LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]-ΟΔΥΣΣΕΑΣ[ODYSSEA]-ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
 .
ΟΔΥΣΣΕΑΣ[ODYSSEA]
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
.

woman
.
.
ΕΚ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ
.
.
γονατισε στην αμμο και με το δαχτυλο του δεξιου χεριου σκαλισε
το σωμα ενος γλαρου,επειτα κλεινοντας τα ματια περιμενε,μεχρι,
που ακουσε το ανοιγμα των φτερων και το πεταγμα του πουλιου,
επειτα σηκωθηκε και μας πλησιασε.''Ειδατε''ειπε,''Μην πειτε πως
ηταν οφθαλμαπατη''.Κουνησαμε το κεφαλι ,συνενεσαμε.''Ειδαμε''
Τοτε,για πρωτη φορα μετα απο πολυ καιρο,τον ειδαμε να χαμογε-
λαει,επειτα παλι σοβαρεψε.''Αυτο το φως.Μας ταξιδευει'',τον ακου-
σαμε,''Αυτη η ελαχιστη κινηση'',σιγανα,ψιθυριστα μιλησε,σαν να
μιλουσε στον εαυτο του.
Απομακρυνθηκε.Μια κουκιδα.Χαθηκε.
Εμεις συνεχισαμε τη δουλεια στο καραβι,εκανε ζεστη,αργοτερα στο
περασμα της μερας φυσηξε μεσα απ'τη θαλασσα αερακι και δροσε-
ρεψε η ατμοσφαιρα.
Ετοιμασθηκε το φαγητο να φαμε,διαφορα ψαρια,που πιασαμε στα
διχτυα.Ηταν την ωρα,που η μερα εσμιγε με τη νυχτα.
Φαγαμε.
Εκεινος επεστρεψε.Στα χερια του κρατουσε εναν αψυχο ασπρο
γλαρο.Δεν τον ρωτησαμε,που τον βρηκε και γιατι τον εφερε.
Περασε απο μπροστα μας,συριζα στη γραμμη ,που χτυπαει απαλο
το νυχτερινο κυμα.Δεκα μετρα πιο περα σταθηκε.Εκει σ'εκεινο το
σημειο γονατισε.Με τα χερια του εσκαψε στην αμμο κι εθαψε το
νεκρο πουλι.
Εμεινε ακινητος.Ακουγαμε.Μας φανηκε πως εκλαιγε.
Οταν σηκωθηκε,ηρθε κοντα μας,καθησε να φαει.
Αμιλητος.
Τελειωσε το φαγητο,μας καληνυχτησε κι εκεινη τη νυχτα δεν ανε-
βηκε στο καραβι να κοιμηθει,οπως συνειθιζε.Ζητησε να του φερου-
με σκεπασματα να κοιμηθει εξω στην αμμο.Εκει του στρωσαμε.
Εμας μας ειπε,οταν θελησουμε να κοιμηθουμε,να παμε στο
καραβι.
Η νυχτα φωτισθηκε με μεγαλο φεγγαρι.
Απο το καραβι τον βλεπαμε ξαπλωμενο στην ακτη μεσα στο αση-
μενιο φως.Σαν μεγαλο ψαρι μας φανηκε,που λαμπυριζαν τα λεπια
του και φωσφωριζε
''Η' σαν γλαρος,που ολημερα ταξιδευε και τωρα κουρασμενος επε-
σε να κοιμηθει'' καποιος απο μας ειπε.
''Βλεπετε,πως ασπριζει στο μερος,που κοιμαται''
Κοιταξαμε.
Επειτα πηγαμε να ξαπλωσουμε.
Μεσα σ'εκεινο το φως κοιμηθηκαμε.
Ησυχια.
Γαληνη.
.
.
.