.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Και
ΤΡΙΑ ΟΝΕΙΡΑ
(SIGMUND FREUD-DIE TRAUMDEUTUNG, ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Room's Enigma-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
Και
ΤΡΙΑ ΟΝΕΙΡΑ
(SIGMUND FREUD-DIE TRAUMDEUTUNG, ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
βρέθηκε σε ένα δωμάτιο,δεν αναρωτηθηκε πως,μια γυναίκα ήταν μπροστά
στον καθρέφτη,η γυναίκα μου σκέφθηκε,όμως όταν την κοίταξε καλυτερα
δεν της έμοιαζε,όμως θα μπορούσε να ήταν η γυναίκα του,τρόμαξε,
θα έχουν σχεδιάσει με τον εραστή της να τον δολοφονήσουν,να τον
πνίξουν στο μπάνιο,τι ώρα είναι; τον ρωτάει εκείνη,δεν ξέρω,της απαντά,
τι κρίμα,λέει εκείνη,πρέπει να ξέρουμε το χρόνο,τι ήταν πριν,τι είναι
τώρα,τι θα ειναι μετά,η γυναίκα γυρίζει προς το μέρος του,το σχέδιο
βασίζεται στην ακρίβεια του χρονου,μια αστοχία και όλα καταστρέφονται,
να είσαι έτοιμος,και κυρίως αποφασισμένος,θα με δει μαζί σου,της
είπε,θα υποψιασθει,είναι τυφλός,μην το ξεχνάς,ακούει σκληρή τη φωνή
της,δεν θα σε δει που θα τον αρπάζεις και θα τον βουλιάζεις μέσα στο
ζεστό νερό,δεν θα καταλάβει τίποτα,σαν επιστροφή στη μήτρα θα του φανεί,
ακούς τα βήματα του;ναι τα ακούω,της απαντά,χρόνια τα ακούω,αλλά
ποτέ δεν πλησιάζουν,δεν μπαίνει μέσα,είναι ανυπόφορο αυτό,
κάποτε θα μπει,λέει εκείνη,έτσι θα γίνει,δεν ξεφεύγει,τότε ομως εμείς
δεν θα υπάρχουμε,της λέει,
ούτε κι εκείνος θα υπάρχει,απαντάει η γυναίκα και γυρίζει στο καθρέφτη,
κοιτά πριν είχα είδωλο,τώρα δεν έχω,
τι θα κάνουμε;τη ρωτάει,πρέπει κάποτε να τελειώνουμε,λες να'χει
καταλάβει κάτι;
αδύνατο ,ένας πνιγμενος δεν καταλαβαίνει,λέει εκείνη,
ακούνε βήματα,
είναι ακόμα ζωντανός,λέει τρομαγμένος εκείνος,θα μπει μέσα θα μας
σκοτώσει,
εμένα,όχι,ακούγεται ψυχρή η φωνή της,
τι με προδωσες;φωνάζει εκείνος,και την αρπάζει από το λαιμό,
ο λαιμός της απαλός,
δεν θα το κάνεις,του λέει εκείνη κοιτώντας τον στα μάτια,
τα χέρια του χαλαρωνουν,
μέσα στο καθρέφτη βλέπει το είδωλο της,και πίσω του ανοίγει η πόρτα
και μπαίνει ο άντρας,
ήρθες;λέει η γυναίκα,το μπάνιο είναι έτοιμο,
.
.
ΤΡΙΑ ΟΝΕΙΡΑ
(SIGMUND FREUD-DIE TRAUMDEUTUNG, ΕΡΜΗΝΕΊΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ)
-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
α' όνειρο:
ο Delboeuf είδε αυτό το όνειρο:
είδε την αυλή του σπιτιού του σκεπασμένη με χιόνι και βρήκε δύο
μικρές σαύρες μισοπαγωμενες κάτω απ'το χιόνι σκεπασμένες,
επειδή ηταν φιλοζωος τις μάζεψε,τις ζέστανε και σε μια μικρή
τρύπα στο τοίχο τις έβαλε,επίσης έκοψε μερικά φύλλα να φάνε που
τόσο αρεσουν σ'αυτες από μια φτέρη η οποία στον τοίχο είχε φυτρωσει,
στο όνειρο αυτός γνώριζε το όνομα του φυτού:Asplenium ruta muralis,
στο όνειρο κάπου απομακρύνθηκε και επιστρέφοντας στις σαύρες
προς έκπληξη του είδε δύο νέες σαύρες που το υπόλοιπο της φτέρης
είχαν φάει.
