.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
.
Μανωλης Αγγελοπουλος[ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΛΑΙΚΟΙ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια
στη μπορα και στη παγωνια
δυο χρονια ζησαμε μαζι
τωρα πετας χωρις ψυχη
στο σπιτι μας να'ταν να ξαναγυρισεις
κι εμενα ερημο και μονο μην αφησεις
ακουγε το δισκο του Μανωλη Αγγελοπουλου ο Ανεστος στο γραμμοφωνο,''
Θελεις να με παρατησεις μ'αλλον αντρα για να πας,Το μεγαλο μου το σφαλ-
μα ηταν που σ'αγαπησα,γρηγορα θα μετανοιωσεις μα θα ειναι πια αργα''και
ραγιζε η καρδια του,εκει στο ταβερνακι ,που καθονταν στη γωνια μονος κι
επινε απ'τ'απογευμα και τωρα ηταν νυχτα,εβγαλε ενα μολυβακι κι εγραψε
τους παραπανω στιχους, στο πακετο των τσιγαρων,''γιατι μ'αφηνεις απονη
σκληρη καρδια'',το ''σκληρη''το'σβησε γιατι δεν ταιριαζε στο μετρο,στον
αριθμο των συλλαβων,ασημαντος στιχουργος,ποιος θα καταδεχονταν το
τραγουδι του,μπορει και να τον επερναν και για απατεωνα,ολο το σκηνικο
να το σχεδιασε,γυναικα,που τον παρατησε,ομως δεν ηταν ετσι,ψευτικα, η
Κυριακη,τον αφησε,στ'αληθεια,δεν αντεχε αλλο τη φτωχεια,και την ανεχεια,
με το δικιο της,''για μια καλυτερη ζωη,ανθρωπινη'',τοτε σκεφτηκε ,και τ'απο-
φασισε,να φυγει απ'την Ελλαδα,μεταναστης στη Γερμανια,να ξεχασει,κι ισως
εκει να κανει οικονομια και να πλουτησει,και τοτε να γυρισει πισω κι αν ει-
ναι ελευθερη να την παρει,''ναι, αυτο θα κανω,αυριο μαζευω ,ετοιμαζω,τα
χαρτια,μεθαυριο,αντε σε μια βδομαδα τα καταθετω,εγκρινονται,το ποινικο
μου καθαρο,τα πολιτικα φρονηματα κατι ψιλοπραγματα,δεν θα'χω προβλη-
μα και σε κανα μηνα,σαραντα μερες το πολυ,με το ''Αγαμεμνων'' απο Πει-
ραια φτανω Μπριντεζι-Βενετια- κι απο και με το τρενο ειμαι στο Μοναχο,
και πιανω αμεσως σε φαμπρικα δουλεια και οικονομαω τα μαρκα,κατεβαι-
νω στην Ελλαδα το ταχυτερο και παιρνω τη Κυριακη κοντα μου,γυναικα μου'',
ετσι σκεφτηκε ο Αριστος κι ετσι εκανε,απο τη Γερμανια γυρισε στους 14
μηνες να παρει τη Κυριακη,εκεινη τον αγαπουσε,εκανε υπομονη και τον πε-
ριμενε, την αρραβωνιασε κι αμεσως την παντρευτηκε και την πηρε μαζι του
στη Γερμανια,επιασε κι αυτη δουλεια σε φαμπρικα,οχι στη ιδια,που δουλευε
αυτος,σε αλλη,και μια μερα της εδειξε το πακετο,το κρατουσε,δεν το'χε πε-
ταξει,εκεινη το πηρε στα χερια της και διαβασε τους στιχους,που'χε γραψει
τοτε στο ταβερνακι απελπισμενοε,''γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια στη μπο-
ρα και στη παγωνια'',τον κοιταξε δακρυσμενη,επειτα χαμογελασε και τον
αγκαλιασε,''συγνωμη'' του ειπε,''ημουν αδικη,ανοητη,και σε πονεσα'',εκει-
νος της ειπε,''περασμενα,ξεχασμενα,τωρα ειμαστε μαζι'',''για παντα'',του
ειπε,και συνεχισε,αλλαζοντας τη φωνη της,πειραχτικα,''κριμα ομως ,χα-
θηκε ενα ταλεντο στιχουργος,το τραγουδι σιγουρα θα γινονταν τρανο σου-
ξε,μεγαλη επιτυχια'',γελασε,γελασε κι εκεινος,και την αγκαλιασε σφιχτα,
τη φιλησε γλυκα και της ειπε,''το πιο μεγαλο σουξε,να ξερεις,που πετυχα
εισαι εσυ,και τιποτα αλλο''
.
.
.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
.
Μανωλης Αγγελοπουλος[ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΛΑΙΚΟΙ]-χ.ν.κουβελης
.
.
ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
[απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
.
.
γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια
στη μπορα και στη παγωνια
δυο χρονια ζησαμε μαζι
τωρα πετας χωρις ψυχη
στο σπιτι μας να'ταν να ξαναγυρισεις
κι εμενα ερημο και μονο μην αφησεις
ακουγε το δισκο του Μανωλη Αγγελοπουλου ο Ανεστος στο γραμμοφωνο,''
Θελεις να με παρατησεις μ'αλλον αντρα για να πας,Το μεγαλο μου το σφαλ-
μα ηταν που σ'αγαπησα,γρηγορα θα μετανοιωσεις μα θα ειναι πια αργα''και
ραγιζε η καρδια του,εκει στο ταβερνακι ,που καθονταν στη γωνια μονος κι
επινε απ'τ'απογευμα και τωρα ηταν νυχτα,εβγαλε ενα μολυβακι κι εγραψε
τους παραπανω στιχους, στο πακετο των τσιγαρων,''γιατι μ'αφηνεις απονη
σκληρη καρδια'',το ''σκληρη''το'σβησε γιατι δεν ταιριαζε στο μετρο,στον
αριθμο των συλλαβων,ασημαντος στιχουργος,ποιος θα καταδεχονταν το
τραγουδι του,μπορει και να τον επερναν και για απατεωνα,ολο το σκηνικο
να το σχεδιασε,γυναικα,που τον παρατησε,ομως δεν ηταν ετσι,ψευτικα, η
Κυριακη,τον αφησε,στ'αληθεια,δεν αντεχε αλλο τη φτωχεια,και την ανεχεια,
με το δικιο της,''για μια καλυτερη ζωη,ανθρωπινη'',τοτε σκεφτηκε ,και τ'απο-
φασισε,να φυγει απ'την Ελλαδα,μεταναστης στη Γερμανια,να ξεχασει,κι ισως
εκει να κανει οικονομια και να πλουτησει,και τοτε να γυρισει πισω κι αν ει-
ναι ελευθερη να την παρει,''ναι, αυτο θα κανω,αυριο μαζευω ,ετοιμαζω,τα
χαρτια,μεθαυριο,αντε σε μια βδομαδα τα καταθετω,εγκρινονται,το ποινικο
μου καθαρο,τα πολιτικα φρονηματα κατι ψιλοπραγματα,δεν θα'χω προβλη-
μα και σε κανα μηνα,σαραντα μερες το πολυ,με το ''Αγαμεμνων'' απο Πει-
ραια φτανω Μπριντεζι-Βενετια- κι απο και με το τρενο ειμαι στο Μοναχο,
και πιανω αμεσως σε φαμπρικα δουλεια και οικονομαω τα μαρκα,κατεβαι-
νω στην Ελλαδα το ταχυτερο και παιρνω τη Κυριακη κοντα μου,γυναικα μου'',
ετσι σκεφτηκε ο Αριστος κι ετσι εκανε,απο τη Γερμανια γυρισε στους 14
μηνες να παρει τη Κυριακη,εκεινη τον αγαπουσε,εκανε υπομονη και τον πε-
ριμενε, την αρραβωνιασε κι αμεσως την παντρευτηκε και την πηρε μαζι του
στη Γερμανια,επιασε κι αυτη δουλεια σε φαμπρικα,οχι στη ιδια,που δουλευε
αυτος,σε αλλη,και μια μερα της εδειξε το πακετο,το κρατουσε,δεν το'χε πε-
ταξει,εκεινη το πηρε στα χερια της και διαβασε τους στιχους,που'χε γραψει
τοτε στο ταβερνακι απελπισμενοε,''γιατι μ'αφηνεις απονη καρδια στη μπο-
ρα και στη παγωνια'',τον κοιταξε δακρυσμενη,επειτα χαμογελασε και τον
αγκαλιασε,''συγνωμη'' του ειπε,''ημουν αδικη,ανοητη,και σε πονεσα'',εκει-
νος της ειπε,''περασμενα,ξεχασμενα,τωρα ειμαστε μαζι'',''για παντα'',του
ειπε,και συνεχισε,αλλαζοντας τη φωνη της,πειραχτικα,''κριμα ομως ,χα-
θηκε ενα ταλεντο στιχουργος,το τραγουδι σιγουρα θα γινονταν τρανο σου-
ξε,μεγαλη επιτυχια'',γελασε,γελασε κι εκεινος,και την αγκαλιασε σφιχτα,
τη φιλησε γλυκα και της ειπε,''το πιο μεγαλο σουξε,να ξερεις,που πετυχα
εισαι εσυ,και τιποτα αλλο''
.
.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου