οπωπε,και επαναεζεταζει[αναθρει] και επεξεργαζεται
αυτο το οποιο εχει δει.Ορθα απο εκεινο μονον ο ανθρωπος απο
τα θηρια ονομασθηκε ''ανθρωπος''.
αναθρων α οπωπε,
αυτος,που επαναεξεταζει αυτα,που εχει δει]
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
[Κυριακη]11:20 π.μ-η μερα συνεφιασμενη απο το νοτο.Προσθετονταν
συνεχεια γκριζα συννεφα και ολη αυτη η συνεφια χαμηλωνε βαρια και
προχωρουσε βορεια.
2:10-Βρεχει.Στη καφετερια,στη παραλια.Ενας αντρας περασε τρεχοντας ,
θολο ειδωλο,ακολουθησε μια γυναικα με ανοιγμενη μια κιτρινη ομπρελα
προς την ιδια κατευθυνση με τον αντρα ,δε...ξια.Μετα απο λιγο απο εκει
ξαναπερασε ο αντρας παλι τρεχοντας,αριστερα.
5:05-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κληση.Δεν απανταει.
Το αφηνει στη θεση του.Εκεινο συνεχιζει να χτυπαει.Επειτα σταματαει.
.
[Δευτερα]3:20 απογευμα-πηρε το αυτοκινητο,μηδενισε τα χιλιομετρα,εκα-
νε μια βολτα,ασκοπα,ενα κυκλο,παρατηρησε το τοπιο,ειχε ενα ιδιαιτερο
φωτισμο,οταν γυρισε κοιταξε τα χιλιομετρα,15χλμ και 700μ
7:15-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κλιση.Απανταει.Ακουει.
Καποια γυναικεια φωνη ακουγεται δυνατα.Και κλεινει.Αφηνει το τηλεφωνο.
Χτυπαει παλι το τηλεφωνο.Αυτη τη φορα δεν το σηκωνει.Εκεινο επιμενει.
Το παιρνει.Χτυπαει ακομη.Ανοιγει τη πορτα και βγαινει εξω.
8 ακριβως[αργοτερα]-Μπαινει στο καφε.Εκεινη ηταν εκει,ειχε φτασει πρωτη.
Καθισε απεναντι.Παραγγειλε εσπρεσο.Εκεινη ειχε παραγγειλει πριν,μπυρα.
Για αρκετη ωρα του μιλουσε.Την ακουγε χωρις να την διακοπτει.Δυο -τρεις
φορες υψωσε τη φωνη της.Ακουστηκε δυνατα.Ενα ζευγαρι,που καθονταν
πιο διπλα γυρισαν να δουν,πρωτα η γυναικα,μετα ο αντρας.Χτυπησε το
κινητο της,σταματησε να μιλαει.Το σηκωσε.Προλαβε να δει τη κληση.
Εκεινη ακουγε.Απαντουσε με ''ναι,ναι''.Το τηλεφωνημα δεν κρατησε πα-
ραπανω απο ενα λεπτο.Οταν τελειωσε σηκωθηκε να φυγει,χωρις να συ-
νεχισει την ομιλια της απο εκει,που ειχε σταματησει. Του ειπε πως η
μπυρα ηταν πληρωμενη.Εφυγε.Εκεινος εμεινε.Η γυναικα ,που ειχε γυ-
ρισει πριν να δει ειχε αλλαξει θεση.Εβλεπε το προσωπο της.Μια νεα-
ρη κοπελα,κατω απο 30 χρονων,ομορφη.Την ειδε να τον κοιταζει κι
επειτα να σκυβει στον συνοδο της και κατι να του λεει ψιθυριστα.
Εκεινος γυρισε και κοιταξε προς το μερος του.Του χαμογελασε.
Δεν τον γνωριζε,αγνωστος.Η κοπελα,ομως,οταν την κοιταξε κα-
λυτερα του φανηκε γνωστη,αλλα δεν μπορουσε να θυμηθει που
την ειχε γνωρισει.Εφυγε δυο-τρια λεπτα αφ'οτου εκεινοι εφυγαν.
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
.
.
[Κυριακη]11:20 π.μ-η μερα συνεφιασμενη απο το νοτο.Προσθετονταν
συνεχεια γκριζα συννεφα και ολη αυτη η συνεφια χαμηλωνε βαρια και
προχωρουσε βορεια.
2:10-Βρεχει.Στη καφετερια,στη παραλια.Ενας αντρας περασε τρεχοντας ,
θολο ειδωλο,ακολουθησε μια γυναικα με ανοιγμενη μια κιτρινη ομπρελα
προς την ιδια κατευθυνση με τον αντρα ,δε...ξια.Μετα απο λιγο απο εκει
ξαναπερασε ο αντρας παλι τρεχοντας,αριστερα.
5:05-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κληση.Δεν απανταει.
Το αφηνει στη θεση του.Εκεινο συνεχιζει να χτυπαει.Επειτα σταματαει.
.
[Δευτερα]3:20 απογευμα-πηρε το αυτοκινητο,μηδενισε τα χιλιομετρα,εκα-
νε μια βολτα,ασκοπα,ενα κυκλο,παρατηρησε το τοπιο,ειχε ενα ιδιαιτερο
φωτισμο,οταν γυρισε κοιταξε τα χιλιομετρα,15χλμ και 700μ
7:15-σπιτι.Χτυπαει το κινητο.Το παιρνει.Βλεπει τη κλιση.Απανταει.Ακουει.
Καποια γυναικεια φωνη ακουγεται δυνατα.Και κλεινει.Αφηνει το τηλεφωνο.
Χτυπαει παλι το τηλεφωνο.Αυτη τη φορα δεν το σηκωνει.Εκεινο επιμενει.
Το παιρνει.Χτυπαει ακομη.Ανοιγει τη πορτα και βγαινει εξω.
8 ακριβως[αργοτερα]-Μπαινει στο καφε.Εκεινη ηταν εκει,ειχε φτασει πρωτη.
Καθισε απεναντι.Παραγγειλε εσπρεσο.Εκεινη ειχε παραγγειλει πριν,μπυρα.
Για αρκετη ωρα του μιλουσε.Την ακουγε χωρις να την διακοπτει.Δυο -τρεις
φορες υψωσε τη φωνη της.Ακουστηκε δυνατα.Ενα ζευγαρι,που καθονταν
πιο διπλα γυρισαν να δουν,πρωτα η γυναικα,μετα ο αντρας.Χτυπησε το
κινητο της,σταματησε να μιλαει.Το σηκωσε.Προλαβε να δει τη κληση.
Εκεινη ακουγε.Απαντουσε με ''ναι,ναι''.Το τηλεφωνημα δεν κρατησε πα-
ραπανω απο ενα λεπτο.Οταν τελειωσε σηκωθηκε να φυγει,χωρις να συ-
νεχισει την ομιλια της απο εκει,που ειχε σταματησει. Του ειπε πως η
μπυρα ηταν πληρωμενη.Εφυγε.Εκεινος εμεινε.Η γυναικα ,που ειχε γυ-
ρισει πριν να δει ειχε αλλαξει θεση.Εβλεπε το προσωπο της.Μια νεα-
ρη κοπελα,κατω απο 30 χρονων,ομορφη.Την ειδε να τον κοιταζει κι
επειτα να σκυβει στον συνοδο της και κατι να του λεει ψιθυριστα.
Εκεινος γυρισε και κοιταξε προς το μερος του.Του χαμογελασε.
Δεν τον γνωριζε,αγνωστος.Η κοπελα,ομως,οταν την κοιταξε κα-
λυτερα του φανηκε γνωστη,αλλα δεν μπορουσε να θυμηθει που
την ειχε γνωρισει.Εφυγε δυο-τρια λεπτα αφ'οτου εκεινοι εφυγαν.
.
.
.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
.
.
.
Κιτρινος ηλιος,που θρεφει πρασινο μηλο στον παροντα χρονο ψαριου-χ.ν.κουβελης
[Miro-ism:στον Joan Miro,Catalan Spanish painter]
.
.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
.
.
σε παραθαλασσιο τοπιο λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα
ηταν μικρος περικλειστος κηπος με πολλα δεντρα οπωρο-
φορα,εκει μεσα ηταν ενα μικρο παιδι πεντε χρονια μετρου-
σε κι επαιζε,πρωινη ωρα κι ο ηλιος ανεβαινε τη γαλαζια σκα-
λα τ'ουρανου και προμηνουσε ζεστη και φωτεινη μερα σε
καθαρη ατμοσφαιρα και το παιδι την ωρα του παιχνιδιου
του ειδε μια πεταλουδα με κιτρινα φτερα να αιωρειται στον
αερα λιγα μετρα μπροστα του,τη ζηλεψε και θελησε να τη
πιασει στα χερια του,και τοτε η πεταλουδα στο κινημα
του παιδιου πεταχτηκε ξεφυγε κι υψωθηκε και στη γρηγο-
ρη καθετη πτηση της παρεσυρε μαζι της ολα τα δεντρα
του κηπου,μ'ολοκληρο το φορτιο τους φυλλα κλαδια
και καρπους να υψωθουν σε μεγα υψος και σε μεγεθος
να μεγαλωσουν,το παιδι ουτε ταραχτηκε ουτε φοβηθηκε,
ειδε και θαυμασε πολυ το φαινομενο,μετα σπο λιγο χρο-
νο ειδε απο το μεγα υψος των δεντρων να κατερχεται
μεγαλος καρπος,ενα τεραστιο μηλο ελαφρα κι απαλα
αβαρες σαν πουπουλο να πεφτει ,να φτανει στο μαλα-
κο εδαφος και σαν μεγαλη ελαστικη μπαλα ν'αναπηδα
μεχρι να ισοροπησει ακινητη λιγα μετρα μπροστα απ'
τα ποδια του παιδιου,και σαν εγινε αυτο δεν περασε
χρονος και το παιδι ακουσε φτερουγισμα στον αερα
κι ειδε πουλι να φτανει στον πεσμενο καρπο και να τον
περιτριγυριζει μια,δυο,τρεις φορες κι υστερα με τη μυτη
του να σχιζει ελαφρα τη μπροστινη φλουδα του καρπου
και ν'ανοιγει πορτα,επειτα το πουλι πεταξε κι εφυγε,
και το παιδι πλησιασε στο μεγαλο καρπο κι απο την ανοι-
χτη πορτα περασε στο εσωτερικο του,εκει ειδε ενα απε-
ραντο τοπιο,μ'αναριθμητα δεντρα στο πληθος και στο
ειδος,ειδε και πρασινα χλοερα λιβαδια,βρεθηκε να πατα
σε ευθη δρομο,που χανονταν μακρυς στο βαθος και
βαδισε πανω του και στη πορεια ειδε γυρω του ποταμια
να κυλουν στις οχθες τους ροες νερων,ειδε και λιμνες
με νερα καθρεφτες ουρανου,ειδε κι απαλους λοφους
να ξαπλωνουν στη γη,ειδε και ζωα πολλα να βοσκουν,
ειδε πουλια να πετουν στον αερα κι ακουσε να κελαη-
δουν στα δεντρα,και τον ηλιο ειδε φωτεινο σε καθαρη
ατμοσφαιρα κι εφτασε σε παραθαλασσιο τοπιο κι εκει
λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα ηταν μικρος περικλει-
στος κηπος με πολλα δεντρα οπωροφορα και το παι-
δι μεσα στο κηπο μπηκε να παιξει κι εκει παλι ειδε τη κι-
τρινη πεταλουδα να υψωνεται και μαζι της να υψωνον-
ται ολα τα δεντρα του κηπου και παλι μεγας καρπος να
πεφτει στη γη και παλι πουλι ν'ανοιγει πορτα στον καρπο
και παλι να περναει το παιδι στο εσωτερικο του κι εκει
βλεπει απεραντο τοπιο,με δεντρα,με ποταμια,με λιμνες,
με πουλια,με ζωα πολλα και παλι εφτασε σε παραθαλασσιο
τοπιο και σε μικρο περικλειστο κηπο μπηκε που'ναι πολλα
τα οπωροφορα δεντρα και παλι ολα ξαναγιναν,κι αυτα
τα συμβαντα εγιναν οσες φορες ηθελε το παιδι,αυτο ηταν
το παιχνιδι,που επαιζε,οταν τελειωσε το παιχνιδι του βρε-
θηκε στον κηπο,οπως ηταν ο κηπος,με τα δεντρα του να
εχουν το κανονικο το πραγματικο τους υψος και μεγεθος,
και σ'αυτο το παιχνιδι το παιδι ειχε την αισθηση πως ο χρο-
νος δεν περασε ουτε στιγμη
.
.
.
.
.
.
Κιτρινος ηλιος,που θρεφει πρασινο μηλο στον παροντα χρονο ψαριου-χ.ν.κουβελης
[Miro-ism:στον Joan Miro,Catalan Spanish painter]
.
.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
.
.
σε παραθαλασσιο τοπιο λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα
ηταν μικρος περικλειστος κηπος με πολλα δεντρα οπωρο-
φορα,εκει μεσα ηταν ενα μικρο παιδι πεντε χρονια μετρου-
σε κι επαιζε,πρωινη ωρα κι ο ηλιος ανεβαινε τη γαλαζια σκα-
λα τ'ουρανου και προμηνουσε ζεστη και φωτεινη μερα σε
καθαρη ατμοσφαιρα και το παιδι την ωρα του παιχνιδιου
του ειδε μια πεταλουδα με κιτρινα φτερα να αιωρειται στον
αερα λιγα μετρα μπροστα του,τη ζηλεψε και θελησε να τη
πιασει στα χερια του,και τοτε η πεταλουδα στο κινημα
του παιδιου πεταχτηκε ξεφυγε κι υψωθηκε και στη γρηγο-
ρη καθετη πτηση της παρεσυρε μαζι της ολα τα δεντρα
του κηπου,μ'ολοκληρο το φορτιο τους φυλλα κλαδια
και καρπους να υψωθουν σε μεγα υψος και σε μεγεθος
να μεγαλωσουν,το παιδι ουτε ταραχτηκε ουτε φοβηθηκε,
ειδε και θαυμασε πολυ το φαινομενο,μετα σπο λιγο χρο-
νο ειδε απο το μεγα υψος των δεντρων να κατερχεται
μεγαλος καρπος,ενα τεραστιο μηλο ελαφρα κι απαλα
αβαρες σαν πουπουλο να πεφτει ,να φτανει στο μαλα-
κο εδαφος και σαν μεγαλη ελαστικη μπαλα ν'αναπηδα
μεχρι να ισοροπησει ακινητη λιγα μετρα μπροστα απ'
τα ποδια του παιδιου,και σαν εγινε αυτο δεν περασε
χρονος και το παιδι ακουσε φτερουγισμα στον αερα
κι ειδε πουλι να φτανει στον πεσμενο καρπο και να τον
περιτριγυριζει μια,δυο,τρεις φορες κι υστερα με τη μυτη
του να σχιζει ελαφρα τη μπροστινη φλουδα του καρπου
και ν'ανοιγει πορτα,επειτα το πουλι πεταξε κι εφυγε,
και το παιδι πλησιασε στο μεγαλο καρπο κι απο την ανοι-
χτη πορτα περασε στο εσωτερικο του,εκει ειδε ενα απε-
ραντο τοπιο,μ'αναριθμητα δεντρα στο πληθος και στο
ειδος,ειδε και πρασινα χλοερα λιβαδια,βρεθηκε να πατα
σε ευθη δρομο,που χανονταν μακρυς στο βαθος και
βαδισε πανω του και στη πορεια ειδε γυρω του ποταμια
να κυλουν στις οχθες τους ροες νερων,ειδε και λιμνες
με νερα καθρεφτες ουρανου,ειδε κι απαλους λοφους
να ξαπλωνουν στη γη,ειδε και ζωα πολλα να βοσκουν,
ειδε πουλια να πετουν στον αερα κι ακουσε να κελαη-
δουν στα δεντρα,και τον ηλιο ειδε φωτεινο σε καθαρη
ατμοσφαιρα κι εφτασε σε παραθαλασσιο τοπιο κι εκει
λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα ηταν μικρος περικλει-
στος κηπος με πολλα δεντρα οπωροφορα και το παι-
δι μεσα στο κηπο μπηκε να παιξει κι εκει παλι ειδε τη κι-
τρινη πεταλουδα να υψωνεται και μαζι της να υψωνον-
ται ολα τα δεντρα του κηπου και παλι μεγας καρπος να
πεφτει στη γη και παλι πουλι ν'ανοιγει πορτα στον καρπο
και παλι να περναει το παιδι στο εσωτερικο του κι εκει
βλεπει απεραντο τοπιο,με δεντρα,με ποταμια,με λιμνες,
με πουλια,με ζωα πολλα και παλι εφτασε σε παραθαλασσιο
τοπιο και σε μικρο περικλειστο κηπο μπηκε που'ναι πολλα
τα οπωροφορα δεντρα και παλι ολα ξαναγιναν,κι αυτα
τα συμβαντα εγιναν οσες φορες ηθελε το παιδι,αυτο ηταν
το παιχνιδι,που επαιζε,οταν τελειωσε το παιχνιδι του βρε-
θηκε στον κηπο,οπως ηταν ο κηπος,με τα δεντρα του να
εχουν το κανονικο το πραγματικο τους υψος και μεγεθος,
και σ'αυτο το παιχνιδι το παιδι ειχε την αισθηση πως ο χρο-
νος δεν περασε ουτε στιγμη
.
.
.
Helen On Phone[Pop-ism]to Roy Lichtenstein
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]
OH,JEFF,I LOVE YOU,TOO...BUT...
.
.
.
Helen On Phone
[Pop-ism]to Roy Lichtenstein-χ.ν.κουβελης
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]
OH,JEFF,I LOVE YOU,TOO...BUT...
.
.
Helen is phoning[saying and hearing]
I didn't have time.I tried my best ...I don't know.Let's see what
that means...It was very exciting and very,very interesting.But...
I haven't the slightest idea what it is...Yes...Yes...So you see...
Look at...I noticed something about this.The differance is
...So I tried to explain.Now look at those things.What's the diffe-
rance?...I asked him.He said me:''That's right''...Well...Well...
OK.But...Oh!Yes.I didn't feel good.As we walked from his
working -office,we talked about you...He,said me,have a lovegirl
named Maria...Well,of course...What's the matter?I 've been
listening to all these stories,and now I don't know,of all the things
he told me,which were true,and which were not true....All right!
...When I went at my home it was dark...No!...No!...What do you
mean?....Not,at all!...It's reasonable!Your reaction....Please.Hear
me.Forget who said it you.And look at what I am saying you,now.
...Yes.He just said me it straightly.I said him No....Don't doubt...
Is there two sides in that?How can you deduce it?...Yes,he gave
me a gift.Golden earings.That was the only thing i...You must
be sure.I'm sorry to hear it....Because we have made a speak
...No.No.That's is childish.Don't reverse all...No.No...Hear.How
can you say and do such thing?...Please.One moment.Wait.Don't
close the phone...Don't close the phone....Please,don't close...
[the pnone is closing]...Don't close it
.
.
.
[Silence]
.
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]
OH,JEFF,I LOVE YOU,TOO...BUT...
.
.
.
Helen On Phone
[Pop-ism]to Roy Lichtenstein-χ.ν.κουβελης
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]
OH,JEFF,I LOVE YOU,TOO...BUT...
.
.
Helen is phoning[saying and hearing]
I didn't have time.I tried my best ...I don't know.Let's see what
that means...It was very exciting and very,very interesting.But...
I haven't the slightest idea what it is...Yes...Yes...So you see...
Look at...I noticed something about this.The differance is
...So I tried to explain.Now look at those things.What's the diffe-
rance?...I asked him.He said me:''That's right''...Well...Well...
OK.But...Oh!Yes.I didn't feel good.As we walked from his
working -office,we talked about you...He,said me,have a lovegirl
named Maria...Well,of course...What's the matter?I 've been
listening to all these stories,and now I don't know,of all the things
he told me,which were true,and which were not true....All right!
...When I went at my home it was dark...No!...No!...What do you
mean?....Not,at all!...It's reasonable!Your reaction....Please.Hear
me.Forget who said it you.And look at what I am saying you,now.
...Yes.He just said me it straightly.I said him No....Don't doubt...
Is there two sides in that?How can you deduce it?...Yes,he gave
me a gift.Golden earings.That was the only thing i...You must
be sure.I'm sorry to hear it....Because we have made a speak
...No.No.That's is childish.Don't reverse all...No.No...Hear.How
can you say and do such thing?...Please.One moment.Wait.Don't
close the phone...Don't close the phone....Please,don't close...
[the pnone is closing]...Don't close it
.
.
.
[Silence]
.
.
.
Woody Allen
SORRY MY FRIEND WOODY IN REFRASE-ING YOU
.
.
.
.
Woody Allen-χ.ν.κουβελης
.
.
SORRY MY FRIEND WOODY IN REFRASE-ING YOU-χ.ν.κουβελης
.
.
-δεν μπορω ν'ακουσω Βαγκνερ.Γιατι μου'ρχεται να ορμησω να κατακτησω
τη Πολωνια
-ο κοσμος χωριζεται σε καλους και κακους.Οι καλοι κοιμουνται καλυτερα,
αλλα οι κακοι περνουν καλυτερα τις ωρες,που δεν κοιμουνται
-αν υπαρχει ο θεος ας μου στειλει μηνυμα.Να μου κανει μια καταθεση σε
μια ελβετικη τραπεζα
-οι πλουσιοι οφειλουν την υπαρξη τους στους φτωχους.Αντιθετα οι φτωχοι
οφειλουν την ανυπαρξια τους στους πλουσιους
-το παραπονο απ'τη ζωη μου ειναι που δεν ειμαι καποιος αλλος
- για να ριξεις μια γυναικα πρεπει να πεις ψεματα,για να τη χωρισεις πρεπει να
πεις αληθεια
-μην ζητας χρηματα,που εχεις δανησει.Ειναι αγενες.
-μια γυναικα η' σ'αρεσει η' δεν σ'αρεσει.Εμενα μ'αρεσει το πρωτο
-ο πολιτικος ειναι ανθρωπος με καλες προθεσεις,που κατεληξε απατεωνας
-αμφιβαλλω οτι η γη ειναι σφαιρικη.Αποδειξη οτι δεν υπαρχει Ισοτητα
-αν δεν σου μοιαζει το παιδι σου,δεν φταιει παντα ο εραστης της γυναικας
σου
-οι αριθμοι λενε οτι ειναι απειροι και δεν καταλαβαινω γιατι,αφου κανενας
δεν θα τους μετρησει,δεν χρειαζονται
-αυξηση μισθου σημαινει αυξηση εκτιμησης απο την φιλεναδα σου
- αν ειναι να χρεωκοπησεις,καλυτερα να παραμεινεις φτωχος
-[παραλλαγη]ποτε κανενας φτωχος δεν φτωχευσε
-κανω ταινιες εδω στην αμερικη ,και προβαλλονται απεναντι στην ευρωπη
-ενας πινακας ζωγραφικης δεν αξιζει τιποτα αν τον γυρισεις αναποδα
-αγαπω την ελευθερια,γιατι μου θυμιζει τον φασισμο
-οταν εισαι μυωπας η γυναικα που τα φτιαχνει μαζι σου ειναι ασχημη
-σε καθε ταινια μου ψυχαναλυομαι τζαμπα με τα χρηματα των εισιτηριων
σας
-για να διαφημησεις ενα καλτσον χρησιμοποιησε μια πορνοσταρ.Ειναι πιο
δημοφιλης
-αν μου προσφερεις ενα μπιφτεκι με τηγανισμενες πατατες με σος και
μια ταινια του γουντι αλεν,θα προτιμησω το μπιφτεκι
-το φως εχει οριο στη ταχυτητα του,αυτο λεγεται καταπιεση δικαιωματων
-δεν ειμαι ρατσιστης,γιατι δεν με συμφερει,το πρωτο θυμα θα ημουν
εγω
-παντρευτηκα για να'χω κοντα μου εναν ανθρωπο να ψαχνει για τα γυαλια
μου
-μην κοιμασαι με διασημες,θα ξυπνησεις σε στουντιο
-δεν την καταλαβαινω την φιλανθρωπια,γιατι καταλαβαινω πολυ καλα την πα-
λιανθρωπια
-αν πεις το ασπρο μαυρο ειναι προπαγανδα.Αν πεις το μαυρο ασπρο ειναι απατη
Τωρα γιατι η προπαγανδα ειναι απατη,αφου ειναι διαφορετικα;
-μια γυναικα ασχημη στην φωτογραφια μπορει να βγαινει ομορφη.Εγω ομως δεν
ερωτευομαι φωτογραφιες
-δεν βλεπω σινεμα αλλων γιατι δεν με κλεβει κανενας ,και νοιωθω αχρηστος
-ζω σε μια χωρα,που κυβερναει τον κοσμο και δεν μπορω να βαλω το πλυντηριο
να δουλεψει
-ο ανθρωπος,που λεει ψεματα ,ειναι πολυ ψηλα στην εκτιμηση μου.Ειναι εφυης
-ενα χαρτονομισμα αν το δινεις σε μια πορνη ειναι αμαρτια.Αν το δινεις σ'εναν
φτωχο ειναι αγαθοεργια.Το πρωτο το δινεις με ευχαριστηση.Το δευτερο με
ιδιοτελεια
-ο κοσμος χωριζεται σε δυο,σ'αυτους,που μας γνωριζουν,και σ'αυτους,που δεν
μας γνωριζουν.Τους δευτερους δεν θελω να τους ξερω
-απο τον θορυβο και τη μουσικη προτιμω τη μουσικη,γιατι συνοδευει ενα
ρομαντικο βραδυνο δειπνο με μια ομορφη κυρια σ'ενα πολυτελες ρεστοραν
-οταν γυριζω μια ταινια εχω μια ιδεα,οταν την τελειωνω δεν εχω καμμια
-στο τελος ενος βιβλιου[η' ενος φιλμ] θα καταλαβεις την αρχη του
-
.
.
SORRY MY FRIEND WOODY IN REFRASE-ING YOU
.
.
.
.
Woody Allen-χ.ν.κουβελης
.
.
SORRY MY FRIEND WOODY IN REFRASE-ING YOU-χ.ν.κουβελης
.
.
-δεν μπορω ν'ακουσω Βαγκνερ.Γιατι μου'ρχεται να ορμησω να κατακτησω
τη Πολωνια
-ο κοσμος χωριζεται σε καλους και κακους.Οι καλοι κοιμουνται καλυτερα,
αλλα οι κακοι περνουν καλυτερα τις ωρες,που δεν κοιμουνται
-αν υπαρχει ο θεος ας μου στειλει μηνυμα.Να μου κανει μια καταθεση σε
μια ελβετικη τραπεζα
-οι πλουσιοι οφειλουν την υπαρξη τους στους φτωχους.Αντιθετα οι φτωχοι
οφειλουν την ανυπαρξια τους στους πλουσιους
-το παραπονο απ'τη ζωη μου ειναι που δεν ειμαι καποιος αλλος
- για να ριξεις μια γυναικα πρεπει να πεις ψεματα,για να τη χωρισεις πρεπει να
πεις αληθεια
-μην ζητας χρηματα,που εχεις δανησει.Ειναι αγενες.
-μια γυναικα η' σ'αρεσει η' δεν σ'αρεσει.Εμενα μ'αρεσει το πρωτο
-ο πολιτικος ειναι ανθρωπος με καλες προθεσεις,που κατεληξε απατεωνας
-αμφιβαλλω οτι η γη ειναι σφαιρικη.Αποδειξη οτι δεν υπαρχει Ισοτητα
-αν δεν σου μοιαζει το παιδι σου,δεν φταιει παντα ο εραστης της γυναικας
σου
-οι αριθμοι λενε οτι ειναι απειροι και δεν καταλαβαινω γιατι,αφου κανενας
δεν θα τους μετρησει,δεν χρειαζονται
-αυξηση μισθου σημαινει αυξηση εκτιμησης απο την φιλεναδα σου
- αν ειναι να χρεωκοπησεις,καλυτερα να παραμεινεις φτωχος
-[παραλλαγη]ποτε κανενας φτωχος δεν φτωχευσε
-κανω ταινιες εδω στην αμερικη ,και προβαλλονται απεναντι στην ευρωπη
-ενας πινακας ζωγραφικης δεν αξιζει τιποτα αν τον γυρισεις αναποδα
-αγαπω την ελευθερια,γιατι μου θυμιζει τον φασισμο
-οταν εισαι μυωπας η γυναικα που τα φτιαχνει μαζι σου ειναι ασχημη
-σε καθε ταινια μου ψυχαναλυομαι τζαμπα με τα χρηματα των εισιτηριων
σας
-για να διαφημησεις ενα καλτσον χρησιμοποιησε μια πορνοσταρ.Ειναι πιο
δημοφιλης
-αν μου προσφερεις ενα μπιφτεκι με τηγανισμενες πατατες με σος και
μια ταινια του γουντι αλεν,θα προτιμησω το μπιφτεκι
-το φως εχει οριο στη ταχυτητα του,αυτο λεγεται καταπιεση δικαιωματων
-δεν ειμαι ρατσιστης,γιατι δεν με συμφερει,το πρωτο θυμα θα ημουν
εγω
-παντρευτηκα για να'χω κοντα μου εναν ανθρωπο να ψαχνει για τα γυαλια
μου
-μην κοιμασαι με διασημες,θα ξυπνησεις σε στουντιο
-δεν την καταλαβαινω την φιλανθρωπια,γιατι καταλαβαινω πολυ καλα την πα-
λιανθρωπια
-αν πεις το ασπρο μαυρο ειναι προπαγανδα.Αν πεις το μαυρο ασπρο ειναι απατη
Τωρα γιατι η προπαγανδα ειναι απατη,αφου ειναι διαφορετικα;
-μια γυναικα ασχημη στην φωτογραφια μπορει να βγαινει ομορφη.Εγω ομως δεν
ερωτευομαι φωτογραφιες
-δεν βλεπω σινεμα αλλων γιατι δεν με κλεβει κανενας ,και νοιωθω αχρηστος
-ζω σε μια χωρα,που κυβερναει τον κοσμο και δεν μπορω να βαλω το πλυντηριο
να δουλεψει
-ο ανθρωπος,που λεει ψεματα ,ειναι πολυ ψηλα στην εκτιμηση μου.Ειναι εφυης
-ενα χαρτονομισμα αν το δινεις σε μια πορνη ειναι αμαρτια.Αν το δινεις σ'εναν
φτωχο ειναι αγαθοεργια.Το πρωτο το δινεις με ευχαριστηση.Το δευτερο με
ιδιοτελεια
-ο κοσμος χωριζεται σε δυο,σ'αυτους,που μας γνωριζουν,και σ'αυτους,που δεν
μας γνωριζουν.Τους δευτερους δεν θελω να τους ξερω
-απο τον θορυβο και τη μουσικη προτιμω τη μουσικη,γιατι συνοδευει ενα
ρομαντικο βραδυνο δειπνο με μια ομορφη κυρια σ'ενα πολυτελες ρεστοραν
-οταν γυριζω μια ταινια εχω μια ιδεα,οταν την τελειωνω δεν εχω καμμια
-στο τελος ενος βιβλιου[η' ενος φιλμ] θα καταλαβεις την αρχη του
-
.
.
ODYSSEA[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤ'ΑΚΡΟΓΥΑΛΙ,ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ
.
.
.
θαλασσα[καραβι]-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤ'ΑΚΡΟΓΥΑΛΙ,ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ
.
.
σταματησαμε το ταξιδι στη θαλασσα,νυχτωναμε,ο ηλιος βουτουσε στα
νερα κοκκινος και χανονταν,αραξαμε το καραβι στον κολπο και κατεβη-
καμε στο ακρογυαλι,μια μεγαλη μακρια και πλατια αμμουδαρια,απο τις
τρεις πλευρες της την εκλειναν τρεις χαμηλοι λοφοι,σκορπισαμε στη
γυρω περιοχη να μαζεψουμε ξυλα κι αν βρουμε να κυνηγησουμε κανενα
αγριογουρουνο,γυρισαμε χωρις κυνηγι κι αναψαμε φωτια να ζεσταθουμε
και να ετοιμασουμε να φαμε,ψαρια,που πιασαμε στα διχτια,καθησαμε
ολοι γυρω απ'τη φωτια και φαγαμε,οταν τελειωσαμε ο Οδυσσεας αρχι-
σε να μας εξιστορει:''ο πατερας μου ηταν στην αρχη απλος ναυτικος σε
αλλον,σ'ενα αδερφο της μανας μου τρανο καραβοκυρη,χρονια ταξιδευε
με το καραβι του,εκανε οικονομιες και ναυπηγησε ενα δικο του καραβι,
μ'αυτο ταξιδευε στον kοσμο,τριαντα χρονια παλευε με τα κυματα και
παντα ξεφευγε και σ'ενα ταξιδι ναυαγησε,τον σκεπασε η θαλασσα και
τον εφαγαν τα ψαρια'',σταματησε τη διηγηση του,γυρισε το κεφαλι
προς τη θαλασσα,αρπαξε με το δεξι του χερι ενα βοτσαλο και το πεταξε
με δυναμη στα νερα της,ακουσαμε τον χτυπο του στα νερα,''διωχνω τα
ψαρια,που τρωνε το κορμι του''ειπε,εμεις δεν απαντησαμε,''αυτο ομως
δεν ειναι δικιο κι εμεις τα τρωμε'',γυρισε και μας εδειξε τα υπολοιματα
του φαγητου μας και μας κοιταξε εναν-εναν στα ματια ξεχωριστα,''ο πα-
τερας μου'',συνεχισε,''ειχε σ'ενα ταξιδι του γνωρισει μια γυναικα,μ'αυτη
αποκτησε ενα παιδι,μια κοπελα,τωρα 30 χρονων περιπου,ποτε δεν μου'πε
ουτε τ'ονομα της,ουτε τον τοπο,που ειναι'',σταματησε μια στιγμη,''μου'δω-
σε μονο μια φωτογραφια της,και την εχω εδω μαζι μου'',εψαξε στη με-
σα τσεπη του σακακιου του,την βρηκε και μας την εδειξε,η φωτογραφια
εδειχνε μια κοπελα μ'ασπρο φορεμα,στην αυλη ενος σπιτιου,μπροστα
απο τη πορτα,''ο φοβος μου παντα ηταν μην βρισκονταν σε καποιο πορ-
νειο,και μεσα στο χαμηλο φως δεν την γνωριζα και πηγαινα μαζι της'',
εσκυψε το κεφαλι,τη φωτογραφια την εβαλε παλι στη τσεπη του,''μη-
πως κανεις απο σας την ειδε σε καποιο λιμανι ;''ρωτησε,σηκωσε ο κε-
φαλι και μας κοιταξε μεσα στα ματια εναν -εναν ξεχωριστα,ειπαμε οχι,
δεν την ειχαμε δει,πρωτη φορα τη βλεπαμε ,στη φωτογραφια,πουθενα
αλλου,μια αγνωστη ητανε,επειτα,που να θυμομαστε τις γυναικες,που
πηγαιναμε μαζι τους,τοσες πολλες ητανε,επειτα τις αλλαζαν,ποτε δεν
βρησκαμε τις ιδιες,στη θεση τους εφερναν αλλες,εμας ουτε μας ενοι-
αζε,ουτε ποιες ηταν,ουτε ποια τα ονοματα τους,ουτε απο που καταγον-
ταν,κουβεντα δεν πιαναμε μαζι τους,μια συναναστροφη της σαρκας
με τη σαρκα ηταν,περισσοτερο δεν διαρκουσε η επαφη,τι να μαθαινα-
με,εκεινη την ωρα απο το ανατολικο μερος περα μακρια απο εκει,που
τελειωνει,αν πουθενα τελειωνει,η θαλασσα βγηκε το φεγγαρι, πανσε-
ληνο,τεραστιο,φαινονταν σαν να'ταν κοντα μας,αν απλωναμε τα χερια
μας θα τ'αγγιζαμε,ο Οδυσσεας σηκωθηκε κι απομακρυνθηκε απο τη
συντροφια μας,προχωρησε στη θαλασσα και μπηκε μεσα στα νερα με
τα ρουχα,τον ακουσαμε,που κολυμπουσε,ειδαμε τα νερα να σηκωνον-
ται φωτεινα και να σκορπιζουν σταγονες ,μετα δεν ακουγαμε τιποτα,
οταν γυρισε ειχαμε αποκοιμηθει διπλα στη φωτια ετσι πολυ κουρασμε-
νοι,που ειμασταν μερες ,ξυπνησαμε,εβγαλε τα βρεγμενα ρουχα κι εβα-
λε αλλα στεγνα,καθισε λιγο στη φωτια να ζεστανει το κορμι του κι
υστερα ξαπλωσε να κοιμηθει,σκεπαστηκε και κοιμηθηκε,ησυχια,μο-
νο το κυμα ακουγονταν,να ερχεται και να φευγει,παλι να ερχεται και να
φευγει,επιμονο,κατω απ'το φως του φεγγαριου,που ερημο και μονο τα-
ξιδευε πανω απ'τις πολυπαθες ψυχες μας σε θαλασσα και σ'ουρανο
.
.
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤ'ΑΚΡΟΓΥΑΛΙ,ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ
.
.
.
θαλασσα[καραβι]-χ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤ'ΑΚΡΟΓΥΑΛΙ,ΠΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ
.
.
σταματησαμε το ταξιδι στη θαλασσα,νυχτωναμε,ο ηλιος βουτουσε στα
νερα κοκκινος και χανονταν,αραξαμε το καραβι στον κολπο και κατεβη-
καμε στο ακρογυαλι,μια μεγαλη μακρια και πλατια αμμουδαρια,απο τις
τρεις πλευρες της την εκλειναν τρεις χαμηλοι λοφοι,σκορπισαμε στη
γυρω περιοχη να μαζεψουμε ξυλα κι αν βρουμε να κυνηγησουμε κανενα
αγριογουρουνο,γυρισαμε χωρις κυνηγι κι αναψαμε φωτια να ζεσταθουμε
και να ετοιμασουμε να φαμε,ψαρια,που πιασαμε στα διχτια,καθησαμε
ολοι γυρω απ'τη φωτια και φαγαμε,οταν τελειωσαμε ο Οδυσσεας αρχι-
σε να μας εξιστορει:''ο πατερας μου ηταν στην αρχη απλος ναυτικος σε
αλλον,σ'ενα αδερφο της μανας μου τρανο καραβοκυρη,χρονια ταξιδευε
με το καραβι του,εκανε οικονομιες και ναυπηγησε ενα δικο του καραβι,
μ'αυτο ταξιδευε στον kοσμο,τριαντα χρονια παλευε με τα κυματα και
παντα ξεφευγε και σ'ενα ταξιδι ναυαγησε,τον σκεπασε η θαλασσα και
τον εφαγαν τα ψαρια'',σταματησε τη διηγηση του,γυρισε το κεφαλι
προς τη θαλασσα,αρπαξε με το δεξι του χερι ενα βοτσαλο και το πεταξε
με δυναμη στα νερα της,ακουσαμε τον χτυπο του στα νερα,''διωχνω τα
ψαρια,που τρωνε το κορμι του''ειπε,εμεις δεν απαντησαμε,''αυτο ομως
δεν ειναι δικιο κι εμεις τα τρωμε'',γυρισε και μας εδειξε τα υπολοιματα
του φαγητου μας και μας κοιταξε εναν-εναν στα ματια ξεχωριστα,''ο πα-
τερας μου'',συνεχισε,''ειχε σ'ενα ταξιδι του γνωρισει μια γυναικα,μ'αυτη
αποκτησε ενα παιδι,μια κοπελα,τωρα 30 χρονων περιπου,ποτε δεν μου'πε
ουτε τ'ονομα της,ουτε τον τοπο,που ειναι'',σταματησε μια στιγμη,''μου'δω-
σε μονο μια φωτογραφια της,και την εχω εδω μαζι μου'',εψαξε στη με-
σα τσεπη του σακακιου του,την βρηκε και μας την εδειξε,η φωτογραφια
εδειχνε μια κοπελα μ'ασπρο φορεμα,στην αυλη ενος σπιτιου,μπροστα
απο τη πορτα,''ο φοβος μου παντα ηταν μην βρισκονταν σε καποιο πορ-
νειο,και μεσα στο χαμηλο φως δεν την γνωριζα και πηγαινα μαζι της'',
εσκυψε το κεφαλι,τη φωτογραφια την εβαλε παλι στη τσεπη του,''μη-
πως κανεις απο σας την ειδε σε καποιο λιμανι ;''ρωτησε,σηκωσε ο κε-
φαλι και μας κοιταξε μεσα στα ματια εναν -εναν ξεχωριστα,ειπαμε οχι,
δεν την ειχαμε δει,πρωτη φορα τη βλεπαμε ,στη φωτογραφια,πουθενα
αλλου,μια αγνωστη ητανε,επειτα,που να θυμομαστε τις γυναικες,που
πηγαιναμε μαζι τους,τοσες πολλες ητανε,επειτα τις αλλαζαν,ποτε δεν
βρησκαμε τις ιδιες,στη θεση τους εφερναν αλλες,εμας ουτε μας ενοι-
αζε,ουτε ποιες ηταν,ουτε ποια τα ονοματα τους,ουτε απο που καταγον-
ταν,κουβεντα δεν πιαναμε μαζι τους,μια συναναστροφη της σαρκας
με τη σαρκα ηταν,περισσοτερο δεν διαρκουσε η επαφη,τι να μαθαινα-
με,εκεινη την ωρα απο το ανατολικο μερος περα μακρια απο εκει,που
τελειωνει,αν πουθενα τελειωνει,η θαλασσα βγηκε το φεγγαρι, πανσε-
ληνο,τεραστιο,φαινονταν σαν να'ταν κοντα μας,αν απλωναμε τα χερια
μας θα τ'αγγιζαμε,ο Οδυσσεας σηκωθηκε κι απομακρυνθηκε απο τη
συντροφια μας,προχωρησε στη θαλασσα και μπηκε μεσα στα νερα με
τα ρουχα,τον ακουσαμε,που κολυμπουσε,ειδαμε τα νερα να σηκωνον-
ται φωτεινα και να σκορπιζουν σταγονες ,μετα δεν ακουγαμε τιποτα,
οταν γυρισε ειχαμε αποκοιμηθει διπλα στη φωτια ετσι πολυ κουρασμε-
νοι,που ειμασταν μερες ,ξυπνησαμε,εβγαλε τα βρεγμενα ρουχα κι εβα-
λε αλλα στεγνα,καθισε λιγο στη φωτια να ζεστανει το κορμι του κι
υστερα ξαπλωσε να κοιμηθει,σκεπαστηκε και κοιμηθηκε,ησυχια,μο-
νο το κυμα ακουγονταν,να ερχεται και να φευγει,παλι να ερχεται και να
φευγει,επιμονο,κατω απ'το φως του φεγγαριου,που ερημο και μονο τα-
ξιδευε πανω απ'τις πολυπαθες ψυχες μας σε θαλασσα και σ'ουρανο
.
.
.
ΣΚΛΗΡΗ ΛΑΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα]
.
.
.
Greek Trichord Bouzouki[Τριχορδο Μπουζουκι]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΚΛΗΡΗ ΛΑΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ[απο τα ''Λαικα Κειμενα]
.
.
.
Greek Trichord Bouzouki[Τριχορδο Μπουζουκι]-χ.ν.κουβελης
.
.
[απο τα ''Λαικα Κειμενα]
.
.
