.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Avicenna Abu Ibn Sina Αβικεννας
Al Qanun fi al-Tibb Κανονας της Ιατρικης του Αβικεννα,χειρογραφο 16ου αιωνα
ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
εβλεπε απ'το δυτικο παραθυρο τα θαυμαστα χρωματα των εφτα ομοκεντρων τειχων,λευκο
μαυρο πορφυρο γαλαζιο πορτοκαλι ασημι χρυσο,εσκυψε κι εγραψε,'αναγκαιον ον το Ανωτατο
Ον ουσια και υπαρξη ενα',ενας υπηρετης μπηκε,'εξοχωτατε βεζυρη Abu Ibn Sina εχετε γραμμα',
πηρε το γραμμα,ηταν απο τον φιλο του Αλ Μπιρουνι,ο φιλοσοφος βρισκοταν στην Ινδια και
μελετουσε τις θρησκειες της,ο οξυς πονος στην κοιλιακη χωρα επανηλθε,ειχε τρια χρονια στο
Χαμανταν,τα αρχαια Αγβατανα,
εκλεισε τα ματια,ειδε,ισως ονειρευτηκε,τον εαυτο του παιδι στην Μπουχαρα,μια τεραστια
βιβλιοθηκη τον περιεβαλε,ανοιξε μια πορτα,βρεθηκε σε μια μεγαλη αιθουσα,σιγα-σιγα
η αιθουσα εξαφανισθηκε,στη θεση της εμφανισθηκε μια τεραστια ερημος,'ο κοσμος ειναι μια
μεγαλη ερημος αδιαπεραστη',ακουσε μια φωνη,γυρισε και ειδε εναν αγνωστο ανθρωπο,
αραβας,με ξενικη προφορα,του συστηθηκε 'Abū ibn Rushd,Αβερροης απο τη Κορδοβα της
Ισπανιας'και συνεχισε 'η επιστημη μεσω της λογικης πρεπει να ξεχωρισει,να ανεξαρτοποιηθει
απο τον μυστικισμο της θεολογιας,Αριστοτελης ο δασκαλος μας',
ακριβως εκει ξυπνησε,κοιταξε την ωρα,σε λιγο θα συναντουσε τον επιφανη Μηδο νομομαθη
Δηιοκη,
περασαν δυο ωρες συζητωντας,εξυπνος και φιλοδοξος ανθρωπος,η φιλοσοφια,του ειπε,ειναι
εξισου επικινδυνη με την πολιτικη,να προσεχει,προς το τελος της συναντησης ο πονος στη
κοιλια ηταν ανυποφορος,'μαλλον' εγραψε αφου εφυγε ο επισκεπτης 'προκειται για περιτονιτι-
δα,διατρηση του διαφραγματος του περιτονεου το οποιο περιβαλει την κοιλια,διατρηση που
προκληθηκε ειτε απο τη ρηξη της σκωληκοειδους αποφυσης ειτε απο την εκχυση παγκρεατικων
ενζυμων',ενιωθε εμετο,σε λιγο συνηλθε,αν ενας ανθρωπος που πεταει,διερωτηθηκε,εχει πληρη
ελλειψη ολων των αισθησεων,ακοης ορασης γευσης οσμης αφης,εχει αισθηση της υπαρξης
του;η' ειναι ανυπαρκτος;, τοτε ο Ibn Sina ο Περσης Αραβας φιλοσοφος Αβικεννας συμπερανε με
βεβαιοτητα 'αυτος ο ιπταμενος ανθρωπος εχει την αισθηση της υπαρξης του λογω',τονισε
αυτο το 'λογω', 'της αυτοσυνειδησης του',
ο κολικος επανηλθε,με δυσκολια βουτηξε το φτερο της χηνας στο δοχειο με το μελανι και
κατεγραψε τα συμπτωματα που ενιωθε,οταν θα ηταν πληρης η περιγραφη της αρρωστειας,
η αιτια και η θεραπεια της,θα την συμπεριελαμβανε στον Al Qanun fi al-Tibb στον Κανονα
της Ιατρικης του,
ο πονος περασε κι απαντησε στο γραμμα του Αλ Μπιρουνι,ηξερε πως επρεπε να βιαστει,οι
φανατικοι του εχθροι ειχαν πολλαπλασιασθει,κινδυνευε αμεσα,φοβονταν για την τυχη της
Λαιλα,'το παν' εγραψε στον φιλο του 'ειναι η αδιαταρακτη συνδεση της Οντολογιας με την
Μεταφυσικη', και πιο κατω,τελειωνοντας το γραμμα, εγραψε 'ειναι,φιλε μου,αναγκαιο κακο,
οσο ειρωνικο και να φαινεται τοσο το συντομοτερο να φυγω απο το Χαμανταν,ισως θα κατα-
φυγω στο Ισφαχαν',
εκλεισε το γραμμα στο φακελο,σημερα τον ταλαιπωρουσε η δυσκοιλιοτητα,η κοιλια του ηταν
φουσκωμενη,να σκασει,πονουσε,ενιωσε το δωματιο σαν φυλακη,ποσο καιρο ηταν φυλακισμε-
νος;δεν ηξερε,τα οραματα,οι φαντασιωσεις,τον τελευταιο καιρο τον ειχαν κατακλεισει,εβλεπε
συχνα μια τεραστια πετρα,ακινητη σ'εναν απεραντο χωρο,τον πατερα και τη μανα στο Χορασαν,
η μανα του εκανε χαιρετισμο με το χερι,και μια μαυριδερη πορνη στη Χωρεσμια ξαπλωμενη
σ'ενα ντιβανι μισομεθυσμενη γελουσε δυνατα κι εβριζε,εβλεπε καθαρα γυρω του στους τοι-
χους τη βιβλιοθηκη του Σαμανιδη προστατη του Nuh Ibn Mansur να διαλυεται στην απειροτη-
τα της ερημου Κιζιλ Κουμ,'η λογικη ειναι κυρια ενεργεια στον ανθρωπο,κι αυτη που τον κανει
να διαφερει απο τα αλλα οντα',ακουσε μια φωνη πισω του,γυρισε και ειδε τον ανθρωπο που
του μιλησε,τον γνωρισε αμεσως,'ειστε ο Θωμας ο Ακινατης',ο αλλος κουνησε το κεφαλι κατα-
φατικα,'στη Βιβλιοθηκη' συνεχιζοντας του ειπε,'διαβασα τα σχολια σας πανω στα δωδεκα
βιβλια των Μεταφυσικων του Αριστοτελη',ο Ακινατης γελασε 'α,βεβαια,φιλοσοφικος σχολα-
στικισμος' κι απομακρυνθηκε στην ερημο μεχρι που χαθηκε,
τοτε,ακριβως,ακουσε τα κλειδια στη πορτα,μια σκοτεινη σκια μπηκε στο κελι του,ηταν ο υπηρε-
της,'εφερα το φαρμακο' του ειπε με απροσωπη φωνη,'να,εδω τ'αφηνω'τον εσπρωξε,'ξυπνα,πιες
το,τωρα',φωναξε σαν να τον διαταξε,
η σκια βγηκε κλειδωνοντας τη πορτα,
απλωσε το χερι του κι αγγιξε το κρυο γυαλινο φιαλιδιο με το φαρμακο,το'φερε γρηγορα στα
χειλη του και το ηπιε,'τωρα'ψιθυρισε'σε παρα πολυ λιγο,τελικα,θα δω,τι βρισκεται εκει και με τι
μοιαζει',
ενιωσε να ζαλιζεται,καταφερε να σηκωσει το κεφαλι,απ'το δυτικο παραθυρο ειδε να εκτεινεται
η τεραστια πολη Αγβατανα,και τα εφτα ομοκεντρα τειχη της,το λευκο χρωμα τον θαμπωσε,ηταν
το ετος 1037
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
.
Avicenna Abu Ibn Sina Αβικεννας
Al Qanun fi al-Tibb Κανονας της Ιατρικης του Αβικεννα,χειρογραφο 16ου αιωνα
ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΟΝ ABU IBN SINA AVICENNA-c.n.couvelis χ.ν.κουβελης
εβλεπε απ'το δυτικο παραθυρο τα θαυμαστα χρωματα των εφτα ομοκεντρων τειχων,λευκο
μαυρο πορφυρο γαλαζιο πορτοκαλι ασημι χρυσο,εσκυψε κι εγραψε,'αναγκαιον ον το Ανωτατο
Ον ουσια και υπαρξη ενα',ενας υπηρετης μπηκε,'εξοχωτατε βεζυρη Abu Ibn Sina εχετε γραμμα',
πηρε το γραμμα,ηταν απο τον φιλο του Αλ Μπιρουνι,ο φιλοσοφος βρισκοταν στην Ινδια και
μελετουσε τις θρησκειες της,ο οξυς πονος στην κοιλιακη χωρα επανηλθε,ειχε τρια χρονια στο
Χαμανταν,τα αρχαια Αγβατανα,
εκλεισε τα ματια,ειδε,ισως ονειρευτηκε,τον εαυτο του παιδι στην Μπουχαρα,μια τεραστια
βιβλιοθηκη τον περιεβαλε,ανοιξε μια πορτα,βρεθηκε σε μια μεγαλη αιθουσα,σιγα-σιγα
η αιθουσα εξαφανισθηκε,στη θεση της εμφανισθηκε μια τεραστια ερημος,'ο κοσμος ειναι μια
μεγαλη ερημος αδιαπεραστη',ακουσε μια φωνη,γυρισε και ειδε εναν αγνωστο ανθρωπο,
αραβας,με ξενικη προφορα,του συστηθηκε 'Abū ibn Rushd,Αβερροης απο τη Κορδοβα της
Ισπανιας'και συνεχισε 'η επιστημη μεσω της λογικης πρεπει να ξεχωρισει,να ανεξαρτοποιηθει
απο τον μυστικισμο της θεολογιας,Αριστοτελης ο δασκαλος μας',
ακριβως εκει ξυπνησε,κοιταξε την ωρα,σε λιγο θα συναντουσε τον επιφανη Μηδο νομομαθη
Δηιοκη,
περασαν δυο ωρες συζητωντας,εξυπνος και φιλοδοξος ανθρωπος,η φιλοσοφια,του ειπε,ειναι
εξισου επικινδυνη με την πολιτικη,να προσεχει,προς το τελος της συναντησης ο πονος στη
κοιλια ηταν ανυποφορος,'μαλλον' εγραψε αφου εφυγε ο επισκεπτης 'προκειται για περιτονιτι-
δα,διατρηση του διαφραγματος του περιτονεου το οποιο περιβαλει την κοιλια,διατρηση που
προκληθηκε ειτε απο τη ρηξη της σκωληκοειδους αποφυσης ειτε απο την εκχυση παγκρεατικων
ενζυμων',ενιωθε εμετο,σε λιγο συνηλθε,αν ενας ανθρωπος που πεταει,διερωτηθηκε,εχει πληρη
ελλειψη ολων των αισθησεων,ακοης ορασης γευσης οσμης αφης,εχει αισθηση της υπαρξης
του;η' ειναι ανυπαρκτος;, τοτε ο Ibn Sina ο Περσης Αραβας φιλοσοφος Αβικεννας συμπερανε με
βεβαιοτητα 'αυτος ο ιπταμενος ανθρωπος εχει την αισθηση της υπαρξης του λογω',τονισε
αυτο το 'λογω', 'της αυτοσυνειδησης του',
ο κολικος επανηλθε,με δυσκολια βουτηξε το φτερο της χηνας στο δοχειο με το μελανι και
κατεγραψε τα συμπτωματα που ενιωθε,οταν θα ηταν πληρης η περιγραφη της αρρωστειας,
η αιτια και η θεραπεια της,θα την συμπεριελαμβανε στον Al Qanun fi al-Tibb στον Κανονα
της Ιατρικης του,
ο πονος περασε κι απαντησε στο γραμμα του Αλ Μπιρουνι,ηξερε πως επρεπε να βιαστει,οι
φανατικοι του εχθροι ειχαν πολλαπλασιασθει,κινδυνευε αμεσα,φοβονταν για την τυχη της
Λαιλα,'το παν' εγραψε στον φιλο του 'ειναι η αδιαταρακτη συνδεση της Οντολογιας με την
Μεταφυσικη', και πιο κατω,τελειωνοντας το γραμμα, εγραψε 'ειναι,φιλε μου,αναγκαιο κακο,
οσο ειρωνικο και να φαινεται τοσο το συντομοτερο να φυγω απο το Χαμανταν,ισως θα κατα-
φυγω στο Ισφαχαν',
εκλεισε το γραμμα στο φακελο,σημερα τον ταλαιπωρουσε η δυσκοιλιοτητα,η κοιλια του ηταν
φουσκωμενη,να σκασει,πονουσε,ενιωσε το δωματιο σαν φυλακη,ποσο καιρο ηταν φυλακισμε-
νος;δεν ηξερε,τα οραματα,οι φαντασιωσεις,τον τελευταιο καιρο τον ειχαν κατακλεισει,εβλεπε
συχνα μια τεραστια πετρα,ακινητη σ'εναν απεραντο χωρο,τον πατερα και τη μανα στο Χορασαν,
η μανα του εκανε χαιρετισμο με το χερι,και μια μαυριδερη πορνη στη Χωρεσμια ξαπλωμενη
σ'ενα ντιβανι μισομεθυσμενη γελουσε δυνατα κι εβριζε,εβλεπε καθαρα γυρω του στους τοι-
χους τη βιβλιοθηκη του Σαμανιδη προστατη του Nuh Ibn Mansur να διαλυεται στην απειροτη-
τα της ερημου Κιζιλ Κουμ,'η λογικη ειναι κυρια ενεργεια στον ανθρωπο,κι αυτη που τον κανει
να διαφερει απο τα αλλα οντα',ακουσε μια φωνη πισω του,γυρισε και ειδε τον ανθρωπο που
του μιλησε,τον γνωρισε αμεσως,'ειστε ο Θωμας ο Ακινατης',ο αλλος κουνησε το κεφαλι κατα-
φατικα,'στη Βιβλιοθηκη' συνεχιζοντας του ειπε,'διαβασα τα σχολια σας πανω στα δωδεκα
βιβλια των Μεταφυσικων του Αριστοτελη',ο Ακινατης γελασε 'α,βεβαια,φιλοσοφικος σχολα-
στικισμος' κι απομακρυνθηκε στην ερημο μεχρι που χαθηκε,
τοτε,ακριβως,ακουσε τα κλειδια στη πορτα,μια σκοτεινη σκια μπηκε στο κελι του,ηταν ο υπηρε-
της,'εφερα το φαρμακο' του ειπε με απροσωπη φωνη,'να,εδω τ'αφηνω'τον εσπρωξε,'ξυπνα,πιες
το,τωρα',φωναξε σαν να τον διαταξε,
η σκια βγηκε κλειδωνοντας τη πορτα,
απλωσε το χερι του κι αγγιξε το κρυο γυαλινο φιαλιδιο με το φαρμακο,το'φερε γρηγορα στα
χειλη του και το ηπιε,'τωρα'ψιθυρισε'σε παρα πολυ λιγο,τελικα,θα δω,τι βρισκεται εκει και με τι
μοιαζει',
ενιωσε να ζαλιζεται,καταφερε να σηκωσει το κεφαλι,απ'το δυτικο παραθυρο ειδε να εκτεινεται
η τεραστια πολη Αγβατανα,και τα εφτα ομοκεντρα τειχη της,το λευκο χρωμα τον θαμπωσε,ηταν
το ετος 1037
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου