.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 5
PART 5
.
.
.
,που πηγαινεις
στη θαλασσα,ηθελα να 'μουνα κι εγω εκει να κολυμπουσαμε
μαζι,αν μπορεσω θα ερθω το Σαββατοκυριακο,που ερχεται,
σ'αφηνω,χτυπαει το κουδουνι,ηρθε πιο νωρις,φαινεται ειναι
ανυπομονος
-η Ελενη ολο για σενα μου μιλαει ,σε συμπαθησε,αυτο μ'ευ-
χαριστει πολυ,σημερα το πρωι πηγαμε στα γραφεια της
εταιρειας και κατεθεσα το βιογραφικο μου και τιτλο σπου-
δων,μου ειπαν πως θα μου τηλεφωνησουν μεσα σε δεκα
μερες για μια προφορικη συνεντευξη,ητανε κι αλλες κοπελες,
που καταθετανε τα χαρτια για τη δουλεια,ξεχασα να σου πω
πως μου ζητησαν αν γνωριζω και μια δευτερη γλωσσα,αυτα
ειναι τα δικα μου,εσυ να προσεχεις τον ευατο σου,σε σκεφτο-
μαι πολυ,θα κανονισουμαι με την Ελενη ,οταν τα παιδια τα
παρει ο αντρας της να σ'επισκεφτουμε για κανα διημερο,φυ-
σικα πριν με καλεσουν για δουλεια,το μεσημερι θα παω για
φαγητο στη μαμα,μου μαγειρεψε το φαγητο,που μ'αρεσει,
παστιτσιο,εγω δεν το καταφερνω τοσο καλα οσο αυτη,σου
στελνω τους χαιρετισμους της προκαταβολικα,γιατι το ξερω
πως θα μου παραπονεθει αν ξεχασω να σου στειλω απο
μερος της,σε λιγο θα μπω στο μπανιο να ετοιμαστω,σε σκε-
φτομαι πολυ,φιλια
-μολις γυρισα σπιτι,ειχα βγει μ'εναν συναδελφο τον Γιωργο
και την αρραβωνιαστικια του,την Φωτεινη,ειχε φερει και μια
ξαδερφη της την Αλικη,πρωτη φορα την εβλεπα,μια νεαρη και
μοντερνα κοπελα,απελευθερωμενη,μιλο
λυ συχνα γελουσε,δεν σου κρυβω πως με ενοχλησε η ελαφρο-
τητα της,κατα τα αλλα η βραδια κυλλησε καλα,ο Γιωργος παντα
με την μεγαλη εμμονη του στα πολιτικα,η Φωτεινη τον θαυμαζε,
τον κοιτουσε συνεχεια στα ματια,τον προσεχε πολυ,καλη κοπελα,
με ρωτησε για σενα,θελει να σε γνωρισει,οταν ερθεις με την Ελενη
θα σε γνωρισω,η ωρα ειναι 2 και εικοσι το πρωι,εσυ σιγουρα
αυτη την ωρα κοιμασαι,ισως να μ'ονειρευεσαι,κι ετσι να'μαι κοντα
σου,σ'αγαπω πολυ
-δεν μπορεσαμε με την Ελενη να ερθουμαι,αρρωστησε η μικρη ,
η Μαρια ,κρυωσε κι εκανε πυρετο,αυριο δινω την συνεντευξη,
πιστευω να τα παω καλα,θελω παρα πολυ αυτη τη δουλεια,αυριο
θα σου γραψω πως πηγα,θα κοιμηθω νωρις για να'μαι ξεκουρα-
στη,το ραντεβου ειναι για της 10 η ωρα το πρωι,να με σκεφτεσαι ,
σ'αγαπω πολυ
-σου γραφω για τη συνεντευξη,δεν τα πηγα καθολου καλα,με
ρωτησαν διαφορα δυσκολα,σαν να το εκαναν επιτηδες να με κο-
ψουν,φοβαμαι πως δεν εχω ελπιδες να με παρουν,περιμενω γραμμα
σου,σε σκεφτομαι
-περιμενα γραμμα σου, δεκα μερες περασαν και δεν ηρθε γραμμα,
μπορει να χαθηκαν,πηγα και στο ταχυδρομειο,ρωτησα,δεν ειχαν τι-
ποτα για μενα,ουτε ηξεραν να μου πουν κατι ,στεναχωριεμαι ,δεν εχω
νεα σου και φοβαμαι,πως κατι σου συνεβει,πως κατι επαθες,σε πα-
ρακαλω βγαλε με απο την αγωνια,δεν αντεχω,γιατι αυτη η σιωπη;
κανενα γραμμα πια,δεν με χωραει το σπιτι,ποτε πηγαινω και
μενω στην Ελενη,δεν θελω να την φορτωνω κι αυτη εχει τα
προβληματα της,και ποτε παω στη μανα μου,με βλεπει σκεπτι-
κη,με ρωταει τι εχω,με ρωταει για σενα,την αποφευγω,της λεω
διαφορα ψεματα,σε παρακαλω γραψε μου,βγαλε με απ'αυτη
την αγωνια,ειναι μαρτυριο να μην ξερω,πολλα περνουν απ'το
μυαλο μου,και με πνιγουν,πες μου, οποια κι αν ειναι αληθεια,
θα την αντεξω,σε παρακαλω πες μου
-μου ειναι πολυ δυσκολο να σου γραψω,ειναι αδικο για σενα,
αλλα ειναι κατι,που δεν μπορω να το ελεγξω,δεν ξερω πως συνε-
βηκε,πως πρωτοαρχισε,πως να στο γραψω,ξερω πως αν στο γρα-
ψω θα λυπηθεις πολυ και θα πονεσεις,ισως να με μισησεις ,να
με σιχαθεις,να με θεωρησεις εναν παλιανθρωπο,εναν τιποτενιο,
ενα αχαριστο κι αναξιο ανθρωπακι,φταιω,αλλα ηταν πανω απ'τις
δυναμεις μου,επεσε πανω μου σαν κεραυνος μ'εκαψε και με τυ-
φλωσε,μ'επνιξε το παθος του,με ξετιναξε η επιθυμια του,στο γραφω
οσο πιο συντομα μπορω,εκανα σχεση με την Αλικη και δεν μπο-
ρω να ξεφυγω,σαν να τρελλαθηκα,με συγχωρεις,σου εκανα κακο,
δεν αξιζω για σενα,σου ευχομαι να βρεις καλυτερη τυχη
-τα λογια σου με ξεσχισαν σαν μαχαιρια με ανοιξαν,το
στηθος μου τρανταχτηκε και πονεσε,για τρεις μερες δεν ετρωγα
δεν μιλουσα,απομονωθηκα,κλειστ
να δω κανεναν,και δεν κοιμομουν,υστερα κοιμηθηκα για πολλες
ωρες ,οταν ξυπνησα ημουν πιο ηρεμη,μπορει να λειτουργησε η αυ-
τοσυντηρηση,σκεφτηκα πως οτι συνεβηκε ηταν ενα απολυτα φυσικο
γεγονος για τους ανθρωπους, ερχεται καποια στιγμη κατι γινεται και
γνωριζονται κι ερχεται καποια στιγμη και κατι γινεται και χωριζουν,
σ'εκεινο το μεσοδιαστημα εζησαν ενωμενοι,υπηρξαν ευτυχι-
σμενοι,σ'ευχαριστω πολυ για κεινο το ευτυχισμενο διαστημα,
που ζησαμε,και σου ευχομαι ειλικρινα μ'ολη τη καρδια μου να 'σαι
παντα ευτυχισμενος
.
.
.
.
.
LITTERATURE - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ- TEXTS-Χ.Ν.ΚΟΥΒΕΛΗΣ-C.N.COUVELIS
.
ΜΕΡΟΣ 5
PART 5
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Με την Μανταμ Μονα Λιζα
.
.
Mona Lisa-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Με την Μανταμ Μονα Λιζα
.
η μανταμ Μονα Λιζα ζουσε σε μια μονοκατοικια στα περιχωρα
της πολης,με κηπο γεματο δεντρα και λουλουδια,πολλα ειδη,
οταν την γνωρισα κρατουσε ακομα η ομορφια της,μειναμε μαζι
δυο χρονια,θυμαμαι ακομα τον κυματιστο ηχο του γελιου της
.
.
.
Με την Μανταμ Μονα Λιζα
.
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Με την Μανταμ Μονα Λιζα
.
η μανταμ Μονα Λιζα ζουσε σε μια μονοκατοικια στα περιχωρα
της πολης,με κηπο γεματο δεντρα και λουλουδια,πολλα ειδη,
οταν την γνωρισα κρατουσε ακομα η ομορφια της,μειναμε μαζι
δυο χρονια,θυμαμαι ακομα τον κυματιστο ηχο του γελιου της
.
.
.
απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα
.
Video Art
Οδυσσεα,Βρεχει στο λιμανι-Odyssea,Rain in Port
σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης
.
.
Οδυσσεα,Βρεχει στο λιμανι-χ.ν.κουβελης
.
.
απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα
.
[Δευτερα,μεσημερι]
αρχισε να βρεχει,φανηκε απ¨το πρωι ο καιρος,η Ελενη
γυρισε μουσκεμα,ειχε βγει για ψωνια,αλλαξε ρουχα,μετα
τηγανισε τις μαριδες να φαμε,τα παιδια σε λιγο θα γυρι-
ζαν απ'το σχολειο,πηγα στο παραθυρο,ομιχλη ειχε καλυ-
ψει το λιμανι και τη θαλασσα,γυρισα στην Ελενη,ετοι-
μαζε το τραπεζι,ασπρο τραπεζομαντηλο,ο δισκος με τα
τηγανισμενα ψαρια στη μεση,ψωμι,μια πηλινη πιατελα
με βρασμενα αγρια χορτα,πεντε πιατακια γυρω-γυρω,σε
καθε καρεκλα,δυο για μας και τρια για τα παιδια,ενα μπου-
καλι κοκκινο κρασι,μια κανατα με νερο,πεντε γυαλινα
ποτηρια,πεντε πιρουνια,χαρτοπετσετες,αρχισα να της λεω
για εκεινη την ομιχλη στη Λισσαβωνα,που μας κρατησε
δεμενους στο λιμανι,ακινητοποιημενους για ενα μηνα πε-
ριπου,πριν χρονια,τοτε ακουσα τα τραγουδια τα φαντος,
ακουστηκαν στην αυλη οι φωνες των παιδιων,μπηκαν
στο σπιτι,λαχανιασμενα απ'το τρεξιμο να μην βραχουν,
η μικρη ηρθε κοντα μου και με φιλησε στο μαγουλο,
απ'τα βρεγμενα μαλλια της ετρεξαν σταγονες νερου
βροχης και κυλησαν στο μετωπο μου,κι απο'κει στα
ματια μου.
.
.
Video Art-Οδυσσεα,Βρεχει στο λιμανι-Odyssea,Rain in Port
σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
.
.
.
Video Art
Οδυσσεα,Βρεχει στο λιμανι-Odyssea,Rain in Port
σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
απο το Ημερολογιο του Οδυσσεα
.
[Δευτερα,μεσημερι]
αρχισε να βρεχει,φανηκε απ¨το πρωι ο καιρος,η Ελενη
γυρισε μουσκεμα,ειχε βγει για ψωνια,αλλαξε ρουχα,μετα
τηγανισε τις μαριδες να φαμε,τα παιδια σε λιγο θα γυρι-
ζαν απ'το σχολειο,πηγα στο παραθυρο,ομιχλη ειχε καλυ-
ψει το λιμανι και τη θαλασσα,γυρισα στην Ελενη,ετοι-
μαζε το τραπεζι,ασπρο τραπεζομαντηλο,ο δισκος με τα
τηγανισμενα ψαρια στη μεση,ψωμι,μια πηλινη πιατελα
με βρασμενα αγρια χορτα,πεντε πιατακια γυρω-γυρω,σε
καθε καρεκλα,δυο για μας και τρια για τα παιδια,ενα μπου-
καλι κοκκινο κρασι,μια κανατα με νερο,πεντε γυαλινα
ποτηρια,πεντε πιρουνια,χαρτοπετσετες,αρχισα να της λεω
για εκεινη την ομιχλη στη Λισσαβωνα,που μας κρατησε
δεμενους στο λιμανι,ακινητοποιημενους για ενα μηνα πε-
ριπου,πριν χρονια,τοτε ακουσα τα τραγουδια τα φαντος,
ακουστηκαν στην αυλη οι φωνες των παιδιων,μπηκαν
στο σπιτι,λαχανιασμενα απ'το τρεξιμο να μην βραχουν,
η μικρη ηρθε κοντα μου και με φιλησε στο μαγουλο,
απ'τα βρεγμενα μαλλια της ετρεξαν σταγονες νερου
βροχης και κυλησαν στο μετωπο μου,κι απο'κει στα
ματια μου.
.
.
Video Art-Οδυσσεα,Βρεχει στο λιμανι-Odyssea,Rain in Port
σκηνοθεσια χ.ν.κουβελης
.
.
.
.
.
.
απο τα μικρα Καραγκιοζικα μου
.
Θεατρο Σκιων-Ο Καραγκιοζης Ζογκλερ της Μπαλας
Καραγκιοζοπαιχτης animatioms χ.ν.κουβελης
music Scott Joplin
.
.
Θεατρο Σιων-Καραγκιοζης-Η Παρασταση-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο τα μικρα Καραγκιοζικα μου
.
1
Καραγκιοζης:Διαβασε ,παιδι μου Κολλητηρη,να ξεστραβωθεις
να προοδευσεις στη κοινωνια!
Κολλητηρης:Τι λες πατερα μου;Εγω δεν διαβαζω για να παιρνω
κουλουρια!
Καραγκιοζης:[μονολογει]Ρε,αυτος ο μουργος μας δουλευει!
.
2
Κολλητηρης:Θα παμε για μπανιο στη θαλασσα και θα περασου-
με φινα!
Καραγκιοζης:Που,παιδακι μου;
Κολλητηρης:Στη Ραφινα!
Καραγκιοζης:[προς το κοινον]Ρε,αυτος ο μουργος μας δουλευει!
.
3
Καραγκιοζης:[Βλεπει τον μπαρμπα Γιωργο και παει να κρυφτει
στη παραγκα του]
[ανησυχα]Ο μπαρμπα Γιωργος!Πω-πω θα'χουμε μπελαδες!
Μπαρμπα Γιωργος:[τον βλεπει]Ελα ιδω,ρε μουργο,τι κρυβσε;
Καραγκιοζης:[φοβισμενος,τα μασαει]Να μπαρμπα,που λες
Μπαρμπα Γιωργος:[τον κοβει]Ας τα να-νανια,λυκοπιασμα,κι
πες μ'πγιοι λαγαρσανε τσι'κλογες;
Καραγκιοζης:[διστακτικα,χαμηλοφωνα]βγηκε ο Σαμαρας
Μπαρμπα Γιωργος:[τον κοβει νευριασμενα]αλλος,προυχωρα
Καραγκιοζης:[χαμηλοφωνα]Ο Τσιπρας
Μπαρμπα Γιωργος:[ανησυχος,απο μεσα του]Τι δεφτιρο ιρθι
του πιδι;
[δυνατα,πολυ νευριασμενα]προυχωρα,παρακατ'
Καραγκιοζης:Ο Βενιζελος,μπαρμπα
Μπαρμπα Γιωργος:[τον καρπαζωνει,Φαπ]Αλλος,αλλος
Καρακιοζης:[απο μεσα του]Παει καηκα,δεν με σωνει ουτε
ο συγγενης Κουβελης
[πολυ γρηγορα]Ο Καμμενος,η Χρυση Αυγη,ο Κουβελης,
η Παπαρηγα
Μπαρμπα Γιωργος:[ανυπομονος,παρα πολυ νευριασμενος,
σηκωνει και την αγκλιτσα απειλιτικα]Κι δεν μ'λες, ουρε
μουργο,δεν κυβερναει ου Τσιπρας;
Καραγκιοζης:[γυρναει προς το κοινον τρεμοντας ,ετοιμος
να το σκασει]
Το βλεπω,δεν το γλυτωνουμε το ξυλο.
.
.
Καραγκιοζης και Κολλητηρης-χ.ν.κουβελης
.
.
4
Κολλητηρης:Μπαμπακο δωσ'μου κανα ευρω
Καρακιοζης:Το γυρισα στη δραχμη.Θελεις;Βολευεσαι;
Κολλητηρης:[προς το κοινον]Ρε,Αυτος μας δουλευει!
.
5
Κολλητηρης:[μισοπονηρα,κρυφογελωντας]Δεν μου λες,
μπαμπακο,την ερωτευτηκες τη μαμα;
Καραγκιοζης:Τι λες μωρε;Η Αγλαια μ'ερωτευτηκε σφοδρα,
τρελλη και παλαβη μαζι μου,πολυ καψουρα σου λεω!
Κολλητηρης:[δηθεν με θαυμασμο]Μπραβο πατερα!
Δον Ζουαν!Καζανοβας να πουμε!
[γυριζει προς το κοινον και του κλενει το ματι]
Ρε,αυτος μας δουλευει σκορδα!
.
6
Κολλητηρης:[με υφος σοβαρον]Πατερα ειμαστε σιγουρα
παιδια σου;
Καραγκιοζης:[Με υπερηφανο υφος]Σιγουρα;Σιγουροτατα!
Με τη βουλα δικα μου!Κοπυραιτ!Στη Κορμοστασια,στη
Πονηρια,στη Ψευτια και στη Κλεψια!
Κολλητηρης:[προς τον Κοπριτη και τον Μυριγκογκο]
Δυστυχως αδερφια μου,δεν μας γελαει,ειμαστε τελεια
Κοπραιτ Κοπριτη και Μυριγκογκο μου!Φτου να μην βασκα-
θουμε!
.
.
Θεατρο Σκιων-Ο Καραγκιοζης Ζογκλερ της Μπαλας
Καραγκιοζοπαιχτης animatioms χ.ν.κουβελης-music Scott Joplin
.
.
.
.
.
.
Θεατρο Σκιων-Ο Καραγκιοζης Ζογκλερ της Μπαλας
Καραγκιοζοπαιχτης animatioms χ.ν.κουβελης
music Scott Joplin
.
.
.
.
Απο τα μικρα Καραγκιοζικα μου
.
1
Καραγκιοζης:Διαβασε ,παιδι μου Κολλητηρη,να ξεστραβωθεις
να προοδευσεις στη κοινωνια!
Κολλητηρης:Τι λες πατερα μου;Εγω δεν διαβαζω για να παιρνω
κουλουρια!
Καραγκιοζης:[μονολογει]Ρε,αυτος ο μουργος μας δουλευει!
.
2
Κολλητηρης:Θα παμε για μπανιο στη θαλασσα και θα περασου-
με φινα!
Καραγκιοζης:Που,παιδακι μου;
Κολλητηρης:Στη Ραφινα!
Καραγκιοζης:[προς το κοινον]Ρε,αυτος ο μουργος μας δουλευει!
.
3
Καραγκιοζης:[Βλεπει τον μπαρμπα Γιωργο και παει να κρυφτει
στη παραγκα του]
[ανησυχα]Ο μπαρμπα Γιωργος!Πω-πω θα'χουμε μπελαδες!
Μπαρμπα Γιωργος:[τον βλεπει]Ελα ιδω,ρε μουργο,τι κρυβσε;
Καραγκιοζης:[φοβισμενος,τα μασαει]Να μπαρμπα,που λες
Μπαρμπα Γιωργος:[τον κοβει]Ας τα να-νανια,λυκοπιασμα,κι
πες μ'πγιοι λαγαρσανε τσι'κλογες;
Καραγκιοζης:[διστακτικα,χαμηλοφωνα]βγηκε ο Σαμαρας
Μπαρμπα Γιωργος:[τον κοβει νευριασμενα]αλλος,προυχωρα
Καραγκιοζης:[χαμηλοφωνα]Ο Τσιπρας
Μπαρμπα Γιωργος:[ανησυχος,απο μεσα του]Τι δεφτιρο ιρθι
του πιδι;
[δυνατα,πολυ νευριασμενα]προυχωρα,παρακατ'
Καραγκιοζης:Ο Βενιζελος,μπαρμπα
Μπαρμπα Γιωργος:[τον καρπαζωνει,Φαπ]Αλλος,αλλος
Καρακιοζης:[απο μεσα του]Παει καηκα,δεν με σωνει ουτε
ο συγγενης Κουβελης
[πολυ γρηγορα]Ο Καμμενος,η Χρυση Αυγη,ο Κουβελης,
η Παπαρηγα
Μπαρμπα Γιωργος:[ανυπομονος,παρα πολυ νευριασμενος,
σηκωνει και την αγκλιτσα απειλιτικα]Κι δεν μ'λες, ουρε
μουργο,δεν κυβερναει ου Τσιπρας;
Καραγκιοζης:[γυρναει προς το κοινον τρεμοντας ,ετοιμος
να το σκασει]
Το βλεπω,δεν το γλυτωνουμε το ξυλο.
.
.
Καραγκιοζης και Κολλητηρης-χ.ν.κουβελης
.
.
4
Κολλητηρης:Μπαμπακο δωσ'μου κανα ευρω
Καρακιοζης:Το γυρισα στη δραχμη.Θελεις;Βολευεσαι;
Κολλητηρης:[προς το κοινον]Ρε,Αυτος μας δουλευει!
.
5
Κολλητηρης:[μισοπονηρα,κρυφογελωντας]Δεν μου λες,
μπαμπακο,την ερωτευτηκες τη μαμα;
Καραγκιοζης:Τι λες μωρε;Η Αγλαια μ'ερωτευτηκε σφοδρα,
τρελλη και παλαβη μαζι μου,πολυ καψουρα σου λεω!
Κολλητηρης:[δηθεν με θαυμασμο]Μπραβο πατερα!
Δον Ζουαν!Καζανοβας να πουμε!
[γυριζει προς το κοινον και του κλενει το ματι]
Ρε,αυτος μας δουλευει σκορδα!
.
6
Κολλητηρης:[με υφος σοβαρον]Πατερα ειμαστε σιγουρα
παιδια σου;
Καραγκιοζης:[Με υπερηφανο υφος]Σιγουρα;Σιγουροτατα!
Με τη βουλα δικα μου!Κοπυραιτ!Στη Κορμοστασια,στη
Πονηρια,στη Ψευτια και στη Κλεψια!
Κολλητηρης:[προς τον Κοπριτη και τον Μυριγκογκο]
Δυστυχως αδερφια μου,δεν μας γελαει,ειμαστε τελεια
Κοπραιτ Κοπριτη και Μυριγκογκο μου!Φτου να μην βασκα-
θουμε!
.
.
Θεατρο Σκιων-Ο Καραγκιοζης Ζογκλερ της Μπαλας
Καραγκιοζοπαιχτης animatioms χ.ν.κουβελης-music Scott Joplin
.
.
.
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
.
.
Blond Woman-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
.
Η Ιστορια αυτη εχει βιογραφικα στοιχεια,ενας φιλος του.
μεγαλυτερος στην ηληκια,του μιλησε για κεινο,πως να
τον πλησιασουν μεγαλυτερες γυναικες,πλουσιες,του ει-
πε πως ο τυπος του,μετριο αναστημα,γυμνασμενο κορμι,
αρρενωπο προσωπο,κινησεις ελαχιστες,λιγα λογια,βλεμ-
μα γοητευτικο,σταθερο,καταλληλη ηληκια,19 χρονων,
απλο ντυσιμο,τζιν παντελονι,μακο μπλουζακι,θα αρεσει
στις κυριες της υψηλης κοινωνιας,του ειπε τα στεκια,στο
Συνταγμα,εκει γυρω,στη Πανεπιστημιου,στη πλατεια στο
Κολωνακι,παντα μονος χωρις συνοδεια,δεν καπνιζεις,
ποτε δεν παραγγελνεις αλκοολ,δεν κοιτας γυρω σου,δεν
αντιδρας στα συμβαντα στο χωρο,δεν προκαλεις,παγιδευ-
εις με τη σιωπη σου και περιμενεις,
δεν χρειασθηκε δοκιμη,βρεθηκε στο χωρο,αστικος,πολυ-
τελειας,βαρια επιπλωση,δεν διστασε,προχωρησε,οτι ειδε
το ειδε με την ακρη του ματιου του.απαθης,καθισε περι-
που στο κεντρο,στο γκαρσονι παραγγειλε εσπρεσσο με-
τριο,αμερικανικη τζαζ μουσικη,περασε λιγη ωρα,το γκαρ-
σονι ηρθε στο τραπεζι και του αφησε ενα σημειωμα,δεν
το ανοιξε αμεσως,ηπιε μια γουλια καφε,το ανοιξε,διαβα-
σε:''ειμαι η ξανθια κυρια με το κοκκινο φορεμα,σε πεντε
λεπτα φευγω,βγες μετα απο λιγο κι ακολουθησε με'',
βγηκε εξω,την ειδε λιγα μετρα πιο πανω να κοιταζει μια
βιτρινα,την ακολουθησε απο καποια αποσταση,μετα απο
μερικους δρομους ,σταματησε σ'ενα τριοροφο σπιτι,μον-
τερνας οψης,η κυρια ανοιξε την εξωπορτα μπηκε μεσα
και την αφησε ανοιχτη,πλησιασε,κοιταξε γυρω του,ερη-
μια,μπηκε μεσα στο σπιτι,λιγοστο φως,ειδε την κυρια,
εκλεισε την πορτα,η κυρια ανεβηκε την εσωτερικη σκα-
λα,αυτος την ακολουθησε,καθισαν στο σαλονι,του ειπε
το ονομα της,ηταν ομορφη,δεν την εκανε πανω απο τριαν-
τα ετων,σηκωθηκε εβαλε ενα δισκο στο πικ-απ ,ενα με-
λωδικο τραγουδι,του εφερε ποτο,ηπιε κι εκεινη,του ζη-
τησε να χορεψουν το μπλουζ,
μετα απο τρεις ωρες εφυγε απ'το σπιτι,ειχε νυχτωσει,κα-
τεβηκε την Σολωνος,εστριψε στην Ακαδημιας,μετα εστρι-
ψε στην Ιπποκρατους,πηρε την Πανεπιστημιου κι εφτασε
στην Ομονοια,κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,πηρε τον
ηλεκτρικο για τα Κατω Πετραλωνα
Ξανασυναντηθηκαν ,οπως κανονισαν,μετα απο μια εβδο-
μαδα,νυχτα,μπορουσε να μεινει μεχρι το πρωι,του μιλη-
σε για τον αντρα της,για τη σχεση τους,το σπιτι ηταν δικο
της,του εδειξε φωτογραφιες τους,σε κοσμικες συγκεντρω-
σεις,καποιες απο ταξιδια στο εξωτερικο,στη Νεα Υορκη,
στο Παρισι,στο Λονδινο,το πρωι,9 η ωρα,εφυγε
Καθε φορα του ελεγε λιγοτερα για τη σχεση με τον αντρα
της,του μιλουσε για τα παιδικα της χρονια,στο γυμνασιο,
στο λυκειο,και για την μεγαλυτερη αδερφη της παντρεμενη
στην Αμερικη στο Λος Αντζελες,με καποιον ομογενη πλου-
σιο ,πως τον αλλον μηνα θα την επισκεφτονταν,ολο το κα-
λοκαιρι,την ακουγε,δεν την διεκοπτε,
περασαν μερες,κι αλλες συναντησεις,
περιμενε τη συνεχεια,ο πατερας της,του ειπε,ειχε επιχειρη-
σεις σ¨ολο τον κοσμο,και στην Βραζιλια,ολα θα ειναι κανο-
νισμενα,το διαβατηριο,το αεροπλανο,η πολη,
αρχισε να του δινει λεπτομερειακα στοιχεια,συνηθειες,ακρι-
βη ωραρια , ανθρωπους του περιβαλοντος , ολες τις κινη-
σεις,
και ξαφνικα ολα αλλαξαν,δεν χρειαζονταν να προχωρησει
σε καμια ενεργεια,ολα διορθωθηκαν
την συναντησε στο ιδιο σπιτι,για τελευταια φορα,δεν της
ειπε πως δεν θα εφαρμοζε το σχεδιο της,δεν ηθελε μπλε-
ξιματα,την αφησε να πιστευει πως ειχε συναινεσει,
της ειπε πως εχει γνωρισει μια κανονικη κοπελα,σκεφτον-
ταν σοβαρα,και θα σταματουσε αυτη τη ζωη που εκανε,
της ειπε ψεματα,εκεινη ζηλεψε,τον παρακαλεσε,της ει-
πε,τελειωσαν,
συνεχισε για δυο χρονια περιπου να πηγαινει σ'εκεινα τα
στεκια,γνωρισε πολλες κυριες,ομως προσεχε πολυ να μην
ξαναμπλεξει
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
.
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ
.
Η Ιστορια αυτη εχει βιογραφικα στοιχεια,ενας φιλος του.
μεγαλυτερος στην ηληκια,του μιλησε για κεινο,πως να
τον πλησιασουν μεγαλυτερες γυναικες,πλουσιες,του ει-
πε πως ο τυπος του,μετριο αναστημα,γυμνασμενο κορμι,
αρρενωπο προσωπο,κινησεις ελαχιστες,λιγα λογια,βλεμ-
μα γοητευτικο,σταθερο,καταλληλη ηληκια,19 χρονων,
απλο ντυσιμο,τζιν παντελονι,μακο μπλουζακι,θα αρεσει
στις κυριες της υψηλης κοινωνιας,του ειπε τα στεκια,στο
Συνταγμα,εκει γυρω,στη Πανεπιστημιου,στη πλατεια στο
Κολωνακι,παντα μονος χωρις συνοδεια,δεν καπνιζεις,
ποτε δεν παραγγελνεις αλκοολ,δεν κοιτας γυρω σου,δεν
αντιδρας στα συμβαντα στο χωρο,δεν προκαλεις,παγιδευ-
εις με τη σιωπη σου και περιμενεις,
δεν χρειασθηκε δοκιμη,βρεθηκε στο χωρο,αστικος,πολυ-
τελειας,βαρια επιπλωση,δεν διστασε,προχωρησε,οτι ειδε
το ειδε με την ακρη του ματιου του.απαθης,καθισε περι-
που στο κεντρο,στο γκαρσονι παραγγειλε εσπρεσσο με-
τριο,αμερικανικη τζαζ μουσικη,περασε λιγη ωρα,το γκαρ-
σονι ηρθε στο τραπεζι και του αφησε ενα σημειωμα,δεν
το ανοιξε αμεσως,ηπιε μια γουλια καφε,το ανοιξε,διαβα-
σε:''ειμαι η ξανθια κυρια με το κοκκινο φορεμα,σε πεντε
λεπτα φευγω,βγες μετα απο λιγο κι ακολουθησε με'',
βγηκε εξω,την ειδε λιγα μετρα πιο πανω να κοιταζει μια
βιτρινα,την ακολουθησε απο καποια αποσταση,μετα απο
μερικους δρομους ,σταματησε σ'ενα τριοροφο σπιτι,μον-
τερνας οψης,η κυρια ανοιξε την εξωπορτα μπηκε μεσα
και την αφησε ανοιχτη,πλησιασε,κοιταξε γυρω του,ερη-
μια,μπηκε μεσα στο σπιτι,λιγοστο φως,ειδε την κυρια,
εκλεισε την πορτα,η κυρια ανεβηκε την εσωτερικη σκα-
λα,αυτος την ακολουθησε,καθισαν στο σαλονι,του ειπε
το ονομα της,ηταν ομορφη,δεν την εκανε πανω απο τριαν-
τα ετων,σηκωθηκε εβαλε ενα δισκο στο πικ-απ ,ενα με-
λωδικο τραγουδι,του εφερε ποτο,ηπιε κι εκεινη,του ζη-
τησε να χορεψουν το μπλουζ,
μετα απο τρεις ωρες εφυγε απ'το σπιτι,ειχε νυχτωσει,κα-
τεβηκε την Σολωνος,εστριψε στην Ακαδημιας,μετα εστρι-
ψε στην Ιπποκρατους,πηρε την Πανεπιστημιου κι εφτασε
στην Ομονοια,κατεβηκε στον υπογειο σταθμο,πηρε τον
ηλεκτρικο για τα Κατω Πετραλωνα
Ξανασυναντηθηκαν ,οπως κανονισαν,μετα απο μια εβδο-
μαδα,νυχτα,μπορουσε να μεινει μεχρι το πρωι,του μιλη-
σε για τον αντρα της,για τη σχεση τους,το σπιτι ηταν δικο
της,του εδειξε φωτογραφιες τους,σε κοσμικες συγκεντρω-
σεις,καποιες απο ταξιδια στο εξωτερικο,στη Νεα Υορκη,
στο Παρισι,στο Λονδινο,το πρωι,9 η ωρα,εφυγε
Καθε φορα του ελεγε λιγοτερα για τη σχεση με τον αντρα
της,του μιλουσε για τα παιδικα της χρονια,στο γυμνασιο,
στο λυκειο,και για την μεγαλυτερη αδερφη της παντρεμενη
στην Αμερικη στο Λος Αντζελες,με καποιον ομογενη πλου-
σιο ,πως τον αλλον μηνα θα την επισκεφτονταν,ολο το κα-
λοκαιρι,την ακουγε,δεν την διεκοπτε,
περασαν μερες,κι αλλες συναντησεις,
περιμενε τη συνεχεια,ο πατερας της,του ειπε,ειχε επιχειρη-
σεις σ¨ολο τον κοσμο,και στην Βραζιλια,ολα θα ειναι κανο-
νισμενα,το διαβατηριο,το αεροπλανο,η πολη,
αρχισε να του δινει λεπτομερειακα στοιχεια,συνηθειες,ακρι-
βη ωραρια , ανθρωπους του περιβαλοντος , ολες τις κινη-
σεις,
και ξαφνικα ολα αλλαξαν,δεν χρειαζονταν να προχωρησει
σε καμια ενεργεια,ολα διορθωθηκαν
την συναντησε στο ιδιο σπιτι,για τελευταια φορα,δεν της
ειπε πως δεν θα εφαρμοζε το σχεδιο της,δεν ηθελε μπλε-
ξιματα,την αφησε να πιστευει πως ειχε συναινεσει,
της ειπε πως εχει γνωρισει μια κανονικη κοπελα,σκεφτον-
ταν σοβαρα,και θα σταματουσε αυτη τη ζωη που εκανε,
της ειπε ψεματα,εκεινη ζηλεψε,τον παρακαλεσε,της ει-
πε,τελειωσαν,
συνεχισε για δυο χρονια περιπου να πηγαινει σ'εκεινα τα
στεκια,γνωρισε πολλες κυριες,ομως προσεχε πολυ να μην
ξαναμπλεξει
.
.
.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
[ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ]
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη
Μαχαιρα Ξηρομερου
.
.
Μαχαιρα Ξηρομερου]
πηγα στον Αη Γερασιμο τρεις φορες,πηγαμε με τη Γιαννουλα,
[ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ]
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη
Μαχαιρα Ξηρομερου
.
.
το καμπαναριο του Αγιου Γερασιμου στη Κεφαλονια.
.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ
[ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ]
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη
[ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ]
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη
Μαχαιρα Ξηρομερου]
πηγα στον Αη Γερασιμο τρεις φορες,πηγαμε με τη Γιαννουλα,
τη Σοφια,τη Θοδωρα κι αλλες παρεα κι απ'τον Αστακο
με το καραβι στη Σαμη
ο Αγιος εκει γυρω ειχε ογδοντα πηγαδια,χτυπουσε στη γη
με το ραβδι του κι εκανε πηγαδια,το νερο ητανε κρυο ,μπουζ,
ειχε και δυο σειρες κληματα,αμπελια,κι ειπε στου φυλακες. στους
με το καραβι στη Σαμη
ο Αγιος εκει γυρω ειχε ογδοντα πηγαδια,χτυπουσε στη γη
με το ραβδι του κι εκανε πηγαδια,το νερο ητανε κρυο ,μπουζ,
ειχε και δυο σειρες κληματα,αμπελια,κι ειπε στου φυλακες. στους
δραγατες,που εβαλε ν'αφηνουν τον κοσμο,που ερχεται να τον δει
να κοβουνε σταφυλια
κοβαμε και τρωγαμε ,εβαλα και σε μια σακκουλα σταφυλια κι
εφερα κι εδω,στο χωριο
εκει,που ασκητευε ο Αγιος ειχε μια μικρη τρυπα,σου φαινονταν
πως δεν θα χωραγες να μπεις μεσα,αυτη η τρυπα ανοιγε και περνου-
σες,οσο μεγαλος ,χοντρος η' χοντρη να ησουνα,αντρας η' γυναικα,
περασα κι εγω κι ανοιξε,σηκωθηκε
κι εκει μεσα που ασκητευε ο Αγιος ειχε τρια κολοκυθια και μια
μπουκαλα λαδι,τα ετρωγε αλαδωτα,η μπουκαλα ηταν γιοματη,
εξυνε τα κολοκυθια και τα ετρωγε αναλατα
εκει γυρω ηταν η Παναγια με τα φιδια,μιση ωρα με τα ποδια ,
ο τοπος ειχε πολλα φιδια,οχιες,τετοια,δεν σε πειραζαν,δεν σε
τρωγανε αν τα επιανες,εγω φοβομουνα,δεν τα επιανα,η Γιαν-
νουλα,η Σοφια,η Θοδωρα τα επιαναν,η Γιαννουλα επιασε ενα
και το πεταξε πανω μου,''πιαστο Μαρια'',μου ειπε ''δεν σε
τρωει'',το επιασα ,δεν μ'εφαγε,και τα'πιανα κι εγω
εκει στον Αη Γερασιμο ητανε ενας πολυ μεγαλος πλατανος,εκει
μαζευονταν οσοι ητανε αρρωστοι να περασουν κατω απο
τον Αγιο να γιατρευτουνε, κι αλλοι γινοτανε καλα κι αλλοι
δεν γινοτανε
οταν περνουσανε τον Αγιο κατω απο τον πλατανο ο πλατα-
νος χαμηλωνε κι απλωνε τα κλαρια του,
εφερα φυλλα απο κεινον τον πλατανο και τα'βαλα στο
εικονοστασι στο σπιτι,
τον ειδα τον Αγιο και τον επιασα ,ητανε ζωντανος
εκει στον Αγιο πηγανε οι θειαδες μου απο τον Αστακο τον αδερφο
τους τον Τασο,ειχε παθει,ελεγε:αυτη μ'αγαπαει,αυτη δεν μ'αγαπαει,
με τον νου του,τον περασανε κατω απο τον Αγιο και πεθανε και τον
θαψανε εκει,ητανε πολλοι θαμενοι εκει
αυτος ο Τασος οταν ημουνα μικρη και μ¨ειχανε οι θειαδες μου
στον Αστακο μ'εβαζε καβαλλα κι ελεγε:''τρατε ποσο ομορφη κοπελα
ειναι η Μαρια της Πανωριας μου της αδερφης μου''
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,η μανα της Πανωρια ηταν
απο το Δραγαμεστο του Κωνσταντη και της Ασημινας
Λιαλιου,και μεγαλωσε μικρη εκει,η μανα της παντρευ-
τησε στην Παπαδατου τον Κωσταντη Κοκκαλη
Τα παιδια του Κωνσταντη και της Ασημινας Λιαλιου ητανε:
η Τασουλα,η Πανωρια,η Σοφια,η Αλεξανδρα,η Ανθουλα,
ο Λιας,ο Τασος,ο Βασιλης,ο Θανασης]
να κοβουνε σταφυλια
κοβαμε και τρωγαμε ,εβαλα και σε μια σακκουλα σταφυλια κι
εφερα κι εδω,στο χωριο
εκει,που ασκητευε ο Αγιος ειχε μια μικρη τρυπα,σου φαινονταν
πως δεν θα χωραγες να μπεις μεσα,αυτη η τρυπα ανοιγε και περνου-
σες,οσο μεγαλος ,χοντρος η' χοντρη να ησουνα,αντρας η' γυναικα,
περασα κι εγω κι ανοιξε,σηκωθηκε
κι εκει μεσα που ασκητευε ο Αγιος ειχε τρια κολοκυθια και μια
μπουκαλα λαδι,τα ετρωγε αλαδωτα,η μπουκαλα ηταν γιοματη,
εξυνε τα κολοκυθια και τα ετρωγε αναλατα
εκει γυρω ηταν η Παναγια με τα φιδια,μιση ωρα με τα ποδια ,
ο τοπος ειχε πολλα φιδια,οχιες,τετοια,δεν σε πειραζαν,δεν σε
τρωγανε αν τα επιανες,εγω φοβομουνα,δεν τα επιανα,η Γιαν-
νουλα,η Σοφια,η Θοδωρα τα επιαναν,η Γιαννουλα επιασε ενα
και το πεταξε πανω μου,''πιαστο Μαρια'',μου ειπε ''δεν σε
τρωει'',το επιασα ,δεν μ'εφαγε,και τα'πιανα κι εγω
εκει στον Αη Γερασιμο ητανε ενας πολυ μεγαλος πλατανος,εκει
μαζευονταν οσοι ητανε αρρωστοι να περασουν κατω απο
τον Αγιο να γιατρευτουνε, κι αλλοι γινοτανε καλα κι αλλοι
δεν γινοτανε
οταν περνουσανε τον Αγιο κατω απο τον πλατανο ο πλατα-
νος χαμηλωνε κι απλωνε τα κλαρια του,
εφερα φυλλα απο κεινον τον πλατανο και τα'βαλα στο
εικονοστασι στο σπιτι,
τον ειδα τον Αγιο και τον επιασα ,ητανε ζωντανος
εκει στον Αγιο πηγανε οι θειαδες μου απο τον Αστακο τον αδερφο
τους τον Τασο,ειχε παθει,ελεγε:αυτη μ'αγαπαει,αυτη δεν μ'αγαπαει,
με τον νου του,τον περασανε κατω απο τον Αγιο και πεθανε και τον
θαψανε εκει,ητανε πολλοι θαμενοι εκει
αυτος ο Τασος οταν ημουνα μικρη και μ¨ειχανε οι θειαδες μου
στον Αστακο μ'εβαζε καβαλλα κι ελεγε:''τρατε ποσο ομορφη κοπελα
ειναι η Μαρια της Πανωριας μου της αδερφης μου''
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,η μανα της Πανωρια ηταν
απο το Δραγαμεστο του Κωνσταντη και της Ασημινας
Λιαλιου,και μεγαλωσε μικρη εκει,η μανα της παντρευ-
τησε στην Παπαδατου τον Κωσταντη Κοκκαλη
Τα παιδια του Κωνσταντη και της Ασημινας Λιαλιου ητανε:
η Τασουλα,η Πανωρια,η Σοφια,η Αλεξανδρα,η Ανθουλα,
ο Λιας,ο Τασος,ο Βασιλης,ο Θανασης]
.
.
.
POP WOMAN- A PORTRAIT OF .
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
.
.
POP WOMAN- A PORTRAIT OF -χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ
.
Απο την αρχη ηξερε,τι συνεβαινε,τα ειχε μαζυ του,αλλα
την αποσχολουσε ο αλλος ανθρωπος,χρονια,απο μικρη,χωρισε
μαζυ του,τα ξαναφτιαξε,παλι χωρισε,μια συνεχη
μαζυ του,τα ξαναφτιαξε,παλι χωρισε,μια συνεχη
σειρα,εκεινον δεν τον ενοιαζε,σωστοτερα πολυ λιγο τον
ενοιαζε αυτο,τον αλλον τον ηξερε,οχι προσωπικα,δεν ειχαν
τιποτα κοινο,αυτος ειχε ζησει πολλα στη ζωη του,και ειδικα
με τις γυναικες,του ειχαν συμβει διαφορα,ειχε πειρα,ποτε
δεν της αναφερε για κεινον,κι εκεινη απεφευγε να του ανα-
φερει,η΄του μιλουσε αποσπασματικα,σαν να ηταν στο πα-
ρελθον της,να ανοικε εκει, πολλες φορες τον αναφερνε
μ¨αρνητικα σχολια,αυτος δεν την πιστευε,ηξερε πως οι
ανθρωποι μπορει να κρυβουν,μαζι του εδειχνε να εχει παθος
και να τον εχει ξεχασει,της αρεσε σαν αντρας και δεθηκε
μαζι του,ομως παρ'ολ'αυτα επεστρεφε σ'εκεινον,την κατα-
λαβαινε, τον αντρα εκεινον τον κρατουσε σ'ενταση,του προ-
καλουσε τη ζηλεια,τον εκανε να νοιωθει στερημενα,απελπι-
σμενα,ειχε μια χαρα γι'αυτη την επιρροη της,εκεινον αυτο
τον κουρασε,τον λυπονταν τον αλλον,ενοιωθε υπευθυνος
για τη δυστυχια του,σαν να εφταιγε εκεινος,ομως του αρεσε
πολυ σαν γυναικα και διατηρουσε τη σχεση μαζι της,αποφα-
σισε πως επρεπε να βρει τροπο να την χωρισει,να την απομα-
κρυνει απο κοντα του,δεν ηθελε ομως να καταφυγει στην
αδιαφορια η ' σε κακη συμπεριφορα,καυγαδες και λοιπα,
ουτε να την απατησει με αλλη, της μιλησει κατευθειαν για
πρωτη φορα για κεινον,της ειπε πολλα,εκεινη ταραχτηκε,
στην αρχη αμυνθηκε,πως δεν ειναι ετσι κι εχει αδικο,εκεινος
επεμεινε με περισσοτερες λεπτομερειες,εγινε πολυ αδια-
κριτος,εκεινη δεν αντεδρασε,την αλλη μερα του ειπε πως
την προσβαλε,εκεινος εσκεμενα δεν δικαιολογηθηκε,του
εβαλε τις φωνες,γιατι επεμβαινει στη ζωη της,με ποιο δικαι-
ωμα,σχεση ειχαν τιποτα αλλο,ποιος και τι του εδωσε αυτο
το δικαιωμα να την κρινει,να επεμβαινει,οτι θελει κανει τη
ζωη της ,δικη της ειναι,δεν δινει σε κανεναν λογαριασμο,
μετα απ'αυτο δεν τον ξαναπηρε τηλεφωνο,ουτε κι αυτος την
πηρε,εκανε μια αλλη σχεση,και εκεινος ο ανθρωπος πολυ γρη-
γορα ξεχασθηκε,τιποτα δεν τον θυμιζε πια.
.
.
.
Ο ΕΙΣ ΑΣΤΑΚΟΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΟΥ ΔΙΟΣ ΗΓΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ . .
Ο ΕΙΣ ΑΣΤΑΚΟΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΟΥ ΔΙΟΣ ΗΓΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ . .
.
.
.
.
Ο ΕΙΣ ΑΣΤΑΚΟΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΟΥ ΔΙΟΣ ΗΓΕΜΩΝ
ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ-χ.ν.κουβελης
..
.
Ο ΕΙΣ ΑΣΤΑΚΟΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΟΥ ΔΙΟΣ ΗΓΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ
.
ηταν τα χρονια της χαλαρης,της σαθρης Νικιας Ειρηνης,μετα
το 415 π.Χ,περασαν απ'την πολη οι τρεις στρατηγοι της μεγα-
λης εν Σικελια εκστρατειας ο Νικιας,ο Λαμαχος και ο πολυς
Αλκιβιαδης,ενας αμοραλιστης,κι οπως αποδειχθηκε τυχοδιω-
κτης ,μετα τα Ερμαεικα πηγε στη Σπαρτη κι απο κει στους
Περσες, τον μεγαλο εχθρο ,εφυεστατος,να πιασουν το οχυρο
της Δεκελειας ,ειπε στους Σπαρτιατες,να αποκοψουν απο σιτη/
ρα και τροφιμα ζωικα την Αθηνα,και τους Περσες συμβουλεψε
να διαφθειρουν και τους μεν και τους δε με χρηματα,το διαιρειν
και βασιλευειν,κι αυτος τι να'κανε;και τωρα εκ των υστερων τον
κατηγορουν,επαιξε τη πολιτικη τους,αναλογα τις συγκαιριες,να
γινονται οι δουλειες της πολης,και με τους μεν και με τους δε,οι
Λακεδαιμονιοι ειναι σκληροι,και οι Αθηναιοι δεν πηγαινουν πισω
στην εκδικιση,το καλο της πολης πασχισε,και στα χρονια της δυ/
στυχιας δεν ελειψαν τα αναγκαια,εμεις συνεχιζαμε τις ασχολιες
μας,το εμποριο δεν καμφθηκε ,η οικονομια μας δεν βουλιαξε,
σ'αλλα μερη καταστραφηκαν,φτωχευσαν και πεινασαν,κι ανθρω/
ποι πολλοι χαθηκαν,σπιτια ερημωσαν,περιουσιες καηκαν,τα εχει
γραμμενα κατα πως συνεβηκαν μ'ακρα αντικειμενικοτητα ο Θου/
κυδιδης στην Ιστορια του,κι εκεινος θυμα της εποχης,εξοριστος
απο το πρωτο ετος με τα γεγονοτα της Αμφιπολης,περνωντας
για την Σικελια τον φιλοξενησαμε ενα βραδυ,και μας ειπε σοβαρα,
πως σαν αυτον τον πολεμο αλλος στην ανθρωποτητα δεν ξανα-
γινε,και πως αν δεν προσεξουν οι ανθρωποι θα γινουν στο μελ-
λον κι αλλοι,αυτη ειναι η φυση των ανθρωπων,λοιπον στειλαμε ,
αυτοι οι ιδιοι το θελησαν,30 ,για την ακριβεια 31 εθελοντες,στη
Σικελια,τα πραγματα ως γνωστον πηγαν κακως,πανολεθρια των
συμμαχων,χαθηκε ολο το Αθηναικο στρατευμα,και παρα πολλοι,
χιλιαδες,χαθηκαν στα ορυχεια,στις σκοτεινες στοες μεσα,κατα-
πλακωθηκαν απο τα χωματα,τοσα παιδια,αυτη ειναι η μοιρα των
μικρων και των αδυνατων,παιγνια στα χερια των μεγαλων και
ισχυρων,ο κοσμος ανω-κατω,σχεδον 30 χρονια,πως θα γλυτω-
ναμε;ο σωζων εαυτω σωθητω,η μανα παρατουσε το παιδι,το
σπλαχνο της,και το παιδι σκοτωνε τον ιδιο τον πατερα του,κι
αυτος,δεν λεμε,εκανε τα λαθη του,πολλα;λιγα;ποιος ειναι αλαν-
θαστος;αδικησε δικαιους,εκδιωξε αθωους,ακολουθησε πονη-
ρους,συμβουλευτηκε μ'αχρειους δημαγωγους,πολιτευτηκε
αλαζονικα,παραχαραξε το πολιτευμα,τη Δημο,κρατια,την με-
τετρεψε σε Τυραννια,κι οπως στον Αρχιδαμειο πολεμο πριν
ετσι και στον Δεκελεικο πολεμο μετα ηταν δινους,διπροσω-
πος, και ως εκ τουτου πληρωσε τα αδικηματα του,βρηκαν
την ευκαιρια οι αντιπαλοι του και στασιασαν,τον επιασαν,
οι δικοι του φοβηθηκαν,δεν αντισταθηκαν,κρυφθηκαν,πολ-
λοι εγιναν φανεροι κατηγοροι του,εμεινε ερμαιο στα χερια
τους,και μια ασεληνη σκοτεινη βραδυα,ο κοσμος κοιμον-
ταν,στρατιωτες τον εσυραν στα βραχια ,ακολουθουσαν και
πολλοι ανθρωποι εχθροι του,μεχρι τα ακρα τους του εγδα-
ραν το κορμι,ουρλιαζε σαν αγριμι,κανεις δεν τον ακουγε,χτυ-
πιονταν,φωναζε δυνατα :''ειμαι αθωος,οτι εκανα το'κανα για
το κοινον συμφερον της πολης'',κι εκει στο τερμα τον πε-
ταξαν στο σκοτεινο κενο και τσακιστηκαν τα κοκκαλα του
στα βραχια που ηταν κατω χαμηλα ,κανενας δεν τον ζητησε
και τον εφαγαν τα σκυλια και τα ορνια,ψοφιμι,και τιποτα
δεν εμεινε απο την εξουσια και την δυναμη του,και κανενας
δεν τολμησε να μιλησει,να διαμαρτυρηθει,να πει την αλλη
αποψη των πραγματων,ενω ηταν πολλοι που ειχαν διαφορε-
τικη γνωμη για τη ροη των γεγονοτων,κι ομως δεν μιλησαν,
μαλιστα βγηκαν στο δρομο και μεγαλο πληθος μαζευτηκε
στη παραλια και ζητωκραυγασε,γιορτασε για το πως απαλ-
λαχθηκαν και συναμα κολακευαν τους νυν ισχυρους,να
τ'χουν καλα μαζι τους,
κι εγω ειμαι απ'αυτους που απο την αρχη δεν ημουνα οπαδος
του
.
.
.
ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ-χ.ν.κουβελης
..
.
Ο ΕΙΣ ΑΣΤΑΚΟΝ ΤΟΥ ΚΑΡΑΟΥ ΔΙΟΣ ΗΓΕΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 431-402 π.Χ
.
ηταν τα χρονια της χαλαρης,της σαθρης Νικιας Ειρηνης,μετα
το 415 π.Χ,περασαν απ'την πολη οι τρεις στρατηγοι της μεγα-
λης εν Σικελια εκστρατειας ο Νικιας,ο Λαμαχος και ο πολυς
Αλκιβιαδης,ενας αμοραλιστης,κι οπως αποδειχθηκε τυχοδιω-
κτης ,μετα τα Ερμαεικα πηγε στη Σπαρτη κι απο κει στους
Περσες, τον μεγαλο εχθρο ,εφυεστατος,να πιασουν το οχυρο
της Δεκελειας ,ειπε στους Σπαρτιατες,να αποκοψουν απο σιτη/
ρα και τροφιμα ζωικα την Αθηνα,και τους Περσες συμβουλεψε
να διαφθειρουν και τους μεν και τους δε με χρηματα,το διαιρειν
και βασιλευειν,κι αυτος τι να'κανε;και τωρα εκ των υστερων τον
κατηγορουν,επαιξε τη πολιτικη τους,αναλογα τις συγκαιριες,να
γινονται οι δουλειες της πολης,και με τους μεν και με τους δε,οι
Λακεδαιμονιοι ειναι σκληροι,και οι Αθηναιοι δεν πηγαινουν πισω
στην εκδικιση,το καλο της πολης πασχισε,και στα χρονια της δυ/
στυχιας δεν ελειψαν τα αναγκαια,εμεις συνεχιζαμε τις ασχολιες
μας,το εμποριο δεν καμφθηκε ,η οικονομια μας δεν βουλιαξε,
σ'αλλα μερη καταστραφηκαν,φτωχευσαν και πεινασαν,κι ανθρω/
ποι πολλοι χαθηκαν,σπιτια ερημωσαν,περιουσιες καηκαν,τα εχει
γραμμενα κατα πως συνεβηκαν μ'ακρα αντικειμενικοτητα ο Θου/
κυδιδης στην Ιστορια του,κι εκεινος θυμα της εποχης,εξοριστος
απο το πρωτο ετος με τα γεγονοτα της Αμφιπολης,περνωντας
για την Σικελια τον φιλοξενησαμε ενα βραδυ,και μας ειπε σοβαρα,
πως σαν αυτον τον πολεμο αλλος στην ανθρωποτητα δεν ξανα-
γινε,και πως αν δεν προσεξουν οι ανθρωποι θα γινουν στο μελ-
λον κι αλλοι,αυτη ειναι η φυση των ανθρωπων,λοιπον στειλαμε ,
αυτοι οι ιδιοι το θελησαν,30 ,για την ακριβεια 31 εθελοντες,στη
Σικελια,τα πραγματα ως γνωστον πηγαν κακως,πανολεθρια των
συμμαχων,χαθηκε ολο το Αθηναικο στρατευμα,και παρα πολλοι,
χιλιαδες,χαθηκαν στα ορυχεια,στις σκοτεινες στοες μεσα,κατα-
πλακωθηκαν απο τα χωματα,τοσα παιδια,αυτη ειναι η μοιρα των
μικρων και των αδυνατων,παιγνια στα χερια των μεγαλων και
ισχυρων,ο κοσμος ανω-κατω,σχεδον 30 χρονια,πως θα γλυτω-
ναμε;ο σωζων εαυτω σωθητω,η μανα παρατουσε το παιδι,το
σπλαχνο της,και το παιδι σκοτωνε τον ιδιο τον πατερα του,κι
αυτος,δεν λεμε,εκανε τα λαθη του,πολλα;λιγα;ποιος ειναι αλαν-
θαστος;αδικησε δικαιους,εκδιωξε αθωους,ακολουθησε πονη-
ρους,συμβουλευτηκε μ'αχρειους δημαγωγους,πολιτευτηκε
αλαζονικα,παραχαραξε το πολιτευμα,τη Δημο,κρατια,την με-
τετρεψε σε Τυραννια,κι οπως στον Αρχιδαμειο πολεμο πριν
ετσι και στον Δεκελεικο πολεμο μετα ηταν δινους,διπροσω-
πος, και ως εκ τουτου πληρωσε τα αδικηματα του,βρηκαν
την ευκαιρια οι αντιπαλοι του και στασιασαν,τον επιασαν,
οι δικοι του φοβηθηκαν,δεν αντισταθηκαν,κρυφθηκαν,πολ-
λοι εγιναν φανεροι κατηγοροι του,εμεινε ερμαιο στα χερια
τους,και μια ασεληνη σκοτεινη βραδυα,ο κοσμος κοιμον-
ταν,στρατιωτες τον εσυραν στα βραχια ,ακολουθουσαν και
πολλοι ανθρωποι εχθροι του,μεχρι τα ακρα τους του εγδα-
ραν το κορμι,ουρλιαζε σαν αγριμι,κανεις δεν τον ακουγε,χτυ-
πιονταν,φωναζε δυνατα :''ειμαι αθωος,οτι εκανα το'κανα για
το κοινον συμφερον της πολης'',κι εκει στο τερμα τον πε-
ταξαν στο σκοτεινο κενο και τσακιστηκαν τα κοκκαλα του
στα βραχια που ηταν κατω χαμηλα ,κανενας δεν τον ζητησε
και τον εφαγαν τα σκυλια και τα ορνια,ψοφιμι,και τιποτα
δεν εμεινε απο την εξουσια και την δυναμη του,και κανενας
δεν τολμησε να μιλησει,να διαμαρτυρηθει,να πει την αλλη
αποψη των πραγματων,ενω ηταν πολλοι που ειχαν διαφορε-
τικη γνωμη για τη ροη των γεγονοτων,κι ομως δεν μιλησαν,
μαλιστα βγηκαν στο δρομο και μεγαλο πληθος μαζευτηκε
στη παραλια και ζητωκραυγασε,γιορτασε για το πως απαλ-
λαχθηκαν και συναμα κολακευαν τους νυν ισχυρους,να
τ'χουν καλα μαζι τους,
κι εγω ειμαι απ'αυτους που απο την αρχη δεν ημουνα οπαδος
του
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
.
.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
.
.
Conversion-Συνομιλια-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
.