δυο χρονια στη φυλακη,κι εχει πονο στη καρδια,εχει παραπονο και
λυπη,στεναχωρια να γυρισει ετσι η ζωη του και να τον πεταξει,τα
χρονια του θα περασουν στο σκοταδι της ψυχης του,κι οταν βγει
θα'ναι ρημαδι,κανενας δεν θα θελει να τον ξερει,κανενας δεν θα τον
θυμαται,ολοι θα τον προσπερνουν σαν να μην υπηρξε ποτε,σαν να
μην ηταν ,να μην βασανισθηκε,κι ειναι αυτη η τιμωρια μεγαλυτερη
απ'αυτη που περναει,εδω ενα στενο κελι σκοτεινο,κι εξω εκει,οταν
βγει,ενα απεραντο κελι αδειο,ανυπαρξιας,στο στενο παραθυρο
ψηλα απ'το φως του υπολογιζει τη μεταβολη του χρονου,αν και
πολυ πιθανον να πεφτει εξω,νυχτα,ξημερωμα,πρωι,μεσημερι,
απογευμα,βραδυ,νυχτα,ξανα νυχτα,απ'ολες τις ωρες την ωρα της νυ-
χτας επιθυμει να τον κλεισει μεσα της,να διαγραψει το περιγραμμα
του,να σβησει το προσωπο του,να μαζεψει το κορμι του σ'ενα μικρο
κομματι,σ'ενα μηδαμινο σημειο,να ταπεινωθει,να μην θυμαται το κα-
κο,που εγινε
ηταν 25 χρονων,το ονομα του Γιωργος,δουλευε εργατης στο λιμανι
του Πειραια,στην ακτη Τσελεπη,τον πατερα τον ειχε χασει στη κατοχη,
η μανα ξενοδουλευε σε σπιτια,γυριζε καθε μερα σπιτι κατακοπη,το
χρονιο ασθμα την ταλαιπωρουσε,την επνιγε,τ'αλλα τ'αδερφια του ηταν
μικρα,ενα μικρο αγορι και δυο κοριτσια,τους αγαπουσε πολυ και τους
νοιαζονταν κι εκεινοι το ιδιο,ζουσαν σ'ενα μικρο σπιτακι με δυο δωμα-
τια στα Καμινια,κι εκεινο τον Σεπτεμβριο στο τελος του γνωρισε τη
Ροζα,ηταν δεν ηταν 17 χρονων,γρηγορα αγαπηθηκαν,τη ζητησε απ'τους
δικους της,στην αρχη εφεραν αντιρρηση,η κοπελα ηταν μικρη,απειρη,
υστερα υποχωρησαν,το καλοκαιρι ,που ηρθε,στις αρχες του Ιουνη εγινε
ο γαμος,νοικιασε σπιτι κοντα στη μανα του να μεινουν,αν εκαναν παιδι
να τους βοηθουσαν οι αδερφες του,η Ροζα δεν κινησε εγκυος,καθυστε-
ρησε,ειχαν χρονο να κανουν παιδια,επιασε δουλεια σε μια βιοτεχνια,
κοντα εκει γυρω,περασαν ανεφελα δυο χρονια,
και τοτε τον Γιωργο τον πλησιασε ενας στενος φιλος του οταν σχο-
λουσε απ'τη δουλεια,του 'πε πως κατι σοβαρο ηθελε να του πει και να
πανε σ'ενα καφενειο να του μιλησει,αυτα τα πραγματα δεν λεγονται στο
δρομο,στο καφενειο του'πε το και το,η Ροζα η γυναικα του βγαινει με κα-
ποιον αντρα,τους ειδε τυχαια, αυτη μ'εναν αγνωστο γι'αυτον αντρα σε
τρυφερη σταση,δεν υπηρχε αμφιβολια πως η σχεση ηταν ερωτικη,αυτο
το ειδε πριν τρεις μηνες,το κρατησε μεσα του,αλλα δεν βασταξε κι απο-
φασσε να του το μαρτυρισει,ο Γιωργος στεναχωρηθηκε πολυ,
οταν γυρισε σπιτι η Ροζα ελειπε,θα'πρεπε να'χε επιστρεψει απ'τη δουλεια,
γυρναει πρωτη,σκεφτηκε αυτους τους τελευταιους μηνες,οι εικονες γυρι-
σαν,αρχισαν ν'αποκτουν σημασια,η Ροζα σαν να προσεχε περισσοτερο την
εμφανιση της,του μιλουσε λιγοτερο,κι απομονονταν στο δωματιο ωρες,
σπανια γελουσε, ενω παλιοτερα γελουσε τακτικα,τα βραδυα ,που επεφταν
να κοιμηθουν παραπονιονταν πως ηταν πως πολυ κουρασμενη και πως ει-
χε πονοκεφαλους,ολο και πιο πολυ αργουσε να γυρισει απ'τη δουλεια,και
πολλαπλασιασε τις επισκεψεις στους δικους της,ολα αυτα τα γυρνουσε
στο μυαλο του ο Γιωργος,και τον πονουσαν σαν να γυρνουσε μαχαιρι κο-
φτερο βαθεια στη σαρκα του,δεν μπορουσε να σκεφτει κατι συγκεκρι-
μενο, η σκεψη του πετουσε,αναστατη,μετα απο ωρα καταφερε να συνερ-
θει,
οταν γυρισε σπιτι η Ροζα δεν τη ρωτησε για τι αργησε,εκεινη απο μονη της
του ειπε μια δικαιολογια,ουτε,που την ακουσε,συμπεριφερονταν σαν να μην
συνεβαινε τιποτα,σταματησε τη δουλεια,δεν της το'ειπε,σηκωνονταν κανονι-
κα το πρωι κι εκανε πως δηθεν πηγαινε στη δουλεια,στηνονταν και παρακο-
λουθουσε τη Ροζα,πραγματικα συναντουσε εκεινον τον αντρα,βεβαιωθηκε
πως ειχαν ερωτικη σχεση,μια φορα πηγαν σ'ενα απομερο κεντρακι στο Φα-
ληρο,δεν πλησιασε κοντα για να μην γινει αντιληπτος,μετα απο τρεις ωρες
χωρισαν,
και μια μερα,η Ροζα ειχε προφασισθει την αρρωστη και δεν θα πηγαινε
εκεινη τη μερα στη βιοτεχνια,στις 9 η ωρα περιπου ειδε τον αντρα να
μπαινει στο σπιτι του,του'ρθε το αιμα στο κεφαλι του,αναψε,γυρισε ο κο-
σμος γυρω του ,ζαλιστηκε,πηγε να σωριαστει,το κεφαλι του πονουσε να
σπασει,η καρδια του χτυπουσε δυνατα,ετρεμε ολο το σωμα του,τσακιστη-
κε το κορμι του,θολωσε η σκεψη το μυαλο του,συγκρατηθηκε,εκανε δυ-
ναμη,
περιμενε 30-40 λεπτα και μπηκε κρυφα στο σπιτι απο μια πισω πορτα,που
ανοιγε στη κουζινα,εφτασε στη κρεββατοκαμαρα και τους επιασε στο κρε-
βατι,μολις τον ειδαν ξαφνικα μπροστα τους η γυναικα εβγαλε δυνατη φωνη,
ουρλιαξε,ο αντρας πεταχτηκε ορθιος,προσπαθουσε με τα χερια να κρυφτει
μπροστα,ετρεμε απ'τον φοβο του,του φωναξε να παρει τα ρουχα του και να
φυγει,
και πλησιασε τη γυναικα,εκεινη ειχε σκεπαστει με το σεντονι απο κατω
μεχρι πανω,ακουγε τα αναφυλητα της,το κορμι της ετρεμε,μετα σταματησε
να τρεμει,ακινητοποιηθηκε,μονο τα αναφυλητα συνεχισθηκαν πιο χαμηλα
πιο βουβα,πλησιασε τη σκεπασμενη γυναικα,χωρις ν'αρπαξει το σεντονι
και να την ξεσκεπασει σηκωσε το μαχαιρι και τη χτυπησε
μετα απο λιγο βγηκε απ'το σπιτι και πηγε στην αστυνομια,παρουσιασθηκε
και τους ειπε να τον συλλαβουν και να τον τιμωρησουν γιατι πριν απο λιγη
ωρα στο σπιτι του μαχαιρωσε τη γυναικα του και την σκοτωσε
Δεν αναφερε ,ουτε και στο δικαστηριο αργοτερα,την υπαρξη εραστη,για
αιτια του φονου επικαλεσθηκε τη παθολογικη ζηλεια,που ενιωθε,απ'την
οποια δεν μπορεσε τελικα να ξεφυγει
.
.
.
[ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ]Τετραγωνικη ριζα του 2-χ.ν.κουβελης
.
.
η τετραγωνικη ριζα του 2:√2=1.41421 35623 73095 04880 16887 24209
69807 85696 71875 37694 80731 76679 73799…
.
[ΘΕΩΡΗΜΑ]η √2 είναι άρρητος:
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣ ΑΤΟΠΟΝ ΑΠΑΓΩΓΗΣ
-και αποσπασμα
απο τον διαλογο του ΠΛΑΤΩΝΑ:ΘΕΑΙΤΗΤΟΣ-χ.ν.κουβελης
.
.
[η √2 η' θα ειναι ρητος αριθμος η' θα ειναι αρρητος]
Υποθετουμε ότι η ριζα{2} είναι ρητός,
Τοτε: √2 =α/β
όπου α και β είναι μη μηδενικοί ακέραιοι πρώτοι μεταξύ τους
[απο τον ορισμό των ρητών αριθμών]
Έπομενως: β.√2 = α
Υψώνουμε και τις δυο πλευρές της ισοτητας στο τετράγωνο κι εχουμε:
2β<εις το τετραγωνο> = α <εις το τετραγωνο>
το 2 διαιρεί το 2β, τοτε θα διαιρεί και το α<εις το τετραγωνο>
[τα δυο μερη της ισοτητας]
Επομένως, ο α<εις το τετραγωνο>είναι άρτιος, τοτε και ο α είναι άρτιος.
Τοτε ο α = 2γ, όπου γ είναι ακέραιος.
Αντικαθιστουμε το α στην ισοτητα και εχουμε:
2β<εις το τετραγωνο> = (2γ)<εις το τετραγωνο> = 4γ<εις το τετραγωνο>
Διαιρουμε με το 2 την ισοτητα κι εχουμε:
β<εις το τετραγωνο> = 2γ<εις το τετραγωνο>
Με το ίδιο συλλογισμο:
το 2 διαιρεί το β<εις το τετραγωνο>
τοτε και το β είναι άρτιος.
Επομενως αν οι α και β είναι και οι δυο άρτιοι, έχουν κοινό διαιρέτη, το 2
Αυτο ειναι ατοπο,δεν συμφωνει με την υπόθεση:
<ότι είναι ο α και ο β ειναι πρώτοι μεταξύ τους>
Επομενως η √2 είναι άρρητος αριθμος
.
√2=1.41421 35623 73095 04880 16887 24209 69807 85696 71875 37694
80731 76679 73799…
.
ΠΛΑΤΩΝ :ΘΕΑΙΤΗΤΟΣ[Αποσπασμα]
Θεαίτητος
περὶ δυνάμεών τι ἡμῖν Θεόδωρος ὅδε ἔγραφε, τῆς τε τρίποδος πέρι καὶ
πεντέποδος [ἀποφαίνων] ὅτι μήκει οὐ σύμμετροι τῇ ποδιαίᾳ, καὶ οὕτω
κατὰ μίαν ἑκάστην προαιρούμενος μέχρι τῆς ἑπτακαιδεκάποδος: ἐν δὲ
ταύτῃ πως ἐνέσχετο. ἡμῖν οὖν εἰσῆλθέ τι τοιοῦτον, ἐπειδὴ ἄπειροι τὸ
πλῆθος αἱ δυνάμεις ἐφαίνοντο, πειραθῆναι συλλαβεῖν εἰς ἕν, ὅτῳ πάσας
ταύτας προσαγορεύσομεν τὰς δυνάμεις.
Σωκράτης
ἦ καὶ ηὕρετέ τι τοιοῦτον;
Θεαίτητος
ἔμοιγε δοκοῦμεν: σκόπει δὲ καὶ σύ.
Σωκράτης
λέγε.
Θεαίτητος
τὸν ἀριθμὸν πάντα δίχα διελάβομεν: τὸν μὲν δυνάμενον ἴσον ἰσάκις
γίγνεσθαι τῷ τετραγώνῳ τὸ σχῆμα ἀπεικάσαντες τετράγωνόν τε καὶ
ἰσόπλευρον προσείπομεν.
Σωκράτης
καὶ εὖ γε.
Θεαίτητος
τὸν τοίνυν μεταξὺ τούτου, ὧν καὶ τὰ τρία καὶ τὰ πέντε καὶ πᾶς ὃς
ἀδύνατος ἴσος ἰσάκις γενέσθαι, ἀλλ' ἢ πλείων ἐλαττονάκις ἢ ἐλάττων
πλεονάκις γίγνεται, μείζων δὲ καὶ ἐλάττων ἀεὶ πλευρὰ αὐτὸν περιλαμ-
βάνει, τῷ προμήκει αὖ σχήματι ἀπεικάσαντες προμήκη ἀριθμὸν ἐκα-
λέσαμεν.
Σωκράτης
κάλλιστα. ἀλλὰ τί τὸ μετὰ τοῦτο;
Θεαίτητος
ὅσαι μὲν γραμμαὶ τὸν ἰσόπλευρον καὶ ἐπίπεδον ἀριθμὸν τετραγωνίζουσι,
μῆκος ὡρισάμεθα, ὅσαι δὲ τὸν ἑτερομήκη, δυνάμεις, ὡς μήκει μὲν οὐ συμ-
μέτρους ἐκείναις, τοῖς δ' ἐπιπέδοις ἃ δύνανται. καὶ περὶ τὰ στερεὰ ἄλλο
τοιοῦτον
.
.
.
METAMATHEMATICS[+- . :]
[ΜΕΤΑΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ]Προσθεσης,Αφαιρεσης,Πολ/σμου,Διαιρεσης
ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ/ΕΤΕΡΟΚΡΙΤΙΚΗ-Σατυριζοντας
.
.
.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ[4 Πραξεις]-χ.ν.κουβελης
[ΜΕΤΑΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ]Προσθεσης,Αφαιρεσης,Πολ/σμου,Διαιρεσης
ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ/ΕΤΕΡΟΚΡΙΤΙΚΗ-Σατυριζοντας
.
.
.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ[4 Πραξεις]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΜΕΤΑΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ]Προσθεσης,Αφαιρεσης,Πολ/σμου,Διαιρεσης
ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ/ΕΤΕΡΟΚΡΙΤΙΚΗ-Σατυριζοντας
.
.
ΠΡΟΣΘΕΣΗ:προσθεταιος+προσθεταιος=αθροισμα
Σ'οτι[α] προσθετω στον κοσμο,ο κοσμος μου προσθετει
τιποτα[μηδεν]
Στο τιποτα του κοσμου [μηδεν] προσθετω κατι[α]
Και στις δυο προσθεσεις το αθροισμα ειναι αυτο,που εγω
προσθετω αζητητο,αχρειαστο για τον κοσμο
α+0=0+α=α[αντιμεταθετικη ιδιοτητα της επιδρασης]
[μηπως το μηδεν το προσθετω εγω κι ο κοσμος δεν προσθε-
τει μηδεν;]τοτε ειμαι...αχαριστος στον κοσμο μεσα
.
ΑΦΑΙΡΕΣΗ:μειωτεος-αφαιρετης=υπολοιπο
Σ'οτι [α] κανω, ο κοσμος το αφαιρει,και μενει υπολοιπο
τιποτα[μηδεν]α-α=0
[μηπως ,αν αλλαξουμε τους ορους της αφαιρεσης,ειναι αλ-
λιως τα πραγματα,
αν απο μειωτεος γινω αφαιρετης,κι ο κοσμος απο αφαιρετης
γινει μειωτεος,τοτε εγω αφαιρω τον κοσμο και γινεται
τιποτα[μηδεν],
δηλαδη ισως ευθυνομαι για την...απωλεια του κοσμου,και την
παρακμη του],για...την μειωση του,την...ζημειωση του
.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ:παραγων.παραγων=γινομενο
Σ'οτι[α] κανω εκεινο δεν πολλαπλασιαζεται στους ανθρωπους,
επομενως το γινομενο ειναι μηδεν[τιποτα],η δραση μηδενιζεται,
δεν εχει επιδραση
Στο τιποτα του κοσμου[το μηδεν] αν δρασω πολλαπλασιαστικα
δεν βγαινειτιποτα,το γινομενο ο,απροσβλητο το τιποτα του κοσμου
Μ'ενα λογο δεν ειμαι...παραγοντας του κοσμου
α.0=0.α=0
[μηπως ετσι... γλυτωνω,ανευθυνος γι'αυτα που δεν συμβαινουν
στον κοσμο]
.
ΔΙΑΙΡΕΣΗ:διαιρετεος:διαιρετης=πηλικο[τελεια διαιρεση]
Σ'οτι[α] κανω,δεν διαιρειται[δεν μοιραζεται]στον κοσμο,επει-
δη δεν παραουσιαζονται[δεν ενδιαφερονται]ανθρωποι να το μοι-
ραστουν,η πραξη αυτη ειναι αδυνατη[ως γνωστον τιποτα δεν μπο-
ρεις να μοιρασεις με καποιον,που δεν το θελει,η' το αγνοει]
α:0 [αδυνατη διαιρεση]
-Η αλλη περιπτωση διαιρεσης 0:α ειναι δυνατη,πραγματοποιειται,
ειναι τελεια διαιρεση,με πηλικο το μηδεν[το 0 εδω ειναι το
τιποτα[μηδεν]του κοσμου,και το α το πληθος των ανθρωπων.
Επομενως ο κοσμος στους ανθρωπους μοιραζει,πουλαει τιποτα.Κι
αυτο ειναι ...πασα πραγματικοτητα,αποδειγμενη.
Δυστυχως μηδεν,τιποτα...περνω κι εγω στα παντα[σαν ...φυσικο
και νομιμο μελος του κοσμου]
-Η τριτη περιπτωση διαιρεσης ειναι 0:0=οτι θελεις ειναι,γινεται
[απεριοριστα αποτελεσματα-επιδρασεις]
Το μηδεν[το τιποτα]του κοσμου οταν μοιραζεται απο το τιποτα
[το μηδεν]του κοσμου παραγει,εμφανιζει,πραγματοποιει τα παντα
Επομενως τιποτα δια του τιποτα ...τα παντα
[αρχαιστι:Εξ ουδενος δια του ουδενος το απαν γιγνεται]
Εγω,γι'αυτο το μηδεν [το τιποτα]του κοσμου δεν ευθυνομαι,αλλα
γι'αυτα που κανω πληρωνομαι με τιποτα...με μηδεν.
[μια απο τις λυσεις αυτης της διαιρεσης]
Αλλοι περνουν λεφτα,τιμες,φιλοφρονησεις,...αλλοιφτωχεια,ανε-
χεια,...αλλοι περνουν αλλους...στο λαιμο τους,...και ουτω
καθεξεις
Συμπερασμα:
Ο Καθενας την Τιμη του Εχει
.
.
.
Pop Art [Αλικη]
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΕΝΑΝΤΙ
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΕΝΑΝΤΙ
.
.
.
Pop Art [Αλικη]-χ.ν.κουβελης
.
Αλικη,27 ετων,καθηγητρια Φιλολογιας,αναπληρωτρια σε λυκειο του Πειραια,
το τελευταιο εξαμηνο ο μισθος της ελλατωθηκε κατα 250 ευρω,σε σχεση
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΕΝΑΝΤΙ
.
.
Καθε μερα για ενα μηνα την εβλεπε να περιμενει τον
ηλεκτρικο στο σταθμο στα Κατω Πετραλωνα,στην αποβα-
θρα προς την Ομονοια,απο τις 7 και τεταρτο μεχρι τις
7 και μιση,εκεινος ηταν απεναντι,στην αποβαθρα προς
τον Πειραια,περιμενε να ρθει το δικο της τρενο να
φυγει πρωτη εκεινη,κι υστερα εκεινος εφευγε,μια μερα,
σ'ενα ρεπο ,που ειχε,πηγε στη δικη της αποβαθρα,οταν
ηρθε το τρενο ειδε σε ποιο βαγονι μπηκε εκεινη κι
εκεινος μπηκε στο αμεσως προηγουμενο βαγονι,σταθηκε
ορθιος μπροστα απο τη πορτα εξοδου,την ειδε ,που κα-
τεβηκε στο Μοναστηρακι ,βγηκε και την ακολουθησε,
εφτασε στη Καπνικαρεα,λιγο πιο πανω στην Ερμου η κο-
πελα μπηκε σ'ενα καταστημα,πλησιασε και διαβασε τη
φιρμα του,ηταν ενα καταστημα γυναικειων ρουχων,κοι-
ταξε το ρολοι του,8 παρα 10,την αλλη μερα η κοπελα
δεν ηταν στο σταθμο απεναντι,ουτε και τις επομενες
μερες την ειδε,ανησυχησε,πηρε μια φιλη και πηγε στο
καταστημα,με το προσχημα πως ηθελε ν'αγορασει κατι,
κοιταξε,δεν την ειδε στις πωλητριες,καθυστερησε επι-
τηδες την αγορα,τιποτα,πουθενα,στο τελος τολμησε να
ρωτησει,ζηταει μια κοπελα πωλητρια,που εργαζεται εκει,
ετσι κι ετσι,που ειναι,του ειπαν πως ειναι καποιες
μερες,που απολυθηκε,το καταστημα εκανε ελλατωση υπαλ-
ληλων,ζητησε να του πουν που θα την βρει,τον ρωτησαν
αν ειναι συγγενης η' γνωστος της κοπελας,ειπε πως
δεν ηταν,του απαντησαν ευγενικα πως δεν μπορουσαν
σ'εναν αγνωστο να δωσουν στοιχεια της,περασε καιρος
και δεν ξαναειδε τη κοπελα στο σταθμο απεναντι,και
μια μερα την ειδε,την ιδια ωρα,ετρεξε να την προλαβει,
ανεβηκε δυο-δυο τα σκαλια στη σκαλα στην ανισοπεδο γε-
φυρα πανω απ'τις γραμμες του τρενου,ακουγε το θορυβο
του τρενου ,που ανεβαινε απο τον Ταυρο και πλησιαζε
στο σταθμο,βιαστηκε στη γεφυρα,το τρενο ειχε φτασει,
ανοιξαν οι πορτες του,κατεβηκε γρηγορα τη σκαλα και
μολις προλαβε να μπει στο τρενο στο ιδιο βαγονι,που
μπηκε κι εκεινη,εκεινη ειχε καθισει,το απεναντι καθι-
σμα ηταν αδειο,πηγε και καθισε,διπλα στο αριστερο πα-
ραθυρο,η αναπνοη του ειχε κοπει,την κοιταξε,εκεινη ει-
χε γυρισμενο το κεφαλι της,κοιτουσε εξω,του φανηκε κα-
ποια στιγμη πως χαμογελασε,στο Θησειο η κοπελα σηκωθη-
κε να κατεβει,σηκωθηκε κι εκεινος,κατεβηκαν,την ακο-
λουθησε,περασαν τον πεζοδρομο διπλα στις γραμμες και
την Αρχαια Αγορα,η κοπελα εστριψε και διεσχισε την
Ηφαιστου,εφτασε στη πλατεια στο Μοναστηρακι,συνεχισε
στην Πανδροσου μεχρι τη πλατεια της Μητροπολης,εκει
εστριψε αριστερα,περασε απεναντι στη Μητροπολεως,προλα-
βε και περασε κι εκεινος,η κοπελα εφτασε στην Ερμου και
μπηκε στο ιδιο καταστημα,που την ειχε δει να μπαινει την
πρωτη φορα,που την ακολουθησε,8 παρα 10,κοιταξε το ρολοι
του,τηλεφωνησε στη φιλη του,την βρηκε,της ειπε πως την
θελει για τον ιδιο λογο στην Ερμου,της ειπε να παρει ταξι
να μη αργησει,σε μιση ωρα ηταν εκει,μπηκαν στο καταστημα,
μια πωλητρια τον γνωρισε,τον ρωτησε διακριτικα αν βρηκε
τη κοπελα,που ειχε ζητησει,της ειπε πως την ειδε να μπαι-
νει στο καταστημα,αυτη την ωρα δουλευει,η κοπελα τον κοι-
ταξε παραξενα,υστερα γελασε,του ειπε,αν θυμονταν καλα,πως
η κοπελα ειχε απολυθει,βεβαια δεν ηταν σιγουρη για ποια
κοπελα,γιατι εχουν απολυθει απο τοτε κι αλλες κοπελες,την
ευχαριστησε για τις πληροφοριες της,με τη φιλη του ανεβη-
κε σ'ολους τους οροφους του καταστηματος,σε κανενα χωρο
του δεν την βρηκε,αγορασαν κατι και βγηκαν,πηγαν στην
Αιολου σ'ενα καφε,που συχναζε,καθισαν,παραγγειλαν,ενα
εσπρεσσο εκεινος κι η φιλη του ενα χυμο φρουτων,συζητου-
σαν διαφορα,στο μυαλο του ομως ηταν κολλημενη η σκεψη της
κοπελας,τι συνεβαινε,δεν μπορουσε να καταλαβει,καιξαφνι-
κα,την ειδε να μπαινει στο καφε,καθισε σ'ενα τραπεζι,λι-
γο μακρυα απ'το δικο τους,ενδιαμεσα δεν παρεμβαλονταν
πελατες,εβλεπε καθαρα το προσωπο της,εκεινη ηταν,δεν εκα-
νε λαθος,δεν ειπε τιποτα στη φιλη του,την παρακολουθουσε,
προσεχε να μην τον καταλαβει η φιλη του,το γκαρσονι πηγε
στο τραπεζι της,η κοπελα παραγγειλε,σε λιγο την σερβιραν
μπυρα,χτυπησε το κινητο της,το σηκωσε γρηγορα,απαντησε,
ειχε μουσικη στο χωρο και δεν μπορουσε απο τη θεση,που
βρισκονταν ν'ακουσει τι ελεγε,απο τα χειλη της καταλα-
βαινε πως μιλουσε συνεχεια,η εκφραση στο προσωπο της
του φανηκε σοβαρη,για μια στιγμη,φευγαλεα,την ειδε,που
τον κοιταξε,μετα απο λιγο εκλεισε το τηλεφωνο,πηρε
τη μπυρα κι αδειασε στο ποτηρι,το γεμισε,ηπιε,αναψε ενα
τσιγαρο,η εκφραση της σοβαρη,δεν ξανακοιταξε προς το
μερος του,η φιλη του κοιταξε το ρολοι της,του ειπε πως
περασε η ωρα,αργησε,ειχε ενα ραντεβου κι επρεπε να φυγει,
την ευχαριστησε,εκεινος θα εμεινε ακομη,η φιλη του εφυγε,
κοιταξε προς το μερος της κοπελας,την ειδε ,που εγραφε,
τελειωσε το γραψιμο και φωναξε το γκαρσονι,του εδωσε
το σημειωμα,το γκαρσονι εσκυψε και κατι του ειπε,σε λιγο,
μετα απο αυτο,μπηκε ενας αντρας στο καφε και πηγε και
καθισε διπλα της,το γκαρσονι πηγε στο τραπεζι να παρει
παραγγελια,κατι του ειπε ο αντρας,δεν ακουσε,το γκαρσονι
εφυγε,και σχεδον αμεσως σηκωθηκαν να φυγουν,πρωτα ση-
κωθηκε η κοπελα,ο αντρας εβγαλε ενα χαρτονομισμα το αφησε
στο τραπεζι και σηκωθηκε κι εκεινος να φυγουν,μπροστα η
κοπελα και πισω εκεινος,εμεινε μονος του,απο τις σκεψεις
του τον διεκοψε το γκαρσονι,του ειπε πως ειχαν αφησει
ενα σημειωμα γι'αυτον,του το εδωσε κι εφυγε το γκαρσονι,
το ανοιξε και το διαβασε,εγραφε να σταματησει να την
παρακολουθει και να ρωταει γι'αυτην,τον παρακαλουσε,ξανα-
διαβασε το σημειωμα,επειτα το εβαλε στη τσεπη του,φωναξε
το γκαρσονι να πληρωσει,το γκαρσονι ηρθε,το πληρωσε,αφησε
και φιλοδωρημα,σηκωθηκε κι εφυγε,ανεβηκε την Αιολου,εφτα-
σε στην Ομονοια,εκανε τον γυρο της πλατειας,Σταδιου,Πανεπιστημιου,
καφενειο Νεον, τριτη Σεπτεμβριου,παροδος Μαρικας Κοτοπουλη,Αγιου
Κωνσταντινου,Πειραιως,ξενοδοχειον Μεγας Αλεξανδρος,οδος Αθηνας,
ξενοδοχειον Μπαγκειον,Χαυτεια και κατεβηκε την Σταδιου προς το
Συνταγμα,στη πλατεια Κλαυθμωνος στο βιβλιοπωλειο του Καουφμαν
αγορασε καποιο βιβλιο,εφτασε στο Συνταγμα,χαζεψε λιγο στη πλατεια
τους τουριστες,επειτα περασε απεναντι,πηρε τη Μητροπολεως και στο
Μοναστηρακι,12 και 17,πηρε το τρενο,την αλλη μερα,7 και τεταρτο μεχρι
τις 7 και μιση,την ειδε τη κοπελα,απεναντι,και για πολυ καιρο ακομη την
εβλεπε,μετα αλλαξε εργασια και ωραριο κι επαψε να την βλεπει
.
.
.
ODYSSEA[ΟΔΥΣΣΕΙΑ]
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΣΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
.
.
.
γλαροι-χ.ν.κουβελης
Ελληνικο Γαλαζιο[Ραψωδια]1-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΣΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
.
.
ειδαμε τους γλαρους,σαν φιλους,σαν συντροφους τους ειδαμε,
στα κυλισματα των νερων,στο ξαναγυρισμα του χρονου,τους
αφησαμε στα βραχια να ξαποστασουν,κι υστερα ν'ανεβουν να
πεταξουν μπροστα, γυρω-γυρω μας και πισω απο τη βαρκα μας,
καθως ξαναπιασαμε το ταξιδι στη θαλασσα για την επιστροφη
στη πατριδα
αραξαμε σ'ενα λιμανι στη νοτιο θαλασσα,βαθυς κολπος,απριλης
μηνας,θα μεναμε λιγο καιρο,θα εφοδιαζαμε το καραβι με τροφι-
μα,τι ειχαμε ξεμεινει,υστερα θα κινουσαμε παλι,μια βραδια
σ'ενα μπαρ στο λιμανι γνωριστηκαμε με μια παρεα ντοπιων,συν-
νενοουμασταν στην αγγλικη γλωσσα,γρηγορα γιναμε μια παρεα,
γελια ,φωνες ,πειραγματα,κουβεντες για γυναικες,οπως συνη-
θιζουν να κανουν οι ναυτικοι στις παρεες τους,ενας αναμεσα
τους,που ξεχωριζε,στην ηληκια μεγαλυτερος και στη φυσιογνω-
μια ξεχωριστος,ειπε πως θελει να διηγηθει στους ξενους,σε
μας,μια ιστορια,μια περιπετεια ενος ανθρωπου στη θαλασσα,τι
περασε,τι ειδε,τι γνωρισε και τι επαθε στο ταξι δι του,κι
αρχισε να λεει,να ονοματιζει τους τοπους,που βρεθηκε και
τι συνεβηκε σ'αυτον και στους συντροφους του,και πως πολ-
λους ανθρωπους γνωρισε κι εμαθε γι'αυτους,τις ασχολιες τους,
τις ιδεες τους,τα πολιτικα τους,και τους νομους,που διοικου-
σαν την ζωη τους,συνεχισε να λεει την ιστορια,και τοτε ενας
απο τους συντροφους αναμεσα μας ψιθυρισε και τ'ακουσαμε
ολοι:''ειναι τυφλος,δεν βλεπει'',ειδαμε καλυτερα,ειχε δικιο,
ο αφηγητης ηταν πραγματι τυφλος,ακινητα τα ματια του,θολα,
σβησμενα στις κογχες τους,οταν εκεινος ο ανθρωπος σταματησε
να λεει την ιστορια,ενα μερος της,ειχε περασει η ωρα,περα-
σμενα μεσανυχτα,ωρα να γυρισουμε στο καραβι,τους αποχαιρε-
τησαμε κι ορισαμε να συναντηθουμε τ'αλλο βραδυ στο ιδιο με-
ρος,φτασαμε στο καραβι κι ετοιμαζομασταν να παμε για
υπνο,οταν ο Οδυσσεας μας ειπε να μαζευτουμε στο καταστρωμα,
ηθελε να μας μιλησει για ενα σοβαρο ζητημα,ηταν επειγον,
στο αμυδρο φως της νυχτας μολις,που ξεχωριζαμε το προσωπο
του,μας ειπε να μην πιστευουμε εκεινον τον ανθρωπο,που μι-
λησε στο μπαρ,ενας ψευτης ηταν,ενας θαρσυς,ενας απατεωνας,
ψευτιες κατασκευασματα της φαντασιας του οσα ειπε,αυτο ει-
ναι ιδιον των τυφλων ανθρωπων,δεν βλεπουν και την αδυναμια
τους την ξεπερνουν με φανταστικα πραγματα και φτιαχτες διη-
γησεις,μια διαστροφη να κοροιδεψουν,''να εκδικηθουν για
την αναπηρια τους τους κανονικους,τους φυσιολογικους ανθρω-
πους''ειπε,τα διαστρεφουν ολα,τα αληθινα τα λενε ψευτικα,και
τα ψευτικα αληθινα,ολα οσα ειπωθηκαν αποψε ολα ηταν καθαρη
φαντασια,αυτα ειπε για κεινον,πριν τον ρωτησουμε,ειχαμε
μεγαλη απορια,πως ηξερε πως ηταν τα λογια του εργα της
φαντασιας του,επινοηματα,αφου αφορουσαν,ειχαν σχεση με τον
ξενο τοπο και μ'αλλους διαφορετικους ανθρωπους απο εμας,
μ'αλλα διαφορετικα ηθη και εθιμα,και φυσικα ειχαν τις δι-
κιες τους ιστοριες,τους δικους τους μυθους,κι επειτα,δεν
προλαβαμε να του πουμε,πως σε καποια χωρα,που ειχαμε βρεθει
τον προηγουμενο χρονο,εκει οι ανθρωποι ζουν καιχρησιμοποιουν
αντιστραμενες τις ιδεες,πιστευουν τα φανταστικα τα κατα-
σκευασμενα πραγματα σαν αληθινα σαν πραγματικα,κι αυτα,που
εμεις θεωρουμε αληθινα και πραγματικα εκεινοι τα θεωρου-
σαν ψευτικα ,μη πραγματικα,π.χ πιστευουν πωςη γη στηρι-
ζεται πανω στο καβουκι μιας χελωνας,κι αυτη η χελωνα με τη
σειρα της στηριζεται πανω στο καβουκι μιας αλλης,κι αυτο
συμβαινει στο απειρο,απειρες χελωνες πανω σε απειρες χελω-
νες,αυτο το πιστευαν αληθινο,πως ετσι ειναι,πραγματικο,
η αλανθαστη κοσμοθεωρια τους,και την ιδια στιγμη μια καρε-
κλα,που πανω της καποιος καθεται,η'ειχε καθησει,η' θα κα-
θονταν,την θεωρουσαν φανταστικο αντικειμενο,ψευδαισθηση,
επισης τη συνειθισμενη διακριση του χρονου σε παρελθον-
παρον-και μελλον δεν την παραδεχονταν,δεν ισχυε γι'αυτους,
υπηρχε μονο το παρον,σ'αυτο το παρον,τον χρονο-τωρα, δεν
ειχαν την αναμνηση του παρελθοντος,του περασμενου χρονου,
ουτε την προσμονη του μελλοντος,του χρονου,που ειναι να
ερθει,οτι συνεβαινε τωρα δεν ειχε αιτια,απο καπου,ουτε
επιδραση,προς καπου,αυτα θα του λεγαμε,και αλλα πολλα,
αν δεν τον ακουγαμε να μας λεει,με σοβαρη φωνη,να παμε
να κοιμηθουμε να ξεκουραστουμε γιατι αυριο ξημερωνοντας
θα σηκωναμε αγκυρα και θα φευγαμε,πηραμε οτι ηταν απα-
ραιτητο να παρουμε,εφοδιασαμε το καραβι με τα αναγκαια,
και δεν ηταν ωρα,δεν ειχαμε χρονο,για χασιμο,για ανοητη
καθυστερηση,αυτα ειπε κι εμεις τ'ακουσαμε,υπακουσαμε,δεν
ειχαμε ορεξη,ουτε δυναμη για αντιρρησεις κι αντιλογους,
αλλωστε τι μας ενδιεφερε τι ηταν,τι θεωρουνταν αληθινο
η' ψευτικο ,εμεις ειμασταν ανθρωποι πρακτικοι,απλοι,δεν
βαραιναμε το κεφαλι και τη σκεψη μας με τετοιους συλλογι-
σμους,εμπιστευομασταν αυτα,που ξεραμε καλα,αυτα,που ει-
χαμε δοκιμασει,την εμπειρια μας,αυτη ηταν η πυξιδα μας,
κι αυτη ακολουθαμε στο ταξιδι μας
.
.
.
Ελληνικο Γαλαζιο[Ραψωδια]2-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΣΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
.
.
.
γλαροι-χ.ν.κουβελης
Ελληνικο Γαλαζιο[Ραψωδια]1-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ:ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΣΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ
.
.
ειδαμε τους γλαρους,σαν φιλους,σαν συντροφους τους ειδαμε,
στα κυλισματα των νερων,στο ξαναγυρισμα του χρονου,τους
αφησαμε στα βραχια να ξαποστασουν,κι υστερα ν'ανεβουν να
πεταξουν μπροστα, γυρω-γυρω μας και πισω απο τη βαρκα μας,
καθως ξαναπιασαμε το ταξιδι στη θαλασσα για την επιστροφη
στη πατριδα
αραξαμε σ'ενα λιμανι στη νοτιο θαλασσα,βαθυς κολπος,απριλης
μηνας,θα μεναμε λιγο καιρο,θα εφοδιαζαμε το καραβι με τροφι-
μα,τι ειχαμε ξεμεινει,υστερα θα κινουσαμε παλι,μια βραδια
σ'ενα μπαρ στο λιμανι γνωριστηκαμε με μια παρεα ντοπιων,συν-
νενοουμασταν στην αγγλικη γλωσσα,γρηγορα γιναμε μια παρεα,
γελια ,φωνες ,πειραγματα,κουβεντες για γυναικες,οπως συνη-
θιζουν να κανουν οι ναυτικοι στις παρεες τους,ενας αναμεσα
τους,που ξεχωριζε,στην ηληκια μεγαλυτερος και στη φυσιογνω-
μια ξεχωριστος,ειπε πως θελει να διηγηθει στους ξενους,σε
μας,μια ιστορια,μια περιπετεια ενος ανθρωπου στη θαλασσα,τι
περασε,τι ειδε,τι γνωρισε και τι επαθε στο ταξι δι του,κι
αρχισε να λεει,να ονοματιζει τους τοπους,που βρεθηκε και
τι συνεβηκε σ'αυτον και στους συντροφους του,και πως πολ-
λους ανθρωπους γνωρισε κι εμαθε γι'αυτους,τις ασχολιες τους,
τις ιδεες τους,τα πολιτικα τους,και τους νομους,που διοικου-
σαν την ζωη τους,συνεχισε να λεει την ιστορια,και τοτε ενας
απο τους συντροφους αναμεσα μας ψιθυρισε και τ'ακουσαμε
ολοι:''ειναι τυφλος,δεν βλεπει'',ειδαμε καλυτερα,ειχε δικιο,
ο αφηγητης ηταν πραγματι τυφλος,ακινητα τα ματια του,θολα,
σβησμενα στις κογχες τους,οταν εκεινος ο ανθρωπος σταματησε
να λεει την ιστορια,ενα μερος της,ειχε περασει η ωρα,περα-
σμενα μεσανυχτα,ωρα να γυρισουμε στο καραβι,τους αποχαιρε-
τησαμε κι ορισαμε να συναντηθουμε τ'αλλο βραδυ στο ιδιο με-
ρος,φτασαμε στο καραβι κι ετοιμαζομασταν να παμε για
υπνο,οταν ο Οδυσσεας μας ειπε να μαζευτουμε στο καταστρωμα,
ηθελε να μας μιλησει για ενα σοβαρο ζητημα,ηταν επειγον,
στο αμυδρο φως της νυχτας μολις,που ξεχωριζαμε το προσωπο
του,μας ειπε να μην πιστευουμε εκεινον τον ανθρωπο,που μι-
λησε στο μπαρ,ενας ψευτης ηταν,ενας θαρσυς,ενας απατεωνας,
ψευτιες κατασκευασματα της φαντασιας του οσα ειπε,αυτο ει-
ναι ιδιον των τυφλων ανθρωπων,δεν βλεπουν και την αδυναμια
τους την ξεπερνουν με φανταστικα πραγματα και φτιαχτες διη-
γησεις,μια διαστροφη να κοροιδεψουν,''να εκδικηθουν για
την αναπηρια τους τους κανονικους,τους φυσιολογικους ανθρω-
πους''ειπε,τα διαστρεφουν ολα,τα αληθινα τα λενε ψευτικα,και
τα ψευτικα αληθινα,ολα οσα ειπωθηκαν αποψε ολα ηταν καθαρη
φαντασια,αυτα ειπε για κεινον,πριν τον ρωτησουμε,ειχαμε
μεγαλη απορια,πως ηξερε πως ηταν τα λογια του εργα της
φαντασιας του,επινοηματα,αφου αφορουσαν,ειχαν σχεση με τον
ξενο τοπο και μ'αλλους διαφορετικους ανθρωπους απο εμας,
μ'αλλα διαφορετικα ηθη και εθιμα,και φυσικα ειχαν τις δι-
κιες τους ιστοριες,τους δικους τους μυθους,κι επειτα,δεν
προλαβαμε να του πουμε,πως σε καποια χωρα,που ειχαμε βρεθει
τον προηγουμενο χρονο,εκει οι ανθρωποι ζουν καιχρησιμοποιουν
αντιστραμενες τις ιδεες,πιστευουν τα φανταστικα τα κατα-
σκευασμενα πραγματα σαν αληθινα σαν πραγματικα,κι αυτα,που
εμεις θεωρουμε αληθινα και πραγματικα εκεινοι τα θεωρου-
σαν ψευτικα ,μη πραγματικα,π.χ πιστευουν πωςη γη στηρι-
ζεται πανω στο καβουκι μιας χελωνας,κι αυτη η χελωνα με τη
σειρα της στηριζεται πανω στο καβουκι μιας αλλης,κι αυτο
συμβαινει στο απειρο,απειρες χελωνες πανω σε απειρες χελω-
νες,αυτο το πιστευαν αληθινο,πως ετσι ειναι,πραγματικο,
η αλανθαστη κοσμοθεωρια τους,και την ιδια στιγμη μια καρε-
κλα,που πανω της καποιος καθεται,η'ειχε καθησει,η' θα κα-
θονταν,την θεωρουσαν φανταστικο αντικειμενο,ψευδαισθηση,
επισης τη συνειθισμενη διακριση του χρονου σε παρελθον-
παρον-και μελλον δεν την παραδεχονταν,δεν ισχυε γι'αυτους,
υπηρχε μονο το παρον,σ'αυτο το παρον,τον χρονο-τωρα, δεν
ειχαν την αναμνηση του παρελθοντος,του περασμενου χρονου,
ουτε την προσμονη του μελλοντος,του χρονου,που ειναι να
ερθει,οτι συνεβαινε τωρα δεν ειχε αιτια,απο καπου,ουτε
επιδραση,προς καπου,αυτα θα του λεγαμε,και αλλα πολλα,
αν δεν τον ακουγαμε να μας λεει,με σοβαρη φωνη,να παμε
να κοιμηθουμε να ξεκουραστουμε γιατι αυριο ξημερωνοντας
θα σηκωναμε αγκυρα και θα φευγαμε,πηραμε οτι ηταν απα-
ραιτητο να παρουμε,εφοδιασαμε το καραβι με τα αναγκαια,
και δεν ηταν ωρα,δεν ειχαμε χρονο,για χασιμο,για ανοητη
καθυστερηση,αυτα ειπε κι εμεις τ'ακουσαμε,υπακουσαμε,δεν
ειχαμε ορεξη,ουτε δυναμη για αντιρρησεις κι αντιλογους,
αλλωστε τι μας ενδιεφερε τι ηταν,τι θεωρουνταν αληθινο
η' ψευτικο ,εμεις ειμασταν ανθρωποι πρακτικοι,απλοι,δεν
βαραιναμε το κεφαλι και τη σκεψη μας με τετοιους συλλογι-
σμους,εμπιστευομασταν αυτα,που ξεραμε καλα,αυτα,που ει-
χαμε δοκιμασει,την εμπειρια μας,αυτη ηταν η πυξιδα μας,
κι αυτη ακολουθαμε στο ταξιδι μας
.
.
.
Ελληνικο Γαλαζιο[Ραψωδια]2-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Pop Art[Seductive Girl]
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
[SEDUCTION]
.
.
.
Pop Art[Seductive Girl]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
[SEDUCTION]
.
.
Seduction/Seductive[ελκυστικο,σαγηνευτικο,αποπλανηση,γοητευτικο
[ελκυω,σαγηνευω,γοητευω,τραβαω,αιχμαλωτιζω,αποπλανω,υπνωτιζω,
ηδονιζω,αναστατωνω,προκαλω τις αισθησεις,ξεμυαλιζω,ζαλιζω,μεθαω,
διεγειρω,ερεθιζω]
Ελκυστικα[Seductive] στοιχεια σε μια γυναικα ειναι το σωμα της,
τα καμπυλα μερη του,τα εσωτερικα του τμηματα[σημεια...],το χρωμα
του στους διαφορους φωτισμους[σε κλειστο δωματιο με φως απαλο
κοκκινο ,η' στο σεληνοφωτο καθως μπαινει απο ανοιχτο παραθυρο,
σε ζεστη μερα του καλοκαιριου,σε κρυα νυχτα του χειμωνα],
το σχημα των χειλιων,πανω κατω,κοκκινο φυσικο χρωμα,μισοανοι-
γμενα οταν κοιμαται,με ελαχιστες λαμψεις υγρασιας απο την ησυχη
αναπνοη,η φωνη κοντα στο προσωπο ζεστη πνοη,η' στο αυτι ηχος ψι-
θυρου,η αναπνοη στον ωμο σου,κυλαει γλιστραει κυμα παλμος ,υπνω-
σης,ο λαιμος ευλυγιστος, σε κλιση,τα ματια ανοιχτα να βαθαινουν
ν'ανοιγουν να κλεινουν,μισανοιγμενα να περιμενουν,να αδημονουν,
να παραδινονται,να αιχμαλωτιζονται στην εικονα,το μετωπο να
συρεις αργα-αργα σε κυκλικη κινηση τα δακτυλα του χεριου σου,τις
ακρες τους,τα μαλλια να τα σηκωσεις να τ'αφησεις να πεσουν να ανα-
δευονται,στο μαξιλαρι,στον αερα,και στο φως ,το χερι,καθως η παλαμη
σου το αγγιζει ανεβαινοντας ως τον ωμο κι επειτα κατεβαινοντας,
το περικλεινει,το στηθος,που αντεχει στη πιεση σου,αντιδρα σαν σφαιρα
στην αφη σου,ευκινητο,η κοιλια μαλακη κι απαλη,φωτεινη,σκοτεινη,
βελουδινη,το ριγος της πλατης το μουδιασμα η συστολη της σπονδυλι-
κης στηλης το τρεμουλιασμα της μεσης, τα ποδια ανοιγουν κλεινουν υπο-
χωρουν,αισθανονται την ορμη,την τρυφεροτητα ,η αισθηση του απεραντου
λειου,η ηβη ροδο τριανταφυλλο,κοχυλι,
και το ψεμα[η προσποιηση] ειναι seductive ,συγγενευει το ονειρο την ευ-
δαιμονια
τη σαγηνη
.
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
[SEDUCTION]
.
.
.
Pop Art[Seductive Girl]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
[SEDUCTION]
.
.
Seduction/Seductive[ελκυστικο,σαγηνευτικο,αποπλανηση,γοητευτικο
[ελκυω,σαγηνευω,γοητευω,τραβαω,αιχμαλωτιζω,αποπλανω,υπνωτιζω,
ηδονιζω,αναστατωνω,προκαλω τις αισθησεις,ξεμυαλιζω,ζαλιζω,μεθαω,
διεγειρω,ερεθιζω]
Ελκυστικα[Seductive] στοιχεια σε μια γυναικα ειναι το σωμα της,
τα καμπυλα μερη του,τα εσωτερικα του τμηματα[σημεια...],το χρωμα
του στους διαφορους φωτισμους[σε κλειστο δωματιο με φως απαλο
κοκκινο ,η' στο σεληνοφωτο καθως μπαινει απο ανοιχτο παραθυρο,
σε ζεστη μερα του καλοκαιριου,σε κρυα νυχτα του χειμωνα],
το σχημα των χειλιων,πανω κατω,κοκκινο φυσικο χρωμα,μισοανοι-
γμενα οταν κοιμαται,με ελαχιστες λαμψεις υγρασιας απο την ησυχη
αναπνοη,η φωνη κοντα στο προσωπο ζεστη πνοη,η' στο αυτι ηχος ψι-
θυρου,η αναπνοη στον ωμο σου,κυλαει γλιστραει κυμα παλμος ,υπνω-
σης,ο λαιμος ευλυγιστος, σε κλιση,τα ματια ανοιχτα να βαθαινουν
ν'ανοιγουν να κλεινουν,μισανοιγμενα να περιμενουν,να αδημονουν,
να παραδινονται,να αιχμαλωτιζονται στην εικονα,το μετωπο να
συρεις αργα-αργα σε κυκλικη κινηση τα δακτυλα του χεριου σου,τις
ακρες τους,τα μαλλια να τα σηκωσεις να τ'αφησεις να πεσουν να ανα-
δευονται,στο μαξιλαρι,στον αερα,και στο φως ,το χερι,καθως η παλαμη
σου το αγγιζει ανεβαινοντας ως τον ωμο κι επειτα κατεβαινοντας,
το περικλεινει,το στηθος,που αντεχει στη πιεση σου,αντιδρα σαν σφαιρα
στην αφη σου,ευκινητο,η κοιλια μαλακη κι απαλη,φωτεινη,σκοτεινη,
βελουδινη,το ριγος της πλατης το μουδιασμα η συστολη της σπονδυλι-
κης στηλης το τρεμουλιασμα της μεσης, τα ποδια ανοιγουν κλεινουν υπο-
χωρουν,αισθανονται την ορμη,την τρυφεροτητα ,η αισθηση του απεραντου
λειου,η ηβη ροδο τριανταφυλλο,κοχυλι,
και το ψεμα[η προσποιηση] ειναι seductive ,συγγενευει το ονειρο την ευ-
δαιμονια
τη σαγηνη
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
ζουσαν περιπου δυο χρονια μαζι ,αυτο συνεβηκε ξαφνικα ενα
μεσημερι,Κυριακη ηταν,ετρωγαν σ'ενα παραλιακο εστιατοριο,
εκεινη κατι του ελεγε για τη δουλεια της,και στα λογια της
ακουσε μια λεξη να την προφερει χωρις καποιο γραμμα,ενα
ενδιαμεσο συμφωνο,δεν εδωσε σημασια,το θεωρησε φυσικο να
συμβει,συνεχισε η Μ.,μετα απο λιγο κι αλλη λεξη χωρις
ενα συμφωνο,συγκεκριμενα το τριτο γραμμα απ'την αρχη της
λεξης,επειτα αυτο συνεβηκε και με αλλες λεξεις,δεν της
ειπε τιποτα,αλλωστε δεν υπηρχε προβλημα στην επικοινωνια,
καταλαβαινε τι του ελεγε,επειτα εκεινη η διαταραχη στο
λογο σταματησε,τα λογια της ηταν κανονικα,στο αυτοκινη-
το,που γυριζαν και στο σπιτι δεν ξανασυνεβηκε εκεινη
τη μερα,
μετα απο τρεις μερες επανηρθε η ελλατωματικη αρθρωση,παρα-
τηρησε πως οι λεξεις με λαθος προφορα καποιο γραμμα ηταν
περισσοτερες,και σ'ορισμενες περιπτωσεις δεν προφερονταν
περισσοτερα απο ενα γραμμα,δυο ,τρια γραμματα δεν ακουγον-
ταν,ακομη παρατηρησε πως ελλειπαν απο τα λογια της,που κανο-
νικα για την ορθοτητα του λογου,της εκφρασης,επρεπε να υπαρ-
χουν,τα ''και''.καποιες προθεσεις,''πριν'',''μετα'',τα ορι-
στικα αρθρα,ο,η,το,οι κλισεις τους,του,της,των,της ειπε για
τα λαθη στο λογο της,τον ακουσε,δεν του απαντησε,σαν να
μην καταλαβαινε,η κατασταση αυτη τις αλλες μερες επιδεινο-
θηκε πιο πολυ,στα γραμματα,που ελειπαν,τωρα προστεθηκαν,
εκτος απο ολοκληρες λεξεις και μαλιστα στη σειρα,και γραμμα-
τικα λαθη,οπως λαθη κλισεων,πληθυντικος αριθμος αντι για ενι-
κο αριθμο,α' προσωπο αντι για γ' προσωπο,λαθη χρονων,αορι-
στος αντι του μελλοντα,επισης υπηρχαν και συντακτικα λαθη,
τυ υποκειμενο ηταν απροσδιοριστο,ασαφες,το αντικειμενο ειτε
ηταν ανυπαρκτο ειτε ηταν ασχετο με την ενεργεια, τον χρονο,
τη πτωση και τη διαθεση του ρηματος,υποθετικος χρονος για
ενεργετικο χρονο,συνεπεια ηταν τα λογια της να γινονται μερα
με τη μερα ακατανοητα,την ρωτουσε τι συνεβαινε,εκεινη συνε-
χιζε,σαν να μην καταλαβαινε τι της ελεγε,
επισκεφτηκε εναν ειδικο γιατρο για προβληματα λογου και
γλωσσας,του ειπε με λεπτομερειες την περιπτωση της γυναικας,
ο γιατρος του ειπε να μην ανησυχει,ειναι παροδικο φαινομενο,
καποια ασυνειδητη εκδηλωση,αντιδραση σε κατι,ενα δυνατο σοκ,
ειπε στο γιατρο πως δεν συνεβηκε κατι τετοιο,η ζωη τους ηταν
ησυχη,συνειθισμενη,χωρις βιαιες επιπτωσεις στη ψυχολογια τους,
ο γιατρος του ειπε πως αυτο δεν ειναι απαραιτητο να ειναι
ορατο,αισθητο,η ψυχη του ανθρωπου ειναι αβυσσος και απροβλε-
πτη,παντως,οπως και να'ναι να μην ανησυχει και να τον κραταει
ενημερο,και να ερθει με τη γυναικα αν καταφερει να την πει-
σει να τον επισκεφθουν,να εχει υπομονη,και να μην ειναι
καταπιεστικος,να την αφηνει να εκφραζεται ελευθερα χωρις
να την παρεμποδιζει με ερωτησεις και κρισεις,
η γυναικα συνεχισε,ορθοτερη εκφραση ειναι επιταχυνε,την απο-
σαρθρωση του λογου της,περισσοτερο ελλειματικος,πιο πτωτικος,
σχεδον αφασικος,παρελειπτε ολοκληρα τμηματα,χρησιμοποιουσε
τα επιθετα στη θεση ρηματων,ουσιαστικων,αφυσικα,ασχετα επι-
θετα σε ουσιαστικα,π.χ πλαστικο νερο,υπηρχαν πολλες
αντιφασεις,σιωπες,με διαφορες χρονικες διαρκειες,απο κα-
ποια δευτερολεπτα μεχρι καποια λεπτα της ωρας,ηταν φορες
που χρησιμοποιουσε μονο ερωτηματικες προτασεις,η' μονο
αρνητικες προτασεις,η' προτασεις ,που δεν συνεχιζονταν
και δεν γνωριζες,μεσα στην ακατανοησια,αν ηταν η' θα κατε-
ληγαν καταφατικες,ερωτηματικες η'αρνητικες,αλλες φορες μι-
λουσε ακατασχετα μονο με επιθετα η'μονο με ρηματα και κα-
μια φορα με το ιδιο επιθετο και με το ιδιο ρημα η' μονο με
επιρρηματα και σε ακραιες περιπτωσεις μονο με αρθρα,τον τε-
λευταιο καιρο,πριν την εξαφανιση της,ο λογος της ειχε ολα
αυτα κι επιπλεον ολες τις ψυχολογικες εκφρασεις,τρυφερο-
τητα,κλαμα,παραπονο,αδιαφορια,μισος,κραυγη,ψιθυρο,τραυλι-
σμα,σιωπη,οργη,λυπη,σαρκασμο,γλυκυτητα,διαμαρτρια,φοβο,
γελιο,ουρλιασμα,βουβαμαρα
Μια μερα πριν το μεσημερι τον πηρε τηλεφωνο στη δουλεια του
η κοπελα,που ειχε παρει για να την προσεχει τις ωρες,που εκει-
νος ελειπε απο το σπιτι,η κοπελα του ειπε εντρομη πως η κυρια
εφυγε απο το σπιτι πριν λιγο,δεν μπορεσε να την κρατησει,στα-
θηκε αδυνατο,φοβηθηκε.εφυγε απ'τη δουλεια πηγε αμεσως σπιτι,
βρηκε τη κοπελα αναστατωμενη,εκλαιγε ετρεμε,εκεινος της ειπε
να του πει τι εγινε,εκεινη εκλαιγε,ελεγε πως δεν εφταιγε εκει-
νη,της ειπε να ηρεμησει και να του πει τι εγινε,δεν ευθυνον-
ταν εκεινη,η κοπελα καπως συνηλθε κι αρχισε να του διηγηται
τι εγινε,
''η κυρια ξυπνησε γυρω στις 10 το πρωι,φαινονταν ηρεμη,δεν πα-
ραληρουσε οπως τις προηγουμενες μερες,μιλουσε κανονικα,μου
ζητησε να της κανω ενα καφε,καθονταν στον καναπε,εδω στο σα-
λονι,να σ'εκεινον'',του εδειξε σε ποιον,''σερβιρα τον καφε στη
κυρια,με ευχαριστησε και μου χαμογελασε,πρωτη φορα την ειδα
να χαμογελαει απο τοτε,που ηρθα στο σπιι,μου φανηκε να ειναι
καλα,ευτυχισμενη,επειτα η κυρια σηκωθηκε και μου ειπε να παω
μαζι της στη κρεβατοκαμαρα να την βοηθησω,πηγα μαζι της,εκει
ετοιμασε μια βαλιτζα με προσωπικα της ρουχα,μια φουστα,ενα
παντελονι,ενα πουκαμισο,ενα ζευγαρι παπουτσια ,ενα πουλοβερ,
επειτα την εκλεισε,πηγε στον καθρεφτη και χτενισθηκε,εβαλε
λιγο ρουζ στα μαγουλα,και λιγο κοκκινο κραγιον στα χειλη,ση-
κωθηκε,ηταν πολυ ομορφη,το προσωπο της ελαμπε,ηρεμο ,μου ει-
πε πως μ' ευχαριστει πολυ για οτι εκανα,αλλα τωρα θα φυγει
απο το σπιτι,για παντα ,δεν θα ξαναγυρισει,να μην ανησυχω,
ο κυριος,ειπε,ειναι δυνατος,θα καταλαβει,και τοτε η κυρια
εβγαλε απο την τσεπη της ενα γραμμα και μου το εδωσε,να αυ-
το'',η κοπελα εβγαλε ενα φακελο απο τη τσεπη της και του
το εδωσε,εκεινος το πηρε,''εγω εκλαιγα''συνεχισε η κοπελα,
''η κυρια πηρε τη βαλιτζα,βγηκε απο την κρεβατοκαμαρα,και
στο σαλονι σταθηκε,εμεινε για λιγο ακινητη,εγω κοντα της,
πισω,επειτα γυρισε προς το μερος μου,με πλησιασε,με αγκα-
λιασε και με φιλησε στο μαγουλο τρυφερα,και μου ειπε:
''οταν περασουν 10 λεπτα να παρεις στο τηλεφωνο τον κυριο
να τον ειδοποιησεις'',επειτα προχωρησε προς την πορτα την
ανοιξε την εκλεισε πισω της κι εφυγε,
εμεινα μονη μου στο σαλονι,καθισα στον καναπε κι εκλαιγα,
επειτα οταν περασαν τα 10 λεπτα,οπως μου ειπε η κυρια,σας
πηρα τηλεφωνο'',
εκεινος την ακουσε σιωπηλος,οταν τελειωσε η κοπελα της ειπε,
πως αν θελει μπορει να φυγει,της δινει αδεια οσες μερες θελει,
και να γυρισει οποια μερα αυτη θελει,της εδωσε χρηματα,η κο-
πελα τον ευχαριστησε,κι ετοιμασθηκε κι εφυγε,
εκεινος καθισε στον καναπε ,που ειχε καθισει η Μ.για τε-
λευταια φορα,ανοιξε το φακελο,εβγαλε το χαρτι,το ανοιξε
και διαβασε:
''Φευγω απ'το σπιτι για παντα,δεν θα ξαναγυρισω,αγαπω εναν
αλλον αντρα,δεν μου φτες σε τιποτα,δεν μπορω να κανω αλλιως,
θελω να εισαι καλα,να μην στεναχωριεσαι,και να μην λυπασαι,
με συγχωρεις
η Μ.''
δεν ξαναδιαβασε το γραμμα,τ0 αφησε ανοικτο πανω στο τραπε-
ζακι μπροστα του
σηκωθηκε ανοιξε τη πορτα την εκλεισε πισω του και βγηκε
εξω
.
.
.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human Interiors]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
ζουσαν περιπου δυο χρονια μαζι ,αυτο συνεβηκε ξαφνικα ενα
μεσημερι,Κυριακη ηταν,ετρωγαν σ'ενα παραλιακο εστιατοριο,
εκεινη κατι του ελεγε για τη δουλεια της,και στα λογια της
ακουσε μια λεξη να την προφερει χωρις καποιο γραμμα,ενα
ενδιαμεσο συμφωνο,δεν εδωσε σημασια,το θεωρησε φυσικο να
συμβει,συνεχισε η Μ.,μετα απο λιγο κι αλλη λεξη χωρις
ενα συμφωνο,συγκεκριμενα το τριτο γραμμα απ'την αρχη της
λεξης,επειτα αυτο συνεβηκε και με αλλες λεξεις,δεν της
ειπε τιποτα,αλλωστε δεν υπηρχε προβλημα στην επικοινωνια,
καταλαβαινε τι του ελεγε,επειτα εκεινη η διαταραχη στο
λογο σταματησε,τα λογια της ηταν κανονικα,στο αυτοκινη-
το,που γυριζαν και στο σπιτι δεν ξανασυνεβηκε εκεινη
τη μερα,
μετα απο τρεις μερες επανηρθε η ελλατωματικη αρθρωση,παρα-
τηρησε πως οι λεξεις με λαθος προφορα καποιο γραμμα ηταν
περισσοτερες,και σ'ορισμενες περιπτωσεις δεν προφερονταν
περισσοτερα απο ενα γραμμα,δυο ,τρια γραμματα δεν ακουγον-
ταν,ακομη παρατηρησε πως ελλειπαν απο τα λογια της,που κανο-
νικα για την ορθοτητα του λογου,της εκφρασης,επρεπε να υπαρ-
χουν,τα ''και''.καποιες προθεσεις,''πριν'',''μετα'',τα ορι-
στικα αρθρα,ο,η,το,οι κλισεις τους,του,της,των,της ειπε για
τα λαθη στο λογο της,τον ακουσε,δεν του απαντησε,σαν να
μην καταλαβαινε,η κατασταση αυτη τις αλλες μερες επιδεινο-
θηκε πιο πολυ,στα γραμματα,που ελειπαν,τωρα προστεθηκαν,
εκτος απο ολοκληρες λεξεις και μαλιστα στη σειρα,και γραμμα-
τικα λαθη,οπως λαθη κλισεων,πληθυντικος αριθμος αντι για ενι-
κο αριθμο,α' προσωπο αντι για γ' προσωπο,λαθη χρονων,αορι-
στος αντι του μελλοντα,επισης υπηρχαν και συντακτικα λαθη,
τυ υποκειμενο ηταν απροσδιοριστο,ασαφες,το αντικειμενο ειτε
ηταν ανυπαρκτο ειτε ηταν ασχετο με την ενεργεια, τον χρονο,
τη πτωση και τη διαθεση του ρηματος,υποθετικος χρονος για
ενεργετικο χρονο,συνεπεια ηταν τα λογια της να γινονται μερα
με τη μερα ακατανοητα,την ρωτουσε τι συνεβαινε,εκεινη συνε-
χιζε,σαν να μην καταλαβαινε τι της ελεγε,
επισκεφτηκε εναν ειδικο γιατρο για προβληματα λογου και
γλωσσας,του ειπε με λεπτομερειες την περιπτωση της γυναικας,
ο γιατρος του ειπε να μην ανησυχει,ειναι παροδικο φαινομενο,
καποια ασυνειδητη εκδηλωση,αντιδραση σε κατι,ενα δυνατο σοκ,
ειπε στο γιατρο πως δεν συνεβηκε κατι τετοιο,η ζωη τους ηταν
ησυχη,συνειθισμενη,χωρις βιαιες επιπτωσεις στη ψυχολογια τους,
ο γιατρος του ειπε πως αυτο δεν ειναι απαραιτητο να ειναι
ορατο,αισθητο,η ψυχη του ανθρωπου ειναι αβυσσος και απροβλε-
πτη,παντως,οπως και να'ναι να μην ανησυχει και να τον κραταει
ενημερο,και να ερθει με τη γυναικα αν καταφερει να την πει-
σει να τον επισκεφθουν,να εχει υπομονη,και να μην ειναι
καταπιεστικος,να την αφηνει να εκφραζεται ελευθερα χωρις
να την παρεμποδιζει με ερωτησεις και κρισεις,
η γυναικα συνεχισε,ορθοτερη εκφραση ειναι επιταχυνε,την απο-
σαρθρωση του λογου της,περισσοτερο ελλειματικος,πιο πτωτικος,
σχεδον αφασικος,παρελειπτε ολοκληρα τμηματα,χρησιμοποιουσε
τα επιθετα στη θεση ρηματων,ουσιαστικων,αφυσικα,ασχετα επι-
θετα σε ουσιαστικα,π.χ πλαστικο νερο,υπηρχαν πολλες
αντιφασεις,σιωπες,με διαφορες χρονικες διαρκειες,απο κα-
ποια δευτερολεπτα μεχρι καποια λεπτα της ωρας,ηταν φορες
που χρησιμοποιουσε μονο ερωτηματικες προτασεις,η' μονο
αρνητικες προτασεις,η' προτασεις ,που δεν συνεχιζονταν
και δεν γνωριζες,μεσα στην ακατανοησια,αν ηταν η' θα κατε-
ληγαν καταφατικες,ερωτηματικες η'αρνητικες,αλλες φορες μι-
λουσε ακατασχετα μονο με επιθετα η'μονο με ρηματα και κα-
μια φορα με το ιδιο επιθετο και με το ιδιο ρημα η' μονο με
επιρρηματα και σε ακραιες περιπτωσεις μονο με αρθρα,τον τε-
λευταιο καιρο,πριν την εξαφανιση της,ο λογος της ειχε ολα
αυτα κι επιπλεον ολες τις ψυχολογικες εκφρασεις,τρυφερο-
τητα,κλαμα,παραπονο,αδιαφορια,μισος,κραυγη,ψιθυρο,τραυλι-
σμα,σιωπη,οργη,λυπη,σαρκασμο,γλυκυτητα,διαμαρτρια,φοβο,
γελιο,ουρλιασμα,βουβαμαρα
Μια μερα πριν το μεσημερι τον πηρε τηλεφωνο στη δουλεια του
η κοπελα,που ειχε παρει για να την προσεχει τις ωρες,που εκει-
νος ελειπε απο το σπιτι,η κοπελα του ειπε εντρομη πως η κυρια
εφυγε απο το σπιτι πριν λιγο,δεν μπορεσε να την κρατησει,στα-
θηκε αδυνατο,φοβηθηκε.εφυγε απ'τη δουλεια πηγε αμεσως σπιτι,
βρηκε τη κοπελα αναστατωμενη,εκλαιγε ετρεμε,εκεινος της ειπε
να του πει τι εγινε,εκεινη εκλαιγε,ελεγε πως δεν εφταιγε εκει-
νη,της ειπε να ηρεμησει και να του πει τι εγινε,δεν ευθυνον-
ταν εκεινη,η κοπελα καπως συνηλθε κι αρχισε να του διηγηται
τι εγινε,
''η κυρια ξυπνησε γυρω στις 10 το πρωι,φαινονταν ηρεμη,δεν πα-
ραληρουσε οπως τις προηγουμενες μερες,μιλουσε κανονικα,μου
ζητησε να της κανω ενα καφε,καθονταν στον καναπε,εδω στο σα-
λονι,να σ'εκεινον'',του εδειξε σε ποιον,''σερβιρα τον καφε στη
κυρια,με ευχαριστησε και μου χαμογελασε,πρωτη φορα την ειδα
να χαμογελαει απο τοτε,που ηρθα στο σπιι,μου φανηκε να ειναι
καλα,ευτυχισμενη,επειτα η κυρια σηκωθηκε και μου ειπε να παω
μαζι της στη κρεβατοκαμαρα να την βοηθησω,πηγα μαζι της,εκει
ετοιμασε μια βαλιτζα με προσωπικα της ρουχα,μια φουστα,ενα
παντελονι,ενα πουκαμισο,ενα ζευγαρι παπουτσια ,ενα πουλοβερ,
επειτα την εκλεισε,πηγε στον καθρεφτη και χτενισθηκε,εβαλε
λιγο ρουζ στα μαγουλα,και λιγο κοκκινο κραγιον στα χειλη,ση-
κωθηκε,ηταν πολυ ομορφη,το προσωπο της ελαμπε,ηρεμο ,μου ει-
πε πως μ' ευχαριστει πολυ για οτι εκανα,αλλα τωρα θα φυγει
απο το σπιτι,για παντα ,δεν θα ξαναγυρισει,να μην ανησυχω,
ο κυριος,ειπε,ειναι δυνατος,θα καταλαβει,και τοτε η κυρια
εβγαλε απο την τσεπη της ενα γραμμα και μου το εδωσε,να αυ-
το'',η κοπελα εβγαλε ενα φακελο απο τη τσεπη της και του
το εδωσε,εκεινος το πηρε,''εγω εκλαιγα''συνεχισε η κοπελα,
''η κυρια πηρε τη βαλιτζα,βγηκε απο την κρεβατοκαμαρα,και
στο σαλονι σταθηκε,εμεινε για λιγο ακινητη,εγω κοντα της,
πισω,επειτα γυρισε προς το μερος μου,με πλησιασε,με αγκα-
λιασε και με φιλησε στο μαγουλο τρυφερα,και μου ειπε:
''οταν περασουν 10 λεπτα να παρεις στο τηλεφωνο τον κυριο
να τον ειδοποιησεις'',επειτα προχωρησε προς την πορτα την
ανοιξε την εκλεισε πισω της κι εφυγε,
εμεινα μονη μου στο σαλονι,καθισα στον καναπε κι εκλαιγα,
επειτα οταν περασαν τα 10 λεπτα,οπως μου ειπε η κυρια,σας
πηρα τηλεφωνο'',
εκεινος την ακουσε σιωπηλος,οταν τελειωσε η κοπελα της ειπε,
πως αν θελει μπορει να φυγει,της δινει αδεια οσες μερες θελει,
και να γυρισει οποια μερα αυτη θελει,της εδωσε χρηματα,η κο-
πελα τον ευχαριστησε,κι ετοιμασθηκε κι εφυγε,
εκεινος καθισε στον καναπε ,που ειχε καθισει η Μ.για τε-
λευταια φορα,ανοιξε το φακελο,εβγαλε το χαρτι,το ανοιξε
και διαβασε:
''Φευγω απ'το σπιτι για παντα,δεν θα ξαναγυρισω,αγαπω εναν
αλλον αντρα,δεν μου φτες σε τιποτα,δεν μπορω να κανω αλλιως,
θελω να εισαι καλα,να μην στεναχωριεσαι,και να μην λυπασαι,
με συγχωρεις
η Μ.''
δεν ξαναδιαβασε το γραμμα,τ0 αφησε ανοικτο πανω στο τραπε-
ζακι μπροστα του
σηκωθηκε ανοιξε τη πορτα την εκλεισε πισω του και βγηκε
εξω
.
.
.
ΠΛΑΤΩΝ:Πολιτεια]PLATON:REBUBLIC
ΜΙΑ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ[ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ]
.
.
το Σπηλαιο του Πλατωνα[The Platon's Gave]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΠΛΑΤΩΝ:Πολιτεια]PLATON:REBUBLIC
ΜΙΑ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ [ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ]
.
.
Σ'ενα σκοτεινο υπογειο σπηλαιο ειναι σφιχτα δεμενοι χεροποδαρα
ακινητοποιημενοι ανθρωποι-παιδια χωρις προτερη εμπειρια , μονο
κατευθειαν μπροστα μπορει να δουν,σε καμια αλλη κατευθυνση,ουτε
αριστερα,ουτε δεξια,ουτε πισω,καμια κινηση δεν εχουν και πισω
απ'αυτους στο σπηλαιο ειναι ενας ψηλος τοιχος,που τους χωριζει
στην αιθουσα και τους απομονωνει,εκει καιει μια μεγαλη φωτια,που
ακτινοβολει πολυ λαμψη,μπροστα απο τον τοιχο συνεχεια περνουν
ανθρωποι-υποκριτες ,ειναι κρυμενοι απ'τον τοιχο,και στα σηκωμενα
ψηλα χερια τους κρατουν διαφορα αντικειμενα,αγαλματα με μορφες ανθρωπων,ζωων,πουλιων,ψαριων,δεντρων,διαφορα σκευη,τα παντα
κρατουν,οσα υπαρχουν με φυσικο τροπο,κι οσα κατασκευασθηκαν
απο καποια τεχνη,αυτα τα ειδωλα ξεχωριζουν πανω απ'τον τοιχο,η
λαμπερη δυνατη φωτια τα προβαλλει στον απεναντι τοιχο της σπηλιας ,
στην οθονη μπροστα από τους δεμενους ανθρωπους-παιδια,εκεινοι
βλεπουν τις προβολες τους καθαρα ζωντανα ,κι επειδη ταυτοχρονα
ακουν και τους ηχους,τις φωνες των ανθρωπων,που τα κρατουν,τα
ειδωλα τις εικονες αυτες τις νομιζουν πραγματικες,πως οι ηχοι οι
φωνες οι συνομιλιες προερχονται απο τις μορφες,που βλεπουν μπρο-
στα τους, και πως αυτα ειναι πραγματικα αντικειμενα,ο αληθινος
κοσμος,ζωη,που εκτυλλισεται μπροστα στα ματια τους,με ηχο,με
κινηση,με δραση,με ενεργεια,πληρης ζωη,την βλεπουν ,την παρατη=
ρουν,την αισθανονται,αν καποιος απ'αυτους μπορουσε να γυρισει το
κεφαλι του προς τα πισω για να δει απο το πολυ δυνατο φως θα τυ-
φλωνονταν και δεν θα' βλεπε τιποτα,τα ανδρεικελα δεν θα τα εβλεπε,
τοτε θα'λεγε στους αλλους,πως αυτα ,που βλεπουν μπροστα τους
ειναι τα μοναδικα οντα,που υπαρχουν,αν,ομως, εβλεπε τις κουκλες,τις
μαριονετες και τους ελεγε,πως αυτα,που βλεπουν ειναι ψευτικα,σκιες,
μεγαλη απατη,κανεις δεν θα τον πιστευες,ολοι θα τον κατηγορουσαν
για μεγαλο απατεωνα,αδιαντροπο ψευτη και θα διετρεχε πολυ μεγαλο
κινδυνο η ζωη του,αν καποιος καποτε ,καταφερνε να δραπετευσει απο
τα δεσμα του και να βγει απο το σκοτεινο σπηλαιο εξω στη μερα, στο
φως και στον ηλιο,στην αρχη το δυνατο φως του ηλιου θα τον τυφλωνε ,
δεν θα'βλεπε τιποτα,και μεχρι να συνειθισουν τα ματια του στο φως
θα περνουσε αρκετος χρονος, τοτε σιγα-σιγα θα συνειθιζε το δυνατο
φως του ηλιου και θα'βλεπε πρωτα-πρωτα τις σκιες των πραγματων,
οπως τις σκιες των δεντρων,κι υστερα θα'βλεπε τα ιδια τα αντικειμενα,
και τοτε θα καταλαβαινε την τεραστια διαφορα,πως αυτα ειναι τα αλη-
θινα,τ'αλλα μεσα στο σπηλαιο ειναι τα ψευτικα το απατηλα,και τοτε
θα' τρεχε στους αλλους μεσα στο σπηλαιο να τους πει την αληθεια,
κι εκεινοι δεν θα τον ακουγαν,θα τον κατηγορουσαν πως ειναι πολυ
μεγαλος ψευτης , ενας αχρειος αγυρτης και ενας παλιανθρωπος δη-
μαγωγος,που προσπαθει να τους κοροιδεψει,να τους εξαπατησει λε-
γοντας τους ασυστολα ψευδη για τον αληθινο πραγματικο κοσμο,που
βλεπουν μπροστα τους ζωντανο,να'χει μορφη,να εχει κινηση,ν'ανα-
σαινει,να'χει φωνη ,να'χει συναισθηματα, να'ναι παλομενη ζωη,να
ισχυριζεται πως αυτος ο θαυμαστος κοσμος δεν ειναι τιποτα αλλο
παρα μια μεγαλη τεραστια απατη, μια προβολη ανδρεικελων,τοτε,
ειναι πολυ βεβαιο,εκεινος ο ανθρωπος πραγματικα θα κινδυνευε να
λυντσαρισθει πολυ αγρια απο το εξοργισμενο πληθος εκεινων των
ανθρωπων και μαλιστα να χασει και την ιδια του τη ζωη
.
.
Η Αληγορια του Σπηλαιου[απο την ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλατωνα]
Κεφαλαιο 7ο
[514a] Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν
φύσιν παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν
καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον
ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν
δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε
τὸ [b.] πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ
ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν
καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν δεσμωτῶν
ἐπάνω ὁδόν, παρ’ ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυμα-
τοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ
θαύματα δεικνύασιν.
῾Ορῶ, ἔφη.
῞Ορα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους [c.] σκεύη τε
παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας [515a] καὶ ἄλλα
ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν
φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων.
῎Ατοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους.
῾Ομοίους ἡμῖν, ἦν δ’ ἐγώ· τοὺς γὰρ τοιούτους πρῶτον μὲν ἑαυτῶν τε
καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν τὰς σκιὰς τὰς ὑπὸ τοῦ
πυρὸς εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ σπηλαίου προσπιπτούσας;
Πῶς γάρ, ἔφη, εἰ ἀκινήτους γε τὰς κεφαλὰς ἔχειν ἠναγκα[b.]σμένοι
εἶεν διὰ βίου;
Τί δὲ τῶν παραφερομένων; οὐ ταὐτὸν τοῦτο;
Τί μήν;
Εἰ οὖν διαλέγεσθαι οἷοί τ’ εἶεν πρὸς ἀλλήλους, οὐ ταῦτα ἡγῇ ἂν τὰ
ὄντα αὐτοὺς νομίζειν ἅπερ ὁρῷεν;
᾿Ανάγκη.
Τί δ’ εἰ καὶ ἠχὼ τὸ δεσμωτήριον ἐκ τοῦ καταντικρὺ ἔχοι; ὁπότε τις τῶν
παριόντων φθέγξαιτο, οἴει ἂν ἄλλο τι αὐτοὺς ἡγεῖσθαι τὸ φθεγγόμενον
ἢ τὴν παριοῦσαν σκιάν;
Μὰ Δί’ οὐκ ἔγωγ’, ἔφη.
[c.] Παντάπασι δή, ἦν δ’ ἐγώ, οἱ τοιοῦτοι οὐκ ἂν ἄλλο τι νομίζοιεν τὸ
ἀληθὲς ἢ τὰς τῶν σκευαστῶν σκιάς.
Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη.
Σκόπει δή, ἦν δ’ ἐγώ, αὐτῶν λύσιν τε καὶ ἴασιν τῶν τε δεσμῶν καὶ τῆς
ἀφροσύνης, οἵα τις ἂν εἴη, εἰ φύσει τοιάδε συμβαίνοι αὐτοῖς· ὁπότε τις
λυθείη καὶ ἀναγκάζοιτο ἐξαίφνης ἀνίστασθαί τε καὶ περιάγειν τὸν αὐ-
χένα καὶ βαδίζειν καὶ πρὸς τὸ φῶς ἀναβλέπειν, πάντα δὲ ταῦτα ποιῶν
ἀλγοῖ τε καὶ διὰ τὰς μαρμαρυγὰς ἀδυνατοῖ καθορᾶν ἐκεῖνα ὧν [d.]
τότε τὰς σκιὰς ἑώρα, τί ἂν οἴει αὐτὸν εἰπεῖν, εἴ τις αὐτῷ λέγοι ὅτι
τότε μὲν ἑώρα φλυαρίας, νῦν δὲ μᾶλλόν τι ἐγγυτέρω τοῦ ὄντος καὶ
πρὸς μᾶλλον ὄντα τετραμμένος ὀρθότερον βλέποι, καὶ δὴ καὶ ἕκαστον
τῶν παριόντων δεικνὺς αὐτῷ ἀναγκάζοι ἐρωτῶν ἀποκρίνεσθαι ὅτι
ἔστιν; οὐκ οἴει αὐτὸν ἀπορεῖν τε ἂν καὶ ἡγεῖσθαι τὰ τότε ὁρώμενα
ἀληθέστερα ἢ τὰ νῦν δεικνύμενα;
Πολύ γ’, ἔφη.
[e.] Οὐκοῦν κἂν εἰ πρὸς αὐτὸ τὸ φῶς ἀναγκάζοι αὐτὸν βλέπειν, ἀλγεῖν
τε ἂν τὰ ὄμματα καὶ φεύγειν ἀποστρεφόμενον πρὸς ἐκεῖνα ἃ δύναται
καθορᾶν, καὶ νομίζειν ταῦτα τῷ ὄντι σαφέστερα τῶν δεικνυμένων;
Οὕτως, ἔφη.
Εἰ δέ, ἦν δ’ ἐγώ, ἐντεῦθεν ἕλκοι τις αὐτὸν βίᾳ διὰ τραχείας τῆς ἀναβά-
σεως καὶ ἀνάντους, καὶ μὴ ἀνείη πρὶν ἐξελκύσειεν εἰς τὸ τοῦ ἡλίου φῶς,
ἆρα οὐχὶ ὀδυνᾶσθαί τε [516a] ἂν καὶ ἀγανακτεῖν ἑλκόμενον, καὶ ἐπειδὴ
πρὸς τὸ φῶς ἔλθοι, αὐγῆς ἂν ἔχοντα τὰ ὄμματα μεστὰ ὁρᾶν οὐδ’ ἂν ἓν
δύνασθαι τῶν νῦν λεγομένων ἀληθῶν;
Οὐ γὰρ ἄν, ἔφη, ἐξαίφνης γε.
Συνηθείας δὴ οἶμαι δέοιτ’ ἄν, εἰ μέλλοι τὰ ἄνω ὄψεσθαι. καὶ πρῶτον
μὲν τὰς σκιὰς ἂν ῥᾷστα καθορῷ, καὶ μετὰ τοῦτο ἐν τοῖς ὕδασι τά τε
τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ τῶν ἄλλων εἴδωλα, ὕστερον δὲ αὐτά· ἐκ δὲ τού-
των τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ αὐτὸν τὸν οὐρανὸν νύκτωρ ἂν ῥᾷον θεάσαιτο,
προσβλέπων τὸ τῶν [b.] ἄστρων τε καὶ σελήνης φῶς, ἢ μεθ’ ἡμέραν
τὸν ἥλιόν τε καὶ τὸ τοῦ ἡλίου.
Πῶς δ’ οὔ;
Τελευταῖον δὴ οἶμαι τὸν ἥλιον, οὐκ ἐν ὕδασιν οὐδ’ ἐν ἀλλοτρίᾳ ἕδρᾳ
φαντάσματα αὐτοῦ, ἀλλ’ αὐτὸν καθ’ αὑτὸν ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ δύναιτ’ ἂν
κατιδεῖν καὶ θεάσασθαι οἷός ἐστιν.
᾿Αναγκαῖον, ἔφη.
Καὶ μετὰ ταῦτ’ ἂν ἤδη συλλογίζοιτο περὶ αὐτοῦ ὅτι οὗτος ὁ τάς τε ὥρας
παρέχων καὶ ἐνιαυτοὺς καὶ πάντα ἐπιτρο[c.]πεύων τὰ ἐν τῷ ὁρωμένῳ
τόπῳ, καὶ ἐκείνων ὧν σφεῖς ἑώρων τρόπον τινὰ πάντων αἴτιος.
Δῆλον, ἔφη, ὅτι ἐπὶ ταῦτα ἂν μετ’ ἐκεῖνα ἔλθοι.
Τί οὖν; ἀναμιμνῃσκόμενον αὐτὸν τῆς πρώτης οἰκήσεως καὶ τῆς ἐκεῖ
σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονί-
ζειν τῆς μεταβολῆς, τοὺς δὲ ἐλεεῖν;
Καὶ μάλα.
Τιμαὶ δὲ καὶ ἔπαινοι εἴ τινες αὐτοῖς ἦσαν τότε παρ’ ἀλλήλων καὶ γέρα
τῷ ὀξύτατα καθορῶντι τὰ παριόντα, καὶ μνημονεύοντι μάλιστα ὅσα τε
πρότερα αὐτῶν καὶ ὕστερα [d.] εἰώθει καὶ ἅμα πορεύεσθαι, καὶ ἐκ τού-
των δὴ δυνατώτατα ἀπομαντευομένῳ τὸ μέλλον ἥξειν, δοκεῖς ἂν αὐτὸν
ἐπιθυμητικῶς αὐτῶν ἔχειν καὶ ζηλοῦν τοὺς παρ’ ἐκείνοις τιμωμένους
τε καὶ ἐνδυναστεύοντας, ἢ τὸ τοῦ ῾Ομήρου ἂν πεπονθέναι καὶ σφόδρα
βούλεσθαι “ἐπάρουρον ἐόντα θητευέμεν ἄλλῳ ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ”
καὶ ὁτιοῦν ἂν πεπονθέναι μᾶλλον ἢ ’κεῖνά τε δοξάζειν καὶ ἐκείνως
ζῆν;[e.] Οὕτως, ἔφη, ἔγωγε οἶμαι, πᾶν μᾶλλον πεπονθέναι ἂν δέξα-
σθαι ἢ ζῆν ἐκείνως.Καὶ τόδε δὴ ἐννόησον, ἦν δ’ ἐγώ. εἰ πάλιν ὁ τοι-
οῦτος καταβὰς εἰς τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο, ἆρ’ οὐ σκότους;
<ἂν> ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς, ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου;
Καὶ μάλα γ’, ἔφη.
Τὰς δὲ δὴ σκιὰς ἐκείνας πάλιν εἰ δέοι αὐτὸν γνωματεύοντα διαμιλλᾶ-
σθαι τοῖς ἀεὶ δεσμώταις ἐκείνοις, ἐν ᾧ ἀμβλυώττει, [517a] πρὶν κατα-
στῆναι τὰ ὄμματα, οὗτος δ’ ὁ χρόνος μὴ πάνυ ὀλίγος εἴη τῆς συνηθείας,
ἆρ’ οὐ γέλωτ’ ἂν παράσχοι, καὶ λέγοιτο ἂν περὶ αὐτοῦ ὡς ἀναβὰς ἄνω
διεφθαρμένος ἥκει τὰ ὄμματα, καὶ ὅτι οὐκ ἄξιον οὐδὲ πειρᾶσθαι ἄνω
ἰέναι; καὶ τὸν ἐπιχειροῦντα λύειν τε καὶ ἀνάγειν, εἴ πως ἐν ταῖς χερσὶ
δύναιντο λαβεῖν καὶ ἀποκτείνειν, ἀποκτεινύναι ἄν;
Σφόδρα γ’, ἔφη.
Ταύτην τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε Γλαύκων, [b.] προσα-
πτέον ἅπασαν τοῖς ἔμπροσθεν λεγομένοις, τὴν μὲν δι’ ὄψεως φαινο-
μένην ἕδραν τῇ τοῦ δεσμωτηρίου οἰκήσει ἀφομοιοῦντα, τὸ δὲ τοῦ πυ-
ρὸς ἐν αὐτῇ φῶς τῇ τοῦ ἡλίου δυνάμει· τὴν δὲ ἄνω ἀνάβασιν καὶ θέαν
τῶν ἄνω τὴν εἰς τὸν νοητὸν τόπον τῆς ψυχῆς ἄνοδον τιθεὶς οὐχ ἁμαρ-
τήσῃ τῆς γ’ ἐμῆς ἐλπίδος, ἐπειδὴ ταύτης ἐπιθυμεῖς ἀκούειν. θεὸς δέ
που οἶδεν εἰ ἀληθὴς οὖσα τυγχάνει. τὰ δ’ οὖν ἐμοὶ φαινόμενα οὕτω
φαίνεται, ἐν τῷ γνωστῷ τελευταία ἡ τοῦ [c.] ἀγαθοῦ ἰδέα καὶ μόγις
ὁρᾶσθαι, ὀφθεῖσα δὲ συλλογιστέα εἶναι ὡς ἄρα πᾶσι πάντων αὕτη
ὀρθῶν τε καὶ καλῶν αἰτία, ἔν τε ὁρατῷ φῶς καὶ τὸν τούτου κύριον
τεκοῦσα, ἔν τε νοητῷ αὐτὴ κυρία ἀλήθειαν καὶ νοῦν παρασχομένη,
καὶ ὅτι δεῖ ταύτην ἰδεῖν τὸν μέλλοντα ἐμφρόνως πράξειν ἢ ἰδίᾳ ἢ
δημοσίᾳ.
.
.
.
ΜΙΑ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ[ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ]
.
.
το Σπηλαιο του Πλατωνα[The Platon's Gave]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΠΛΑΤΩΝ:Πολιτεια]PLATON:REBUBLIC
ΜΙΑ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ [ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ
ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ]
.
.
Σ'ενα σκοτεινο υπογειο σπηλαιο ειναι σφιχτα δεμενοι χεροποδαρα
ακινητοποιημενοι ανθρωποι-παιδια χωρις προτερη εμπειρια , μονο
κατευθειαν μπροστα μπορει να δουν,σε καμια αλλη κατευθυνση,ουτε
αριστερα,ουτε δεξια,ουτε πισω,καμια κινηση δεν εχουν και πισω
απ'αυτους στο σπηλαιο ειναι ενας ψηλος τοιχος,που τους χωριζει
στην αιθουσα και τους απομονωνει,εκει καιει μια μεγαλη φωτια,που
ακτινοβολει πολυ λαμψη,μπροστα απο τον τοιχο συνεχεια περνουν
ανθρωποι-υποκριτες ,ειναι κρυμενοι απ'τον τοιχο,και στα σηκωμενα
ψηλα χερια τους κρατουν διαφορα αντικειμενα,αγαλματα με μορφες ανθρωπων,ζωων,πουλιων,ψαριων,δεντρων,διαφορα σκευη,τα παντα
κρατουν,οσα υπαρχουν με φυσικο τροπο,κι οσα κατασκευασθηκαν
απο καποια τεχνη,αυτα τα ειδωλα ξεχωριζουν πανω απ'τον τοιχο,η
λαμπερη δυνατη φωτια τα προβαλλει στον απεναντι τοιχο της σπηλιας ,
στην οθονη μπροστα από τους δεμενους ανθρωπους-παιδια,εκεινοι
βλεπουν τις προβολες τους καθαρα ζωντανα ,κι επειδη ταυτοχρονα
ακουν και τους ηχους,τις φωνες των ανθρωπων,που τα κρατουν,τα
ειδωλα τις εικονες αυτες τις νομιζουν πραγματικες,πως οι ηχοι οι
φωνες οι συνομιλιες προερχονται απο τις μορφες,που βλεπουν μπρο-
στα τους, και πως αυτα ειναι πραγματικα αντικειμενα,ο αληθινος
κοσμος,ζωη,που εκτυλλισεται μπροστα στα ματια τους,με ηχο,με
κινηση,με δραση,με ενεργεια,πληρης ζωη,την βλεπουν ,την παρατη=
ρουν,την αισθανονται,αν καποιος απ'αυτους μπορουσε να γυρισει το
κεφαλι του προς τα πισω για να δει απο το πολυ δυνατο φως θα τυ-
φλωνονταν και δεν θα' βλεπε τιποτα,τα ανδρεικελα δεν θα τα εβλεπε,
τοτε θα'λεγε στους αλλους,πως αυτα ,που βλεπουν μπροστα τους
ειναι τα μοναδικα οντα,που υπαρχουν,αν,ομως, εβλεπε τις κουκλες,τις
μαριονετες και τους ελεγε,πως αυτα,που βλεπουν ειναι ψευτικα,σκιες,
μεγαλη απατη,κανεις δεν θα τον πιστευες,ολοι θα τον κατηγορουσαν
για μεγαλο απατεωνα,αδιαντροπο ψευτη και θα διετρεχε πολυ μεγαλο
κινδυνο η ζωη του,αν καποιος καποτε ,καταφερνε να δραπετευσει απο
τα δεσμα του και να βγει απο το σκοτεινο σπηλαιο εξω στη μερα, στο
φως και στον ηλιο,στην αρχη το δυνατο φως του ηλιου θα τον τυφλωνε ,
δεν θα'βλεπε τιποτα,και μεχρι να συνειθισουν τα ματια του στο φως
θα περνουσε αρκετος χρονος, τοτε σιγα-σιγα θα συνειθιζε το δυνατο
φως του ηλιου και θα'βλεπε πρωτα-πρωτα τις σκιες των πραγματων,
οπως τις σκιες των δεντρων,κι υστερα θα'βλεπε τα ιδια τα αντικειμενα,
και τοτε θα καταλαβαινε την τεραστια διαφορα,πως αυτα ειναι τα αλη-
θινα,τ'αλλα μεσα στο σπηλαιο ειναι τα ψευτικα το απατηλα,και τοτε
θα' τρεχε στους αλλους μεσα στο σπηλαιο να τους πει την αληθεια,
κι εκεινοι δεν θα τον ακουγαν,θα τον κατηγορουσαν πως ειναι πολυ
μεγαλος ψευτης , ενας αχρειος αγυρτης και ενας παλιανθρωπος δη-
μαγωγος,που προσπαθει να τους κοροιδεψει,να τους εξαπατησει λε-
γοντας τους ασυστολα ψευδη για τον αληθινο πραγματικο κοσμο,που
βλεπουν μπροστα τους ζωντανο,να'χει μορφη,να εχει κινηση,ν'ανα-
σαινει,να'χει φωνη ,να'χει συναισθηματα, να'ναι παλομενη ζωη,να
ισχυριζεται πως αυτος ο θαυμαστος κοσμος δεν ειναι τιποτα αλλο
παρα μια μεγαλη τεραστια απατη, μια προβολη ανδρεικελων,τοτε,
ειναι πολυ βεβαιο,εκεινος ο ανθρωπος πραγματικα θα κινδυνευε να
λυντσαρισθει πολυ αγρια απο το εξοργισμενο πληθος εκεινων των
ανθρωπων και μαλιστα να χασει και την ιδια του τη ζωη
.
.
Η Αληγορια του Σπηλαιου[απο την ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλατωνα]
Κεφαλαιο 7ο
[514a] Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν
φύσιν παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν
καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον
ἐχούσῃ μακρὰν παρὰ πᾶν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ ἐκ παίδων ὄντας ἐν
δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη καὶ τοὺς αὐχένας, ὥστε μένειν τε αὐτοὺς εἴς τε
τὸ [b.] πρόσθεν μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ
ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτοῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν
καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξὺ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν δεσμωτῶν
ἐπάνω ὁδόν, παρ’ ἣν ἰδὲ τειχίον παρῳκοδομημένον, ὥσπερ τοῖς θαυμα-
τοποιοῖς πρὸ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ
θαύματα δεικνύασιν.
῾Ορῶ, ἔφη.
῞Ορα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας ἀνθρώπους [c.] σκεύη τε
παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδριάντας [515a] καὶ ἄλλα
ζῷα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς τοὺς μὲν
φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων.
῎Ατοπον, ἔφη, λέγεις εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους.
῾Ομοίους ἡμῖν, ἦν δ’ ἐγώ· τοὺς γὰρ τοιούτους πρῶτον μὲν ἑαυτῶν τε
καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν τὰς σκιὰς τὰς ὑπὸ τοῦ
πυρὸς εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ σπηλαίου προσπιπτούσας;
Πῶς γάρ, ἔφη, εἰ ἀκινήτους γε τὰς κεφαλὰς ἔχειν ἠναγκα[b.]σμένοι
εἶεν διὰ βίου;
Τί δὲ τῶν παραφερομένων; οὐ ταὐτὸν τοῦτο;
Τί μήν;
Εἰ οὖν διαλέγεσθαι οἷοί τ’ εἶεν πρὸς ἀλλήλους, οὐ ταῦτα ἡγῇ ἂν τὰ
ὄντα αὐτοὺς νομίζειν ἅπερ ὁρῷεν;
᾿Ανάγκη.
Τί δ’ εἰ καὶ ἠχὼ τὸ δεσμωτήριον ἐκ τοῦ καταντικρὺ ἔχοι; ὁπότε τις τῶν
παριόντων φθέγξαιτο, οἴει ἂν ἄλλο τι αὐτοὺς ἡγεῖσθαι τὸ φθεγγόμενον
ἢ τὴν παριοῦσαν σκιάν;
Μὰ Δί’ οὐκ ἔγωγ’, ἔφη.
[c.] Παντάπασι δή, ἦν δ’ ἐγώ, οἱ τοιοῦτοι οὐκ ἂν ἄλλο τι νομίζοιεν τὸ
ἀληθὲς ἢ τὰς τῶν σκευαστῶν σκιάς.
Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη.
Σκόπει δή, ἦν δ’ ἐγώ, αὐτῶν λύσιν τε καὶ ἴασιν τῶν τε δεσμῶν καὶ τῆς
ἀφροσύνης, οἵα τις ἂν εἴη, εἰ φύσει τοιάδε συμβαίνοι αὐτοῖς· ὁπότε τις
λυθείη καὶ ἀναγκάζοιτο ἐξαίφνης ἀνίστασθαί τε καὶ περιάγειν τὸν αὐ-
χένα καὶ βαδίζειν καὶ πρὸς τὸ φῶς ἀναβλέπειν, πάντα δὲ ταῦτα ποιῶν
ἀλγοῖ τε καὶ διὰ τὰς μαρμαρυγὰς ἀδυνατοῖ καθορᾶν ἐκεῖνα ὧν [d.]
τότε τὰς σκιὰς ἑώρα, τί ἂν οἴει αὐτὸν εἰπεῖν, εἴ τις αὐτῷ λέγοι ὅτι
τότε μὲν ἑώρα φλυαρίας, νῦν δὲ μᾶλλόν τι ἐγγυτέρω τοῦ ὄντος καὶ
πρὸς μᾶλλον ὄντα τετραμμένος ὀρθότερον βλέποι, καὶ δὴ καὶ ἕκαστον
τῶν παριόντων δεικνὺς αὐτῷ ἀναγκάζοι ἐρωτῶν ἀποκρίνεσθαι ὅτι
ἔστιν; οὐκ οἴει αὐτὸν ἀπορεῖν τε ἂν καὶ ἡγεῖσθαι τὰ τότε ὁρώμενα
ἀληθέστερα ἢ τὰ νῦν δεικνύμενα;
Πολύ γ’, ἔφη.
[e.] Οὐκοῦν κἂν εἰ πρὸς αὐτὸ τὸ φῶς ἀναγκάζοι αὐτὸν βλέπειν, ἀλγεῖν
τε ἂν τὰ ὄμματα καὶ φεύγειν ἀποστρεφόμενον πρὸς ἐκεῖνα ἃ δύναται
καθορᾶν, καὶ νομίζειν ταῦτα τῷ ὄντι σαφέστερα τῶν δεικνυμένων;
Οὕτως, ἔφη.
Εἰ δέ, ἦν δ’ ἐγώ, ἐντεῦθεν ἕλκοι τις αὐτὸν βίᾳ διὰ τραχείας τῆς ἀναβά-
σεως καὶ ἀνάντους, καὶ μὴ ἀνείη πρὶν ἐξελκύσειεν εἰς τὸ τοῦ ἡλίου φῶς,
ἆρα οὐχὶ ὀδυνᾶσθαί τε [516a] ἂν καὶ ἀγανακτεῖν ἑλκόμενον, καὶ ἐπειδὴ
πρὸς τὸ φῶς ἔλθοι, αὐγῆς ἂν ἔχοντα τὰ ὄμματα μεστὰ ὁρᾶν οὐδ’ ἂν ἓν
δύνασθαι τῶν νῦν λεγομένων ἀληθῶν;
Οὐ γὰρ ἄν, ἔφη, ἐξαίφνης γε.
Συνηθείας δὴ οἶμαι δέοιτ’ ἄν, εἰ μέλλοι τὰ ἄνω ὄψεσθαι. καὶ πρῶτον
μὲν τὰς σκιὰς ἂν ῥᾷστα καθορῷ, καὶ μετὰ τοῦτο ἐν τοῖς ὕδασι τά τε
τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰ τῶν ἄλλων εἴδωλα, ὕστερον δὲ αὐτά· ἐκ δὲ τού-
των τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ αὐτὸν τὸν οὐρανὸν νύκτωρ ἂν ῥᾷον θεάσαιτο,
προσβλέπων τὸ τῶν [b.] ἄστρων τε καὶ σελήνης φῶς, ἢ μεθ’ ἡμέραν
τὸν ἥλιόν τε καὶ τὸ τοῦ ἡλίου.
Πῶς δ’ οὔ;
Τελευταῖον δὴ οἶμαι τὸν ἥλιον, οὐκ ἐν ὕδασιν οὐδ’ ἐν ἀλλοτρίᾳ ἕδρᾳ
φαντάσματα αὐτοῦ, ἀλλ’ αὐτὸν καθ’ αὑτὸν ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ δύναιτ’ ἂν
κατιδεῖν καὶ θεάσασθαι οἷός ἐστιν.
᾿Αναγκαῖον, ἔφη.
Καὶ μετὰ ταῦτ’ ἂν ἤδη συλλογίζοιτο περὶ αὐτοῦ ὅτι οὗτος ὁ τάς τε ὥρας
παρέχων καὶ ἐνιαυτοὺς καὶ πάντα ἐπιτρο[c.]πεύων τὰ ἐν τῷ ὁρωμένῳ
τόπῳ, καὶ ἐκείνων ὧν σφεῖς ἑώρων τρόπον τινὰ πάντων αἴτιος.
Δῆλον, ἔφη, ὅτι ἐπὶ ταῦτα ἂν μετ’ ἐκεῖνα ἔλθοι.
Τί οὖν; ἀναμιμνῃσκόμενον αὐτὸν τῆς πρώτης οἰκήσεως καὶ τῆς ἐκεῖ
σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονί-
ζειν τῆς μεταβολῆς, τοὺς δὲ ἐλεεῖν;
Καὶ μάλα.
Τιμαὶ δὲ καὶ ἔπαινοι εἴ τινες αὐτοῖς ἦσαν τότε παρ’ ἀλλήλων καὶ γέρα
τῷ ὀξύτατα καθορῶντι τὰ παριόντα, καὶ μνημονεύοντι μάλιστα ὅσα τε
πρότερα αὐτῶν καὶ ὕστερα [d.] εἰώθει καὶ ἅμα πορεύεσθαι, καὶ ἐκ τού-
των δὴ δυνατώτατα ἀπομαντευομένῳ τὸ μέλλον ἥξειν, δοκεῖς ἂν αὐτὸν
ἐπιθυμητικῶς αὐτῶν ἔχειν καὶ ζηλοῦν τοὺς παρ’ ἐκείνοις τιμωμένους
τε καὶ ἐνδυναστεύοντας, ἢ τὸ τοῦ ῾Ομήρου ἂν πεπονθέναι καὶ σφόδρα
βούλεσθαι “ἐπάρουρον ἐόντα θητευέμεν ἄλλῳ ἀνδρὶ παρ’ ἀκλήρῳ”
καὶ ὁτιοῦν ἂν πεπονθέναι μᾶλλον ἢ ’κεῖνά τε δοξάζειν καὶ ἐκείνως
ζῆν;[e.] Οὕτως, ἔφη, ἔγωγε οἶμαι, πᾶν μᾶλλον πεπονθέναι ἂν δέξα-
σθαι ἢ ζῆν ἐκείνως.Καὶ τόδε δὴ ἐννόησον, ἦν δ’ ἐγώ. εἰ πάλιν ὁ τοι-
οῦτος καταβὰς εἰς τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο, ἆρ’ οὐ σκότους;
<ἂν> ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς, ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου;
Καὶ μάλα γ’, ἔφη.
Τὰς δὲ δὴ σκιὰς ἐκείνας πάλιν εἰ δέοι αὐτὸν γνωματεύοντα διαμιλλᾶ-
σθαι τοῖς ἀεὶ δεσμώταις ἐκείνοις, ἐν ᾧ ἀμβλυώττει, [517a] πρὶν κατα-
στῆναι τὰ ὄμματα, οὗτος δ’ ὁ χρόνος μὴ πάνυ ὀλίγος εἴη τῆς συνηθείας,
ἆρ’ οὐ γέλωτ’ ἂν παράσχοι, καὶ λέγοιτο ἂν περὶ αὐτοῦ ὡς ἀναβὰς ἄνω
διεφθαρμένος ἥκει τὰ ὄμματα, καὶ ὅτι οὐκ ἄξιον οὐδὲ πειρᾶσθαι ἄνω
ἰέναι; καὶ τὸν ἐπιχειροῦντα λύειν τε καὶ ἀνάγειν, εἴ πως ἐν ταῖς χερσὶ
δύναιντο λαβεῖν καὶ ἀποκτείνειν, ἀποκτεινύναι ἄν;
Σφόδρα γ’, ἔφη.
Ταύτην τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, τὴν εἰκόνα, ὦ φίλε Γλαύκων, [b.] προσα-
πτέον ἅπασαν τοῖς ἔμπροσθεν λεγομένοις, τὴν μὲν δι’ ὄψεως φαινο-
μένην ἕδραν τῇ τοῦ δεσμωτηρίου οἰκήσει ἀφομοιοῦντα, τὸ δὲ τοῦ πυ-
ρὸς ἐν αὐτῇ φῶς τῇ τοῦ ἡλίου δυνάμει· τὴν δὲ ἄνω ἀνάβασιν καὶ θέαν
τῶν ἄνω τὴν εἰς τὸν νοητὸν τόπον τῆς ψυχῆς ἄνοδον τιθεὶς οὐχ ἁμαρ-
τήσῃ τῆς γ’ ἐμῆς ἐλπίδος, ἐπειδὴ ταύτης ἐπιθυμεῖς ἀκούειν. θεὸς δέ
που οἶδεν εἰ ἀληθὴς οὖσα τυγχάνει. τὰ δ’ οὖν ἐμοὶ φαινόμενα οὕτω
φαίνεται, ἐν τῷ γνωστῷ τελευταία ἡ τοῦ [c.] ἀγαθοῦ ἰδέα καὶ μόγις
ὁρᾶσθαι, ὀφθεῖσα δὲ συλλογιστέα εἶναι ὡς ἄρα πᾶσι πάντων αὕτη
ὀρθῶν τε καὶ καλῶν αἰτία, ἔν τε ὁρατῷ φῶς καὶ τὸν τούτου κύριον
τεκοῦσα, ἔν τε νοητῷ αὐτὴ κυρία ἀλήθειαν καὶ νοῦν παρασχομένη,
καὶ ὅτι δεῖ ταύτην ἰδεῖν τὸν μέλλοντα ἐμφρόνως πράξειν ἢ ἰδίᾳ ἢ
δημοσίᾳ.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[1]-ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[2]
.
.
.
Rene Magritte[1]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ [1]
.
.
Κοιταξε τη γυναικα απεναντι του.Την γνωρισε.Πεντε χρονια
περιπου περασαν απο τοτε.Σηκωθηκε απο το τραπεζι του
πηγε στο δικο της.Καθησε στην αδειανη καρεκλα απεναντι
της χωρις να ζητησει την αδεια της.Εκεινη φανηκε να μην
τον αντιληφθηκε.Ανοιξε τη τσαντα της κι εβγαλε απο μεσα
ενα μικρο καθρεφτακι κι ενα κοκκινο κραγιον,κοιταχθηκε
στον καθρεφτη και περασε το κοκκινο κραγιον στα χειλη της,
οταν τελειωσε τα εβαλε παλι μεσα στη τσαντα της και την
εκλεισε.Τοτε σηκωσε το κεφαλι της και τον κοιταξε.Εκεινος
εβλεπε μπροστα του μια ξενη γυναικα.Δεν την ηξερε,ουτε
ποτε αλλοτε την ειχε ξαναδει.Ντραπηκε για την αδιακρισια
του να παει και να καθισει απροσκλητος στο τραπεζι της.
Ζητησε συγνωμη απο τη γυναικα και ξαναγυρισε στο τραπεζι
του.Οσο εμεινε εκει δεν την ξανακοιταξε.
.
.
.
Rene Magritte[2]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[2]
.
.
Πηγαινε καθε Σαββατο βραδυ σ'εκεινο το συγκεκριμενο μπαρ
στη περιοχη του Θησειου ,ακριβως την ιδια ωρα 11 η ωρα και
21 λεπτα ,καθονταν παντα στην ιδια θεση στο μπαρ,40 εκατο-
στα αριστερα απο το κεντρο του,τον σερβιρε παντα η ιδια
γκαρσονα,ενα τζιν σκετο,δεν την ρωτησε ποτε το ονομα της,
ποιο ειναι,στην αιθουσα στις ιδιες θεσεις καθονταν τα ιδια
ατομα,φορουσαν τα ιδια ρουχα,τα ειχε δει τοσες φορες,μπορου-
σε να τα περιγραψει με την παραμικρη λεπτομερεια χωρις να
τα βλεπει,το ιδιο και τις κινησεις του σωματος των και τις
εκφρασεις των προσωπων τους,ποτε δεν ειχε ακουσει τι ακρι-
βως λεγανε,υπηρχε θορυβος και μουσικη στο χωρο,γνωριζε ομως
τη σειρα με την οποια μιλουσαν και τη διαρκεια της ομιλιας
καθενος,επισης γνωριζε και τι επιναν και σε ποσο χρονο το
καταναλωναν,κι ακριβως την ωρα,που ερχονταν,ποση ωρα εμεναν
και φυσικα ποια ωρα εφευγαν,εκεινος εφευγε την ιδια παντα
ωρα 3 η ωρα παρα 11 λεπτα.
Εκεινη τη μερα,απο την αρχη κατι του φανηκε διαφορετικο
αλλα δεν μπορουσε να το εντοπισει,ολα φαινονταν ιδια οπως
συνηθως,κατι ομως ηταν διαφορετικο,το καταλαβαινε,δεν εκα-
νε λαθος,εντονα διαισθανονταν την αλλαγη,κοιταξε το ρολοι
του,οπως εκανε παντα,αν κι ηξερε την ωρα,που θα εδειχνε
3 η ωρα παρα 20 λεπτα,σε 9 λεπτα ακριβως θα εφευγε,αυτο
σκεφτηκε,και τοτε ακουσε μια γυναικεια φωνη ακριβως διπλα
του:
''κυριε,σχολαω την ιδια ωρα,που φευγεται κι εσεις,μπορω
αν θελετε να σας συνοδευσω,θα σας περιμενω απ'εξω''
γυρισε πισω και κοιταξε προς το μερος της φωνης,ειδε την
νεαρη γκαρσονα,τον κοιτουσε και χαμογελουσε,πριν προλαβει
να της πει κατι καποιος πελατης τη φωναξε και πηγε προς το
μερος του,
ακριβως 3 η ωρα παρα 11 λεπτα βγηκε εξω απ'το μπαρ,η κοπελ-
λα τον περιμενε,του ειπε αν ηθελε,δεν την πειραζε,να πανε
σ'ενα ξενοδοχειο γυρω απο την Ομονοια,ειπε το ονομα του ξε-
νοδοχειου,το ηξερε ειχε κι αλλη φορα παει με καποια κοπελ-
λα,περπατησαν με τα ποδια,
εφτασαν στον ηλεκτρικο σταθμο,δεξια ανεβηκαν την Ερμου,στο
Μοναστηρακι εστριψαν αριστερα στην Αθηνας και μετα απο κα-
ποια λεπτα εφτασαν στο ξενοδοχειο,
ο ρεσεψιονιστ τους χαιρετησε,φανηκε να ξερει καλα τη κοπελ-
λα,σαν να ηταν τακτικη πελατισσα,της εδωσε το κλειδι του
δωματιου,του εκανε εντυπωση,δεν της ειπε οροφο και αριθμο,
ανεβηκε μαζι της με το ανσανσερ στον οροφο,
εκει προχωρησαν στο διαδρομο,στα 10 μετρα περιπου η κοπελλα
σταματησε κι ανοιξε τη πορτα πορτα δεξια και μπηκαν στο
δωματιο,
τα φωτα στο χωρο ηταν ανοικτα,εκλεισε τη πορτα,του ειπε αν
ηθελε να παει πρωτος στο μπανιο,της ειπε πως δεν τον νοιαζει
να παει πρωτη εκεινη,
βγηκε η κοπελλα και μπηκε εκεινος στο μπανιο και εκανε ενα
ζεστο ντους,μετα πηγε στο δωματιο ,τη βρηκε να κοιμαται,σκε-
φτηκε να μην την ξυπνησει,μετανοιωσε και την ξυπνησε,η κο-
πελλα δεν παραπονεθηκε,που την ξυπνησε,του χαμογελασε,της
ειπε πως θελει να μιλησουν,κι εκεινη ηθελε να μιλησουν,την
ρωτησε πως την λενε,του ειπε ενα τρισυλλαβο γυναικειο ονομα,
κουβεντιασαν αρκετα,επειτα εσβησαν το φως και κοιμηθηκαν,
το πρωι την ωρα,που ξυπνησε η κοπελλα κοιμονταν,δεν την ξυ-
πνησε,αλλωστε δεν θα'χε κανενα νοημα πια,οτι ειχαν να πουν
το ειπαν,στα δυο χρονια ηξερε ο ενας τον αλλον καλα,δεν μπο-
ρει ν'αλλαξουν τα γεγονοτα,εχουν φτασει στο τερμα,ετοιμασθη-
κε και βγηκε απ'το δωματιο,
στη ρεσεψιον πληρωσε το δωματιο,αυτος δεν θα ξαναρθει,ειπε,
τελευταια βραδυα εμεινε εκει,τους ειπε πως η κοπελλα θα κρατη-
σει ακομη το δωματιο,για οσο καιρο χρειασθει,μεχρι να βρει
καπου αλλου να μεινει,κι αυτος θα πληρωνει το δωματιο,οπως ε-
κανε και τα δυο χρονια,να μην ανησυχουν θα το κανονισει να
πληρωνει μεσω καποιας τραπεζας καθε εβδομαδα,που περναει,
τον ευχαριστησαν κι εφυγε
μετα απ'αυτο ποτε πια δεν ξαναπηγε σ'εκεινο το μπαρ
.
.
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[1]-ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[2]
.
.
.
Rene Magritte[1]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ [1]
.
.
Κοιταξε τη γυναικα απεναντι του.Την γνωρισε.Πεντε χρονια
περιπου περασαν απο τοτε.Σηκωθηκε απο το τραπεζι του
πηγε στο δικο της.Καθησε στην αδειανη καρεκλα απεναντι
της χωρις να ζητησει την αδεια της.Εκεινη φανηκε να μην
τον αντιληφθηκε.Ανοιξε τη τσαντα της κι εβγαλε απο μεσα
ενα μικρο καθρεφτακι κι ενα κοκκινο κραγιον,κοιταχθηκε
στον καθρεφτη και περασε το κοκκινο κραγιον στα χειλη της,
οταν τελειωσε τα εβαλε παλι μεσα στη τσαντα της και την
εκλεισε.Τοτε σηκωσε το κεφαλι της και τον κοιταξε.Εκεινος
εβλεπε μπροστα του μια ξενη γυναικα.Δεν την ηξερε,ουτε
ποτε αλλοτε την ειχε ξαναδει.Ντραπηκε για την αδιακρισια
του να παει και να καθισει απροσκλητος στο τραπεζι της.
Ζητησε συγνωμη απο τη γυναικα και ξαναγυρισε στο τραπεζι
του.Οσο εμεινε εκει δεν την ξανακοιταξε.
.
.
.
Rene Magritte[2]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
.
ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ[2]
.
.
Πηγαινε καθε Σαββατο βραδυ σ'εκεινο το συγκεκριμενο μπαρ
στη περιοχη του Θησειου ,ακριβως την ιδια ωρα 11 η ωρα και
21 λεπτα ,καθονταν παντα στην ιδια θεση στο μπαρ,40 εκατο-
στα αριστερα απο το κεντρο του,τον σερβιρε παντα η ιδια
γκαρσονα,ενα τζιν σκετο,δεν την ρωτησε ποτε το ονομα της,
ποιο ειναι,στην αιθουσα στις ιδιες θεσεις καθονταν τα ιδια
ατομα,φορουσαν τα ιδια ρουχα,τα ειχε δει τοσες φορες,μπορου-
σε να τα περιγραψει με την παραμικρη λεπτομερεια χωρις να
τα βλεπει,το ιδιο και τις κινησεις του σωματος των και τις
εκφρασεις των προσωπων τους,ποτε δεν ειχε ακουσει τι ακρι-
βως λεγανε,υπηρχε θορυβος και μουσικη στο χωρο,γνωριζε ομως
τη σειρα με την οποια μιλουσαν και τη διαρκεια της ομιλιας
καθενος,επισης γνωριζε και τι επιναν και σε ποσο χρονο το
καταναλωναν,κι ακριβως την ωρα,που ερχονταν,ποση ωρα εμεναν
και φυσικα ποια ωρα εφευγαν,εκεινος εφευγε την ιδια παντα
ωρα 3 η ωρα παρα 11 λεπτα.
Εκεινη τη μερα,απο την αρχη κατι του φανηκε διαφορετικο
αλλα δεν μπορουσε να το εντοπισει,ολα φαινονταν ιδια οπως
συνηθως,κατι ομως ηταν διαφορετικο,το καταλαβαινε,δεν εκα-
νε λαθος,εντονα διαισθανονταν την αλλαγη,κοιταξε το ρολοι
του,οπως εκανε παντα,αν κι ηξερε την ωρα,που θα εδειχνε
3 η ωρα παρα 20 λεπτα,σε 9 λεπτα ακριβως θα εφευγε,αυτο
σκεφτηκε,και τοτε ακουσε μια γυναικεια φωνη ακριβως διπλα
του:
''κυριε,σχολαω την ιδια ωρα,που φευγεται κι εσεις,μπορω
αν θελετε να σας συνοδευσω,θα σας περιμενω απ'εξω''
γυρισε πισω και κοιταξε προς το μερος της φωνης,ειδε την
νεαρη γκαρσονα,τον κοιτουσε και χαμογελουσε,πριν προλαβει
να της πει κατι καποιος πελατης τη φωναξε και πηγε προς το
μερος του,
ακριβως 3 η ωρα παρα 11 λεπτα βγηκε εξω απ'το μπαρ,η κοπελ-
λα τον περιμενε,του ειπε αν ηθελε,δεν την πειραζε,να πανε
σ'ενα ξενοδοχειο γυρω απο την Ομονοια,ειπε το ονομα του ξε-
νοδοχειου,το ηξερε ειχε κι αλλη φορα παει με καποια κοπελ-
λα,περπατησαν με τα ποδια,
εφτασαν στον ηλεκτρικο σταθμο,δεξια ανεβηκαν την Ερμου,στο
Μοναστηρακι εστριψαν αριστερα στην Αθηνας και μετα απο κα-
ποια λεπτα εφτασαν στο ξενοδοχειο,
ο ρεσεψιονιστ τους χαιρετησε,φανηκε να ξερει καλα τη κοπελ-
λα,σαν να ηταν τακτικη πελατισσα,της εδωσε το κλειδι του
δωματιου,του εκανε εντυπωση,δεν της ειπε οροφο και αριθμο,
ανεβηκε μαζι της με το ανσανσερ στον οροφο,
εκει προχωρησαν στο διαδρομο,στα 10 μετρα περιπου η κοπελλα
σταματησε κι ανοιξε τη πορτα πορτα δεξια και μπηκαν στο
δωματιο,
τα φωτα στο χωρο ηταν ανοικτα,εκλεισε τη πορτα,του ειπε αν
ηθελε να παει πρωτος στο μπανιο,της ειπε πως δεν τον νοιαζει
να παει πρωτη εκεινη,
βγηκε η κοπελλα και μπηκε εκεινος στο μπανιο και εκανε ενα
ζεστο ντους,μετα πηγε στο δωματιο ,τη βρηκε να κοιμαται,σκε-
φτηκε να μην την ξυπνησει,μετανοιωσε και την ξυπνησε,η κο-
πελλα δεν παραπονεθηκε,που την ξυπνησε,του χαμογελασε,της
ειπε πως θελει να μιλησουν,κι εκεινη ηθελε να μιλησουν,την
ρωτησε πως την λενε,του ειπε ενα τρισυλλαβο γυναικειο ονομα,
κουβεντιασαν αρκετα,επειτα εσβησαν το φως και κοιμηθηκαν,
το πρωι την ωρα,που ξυπνησε η κοπελλα κοιμονταν,δεν την ξυ-
πνησε,αλλωστε δεν θα'χε κανενα νοημα πια,οτι ειχαν να πουν
το ειπαν,στα δυο χρονια ηξερε ο ενας τον αλλον καλα,δεν μπο-
ρει ν'αλλαξουν τα γεγονοτα,εχουν φτασει στο τερμα,ετοιμασθη-
κε και βγηκε απ'το δωματιο,
στη ρεσεψιον πληρωσε το δωματιο,αυτος δεν θα ξαναρθει,ειπε,
τελευταια βραδυα εμεινε εκει,τους ειπε πως η κοπελλα θα κρατη-
σει ακομη το δωματιο,για οσο καιρο χρειασθει,μεχρι να βρει
καπου αλλου να μεινει,κι αυτος θα πληρωνει το δωματιο,οπως ε-
κανε και τα δυο χρονια,να μην ανησυχουν θα το κανονισει να
πληρωνει μεσω καποιας τραπεζας καθε εβδομαδα,που περναει,
τον ευχαριστησαν κι εφυγε
μετα απ'αυτο ποτε πια δεν ξαναπηγε σ'εκεινο το μπαρ
.
.
.
Πλατων και Υπερβατικοι Αριθμοι
[Platon and Transcendental Numbers]
Mathematics Books[Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Πλατων και Υπερβατικοι Αριθμοι[Platon and Transcendental Numbers]
Mathematics Books[Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
Πλατων και Υπερβατικοι Αριθμοι[
Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
''Αλλ'απο ποιας;πειρω ημιν ειπειν ακριβως και ει μη βουλει αριθμειν,
αλλα δειξαι απο ποιας''-[Πλατων :Μενων]
.
''Mathematics, rightly viewed, possesses not only truth, but supreme beauty
— a beauty cold and austere, like that of sculpture''—Bertrand Russell
Transcendental Numbers
-. pi = 3.1415 ...
- e = 2.718 ...
- Euler's constant, gamma = 0.577215 ... = lim n ->infinity> (1 + 1/2 + 1/3 +
1/4 + ... + 1/n - ln(n)) (Not proven to be transcendental, but generally believed
to be by mathematicians.)
- Catalan's constant, G = sum (-1)^k / (2k + 1 )^2 = 1 - 1/9 + 1/25 - 1/49 + ...
(Not proven to be transcendental, but generally believed to be by mathematicians.)
- Liouville's number 0.110001000000000000000001000 ... which has a one
in the 1st, 2nd, 6th, 24th, etc. places and zeros elsewhere.
.
.
.
[Platon and Transcendental Numbers]
Mathematics Books[Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Πλατων και Υπερβατικοι Αριθμοι[Platon and Transcendental Numbers]
Mathematics Books[Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
Πλατων και Υπερβατικοι Αριθμοι[
Μαθηματικα Βιβλια]-χ.ν.κουβελης
.
.
''Αλλ'απο ποιας;πειρω ημιν ειπειν ακριβως και ει μη βουλει αριθμειν,
αλλα δειξαι απο ποιας''-[Πλατων :Μενων]
.
''Mathematics, rightly viewed, possesses not only truth, but supreme beauty
— a beauty cold and austere, like that of sculpture''—Bertrand Russell
Transcendental Numbers
-. pi = 3.1415 ...
- e = 2.718 ...
- Euler's constant, gamma = 0.577215 ... = lim n ->infinity> (1 + 1/2 + 1/3 +
1/4 + ... + 1/n - ln(n)) (Not proven to be transcendental, but generally believed
to be by mathematicians.)
- Catalan's constant, G = sum (-1)^k / (2k + 1 )^2 = 1 - 1/9 + 1/25 - 1/49 + ...
(Not proven to be transcendental, but generally believed to be by mathematicians.)
- Liouville's number 0.110001000000000000000001000 ... which has a one
in the 1st, 2nd, 6th, 24th, etc. places and zeros elsewhere.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
.
.
.
Writing a letter[Γραφοντας ενα γραμμα]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
.
.
τελος Φλεβαρη,στην αυλη ανθισε η αμυγδαλια,στ'ανθη της ακουσα
τις μελισσες να βομβιζουν και τις ειδα να πετουν γυρω-γυρω,
η ζωη αρχιζει να γυριζει,να ανασηκωνεται,να φωτιζει,
.
δεν ειναι ευκολο να γελασεις τους ανθρωπους,μεχρι ενα σημειο
τους κρυβεις,τους απατας,τους απροσανατολιζεις,επειτα τα κατα-
λαβαινουν ολα,τοτε θα ερθει η μερα της κρισης για τους απατεω-
νες και η οργη
.
σου γραφω,και προσπαθω να ειμαι ακριβης στις περιγραφες των γε-
γονοτων,δεν εχει νοημα να τα φορτωσω με συναισθηματισμους και
διαφορους υποκειμενισμους.
Κατι συνεβηκε,ετσι,εκει,αυτη ηταν η χρονικη του διαρκεια,αυτοι
οι πρωταγωνιστες,αυτη η δραση/η αντιδραση
οπως:
την Μ. στις 10πμ στο σπιτι της την επιασαν οι πονοι της γεννας,
η αδερφη της,που εκεινη την ωρα ηταν εκει τηλεφωνησε στη γυναι-
κολογικη κλινικη ,σε 10 λεπτα περιπου ηρθαν,δυο νοσοκομοι πηραν
τη γυναικα στο φορειο την μετεφεραν στο αυτοκινητο μαζι της
πηγε και η αδελφη της κι εφυγαν για το μαιευτηρειο
οταν εφτασαν εκει με πηρε τηλεφωνο η κουνιαδα μου και μου
ειπε:''την Μ.την επιασαν οι πονοι κι ειμαστε στο μαιευτηρειο''
.
προχθες,την Πεμπτη ,ειδα την Ε.,τη συναντησα στην Σταδιου,στη
πλατεια της Παλιας Βουλης,κατεβαινα προς το Συνταγμα,εκεινη
ηταν μπροστα μου,επιταχυνα το βαδισμα και την εφτασα,χαρηκε,
που με ειδε,με ρωτησε για σενα,πως τα παμε,τη ρωτησα για τα
δικα της,δεν ηταν ευχαριστημενη,δυσκολα περνουσε,ο Κ. μετα
το διαζυγιο δεν ειναι συνεπης στις υποχρεωσεις του,της καθυ-
στερει τη διατροφη,τα παιδια τον ζητανε να τον δουν ,να τα
παρει κοντα του ενα σαββατοκυριακο,κι εκεινος αδιαφορει,δεν
την συγχωρεσε που τον χωρισε και συζει μ'εκεινον τον αντρα,
αυτα ειπαμε,στεναχωρεθηκα,κατα τα αλλα ηταν καλα,παντα πολυ
ομορφη και γοητευτικη,μου'πε να σου γραψω πολλα χαιρετισμα-
τα και σου στελνει πολλα φιλια
.
ολα εδω μερα με τη μερα χειροτερευουν,ακριβεια,ανεχεια,ανερ-
για μεγαλη,που θα παει αυτο;ο κοσμος δεν αντεχει θα ξεσηκω-
θει,καθε μερα βγαινει ο κοσμος στους δρομους και φωναζει,δια-
μαρτυρεται,κυριως νεα παιδια,κατι πρεπει να γινει,αν και
φοβαμαι πως τιποτα δεν θα γινει,κι επειτα εχουν σκληρηνει,
βαζουν τους αστυνομικους και χτυπανε,
το απογευμα επεσα σ'ενα τετοιο περιστατικο ,στην Πανεπιστη-
μιου στο ΡΕΞ μπροστα ειχαν πιασει ενα νεαρο τον ειχαν ριξει
κατω ,τον εσερναν και τον χτυπουσαν και μια κοπελλα στην ηλι-
κια του ορμησε πανω τους και την χτυπησαν κι αυτη
ενιωσα αηδια κι αγανακτηση
.
αν βρεις δισκους,βινυλιο,με blues να τους αγορασεις,Muddy
Waters,Willi Dixon,Sonny Boy Williamson,Alexis Korner,ολους
οσους βρεις
.
θα σου πω για τις φωτογραφιες,
ειναι πολυ δυσκολο να τραβηξεις,οι ανθρωποι δεν σ'εμπιστευονται,
σε υποψιαζονται,και με το δικιο τους ,δεν σε ξερουν, σε κοιτουν
εχθρικα ,δεν θελουν να φωτογραφηθουν,ουτε απο σενα,ουτε απο κα-
νεναν,αποφευγουν,γυριζουν το προσωπο η' σκυβουν,κρυβονται,η' σε
κοιτουν αμηχανα απροσωπα,σαν να λενε:τωρα τι κανει αυτος;γιατι
το κανει; και για ποιον το κανει;και τι μας ενδιαφερει εμας αυτο;
σαν να λενε:''δεν ειστε,κυριε,ο ανθρωπος,που θα θελαμε να μας
φωτογραφισει.STOP'',
βιντεο ειναι πολυ πιο δυσκολο,
δυσκολοι κι απανθρωποι καιροι,απροσωποι,
να τραβηξεις τη ζωη,οπως κυλαει ειναι πολυ δυσκολο,αδυνατο
Παρ'ολ'αυτα τραβηξα αρκετες φωτογραφιες και σου τις στελνω
[αυτες οι φωτογραφιες ειναι στην Ομονοια,πανω στη πλατεια γυρω-
γυρω,στις σκαλες και κατω στον υπογειο,στις παροδους,στη Βαρβακειο
Αγορα,στην Αιολου,στο Μοναστηρακι,στην Ερμου,στο Συνταγμα,στους
σταθμους του ηλεκτρικου,στην Ομονοια,στο Μοναστηρακι,στο Θησειο,
και μεσα στα βαγονια,...]
παντα υπαρχει τροπος να τραβηξεις φωτογραφιες,αρκει να εισαι
διακριτικος,σοβαρος και προπαντων ειλικρινης]
.
.
.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
.
.
.
Writing a letter[Γραφοντας ενα γραμμα]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
.
.
τελος Φλεβαρη,στην αυλη ανθισε η αμυγδαλια,στ'ανθη της ακουσα
τις μελισσες να βομβιζουν και τις ειδα να πετουν γυρω-γυρω,
η ζωη αρχιζει να γυριζει,να ανασηκωνεται,να φωτιζει,
.
δεν ειναι ευκολο να γελασεις τους ανθρωπους,μεχρι ενα σημειο
τους κρυβεις,τους απατας,τους απροσανατολιζεις,επειτα τα κατα-
λαβαινουν ολα,τοτε θα ερθει η μερα της κρισης για τους απατεω-
νες και η οργη
.
σου γραφω,και προσπαθω να ειμαι ακριβης στις περιγραφες των γε-
γονοτων,δεν εχει νοημα να τα φορτωσω με συναισθηματισμους και
διαφορους υποκειμενισμους.
Κατι συνεβηκε,ετσι,εκει,αυτη ηταν η χρονικη του διαρκεια,αυτοι
οι πρωταγωνιστες,αυτη η δραση/η αντιδραση
οπως:
την Μ. στις 10πμ στο σπιτι της την επιασαν οι πονοι της γεννας,
η αδερφη της,που εκεινη την ωρα ηταν εκει τηλεφωνησε στη γυναι-
κολογικη κλινικη ,σε 10 λεπτα περιπου ηρθαν,δυο νοσοκομοι πηραν
τη γυναικα στο φορειο την μετεφεραν στο αυτοκινητο μαζι της
πηγε και η αδελφη της κι εφυγαν για το μαιευτηρειο
οταν εφτασαν εκει με πηρε τηλεφωνο η κουνιαδα μου και μου
ειπε:''την Μ.την επιασαν οι πονοι κι ειμαστε στο μαιευτηρειο''
.
προχθες,την Πεμπτη ,ειδα την Ε.,τη συναντησα στην Σταδιου,στη
πλατεια της Παλιας Βουλης,κατεβαινα προς το Συνταγμα,εκεινη
ηταν μπροστα μου,επιταχυνα το βαδισμα και την εφτασα,χαρηκε,
που με ειδε,με ρωτησε για σενα,πως τα παμε,τη ρωτησα για τα
δικα της,δεν ηταν ευχαριστημενη,δυσκολα περνουσε,ο Κ. μετα
το διαζυγιο δεν ειναι συνεπης στις υποχρεωσεις του,της καθυ-
στερει τη διατροφη,τα παιδια τον ζητανε να τον δουν ,να τα
παρει κοντα του ενα σαββατοκυριακο,κι εκεινος αδιαφορει,δεν
την συγχωρεσε που τον χωρισε και συζει μ'εκεινον τον αντρα,
αυτα ειπαμε,στεναχωρεθηκα,κατα τα αλλα ηταν καλα,παντα πολυ
ομορφη και γοητευτικη,μου'πε να σου γραψω πολλα χαιρετισμα-
τα και σου στελνει πολλα φιλια
.
ολα εδω μερα με τη μερα χειροτερευουν,ακριβεια,ανεχεια,ανερ-
για μεγαλη,που θα παει αυτο;ο κοσμος δεν αντεχει θα ξεσηκω-
θει,καθε μερα βγαινει ο κοσμος στους δρομους και φωναζει,δια-
μαρτυρεται,κυριως νεα παιδια,κατι πρεπει να γινει,αν και
φοβαμαι πως τιποτα δεν θα γινει,κι επειτα εχουν σκληρηνει,
βαζουν τους αστυνομικους και χτυπανε,
το απογευμα επεσα σ'ενα τετοιο περιστατικο ,στην Πανεπιστη-
μιου στο ΡΕΞ μπροστα ειχαν πιασει ενα νεαρο τον ειχαν ριξει
κατω ,τον εσερναν και τον χτυπουσαν και μια κοπελλα στην ηλι-
κια του ορμησε πανω τους και την χτυπησαν κι αυτη
ενιωσα αηδια κι αγανακτηση
.
αν βρεις δισκους,βινυλιο,με blues να τους αγορασεις,Muddy
Waters,Willi Dixon,Sonny Boy Williamson,Alexis Korner,ολους
οσους βρεις
.
θα σου πω για τις φωτογραφιες,
ειναι πολυ δυσκολο να τραβηξεις,οι ανθρωποι δεν σ'εμπιστευονται,
σε υποψιαζονται,και με το δικιο τους ,δεν σε ξερουν, σε κοιτουν
εχθρικα ,δεν θελουν να φωτογραφηθουν,ουτε απο σενα,ουτε απο κα-
νεναν,αποφευγουν,γυριζουν το προσωπο η' σκυβουν,κρυβονται,η' σε
κοιτουν αμηχανα απροσωπα,σαν να λενε:τωρα τι κανει αυτος;γιατι
το κανει; και για ποιον το κανει;και τι μας ενδιαφερει εμας αυτο;
σαν να λενε:''δεν ειστε,κυριε,ο ανθρωπος,που θα θελαμε να μας
φωτογραφισει.STOP'',
βιντεο ειναι πολυ πιο δυσκολο,
δυσκολοι κι απανθρωποι καιροι,απροσωποι,
να τραβηξεις τη ζωη,οπως κυλαει ειναι πολυ δυσκολο,αδυνατο
Παρ'ολ'αυτα τραβηξα αρκετες φωτογραφιες και σου τις στελνω
[αυτες οι φωτογραφιες ειναι στην Ομονοια,πανω στη πλατεια γυρω-
γυρω,στις σκαλες και κατω στον υπογειο,στις παροδους,στη Βαρβακειο
Αγορα,στην Αιολου,στο Μοναστηρακι,στην Ερμου,στο Συνταγμα,στους
σταθμους του ηλεκτρικου,στην Ομονοια,στο Μοναστηρακι,στο Θησειο,
και μεσα στα βαγονια,...]
παντα υπαρχει τροπος να τραβηξεις φωτογραφιες,αρκει να εισαι
διακριτικος,σοβαρος και προπαντων ειλικρινης]
.
.
.
NEW YORK!NEW YORK!
-Manhattan-Times Square-Empire State Buildings-
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]Human's Intriors
- ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y
-Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ N.Y[The New York's Labyrinth]
-[Billy,I have purchased a mastepiece-the Mona Liza-You]
.
.
.
Street Scenes of Midtown Manhattan, New York City
[first few clips are in Grand Central then phase around mostly time square and areas near it!]
.
.
.
.
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y
.
οταν εγω εδω ,που ειμαι,κοιμαμαι, εσυ εκει,που εισαι,ξυπνας,
κι οταν εσυ εκει,που εισαι,κοιμασαι,εγω εδω,που ειμαι, ξυπναω.
Γι'αυτο σου λεω, εμεις οι δυο,ποτε δεν θα συναντηθουμε
.
.
n Rick's Cafe in Casablanca Hotel in Times Square in Midtown Manhattan
in New York City -A Kiss Is Just A Kiss-Pay Now and Save-Here's Looking
at You-As Time Goes By
.
MONA LIZA[POP ART]-χ.ν.κουβελης
.
"I haven't purchased a building, I have purchased a masterpiece —
the Mona Lisa.''
a woman in New York City,now tonight in Midtown Manhattan
at Times Square
IN NEW YORK CITY I AM AN UNIVERSITY MAN.
.
.
Welcome to New York City, city guide
.
.
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ N.Y[THE NEW YORK'S LABYRINTH]
[ΕΝΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y]
.
.
η πολη αυτη ειναι ενας λαβυρινθος,το ξερεις, δεν το αγνοεις κι
αντιθετα,αντι να χανεσαι εκει μεσα βρισκεις ,σε βρισκουν σε ανα-
καλυπτουν και οι αλλοι,που ειναι εκει μεσα σαν εσενα
ενας δρομος σ'αυτη τη πολη δεν τελειωνει ,συνεχιζεται σ'εναν αλλο
δρομο,σε πολλους δρομους,οριζοντιους και καθετους,με ονοματα
αυξοντες αριθμους,1,2,3,4,5,...,ως το Απειρο,
συνεχιζεται και στα πανυψηλα κτιρια,φτανει στον ουρανο ανεβαι-
νοντας ατελειωτες σκαλες,γυαλινα κι ατσαλινα ασανσερ,διασχιζοντας
πολλους διαδρομους, εισερχοντας σε χιλιαδες γραφεια,δωματια κι
αιθουσες διαφορες
ενας καθετος πολυ-λαβυρινθος παραθυρων κι ενας οριζοντιος
πολυ-λαβυρινθος δρομων και λεωφορων
κι ενας ενδιαμεσος πολυ-λαβυρινθος ανθρωπων και ανθρωπινων δρα-
σεων
-εργασιας,πλουτου,φτωχειας,ανεχειας,φιλοδοξιων,ματαιοδοξιων,σκληρο-
τητας,τρυφεροτητας,παραιτησεων,φοβου,ελπιδας,ονειρων,ψευδαισθη-
σεων,καθημερινοτητας,αποθεωσης,...-
και μια βαβελ ειναι αυτη η πολη,που ομως αντιθετα,απο εκεινη τη παλια
βαβελ,δεν εγκαταλειφθηκε απ'τους ανθρωπους της ,αντιθετα πληθυνθηκε,
υπαρχει
κι επειτα ο λαβυρινθος της αποτελειται,εχει κατασκευασθει,απο τη πολυ-
γλωσσια,που ακους,απο τη πολυμορφια των ανθρωπων,που βλεπεις,απο
τη πολυ-τροπια των συμπεριφορων και των εκφρασεων τους,που αισθα-
νεσαι,που δρας και αντιδρας
κι ολους , κι ολα ,εκει μεσα στο λαβυρινθο της,μπορει να τα συναντησεις
και να σε συναντησουν,οποιαδηποτε στιγμη αυτο μπορει να συμβει ,οπως
κι οποιαδηποτε στιγμη να τα χασεις ολα,και να περασει καιρος,ισως πολυ
καιρος να τα συναντησεις,αν τα συναντησεις ποτε,
γιατι αυτος ο λαβυρινθος ειναι ενας Λαβυρινθος Πιθανοτητων,
Να Συμβει Αυτο/η'Να Μην Συμβει Αυτο,
Τωρα/η' Ποτε/η' Καποτε
και ποτε ενας λαβυρινθος δεν ειναι[δεν ηταν]τοσο ενδιαφερων,
[επειδη ο λαβυρινθος κατασκευαζεται[ειναι συμφυτος] με το ιδιο και το
παρομοιο,προκαλει την αδιαφορια,τον απροσανατολισμο,δεν προκαλει
με το διαφορετικο,υπνωτιζει,συγχιζει,-χανεσαι και δεν επανερχεσαι]
Αντιθετα εδω μεσα ο λαβυρινθος ειναι η Αποθεωση του Διαφορετικου,
η Υπερβολη της Αυτονομησης, ο Υπερ-Μεγεθης Ενθουσιασμος του
Ειναι
και του Δρω/Αντιδρω
-του Ειμαι και Πραττω-
Μια Υπερ-Γεωμετρια [Ενας Υπερ- Χωρος ]Πολλαπλων Τετραγωνισμων
Μια εκδηλωση[μια εκφανση,απο τις αμετρητες] αυτου του λαβυρινθου
ειναι κι αυτη:
βλεπεις εναν ανθρωπο,στιγμιαια η' μετα απο λιγο,οπως αιφνιδια εμφα-
νιζεται,το ιδιο αιφνιδια εξαφανιζεται,το ιδιο συμβαινει και σε σενα
γι'αυτον,
δεν θα τον ξαναβρεις/δεν θα σε ξαναβρει
Κι ειναι αυτος ο λαβυρινθος το Αντιθετο Ακρο της Μοναξιας
-ολοι οι ανθρωποι εκει, Παροντες/Αποντες ταυτοχρονα, διασχιζουν τη
Ζωη σου,
τον Εξωτερικο και Εσωτερικο σου Λαβυρινθο
Η Πολη Αυτη Ειναι Λαβυρινθος Που ΠροσΟμοιαζει στον Ανθρωπο/
Κατ'Εικονα κι Ομοιωση του
Συμπερασμα:Ποιος ο Λογος να ψαχνεις να βρεις[να ανακαλυψεις η' να
κατασκευασεις] την Εξοδο απο Σενα τον Ιδιο;
Σ'αυτη τη πολη Ειμαι σε Λαβυρινθο,Το Γνωριζω και Δεν Θελω Να Βγω
.
.
.
η Μεριλιν[Meylin]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Billy,I have purchased a mastepiece-the Mona Liza-You]
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ Ν.Υ
.
.
στη Times Square στο Midtown Μanhattan στα McDonalds μεσημερι,
μπιφτεκι με σος και coca -cola παγωμενη,το girl απεναντι τον κοι-
ταξε,χαμογελο,χαμογελασε κι εκεινος,black woman beautiful,ειχε
παρει fryied chicken with patatoes and cold seven up ,επιασαν
κουβεντα,τον ρωτησε αν μενει στη Ν.Υ,οχι ηταν επισκεπτης,visitor,
απο που;,απο την Ελλαδα,What is Greece? ρωτησε η κοπελα,χωρα,
land,where?στην Ευρωπη,Is Greece nearly Germany or nearly France?
οχι,μακρυα,ειναι ΝεοΥορκεζα?ναι,born in USA in N.Y.C,in Chelsea,
Do you know Chelsea?τη γνωριζε,την ειχε yesterday επισκεφθει,ηταν
απο πολυτεκνη family,η mama παντρευτηκε 4 φορες,εχει συνολικα
3 brothers and five sisters,αυτη ειναι product απο το τριτο marriage της
mama,και οι 4 αντρες την παρατησαν,now μενει μαζι με τη mama
και μια μικροτερη sister,a very little girl,το μοναδικο baby απο τον
τεταρτο αντρα,τ'αλλα τ'αδερφια are living αλλου,εχει πολλα years
να τα δει,απο τοτε,που ηταν 12 years old,now ειναι 23 just,
τον father της δεν τον θυμαται,ηταν baby,οταν τους εγκατελειψε,
η mama tells πως ηταν λευκος,απο την Ευρωπη,ουτε κι αυτη know
καλα απο where,στην America δεν ζητουν να μαθουν καταγωγη,here
ειναι the crossroad of the World,χαμογελασε,like the TimeS Square,
ειχε ομορφο smile,very sweet,ειπε thanks you very much,απο τα 17
years old κανει αυτο το job,στην αρχη in starting σε bar,την εκμετα-
λευονταν οι boss,ανεξαρτοποιηθηκε befreed ,την police την ενδια-
φερει μονο να'σαι pure,κι αυτη ηταν very pure,προσεχε πολυ,1 man
or 2 men per day,the price 300$ for all night,200 $ for some time to 5
hours,in Hotels in Manhattan,της ειπε αν ηθελε πρωτα να περπατησουν,
she don't denied it,περπατησαν την fifth avenue,εφτασαν στο Empire
State Building,in fifth anenue and West 34th Street,102 floors,
ειπε,υψος 1250feet,381 meters,με την antenna φτανει το height
1454 ποδια,443,2 μετρα,γελασε, many times she went up-down wards
the skyscraper,επειτα στο Chrysler Building,in 42nd Street and
Lexington Avenue,at 1050 feet heght,320 meters,με την antenna,
ειπε,77 floors,32 elevators,Art Deco Architectural Style,παλι
γελασε η κοπελα,αν και γεννημενη στο Manhattan δεν ηξερε nothing,
της ειπε πως στην Ελλαδα οταν ηταν school ηθελε να σπουδασει
αρχιτεκτονικη και μαλιστα να χτισει ενα πολυ ψηλο ουρανοξυστη
in Athens με το σχημα the coca-cola's bottle,πηγαν και στη Pennsy-
lvania Plaza,ηθελε να δει τη Madison Square Garden,The MSG ηταν
στη 8th Anenue,between 31st and 33rd Streets,ειναι the famous
sporting arena στη Νεα Υορκη,next κατεβηκαν subterra στο υπογειο
του Pennsylvania Station,χαζεψαν τους επιβατες του metro,οταν
ανεβαιναν τις σκαλες να βγουν στην επιφανεια,της ειπε το story
με τον Ορφεα και την Ευριδικη,τον ακουγε με attention,της ανε-
φερε και το story με τον Δαντη και την Βεατρικη,συνεχισαν τη
βολτα τους κι εφτασαν στη Grand Army Plaza,στη West Side ειναι
το luxury Plaza Hotel,built το 1907,της ειπε,απο τους αρχιτε-
κτονες Henry J.Hardenbergh και Thomas Hastings,εχει 20 floors,
height 250 feet,76 m,και length 400 feet,120 m ,της ειπε πως τη
Φοντανα ,που ειναι μπροστα απο το hotel,την λενε και the Pulitzer
Fountain of Abundance ,επειδη χτισθηκε by Karl Bitter κατα παραγ-
γελια του μεγαλοεκδοτη του τυπου των newspapers Joseph Pulitzer,
και το αγαλμα στη Φοντανα ειναι η Pomona,Ρωμαικη θεοτητα των
των fruits,apples,pommes,κατασκευη by Doris Doscher,το αρχιτε-
κτονικο στυλ του hotel ειναι The French Renaissance château-style
building,η Billy,αυτο ηταν το name της κοπελας,οσο εκεινος μι-
λουσε τον ειχε πιασει αγκαζε,εκεινος,συνεχισε, οταν το 1988 ο
Donald Trump αγορασε the Plaza for $407.5 million in 1988 comme-
nted για την αγορα του Plaza σ'ενα letter ,που δημοσιευσε in
The New York Times: "I haven't purchased a building, I have
purchased a masterpiece — the Mona Lisa.'',το I have purchased
a mastepiece-the Mona Liza, το προφερε μ'ενα sweet manner και την
κοιταξε στα ματια το ιδιο sweetly,back απο το hotel ειναι το
Central Park,δεν πηγανε εκει,ειχανε περπατησει much more,γυ-
ρισαν στη Times Square,ειχε αρχισει να βραδυαζει,η Square
ηταν ενα θεαμα a Vision,με τις αμετρητες φωτεινες επιγραφες
τα Neon Lights Writings και τις ηλεκτρονικες οθονες τα Screens,
πηγαν στο Rick Cafe,καθησαν,η κοπελα τον φιλησε,A kiss is just
a Kiss,της ειπε,μιλησαν,εκεινη του ζητησε,να της πει για την
Greece,ηθελε να μαθει γι'αυτην,οταν της ειπε πως εχει θαλασσα
sea,blue sea,many islands,και lighting Sun,καταενθουσιασθηκε,
τον παρακαλεσε να της μιλησει Greek,He spoked ελληνικα,various
speeches,ενα απ'αυτα ηταν και ο προλογος απο την Οδυσσεια
του Ομηρου:
Ανδρα μοι εννεπε, Μουσα, πολύτροπον, ος μάλα πολλα
πλάγχθη, επει Τροίης ιερον πτολίεθρον επερσεν·
πολλων δ' ανθρώπων ιδεν αστεα και νόον εγνω,
πολλα δ'ο γ' εν πόντω πάθεν αλγεα ον κατα θυμόν,
αρνύμενος ην τε ψυχην και νόστον εταίρων.
αλλ'ουδ'ως ετάρους ερρύσατο, ιέμενός περ·
αυτων γαρ σφετέρεσιν ατασθαλίησιν ολοντο,
νήπιοι, οι κατα βους Υπερίονος Ηελίοιο
εσθιον· αυταρ ο τοισιν αφείλετο νόστιμον ημαρ.
των αμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, ειπε και ημιν.
εκεινη ολη την ωρα,που μιλουσε Greek τον κοιτουσε στα χειλη,
σαν να'θελε να καταλαβει και να sense τη ξενη γλωσσα με
τη motion των χειλιων .στο end τον κοιταξε στα ματια και
του ειπε,this language,your own language,likes me very very
much,και του ζητησε να της κανει translation,εκεινος Used
τη μεταφραση του Προοιμιου της Οδυσσειας,που ειχε κανει
το 1900 ο Samuel Butler:
Tell me, O Muse, of that ingenious hero who travelled far
and wide after he had sacked the famous town of Troy.
Many cities did he visit, and many were the nations
with whose manners and customs he was acquainted;
moreover he suffered much by sea while trying to save
his own life and bring his men safely home; but do what
he might he could not save his men, for they perished
through their own sheer folly in eating the cattle of
the Sun-god Hyperion; so the god prevented them from
ever reaching home. Tell me, too, about all these things,
oh daughter of Jove, from whatsoever source you may know them.
η κοπελα του ζητησε να της πει Greek Words,στα Ελληνικα και
στα Αμερικανικα,αρχισε να της λεει:
εννεπε-tell,λεξεις-words,πολη-city,νους-mind,θαλασσα-sea,
ζωη-life,ανθρωπος-man,human,
αντρας,Εγω-man,I,
γυναικα,Εσυ-woman,You,
πατριδα-home,ηλιος-sun,γνωριζω-know,πουλι-bird,
Αριστοτελης-Aristotles,Πλατων-Platon,Πολιτεια-Rebublica,
Δικαιοσυνη-Right,Δημοκρατια-Democracy,αηρ-air,ψυχη-soul,
γαλαζιο-blue,
Ειμαι -I am,
η κοπελα ζητησε απο τη servant-girl paper and stylo,
και στο white paper εγραψε,του'δωσε το writing,εκει εγραφε
clearly με λατινικα grammata:
Ego imai gynaika,enas andropos
εγκο ιμε γκυνεκα,ενας αντροπος,την ακουσε να λεει,i'm a
woman,a human being
της επιασε το χερι tenderly,το εσφιξε στο δικο του ,τη
κοιταξε στα ματια,ειχε ενα πολυ beautiful look,You are
very Beautiful girl-Εισαι πολυ ομορφο κοριτσι,της ειπε,
εκεινη τρεμοπαιξε με pleasure τα βλεφαρα και του απαντησε:
Thanks You very much,Ευχαριστω παρα πολυ,ειπε εκεινος.
Πηγαν στο hotel,που εμενε εκεινος,παραγγειλαν να τους στει-
λουν φαγητο στο room,περασαν ολη τη night μαζι,
το morning εκεινος ξυπνησε firstly,εκεινη κοιμονταν ακομη,
a woman is just a woman,nothing more,nothing less,a human
being,ενας ανθρωπος,σκεφθηκε,I have purchased a mastepiece-
the Mona Liza.Αυτη ειναι η Αληθεια.Το Γεγονος.
σηκωθηκε και πηγε στο window,looking down στη Times Square,
motionful,the crossroad of World,it's here.
.
.
.
New York City Helicopter Flight - Manhattan
[Flying from the South of the Bronx to the Statue of Liberty]
.
,
.
.
NEW YORK!NEW YORK!
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
.
.
-Manhattan-Times Square-Empire State Buildings-
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]Human's Intriors
- ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y
-Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ N.Y[The New York's Labyrinth]
-[Billy,I have purchased a mastepiece-the Mona Liza-You]
.
.
.
Street Scenes of Midtown Manhattan, New York City
[first few clips are in Grand Central then phase around mostly time square and areas near it!]
.
.
.
.
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y
.
οταν εγω εδω ,που ειμαι,κοιμαμαι, εσυ εκει,που εισαι,ξυπνας,
κι οταν εσυ εκει,που εισαι,κοιμασαι,εγω εδω,που ειμαι, ξυπναω.
Γι'αυτο σου λεω, εμεις οι δυο,ποτε δεν θα συναντηθουμε
.
.
n Rick's Cafe in Casablanca Hotel in Times Square in Midtown Manhattan
in New York City -A Kiss Is Just A Kiss-Pay Now and Save-Here's Looking
at You-As Time Goes By
.
MONA LIZA[POP ART]-χ.ν.κουβελης
.
"I haven't purchased a building, I have purchased a masterpiece —
the Mona Lisa.''
a woman in New York City,now tonight in Midtown Manhattan
at Times Square
IN NEW YORK CITY I AM AN UNIVERSITY MAN.
.
.
Welcome to New York City, city guide
.
.
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ N.Y[THE NEW YORK'S LABYRINTH]
[ΕΝΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ N.Y]
.
.
η πολη αυτη ειναι ενας λαβυρινθος,το ξερεις, δεν το αγνοεις κι
αντιθετα,αντι να χανεσαι εκει μεσα βρισκεις ,σε βρισκουν σε ανα-
καλυπτουν και οι αλλοι,που ειναι εκει μεσα σαν εσενα
ενας δρομος σ'αυτη τη πολη δεν τελειωνει ,συνεχιζεται σ'εναν αλλο
δρομο,σε πολλους δρομους,οριζοντιους και καθετους,με ονοματα
αυξοντες αριθμους,1,2,3,4,5,...,ως το Απειρο,
συνεχιζεται και στα πανυψηλα κτιρια,φτανει στον ουρανο ανεβαι-
νοντας ατελειωτες σκαλες,γυαλινα κι ατσαλινα ασανσερ,διασχιζοντας
πολλους διαδρομους, εισερχοντας σε χιλιαδες γραφεια,δωματια κι
αιθουσες διαφορες
ενας καθετος πολυ-λαβυρινθος παραθυρων κι ενας οριζοντιος
πολυ-λαβυρινθος δρομων και λεωφορων
κι ενας ενδιαμεσος πολυ-λαβυρινθος ανθρωπων και ανθρωπινων δρα-
σεων
-εργασιας,πλουτου,φτωχειας,ανεχειας,φιλοδοξιων,ματαιοδοξιων,σκληρο-
τητας,τρυφεροτητας,παραιτησεων,φοβου,ελπιδας,ονειρων,ψευδαισθη-
σεων,καθημερινοτητας,αποθεωσης,...-
και μια βαβελ ειναι αυτη η πολη,που ομως αντιθετα,απο εκεινη τη παλια
βαβελ,δεν εγκαταλειφθηκε απ'τους ανθρωπους της ,αντιθετα πληθυνθηκε,
υπαρχει
κι επειτα ο λαβυρινθος της αποτελειται,εχει κατασκευασθει,απο τη πολυ-
γλωσσια,που ακους,απο τη πολυμορφια των ανθρωπων,που βλεπεις,απο
τη πολυ-τροπια των συμπεριφορων και των εκφρασεων τους,που αισθα-
νεσαι,που δρας και αντιδρας
κι ολους , κι ολα ,εκει μεσα στο λαβυρινθο της,μπορει να τα συναντησεις
και να σε συναντησουν,οποιαδηποτε στιγμη αυτο μπορει να συμβει ,οπως
κι οποιαδηποτε στιγμη να τα χασεις ολα,και να περασει καιρος,ισως πολυ
καιρος να τα συναντησεις,αν τα συναντησεις ποτε,
γιατι αυτος ο λαβυρινθος ειναι ενας Λαβυρινθος Πιθανοτητων,
Να Συμβει Αυτο/η'Να Μην Συμβει Αυτο,
Τωρα/η' Ποτε/η' Καποτε
και ποτε ενας λαβυρινθος δεν ειναι[δεν ηταν]τοσο ενδιαφερων,
[επειδη ο λαβυρινθος κατασκευαζεται[ειναι συμφυτος] με το ιδιο και το
παρομοιο,προκαλει την αδιαφορια,τον απροσανατολισμο,δεν προκαλει
με το διαφορετικο,υπνωτιζει,συγχιζει,-χανεσαι και δεν επανερχεσαι]
Αντιθετα εδω μεσα ο λαβυρινθος ειναι η Αποθεωση του Διαφορετικου,
η Υπερβολη της Αυτονομησης, ο Υπερ-Μεγεθης Ενθουσιασμος του
Ειναι
και του Δρω/Αντιδρω
-του Ειμαι και Πραττω-
Μια Υπερ-Γεωμετρια [Ενας Υπερ- Χωρος ]Πολλαπλων Τετραγωνισμων
Μια εκδηλωση[μια εκφανση,απο τις αμετρητες] αυτου του λαβυρινθου
ειναι κι αυτη:
βλεπεις εναν ανθρωπο,στιγμιαια η' μετα απο λιγο,οπως αιφνιδια εμφα-
νιζεται,το ιδιο αιφνιδια εξαφανιζεται,το ιδιο συμβαινει και σε σενα
γι'αυτον,
δεν θα τον ξαναβρεις/δεν θα σε ξαναβρει
Κι ειναι αυτος ο λαβυρινθος το Αντιθετο Ακρο της Μοναξιας
-ολοι οι ανθρωποι εκει, Παροντες/Αποντες ταυτοχρονα, διασχιζουν τη
Ζωη σου,
τον Εξωτερικο και Εσωτερικο σου Λαβυρινθο
Η Πολη Αυτη Ειναι Λαβυρινθος Που ΠροσΟμοιαζει στον Ανθρωπο/
Κατ'Εικονα κι Ομοιωση του
Συμπερασμα:Ποιος ο Λογος να ψαχνεις να βρεις[να ανακαλυψεις η' να
κατασκευασεις] την Εξοδο απο Σενα τον Ιδιο;
Σ'αυτη τη πολη Ειμαι σε Λαβυρινθο,Το Γνωριζω και Δεν Θελω Να Βγω
.
.
.
η Μεριλιν[Meylin]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Billy,I have purchased a mastepiece-the Mona Liza-You]
ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ Ν.Υ
.
.
στη Times Square στο Midtown Μanhattan στα McDonalds μεσημερι,
μπιφτεκι με σος και coca -cola παγωμενη,το girl απεναντι τον κοι-
ταξε,χαμογελο,χαμογελασε κι εκεινος,black woman beautiful,ειχε
παρει fryied chicken with patatoes and cold seven up ,επιασαν
κουβεντα,τον ρωτησε αν μενει στη Ν.Υ,οχι ηταν επισκεπτης,visitor,
απο που;,απο την Ελλαδα,What is Greece? ρωτησε η κοπελα,χωρα,
land,where?στην Ευρωπη,Is Greece nearly Germany or nearly France?
οχι,μακρυα,ειναι ΝεοΥορκεζα?ναι,born in USA in N.Y.C,in Chelsea,
Do you know Chelsea?τη γνωριζε,την ειχε yesterday επισκεφθει,ηταν
απο πολυτεκνη family,η mama παντρευτηκε 4 φορες,εχει συνολικα
3 brothers and five sisters,αυτη ειναι product απο το τριτο marriage της
mama,και οι 4 αντρες την παρατησαν,now μενει μαζι με τη mama
και μια μικροτερη sister,a very little girl,το μοναδικο baby απο τον
τεταρτο αντρα,τ'αλλα τ'αδερφια are living αλλου,εχει πολλα years
να τα δει,απο τοτε,που ηταν 12 years old,now ειναι 23 just,
τον father της δεν τον θυμαται,ηταν baby,οταν τους εγκατελειψε,
η mama tells πως ηταν λευκος,απο την Ευρωπη,ουτε κι αυτη know
καλα απο where,στην America δεν ζητουν να μαθουν καταγωγη,here
ειναι the crossroad of the World,χαμογελασε,like the TimeS Square,
ειχε ομορφο smile,very sweet,ειπε thanks you very much,απο τα 17
years old κανει αυτο το job,στην αρχη in starting σε bar,την εκμετα-
λευονταν οι boss,ανεξαρτοποιηθηκε befreed ,την police την ενδια-
φερει μονο να'σαι pure,κι αυτη ηταν very pure,προσεχε πολυ,1 man
or 2 men per day,the price 300$ for all night,200 $ for some time to 5
hours,in Hotels in Manhattan,της ειπε αν ηθελε πρωτα να περπατησουν,
she don't denied it,περπατησαν την fifth avenue,εφτασαν στο Empire
State Building,in fifth anenue and West 34th Street,102 floors,
ειπε,υψος 1250feet,381 meters,με την antenna φτανει το height
1454 ποδια,443,2 μετρα,γελασε, many times she went up-down wards
the skyscraper,επειτα στο Chrysler Building,in 42nd Street and
Lexington Avenue,at 1050 feet heght,320 meters,με την antenna,
ειπε,77 floors,32 elevators,Art Deco Architectural Style,παλι
γελασε η κοπελα,αν και γεννημενη στο Manhattan δεν ηξερε nothing,
της ειπε πως στην Ελλαδα οταν ηταν school ηθελε να σπουδασει
αρχιτεκτονικη και μαλιστα να χτισει ενα πολυ ψηλο ουρανοξυστη
in Athens με το σχημα the coca-cola's bottle,πηγαν και στη Pennsy-
lvania Plaza,ηθελε να δει τη Madison Square Garden,The MSG ηταν
στη 8th Anenue,between 31st and 33rd Streets,ειναι the famous
sporting arena στη Νεα Υορκη,next κατεβηκαν subterra στο υπογειο
του Pennsylvania Station,χαζεψαν τους επιβατες του metro,οταν
ανεβαιναν τις σκαλες να βγουν στην επιφανεια,της ειπε το story
με τον Ορφεα και την Ευριδικη,τον ακουγε με attention,της ανε-
φερε και το story με τον Δαντη και την Βεατρικη,συνεχισαν τη
βολτα τους κι εφτασαν στη Grand Army Plaza,στη West Side ειναι
το luxury Plaza Hotel,built το 1907,της ειπε,απο τους αρχιτε-
κτονες Henry J.Hardenbergh και Thomas Hastings,εχει 20 floors,
height 250 feet,76 m,και length 400 feet,120 m ,της ειπε πως τη
Φοντανα ,που ειναι μπροστα απο το hotel,την λενε και the Pulitzer
Fountain of Abundance ,επειδη χτισθηκε by Karl Bitter κατα παραγ-
γελια του μεγαλοεκδοτη του τυπου των newspapers Joseph Pulitzer,
και το αγαλμα στη Φοντανα ειναι η Pomona,Ρωμαικη θεοτητα των
των fruits,apples,pommes,κατασκευη by Doris Doscher,το αρχιτε-
κτονικο στυλ του hotel ειναι The French Renaissance château-style
building,η Billy,αυτο ηταν το name της κοπελας,οσο εκεινος μι-
λουσε τον ειχε πιασει αγκαζε,εκεινος,συνεχισε, οταν το 1988 ο
Donald Trump αγορασε the Plaza for $407.5 million in 1988 comme-
nted για την αγορα του Plaza σ'ενα letter ,που δημοσιευσε in
The New York Times: "I haven't purchased a building, I have
purchased a masterpiece — the Mona Lisa.'',το I have purchased
a mastepiece-the Mona Liza, το προφερε μ'ενα sweet manner και την
κοιταξε στα ματια το ιδιο sweetly,back απο το hotel ειναι το
Central Park,δεν πηγανε εκει,ειχανε περπατησει much more,γυ-
ρισαν στη Times Square,ειχε αρχισει να βραδυαζει,η Square
ηταν ενα θεαμα a Vision,με τις αμετρητες φωτεινες επιγραφες
τα Neon Lights Writings και τις ηλεκτρονικες οθονες τα Screens,
πηγαν στο Rick Cafe,καθησαν,η κοπελα τον φιλησε,A kiss is just
a Kiss,της ειπε,μιλησαν,εκεινη του ζητησε,να της πει για την
Greece,ηθελε να μαθει γι'αυτην,οταν της ειπε πως εχει θαλασσα
sea,blue sea,many islands,και lighting Sun,καταενθουσιασθηκε,
τον παρακαλεσε να της μιλησει Greek,He spoked ελληνικα,various
speeches,ενα απ'αυτα ηταν και ο προλογος απο την Οδυσσεια
του Ομηρου:
Ανδρα μοι εννεπε, Μουσα, πολύτροπον, ος μάλα πολλα
πλάγχθη, επει Τροίης ιερον πτολίεθρον επερσεν·
πολλων δ' ανθρώπων ιδεν αστεα και νόον εγνω,
πολλα δ'ο γ' εν πόντω πάθεν αλγεα ον κατα θυμόν,
αρνύμενος ην τε ψυχην και νόστον εταίρων.
αλλ'ουδ'ως ετάρους ερρύσατο, ιέμενός περ·
αυτων γαρ σφετέρεσιν ατασθαλίησιν ολοντο,
νήπιοι, οι κατα βους Υπερίονος Ηελίοιο
εσθιον· αυταρ ο τοισιν αφείλετο νόστιμον ημαρ.
των αμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, ειπε και ημιν.
εκεινη ολη την ωρα,που μιλουσε Greek τον κοιτουσε στα χειλη,
σαν να'θελε να καταλαβει και να sense τη ξενη γλωσσα με
τη motion των χειλιων .στο end τον κοιταξε στα ματια και
του ειπε,this language,your own language,likes me very very
much,και του ζητησε να της κανει translation,εκεινος Used
τη μεταφραση του Προοιμιου της Οδυσσειας,που ειχε κανει
το 1900 ο Samuel Butler:
Tell me, O Muse, of that ingenious hero who travelled far
and wide after he had sacked the famous town of Troy.
Many cities did he visit, and many were the nations
with whose manners and customs he was acquainted;
moreover he suffered much by sea while trying to save
his own life and bring his men safely home; but do what
he might he could not save his men, for they perished
through their own sheer folly in eating the cattle of
the Sun-god Hyperion; so the god prevented them from
ever reaching home. Tell me, too, about all these things,
oh daughter of Jove, from whatsoever source you may know them.
η κοπελα του ζητησε να της πει Greek Words,στα Ελληνικα και
στα Αμερικανικα,αρχισε να της λεει:
εννεπε-tell,λεξεις-words,πολη-city,νους-mind,θαλασσα-sea,
ζωη-life,ανθρωπος-man,human,
αντρας,Εγω-man,I,
γυναικα,Εσυ-woman,You,
πατριδα-home,ηλιος-sun,γνωριζω-know,πουλι-bird,
Αριστοτελης-Aristotles,Πλατων-Platon,Πολιτεια-Rebublica,
Δικαιοσυνη-Right,Δημοκρατια-Democracy,αηρ-air,ψυχη-soul,
γαλαζιο-blue,
Ειμαι -I am,
η κοπελα ζητησε απο τη servant-girl paper and stylo,
και στο white paper εγραψε,του'δωσε το writing,εκει εγραφε
clearly με λατινικα grammata:
Ego imai gynaika,enas andropos
εγκο ιμε γκυνεκα,ενας αντροπος,την ακουσε να λεει,i'm a
woman,a human being
της επιασε το χερι tenderly,το εσφιξε στο δικο του ,τη
κοιταξε στα ματια,ειχε ενα πολυ beautiful look,You are
very Beautiful girl-Εισαι πολυ ομορφο κοριτσι,της ειπε,
εκεινη τρεμοπαιξε με pleasure τα βλεφαρα και του απαντησε:
Thanks You very much,Ευχαριστω παρα πολυ,ειπε εκεινος.
Πηγαν στο hotel,που εμενε εκεινος,παραγγειλαν να τους στει-
λουν φαγητο στο room,περασαν ολη τη night μαζι,
το morning εκεινος ξυπνησε firstly,εκεινη κοιμονταν ακομη,
a woman is just a woman,nothing more,nothing less,a human
being,ενας ανθρωπος,σκεφθηκε,I have purchased a mastepiece-
the Mona Liza.Αυτη ειναι η Αληθεια.Το Γεγονος.
σηκωθηκε και πηγε στο window,looking down στη Times Square,
motionful,the crossroad of World,it's here.
.
.
.
New York City Helicopter Flight - Manhattan
[Flying from the South of the Bronx to the Statue of Liberty]
.
,
.
.
NEW YORK!NEW YORK!
.
.
Merylin[Pop Art]
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human's Interiors]
About Pop Culture
.
.
.
η Μεριλιν[Merylin]3-χ.ν.κουβελης
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human's Interiors]
About Pop Culture
.
.
[εργαζεται σε μια διαφημιστικη εταιρεια,αγορασε ενα περιοδικο
ποικιλης υλης,σ'ενα multishop αγορασε μια τσαντα απο πολυεστερα,και
σ'ενα καταστημα κοσμηματων ενα ζευγαρι φο-μπιζου σκουλαρικια,σ'ενα
καταστημα κοσμητικων ενα σετ make up,με taxi γυρισε σπιτι, εμενε σε ρε-
τιρε με art deco διακοσμιση ,εστειλε sms στον ...Α.,ζεστανε στον φουρνο
μικροκυματων το φαγητο διαιτης της,ανοιξε το notebook,σερφαρισε στο
internet ,ειδε τους φιλους της στο facebook και διαβασε τα μηνυματα τους,
εκανε likes,ηρθε o A.,φαγανε μαζι,το απογευμα ετοιμασθηκαν για το
weekend, με το cabriolet του Α.εφυγαν για ενα παραθαλασσιο τουριστικο
θερετρο,ειχαν κλεισει σουιτα,σε δυο ωρες θα ηταν εκει,θα ηταν μερα
ακομα,ισως να προλαβαιναν να κανουν σερφιν' πριν νυχτωσει,θα δει-
πνουσαν στο restaurant του Hotel,και τη ζεστη νυχτα θα τη περνουσαν
σε καποιο night club,για drinkin 'n' dancin',το πρωι θα πηγαιναν για
υπνο]
.
.
η Μεριλιν[Merylin]2-χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human's Interiors]
About Pop Culture
.
.
.
η Μεριλιν[Merylin]3-χ.ν.κουβελης
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα[Human's Interiors]
About Pop Culture
.
.
[εργαζεται σε μια διαφημιστικη εταιρεια,αγορασε ενα περιοδικο
ποικιλης υλης,σ'ενα multishop αγορασε μια τσαντα απο πολυεστερα,και
σ'ενα καταστημα κοσμηματων ενα ζευγαρι φο-μπιζου σκουλαρικια,σ'ενα
καταστημα κοσμητικων ενα σετ make up,με taxi γυρισε σπιτι, εμενε σε ρε-
τιρε με art deco διακοσμιση ,εστειλε sms στον ...Α.,ζεστανε στον φουρνο
μικροκυματων το φαγητο διαιτης της,ανοιξε το notebook,σερφαρισε στο
internet ,ειδε τους φιλους της στο facebook και διαβασε τα μηνυματα τους,
εκανε likes,ηρθε o A.,φαγανε μαζι,το απογευμα ετοιμασθηκαν για το
weekend, με το cabriolet του Α.εφυγαν για ενα παραθαλασσιο τουριστικο
θερετρο,ειχαν κλεισει σουιτα,σε δυο ωρες θα ηταν εκει,θα ηταν μερα
ακομα,ισως να προλαβαιναν να κανουν σερφιν' πριν νυχτωσει,θα δει-
πνουσαν στο restaurant του Hotel,και τη ζεστη νυχτα θα τη περνουσαν
σε καποιο night club,για drinkin 'n' dancin',το πρωι θα πηγαιναν για
υπνο]
.
.
η Μεριλιν[Merylin]2-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Merylin,Like Multiplying M.[Pop Art]
.
NOTES ON M. IN MORE TIMES
.
.
.
Merylin,Like Multiplying M.[Pop Art]-χ.ν.κουβελης[1]
.
NOTES ON M. IN MORE TIMES
.
.
.
Merylin,Like Multiplying M.[Pop Art]-χ.ν.κουβελης[1]
Merylin,Like Multiplying M.[Pop Art]-χ.ν.κουβελης[2]
.
.
NOTES ON M. IN MORE TIMES
.
.
Money is Political Praxis
Moonlight is swimming in silent sea-waters
Motor-cycling in wide clean sky the sun eastwestwards
Machine of words is the man
Man-Myself,Yourself
Move on.Now
m
1. concentration measured by the number of moles of solute
per liter of solvent
2. the 13th letter of the Roman alphabet
3. the basic unit of length adopted under the Systeme
International d''Unites (approximately 1.094 yards)
4. the cardinal number that is the product of 10 and 100
5. denoting a quantity consisting of 1,000 items or units
Machiavelli
1. a statesman of Florence who advocated a strong central
government (1469-1527)
Machiavelism
1. The supposed principles of Machiavel, or practice in conformi-
ty to them; political artifice, intended to favor arbitrary power.
macroeconomics
1. the branch of economics that studies the overall working of
a national economy
Mania
1. an irrational but irresistible motive for a belief or action
2. a mood disorder; an affective disorder in which the victim tends
to respond excessively and sometimes violently
3. Violent derangement of mind; madness; insanity. Cf. Delirium.
Manhood
1. the status of being a man
2. the quality of being human; "he feared the speedy decline of all
manhood"
3. the state of being a man; manly qualities
4. The state of being man as a human being, or man as distinguished
from a child or a woman.
Manifold
1. a pipe that has several lateral outlets to or from other pipes
2. a set of points such as those of a closed surface or and analogue
in three or more dimensions
3. a lightweight paper used with carbon paper to make multiple copies;
"an original and two manifolds"
4. combine or increase by multiplication; "He managed to multiply his
profits"
5. make multiple copies of; "multiply a letter"
6. many and varied; having many features or forms; "manifold reasons";
"our manifold failings"; "manifold intelligence"; "the multiplex oppo-
rtunities in high technology"
7. Various in kind or quality; many in number; numerous; multiplied;
complicated.
8. A copy of a writing made by the manifold process.
9. To take copies of by the process of manifold writing; as, to manifold
a letter.
Mankind
1. all of the inhabitants of the earth; "all the world loves a lover"; "she always
used `humankind'' because `mankind'' seemed to slight the women"
2. The human race; man, taken collectively.
3. Manlike; not womanly; masculine; bold; cruel.
Maria Callas
1. Greek coloratura soprano (born in the United States) known for her
dramatic intensity in operatic roles (1923-1977)
Marilyn Monroe
1. United States film actress noted for sex appeal (1926-1962)
Market
1. the world of commercial activity where goods and services are bought
and sold;"without competition there would be no market"; "they were
driven from the marketplace"
2. a marketplace where groceries are sold; "the grocery store included a
meat market"
3. the securities markets in the aggregate; "the market always frustrates the
small investor"
4. the customers for a particular product or service; "before they publish
any book they try to determine the size of the market for it"
5. make commercial; "Some Amish people have commercialized their way
of life"
6. engage in the commercial promotion, sale, or distribution of; "The company
is marketing its new line of beauty products"
7. deal in a market
8. buy household supplies; "We go marketing every Saturday"
9. A meeting together of people, at a stated time and place, for the purpose of
traffic (as in cattle, provisions, wares, etc.) by private purchase and sale, and
not by auction; as, a market is held in the town every week.
10. To deal in a market; to buy or sell; to make bargains for provisions or
goods.
11. To expose for sale in a market; to traffic in; to sell in a market, and in an
extended sense, to sell in any manner; as, most of the farmes have marketed
their crops.
Marlene Dietrich
1. United States film actress (born in Germany) who made many films with
Josef von Sternberg and later was a successful cabaret star (1901-1992)
Marriage
1. the act of marrying; the nuptial ceremony; "their marriage was conducted
in the chapel"
2. two people who are married to each other; "his second marriage was hap-
pier than the first"; "a married couple without love"
3. the state of being a married couple voluntarily joined for life (or until
divorce); "a long and happy marriage"; "God bless this union"
4. a close and intimate union; "the marriage of music and dance"; "a marriage
of ideas"
5. The act of marrying, or the state of being married; legal union of a man
and a woman for life, as husband and wife; wedlock; matrimony.
6. In bézique, penuchle, and similar games at cards, the combination of a
king and queen of the same suit. If of the trump suit, it is called a royal
marriage.
mass-produce
1. produce on a large scale
mass culture
1. the culture that is widely disseminated via the mass media
masturbate
1. get sexual gratification through self-stimulation
2. stimulate sexually; "The old man wanted to be masturbated by the
prostitute"
mathematical logic
1. any logical system that abstracts the form of statements away from their
content in order to establish abstract criteria of consistency and validity
Money
1. wealth reckoned in terms of money; "all his money is in real estate"
2. the most common medium of exchange; functions as legal tender; "we
tried to collect the money he owed us"
3. the official currency issued by a government or national bank; "he
changed his money into francs"
4. A piece of metal, as gold, silver, copper, etc., coined, or stamped, and
issued by the sovereign authority as a medium of exchange in financial
transactions between citizens and with government; also, any number of
such pieces; coin.
5. To supply with money.
music
1. musical activity (singing or whistling etc.); "his music was his central interest"
2. punishment for one''s actions; "you have to face the music"; "take your
medicine"
3. any agreeable (pleasing and harmonious) sounds; "he fell asleep to the
music of
the wind chimes"
4. (music) the sounds produced by singers or musical instruments (or repro-
ductions
of such sounds)
5. an artistic form of auditory communication incorporating instrumental or
vocal
tones in a structured and continuous manner
.
.
.
Κινηση Κυβων[Op Art]
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
.
.
.
Κινηση Κυβων[Op Art]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
.
.
κοιταξε στον καθρεφτη,ηξερε πως δεν θα βλεπε την
πραγματικοτητα,στη γνωστη συμμετρια,το αριστερα-
δεξια και το δεξια -αριστερα,οχι ομως και το πανω-
κατω,ουτε και το πισω- μπροστα,γιατι τοτε κοιτουσε,
τι περιμενε να δει,γιατι επεμενε,ειδε παλι το δωμα-
τιο εκεινο,ελαχιστα επιπλωμενο,ενα τραπεζι στο κεν-
τρο του,και γυρω τεσσερις καρεκλες,ενας ορθογωνιος
καθρεφτης στο βαθος το αντανακλουσε,ενας καναπες ηταν
δεξια,τοτε ειδε ν'ανοιγει η πορτα αριστερα και να μπαι-
νει η Μ.,προχωρησε στο δωματιο και πηγε και καθισε
στον καθρεφτη,εβλεπε την πλατη της,πρεπει να πηρε ενα
κραγιον να βαψει τα χειλη της,δεν το ειδε,αυτο το συμ-
περανε απο τις κινησεις της,επειτα σταθηκε ακινητη
σ'εκεινη τη θεση,περιπου πεντε λεπτα μετρησε στο ρολοι
του,ακουστησε ενα τηλεφωνο να χτυπαει,σηκωθηκε πηγε
στο τραπεζι καθησε στην αριστερη πλευρα του,απαντησε
στο τηλεφωνο,την ακουσε να λεει:''πριν απο λιγο γυρισα'',
''ειμαι πολυ κουρασμενη''.''θα ετοιμασω κατι προχειρο
να φαω'',''θα ξαπλωσω ,να ξεκουραστω'',''οταν ξυπνησω
θα σε παρω τηλεφωνο'',εκλεισε το τηλεφωνο,και βγηκε
απ'το δωματιο,ακουσε τη πορτα του μπανιου ν'ανοιγει,
μετα απο λιγο νερο να τρεχει,οταν βγηκε ανοιξε τη τηλε-
οραση,μετα απο καποια ωρα η τηλεοραση εκλεισε,δεν ακου-
γονταν τιποτα πια ,ησυχια,εφυγε απ'τον καθρεφτη,πηγε
στη κρεβατοκαμαρα και κοιμηθηκε,τον ξυπνησε το τηλε-
φωνο,διπλα στο κομοδινο,το σηκωσε,ακουσε τη φωνη της
Μ.,''Μολις ξυπνησα και σε πηρα,θα περασω απ'το σπιτι,
να με περιμενεις'',εκλεισε το τηλεφωνο,σηκωθηκε απ'το
κρεβατι,ντυθηκε και πηγε στη κουζινα να ετοιμασει καφε,
πηρε τον καφε να τον πιει στο σαλονι,ανοιξε την τηλε-
οραση ,μετα απο λιγο την εκλεισε,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν ηρεμος,ηξερε πως δεν θα'ρχονταν,τωρα ολα ειχαν
τελειωσει,δυο χρονια πριν,σχεδον ειχαν ξεχαστει,κι ας
επανερχονταν καποιες στιγμες καποια περιστατικα απο την
ιστορια του με τη Μ.,πολυ ζωντανα σαν να συνεβαιναν εδω
και τωρα,κι εβρισκαν,ηταν φυσικο,αφου πολυ δυνατα βιω-
θηκαν,τροπους να επανεμφανιζονται εστω και στη συμμετρια
ενος καθρεφτη,ειχαν χωρισει με τη Μ.,απο τοτε δεν την ξανα-
ειδε,μονο λιγες φορες στην αρχη,υστερα τιποτα,ουτε ξερει,που
βρισκεται,αν ζει σ'αυτη τη πολη η' σ'αλλη πολη,
βγηκε εξω,ειχε αρχισει να νυχτωνει,πηρε το αυτοκινητο,
οδηγησε στη παραλιακη,το βραδυ δειπνισε σ'ενα ρεστωραν.
.
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
.
.
.
Κινηση Κυβων[Op Art]-χ.ν.κουβελης
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
.
.
κοιταξε στον καθρεφτη,ηξερε πως δεν θα βλεπε την
πραγματικοτητα,στη γνωστη συμμετρια,το αριστερα-
δεξια και το δεξια -αριστερα,οχι ομως και το πανω-
κατω,ουτε και το πισω- μπροστα,γιατι τοτε κοιτουσε,
τι περιμενε να δει,γιατι επεμενε,ειδε παλι το δωμα-
τιο εκεινο,ελαχιστα επιπλωμενο,ενα τραπεζι στο κεν-
τρο του,και γυρω τεσσερις καρεκλες,ενας ορθογωνιος
καθρεφτης στο βαθος το αντανακλουσε,ενας καναπες ηταν
δεξια,τοτε ειδε ν'ανοιγει η πορτα αριστερα και να μπαι-
νει η Μ.,προχωρησε στο δωματιο και πηγε και καθισε
στον καθρεφτη,εβλεπε την πλατη της,πρεπει να πηρε ενα
κραγιον να βαψει τα χειλη της,δεν το ειδε,αυτο το συμ-
περανε απο τις κινησεις της,επειτα σταθηκε ακινητη
σ'εκεινη τη θεση,περιπου πεντε λεπτα μετρησε στο ρολοι
του,ακουστησε ενα τηλεφωνο να χτυπαει,σηκωθηκε πηγε
στο τραπεζι καθησε στην αριστερη πλευρα του,απαντησε
στο τηλεφωνο,την ακουσε να λεει:''πριν απο λιγο γυρισα'',
''ειμαι πολυ κουρασμενη''.''θα ετοιμασω κατι προχειρο
να φαω'',''θα ξαπλωσω ,να ξεκουραστω'',''οταν ξυπνησω
θα σε παρω τηλεφωνο'',εκλεισε το τηλεφωνο,και βγηκε
απ'το δωματιο,ακουσε τη πορτα του μπανιου ν'ανοιγει,
μετα απο λιγο νερο να τρεχει,οταν βγηκε ανοιξε τη τηλε-
οραση,μετα απο καποια ωρα η τηλεοραση εκλεισε,δεν ακου-
γονταν τιποτα πια ,ησυχια,εφυγε απ'τον καθρεφτη,πηγε
στη κρεβατοκαμαρα και κοιμηθηκε,τον ξυπνησε το τηλε-
φωνο,διπλα στο κομοδινο,το σηκωσε,ακουσε τη φωνη της
Μ.,''Μολις ξυπνησα και σε πηρα,θα περασω απ'το σπιτι,
να με περιμενεις'',εκλεισε το τηλεφωνο,σηκωθηκε απ'το
κρεβατι,ντυθηκε και πηγε στη κουζινα να ετοιμασει καφε,
πηρε τον καφε να τον πιει στο σαλονι,ανοιξε την τηλε-
οραση ,μετα απο λιγο την εκλεισε,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν ηρεμος,ηξερε πως δεν θα'ρχονταν,τωρα ολα ειχαν
τελειωσει,δυο χρονια πριν,σχεδον ειχαν ξεχαστει,κι ας
επανερχονταν καποιες στιγμες καποια περιστατικα απο την
ιστορια του με τη Μ.,πολυ ζωντανα σαν να συνεβαιναν εδω
και τωρα,κι εβρισκαν,ηταν φυσικο,αφου πολυ δυνατα βιω-
θηκαν,τροπους να επανεμφανιζονται εστω και στη συμμετρια
ενος καθρεφτη,ειχαν χωρισει με τη Μ.,απο τοτε δεν την ξανα-
ειδε,μονο λιγες φορες στην αρχη,υστερα τιποτα,ουτε ξερει,που
βρισκεται,αν ζει σ'αυτη τη πολη η' σ'αλλη πολη,
βγηκε εξω,ειχε αρχισει να νυχτωνει,πηρε το αυτοκινητο,
οδηγησε στη παραλιακη,το βραδυ δειπνισε σ'ενα ρεστωραν.
.
.
.
Γεωργιος Καραισκακης,Γιος της Καλογριας,Αρχιστρατηγος
.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο
[23 Απριλιου 1827]:
.
Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο
[23 Απριλιου 1827]:
.
Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα-χ.ν.κουβελης
.
.
Γεωργιος Καραισκακης,Γιος της Καλογριας,Αρχιστρατηγος-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
[Βιβλιο Α 1797-1827,Κεφαλαιο 10]
Για τον Χαμο του Καραισκακη στο Φαληρο[23 Απριλιου 1827]:
Ο Καραϊσκάκης ήταν άρρωστος. Με φωνάζει και μου λέγει να
ειπώ του Αρχιστράτηγου και του Ναύαρχου το σκέδιον και να
λάβω από τον Ναύαρχον τα τζαπιά και φκυάρια, οπούταν μέσα
εις το καράβι του, κι’ αυτά να τα μεράσω εις τους αρχηγούς οπού
θα πάμεν από τους Τρεις Πύργους. Και το σκέδιον ήταν να δώσω
του κάθε ενού οδηγό κι’ απόναν Αθηναίον να ξέρη της θέσες.
Από τους Τρεις Πύργους ως τον Ανάλατον να γίνουν–από την θά-
λασσα κι’ ως εκεί–έντεκα ταμπούρια· ’στο μπροστινό να είναι χίλι’
άνθρωποι μέσα. Πήγα αντάμωσα τον Κοκράν και Τζούρτζη και
είπα τα σκέδια και να ετοιμάσουν και τα καράβια διάόσους θα
πάμεν από τους Τρεις Πύργους – σουρουπώνοντας να βαρκα-
ριστούμεν.Πήρα τα τζαπιά και φκυάρια και τάδινα τού κάθε
οδηγού της θέσης κι’ αρχηγού.Τελειώνοντας από αυτά, ακώ
έναν πόλεμον. Πηγαίνομε, τηράμε· πλησίον εις το Γλυκό νερό
ήταν ένα ταμπούρι Τούρκικον· κ’εκεί πήγαν κάτι μεθυσμένοι
νησιώτες και Κρητικοί, πιάσαν τον πόλεμον. Συνάχτη το πε-
ρισσότερον στράτεμα.Εκεί οπού πήγαμεν να σβέσωμεν τον πό-
λεμον, ότι θα κάναμεν το κίνημα το βράδυ,πλάκωσαν και Τούρ-
κοι περισσότεροι πεζούρα και καβαλλαρία. Άναψε ο πόλεμος
πολύ· ήρθε κι’ ο Καραϊσκάκης. Τότε του λέγω: «Σύρε οπίσου
να πάψη ο πόλεμος,ότι το βράδυ θα κινηθούμεν. – Μου λέγει,
στάσου αυτού με τους ανθρώπους κ’εγώ φέγω». Τότε σε ολίγον
μαθαίνω ότι βαρέθη ο Καραϊσκάκης. Πάγω εκεί·μαζευόμαστε,
τηράμεν· ήτανε βαρεμένος εις τ’ ασκέλι παραπάνου, εις τα φτε-
νά.Μαζωχτήκαμεν όλοι εκεί. Μας είπε με χωρατά· «Εγώ πεθαί-
νω· όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την πα-
τρίδα». Τον πήγαν εις το καράβι.Την νύχτα τελείωσε και τον
πήγαν εις την Κούλουρη και τον τάφιασαν.
.
.
.
Εκ Χρεους Μακρυγιαννικα Κειμενα
-χ.ν.κουβελης
.
.
[σαν εμαθε ο Κολοκοτρωνης το χαμο του Καραισκακη πολυ
επικραθηκε και λυπηθηκε και δεν βασταγε τον πονο ,εκατεβηκε
στη θαλασσα στ'ακροθαλασσι κι εκατσε σταυροποδι και μοιρο-
λογησε τον ηρωα της γλυκειας πατριδας,σαν γυναικα τον εκλα-
ψε κι εστεναχθει συγκορμα]
[εφεραν τον Καραισκακη και τον τηραξαμε,ητονα λαβωμενος,
τον ειχαν βαρεσει ασχημα στα σκελια,στ'αχαμνα του
και στοχασθηκα τη πατριδα,που'τανε να την αναστησουμε,να
την βαστηξουμε καθενας εις το ποστο του,να την συντραμουμε
δια την ελευτερια της,και των οικογενειων μας,οπ'ειχαμε,και
δεν ητανε πρεπον οι εχθρητες αναμεσα μας,κι ολοι να παλεψουμε,
καθεις ως δυναται κι εχει τα μεσα και να μην αδικησουμε,τι
αδικουμε την πατριδα,να ομονοιασουμε και εμφυλιο να μην αρχι-
σουμε παλι,κι απο δω και μπρος να ξεχασουμε τι αδικα πραξαμε,
και ποιος φταιει κι ειναι υπαιτιος,οτι κι εγω εχω αμαρτηματα
κι εχω αδικεψει πολλα,μονο να'χουμε εγνοια της πικρης πατριδας,
ειτε να πεθανουμε,ειτε να λευτερωσουμε,και γι'αυτο εμαθα
στα γεραματα ολιγα κολλυβογραμματα,οτι στραβος ημουνα και
ξυλο απελεκητο,να γραψω τα παθηματα,οπου παθαμε,αρχη και
τελος,μ'αληθεια στο νου και τολμη στη καρδια και διχως παθος ,
και να γραψω για τους πολεμιστες και τις θεσεις,οπου εγινε πολε-
μος,και να μιλησω για κεινον τον ανιδιοτελη καπετανιο μου
τον Γωγο τον Μπακολα,να πω για τον γενναιο Δυσσεα,οπου κρα-
τησε το Χανι της Γραβιας με λιγους τους πολλους,και για
τον Διακο,οπου βαστηξε στην Αλαμανα και χαθηκε,τον παλου-
κωσαν,και για τον αμωμο κι αδολο Νικητα,οπου για την λευτερια
της δολιας πατριδας κινηθηκαμε και ματωσαμε τα κορμια και τα
τζακισαμε,κι εχουμε ακομα πληγες,που πονανε και δεν κλεισανε,
κακοφορμανε και μας παιδευουν,στα χερια και στα ποδια αναπη-
ριες,για κεινη τη πατριδα να δουμε ορθη πεινασαμε και διψασαμε,
και οτι πραξαμε,καλο η' κακο,δικιο γι'αδικο,οσα ειναι πραγμενα
να το κρινουνε οι τωρινοι κι οι ερχομενοι,και να'χουν στο
νου τους οτ'ειναι μικρο κηπαριο η πατριδα με δεντρα απ'ολα
μηλιες κι απιδιες,κι ελιες και κυπαρισσια και βιολες λουλου-
δια ροδα και μενεξεδες,μοσχομυριστα,και πουλια αηδονια εχει
και ζωα παντοειδη αλογα λαγους κι αγελαδια προβατα και κατσι-
κια κι ολογυρα ειναι θαλασσα και μεσα στα νερα βαρκουλες
μ'ασπρα πανια και καραβια μεγαλυτερα ταξιδευουν και πολλα
ψαρια πλεγουν στα νερα της κι ειναι νησια αριθμος μεγαλος,
και τη μερα ηλιος λαμπρος φωτιζει σε καθαρον αερα και τη
νυχτα αριφνητα τ'αστρα και το φεγγαρι φεγγει,αυτηνη την πα-
τριδα λαχταρισαμε να'χουμε δικη μας,τη μανα να λευτερω-
σουμε εμεις τα παιδια της,κι οταν την λευτερωσουμε τοτε να
πλουτισουμε να κανουμε οσπιτια υποστατικα να'χουμε κι οργω-
μενα χωραφια αμπελια και να βοσκουμε πολλα κοπαδια,να προ-
οδευσουμε κι εμεις και τα παιδια μας,να πιασουμε μαγια ν'αυγα-
τισουμε στον κοσμο,να βαστηξουμε καλα τη πατριδα,να μην
ειναι λυπη κανενος και στεναγμος ]
.
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΟΔΟΙΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
ΜΠΟΥΜΣΤΟΣ
ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΟ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΒΟΥΝΟ
.
.
[περισσοτερες φωτογραφιες στο facebook μου:
Christos Couvelis κι ενα βιντειο στη κορυφη]
.
.
στον Μπουμστο[1512μ]το Ξηρομεριτικο Ακαρνανικο Βουνο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΟΔΟΙΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
ΜΠΟΥΜΣΤΟΣ
ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΟ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΒΟΥΝΟ
.
.
Τριτη,20 του Μαρτη,μια καθαρη ζεστη κρυσταλλινη μερα,πρωι
κατα τις 9 η ωρα,φυγαμε με το αυτοκινητο απ'τη Μαχαιρα
για το βουνο,περασαμε τη Μπαμπινη,τον Αετο κι ανεβηκαμε στο
χωριο Κομποτη,τον Περσεβο,απο εκεινη τη μερια θ'ανεβαιναμε στο
βουνο,πηραμε ενα χωματοδρομο αριστερα στην εξοδο του χωριου
και σταματησαμε στο τελος του δρομου σε μια μικρη λακκα,εκει
ειχε γιδομαντρι και μια κτισμενη δεξαμενη για το ποτισμα των
ζωων,το τοπιο ελαχιστο,τραχυ,ξηρομεριτικο,λιγοστα δεντρα και
πετρες,πηραμε το ρεμα ν'ανεβουμε,στενο κι αποτομο,με λιθοσω-
ριες,σε δυσκολευε,επρεπε να προσεχεις,μη υποχωρησουν τα λιθαρια,
γλιστρισεις και πεσεις,εβρισκες καπου-καπου φυτρωμενα αναμεσα
στις πετρες κιτρινα κρινακια,ενα μοναχο,η' δυο-δυο ταιρι,και
κωνιο εβρισκες,το τοπιο περα απο ανατολικα -βορεια-εως δυτι-
κα ηταν μπροστα μας ανοικτο αμφιθεατρικα απλωμενο κατω και
περα ,αχνο γαλαζιο περιγραμμα,κατω ηταν η Κομποτη,ξεχωριζες
περα βορεια την Κατουνα και την Κονωπινα,φαινονταν και η λιμνη
Αμβρακια,πιο πανω τα ψηλα βουνα του Βαλτου,περα ανατολικα ηταν
το Αγρινιο,πανω το ορος Παναιτωλικο,η Κυρα Βγενα,πιο περα απο
κει τα βουνα της Ευρυτανιας,και κατω ο καμπος των Αχυρων,και
στο δυτικα η ψηλη οροσειρα των Ακαρνανικων,πισω απ'αυτη ειναι
η Ζαβερδα,ο Παλαιρος,μετα το ρεμα ανοιγε η πλαγια,ηταν αποτομη,
ειχε δεντρα,πουρναρια,το χωμα ηταν μαλακο,παχυ,οι κορμοι των
δεντρων ειχαν προσαρμοστει στη κλιση της πλαγιας,πλαγιαστοι,
τα κλαρια εκτεινονταν,σαν χερια απλωνονταν,να πιασουν αερα,
ανοιγαν στοματα να θραφουν και να παρουν φως,ητανε και μεριες
με παγωμενο χιονι,διαφορα σχηματα ειχε το χιονι κι επιανε δια-
φορες εκτασεις,μικρες,ασπρο,κι ελαμπε στο καθαρο φως του ηλιου,
γλυπτικο χιονι,ητανε και μικρα ελατα,σαν θαμνοι πρασινοι,και
δυο-τρεις φορες ξεσηκωσαμε περδικες,πρ πρ πρ τις ακουσαμε,ειδαμε
κι ορνιο να πεταει και να τανυζεται ψηλα στον αερα ,κι οταν
το βουνο,απο εκεινη τη μερια του Περσεβου τελειωσε,η κορυφο-
γραμμη του ηταν πετρωδης,σαν κοψη ηταν,αιχμηρη,καιτοτε φανηκε
η απεναντι ψηλη κορυφη του Μπουμστου,με λωριδες χιονι,ενα θαυμα,
μια εκπληκτικη πανεμορφη εικονα φυσης,η πλαγια κατηφορικη
μεχρι χαμηλα κατω στο ρεμα,γεμισμενο με χιονι,κι απο κει συριζα
ανεβαινε υψωνονταν υπεροχο το βουνο,στιβαρο,σφαιροειδες,στολι-
σμενο με τις ασπρες ταινιες το χιονι,γυμνο,ομορφο,λιτο,δωρικο
βουνο,ητανε στη πλαγια και δεντρα ξερακες,σαν γλυπτα ητανε,ται-
ριαστα στον πετρωδη περιγυρω με τα ταπεινα πρασινα θαμνα,και
νοτια περα απ'το ρεμα και πανω φαινονταν αχνα γαλαζιο το βουνο
Βιτσι,και πιο κατω το Βουνο Βελουτσα,στον Αστακο,κι αχνα κατω
του απλωνονταν ο γαλαζιος κολπος του Αστακου,και πιο περα αχνω-
τερα μεσα στη γαλαζια διαχυση διακρινονταν τα νησια των Εχιναδων,
η απεραντη θαλασσα και στο βαθος ο Αινος το ψηλο ορος της νησου
Κεφαλληνιας και δεξιωτερα μεσα το Θιακι,τ'ονομαστο νησι της Ιθα-
κης απο εκεινον τον αρχαιο τον Οδυσσεα,πισω απ'τη κορφη του
Μπουμστου νοτια στη ριζα του ειναι η Ζαβιτσα το Αρχοντοχωρι και
δυτικωτερα η Παναγουλα,η Κανδηλα, ο Μυτικας και το νησι Καλαμος,
κι ητανε στη πλαγια σ'ολοκληρο το βουνο ατμοσφαιρα καθαρη,αβαρης,
αναλαφρη,δεν φυσουσε το ελαχιστο,ακινητη,ζεστη,αναζωογονιτικη,
και φως κρυσταλλινο,φιλικο,αγαπητο,θωπευτικο,να ξαπλω-
σεις ηθελες πανω στις πετρες,η'πανω σε πρασινο θαμνο,να κλεισεις
τα ματια και μεσα σου βαθια να ρουφηξεις και να στεριωσεις τον θαυ-
μαστο,τον μαγευτικο περιγυρο,και να περασει η ωρα και να μεινεις
εκει,να μοιασεις στη φυση,σαρξ εκ της σαρκος της,ενα μ'αυτη,στην
ομορφια της,στην τεραστια απλοτητα της,ελαχιστος,ταπεινος,ουτε ση-
μαντικος ουτε ασημαντος,οσο ειναι το μετρο σου,ητανε,τα'βλεπες,
και μοναχικα λουλουδια,ενα-ενα ξεχωριστο,η'δυο-δυο μαζι,ποτε
περισσοτερα δεν ηταν,φυτρωμενα αναμεσα στις πετρες κι ανασαι-
νανε απαλα,ανεπαισθητα,φως κι αερα,και θρεφονταν τα χρωματα και
ξεδιπλωναν τη κυκλικη,ακτινωτη,συμμετρια στο σχημα του ανθους
των,ητανε εμφανης πασιφανης και η παρουσια των ζωων,πως περα-
σαν απο κει γιδια κοπαδια,πως σκαρφαλωσαν τα κατσικια στις πετρες
στη πλαγια,πως εφαγαν πρασινο κλαρι,πως χορτασαν κι εκει ξαπλω-
σαν να περασει η νυχτα πανω στο βουνο μεχρι να ξημερωσει κι ερθει
το φως,κι ητανε μαρτυρια για το περασμα της τα στρωματα κοπριας,
που αφησανε,αφθονη και παχια κοπρια,λιπασμα της γης και παρα
περα βαδιζοντας στη κοψη της κορυφογραμμης στο χειλος της προς
τα δυτικα ητανε μια μερια με χιονι,οσο ενα κηπακι σ'εκταση επιανε
τοπο,απο κει περα ανοιγονταν η θεα στην ψηλη οροσειρα των βου-
νων,κι ητανε αυτα τα βουνα σαν γιγαντιο τοιχος,μια κουρτινα σ'ενα
τεραστιο φυσικο σκηνικο,ενα παραπετασμα,μια τεραστια σκηνο-
γραφια στο φυσικο θεατρο,γυμνα βουνα,τραχια,θαυμασια στη μορφη,
και στο σχημα,ελαχιστα στην ουσια,με ασπρα ξυσισματα χιονιου,κι
η κορυφογραμμη τους,μια τεθλασμενη κατασκευασμενη
απο κωνους και τριγωνα,εικονα,ειδωλο για την αισθηση,την αποκα-
λυψη και την ανακαλυψη,την αντιληψη της Ιδεας της Γεωμετριας,πι-
σω απο τη οροσειρα ειναι η Ζαβερδα,ο Παλαιρος,το δυτικο Ιονιο πε-
λαγος,και περα η νησος Λευκαδα,κι αποκατω απλωνεται πρασινος
εκτεταμενος καμπος με καλλιεργειες και φαινονται να γυαλιζουν
νερα στις λουτσες,κι ασπριζουν δρομοι αγροτικοι,που κυκλοφερ-
νουν κι ελισσονται στο τοπιο και στα υψωματα του,
αυτη η φυση υπαρχει,ειναι παρουσα,εδω τωρα,μπροστα στα ματια,
απτη,ορατη,αισθητη,παντελης,πανταχου παρουσα,παλλουσα,και
παντα υπηρχε,ειναι παναρχαια,αχειροποιητη,πρωταρχικη,θεμελει-
ακη,και θα υπαρχει,θα υφισταται,αιωνια σταθερη,αιωνια μεταβλητη,
αιωνια των παντων,υπερβαλουσα των αορατων,περιβαλουσα των
ορατων,ολοκληρη παντοδυναμη φυση,παντανασα,υπερανω των
ανθρωπων,της φυσης και της ουσιας των ανθρωπων,και των κοι-
νωνιων τους,νυν και αει,υπερεξουσια και αυτεξουσια,πριν και μετα,
και τωρα ενα Θαυμα,
το βουνο μας πετριγυρισε ωρες,μας σηκωσε ελαφρα,μας εκλεισε στην
ατμοσφαιρα του,μας περιτυλιξε,μας ελαμψε στο απεριττο φως του,μας
φωτισε,και σαν Δασκαλος μας εδειξε το Δρομο,την Οδο του Κοσμου,
Το Βουνο,Ενα Προτυπο του Τοπου,του Τοπου μας,και μας αποκαλυψε
πως ειμαστε φτιαγμενη απ'την Ουσια Του,Ενα και Ομοιωμα,Κατ'Ει-
κονα κι Ομοιωσιν Του,
Να.Αυτη Ειναι η Πορεια μας,η Οδοιπορεια μας,κι Αυτο το Μυστικο
Θαυμασιο Μαρτυρουμε,Φανερωνουμε Εξωτερικευουμε και Εσωτε-
ρικευουμε.μ'αυτο το κειμενο και μ'αυτες τις φωτογραφιες
.
.
.
ΜΠΟΥΜΣΤΟΣ
ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΟ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΒΟΥΝΟ
.
.
[περισσοτερες φωτογραφιες στο facebook μου:
Christos Couvelis κι ενα βιντειο στη κορυφη]
.
.
στον Μπουμστο[1512μ]το Ξηρομεριτικο Ακαρνανικο Βουνο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΟΔΟΙΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
ΜΠΟΥΜΣΤΟΣ
ΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΟ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΟ ΒΟΥΝΟ
.
.
Τριτη,20 του Μαρτη,μια καθαρη ζεστη κρυσταλλινη μερα,πρωι
κατα τις 9 η ωρα,φυγαμε με το αυτοκινητο απ'τη Μαχαιρα
για το βουνο,περασαμε τη Μπαμπινη,τον Αετο κι ανεβηκαμε στο
χωριο Κομποτη,τον Περσεβο,απο εκεινη τη μερια θ'ανεβαιναμε στο
βουνο,πηραμε ενα χωματοδρομο αριστερα στην εξοδο του χωριου
και σταματησαμε στο τελος του δρομου σε μια μικρη λακκα,εκει
ειχε γιδομαντρι και μια κτισμενη δεξαμενη για το ποτισμα των
ζωων,το τοπιο ελαχιστο,τραχυ,ξηρομεριτικο,λιγοστα δεντρα και
πετρες,πηραμε το ρεμα ν'ανεβουμε,στενο κι αποτομο,με λιθοσω-
ριες,σε δυσκολευε,επρεπε να προσεχεις,μη υποχωρησουν τα λιθαρια,
γλιστρισεις και πεσεις,εβρισκες καπου-καπου φυτρωμενα αναμεσα
στις πετρες κιτρινα κρινακια,ενα μοναχο,η' δυο-δυο ταιρι,και
κωνιο εβρισκες,το τοπιο περα απο ανατολικα -βορεια-εως δυτι-
κα ηταν μπροστα μας ανοικτο αμφιθεατρικα απλωμενο κατω και
περα ,αχνο γαλαζιο περιγραμμα,κατω ηταν η Κομποτη,ξεχωριζες
περα βορεια την Κατουνα και την Κονωπινα,φαινονταν και η λιμνη
Αμβρακια,πιο πανω τα ψηλα βουνα του Βαλτου,περα ανατολικα ηταν
το Αγρινιο,πανω το ορος Παναιτωλικο,η Κυρα Βγενα,πιο περα απο
κει τα βουνα της Ευρυτανιας,και κατω ο καμπος των Αχυρων,και
στο δυτικα η ψηλη οροσειρα των Ακαρνανικων,πισω απ'αυτη ειναι
η Ζαβερδα,ο Παλαιρος,μετα το ρεμα ανοιγε η πλαγια,ηταν αποτομη,
ειχε δεντρα,πουρναρια,το χωμα ηταν μαλακο,παχυ,οι κορμοι των
δεντρων ειχαν προσαρμοστει στη κλιση της πλαγιας,πλαγιαστοι,
τα κλαρια εκτεινονταν,σαν χερια απλωνονταν,να πιασουν αερα,
ανοιγαν στοματα να θραφουν και να παρουν φως,ητανε και μεριες
με παγωμενο χιονι,διαφορα σχηματα ειχε το χιονι κι επιανε δια-
φορες εκτασεις,μικρες,ασπρο,κι ελαμπε στο καθαρο φως του ηλιου,
γλυπτικο χιονι,ητανε και μικρα ελατα,σαν θαμνοι πρασινοι,και
δυο-τρεις φορες ξεσηκωσαμε περδικες,πρ πρ πρ τις ακουσαμε,ειδαμε
κι ορνιο να πεταει και να τανυζεται ψηλα στον αερα ,κι οταν
το βουνο,απο εκεινη τη μερια του Περσεβου τελειωσε,η κορυφο-
γραμμη του ηταν πετρωδης,σαν κοψη ηταν,αιχμηρη,καιτοτε φανηκε
η απεναντι ψηλη κορυφη του Μπουμστου,με λωριδες χιονι,ενα θαυμα,
μια εκπληκτικη πανεμορφη εικονα φυσης,η πλαγια κατηφορικη
μεχρι χαμηλα κατω στο ρεμα,γεμισμενο με χιονι,κι απο κει συριζα
ανεβαινε υψωνονταν υπεροχο το βουνο,στιβαρο,σφαιροειδες,στολι-
σμενο με τις ασπρες ταινιες το χιονι,γυμνο,ομορφο,λιτο,δωρικο
βουνο,ητανε στη πλαγια και δεντρα ξερακες,σαν γλυπτα ητανε,ται-
ριαστα στον πετρωδη περιγυρω με τα ταπεινα πρασινα θαμνα,και
νοτια περα απ'το ρεμα και πανω φαινονταν αχνα γαλαζιο το βουνο
Βιτσι,και πιο κατω το Βουνο Βελουτσα,στον Αστακο,κι αχνα κατω
του απλωνονταν ο γαλαζιος κολπος του Αστακου,και πιο περα αχνω-
τερα μεσα στη γαλαζια διαχυση διακρινονταν τα νησια των Εχιναδων,
η απεραντη θαλασσα και στο βαθος ο Αινος το ψηλο ορος της νησου
Κεφαλληνιας και δεξιωτερα μεσα το Θιακι,τ'ονομαστο νησι της Ιθα-
κης απο εκεινον τον αρχαιο τον Οδυσσεα,πισω απ'τη κορφη του
Μπουμστου νοτια στη ριζα του ειναι η Ζαβιτσα το Αρχοντοχωρι και
δυτικωτερα η Παναγουλα,η Κανδηλα, ο Μυτικας και το νησι Καλαμος,
κι ητανε στη πλαγια σ'ολοκληρο το βουνο ατμοσφαιρα καθαρη,αβαρης,
αναλαφρη,δεν φυσουσε το ελαχιστο,ακινητη,ζεστη,αναζωογονιτικη,
και φως κρυσταλλινο,φιλικο,αγαπητο,θωπευτικο,να ξαπλω-
σεις ηθελες πανω στις πετρες,η'πανω σε πρασινο θαμνο,να κλεισεις
τα ματια και μεσα σου βαθια να ρουφηξεις και να στεριωσεις τον θαυ-
μαστο,τον μαγευτικο περιγυρο,και να περασει η ωρα και να μεινεις
εκει,να μοιασεις στη φυση,σαρξ εκ της σαρκος της,ενα μ'αυτη,στην
ομορφια της,στην τεραστια απλοτητα της,ελαχιστος,ταπεινος,ουτε ση-
μαντικος ουτε ασημαντος,οσο ειναι το μετρο σου,ητανε,τα'βλεπες,
και μοναχικα λουλουδια,ενα-ενα ξεχωριστο,η'δυο-δυο μαζι,ποτε
περισσοτερα δεν ηταν,φυτρωμενα αναμεσα στις πετρες κι ανασαι-
νανε απαλα,ανεπαισθητα,φως κι αερα,και θρεφονταν τα χρωματα και
ξεδιπλωναν τη κυκλικη,ακτινωτη,συμμετρια στο σχημα του ανθους
των,ητανε εμφανης πασιφανης και η παρουσια των ζωων,πως περα-
σαν απο κει γιδια κοπαδια,πως σκαρφαλωσαν τα κατσικια στις πετρες
στη πλαγια,πως εφαγαν πρασινο κλαρι,πως χορτασαν κι εκει ξαπλω-
σαν να περασει η νυχτα πανω στο βουνο μεχρι να ξημερωσει κι ερθει
το φως,κι ητανε μαρτυρια για το περασμα της τα στρωματα κοπριας,
που αφησανε,αφθονη και παχια κοπρια,λιπασμα της γης και παρα
περα βαδιζοντας στη κοψη της κορυφογραμμης στο χειλος της προς
τα δυτικα ητανε μια μερια με χιονι,οσο ενα κηπακι σ'εκταση επιανε
τοπο,απο κει περα ανοιγονταν η θεα στην ψηλη οροσειρα των βου-
νων,κι ητανε αυτα τα βουνα σαν γιγαντιο τοιχος,μια κουρτινα σ'ενα
τεραστιο φυσικο σκηνικο,ενα παραπετασμα,μια τεραστια σκηνο-
γραφια στο φυσικο θεατρο,γυμνα βουνα,τραχια,θαυμασια στη μορφη,
και στο σχημα,ελαχιστα στην ουσια,με ασπρα ξυσισματα χιονιου,κι
η κορυφογραμμη τους,μια τεθλασμενη κατασκευασμενη
απο κωνους και τριγωνα,εικονα,ειδωλο για την αισθηση,την αποκα-
λυψη και την ανακαλυψη,την αντιληψη της Ιδεας της Γεωμετριας,πι-
σω απο τη οροσειρα ειναι η Ζαβερδα,ο Παλαιρος,το δυτικο Ιονιο πε-
λαγος,και περα η νησος Λευκαδα,κι αποκατω απλωνεται πρασινος
εκτεταμενος καμπος με καλλιεργειες και φαινονται να γυαλιζουν
νερα στις λουτσες,κι ασπριζουν δρομοι αγροτικοι,που κυκλοφερ-
νουν κι ελισσονται στο τοπιο και στα υψωματα του,
αυτη η φυση υπαρχει,ειναι παρουσα,εδω τωρα,μπροστα στα ματια,
απτη,ορατη,αισθητη,παντελης,πανταχου παρουσα,παλλουσα,και
παντα υπηρχε,ειναι παναρχαια,αχειροποιητη,πρωταρχικη,θεμελει-
ακη,και θα υπαρχει,θα υφισταται,αιωνια σταθερη,αιωνια μεταβλητη,
αιωνια των παντων,υπερβαλουσα των αορατων,περιβαλουσα των
ορατων,ολοκληρη παντοδυναμη φυση,παντανασα,υπερανω των
ανθρωπων,της φυσης και της ουσιας των ανθρωπων,και των κοι-
νωνιων τους,νυν και αει,υπερεξουσια και αυτεξουσια,πριν και μετα,
και τωρα ενα Θαυμα,
το βουνο μας πετριγυρισε ωρες,μας σηκωσε ελαφρα,μας εκλεισε στην
ατμοσφαιρα του,μας περιτυλιξε,μας ελαμψε στο απεριττο φως του,μας
φωτισε,και σαν Δασκαλος μας εδειξε το Δρομο,την Οδο του Κοσμου,
Το Βουνο,Ενα Προτυπο του Τοπου,του Τοπου μας,και μας αποκαλυψε
πως ειμαστε φτιαγμενη απ'την Ουσια Του,Ενα και Ομοιωμα,Κατ'Ει-
κονα κι Ομοιωσιν Του,
Να.Αυτη Ειναι η Πορεια μας,η Οδοιπορεια μας,κι Αυτο το Μυστικο
Θαυμασιο Μαρτυρουμε,Φανερωνουμε Εξωτερικευουμε και Εσωτε-
ρικευουμε.μ'αυτο το κειμενο και μ'αυτες τις φωτογραφιες
.
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ευρυδικη 23 ετων
.
KARAGIOZIS[ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ]
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος
και ο Μεγαλεξανδρος
.
.
.
blonde woman[Pop Art]Ευρυδικη-χ.ν.κουβελης[2]
blonde woman[Pop Art]Ευρυδικη-χ.ν.κουβελης[1]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ευρυδικη,ετων 23
.
.
Ευρυδικη,ετων 23 ,σπουδαστρια σε Σχολη Δημοσιογραφιας και
Μεσων Μαζικης Επικοινωνιας,εργαζεται ερασιτεχνικα ως μοντελο,
θελει να συνεχισει με θεατρικες σπουδες,εχει ανεξαρτοποιηθει απο
τους γονεις,ενοικιαζει διαμερισμα στην περιοχη της Νεαπολης Αθηνα,
την γνωρισε πριν μια βδομαδα,συγκεκριμενα την περασμενη Κυ-
ριακη,μεσημερι,σ'ενα καφε στο Θησειο,χθες τη σχεδιασε απο μια
φωτογραφια της,σημερα Παρασκευη συναντηθηκαν το απογευμα
στο ιδιο καφε,της εδωσε την εικονα,της αρεσε,επειτα πηγαν για φα-
γητο,χωρησαν λιγο μετα της 10,κανονισαν να συναντηθουν αυριο
στο ιδιο μερος,στις 11 το πρωι,θ'ανεβουν στην Ακροπολη,κι επειτα
θα επισκεφθουν το μουσειο,πριν λιγη ωρα τον πηρε στο κινητο,του
ευχηθηκε με γλυκεια φωνη ''καληνυχτα''
.
.
.
.
KARAGIOZIS[ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ]
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος
και ο Μεγαλεξανδρος
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Ο Καραγκιοζης κι ο Μεγαλεξανδρος συνομιλουν μπροστα
στη παραγκα του Καραγκιοζη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος και
ο Μεγαλεξανδρος\.
.
.
[Ο Καραγκιοζης κι ο Μεγαλεξανδρος συνομιλουν μπροστα
στη παραγκα του Καραγκιοζη]
Μεγαλεξανδρος:Καραγκιοζη,εισαι Φιλοσοφος;
Καραγκιοζης:Τι να σου πω Αλεκο μου.Αλλο πραμα.Να.ΠολυΦιλοσοφος.
Μηδενιστης Πρωτης κι Αριστης Ποιοτητας.Εγγυημενο,αφου δεν εχω
Τιποτα.Μηδεν,σου λεω.Αλλα ξηγημενα,ολα κι ολα,Τιποτενιος δεν ειμαι,
ουτε υπηρξα,ουτε και θα υπαρξω
Μεγαλεξανδρος:Τι πρεσβευεις;Ποια ειναι η Διδασκαλια σου,η Θεωρια
σου τελοςπαντων;
Καραγκιοζης:Αυτη Αλεκο μου,η Θεωρια,που ειπες.Τελοπαντων
Διαφορα Μηδενικα πρεσβευω.Ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω,ολα
τα μηδενιζω:[με ποζα]
Μηδεν εκ του Μηδενος Μηδεν
Μηδεν γεγραπται
Μηδενα προ του τελους μακαριζεν
Ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος
Μηδεν στο πηλικο
Ενα Μηδεν ειναι η ζωη
Μηδεν Αγαν
Απ'το Μηδεν ξεκινησα
Μηδενισα το ταμειο
Τετοια πολλα μηδενικα,κι αλλα πιο μηδενικα,στρογγυλα,διδασκω
και αει
μανθανω γηρασκωντας
Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Αυτο που το πας.Η Πεμπτουσια μου.
Μεγαλεξανδρος:[με θαυμασμο]Μπραβο Καραγκιοζη μου,και
μαλιστα τα λες στην καθαρευουσα.Ιδιοφυια εισαι.
Καραγκιοζης:[γελαει]Για σενα τα λεω κυρ Αλεκο μου ετσι,επειδη
εισαι αρχαιος,δηλαδη Μεγαλος ,να καταλαβαινομαστε,πως;
Μεγαλεξανδρος:Σιγουρα θα'χεις συγγραψει και βιβλια Φιλοσοφιας.
Εγχειριδια;
Καραγκιοζης:Οχι δεν εγραψα χοιριδια.Μηδενα Βιβλιον γεγραψα.
Ειμαι αγραφος κι αγραμματος,δεν εγραψα γραμματα.Μονο στα νιατα
μου κανα δυο ερωτικα γραμματα στην Αγλαια,να την καταφερω,
που'κανε τη σοβαρη
Μεγαλεξανδρος:Σωστα,Πολυ σωστα.Γιατι τα Εργα σου ειναι της ζωης,
σ'αυτην ανοικουνΚαραγκιοζης:[επιτιμιτικα]Λαθος. Μεγα Λαθος.Δεν
ειναι καμιας Ζωης.Δικα μου ειναι και μαλιστα καταδικα μου.Ιδιοκτη-
σια και καμαρι μου.Πατεντα
Μεγαλεξανδρος:[απολογητικα]Με συγχωρεις Καραγκιοζη μου εννο-
ουσα της ζωης,της πραγματικοτητας.
Και τωρα πες μου σε ποιο Ανωτατο Μορφωτικο Ιδρυμα,σε ποιο Πανε-
πιστημιο διδασκεις και ποια Εδρα κατεχεις;
Καραγκιοζης:[με στομφο]Διδασκω απο παππου προσπαππου ανανταμ
παπανταμ στην Ανωτατη Πεζοδρομιακη Σχολη και κατεχω υπερνομιμα,
με διπλωματα κι εφαπλωματα,πτυχιακα και δοκτορα,την Εδρα της
Εφαρμοσμενης Πειναστικης Οικονομιας.
Μεγαλεξανδρος:[με θαυμασμο]Μπραβο,Κραγκιοζη,φανταζομαι θα'χεις
πολλους μαθητες και πολλους φανατικους ακροατες και σπουδαστες
στις παραδοσεις σου στα μαθηματα σου
Καραγκιοζης:[με στομφο]Εχω και παραεχω φοιτευτες,σπουδαστες να
δουν τα ματια σου,να φανε κι οι κοτες ,να!ματσο,αριθμος αυτων ουκ
εστιν τελος ,ενα σωρο μηδενικα
Μεγαλεξανδρος:Και θα σε πληρωνουν καλα.Περνεις καλο μισθο,μεγα-
λο;
Καραγκιοζης:Μισθο,δεν λες τιποτα.Τρανο.Παχυλο.Α.Δοξα τω Θεω.
Να πεσει ο ουρανος στο κεφαλι μου.Θα'μουν μεγαλος ψευτης αν ελε-
γα το αντιθετο.Δεν εχω κανενα παραπονο.Μου πετανε μπολικες ντο-
ματες,τις μαζευω και μ'αυτες θρεφω τα παιδια μου την οικογενεια μου
και μενει να φαω κι εγω.
[με καμαρι]Αυτος ειναι ο δικαιος και νομιμος μισθος μου,οι ντοματες,,
α ! ξεχασα,κι ο κοπανιστος αερας,το επιστημονικο επιδομα
Μεγαλεξανδρος:Σ'εχει τιμησει ,σ'εχει βραβευσει η Πολιτεια για τις
υπηρεσιες,που της προσφερες και για το ανεκτιμητο εργο σου;
Καραγκιοζης:[ειρωνικα].Πως.Μου εδωσε το Μεγα Βραβειο της Πεινας,
και τον Μεγαλοσταυρο της Φτωχειας και της Ανεχειας,και την Με-
γιστη Τιμη της Συκοφαντιας και των Διωγμων.Πολυ Τιμη!
Μεγαλεξανδρος:[με απορια]Γιατι,δεν καταλαβαινω,ενα σπουδαιο αν-
θρωπο και σοβαρο επιστημονα σαν εσενα;
Καραγκιοζης:[σοβαρος]Κυρ Αλεκο μου να πουμε καθαρα τα πρα-
ματα,ο Καραγκιοζης,δηλαδη εγω η αφεντομουτσουναρα μου, δεν
ειμαι της αρεσκειας,δεν ειμαι καμιας κλικας,δεν τα'φαγα με κανεναν,
αντιθετα πεινασα με τους πολλους,εν κατακλειδι δεν αρεσω της εξου-
σιας,ειμαι πνευμα αντιλογιας,λεω τη σκαφη σκαφη και το ψωμι ψω-
μακι
Μεγαλεξανδρος:[σκεπτικος]Μια μερα των ημερων ,Καραγκιοζη Φιλε
μου,θα δικαιωθεις,ειμαι σιγουρος θα'ρθει αυτη η μερα
Καραγκιοζης:[γελαει]Αυτο λεω κι εγω.Θα γυρισει κι ο τροχος.Κανω
υπομονη και περιμενω να γινει αυτο,οταν τα κουλουρια,αμαν τα λι-
γουρευουμαι,ο νηστικος κουλουρια ονειρευεται,οταν τα κουλουρια
παψουν να'ναι στογγυλα και κανουν γωνιες,να μην ειναι σαν μη-
δενικα,τρυπια.Τοτε θα παψουν τα εργα μου κι οι διδασκαλιες μου
να'ναι τρυπες στο νερο,καπνος που διαλυεται
Μεγαλεξανδρος:[συγκινημενος]Το πιστευω Φιλε μου και το ευχο-
μαι με τη καρδια μου
Καραγκιοζης:[ρητορικα]και τωρα αξιοτιμοι θεατες κυριες κυριοι
κι αγαπητα παιδια αυριο θα εχει νεα παρασταση κωμικη Περι Πο-
λιτικης ΦΙλοσοφιας,Φιλοσοφος θα ειναι ο μπαρμπα μου ο Γιωργος ,
κι εγω Οικονομολογος Μεγας.
Σας χαιρετω ολους περα ως περα και σας καληνυχτιζω .
Εις το Επανιδειν.
Αουφ βιντερζεν.
Α λε ρε τουρ.
Ωρε βουαρ.
[χαμηλωνουν τα φωτα.Κλεινει οι αυλαια.Σηκωνονται οι θεατες
και φευγουν.Φευγουν και οι τζαμπατζηδες,κατεβαινουν απ'τη
μαντρα κι απ'τα γυρω δεντρα.Μενει στον ουρανο της νυχτας
να κυλαει το φεγγαρι πανσεληνο,κι ακουγεται ενα σκυλι να
γαυγιζει,καπου μακρυα.Υστερα σιωπη.Ησυχια.
Κλεινει τις Ωρες]
.
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
.
.
Ευρυδικη 23 ετων
.
KARAGIOZIS[ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ]
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος
και ο Μεγαλεξανδρος
.
.
.
blonde woman[Pop Art]Ευρυδικη-χ.ν.κουβελης[2]
blonde woman[Pop Art]Ευρυδικη-χ.ν.κουβελης[1]
.
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Ευρυδικη,ετων 23
.
.
Ευρυδικη,ετων 23 ,σπουδαστρια σε Σχολη Δημοσιογραφιας και
Μεσων Μαζικης Επικοινωνιας,εργαζεται ερασιτεχνικα ως μοντελο,
θελει να συνεχισει με θεατρικες σπουδες,εχει ανεξαρτοποιηθει απο
τους γονεις,ενοικιαζει διαμερισμα στην περιοχη της Νεαπολης Αθηνα,
την γνωρισε πριν μια βδομαδα,συγκεκριμενα την περασμενη Κυ-
ριακη,μεσημερι,σ'ενα καφε στο Θησειο,χθες τη σχεδιασε απο μια
φωτογραφια της,σημερα Παρασκευη συναντηθηκαν το απογευμα
στο ιδιο καφε,της εδωσε την εικονα,της αρεσε,επειτα πηγαν για φα-
γητο,χωρησαν λιγο μετα της 10,κανονισαν να συναντηθουν αυριο
στο ιδιο μερος,στις 11 το πρωι,θ'ανεβουν στην Ακροπολη,κι επειτα
θα επισκεφθουν το μουσειο,πριν λιγη ωρα τον πηρε στο κινητο,του
ευχηθηκε με γλυκεια φωνη ''καληνυχτα''
.
.
.
.
KARAGIOZIS[ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ]
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος
και ο Μεγαλεξανδρος
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Ο Καραγκιοζης κι ο Μεγαλεξανδρος συνομιλουν μπροστα
στη παραγκα του Καραγκιοζη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΚΑ
Η Παρασταση:ο Καραγκιοζης Μηδενιστης Φιλοσοφος και
ο Μεγαλεξανδρος\.
.
.
[Ο Καραγκιοζης κι ο Μεγαλεξανδρος συνομιλουν μπροστα
στη παραγκα του Καραγκιοζη]
Μεγαλεξανδρος:Καραγκιοζη,εισαι Φιλοσοφος;
Καραγκιοζης:Τι να σου πω Αλεκο μου.Αλλο πραμα.Να.ΠολυΦιλοσοφος.
Μηδενιστης Πρωτης κι Αριστης Ποιοτητας.Εγγυημενο,αφου δεν εχω
Τιποτα.Μηδεν,σου λεω.Αλλα ξηγημενα,ολα κι ολα,Τιποτενιος δεν ειμαι,
ουτε υπηρξα,ουτε και θα υπαρξω
Μεγαλεξανδρος:Τι πρεσβευεις;Ποια ειναι η Διδασκαλια σου,η Θεωρια
σου τελοςπαντων;
Καραγκιοζης:Αυτη Αλεκο μου,η Θεωρια,που ειπες.Τελοπαντων
Διαφορα Μηδενικα πρεσβευω.Ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω,ολα
τα μηδενιζω:[με ποζα]
Μηδεν εκ του Μηδενος Μηδεν
Μηδεν γεγραπται
Μηδενα προ του τελους μακαριζεν
Ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος
Μηδεν στο πηλικο
Ενα Μηδεν ειναι η ζωη
Μηδεν Αγαν
Απ'το Μηδεν ξεκινησα
Μηδενισα το ταμειο
Τετοια πολλα μηδενικα,κι αλλα πιο μηδενικα,στρογγυλα,διδασκω
και αει
μανθανω γηρασκωντας
Εν οιδα οτι ουδεν οιδα.Αυτο που το πας.Η Πεμπτουσια μου.
Μεγαλεξανδρος:[με θαυμασμο]Μπραβο Καραγκιοζη μου,και
μαλιστα τα λες στην καθαρευουσα.Ιδιοφυια εισαι.
Καραγκιοζης:[γελαει]Για σενα τα λεω κυρ Αλεκο μου ετσι,επειδη
εισαι αρχαιος,δηλαδη Μεγαλος ,να καταλαβαινομαστε,πως;
Μεγαλεξανδρος:Σιγουρα θα'χεις συγγραψει και βιβλια Φιλοσοφιας.
Εγχειριδια;
Καραγκιοζης:Οχι δεν εγραψα χοιριδια.Μηδενα Βιβλιον γεγραψα.
Ειμαι αγραφος κι αγραμματος,δεν εγραψα γραμματα.Μονο στα νιατα
μου κανα δυο ερωτικα γραμματα στην Αγλαια,να την καταφερω,
που'κανε τη σοβαρη
Μεγαλεξανδρος:Σωστα,Πολυ σωστα.Γιατι τα Εργα σου ειναι της ζωης,
σ'αυτην ανοικουνΚαραγκιοζης:[επιτιμιτικα]Λαθος. Μεγα Λαθος.Δεν
ειναι καμιας Ζωης.Δικα μου ειναι και μαλιστα καταδικα μου.Ιδιοκτη-
σια και καμαρι μου.Πατεντα
Μεγαλεξανδρος:[απολογητικα]Με συγχωρεις Καραγκιοζη μου εννο-
ουσα της ζωης,της πραγματικοτητας.
Και τωρα πες μου σε ποιο Ανωτατο Μορφωτικο Ιδρυμα,σε ποιο Πανε-
πιστημιο διδασκεις και ποια Εδρα κατεχεις;
Καραγκιοζης:[με στομφο]Διδασκω απο παππου προσπαππου ανανταμ
παπανταμ στην Ανωτατη Πεζοδρομιακη Σχολη και κατεχω υπερνομιμα,
με διπλωματα κι εφαπλωματα,πτυχιακα και δοκτορα,την Εδρα της
Εφαρμοσμενης Πειναστικης Οικονομιας.
Μεγαλεξανδρος:[με θαυμασμο]Μπραβο,Κραγκιοζη,φανταζομαι θα'χεις
πολλους μαθητες και πολλους φανατικους ακροατες και σπουδαστες
στις παραδοσεις σου στα μαθηματα σου
Καραγκιοζης:[με στομφο]Εχω και παραεχω φοιτευτες,σπουδαστες να
δουν τα ματια σου,να φανε κι οι κοτες ,να!ματσο,αριθμος αυτων ουκ
εστιν τελος ,ενα σωρο μηδενικα
Μεγαλεξανδρος:Και θα σε πληρωνουν καλα.Περνεις καλο μισθο,μεγα-
λο;
Καραγκιοζης:Μισθο,δεν λες τιποτα.Τρανο.Παχυλο.Α.Δοξα τω Θεω.
Να πεσει ο ουρανος στο κεφαλι μου.Θα'μουν μεγαλος ψευτης αν ελε-
γα το αντιθετο.Δεν εχω κανενα παραπονο.Μου πετανε μπολικες ντο-
ματες,τις μαζευω και μ'αυτες θρεφω τα παιδια μου την οικογενεια μου
και μενει να φαω κι εγω.
[με καμαρι]Αυτος ειναι ο δικαιος και νομιμος μισθος μου,οι ντοματες,,
α ! ξεχασα,κι ο κοπανιστος αερας,το επιστημονικο επιδομα
Μεγαλεξανδρος:Σ'εχει τιμησει ,σ'εχει βραβευσει η Πολιτεια για τις
υπηρεσιες,που της προσφερες και για το ανεκτιμητο εργο σου;
Καραγκιοζης:[ειρωνικα].Πως.Μου εδωσε το Μεγα Βραβειο της Πεινας,
και τον Μεγαλοσταυρο της Φτωχειας και της Ανεχειας,και την Με-
γιστη Τιμη της Συκοφαντιας και των Διωγμων.Πολυ Τιμη!
Μεγαλεξανδρος:[με απορια]Γιατι,δεν καταλαβαινω,ενα σπουδαιο αν-
θρωπο και σοβαρο επιστημονα σαν εσενα;
Καραγκιοζης:[σοβαρος]Κυρ Αλεκο μου να πουμε καθαρα τα πρα-
ματα,ο Καραγκιοζης,δηλαδη εγω η αφεντομουτσουναρα μου, δεν
ειμαι της αρεσκειας,δεν ειμαι καμιας κλικας,δεν τα'φαγα με κανεναν,
αντιθετα πεινασα με τους πολλους,εν κατακλειδι δεν αρεσω της εξου-
σιας,ειμαι πνευμα αντιλογιας,λεω τη σκαφη σκαφη και το ψωμι ψω-
μακι
Μεγαλεξανδρος:[σκεπτικος]Μια μερα των ημερων ,Καραγκιοζη Φιλε
μου,θα δικαιωθεις,ειμαι σιγουρος θα'ρθει αυτη η μερα
Καραγκιοζης:[γελαει]Αυτο λεω κι εγω.Θα γυρισει κι ο τροχος.Κανω
υπομονη και περιμενω να γινει αυτο,οταν τα κουλουρια,αμαν τα λι-
γουρευουμαι,ο νηστικος κουλουρια ονειρευεται,οταν τα κουλουρια
παψουν να'ναι στογγυλα και κανουν γωνιες,να μην ειναι σαν μη-
δενικα,τρυπια.Τοτε θα παψουν τα εργα μου κι οι διδασκαλιες μου
να'ναι τρυπες στο νερο,καπνος που διαλυεται
Μεγαλεξανδρος:[συγκινημενος]Το πιστευω Φιλε μου και το ευχο-
μαι με τη καρδια μου
Καραγκιοζης:[ρητορικα]και τωρα αξιοτιμοι θεατες κυριες κυριοι
κι αγαπητα παιδια αυριο θα εχει νεα παρασταση κωμικη Περι Πο-
λιτικης ΦΙλοσοφιας,Φιλοσοφος θα ειναι ο μπαρμπα μου ο Γιωργος ,
κι εγω Οικονομολογος Μεγας.
Σας χαιρετω ολους περα ως περα και σας καληνυχτιζω .
Εις το Επανιδειν.
Αουφ βιντερζεν.
Α λε ρε τουρ.
Ωρε βουαρ.
[χαμηλωνουν τα φωτα.Κλεινει οι αυλαια.Σηκωνονται οι θεατες
και φευγουν.Φευγουν και οι τζαμπατζηδες,κατεβαινουν απ'τη
μαντρα κι απ'τα γυρω δεντρα.Μενει στον ουρανο της νυχτας
να κυλαει το φεγγαρι πανσεληνο,κι ακουγεται ενα σκυλι να
γαυγιζει,καπου μακρυα.Υστερα σιωπη.Ησυχια.
Κλεινει τις Ωρες]
.
.
.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.
.
Αθηνα
-Αποκαλυπτοντας τις Διαστασεις της Αθηνας
-Τα Πολιτικα-Κειμενα Στιγμιοτυπα
-στον Αριστοτελη
.
.
.
Αποκαλυπτοντας τις Διαστασεις της Αθηνας
DON'T TURN YOURSELF IN NO-ONESELF
.
.
.
.
ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
[σtoν Αριστοτελη]
.
Διαδικτυωση Ανθρωπων [InterNet-Action]:
Εν Δυναμει-
α<->
1[α],2[α]<->
1[1[α]],2[1[α]]-1[2[α]],2[2[α]]<->
1[1[1[α]]],2[1[1[α]]]-1[2[1[α]]],2[2[1[α]]]-
1[1[2[α]]],2[1[2[α]]]-1[2[2[α]]],2[2[2[α]]]<->...
Εν Ενεργεια
.
Ανθρωπος[ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ]Πολιτεια
.
[σtoν Αριστοτελη]
.
Διαδικτυωση Ανθρωπων [InterNet-Action]:
Εν Δυναμει-
α<->
1[α],2[α]<->
1[1[α]],2[1[α]]-1[2[α]],2[2[α]]<->
1[1[1[α]]],2[1[1[α]]]-1[2[1[α]]],2[2[1[α]]]-
1[1[2[α]]],2[1[2[α]]]-1[2[2[α]]],2[2[2[α]]]<->...
Εν Ενεργεια
.
Ανθρωπος[ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ]Πολιτεια
.
.
Αθηνα-στο Μοναστηρακι στη πλατεια του Ηλεκρικου Σταθμου-χ.ν.κουβελης
.
Γενικα[ Κειμενα Στιγμιοτυπα]
[οι ανθρωποι ειναι να συναντιωνται να χωριζουν
και παλι να συναντιωνται με αλλους,και παλι να
χωριζουν,ετσι κυλαει η ζωη τους,σαν ποταμι,που
δυο φορες δεν μπορεις να μπεις στα ιδια νερα,
αποδειξη η παλια πολη,η αρχαια αγορα,η ρωμαικη
αγορα,η συρροη των τουριστων,τα σου-βενιρς,η
οδος Ηφαιστου,τα παλαιοβιβλιοπωλεια,οι δισκοι
βινυλιου,ενας Καζαντζιδης 75 στροφων 3 ευρω,1,50
ευρω η Μαντουβαλα απ' τη μια πλευρα του δισκου
και 1,50 ευρω οι Φαμπρικες της Γερμανιας απ'την
αλλη ,μια Μαρια Πενταγιωτισσα λιθογραφια 7 ευρω,
μικρη τιμη για την αξια της,ενας ανθρωπος,διαφορα
ποσα,εξαρταται,καρτ ποσταλς ,διαλεξε,την αλληλο-
γραφια,απο μια μακρυνη εποχη ,που εγραφε γραμ-
ματα,επιβεβαιωνε η' ακυρωνε συναισθηματα,η πλα-
τεια του Σταθμου αλλαξε προσωπο,προσωπα,τοσα
ωστε τα ξεχασες,κι ας περνουσες απο κει για χρονια,
κι ακομα περνας,συνηθεια η' προθεση,ποιος θυμαται
λιγο πιο πανω,στην αρχη της Αθηνας,δεξια,το Ξενο-
δοχειον Ζακυνθος,και κυριως το περιεχομενο του,το
φθηνο μια αγορας,σβηστηκε,οπως τοσα σβηνονται,
και οι ανθρωποι,κυριως οι ανθρωποι,οπως εγω,
που γραφω κι εσυ,που διαβαζεις,τοσα συνεβηκαν,
τοσες εμπειριες,κι ετσι ειναι,τι ξερεις ,αληθεια,για
εναν ανθρωπο,περα απο τα εξωτερικα του χαραχτηρι-
στικα,τι;τιποτα,απολυτως τιποτα αλλο,και τοτε σε βα-
σανιζει η σκεψη,οι ανθρωποι δεν ειναι μονο αυτοι,
που γνωριζεις και συναναστρεφεσαι,αλλα,κι αυτο
ειναι το σημαντικοτερο.ειναι κι αυτοι,που ποτε δεν
θα γνωρισεις,κι ας περασαν μια φευγαλεα στιγμη
διπλα σου,σαν σκιες και τους ειδες η' δεν τους ειδες,
ειδαν η' δεν σε ειδαν,και χαθηκαν,και χαθηκες,ο κο-
σμος ειναι ενα συνολο ανθρωπων,που δεν θα γνω-
ρισεις,παρ'ολ'αυτα υπαρχει,ειναι υπαρκτος και σε
επιρεαζει,δρα,ως απων,κι αντιδρας ως παρων,υπαρ-
χω υπαρχεις οταν αντιστοιχω αντιστοιχεις σ'εναν
ανθρωπο,το ελαχιστο,οταν,ομως,συνειδητοποιω
συνειδητοποιεις το πληθος τους τοτε υπαρχω υπαρ-
χεις πραγματικα,ειμαι εισαι ολοκληρωμενος ανθρω-
πος,στα κεντρικα σημεια της πολης συμβαινει να
ειμαι οταν δεν ειμαι,να εισαι οταν δεν εισαι,να συ-
νυπαρχω να συνυπαρχεις ανυπαρκτος,να συνυπολο-
γιζομαι να συνυπολογιζεσαι αν και απαρατηρητος,
στα κεντρικα σημεια συγκλινεις και αποκλινεις,συγ-
κλινεις και διαλυεσαι στην ολοτητα,στην ενοτητα,
αποκλινεις και αποκαλυπτεσαι στη μοναδικοτητα,
ατομο,αδιαιρετο,κι επειτα γιατι οι ανθρωποι συρρε-
ουν στα κεντρα,τι τους ελκυει ,ποια κοινωνικη δι-
κτυωση επιθυμουν να προκαλεσουν,συμβατες κι
ασυμβατες πορειες,ιστοριες,ενας λαβυρινθος αφη-
γησεων,ν'αρχισουμε απο τα ρουχα,απο τις κινησεις
του σωματος,απο τα βλεμματα,και να χαθουμε στις
σκεψεις,ενα παλιμψητο,ξυνεις το πανω στρωμα κι
αποκαλυπτεις το απο κατω,και ουτω καθεξεις,παρα-
τηρεις,σκεπτεσαι,συμπερενεις,μονο τα κτιρια διατη-
ρωνται,αν θεωρηθουν αξιοθεατα,οι ανθρωποι οχι,
οσο δεν θεωρουνται αξιοθεατα,δυσκολο να συμβει
αυτο,οι ανθρωποι δρουν ,αισθανονται,αντιδρουν,ειναι,
υπερσυνολα,ο α1 περιεχει τον α2 που περιεχει τον α3,
που περιεχειι τον α4,που...,να γνωριζεις,οσο αδυνατο
κι αν ειναι ,αυτο σε διδασκει η πολη,η μεγαλη πολη,
και τετοια μεγαλη πολη ειναι και η Αθηνα]
αγορα,η συρροη των τουριστων,τα σου-βενιρς,η
οδος Ηφαιστου,τα παλαιοβιβλιοπωλεια,οι δισκοι
βινυλιου,ενας Καζαντζιδης 75 στροφων 3 ευρω,1,50
ευρω η Μαντουβαλα απ' τη μια πλευρα του δισκου
και 1,50 ευρω οι Φαμπρικες της Γερμανιας απ'την
αλλη ,μια Μαρια Πενταγιωτισσα λιθογραφια 7 ευρω,
μικρη τιμη για την αξια της,ενας ανθρωπος,διαφορα
ποσα,εξαρταται,καρτ ποσταλς ,διαλεξε,την αλληλο-
γραφια,απο μια μακρυνη εποχη ,που εγραφε γραμ-
ματα,επιβεβαιωνε η' ακυρωνε συναισθηματα,η πλα-
τεια του Σταθμου αλλαξε προσωπο,προσωπα,τοσα
ωστε τα ξεχασες,κι ας περνουσες απο κει για χρονια,
κι ακομα περνας,συνηθεια η' προθεση,ποιος θυμαται
λιγο πιο πανω,στην αρχη της Αθηνας,δεξια,το Ξενο-
δοχειον Ζακυνθος,και κυριως το περιεχομενο του,το
φθηνο μια αγορας,σβηστηκε,οπως τοσα σβηνονται,
και οι ανθρωποι,κυριως οι ανθρωποι,οπως εγω,
που γραφω κι εσυ,που διαβαζεις,τοσα συνεβηκαν,
τοσες εμπειριες,κι ετσι ειναι,τι ξερεις ,αληθεια,για
εναν ανθρωπο,περα απο τα εξωτερικα του χαραχτηρι-
στικα,τι;τιποτα,απολυτως τιποτα αλλο,και τοτε σε βα-
σανιζει η σκεψη,οι ανθρωποι δεν ειναι μονο αυτοι,
που γνωριζεις και συναναστρεφεσαι,αλλα,κι αυτο
ειναι το σημαντικοτερο.ειναι κι αυτοι,που ποτε δεν
θα γνωρισεις,κι ας περασαν μια φευγαλεα στιγμη
διπλα σου,σαν σκιες και τους ειδες η' δεν τους ειδες,
ειδαν η' δεν σε ειδαν,και χαθηκαν,και χαθηκες,ο κο-
σμος ειναι ενα συνολο ανθρωπων,που δεν θα γνω-
ρισεις,παρ'ολ'αυτα υπαρχει,ειναι υπαρκτος και σε
επιρεαζει,δρα,ως απων,κι αντιδρας ως παρων,υπαρ-
χω υπαρχεις οταν αντιστοιχω αντιστοιχεις σ'εναν
ανθρωπο,το ελαχιστο,οταν,ομως,συνειδητοποιω
συνειδητοποιεις το πληθος τους τοτε υπαρχω υπαρ-
χεις πραγματικα,ειμαι εισαι ολοκληρωμενος ανθρω-
πος,στα κεντρικα σημεια της πολης συμβαινει να
ειμαι οταν δεν ειμαι,να εισαι οταν δεν εισαι,να συ-
νυπαρχω να συνυπαρχεις ανυπαρκτος,να συνυπολο-
γιζομαι να συνυπολογιζεσαι αν και απαρατηρητος,
στα κεντρικα σημεια συγκλινεις και αποκλινεις,συγ-
κλινεις και διαλυεσαι στην ολοτητα,στην ενοτητα,
αποκλινεις και αποκαλυπτεσαι στη μοναδικοτητα,
ατομο,αδιαιρετο,κι επειτα γιατι οι ανθρωποι συρρε-
ουν στα κεντρα,τι τους ελκυει ,ποια κοινωνικη δι-
κτυωση επιθυμουν να προκαλεσουν,συμβατες κι
ασυμβατες πορειες,ιστοριες,ενας λαβυρινθος αφη-
γησεων,ν'αρχισουμε απο τα ρουχα,απο τις κινησεις
του σωματος,απο τα βλεμματα,και να χαθουμε στις
σκεψεις,ενα παλιμψητο,ξυνεις το πανω στρωμα κι
αποκαλυπτεις το απο κατω,και ουτω καθεξεις,παρα-
τηρεις,σκεπτεσαι,συμπερενεις,μονο τα κτιρια διατη-
ρωνται,αν θεωρηθουν αξιοθεατα,οι ανθρωποι οχι,
οσο δεν θεωρουνται αξιοθεατα,δυσκολο να συμβει
αυτο,οι ανθρωποι δρουν ,αισθανονται,αντιδρουν,ειναι,
υπερσυνολα,ο α1 περιεχει τον α2 που περιεχει τον α3,
που περιεχειι τον α4,που...,να γνωριζεις,οσο αδυνατο
κι αν ειναι ,αυτο σε διδασκει η πολη,η μεγαλη πολη,
και τετοια μεγαλη πολη ειναι και η Αθηνα]
.
Αθηνα-στη Βαρβακειο Αγορα στη Οδο Αθηνας-χ.ν.κουβελης
1ο Κειμενο Στιγμιοτυπο¨
.
-''ποια ειναι η Οδος Σταδιου:''
-''Αυτη,που αρχιζει απο το Συνταγμα και τελειωνει
.
-''ποια ειναι η Οδος Σταδιου:''
-''Αυτη,που αρχιζει απο το Συνταγμα και τελειωνει
στην Ομονοια''
Αν ρωτουσε πολυ πιθανον να μην επαιρνε αυτη την
Αν ρωτουσε πολυ πιθανον να μην επαιρνε αυτη την
απαντηση αλλωστε γνωριζε την Σταδιου,κι ως εκ
τουτου δεν θα ρωτουσε ποτε.
Λιγο πιο κατω εστριψε στη Χρηστου Λαδα, στη πλα-
Λιγο πιο κατω εστριψε στη Χρηστου Λαδα, στη πλα-
τεια Καρυτση διαβασε το προγραμμα του Παρνασσου,
το πολυ σε δεκα λεπτα,αν βιαζονταν και δεν καθυστε-
ρουσε στις βιτρινες η' σε καποια απροοπτα,θα ηταν
στο Μοναστηρακι,ακολουθωντας ενα ζικ-ζακ δρομων
και καταληγωντας στην Ερμου,απο κει στην πλατεια
και καταληγωντας στην Ερμου,απο κει στην πλατεια
της Μητροπολεως,περνωντας την Πανδροσου,εφτα-
σε στη πλατεια του Σταθμου στο Μοναστηρακι,το
ρολοι του Σταθμου εδειχνε ακριβως 5 η ωρα,
απογευμα ποιου αιωνα;
.
.
.
[1,2,3,4,5,...1000,...,10000,...1000000,...]ανθρωποι<->η Πολη
απογευμα ποιου αιωνα;
.
.
.
[1,2,3,4,5,...1000,...,10000,...1000000,...]ανθρωποι<->η Πολη
Αθηνα-Στην πλατεια της Ομονοιας απο Αθηνας προς 3η Σεπτεμβριου-χ.ν.κουβελης
Η Φωτογραφια δεν πρεπει να Ψευτιζει στο Καλλιτεχνικο.
Πρεπει να Αληθευει στο Πραγματικο
Η Φωτογραφια δεν πρεπει να Ψευτιζει στο Καλλιτεχνικο.
Πρεπει να Αληθευει στο Πραγματικο
Αθηνα-στην πλατεια Ομονοιας στην Οδος Πειραιως-χ.ν.κουβελης
Πολλοι στη ζωη μου προσπαθησαν να με μειωσουν.
Πολλοι στη ζωη μου προσπαθησαν να με μειωσουν.
Δεν ξερω αν μετανοιωσαν.
Εγω τους συγχωρεσα.Η ζωη ειναι ενας αγωνας επιβιωσης
Εγω τους συγχωρεσα.Η ζωη ειναι ενας αγωνας επιβιωσης
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
'Η ιστορια με την Ελενη .
.
woman -χ.ν.κουβελης
-
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Η ιστορια με την Ελενη.
Αρχες της δεκαετιας του '80,19 χρονων,στη Θεσσαλονικη,
στη περιοχη του Λευκου Πυργου γνωρισε την Ελενη,22
χρονων,ιεροδουλη,πηγαινε μαζι της,εκεινη του ζητησε να
της κανει πορτρετα αντι πληρωμης,ειχε ομορφο προσωπο
και σωμα,δεχτηκε,αλλωστε τα χρηματα ,που ειχε ηταν
λιγοστα,ισα να φαει,και να πληρωσει το ενοικιο,εκεινη πο-
ζαρε ωρες,εκανε πολλα προσχεδια,εκεινη τα κρατουσε ολα
μαζι με τα τελειωμενα εργα,τα φυλαγε,κανενας δεν εδωσε
τοση σημασια και δεν εδειξε τετοια εκτιμηση για τα εργα
του,τα κοιτουσε,ενιωθε συγκινηση,ποτεδεν θα τα που-
λουσε,του ειπε,οσο κι αν ειχε αναγκη,δεν νοιαζονταν για
πελατες εκεινες τις ωρες,που ποζαρε,πολλες φορες μεχρι
αργα τη νυχτα,συζητουσε μαζι του,αλλες φορες ηταν σιω'
πηλη,ποτε δεν του φανηκε θλιμενη,την ζωγραφισε τοσες
φορες,που την εμαθε,ολα τα γνωριζε,τη καμπυλη του με-
τωπου,τη γραμμη της μυτης και το σχημα των χειλιων,τα
ματια,το σαγονι,το λαιμο,τα χερια,τη κοιλα,τα ποδια,και
απο καποια στιγμη και περα μπορουσε να τη ζωγραφιζει
χωρις να τη κοιταζει,τα περισσοτερα εργα ηταν πετυχη-
μενα,καποτε του ζητησε να παει να μεινει σπιτι της,κι
εμεινε μια ολοκληρη εβδομαδα,αυτο επαναληφθηκε κι
αλλες φορες,για διαφορα χρονικα διαστηματα,το πιο πο-
λυ ηταν ενας μηνας,καμια απο εκεινες τις μερες δεν
εφερνε πελατη στο σπιτι,παντα εβγαινε εξω μολις νυχτω-
νε καλα και γυριζε λιγο μετα τα μεσανυχτα,τον εβρισκε
να κοιμαται και τον ξυπνουσε,δεν του διηγονταν τις συ-
ναντησεις της,ουτε κι εκεινος την ρωτουσε να του πει,
του εφερνε φαγητο,διαφορα,μπιφτεκι η' ψητο κοτοπουλο
και τηγανιτες πατατες,που του αρεσε,κουβεντιαζαν μεχρι,
που ξημερωνε,ακουγαν τους θορυβους στη πολυκατοικια,
οι ανθρωποι ξυπναγαν να πανε για δουλεια, τοτε κοιμον-
ταν,σηκωνονταν μετα το μεσημερι,περιπου στις δυο,τον
επερνε κι εβγαιναν εξω στη πολη,πηγαιναν για φαγητο,
επειτα για καφε,στην Αριστοτελους,παντα πληρωνε εκει-
νη,επειτα γυριζαν σπιτι,εκεινη κοιμονταν μια ωρα περιπου,
ξυπναγε και καθονταν να την ζωγραφισει,αβαφη ,αμακι-
γιαριστη,επειτα εκανε μπανιο,ντυνονταν,βαφονταν κι ηταν
ετοιμη να βγει,εκεινος εμενε μονος του στο σπιτι,σε κα'
ποιο συρταρι βρηκε παιδικες της φωτογραφιες,μωρο,με
τη μαμα κι εναν αντρα,ο μπαμπας,συμπερανε,σε μια αλ-
λη φωτογραφια η μαμα κι ενας αλλος αντρας,εκεινη
ηταν 10 χρονων,το εγραφε πισω,ο αντρας ηταν ο Νικος,
φιλος της μαμας,σε μια αλλη ηταν μαθητρια σε σχολικη
εκδρομη με τις συμμαθητριες της στην Εδεσσα στους
καταραχτες,γ' γυμνασιου θηλεων Καλαμαριας,15 χρο-
νων,ετος 1975,οπως εγραφε με γαλαζιο στιλο πισω,το
φυσικο χρωμα των μαλλιων της ηταν μαυρο,και τα ματια
της ηταν μαυρα,μεγαλα,το αναστημα μετριο προς το ψη-
λο,λεπτη,για τη δουλεια εβαφε τα μαλλια ,ποτε ξανθα,
διαφορες αποχρωσεις,ποτε κοκκινα,ποτε τα αφηνε στο
φυσικο χρωμα τους,σε μια φωτογραφια,ενα πορτρετο
της,στα 17,εγραφε πισω :/η ζωη ειναι δρομος,που
μονο παει μπροστα και πισω δεν γυριζει,βαδιζε μπρο-
στα/ και μην κοιτας πισω,τα πολιτικα δεν την ενδιεφε-
ραν,οι πελατες της ηταν ,ελεγε ,απ'ολους τους χωρους,
και λαικοι και πλουσιοι,δεν τους ξεχωριζε,αρκει να
πληρωναν και να μην την κακομεταχειριζονταν,κα-
ποτε για ενα διαστημα,περιπου δυο μηνες την εχασε,
την εψαξε εκει,που συχναζε,δεν την βρηκε,οταν ξανα-
γυρισε,την ρωτησε που χαθηκε,ανησυχησε,της ειπε,
ενας ερωτευμενος πελατης,ταχτικος,του απαντησε,
την επεισε και την πηρε σπιτι του,δεν αντεξε κι εφυγε,
του ειπε πως ηταν εγκυος,θα κρατησει το παιδι,του
ζητησε να τη βοηθησει μεχρι να γεννησει το παιδι,
επειτα ειναι ελευθερος να φυγει,συμφωνησε,εμεινε
μαζι της,τη δουλεια την ειχε σταματησει,δεν ξαναπη-
γε,ειχε μαζεψει χρηματα,την εφταναν,γεννησε ενα αγο-
ρακι,ηταν χαρουμενη,ευτυχισμενη,εμεινε μαζι της με
το παιδι αλλους πεντε μηνες,τη ζωγραφιζε,αυτη και
το παιδι,μετα εφυγε απο τη πολη,της αφησε ολους
τους πινακες,δεν κρατησε κανεναν,ουτε ποτε την ζω-
γραφησε απο μνημης και μετα απο χρονια γραφει
την ιστορια με την Ελενη,την ιστορια της ζωγραφικης
ενος ανθρωπου
.
.
.
.
-
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Η ιστορια με την Ελενη.
Αρχες της δεκαετιας του '80,19 χρονων,στη Θεσσαλονικη,
στη περιοχη του Λευκου Πυργου γνωρισε την Ελενη,22
χρονων,ιεροδουλη,πηγαινε μαζι της,εκεινη του ζητησε να
της κανει πορτρετα αντι πληρωμης,ειχε ομορφο προσωπο
και σωμα,δεχτηκε,αλλωστε τα χρηματα ,που ειχε ηταν
λιγοστα,ισα να φαει,και να πληρωσει το ενοικιο,εκεινη πο-
ζαρε ωρες,εκανε πολλα προσχεδια,εκεινη τα κρατουσε ολα
μαζι με τα τελειωμενα εργα,τα φυλαγε,κανενας δεν εδωσε
τοση σημασια και δεν εδειξε τετοια εκτιμηση για τα εργα
του,τα κοιτουσε,ενιωθε συγκινηση,ποτεδεν θα τα που-
λουσε,του ειπε,οσο κι αν ειχε αναγκη,δεν νοιαζονταν για
πελατες εκεινες τις ωρες,που ποζαρε,πολλες φορες μεχρι
αργα τη νυχτα,συζητουσε μαζι του,αλλες φορες ηταν σιω'
πηλη,ποτε δεν του φανηκε θλιμενη,την ζωγραφισε τοσες
φορες,που την εμαθε,ολα τα γνωριζε,τη καμπυλη του με-
τωπου,τη γραμμη της μυτης και το σχημα των χειλιων,τα
ματια,το σαγονι,το λαιμο,τα χερια,τη κοιλα,τα ποδια,και
απο καποια στιγμη και περα μπορουσε να τη ζωγραφιζει
χωρις να τη κοιταζει,τα περισσοτερα εργα ηταν πετυχη-
μενα,καποτε του ζητησε να παει να μεινει σπιτι της,κι
εμεινε μια ολοκληρη εβδομαδα,αυτο επαναληφθηκε κι
αλλες φορες,για διαφορα χρονικα διαστηματα,το πιο πο-
λυ ηταν ενας μηνας,καμια απο εκεινες τις μερες δεν
εφερνε πελατη στο σπιτι,παντα εβγαινε εξω μολις νυχτω-
νε καλα και γυριζε λιγο μετα τα μεσανυχτα,τον εβρισκε
να κοιμαται και τον ξυπνουσε,δεν του διηγονταν τις συ-
ναντησεις της,ουτε κι εκεινος την ρωτουσε να του πει,
του εφερνε φαγητο,διαφορα,μπιφτεκι η' ψητο κοτοπουλο
και τηγανιτες πατατες,που του αρεσε,κουβεντιαζαν μεχρι,
που ξημερωνε,ακουγαν τους θορυβους στη πολυκατοικια,
οι ανθρωποι ξυπναγαν να πανε για δουλεια, τοτε κοιμον-
ταν,σηκωνονταν μετα το μεσημερι,περιπου στις δυο,τον
επερνε κι εβγαιναν εξω στη πολη,πηγαιναν για φαγητο,
επειτα για καφε,στην Αριστοτελους,παντα πληρωνε εκει-
νη,επειτα γυριζαν σπιτι,εκεινη κοιμονταν μια ωρα περιπου,
ξυπναγε και καθονταν να την ζωγραφισει,αβαφη ,αμακι-
γιαριστη,επειτα εκανε μπανιο,ντυνονταν,βαφονταν κι ηταν
ετοιμη να βγει,εκεινος εμενε μονος του στο σπιτι,σε κα'
ποιο συρταρι βρηκε παιδικες της φωτογραφιες,μωρο,με
τη μαμα κι εναν αντρα,ο μπαμπας,συμπερανε,σε μια αλ-
λη φωτογραφια η μαμα κι ενας αλλος αντρας,εκεινη
ηταν 10 χρονων,το εγραφε πισω,ο αντρας ηταν ο Νικος,
φιλος της μαμας,σε μια αλλη ηταν μαθητρια σε σχολικη
εκδρομη με τις συμμαθητριες της στην Εδεσσα στους
καταραχτες,γ' γυμνασιου θηλεων Καλαμαριας,15 χρο-
νων,ετος 1975,οπως εγραφε με γαλαζιο στιλο πισω,το
φυσικο χρωμα των μαλλιων της ηταν μαυρο,και τα ματια
της ηταν μαυρα,μεγαλα,το αναστημα μετριο προς το ψη-
λο,λεπτη,για τη δουλεια εβαφε τα μαλλια ,ποτε ξανθα,
διαφορες αποχρωσεις,ποτε κοκκινα,ποτε τα αφηνε στο
φυσικο χρωμα τους,σε μια φωτογραφια,ενα πορτρετο
της,στα 17,εγραφε πισω :/η ζωη ειναι δρομος,που
μονο παει μπροστα και πισω δεν γυριζει,βαδιζε μπρο-
στα/ και μην κοιτας πισω,τα πολιτικα δεν την ενδιεφε-
ραν,οι πελατες της ηταν ,ελεγε ,απ'ολους τους χωρους,
και λαικοι και πλουσιοι,δεν τους ξεχωριζε,αρκει να
πληρωναν και να μην την κακομεταχειριζονταν,κα-
ποτε για ενα διαστημα,περιπου δυο μηνες την εχασε,
την εψαξε εκει,που συχναζε,δεν την βρηκε,οταν ξανα-
γυρισε,την ρωτησε που χαθηκε,ανησυχησε,της ειπε,
ενας ερωτευμενος πελατης,ταχτικος,του απαντησε,
την επεισε και την πηρε σπιτι του,δεν αντεξε κι εφυγε,
του ειπε πως ηταν εγκυος,θα κρατησει το παιδι,του
ζητησε να τη βοηθησει μεχρι να γεννησει το παιδι,
επειτα ειναι ελευθερος να φυγει,συμφωνησε,εμεινε
μαζι της,τη δουλεια την ειχε σταματησει,δεν ξαναπη-
γε,ειχε μαζεψει χρηματα,την εφταναν,γεννησε ενα αγο-
ρακι,ηταν χαρουμενη,ευτυχισμενη,εμεινε μαζι της με
το παιδι αλλους πεντε μηνες,τη ζωγραφιζε,αυτη και
το παιδι,μετα εφυγε απο τη πολη,της αφησε ολους
τους πινακες,δεν κρατησε κανεναν,ουτε ποτε την ζω-
γραφησε απο μνημης και μετα απο χρονια γραφει
την ιστορια με την Ελενη,την ιστορια της ζωγραφικης
ενος ανθρωπου
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
.
Η Αφηγηση Ενος Χρονικου
.
Η Επιστροφη
.
FOTO WOMAN
.
.
woman in flight-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ
Η Αφηγηση ενος Χρονικου.
την ειδε μπροστα του,την ακολουθησε,στις διαχωριστικες γραμ'
μες της οδου Αθηνας σταματησε,την εφτασε,περασε απεναντι
στα Εβερεστ,μπηκε μεσα,την περιμενε εξω,βγηκε,στα Χαυτεια
εστριψε στον Λαμπροπουλο στην Αιολου,ενιωσε μεγαλη επιθυ'
μια να την γνωρισει,επιταχυνε το βημα του,στη πλατεια Δημαρ'
χειου στη μεση περιπου της Εθνικης Τραπεζας την εφτασε,δι'
στασε,βαδισε διπλα της μερικα μετρα,στο τελος της πλατειας
τη ρωτησε,το ονομα της,δεν του απαντησε,επεμενε,η νεαρη γυ'
ναικα σταματησε,τον κοιταξε,Μαρια,ειπε,χαμογελασε,τη ρω'
τησε αν θελει να καθησουν να πιουν κατι,καφε,δεν του απαν'
τησε,επιταχυνε το βημα της,περασε μπροστα του,πιο κατω
μπηκε σ'ενα καφε,την ακολουθησε,καθισε σ’ενα τραπεζι δε'
ξια,καθισε στην απεναντι καρεκλα,δεν αντεδρασε,ηρθε μια
κοπελα γκαρσονα ,τη ρωτησε τι θελει,ειπε μια μαρκα μπυρα,
εκεινος ζητησε καφε εσπρεσσο,μεχρι να σερβερισθουν δεν
μιλησαν,εκεινη εβγαλε τα τσιγαρα της,αναψε τσιγαρο,εκει'
νος δεν καπνιζε,ζητησε τσιγαρο,του προσφερε,ηρθε ο καφες
και η μπυρα,πληρωσε,ειπε στη κοπελα να κρατησει τα ρεστα,
τον ευχαριστησε κι εφυγε,χτυπησε το κινητο της,το σηκωσε
και βγηκε εξω να μιλησει,αργησε,φοβηκε μην φυγει,κρατη-
θηκε,δεν βγηκε εξω,περασαν δεκα λεπτα,επεστρεψε,καθισε,
του ζητησε συγνωμη,της εβαλε μπυρα στο ποτηρι,ηπιε,αρ-
χισε να του μιλαει,στην αρχη με χαμηλη φωνη,δυσκολευον-
ταν να την ακουσει,συντομες φρασεις,με κενα σιωπης,σαν
να υπολογιζε τι θα πει,η' να μην ηταν ευκολο να εκφρα-
σθει,σιγα-σιγα η φωνη της εγινε κανονικη,τωρα οι φρα-
σεις της ηταν μεγαλυτερες,με την συνοχη μιας αφηγησης
η’ ενος συλλογισμου,τα κενα ομιλιας ειχαν ελλατωθει,με-
τα ακολουθουνταν απο λογο μεγαλης διαρκειας,παρατη-
ρησε τη δομη του,συνεκτικη,αυστηρη,με ελαχιστα επιθε-
τα,χωρις εξεζετημενη,τεχνητη διαρθρωση,του εδωσε την
εντυπωση μιας ρεαλιστικης ορθολογιστικης καταγραφης
συμβαντων,ενος χρονικου,αφορουσε τη ζωη της μ’εναν
αντρα τα δυο τελευταια χρονια,μιλουσε γενικα στην αρχη,
και μετα με λεπτομερειες,πως γνωρισθηκαν,πως εξελι-
χθηκε η σχεση τους,πως χωρισαν,τι αισθανονταν,την α-
κουγε με προσοχη χωρις να την διακοψει,μονο για να ζη-
τησει αλλη μια μπυρα για κεινη,οταν ηρθε η μπυρα τη
σερβιρε στο ποτηρι της,τον ευχαριστησε,και συνεχισε,
παρατηρησε πως ουτε μια φορα δεν αναφερε το ονομα
του αντρα,την ακουγε,η ιστορια εγινε πιο λεπτομερεια-
κη,ταραχθηκε,κατι του θυμιζε,ειχε την αισθηση πως α-
κουγε κατι γνωστο,που τον αφορουσε,ο αντρας εκεινος,
για τον οποιο μιλουσε η γυναικα,ηταν αυτος ο ιδιος,τα
ιδια συμβαντα,με την ιδια σειρα,μονο καποιες απο τις
σκεψεις της γυναικας του ηταν αγνωστες,η’ μερικα
αγνωστες,εκεινες,που δεν εκφρασθηκαν ποτε φανερα,
και εμειναν κρυφες,εκφρασμενες εδωναν διαφορετικο
νοημα στα γεγονοτα,τα διαλευκαναν,αποκτουσαν συ-
νοχη,φανερωνονταν,δεν εδειξε οτι καταλαβε,η γυναικα
μετα απο λιγο σταματησε,κοιταξε την ωρα στο κινητο
της,ειπε πως περασε η ωρα,ζητησε συγνωμη,επρεπε
να φυγει,δεν σηκωθηκε να τη συνοδευσει,η γυναικα
εφυγε,εμεινε μονος του,εφυγε μετα απο εικοσι λεπτα,
κατεβηκε στην Ερμου,την ανεβηκε μεχρι το Συνταγ-
μα,εστριψε αριστερα στη Σταδιου,εφτασε στην Ομο-
νοια,απο τις σκαλες της οδου Αθηνας κατεβηκε στον
υπογειο ηλεκτρικο σταθμο
..
.. .
-c.n.couvelis.bmp)
Mona Lisa-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Η Επιστροφη .
στο Μοναστηρακι πηρε τον ηλεκτρικο,3 και 10 μμ,γυρισε σπιτι,
στα Κατω Πετραλωνα,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,τηγανισε
πατατες,στο ψυγειο ειχε ζαμπον και κασερι,πηρε και μια μπυρα,
ανοιξε τη τηλεοραση,ηταν πολυ κουρασμενη,απο τις 7 το πρωι,
μετα στη δουλεια 7 ωρες,ορθιοστα-σια,τη ταλαιπωρουσε η μεση
της,δουλευε απο οκτω μηνες σ'ενα καταστημα γυναικειων ρου-
χων στην Ερμου,η επιχειριση τον τελευταιο καιρο δεν πηγαινε
καλα,φοβονταν πως θα γινουν απολυσεις,ελλατωθηκς και ο
μισθος της,απο την ερχομενη Δευτερα θα εχει ρεπο χωρις απο-
λαβες για τρεις μερες,χτυπησε το κινητο,το σηκωσε,ηταν η μα-
να της,τη ρωτησε πως ειναι,απαντησε,καλα ειναι μην ανησυχει,
την ρωτησε τι εφαγε,της ειπε,της ειπε να προσεχει τον εαυτο
της κι εκλεισε το τηλεφωνο,χτυπησε παλι,κοιταξε την κληση,
ηταν ο Ν.,το αφησε να χτυπαει,εκλεισε ,ξαναχτυπησε παλι,ακρι-
βως 11 χτυπους,τους με τρησε,το απενεργοποιησε,αλλαξε κα-
ναλι στη τηλεοραση,το αφησε σε μια μεσημεριανη εκπομπη,
η παρουσιαστρια τσιριζε,εκλεισε τη φωνη,εβγαλε τα παπου-
τσια της,ξαπλωσε στον καναπε και την πηρε ο υπνος].
.
.
.
Casanova'Says:The Age Of The Man Is The Age.
Η Αφηγηση Ενος Χρονικου
.
Η Επιστροφη
.
FOTO WOMAN
.
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ
Η Αφηγηση ενος Χρονικου.
την ειδε μπροστα του,την ακολουθησε,στις διαχωριστικες γραμ'
μες της οδου Αθηνας σταματησε,την εφτασε,περασε απεναντι
στα Εβερεστ,μπηκε μεσα,την περιμενε εξω,βγηκε,στα Χαυτεια
εστριψε στον Λαμπροπουλο στην Αιολου,ενιωσε μεγαλη επιθυ'
μια να την γνωρισει,επιταχυνε το βημα του,στη πλατεια Δημαρ'
χειου στη μεση περιπου της Εθνικης Τραπεζας την εφτασε,δι'
στασε,βαδισε διπλα της μερικα μετρα,στο τελος της πλατειας
τη ρωτησε,το ονομα της,δεν του απαντησε,επεμενε,η νεαρη γυ'
ναικα σταματησε,τον κοιταξε,Μαρια,ειπε,χαμογελασε,τη ρω'
τησε αν θελει να καθησουν να πιουν κατι,καφε,δεν του απαν'
τησε,επιταχυνε το βημα της,περασε μπροστα του,πιο κατω
μπηκε σ'ενα καφε,την ακολουθησε,καθισε σ’ενα τραπεζι δε'
ξια,καθισε στην απεναντι καρεκλα,δεν αντεδρασε,ηρθε μια
κοπελα γκαρσονα ,τη ρωτησε τι θελει,ειπε μια μαρκα μπυρα,
εκεινος ζητησε καφε εσπρεσσο,μεχρι να σερβερισθουν δεν
μιλησαν,εκεινη εβγαλε τα τσιγαρα της,αναψε τσιγαρο,εκει'
νος δεν καπνιζε,ζητησε τσιγαρο,του προσφερε,ηρθε ο καφες
και η μπυρα,πληρωσε,ειπε στη κοπελα να κρατησει τα ρεστα,
τον ευχαριστησε κι εφυγε,χτυπησε το κινητο της,το σηκωσε
και βγηκε εξω να μιλησει,αργησε,φοβηκε μην φυγει,κρατη-
θηκε,δεν βγηκε εξω,περασαν δεκα λεπτα,επεστρεψε,καθισε,
του ζητησε συγνωμη,της εβαλε μπυρα στο ποτηρι,ηπιε,αρ-
χισε να του μιλαει,στην αρχη με χαμηλη φωνη,δυσκολευον-
ταν να την ακουσει,συντομες φρασεις,με κενα σιωπης,σαν
να υπολογιζε τι θα πει,η' να μην ηταν ευκολο να εκφρα-
σθει,σιγα-σιγα η φωνη της εγινε κανονικη,τωρα οι φρα-
σεις της ηταν μεγαλυτερες,με την συνοχη μιας αφηγησης
η’ ενος συλλογισμου,τα κενα ομιλιας ειχαν ελλατωθει,με-
τα ακολουθουνταν απο λογο μεγαλης διαρκειας,παρατη-
ρησε τη δομη του,συνεκτικη,αυστηρη,με ελαχιστα επιθε-
τα,χωρις εξεζετημενη,τεχνητη διαρθρωση,του εδωσε την
εντυπωση μιας ρεαλιστικης ορθολογιστικης καταγραφης
συμβαντων,ενος χρονικου,αφορουσε τη ζωη της μ’εναν
αντρα τα δυο τελευταια χρονια,μιλουσε γενικα στην αρχη,
και μετα με λεπτομερειες,πως γνωρισθηκαν,πως εξελι-
χθηκε η σχεση τους,πως χωρισαν,τι αισθανονταν,την α-
κουγε με προσοχη χωρις να την διακοψει,μονο για να ζη-
τησει αλλη μια μπυρα για κεινη,οταν ηρθε η μπυρα τη
σερβιρε στο ποτηρι της,τον ευχαριστησε,και συνεχισε,
παρατηρησε πως ουτε μια φορα δεν αναφερε το ονομα
του αντρα,την ακουγε,η ιστορια εγινε πιο λεπτομερεια-
κη,ταραχθηκε,κατι του θυμιζε,ειχε την αισθηση πως α-
κουγε κατι γνωστο,που τον αφορουσε,ο αντρας εκεινος,
για τον οποιο μιλουσε η γυναικα,ηταν αυτος ο ιδιος,τα
ιδια συμβαντα,με την ιδια σειρα,μονο καποιες απο τις
σκεψεις της γυναικας του ηταν αγνωστες,η’ μερικα
αγνωστες,εκεινες,που δεν εκφρασθηκαν ποτε φανερα,
και εμειναν κρυφες,εκφρασμενες εδωναν διαφορετικο
νοημα στα γεγονοτα,τα διαλευκαναν,αποκτουσαν συ-
νοχη,φανερωνονταν,δεν εδειξε οτι καταλαβε,η γυναικα
μετα απο λιγο σταματησε,κοιταξε την ωρα στο κινητο
της,ειπε πως περασε η ωρα,ζητησε συγνωμη,επρεπε
να φυγει,δεν σηκωθηκε να τη συνοδευσει,η γυναικα
εφυγε,εμεινε μονος του,εφυγε μετα απο εικοσι λεπτα,
κατεβηκε στην Ερμου,την ανεβηκε μεχρι το Συνταγ-
μα,εστριψε αριστερα στη Σταδιου,εφτασε στην Ομο-
νοια,απο τις σκαλες της οδου Αθηνας κατεβηκε στον
υπογειο ηλεκτρικο σταθμο
..
.. .
-c.n.couvelis.bmp)
Mona Lisa-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
Η Επιστροφη .
στο Μοναστηρακι πηρε τον ηλεκτρικο,3 και 10 μμ,γυρισε σπιτι,
στα Κατω Πετραλωνα,ετοιμασε κατι προχειρο να φαει,τηγανισε
πατατες,στο ψυγειο ειχε ζαμπον και κασερι,πηρε και μια μπυρα,
ανοιξε τη τηλεοραση,ηταν πολυ κουρασμενη,απο τις 7 το πρωι,
μετα στη δουλεια 7 ωρες,ορθιοστα-σια,τη ταλαιπωρουσε η μεση
της,δουλευε απο οκτω μηνες σ'ενα καταστημα γυναικειων ρου-
χων στην Ερμου,η επιχειριση τον τελευταιο καιρο δεν πηγαινε
καλα,φοβονταν πως θα γινουν απολυσεις,ελλατωθηκς και ο
μισθος της,απο την ερχομενη Δευτερα θα εχει ρεπο χωρις απο-
λαβες για τρεις μερες,χτυπησε το κινητο,το σηκωσε,ηταν η μα-
να της,τη ρωτησε πως ειναι,απαντησε,καλα ειναι μην ανησυχει,
την ρωτησε τι εφαγε,της ειπε,της ειπε να προσεχει τον εαυτο
της κι εκλεισε το τηλεφωνο,χτυπησε παλι,κοιταξε την κληση,
ηταν ο Ν.,το αφησε να χτυπαει,εκλεισε ,ξαναχτυπησε παλι,ακρι-
βως 11 χτυπους,τους με τρησε,το απενεργοποιησε,αλλαξε κα-
ναλι στη τηλεοραση,το αφησε σε μια μεσημεριανη εκπομπη,
η παρουσιαστρια τσιριζε,εκλεισε τη φωνη,εβγαλε τα παπου-
τσια της,ξαπλωσε στον καναπε και την πηρε ο υπνος].
.
.
.
FOTO WOMAN-χ.ν.κουβελης
.
FOTO WOMAN
.
FOTO WOMAN
.
What's about this woman?A little things..
She has married and has divorched,with
two children,a boy five years old and a girl
three years old.Her name is Heleni,30 years old.
[I Have been knowledged this woman for two
years when she was a girl 18 yers old.From
that time is this my foto-painting]
What's about this woman?A little things..
She has married and has divorched,with
two children,a boy five years old and a girl
three years old.Her name is Heleni,30 years old.
[I Have been knowledged this woman for two
years when she was a girl 18 yers old.From
that time is this my foto-painting]
.
.
.
Of The Woman-χ.ν.κουβελης
.
.
.
ΕΙΚΟΝΩΝ ΕΠΙΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ
.
.
.
.jpg)
ο πατερας μου Νικολαος Κουβελης του Χριστοδουλου απο
την Μαχαιρα Ξηρομερου γεωργος την καλλιεργειαν,μπροστα στο
σπιτι το 1992 ,72 χρονων
.
ποτε στη ζωη του δεν αισθανθηκε αχθος αρουρης βαρος της γης
Φωτεινη-χ.ν.κουβελης
.
Ακουσε την 9η Συμφωνια του Μπετοβεν,βρηκε Ισοδυναμο
Θεωρημα του Ευκλειδη-οι Πρωτοι Αριομοι Ειναι Απειροι.
η Αποδειξη-χ.ν.κουβελης .
[Μ'Ενα Αλμα Κομσοτητας Περναμε Απο Το Πεπερασμενο Στο Απειρο]
..
ΘΕΩΡΗΜΑ:Οι Πρωτοι Αριθμοι Ειναι Απειροι
.
Η Αποδειξη του Ευκλειδη
δια της Εις Ατοπον Επαγωγης
.:
Εστω οτι οι Πρωτοι Αριθμοι δεν Ειναι Απειροι
Τοτε ειναι πεπερασμενοι,κι ας ειναι οι Π1,Π2,Π3,...,Πν
και ο Αριθμος Π1.Π2.Π3...Πν+1 σαν μεγαλυτερος απο 1
εχει ενα Διαιρετη Πi με i μικροτερο η' ισο του ν
Τοτε ο Πi διαιρει τον Π1.Π2.Π3...Πν και τη διαφορα του
απο τον Π1.Π2.Π3...Πν+1,δηλαδη το 1.
Αυτο Ειναι Ατοπο.απο τον Π1.Π2.Π3...Πν+1,δηλαδη το 1.
Αυτο Ειναι Ατοπο.
Επομενως:
Οι Πρωτοι Αριθμοι Ειναι Απειροι
Menger Sponge Fractal[from My Mathematical Lessons]-χ.ν.κουβελης
.
Fractalizing τις Λεξεις
Ας παρουμε μια λεξη:ενα ονομα:Μαρια,απο το α:ανθος,
απο το θ:θαλασσα, απο το α:ασπρο,απο το ρ:ροδο,
απο το ο:ομορφια,απο το μ:Μαρια,...
Fractal-χ.ν.κουβελης-.
Εντος Εκτος Εναλλαξ
Sημ[lnx+x]dx=? Γιατι Χρειαζομαστε Την Αληθεια Και Τιποτα Αλλο.
Να Αγρυπνειτε.Το Μελλον Εχει Πολλη Βαρβαροτητα
Fractal-χ.ν.κουβελης.
.
Εντος Εκτος Και Επι Ταυτας
1+1=? Η Ερωτηση Ειναι Απλη,Η Απαντηση Ειναι Δυσκολη
π.χ ενας αντρας και μια γυναικα
Ενα Παραδειγμα Να Αρχισεις Να Μαθαινεις Μαθηματικα.
Μαθημα Πρωτον:Περι Της Συμμετριας-χ.ν.κουβελης
.
Μην Εξαντλειτε Το Ενδιαφερον Στο Χρημα.
Υπαρχει Η Ποιηση.Μην Απελπιζεσθε
Το Φως και η Διαφανεια-χ.ν.κουβελης
.
Και με το Φως Δροσιστηκαμε
Η Αυτη Εξοχοτης ,Η Ανοιξη-χ.ν.κουβελης
.
Τι Κρυβεται και τι Αποκαλυπτεται Ομορφο
πεταλουδα στη μουσμουλια του κηπου μου'χ.ν.κουβελης
.
Ειλικρινης Συναλλαγη Με Το Πρασινο
.
.
.
.
.
.
.jpg)
την Μαχαιρα Ξηρομερου γεωργος την καλλιεργειαν,μπροστα στο
σπιτι το 1992 ,72 χρονων
.
ποτε στη ζωη του δεν αισθανθηκε αχθος αρουρης βαρος της γης
Φωτεινη-χ.ν.κουβελης
.
Ακουσε την 9η Συμφωνια του Μπετοβεν,βρηκε Ισοδυναμο
Θεωρημα του Ευκλειδη-οι Πρωτοι Αριομοι Ειναι Απειροι.
η Αποδειξη-χ.ν.κουβελης .
[Μ'Ενα Αλμα Κομσοτητας Περναμε Απο Το Πεπερασμενο Στο Απειρο]
..
ΘΕΩΡΗΜΑ:Οι Πρωτοι Αριθμοι Ειναι Απειροι
.
Η Αποδειξη του Ευκλειδη
δια της Εις Ατοπον Επαγωγης
.:
Εστω οτι οι Πρωτοι Αριθμοι δεν Ειναι Απειροι
Τοτε ειναι πεπερασμενοι,κι ας ειναι οι Π1,Π2,Π3,...,Πν
και ο Αριθμος Π1.Π2.Π3...Πν+1 σαν μεγαλυτερος απο 1
εχει ενα Διαιρετη Πi με i μικροτερο η' ισο του ν
Τοτε ο Πi διαιρει τον Π1.Π2.Π3...Πν και τη διαφορα του
απο τον Π1.Π2.Π3...Πν+1,δηλαδη το 1.
Αυτο Ειναι Ατοπο.απο τον Π1.Π2.Π3...Πν+1,δηλαδη το 1.
Αυτο Ειναι Ατοπο.
Επομενως:
Οι Πρωτοι Αριθμοι Ειναι Απειροι
Menger Sponge Fractal[from My Mathematical Lessons]-χ.ν.κουβελης
.
Fractalizing τις Λεξεις
Ας παρουμε μια λεξη:ενα ονομα:Μαρια,απο το α:ανθος,
απο το θ:θαλασσα, απο το α:ασπρο,απο το ρ:ροδο,
απο το ο:ομορφια,απο το μ:Μαρια,...
Fractal-χ.ν.κουβελης-.
Εντος Εκτος Εναλλαξ
Sημ[lnx+x]dx=? Γιατι Χρειαζομαστε Την Αληθεια Και Τιποτα Αλλο.
Να Αγρυπνειτε.Το Μελλον Εχει Πολλη Βαρβαροτητα
Fractal-χ.ν.κουβελης.
.
Εντος Εκτος Και Επι Ταυτας
1+1=? Η Ερωτηση Ειναι Απλη,Η Απαντηση Ειναι Δυσκολη
π.χ ενας αντρας και μια γυναικα
Μαθημα Πρωτον:Περι Της Συμμετριας-χ.ν.κουβελης
.
Μην Εξαντλειτε Το Ενδιαφερον Στο Χρημα.
Υπαρχει Η Ποιηση.Μην Απελπιζεσθε
Το Φως και η Διαφανεια-χ.ν.κουβελης
.
Και με το Φως Δροσιστηκαμε
Η Αυτη Εξοχοτης ,Η Ανοιξη-χ.ν.κουβελης
.
Τι Κρυβεται και τι Αποκαλυπτεται Ομορφο
πεταλουδα στη μουσμουλια του κηπου μου'χ.ν.κουβελης
.
Ειλικρινης Συναλλαγη Με Το Πρασινο
.
.
.
Photos-'Ψαρια-Fishes
Μια Ελληνικη Αναγνωση
[Σαν τα Παλια Αναγνωστικα]
.
.
ψαρια-fishes-χ.ν.κουβελης.
.
.
.
.Μια Ελληνικη Αναγνωση
[Σαν τα Παλια Αναγνωστικα]
.
.
.
.
.
Μια Ελληνικη Αναγνωση
[Σαν τα Παλια Αναγνωστικα]
[Σαν τα Παλια Αναγνωστικα]
.
-Φρεσκα ψαρια,φωναζε ο ψαρας
-Εχω καλα ψαρια,μυριζουν θαλασσα
-Ψι ψι ψιψινα παρε ενα ψαρι,φωναξε τη γατα η Αννα
-Να ενα μπαρμπουνι,ειπε ο Μιμης
-Να ενα χταποδι,ειπε η Λολα
-Γιαγια,σημερα θα φαμε φρεσκα ψαρια ,φωναξαν χαρουμενα
τα παιδια
[τα καθαρισαν απο τα λεπια και τα εντοσθια,τα επλυναν,τα αλατισαν,τα
αλευρωσαν,εβαλαν στη φωτια το τηγανι κι οταν εκαψε το λαδι τα
εβαλαν ενα-ενα κολλητα,οταν ψηθηκαν απ¨τη μια πλευρα τα γυρισαν να
ψηθουν κι απ την αλλη¨,ετοιμασθηκαν,τοτε τα εβαλαν σε μια μεγαλη
πιατελλα και σερβερισθηκαν στο τραπεζι με ασπρο τραπεζομαντηλο
του κηπου κατω απ¨τον πλατυ ισκιο μιας μεγαλης συκομουριας,καθισαν
γυρω-γυρω να φανε,ο παππους,η γιαγια,ο πατερας η μητερα ,ο θειος,
η θεια, τα παιδια και τα γατια πλησιασαν,μοιραστηκαν τα ψαρια,τα πουλια
-Εχω καλα ψαρια,μυριζουν θαλασσα
-Ψι ψι ψιψινα παρε ενα ψαρι,φωναξε τη γατα η Αννα
-Να ενα μπαρμπουνι,ειπε ο Μιμης
-Να ενα χταποδι,ειπε η Λολα
-Γιαγια,σημερα θα φαμε φρεσκα ψαρια ,φωναξαν χαρουμενα
τα παιδια
[τα καθαρισαν απο τα λεπια και τα εντοσθια,τα επλυναν,τα αλατισαν,τα
αλευρωσαν,εβαλαν στη φωτια το τηγανι κι οταν εκαψε το λαδι τα
εβαλαν ενα-ενα κολλητα,οταν ψηθηκαν απ¨τη μια πλευρα τα γυρισαν να
ψηθουν κι απ την αλλη¨,ετοιμασθηκαν,τοτε τα εβαλαν σε μια μεγαλη
πιατελλα και σερβερισθηκαν στο τραπεζι με ασπρο τραπεζομαντηλο
του κηπου κατω απ¨τον πλατυ ισκιο μιας μεγαλης συκομουριας,καθισαν
γυρω-γυρω να φανε,ο παππους,η γιαγια,ο πατερας η μητερα ,ο θειος,
η θεια, τα παιδια και τα γατια πλησιασαν,μοιραστηκαν τα ψαρια,τα πουλια
κελαηδουσαν στα δεντρα και τα τζιτζικια τζιτζιζαν εκεινο το ζεστο μεση-
μερι της καλοκαιρινης μερας σ¨εκεινο το ακρωτηρι στο γαλαζιο
ακρογυαλι της γλυκειας πατριδας]
μερι της καλοκαιρινης μερας σ¨εκεινο το ακρωτηρι στο γαλαζιο
ακρογυαλι της γλυκειας πατριδας]
.
.
.
My CardPostals-απο τα Δικα μου Καρτποσταλς
-Το Κειμενο πισω απο Καρτποσταλ
.
.
.jpg)
.
.jpg)
9.jpg)
24.jpg)
90.jpg)
97.jpg)
98.jpg)
100.jpg)
.jpg)
-Το Κειμενο πισω απο Καρτποσταλ
.
.
.jpg)
.jpg)
9.jpg)
24.jpg)
90.jpg)
97.jpg)
98.jpg)
100.jpg)
.jpg)
απο τα Δικα μου Καρτποσταλς-χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
Το Κειμενο πισω απο Καρτποσταλ
.
απο την επισκεψη μας στην Ακροπολη την Κυριακη,στην
καρτα ειναι οι Καρυατιδες κορες,ηταν ηλιολουστη μερα,
πολλοι τουριστες,περπατησαμε στα στενα δρομακια της
Πλακας,και στη Πλατεια του Συνταγματος σερβερισθηκαμε
παγωτο ,αιςκριμ το λενε μοντερνα,το ξενοδοχειον στο οποιο
διαμενουμε ειναι εις την Οδον Αγιου Κωνσταντινου πλησιον
της Ομονοιας,αι Αθηναι ειναι ωραια και ευχαριστος πολιτεια
Σας χαιρετουμε με απειρον αγαπην
Νικος-Μαρια
τα αγαπημενα παιδια σας
.
.
.
απο την επισκεψη μας στην Ακροπολη την Κυριακη,στην
καρτα ειναι οι Καρυατιδες κορες,ηταν ηλιολουστη μερα,
πολλοι τουριστες,περπατησαμε στα στενα δρομακια της
Πλακας,και στη Πλατεια του Συνταγματος σερβερισθηκαμε
παγωτο ,αιςκριμ το λενε μοντερνα,το ξενοδοχειον στο οποιο
διαμενουμε ειναι εις την Οδον Αγιου Κωνσταντινου πλησιον
της Ομονοιας,αι Αθηναι ειναι ωραια και ευχαριστος πολιτεια
Σας χαιρετουμε με απειρον αγαπην
Νικος-Μαρια
τα αγαπημενα παιδια σας
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Η Εκθεση ενος Σωματος ]
.
.
η Ελευθερια πριν απο χρονια σε διπλη ζωγραφικη-χ,ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Η Εκθεση ενος Σωματος ]
.
ντρεπονταν να δειξει το σωμα της γυμνο,εσφιγγε τα γονατα,
με τα χερια εκρυβε το στηθος,το κεφαλι χαμηλωμενο,απεφευγε
να με κοιταξει,σιγα-σιγα συνειθισε,της αρεσε το σωμα της,
σ'αυτη τη κοιλια θα μεγαλωσει ενα μωρο,εδειχνε,σ'αυτο το στη-
θος,εδειχνε,θα θηλασει το παιδι,αυτος ο ωμος θ'αγκαλιαστει
απο αντρα,αυτα τα χειλη θα φιληθουν,ενιωθε ευτυχισμενη,
ξεφυλλισε ενα βιβλιο με φωτογραφιες απο αρχαια γλυπτα
της θεας Αφροδιτης,γελασε,της φανηκαν σεμνα,σεμνοτυφα,
ειδικα εκεινο,που δειχνει τη θεα με το σανδαλο να προσπαθει
να χτυπησει εναν παιχνιδιαρη ερωτα,εκεινη εγινε πιο τολμηρη,
οι εικονες της ενα ντοκουμεντο του γυναικειου σωματος:ετσι
ειναι αυτο εδω το σωμα,αυτες ειναι οι αναλογιες του,αυτη
τη γοητεια εκπεμπει,αυτη η ελκυστικοτητα του,αυτο το αινιγμα
του,σε διαφορες ποζες,γυμνο δεκαετιας του 1920,α λα Ρεμ-
πραντ,Χελμουτ Νιουτον,Ενγκρ,α λα Μεριλιν Μονροε,Σοφια
Λορεν,και σαν την Ελλη απο ενα σπιτι της οδου Ζηνωνος στην
Ομονοια,που την επισκεφθηκαμε,μας αφησε,στην αρχη οχι
χωρις δυσκολια,να την φωτογραφισουμε για να κανουμε τις
εικονες,ολο αυτο ξεκινησε σαν απλη σπουδη του γυναικειου
σωματος και κατεληξε σε εμμονη,να παρουσιασθει,να αποκα-
λυφθει,να εκτεθει στην απολυτη πραγματικοτητα του,αληθι-
νο ζωντανο παλλομενο
.
.
διπλη αναπτυξη γυναικειου σωματος σε διπλη ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
η Ελλη,απο ενα σπιτι της Οδου Ζηνωνος στην Ομονοια-σε διπλη ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
διπλο πορτρετο-σε διπλη ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης3
.
.
.
[Η Εκθεση ενος Σωματος ]
.
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Η Εκθεση ενος Σωματος ]
.
ντρεπονταν να δειξει το σωμα της γυμνο,εσφιγγε τα γονατα,
με τα χερια εκρυβε το στηθος,το κεφαλι χαμηλωμενο,απεφευγε
να με κοιταξει,σιγα-σιγα συνειθισε,της αρεσε το σωμα της,
σ'αυτη τη κοιλια θα μεγαλωσει ενα μωρο,εδειχνε,σ'αυτο το στη-
θος,εδειχνε,θα θηλασει το παιδι,αυτος ο ωμος θ'αγκαλιαστει
απο αντρα,αυτα τα χειλη θα φιληθουν,ενιωθε ευτυχισμενη,
ξεφυλλισε ενα βιβλιο με φωτογραφιες απο αρχαια γλυπτα
της θεας Αφροδιτης,γελασε,της φανηκαν σεμνα,σεμνοτυφα,
ειδικα εκεινο,που δειχνει τη θεα με το σανδαλο να προσπαθει
να χτυπησει εναν παιχνιδιαρη ερωτα,εκεινη εγινε πιο τολμηρη,
οι εικονες της ενα ντοκουμεντο του γυναικειου σωματος:ετσι
ειναι αυτο εδω το σωμα,αυτες ειναι οι αναλογιες του,αυτη
τη γοητεια εκπεμπει,αυτη η ελκυστικοτητα του,αυτο το αινιγμα
του,σε διαφορες ποζες,γυμνο δεκαετιας του 1920,α λα Ρεμ-
πραντ,Χελμουτ Νιουτον,Ενγκρ,α λα Μεριλιν Μονροε,Σοφια
Λορεν,και σαν την Ελλη απο ενα σπιτι της οδου Ζηνωνος στην
Ομονοια,που την επισκεφθηκαμε,μας αφησε,στην αρχη οχι
χωρις δυσκολια,να την φωτογραφισουμε για να κανουμε τις
εικονες,ολο αυτο ξεκινησε σαν απλη σπουδη του γυναικειου
σωματος και κατεληξε σε εμμονη,να παρουσιασθει,να αποκα-
λυφθει,να εκτεθει στην απολυτη πραγματικοτητα του,αληθι-
νο ζωντανο παλλομενο
.
.
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Ψυχολογια Χαρτοπαιχτη]
.
.
Χαρτοπαιχτες Μπιριμπας-σε διπλη ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Ψυχολογια Χαρτοπαιχτη]
.
Μοιρασε τα πρωτα χαρτια,πονταραν οι δυο,ο τριτος πασο,
εβαλε τις μαρκες,ξαναμοιρασε απο ενα χαρτι,οι δυο πηγαν
πασο,εκεινος κοιταξε το χαρτι του,υπολογισε,μοιρασε απο
δυο χαρτια,τα κοιταξε,ο ενας αριστερα του,πονταρε ενα
μεγαλο ποσον,ο αλλος παιχτης πηγε πασο,ειπε:''τα ρεστα
μου'',ο αλλος σκεφτηκε για λιγο,κοιταξε τα χαρτια του,
απαντησε:''ντακορδο,τα ρεστα μου,να τα δω'',ανοιξαν τα
χαρτια,κερδισε ο αλλος,πληρωσε ,σηκωθηκε απ'το τραπε-
ζι,γυρισε σπιτι του,νυχτα,ανοιξε μια κονσερβα και την
εδωσε στη γατα,ξαπλωσε στο κρεβατι,κοιμηθηκε με τα
ρουχα.
.
.
.
[Ψυχολογια Χαρτοπαιχτη]
.
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[Ψυχολογια Χαρτοπαιχτη]
.
Μοιρασε τα πρωτα χαρτια,πονταραν οι δυο,ο τριτος πασο,
εβαλε τις μαρκες,ξαναμοιρασε απο ενα χαρτι,οι δυο πηγαν
πασο,εκεινος κοιταξε το χαρτι του,υπολογισε,μοιρασε απο
δυο χαρτια,τα κοιταξε,ο ενας αριστερα του,πονταρε ενα
μεγαλο ποσον,ο αλλος παιχτης πηγε πασο,ειπε:''τα ρεστα
μου'',ο αλλος σκεφτηκε για λιγο,κοιταξε τα χαρτια του,
απαντησε:''ντακορδο,τα ρεστα μου,να τα δω'',ανοιξαν τα
χαρτια,κερδισε ο αλλος,πληρωσε ,σηκωθηκε απ'το τραπε-
ζι,γυρισε σπιτι του,νυχτα,ανοιξε μια κονσερβα και την
εδωσε στη γατα,ξαπλωσε στο κρεβατι,κοιμηθηκε με τα
ρουχα.
.
.
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
[ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ]
.
.
Ακης Πανου,ο Μεγαλος Λαικος Συνθετης και Μπουζουκτζης-χ.ν.κουβελης
.
.
.
[ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ]
.
.
Στρατος Διονυσιου,ο Μεγαλος Λαικος Τραγουδιστης-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ
.
του εδειχνε φωτογραφιες ,του εξηγουσε,τις περιεγραφε και γραμματα
του εδειχνε,και τα διαβαζε,''να ,η πρωτη φωτογραφια,που εβγαλα στη
Γερμανια'',αρχες Νοεμβρη του 1961,στις 2 Νοεμβρη,κρυο πολυ,στη
Φρανκφουρτη, εξω απο τη φαμπρικα,''μολις σχολασα'',25 χρονων,την
τραβηξε ο Τακης,ειχε παει ενα χρονο πριν,ειχε παρει μια φωτογραφι-
κη μηχανη,''ο Τακης μ'εμαθε και γερμανικα μαζι με τη γυναικα του τη
Μπριγκιτ'',απο την Μπριγκιτ τη γυναικα του γνωρισε την Ουρσουλα,
μια πρωτη ξαδερφη της, ''μια ψηλη λεπτη κοπελα με πολυ ξανθα μαλ-
λια και μεγαλα γαλαζια ματια,17 χρονων,πολυ ομορφη'',μεινανε μαζι
ζευγαρι 5 χρονια,''επειτα χωρισαμε,δεν εφτεξε εκεινη,εγω εφτεγα'',
εδειξε φωτογραφιες με την Ουρσουλα,πραγματικα πολυ ομορφη κοπε-
λα,ψηλοτερη απο κεινον,χαμογελαστη,''το 1966 γυρισα στην Ελλαδα,
το καλοκαιρι,για 20 μερες περιπου,γνωρισα τη Μαρια'', την πηρε στη
Γερμανια,τοτε δουλευε στο Δυτικο Βερολινο,σε μια φιρμα με ηλεκ-
τροτεχνικα,''δουλευε και η Μαρια στην ιδια φιρμα, μετα απο τρεις
μηνες παντρευτηκαμε,ηρθαν και οι γονεις μας στο γαμο,και της
Μαριας και οι δικοι μου,και τ'αδερφια μας,στο Δημαρχειο εγινε,πο-
λιτικος γαμος'',οταν θα ερχονταν στη πατριδα θα εκαναν θρησκευτικο,
εδειξε φωτογραφιες απ'το γαμο, η Μαρια χαμογελαστη,εκεινος διπλα
της,εδειξε κι αλλες πολλες φωτογραφιες μαζι της,εγινε η δικτατορια
στην Ελλαδα,το 1967, δυσκολεψαν τα πολιτικα πραγματα να γυρισει,
πολλα εμποδια, επειτα η Μαρια εμεινε εγκυος,δυσκολη εγκυμοσυνη,
επρεπε να προσεξουν,γεννηθηκε το παιδι,21 Φεβρουαριου το 1968,ενα
κοριτσακι,'' η Κωνσταντινα μου ,μ¨εκανε πολυ ευτυχισμενο'',φωτογρα-
φιες με το παιδι μωρο στην αγκαλια της Μαριας,επειτα μεγαλυτερο,
μονο του, ορθιο,στα πρωτα βηματα,το 1970 η Μαρια με το παιδι γυρι-
σε στην Ελλαδα,καθισαν τρεις μηνες,''απο τις αρχες του Απριλη μεχρι
το τελος του Ιουνη'',αλληλογραφουσαν ταχτικα,του εδειξε γραμματα,
' ' η Κωνσταντινα χαιρεται με τα ζωα,παιζει,η γιαγια της εδωσε ενα
αρνακι δικο της να το ταιζει'',φωτογραφια με τη Κνσταντινα τη γιαγια
και το αρνακι,''σ¨αυτη τη φωτογραφια ειναι και ο πατερας μου και η
μικροτερη αδελφη μου αριστερα,η Ελενη'',τελος του Ιουνη γυρισαν
στο Βερολινο,η Μαρια επιασε δουλεια σε αλλη φαμπρικα με πλα-
στικα, ''οταν εγω δουλευα το πρωι η Μαρια δουλευε το απογευμα,
και εναλλαξ, αυτο γινοτανε,να προσεχουμε το παιδι να μην μενει
μοναχο του στο σπιτι,τον Μαρτιο του 1971,στις 27,ειχαμε και οι
δυο ρεπο,ηταν πρωι, η Μαρια μου ζητησε να παμε οι δυο μας σε
μια μπυραρια να συζητησουμε'',κατι σοβαρο ,ετσι ειπε,το παιδι
θα το προσεχε μια γειτονισα Γερμανιδα,η Χανα,εκει στη μπυραρια
η Μαρια του ανακοινωσε πως θελει να χωρισουν,εiχε γνωρισει
αλλον αντρα,τα'χε καιρο μαζι του, και θελει να μεινει μ'αυτον,
εκεινος στεναχωρεθηκε,διαλυθηκε μεσα του,δεν αντεδρασε
ουτε την ρωτησε λεπτομερειες,εκεινη κατι αρχισε να πει,την
εκοψε,''ας γινει οπως θελεις'',εμεινε μαζι του με το παιδι μεχρι,
που βγηκε το διαζυγιο,ετσι συμφωνησαν,επειτα χωρισαν,εκεινη
πηρε το παιδι,εφυγε απο το Βερολινο κι εμειναν με εκεινον τον
αντρα στο Μοναχο,πηγαινε ταχτικα κι εβλεπε το παιδι, το'παιρνε
κατα διαστηματα μαζι του και στο Βερολινο,του εδειξε φωτογρα-
φιες με το παιδι,σε διαφορες ηληκιες,εκεινον τον αντρα ποτε
δεν θελησε να τον γνωρισει,ουτε τον ειχε δει σε καποια φωτο-
γραφια του,δεν ηθελε,ειχε γνωρισει μια Πολονεζα,τη Λουσι,και
μενανε στο ιδιο σπιτι,15 χρονια
.
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ
.
του εδειχνε φωτογραφιες ,του εξηγουσε,τις περιεγραφε και γραμματα
του εδειχνε,και τα διαβαζε,''να ,η πρωτη φωτογραφια,που εβγαλα στη
Γερμανια'',αρχες Νοεμβρη του 1961,στις 2 Νοεμβρη,κρυο πολυ,στη
Φρανκφουρτη, εξω απο τη φαμπρικα,''μολις σχολασα'',25 χρονων,την
τραβηξε ο Τακης,ειχε παει ενα χρονο πριν,ειχε παρει μια φωτογραφι-
κη μηχανη,''ο Τακης μ'εμαθε και γερμανικα μαζι με τη γυναικα του τη
Μπριγκιτ'',απο την Μπριγκιτ τη γυναικα του γνωρισε την Ουρσουλα,
μια πρωτη ξαδερφη της, ''μια ψηλη λεπτη κοπελα με πολυ ξανθα μαλ-
λια και μεγαλα γαλαζια ματια,17 χρονων,πολυ ομορφη'',μεινανε μαζι
ζευγαρι 5 χρονια,''επειτα χωρισαμε,δεν εφτεξε εκεινη,εγω εφτεγα'',
εδειξε φωτογραφιες με την Ουρσουλα,πραγματικα πολυ ομορφη κοπε-
λα,ψηλοτερη απο κεινον,χαμογελαστη,''το 1966 γυρισα στην Ελλαδα,
το καλοκαιρι,για 20 μερες περιπου,γνωρισα τη Μαρια'', την πηρε στη
Γερμανια,τοτε δουλευε στο Δυτικο Βερολινο,σε μια φιρμα με ηλεκ-
τροτεχνικα,''δουλευε και η Μαρια στην ιδια φιρμα, μετα απο τρεις
μηνες παντρευτηκαμε,ηρθαν και οι γονεις μας στο γαμο,και της
Μαριας και οι δικοι μου,και τ'αδερφια μας,στο Δημαρχειο εγινε,πο-
λιτικος γαμος'',οταν θα ερχονταν στη πατριδα θα εκαναν θρησκευτικο,
εδειξε φωτογραφιες απ'το γαμο, η Μαρια χαμογελαστη,εκεινος διπλα
της,εδειξε κι αλλες πολλες φωτογραφιες μαζι της,εγινε η δικτατορια
στην Ελλαδα,το 1967, δυσκολεψαν τα πολιτικα πραγματα να γυρισει,
πολλα εμποδια, επειτα η Μαρια εμεινε εγκυος,δυσκολη εγκυμοσυνη,
επρεπε να προσεξουν,γεννηθηκε το παιδι,21 Φεβρουαριου το 1968,ενα
κοριτσακι,'' η Κωνσταντινα μου ,μ¨εκανε πολυ ευτυχισμενο'',φωτογρα-
φιες με το παιδι μωρο στην αγκαλια της Μαριας,επειτα μεγαλυτερο,
μονο του, ορθιο,στα πρωτα βηματα,το 1970 η Μαρια με το παιδι γυρι-
σε στην Ελλαδα,καθισαν τρεις μηνες,''απο τις αρχες του Απριλη μεχρι
το τελος του Ιουνη'',αλληλογραφουσαν ταχτικα,του εδειξε γραμματα,
' ' η Κωνσταντινα χαιρεται με τα ζωα,παιζει,η γιαγια της εδωσε ενα
αρνακι δικο της να το ταιζει'',φωτογραφια με τη Κνσταντινα τη γιαγια
και το αρνακι,''σ¨αυτη τη φωτογραφια ειναι και ο πατερας μου και η
μικροτερη αδελφη μου αριστερα,η Ελενη'',τελος του Ιουνη γυρισαν
στο Βερολινο,η Μαρια επιασε δουλεια σε αλλη φαμπρικα με πλα-
στικα, ''οταν εγω δουλευα το πρωι η Μαρια δουλευε το απογευμα,
και εναλλαξ, αυτο γινοτανε,να προσεχουμε το παιδι να μην μενει
μοναχο του στο σπιτι,τον Μαρτιο του 1971,στις 27,ειχαμε και οι
δυο ρεπο,ηταν πρωι, η Μαρια μου ζητησε να παμε οι δυο μας σε
μια μπυραρια να συζητησουμε'',κατι σοβαρο ,ετσι ειπε,το παιδι
θα το προσεχε μια γειτονισα Γερμανιδα,η Χανα,εκει στη μπυραρια
η Μαρια του ανακοινωσε πως θελει να χωρισουν,εiχε γνωρισει
αλλον αντρα,τα'χε καιρο μαζι του, και θελει να μεινει μ'αυτον,
εκεινος στεναχωρεθηκε,διαλυθηκε μεσα του,δεν αντεδρασε
ουτε την ρωτησε λεπτομερειες,εκεινη κατι αρχισε να πει,την
εκοψε,''ας γινει οπως θελεις'',εμεινε μαζι του με το παιδι μεχρι,
που βγηκε το διαζυγιο,ετσι συμφωνησαν,επειτα χωρισαν,εκεινη
πηρε το παιδι,εφυγε απο το Βερολινο κι εμειναν με εκεινον τον
αντρα στο Μοναχο,πηγαινε ταχτικα κι εβλεπε το παιδι, το'παιρνε
κατα διαστηματα μαζι του και στο Βερολινο,του εδειξε φωτογρα-
φιες με το παιδι,σε διαφορες ηληκιες,εκεινον τον αντρα ποτε
δεν θελησε να τον γνωρισει,ουτε τον ειχε δει σε καποια φωτο-
γραφια του,δεν ηθελε,ειχε γνωρισει μια Πολονεζα,τη Λουσι,και
μενανε στο ιδιο σπιτι,15 χρονια
.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου