.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-(ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ)
-Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΟΜΙΛΩΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
-κειμενο και μεταφράσεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ)
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΟΜΙΛΩΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
-κειμενο και μεταφράσεις χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
(Ανοίγει η Αυλαία)
Χατζηβατης:(πλησιάζει στη παράγκα του Καραγκιόζη)
Μα τι συμβαίνει;μέρες έχω να δω τον Καραγκιόζη,μήπως είναι άρρωστος;(χτυπάει τη πορτα)
Καραγκιοζη,Καραγκιόζη,είσαι μέσα;
Καραγκιόζης:τι κρούεις την θύραν,και τι φωνασκεις,επιφυλλίδα ξεφλουδισμενη,στωλμυμα φαφλατα,χελιδονων μουσείον γλωσσοκοπανα(1)
Χατζηβατης:μα τι λες;το'χασες
καημένε
Καραγκιοζης:μωρέ γρουσουζη,μ'εκοψες πάνω που εκλινα σε όλους τους
χρόνους σε όλες τις πτώσεις κι όλες τις διαθεσεις το περδομαι
Χατζηβατης:τι;το μπερδεύομαι;
Καραγκιόζης:όχι μωρέ,το περδομαι,το πορδευομαι,άσε να δεις πως το κλίνω,(αρχίζει)
πορδιζω,πορδιζεις,πορδιζεις...
Χατζηβατης:(τον κόβει)σιγά ,φτάνει
Καραγκιόζης:γιατί σου μύρισε η πορδή;
Χατζηβατης:δεν μου λες Καραγκιόζη τι είναι αυτά;τρελάθηκες,
Καραγκιόζης:ουδόλως ουχί,μανθανω γαρ Αρχαίαν Ελληνικήν Γλωτταν
Χατζηβατης:και πως αυτό; εσυ ούτε απέξω από το σχολείο δεν πέρασες
Καραγκιόζης:Εν οίδα ότι ουδέν οίδα,
Σωκράτης,
γηρασκω αεί διδασκόμενος,
Σολων
Χατζηβατης:(ειρωνικά)και τι μανθανεις,αν επιτρέπεται;
Καραγκιόζης:
λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεο κρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοτυρο
μελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτεκεφαλλιο
κιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερυγών
(2)1169-1175
Χατζηβατης:τι είναι αυτό;γλωσσοδέτης;
Καραγκιόζης:φαγητό να χορταινεις,χορταστικό,μαγειρευτα φιλέτα σελαχιου κομμάτια από κεφάλι γαλεου πικάντικα τριμμένα καρυκεύματα γιγαντομαραθου
τυρί περιχυμενο μέλι τσίχλα με κότσυφα φασσοπεριστερο κοκκορα ψητο
κεφαλλο αγριοπεριστερο λαγό κρασατο τραγανό φτερουγες
Χατζηβατης:σιγά βρε θα βαρυστομαχιασεις κι ύστερα...
Καραγκιόζης:(τον κόβει)θα
χεζητιασεις,
Αυτά Χατζηβατη είναι φαγητά ,
τα Αρχαία,όχι τα Νέα Ελληνικά που σε πιάνει λορδα και των γονεων
Χατζηβατης:και τι άλλο από φαγητά κι αυτό,πως το είπες;
Καραγκιόζης:χεζητιας
Χατζηβατης:αυτό το και ζητάς έμαθες;μόνο της κοιλιάς;
Καραγκιόζης:και της μυαλιας;
του νου,του πνεύματος
Χατζηβατης:να τ'ακουσω και να μην το πιστέψω,ο Καραγκιόζης φιλόσοφος
Καραγκιόζης:βεβαίως φιλόσοφος,και ουχί λωβητης τεχνης(1)
Χατζηβατης:δηλαδή;
Καραγκιόζης:λαμόγιο,χαλαστης του πνευματος,της τεχνης
Χατζηβατης:α εσυ βλέπω το πήρες σοβαρά το πράγμα,έλα τώρα ας άκουσω
τι φιλοσοφεις
Καραγκιόζης:
τῆσδε τῆς χώρας μέτα
ὅσονπερ ὑμῖν: ἄχθομαι δὲ καὶ φέρω
175τὰ τῆς πόλεως σαπέντα βαρέως πράγματα.
ὁρῶ γὰρ αὐτὴν προστάταισι χρωμένην
ἀεὶ πονηροῖς· κἄν τις ἡμέραν μίαν
χρηστὸς γένηται, δέκα πονηρὸς γίγνεται.
ἐπέτρεψας ἑτέρῳ,πλείον᾽ ἔτι δράσει κακά.
180χαλεπὸν μὲν οὖν ἄνδρας δυσαρέστους νουθετεῖν,
οἳ τοὺς φιλεῖν μὲν βουλομένους δεδοίκατε,
τοὺς δ᾽ οὐκ ἐθέλοντας ἀντιβολεῖθ᾽ ἑκάστοτε.
(2)
Χατζηβατης:δεν κατάλαβα γρι
Καραγκιόζης:(ειρωνικα)βέβαια,
αν έλεγα οκει,κλικ αγουει,λοκνταουν,μερσι μποκου,πλιζ,ταιμ αουτ,ντου γιου λαικ,σπικ,σιτ νταουν,μίτινγκ,κορνερ,αραουτ,θα καταλάβαινες στο φουλ,θα αντερστεντιανες ως ξενολαγνος και ξενολατρης,ξενοδουλος
λοιπόν,τείνε ώτα,αυτά είπα:
γιατι αυτής εδω της χώρας όπως κι εσείς
έχω την έγνοια,για τη σαπιλα της βάρος εχω,γιατί βλέπω σε προστάτες
να πέφτει πάντα πονηρους,κι αν κάποιος για μια μέρα μόνο αγαθός είναι,
τις δέκα πονηρός θα'ναι,κι αλλάζοντας τον σε άλλον,αυτός ακόμα
περισσότερα κακά κάνει,δύσκολο λοιπόν ειναι απαγοητευμενους ανθρώπους
να νουθετησεις,αυτούς που θέλουν τη φιλία τους φοβάστε,κι αυτούς που
δεν την θέλουν κάθε φορά τους ικετευεται,τους παρακαλειτε,
και να μιλήσω πιο τολμηρά:τους δίνεται κωλο
Χατζηβατης:τέτοια να λες Καραγκιόζη και θα καλοπερασεις,η εξουσία δεν
είναι παίξε γέλασε,θα σε αρπαξει
Καραγκιόζης:κι εγω ξέρεις πολύ καλά οτι επι τριχιδων αυτους γεγραφω
,και περιφερων περδομαι(2)ουχί χεζητιων(1)
Χατζηβατης:κι γω λέω πως απ'το πολύ ξύλο θα κλαις και θα χεστεις
Καραγκιόζης:(ειρωνικά)έτσι
μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ μυμῦ.(3)
κινυρομεθος(3)
Χατζηβατης:δηλαδή στα Νέα Ελληνικά;
Καραγκιόζης:κλαυθμιριζοντας,
μειξοκλαιγωντας σαν.μικρο παιδί,μυ μυ μυ μυ μυρλιζοντας
Χατζηβατης:(σοβαρά)Καραγκιόζη θα με μάθεις και μένα Αρχαία Ελληνικά;
Καραγκιοζης:βεβαίως μετά χαράς,ας αρχίσουμε το μάθημα:
λέγε δὴ μο-λω-μεν ξυνεχὲς ὡδὶ ξυλλαβών.(3)
Χατζηβατης:μο-λω-μεν.
Καραγκιόζης: ἐξόπισθέ νυν
αὐ-το φάθι τοῦ μολωμεν.
Χατζηβατης: αὐτο.
Καραγκιοζης: πάνυ καλῶς.
νυν ἀτρέμα πρῶτον λέγε
25 τὸ «μολωμεν», εἶτα δ᾽ «αὐτο»,
Χατζηβατης:μολωμεν αὐτο μολωμεν αὐτομολῶμεν.
Καραγκιόζης:μπράβο,Χατζηβατη,πάνυ καλώς,πολύ καλά
και τωρα,επειδή πέρασε η ώρα,και τερμα τα διφραγμα της παράστασης:
Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΟΜΙΛΩΝ ΑΡΧΑΙΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ
βούλει τὸ πρᾶγμα τοῖς θεαταῖσιν φράσω,
ἐπίδηλον ἡμῖν τοῖς προσώποισιν ποεῖν,
ἢν τοῖς ἔπεσι χαίρωσι καὶ τοῖς πράγμασιν
Και σε μετάφραση:
Θέλω στους θεατές αυτό να πω,και να το δω στην έκφραση του προσώπου τους,
αν μ' αυτα τα λόγια και τις πράξεις χαιρονται
Θεατές:(ομόφωνα)ναι
Καραγκιόζης:ευχαριστώ πολύ,και πριν κλείσω,θα σας πω στα Αρχαία Ελληνικά
τι έπαθα με την Αγλαια,θέλετε;
Θεατές:(ομόφωνα)ναι,θελουμε
Καραγκιοζης:οκει,
ὅταν γὰρ αὐτοὶ ξυμπονηρευώμεθα
405ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν,
τοιαῦτ᾽ ἀπ᾽ αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα.
οἳ λέγομεν ἐν τῶν δημιουργῶν τοιαδί·
«ὦ χρυσοχόε, τὸν ὅρμον ὃν ἐπεσκεύασας,
ὀρχουμένης μου τῆς γυναικὸς ἑσπέρας
410ἡ βάλανος ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ τρήματος.
ἐμοὶ μὲν οὖν ἔστ᾽ εἰς Σαλαμῖνα πλευστέα·
σὺ δ᾽ ἢν σχολάσῃς, πάσῃ τέχνῃ πρὸς ἑσπέραν
ἐλθὼν ἐκείνῃ τὴν βάλανον ἐνάρμοσον.»
ἕτερος δέ τις πρὸς σκυτοτόμον ταδὶ λέγει
415νεανίαν καὶ πέος ἔχοντ᾽ οὐ παιδικόν·
«ὦ σκυτοτόμε, μου τῆς γυναικὸς τοῦ ποδὸς
τὸ δακτυλίδιον πιέζει τὸ ζυγόν,
ἅθ᾽ ἁπαλὸν ὄν· τοῦτ᾽ οὖν σὺ τῆς μεσημβρίας
ἐλθὼν χάλασον, ὅπως ἂν εὐρυτέρως ἔχῃ.»
(4 Λυσιστράτη)
γιατί εμείς τις πονηρευουμε τις γυναίκες και τις μαθαίνουμε στην καλοπέραση.Κι αυτές όλο και θέλουν.Και να με στελνει η Αγλαια
εξάπαντος στο χρυσοχοο και του'πα:απ'το κολιέ που έφτιαξες,
χτες το βραδυ που χόρευε η γυναίκα μου,γλυστρισε το καρφί μέσα
από τη τρύπα,τώρα επειδή θα λείπω σε ταξίδι για δουλειές,οποτε
ευκαιρησεις περνά κάνα βραδάκι να της το ξαναβάλεις το καρφί
στη τρυπα.
κι άλλη φορά μ'εστειλε στον τσαγκαρη,έναν νεαρό μα ουχί με πεος
παιδικόν, καταλαβαίνετε τωρα,και του'πα:της γυναίκας μου το λουρί
της σφιγγει το μικρό δακτυλακι στο πόδι,κι είναι τόσο απαλό,έλα κατά
το μεσημεράκι να της το ξεσφιξεις και πιο φαρδυ να της το κανεις
Και τώρα,αξιότιμες Κυρίες,αξιότιμοι
Κύριοι και Αγαπητά μου παιδιά σας
αποχαιρετω και σας καληνυχτιζω πέρα για πέρα
Ες Αύριον τα Σπουδαία,με ένα καινον έργον,νέον, ουχι κενόν,άδειο νοήματος
και γελιου
(Κλείνει η Αυλαία)
.
.
Σημειώσεις
(1)Βάτραχοι Αριστοφάνη
(2)Εκκλησιάζουσαι Αριστοφάνη
(3) Ιππεις Αριστοφάνη
(4)Λυσιστράτη Αριστοφάνη
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου