LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ,ΒΙΩΝ ΠΡΑΣΙΣ, ,-Η ΒΙΟΥ ΠΡΑΣΙΣ(ΠΩΛΗΣΙΣ) ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΥΡΡΩΝΟΣ -μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ,ΒΙΩΝ ΠΡΑΣΙΣ,

,-Η ΒΙΟΥ ΠΡΑΣΙΣ(ΠΩΛΗΣΙΣ) ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΥΡΡΩΝΟΣ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ,ΒΙΩΝ ΠΡΑΣΙΣ,

Η ΒΙΟΥ ΠΡΑΣΙΣ(ΠΩΛΗΣΙΣ) ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΥΡΡΩΝΟΣ

-μεταφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

Ο Πύρρων ο Ηλείος (360 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της Σχολής 

του Σκεπτικισμού. Ιερεύς και περίφημος για την ψυχική του γαλήνη, συμπαθών 

της απλότητος των Κυνικών και επηρεασμένος από τον Δημόκριτο και τον σχετικισμό 

των Σοφιστών , κήρυξε μία αδιατάρακτη ηρεμία του θυμικού μέσω της διαρκούς

 αμφιβολίας και της παραιτήσεως από κάθε γνώμη ή ροπή («εποχή», αποφυγή κάθε

 κρίσεως) λόγω του παντελώς αδύνατου της σιγουριάς.

(Βικιπαίδεια)

Ο Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (125 - 180 μ.Χ.) ήταν ρήτορας[3] και σατιρικός συγγραφέας που έγραφε στην ελληνική γλώσσα. Ήταν ο δημιουργός του σατιρικού διαλόγου και 

από τους σημαντικότερους αττικιστές συγγραφείς της Δεύτερης σοφιστικής[4].

(Βικιπαίδεια)

ΖΕΥΣ

ποιος μας υπολείπεται;

ΕΡΜΗΣ

απομένει ο Σκεπτικός αυτός.συ ο Πυρριας έλα εδώ και πωλήσου γρήγορα.

ήδη παρέχονται οι πολλοί και μ'ολιγους θα γίνει η πώληση.ομως ποιος

κι αυτόν θ'αγορασει;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

εγώ βέβαια,αλλά πρώτα πές σε μένα,εσύ τι γνωρίζεις;

ΠΥΡΡΩΝ

τιποτα

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

πως αυτό είπες;

ΠΥΡΡΩΝ

ότι τίποτα γενικως δεν υπαρχει για μένα φαίνεται

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

ούτε εμείς επομένως είμαστε κάποιοι;

ΠΥΡΡΩΝ

ούτε αυτό γνωριζω

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

ούτε ότι εσύ κάποιος να είσαι τυγχάνεις;

ΠΥΡΡΩΝ

πολύ περισσότερο ακόμη αυτό αγνοω.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

μια απορία.τι σε σένα η ζυγαριά αυτή θέλει;

ΠΥΡΡΩΝ

ζυγίζω σ'αυτη τους λόγους και στο ίσο προσαρμόζω,κι όταν και ακριβώς

ομοίους και ισοβαρεις δω,τότε πραγματικά τότε δεν γνωρίζω ποιος είναι 

ο πιο αληθης.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

από τα άλλα τι θα κανεις αρμονικα;

ΠΥΡΡΩΝ

τα πάντα εκτός δραπέτη να καταδιωξω.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

γιατί αυτό σε σενα αδύνατο;

ΠΥΡΡΩΝ.

γιατί,φίλε μου,δεν συλλαμβανω

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

εύλογο.γιατι αργος και νωθρός να είσαι  φαίνεται.αλλα ποιος σε σένα

ο στόχος της επίβλεψης;

ΠΥΡΡΩΝ

η αμάθια και το μήτε ν'ακουω μήτε να βλεπω.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

λοιπόν και τυφλός συνάμα και κωφός πως είσαι λες;

ΠΥΡΡΩΝ

κι επιπλεον ακομη χωρίς κρίση και χωρίς αίσθηση και γενικώς απ'τό σκουλήκι

σε τίποτα μη  διαφερωντας

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

γι'αυτα για αγορά είσαι.ποσο αυτός να αξίζει πες;

ΕΡΜΗΣ

μνα  Αττικης·

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

λάβε.τι λες,αυτέ μου;σ'αγορασα;

ΠΥΡΡΩΝ

αγνωστο

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

καθόλου,αφού σ'αγορασα και το χρήμα κατεβαλα

ΠΥΡΡΩΝ

απέχω κρισης περί τούτου και το διερευνω.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

και τώρα ακολούθα με,όπως ακριβώς πρέπει υπηρέτης μου .

ΠΥΡΡΩΝ

ποιος γνωρίζει αν είναι αληθή αυτά που λες;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

ο κήρυκας και η μνα και οι παροντες

ΠΥΡΡΩΝ

γιατί παρευρίσκονται με μας κάποιοι;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

αλλ'εγω βέβαια ήδη ρίχνοντας σε μέσα στο μυλο θα πείσω ποιος είναι

ο κύριος με τον χειρότερο λογο

ΠΥΡΡΩΝ

απέχουν κρισης περί αυτου.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

μα το Δία,αλλ'ηδη εχω αποφανθει

ΕΡΜΗΣ

συ σταματά να αντιτείνεις και ακόλουθα τον αγοραστή,εσάς δε για αύριο

σας προσκαλούμε.γιατι προς πούλημα ιδιωτών και χειρονακτων και των

της αγορας  βίους να φέρουμε σκοπεύουμε

ΖΕΥΣ

Τίς λοιπὸς ἡμῖν;

ΕΡΜΗΣ

Καταλείπεται ὁ Σκεπτικὸς οὗτος. σὺ ὁ Πυρρίας πρόσιθι καὶ ἀποκηρύττου κατὰ τάχος. ἤδη μὲν ὑπορρέουσιν οἱ πολλοὶ καὶ ἐν ὀλίγοις ἡ πρᾶσις ἔσται. ὅμως δὲ τίς καὶ τοῦτον ὠνήσεται;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Ἔγωγε. ἀλλὰ πρῶτον εἰπέ μοι, σὺ τί ἐπίστασαι;

ΠΥΡΡΩΝ

Οὐδέν.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Πῶς τοῦτο ἔφησθα;

ΠΥΡΡΩΝ

Ὅτι οὐδὲν ὅλως εἶναί μοι δοκεῖ.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Οὐδὲ ἡμεῖς ἄρα ἐσμέν τινες;

ΠΥΡΡΩΝ

Οὐδὲ τοῦτο οἶδα.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Οὐδὲ ὅτι σύ τις ὢν τυγχάνεις;

ΠΥΡΡΩΝ

Πολὺ μᾶλλον ἔτι τοῦτο ἀγνοῶ.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Ὢ τῆς ἀπορίας. τί δέ σοι τὰ σταθμία ταυτὶ βούλεται;

ΠΥΡΡΩΝ

Ζυγοστατῶ ἐν αὐτοῖς τοὺς λόγους καὶ πρὸς τὸ ἴσον ἀπευθύνω, καὶ ἐπειδὰν ἀκριβῶς ὁμοίους τε καὶ ἰσοβαρεῖς ἴδω, τότε δὴ τότε ἀγνοῶ τὸν ἀληθέστερον.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Τῶν ἄλλων δὲ τί ἂν πράττοις ἐμμελῶς;

ΠΥΡΡΩΝ

Τὰ πάντα πλὴν δραπέτην μεταδιώκειν.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Τί δὲ τοῦτό σοι ἀδύνατον;

ΠΥΡΡΩΝ

Ὅτι, ὦγαθέ, οὐ καταλαμβάνω.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Εἰκότως· βραδὺς γὰρ καὶ νωθής τις εἶναι δοκεῖς. ἀλλὰ τί σοι τὸ τέλος τῆς ἐπιστάσεως;

ΠΥΡΡΩΝ

Ἡ ἀμαθία καὶ τὸ μήτε ἀκούειν μήτε ὁρᾶν.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Οὐκοῦν καὶ τὸ τυφλὸς ἅμα καὶ κωφὸς εἶναι λέγεις;

ΠΥΡΡΩΝ

Καὶ ἄκριτός γε προσέτι καὶ ἀναίσθητος καὶ ὅλως τοῦ σκώληκος οὐδὲν 

διαφέρων.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Ὠνητέος εἶ διὰ ταῦτα. πόσου τοῦτον ἄξιον χρὴ φάναι;

ΕΡΜΗΣ

Μνᾶς Ἀττικῆς·

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Λάμβανε. τί φής, ὦ οὗτος; ἐώνημαι σε;

ΠΥΡΡΩΝ

Ἄδηλον.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Μηδαμῶς· ἐώνημαι γὰρ καὶ τἀργύριον κατέβαλον.

ΠΥΡΡΩΝ

Ἐπέχω περὶ τούτου καὶ διασκέπτομαι.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Καὶ μὴν ἀκολούθει μοι, καθάπερ χρὴ ἐμὸν οἰκέτην.

ΠΥΡΡΩΝ

Τίς οἶδεν εἰ ἀληθῆ ταῦτα φής;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Ὁ κῆρυξ καὶ ἡ μνᾶ καὶ οἱ παρόντες.

ΠΥΡΡΩΝ

Πάρεισι γὰρ ἡμῖν τινες;

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Ἀλλ᾽ ἔγωγέ σε ἤδη ἐμβαλὼν ἐς τὸν μυλῶνα πείσω εἶναι δεσπότης κατὰ τὸν χείρω λόγον.

ΠΥΡΡΩΝ

Ἔπεχε περὶ τούτου.

ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ

Μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἤδη γε ἀπεφηνάμην.

ΕΡΜΗΣ

Σὺ μὲν παῦσαι ἀντιτείνων καὶ ἀκολούθει τῷ πριαμένῳ, ὑμᾶς δὲ εἰς αὔριον παρακαλοῦμεν· ἀποκηρύξειν γὰρ τοὺς ἰδιώτας καὶ βαναύσους καὶ ἀγοραίους βίους μέλλομεν.

.

.