LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ -ΞΕΝΟΦΩΝ.ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ,βιβλίο δ',4.7.15-4.7.27 -μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

 .

.

LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

-ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ

-ΞΕΝΟΦΩΝ.ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ,βιβλίο δ',4.7.15-4.7.27

-μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis

.

.

ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ

ΞΕΝΟΦΩΝ.ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ,βιβλίο δ',4.7.15-4.7.27

-μετάφραση χ.ν.κουβελης c.n.couvelis

[4.7.15]από εκεί πορευθηκαν μέσα απ'τους Χαλυβους επτα σταδια και

πενήντα παρασάγγας.αυτοι απ'τους οποίους πέρασαν ήταν πολύ ανδρειοι

και στα χέρια ήταν,είχαν θώρακες από λινό μέχρι κάτω απ'τη κοιλιά,αντί

πτερύγια σπαρτά πυκνά πλεγμενα

 [4.7.16] είχαν περικνημίδες και κράνη και στη ζώνη μαχαίρι όσο το δρεπανοειδες Λακωνικό,με το οποίο έσφαζαν  αυτούς στους οποίους μπορούσαν

να επικρατησουν και κόβοντας τα κεφάλια κρατωντας επορευονταν,και

τραγουδούσαν και εχορευαν οπότε οι εχθροί αυτούς επρόκειτο να δουν.

είχαν και δόρυ ως δεκαπέντε πήχεις έχοντας μια λόγχη.

 [4.7.17] αυτοί έμεναν μέσα στους οικισμούς.οταν δεν περνούσαν οι Έλληνες,

ακολουθούσαν πάντα προς μάχη.κατοικουσαν σε οχυρα,και οι προμήθειες

μέσα σ' αυτά ήταν  αποθηκευμένες.ωστε τίποτα να μην παίρνουν από εκεί

οι Έλληνες,αλλά διατρεφονταν με τα ζώα που απ'τους Τσόχους πηραν.

[4.7.18] από αυτούς οι Έλληνες έφθασαν στον Αρπασο ποταμό,με πλάτος

τέσσερα πλεθρα.από εκει επορευθημεν μέσα από τους Σκυθηνους τέσσερις

σταθμούς και είκοσι παρασάγγας μέσα από  πεδιάδα σε χωριά,στα οποία 

έμειναν τρεις μέρες και μάζεψαν τρόφιμα.

[4.7.19]από εκεί πέρασαν τέσσερις σταθμούς και είκοσι παρασάγγας προς

πόλη μεγάλη και ευδαίμονα και κατοικιμενη,η οποία ονομάζονταν Γυμνιαδα,

απ' αυτήν ο αρχοντας στους Έλληνες στέλνει οδηγό,όπως μέσα από εχθρική

σ'αυτους χώρα τους οδηγησει

[4.7.20] όταν ήρθε  εκείνος λεει ότι θα τους φέρει σε πέντε μέρες σε μέρος

από όπου θα δουν την θάλασσα.αν όχι,να πεθάνει δήλωσε,και οδηγώντας

επειδή εισεβαλε στην εχθρική του χώρα,παρακίνησε να καίνε και να

καταστρέφουν τη χώρα,με το οποίο και φανερό έγινε ότι ένεκα τούτου

έχει ελθει,όχι για εξυπερετηση των Ελληνων.

[4.7.21] και φθάνουν στην πεμπτη μέρα στο όρος.το όνομα στο όρος ήταν Θηχης.

όταν οι πρώτοι ανέβηκαν στο όρος και είδαν την θάλασσα,κραυγή μεγάλη

εβγαλαν

[4.7.22] ακούγοντας ο Ξενοφώντας και οι οπισθοφυλακής υπέθεσαν πως απο

μπροστά άλλοι επιτίθονται εχθροί.γιατι ακολουθούσαν από πίσω από την

χώρα που καίγονταν,κι από αυτούς οι οπισθοφυλακες σκότωσαν μερικούς 

και έπιασαν ζωντανούς κάνοντας ενέδρα,κι ασπίδες πήραν από στεραια

ακατέργαστα δέρματα βοδιών περίπου εικοσι

[4.7.23]επειδή η βοη και πιο δυνατη γίνονταν και πιο κοντά και αυτοί που

συνεχώς επονταν έτρεχαν γρήγορα σ'αυτους που συνεχώς φώναζαν και πολύ 

πιο μεγάλη γίνονταν η βοη όσο πιο πολλοι γινονταν,φάνηκε τώρα ότι κάτι 

πολύ μεγάλο ήταν στον Ξενοφώντα.

[4.7.24]  κι ανεβαίνοντας στο άλλο και τον Λύκιο και τους ιππείς παίρνωντας

πήγε για βοήθεια.και μια στιγμή ακουν τους στρατιώτες να φωνάζουν:

Θαλαττα Θαλαττα και μεταφέρονταν από τον έναν στον άλλον.προς τα εκει 

τώρα έτρεχαν όλοι και οι οπισθοφυλακες,και τα υποζύγια τραβούσαν και τα αλογα.

[4.7.25]όταν έφθασαν όλοι πάνω στη κορυφή,εκεί τώρα αγκάλιαζαν ο ένας

τον άλλον και τους στρατηγούς και τους λοχαγούς δακρυσμένοι,και ξαφνικά

από υπόδειξη κάποιου οι στρατιώτες φέρνουν πέτρες και κάνουν σωρο

μεγαλο

[4.7.26]

εκεί πάνω τοποθέτησαν πλήθος δέρματα ακατέργαστα βοδιών και ραβδους

και τις ασπίδες που άρπαξαν,και ο οδηγός ο ίδιος και έκοβε σε κομμάτια τις 

ασπίδες και τους άλλους παρακινούσε να το κανουν

[4.7.27] μετά από αυτά τον οδηγό οι Έλληνες έστειλαν πισω δώρα δίνοντας 

όλοι μαζί άλογο και φιάλη αργυρη και στολή Περσική και δέκα δαρεικους.

ζητούσε μάλιστα τα δαχτυλίδια και πήρε πολλά από τους στρατιώτες.

δείχνοντας σ'αυτους χωριό όπου να κατασκηνώσουν και το δρόμο τον

οποίον θα πορευθούν  στους Μακρωνες,επειδη βραδυαζε,αναχωρησε νυχτα

φευγοντας

.

.

[4.7.15] Ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Χαλύβων σταθμοὺς ἑπτὰ παρασάγγας πεντήκοντα. οὗτοι ἦσαν ὧν διῆλθον ἀλκιμώτατοι, καὶ εἰς χεῖρας ᾖσαν. 

εἶχον δὲ θώρακας λινοῦς μέχρι τοῦ ἤτρου, ἀντὶ δὲ τῶν πτερύγων σπάρτα 

πυκνὰ ἐστραμμένα. [4.7.16] εἶχον δὲ καὶ κνημῖδας καὶ κράνη καὶ παρὰ τὴν 

ζώνην μαχαίριον ὅσον ξυήλην Λακωνικήν, ᾧ ἔσφαττον ὧν κρατεῖν δύναιντο, 

καὶ ἀποτεμόντες ἂν τὰς κεφαλὰς ἔχοντες ἐπορεύοντο, καὶ ᾖδον καὶ 

ἐχόρευον ὁπότε οἱ πολέμιοι αὐτοὺς ὄψεσθαι ἔμελλον. εἶχον δὲ καὶ δόρυ 

ὡς πεντεκαίδεκα πήχεων μίαν λόγχην ἔχον. [4.7.17] οὗτοι ἐνέμενον ἐν 

τοῖς πολίσμασιν· ἐπεὶ δὲ παρέλθοιεν οἱ Ἕλληνες, εἵποντο ἀεὶ μαχούμενοι. 

ᾤκουν δὲ ἐν τοῖς ὀχυροῖς, καὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐν τούτοις ἀνακεκομισμένοι 

ἦσαν· ὥστε μηδὲν λαμβάνειν αὐτόθεν τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ διετράφησαν 

τοῖς κτήνεσιν ἃ ἐκ τῶν Ταόχων ἔλαβον.

[4.7.18] Ἐκ τούτων οἱ Ἕλληνες ἀφίκοντο ἐπὶ Ἅρπασον ποταμόν, εὖρος 

τεττάρων πλέθρων. ἐντεῦθεν ἐπορεύθησαν διὰ Σκυθηνῶν σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι διὰ πεδίου εἰς κώμας· ἐν αἷς ἔμειναν ἡμέρας τρεῖς 

καὶ ἐπεσιτίσαντο.

[4.7.19] Ἐντεῦθεν διῆλθον σταθμοὺς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι πρὸς πόλιν μεγάλην καὶ εὐδαίμονα καὶ οἰκουμένην ἣ ἐκαλεῖτο Γυμνιάς. ἐκ ταύτης †τῆς χώρας† ὁ ἄρχων τοῖς Ἕλλησιν ἡγεμόνα πέμπει, ὅπως διὰ τῆς ἑαυτῶν πολεμίας χώρας ἄγοι αὐτούς. [4.7.20] ἐλθὼν δ᾽ ἐκεῖνος λέγει ὅτι ἄξει αὐτοὺς πέντε ἡμερῶν εἰς χωρίον ὅθεν ὄψονται θάλατταν· εἰ δὲ μή, τεθνάναι ἐπηγγείλατο. 

καὶ ἡγούμενος ἐπειδὴ ἐνέβαλλεν εἰς τὴν [ἑαυτοῦ] πολεμίαν, παρεκελεύετο 

αἴθειν καὶ φθείρειν τὴν χώραν· ᾧ καὶ δῆλον ἐγένετο ὅτι τούτου ἕνεκα ἔλθοι, 

οὐ τῆς τῶν Ἑλλήνων εὐνοίας. [4.7.21] καὶ ἀφικνοῦνται ἐπὶ τὸ ὄρος τῇ πέμπτῃ ἡμέρᾳ· ὄνομα δὲ τῷ ὄρει ἦν Θήχης. ἐπεὶ δὲ οἱ πρῶτοι ἐγένοντο ἐπὶ τοῦ ὄρους καὶ κατεῖδον τὴν θάλατταν, κραυγὴ πολλὴ ἐγένετο. [4.7.22] ἀκούσας δὲ ὁ Ξενοφῶν καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες ᾠήθησαν ἔμπροσθεν ἄλλους ἐπιτίθεσθαι πολεμίους· εἵποντο 

γὰρ ὄπισθεν ἐκ τῆς καιομένης χώρας, καὶ αὐτῶν οἱ ὀπισθοφύλακες 

ἀπέκτεινάν τέ τινας καὶ ἐζώγρησαν ἐνέδραν ποιησάμενοι, καὶ γέρρα ἔλαβον δασειῶν βοῶν ὠμοβόεια ἀμφὶ τὰ εἴκοσιν.

[4.7.23] Ἐπειδὴ δὲ βοὴ πλείων τε ἐγίγνετο καὶ ἐγγύτερον καὶ οἱ ἀεὶ ἐπιόντες ἔθεον δρόμῳ ἐπὶ τοὺς ἀεὶ βοῶντας καὶ πολλῷ μείζων ἐγίγνετο ἡ βοὴ ὅσῳ 

δὴ πλείους ἐγίγνοντο, ἐδόκει δὴ μεῖζόν τι εἶναι τῷ Ξενοφῶντι, [4.7.24] καὶ ἀναβὰς ἐφ᾽ ἵππον καὶ Λύκιον καὶ τοὺς ἱππέας ἀναλαβὼν παρεβοήθει· καὶ 

τάχα δὴ ἀκούουσι βοώντων τῶν στρατιωτῶν Θάλαττα θάλαττα καὶ παρεγγυώντων. ἔνθα δὴ ἔθεον πάντες καὶ οἱ ὀπισθοφύλακες, καὶ τὰ ὑποζύγια ἠλαύνετο καὶ οἱ ἵπποι. [4.7.25] ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο πάντες ἐπὶ τὸ ἄκρον, ἐνταῦθα 

δὴ περιέβαλλον ἀλλήλους καὶ στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς δακρύοντες. καὶ ἐξαπίνης ὅτου δὴ παρεγγυήσαντος οἱ στρατιῶται φέρουσι λίθους καὶ 

ποιοῦσι κολωνὸν μέγαν. [4.7.26] ἐνταῦθα ἀνετίθεσαν δερμάτων πλῆθος ὠμοβοείων 

καὶ βακτηρίας καὶ τὰ αἰχμάλωτα γέρρα, καὶ ὁ ἡγεμὼν αὐτός τε κατέτεμνε 

τὰ γέρρα καὶ τοῖς ἄλλοις διεκελεύετο. [4.7.27] μετὰ ταῦτα τὸν ἡγεμόνα οἱ Ἕλληνες ἀποπέμπουσι δῶρα δόντες ἀπὸ κοινοῦ ἵππον καὶ φιάλην ἀργυρᾶν 

καὶ σκευὴν Περσικὴν καὶ δαρεικοὺς δέκα· ᾔτει δὲ μάλιστα τοὺς δακτυλίους, 

καὶ ἔλαβε πολλοὺς παρὰ τῶν στρατιωτῶν. κώμην δὲ δείξας αὐτοῖς οὗ σκηνήσουσι καὶ τὴν ὁδὸν ἣν πορεύσονται εἰς Μάκρωνας, ἐπεὶ ἑσπέρα 

ἐγένετο, ᾤχετο τῆς νυκτὸς ἀπιών

.

.