-ειναι νυχτα,10 λεπτα μετα τα μεσανυχτα,στο σπιτι ολοι
κοιμηθηκαν,κι εγω δεν κοιμαμαι,πηρα ενα βιβλιο να διαβασω,
μετα απο μερικες σελιδες το παρατησα,πηγα στη κουζινα
πηρα απ¨το ψυγειο γαλα και το ζεστανα,το πηρα κοντα μου
στο κρεβατι μου και το πινω ενω σου γραφω,αυριο δεν
θα παω στη δουλεια ,εχω ρεπο,θα κοιμηθω ως το μεσημερι,
μετα θα παρω τα παιδια της αδερφης μου της Ελενης,δυο αγο-
ρακια κι ενα μικρο κοριτσακι,η γλυκεια κι ομορφη Μαρια μου και
θα τα παω στη θαλασσα για μπανιο,χαιρονται πολυ το κολυμπι,
το απογευμα θα κανονισω με την Ελενη,να βγουμε για καφε,
δεν περναει ευκολα ο καιρος εδω
-σου γραφω απο το γραφειο,μολις εφυγε ενας πελατης,πολυ
φλυαρος και απαιτητικος,με κουρασε πολυ,σε μιση ωρα
περιμενω να ερθει αλλος πελατης,ολη η μερα θα περασει
απο πελατη σε πελατη,ιδια,ανουσια,ζηλευω
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ
.
-ειναι νυχτα,10 λεπτα μετα τα μεσανυχτα,στο σπιτι ολοι
κοιμηθηκαν,κι εγω δεν κοιμαμαι,πηρα ενα βιβλιο να διαβασω,
μετα απο μερικες σελιδες το παρατησα,πηγα στη κουζινα
πηρα απ¨το ψυγειο γαλα και το ζεστανα,το πηρα κοντα μου
στο κρεβατι μου και το πινω ενω σου γραφω,αυριο δεν
θα παω στη δουλεια ,εχω ρεπο,θα κοιμηθω ως το μεσημερι,
μετα θα παρω τα παιδια της αδερφης μου της Ελενης,δυο αγο-
ρακια κι ενα μικρο κοριτσακι,η γλυκεια κι ομορφη Μαρια μου και
θα τα παω στη θαλασσα για μπανιο,χαιρονται πολυ το κολυμπι,
το απογευμα θα κανονισω με την Ελενη,να βγουμε για καφε,
δεν περναει ευκολα ο καιρος εδω
-σου γραφω απο το γραφειο,μολις εφυγε ενας πελατης,πολυ
φλυαρος και απαιτητικος,με κουρασε πολυ,σε μιση ωρα
περιμενω να ερθει αλλος πελατης,ολη η μερα θα περασει
απο πελατη σε πελατη,ιδια,ανουσια,ζηλευω
στη θαλασσα,ηθελα να 'μουνα κι εγω εκει να κολυμπουσαμε
μαζι,αν μπορεσω θα ερθω το Σαββατοκυριακο,που ερχεται,
σ'αφηνω,χτυπαει το κουδουνι,ηρθε πιο νωρις,φαινεται ειναι
ανυπομονος
-η Ελενη ολο για σενα μου μιλαει ,σε συμπαθησε,αυτο μ'ευ-
χαριστει πολυ,σημερα το πρωι πηγαμε στα γραφεια της
εταιρειας και κατεθεσα το βιογραφικο μου και τιτλο σπου-
δων,μου ειπαν πως θα μου τηλεφωνησουν μεσα σε δεκα
μερες για μια προφορικη συνεντευξη,ητανε κι αλλες κοπελες,
που καταθετανε τα χαρτια για τη δουλεια,ξεχασα να σου πω
πως μου ζητησαν αν γνωριζω και μια δευτερη γλωσσα,αυτα
ειναι τα δικα μου,εσυ να προσεχεις τον ευατο σου,σε σκεφτο-
μαι πολυ,θα κανονισουμαι με την Ελενη ,οταν τα παιδια τα
παρει ο αντρας της να σ'επισκεφτουμε για κανα διημερο,φυ-
σικα πριν με καλεσουν για δουλεια,το μεσημερι θα παω για
φαγητο στη μαμα,μου μαγειρεψε το φαγητο,που μ'αρεσει,
παστιτσιο,εγω δεν το καταφερνω τοσο καλα οσο αυτη,σου
στελνω τους χαιρετισμους της προκαταβολικα,γιατι το ξερω
πως θα μου παραπονεθει αν ξεχασω να σου στειλω απο
μερος της,σε λιγο θα μπω στο μπανιο να ετοιμαστω,σε σκε-
φτομαι πολυ,φιλια
-μολις γυρισα σπιτι,ειχα βγει μ'εναν συναδελφο τον Γιωργο
και την αρραβωνιαστικια του,την Φωτεινη,ειχε φερει και μια
ξαδερφη της την Αλικη,πρωτη φορα την εβλεπα,μια νεαρη και
μοντερνα κοπελα,απελευθερωμενη,μιλο
λυ συχνα γελουσε,δεν σου κρυβω πως με ενοχλησε η ελαφρο-
τητα της,κατα τα αλλα η βραδια κυλλησε καλα,ο Γιωργος παντα
με την μεγαλη εμμονη του στα πολιτικα,η Φωτεινη τον θαυμαζε,
τον κοιτουσε συνεχεια στα ματια,τον προσεχε πολυ,καλη κοπελα,
με ρωτησε για σενα,θελει να σε γνωρισει,οταν ερθεις με την Ελενη
θα σε γνωρισω,η ωρα ειναι 2 και εικοσι το πρωι,εσυ σιγουρα
αυτη την ωρα κοιμασαι,ισως να μ'ονειρευεσαι,κι ετσι να'μαι κοντα
σου,σ'αγαπω πολυ
-δεν μπορεσαμε με την Ελενη να ερθουμαι,αρρωστησε η μικρη ,
η Μαρια ,κρυωσε κι εκανε πυρετο,αυριο δινω την συνεντευξη,
πιστευω να τα παω καλα,θελω παρα πολυ αυτη τη δουλεια,αυριο
θα σου γραψω πως πηγα,θα κοιμηθω νωρις για να'μαι ξεκουρα-
στη,το ραντεβου ειναι για της 10 η ωρα το πρωι,να με σκεφτεσαι ,
σ'αγαπω πολυ
-σου γραφω για τη συνεντευξη,δεν τα πηγα καθολου καλα,με
ρωτησαν διαφορα δυσκολα,σαν να το εκαναν επιτηδες να με κο-
ψουν,φοβαμαι πως δεν εχω ελπιδες να με παρουν,περιμενω γραμμα
σου,σε σκεφτομαι
-περιμενα γραμμα σου, δεκα μερες περασαν και δεν ηρθε γραμμα,
μπορει να χαθηκαν,πηγα και στο ταχυδρομειο,ρωτησα,δεν ειχαν τι-
ποτα για μενα,ουτε ηξεραν να μου πουν κατι ,στεναχωριεμαι ,δεν εχω
νεα σου και φοβαμαι,πως κατι σου συνεβει,πως κατι επαθες,σε πα-
ρακαλω βγαλε με απο την αγωνια,δεν αντεχω,γιατι αυτη η σιωπη;
κανενα γραμμα πια,δεν με χωραει το σπιτι,ποτε πηγαινω και
μενω στην Ελενη,δεν θελω να την φορτωνω κι αυτη εχει τα
προβληματα της,και ποτε παω στη μανα μου,με βλεπει σκεπτι-
κη,με ρωταει τι εχω,με ρωταει για σενα,την αποφευγω,της λεω
διαφορα ψεματα,σε παρακαλω γραψε μου,βγαλε με απ'αυτη
την αγωνια,ειναι μαρτυριο να μην ξερω,πολλα περνουν απ'το
μυαλο μου,και με πνιγουν,πες μου, οποια κι αν ειναι αληθεια,
θα την αντεξω,σε παρακαλω πες μου
-μου ειναι πολυ δυσκολο να σου γραψω,ειναι αδικο για σενα,
αλλα ειναι κατι,που δεν μπορω να το ελεγξω,δεν ξερω πως συνε-
βηκε,πως πρωτοαρχισε,πως να στο γραψω,ξερω πως αν στο γρα-
ψω θα λυπηθεις πολυ και θα πονεσεις,ισως να με μισησεις ,να
με σιχαθεις,να με θεωρησεις εναν παλιανθρωπο,εναν τιποτενιο,
ενα αχαριστο κι αναξιο ανθρωπακι,φταιω,αλλα ηταν πανω απ'τις
δυναμεις μου,επεσε πανω μου σαν κεραυνος μ'εκαψε και με τυ-
φλωσε,μ'επνιξε το παθος του,με ξετιναξε η επιθυμια του,στο γραφω
οσο πιο συντομα μπορω,εκανα σχεση με την Αλικη και δεν μπο-
ρω να ξεφυγω,σαν να τρελλαθηκα,με συγχωρεις,σου εκανα κακο,
δεν αξιζω για σενα,σου ευχομαι να βρεις καλυτερη τυχη
-τα λογια σου με ξεσχισαν σαν μαχαιρια με ανοιξαν,το
στηθος μου τρανταχτηκε και πονεσε,για τρεις μερες δεν ετρωγα
δεν μιλουσα,απομονωθηκα,κλειστ
να δω κανεναν,και δεν κοιμομουν,υστερα κοιμηθηκα για πολλες
ωρες ,οταν ξυπνησα ημουν πιο ηρεμη,μπορει να λειτουργησε η αυ-
τοσυντηρηση,σκεφτηκα πως οτι συνεβηκε ηταν ενα απολυτα φυσικο
γεγονος για τους ανθρωπους, ερχεται καποια στιγμη κατι γινεται και
γνωριζονται κι ερχεται καποια στιγμη και κατι γινεται και χωριζουν,
σ'εκεινο το μεσοδιαστημα εζησαν ενωμενοι,υπηρξαν ευτυχι-
σμενοι,σ'ευχαριστω πολυ για κεινο το ευτυχισμενο διαστημα,
που ζησαμε,και σου ευχομαι ειλικρινα μ'ολη τη καρδια μου να 'σαι
παντα ευτυχισμενος
.
.
.
[προς τη Χρυσουλα]
.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΣΤΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ -ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
της Μαριας Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων απο Μαχαιρα Ξηρομερου .
.
Φωτογραφια Νικου Κουβελη του Χριστοδουλου με τον Γιωργο Σαμαρα
του Σωτηρη που ειναι στην Νεα Υορκη -Αμερικη .
.
.
.
[προς τη Χρυσουλα]
.
Νικος Κουβελης του Χριστοδουλου απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου
με τον Γιωργο Σαμαρα του Σωτηρη απο τη Μαχαιρα που κατοικει
στην Αμερικη στην Νεα Υορκη που αγαπουσε ολους τους μεγαλους
του χωριου,ενας καλος ανθρωπος
.
σου γραφω και τις ιστοριες της γιαγιας με τους Γερμανους στο
Ξηρομερο
.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΣΤΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
-ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-
.
[θυμαται κι αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,με καταγωγη απο την Παπαδατου του
Κωνσταντινου και της Πανωραιας Κοκκαλη,στον πολεμο 15 χρο-
νων]
.
ηρθε τη νυχτα ενας Γερμανος απο τη Μαχαλα να παει σε μια απ'αυ-
τες τις γυναικες και καποιος τον ειδε και τον σκοτωσε
οι Γερμανοι ηθελαν να καψουν το χωριο και πιασανε τον πατερα
μου[Κωνσταντινο Κοκκαλη]κι ενα υπαλληλο ,που ειχε ,τον Γιωρ-
γο Μικρουλη κι ετοιμασανε να τους κρεμασουν,τοτε τους ειπε ο
πατερας μου,καλυτερα να βγαλτε τα πιστολια και να μας τουφε-
κιστε παρα να μας κρεμαστε εμενα και τον υπαλληλο μου, και
τοτε τους ελυσαν και τους αφησαν
ηρθε διαταγη οτι ο Γερμανος πηγαινε σε μια πορνη
Τραβηξαμε πολλα απ'αυτος
εγω στον πολεμο ημουνα 15 χρονων
στο σπιτι μας ητανε Γερμανοι κι εμενε η μανα μου να μην κλε-
ψουν τιποτα,εμεις ειμασταν εξω,στα πηγαδια παραπανω,μαζυ
μ'αλλους,ειχαμε και τον Νικο Ψωμα[πρωτο ξαδερφο απ'τον
Αστακο,αργοτερα εγινε Μαθηματικος και Γυμνασιαρχης],η Αγ-
γελω [η αδερφη του]ητανε στα Βζανα,κι ο μπαρμπα Γιαννακης
και η θεια Τασουλα[οι γονεις τους]ητανε εκει στο σπιτι[στον
Αστακο],
η μανα μου μας εφερε χλωρο τυρι κι αβγα να φαμε,τα'φκιαξα
εγω,κι ο Νικος μου'πε,πρωτα βαλε να καψει το λαδι επειτα
το χλωρο τυρι και μετα τα αβγα χωρις το ασπραδι κι ανακατε-
ψετα,ετσι εκανα κι εγινε ωραιο,του Νικου του ειχαμε φρατζα-
τα με δυο σκαλακια,ειχαμε και τη Λενιω,
ηρθε η μανα και την ρωτησαμε αν την κλεψανε και μας ειπε,
πηρανε κατι ψιλορουχα,αλλα πηρανε και τρια κοκκινα απλα-
δια,το'να το'χα για σενα,τ'αλλο για την Ολγα,και τ¨αλλο για
την Κικη
πηγαιναμε να κρυφτουμε και στο δρομο βρηκαμε δυο πορτο-
καλια,εγω[15 χρονων]δεν εσκυψα να τα παρω,ουτε ο Ρικος
[10 χρονων] τα πηρε,τα πηρε η Ολγα[5 με 6 χρονων],τα εφα-
γε και μας εδωνε και μας,εμεις δεν θελαμε,επρεπε να κρυ-
φτουμε μη μας σκοτωσουν,
το βραδυ εκει εξω,που κοιμομασταν ηρθε η μανα του Βαγγε-
λη και μας σκεπασε να μην κρυωνουμε,η θεια Παντελεηνα,
στο σπιτι μας ητανε Γερμανοι κι ειχανε στο φουρναριο καζα-
νι συσιτιο κι ηρθανε Γερμανοι τους ταισαν και τους εβαλαν
να κοιμηθουνε πανω,ειχαμε σπιτι διπατο,και γιομισαν τα ρου-
χα ψειρες,
τα πηγανε στο νεροτριβειο ,στα νερα της Τρυφου,και τρομα-
ξαν να τα καθαρισουν απ'τις ψειρες
ο μπαρμπα Αντρεας ειχε δωσει στη μανα μου οταν παντρευ-
τηκε[τον αδερφο του]πατατιφ για το λαιμο με πετραδακια,ωραιο,
με δυο καμπανουλες,η Ολγα το'κρυψε στον κορφο της,το γλυ-
ωσε,δεν το κλεψανε,ειχε πολλα λεφτα,
ο μπαρμπα Αντρεας ειχε ενα χρυσο δαχτυλιδι,πολλα εκατομυ-
ρια εκανε,με μια πετρα διαμαντι,αυτη εκανε τρια χρωματα,και
καποια το'κλεψε,η μανα μου ητανε στον Κατριλα σ'ενα πηγα-
δι,επλυνε τα ρουχα,φορτωσε στο γαιδουρι και τις βαρελες με
το νερο,ητανε εκει κι εκεινη η γυναικα,που'κλεψε το δαχτυ-
λιδι,της το'πε,κι εκεινη ειπε,αν το'κλεψα να πεσει αστραπη να
με στραβωσει,η μανα μου εφυγε κι επεσε αστραπη και τη σκο-
τωσε,πηγε η μανα μου και πηρε το δαχτυλιδι,
οταν μεγαλωσε ο Ρικος[ο μπαρμπα Αντρεας ειχε πεθανει]ηθε-
λαν να του το φορεσουν στο δαχτυλο,εκεινος το κοιταξε και
δεν το ηθελε,οχι δεν θελω τετοιο δαχτυλιδι,δεν μ'αρεσει,
παει κι εκεινο χαθηκε ,το κλεψανε,εκανε εκατομυρια
εμενα η μανα μου μου εδωσε χρυσα σκουλαρικια με δυο
ασπρες πετρες,κρεμονταν κατω,δεν τα'κρυψα στο κορφο
μου,οπως η Ολγα το πατατιφ,τα'φησα πανω στο τραπεζι και
τα κλεψανε
στον πατερα μου ο μπαρμπα Αντρεας του'χε δωσει ενα χρυ-
σο ρολοι,απ'αυτα που τα βαζουνε στο τσεπακι οχι στο χερι,
το ξεκουρδισε και το'κρυψε,οταν το βρηκανε το ειδανε ξε-
κουρδιστο,ειπανε πως ειναι χαλασμενο και δεν το πηρανε
.
.
.
.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΣΤΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ -ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
της Μαριας Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων απο Μαχαιρα Ξηρομερου .
.
Φωτογραφια Νικου Κουβελη του Χριστοδουλου με τον Γιωργο Σαμαρα
του Σωτηρη που ειναι στην Νεα Υορκη -Αμερικη .
.
.
[προς τη Χρυσουλα]
.
Νικος Κουβελης του Χριστοδουλου απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου
με τον Γιωργο Σαμαρα του Σωτηρη απο τη Μαχαιρα που κατοικει
στην Αμερικη στην Νεα Υορκη που αγαπουσε ολους τους μεγαλους
του χωριου,ενας καλος ανθρωπος
.
σου γραφω και τις ιστοριες της γιαγιας με τους Γερμανους στο
Ξηρομερο
.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΣΤΗ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
-ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ-
.
[θυμαται κι αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,με καταγωγη απο την Παπαδατου του
Κωνσταντινου και της Πανωραιας Κοκκαλη,στον πολεμο 15 χρο-
νων]
.
ηρθε τη νυχτα ενας Γερμανος απο τη Μαχαλα να παει σε μια απ'αυ-
τες τις γυναικες και καποιος τον ειδε και τον σκοτωσε
οι Γερμανοι ηθελαν να καψουν το χωριο και πιασανε τον πατερα
μου[Κωνσταντινο Κοκκαλη]κι ενα υπαλληλο ,που ειχε ,τον Γιωρ-
γο Μικρουλη κι ετοιμασανε να τους κρεμασουν,τοτε τους ειπε ο
πατερας μου,καλυτερα να βγαλτε τα πιστολια και να μας τουφε-
κιστε παρα να μας κρεμαστε εμενα και τον υπαλληλο μου, και
τοτε τους ελυσαν και τους αφησαν
ηρθε διαταγη οτι ο Γερμανος πηγαινε σε μια πορνη
Τραβηξαμε πολλα απ'αυτος
εγω στον πολεμο ημουνα 15 χρονων
στο σπιτι μας ητανε Γερμανοι κι εμενε η μανα μου να μην κλε-
ψουν τιποτα,εμεις ειμασταν εξω,στα πηγαδια παραπανω,μαζυ
μ'αλλους,ειχαμε και τον Νικο Ψωμα[πρωτο ξαδερφο απ'τον
Αστακο,αργοτερα εγινε Μαθηματικος και Γυμνασιαρχης],η Αγ-
γελω [η αδερφη του]ητανε στα Βζανα,κι ο μπαρμπα Γιαννακης
και η θεια Τασουλα[οι γονεις τους]ητανε εκει στο σπιτι[στον
Αστακο],
η μανα μου μας εφερε χλωρο τυρι κι αβγα να φαμε,τα'φκιαξα
εγω,κι ο Νικος μου'πε,πρωτα βαλε να καψει το λαδι επειτα
το χλωρο τυρι και μετα τα αβγα χωρις το ασπραδι κι ανακατε-
ψετα,ετσι εκανα κι εγινε ωραιο,του Νικου του ειχαμε φρατζα-
τα με δυο σκαλακια,ειχαμε και τη Λενιω,
ηρθε η μανα και την ρωτησαμε αν την κλεψανε και μας ειπε,
πηρανε κατι ψιλορουχα,αλλα πηρανε και τρια κοκκινα απλα-
δια,το'να το'χα για σενα,τ'αλλο για την Ολγα,και τ¨αλλο για
την Κικη
πηγαιναμε να κρυφτουμε και στο δρομο βρηκαμε δυο πορτο-
καλια,εγω[15 χρονων]δεν εσκυψα να τα παρω,ουτε ο Ρικος
[10 χρονων] τα πηρε,τα πηρε η Ολγα[5 με 6 χρονων],τα εφα-
γε και μας εδωνε και μας,εμεις δεν θελαμε,επρεπε να κρυ-
φτουμε μη μας σκοτωσουν,
το βραδυ εκει εξω,που κοιμομασταν ηρθε η μανα του Βαγγε-
λη και μας σκεπασε να μην κρυωνουμε,η θεια Παντελεηνα,
στο σπιτι μας ητανε Γερμανοι κι ειχανε στο φουρναριο καζα-
νι συσιτιο κι ηρθανε Γερμανοι τους ταισαν και τους εβαλαν
να κοιμηθουνε πανω,ειχαμε σπιτι διπατο,και γιομισαν τα ρου-
χα ψειρες,
τα πηγανε στο νεροτριβειο ,στα νερα της Τρυφου,και τρομα-
ξαν να τα καθαρισουν απ'τις ψειρες
ο μπαρμπα Αντρεας ειχε δωσει στη μανα μου οταν παντρευ-
τηκε[τον αδερφο του]πατατιφ για το λαιμο με πετραδακια,ωραιο,
με δυο καμπανουλες,η Ολγα το'κρυψε στον κορφο της,το γλυ-
ωσε,δεν το κλεψανε,ειχε πολλα λεφτα,
ο μπαρμπα Αντρεας ειχε ενα χρυσο δαχτυλιδι,πολλα εκατομυ-
ρια εκανε,με μια πετρα διαμαντι,αυτη εκανε τρια χρωματα,και
καποια το'κλεψε,η μανα μου ητανε στον Κατριλα σ'ενα πηγα-
δι,επλυνε τα ρουχα,φορτωσε στο γαιδουρι και τις βαρελες με
το νερο,ητανε εκει κι εκεινη η γυναικα,που'κλεψε το δαχτυ-
λιδι,της το'πε,κι εκεινη ειπε,αν το'κλεψα να πεσει αστραπη να
με στραβωσει,η μανα μου εφυγε κι επεσε αστραπη και τη σκο-
τωσε,πηγε η μανα μου και πηρε το δαχτυλιδι,
οταν μεγαλωσε ο Ρικος[ο μπαρμπα Αντρεας ειχε πεθανει]ηθε-
λαν να του το φορεσουν στο δαχτυλο,εκεινος το κοιταξε και
δεν το ηθελε,οχι δεν θελω τετοιο δαχτυλιδι,δεν μ'αρεσει,
παει κι εκεινο χαθηκε ,το κλεψανε,εκανε εκατομυρια
εμενα η μανα μου μου εδωσε χρυσα σκουλαρικια με δυο
ασπρες πετρες,κρεμονταν κατω,δεν τα'κρυψα στο κορφο
μου,οπως η Ολγα το πατατιφ,τα'φησα πανω στο τραπεζι και
τα κλεψανε
στον πατερα μου ο μπαρμπα Αντρεας του'χε δωσει ενα χρυ-
σο ρολοι,απ'αυτα που τα βαζουνε στο τσεπακι οχι στο χερι,
το ξεκουρδισε και το'κρυψε,οταν το βρηκανε το ειδανε ξε-
κουρδιστο,ειπανε πως ειναι χαλασμενο και δεν το πηρανε
.
.
.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΧΕΛΩΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΗΣΕ
.
.
η χελωνα στον κηπο μου -χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΧΕΛΩΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΗΣΕ
.
εδειξε τη χελωνα στο παιδι κι εκεινο ,οπως ειναι η φυση
των παιδιων να ρωτουν ,ρωτησε:
-τι ειναι η χελωνα;
-και του απαντησε:
η χελωνα ειναι ερπετο,εχει καβουκι,οστρακο,σαρκωδη
γλωσσα,δεν εχει δοντια,ειναι τρια ειδη:η χερσαια,που
ζει στη ξηρα,η αμφιβια,που ζει και στο νερο και στη ξηρα,
και η θαλασσια,που ζει στη θαλασσα.
Το καβουκι της την προστατευει,εκει μεσα μαζευεται να
προστατευτει απο κινδυνους.Το καβουκι εχει δυο ανοιγ-
γματα:ενα μπροστα για το κεφαλι και τα δυο μπροστινα
ποδια και ενα πισω για τα δυο πισω ποδια και την ουρα.
Ειναι ζωο,που ζει πολλα χρονια,αιωνοβιο,και συνεχεια
αυξανει σ'ολη τη ζωη της.Τρεφεται με φυτα κι ειναι αβλαβες
ζωο.
Οι χελωνες γεννιουνται σπο γονιμοποιημενα αβγα,και
το βαρος των μωρων ειναι μολις 10 γραμμαρια.Οσο μεγαλω-
νουν αυξανουν,φτανουν μεχρι τα 35 εκατοστα,ζουν 40 με 130
χρονια ερωτικα ωριμαζουν στα 5 με 8 χρονια,η αναπαραγωγη
για τα αρσενικα αρχιζει στα 6 με 8 χρονια και για τα θηλυκα στα
12 με 18 χρονια.Το θηλυκο τον Απριλιο γεννα 10 με 12 αβγα,
και τα μικρα βγαινουν στα μεσα του Σεπτεμβρη.
Οταν κρυωσει ο καιρος μπαινουν μεσα στη γη και πεφτουν σε
χειμερια ναρκη και ξυπνουν την Ανοιξη,που ζεστενει ο καιρος.
Η χελωνα ειναι απο τα πιο αρχαια ζωα της γης,εμφανισθηκε
πριν απο 200 εκατομυρια χρονια.
Ο Αισωπος εγραψε μυθους για την χελωνα.
Ο ενας ειναι :Ζευς και Χελωνη:
Ζεὺς γαμῶν πάντα τὰ ζῷα εἱστία. Μόνης δὲ χελώνης ὑστερησάσης,
διαπορῶν τὴν αἰτίαν, τῇ ὑστεραίᾳ ἐπυνθάνετο αὐτῆς διὰ τά μόνη ἐπὶ
τὸ δεῖπνον οὐκ ἦλθε. Τῆς δὲ εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,
ἀγανακτήσας κατ᾿ αὐτῆς παρεσκεύασεν αὐτὴν τὸν οἶκον αὐτὸν
βαστάζουσαν περιφέρειν. Οὕτω πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων αἱροῦνται
μᾶλλον λιτῶς οἰκεῖν ἢ παρ᾿ ἄλλοις πολυτελῶς διαιτᾶσθαι
[η χελωνα δεν πηγε στους γαμους του Δια κι οταν την επομενη
την ρωτησε γιατι δεν πηγε,εκεινη του απαντησε:Το καλυτερο
σπιτι ειναι το Δικο σου σπιτι.
Ο Διας τοτε θυμωσε και την εκανε πανω στη πλατη να κουβαλαει
το σπιτι της]
Ο αλλος μυθος του Αισωπου ειναι:
Λαγωος και Χελωνη
Ποδων χελωνης κατεγελα λαγωος.Η δε εφη.Εγω σε τον ταχυπουν
νικησω.Ο δε .Λογω μονω λεγεις τουτο.αλλ'εριζε και γνωθι.
Τις δε τον τοπον ορισει,εφη,και βραβευσει την νικην;
Αλωπηξ,εφη,η δικαια και σοφωτατη.Εταξε δε την αρχην της ωρας
του δρομου.Η δε χελωνη μη ραθυμησασα ηρξατο της οδου.Ο δε
λαγωος τοις ποσσιν θαρρων εκοιμηθη.Ελθων δε επι τον ωρισμενον
τοπον ευρε την χελωνην νικησασαν.Οτι πολλαι φυσεις ανθρωπων
ευφυεις εισιν,αλλ'εκ της ραθυμιας απωλοντο,εκ δε νηψεως και σπουδης
και μακροθυμιας τινες και φυσεως αργης περιεγενοντο
[ο λαγος κοροιδευε τη χελωνα για τα αργα ποδια της.Η χελωνα
του ειπε:Εγω εσενα τον γοργοποδαρο θα σε νικησω.Ο λαγος
της ειπε:Μονο στα λογια .Εκεινη επεμενε.
Ποιος θα ορισει το διαστημα και θα βραβευσει τον νικητην;
Η αλεπου,που ειναι δικαια και πολυ σοφη
Κι αυτη κανονισε τη ωρα του δρομου.
Η χελωνα δεν δειλιασε κι αρχισε το δρομο.
Ο δε λαγος εχοντας εμπιστοσυνη στα ποδια σταματησε και
κοιμηθηκε.Οταν ξυπνησε κι εφτασε στο τερμα του δρομου
η χελωνα ειχε ηδη τερματισει και φυσικα νικησει.
Ο μυθος θελει να πει πως με τη προσπαθεια ο μειονεκτι-
κωτερος στη φυση μπορει να ξεπερασει τον προικισμενο
απο τη φυση]
λενε κι αλλα για τη χελωνα στην Ελληνικη Μυθολογια:
η Δρυοπη ηταν κορη του βασιλια Δρυοπα και φυλαγε τα κοπαδια
του στο Ορος Οιτη.Οι Αμαδρυαδες νυμφες την εμαθαν χορους και
τραγουδια.Την ειδε ο Απολλωνας,του αρεσε η κοπελα και για
να την πλησιασει μεταμορφωθηκε σε χελωνα.Τηε αρεσε πολυ
το ακακο ζωο της Δρυοπης και το πηρε μαζι της στο ανακτορο.
Τη νυχτα ο Απολλωνας-χελωνα μεταμορφωθηκε σε φιδι και
ενωθηκε με την Δρυοπη
Και στη Νεοελληνικη Ποιηση στις Μεταμορφωσεις του Γιωργου
Βιζυηνου η χελωνα ειναι μια σκληρη κι ασπλαχνη κορη,οταν
αρρωστησε βαρια η μανα της δεν πηγε να τη δει και να τη βοηθησει,
ειπε πως ειχε πολυ δουλεια,που δεν επερνε αναβολη,επλυνε ρουχα
στη σκαφη,τοτε η μανα της την καταραστηκε να γινει ζωο και να
κουβαλαει στη πλατη της τη σκαφη,που αγαπαει περισσοτερο απο
τη μανα της
Και εικονα σε νομισμα εγινε η χελωνα στην Αρχαια Ελλαδα κι απο
τοτε ειναι το συμβολο της Κεφαλαιοκρατιας.
Ο βασιλιας Φειδων στα ασημενια νομισματα ,που εκοψε στην Αιγινα
με την Αθηνα Αφαια χαραξε την εικονα της χελωνας,αυτο το νομισμα
ηταν διεθνες μεσο ανταλλαγης μεχρι τον Πελοποννησιακο Πολεμο
-Να σου πω και μια Μαθηματικη Ιστορια της Χελωνας ;
-Θελω παρα πολυ να την ακουσω,ειπε το παιδι,τα αγαπαω πολυ
τα Μαθηματικα οπως τα αγαπας κι εσυ
-Αυτη η Μαθηματικη Ιστορια της Χελωνας λεγεται :
Το Παραδοξο του Ζηνωνα του Ελεατη
η'
Το Παραδοξο του Αχιλλεα και της Χελωνας
Ο Αχιλλεας ως ταχυπους ειναι πολυ πιο ταχυς απο την αργη
χελωνα.Ας υποθεσουμε πως ο Αχιλλεας ειναι 10 φορες πιο
γρηγορος απο τη χελωνα,και πως γινεται αγωνας δρομος μεταξυ
τους.
Μ'ενα κανονισμο :Να ξεκινησει πρωτη το δρομο η χελωνα
και μολις διανυσει 1 μετρο ,τοτε να ξεκινησει ο Αχιλλεας.
Θα καταφερει ποτε ο πολυ γρηγορος Αχιλλεας να φτασει και να
ξεπερασει την πολυ αργη χελωνα;
Ας δουμε:
Η χελωνα αρχιζει τον αγωνα δρομου και διανυει 1 μετρο
Τοτε ξεκιναει ο Αχιλλεας και οταν διανυει 1 μετρο,η χελωνα
ειναι μπροστα 10 εκατοστα
Οταν ο Αχιλλεας διανυει τα 10 εκατοστα ,η χελωνα ειναι παλι
μπροστα 1 εκατοστο
Οταν ο Αχιλλεας διανυει το 1 εκατοστο,η χελωνα ειναι παλι
μπροστα 1/10 του εκατοστου
Και για να μην πολυλογουμε:
Συνεχως ο Αχιλλεας θα ειναι πισω απο τη χελωνα και
δεν θα την ξεπερασει ποτε,παντα θα βλεπει την ουρα
της!
-Μου αρεσαν πολυ αυτα ,που εμαθα για τη χελωνα,ειπε το
παιδι,και ξερω πως ειναι κι αλλα πολλα ακομα.
Να πω ενα:Ειναι απο τους αθλους του ηρωα Θησεα:
Ο Σκιρωνας ηταν ενας θηριωδης αγριανθρωπος ,καθονταν πανω
στα αποτομα βραχια εκει στα Μεγαρα , που ηταν στενος ο δρομος
κι οποιος περαστικος περνουσε τον σταματουσε και τον εβαζε
με τη βια να του πλυνει τα ποδια,οπως εσκυβε εκεινος ο δυστυχος
να τα πλυνει του εδινε δυνατη κλωτσια και τον πετουσε κατω στη
θαλασσα,εκει ηταν μια τεραστια χελωνα και τον ετρωγε.
Περασε απο εκει κι ο ηρωας Θησεας,παλεψε μαζι με τον Σκιρωνα ,
τον αρπαξε τον αγριανθρωπο γερα απ'τα ποδια και τον πεταξε στη
θαλασσα και τον εφαγε η χελωνα,οπως εκανε με τα θυματα του,
βρηκε ο αχρειος το ιδιο τελος
.
.
.
.
.
η χελωνα στον κηπο μου -χ.ν.κουβελης
.
.
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΧΕΛΩΝΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΗΣΕ
.
εδειξε τη χελωνα στο παιδι κι εκεινο ,οπως ειναι η φυση
των παιδιων να ρωτουν ,ρωτησε:
-τι ειναι η χελωνα;
-και του απαντησε:
η χελωνα ειναι ερπετο,εχει καβουκι,οστρακο,σαρκωδη
γλωσσα,δεν εχει δοντια,ειναι τρια ειδη:η χερσαια,που
ζει στη ξηρα,η αμφιβια,που ζει και στο νερο και στη ξηρα,
και η θαλασσια,που ζει στη θαλασσα.
Το καβουκι της την προστατευει,εκει μεσα μαζευεται να
προστατευτει απο κινδυνους.Το καβουκι εχει δυο ανοιγ-
γματα:ενα μπροστα για το κεφαλι και τα δυο μπροστινα
ποδια και ενα πισω για τα δυο πισω ποδια και την ουρα.
Ειναι ζωο,που ζει πολλα χρονια,αιωνοβιο,και συνεχεια
αυξανει σ'ολη τη ζωη της.Τρεφεται με φυτα κι ειναι αβλαβες
ζωο.
Οι χελωνες γεννιουνται σπο γονιμοποιημενα αβγα,και
το βαρος των μωρων ειναι μολις 10 γραμμαρια.Οσο μεγαλω-
νουν αυξανουν,φτανουν μεχρι τα 35 εκατοστα,ζουν 40 με 130
χρονια ερωτικα ωριμαζουν στα 5 με 8 χρονια,η αναπαραγωγη
για τα αρσενικα αρχιζει στα 6 με 8 χρονια και για τα θηλυκα στα
12 με 18 χρονια.Το θηλυκο τον Απριλιο γεννα 10 με 12 αβγα,
και τα μικρα βγαινουν στα μεσα του Σεπτεμβρη.
Οταν κρυωσει ο καιρος μπαινουν μεσα στη γη και πεφτουν σε
χειμερια ναρκη και ξυπνουν την Ανοιξη,που ζεστενει ο καιρος.
Η χελωνα ειναι απο τα πιο αρχαια ζωα της γης,εμφανισθηκε
πριν απο 200 εκατομυρια χρονια.
Ο Αισωπος εγραψε μυθους για την χελωνα.
Ο ενας ειναι :Ζευς και Χελωνη:
Ζεὺς γαμῶν πάντα τὰ ζῷα εἱστία. Μόνης δὲ χελώνης ὑστερησάσης,
διαπορῶν τὴν αἰτίαν, τῇ ὑστεραίᾳ ἐπυνθάνετο αὐτῆς διὰ τά μόνη ἐπὶ
τὸ δεῖπνον οὐκ ἦλθε. Τῆς δὲ εἰπούσης· Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος,
ἀγανακτήσας κατ᾿ αὐτῆς παρεσκεύασεν αὐτὴν τὸν οἶκον αὐτὸν
βαστάζουσαν περιφέρειν. Οὕτω πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων αἱροῦνται
μᾶλλον λιτῶς οἰκεῖν ἢ παρ᾿ ἄλλοις πολυτελῶς διαιτᾶσθαι
[η χελωνα δεν πηγε στους γαμους του Δια κι οταν την επομενη
την ρωτησε γιατι δεν πηγε,εκεινη του απαντησε:Το καλυτερο
σπιτι ειναι το Δικο σου σπιτι.
Ο Διας τοτε θυμωσε και την εκανε πανω στη πλατη να κουβαλαει
το σπιτι της]
Ο αλλος μυθος του Αισωπου ειναι:
Λαγωος και Χελωνη
Ποδων χελωνης κατεγελα λαγωος.Η δε εφη.Εγω σε τον ταχυπουν
νικησω.Ο δε .Λογω μονω λεγεις τουτο.αλλ'εριζε και γνωθι.
Τις δε τον τοπον ορισει,εφη,και βραβευσει την νικην;
Αλωπηξ,εφη,η δικαια και σοφωτατη.Εταξε δε την αρχην της ωρας
του δρομου.Η δε χελωνη μη ραθυμησασα ηρξατο της οδου.Ο δε
λαγωος τοις ποσσιν θαρρων εκοιμηθη.Ελθων δε επι τον ωρισμενον
τοπον ευρε την χελωνην νικησασαν.Οτι πολλαι φυσεις ανθρωπων
ευφυεις εισιν,αλλ'εκ της ραθυμιας απωλοντο,εκ δε νηψεως και σπουδης
και μακροθυμιας τινες και φυσεως αργης περιεγενοντο
[ο λαγος κοροιδευε τη χελωνα για τα αργα ποδια της.Η χελωνα
του ειπε:Εγω εσενα τον γοργοποδαρο θα σε νικησω.Ο λαγος
της ειπε:Μονο στα λογια .Εκεινη επεμενε.
Ποιος θα ορισει το διαστημα και θα βραβευσει τον νικητην;
Η αλεπου,που ειναι δικαια και πολυ σοφη
Κι αυτη κανονισε τη ωρα του δρομου.
Η χελωνα δεν δειλιασε κι αρχισε το δρομο.
Ο δε λαγος εχοντας εμπιστοσυνη στα ποδια σταματησε και
κοιμηθηκε.Οταν ξυπνησε κι εφτασε στο τερμα του δρομου
η χελωνα ειχε ηδη τερματισει και φυσικα νικησει.
Ο μυθος θελει να πει πως με τη προσπαθεια ο μειονεκτι-
κωτερος στη φυση μπορει να ξεπερασει τον προικισμενο
απο τη φυση]
λενε κι αλλα για τη χελωνα στην Ελληνικη Μυθολογια:
η Δρυοπη ηταν κορη του βασιλια Δρυοπα και φυλαγε τα κοπαδια
του στο Ορος Οιτη.Οι Αμαδρυαδες νυμφες την εμαθαν χορους και
τραγουδια.Την ειδε ο Απολλωνας,του αρεσε η κοπελα και για
να την πλησιασει μεταμορφωθηκε σε χελωνα.Τηε αρεσε πολυ
το ακακο ζωο της Δρυοπης και το πηρε μαζι της στο ανακτορο.
Τη νυχτα ο Απολλωνας-χελωνα μεταμορφωθηκε σε φιδι και
ενωθηκε με την Δρυοπη
Και στη Νεοελληνικη Ποιηση στις Μεταμορφωσεις του Γιωργου
Βιζυηνου η χελωνα ειναι μια σκληρη κι ασπλαχνη κορη,οταν
αρρωστησε βαρια η μανα της δεν πηγε να τη δει και να τη βοηθησει,
ειπε πως ειχε πολυ δουλεια,που δεν επερνε αναβολη,επλυνε ρουχα
στη σκαφη,τοτε η μανα της την καταραστηκε να γινει ζωο και να
κουβαλαει στη πλατη της τη σκαφη,που αγαπαει περισσοτερο απο
τη μανα της
Και εικονα σε νομισμα εγινε η χελωνα στην Αρχαια Ελλαδα κι απο
τοτε ειναι το συμβολο της Κεφαλαιοκρατιας.
Ο βασιλιας Φειδων στα ασημενια νομισματα ,που εκοψε στην Αιγινα
με την Αθηνα Αφαια χαραξε την εικονα της χελωνας,αυτο το νομισμα
ηταν διεθνες μεσο ανταλλαγης μεχρι τον Πελοποννησιακο Πολεμο
-Να σου πω και μια Μαθηματικη Ιστορια της Χελωνας ;
-Θελω παρα πολυ να την ακουσω,ειπε το παιδι,τα αγαπαω πολυ
τα Μαθηματικα οπως τα αγαπας κι εσυ
-Αυτη η Μαθηματικη Ιστορια της Χελωνας λεγεται :
Το Παραδοξο του Ζηνωνα του Ελεατη
η'
Το Παραδοξο του Αχιλλεα και της Χελωνας
Ο Αχιλλεας ως ταχυπους ειναι πολυ πιο ταχυς απο την αργη
χελωνα.Ας υποθεσουμε πως ο Αχιλλεας ειναι 10 φορες πιο
γρηγορος απο τη χελωνα,και πως γινεται αγωνας δρομος μεταξυ
τους.
Μ'ενα κανονισμο :Να ξεκινησει πρωτη το δρομο η χελωνα
και μολις διανυσει 1 μετρο ,τοτε να ξεκινησει ο Αχιλλεας.
Θα καταφερει ποτε ο πολυ γρηγορος Αχιλλεας να φτασει και να
ξεπερασει την πολυ αργη χελωνα;
Ας δουμε:
Η χελωνα αρχιζει τον αγωνα δρομου και διανυει 1 μετρο
Τοτε ξεκιναει ο Αχιλλεας και οταν διανυει 1 μετρο,η χελωνα
ειναι μπροστα 10 εκατοστα
Οταν ο Αχιλλεας διανυει τα 10 εκατοστα ,η χελωνα ειναι παλι
μπροστα 1 εκατοστο
Οταν ο Αχιλλεας διανυει το 1 εκατοστο,η χελωνα ειναι παλι
μπροστα 1/10 του εκατοστου
Και για να μην πολυλογουμε:
Συνεχως ο Αχιλλεας θα ειναι πισω απο τη χελωνα και
δεν θα την ξεπερασει ποτε,παντα θα βλεπει την ουρα
της!
-Μου αρεσαν πολυ αυτα ,που εμαθα για τη χελωνα,ειπε το
παιδι,και ξερω πως ειναι κι αλλα πολλα ακομα.
Να πω ενα:Ειναι απο τους αθλους του ηρωα Θησεα:
Ο Σκιρωνας ηταν ενας θηριωδης αγριανθρωπος ,καθονταν πανω
στα αποτομα βραχια εκει στα Μεγαρα , που ηταν στενος ο δρομος
κι οποιος περαστικος περνουσε τον σταματουσε και τον εβαζε
με τη βια να του πλυνει τα ποδια,οπως εσκυβε εκεινος ο δυστυχος
να τα πλυνει του εδινε δυνατη κλωτσια και τον πετουσε κατω στη
θαλασσα,εκει ηταν μια τεραστια χελωνα και τον ετρωγε.
Περασε απο εκει κι ο ηρωας Θησεας,παλεψε μαζι με τον Σκιρωνα ,
τον αρπαξε τον αγριανθρωπο γερα απ'τα ποδια και τον πεταξε στη
θαλασσα και τον εφαγε η χελωνα,οπως εκανε με τα θυματα του,
βρηκε ο αχρειος το ιδιο τελος
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
.
.
iNTERIOR-ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
.
Συνεβει
Πηγε στη παραλια για μπανιο μετα το μεσημερι,η μερα ηταν
πολυ ζεστη,η παραλια εκεινη την ωρα ηταν γεματη κοσμο,
διαλεξε μια θεση λιγο αριστεροτερα απο τη μεση της παραλιας,
εβγαλε τα ρουχα και μπηκε στη θαλασσα,το νερο ηταν χλιαρο,
βουτηξε και κολυμπησε,απομακρυνθηκε στο βαθος,κολυμπησε
οπως συνηθως για μια ωρα περιπου και βγηκε στην παραλια,
καθισε ορθιος να στεγνωσει στον ηλιο,και τοτε την ειδε,ηταν
μια ψηλη νεα γυναικα,με λεπτη μεση,αρμονικα και συμμετρικο
σωμα, με μαυρα μαλλια,στεκονταν ορθια ενα δυο μετρα δεξια
του λιγο πιο μπροστα,φορουσε μαυρο μπικινι,εκεινη τον κοιταξε,
επειτα ξαπλωσε στη πετσετα της μπρουμητα,κοιτουσε προς το
μερος του,του χαμογελασε και κουνησε το χερι της σε χαιρετισμο,
σαν να τον γνωριζε,δεν ηταν καποια γνωστη του,μετα απο λιγο
η γυναικα σηκωθηκε και ντυθηκε,φορεσε ενα ασπρο κοντο φου-
στανι,περασε απο διπλα του τον κοιταξε,ειχε μαυρα μεγαλα ματια,
του χαμογελασε και του ψιθυρισε:σε περιμενω στη πρωτη καφετε-
ρια,οταν πηγε στη καφετερια την ειδε,καθησε ενα τραπεζι μπροστα
της,ειχε παραγγειλει μπυρα,ηρθε το γκαρσονι παραγγειλε ενα φρεντο
καφε,εκεινη πηρε ενα τσιγαρο το εβαλε στα χειλη της,εψαξε για φωτια
στη τσαντα της,δεν βρηκε,τον κοιταξε,του ζητησε φωτια,σηκωθηκε να
της προσφερει,αναψε ,του κρατησε το χερι οσο αναβε και του ειπε:
παρε το ποτο σου κι ελα καθισε εδω,πηρε τον καφε του και το νερο
και καθησε στο τραπεζι της,την ρωτησε το ονομα της,του ειπε ενα
γυναικειο τρισυλλαβο ονομα,γεμισε το ποτηρι της με μπυρα και του
ειπε:αν θελει να πανε διπλα στο ξενοδοχειο,της απαντησε,ηθελε,
τωρα του ειπε,τωρα της απαντησε,φωναξε το γκαρσονι να πληρω-
σουν,πληρωσε εκεινος,σηκωθηκαν,εφτασαν στο ξενοδοχειο,στη
ρεσεψιον εκεινη εδωσε τα στοιχεια της για το δωματιο,ανεβηκαν
απο τις σκαλες ,πρωτη εκεινη μετα ακολουθουσε εκεινος,στον δευ-
τερο οροφο,περπατησαν στο διαδρομο,σταματησαν στο 2-11 δωματιο,
η γυναικα εβαλε την καρτα κι ανοιξε η πορτα,μπηκαν στο δωματιο,
εκλεισαν την πορτα,το δωματιο εβλεπε στη θαλασσα,ειχε τηλεοραση,
ιντερνετ και κλιματισμο,τραβηξαν τις κουρτινες,χαμηλωσε ο φωτισμος
του δωματιου,εγινε απαλος
η γυναικα δεν του ζητησε χρηματα κι εκεινη πληρωσε το δωματιο
.
.
.
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
.
.
iNTERIOR-ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ
.
Συνεβει
Πηγε στη παραλια για μπανιο μετα το μεσημερι,η μερα ηταν
πολυ ζεστη,η παραλια εκεινη την ωρα ηταν γεματη κοσμο,
διαλεξε μια θεση λιγο αριστεροτερα απο τη μεση της παραλιας,
εβγαλε τα ρουχα και μπηκε στη θαλασσα,το νερο ηταν χλιαρο,
βουτηξε και κολυμπησε,απομακρυνθηκε στο βαθος,κολυμπησε
οπως συνηθως για μια ωρα περιπου και βγηκε στην παραλια,
καθισε ορθιος να στεγνωσει στον ηλιο,και τοτε την ειδε,ηταν
μια ψηλη νεα γυναικα,με λεπτη μεση,αρμονικα και συμμετρικο
σωμα, με μαυρα μαλλια,στεκονταν ορθια ενα δυο μετρα δεξια
του λιγο πιο μπροστα,φορουσε μαυρο μπικινι,εκεινη τον κοιταξε,
επειτα ξαπλωσε στη πετσετα της μπρουμητα,κοιτουσε προς το
μερος του,του χαμογελασε και κουνησε το χερι της σε χαιρετισμο,
σαν να τον γνωριζε,δεν ηταν καποια γνωστη του,μετα απο λιγο
η γυναικα σηκωθηκε και ντυθηκε,φορεσε ενα ασπρο κοντο φου-
στανι,περασε απο διπλα του τον κοιταξε,ειχε μαυρα μεγαλα ματια,
του χαμογελασε και του ψιθυρισε:σε περιμενω στη πρωτη καφετε-
ρια,οταν πηγε στη καφετερια την ειδε,καθησε ενα τραπεζι μπροστα
της,ειχε παραγγειλει μπυρα,ηρθε το γκαρσονι παραγγειλε ενα φρεντο
καφε,εκεινη πηρε ενα τσιγαρο το εβαλε στα χειλη της,εψαξε για φωτια
στη τσαντα της,δεν βρηκε,τον κοιταξε,του ζητησε φωτια,σηκωθηκε να
της προσφερει,αναψε ,του κρατησε το χερι οσο αναβε και του ειπε:
παρε το ποτο σου κι ελα καθισε εδω,πηρε τον καφε του και το νερο
και καθησε στο τραπεζι της,την ρωτησε το ονομα της,του ειπε ενα
γυναικειο τρισυλλαβο ονομα,γεμισε το ποτηρι της με μπυρα και του
ειπε:αν θελει να πανε διπλα στο ξενοδοχειο,της απαντησε,ηθελε,
τωρα του ειπε,τωρα της απαντησε,φωναξε το γκαρσονι να πληρω-
σουν,πληρωσε εκεινος,σηκωθηκαν,εφτασαν στο ξενοδοχειο,στη
ρεσεψιον εκεινη εδωσε τα στοιχεια της για το δωματιο,ανεβηκαν
απο τις σκαλες ,πρωτη εκεινη μετα ακολουθουσε εκεινος,στον δευ-
τερο οροφο,περπατησαν στο διαδρομο,σταματησαν στο 2-11 δωματιο,
η γυναικα εβαλε την καρτα κι ανοιξε η πορτα,μπηκαν στο δωματιο,
εκλεισαν την πορτα,το δωματιο εβλεπε στη θαλασσα,ειχε τηλεοραση,
ιντερνετ και κλιματισμο,τραβηξαν τις κουρτινες,χαμηλωσε ο φωτισμος
του δωματιου,εγινε απαλος
η γυναικα δεν του ζητησε χρηματα κι εκεινη πληρωσε το δωματιο
.
.
.
My Cat-η γατα μου
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
.
My Cat-η γατα μου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Γαλῆ ἐρασθεῖσα νεανίσκου εὐπρέπους ηὔξατο τῇ Ἀφροδίτῃ ὅπως
αὐτὴν μεταμορφώσῃ εἰς γυναῖκά. Καὶ ἡ θεὸς ἐλεήσασα αὐτῆς τὸ
πάθος μετετύπωσεν αὐτὴν εἰς κόρην εὐειδῆ, καὶ οὕτως ὁ νεανίσκος
θεασάμενος αὐτὴν καὶ ἐρασθεὶς οἴκαδε ὡς ἑαυτὸν ἀπήγαγε.
Καθημένων δὲ αὐτῶν ἐν τῷ θαλάμῳ, ἡ Ἀφροδίτη γνῶναι βουλομένη
εἰ μεταβαλοῦσα τὸ σῶμα ἡ γαλῆ καὶ τὸν τρόπον ἤλλαξε, μῦν εἰς τὸ
μέσον καθῆκεν. Ἡ δὲ ἐπιλαθομένη τῶν παρόντων ἐξαναστᾶσα ἀπὸ
τῆς κοίτης τὸν μῦν ἐδίωκε καταφαγεῖν θέλουσα. Καὶ ἡ θεὸς ἀγανα-
κτήσασα κατ' αὐτῆς πάλιν αὐτὴν εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν ἀποκατέστη-
σεν.
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ φύσει πονηροί, κἂν φύσιν ἀλλάξωσι, τὸν
γοῦν τρόπον οὐ μεταβάλλονται.
Η γατα ερωτευθηκε εναν καθως πρεπει νεαρο κι ευχηθηκε στην
Αφροδιτη να τη μεταμορφωσει σε κορη.Κι η θεα την λυπηθηκε
για το παθος της και την μεταμορφωσε σε μια ομορφη κορη,κι οταν
ο νεαρος την ειδε την ερωτευθηκε και την πηρε στο σπιτι του.
Οταν οι δυο ερωτευμενοι καθονταν στην κρεβατοκαμαρα,η Αφρο-
διτη ηθελε να ξερει αν η γατα μονο το σωμα της αλλαξε κι οχι
οχι και τις συνηθειες,και στη μεση του δωματιου εμφανισε ενα
ποντικι.
Η γατα ξεχασε τους παροντες σηκωθηκε απο το κρεβατι και κατα-
διωξε το ποντικι να το κατασπαραξει.Τοτε η θεα εξοργισθηκε και
την επανεφερε στη πρωτη της φυση
Ο μυθος δηλωνει πως οι πονηροι ανθρωποι απο τη φυση τους
κι αν αλλαξουν την φυση τους τον νου τους δεν τον αλλαζουν
ΓΑΛΗ ΚΑΙ ΡΙΝΗ
Γαλῆ εἰσελθοῦσα εἰς χαλκέως ἐργαστήριον τὴν ἐκεῖ κειμένην ῥίνην
περιέλειχε. Συνέβη δὲ, ἐκτριβομένης τῆς γλώσσης, πολὺ αἷμα φέρε-
σθαι. Ἡ δὲ ἐτέρπετο ὑπονοοῦσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι, μεχρὶ
παντελῶς ἀπέβαλε τὴν γλῶσσαν.
Ὁ λόγος εἴρηται πρὸς τοὺς ἐν φιλονεικίαις ἑαυτοὺς καταβλάπτοντας
Μια γατα μπηκε μεσα σε εργαστηριο σιδηρουργου και μια σιδερενια
λιμα,που βρηκε εκει την εγλειφε.Απο την πολυ τριβη η γλωσσα της
εβγαζε πολυ αιμα.Η γατα καταχαρηκε γιατι πιστευε πως ξυνει τον
σιδερο,και συνεχισε να γλειφει μεχρι που σωθηκε η γλωσσα της
Ο μυθος αυτος λεγεται γι'αυτους που επιμενοντας σε φιλονεικιες
βλαπτονται πολυ
ΝΥΧΤΕΡΙΣ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Νυκτερὶς ἐπὶ γῆς πεσοῦσα ὑπὸ γαλῆς συνελήφθη, καὶ μέλλουσα
ἀναιρεῖσθαι περὶ σωτηρίας ἐδεῖτο. Τῆς δὲ φαμένης μὴ δύνασθαι
αὐτὴν ἀπολῦσαι, φύσει γὰρ πᾶσι τοῖς πτηνοῖς πολεμεῖν, αὐτὴ
ἔλεγεν οὐκ ὄρνις, ἀλλὰ μῦς εἶναι, καὶ οὕτως ἀφείθη.
στερον δὲ πάλιν πεσοῦσα καὶ ὑφ᾿ ἑτέρας συλληφθεῖσα γαλῆς
μὴ βρωθῆναι ἐδεῖτο. Τῆς δὲ εἰπούσης ἅπασιν ἐχθραίνειν μυσίν,
αὐτὴ μὴ μῦς, ἀλλὰ νυκτερὶς ἔλεγεν εἶναι, καὶ πάλιν ἀπελύθη.
Καὶ οὕτω συνέβη δὶς αὐτὴν ἀλλαξαμένην τὸ ὄνομα σωτηρίας
τυχεῖν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ ἐπιμένειν,
λογιζομένους ὡς οἱ τοῖς καιροῖς συμμετασχηματιζόμενοι
πολλάκις τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν
νυχτεριδα επεσε στη γη και την επιασε μια γατα,η νυχτεριδα
την παρακαλεσε να την αφησει να μην την φαει,η γατα της
ειπε πως δεν γινεται αυτο,γιατι απο τη φυση της ολα τα πουλια
τα πολεμαει,η νυχτεριδα της ειπε πως δεν ειναι πουλι αλλα
ποντικι,κι η γατα την αφησε.
Υστερα η νυχτεριδα παλι επεσε στη γη και πιαστηκε απο αλλη
γατα,η νυχτεριδα την παρακαλεσε να μην την φαει,η γατα
της ειπε πως ολα τα πoντικια τα εχθρευεται,αυτη της ειπε πως
δεν ειναι ποντικι αλλα νυχτεριδα,κι η γατα την αφησε.
Κι ετσι δυο φορες αλλαζοντας το ονομα της η νυχτεριδα
σωθηκε.
Ο μυθος αυτος δηλωνει πως πρεπει κι εμεις να μην επιμενουμε
συνεχως στα ιδια πραγματα αλλα πολλες φορες ν'αλλαζουμε
αναλογα με τον καιρο και τις περιστασεις για να αποφευγουμε
τις φασαριες και τους κινδυνους
ΠΕΡΔΙΞ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Πέρδικά τις πριάμενος τρέχειν οἴκῳ
ἀφῆκεν· ἡδέως γὰρ εἶχε τὸ ζῷον.
Κἀκεῖνος εὐθὺς κλαγγὴν ἐξ ἔθους ἄδων
πᾶσαν κατ᾿ αὐλὴν -- ἀκριβεία τῶν -- ᾔει.
Γαλῆ πρὸς αὐτὸν ἐπίβουλος ὡρμήθη,
καὶ πρῶτον εἶπε· Τίς μὲν εἶ, πόθεν ἥκεις;
Ἡ δέ· Ἠγόρασμαι, ἔφησεν, προσφάτως.
Ἐγὼ [χρόνον] τοσοῦτον ἐνθάδε διατρίβω
καὶ με ἔνδον ἔτεκεν ἡ μυοκτόνος [μήτηρ],
ἀλλ᾿ ἡσυχάζω καὶ προσέτι ἀνδύνω.
Σὺ δ᾿ ἄρτι πῶς ὠνητός, ὡς λέγεις, ἥκων,
παῤῥησιάζῃ, φησί, καὶ κατακρώζεις;
Πρόσφορος ὁ μῦθος πρὸς γέροντας εἰς τιμὴν
προκριθέντας καὶ ὑπὸ τῶν αὐτῶν κατὰ φθόνον
συνεγκλειομένους.
Καποιος αγορασε μια περδικα και την αφησε
στο σπιτι.Του πουλιου του αρεσε πολυ εκει.Κι απο συνηθεια
αρχισε αμεσως να τραγουδαει και να ξεσηκωνει την αυλη.
Μια γατα χυμησε εχθρικα καταπανω της
και της ειπε:Ποια εισαι,κι απο που ηρθες;
Η περδικα της απαντησε:Πριν λιγο μ'αγορασαν.
Εγω,ειπε η γατα,μενω εδω παρα πολυ καιρο
και μεσα εδω με γεννησε η μανα μου,που
κυνηγαει ποντικια ,και ησυχαζω.Εσυ,ομως
που μολις τωρα ηρθες εδω,αγοραστυη,οπως
λες,το πηρες πανω σου και ξεκουφαινεις τον
κοσμο με τα κρωξιματα σου.
Ο μυθος λεγεται για τους παλαιοτερους,που
ζηλευουν τους νεωτερους
.
.
.
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
.
My Cat-η γατα μου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ
μεταφραση-χ.ν.κουβελης
.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Γαλῆ ἐρασθεῖσα νεανίσκου εὐπρέπους ηὔξατο τῇ Ἀφροδίτῃ ὅπως
αὐτὴν μεταμορφώσῃ εἰς γυναῖκά. Καὶ ἡ θεὸς ἐλεήσασα αὐτῆς τὸ
πάθος μετετύπωσεν αὐτὴν εἰς κόρην εὐειδῆ, καὶ οὕτως ὁ νεανίσκος
θεασάμενος αὐτὴν καὶ ἐρασθεὶς οἴκαδε ὡς ἑαυτὸν ἀπήγαγε.
Καθημένων δὲ αὐτῶν ἐν τῷ θαλάμῳ, ἡ Ἀφροδίτη γνῶναι βουλομένη
εἰ μεταβαλοῦσα τὸ σῶμα ἡ γαλῆ καὶ τὸν τρόπον ἤλλαξε, μῦν εἰς τὸ
μέσον καθῆκεν. Ἡ δὲ ἐπιλαθομένη τῶν παρόντων ἐξαναστᾶσα ἀπὸ
τῆς κοίτης τὸν μῦν ἐδίωκε καταφαγεῖν θέλουσα. Καὶ ἡ θεὸς ἀγανα-
κτήσασα κατ' αὐτῆς πάλιν αὐτὴν εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν ἀποκατέστη-
σεν.
Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ φύσει πονηροί, κἂν φύσιν ἀλλάξωσι, τὸν
γοῦν τρόπον οὐ μεταβάλλονται.
Η γατα ερωτευθηκε εναν καθως πρεπει νεαρο κι ευχηθηκε στην
Αφροδιτη να τη μεταμορφωσει σε κορη.Κι η θεα την λυπηθηκε
για το παθος της και την μεταμορφωσε σε μια ομορφη κορη,κι οταν
ο νεαρος την ειδε την ερωτευθηκε και την πηρε στο σπιτι του.
Οταν οι δυο ερωτευμενοι καθονταν στην κρεβατοκαμαρα,η Αφρο-
διτη ηθελε να ξερει αν η γατα μονο το σωμα της αλλαξε κι οχι
οχι και τις συνηθειες,και στη μεση του δωματιου εμφανισε ενα
ποντικι.
Η γατα ξεχασε τους παροντες σηκωθηκε απο το κρεβατι και κατα-
διωξε το ποντικι να το κατασπαραξει.Τοτε η θεα εξοργισθηκε και
την επανεφερε στη πρωτη της φυση
Ο μυθος δηλωνει πως οι πονηροι ανθρωποι απο τη φυση τους
κι αν αλλαξουν την φυση τους τον νου τους δεν τον αλλαζουν
ΓΑΛΗ ΚΑΙ ΡΙΝΗ
Γαλῆ εἰσελθοῦσα εἰς χαλκέως ἐργαστήριον τὴν ἐκεῖ κειμένην ῥίνην
περιέλειχε. Συνέβη δὲ, ἐκτριβομένης τῆς γλώσσης, πολὺ αἷμα φέρε-
σθαι. Ἡ δὲ ἐτέρπετο ὑπονοοῦσά τι τοῦ σιδήρου ἀφαιρεῖσθαι, μεχρὶ
παντελῶς ἀπέβαλε τὴν γλῶσσαν.
Ὁ λόγος εἴρηται πρὸς τοὺς ἐν φιλονεικίαις ἑαυτοὺς καταβλάπτοντας
Μια γατα μπηκε μεσα σε εργαστηριο σιδηρουργου και μια σιδερενια
λιμα,που βρηκε εκει την εγλειφε.Απο την πολυ τριβη η γλωσσα της
εβγαζε πολυ αιμα.Η γατα καταχαρηκε γιατι πιστευε πως ξυνει τον
σιδερο,και συνεχισε να γλειφει μεχρι που σωθηκε η γλωσσα της
Ο μυθος αυτος λεγεται γι'αυτους που επιμενοντας σε φιλονεικιες
βλαπτονται πολυ
ΝΥΧΤΕΡΙΣ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Νυκτερὶς ἐπὶ γῆς πεσοῦσα ὑπὸ γαλῆς συνελήφθη, καὶ μέλλουσα
ἀναιρεῖσθαι περὶ σωτηρίας ἐδεῖτο. Τῆς δὲ φαμένης μὴ δύνασθαι
αὐτὴν ἀπολῦσαι, φύσει γὰρ πᾶσι τοῖς πτηνοῖς πολεμεῖν, αὐτὴ
ἔλεγεν οὐκ ὄρνις, ἀλλὰ μῦς εἶναι, καὶ οὕτως ἀφείθη.
στερον δὲ πάλιν πεσοῦσα καὶ ὑφ᾿ ἑτέρας συλληφθεῖσα γαλῆς
μὴ βρωθῆναι ἐδεῖτο. Τῆς δὲ εἰπούσης ἅπασιν ἐχθραίνειν μυσίν,
αὐτὴ μὴ μῦς, ἀλλὰ νυκτερὶς ἔλεγεν εἶναι, καὶ πάλιν ἀπελύθη.
Καὶ οὕτω συνέβη δὶς αὐτὴν ἀλλαξαμένην τὸ ὄνομα σωτηρίας
τυχεῖν.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι δεῖ καὶ ἡμᾶς μὴ τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ ἐπιμένειν,
λογιζομένους ὡς οἱ τοῖς καιροῖς συμμετασχηματιζόμενοι
πολλάκις τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν
νυχτεριδα επεσε στη γη και την επιασε μια γατα,η νυχτεριδα
την παρακαλεσε να την αφησει να μην την φαει,η γατα της
ειπε πως δεν γινεται αυτο,γιατι απο τη φυση της ολα τα πουλια
τα πολεμαει,η νυχτεριδα της ειπε πως δεν ειναι πουλι αλλα
ποντικι,κι η γατα την αφησε.
Υστερα η νυχτεριδα παλι επεσε στη γη και πιαστηκε απο αλλη
γατα,η νυχτεριδα την παρακαλεσε να μην την φαει,η γατα
της ειπε πως ολα τα πoντικια τα εχθρευεται,αυτη της ειπε πως
δεν ειναι ποντικι αλλα νυχτεριδα,κι η γατα την αφησε.
Κι ετσι δυο φορες αλλαζοντας το ονομα της η νυχτεριδα
σωθηκε.
Ο μυθος αυτος δηλωνει πως πρεπει κι εμεις να μην επιμενουμε
συνεχως στα ιδια πραγματα αλλα πολλες φορες ν'αλλαζουμε
αναλογα με τον καιρο και τις περιστασεις για να αποφευγουμε
τις φασαριες και τους κινδυνους
ΠΕΡΔΙΞ ΚΑΙ ΓΑΛΗ
Πέρδικά τις πριάμενος τρέχειν οἴκῳ
ἀφῆκεν· ἡδέως γὰρ εἶχε τὸ ζῷον.
Κἀκεῖνος εὐθὺς κλαγγὴν ἐξ ἔθους ἄδων
πᾶσαν κατ᾿ αὐλὴν -- ἀκριβεία τῶν -- ᾔει.
Γαλῆ πρὸς αὐτὸν ἐπίβουλος ὡρμήθη,
καὶ πρῶτον εἶπε· Τίς μὲν εἶ, πόθεν ἥκεις;
Ἡ δέ· Ἠγόρασμαι, ἔφησεν, προσφάτως.
Ἐγὼ [χρόνον] τοσοῦτον ἐνθάδε διατρίβω
καὶ με ἔνδον ἔτεκεν ἡ μυοκτόνος [μήτηρ],
ἀλλ᾿ ἡσυχάζω καὶ προσέτι ἀνδύνω.
Σὺ δ᾿ ἄρτι πῶς ὠνητός, ὡς λέγεις, ἥκων,
παῤῥησιάζῃ, φησί, καὶ κατακρώζεις;
Πρόσφορος ὁ μῦθος πρὸς γέροντας εἰς τιμὴν
προκριθέντας καὶ ὑπὸ τῶν αὐτῶν κατὰ φθόνον
συνεγκλειομένους.
Καποιος αγορασε μια περδικα και την αφησε
στο σπιτι.Του πουλιου του αρεσε πολυ εκει.Κι απο συνηθεια
αρχισε αμεσως να τραγουδαει και να ξεσηκωνει την αυλη.
Μια γατα χυμησε εχθρικα καταπανω της
και της ειπε:Ποια εισαι,κι απο που ηρθες;
Η περδικα της απαντησε:Πριν λιγο μ'αγορασαν.
Εγω,ειπε η γατα,μενω εδω παρα πολυ καιρο
και μεσα εδω με γεννησε η μανα μου,που
κυνηγαει ποντικια ,και ησυχαζω.Εσυ,ομως
που μολις τωρα ηρθες εδω,αγοραστυη,οπως
λες,το πηρες πανω σου και ξεκουφαινεις τον
κοσμο με τα κρωξιματα σου.
Ο μυθος λεγεται για τους παλαιοτερους,που
ζηλευουν τους νεωτερους
.
.
.
Θερισταπιδα απο την Μαχαιρα Ξηρομερου-
Θερσταπιδα[Θερισταπιδα]-απιδια[αχλαδια]του Θεριστη [Ιουνη]-Θερσταπιδια
.
.
Θερισταπιδα απο την Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης
.
.
Θερσταπιδα[Θερισταπιδα]-απιδια[αχλαδια]του Θεριστη
[Ιουνη]-Θερσταπιδια
Τον Θεριστη,ετσι λεγανε τον Ιουνη γιατι τοτε θεριζανε
τα σπαρτα,σιταρι και βρωμη,απ'το πρωι στο χωραφι θερι-
ζανε με το δραπανι,μεσα στη πολυ ζεστη της μερας εκεινη
την εποχη,ο ιδρωτας ετρεχε στο προσωπο κι ολο το σωμα
ηταν ιδρωμενο,οι αργατες οι θερισταδες ητανε με λιγοστο α
νερο και φαι,τοτε υπηρχαν θερσταπδιες κι ηταν τα θερσταπδα,
που τους ξεδιψαγαν και τους ταιζαν να χορτασουν,μικρα απιδια,
νοστιμα αρωματικα γευστικα,μια χαψια μια μπουκια ητανε,
ο πατερας μου ειχε θερσταπδιες γι'αυτο το λογο να ξεδιψαει
στο θερο αυτος κι οι αργατριες ,που επερνε απ'το χωριο,Πλιατ-
σκεησεςς,Βοτσεησες,Τριαντεησεςς, στη Συντροπουλου ειχε
κοντα-κοντα δυο μαζι,[υπαρχουν και τωρα],τα δεντρα ειχαν
θερσταπδια και κοντοποδαρουσα [κοντουλα]μαζι,μισο -μισο
μπολιασμενα,ειχε και στο Φραμα πιο πανω [στη Τσελεπη],τα
βαζανε τα χωνανε και μεσα στις αθημωνιες να γουρμασουν να
ωριμασουν,εκεινο τον καιρο,ηταν καθαρη η ατμοσφαιρα,δεν
ηταν μολυσμενη οπως τωρα,κι εκαναν πολλα απιδια οι θερστα-
πδιες,ηταν τσουβαλια φορτωμενες,το ιδιο κι οι αλλες απιδιες,
οι κοντοποδαρουσες,οι αναδες,οι μπλαπιδιες,οι λευκαπιδιες,
τα κοντοποδαρουσα γουρμαζαν ωριμαζαν αργοτερα απο τα θερ-
σταπδα,που πρωιμιζουν,αυτα γινονταν τον Αλωναρη,ετσι λεγανε
τον Ιουλιο γιατι τοτε αυτον τον μηνα αλωνιζανε, παρα πολυ αρω-
ματικα απιδια,
θυμαμαι μικρο παιδι,που πηγαινα το απογευμα στο Φραμα,που
θεριζε ο πατερας μου με τις εργατριες,εβλεπα το κιτρινο χωραφι
και μεσα τις θεριστριες,μ'εβλεπε ο πατερας μου κι εβγαινε για
λιγο απ'το θερο,να μου λυσει τα προβληματα της Αριθμητικης,,
ητανε καλος στην Αριθμητικη και τα καταφερνε,ισως τοτε ν'αγα-
πησα τοσο πολυ τα Μαθηματικα και ν'αποφασισα ν'ασχοληθω
μ'αυτα,υστερα ξαναμπαινε στο κιτρινο χωραφι επιανε το δραπανι
και συνεχιζε το θερο με τις αργατριες,που ειχε
αργοτερα τον μηνα Αλωναρη ερχονταν στην αθημωνια η πατοζα
[η αλωνιστικη μηχανη]ν'αλωνησει τα γεννηματα,ξεχωρισε τον
καρπο το σιταρι,και το αχυρο το ριχνε σε σωρο.λοφο εκανε,
τοτε ητανε ποικιλιες σταρια,μαυραγανι,κουτρουλο,γκρινιας,
με τ¨αλογο τον Καρα και το γαιδουρι μεταφερναμε το σταρι
στο σπιτι και γεμιζαμε τ'αμπαρια,στοιβαζαμε και το αχυρο
μεσα στα βριζονια σε μπαλες και το αδειαζαμε στην αχυριω-
να τοτε τον Αλωναρη ηταν τα κοντοποδαρουσα,αυτα ηταν
τα απιδια του
.
.
.
Θερσταπιδα[Θερισταπιδα]-απιδια[αχλαδια]του Θεριστη [Ιουνη]-Θερσταπιδια
.
.
Θερισταπιδα απο την Μαχαιρα Ξηρομερου-χ.ν.κουβελης
.
.
Θερσταπιδα[Θερισταπιδα]-απιδια[αχλαδια]του Θεριστη
[Ιουνη]-Θερσταπιδια
Τον Θεριστη,ετσι λεγανε τον Ιουνη γιατι τοτε θεριζανε
τα σπαρτα,σιταρι και βρωμη,απ'το πρωι στο χωραφι θερι-
ζανε με το δραπανι,μεσα στη πολυ ζεστη της μερας εκεινη
την εποχη,ο ιδρωτας ετρεχε στο προσωπο κι ολο το σωμα
ηταν ιδρωμενο,οι αργατες οι θερισταδες ητανε με λιγοστο α
νερο και φαι,τοτε υπηρχαν θερσταπδιες κι ηταν τα θερσταπδα,
που τους ξεδιψαγαν και τους ταιζαν να χορτασουν,μικρα απιδια,
νοστιμα αρωματικα γευστικα,μια χαψια μια μπουκια ητανε,
ο πατερας μου ειχε θερσταπδιες γι'αυτο το λογο να ξεδιψαει
στο θερο αυτος κι οι αργατριες ,που επερνε απ'το χωριο,Πλιατ-
σκεησεςς,Βοτσεησες,Τριαντεησεςς, στη Συντροπουλου ειχε
κοντα-κοντα δυο μαζι,[υπαρχουν και τωρα],τα δεντρα ειχαν
θερσταπδια και κοντοποδαρουσα [κοντουλα]μαζι,μισο -μισο
μπολιασμενα,ειχε και στο Φραμα πιο πανω [στη Τσελεπη],τα
βαζανε τα χωνανε και μεσα στις αθημωνιες να γουρμασουν να
ωριμασουν,εκεινο τον καιρο,ηταν καθαρη η ατμοσφαιρα,δεν
ηταν μολυσμενη οπως τωρα,κι εκαναν πολλα απιδια οι θερστα-
πδιες,ηταν τσουβαλια φορτωμενες,το ιδιο κι οι αλλες απιδιες,
οι κοντοποδαρουσες,οι αναδες,οι μπλαπιδιες,οι λευκαπιδιες,
τα κοντοποδαρουσα γουρμαζαν ωριμαζαν αργοτερα απο τα θερ-
σταπδα,που πρωιμιζουν,αυτα γινονταν τον Αλωναρη,ετσι λεγανε
τον Ιουλιο γιατι τοτε αυτον τον μηνα αλωνιζανε, παρα πολυ αρω-
ματικα απιδια,
θυμαμαι μικρο παιδι,που πηγαινα το απογευμα στο Φραμα,που
θεριζε ο πατερας μου με τις εργατριες,εβλεπα το κιτρινο χωραφι
και μεσα τις θεριστριες,μ'εβλεπε ο πατερας μου κι εβγαινε για
λιγο απ'το θερο,να μου λυσει τα προβληματα της Αριθμητικης,,
ητανε καλος στην Αριθμητικη και τα καταφερνε,ισως τοτε ν'αγα-
πησα τοσο πολυ τα Μαθηματικα και ν'αποφασισα ν'ασχοληθω
μ'αυτα,υστερα ξαναμπαινε στο κιτρινο χωραφι επιανε το δραπανι
και συνεχιζε το θερο με τις αργατριες,που ειχε
αργοτερα τον μηνα Αλωναρη ερχονταν στην αθημωνια η πατοζα
[η αλωνιστικη μηχανη]ν'αλωνησει τα γεννηματα,ξεχωρισε τον
καρπο το σιταρι,και το αχυρο το ριχνε σε σωρο.λοφο εκανε,
τοτε ητανε ποικιλιες σταρια,μαυραγανι,κουτρουλο,γκρινιας,
με τ¨αλογο τον Καρα και το γαιδουρι μεταφερναμε το σταρι
στο σπιτι και γεμιζαμε τ'αμπαρια,στοιβαζαμε και το αχυρο
μεσα στα βριζονια σε μπαλες και το αδειαζαμε στην αχυριω-
να τοτε τον Αλωναρη ηταν τα κοντοποδαρουσα,αυτα ηταν
τα απιδια του
.
.
.
ΣΥΚΟ-ΦΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΧΕΛΩΝΑ
[Ομηρος,Ηροδοτος, Κατα Ματθαιον Ευαγγελιον,Λαογραφια]
.
.
Συκα δυο λογης και χελωνα στον κηπο μου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΚΟ-ΦΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΧΕΛΩΝΑ
.
Συκια η'Συκη,δεντρο ιθαγενες στην Μαχαιρα[και σ'ολη
την Ελλαδα φυεται και καρπουται],φυλλοβολον,μακροβιον,
εχουμε τις συκιες:την ασπρουλα[ασπρη],την μαυρουλα[μαυρη],
την λιβανια,την τσοπελοσυκια,και αλλες ποικιλιες
οταν γυρισε στην Ιθακη ο Οδυσσεας και παρουσιασθηκε στον
πατερα του τον γερο Λαερτη,εκεινος του ζητησε σημαδια να
τον γνωρισει,του κορμιου του και του σπιτιου του κι ο Οδυσσεας
του ειπε:
"οὐλὴν μὲν πρῶτον τήνδε φράσαι ὀφθαλμοῖσι,
τὴν ἐν Παρνησῷ μ᾽ ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
οἰχόμενον· σὺ δέ με προΐεις καὶ πότνια μήτηρ
ἐς πατέρ᾽ Αὐτόλυκον μητρὸς φίλον, ὄφρ᾽ ἂν ἑλοίμην
δῶρα, τὰ δεῦρο μολών μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν.
εἰ δ᾽ ἄγε τοι καὶ δένδρε᾽ ἐϋκτιμένην κατ᾽ ἀλωὴν
εἴπω, ἅ μοί ποτ᾽ ἔδωκας, ἐγὼ δ᾽ ᾔτεόν σε ἕκαστα
παιδνὸς ἐών, κατὰ κῆπον ἐπισπόμενος· διὰ δ᾽ αὐτῶν
ἱκνεύμεσθα, σὺ δ᾽ ὠνόμασας καὶ ἔειπες ἕκαστα.
ὄγχνας μοι δῶκας τρισκαίδεκα καὶ δέκα μηλέας,
συκέας τεσσαράκοντ᾽· ὄρχους δέ μοι ὧδ᾽ ὀνόμηνας
δώσειν πεντήκοντα, διατρύγιος δὲ ἕκαστος
ἤην· ἔνθα δ᾽ ἀνὰ σταφυλαὶ παντοῖαι ἔασιν--
ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν."
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ω'
''πρωτα κοιταξε με τα ιδια σου τα ματια τη βαθια ουλη
που μου'σκαψε με τ'ασπρο κοφτερο του δοντι αγριοχοιρος
πανω στον Παρνασο που εσυ μ'εστειλες με τη σεβαστη μητερα
στον Αυτολυκο τον αγαπημενο πατερα της μητερας να φερω δωρα
καθως αυτος καποτε εδω που ηρθε μου υποσχεθηκε,
και τωρα να σου πω τα δεντρα στ' ομορφο περιβολι μας,
τα δεντρα που καποτε μου'δωκες,εγω ημουν παιδι και το καθενα
ζητουσα ,στον κηπο σ'ακολουθησα ,αναμεσα τους περπατουσαμε,
και συ τα ονοματιζες κι ελεγες το καθενα:μου'δωκες δεκατρεις
αχλαδιες και δεκα μηλιες,συκιες σαραντα,πενηντα σειρες αμπελι
μου'ταξες να μου δωσεις,καθε μια με την δικια της ωρα του τρυ-
γου,γιατι απ'ολες τις ποικιλιες σταφυλια ηταν,και καθε χρονια
θα στελνε αφθονια ο Διας απο ψηλα''
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Στο Πρωτο Βιβλιο ''Κλειω'' της Ιστοριας του Ηροδοτου,παραγραφος
71,ο σοφος Σανδινης συμβουλευει τον Λυδο βασιλια να μην
εκστρατευσει κατα των Περσων γιατι δεν εχουν συκα και ως εκ
τουτου δεν συμφερει η εκστρατεια:
1 Κροῖσος δὲ ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ ἐποιέετο στρατηίην ἐς Καππαδοκίην,
ἐλπίσας καταιρήσειν Κῦρόν τε καὶ τὴν Περσέων δύναμιν. 2 παρασκευα-
ζομένου δὲ Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν τις Λυδῶν νομιζόμε-
νος καὶ πρόσθε εἶναι σοφός, ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς γνώμης καὶ τὸ κάρτα
οὔνομα ἐν Λυδοῖσι ἔχων, συνεβούλευσε Κροίσῳ τάδε· οὔνομά οἱ ἦν
Σάνδανις. "ὦ βασιλεῦ, ἐπ᾽ ἄνδρας τοιούτους στρατεύεσθαι παρασκευ-
άζεαι, οἳ σκυτίνας μὲν ἀναξυρίδας σκυτίνην δὲ τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φο-
ρέουσι, σιτέονται δὲ οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ᾽ ὅσα ἔχουσι, χώρην ἔχον-
τες τρηχέαν. 3 πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ
σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν δή, εἰ νι-
κήσεις, τί σφέας ἀπαιρήσεαι, τοῖσί γε μὴ ἔστι μηδέν ; τοῦτο δέ, ἢν νικη-
θῇς, μάθε ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις· γευσάμενοι γὰρ τῶν ἡμετέρων ἀγα-
θῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ ἔσονται. 4 ἐγὼ μέν νυν θεοῖσι ἔχω χάριν,
οἳ οὐκ ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς." ταῦτα λέ-
γων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ, πρὶν Λυδοὺς καταστρέψασθαι,
ἦν οὔτε ἁβρὸν οὔτε ἀγαθὸν οὐδέν.
Ο Κροισος μη δινοντας ορθη εξηγηση στον χρησμο ετοιμαζε εκστρατειαν
στην Καππαδοκια ελπιζοντας να διαλυσει τον Κυρο και την Περσικη
δυναμη.Ενω προετοιμαζονταν ο Κροισος να εκστρατευσει κατα των
Περσων,καποιος απο τους Λυδους που τον νομιζαν απο παλια πως
ειναι σοφος,κι απο αυτη τη γνωμη μεγαλωσε πολυ η φημη του ονο-
ματος του στους Λυδους,συμβουλευσε τον Κροισο ετσι,το ονομα
ηταν Σανδανις:
Βασιλεα,προετοιμαζεσαι να εκστρατευσεις κατα τετοιων ανθρωπων,
που εχουν αναξυριδας απο δερματα και τ'αλλα ρουχα που φορουν
ειναι απο δερματα,δεν τρωνε οσα θελουν αλλα οσα εχουν,η χωρα
τους ειναι αγονη.Εκτος απ'αυτα δεν ξερουν τι ειναι το κρασι και
νερο μονο πινουν,ουτε εχουν συκα να φανε,ουτε αλλα αγαθα ,τιπο--
τα.Ετσι λοιπον,αν νικησεις,τι θα παρεις απ'αυτους,που δεν εχουν τι-
ποτα;Αντιθετα λοιπον ,αν νικηθεις,υπολογισε ποσα αγαθα θα χασεις.
Και τοτε απολαμβανοντας τα δικα μας αγαθα θα κολλησουν και θα
ειναι αδυνατο να τους διωξουμε.Εγω τωρα ευχαριστω τους θεους,
γιατι δεν εβαλαν στο μυαλο των Περσων να κανουν εκστρατεια
κατα των Λυδων''αυτα ειπε και δεν επεισε τον Κροισο.Οι Περσες,
πριν καταστρεψουν τους λυδους ,δεν ειχαν ουτε κατι ευγενικο ουτε
κατι αγαθο .
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Οι Περσες δεν ειχαν συκα ,και κατα τον Ιστορικο Ηροδοτο η
εκστρατεια του Ξερξη στην Ελλαδα ειχε σαν βασικο σκοπο να
κατακτησει την Αττικη και να εχει στην αυλη του αφθονια
νωπων και αποξηραμενων συκων να τα γευεται
.
Μας ελεγαν οταν ημασταν παιδια οι μεγαλυτεροι τη νυχτα να
μην περναμε κατω απο συκια στο δρομο γιατι εχει δαιμονια,
εκει κρυβονται και χυμανε να πιασουν τους ;ανθρωπους,οπου
τυχαινε στο δρομο να'ναι συκια περνουσαμε γρηγορα,τρεχον-
τας.
λεγανε ακομα πως ο ισκιος της συκιας ειναι βαρυς και να μην
ξαπλωσει καποιος να κοιμηθει σε ζεστη μερα του καλοκαιριου
στον ισκιος της γιατι θ'αρρωστησει,θα τον ποναει πολυ το κε-
φαλι του
[ξεραμε και την ιστορια με τον προδοτη Ιουδα που πηρε τα
τριακοντα αργυρια και προδωσε τον Χριστο κι επειτα μετα-
νοιωσε πικρα και απο τις τυψεις του πηγε στην ερημια και
κρεμαστηκε απο ενα κλαδι μιας συκιας ]
.
Πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασε.και ιδων συκην
μιαν επι της οδου ηλθεν επ'αυτην.και ουδε ευρεν εν αυτη
ει μη φυλλα μονον.και λεγει αυτη.μηκετι εκ σου καρπος γενη-
ται εις τον αιωνα.και εξηρανθη παραχρημα η συκη.και ιδον-
τες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες.πως παραχρημα εξηραν-
θη η συκη;αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτοις.αμην λεγω
υμιν.εαν εχητε πιστινκαι μη διακριθητε.ου μονον το της συ-
κης ποιησετε.αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε.αρθητι και βλη-
θητι εις την θαλασσαν.γεννησεται.
Κατα Ματθαιον Ευαγγελιον.κα'.18-22
Επιστρεφοντας το πρωι στη πολη επεινασε.Και βλεποντας μια
συκια στο δρομο πλησιασε σ'αυτη.Και δεν βρηκε τιποτα πανω
σ'αυτη να φαγει,παρα μονο φυλλα .Και λεει σ'αυτη.Ποτε να μην
γεννησεις καρπο στον αιωνα.Κι αμεσως η συκια ξεραθηκε.Και βλε-
ποντας το συμβαν οι μαθηται απορησαν λεγοντας.Πως ξεραθηκε
η συκια αμεσως; Τοτε τους αποκριθηκε ο Ιησους και τους ειπε:
Αληθεια σας λεω,εαν εχετε πιστη και δεν αμφιβαλεται,οχι μονο
οτι συνεβει στη συκια θα το κατορθωσετε,αλλα αν σ'αυτο το
ορος πειτε:Σηκω ψηλα και πεταξου στη θαλασσα.Αυτο θα γινει.
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
εις τις αρχες του 18ου αιωνα ο ιερομοναχος Διονυσιος εκ Φουρνα
της Ευρυτανιας [ περιπου 1670-1746]εγραψε το εργον ''Ερμηνεια
της ζωγραφικης τεχνης και αι κυριαι πηγαι αυτης''
διδων εντολας πως το ορθον να καταγραφουν τις εικονες οι
αγιογραφοι,
δια την εικονα :ο Χριστος καταρωμενος την συκην
διδει την παρακατω εντολην:
Καστρον και εξωθεν του καστρου βουνα και συκη ακαρπος με
φυλλα ξηρα,και ο Χριστος βλεπων προς αυτην και απλωνων εις
αυτη τα χερια,και οι αποστολοι οπισω του θαυμαζοντες
102
.
οι Αθηναιοι εις καθε γευμαν την αρχαιαν εποχην ειχον συκα
να φαγουν,τα περιφημα αττικα συκα,τα νωπα τα ονομαζαν
συκοβασιλεια η' βασιλεια,και τα ξηρα τα ελεγαν βασιλιδες
ισχναδες,ητο τοσον πολυτιμον προιον που εθεσπισαν νομον
να τιμωρουνται αυστηρως οσοι εκλεπτων συκα και οσοι τα
εξηγαγαν κρυφιως,οσοι τους μαρτυρουσαν αμοιβονταν και
εκ τουτου ονομασθηκαν συκοφαντες,αυτοι που φανερωνουν
τα συκα,
επειδη γινονταν πολλες ανακριβεις και ψευδεις καταγγελιες για
κλοπη και εξαγωγη συκων,κατεληξεν ο Συκοφαντης να εχει την
αρνητικην σημασιαν που εχει σημερον,η δε ενεργεια του καλειται
συκοφαντια.
.
Αποφθεγματα για την Συκοφαντια:
Ο σωστος τροπος να αντιμετωπισεις την συκοφαντιαν ειναι
να την περιφρονησεις.Αν προσπαθησεις να την αντικρουσεις
η' να την διαψευσεις,θα σε νικησει
του Αλεξανδρου Δουμα Γαλλου συγγραφεα 1802-1870
.
Ο συκοφαντης εστι τοις πελας λυκος
Ο συκοφαντης ειναι λυκος για τους γυρω του
του Μενανδρου Αρχαιου Ελληνα ποιητη 4ος αιωνας π.Χ
.
Διογενης ερωτηθεις τι των θηριων κακιστα δακνει εφη.
των μεν αγριων συκοφαντης,των δε ημερων κολαξ
του Διογενη Κυνικου Φιλοσοφου 410-323 π.Χ
.
συκο λεγανε και το γυναικειο οργανο,το αιδοιον[αλλα και το ανδρικο]
επισης εχουμε και το φυλλο συκης της ...ηθικης
.
Στην Λημνο στον προιστορικο οικισμο Πολιοχνη εχουν βρεθει
αποξηραμενα συκα
Οι τζοπανοι ξωμαχοι που ητανε εξω με τα κοπαδια για να πη-
ξουνε γιαουρτι ριχνανε δυο-τρεις σταγονες συκογαλο στο
γαλα αποβραδυς κι εκεινο το πρωι γινοντανε δυνατος γιαουρ-
τοσπορος να πηξουν γιαουρτι να φανε να δροσιστουνε.
Οι αγιογραφοι ριχνανε στις σκονες των χρωματων λιγες σταγο-
νες απο γαλα συκιας,ανακατευανε και γινονταν το χρωμα ανθε-
κτικο ,εδενε
Τα συκα τα κανανε γλυκο,τις συκομαιδες:ξερενανε τα συκα,
τα κοβανε κομματακια και τα βραζανε με μουστο,ριχνανε
και ψημενα αμυγδαλα,και βαζανε το γλυκο μεσα σε γυαλινα
βαζα.
.
.
.
[Ομηρος,Ηροδοτος, Κατα Ματθαιον Ευαγγελιον,Λαογραφια]
.
.
Συκα δυο λογης και χελωνα στον κηπο μου-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΥΚΟ-ΦΑΝΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΧΕΛΩΝΑ
.
Συκια η'Συκη,δεντρο ιθαγενες στην Μαχαιρα[και σ'ολη
την Ελλαδα φυεται και καρπουται],φυλλοβολον,μακροβιον,
εχουμε τις συκιες:την ασπρουλα[ασπρη],την μαυρουλα[μαυρη],
την λιβανια,την τσοπελοσυκια,και αλλες ποικιλιες
οταν γυρισε στην Ιθακη ο Οδυσσεας και παρουσιασθηκε στον
πατερα του τον γερο Λαερτη,εκεινος του ζητησε σημαδια να
τον γνωρισει,του κορμιου του και του σπιτιου του κι ο Οδυσσεας
του ειπε:
"οὐλὴν μὲν πρῶτον τήνδε φράσαι ὀφθαλμοῖσι,
τὴν ἐν Παρνησῷ μ᾽ ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
οἰχόμενον· σὺ δέ με προΐεις καὶ πότνια μήτηρ
ἐς πατέρ᾽ Αὐτόλυκον μητρὸς φίλον, ὄφρ᾽ ἂν ἑλοίμην
δῶρα, τὰ δεῦρο μολών μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν.
εἰ δ᾽ ἄγε τοι καὶ δένδρε᾽ ἐϋκτιμένην κατ᾽ ἀλωὴν
εἴπω, ἅ μοί ποτ᾽ ἔδωκας, ἐγὼ δ᾽ ᾔτεόν σε ἕκαστα
παιδνὸς ἐών, κατὰ κῆπον ἐπισπόμενος· διὰ δ᾽ αὐτῶν
ἱκνεύμεσθα, σὺ δ᾽ ὠνόμασας καὶ ἔειπες ἕκαστα.
ὄγχνας μοι δῶκας τρισκαίδεκα καὶ δέκα μηλέας,
συκέας τεσσαράκοντ᾽· ὄρχους δέ μοι ὧδ᾽ ὀνόμηνας
δώσειν πεντήκοντα, διατρύγιος δὲ ἕκαστος
ἤην· ἔνθα δ᾽ ἀνὰ σταφυλαὶ παντοῖαι ἔασιν--
ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν."
Ομηρου Οδυσσεια,ραψωδια ω'
''πρωτα κοιταξε με τα ιδια σου τα ματια τη βαθια ουλη
που μου'σκαψε με τ'ασπρο κοφτερο του δοντι αγριοχοιρος
πανω στον Παρνασο που εσυ μ'εστειλες με τη σεβαστη μητερα
στον Αυτολυκο τον αγαπημενο πατερα της μητερας να φερω δωρα
καθως αυτος καποτε εδω που ηρθε μου υποσχεθηκε,
και τωρα να σου πω τα δεντρα στ' ομορφο περιβολι μας,
τα δεντρα που καποτε μου'δωκες,εγω ημουν παιδι και το καθενα
ζητουσα ,στον κηπο σ'ακολουθησα ,αναμεσα τους περπατουσαμε,
και συ τα ονοματιζες κι ελεγες το καθενα:μου'δωκες δεκατρεις
αχλαδιες και δεκα μηλιες,συκιες σαραντα,πενηντα σειρες αμπελι
μου'ταξες να μου δωσεις,καθε μια με την δικια της ωρα του τρυ-
γου,γιατι απ'ολες τις ποικιλιες σταφυλια ηταν,και καθε χρονια
θα στελνε αφθονια ο Διας απο ψηλα''
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Στο Πρωτο Βιβλιο ''Κλειω'' της Ιστοριας του Ηροδοτου,παραγραφος
71,ο σοφος Σανδινης συμβουλευει τον Λυδο βασιλια να μην
εκστρατευσει κατα των Περσων γιατι δεν εχουν συκα και ως εκ
τουτου δεν συμφερει η εκστρατεια:
1 Κροῖσος δὲ ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ ἐποιέετο στρατηίην ἐς Καππαδοκίην,
ἐλπίσας καταιρήσειν Κῦρόν τε καὶ τὴν Περσέων δύναμιν. 2 παρασκευα-
ζομένου δὲ Κροίσου στρατεύεσθαι ἐπὶ Πέρσας, τῶν τις Λυδῶν νομιζόμε-
νος καὶ πρόσθε εἶναι σοφός, ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς γνώμης καὶ τὸ κάρτα
οὔνομα ἐν Λυδοῖσι ἔχων, συνεβούλευσε Κροίσῳ τάδε· οὔνομά οἱ ἦν
Σάνδανις. "ὦ βασιλεῦ, ἐπ᾽ ἄνδρας τοιούτους στρατεύεσθαι παρασκευ-
άζεαι, οἳ σκυτίνας μὲν ἀναξυρίδας σκυτίνην δὲ τὴν ἄλλην ἐσθῆτα φο-
ρέουσι, σιτέονται δὲ οὐκ ὅσα ἐθέλουσι ἀλλ᾽ ὅσα ἔχουσι, χώρην ἔχον-
τες τρηχέαν. 3 πρὸς δὲ οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται ἀλλὰ ὑδροποτέουσι, οὐ
σῦκα δὲ ἔχουσι τρώγειν, οὐκ ἄλλο ἀγαθὸν οὐδέν. τοῦτο μὲν δή, εἰ νι-
κήσεις, τί σφέας ἀπαιρήσεαι, τοῖσί γε μὴ ἔστι μηδέν ; τοῦτο δέ, ἢν νικη-
θῇς, μάθε ὅσα ἀγαθὰ ἀποβαλέεις· γευσάμενοι γὰρ τῶν ἡμετέρων ἀγα-
θῶν περιέξονται οὐδὲ ἀπωστοὶ ἔσονται. 4 ἐγὼ μέν νυν θεοῖσι ἔχω χάριν,
οἳ οὐκ ἐπὶ νόον ποιέουσι Πέρσῃσι στρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδούς." ταῦτα λέ-
γων οὐκ ἔπειθε τὸν Κροῖσον. Πέρσῃσι γάρ, πρὶν Λυδοὺς καταστρέψασθαι,
ἦν οὔτε ἁβρὸν οὔτε ἀγαθὸν οὐδέν.
Ο Κροισος μη δινοντας ορθη εξηγηση στον χρησμο ετοιμαζε εκστρατειαν
στην Καππαδοκια ελπιζοντας να διαλυσει τον Κυρο και την Περσικη
δυναμη.Ενω προετοιμαζονταν ο Κροισος να εκστρατευσει κατα των
Περσων,καποιος απο τους Λυδους που τον νομιζαν απο παλια πως
ειναι σοφος,κι απο αυτη τη γνωμη μεγαλωσε πολυ η φημη του ονο-
ματος του στους Λυδους,συμβουλευσε τον Κροισο ετσι,το ονομα
ηταν Σανδανις:
Βασιλεα,προετοιμαζεσαι να εκστρατευσεις κατα τετοιων ανθρωπων,
που εχουν αναξυριδας απο δερματα και τ'αλλα ρουχα που φορουν
ειναι απο δερματα,δεν τρωνε οσα θελουν αλλα οσα εχουν,η χωρα
τους ειναι αγονη.Εκτος απ'αυτα δεν ξερουν τι ειναι το κρασι και
νερο μονο πινουν,ουτε εχουν συκα να φανε,ουτε αλλα αγαθα ,τιπο--
τα.Ετσι λοιπον,αν νικησεις,τι θα παρεις απ'αυτους,που δεν εχουν τι-
ποτα;Αντιθετα λοιπον ,αν νικηθεις,υπολογισε ποσα αγαθα θα χασεις.
Και τοτε απολαμβανοντας τα δικα μας αγαθα θα κολλησουν και θα
ειναι αδυνατο να τους διωξουμε.Εγω τωρα ευχαριστω τους θεους,
γιατι δεν εβαλαν στο μυαλο των Περσων να κανουν εκστρατεια
κατα των Λυδων''αυτα ειπε και δεν επεισε τον Κροισο.Οι Περσες,
πριν καταστρεψουν τους λυδους ,δεν ειχαν ουτε κατι ευγενικο ουτε
κατι αγαθο .
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Οι Περσες δεν ειχαν συκα ,και κατα τον Ιστορικο Ηροδοτο η
εκστρατεια του Ξερξη στην Ελλαδα ειχε σαν βασικο σκοπο να
κατακτησει την Αττικη και να εχει στην αυλη του αφθονια
νωπων και αποξηραμενων συκων να τα γευεται
.
Μας ελεγαν οταν ημασταν παιδια οι μεγαλυτεροι τη νυχτα να
μην περναμε κατω απο συκια στο δρομο γιατι εχει δαιμονια,
εκει κρυβονται και χυμανε να πιασουν τους ;ανθρωπους,οπου
τυχαινε στο δρομο να'ναι συκια περνουσαμε γρηγορα,τρεχον-
τας.
λεγανε ακομα πως ο ισκιος της συκιας ειναι βαρυς και να μην
ξαπλωσει καποιος να κοιμηθει σε ζεστη μερα του καλοκαιριου
στον ισκιος της γιατι θ'αρρωστησει,θα τον ποναει πολυ το κε-
φαλι του
[ξεραμε και την ιστορια με τον προδοτη Ιουδα που πηρε τα
τριακοντα αργυρια και προδωσε τον Χριστο κι επειτα μετα-
νοιωσε πικρα και απο τις τυψεις του πηγε στην ερημια και
κρεμαστηκε απο ενα κλαδι μιας συκιας ]
.
Πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασε.και ιδων συκην
μιαν επι της οδου ηλθεν επ'αυτην.και ουδε ευρεν εν αυτη
ει μη φυλλα μονον.και λεγει αυτη.μηκετι εκ σου καρπος γενη-
ται εις τον αιωνα.και εξηρανθη παραχρημα η συκη.και ιδον-
τες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες.πως παραχρημα εξηραν-
θη η συκη;αποκριθεις δε ο Ιησους ειπεν αυτοις.αμην λεγω
υμιν.εαν εχητε πιστινκαι μη διακριθητε.ου μονον το της συ-
κης ποιησετε.αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε.αρθητι και βλη-
θητι εις την θαλασσαν.γεννησεται.
Κατα Ματθαιον Ευαγγελιον.κα'.18-22
Επιστρεφοντας το πρωι στη πολη επεινασε.Και βλεποντας μια
συκια στο δρομο πλησιασε σ'αυτη.Και δεν βρηκε τιποτα πανω
σ'αυτη να φαγει,παρα μονο φυλλα .Και λεει σ'αυτη.Ποτε να μην
γεννησεις καρπο στον αιωνα.Κι αμεσως η συκια ξεραθηκε.Και βλε-
ποντας το συμβαν οι μαθηται απορησαν λεγοντας.Πως ξεραθηκε
η συκια αμεσως; Τοτε τους αποκριθηκε ο Ιησους και τους ειπε:
Αληθεια σας λεω,εαν εχετε πιστη και δεν αμφιβαλεται,οχι μονο
οτι συνεβει στη συκια θα το κατορθωσετε,αλλα αν σ'αυτο το
ορος πειτε:Σηκω ψηλα και πεταξου στη θαλασσα.Αυτο θα γινει.
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
εις τις αρχες του 18ου αιωνα ο ιερομοναχος Διονυσιος εκ Φουρνα
της Ευρυτανιας [ περιπου 1670-1746]εγραψε το εργον ''Ερμηνεια
της ζωγραφικης τεχνης και αι κυριαι πηγαι αυτης''
διδων εντολας πως το ορθον να καταγραφουν τις εικονες οι
αγιογραφοι,
δια την εικονα :ο Χριστος καταρωμενος την συκην
διδει την παρακατω εντολην:
Καστρον και εξωθεν του καστρου βουνα και συκη ακαρπος με
φυλλα ξηρα,και ο Χριστος βλεπων προς αυτην και απλωνων εις
αυτη τα χερια,και οι αποστολοι οπισω του θαυμαζοντες
102
.
οι Αθηναιοι εις καθε γευμαν την αρχαιαν εποχην ειχον συκα
να φαγουν,τα περιφημα αττικα συκα,τα νωπα τα ονομαζαν
συκοβασιλεια η' βασιλεια,και τα ξηρα τα ελεγαν βασιλιδες
ισχναδες,ητο τοσον πολυτιμον προιον που εθεσπισαν νομον
να τιμωρουνται αυστηρως οσοι εκλεπτων συκα και οσοι τα
εξηγαγαν κρυφιως,οσοι τους μαρτυρουσαν αμοιβονταν και
εκ τουτου ονομασθηκαν συκοφαντες,αυτοι που φανερωνουν
τα συκα,
επειδη γινονταν πολλες ανακριβεις και ψευδεις καταγγελιες για
κλοπη και εξαγωγη συκων,κατεληξεν ο Συκοφαντης να εχει την
αρνητικην σημασιαν που εχει σημερον,η δε ενεργεια του καλειται
συκοφαντια.
.
Αποφθεγματα για την Συκοφαντια:
Ο σωστος τροπος να αντιμετωπισεις την συκοφαντιαν ειναι
να την περιφρονησεις.Αν προσπαθησεις να την αντικρουσεις
η' να την διαψευσεις,θα σε νικησει
του Αλεξανδρου Δουμα Γαλλου συγγραφεα 1802-1870
.
Ο συκοφαντης εστι τοις πελας λυκος
Ο συκοφαντης ειναι λυκος για τους γυρω του
του Μενανδρου Αρχαιου Ελληνα ποιητη 4ος αιωνας π.Χ
.
Διογενης ερωτηθεις τι των θηριων κακιστα δακνει εφη.
των μεν αγριων συκοφαντης,των δε ημερων κολαξ
του Διογενη Κυνικου Φιλοσοφου 410-323 π.Χ
.
συκο λεγανε και το γυναικειο οργανο,το αιδοιον[αλλα και το ανδρικο]
επισης εχουμε και το φυλλο συκης της ...ηθικης
.
Στην Λημνο στον προιστορικο οικισμο Πολιοχνη εχουν βρεθει
αποξηραμενα συκα
Οι τζοπανοι ξωμαχοι που ητανε εξω με τα κοπαδια για να πη-
ξουνε γιαουρτι ριχνανε δυο-τρεις σταγονες συκογαλο στο
γαλα αποβραδυς κι εκεινο το πρωι γινοντανε δυνατος γιαουρ-
τοσπορος να πηξουν γιαουρτι να φανε να δροσιστουνε.
Οι αγιογραφοι ριχνανε στις σκονες των χρωματων λιγες σταγο-
νες απο γαλα συκιας,ανακατευανε και γινονταν το χρωμα ανθε-
κτικο ,εδενε
Τα συκα τα κανανε γλυκο,τις συκομαιδες:ξερενανε τα συκα,
τα κοβανε κομματακια και τα βραζανε με μουστο,ριχνανε
και ψημενα αμυγδαλα,και βαζανε το γλυκο μεσα σε γυαλινα
βαζα.
.
.
.
.
απο το αρχοντικο σπιτι των Τσελιεων,στο Δραγαμεστο - χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΚΛΕΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ
.
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη Μαχαιρα
Ξηρομερου]
Πριν τον πολεμο ηρθε η Βασιλικη με τον πατερα και την οικογενεια της
απο την Αμερικη στο Δραγαμεστο,εκει την εκλεψε ο Τσελιος,την πηρε
και της βγαλανε τραγουδι:
Κλεφτες μπηκαν στην αυλη
και μας κλεψαν τη Βασιλικη
και την πηραν και την πανε
στα βουνα την τριγυρνανε
''Για περπατα Κουλα μου
μην μας πιασουν σημερα
μην μας πιασουν σημερα
και μας βαλουν σιδερα''
''Δεν μπορω μωρ'Τσελιο μου
δεν μπορω να περπατησω
τα βουνα να τριγυρισω
χαλασαν τα παπουτσια μου
με πονεσε η πατουσα μου''
''Ελα παρε τα δικα μου
κι ακολουθα με κοντα μου''
την αφησε,δεν του τη δινανε,δεν τον ηθελαν,ηταν κουμουνι-
στης και την παντρεψανε στον Αστακο,εκεινον τον σκο-
τωσαν στον πολεμο
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,η μανα της Πανωρια ηταν
απο το Δραγαμεστο του Κωνσταντη και της Ασημινας
Λιαλιου,και μεγαλωσε μικρη εκει,η μανα της παντρευ-
τησε στην Παπαδατου τον Κωσταντινο Κοκκαλη ]
.
.
.
απο το αρχοντικο σπιτι των Τσελιεων,στο Δραγαμεστο - χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΚΛΕΨΙΜΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ
.
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88χρονων απο τη Μαχαιρα
Ξηρομερου]
Πριν τον πολεμο ηρθε η Βασιλικη με τον πατερα και την οικογενεια της
απο την Αμερικη στο Δραγαμεστο,εκει την εκλεψε ο Τσελιος,την πηρε
και της βγαλανε τραγουδι:
Κλεφτες μπηκαν στην αυλη
και μας κλεψαν τη Βασιλικη
και την πηραν και την πανε
στα βουνα την τριγυρνανε
''Για περπατα Κουλα μου
μην μας πιασουν σημερα
μην μας πιασουν σημερα
και μας βαλουν σιδερα''
''Δεν μπορω μωρ'Τσελιο μου
δεν μπορω να περπατησω
τα βουνα να τριγυρισω
χαλασαν τα παπουτσια μου
με πονεσε η πατουσα μου''
''Ελα παρε τα δικα μου
κι ακολουθα με κοντα μου''
την αφησε,δεν του τη δινανε,δεν τον ηθελαν,ηταν κουμουνι-
στης και την παντρεψανε στον Αστακο,εκεινον τον σκο-
τωσαν στον πολεμο
[αφηγειται η Μαρια Κουβελη του Νικολαου 88 χρονων
απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου,η μανα της Πανωρια ηταν
απο το Δραγαμεστο του Κωνσταντη και της Ασημινας
Λιαλιου,και μεγαλωσε μικρη εκει,η μανα της παντρευ-
τησε στην Παπαδατου τον Κωσταντινο Κοκκαλη ]
.
.
.
Μαχαιρα,τα Μελισσια Μετεωρολογικα-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
ΤΑ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΑ ΕΝΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΥ
ΣΤΗ ΜΑΧΑΙΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ [απο το 1961 εως το 1968]
ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ
ΚΟΥΒΕΛΗ .Μελισσοκομου
Εισαγωγη-Επιμελεια και Καταγραφη των Χειρογραφων χ.ν.κουβελης
.
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΕΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Αυτες οι Μετεωρολογικες Παρατηρησεις -Καταγραφες
μας φερνουν στον νου τους μαθητες του Αριστοτελη,που
παρατηρουσαν τα φαινομενα και τις ακριβεις παρατηρησεις
τους τις παρεδιδαν στον Δασκαλο,κι εκεινος με τον Μεγαλο Συν-
θετικο του Νου τις Επεξεργαζονταν για να προκυψουν οι
Μεγαλες Θεωριες του ,τα Μεγαλα του Εργα.
Ομοια,σαν ενας απλος ταπεινος μαθητης του Αριστοτελη,ο
Λευτερης Κουβελης απο τη Μαχαιρα Ξηρομερου μελισσοκομος
στις χρονο με τον χρονοχρονιες απο το 1961 εως το 1968 Παρα-
τηρει τα Καιρικα Φαινομενα και τα Καταγραφει,μερα με τη μερα
μηνα με τον μηνα,Αντικειμενικα,
Παρατηρει/Συστηματοποιει/Συγκρινει/Ομαδοποιει/ Κατηγο-
ριοποιει/Συνθετει/Συμπεραινει/Αποφασιζει/Ενεργει
.
ΤΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΤΑ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟΥ 1961-1968
11 Χειρογραφες Σελιδες
. .
Καιρος 1961
Ειναι πολυ ευνοικος,απο τα μεσα φεβρουαριου εχει λιακαδες.
η αμυγδαλια ανθησε με πολλα λουλουδια.
1-3-61 αρχισαν βροχες και κρυα μεχρι 7-3-61 οποτε συνεχιζουν
ζεστες λιακαδες.Οι μελισσες εργαζονται πολυ,σε αμυγδαλιες
κορομηλιες αχλαδιες κ.α
Απο απριλιο και μετα εχουμε μεγαλες ξηρασιες.
Μελι λουλουδισω 4-5 οκαδες.Δευτερος τρυγος 6 αυγουστου απο
10-12 οκαδες ο οποιος εγινε μελι αλιγιας.
η ξηρασια συνεχιζει μεχρι 20 οκτωβριου. 1 με 10 νοεμβριου ανθη-
ζει το ρικι και το κουμαρο. αλλα ο καιρος ειναι κρυος με πολλους
βοριαδες και τα μελισσα λογω που ηταν αδυνατα απο την ξηρασια
και ασχημος ο φθινοπωρος μενουν αδυνατα και με λιγο μελι.
.
1962
Ο καιρος ειναι καλος εως τον φεβρουαριο.
το πικροφελικο αργισε ν'ανθισει. 15-1-62---15-2-62
η αμυγδαλια ανθιζει συνεχεια.αλλα ο κρυος καιρος τα εμποδιζει
να βοσκησουν.Συνεχιζει ο χειμωνας μεχρι τελος μαρτιου,σε ολο το
διαστημα αυτο [Φεβρ.Μαρτιο]ζητημα αν ειχε 5 ημερες λιακαδα.
απο 1η απριλιου ο καιρος ειναι πολυ καλος δροσιες και λιακαδες,
6 και 7 -4-62 βρεχει πολυ,αλλα ο καιρος συνεχιζει παλι ευνοικος.
10-4-62 εως 13-4-62 βρεχει και κανει και πολυ κρυο,αλλα απο
14-4-62 αναβροχια και βοριαδςς.
5-5-62 εβρεξε και ο καιρος συνεχιζει ευνοικος.25-5-62 επιασε μεγα-
λη βροχη που θα παρατεινει την ανθοφορια τουλαχιστον 5-6 ημερες
καιρος συνεχιζει ευνοικος.
1η Ιουλιου αλη γερη βροχη και δροσιες.15-7--62 ανθιζει η αληγια.
συνεχιζει μεχρι 15-8-62 αλλα απο 1η αυγουστου εβαλε βοριαδες
πολους και χωρις δροσια.
9-8-62 εγινε δευτερος τρυγος πολυ φτωχος,5-6 οκαδες μεσος ορος
κατα κυψελι.Μπορει απο τους βοριαδες που δεν ευνοουσε την αλη-
για,αλλα ισως επειδη προς τα κατω ηταν σπαρμενα και δε εχει πολ=
λα γαλαζα αγγαθια,μονο στον γερομπορο ειχε λιγα ,γιαυτο πρεπει
να παρακουλουθησω.
.
-
.
1962
25-9-62 επιασε μεγαλη βροχη και συνεχιζει να βρεχει μεχρι τελους του
μηνος.Απο 15-10-62 βρεχει συνεχεια μεχρι 20-10-62.η κουμαρια απο της
25-10-62 αρχισε ν'ανθιζει.απο 29-10-62 βρεχει συνεχεια εως 3-11-62
βροχες μεγαλες. 4-11-62 τα μετεφερα στα καμενα δεντρα δια το κου-
μαρο.απο 3-12-62 αρχισε λιακαδες αλλα με βορια μεγαλον εως της
8-12-62 οποτε ξαναρχισε τις βροχες και τα κρυα εως το τελος του χρο
νου.
απο της 29 Οκτωβριου 1962 εως της 31 Δεκεμβριου εβρεχε σχεδον συ-
νεχεια σπανια να ειδαμε ηλιο 15 ημερες σολο το διαστημα.Τετοιο χειμωνα
γραφουν οι εφημεριδες εδω και 100 χρονια εχουν να ξαναδον απο το
[1862].Τετοιος βροχερος χειμωνς ητο που οι γεωργοι δεν κατορθωσαν να
σπειρουν ουτε τα μισα σιταρια απο κεινα που επροκειτο να σπειρουν.
.
-
.
1963
Ιανουαριος:συνεχιζει κρυα και βροχες συνεχεια οπως και το 1962 εως
το τελος ουτε μερα καλη
Φεβρουαριος:ο ιδιος ο καιρος οπως και ο Ιανουαριος κρυα και βροχες.
Μονον απο της 4 εως της 10-2-63 εκανε λιγο λιακαδα.η ανθοφορια της
αμυγδαλιας περασε χωρις να βοσκησουν καθολου οι μελισσες απο τις
πολλες βροχες και τα κρυα.
Μαρτιος:συνεχιζει ο ιδιο καιρος μεχρι της 3-3-63.
4 μηνες συνεχεια βροχες κρυα και χιονι.απο της 3 μεχρι της 20 εχει λια-
καδες αλλα με πολυ παγο το πρωι που μαραινει τα ανθη και δεν εχουν
νεκταρ.
απο της 20-30 εχει βροχες .25-3-63 κανω την πρωτη επιθεωρηση και τα
βρισκω σχετικα καλα παροτι βρεχει 4 1/2 μηνες συνεχεια.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει βροχερος, μεχρι 8-4-63 βρεχει συνεχεια
και πολυ κρυο.μετα μεταβαλετε ποτε βροχει και ποτε εχει λιακαδες
μεχρι της 10-4-63,υστερα απο της 10 εχουμε αναβροχια και βοριαδες,
η γη εχει ξερθι και τα χορταρια δεν εχουν νεκταρ.Της 25-4-63 αρχισε
βροχιες και λιακαδες.Πραγματικη ανοιξη.
ΜΑΙΟΣ:Συνεχιζει καλος καιρος ,βροχιες το απογευμα ζεστες μεγαλες
το πρωι .Και απο της 8-5-63 αρχισαν μεγαλες συνεχεις βροχες
μεχρι της 19-5-63[17 και 18 Μαιου] εβρεχε 48 ωρες συνεχεια με
πολυ κρυο.Μετα εως το τελος συνεχισε ποτε ηλιος ποτε βροχη.
ΙΟΥΝΙΟΣ:Συνεχιζει ο ιδιος καιρος ποτε ηλιος ποτε βροχη
εως τις 10-6-63 οποτε επαψε να βρεχει αλλα συνεχιζει να
ριχνει δροσιες πολλες η ζεστη ειναι μεγαλη[18-6-63].Τα
τρυγισα και πηρα απο 10 οκαδες και πλεον ανθομελο
αλλα απο τις 25 και μετα εβαλε βοριαδες μεχρι τελος
του μηνος χωρις καθολου δροσια.
ΙΟΥΛΙΟΣ:Ο καιρος αλλαξε αρχισε και καθε πρωι ριχνει
δροσια 7 και 8-7-63 εριξε μεγαλες βροχες.Η αλυγια και
το θυμαρι ανθισαν.Οι μελισσες το επισκεπτονται ,αλλα
απο της 20-7-63 εβαλε βοριαδες συνεχεις εως το τελος
του μηνος,χωρις καθολου δροσια και ολα τα ανθη μαρα-
θηκαν.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:Ο βοριας συνεχιζει χωρις δροσια.3-8-63 τα
ετρυγισα πηγαν πολυ καλα [10]οκαδες το ενα.Το τελευ-
ταιο 10ημερο του Αυγουστου συνεχιζει ο ιδιος καιρος
βοριαδες και πολυ σπανια δροσιες,αλλα στις 31-8-63
επιασε μεγαλη βροχη και θα συντελεσει στην ανθοφορια
της κουτσουνας.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:Ειναι καλος μεχρι 18-9-63 μετα ομως αρχι-
ζει βοριαδες εως 25-9-63,οποτε απο της 26-9-63 πιανει
μεγαλη βροχη εως το τελος του μηνος.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:Συνεχιζει να βρεχει με σποραδικες βροχες και
λιακαδες και πολλες δροσιες,αλλ;α 9 με 10-10-63 βρεχει συ-
νεχεια μερονυχτα ραγδαια βροχη ,απο της 10-10-63 και
μετα συνεχιζει λιακαδες και καπου-καπου κανενας βοριας.
Στο τελος του μηνος βρεχει μερονυχτα και σταματαει η
γεννα της βασιλισας.Η κουμαρια οσος γλυκος καιρος και
να κανει ανθιζει στο τελος του μηνος[το 1962 με ασχημο
καιρο ανθισε 30-10-62]το 1963 με γλυκον καιρο ανθισε
27 με 28-10-63.Τα μετεφερα και στα καμενα δεντρα.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:Ο καιρος ειναι πολυ καλος δροσιες και λια-
καδες,η κουμαρια ειναι στο κατακορυφο ανθισμενη,
3-11-63 μετεφερα τα μελισσα μου εις καμενα δεντρα
για να βοσκησουν στο κουμαρο.Ο καιρος συνεχιζει δρο-
σιες και λιακαδες εως της 28-11-63,στο διαστημα των
28 ημερων μονον μια ημερα ειχε βορια οι αλλες ητο ολες
καλες,απο της 28-11-63 και μετα βρεχει μεχρι τελος του
μηνος,αλλα οχι αγριος καιρος.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:ειναι καλος με λιγες βροχες και βοριαδες και
πολλες λιακαδες προ παντος απο 20-12-63 εως 31-12-63
ειναι καλοκαιρι,αλλα οι μελισσες δεν πηγαινουν για βοσκη.
Η χρονια σχεδον πηγε πολυ καλη,ειχε απο 25-30 κιλα μελι
το καθενα
.
-
.
1964
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:Συνεχιζει καιρος καλος,λιακαδες αλλα εχει και
πολλους βοριαδες.27-1-64 επιασε μεγαλη βροχη και κρα-
τησε εως το τελος του μηνος.Ενα μελισσι,που ανοιξα ειχε
3 τελαρα γονο,τοσο καλος ειναι ο καιρος.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ:Συνεχιζει καλος με λιακαδες και λιγο βορια
εως της 6-2-64 που απο το πρωι αρχισε να βρεχει και να
κανει και πολυ κρυο,προπαντον το βραδυ.Ανεμοι Βορειοι,
αλλα σε 2-3 ημερες αρχισε παλι λιακαδες,τον υπολοιπον
καιρο ποτε βρεχει ποτε κραταει,σχεδον ειναι πολυ καλος
ο καιρος για την μελισσοκομια.Η αμυγδαλια ανθισε απο
της 10-2-64 και εως το τελος του μηνος ειναι στο πριμα
της.
ΜΑΡΤΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει 2-3 ημερες καλος αλλες τοσες
συννεφιες.Παντως οχι και ασχημος.Η αμυγδαλια μεχρι
10-20 του μηνος ειναι στα πριμα της,αλλα μετα,που στα-
ματαει δεν βρισκουν τιποτα να βοσκησουν.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Μεχρι της 8 του μηνος εχομε λιακαδες,αλλα μετα
αρχιζουν συννεφιες και κρυα μεχρι της 15.Αλλα εγω εχω
κανει και μια μεγαλη βλακεια,μετεφερα τα μελισσια μου
20-30 μετρα πιο περα απο εκει,που τα ειχα αποτομα.
Αποτελεσμα,οι συλλεκτριες να γυρισουν στην παλια τοπο-
θεσια.Εκει εβαλα μια κενη κυψελη και μαζευτηκαν πολλες
χιλιαδες.Την νυχτα το πηρα και το ενωσα με ενα αλλο,το
αποτελεσμα ηταν να σφαγουν ολες.Συμπερασμα εβγαλα
πως δεν ενωνονται δυο κυψελες,μια χωρις μελι και η
αλλη με μελι.
Ο καιρος ειναι πολυ ασχημος,εχουμε μεγαλη αναβροχια
και συνεχεια βοριαδες με αποτελεσμα να μαραθουνε τα
λουλουδια.Ο μηνας κοντεψε να βγει αβρεχος και μονο της
26-4-64 εβρεξε εως της 28-4-64 και μετα συνεχισε μαιστρακι
[καλος].
ΜΑΙΟΣ:Αναβροχια μεγαλη και καπου-καπου κανενα βορια-
δακι,αλλα απο της 17 αρχισε καπου-καπου απο καμια ψιχα-
λουλα μεχρι της 20.Στης 29-30-5-64 επιασε μεγαλη βροχη,που
κρατησε δυο ημερες.
ΙΟΥΝΙΟΣ:Συνεχιζει δροσερος καιρος,καθε απογευμα βρεχει
κατα περιφερειες γυρω απο το χωριο.Απο της 8-εως 15 βρε-
χει το απογευμα συνεχως ,αλλα στης 15 μονο παιρνει στο
χωριο.Στης 25 και στης 29 βρεχει παλι στο χωριο και ο καιρος
ειναι καλος.
ΙΟΥΛΙΟΣ:Συνεχιζει καλος, 9-7-64 επιασε μια βροχουλα οφελημη
για τα λουλουδια,αλλα απο της 18-7-64 μεχρι της 24-7 εβαλε
βορια χωρις καθολου δροσια και οι μελισσες επαψαν να εργα-
ζονται αλλα στο τελος του μηνος επιασε μια βροχουλα ,που
δροσισε λιγο.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:Μπηκε με δροσες αλλα στις 4-8-64 βαζει 24 ωρες
βορια και μετα συνεχιζει παλι δροσιες εως 10 του μηνος,πιανει
μεγαλη βροχη και μετα συνεχιζει παλι βροχες.Αλλα υστερα απο
λιγες ημερες αρχιζουν οι ζεστες και βοριαδες εως το τελος
του μηνος,που κανει τις μελισσες να μην βγαινουν απο τις κυψε-
λες τους.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει με μεγαλες ζεστες,μονο απο
της 25 και μετα αρχιζει να συννεφιαζει,αλλα χωρις να βρεχει.
Οι μελισσες περνουν δυσκολες ημερες,ουτε μια δεν πηγαινει
για βοσκη.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:Οι ζεστες συνεχιζουν ,ο γονος εχει σταματισει
τελειως,μονον στης 10 του μηνος επιασε μια μικρη ψιχαλα
και μια στης 15 ,αλλα η γης δεν τις καταλαβε καθολου και
κακοκαιρια συνεχιζει.Στης 19-10-64 επιασε μεγαλη βροχη και
συνεχιζει μεχρι της 25 του μηνος,μετα ομως απο τη βροχη
αρχισαν βοριαδες.Δηλαδη ασχημος καιρος.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:Συνεχιζει βοριαδες μεχρι 5-11-64.αλλα απο της
5 αρχισε χειμωνας μεγαλος και μαιστρακι και δροσιες εως
της 13-11-64,μετα εχει λιακαδες ,αλλα με μικρο βοριαδακι.
Οι μελισσες δεν βοσκουν καλα την κουμαρια.Στη 28-11-64
πιανει μεγαλος χειμωνας,που κραταει εως το τελος του μηνος.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:Συνεχιζει χειμωνας με μεγαλες βροχες εως της
6-12-64 ,μετα εχουμε λιακαδες ,αλλα με βορια συνεχεια εως
της 15-12-64. 3-4 μερες βρεχει και μετα παλι λιακαδες εως
το τελος του μηνος.
.
-
.
1965
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:Συνεχιζει λιακαδες και βροχιες με γλυκον καιρο,
αλλα απο της 10 και μετα εχει βοριαδες μεχρι της 19,οποτε
αρχιζει και βρεχει μεχρι της 25 και μετα παλι συννεφιες και
λιακαδες χωρις να βρεχει εως το τελος του μηνος.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ:Εχει λιακαδα μεχρι της δυο του μηνος,μετα
αρχιζει βροχιες βοριαδες και πολλα χιονια,μονον μια μερα
στης 18-2-65 και μια στο τελος του μηνος ειδαμε καλη μερα.
ΜΑΡΤΙΟΣ:Ειναι καλος ,δροσιες και λιακαδες.Στης 20 του μηνος
επιασε μια καλη βροχη,αλλα απο της 25 και μετα ολο βορια-
δες και συννεφιες εως το τελος.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Μεχρι της 10 του μηνος ειναι καλος.Δροσιες και
λιακαδες,αλλα μετα αρχισαν πολλες βροχιες 15 ημερες περι-
που.Μεχρις της 25 εκανε δυο-τρεις ημερες καλες και μετα
παλι βροχιες και κρυα μεχρι το τελος.
ΜΑΙΟΣ:Ο καιρος ειναι αστατος ,μια βρεχει μια λιακαδα,αλλα
κανει πολυ κρυο και τα μελισσια δεν ανοιγουν τον γονο
μεχρι της 15 Μαιου ,οποτε σταματησαν οι βροχες ,αλλα
αρχισαν ζεστες μεγαλες εως το τελος του μηνος.
ΙΟΥΝΙΟΣ:Συνεχιζουν ζεστες μςγαλες εως της 18 του μηνος,
που επιασε μια μεγαλη βροχη,αλλα μετα απο τη βροχη
εβαλε συνεχεια βοριαδες μεχρι το τελος του μηνος,που
αντι να οφελησει η βροχη ζημιωσε με τον βορια.
ΙΟΥΛΙΟΣ:Συνεχιζουν ζεστες μεγαλες και βοριας εως το τελος
του μηνος,αλλα και με ολα αυτα τα μελισσα πηγαν πολυ
καλα.Εβγαλα 10-15 κιλα μελι το καθενα.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:Ο ιδιος ο καιρος συνεχιζει ,σπανια να εριξε δρο-
σια δυο η¨τρεις ημερες εως της 20 του μηνος,που επιασε
μια βροχουλα,που βασταξε δυο-τρεις ημερες ,αλλα μετα
απο την βροχη ο καιρος συνεχιζει ολο δροσερος .Καθε
απογευμα συννεφιαζει.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:Ο ιδιος καιρος συνεχιζει,χωρις δροσια και
βοριαδες.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:Ο ιδιος ο καιρος ,στης 10 του μηνος επιασε μια
ψιχαλα,αλλα μετα αρχισε τον βορια και την πηρε.Μετα συνε-
χιζει ως το τελος με μικροβοριαδακι.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:Ο καιρος αλλαξε,αρχισε να συννεφιαζει και να
ριχνει και δροσιες,αλλα η κουμαρια απο την μεγαλη αναβρο-
χια δεν ανθισε ακομη.Το πρωτο 10ημερο στης 13 του μηνος
πιανει μεγαλος χειμωνας,που συνεχιζει εως το τελος του μη-
νος χειμωνας μεγαλος.
Η κουμαρια μολις στο τελος του μηνος αρχιζει ν'ανθιζει.Τα
μελισσα τα μετεφερα στα καμενα δεντρα.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει με βροχιες εως το τελος με
νοτιους ανεμους.4-5 ημερες μονο εκανε λιακαδες.Η κουμαρια
ειναι στην ωριμανση.
.
-
.
1966
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει βροχερος και με πολλα κρυα,
οπως και το 1965.Μονον την τελευταια ημερα 31-1-66 εκανε
λιακαδα,τον υπολοιπον ολο εβρεχε,ζητημα σε ολο το διαστημα
του μηνος να εκανε 5 ημερες καλες.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ:απο της 5 του μηνος και μετα εκανε καλος καιρος,
ολο δροσιες και λιακαδες.Εβρεξε και μια φορα 14-16 και μετα
συνεχισε ο ιδιος καλος καιρος.
ΜΑΡΤΙΟΣ:Μεχρι της 10 του μηνος εκανε καιρος καλος ,αλλα
μετα απο της 10 ολο κρυα και βοριαδες συνεχεια.Απο μια
βροχη,που εριχνε την επερνε αμεσως ο βοριας.Τα μελισσα,
που τον Φλεβαρη ειχαν ξαπλωσει τον γονο τους,διοτι η
αμυγδαλια ουτε αλλη χρονια ειχε τοσα λουλουδια,εξαναγκα-
στηκαν να περιορισουν τον γονο και ως το τελος ολο κρυα
και βροχιες.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Ο καιρος πηγαινει παλι ασχημα.Ειναι απο τους
βοριαδες ξηρος ο τοπος,δεν βρεχει κιολας και δεν εβγαλε
καθολου λουλουδια.Εως το τελος πηγε αβρεχος,τα λουλουδια
εχουν ξεραθει.
ΜΑΙΟΣ:Εως της 10 του μηνος δεν εβρεξε.Στης 10 επιασε μια
μικρη βροχουλα,αλλα τα χορταρια ητο ξερα και δεν την
καταλαβαν και αλλη μια στης 17 ,αλλα ο καιρος εχει περασει
για τα λουλουδια.Παντως ομως μελι βαζουν,και αλλη μια
ψιχαλα στο τελος του μηνος.
ΙΟΥΝΙΟΣ:Μπαινει βροχερος.Στης 2 του μηνος επιασε μια
βροχουλα και στης 4 πολυ δυνατη βροχη.Παντως τα χορταρια
εχουν ξεραθει,αλλα μελι βαζουν ,δεν ξερω απο που το βρι-
σκουν .
ΙΟΥΛΙΟΣ:Ο καιρος ειναι σχεδον καλος,δεν βρεχει αλλα ριχνει
καθε πρωι δροσια και ευνοει την ανθιση της αλυγιας ,η οποια
απο της 10 του μηνος αρχισε ν'ανθιζει και εχει ανθη μεχρι
τελος του μηνος.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:Συνεχιζει ο ιδιος καιρος μεχρι τελος του μηνος,
καπου-καπου ριχνει και λιγη δροσια.Η αλυγια βασταξε
την ανθοφορια μεχρι της 10 περιπου του μηνος.Τρυγισαμε
τα μελισσια,καλα πηγαν,αλλα ηταν αδυνατα απο την
ανοιξη και δεν μας εδωσαν και καλα αποτελεσματα.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:Στης 2 του μηνος επιασε μια γερη βροχη,
και συνεχιζεται μαιστρος και δροσιες.Στης 16 του μηνος
αλλη βροχη μικροτερη,ομως απο την πρωτη φαινεται
πως ο καιρος θα ειναι εφετος ευνοικος δια τα μελισσια.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:Στης 20 του μηνος επιασε μια γερη βροχη
και μετα συνεχισε μαιστρακι και συνεχως δροσια.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:Στης 5 Νοεμβριου επιασε μεγαλη βροχη,που
κρατησε ολη την ημερα,υστερα εκανε δυο-τρεις ημερες
καλες και μετα βροχιες ως το τελος του μηνος.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:Εβρεχε συνεχεια ως το τελος του μηνος και
πολυ κρυο,ζητημα σε ολον αυτον τον μηνα να βγηκαν 4-5
ημερες για βοσκη οι μελισσες.
.
-
.
1967
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:Εως της 6 του μηνος εκανε λιακαδες,επιασε
μια βροχη εως της 20 του μηνος,μετα παλι λιακαδες,αλλα
με παγο,που εμοιαζε σαν χιονι, εως το τελος του μηνος,
σχεδον ο καιρος ητο καλος.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ:Μεχρι της 7 του μηνος ειναι πολυ καλος.Λια-
καδες και δροσιες,μετα επιασε βροχιες και βοριαδες και
πολυς παγος εως της 20 του μηνος,μετα αρχισε παλι καλος
καιρος.Λιακαδες και δροσιες.Η αμυγδαλια ανοιξε απο της
20 και μετα οι μελισσες την βοσκουν πολυ,διοτι εχουν
καιρο καλο.
ΜΑΡΤΙΟΣ:Συνεχιζει το ιδιο καλος καιρος μεχρι της 7 του μηνος,
που επιασε μια ψιχαλα ,αμεσως μετα τη βροχη [επιασε]φυσιξε
βοριας μεγαλος,που κρατησε 3 ημερες.Σε λιγες μερες αλλη ψι-
χαλα και πολυ δυνατος βοριας.Αυτο εγινε δυο-τρεις φορες.
Αποτελεσμα,ο Μαρτης περασε σχεδον χωρις βροχη και ολο
βορια.Ασχημος μηνας.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Αρχισε να διαφερει απο τον Μαρτη,εχει δροσιες
καπου-καπου,αλλα βροχη μονον στης 23 του μηνος επια-
σε,που κρατησε μια εβδομαδα,δλαδη μεχρι το τελος.
ΜΑΙΟΣ:Μας ηρθε με καλο καιρο,ολο δροσιες,τα λουλουδια
αρχισαν ν'ανοιγουν και τα μελισσια πηγαινουν πολυ καλα
Στης 3 και 22 επιασε μια πολυ μεγαλη βροχη,που θα παρα-
τεινε την ανθοφορια τουλαχιστον ενα μηνα πισω και ως το
τελος συνεχιζει καιρος πολυ καλος.
ΙΟΥΝΙΟΣ:Καιρος συνεχιζει καλος,οι μελισσες βρισκουν λου-
λουδια ακομα και φερνουν πολυ μελι ακομη,αλλα απο της
20 του μηνος και μετα εβαλε βοριαδες για λιγες ημερες.
ΙΟΥΛΙΟΣ:Ο καιρος συνεχιζει καλος και η αλυγια ειναι στα
πριμα της,αλλα εχουμε αναβροχια.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:Η αλυγια ειναι στο τερμα της .Τρυγισαμε,απο
10-15 κιλα ,σχεδον πηγε καλα η χρονια.
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ:Την 1η του μηνος επιασε μεγαλη βροχη,στης
15 αλλη μεγαλη βροχη,αλλα την αλλη ημερα εβαλε μεγαλον
βορια .
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:Στης 3 του μηνος επιασε μια βροχουλα και ο και-
ρος συνεχιζει καλος.Η κουμαρια αρχισε ν'ανθιζει.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:Εβρεξε 2-3 φορες , ανα 5-10 ημερες καπου-καπου
φυσουσε και βορια,αλλα σχεδον δεν ητο και ασχημος ο καιρος.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:Μας μπηκε βρεχοντας,αλλα την ημερα εκανε και
ζεστες και οι μελισσες βοσκουσαν.
.
-
.
1968
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ:Καιρος κρυος και βροχερος,εριξε και χιονι.Το πρικο-
φυλικο και η αμυγδαλια αρχισε ν'ανθιζει .
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ:Εχει πολλες βροχιες,αλλα και καλες ημερες.Στα με-
σα του μηνος ανθισε και η αμυγδαλια με καλες ημερες και οι
μελισσες την βοσκανε.
ΜΑΡΤΙΟΣ:Εως της 10 του μηνος εβρεχε,αλλα μετα εχουμε καλον
καιρο μεχρι το τελος.
ΑΠΡΙΛΙΟΣ:Εχουμε μεγαλην
[μεχρι εδω φθανουν τα χειρογραφα]
.
.
.
Γιαννης Κουλουκακης,Λαικος Τραγουδιστης-χ.ν.κουβελης
.
.
Απο τα Λαικα
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η Αγνωστη Ιστορια στον Πειραια
ο δισκος που εβαλε στο τζουκ -μποξ ητανε αυτος:
Γιαννης Κουλουκακης-Θα πεθανω πριν ξημερωσει-Μανωλης Χιωτης :
στο σπιτι μας σαν γυρισα το βραδυ
το βρηκα ρημαγμενο σκοτεινο
και ολα βυθισμενα στο σκοταδι
που πηγες που να εισαι και πονω
Αποψε αν δεν γυρισεις
κανεις δεν θα με σωσει
θα πεθανω πριν ξημερωσει
σαν φαντασμα γυρνω στην καμαρα μου
και ψαχνω να σε βρω σαν τον τρελο
για πες μου πως ν'αντεξει η καρδια μου
κοντευει να μου στριψει το μυαλο
Αποψε αν δεν γυρισεις
κανεις δεν θα με σωσει
θα πεθανω πριν ξημερωσει
το σπιτι μας που τοσο αγαπουσες
και τοσο το λατρευαμε κι οι δυο
το σπιτι μας που τοσο αγαπουσες
το αφησες να γινει ρημαδιο
Αποψε αν δεν γυρισεις
κανεις δεν θα με σωσει
θα πεθανω πριν ξημερωσει
.
.
..
.
[Ανθρωπινα Εσωτερικα]
Η Αγνωστη Ιστορια στον Πειραια
.
σηκωθηκε απο το τραπεζι,πηγε στη γωνια,που ηταν
το τζουκ μποξ,διαλεξε ενα τραγουδι κι εβαλε το κερμα,
γυρισε στο τραπεζι,ακουστηκε το γυρισμα του δισκου,
το γρατσουνισμα,ενα τραγουδι του Γιαννη Κουλουκακη
''θα πεθανω πριν ξημερωσει'',το ειχε γραψει ο Μανωλης
Χιωτης,οσο επαιζε το τραγουδι δεν μιλησε,ουτε κουνηθηκε,
σαν να ακινητοποιηθηκε,τον γνωρισα πριν απο δυο χρονια,
με συμπαθησε,γιναμε φιλοι,παρα τη διαφορα ηληκιας που
ειχαμε,εγω πολυ νεωτερος του,πολλες φορες,σχεδον παντα ,
εβαζε αυτο το ιδιο τραγουδι,και παντα με τον ιδιο απαραλλα-
χτο τροπο το ακουγε,ποτε δεν τον ρωτησα γιατι,και τι τον
συνεδεε μ'αυτο,οσο δεν μου ελεγε,εγω δεν επερνα την πρωτο-
βουλια να τον ρωτησω,ενω μου'χε εκμυστερευτει παρα πολλα
απο τη ζωη του,πολυ μικρος ορφανεψε απο πατερα,χαθηκε στην
κατοχη,δεν τον ξαναειδανε,μενανε στα Ταμπουρια,τοτε φυγανε
με τη μανα και τις τρεις αδελφες του και πηγανε να μεινουνε
στο Περαμα σε κατι κοντινους συγγενεις,σχολειο πηγε λιγο,ισα-ισα
που εμαθε να γραφει και να διαβαζει,τον πηρε ενας θειος απο τη
μερια του πατερα του και δουλευε στο εμπορικο του στο λιμανι
κατω,εδωδιμα αποικιακα ητανε,δουλεψε τςσσερα χρονια,του'δινε
πενταροδεκαρες κι εφυγε,επιασε δουλεια στο λιμανι στα φορτηγα,
φορτωνε και ξεφορτωνε,τον πειραξε η σκονη και η υγρασια της θα-
λασσας,η μουχλα του καραβιου,εφυγε κι απο κει ,κι επιασε παρεα
με κατι τζιμανια,που'χανε πολλα σουρτα φερτα με τη Τρουμπα,
και τον κοσμο της,παιδι ηταν το πηρε αψηφιστα,δυσκολο συναφι,
αλλα τα καταφερε να επιβιωσει,εκανε καλη μαγια,τα οικονομουσε,
οι ανθρωποι ομως ητανε μοχθηροι ,τον ζηλεψαν και τον μπλεξανε,
με καποιους επιορκους ατυνομικους και πιασμενους δικαστες και
με πληρομενους ψευδομαρτυρες τον κατηγορησαν και τον δικασαν
για φτιαχτη ακουσια και βιαια απαγωγη ανηλικης και προαγωγη της
σε πορνεια,εφαγε πεντε χρονακια,τα περασε στη φυλακη,οταν βγηκε,
στα 30 του,ηταν πολυ δυσκολα γι'αυτον,η μανα ειχε πεθανει,την εφα-
γε η μεγαλη στεναχωρια,δεν αντεξε,οι δυο μεγαλες αδερφες ειχανε
παντρευ-τει,η μικροτερη εμενε,παντου εβρισκε δυσκολιες,παλιοι φιλοι
τον αρνηθηκαν,κανενας δεν ηθελε να'χει σχεση μαζι του,προσπαθησε
πολυ αλλα δεν τα καταφερε,ξεκινουσε κατι να κανει,να πιαστει,να
ορθοποδησει και κατι συνεβαινε και τα αναποδογυριζε ολα, αυτο κρα-
τηξε μεχρι τα 35 του,τοτε τα παρατησε ολα,μπαρκαρησε,ταξιδευε με
διαφορα φορτηγα,για 30 χρονια συνεχεια δεν πατησε πισω το ποδι του,
γυρισε ολο το κοσμο να βρει λυτρωμο,Μαρσιλια,Λισαβωνα,Μπουενος
Αιρες,Ριο Τζανειρο,Ινδιες,Χονγκ Κονγκ,Καναδας,Ιαπωνια,Αυστραλια,
Σαγκαη,Αμστερνταμ,Αμβουργο,Σκανδιναβια,Ελσινκι,Στοκχολμη,Οσλο,
Αγια Πετρουπολη,και στη Αφρικη σε πολλα λιμανια βρεθηκε ,στο
Γιοχανεσμπουργκ,γυρισε πριν πεντε χρονια,τα χρηματα που εβγαλε
απο τα καραβια του αρκουν να ζει ανετα,κυριως,του ειπε,χαιρεται,
που ολοι τον εχουν ξεχασει και ζει και κινειται σαν αγνωστος.
.
.
.
Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ [Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ]
Στο Βασιλοπουλο[Αχιλλειο]Ξηρομερο
.
.
η Παναγιτσα ,η Κοιμηση της Θεοτοκου στο Βασιλοπουλο
Ξηρομερου-30εκ χ 40 εκ,λαδι-χ.ν.κουβελης
.
Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ
[Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ]
Στο Βασιλοπουλο[Αχιλλειο]Ξηρομερο
''τοτε στα χρονια μας πιστευαν,θες ηταν πιο αθωοι
οι ανθρωποι,η' θες να φοβοντουσαν περισσοτερο
απο τωρα,σα να θελανε να ζησουνε πιο απλα ,πιο
ταπεινα,να τους μελλει ο αλλος ανθρωπος και να
τον συνδραμουν,να μην χυμανε σαν θηρια ο ενας
τ'αλλονου,να μην κακολογουν,να μην ασχημιζουν
τη φυση τους,να ειρηνευσουν και γι'αυτο πιστευ-
αν,
και λεγανε,πολυ παλια ητανε,σ¨αυτα τα μερη ηρθε
ενα βασιλοπουλο,νεο παιδι στα πριμα του,με τους
συντροφους του να κυνηγησει,εδω στη περιοχη
ειχε πολλα αγριοχοιρους που θρεφονταν βελανιδια,
και τα κυνηγησαν αλλα δεν μπορουσαν να τα σκοτω-
σουν,παρα ολοι οι συντροφοι εχασαν τη ζωη τους
απ'αυτα,και εμεινε μονο το βασιλοπουλο,κι ενιωσε
πικρα και πονο μεγαλο για τον χαμο των συντρο-
φων,πως αυτο ηταν ενοχο και δεν γυρισε πισω στο
τοπο του,ντρεπονταν ν'αντικρυσει τις μαναδες τους
κι εμεινε εδω,
σε μια σπηλια ασκητευε,ετρωγε απο τα αγρια χορτα,
κρεας δεν ετρωγε,τον φιλευαν και οι γυρω ανθρωποι,
ελιες ψωμι,του τα'φηναν μπροστα στην εισοδο της
σπηλιας,κρυφα,να μην τους καταλαβει,ηταν υπηρηφα-
νος ανθρωπος,δεν καταδεχονταν την ελεημοσυνη,πως
τα δεντρα ζουν,πως τα πουλια πορευονται μονα τους,
ετσι κι αυτος πορευτηκε σαν αγιος ανθρωπος,κι οταν
σωθηκαν οι μερες του και περασε απο τη γη η σκια
του οι ανθρωποι μνημονευαν το μερος που εμεινε κι
εζησε εδω λεγοντας:''στου Βασιλοπουλου'',κι εμεινε
η ονομασια ως τις δικες μας μερες''
Στο Βασιλοπουλο[Αχιλλειο]Ξηρομερο
.
.
η Παναγιτσα ,η Κοιμηση της Θεοτοκου στο Βασιλοπουλο
Ξηρομερου-30εκ χ 40 εκ,λαδι-χ.ν.κουβελης
.
Η ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ
[Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ]
Στο Βασιλοπουλο[Αχιλλειο]Ξηρομερο
''τοτε στα χρονια μας πιστευαν,θες ηταν πιο αθωοι
οι ανθρωποι,η' θες να φοβοντουσαν περισσοτερο
απο τωρα,σα να θελανε να ζησουνε πιο απλα ,πιο
ταπεινα,να τους μελλει ο αλλος ανθρωπος και να
τον συνδραμουν,να μην χυμανε σαν θηρια ο ενας
τ'αλλονου,να μην κακολογουν,να μην ασχημιζουν
τη φυση τους,να ειρηνευσουν και γι'αυτο πιστευ-
αν,
και λεγανε,πολυ παλια ητανε,σ¨αυτα τα μερη ηρθε
ενα βασιλοπουλο,νεο παιδι στα πριμα του,με τους
συντροφους του να κυνηγησει,εδω στη περιοχη
ειχε πολλα αγριοχοιρους που θρεφονταν βελανιδια,
και τα κυνηγησαν αλλα δεν μπορουσαν να τα σκοτω-
σουν,παρα ολοι οι συντροφοι εχασαν τη ζωη τους
απ'αυτα,και εμεινε μονο το βασιλοπουλο,κι ενιωσε
πικρα και πονο μεγαλο για τον χαμο των συντρο-
φων,πως αυτο ηταν ενοχο και δεν γυρισε πισω στο
τοπο του,ντρεπονταν ν'αντικρυσει τις μαναδες τους
κι εμεινε εδω,
σε μια σπηλια ασκητευε,ετρωγε απο τα αγρια χορτα,
κρεας δεν ετρωγε,τον φιλευαν και οι γυρω ανθρωποι,
ελιες ψωμι,του τα'φηναν μπροστα στην εισοδο της
σπηλιας,κρυφα,να μην τους καταλαβει,ηταν υπηρηφα-
νος ανθρωπος,δεν καταδεχονταν την ελεημοσυνη,πως
τα δεντρα ζουν,πως τα πουλια πορευονται μονα τους,
ετσι κι αυτος πορευτηκε σαν αγιος ανθρωπος,κι οταν
σωθηκαν οι μερες του και περασε απο τη γη η σκια
του οι ανθρωποι μνημονευαν το μερος που εμεινε κι
εζησε εδω λεγοντας:''στου Βασιλοπουλου'',κι εμεινε
η ονομασια ως τις δικες μας μερες''
.
.
.
Διπλη Μονα Λιζα-Double Mona Lisa-χ.ν.κουβελης
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ]
Περι την Μονα
.
Η ιστορια συνεβηκε στην Αθηνα το 1987,τον μηνα Απριλιο απο
τις 10 μεχρι τις 21,πριν τις 10 για πρωτη φορα την ειδε ,αυτο το
θυμαται πολυ καλα,στις 5 του μηνος,στον ηλεκτρικο ,αυτος ειχε
μπει στο τρενο στην Ομονοια προς Πειραια,εκεινη ηταν μεσα
στο βαγονι
.
.
.
[Αλεξανδρος Παπαδιαμαντης,Μια Συναντηση]-χ.ν.κουβελης
.
.
-Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;
-Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σποραδων
..
Μου ειπαν πως θα τον εβρησκα εις το μπακαλικον -καφενειον
του Δημητρη Καχριμανη εις του Ψυρη,εκει εσυχναζεν απο ετων,
πηγα στην οδο Σαρρη,τον βρηκα να καθεται εις ενα τραπεζακι απο-
μερα,να μην διδει τροφην εις την ''περιεργεια του Κοινου'',ουτε να
εξαπτεται η ματαιοδοξια του,η μερα ητο ζεστη,προς το μεσημερι
και κατω απο τον ισκιο της συκομουριας εις την αυλην του καφε-
νειου ωσαυτως ζεστη,ηταν το ολον τρια-τεσσερα ατομα εκεινη
την ωραν,το γκαρσονι που εφαινετο κοιμισμενον,εις γεροντακος
εκαθειτο πιο περα αριστερα και εμπροσθεν υποψιθυριζων κατα
διαστηματα,και δυο λουστρακια περιμενοντα υπομονετικως να κα-
θαρισουν τα υποδηματα τινος εκ των εξερχομενων και εισερχο-
μενων εις το μπακαλικον,εμιλουσαν και εγελουσαν σκουντωντας
τον ενα το αλλον περιπαιχτικως,εκεινος εκαθειτο εις μιαν συνειθι-
σμενην καρεκλαν εμπροσθεν ενος τετραγωνου τραπεζιου,επανω
εις το τραπεζιον εμπροσθεν του ητο τα υπολειματα του γευματος
του,ενα πιατο,λιγο ψωμι, ενα ποτηρι του νερου,ηταν ημερα Τεταρ-
τη νηστισιμη,τα χερια τα ειχε σταυρωμενα στο στηθος,το κεφαλι
σκυφτο,τα ματια χαμηλωμενα,επλησιασα,δεν εφανει πως με
αντεληφθει το ελαχιστον,εδιστασα να τον ανησυχησω,ισως βα-
θεως να συνελογιζετο την ματαιοτητα του κοσμου,το προσκαιρον
του,η' να ηκουεν εις τα ωτα της ψυχης του το καθαροτατον και
τρικυμιζων γελιο της Μοσχουλας εις την τινα στιλπνον αιγιαλον
η' νυχταν εις μιαν κλειστην καμαρην,ισως και να εκαθειτο σιμα ,
πολυ σιμα,εις την μητερα του την Αγγελικην που υπερηγαπα,
μικρον παιδιον ον εις την αγκαλην της,ποιος ηξευρει τι ονειρευ-
ετο,και ποιας πολυπαθας και πολυτροπας υπαρξεις και ψυχας
να επλαθεν ως εψηλωνεν ο νους του,ενιωσα περιξ την ζεστην
ατμοσφαιραν ακινητουσαν και τοτε τον ηκουσα:
''Γιατι ηρθες;Τι θελεις;''
συνηλθα απο τις σκεψεις μου και τον ερωτησα με οχι υψωνε-
νην την φωνην:
''Εισθε εξ Αμερικης ερχομενος;''
και μου απαντησεν:''Ειμαι εκ της νησου Σκιαθου των Σπορα-
δων'', ταπεινως την φωνην,ινα μην εξαφθει η περιεργειαν
του Κοινου,''nous excitons la curiosite du public'',τον ακουσα
να μιλει γαλλικα,τον ευχαριστησα εκ βαθους καρδιας και ανε-
χωρησα
.
.
.
3 Εικονες στα Βρυστιανα,οροπεδιο στη Μαχαιρα ξηρομερου-χ.ν.κουβελης
ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ
Εγενετο ο ανθρωπος καθ'ομοουσιος το τοπιον
[ο ηλιος κρυβονταν πισω απ¨τη κορφη της Βιτσης στη δυση του,
το τοπιον αναληφλει,μετεωρον ,μεταφυσικο εις φως και σχηματα,
δροσερο αερακι εκινηθει κι αναδευσε τα φυλλωματα των υψηλων
δεντρων, ανεπνευσαν τα πλασματα ,ζωα κι ανθρωποι,αναψυχησαν
οσα οντα εκεινην την ωραν ευρισκοντο εκει]
.
.
.
η λαικη γυναικα ,τμημα απο μια τοιχογραφια μου 4μχ0.70μ
σ'ενα καφενειο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ
.
Η Πηνελοπη δεχτηκε τον τελευταιο πελατη,εναν νεαρο στρατιωτη,
πρωτη φορα τον εβλεπε,δεν ειχε παει μαζι του αλλη φορα,τον
περιποιηθηκε,οχι να τον εχει μονιμο πελατη,ο μονιμος πελατης
σ'αυτο το επαγγελμα δημιουργει εξαρτησεις και ως εκ τουτου
παθη και πολλα κακα επονται,αλλα ηθελε να τον ευχαριστησει,
δεν δεχτηκετα χρηματα που της εδωσε,του τα γυρισε πισω,θα τα
χρειαζονταν να βγαλει εξω το κοριτσι του,ισως ειχε κοριτσι και του
εκανε τη δυσκολη,κι αν δεν ειχε κοριτσι γρηγορα θ'αποκτουσε,ηταν
ομορφο και γεροδεμενο παιδι,μεχρι να δωθουν τα κοριτσακια στους
αντρες ,αυτες οι γυναικες,''σαν εμενα''σκεφτηκε,ειναι χρησιμες,
χαμογελασε,οι αλλοι πιστευουν πως κλεινεται με τις ωρες και
υφαινει στον αργαλειο εκεινο το ''περιφημο''ατελειωτο χαλι,
και θελουν αυτο να το πιστευουν,ιδιοτελεις και συμφεροντολογοι
που ειναι,αν και το εβγαλε στη φορα εκεινος ο αργοσχολος ποιητης,
πως οτι υφαινει τη μερα το ξυφαινει τη νυχτα,απιστη γυναικα,και
το μονο που κανει τη νυχτα ειναι να συνευρισκεται με διαφορους
αντρες και μαλιστα επι χρημασι,κοινη γυναικα,και τι εχει αυτη να
φοβαται,τους απατεωνες μνηστηρες τους νοιαζει το συμφερον τους,
να τρωνε ,να πινουν και να σπαταλανε το βιος του Οδυσσεα,κι ο
Οδυσσεας,οπως φαινεται,δεν εχει σκοπο να γυρισει πισω,στο σπι-
τι του,καπου ,ισως,καλοπερναει,παντα ενας γυναικας ηταν,η' ισως
μπορει να χαθηκε,στη θαλασσα η¨σε ανθρωπους,τελειωμενη ιστορια,
ο Τηλεμαχος ειναι ακομα παιδι,δεν καταλαβαινει,και τον δικαιολογει,
εχει ιδανικα,ιδεες για καλυτερη ζωη ,δικαιοτερη κοινωνια,ιδεες περι
του Ορθου,περι του Δικαιου,περι της Αλληλεγγυης,περι της Ισοτητας,
απραγο παιδι,αθωο,απειρο,αφελες,δεν ξερει την πραγματικη ζωη,δεν
εχει καει,οπως ολοι οι νεοι της ηληκιας του ομειρευεται εναν κοσμο
αγγελικα πλασμενο,σιγα-σιγα θα μαθει και θα συνειθισει ,θα συμβι-
βαστει κι αυτος οπως και τοσοι αλλοι,επειτα ,τι να σου κανει,ειναι νεα
ακομα,μικρο κοριτσι 15 χρονων την ζητησε απο τον πατερας της ο Οδυσ-
σεας και την πηρε γυναικα του,κινησε αμεσως εγγυος ,μολις γεννηθηκε
ο Τηλεμαχος,μωρο ηταν λιγων μηνων,πηγε στον πολεμο,απο τοτε περασαν
18 χρονια,ειναι 34 χρονων,νεα γυναικα,στα πριμα της,ο πολεμος τελειωσε,
ετσι ειπε ο ποιητης,8 χρονια πριν,νικηφορος και μαλιστα με σχεδιο δικο του,
κι ο αντρας της δεν γυρισε,οχι δεν θα φαει τα νιατα της ,θα τα γλεντησει,κι
ας γραφουν οτι θελουν οι ποιητες,κι ας λενε οτι θελουν οι ηθικολογοι,αυτοι
οι υποκριτες,κι ας την εικονιζουν οπως θελουν,το κορμι της ειναι ομορφο
και καλοφτιαγμενο,αρμονικο,διαφημιση θα της κανουν,επειτα ισχυρη γυναι-
κα ειναι,δεν ειναι καμια αδυνατη,εχει εξουσια στα χερια της,του δεσμευειν
και λυειν,δεν θα δωσει σε κανεναν λογαριασμο,ας κοιταζουν τις δουλειες
τους,αυτα σκεφτονταν,οπως καθε βραδυ,κι ετοιμασθηκε να κοιμηθει,αυριο
αλλη μερα θα ξημερωσει με τα προβληματα της
.
.
.
POP WOMAN CRYING-χ.ν.κουβελης
.
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
.
ολα εγιναν πολυ ξαφνικα,ξεσπασαν σαν σφοδρη καταιγιδα,
δεν μπορεσε να αντιδρασει,συντριφθηκε
.
.
.
η Χρυσουλα μωρο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΤΟΥΛΑΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑ
.
μου το'πε το κολοκυθακι πως η κοτουλα που λεει ψεματα
του ειπε πως μια μερα πηγε στη παραλια για μπανιο με τα
κλωσσοπουλακια της,εκει βρηκε τα καρπουζια να λιαζονται
και τα βαρια πεπονια να κανουν βουτιες,ηταν τοσο πολυκοσμια
που εχασε τα κλωσσοπουλακια της,γυρισε σπιτι απελπισμενη
και τα βρηκε στο σαλονι στον καναπε καθισμενα να βλεπουν
στην τηλεοραση το μικρο σπιτι στο λιβαδι,δεν τα μαλωσε,χα-
ρηκε που τα ξαναβρηκε ολα και σωα και καθισε μαζι τους
αφου πρωτα τους εφτιαξε μακαρονια με κιμα να φανε,εκει
στον καναπε την πηρε ο υπνος και σ'ενα ονειρο ειδε σ'ενα
κοτερο το κολοκυθακι ντυμενο ναυτακι στ'ασπρα και στα γαλαζια
ετοιμο να σαλπαρει για κρουαζιερα,το χαιρετησε και του ειπε την
ιστορια της ,μολις εφυγε το κολοκυθακι με πηρε στο τηλεφωνο
και μου ειπε την ιστορια κατα γραμμα,
ετσι σας την λεω κι εγω με τη σειρα μου κι αν θελετε με πιστευ-
ετε,παντως ειναι πολυ διασκεδαστικη,δεν ξερω αν ειναι και διδα-
κτικη ,εσεις θα βγαλετε το συμπερασμα
.
η Χρυσουλα μεγαλωσε και δεν της λεω τις ιστοριες με την κοτουλα-χ.ν.κουβελης
.
.
.
Αχιλλεας-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΑΧΙΛΗΙΔΑΣ ΜΕΣΑ
ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Αχιλληιδα,βυζαντινο μυθιστορημα,χειρογραφο Ν
C.Hesseling εκδοση.Achilleide Byzantine
Αμστερνταμ 1919
Εκφραση κορης
.
Φεγγαρομεγαλόφθαλμος ήταν η κόρη εκείνη
μέσα από τα ομμάτια της οι έρωτες δοξεύουν·
τα φρύδια της καμαρωτά, έμορφα εγερμένα
και κοκκινοπλουμόχειλη, σελήνης λαμπροτέρα,
μαρμαροχιονόδοντος, γλυκοστοματοβρύσις,
ασπροκοκκινομάγουλη, γέννημα των χαρίτων,
κρυσταλλοχιονοτράχηλος, υπερανασταλμένη,
στρογγυλοεμορφοπούγουνη και κάλλος είχε ξένον.
.
Η Αχιληιδα ειναι βυζαντινο μυθιστορημα του 14ου ,ο
συγγραφεας ειναι ανωνυμος,την εποχη των Παλαιολο-
γων,με ιαμβικους 15συλλαβους στιχους,πολιτικους.
.
Η ιστορια του σε περιληψη ειναι η εξης:ο βασιλιας
των Μυρμιδονων ηθελε γιο διαδοχο κι η βασιλισα δεν
εκανε,αποφασισε να τη διωξει και τοτε εμεινε εγκυος
κι εκανε αγορι,το ονομασαν Αχιλλεα,απο τα 4 μεχρι
τα 8 εμαθε ολες τις επιστημες,στα 8 ηξερε τα στρατιωτικα,
στα 13 ηταν πολυ ομορφο και πολυ δυνατο παλλικαρι,
ξεχωριζε,κρυμενος πισω απο μια ασπιδα νικησε σε μονο-
μαχια ολους τους αντιπαλους του,ο πατερας του ενθουσια-
στηκε και θελησε να του δωσει το θρονο,εκεινος δεν δε-
χθηκε,παρα του ζητησε να του δωσει 12 παλλικαρια συν-
τροφους να συνεχισει την εκπαιδευση στα στρατιωτικα,
του εδωσε τα παλλικαρια,μεσα στους στρατιωτες ηταν κι
ο Πατροκλος,τοτε επιτεθηκε στη χωρα ενας ξενος βασιλιας
με τον στρατο του,ο Αχιλλεας τον κατανικησε και τον κατα-
διωξε στο παλατι του,εκει στους κηπους του ειδε την κορη
του εχθρου βασιλια που ηταν πολυ ομορφη οσο κι αυτος
και την ερωτευτηκε,εκεινη ηταν σκληρη κι ακαταδεκτη,
τοτε ο Αχιλλεας της εστελνε ερωτικα γραμματα και της
τραγουδουσε ερωτικα τραγουδια,χωρις αποτελεσμα ολ'αυ-
τα,και τοτε επεμβηκε ο ιδιος ο Ερωτας κι εκανε την κορη
ν'αλλαξει τη διαθεση απεναντι του και τον ερωτευτηκε
οσο κι αυτος αυτη,την απηγαγε και τ'αδερφια της τον κυ-
νηγησαν και τα νικησε,τοτε συμφιλιωθηκαν κι εγιναν
οι γαμοι τους και γιορτασαν,εξι χρονια εζησαν πολυ ευτυ-
χισμενα με πολλα ερωτικα παιχνιδια και χαρες,κι ο Αχιλ-
λεας εκανε και πολλα ανδραγαθηματα,τα'βαλε με φραγκους
ιππεις κονταριστες και τους νικησε, πιαστηκε,και με αγριο
λιονταρι,το πολεμησε και το νικησε,κι αλλες πολλες ηρω-
ικες πραξεις εκανε,και πανω στον εκτο χρονο ηρθε δυσεχτος
ο καιρος και μεγαλο κακο επεσε κι αρρωστησε βαρια η κορη
και πεθανε,κι ο Αχιλλεας απο το βαρυ καημο του για τον
θανατο της γυναικας του μαραζωσε και πεθανε κι αυτος,
τον πηρε ο Χαρος.
.
Το μυθιστορημα αυτο δεν εχει ευτυχισμενο τελος σε αντι-
θεση με τα τρια αλλα μυθιστορηματα:του Καλλιμαχου και
της Χρυσορροης,του Βελθανδρου και της Χρυσαντζας,
του Λιβυστρου και της Ροδαμνης που ειχαν happy end.
Στην Αχιλληιδα ο ηρωας ειναι ο ομηρικος Αχιλλεας αλλα
δεν γινετ;αι καμια αναφορα στην συμμετοχη του στον
πολεμο της Τροιας.
Σε μια παραλαγη,μετα το θανατο της γυναικας του δεν πε-
θαινει,πηγαινει στη Τροια και με τη δυναμη και τη παλλικα-
ρια του προξενει στους Τρωες μεγαλες συμφορες,τοτε ο Παρις
για να τον αποδυναμωσει σκεπτεται να του προτεινει να τον
παντρεψει με την αδερφη του,ο Αχιλλεας δεχθηκε,γινανε οι
πολεμικες συνθηκολογησεις και τοτε βρηκε την ευκαιρια ο
Δηιφοβος και τον σκοτωσε,
μετα οι Ελληνες πηρανε τελικα την Τροια
.
Εκεινο το καιρο ασχολουνταν γενικα με το βυζαντινο μυθι-
στορημα,αγοραζε πολλα σχετικα βιβλια,αναζητουσε αρθρα
που γραφτηκαν γι¨αυτο το θεμα,ειχε αλληλογραφια με δια-
φορους μελετητες κι εδω και στο εξωτερικο,επισκεφτονταν
βιβλιοθηκες,την Εθνικη Βιβλιοθηκη και τις Πανεπιστημιακες
Βιβλιοθηκες,και φυσικα εψαχνε και στο ιντερνετ,
εμαθε απο εναν φιλο του, που του ανεφερε το ενδιαφερον του
για τα βυζαντινα μυθιστορηματα πως ενας θειος του απο τη με-
ρια της μητερας του, χρονια Καθηγητης της Ευρωπαικης Κλα-
σικς και Συγχρονης Λογοτεχνιας στην Οξφορδη,συνταξιουχος
πια,ειχε επιστρεψει κι εμενε στην Αθηνα,του ειπε πως ειχε παρα
πολλα βιβλια,μεγαλη βιβλιοθηκη,την εβλεπε οταν πηγαινε επι-
σκεψη στο σπιτι του θειου,αλλα δεν εχει σχεση με βιβλια και
ποτε δεν ασχοληθηκε για να του πει λεπτομερειες,αν θελει
ομως μπορει να τον φερει σ'επαφη με τον θειο του,θα του ζη-
ησει να τον αφησει να δει τη βιβλιοθηκη,κι ειναι σιγουρος,
επειδη ο θειος του επειδη του εχει αδυναμια ,δεν θα του το
αρνηθει,
ετσι εγινε,μεσα σε λιγες μερες τον εφερε σ'επαφη με τον θειο,
του εκανε εντυπωση,ηταν καλοστεκουμενος παρα την ηληκια
του,ψηλη λεπτη φυσιογνωμια,προσεχε ,του ειπε,τη διατροφη
του,και περπατουσε δυο ωρες τη καθε μερα να διατηρησει την
ευεξια του,ηταν εφυεστατος και πολυ καλος συζητητης,απλος,
ευγενικος,χωρις αλλαζονια,οταν του ειπε τον λογο για τον οποιο
θελει να κοιταξει στη βιβλιοθηκη του,το βυζαντινο μυθιστορη-
μα,ο καθηγητης χαμογελασε,δεν ηξερε αλλα του φανηκε καπως
αινιγματικο το χαμογελο του,του ειπε πως η βιβλιοθηκη ειναι
στη διαθεση του για οσο καιρο θελει,απο οσο θυμαται,του ειπε,
υπαρχουν πολλα σχετικα βιβλια με το θεμα του,κανονισαν να πη-
γαινει στο σπιτι καθε μερα ,στις 9 η ωρα το πρωι και να μενει
οσες ωρες θελει στο χωρο που ηταν τα βιβλια,εκεινος δεν θα τον
ενοχλουσε,στο ψυγειο θα ηταν φρουτα ,γαλα,χυμοι ,ολα τα αναγ-
καια και να μην δισταζει να τον ρωτησει για οτι ηθελε,με χαρα
θα τον βοηθουσε στην ερευνα του
καθε μερα στις 9 η ωρα το πρωι πηγαινε στο σπιτι του Καθηγη-
τη και καθονταν πολλες ωρες να μελετησει,μεχρι που νυχτωνε,
τον απορροφουσε ο ζηλος του και ξεχνιονταν,η βιβλιοθηκη ηταν
μεγαλη,ειχε πολλα σχετικα βιβλια,και στα ελληνικα και ξενο-
γλωσσα,ηξερε αγγλικα και γαλικα και τα καταλαβαινε,τα βιβλια
στις αλλες γλωσσες δεν ηταν προβλημα γιατι υπηρχαν και οι μετα-
φρασεις τους στις γλωσσες που ηξερε,ακομα εβρισκε και ολα τα
βιβλια που υπηρχαν στις βιβλιογραφιες τους ,αλλα και ολα τα βι-
βλια στις βιβλιογαφιες αυτων των βιβλιων,και τα βιβλια στις βι-
βλιογραφιες αυτων των βιβλιων,και ουτω καθεξης,
του εδωσε την εντυπωση η βιβλιοθηκη πως ειναι απειρη,απειρος
ανυπολογιστος ο αριθμος των βιβλιων της,παρ¨οτι ο χωρος που
τα περιειχε ηταν συγκεκριμενος,μετρησιμος,ο κυβικος χωρος ενος
δωματιου 8μ πλατος επι 10μ μηκος επι 4μ υψος,
υπηρχαν και πολλες σπανιες εκδοσεις,ανυπολογιστες σε αξια και
αριθμο.
εκανε παρατηρησεις στα βιβλια,περα απο το ειδικο θεμα του,και
συμπερανε πως σε ολα τα τα θεματα,Μαθηματικα,Λογοτεχνια,
Επιστημη,Ιστορια,Φιλοσοφια,και αλλου,τα βιβλια ηταν μαλλον
απειρα,σαν ολα τα βιβλια,που εχουν γραφει απο τοτε που ο ανθρω-
πος εγραψε,ειτε σε περγαμηνες,ειτε σε παπυρους,ειτε σε χειρογρα-
φα,ειτε αντιγραφα,ειτε τυπωμενα,υπηρχαν,ακομη κι ολες οι εκδο-
σεις τους, ολες οι μεταφρασεις τους,ολες οι μελετες τους,σ' ολες
τις γλωσσες του κοσμους,
ενιωθε πως οταν επερνε ενα βιβλιο απο το ραφι σαν να ανοιγε ο
χωρος τις διαστασεις του να χωρεσουν ολα τα σχετικα βιβλια κι
επειτα να συμπυκνωνονταν,
το ιδιο ενιωθε οταν επανατοποθετουσε το βιβλιο στη θεση του.
πολλες φορες συζητουσε με τον καθηγητη για να διαλευκανει
καποιο ζητημα,να τον βοηθησει με τη εμπειρια και τη γνωση
του,
μια μερα του ειπε πως τα βιβλια ειναι στη βιβλιοθηκη του σχεδον
ολα,οχι σχεδον,ολα ειναι,οσα εχουν γραφτει απο καταβολης
κοσμου,κι εκεινος του απαντησε:''αληθεια,οντως ειναι ολα''.
δεν το θεωρησε ευγενικο να τον ρωτησει πως ειναι δυνατον
να γινεται αυτο,για να ειναι ετσι,φαινεται πως μπορει να γι-
νει.
τον τελευταιο καιρο,ακριβως 15 μερες, μια ωρα πριν να φυ-
γει απο τη βιβλιοθηκη επαιρνε διαφορες εκδοσεις της Ιλιαδας
τις ξεφυλλιζε ειτε κατα επιλογη,ειτε τυχαια,χωρις σειρα,
ειτε με καποιο προγραμμα,π.χ μονο τις σελιδες αρτιου αριθ-
μου,2,4,6,8,10,...,η' περιττου 1,3,5,7,9,...,η' πρωτου αριθμου
2,3,5,7,11,...,η' τα πολλαπλασια ενος αριθμου π.χ του 5:5,10,
15,...,η¨ αν η πρωτη λεξη της σελιδας αρχιζει απο συγκεκρι-
μενο γραμμα,π.χ απο το α,η' απο το ε,εφαρμοζε και συνθετες
μεθοδους,οπως ,αν διαβαζε τις αρτιες σελιδες,να διαβαζε κατα
αυξοντα σειρα περιττο αριθμο γραμμων,πχ στην 2η σελιδα 1
γραμμη,στην 4η σελιδα 3 γραμμες,στην 6η σελιδα 5 γραμμες,
κλπ,ακολουθουσε και πιο πολυπλοκα σχεδια
σημερα ξεφυλλισε κατα σειρα τις εξης εκδοσεις;
-Homer. The Iliad. Richmond Lattimore, translator. Chicago:
περιπου ενα τεταρτο
University of Chicago Press (1951) Rouse, W.H.D. The Iliad
(1938)
περιπου 10 λεπτα
-Homer: Iliad Books 1-12, & 13-24, ed. by Monro, 3rd Ed.:
© Oxford Univ. Press 1902,
περιπου 12 λεπτα
και μετα την
-Iliad,Greek manuscript, late 5th, early 6th centuries AD
στη χειρογραφη Ιλιαδα την οποια ανοιγε κατα τυχη,για 10 λεπτα ,
διαβαζε ενα οποιονδηποτε στιχο,
στην ψ'ραψωδια βρηκε ενα διπλωμενο χαρτι,το ανοιξε,ηταν γραμ-
μενο με το χερι και απο τις δυο μεριες με γαλαζιο στυλο στην μια
πλευρα του ηταν αντεγραμμενοι οι ομηρικοι στιχοι 54-98 της ψ'ρα-
ψωδιας :
.
Ὣς ἔφαθ', οἳ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
ἐσσυμένως δ' ἄρα δόρπον ἐφοπλίσσαντες ἕκαστοι
δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης.
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
οἳ μὲν κακκείοντες ἕβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
Πηλεΐδης δ' ἐπὶ θινὶ πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
κεῖτο βαρὺ στενάχων πολέσιν μετὰ Μυρμιδόνεσσιν 60
ἐν καθαρῷ, ὅθι κύματ' ἐπ' ἠϊόνος κλύζεσκον·
εὖτε τὸν ὕπνος ἔμαρπτε λύων μελεδήματα θυμοῦ
νήδυμος ἀμφιχυθείς· μάλα γὰρ κάμε φαίδιμα γυῖα
Ἕκτορ' ἐπαΐσσων προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
ἦλθε δ' ἐπὶ ψυχὴ Πατροκλῆος δειλοῖο
πάντ' αὐτῷ μέγεθός τε καὶ ὄμματα κάλ' ἐϊκυῖα
καὶ φωνήν, καὶ τοῖα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο·
στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεφαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
εὕδεις, αὐτὰρ ἐμεῖο λελασμένος ἔπλευ Ἀχιλλεῦ.
οὐ μέν μευ ζώοντος ἀκήδεις, ἀλλὰ θανόντος· 70
θάπτέ με ὅττι τάχιστα πύλας Ἀΐδαο περήσω.
τῆλέ με εἴργουσι ψυχαὶ εἴδωλα καμόντων,
οὐδέ μέ πω μίσγεσθαι ὑπὲρ ποταμοῖο ἐῶσιν,
ἀλλ' αὔτως ἀλάλημαι ἀν' εὐρυπυλὲς Ἄϊδος δῶ.
καί μοι δὸς τὴν χεῖρ'· ὀλοφύρομαι, οὐ γὰρ ἔτ' αὖτις
νίσομαι ἐξ Ἀΐδαο, ἐπήν με πυρὸς λελάχητε.
οὐ μὲν γὰρ ζωοί γε φίλων ἀπάνευθεν ἑταίρων
βουλὰς ἑζόμενοι βουλεύσομεν, ἀλλ' ἐμὲ μὲν κὴρ
ἀμφέχανε στυγερή, ἥ περ λάχε γιγνόμενόν περ·
καὶ δὲ σοὶ αὐτῷ μοῖρα, θεοῖς ἐπιείκελ' Ἀχιλλεῦ, 80
τείχει ὕπο Τρώων εὐηφενέων ἀπολέσθαι.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω καὶ ἐφήσομαι αἴ κε πίθηαι·
μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ' Ἀχιλλεῦ,
ἀλλ' ὁμοῦ ὡς ἐτράφημεν ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,
εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιος ἐξ Ὀπόεντος
ἤγαγεν ὑμέτερον δ' ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς,
ἤματι τῷ ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντος
νήπιος οὐκ ἐθέλων ἀμφ' ἀστραγάλοισι χολωθείς·
ἔνθά με δεξάμενος ἐν δώμασιν ἱππότα Πηλεὺς
ἔτραφέ τ' ἐνδυκέως καὶ σὸν θεράποντ' ὀνόμηνεν· 90
ὣς δὲ καὶ ὀστέα νῶϊν ὁμὴ σορὸς ἀμφικαλύπτοι
χρύσεος ἀμφιφορεύς, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ.
Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ' εἰλήλουθας
καί μοι ταῦτα ἕκαστ' ἐπιτέλλεαι; αὐτὰρ ἐγώ τοι
πάντα μάλ' ἐκτελέω καὶ πείσομαι ὡς σὺ κελεύεις.
ἀλλά μοι ἆσσον στῆθι· μίνυνθά περ ἀμφιβαλόντε
ἀλλήλους ὀλοοῖο τεταρπώμεσθα γόοιο.
.
γυρισε το χαρτι απο την αλλη πλευρα,εκει ηταν γραμμενοι οι
εξης στιχοι;
.
κι εκυκλωσεν η πεθυμια της κορης τ'ομορφον παλλικαριν
κι επαλεβεν νυχταν και μεραν να απαλλαγει της γοησας
αλλον ποτε στρατον κι οχτρον πλεον κανεναν δεν εφοβειθει
τα καλλια της τα μαθια του δεν εσφαλουσαν σ'υπνον γλυκυν
κι οντας επεσεν μ'ορμην και με σπαθιν απανω σ'αγριο λιοντα
η' για να χαθει η' για να νικησει και το γραπωσεν απο την κεφαλην
η καρδια της κορης ετρεμεν μην τυχει κι ο λιοντας τονε φαει
τοτες ητονε οπου η αγαπη της ριζες απλωσεν κι εστεριωσεν
.
με την σημειωση:στιχοι απο την Αχιλληιδα
οχι πολυ επιτυχεις
.
πηρε χαρτι και σημειωσε τους στιχους,ηταν σιγουρος,πως
αυτοι οι στιχοι δεν υπηρχαν στην Αχιλληιδα,δεν τους ειχε
ξαναδιαβασει,δεν μπορει να υπηρχαν και να μην τους ειχε
δει,αδιανοητο του φανηκε,
αφησε το βιβλιο ανοιχτο στο φυλλο,που βρηκε το χαρτι,πηρε
το χαρτι που αντεγραψε τους στιχους κι ετρεξε να φωναξει
τον καθηγητη, να του δειξει το ευρημα του,
τον βρηκε καθισμενον στο σαλονι,του ειπε το συμβαν και
του εδειξε το χαρτι ,ο καθηγητης πηρε το χαρτι,εβαλε τα γυα-
λια του ,και το διαβασε,χαμογελασε,παλι ξαναειδε εκεινο το
ιδιο αινιγματικο χαμογελο,του το εδωσε και σηκωθηκε απ'τον
καναπε,πηγαν στο δωματιο της βιβλιοθηκης,
ειδαν το χειρογραφο βιβλιο,δεν ηταν στη σελιδα που το ειχε
αφησει,ειχαν γυρισει σελιδες,καταλαβε τι εγινε,απο το ανοι-
χτο παραθυρο και την πορτα που ανοιξε για να φωναξει τον
καθηγητη δημιουργηθηκε ρευμα αερα και γυρισαν οι σελι-
δες,
το πηρε στα χερια του ,εψαξε και βρηκε την ψ' ραψωδια,την
αρχη τηςδεν βρηκε το χαρτι ,
ξεφυλλισε ολη την ραψωδια ,δεν το βρηκε,
ξεφυλλισε και ολο το βιβλιο πολλες φορες ,πουθενα δεν το
βρηκε,εξαφανισθηκε,
εψαξε παντου στο δωματιο,πουθενα,
βγηκε εξω στον κηπο μηπως το παρεσυρε ο αερας και βγη-
κε απ¨τα'ανοιχτο παραθυρο κι επεσε εκει,δεν το βρηκε,αφαν-
το,
κοιταξε το ρολοι στο χερι του,ειχε περασει η ωρα,νυχτωσε,εβα-
λε τα βιβλια στη θεση τους στο ραφι,καληνυχτησε τον καθηγη-
τη κι εφυγε
στο σπιτι μεχρι αργα τη νυχτα,σκεφτονταν αυτο που ανακα-
λυψε μια στιγμη κι υστερα χαθηκε,ευτυχως που το αντεγραψε,
και το-χει,
σκεφτηκε πως,ισως,και σε αλλα βιβλια μεσα στις σελιδες τους
να υπαρχουν παρομοια χαρτια με αγνωστους στιχους της Αχιλ-
ληιδας,και το συνολο τους να αποτελουν μια καινουργια παραλ-
λαγη της,αγνωστη και ανεκδοτη,
απο αυριο αυτος θα ειν;αι ο μοναδικος του στοχος ,ν'ανακαλυ-
ψει αυτην την αλλη Αχιλληιδα και να την καταγραψει,
ισως να ανακαλυψει παραλλαγες και αλλων εργων,π.χ του Δον
Κιχωτη,η' της Βιβλιοθηκης της Βαβελ του Μπορχες,η'της Θειας
Κωμωδιας του Δαντη,η' των εργων του Σεκσπιρ,η' της Ριμαδας
του Μεγαλεξανδρου,
σιγουρα αυτη η απειρη βιβλιοθηκη του καθηγητη θα περιεχει
εκτος απο ολα τα βιβλια που εχουν γραφτει και τα βιβλια που
αυτη τη στιγμη ακριβως γραφονται,και αυτα που θα γραφουν
στο μελλον,αλλα και επιπλεον τα βιβλια που δεν θα γραφτουν
ποτε,
αλλα βιβλια που γραφτηκαν ομως εμειναν χειρογραφα στα
συρταρια των συγγραφεων τους ,παρατημενα και δεν εκδοθη-
καν ποτε ,
και αλλα βιβλια που θα μπορουσαν να γραφτουν και δεν γρα-
φτηκαν,ειτε εμειναν στη σκεψη,ειτε στη φαντασια του συγγρα-
φεα,ειτε δεν τολμησε για διαφορους λογους να γραψει π.χ πολι-
τικους,ιδεολογικους,θρησκευτικους
και αλλα βιβλια που δεν θα ηταν δυνατον να γραφτουν,τα αδυνα-
τα βιβλια,τα απραγματοποιητα,τα εκτος ανθρωπινων δυνατοτη-
των,τα ουτοπικα,
μενει να ψαξει,κι αυτο εξονυχιστκα θα κανει απο αυριο στη βι-
βλιοθηκη,τιποτα αλλο,
μ'αυτη τη σκεψη ησυχος αποκοιμηθηκε,
.
.
.
η Ελιζα Happy,μια εικονα απο το Romantzo Comic Strip:
το Ρομαντζο Γυναικων-Pop Art-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
TO ROMANTZO ΓΥΝΑΙΚΩΝ
.
-αποσπασμα απο Μυθιστορημα -Ρομαντζο ,που δεν θα γραφτει-
[αφορμη γι 'αυτο το αποσπασμα ειναι μια γνωστη μου γυναικα,
που μαλλον την μαγνητιζει το ποπ ρομαντζο με τον ψευτικο πλα-
στο κοσμο του]
...
ο Πωλ για την Ελιζα και την ταξη της ηταν ο ιδανικος
αντρας,εξυπνος,ομορφος,γοητευτικοςευγενικος ,η μη-
τερα του ειναι γαλλιδα της αριστοκρατικης ταξης,μορφω-
μενος,με διπλωματικες και νομικες σπουδες στο Παρισι
και στο Λονδινο,και εργαζεται ως ανωτερος υπαλληλος,
παρα το σχετικα νεαρον της ηληκιας του στη Γαλλικη Πρε-
σβειας με μελλοντικη λαμπρη εξελιξη εως τη θεση πρεσβευ-
του.ειναι ψηλος,με λεπτο γυμνασμενο κορμι,τριγωνικες
πλατες,αρρενωπο προσωπο,και θεληματικο πηγουνι,βλεμ-
μα γοητευτικο και διαπεραστικο,οταν την κοιταζει νιωθει
να παραλυει και να τρεμουλιαζει το κορμι της,τα μαλλια
του ειναι στιλπνα μαυρα ,με ελαφρα γκριζους κροταφους,
τα ματια του ειναι γαλαζια,ενα ωραια σκουρο γαλαζιο χρω-
μα,ντυνεται παντα κομσα και μοντερνα,μιλαει γλυκα,μενει
σε ενα οροφοδιαμερισμα πολλων τετραγωνικων ,μοντερνα
επιπλωμενο,στη Εκαλη,και οδηγει μια πολυτελη Πορσε
τελευταιο μοντελο,
''Αχ,Νορα μου,ειμαι πολυ ερωτευμενη με τον Πωλ,τρελ-
λη,ειμαι πολυ ,μα παρα πολυ ευτυχισμενη,δεν ξερεις ποσο
σπουδαιος και γοητευτικος ειναι;σε λιγο θα ερθει,τον περιμε-
νω,στις 8 και μιση θα ερθει, και θα τον γνωρισεις''
η Νορα κοιταξε την ωρα στο ρολοι της,ηταν 7 και μιση,
''σε μια ωρα ακριβως απο τωρα''.σκεφτηκε,κι εσκυψε το
κεφαλι να μην δει η φιλη της την εκφραση που πηρε το προ-
σωπο της,
το προσωπο της Ελιζα ελαμπε απο ευτυχια,ηταν απογευ-
μα μιας ζεστης μερας στις αρχες του Αυγουστου στη Σαν-
τορινι,ο ηλιος ηταν στη δυση του μεσα σε δοξα πορφυρη,οι
δυο φιλες καθονταν στον χωρο της πισινας,μιση ωρα πριν
κι ειχαν σερβιρισθει παγωμενους χυμους,δροσερα κοκτειλς
φρουτων,
η Νορα,εβλεπε την μεγαλη ευτυχια της φιλης της στο προσωπο
της και σ'ολο το σωμα της,ολο για τον Πωλ μιλουσε,την ακουγε
σιωπηλη,δεν της απαντουσε,σκεφτονταν πως επρεπε να βρει μια
προφαση να φυγει πριν ερθει ο Πωλ και συναντηθουν,τοτε θα ηταν
πολυ δυσκολα να κρυφθουν,να υποκριθουν,δυο χρονια ηταν ερα-
στες,αυτη και ο Πωλ, και χωρισαν εξ αιτιας μιας αλλης γυναικας
κι αυτη αποδεικνυεται πως ειναι η πιο αγαπημενη φιλη της η
Ελιζα,εν αγνοια της βεβαια εγιναν ολα αυτα,ποτε δεν της ειχε γνω-
ρισει τον Πωλ ,ουτε της τον ειχε αναφερει,γιατι ο Πωλ δεν ηθελε
να δημοσιοποιηθει η σχεση τους μεχρι,ελεγε,να εκδοθει πρωτα το
διαζυγιο του με την πρωην γυναικα του,μια αμερικανιδα γονο πλου-
σιας οικογενειας,με την οποια ειχε σοβαρα προβληματα,ετσι ελε-
γε,
δεν ηθελε με κανενα τροπο να καταλαβει κατι η φιλη της και να
σταθει η αιτια να καταστραφει η ζωη της κι ας καταστραφηκε
η δικη της,
ετσι κι αλλιως ,τον Πωλ δεν ηθελε να τον ξαναδει,ειχαν χωρισει
πολυ σκληρα,της ειχε φερθει ασχημα,τον μισουσε,
ποσο εκεινη την ωρα ηθελε να χτυπησει το κινητο τηλεφωνο της,
να την ζητουν για κατι επειγον και να βρει αφορμη να φυγει,να βγει
απο το αδιεξοδο,
ως εκ θαυματος εκεινη την καταλληλη στιγμη χτυπησε το τηλεφωνο
της,ηταν η μητερα της,την επαιρνε απο το ξενοδοχειο που διαμενανε,
της ειπε πως ενιωθε μεγαλη μοναξια και την ηθελε κοντα της,
η Ελιζα της ειπε,''αφου πρεπει να πας στη μητερα σου,πηγαινε,ο Πωλ
ετσι κια αλλιως θα μεινει στο νησι στο νησι,θα κανονισουμε να συναν-
τηθουμε αυριο,εν τω μεταξυ θα εχει ξεκουρασθει'',
η Νορα ετοιμασθηκε να φυγει,διορθωσε τα μαλλια της,εβαλε ρουζ στα
χειλη της,φιλησε στο μαγουλο τη φιλη της,της ευχηθηκε καλα να περασει
τη βραδυα της με τον Πωλ,κι εφυγε
.
.
.
.jpg)
Σαπφω-χ.ν.κουβελης
.
.
Η ΣΑΠΦΩ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΑΜΑ
-χ.ν.κουβελης
.
το 622 π.Χ η μικρη Σαπφω 8 χρονων τοτε μακρινη
ξαδερφη του Οδυσσεα Ελυτη,πηγαινε στη β' δημο-
τικου,οι γονεις ηταν απο την Ιωνια,ειχαν ερθει
προσφυγες το 1922 απο τη Σμυρνη στη Λεσβο,στη
Μυτιληνη κι εγκατασταθηκαν εκει,στη Βαρεια,
σε μεγαλυτερη ταξη,στην πεμπτη,πηγαινε ο Θεο-
φιλος του Χατζημανουηλ,ενα ονειροπαρμενο παιδι,
αθωο,ολοι του εκαναν πλακα,οταν τον εβλεπαν στο
δρομο τα μεγαλυτερα παιδια εβαζαν τα μικροτερα
να του κανουν καζουρα φωναζοντας εν χορω ρυθμι-
κα:
''Νατος Νατος ο Μεγαλεξανδρος!
Εμπρος ολοι στη Μικρασια
να παρουμε τη Περσια!
Εμπρος Εμπρος!''
φωναζαν κι εξαφανιζονταν,φυσικα το μαθαινε
ο δασκαλος και την αλλη μερα τιμωρουσε τους
υπευθυνους,ορθιοι στον τοιχο στο'να ποδι,
και μια μερα λενε πως πηγε κι ο Θεοφιλος και
καθισε στη τιμωρια,κι οταν ο δασκαλος τον ρω-
τησε γιατι,απαντησε πως κι αυτος εφταιγε που
τον εκανε ετσι ο θεος να τον κοροιδευουν,μισο
ανθρωπο,
απο τοτε τα παιδια δεν τον ξαναπειραξαν,
η Σαπφω πολυ τον συμπαθουσε,τα σπιτια τους ηταν
πολυ κοντα,κι η μανα της η θεια Κλειδα,μια αγια
γυναικα,που ψυχοπονουσε και νοιαζονταν τους φτω-
χους,τους φιλευε ποτε ψωμι,ποτε αλευρι,ποτε φαι
τους εστελνε,γιατι ηταν σε πολυ καλυτερη κατα-
σταση απ'αυτους,
κι εκεινος την συμπαθουσε και την αφηνε να τον
βλεπει να ζωγραφιζει,κανεναν αλλο δεν αφηνε να
τον δει,
ζωγραφιζε ομορφα,την εξοχη γυρω στη Βαρεια,τις
ελιες,τα αρχοντικα,τις βαρκες,και προσωπα εκανε
της μυθολογιας,τον Αχιλλεα,τον Οδυσσεα,τον Ομηρο,
που λεγανε πως ηταν απ'τη Σμυρνη,εκανε και ηρωες
του 1821,τον Κατσαντωνη,τον Καραισκακη κι αλ-
λους,
και μια μερα της ειπε να την ζωγραφισει,και κα-
θισε και την εκανε,της εμοιαζε η εικονα,μονο
που την ειχε παραστησει πολυ μεγαλυτερη στην
ηληκια,κοπελλα 25 χρονων μελαχροινη κι'εγραψεν
στην εικονα:
η ποιητρια Σαπφω απο τη Λεσβο,
τον ρωτησε:γιατι εγραψε ετσι;και της απαντησε:
πως οι ανθρωποι ειναι αδυνατοι να εμποδισουν τα
πραγματα να γινουν,εκεινα που ειναι να γινουν
θα γινουν
κι αυτη,χωρις να ξερει πως εγινε,πηρε ενα
μολυβι και του'γραψε ενα στιχο σ'ενα χαρτι:
παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν,
στην ιδια ταξη με τη Σαπφω ητανε η Ατθιδα,
η Τελεσιππα και η Μεγαρα,μια ταξη παραπανω
ηταν η Αναγορα και η Γογγυλα,στην α'ταξη
ηταν η Γοργω και η Ανδρομεδα,η Μικα ηταν
μικρη δεν πηγαινε σχολειο,ουτε ο Φαων πηγαι-
νε,ενιωθε μια συμπαθεια γι'αυτο παιδι που
δεν μπορουσε να την καταλαβει,
μια μερα ηρθαν στο σπιτι συγενεις του πατερα,
θυμαται ηταν καλοκαιρι,Κυριακη,αρχες Αυγου-
στου,μια πολυ ζεστη μερα,
ηταν απογευμα και δεν ειχε δροσισει ακομα,
τα τζιτζικια στα δεντρα ξεφωνιζαν,οι μεγαλοι
καθησαν στην αυλη κατω απο τη μεγαλη κλημα-
ταρια,
τα παιδια,αυτη,και τις δυο αδερφες της την
Μελπω και την Ελενη,μεγαλυτερες της,και τον
Γιωργο,μικροτερο απ'ολα τ'αδερφια,δεν τ'αφη-
ναν να μπερδευονται στα ποδια και στις κου-
βεντες των μεγαλων,
αυτη,ηταν πολυ περιεργη,πηγε και κρυφτηκε
πισω απ'το φρακτη του κηπου κι απο κει τα
ακουσε και τα ειδε ολα,
ηταν τρεις οι συγγενεις,ενας ανδρας με ευγε-
νικο παρουσιαστικο,μια γυναικα αρχοντικη
ομορφη κι ενας νεαρος,συνεσταλμενο παιδι,
καταλαβε απο τα λογια τους πως ηταν πατερας,
μητερα και γιος,
ακουσε το ονομα του γιου,Οδυσσεας,της φανηκε,
χωρις να ξερει γιατι,πως του ταιριαζε αυτο
το ονομα,κι ηξερε απο το σχολειο δυο μ'αυτο
το ονομα,
τον Οδυσσεα που τις περιπετειες εγραψε ο Ομη-
ρος,και τον Οδυσσεα Αντρουτσο,
καποια στιγμη ακουσε τον νεαρο να λεει:πως
η Ελλαδα περιεχει το μεταφυσικο φως του πραγμα-
τικου ειναι,
δεν καταλαβε τη φραση,τη θεωρησε ομως σπουδαια,
κι επειδη ειχε καλη μνημη την αποτυπωσε και την
κατεγραψε:
''εκεινο το βραδυ οι τρεις συγγενεις μεινανε
σπιτι μας,
τη νυχτα ειχε λαμπρη γεματη σεληνη,αυγουστιατι-
κη πανσεληνο,τ'αστερια γυρω απ'τη σεληνη χαθηκαν
απ'το φως της,
την αλλη μερα φυγανε πολυ πρωι,δεν ειχαμε ακομα
εμεις τα παιδια ξυπνησει,
πηγα στο Θεοφιλο,τον βρηκα στο χωρο,στη παραγ-
κα,που ζωγραφιζε,
ηθελα πολυ να του'πω ποσο σπουδαιους συγγενεις
ειχαμε,να καυχηθω,κρατηθηκα,φοβομουν μην τον
προσβαλω,επειδη εκεινοι ηταν ταπεινοι οικογε-
νεια και δεν ειχαν τετοιους συγγενεις,
καθομουν και κοιτουσα πως ζωγραφιζε,με ποια
σειρα ζωγραφιζε την εικονα του,τι εβαζε πρωτο
τι δευτερο,πως αναλατευε τα χρωματα του,πως
τα τοποθετουσε,πως γινοντανε η εικονα,πως
ζωντανευε,
ειχε αφαιρεθει τοσο απο τη δουλεια του και
μ'ειχε εντελως ξεχασει γιατι καποια στιγμη
φωναξε δυνατα,που τρομαξα,πραγμα παραξενο
γι'αυτον τον ταπεινο ανθρωπο που ηταν συνηθως
λιγομιλητος,
τον ακουσα καθαρα να λεει:''Φως!.Φως!'',
σαν να συνηρθε απο τον ηχο της φωνη του,με αντι-
ληφθηκε,ντραπηκε,κοκκινισε,και συνεχισε σιωπηλα
να ζωγραφιζει,
δεν ξερω πως τα συνδιασα,αλλα εκεινη η κραυγη:
Φως!Φως!
μ'εκανε να θυμηθω τη φραση του νεαρου που ειχα
ακουσει εκεινο το απογευμα στην αυλη του σπιτιου
μου,και να ταυτισω τη σημασια της με την φραση
του Θεοφιλου ,που μολις λιγο πριν ακουσα,
απ'αυτο θαρρεψα κι αποφασισα να του διηγηθω
το περιστατικο,εκεινος ζωγραφιζε κι εγω του
ελεγα,
οταν τελειωσα,χωρις να με κοιταζει και χωρις
να σταματησει τη δουλεια του με ρωτησε να του
περιγραψω τον νεαρο,
τον περιεγραψα οσο πιο λεπτομερειακα μπορουσα
να τον θυμηθω,
οταν τελειωσα την περιγραφη,χαμογελασε,κουνησε
το κεφαλι του και τον ακουσα πολυ καθαρα και
σοβαρα να λεει:
''τον ξερω αυτον τον κυριο ειχε ερθει στη Μυτιλη-
νη στη Βαρεια με καποιον αλλον κυριο,Αντρεα Εμπει-
ρικο,τον ελεγαν αν θυμαμαι καλα,και εδειχναν
μεγαλο ενδιαφερον για τις ζωγραφιες μου,μετα ηρθε
ο κυριος Στρατης,Ελληνας,ζουσε στη Γαλλια,Στρατη
Ελευθεριαδη Τεριαντ τον ελεγαν'',
δεν ξαμαμιλησε μεχρι,που εφυγα,
οταν ξαναπηγα μετα απο καποιες μερες,δεν τον βρη-
κα,
μου ειπανε οι δικοι του πως εφυγε ξαφνικα απο το
νησι,και δεν ηξεραν που πηγε,δεν ειχαν νεα του,
καποιος ειπε πως περασε απεναντι στη στερεα Ελ-
λαδα,στο Βολο στο Πηλιο,αλλος ειπε πως πηγε
στη Μακεδονια,αλλος στην Κρητη κι αλλος ειπε πως
βρησκεται στις Σποραδες,στη Σκιαθο η'στη Σκοπελο,
οπου και να πηγε ας ειναι καλα,
εκεινο το βραδυ τον ονειρευτηκα,ασκητικο και μι-
κρο ταπεινο ανθρωπακι που ητανε ανεβασμενο σε μια
σκαλωσια σ'ενα καφενειο,κι ελεγες θα πεσει να τσα-
κιστει τοσο αδυνατος ηταν,ζωγραφιζε τα οραματα
της ψυχης του,
και τοτε γυρισε προς το μερος μου και με κοιταξε,
κι ηταν γυρω στο κεφαλι του χρυσο φως,σαν φωτοστε-
φανο,και τον ακουσα να μου λεει:
''ανοιξε το στομα σου ,σαν να μεταλαβαινεις'',
κι εγω μαγνητισμενη υπακουσα,ανοιξα το στομα
μου,
και τοτε ειδα ν'ανακατευει χρωματα και να τα
πεταει απαλα προς το ανοιχτο στομα μου,και πριν
φτασουν τα χρωματα στο στομα μου μετατρεπονταν
σε ελληνικες λεξεις,
εβλεπα τα γραμματα,τα φωνηεντα,
τα συμφωνα,τους διφθογγους,συλλαβες,ολοκληρες
λεξεις,προτασεις τελειωμενες,ατελειωτες,η'αποσπα-
σματα και περνουσαν μεσα μου κι ενιωθα μεγαλη
χαρα κι αγαλλιαση,και συνεχιστηκε αυτο ωρα πολυ,
που δεν ξερω να υπολογισω
επειτα οπως ηρθε το ονειρο εφυγε και κοιμηθηκα
ως το πρωι ησυχα,
αυτο που ειδα σε κανεναν δεν το αναφερα,ουτε
στους γονεις μου,ουτε στ'αδερφια μου,ουτε στις
αγαπημενες φιλες μου,παρα μοναχα εδω το κατε-
γραψα σ'αυτο το μικρο σημειωμα''
.
.
.
Circling a Woman-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]-χ.ν.κουβελης
Κυκλοφορωντας μια Γυναικα
Circling A Woman
Γενικα
-κυκλοφορω μια γυναικα
[υπαρχει Αρχη και Τελος με την Α και ξανα
Αρχη και Τελος με την Β,...]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[-εμφανιζομαι δημοσια με μια γυναικα
-εχω χρηματα να την κυκλοφορησω
-την αλλαζω με αλλη]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την πολιορκω,της κανω φλερτ]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την εχω διπλα μου στο αμαξι]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[την πλασαρω στη πιατσα
επαισχυντη πραξη!
την πωλω/την αγοραζω]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[κανω εφφε]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[χωριζω/επανασυνδεομαι]
-κυκλοφορω μια γυναικα
[κυκλοφορει στο μυαλο μου]
.
.
.
Ανθρωπινα Εσωτερικα Human's Interiors[2μχ6μ]-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ-χ.ν.κουβελης
.
.
γυρισε απο τη δουλεια,3 η ωρα,κουρασμενη,λιγοστοι πελατες,
''δεν βγαινουν τα εξοδα'',της ειπε το αφεντικο,υπονοουομενο
πως ενδεχεται να την απολυσει,
δεν την νοιαζει γι'αυτη,για το παιδι τη νοιαζει,τωρα που κατα-
φερε να βαλει μια σειρα,παλι απ'την αρχη,
αυτα σκεφτονταν,το παιδι το κρατουσε η μανα της,θα πηγαινε
απο κει οταν θα ξυπνουσε το πρωι,
επεσε να κοιμηθει με τα ρουχα,μονο τα παπουτσιαεβγαλε,το
φως δεν το εκλεισε,απο μικρη δεν ηθελε να κοιμαται στο σκο-
ταδι,φοβονταν,
γρηγορα εκλεισαν τα ματια της,
την ξυπνησε τπ κουδουνι της εξωπορτας,επιμονο,ετρεξε ν'ανοι-
ξει ,ηταν η μητερα της με το παιδι,
''ανησυχησα''της ειπε και μπηκε μεσα,''περασε η ωρα και δεν
ηρθες,το παιδι εκλαιγε σε ζητουσε'',
πηρε το παιδι στην αγκαλια,το εσφιξε,το φιλησε,''σ'αγαπω πολυ
μωρο μου'',του ψιθυρισε,κι εκεινο χαμογελασε,
''με πηρε ο υπνος,αν δεν ερχοσασταν θα κοιμομουν ακομα'',ειπε
στη μανα της,
''αργησες να γυρισεις απο τη δουλεια ,ειχατε πολυ δουλεια;''
την ρωτησε η μανα της,
''τα ιδια οπως καθε μερα'',απεφυγε να της πει πως η δουλεια
ελλατωθηκε και κινδυνευει να τη διωξουν,
''σου εφερα να φας,μακαρονια με κιμα,εβαλα και βασιλικο,μυ-
ριζουν ωραια,εμεις φαγαμε,ειναι δικα σου'', της ειπε η μανα
της,
πηγε στο μπανιο,μετα απο λιγη ωρα βγηκε,εβαλε αλλα ρουχα,
το παιδι στο σαλονι εβλεπε τηλεοραση,καθησε στη κουζινα
να φαει,
η μανα της μιλουσε στο κινητο με τη μεγαλυτερη αδερφη της,
ορθια,πηγαινε περα-δωθε,κουζινα-χωλ-σαλονι,την ακουσε να
της φωναζει,
''σιγα,μιλα πιο σιγα'' της ειπε ''σ'ακουει το παιδι''
εκεινη εκλεισε αποτομα το τηλεφωνο ,καθισε διπλα τηςαμιλητη,
ακουγε βαρια την αναπνοη της,
το τηλεφωνο χτυπησε,''μην το σηκωνεις,αυτη ειναι,δεν θελω να
της μιλησω αλλο'',
το αφησε να χτυπαει,σταματησε,μετα απο λιγο αρχισε να χτυ-
παε παλιι,ουτε τωρα το σηκωσε,μολις σταματησε,το πηρε και
το απενεργοποιησε,
τελειωσε το φαγητο της,πηγε στο ψυγειο πηρε μια μπυρα,εβαλε
και στη μανα της,πηγε κοιταξε το παιδι στο σαλονικοιμονταν,εκλει-
σε την τηλεοραση,γυρισε στη κουζινα
''κοιμαται'',ειπε
η μανα της αρχισε να της λεει παραπονα για την αδερφη της,
δεν τα ακουγε,χιλιαδες φορες της τα'χε πει,τα ιδια,
οταν ξυπνησε το παιδι το πηρε και πηγαν για μια βολτα,η μανα
της,δεν ειχε διαθεση,εμεινε στο σπιτι,
μετα απο δυο ωρες γυρισαν,εκανε μπανιο στο παιδι,το εντυσε
και του εδωσε να πιει γαλα με μελι ,
οταν το πηρε η γιαγια να πανε στο σπιτι της για το βραδυ,το
αγκαλιασε ,το φιλησε,και του ψιθυρησε:''η μαμα σ'αγαπαει
παρα πολυ αγορι μου''
επειτα ετοιμασθηκε για τη δουλεια,εκανε μπανιο,εβαλε ενα
κοκκινο φορεμα,χτενισθηκε,εβαψε τα χειλια της
βγηκε στο δρομο,σταματησε ενα ταξι και πηγε στη δουλεια,
το αφεντικο την περιμενε,ηταν σοβαρο,
''δυστυχως,δεν γινεται να σε κρατησω,εγω θελω,αλλα η δου
-λεια δεν παει καλα,παμε για κλεισιμο,αν ανοιξει η δουλεια,εδω
ειμαστε ,θα σε φωναξω''
παγωσε,''δηλαδη,αποψε δεν δουλευω;''
''αποψε θα δουλεψεις,αλλα απο αυριο σταματας''
πως δεν εκλαψε,''τι αυριο,τι τωρα'',του ειπε,''φευγω τωρα'',
πηρε ενα ταξι και γυρισε στη μανα της,
εκεινη ηταν ετοιμη να την ρωτησει,την εκοψε,''θελω να κοι-
μηθω,τιποτα αλλο,αυριο με ρωτας'',
πηγε στο κρεβατι ,που κοιμονταν το παιδι,ξαπλωσε διπλα
του,
αργησε να την παρει ο υπνος,ηταν δυσκολο,τοσο καιρο ειχε
συνειθισει να μην κοιμαται τη νυχτα,
.
.
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ
-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
.
ψαρι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ ΠΕΡΙ ΑΛΙΕΩΝ ΚΑΙ ΙΧΘΥΩΝ-
μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
Ἁλιεὺς καὶ ἰχθύες μεγάλοι καὶ βραχεῖς
Ἁλιεὺς ἐκ τῆς θαλάσσης τὸ πρὸς ἄγραν δίκτυον ἐκβαλὼν
τῶν μὲν μεγάλων ἰχθύων ἐγκρατὴς γέγονε καὶ τούτους ἐν
τῇ γῇ ἥπλωσεν· οἱ δὲ βραχύτεροι τῶν ἰχθύων διὰ τῶν τρυ-
μαλιῶν διέδρασαν ἐν τῇ θαλάσσῃ.
Ὅτι εὔκολον ἡ σωτηρία τοῖς μὴ μεγάλως εὐτυχοῦσιν, τὸν
δὲ μέγαν ὄντα τῇ δόξῃ σπανίως ἴδοις ἂν ἐκφυγόντα τοὺς
κινδύνους.
Ψαρας και ψαρια μεγαλα και μικρα
Ψαρας τραβηξε το διχτυ απο τη θαλασσα,για τα μεγαλα
ψαρια ηταν προσεκτικος και τ'απλωσε στο χωμα,τα μικρο-
τερα απο τις τρυπες πηδησαν στη θαλασσα.
Τα πιο μικρα ευκολα πετυχαινουν τη σωτηρια,ενω τα πιο
μεγαλο σε δοξα σπανια να δεις να ξεφυγει τον κινδυνο.
.
Ἁλιεῖς καὶ θύννος
Ἁλιεῖς ἐπ' ἄγραν ἐξελθόντες καὶ πολὺν χρόνον κακοπραθή-
σαντες οὐδὲν συνέλαβον: καθεζόμενοι δὲ ἐν τῇ νηῒ ἠθύμουν.
Ἐν τοσοῦτῳ δὲ θύννος διωκόμενος καὶ πολλῷ τῷ ροίζῳ φε-
ρόμενος ἔλαθεν εἰς τὸ σκάφος ἐναλλόμενος. Οἱ δὲ συλλα-
βόντες αὐτὸν καὶ εἰς τὴν πόλιν ἐλάσαντες ἀπημπόλησαν.
Οὕτω πολλάκις ἁ μὴ τέχνη παρέσχε, ταῦτα τύχη διεβράβευ-
σεν.
Ψαραδες και τοννος
Ψαραδες πηγαν για ψαρεμα και πασχιζοντας πολυ χρονο τιποτα
δεν επιασαν και καθονταν στο καικι απογοητευμενοι.Τοτε εναν
τοννο καταδιωκομενο το δυνατο ρευμα τον ερριξε στο σκαφος.
Τον επιασαν και στη πολη πηγαν και τον πουλησαν.
Ομοια πολλες φορες οσα η τεχνη δεν σου δινει ,στα δινει η τυχη
.
Ἁλιεῖς λίθον ἀγρεύσαντες
Ἁλιεῖς σαγήνην εἷλκον: βαρείας δὲ αὐτῆς οὔσης, ἔχαιρον καὶ
ὠρχοῦντο, πολλὴν εἶναι νομίζοντες τὴν ἄγραν. Ὡς δὲ ἀφελκύ-
σαντες ἐπὶ τὴν ἠιόνα τῶν μὲν ἰχθύων ὀλίγους εὗρον, λίθων δὲ
καὶ ἄλλης ὕλης μεστὴν τὴν σαγήνην, οὐ μετρίως ἐβαρυθύμουν,
οὐ τοσοῦτον ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι δυσφοροῦντες ὅσον ὅτι καὶ
τὰ ἐναντία προειλήφεισαν. Εἷς δέ τις ἐν αὐτοῖς γηραιὸς ὢν εἶ-
πεν: "Ἀλλὰ παυσώμεθα, ὦ ἑταῖροι: χαρᾶς γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀδελ-
φή ἐστιν ἡ λύπη, καὶ ἡμᾶς ἔδει τοσαῦτα προησθέντας πάντως
παθεῖν τι καὶ λυπηρόν." Ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς δεῖ τοῦ βίου τὸ εὐ-
μετάβλητον ὁρῶντας μὴ τοῖς αὐτοῖς πράγμασιν ἀεὶ ἐπαγάλ-
λεσθαι, λογιζομένους ὅτι ἐκ πολλῆς εὐδίας ἀνάγκη καὶ χει-
μῶνα γενέσθαι.
Ψαραδες λιθαρι ψαρεψαν
Ψαραδες τραβηξαν τα διχτυ,επειδη ηταν βαρυ χαρηκαν και
χορευαν νομιζαντας μεγαλη τη ψαρια.Οταν το τραβηξαν στο
νησι τα ψαρια τα βρηκαν λιγα και γεματο λιθαρια και λασπη
το διχτυ,πολυ απογοητευθηκαν,δεν στεναχωρεθηκαν τοσο για
το συμβαν οσο γιατι εγιναν τα εναντια.
Ενας γεροντας αναμεσα τους ειπε:''Ας σταματησουμε,συντροφοι,
της χαρας φαινεται πως ειναι αδερφη η λυπη,και σε μας αυτο
αποδειχθηκε να παθουμε κατι λυπηρο.
Και σε μας αποδειχθηκε να βλεπουμε το ευμεταβλητο της ζωης
μας και να μην περιμενουμε παντα αυτα που μας ευχαριστουν,
να συλογιζομαστε πως το πολυ ευχαριστο την καλοκαιρια θα
διαδεχθει το δυσαρεστο και ο χειμωνας.
.
Ἁλιεὺς αὐλῶν
Ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος, ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα,
παρεγένετο εἰς τὴν θάλασσαν καὶ στὰς ἐπί τινος προβλῆτος
πέτρας, τὸ μὲν πρῶτον ᾖδε, νομίζων αὐτομάτους πρὸς τὴν ἡδυ-
φωνίαν τοὺς ἰχθύας ἐξαλεῖσθαι πρὸς αὐτὸν. Ὡς δὲ, αὐτοῦ ἐπὶ
πολὺ διατεινομένου, οὐδὲν πέρας ἠνύετο,ἀποθέμενος τοὺς αὐ-
λοὺς ἀνείλετο τὸ ἀμφίβληστρον καὶ βαλὼν κατὰ τοῦ ὕδατος
πολλοὺς ἰχθύας ἤγρευσεν. Ἐκβαλὼν δὲ αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ δικτύ
ου ἐπὶ τὴν ἠιόνα, ὡς ἐθεάσατο σπαίροντας, ἔφη· "Ὦ κάκιστα
ζῷα, ὑμεῖς, ὅτε μὲν ηὔλουν, οὐκ ὠρχεῖσθε, νῦν δὲ, ὅτε πέ-
παυμαι, τοῦτο πράττετε."
Πρὸς τοὺς παρὰ καιρόν τι πράττοντας ὁ λόγος εὔκαιρος.
Ψαρας παιζοντας αυλο
Ψαρας δεξιοτεχνης αυλητης πηρε τους αυλους του και τα
διχτυα και πηγε στη θαλασσα,εκει στη προβλητα καθησε
σε μια πετρα κι αρχισε να τραγουδαει,νομιζοντας πως αμε-
σως λογω της καλλιφωνιας θα πιασει τα ψαρια.Αν και προ-
σπαθησε πολυ τιποτα δεν εγινε,τοτε παρατησε τους αυ-
λους αρπαξε το κυκλικο διχτυ και το βυθισε στα νερα
κι επιασε πολλα ψαρια.Τα'βγαλε απο το διχτυ στο νησι
κι οταν τα ειδε να σπαραζουν ειπε:¨''Κακιστα ζωα,οταν
σας επαιζα αυλο δεν χορευατε,τωρα που σταματησα αυτο
κανετε''..
Αυτος ο λογος ταιριαζει γι'αυτους που κανουν κατι που
δεν ειναι ταιριαστο με την περισταση
.
Ἁλιεὺς καὶ σμαρίς
Ἁλιεὺς τὸ δίκτυον χαλάσας ἐν τῇ θαλάσσῃ ἀνήνεγκε σμαρίδα.
Σμικρὰ δὲ οὖσα ἱκέτευεν αὐτὸν νῦν μὲν μὴ λαβεῖν αὐτήν, ἀλλ'
ἐᾶσαι, διὰ τὸ σμικρὰν τυγχάνειν. "Ἀλλ ὅταν αὐξυνθῶ καὶ με#
γάλη, φησί, γένωμαι, συλλαβεῖν με δυνήσῃ, ἐπεὶ καὶ εἰς μεί#
ζονά σοι ὠφέλειαν ἔσομαι." Καὶ ὁ ἁλιεὺς εἶπεν· "Ἀλλ' ἔγωγε
ἄνους ἂν εἴην, εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος, κἂν σμικρὸν ᾖ,
τὸ προσδοκώμενον, κἂν μέγα ὑπάρχῃ, ἐλπίζοιμι."
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι ἀλόγιστος ἂν εἴη ὁ δι' ἐλπίδα μείζονος τὰ
ἐν χερσὶν ἀφεὶς σμικρὰ ὄντα.
Ψαρας και μαριδα
Ψαρας πεταξε το διχτυ στη θαλασσα και σηκωσε μαριδα.
Επειδη ηταν μικρη τον παρακαλεσε τωρα να μην την παρει
να την λυπηθει ''Αλλα οταν αυξηθω και γινω μεγαλη,ειπε,
τοτε μπορεις να με πιασεις επειδη τοτε για σενα θα ειμαι
μεγαλη ωφελεια''
Και ο ψαρας ειπε:''Αλλα εγω θα'μαι ανοητος εαν εχω στα
χερια μου κερδος εστω και μικρο,παρα το προσδοκομενο,
να ελπιζω,να υπαρχει μεγαλυτερο
.
Ἁλιεὺς ὕδωρ τύπτων
Ἁλιεὺς ἔν τινι ποταμῷ ἡλίευε. Καὶ δὴ κατατείνας τὰ δίκτυα, ὡς
ἐμπεριέλαβεν ἑκατέρωθεν τὸ ῥεῦμα, προσδήσας κάλῳ λινῷ
λίθον, ἔτυπτε τὸ ὕδωρ, ὅπως οἱ ἰχθύες φεύγοντες ἀπροφυλά-
κτως τοῖς βρόχοις ἐμπέσωσι. Τῶν δὲ περὶ τὸν τόπον οἰκούν-
των τις θεασάμενος αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἐμέμφετο ἐπὶ τῷ
τὸν ποταμὸν θολοῦν καὶ μὴ ἐᾶν αὐτοὺς διαυγὲς ὕδωρ πίνειν.
Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· "Ἀλλ' ἐὰν μὴ οὕτως ὁ ποταμὸς ταράσσηται,
ἐμὲ δεήσει λιμώττοντα ἀποθανεῖν."
Οὕτω καὶ τῶν πόλεων οἱ δημαγωγοὶ τότε μάλιστα ἐνεργάζον-
ται, ὅταν τὰς πατρίδας εἰς στάσεις περιαγάγωσιν
Ψαρας χτυπα το νερο
Ψαρας σε καποιον ποταμο ψαρευε.Και ριχνοντας τα διχτυα πια-
νοντας απο'δω κι απο'κει το ρευμα πηρε πολυ καλα λειασμενο
λιθαρι και μ'αυτο χτυπουσε τη θαλασσα,για να αναστατωθουν
τα ψαρια και χωρις προφυλαξη να πεσουν στα βροχια.Ενας κα-
τοικος της περιοχης βλεποντας τον τι εκανε τον φωναξε πως
θολωνει τον ποταμο και το νερο δεν ειναι καθαρο για να πιουν.
Αυτος αποκριθηκε:''Αλλα εαν ετσι δεν ταραχθει ο ποταμος,εγω
νομιζω θα πεθανω απο την πεινα''
Ετσι και οι δημαγωγοι των πολεων επιτηδια ενεργουν οταν τις
πατριδες σε επαναστασεις ξεσηκωνουν
.
Θύννος καὶ δελφίς
Θύννος διωκόμενος ὑπὸ δελφῖνος καὶ πολλῷ τῷ ῥοίζῳ φε-
ρόμενος, ἐπειδὴ καταλαμβάνεσθαι ἔμελλεν, ἔλαθεν ὑπὸ
σφοδρᾶς ὁρμῆς ἐκβρασθεὶς εἴς τινα ἠϊόνα. Ὑπὸ δὲ τῆς αὐτῆς
φορᾶς ἐλαυνόμενος καὶ ὁ δελφὶς αὐτῷ συνεξώσθη. Καὶ ὁ
θύννος, ὡς ἐθεάσατο ἐπιστραφεὶς αὐτὸν λιποθυμοῦντα ἔφη·
Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατος· ὡρῶ γὰρ καὶ τὸν αἴτιόν
μοι θανάτου γενόμενον συναποθνῄσκοντα.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι ῥᾴδιον φέρουσι τὰς συμφορὰς οἱ ἄνθρωποι,
ὅταν ἴδωσι καὶ τοὺς αἰτίους τούτων γεγονότας δυστυχοῦντας.
Τοννος και δελφινι
Τοννος καταδιωκομενος απο δελφινι και παρασυρομενος απο
το δυνατο ρευμα,επειδη επροκειτο να πιαστει, χωρις να το κα-
ταλαβει εκβρασθηκε σε καποιο νησι.Με την ιδια μεγαλη φορα
ερχεται και το δελφινι μαζι του απο πισω.Και ο τοννος στρα-
φηκε κι οταν τον ειδε να λιποθυμα ειπε:Δεν μου φαινεται οδυ-
νηρος ο θανατος οταν βλεπω και τον αιτιο του δικου μου θανα-
του να πεθαινει μαζι μου.
Αυτος ο μυθος δηλωνει πως ευκολωτερα οι ανθρωποι περνουν
τις συμφορες οταν βλεπουν τους αιτιους αυτων των συμφορων
να δυστυχουν.
.
.
.
Πατερ Κοσμας ο Αιτωλος
-ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡ ΚΟΣΜΑ-
.
.
Κοσμας ο Αιτωλος[1714-1779]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡ ΚΟΣΜΑ
..
τον ειδε καποιος ταπεινος γιδοβοσκος σ'αυτα τα μερη
να περνα στο μονοπατι πρωι χαραματα,καθονταν με
τη μπαντα στο γαιδαρακι του,σταθηκε να τον ρωτη-
σει για το δρομο,ασκητικη λιποσαρκη φιγουρα,γερτη
απο τα χρονια,σεβαστικη,του εδειξε,κι εφυγε σ'εκεινη
την κατευθυνση προς το νοτο,
ενιωσε σαν να φωτισθηκε,τα γιδοπροβατα ηρεμισαν κι
ησυχα βοσκουσαν,το γαλα τους εκεινη τη μερα αυξηθη-
κε σαν να ευλογηθηκαν,τα πουλια πετουσαν απο τα κα-
ταπρασινα φυλλωματα των δεντρων ψηλα στον καθα-
ροτατον ουρανο κι οι μελισσες κι οι πεταλουδες απο λου-
λουδι σε λουλουδι τριγυριζαν,
απλος ανθρωπος φτωχος ετυχε ν'ακουσει τις ομιλιες του,
πολυ εθαυμασε τα λογια του,κι ενιωσε την ωφελεια τους
και πως τετοιοι ανθρωποι ειναι αγιοι
Τον ακουσε να λεει και να του θερμαινει τη καρδια και
να του φωτιζει το νου:
......
" Θα προσπαθούν να το λύσουν με την πέναν μα δέν θα
μπορούν. 99 φορές με τον πόλεμο και μια με την πένα
.
''Με αλλους θα κοιμηθειτε και με αλλους θα ξημερωθειτε''
.
''Πολλα θα συμβουν .Οι πολιτειες θα καταντησουν σαν παραγ-
γες''
.
''Θα δειτε στον καμπο αμαξι χωρις αλογα να τρεχει γρηγο-
ροτερα απο τον λαγο''
.
''Θα'ρθει καιρος που θα ζωσθει ο τοπος με μια κλωστη''
.
''Θα'ρθει καιρος που οι ανθρωποι θα ομιλουν απο ενα μερος σε
αλλο,σαν να'ναι σε πλαγινα δωματια''
.
''Θα δειτε να πετανε ανθρωποι στον ουρανο σαν μαυροπουλια
και να ριχνουν φωτια στον κοσμο.Οσοι θα ζουν τοτε θα τρε-
ξουν στα μνηματα και θα φωναζουν.Εβγατε σεις οι πεθαμενοι
να μπουμε μεις οι ζωντανοι''
.
''Θα'ρθει καιρος που θα διευθυνουν τον κοσμο τα αλαλα και τα
μπαλαλα''
.
''Εσεις θα πατε να κατοικησετε αλλου και αλλοι θα ερθουν
να κατοικησουν σε σας''
.
.
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΓΩΝΙΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
.
.
.
η Constantina,Ελληνιδα,31 ετων,στο σπιτι της ,
στο Midtown Manhattan ,New York,USA-2μ χ 3μ λαδι-iχ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΓΩΝΙΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
.
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,δεν τον διαφω-
τισε η περιγραφη ποιοι ηταν,εφαγε κι επεσε και κοιμηθηκε,
τον ξυπνησε το τηλεφωνο,το σηκωσε,καποια αγνωστη φωνη του
ειπε πως περασαν απο το σπτι και δεν τον βρηκαν,και την επο-
μενη μερα,ακριβως στις 11 το πρωι,να ερθει στο γραφειο,ειπε
τη διευθυνση,την περιοχη,την οδο ,τον αριθμο,τον οροφο και
τον αριθμο του διαμερισματος,και τον προειδοποιησε,η φωνη
ηταν σοβαρη,να μην διανοηθει να τους ξεγελασει και να μην πα-
ει,
την αλλη μερα πηγε στη περιοχη κι ακριβως 11 η ωρα χτυπησε
το κουδουνι του διαμερισματος,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε
στο δωματιο,ενα μεγαλο ορθογωνιο ,στη μεση ειχε ενα τραπεζι
εκει καθονταν μια νεαρη κοπελλα,η γραμματεας σκεφθηκε,προ-
χωρησε προς την κοπελλα,εκεινη εγραφε στην γραφομηχανη,ακου-
γονταν ο χτυπος της ,η κοπελλα δεν σηκωσε το κεφαλι της να τον
δει,δεν υπηρχε αλλη καρεκλα να καθισει,
της ειπε πως ηρθε στο ραντεβου και να ειδοποιησει,η κοπελλα του
ειπε να περιμενει,
δεν ειχε τι να κανει και για να περασει η ωρα περιεργαστηκε οτι
εβλεπε γυρω του,οι τεσσερις τοιχοι του δωματιου ηταν κατασ-
προι, αδειοι,και χωρις παραθυρα,το μονο ανοιγμα ηταν η πορτα,που
μπηκε,το δωματιο του φανηκε τεραστιο,
περασε πολυ ωρα,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,σηκωθηκε,περα-
σε απο μπροστα του και του ειπε,να περιμενει κι εκεινη εφυγε απο
το γραφειο,
πηγε στο τραπεζι,καθισε στη καρεκλα της κοπελλας,κοιταξε τα
χαρτια της,λογιστικα και νομικα χαρτια,τα παρατησε,ενιωσε κουρα-
ση,τα ματια του εκλειναν,κοιμηθηκε λιγο,δεν μπορουσε να μεινει
αλλο,κανεις δεν φανηκε,σηκωθηκε κι εφυγε,
εξω ειχε νυχτωσει,γυρισε σπιτι,η μητερα του ειχε κοιμηθει,
χτυπησε το τηλεφωνο,η ιδια ακαμπτη φωνη που ειχε ακουσει
την προηγουμενη μερα του ειπε με αυστηρο τονο,πως ηταν
πολυ ανοητο εκ μερους του να φυγει απο το γραφειο,και πολυ
περιεργος να κοιταξει τα απορρητα εγγραφα πανω στο γραφειο
της γραμματεας,αυτο να μην επαναληφθει,ολοι ηταν πολυ θυμω-
μενοι μαζι του,
το επομενο ραντεβου θα ηταν για την μεθεπομενη μερα την ιδια
ακριβως ωρα,στις 11 το πρωι,στο ιδιο μερος και να περιμενει,
αυτο το τελευταιο του το τονισε ιδιαιτερα,κι εκλεισε αποτομα το
τηλεφωνο,
κοιμηθηκε,ειχε υπνο ανησυχο,ειδε εναν εφιαλτη,βαδιζε σε μια
τεραστια πολη,σ'εναν λαβυρινθο δρομων,ειχε χαθει,κατεβηκε στον
υπογειο σταθμο του ηλεκτρικου,κανενας επιβατης δεν ηταν στην
αποβαθρα,ερημια,ηρθε το τρενο,ανοιξαν οι πορτες του ,κανεις
δεν κατεβηκε,ηταν αδειο,μπηκε και καθισε σ'ενα βαγονι,οι πορ-
τες εκλεισαν,το τρενο αναχωρησε,τοτε ειδε απο το παραθυρο εναν
αγνωστο ανθρωπο να τρεχει προς το κινουμενο τρενο να το προλα-
βει,ακουσε τη φωνη του ανθρωπου,του φανηκε πως ακουσε να
φωναζει το ονομα του,επειτα το τρενο μπηκε μεσα στο τουνελ,
εγινε σκοταδι και ξυπνησε ιδρωμενος,κοιταξε το ρολοι του,3 η
ωρα το πρωι,
εκεινη τη μερα δεν πηγε στη δουλεια,τους τηλεφωνησε πως ενι-
ωθε αδιαθετος,
τηλεφωνησε στη φιλη του πως ηταν διαθεσιμος για ολη τη μερα,η
κοπελλα ηρθε στο σπιτι,βοηθησε τη μητερα του να μαγειρεψουν,
το μεσημερι εφαγαν και οι τρεις μαζι,καθισαν αρκετη ωρα στο τρα-
πεζι και κουβεντιαζαν ,η ατμοσφαιρα ηταν ευχαριστη,
το απογευμα επισκεφθηκαν την αδερφη της κοπελλας,αργοτερα πη-
γαν σινεμα,η ταμιας του φανηκε να εχει μεγαλη ομοιοτητα με την
κοπελλα του γραφειου που ειχε επισκεφθει,σκεφθηκε να την ρωτη-
σει αν ηταν η ιδια ,αλλα κρατηθηκε,στην φιλη του δεν ειχε πει τι-
ποτα σχετικο,και δεν ηθελε να την ανησυχησει,
μετα το σινεμα πηγαν σ'ενα κεντρο διασκεδασης ,εφαγαν και χορε-
ψαν,τη νυχτα η κοπελλα κοιμηθηκε στο σπιτι του,
οταν το πρωι εφυγε η κοπελλα κοιμονταν ακομη,δεν την ξυπνησε,
στην μητερα του ειπε πως θα παει στη δουλεια,πηρε τον ηλεκτρικο,
κατεβηκε στο κεντρο,στην περιοχη αυτη ηταν το γραφειο του ραντε-
βου,ειχε χρονο μεχρι της 11,ηταν 9,περιπλανηθηκε στους δρο-
μους,
σ'ενα κεντρικο βιβλιοπωλειο αγορασε ενα βιβλιο,ηπιε ενα καφε εσ-
πρεσσο σ'ενα φαστ-φουντ,κι ακριβως 11 η ωρα χτυπουσε τη πορτα
του γραφειου,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε μεσα,
η ιδια κοπελα καθονταν στο τραπεζι στη μεση του μεγαλου αδειου
ορθογωνιου δωματιου σκημενη πανω στα χαρτια της,χωρις να τον κοι-
ταξει του ειπε να περιμενει,
θυμηθηκε τη κοπελα στο ταμειο του σινεμα,της ειπε πως του φανηκε
πως την ειδε στο ταμειο του σινεμα,η κοπελλα σηκωσε το κεφαλι της ,
τον κοιταξε,ειχε ομορφα μεγαλα μαυρα ματια,χαμογελασε,και του ειπε
πως δουλευει στο σινεμα τα βραδυα πεντε χρονια περιπου να συμπλη-
ρωσει το εισοδημα της,και του ζητησε συγνωμη που ηταν αφηρημενη
και δεν τον γνωρισε,
τον ρωτησε αν του αρεσε το εργο,της ειπε πως ηταν καλο,την ρωτησε
αν ηταν παντρεμενη,του ειπε πως ηταν χωρισμενη μ'ενα κοριτσακι 7
ετων και ζει με τη μητερα της,εδω σ'αυτη τη δουλεια δουλευει απο τα
20 χρονια της,με τα λογιστικα και τα νομικα της εταιρειας ,την ρωτησε
ποιο ειναι η δραστηριοτητα της εταιρειας,αρχιτεκτονικη κατασκευα-
στικη εταιρεια,του ειπε,
περασε ωρα χωρις να πουν τιποτα αλλο,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,
ετοιμασθηκε να φυγει,σηκωθηκε ,περασε απο μπροστα του,του ειπε να
περιμενει ,τον χαιρετησε κι εφυγε ,
ενιωσε μεγαλη κουραση σπο την ορθοστασια,ζαλιστηκε,δεν τολμησε
να καθισει στο τραπεζι,πηγε στον απεναντι τοιχο,του φανηκε η αποστα-
ση πολυ μεγαλη,απεραντη,γυρισε πισω,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν σταματημενο στις 11 και μιση,το εβαλε στο αυτι του,δεν το ακου-
σε να δουλευει,
ειπε,θα μετρησω μεχρι το χιλια κι αν δεν ερθει κανεις θα φυγω,
μετρησε μεχρι το χιλια,κανεις δεν φανηκε,
περιμενε αλλο λιγο,κανεις,
αποφασισε να φυγει,ανοιξε τη μοναδικη πορτα κι αντι να βρεθει στον
διαδρομο του οροφου βρεθηκε σ'ενα μεγαλο ομοιο ορθογωνιο δω-
ματιο,γυρισε στο δωματιο απ'οπου ηρθε,δεν ειχε αλλαξει τιποτα,
το ιδιο κλειστο δωματιο,
ξαναβγηκε στο δωματιο,που ηταν αντι του διαδρομου,στο βαθος
του στον απεναντι τοιχο ,ακριβως στην μεση του,ηταν μια πορτα,
προχωρησε στο χωρο εφτασε εκει και την ανοιξε βρεθηκε παλι
σ'ενα πανομοιοτατο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο,με τη διαφορα
τωρα η πορτα εξοδου δεν ηταν απεναντι,αλλα στον δεξιο τοιχο
ακριβως στη μεση του,πηγε εκει κι ανοιξε την πορτα,παλι βρε-
θηκε σε ιδιο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο ,η πορτα ηταν παλι στον
δεξιο τοιχο,
συνεχεια εμπενε σε παρομοια μεγαλα ορθογωνια δωματια,με την
πορτα εξοδου ποτε ακριβως απεναντι,ποτε αριστερα και ποτε δεξια,
περιπλανηθηκε πολυ ωρα,μαλλον πολλες ωρες,του φανηκε η περι-
πλανηση του να εχει διαρκεσει,απειρο χρονο,
παντα εμπενε σε ιδια δωματια,
καποιες φορες,αραια στην αρχη ,ολο και πιο συχνα τωρα,μπενει
και σε δωματια που δεν εχουν ανοιγμα και σε καποια απ'αυτα βρι-
σκει στη μεση ενα τραπεζι κι εκει να καθεται μια κοπελλα να
δουλευει,ποτε οι κοπελλες,αυτο το παρατηρησε καλα,δεν ηταν η
μια ιδια με την αλλη,και φυσικα δεν ξαναδε την πρωτη κοπελλα,
που ειχε δει,
καμια κουβεντα δεν αλλαζε μαζι τους,και γυριζε πισω,και παντα
ευρισκε το δωματιο να εχει σε διαφορετικο τοιχο απο πριν την
πορτα,
ισως,σκεφθηκε,αυτοι οι ανθρωποι καπου τον περιμενουν,σε κα-
ποιο απο τα απειρα δωματια να τους συναντησει στο ραντεβου,
ισως,κι αυτο ειναι πολυ πιθανον,να διασκεδαζουν μαζι του,να
περιπλανιεται ασκοπα,ισως κι αυτοι συνεχεια να κινουνται,κι αν
καποτε συναντηθουν να ειναι στη τυχη,ισως να ειναι στο διπλανο
δωματιο,και μολις αυτος μπαινει εκεινοι να βγαινουν,η' οταν αυ-
τος εξερχεται απο ενα δωματιο αυτοι να εισερχονται σ'εκεινο,
ετσι εξηγουνται οι φωνες και το κλεισιμο πορτας που ακουει πότε
ακριβως μπροστα του και ποτε ακριβως πισω του,
αλλες φορες ακουει θορυβο μακρια,υποκοφα,να αδυνατιζει σαν να
απομακρυνεται η πηγη,που τον παραγει,
κι αλλοτε να δυναμωνει σαν να πλησιαζει η πηγη που τον παραγει,
πολλες φορες ετρεξε ν'ανοιξει γρηγορα την πορτα μπροστα του για
να τους αιφνιδιασει,αλλα δεν ειδε τιποτα,
το ιδιο γρηγορα ανοιξε και την πορτα,που μολις εκλεισε πισω του,
ομως τιποτα δεν ειδε,
ισως,ολα αυτα να τα φαντασθηκε,πως συνεβαιναν ετσι,και τιποτα
να μην ευσταθουσε,αλλη,πολυ διαφορετικη να ηταν η καταστα-
ση,
το μυαλο του ,στη μεγαλη αυτη περιπλανηση,και απο αποψη χωρου
και χρονου, δημιουργουσε διαφορες υποθεσεις,για τις οποιες σπατα-
λουσε πολυ χρονο να τις συλλαβει και να επαληθευσει μετα,χωρις να
τα καταφερνει,
πολλες απ'αυτες τις υποθεσεις ηταν πολυ ευφανταστες για να πραγμα-
τοποιηθουν,
τον τελευταιο καιρο,που τον φαινεται χωρις αμφιβολια μεγαλο χρονι-
κο διαστημα,το ρολοι του ειναι σταματημενο και δεν μπορει να υπολο-
γισει τον χρονο,βρισκει μεσα στα δωματια ακριβως στη μεση τους
καποια χαρτια,
στην αρχη ηταν αγραφα,μετα ειχαν ενα-ενα τα εικοσιτεσσερα γραμματα
του αλφαβητου,και μαλιστα με τη σειρα,αυτη η συμπτωση του φανηκε
πολυ περιεργη,α,β,γ,...,ω,μετα βρηκε σημεια της γραφης, τονους ,οξεια, περισπωμενη,δασεια,ψιλη,ερωτηματικο;,θαυμαστικο!,ανω-κατω τελεια:
τελεια,κλπ,
ευρισκε και συλλαβες,ρο,λα,κα,...κλπ,και λεξεις,σημερα,σεληνη,δρομος,
...
και μετα φρασεις:το αυτοκινητο ξεκινησε με μεγαλη ταχυτητα,η λεμονια
ανθισε,...
αργοτερα βρηκε διαφορα κειμενα,
σ'ενα δωματιο βρηκε τον Αμλετ του Σαιξπηρ,αγγλικη εκδοση του 2011 ,
σ'ενα αλλο τη Ρητορικη του,Αριστοτελη,εκδοση Βενετιας του 1498,το
Αλεφ του Μπορχες γαλλικη εκδοση του 1954 ,τα Στοιχεια του Ευκλειδη
γερμανικη εκδοση του 1788,τη Δικη και τον Πυργο του Καφκα σε ελλη-
νικη εκδοση του 1995,την ιαπωνικη εκδοση του 1923 του Δον Κιχωτη,
και αλλα πολλα λογοτεχνικα και επιστημονικα βιβλια,
και συνεχεια βρισκει,βιβλια,εφημεριδες,περιοδικα,μεχρι αφισες, εισιτη-
ρια λεωφορειων,και πολλα αλλα,
περιμενει να βρει οτιδηποτε εχει γραφτει,κι ακομα,αυτο το πιστευει,
να βρει ενα κειμενο που να γραφει τι θελουν αυτοι οι ανθρωποι απ'αυ-
τον,
φοβαται μονον,κι αυτο ειναι μεσα στις πιθανοτητες,μπορει να συμβει
ολα αυτα να παψουν,να μην βρισκει κειμενα,
και συνεχιζει να εισερχεται και να εξερχεται απο δωματια,η' ακομα
κι αυτο να παυσει,και η' να μεινει κλεισμενος αιωνια σ'ενα δωματιο,
η'να βρεθει στον διαδρομο του οροφου κι απο εκει στο σπιτι του ,στη
μητερα του,στη φιλη του,στη δουλεια του,και τιποτα πια να μην θυμα-
ται,
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
.
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΓΩΝΙΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
.
THE LABYRINTH OF RECTANGULAR ROOMS AND TEXTS
.
η Constantina,Ελληνιδα,31 ετων,στο σπιτι της ,
στο Midtown Manhattan ,New York,USA-2μ χ 3μ λαδι-iχ.ν.κουβελης
.
.
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΓΩΝΙΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
.
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,δεν τον διαφω-
τισε η περιγραφη ποιοι ηταν,εφαγε κι επεσε και κοιμηθηκε,
τον ξυπνησε το τηλεφωνο,το σηκωσε,καποια αγνωστη φωνη του
ειπε πως περασαν απο το σπτι και δεν τον βρηκαν,και την επο-
μενη μερα,ακριβως στις 11 το πρωι,να ερθει στο γραφειο,ειπε
τη διευθυνση,την περιοχη,την οδο ,τον αριθμο,τον οροφο και
τον αριθμο του διαμερισματος,και τον προειδοποιησε,η φωνη
ηταν σοβαρη,να μην διανοηθει να τους ξεγελασει και να μην πα-
ει,
την αλλη μερα πηγε στη περιοχη κι ακριβως 11 η ωρα χτυπησε
το κουδουνι του διαμερισματος,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε
στο δωματιο,ενα μεγαλο ορθογωνιο ,στη μεση ειχε ενα τραπεζι
εκει καθονταν μια νεαρη κοπελλα,η γραμματεας σκεφθηκε,προ-
χωρησε προς την κοπελλα,εκεινη εγραφε στην γραφομηχανη,ακου-
γονταν ο χτυπος της ,η κοπελλα δεν σηκωσε το κεφαλι της να τον
δει,δεν υπηρχε αλλη καρεκλα να καθισει,
της ειπε πως ηρθε στο ραντεβου και να ειδοποιησει,η κοπελλα του
ειπε να περιμενει,
δεν ειχε τι να κανει και για να περασει η ωρα περιεργαστηκε οτι
εβλεπε γυρω του,οι τεσσερις τοιχοι του δωματιου ηταν κατασ-
προι, αδειοι,και χωρις παραθυρα,το μονο ανοιγμα ηταν η πορτα,που
μπηκε,το δωματιο του φανηκε τεραστιο,
περασε πολυ ωρα,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,σηκωθηκε,περα-
σε απο μπροστα του και του ειπε,να περιμενει κι εκεινη εφυγε απο
το γραφειο,
πηγε στο τραπεζι,καθισε στη καρεκλα της κοπελλας,κοιταξε τα
χαρτια της,λογιστικα και νομικα χαρτια,τα παρατησε,ενιωσε κουρα-
ση,τα ματια του εκλειναν,κοιμηθηκε λιγο,δεν μπορουσε να μεινει
αλλο,κανεις δεν φανηκε,σηκωθηκε κι εφυγε,
εξω ειχε νυχτωσει,γυρισε σπιτι,η μητερα του ειχε κοιμηθει,
χτυπησε το τηλεφωνο,η ιδια ακαμπτη φωνη που ειχε ακουσει
την προηγουμενη μερα του ειπε με αυστηρο τονο,πως ηταν
πολυ ανοητο εκ μερους του να φυγει απο το γραφειο,και πολυ
περιεργος να κοιταξει τα απορρητα εγγραφα πανω στο γραφειο
της γραμματεας,αυτο να μην επαναληφθει,ολοι ηταν πολυ θυμω-
μενοι μαζι του,
το επομενο ραντεβου θα ηταν για την μεθεπομενη μερα την ιδια
ακριβως ωρα,στις 11 το πρωι,στο ιδιο μερος και να περιμενει,
αυτο το τελευταιο του το τονισε ιδιαιτερα,κι εκλεισε αποτομα το
τηλεφωνο,
κοιμηθηκε,ειχε υπνο ανησυχο,ειδε εναν εφιαλτη,βαδιζε σε μια
τεραστια πολη,σ'εναν λαβυρινθο δρομων,ειχε χαθει,κατεβηκε στον
υπογειο σταθμο του ηλεκτρικου,κανενας επιβατης δεν ηταν στην
αποβαθρα,ερημια,ηρθε το τρενο,ανοιξαν οι πορτες του ,κανεις
δεν κατεβηκε,ηταν αδειο,μπηκε και καθισε σ'ενα βαγονι,οι πορ-
τες εκλεισαν,το τρενο αναχωρησε,τοτε ειδε απο το παραθυρο εναν
αγνωστο ανθρωπο να τρεχει προς το κινουμενο τρενο να το προλα-
βει,ακουσε τη φωνη του ανθρωπου,του φανηκε πως ακουσε να
φωναζει το ονομα του,επειτα το τρενο μπηκε μεσα στο τουνελ,
εγινε σκοταδι και ξυπνησε ιδρωμενος,κοιταξε το ρολοι του,3 η
ωρα το πρωι,
εκεινη τη μερα δεν πηγε στη δουλεια,τους τηλεφωνησε πως ενι-
ωθε αδιαθετος,
τηλεφωνησε στη φιλη του πως ηταν διαθεσιμος για ολη τη μερα,η
κοπελλα ηρθε στο σπιτι,βοηθησε τη μητερα του να μαγειρεψουν,
το μεσημερι εφαγαν και οι τρεις μαζι,καθισαν αρκετη ωρα στο τρα-
πεζι και κουβεντιαζαν ,η ατμοσφαιρα ηταν ευχαριστη,
το απογευμα επισκεφθηκαν την αδερφη της κοπελλας,αργοτερα πη-
γαν σινεμα,η ταμιας του φανηκε να εχει μεγαλη ομοιοτητα με την
κοπελλα του γραφειου που ειχε επισκεφθει,σκεφθηκε να την ρωτη-
σει αν ηταν η ιδια ,αλλα κρατηθηκε,στην φιλη του δεν ειχε πει τι-
ποτα σχετικο,και δεν ηθελε να την ανησυχησει,
μετα το σινεμα πηγαν σ'ενα κεντρο διασκεδασης ,εφαγαν και χορε-
ψαν,τη νυχτα η κοπελλα κοιμηθηκε στο σπιτι του,
οταν το πρωι εφυγε η κοπελλα κοιμονταν ακομη,δεν την ξυπνησε,
στην μητερα του ειπε πως θα παει στη δουλεια,πηρε τον ηλεκτρικο,
κατεβηκε στο κεντρο,στην περιοχη αυτη ηταν το γραφειο του ραντε-
βου,ειχε χρονο μεχρι της 11,ηταν 9,περιπλανηθηκε στους δρο-
μους,
σ'ενα κεντρικο βιβλιοπωλειο αγορασε ενα βιβλιο,ηπιε ενα καφε εσ-
πρεσσο σ'ενα φαστ-φουντ,κι ακριβως 11 η ωρα χτυπουσε τη πορτα
του γραφειου,η πορτα ανοιξε αυτοματα,μπηκε μεσα,
η ιδια κοπελα καθονταν στο τραπεζι στη μεση του μεγαλου αδειου
ορθογωνιου δωματιου σκημενη πανω στα χαρτια της,χωρις να τον κοι-
ταξει του ειπε να περιμενει,
θυμηθηκε τη κοπελα στο ταμειο του σινεμα,της ειπε πως του φανηκε
πως την ειδε στο ταμειο του σινεμα,η κοπελλα σηκωσε το κεφαλι της ,
τον κοιταξε,ειχε ομορφα μεγαλα μαυρα ματια,χαμογελασε,και του ειπε
πως δουλευει στο σινεμα τα βραδυα πεντε χρονια περιπου να συμπλη-
ρωσει το εισοδημα της,και του ζητησε συγνωμη που ηταν αφηρημενη
και δεν τον γνωρισε,
τον ρωτησε αν του αρεσε το εργο,της ειπε πως ηταν καλο,την ρωτησε
αν ηταν παντρεμενη,του ειπε πως ηταν χωρισμενη μ'ενα κοριτσακι 7
ετων και ζει με τη μητερα της,εδω σ'αυτη τη δουλεια δουλευει απο τα
20 χρονια της,με τα λογιστικα και τα νομικα της εταιρειας ,την ρωτησε
ποιο ειναι η δραστηριοτητα της εταιρειας,αρχιτεκτονικη κατασκευα-
στικη εταιρεια,του ειπε,
περασε ωρα χωρις να πουν τιποτα αλλο,η κοπελλα κοιταξε το ρολοι της,
ετοιμασθηκε να φυγει,σηκωθηκε ,περασε απο μπροστα του,του ειπε να
περιμενει ,τον χαιρετησε κι εφυγε ,
ενιωσε μεγαλη κουραση σπο την ορθοστασια,ζαλιστηκε,δεν τολμησε
να καθισει στο τραπεζι,πηγε στον απεναντι τοιχο,του φανηκε η αποστα-
ση πολυ μεγαλη,απεραντη,γυρισε πισω,κοιταξε το ρολοι του,
ηταν σταματημενο στις 11 και μιση,το εβαλε στο αυτι του,δεν το ακου-
σε να δουλευει,
ειπε,θα μετρησω μεχρι το χιλια κι αν δεν ερθει κανεις θα φυγω,
μετρησε μεχρι το χιλια,κανεις δεν φανηκε,
περιμενε αλλο λιγο,κανεις,
αποφασισε να φυγει,ανοιξε τη μοναδικη πορτα κι αντι να βρεθει στον
διαδρομο του οροφου βρεθηκε σ'ενα μεγαλο ομοιο ορθογωνιο δω-
ματιο,γυρισε στο δωματιο απ'οπου ηρθε,δεν ειχε αλλαξει τιποτα,
το ιδιο κλειστο δωματιο,
ξαναβγηκε στο δωματιο,που ηταν αντι του διαδρομου,στο βαθος
του στον απεναντι τοιχο ,ακριβως στην μεση του,ηταν μια πορτα,
προχωρησε στο χωρο εφτασε εκει και την ανοιξε βρεθηκε παλι
σ'ενα πανομοιοτατο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο,με τη διαφορα
τωρα η πορτα εξοδου δεν ηταν απεναντι,αλλα στον δεξιο τοιχο
ακριβως στη μεση του,πηγε εκει κι ανοιξε την πορτα,παλι βρε-
θηκε σε ιδιο μεγαλο ορθογωνιο δωματιο ,η πορτα ηταν παλι στον
δεξιο τοιχο,
συνεχεια εμπενε σε παρομοια μεγαλα ορθογωνια δωματια,με την
πορτα εξοδου ποτε ακριβως απεναντι,ποτε αριστερα και ποτε δεξια,
περιπλανηθηκε πολυ ωρα,μαλλον πολλες ωρες,του φανηκε η περι-
πλανηση του να εχει διαρκεσει,απειρο χρονο,
παντα εμπενε σε ιδια δωματια,
καποιες φορες,αραια στην αρχη ,ολο και πιο συχνα τωρα,μπενει
και σε δωματια που δεν εχουν ανοιγμα και σε καποια απ'αυτα βρι-
σκει στη μεση ενα τραπεζι κι εκει να καθεται μια κοπελλα να
δουλευει,ποτε οι κοπελλες,αυτο το παρατηρησε καλα,δεν ηταν η
μια ιδια με την αλλη,και φυσικα δεν ξαναδε την πρωτη κοπελλα,
που ειχε δει,
καμια κουβεντα δεν αλλαζε μαζι τους,και γυριζε πισω,και παντα
ευρισκε το δωματιο να εχει σε διαφορετικο τοιχο απο πριν την
πορτα,
ισως,σκεφθηκε,αυτοι οι ανθρωποι καπου τον περιμενουν,σε κα-
ποιο απο τα απειρα δωματια να τους συναντησει στο ραντεβου,
ισως,κι αυτο ειναι πολυ πιθανον,να διασκεδαζουν μαζι του,να
περιπλανιεται ασκοπα,ισως κι αυτοι συνεχεια να κινουνται,κι αν
καποτε συναντηθουν να ειναι στη τυχη,ισως να ειναι στο διπλανο
δωματιο,και μολις αυτος μπαινει εκεινοι να βγαινουν,η' οταν αυ-
τος εξερχεται απο ενα δωματιο αυτοι να εισερχονται σ'εκεινο,
ετσι εξηγουνται οι φωνες και το κλεισιμο πορτας που ακουει πότε
ακριβως μπροστα του και ποτε ακριβως πισω του,
αλλες φορες ακουει θορυβο μακρια,υποκοφα,να αδυνατιζει σαν να
απομακρυνεται η πηγη,που τον παραγει,
κι αλλοτε να δυναμωνει σαν να πλησιαζει η πηγη που τον παραγει,
πολλες φορες ετρεξε ν'ανοιξει γρηγορα την πορτα μπροστα του για
να τους αιφνιδιασει,αλλα δεν ειδε τιποτα,
το ιδιο γρηγορα ανοιξε και την πορτα,που μολις εκλεισε πισω του,
ομως τιποτα δεν ειδε,
ισως,ολα αυτα να τα φαντασθηκε,πως συνεβαιναν ετσι,και τιποτα
να μην ευσταθουσε,αλλη,πολυ διαφορετικη να ηταν η καταστα-
ση,
το μυαλο του ,στη μεγαλη αυτη περιπλανηση,και απο αποψη χωρου
και χρονου, δημιουργουσε διαφορες υποθεσεις,για τις οποιες σπατα-
λουσε πολυ χρονο να τις συλλαβει και να επαληθευσει μετα,χωρις να
τα καταφερνει,
πολλες απ'αυτες τις υποθεσεις ηταν πολυ ευφανταστες για να πραγμα-
τοποιηθουν,
τον τελευταιο καιρο,που τον φαινεται χωρις αμφιβολια μεγαλο χρονι-
κο διαστημα,το ρολοι του ειναι σταματημενο και δεν μπορει να υπολο-
γισει τον χρονο,βρισκει μεσα στα δωματια ακριβως στη μεση τους
καποια χαρτια,
στην αρχη ηταν αγραφα,μετα ειχαν ενα-ενα τα εικοσιτεσσερα γραμματα
του αλφαβητου,και μαλιστα με τη σειρα,αυτη η συμπτωση του φανηκε
πολυ περιεργη,α,β,γ,...,ω,μετα βρηκε σημεια της γραφης, τονους ,οξεια, περισπωμενη,δασεια,ψιλη,ερωτηματικο;,θαυμαστικο!,ανω-κατω τελεια:
τελεια,κλπ,
ευρισκε και συλλαβες,ρο,λα,κα,...κλπ,και λεξεις,σημερα,σεληνη,δρομος,
...
και μετα φρασεις:το αυτοκινητο ξεκινησε με μεγαλη ταχυτητα,η λεμονια
ανθισε,...
αργοτερα βρηκε διαφορα κειμενα,
σ'ενα δωματιο βρηκε τον Αμλετ του Σαιξπηρ,αγγλικη εκδοση του 2011 ,
σ'ενα αλλο τη Ρητορικη του,Αριστοτελη,εκδοση Βενετιας του 1498,το
Αλεφ του Μπορχες γαλλικη εκδοση του 1954 ,τα Στοιχεια του Ευκλειδη
γερμανικη εκδοση του 1788,τη Δικη και τον Πυργο του Καφκα σε ελλη-
νικη εκδοση του 1995,την ιαπωνικη εκδοση του 1923 του Δον Κιχωτη,
και αλλα πολλα λογοτεχνικα και επιστημονικα βιβλια,
και συνεχεια βρισκει,βιβλια,εφημεριδες,περιοδικα,μεχρι αφισες, εισιτη-
ρια λεωφορειων,και πολλα αλλα,
περιμενει να βρει οτιδηποτε εχει γραφτει,κι ακομα,αυτο το πιστευει,
να βρει ενα κειμενο που να γραφει τι θελουν αυτοι οι ανθρωποι απ'αυ-
τον,
φοβαται μονον,κι αυτο ειναι μεσα στις πιθανοτητες,μπορει να συμβει
ολα αυτα να παψουν,να μην βρισκει κειμενα,
και συνεχιζει να εισερχεται και να εξερχεται απο δωματια,η' ακομα
κι αυτο να παυσει,και η' να μεινει κλεισμενος αιωνια σ'ενα δωματιο,
η'να βρεθει στον διαδρομο του οροφου κι απο εκει στο σπιτι του ,στη
μητερα του,στη φιλη του,στη δουλεια του,και τιποτα πια να μην θυμα-
ται,
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
...
η' παλι ολα να ξαναρχισουν,με ολο και πιο απομακρυσμενες επισ-
τροφες,μεχρι να μεινει κλεισμενος για παντα στην περιπλανηση
του,
ποιος ξερει τι θα συμβει;ολα τα περιμενει,και πολλα αλλα που δεν
τα φανταζεται,
σημερα στο δωματιο,που μπηκε βρηκε αυτο το κειμενο:
γυριζοντας σπιτι απο τη δουλεια μετα το μεσημερι η μητερα
του του ειπε,πως το πρωι στις 10 ηρθαν τρεις κυριοι και τον
ζητουσαν,καθισαν μια ωρα και τον περιμεναν,τους ρωτησε
τι τον ηθελαν ,αλλα δεν της ειπαν,εφυγαν κι ειπαν πως θα τον
παρουν τηλεφωνο,της ειπε να τους περιγραψει,...
.
.
.
Υπατια Μαθηματικος-χ.ν.κουβελης
.
.
ΥΠΑΤΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ [370-416μ.Χ]-ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
ΕΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς Κυρίλλου ἐπισκοπῆς͵ ἐν ὑπατείᾳ Ὁνωρίου τὸ δέκατον͵
καὶ Θεοδοσίου τὸ ἕκτον͵ ἐν μηνὶ Μαρτίῳ͵ νηστειῶν οὐσῶν
.
.
ο ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός αναφέρει:
«῏Ην τις γυνὴ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ͵ τοὔνομα Ὑπατία· αὕτη
Θέωνος μὲν τοῦ φιλοσόφου θυγάτηρ ἦν· ἐπὶ τοσοῦτον δὲ
προὔβη παιδείας͵ ὡς ὑπερακοντίσαι τοὺς κατ΄ αὐτὴν φιλο-
σόφους͵ τὴν δὲ Πλατωνικὴν ἀπὸ Πλωτίνου καταγομένην
διατριβὴν διαδέξασθαι͵ καὶ πάντα τὰ φιλόσοφα μαθήματα
τοῖς βουλομένοις ἐκτίθεσθαι· διὸ καὶ οἱ πανταχόθεν φιλο-
σοφεῖν βουλόμενοι κατέτρεχον παρ΄ αὐτήν. Διὰ τὴν προ-
σοῦσαν αὐτῇ ἐκ τῆς παιδεύσεως σεμνὴν παρρησίαν καὶ τοῖς
ἄρχουσι σωφρόνως εἰς πρόσωπον ἤρχετο· καὶ οὐκ ἦν τις
αἰσχύνη ἐν μέσῳ ἀνδρῶν παρεῖναι αὐτήν· πάντες γὰρ δι΄
ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αὐτὴν ᾐδοῦντο καὶ
κατεπλήττοντο. Κατὰ δὴ ταύτης τότε ὁ φθόνος ὡπλίσα-
το· ἐπεὶ γὰρ συνετύγχανε συχνότερον τῷ Ὀρέστῃ͵ δια-
βολὴν τοῦτ΄ ἐκίνησε κατ΄ αὐτῆς παρὰ τῷ τῆς ἐκκλησίας
λαῷ͵ ὡς ἄρα εἴη αὕτη ἡ μὴ συγχωροῦσα τὸν Ὀρέστην εἰς
φιλίαν τῷ ἐπισκόπῳ συμβῆναι. Καὶ δὴ συμφρονήσαντες
ἄνδρες τὸ φρόνημα ἔνθερμοι͵ ὧν ἡγεῖτο Πέτρος τις ἀναγ-
νώστης͵ ἐπιτηροῦσι τὴν ἄνθρωπον ἐπανιοῦσαν ἐπὶ οἰκίαν
ποθέν· καὶ ἐκ τοῦ δίφρου ἐκβαλόντες͵ ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν
ᾗ ἐπώνυμον Καισάριον συνέλκουσιν͵ ἀποδύσαντές τε τὴν
ἐσθῆτα ὀστράκοις ἀνεῖλον· καὶ μεληδὸν διασπάσαντες͵ ἐπὶ
τὸν καλούμενον Κιναρῶνα τὰ μέλη συνάραντες πυρὶ κατη-
νάλωσαν. Τοῦτο οὐ μικρὸν μῶμον Κυρίλλῳ καὶ τῇ Ἀλεξαν-
δρέων ἐκκλησίᾳ εἰργάσατο· ἀλλότριον γὰρ παντελῶς τῶν
φρονούντων τὰ Χριστοῦ φόνοι καὶ μάχαι καὶ τὰ τούτοις
παραπλήσια. Καὶ ταῦτα πέπρακται τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς
Κυρίλλου ἐπισκοπῆς͵ ἐν ὑπατείᾳ Ὁνωρίου τὸ δέκατον͵ καὶ
Θεοδοσίου τὸ ἕκτον͵ ἐν μηνὶ Μαρτίῳ͵ νηστειῶν οὐσῶν».
.
τις ημερες εκεινες γινονταν μεγαλες αναταραχες στην Αλε-
ξανδρεια,αιματηρες συγκρουσεις των Χριστιανων του
Κυριλλου των Νιτριανων των Παραβαλανων κατα των αιρε-
τικων Νοβατιανων και Νεστοριανων,κατα Εβραιων,κατα Εθνι-
κων και κατα Νεοπλατωνιστων,μερα και νυκτα εχθρα,σκοτω-
μοι,βασανιστηρια,λεηλασιες,φωτια και τσεκουρι,κολαση,
τοτε στην Αλεξανδρεια διδασκε μια μεγαλη Μαθηματικος
η Υπατια κορη του φιλοσοφου Θεωνα,τελευταιου διευθυντη
της Βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας,ομορφη και ευγενικη,με εργο-
σχολιασμοι στην Αριθμητικη του Διοφαντου,στον Αστρονομικο
Κανονα του Πτολεμαιου,και στις Κωνικες Τομες του Απολλωνιου,
βοηθησε και τον πατερα της στην εκδοση των Στοιχειων της Γεω-
μετριας του Ευκλειδη,αυτη που εχουμε μεχρι σημερα,ειχε στους
κυκλους των Μαθηματων της αφοσιωμενους μαθητες,τον Συνεσιο
τον Κυρηναιο,και τον επαρχο της Αλεξανδρειας Ορεστη,
στα γραμματα του Συνεσιου υπαρχουν σχεδια για τη κατασκευη
επιστημονικων οργανων ,αστρολαβο,υδρομετρο,με τη καθοδη-
γηση της,
ασχοληθηκε και με τον Νεοπλατωνισμο,ενα φωτεινο ελευθερο
ελληνικο πνευμα,
σκληρη αδυσωπητη η εχθροτητα μεταξυ του Κυριλλου της Αλεξαν-
δρειας και του επαρχου της Αλεξανδρειας Ορεστη,η Υπατια θεω-
ρηθηκε απο τους Χριστιανους οτι υποκινει τον Ορεστη,και μια νυχτα
που γυριζε στο σπιτι της,ορμησε πανω της ο φανατισμενος οχλος ,με
επικεφαλης καποιον Πετρο αναγνωστην,την κατεβασαν απο την αμα-
ξα και την εσυραν στην εκκλησιαν την επονομαζομενην Καισαριον,
εκει την εγδυσαν ,την γυμνωσαν και με κοφτερα κομματια απο σπα-
σμενα πηλινα αγγεια,οστρακα,την εγδαραν και ξεψυχισε,υστερα την
εκοψαν κομματια την διαμελησαν και τα μελη της τα εκαψαν σ'ενα
μερος ονομαζομενον Κιναρον,
τετοια αποτροπαια αισχιστα κακουργηματα επραξαν στο σωμα
και στο φωτεινο πνευμα της
το τεταρτο ετος της επισκοπης του Κυριλλου,το δεκατον ετος
της υπατειας του Ονωριου,το εκτον ετος του Θεοδοσιου,τον
μηνα Μαρτη,διαρκουντων των Νηστειων
το 416 μ.Χ
ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΥΠΑΤΙΑ
.
.
.
Ιεροδουλες σε σπιτι στην Αθηνα στην οδο Ζηνωνος2μ χ 3 μ λαδι-χ.ν.κουβελης
.
.
ΔΩΡΑ ΣΩΜΑΤΑ ΙΕΡΟΔΟΥΛΩΝ
.
στα 18 πηγε σ'ενα σπιτι με το κοκκινο φωτακι στην εξωπορτα
στην οδος Ζηνωνος στην περιοχη της Ομονοιας ηταν μια κοπελ-
λα γυρω στα 20 με πολυ ασπρη επιδερμιδα και αγγελικο προσω-
πο,μαζεψε χρηματα και ξαναπηγε σε λιγες μερες στο σπιτι ,δεν
την βρηκε,ηταν αλλες κοπελλες,ντραπηκε δεν ρωτησε που ηταν,
σκεφθηκε ,ισως,ειχε ρεπο ,ξαναπηγε δεν την βρηκε,γυρισε και
σ'αλλα σπιτια,πουθενα δεν την βρηκε,
για 20 χρονια και πανω βρεθηκε με 50-60 γυναικες μεσο ορο το
χρονο,συνολικα πανω απο 1200
στη Νεαπολη ψηλα προς τον Λυκαβηττο σε μια απο τις σκαλες
του ητανε ενα σπιτι,εκει πηγε με μια ομορφη κοπελλα,του
αρεσε και ξαναπηγε,εκεινη τη φορα δεν του πηρε λεφτα,την
επομενη φορα που πηγε του ειπε πως απο την πρωτη φορα της
αρεσε και τον σκεφτονταν,κι αν ηθελε να την παρει κοντα του,
να διακοψει απ'αυτη τη δουλεια,να ζησουνε μαζι,να τα ξεχασει
ολα,τον αγαπουσε,ετσι ειπε,την ειδε που δακρυσε,
δεν ξαναπηγε στο σπιτι,δεν τολμησε να την παρει,παρ'οτι την
ηθελε πολυ,δεν την ξαναειδε,ουτε τι εγινε και τι περασε,
απο την αρχη δεν το εκανε,μετα ρωτουσε τα ονοματα τους ,πολ-
λες φορες ηταν τα ιδια,και τα μνημονευει
...Ελενη,Ντινα,Μαρια,Ρουλα,Λιτσα,Αφροδιτη,Κατερινα,Σουλα,
Γωγω,Δωρα,Αλικη,Στεφανια,Αντριανα,Αννα,Νορα,Χρυσα,Βικυ,
Αθηνα,Νανα,Ευη,Μαρινα,Ξενια,Βασω,Ελλη,Γιωτα,,Αγγελικη,
Αλεξανδρα,Γιουλα,Κικη,Αγνη,Ανθη,Χαρα,Λολα,Θεοδωρα,Κουλα,
Παρθενια,Νικη,Αρετη,Λουλα,Ειρηνη,Ζωη,Γεωργια,Ευαγγελια,
Μαργαριτα,Φανη,Χριστινα,Κλεοπατρα,Αναστασια,Ντινα,Αρτεμις,
Εφη,Δημητρα,Αντζι,Λελα,Φωτεινη,Γιαννα,Βιβη,Αλεξανδρα,Ηρω,
Ελευθερια,Ιουλια,Πολυ,Βουλα,Πηνελοπη,Κωνσταντινα,Ουρανια,
Ευδοκια,Φρυνη,Ροζα,Μινα,Τουλα,Αργυρη,Ερασμια,Σμαρω,Ασπασια,
Ρεα,Φουλα,Ροδουλα,Μαρθα,Αλκηστις,Ρωξανη,Κασσιανη,Ροδανθη,
Αρσινοη,Ελπιδα,Μαριτσα,Σοφια,Μαγδαληνη,Ευανθια,Λιλη,...
.
.
.
ψαρας στη Κνωσο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑΣ ΜΥΚΗΝΑΙΟΣ ΣΤΗΝ ΚΝΩΣΟ ΤΟΝ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1997
.
για πρωτη φορα πηγα στη Κρητη στην Κνωσο τον Μαρτη του 1997
δυο χρονια μετα την κατακτηση του νησιου απο τους Μυκηναιους,
αναχωρησα απο το λιμανι του Πειραια στις 7 η ωρα το απογευμα
μ'ενα πλοιο των Μινωικων γραμμων ,μαζι με την οικογενεια μου,
την γυναικα μου την Ελενη και την κορη μου την Κωνσταντινα,και
φθασαμε χαραματα το πρωι στις 6 στο λιμανι της Κνωσου το Ηρα-
κλειο,
εκει μας περιμενε μια μαυρη πολυτελης μερσεντες,ο οδηγος φορτω-
σε τις αποσκευες μας και πηραμε τη μεγαλη λεωφορο προς τα νοτιο-
ανατολικα διπλα στις οχθες του ποταμου Καιρατου,
ρωτησαμε τον οδηγο ποσο απεχει το ανακτορο της Κνωσου,μας ειπε:
5 περιπου χιλιομετρα,η λεωφορος ηταν ευθεια,υπερσυχρονα κατασκευ-
ασμενη,και ειχε αρκετη κινηση,αν και στην αρχη της τουριστικης περιο-
δου,
αριστερα και δεξια του ποταμου στους λοφους ηταν βελανιδιες ,ελιες κι
αμπελια παντου,βλεπαμε και αρκετα πευκα,''αυτα τα φυτεψε ο κυρ Εβανς''
μας ειπε ο οδηγος,διακριναμε στη φωνη του καποια δυσφορια,
φθασαμε στο ανακτορο,κατεβηκαμε απο τη μερσεντες,''μην ανησυχητε
για τις αποσκευες,θα φροντισω εγω'',μας ειπε ο οδηγος,τον ευχαριστη-
σαμε και του εδωσα 20 ευρω φιλοδωρημα,
περπατησαμε στον πλακοστρωτο νεοκατασκευασμενο δρομο,
''το ανακτορο ειναι πολυοροφο και καλυπτει 20000τμ'',ειπα στην
Ελενη αριστερα μου,''το ξερω'',μου ειπε,''ερχομουν εδω ολα τα καλο-
καιρια στα παιδικα και στα νεανικα μου χρονια μεχρι τα 17 μου στην
ξαδερφη μου την Αριαδνη,επειτα αυτη κλεφτηκε με τον Θησεα,κι απο
τοτε δεν ξαναπατησα στο νησι,μου φαινονται ολα διαφορετικα,πανε,
πεθαναν κι η θεια Πασιφαη κι ο θειος Μινως'',
¨¨μπαμπα,κοιτα'',ακουσα την Κωνσταντινα,που ειχε ξεμεινει πισω μας,
''γιατι τοσο πολυ τσιμεντο στα κτιρια;''
''ο Εβανς θελει να τα στερεωσει ,φοβαται το ηφαιστειο της Σαν-
τορινης'',της ειπα και γελασα,''ας ελπισουμε να μην ζητησει να του κα-
τασκευασουν τσιμεντενιους διπλους πελεκεις και ορειχαλκινους ταυ-
ρους με τους ισορροπιστες''
ακουσα καποιος να φωναζει το ονομα μου,ειδα απο τα αριστερα μου
μεσα απο τα δεντρα του κηπου να με πλησιαζει ενας αντρας,τον γνωρι-
σα αμεσως , κι ας ειχα πολυ καιρο να τον δω,ηταν ο Μινως Καλοκαιρι-
νος,ενας εμπορος φιλοτεχνος απο το Ηρακλειο,ο πρωτος που εσκαψε
στη Κνωσο,στην Δυτικη Αποθηκη βρηκε πολλους πιθους,με ιχνη απο
λαδι και κρασι,ηταν την εποχη που ακομα στο νησι ηταν οι Τουρκοι,
χαρηκα που τον ειδα,του συστησα την Ελενη και την Κωνσταντινα,
''ιδια η μανα της'',ειπε,''ξερεις την Ελενη την γνωριζω απο τοτε που
ερχονταν τα καλοκαιρια στη Κνωσο στο Ηρακλειο,θυμασαι Ελενη;''
η Ελενη ειπε:''Ναι,θυμαμαι'',και,την ειδα, κοκκινισε,''και μαλιστα
ημουν ερωτευμενος μαζι της,ωραια κοπελα'',ειπε ο Μινως,γελασα,
αν και μεσα μου ζηλεψα γιατι ο Μινως ηταν ομορφος αντρας,σκορ-
πουσε τα λεφτα του απλωχερα,και ειδικα για ομορφες γυναικες,
μεγαλος γλεντζες,μπον βιβερ,''παιδικες τρελες'',ειπε ο Μινως¨''πε-
ρασαν τα χρονια'',
''σε λιγο θα δω τον Εβανς,για κεινες τις τοιχογραφιες'',του ειπα,ξαφ-
νικα σοβαρεψε το προσωπο του,''προσεξε μην συμβουν τα ιδια,οπως
με την Αιθουσα του Θρονου,τον Διαδρομο της Πομπης,τον πριγκιπα
με τα κρινα στη Νοτιο Εισοδο,με το Κυνηγι του Ταυρου στη Δυτικη
Εισοδο.'',σταματησε,''Οχι τι θελει η Τουριστικη Βιομηχανια αλλα τι
θελει η Επιστημη,η Αρχαιολογια'',μας χαιρετησε κι εφυγε,χαθηκε
μεσα στα δεντρα του κηπου,αριστερα,
πιο κατω σ'εναν ανοιχτο χωρο,σε μια πλατεια,ειδαμε συγκεντρωμενο
πληθος,πλησιασαμε,πολλοι ανθρωποι μπροστα μας βλεπανε,καποιος
γυρισε και μας ειδε,φαινονταν επισημος,να ειχε εξουσια,απο τα ρουχα
μας καταλαβε πως ειμασταν ξενοι και φωναξε,η φωνη του ηταν σαν
διαταγη:
''παρακαλω,αναμεριστε να περασουν οι Μυκηναιοι φιλοι μας,να
δουν την παρασταση'',
αμεσως μας ανοιξαν χωρο,
στη πλατεια ειδαμε τρεις ταυρους και 7 γυμνασμενους αντρες με
μαγιο να πηδουν πανω στη πλατη τους και να ισορροπουν σε
διαφορες περιτεχνες στασεις ,θαυμασαμε τη δεξιοτεχνια των ισορ-
ροπιστων γιατι οι ταυροι συνεχως κινουνταν,
μετα απ'την καταπληκτικη παρασταση των ισορροπιστων,ταυρο-
καθαψια τη λεγανε ηρθανε σε ομαδες των τριων νεαρες κοπελες,
φορουσαν κομσα πολυχρωμα ρουχα,
οι κοπελες ειχαν πολυ λεπτη μεση,τα στηθη τους ηταν στρογγυλα
και γυμνα,σφριγηλα,και στα χερια τους κρατουσαν φιδια,απο ενα
φιδι στο καθενα χερι,κι επαιζαν μαζι τους,χορευαν σεμνα,ιερατικα,
τα ματια τους ηταν περιγεγραμμενα μ'εντονο μακιγιαζ,πανεμορφα
ματια και προσωπα,και τα μαλλια τους ηταν καταμαυρα βοστρυχω-
τα,υπεροχη κομμωση,
γυρισα στην Ελενη,και της ψιθυρισα στ'αυτι:''οπως εσυ χτενιζεις τα
μαλλια σου,ομορφες'',η Ελενη χαμογελασε ,μ'αγκαλιασε απο τη μεση
και σφιχτηκε πανω μου,''σ'αγαπω'',την ακουσα να μου ψιθυριζει πο-
λυ γλυκα,
φθασαμε στον Ξενωνα,μας υποδεχθηκε η υπευθυνη υπαλληλος,μια
μελαχροινη γυναικα,περιπου 30 χρονων,μας καλωσορισε,μας ειπε πως
το διαμερισμα που θα μεινουμε ηταν ετοιμο,φωναξε μια νεαρη καμα-
ριερα:''Φωτεινη,οδηγησε τους ξενους στο διαμερισμα τους'',
κοιμηθηκαμε,ξεκουραστηκαμε απο το ταξιδι ,ξυπνησαμε το απογευμα,
ο ηλιος κατακοκκινος εδυε πισω απο το Ηρακλειο,
κατεβηκαμε στη ρεσεψιον,ειπαμε στην κοπελα να φωναξει ενα ταξι να
μας κατεβασει στο Ηρακλειο,θα συναντουσαμε τον Θησεα και την Αριαδ-
νη στο σπιτι τους,μας ειχαν τηλεφωνησει στην Αθηνα την προηγουμενη
μερα πριν ερθουμε στο νησι και μας ειπαν να τους επισκεφθουμε,
δωσαμε τη διευθυνση στον ταξιτζη,οδος Ναξου,αριθμος 19,στην περιο-
χη του Ξενοδοχειου Ξενια,κοντα στα Ταμπακικα,
βρηκαμε το σπιτι,ενα παλιο διπατο σπιτι,κτισμενο στις αρχες του 1930,
μας περιμεναν,μας ειδαν απο το παραθυρο,βγηκαν εξω,αγκαλιαστηκαμε,
πεντε χρονια ειχαμε να ειδωθουμε,ο Θησεας,οπως ηταν,δεν αλλαξε,παρε-
μενε παντα λεπτος,η Αριαδνη μια μελαχροινη γοητευτικη ομορφη γυναι-
κα,
καθισαμε στο σαλονι,μας κερασαν γλυκο του κουταλιου,μελιτζανακι με
γαρυφαλλο,ρωτησαμε για τα παιδια τους ,ο μεγαλος, ο Νικος, ειναι ναυ-
τικος, ταξιδευει,χθες τους ειχε τηλεφωνησε απο το Μπουενος Αιρες,
η Μαρια παντρευτηκε εδω,εξω απο το Ηρακλειο,στις Αρχανες,ο ανδρας
της ειναι αγροτης,ελιες,αμπελια,κτηνοτροφικα,εχει γεννησει ενα κορι-
τσακι ,ειναι εφτα μηνων,''εγινα γιαγια'',ειπε η Αριαδνη και γελασε ευ-
τυχισμενα,
''η μικρη,η Γεωργια ειναι 17 χρονων,σαν την Κωνσταντινα σας,κοτζαμ
κοπελα,δεν τα'περνε τα γραμματα,εκοψε το σχολειο και δουλευει σε
σουπερ μαρκετ¨¨,κοιταξε το ρολοι της,''οπου να'ναι σχολαει,θα γυρι-
σει στο σπιτι,θα την δειτε'',
ειπανε διαφορα,ο Θησεας δουλευει στα ταμπακικα,δυσκολη δουλεια,
ανθιυγιεινη,βρωμα αποπνικτικη,δυσωδια,τωρα τελευταια τους κρατουν
μισθους,''απελπιστικη η κατασταση'' ειπε ο Θησεας,
η Αριαδνη ειπε:''εγω δουλευω σε ξενα σπιτια,πλουσιων Ηρακλειωτων
και σε τουριστικα ξενοδοχεια,τα καθαριζω,ποτε εχω ,ποτε δεν εχω δου-
λεια''.
σε λιγο ηρθε η Γεωργια,ομορφη κοπελα,ιδια η μανα της,χαμογελαστη
ευχαριστη,ευγενικη,πηγαν με την Κωνσταντινα στο δωματιο της κι ελε-
γαν τα δικα τους,τους ακουγαμε που γελαγανε,
ετοιμασε φαγητο η Αριαδνη και η Ελενη τη βοηθησε και φαγαμε,ηπιαμε
και καλο κρασι εσοδεια του γαμπρου,
στις 10 σηκωθηκαμε να φυγουμε,μας συνοδευσαν εξω στο δρομο,περι-
μεναμε να περασει καποιο ταξι να το παρουμε,κανονισαμε να ξανασυ-
ναντηθουμε,θα μεναμε στη Κνωσο καιρο,δεν ξεραμε ποσο,αναλογα
ποσο θα κρατουσαν οι τοιχογραφιες,
ειδαμε ενα ταξι,καναμε σινιαλο να σταματησει,δεν σταματησε ηταν γε-
ματο,
με πηρε παραμερα ο Θησεας και μου'πε:''προσεξε μην σε παρασυρει
ο Εβανς με τις φαντασιες του και τα παραμυθια περι Μινωταυρο Λα-
βυρινθο και μιτο της Αριαδνης.Μην πιστεψεις τιποτα!'',
γελασα,''Μην ανησυχεις'',τον καθησυχασα,
σταματησε ενα ταξι,αποχαιρετησθηκαμε και μπηκαμε στο ταξι,σε ει-
κοσι λεπτα ειχαμε φτασει στην Κνωσο,
ησυχη νυχτα,ακινητη ατμοσφαιρα,στον ουρανο ενα μεγαλο φεγγαρι
πανσελληνο
.
.
.
κεφαλη αλογου 1μ χ 1,50 -χ.ν.κουβελης
.
.
ΣΤΑ ΑΛΟΓΑ ΜΑΣ
.
Στα Αλογα
που μας οργωσαν τα χωραφια μας,τον Καρα και τον Ντορη,
που καποτε τα καβαλικεψαμε και τα τρεξαμε,που καποτε τα
πηγαμε να βοσκησουν σε λιβαδι χλωρο χορταρι,που καποτε
τ'ακουσαμε να μας καλωσοριζουν με το χλιμιντρισμα τους,
που καποτε βοηθησαμε τον πατερα να τα πεταλωσει,κι αλλοτε
βοηθησαμε να τα σαμαρωσει και να τα φορτωσουμε,
με βρωμη τα ταισαμε στα χερια μας,και τα σφουγκισαμε απο
τον ιδρωτα στη μεγαλη κουραση της δουλειας,που ηταν ζευ-
γαρι,ποτε καποιο δεν τραβουσε μπροστα απ'τ'αλλο,ουτε ξεμε-
νε πιο πισω,ουτε αναμεριζε στ'αυλακι,ουτε και ποτε δυστρο-
πισε,
και καποτε τα ποτισαμε με το σατιλι καθαρο νερο,μονο καθαρο
γαργαρο νερο επιναν,να μην εχει ουτ'ενα μικρο τσαχαλακι ουτε
το παραμικρο θολωμα και τους αρεσε εκεινη την ωρα να τους
σφυριζουμε καποιο σκοπο,ενα ρυθμο,σαν χαδι,
και να μην ξεχασουμε την ομορφια τους,ψηλα γερα ποδια,κομ-
σο ευλυγιστο κορμι,γυμνασμενο,μεγαλη ταχυτητα,σαν βελη
φευγανε,αστραπες,οξυ βλεμμα,εξυπνο,ευγενικο,και χαιτη στιλ-
πνη,
πληρης συμμετρια κι ομορφια,δυναμη ,υπερηφανεια,εργατικο-
τητα,αρχοντια
Αι Καρα
Αι Ντορη
Αι αι
.
.
.
Η Κριση του Παρη-2μ χ 3μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΗ
..
στο κρεβατι βρισκεται βαρια τραυματισμενος απο τον Φιλο-
κτητη,την γυναικα του την Ελενη την εστειλε να φερει την
Οινωνη,την πρωτη γυναικα του,που οταν την παρατησε εκει-
νη του υποσχεθηκε πως αν πληγωθει ποτε να την φωναξει
να τον γιατρεψει,σαν γιατρος που ηταν,
σκεφτονταν ποσο γρηγορα αλλαξε η τυχη του,απο εκει που
ηταν δοξασμενος μεσα στους Τρωες που σκοτωσε τον Αχιλλεα,
κι ας λενε πως πισωπλατα τον σημαδεψε στο τρωτο ποδι του,
αλλωστε ηξερε πολυ καλο σημαδι,τωρα γυρισε ο τροχος κι
ειναι ξαπλωμενος στο κρεβατι με πολυ βαρυ τραυμα απο το
χτυπημα του Φιλοκτητη,
ποναει κι εκεινη η Ελενη αργει να επιστρεψει,
ενα-ενα επιστρεφουν τα γεγονοτα στη ζωη του ,ζωντανα,οπως
συνεβηκαν με τη σειρα,
μια μερα πριν τον γεννησει η μανα του η Εκαβη ειδε στον υπνο
της ενα αναμενο δαυλι που θα'καιγε την Τροια,συμβουλευτηκε
τον μαντη Αισακο,αυτος εβγαλε αυτη την κριση,η Ηροφιλη,μια
ιερεια του Απολλωνα λυσαξε να σκοτωσουν το μωρο,ο πατερας
του ο Πριαμος και η μανα του τον λυπονταν,ομως το παρεδω-
σαν σ'ενα βοσκο τον Αγελαο να το παρει στα βουνα και να τον
σκοτωσει,εκεινος ο βοσκος τον λυπηθηκε και τον παρατησε
στην ερημια να τον φανε τ'αγρια θηρια και τα ορνια,να τελειω-
σει απο κρυο και παγωνια,
εκει πηγε μια αρκουδα και τον βυζανε,οταν μετα απο μερες
τον βρηκε ο βοσκος ζωντανο τον εκρυψε μεσα στο σακουλι
του ,την πηρα που λενε,απο εκει και τ'ονομα του Παρης, και
τον πηρε σπιτι του,για να μην εχει τις συνεπειες του Νομου
που δεν επραξε τι τον διεταξαν εκοψε τη γλωσσα ενος σκυλιου
και την εδειξε στον Πριατον σαν δικη του,πειστηριο του θανα-
του του,
ο βοσκος Αγελαος τον μεγαλωσε σαν δικο του παιδι του,εγινε
ομορφο και δυνατο παλληκαρι,βοσκος πανω στη Ιδη,
καποτε τα'βαλε νικηφορα με ζωοκλεφτες και τοτε του εδωσαν
και το ονομα Αλεξανδρος,Αλαξανδρος,
ειχε κι εναν ταυρο δυνατο στο κοπαδι του και τον εβαζε σε αγωνα
μονομαχια με αλλους ταυρους,ολους τους ταυρους τους νικουσε,
εβαλε και επαθλο ενα χρυσο στεφανι να το παρει οποιος ταυρος
νικησει τον ταυρο του,
τ'ακουσε αυτο ο θεος Αρης,μεταμορφωθηκε σε ταυρο,θεος ηταν
νικησε τον ταυρο του και πηρε το χρυσο στεφανι,αυτο πολυ το εκτι-
μησανε η θεοι,πως ειχε δικαια κριση,κρατουσε τον λογο του,
τοτε ,λιγο μετα ηταν που παντρευτηκε την Οινωνη,και την παρατησε
για την Ελενη,''ακομα να γυρισει η Ελενη'',ειπε,
εγιναν κι οι γαμοι του Πηλεα με την Θετιδα στ'ανακτορα των θεων
στον Ολυμπο,ολους τους θεους προσκαλεσε ο Διας στον γαμο στη
χαρα κι αφησε ακαλεστη την Εριδα,κι εκεινης πολυ της κακοφανηκε,
πηρε ενα μηλο ,εγραψε πανω ''καλλιστη'' και το πεταξε στη μεση
εκει που χορευαν και γλενταγαν οι καλεσμενοι,
ακουσε φωνες εξω και πατηματα αλογων,μπηκε στο δωματιο η Ελενη,
ετρεξε κοντα του
''τι εγινε;ηρθε;''την ρωτησε με αγωνια,την ειδε λυπημενη,''πες μου
ηρθε;'',
''οχι,αρνηθηκε να'ρθει'',ειπε η Ελενη και ξεσπασε σε λυγμους,
τοτε ενιωσε πως η γυναικα εκεινη που καποτε την παρατησε τωρα
βρηκε την ευκαιρεια να τον εκδικηθει,
την νυχτα ειχε μεγαλη αυπνια και παραισθησεις,το τραυμα,παραξενο,
δεν τον πονουσε,ειχε σταματησει ο πονος,ομως ηταν μουσκεμα στον
ιδρωτα,κρυωνε,ενιωθε παγερα τα ποδια του,καποιες φορες αναπνεε
με δυσκολια,του ερχονταν να σκασει,να πνιγει,
η Ελενη ολη τη νυχτα εμεινε στο πλαι του,αμιλητη,
κοντα το πρωι αποκοιμηθηκε,τοτε σηκωθηκε και η Ελενη και πηγε
κι αυτη να ξαπλωσει στο διπλανο δωματιο,
ειχε πλησιασει το μεσημερι οταν ξυπνησε,την αναζητησε,φωναξε:
''Ελενη.Ελενη'',εκεινη ξυπνησε κι ετρεξε κοντα του,
απλωσε το δεξι του χερι,''κρατησε το''της ειπε,εκεινη το επιασε,
το εσφιξε,το ενιωσε πολυ αδυνατο,με τ' αλλο χερι του σκουπισε
το μετωπο απ'τον κρυο ιδρωτα,
''ελα ησυχασε,ειμαι κοντα σου ,μη φοβασαι'',του ειπε,
η λεξη ''φοβασαι'' τον εκανε να θυμηθει τις φοβερες μερες του
πολεμου,το ηξερε,δεν ηταν αυτος για ηρωισμους,απο τη φυση του
δεν ταιριαζε στους σκοτωμους και στις εχθρες,γι'αλλα ηταν γεννη-
μενος,
ο αδερφος του ο Εκτορας τον κατηγορουσε πως ηταν δειλος,φοβη-
τσιαρης,πως δεν βγαινει μπροστα στο μετωπο,φατσα με φατσα με
τον αντιπαλο,αλλα κρυβεται στη μαχη πισω,
τον δικαιολογουσε τον αντρειο αδερφο του,παντα τον θαυμαζε,τον
ειχε καμαρι του,λυπηθηκε πολυ οταν τον σκοτωσε και τον ατιμασε
ο Αχιλλεας,γι-αυτον πηρε την εκδικηση,αν και οχι με τον ''πρεποντα
τροπο'' που θα ελεγε ο ηρωας σκοτωμενος αδερφος του,σημασια
εχει πως εκδικηθηκε,τον γιο του Πηλεα και της Θετιδας σκοτωσε,
θυμηθηκε τον γαμο τους,την Εριδα,το μηλο,
''ολα αρχισαν τοτε,Ελενη,ολη η ιστορια μας'',ακουστηκε αδυνατη η
φωνη του,σχεδον ψιθυριστη,επειτα εκανε μεγαλη προσπαθεια να
την δυναμωσει,πονουσε το στηθος του,
''καλλιτερα''αναστεναξε '' να με σκοτωνε τοτε ο Μενελαος στη μονο-
μαχια ,θα πληρωνα το χρεος μου,αλλα η Αφροδιτη με γλιτωσε,οπως
και την αλλη φορα με τον Διομηδη ,που το'σκασα απ'τη μαχη,κι ας
τον ειχα πληγωσει με το βελος μου στο ποδι,και γλυτωσα,
παντα στο ποδι σημαδευα τον αντιπαλο,ισια στη φτερνα,ειχα πολυ
καλο σημαδι,αλαθευτο,στο στοχο,οπως ευστοχος κυνηγος σημαδευει
στο ποδι γρηγορο ελαφι η' αγριο λιονταρι και το πετυχαινει'',
σταματησε,''το στομα μου ξεραθηκε,νερο,λιγο νερο'',
η Ελενη σηκωθηκε ,πηγε και του εφερε νερο,του ανασηκωσε το κεφα-
λι,του εδωσε να πιει,με δυσκολια ρουφηξε το νερο,
του κρατησε παλι το χερι,
''μια μερα,πρωι,πανω στο βουνο της Ιδης εβοσκα το κοπαδι μου,
πολλα γιδοπροβατα και μοσχαρια,ηταν ανοιξη,Απριλης μηνας με
τα λουλουδια,κι ηρθαν και με βρηκαν,ουτε ξερω πως, η Ηρα,η Αθηνα
και η Αφροδιτη,συνοδευομενες απο τον Ερμη,θαμπωθηκα απο την
ομορφια της,''σταματησε να μιλαει σαν να προσπαθουσε να θυμη-
θει,
''μου ειπαν'',συνεχισε,'' για τον γαμο,για την Εριδα,για το μηλο,και
πως ηρθαν στο βουνο να κανω την κριση,να δωσω το μηλο ''τη
καλλιστη'',στην πιο ομορφη απ'τις τρεις,
η Ηρα μου υποσχεθηκε αν το δωσω σ'εκεινη το μηλο να με κανει
μονο κυριαρχο της Ασιας και πολυ πλουσιο,η Αθηνα υποσχεθηκε
να με κανει τον σοφοτερο ανθρωπο του κοσμο κι ανικητο πολεμι-
στη κι η Αφροδιτη θα μου'δινε δικη μου καταδικη μου την πιο
ομορφη γυναικα του κοσμου αν εδωνα σ'εκεινη το μηλο,
δεν χρειασθηκε να σκεφθω πολυ,η εξουσια και τα πλουτη δεν μ'
ενδιεφεραν καθολου ,οσο για τη σοφια και την ανδρεια ειναι κου-
φιες ματαιοδοξιες,ενω η απολυτη ομορφια της γυναικας και η κα-
τοχη της ειναι το παν στη ζωη,
εδωσα το μηλο στην Αφροδιτη ,''παρτο,και να μην ξεχασεις την
υποσχεση σου'',
και δεν την ξεχασε,γρηγορα εχασα την αγαπη και την αφιοσιωση
μου για την Οινωνη,την απαρνηθηκα ,κι εφθασα στη Σπαρτη,ακο-
λουθωντας το γραφτο μου ,κι εκει σε βρηκα,εσυ ησουν η πιο ομορ-
φη γυναικα του κοσμου,τι κι αν ησουν παντρεμενη,δεσμεμενη με
αλλον αντρα,σε ξελογιασε η θεα,κι αφησες τον αντρα σου και το
σπιτι σου και μ'ακολουθησες στην πατριδα μου,ως εδω,στην Τροια,
κι εγινες συντροφος μου κι ολοι με ζηλευαν,ου νεμεσις,χαλαλι να'
χω τετοια γυναικα στο κρεβατι και στο πλευρο μου''
εκεινη του εσφιξε το χερι,
''τωρα ο πολεμος σε λιγο θα τελειωσει,η Τροια θα πεσει και θα καει
απ'ακρη σ'ακρη,πετρα στην πετρα πανω δεν θα μεινει,θ'αφανισθουν
ανθρωποι,ανδρες γυναικες γεροι και παιδια,ολοι,
κι οι γυναικες μας θα πουληθουν σκλαβες,κι εσυ θα σμιξεις με τον Διη-
φοβο τον αδερφο μου,ταιρι του θα γινεις,οταν εγω φυγω και γινω σκια
μεσα στις σκιες'',
''ποτε δεν θα γινει αυτο ''εκεινη τον εκοψε,''ποτε'',
κι εκεινος συνεχισε σαν να μην την ακουσε:''κι εκεινον θα τον σκοτωσει
ο Μενελαος σαν παρουν οι Ελληνες τη Τροια και θα σε παρει μαζι του
να σε ξαναφερει στο σπιτι σου στη Σπαρτη,παλι με χρονια με καιρους
εκει,κι ετσι θα κλεισει ο κυκλος μας ,κι ολα θα ξεχασθουν σ'ευτυχισμε-
νες μερες,κι εγω μαζι θα ξεχασθω,ενας καπνος ,που διαλυθηκε και χα-
θηκε'',
''οχι.οχι.ποτε αυτο δεν θα γινει,ποτε''ξεφωνησε εκεινη και ξεσπασε
σε λυγμους,''ποτε,τ'ακους ποτε δεν θα σε ξεχασω''
''κι επειτα'',συνεχισε εκεινος,''ποτε μην επιτρεψεις να διαδωσουν
για σενα πως ποτε δεν πηγες στην Τροια,πως ποτε δεν βρεθηκες
εδω,πως η πραγματικη ησουν στην Αιγυπτο,κι εδω ηταν μοναχα
το ειδωλο σου,μια φαντασια πως ησουν,ενα ψεμα,και πως πολε-
μησαν και χαθηκαν τοσοι ανθρωποι για ενα αδειανο πουκαμισο,
μια κενη προσωπιδα'',
ανασανε βαρια,''πηγαινε να κλεισεις το παραθυρο με βαραινει πο-
λυ το φως,η δυναμη του,τραβηξε την κουρτινα,κουραστηκα,θελω
να ησυχασω'',
η γυναικα υπακουσε,σηκωθηκε και πηγε κι εκλεισε το παραθυρο,
τραβηξε και την κουρτινα,εγινε στο δωματιο βαθυ σκοταδι,δεν βγη-
κε απ'το δωματιο,πηγε και καθισε σε μια καρεκλα,λιγο πιο περα
απ'το κρεβατι ,αριστερα,σταυρωσε τα χερια,χαμηλωσε το κεφαλι
της κι εκλεισε τα ματια,ακουγε την αναπνοη του,ενα σφυριγμα,
επειτα σιγα-σιγα αποκοιμηθηκε στη θεση εκεινη.
.
.
.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
[ΑΣΤΑΚΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ]
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
Μερος 1
Part 1
.
.
.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
.
.
Ξεμπαρκαρε μετα απο χρονια ταξιδι σε μακρυνες θαλασσες.
Το παιδι του ειχε μεγαλωσει 17 χρονων παλληκαρι,η μεγαλυ-
τερη κορη παντρευτηκε,η δευτερη αρραβωνιασμενη και η τρι-
τη η μικροτερη μεγαλωσε εγινε κοριτσι της παντρειας.Γυριζε
απο το πρωι στη θαλασσα,πηρε τ'ακρογυαλια.Του φανηκαν ολα
αλλιωτικα.Ξηρα εκει που πριν υπηρχαν θαλασσινα νερα.Τρα-
βηχτηκε το νερο.Και τα δεντρα θυμονταν πως ηταν διαφορετι-
κα τοτε.Ουτε το αρμυρικι υπαρχει πια,ουτε το πευκο,στο νοτιο-
δυτικο ακρο του ορμου.Το μικρο ναυπηγειο στο αλλο ακρου
του ορμου νοτιοανατολικα,ο ορμος ειχε το σχημα μηνισκου,
ηταν παρατημενο,πετρες σκορπιες,ερειπιο,χρονια σταματησε
να λειτουργει οπως τον πληροφορησε ενας γερος θαλασσινος,
παλιος γνωστος,συντροφος στα γρι-γρι παλια,που τον βρηκε
να χτυπαει χταποδι μεγαλο στα βραχια να το γουλιασει.Ολα
γυρω του εμιαζαν αλλα,οχι ξενα,αλλα διαφορετικα,πως αλλα-
ζει ο καιρος τα πραγματα,τα παντα ,ανθρωπους και τοπια.Και
γινονται τα γεγονοτα, η ζωη ,ιστορια και μυθος.Μια διηγηση
για καποιον που υπηρξε και δεν υπηρξε,για καποιον ανωνυμο
μεσα στο πληθος,για εναν Κανεναν.Εναν Ουτις.''Ουτις'' ειπε,
και επανελαβε:''Ουτις.Εγω''.Τοτε καταλαβε τη πορεια της ζωης
του.Ολες τις πραξεις του.Τα παντα καθαρα.Εφυγε για τη θαλασ-
σα πριν χρονια ενας Καποιος και γυρισε ενας Κανενας.Τον
απορροφησε το ταξιδι και τον εβγαλε στο ακρογυιαλι του οπως
πετρα χαλικι που παρασερνει το κυμα και το αποθετει στην αμμο,
μικροσκοπικο κοκκο αμμου μεσα σε απειρους κοκκους αμμου.
Γυρισε σπιτι.Τον περιμεναν να φανε.Ειχαν τηγανισει μαριδα.
Εστρωσαν το τραπεζι κατω απ'τον ισκιο μιας ελιας μεγαλης
αρχαιας.Καθησαν.Του ευχηθηκαν :''Καλη Πατριδα Πατερα''.
Στις ελιες στη κληματαρια τα τζιτζικια τους συνοδευαν με τις
φωνες τους που κανενας; δεν ακουει και δεν συνειδητοποιει .
Μια ζεστη μερα τελος του Ιουλη.Ακουγονταν η θαλασσα να
ερχεται με κυματα συνεχως.Σηκωσε το κεφαλι ,τον κοιταζαν
ολοι.Τους κοιταξε κι αυτος.Και τοτε καταλαβε πως εγινε παλι
καποιος.Ενας.Αυτος.
.
.
.
[ΑΣΤΑΚΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ]
Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
Μερος 1
Part 1
.
.
.
ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ
.
.
Ξεμπαρκαρε μετα απο χρονια ταξιδι σε μακρυνες θαλασσες.
Το παιδι του ειχε μεγαλωσει 17 χρονων παλληκαρι,η μεγαλυ-
τερη κορη παντρευτηκε,η δευτερη αρραβωνιασμενη και η τρι-
τη η μικροτερη μεγαλωσε εγινε κοριτσι της παντρειας.Γυριζε
απο το πρωι στη θαλασσα,πηρε τ'ακρογυαλια.Του φανηκαν ολα
αλλιωτικα.Ξηρα εκει που πριν υπηρχαν θαλασσινα νερα.Τρα-
βηχτηκε το νερο.Και τα δεντρα θυμονταν πως ηταν διαφορετι-
κα τοτε.Ουτε το αρμυρικι υπαρχει πια,ουτε το πευκο,στο νοτιο-
δυτικο ακρο του ορμου.Το μικρο ναυπηγειο στο αλλο ακρου
του ορμου νοτιοανατολικα,ο ορμος ειχε το σχημα μηνισκου,
ηταν παρατημενο,πετρες σκορπιες,ερειπιο,χρονια σταματησε
να λειτουργει οπως τον πληροφορησε ενας γερος θαλασσινος,
παλιος γνωστος,συντροφος στα γρι-γρι παλια,που τον βρηκε
να χτυπαει χταποδι μεγαλο στα βραχια να το γουλιασει.Ολα
γυρω του εμιαζαν αλλα,οχι ξενα,αλλα διαφορετικα,πως αλλα-
ζει ο καιρος τα πραγματα,τα παντα ,ανθρωπους και τοπια.Και
γινονται τα γεγονοτα, η ζωη ,ιστορια και μυθος.Μια διηγηση
για καποιον που υπηρξε και δεν υπηρξε,για καποιον ανωνυμο
μεσα στο πληθος,για εναν Κανεναν.Εναν Ουτις.''Ουτις'' ειπε,
και επανελαβε:''Ουτις.Εγω''.Τοτε καταλαβε τη πορεια της ζωης
του.Ολες τις πραξεις του.Τα παντα καθαρα.Εφυγε για τη θαλασ-
σα πριν χρονια ενας Καποιος και γυρισε ενας Κανενας.Τον
απορροφησε το ταξιδι και τον εβγαλε στο ακρογυιαλι του οπως
πετρα χαλικι που παρασερνει το κυμα και το αποθετει στην αμμο,
μικροσκοπικο κοκκο αμμου μεσα σε απειρους κοκκους αμμου.
Γυρισε σπιτι.Τον περιμεναν να φανε.Ειχαν τηγανισει μαριδα.
Εστρωσαν το τραπεζι κατω απ'τον ισκιο μιας ελιας μεγαλης
αρχαιας.Καθησαν.Του ευχηθηκαν :''Καλη Πατριδα Πατερα''.
Στις ελιες στη κληματαρια τα τζιτζικια τους συνοδευαν με τις
φωνες τους που κανενας; δεν ακουει και δεν συνειδητοποιει .
Μια ζεστη μερα τελος του Ιουλη.Ακουγονταν η θαλασσα να
ερχεται με κυματα συνεχως.Σηκωσε το κεφαλι ,τον κοιταζαν
ολοι.Τους κοιταξε κι αυτος.Και τοτε καταλαβε πως εγινε παλι
καποιος.Ενας.Αυτος.
.
.
.
.
.
.
τοπιον -χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ[ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ]-χ.ν.κουβελης
.
Κατα εκεινες τις ημερες οσοι ανθρωποι απεθνησκαν,μικροι
η' μεγαλοι,αρρενες η' θηλεα,εις τον δρομον καταμονοι η'
αιφνιδιως,η' εις τα σπιτια των κατισχνοι ,αδυνατισμενοι,
ομοιοι σκελετων,σακοι κοκκαλων.αρρωστοι απο την δυστυ-
χιαν του πολεμου εκεινου,ανημποροι,βασανισμενοι απο την
πειναν και τις κακουχιες,ελεεινα φαντασματα ανθρωπων,σκιες
του Αδη,τους ετυλιγαν τα σωματα μεσα σε σινδονια και τα
εριχναν εις ανοιχθεντα μεγαλο λακκο το ενα σωμα διπλα στο
αλλο αψυχο σωμα,και τα εστοιβαζαν υπερανω των αλλων,και
με αλλα σωματα τα εκαλυπτον,μεχρι ολιγον κατωθεν της επιφα-
νειας του εδαφους τουτο εγενετο,εως να σωθουν να τελειωσουν
τα νεκρα κορμια που ηταν να θαψουν ομαδικα,επειτα εριχναν
απο πανω τους με τα φτυαρια το χωμα και το πατουσαν με τα πο-
διας τους κι ετσι τους εσκεπαζαν,και καποιος ητανε να μεριμνησει
και τοποθετουσε μια πετρα στον ταφο ,επιπεδη το πιο συνηθες,
μια πλακα ως μνημη τους,μαλλον προσκαιρη μνημη παρα αιωνια
αυτων των κακοθανατισμενων,ανωνυμοι εν μεσω ανωνυμων εις
τον αιωνα τον απαντα,
ετσι μ'ατυτον τον τροπον εθαβονταν πολλοι ανθρωποι εις την επαι-
σχυντην και σκληρην περιοδον της Κατοχης.
Και γι'αυτους τους ταπεινους αδοξους, τους κακοτυχους εγενετο
ετουτος ο λογος τωρα.
Να μη ξεχασθουν.
Να μην ξεχασουμε.Ποτε.
.
Ποσα εχει αναγκην ο ανθρωπος να επιβιωσει;αληθως ,ολι-
γα και ελαχιστα,και προπαντος πραξεις ειλικρινεις φιλανθρω-
πες,ου δολος τις εν τοις λογοις του,ου ψευδος εκφυγων εκ
τοις εαυτου χειλεσιν ,ουδεν πονηρον εν τη διανοια του,
να σμιξει τη γυναικα ως η φυσις οριζει,να πληθυνθουν οι αν-
θρωποι,και ασφαλως ουδεμιαν χρειαν και ουδεν ενδιαφερον
εχει πλουτου περιττου,και της απληστιας και εξουσιαν ασκειν
επι ανθρωπων,ακριτως και αδικως,και επι παντος των υπαρχον-
των εν τη γη και εν τω ουρανω,ορατων τε και αορατων.
.
Ειδεν τον αδικον και δεν διαμαρτυρηθηκε
Ειδεν τον κλεφτην και δεν τον εμποδισεν
Ειδεν τον φονιαν και δεν τον κατηγγειλε
Ακουσεν τον δημαγωγον και τον ακουλουθησεν τυφλα
Ακουσεν τον συκοφαντην και συνεναισε στην κακολογια του
Και την απληστιαν εζηλεψεν
και δεν εχορτασθει,ακορεστος η διψα του να θησαυρισει
Και με δολον επραξεν κατα του πλησιον του
Εγωιστης Φαυλος Ψευδολογος
.
Οι γραμμες των πουλιων στον ουρανο,ευθειες η¨καμπυλες,μει-
κτα φτερουγισματα,ελαφρα πετασματα,
η λευκη εμφανιση του συννεφου και η εξαχνωση του,
το απαλο αερακι στις ακρες των δεντρων οι αιωρισμοι,
το χορταρι αργαλειος που ανθη υφαινει,μορφες και χρωματα,
και τα ξυφαινει,
το φως που περιοδικα γυριζει στο σκοτος κι αντιστροφα,το σκο-
τος στο φως,
ο ηλιος που το πρωι ανατελει στα ροδινα και που στα ροδινα δυει
το βραδυ,
το φεγγαρι που γιομιζει τη νυχτα στρογγυλο κι αδειαζει ,καθως
πηλινο κανατι το νερο του,γεμιζει κι αδειαζει,
η θαλασσα που σε λαμπερο γαλαζιο γαληνευει και σε πελω-
ρια κυματα σ'αχνους και σ'αγρια μουγκρητα θεριευει,
ο ανθρωπος που υψωνεται και ταπεινωνεται,τις και ουτις,
η καρδια που την μια φορα γελαει και χαιρεται ικαι την αλλη
κλαιει και πικρενεται,
η φωνη που ακουστηκε δυνατη και σβηστηκε,
το χερι που αγκαλιασε ανθρωπο φιλικα και το εσπρωξαν,
το νερο που δροσισε διψασμενον και φαρμακωσε πικραμενον,
Τα Παντα Νυν και Αειν Ειναι.Και Ουθεν Ειναι.
Και Εν Παντι Καιρω και Τοπω Γεννησονται
Νεουργα η' Παλαια .
.
Ο ανθρωπος εκεινος απομακρυνθηκεν εις ερημιαν,εις αγονον
και ξηρον τοπον,ελλειποντα ανθρωπων ,βραχοι δε ητο οξυμορ-
φοι και πλατυμορφοι και λιαν χαμηλοι θαμνοι εδω κι εκει αραι-
οι η ' πυκνωτεροι και ως περαν εσκορπισμενοι εις ελαφρως κα-
μπυλωσαν επιφανειαν γης πλατειαν και επιμηκυν εως το βαθος
του οριζοντος ενθα εδιαλυετο εις το αοριστον λαμπερον θα-
μπος τ'ουρανου,
εσκαψε με τα χερια του,τσαπια τα εκαμνεν και εις τους λακκους
εφυτευσεν καρπους ελαιας,τους οποιους ειχεν φερει μαζι του και
εγεννοντο μετα καιρον υγειη ελιδια και εις τα δυο ετη τα δεδρα
εκαρπωθησαν ελαιας,
εφυτευσεν και κληματα και εφυτρωθει αμπελος,εγευετο τους
γλυκεις καρπους και περισσευαν και δια τα πετεινα τ'ουρανου,
οσα απο εκεινα τα πουλια εκει μονιμα διαβιωνουν ,και οσα απ'
αυτα ειναι μεταναστευτικα κατ κατα τις ετησιες μετακινησεις των
προσκαιρα ευρισκονται εις εκεινον τον τοπον,
συνελεξε απο εκει γυρω πετρες και τις στοιχισε κατα υψος και
κατα μηκος ,και σε κλειστες γραμμες,και ετσι θεμελιωσε και υψω-
σε τους τεσσερις τοιχους της κατοικιας του,
και για την στεγην εκοψε ευθεια και γερα ξυλα και τα εστρωσε
με πλακες να καλυφθει εξ ουρανου,απο την ατμοσφαιραν,απο
βροχας και χιονας,απο λιβαν και παγωνιαν,
και επειδη δεν συνευρεθει χρονια πολλα μ'αλλον ανθρωπον να
συνομιλησει και να συμφαγει,και ειχε πολλες σκεψεις και πολλα
αισθηματα να τον πιεζουν και να εβγουν εξω να εκφρασθουν
αρχισε τοτε πανω στα βραχια,στις επιφανειες των,να σχεδιαζει
γραμματα και εικονες επισηςβ σχεδιαζε,
και σε φλουδες δεντρων εγραφε και στους κορμους των και πα-
νω στις επιφανειες φυλλων και στη γη στο χωμα πανω σχεδια-
ζε τις εικονες του κι εγραφε τα κειμενα του,
αν καποιος ποτε τα συνελεγε ολ'αυτα θα αποτελουσαν την ιστο-
ρια του,το προσωπο του,θα μαρτυρουσαν το ταπεινο περασμα
του απ'τον κοσμο,
αληθεια,πολυ αργοτερα ετυχε να ερθουν ανθρωποι σ'εκεινα
τα μερη,σπουδαγμενοι,και βρηκαν υπολειματα,αποσπασματα
της γραφης και των εικονων του,ελαχιστα τμηματα,ιχνη απ'το
σπιτι του,τις ελιες του,κληματα απ'τ' αμπελι του,και απ'αυτα τα
ευρηματα εικασανε,συμπερανανε,το ειδος και το υφος του αν-
θρωπου,τον δημιουργο τους,
Ανθρωπος δε εξ ανθρωπου φανερωνεται,
Αληθως,Δικαιοσυνη Εις Τον Αιωνα.
.
.
.
η Αντζουλινα-1,20μ χ 1,80μ ακρυλικο-χ.ν.κουβελης
.
.
ΕΝΑ ΡΟΜΑΝΤΣΟ
.
ΑΡΧΗ ΡΟΜΑΝΤΣΟΥ
Κυριος πολλα λαθρεως ηρασθην την ευμορφην υπηρετραν,
ροδαλομαγουλατην,μαυρομαλουσαν,καμαροφρυδατην,γλυκο-
ματουσαν,βεργολυγερατην,χιονολευκουσαν μαργιολαν,
και το περιπαθες ειδυλιον εκρατειτο μυστικον και ουδεν αντελη-
φθην η κυρια συμβια και τις ωρες επερνουσεν το ζευγαρι πολλα
ευτυχισμενες και τις στιγμες τρυφερες,μελι και ροσολι,
κι επειδη,παλαιοθεν,ουδεν καλον η' κακον,και κυριως αυτο,
κρυπτον επι πολυ υπο τον ηλιον,εφανερωθει η μυστικη τους
ενωσις,πως ο Κυριος εχει αμοροζαν την υπηρετραν,σκανδαλον
μεγαν,και ο Αδαμ εχωρισθηκεν της Ευας,
και ο μεν Κυριος επανηλθεν εκ της παρανομιας βαθεως μετα-
μεληθεις εις τον εντιμον εγγαμον βιον,οστις ητον ο πρεπον
και πολλα προσοδοφορος,και γενικως επεστρεψεν εις την
προτεραν ταξην,και ουτε γατα ουτε ζημια,
η δε δυστυχος,πλην ωραιοτατη ,υπηρετρα απολυθει εκ της
υπηρεσιας και εκδιωχθει εκ του οικου,ως αμαυλιστρια αντρων,
ως αποπλανουσα κυριων,μεγας θηλυς πειρασμος,
κι εζησαν αυτοι καλως ως τα συμφεροντα των οριζαν,
λιαν υποκριτικως,αν μου επιτρεπετε τις ελαχιστη κρισις και
εν επιμυθιον συμπεραινομενον εκ της ιστοριας
ΤΕΛΟΣ ΡΟΜΑΝΤΣΟΥ
.
.
.
Λαικο παλκο και ζειμπεκικο-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ]
Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ
.
καθε βραδυ συνοδευε τη Ριτα στο κεντρο,που τραγουδουσε,
καθονταν παραμερα ,στο μισοφως ,σ'ενα τραπεζακι κι απο
εκει επεβλεπε ολο σχεδον τον χωρο,σερβεριζονταν ουσκι
με παγο,πανω στο παλκο η Ριτα του ηταν η βασιλισα,καμια αλ-
λη τραγουδιστρια δεν συναγωνιζονταν τη φωνη της,και την ομορ-
φια της,ζηλευε,ηταν φυσικο,πολλοι πελατες την φλερταραν,
ειχε δεθει μαζι της,δεκα χρονια,δικος του ανθρωπος,την ηξερε
απο τα 15 χρονια της,τοτε την γνωρισε,στη φτωχογειτονια της,
στον Αγιο Νειλο του Πειραια,ειχε και δυο αδερφες μικροτερες,
σχετισθηκε μαζι της,γρηγορα την ζητησε απο τους γονεις της,
φτωχοι αγαθοι αγιοι ανθρωποι,δεν εφεραν αντιρρηση,την αρρα-
βωνιασθηκε,ηταν μικρη να παντρευτουν,την ακουσε να τραγου-
δαει,εβαζε το ραδιοφωνο και τραγουδουσε τα τραγουδια που
ακουγε,αλλα τραγουδουσε και μονη της,του αρεσε πολυ η φω-
νη της,ειχε δυναμη και ηταν βελουδινη,πολυ καλη αρθρωση,
στα 18 της την βοηθησε να βρει δουλεια,πηγε για ακροαση στην
εταιρεια δισκων,την ακουσαν ,τους αρεσε,αμεσως γυρισε τον πρωτο
δισκο της 45στροφων,ενα ζειμπεκικο,''ολοι μου βαζουν λογια'', που
το τραγουδουσε εκπληκτικα απο την μια πλευρα κι ενα οργανικο ,
μπουζουκι σολο ,απο την αλλη,ο δισκος εκανε πολυ μεγαλη επιτυ-
χια,μετα απ'αυτον ακολουθησαν πολλα σουξε,
δουλεψε σε κεντρα στο πλευρο πολυ μεγαλων λαικων τραγουδιστων
και τραγουδιστριων,σ'ολα ξεχωρισε με τη φωνη και το ηθος της κι
εκεινοι οι ανθρωποι την σεβασθηκαν,δεν την τσαλαπατησαν, την βοη-
θησαν,
αυτα σκεφτονταν,κρυμμενος στο μισοφως του κεντρου,σε λιγο η Ριτα
θα εβγαινε να κανει το προγραμμα της,
βγηκε,ειδε τη Ριτα στο παλκο,η καρδια του χτυπουσε δυνατα,την αγα-
παγε αυτη τη γυναικα και την θαυμαζε,η Ριτα φορουσε ενα ολοσωμο
κοκκινο φορεμα,της πηγαινε,ηταν πολυ ομορφη,
το μπουζουκι αρχισε να παιζει,ενα ζειμπεκικο,το πρωτο της,η Ριτα πηρε
το μικροφωνο να τραγουδησει,γυρισε προς το μερος του,παντα,καθε
βραδυ,γυρνουσε προς το μερος του,ηξερε ακριβως που ητανε,την ακου-
σε να τραγουδαει,μαγεια η φωνη της:
ολοι μου βαζουν λογια να χωρισουμε
γιατι να ζω μαζι σου να βασανιζομαι
.
.
.
Κουροι-φαλλικα ειδωλια σε χωραφι σταριου,Μαχαιρα-χ.ν.κουβελης
.
.
[α]Παραλλαγη
Η ΣΜΙΞΗ ΜΕ ΤΗ ΓΗ
.
λιαν πρωι με το τριτον λαλημα του πετεινου εσηκωθη εκ του
υπνου,εξυπνησεν και τον μικροτερον υιον,πενταετην οντα,ετοι-
μασθη και επηγαν εις το χωραφι,εκει εδωσεν εις το παιδιον
τους λιθινους φαλλους να τους διασκορπισει εις τα τεσσερα ση-
μεια του οριζοντα,και το παιδι εκινηθη εις το χωραφι και εσκορ-
πιζεν τους φαλλους ως ειχεν ορμηνευθει να κανει και καθως
τουτο εγενετο ευχηθη:
''Να γινει η σμιξη του φαλλου με τη γη και να ευωδωθει και
να πληθυνθουν οι καρποι της ενωσης ως η αμμος της θαλασσης
και ως τ'αστρα τ'ουρανου'',
εκεινην την ωραν εκ της κορυφης του λοφου ανατολικα ανε-
βαινεν ο δισκος του ηλιου υπερλαμπρος,τα παντα εφωτισθησαν
δυνατα και εθερμανθησαν και οι ατμοι υψωθηκαν και διαλυ-
θηκαν και εφανερωθει ολη η πλασις,
οταν ετελειωσεν το παιδι το εργον του και ηρθεν κοντα του,
τοτε επιασεν τον γιο του με τα δυο του χερια και τον εση-
κωσεν ψηλα και εκανεν ευθυτενης τρεις περιστροφες το σωμα
του δεξιοθεν με το ανυψωμενον παιδιον,και εκεινον πολυ ευ-
χαρες εγελουσεν δυνατα και εκλωτσουσεν εις τον
αεραν τους ποδας του ελευθερους,
επειτα εσταθην ακινητος και εκατεβασεν το παιδι εις τη γη
ορθον,το εσηκωσεν και το εκατεβασεν ομοιως αλλας δυο φο-
ρας ,τρεις το αυτο επανελαβεν,
επειτα το εφιλησεν σταυρωτα και επεστρεψαν εις το σπιτι.
.
.
[β]Παραλλαγη
.
Η ΣΜΙΞΗ ΜΕ ΤΗ ΓΗ
.
πολυ πρωι με το τριτο λαλημα του πετεινου σηκωθηκε
απο τον υπνο,η γυναικα κοιμονταν,πηγε και ξυπνησε τον
μικροτερο γιο,πενταετη οντα,ετοιμασθηκε κι επηγαν στο
χωραφι,
εκει εδωσε στο παιδι τους λιθινους φαλλους να τους δια-
σκορπισει στο χωραφι στα τεσσερα σημεια του οριζοντα,
και το παιδι εκινηθει μεσα στο χωραφι κι εσκορπιζε τους
φαλλους ως το ειχε ορμηνεψει να το κανει,
και καθως αυτο γινονταν ευχηθηκε:
''Να γινει η σμιξη του φαλλου με τη γη και να ευωδωθει
και να πληθυνθουν οι καρποι της ενωσης ως η αμμος της
θαλασσης και ως τ'αστρα τ'ουρανου'',
εκεινη την ωρα απο την κορυφη του λοφου ανατολικα ανε-
βαινε ο δισκος του ηλιου υπερλαμπρος,τα παντα φωτισθη-
καν δυνατα και θερμανθηκαν, οι πρωινοι ατμοι υψωθηκαν
και διαλυθηκαν και φανερωθηκε καθαρη ολη η πλαση,
οταν τελειωσε το παιδι το εργο του ηρθε κοντα του,τοτε
το επιασε με τα δυο του χερια και το σηκωσε ψηλα και
εφερε ευθητενης,απο τα δεξια αρχιζοντας, τρεις περιστρο-
φες το σωμα του με το παιδι υπερυψωμενο,κι εκεινο
πολυ χαρουμενο γελουσε δυνατα και κλωτσουσε τα πο-
δια του περα-δωθε στον αερα ελευθερα,
επειτα απ'αυτο σταθηκε ακινητος και κατεβασε το παιδι
προς τη γη και το εστησε πανω στο χωμα ορθο για λιγο
χωρις να το αφησει απο τα χερια του,υστερα το σηκωσε
παλι ψηλα και το κατεβασε παλι στη γη κι οπως πριν το
εστησε πανω στο χωμα ορθο, και τριτη φορα εκανε το
ιδιο,
επειτα το αγκαλιασσε και το φιλησε σταυρωτα και πηγαν
και καθισαν παραδιπλα σ'ενα αναχωμα ,εκει εβγαλε να φα-
νε,μοιρασε το ψωμι ,ειχανε και ελιες,εφαγε το παιδι εφαγε
κι αυτος,χορτασθηκαν,ηπιανε και νερο να ξεδιψασουν,αφη-
σαν τα υπολειματα του φαγητου να φανε και τα πουλια
κι οταν τελειωσαν επεστρεψαν στο σπιτι
.
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
]Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣΗ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΑΙΟΛΟΥ
.
εκανε πιατσα στη πλατεια Κοτζια,την καταλαβε,συνεσταλμενη,
φαινονταν απειρη,πηγαινε κατα μηκος της Αθηνας δεκα μετρα
περα δωθε στις ακρες της διαδρομης στεκονταν ακινητη για
ενα λεπτο περιπου,επειτα συνεχιζε το ιδιο δρομολογιο,ψηλο
αναστημα,λεπτο σωμα,ξανθα μαλλια εντονα βαμμενα,κοκκινα
χειλη εντονα τονισμενα,ενα στενο μαυρο ολοσωμο φορεμα με
πολυ χαμηλο ντεκολτε,κοκκινη τσαντα,μαυρα ψηλοτακουνα
παπουτσια,την πλησιασε οταν σταθηκε στην ακρη προς την
Ομονοια,τον κοιταξε,μαυρα ματια,ομορφο προσωπο,''παμε
για καφε '',της ειπε,εκεινη χαμογελασε,τον επιασε αγκαζε,σφι-
χτηκε πανω του,ανεβηκαν προς την Αιολου,εστριψαν δεξια στην
Αιολου,η ωρα ηταν 11 το πρωι,παρα πολλες γυναικες στον εμπο-
ρικο δρομο,σ'ολη τη διαδρομη δεν μιλησαν καθολου,σταθηκαν
σ'ενα καφε πιο κατω,καθισαν εξω,η κοπελα απεναντι του,ηρθε
η γκαρσονα,παραγγειλαν,εκεινος εσπρεσσο,εκεινη μπυρα,η κοπε-
λα ανοιξε τη τσαντα της εβγαλε απο μεσα ενα καθρεφτακι και το
κραγιον,''δεν χρειαζεται''της ειπε ''εισαι αρκετα ομορφη'',εκεινη του
χαμογελασε πολυ γλυκα χωρις να τον κοιταξει ,''ευχαριστω'' ειπε κι
εβαλε κραγιον στα χειλη,οση ωρα το εκανε την παρατηρουσε,εβλε-
πε και τις παραμικροτερες κινησεις της,με ποση προσοχη εβαζε το
χρωμα ,ιδιατερα στο περιγραμμα των χειλιων να μην ξεφυγει,''οπως
ολες οι γυναικες''σκεφτηκε,σερβιριστηκαν τα ποτα,σερβιρισε αυτος
τη γυναικα,εβαλε μπυρα στο ποτηρι της,εκεινη σηκωσε το ποτηρι ,
''στη υγεια σου''του ειπε με χαμηλη φωνη,σχεδον ψιθυριστη,ηπιε
μια γουλια,,γυαλισαν τα χειλη της απο τις σταγονες της μπυρας,σκε-
φτηκε πως δεν χρειαζονταν,δεν ηταν απαραιτητο, να μιλησουν,να
πουν ποιος ειναι και ποια ειναι,ποια τα ονοματα τους,καθισαν μια
ωρα ακριβως σ'εκεινο το σημειο,επειτα εκεινος πληρωσε τον καφε
και τη μπυρα ,σηκωθηκαν να φυγουν,ανεβηκαν την Αιολου,αρκετος
κοσμος κι αυτη την ωρα στο δρομο,η κοπελα τον κρατουσε αγκαζε,
στην πλατεια Κοτζια εστριψαν αριστερα,εφτασαν στην οδος Αθηνας,
στο σημειο που κυκλοφορουσε πριν,σταματησε,εβγαλε απο τη τσεπη
του χρηματα και τα εβαλε στο χερι της κοπελας,της κρατησε για λιγο
το χερι,ηταν απαλο και ζεστο,του φανηκε πως ετρεμε,το εσφιξε,εκεινη
σφιχτηκε πανω του ,τον αγκαλιασε και τον φιλησε,επειτα την αφησε,
''γεια'' της ειπε και χωρις να γυρισει πισω προχωρησε στην οδο Αθη-
νας προς το Μοναστηρακι ,εκει θα επερνε τον ηλεκτρικο γτα το σπιτι
του
.
.
.
Στην Αθηνα 19 Στιγμιοτυπα-χ.ν.κουβελης
.
.
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.
.
Αντιγονη-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ.ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]Η Αντιγονη,21 ετων
.
ζει στην Αθηνα,σπουδαζει φιλολογια,5ο εξαμηνο,ακουει
κλασικη μουσικη,διαβαζει Καφκα,Μπορχες,Κωστη Παλαμα,
Διονυσιο Σολωμο και Ανδρεα Λασκαρατο,εχει μια μικροτερη
αδερφη την Ελενη,10 χρονια μικροτερη,αυτη ειναι 21,δεν βρι-
σκεται σε σχεση αυτο τον καιρο,πηγαινει γυμναστηριο,κολυμ-
παει στη πισινα,παιζει τεννις,,δεν εχει ακομα facebook,κατανα-
λωνει τα απαραιτητα,εχει υψος 1,70,ειναι 57 κιλα,εχει μαυρα
ματια,μαυρα μαλλια,εργαζονταν γκαρσονα σε καφετερια,πριν
ενα μηνα,στη περιοχη της Καλλιθεας,ομαδα ειναι Ολυμπιακος,
γνωριζει Αγγλικα και Γαλλικα,μαζευει γραμματοσημα απ'ολο
τον κοσμο,εχει χομπυ τη φωτογραφια,της αρεσουν,γενικα,τα
ψητα μπιφτεκια,τρωει πολλα φρουτα,δεν καπνιζει,δεν της αρε-
σει το αλκοολ,μακιγιαρεται ελαφρα,της αρεσουν οι παρεες,
προσπαθει οσο μπορει να ειναι ευχαριστη και διακριτικη,εχει
αδυναμια στον πατερα της,δεν ξενυχταει χωρις λογο,της αρεσει
η Δημοκρατια,δεν ανηκει σε καποιο πολιτικο κομμα,εχει ελευ-
θερες ιδεες,θα'θελε για καποιο καιρο να ζησει στη Νεα Υορκη,
οχι για παντα γιατι αγαπαει την Ελλαδα,της αρεσουν οι ταινιες
του Αλεξη Δαμιανου,ιδιαιτερα η ταινια ''Μεχρι το πλοιο'',ακουει
Τριτο Προγραμμα,την γοητευει το Ιντερνετ και ποσα μπορεις να
βρεις σ'αυτο,και να κανεις,δεν της αρεσει να τσακωνεται,δεν ειναι
απολυτη στις αποψεις της,θελει να μαθαινει,θεωρει τη γνωση το
παν,λυπαται που δεν ξερει μαθηματικα,της λειπει η αδερφουλα
της,και η μαμα της λειπει,καθημερινα μιλουν στο τηλεφωνο,τiς
βλεπει,και τον μπαμπα φυσικα,στο Skype,εχει ακριβο ενοικιο,τα
λεφτα που της στελνουν καθε μηνα οι γονεις ισα που την φτα-
νουν,οχι,δεν εχει παραπονο,αυτα που εχουν τα στερουνται και της
τα στελνουν,κανει οικονομιες,προσπαθει να πιασει δουλεια,αλλα
ειναι πολυ δυσκολα,διαβαζει για να τελειωσει τη σχολη χωρις κα-
θυστερηση,ουτε ξερει αν θα πιασει με το πτυχιο δουλεια αμεσως,
''θα δουμε τοτε οταν θα'ρθει η ωρα'',ειπε,και χαμογελασε γλυκα,
υστερα σοβαρεψε,''μαθαινω λογοτεχνια,κι αυτο δεν ειναι λιγο,
ετσι δεν ειναι;'',συμφωνησα,παλι γελασε,φωτισθηκε το προσωπο
της,ηταν πολυ ομορφη,της το'πα ,''εισαι πολυ ευγενικος,σ'ευχαρι-
στω'',
την Αντιγονη τη γνωρισα πριν τρεις ωρες περιπου,ηπιαμε καφε
στο Συνταγμα,την κερασα,
κανονισαμε να ξανασυναντηθουμε το απογευμα
.
.
.
αρχαια κειμενα για την Ροδωπιν η' την Δωριχαν την ωραιοτατην εταιραν
[ο λαβυρινθος-Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2 ,148-μεταφραση χ.ν.κουβελης]
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]Η ΡΟΔΩΠΙ Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ ΚΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ
-Φαγιουμ Fayum paintings
.
Δωριχα η'Ροδωπις η ωραιοτατη εταιρα φιλεναδα του Χαραξου αδερφου
της Σαπφους ,στην Ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο-Φαγιουμ
ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
.
ο Χαραξος,αδελφος της Σαπφως,εραστης της ωραιοτατης εταιρας
Ροδωπις η' Δωριχας στην ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτον
-Φαγιουμ ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης.
.
.
αρχαια κειμενα για την Ροδωπιν η' την Δωριχαν την ωραιοτατην εταιραν
στην ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἐνδόξους δὲ ἑταίρας καὶ ἐπὶ κάλλει διαφερούσας ἤνεγκεν καὶ
ἡ Ναύκρατις· Δωρίχαν τε, ἣν ἡ καλὴ Σαπφὼ ἐρωμένην γενο-
μένην Χαράξου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς κατ' ἐμπορίαν εἰς τὴν
Ναύκρατιν ἀπαίροντος διὰ τῆς ποιήσεως διαβάλλει ὡς πολ-
λὰ τοῦ Χαράξου νοσφισαμένην. Ἡρόδοτος δ' αὐτὴν Ῥοδῶπιν
καλεῖ, ἀγνοῶν ὅτι ἑτέρα τῆς Δωρίχης ἐστὶν αὕτη, ἡ καὶ τοὺς
περιβοήτους ὀβελίσκους ἀναθεῖσα ἐν Δελφοῖς, ὧν μέμνηται
Κρατῖνος διὰ τούτων ... εἰς δὲ τὴν Δωρίχαν τόδ' ἐποίησε
τοὐπίγραμμα Ποσείδιππος, [καίτοι] καὶ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ πολ-
λάκις αὐτῆς μνημονεύσας. ἐστὶ <δὲ> τόδε·
Δωρίχα, ὀστέα μὲν σὰ πάλαι κόνιν, ἕσσατο δ' ἑσμὸς
χαίτης ἥ τε μύρων ἔκπνοος ἀμπεχόνη,
ᾗ ποτε τὸν χαρίεντα περιστέλλουσα Χάραξον
σύγχρους ὀρθρινῶν ἥψαο κισσυβίων.
Σαπφῷαι δὲ μένουσι φίλης ἔτι καὶ μενέουσιν
ᾠδῆς αἱ λευκαὶ φθεγγόμεναι σελίδες.
οὔνομα σὸν μακαριστόν, ὃ Ναύκρατις ὧδε φυλάξει,
ἔστ' ἂν ἴῃ Νείλου ναῦς ἐφ' ἁλὸς πελάγη.
ξακουστες εταιρες ειχε η Ναυκρατις ξεχωριστες στην ομορφια,
οπως τη Δωριχα,που η ομορφη Σαπφω,την κατηγορει στους στι-
χους της, επειδη ηταν ερωμενη του αδελφου Χαραξου που βρι-
σκονταν στη Ναυκρατη για εμποριο, πως του εφαγε τα λεφτα
του.
Ο Ηροδοτος την αναφερει ως Ροδωπιν αγνοωντας πως δεν
ηταν αλλη απο τη Δωριχα,αυτη που τους φημισμενους οβελι-
σκους αφιερωσε στους Δελφους τους οποιους μνημονευει ο
Κρατινος μ'αυτους τους στιχους...
για την Δωριχα ο Ποσειδιππος συνεθεσε επιγραμμα,και συχνα
στην Αιθιοπια την μνημονευει,
αυτο ειναι το επιγραμμα:
Δωριχα,παει καιρος που τα κοκκαλα σου εγιναν σταχτη
το ιδιο και η κορδελα στα μαλλια σου και τ'αρωματισμενο
φορεμα σου,που καποτε τον ομορφο αγκαλιαζες Χαραξο
κορμι με κορμι και ροφουσες στις κουπες πιοτο το πρωι
Της Σαπφως οι υψηλοι στιχοι μενουν ακομη και θα μενουν
για παντα να ηχουν οι λευκες σελιδες τ'ονομα σου
Τ'ονομα σου τιμημενο,η Ναυκρατη ετσι θα το φυλαξει,
οσο τα πλοια απ¨τον Νειλο στην αρμυρη θαλασσα ταξιδευουν
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2,135
Ῥοδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ξάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντός
[μιν], ἀπικομένη δὲ κατ' ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ὑπὸ
ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός,
ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ. Οὕτω δὴ ἡ Ῥοδῶπις ἐλευ-
θερώθη καὶ κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενο-
μένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἅλις εἶναι Ῥοδώπι, ἀτὰρ οὐκ
ὥς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. Τῆς γὰρ τὴν δεκάτην τῶν
χρημάτων ἰδέσθαι ἔστι ἔτι καὶ ἐς τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν
δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα ἀναθεῖναι. Ἐπεθύμησε γὰρ Ῥοδῶπις μνη-
μήιον ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη
τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ,
τοῦτο <δ'> ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. Τῆς ὦν
δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς
σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς·
οἳ καὶ νῦν ἔτι συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι ἀνέ-
θεσαν, ἀντίον δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ.
Φιλέουσι δέ κως ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι.
Τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη, τῆς πέρι λέγεται ὅδε ὁ λόγος, οὕτω δή τι
κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες Ῥοδώπιος τὸ οὔνομα
ἐξέμαθον, τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης <ἑτέρη> τῇ οὔνομα ἦν
Ἀρχιδίκη ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς
προτέρης περιλεσχήνευτος.
Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος Ῥοδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην,
ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν.
Ῥοδώπιος μέν νυν πέρι πέπαυμαι.
.
η Ροδωπι ηρθε στην Αιγυπτο εκει την εφερε ο Ξανθος απο
τη Σαμο,αυτη εκανε το επαγγελμα της εταιρας κι απελευθε-
ρωθηκε για ενα σημαντικο ποσο χρηματων απο εναν αντρα
Μυτηλινιο τον Χαραξο,γιο του Σκαμαντρωνυμονα και αδερφο
της ποιητριας Σαπφως.
Ετσι η Ροδοπη ελευθερωθηκε,και παρεμεινε στην Αιγυπτο οπου
με τη δυναμη της ομορφιας της αποκτησε πολλα χρηματα,αρκετα
για την Ροδωπιν,αλλα οχι αρκετα για να χτισει σπιτι σαν πυρα-
μιδα
Το δεκατο του πλουτου της μπορει να δει καποιος ακομα,αν το
θελει,και τιποτα δεν επιτρεπει να δει πως διεθετε παρα πολλα
χρηματα.
Επιθυμησε η Ροδωπι για τον εαυτο της ν'αφησει στην Ελλαδα
ενα μνημειο ,τετοιο που να μη βρισκεται αλλο σαν αυτο τοποθε-
τημενο σε ιερο,να το αφιερωσει στους Δελφους στη μνημη της.
Με το δεκατο των χρηματων της κατασκευασε οβελισκους
απο σιδερο,στο μεγεθος να διαπερασουν βοδι,οσους εκανε
με το δεκατο τους εστειλε στους Δελφους ,τους οποιους ακομα
και ακομα και τωρα τους συνανταμε εκει πισω απ'τον βωμο
που εχουν αφιερωσει οι Χιωτες,απεναντι απ'αυτον τον ναο.
Πολυ αγαπητες ειναι οι εταιρες της Ναυκρατις πανεμορφες.
Αυτα γι'αυτη,για την οποια γινεται ο λογος,εγινε τοσο ξακου-
στη,που και ολοι οι Ελληνες εμαθαν το ονομα της Ροδωπις.
Μετα απ'αυτη ,μια αλλη εταιρα,που ονομαζονταν Αρχιδικη,
υμνηθηκε μεσα στην Ελλαδα,λιγοτερο ομως απ'την πρω-
την.
Για τον Χαραξο,οταν γυρισε στη Μυτηλινη,αφου απελευ-
θερωσε την Ροδωπιν,η Σαπφω εγραψε σε στιχους πολλα
σκληρα προσβλητικα .
Αλλα γι'αυτην την Ροδωπιν ας σταματησω τωρα να λεω.
.
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2,134
Τὴν δὴ μετεξέτεροί φασι Ἑλλήνων Ῥοδώπιος ἑταίρης
γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. Οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰ-
δότες μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν ἡ Ῥοδῶπις
(οὐ γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην,
ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν
ἀναισίμωνται), πρὸς δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα
ἦν ἀκμάζουσα Ῥοδῶπις, ἀλλ' οὐ κατὰ τοῦτον. Ἔτεσι
γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων τῶν
τὰς πυραμίδας ταύτας λιπομένων ἦν Ῥοδῶπις, γενεὴν
μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστο-
όλιος ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ λογο-
ποιου
.
[Η πυραμιδα του Μυκερινου]καποιοι μεταξυ των Ελληνων
λενε πως ανηκει στην Ροδωπιν μια γυναικα εταιρα,αλλα
αυτο δεν το λενε ορθα.Μου φαινεται,πως αυτοι ετσι λενε
χωρις να γνωριζουν ποια ηταν η Ροδωπις ,[δεν θα ανεθεταν
να κατασκευασθει τετοια πυραμιδα,που θα κοστιζε,ο λογος
το λεει,χιλιαδες αναριθμητα ταλαντα]που στη βασιλεια
του Αμασι ηταν σε πληρη ανθιση η Ροδωπις κι οχι μετα
.
Πολλα χρονια υστερα απο τουτους τους βασιλιαδες που
αφησαν τουτες τις πυραμιδες υπηρξε η Ροδωπις,ειχε γενια
απο τη Θρακη,δουλη ηταν του Ιαδμονα γιου του Ηφαιστο
πολι ανδρα απο τη Σαμο,δουλη μαζι με τον Αισωπο,τον
μυθογραφο.
Αιλιανος, VH 13, 33 :
Ῥοδῶπίν φασιν Αἰγυπτίων λόγοι ἑταίραν γενέσθαι ὡραιοτάτην.
καί ποτε αὐτῆς λουομένης ἡ τὰ παράδοξα καὶ τὰ ἀδόκητα
φιλοῦσα ἐργάζεσθαι τύχη προυξένησεν αὐτῇ οὐ τῆς γνώμης
ἀλλὰ τοῦ κάλλους ἄξια. λουομένης γὰρ καὶ τῶν θεραπαινίδων
τὴν ἐσθῆτα φυλαττουσῶν, ἀετὸς καταπτάς, τὸ ἕτερον τῶν ὑπο-
δημάτων ἁρπάσας, ἀπιὼν ᾤχετο· καὶ ἐκόμισεν ἐς Μέμφιν δικά-
ζοντος Ψαμμιτίχου, καὶ ἐς τὸν κόλπον ἐνέβαλε τὸ ὑπόδημα. ὁ
δὲ Ψαμμίτιχος θαυμάσας τοῦ ὑποδήματος τὸν ῥυθμὸν καὶ τῆς
ἐργασίας αὐτοῦ τὴν χάριν καὶ τὸ πραχθὲν ὑπὸ τοῦ ὄρνιθος προ-
σέταξεν ἀνὰ πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον ἀναζητεῖσθαι τὴν ἄνθρωπον,
ἧς τὸ ὑπόδημά ἐστι· καὶ εὑρὼν γαμετὴν ἠγάγετο.
.
Η Ροδωπι λενε Αιγυπτιακες διηγησεις υπηρξε εταιρα πολυ
ομορφη και καποτε που αυτη λουζονταν,η τυχη που αγαπα
τα παραδοξα και τα απροσδοκητα να κανει,την θεωρησε
οχι αξια της γνωσης αλλα της ομορφιας.
Την ωρα που λουζονταν και οι υπηρετριες φυλαγαν τα ρου-
χα της ,ενας αετος χυμαει και το ενα απο τα σανδαλια της
αρπαζοντας και πεταξε,κι εφτασε στη Μεμφιδα,που δικαζε
ο Ψαμμιτιχος,και στην αγκαλια του πεταξε το σανδαλι,
ο Ψαμμιτιχος θαυμασε το σχεδιο και τη λεπτοδουλεια στο
σανδαλι και τι εκανε το πουλι.Τοτε διεταξε να ψαξουν σ'ολην
την Αιγυπτο την γυναικα,στην οποια ανηκει το σανδαλι.
Κι οποιος την βρει θα την παρει γυναικα του
.
.
.
Η κυρια Βερενικη απο την πολη Αρσινοη-Φαγιουμ
ζωγραφικη Fayum Painting -χ.ν.κουβελης
.
.
Η Βερενικη,25 χρονων.απο την πολη Αρσινοη ,αρχαια
Κροκοδειλουπολη,στη περιοχη Φαγιουμ της Αιγυπτου,
παντρεμενη με τον Μυρωνα ,εμπορο,μενει στον λαβυ-
ρινθο,στο διαμερισμα με αυξοντα αριθμο 2117,φιλη
της εταιρας Ροδωπις[με το τριανταφυλλενιο χρωμα]
η' Δωριχας,απο την Ναυκρατιν.
[-ο λαβυρινθος-]
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2 ,148-μεταφραση χ.ν.κουβελης
... δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης
τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ
κείμενον· τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου μέζω. 2 εἰ γάρ τις τὰ ἐξ Ἑλ-
λήνων τείχεά τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος
πόνου τε ἂν καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου.
καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ ὁ ἐν Σάμῳ. 3
ἦσαν μέν νυν καὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκά-
στη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ δὴ λα-
βύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει· 4 τοῦ [γὰρ] δυώδεκα
μὲν εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν πρὸς βο-
ρέω ἓξ δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν
ὁ αὐτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπό-
γαια τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακο-
σίων καὶ χιλίων ἑκάτερα. 5 τὰ μέν νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων
αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ
δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες
τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας
αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησα-
μένων βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. 6 οὕτω τῶν μὲν
κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω
μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ διέξοδοι
διὰ τῶν στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες ποικι-
λώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε ἐς τὰ οἰκήματα
διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλ-
λας ἐκ τῶν παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων.
7 ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων λιθίνη κατά περ οἱ τοῖχοι, οἱ δὲ τοῖ-
χοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος
λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα...
.
...κατασκευασαν για τη δοξα τους λαβυρινθο,λιγο παρα-
πανω απ'τη λιμνη Μοιριο,εκει που ειναι η πολη με τ'ο-
νομα Κροκοδειλουπολις,τον οποιον εγω το ειδα κι ειναι
πιο μεγαλος απο καθε περιγραφη.Αν καποιος τα τειχη
και τα εργα των Ελληνων αθροιζε για να το αποδειξει,
θα του φαινονταν πως αυτα εγιναν με λιγοτερο μοχθο
και δαπανη απ'αυτον τον λαβυρινθο.
Αν και αξιολογος ειναι ο ναος στην Εφεσο και ο ναος
στη Σαμο ,και οι πυραμιδες ηταν,ακομα και τωρα,ανω-
τερες απο καθε περιγραφη,και καθε μια ειναι ανταξια
πολλων απ'αυτα τα μεγαλα Ελληνικα εργα,ομως αυτος
ο λαβυρινθος κι απ'τις πυραμιδες υπερεχει
Εχει δωδεκα αυλες ολοσκεπαστες,με πυλες τη μια απε-
ναντι στην αλλη,εξι προς το βορα κι εξι προς το νοτο
στραμενες,συνεχομενες,κι απεξω ο ιδιος τοιχος τις περι-
βαλλει.
Τα οικηματα ειναι διπλα,τα υπογεια και τα υπερυψωμενα
πανω σ'εκεινα,τρεις χιλιαδες τον αριθμο,χιλιαπεντακοσια
στο καθενα απο τα δυο.
Τα υπερυψωμενα οικηματα τα ειδαμε οι ιδιοι αφου περ-
πατησαμε διαμεσου αυτων,τα παρατηρησαμε και τα πε-
ριγραφουμε,τα υπογεια τους τα μαθαμε απο διηγησεις.
Οι επιστατες των Αιγυπτιων δεν ηθελαν με κανενα τροπο
να τα δειξουν,λεγοντας πως εκει μεσα ειναι οι ταφοι των
βασιλεων που πρωτοι οικοδομησαν τον λαβυρινθο αυτο
και των ιερων κροκοδειλων.
Ετσι για τα κατω οικηματα λεμε οσα ακουσαμε,ενω τα
πανω ανωτερα απ'τ'ανθρωπινα εργα οι ιδιοι τα βλεπου-
με
Τα περασματα απο τις στεγες και τα γυρισματα απο τις αυλες
ηταν με παρα πολλες παραλλαγες κι απεραντο θαυμασμο μας
προκαλουσαν καθως διερχομασταν απο την αυλη στα οικημα-
τα κι απ'τα οικηματα στις στοες ,σ'αλλες στεγες απ'τις στοες
και σ'αλλες αυλες απ'τα οικηματα.
Η οροφη ολων αυτων ηταν λιθινη οπως κι οι γυρω τοιχοι,οι
τοιχοι ηταν γεματοι με αναγλυφες παραστασεις,κι η καθε
αυλη ηταν περιστυλος απο λευκη πετρα πολυ καλα αρμο-
σμενη...
.
.
.
'Ροδωπις η ωραιοτατη εταιρα στην Ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο
φιλη της Βερενικης απο την Αρσινοη ,αρχαια Κροκοδειλουπολη,
συνεταιρα -Φαγιουμ Fayum painting-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΡΟΔΩΠΙ Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ ΚΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
η Βερενικη ηταν 17 χρονων οταν γνωρισε την Ροδωπι,
σ'εκεινο το περιφημο διοροφο σπιτι με τους βαμενους
με ωχρα τοιχους,εταιρα ηταν η Ροδωπι,22 χρονων,και μα-
λιστα η πιο ομορφη απ'ολες τις αλλες κοπελες κι η πιο μορ-
φωμενη,ειχε τριανταφυλλενιο χρωμα το κορμι της,ροδινο,
μαυρα μακρια μαλλια και μαυρα μεγαλα ματια,λεπτη και
ψηλη, την προτιμουσαν ολοι οι αντρες στην Ναυκρατι,ειχαν
πολλους πελατες κι απο την Μεμφιδα,απο την Βουβαστη,
απο την Ηλιουπολη,απο την Κροκοδειλουπολη,απο τις Θηβες,
κι απ'ολους τους οικισμους στις δυο οχθες του Νειλου,
συχνα με τις κοπελες πηγαιναν να κολυμπησουν στα νερα
του Νειλου και στη λιμνη Μοιρις,προσεχανε πολυ τα νερα
εκει που λουζονταν,γιατι υπηρχαν πολλοι κροκοδειλοι μεσα ,
παιζανε με το τοπι στην αμμουδια, αρωματιζαν τα κορμια
τους και τ'αλοιφαν με αιθερια λαδια να γυαλιζουν,
εκει στο σπιτι γνωρισε και τον Μυρωνα,ηταν τοτε 20 χρονων
κι εκεινος 25,ερχονταν με τον Χαραξο,τον φιλο της Ροδωπις,
εναν νεαρο εμπορο απο τη Μυτηλινη,
ο Χαραξος ητανε αδερφος της ποιητριας Σαπφως,πολυ γνωστης
σ'ολη την Ελλαδα,αυτη η Σαπφω δεν την χωνευε καθολου την
Ροδωπι,και στα ποιηματα της την εβριζε πολυ σκληρα,πως ξελο-
γιασε τον αδερφος της και του'τρωγε τα λεφτα και θα τον αφηνε
καποια μερα ρεστο,την ειχε βγαλει Δωριχα,αχορταγη για δωρα,
αυτη η κατασταση πολυ την στεναχωρουσε την Ροδωπι,γιατι τον
Χαραξο τον αγαπουσε αληθινα και τον προτιμουσε απ' ολους τους
αλλους,
μια μερα,νυχτα ηταν ,πηγε στη καμαρα της ,επεσε στην αγκαλια της
κι εκλαιγε μ'αναφυλητα,''τι της εκανα και τοσο με μισει'',
πολυ δυσκολα την παρηγορησε,να αδιαφορισει,δεν την ειχε
καμια αναγκη,
τοτε εβγαλε απ'τη τσεπη της ενα γραμμα που της ειχε στειλει η
Σαπφω,''διαβασε,να δεις τι γραφει,ειναι αδικο'',
το πηρε και διαβασε:
Δωριχα,πουτανα,που'φαγες τ' αδερφου μου τα λεφτα
κι αυτος ο ανοητος και βλακας σε λατρευει σαν θεα
''αστην να γραφει και να λεει,θα της περασει,θελει δεν θελει'',
της ειπε,
της εστρωσε να κοιμηθει εκει μαζι της,κοιμηθηκε ως το πρωι,
ησυχασε,
με τον Μυρωνα παντρευτηκαν σε τρεις μηνες και την πηρε μαζι
του στην Αρσινοη, στην Κροκοδειλουπολη,εκει ειχε τις εμπορι-
κες του επιχειρησεις,εμπορευονταν αρωματα, αιθερια λαδια και
πολυτιμους λιθους,πολυ μεγαλη περιουσια ειχε,
εμειναν σ'ενα πολυτελες διαμερισμα στον μεγαλο λαβυρινθο της
πολης,ο λαβυρινθος αυτος ειχε πολλες στοες,τρεις χιλιαδες διαμε-
ρισματα,χιλιαπεντακοσια υπογεια και χιλιαπεντακοσια ανωγεια,οι
γονεις του Μυρωνα με τ'αλλα αδερφια του εμεναν εξω απ'τη πολη
σ'ενα εξοχικο σπτι κοντα στις οχθες του Νειλου ,σ'ενα καταπρασι-
νο λιβαδι με πολλα δεντρα ,λουλουδια και πολλα νερα,με τεχνητους
πιδακες,
συχνα τους επισκεπτονταν,ετρωγαν ολοι μαζι εξω στην πρασιναδα
και κοιμοντουσαν ενα-δυο βραδυα,
πολυ γρηγορα κινησε εγκυος και γεννησε ενα χαριτωμενο κοριτσακι,
το βαφτισαν Αρσινοη,
αυτα τα δυο χρονια,που περασαν,δεν ειχε κανενα νεο απο τη φιλε-
ναδα της την Ροδωπι,ουτε ενα γραμμα,αν και με τον Μυρωνα μαζι,
αλλα και μονη της πηγαινε στη Ναυκρατι για ψωνια,ομως για ευνοη-
τους λογους δεν περνουσε απ'το σπιτι να δει τη Ροδωπι και τις
αλλες κοπελες,ειχε αλλαξει κοινωνικη ταξη,δεν ηταν πρεπον να επι-
σκεπτεται τετοια κοκοφημα μερη και να συναναστρεφεται τετοιου
ειδους ανθρωπους,
μια μερα εστειλε την υπηρετρια εξω να της αγορασει ενα απο τα πε#
ριοδικα ποικιλης υλης που επαιρνε συχνα καθε βδομαδα και διαβα-
ζε για να διασκεδασει τη πληξη ,που ενιωθε κλεισμενη μεσα στον λα-
βυρινθο,
η υπηρετρια της εφερε το περιοδικο,το πηρε στα χερια της και καθισε
στο σαλονι στον καναπε να το ξεφυλλισει,με εκπληξη και χαρα ειδε
στο εξωφυλλο,τη φωτογραφια της Ροδωπις,και διαβασε τον τιτλο,
''Το σανδαλι της Ωραιας Εταιρας Ροδωπις'',
πραγματικα ηταν πολυ ομορφη,τα μαλλια της πιασμενα ψηλα,με
χρυσο στεμμα,χρυσα σκουλαρικια με πετραδια,και τρεις σειρες κορα-
λια στο λαιμο της,τα χειλια της κοκκινα,τα ματια μεγαλα,ομορφα,σε
κοιτουσαν κατευθειαν στα ματια,ροδινο το χρωμα του προσωπου,
μια θεα,
ανοιξε το περιοδικο,διαβασε τη εγραφε για την ΡοδωπΙ:
μια μερα που κολυμπουσε κι οι υπηρτριες της φυλαγαν τα ρουχα
της στην ακτη,ενας αητος με μεγαλες φτερουγες χυμηξε απ'τα ου-
ρανια ξαφνικα και πριν προλαβουν ν'αντιδρασουν τα κοριτσια ,
που πολυ τρομαξαν απ'τον αητο και κρυφτηκαν στα καλαμια,αρ-
παξε το'να απ'τα σανταλια της,και σηκωθηκε με μεγαλο θορυβο
στον ουρανο ,πεταξε και χαθηκε,
κι εφτασε στη Μεμφιδα πανω απ'την αυλη,που δικαζε ο βασιλιας
κι αφησε το σανδαλι να πεσει μπροστα στα ποδια του,εκεινος εσκυ-
ψε και το σηκωσε,και θαυμασε τοσο πολυ την ομορφια του,την πο-
λυ λεπτοτητα του,που αμεσως φωναξε τους ανθρωπους του να ψα-
ξουν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο να βρουν τη κορη που της ανοικει αυ-
το το σανδαλι,να μην αφησουν θηλυκο για θηλυκο να μην δοκιμα-
σουν το σανδαλι,αν ταιριαζει στο ποδι,κι οταν βρουν την κοπελα να
την φερουν μπροστα του να την παρει για γυναικα του.
Ετσι εγινε εψαξαν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο,δοκιμασαν το σανδαλι
σε πολλες ,κι αυτο ταιριαξε στο λεπτο ποδι της Ροδωπις.
Σαν Παραμυθι.
Εκει τελειωνε το κειμενο,
''Σαν Παραμυθι'',μονολογησε,εκλεισε το περιοδικο και τ'αφησε
πανω στο τραπεζακι μπροστα,''Πραγματικα,Σαν Παραμυθι'',επανε-
λαβε,
εμεινε στον καναπε,εκλεισε τα ματια της,εφερε στη μνημη της ολες
τις ωρες που'χε περασει στο σπιτι στη Νσυκρατι με τη Ροδωπι,και
τις αναπολισε με συγκινηση,
αποκοιμηθηκε για λιγο,
την ξυπνησαν,της εφεραν το παιδι,
μετα απο δυο μερες απ'αυτο το περιστατικο με το περιοδικο,ηταν
λιγο μετα το πρωι η υπηρετρια και της εδωσε ενα σημειωμα,
''Κυρια,ειναι για σας,το εφερε ενα παιδι'',
το ανοιξε και το διαβασε:
''Βερενικη,καλημερα ,ειμαι η Ρποδωπι,ηρθα για λιγες ωρες στη πολη,
αν μπορεις ελα να σε δω,θα ειμαι στο ''Πορτραιτον'',θα χαρω παρα
πολυ να σε δω,πολλα φιλια η Ροδωπις'',
εσπασε η καρδια της απο την χαρα και τη λαχταρα να τη δει,ετοιμα-
σθηκε να βγει,εδωσε οδηγιες στη υπηρετρια για το σπιτι οσο θα λει-
πει,
στο ''Πορτραιτον'' τη βρηκε,αγκαλιαστηκαν ,φιληθηκαν,η Ροδωπι τη
ρωτησε τα δικα της πως τα περναει,της ειπε,
καλα,δεν εχει παραπονο απο τον αντρα της,την προσεχει,εχει και το
παιδι τωρα,το αγαπαει το λατρευει,αλλα ειναι στιγμες που νιωθει με-
γαλη μελαγχολια,σαν κατι πολυ δυνατο να της λειπει,σαν καποτε να
γνωρισε την ευτυχια και να την εχασε,ειναι στιγμες που νιωθει μεγα-
λη πληξη,αν δεν ηταν τοσο καλος ο αντρας της ,και δεν ηταν και το
παιδι,θα τα παρατουσε ολα και θα'φευγε,δεν ξερει για που,
αφου τελειωσε ρωτησε τη Ροδωπι για τα δικα της,
εκεινη την κοιταξε στα ματια,ποσο ομορφη ηταν,υστερα εσκυψε το
κεφαλι,και την ακουσε να της λεει,της φανηκε πως ειχε βαθεια λυπη
η φωνη της:
''παει ενας χρονος,που χωρισα με τον Χαραξο,με παρατησε και γυρισε
στην Μυτηληνη,εγινε η θεληση της αδερφης του,κερδισε,τρελλαθηκα
οταν εγινε αυτο,δεν ειχα υπνο,παραλογουσα,εκλαιγα ολη μερα,τιποτα
δεν με παρηγορουσε,ουτε οι πολλοι αντρες που μ'ηθελαν,ουτε η φημη
μου,ουτε η ομορφια μου,σε τι με ωφελησε αφου εχασα εκεινον π'αγα-
πουσα,αρχισα να πινω να τον ξεχασω,αδιαφορουσα για τη δουλεια,πολ-
λους πελατες τους δυσαρεστησα και δεν ξαναπατησαν στο σπιτι,αλλους
τους εδιωξα εγω η ιδια,ημουνα ψυχικο και σωματικο ρακος,πονουσα κι
ουρλιαζα τις νυχτες ,τον ζητουσα ,τον εψαχνα παντου,σκεφτηκα να βα-
λω τερμα στην κακοτυχη ζωη μου,να ησυχασω,να πνιγω στα νερα του
Νειλου,να μου φανε το κορμι οι κροκοδειλοι,να μην μεινει κομματι απο
μενα,τιποτα που να θυμιζει πως περασα πανω σε τουτη τη γη και σ'αυ-
τον τον ψευτικο κοσμο'',
σταματησε να μιλαει,σιωπη,
μετα σηκωσε το κεφαλι της,την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε:
''ο χρονος ειναι'',συνεχισε,'' που τα γιατρευει ολα ,και περνανε τα
βασανα των ανθρωπων και ξεχνιουνται,,σιγα-σιγα συνηλθα,βρηκα
παλι τον εαυτο μου,γεμισε το σπιτι απο αντρες,απ'ολα τα μερη,
και καποιος απο τους θαυμαστες μου,παρα πολυ φανατικος φαινε-
ται,συγγραφεας το επαγγελμα,μυθογραφος σαν τον Αισωπο,τον
θυμασαι το Αισωπο;''
κουνησα το κεφαλι καταφατικα,βεβαια τον θυμομουν τον Αισωπο,
μου'χε αναφερει γι'αυτον,οταν ηταν δουλοι και οι δυο στη Θρακη
στον ιδιο δουλεμπορο κι αυτη την ειχε εξαγορασει στην Αιγυπτο
ο Χαραξος,ο καημενος ο Αισωπος,μαλιστα,την ειχε ερωτευθει,αλ-
λα ηταν μαυρος και πολυ ασχημος,
''αυτος ο συγγραφεας,μου εστειλε ενα ζωγραφο και με ζωγραφισε,
κι εγραψε,διεδωσε μια ιστορια,πως κολυμπουσα κι ενας αητος αρ-
παξε το σανδαλι μου,το πεταξε στην αυλη του βασιλια,κι εκεινος το-
σο θαμπωθηκε απ'το σανδαλι που'στειλε να ψαξουν σ'ολη την Αιγυ-
πτο να βρουν σε ποια ανηκει,κι αυτη θα παντρευτει.Κι εψαξαν και
βρηκαν τη Ροδωπι'',γελασε,''δηλαδη εμενα''
σταματησε για λιγο,επειτα συνεχισε,η φωνη της ηταν σταθερη:
''Ενα Παραμυθι.Ο συγγραφεας αυτος τοσο πολυ με θαυμαζε που επι-
νοησε ολο αυτο το παραμυθι.Κι ολος κοσμος το πιστεψε.Με επισκε-
φτηκαν δημοσιοφραφοι να με ρωτησουν,μαλιστα ενα περιοδικο με
ειχε και εξωφυλλο,πριν λιγες μερες κυκλοφορισε,με την ιστορια.Κα-
θε μερα αυτο γινονταν.Εγω αρνιομουν να τους δεχτω.Δεν ηθελα
να κουβεντιασω για ψευτιες και παραμυθια.Μου ηταν πολυ ενο-
χλητικο.Δεν βασταξα αλλο,απαγορευσα να με πλησιασουν δημο-
σιογραφοι,η' οποιοδηποτε αλλοι,και ζητησα να δω η ιδια τον συγ-
γραφεα στο σπιτι,
ηρθε,τον ρωτησα επιμονα γιατι το εκανε αυτο,μου ειπε πως τον πλη-
ρωσε ο Αρτεμιδωρος,τον ξερεις, αυτον που εχει φορτηγα και επιβα-
τικα καραβια στο Νειλο και στη θαλασσα,ηθελε να μου κανει διαφη-
μιση,γνωριζε τον μεγαλο θαυμασμο που ετρεφε ο συγγραφεας για
μενα και δεν θα'φερνε καμια αντιρρηση στο σχεδιο του,και σκεφτη-
κε αυτον τον τροπο,να με μυθοποιησει,
τον ευχαριστησα κι εφυγε,
αυτος ο Αρτεμιδωρος,θυμασαι,μ'ηθελε απο παλια για γυναικα του,
αλλα εγω τοτε αγαπουσα τον Χαραξο κι αρνιομουν,τον καταλαβα
γιατι εκανε αυτο,
σκεφτηκα πως αξιζε να του δωσω περισσοτερο ενδιαφερον,κι ετσι
αρχισα να κανω πιο στενη παρεα μαζι του,τον συμπαθησα,μαλι-
στα ,πριν δυο βδομαδες αρραβωνιαστηκαμε και ζουμε μαζι''
χαμογελασε,
η Βερενικη της ευχηθηκε:''Με το καλο'',και τη φιλησε,
''ευχαριστω πολυ'',της αποκριθηκε η Ροδωπι,και τη φιλησε κι'αυτη,
''Οτι επιθυμεις''
Της ειπε να πανε στο σπιτι,να δει το παιδι,και τον Μυρωνα,να μει-
νει και μια βραδια να την φυλοξενησουν,
την ευχαριστησε,''οχι,δεν θα μεινω,σε λιγο θα φυγω,αλλωστε το
ξερεις πως δεν μ'αρεσουν οι λαβυρινθοι και μου χαλενε τη δια-
θεση',ειπε με σοβαρο υφος,κι αμεσως την αγκαλιασε τρυφερα
και της ειπε γελωντας:
''Ελα,ετσι το ειπα για να σε πειραξω.Η ζωη μας ειναι λαβυρινθος
και μεσα εκει ζουμε μαζι μ'αλλους ανθρωπους,και ποιος ο λογος,
οπωσδηποτε,να βγουμε απ'αυτον,αφου σε αλλον λαβυρινθο συνε-
χομενο θα μπουμε αμεσως ,κι ισως πιο μεγαλυτερο και πιο πολυ-
πλοκο.Ολοι και ολα σε συνεχεις λαβυρινθους ειναι,πριν τωρα μετα ,
παντα.Ολα αρχισαν και θα τελειωσουν μεσα σε λαβυρινθο και
παλι μεσα σε λαβυρινθο θα ξαναρχισουν''
Της ζητησε να την συνοδευσει στο σταθμο απ'οπου θα φυγει,εκει-
νη δεχτηκε,οταν αποχαιρετισθηκαν της ειπε:
''Σε περιμενω,οποτε μπορεσεις,να ρθεις στη Ναυκρατι στο σπιτι.
Στον λαβυρινθο του''
Εφυγε
.
.
.
[ο λαβυρινθος-Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2 ,148-μεταφραση χ.ν.κουβελης]
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]Η ΡΟΔΩΠΙ Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ ΚΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ
ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ
-Φαγιουμ Fayum paintings
.
Δωριχα η'Ροδωπις η ωραιοτατη εταιρα φιλεναδα του Χαραξου αδερφου
της Σαπφους ,στην Ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο-Φαγιουμ
ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης
.
ο Χαραξος,αδελφος της Σαπφως,εραστης της ωραιοτατης εταιρας
Ροδωπις η' Δωριχας στην ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτον
-Φαγιουμ ζωγραφικη-χ.ν.κουβελης.
.
.
αρχαια κειμενα για την Ροδωπιν η' την Δωριχαν την ωραιοτατην εταιραν
στην ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο-μεταφραση χ.ν.κουβελης
.
ἐνδόξους δὲ ἑταίρας καὶ ἐπὶ κάλλει διαφερούσας ἤνεγκεν καὶ
ἡ Ναύκρατις· Δωρίχαν τε, ἣν ἡ καλὴ Σαπφὼ ἐρωμένην γενο-
μένην Χαράξου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς κατ' ἐμπορίαν εἰς τὴν
Ναύκρατιν ἀπαίροντος διὰ τῆς ποιήσεως διαβάλλει ὡς πολ-
λὰ τοῦ Χαράξου νοσφισαμένην. Ἡρόδοτος δ' αὐτὴν Ῥοδῶπιν
καλεῖ, ἀγνοῶν ὅτι ἑτέρα τῆς Δωρίχης ἐστὶν αὕτη, ἡ καὶ τοὺς
περιβοήτους ὀβελίσκους ἀναθεῖσα ἐν Δελφοῖς, ὧν μέμνηται
Κρατῖνος διὰ τούτων ... εἰς δὲ τὴν Δωρίχαν τόδ' ἐποίησε
τοὐπίγραμμα Ποσείδιππος, [καίτοι] καὶ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ πολ-
λάκις αὐτῆς μνημονεύσας. ἐστὶ <δὲ> τόδε·
Δωρίχα, ὀστέα μὲν σὰ πάλαι κόνιν, ἕσσατο δ' ἑσμὸς
χαίτης ἥ τε μύρων ἔκπνοος ἀμπεχόνη,
ᾗ ποτε τὸν χαρίεντα περιστέλλουσα Χάραξον
σύγχρους ὀρθρινῶν ἥψαο κισσυβίων.
Σαπφῷαι δὲ μένουσι φίλης ἔτι καὶ μενέουσιν
ᾠδῆς αἱ λευκαὶ φθεγγόμεναι σελίδες.
οὔνομα σὸν μακαριστόν, ὃ Ναύκρατις ὧδε φυλάξει,
ἔστ' ἂν ἴῃ Νείλου ναῦς ἐφ' ἁλὸς πελάγη.
ξακουστες εταιρες ειχε η Ναυκρατις ξεχωριστες στην ομορφια,
οπως τη Δωριχα,που η ομορφη Σαπφω,την κατηγορει στους στι-
χους της, επειδη ηταν ερωμενη του αδελφου Χαραξου που βρι-
σκονταν στη Ναυκρατη για εμποριο, πως του εφαγε τα λεφτα
του.
Ο Ηροδοτος την αναφερει ως Ροδωπιν αγνοωντας πως δεν
ηταν αλλη απο τη Δωριχα,αυτη που τους φημισμενους οβελι-
σκους αφιερωσε στους Δελφους τους οποιους μνημονευει ο
Κρατινος μ'αυτους τους στιχους...
για την Δωριχα ο Ποσειδιππος συνεθεσε επιγραμμα,και συχνα
στην Αιθιοπια την μνημονευει,
αυτο ειναι το επιγραμμα:
Δωριχα,παει καιρος που τα κοκκαλα σου εγιναν σταχτη
το ιδιο και η κορδελα στα μαλλια σου και τ'αρωματισμενο
φορεμα σου,που καποτε τον ομορφο αγκαλιαζες Χαραξο
κορμι με κορμι και ροφουσες στις κουπες πιοτο το πρωι
Της Σαπφως οι υψηλοι στιχοι μενουν ακομη και θα μενουν
για παντα να ηχουν οι λευκες σελιδες τ'ονομα σου
Τ'ονομα σου τιμημενο,η Ναυκρατη ετσι θα το φυλαξει,
οσο τα πλοια απ¨τον Νειλο στην αρμυρη θαλασσα ταξιδευουν
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2,135
Ῥοδῶπις δὲ ἐς Αἴγυπτον ἀπίκετο Ξάνθεω τοῦ Σαμίου κομίσαντός
[μιν], ἀπικομένη δὲ κατ' ἐργασίην ἐλύθη χρημάτων μεγάλων ὑπὸ
ἀνδρὸς Μυτιληναίου Χαράξου τοῦ Σκαμανδρωνύμου παιδός,
ἀδελφεοῦ δὲ Σαπφοῦς τῆς μουσοποιοῦ. Οὕτω δὴ ἡ Ῥοδῶπις ἐλευ-
θερώθη καὶ κατέμεινέ τε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κάρτα ἐπαφρόδιτος γενο-
μένη μεγάλα ἐκτήσατο χρήματα ὡς ἅλις εἶναι Ῥοδώπι, ἀτὰρ οὐκ
ὥς γε ἐς πυραμίδα τοιαύτην ἐξικέσθαι. Τῆς γὰρ τὴν δεκάτην τῶν
χρημάτων ἰδέσθαι ἔστι ἔτι καὶ ἐς τόδε παντὶ τῷ βουλομένῳ, οὐδὲν
δεῖ μεγάλα οἱ χρήματα ἀναθεῖναι. Ἐπεθύμησε γὰρ Ῥοδῶπις μνη-
μήιον ἑωυτῆς ἐν τῇ Ἑλλάδι καταλιπέσθαι, ποίημα ποιησαμένη
τοῦτο τὸ μὴ τυγχάνοι ἄλλῳ ἐξευρημένον καὶ ἀνακείμενον ἐν ἱρῷ,
τοῦτο <δ'> ἀναθεῖναι ἐς Δελφοὺς μνημόσυνον ἑωυτῆς. Τῆς ὦν
δεκάτης τῶν χρημάτων ποιησαμένη ὀβελοὺς βουπόρους πολλοὺς
σιδηρέους, ὅσον ἐνεχώρεε ἡ δεκάτη οἱ, ἀπέπεμπε ἐς Δελφούς·
οἳ καὶ νῦν ἔτι συννενέαται ὄπισθε μὲν τοῦ βωμοῦ τὸν Χῖοι ἀνέ-
θεσαν, ἀντίον δὲ αὐτοῦ τοῦ νηοῦ.
Φιλέουσι δέ κως ἐν τῇ Ναυκράτι ἐπαφρόδιτοι γίνεσθαι αἱ ἑταῖραι.
Τοῦτο μὲν γὰρ αὕτη, τῆς πέρι λέγεται ὅδε ὁ λόγος, οὕτω δή τι
κλεινὴ ἐγένετο ὡς καὶ οἱ πάντες Ἕλληνες Ῥοδώπιος τὸ οὔνομα
ἐξέμαθον, τοῦτο δὲ ὕστερον ταύτης <ἑτέρη> τῇ οὔνομα ἦν
Ἀρχιδίκη ἀοίδιμος ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα ἐγένετο, ἧσσον δὲ τῆς
προτέρης περιλεσχήνευτος.
Χάραξος δὲ ὡς λυσάμενος Ῥοδῶπιν ἀπενόστησε ἐς Μυτιλήνην,
ἐν μέλεϊ Σαπφὼ πολλὰ κατεκερτόμησέ μιν.
Ῥοδώπιος μέν νυν πέρι πέπαυμαι.
.
η Ροδωπι ηρθε στην Αιγυπτο εκει την εφερε ο Ξανθος απο
τη Σαμο,αυτη εκανε το επαγγελμα της εταιρας κι απελευθε-
ρωθηκε για ενα σημαντικο ποσο χρηματων απο εναν αντρα
Μυτηλινιο τον Χαραξο,γιο του Σκαμαντρωνυμονα και αδερφο
της ποιητριας Σαπφως.
Ετσι η Ροδοπη ελευθερωθηκε,και παρεμεινε στην Αιγυπτο οπου
με τη δυναμη της ομορφιας της αποκτησε πολλα χρηματα,αρκετα
για την Ροδωπιν,αλλα οχι αρκετα για να χτισει σπιτι σαν πυρα-
μιδα
Το δεκατο του πλουτου της μπορει να δει καποιος ακομα,αν το
θελει,και τιποτα δεν επιτρεπει να δει πως διεθετε παρα πολλα
χρηματα.
Επιθυμησε η Ροδωπι για τον εαυτο της ν'αφησει στην Ελλαδα
ενα μνημειο ,τετοιο που να μη βρισκεται αλλο σαν αυτο τοποθε-
τημενο σε ιερο,να το αφιερωσει στους Δελφους στη μνημη της.
Με το δεκατο των χρηματων της κατασκευασε οβελισκους
απο σιδερο,στο μεγεθος να διαπερασουν βοδι,οσους εκανε
με το δεκατο τους εστειλε στους Δελφους ,τους οποιους ακομα
και ακομα και τωρα τους συνανταμε εκει πισω απ'τον βωμο
που εχουν αφιερωσει οι Χιωτες,απεναντι απ'αυτον τον ναο.
Πολυ αγαπητες ειναι οι εταιρες της Ναυκρατις πανεμορφες.
Αυτα γι'αυτη,για την οποια γινεται ο λογος,εγινε τοσο ξακου-
στη,που και ολοι οι Ελληνες εμαθαν το ονομα της Ροδωπις.
Μετα απ'αυτη ,μια αλλη εταιρα,που ονομαζονταν Αρχιδικη,
υμνηθηκε μεσα στην Ελλαδα,λιγοτερο ομως απ'την πρω-
την.
Για τον Χαραξο,οταν γυρισε στη Μυτηλινη,αφου απελευ-
θερωσε την Ροδωπιν,η Σαπφω εγραψε σε στιχους πολλα
σκληρα προσβλητικα .
Αλλα γι'αυτην την Ροδωπιν ας σταματησω τωρα να λεω.
.
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2,134
Τὴν δὴ μετεξέτεροί φασι Ἑλλήνων Ῥοδώπιος ἑταίρης
γυναικὸς εἶναι, οὐκ ὀρθῶς λέγοντες. Οὐδὲ ὦν οὐδὲ εἰ-
δότες μοι φαίνονται λέγειν οὗτοι ἥτις ἦν ἡ Ῥοδῶπις
(οὐ γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι τοιαύτην,
ἐς τὴν ταλάντων χιλιάδες ἀναρίθμητοι ὡς λόγῳ εἰπεῖν
ἀναισίμωνται), πρὸς δὲ ὅτι κατὰ Ἄμασιν βασιλεύοντα
ἦν ἀκμάζουσα Ῥοδῶπις, ἀλλ' οὐ κατὰ τοῦτον. Ἔτεσι
γὰρ κάρτα πολλοῖσι ὕστερον τούτων τῶν βασιλέων τῶν
τὰς πυραμίδας ταύτας λιπομένων ἦν Ῥοδῶπις, γενεὴν
μὲν ἀπὸ Θρηίκης, δούλη δὲ ἦν Ἰάδμονος τοῦ Ἡφαιστο-
όλιος ἀνδρὸς Σαμίου, σύνδουλος δὲ Αἰσώπου τοῦ λογο-
ποιου
.
[Η πυραμιδα του Μυκερινου]καποιοι μεταξυ των Ελληνων
λενε πως ανηκει στην Ροδωπιν μια γυναικα εταιρα,αλλα
αυτο δεν το λενε ορθα.Μου φαινεται,πως αυτοι ετσι λενε
χωρις να γνωριζουν ποια ηταν η Ροδωπις ,[δεν θα ανεθεταν
να κατασκευασθει τετοια πυραμιδα,που θα κοστιζε,ο λογος
το λεει,χιλιαδες αναριθμητα ταλαντα]που στη βασιλεια
του Αμασι ηταν σε πληρη ανθιση η Ροδωπις κι οχι μετα
.
Πολλα χρονια υστερα απο τουτους τους βασιλιαδες που
αφησαν τουτες τις πυραμιδες υπηρξε η Ροδωπις,ειχε γενια
απο τη Θρακη,δουλη ηταν του Ιαδμονα γιου του Ηφαιστο
πολι ανδρα απο τη Σαμο,δουλη μαζι με τον Αισωπο,τον
μυθογραφο.
Αιλιανος, VH 13, 33 :
Ῥοδῶπίν φασιν Αἰγυπτίων λόγοι ἑταίραν γενέσθαι ὡραιοτάτην.
καί ποτε αὐτῆς λουομένης ἡ τὰ παράδοξα καὶ τὰ ἀδόκητα
φιλοῦσα ἐργάζεσθαι τύχη προυξένησεν αὐτῇ οὐ τῆς γνώμης
ἀλλὰ τοῦ κάλλους ἄξια. λουομένης γὰρ καὶ τῶν θεραπαινίδων
τὴν ἐσθῆτα φυλαττουσῶν, ἀετὸς καταπτάς, τὸ ἕτερον τῶν ὑπο-
δημάτων ἁρπάσας, ἀπιὼν ᾤχετο· καὶ ἐκόμισεν ἐς Μέμφιν δικά-
ζοντος Ψαμμιτίχου, καὶ ἐς τὸν κόλπον ἐνέβαλε τὸ ὑπόδημα. ὁ
δὲ Ψαμμίτιχος θαυμάσας τοῦ ὑποδήματος τὸν ῥυθμὸν καὶ τῆς
ἐργασίας αὐτοῦ τὴν χάριν καὶ τὸ πραχθὲν ὑπὸ τοῦ ὄρνιθος προ-
σέταξεν ἀνὰ πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον ἀναζητεῖσθαι τὴν ἄνθρωπον,
ἧς τὸ ὑπόδημά ἐστι· καὶ εὑρὼν γαμετὴν ἠγάγετο.
.
Η Ροδωπι λενε Αιγυπτιακες διηγησεις υπηρξε εταιρα πολυ
ομορφη και καποτε που αυτη λουζονταν,η τυχη που αγαπα
τα παραδοξα και τα απροσδοκητα να κανει,την θεωρησε
οχι αξια της γνωσης αλλα της ομορφιας.
Την ωρα που λουζονταν και οι υπηρετριες φυλαγαν τα ρου-
χα της ,ενας αετος χυμαει και το ενα απο τα σανδαλια της
αρπαζοντας και πεταξε,κι εφτασε στη Μεμφιδα,που δικαζε
ο Ψαμμιτιχος,και στην αγκαλια του πεταξε το σανδαλι,
ο Ψαμμιτιχος θαυμασε το σχεδιο και τη λεπτοδουλεια στο
σανδαλι και τι εκανε το πουλι.Τοτε διεταξε να ψαξουν σ'ολην
την Αιγυπτο την γυναικα,στην οποια ανηκει το σανδαλι.
Κι οποιος την βρει θα την παρει γυναικα του
.
.
.
Η κυρια Βερενικη απο την πολη Αρσινοη-Φαγιουμ
ζωγραφικη Fayum Painting -χ.ν.κουβελης
.
.
Η Βερενικη,25 χρονων.απο την πολη Αρσινοη ,αρχαια
Κροκοδειλουπολη,στη περιοχη Φαγιουμ της Αιγυπτου,
παντρεμενη με τον Μυρωνα ,εμπορο,μενει στον λαβυ-
ρινθο,στο διαμερισμα με αυξοντα αριθμο 2117,φιλη
της εταιρας Ροδωπις[με το τριανταφυλλενιο χρωμα]
η' Δωριχας,απο την Ναυκρατιν.
[-ο λαβυρινθος-]
Ηροδοτου Ιστοριαι,Βιβλιον 2 ,148-μεταφραση χ.ν.κουβελης
... δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης
τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ
κείμενον· τὸν ἐγὼ ἤδη εἶδον λόγου μέζω. 2 εἰ γάρ τις τὰ ἐξ Ἑλ-
λήνων τείχεά τε καὶ ἔργων ἀπόδεξιν συλλογίσαιτο, ἐλάσσονος
πόνου τε ἂν καὶ δαπάνης φανείη ἐόντα τοῦ λαβυρίνθου τούτου.
καίτοι ἀξιόλογός γε καὶ ὁ ἐν Ἐφέσῳ ἐστὶ νηὸς καὶ ὁ ἐν Σάμῳ. 3
ἦσαν μέν νυν καὶ αἱ πυραμίδες λόγου μέζονες, καὶ πολλῶν ἑκά-
στη αὐτέων Ἑλληνικῶν ἔργων καὶ μεγάλων ἀνταξίη, ὁ δὲ δὴ λα-
βύρινθος καὶ τὰς πυραμίδας ὑπερβάλλει· 4 τοῦ [γὰρ] δυώδεκα
μὲν εἰσὶ αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι, ἓξ μὲν πρὸς βο-
ρέω ἓξ δὲ πρὸς νότον τετραμμέναι, συνεχέες· τοῖχος δὲ ἔξωθεν
ὁ αὐτός σφεας περιέργει. οἰκήματα δ᾽ ἔνεστι διπλᾶ, τὰ μὲν ὑπό-
γαια τὰ δὲ μετέωρα ἐπ᾽ ἐκείνοισι, τρισχίλια ἀριθμόν, πεντακο-
σίων καὶ χιλίων ἑκάτερα. 5 τὰ μέν νυν μετέωρα τῶν οἰκημάτων
αὐτοί τε ὡρῶμεν διεξιόντες καὶ αὐτοὶ θεησάμενοι λέγομεν, τὰ
δὲ αὐτῶν ὑπόγαια λόγοισι ἐπυνθανόμεθα· οἱ γὰρ ἐπεστεῶτες
τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶς ἤθελον, φάμενοι θήκας
αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησα-
μένων βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων. 6 οὕτω τῶν μὲν
κάτω πέρι οἰκημάτων ἀκοῇ παραλαβόντες λέγομεν, τὰ δὲ ἄνω
μέζονα ἀνθρωπηίων ἔργων αὐτοὶ ὡρῶμεν· αἵ τε γὰρ διέξοδοι
διὰ τῶν στεγέων καὶ οἱ ἑλιγμοὶ διὰ τῶν αὐλέων ἐόντες ποικι-
λώτατοι θῶμα μυρίον παρείχοντο ἐξ αὐλῆς τε ἐς τὰ οἰκήματα
διεξιοῦσι καὶ ἐκ τῶν οἰκημάτων ἐς παστάδας, ἐς στέγας τε ἄλ-
λας ἐκ τῶν παστάδων καὶ ἐς αὐλὰς ἄλλας ἐκ τῶν οἰκημάτων.
7 ὀροφὴ δὲ πάντων τούτων λιθίνη κατά περ οἱ τοῖχοι, οἱ δὲ τοῖ-
χοι τύπων ἐγγεγλυμμένων πλέοι, αὐλὴ δὲ ἑκάστη περίστυλος
λίθου λευκοῦ ἁρμοσμένου τὰ μάλιστα...
.
...κατασκευασαν για τη δοξα τους λαβυρινθο,λιγο παρα-
πανω απ'τη λιμνη Μοιριο,εκει που ειναι η πολη με τ'ο-
νομα Κροκοδειλουπολις,τον οποιον εγω το ειδα κι ειναι
πιο μεγαλος απο καθε περιγραφη.Αν καποιος τα τειχη
και τα εργα των Ελληνων αθροιζε για να το αποδειξει,
θα του φαινονταν πως αυτα εγιναν με λιγοτερο μοχθο
και δαπανη απ'αυτον τον λαβυρινθο.
Αν και αξιολογος ειναι ο ναος στην Εφεσο και ο ναος
στη Σαμο ,και οι πυραμιδες ηταν,ακομα και τωρα,ανω-
τερες απο καθε περιγραφη,και καθε μια ειναι ανταξια
πολλων απ'αυτα τα μεγαλα Ελληνικα εργα,ομως αυτος
ο λαβυρινθος κι απ'τις πυραμιδες υπερεχει
Εχει δωδεκα αυλες ολοσκεπαστες,με πυλες τη μια απε-
ναντι στην αλλη,εξι προς το βορα κι εξι προς το νοτο
στραμενες,συνεχομενες,κι απεξω ο ιδιος τοιχος τις περι-
βαλλει.
Τα οικηματα ειναι διπλα,τα υπογεια και τα υπερυψωμενα
πανω σ'εκεινα,τρεις χιλιαδες τον αριθμο,χιλιαπεντακοσια
στο καθενα απο τα δυο.
Τα υπερυψωμενα οικηματα τα ειδαμε οι ιδιοι αφου περ-
πατησαμε διαμεσου αυτων,τα παρατηρησαμε και τα πε-
ριγραφουμε,τα υπογεια τους τα μαθαμε απο διηγησεις.
Οι επιστατες των Αιγυπτιων δεν ηθελαν με κανενα τροπο
να τα δειξουν,λεγοντας πως εκει μεσα ειναι οι ταφοι των
βασιλεων που πρωτοι οικοδομησαν τον λαβυρινθο αυτο
και των ιερων κροκοδειλων.
Ετσι για τα κατω οικηματα λεμε οσα ακουσαμε,ενω τα
πανω ανωτερα απ'τ'ανθρωπινα εργα οι ιδιοι τα βλεπου-
με
Τα περασματα απο τις στεγες και τα γυρισματα απο τις αυλες
ηταν με παρα πολλες παραλλαγες κι απεραντο θαυμασμο μας
προκαλουσαν καθως διερχομασταν απο την αυλη στα οικημα-
τα κι απ'τα οικηματα στις στοες ,σ'αλλες στεγες απ'τις στοες
και σ'αλλες αυλες απ'τα οικηματα.
Η οροφη ολων αυτων ηταν λιθινη οπως κι οι γυρω τοιχοι,οι
τοιχοι ηταν γεματοι με αναγλυφες παραστασεις,κι η καθε
αυλη ηταν περιστυλος απο λευκη πετρα πολυ καλα αρμο-
σμενη...
.
.
.
'Ροδωπις η ωραιοτατη εταιρα στην Ελληνικην Ναυκρατιν στην Αιγυπτο
φιλη της Βερενικης απο την Αρσινοη ,αρχαια Κροκοδειλουπολη,
συνεταιρα -Φαγιουμ Fayum painting-χ.ν.κουβελης
.
.
[ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ]
Η ΡΟΔΩΠΙ Η ΒΕΡΕΝΙΚΗ ΚΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ-χ.ν.κουβελης
.
η Βερενικη ηταν 17 χρονων οταν γνωρισε την Ροδωπι,
σ'εκεινο το περιφημο διοροφο σπιτι με τους βαμενους
με ωχρα τοιχους,εταιρα ηταν η Ροδωπι,22 χρονων,και μα-
λιστα η πιο ομορφη απ'ολες τις αλλες κοπελες κι η πιο μορ-
φωμενη,ειχε τριανταφυλλενιο χρωμα το κορμι της,ροδινο,
μαυρα μακρια μαλλια και μαυρα μεγαλα ματια,λεπτη και
ψηλη, την προτιμουσαν ολοι οι αντρες στην Ναυκρατι,ειχαν
πολλους πελατες κι απο την Μεμφιδα,απο την Βουβαστη,
απο την Ηλιουπολη,απο την Κροκοδειλουπολη,απο τις Θηβες,
κι απ'ολους τους οικισμους στις δυο οχθες του Νειλου,
συχνα με τις κοπελες πηγαιναν να κολυμπησουν στα νερα
του Νειλου και στη λιμνη Μοιρις,προσεχανε πολυ τα νερα
εκει που λουζονταν,γιατι υπηρχαν πολλοι κροκοδειλοι μεσα ,
παιζανε με το τοπι στην αμμουδια, αρωματιζαν τα κορμια
τους και τ'αλοιφαν με αιθερια λαδια να γυαλιζουν,
εκει στο σπιτι γνωρισε και τον Μυρωνα,ηταν τοτε 20 χρονων
κι εκεινος 25,ερχονταν με τον Χαραξο,τον φιλο της Ροδωπις,
εναν νεαρο εμπορο απο τη Μυτηλινη,
ο Χαραξος ητανε αδερφος της ποιητριας Σαπφως,πολυ γνωστης
σ'ολη την Ελλαδα,αυτη η Σαπφω δεν την χωνευε καθολου την
Ροδωπι,και στα ποιηματα της την εβριζε πολυ σκληρα,πως ξελο-
γιασε τον αδερφος της και του'τρωγε τα λεφτα και θα τον αφηνε
καποια μερα ρεστο,την ειχε βγαλει Δωριχα,αχορταγη για δωρα,
αυτη η κατασταση πολυ την στεναχωρουσε την Ροδωπι,γιατι τον
Χαραξο τον αγαπουσε αληθινα και τον προτιμουσε απ' ολους τους
αλλους,
μια μερα,νυχτα ηταν ,πηγε στη καμαρα της ,επεσε στην αγκαλια της
κι εκλαιγε μ'αναφυλητα,''τι της εκανα και τοσο με μισει'',
πολυ δυσκολα την παρηγορησε,να αδιαφορισει,δεν την ειχε
καμια αναγκη,
τοτε εβγαλε απ'τη τσεπη της ενα γραμμα που της ειχε στειλει η
Σαπφω,''διαβασε,να δεις τι γραφει,ειναι αδικο'',
το πηρε και διαβασε:
Δωριχα,πουτανα,που'φαγες τ' αδερφου μου τα λεφτα
κι αυτος ο ανοητος και βλακας σε λατρευει σαν θεα
''αστην να γραφει και να λεει,θα της περασει,θελει δεν θελει'',
της ειπε,
της εστρωσε να κοιμηθει εκει μαζι της,κοιμηθηκε ως το πρωι,
ησυχασε,
με τον Μυρωνα παντρευτηκαν σε τρεις μηνες και την πηρε μαζι
του στην Αρσινοη, στην Κροκοδειλουπολη,εκει ειχε τις εμπορι-
κες του επιχειρησεις,εμπορευονταν αρωματα, αιθερια λαδια και
πολυτιμους λιθους,πολυ μεγαλη περιουσια ειχε,
εμειναν σ'ενα πολυτελες διαμερισμα στον μεγαλο λαβυρινθο της
πολης,ο λαβυρινθος αυτος ειχε πολλες στοες,τρεις χιλιαδες διαμε-
ρισματα,χιλιαπεντακοσια υπογεια και χιλιαπεντακοσια ανωγεια,οι
γονεις του Μυρωνα με τ'αλλα αδερφια του εμεναν εξω απ'τη πολη
σ'ενα εξοχικο σπτι κοντα στις οχθες του Νειλου ,σ'ενα καταπρασι-
νο λιβαδι με πολλα δεντρα ,λουλουδια και πολλα νερα,με τεχνητους
πιδακες,
συχνα τους επισκεπτονταν,ετρωγαν ολοι μαζι εξω στην πρασιναδα
και κοιμοντουσαν ενα-δυο βραδυα,
πολυ γρηγορα κινησε εγκυος και γεννησε ενα χαριτωμενο κοριτσακι,
το βαφτισαν Αρσινοη,
αυτα τα δυο χρονια,που περασαν,δεν ειχε κανενα νεο απο τη φιλε-
ναδα της την Ροδωπι,ουτε ενα γραμμα,αν και με τον Μυρωνα μαζι,
αλλα και μονη της πηγαινε στη Ναυκρατι για ψωνια,ομως για ευνοη-
τους λογους δεν περνουσε απ'το σπιτι να δει τη Ροδωπι και τις
αλλες κοπελες,ειχε αλλαξει κοινωνικη ταξη,δεν ηταν πρεπον να επι-
σκεπτεται τετοια κοκοφημα μερη και να συναναστρεφεται τετοιου
ειδους ανθρωπους,
μια μερα εστειλε την υπηρετρια εξω να της αγορασει ενα απο τα πε#
ριοδικα ποικιλης υλης που επαιρνε συχνα καθε βδομαδα και διαβα-
ζε για να διασκεδασει τη πληξη ,που ενιωθε κλεισμενη μεσα στον λα-
βυρινθο,
η υπηρετρια της εφερε το περιοδικο,το πηρε στα χερια της και καθισε
στο σαλονι στον καναπε να το ξεφυλλισει,με εκπληξη και χαρα ειδε
στο εξωφυλλο,τη φωτογραφια της Ροδωπις,και διαβασε τον τιτλο,
''Το σανδαλι της Ωραιας Εταιρας Ροδωπις'',
πραγματικα ηταν πολυ ομορφη,τα μαλλια της πιασμενα ψηλα,με
χρυσο στεμμα,χρυσα σκουλαρικια με πετραδια,και τρεις σειρες κορα-
λια στο λαιμο της,τα χειλια της κοκκινα,τα ματια μεγαλα,ομορφα,σε
κοιτουσαν κατευθειαν στα ματια,ροδινο το χρωμα του προσωπου,
μια θεα,
ανοιξε το περιοδικο,διαβασε τη εγραφε για την ΡοδωπΙ:
μια μερα που κολυμπουσε κι οι υπηρτριες της φυλαγαν τα ρουχα
της στην ακτη,ενας αητος με μεγαλες φτερουγες χυμηξε απ'τα ου-
ρανια ξαφνικα και πριν προλαβουν ν'αντιδρασουν τα κοριτσια ,
που πολυ τρομαξαν απ'τον αητο και κρυφτηκαν στα καλαμια,αρ-
παξε το'να απ'τα σανταλια της,και σηκωθηκε με μεγαλο θορυβο
στον ουρανο ,πεταξε και χαθηκε,
κι εφτασε στη Μεμφιδα πανω απ'την αυλη,που δικαζε ο βασιλιας
κι αφησε το σανδαλι να πεσει μπροστα στα ποδια του,εκεινος εσκυ-
ψε και το σηκωσε,και θαυμασε τοσο πολυ την ομορφια του,την πο-
λυ λεπτοτητα του,που αμεσως φωναξε τους ανθρωπους του να ψα-
ξουν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο να βρουν τη κορη που της ανοικει αυ-
το το σανδαλι,να μην αφησουν θηλυκο για θηλυκο να μην δοκιμα-
σουν το σανδαλι,αν ταιριαζει στο ποδι,κι οταν βρουν την κοπελα να
την φερουν μπροστα του να την παρει για γυναικα του.
Ετσι εγινε εψαξαν μεσα σ'ολη την Αιγυπτο,δοκιμασαν το σανδαλι
σε πολλες ,κι αυτο ταιριαξε στο λεπτο ποδι της Ροδωπις.
Σαν Παραμυθι.
Εκει τελειωνε το κειμενο,
''Σαν Παραμυθι'',μονολογησε,εκλεισε το περιοδικο και τ'αφησε
πανω στο τραπεζακι μπροστα,''Πραγματικα,Σαν Παραμυθι'',επανε-
λαβε,
εμεινε στον καναπε,εκλεισε τα ματια της,εφερε στη μνημη της ολες
τις ωρες που'χε περασει στο σπιτι στη Νσυκρατι με τη Ροδωπι,και
τις αναπολισε με συγκινηση,
αποκοιμηθηκε για λιγο,
την ξυπνησαν,της εφεραν το παιδι,
μετα απο δυο μερες απ'αυτο το περιστατικο με το περιοδικο,ηταν
λιγο μετα το πρωι η υπηρετρια και της εδωσε ενα σημειωμα,
''Κυρια,ειναι για σας,το εφερε ενα παιδι'',
το ανοιξε και το διαβασε:
''Βερενικη,καλημερα ,ειμαι η Ρποδωπι,ηρθα για λιγες ωρες στη πολη,
αν μπορεις ελα να σε δω,θα ειμαι στο ''Πορτραιτον'',θα χαρω παρα
πολυ να σε δω,πολλα φιλια η Ροδωπις'',
εσπασε η καρδια της απο την χαρα και τη λαχταρα να τη δει,ετοιμα-
σθηκε να βγει,εδωσε οδηγιες στη υπηρετρια για το σπιτι οσο θα λει-
πει,
στο ''Πορτραιτον'' τη βρηκε,αγκαλιαστηκαν ,φιληθηκαν,η Ροδωπι τη
ρωτησε τα δικα της πως τα περναει,της ειπε,
καλα,δεν εχει παραπονο απο τον αντρα της,την προσεχει,εχει και το
παιδι τωρα,το αγαπαει το λατρευει,αλλα ειναι στιγμες που νιωθει με-
γαλη μελαγχολια,σαν κατι πολυ δυνατο να της λειπει,σαν καποτε να
γνωρισε την ευτυχια και να την εχασε,ειναι στιγμες που νιωθει μεγα-
λη πληξη,αν δεν ηταν τοσο καλος ο αντρας της ,και δεν ηταν και το
παιδι,θα τα παρατουσε ολα και θα'φευγε,δεν ξερει για που,
αφου τελειωσε ρωτησε τη Ροδωπι για τα δικα της,
εκεινη την κοιταξε στα ματια,ποσο ομορφη ηταν,υστερα εσκυψε το
κεφαλι,και την ακουσε να της λεει,της φανηκε πως ειχε βαθεια λυπη
η φωνη της:
''παει ενας χρονος,που χωρισα με τον Χαραξο,με παρατησε και γυρισε
στην Μυτηληνη,εγινε η θεληση της αδερφης του,κερδισε,τρελλαθηκα
οταν εγινε αυτο,δεν ειχα υπνο,παραλογουσα,εκλαιγα ολη μερα,τιποτα
δεν με παρηγορουσε,ουτε οι πολλοι αντρες που μ'ηθελαν,ουτε η φημη
μου,ουτε η ομορφια μου,σε τι με ωφελησε αφου εχασα εκεινον π'αγα-
πουσα,αρχισα να πινω να τον ξεχασω,αδιαφορουσα για τη δουλεια,πολ-
λους πελατες τους δυσαρεστησα και δεν ξαναπατησαν στο σπιτι,αλλους
τους εδιωξα εγω η ιδια,ημουνα ψυχικο και σωματικο ρακος,πονουσα κι
ουρλιαζα τις νυχτες ,τον ζητουσα ,τον εψαχνα παντου,σκεφτηκα να βα-
λω τερμα στην κακοτυχη ζωη μου,να ησυχασω,να πνιγω στα νερα του
Νειλου,να μου φανε το κορμι οι κροκοδειλοι,να μην μεινει κομματι απο
μενα,τιποτα που να θυμιζει πως περασα πανω σε τουτη τη γη και σ'αυ-
τον τον ψευτικο κοσμο'',
σταματησε να μιλαει,σιωπη,
μετα σηκωσε το κεφαλι της,την κοιταξε στα ματια,χαμογελασε:
''ο χρονος ειναι'',συνεχισε,'' που τα γιατρευει ολα ,και περνανε τα
βασανα των ανθρωπων και ξεχνιουνται,,σιγα-σιγα συνηλθα,βρηκα
παλι τον εαυτο μου,γεμισε το σπιτι απο αντρες,απ'ολα τα μερη,
και καποιος απο τους θαυμαστες μου,παρα πολυ φανατικος φαινε-
ται,συγγραφεας το επαγγελμα,μυθογραφος σαν τον Αισωπο,τον
θυμασαι το Αισωπο;''
κουνησα το κεφαλι καταφατικα,βεβαια τον θυμομουν τον Αισωπο,
μου'χε αναφερει γι'αυτον,οταν ηταν δουλοι και οι δυο στη Θρακη
στον ιδιο δουλεμπορο κι αυτη την ειχε εξαγορασει στην Αιγυπτο
ο Χαραξος,ο καημενος ο Αισωπος,μαλιστα,την ειχε ερωτευθει,αλ-
λα ηταν μαυρος και πολυ ασχημος,
''αυτος ο συγγραφεας,μου εστειλε ενα ζωγραφο και με ζωγραφισε,
κι εγραψε,διεδωσε μια ιστορια,πως κολυμπουσα κι ενας αητος αρ-
παξε το σανδαλι μου,το πεταξε στην αυλη του βασιλια,κι εκεινος το-
σο θαμπωθηκε απ'το σανδαλι που'στειλε να ψαξουν σ'ολη την Αιγυ-
πτο να βρουν σε ποια ανηκει,κι αυτη θα παντρευτει.Κι εψαξαν και
βρηκαν τη Ροδωπι'',γελασε,''δηλαδη εμενα''
σταματησε για λιγο,επειτα συνεχισε,η φωνη της ηταν σταθερη:
''Ενα Παραμυθι.Ο συγγραφεας αυτος τοσο πολυ με θαυμαζε που επι-
νοησε ολο αυτο το παραμυθι.Κι ολος κοσμος το πιστεψε.Με επισκε-
φτηκαν δημοσιοφραφοι να με ρωτησουν,μαλιστα ενα περιοδικο με
ειχε και εξωφυλλο,πριν λιγες μερες κυκλοφορισε,με την ιστορια.Κα-
θε μερα αυτο γινονταν.Εγω αρνιομουν να τους δεχτω.Δεν ηθελα
να κουβεντιασω για ψευτιες και παραμυθια.Μου ηταν πολυ ενο-
χλητικο.Δεν βασταξα αλλο,απαγορευσα να με πλησιασουν δημο-
σιογραφοι,η' οποιοδηποτε αλλοι,και ζητησα να δω η ιδια τον συγ-
γραφεα στο σπιτι,
ηρθε,τον ρωτησα επιμονα γιατι το εκανε αυτο,μου ειπε πως τον πλη-
ρωσε ο Αρτεμιδωρος,τον ξερεις, αυτον που εχει φορτηγα και επιβα-
τικα καραβια στο Νειλο και στη θαλασσα,ηθελε να μου κανει διαφη-
μιση,γνωριζε τον μεγαλο θαυμασμο που ετρεφε ο συγγραφεας για
μενα και δεν θα'φερνε καμια αντιρρηση στο σχεδιο του,και σκεφτη-
κε αυτον τον τροπο,να με μυθοποιησει,
τον ευχαριστησα κι εφυγε,
αυτος ο Αρτεμιδωρος,θυμασαι,μ'ηθελε απο παλια για γυναικα του,
αλλα εγω τοτε αγαπουσα τον Χαραξο κι αρνιομουν,τον καταλαβα
γιατι εκανε αυτο,
σκεφτηκα πως αξιζε να του δωσω περισσοτερο ενδιαφερον,κι ετσι
αρχισα να κανω πιο στενη παρεα μαζι του,τον συμπαθησα,μαλι-
στα ,πριν δυο βδομαδες αρραβωνιαστηκαμε και ζουμε μαζι''
χαμογελασε,
η Βερενικη της ευχηθηκε:''Με το καλο'',και τη φιλησε,
''ευχαριστω πολυ'',της αποκριθηκε η Ροδωπι,και τη φιλησε κι'αυτη,
''Οτι επιθυμεις''
Της ειπε να πανε στο σπιτι,να δει το παιδι,και τον Μυρωνα,να μει-
νει και μια βραδια να την φυλοξενησουν,
την ευχαριστησε,''οχι,δεν θα μεινω,σε λιγο θα φυγω,αλλωστε το
ξερεις πως δεν μ'αρεσουν οι λαβυρινθοι και μου χαλενε τη δια-
θεση',ειπε με σοβαρο υφος,κι αμεσως την αγκαλιασε τρυφερα
και της ειπε γελωντας:
''Ελα,ετσι το ειπα για να σε πειραξω.Η ζωη μας ειναι λαβυρινθος
και μεσα εκει ζουμε μαζι μ'αλλους ανθρωπους,και ποιος ο λογος,
οπωσδηποτε,να βγουμε απ'αυτον,αφου σε αλλον λαβυρινθο συνε-
χομενο θα μπουμε αμεσως ,κι ισως πιο μεγαλυτερο και πιο πολυ-
πλοκο.Ολοι και ολα σε συνεχεις λαβυρινθους ειναι,πριν τωρα μετα ,
παντα.Ολα αρχισαν και θα τελειωσουν μεσα σε λαβυρινθο και
παλι μεσα σε λαβυρινθο θα ξαναρχισουν''
Της ζητησε να την συνοδευσει στο σταθμο απ'οπου θα φυγει,εκει-
νη δεχτηκε,οταν αποχαιρετισθηκαν της ειπε:
''Σε περιμενω,οποτε μπορεσεις,να ρθεις στη Ναυκρατι στο σπιτι.
Στον λαβυρινθο του''
Εφυγε
.
.
.
Μεγαλη Ελληνικη Συνθεση -Great Greek Composition-1,80μ χ 3,60μ-χ.ν.κουβελης
.
.
ΤΙΤΛΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ -χ.ν.κουβελης.
DADA [ANTI] JOCODA
.
Μαχη Λαπιθων και Κενταυρων:[Ερμηνευτικη Χρωματικη]
Συσσωρευση στο ν-διαστατο Καρτεσιανο πολυπτυχο
[manifolds]
α. Το παιδι μαθαινει μονο να μιλα η' επισης και να σκεπτεται;
Μαθαινει την αισθηση του πολλαπλασιασμου πριν η' μετα
τη μαθηση του πολλαπλασιασμου;
β.Καθε ,κανουργια,νεο κατασκευαμενη γλωσσα διευρυνει
[μεταβαλλει]την εννοια της γλωσσας;
.
NI CRUSIFIXION
''LA TROISIEME GUERRE MONDIALE A DEJA
EU LIEU''- RESURECTION
.
Ασυμβιβαστο:μονο αυτο η' μονο εκεινο
.
FRAGMENTS D'UN DISCOURS AMOUREUX
J'ai un rapport vivant a la litterature
passee,parce que, justement,cet litterature
me fournit des images,me fournit un bon
rapport a l'image
Αχελωου θυγατερ,
ποτν' ευπαρθενε Διρκασυ γαρ εν σαις ποτε παγαις
το Διος...,ελαβες
.
ΑΦΑΙΡΕΣΗ:ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
.
Πορτραιτο ενος Τοπολογου
.
Τον δ¨ημειβετ'επειτα περιφρων Πηνελοπεια:
''ξειν,η' τοι μεν εμην αρετην ειδος τε δεμας τε ωλεσαν αθανατοι,
οτε Ιλιον εισανεβαινον Αργειοι,μετα τοισι δ'εμος ποσις ηεν Οδυσσευς
.
Dans le tableau,l'artiste,nous disent certains
veut etre sujet,et l'art de la peinture se distingue
de tous les autres en ceci que dans l'oeuvre,
c'est comme sujet ,comme regard ,que l'artiste
entend a nous,s'imposer
.
Προκειται μαλλον για ηθελημενα ''ονειρα'' που επιδιωκουν
οχι να σε κανουν να κοιμηθεις αλλα να ξυπνησεις
.
η ιμπεριαλιστικη ιδεα του πραγματικου περναει απο το ιδιο
το πραγματικο
.
SI VOUS DITES:JE VOUS AIME ,C'EST DEJA LE LANGAGE
QUE VOUS VOUS METTEZ A AIMER,C'EST DONC DEJA
UNE FORME DE RUPTURE ET D'INFIDELITE-SELO HEGEL,
''disant l'un A quant l'autre dit B quant l'adversaire dit A,
s'offrent ,par la contradiction de chacun avec soi-meme,
le plaisir d'etre en contradiction l'un avec l'autre''
.
ΜΕΤΑ-ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ:Πραγματικα αντικειμενα και τρισδιαστατες
ενοτητες
.
-''Αυτο,που σημαινει'' αποτυπωνει το αντικειμενο
.η ''αναντιρρητη'' διαδικασια ειναι ''Γκεντελ[Godel]ιανα''
αναποφασιστη
.
- η διανοητικη αυστηροτητα και το ερευνητικο πνευμα
ενος φιλοσοφου
.Τις εικονες πρεπει κανεις να τις βλεπει οπως ακριβως ειναι
.Το μυαλο του ανθρωπου αγαπα το αγνωστο
.
MULTI-ART:Πως αναπτυσεται η πραγματικοτητα
και απο που προερχεται
.
Αναγραμματισμος:[Matisse]
.
η ξωγραφικη ειναι:να κανει ορατη την Ποιηση
του Κοσμου:η πρικλητικη αρετη
.
ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ:Η μνημη ειναι πληθωριστικη:επαναλαμβανει
τα σημεια της για να αρχισει η εικονα να υπαρχει.
.Τα σημεια σχηματιζουν μια γλωσσα αλλα οχι αυτη που εσυ
πιστευεις οτι γνωριζεις.
.Η εικονα υπαρχει και δεν εχει παρα ενα μυστικο:
δεν γνωριζει αναχωρησεις,δεν γνωριζει επιστροφες.
.Υπαρχει ενα πραγμα που δεν γνωριζεις.
Ιστορια:Ο Μαρκο Πολο περιγραφει μια γεφυρα,πετρα την
πετρα
-Αλλα ποια ειναι η πετρα που στηριζει τη γεφυρα;
ρωταει ο Κουμπλαι Χαν.
-Η γεφυρα δεν ειναι στηριγμενη σ'αυτη η' σ'εκεινη
την πετρα,απανταει ο Μαρκο Πολο,αλλα στη γραμμη
του τοξου που αυτες ολες σχηματιζουν.
Ο Κουμπλαι Χαν μενει σιωπηλος,σκεφτεται.Υστερα
προσθετει:
-Γιατι μου μιλας για τις πετρες ;Ειναι το τοξο που μ'ενδιαφερει.
Ο Πολο απαντα:
-Χωρις τις πετρες δεν υπαρχει τοξο.
Συνεχεια:Ισως η εικονα να μην ειναι τιποτα αλλο παρα
μια φαντασμαγορια του πνευματος
.Οι επιθυμιες ειναι οι αναμνησεις.
Παραδοχη:''Εαν καθε πινακας ειναι μια παρτιδα σκακιου,
οταν θα εφτανε μια μερα να γνωριζεις ολους τους κανο-
νες...''
.
επει παθον αλγεα θυμω,
αιει εμην ψυχην παραβαλλομενος πολεμιζειν,
ως δ'ορνις απτησι νεοσσοισι προφερησι
μαστακ',επει κε λαβησι,κακως δ'αρα πελει αυτη,
ως και εγω πολλας μεν αυπτους νυχτας ιαυον,
ηματα δ'αιματοεντα διεπρησσον πολεμιζων,
ανδρασι μαρναμενος οαρων ενεκα σφετεραων.
δωδεκα δη εαν νηυσι πολεις αλαπαξ'ανθρωπων,
πεζος δ'ενδεκα φημι κατα Τροιην εριβωλον.
.
Τριπλη Συναντηση:[Μαθημα Κυβισμου]
.
Δια-γωνια γεωμετρικη αφαιρεση
.
ΟΙ ΔΥΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ:[ΚΕΙΜΕΝΑ]
.
Δια-κειμενο:η επιστροφη του Οδυσσεα
.
Αναγραμματισμος
.
ν-αδικες δομες:μετα-συστηματικη επινοηση
.
Χαριζοντας ''μια δευτερη οραση''
.
α]δυο χερια ωραιας γυναικας που να'χουν εξοικιωθει
μ τ'αγριοπεριστερα
-κι μερα χωριζε απο το κορμι σου,ανεβαινε ,ανοιγε,μεγαλη
ευχη πανω στα ηλιοτροπια.
-Με την ηληκια της θαλασσας στα ματια
.
Γιατι αυτες οι εικονες;
Η ζωγραφικη απελευθερωμενη απο την ποιηση
.
Μια προταση χωρις εφαρμογη[πχ '' το κοκκινο ειναι δραστηριο'']
ειναι μια προταση χωρις νοημα.
.
Δια-νοητικες αντιθεσεις:η αυθαιρετη δομη της γλωσσας:ο
αμφισημος και παραδοξος χαρακτηρας της πραγματικοτητας.
.
Ελευθερια:Σπουδη σε Ελληνα Δασκαλο
.
BAUHAUS-ISMUS
.
Πηλειδης δ'εξαυτις αταρτηροις επεεσσιν
.Ο αλλος διασκεδαζει τις κυριες με φρασεις
που ειχε μισησει.χτες εγινε υπουργος-
...θυμιζει το σωμα σου.
.
ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΟΥ Σ'ΕΝΑ ΚΟΙΛΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ
.L'IDEOLOGIE EST LIEE A LA FORM ET NON AU CONTENU
.
NOUS YEUX SONT FAITS POUR VOIR LES FORMS SOUS LA LUMIERE
.
ARCHITECTURE OU REVOLUTION
.
.
.
Η ΑΓΟΡΑ,ΕΝΑ ΑΜΕΙΩΤΟ ΠΕΔΙΟ ΝΑΡΚΙΣΣΜΟΥ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
.
Στην Αγορα[στα καφενεια,στη πλατεια] οι ανθρωποι
επικοινωνουν σ'ενα Αμειωτο πεδιο Ναρκισσισμου:Κερνουν
ο ενας τον αλλον,Ευχονται,Ρωτουν,Μαθαινουν,Συζητουν,Κρινουν,
Ελεγχουν,Διαπιστωνουν,Διαλεγονται,Συμφωνουν,Διαφωνουν,Αντα-
γωνιζονται,Αμμιλωνται,Υποστηριζουν,Κατακρινουν,Ενωνονται,
Συγγενευουν,Χωριζουν,Διαμαρτυρονται,Συνενουν,Μαρτυρουν,
Αποκαλυπτουν,Κρυβουν,Εκδιωκουν,Αποδεχονται,Μεγαλωνουν,
Μυουνται,Διαπαιδαγωγουνται,Βλεπουν,Μιλουν,Ακουν,Αναπτυσονται,
Εξελισονται,Εχθρευονται,Συγχωρουν,Λογοδοτουν,Δικαζουν,
Απαλασουν,Γλεντουν,Χορευουν,Λυπουνται,Συμπασχουν,
Αποφασιζουν,Διατηρουν,Αλλαζουν,Συντηρουν,Ανατρεπουν,
Πειραζουν,Αστειευονται,Επιδεικνυονται,Μετριοφρονουν,
Περηφανευονται,Επιμενουν,Υποχωρουν,Δικαιωνουν,Αδικουν,
Φευγουν,Ερχονται,Γερνουν,Ανανεωνονται,...
.
''Δεν Ακουσα,Δεν Ειδα ,δεν Επιμενω''
[το Τριπτυχο Αυτο Αναπτυγμενης Επικοινωνιακης Δεοντολογιας
το ακουσα σε καφενειο της Μαχαιρας,η οποια παντα ειχε
πολυ μεγαλη παραδοση Αγορας]
.
συνειθισμενες εκφρασεις -''παω στην Αγορα''-''βγαινω στην Αγορα''-
''Τι θα πουνε στην Αγορα''-''θα με κουβεντιασουν στην Αγορα''-
''τι νεα απ'την Αγορα;''-...
.
.
.
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου