.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Jacques Louis David Marat Assassine 1793
Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο ζωγραφος Jacques Louis David αφησε το πινελο και καθησε απεναντι απ'τον πινακα,
σχεδον ειχε τελειωσει,εμενε,μονο,να γραφτει το κειμενο στο χαρτι που κρατουσε στ'αρι-
στερο του χερι ο Marat,,νεοκλασσικη η αποδοση της σκηνης,σχεδον φωτογραφικη,αυστηρη
λιτη οριζοντια συνθεση,το πανω μισο μερος σκοτεινο πρασινο,το κατω φωτεινο,το θυμα
μεσα στη μπανιερα,η δολοφονια εγινε ακαριαια τη στιγμη που εγραφε,το δεξι χερι πεσμενο
εξω απ'τη μπανιερα με την πενα,κατω ακριβως απ'αυτο το μαχαιρι της δολοφονιας,στο δεξιο
μερος του πινακα το ξυλινο κιβωτιο με το μελανοδοχειο,τα χαρτια πανω του και το φτερο,
ο δολοφονος εκτος σκηνης,αιμα στο ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και στο
χαρτι,το κεφαλι του Marat με το μαντηλι γυρω στο μετωπο γερμενο δεξια με τα ματια κλειστα
γαληνιο,ο βιαιος θανατος δεν αγγιζει,δεν ασχημιζει,τον L'Ami du Peuple Jean Paul Marat,
σκεφτεται ο ζωγραφος της Επαναστασης,ξερει πως πολυ γρηγορα αυτο θα συμβει,Marat
Assassine,πρεπει να προλαβει,ο πινακας να τελειωσει,σηκωνεται,ειναι η ωρα που θα συναν-
τησει τον Marat,θα ποζαρει για τριτη φορα,απογευμα,στο δρομο ενας ανθρωπος πεταχτηκε
ξαφνικα απο πισω του τρεχοντας πετωντας χαρτια στον αερα κι εξαφανιστηκε στη γωνια του
δρομου,εσκυψε και σηκωσε ενα,διαβασε:'Θανατος στον Δικτατορα Μαρα',βρηκε τον Μαρα
μεσα στη μπανιερα,'σημερα ειναι,13 Ιουλη του 1793 ειμαι 50 ετων και βρισκομαι σχεδον ενα
μηνα κλεισμενος μεασα στο σπιτι,η αρρωστεια μου με βασανιζει,οταν με πιανει φαγουρα ξυ-
νουμε μεχρι να ματωσει το δερμα,κοιταξε τις φλυκτενες',γυριζει τη πλατη,δειχνει,'να τες, γεμα-
τες υγρο,σπανε και βρωμανε,κι εδω γυρω απ'τη κοιλια γεματος ειμαι,ερπητομορφη δερματι-
τιδα,ειπε ο γιατρος',γελαει,'κι εγω γιατρος ειμαι,δημοσιογραφος και πολιτικος,ξερεις,Jacques
Louis,δεν θα με πειραζε να πεθανω εδω μεσα στη μπανιερα,ο λαος μου τωρα εχει κι αλλους
φιλους,τον Ροβεσπιερο,τον Δαντον,εγω πλεον ξοφλησα,ενας αναπηρος,ευνουχισμενος
Επαναστατης μεσα στο χλιαρο νερο της μπανιερας,αμφιβιο ον,εδω περναω τον καιρο μου ,εδω
ζηταω ανακουφιση,εδω γραφω,εδω,λοιπον ας πεθανω',ο ζωγραφος του εδωσε το χαρτι που
πεταξε ο αντιεπαναστατης,'Ο Μαρα Δικτατορας',γελασε,'ακριβως ενας γελοιος Δικτατορας,με το
μαντηλι γεματο ξιδι γυρω απ'το μετωπο,σαν στεμμα,βυθισμενος στο φαρμακερο νερο σαν
σμερνα,ο Τρομερος Μαρα της Τρομοκρατιας',πεταει το χαρτι,'να'σαι σιγουρος ,φιλε μου,αυτος
ο τυπος δεν θα γλυτωσει την γκιλοτινα,ισως,κι αυτη τη στιγμη που μιλαμε να του κοβει το
λαιμο,ισως να'ναι ενας οπαδος των προδοτων Γιρονδινων,Γιακωβινοι ειναι μονον οι Μοντανιαρ-
ντς,η Επανασταση πρεπει να ειναι Επανασταση στα Παντα,οι Εχθροι της Επαναστασης πρεπει
να συντριφτουν,η Γαλλια δεν γυριζει πισω,Αναγκαιοτητα πλεον,φιλε μου,Πολλες Μερες του
Σεπτεμβρη',χωνεται στη μπανιερα,ισα που φαινεται η ακρη του κεφαλιου,ακινητος,ουτε η
αναπνοη του δεν ακουγεται,ο Ζακ Λουι Νταβιντ φοβηθηκε μηπως επαθε ανακοπη,ξαφνικα
πετιεται,'καλυτερα,σου λεω,πεντακοσιοι,εξακοσιοι νεκροι,παρα εκατομυρια νεκροι',μετα το
ξεσπασμα φαινεται να γαληνευει,'σημερα ελαβα ενα γραμμα απο μια αγνωστη,που μου γραφει
πως θελει να μιλησει μαζι μου,ειναι επειγον,στο τελος γραφει μια φραση που μου εκανε εντυ-
πωση,Il suffit que je sois bien Malheureuse pour avoir Droit a votre bienveillance,τρεις λεξεις
κλειδια,Malheureuse Δυστυχια,Droit Δικαιωμα,Bienveillance Καλωσυνη,Ειμαι Δυστυχης και
ζητω την Καλωσυνη σας',εξω απ'τη πορτα ακουστηκε θορυβος,'φυγε,κοπελα μου,παλι τα ιδια',
η φωνη της Simmone Evrard,της γυναικας του,'φυγε τωρα,δεν ακους;',ακουγεται δυνατωτερα
η φωνη της Σιμον.'ειναι επειγον,σας λεω',επιμονη η φωνη, της κοπελας,'αυτο γινεται για δευτε-
ρη φορα σημερα',λεει ο Μαρα,η φωνη του τωρα ειναι φανερα κουρασμενη,'Η Επανασταση εχει
θυματα,καμια Επανασταση δεν ειναι αναιμακτη,ουτε χωρις πληγες,εγω αυτες τις ανιατες πληγες
στο πετσι μου τις απεκτησα στους βρωμερους υπονομους του Παρισιου οπου κρυβομουνα
μαζι με τους αρουραιους,να μην με πιασουν οταν με κυνηγουσαν,και τωρα,να'σαι σιγουρος με
κυνηγανε,εκτος απ'τους εδω μεσα Εχθρους του Λαου και η Αυστρια και η Πρωσια εκει εξω',
τον κοιταξε,'Ζακ Λουι ,ξερω πως κυκλοφορουν ψευτικο L'Ami du Peuple,τωρα,σε διαβεβαιω
ειναι επειγον να συμβει οτι θα συμβει','ειναι επειγον,σας λεω'ξανακουστηκε η φωνη της κοπε-
λας εξω ,'ξαγυρισε',χαμογελασε,'δεν πειραζει Ζακ Λουι που δεν με σκιτσαρισες σημερα και
μονο μιλησαμε,αλλωστε οι δυο αλλες φορες φτανουν',ο θορυβος εξω απ'τη πορτα μεγαλωσε,
'ειναι επειγον' η φωνη της ,τωρα, πιο επιμονη','πες,σε παρακαλω,στη Σιμον ν'αφησει τη κοπελα
να περασει μεσα,πως ειμαι ετοιμος',ο ζωγραφος ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε και βγηκε εξω,
μετα απο λιγο μπηκε μεσα η κοπελα,'ονομαζουμε Charlotte de Corday',πλησιασε,'καταγομαι
απο την Caen της Νορμανδιας,ειμαι 25 ετων',στο αριστερο χερι της ,ειδε,κρατουσε ενα χαρτι,
'εγω.μεσιε,σας εστειλα το γραμμα',σταθηκε ακριβως πανω απ'τη μπανιερα,'ακριβως,πανω απ'το
δεξι μερια του στηθους μου'σκεφτηκε,'ειναι επειγον'του ειπε η κοπελα δινοντας του με σταθε-
ρο,παρατηρησε,χερι το χαρτι 'εδω μεσα ειναι γραμμενα τα ονοματα των προδοτων Γιρονδινων',
εκεινος πηρε το χαρτι και υποκριθηκε πως το διαβαζει,'σημερα 13 Ιουλιου του 1793,τωρα αυτο
που περιμενα θα γινει',ψιθυριζει,,εκεινη ακριβως τη στιγμη η κοπελα τραβαει το μαχαιρι μεσα
απ'τα φορεματα της και το μπηγει με δυναμη στο στερνο του,εκεινο τρυπωντας τον πνευμονα
του βρισκει τη καρδια του και πεφτει κατω στο δαπεδο,ταυτοχρονα το δεξι χερι του κρατωντας
την πενα ακολουθει πεφτοντας,αιμα βαφει τ'ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και
στο χαρτι που εγραφε,το κεφαλι του Μαρα με το μαντηλι δεμενο γυρω στο μετωπο γερνει προς
τον δεξι του ωμο με τα ματια κλειστα γαληνιο,
ο Jacques Louis David ,στις 17 Ιουλιου,επιστρεφοντας στο ατελιε του μετα τον αποκεφαλισμο
της Charlotte de Corday στη γκιλοτινα πηγαινει στον πινακα και γραφει στο κενο χαρτι που
κραταει στ'αριστερι του χερι ο Μαρα:
du 13.juillet .1793.
Marie anne Charlotte
Corday au citoyen
Marat.
il suffit que je sois
bien Malheureuse
pour avoir Droit
a votre bienveillance
και κατω,στο ξυλινο κιβωτιο,στο δεξιο μερος του πινακα με το μελανοδοχειο,τα χαρτια
πανω του και το φτερο,γραφει:
A MARAT.
DAVID
'τωρα' σκεφτεται,'ο πινακας Marat Assassine ειναι,ακριβως,τελειωμενος'
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis}
.
.
Jacques Louis David Marat Assassine 1793
Marat Assassine-χ.ν.κουβελης c.n.couvelis
ο ζωγραφος Jacques Louis David αφησε το πινελο και καθησε απεναντι απ'τον πινακα,
σχεδον ειχε τελειωσει,εμενε,μονο,να γραφτει το κειμενο στο χαρτι που κρατουσε στ'αρι-
στερο του χερι ο Marat,,νεοκλασσικη η αποδοση της σκηνης,σχεδον φωτογραφικη,αυστηρη
λιτη οριζοντια συνθεση,το πανω μισο μερος σκοτεινο πρασινο,το κατω φωτεινο,το θυμα
μεσα στη μπανιερα,η δολοφονια εγινε ακαριαια τη στιγμη που εγραφε,το δεξι χερι πεσμενο
εξω απ'τη μπανιερα με την πενα,κατω ακριβως απ'αυτο το μαχαιρι της δολοφονιας,στο δεξιο
μερος του πινακα το ξυλινο κιβωτιο με το μελανοδοχειο,τα χαρτια πανω του και το φτερο,
ο δολοφονος εκτος σκηνης,αιμα στο ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και στο
χαρτι,το κεφαλι του Marat με το μαντηλι γυρω στο μετωπο γερμενο δεξια με τα ματια κλειστα
γαληνιο,ο βιαιος θανατος δεν αγγιζει,δεν ασχημιζει,τον L'Ami du Peuple Jean Paul Marat,
σκεφτεται ο ζωγραφος της Επαναστασης,ξερει πως πολυ γρηγορα αυτο θα συμβει,Marat
Assassine,πρεπει να προλαβει,ο πινακας να τελειωσει,σηκωνεται,ειναι η ωρα που θα συναν-
τησει τον Marat,θα ποζαρει για τριτη φορα,απογευμα,στο δρομο ενας ανθρωπος πεταχτηκε
ξαφνικα απο πισω του τρεχοντας πετωντας χαρτια στον αερα κι εξαφανιστηκε στη γωνια του
δρομου,εσκυψε και σηκωσε ενα,διαβασε:'Θανατος στον Δικτατορα Μαρα',βρηκε τον Μαρα
μεσα στη μπανιερα,'σημερα ειναι,13 Ιουλη του 1793 ειμαι 50 ετων και βρισκομαι σχεδον ενα
μηνα κλεισμενος μεασα στο σπιτι,η αρρωστεια μου με βασανιζει,οταν με πιανει φαγουρα ξυ-
νουμε μεχρι να ματωσει το δερμα,κοιταξε τις φλυκτενες',γυριζει τη πλατη,δειχνει,'να τες, γεμα-
τες υγρο,σπανε και βρωμανε,κι εδω γυρω απ'τη κοιλια γεματος ειμαι,ερπητομορφη δερματι-
τιδα,ειπε ο γιατρος',γελαει,'κι εγω γιατρος ειμαι,δημοσιογραφος και πολιτικος,ξερεις,Jacques
Louis,δεν θα με πειραζε να πεθανω εδω μεσα στη μπανιερα,ο λαος μου τωρα εχει κι αλλους
φιλους,τον Ροβεσπιερο,τον Δαντον,εγω πλεον ξοφλησα,ενας αναπηρος,ευνουχισμενος
Επαναστατης μεσα στο χλιαρο νερο της μπανιερας,αμφιβιο ον,εδω περναω τον καιρο μου ,εδω
ζηταω ανακουφιση,εδω γραφω,εδω,λοιπον ας πεθανω',ο ζωγραφος του εδωσε το χαρτι που
πεταξε ο αντιεπαναστατης,'Ο Μαρα Δικτατορας',γελασε,'ακριβως ενας γελοιος Δικτατορας,με το
μαντηλι γεματο ξιδι γυρω απ'το μετωπο,σαν στεμμα,βυθισμενος στο φαρμακερο νερο σαν
σμερνα,ο Τρομερος Μαρα της Τρομοκρατιας',πεταει το χαρτι,'να'σαι σιγουρος ,φιλε μου,αυτος
ο τυπος δεν θα γλυτωσει την γκιλοτινα,ισως,κι αυτη τη στιγμη που μιλαμε να του κοβει το
λαιμο,ισως να'ναι ενας οπαδος των προδοτων Γιρονδινων,Γιακωβινοι ειναι μονον οι Μοντανιαρ-
ντς,η Επανασταση πρεπει να ειναι Επανασταση στα Παντα,οι Εχθροι της Επαναστασης πρεπει
να συντριφτουν,η Γαλλια δεν γυριζει πισω,Αναγκαιοτητα πλεον,φιλε μου,Πολλες Μερες του
Σεπτεμβρη',χωνεται στη μπανιερα,ισα που φαινεται η ακρη του κεφαλιου,ακινητος,ουτε η
αναπνοη του δεν ακουγεται,ο Ζακ Λουι Νταβιντ φοβηθηκε μηπως επαθε ανακοπη,ξαφνικα
πετιεται,'καλυτερα,σου λεω,πεντακοσιοι,εξακοσιοι νεκροι,παρα εκατομυρια νεκροι',μετα το
ξεσπασμα φαινεται να γαληνευει,'σημερα ελαβα ενα γραμμα απο μια αγνωστη,που μου γραφει
πως θελει να μιλησει μαζι μου,ειναι επειγον,στο τελος γραφει μια φραση που μου εκανε εντυ-
πωση,Il suffit que je sois bien Malheureuse pour avoir Droit a votre bienveillance,τρεις λεξεις
κλειδια,Malheureuse Δυστυχια,Droit Δικαιωμα,Bienveillance Καλωσυνη,Ειμαι Δυστυχης και
ζητω την Καλωσυνη σας',εξω απ'τη πορτα ακουστηκε θορυβος,'φυγε,κοπελα μου,παλι τα ιδια',
η φωνη της Simmone Evrard,της γυναικας του,'φυγε τωρα,δεν ακους;',ακουγεται δυνατωτερα
η φωνη της Σιμον.'ειναι επειγον,σας λεω',επιμονη η φωνη, της κοπελας,'αυτο γινεται για δευτε-
ρη φορα σημερα',λεει ο Μαρα,η φωνη του τωρα ειναι φανερα κουρασμενη,'Η Επανασταση εχει
θυματα,καμια Επανασταση δεν ειναι αναιμακτη,ουτε χωρις πληγες,εγω αυτες τις ανιατες πληγες
στο πετσι μου τις απεκτησα στους βρωμερους υπονομους του Παρισιου οπου κρυβομουνα
μαζι με τους αρουραιους,να μην με πιασουν οταν με κυνηγουσαν,και τωρα,να'σαι σιγουρος με
κυνηγανε,εκτος απ'τους εδω μεσα Εχθρους του Λαου και η Αυστρια και η Πρωσια εκει εξω',
τον κοιταξε,'Ζακ Λουι ,ξερω πως κυκλοφορουν ψευτικο L'Ami du Peuple,τωρα,σε διαβεβαιω
ειναι επειγον να συμβει οτι θα συμβει','ειναι επειγον,σας λεω'ξανακουστηκε η φωνη της κοπε-
λας εξω ,'ξαγυρισε',χαμογελασε,'δεν πειραζει Ζακ Λουι που δεν με σκιτσαρισες σημερα και
μονο μιλησαμε,αλλωστε οι δυο αλλες φορες φτανουν',ο θορυβος εξω απ'τη πορτα μεγαλωσε,
'ειναι επειγον' η φωνη της ,τωρα, πιο επιμονη','πες,σε παρακαλω,στη Σιμον ν'αφησει τη κοπελα
να περασει μεσα,πως ειμαι ετοιμος',ο ζωγραφος ανοιξε τη πορτα,την εκλεισε και βγηκε εξω,
μετα απο λιγο μπηκε μεσα η κοπελα,'ονομαζουμε Charlotte de Corday',πλησιασε,'καταγομαι
απο την Caen της Νορμανδιας,ειμαι 25 ετων',στο αριστερο χερι της ,ειδε,κρατουσε ενα χαρτι,
'εγω.μεσιε,σας εστειλα το γραμμα',σταθηκε ακριβως πανω απ'τη μπανιερα,'ακριβως,πανω απ'το
δεξι μερια του στηθους μου'σκεφτηκε,'ειναι επειγον'του ειπε η κοπελα δινοντας του με σταθε-
ρο,παρατηρησε,χερι το χαρτι 'εδω μεσα ειναι γραμμενα τα ονοματα των προδοτων Γιρονδινων',
εκεινος πηρε το χαρτι και υποκριθηκε πως το διαβαζει,'σημερα 13 Ιουλιου του 1793,τωρα αυτο
που περιμενα θα γινει',ψιθυριζει,,εκεινη ακριβως τη στιγμη η κοπελα τραβαει το μαχαιρι μεσα
απ'τα φορεματα της και το μπηγει με δυναμη στο στερνο του,εκεινο τρυπωντας τον πνευμονα
του βρισκει τη καρδια του και πεφτει κατω στο δαπεδο,ταυτοχρονα το δεξι χερι του κρατωντας
την πενα ακολουθει πεφτοντας,αιμα βαφει τ'ασπρο σεντονι που εξεχει απ'τη μπανιερα,αιμα και
στο χαρτι που εγραφε,το κεφαλι του Μαρα με το μαντηλι δεμενο γυρω στο μετωπο γερνει προς
τον δεξι του ωμο με τα ματια κλειστα γαληνιο,
ο Jacques Louis David ,στις 17 Ιουλιου,επιστρεφοντας στο ατελιε του μετα τον αποκεφαλισμο
της Charlotte de Corday στη γκιλοτινα πηγαινει στον πινακα και γραφει στο κενο χαρτι που
κραταει στ'αριστερι του χερι ο Μαρα:
du 13.juillet .1793.
Marie anne Charlotte
Corday au citoyen
Marat.
il suffit que je sois
bien Malheureuse
pour avoir Droit
a votre bienveillance
και κατω,στο ξυλινο κιβωτιο,στο δεξιο μερος του πινακα με το μελανοδοχειο,τα χαρτια
πανω του και το φτερο,γραφει:
A MARAT.
DAVID
'τωρα' σκεφτεται,'ο πινακας Marat Assassine ειναι,ακριβως,τελειωμενος'
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου