ΠΤΥΧΩΜΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ [ Χ - ΧΙΙΧ] β'

Χ
αργοπορει

το και'κι με τον Φιλοκτητη δεν γυρισε
ακομη , εδω και δυο μερονυχτα

τα τσαμπια στη κληματαρια αρχισαν να ροδιζουν
και τα μηλα στα μαγουλα κοκκινισαν

οταν ο Οδυσσεας τον αντικρυσε αυτος σαπιζε

η συκια μεστη απο συκα , η ελια
καρπιζοταν
'' Οντας ελευθερωσουμε τα μερη τα
ελληνικα τοτε θα αναπαει η ψυχη μας ''

η ροδια ανοιγε τα ροδια της

αργοπορει

το και'κι με τον Φιλοκτητη ποντο-
πορευει , αυριο το πρωι' θα δεσουν τα σκαρια
στα ντοκα

οταν τον αντικρυσαν αυτος σαπιζε

ενα σμηνος απο πεταλουδες η τυραγνισμε-
νη ψυχη του

ΧΙ

εκει εδρασε η ομιχλη

στη νοσταλγια του υφους
αποηχοι της μουσικης

ΧΙΙ

ποτε δεν εξιστορησε , μονο καποτε-
καποτε εξωραι'ζε τα γεγονοτα

απο το μεσιανο καταρτι κρεμαστηκε ο
ναυτης , μερες μπεκρουλιαζε στο πορτο
αφου

στο κυμα ξαπλωσε λεκιασμενος ο αγαπη-
μενος γλαρος
αυριο θα γυροφερνουν τη ψυχη τους περα
κατα τους ελαιωνες

Μνησθητι μοι ...

ΧΙΙΙ

λαλουντα πευκα τεχνηεντα

μια αυτοβιογραφικη αφηγηση . του αρεσαν
τα τριανταφυλλα , ως τριανταφυλλο η παρεια

οι σπουδες για το διδακτορικο , στη
μπυραρια οι γυμνες γκαρσονες

Καρυατιδα

Καρυατιδα

Καρυατιδα

Καρυατιδα

Καρυατιδα
και ενα ονομα ακομα , που δεν θυμαμαι

α . Μαρια η' Κατερινα

ενρινη η φωνη μου

η απασχοληση των μαυρων στη
γεωργια

οξινη η φωνη μου

λαλουντα τεχνηεντα . ο ανθρω-

πος

XIV

μπορει κανεις να μιλησει για ενα μεγα-
λο μετασχηματισμο

θεωρηθηκε ως ο νεος μηχανισμος της εποχης

η φρουτιερα περιεχει λογης - λογης φρουτα
μηλα
ροδακινα
σταφυλια συκα αναναδες
αχλαδια κερασια
και κεινα τα βερυκοκα που

του αρεσουν

XV

η θαλασσα παρορμησε το ονειρο
η ηθικη απαισχυντα κατακρεουργηθηκε

αλληλενδυτα δεντρα ως τις εσχατιες του
δασους
η γλωσσα των οριακων
περιορισμων , με ωμη συντεχνιακη
λογικη
αλληλενδυτα δεντρα ως τις εσχατιες
του δασους . η θαλασσα παρεμεινε στο
ονειρο . μια κοινωνια λιγοτερο κενη



στο λαγκαδι η αγριοπεριστερα
λαγοκοιμονταν
η παχνη αποκρυσταλλωνονταν στον
ηλιο



εν τω μεταξυ παραιτηθηκε
απο την εδρα του στο Πριντσετον

XVI

ευοιωνη απουσια της μνημης

στο μπλοκο μαζεψαν τον αδερφο του

XVII

... και μια ερμηνευτικη εγκυκλιος , στην
ερημο ζει με την προσευχη , δειπνιζοντας με
ακριδες , ...
στο σχημα της κιθαρας η νοτα
σε ηχο πλαγιο του δελτα
ξυλοπελεκημενη
στο χρωμα του πρασινου η χλοη
σε βαθυ αναγλυφο
ορθοπαχνισμενη
στη μυρωδια του γιασεμιου το γιασεμι
σε πορσελανη
πλην ενος , ολοι χαθηκαν , στα
ελη τους περιμεναν οι αρρωστειες , και τους
αποδεκατισε η πεινα και οι κακουχιες . Κανεις
δεν τον πιστευε , οταν τον ακολουθησαν αδιαφο-
ροι το θεαμα , που αντικρυσαν εμπρος στους οφθαλ-
μους των τους συνεταραξε λιαν σφοδρα , εκλα-
ψαν πικρα γι ' αυτο
στο σχημα του χεριου το αλετρι
στο σιδερο
στη κοιλοτητα του στοματος μου η
φωνη μου , η γλωσσα μου αρπισμενη
στα λογια

XIIX

Το ονειρο
ας ειναι
η γλωσσα
η σαυρα στη σεληνη ακορντιζε
τη φωνη της
μυρωδικη δροσοσταλιδα , σπορεας ο
βορηας και τοτε το παιδι σκεφτηκε . '' το πραγ-
ματικο δεν μπορει να ταξινομηθει''

κατα μια ορισμενη εννοια ανθισε η
αμυγδαλια
αραδιασε τις κιτρινες καρεκλες , το κεντη-
το τραπεζομαντηλο στρωθηκε
η σαυρα στον ηλιο περιπλανηθηκε σαν απεκτησε
τη γνωση εκεινη τη μερα το παιδι στην ακρο=
γυαλια χαζευε τις πετρες τα κοκκαλα του
ξιφια ασπριζαν
λευκο φτερο στον αστραγαλο και το ιστιο -
φορο ποντοπορευει λευκο φτερο
ο Δαιδαλος μαζεψε το κουφαρι
του Ικαρου , και προς τιμην του εγιναν αγω-
νες αθλητικοι μερες δωδεκα



η γλωσσα , ακριβως , ειναι ενα φαινομενο της αν-
θρωπινης ζωης / το ονειρο