LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]-ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

.
.
LITTERATURE-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΚΕΙΜΕΝΑ-TEXTS-Χ.Ν.Κουβελης[C.N.Couvelis]
.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
.
.
.

Κιτρινος ηλιος,που θρεφει πρασινο μηλο στον παροντα χρονο ψαριου-χ.ν.κουβελης
[Miro-ism:στον Joan Miro,Catalan Spanish painter]
.
.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
.
.
σε παραθαλασσιο τοπιο λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα
ηταν μικρος περικλειστος κηπος με πολλα δεντρα οπωρο-
φορα,εκει μεσα ηταν ενα μικρο παιδι πεντε χρονια μετρου-
σε κι επαιζε,πρωινη ωρα κι ο ηλιος ανεβαινε τη γαλαζια σκα-
λα τ'ουρανου και προμηνουσε ζεστη και φωτεινη μερα σε
καθαρη ατμοσφαιρα και το παιδι την ωρα του παιχνιδιου
του ειδε μια πεταλουδα με κιτρινα φτερα να αιωρειται στον
αερα λιγα μετρα μπροστα του,τη ζηλεψε και θελησε να τη
πιασει στα χερια του,και τοτε η πεταλουδα στο κινημα
του παιδιου πεταχτηκε ξεφυγε κι υψωθηκε και στη γρηγο-
ρη καθετη πτηση της παρεσυρε μαζι της ολα τα δεντρα
του κηπου,μ'ολοκληρο το φορτιο τους φυλλα κλαδια
και καρπους να υψωθουν σε μεγα υψος και σε μεγεθος
να μεγαλωσουν,το παιδι ουτε ταραχτηκε ουτε φοβηθηκε,
ειδε και θαυμασε πολυ το φαινομενο,μετα σπο λιγο χρο-
νο ειδε απο το μεγα υψος των δεντρων να κατερχεται
μεγαλος καρπος,ενα τεραστιο μηλο ελαφρα κι απαλα
αβαρες σαν πουπουλο να πεφτει ,να φτανει στο μαλα-
κο εδαφος και σαν μεγαλη ελαστικη μπαλα ν'αναπηδα
μεχρι να ισοροπησει ακινητη λιγα μετρα μπροστα απ'
τα ποδια του παιδιου,και σαν εγινε αυτο δεν περασε
χρονος και το παιδι ακουσε φτερουγισμα στον αερα
κι ειδε πουλι να φτανει στον πεσμενο καρπο και να τον
περιτριγυριζει μια,δυο,τρεις φορες κι υστερα με τη μυτη
του να σχιζει ελαφρα τη μπροστινη φλουδα του καρπου
και ν'ανοιγει πορτα,επειτα το πουλι πεταξε κι εφυγε,
και το παιδι πλησιασε στο μεγαλο καρπο κι απο την ανοι-
χτη πορτα περασε στο εσωτερικο του,εκει ειδε ενα απε-
ραντο τοπιο,μ'αναριθμητα δεντρα στο πληθος και στο
ειδος,ειδε και πρασινα χλοερα λιβαδια,βρεθηκε να πατα
σε ευθη δρομο,που χανονταν μακρυς στο βαθος και
βαδισε πανω του και στη πορεια ειδε γυρω του ποταμια
να κυλουν στις οχθες τους ροες νερων,ειδε και λιμνες
με νερα καθρεφτες ουρανου,ειδε κι απαλους λοφους
να ξαπλωνουν στη γη,ειδε και ζωα πολλα να βοσκουν,
ειδε πουλια να πετουν στον αερα κι ακουσε να κελαη-
δουν στα δεντρα,και τον ηλιο ειδε φωτεινο σε καθαρη
ατμοσφαιρα κι εφτασε σε παραθαλασσιο τοπιο κι εκει
λιγα βηματα απ'την ακτη δυτικα ηταν μικρος περικλει-
στος κηπος με πολλα δεντρα οπωροφορα και το παι-
δι μεσα στο κηπο μπηκε να παιξει κι εκει παλι ειδε τη κι-
τρινη πεταλουδα να υψωνεται και μαζι της να υψωνον-
ται ολα τα δεντρα του κηπου και παλι μεγας καρπος να
πεφτει στη γη και παλι πουλι ν'ανοιγει πορτα στον καρπο
και παλι να περναει το παιδι στο εσωτερικο του κι εκει
βλεπει απεραντο τοπιο,με δεντρα,με ποταμια,με λιμνες,
με πουλια,με ζωα πολλα και παλι εφτασε σε παραθαλασσιο
τοπιο και σε μικρο περικλειστο κηπο μπηκε που'ναι πολλα
τα οπωροφορα δεντρα και παλι ολα ξαναγιναν,κι αυτα
τα συμβαντα εγιναν οσες φορες ηθελε το παιδι,αυτο ηταν
το παιχνιδι,που επαιζε,οταν τελειωσε το παιχνιδι του βρε-
θηκε στον κηπο,οπως ηταν ο κηπος,με τα δεντρα του να
εχουν το κανονικο το πραγματικο τους υψος και μεγεθος,
και σ'αυτο το παιχνιδι το παιδι ειχε την αισθηση πως ο χρο-
νος δεν περασε ουτε στιγμη
.
.
.