ριχνοντας μια μάτια έξω είδε μια πέμπτη,και μια έκτη σαύρα να σέρνονται
στο δρόμο προς τη τρύπα του τοίχου,
και τελικά γέμισε όλος ο δρόμος από σαύρες που ολες πήγαιναν προς
την ίδια κατευθυνση
ο Delboeuf στο ξύπνιο του γνώριζε λίγα λατινικά ονόματα φυτών,τώρα
προς μεγάλη του απορία έπρεπε να πεισθεί πως φτέρη με τέτοιο όνομα,
Asplenium,πραγματικά υπαρχει,
Asplenium ruta muraria ήταν το κανονικό όνομα ,παραλλαγμένο στο όνειρο,
ο Delboeuf δεν μπορούσε να λύσει το αίνιγμα:πως στο όνειρο αυτός είχε
δωσει το όνομα Asplenium,
Αυτό είναι είναι ένα ονειρο-,μνήμης,
Αυτό το όνειρο συνέβηκε το 1862,δεκαέξι χρόνια αργότερα είδε ο
φιλόσοφος σε έναν φίλο του,τον οποίο επισκέφθηκε,ένα μικρό άλμπουμ
με αποξηραμένα φυτά,σαν αυτά που πωλούν στους τουρίστες για ενθύμιο
σε κάποιες περιοχές της Ελβετίας,ξεφυλλιζοντας το βρήκε μέσα σ'αυτό
το Asplenium που είδε στο όνειρο και μάλιστα γνώρισε από κάτω τα
δικο του γράμματα που έγραφαν το λατινικό του ονομα,
τώρα θυμήθηκε πως το 1860,δύο χρόνια πριν το όνειρο με τις σαύρες,
επισκέφθηκε την αδελφή του φίλου του,στο ταξίδι του μέλιτος,
αυτή τότε προοριζε αυτό το αλμπουμ για τον αδελφό της,κι αυτός έκανε
τον κόπο κάτω από κάθε αποξηραμένο φυτό να γράψει το λατινικό του
ονομα,
η τύχη το έφερε να μάθει και για το άλλο κομμάτι του ονείρου,
μια μέρα το έτος 1877 έπεσε στα χέρια του ένα παλιο τευχος ενός
εικονογραφημενου περιοδικου,στο οποίο ήταν σχεδιασμένες όλες οι σαύρες,
που το 1862 είχε ονειρευτεί,το τεύχος είχε ημερομηνία το έτος
1862,και θυμήθηκε πως αυτός τότε ηταν συνδρομητής του περιοδικου
.
.
β' όνειρο:
στο όνειρο έχουμε αναμνήσεις που όταν ξυπνάμε δεν μπορούμε να τις
εντοπίσουμε.
ο Maury διηγείται ότι πολλά χρόνια πριν του κόλλησε στο μυαλο η λέξη Mussidan,γνώριζε πως το όνομα κάποιας γαλλικής πόλης ήταν,αλλά τίποτα
άλλο,
μια νύχτα ονειρεύτηκε πως συζητούσε με κάποιο πρόσωπο,που του
είπε πως κατάγονταν από την Mussidan,και ρωτώντας τον που βρίσκεται
η πόλη,εκείνος του απάντησε:η Mussidan είναι πρωτεύουσα της επαρχίας
του Dordogne.
ξυπνωντας δεν έδωσε καμία πιστη σε αυτό που του ειπαν στο όνειρο,
από το γεωγραφικό λεξικό όμως μαθαινει,ότι αυτό ήταν απολύτως
σωστό.
σ'αυτη τη περίπτωση επιβεβαιώνεται η πρωταρχική γνώση του ονείρου,
αλλά δεν εντοπίζεται η ξεχασμένη πηγή αυτής της γνωσης
.
.
γ' όνειρο:
ο Jessen διηγείται είναι σχεδόν παρόμοιο περιστατικό ονείρου από
τα παλιά χρόνια:
σ'αυτό μέσα ανήκει μεταξύ των άλλων το όνειρο του γέρου Scaliger
ο οποίος ένα ποίημα εγκωμιαστικό για τους φημισμένους αντρες στη
Βερόνα έγραψε και σ'αυτον ένα άντρας,ο οποίος Brugnolus ονομάζονταν,
στο όνειρο εμφανισθηκε και παραπονέθηκε,ότι αυτός ξεχασμένος ήταν,
αν και ο Scaliger δεν θυμήθηκε ,κάτι γι'αυτόν να έχει ακούσει,ωστόσο
έγραψε στίχους γι'αυτόν,κι αργότερα ο γιος του έμαθε στη Βερόνα,
ότι κάποτε ένας ονόματι Brugnolus σαν φημισμενος κριτικος έχει
υπαρξει
.
.
.
Sigmund Freud,Die Traumdeutung(Ερμηνεία των ονείρων)
_Delboeuf_ ausseiner eigenen Traumerfahrung. Er sah im Traume den Hof
seines Hausesmit Schnee bedeckt und fand zwei kleine Eidechsen halb
erstarrt undunter dem Schnee begraben, die er als Tierfreund aufnahm,
erwärmte undin die für sie bestimmte kleine Höhle im Gemäuer
zurückbrachte. Außerdemsteckte er ihnen einige Blätter von einem kleinen
Farnkraut zu, das aufder Mauer wuchs und das sie, wie er wußte, sehr
liebten. Im Traumekannte er den Namen der Pflanze: Asplenium ruta
muralis. -- Der Traumging dann weiter, kehrte nach einer Einschaltung
zu den Eidechsen zurückund zeigte _Delboeuf_ zu seinem Erstaunen
zwei neue Tierchen, die sichüber die Reste der Farne hergemacht hatten
Dann wandte er den Blickaufs freie Feld, sah eine fünfte, eine sechste
Eidechse den Weg zu demLoche in der Mauer nehmen und endlich war
die ganze Straße bedeckt voneiner Prozession von Eidechsen, die alle
in derselben Richtung wanderten.
_Delboeufs_ Wissen umfaßte im Wachen nur wenige lateinische
Pflanzennamen und schloß die Kenntnis eines Asplenium nicht ein. Zu
seinem großen Erstaunen mußte er sich überzeugen, daß ein Farn dieses
Namens wirklich existiert. Asplenium ruta muraria war seine richtige
Bezeichnung, die der Traum ein wenig entstellt hatte. An ein zufälliges
Zusammentreffen konnte man wohl nicht denken; es blieb aber für
_Delboeuf_ rätselhaft, woher er im Traume die Kenntnis des Namens
Asplenium genommen hatte.
Das Traumgedächtnis. -- Hypermnesie des Traumes.
Der Traum war im Jahre 1862 vorgefallen; sechzehn Jahre später erblickt
der Philosoph bei einem seiner Freunde, den er besucht, ein kleines
Album mit getrockneten Blumen, wie sie als Erinnerungsgaben in manchen
Gegenden der Schweiz an die Fremden verkauft werden. Eine Erinnerung
steigt in ihm auf, er öffnet das Herbarium, findet in demselben das
Asplenium seines Traumes und erkennt seine eigene Handschrift in dem
beigefügten lateinischen Namen. Nun ließ sich der Zusammenhang
herstellen. Eine Schwester dieses Freundes hatte im Jahre 1860 -- zwei
Jahre vor dem Eidechsentraume -- auf der Hochzeitsreise _Delboeuf_
besucht. Sie hatte damals dieses für ihren Bruder bestimmte Album bei
sich und _Delboeuf_ unterzog sich der Mühe, unter dem Diktat eines
Botanikers zu jedem der getrockneten Pflänzchen den lateinischen Namen
hinzuzuschreiben.
Die Gunst des Zufalls, welche dieses Beispiel so sehr mitteilenswert
macht, gestattete _Delboeuf_, noch ein anderes Stück aus dem Inhalt
dieses Traumes auf seine vergessene Quelle zurückzuführen. Eines Tages
im Jahre 1877 fiel ihm ein alter Band einer illustrierten Zeitschrift in
die Hände, in welcher er den ganzen Eidechsenzug abgebildet sah, wie er
ihn 1862 geträumt hatte. Der Band trug die Jahreszahl 1861 und
_Delboeuf_ wußte sich zu erinnern, daß er von dem Erscheinen der
Zeitschrift an zu ihren Abonnenten gehört hatte.
Daß der Traum über Erinnerungen verfügt, welche dem Wachen unzugänglich
sind, ist eine so merkwürdige und theoretisch bedeutsame Tatsache, daß
ich durch Mitteilung noch anderer »hypermnestischer« Träume die
Aufmerksamkeit für sie verstärken möchte. _Maury_ erzählt, daß ihm eine
Zeitlang das Wort _Mussidan_ bei Tag in den Sinn zu kommen pflegte. Er
wußte, daß es der Name einer französischen Stadt sei, aber weiter
nichts. Eines Nachts träumte ihm von einer Unterhaltung mit einer
gewissen Person, die ihm sagte, sie käme aus _Mussidan_, und auf seine
Frage, wo die Stadt liege, zur Antwort gab: _Mussidan_ sei eine
Kreisstadt im _Département de la Dordogne_. Erwacht, schenkte _Maury_
der im Traume erhaltenen Auskunft keinen Glauben; das geographische
Lexikon belehrte ihn aber, daß sie vollkommen richtig sei. In diesem
Falle ist das Mehrwissen des Traumes bestätigt, die vergessene Quelle
dieses Wissens aber nicht aufgespürt worden.
_Jessen_ erzählt (p. 55) ein ganz ähnliches Traumvorkommnis aus älteren
Zeiten: »Dahin gehört unter anderem der Traum des älteren _Scaliger_
(_Hennings_ l. c., p. 300), welcher ein Gedicht zum Lobe der berühmten
Männer in Verona schrieb und dem ein Mann, welcher sich _Brugnolus_
nannte, im Traume erschien und sich beklagte, daß er vergessen sei.
Obgleich _Scaliger_ sich nicht erinnerte, je etwas von ihm gehört zu
haben, so machte er doch Verse auf ihn, und sein Sohn erfuhr nachher in
Verona, daß ehemals ein solcher _Brugnolus_ als Kritiker daselbst
berühmt gewesen sei.«
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου