LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]-[Απο τα ''Λαικα Κειμενα'']Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
.
.
.

πορτρετο
.
.
[Απο τα ''Λαικα Κειμενα'']
Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ
.
.
Στον Πειραια η ιστορια,αρχες του 1960,στα Ταμπουρια,τελει-
ωσε ως εξης:Γενναρης,χειμωνας,κρυο,βραδυαζε,γυριζε απο το
εργοστασιο η Ελενη,με τα ποδια,την ειχε στημενη ο Αλεκος
στο καφενειο,μολιςτην ειδε μεσα απο τα τζαμια πεταχτηκε να
την προλαβει,πριν στριψει στη γωνια τ6ην εφτασε,την επιασε
απ΄το μπρατσο δυνατα,τη γυρισε προς το μερος του,τον ει-
δε:''Αφησε με με πονας''ειπε η κοπελα,''θα μας δουν'',''Να μας
δουν,δεν με νοιαζει .Και να με σκοτωσουν δεν με νοιαζει ,
τ'ακους;Γιατι αλλαξες;''.της ειπε.''Δεν αλλαξα.Δεν μπορω.Δεν
γινεται αλλιως'' αντεδρασε η Τασια.''Οσα μου'πες ολα ψεματα.
Πως μ'αγαπουσες.Πως θα ζουσαμε μαζι.Κι αφησες να σ'αρρα-
βωνιασουν.Βλεπεις δεν ειμαι πλουσιος.Ειμαι φτωχος''φωναξε,
''Φτωχος'',σχεδον ουρλιαξε ο Αλεκος.''Σιγα,θα σ'ακουσουν.
Δεν ειναι ετσι'',''Αν δεν ειναι ετσι να τα χαλασεις.Να'ρθεις
μαζι μου.Να φυγουμε'',''Δεν μπορω.Τι να πω'',''Να πεις πως δεν
τον θελεις.Πως δεν τον αγαπας.Πως αγαπιομαστε'',η κοπελα ξε-
σπασε σε κλαματα,ο Αλεκος την αγκαλιασε,''Παμε να φυγουμε.
Εχω βρει ενα μερος,θα κρυφτουμε εκει .Δεν θα μας βρουνε.Κι
αν μας βρουνε θα'χουμε προλαβει να παντρευτουμε.Δεν θα
μας κανουν τιποτα.Ελα μαζι μου,μην πας σπιτι'',το κοριτσι υπα-
κουσε,τον ακολουθησε,ενα ταξι τους πηγε στην Ευαγγελιστρια,
στο σπιτι της Τασιας ανησυχησαν καθως περασε η ωρα και δεν
γυρισε,βγηκαν να την ψαξουν,καποιος ,που ειδε το ζευγαρι τους
ειπε,''κουβεντιαζε πριν δυο ωρες μ'ενα νεαρο,εκει στη γωνια'',κα-
ταλαβαν τι εγινε, πηγαν στην Αστυνομια κι εκαναν μηνυση στον
Αλεκο Κ. για απαγωγη ανηληκης,την επομενη μερα,το μεσημερι,
εντωπισαν το παρανομο ζευγαρι στη κρυψωνα του,ο Αλεκος συ-
νεληφθη και τον πηραν στο αστυνομικο τμημα,η κοπελα γυρισε
σπιτι της,και σε τρεις μερες την παντρεψαν αρον-αρον,κανονισαν
να μην γινει σκανδαλο,παραιτηθηκαν απο τη διωξη κι ο Αλεκος
δεν καταδικαστηκε,τον αφησαν ελευθερο με ειδικους ορους μετα
απο μερικες μερες κρατηση,του ειπαν να μην ξαναενοχλησει τη
κοπελα απο δω και περα,ειδαλλως θα τον φυλακιζαν,τωρα που
ηταν παντρεμενη ο νομος ηταν αυστηροτερος,μετα απ' αυτα
τα γεγονοτα ο Πειραιας τον βαραινε πολυ τον Αλεκο,η στεναχω-
ρια του ηταν μεγαλη κι αβασταχτη,ενιωθε ταπεινωμενος,αδικημε-
νος,ενα βαρυ παραπονο τον επνιγε,ο καημος του ραγιζε τη καρ-
δια, με ποιον να τα βαλει,θεο η' ανθρωπο,τι θα΄βγενε,η κοπελα
δεν του'φτεγε να την καταστρεψει,να χαλασει τη ζωη της,αυτη
ηταν θυμα το ιδιο οπως αυτος,ισως και μεγαλυτερο,αυτος τουλα-
χιστον ηταν μονος του και μπορουσε να φωναξει τον πονο του,
να ουρλιαξει,οπως εκανε στη καμαρα του,κι η μανα του σωπαινε,
δεν του'λεγε τιποτα,τον αφηνε η ερμη να ξεσπασει,η Τασια ομως
δεν ηταν μονη της,ειχε αντρα,ειχε την οικογενειια του μπροστα
της,που να κλαψει,που να κρυφτει ,που να πει τον πονο της,να
ξεσπασει,εκεινος θα ξεκοβε με τον καιρο,θα γιατρευονταν,θα ξε-
χνουσε σιγα-σιγα, το ηξερε,θα γνωριζε και θ'αγαπουσε μια αλλη
γυναικα,θα εκανε μαζι της οικογενεια, παιδια,αλλα την αδικια ,που
του'γινε ποτε δεν θα ξεχνουσε,παντα παρουσα στο βλεμμα και στη
σκεψη του,εκεινη η στιγμη που τους χωρισαν στη καμαρα,που ει-
χαν παει να κρυφτουν,που την εβλεπε να του την αρπαζουν,και
πως γυρισε και τον κοιταξε εκεινη την υστατη στιγμη,απελπισμενη,
φοβισμενη,το βλεμμα της και τη μορφη της
.
.
.